# File Name: Holy-Bible---Latin---Vulgate-Jerome---Aionian-Edition.noia # File Size: 3899018 # File Date: 03/27/2024 23:20:45 # File Purpose: Supporting resource for the Aionian Bible project # File Location: https://resources.AionianBible.org # File Copyright: Creative Commons Attribution No Derivative Works 4.0, 2018-2024 # File Generator: ABCMS (alpha) # File Accuracy: Contact publisher with corrections to file format or content # Publisher Name: Nainoia Inc # Publisher Contact: https://www.AionianBible.org/Publisher # Publisher Mission: https://www.AionianBible.org/Preface # Publisher Website: https://NAINOIA-INC.signedon.net # Publisher Facebook: https://www.Facebook.com/AionianBible # Bible Name: Bibbia Vulgata Jerome # Bible Name English: Jerome Vulgate Bible # Bible Language: Latine # Bible Language English: Latin # Bible Copyright Format: CC Attribution NoDerivatives 4.0, 2018-2024 # Bible Copyright Text: Public Domain # Bible Source: Saint Jerome's A.D. 405 Biblia Sacra Vulgata Latina # Bible Source Version: 2/16/2021 # Bible Source Link: https://crosswire.org/sword/modules/ModInfo.jsp?modName=Vulgate # Bible Source Year: 405 # Bible Format: Aionian Glossary annotations to 265 verses # INDEX BOOK CHAPTER VERSE TEXT # # BOOK 001 GEN Genesis Genesis 001 GEN 001 001 in principio creavit Deus caelum et terram 001 GEN 001 002 terra autem erat inanis et vacua et tenebrae super faciem abyssi et spiritus Dei ferebatur super aquas 001 GEN 001 003 dixitque Deus fiat lux et facta est lux 001 GEN 001 004 et vidit Deus lucem quod esset bona et divisit lucem ac tenebras 001 GEN 001 005 appellavitque lucem diem et tenebras noctem factumque est vespere et mane dies unus 001 GEN 001 006 dixit quoque Deus fiat firmamentum in medio aquarum et dividat aquas ab aquis 001 GEN 001 007 et fecit Deus firmamentum divisitque aquas quae erant sub firmamento ab his quae erant super firmamentum et factum est ita 001 GEN 001 008 vocavitque Deus firmamentum caelum et factum est vespere et mane dies secundus 001 GEN 001 009 dixit vero Deus congregentur aquae quae sub caelo sunt in locum unum et appareat arida factumque est ita 001 GEN 001 010 et vocavit Deus aridam terram congregationesque aquarum appellavit maria et vidit Deus quod esset bonum 001 GEN 001 011 et ait germinet terra herbam virentem et facientem semen et lignum pomiferum faciens fructum iuxta genus suum cuius semen in semet ipso sit super terram et factum est ita 001 GEN 001 012 et protulit terra herbam virentem et adferentem semen iuxta genus suum lignumque faciens fructum et habens unumquodque sementem secundum speciem suam et vidit Deus quod esset bonum 001 GEN 001 013 factumque est vespere et mane dies tertius 001 GEN 001 014 dixit autem Deus fiant luminaria in firmamento caeli ut dividant diem ac noctem et sint in signa et tempora et dies et annos 001 GEN 001 015 ut luceant in firmamento caeli et inluminent terram et factum est ita 001 GEN 001 016 fecitque Deus duo magna luminaria luminare maius ut praeesset diei et luminare minus ut praeesset nocti et stellas 001 GEN 001 017 et posuit eas in firmamento caeli ut lucerent super terram 001 GEN 001 018 et praeessent diei ac nocti et dividerent lucem ac tenebras et vidit Deus quod esset bonum 001 GEN 001 019 et factum est vespere et mane dies quartus 001 GEN 001 020 dixit etiam Deus producant aquae reptile animae viventis et volatile super terram sub firmamento caeli 001 GEN 001 021 creavitque Deus cete grandia et omnem animam viventem atque motabilem quam produxerant aquae in species suas et omne volatile secundum genus suum et vidit Deus quod esset bonum 001 GEN 001 022 benedixitque eis dicens crescite et multiplicamini et replete aquas maris avesque multiplicentur super terram 001 GEN 001 023 et factum est vespere et mane dies quintus 001 GEN 001 024 dixit quoque Deus producat terra animam viventem in genere suo iumenta et reptilia et bestias terrae secundum species suas factumque est ita 001 GEN 001 025 et fecit Deus bestias terrae iuxta species suas et iumenta et omne reptile terrae in genere suo et vidit Deus quod esset bonum 001 GEN 001 026 et ait faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram et praesit piscibus maris et volatilibus caeli et bestiis universaeque terrae omnique reptili quod movetur in terra 001 GEN 001 027 et creavit Deus hominem ad imaginem suam ad imaginem Dei creavit illum masculum et feminam creavit eos 001 GEN 001 028 benedixitque illis Deus et ait crescite et multiplicamini et replete terram et subicite eam et dominamini piscibus maris et volatilibus caeli et universis animantibus quae moventur super terram 001 GEN 001 029 dixitque Deus ecce dedi vobis omnem herbam adferentem semen super terram et universa ligna quae habent in semet ipsis sementem generis sui ut sint vobis in escam 001 GEN 001 030 et cunctis animantibus terrae omnique volucri caeli et universis quae moventur in terra et in quibus est anima vivens ut habeant ad vescendum et factum est ita 001 GEN 001 031 viditque Deus cuncta quae fecit et erant valde bona et factum est vespere et mane dies sextus 001 GEN 002 001 igitur perfecti sunt caeli et terra et omnis ornatus eorum 001 GEN 002 002 conplevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat 001 GEN 002 003 et benedixit diei septimo et sanctificavit illum quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret 001 GEN 002 004 istae generationes caeli et terrae quando creatae sunt in die quo fecit Dominus Deus caelum et terram 001 GEN 002 005 et omne virgultum agri antequam oreretur in terra omnemque herbam regionis priusquam germinaret non enim pluerat Dominus Deus super terram et homo non erat qui operaretur terram 001 GEN 002 006 sed fons ascendebat e terra inrigans universam superficiem terrae 001 GEN 002 007 formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae et inspiravit in faciem eius spiraculum vitae et factus est homo in animam viventem 001 GEN 002 008 plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio in quo posuit hominem quem formaverat 001 GEN 002 009 produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave lignum etiam vitae in medio paradisi lignumque scientiae boni et mali 001 GEN 002 010 et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad inrigandum paradisum qui inde dividitur in quattuor capita 001 GEN 002 011 nomen uni Phison ipse est qui circuit omnem terram Evilat ubi nascitur aurum 001 GEN 002 012 et aurum terrae illius optimum est ibique invenitur bdellium et lapis onychinus 001 GEN 002 013 et nomen fluvio secundo Geon ipse est qui circuit omnem terram Aethiopiae 001 GEN 002 014 nomen vero fluminis tertii Tigris ipse vadit contra Assyrios fluvius autem quartus ipse est Eufrates 001 GEN 002 015 tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso voluptatis ut operaretur et custodiret illum 001 GEN 002 016 praecepitque ei dicens ex omni ligno paradisi comede 001 GEN 002 017 de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas in quocumque enim die comederis ex eo morte morieris 001 GEN 002 018 dixit quoque Dominus Deus non est bonum esse hominem solum faciamus ei adiutorium similem sui 001 GEN 002 019 formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terrae et universis volatilibus caeli adduxit ea ad Adam ut videret quid vocaret ea omne enim quod vocavit Adam animae viventis ipsum est nomen eius 001 GEN 002 020 appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia et universa volatilia caeli et omnes bestias terrae Adam vero non inveniebatur adiutor similis eius 001 GEN 002 021 inmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea 001 GEN 002 022 et aedificavit Dominus Deus costam quam tulerat de Adam in mulierem et adduxit eam ad Adam 001 GEN 002 023 dixitque Adam hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea haec vocabitur virago quoniam de viro sumpta est 001 GEN 002 024 quam ob rem relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una 001 GEN 002 025 erant autem uterque nudi Adam scilicet et uxor eius et non erubescebant 001 GEN 003 001 sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terrae quae fecerat Dominus Deus qui dixit ad mulierem cur praecepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi 001 GEN 003 002 cui respondit mulier de fructu lignorum quae sunt in paradiso vescemur 001 GEN 003 003 de fructu vero ligni quod est in medio paradisi praecepit nobis Deus ne comederemus et ne tangeremus illud ne forte moriamur 001 GEN 003 004 dixit autem serpens ad mulierem nequaquam morte moriemini 001 GEN 003 005 scit enim Deus quod in quocumque die comederitis ex eo aperientur oculi vestri et eritis sicut dii scientes bonum et malum 001 GEN 003 006 vidit igitur mulier quod bonum esset lignum ad vescendum et pulchrum oculis aspectuque delectabile et tulit de fructu illius et comedit deditque viro suo qui comedit 001 GEN 003 007 et aperti sunt oculi amborum cumque cognovissent esse se nudos consuerunt folia ficus et fecerunt sibi perizomata 001 GEN 003 008 et cum audissent vocem Domini Dei deambulantis in paradiso ad auram post meridiem abscondit se Adam et uxor eius a facie Domini Dei in medio ligni paradisi 001 GEN 003 009 vocavitque Dominus Deus Adam et dixit ei ubi es 001 GEN 003 010 qui ait vocem tuam audivi in paradiso et timui eo quod nudus essem et abscondi me 001 GEN 003 011 cui dixit quis enim indicavit tibi quod nudus esses nisi quod ex ligno de quo tibi praeceperam ne comederes comedisti 001 GEN 003 012 dixitque Adam mulier quam dedisti sociam mihi dedit mihi de ligno et comedi 001 GEN 003 013 et dixit Dominus Deus ad mulierem quare hoc fecisti quae respondit serpens decepit me et comedi 001 GEN 003 014 et ait Dominus Deus ad serpentem quia fecisti hoc maledictus es inter omnia animantia et bestias terrae super pectus tuum gradieris et terram comedes cunctis diebus vitae tuae 001 GEN 003 015 inimicitias ponam inter te et mulierem et semen tuum et semen illius ipsa conteret caput tuum et tu insidiaberis calcaneo eius 001 GEN 003 016 mulieri quoque dixit multiplicabo aerumnas tuas et conceptus tuos in dolore paries filios et sub viri potestate eris et ipse dominabitur tui 001 GEN 003 017 ad Adam vero dixit quia audisti vocem uxoris tuae et comedisti de ligno ex quo praeceperam tibi ne comederes maledicta terra in opere tuo in laboribus comedes eam cunctis diebus vitae tuae 001 GEN 003 018 spinas et tribulos germinabit tibi et comedes herbas terrae 001 GEN 003 019 in sudore vultus tui vesceris pane donec revertaris in terram de qua sumptus es quia pulvis es et in pulverem reverteris 001 GEN 003 020 et vocavit Adam nomen uxoris suae Hava eo quod mater esset cunctorum viventium 001 GEN 003 021 fecit quoque Dominus Deus Adam et uxori eius tunicas pellicias et induit eos 001 GEN 003 022 et ait ecce Adam factus est quasi unus ex nobis sciens bonum et malum nunc ergo ne forte mittat manum suam et sumat etiam de ligno vitae et comedat et vivat in aeternum 001 GEN 003 023 emisit eum Dominus Deus de paradiso voluptatis ut operaretur terram de qua sumptus est 001 GEN 003 024 eiecitque Adam et conlocavit ante paradisum voluptatis cherubin et flammeum gladium atque versatilem ad custodiendam viam ligni vitae 001 GEN 004 001 Adam vero cognovit Havam uxorem suam quae concepit et peperit Cain dicens possedi hominem per Dominum 001 GEN 004 002 rursusque peperit fratrem eius Abel fuit autem Abel pastor ovium et Cain agricola 001 GEN 004 003 factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terrae munera Domino 001 GEN 004 004 Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui et de adipibus eorum et respexit Dominus ad Abel et ad munera eius 001 GEN 004 005 ad Cain vero et ad munera illius non respexit iratusque est Cain vehementer et concidit vultus eius 001 GEN 004 006 dixitque Dominus ad eum quare maestus es et cur concidit facies tua 001 GEN 004 007 nonne si bene egeris recipies sin autem male statim in foribus peccatum aderit sed sub te erit appetitus eius et tu dominaberis illius 001 GEN 004 008 dixitque Cain ad Abel fratrem suum egrediamur foras cumque essent in agro consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum 001 GEN 004 009 et ait Dominus ad Cain ubi est Abel frater tuus qui respondit nescio num custos fratris mei sum 001 GEN 004 010 dixitque ad eum quid fecisti vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra 001 GEN 004 011 nunc igitur maledictus eris super terram quae aperuit os suum et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua 001 GEN 004 012 cum operatus fueris eam non dabit tibi fructus suos vagus et profugus eris super terram 001 GEN 004 013 dixitque Cain ad Dominum maior est iniquitas mea quam ut veniam merear 001 GEN 004 014 ecce eicis me hodie a facie terrae et a facie tua abscondar et ero vagus et profugus in terra omnis igitur qui invenerit me occidet me 001 GEN 004 015 dixitque ei Dominus nequaquam ita fiet sed omnis qui occiderit Cain septuplum punietur posuitque Dominus Cain signum ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum 001 GEN 004 016 egressusque Cain a facie Domini habitavit in terra profugus ad orientalem plagam Eden 001 GEN 004 017 cognovit autem Cain uxorem suam quae concepit et peperit Enoch et aedificavit civitatem vocavitque nomen eius ex nomine filii sui Enoch 001 GEN 004 018 porro Enoch genuit Irad et Irad genuit Maviahel et Maviahel genuit Matusahel et Matusahel genuit Lamech 001 GEN 004 019 qui accepit uxores duas nomen uni Ada et nomen alteri Sella 001 GEN 004 020 genuitque Ada Iabel qui fuit pater habitantium in tentoriis atque pastorum 001 GEN 004 021 et nomen fratris eius Iubal ipse fuit pater canentium cithara et organo 001 GEN 004 022 Sella quoque genuit Thubalcain qui fuit malleator et faber in cuncta opera aeris et ferri soror vero Thubalcain Noemma 001 GEN 004 023 dixitque Lamech uxoribus suis Adae et Sellae audite vocem meam uxores Lamech auscultate sermonem meum quoniam occidi virum in vulnus meum et adulescentulum in livorem meum 001 GEN 004 024 septuplum ultio dabitur de Cain de Lamech vero septuagies septies 001 GEN 004 025 cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam et peperit filium vocavitque nomen eius Seth dicens posuit mihi Deus semen aliud pro Abel quem occidit Cain 001 GEN 004 026 sed et Seth natus est filius quem vocavit Enos iste coepit invocare nomen Domini 001 GEN 005 001 hic est liber generationis Adam in die qua creavit Deus hominem ad similitudinem Dei fecit illum 001 GEN 005 002 masculum et feminam creavit eos et benedixit illis et vocavit nomen eorum Adam in die qua creati sunt 001 GEN 005 003 vixit autem Adam centum triginta annis et genuit ad similitudinem et imaginem suam vocavitque nomen eius Seth 001 GEN 005 004 et facti sunt dies Adam postquam genuit Seth octingenti anni genuitque filios et filias 001 GEN 005 005 et factum est omne tempus quod vixit Adam anni nongenti triginta et mortuus est 001 GEN 005 006 vixit quoque Seth centum quinque annos et genuit Enos 001 GEN 005 007 vixitque Seth postquam genuit Enos octingentis septem annis genuitque filios et filias 001 GEN 005 008 et facti sunt omnes dies Seth nongentorum duodecim annorum et mortuus est 001 GEN 005 009 vixit vero Enos nonaginta annis et genuit Cainan 001 GEN 005 010 post cuius ortum vixit octingentis quindecim annis et genuit filios et filias 001 GEN 005 011 factique sunt omnes dies Enos nongentorum quinque annorum et mortuus est 001 GEN 005 012 vixit quoque Cainan septuaginta annis et genuit Malalehel 001 GEN 005 013 et vixit Cainan postquam genuit Malalehel octingentos quadraginta annos genuitque filios et filias 001 GEN 005 014 et facti sunt omnes dies Cainan nongenti decem anni et mortuus est 001 GEN 005 015 vixit autem Malalehel sexaginta quinque annos et genuit Iared 001 GEN 005 016 et vixit Malalehel postquam genuit Iared octingentis triginta annis et genuit filios et filias 001 GEN 005 017 et facti sunt omnes dies Malalehel octingenti nonaginta quinque anni et mortuus est 001 GEN 005 018 vixitque Iared centum sexaginta duobus annis et genuit Enoch 001 GEN 005 019 et vixit Iared postquam genuit Enoch octingentos annos et genuit filios et filias 001 GEN 005 020 et facti sunt omnes dies Iared nongenti sexaginta duo anni et mortuus est 001 GEN 005 021 porro Enoch vixit sexaginta quinque annis et genuit Mathusalam 001 GEN 005 022 et ambulavit Enoch cum Deo postquam genuit Mathusalam trecentis annis et genuit filios et filias 001 GEN 005 023 et facti sunt omnes dies Enoch trecenti sexaginta quinque anni 001 GEN 005 024 ambulavitque cum Deo et non apparuit quia tulit eum Deus 001 GEN 005 025 vixit quoque Mathusalam centum octoginta septem annos et genuit Lamech 001 GEN 005 026 et vixit Mathusalam postquam genuit Lamech septingentos octoginta duos annos et genuit filios et filias 001 GEN 005 027 et facti sunt omnes dies Mathusalae nongenti sexaginta novem anni et mortuus est 001 GEN 005 028 vixit autem Lamech centum octoginta duobus annis et genuit filium 001 GEN 005 029 vocavitque nomen eius Noe dicens iste consolabitur nos ab operibus et laboribus manuum nostrarum in terra cui maledixit Dominus 001 GEN 005 030 vixitque Lamech postquam genuit Noe quingentos nonaginta quinque annos et genuit filios et filias 001 GEN 005 031 et facti sunt omnes dies Lamech septingenti septuaginta septem anni et mortuus est 001 GEN 005 032 Noe vero cum quingentorum esset annorum genuit Sem et Ham et Iafeth 001 GEN 006 001 cumque coepissent homines multiplicari super terram et filias procreassent 001 GEN 006 002 videntes filii Dei filias eorum quod essent pulchrae acceperunt uxores sibi ex omnibus quas elegerant 001 GEN 006 003 dixitque Deus non permanebit spiritus meus in homine in aeternum quia caro est eruntque dies illius centum viginti annorum 001 GEN 006 004 gigantes autem erant super terram in diebus illis postquam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hominum illaeque genuerunt isti sunt potentes a saeculo viri famosi 001 GEN 006 005 videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore 001 GEN 006 006 paenituit eum quod hominem fecisset in terra et tactus dolore cordis intrinsecus 001 GEN 006 007 delebo inquit hominem quem creavi a facie terrae ab homine usque ad animantia a reptili usque ad volucres caeli paenitet enim me fecisse eos 001 GEN 006 008 Noe vero invenit gratiam coram Domino 001 GEN 006 009 hae generationes Noe Noe vir iustus atque perfectus fuit in generationibus suis cum Deo ambulavit 001 GEN 006 010 et genuit tres filios Sem Ham et Iafeth 001 GEN 006 011 corrupta est autem terra coram Deo et repleta est iniquitate 001 GEN 006 012 cumque vidisset Deus terram esse corruptam omnis quippe caro corruperat viam suam super terram 001 GEN 006 013 dixit ad Noe finis universae carnis venit coram me repleta est terra iniquitate a facie eorum et ego disperdam eos cum terra 001 GEN 006 014 fac tibi arcam de lignis levigatis mansiunculas in arca facies et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus 001 GEN 006 015 et sic facies eam trecentorum cubitorum erit longitudo arcae quinquaginta cubitorum latitudo et triginta cubitorum altitudo illius 001 GEN 006 016 fenestram in arca facies et in cubito consummabis summitatem ostium autem arcae pones ex latere deorsum cenacula et tristega facies in ea 001 GEN 006 017 ecce ego adducam diluvii aquas super terram ut interficiam omnem carnem in qua spiritus vitae est subter caelum universa quae in terra sunt consumentur 001 GEN 006 018 ponamque foedus meum tecum et ingredieris arcam tu et filii tui uxor tua et uxores filiorum tuorum tecum 001 GEN 006 019 et ex cunctis animantibus universae carnis bina induces in arcam ut vivant tecum masculini sexus et feminini 001 GEN 006 020 de volucribus iuxta genus suum et de iumentis in genere suo et ex omni reptili terrae secundum genus suum bina de omnibus ingredientur tecum ut possint vivere 001 GEN 006 021 tolles igitur tecum ex omnibus escis quae mandi possunt et conportabis apud te et erunt tam tibi quam illis in cibum 001 GEN 006 022 fecit ergo Noe omnia quae praeceperat illi Deus 001 GEN 007 001 dixitque Dominus ad eum ingredere tu et omnis domus tua arcam te enim vidi iustum coram me in generatione hac 001 GEN 007 002 ex omnibus animantibus mundis tolle septena septena masculum et feminam de animantibus vero non mundis duo duo masculum et feminam 001 GEN 007 003 sed et de volatilibus caeli septena septena masculum et feminam ut salvetur semen super faciem universae terrae 001 GEN 007 004 adhuc enim et post dies septem ego pluam super terram quadraginta diebus et quadraginta noctibus et delebo omnem substantiam quam feci de superficie terrae 001 GEN 007 005 fecit ergo Noe omnia quae mandaverat ei Dominus 001 GEN 007 006 eratque sescentorum annorum quando diluvii aquae inundaverunt super terram 001 GEN 007 007 et ingressus est Noe et filii eius uxor eius et uxores filiorum eius cum eo in arcam propter aquas diluvii 001 GEN 007 008 de animantibus quoque mundis et inmundis et de volucribus et ex omni quod movetur super terram 001 GEN 007 009 duo et duo ingressa sunt ad Noe in arcam masculus et femina sicut praeceperat Deus Noe 001 GEN 007 010 cumque transissent septem dies aquae diluvii inundaverunt super terram 001 GEN 007 011 anno sescentesimo vitae Noe mense secundo septimodecimo die mensis rupti sunt omnes fontes abyssi magnae et cataractae caeli apertae sunt 001 GEN 007 012 et facta est pluvia super terram quadraginta diebus et quadraginta noctibus 001 GEN 007 013 in articulo diei illius ingressus est Noe et Sem et Ham et Iafeth filii eius uxor illius et tres uxores filiorum eius cum eis in arcam 001 GEN 007 014 ipsi et omne animal secundum genus suum universaque iumenta in genus suum et omne quod movetur super terram in genere suo cunctumque volatile secundum genus suum universae aves omnesque volucres 001 GEN 007 015 ingressae sunt ad Noe in arcam bina et bina ex omni carne in qua erat spiritus vitae 001 GEN 007 016 et quae ingressa sunt masculus et femina ex omni carne introierunt sicut praeceperat ei Deus et inclusit eum Dominus de foris 001 GEN 007 017 factumque est diluvium quadraginta diebus super terram et multiplicatae sunt aquae et elevaverunt arcam in sublime a terra 001 GEN 007 018 vehementer inundaverunt et omnia repleverunt in superficie terrae porro arca ferebatur super aquas 001 GEN 007 019 et aquae praevaluerunt nimis super terram opertique sunt omnes montes excelsi sub universo caelo 001 GEN 007 020 quindecim cubitis altior fuit aqua super montes quos operuerat 001 GEN 007 021 consumptaque est omnis caro quae movebatur super terram volucrum animantium bestiarum omniumque reptilium quae reptant super terram universi homines 001 GEN 007 022 et cuncta in quibus spiraculum vitae est in terra mortua sunt 001 GEN 007 023 et delevit omnem substantiam quae erat super terram ab homine usque ad pecus tam reptile quam volucres caeli et deleta sunt de terra remansit autem solus Noe et qui cum eo erant in arca 001 GEN 007 024 obtinueruntque aquae terras centum quinquaginta diebus 001 GEN 008 001 recordatus autem Deus Noe cunctarumque animantium et omnium iumentorum quae erant cum eo in arca adduxit spiritum super terram et inminutae sunt aquae 001 GEN 008 002 et clausi sunt fontes abyssi et cataractae caeli et prohibitae sunt pluviae de caelo 001 GEN 008 003 reversaeque aquae de terra euntes et redeuntes et coeperunt minui post centum quinquaginta dies 001 GEN 008 004 requievitque arca mense septimo vicesima septima die mensis super montes Armeniae 001 GEN 008 005 at vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem decimo enim mense prima die mensis apparuerunt cacumina montium 001 GEN 008 006 cumque transissent quadraginta dies aperiens Noe fenestram arcae quam fecerat dimisit corvum 001 GEN 008 007 qui egrediebatur et revertebatur donec siccarentur aquae super terram 001 GEN 008 008 emisit quoque columbam post eum ut videret si iam cessassent aquae super faciem terrae 001 GEN 008 009 quae cum non invenisset ubi requiesceret pes eius reversa est ad eum in arcam aquae enim erant super universam terram extenditque manum et adprehensam intulit in arcam 001 GEN 008 010 expectatis autem ultra septem diebus aliis rursum dimisit columbam ex arca 001 GEN 008 011 at illa venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis in ore suo intellexit ergo Noe quod cessassent aquae super terram 001 GEN 008 012 expectavitque nihilominus septem alios dies et emisit columbam quae non est reversa ultra ad eum 001 GEN 008 013 igitur sescentesimo primo anno primo mense prima die mensis inminutae sunt aquae super terram et aperiens Noe tectum arcae aspexit viditque quod exsiccata esset superficies terrae 001 GEN 008 014 mense secundo septima et vicesima die mensis arefacta est terra 001 GEN 008 015 locutus est autem Deus ad Noe dicens 001 GEN 008 016 egredere de arca tu et uxor tua filii tui et uxores filiorum tuorum tecum 001 GEN 008 017 cuncta animantia quae sunt apud te ex omni carne tam in volatilibus quam in bestiis et in universis reptilibus quae reptant super terram educ tecum et ingredimini super terram crescite et multiplicamini super eam 001 GEN 008 018 egressus est ergo Noe et filii eius uxor illius et uxores filiorum eius cum eo 001 GEN 008 019 sed et omnia animantia iumenta et reptilia quae repunt super terram secundum genus suum arcam egressa sunt 001 GEN 008 020 aedificavit autem Noe altare Domino et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis obtulit holocausta super altare 001 GEN 008 021 odoratusque est Dominus odorem suavitatis et ait ad eum nequaquam ultra maledicam terrae propter homines sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adulescentia sua non igitur ultra percutiam omnem animantem sicut feci 001 GEN 008 022 cunctis diebus terrae sementis et messis frigus et aestus aestas et hiemps nox et dies non requiescent 001 GEN 009 001 benedixitque Deus Noe et filiis eius et dixit ad eos crescite et multiplicamini et implete terram 001 GEN 009 002 et terror vester ac tremor sit super cuncta animalia terrae et super omnes volucres caeli cum universis quae moventur in terra omnes pisces maris manui vestrae traditi sunt 001 GEN 009 003 et omne quod movetur et vivit erit vobis in cibum quasi holera virentia tradidi vobis omnia 001 GEN 009 004 excepto quod carnem cum sanguine non comedetis 001 GEN 009 005 sanguinem enim animarum vestrarum requiram de manu cunctarum bestiarum et de manu hominis de manu viri et fratris eius requiram animam hominis 001 GEN 009 006 quicumque effuderit humanum sanguinem fundetur sanguis illius ad imaginem quippe Dei factus est homo 001 GEN 009 007 vos autem crescite et multiplicamini et ingredimini super terram et implete eam 001 GEN 009 008 haec quoque dixit Deus ad Noe et ad filios eius cum eo 001 GEN 009 009 ecce ego statuam pactum meum vobiscum et cum semine vestro post vos 001 GEN 009 010 et ad omnem animam viventem quae est vobiscum tam in volucribus quam in iumentis et pecudibus terrae cunctis quae egressa sunt de arca et universis bestiis terrae 001 GEN 009 011 statuam pactum meum vobiscum et nequaquam ultra interficietur omnis caro aquis diluvii neque erit deinceps diluvium dissipans terram 001 GEN 009 012 dixitque Deus hoc signum foederis quod do inter me et vos et ad omnem animam viventem quae est vobiscum in generationes sempiternas 001 GEN 009 013 arcum meum ponam in nubibus et erit signum foederis inter me et inter terram 001 GEN 009 014 cumque obduxero nubibus caelum apparebit arcus meus in nubibus 001 GEN 009 015 et recordabor foederis mei vobiscum et cum omni anima vivente quae carnem vegetat et non erunt ultra aquae diluvii ad delendam universam carnem 001 GEN 009 016 eritque arcus in nubibus et videbo illum et recordabor foederis sempiterni quod pactum est inter Deum et inter omnem animam viventem universae carnis quae est super terram 001 GEN 009 017 dixitque Deus Noe hoc erit signum foederis quod constitui inter me et inter omnem carnem super terram 001 GEN 009 018 erant igitur filii Noe qui egressi sunt de arca Sem Ham et Iafeth porro Ham ipse est pater Chanaan 001 GEN 009 019 tres isti sunt filii Noe et ab his disseminatum est omne hominum genus super universam terram 001 GEN 009 020 coepitque Noe vir agricola exercere terram et plantavit vineam 001 GEN 009 021 bibensque vinum inebriatus est et nudatus in tabernaculo suo 001 GEN 009 022 quod cum vidisset Ham pater Chanaan verenda scilicet patris sui esse nuda nuntiavit duobus fratribus suis foras 001 GEN 009 023 at vero Sem et Iafeth pallium inposuerunt umeris suis et incedentes retrorsum operuerunt verecunda patris sui faciesque eorum aversae erant et patris virilia non viderunt 001 GEN 009 024 evigilans autem Noe ex vino cum didicisset quae fecerat ei filius suus minor 001 GEN 009 025 ait maledictus Chanaan servus servorum erit fratribus suis 001 GEN 009 026 dixitque benedictus Dominus Deus Sem sit Chanaan servus eius 001 GEN 009 027 dilatet Deus Iafeth et habitet in tabernaculis Sem sitque Chanaan servus eius 001 GEN 009 028 vixit autem Noe post diluvium trecentis quinquaginta annis 001 GEN 009 029 et impleti sunt omnes dies eius nongentorum quinquaginta annorum et mortuus est 001 GEN 010 001 hae generationes filiorum Noe Sem Ham Iafeth natique sunt eis filii post diluvium 001 GEN 010 002 filii Iafeth Gomer Magog et Madai Iavan et Thubal et Mosoch et Thiras 001 GEN 010 003 porro filii Gomer Aschenez et Rifath et Thogorma 001 GEN 010 004 filii autem Iavan Elisa et Tharsis Cetthim et Dodanim 001 GEN 010 005 ab his divisae sunt insulae gentium in regionibus suis unusquisque secundum linguam et familias in nationibus suis 001 GEN 010 006 filii autem Ham Chus et Mesraim et Fut et Chanaan 001 GEN 010 007 filii Chus Saba et Hevila et Sabatha et Regma et Sabathaca filii Regma Saba et Dadan 001 GEN 010 008 porro Chus genuit Nemrod ipse coepit esse potens in terra 001 GEN 010 009 et erat robustus venator coram Domino ab hoc exivit proverbium quasi Nemrod robustus venator coram Domino 001 GEN 010 010 fuit autem principium regni eius Babylon et Arach et Archad et Chalanne in terra Sennaar 001 GEN 010 011 de terra illa egressus est Assur et aedificavit Nineven et plateas civitatis et Chale 001 GEN 010 012 Resen quoque inter Nineven et Chale haec est civitas magna 001 GEN 010 013 at vero Mesraim genuit Ludim et Anamim et Laabim Nepthuim 001 GEN 010 014 et Phetrusim et Cesluim de quibus egressi sunt Philisthim et Capthurim 001 GEN 010 015 Chanaan autem genuit Sidonem primogenitum suum Ettheum 001 GEN 010 016 et Iebuseum et Amorreum Gergeseum 001 GEN 010 017 Eveum et Araceum Sineum 001 GEN 010 018 et Aradium Samariten et Amatheum et post haec disseminati sunt populi Chananeorum 001 GEN 010 019 factique sunt termini Chanaan venientibus a Sidone Geraram usque Gazam donec ingrediaris Sodomam et Gomorram et Adama et Seboim usque Lesa 001 GEN 010 020 hii filii Ham in cognationibus et linguis et generationibus terrisque et gentibus suis 001 GEN 010 021 de Sem quoque nati sunt patre omnium filiorum Eber fratre Iafeth maiore 001 GEN 010 022 filii Sem Aelam et Assur et Arfaxad et Lud et Aram 001 GEN 010 023 filii Aram Us et Hul et Gether et Mes 001 GEN 010 024 at vero Arfaxad genuit Sala de quo ortus est Eber 001 GEN 010 025 natique sunt Eber filii duo nomen uni Faleg eo quod in diebus eius divisa sit terra et nomen fratris eius Iectan 001 GEN 010 026 qui Iectan genuit Helmodad et Saleph et Asarmoth Iare 001 GEN 010 027 et Aduram et Uzal Decla 001 GEN 010 028 et Ebal et Abimahel Saba 001 GEN 010 029 et Ophir et Evila et Iobab omnes isti filii Iectan 001 GEN 010 030 et facta est habitatio eorum de Messa pergentibus usque Sephar montem orientalem 001 GEN 010 031 isti filii Sem secundum cognationes et linguas et regiones in gentibus suis 001 GEN 010 032 hae familiae Noe iuxta populos et nationes suas ab his divisae sunt gentes in terra post diluvium 001 GEN 011 001 erat autem terra labii unius et sermonum eorundem 001 GEN 011 002 cumque proficiscerentur de oriente invenerunt campum in terra Sennaar et habitaverunt in eo 001 GEN 011 003 dixitque alter ad proximum suum venite faciamus lateres et coquamus eos igni habueruntque lateres pro saxis et bitumen pro cemento 001 GEN 011 004 et dixerunt venite faciamus nobis civitatem et turrem cuius culmen pertingat ad caelum et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras 001 GEN 011 005 descendit autem Dominus ut videret civitatem et turrem quam aedificabant filii Adam 001 GEN 011 006 et dixit ecce unus est populus et unum labium omnibus coeperuntque hoc facere nec desistent a cogitationibus suis donec eas opere conpleant 001 GEN 011 007 venite igitur descendamus et confundamus ibi linguam eorum ut non audiat unusquisque vocem proximi sui 001 GEN 011 008 atque ita divisit eos Dominus ex illo loco in universas terras et cessaverunt aedificare civitatem 001 GEN 011 009 et idcirco vocatum est nomen eius Babel quia ibi confusum est labium universae terrae et inde dispersit eos Dominus super faciem cunctarum regionum 001 GEN 011 010 hae generationes Sem Sem centum erat annorum quando genuit Arfaxad biennio post diluvium 001 GEN 011 011 vixitque Sem postquam genuit Arfaxad quingentos annos et genuit filios et filias 001 GEN 011 012 porro Arfaxad vixit triginta quinque annos et genuit Sale 001 GEN 011 013 vixitque Arfaxad postquam genuit Sale trecentis tribus annis et genuit filios et filias 001 GEN 011 014 Sale quoque vixit triginta annis et genuit Eber 001 GEN 011 015 vixitque Sale postquam genuit Eber quadringentis tribus annis et genuit filios et filias 001 GEN 011 016 vixit autem Eber triginta quattuor annis et genuit Faleg 001 GEN 011 017 et vixit Eber postquam genuit Faleg quadringentis triginta annis et genuit filios et filias 001 GEN 011 018 vixit quoque Faleg triginta annis et genuit Reu 001 GEN 011 019 vixitque Faleg postquam genuit Reu ducentis novem annis et genuit filios et filias 001 GEN 011 020 vixit autem Reu triginta duobus annis et genuit Sarug 001 GEN 011 021 vixitque Reu postquam genuit Sarug ducentis septem annis et genuit filios et filias 001 GEN 011 022 vixit vero Sarug triginta annis et genuit Nahor 001 GEN 011 023 vixitque Sarug postquam genuit Nahor ducentos annos et genuit filios et filias 001 GEN 011 024 vixit autem Nahor viginti novem annis et genuit Thare 001 GEN 011 025 vixitque Nahor postquam genuit Thare centum decem et novem annos et genuit filios et filias 001 GEN 011 026 vixitque Thare septuaginta annis et genuit Abram et Nahor et Aran 001 GEN 011 027 hae sunt autem generationes Thare Thare genuit Abram et Nahor et Aran porro Aran genuit Loth 001 GEN 011 028 mortuusque est Aran ante Thare patrem suum in terra nativitatis suae in Ur Chaldeorum 001 GEN 011 029 duxerunt autem Abram et Nahor uxores nomen autem uxoris Abram Sarai et nomen uxoris Nahor Melcha filia Aran patris Melchae et patris Ieschae 001 GEN 011 030 erat autem Sarai sterilis nec habebat liberos 001 GEN 011 031 tulit itaque Thare Abram filium suum et Loth filium Aran filium filii sui et Sarai nurum suam uxorem Abram filii sui et eduxit eos de Ur Chaldeorum ut irent in terram Chanaan veneruntque usque Haran et habitaverunt ibi 001 GEN 011 032 et facti sunt dies Thare ducentorum quinque annorum et mortuus est in Haran 001 GEN 012 001 dixit autem Dominus ad Abram egredere de terra tua et de cognatione tua et de domo patris tui in terram quam monstrabo tibi 001 GEN 012 002 faciamque te in gentem magnam et benedicam tibi et magnificabo nomen tuum erisque benedictus 001 GEN 012 003 benedicam benedicentibus tibi et maledicam maledicentibus tibi atque in te benedicentur universae cognationes terrae 001 GEN 012 004 egressus est itaque Abram sicut praeceperat ei Dominus et ivit cum eo Loth septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran 001 GEN 012 005 tulitque Sarai uxorem suam et Loth filium fratris sui universamque substantiam quam possederant et animas quas fecerant in Haran et egressi sunt ut irent in terram Chanaan cumque venissent in eam 001 GEN 012 006 pertransivit Abram terram usque ad locum Sychem usque ad convallem Inlustrem Chananeus autem tunc erat in terra 001 GEN 012 007 apparuitque Dominus Abram et dixit ei semini tuo dabo terram hanc qui aedificavit ibi altare Domino qui apparuerat ei 001 GEN 012 008 et inde transgrediens ad montem qui erat contra orientem Bethel tetendit ibi tabernaculum suum ab occidente habens Bethel et ab oriente Ai aedificavit quoque ibi altare Domino et invocavit nomen eius 001 GEN 012 009 perrexitque Abram vadens et ultra progrediens ad meridiem 001 GEN 012 010 facta est autem fames in terra descenditque Abram in Aegyptum ut peregrinaretur ibi praevaluerat enim fames in terra 001 GEN 012 011 cumque prope esset ut ingrederetur Aegyptum dixit Sarai uxori suae novi quod pulchra sis mulier 001 GEN 012 012 et quod cum viderint te Aegyptii dicturi sunt uxor ipsius est et interficient me et te reservabunt 001 GEN 012 013 dic ergo obsecro te quod soror mea sis ut bene sit mihi propter te et vivat anima mea ob gratiam tui 001 GEN 012 014 cum itaque ingressus esset Abram Aegyptum viderunt Aegyptii mulierem quod esset pulchra nimis 001 GEN 012 015 et nuntiaverunt principes Pharaoni et laudaverunt eam apud illum et sublata est mulier in domum Pharaonis 001 GEN 012 016 Abram vero bene usi sunt propter illam fueruntque ei oves et boves et asini et servi et famulae et asinae et cameli 001 GEN 012 017 flagellavit autem Dominus Pharaonem plagis maximis et domum eius propter Sarai uxorem Abram 001 GEN 012 018 vocavitque Pharao Abram et dixit ei quidnam est quod fecisti mihi quare non indicasti quod uxor tua esset 001 GEN 012 019 quam ob causam dixisti esse sororem tuam ut tollerem eam mihi in uxorem nunc igitur ecce coniux tua accipe eam et vade 001 GEN 012 020 praecepitque Pharao super Abram viris et deduxerunt eum et uxorem illius et omnia quae habebat 001 GEN 013 001 ascendit ergo Abram de Aegypto ipse et uxor eius et omnia quae habebat et Loth cum eo ad australem plagam 001 GEN 013 002 erat autem dives valde in possessione argenti et auri 001 GEN 013 003 reversusque est per iter quo venerat a meridie in Bethel usque ad locum ubi prius fixerat tabernaculum inter Bethel et Ai 001 GEN 013 004 in loco altaris quod fecerat prius et invocavit ibi nomen Domini 001 GEN 013 005 sed et Loth qui erat cum Abram fuerunt greges ovium et armenta et tabernacula 001 GEN 013 006 nec poterat eos capere terra ut habitarent simul erat quippe substantia eorum multa et non quibant habitare communiter 001 GEN 013 007 unde et facta est rixa inter pastores gregum Abram et Loth eo autem tempore Chananeus et Ferezeus habitabant in illa terra 001 GEN 013 008 dixit ergo Abram ad Loth ne quaeso sit iurgium inter me et te et inter pastores meos et pastores tuos fratres enim sumus 001 GEN 013 009 ecce universa terra coram te est recede a me obsecro si ad sinistram ieris ego ad dexteram tenebo si tu dexteram elegeris ego ad sinistram pergam 001 GEN 013 010 elevatis itaque Loth oculis vidit omnem circa regionem Iordanis quae universa inrigabatur antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorram sicut paradisus Domini et sicut Aegyptus venientibus in Segor 001 GEN 013 011 elegitque sibi Loth regionem circa Iordanem et recessit ab oriente divisique sunt alterutrum a fratre suo 001 GEN 013 012 Abram habitavit in terra Chanaan Loth moratus est in oppidis quae erant circa Iordanem et habitavit in Sodomis 001 GEN 013 013 homines autem Sodomitae pessimi erant et peccatores coram Domino nimis 001 GEN 013 014 dixitque Dominus ad Abram postquam divisus est Loth ab eo leva oculos tuos et vide a loco in quo nunc es ad aquilonem et ad meridiem ad orientem et ad occidentem 001 GEN 013 015 omnem terram quam conspicis tibi dabo et semini tuo usque in sempiternum 001 GEN 013 016 faciamque semen tuum sicut pulverem terrae si quis potest hominum numerare pulverem semen quoque tuum numerare poterit 001 GEN 013 017 surge et perambula terram in longitudine et in latitudine sua quia tibi daturus sum eam 001 GEN 013 018 movens igitur Abram tabernaculum suum venit et habitavit iuxta convallem Mambre quod est in Hebron aedificavitque ibi altare Domino 001 GEN 014 001 factum est autem in illo tempore ut Amrafel rex Sennaar et Arioch rex Ponti et Chodorlahomor rex Aelamitarum et Thadal rex Gentium 001 GEN 014 002 inirent bellum contra Bara regem Sodomorum et contra Bersa regem Gomorrae et contra Sennaab regem Adamae et contra Semeber regem Seboim contraque regem Balae ipsa est Segor 001 GEN 014 003 omnes hii convenerunt in vallem Silvestrem quae nunc est mare Salis 001 GEN 014 004 duodecim enim annis servierant Chodorlahomor et tertiodecimo anno recesserunt ab eo 001 GEN 014 005 igitur anno quartodecimo venit Chodorlahomor et reges qui erant cum eo percusseruntque Rafaim in Astharothcarnaim et Zuzim cum eis et Emim in Savecariathaim 001 GEN 014 006 et Chorreos in montibus Seir usque ad campestria Pharan quae est in solitudine 001 GEN 014 007 reversique sunt et venerunt ad fontem Mesfat ipsa est Cades et percusserunt omnem regionem Amalechitarum et Amorreum qui habitabat in Asasonthamar 001 GEN 014 008 et egressi sunt rex Sodomorum et rex Gomorrae rexque Adamae et rex Seboim necnon et rex Balae quae est Segor et direxerunt contra eos aciem in valle Silvestri 001 GEN 014 009 scilicet adversum Chodorlahomor regem Aelamitarum et Thadal regem Gentium et Amrafel regem Sennaar et Arioch regem Ponti quattuor reges adversus quinque 001 GEN 014 010 vallis autem Silvestris habebat puteos multos bituminis itaque rex Sodomorum et Gomorrae terga verterunt cecideruntque ibi et qui remanserant fugerunt ad montem 001 GEN 014 011 tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et Gomorrae et universa quae ad cibum pertinent et abierunt 001 GEN 014 012 necnon et Loth et substantiam eius filium fratris Abram qui habitabat in Sodomis 001 GEN 014 013 et ecce unus qui evaserat nuntiavit Abram Hebraeo qui habitabat in convalle Mambre Amorrei fratris Eschol et fratris Aner hii enim pepigerant foedus cum Abram 001 GEN 014 014 quod cum audisset Abram captum videlicet Loth fratrem suum numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo et persecutus est eos usque Dan 001 GEN 014 015 et divisis sociis inruit super eos nocte percussitque eos et persecutus est usque Hoba quae est ad levam Damasci 001 GEN 014 016 reduxitque omnem substantiam et Loth fratrem suum cum substantia illius mulieres quoque et populum 001 GEN 014 017 egressus est autem rex Sodomorum in occursum eius postquam reversus est a caede Chodorlahomor et regum qui cum eo erant in valle Save quae est vallis Regis 001 GEN 014 018 at vero Melchisedech rex Salem proferens panem et vinum erat enim sacerdos Dei altissimi 001 GEN 014 019 benedixit ei et ait benedictus Abram Deo excelso qui creavit caelum et terram 001 GEN 014 020 et benedictus Deus excelsus quo protegente hostes in manibus tuis sunt et dedit ei decimas ex omnibus 001 GEN 014 021 dixit autem rex Sodomorum ad Abram da mihi animas cetera tolle tibi 001 GEN 014 022 qui respondit ei levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem caeli et terrae 001 GEN 014 023 quod a filo subteminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus quae tua sunt ne dicas ego ditavi Abram 001 GEN 014 024 exceptis his quae comederunt iuvenes et partibus virorum qui venerunt mecum Aner Eschol et Mambre isti accipient partes suas 001 GEN 015 001 his itaque transactis factus est sermo Domini ad Abram per visionem dicens noli timere Abram ego protector tuus sum et merces tua magna nimis 001 GEN 015 002 dixitque Abram Domine Deus quid dabis mihi ego vadam absque liberis et filius procuratoris domus meae iste Damascus Eliezer 001 GEN 015 003 addiditque Abram mihi autem non dedisti semen et ecce vernaculus meus heres meus erit 001 GEN 015 004 statimque sermo Domini factus est ad eum dicens non erit hic heres tuus sed qui egredietur de utero tuo ipsum habebis heredem 001 GEN 015 005 eduxitque eum foras et ait illi suspice caelum et numera stellas si potes et dixit ei sic erit semen tuum 001 GEN 015 006 credidit Domino et reputatum est ei ad iustitiam 001 GEN 015 007 dixitque ad eum ego Dominus qui eduxi te de Ur Chaldeorum ut darem tibi terram istam et possideres eam 001 GEN 015 008 at ille ait Domine Deus unde scire possum quod possessurus sim eam 001 GEN 015 009 respondens Dominus sume inquit mihi vaccam triennem et capram trimam et arietem annorum trium turturem quoque et columbam 001 GEN 015 010 qui tollens universa haec divisit per medium et utrasque partes contra se altrinsecus posuit aves autem non divisit 001 GEN 015 011 descenderuntque volucres super cadavera et abigebat eas Abram 001 GEN 015 012 cumque sol occumberet sopor inruit super Abram et horror magnus et tenebrosus invasit eum 001 GEN 015 013 dictumque est ad eum scito praenoscens quod peregrinum futurum sit semen tuum in terra non sua et subicient eos servituti et adfligent quadringentis annis 001 GEN 015 014 verumtamen gentem cui servituri sunt ego iudicabo et post haec egredientur cum magna substantia 001 GEN 015 015 tu autem ibis ad patres tuos in pace sepultus in senectute bona 001 GEN 015 016 generatione autem quarta revertentur huc necdum enim conpletae sunt iniquitates Amorreorum usque ad praesens tempus 001 GEN 015 017 cum ergo occubuisset sol facta est caligo tenebrosa et apparuit clibanus fumans et lampas ignis transiens inter divisiones illas 001 GEN 015 018 in die illo pepigit Dominus cum Abram foedus dicens semini tuo dabo terram hanc a fluvio Aegypti usque ad fluvium magnum flumen Eufraten 001 GEN 015 019 Cineos et Cenezeos et Cedmoneos 001 GEN 015 020 et Hettheos et Ferezeos Rafaim quoque 001 GEN 015 021 et Amorreos et Chananeos et Gergeseos et Iebuseos 001 GEN 016 001 igitur Sarai uxor Abram non genuerat liberos sed habens ancillam aegyptiam nomine Agar 001 GEN 016 002 dixit marito suo ecce conclusit me Dominus ne parerem ingredere ad ancillam meam si forte saltem ex illa suscipiam filios cumque ille adquiesceret deprecanti 001 GEN 016 003 tulit Agar Aegyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare coeperant in terra Chanaan et dedit eam viro suo uxorem 001 GEN 016 004 qui ingressus est ad eam at illa concepisse se videns despexit dominam suam 001 GEN 016 005 dixitque Sarai ad Abram inique agis contra me ego dedi ancillam meam in sinum tuum quae videns quod conceperit despectui me habet iudicet Dominus inter me et te 001 GEN 016 006 cui respondens Abram ecce ait ancilla tua in manu tua est utere ea ut libet adfligente igitur eam Sarai fugam iniit 001 GEN 016 007 cumque invenisset illam angelus Domini iuxta fontem aquae in solitudine qui est in via Sur 001 GEN 016 008 dixit ad eam Agar ancilla Sarai unde venis et quo vadis quae respondit a facie Sarai dominae meae ego fugio 001 GEN 016 009 dixitque ei angelus Domini revertere ad dominam tuam et humiliare sub manibus ipsius 001 GEN 016 010 et rursum multiplicans inquit multiplicabo semen tuum et non numerabitur prae multitudine 001 GEN 016 011 ac deinceps ecce ait concepisti et paries filium vocabisque nomen eius Ismahel eo quod audierit Dominus adflictionem tuam 001 GEN 016 012 hic erit ferus homo manus eius contra omnes et manus omnium contra eum et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula 001 GEN 016 013 vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam Tu Deus qui vidisti me dixit enim profecto hic vidi posteriora videntis me 001 GEN 016 014 propterea appellavit puteum illum puteum Viventis et videntis me ipse est inter Cades et Barad 001 GEN 016 015 peperitque Abrae filium qui vocavit nomen eius Ismahel 001 GEN 016 016 octoginta et sex annorum erat quando peperit ei Agar Ismahelem 001 GEN 017 001 postquam vero nonaginta et novem annorum esse coeperat apparuit ei Dominus dixitque ad eum ego Deus omnipotens ambula coram me et esto perfectus 001 GEN 017 002 ponamque foedus meum inter me et te et multiplicabo te vehementer nimis 001 GEN 017 003 cecidit Abram pronus in faciem 001 GEN 017 004 dixitque ei Deus ego sum et pactum meum tecum erisque pater multarum gentium 001 GEN 017 005 nec ultra vocabitur nomen tuum Abram sed appellaberis Abraham quia patrem multarum gentium constitui te 001 GEN 017 006 faciamque te crescere vehementissime et ponam in gentibus regesque ex te egredientur 001 GEN 017 007 et statuam pactum meum inter me et te et inter semen tuum post te in generationibus suis foedere sempiterno ut sim Deus tuus et seminis tui post te 001 GEN 017 008 daboque tibi et semini tuo terram peregrinationis tuae omnem terram Chanaan in possessionem aeternam eroque Deus eorum 001 GEN 017 009 dixit iterum Deus ad Abraham et tu ergo custodies pactum meum et semen tuum post te in generationibus suis 001 GEN 017 010 hoc est pactum quod observabitis inter me et vos et semen tuum post te circumcidetur ex vobis omne masculinum 001 GEN 017 011 et circumcidetis carnem praeputii vestri ut sit in signum foederis inter me et vos 001 GEN 017 012 infans octo dierum circumcidetur in vobis omne masculinum in generationibus vestris tam vernaculus quam empticius circumcidetur et quicumque non fuerit de stirpe vestra 001 GEN 017 013 eritque pactum meum in carne vestra in foedus aeternum 001 GEN 017 014 masculus cuius praeputii caro circumcisa non fuerit delebitur anima illa de populo suo quia pactum meum irritum fecit 001 GEN 017 015 dixit quoque Deus ad Abraham Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai sed Sarram 001 GEN 017 016 et benedicam ei et ex illa dabo tibi filium cui benedicturus sum eritque in nationes et reges populorum orientur ex eo 001 GEN 017 017 cecidit Abraham in faciem et risit dicens in corde suo putasne centenario nascetur filius et Sarra nonagenaria pariet 001 GEN 017 018 dixitque ad Deum utinam Ismahel vivat coram te 001 GEN 017 019 et ait Deus ad Abraham Sarra uxor tua pariet tibi filium vocabisque nomen eius Isaac et constituam pactum meum illi in foedus sempiternum et semini eius post eum 001 GEN 017 020 super Ismahel quoque exaudivi te ecce benedicam ei et augebo et multiplicabo eum valde duodecim duces generabit et faciam illum in gentem magnam 001 GEN 017 021 pactum vero meum statuam ad Isaac quem pariet tibi Sarra tempore isto in anno altero 001 GEN 017 022 cumque finitus esset sermo loquentis cum eo ascendit Deus ab Abraham 001 GEN 017 023 tulit autem Abraham Ismahelem filium suum et omnes vernaculos domus suae universosque quos emerat cunctos mares ex omnibus viris domus suae et circumcidit carnem praeputii eorum statim in ipsa die sicut praeceperat ei Deus 001 GEN 017 024 nonaginta novem erat annorum quando circumcidit carnem praeputii sui 001 GEN 017 025 et Ismahel filius eius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suae 001 GEN 017 026 eadem die circumcisus est Abraham et Ismahel filius eius 001 GEN 017 027 et omnes viri domus illius tam vernaculi quam empticii et alienigenae pariter circumcisi sunt 001 GEN 018 001 apparuit autem ei Dominus in convalle Mambre sedenti in ostio tabernaculi sui in ipso fervore diei 001 GEN 018 002 cumque elevasset oculos apparuerunt ei tres viri stantes propter eum quos cum vidisset cucurrit in occursum eorum de ostio tabernaculi et adoravit in terra 001 GEN 018 003 et dixit Domine si inveni gratiam in oculis tuis ne transeas servum tuum 001 GEN 018 004 sed adferam pauxillum aquae et lavate pedes vestros et requiescite sub arbore 001 GEN 018 005 ponam buccellam panis et confortate cor vestrum postea transibitis idcirco enim declinastis ad servum vestrum qui dixerunt fac ut locutus es 001 GEN 018 006 festinavit Abraham in tabernaculum ad Sarram dixitque ei adcelera tria sata similae commisce et fac subcinericios panes 001 GEN 018 007 ipse vero ad armentum cucurrit et tulit inde vitulum tenerrimum et optimum deditque puero qui festinavit et coxit illum 001 GEN 018 008 tulit quoque butyrum et lac et vitulum quem coxerat et posuit coram eis ipse vero stabat iuxta eos sub arbore 001 GEN 018 009 cumque comedissent dixerunt ad eum ubi est Sarra uxor tua ille respondit ecce in tabernaculo est 001 GEN 018 010 cui dixit revertens veniam ad te tempore isto vita comite et habebit filium Sarra uxor tua quo audito Sarra risit post ostium tabernaculi 001 GEN 018 011 erant autem ambo senes provectaeque aetatis et desierant Sarrae fieri muliebria 001 GEN 018 012 quae risit occulte dicens postquam consenui et dominus meus vetulus est voluptati operam dabo 001 GEN 018 013 dixit autem Dominus ad Abraham quare risit Sarra dicens num vere paritura sum anus 001 GEN 018 014 numquid Deo est quicquam difficile iuxta condictum revertar ad te hoc eodem tempore vita comite et habebit Sarra filium 001 GEN 018 015 negavit Sarra dicens non risi timore perterrita Dominus autem non est inquit ita sed risisti 001 GEN 018 016 cum ergo surrexissent inde viri direxerunt oculos suos contra Sodomam et Abraham simul gradiebatur deducens eos 001 GEN 018 017 dixitque Dominus num celare potero Abraham quae gesturus sum 001 GEN 018 018 cum futurus sit in gentem magnam ac robustissimam et benedicendae sint in illo omnes nationes terrae 001 GEN 018 019 scio enim quod praecepturus sit filiis suis et domui suae post se ut custodiant viam Domini et faciant iustitiam et iudicium ut adducat Dominus propter Abraham omnia quae locutus est ad eum 001 GEN 018 020 dixit itaque Dominus clamor Sodomorum et Gomorrae multiplicatus est et peccatum earum adgravatum est nimis 001 GEN 018 021 descendam et videbo utrum clamorem qui venit ad me opere conpleverint an non est ita ut sciam 001 GEN 018 022 converteruntque se inde et abierunt Sodomam Abraham vero adhuc stabat coram Domino 001 GEN 018 023 et adpropinquans ait numquid perdes iustum cum impio 001 GEN 018 024 si fuerint quinquaginta iusti in civitate peribunt simul et non parces loco illi propter quinquaginta iustos si fuerint in eo 001 GEN 018 025 absit a te ut rem hanc facias et occidas iustum cum impio fiatque iustus sicut impius non est hoc tuum qui iudicas omnem terram nequaquam facies iudicium 001 GEN 018 026 dixitque Dominus ad eum si invenero Sodomis quinquaginta iustos in medio civitatis dimittam omni loco propter eos 001 GEN 018 027 respondens Abraham ait quia semel coepi loquar ad Dominum meum cum sim pulvis et cinis 001 GEN 018 028 quid si minus quinquaginta iustis quinque fuerint delebis propter quinque universam urbem et ait non delebo si invenero ibi quadraginta quinque 001 GEN 018 029 rursumque locutus est ad eum sin autem quadraginta inventi fuerint quid facies ait non percutiam propter quadraginta 001 GEN 018 030 ne quaeso inquit indigneris Domine si loquar quid si inventi fuerint ibi triginta respondit non faciam si invenero ibi triginta 001 GEN 018 031 quia semel ait coepi loquar ad Dominum meum quid si inventi fuerint ibi viginti dixit non interficiam propter viginti 001 GEN 018 032 obsecro inquit ne irascaris Domine si loquar adhuc semel quid si inventi fuerint ibi decem dixit non delebo propter decem 001 GEN 018 033 abiit Dominus postquam cessavit loqui ad Abraham et ille reversus est in locum suum 001 GEN 019 001 veneruntque duo angeli Sodomam vespere sedente Loth in foribus civitatis qui cum vidisset surrexit et ivit obviam eis adoravitque pronus in terra 001 GEN 019 002 et dixit obsecro domini declinate in domum pueri vestri et manete ibi lavate pedes vestros et mane proficiscimini in viam vestram qui dixerunt minime sed in platea manebimus 001 GEN 019 003 conpulit illos oppido ut deverterent ad eum ingressisque domum illius fecit convivium coxit azyma et comederunt 001 GEN 019 004 prius autem quam irent cubitum viri civitatis vallaverunt domum a puero usque ad senem omnis populus simul 001 GEN 019 005 vocaveruntque Loth et dixerunt ei ubi sunt viri qui introierunt ad te nocte educ illos huc ut cognoscamus eos 001 GEN 019 006 egressus ad eos Loth post tergum adcludens ostium ait 001 GEN 019 007 nolite quaeso fratres mei nolite malum hoc facere 001 GEN 019 008 habeo duas filias quae necdum cognoverunt virum educam eas ad vos et abutimini eis sicut placuerit vobis dummodo viris istis nihil faciatis mali quia ingressi sunt sub umbraculum tegminis mei 001 GEN 019 009 at illi dixerunt recede illuc et rursus ingressus es inquiunt ut advena numquid ut iudices te ergo ipsum magis quam hos adfligemus vimque faciebant Loth vehementissime iam prope erat ut refringerent fores 001 GEN 019 010 et ecce miserunt manum viri et introduxerunt ad se Loth cluseruntque ostium 001 GEN 019 011 et eos qui erant foris percusserunt caecitate a minimo usque ad maximum ita ut ostium invenire non possent 001 GEN 019 012 dixerunt autem ad Loth habes hic tuorum quempiam generum aut filios aut filias omnes qui tui sunt educ de urbe hac 001 GEN 019 013 delebimus enim locum istum eo quod increverit clamor eorum coram Domino qui misit nos ut perdamus illos 001 GEN 019 014 egressus itaque Loth locutus est ad generos suos qui accepturi erant filias eius et dixit surgite egredimini de loco isto quia delebit Dominus civitatem hanc et visus est eis quasi ludens loqui 001 GEN 019 015 cumque esset mane cogebant eum angeli dicentes surge et tolle uxorem tuam et duas filias quas habes ne et tu pariter pereas in scelere civitatis 001 GEN 019 016 dissimulante illo adprehenderunt manum eius et manum uxoris ac duarum filiarum eius eo quod parceret Dominus illi 001 GEN 019 017 et eduxerunt eum posueruntque extra civitatem ibi locutus est ad eum salva animam tuam noli respicere post tergum nec stes in omni circa regione sed in monte salvum te fac ne et tu simul pereas 001 GEN 019 018 dixitque Loth ad eos quaeso Domine mi 001 GEN 019 019 quia invenit servus tuus gratiam coram te et magnificasti misericordiam tuam quam fecisti mecum ut salvares animam meam nec possum in monte salvari ne forte adprehendat me malum et moriar 001 GEN 019 020 est civitas haec iuxta ad quam possum fugere parva et salvabor in ea numquid non modica est et vivet anima mea 001 GEN 019 021 dixitque ad eum ecce etiam in hoc suscepi preces tuas ut non subvertam urbem pro qua locutus es 001 GEN 019 022 festina et salvare ibi quia non potero facere quicquam donec ingrediaris illuc idcirco vocatum est nomen urbis illius Segor 001 GEN 019 023 sol egressus est super terram et Loth ingressus est in Segor 001 GEN 019 024 igitur Dominus pluit super Sodomam et Gomorram sulphur et ignem a Domino de caelo 001 GEN 019 025 et subvertit civitates has et omnem circa regionem universos habitatores urbium et cuncta terrae virentia 001 GEN 019 026 respiciensque uxor eius post se versa est in statuam salis 001 GEN 019 027 Abraham autem consurgens mane ubi steterat prius cum Domino 001 GEN 019 028 intuitus est Sodomam et Gomorram et universam terram regionis illius viditque ascendentem favillam de terra quasi fornacis fumum 001 GEN 019 029 cum enim subverteret Deus civitates regionis illius recordatus est Abrahae et liberavit Loth de subversione urbium in quibus habitaverat 001 GEN 019 030 ascenditque Loth de Segor et mansit in monte duae quoque filiae eius cum eo timuerat enim manere in Segor et mansit in spelunca ipse et duae filiae eius 001 GEN 019 031 dixitque maior ad minorem pater noster senex est et nullus virorum remansit in terra qui possit ingredi ad nos iuxta morem universae terrae 001 GEN 019 032 veni inebriemus eum vino dormiamusque cum eo ut servare possimus ex patre nostro semen 001 GEN 019 033 dederunt itaque patri suo bibere vinum nocte illa et ingressa est maior dormivitque cum patre at ille non sensit nec quando accubuit filia nec quando surrexit 001 GEN 019 034 altera quoque die dixit maior ad minorem ecce dormivi heri cum patre meo demus ei bibere vinum etiam hac nocte et dormies cum eo ut salvemus semen de patre nostro 001 GEN 019 035 dederunt et illa nocte patri vinum ingressaque minor filia dormivit cum eo et nec tunc quidem sensit quando concubuerit vel quando illa surrexerit 001 GEN 019 036 conceperunt ergo duae filiae Loth de patre suo 001 GEN 019 037 peperitque maior filium et vocavit nomen eius Moab ipse est pater Moabitarum usque in praesentem diem 001 GEN 019 038 minor quoque peperit filium et vocavit nomen eius Ammon id est filius populi mei ipse est pater Ammanitarum usque hodie 001 GEN 020 001 profectus inde Abraham in terram australem habitavit inter Cades et Sur et peregrinatus est in Geraris 001 GEN 020 002 dixitque de Sarra uxore sua soror mea est misit ergo Abimelech rex Gerarae et tulit eam 001 GEN 020 003 venit autem Deus ad Abimelech per somnium noctis et ait ei en morieris propter mulierem quam tulisti habet enim virum 001 GEN 020 004 Abimelech vero non tetigerat eam et ait Domine num gentem ignorantem et iustam interficies 001 GEN 020 005 nonne ipse dixit mihi soror mea est et ipsa ait frater meus est in simplicitate cordis mei et munditia manuum mearum feci hoc 001 GEN 020 006 dixitque ad eum Deus et ego scio quod simplici corde feceris et ideo custodivi te ne peccares in me et non dimisi ut tangeres eam 001 GEN 020 007 nunc igitur redde uxorem viro suo quia propheta est et orabit pro te et vives si autem nolueris reddere scito quod morte morieris tu et omnia quae tua sunt 001 GEN 020 008 statimque de nocte consurgens Abimelech vocavit omnes servos suos et locutus est universa verba haec in auribus eorum timueruntque omnes viri valde 001 GEN 020 009 vocavit autem Abimelech etiam Abraham et dixit ei quid fecisti nobis quid peccavimus in te quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande quae non debuisti facere fecisti nobis 001 GEN 020 010 rursusque expostulans ait quid vidisti ut hoc faceres 001 GEN 020 011 respondit Abraham cogitavi mecum dicens forsitan non est timor Dei in loco isto et interficient me propter uxorem meam 001 GEN 020 012 alias autem et vere soror mea est filia patris mei et non filia matris meae et duxi eam uxorem 001 GEN 020 013 postquam autem eduxit me Deus de domo patris mei dixi ad eam hanc misericordiam facies mecum in omni loco ad quem ingrediemur dices quod frater tuus sim 001 GEN 020 014 tulit igitur Abimelech oves et boves et servos et ancillas et dedit Abraham reddiditque illi Sarram uxorem suam 001 GEN 020 015 et ait terra coram vobis est ubicumque tibi placuerit habita 001 GEN 020 016 Sarrae autem dixit ecce mille argenteos dedi fratri tuo hoc erit tibi in velamen oculorum ad omnes qui tecum sunt et quocumque perrexeris mementoque te deprehensam 001 GEN 020 017 orante autem Abraham sanavit Deus Abimelech et uxorem ancillasque eius et pepererunt 001 GEN 020 018 concluserat enim Deus omnem vulvam domus Abimelech propter Sarram uxorem Abraham 001 GEN 021 001 visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat et implevit quae locutus est 001 GEN 021 002 concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo praedixerat ei Deus 001 GEN 021 003 vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac 001 GEN 021 004 et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus 001 GEN 021 005 cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac 001 GEN 021 006 dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi 001 GEN 021 007 rursumque ait quis auditurum crederet Abraham quod Sarra lactaret filium quem peperit ei iam seni 001 GEN 021 008 crevit igitur puer et ablactatus est fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius 001 GEN 021 009 cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem dixit ad Abraham 001 GEN 021 010 eice ancillam hanc et filium eius non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac 001 GEN 021 011 dure accepit hoc Abraham pro filio suo 001 GEN 021 012 cui dixit Deus non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius quia in Isaac vocabitur tibi semen 001 GEN 021 013 sed et filium ancillae faciam in gentem magnam quia semen tuum est 001 GEN 021 014 surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee 001 GEN 021 015 cumque consumpta esset aqua in utre abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant 001 GEN 021 016 et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere dixit enim non videbo morientem puerum et sedens contra levavit vocem suam et flevit 001 GEN 021 017 exaudivit autem Deus vocem pueri vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens quid agis Agar noli timere exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est 001 GEN 021 018 surge tolle puerum et tene manum illius quia in gentem magnam faciam eum 001 GEN 021 019 aperuitque oculos eius Deus quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere 001 GEN 021 020 et fuit cum eo qui crevit et moratus est in solitudine et factus est iuvenis sagittarius 001 GEN 021 021 habitavitque in deserto Pharan et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti 001 GEN 021 022 eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad Abraham Deus tecum est in universis quae agis 001 GEN 021 023 iura ergo per Dominum ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae sed iuxta misericordiam quam feci tibi facies mihi et terrae in qua versatus es advena 001 GEN 021 024 dixitque Abraham ego iurabo 001 GEN 021 025 et increpavit Abimelech propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius 001 GEN 021 026 respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie 001 GEN 021 027 tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech percusseruntque ambo foedus 001 GEN 021 028 et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum 001 GEN 021 029 cui dixit Abimelech quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum 001 GEN 021 030 at ille septem inquit agnas accipies de manu mea ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum istum 001 GEN 021 031 idcirco vocatus est locus ille Bersabee quia ibi uterque iuraverunt 001 GEN 021 032 et inierunt foedus pro puteo Iuramenti 001 GEN 021 033 surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae eius reversique sunt in terram Palestinorum Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni 001 GEN 021 034 et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis 001 GEN 022 001 quae postquam gesta sunt temptavit Deus Abraham et dixit ad eum Abraham ille respondit adsum 001 GEN 022 002 ait ei tolle filium tuum unigenitum quem diligis Isaac et vade in terram Visionis atque offer eum ibi holocaustum super unum montium quem monstravero tibi 001 GEN 022 003 igitur Abraham de nocte consurgens stravit asinum suum ducens secum duos iuvenes et Isaac filium suum cumque concidisset ligna in holocaustum abiit ad locum quem praeceperat ei Deus 001 GEN 022 004 die autem tertio elevatis oculis vidit locum procul 001 GEN 022 005 dixitque ad pueros suos expectate hic cum asino ego et puer illuc usque properantes postquam adoraverimus revertemur ad vos 001 GEN 022 006 tulit quoque ligna holocausti et inposuit super Isaac filium suum ipse vero portabat in manibus ignem et gladium cumque duo pergerent simul 001 GEN 022 007 dixit Isaac patri suo pater mi at ille respondit quid vis fili ecce inquit ignis et ligna ubi est victima holocausti 001 GEN 022 008 dixit Abraham Deus providebit sibi victimam holocausti fili mi pergebant ergo pariter 001 GEN 022 009 veneruntque ad locum quem ostenderat ei Deus in quo aedificavit altare et desuper ligna conposuit cumque conligasset Isaac filium suum posuit eum in altari super struem lignorum 001 GEN 022 010 extenditque manum et arripuit gladium ut immolaret filium 001 GEN 022 011 et ecce angelus Domini de caelo clamavit dicens Abraham Abraham qui respondit adsum 001 GEN 022 012 dixitque ei non extendas manum tuam super puerum neque facias illi quicquam nunc cognovi quod timeas Dominum et non peperceris filio tuo unigenito propter me 001 GEN 022 013 levavit Abraham oculos viditque post tergum arietem inter vepres herentem cornibus quem adsumens obtulit holocaustum pro filio 001 GEN 022 014 appellavitque nomen loci illius Dominus videt unde usque hodie dicitur in monte Dominus videbit 001 GEN 022 015 vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de caelo dicens 001 GEN 022 016 per memet ipsum iuravi dicit Dominus quia fecisti rem hanc et non pepercisti filio tuo unigenito 001 GEN 022 017 benedicam tibi et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli et velut harenam quae est in litore maris possidebit semen tuum portas inimicorum suorum 001 GEN 022 018 et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae quia oboedisti voci meae 001 GEN 022 019 reversus est Abraham ad pueros suos abieruntque Bersabee simul et habitavit ibi 001 GEN 022 020 his itaque gestis nuntiatum est Abraham quod Melcha quoque genuisset filios Nahor fratri suo 001 GEN 022 021 Hus primogenitum et Buz fratrem eius Camuhel patrem Syrorum 001 GEN 022 022 et Chased et Azau Pheldas quoque et Iedlaph 001 GEN 022 023 ac Bathuel de quo nata est Rebecca octo istos genuit Melcha Nahor fratri Abraham 001 GEN 022 024 concubina vero illius nomine Roma peperit Tabee et Gaom et Thaas et Maacha 001 GEN 023 001 vixit autem Sarra centum viginti septem annis 001 GEN 023 002 et mortua est in civitate Arbee quae est Hebron in terra Chanaan venitque Abraham ut plangeret et fleret eam 001 GEN 023 003 cumque surrexisset ab officio funeris locutus est ad filios Heth dicens 001 GEN 023 004 advena sum et peregrinus apud vos date mihi ius sepulchri vobiscum ut sepeliam mortuum meum 001 GEN 023 005 responderuntque filii Heth 001 GEN 023 006 audi nos domine princeps Dei es apud nos in electis sepulchris nostris sepeli mortuum tuum nullusque prohibere te poterit quin in monumento eius sepelias mortuum tuum 001 GEN 023 007 surrexit Abraham et adoravit populum terrae filios videlicet Heth 001 GEN 023 008 dixitque ad eos si placet animae vestrae ut sepeliam mortuum meum audite me et intercedite apud Ephron filium Soor 001 GEN 023 009 ut det mihi speluncam duplicem quam habet in extrema parte agri sui pecunia digna tradat mihi eam coram vobis in possessionem sepulchri 001 GEN 023 010 habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth responditque ad Abraham cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius dicens 001 GEN 023 011 nequaquam ita fiat domine mi sed magis ausculta quod loquor agrum trado tibi et speluncam quae in eo est praesentibus filiis populi mei sepeli mortuum tuum 001 GEN 023 012 adoravit Abraham coram populo terrae 001 GEN 023 013 et locutus est ad Ephron circumstante plebe quaeso ut audias me dabo pecuniam pro agro suscipe eam et sic sepeliam mortuum meum in eo 001 GEN 023 014 respondit Ephron 001 GEN 023 015 domine mi audi terram quam postulas quadringentis argenti siclis valet istud est pretium inter me et te sed quantum est hoc sepeli mortuum tuum 001 GEN 023 016 quod cum audisset Abraham adpendit pecuniam quam Ephron postulaverat audientibus filiis Heth quadringentos siclos argenti et probati monetae publicae 001 GEN 023 017 confirmatusque est ager quondam Ephronis in quo erat spelunca duplex respiciens Mambre tam ipse quam spelunca et omnes arbores eius in cunctis terminis per circuitum 001 GEN 023 018 Abrahae in possessionem videntibus filiis Heth et cunctis qui intrabant portam civitatis illius 001 GEN 023 019 atque ita sepelivit Abraham Sarram uxorem suam in spelunca agri duplici qui respiciebat Mambre haec est Hebron in terra Chanaan 001 GEN 023 020 et confirmatus est ager et antrum quod erat in eo Abrahae in possessionem monumenti a filiis Heth 001 GEN 024 001 erat autem Abraham senex dierumque multorum et Dominus in cunctis benedixerat ei 001 GEN 024 002 dixitque ad servum seniorem domus suae qui praeerat omnibus quae habebat pone manum tuam subter femur meum 001 GEN 024 003 ut adiurem te per Dominum Deum caeli et terrae ut non accipias uxorem filio meo de filiabus Chananeorum inter quos habito 001 GEN 024 004 sed ad terram et ad cognationem meam proficiscaris et inde accipias uxorem filio meo Isaac 001 GEN 024 005 respondit servus si noluerit mulier venire mecum in terram hanc num reducere debeo filium tuum ad locum de quo egressus es 001 GEN 024 006 dixit Abraham cave nequando reducas illuc filium meum 001 GEN 024 007 Dominus Deus caeli qui tulit me de domo patris mei et de terra nativitatis meae qui locutus est mihi et iuravit dicens semini tuo dabo terram hanc ipse mittet angelum suum coram te et accipies inde uxorem filio meo 001 GEN 024 008 sin autem noluerit mulier sequi te non teneberis iuramento filium tantum meum ne reducas illuc 001 GEN 024 009 posuit ergo servus manum sub femore Abraham domini sui et iuravit illi super sermone hoc 001 GEN 024 010 tulitque decem camelos de grege domini sui et abiit ex omnibus bonis eius portans secum profectusque perrexit Mesopotamiam ad urbem Nahor 001 GEN 024 011 cumque camelos fecisset accumbere extra oppidum iuxta puteum aquae vespere eo tempore quo solent mulieres egredi ad hauriendam aquam dixit 001 GEN 024 012 Domine Deus domini mei Abraham occurre obsecro hodie mihi et fac misericordiam cum domino meo Abraham 001 GEN 024 013 ecce ego sto propter fontem aquae et filiae habitatorum huius civitatis egredientur ad hauriendam aquam 001 GEN 024 014 igitur puella cui ego dixero inclina hydriam tuam ut bibam et illa responderit bibe quin et camelis tuis dabo potum ipsa est quam praeparasti servo tuo Isaac et per hoc intellegam quod feceris misericordiam cum domino meo 001 GEN 024 015 necdum intra se verba conpleverat et ecce Rebecca egrediebatur filia Bathuel filii Melchae uxoris Nahor fratris Abraham habens hydriam in scapula 001 GEN 024 016 puella decora nimis virgoque pulcherrima et incognita viro descenderat autem ad fontem et impleverat hydriam ac revertebatur 001 GEN 024 017 occurritque ei servus et ait pauxillum mihi ad sorbendum praebe aquae de hydria tua 001 GEN 024 018 quae respondit bibe domine mi celeriterque deposuit hydriam super ulnam suam et dedit ei potum 001 GEN 024 019 cumque ille bibisset adiecit quin et camelis tuis hauriam aquam donec cuncti bibant 001 GEN 024 020 effundensque hydriam in canalibus recurrit ad puteum ut hauriret aquam et haustam omnibus camelis dedit 001 GEN 024 021 ille autem contemplabatur eam tacitus scire volens utrum prosperum fecisset iter suum Dominus an non 001 GEN 024 022 postquam ergo biberunt cameli protulit vir inaures aureas adpendentes siclos duos et armillas totidem pondo siclorum decem 001 GEN 024 023 dixitque ad eam cuius es filia indica mihi est in domo patris tui locus ad manendum 001 GEN 024 024 quae respondit filia Bathuelis sum filii Melchae quem peperit Nahor 001 GEN 024 025 et addidit dicens palearum quoque et faeni plurimum est apud nos et locus spatiosus ad manendum 001 GEN 024 026 inclinavit se homo et adoravit Dominum 001 GEN 024 027 dicens benedictus Dominus Deus domini mei Abraham qui non abstulit misericordiam et veritatem suam a domino meo et recto me itinere perduxit in domum fratris domini mei 001 GEN 024 028 cucurrit itaque puella et nuntiavit in domum matris suae omnia quae audierat 001 GEN 024 029 habebat autem Rebecca fratrem nomine Laban qui festinus egressus est ad hominem ubi erat fons 001 GEN 024 030 cumque vidisset inaures et armillas in manibus sororis suae et audisset cuncta verba referentis haec locutus est mihi homo venit ad virum qui stabat iuxta camelos et propter fontem aquae 001 GEN 024 031 dixitque ad eum ingredere benedicte Domini cur foris stas praeparavi domum et locum camelis 001 GEN 024 032 et introduxit eum hospitium ac destravit camelos deditque paleas et faenum et aquam ad lavandos pedes camelorum et virorum qui venerant cum eo 001 GEN 024 033 et adpositus est in conspectu eius panis qui ait non comedam donec loquar sermones meos respondit ei loquere 001 GEN 024 034 at ille servus inquit Abraham sum 001 GEN 024 035 et Dominus benedixit domino meo valde magnificatusque est et dedit ei oves et boves argentum et aurum servos et ancillas camelos et asinos 001 GEN 024 036 et peperit Sarra uxor domini mei filium domino meo in senectute sua deditque illi omnia quae habuerat 001 GEN 024 037 et adiuravit me dominus meus dicens non accipies uxorem filio meo de filiabus Chananeorum in quorum terra habito 001 GEN 024 038 sed ad domum patris mei perges et de cognatione mea accipies uxorem filio meo 001 GEN 024 039 ego vero respondi domino meo quid si noluerit venire mecum mulier 001 GEN 024 040 Dominus ait in cuius conspectu ambulo mittet angelum suum tecum et diriget viam tuam accipiesque uxorem filio meo de cognatione mea et de domo patris mei 001 GEN 024 041 innocens eris a maledictione mea cum veneris ad propinquos meos et non dederint tibi 001 GEN 024 042 veni ergo hodie ad fontem et dixi Domine Deus domini mei Abraham si direxisti viam meam in qua nunc ambulo 001 GEN 024 043 ecce sto iuxta fontem aquae et virgo quae egredietur ad hauriendam aquam audierit a me da mihi pauxillum aquae ad bibendum ex hydria tua 001 GEN 024 044 et dixerit mihi et tu bibe et camelis tuis hauriam ipsa est mulier quam praeparavit Dominus filio domini mei 001 GEN 024 045 dum haec mecum tacitus volverem apparuit Rebecca veniens cum hydria quam portabat in scapula descenditque ad fontem et hausit aquam et aio ad eam da mihi paululum bibere 001 GEN 024 046 quae festina deposuit hydriam de umero et dixit mihi et tu bibe et camelis tuis potum tribuam bibi et adaquavit camelos 001 GEN 024 047 interrogavique eam et dixi cuius es filia quae respondit filia Bathuelis sum filii Nahor quem peperit illi Melcha suspendi itaque inaures ad ornandam faciem eius et armillas posui in manibus 001 GEN 024 048 pronusque adoravi Dominum benedicens Domino Deo domini mei Abraham qui perduxisset me recto itinere ut sumerem filiam fratris domini mei filio eius 001 GEN 024 049 quam ob rem si facitis misericordiam et veritatem cum domino meo indicate mihi sin autem aliud placet et hoc dicite ut vadam ad dextram sive ad sinistram 001 GEN 024 050 responderunt Laban et Bathuel a Domino egressus est sermo non possumus extra placitum eius quicquam aliud tecum loqui 001 GEN 024 051 en Rebecca coram te est tolle eam et proficiscere et sit uxor filii domini tui sicut locutus est Dominus 001 GEN 024 052 quod cum audisset puer Abraham adoravit in terra Dominum 001 GEN 024 053 prolatisque vasis argenteis et aureis ac vestibus dedit ea Rebeccae pro munere fratribus quoque eius et matri dona obtulit 001 GEN 024 054 initoque convivio vescentes pariter et bibentes manserunt ibi surgens autem mane locutus est puer dimittite me ut vadam ad dominum meum 001 GEN 024 055 responderunt fratres eius et mater maneat puella saltem decem dies apud nos et postea proficiscetur 001 GEN 024 056 nolite ait me retinere quia Dominus direxit viam meam dimittite me ut pergam ad dominum meum 001 GEN 024 057 dixerunt vocemus puellam et quaeramus ipsius voluntatem 001 GEN 024 058 cumque vocata venisset sciscitati sunt vis ire cum homine isto quae ait vadam 001 GEN 024 059 dimiserunt ergo eam et nutricem illius servumque Abraham et comites eius 001 GEN 024 060 inprecantes prospera sorori suae atque dicentes soror nostra es crescas in mille milia et possideat semen tuum portas inimicorum suorum 001 GEN 024 061 igitur Rebecca et puellae illius ascensis camelis secutae sunt virum qui festinus revertebatur ad dominum suum 001 GEN 024 062 eo tempore Isaac deambulabat per viam quae ducit ad puteum cuius nomen est Viventis et videntis habitabat enim in terra australi 001 GEN 024 063 et egressus fuerat ad meditandum in agro inclinata iam die cumque levasset oculos vidit camelos venientes procul 001 GEN 024 064 Rebecca quoque conspecto Isaac descendit de camelo 001 GEN 024 065 et ait ad puerum quis est ille homo qui venit per agrum in occursum nobis dixit ei ipse est dominus meus at illa tollens cito pallium operuit se 001 GEN 024 066 servus autem cuncta quae gesserat narravit Isaac 001 GEN 024 067 qui introduxit eam in tabernaculum Sarrae matris suae et accepit uxorem et in tantum dilexit ut dolorem qui ex morte matris acciderat temperaret 001 GEN 025 001 Abraham vero aliam duxit uxorem nomine Cetthuram 001 GEN 025 002 quae peperit ei Zamram et Iexan et Madan et Madian et Iesboch et Sue 001 GEN 025 003 Iexan quoque genuit Saba et Dadan filii Dadan fuerunt Assurim et Lathusim et Loommim 001 GEN 025 004 at vero ex Madian ortus est Epha et Opher et Enoch et Abida et Eldaa omnes hii filii Cetthurae 001 GEN 025 005 deditque Abraham cuncta quae possederat Isaac 001 GEN 025 006 filiis autem concubinarum largitus est munera et separavit eos ab Isaac filio suo dum adhuc ipse viveret ad plagam orientalem 001 GEN 025 007 fuerunt autem dies vitae eius centum septuaginta quinque anni 001 GEN 025 008 et deficiens mortuus est in senectute bona provectaeque aetatis et plenus dierum congregatusque est ad populum suum 001 GEN 025 009 et sepelierunt eum Isaac et Ismahel filii sui in spelunca duplici quae sita est in agro Ephron filii Soor Hetthei e regione Mambre 001 GEN 025 010 quem emerat a filiis Heth ibi sepultus est ipse et Sarra uxor eius 001 GEN 025 011 et post obitum illius benedixit Deus Isaac filio eius qui habitabat iuxta puteum nomine Viventis et videntis 001 GEN 025 012 hae sunt generationes Ismahel filii Abraham quem peperit ei Agar Aegyptia famula Sarrae 001 GEN 025 013 et haec nomina filiorum eius in vocabulis et generationibus suis primogenitus Ismahelis Nabaioth dein Cedar et Abdeel et Mabsam 001 GEN 025 014 Masma quoque et Duma et Massa 001 GEN 025 015 Adad et Thema Itur et Naphis et Cedma 001 GEN 025 016 isti sunt filii Ismahel et haec nomina per castella et oppida eorum duodecim principes tribuum suarum 001 GEN 025 017 anni vitae Ismahel centum triginta septem deficiens mortuus est et adpositus ad populum suum 001 GEN 025 018 habitavit autem ab Evila usque Sur quae respicit Aegyptum introeuntibus Assyrios coram cunctis fratribus suis obiit 001 GEN 025 019 hae quoque sunt generationes Isaac filii Abraham Abraham genuit Isaac 001 GEN 025 020 qui cum quadraginta esset annorum duxit uxorem Rebeccam filiam Bathuel Syri de Mesopotamiam sororem Laban 001 GEN 025 021 deprecatusque est Dominum pro uxore sua eo quod esset sterilis qui exaudivit eum et dedit conceptum Rebeccae 001 GEN 025 022 sed conlidebantur in utero eius parvuli quae ait si sic mihi futurum erat quid necesse fuit concipere perrexitque ut consuleret Dominum 001 GEN 025 023 qui respondens ait duae gentes in utero tuo sunt et duo populi ex ventre tuo dividentur populusque populum superabit et maior minori serviet 001 GEN 025 024 iam tempus pariendi venerat et ecce gemini in utero repperti sunt 001 GEN 025 025 qui primus egressus est rufus erat et totus in morem pellis hispidus vocatumque est nomen eius Esau protinus alter egrediens plantam fratris tenebat manu et idcirco appellavit eum Iacob 001 GEN 025 026 sexagenarius erat Isaac quando nati sunt parvuli 001 GEN 025 027 quibus adultis factus est Esau vir gnarus venandi et homo agricola Iacob autem vir simplex habitabat in tabernaculis 001 GEN 025 028 Isaac amabat Esau eo quod de venationibus illius vesceretur et Rebecca diligebat Iacob 001 GEN 025 029 coxit autem Iacob pulmentum ad quem cum venisset Esau de agro lassus 001 GEN 025 030 ait da mihi de coctione hac rufa quia oppido lassus sum quam ob causam vocatum est nomen eius Edom 001 GEN 025 031 cui dixit Iacob vende mihi primogenita tua 001 GEN 025 032 ille respondit en morior quid mihi proderunt primogenita 001 GEN 025 033 ait Iacob iura ergo mihi iuravit Esau et vendidit primogenita 001 GEN 025 034 et sic accepto pane et lentis edulio comedit et bibit et abiit parvipendens quod primogenita vendidisset 001 GEN 026 001 orta autem fame super terram post eam sterilitatem quae acciderat in diebus Abraham abiit Isaac ad Abimelech regem Palestinorum in Gerara 001 GEN 026 002 apparuitque ei Dominus et ait ne descendas in Aegyptum sed quiesce in terra quam dixero tibi 001 GEN 026 003 et peregrinare in ea eroque tecum et benedicam tibi tibi enim et semini tuo dabo universas regiones has conplens iuramentum quod spopondi Abraham patri tuo 001 GEN 026 004 et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli daboque posteris tuis universas regiones has et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae 001 GEN 026 005 eo quod oboedierit Abraham voci meae et custodierit praecepta et mandata mea et caerimonias legesque servaverit 001 GEN 026 006 mansit itaque Isaac in Geraris 001 GEN 026 007 qui cum interrogaretur a viris loci illius super uxore sua respondit soror mea est timuerat enim confiteri quod sibi esset sociata coniugio reputans ne forte interficerent eum propter illius pulchritudinem 001 GEN 026 008 cumque pertransissent dies plurimi et ibi demoraretur prospiciens Abimelech Palestinorum rex per fenestram vidit eum iocantem cum Rebecca uxore sua 001 GEN 026 009 et accersito ait perspicuum est quod uxor tua sit cur mentitus es sororem tuam esse respondit timui ne morerer propter eam 001 GEN 026 010 dixitque Abimelech quare inposuisti nobis potuit coire quispiam de populo cum uxore tua et induxeras super nos grande peccatum praecepitque omni populo dicens 001 GEN 026 011 qui tetigerit hominis huius uxorem morte morietur 001 GEN 026 012 seruit autem Isaac in terra illa et invenit in ipso anno centuplum benedixitque ei Dominus 001 GEN 026 013 et locupletatus est homo et ibat proficiens atque succrescens donec magnus vehementer effectus est 001 GEN 026 014 habuit quoque possessionem ovium et armentorum et familiae plurimum ob haec invidentes ei Palestini 001 GEN 026 015 omnes puteos quos foderant servi patris illius Abraham illo tempore obstruxerunt implentes humo 001 GEN 026 016 in tantum ut ipse Abimelech diceret ad Isaac recede a nobis quoniam potentior nostri factus es valde 001 GEN 026 017 et ille discedens veniret ad torrentem Gerarae habitaretque ibi 001 GEN 026 018 rursum fodit alios puteos quos foderant servi patris sui Abraham et quos illo mortuo olim obstruxerant Philisthim appellavitque eos hisdem nominibus quibus ante pater vocaverat 001 GEN 026 019 foderunt in torrente et reppererunt aquam vivam 001 GEN 026 020 sed et ibi iurgium fuit pastorum Gerarae adversum pastores Isaac dicentium nostra est aqua quam ob rem nomen putei ex eo quod acciderat vocavit Calumniam 001 GEN 026 021 foderunt et alium et pro illo quoque rixati sunt appellavitque eum Inimicitias 001 GEN 026 022 profectus inde fodit alium puteum pro quo non contenderunt itaque vocavit nomen illius Latitudo dicens nunc dilatavit nos Dominus et fecit crescere super terram 001 GEN 026 023 ascendit autem ex illo loco in Bersabee 001 GEN 026 024 ubi apparuit ei Dominus in ipsa nocte dicens ego sum Deus Abraham patris tui noli metuere quia tecum sum benedicam tibi et multiplicabo semen tuum propter servum meum Abraham 001 GEN 026 025 itaque aedificavit ibi altare et invocato nomine Domini extendit tabernaculum praecepitque servis suis ut foderent puteum 001 GEN 026 026 ad quem locum cum venissent de Geraris Abimelech et Ochozath amicus illius et Fichol dux militum 001 GEN 026 027 locutus est eis Isaac quid venistis ad me hominem quem odistis et expulistis a vobis 001 GEN 026 028 qui responderunt vidimus tecum esse Dominum et idcirco nunc diximus sit iuramentum inter nos et ineamus foedus 001 GEN 026 029 ut non facias nobis quicquam mali sicut et nos nihil tuorum adtigimus nec fecimus quod te laederet sed cum pace dimisimus auctum benedictione Domini 001 GEN 026 030 fecit ergo eis convivium et post cibum et potum 001 GEN 026 031 surgentes mane iuraverunt sibi mutuo dimisitque eos Isaac pacifice in locum suum 001 GEN 026 032 ecce autem venerunt in ipso die servi Isaac adnuntiantes ei de puteo quem foderant atque dicentes invenimus aquam 001 GEN 026 033 unde appellavit eum Abundantiam et nomen urbi inpositum est Bersabee usque in praesentem diem 001 GEN 026 034 Esau vero quadragenarius duxit uxores Iudith filiam Beeri Hetthei et Basemath filiam Helon eiusdem loci 001 GEN 026 035 quae ambae offenderant animum Isaac et Rebeccae 001 GEN 027 001 senuit autem Isaac et caligaverunt oculi eius et videre non poterat vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei fili mi qui respondit adsum 001 GEN 027 002 cui pater vides inquit quod senuerim et ignorem diem mortis meae 001 GEN 027 003 sume arma tua faretram et arcum et egredere foras cumque venatu aliquid adprehenderis 001 GEN 027 004 fac mihi inde pulmentum sicut velle me nosti et adfer ut comedam et benedicat tibi anima mea antequam moriar 001 GEN 027 005 quod cum audisset Rebecca et ille abisset in agrum ut iussionem patris expleret 001 GEN 027 006 dixit filio suo Iacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei 001 GEN 027 007 adfer mihi venationem tuam et fac cibos ut comedam et benedicam tibi coram Domino antequam moriar 001 GEN 027 008 nunc ergo fili mi adquiesce consiliis meis 001 GEN 027 009 et pergens ad gregem adfer mihi duos hedos optimos ut faciam ex eis escas patri tuo quibus libenter vescitur 001 GEN 027 010 quas cum intuleris et comederit benedicat tibi priusquam moriatur 001 GEN 027 011 cui ille respondit nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit et ego lenis 001 GEN 027 012 si adtractaverit me pater meus et senserit timeo ne putet sibi voluisse inludere et inducat super me maledictionem pro benedictione 001 GEN 027 013 ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi tantum audi vocem meam et perge adferque quae dixi 001 GEN 027 014 abiit et adtulit deditque matri paravit illa cibos sicut noverat velle patrem illius 001 GEN 027 015 et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi induit eum 001 GEN 027 016 pelliculasque hedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit 001 GEN 027 017 dedit pulmentum et panes quos coxerat tradidit 001 GEN 027 018 quibus inlatis dixit pater mi et ille respondit audio quis tu es fili mi 001 GEN 027 019 dixitque Iacob ego sum Esau primogenitus tuus feci sicut praecepisti mihi surge sede et comede de venatione mea ut benedicat mihi anima tua 001 GEN 027 020 rursum Isaac ad filium suum quomodo inquit tam cito invenire potuisti fili mi qui respondit voluntatis Dei fuit ut cito mihi occurreret quod volebam 001 GEN 027 021 dixitque Isaac accede huc ut tangam te fili mi et probem utrum tu sis filius meus Esau an non 001 GEN 027 022 accessit ille ad patrem et palpato eo dixit Isaac vox quidem vox Iacob est sed manus manus sunt Esau 001 GEN 027 023 et non cognovit eum quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant benedicens ergo illi 001 GEN 027 024 ait tu es filius meus Esau respondit ego sum 001 GEN 027 025 at ille offer inquit mihi cibos de venatione tua fili mi ut benedicat tibi anima mea quos cum oblatos comedisset obtulit ei etiam vinum quo hausto 001 GEN 027 026 dixit ad eum accede ad me et da mihi osculum fili mi 001 GEN 027 027 accessit et osculatus est eum statimque ut sensit vestimentorum illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut odor agri cui benedixit Dominus 001 GEN 027 028 det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini 001 GEN 027 029 et serviant tibi populi et adorent te tribus esto dominus fratrum tuorum et incurventur ante te filii matris tuae qui maledixerit tibi sit maledictus et qui benedixerit benedictionibus repleatur 001 GEN 027 030 vix Isaac sermonem impleverat et egresso Iacob foras venit Esau 001 GEN 027 031 coctosque de venatione cibos intulit patri dicens surge pater mi et comede de venatione filii tui ut benedicat mihi anima tua 001 GEN 027 032 dixitque illi Isaac quis enim es tu qui respondit ego sum primogenitus filius tuus Esau 001 GEN 027 033 expavit Isaac stupore vehementi et ultra quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui dudum captam venationem adtulit mihi et comedi ex omnibus priusquam tu venires benedixique ei et erit benedictus 001 GEN 027 034 auditis Esau sermonibus patris inrugiit clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater mi 001 GEN 027 035 qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam 001 GEN 027 036 at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius Iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem 001 GEN 027 037 respondit Isaac dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi frumento et vino stabilivi eum tibi post haec fili mi ultra quid faciam 001 GEN 027 038 cui Esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno fleret 001 GEN 027 039 motus Isaac dixit ad eum in pinguedine terrae et in rore caeli desuper 001 GEN 027 040 erit benedictio tua vives gladio et fratri tuo servies tempusque veniet cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis 001 GEN 027 041 oderat ergo semper Esau Iacob pro benedictione qua benedixerat ei pater dixitque in corde suo veniant dies luctus patris mei ut occidam Iacob fratrem meum 001 GEN 027 042 nuntiata sunt haec Rebeccae quae mittens et vocans Iacob filium suum dixit ad eum ecce Esau frater tuus minatur ut occidat te 001 GEN 027 043 nunc ergo fili audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Haran 001 GEN 027 044 habitabisque cum eo dies paucos donec requiescat furor fratris tui 001 GEN 027 045 et cesset indignatio eius obliviscaturque eorum quae fecisti in eum postea mittam et adducam te inde huc cur utroque orbabor filio in una die 001 GEN 027 046 dixit quoque Rebecca ad Isaac taedet me vitae meae propter filias Heth si acceperit Iacob uxorem de stirpe huius terrae nolo vivere 001 GEN 028 001 vocavit itaque Isaac Iacob et benedixit praecepitque ei dicens noli accipere coniugem de genere Chanaan 001 GEN 028 002 sed vade et proficiscere in Mesopotamiam Syriae ad domum Bathuel patrem matris tuae et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui 001 GEN 028 003 Deus autem omnipotens benedicat tibi et crescere te faciat atque multiplicet ut sis in turbas populorum 001 GEN 028 004 et det tibi benedictiones Abraham et semini tuo post te ut possideas terram peregrinationis tuae quam pollicitus est avo tuo 001 GEN 028 005 cumque dimisisset eum Isaac profectus venit in Mesopotamiam Syriae ad Laban filium Bathuel Syri fratrem Rebeccae matris suae 001 GEN 028 006 videns autem Esau quod benedixisset pater suus Iacob et misisset eum in Mesopotamiam Syriae ut inde uxorem duceret et quod post benedictionem praecepisset ei dicens non accipies coniugem de filiabus Chanaan 001 GEN 028 007 quodque oboediens Iacob parentibus isset in Syriam 001 GEN 028 008 probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus 001 GEN 028 009 ivit ad Ismahelem et duxit uxorem absque his quas prius habebat Maeleth filiam Ismahel filii Abraham sororem Nabaioth 001 GEN 028 010 igitur egressus Iacob de Bersabee pergebat Haran 001 GEN 028 011 cumque venisset ad quendam locum et vellet in eo requiescere post solis occubitum tulit de lapidibus qui iacebant et subponens capiti suo dormivit in eodem loco 001 GEN 028 012 viditque in somnis scalam stantem super terram et cacumen illius tangens caelum angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam 001 GEN 028 013 et Dominum innixum scalae dicentem sibi ego sum Dominus Deus Abraham patris tui et Deus Isaac terram in qua dormis tibi dabo et semini tuo 001 GEN 028 014 eritque germen tuum quasi pulvis terrae dilataberis ad occidentem et orientem septentrionem et meridiem et benedicentur in te et in semine tuo cunctae tribus terrae 001 GEN 028 015 et ero custos tuus quocumque perrexeris et reducam te in terram hanc nec dimittam nisi conplevero universa quae dixi 001 GEN 028 016 cumque evigilasset Iacob de somno ait vere Dominus est in loco isto et ego nesciebam 001 GEN 028 017 pavensque quam terribilis inquit est locus iste non est hic aliud nisi domus Dei et porta caeli 001 GEN 028 018 surgens ergo mane tulit lapidem quem subposuerat capiti suo et erexit in titulum fundens oleum desuper 001 GEN 028 019 appellavitque nomen urbis Bethel quae prius Luza vocabatur 001 GEN 028 020 vovit etiam votum dicens si fuerit Deus mecum et custodierit me in via per quam ambulo et dederit mihi panem ad vescendum et vestem ad induendum 001 GEN 028 021 reversusque fuero prospere ad domum patris mei erit mihi Dominus in Deum 001 GEN 028 022 et lapis iste quem erexi in titulum vocabitur Domus Dei cunctorumque quae dederis mihi decimas offeram tibi 001 GEN 029 001 profectus ergo Iacob venit ad terram orientalem 001 GEN 029 002 et vidit puteum in agro tresque greges ovium accubantes iuxta eum nam ex illo adaquabantur pecora et os eius grandi lapide claudebatur 001 GEN 029 003 morisque erat ut cunctis ovibus congregatis devolverent lapidem et refectis gregibus rursum super os putei ponerent 001 GEN 029 004 dixitque ad pastores fratres unde estis qui responderunt de Haran 001 GEN 029 005 quos interrogans numquid ait nostis Laban filium Nahor dixerunt novimus 001 GEN 029 006 sanusne est inquit valet inquiunt et ecce Rahel filia eius venit cum grege suo 001 GEN 029 007 dixitque Iacob adhuc multum diei superest nec est tempus ut reducantur ad caulas greges date ante potum ovibus et sic ad pastum eas reducite 001 GEN 029 008 qui responderunt non possumus donec omnia pecora congregentur et amoveamus lapidem de ore putei ut adaquemus greges 001 GEN 029 009 adhuc loquebantur et ecce Rahel veniebat cum ovibus patris sui nam gregem ipsa pascebat 001 GEN 029 010 quam cum vidisset Iacob et sciret consobrinam suam ovesque Laban avunculi sui amovit lapidem quo puteus claudebatur 001 GEN 029 011 et adaquato grege osculatus est eam elevataque voce flevit 001 GEN 029 012 et indicavit ei quod frater esset patris eius et filius Rebeccae at illa festinans nuntiavit patri suo 001 GEN 029 013 qui cum audisset venisse Iacob filium sororis suae cucurrit obviam conplexusque eum et in oscula ruens duxit in domum suam auditis autem causis itineris 001 GEN 029 014 respondit os meum es et caro mea et postquam expleti sunt dies mensis unius 001 GEN 029 015 dixit ei num quia frater meus es gratis servies mihi dic quid mercedis accipias 001 GEN 029 016 habebat vero filias duas nomen maioris Lia minor appellabatur Rahel 001 GEN 029 017 sed Lia lippis erat oculis Rahel decora facie et venusto aspectu 001 GEN 029 018 quam diligens Iacob ait serviam tibi pro Rahel filia tua minore septem annis 001 GEN 029 019 respondit Laban melius est ut tibi eam dem quam viro alteri mane apud me 001 GEN 029 020 servivit igitur Iacob pro Rahel septem annis et videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine 001 GEN 029 021 dixitque ad Laban da mihi uxorem meam quia iam tempus expletum est ut ingrediar ad eam 001 GEN 029 022 qui vocatis multis amicorum turbis ad convivium fecit nuptias 001 GEN 029 023 et vespere filiam suam Liam introduxit ad eum 001 GEN 029 024 dans ancillam filiae Zelpham nomine ad quam cum ex more Iacob fuisset ingressus facto mane vidit Liam 001 GEN 029 025 et dixit ad socerum quid est quod facere voluisti nonne pro Rahel servivi tibi quare inposuisti mihi 001 GEN 029 026 respondit Laban non est in loco nostro consuetudinis ut minores ante tradamus ad nuptias 001 GEN 029 027 imple ebdomadem dierum huius copulae et hanc quoque dabo tibi pro opere quo serviturus es mihi septem annis aliis 001 GEN 029 028 adquievit placito et ebdomade transacta Rahel duxit uxorem 001 GEN 029 029 cui pater servam Balam dederat 001 GEN 029 030 tandemque potitus optatis nuptiis amorem sequentis priori praetulit serviens apud eum septem annis aliis 001 GEN 029 031 videns autem Dominus quod despiceret Liam aperuit vulvam eius sorore sterili permanente 001 GEN 029 032 quae conceptum genuit filium vocavitque nomen eius Ruben dicens vidit Dominus humilitatem meam nunc amabit me vir meus 001 GEN 029 033 rursumque concepit et peperit filium et ait quoniam audivit Dominus haberi me contemptui dedit etiam istum mihi vocavitque nomen illius Symeon 001 GEN 029 034 concepit tertio et genuit alium dixitque nunc quoque copulabitur mihi maritus meus eo quod pepererim illi tres filios et idcirco appellavit nomen eius Levi 001 GEN 029 035 quarto concepit et peperit filium et ait modo confitebor Domino et ob hoc vocavit eum Iudam cessavitque parere 001 GEN 030 001 cernens autem Rahel quod infecunda esset invidit sorori et ait marito suo da mihi liberos alioquin moriar 001 GEN 030 002 cui iratus respondit Iacob num pro Deo ego sum qui privavit te fructu ventris tui 001 GEN 030 003 at illa habeo inquit famulam Balam ingredere ad eam ut pariat super genua mea et habeam ex ea filios 001 GEN 030 004 deditque illi Balam in coniugium quae 001 GEN 030 005 ingresso ad se viro concepit et peperit filium 001 GEN 030 006 dixitque Rahel iudicavit mihi Dominus et exaudivit vocem meam dans mihi filium et idcirco appellavit nomen illius Dan 001 GEN 030 007 rursumque Bala concipiens peperit alterum 001 GEN 030 008 pro quo ait Rahel conparavit me Deus cum sorore mea et invalui vocavitque eum Nepthalim 001 GEN 030 009 sentiens Lia quod parere desisset Zelpham ancillam suam marito tradidit 001 GEN 030 010 qua post conceptum edente filium 001 GEN 030 011 dixit feliciter et idcirco vocavit nomen eius Gad 001 GEN 030 012 peperit quoque Zelpha alterum 001 GEN 030 013 dixitque Lia hoc pro beatitudine mea beatam quippe me dicent mulieres propterea appellavit eum Aser 001 GEN 030 014 egressus autem Ruben tempore messis triticeae in agro repperit mandragoras quos matri Liae detulit dixitque Rahel da mihi partem de mandragoris filii tui 001 GEN 030 015 illa respondit parumne tibi videtur quod praeripueris maritum mihi nisi etiam mandragoras filii mei tuleris ait Rahel dormiat tecum hac nocte pro mandragoris filii tui 001 GEN 030 016 redeuntique ad vesperam de agro Iacob egressa est in occursum Lia et ad me inquit intrabis quia mercede conduxi te pro mandragoris filii mei dormivit cum ea nocte illa 001 GEN 030 017 et exaudivit Deus preces eius concepitque et peperit filium quintum 001 GEN 030 018 et ait dedit Deus mercedem mihi quia dedi ancillam meam viro meo appellavitque nomen illius Isachar 001 GEN 030 019 rursum Lia concipiens peperit sextum filium 001 GEN 030 020 et ait ditavit me Deus dote bona etiam hac vice mecum erit maritus meus eo quod genuerim ei sex filios et idcirco appellavit nomen eius Zabulon 001 GEN 030 021 post quem peperit filiam nomine Dinam 001 GEN 030 022 recordatus quoque Dominus Rahelis exaudivit eam et aperuit vulvam illius 001 GEN 030 023 quae concepit et peperit filium dicens abstulit Deus obprobrium meum 001 GEN 030 024 et vocavit nomen illius Ioseph dicens addat mihi Dominus filium alterum 001 GEN 030 025 nato autem Ioseph dixit Iacob socero suo dimitte me ut revertar in patriam et ad terram meam 001 GEN 030 026 da mihi uxores et liberos meos pro quibus servivi tibi ut abeam tu nosti servitutem qua servivi tibi 001 GEN 030 027 ait ei Laban inveniam gratiam in conspectu tuo experimento didici quod benedixerit mihi Deus propter te 001 GEN 030 028 constitue mercedem tuam quam dem tibi 001 GEN 030 029 at ille respondit tu nosti quomodo servierim tibi et quanta in manibus meis fuerit possessio tua 001 GEN 030 030 modicum habuisti antequam venirem et nunc dives effectus es benedixitque tibi Dominus ad introitum meum iustum est igitur ut aliquando provideam etiam domui meae 001 GEN 030 031 dixitque Laban quid dabo tibi at ille ait nihil volo sed si feceris quod postulo iterum pascam et custodiam pecora tua 001 GEN 030 032 gyra omnes greges tuos et separa cunctas oves varias et sparso vellere et quodcumque furvum et maculosum variumque fuerit tam in ovibus quam in capris erit merces mea 001 GEN 030 033 respondebitque mihi cras iustitia mea quando placiti tempus advenerit coram te et omnia quae non fuerint varia et maculosa et furva tam in ovibus quam in capris furti me arguent 001 GEN 030 034 dixit Laban gratum habeo quod petis 001 GEN 030 035 et separavit in die illo capras et oves hircos et arietes varios atque maculosos cunctum autem gregem unicolorem id est albi et nigri velleris tradidit in manu filiorum suorum 001 GEN 030 036 et posuit spatium itineris inter se et generum dierum trium qui pascebat reliquos greges eius 001 GEN 030 037 tollens ergo Iacob virgas populeas virides et amigdalinas et ex platanis ex parte decorticavit eas detractisque corticibus in his quae spoliata fuerant candor apparuit illa vero quae integra erant viridia permanserunt atque in hunc modum color effectus est varius 001 GEN 030 038 posuitque eas in canalibus ubi effundebatur aqua ut cum venissent greges ad bibendum ante oculos haberent virgas et in aspectu earum conciperent 001 GEN 030 039 factumque est ut in ipso calore coitus oves intuerentur virgas et parerent maculosa et varia et diverso colore respersa 001 GEN 030 040 divisitque gregem Iacob et posuit virgas ante oculos arietum erant autem alba quaeque et nigra Laban cetera vero Iacob separatis inter se gregibus 001 GEN 030 041 igitur quando primo tempore ascendebantur oves ponebat Iacob virgas in canalibus aquarum ante oculos arietum et ovium ut in earum contemplatione conciperent 001 GEN 030 042 quando vero serotina admissura erat et conceptus extremus non ponebat eas factaque sunt ea quae erant serotina Laban et quae primi temporis Iacob 001 GEN 030 043 ditatusque est homo ultra modum et habuit greges multos ancillas et servos camelos et asinos 001 GEN 031 001 postquam autem audivit verba filiorum Laban dicentium tulit Iacob omnia quae fuerunt patris nostri et de illius facultate ditatus factus est inclitus 001 GEN 031 002 animadvertit quoque faciem Laban quod non esset erga se sicut heri et nudius tertius 001 GEN 031 003 maxime dicente sibi Domino revertere in terram patrum tuorum et ad generationem tuam eroque tecum 001 GEN 031 004 misit et vocavit Rahel et Liam in agrum ubi pascebat greges 001 GEN 031 005 dixitque eis video faciem patris vestri quod non sit erga me sicut heri et nudius tertius Deus autem patris mei fuit mecum 001 GEN 031 006 et ipsae nostis quod totis viribus meis servierim patri vestro 001 GEN 031 007 sed pater vester circumvenit me et mutavit mercedem meam decem vicibus et tamen non dimisit eum Deus ut noceret mihi 001 GEN 031 008 si quando dixit variae erunt mercedes tuae pariebant omnes oves varios fetus quando vero e contrario ait alba quaeque accipies pro mercede omnes greges alba pepererunt 001 GEN 031 009 tulitque Deus substantiam patris vestri et dedit mihi 001 GEN 031 010 postquam enim conceptus ovium tempus advenerat levavi oculos meos et vidi in somnis ascendentes mares super feminas varios et maculosos et diversorum colorum 001 GEN 031 011 dixitque angelus Dei ad me in somnis Iacob et ego respondi adsum 001 GEN 031 012 qui ait leva oculos tuos et vide universos masculos ascendentes super feminas varios respersos atque maculosos vidi enim omnia quae fecit tibi Laban 001 GEN 031 013 ego sum Deus Bethel ubi unxisti lapidem et votum vovisti mihi nunc ergo surge et egredere de terra hac revertens in terram nativitatis tuae 001 GEN 031 014 responderunt Rahel et Lia numquid habemus residui quicquam in facultatibus et hereditate domus patris nostri 001 GEN 031 015 nonne quasi alienas reputavit nos et vendidit comeditque pretium nostrum 001 GEN 031 016 sed Deus tulit opes patris nostri et nobis eas tradidit ac filiis nostris unde omnia quae praecepit fac 001 GEN 031 017 surrexit itaque Iacob et inpositis liberis et coniugibus suis super camelos abiit 001 GEN 031 018 tulitque omnem substantiam et greges et quicquid in Mesopotamiam quaesierat pergens ad Isaac patrem suum in terram Chanaan 001 GEN 031 019 eo tempore Laban ierat ad tondendas oves et Rahel furata est idola patris sui 001 GEN 031 020 noluitque Iacob confiteri socero quod fugeret 001 GEN 031 021 cumque abisset tam ipse quam omnia quae iuris eius erant et amne transmisso pergeret contra montem Galaad 001 GEN 031 022 nuntiatum est Laban die tertio quod fugeret Iacob 001 GEN 031 023 qui adsumptis fratribus suis persecutus est eum diebus septem et conprehendit in monte Galaad 001 GEN 031 024 viditque in somnis dicentem sibi Dominum cave ne quicquam aspere loquaris contra Iacob 001 GEN 031 025 iamque Iacob extenderat in monte tabernaculum cum ille consecutus eum cum fratribus suis in eodem monte Galaad fixit tentorium 001 GEN 031 026 et dixit ad Iacob quare ita egisti ut clam me abigeres filias meas quasi captivas gladio 001 GEN 031 027 cur ignorante me fugere voluisti nec indicare mihi ut prosequerer te cum gaudio et canticis et tympanis et cithara 001 GEN 031 028 non es passus ut oscularer filios meos ac filias stulte operatus es et nunc 001 GEN 031 029 valet quidem manus mea reddere tibi malum sed Deus patris vestri heri dixit mihi cave ne loquaris cum Iacob quicquam durius 001 GEN 031 030 esto ad tuos ire cupiebas et desiderio tibi erat domus patris tui cur furatus es deos meos 001 GEN 031 031 respondit Iacob quod inscio te profectus sum timui ne violenter auferres filias tuas 001 GEN 031 032 quod autem furti arguis apud quemcumque inveneris deos tuos necetur coram fratribus nostris scrutare quicquid tuorum apud me inveneris et aufer haec dicens ignorabat quod Rahel furata esset idola 001 GEN 031 033 ingressus itaque Laban tabernaculum Iacob et Liae et utriusque famulae non invenit cumque intrasset tentorium Rahelis 001 GEN 031 034 illa festinans abscondit idola subter stramen cameli et sedit desuper scrutantique omne tentorium et nihil invenienti 001 GEN 031 035 ait ne irascatur dominus meus quod coram te adsurgere nequeo quia iuxta consuetudinem feminarum nunc accidit mihi sic delusa sollicitudo quaerentis est 001 GEN 031 036 tumensque Iacob cum iurgio ait quam ob culpam meam et ob quod peccatum sic exarsisti post me 001 GEN 031 037 et scrutatus es omnem supellectilem meam quid invenisti de cuncta substantia domus tuae pone hic coram fratribus meis et fratribus tuis et iudicent inter me et te 001 GEN 031 038 idcirco viginti annis fui tecum oves tuae et caprae steriles non fuerunt arietes gregis tui non comedi 001 GEN 031 039 nec captum a bestia ostendi tibi ego damnum omne reddebam quicquid furto perierat a me exigebas 001 GEN 031 040 die noctuque aestu urebar et gelu fugiebat somnus ab oculis meis 001 GEN 031 041 sic per viginti annos in domo tua servivi tibi quattuordecim pro filiabus et sex pro gregibus tuis inmutasti quoque mercedem meam decem vicibus 001 GEN 031 042 nisi Deus patris mei Abraham et Timor Isaac adfuisset mihi forsitan modo nudum me dimisisses adflictionem meam et laborem manuum mearum respexit Deus et arguit te heri 001 GEN 031 043 respondit ei Laban filiae et filii et greges tui et omnia quae cernis mea sunt quid possum facere filiis et nepotibus meis 001 GEN 031 044 veni ergo et ineamus foedus ut sit testimonium inter me et te 001 GEN 031 045 tulit itaque Iacob lapidem et erexit illum in titulum 001 GEN 031 046 dixitque fratribus suis adferte lapides qui congregantes fecerunt tumulum comederuntque super eum 001 GEN 031 047 quem vocavit Laban tumulus Testis et Iacob acervum Testimonii uterque iuxta proprietatem linguae suae 001 GEN 031 048 dixitque Laban tumulus iste testis erit inter me et te hodie et idcirco appellatum est nomen eius Galaad id est tumulus Testis 001 GEN 031 049 intueatur Dominus et iudicet inter nos quando recesserimus a nobis 001 GEN 031 050 si adflixeris filias meas et si introduxeris uxores alias super eas nullus sermonis nostri testis est absque Deo qui praesens respicit 001 GEN 031 051 dixitque rursus ad Iacob en tumulus hic et lapis quem erexi inter me et te 001 GEN 031 052 testis erit tumulus inquam iste et lapis sint in testimonio si aut ego transiero illum pergens ad te aut tu praeterieris malum mihi cogitans 001 GEN 031 053 Deus Abraham et Deus Nahor iudicet inter nos Deus patris eorum iuravit Iacob per Timorem patris sui Isaac 001 GEN 031 054 immolatisque victimis in monte vocavit fratres suos ut ederent panem qui cum comedissent manserunt ibi 001 GEN 031 055 Laban vero de nocte consurgens osculatus est filios et filias suas et benedixit illis reversus in locum suum 001 GEN 032 001 Iacob quoque abiit itinere quo coeperat fueruntque ei obviam angeli Dei 001 GEN 032 002 quos cum vidisset ait castra Dei sunt haec et appellavit nomen loci illius Manaim id est Castra 001 GEN 032 003 misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir regionis Edom 001 GEN 032 004 praecepitque eis dicens sic loquimini domino meo Esau haec dicit frater tuus Iacob apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem 001 GEN 032 005 habeo boves et asinos oves et servos atque ancillas mittoque nunc legationem ad dominum meum ut inveniam gratiam in conspectu tuo 001 GEN 032 006 reversi sunt nuntii ad Iacob dicentes venimus ad Esau fratrem tuum et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris 001 GEN 032 007 timuit Iacob valde et perterritus divisit populum qui secum erat greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas 001 GEN 032 008 dicens si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam alia turma quae reliqua est salvabitur 001 GEN 032 009 dixitque Iacob Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac Domine qui dixisti mihi revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae et benefaciam tibi 001 GEN 032 010 minor sum cunctis miserationibus et veritate quam explesti servo tuo in baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior 001 GEN 032 011 erue me de manu fratris mei de manu Esau quia valde eum timeo ne forte veniens percutiat matrem cum filiis 001 GEN 032 012 tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut harenam maris quae prae multitudine numerari non potest 001 GEN 032 013 cumque dormisset ibi nocte illa separavit de his quae habebat munera Esau fratri suo 001 GEN 032 014 capras ducentas hircos viginti oves ducentas arietes viginti 001 GEN 032 015 camelos fetas cum pullis suis triginta vaccas quadraginta et tauros viginti asinas viginti et pullos earum decem 001 GEN 032 016 et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis antecedite me et sit spatium inter gregem et gregem 001 GEN 032 017 et praecepit priori dicens si obvium habueris Esau fratrem meum et interrogaverit te cuius es et quo vadis et cuius sunt ista quae sequeris 001 GEN 032 018 respondebis servi tui Iacob munera misit domino meo Esau ipse quoque post nos venit 001 GEN 032 019 similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis qui sequebantur greges dicens hisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum 001 GEN 032 020 et addetis ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur dixit enim placabo illum muneribus quae praecedunt et postea videbo forsitan propitiabitur mihi 001 GEN 032 021 praecesserunt itaque munera ante eum ipse vero mansit nocte illa in Castris 001 GEN 032 022 cumque mature surrexisset tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc 001 GEN 032 023 transductisque omnibus quae ad se pertinebant 001 GEN 032 024 remansit solus et ecce vir luctabatur cum eo usque mane 001 GEN 032 025 qui cum videret quod eum superare non posset tetigit nervum femoris eius et statim emarcuit 001 GEN 032 026 dixitque ad eum dimitte me iam enim ascendit aurora respondit non dimittam te nisi benedixeris mihi 001 GEN 032 027 ait ergo quod nomen est tibi respondit Iacob 001 GEN 032 028 at ille nequaquam inquit Iacob appellabitur nomen tuum sed Israhel quoniam si contra Deum fortis fuisti quanto magis contra homines praevalebis 001 GEN 032 029 interrogavit eum Iacob dic mihi quo appellaris nomine respondit cur quaeris nomen meum et benedixit ei in eodem loco 001 GEN 032 030 vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuhel dicens vidi Deum facie ad faciem et salva facta est anima mea 001 GEN 032 031 ortusque est ei statim sol postquam transgressus est Phanuhel ipse vero claudicabat pede 001 GEN 032 032 quam ob causam non comedunt filii Israhel nervum qui emarcuit in femore Iacob usque in praesentem diem eo quod tetigerit nervum femoris eius et obstipuerit 001 GEN 033 001 levans autem Iacob oculos suos vidit venientem Esau et cum eo quadringentos viros divisitque filios Liae et Rahel ambarumque famularum 001 GEN 033 002 et posuit utramque ancillam et liberos earum in principio Liam vero et filios eius in secundo loco Rahel autem et Ioseph novissimos 001 GEN 033 003 et ipse praegrediens adoravit pronus in terram septies donec adpropinquaret frater eius 001 GEN 033 004 currens itaque Esau obviam fratri suo amplexatus est eum stringensque collum et osculans flevit 001 GEN 033 005 levatisque oculis vidit mulieres et parvulos earum et ait quid sibi volunt isti et si ad te pertinent respondit parvuli sunt quos donavit mihi Deus servo tuo 001 GEN 033 006 et adpropinquantes ancillae et filii earum incurvati sunt 001 GEN 033 007 accessitque Lia cum liberis suis et cum similiter adorassent extremi Ioseph et Rahel adoraverunt 001 GEN 033 008 quaenam sunt inquit istae turmae quas obvias habui respondit ut invenirem gratiam coram domino meo 001 GEN 033 009 et ille habeo ait plurima frater mi sint tua tibi 001 GEN 033 010 dixit Iacob noli ita obsecro sed si inveni gratiam in oculis tuis accipe munusculum de manibus meis sic enim vidi faciem tuam quasi viderim vultum Dei esto mihi propitius 001 GEN 033 011 et suscipe benedictionem quam adtuli tibi et quam donavit mihi Deus tribuens omnia vix fratre conpellente suscipiens 001 GEN 033 012 ait gradiamur simul eroque socius itineris tui 001 GEN 033 013 dixit Iacob nosti domine mi quod parvulos habeam teneros et oves ac boves fetas mecum quas si plus in ambulando fecero laborare morientur una die cuncti greges 001 GEN 033 014 praecedat dominus meus ante servum suum et ego sequar paulatim vestigia eius sicut videro posse parvulos meos donec veniam ad dominum meum in Seir 001 GEN 033 015 respondit Esau oro te ut de populo qui mecum est saltem socii remaneant viae tuae non est inquit necesse hoc uno indigeo ut inveniam gratiam in conspectu domini mei 001 GEN 033 016 reversus est itaque illo die Esau itinere quo venerat in Seir 001 GEN 033 017 et Iacob venit in Soccoth ubi aedificata domo et fixis tentoriis appellavit nomen loci illius Soccoth id est Tabernacula 001 GEN 033 018 transivitque in Salem urbem Sycimorum quae est in terra Chanaan postquam regressus est de Mesopotamiam Syriae et habitavit iuxta oppidum 001 GEN 033 019 emitque partem agri in qua fixerat tabernaculum a filiis Emor patris Sychem centum agnis 001 GEN 033 020 et erecto ibi altari invocavit super illud Fortissimum Deum Israhel 001 GEN 034 001 egressa est autem Dina filia Liae ut videret mulieres regionis illius 001 GEN 034 002 quam cum vidisset Sychem filius Emor Evei princeps terrae illius adamavit et rapuit et dormivit cum illa vi opprimens virginem 001 GEN 034 003 et conglutinata est anima eius cum ea tristemque blanditiis delinivit 001 GEN 034 004 et pergens ad Emor patrem suum accipe mihi inquit puellam hanc coniugem 001 GEN 034 005 quod cum audisset Iacob absentibus filiis et in pastu occupatis pecorum siluit donec redirent 001 GEN 034 006 egresso autem Emor patre Sychem ut loqueretur ad Iacob 001 GEN 034 007 ecce filii eius veniebant de agro auditoque quod acciderat irati sunt valde eo quod foedam rem esset operatus in Israhel et violata filia Iacob rem inlicitam perpetrasset 001 GEN 034 008 locutus est itaque Emor ad eos Sychem filii mei adhesit anima filiae vestrae date eam illi uxorem 001 GEN 034 009 et iungamus vicissim conubia filias vestras tradite nobis et filias nostras accipite 001 GEN 034 010 et habitate nobiscum terra in potestate vestra est exercete negotiamini et possidete eam 001 GEN 034 011 sed et Sychem ad patrem et ad fratres eius ait inveniam gratiam coram vobis et quaecumque statueritis dabo 001 GEN 034 012 augete dotem munera postulate libens tribuam quod petieritis tantum date mihi puellam hanc uxorem 001 GEN 034 013 responderunt filii Iacob Sychem et patri eius in dolo saevientes ob stuprum sororis 001 GEN 034 014 non possumus facere quod petitis nec dare sororem nostram homini incircumciso quod inlicitum et nefarium est apud nos 001 GEN 034 015 sed in hoc valebimus foederari si esse volueritis nostri similes et circumcidatur in vobis omne masculini sexus 001 GEN 034 016 tunc dabimus et accipiemus mutuo filias nostras ac vestras et habitabimus vobiscum erimusque unus populus 001 GEN 034 017 sin autem circumcidi nolueritis tollemus filiam nostram et recedemus 001 GEN 034 018 placuit oblatio eorum Emor et Sychem filio eius 001 GEN 034 019 nec distulit adulescens quin statim quod petebatur expleret amabat enim puellam valde et ipse erat inclitus in omni domo patris sui 001 GEN 034 020 ingressique portam urbis locuti sunt populo 001 GEN 034 021 viri isti pacifici sunt et volunt habitare nobiscum negotientur in terra et exerceant eam quae spatiosa et lata cultoribus indiget filias eorum accipiemus uxores et nostras illis dabimus 001 GEN 034 022 unum est quod differtur tantum bonum si circumcidamus masculos nostros ritum gentis imitantes 001 GEN 034 023 et substantia eorum et pecora et cuncta quae possident nostra erunt tantum in hoc adquiescamus et habitantes simul unum efficiemus populum 001 GEN 034 024 adsensi sunt omnes circumcisis cunctis maribus 001 GEN 034 025 et ecce die tertio quando gravissimus vulnerum dolor est arreptis duo Iacob filii Symeon et Levi fratres Dinae gladiis ingressi sunt urbem confidenter interfectisque omnibus masculis 001 GEN 034 026 Emor et Sychem pariter necaverunt tollentes Dinam de domo Sychem sororem suam 001 GEN 034 027 quibus egressis inruerunt super occisos ceteri filii Iacob et depopulati sunt urbem in ultionem stupri 001 GEN 034 028 oves eorum et armenta et asinos cunctaque vastantes quae in domibus et in agris erant 001 GEN 034 029 parvulos quoque et uxores eorum duxere captivas 001 GEN 034 030 quibus patratis audacter Iacob dixit ad Symeon et Levi turbastis me et odiosum fecistis Chananeis et Ferezeis habitatoribus terrae huius nos pauci sumus illi congregati percutient me et delebor ego et domus mea 001 GEN 034 031 responderunt numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra 001 GEN 035 001 interea locutus est Deus ad Iacob surge et ascende Bethel et habita ibi facque altare Deo qui apparuit tibi quando fugiebas Esau fratrem tuum 001 GEN 035 002 Iacob vero convocata omni domo sua ait abicite deos alienos qui in medio vestri sunt et mundamini ac mutate vestimenta vestra 001 GEN 035 003 surgite et ascendamus in Bethel ut faciamus ibi altare Deo qui exaudivit me in die tribulationis meae et fuit socius itineris mei 001 GEN 035 004 dederunt ergo ei omnes deos alienos quos habebant et inaures quae erant in auribus eorum at ille infodit ea subter terebinthum quae est post urbem Sychem 001 GEN 035 005 cumque profecti essent terror Dei invasit omnes per circuitum civitates et non sunt ausi persequi recedentes 001 GEN 035 006 venit igitur Iacob Luzam quae est in terra Chanaan cognomento Bethel ipse et omnis populus cum eo 001 GEN 035 007 aedificavitque ibi altare et appellavit nomen loci Domus Dei ibi enim apparuit ei Deus cum fugeret fratrem suum 001 GEN 035 008 eodem tempore mortua est Debbora nutrix Rebeccae et sepulta ad radices Bethel subter quercum vocatumque est nomen loci quercus Fletus 001 GEN 035 009 apparuit autem iterum Deus Iacob postquam reversus est de Mesopotamiam Syriae benedixitque ei 001 GEN 035 010 dicens non vocaberis ultra Iacob sed Israhel erit nomen tuum et appellavit eum Israhel 001 GEN 035 011 dixitque ei ego Deus omnipotens cresce et multiplicare gentes et populi nationum erunt ex te reges de lumbis tuis egredientur 001 GEN 035 012 terramque quam dedi Abraham et Isaac dabo tibi et semini tuo post te 001 GEN 035 013 et recessit ab eo 001 GEN 035 014 ille vero erexit titulum lapideum in loco quo locutus ei fuerat Deus libans super eum libamina et effundens oleum 001 GEN 035 015 vocansque nomen loci Bethel 001 GEN 035 016 egressus inde venit verno tempore ad terram quae ducit Efratham in qua cum parturiret Rahel 001 GEN 035 017 ob difficultatem partus periclitari coepit dixitque ei obsetrix noli timere quia et hunc habebis filium 001 GEN 035 018 egrediente autem anima prae dolore et inminente iam morte vocavit nomen filii sui Benoni id est filius doloris mei pater vero appellavit eum Beniamin id est filius dexterae 001 GEN 035 019 mortua est ergo Rahel et sepulta in via quae ducit Efratham haec est Bethleem 001 GEN 035 020 erexitque Iacob titulum super sepulchrum eius hic est titulus monumenti Rahel usque in praesentem diem 001 GEN 035 021 egressus inde fixit tabernaculum trans turrem Gregis 001 GEN 035 022 cumque habitaret in illa regione abiit Ruben et dormivit cum Bala concubina patris sui quod illum minime latuit erant autem filii Iacob duodecim 001 GEN 035 023 filii Liae primogenitus Ruben et Symeon et Levi et Iudas et Isachar et Zabulon 001 GEN 035 024 filii Rahel Ioseph et Beniamin 001 GEN 035 025 filii Balae ancillae Rahelis Dan et Nepthalim 001 GEN 035 026 filii Zelphae ancillae Liae Gad et Aser hii filii Iacob qui nati sunt ei in Mesopotamiam Syriae 001 GEN 035 027 venit etiam ad Isaac patrem suum in Mambre civitatem Arbee haec est Hebron in qua peregrinatus est Abraham et Isaac 001 GEN 035 028 et conpleti sunt dies Isaac centum octoginta annorum 001 GEN 035 029 consumptusque aetate mortuus est et adpositus populo suo senex et plenus dierum et sepelierunt eum Esau et Iacob filii sui 001 GEN 036 001 hae sunt autem generationes Esau ipse est Edom 001 GEN 036 002 Esau accepit uxores de filiabus Chanaan Ada filiam Elom Hetthei et Oolibama filiam Anae filiae Sebeon Evei 001 GEN 036 003 Basemath quoque filiam Ismahel sororem Nabaioth 001 GEN 036 004 peperit autem Ada Eliphaz Basemath genuit Rauhel 001 GEN 036 005 Oolibama edidit Hieus et Hielom et Core hii filii Esau qui nati sunt ei in terra Chanaan 001 GEN 036 006 tulit autem Esau uxores suas et filios et filias et omnem animam domus suae et substantiam et pecora et cuncta quae habere poterat in terra Chanaan et abiit in alteram regionem recessitque a fratre suo Iacob 001 GEN 036 007 divites enim erant valde et simul habitare non poterant nec sustinebat eos terra peregrinationis eorum prae multitudine gregum 001 GEN 036 008 habitavitque Esau in monte Seir ipse est Edom 001 GEN 036 009 hae sunt generationes Esau patris Edom in monte Seir 001 GEN 036 010 et haec nomina filiorum eius Eliphaz filius Ada uxoris Esau Rauhel quoque filius Basemath uxoris eius 001 GEN 036 011 fueruntque filii Eliphaz Theman Omar Sephu et Gatham et Cenez 001 GEN 036 012 erat autem Thamna concubina Eliphaz filii Esau quae peperit ei Amalech hii sunt filii Adae uxoris Esau 001 GEN 036 013 filii autem Rauhel Naath et Zara Semma et Meza hii filii Basemath uxoris Esau 001 GEN 036 014 isti quoque erant filii Oolibama filiae Ana filiae Sebeon uxoris Esau quos genuit ei Hieus et Hielom et Core 001 GEN 036 015 hii duces filiorum Esau filii Eliphaz primogeniti Esau dux Theman dux Omar dux Sephu dux Cenez 001 GEN 036 016 dux Core dux Gatham dux Amalech hii filii Eliphaz in terra Edom et hii filii Adae 001 GEN 036 017 hii quoque filii Rauhel filii Esau dux Naath dux Zara dux Semma dux Meza hii duces Rauhel in terra Edom isti filii Basemath uxoris Esau 001 GEN 036 018 hii autem filii Oolibama uxoris Esau dux Hieus dux Hielom dux Core hii duces Oolibama filiae Ana uxoris Esau 001 GEN 036 019 isti filii Esau et hii duces eorum ipse est Edom 001 GEN 036 020 isti filii Seir Horrei habitatores terrae Lotham et Sobal et Sebeon et Anan 001 GEN 036 021 Dison et Eser et Disan hii duces Horrei filii Seir in terra Edom 001 GEN 036 022 facti sunt autem filii Lotham Horrei et Heman erat autem soror Lotham Thamna 001 GEN 036 023 et isti filii Sobal Alvam et Maneeth et Hebal Sephi et Onam 001 GEN 036 024 et hii filii Sebeon Ahaia et Anam iste est Ana qui invenit aquas calidas in solitudine cum pasceret asinos Sebeon patris sui 001 GEN 036 025 habuitque filium Disan et filiam Oolibama 001 GEN 036 026 et isti filii Disan Amdan et Esban et Iethran et Charan 001 GEN 036 027 hii quoque filii Eser Balaan et Zevan et Acham 001 GEN 036 028 habuit autem filios Disan Hus et Aran 001 GEN 036 029 isti duces Horreorum dux Lothan dux Sobal dux Sebeon dux Ana 001 GEN 036 030 dux Dison dux Eser dux Disan isti duces Horreorum qui imperaverunt in terra Seir 001 GEN 036 031 reges autem qui regnaverunt in terra Edom antequam haberent regem filii Israhel fuerunt hii 001 GEN 036 032 Bale filius Beor nomenque urbis eius Denaba 001 GEN 036 033 mortuus est autem Bale et regnavit pro eo Iobab filius Zare de Bosra 001 GEN 036 034 cumque mortuus esset Iobab regnavit pro eo Husan de terra Themanorum 001 GEN 036 035 hoc quoque mortuo regnavit pro eo Adad filius Badadi qui percussit Madian in regione Moab et nomen urbis eius Ahuith 001 GEN 036 036 cumque mortuus esset Adad regnavit pro eo Semla de Maserecha 001 GEN 036 037 hoc quoque mortuo regnavit pro eo Saul de fluvio Rooboth 001 GEN 036 038 cumque et hic obisset successit in regnum Baalanam filius Achobor 001 GEN 036 039 isto quoque mortuo regnavit pro eo Adad nomenque urbis eius Phau et appellabatur uxor illius Meezabel filia Matred filiae Mizaab 001 GEN 036 040 haec ergo nomina Esau in cognationibus et locis et vocabulis suis dux Thamna dux Alva dux Ietheth 001 GEN 036 041 dux Oolibama dux Ela dux Phinon 001 GEN 036 042 dux Cenez dux Theman dux Mabsar 001 GEN 036 043 dux Mabdiel dux Iram hii duces Edom habitantes in terra imperii sui ipse est Esau pater Idumeorum 001 GEN 037 001 habitavit autem Iacob in terra Chanaan in qua peregrinatus est pater suus 001 GEN 037 002 et hae sunt generationes eius Ioseph cum sedecim esset annorum pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer et erat cum filiis Balae et Zelphae uxorum patris sui accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo 001 GEN 037 003 Israhel autem diligebat Ioseph super omnes filios suos eo quod in senectute genuisset eum fecitque ei tunicam polymitam 001 GEN 037 004 videntes autem fratres eius quod a patre plus cunctis filiis amaretur oderant eum nec poterant ei quicquam pacificum loqui 001 GEN 037 005 accidit quoque ut visum somnium referret fratribus quae causa maioris odii seminarium fuit 001 GEN 037 006 dixitque ad eos audite somnium meum quod vidi 001 GEN 037 007 putabam ligare nos manipulos in agro et quasi consurgere manipulum meum et stare vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum 001 GEN 037 008 responderunt fratres eius numquid rex noster eris aut subiciemur dicioni tuae haec ergo causa somniorum atque sermonum invidiae et odii fomitem ministravit 001 GEN 037 009 aliud quoque vidit somnium quod narrans fratribus ait vidi per somnium quasi solem et lunam et stellas undecim adorare me 001 GEN 037 010 quod cum patri suo et fratribus rettulisset increpavit eum pater et dixit quid sibi vult hoc somnium quod vidisti num ego et mater tua et fratres adorabimus te super terram 001 GEN 037 011 invidebant igitur ei fratres sui pater vero rem tacitus considerabat 001 GEN 037 012 cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sychem 001 GEN 037 013 dixit ad eum Israhel fratres tui pascunt oves in Sycimis veni mittam te ad eos quo respondente 001 GEN 037 014 praesto sum ait vade et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos et pecora et renuntia mihi quid agatur missus de valle Hebron venit in Sychem 001 GEN 037 015 invenitque eum vir errantem in agro et interrogavit quid quaereret 001 GEN 037 016 at ille respondit fratres meos quaero indica mihi ubi pascant greges 001 GEN 037 017 dixitque ei vir recesserunt de loco isto audivi autem eos dicentes eamus in Dothain perrexit ergo Ioseph post fratres suos et invenit eos in Dothain 001 GEN 037 018 qui cum vidissent eum procul antequam accederet ad eos cogitaverunt illum occidere 001 GEN 037 019 et mutuo loquebantur ecce somniator venit 001 GEN 037 020 venite occidamus eum et mittamus in cisternam veterem dicemusque fera pessima devoravit eum et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua 001 GEN 037 021 audiens hoc Ruben nitebatur liberare eum de manibus eorum et dicebat 001 GEN 037 022 non interficiamus animam eius nec effundatis sanguinem sed proicite eum in cisternam hanc quae est in solitudine manusque vestras servate innoxias hoc autem dicebat volens eripere eum de manibus eorum et reddere patri suo 001 GEN 037 023 confestim igitur ut pervenit ad fratres nudaverunt eum tunica talari et polymita 001 GEN 037 024 miseruntque in cisternam quae non habebat aquam 001 GEN 037 025 et sedentes ut comederent panem viderunt viatores Ismahelitas venire de Galaad et camelos eorum portare aromata et resinam et stacten in Aegyptum 001 GEN 037 026 dixit ergo Iudas fratribus suis quid nobis prodest si occiderimus fratrem nostrum et celaverimus sanguinem ipsius 001 GEN 037 027 melius est ut vendatur Ismahelitis et manus nostrae non polluantur frater enim et caro nostra est adquieverunt fratres sermonibus eius 001 GEN 037 028 et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus extrahentes eum de cisterna vendiderunt Ismahelitis viginti argenteis qui duxerunt eum in Aegyptum 001 GEN 037 029 reversusque Ruben ad cisternam non invenit puerum 001 GEN 037 030 et scissis vestibus pergens ad fratres ait puer non conparet et ego quo ibo 001 GEN 037 031 tulerunt autem tunicam eius et in sanguinem hedi quem occiderant tinxerunt 001 GEN 037 032 mittentes qui ferrent ad patrem et dicerent hanc invenimus vide utrum tunica filii tui sit an non 001 GEN 037 033 quam cum agnovisset pater ait tunica filii mei est fera pessima comedit eum bestia devoravit Ioseph 001 GEN 037 034 scissisque vestibus indutus est cilicio lugens filium multo tempore 001 GEN 037 035 congregatis autem cunctis liberis eius ut lenirent dolorem patris noluit consolationem recipere et ait descendam ad filium meum lugens in infernum et illo perseverante in fletu (Sheol h7585) 001 GEN 037 036 Madianei vendiderunt Ioseph in Aegypto Putiphar eunucho Pharaonis magistro militiae 001 GEN 038 001 eo tempore descendens Iudas a fratribus suis divertit ad virum odollamitem nomine Hiram 001 GEN 038 002 viditque ibi filiam hominis chananei vocabulo Suae et uxore accepta ingressus est ad eam 001 GEN 038 003 quae concepit et peperit filium vocavitque nomen eius Her 001 GEN 038 004 rursum concepto fetu natum filium nominavit Onam 001 GEN 038 005 tertium quoque peperit quem appellavit Sela quo nato parere ultra cessavit 001 GEN 038 006 dedit autem Iudas uxorem primogenito suo Her nomine Thamar 001 GEN 038 007 fuitque Her primogenitus Iudae nequam in conspectu Domini et ab eo occisus est 001 GEN 038 008 dixit ergo Iudas ad Onam filium suum ingredere ad uxorem fratris tui et sociare illi ut suscites semen fratri tuo 001 GEN 038 009 ille sciens non sibi nasci filios introiens ad uxorem fratris sui semen fundebat in terram ne liberi fratris nomine nascerentur 001 GEN 038 010 et idcirco percussit eum Dominus quod rem detestabilem faceret 001 GEN 038 011 quam ob rem dixit Iudas Thamar nurui suae esto vidua in domo patris tui donec crescat Sela filius meus timebat enim ne et ipse moreretur sicut fratres eius quae abiit et habitavit in domo patris sui 001 GEN 038 012 evolutis autem multis diebus mortua est filia Suae uxor Iudae qui post luctum consolatione suscepta ascendebat ad tonsores ovium suarum ipse et Hiras opilio gregis Odollamita in Thamnas 001 GEN 038 013 nuntiatumque est Thamar quod socer illius ascenderet in Thamnas ad tondendas oves 001 GEN 038 014 quae depositis viduitatis vestibus adsumpsit theristrum et mutato habitu sedit in bivio itineris quod ducit Thamnam eo quod crevisset Sela et non eum accepisset maritum 001 GEN 038 015 quam cum vidisset Iudas suspicatus est esse meretricem operuerat enim vultum suum ne cognosceretur 001 GEN 038 016 ingrediensque ad eam ait dimitte me ut coeam tecum nesciebat enim quod nurus sua esset qua respondente quid mihi dabis ut fruaris concubitu meo 001 GEN 038 017 dixit mittam tibi hedum de gregibus rursum illa dicente patiar quod vis si dederis mihi arrabonem donec mittas quod polliceris 001 GEN 038 018 ait Iudas quid vis tibi pro arrabone dari respondit anulum tuum et armillam et baculum quem manu tenes ad unum igitur coitum concepit mulier 001 GEN 038 019 et surgens abiit depositoque habitu quem adsumpserat induta est viduitatis vestibus 001 GEN 038 020 misit autem Iudas hedum per pastorem suum Odollamitem ut reciperet pignus quod dederat mulieri qui cum non invenisset eam 001 GEN 038 021 interrogavit homines loci illius ubi est mulier quae sedebat in bivio respondentibus cunctis non fuit in loco isto meretrix 001 GEN 038 022 reversus est ad Iudam et dixit ei non inveni eam sed et homines loci illius dixerunt mihi numquam ibi sedisse scortum 001 GEN 038 023 ait Iudas habeat sibi certe mendacii nos arguere non poterit ego misi hedum quem promiseram et tu non invenisti eam 001 GEN 038 024 ecce autem post tres menses nuntiaverunt Iudae dicentes fornicata est Thamar nurus tua et videtur uterus illius intumescere dixit Iudas producite eam ut conburatur 001 GEN 038 025 quae cum educeretur ad poenam misit ad socerum suum dicens de viro cuius haec sunt concepi cognosce cuius sit anulus et armilla et baculus 001 GEN 038 026 qui agnitis muneribus ait iustior me est quia non tradidi eam Sela filio meo attamen ultra non cognovit illam 001 GEN 038 027 instante autem partu apparuerunt gemini in utero atque in ipsa effusione infantum unus protulit manum in qua obsetrix ligavit coccinum dicens 001 GEN 038 028 iste egreditur prior 001 GEN 038 029 illo vero retrahente manum egressus est alter dixitque mulier quare divisa est propter te maceria et ob hanc causam vocavit nomen eius Phares 001 GEN 038 030 postea egressus est frater in cuius manu erat coccinum quem appellavit Zara 001 GEN 039 001 igitur Ioseph ductus est in Aegyptum emitque eum Putiphar eunuchus Pharaonis princeps exercitus vir aegyptius de manu Ismahelitarum a quibus perductus erat 001 GEN 039 002 fuitque Dominus cum eo et erat vir in cunctis prospere agens habitabatque in domo domini sui 001 GEN 039 003 qui optime noverat esse Dominum cum eo et omnia quae gereret ab eo dirigi in manu illius 001 GEN 039 004 invenitque Ioseph gratiam coram domino suo et ministrabat ei a quo praepositus omnibus gubernabat creditam sibi domum et universa quae tradita fuerant 001 GEN 039 005 benedixitque Dominus domui Aegyptii propter Ioseph et multiplicavit tam in aedibus quam in agris cunctam eius substantiam 001 GEN 039 006 nec quicquam aliud noverat nisi panem quo vescebatur erat autem Ioseph pulchra facie et decorus aspectu 001 GEN 039 007 post multos itaque dies iecit domina oculos suos in Ioseph et ait dormi mecum 001 GEN 039 008 qui nequaquam adquiescens operi nefario dixit ad eam ecce dominus meus omnibus mihi traditis ignorat quid habeat in domo sua 001 GEN 039 009 nec quicquam est quod non in mea sit potestate vel non tradiderit mihi praeter te quae uxor eius es quomodo ergo possum malum hoc facere et peccare in Deum meum 001 GEN 039 010 huiuscemodi verbis per singulos dies et mulier molesta erat adulescenti et ille recusabat stuprum 001 GEN 039 011 accidit autem ut quadam die intraret Ioseph domum et operis quippiam absque arbitris faceret 001 GEN 039 012 et illa adprehensa lacinia vestimenti eius diceret dormi mecum qui relicto in manu illius pallio fugit et egressus est foras 001 GEN 039 013 cumque vidisset mulier vestem in manibus suis et se esse contemptam 001 GEN 039 014 vocavit homines domus suae et ait ad eos en introduxit virum hebraeum ut inluderet nobis ingressus est ad me ut coiret mecum cumque ego succlamassem 001 GEN 039 015 et audisset vocem meam reliquit pallium quod tenebam et fugit foras 001 GEN 039 016 in argumentum ergo fidei retentum pallium ostendit marito revertenti domum 001 GEN 039 017 et ait ingressus est ad me servus hebraeus quem adduxisti ut inluderet mihi 001 GEN 039 018 cumque vidisset me clamare reliquit pallium et fugit foras 001 GEN 039 019 his auditis dominus et nimium credulus verbis coniugis iratus est valde 001 GEN 039 020 tradiditque Ioseph in carcerem ubi vincti regis custodiebantur et erat ibi clausus 001 GEN 039 021 fuit autem Dominus cum Ioseph et misertus illius dedit ei gratiam in conspectu principis carceris 001 GEN 039 022 qui tradidit in manu ipsius universos vinctos qui in custodia tenebantur et quicquid fiebat sub ipso erat 001 GEN 039 023 nec noverat aliquid cunctis ei creditis Dominus enim erat cum illo et omnia eius opera dirigebat 001 GEN 040 001 his ita gestis accidit ut peccarent duo eunuchi pincerna regis Aegypti et pistor domino suo 001 GEN 040 002 iratusque Pharao contra eos nam alter pincernis praeerat alter pistoribus 001 GEN 040 003 misit eos in carcerem principis militum in quo erat vinctus et Ioseph 001 GEN 040 004 at custos carceris tradidit eos Ioseph qui et ministrabat eis aliquantum temporis fluxerat et illi in custodia tenebantur 001 GEN 040 005 videruntque ambo somnium nocte una iuxta interpretationem congruam sibi 001 GEN 040 006 ad quos cum introisset Ioseph mane et vidisset eos tristes 001 GEN 040 007 sciscitatus est dicens cur tristior est hodie solito facies vestra 001 GEN 040 008 qui responderunt somnium vidimus et non est qui interpretetur nobis dixitque ad eos Ioseph numquid non Dei est interpretatio referte mihi quid videritis 001 GEN 040 009 narravit prior praepositus pincernarum somnium videbam coram me vitem 001 GEN 040 010 in qua erant tres propagines crescere paulatim gemmas et post flores uvas maturescere 001 GEN 040 011 calicemque Pharaonis in manu mea tuli ergo uvas et expressi in calicem quem tenebam et tradidi poculum Pharaoni 001 GEN 040 012 respondit Ioseph haec est interpretatio somnii tres propagines tres adhuc dies sunt 001 GEN 040 013 post quos recordabitur Pharao magisterii tui et restituet te in gradum pristinum dabisque ei calicem iuxta officium tuum sicut facere ante consueveras 001 GEN 040 014 tantum memento mei cum tibi bene fuerit et facies mecum misericordiam ut suggeras Pharaoni et educat me de isto carcere 001 GEN 040 015 quia furto sublatus sum de terra Hebraeorum et hic innocens in lacum missus sum 001 GEN 040 016 videns pistorum magister quod prudenter somnium dissolvisset ait et ego vidi somnium quod haberem tria canistra farinae super caput meum 001 GEN 040 017 et in uno canistro quod erat excelsius portare me omnes cibos qui fiunt arte pistoria avesque comedere ex eo 001 GEN 040 018 respondit Ioseph haec est interpretatio somnii tria canistra tres adhuc dies sunt 001 GEN 040 019 post quos auferet Pharao caput tuum ac suspendet te in cruce et lacerabunt volucres carnes tuas 001 GEN 040 020 exin dies tertius natalicius Pharaonis erat qui faciens grande convivium pueris suis recordatus est inter epulas magistri pincernarum et pistorum principis 001 GEN 040 021 restituitque alterum in locum suum ut porrigeret regi poculum 001 GEN 040 022 alterum suspendit in patibulo ut coniectoris veritas probaretur 001 GEN 040 023 et tamen succedentibus prosperis praepositus pincernarum oblitus est interpretis sui 001 GEN 041 001 post duos annos vidit Pharao somnium putabat se stare super fluvium 001 GEN 041 002 de quo ascendebant septem boves pulchrae et crassae nimis et pascebantur in locis palustribus 001 GEN 041 003 aliae quoque septem emergebant de flumine foedae confectaeque macie et pascebantur in ipsa amnis ripa in locis virentibus 001 GEN 041 004 devoraveruntque eas quarum mira species et habitudo corporum erat expergefactus Pharao 001 GEN 041 005 rursum dormivit et vidit alterum somnium septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque formonsae 001 GEN 041 006 aliae quoque totidem spicae tenues et percussae uredine oriebantur 001 GEN 041 007 devorantes omnem priorum pulchritudinem evigilans post quietem 001 GEN 041 008 et facto mane pavore perterritus misit ad coniectores Aegypti cunctosque sapientes et accersitis narravit somnium nec erat qui interpretaretur 001 GEN 041 009 tunc demum reminiscens pincernarum magister ait confiteor peccatum meum 001 GEN 041 010 iratus rex servis suis me et magistrum pistorum retrudi iussit in carcerem principis militum 001 GEN 041 011 ubi una nocte uterque vidimus somnium praesagum futurorum 001 GEN 041 012 erat ibi puer hebraeus eiusdem ducis militum famulus cui narrantes somnia 001 GEN 041 013 audivimus quicquid postea rei probavit eventus ego enim redditus sum officio meo et ille suspensus est in cruce 001 GEN 041 014 protinus ad regis imperium eductum de carcere Ioseph totonderunt ac veste mutata obtulerunt ei 001 GEN 041 015 cui ille ait vidi somnia nec est qui edisserat quae audivi te prudentissime conicere 001 GEN 041 016 respondit Ioseph absque me Deus respondebit prospera Pharaoni 001 GEN 041 017 narravit ergo ille quod viderat putabam me stare super ripam fluminis 001 GEN 041 018 et septem boves de amne conscendere pulchras nimis et obesis carnibus quae in pastu paludis virecta carpebant 001 GEN 041 019 et ecce has sequebantur aliae septem boves in tantum deformes et macilentae ut numquam tales in terra Aegypti viderim 001 GEN 041 020 quae devoratis et consumptis prioribus 001 GEN 041 021 nullum saturitatis dedere vestigium sed simili macie et squalore torpebant evigilans rursum sopore depressus 001 GEN 041 022 vidi somnium septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque pulcherrimae 001 GEN 041 023 aliae quoque septem tenues et percussae uredine oriebantur stipula 001 GEN 041 024 quae priorum pulchritudinem devorarunt narravi coniectoribus somnium et nemo est qui edisserat 001 GEN 041 025 respondit Ioseph somnium regis unum est quae facturus est Deus ostendit Pharaoni 001 GEN 041 026 septem boves pulchrae et septem spicae plenae septem ubertatis anni sunt eandemque vim somnii conprehendunt 001 GEN 041 027 septem quoque boves tenues atque macilentae quae ascenderunt post eas et septem spicae tenues et vento urente percussae septem anni sunt venturae famis 001 GEN 041 028 qui hoc ordine conplebuntur 001 GEN 041 029 ecce septem anni venient fertilitatis magnae in universa terra Aegypti 001 GEN 041 030 quos sequentur septem anni alii tantae sterilitatis ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia consumptura est enim fames omnem terram 001 GEN 041 031 et ubertatis magnitudinem perditura inopiae magnitudo 001 GEN 041 032 quod autem vidisti secundo ad eandem rem pertinens somnium firmitatis indicium est eo quod fiat sermo Dei et velocius impleatur 001 GEN 041 033 nunc ergo provideat rex virum sapientem et industrium et praeficiat eum terrae Aegypti 001 GEN 041 034 qui constituat praepositos per singulas regiones et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis 001 GEN 041 035 qui iam nunc futuri sunt congreget in horrea et omne frumentum sub Pharaonis potestate condatur serveturque in urbibus 001 GEN 041 036 et paretur futurae septem annorum fami quae pressura est Aegyptum et non consumetur terra inopia 001 GEN 041 037 placuit Pharaoni consilium et cunctis ministris eius 001 GEN 041 038 locutusque est ad eos num invenire poterimus talem virum qui spiritu Dei plenus sit 001 GEN 041 039 dixit ergo ad Ioseph quia ostendit Deus tibi omnia quae locutus es numquid sapientiorem et similem tui invenire potero 001 GEN 041 040 tu eris super domum meam et ad tui oris imperium cunctus populus oboediet uno tantum regni solio te praecedam 001 GEN 041 041 dicens quoque rursum Pharao ad Ioseph ecce constitui te super universam terram Aegypti 001 GEN 041 042 tulit anulum de manu sua et dedit in manu eius vestivitque eum stola byssina et collo torquem auream circumposuit 001 GEN 041 043 fecitque ascendere super currum suum secundum clamante praecone ut omnes coram eo genuflecterent et praepositum esse scirent universae terrae Aegypti 001 GEN 041 044 dixit quoque rex ad Ioseph ego sum Pharao absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Aegypti 001 GEN 041 045 vertitque nomen illius et vocavit eum lingua aegyptiaca Salvatorem mundi dedit quoque illi uxorem Aseneth filiam Putiphare sacerdotis Heliopoleos egressus itaque Ioseph ad terram Aegypti 001 GEN 041 046 triginta autem erat annorum quando stetit in conspectu regis Pharaonis circuivit omnes regiones Aegypti 001 GEN 041 047 venitque fertilitas septem annorum et in manipulos redactae segetes congregatae sunt in horrea Aegypti 001 GEN 041 048 omnis etiam frugum abundantia in singulis urbibus condita est 001 GEN 041 049 tantaque fuit multitudo tritici ut harenae maris coaequaretur et copia mensuram excederet 001 GEN 041 050 nati sunt autem Ioseph filii duo antequam veniret fames quos ei peperit Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos 001 GEN 041 051 vocavitque nomen primogeniti Manasse dicens oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum et domum patris mei 001 GEN 041 052 nomen quoque secundi appellavit Ephraim dicens crescere me fecit Deus in terra paupertatis meae 001 GEN 041 053 igitur transactis septem annis ubertatis qui fuerant in Aegypto 001 GEN 041 054 coeperunt venire septem anni inopiae quos praedixerat Ioseph et in universo orbe fames praevaluit in cuncta autem terra Aegypti erat panis 001 GEN 041 055 qua esuriente clamavit populus ad Pharaonem alimenta petens quibus ille respondit ite ad Ioseph et quicquid vobis dixerit facite 001 GEN 041 056 crescebat autem cotidie fames in omni terra aperuitque Ioseph universa horrea et vendebat Aegyptiis nam et illos oppresserat fames 001 GEN 041 057 omnesque provinciae veniebant in Aegyptum ut emerent escas et malum inopiae temperarent 001 GEN 042 001 audiens autem Iacob quod alimenta venderentur in Aegypto dixit filiis suis quare neglegitis 001 GEN 042 002 audivi quod triticum venundetur in Aegypto descendite et emite nobis necessaria ut possimus vivere et non consumamur inopia 001 GEN 042 003 descendentes igitur fratres Ioseph decem ut emerent frumenta in Aegypto 001 GEN 042 004 Beniamin domi retento ab Iacob qui dixerat fratribus eius ne forte in itinere quicquam patiatur mali 001 GEN 042 005 ingressi sunt terram Aegypti cum aliis qui pergebant ad emendum erat autem fames in terra Chanaan 001 GEN 042 006 et Ioseph princeps Aegypti atque ad illius nutum frumenta populis vendebantur cumque adorassent eum fratres sui 001 GEN 042 007 et agnovisset eos quasi ad alienos durius loquebatur interrogans eos unde venistis qui responderunt de terra Chanaan ut emamus victui necessaria 001 GEN 042 008 et tamen fratres ipse cognoscens non est agnitus ab eis 001 GEN 042 009 recordatusque somniorum quae aliquando viderat ait exploratores estis ut videatis infirmiora terrae venistis 001 GEN 042 010 qui dixerunt non est ita domine sed servi tui venerunt ut emerent cibos 001 GEN 042 011 omnes filii unius viri sumus pacifici venimus nec quicquam famuli tui machinantur mali 001 GEN 042 012 quibus ille respondit aliter est inmunita terrae huius considerare venistis 001 GEN 042 013 et illi duodecim inquiunt servi tui fratres sumus filii viri unius in terra Chanaan minimus cum patre nostro est alius non est super 001 GEN 042 014 hoc est ait quod locutus sum exploratores estis 001 GEN 042 015 iam nunc experimentum vestri capiam per salutem Pharaonis non egrediemini hinc donec veniat frater vester minimus 001 GEN 042 016 mittite e vobis unum et adducat eum vos autem eritis in vinculis donec probentur quae dixistis utrum falsa an vera sint alioquin per salutem Pharaonis exploratores estis 001 GEN 042 017 tradidit ergo eos custodiae tribus diebus 001 GEN 042 018 die autem tertio eductis de carcere ait facite quod dixi et vivetis Deum enim timeo 001 GEN 042 019 si pacifici estis frater vester unus ligetur in carcere vos autem abite et ferte frumenta quae emistis in domos vestras 001 GEN 042 020 et fratrem vestrum minimum ad me adducite ut possim vestros probare sermones et non moriamini fecerunt ut dixerat 001 GEN 042 021 et locuti sunt invicem merito haec patimur quia peccavimus in fratrem nostrum videntes angustiam animae illius cum deprecaretur nos et non audivimus idcirco venit super nos ista tribulatio 001 GEN 042 022 e quibus unus Ruben ait numquid non dixi vobis nolite peccare in puerum et non audistis me en sanguis eius exquiritur 001 GEN 042 023 nesciebant autem quod intellegeret Ioseph eo quod per interpretem loquebatur ad eos 001 GEN 042 024 avertitque se parumper et flevit et reversus locutus est ad eos 001 GEN 042 025 tollens Symeon et ligans illis praesentibus iussitque ministris ut implerent saccos eorum tritico et reponerent pecunias singulorum in sacculis suis datis supra cibariis in via qui fecerunt ita 001 GEN 042 026 at illi portantes frumenta in asinis profecti sunt 001 GEN 042 027 apertoque unus sacco ut daret iumento pabulum in diversorio contemplatus pecuniam in ore sacculi 001 GEN 042 028 dixit fratribus suis reddita est mihi pecunia en habetur in sacco et obstupefacti turbatique dixerunt mutuo quidnam est hoc quod fecit nobis Deus 001 GEN 042 029 veneruntque ad Iacob patrem suum in terra Chanaan et narraverunt ei omnia quae accidissent sibi dicentes 001 GEN 042 030 locutus est nobis dominus terrae dure et putavit nos exploratores provinciae 001 GEN 042 031 cui respondimus pacifici sumus nec ullas molimur insidias 001 GEN 042 032 duodecim fratres uno patre geniti sumus unus non est super minimus cum patre versatur in terra Chanaan 001 GEN 042 033 qui ait nobis sic probabo quod pacifici sitis fratrem vestrum unum dimittite apud me et cibaria domibus vestris necessaria sumite et abite 001 GEN 042 034 fratremque vestrum minimum adducite ad me ut sciam quod non sitis exploratores et istum qui tenetur in vinculis recipere possitis ac deinceps emendi quae vultis habeatis licentiam 001 GEN 042 035 his dictis cum frumenta effunderent singuli reppererunt in ore saccorum ligatas pecunias exterritisque simul omnibus 001 GEN 042 036 dixit pater Iacob absque liberis me esse fecistis Ioseph non est super Symeon tenetur in vinculis Beniamin auferetis in me haec mala omnia reciderunt 001 GEN 042 037 cui respondit Ruben duos filios meos interfice si non reduxero illum tibi trade in manu mea et ego eum restituam 001 GEN 042 038 at ille non descendet inquit filius meus vobiscum frater eius mortuus est ipse solus remansit si quid ei adversi acciderit in terra ad quam pergitis deducetis canos meos cum dolore ad inferos (Sheol h7585) 001 GEN 043 001 interim fames omnem terram vehementer premebat 001 GEN 043 002 consumptisque cibis quos ex Aegypto detulerant dixit Iacob ad filios suos revertimini et emite pauxillum escarum 001 GEN 043 003 respondit Iudas denuntiavit nobis vir ille sub testificatione iurandi dicens non videbitis faciem meam nisi fratrem vestrum minimum adduxeritis vobiscum 001 GEN 043 004 si ergo vis mittere eum nobiscum pergemus pariter et ememus tibi necessaria 001 GEN 043 005 si autem non vis non ibimus vir enim ut saepe diximus denuntiavit nobis dicens non videbitis faciem meam absque fratre vestro minimo 001 GEN 043 006 dixit eis Israhel in meam hoc fecistis miseriam ut indicaretis ei et alium habere vos fratrem 001 GEN 043 007 at illi responderunt interrogavit nos homo per ordinem nostram progeniem si pater viveret si haberemus fratrem et nos respondimus ei consequenter iuxta id quod fuerat sciscitatus numquid scire poteramus quod dicturus esset adducite vobiscum fratrem vestrum 001 GEN 043 008 Iudas quoque dixit patri suo mitte puerum mecum ut proficiscamur et possimus vivere ne moriamur nos et parvuli nostri 001 GEN 043 009 ego suscipio puerum de manu mea require illum nisi reduxero et tradidero eum tibi ero peccati in te reus omni tempore 001 GEN 043 010 si non intercessisset dilatio iam vice altera venissemus 001 GEN 043 011 igitur Israhel pater eorum dixit ad eos si sic necesse est facite quod vultis sumite de optimis terrae fructibus in vasis vestris et deferte viro munera modicum resinae et mellis et styracis et stactes et terebinthi et amigdalarum 001 GEN 043 012 pecuniamque duplicem ferte vobiscum et illam quam invenistis in sacculis reportate ne forte errore factum sit 001 GEN 043 013 sed et fratrem vestrum tollite et ite ad virum 001 GEN 043 014 Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem et remittat vobiscum fratrem vestrum quem tenet et hunc Beniamin ego autem quasi orbatus absque liberis ero 001 GEN 043 015 tulerunt ergo viri munera et pecuniam duplicem et Beniamin descenderuntque in Aegyptum et steterunt coram Ioseph 001 GEN 043 016 quos cum ille vidisset et Beniamin simul praecepit dispensatori domus suae dicens introduc viros domum et occide victimas et instrue convivium quoniam mecum sunt comesuri meridie 001 GEN 043 017 fecit ille sicut fuerat imperatum et introduxit viros domum 001 GEN 043 018 ibique exterriti dixerunt mutuo propter pecuniam quam rettulimus prius in saccis nostris introducti sumus ut devolvat in nos calumniam et violenter subiciat servituti et nos et asinos nostros 001 GEN 043 019 quam ob rem in ipsis foribus accedentes ad dispensatorem 001 GEN 043 020 locuti sunt oramus domine ut audias iam ante descendimus ut emeremus escas 001 GEN 043 021 quibus emptis cum venissemus ad diversorium aperuimus sacculos nostros et invenimus pecuniam in ore saccorum quam nunc eodem pondere reportamus 001 GEN 043 022 sed et aliud adtulimus argentum ut emamus quae necessaria sunt non est in nostra conscientia quis eam posuerit in marsuppiis nostris 001 GEN 043 023 at ille respondit pax vobiscum nolite timere Deus vester et Deus patris vestri dedit vobis thesauros in sacculis vestris nam pecuniam quam dedistis mihi probatam ego habeo eduxitque ad eos Symeon 001 GEN 043 024 et introductis domum adtulit aquam et laverunt pedes suos deditque pabula asinis eorum 001 GEN 043 025 illi vero parabant munera donec ingrederetur Ioseph meridie audierant enim quod ibi comesuri essent panem 001 GEN 043 026 igitur ingressus est Ioseph domum suam obtuleruntque ei munera tenentes in manibus et adoraverunt proni in terram 001 GEN 043 027 at ille clementer resalutatis eis interrogavit dicens salvusne est pater vester senex de quo dixeratis mihi adhuc vivit 001 GEN 043 028 qui responderunt sospes est servus tuus pater noster adhuc vivit et incurvati adoraverunt eum 001 GEN 043 029 adtollens autem oculos Ioseph vidit Beniamin fratrem suum uterinum et ait iste est frater vester parvulus de quo dixeratis mihi et rursum Deus inquit misereatur tui fili mi 001 GEN 043 030 festinavitque quia commota fuerant viscera eius super fratre suo et erumpebant lacrimae et introiens cubiculum flevit 001 GEN 043 031 rursusque lota facie egressus continuit se et ait ponite panes 001 GEN 043 032 quibus adpositis seorsum Ioseph et seorsum fratribus Aegyptiis quoque qui vescebantur simul seorsum inlicitum est enim Aegyptiis comedere cum Hebraeis et profanum putant huiuscemodi convivium 001 GEN 043 033 sederunt coram eo primogenitus iuxta primogenita sua et minimus iuxta aetatem suam et mirabantur nimis 001 GEN 043 034 sumptis partibus quas ab eo acceperant maiorque pars venit Beniamin ita ut quinque partibus excederet biberuntque et inebriati sunt cum eo 001 GEN 044 001 praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens imple saccos eorum frumento quantum possunt capere et pone pecuniam singulorum in summitate sacci 001 GEN 044 002 scyphum autem meum argenteum et pretium quod dedit tritici pone in ore sacci iunioris factumque est ita 001 GEN 044 003 et orto mane dimissi sunt cum asinis suis 001 GEN 044 004 iamque urbem exierant et processerant paululum tum Ioseph arcessito dispensatore domus surge inquit persequere viros et adprehensis dicito quare reddidistis malum pro bono 001 GEN 044 005 scyphum quem furati estis ipse est in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet pessimam rem fecistis 001 GEN 044 006 fecit ille ut iusserat et adprehensis per ordinem locutus est 001 GEN 044 007 qui responderunt quare sic loquitur dominus noster ut servi tui tantum flagitii commiserint 001 GEN 044 008 pecuniam quam invenimus in summitate saccorum reportavimus ad te de terra Chanaan et quomodo consequens est ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum 001 GEN 044 009 apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum quod quaeris moriatur et nos servi erimus domini nostri 001 GEN 044 010 qui dixit fiat iuxta vestram sententiam apud quem fuerit inventum ipse sit servus meus vos autem eritis innoxii 001 GEN 044 011 itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli 001 GEN 044 012 quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin 001 GEN 044 013 at illi scissis vestibus oneratisque rursum asinis reversi sunt in oppidum 001 GEN 044 014 primusque Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum in terra pariter corruerunt 001 GEN 044 015 quibus ille ait cur sic agere voluistis an ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia 001 GEN 044 016 cui Iudas quid respondebimus inquit domino meo vel quid loquemur aut iusti poterimus obtendere Deus invenit iniquitatem servorum tuorum en omnes servi sumus domini mei et nos et apud quem inventus est scyphus 001 GEN 044 017 respondit Ioseph absit a me ut sic agam qui furatus est scyphum ipse sit servus meus vos autem abite liberi ad patrem vestrum 001 GEN 044 018 accedens propius Iudas confidenter ait oro domine mi loquatur servus tuus verbum in auribus tuis et ne irascaris famulo tuo tu es enim post Pharaonem 001 GEN 044 019 dominus meus interrogasti prius servos tuos habetis patrem aut fratrem 001 GEN 044 020 et nos respondimus tibi domino meo est nobis pater senex et puer parvulus qui in senecta illius natus est cuius uterinus frater est mortuus et ipsum solum habet mater sua pater vero tenere diligit eum 001 GEN 044 021 dixistique servis tuis adducite eum ad me et ponam oculos meos super illum 001 GEN 044 022 suggessimus domino meo non potest puer relinquere patrem suum si enim illum dimiserit morietur 001 GEN 044 023 et dixisti servis tuis nisi venerit frater vester minimus vobiscum non videbitis amplius faciem meam 001 GEN 044 024 cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum narravimus ei omnia quae locutus est dominus meus 001 GEN 044 025 et dixit pater noster revertimini et emite nobis parum tritici 001 GEN 044 026 cui diximus ire non possumus si frater noster minimus descendet nobiscum proficiscemur simul alioquin illo absente non audemus videre faciem viri 001 GEN 044 027 atque ille respondit vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea 001 GEN 044 028 egressus est unus et dixistis bestia devoravit eum et hucusque non conparet 001 GEN 044 029 si tuleritis et istum et aliquid ei in via contigerit deducetis canos meos cum maerore ad inferos (Sheol h7585) 001 GEN 044 030 igitur si intravero ad servum tuum patrem nostrum et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat 001 GEN 044 031 videritque eum non esse nobiscum morietur et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos (Sheol h7585) 001 GEN 044 032 ego proprie servus tuus qui in meam hunc recepi fidem et spopondi dicens nisi reduxero eum peccati reus ero in patrem meum omni tempore 001 GEN 044 033 manebo itaque servus tuus pro puero in ministerium domini mei et puer ascendat cum fratribus suis 001 GEN 044 034 non enim possum redire ad patrem absente puero ne calamitatis quae oppressura est patrem meum testis adsistam 001 GEN 045 001 non se poterat ultra cohibere Ioseph multis coram adstantibus unde praecepit ut egrederentur cuncti foras et nullus interesset alienus agnitioni mutuae 001 GEN 045 002 elevavitque vocem cum fletu quam audierunt Aegyptii omnisque domus Pharaonis 001 GEN 045 003 et dixit fratribus suis ego sum Ioseph adhuc pater meus vivit nec poterant respondere fratres nimio timore perterriti 001 GEN 045 004 ad quos ille clementer accedite inquit ad me et cum accessissent prope ego sum ait Ioseph frater vester quem vendidistis in Aegypto 001 GEN 045 005 nolite pavere nec vobis durum esse videatur quod vendidistis me in his regionibus pro salute enim vestra misit me Deus ante vos in Aegyptum 001 GEN 045 006 biennium est quod fames esse coepit in terra et adhuc quinque anni restant quibus nec arari poterit nec meti 001 GEN 045 007 praemisitque me Deus ut reservemini super terram et escas ad vivendum habere possitis 001 GEN 045 008 non vestro consilio sed Dei huc voluntate missus sum qui fecit me quasi patrem Pharaonis et dominum universae domus eius ac principem in omni terra Aegypti 001 GEN 045 009 festinate et ascendite ad patrem meum et dicetis ei haec mandat filius tuus Ioseph Deus me fecit dominum universae terrae Aegypti descende ad me ne moreris 001 GEN 045 010 et habita in terra Gessen erisque iuxta me tu et filii tui et filii filiorum tuorum oves tuae et armenta tua et universa quae possides 001 GEN 045 011 ibique te pascam adhuc enim quinque anni residui sunt famis ne et tu pereas et domus tua et omnia quae possides 001 GEN 045 012 en oculi vestri et oculi fratris mei Beniamin vident quod os meum loquatur ad vos 001 GEN 045 013 nuntiate patri meo universam gloriam meam et cuncta quae vidistis in Aegypto festinate et adducite eum ad me 001 GEN 045 014 cumque amplexatus recidisset in collum Beniamin fratris sui flevit illo quoque flente similiter super collum eius 001 GEN 045 015 osculatusque est Ioseph omnes fratres suos et ploravit super singulos post quae ausi sunt loqui ad eum 001 GEN 045 016 auditumque est et celebri sermone vulgatum in aula regis venerunt fratres Ioseph et gavisus est Pharao atque omnis familia eius 001 GEN 045 017 dixitque ad Ioseph ut imperaret fratribus suis dicens onerantes iumenta ite in terram Chanaan 001 GEN 045 018 et tollite inde patrem vestrum et cognationem et venite ad me et ego dabo vobis omnia bona Aegypti ut comedatis medullam terrae 001 GEN 045 019 praecipe etiam ut tollant plaustra de terra Aegypti ad subvectionem parvulorum suorum et coniugum ac dicito tollite patrem vestrum et properate quantocius venientes 001 GEN 045 020 ne dimittatis quicquam de supellectili vestra quia omnes opes Aegypti vestrae erunt 001 GEN 045 021 fecerunt filii Israhel ut eis mandatum fuerat quibus dedit Ioseph plaustra secundum Pharaonis imperium et cibaria in itinere 001 GEN 045 022 singulisque proferri iussit binas stolas Beniamin vero dedit trecentos argenteos cum quinque stolis optimis 001 GEN 045 023 tantundem pecuniae et vestium mittens patri suo addens eis asinos decem qui subveherent ex omnibus divitiis Aegypti et totidem asinas triticum in itinere panesque portantes 001 GEN 045 024 dimisit ergo fratres suos et proficiscentibus ait ne irascamini in via 001 GEN 045 025 qui ascendentes ex Aegypto venerunt in terram Chanaan ad patrem suum Iacob 001 GEN 045 026 et nuntiaverunt ei dicentes Ioseph vivit et ipse dominatur in omni terra Aegypti quo audito quasi de gravi somno evigilans tamen non credebat eis 001 GEN 045 027 illi contra referebant omnem ordinem rei cumque vidisset plaustra et universa quae miserat revixit spiritus eius 001 GEN 045 028 et ait sufficit mihi si adhuc Ioseph filius meus vivit vadam et videbo illum antequam moriar 001 GEN 046 001 profectusque Israhel cum omnibus quae habebat venit ad puteum Iuramenti et mactatis ibi victimis Deo patris sui Isaac 001 GEN 046 002 audivit eum per visionem nocte vocantem se et dicentem sibi Iacob Iacob cui respondit ecce adsum 001 GEN 046 003 ait illi Deus ego sum Fortissimus Deus patris tui noli timere et descende in Aegyptum quia in gentem magnam faciam te ibi 001 GEN 046 004 ego descendam tecum illuc et ego inde adducam te revertentem Ioseph quoque ponet manum suam super oculos tuos 001 GEN 046 005 surrexit Iacob a puteo Iuramenti tuleruntque eum filii cum parvulis et uxoribus suis in plaustris quae miserat Pharao ad portandum senem 001 GEN 046 006 et omnia quae possederat in terra Chanaan venitque in Aegyptum cum omni semine suo 001 GEN 046 007 filii eius et nepotes filiae et cuncta simul progenies 001 GEN 046 008 haec sunt autem nomina filiorum Israhel qui ingressi sunt in Aegyptum ipse cum liberis suis primogenitus Ruben 001 GEN 046 009 filii Ruben Enoch et Phallu et Esrom et Charmi 001 GEN 046 010 filii Symeon Iemuhel et Iamin et Ahod et Iachin et Saher et Saul filius Chananitidis 001 GEN 046 011 filii Levi Gerson Caath et Merari 001 GEN 046 012 filii Iuda Her et Onan et Sela et Phares et Zara mortui sunt autem Her et Onan in terra Chanaan natique sunt filii Phares Esrom et Amul 001 GEN 046 013 filii Isachar Thola et Phua et Iob et Semron 001 GEN 046 014 filii Zabulon Sared et Helon et Iahelel 001 GEN 046 015 hii filii Liae quos genuit in Mesopotamiam Syriae cum Dina filia sua omnes animae filiorum eius et filiarum triginta tres 001 GEN 046 016 filii Gad Sephion et Haggi Suni et Esebon Heri et Arodi et Areli 001 GEN 046 017 filii Aser Iamne et Iesua et Iesui et Beria Sara quoque soror eorum filii Beria Heber et Melchihel 001 GEN 046 018 hii filii Zelphae quam dedit Laban Liae filiae suae et hos genuit Iacob sedecim animas 001 GEN 046 019 filii Rahel uxoris Iacob Ioseph et Beniamin 001 GEN 046 020 natique sunt Ioseph filii in terra Aegypti quos genuit ei Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos Manasses et Ephraim 001 GEN 046 021 filii Beniamin Bela et Bechor et Asbel Gera et Naaman et Ehi et Ros Mophim et Opphim et Ared 001 GEN 046 022 hii filii Rahel quos genuit Iacob omnes animae quattuordecim 001 GEN 046 023 filii Dan Usim 001 GEN 046 024 filii Nepthalim Iasihel et Guni et Hieser et Sallem 001 GEN 046 025 hii filii Balae quam dedit Laban Raheli filiae suae et hos genuit Iacob omnes animae septem 001 GEN 046 026 cunctae animae quae ingressae sunt cum Iacob in Aegyptum et egressae de femore illius absque uxoribus filiorum sexaginta sex 001 GEN 046 027 filii autem Ioseph qui nati sunt ei in terra Aegypti animae duae omnis anima domus Iacob quae ingressa est Aegyptum fuere septuaginta 001 GEN 046 028 misit autem Iudam ante se ad Ioseph ut nuntiaret ei et ille occurreret in Gessen 001 GEN 046 029 quo cum pervenisset iuncto Ioseph curru suo ascendit obviam patri ad eundem locum vidensque eum inruit super collum eius et inter amplexus flevit 001 GEN 046 030 dixitque pater ad Ioseph iam laetus moriar quia vidi faciem tuam et superstitem te relinquo 001 GEN 046 031 et ille locutus est ad fratres et ad omnem domum patris sui ascendam et nuntiabo Pharaoni dicamque ei fratres mei et domus patris mei qui erant in terra Chanaan venerunt ad me 001 GEN 046 032 et sunt viri pastores ovium curamque habent alendorum gregum pecora sua et armenta et omnia quae habere potuerunt adduxerunt secum 001 GEN 046 033 cumque vocaverit vos et dixerit quod est opus vestrum 001 GEN 046 034 respondebitis viri pastores sumus servi tui ab infantia nostra usque in praesens et nos et patres nostri haec autem dicetis ut habitare possitis in terra Gessen quia detestantur Aegyptii omnes pastores ovium 001 GEN 047 001 ingressus ergo Ioseph nuntiavit Pharaoni dicens pater meus et fratres oves eorum et armenta et cuncta quae possident venerunt de terra Chanaan et ecce consistunt in terra Gessen 001 GEN 047 002 extremos quoque fratrum suorum quinque viros statuit coram rege 001 GEN 047 003 quos ille interrogavit quid habetis operis responderunt pastores ovium sumus servi tui et nos et patres nostri 001 GEN 047 004 ad peregrinandum in terra tua venimus quoniam non est herba gregibus servorum tuorum ingravescente fame in regione Chanaan petimusque ut esse nos iubeas servos tuos in terra Gessen 001 GEN 047 005 dixit itaque rex ad Ioseph pater tuus et fratres tui venerunt ad te 001 GEN 047 006 terra Aegypti in conspectu tuo est in optimo loco fac habitare eos et trade eis terram Gessen quod si nosti esse in eis viros industrios constitue illos magistros pecorum meorum 001 GEN 047 007 post haec introduxit Ioseph patrem suum ad regem et statuit eum coram eo qui benedicens illi 001 GEN 047 008 et interrogatus ab eo quot sunt dies annorum vitae tuae 001 GEN 047 009 respondit dies peregrinationis vitae meae centum triginta annorum sunt parvi et mali et non pervenerunt usque ad dies patrum meorum quibus peregrinati sunt 001 GEN 047 010 et benedicto rege egressus est foras 001 GEN 047 011 Ioseph vero patri et fratribus suis dedit possessionem in Aegypto in optimo loco terrae solo Ramesses ut praeceperat Pharao 001 GEN 047 012 et alebat eos omnemque domum patris sui praebens cibaria singulis 001 GEN 047 013 in toto enim orbe panis deerat et oppresserat fames terram maxime Aegypti et Chanaan 001 GEN 047 014 e quibus omnem pecuniam congregavit pro venditione frumenti et intulit eam in aerarium regis 001 GEN 047 015 cumque defecisset emptoris pretium venit cuncta Aegyptus ad Ioseph dicens da nobis panes quare morimur coram te deficiente pecunia 001 GEN 047 016 quibus ille respondit adducite pecora vestra et dabo vobis pro eis cibos si pretium non habetis 001 GEN 047 017 quae cum adduxissent dedit eis alimenta pro equis et ovibus et bubus et asinis sustentavitque eos illo anno pro commutatione pecorum 001 GEN 047 018 veneruntque anno secundo et dixerunt ei non celamus dominum nostrum quod deficiente pecunia pecora simul defecerint nec clam te est quod absque corporibus et terra nihil habeamus 001 GEN 047 019 cur ergo morimur te vidente et nos et terra nostra tui erimus eme nos in servitutem regiam et praebe semina ne pereunte cultore redigatur terra in solitudinem 001 GEN 047 020 emit igitur Ioseph omnem terram Aegypti vendentibus singulis possessiones suas prae magnitudine famis subiecitque eam Pharaoni 001 GEN 047 021 et cunctos populos eius a novissimis terminis Aegypti usque ad extremos fines eius 001 GEN 047 022 praeter terram sacerdotum quae a rege tradita fuerat eis quibus et statuta cibaria ex horreis publicis praebebantur et idcirco non sunt conpulsi vendere possessiones suas 001 GEN 047 023 dixit ergo Ioseph ad populos en ut cernitis et vos et terram vestram Pharao possidet accipite semina et serite agros 001 GEN 047 024 ut fruges habere possitis quintam partem regi dabitis quattuor reliquas permitto vobis in sementem et in cibos famulis et liberis vestris 001 GEN 047 025 qui responderunt salus nostra in manu tua est respiciat nos tantum dominus noster et laeti serviemus regi 001 GEN 047 026 ex eo tempore usque in praesentem diem in universa terra Aegypti regibus quinta pars solvitur et factum est quasi in legem absque terra sacerdotali quae libera ab hac condicione fuit 001 GEN 047 027 habitavit ergo Israhel in Aegypto id est in terra Gessen et possedit eam auctusque est et multiplicatus nimis 001 GEN 047 028 et vixit in ea decem et septem annis factique sunt omnes dies vitae illius centum quadraginta septem annorum 001 GEN 047 029 cumque adpropinquare cerneret mortis diem vocavit filium suum Ioseph et dixit ad eum si inveni gratiam in conspectu tuo pone manum sub femore meo et facies mihi misericordiam et veritatem ut non sepelias me in Aegypto 001 GEN 047 030 sed dormiam cum patribus meis et auferas me de hac terra condasque in sepulchro maiorum cui respondit Ioseph ego faciam quod iussisti 001 GEN 047 031 et ille iura ergo inquit mihi quo iurante adoravit Israhel Deum conversus ad lectuli caput 001 GEN 048 001 his ita transactis nuntiatum est Ioseph quod aegrotaret pater eius qui adsumptis duobus filiis Manasse et Ephraim ire perrexit 001 GEN 048 002 dictumque est seni ecce filius tuus Ioseph venit ad te qui confortatus sedit in lectulo 001 GEN 048 003 et ingresso ad se ait Deus omnipotens apparuit mihi in Luza quae est in terra Chanaan benedixitque mihi 001 GEN 048 004 et ait ego te augebo et multiplicabo et faciam in turbas populorum daboque tibi terram hanc et semini tuo post te in possessionem sempiternam 001 GEN 048 005 duo igitur filii tui qui nati sunt tibi in terra Aegypti antequam huc venirem ad te mei erunt Ephraim et Manasses sicut Ruben et Symeon reputabuntur mihi 001 GEN 048 006 reliquos autem quos genueris post eos tui erunt et nomine fratrum suorum vocabuntur in possessionibus suis 001 GEN 048 007 mihi enim quando veniebam de Mesopotamiam mortua est Rahel in terra Chanaan in ipso itinere eratque vernum tempus et ingrediebar Ephratam et sepelivi eam iuxta viam Ephratae quae alio nomine appellatur Bethleem 001 GEN 048 008 videns autem filios eius dixit ad eum qui sunt isti 001 GEN 048 009 respondit filii mei sunt quos dedit mihi Deus in hoc loco adduc inquit eos ad me ut benedicam illis 001 GEN 048 010 oculi enim Israhel caligabant prae nimia senectute et clare videre non poterat adplicitosque ad se deosculatus et circumplexus 001 GEN 048 011 dixit ad filium non sum fraudatus aspectu tuo insuper ostendit mihi Deus semen tuum 001 GEN 048 012 cumque tulisset eos Ioseph de gremio patris adoravit pronus in terram 001 GEN 048 013 et posuit Ephraim ad dexteram suam id est ad sinistram Israhel Manassen vero in sinistra sua ad dexteram scilicet patris adplicuitque ambos ad eum 001 GEN 048 014 qui extendens manum dextram posuit super caput Ephraim iunioris fratris sinistram autem super caput Manasse qui maior natu erat commutans manus 001 GEN 048 015 benedixitque Ioseph filio suo et ait Deus in cuius conspectu ambulaverunt patres mei Abraham et Isaac Deus qui pascit me ab adulescentia mea usque in praesentem diem 001 GEN 048 016 angelus qui eruit me de cunctis malis benedicat pueris et invocetur super eos nomen meum nomina quoque patrum meorum Abraham et Isaac et crescant in multitudinem super terram 001 GEN 048 017 videns autem Ioseph quod posuisset pater suus dexteram manum super caput Ephraim graviter accepit et adprehensam patris manum levare conatus est de capite Ephraim et transferre super caput Manasse 001 GEN 048 018 dixitque ad patrem non ita convenit pater quia hic est primogenitus pone dexteram tuam super caput eius 001 GEN 048 019 qui rennuens ait scio fili mi scio et iste quidem erit in populos et multiplicabitur sed frater eius iunior maior illo erit et semen illius crescet in gentes 001 GEN 048 020 benedixitque eis in ipso tempore dicens in te benedicetur Israhel atque dicetur faciat tibi Deus sicut Ephraim et sicut Manasse constituitque Ephraim ante Manassen 001 GEN 048 021 et ait ad Ioseph filium suum en ego morior et erit Deus vobiscum reducetque vos ad terram patrum vestrorum 001 GEN 048 022 do tibi partem unam extra fratres tuos quam tuli de manu Amorrei in gladio et arcu meo 001 GEN 049 001 vocavit autem Iacob filios suos et ait eis congregamini ut adnuntiem quae ventura sunt vobis diebus novissimis 001 GEN 049 002 congregamini et audite filii Iacob audite Israhel patrem vestrum 001 GEN 049 003 Ruben primogenitus meus tu fortitudo mea et principium doloris mei prior in donis maior imperio 001 GEN 049 004 effusus es sicut aqua non crescas quia ascendisti cubile patris tui et maculasti stratum eius 001 GEN 049 005 Symeon et Levi fratres vasa iniquitatis bellantia 001 GEN 049 006 in consilio eorum ne veniat anima mea et in coetu illorum non sit gloria mea quia in furore suo occiderunt virum et in voluntate sua suffoderunt murum 001 GEN 049 007 maledictus furor eorum quia pertinax et indignatio illorum quia dura dividam eos in Iacob et dispergam illos in Israhel 001 GEN 049 008 Iuda te laudabunt fratres tui manus tua in cervicibus inimicorum tuorum adorabunt te filii patris tui 001 GEN 049 009 catulus leonis Iuda a praeda fili mi ascendisti requiescens accubuisti ut leo et quasi leaena quis suscitabit eum 001 GEN 049 010 non auferetur sceptrum de Iuda et dux de femoribus eius donec veniat qui mittendus est et ipse erit expectatio gentium 001 GEN 049 011 ligans ad vineam pullum suum et ad vitem o fili mi asinam suam lavabit vino stolam suam et sanguine uvae pallium suum 001 GEN 049 012 pulchriores oculi eius vino et dentes lacte candidiores 001 GEN 049 013 Zabulon in litore maris habitabit et in statione navium pertingens usque ad Sidonem 001 GEN 049 014 Isachar asinus fortis accubans inter terminos 001 GEN 049 015 vidit requiem quod esset bona et terram quod optima et subposuit umerum suum ad portandum factusque est tributis serviens 001 GEN 049 016 Dan iudicabit populum suum sicut et alia tribus Israhel 001 GEN 049 017 fiat Dan coluber in via cerastes in semita mordens ungulas equi ut cadat ascensor eius retro 001 GEN 049 018 salutare tuum expectabo Domine 001 GEN 049 019 Gad accinctus proeliabitur ante eum et ipse accingetur retrorsum 001 GEN 049 020 Aser pinguis panis eius et praebebit delicias regibus 001 GEN 049 021 Nepthalim cervus emissus et dans eloquia pulchritudinis 001 GEN 049 022 filius adcrescens Ioseph filius adcrescens et decorus aspectu filiae discurrerunt super murum 001 GEN 049 023 sed exasperaverunt eum et iurgati sunt invideruntque illi habentes iacula 001 GEN 049 024 sedit in forti arcus eius et dissoluta sunt vincula brachiorum et manuum illius per manus potentis Iacob inde pastor egressus est lapis Israhel 001 GEN 049 025 Deus patris tui erit adiutor tuus et Omnipotens benedicet tibi benedictionibus caeli desuper benedictionibus abyssi iacentis deorsum benedictionibus uberum et vulvae 001 GEN 049 026 benedictiones patris tui confortatae sunt benedictionibus patrum eius donec veniret desiderium collium aeternorum fiant in capite Ioseph et in vertice nazarei inter fratres suos 001 GEN 049 027 Beniamin lupus rapax mane comedet praedam et vespere dividet spolia 001 GEN 049 028 omnes hii in tribubus Israhel duodecim haec locutus est eis pater suus benedixitque singulis benedictionibus propriis 001 GEN 049 029 et praecepit eis dicens ego congregor ad populum meum sepelite me cum patribus meis in spelunca duplici quae est in agro Ephron Hetthei 001 GEN 049 030 contra Mambre in terra Chanaan quam emit Abraham cum agro ab Ephron Hettheo in possessionem sepulchri 001 GEN 049 031 ibi sepelierunt eum et Sarram uxorem eius ibi sepultus est Isaac cum Rebecca coniuge ibi et Lia condita iacet 001 GEN 049 033 finitisque mandatis quibus filios instruebat collegit pedes suos super lectulum et obiit adpositusque est ad populum suum 001 GEN 050 001 quod cernens Ioseph ruit super faciem patris flens et deosculans eum 001 GEN 050 002 praecepitque servis suis medicis ut aromatibus condirent patrem 001 GEN 050 003 quibus iussa explentibus transierunt quadraginta dies iste quippe mos erat cadaverum conditorum flevitque eum Aegyptus septuaginta diebus 001 GEN 050 004 et expleto planctus tempore locutus est Ioseph ad familiam Pharaonis si inveni gratiam in conspectu vestro loquimini in auribus Pharaonis 001 GEN 050 005 eo quod pater meus adiuraverit me dicens en morior in sepulchro meo quod fodi mihi in terra Chanaan sepelies me ascendam igitur et sepeliam patrem meum ac revertar 001 GEN 050 006 dixitque ei Pharao ascende et sepeli patrem tuum sicut adiuratus es 001 GEN 050 007 quo ascendente ierunt cum eo omnes senes domus Pharaonis cunctique maiores natu terrae Aegypti 001 GEN 050 008 domus Ioseph cum fratribus suis absque parvulis et gregibus atque armentis quae dereliquerant in terra Gessen 001 GEN 050 009 habuit quoque in comitatu currus et equites et facta est turba non modica 001 GEN 050 010 veneruntque ad aream Atad quae sita est trans Iordanem ubi celebrantes exequias planctu magno atque vehementi impleverunt septem dies 001 GEN 050 011 quod cum vidissent habitatores terrae Chanaan dixerunt planctus magnus est iste Aegyptiis et idcirco appellaverunt nomen loci illius Planctus Aegypti 001 GEN 050 012 fecerunt ergo filii Iacob sicut praeceperat eis 001 GEN 050 013 et portantes eum in terram Chanaan sepelierunt in spelunca duplici quam emerat Abraham cum agro in possessionem sepulchri ab Ephron Hettheo contra faciem Mambre 001 GEN 050 014 reversusque est Ioseph in Aegyptum cum fratribus suis et omni comitatu sepulto patre 001 GEN 050 015 quo mortuo timentes fratres eius et mutuo conloquentes ne forte memor sit iniuriae quam passus est et reddat nobis malum omne quod fecimus 001 GEN 050 016 mandaverunt ei pater tuus praecepit nobis antequam moreretur 001 GEN 050 017 ut haec tibi verbis illius diceremus obsecro ut obliviscaris sceleris fratrum tuorum et peccati atque malitiae quam exercuerunt in te nos quoque oramus ut servis Dei patris tui dimittas iniquitatem hanc quibus auditis flevit Ioseph 001 GEN 050 018 veneruntque ad eum fratres sui et proni in terram dixerunt servi tui sumus 001 GEN 050 019 quibus ille respondit nolite timere num Dei possumus rennuere voluntatem 001 GEN 050 020 vos cogitastis de me malum et Deus vertit illud in bonum ut exaltaret me sicut inpraesentiarum cernitis et salvos faceret multos populos 001 GEN 050 021 nolite metuere ego pascam vos et parvulos vestros consolatusque est eos et blande ac leniter est locutus 001 GEN 050 022 et habitavit in Aegypto cum omni domo patris sui vixitque centum decem annis 001 GEN 050 023 et vidit Ephraim filios usque ad tertiam generationem filii quoque Machir filii Manasse nati sunt in genibus Ioseph 001 GEN 050 024 quibus transactis locutus est fratribus suis post mortem meam Deus visitabit vos et ascendere faciet de terra ista ad terram quam iuravit Abraham Isaac et Iacob 001 GEN 050 025 cumque adiurasset eos atque dixisset Deus visitabit vos asportate vobiscum ossa mea de loco isto 001 GEN 050 026 mortuus est expletis centum decem vitae suae annis et conditus aromatibus repositus est in loculo in Aegypto # # BOOK 002 EXO Exodus Exodus 002 EXO 001 001 haec sunt nomina filiorum Israhel qui ingressi sunt Aegyptum cum Iacob singuli cum domibus suis introierunt 002 EXO 001 002 Ruben Symeon Levi Iuda 002 EXO 001 003 Isachar Zabulon et Beniamin 002 EXO 001 004 Dan et Nepthalim Gad et Aser 002 EXO 001 005 erant igitur omnes animae eorum qui egressi sunt de femore Iacob septuaginta Ioseph autem in Aegypto erat 002 EXO 001 006 quo mortuo et universis fratribus eius omnique cognatione illa 002 EXO 001 007 filii Israhel creverunt et quasi germinantes multiplicati sunt ac roborati nimis impleverunt terram 002 EXO 001 008 surrexit interea rex novus super Aegyptum qui ignorabat Ioseph 002 EXO 001 009 et ait ad populum suum ecce populus filiorum Israhel multus et fortior nobis 002 EXO 001 010 venite sapienter opprimamus eum ne forte multiplicetur et si ingruerit contra nos bellum addatur inimicis nostris expugnatisque nobis egrediatur e terra 002 EXO 001 011 praeposuit itaque eis magistros operum ut adfligerent eos oneribus aedificaveruntque urbes tabernaculorum Pharaoni Phiton et Ramesses 002 EXO 001 012 quantoque opprimebant eos tanto magis multiplicabantur et crescebant 002 EXO 001 013 oderantque filios Israhel Aegyptii et adfligebant inludentes eis 002 EXO 001 014 atque ad amaritudinem perducebant vitam eorum operibus duris luti et lateris omnique famulatu quo in terrae operibus premebantur 002 EXO 001 015 dixit autem rex Aegypti obsetricibus Hebraeorum quarum una vocabatur Sephra altera Phua 002 EXO 001 016 praecipiens eis quando obsetricabitis Hebraeas et partus tempus advenerit si masculus fuerit interficite illum si femina reservate 002 EXO 001 017 timuerunt autem obsetrices Deum et non fecerunt iuxta praeceptum regis Aegypti sed conservabant mares 002 EXO 001 018 quibus ad se accersitis rex ait quidnam est hoc quod facere voluistis ut pueros servaretis 002 EXO 001 019 quae responderunt non sunt hebraeae sicut aegyptiae mulieres ipsae enim obsetricandi habent scientiam et priusquam veniamus ad eas pariunt 002 EXO 001 020 bene ergo fecit Deus obsetricibus et crevit populus confortatusque est nimis 002 EXO 001 021 et quia timuerant obsetrices Deum aedificavit illis domos 002 EXO 001 022 praecepit autem Pharao omni populo suo dicens quicquid masculini sexus natum fuerit in flumen proicite quicquid feminei reservate 002 EXO 002 001 egressus est post haec vir de domo Levi accepta uxore stirpis suae 002 EXO 002 002 quae concepit et peperit filium et videns eum elegantem abscondit tribus mensibus 002 EXO 002 003 cumque iam celare non posset sumpsit fiscellam scirpeam et linivit eam bitumine ac pice posuitque intus infantulum et exposuit eum in carecto ripae fluminis 002 EXO 002 004 stante procul sorore eius et considerante eventum rei 002 EXO 002 005 ecce autem descendebat filia Pharaonis ut lavaretur in flumine et puellae eius gradiebantur per crepidinem alvei quae cum vidisset fiscellam in papyrione misit unam e famulis suis et adlatam 002 EXO 002 006 aperiens cernensque in ea parvulum vagientem miserta eius ait de infantibus Hebraeorum est 002 EXO 002 007 cui soror pueri vis inquit ut vadam et vocem tibi hebraeam mulierem quae nutrire possit infantulum 002 EXO 002 008 respondit vade perrexit puella et vocavit matrem eius 002 EXO 002 009 ad quam locuta filia Pharaonis accipe ait puerum istum et nutri mihi ego tibi dabo mercedem tuam suscepit mulier et nutrivit puerum adultumque tradidit filiae Pharaonis 002 EXO 002 010 quem illa adoptavit in locum filii vocavitque nomen eius Mosi dicens quia de aqua tuli eum 002 EXO 002 011 in diebus illis postquam creverat Moses egressus ad fratres suos vidit adflictionem eorum et virum aegyptium percutientem quendam de Hebraeis fratribus suis 002 EXO 002 012 cumque circumspexisset huc atque illuc et nullum adesse vidisset percussum Aegyptium abscondit sabulo 002 EXO 002 013 et egressus die altero conspexit duos Hebraeos rixantes dixitque ei qui faciebat iniuriam quare percutis proximum tuum 002 EXO 002 014 qui respondit quis constituit te principem et iudicem super nos num occidere me tu dicis sicut occidisti Aegyptium timuit Moses et ait quomodo palam factum est verbum istud 002 EXO 002 015 audivitque Pharao sermonem hunc et quaerebat occidere Mosen qui fugiens de conspectu eius moratus est in terra Madian et sedit iuxta puteum 002 EXO 002 016 erant sacerdoti Madian septem filiae quae venerunt ad hauriendas aquas et impletis canalibus adaquare cupiebant greges patris sui 002 EXO 002 017 supervenere pastores et eiecerunt eas surrexitque Moses et defensis puellis adaquavit oves earum 002 EXO 002 018 quae cum revertissent ad Raguhel patrem suum dixit ad eas cur velocius venistis solito 002 EXO 002 019 responderunt vir aegyptius liberavit nos de manu pastorum insuper et hausit aquam nobiscum potumque dedit ovibus 002 EXO 002 020 at ille ubi est inquit quare dimisistis hominem vocate eum ut comedat panem 002 EXO 002 021 iuravit ergo Moses quod habitaret cum eo accepitque Sefforam filiam eius 002 EXO 002 022 quae peperit filium quem vocavit Gersam dicens advena fui in terra aliena 002 EXO 002 023 post multum temporis mortuus est rex Aegypti et ingemescentes filii Israhel propter opera vociferati sunt ascenditque clamor eorum ad Deum ab operibus 002 EXO 002 024 et audivit gemitum eorum ac recordatus foederis quod pepigerat cum Abraham et Isaac et Iacob 002 EXO 002 025 respexit filios Israhel et cognovit eos 002 EXO 003 001 Moses autem pascebat oves Iethro cognati sui sacerdotis Madian cumque minasset gregem ad interiora deserti venit ad montem Dei Horeb 002 EXO 003 002 apparuitque ei Dominus in flamma ignis de medio rubi et videbat quod rubus arderet et non conbureretur 002 EXO 003 003 dixit ergo Moses vadam et videbo visionem hanc magnam quare non conburatur rubus 002 EXO 003 004 cernens autem Dominus quod pergeret ad videndum vocavit eum de medio rubi et ait Moses Moses qui respondit adsum 002 EXO 003 005 at ille ne adpropies inquit huc solve calciamentum de pedibus tuis locus enim in quo stas terra sancta est 002 EXO 003 006 et ait ego sum Deus patris tui Deus Abraham Deus Isaac Deus Iacob abscondit Moses faciem suam non enim audebat aspicere contra Deum 002 EXO 003 007 cui ait Dominus vidi adflictionem populi mei in Aegypto et clamorem eius audivi propter duritiam eorum qui praesunt operibus 002 EXO 003 008 et sciens dolorem eius descendi ut liberarem eum de manibus Aegyptiorum et educerem de terra illa in terram bonam et spatiosam in terram quae fluit lacte et melle ad loca Chananei et Hetthei et Amorrei Ferezei et Evei et Iebusei 002 EXO 003 009 clamor ergo filiorum Israhel venit ad me vidique adflictionem eorum qua ab Aegyptiis opprimuntur 002 EXO 003 010 sed veni mittam te ad Pharaonem ut educas populum meum filios Israhel de Aegypto 002 EXO 003 011 dixit Moses ad Deum quis ego sum ut vadam ad Pharaonem et educam filios Israhel de Aegypto 002 EXO 003 012 qui dixit ei ero tecum et hoc habebis signum quod miserim te cum eduxeris populum de Aegypto immolabis Deo super montem istum 002 EXO 003 013 ait Moses ad Deum ecce ego vadam ad filios Israhel et dicam eis Deus patrum vestrorum misit me ad vos si dixerint mihi quod est nomen eius quid dicam eis 002 EXO 003 014 dixit Deus ad Mosen ego sum qui sum ait sic dices filiis Israhel qui est misit me ad vos 002 EXO 003 015 dixitque iterum Deus ad Mosen haec dices filiis Israhel Dominus Deus patrum vestrorum Deus Abraham Deus Isaac et Deus Iacob misit me ad vos hoc nomen mihi est in aeternum et hoc memoriale meum in generationem et generatione 002 EXO 003 016 vade congrega seniores Israhel et dices ad eos Dominus Deus patrum vestrorum apparuit mihi Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob dicens visitans visitavi vos et omnia quae acciderunt vobis in Aegypto 002 EXO 003 017 et dixi ut educam vos de adflictione Aegypti in terram Chananei et Hetthei et Amorrei Ferezei et Evei et Iebusei ad terram fluentem lacte et melle 002 EXO 003 018 et audient vocem tuam ingredierisque tu et seniores Israhel ad regem Aegypti et dices ad eum Dominus Deus Hebraeorum vocavit nos ibimus viam trium dierum per solitudinem ut immolemus Domino Deo nostro 002 EXO 003 019 sed ego scio quod non dimittet vos rex Aegypti ut eatis nisi per manum validam 002 EXO 003 020 extendam enim manum meam et percutiam Aegyptum in cunctis mirabilibus meis quae facturus sum in medio eorum post haec dimittet vos 002 EXO 003 021 daboque gratiam populo huic coram Aegyptiis et cum egrediemini non exibitis vacui 002 EXO 003 022 sed postulabit mulier a vicina sua et ab hospita vasa argentea et aurea ac vestes ponetisque eas super filios et filias vestras et spoliabitis Aegyptum 002 EXO 004 001 respondens Moses ait non credent mihi neque audient vocem meam sed dicent non apparuit tibi Dominus 002 EXO 004 002 dixit ergo ad eum quid est hoc quod tenes in manu tua respondit virga 002 EXO 004 003 ait proice eam in terram proiecit et versa est in colubrum ita ut fugeret Moses 002 EXO 004 004 dixitque Dominus extende manum tuam et adprehende caudam eius extendit et tenuit versaque est in virgam 002 EXO 004 005 ut credant inquit quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum tuorum Deus Abraham Deus Isaac Deus Iacob 002 EXO 004 006 dixitque Dominus rursum mitte manum in sinum tuum quam cum misisset in sinum protulit leprosam instar nivis 002 EXO 004 007 retrahe ait manum in sinum tuum retraxit et protulit iterum et erat similis carni reliquae 002 EXO 004 008 si non crediderint inquit tibi neque audierint sermonem signi prioris credent verbo signi sequentis 002 EXO 004 009 quod si nec duobus quidem his signis crediderint neque audierint vocem tuam sume aquam fluminis et effunde eam super aridam et quicquid hauseris de fluvio vertetur in sanguinem 002 EXO 004 010 ait Moses obsecro Domine non sum eloquens ab heri et nudius tertius et ex quo locutus es ad servum tuum inpeditioris et tardioris linguae sum 002 EXO 004 011 dixit Dominus ad eum quis fecit os hominis aut quis fabricatus est mutum et surdum videntem et caecum nonne ego 002 EXO 004 012 perge igitur et ego ero in ore tuo doceboque te quid loquaris 002 EXO 004 013 at ille obsecro inquit Domine mitte quem missurus es 002 EXO 004 014 iratus Dominus in Mosen ait Aaron frater tuus Levites scio quod eloquens sit ecce ipse egreditur in occursum tuum vidensque te laetabitur corde 002 EXO 004 015 loquere ad eum et pone verba mea in ore eius ego ero in ore tuo et in ore illius et ostendam vobis quid agere debeatis 002 EXO 004 016 ipse loquetur pro te ad populum et erit os tuum tu autem eris ei in his quae ad Deum pertinent 002 EXO 004 017 virgam quoque hanc sume in manu tua in qua facturus es signa 002 EXO 004 018 abiit Moses et reversus est ad Iethro cognatum suum dixitque ei vadam et revertar ad fratres meos in Aegyptum ut videam si adhuc vivunt cui ait Iethro vade in pace 002 EXO 004 019 dixit ergo Dominus ad Mosen in Madian vade revertere in Aegyptum mortui sunt omnes qui quaerebant animam tuam 002 EXO 004 020 tulit Moses uxorem et filios suos et inposuit eos super asinum reversusque est in Aegyptum portans virgam Dei in manu sua 002 EXO 004 021 dixitque ei Dominus revertenti in Aegyptum vide ut omnia ostenta quae posui in manu tua facias coram Pharaone ego indurabo cor eius et non dimittet populum 002 EXO 004 022 dicesque ad eum haec dicit Dominus filius meus primogenitus meus Israhel 002 EXO 004 023 dixi tibi dimitte filium meum ut serviat mihi et noluisti dimittere eum ecce ego interficiam filium tuum primogenitum 002 EXO 004 024 cumque esset in itinere in diversorio occurrit ei Dominus et volebat occidere eum 002 EXO 004 025 tulit ilico Seffora acutissimam petram et circumcidit praeputium filii sui tetigitque pedes eius et ait sponsus sanguinum tu mihi es 002 EXO 004 026 et dimisit eum postquam dixerat sponsus sanguinum ob circumcisionem 002 EXO 004 027 dixit autem Dominus ad Aaron vade in occursum Mosi in deserto qui perrexit ei obviam in montem Dei et osculatus est eum 002 EXO 004 028 narravitque Moses Aaron omnia verba Domini quibus miserat eum et signa quae mandaverat 002 EXO 004 029 veneruntque simul et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israhel 002 EXO 004 030 locutusque est Aaron omnia verba quae dixerat Dominus ad Mosen et fecit signa coram populo 002 EXO 004 031 et credidit populus audieruntque quod visitasset Dominus filios Israhel et quod respexisset adflictionem eorum et proni adoraverunt 002 EXO 005 001 post haec ingressi sunt Moses et Aaron et dixerunt Pharaoni haec dicit Dominus Deus Israhel dimitte populum meum ut sacrificet mihi in deserto 002 EXO 005 002 at ille respondit quis est Dominus ut audiam vocem eius et dimittam Israhel nescio Dominum et Israhel non dimittam 002 EXO 005 003 dixerunt Deus Hebraeorum vocavit nos ut eamus viam trium dierum in solitudinem et sacrificemus Domino Deo nostro ne forte accidat nobis pestis aut gladius 002 EXO 005 004 ait ad eos rex Aegypti quare Moses et Aaron sollicitatis populum ab operibus suis ite ad onera vestra 002 EXO 005 005 dixitque Pharao multus est populus terrae videtis quod turba succreverit quanto magis si dederitis eis requiem ab operibus 002 EXO 005 006 praecepit ergo in die illo praefectis operum et exactoribus populi dicens 002 EXO 005 007 nequaquam ultra dabitis paleas populo ad conficiendos lateres sicut prius sed ipsi vadant et colligant stipulam 002 EXO 005 008 et mensuram laterum quos prius faciebant inponetis super eos nec minuetis quicquam vacant enim et idcirco vociferantur dicentes eamus et sacrificemus Deo nostro 002 EXO 005 009 opprimantur operibus et expleant ea ut non adquiescant verbis mendacibus 002 EXO 005 010 igitur egressi praefecti operum et exactores ad populum dixerunt sic dicit Pharao non do vobis paleas 002 EXO 005 011 ite et colligite sicubi invenire potueritis nec minuetur quicquam de opere vestro 002 EXO 005 012 dispersusque est populus per omnem terram Aegypti ad colligendas paleas 002 EXO 005 013 praefecti quoque operum instabant dicentes conplete opus vestrum cotidie ut prius facere solebatis quando dabantur vobis paleae 002 EXO 005 014 flagellatique sunt qui praeerant operibus filiorum Israhel ab exactoribus Pharaonis dicentibus quare non impletis mensuram laterum sicut prius nec heri nec hodie 002 EXO 005 015 veneruntque praepositi filiorum Israhel et vociferati sunt ad Pharaonem dicentes cur ita agis contra servos tuos 002 EXO 005 016 paleae non dantur nobis et lateres similiter imperantur en famuli tui flagellis caedimur et iniuste agitur contra populum tuum 002 EXO 005 017 qui ait vacatis otio et idcirco dicitis eamus et sacrificemus Domino 002 EXO 005 018 ite ergo et operamini paleae non dabuntur vobis et reddetis consuetum numerum laterum 002 EXO 005 019 videbantque se praepositi filiorum Israhel in malo eo quod diceretur eis non minuetur quicquam de lateribus per singulos dies 002 EXO 005 020 occurreruntque Mosi et Aaron qui stabant ex adverso egredientes a Pharaone 002 EXO 005 021 et dixerunt ad eos videat Dominus et iudicet quoniam fetere fecistis odorem nostrum coram Pharao et servis eius et praebuistis ei gladium ut occideret nos 002 EXO 005 022 reversusque Moses ad Dominum ait Domine cur adflixisti populum istum quare misisti me 002 EXO 005 023 ex eo enim quo ingressus sum ad Pharaonem ut loquerer nomine tuo adflixit populum tuum et non liberasti eos 002 EXO 006 001 dixit Dominus ad Mosen nunc videbis quae facturus sum Pharaoni per manum enim fortem dimittet eos et in manu robusta eiciet illos de terra sua 002 EXO 006 002 locutusque est Dominus ad Mosen dicens ego Dominus 002 EXO 006 003 qui apparui Abraham Isaac et Iacob in Deo omnipotente et nomen meum Adonai non indicavi eis 002 EXO 006 004 pepigique cum eis foedus ut darem illis terram Chanaan terram peregrinationis eorum in qua fuerunt advenae 002 EXO 006 005 ego audivi gemitum filiorum Israhel quo Aegyptii oppresserunt eos et recordatus sum pacti mei 002 EXO 006 006 ideo dic filiis Israhel ego Dominus qui educam vos de ergastulo Aegyptiorum et eruam de servitute ac redimam in brachio excelso et iudiciis magnis 002 EXO 006 007 et adsumam vos mihi in populum et ero vester Deus scietisque quod ego sim Dominus Deus vester qui eduxerim vos de ergastulo Aegyptiorum 002 EXO 006 008 et induxerim in terram super quam levavi manum meam ut darem eam Abraham Isaac et Iacob daboque illam vobis possidendam ego Dominus 002 EXO 006 009 narravit ergo Moses omnia filiis Israhel qui non adquieverunt ei propter angustiam spiritus et opus durissimum 002 EXO 006 010 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 006 011 ingredere et loquere ad Pharao regem Aegypti ut dimittat filios Israhel de terra sua 002 EXO 006 012 respondit Moses coram Domino ecce filii Israhel non me audiunt et quomodo audiet me Pharao praesertim cum sim incircumcisus labiis 002 EXO 006 013 locutus est Dominus ad Mosen et Aaron et dedit mandatum ad filios Israhel et ad Pharao regem Aegypti ut educerent filios Israhel de terra Aegypti 002 EXO 006 014 isti sunt principes domorum per familias suas filii Ruben primogeniti Israhelis Enoch et Phallu Aesrom et Charmi 002 EXO 006 015 hae cognationes Ruben filii Symeon Iamuhel et Iamin et Aod Iachin et Soer et Saul filius Chananitidis hae progenies Symeon 002 EXO 006 016 et haec nomina filiorum Levi per cognationes suas Gerson et Caath et Merari anni autem vitae Levi fuerunt centum triginta septem 002 EXO 006 017 filii Gerson Lobeni et Semei per cognationes suas 002 EXO 006 018 filii Caath Amram et Isuar et Hebron et Ozihel annique vitae Caath centum triginta tres 002 EXO 006 019 filii Merari Mooli et Musi hae cognationes Levi per familias suas 002 EXO 006 020 accepit autem Amram uxorem Iocabed patruelem suam quae peperit ei Aaron et Mosen fueruntque anni vitae Amram centum triginta septem 002 EXO 006 021 filii quoque Isuar Core et Napheg et Zechri 002 EXO 006 022 filii quoque Ozihel Misahel et Elsaphan et Sethri 002 EXO 006 023 accepit autem Aaron uxorem Elisabe filiam Aminadab sororem Naasson quae peperit ei Nadab et Abiu et Eleazar et Ithamar 002 EXO 006 024 filii quoque Core Asir et Helcana et Abiasab hae sunt cognationes Coritarum 002 EXO 006 025 at vero Eleazar filius Aaron accepit uxorem de filiabus Phutihel quae peperit ei Finees hii sunt principes familiarum leviticarum per cognationes suas 002 EXO 006 026 iste est Aaron et Moses quibus praecepit Dominus ut educerent filios Israhel de terra Aegypti per turmas suas 002 EXO 006 027 hii sunt qui loquuntur ad Pharao regem Aegypti ut educant filios Israhel de Aegypto iste Moses et Aaron 002 EXO 006 028 in die qua locutus est Dominus ad Mosen in terra Aegypti 002 EXO 006 029 et locutus est Dominus ad Mosen dicens ego Dominus loquere ad Pharao regem Aegypti omnia quae ego loquor tibi 002 EXO 006 030 et ait Moses coram Domino en incircumcisus labiis sum quomodo audiet me Pharao 002 EXO 007 001 dixitque Dominus ad Mosen ecce constitui te Deum Pharaonis Aaron frater tuus erit propheta tuus 002 EXO 007 002 tu loqueris omnia quae mando tibi ille loquetur ad Pharaonem ut dimittat filios Israhel de terra sua 002 EXO 007 003 sed ego indurabo cor eius et multiplicabo signa et ostenta mea in terra Aegypti 002 EXO 007 004 et non audiet vos inmittamque manum meam super Aegyptum et educam exercitum et populum meum filios Israhel de terra Aegypti per iudicia maxima 002 EXO 007 005 et scient Aegyptii quod ego sim Dominus qui extenderim manum meam super Aegyptum et eduxerim filios Israhel de medio eorum 002 EXO 007 006 fecit itaque Moses et Aaron sicut praeceperat Dominus ita egerunt 002 EXO 007 007 erat autem Moses octoginta annorum et Aaron octoginta trium quando locuti sunt ad Pharaonem 002 EXO 007 008 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron 002 EXO 007 009 cum dixerit vobis Pharao ostendite signa dices ad Aaron tolle virgam tuam et proice eam coram Pharao ac vertatur in colubrum 002 EXO 007 010 ingressi itaque Moses et Aaron ad Pharaonem fecerunt sicut praeceperat Dominus tulitque Aaron virgam coram Pharao et servis eius quae versa est in colubrum 002 EXO 007 011 vocavit autem Pharao sapientes et maleficos et fecerunt etiam ipsi per incantationes aegyptias et arcana quaedam similiter 002 EXO 007 012 proieceruntque singuli virgas suas quae versae sunt in dracones sed devoravit virga Aaron virgas eorum 002 EXO 007 013 induratumque est cor Pharaonis et non audivit eos sicut praeceperat Dominus 002 EXO 007 014 dixit autem Dominus ad Mosen ingravatum est cor Pharaonis non vult dimittere populum 002 EXO 007 015 vade ad eum mane ecce egredietur ad aquas et stabis in occursum eius super ripam fluminis et virgam quae conversa est in draconem tolles in manu tua 002 EXO 007 016 dicesque ad eum Dominus Deus Hebraeorum misit me ad te dicens dimitte populum meum ut mihi sacrificet in deserto et usque ad praesens audire noluisti 002 EXO 007 017 haec igitur dicit Dominus in hoc scies quod Dominus sim ecce percutiam virga quae in manu mea est aquam fluminis et vertetur in sanguinem 002 EXO 007 018 pisces quoque qui sunt in fluvio morientur et conputrescent aquae et adfligentur Aegyptii bibentes aquam fluminis 002 EXO 007 019 dixit quoque Dominus ad Mosen dic ad Aaron tolle virgam tuam et extende manum tuam super aquas Aegypti et super fluvios eorum et rivos ac paludes et omnes lacus aquarum ut vertantur in sanguinem et sit cruor in omni terra Aegypti tam in ligneis vasis quam in saxeis 002 EXO 007 020 feceruntque ita Moses et Aaron sicut praeceperat Dominus et elevans virgam percussit aquam fluminis coram Pharao et servis eius quae versa est in sanguinem 002 EXO 007 021 et pisces qui erant in flumine mortui sunt conputruitque fluvius et non poterant Aegyptii bibere aquam fluminis et fuit sanguis in tota terra Aegypti 002 EXO 007 022 feceruntque similiter malefici Aegyptiorum incantationibus suis et induratum est cor Pharaonis nec audivit eos sicut praeceperat Dominus 002 EXO 007 023 avertitque se et ingressus est domum suam nec adposuit cor etiam hac vice 002 EXO 007 024 foderunt autem omnes Aegyptii per circuitum fluminis aquam ut biberent non enim poterant bibere de aqua fluminis 002 EXO 007 025 impletique sunt septem dies postquam percussit Dominus fluvium 002 EXO 008 001 dixitque Dominus ad Mosen ingredere ad Pharao et dices ad eum haec dicit Dominus dimitte populum meum ut sacrificet mihi 002 EXO 008 002 sin autem nolueris dimittere ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis 002 EXO 008 003 et ebulliet fluvius ranas quae ascendent et ingredientur domum tuam et cubiculum lectuli tui et super stratum tuum et in domos servorum tuorum et in populum tuum et in furnos tuos et in reliquias ciborum tuorum 002 EXO 008 004 et ad te et ad populum tuum et ad omnes servos tuos intrabunt ranae 002 EXO 008 005 dixitque Dominus ad Mosen dic Aaron extende manum tuam super fluvios et super rivos ac paludes et educ ranas super terram Aegypti 002 EXO 008 006 extendit Aaron manum super aquas Aegypti et ascenderunt ranae operueruntque terram Aegypti 002 EXO 008 007 fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter eduxeruntque ranas super terram Aegypti 002 EXO 008 008 vocavit autem Pharao Mosen et Aaron et dixit orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo et dimittam populum ut sacrificet Domino 002 EXO 008 009 dixitque Moses Pharaoni constitue mihi quando deprecer pro te et pro servis tuis et pro populo tuo ut abigantur ranae a te et a domo tua et tantum in flumine remaneant 002 EXO 008 010 qui respondit cras at ille iuxta verbum inquit tuum ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster 002 EXO 008 011 et recedent ranae a te et a domo tua et a servis tuis et a populo tuo tantum in flumine remanebunt 002 EXO 008 012 egressique sunt Moses et Aaron a Pharaone et clamavit Moses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni 002 EXO 008 013 fecitque Dominus iuxta verbum Mosi et mortuae sunt ranae de domibus et de villis et de agris 002 EXO 008 014 congregaveruntque eas in inmensos aggeres et conputruit terra 002 EXO 008 015 videns autem Pharao quod data esset requies ingravavit cor suum et non audivit eos sicut praeceperat Dominus 002 EXO 008 016 dixitque Dominus ad Mosen loquere ad Aaron extende virgam tuam et percute pulverem terrae et sint scinifes in universa terra Aegypti 002 EXO 008 017 feceruntque ita et extendit Aaron manu virgam tenens percussitque pulverem terrae et facti sunt scinifes in hominibus et in iumentis omnis pulvis terrae versus est in scinifes per totam terram Aegypti 002 EXO 008 018 feceruntque similiter malefici incantationibus suis ut educerent scinifes et non potuerunt erantque scinifes tam in hominibus quam in iumentis 002 EXO 008 019 et dixerunt malefici ad Pharao digitus Dei est induratumque est cor Pharaonis et non audivit eos sicut praeceperat Dominus 002 EXO 008 020 dixit quoque Dominus ad Mosen consurge diluculo et sta coram Pharaone egreditur enim ad aquas et dices ad eum haec dicit Dominus dimitte populum meum ut sacrificet mihi 002 EXO 008 021 quod si non dimiseris eum ecce ego inmittam in te et in servos tuos et in populum tuum et in domos tuas omne genus muscarum et implebuntur domus Aegyptiorum muscis diversi generis et in universa terra in qua fuerint 002 EXO 008 022 faciamque mirabilem in die illa terram Gessen in qua populus meus est ut non sint ibi muscae et scias quoniam ego Dominus in medio terrae 002 EXO 008 023 ponamque divisionem inter populum meum et populum tuum cras erit signum istud 002 EXO 008 024 fecitque Dominus ita et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum eius et in omnem terram Aegypti corruptaque est terra ab huiuscemodi muscis 002 EXO 008 025 vocavit Pharao Mosen et Aaron et ait eis ite sacrificate Deo vestro in terra 002 EXO 008 026 et ait Moses non potest ita fieri abominationes enim Aegyptiorum immolabimus Domino Deo nostro quod si mactaverimus ea quae colunt Aegyptii coram eis lapidibus nos obruent 002 EXO 008 027 via trium dierum pergemus in solitudine et sacrificabimus Domino Deo nostro sicut praeceperit nobis 002 EXO 008 028 dixitque Pharao ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto verumtamen longius ne abeatis rogate pro me 002 EXO 008 029 et ait Moses egressus a te orabo Dominum et recedet musca a Pharaone et a servis et a populo eius cras verumtamen noli ultra fallere ut non dimittas populum sacrificare Domino 002 EXO 008 030 egressusque Moses a Pharao oravit Dominum 002 EXO 008 031 qui fecit iuxta verbum illius et abstulit muscas a Pharao et a servis et a populo eius non superfuit ne una quidem 002 EXO 008 032 et ingravatum est cor Pharaonis ita ut ne hac quidem vice dimitteret populum 002 EXO 009 001 dixit autem Dominus ad Mosen ingredere ad Pharaonem et loquere ad eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum dimitte populum meum ut sacrificet mihi 002 EXO 009 002 quod si adhuc rennuis et retines eos 002 EXO 009 003 ecce manus mea erit super agros tuos et super equos et asinos et camelos et boves et oves pestis valde gravis 002 EXO 009 004 et faciet Dominus mirabile inter possessiones Israhel et possessiones Aegyptiorum ut nihil omnino intereat ex his quae pertinent ad filios Israhel 002 EXO 009 005 constituitque Dominus tempus dicens cras faciet Dominus verbum istud in terra 002 EXO 009 006 fecit ergo Dominus verbum hoc altero die mortuaque sunt omnia animantia Aegyptiorum de animalibus vero filiorum Israhel nihil omnino periit 002 EXO 009 007 et misit Pharao ad videndum nec erat quicquam mortuum de his quae possidebat Israhel ingravatumque est cor Pharaonis et non dimisit populum 002 EXO 009 008 et dixit Dominus ad Mosen et Aaron tollite plenas manus cineris de camino et spargat illud Moses in caelum coram Pharao 002 EXO 009 009 sitque pulvis super omnem terram Aegypti erunt enim in hominibus et in iumentis vulnera et vesicae turgentes in universa terra Aegypti 002 EXO 009 010 tuleruntque cinerem de camino et steterunt contra Pharao et sparsit illud Moses in caelum factaque sunt vulnera vesicarum turgentium in hominibus et in iumentis 002 EXO 009 011 nec poterant malefici stare coram Mosen propter vulnera quae in illis erant et in omni terra Aegypti 002 EXO 009 012 induravitque Dominus cor Pharaonis et non audivit eos sicut locutus est Dominus ad Mosen 002 EXO 009 013 dixit quoque Dominus ad Mosen mane consurge et sta coram Pharao et dices ad eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum dimitte populum meum ut sacrificet mihi 002 EXO 009 014 quia in hac vice mittam omnes plagas meas super cor tuum super servos tuos et super populum tuum ut scias quod non sit similis mei in omni terra 002 EXO 009 015 nunc enim extendens manum percutiam te et populum tuum peste peribisque de terra 002 EXO 009 016 idcirco autem posui te ut ostendam in te fortitudinem meam et narretur nomen meum in omni terra 002 EXO 009 017 adhuc retines populum meum et non vis eum dimittere 002 EXO 009 018 en pluam hac ipsa hora cras grandinem multam nimis qualis non fuit in Aegypto a die qua fundata est usque in praesens tempus 002 EXO 009 019 mitte ergo iam nunc et congrega iumenta tua et omnia quae habes in agro homines enim et iumenta et universa quae inventa fuerint foris nec congregata de agris cecideritque super ea grando morientur 002 EXO 009 020 qui timuit verbum Domini de servis Pharao fecit confugere servos suos et iumenta in domos 002 EXO 009 021 qui autem neglexit sermonem Domini dimisit servos suos et iumenta in agris 002 EXO 009 022 et dixit Dominus ad Mosen extende manum tuam in caelum ut fiat grando in universa terra Aegypti super homines et super iumenta et super omnem herbam agri in terra Aegypti 002 EXO 009 023 extenditque Moses virgam in caelum et Dominus dedit tonitrua et grandinem ac discurrentia fulgura super terram pluitque Dominus grandinem super terram Aegypti 002 EXO 009 024 et grando et ignis inmixta pariter ferebantur tantaeque fuit magnitudinis quanta ante numquam apparuit in universa terra Aegypti ex quo gens illa condita est 002 EXO 009 025 et percussit grando in omni terra Aegypti cuncta quae fuerunt in agris ab homine usque ad iumentum cunctam herbam agri percussit grando et omne lignum regionis confregit 002 EXO 009 026 tantum in terra Gessen ubi erant filii Israhel grando non cecidit 002 EXO 009 027 misitque Pharao et vocavit Mosen et Aaron dicens ad eos peccavi etiam nunc Dominus iustus ego et populus meus impii 002 EXO 009 028 orate Dominum et desinant tonitrua Dei et grando ut dimittam vos et nequaquam hic ultra maneatis 002 EXO 009 029 ait Moses cum egressus fuero de urbe extendam palmas meas ad Dominum et cessabunt tonitrua et grando non erit ut scias quia Domini est terra 002 EXO 009 030 novi autem quod et tu et servi tui necdum timeatis Dominum Deum 002 EXO 009 031 linum ergo et hordeum laesum est eo quod hordeum esset virens et linum iam folliculos germinaret 002 EXO 009 032 triticum autem et far non sunt laesa quia serotina erant 002 EXO 009 033 egressusque Moses a Pharaone et ex urbe tetendit manus ad Dominum et cessaverunt tonitrua et grando nec ultra stillavit pluvia super terram 002 EXO 009 034 videns autem Pharao quod cessasset pluvia et grando et tonitrua auxit peccatum 002 EXO 009 035 et ingravatum est cor eius et servorum illius et induratum nimis nec dimisit filios Israhel sicut praeceperat Dominus per manum Mosi 002 EXO 010 001 et dixit Dominus ad Mosen ingredere ad Pharao ego enim induravi cor eius et servorum illius ut faciam signa mea haec in eo 002 EXO 010 002 et narres in auribus filii tui et nepotum tuorum quotiens contriverim Aegyptios et signa mea fecerim in eis et sciatis quia ego Dominus 002 EXO 010 003 introierunt ergo Moses et Aaron ad Pharaonem et dixerunt ad eum haec dicit Dominus Deus Hebraeorum usquequo non vis subici mihi dimitte populum meum ut sacrificet mihi 002 EXO 010 004 sin autem resistis et non vis dimittere eum ecce ego inducam cras lucustam in fines tuos 002 EXO 010 005 quae operiat superficiem terrae nec quicquam eius appareat sed comedatur quod residuum fuit grandini conrodet enim omnia ligna quae germinant in agris 002 EXO 010 006 et implebunt domos tuas et servorum tuorum et omnium Aegyptiorum quantam non viderunt patres tui et avi ex quo orti sunt super terram usque in praesentem diem avertitque se et egressus est a Pharaone 002 EXO 010 007 dixerunt autem servi Pharaonis ad eum usquequo patiemur hoc scandalum dimitte homines ut sacrificent Domino Deo suo nonne vides quod perierit Aegyptus 002 EXO 010 008 revocaveruntque Mosen et Aaron ad Pharaonem qui dixit eis ite sacrificate Domino Deo vestro quinam sunt qui ituri sunt 002 EXO 010 009 ait Moses cum parvulis nostris et senibus pergemus cum filiis et filiabus cum ovibus et armentis est enim sollemnitas Domini nostri 002 EXO 010 010 et respondit sic Dominus sit vobiscum quomodo ego dimittam vos et parvulos vestros cui dubium est quod pessime cogitetis 002 EXO 010 011 non fiet ita sed ite tantum viri et sacrificate Domino hoc enim et ipsi petistis statimque eiecti sunt de conspectu Pharaonis 002 EXO 010 012 dixit autem Dominus ad Mosen extende manum tuam super terram Aegypti ad lucustam ut ascendat super eam et devoret omnem herbam quae residua fuit grandini 002 EXO 010 013 extendit Moses virgam super terram Aegypti et Dominus induxit ventum urentem tota illa die ac nocte et mane facto ventus urens levavit lucustas 002 EXO 010 014 quae ascenderunt super universam terram Aegypti et sederunt in cunctis finibus Aegyptiorum innumerabiles quales ante illud tempus non fuerant nec postea futurae sunt 002 EXO 010 015 operueruntque universam superficiem terrae vastantes omnia devorata est igitur herba terrae et quicquid pomorum in arboribus fuit quae grando dimiserat nihilque omnino virens relictum est in lignis et in herbis terrae in cuncta Aegypto 002 EXO 010 016 quam ob rem festinus Pharao vocavit Mosen et Aaron et dixit eis peccavi in Dominum Deum vestrum et in vos 002 EXO 010 017 sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hac vice et rogate Dominum Deum vestrum ut auferat a me mortem istam 002 EXO 010 018 egressusque est de conspectu Pharaonis et oravit Dominum 002 EXO 010 019 qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum et arreptam lucustam proiecit in mare Rubrum non remansit ne una quidem in cunctis finibus Aegypti 002 EXO 010 020 et induravit Dominus cor Pharaonis nec dimisit filios Israhel 002 EXO 010 021 dixit autem Dominus ad Mosen extende manum tuam in caelum et sint tenebrae super terram Aegypti tam densae ut palpari queant 002 EXO 010 022 extendit Moses manum in caelum et factae sunt tenebrae horribiles in universa terra Aegypti tribus diebus 002 EXO 010 023 nemo vidit fratrem suum nec movit se de loco in quo erat ubicumque autem habitabant filii Israhel lux erat 002 EXO 010 024 vocavitque Pharao Mosen et Aaron et dixit eis ite sacrificate Domino oves tantum vestrae et armenta remaneant parvuli vestri eant vobiscum 002 EXO 010 025 ait Moses hostias quoque et holocausta dabis nobis quae offeramus Domino Deo nostro 002 EXO 010 026 cuncti greges pergent nobiscum non remanebit ex eis ungula quae necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri praesertim cum ignoremus quid debeat immolari donec ad ipsum locum perveniamus 002 EXO 010 027 induravit autem Dominus cor Pharaonis et noluit dimittere eos 002 EXO 010 028 dixitque Pharao ad eum recede a me cave ne ultra videas faciem meam quocumque die apparueris mihi morieris 002 EXO 010 029 respondit Moses ita fiat ut locutus es non videbo ultra faciem tuam 002 EXO 011 001 et dixit Dominus ad Mosen adhuc una plaga tangam Pharaonem et Aegyptum et post haec dimittet vos et exire conpellet 002 EXO 011 002 dices ergo omni plebi ut postulet vir ab amico suo et mulier a vicina sua vasa argentea et aurea 002 EXO 011 003 dabit autem Dominus gratiam populo coram Aegyptiis fuitque Moses vir magnus valde in terra Aegypti coram servis Pharao et omni populo 002 EXO 011 004 et ait haec dicit Dominus media nocte egrediar in Aegyptum 002 EXO 011 005 et morietur omne primogenitum in terra Aegyptiorum a primogenito Pharaonis qui sedet in solio eius usque ad primogenitum ancillae quae est ad molam et omnia primogenita iumentorum 002 EXO 011 006 eritque clamor magnus in universa terra Aegypti qualis nec ante fuit nec postea futurus est 002 EXO 011 007 apud omnes autem filios Israhel non muttiet canis ab homine usque ad pecus ut sciatis quanto miraculo dividat Dominus Aegyptios et Israhel 002 EXO 011 008 descendentque omnes servi tui isti ad me et adorabunt me dicentes egredere tu et omnis populus qui subiectus est tibi post haec egrediemur 002 EXO 011 009 et exivit a Pharaone iratus nimis dixit autem Dominus ad Mosen non audiet vos Pharao ut multa signa fiant in terra Aegypti 002 EXO 011 010 Moses autem et Aaron fecerunt omnia ostenta quae scripta sunt coram Pharaone et induravit Dominus cor Pharaonis nec dimisit filios Israhel de terra sua 002 EXO 012 001 dixit quoque Dominus ad Mosen et Aaron in terra Aegypti 002 EXO 012 002 mensis iste vobis principium mensuum primus erit in mensibus anni 002 EXO 012 003 loquimini ad universum coetum filiorum Israhel et dicite eis decima die mensis huius tollat unusquisque agnum per familias et domos suas 002 EXO 012 004 sin autem minor est numerus ut sufficere possit ad vescendum agnum adsumet vicinum suum qui iunctus est domui eius iuxta numerum animarum quae sufficere possunt ad esum agni 002 EXO 012 005 erit autem agnus absque macula masculus anniculus iuxta quem ritum tolletis et hedum 002 EXO 012 006 et servabitis eum usque ad quartamdecimam diem mensis huius immolabitque eum universa multitudo filiorum Israhel ad vesperam 002 EXO 012 007 et sument de sanguine ac ponent super utrumque postem et in superliminaribus domorum in quibus comedent illum 002 EXO 012 008 et edent carnes nocte illa assas igni et azymos panes cum lactucis agrestibus 002 EXO 012 009 non comedetis ex eo crudum quid nec coctum aqua sed assum tantum igni caput cum pedibus eius et intestinis vorabitis 002 EXO 012 010 nec remanebit ex eo quicquam usque mane si quid residui fuerit igne conburetis 002 EXO 012 011 sic autem comedetis illum renes vestros accingetis calciamenta habebitis in pedibus tenentes baculos in manibus et comedetis festinantes est enim phase id est transitus Domini 002 EXO 012 012 et transibo per terram Aegypti nocte illa percutiamque omne primogenitum in terra Aegypti ab homine usque ad pecus et in cunctis diis Aegypti faciam iudicia ego Dominus 002 EXO 012 013 erit autem sanguis vobis in signum in aedibus in quibus eritis et videbo sanguinem ac transibo vos nec erit in vobis plaga disperdens quando percussero terram Aegypti 002 EXO 012 014 habebitis autem hanc diem in monumentum et celebrabitis eam sollemnem Domino in generationibus vestris cultu sempiterno 002 EXO 012 015 septem diebus azyma comedetis in die primo non erit fermentum in domibus vestris quicumque comederit fermentatum peribit anima illa de Israhel a primo die usque ad diem septimum 002 EXO 012 016 dies prima erit sancta atque sollemnis et dies septima eadem festivitate venerabilis nihil operis facietis in eis exceptis his quae ad vescendum pertinent 002 EXO 012 017 et observabitis azyma in eadem enim ipsa die educam exercitum vestrum de terra Aegypti et custodietis diem istum in generationes vestras ritu perpetuo 002 EXO 012 018 primo mense quartadecima die mensis ad vesperam comedetis azyma usque ad diem vicesimam primam eiusdem mensis ad vesperam 002 EXO 012 019 septem diebus fermentum non invenietur in domibus vestris qui comederit fermentatum peribit anima eius de coetu Israhel tam de advenis quam de indigenis terrae 002 EXO 012 020 omne fermentatum non comedetis in cunctis habitaculis vestris edetis azyma 002 EXO 012 021 vocavit autem Moses omnes seniores filiorum Israhel et dixit ad eos ite tollentes animal per familias vestras immolate phase 002 EXO 012 022 fasciculumque hysopi tinguite sanguine qui est in limine et aspergite ex eo superliminare et utrumque postem nullus vestrum egrediatur ostium domus suae usque mane 002 EXO 012 023 transibit enim Dominus percutiens Aegyptios cumque viderit sanguinem in superliminari et in utroque poste transcendet ostium et non sinet percussorem ingredi domos vestras et laedere 002 EXO 012 024 custodi verbum istud legitimum tibi et filiis tuis usque in aeternum 002 EXO 012 025 cumque introieritis terram quam Dominus daturus est vobis ut pollicitus est observabitis caerimonias istas 002 EXO 012 026 et cum dixerint vobis filii vestri quae est ista religio 002 EXO 012 027 dicetis eis victima transitus Domini est quando transivit super domos filiorum Israhel in Aegypto percutiens Aegyptios et domos nostras liberans incurvatusque populus adoravit 002 EXO 012 028 et egressi filii Israhel fecerunt sicut praeceperat Dominus Mosi et Aaron 002 EXO 012 029 factum est autem in noctis medio percussit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti a primogenito Pharaonis qui sedebat in solio eius usque ad primogenitum captivae quae erat in carcere et omne primogenitum iumentorum 002 EXO 012 030 surrexitque Pharao nocte et omnes servi eius cunctaque Aegyptus et ortus est clamor magnus in Aegypto neque enim erat domus in qua non iaceret mortuus 002 EXO 012 031 vocatisque Mosen et Aaron nocte ait surgite egredimini a populo meo et vos et filii Israhel ite immolate Domino sicut dicitis 002 EXO 012 032 oves vestras et armenta adsumite ut petieratis et abeuntes benedicite mihi 002 EXO 012 033 urguebantque Aegyptii populum de terra exire velociter dicentes omnes moriemur 002 EXO 012 034 tulit igitur populus conspersam farinam antequam fermentaretur et ligans in palliis posuit super umeros suos 002 EXO 012 035 feceruntque filii Israhel sicut praeceperat Moses et petierunt ab Aegyptiis vasa argentea et aurea vestemque plurimam 002 EXO 012 036 dedit autem Dominus gratiam populo coram Aegyptiis ut commodarent eis et spoliaverunt Aegyptios 002 EXO 012 037 profectique sunt filii Israhel de Ramesse in Soccoth sescenta ferme milia peditum virorum absque parvulis 002 EXO 012 038 sed et vulgus promiscuum innumerabile ascendit cum eis oves et armenta et animantia diversi generis multa nimis 002 EXO 012 039 coxeruntque farinam quam dudum conspersam de Aegypto tulerant et fecerunt subcinericios panes azymos neque enim poterant fermentari cogentibus exire Aegyptiis et nullam facere sinentibus moram nec pulmenti quicquam occurrerant praeparare 002 EXO 012 040 habitatio autem filiorum Israhel qua manserant in Aegypto fuit quadringentorum triginta annorum 002 EXO 012 041 quibus expletis eadem die egressus est omnis exercitus Domini de terra Aegypti 002 EXO 012 042 nox est ista observabilis Domini quando eduxit eos de terra Aegypti hanc observare debent omnes filii Israhel in generationibus suis 002 EXO 012 043 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron haec est religio phase omnis alienigena non comedet ex eo 002 EXO 012 044 omnis autem servus empticius circumcidetur et sic comedet 002 EXO 012 045 advena et mercennarius non edent ex eo 002 EXO 012 046 in una domo comedetur nec efferetis de carnibus eius foras nec os illius confringetis 002 EXO 012 047 omnis coetus filiorum Israhel faciet illud 002 EXO 012 048 quod si quis peregrinorum in vestram voluerit transire coloniam et facere phase Domini circumcidetur prius omne masculinum eius et tunc rite celebrabit eritque sicut indigena terrae si quis autem circumcisus non fuerit non vescetur ex eo 002 EXO 012 049 eadem lex erit indigenae et colono qui peregrinatur apud vos 002 EXO 012 050 fecerunt omnes filii Israhel sicut praeceperat Dominus Mosi et Aaron 002 EXO 012 051 et in eadem die eduxit Dominus filios Israhel de terra Aegypti per turmas suas 002 EXO 013 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 013 002 sanctifica mihi omne primogenitum quod aperit vulvam in filiis Israhel tam de hominibus quam de iumentis mea sunt enim omnia 002 EXO 013 003 et ait Moses ad populum mementote diei huius in qua egressi estis de Aegypto et de domo servitutis quoniam in manu forti eduxit vos Dominus de loco isto ut non comedatis fermentatum panem 002 EXO 013 004 hodie egredimini mense novarum frugum 002 EXO 013 005 cumque te introduxerit Dominus in terram Chananei et Hetthei et Amorrei et Evei et Iebusei quam iuravit patribus tuis ut daret tibi terram fluentem lacte et melle celebrabis hunc morem sacrorum mense isto 002 EXO 013 006 septem diebus vesceris azymis et in die septimo erit sollemnitas Domini 002 EXO 013 007 azyma comedetis septem diebus non apparebit apud te aliquid fermentatum nec in cunctis finibus tuis 002 EXO 013 008 narrabisque filio tuo in die illo dicens hoc est quod fecit Dominus mihi quando egressus sum de Aegypto 002 EXO 013 009 et erit quasi signum in manu tua et quasi monumentum ante oculos tuos et ut lex Domini semper in ore tuo in manu enim forti eduxit te Dominus de Aegypto 002 EXO 013 010 custodies huiuscemodi cultum statuto tempore a diebus in dies 002 EXO 013 011 cumque introduxerit te in terram Chananei sicut iuravit tibi et patribus tuis et dederit eam tibi 002 EXO 013 012 separabis omne quod aperit vulvam Domino et quod primitivum est in pecoribus tuis quicquid habueris masculini sexus consecrabis Domino 002 EXO 013 013 primogenitum asini mutabis ove quod si non redemeris interficies omne autem primogenitum hominis de filiis tuis pretio redimes 002 EXO 013 014 cumque interrogaverit te filius tuus cras dicens quid est hoc respondebis ei in manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto de domo servitutis 002 EXO 013 015 nam cum induratus esset Pharao et nollet nos dimittere occidit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti a primogenito hominis usque ad primogenitum iumentorum idcirco immolo Domino omne quod aperit vulvam masculini sexus et omnia primogenita filiorum meorum redimo 002 EXO 013 016 erit igitur quasi signum in manu tua et quasi adpensum quid ob recordationem inter oculos tuos eo quod in manu forti eduxerit nos Dominus de Aegypto 002 EXO 013 017 igitur cum emisisset Pharao populum non eos duxit Dominus per viam terrae Philisthim quae vicina est reputans ne forte paeniteret eum si vidisset adversum se bella consurgere et reverteretur in Aegyptum 002 EXO 013 018 sed circumduxit per viam deserti quae est iuxta mare Rubrum et armati ascenderunt filii Israhel de terra Aegypti 002 EXO 013 019 tulit quoque Moses ossa Ioseph secum eo quod adiurasset filios Israhel dicens visitabit vos Deus efferte ossa mea hinc vobiscum 002 EXO 013 020 profectique de Soccoth castrametati sunt in Etham in extremis finibus solitudinis 002 EXO 013 021 Dominus autem praecedebat eos ad ostendendam viam per diem in columna nubis et per noctem in columna ignis ut dux esset itineris utroque tempore 002 EXO 013 022 numquam defuit columna nubis per diem nec columna ignis per noctem coram populo 002 EXO 014 001 locutus est autem Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 014 002 loquere filiis Israhel reversi castrametentur e regione Phiahiroth quae est inter Magdolum et mare contra Beelsephon in conspectu eius castra ponetis super mare 002 EXO 014 003 dicturusque est Pharao super filiis Israhel coartati sunt in terra conclusit eos desertum 002 EXO 014 004 et indurabo cor eius ac persequetur vos et glorificabor in Pharao et in omni exercitu eius scientque Aegyptii quia ego sum Dominus feceruntque ita 002 EXO 014 005 et nuntiatum est regi Aegyptiorum quod fugisset populus inmutatumque est cor Pharaonis et servorum eius super populo et dixerunt quid voluimus facere ut dimitteremus Israhel ne serviret nobis 002 EXO 014 006 iunxit ergo currum et omnem populum suum adsumpsit secum 002 EXO 014 007 tulitque sescentos currus electos quicquid in Aegypto curruum fuit et duces totius exercitus 002 EXO 014 008 induravitque Dominus cor Pharaonis regis Aegypti et persecutus est filios Israhel at illi egressi erant in manu excelsa 002 EXO 014 009 cumque persequerentur Aegyptii vestigia praecedentium reppererunt eos in castris super mare omnis equitatus et currus Pharaonis et universus exercitus erant in Ahiroth contra Beelsephon 002 EXO 014 010 cumque adpropinquasset Pharao levantes filii Israhel oculos viderunt Aegyptios post se et timuerunt valde clamaveruntque ad Dominum 002 EXO 014 011 et dixerunt ad Mosen forsitan non erant sepulchra in Aegypto ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine quid hoc facere voluisti ut educeres nos ex Aegypto 002 EXO 014 012 nonne iste est sermo quem loquebamur ad te in Aegypto dicentes recede a nobis ut serviamus Aegyptiis multo enim melius est servire eis quam mori in solitudine 002 EXO 014 013 et ait Moses ad populum nolite timere state et videte magnalia Domini quae facturus est hodie Aegyptios enim quos nunc videtis nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum 002 EXO 014 014 Dominus pugnabit pro vobis et vos tacebitis 002 EXO 014 015 dixitque Dominus ad Mosen quid clamas ad me loquere filiis Israhel ut proficiscantur 002 EXO 014 016 tu autem eleva virgam tuam et extende manum super mare et divide illud ut gradiantur filii Israhel in medio mari per siccum 002 EXO 014 017 ego autem indurabo cor Aegyptiorum ut persequantur vos et glorificabor in Pharaone et in omni exercitu eius in curribus et in equitibus illius 002 EXO 014 018 et scient Aegyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus fuero in Pharaone et in curribus atque in equitibus eius 002 EXO 014 019 tollensque se angelus Dei qui praecedebat castra Israhel abiit post eos et cum eo pariter columna nubis priora dimittens post tergum 002 EXO 014 020 stetit inter castra Aegyptiorum et castra Israhel et erat nubes tenebrosa et inluminans noctem ut ad se invicem toto noctis tempore accedere non valerent 002 EXO 014 021 cumque extendisset Moses manum super mare abstulit illud Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte et vertit in siccum divisaque est aqua 002 EXO 014 022 et ingressi sunt filii Israhel per medium maris sicci erat enim aqua quasi murus a dextra eorum et leva 002 EXO 014 023 persequentesque Aegyptii ingressi sunt post eos omnis equitatus Pharaonis currus eius et equites per medium maris 002 EXO 014 024 iamque advenerat vigilia matutina et ecce respiciens Dominus super castra Aegyptiorum per columnam ignis et nubis interfecit exercitum eorum 002 EXO 014 025 et subvertit rotas curruum ferebanturque in profundum dixerunt ergo Aegyptii fugiamus Israhelem Dominus enim pugnat pro eis contra nos 002 EXO 014 026 et ait Dominus ad Mosen extende manum tuam super mare ut revertantur aquae ad Aegyptios super currus et equites eorum 002 EXO 014 027 cumque extendisset Moses manum contra mare reversum est primo diluculo ad priorem locum fugientibusque Aegyptiis occurrerunt aquae et involvit eos Dominus in mediis fluctibus 002 EXO 014 028 reversaeque sunt aquae et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis qui sequentes ingressi fuerant mare ne unus quidem superfuit ex eis 002 EXO 014 029 filii autem Israhel perrexerunt per medium sicci maris et aquae eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris 002 EXO 014 030 liberavitque Dominus in die illo Israhel de manu Aegyptiorum 002 EXO 014 031 et viderunt Aegyptios mortuos super litus maris et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos timuitque populus Dominum et crediderunt Domino et Mosi servo eius 002 EXO 015 001 tunc cecinit Moses et filii Israhel carmen hoc Domino et dixerunt cantemus Domino gloriose enim magnificatus est equum et ascensorem deiecit in mare 002 EXO 015 002 fortitudo mea et laus mea Dominus et factus est mihi in salutem iste Deus meus et glorificabo eum Deus patris mei et exaltabo eum 002 EXO 015 003 Dominus quasi vir pugnator Omnipotens nomen eius 002 EXO 015 004 currus Pharaonis et exercitum eius proiecit in mare electi principes eius submersi sunt in mari Rubro 002 EXO 015 005 abyssi operuerunt eos descenderunt in profundum quasi lapis 002 EXO 015 006 dextera tua Domine magnifice in fortitudine dextera tua Domine percussit inimicum 002 EXO 015 007 et in multitudine gloriae tuae deposuisti adversarios meos misisti iram tuam quae devoravit eos ut stipulam 002 EXO 015 008 et in spiritu furoris tui congregatae sunt aquae stetit unda fluens congregatae sunt abyssi in medio mari 002 EXO 015 009 dixit inimicus persequar et conprehendam dividam spolia implebitur anima mea evaginabo gladium meum interficiet eos manus mea 002 EXO 015 010 flavit spiritus tuus et operuit eos mare submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus 002 EXO 015 011 quis similis tui in fortibus Domine quis similis tui magnificus in sanctitate terribilis atque laudabilis et faciens mirabilia 002 EXO 015 012 extendisti manum tuam et devoravit eos terra 002 EXO 015 013 dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti et portasti eum in fortitudine tua ad habitaculum sanctum tuum 002 EXO 015 014 adtenderunt populi et irati sunt dolores obtinuerunt habitatores Philisthim 002 EXO 015 015 tunc conturbati sunt principes Edom robustos Moab obtinuit tremor obriguerunt omnes habitatores Chanaan 002 EXO 015 016 inruat super eos formido et pavor in magnitudine brachii tui fiant inmobiles quasi lapis donec pertranseat populus tuus Domine donec pertranseat populus tuus iste quem possedisti 002 EXO 015 017 introduces eos et plantabis in monte hereditatis tuae firmissimo habitaculo tuo quod operatus es Domine sanctuarium Domine quod firmaverunt manus tuae 002 EXO 015 018 Dominus regnabit in aeternum et ultra 002 EXO 015 019 ingressus est enim equus Pharao cum curribus et equitibus eius in mare et reduxit super eos Dominus aquas maris filii autem Israhel ambulaverunt per siccum in medio eius 002 EXO 015 020 sumpsit ergo Maria prophetis soror Aaron tympanum in manu egressaeque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris 002 EXO 015 021 quibus praecinebat dicens cantemus Domino gloriose enim magnificatus est equum et ascensorem eius deiecit in mare 002 EXO 015 022 tulit autem Moses Israhel de mari Rubro et egressi sunt in desertum Sur ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem et non inveniebant aquam 002 EXO 015 023 et venerunt in Marath nec poterant bibere aquas de Mara eo quod essent amarae unde et congruum loco nomen inposuit vocans illud Mara id est amaritudinem 002 EXO 015 024 et murmuravit populus contra Mosen dicens quid bibemus 002 EXO 015 025 at ille clamavit ad Dominum qui ostendit ei lignum quod cum misisset in aquas in dulcedinem versae sunt ibi constituit ei praecepta atque iudicia et ibi temptavit eum 002 EXO 015 026 dicens si audieris vocem Domini Dei tui et quod rectum est coram eo feceris et oboedieris mandatis eius custodierisque omnia praecepta illius cunctum languorem quem posui in Aegypto non inducam super te ego enim Dominus sanator tuus 002 EXO 015 027 venerunt autem in Helim ubi erant duodecim fontes aquarum et septuaginta palmae et castrametati sunt iuxta aquas 002 EXO 016 001 profectique sunt de Helim et venit omnis multitudo filiorum Israhel in desertum Sin quod est inter Helim et Sinai quintodecimo die mensis secundi postquam egressi sunt de terra Aegypti 002 EXO 016 002 et murmuravit omnis congregatio filiorum Israhel contra Mosen et contra Aaron in solitudine 002 EXO 016 003 dixeruntque ad eos filii Israhel utinam mortui essemus per manum Domini in terra Aegypti quando sedebamus super ollas carnium et comedebamus panes in saturitate cur eduxistis nos in desertum istud ut occideretis omnem multitudinem fame 002 EXO 016 004 dixit autem Dominus ad Mosen ecce ego pluam vobis panes de caelo egrediatur populus et colligat quae sufficiunt per singulos dies ut temptem eum utrum ambulet in lege mea an non 002 EXO 016 005 die autem sexta parent quod inferant et sit duplum quam colligere solebant per singulos dies 002 EXO 016 006 dixeruntque Moses et Aaron ad omnes filios Israhel vespere scietis quod Dominus eduxerit vos de terra Aegypti 002 EXO 016 007 et mane videbitis gloriam Domini audivit enim murmur vestrum contra Dominum nos vero quid sumus quia mussitatis contra nos 002 EXO 016 008 et ait Moses dabit Dominus vobis vespere carnes edere et mane panes in saturitate eo quod audierit murmurationes vestras quibus murmurati estis contra eum nos enim quid sumus nec contra nos est murmur vestrum sed contra Dominum 002 EXO 016 009 dixitque Moses ad Aaron dic universae congregationi filiorum Israhel accedite coram Domino audivit enim murmur vestrum 002 EXO 016 010 cumque loqueretur Aaron ad omnem coetum filiorum Israhel respexerunt ad solitudinem et ecce gloria Domini apparuit in nube 002 EXO 016 011 locutus est autem Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 016 012 audivi murmurationes filiorum Israhel loquere ad eos vespere comedetis carnes et mane saturabimini panibus scietisque quod sim Dominus Deus vester 002 EXO 016 013 factum est ergo vespere et ascendens coturnix operuit castra mane quoque ros iacuit per circuitum castrorum 002 EXO 016 014 cumque operuisset superficiem terrae apparuit in solitudine minutum et quasi pilo tunsum in similitudinem pruinae super terram 002 EXO 016 015 quod cum vidissent filii Israhel dixerunt ad invicem man hu quod significat quid est hoc ignorabant enim quid esset quibus ait Moses iste est panis quem dedit Dominus vobis ad vescendum 002 EXO 016 016 hic est sermo quem praecepit Dominus colligat ex eo unusquisque quantum sufficiat ad vescendum gomor per singula capita iuxta numerum animarum vestrarum quae habitant in tabernaculo sic tolletis 002 EXO 016 017 feceruntque ita filii Israhel et collegerunt alius plus alius minus 002 EXO 016 018 et mensi sunt ad mensuram gomor nec qui plus collegerat habuit amplius nec qui minus paraverat repperit minus sed singuli iuxta id quod edere poterant congregarunt 002 EXO 016 019 dixitque Moses ad eos nullus relinquat ex eo in mane 002 EXO 016 020 qui non audierunt eum sed dimiserunt quidam ex eis usque mane et scatere coepit vermibus atque conputruit et iratus est contra eos Moses 002 EXO 016 021 colligebant autem mane singuli quantum sufficere poterat ad vescendum cumque incaluisset sol liquefiebat 002 EXO 016 022 in die vero sexta collegerunt cibos duplices id est duo gomor per singulos homines venerunt autem omnes principes multitudinis et narraverunt Mosi 002 EXO 016 023 qui ait eis hoc est quod locutus est Dominus requies sabbati sanctificata erit Domino cras quodcumque operandum est facite et quae coquenda sunt coquite quicquid autem reliquum fuerit reponite usque in mane 002 EXO 016 024 feceruntque ita ut praeceperat Moses et non conputruit neque vermis inventus est in eo 002 EXO 016 025 dixitque Moses comedite illud hodie quia sabbatum est Domino non invenietur hodie in agro 002 EXO 016 026 sex diebus colligite in die autem septimo sabbatum est Domino idcirco non invenietur 002 EXO 016 027 venit septima dies et egressi de populo ut colligerent non invenerunt 002 EXO 016 028 dixit autem Dominus ad Mosen usquequo non vultis custodire mandata mea et legem meam 002 EXO 016 029 videte quod Dominus dederit vobis sabbatum et propter hoc tribuerit vobis die sexto cibos duplices maneat unusquisque apud semet ipsum nullus egrediatur de loco suo die septimo 002 EXO 016 030 et sabbatizavit populus die septimo 002 EXO 016 031 appellavitque domus Israhel nomen eius man quod erat quasi semen coriandri album gustusque eius quasi similae cum melle 002 EXO 016 032 dixit autem Moses iste est sermo quem praecepit Dominus imple gomor ex eo et custodiatur in futuras retro generationes ut noverint panem quo alui vos in solitudine quando educti estis de terra Aegypti 002 EXO 016 033 dixitque Moses ad Aaron sume vas unum et mitte ibi man quantum potest capere gomor et repone coram Domino ad servandum in generationes vestras 002 EXO 016 034 sicut praecepit Dominus Mosi posuitque illud Aaron in tabernaculo reservandum 002 EXO 016 035 filii autem Israhel comederunt man quadraginta annis donec venirent in terram habitabilem hoc cibo aliti sunt usquequo tangerent fines terrae Chanaan 002 EXO 016 036 gomor autem decima pars est oephi 002 EXO 017 001 igitur profecta omnis multitudo filiorum Israhel de deserto Sin per mansiones suas iuxta sermonem Domini castrametata est in Raphidim ubi non erat aqua ad bibendum populo 002 EXO 017 002 qui iurgatus contra Mosen ait da nobis aquam ut bibamus quibus respondit Moses quid iurgamini contra me cur temptatis Dominum 002 EXO 017 003 sitivit ergo populus ibi pro aquae penuria et murmuravit contra Mosen dicens cur nos exire fecisti de Aegypto ut occideres et nos et liberos nostros ac iumenta siti 002 EXO 017 004 clamavit autem Moses ad Dominum dicens quid faciam populo huic adhuc pauxillum et lapidabunt me 002 EXO 017 005 ait Dominus ad Mosen antecede populum et sume tecum de senibus Israhel et virgam qua percussisti fluvium tolle in manu tua et vade 002 EXO 017 006 en ego stabo coram te ibi super petram Horeb percutiesque petram et exibit ex ea aqua ut bibat populus fecit Moses ita coram senibus Israhel 002 EXO 017 007 et vocavit nomen loci illius Temptatio propter iurgium filiorum Israhel et quia temptaverunt Dominum dicentes estne Dominus in nobis an non 002 EXO 017 008 venit autem Amalech et pugnabat contra Israhel in Raphidim 002 EXO 017 009 dixitque Moses ad Iosue elige viros et egressus pugna contra Amalech cras ego stabo in vertice collis habens virgam Dei in manu mea 002 EXO 017 010 fecit Iosue ut locutus ei erat Moses et pugnavit contra Amalech Moses autem et Aaron et Hur ascenderunt super verticem collis 002 EXO 017 011 cumque levaret Moses manus vincebat Israhel sin autem paululum remisisset superabat Amalech 002 EXO 017 012 manus autem Mosi erant graves sumentes igitur lapidem posuerunt subter eum in quo sedit Aaron autem et Hur sustentabant manus eius ex utraque parte et factum est ut manus ipsius non lassarentur usque ad occasum solis 002 EXO 017 013 fugavitque Iosue Amalech et populum eius in ore gladii 002 EXO 017 014 dixit autem Dominus ad Mosen scribe hoc ob monumentum in libro et trade auribus Iosue delebo enim memoriam Amalech sub caelo 002 EXO 017 015 aedificavitque Moses altare et vocavit nomen eius Dominus exaltatio mea dicens 002 EXO 017 016 quia manus solii Domini et bellum Dei erit contra Amalech a generatione in generationem 002 EXO 018 001 cumque audisset Iethro sacerdos Madian cognatus Mosi omnia quae fecerat Deus Mosi et Israhel populo suo eo quod eduxisset Dominus Israhel de Aegypto 002 EXO 018 002 tulit Sefforam uxorem Mosi quam remiserat 002 EXO 018 003 et duos filios eius quorum unus vocabatur Gersan dicente patre advena fui in terra aliena 002 EXO 018 004 alter vero Eliezer Deus enim ait patris mei adiutor meus et eruit me de gladio Pharaonis 002 EXO 018 005 venit ergo Iethro cognatus Mosi et filii eius et uxor ad Mosen in desertum ubi erat castrametatus iuxta montem Dei 002 EXO 018 006 et mandavit Mosi dicens ego cognatus tuus Iethro venio ad te et uxor tua et duo filii tui cum ea 002 EXO 018 007 qui egressus in occursum cognati sui adoravit et osculatus est eum salutaveruntque se mutuo verbis pacificis cumque intrasset tabernaculum 002 EXO 018 008 narravit Moses cognato suo cuncta quae fecerat Deus Pharaoni et Aegyptiis propter Israhel universum laborem qui accidisset eis in itinere quo liberarat eos Dominus 002 EXO 018 009 laetatusque est Iethro super omnibus bonis quae fecerat Dominus Israheli eo quod eruisset eum de manu Aegyptiorum 002 EXO 018 010 et ait benedictus Dominus qui liberavit vos de manu Aegyptiorum et de manu Pharaonis qui eruit populum suum de manu Aegypti 002 EXO 018 011 nunc cognovi quia magnus Dominus super omnes deos eo quod superbe egerint contra illos 002 EXO 018 012 obtulit ergo Iethro cognatus Mosi holocausta et hostias Deo veneruntque Aaron et omnes senes Israhel ut comederent panem cum eo coram Domino 002 EXO 018 013 altero autem die sedit Moses ut iudicaret populum qui adsistebat Mosi de mane usque ad vesperam 002 EXO 018 014 quod cum vidisset cognatus eius omnia scilicet quae agebat in populo ait quid est hoc quod facis in plebe cur solus sedes et omnis populus praestolatur de mane usque ad vesperam 002 EXO 018 015 cui respondit Moses venit ad me populus quaerens sententiam Dei 002 EXO 018 016 cumque acciderit eis aliqua disceptatio veniunt ad me ut iudicem inter eos et ostendam praecepta Dei et leges eius 002 EXO 018 017 at ille non bonam inquit rem facis 002 EXO 018 018 stulto labore consumeris et tu et populus iste qui tecum est ultra vires tuas est negotium solus illud non poteris sustinere 002 EXO 018 019 sed audi verba mea atque consilia et erit Deus tecum esto tu populo in his quae ad Deum pertinent ut referas quae dicuntur ad eum 002 EXO 018 020 ostendasque populo caerimonias et ritum colendi viamque per quam ingredi debeant et opus quod facere 002 EXO 018 021 provide autem de omni plebe viros potentes et timentes Deum in quibus sit veritas et qui oderint avaritiam et constitue ex eis tribunos et centuriones et quinquagenarios et decanos 002 EXO 018 022 qui iudicent populum omni tempore quicquid autem maius fuerit referant ad te et ipsi minora tantummodo iudicent leviusque tibi sit partito in alios onere 002 EXO 018 023 si hoc feceris implebis imperium Dei et praecepta eius poteris sustentare et omnis hic populus revertetur cum pace ad loca sua 002 EXO 018 024 quibus auditis Moses fecit omnia quae ille suggesserat 002 EXO 018 025 et electis viris strenuis de cuncto Israhel constituit eos principes populi tribunos et centuriones et quinquagenarios et decanos 002 EXO 018 026 qui iudicabant plebem omni tempore quicquid autem gravius erat referebant ad eum faciliora tantummodo iudicantes 002 EXO 018 027 dimisitque cognatum qui reversus abiit in terram suam 002 EXO 019 001 mense tertio egressionis Israhel de terra Aegypti in die hac venerunt in solitudinem Sinai 002 EXO 019 002 nam profecti de Raphidim et pervenientes usque in desertum Sinai castrametati sunt in eodem loco ibique Israhel fixit tentoria e regione montis 002 EXO 019 003 Moses autem ascendit ad Deum vocavitque eum Dominus de monte et ait haec dices domui Iacob et adnuntiabis filiis Israhel 002 EXO 019 004 vos ipsi vidistis quae fecerim Aegyptiis quomodo portaverim vos super alas aquilarum et adsumpserim mihi 002 EXO 019 005 si ergo audieritis vocem meam et custodieritis pactum meum eritis mihi in peculium de cunctis populis mea est enim omnis terra 002 EXO 019 006 et vos eritis mihi regnum sacerdotale et gens sancta haec sunt verba quae loqueris ad filios Israhel 002 EXO 019 007 venit Moses et convocatis maioribus natu populi exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus 002 EXO 019 008 responditque universus populus simul cuncta quae locutus est Dominus faciemus cumque rettulisset Moses verba populi ad Dominum 002 EXO 019 009 ait ei Dominus iam nunc veniam ad te in caligine nubis ut audiat me populus loquentem ad te et credat tibi in perpetuum nuntiavit ergo Moses verba populi ad Dominum 002 EXO 019 010 qui dixit ei vade ad populum et sanctifica illos hodie et cras laventque vestimenta sua 002 EXO 019 011 et sint parati in diem tertium die enim tertio descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai 002 EXO 019 012 constituesque terminos populo per circuitum et dices cavete ne ascendatis in montem nec tangatis fines illius omnis qui tetigerit montem morte morietur 002 EXO 019 013 manus non tanget eum sed lapidibus opprimetur aut confodietur iaculis sive iumentum fuerit sive homo non vivet cum coeperit clangere bucina tunc ascendant in montem 002 EXO 019 014 descenditque Moses de monte ad populum et sanctificavit eum cumque lavissent vestimenta sua 002 EXO 019 015 ait ad eos estote parati in diem tertium ne adpropinquetis uxoribus vestris 002 EXO 019 016 iam advenerat tertius dies et mane inclaruerat et ecce coeperunt audiri tonitrua ac micare fulgura et nubes densissima operire montem clangorque bucinae vehementius perstrepebat timuit populus qui erat in castris 002 EXO 019 017 cumque eduxisset eos Moses in occursum Dei de loco castrorum steterunt ad radices montis 002 EXO 019 018 totus autem mons Sinai fumabat eo quod descendisset Dominus super eum in igne et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace eratque mons omnis terribilis 002 EXO 019 019 et sonitus bucinae paulatim crescebat in maius et prolixius tendebatur Moses loquebatur et Dominus respondebat ei 002 EXO 019 020 descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice et vocavit Mosen in cacumen eius quo cum ascendisset 002 EXO 019 021 dixit ad eum descende et contestare populum ne forte velint transcendere terminos ad videndum Dominum et pereat ex eis plurima multitudo 002 EXO 019 022 sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum sanctificentur ne percutiat eos 002 EXO 019 023 dixitque Moses ad Dominum non poterit vulgus ascendere in montem Sinai tu enim testificatus es et iussisti dicens pone terminos circa montem et sanctifica illum 002 EXO 019 024 cui ait Dominus vade descende ascendesque tu et Aaron tecum sacerdotes autem et populus ne transeant terminos nec ascendant ad Dominum ne forte interficiat illos 002 EXO 019 025 descendit Moses ad populum et omnia narravit eis 002 EXO 020 001 locutus quoque est Dominus cunctos sermones hos 002 EXO 020 002 ego sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti de domo servitutis 002 EXO 020 003 non habebis deos alienos coram me 002 EXO 020 004 non facies tibi sculptile neque omnem similitudinem quae est in caelo desuper et quae in terra deorsum nec eorum quae sunt in aquis sub terra 002 EXO 020 005 non adorabis ea neque coles ego sum Dominus Deus tuus fortis zelotes visitans iniquitatem patrum in filiis in tertiam et quartam generationem eorum qui oderunt me 002 EXO 020 006 et faciens misericordiam in milia his qui diligunt me et custodiunt praecepta mea 002 EXO 020 007 non adsumes nomen Domini Dei tui in vanum nec enim habebit insontem Dominus eum qui adsumpserit nomen Domini Dei sui frustra 002 EXO 020 008 memento ut diem sabbati sanctifices 002 EXO 020 009 sex diebus operaberis et facies omnia opera tua 002 EXO 020 010 septimo autem die sabbati Domini Dei tui non facies omne opus tu et filius tuus et filia tua servus tuus et ancilla tua iumentum tuum et advena qui est intra portas tuas 002 EXO 020 011 sex enim diebus fecit Dominus caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt et requievit in die septimo idcirco benedixit Dominus diei sabbati et sanctificavit eum 002 EXO 020 012 honora patrem tuum et matrem tuam ut sis longevus super terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi 002 EXO 020 013 non occides 002 EXO 020 014 non moechaberis 002 EXO 020 015 non furtum facies 002 EXO 020 016 non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium 002 EXO 020 017 non concupisces domum proximi tui nec desiderabis uxorem eius non servum non ancillam non bovem non asinum nec omnia quae illius sunt 002 EXO 020 018 cunctus autem populus videbat voces et lampadas et sonitum bucinae montemque fumantem et perterriti ac pavore concussi steterunt procul 002 EXO 020 019 dicentes Mosi loquere tu nobis et audiemus non loquatur nobis Dominus ne forte moriamur 002 EXO 020 020 et ait Moses ad populum nolite timere ut enim probaret vos venit Deus et ut terror illius esset in vobis et non peccaretis 002 EXO 020 021 stetitque populus de longe Moses autem accessit ad caliginem in qua erat Deus 002 EXO 020 022 dixit praeterea Dominus ad Mosen haec dices filiis Israhel vos vidistis quod de caelo locutus sum vobis 002 EXO 020 023 non facietis mecum deos argenteos nec deos aureos facietis vobis 002 EXO 020 024 altare de terra facietis mihi et offeretis super eo holocausta et pacifica vestra oves vestras et boves in omni loco in quo memoria fuerit nominis mei veniam ad te et benedicam tibi 002 EXO 020 025 quod si altare lapideum feceris mihi non aedificabis illud de sectis lapidibus si enim levaveris cultrum tuum super eo polluetur 002 EXO 020 026 non ascendes per gradus ad altare meum ne reveletur turpitudo tua 002 EXO 021 001 haec sunt iudicia quae propones eis 002 EXO 021 002 si emeris servum hebraeum sex annis serviet tibi in septimo egredietur liber gratis 002 EXO 021 003 cum quali veste intraverit cum tali exeat si habens uxorem et uxor egredietur simul 002 EXO 021 004 sin autem dominus dederit illi uxorem et peperit filios et filias mulier et liberi eius erunt domini sui ipse vero exibit cum vestitu suo 002 EXO 021 005 quod si dixerit servus diligo dominum meum et uxorem ac liberos non egrediar liber 002 EXO 021 006 offeret eum dominus diis et adplicabitur ad ostium et postes perforabitque aurem eius subula et erit ei servus in saeculum 002 EXO 021 007 si quis vendiderit filiam suam in famulam non egredietur sicut ancillae exire consuerunt 002 EXO 021 008 si displicuerit oculis domini sui cui tradita fuerit dimittet eam populo autem alieno vendendi non habet potestatem si spreverit eam 002 EXO 021 009 sin autem filio suo desponderit eam iuxta morem filiarum faciet illi 002 EXO 021 010 quod si alteram ei acceperit providebit puellae nuptias et vestimenta et pretium pudicitiae non negabit 002 EXO 021 011 si tria ista non fecerit egredietur gratis absque pecunia 002 EXO 021 012 qui percusserit hominem volens occidere morte moriatur 002 EXO 021 013 qui autem non est insidiatus sed Deus illum tradidit in manu eius constituam tibi locum quo fugere debeat 002 EXO 021 014 si quis de industria occiderit proximum suum et per insidias ab altari meo evelles eum ut moriatur 002 EXO 021 015 qui percusserit patrem suum et matrem morte moriatur 002 EXO 021 016 qui furatus fuerit hominem et vendiderit eum convictus noxae morte moriatur 002 EXO 021 017 qui maledixerit patri suo et matri morte moriatur 002 EXO 021 018 si rixati fuerint viri et percusserit alter proximum suum lapide vel pugno et ille mortuus non fuerit sed iacuerit in lectulo 002 EXO 021 019 si surrexerit et ambulaverit foris super baculum suum innocens erit qui percussit ita tamen ut operas eius et inpensas in medicos restituat 002 EXO 021 020 qui percusserit servum suum vel ancillam virga et mortui fuerint in manibus eius criminis reus erit 002 EXO 021 021 sin autem uno die supervixerit vel duobus non subiacebit poenae quia pecunia illius est 002 EXO 021 022 si rixati fuerint viri et percusserit quis mulierem praegnantem et abortivum quidem fecerit sed ipsa vixerit subiacebit damno quantum expetierit maritus mulieris et arbitri iudicarint 002 EXO 021 023 sin autem mors eius fuerit subsecuta reddet animam pro anima 002 EXO 021 024 oculum pro oculo dentem pro dente manum pro manu pedem pro pede 002 EXO 021 025 adustionem pro adustione vulnus pro vulnere livorem pro livore 002 EXO 021 026 si percusserit quispiam oculum servi sui aut ancillae et luscos eos fecerit dimittet liberos pro oculo quem eruit 002 EXO 021 027 dentem quoque si excusserit servo vel ancillae suae similiter dimittet eos liberos 002 EXO 021 028 si bos cornu petierit virum aut mulierem et mortui fuerint lapidibus obruetur et non comedentur carnes eius dominusque bovis innocens erit 002 EXO 021 029 quod si bos cornipeta fuerit ab heri et nudius tertius et contestati sunt dominum eius nec reclusit eum occideritque virum aut mulierem et bos lapidibus obruetur et dominum illius occident 002 EXO 021 030 quod si pretium ei fuerit inpositum dabit pro anima sua quicquid fuerit postulatus 002 EXO 021 031 filium quoque et filiam si cornu percusserit simili sententiae subiacebit 002 EXO 021 032 si servum ancillamque invaserit triginta siclos argenti dabit domino bos vero lapidibus opprimetur 002 EXO 021 033 si quis aperuerit cisternam et foderit et non operuerit eam cecideritque bos vel asinus in eam 002 EXO 021 034 dominus cisternae reddet pretium iumentorum quod autem mortuum est ipsius erit 002 EXO 021 035 si bos alienus bovem alterius vulnerarit et ille mortuus fuerit vendent bovem vivum et divident pretium cadaver autem mortui inter se dispertient 002 EXO 021 036 sin autem sciebat quod bos cornipeta esset ab heri et nudius tertius et non custodivit eum dominus suus reddet bovem pro bove et cadaver integrum accipiet 002 EXO 022 001 si quis furatus fuerit bovem aut ovem et occiderit vel vendiderit quinque boves pro uno bove restituet et quattuor oves pro una ove 002 EXO 022 002 si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus et accepto vulnere mortuus fuerit percussor non erit reus sanguinis 002 EXO 022 003 quod si orto sole hoc fecerit homicidium perpetravit et ipse morietur si non habuerit quod pro furto reddat venundabitur 002 EXO 022 004 si inventum fuerit apud eum quod furatus est vivens sive bos sive asinus sive ovis duplum restituet 002 EXO 022 005 si laeserit quispiam agrum vel vineam et dimiserit iumentum suum ut depascatur aliena quicquid optimum habuerit in agro suo vel in vinea pro damni aestimatione restituet 002 EXO 022 006 si egressus ignis invenerit spinas et conprehenderit acervos frugum sive stantes segetes in agris reddet damnum qui ignem succenderit 002 EXO 022 007 si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam et ab eo qui susceperat furto ablata fuerint si invenitur fur duplum reddet 002 EXO 022 008 si latet dominus domus adplicabitur ad deos et iurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui 002 EXO 022 009 ad perpetrandam fraudem tam in bove quam in asino et ove ac vestimento et quicquid damnum inferre potest ad deos utriusque causa perveniet et si illi iudicaverint duplum restituet proximo suo 002 EXO 022 010 si quis commendaverit proximo suo asinum bovem ovem et omne iumentum ad custodiam et mortuum fuerit aut debilitatum vel captum ab hostibus nullusque hoc viderit 002 EXO 022 011 iusiurandum erit in medio quod non extenderit manum ad rem proximi sui suscipietque dominus iuramentum et ille reddere non cogetur 002 EXO 022 012 quod si furto ablatum fuerit restituet damnum domino 002 EXO 022 013 si comestum a bestia deferet ad eum quod occisum est et non restituet 002 EXO 022 014 qui a proximo suo quicquam horum mutuo postularit et debilitatum aut mortuum fuerit domino non praesente reddere conpelletur 002 EXO 022 015 quod si inpraesentiarum fuit dominus non restituet maxime si conductum venerat pro mercede operis sui 002 EXO 022 016 si seduxerit quis virginem necdum desponsatam et dormierit cum ea dotabit eam et habebit uxorem 002 EXO 022 017 si pater virginis dare noluerit reddet pecuniam iuxta modum dotis quam virgines accipere consuerunt 002 EXO 022 018 maleficos non patieris vivere 002 EXO 022 019 qui coierit cum iumento morte moriatur 002 EXO 022 020 qui immolat diis occidetur praeter Domino soli 002 EXO 022 021 advenam non contristabis neque adfliges eum advenae enim et ipsi fuistis in terra Aegypti 002 EXO 022 022 viduae et pupillo non nocebitis 002 EXO 022 023 si laeseritis eos vociferabuntur ad me et ego audiam clamorem eorum 002 EXO 022 024 et indignabitur furor meus percutiamque vos gladio et erunt uxores vestrae viduae et filii vestri pupilli 002 EXO 022 025 si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum non urgues eum quasi exactor nec usuris opprimes 002 EXO 022 026 si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum ante solis occasum redde ei 002 EXO 022 027 ipsum enim est solum quo operitur indumentum carnis eius nec habet aliud in quo dormiat si clamaverit ad me exaudiam eum quia misericors sum 002 EXO 022 028 diis non detrahes et principi populi tui non maledices 002 EXO 022 029 decimas tuas et primitias non tardabis offerre primogenitum filiorum tuorum dabis mihi 002 EXO 022 030 de bubus quoque et ovibus similiter facies septem diebus sit cum matre sua die octavo reddes illum mihi 002 EXO 022 031 viri sancti eritis mihi carnem quae a bestiis fuerit praegustata non comedetis sed proicietis canibus 002 EXO 023 001 non suscipies vocem mendacii nec iunges manum tuam ut pro impio dicas falsum testimonium 002 EXO 023 002 non sequeris turbam ad faciendum malum nec in iudicio plurimorum adquiesces sententiae ut a vero devies 002 EXO 023 003 pauperis quoque non misereberis in negotio 002 EXO 023 004 si occurreris bovi inimici tui aut asino erranti reduc ad eum 002 EXO 023 005 si videris asinum odientis te iacere sub onere non pertransibis sed sublevabis cum eo 002 EXO 023 006 non declinabis in iudicio pauperis 002 EXO 023 007 mendacium fugies insontem et iustum non occides quia aversor impium 002 EXO 023 008 nec accipias munera quae excaecant etiam prudentes et subvertunt verba iustorum 002 EXO 023 009 peregrino molestus non eris scitis enim advenarum animas quia et ipsi peregrini fuistis in terra Aegypti 002 EXO 023 010 sex annis seminabis terram tuam et congregabis fruges eius 002 EXO 023 011 anno autem septimo dimittes eam et requiescere facies ut comedant pauperes populi tui et quicquid reliqui fuerit edant bestiae agri ita facies in vinea et in oliveto tuo 002 EXO 023 012 sex diebus operaberis septima die cessabis ut requiescat bos et asinus tuus et refrigeretur filius ancillae tuae et advena 002 EXO 023 013 omnia quae dixi vobis custodite et per nomen externorum deorum non iurabitis neque audietur ex ore vestro 002 EXO 023 014 tribus vicibus per singulos annos mihi festa celebrabitis 002 EXO 023 015 sollemnitatem azymorum custodies septem diebus comedes azyma sicut praecepi tibi tempore mensis novorum quando egressus es de Aegypto non apparebis in conspectu meo vacuus 002 EXO 023 016 et sollemnitatem messis primitivorum operis tui quaecumque serueris in agro sollemnitatem quoque in exitu anni quando congregaveris omnes fruges tuas de agro 002 EXO 023 017 ter in anno apparebit omne masculinum tuum coram Domino Deo 002 EXO 023 018 non immolabis super fermento sanguinem victimae meae nec remanebit adeps sollemnitatis meae usque mane 002 EXO 023 019 primitias frugum terrae tuae deferes in domum Domini Dei tui nec coques hedum in lacte matris suae 002 EXO 023 020 ecce ego mittam angelum meum qui praecedat te et custodiat in via et introducat ad locum quem paravi 002 EXO 023 021 observa eum et audi vocem eius nec contemnendum putes quia non dimittet cum peccaveritis et est nomen meum in illo 002 EXO 023 022 quod si audieris vocem eius et feceris omnia quae loquor inimicus ero inimicis tuis et adfligam adfligentes te 002 EXO 023 023 praecedetque te angelus meus et introducet te ad Amorreum et Hettheum et Ferezeum Chananeumque et Eveum et Iebuseum quos ego contribo 002 EXO 023 024 non adorabis deos eorum nec coles eos non facies opera eorum sed destrues eos et confringes statuas eorum 002 EXO 023 025 servietisque Domino Deo vestro ut benedicam panibus tuis et aquis et auferam infirmitatem de medio tui 002 EXO 023 026 non erit infecunda nec sterilis in terra tua numerum dierum tuorum implebo 002 EXO 023 027 terrorem meum mittam in praecursum tuum et occidam omnem populum ad quem ingredieris cunctorumque inimicorum tuorum coram te terga vertam 002 EXO 023 028 emittens crabrones prius qui fugabunt Eveum et Chananeum et Hettheum antequam introeas 002 EXO 023 029 non eiciam eos a facie tua anno uno ne terra in solitudinem redigatur et crescant contra te bestiae 002 EXO 023 030 paulatim expellam eos de conspectu tuo donec augearis et possideas terram 002 EXO 023 031 ponam autem terminos tuos a mari Rubro usque ad mare Palestinorum et a deserto usque ad Fluvium tradam manibus vestris habitatores terrae et eiciam eos de conspectu vestro 002 EXO 023 032 non inibis cum eis foedus nec cum diis eorum 002 EXO 023 033 non habitent in terra tua ne forte peccare te faciant in me si servieris diis eorum quod tibi certo erit in scandalum 002 EXO 024 001 Mosi quoque dixit ascende ad Dominum tu et Aaron Nadab et Abiu et septuaginta senes ex Israhel et adorabitis procul 002 EXO 024 002 solusque Moses ascendet ad Dominum et illi non adpropinquabunt nec populus ascendet cum eo 002 EXO 024 003 venit ergo Moses et narravit plebi omnia verba Domini atque iudicia responditque cunctus populus una voce omnia verba Domini quae locutus est faciemus 002 EXO 024 004 scripsit autem Moses universos sermones Domini et mane consurgens aedificavit altare ad radices montis et duodecim titulos per duodecim tribus Israhel 002 EXO 024 005 misitque iuvenes de filiis Israhel et obtulerunt holocausta immolaveruntque victimas pacificas Domino vitulos 002 EXO 024 006 tulit itaque Moses dimidiam partem sanguinis et misit in crateras partem autem residuam fudit super altare 002 EXO 024 007 adsumensque volumen foederis legit audiente populo qui dixerunt omnia quae locutus est Dominus faciemus et erimus oboedientes 002 EXO 024 008 ille vero sumptum sanguinem respersit in populum et ait hic est sanguis foederis quod pepigit Dominus vobiscum super cunctis sermonibus his 002 EXO 024 009 ascenderuntque Moses et Aaron Nadab et Abiu et septuaginta de senioribus Israhel 002 EXO 024 010 et viderunt Deum Israhel sub pedibus eius quasi opus lapidis sapphirini et quasi caelum cum serenum est 002 EXO 024 011 nec super eos qui procul recesserant de filiis Israhel misit manum suam videruntque Deum et comederunt ac biberunt 002 EXO 024 012 dixit autem Dominus ad Mosen ascende ad me in montem et esto ibi daboque tibi tabulas lapideas et legem ac mandata quae scripsi ut doceas eos 002 EXO 024 013 surrexerunt Moses et Iosue minister eius ascendensque Moses in montem Dei 002 EXO 024 014 senioribus ait expectate hic donec revertamur ad vos habetis Aaron et Hur vobiscum si quid natum fuerit quaestionis referetis ad eos 002 EXO 024 015 cumque ascendisset Moses operuit nubes montem 002 EXO 024 016 et habitavit gloria Domini super Sinai tegens illum nube sex diebus septimo autem die vocavit eum de medio caliginis 002 EXO 024 017 erat autem species gloriae Domini quasi ignis ardens super verticem montis in conspectu filiorum Israhel 002 EXO 024 018 ingressusque Moses medium nebulae ascendit in montem et fuit ibi quadraginta diebus et quadraginta noctibus 002 EXO 025 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 025 002 loquere filiis Israhel ut tollant mihi primitias ab omni homine qui offert ultroneus accipietis eas 002 EXO 025 003 haec sunt autem quae accipere debetis aurum et argentum et aes 002 EXO 025 004 hyacinthum et purpuram coccumque bis tinctum et byssum pilos caprarum 002 EXO 025 005 et pelles arietum rubricatas pelles ianthinas et ligna setthim 002 EXO 025 006 oleum ad luminaria concinnanda aromata in unguentum et thymiama boni odoris 002 EXO 025 007 lapides onychinos et gemmas ad ornandum ephod ac rationale 002 EXO 025 008 facientque mihi sanctuarium et habitabo in medio eorum 002 EXO 025 009 iuxta omnem similitudinem tabernaculi quod ostendam tibi et omnium vasorum in cultum eius sicque facietis illud 002 EXO 025 010 arcam de lignis setthim conpingite cuius longitudo habeat duos semis cubitos latitudo cubitum et dimidium altitudo cubitum similiter ac semissem 002 EXO 025 011 et deaurabis eam auro mundissimo intus et foris faciesque supra coronam auream per circuitum 002 EXO 025 012 et quattuor circulos aureos quos pones per quattuor arcae angulos duo circuli sint in latere uno et duo in altero 002 EXO 025 013 facies quoque vectes de lignis setthim et operies eos auro 002 EXO 025 014 inducesque per circulos qui sunt in arcae lateribus ut portetur in eis 002 EXO 025 015 qui semper erunt in circulis nec umquam extrahentur ab eis 002 EXO 025 016 ponesque in arcam testificationem quam dabo tibi 002 EXO 025 017 facies et propitiatorium de auro mundissimo duos cubitos et dimidium tenebit longitudo eius cubitum ac semissem latitudo 002 EXO 025 018 duos quoque cherubin aureos et productiles facies ex utraque parte oraculi 002 EXO 025 019 cherub unus sit in latere uno et alter in altero 002 EXO 025 020 utrumque latus propitiatorii tegant expandentes alas et operientes oraculum respiciantque se mutuo versis vultibus in propitiatorium quo operienda est arca 002 EXO 025 021 in qua pones testimonium quod dabo tibi 002 EXO 025 022 inde praecipiam et loquar ad te supra propitiatorio scilicet ac medio duorum cherubin qui erunt super arcam testimonii cuncta quae mandabo per te filiis Israhel 002 EXO 025 023 facies et mensam de lignis setthim habentem duos cubitos longitudinis et in latitudine cubitum et in altitudine cubitum ac semissem 002 EXO 025 024 et inaurabis eam auro purissimo faciesque illi labium aureum per circuitum 002 EXO 025 025 et ipsi labio coronam interrasilem altam quattuor digitis et super illam alteram coronam aureolam 002 EXO 025 026 quattuor quoque circulos aureos praeparabis et pones eos in quattuor angulis eiusdem mensae per singulos pedes 002 EXO 025 027 subter coronam erunt circuli aurei ut mittantur vectes per eos et possit mensa portari 002 EXO 025 028 ipsosque vectes facies de lignis setthim et circumdabis auro ad subvehendam mensam 002 EXO 025 029 parabis et acetabula ac fialas turibula et cyatos in quibus offerenda sunt libamina ex auro purissimo 002 EXO 025 030 et pones super mensam panes propositionis in conspectu meo semper 002 EXO 025 031 facies et candelabrum ductile de auro mundissimo hastile eius et calamos scyphos et spherulas ac lilia ex ipso procedentia 002 EXO 025 032 sex calami egredientur de lateribus tres ex uno latere et tres ex altero 002 EXO 025 033 tres scyphi quasi in nucis modum per calamos singulos spherulaque simul et lilium et tres similiter scyphi instar nucis in calamo altero spherulaque et lilium hoc erit opus sex calamorum qui producendi sunt de hastili 002 EXO 025 034 in ipso autem candelabro erunt quattuor scyphi in nucis modum spherulaeque per singulos et lilia 002 EXO 025 035 spherula sub duobus calamis per tria loca qui simul sex fiunt procedentes de hastili uno 002 EXO 025 036 et spherae igitur et calami ex ipso erunt universa ductilia de auro purissimo 002 EXO 025 037 facies et lucernas septem et pones eas super candelabrum ut luceant ex adverso 002 EXO 025 038 emunctoria quoque et ubi quae emuncta sunt extinguantur fient de auro purissimo 002 EXO 025 039 omne pondus candelabri cum universis vasis suis habebit talentum auri mundissimi 002 EXO 025 040 inspice et fac secundum exemplar quod tibi in monte monstratum est 002 EXO 026 001 tabernaculum vero ita fiet decem cortinas de bysso retorta et hyacintho ac purpura coccoque bis tincto variatas opere plumario facies 002 EXO 026 002 longitudo cortinae unius habebit viginti octo cubitos latitudo quattuor cubitorum erit unius mensurae fient universa tentoria 002 EXO 026 003 quinque cortinae sibi iungentur mutuo et aliae quinque nexu simili coherebunt 002 EXO 026 004 ansulas hyacinthinas in lateribus ac summitatibus facies cortinarum ut possint invicem copulari 002 EXO 026 005 quinquagenas ansulas cortina habebit in utraque parte ita insertas ut ansa contra ansam veniat et altera alteri possit aptari 002 EXO 026 006 facies et quinquaginta circulos aureos quibus cortinarum vela iungenda sunt ut unum tabernaculum fiat 002 EXO 026 007 facies et saga cilicina undecim ad operiendum tectum tabernaculi 002 EXO 026 008 longitudo sagi unius habebit triginta cubitos et latitudo quattuor aequa erit mensura sagorum omnium 002 EXO 026 009 e quibus quinque iunges seorsum et sex sibi mutuo copulabis ita ut sextum sagum in fronte tecti duplices 002 EXO 026 010 facies et quinquaginta ansas in ora sagi unius ut coniungi cum altero queat et quinquaginta ansas in ora sagi alterius ut cum altero copuletur 002 EXO 026 011 quinquaginta fibulas aeneas quibus iungantur ansae et unum ex omnibus operimentum fiat 002 EXO 026 012 quod autem superfuerit in sagis quae parantur tecto id est unum sagum quod amplius est ex medietate eius operies posteriora tabernaculi 002 EXO 026 013 et cubitus ex una parte pendebit et alter ex altera qui plus est in sagorum longitudine utrumque latus tabernaculi protegens 002 EXO 026 014 facies et operimentum aliud tecto de pellibus arietum rubricatis et super hoc rursum aliud operimentum de ianthinis pellibus 002 EXO 026 015 facies et tabulas stantes tabernaculi de lignis setthim 002 EXO 026 016 quae singulae denos cubitos in longitudine habeant et in latitudine singulos ac semissem 002 EXO 026 017 in lateribus tabulae duae incastraturae fient quibus tabula alteri tabulae conectatur atque in hunc modum cunctae tabulae parabuntur 002 EXO 026 018 quarum viginti erunt in latere meridiano quod vergit ad austrum 002 EXO 026 019 quibus quadraginta bases argenteas fundes ut binae bases singulis tabulis per duos angulos subiciantur 002 EXO 026 020 in latere quoque secundo tabernaculi quod vergit ad aquilonem viginti tabulae erunt 002 EXO 026 021 quadraginta habentes bases argenteas binae bases singulis tabulis subponentur 002 EXO 026 022 ad occidentalem vero plagam tabernaculi facies sex tabulas 002 EXO 026 023 et rursum alias duas quae in angulis erigantur post tergum tabernaculi 002 EXO 026 024 eruntque coniunctae a deorsum usque sursum et una omnes conpago retinebit duabus quoque tabulis quae in angulis ponendae sunt similis iunctura servabitur 002 EXO 026 025 et erunt simul tabulae octo bases earum argenteae sedecim duabus basibus per unam tabulam supputatis 002 EXO 026 026 facies et vectes de lignis setthim quinque ad continendas tabulas in uno latere tabernaculi 002 EXO 026 027 et quinque alios in altero et eiusdem numeri ad occidentalem plagam 002 EXO 026 028 qui mittentur per medias tabulas a summo usque ad summum 002 EXO 026 029 ipsasque tabulas deaurabis et fundes eis anulos aureos per quos vectes tabulata contineant quos operies lamminis aureis 002 EXO 026 030 et eriges tabernaculum iuxta exemplum quod tibi in monte monstratum est 002 EXO 026 031 facies et velum de hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere plumario et pulchra varietate contextum 002 EXO 026 032 quod adpendes ante quattuor columnas de lignis setthim quae ipsae quidem deauratae erunt et habebunt capita aurea sed bases argenteas 002 EXO 026 033 inseretur autem velum per circulos intra quod pones arcam testimonii et quo sanctuarium et sanctuarii sanctuaria dividentur 002 EXO 026 034 pones et propitiatorium super arcam testimonii in sancta sanctorum 002 EXO 026 035 mensamque extra velum et contra mensam candelabrum in latere tabernaculi meridiano mensa enim stabit in parte aquilonis 002 EXO 026 036 facies et tentorium in introitu tabernaculi de hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere plumarii 002 EXO 026 037 et quinque columnas deaurabis lignorum setthim ante quas ducetur tentorium quarum erunt capita aurea et bases aeneae 002 EXO 027 001 facies et altare de lignis setthim quod habebit quinque cubitos in longitudine et totidem in latitudine id est quadrum et tres cubitos in altitudine 002 EXO 027 002 cornua autem per quattuor angulos ex ipso erunt et operies illud aere 002 EXO 027 003 faciesque in usus eius lebetas ad suscipiendos cineres et forcipes atque fuscinulas et ignium receptacula omnia vasa ex aere fabricabis 002 EXO 027 004 craticulamque in modum retis aeneam per cuius quattuor angulos erunt quattuor anuli aenei 002 EXO 027 005 quos pones subter arulam altaris eritque craticula usque ad altaris medium 002 EXO 027 006 facies et vectes altaris de lignis setthim duos quos operies lamminis aeneis 002 EXO 027 007 et induces per circulos eruntque ex utroque latere altaris ad portandum 002 EXO 027 008 non solidum sed inane et cavum intrinsecus facies illud sicut tibi in monte monstratum est 002 EXO 027 009 facies et atrium tabernaculi in cuius plaga australi contra meridiem erunt tentoria de bysso retorta centum cubitos unum latus tenebit in longitudine 002 EXO 027 010 et columnas viginti cum basibus totidem aeneis quae capita cum celaturis suis habebunt argentea 002 EXO 027 011 similiter in latere aquilonis per longum erunt tentoria centum cubitorum columnae viginti et bases aeneae eiusdem numeri et capita earum cum celaturis suis argentea 002 EXO 027 012 in latitudine vero atrii quod respicit ad occidentem erunt tentoria per quinquaginta cubitos et columnae decem basesque totidem 002 EXO 027 013 in ea quoque atrii latitudine quae respicit ad orientem quinquaginta cubiti erunt 002 EXO 027 014 in quibus quindecim cubitorum tentoria lateri uno deputabuntur columnaeque tres et bases totidem 002 EXO 027 015 et in latere altero erunt tentoria cubitos obtinentia quindecim columnas tres et bases totidem 002 EXO 027 016 in introitu vero atrii fiet tentorium cubitorum viginti ex hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere plumarii columnas habebit quattuor cum basibus totidem 002 EXO 027 017 omnes columnae atrii per circuitum vestitae erunt argenti lamminis capitibus argenteis et basibus aeneis 002 EXO 027 018 in longitudine occupabit atrium cubitos centum in latitudine quinquaginta altitudo quinque cubitorum erit fietque de bysso retorta et habebit bases aeneas 002 EXO 027 019 cuncta vasa tabernaculi in omnes usus et caerimonias tam paxillos eius quam atrii ex aere facies 002 EXO 027 020 praecipe filiis Israhel ut adferant tibi oleum de arboribus olivarum purissimum piloque contusum ut ardeat lucerna semper 002 EXO 027 021 in tabernaculo testimonii extra velum quod oppansum est testimonio et conlocabunt eam Aaron et filii eius ut usque mane luceat coram Domino perpetuus erit cultus per successiones eorum a filiis Israhel 002 EXO 028 001 adplica quoque ad te Aaron fratrem tuum cum filiis suis de medio filiorum Israhel ut sacerdotio fungantur mihi Aaron Nadab et Abiu Eleazar et Ithamar 002 EXO 028 002 faciesque vestem sanctam fratri tuo in gloriam et decorem 002 EXO 028 003 et loqueris cunctis sapientibus corde quos replevi spiritu prudentiae ut faciant vestes Aaron in quibus sanctificatus ministret mihi 002 EXO 028 004 haec autem erunt vestimenta quae facient rationale et superumerale tunicam et lineam strictam cidarim et balteum facient vestimenta sancta Aaron fratri tuo et filiis eius ut sacerdotio fungantur mihi 002 EXO 028 005 accipientque aurum et hyacinthum et purpuram coccumque bis tinctum et byssum 002 EXO 028 006 facient autem superumerale de auro et hyacintho ac purpura coccoque bis tincto et bysso retorta opere polymito 002 EXO 028 007 duas oras iunctas habebit in utroque latere summitatum ut in unum redeant 002 EXO 028 008 ipsaque textura et cuncta operis varietas erit ex auro et hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta 002 EXO 028 009 sumesque duos lapides onychinos et sculpes in eis nomina filiorum Israhel 002 EXO 028 010 sex nomina in lapide uno et sex reliqua in altero iuxta ordinem nativitatis eorum 002 EXO 028 011 opere sculptoris et celatura gemmarii sculpes eos nominibus filiorum Israhel inclusos auro atque circumdatos 002 EXO 028 012 et pones in utroque latere superumeralis memoriale filiis Israhel portabitque Aaron nomina eorum coram Domino super utrumque umerum ob recordationem 002 EXO 028 013 facies et uncinos ex auro 002 EXO 028 014 et duas catenulas auri purissimi sibi invicem coherentes quas inseres uncinis 002 EXO 028 015 rationale quoque iudicii facies opere polymito iuxta texturam superumeralis ex auro hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta 002 EXO 028 016 quadrangulum erit et duplex mensuram palmi habebit tam in longitudine quam in latitudine 002 EXO 028 017 ponesque in eo quattuor ordines lapidum in primo versu erit lapis sardius et topazius et zmaragdus 002 EXO 028 018 in secundo carbunculus sapphyrus et iaspis 002 EXO 028 019 in tertio ligyrius achates et amethistus 002 EXO 028 020 in quarto chrysolitus onychinus et berillus inclusi auro erunt per ordines suos 002 EXO 028 021 habebuntque nomina filiorum Israhel duodecim nominibus celabuntur singuli lapides nominibus singulorum per duodecim tribus 002 EXO 028 022 facies in rationali catenas sibi invicem coherentes ex auro purissimo 002 EXO 028 023 et duos anulos aureos quos pones in utraque rationalis summitate 002 EXO 028 024 catenasque aureas iunges anulis qui sunt in marginibus eius 002 EXO 028 025 et ipsarum catenarum extrema duobus copulabis uncinis in utroque latere superumeralis quod rationale respicit 002 EXO 028 026 facies et duos anulos aureos quos pones in summitatibus rationalis et in oris quae e regione sunt superumeralis et posteriora eius aspiciunt 002 EXO 028 027 nec non et alios duos anulos aureos qui ponendi sunt in utroque latere superumeralis deorsum quod respicit contra faciem iuncturae inferioris ut aptari possit cum superumerali 002 EXO 028 028 et stringatur rationale anulis suis cum anulis superumeralis vitta hyacinthina ut maneat iunctura fabrefacta et a se invicem rationale et superumerale nequeant separari 002 EXO 028 029 portabitque Aaron nomina filiorum Israhel in rationali iudicii super pectus suum quando ingreditur sanctuarium memoriale coram Domino in aeternum 002 EXO 028 030 pones autem in rationali iudicii doctrinam et veritatem quae erunt in pectore Aaron quando ingreditur coram Domino et gestabit iudicium filiorum Israhel in pectore suo in conspectu Domini semper 002 EXO 028 031 facies et tunicam superumeralis totam hyacinthinam 002 EXO 028 032 in cuius medio supra erit capitium et ora per gyrum eius textilis sicut fieri solet in extremis vestium partibus ne facile rumpatur 002 EXO 028 033 deorsum vero ad pedes eiusdem tunicae per circuitum quasi mala punica facies ex hyacintho et purpura et cocco bis tincto mixtis in medio tintinabulis 002 EXO 028 034 ita ut tintinabulum sit aureum et malum rursumque tintinabulum aliud aureum et malum punicum 002 EXO 028 035 et vestietur ea Aaron in officio ministerii ut audiatur sonitus quando ingreditur et egreditur sanctuarium in conspectu Domini et non moriatur 002 EXO 028 036 facies et lamminam de auro purissimo in qua sculpes opere celatoris Sanctum Domino 002 EXO 028 037 ligabisque eam vitta hyacinthina et erit super tiaram 002 EXO 028 038 inminens fronti pontificis portabitque Aaron iniquitates eorum quae obtulerint et sanctificaverint filii Israhel in cunctis muneribus et donariis suis erit autem lammina semper in fronte eius ut placatus eis sit Dominus 002 EXO 028 039 stringesque tunicam bysso et tiaram byssinam facies et balteum opere plumarii 002 EXO 028 040 porro filiis Aaron tunicas lineas parabis et balteos ac tiaras in gloriam et decorem 002 EXO 028 041 vestiesque his omnibus Aaron fratrem tuum et filios eius cum eo et cunctorum consecrabis manus sanctificabisque illos ut sacerdotio fungantur mihi 002 EXO 028 042 facies et feminalia linea ut operiant carnem turpitudinis suae a renibus usque ad femina 002 EXO 028 043 et utentur eis Aaron et filii eius quando ingredientur tabernaculum testimonii vel quando adpropinquant ad altare ut ministrent in sanctuario ne iniquitatis rei moriantur legitimum sempiternum erit Aaron et semini eius post eum 002 EXO 029 001 sed et hoc facies ut mihi in sacerdotio consecrentur tolle vitulum de armento et arietes duos inmaculatos 002 EXO 029 002 panesque azymos et crustula absque fermento quae conspersa sint oleo lagana quoque azyma oleo lita de simila triticea cuncta facies 002 EXO 029 003 et posita in canistro offeres vitulum autem et duos arietes 002 EXO 029 004 et Aaron ac filios eius adplicabis ad ostium tabernaculi testimonii cumque laveris patrem cum filiis aqua 002 EXO 029 005 indues Aaron vestimentis suis id est linea et tunica et superumerali et rationali quod constringes balteo 002 EXO 029 006 et pones tiaram in capite eius et lamminam sanctam super tiaram 002 EXO 029 007 et oleum unctionis fundes super caput eius atque hoc ritu consecrabitur 002 EXO 029 008 filios quoque illius adplicabis et indues tunicis lineis cingesque balteo 002 EXO 029 009 Aaron scilicet et liberos eius et inpones eis mitras eruntque sacerdotes mei in religione perpetua postquam initiaveris manus eorum 002 EXO 029 010 adplicabis et vitulum coram tabernaculo testimonii inponentque Aaron et filii eius manus super caput illius 002 EXO 029 011 et mactabis eum in conspectu Domini iuxta ostium tabernaculi testimonii 002 EXO 029 012 sumptumque de sanguine vituli pones super cornua altaris digito tuo reliquum autem sanguinem fundes iuxta basim eius 002 EXO 029 013 sumes et adipem totum qui operit intestina et reticulum iecoris ac duos renes et adipem qui super eos est et offeres incensum super altare 002 EXO 029 014 carnes vero vituli et corium et fimum conbures foris extra castra eo quod pro peccato sit 002 EXO 029 015 unum quoque arietum sumes super cuius caput ponent Aaron et filii eius manus 002 EXO 029 016 quem cum mactaveris tolles de sanguine eius et fundes circa altare 002 EXO 029 017 ipsum autem arietem secabis in frusta lotaque intestina eius ac pedes pones super concisas carnes et super caput illius 002 EXO 029 018 et offeres totum arietem in incensum super altare oblatio est Domini odor suavissimus victimae Dei 002 EXO 029 019 tolles quoque arietem alterum super cuius caput Aaron et filii eius ponent manus 002 EXO 029 020 quem cum immolaveris sumes de sanguine ipsius et pones super extremum dextrae auriculae Aaron et filiorum eius et super pollices manus eorum et pedis dextri fundesque sanguinem super altare per circuitum 002 EXO 029 021 cumque tuleris de sanguine qui est super altare et de oleo unctionis asperges Aaron et vestes eius filios et vestimenta eorum consecratisque et ipsis et vestibus 002 EXO 029 022 tolles adipem de ariete et caudam et arvinam quae operit vitalia ac reticulum iecoris et duos renes atque adipem qui super eos est armumque dextrum eo quod sit aries consecrationum 002 EXO 029 023 tortam panis unius crustulum conspersum oleo laganum de canistro azymorum quod positum est in conspectu Domini 002 EXO 029 024 ponesque omnia super manus Aaron et filiorum eius et sanctificabis eos elevans coram Domino 002 EXO 029 025 suscipiesque universa de manibus eorum et incendes super altare in holocaustum odorem suavissimum in conspectu Domini quia oblatio eius est 002 EXO 029 026 sumes quoque pectusculum de ariete quo initiatus est Aaron sanctificabisque illud elatum coram Domino et cedet in partem tuam 002 EXO 029 027 sanctificabis et pectusculum consecratum et armum quem de ariete separasti 002 EXO 029 028 quo initiatus est Aaron et filii eius cedentque in partem Aaron et filiorum eius iure perpetuo a filiis Israhel quia primitiva sunt et initia de victimis eorum pacificis quae offerunt Domino 002 EXO 029 029 vestem autem sanctam qua utitur Aaron habebunt filii eius post eum ut unguantur in ea et consecrentur manus eorum 002 EXO 029 030 septem diebus utetur illa qui pontifex pro eo fuerit constitutus de filiis eius et qui ingredietur tabernaculum testimonii ut ministret in sanctuario 002 EXO 029 031 arietem autem consecrationum tolles et coques carnes eius in loco sancto 002 EXO 029 032 quibus vescetur Aaron et filii eius panes quoque qui sunt in canistro in vestibulo tabernaculi testimonii comedent 002 EXO 029 033 ut sit placabile sacrificium et sanctificentur offerentium manus alienigena non vescetur ex eis quia sancti sunt 002 EXO 029 034 quod si remanserit de carnibus consecratis sive de panibus usque mane conbures reliquias igni non comedentur quia sanctificata sunt 002 EXO 029 035 omnia quae praecepi tibi facies super Aaron et filiis eius septem diebus consecrabis manus eorum 002 EXO 029 036 et vitulum pro peccato offeres per singulos dies ad expiandum mundabisque altare cum immolaris expiationis hostiam et ungues illud in sanctificationem 002 EXO 029 037 septem diebus expiabis altare et sanctificabis et erit sanctum sanctorum omnis qui tetigerit illud sanctificabitur 002 EXO 029 038 hoc est quod facies in altari agnos anniculos duos per singulos dies iugiter 002 EXO 029 039 unum agnum mane et alterum vespere 002 EXO 029 040 decimam partem similae conspersae oleo tunso quod habeat mensuram quartam partem hin et vinum ad libandum eiusdem mensurae in agno uno 002 EXO 029 041 alterum vero agnum offeres ad vesperam iuxta ritum matutinae oblationis et iuxta ea quae diximus in odorem suavitatis 002 EXO 029 042 sacrificium Domino oblatione perpetua in generationes vestras ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino ubi constituam ut loquar ad te 002 EXO 029 043 ibique praecipiam filiis Israhel et sanctificabitur altare in gloria mea 002 EXO 029 044 sanctificabo et tabernaculum testimonii cum altari et Aaron cum filiis eius ut sacerdotio fungantur mihi 002 EXO 029 045 et habitabo in medio filiorum Israhel eroque eis Deus 002 EXO 029 046 et scient quia ego Dominus Deus eorum qui eduxi eos de terra Aegypti ut manerem inter illos ego Dominus Deus ipsorum 002 EXO 030 001 facies quoque altare in adolendum thymiama de lignis setthim 002 EXO 030 002 habens cubitum longitudinis et alterum latitudinis id est quadrangulum et duos cubitos in altitudine cornua ex ipso procedent 002 EXO 030 003 vestiesque illud auro purissimo tam craticulam eius quam parietes per circuitum et cornua faciesque ei coronam aureolam per gyrum 002 EXO 030 004 et duos anulos aureos sub corona per singula latera ut mittantur in eos vectes et altare portetur 002 EXO 030 005 ipsos quoque vectes facies de lignis setthim et inaurabis 002 EXO 030 006 ponesque altare contra velum quod ante arcam pendet testimonii coram propitiatorio quo tegitur testimonium ubi loquar tibi 002 EXO 030 007 et adolebit incensum super eo Aaron suave fraglans mane quando conponet lucernas incendet illud 002 EXO 030 008 et quando conlocat eas ad vesperum uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras 002 EXO 030 009 non offeretis super eo thymiama conpositionis alterius nec oblationem et victimam nec liba libabitis 002 EXO 030 010 et deprecabitur Aaron super cornua eius semel per annum in sanguine quod oblatum est pro peccato et placabit super eo in generationibus vestris sanctum sanctorum erit Domino 002 EXO 030 011 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 030 012 quando tuleris summam filiorum Israhel iuxta numerum dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino et non erit plaga in eis cum fuerint recensiti 002 EXO 030 013 hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen dimidium sicli iuxta mensuram templi siclus viginti obolos habet media pars sicli offeretur Domino 002 EXO 030 014 qui habetur in numero a viginti annis et supra dabit pretium 002 EXO 030 015 dives non addet ad medium sicli et pauper nihil minuet 002 EXO 030 016 susceptamque pecuniam quae conlata est a filiis Israhel trades in usus tabernaculi testimonii ut sit monumentum eorum coram Domino et propitietur animabus illorum 002 EXO 030 017 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 030 018 facies et labium aeneum cum basi sua ad lavandum ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare et missa aqua 002 EXO 030 019 lavabunt in eo Aaron et filii eius manus suas ac pedes 002 EXO 030 020 quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii et quando accessuri ad altare ut offerant in eo thymiama Domino 002 EXO 030 021 ne forte moriantur legitimum sempiternum erit ipsi et semini eius per successiones 002 EXO 030 022 locutusque est Dominus ad Mosen 002 EXO 030 023 dicens sume tibi aromata prima et zmyrnae electae quingentos siclos et cinnamomi medium id est ducentos quinquaginta calami similiter ducentos quinquaginta 002 EXO 030 024 cassiae autem quingentos siclos in pondere sanctuarii olei de olivetis mensuram hin 002 EXO 030 025 faciesque unctionis oleum sanctum unguentum conpositum opere unguentarii 002 EXO 030 026 et ungues ex eo tabernaculum testimonii et arcam testamenti 002 EXO 030 027 mensamque cum vasis suis candelabrum et utensilia eius altaria thymiamatis 002 EXO 030 028 et holocausti et universam supellectilem quae ad cultum eorum pertinent 002 EXO 030 029 sanctificabisque omnia et erunt sancta sanctorum qui tetigerit ea sanctificabitur 002 EXO 030 030 Aaron et filios eius ungues sanctificabisque eos ut sacerdotio fungantur mihi 002 EXO 030 031 filiis quoque Israhel dices hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras 002 EXO 030 032 caro hominis non unguetur ex eo et iuxta conpositionem eius non facietis aliud quia sanctificatum est et sanctum erit vobis 002 EXO 030 033 homo quicumque tale conposuerit et dederit ex eo alieno exterminabitur de populo suo 002 EXO 030 034 dixitque Dominus ad Mosen sume tibi aromata stacten et onycha galbanen boni odoris et tus lucidissimum aequalis ponderis erunt omnia 002 EXO 030 035 faciesque thymiama conpositum opere unguentarii mixtum diligenter et purum et sanctificatione dignissimum 002 EXO 030 036 cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis pones ex eo coram testimonio tabernaculi in quo loco apparebo tibi sanctum sanctorum erit vobis thymiama 002 EXO 030 037 talem conpositionem non facietis in usus vestros quia sanctum est Domino 002 EXO 030 038 homo quicumque fecerit simile ut odore illius perfruatur peribit de populis suis 002 EXO 031 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 031 002 ecce vocavi ex nomine Beselehel filium Uri filii Hur de tribu Iuda 002 EXO 031 003 et implevi eum spiritu Dei sapientia intellegentia et scientia in omni opere 002 EXO 031 004 ad excogitandum fabre quicquid fieri potest ex auro et argento et aere 002 EXO 031 005 marmore et gemmis et diversitate lignorum 002 EXO 031 006 dedique ei socium Hooliab filium Achisamech de tribu Dan et in corde omnis eruditi posui sapientiam ut faciant cuncta quae praecepi tibi 002 EXO 031 007 tabernaculum foederis et arcam testimonii et propitiatorium quod super eam est et cuncta vasa tabernaculi 002 EXO 031 008 mensamque et vasa eius candelabrum purissimum cum vasis suis et altaria thymiamatis 002 EXO 031 009 et holocausti et omnia vasa eorum labium cum basi sua 002 EXO 031 010 vestes sanctas in ministerio Aaron sacerdoti et filiis eius ut fungantur officio suo in sacris 002 EXO 031 011 oleum unctionis et thymiama aromatum in sanctuario omnia quae praecepi tibi facient 002 EXO 031 012 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 031 013 loquere filiis Israhel et dices ad eos videte ut sabbatum meum custodiatis quia signum est inter me et vos in generationibus vestris ut sciatis quia ego Dominus qui sanctifico vos 002 EXO 031 014 custodite sabbatum sanctum est enim vobis qui polluerit illud morte morietur qui fecerit in eo opus peribit anima illius de medio populi sui 002 EXO 031 015 sex diebus facietis opus in die septimo sabbatum est requies sancta Domino omnis qui fecerit opus in hac die morietur 002 EXO 031 016 custodiant filii Israhel sabbatum et celebrent illud in generationibus suis pactum est sempiternum 002 EXO 031 017 inter me et filios Israhel signumque perpetuum sex enim diebus fecit Dominus caelum et terram et in septimo ab opere cessavit 002 EXO 031 018 dedit quoque Mosi conpletis huiuscemodi sermonibus in monte Sinai duas tabulas testimonii lapideas scriptas digito Dei 002 EXO 032 001 videns autem populus quod moram faceret descendendi de monte Moses congregatus adversus Aaron ait surge fac nobis deos qui nos praecedant Mosi enim huic viro qui nos eduxit de terra Aegypti ignoramus quid acciderit 002 EXO 032 002 dixitque ad eos Aaron tollite inaures aureas de uxorum filiorumque et filiarum vestrarum auribus et adferte ad me 002 EXO 032 003 fecit populus quae iusserat deferens inaures ad Aaron 002 EXO 032 004 quas cum ille accepisset formavit opere fusorio et fecit ex eis vitulum conflatilem dixeruntque hii sunt dii tui Israhel qui te eduxerunt de terra Aegypti 002 EXO 032 005 quod cum vidisset Aaron aedificavit altare coram eo et praeconis voce clamavit dicens cras sollemnitas Domini est 002 EXO 032 006 surgentesque mane obtulerunt holocausta et hostias pacificas et sedit populus comedere ac bibere et surrexerunt ludere 002 EXO 032 007 locutus est autem Dominus ad Mosen vade descende peccavit populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti 002 EXO 032 008 recesserunt cito de via quam ostendisti eis feceruntque sibi vitulum conflatilem et adoraverunt atque immolantes ei hostias dixerunt isti sunt dii tui Israhel qui te eduxerunt de terra Aegypti 002 EXO 032 009 rursumque ait Dominus ad Mosen cerno quod populus iste durae cervicis sit 002 EXO 032 010 dimitte me ut irascatur furor meus contra eos et deleam eos faciamque te in gentem magnam 002 EXO 032 011 Moses autem orabat Dominum Deum suum dicens cur Domine irascitur furor tuus contra populum tuum quem eduxisti de terra Aegypti in fortitudine magna et in manu robusta 002 EXO 032 012 ne quaeso dicant Aegyptii callide eduxit eos ut interficeret in montibus et deleret e terra quiescat ira tua et esto placabilis super nequitia populi tui 002 EXO 032 013 recordare Abraham Isaac et Israhel servorum tuorum quibus iurasti per temet ipsum dicens multiplicabo semen vestrum sicut stellas caeli et universam terram hanc de qua locutus sum dabo semini vestro et possidebitis eam semper 002 EXO 032 014 placatusque est Dominus ne faceret malum quod locutus fuerat adversus populum suum 002 EXO 032 015 et reversus est Moses de monte portans duas tabulas testimonii manu scriptas ex utraque parte 002 EXO 032 016 et factas opere Dei scriptura quoque Dei erat sculpta in tabulis 002 EXO 032 017 audiens autem Iosue tumultum populi vociferantis dixit ad Mosen ululatus pugnae auditur in castris 002 EXO 032 018 qui respondit non est clamor adhortantium ad pugnam neque vociferatio conpellentium ad fugam sed vocem cantantium ego audio 002 EXO 032 019 cumque adpropinquasset ad castra vidit vitulum et choros iratusque valde proiecit de manu tabulas et confregit eas ad radices montis 002 EXO 032 020 arripiensque vitulum quem fecerant conbusit et contrivit usque ad pulverem quem sparsit in aqua et dedit ex eo potum filiis Israhel 002 EXO 032 021 dixitque ad Aaron quid tibi fecit hic populus ut induceres super eum peccatum maximum 002 EXO 032 022 cui ille respondit ne indignetur dominus meus tu enim nosti populum istum quod pronus sit ad malum 002 EXO 032 023 dixerunt mihi fac nobis deos qui praecedant nos huic enim Mosi qui nos eduxit de terra Aegypti nescimus quid acciderit 002 EXO 032 024 quibus ego dixi quis vestrum habet aurum tulerunt et dederunt mihi et proieci illud in ignem egressusque est hic vitulus 002 EXO 032 025 videns ergo Moses populum quod esset nudatus spoliaverat enim eum Aaron propter ignominiam sordis et inter hostes nudum constituerat 002 EXO 032 026 et stans in porta castrorum ait si quis est Domini iungatur mihi congregatique sunt ad eum omnes filii Levi 002 EXO 032 027 quibus ait haec dicit Dominus Deus Israhel ponat vir gladium super femur suum ite et redite de porta usque ad portam per medium castrorum et occidat unusquisque fratrem et amicum et proximum suum 002 EXO 032 028 fecerunt filii Levi iuxta sermonem Mosi cecideruntque in die illo quasi tria milia hominum 002 EXO 032 029 et ait Moses consecrastis manus vestras hodie Domino unusquisque in filio et fratre suo ut detur vobis benedictio 002 EXO 032 030 facto autem die altero locutus est Moses ad populum peccastis peccatum maximum ascendam ad Dominum si quo modo eum quivero deprecari pro scelere vestro 002 EXO 032 031 reversusque ad Dominum ait obsecro peccavit populus iste peccatum magnum feceruntque sibi deos aureos aut dimitte eis hanc noxam 002 EXO 032 032 aut si non facis dele me de libro tuo quem scripsisti 002 EXO 032 033 cui respondit Dominus qui peccaverit mihi delebo eum de libro meo 002 EXO 032 034 tu autem vade et duc populum istum quo locutus sum tibi angelus meus praecedet te ego autem in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum 002 EXO 032 035 percussit ergo Dominus populum pro reatu vituli quem fecit Aaron 002 EXO 033 001 locutusque est Dominus ad Mosen vade ascende de loco isto tu et populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti in terram quam iuravi Abraham Isaac et Iacob dicens semini tuo dabo eam 002 EXO 033 002 et mittam praecursorem tui angelum ut eiciam Chananeum et Amorreum et Hettheum et Ferezeum et Eveum et Iebuseum 002 EXO 033 003 et intres in terram fluentem lacte et melle non enim ascendam tecum quia populus durae cervicis est ne forte disperdam te in via 002 EXO 033 004 audiens populus sermonem hunc pessimum luxit et nullus ex more indutus est cultu suo 002 EXO 033 005 dixitque Dominus ad Mosen loquere filiis Israhel populus durae cervicis es semel ascendam in medio tui et delebo te iam nunc depone ornatum tuum ut sciam quid faciam tibi 002 EXO 033 006 deposuerunt ergo filii Israhel ornatum suum a monte Horeb 002 EXO 033 007 Moses quoque tollens tabernaculum tetendit extra castra procul vocavitque nomen eius tabernaculum foederis et omnis populus qui habebat aliquam quaestionem egrediebatur ad tabernaculum foederis extra castra 002 EXO 033 008 cumque egrederetur Moses ad tabernaculum surgebat universa plebs et stabat unusquisque in ostio papilionis sui aspiciebantque tergum Mosi donec ingrederetur tentorium 002 EXO 033 009 ingresso autem illo tabernaculum foederis descendebat columna nubis et stabat ad ostium loquebaturque cum Mosi 002 EXO 033 010 cernentibus universis quod columna nubis staret ad ostium tabernaculi stabantque ipsi et adorabant per fores tabernaculorum suorum 002 EXO 033 011 loquebatur autem Dominus ad Mosen facie ad faciem sicut loqui solet homo ad amicum suum cumque ille reverteretur in castra minister eius Iosue filius Nun puer non recedebat de tabernaculo 002 EXO 033 012 dixit autem Moses ad Dominum praecipis ut educam populum istum et non indicas mihi quem missurus es mecum praesertim cum dixeris novi te ex nomine et invenisti gratiam coram me 002 EXO 033 013 si ergo inveni gratiam in conspectu tuo ostende mihi viam tuam ut sciam te et inveniam gratiam ante oculos tuos respice populum tuum gentem hanc 002 EXO 033 014 dixitque Dominus facies mea praecedet te et requiem dabo tibi 002 EXO 033 015 et ait Moses si non tu ipse praecedes ne educas nos de loco isto 002 EXO 033 016 in quo enim scire poterimus ego et populus tuus invenisse nos gratiam in conspectu tuo nisi ambulaveris nobiscum ut glorificemur ab omnibus populis qui habitant super terram 002 EXO 033 017 dixit autem Dominus ad Mosen et verbum istud quod locutus es faciam invenisti enim gratiam coram me et te ipsum novi ex nomine 002 EXO 033 018 qui ait ostende mihi gloriam tuam 002 EXO 033 019 respondit ego ostendam omne bonum tibi et vocabo in nomine Domini coram te et miserebor cui voluero et clemens ero in quem mihi placuerit 002 EXO 033 020 rursumque ait non poteris videre faciem meam non enim videbit me homo et vivet 002 EXO 033 021 et iterum ecce inquit est locus apud me stabis super petram 002 EXO 033 022 cumque transibit gloria mea ponam te in foramine petrae et protegam dextera mea donec transeam 002 EXO 033 023 tollamque manum meam et videbis posteriora mea faciem autem meam videre non poteris 002 EXO 034 001 ac deinceps praecide ait tibi duas tabulas lapideas instar priorum et scribam super eas verba quae habuerunt tabulae quas fregisti 002 EXO 034 002 esto paratus mane ut ascendas statim in montem Sinai stabisque mecum super verticem montis 002 EXO 034 003 nullus ascendat tecum nec videatur quispiam per totum montem boves quoque et oves non pascantur e contra 002 EXO 034 004 excidit ergo duas tabulas lapideas quales ante fuerant et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai sicut ei praeceperat Dominus portans secum tabulas 002 EXO 034 005 cumque descendisset Dominus per nubem stetit Moses cum eo invocans nomen Domini 002 EXO 034 006 quo transeunte coram eo ait Dominator Domine Deus misericors et clemens patiens et multae miserationis ac verus 002 EXO 034 007 qui custodis misericordiam in milia qui aufers iniquitatem et scelera atque peccata nullusque apud te per se innocens est qui reddis iniquitatem patrum in filiis ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem 002 EXO 034 008 festinusque Moses curvatus est pronus in terram et adorans 002 EXO 034 009 ait si inveni gratiam in conspectu tuo Domine obsecro ut gradiaris nobiscum populus enim durae cervicis est et auferas iniquitates nostras atque peccata nosque possideas 002 EXO 034 010 respondit Dominus ego inibo pactum videntibus cunctis signa faciam quae numquam sunt visa super terram nec in ullis gentibus ut cernat populus in cuius es medio opus Domini terribile quod facturus sum 002 EXO 034 011 observa cuncta quae hodie mando tibi ego ipse eiciam ante faciem tuam Amorreum et Chananeum et Hettheum Ferezeum quoque et Eveum et Iebuseum 002 EXO 034 012 cave ne umquam cum habitatoribus terrae illius iungas amicitias quae tibi sint in ruinam 002 EXO 034 013 sed aras eorum destrue confringe statuas lucosque succide 002 EXO 034 014 noli adorare deum alienum Dominus Zelotes nomen eius Deus est aemulator 002 EXO 034 015 ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum ne cum fornicati fuerint cum diis suis et adoraverint simulacra eorum vocet te quispiam ut comedas de immolatis 002 EXO 034 016 nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis ne postquam ipsae fuerint fornicatae fornicari faciant et filios tuos in deos suos 002 EXO 034 017 deos conflatiles non facies tibi 002 EXO 034 018 sollemnitatem azymorum custodies septem diebus vesceris azymis sicut praecepi tibi in tempore mensis novorum mense enim verni temporis egressus es de Aegypto 002 EXO 034 019 omne quod aperit vulvam generis masculini meum erit de cunctis animantibus tam de bubus quam de ovibus meum erit 002 EXO 034 020 primogenitum asini redimes ove sin autem nec pretium pro eo dederis occidetur primogenitum filiorum tuorum redimes nec apparebis in conspectu meo vacuus 002 EXO 034 021 sex diebus operaberis die septimo cessabis arare et metere 002 EXO 034 022 sollemnitatem ebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuae triticeae et sollemnitatem quando redeunte anni tempore cuncta conduntur 002 EXO 034 023 tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini Dei Israhel 002 EXO 034 024 cum enim tulero gentes a facie tua et dilatavero terminos tuos nullus insidiabitur terrae tuae ascendente te et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno 002 EXO 034 025 non immolabis super fermento sanguinem hostiae meae neque residebit mane de victima sollemnitatis phase 002 EXO 034 026 primitias frugum terrae tuae offeres in domum Domini Dei tui non coques hedum in lacte matris suae 002 EXO 034 027 dixitque Dominus ad Mosen scribe tibi verba haec quibus et tecum et cum Israhel pepigi foedus 002 EXO 034 028 fecit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes panem non comedit et aquam non bibit et scripsit in tabulis verba foederis decem 002 EXO 034 029 cumque descenderet Moses de monte Sinai tenebat duas tabulas testimonii et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Dei 002 EXO 034 030 videntes autem Aaron et filii Israhel cornutam Mosi faciem timuerunt prope accedere 002 EXO 034 031 vocatique ab eo reversi sunt tam Aaron quam principes synagogae et postquam locutus est 002 EXO 034 032 venerunt ad eum etiam omnes filii Israhel quibus praecepit cuncta quae audierat a Domino in monte Sinai 002 EXO 034 033 impletisque sermonibus posuit velamen super faciem suam 002 EXO 034 034 quod ingressus ad Dominum et loquens cum eo auferebat donec exiret et tunc loquebatur ad filios Israhel omnia quae sibi fuerant imperata 002 EXO 034 035 qui videbant faciem egredientis Mosi esse cornutam sed operiebat rursus ille faciem suam si quando loquebatur ad eos 002 EXO 035 001 igitur congregata omni turba filiorum Israhel dixit ad eos haec sunt quae iussit Dominus fieri 002 EXO 035 002 sex diebus facietis opus septimus dies erit vobis sanctus sabbatum et requies Domini qui fecerit opus in eo occidetur 002 EXO 035 003 non succendetis ignem in omnibus habitaculis vestris per diem sabbati 002 EXO 035 004 et ait Moses ad omnem catervam filiorum Israhel iste est sermo quem praecepit Dominus dicens 002 EXO 035 005 separate apud vos primitias Domino omnis voluntarius et proni animi offerat eas Domino aurum et argentum et aes 002 EXO 035 006 hyacinthum purpuram coccumque bis tinctum et byssum pilos caprarum 002 EXO 035 007 et pelles arietum rubricatas et ianthinas 002 EXO 035 008 ligna setthim 002 EXO 035 009 et oleum ad luminaria concinnanda et ut conficiatur unguentum et thymiama suavissimum 002 EXO 035 010 lapides onychinos et gemmas ad ornatum superumeralis et rationalis 002 EXO 035 011 quisquis vestrum est sapiens veniat et faciat quod Dominus imperavit 002 EXO 035 012 tabernaculum scilicet et tectum eius atque operimentum anulos et tabulata cum vectibus paxillos et bases 002 EXO 035 013 arcam et vectes propitiatorium et velum quod ante illud oppanditur 002 EXO 035 014 mensam cum vectibus et vasis et propositionis panibus 002 EXO 035 015 candelabrum ad luminaria sustentanda vasa illius et lucernas et oleum ad nutrimenta ignium 002 EXO 035 016 altare thymiamatis et vectes oleum unctionis et thymiama ex aromatibus tentorium ad ostium tabernaculi 002 EXO 035 017 altare holocausti et craticulam eius aeneam cum vectibus et vasis suis labrum et basim eius 002 EXO 035 018 cortinas atrii cum columnis et basibus tentorium in foribus vestibuli 002 EXO 035 019 paxillos tabernaculi et atrii cum funiculis suis 002 EXO 035 020 vestimenta quorum usus est in ministerio sanctuarii vestes Aaron pontificis ac filiorum eius ut sacerdotio fungantur mihi 002 EXO 035 021 egressaque omnis multitudo filiorum Israhel de conspectu Mosi 002 EXO 035 022 obtulit mente promptissima atque devota primitias Domino ad faciendum opus tabernaculi testimonii quicquid in cultum et ad vestes sanctas necessarium erat 002 EXO 035 023 viri cum mulieribus praebuerunt armillas et inaures anulos et dextralia omne vas aureum in donaria Domini separatum est 002 EXO 035 024 si quis habuit hyacinthum purpuram coccumque bis tinctum byssum et pilos caprarum pelles arietum rubricatas et ianthinas 002 EXO 035 025 argenti et aeris metalla obtulerunt Domino lignaque setthim in varios usus 002 EXO 035 026 sed et mulieres doctae dederunt quae neverant hyacinthum purpuram et vermiculum ac byssum 002 EXO 035 027 et pilos caprarum sponte propria cuncta tribuentes 002 EXO 035 028 principes vero obtulerunt lapides onychinos et gemmas ad superumerale et rationale 002 EXO 035 029 aromataque et oleum ad luminaria concinnanda et ad praeparandum unguentum ac thymiama odoris suavissimi conponendum 002 EXO 035 030 omnes viri et mulieres mente devota obtulerunt donaria ut fierent opera quae iusserat Dominus per manum Mosi cuncti filii Israhel voluntaria Domino dedicaverunt 002 EXO 035 031 dixitque Moses ad filios Israhel ecce vocavit Dominus ex nomine Beselehel filium Uri filii Hur de tribu Iuda 002 EXO 035 032 implevitque eum spiritu Dei sapientiae et intellegentiae et scientiae omni doctrina 002 EXO 035 033 ad excogitandum et faciendum opus in auro et argento et aere sculpendisque lapidibus et opere carpentario quicquid fabre adinveniri potest 002 EXO 035 034 dedit in corde eius Hooliab quoque filium Achisamech de tribu Dan 002 EXO 035 035 ambos erudivit sapientia ut faciant opera abietarii polymitarii ac plumarii de hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso et texant omnia ac nova quaeque repperiant 002 EXO 036 001 fecit ergo Beselehel et Hooliab et omnis vir sapiens quibus dedit Dominus sapientiam et intellectum ut scirent fabre operari quae in usus sanctuarii necessaria sunt et quae praecepit Dominus 002 EXO 036 002 cumque vocasset eos Moses et omnem eruditum virum cui dederat Deus sapientiam et qui sponte sua obtulerant se ad faciendum opus 002 EXO 036 003 tradidit eis universa donaria filiorum Israhel qui cum instarent operi cotidie mane vota populus offerebat 002 EXO 036 004 unde artifices venire conpulsi 002 EXO 036 005 dixerunt Mosi plus offert populus quam necessarium est 002 EXO 036 006 iussit ergo Moses praeconis voce cantari nec vir nec mulier quicquam ultra offerat in opere sanctuarii sicque cessatum est a muneribus offerendis 002 EXO 036 007 eo quod oblata sufficerent et superabundarent 002 EXO 036 008 feceruntque omnes corde sapientes ad explendum opus tabernaculi cortinas decem de bysso retorta et hyacintho et purpura coccoque bis tincto opere vario et arte polymita 002 EXO 036 009 quarum una habebat in longitudine viginti octo cubitos et in latitudine quattuor una mensura erat omnium cortinarum 002 EXO 036 010 coniunxitque cortinas quinque alteram alteri et alias quinque sibi invicem copulavit 002 EXO 036 011 fecit et ansas hyacinthinas in ora cortinae unius ex utroque latere et in ora cortinae alterius similiter 002 EXO 036 012 ut contra se invicem venirent ansae et mutuo iungerentur 002 EXO 036 013 unde et quinquaginta fudit circulos aureos qui morderent cortinarum ansas et fieret unum tabernaculum 002 EXO 036 014 fecit et saga undecim de pilis caprarum ad operiendum tectum tabernaculi 002 EXO 036 015 unum sagum habebat in longitudine cubitos triginta et in latitudine cubitos quattuor unius mensurae erant omnia saga 002 EXO 036 016 quorum quinque iunxit seorsum et sex alia separatim 002 EXO 036 017 fecitque ansas quinquaginta in ora sagi unius et quinquaginta in ora sagi alterius ut sibi invicem iungerentur 002 EXO 036 018 et fibulas aeneas quinquaginta quibus necteretur tectum et unum pallium ex omnibus sagis fieret 002 EXO 036 019 fecit et opertorium tabernaculi de pellibus arietum rubricatis aliudque desuper velamentum de pellibus ianthinis 002 EXO 036 020 fecit et tabulas tabernaculi de lignis setthim stantes 002 EXO 036 021 decem cubitorum erat longitudo tabulae unius et unum ac semis cubitum latitudo retinebat 002 EXO 036 022 binae incastraturae erant per singulas tabulas ut altera alteri iungeretur sic fecit in omnibus tabulis tabernaculi 002 EXO 036 023 e quibus viginti ad plagam meridianam erant contra austrum 002 EXO 036 024 cum quadraginta basibus argenteis duae bases sub una tabula ponebantur ex utraque angulorum parte ubi incastraturae laterum in angulis terminantur 002 EXO 036 025 ad plagam quoque tabernaculi quae respicit ad aquilonem fecit viginti tabulas 002 EXO 036 026 cum quadraginta argenteis basibus duas bases per singulas tabulas 002 EXO 036 027 contra occidentem vero id est ad eam partem tabernaculi quae mare respicit fecit sex tabulas 002 EXO 036 028 et duas alias per singulos angulos tabernaculi retro 002 EXO 036 029 quae iunctae erant deorsum usque sursum et in unam conpagem pariter ferebantur ita fecit ex utraque parte per angulos 002 EXO 036 030 ut octo essent simul tabulae et haberent bases argenteas sedecim binas scilicet bases sub singulis tabulis 002 EXO 036 031 fecit et vectes de lignis setthim quinque ad continendas tabulas unius lateris tabernaculi 002 EXO 036 032 et quinque alios ad alterius lateris tabulas coaptandas et extra hos quinque alios vectes ad occidentalem plagam tabernaculi contra mare 002 EXO 036 033 fecit quoque vectem alium qui per medias tabulas ab angulo usque ad angulum perveniret 002 EXO 036 034 ipsa autem tabulata deauravit et circulos eorum fecit aureos per quos vectes induci possint quos et ipsos aureis lamminis operuit 002 EXO 036 035 fecit et velum de hyacintho purpura vermiculo ac bysso retorta opere polymitario varium atque distinctum 002 EXO 036 036 et quattuor columnas de lignis setthim quas cum capitibus deauravit fusis basibus earum argenteis 002 EXO 036 037 fecit et tentorium in introitu tabernaculi ex hyacintho purpura vermiculo byssoque retorta opere plumarii 002 EXO 036 038 et columnas quinque cum capitibus suis quas operuit auro basesque earum fudit aeneas 002 EXO 037 001 fecit autem Beselehel et arcam de lignis setthim habentem duos semis cubitos in longitudinem et cubitum ac semissem in latitudinem altitudo quoque uno cubito fuit et dimidio vestivitque eam auro purissimo intus ac foris 002 EXO 037 002 et fecit illi coronam auream per gyrum 002 EXO 037 003 conflans quattuor anulos aureos per quattuor angulos eius duos anulos in latere uno et duos in altero 002 EXO 037 004 vectes quoque fecit de lignis setthim quos vestivit auro 002 EXO 037 005 et quos misit in anulos qui erant in lateribus arcae ad portandum eam 002 EXO 037 006 fecit et propitiatorium id est oraculum de auro mundissimo duorum cubitorum et dimidio in longitudine et cubito ac semisse in latitudine 002 EXO 037 007 duos etiam cherubin ex auro ductili quos posuit ex utraque parte propitiatorii 002 EXO 037 008 cherub unum in summitate huius partis et cherub alterum in summitate partis alterius duos cherubin in singulis summitatibus propitiatorii 002 EXO 037 009 extendentes alas et tegentes propitiatorium seque mutuo et illud respectantes 002 EXO 037 010 fecit et mensam de lignis setthim in longitudine duorum cubitorum et in latitudine unius cubiti quae habebat in altitudine cubitum ac semissem 002 EXO 037 011 circumdeditque eam auro mundissimo et fecit illi labium aureum per gyrum 002 EXO 037 012 ipsique labio coronam interrasilem quattuor digitorum et super eandem alteram coronam auream 002 EXO 037 013 fudit et quattuor circulos aureos quos posuit in quattuor angulis per singulos pedes mensae 002 EXO 037 014 contra coronam misitque in eos vectes ut possit mensa portari 002 EXO 037 015 ipsos quoque vectes fecit de lignis setthim et circumdedit eos auro 002 EXO 037 016 et vasa ad diversos usus mensae acetabula fialas cyatos et turibula ex auro puro in quibus offerenda sunt liba 002 EXO 037 017 fecit et candelabrum ductile de auro mundissimo de cuius vecte calami scyphi spherulae ac lilia procedebant 002 EXO 037 018 sex in utroque latere tres calami ex parte una et tres ex altera 002 EXO 037 019 tres scyphi in nucis modum per calamos singulos spherulaeque simul et lilia et tres scyphi instar nucis in calamo altero spherulaeque simul et lilia aequum erat opus sex calamorum qui procedebant de stipite candelabri 002 EXO 037 020 in ipso autem vecte erant quattuor scyphi in nucis modum spherulaeque per singulos et lilia 002 EXO 037 021 et spherae sub duobus calamis per loca tria qui simul sex fiunt calami procedentes de vecte uno 002 EXO 037 022 et spherae igitur et calami ex ipso erant universa ductilia de auro purissimo 002 EXO 037 023 fecit et lucernas septem cum emunctoriis suis et vasa ubi quae emuncta sunt extinguuntur de auro mundissimo 002 EXO 037 024 talentum auri adpendebat candelabrum cum omnibus vasis suis 002 EXO 037 025 fecit et altare thymiamatis de lignis setthim habens per quadrum singulos cubitos et in altitudine duos e cuius angulis procedebant cornua 002 EXO 037 026 vestivitque illud auro purissimo cum craticula ac parietibus et cornibus 002 EXO 037 027 fecitque ei coronam aureolam per gyrum et duos anulos aureos sub corona per singula latera ut mittantur in eos vectes et possit altare portari 002 EXO 037 028 ipsos autem vectes fecit de lignis setthim et operuit lamminis aureis 002 EXO 037 029 conposuit et oleum ad sanctificationis unguentum et thymiama de aromatibus mundissimis opere pigmentarii 002 EXO 038 001 fecit et altare holocausti de lignis setthim quinque cubitorum per quadrum et trium in altitudine 002 EXO 038 002 cuius cornua de angulis procedebant operuitque illud aeneis lamminis 002 EXO 038 003 et in usus eius paravit ex aere vasa diversa lebetas forcipes fuscinulas uncinos et ignium receptacula 002 EXO 038 004 craticulamque eius in modum retis fecit aeneam et subter eam in altaris medio arulam 002 EXO 038 005 fusis quattuor anulis per totidem retiaculi summitates ad inmittendos vectes ad portandum 002 EXO 038 006 quos et ipsos fecit de lignis setthim et operuit lamminis aeneis 002 EXO 038 007 induxitque in circulos qui in altaris lateribus eminebant ipsum autem altare non erat solidum sed cavum ex tabulis et intus vacuum 002 EXO 038 008 fecit et labrum aeneum cum base sua de speculis mulierum quae excubabant in ostio tabernaculi 002 EXO 038 009 et atrium in cuius australi plaga erant tentoria de bysso retorta cubitorum centum 002 EXO 038 010 columnae aeneae viginti cum basibus suis capita columnarum et tota operis celatura argentea 002 EXO 038 011 aeque ad septentrionalis plagam tentoria columnae basesque et capita columnarum eiusdem et mensurae et operis ac metalli erant 002 EXO 038 012 in ea vero plaga quae occidentem respicit fuere tentoria cubitorum quinquaginta columnae decem cum basibus suis aeneae et capita columnarum celata argentea 002 EXO 038 013 porro contra orientem quinquaginta cubitorum paravit tentoria 002 EXO 038 014 e quibus quindecim cubitos columnarum trium cum basibus suis unum tenebat latus 002 EXO 038 015 et in parte altera quia utraque introitum tabernaculi facit quindecim aeque cubitorum erant tentoria columnae tres et bases totidem 002 EXO 038 016 cuncta atrii tentoria byssus torta texuerat 002 EXO 038 017 bases columnarum fuere aeneae capita autem earum cum celaturis suis argentea sed et ipsas columnas atrii vestivit argento 002 EXO 038 018 et in introitu eius opere plumario fecit tentorium ex hyacintho purpura vermiculo ac bysso retorta quod habebat viginti cubitos in longitudine altitudo vero quinque cubitorum erat iuxta mensuram quam cuncta atrii habebant tentoria 002 EXO 038 019 columnae autem ingressus fuere quattuor cum basibus aeneis capitaque earum et celaturae argenteae 002 EXO 038 020 paxillos quoque tabernaculi et atrii per gyrum fecit aeneos 002 EXO 038 021 haec sunt instrumenta tabernaculi testimonii quae numerata sunt iuxta praeceptum Mosi in caerimonias Levitarum per manum Ithamar filii Aaron sacerdotis 002 EXO 038 022 quas Beselehel filius Uri filii Hur de tribu Iuda Domino per Mosen iubente conpleverat 002 EXO 038 023 iuncto sibi socio Hooliab filio Achisamech de tribu Dan qui et ipse artifex lignorum egregius fuit et polymitarius atque plumarius ex hyacintho purpura vermiculo et bysso 002 EXO 038 024 omne aurum quod expensum est in opere sanctuarii et quod oblatum in donariis viginti novem talentorum fuit et septingentorum triginta siclorum ad mensuram sanctuarii 002 EXO 038 025 oblatum est autem ab his qui transierant ad numerum a viginti annis et supra de sescentis tribus milibus et quingentis quinquaginta armatorum 002 EXO 038 026 fuerunt praeterea centum talenta argenti e quibus conflatae sunt bases sanctuarii et introitus ubi velum pendet 002 EXO 038 027 centum bases factae sunt de talentis centum singulis talentis per bases singulas supputatis 002 EXO 038 028 de mille autem septingentis et septuaginta quinque fecit capita columnarum quas et ipsas vestivit argento 002 EXO 038 029 aeris quoque oblata sunt talenta septuaginta duo milia et quadringenti supra sicli 002 EXO 038 030 ex quibus fusae sunt bases in introitu tabernaculi testimonii et altare aeneum cum craticula sua omniaque vasa quae ad usum eius pertinent 002 EXO 038 031 et bases atrii tam in circuitu quam in ingressu eius et paxilli tabernaculi atque atrii per gyrum 002 EXO 039 001 de hyacintho vero et purpura vermiculo ac bysso fecit vestes quibus indueretur Aaron quando ministrabat in sanctis sicut praecepit Dominus Mosi 002 EXO 039 002 fecit igitur superumerale de auro hyacintho et purpura coccoque bis tincto et bysso retorta 002 EXO 039 003 opere polymitario inciditque bratteas aureas et extenuavit in fila ut possint torqueri cum priorum colorum subtemine 002 EXO 039 004 duasque oras sibi invicem copulatas in utroque latere summitatum 002 EXO 039 005 et balteum ex hisdem coloribus sicut praeceperat Dominus Mosi 002 EXO 039 006 paravit et duos lapides onychinos adstrictos et inclusos auro et sculptos arte gemmaria nominibus filiorum Israhel 002 EXO 039 007 posuitque eos in lateribus superumeralis in monumentum filiorum Israhel sicut praeceperat Dominus Mosi 002 EXO 039 008 fecit et rationale opere polymito iuxta opus superumeralis ex auro hyacintho purpura coccoque bis tincto et bysso retorta 002 EXO 039 009 quadrangulum duplex mensurae palmi 002 EXO 039 010 et posuit in eo gemmarum ordines quattuor in primo versu erat sardius topazius zmaragdus 002 EXO 039 011 in secundo carbunculus sapphyrus iaspis 002 EXO 039 012 in tertio ligyrius achates amethistus 002 EXO 039 013 in quarto chrysolitus onychinus berillus circumdati et inclusi auro per ordines suos 002 EXO 039 014 ipsique lapides duodecim sculpti erant nominibus duodecim tribuum Israhel singuli per nomina singulorum 002 EXO 039 015 fecerunt in rationali et catenulas sibi invicem coherentes de auro purissimo 002 EXO 039 016 et duos uncinos totidemque anulos aureos porro anulos posuerunt in utroque latere rationalis 002 EXO 039 017 e quibus penderent duae catenae aureae quas inseruerunt uncinis qui in superumeralis angulis eminebant 002 EXO 039 018 haec et ante et retro ita conveniebant sibi ut superumerale et rationale mutuo necterentur 002 EXO 039 019 stricta ad balteum et anulis fortius copulata quos iungebat vitta hyacinthina ne laxe fluerent et a se invicem moverentur sicut praecepit Dominus Mosi 002 EXO 039 020 fecerunt quoque tunicam superumeralis totam hyacinthinam 002 EXO 039 021 et capitium in superiori parte contra medium oramque per gyrum capitii textilem 002 EXO 039 022 deorsum autem ad pedes mala punica ex hyacintho purpura vermiculo ac bysso retorta 002 EXO 039 023 et tintinabula de auro mundissimo quae posuerunt inter mala granata in extrema parte tunicae per gyrum 002 EXO 039 024 tintinabulum aureum et malum punicum quibus ornatus incedebat pontifex quando ministerio fungebatur sicut praecepit Dominus Mosi 002 EXO 039 025 fecerunt et tunicas byssinas opere textili Aaron et filiis eius 002 EXO 039 026 et mitras cum coronulis suis ex bysso 002 EXO 039 027 feminalia quoque linea byssina 002 EXO 039 028 cingulum vero de bysso retorta hyacintho purpura ac vermiculo distinctum arte plumaria sicut praecepit Dominus Mosi 002 EXO 039 029 fecerunt et lamminam sacrae venerationis de auro purissimo scripseruntque in ea opere gemmario Sanctum Domini 002 EXO 039 030 et strinxerunt eam cum mitra vitta hyacinthina sicut praecepit Dominus Mosi 002 EXO 039 031 perfectum est igitur omne opus tabernaculi et tecti testimonii feceruntque filii Israhel cuncta quae praeceperat Dominus Mosi 002 EXO 039 032 et obtulerunt tabernaculum et tectum et universam supellectilem anulos tabulas vectes columnas ac bases 002 EXO 039 033 opertorium de pellibus arietum rubricatis et aliud operimentum de ianthinis pellibus 002 EXO 039 034 velum arcam vectes propitiatorium 002 EXO 039 035 mensam cum vasis et propositionis panibus 002 EXO 039 036 candelabrum lucernas et utensilia eorum cum oleo 002 EXO 039 037 altare aureum et unguentum thymiama ex aromatibus 002 EXO 039 038 et tentorium in introitu tabernaculi 002 EXO 039 039 altare aeneum retiaculum vectes et vasa eius omnia labrum cum basi sua tentoria atrii et columnas cum basibus suis 002 EXO 039 040 tentorium in introitu atrii funiculosque illius et paxillos nihil ex vasis defuit quae in ministerium tabernaculi et in tectum foederis iussa sunt fieri 002 EXO 039 041 vestes quoque quibus sacerdotes utuntur in sanctuario Aaron scilicet et filii eius 002 EXO 039 042 obtulerunt filii Israhel sicut praeceperat Dominus 002 EXO 039 043 quae postquam Moses cuncta vidit expleta benedixit eis 002 EXO 040 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 002 EXO 040 002 mense primo die prima mensis eriges tabernaculum testimonii 002 EXO 040 003 et pones in eo arcam dimittesque ante illam velum 002 EXO 040 004 et inlata mensa pones super eam quae rite praecepta sunt candelabrum stabit cum lucernis suis 002 EXO 040 005 et altare aureum in quo adoletur incensum coram arca testimonii tentorium in introitu tabernaculi pones 002 EXO 040 006 et ante illud altare holocausti 002 EXO 040 007 labrum inter altare et tabernaculum quod implebis aqua 002 EXO 040 008 circumdabisque atrium tentoriis et ingressum eius 002 EXO 040 009 et adsumpto unctionis oleo ungues tabernaculum cum vasis suis ut sanctificentur 002 EXO 040 010 altare holocausti et omnia vasa eius 002 EXO 040 011 labrum cum basi sua omnia unctionis oleo consecrabis ut sint sancta sanctorum 002 EXO 040 012 adplicabisque Aaron et filios eius ad fores tabernaculi testimonii et lotos aqua 002 EXO 040 015 indues sanctis vestibus ut ministrent mihi et unctio eorum in sacerdotium proficiat sempiternum 002 EXO 040 016 fecitque Moses omnia quae praeceperat Dominus 002 EXO 040 017 igitur mense primo anni secundi in prima die mensis conlocatum est tabernaculum 002 EXO 040 018 erexitque illud Moses et posuit tabulas ac bases et vectes statuitque columnas 002 EXO 040 019 et expandit tectum super tabernaculum inposito desuper operimento sicut Dominus imperarat 002 EXO 040 020 posuit et testimonium in arca subditis infra vectibus et oraculum desuper 002 EXO 040 021 cumque intulisset arcam in tabernaculum adpendit ante eam velum ut expleret Domini iussionem 002 EXO 040 022 posuit et mensam in tabernaculo testimonii ad plagam septentrionalem extra velum 002 EXO 040 023 ordinatis coram propositionis panibus sicut praeceperat Dominus Mosi 002 EXO 040 024 posuit et candelabrum in tabernaculum testimonii e regione mensae in parte australi 002 EXO 040 025 locatis per ordinem lucernis iuxta praeceptum Domini 002 EXO 040 026 posuit et altare aureum sub tecto testimonii contra velum 002 EXO 040 027 et adolevit super eo incensum aromatum sicut iusserat Dominus 002 EXO 040 028 posuit et tentorium in introitu tabernaculi 002 EXO 040 029 et altare holocausti in vestibulo testimonii offerens in eo holocaustum et sacrificia ut Dominus imperarat 002 EXO 040 030 labrum quoque statuit inter tabernaculum testimonii et altare implens illud aqua 002 EXO 040 031 laveruntque Moses et Aaron ac filii eius manus suas et pedes 002 EXO 040 032 cum ingrederentur tectum foederis et accederent ad altare sicut praeceperat Dominus 002 EXO 040 033 erexit et atrium per gyrum tabernaculi et altaris ducto in introitu eius tentorio postquam cuncta perfecta sunt 002 EXO 040 034 operuit nubes tabernaculum testimonii et gloria Domini implevit illud 002 EXO 040 035 nec poterat Moses ingredi tectum foederis nube operiente omnia et maiestate Domini coruscante quia cuncta nubes operuerat 002 EXO 040 036 si quando nubes tabernaculum deserebat proficiscebantur filii Israhel per turmas suas 002 EXO 040 037 si pendebat desuper manebant in eodem loco 002 EXO 040 038 nubes quippe Domini incubabat per diem tabernaculo et ignis in nocte videntibus populis Israhel per cunctas mansiones suas # # BOOK 003 LEV Leviticus Leviticus 003 LEV 001 001 vocavit autem Mosen et locutus est ei Dominus de tabernaculo testimonii dicens 003 LEV 001 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos homo qui obtulerit ex vobis hostiam Domino de pecoribus id est de bubus et ovibus offerens victimas 003 LEV 001 003 si holocaustum fuerit eius oblatio ac de armento masculum inmaculatum offeret ad ostium tabernaculi testimonii ad placandum sibi Dominum 003 LEV 001 004 ponetque manus super caput hostiae et acceptabilis erit atque in expiationem eius proficiens 003 LEV 001 005 immolabitque vitulum coram Domino et offerent filii Aaron sacerdotes sanguinem eius fundentes super altaris circuitum quod est ante ostium tabernaculi 003 LEV 001 006 detractaque pelle hostiae artus in frusta concident 003 LEV 001 007 et subicient in altari ignem strue lignorum ante conposita 003 LEV 001 008 et membra quae caesa sunt desuper ordinantes caput videlicet et cuncta quae adherent iecori 003 LEV 001 009 intestinis et pedibus lotis aqua adolebitque ea sacerdos super altare in holocaustum et suavem odorem Domino 003 LEV 001 010 quod si de pecoribus oblatio est de ovibus sive de capris holocaustum anniculum et absque macula offeret 003 LEV 001 011 immolabitque ad latus altaris quod respicit ad aquilonem coram Domino sanguinem vero illius fundent super altare filii Aaron per circuitum 003 LEV 001 012 dividentque membra caput et omnia quae adherent iecori et inponent super ligna quibus subiciendus est ignis 003 LEV 001 013 intestina vero et pedes lavabunt aqua et oblata omnia adolebit sacerdos super altare in holocaustum et odorem suavissimum Domino 003 LEV 001 014 sin autem de avibus holocausti oblatio fuerit Domino de turturibus et pullis columbae 003 LEV 001 015 offeret eam sacerdos ad altare et retorto ad collum capite ac rupto vulneris loco decurrere faciet sanguinem super crepidinem altaris 003 LEV 001 016 vesiculam vero gutturis et plumas proiciet propter altare ad orientalem plagam in loco in quo cineres effundi solent 003 LEV 001 017 confringetque ascellas eius et non secabit nec ferro dividet eam et adolebit super altare lignis igne subposito holocaustum est et oblatio suavissimi odoris Domino 003 LEV 002 001 anima cum obtulerit oblationem sacrificii Domino simila erit eius oblatio fundetque super eam oleum et ponet tus 003 LEV 002 002 ac deferet ad filios Aaron sacerdotes quorum unus tollet pugillum plenum similae et olei ac totum tus et ponet memoriale super altare in odorem suavissimum Domino 003 LEV 002 003 quod autem reliquum fuerit de sacrificio erit Aaron et filiorum eius sanctum sanctorum de oblationibus Domini 003 LEV 002 004 cum autem obtuleris sacrificium coctum in clibano de simila panes scilicet absque fermento conspersos oleo et lagana azyma oleo lita 003 LEV 002 005 si oblatio tua fuerit de sartagine similae conspersae oleo et absque fermento 003 LEV 002 006 divides eam minutatim et fundes supra oleum 003 LEV 002 007 sin autem de craticula sacrificium aeque simila oleo conspergetur 003 LEV 002 008 quam offeres Domino tradens manibus sacerdotis 003 LEV 002 009 qui cum obtulerit eam tollet memoriale de sacrificio et adolebit super altare in odorem suavitatis Domino 003 LEV 002 010 quicquid autem reliquum est erit Aaron et filiorum eius sanctum sanctorum de oblationibus Domini 003 LEV 002 011 omnis oblatio quae offertur Domino absque fermento fiet nec quicquam fermenti ac mellis adolebitur in sacrificio Domini 003 LEV 002 012 primitias tantum eorum offeretis et munera super altare vero non ponentur in odorem suavitatis 003 LEV 002 013 quicquid obtuleris sacrificii sale condies nec auferes sal foederis Dei tui de sacrificio tuo in omni oblatione offeres sal 003 LEV 002 014 sin autem obtuleris munus primarum frugum tuarum Domino de spicis adhuc virentibus torres eas igni et confringes in morem farris et sic offeres primitias tuas Domino 003 LEV 002 015 fundens supra oleum et tus inponens quia oblatio Domini est 003 LEV 002 016 de qua adolebit sacerdos in memoriam muneris partem farris fracti et olei ac totum tus 003 LEV 003 001 quod si hostia pacificorum fuerit eius oblatio et de bubus voluerit offerre marem sive feminam inmaculata offeret coram Domino 003 LEV 003 002 ponetque manum super caput victimae suae quae immolabitur in introitu tabernaculi fundentque filii Aaron sacerdotes sanguinem per circuitum altaris 003 LEV 003 003 et offerent de hostia pacificorum in oblationem Domini adipem qui operit vitalia et quicquid pinguedinis intrinsecus est 003 LEV 003 004 duos renes cum adipe quo teguntur ilia et reticulum iecoris cum renunculis 003 LEV 003 005 adolebuntque ea super altare in holocaustum lignis igne subposito in oblationem suavissimi odoris Domino 003 LEV 003 006 si vero de ovibus fuerit eius oblatio et pacificorum hostia sive masculum sive feminam obtulerit inmaculata erunt 003 LEV 003 007 si agnum obtulerit coram Domino 003 LEV 003 008 ponet manum super caput victimae suae quae immolabitur in vestibulo tabernaculi testimonii fundentque filii Aaron sanguinem eius per altaris circuitum 003 LEV 003 009 et offerent de pacificorum hostia sacrificium Domino adipem et caudam totam 003 LEV 003 010 cum renibus et pinguedinem quae operit ventrem atque universa vitalia et utrumque renunculum cum adipe qui est iuxta ilia reticulumque iecoris cum renunculis 003 LEV 003 011 et adolebit ea sacerdos super altare in pabulum ignis et oblationis Domini 003 LEV 003 012 si capra fuerit eius oblatio et obtulerit eam Domino 003 LEV 003 013 ponet manum suam super caput eius immolabitque eam in introitu tabernaculi testimonii et fundent filii Aaron sanguinem eius per altaris circuitum 003 LEV 003 014 tollentque ex ea in pastum ignis dominici adipem qui operit ventrem et qui tegit universa vitalia 003 LEV 003 015 duos renunculos cum reticulo qui est super eos iuxta ilia et arvinam iecoris cum renunculis 003 LEV 003 016 adolebitque ea sacerdos super altare in alimoniam ignis et suavissimi odoris omnis adeps Domini erit 003 LEV 003 017 iure perpetuo in generationibus et cunctis habitaculis vestris nec adipes nec sanguinem omnino comedetis 003 LEV 004 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 004 002 loquere filiis Israhel anima cum peccaverit per ignorantiam et de universis mandatis Domini quae praecepit ut non fierent quippiam fecerit 003 LEV 004 003 si sacerdos qui est unctus peccaverit delinquere faciens populum offeret pro peccato suo vitulum inmaculatum Domino 003 LEV 004 004 et adducet illum ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino ponetque manum super caput eius et immolabit eum Domino 003 LEV 004 005 hauriet quoque de sanguine vituli inferens illud in tabernaculum testimonii 003 LEV 004 006 cumque intinxerit digitum in sanguinem asperget eo septies coram Domino contra velum sanctuarii 003 LEV 004 007 ponetque de eodem sanguine super cornua altaris thymiamatis gratissimi Domino quod est in tabernaculo testimonii omnem autem reliquum sanguinem fundet in basim altaris holocausti in introitu tabernaculi 003 LEV 004 008 et adipem vituli auferet pro peccato tam eum qui operit vitalia quam omnia quae intrinsecus sunt 003 LEV 004 009 duos renunculos et reticulum quod est super eos iuxta ilia et adipem iecoris cum renunculis 003 LEV 004 010 sicut aufertur de vitulo hostiae pacificorum et adolebit ea super altare holocausti 003 LEV 004 011 pellem vero et omnes carnes cum capite et pedibus et intestinis et fimo 003 LEV 004 012 et reliquo corpore efferet extra castra in locum mundum ubi cineres effundi solent incendetque ea super lignorum struem quae in loco effusorum cinerum cremabuntur 003 LEV 004 013 quod si omnis turba Israhel ignoraverit et per inperitiam fecerit quod contra mandatum Domini est 003 LEV 004 014 et postea intellexerit peccatum suum offeret vitulum pro peccato adducetque eum ad ostium tabernaculi 003 LEV 004 015 et ponent seniores populi manus super caput eius coram Domino immolatoque vitulo in conspectu Domini 003 LEV 004 016 inferet sacerdos qui unctus est de sanguine eius in tabernaculum testimonii 003 LEV 004 017 tincto digito aspergens septies contra velum 003 LEV 004 018 ponetque de eodem sanguine in cornibus altaris quod est coram Domino in tabernaculo testimonii reliquum autem sanguinem fundet iuxta basim altaris holocaustorum quod est in ostio tabernaculi testimonii 003 LEV 004 019 omnemque eius adipem tollet et adolebit super altare 003 LEV 004 020 sic faciens et de hoc vitulo quomodo fecit et prius et rogante pro eis sacerdote propitius erit Dominus 003 LEV 004 021 ipsum autem vitulum efferet extra castra atque conburet sicut et priorem vitulum quia pro peccato est multitudinis 003 LEV 004 022 si peccaverit princeps et fecerit unum e pluribus per ignorantiam quod Domini lege prohibetur 003 LEV 004 023 et postea intellexerit peccatum suum offeret hostiam Domino hircum de capris inmaculatum 003 LEV 004 024 ponetque manum suam super caput eius cumque immolaverit eum in loco ubi solet mactari holocaustum coram Domino quia pro peccato est 003 LEV 004 025 tinguet sacerdos digitum in sanguine hostiae pro peccato tangens cornua altaris holocausti et reliquum fundens ad basim eius 003 LEV 004 026 adipem vero adolebit supra sicut in victimis pacificorum fieri solet rogabitque pro eo et pro peccato eius ac dimittetur ei 003 LEV 004 027 quod si peccaverit anima per ignorantiam de populo terrae ut faciat quicquam ex his quae Domini lege prohibentur atque delinquat 003 LEV 004 028 et cognoverit peccatum suum offeret capram inmaculatam 003 LEV 004 029 ponetque manum super caput hostiae quae pro peccato est et immolabit eam in loco holocausti 003 LEV 004 030 tolletque sacerdos de sanguine in digito suo et tangens cornua altaris holocausti reliquum fundet ad basim eius 003 LEV 004 031 omnem autem auferens adipem sicut auferri solet de victimis pacificorum adolebit super altare in odorem suavitatis Domino rogabitque pro eo et dimittetur ei 003 LEV 004 032 sin autem de pecoribus obtulerit victimam pro peccato ovem scilicet inmaculatam 003 LEV 004 033 ponet manum super caput eius et immolabit eam in loco ubi solent holocaustorum caedi hostiae 003 LEV 004 034 sumetque sacerdos de sanguine eius digito suo et tangens cornua altaris holocausti reliquum fundet ad basim eius 003 LEV 004 035 omnem quoque auferens adipem sicut auferri solet adeps arietis qui immolatur pro pacificis et cremabit super altare in incensum Domini rogabitque pro eo et pro peccato eius et dimittetur illi 003 LEV 005 001 si peccaverit anima et audierit vocem iurantis testisque fuerit quod aut ipse vidit aut conscius est nisi indicaverit portabit iniquitatem suam 003 LEV 005 002 anima quae tetigerit aliquid inmundum sive quod occisum a bestia est aut per se mortuum vel quodlibet aliud reptile et oblita fuerit inmunditiae suae rea est et deliquit 003 LEV 005 003 et si tetigerit quicquam de inmunditia hominis iuxta omnem inpuritatem qua pollui solet oblitaque cognoverit postea subiacebit delicto 003 LEV 005 004 anima quae iuraverit et protulerit labiis suis ut vel male quid faceret vel bene et id ipsum iuramento et sermone firmaverit oblitaque postea intellexerit delictum suum 003 LEV 005 005 agat paenitentiam pro peccato 003 LEV 005 006 et offerat agnam de gregibus sive capram orabitque pro eo sacerdos et pro peccato eius 003 LEV 005 007 sin autem non potuerit offerre pecus offerat duos turtures vel duos pullos columbarum Domino unum pro peccato et alterum in holocaustum 003 LEV 005 008 dabitque eos sacerdoti qui primum offerens pro peccato retorquebit caput eius ad pinnulas ita ut collo hereat et non penitus abrumpatur 003 LEV 005 009 et asperget de sanguine eius parietem altaris quicquid autem reliquum fuerit faciet destillare ad fundamentum eius quia pro peccato est 003 LEV 005 010 alterum vero adolebit holocaustum ut fieri solet rogabitque pro eo sacerdos et pro peccato eius et dimittetur ei 003 LEV 005 011 quod si non quiverit manus eius offerre duos turtures vel duos pullos columbae offeret pro peccato similam partem oephi decimam non mittet in eam oleum nec turis aliquid inponet quia pro peccato est 003 LEV 005 012 tradetque eam sacerdoti qui plenum ex toto pugillum hauriens cremabit super altare in monumentum eius qui obtulit 003 LEV 005 013 rogans pro illo et expians reliquam vero partem ipse habebit in munere 003 LEV 005 014 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 005 015 anima si praevaricans caerimonias per errorem in his quae Domino sunt sanctificata peccaverit offeret pro delicto suo arietem inmaculatum de gregibus qui emi potest duobus siclis iuxta pondus sanctuarii 003 LEV 005 016 ipsumque quod intulit damni restituet et quintam partem ponet supra tradens sacerdoti qui rogabit pro eo offerens arietem et dimittetur ei 003 LEV 005 017 anima si peccaverit per ignorantiam feceritque unum ex his quae Domini lege prohibentur et peccati rea intellexerit iniquitatem suam 003 LEV 005 018 offeret arietem inmaculatum de gregibus sacerdoti iuxta mensuram aestimationemque peccati qui orabit pro eo quod nesciens fecerit et dimittetur ei 003 LEV 005 019 quia per errorem deliquit in Dominum 003 LEV 006 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 006 002 anima quae peccaverit et contempto Domino negaverit depositum proximo suo quod fidei eius creditum fuerat vel vi aliquid extorserit aut calumniam fecerit 003 LEV 006 003 sive rem perditam invenerit et infitians insuper peierarit et quodlibet aliud ex pluribus fecerit in quibus peccare solent homines 003 LEV 006 004 convicta delicti reddet 003 LEV 006 005 omnia quae per fraudem voluit obtinere integra et quintam insuper partem domino cui damnum intulerat 003 LEV 006 006 pro peccato autem suo offeret arietem inmaculatum de grege et dabit eum sacerdoti iuxta aestimationem mensuramque delicti 003 LEV 006 007 qui rogabit pro eo coram Domino et dimittetur illi pro singulis quae faciendo peccaverit 003 LEV 006 008 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 006 009 praecipe Aaron et filiis eius haec est lex holocausti cremabitur in altari tota nocte usque mane ignis ex eodem altari erit 003 LEV 006 010 vestietur sacerdos tunica et feminalibus lineis tolletque cineres quos vorans ignis exusit et ponens iuxta altare 003 LEV 006 011 spoliabitur prioribus vestimentis indutusque aliis efferet eos extra castra et in loco mundissimo usque ad favillam consumi faciet 003 LEV 006 012 ignis autem in altari semper ardebit quem nutriet sacerdos subiciens ligna mane per singulos dies et inposito holocausto desuper adolebit adipes pacificorum 003 LEV 006 013 ignis est iste perpetuus qui numquam deficiet in altari 003 LEV 006 014 haec est lex sacrificii et libamentorum quae offerent filii Aaron coram Domino et coram altari 003 LEV 006 015 tollet sacerdos pugillum similae quae conspersa est oleo et totum tus quod super similam positum est adolebitque illud in altari in monumentum odoris suavissimi Domino 003 LEV 006 016 reliquam autem partem similae comedet Aaron cum filiis suis absque fermento et comedet in loco sancto atrii tabernaculi 003 LEV 006 017 ideo autem non fermentabitur quia pars eius in Domini offertur incensum sanctum sanctorum erit sicut pro peccato atque delicto 003 LEV 006 018 mares tantum stirpis Aaron comedent illud legitimum ac sempiternum est in generationibus vestris de sacrificiis Domini omnis qui tetigerit illa sanctificabitur 003 LEV 006 019 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 006 020 haec est oblatio Aaron et filiorum eius quam offerre debent Domino in die unctionis suae decimam partem oephi offerent similae in sacrificio sempiterno medium eius mane et medium vespere 003 LEV 006 021 quae in sartagine oleo conspersa frigetur offeret autem eam calidam in odorem suavissimum Domino 003 LEV 006 022 sacerdos qui patri iure successerit et tota cremabitur in altari 003 LEV 006 023 omne enim sacrificium sacerdotum igne consumetur nec quisquam comedet ex eo 003 LEV 006 024 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 006 025 loquere Aaron et filiis eius ista est lex hostiae pro peccato in loco ubi offertur holocaustum immolabitur coram Domino sanctum sanctorum est 003 LEV 006 026 sacerdos qui offert comedet eam in loco sancto in atrio tabernaculi 003 LEV 006 027 quicquid tetigerit carnes eius sanctificabitur si de sanguine illius vestis fuerit aspersa lavabitur in loco sancto 003 LEV 006 028 vas autem fictile in quo cocta est confringetur quod si vas aeneum fuerit defricabitur et lavabitur aqua 003 LEV 006 029 omnis masculus de genere sacerdotali vescetur carnibus eius quia sanctum sanctorum est 003 LEV 006 030 hostia enim quae caeditur pro peccato cuius sanguis infertur in tabernaculum testimonii ad expiandum in sanctuario non comedetur sed conburetur igni 003 LEV 007 001 haec quoque est lex hostiae pro delicto sancta sanctorum est 003 LEV 007 002 idcirco ubi immolatur holocaustum mactabitur et victima pro delicto sanguis eius per gyrum fundetur altaris 003 LEV 007 003 offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia 003 LEV 007 004 duos renunculos et pinguedinem quae iuxta ilia est reticulumque iecoris cum renunculis 003 LEV 007 005 et adolebit ea sacerdos super altare incensum est Domini pro delicto 003 LEV 007 006 omnis masculus de sacerdotali genere in loco sancto vescetur his carnibus quia sanctum sanctorum est 003 LEV 007 007 sicut pro peccato offertur hostia ita et pro delicto utriusque hostiae lex una erit ad sacerdotem qui eam obtulerit pertinebit 003 LEV 007 008 sacerdos qui offert holocausti victimam habebit pellem eius 003 LEV 007 009 et omne sacrificium similae quod coquitur in clibano et quicquid in craticula vel in sartagine praeparatur eius erit sacerdotis a quo offertur 003 LEV 007 010 sive oleo conspersa sive arida fuerit cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur 003 LEV 007 011 haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino 003 LEV 007 012 si pro gratiarum actione fuerit oblatio offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam et collyridas olei admixtione conspersas 003 LEV 007 013 panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum quae immolatur pro pacificis 003 LEV 007 014 ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino et erit sacerdotis qui fundet hostiae sanguinem 003 LEV 007 015 cuius carnes eadem comedentur die nec remanebit ex eis quicquam usque mane 003 LEV 007 016 si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam eadem similiter edetur die sed et si quid in crastinum remanserit vesci licitum est 003 LEV 007 017 quicquid autem tertius invenerit dies ignis absumet 003 LEV 007 018 si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit irrita fiet oblatio nec proderit offerenti quin potius quaecumque anima tali se edulio contaminarit praevaricationis rea erit 003 LEV 007 019 caro quae aliquid tetigerit inmundum non comedetur sed conburetur igni qui fuerit mundus vescetur ea 003 LEV 007 020 anima polluta quae ederit de carnibus hostiae pacificorum quae oblata est Domino peribit de populis suis 003 LEV 007 021 et quae tetigerit inmunditiam hominis vel iumenti sive omnis rei quae polluere potest et comederit de huiuscemodi carnibus interibit de populis suis 003 LEV 007 022 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 007 023 loquere filiis Israhel adipem bovis et ovis et caprae non comedetis 003 LEV 007 024 adipem cadaveris morticini et eius animalis quod a bestia captum est habebitis in usus varios 003 LEV 007 025 si quis adipem qui offerri debet in incensum Domini comederit peribit de populo suo 003 LEV 007 026 sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo tam de avibus quam de pecoribus 003 LEV 007 027 omnis anima quae ederit sanguinem peribit de populis suis 003 LEV 007 028 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 007 029 loquere filiis Israhel qui offert victimam pacificorum Domino offerat simul et sacrificium id est libamenta eius 003 LEV 007 030 tenebit manibus adipem hostiae et pectusculum cumque ambo oblata Domino consecrarit tradet sacerdoti 003 LEV 007 031 qui adolebit adipem super altare pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius 003 LEV 007 032 armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis 003 LEV 007 033 qui obtulerit sanguinem et adipem filiorum Aaron ipse habebit et armum dextrum in portione sua 003 LEV 007 034 pectusculum enim elationis et armum separationis tuli a filiis Israhel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius lege perpetua ab omni populo Israhel 003 LEV 007 035 haec est unctio Aaron et filiorum eius in caerimoniis Domini die qua obtulit eos Moses ut sacerdotio fungerentur 003 LEV 007 036 et quae praecepit dari eis Dominus a filiis Israhel religione perpetua in generationibus suis 003 LEV 007 037 ista est lex holocausti et sacrificii pro peccato atque delicto et pro consecratione et pacificorum victimis 003 LEV 007 038 quas constituit Dominus Mosi in monte Sinai quando mandavit filiis Israhel ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai 003 LEV 008 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 008 002 tolle Aaron cum filiis suis vestes eorum et unctionis oleum vitulum pro peccato duos arietes canistrum cum azymis 003 LEV 008 003 et congregabis omnem coetum ad ostium tabernaculi 003 LEV 008 004 fecit Moses ut Dominus imperarat congregataque omni turba ante fores 003 LEV 008 005 ait iste est sermo quem iussit Dominus fieri 003 LEV 008 006 statimque obtulit Aaron et filios eius cumque lavisset eos 003 LEV 008 007 vestivit pontificem subucula linea accingens eum balteo et induens tunica hyacinthina et desuper umerale inposuit 003 LEV 008 008 quod adstringens cingulo aptavit rationali in quo erat doctrina et veritas 003 LEV 008 009 cidarim quoque texit caput et super eam contra frontem posuit lamminam auream consecratam in sanctificationem sicut praeceperat ei Dominus 003 LEV 008 010 tulit et unctionis oleum quo levit tabernaculum cum omni supellectili sua 003 LEV 008 011 cumque sanctificans aspersisset altare septem vicibus unxit illud et omnia vasa eius labrumque cum basi sua sanctificavit oleo 003 LEV 008 012 quod fundens super caput Aaron unxit eum et consecravit 003 LEV 008 013 filios quoque eius oblatos vestivit tunicis lineis et cinxit balteo inposuitque mitras ut iusserat Dominus 003 LEV 008 014 obtulit et vitulum pro peccato cumque super caput eius posuissent Aaron et filii eius manus suas 003 LEV 008 015 immolavit eum hauriens sanguinem et tincto digito tetigit cornua altaris per gyrum quo expiato et sanctificato fudit reliquum sanguinem ad fundamenta eius 003 LEV 008 016 adipem autem qui erat super vitalia et reticulum iecoris duosque renunculos cum arvinulis suis adolevit super altare 003 LEV 008 017 vitulum cum pelle carnibus et fimo cremans extra castra sicut praeceperat Dominus 003 LEV 008 018 obtulit et arietem in holocaustum super cuius caput cum inposuissent Aaron et filii eius manus suas 003 LEV 008 019 immolavit eum et fudit sanguinem eius per altaris circuitum 003 LEV 008 020 ipsumque arietem in frusta concidens caput eius et artus et adipem adolevit igni 003 LEV 008 021 lotis prius intestinis et pedibus totumque simul arietem incendit super altare eo quod esset holocaustum suavissimi odoris Domino sicut praeceperat ei 003 LEV 008 022 obtulit et arietem secundum in consecrationem sacerdotum posueruntque super caput illius Aaron et filii eius manus suas 003 LEV 008 023 quem cum immolasset Moses sumens de sanguine tetigit extremum auriculae dextrae Aaron et pollicem manus eius dextrae similiter et pedis 003 LEV 008 024 obtulit et filios Aaron cumque de sanguine arietis immolati tetigisset extremum auriculae singulorum dextrae et pollices manus ac pedis dextri reliquum fudit super altare per circuitum 003 LEV 008 025 adipem vero et caudam omnemque pinguedinem quae operit intestina reticulumque iecoris et duos renes cum adipibus suis et armo dextro separavit 003 LEV 008 026 tollens autem de canistro azymorum quod erat coram Domino panem absque fermento et collyridam conspersam oleo laganumque posuit super adipes et armum dextrum 003 LEV 008 027 tradens simul omnia Aaron et filiis eius qui postquam levaverunt ea coram Domino 003 LEV 008 028 rursum suscepta de manibus eorum adolevit super altare holocausti eo quod consecrationis esset oblatio in odorem suavitatis sacrificii Domini 003 LEV 008 029 tulit et pectusculum elevans illud coram Domino de ariete consecrationis in partem suam sicut praeceperat ei Dominus 003 LEV 008 030 adsumensque unguentum et sanguinem qui erat in altari aspersit super Aaron et vestimenta eius et super filios illius ac vestes eorum 003 LEV 008 031 cumque sanctificasset eos in vestitu suo praecepit eis dicens coquite carnes ante fores tabernaculi et ibi comedite eas panes quoque consecrationis edite qui positi sunt in canistro sicut praecepit mihi dicens Aaron et filii eius comedent eos 003 LEV 008 032 quicquid autem reliquum fuerit de carne et panibus ignis absumet 003 LEV 008 033 de ostio quoque tabernaculi non exibitis septem diebus usque ad diem quo conplebitur tempus consecrationis vestrae septem enim diebus finitur consecratio 003 LEV 008 034 sicut et inpraesentiarum factum est ut ritus sacrificii conpleretur 003 LEV 008 035 die ac nocte manebitis in tabernaculo observantes custodias Domini ne moriamini sic enim mihi praeceptum est 003 LEV 008 036 feceruntque Aaron et filii eius cuncta quae locutus est Dominus per manum Mosi 003 LEV 009 001 facto autem octavo die vocavit Moses Aaron et filios eius ac maiores natu Israhel dixitque ad Aaron 003 LEV 009 002 tolle de armento vitulum pro peccato et arietem in holocaustum utrumque inmaculatos et offer illos coram Domino 003 LEV 009 003 et ad filios Israhel loqueris tollite hircum pro peccato et vitulum atque agnum anniculos et sine macula in holocaustum 003 LEV 009 004 bovem et arietem pro pacificis et immolate eos coram Domino in sacrificio singulorum similam oleo conspersam offerentes hodie enim Dominus apparebit vobis 003 LEV 009 005 tulerunt ergo cuncta quae iusserat Moses ad ostium tabernaculi ubi cum omnis staret multitudo 003 LEV 009 006 ait Moses iste est sermo quem praecepit Dominus facite et apparebit vobis gloria eius 003 LEV 009 007 dixit et ad Aaron accede ad altare et immola pro peccato tuo offer holocaustum et deprecare pro te et pro populo cumque mactaveris hostiam populi ora pro eo sicut praecepit Dominus 003 LEV 009 008 statimque Aaron accedens ad altare immolavit vitulum pro peccato suo 003 LEV 009 009 cuius sanguinem obtulerunt ei filii sui in quo tinguens digitum tetigit cornua altaris et fudit residuum ad basim eius 003 LEV 009 010 adipemque et renunculos ac reticulum iecoris quae sunt pro peccato adolevit super altare sicut praeceperat Dominus Mosi 003 LEV 009 011 carnes vero et pellem eius extra castra conbusit igni 003 LEV 009 012 immolavit et holocausti victimam obtuleruntque ei filii sui sanguinem eius quem fudit per altaris circuitum 003 LEV 009 013 ipsam etiam hostiam in frusta concisam cum capite et membris singulis obtulerunt quae omnia super altare cremavit igni 003 LEV 009 014 lotis prius aqua intestinis et pedibus 003 LEV 009 015 et pro peccato populi offerens mactavit hircum expiatoque altari 003 LEV 009 016 fecit holocaustum 003 LEV 009 017 addens in sacrificio libamenta quae pariter offeruntur et adolens ea super altare absque caerimoniis holocausti matutini 003 LEV 009 018 immolavit et bovem atque arietem hostias pacificas populi obtuleruntque ei filii sui sanguinem quem fudit super altare in circuitu 003 LEV 009 019 adipes autem bovis et caudam arietis renunculosque cum adipibus suis et reticulum iecoris 003 LEV 009 020 posuerunt super pectora cumque cremati essent adipes in altari 003 LEV 009 021 pectora eorum et armos dextros separavit Aaron elevans coram Domino sicut praeceperat Moses 003 LEV 009 022 et tendens manum contra populum benedixit eis sicque conpletis hostiis pro peccato et holocaustis et pacificis descendit 003 LEV 009 023 ingressi autem Moses et Aaron tabernaculum testimonii et deinceps egressi benedixerunt populo apparuitque gloria Domini omni multitudini 003 LEV 009 024 et ecce egressus ignis a Domino devoravit holocaustum et adipes qui erant super altare quod cum vidissent turbae laudaverunt Dominum ruentes in facies suas 003 LEV 010 001 arreptisque Nadab et Abiu filii Aaron turibulis posuerunt ignem et incensum desuper offerentes coram Domino ignem alienum quod eis praeceptum non erat 003 LEV 010 002 egressusque ignis a Domino devoravit eos et mortui sunt coram Domino 003 LEV 010 003 dixitque Moses ad Aaron hoc est quod locutus est Dominus sanctificabor in his qui adpropinquant mihi et in conspectu omnis populi glorificabor quod audiens tacuit Aaron 003 LEV 010 004 vocatis autem Moses Misahel et Elsaphan filios Ozihel patrui Aaron ait ad eos ite et colligite fratres vestros de conspectu sanctuarii et asportate extra castra 003 LEV 010 005 confestimque pergentes tulerunt eos sicut iacebant vestitos lineis tunicis et eiecerunt foras ut sibi fuerat imperatum 003 LEV 010 006 locutus est Moses ad Aaron et ad Eleazar atque Ithamar filios eius capita vestra nolite nudare et vestimenta nolite scindere ne forte moriamini et super omnem coetum oriatur indignatio fratres vestri et omnis domus Israhel plangant incendium quod Dominus suscitavit 003 LEV 010 007 vos autem non egredimini fores tabernaculi alioquin peribitis oleum quippe sanctae unctionis est super vos qui fecerunt omnia iuxta praeceptum Mosi 003 LEV 010 008 dixit quoque Dominus ad Aaron 003 LEV 010 009 vinum et omne quod inebriare potest non bibetis tu et filii tui quando intratis tabernaculum testimonii ne moriamini quia praeceptum est sempiternum in generationes vestras 003 LEV 010 010 et ut habeatis scientiam discernendi inter sanctum et profanum inter pollutum et mundum 003 LEV 010 011 doceatisque filios Israhel omnia legitima mea quae locutus est Dominus ad eos per manum Mosi 003 LEV 010 012 locutusque est Moses ad Aaron et ad Eleazar atque Ithamar filios eius qui residui erant tollite sacrificium quod remansit de oblatione Domini et comedite illud absque fermento iuxta altare quia sanctum sanctorum est 003 LEV 010 013 comedetis autem in loco sancto quod datum est tibi et filiis tuis de oblationibus Domini sicut praeceptum est mihi 003 LEV 010 014 pectusculum quoque quod oblatum est et armum qui separatus est edetis in loco mundissimo tu et filii tui ac filiae tuae tecum tibi enim ac liberis tuis reposita sunt de hostiis salutaribus filiorum Israhel 003 LEV 010 015 eo quod armum et pectus et adipes qui cremantur in altari elevaverint coram Domino et pertineant ad te et ad filios tuos lege perpetua sicut praecepit Dominus 003 LEV 010 016 inter haec hircum qui oblatus fuerat pro peccato cum quaereret Moses exustum repperit iratusque contra Eleazar et Ithamar filios Aaron qui remanserant ait 003 LEV 010 017 cur non comedistis hostiam pro peccato in loco sancto quae sancta sanctorum est et data vobis ut portetis iniquitatem multitudinis et rogetis pro ea in conspectu Domini 003 LEV 010 018 praesertim cum de sanguine illius non sit inlatum intra sancta et comedere eam debueritis in sanctuario sicut praeceptum est mihi 003 LEV 010 019 respondit Aaron oblata est hodie victima pro peccato et holocaustum coram Domino mihi autem accidit quod vides quomodo potui comedere eam aut placere Domino in caerimoniis mente lugubri 003 LEV 010 020 quod cum audisset Moses recepit satisfactionem 003 LEV 011 001 locutus est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 003 LEV 011 002 dicite filiis Israhel haec sunt animalia quae comedere debetis de cunctis animantibus terrae 003 LEV 011 003 omne quod habet divisam ungulam et ruminat in pecoribus comedetis 003 LEV 011 004 quicquid autem ruminat quidem et habet ungulam sed non dividit eam sicut camelus et cetera non comedetis illud et inter inmunda reputabitis 003 LEV 011 005 chyrogryllius qui ruminat ungulamque non dividit inmundus est 003 LEV 011 006 lepus quoque nam et ipse ruminat sed ungulam non dividit 003 LEV 011 007 et sus qui cum ungulam dividat non ruminat 003 LEV 011 008 horum carnibus non vescemini nec cadavera contingetis quia inmunda sunt vobis 003 LEV 011 009 haec sunt quae gignuntur in aquis et vesci licitum est omne quod habet pinnulas et squamas tam in mari quam in fluminibus et stagnis comedetis 003 LEV 011 010 quicquid autem pinnulas et squamas non habet eorum quae in aquis moventur et vivunt abominabile vobis 003 LEV 011 011 et execrandum erit carnes eorum non comedetis et morticina vitabitis 003 LEV 011 012 cuncta quae non habent pinnulas et squamas in aquis polluta erunt 003 LEV 011 013 haec sunt quae de avibus comedere non debetis et vitanda sunt vobis aquilam et grypem et alietum 003 LEV 011 014 milvum ac vulturem iuxta genus suum 003 LEV 011 015 et omne corvini generis in similitudinem suam 003 LEV 011 016 strutionem et noctuam et larum et accipitrem iuxta genus suum 003 LEV 011 017 bubonem et mergulum et ibin 003 LEV 011 018 cycnum et onocrotalum et porphirionem 003 LEV 011 019 erodionem et charadrion iuxta genus suum opupam quoque et vespertilionem 003 LEV 011 020 omne de volucribus quod graditur super quattuor pedes abominabile erit vobis 003 LEV 011 021 quicquid autem ambulat quidem super quattuor pedes sed habet longiora retro crura per quae salit super terram 003 LEV 011 022 comedere debetis ut est brucus in genere suo et attacus atque ophiomachus ac lucusta singula iuxta genus suum 003 LEV 011 023 quicquid autem ex volucribus quattuor tantum habet pedes execrabile erit vobis 003 LEV 011 024 et quicumque morticina eorum tetigerit polluetur et erit inmundus usque ad vesperum 003 LEV 011 025 et si necesse fuerit ut portet quippiam horum mortuum lavabit vestimenta sua et inmundus erit usque ad solis occasum 003 LEV 011 026 omne animal quod habet quidem ungulam sed non dividit eam nec ruminat inmundum erit et quicquid tetigerit illud contaminabitur 003 LEV 011 027 quod ambulat super manus ex cunctis animantibus quae incedunt quadrupedia inmundum erit qui tetigerit morticina eorum polluetur usque ad vesperum 003 LEV 011 028 et qui portaverit huiuscemodi cadavera lavabit vestimenta sua et inmundus erit usque ad vesperum quia omnia haec inmunda sunt vobis 003 LEV 011 029 hoc quoque inter polluta reputabitur de his quae moventur in terra mustela et mus et corcodillus singula iuxta genus suum 003 LEV 011 030 migale et cameleon et stelio ac lacerta et talpa 003 LEV 011 031 omnia haec inmunda sunt qui tetigerit morticina eorum inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 011 032 et super quod ceciderit quicquam de morticinis eorum polluetur tam vas ligneum et vestimentum quam pelles et cilicia et in quocumque fit opus tinguentur aqua et polluta erunt usque ad vesperum et sic postea mundabuntur 003 LEV 011 033 vas autem fictile in quo horum quicquam intro ceciderit polluetur et idcirco frangendum est 003 LEV 011 034 omnis cibus quem comeditis si fusa fuerit super eum aqua inmundus erit et omne liquens quod bibitur de universo vase inmundum erit 003 LEV 011 035 et quicquid de morticinis istiusmodi ceciderit super illud inmundum erit sive clibani sive cytropodes destruentur et inmundi erunt 003 LEV 011 036 fontes vero et cisternae et omnis aquarum congregatio munda erit qui morticinum eorum tetigerit polluetur 003 LEV 011 037 si ceciderint super sementem non polluent eam 003 LEV 011 038 sin autem quispiam aqua sementem perfuderit et postea morticinis tacta fuerit ilico polluetur 003 LEV 011 039 si mortuum fuerit animal quod licet vobis comedere qui cadaver eius tetigerit inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 011 040 et qui comederit ex eo quippiam sive portaverit lavabit vestimenta sua et inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 011 041 omne quod reptat super terram abominabile erit nec adsumetur in cibum 003 LEV 011 042 quicquid super pectus quadrupes graditur et multos habet pedes sive per humum trahitur non comedetis quia abominabile est 003 LEV 011 043 nolite contaminare animas vestras nec tangatis quicquam eorum ne inmundi sitis 003 LEV 011 044 ego enim sum Dominus Deus vester sancti estote quoniam et ego sanctus sum ne polluatis animas vestras in omni reptili quod movetur super terram 003 LEV 011 045 ego sum Dominus qui eduxi vos de terra Aegypti ut essem vobis in Deum sancti eritis quia et ego sanctus sum 003 LEV 011 046 ista est lex animantium et volucrum et omnis animae viventis quae movetur in aqua et reptat in terra 003 LEV 011 047 ut differentias noveritis mundi et inmundi et sciatis quid comedere et quid respuere debeatis 003 LEV 012 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 012 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos mulier si suscepto semine pepererit masculum inmunda erit septem diebus iuxta dies separationis menstruae 003 LEV 012 003 et die octavo circumcidetur infantulus 003 LEV 012 004 ipsa vero triginta tribus diebus manebit in sanguine purificationis suae omne sanctum non tanget nec ingredietur sanctuarium donec impleantur dies purificationis eius 003 LEV 012 005 sin autem feminam pepererit inmunda erit duabus ebdomadibus iuxta ritum fluxus menstrui et sexaginta ac sex diebus manebit in sanguine purificationis suae 003 LEV 012 006 cumque expleti fuerint dies purificationis eius pro filio sive pro filia deferet agnum anniculum in holocaustum et pullum columbae sive turturem pro peccato ad ostium tabernaculi testimonii et tradet sacerdoti 003 LEV 012 007 qui offeret illa coram Domino et rogabit pro ea et sic mundabitur a profluvio sanguinis sui ista est lex parientis masculum ac feminam 003 LEV 012 008 quod si non invenerit manus eius nec potuerit offerre agnum sumet duos turtures vel duos pullos columbae unum in holocaustum et alterum pro peccato orabitque pro ea sacerdos et sic mundabitur 003 LEV 013 001 locutus est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 003 LEV 013 002 homo in cuius carne et cute ortus fuerit diversus color sive pustula aut quasi lucens quippiam id est plaga leprae adducetur ad Aaron sacerdotem vel ad unum quemlibet filiorum eius 003 LEV 013 003 qui cum viderit lepram in cute et pilos in album mutatos colorem ipsamque speciem leprae humiliorem cute et carne reliqua plaga leprae est et ad arbitrium eius separabitur 003 LEV 013 004 sin autem lucens candor fuerit in cute nec humilior carne reliqua et pili coloris pristini recludet eum sacerdos septem diebus 003 LEV 013 005 et considerabit die septimo et siquidem lepra ultra non creverit nec transierit in cute priores terminos rursum includet eum septem diebus aliis 003 LEV 013 006 et die septimo contemplabitur si obscurior fuerit lepra et non creverit in cute mundabit eum quia scabies est lavabitque homo vestimenta sua et mundus erit 003 LEV 013 007 quod si postquam a sacerdote visus est et redditus munditiae iterum lepra creverit adducetur ad eum 003 LEV 013 008 et inmunditiae condemnabitur 003 LEV 013 009 plaga leprae si fuerit in homine adducetur ad sacerdotem 003 LEV 013 010 et videbit eum cumque color albus in cute fuerit et capillorum mutarit aspectum ipsa quoque caro viva apparuerit 003 LEV 013 011 lepra vetustissima iudicabitur atque inolita cuti contaminabit itaque eum sacerdos et non recludet quia perspicue inmunditia est 003 LEV 013 012 sin autem effloruerit discurrens lepra in cute et operuerit omnem carnem a capite usque ad pedes quicquid sub aspectu oculorum cadit 003 LEV 013 013 considerabit eum sacerdos et teneri lepra mundissima iudicabit eo quod omnis in candorem versa sit et idcirco homo mundus erit 003 LEV 013 014 quando vero caro vivens in eo apparuerit 003 LEV 013 015 tunc sacerdotis iudicio polluetur et inter inmundos reputabitur caro enim viva si lepra aspergatur inmunda est 003 LEV 013 016 quod si rursum versa fuerit in alborem et totum hominem operuerit 003 LEV 013 017 considerabit eum sacerdos et mundum esse decernet 003 LEV 013 018 caro et cutis in qua ulcus natum est et sanatum 003 LEV 013 019 et in loco ulceris cicatrix apparuerit alba sive subrufa adducetur homo ad sacerdotem 003 LEV 013 020 qui cum viderit locum leprae humiliorem carne reliqua et pilos versos in candorem contaminabit eum plaga enim leprae orta est in ulcere 003 LEV 013 021 quod si pilus coloris est pristini et cicatrix subobscura et vicina carne non est humilior recludet eum septem diebus 003 LEV 013 022 et siquidem creverit adiudicabit eum leprae 003 LEV 013 023 sin autem steterit in loco suo ulceris est cicatrix et homo mundus erit 003 LEV 013 024 caro et cutis quam ignis exuserit et sanata albam sive rufam habuerit cicatricem 003 LEV 013 025 considerabit eam sacerdos et ecce versa est in alborem et locus eius reliqua cute humilior contaminabit eum quia plaga leprae in cicatrice orta est 003 LEV 013 026 quod si pilorum color non fuerit inmutatus nec humilior plaga carne reliqua et ipsa leprae species fuerit subobscura recludet eum septem diebus 003 LEV 013 027 et die septimo contemplabitur si creverit in cute lepra contaminabit eum 003 LEV 013 028 sin autem in loco suo candor steterit non satis clarus plaga conbustionis est et idcirco mundabitur quia cicatrix est conbusturae 003 LEV 013 029 vir sive mulier in cuius capite vel barba germinarit lepra videbit eos sacerdos 003 LEV 013 030 et siquidem humilior fuerit locus carne reliqua et capillus flavus solitoque subtilior contaminabit eos quia lepra capitis ac barbae est 003 LEV 013 031 sin autem viderit et locum maculae aequalem vicinae carni et capillum nigrum recludet eos septem diebus 003 LEV 013 032 et die septimo intuebitur si non creverit macula et capillus sui coloris est et locus plagae carni reliquae aequalis 003 LEV 013 033 radetur homo absque loco maculae et includetur septem diebus aliis 003 LEV 013 034 si die septimo visa fuerit stetisse plaga in loco suo nec humilior carne reliqua mundabit eum lotisque vestibus mundus erit 003 LEV 013 035 sin autem post emundationem rursus creverit macula in cute 003 LEV 013 036 non quaeret amplius utrum capillus in flavum colorem sit commutatus quia aperte inmundus est 003 LEV 013 037 porro si steterit macula et capilli nigri fuerint noverit hominem esse sanatum et confidenter eum pronuntiet mundum 003 LEV 013 038 vir et mulier in cuius cute candor apparuerit 003 LEV 013 039 intuebitur eos sacerdos si deprehenderit subobscurum alborem lucere in cute sciat non esse lepram sed maculam coloris candidi et hominem mundum 003 LEV 013 040 vir de cuius capite capilli fluunt calvus ac mundus est 003 LEV 013 041 et si a fronte ceciderint pili recalvaster et mundus est 003 LEV 013 042 sin autem in calvitio sive in recalvatione albus vel rufus color fuerit exortus 003 LEV 013 043 et hoc sacerdos viderit condemnabit eum haut dubiae leprae quae orta est in calvitio 003 LEV 013 044 quicumque ergo maculatus fuerit lepra et separatus ad arbitrium sacerdotis 003 LEV 013 045 habebit vestimenta dissuta caput nudum os veste contectum contaminatum ac sordidum se clamabit 003 LEV 013 046 omni tempore quo leprosus est et inmundus solus habitabit extra castra 003 LEV 013 047 vestis lanea sive linea quae lepram habuerit 003 LEV 013 048 in stamine atque subtemine aut certe pellis vel quicquid ex pelle confectum est 003 LEV 013 049 si alba aut rufa macula fuerit infecta lepra reputabitur ostendeturque sacerdoti 003 LEV 013 050 qui consideratam recludet septem diebus 003 LEV 013 051 et die septimo rursus aspiciens si crevisse deprehenderit lepra perseverans est pollutum iudicabit vestimentum et omne in quo fuerit inventa 003 LEV 013 052 et idcirco conburetur flammis 003 LEV 013 053 quod si eam viderit non crevisse 003 LEV 013 054 praecipiet et lavabunt id in quo lepra est recludetque illud septem diebus aliis 003 LEV 013 055 et cum viderit faciem quidem pristinam non reversam nec tamen crevisse lepram inmundum iudicabit et igne conburet eo quod infusa sit in superficie vestimenti vel per totum lepra 003 LEV 013 056 sin autem obscurior fuerit locus leprae postquam vestis est lota abrumpet eum et a solido dividet 003 LEV 013 057 quod si ultra apparuerit in his locis quae prius inmaculata erant lepra volatilis et vaga debet igne conburi 003 LEV 013 058 si cessaverit lavabit ea quae pura sunt secundo et munda erunt 003 LEV 013 059 ista est lex leprae vestimenti lanei et linei staminis atque subteminis omnisque supellectilis pelliciae quomodo mundari debeat vel contaminari 003 LEV 014 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 014 002 hic est ritus leprosi quando mundandus est adducetur ad sacerdotem 003 LEV 014 003 qui egressus e castris cum invenerit lepram esse mundatam 003 LEV 014 004 praecipiet ei qui purificatur ut offerat pro se duos passeres vivos quos vesci licitum est et lignum cedrinum vermiculumque et hysopum 003 LEV 014 005 et unum e passeribus immolari iubebit in vase fictili super aquas viventes 003 LEV 014 006 alium autem vivum cum ligno cedrino et cocco et hysopo tinguet in sanguine passeris immolati 003 LEV 014 007 quo asperget illum qui mundandus est septies ut iure purgetur et dimittet passerem vivum ut in agrum avolet 003 LEV 014 008 cumque laverit homo vestimenta sua radet omnes pilos corporis et lavabitur aqua purificatusque ingredietur castra ita dumtaxat ut maneat extra tabernaculum suum septem diebus 003 LEV 014 009 et die septimo radat capillos capitis barbamque et supercilia ac totius corporis pilos et lotis rursum vestibus et corpore 003 LEV 014 010 die octavo adsumet duos agnos inmaculatos et ovem anniculam absque macula et tres decimas similae in sacrificium quae conspersa sit oleo et seorsum olei sextarium 003 LEV 014 011 cumque sacerdos purificans hominem statuerit eum et haec omnia coram Domino in ostio tabernaculi testimonii 003 LEV 014 012 tollet agnum et offeret eum pro delicto oleique sextarium et oblatis ante Dominum omnibus 003 LEV 014 013 immolabit agnum ubi immolari solet hostia pro peccato et holocaustum id est in loco sancto sicut enim pro peccato ita et pro delicto ad sacerdotem pertinet hostia sancta sanctorum est 003 LEV 014 014 adsumensque sacerdos de sanguine hostiae quae immolata est pro delicto ponet super extremum auriculae dextrae eius qui mundatur et super pollices manus dextrae et pedis 003 LEV 014 015 et de olei sextario mittet in manum suam sinistram 003 LEV 014 016 tinguetque digitum dextrum in eo et asperget septies contra Dominum 003 LEV 014 017 quod autem reliquum est olei in leva manu fundet super extremum auriculae dextrae eius qui mundatur et super pollices manus ac pedis dextri et super sanguinem qui fusus est pro delicto 003 LEV 014 018 et super caput eius 003 LEV 014 019 rogabitque pro eo coram Domino et faciet sacrificium pro peccato tunc immolabit holocaustum 003 LEV 014 020 et ponet illud in altari cum libamentis suis et homo rite mundabitur 003 LEV 014 021 quod si pauper est et non potest manus eius invenire quae dicta sunt adsumet agnum pro delicto ad oblationem ut roget pro eo sacerdos decimamque partem similae conspersae oleo in sacrificium et olei sextarium 003 LEV 014 022 duosque turtures sive duos pullos columbae quorum sit unus pro peccato et alter in holocaustum 003 LEV 014 023 offeretque ea die octavo purificationis suae sacerdoti ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino 003 LEV 014 024 qui suscipiens agnum pro delicto et sextarium olei levabit simul 003 LEV 014 025 immolatoque agno de sanguine eius ponet super extremum auriculae dextrae illius qui mundatur et super pollices manus eius ac pedis dextri 003 LEV 014 026 olei vero partem mittet in manum suam sinistram 003 LEV 014 027 in quo tinguens digitum dextrae manus asperget septies contra Dominum 003 LEV 014 028 tangetque extremum dextrae auriculae illius qui mundatur et pollices manus ac pedis dextri in loco sanguinis qui effusus est pro delicto 003 LEV 014 029 reliquam autem partem olei quae est in sinistra manu mittet super caput purificati ut placet pro eo Dominum 003 LEV 014 030 et turturem sive pullum columbae offeret 003 LEV 014 031 unum pro delicto et alterum in holocaustum cum libamentis suis 003 LEV 014 032 hoc est sacrificium leprosi qui habere non potest omnia in emundationem sui 003 LEV 014 033 locutus est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 003 LEV 014 034 cum ingressi fueritis terram Chanaan quam ego dabo vobis in possessionem si fuerit plaga leprae in aedibus 003 LEV 014 035 ibit cuius est domus nuntians sacerdoti et dicet quasi plaga leprae videtur mihi esse in domo mea 003 LEV 014 036 at ille praecipiet ut efferant universa de domo priusquam ingrediatur eam et videat utrum lepra sit ne inmunda fiant omnia quae in domo sunt intrabitque postea ut consideret domus lepram 003 LEV 014 037 et cum viderit in parietibus illius quasi valliculas pallore sive rubore deformes et humiliores superficie reliqua 003 LEV 014 038 egredietur ostium domus et statim claudet eam septem diebus 003 LEV 014 039 reversusque die septimo considerabit eam si invenerit crevisse lepram 003 LEV 014 040 iubebit erui lapides in quibus lepra est et proici eos extra civitatem in loco inmundo 003 LEV 014 041 domum autem ipsam radi intrinsecus per circuitum et spargi pulverem rasurae extra urbem in loco inmundo 003 LEV 014 042 lapidesque alios reponi pro his qui ablati fuerint et luto alio liniri domum 003 LEV 014 043 sin autem postquam eruti sunt lapides et pulvis elatus et alia terra lita 003 LEV 014 044 ingressus sacerdos viderit reversam lepram et parietes aspersos maculis lepra est perseverans et inmunda domus 003 LEV 014 045 quam statim destruent et lapides eius ac ligna atque universum pulverem proicient extra oppidum in loco inmundo 003 LEV 014 046 qui intraverit domum quando clausa est inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 014 047 et qui dormierit in ea et comederit quippiam lavabit vestimenta sua 003 LEV 014 048 quod si introiens sacerdos viderit lepram non crevisse in domo postquam denuo lita est purificabit eam reddita sanitate 003 LEV 014 049 et in purificationem eius sumet duos passeres lignumque cedrinum et vermiculum atque hysopum 003 LEV 014 050 et immolato uno passere in vase fictili super aquas vivas 003 LEV 014 051 tollet lignum cedrinum et hysopum et coccum et passerem vivum et intinguet omnia in sanguine passeris immolati atque in aquis viventibus et asperget domum septies 003 LEV 014 052 purificabitque eam tam in sanguine passeris quam in aquis viventibus et in passere vivo lignoque cedrino et hysopo atque vermiculo 003 LEV 014 053 cumque dimiserit passerem avolare in agrum libere orabit pro domo et iure mundabitur 003 LEV 014 054 ista est lex omnis leprae et percussurae 003 LEV 014 055 leprae vestium et domorum 003 LEV 014 056 cicatricis et erumpentium papularum lucentis maculae et in varias species coloribus inmutatis 003 LEV 014 057 ut possit sciri quo tempore mundum quid vel inmundum sit 003 LEV 015 001 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 003 LEV 015 002 loquimini filiis Israhel et dicite eis vir qui patitur fluxum seminis inmundus erit 003 LEV 015 003 et tunc iudicabitur huic vitio subiacere cum per momenta singula adheserit carni illius atque concreverit foedus humor 003 LEV 015 004 omne stratum in quo dormierit inmundum erit et ubicumque sederit 003 LEV 015 005 si quis hominum tetigerit lectum eius lavabit vestimenta sua et ipse lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 006 si sederit ubi ille sederat et ipse lavabit vestimenta sua et lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 007 qui tetigerit carnem eius lavabit vestimenta sua et ipse lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 008 si salivam huiuscemodi homo iecerit super eum qui mundus est lavabit vestem suam et lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 009 sagma super quo sederit inmundum erit 003 LEV 015 010 et quicquid sub eo fuerit qui fluxum seminis patitur pollutum erit usque ad vesperum qui portaverit horum aliquid lavabit vestem suam et ipse lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 011 omnis quem tetigerit qui talis est non lotis ante manibus lavabit vestimenta sua et lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 012 vas fictile quod tetigerit confringetur vas autem ligneum lavabitur aqua 003 LEV 015 013 si sanatus fuerit qui huiuscemodi sustinet passionem numerabit septem dies post emundationem sui et lotis vestibus ac toto corpore in aquis viventibus erit mundus 003 LEV 015 014 die autem octavo sumet duos turtures aut duos pullos columbae et veniet in conspectu Domini ad ostium tabernaculi testimonii dabitque eos sacerdoti 003 LEV 015 015 qui faciet unum pro peccato et alterum in holocaustum rogabitque pro eo coram Domino ut emundetur a fluxu seminis sui 003 LEV 015 016 vir de quo egreditur semen coitus lavabit aqua omne corpus suum et inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 017 vestem et pellem quam habuerit lavabit aqua et inmunda erit usque ad vesperum 003 LEV 015 018 mulier cum qua coierit lavabitur aqua et inmunda erit usque ad vesperum 003 LEV 015 019 mulier quae redeunte mense patitur fluxum sanguinis septem diebus separabitur 003 LEV 015 020 omnis qui tetigerit eam inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 021 et in quo dormierit vel sederit diebus separationis suae polluetur 003 LEV 015 022 qui tetigerit lectum eius lavabit vestimenta sua et ipse lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 023 omne vas super quo illa sederit quisquis adtigerit lavabit vestimenta sua et lotus aqua pollutus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 024 si coierit cum ea vir tempore sanguinis menstrualis inmundus erit septem diebus et omne stratum in quo dormierit polluetur 003 LEV 015 025 mulier quae patitur multis diebus fluxum sanguinis non in tempore menstruali vel quae post menstruum sanguinem fluere non cessat quamdiu huic subiacet passioni inmunda erit quasi sit in tempore menstruo 003 LEV 015 026 omne stratum in quo dormierit et vas in quo sederit pollutum erit 003 LEV 015 027 quicumque tetigerit eam lavabit vestimenta sua et ipse lotus aqua inmundus erit usque ad vesperum 003 LEV 015 028 si steterit sanguis et fluere cessarit numerabit septem dies purificationis suae 003 LEV 015 029 et octavo die offeret pro se sacerdoti duos turtures vel duos pullos columbae ad ostium tabernaculi testimonii 003 LEV 015 030 qui unum faciet pro peccato et alterum in holocaustum rogabitque pro ea coram Domino et pro fluxu inmunditiae eius 003 LEV 015 031 docebitis ergo filios Israhel ut caveant inmunditiam et non moriantur in sordibus suis cum polluerint tabernaculum meum quod est inter eos 003 LEV 015 032 ista est lex eius qui patitur fluxum seminis et qui polluitur coitu 003 LEV 015 033 et quae menstruis temporibus separatur vel quae iugi fluit sanguine et hominis qui dormierit cum ea 003 LEV 016 001 locutusque est Dominus ad Mosen post mortem duum filiorum Aaron quando offerentes ignem alienum interfecti sunt 003 LEV 016 002 et praecepit ei dicens loquere ad Aaron fratrem tuum ne omni tempore ingrediatur sanctuarium quod est intra velum coram propitiatorio quo tegitur arca ut non moriatur quia in nube apparebo super oraculum 003 LEV 016 003 nisi haec ante fecerit vitulum offeret pro peccato et arietem in holocaustum 003 LEV 016 004 tunica linea vestietur feminalibus lineis verecunda celabit accingetur zona linea cidarim lineam inponet capiti haec enim vestimenta sunt sancta quibus cunctis cum lotus fuerit induetur 003 LEV 016 005 suscipietque ab universa multitudine filiorum Israhel duos hircos pro peccato et unum arietem in holocaustum 003 LEV 016 006 cumque obtulerit vitulum et oraverit pro se et pro domo sua 003 LEV 016 007 duos hircos stare faciet coram Domino in ostio tabernaculi testimonii 003 LEV 016 008 mittens super utrumque sortem unam Domino et alteram capro emissario 003 LEV 016 009 cuius sors exierit Domino offeret illum pro peccato 003 LEV 016 010 cuius autem in caprum emissarium statuet eum vivum coram Domino ut fundat preces super eo et emittat illum in solitudinem 003 LEV 016 011 his rite celebratis offeret vitulum et rogans pro se et pro domo sua immolabit eum 003 LEV 016 012 adsumptoque turibulo quod de prunis altaris impleverit et hauriens manu conpositum thymiama in incensum ultra velum intrabit in sancta 003 LEV 016 013 ut positis super ignem aromatibus nebula eorum et vapor operiat oraculum quod est super testimonium et non moriatur 003 LEV 016 014 tollet quoque de sanguine vituli et asperget digito septies contra propitiatorium ad orientem 003 LEV 016 015 cumque mactaverit hircum pro peccato populi inferet sanguinem eius intra velum sicut praeceptum est de sanguine vituli ut aspergat e regione oraculi 003 LEV 016 016 et expiet sanctuarium ab inmunditiis filiorum Israhel et a praevaricationibus eorum cunctisque peccatis iuxta hunc ritum faciet tabernaculo testimonii quod fixum est inter eos in medio sordium habitationis eorum 003 LEV 016 017 nullus hominum sit in tabernaculo quando pontifex ingreditur sanctuarium ut roget pro se et pro domo sua et pro universo coetu Israhel donec egrediatur 003 LEV 016 018 cum autem exierit ad altare quod coram Domino est oret pro se et sumptum sanguinem vituli atque hirci fundat super cornua eius per gyrum 003 LEV 016 019 aspergensque digito septies expiet et sanctificet illud ab inmunditiis filiorum Israhel 003 LEV 016 020 postquam emundarit sanctuarium et tabernaculum et altare tunc offerat hircum viventem 003 LEV 016 021 et posita utraque manu super caput eius confiteatur omnes iniquitates filiorum Israhel et universa delicta atque peccata eorum quae inprecans capiti eius emittet illum per hominem paratum in desertum 003 LEV 016 022 cumque portaverit hircus omnes iniquitates eorum in terram solitariam et dimissus fuerit in deserto 003 LEV 016 023 revertetur Aaron in tabernaculum testimonii et depositis vestibus quibus prius indutus erat cum intraret sanctuarium relictisque ibi 003 LEV 016 024 lavabit carnem suam in loco sancto indueturque vestimentis suis et postquam egressus obtulerit holocaustum suum ac plebis rogabit tam pro se quam pro populo 003 LEV 016 025 et adipem qui oblatus est pro peccatis adolebit super altare 003 LEV 016 026 ille vero qui dimiserit caprum emissarium lavabit vestimenta sua et corpus aqua et sic ingredietur in castra 003 LEV 016 027 vitulum autem et hircum qui pro peccato fuerant immolati et quorum sanguis inlatus est ut in sanctuario expiatio conpleretur asportabunt foras castra et conburent igni tam pelles quam carnes eorum et fimum 003 LEV 016 028 et quicumque conbuserit ea lavabit vestimenta sua et carnem aqua et sic ingredietur in castra 003 LEV 016 029 eritque hoc vobis legitimum sempiternum mense septimo decima die mensis adfligetis animas vestras nullumque facietis opus sive indigena sive advena qui peregrinatur inter vos 003 LEV 016 030 in hac die expiatio erit vestri atque mundatio ab omnibus peccatis vestris coram Domino mundabimini 003 LEV 016 031 sabbatum enim requietionis est et adfligetis animas vestras religione perpetua 003 LEV 016 032 expiabit autem sacerdos qui unctus fuerit et cuius initiatae manus ut sacerdotio fungatur pro patre suo indueturque stola linea et vestibus sanctis 003 LEV 016 033 et expiabit sanctuarium et tabernaculum testimonii atque altare sacerdotes quoque et universum populum 003 LEV 016 034 eritque hoc vobis legitimum sempiternum ut oretis pro filiis Israhel et pro cunctis peccatis eorum semel in anno fecit igitur sicut praeceperat Dominus Mosi 003 LEV 017 001 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 017 002 loquere Aaron et filiis eius et cunctis filiis Israhel et dices ad eos iste est sermo quem mandavit Dominus dicens 003 LEV 017 003 homo quilibet de domo Israhel si occiderit bovem aut ovem sive capram in castris vel extra castra 003 LEV 017 004 et non obtulerit ad ostium tabernaculi oblationem Domino sanguinis reus erit quasi sanguinem fuderit sic peribit de medio populi sui 003 LEV 017 005 ideo offerre debent sacerdoti filii Israhel hostias suas quas occidunt in agro ut sanctificentur Domino ante ostium tabernaculi testimonii et immolent eas hostias pacificas Domino 003 LEV 017 006 fundetque sacerdos sanguinem super altare Domini ad ostium tabernaculi testimonii et adolebit adipem in odorem suavitatis Domino 003 LEV 017 007 et nequaquam ultra immolabunt hostias suas daemonibus cum quibus fornicati sunt legitimum sempiternum erit illis et posteris eorum 003 LEV 017 008 et ad ipsos dices homo de domo Israhel et de advenis qui peregrinantur apud vos qui obtulerit holocaustum sive victimam 003 LEV 017 009 et ad ostium tabernaculi testimonii non adduxerit eam ut offeratur Domino interibit de populo suo 003 LEV 017 010 homo quilibet de domo Israhel et de advenis qui peregrinantur inter eos si comederit sanguinem obfirmabo faciem meam contra animam illius et disperdam eam de populo suo 003 LEV 017 011 quia anima carnis in sanguine est et ego dedi illum vobis ut super altare in eo expietis pro animabus vestris et sanguis pro animae piaculo sit 003 LEV 017 012 idcirco dixi filiis Israhel omnis anima ex vobis non comedet sanguinem nec ex advenis qui peregrinantur inter vos 003 LEV 017 013 homo quicumque de filiis Israhel et de advenis qui peregrinantur apud vos si venatione atque aucupio ceperit feram vel avem quibus vesci licitum est fundat sanguinem eius et operiat illum terra 003 LEV 017 014 anima enim omnis carnis in sanguine est unde dixi filiis Israhel sanguinem universae carnis non comedetis quia anima carnis in sanguine est et quicumque comederit illum interibit 003 LEV 017 015 anima quae comederit morticinum vel captum a bestia tam de indigenis quam de advenis lavabit vestes suas et semet ipsum aqua et contaminatus erit usque ad vesperum et hoc ordine mundus fiet 003 LEV 017 016 quod si non laverit vestimenta sua nec corpus portabit iniquitatem suam 003 LEV 018 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 018 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos ego Dominus Deus vester 003 LEV 018 003 iuxta consuetudinem terrae Aegypti in qua habitastis non facietis et iuxta morem regionis Chanaan ad quam ego introducturus sum vos non agetis nec in legitimis eorum ambulabitis 003 LEV 018 004 facietis iudicia mea et praecepta servabitis et ambulabitis in eis ego Dominus Deus vester 003 LEV 018 005 custodite leges meas atque iudicia quae faciens homo vivet in eis ego Dominus 003 LEV 018 006 omnis homo ad proximam sanguinis sui non accedet ut revelet turpitudinem eius ego Dominus 003 LEV 018 007 turpitudinem patris et turpitudinem matris tuae non discoperies mater tua est non revelabis turpitudinem eius 003 LEV 018 008 turpitudinem uxoris patris tui non discoperies turpitudo enim patris tui est 003 LEV 018 009 turpitudinem sororis tuae ex patre sive ex matre quae domi vel foris genita est non revelabis 003 LEV 018 010 turpitudinem filiae filii tui vel neptis ex filia non revelabis quia turpitudo tua est 003 LEV 018 011 turpitudinem filiae uxoris patris tui quam peperit patri tuo et est soror tua non revelabis 003 LEV 018 012 turpitudinem sororis patris tui non discoperies quia caro est patris tui 003 LEV 018 013 turpitudinem sororis matris tuae non revelabis eo quod caro sit matris tuae 003 LEV 018 014 turpitudinem patrui tui non revelabis nec accedes ad uxorem eius quae tibi adfinitate coniungitur 003 LEV 018 015 turpitudinem nurus tuae non revelabis quia uxor filii tui est nec discoperies ignominiam eius 003 LEV 018 016 turpitudinem uxoris fratris tui non revelabis quia turpitudo fratris tui est 003 LEV 018 017 turpitudinem uxoris tuae et filiae eius non revelabis filiam filii eius et filiam filiae illius non sumes ut reveles ignominiam eius quia caro illius sunt et talis coitus incestus est 003 LEV 018 018 sororem uxoris tuae in pelicatum illius non accipies nec revelabis turpitudinem eius adhuc illa vivente 003 LEV 018 019 ad mulierem quae patitur menstrua non accedes nec revelabis foeditatem eius 003 LEV 018 020 cum uxore proximi tui non coibis nec seminis commixtione maculaberis 003 LEV 018 021 de semine tuo non dabis ut consecretur idolo Moloch nec pollues nomen Dei tui ego Dominus 003 LEV 018 022 cum masculo non commisceberis coitu femineo quia abominatio est 003 LEV 018 023 cum omni pecore non coibis nec maculaberis cum eo mulier non subcumbet iumento nec miscebitur ei quia scelus est 003 LEV 018 024 ne polluamini in omnibus his quibus contaminatae sunt universae gentes quas ego eiciam ante conspectum vestrum 003 LEV 018 025 et quibus polluta est terra cuius ego scelera visitabo ut evomat habitatores suos 003 LEV 018 026 custodite legitima mea atque iudicia et non faciat ex omnibus abominationibus istis tam indigena quam colonus qui peregrinatur apud vos 003 LEV 018 027 omnes enim execrationes istas fecerunt accolae terrae qui fuerunt ante vos et polluerunt eam 003 LEV 018 028 cavete ergo ne et vos similiter evomat cum paria feceritis sicut evomuit gentem quae fuit ante vos 003 LEV 018 029 omnis anima quae fecerit de abominationibus his quippiam peribit de medio populi sui 003 LEV 018 030 custodite mandata mea nolite facere quae fecerunt hii qui fuerunt ante vos et ne polluamini in eis ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 019 002 loquere ad omnem coetum filiorum Israhel et dices ad eos sancti estote quia ego sanctus sum Dominus Deus vester 003 LEV 019 003 unusquisque matrem et patrem suum timeat sabbata mea custodite ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 004 nolite converti ad idola nec deos conflatiles faciatis vobis ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 005 si immolaveritis hostiam pacificorum Domino ut sit placabilis 003 LEV 019 006 eo die quo fuerit immolata comedetis eam et die altero quicquid autem residuum fuerit in diem tertium igne conburetis 003 LEV 019 007 si quis post biduum comederit ex ea profanus erit et impietatis reus 003 LEV 019 008 portabit iniquitatem suam quia sanctum Domini polluit et peribit anima illa de populo suo 003 LEV 019 009 cum messueris segetes terrae tuae non tondebis usque ad solum superficiem terrae nec remanentes spicas colliges 003 LEV 019 010 neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 011 non facietis furtum non mentiemini nec decipiet unusquisque proximum suum 003 LEV 019 012 non peierabis in nomine meo nec pollues nomen Dei tui ego Dominus 003 LEV 019 013 non facies calumniam proximo tuo nec vi opprimes eum non morabitur opus mercennarii apud te usque mane 003 LEV 019 014 non maledices surdo nec coram caeco pones offendiculum sed timebis Deum tuum quia ego sum Dominus 003 LEV 019 015 non facies quod iniquum est nec iniuste iudicabis nec consideres personam pauperis nec honores vultum potentis iuste iudica proximo tuo 003 LEV 019 016 non eris criminator et susurro in populis non stabis contra sanguinem proximi tui ego Dominus 003 LEV 019 017 ne oderis fratrem tuum in corde tuo sed publice argue eum ne habeas super illo peccatum 003 LEV 019 018 non quaeres ultionem nec memor eris iniuriae civium tuorum diliges amicum tuum sicut temet ipsum ego Dominus 003 LEV 019 019 leges meas custodite iumenta tua non facies coire cum alterius generis animantibus agrum non seres diverso semine veste quae ex duobus texta est non indueris 003 LEV 019 020 homo si dormierit cum muliere coitu seminis quae sit ancilla etiam nubilis et tamen pretio non redempta nec libertate donata vapulabunt ambo et non morientur quia non fuit libera 003 LEV 019 021 pro delicto autem suo offeret Domino ad ostium tabernaculi testimonii arietem 003 LEV 019 022 orabitque pro eo sacerdos et pro delicto eius coram Domino et repropitiabitur ei dimitteturque peccatum 003 LEV 019 023 quando ingressi fueritis terram et plantaveritis in ea ligna pomifera auferetis praeputia eorum poma quae germinant inmunda erunt vobis nec edetis ex eis 003 LEV 019 024 quarto anno omnis fructus eorum sanctificabitur laudabilis Domino 003 LEV 019 025 quinto autem anno comedetis fructus congregantes poma quae proferunt ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 026 non comedetis cum sanguine non augurabimini nec observabitis somnia 003 LEV 019 027 neque in rotundum adtondebitis comam nec radatis barbam 003 LEV 019 028 et super mortuo non incidetis carnem vestram neque figuras aliquas et stigmata facietis vobis ego Dominus 003 LEV 019 029 ne prostituas filiam tuam et contaminetur terra et impleatur piaculo 003 LEV 019 030 sabbata mea custodite et sanctuarium meum metuite ego Dominus 003 LEV 019 031 ne declinetis ad magos nec ab ariolis aliquid sciscitemini ut polluamini per eos ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 032 coram cano capite consurge et honora personam senis et time Deum tuum ego sum Dominus 003 LEV 019 033 si habitaverit advena in terra vestra et moratus fuerit inter vos ne exprobretis ei 003 LEV 019 034 sed sit inter vos quasi indigena et diligetis eum quasi vosmet ipsos fuistis enim et vos advenae in terra Aegypti ego Dominus Deus vester 003 LEV 019 035 nolite facere iniquum aliquid in iudicio in regula in pondere in mensura 003 LEV 019 036 statera iusta et aequa sint pondera iustus modius aequusque sextarius ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti 003 LEV 019 037 custodite omnia praecepta mea et universa iudicia et facite ea ego Dominus 003 LEV 020 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 020 002 haec loqueris filiis Israhel homo de filiis Israhel et de advenis qui habitant in Israhel si quis dederit de semine suo idolo Moloch morte moriatur populus terrae lapidabit eum 003 LEV 020 003 et ego ponam faciem meam contra illum succidamque eum de medio populi sui eo quod dederit de semine suo Moloch et contaminaverit sanctuarium meum ac polluerit nomen sanctum meum 003 LEV 020 004 quod si neglegens populus terrae et quasi parvipendens imperium meum dimiserit hominem qui dederit de semine suo Moloch nec voluerit eum occidere 003 LEV 020 005 ponam faciem meam super hominem illum et cognationem eius succidamque et ipsum et omnes qui consenserunt ei ut fornicarentur cum Moloch de medio populi sui 003 LEV 020 006 anima quae declinaverit ad magos et ariolos et fornicata fuerit cum eis ponam faciem meam contra eam et interficiam illam de medio populi sui 003 LEV 020 007 sanctificamini et estote sancti quia ego Dominus Deus vester 003 LEV 020 008 custodite praecepta mea et facite ea ego Dominus qui sanctifico vos 003 LEV 020 009 qui maledixerit patri suo et matri morte moriatur patri matrique maledixit sanguis eius sit super eum 003 LEV 020 010 si moechatus quis fuerit cum uxore alterius et adulterium perpetrarit cum coniuge proximi sui morte moriantur et moechus et adultera 003 LEV 020 011 qui dormierit cum noverca sua et revelaverit ignominiam patris sui morte moriantur ambo sanguis eorum sit super eos 003 LEV 020 012 si quis dormierit cum nuru sua uterque moriantur quia scelus operati sunt sanguis eorum sit super eos 003 LEV 020 013 qui dormierit cum masculo coitu femineo uterque operati sunt nefas morte moriantur sit sanguis eorum super eos 003 LEV 020 014 qui supra uxorem filiam duxerit matrem eius scelus operatus est vivus ardebit cum eis nec permanebit tantum nefas in medio vestri 003 LEV 020 015 qui cum iumento et pecore coierit morte moriatur pecus quoque occidite 003 LEV 020 016 mulier quae subcubuerit cuilibet iumento simul interficietur cum eo sanguis eorum sit super eos 003 LEV 020 017 qui acceperit sororem suam filiam patris sui vel filiam matris suae et viderit turpitudinem eius illaque conspexerit fratris ignominiam nefariam rem operati sunt occidentur in conspectu populi sui eo quod turpitudinem suam mutuo revelarint et portabunt iniquitatem suam 003 LEV 020 018 qui coierit cum muliere in fluxu menstruo et revelaverit turpitudinem eius ipsaque aperuerit fontem sanguinis sui interficientur ambo de medio populi sui 003 LEV 020 019 turpitudinem materterae tuae et amitae tuae non discoperies qui hoc fecerit ignominiam carnis suae nudavit portabunt ambo iniquitatem suam 003 LEV 020 020 qui coierit cum uxore patrui vel avunculi sui et revelaverit ignominiam cognationis suae portabunt ambo peccatum suum absque liberis morientur 003 LEV 020 021 qui duxerit uxorem fratris sui rem facit inlicitam turpitudinem fratris sui revelavit absque filiis erunt 003 LEV 020 022 custodite leges meas atque iudicia et facite ea ne et vos evomat terra quam intraturi estis et habitaturi 003 LEV 020 023 nolite ambulare in legitimis nationum quas ego expulsurus sum ante vos omnia enim haec fecerunt et abominatus sum eos 003 LEV 020 024 vobis autem loquor possidete terram eorum quam dabo vobis in hereditatem terram fluentem lacte et melle ego Dominus Deus vester qui separavi vos a ceteris populis 003 LEV 020 025 separate ergo et vos iumentum mundum ab inmundo et avem mundam ab inmunda ne polluatis animas vestras in pecore et in avibus et cunctis quae moventur in terra et quae vobis ostendi esse polluta 003 LEV 020 026 eritis sancti mihi quia sanctus ego sum Dominus et separavi vos a ceteris populis ut essetis mei 003 LEV 020 027 vir sive mulier in quibus pythonicus vel divinationis fuerit spiritus morte moriantur lapidibus obruent eos sanguis eorum sit super illos 003 LEV 021 001 dixit quoque Dominus ad Mosen loquere ad sacerdotes filios Aaron et dices eis ne contaminetur sacerdos in mortibus civium suorum 003 LEV 021 002 nisi tantum in consanguineis ac propinquis id est super matre et patre et filio ac filia fratre quoque 003 LEV 021 003 et sorore virgine quae non est nupta viro 003 LEV 021 004 sed nec in principe populi sui contaminabitur 003 LEV 021 005 non radent caput nec barbam neque in carnibus suis facient incisuras 003 LEV 021 006 sancti erunt Deo suo et non polluent nomen eius incensum enim Domini et panes Dei sui offerunt et ideo sancti erunt 003 LEV 021 007 scortum et vile prostibulum non ducet uxorem nec eam quae repudiata est a marito quia consecratus est Deo suo 003 LEV 021 008 et panes propositionis offert sit ergo sanctus quia et ego sanctus sum Dominus qui sanctifico vos 003 LEV 021 009 sacerdotis filia si deprehensa fuerit in stupro et violaverit nomen patris sui flammis exuretur 003 LEV 021 010 pontifex id est sacerdos maximus inter fratres suos super cuius caput fusum est unctionis oleum et cuius manus in sacerdotio consecratae sunt vestitusque est sanctis vestibus caput suum non discoperiet vestimenta non scindet 003 LEV 021 011 et ad omnem mortuum non ingredietur omnino super patre quoque suo et matre non contaminabitur 003 LEV 021 012 nec egredietur de sanctis ne polluat sanctuarium Domini quia oleum sanctae unctionis Dei sui super eum est ego Dominus 003 LEV 021 013 virginem ducet uxorem 003 LEV 021 014 viduam et repudiatam et sordidam atque meretricem non accipiet sed puellam de populo suo 003 LEV 021 015 ne commisceat stirpem generis sui vulgo gentis suae quia ego Dominus qui sanctifico eum 003 LEV 021 016 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 021 017 loquere ad Aaron homo de semine tuo per familias qui habuerit maculam non offeret panes Deo suo 003 LEV 021 018 nec accedet ad ministerium eius si caecus fuerit si claudus si vel parvo vel grandi et torto naso 003 LEV 021 019 si fracto pede si manu 003 LEV 021 020 si gibbus si lippus si albuginem habens in oculo si iugem scabiem si inpetiginem in corpore vel hirniosus 003 LEV 021 021 omnis qui habuerit maculam de semine Aaron sacerdotis non accedet offerre hostias Domino nec panes Deo suo 003 LEV 021 022 vescetur tamen panibus qui offeruntur in sanctuario 003 LEV 021 023 ita dumtaxat ut intra velum non ingrediatur nec accedat ad altare quia maculam habet et contaminare non debet sanctuarium meum ego Dominus qui sanctifico eos 003 LEV 021 024 locutus est ergo Moses ad Aaron et filios eius et ad omnem Israhel cuncta quae sibi fuerant imperata 003 LEV 022 001 locutus quoque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 022 002 loquere ad Aaron et ad filios eius ut caveant ab his quae consecrata sunt filiorum Israhel et non contaminent nomen sanctificatorum mihi quae ipsi offerunt ego Dominus 003 LEV 022 003 dic ad eos et ad posteros eorum omnis homo qui accesserit de stirpe vestra ad ea quae consecrata sunt et quae obtulerunt filii Israhel Domino in quo est inmunditia peribit coram Domino ego sum Dominus 003 LEV 022 004 homo de semine Aaron qui fuerit leprosus aut patiens fluxum seminis non vescetur de his quae sanctificata sunt mihi donec sanetur qui tetigerit inmundum super mortuo et ex quo egreditur semen quasi coitus 003 LEV 022 005 et qui tangit reptile et quodlibet inmundum cuius tactus est sordidus 003 LEV 022 006 inmundus erit usque ad vesperum et non vescetur his quae sanctificata sunt sed cum laverit carnem suam aqua 003 LEV 022 007 et occubuerit sol tunc mundatus vescetur de sanctificatis quia cibus illius est 003 LEV 022 008 morticinum et captum a bestia non comedent nec polluentur in eis ego sum Dominus 003 LEV 022 009 custodient praecepta mea ut non subiaceant peccato et moriantur in sanctuario cum polluerint illud ego Dominus qui sanctifico eos 003 LEV 022 010 omnis alienigena non comedet de sanctificatis inquilinus sacerdotis et mercennarius non vescentur ex eis 003 LEV 022 011 quem autem sacerdos emerit et qui vernaculus domus eius fuerit hii comedent ex eis 003 LEV 022 012 si filia sacerdotis cuilibet ex populo nupta fuerit de his quae sanctificata sunt et de primitiis non vescetur 003 LEV 022 013 sin autem vidua vel repudiata et absque liberis reversa fuerit ad domum patris sui sicut puella consuerat aletur cibis patris sui omnis alienigena comedendi ex eis non habet potestatem 003 LEV 022 014 qui comederit de sanctificatis per ignorantiam addet quintam partem cum eo quod comedit et dabit sacerdoti in sanctuarium 003 LEV 022 015 nec contaminabunt sanctificata filiorum Israhel quae offerunt Domino 003 LEV 022 016 ne forte sustineant iniquitatem delicti sui cum sanctificata comederint ego Dominus qui sanctifico eos 003 LEV 022 017 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 022 018 loquere ad Aaron et filios eius et ad omnes filios Israhel dicesque ad eos homo de domo Israhel et de advenis qui habitant apud vos qui obtulerit oblationem suam vel vota solvens vel sponte offerens quicquid illud obtulerit in holocaustum Domini 003 LEV 022 019 ut offeratur per vos masculus inmaculatus erit ex bubus et ex ovibus et ex capris 003 LEV 022 020 si maculam habuerit non offeretis neque erit acceptabile 003 LEV 022 021 homo qui obtulerit victimam pacificorum Domino vel vota solvens vel sponte offerens tam de bubus quam de ovibus inmaculatum offeret ut acceptabile sit omnis macula non erit in eo 003 LEV 022 022 si caecum fuerit si fractum si cicatricem habens si papulas aut scabiem vel inpetiginem non offeretis ea Domino neque adolebitis ex eis super altare Domini 003 LEV 022 023 bovem et ovem aure et cauda amputatis voluntarie offerre potes votum autem ex his solvi non potest 003 LEV 022 024 omne animal quod vel contritis vel tunsis vel sectis ablatisque testiculis est non offeretis Domino et in terra vestra hoc omnino ne faciatis 003 LEV 022 025 de manu alienigenae non offeretis panes Deo vestro et quicquid aliud dare voluerint quia corrupta et maculata sunt omnia non suscipietis ea 003 LEV 022 026 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 022 027 bos ovis et capra cum genita fuerint septem diebus erunt sub ubere matris suae die autem octavo et deinceps offerri poterunt Domino 003 LEV 022 028 sive illa bos sive ovis non immolabuntur una die cum fetibus suis 003 LEV 022 029 si immolaveritis hostiam pro gratiarum actione Domino ut possit esse placabilis 003 LEV 022 030 eodem die comedetis eam non remanebit quicquam in mane alterius diei ego Dominus 003 LEV 022 031 custodite mandata mea et facite ea ego Dominus 003 LEV 022 032 ne polluatis nomen meum sanctum ut sanctificer in medio filiorum Israhel ego Dominus qui sanctifico vos 003 LEV 022 033 et eduxi de terra Aegypti ut essem vobis in Deum ego Dominus 003 LEV 023 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 023 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos hae sunt feriae Domini quas vocabitis sanctas 003 LEV 023 003 sex diebus facietis opus dies septimus quia sabbati requies est vocabitur sanctus omne opus non facietis in eo sabbatum Domini est in cunctis habitationibus vestris 003 LEV 023 004 hae sunt ergo feriae Domini sanctae quas celebrare debetis temporibus suis 003 LEV 023 005 mense primo quartadecima die mensis ad vesperum phase Domini est 003 LEV 023 006 et quintadecima die mensis huius sollemnitas azymorum Domini est septem diebus azyma comedetis 003 LEV 023 007 dies primus erit vobis celeberrimus sanctusque omne opus servile non facietis in eo 003 LEV 023 008 sed offeretis sacrificium in igne Domino septem diebus dies autem septimus erit celebrior et sanctior nullumque servile opus fiet in eo 003 LEV 023 009 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 023 010 loquere filiis Israhel et dices ad eos cum ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis et messueritis segetem feretis manipulos spicarum primitias messis vestrae ad sacerdotem 003 LEV 023 011 qui elevabit fasciculum coram Domino ut acceptabile sit pro vobis altero die sabbati et sanctificabit illum 003 LEV 023 012 atque in eodem die quo manipulus consecratur caedetur agnus inmaculatus anniculus in holocaustum Domini 003 LEV 023 013 et libamenta offerentur cum eo duae decimae similae conspersae oleo in incensum Domini odoremque suavissimum liba quoque vini quarta pars hin 003 LEV 023 014 panem et pulentam et pultes non comedetis ex segete usque ad diem qua offeratis ex ea Deo vestro praeceptum est sempiternum in generationibus cunctisque habitaculis vestris 003 LEV 023 015 numerabitis ergo ab altero die sabbati in quo obtulistis manipulum primitiarum septem ebdomadas plenas 003 LEV 023 016 usque ad alteram diem expletionis ebdomadae septimae id est quinquaginta dies et sic offeretis sacrificium novum Domino 003 LEV 023 017 ex omnibus habitaculis vestris panes primitiarum duos de duabus decimis similae fermentatae quos coquetis in primitias Domini 003 LEV 023 018 offeretisque cum panibus septem agnos inmaculatos anniculos et vitulum de armento unum et arietes duos et erunt in holocausto cum libamentis suis in odorem suavissimum Domino 003 LEV 023 019 facietis et hircum pro peccato duosque agnos anniculos hostias pacificorum 003 LEV 023 020 cumque elevaverit eos sacerdos cum panibus primitiarum coram Domino cedent in usum eius 003 LEV 023 021 et vocabitis hunc diem celeberrimum atque sanctissimum omne opus servile non facietis in eo legitimum sempiternum erit in cunctis habitaculis et generationibus vestris 003 LEV 023 022 postquam autem messueritis segetem terrae vestrae non secabitis eam usque ad solum nec remanentes spicas colligetis sed pauperibus et peregrinis dimittetis eas ego Dominus Deus vester 003 LEV 023 023 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 023 024 loquere filiis Israhel mense septimo prima die mensis erit vobis sabbatum memorabile clangentibus tubis et vocabitur sanctum 003 LEV 023 025 omne opus servile non facietis in eo et offeretis holocaustum Domino 003 LEV 023 026 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 023 027 decimo die mensis huius septimi dies expiationum erit celeberrimus et vocabitur sanctus adfligetisque animas vestras in eo et offeretis holocaustum Domino 003 LEV 023 028 omne opus non facietis in tempore diei huius quia dies propitiationis est ut propitietur vobis Dominus Deus vester 003 LEV 023 029 omnis anima quae adflicta non fuerit die hoc peribit de populis suis 003 LEV 023 030 et quae operis quippiam fecerit delebo eam de populo suo 003 LEV 023 031 nihil ergo operis facietis in eo legitimum sempiternum erit vobis in cunctis generationibus et habitationibus vestris 003 LEV 023 032 sabbatum requietionis est adfligetis animas vestras die nono mensis a vespero usque ad vesperum celebrabitis sabbata vestra 003 LEV 023 033 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 023 034 loquere filiis Israhel a quintodecimo die mensis huius septimi erunt feriae tabernaculorum septem diebus Domino 003 LEV 023 035 dies primus vocabitur celeberrimus atque sanctissimus omne opus servile non facietis 003 LEV 023 036 et septem diebus offeretis holocausta Domino dies quoque octavus erit celeberrimus atque sanctissimus et offeretis holocaustum Domino est enim coetus atque collectae omne opus servile non facietis in eo 003 LEV 023 037 hae sunt feriae Domini quas vocabitis celeberrimas et sanctissimas offeretisque in eis oblationes Domino holocausta et libamenta iuxta ritum uniuscuiusque diei 003 LEV 023 038 exceptis sabbatis Domini donisque vestris et quae offertis ex voto vel quae sponte tribuitis Domino 003 LEV 023 039 a quintodecimo ergo die mensis septimi quando congregaveritis omnes fructus terrae vestrae celebrabitis ferias Domini septem diebus die primo et die octavo erit sabbatum id est requies 003 LEV 023 040 sumetisque vobis die primo fructus arboris pulcherrimae spatulasque palmarum et ramos ligni densarum frondium et salices de torrente et laetabimini coram Domino Deo vestro 003 LEV 023 041 celebrabitisque sollemnitatem eius septem diebus per annum legitimum sempiternum erit in generationibus vestris mense septimo festa celebrabitis 003 LEV 023 042 et habitabitis in umbraculis septem diebus omnis qui de genere est Israhel manebit in tabernaculis 003 LEV 023 043 ut discant posteri vestri quod in tabernaculis habitare fecerim filios Israhel cum educerem eos de terra Aegypti ego Dominus Deus vester 003 LEV 023 044 locutusque est Moses super sollemnitatibus Domini ad filios Israhel 003 LEV 024 001 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 024 002 praecipe filiis Israhel ut adferant tibi oleum de olivis purissimum ac lucidum ad concinnandas lucernas iugiter 003 LEV 024 003 extra velum testimonii in tabernaculo foederis ponetque eas Aaron a vespere usque in mane coram Domino cultu rituque perpetuo in generationibus vestris 003 LEV 024 004 super candelabro mundissimo ponentur semper in conspectu Domini 003 LEV 024 005 accipies quoque similam et coques ex ea duodecim panes qui singuli habebunt duas decimas 003 LEV 024 006 quorum senos altrinsecus super mensam purissimam coram Domino statues 003 LEV 024 007 et pones super eos tus lucidissimum ut sit panis in monumentum oblationis Domini 003 LEV 024 008 per singula sabbata mutabuntur coram Domino suscepti a filiis Israhel foedere sempiterno 003 LEV 024 009 eruntque Aaron et filiorum eius ut comedant eos in loco sancto quia sanctum sanctorum est de sacrificiis Domini iure perpetuo 003 LEV 024 010 ecce autem egressus filius mulieris israhelitis quem pepererat de viro aegyptio inter filios Israhel iurgatus est in castris cum viro israhelite 003 LEV 024 011 cumque blasphemasset nomen et maledixisset ei adductus est ad Mosen vocabatur autem mater eius Salumith filia Dabri de tribu Dan 003 LEV 024 012 miseruntque eum in carcerem donec nossent quid iuberet Dominus 003 LEV 024 013 qui locutus est ad Mosen 003 LEV 024 014 dicens educ blasphemum extra castra et ponant omnes qui audierunt manus suas super caput eius et lapidet eum populus universus 003 LEV 024 015 et ad filios Israhel loqueris homo qui maledixerit Deo suo portabit peccatum suum 003 LEV 024 016 et qui blasphemaverit nomen Domini morte moriatur lapidibus opprimet eum omnis multitudo sive ille civis seu peregrinus fuerit qui blasphemaverit nomen Domini morte moriatur 003 LEV 024 017 qui percusserit et occiderit hominem morte moriatur 003 LEV 024 018 qui percusserit animal reddat vicarium id est animam pro anima 003 LEV 024 019 qui inrogaverit maculam cuilibet civium suorum sicut fecit fiet ei 003 LEV 024 020 fracturam pro fractura oculum pro oculo dentem pro dente restituet qualem inflixerit maculam talem sustinere cogetur 003 LEV 024 021 qui percusserit iumentum reddet aliud qui percusserit hominem punietur 003 LEV 024 022 aequum iudicium sit inter vos sive peregrinus sive civis peccaverit quia ego sum Dominus Deus vester 003 LEV 024 023 locutusque est Moses ad filios Israhel et eduxerunt eum qui blasphemaverat extra castra ac lapidibus oppresserunt feceruntque filii Israhel sicut praeceperat Dominus Mosi 003 LEV 025 001 locutusque est Dominus ad Mosen in monte Sinai dicens 003 LEV 025 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos quando ingressi fueritis terram quam ego dabo vobis sabbatizet sabbatum Domini 003 LEV 025 003 sex annis seres agrum tuum et sex annis putabis vineam tuam colligesque fructus eius 003 LEV 025 004 septimo autem anno sabbatum erit terrae requietionis Domini agrum non seres et vineam non putabis 003 LEV 025 005 quae sponte gignit humus non metes et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam annus enim requietionis terrae est 003 LEV 025 006 sed erunt vobis in cibum tibi et servo tuo ancillae et mercennario tuo et advenae qui peregrinantur apud te 003 LEV 025 007 iumentis tuis et pecoribus omnia quae nascuntur praebebunt cibum 003 LEV 025 008 numerabis quoque tibi septem ebdomades annorum id est septem septies quae simul faciunt annos quadraginta novem 003 LEV 025 009 et clanges bucina mense septimo decima die mensis propitiationis tempore in universa terra vestra 003 LEV 025 010 sanctificabisque annum quinquagesimum et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terrae tuae ipse est enim iobeleus revertetur homo ad possessionem suam et unusquisque rediet ad familiam pristinam 003 LEV 025 011 quia iobeleus est et quinquagesimus annus non seretis neque metetis sponte in agro nascentia et primitias vindemiae non colligetis 003 LEV 025 012 ob sanctificationem iobelei sed statim ablata comedetis 003 LEV 025 013 anno iobelei redient omnes ad possessiones suas 003 LEV 025 014 quando vendes quippiam civi tuo vel emes ab eo ne contristes fratrem tuum sed iuxta numerum annorum iobelei emes ab eo 003 LEV 025 015 et iuxta supputationem frugum vendet tibi 003 LEV 025 016 quanto plus anni remanserint post iobeleum tanto crescet et pretium et quanto minus temporis numeraveris tanto minoris et emptio constabit tempus enim frugum vendet tibi 003 LEV 025 017 nolite adfligere contribules vestros sed timeat unusquisque Deum suum quia ego Dominus Deus vester 003 LEV 025 018 facite praecepta mea et iudicia custodite et implete ea ut habitare possitis in terra absque ullo pavore 003 LEV 025 019 et gignat vobis humus fructus suos quibus vescamini usque ad saturitatem nullius impetum formidantes 003 LEV 025 020 quod si dixeritis quid comedemus anno septimo si non seruerimus neque collegerimus fruges nostras 003 LEV 025 021 dabo benedictionem meam vobis anno sexto et faciet fructus trium annorum 003 LEV 025 022 seretisque anno octavo et comedetis veteres fruges usque ad nonum annum donec nova nascantur edetis vetera 003 LEV 025 023 terra quoque non veniet in perpetuum quia mea est et vos advenae et coloni mei estis 003 LEV 025 024 unde cuncta regio possessionis vestrae sub redemptionis condicione vendetur 003 LEV 025 025 si adtenuatus frater tuus vendiderit possessiunculam suam et voluerit propinquus eius potest redimere quod ille vendiderat 003 LEV 025 026 sin autem non habuerit proximum et ipse pretium ad redimendum potuerit invenire 003 LEV 025 027 conputabuntur fructus ex eo tempore quo vendidit et quod reliquum est reddet emptori sicque recipiet possessionem suam 003 LEV 025 028 quod si non invenerit manus eius ut reddat pretium habebit emptor quod emerat usque ad annum iobeleum in ipso enim omnis venditio redit ad dominum et ad possessorem pristinum 003 LEV 025 029 qui vendiderit domum intra urbis muros habebit licentiam redimendi donec unus impleatur annus 003 LEV 025 030 si non redemerit et anni circulus fuerit evolutus emptor possidebit eam et posteri eius in perpetuum et redimi non poterit etiam in iobeleo 003 LEV 025 031 sin autem in villa fuerit domus quae muros non habet agrorum iure vendetur si ante redempta non fuerit in iobeleo revertetur ad dominum 003 LEV 025 032 aedes Levitarum quae in urbibus sunt semper possunt redimi 003 LEV 025 033 si redemptae non fuerint in iobeleo revertentur ad dominos quia domus urbium leviticarum pro possessionibus sunt inter filios Israhel 003 LEV 025 034 suburbana autem eorum non venient quia possessio sempiterna est 003 LEV 025 035 si adtenuatus fuerit frater tuus et infirmus manu et susceperis eum quasi advenam et peregrinum et vixerit tecum 003 LEV 025 036 ne accipias usuras ab eo nec amplius quam dedisti time Deum tuum ut vivere possit frater tuus apud te 003 LEV 025 037 pecuniam tuam non dabis ei ad usuram et frugum superabundantiam non exiges 003 LEV 025 038 ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti ut darem vobis terram Chanaan et essem vester Deus 003 LEV 025 039 si paupertate conpulsus vendiderit se tibi frater tuus non eum opprimes servitute famulorum 003 LEV 025 040 sed quasi mercennarius et colonus erit usque ad annum iobeleum operabitur apud te 003 LEV 025 041 et postea egredietur cum liberis suis et revertetur ad cognationem et ad possessionem patrum suorum 003 LEV 025 042 mei enim servi sunt et ego eduxi eos de terra Aegypti non venient condicione servorum 003 LEV 025 043 ne adfligas eum per potentiam sed metuito Deum tuum 003 LEV 025 044 servus et ancilla sint vobis de nationibus quae in circuitu vestro sunt 003 LEV 025 045 et de advenis qui peregrinantur apud vos vel qui ex his nati fuerint in terra vestra hos habebitis famulos 003 LEV 025 046 et hereditario iure transmittetis ad posteros ac possidebitis in aeternum fratres autem vestros filios Israhel ne opprimatis per potentiam 003 LEV 025 047 si invaluerit apud vos manus advenae atque peregrini et adtenuatus frater tuus vendiderit se ei aut cuiquam de stirpe eius 003 LEV 025 048 post venditionem potest redimi qui voluerit ex fratribus suis redimet eum 003 LEV 025 049 et patruus et patruelis et consanguineus et adfinis sin autem et ipse potuerit redimet se 003 LEV 025 050 supputatis dumtaxat annis a tempore venditionis suae usque ad annum iobeleum et pecunia qua venditus fuerat iuxta annorum numerum et rationem mercennarii supputata 003 LEV 025 051 si plures fuerint anni qui remanent usque ad iobeleum secundum hos reddet et pretium 003 LEV 025 052 si pauci ponet rationem cum eo iuxta annorum numerum et reddet emptori quod reliquum est annorum 003 LEV 025 053 quibus ante servivit mercedibus inputatis non adfliget eum violenter in conspectu tuo 003 LEV 025 054 quod si per haec redimi non potuerit anno iobeleo egredietur cum liberis suis 003 LEV 025 055 mei sunt enim servi filii Israhel quos eduxi de terra Aegypti 003 LEV 026 001 ego Dominus Deus vester non facietis vobis idolum et sculptile nec titulos erigetis nec insignem lapidem ponetis in terra vestra ut adoretis eum ego enim sum Dominus Deus vester 003 LEV 026 002 custodite sabbata mea et pavete ad sanctuarium meum ego Dominus 003 LEV 026 003 si in praeceptis meis ambulaveritis et mandata mea custodieritis et feceritis ea dabo vobis pluvias temporibus suis 003 LEV 026 004 et terra gignet germen suum et pomis arbores replebuntur 003 LEV 026 005 adprehendet messium tritura vindemiam et vindemia occupabit sementem et comedetis panem vestrum in saturitatem et absque pavore habitabitis in terra vestra 003 LEV 026 006 dabo pacem in finibus vestris dormietis et non erit qui exterreat auferam malas bestias et gladius non transibit terminos vestros 003 LEV 026 007 persequemini inimicos vestros et corruent coram vobis 003 LEV 026 008 persequentur quinque de vestris centum alienos et centum ex vobis decem milia cadent inimici vestri in conspectu vestro gladio 003 LEV 026 009 respiciam vos et crescere faciam multiplicabimini et firmabo pactum meum vobiscum 003 LEV 026 010 comedetis vetustissima veterum et vetera novis supervenientibus proicietis 003 LEV 026 011 ponam tabernaculum meum in medio vestri et non abiciet vos anima mea 003 LEV 026 012 ambulabo inter vos et ero vester Deus vosque eritis populus meus 003 LEV 026 013 ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegyptiorum ne serviretis eis et qui confregi catenas cervicum vestrarum ut incederetis erecti 003 LEV 026 014 quod si non audieritis me nec feceritis omnia mandata mea 003 LEV 026 015 si spreveritis leges meas et iudicia mea contempseritis ut non faciatis ea quae a me constituta sunt et ad irritum perducatis pactum meum 003 LEV 026 016 ego quoque haec faciam vobis visitabo vos velociter in egestate et ardore qui conficiat oculos vestros et consumat animas frustra seretis sementem quae ab hostibus devorabitur 003 LEV 026 017 ponam faciem meam contra vos et corruetis coram hostibus vestris et subiciemini his qui oderunt vos fugietis nemine persequente 003 LEV 026 018 sin autem nec sic oboedieritis mihi addam correptiones vestras septuplum propter peccata vestra 003 LEV 026 019 et conteram superbiam duritiae vestrae daboque caelum vobis desuper sicut ferrum et terram aeneam 003 LEV 026 020 consumetur in cassum labor vester non proferet terra germen nec arbores poma praebebunt 003 LEV 026 021 si ambulaveritis ex adverso mihi nec volueritis audire me addam plagas vestras usque in septuplum propter peccata vestra 003 LEV 026 022 emittamque in vos bestias agri quae consumant et vos et pecora vestra et ad paucitatem cuncta redigant desertaeque fiant viae vestrae 003 LEV 026 023 quod si nec sic volueritis recipere disciplinam sed ambulaveritis ex adverso mihi 003 LEV 026 024 ego quoque contra vos adversus incedam et percutiam vos septies propter peccata vestra 003 LEV 026 025 inducamque super vos gladium ultorem foederis mei cumque confugeritis in urbes mittam pestilentiam in medio vestri et trademini hostium manibus 003 LEV 026 026 postquam confregero baculum panis vestri ita ut decem mulieres in uno clibano coquant panes et reddant eos ad pondus et comedetis et non saturabimini 003 LEV 026 027 sin autem nec per haec audieritis me sed ambulaveritis contra me 003 LEV 026 028 et ego incedam adversum vos in furore contrario et corripiam vos septem plagis propter peccata vestra 003 LEV 026 029 ita ut comedatis carnes filiorum et filiarum vestrarum 003 LEV 026 030 destruam excelsa vestra et simulacra confringam cadetis inter ruinas idolorum vestrorum et abominabitur vos anima mea 003 LEV 026 031 in tantum ut urbes vestras redigam in solitudinem et deserta faciam sanctuaria vestra nec recipiam ultra odorem suavissimum 003 LEV 026 032 disperdamque terram vestram et stupebunt super ea inimici vestri cum habitatores illius fuerint 003 LEV 026 033 vos autem dispergam in gentes et evaginabo post vos gladium eritque terra vestra deserta et civitates dirutae 003 LEV 026 034 tunc placebunt terrae sabbata sua cunctis diebus solitudinis suae quando fueritis 003 LEV 026 035 in terra hostili sabbatizabit et requiescet in sabbatis solitudinis suae eo quod non requieverit in sabbatis vestris quando habitabatis in ea 003 LEV 026 036 et qui de vobis remanserint dabo pavorem in cordibus eorum in regionibus hostium terrebit eos sonitus folii volantis et ita fugient quasi gladium cadent nullo sequente 003 LEV 026 037 et corruent singuli super fratres suos quasi bella fugientes nemo vestrum inimicis audebit resistere 003 LEV 026 038 peribitis inter gentes et hostilis vos terra consumet 003 LEV 026 039 quod si et de his aliqui remanserint tabescent in iniquitatibus suis in terra inimicorum suorum et propter peccata patrum suorum et sua adfligentur 003 LEV 026 040 donec confiteantur iniquitates suas et maiorum suorum quibus praevaricati sunt in me et ambulaverunt ex adverso mihi 003 LEV 026 041 ambulabo igitur et ego contra eos et inducam illos in terram hostilem donec erubescat incircumcisa mens eorum tunc orabunt pro impietatibus suis 003 LEV 026 042 et recordabor foederis mei quod pepigi cum Iacob et Isaac et Abraham terrae quoque memor ero 003 LEV 026 043 quae cum relicta fuerit ab eis conplacebit sibi in sabbatis suis patiens solitudinem propter illos ipsi vero rogabunt pro peccatis suis eo quod abiecerint iudicia mea et leges meas despexerint 003 LEV 026 044 et tamen etiam cum essent in terra hostili non penitus abieci eos neque sic despexi ut consumerentur et irritum facerem pactum meum cum eis ego enim sum Dominus Deus eorum 003 LEV 026 045 et recordabor foederis mei pristini quando eduxi eos de terra Aegypti in conspectu gentium ut essem Deus eorum ego Dominus Deus 003 LEV 026 046 haec sunt praecepta atque iudicia et leges quas dedit Dominus inter se et inter filios Israhel in monte Sinai per manum Mosi 003 LEV 027 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 003 LEV 027 002 loquere filiis Israhel et dices ad eos homo qui votum fecerit et spoponderit Deo animam suam sub aestimatione dabit pretium 003 LEV 027 003 si fuerit masculus a vicesimo usque ad sexagesimum annum dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram sanctuarii 003 LEV 027 004 si mulier triginta 003 LEV 027 005 a quinto autem anno usque ad vicesimum masculus dabit viginti siclos femina decem 003 LEV 027 006 ab uno mense usque ad annum quintum pro masculo dabuntur quinque sicli pro femina tres 003 LEV 027 007 sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos femina decem 003 LEV 027 008 si pauper fuerit et aestimationem reddere non valebit stabit coram sacerdote et quantum ille aestimaverit et viderit eum posse reddere tantum dabit 003 LEV 027 009 animal autem quod immolari potest Domino si quis voverit sanctum erit 003 LEV 027 010 et mutari non poterit id est nec melius malo nec peius bono quod si mutaverit et ipsum quod mutatum est et illud pro quo mutatum est consecratum erit Domino 003 LEV 027 011 animal inmundum quod immolari Domino non potest si quis voverit adducetur ante sacerdotem 003 LEV 027 012 qui diiudicans utrum bonum an malum sit statuet pretium 003 LEV 027 013 quod si dare voluerit is qui offert addet supra aestimationis quintam partem 003 LEV 027 014 homo si voverit domum suam et sanctificaverit Domino considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit et iuxta pretium quod ab eo fuerit constitutum venundabitur 003 LEV 027 015 sin autem ille qui voverat voluerit redimere eam dabit quintam partem aestimationis supra et habebit domum 003 LEV 027 016 quod si agrum possessionis suae voverit et consecraverit Domino iuxta mensuram sementis aestimabitur pretium si triginta modiis hordei seritur terra quinquaginta siclis veniet argenti 003 LEV 027 017 si statim ab anno incipientis iobelei voverit agrum quanto valere potest tanto aestimabitur 003 LEV 027 018 sin autem post aliquantum temporis supputabit sacerdos pecuniam iuxta annorum qui reliqui sunt numerum usque ad iobeleum et detrahetur ex pretio 003 LEV 027 019 quod si voluerit redimere agrum ille qui voverat addet quintam partem aestimatae pecuniae et possidebit eum 003 LEV 027 020 sin autem noluerit redimere sed alteri cuilibet fuerit venundatus ultra eum qui voverat redimere non poterit 003 LEV 027 021 quia cum iobelei venerit dies sanctificatus erit Domino et possessio consecrata ad ius pertinet sacerdotum 003 LEV 027 022 si ager emptus et non de possessione maiorum sanctificatus fuerit Domino 003 LEV 027 023 supputabit sacerdos iuxta annorum numerum usque ad iobeleum pretium et dabit ille qui voverat eum Domino 003 LEV 027 024 in iobeleo autem revertetur ad priorem dominum qui vendiderat eum et habuerat in sortem possessionis suae 003 LEV 027 025 omnis aestimatio siclo sanctuarii ponderabitur siclus viginti obolos habet 003 LEV 027 026 primogenita quae ad Dominum pertinent nemo sanctificare poterit et vovere sive bos sive ovis fuerit Domini sunt 003 LEV 027 027 quod si inmundum est animal redimet qui obtulit iuxta aestimationem tuam et addet quintam partem pretii si redimere noluerit vendetur alteri quantocumque a te fuerit aestimatum 003 LEV 027 028 omne quod Domino consecratur sive homo fuerit sive animal sive ager non veniet nec redimi poterit quicquid semel fuerit consecratum sanctum sanctorum erit Domino 003 LEV 027 029 et omnis consecratio quae offertur ab homine non redimetur sed morte morietur 003 LEV 027 030 omnes decimae terrae sive de frugibus sive de pomis arborum Domini sunt et illi sanctificantur 003 LEV 027 031 si quis autem voluerit redimere decimas suas addet quintam partem earum 003 LEV 027 032 omnium decimarum boves et oves et caprae quae sub pastoris virga transeunt quicquid decimum venerit sanctificabitur Domino 003 LEV 027 033 non eligetur nec bonum nec malum nec altero commutabitur si quis mutaverit et quod mutatum est et pro quo mutatum est sanctificabitur Domino et non redimetur 003 LEV 027 034 haec sunt praecepta quae mandavit Dominus Mosi ad filios Israhel in monte Sinai # # BOOK 004 NUM Numbers Liber Numeri 004 NUM 001 001 locutusque est Dominus ad Mosen in deserto Sinai in tabernaculo foederis prima die mensis secundi anno altero egressionis eorum ex Aegypto dicens 004 NUM 001 002 tollite summam universae congregationis filiorum Israhel per cognationes et domos suas et nomina singulorum quicquid sexus est masculini 004 NUM 001 003 a vicesimo anno et supra omnium virorum fortium ex Israhel et numerabitis eos per turmas suas tu et Aaron 004 NUM 001 004 eruntque vobiscum principes tribuum ac domorum in cognationibus suis 004 NUM 001 005 quorum ista sunt nomina de Ruben Elisur filius Sedeur 004 NUM 001 006 de Symeon Salamihel filius Surisaddai 004 NUM 001 007 de Iuda Naasson filius Aminadab 004 NUM 001 008 de Isachar Nathanahel filius Suar 004 NUM 001 009 de Zabulon Heliab filius Helon 004 NUM 001 010 filiorum autem Ioseph de Ephraim Helisama filius Ammiud de Manasse Gamalihel filius Phadassur 004 NUM 001 011 de Beniamin Abidan filius Gedeonis 004 NUM 001 012 de Dan Ahiezer filius Amisaddai 004 NUM 001 013 de Aser Phegihel filius Ochran 004 NUM 001 014 de Gad Heliasaph filius Duhel 004 NUM 001 015 de Nepthali Ahira filius Henan 004 NUM 001 016 hii nobilissimi principes multitudinis per tribus et cognationes suas et capita exercitus Israhel 004 NUM 001 017 quos tulerunt Moses et Aaron cum omni vulgi multitudine 004 NUM 001 018 et congregaverunt primo die mensis secundi recensentes eos per cognationes et domos ac familias et capita et nomina singulorum a vicesimo anno et supra 004 NUM 001 019 sicut praeceperat Dominus Mosi numeratique sunt in deserto Sinai 004 NUM 001 020 de Ruben primogenito Israhelis per generationes et familias ac domos suas et nomina capitum singulorum omne quod sexus est masculini a vicesimo anno et supra procedentium ad bellum 004 NUM 001 021 quadraginta sex milia quingenti 004 NUM 001 022 de filiis Symeon per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina et capita singulorum omne quod sexus est masculini a vicesimo anno et supra procedentium ad bellum 004 NUM 001 023 quinquaginta novem milia trecenti 004 NUM 001 024 de filiis Gad per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a viginti annis et supra omnes qui ad bella procederent 004 NUM 001 025 quadraginta quinque milia sescenti quinquaginta 004 NUM 001 026 de filiis Iuda per generationes et familias ac domos cognationum suarum per nomina singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 027 recensiti sunt septuaginta quattuor milia sescenti 004 NUM 001 028 de filiis Isachar per generationes et familias ac domos cognationum suarum per nomina singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui ad bella procederent 004 NUM 001 029 recensiti sunt quinquaginta quattuor milia quadringenti 004 NUM 001 030 de filiis Zabulon per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 031 quinquaginta septem milia quadringenti 004 NUM 001 032 de filiis Ioseph filiorum Ephraim per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 033 quadraginta milia quingenti 004 NUM 001 034 porro filiorum Manasse per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a viginti annis et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 035 triginta duo milia ducenti 004 NUM 001 036 de filiis Beniamin per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 037 triginta quinque milia quadringenti 004 NUM 001 038 de filiis Dan per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 039 sexaginta duo milia septingenti 004 NUM 001 040 de filiis Aser per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt per nomina singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 041 quadraginta milia et mille quingenti 004 NUM 001 042 de filiis Nepthali per generationes et familias ac domos cognationum suarum recensiti sunt nominibus singulorum a vicesimo anno et supra omnes qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 043 quinquaginta tria milia quadringenti 004 NUM 001 044 hii sunt quos numeraverunt Moses et Aaron et duodecim principes Israhel singulos per domos cognationum suarum 004 NUM 001 045 fueruntque omnes filiorum Israhel per domos et familias suas a vicesimo anno et supra qui poterant ad bella procedere 004 NUM 001 046 sescenta tria milia virorum quingenti quinquaginta 004 NUM 001 047 Levitae autem in tribu familiarum suarum non sunt numerati cum eis 004 NUM 001 048 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 001 049 tribum Levi noli numerare neque ponas summam eorum cum filiis Israhel 004 NUM 001 050 sed constitue eos super tabernaculum testimonii cuncta vasa eius et quicquid ad caerimonias pertinet ipsi portabunt tabernaculum et omnia utensilia eius et erunt in ministerio ac per gyrum tabernaculi metabuntur 004 NUM 001 051 cum proficiscendum fuerit deponent Levitae tabernaculum cum castra metanda erigent quisquis externorum accesserit occidetur 004 NUM 001 052 metabuntur autem castra filii Israhel unusquisque per turmas et cuneos atque exercitum suum 004 NUM 001 053 porro Levitae per gyrum tabernaculi figent tentoria ne fiat indignatio super multitudinem filiorum Israhel et excubabunt in custodiis tabernaculi testimonii 004 NUM 001 054 fecerunt ergo filii Israhel iuxta omnia quae praeceperat Dominus Mosi 004 NUM 002 001 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 004 NUM 002 002 singuli per turmas signa atque vexilla et domos cognationum suarum castrametabuntur filiorum Israhel per gyrum tabernaculi foederis 004 NUM 002 003 ad orientem Iudas figet tentoria per turmas exercitus sui eritque princeps filiorum eius Naasson filius Aminadab 004 NUM 002 004 et omnis de stirpe eius summa pugnantium septuaginta quattuor milia sescentorum 004 NUM 002 005 iuxta eum castrametati sunt de tribu Isachar quorum princeps fuit Nathanahel filius Suar 004 NUM 002 006 et omnis numerus pugnatorum eius quinquaginta quattuor milia quadringenti 004 NUM 002 007 in tribu Zabulon princeps fuit Heliab filius Helon 004 NUM 002 008 omnis de stirpe eius exercitus pugnatorum quinquaginta septem milia quadringenti 004 NUM 002 009 universi qui in castris Iudae adnumerati sunt fuerunt centum octoginta sex milia quadringenti et per turmas suas primi egredientur 004 NUM 002 010 in castris filiorum Ruben ad meridianam plagam erit princeps Elisur filius Sedeur 004 NUM 002 011 et cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt quadraginta sex milia quingenti 004 NUM 002 012 iuxta eum castrametati sunt de tribu Symeon quorum princeps fuit Salamihel filius Surisaddai 004 NUM 002 013 et cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt quinquaginta novem milia trecenti 004 NUM 002 014 in tribu Gad princeps fuit Heliasaph filius Duhel 004 NUM 002 015 et cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt quadraginta quinque milia sescenti quinquaginta 004 NUM 002 016 omnes qui recensiti sunt in castris Ruben centum quinquaginta milia et mille quadringenti quinquaginta per turmas suas in secundo loco proficiscentur 004 NUM 002 017 levabitur autem tabernaculum testimonii per officia Levitarum et turmas eorum quomodo erigetur ita et deponetur singuli per loca et ordines suos proficiscentur 004 NUM 002 018 ad occidentalem plagam erunt castra filiorum Ephraim quorum princeps fuit Helisama filius Ammiud 004 NUM 002 019 cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt quadraginta milia quingenti 004 NUM 002 020 et cum eis tribus filiorum Manasse quorum princeps fuit Gamalihel filius Phadassur 004 NUM 002 021 cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt triginta duo milia ducenti 004 NUM 002 022 in tribu filiorum Beniamin princeps fuit Abidan filius Gedeonis 004 NUM 002 023 et cunctus exercitus pugnatorum eius qui recensiti sunt triginta quinque milia quadringenti 004 NUM 002 024 omnes qui numerati sunt in castris Ephraim centum octo milia centum per turmas suas tertii proficiscentur 004 NUM 002 025 ad aquilonis partem castrametati sunt filii Dan quorum princeps fuit Ahiezer filius Amisaddai 004 NUM 002 026 cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt sexaginta duo milia septingenti 004 NUM 002 027 iuxta eum fixere tentoria de tribu Aser quorum princeps fuit Phegihel filius Ochran 004 NUM 002 028 cunctus exercitus pugnatorum eius qui numerati sunt quadraginta milia et mille quingenti 004 NUM 002 029 de tribu filiorum Nepthalim princeps fuit Ahira filius Henan 004 NUM 002 030 cunctus exercitus pugnatorum eius quinquaginta tria milia quadringenti 004 NUM 002 031 omnes qui numerati sunt in castris Dan fuerunt centum quinquaginta septem milia sescenti et novissimi proficiscentur 004 NUM 002 032 hic numerus filiorum Israhel per domos cognationum suarum et turmas divisi exercitus sescenta tria milia quingenti quinquaginta 004 NUM 002 033 Levitae autem non sunt numerati inter filios Israhel sic enim praecepit Dominus Mosi 004 NUM 002 034 feceruntque filii Israhel iuxta omnia quae mandaverat Dominus castrametati sunt per turmas suas et profecti per familias ac domos patrum suorum 004 NUM 003 001 haec sunt generationes Aaron et Mosi in die qua locutus est Dominus ad Mosen in monte Sinai 004 NUM 003 002 et haec nomina filiorum Aaron primogenitus eius Nadab dein Abiu et Eleazar et Ithamar 004 NUM 003 003 haec nomina filiorum Aaron sacerdotum qui uncti sunt et quorum repletae et consecratae manus ut sacerdotio fungerentur 004 NUM 003 004 mortui sunt Nadab et Abiu cum offerrent ignem alienum in conspectu Domini in deserto Sinai absque liberis functique sunt sacerdotio Eleazar et Ithamar coram Aaron patre suo 004 NUM 003 005 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 003 006 adplica tribum Levi et fac stare in conspectu Aaron sacerdotis ut ministrent ei et excubent 004 NUM 003 007 et observent quicquid ad cultum pertinet multitudinis coram tabernaculo testimonii 004 NUM 003 008 et custodiant vasa tabernaculi servientes in ministerio eius 004 NUM 003 009 dabisque dono Levitas 004 NUM 003 010 Aaron et filiis eius quibus traditi sunt a filiis Israhel Aaron autem et filios eius constitues super cultum sacerdotii externus qui ad ministrandum accesserit morietur 004 NUM 003 011 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 003 012 ego tuli Levitas a filiis Israhel pro omni primogenito qui aperit vulvam in filiis Israhel eruntque Levitae mei 004 NUM 003 013 meum est enim omne primogenitum ex quo percussi primogenitos in terra Aegypti sanctificavi mihi quicquid primum nascitur in Israhel ab homine usque ad pecus mei sunt ego Dominus 004 NUM 003 014 locutus est Dominus ad Mosen in deserto Sinai dicens 004 NUM 003 015 numera filios Levi per domos patrum suorum et familias omnem masculum ab uno mense et supra 004 NUM 003 016 numeravit Moses ut praeceperat Dominus 004 NUM 003 017 et inventi sunt filii Levi per nomina sua Gerson et Caath et Merari 004 NUM 003 018 filii Gerson Lebni et Semei 004 NUM 003 019 filii Caath Amram et Iessaar Hebron et Ozihel 004 NUM 003 020 filii Merari Mooli et Musi 004 NUM 003 021 de Gerson fuere familiae duae lebnitica et semeitica 004 NUM 003 022 quarum numeratus est populus sexus masculini ab uno mense et supra septem milia quingentorum 004 NUM 003 023 hii post tabernaculum metabuntur ad occidentem 004 NUM 003 024 sub principe Eliasaph filio Lahel 004 NUM 003 025 et habebunt excubias in tabernaculo foederis 004 NUM 003 026 ipsum tabernaculum et operimentum eius tentorium quod trahitur ante fores tecti foederis et cortinas atrii tentorium quoque quod adpenditur in introitu atrii tabernaculi et quicquid ad ritum altaris pertinet funes tabernaculi et omnia utensilia eius 004 NUM 003 027 cognatio Caath habebit populos Amramitas et Iessaaritas et Hebronitas et Ozihelitas hae sunt familiae Caathitarum recensitae per nomina sua 004 NUM 003 028 omnes generis masculini ab uno mense et supra octo milia sescenti habebunt excubias sanctuarii 004 NUM 003 029 et castrametabuntur ad meridianam plagam 004 NUM 003 030 princepsque eorum erit Elisaphan filius Ozihel 004 NUM 003 031 et custodient arcam mensamque et candelabrum altaria et vasa sanctuarii in quibus ministratur et velum cunctamque huiuscemodi supellectilem 004 NUM 003 032 princeps autem principum Levitarum Eleazar filius Aaron sacerdotis erit super excubitores custodiae sanctuarii 004 NUM 003 033 at vero de Merari erunt populi Moolitae et Musitae recensiti per nomina sua 004 NUM 003 034 omnes generis masculini ab uno mense et supra sex milia ducenti 004 NUM 003 035 princeps eorum Surihel filius Abiahihel in plaga septentrionali castrametabuntur 004 NUM 003 036 erunt sub custodia eorum tabulae tabernaculi et vectes et columnae ac bases earum et omnia quae ad cultum huiuscemodi pertinent 004 NUM 003 037 columnaeque atrii per circuitum cum basibus suis et paxilli cum funibus 004 NUM 003 038 castrametabuntur ante tabernaculum foederis id est ad orientalem plagam Moses et Aaron cum filiis suis habentes custodiam sanctuarii in medio filiorum Israhel quisquis alienus accesserit morietur 004 NUM 003 039 omnes Levitae quos numeraverunt Moses et Aaron iuxta praeceptum Domini per familias suas in genere masculino a mense uno et supra fuerunt viginti duo milia 004 NUM 003 040 et ait Dominus ad Mosen numera primogenitos sexus masculini de filiis Israhel a mense uno et supra et habebis summam eorum 004 NUM 003 041 tollesque Levitas mihi pro omni primogenito filiorum Israhel ego sum Dominus et pecora eorum pro universis primogenitis pecoris filiorum Israhel 004 NUM 003 042 recensuit Moses sicut praeceperat Dominus primogenitos filiorum Israhel 004 NUM 003 043 et fuerunt masculi per nomina sua a mense uno et supra viginti duo milia ducenti septuaginta tres 004 NUM 003 044 locutusque est Dominus ad Mosen 004 NUM 003 045 tolle Levitas pro primogenitis filiorum Israhel et pecora Levitarum pro pecoribus eorum eruntque Levitae mei ego sum Dominus 004 NUM 003 046 in pretio autem ducentorum septuaginta trium qui excedunt numerum Levitarum de primogenitis filiorum Israhel 004 NUM 003 047 accipies quinque siclos per singula capita ad mensuram sanctuarii siclus habet obolos viginti 004 NUM 003 048 dabisque pecuniam Aaron et filiis eius pretium eorum qui supra sunt 004 NUM 003 049 tulit igitur Moses pecuniam eorum qui fuerant amplius et quos redemerant a Levitis 004 NUM 003 050 pro primogenitis filiorum Israhel mille trecentorum sexaginta quinque siclorum iuxta pondus sanctuarii 004 NUM 003 051 et dedit eam Aaroni et filiis eius iuxta verbum quod praeceperat sibi Dominus 004 NUM 004 001 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 004 NUM 004 002 tolle summam filiorum Caath de medio Levitarum per domos et familias suas 004 NUM 004 003 a tricesimo anno et supra usque ad quinquagesimum annum omnium qui ingrediuntur ut stent et ministrent in tabernaculo foederis 004 NUM 004 004 hic est cultus filiorum Caath tabernaculum foederis et sanctum sanctorum 004 NUM 004 005 ingredientur Aaron et filii eius quando movenda sunt castra et deponent velum quod pendet ante fores involventque eo arcam testimonii 004 NUM 004 006 et operient rursum velamine ianthinarum pellium extendentque desuper pallium totum hyacinthinum et inducent vectes 004 NUM 004 007 mensam quoque propositionis involvent hyacinthino pallio et ponent cum ea turibula et mortariola cyatos et crateras ad liba fundenda panes semper in ea erunt 004 NUM 004 008 extendentque desuper pallium coccineum quod rursum operient velamento ianthinarum pellium et inducent vectes 004 NUM 004 009 sument et pallium hyacinthinum quo operient candelabrum cum lucernis et forcipibus suis et emunctoriis et cunctis vasis olei quae ad concinnandas lucernas necessaria sunt 004 NUM 004 010 et super omnia ponent operimentum ianthinarum pellium et inducent vectes 004 NUM 004 011 nec non et altare aureum involvent hyacinthino vestimento et extendent desuper operimentum ianthinarum pellium inducentque vectes 004 NUM 004 012 omnia vasa quibus ministratur in sanctuario involvent hyacinthino pallio et extendent desuper operimentum ianthinarum pellium inducentque vectes 004 NUM 004 013 sed et altare mundabunt cinere et involvent illud purpureo vestimento 004 NUM 004 014 ponentque cum eo omnia vasa quibus in ministerio eius utuntur id est ignium receptacula fuscinulas ac tridentes uncinos et vatilla cuncta vasa altaris operient simul velamine ianthinarum pellium et inducent vectes 004 NUM 004 015 cumque involverint Aaron et filii eius sanctuarium et omnia vasa eius in commotione castrorum tunc intrabunt filii Caath ut portent involuta et non tangant vasa sanctuarii ne moriantur ista sunt onera filiorum Caath in tabernaculo foederis 004 NUM 004 016 super quos erit Eleazar filius Aaron sacerdotis ad cuius pertinet curam oleum ad concinnandas lucernas et conpositionis incensum et sacrificium quod semper offertur et oleum unctionis et quicquid ad cultum tabernaculi pertinet omniumque vasorum quae in sanctuario sunt 004 NUM 004 017 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 004 NUM 004 018 nolite perdere populum Caath de medio Levitarum 004 NUM 004 019 sed hoc facite eis ut vivant et non moriantur si tetigerint sancta sanctorum Aaron et filii eius intrabunt ipsique disponent opera singulorum et divident quid portare quis debeat 004 NUM 004 020 alii nulla curiositate videant quae sunt in sanctuario priusquam involvantur alioquin morientur 004 NUM 004 021 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 004 022 tolle summam etiam filiorum Gerson per domos ac familias et cognationes suas 004 NUM 004 023 a triginta annis et supra usque ad annos quinquaginta numera omnes qui ingrediuntur et ministrant in tabernaculo foederis 004 NUM 004 024 hoc est officium familiae Gersonitarum 004 NUM 004 025 ut portent cortinas tabernaculi et tectum foederis operimentum aliud et super omnia velamen ianthinum tentoriumque quod pendet in introitu foederis tabernaculi 004 NUM 004 026 cortinas atrii et velum in introitu quod est ante tabernaculum omnia quae ad altare pertinent funiculos et vasa ministerii 004 NUM 004 027 iubente Aaron et filiis eius portabunt filii Gerson et scient singuli cui debeant oneri mancipari 004 NUM 004 028 hic est cultus familiae Gersonitarum in tabernaculo foederis eruntque sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis 004 NUM 004 029 filios quoque Merari per familias et domos patrum suorum recensebis 004 NUM 004 030 a triginta annis et supra usque ad annos quinquaginta omnes qui ingrediuntur ad officium ministerii sui et cultum foederis testimonii 004 NUM 004 031 haec sunt onera eorum portabunt tabulas tabernaculi et vectes eius columnas et bases earum 004 NUM 004 032 columnas quoque atrii per circuitum cum basibus et paxillis et funibus suis omnia vasa et supellectilem ad numerum accipient sicque portabunt 004 NUM 004 033 hoc est officium familiae Meraritarum et ministerium in tabernaculo foederis eruntque sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis 004 NUM 004 034 recensuerunt igitur Moses et Aaron et principes synagogae filios Caath per cognationes et domos patrum suorum 004 NUM 004 035 a triginta annis et supra usque ad annum quinquagesimum omnes qui ingrediuntur ad ministerium tabernaculi foederis 004 NUM 004 036 et inventi sunt duo milia septingenti quinquaginta 004 NUM 004 037 hic est numerus populi Caath qui intrat tabernaculum foederis hos numeravit Moses et Aaron iuxta sermonem Domini per manum Mosi 004 NUM 004 038 numerati sunt et filii Gerson per cognationes et domos patrum suorum 004 NUM 004 039 a triginta annis et supra usque ad annum quinquagesimum omnes qui ingrediuntur ut ministrent in tabernaculo foederis 004 NUM 004 040 et inventi sunt duo milia sescenti triginta 004 NUM 004 041 hic est populus Gersonitarum quos numeraverunt Moses et Aaron iuxta verbum Domini 004 NUM 004 042 numerati sunt et filii Merari per cognationes et domos patrum suorum 004 NUM 004 043 a triginta annis et supra usque ad annum quinquagesimum omnes qui ingrediuntur ad explendos ritus tabernaculi foederis 004 NUM 004 044 et inventi sunt tria milia ducenti 004 NUM 004 045 hic est numerus filiorum Merari quos recensuerunt Moses et Aaron iuxta imperium Domini per manum Mosi 004 NUM 004 046 omnes qui recensiti sunt de Levitis et quos fecit ad nomen Moses et Aaron et principes Israhel per cognationes et domos patrum suorum 004 NUM 004 047 a triginta annis et supra usque ad annum quinquagesimum ingredientes ad ministerium tabernaculi et onera portanda 004 NUM 004 048 fuerunt simul octo milia quingenti octoginta 004 NUM 004 049 iuxta verbum Domini recensuit eos Moses unumquemque iuxta officium et onera sua sicut praeceperat ei Dominus 004 NUM 005 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 005 002 praecipe filiis Israhel ut eiciant de castris omnem leprosum et qui semine fluit pollutusque est super mortuo 004 NUM 005 003 tam masculum quam feminam eicite de castris ne contaminent ea cum habitaverim vobiscum 004 NUM 005 004 feceruntque ita filii Israhel et eiecerunt eos extra castra sicut locutus erat Dominus Mosi 004 NUM 005 005 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 005 006 loquere ad filios Israhel vir sive mulier cum fecerint ex omnibus peccatis quae solent hominibus accidere et per neglegentiam transgressi fuerint mandatum Domini atque deliquerint 004 NUM 005 007 confitebuntur peccatum suum et reddent ipsum caput quintamque partem desuper ei in quem peccaverint 004 NUM 005 008 sin autem non fuerit qui recipiat dabunt Domino et erit sacerdotis excepto ariete qui offertur pro expiatione ut sit placabilis hostia 004 NUM 005 009 omnes quoque primitiae quas offerunt filii Israhel ad sacerdotem pertinent 004 NUM 005 010 et quicquid in sanctuarium offertur a singulis et traditur manibus sacerdotis ipsius erit 004 NUM 005 011 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 005 012 loquere ad filios Israhel et dices ad eos vir cuius uxor erraverit maritumque contemnens 004 NUM 005 013 dormierit cum altero viro et hoc maritus deprehendere non quiverit sed latet adulterium et testibus argui non potest quia non est inventa in stupro 004 NUM 005 014 si spiritus zelotypiae concitaverit virum contra uxorem suam quae vel polluta est vel falsa suspicione appetitur 004 NUM 005 015 adducet eam ad sacerdotem et offeret oblationem pro illa decimam partem sati farinae hordiaciae non fundet super eam oleum nec inponet tus quia sacrificium zelotypiae est et oblatio investigans adulterium 004 NUM 005 016 offeret igitur eam sacerdos et statuet coram Domino 004 NUM 005 017 adsumetque aquam sanctam in vase fictili et pauxillum terrae de pavimento tabernaculi mittet in eam 004 NUM 005 018 cumque steterit mulier in conspectu Domini discoperiet caput eius et ponet super manus illius sacrificium recordationis et oblationem zelotypiae ipse autem tenebit aquas amarissimas in quibus cum execratione maledicta congessit 004 NUM 005 019 adiurabitque eam et dicet si non dormivit vir alienus tecum et si non polluta es deserto mariti toro non te nocebunt aquae istae amarissimae in quas maledicta congessi 004 NUM 005 020 sin autem declinasti a viro tuo atque polluta es et concubuisti cum altero 004 NUM 005 021 his maledictionibus subiacebis det te Dominus in maledictionem exemplumque cunctorum in populo suo putrescere faciat femur tuum et tumens uterus disrumpatur 004 NUM 005 022 ingrediantur aquae maledictae in ventrem tuum et utero tumescente putrescat femur et respondebit mulier amen amen 004 NUM 005 023 scribetque sacerdos in libello ista maledicta et delebit ea aquis amarissimis in quas maledicta congessit 004 NUM 005 024 et dabit ei bibere quas cum exhauserit 004 NUM 005 025 tollet sacerdos de manu eius sacrificium zelotypiae et elevabit illud coram Domino inponetque super altare ita dumtaxat ut prius 004 NUM 005 026 pugillum sacrificii tollat de eo quod offertur et incendat super altare et sic potum det mulieri aquas amarissimas 004 NUM 005 027 quas cum biberit si polluta est et contempto viro adulterii rea pertransibunt eam aquae maledictionis et inflato ventre conputrescet femur eritque mulier in maledictionem et in exemplum omni populo 004 NUM 005 028 quod si polluta non fuerit erit innoxia et faciet liberos 004 NUM 005 029 ista est lex zelotypiae si declinaverit mulier a viro suo et si polluta fuerit 004 NUM 005 030 maritusque zelotypiae spiritu concitatus adduxerit eam in conspectu Domini et fecerit ei sacerdos iuxta omnia quae scripta sunt 004 NUM 005 031 maritus absque culpa erit et illa recipiet iniquitatem suam 004 NUM 006 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 006 002 loquere ad filios Israhel et dices ad eos vir sive mulier cum fecerit votum ut sanctificentur et se voluerint Domino consecrare 004 NUM 006 003 vino et omni quod inebriare potest abstinebunt acetum ex vino et ex qualibet alia potione et quicquid de uva exprimitur non bibent uvas recentes siccasque non comedent 004 NUM 006 004 cunctis diebus quibus ex voto Domino consecrantur quicquid ex vinea esse potest ab uva passa usque ad acinum non comedent 004 NUM 006 005 omni tempore separationis suae novacula non transibit super caput eius usque ad conpletum diem quo Domino consecratur sanctus erit crescente caesarie capitis eius 004 NUM 006 006 omni tempore consecrationis suae super mortuum non ingredietur 004 NUM 006 007 nec super patris quidem et matris et fratris sororisque funere contaminabitur quia consecratio Dei sui super caput eius est 004 NUM 006 008 omnes dies separationis suae sanctus erit Domino 004 NUM 006 009 sin autem mortuus fuerit subito quispiam coram eo polluetur caput consecrationis eius quod radet ilico et in eadem die purgationis suae et rursum septima 004 NUM 006 010 in octavo autem die offeret duos turtures vel duos pullos columbae sacerdoti in introitu foederis testimonii 004 NUM 006 011 facietque sacerdos unum pro peccato et alterum in holocaustum et deprecabitur pro eo quia peccavit super mortuo sanctificabitque caput eius in die illo 004 NUM 006 012 et consecrabit Domino dies separationis illius offerens agnum anniculum pro peccato ita tamen ut dies priores irriti fiant quoniam polluta est sanctificatio eius 004 NUM 006 013 ista est lex consecrationis cum dies quos ex voto decreverat conplebuntur adducet eum ad ostium tabernaculi foederis 004 NUM 006 014 et offeret oblationem eius Domino agnum anniculum inmaculatum in holocaustum et ovem anniculam inmaculatam pro peccato et arietem inmaculatum hostiam pacificam 004 NUM 006 015 canistrum quoque panum azymorum qui conspersi sunt oleo et lagana absque fermento uncta oleo ac libamina singulorum 004 NUM 006 016 quae offeret sacerdos coram Domino et faciet tam pro peccato quam in holocaustum 004 NUM 006 017 arietem vero immolabit hostiam pacificam Domino offerens simul canistrum azymorum et libamenta quae ex more debentur 004 NUM 006 018 tunc radetur nazareus ante ostium tabernaculi foederis caesarie consecrationis suae tolletque capillos eius et ponet super ignem qui est subpositus sacrificio pacificorum 004 NUM 006 019 et armum coctum arietis tortamque absque fermento unam de canistro et laganum azymum unum et tradet in manibus nazarei postquam rasum fuerit caput eius 004 NUM 006 020 susceptaque rursum ab eo elevabit in conspectu Domini et sanctificata sacerdotis erunt sicut pectusculum quod separari iussum est et femur post haec potest bibere nazareus vinum 004 NUM 006 021 ista est lex nazarei cum voverit oblationem suam Domino tempore consecrationis suae exceptis his quae invenerit manus eius iuxta quod mente devoverat ita faciet ad perfectionem sanctificationis suae 004 NUM 006 022 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 006 023 loquere Aaron et filiis eius sic benedicetis filiis Israhel et dicetis eis 004 NUM 006 024 benedicat tibi Dominus et custodiat te 004 NUM 006 025 ostendat Dominus faciem suam tibi et misereatur tui 004 NUM 006 026 convertat Dominus vultum suum ad te et det tibi pacem 004 NUM 006 027 invocabunt nomen meum super filios Israhel et ego benedicam eis 004 NUM 007 001 factum est autem in die qua conplevit Moses tabernaculum et erexit illud unxitque et sanctificavit cum omnibus vasis suis altare similiter et vasa eius 004 NUM 007 002 obtulerunt principes Israhel et capita familiarum qui erant per singulas tribus praefecti eorum qui numerati fuerant 004 NUM 007 003 munera coram Domino sex plaustra tecta cum duodecim bubus unum plaustrum obtulere duo duces et unum bovem singuli obtuleruntque ea in conspectu tabernaculi 004 NUM 007 004 ait autem Dominus ad Mosen 004 NUM 007 005 suscipe ab eis ut serviant in ministerio tabernaculi et tradas ea Levitis iuxta ordinem ministerii sui 004 NUM 007 006 itaque cum suscepisset Moses plaustra et boves tradidit eos Levitis 004 NUM 007 007 duo plaustra et quattuor boves dedit filiis Gerson iuxta id quod habebant necessarium 004 NUM 007 008 quattuor alia plaustra et octo boves dedit filiis Merari secundum officia et cultum suum sub manu Ithamar filii Aaron sacerdotis 004 NUM 007 009 filiis autem Caath non dedit plaustra et boves quia in sanctuario serviunt et onera propriis portant umeris 004 NUM 007 010 igitur obtulerunt duces in dedicationem altaris die qua unctum est oblationem suam ante altare 004 NUM 007 011 dixitque Dominus ad Mosen singuli duces per singulos dies offerant munera in dedicationem altaris 004 NUM 007 012 primo die obtulit oblationem suam Naasson filius Aminadab de tribu Iuda 004 NUM 007 013 fueruntque in ea acetabulum argenteum pondo centum triginta siclorum fiala argentea habens septuaginta siclos iuxta pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 014 mortariolum ex decem siclis aureis plenum incenso 004 NUM 007 015 bovem et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 016 hircumque pro peccato 004 NUM 007 017 et in sacrificio pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec est oblatio Naasson filii Aminadab 004 NUM 007 018 secundo die obtulit Nathanahel filius Suar dux de tribu Isachar 004 NUM 007 019 acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos iuxta pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 020 mortariolum aureum habens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 021 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 022 hircumque pro peccato 004 NUM 007 023 et in sacrificio pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Nathanahel filii Suar 004 NUM 007 024 tertio die princeps filiorum Zabulon Heliab filius Helon 004 NUM 007 025 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 026 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 027 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 028 hircumque pro peccato 004 NUM 007 029 et in sacrificio pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec est oblatio Heliab filii Helon 004 NUM 007 030 die quarto princeps filiorum Ruben Helisur filius Sedeur 004 NUM 007 031 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 032 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 033 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 034 hircumque pro peccato 004 NUM 007 035 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Helisur filii Sedeur 004 NUM 007 036 die quinto princeps filiorum Symeon Salamihel filius Surisaddai 004 NUM 007 037 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 038 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 039 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 040 hircumque pro peccato 004 NUM 007 041 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Salamihel filii Surisaddai 004 NUM 007 042 die sexto princeps filiorum Gad Heliasaph filius Duhel 004 NUM 007 043 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 044 mortariolum aureum adpendens siclos decem plenum incenso 004 NUM 007 045 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 046 hircumque pro peccato 004 NUM 007 047 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Heliasaph filii Duhel 004 NUM 007 048 die septimo princeps filiorum Ephraim Helisama filius Ammiud 004 NUM 007 049 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 050 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 051 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 052 hircumque pro peccato 004 NUM 007 053 et in hostias pacificas boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Helisama filii Ammiud 004 NUM 007 054 die octavo princeps filiorum Manasse Gamalihel filius Phadassur 004 NUM 007 055 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 056 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 057 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 058 hircumque pro peccato 004 NUM 007 059 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Gamalihel filii Phadassur 004 NUM 007 060 die nono princeps filiorum Beniamin Abidan filius Gedeonis 004 NUM 007 061 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 062 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 063 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 064 hircumque pro peccato 004 NUM 007 065 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Abidan filii Gedeonis 004 NUM 007 066 die decimo princeps filiorum Dan Ahiezer filius Amisaddai 004 NUM 007 067 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 068 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 069 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 070 hircumque pro peccato 004 NUM 007 071 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Ahiezer filii Amisaddai 004 NUM 007 072 die undecimo princeps filiorum Aser Phagaihel filius Ochran 004 NUM 007 073 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 074 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 075 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 076 hircumque pro peccato 004 NUM 007 077 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Phagaihel filii Ochran 004 NUM 007 078 die duodecimo princeps filiorum Nepthalim Achira filius Henan 004 NUM 007 079 obtulit acetabulum argenteum adpendens centum triginta siclos fialam argenteam habentem septuaginta siclos ad pondus sanctuarii utrumque plenum simila conspersa oleo in sacrificium 004 NUM 007 080 mortariolum aureum adpendens decem siclos plenum incenso 004 NUM 007 081 bovem de armento et arietem et agnum anniculum in holocaustum 004 NUM 007 082 hircumque pro peccato 004 NUM 007 083 et in hostias pacificorum boves duos arietes quinque hircos quinque agnos anniculos quinque haec fuit oblatio Achira filii Henan 004 NUM 007 084 haec in dedicatione altaris oblata sunt a principibus Israhel in die qua consecratum est acetabula argentea duodecim fialae argenteae duodecim mortariola aurea duodecim 004 NUM 007 085 ita ut centum triginta argenti siclos haberet unum acetabulum et septuaginta siclos una fiala id est in commune vasorum omnium ex argento sicli duo milia quadringenti pondere sanctuarii 004 NUM 007 086 mortariola aurea duodecim plena incenso denos siclos adpendentia pondere sanctuarii id est simul auri sicli centum viginti 004 NUM 007 087 boves de armento in holocaustum duodecim arietes duodecim agni anniculi duodecim et libamenta eorum hirci duodecim pro peccato 004 NUM 007 088 hostiae pacificorum boves viginti quattuor arietes sexaginta hirci sexaginta agni anniculi sexaginta haec oblata sunt in dedicatione altaris quando unctum est 004 NUM 007 089 cumque ingrederetur Moses tabernaculum foederis ut consuleret oraculum audiebat vocem loquentis ad se de propitiatorio quod erat super arcam testimonii inter duos cherubin unde et loquebatur ei 004 NUM 008 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 008 002 loquere Aaroni et dices ad eum cum posueris septem lucernas contra eam partem quam candelabrum respicit lucere debebunt 004 NUM 008 003 fecitque Aaron et inposuit lucernas super candelabrum ut praeceperat Dominus Mosi 004 NUM 008 004 haec autem erat factura candelabri ex auro ductili tam medius stipes quam cuncta ex utroque calamorum latera nascebantur iuxta exemplum quod ostendit Dominus Mosi ita operatus est candelabrum 004 NUM 008 005 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 008 006 tolle Levitas de medio filiorum Israhel et purificabis eos 004 NUM 008 007 iuxta hunc ritum aspergantur aqua lustrationis et radant omnes pilos carnis suae cumque laverint vestimenta sua et mundati fuerint 004 NUM 008 008 tollant bovem de armentis et libamentum eius similam oleo conspersam bovem autem alterum de armento tu accipies pro peccato 004 NUM 008 009 et adplicabis Levitas coram tabernaculo foederis convocata omni multitudine filiorum Israhel 004 NUM 008 010 cumque Levitae fuerint coram Domino ponent filii Israhel manus suas super eos 004 NUM 008 011 et offeret Aaron Levitas munus in conspectu Domini a filiis Israhel ut serviant in ministerio eius 004 NUM 008 012 Levitae quoque ponent manus suas super capita boum e quibus unum facies pro peccato et alterum in holocaustum Domini ut depreceris pro eis 004 NUM 008 013 statuesque Levitas in conspectu Aaron et filiorum eius et consecrabis oblatos Domino 004 NUM 008 014 ac separabis de medio filiorum Israhel ut sint mei 004 NUM 008 015 et postea ingrediantur tabernaculum foederis ut serviant mihi sicque purificabis et consecrabis eos in oblationem Domini quoniam dono donati sunt mihi a filiis Israhel 004 NUM 008 016 pro primogenitis quae aperiunt omnem vulvam in Israhel accepi eos 004 NUM 008 017 mea sunt omnia primogenita filiorum Israhel tam ex hominibus quam ex iumentis ex die quo percussi omnem primogenitum in terra Aegypti sanctificavi eos mihi 004 NUM 008 018 et tuli Levitas pro cunctis primogenitis filiorum Israhel 004 NUM 008 019 tradidique eos dono Aaroni et filiis eius de medio populi ut serviant mihi pro Israhel in tabernaculo foederis et orent pro eis ne sit in populo plaga si ausi fuerint accedere ad sanctuarium 004 NUM 008 020 feceruntque Moses et Aaron et omnis multitudo filiorum Israhel super Levitas quae praeceperat Dominus Mosi 004 NUM 008 021 purificatique sunt et laverunt vestimenta sua elevavitque eos Aaron in conspectu Domini et oravit pro eis 004 NUM 008 022 ut purificati ingrederentur ad officia sua in tabernaculum foederis coram Aaron et filiis eius sicut praeceperat Dominus Mosi de Levitis ita factum est 004 NUM 008 023 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 008 024 haec est lex Levitarum a viginti quinque annis et supra ingredientur ut ministrent in tabernaculo foederis 004 NUM 008 025 cumque quinquagesimum annum aetatis impleverint servire cessabunt 004 NUM 008 026 eruntque ministri fratrum suorum in tabernaculo foederis ut custodiant quae sibi fuerint commendata opera autem ipsa non faciant sic dispones Levitas in custodiis suis 004 NUM 009 001 locutus est Dominus ad Mosen in deserto Sinai anno secundo postquam egressi sunt de terra Aegypti mense primo dicens 004 NUM 009 002 faciant filii Israhel phase in tempore suo 004 NUM 009 003 quartadecima die mensis huius ad vesperam iuxta omnes caerimonias et iustificationes eius 004 NUM 009 004 praecepitque Moses filiis Israhel ut facerent phase 004 NUM 009 005 qui fecerunt tempore suo quartadecima die mensis ad vesperam in monte Sinai iuxta omnia quae mandaverat Dominus Mosi fecerunt filii Israhel 004 NUM 009 006 ecce autem quidam inmundi super animam hominis qui non poterant facere pascha in die illo accedentes ad Mosen et Aaron 004 NUM 009 007 dixerunt eis inmundi sumus super animam hominis quare fraudamur ut non valeamus offerre oblationem Domino in tempore suo inter filios Israhel 004 NUM 009 008 quibus respondit Moses state ut consulam quid praecipiat Dominus de vobis 004 NUM 009 009 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 009 010 loquere filiis Israhel homo qui fuerit inmundus super anima sive in via procul in gente vestra faciat phase Domino 004 NUM 009 011 mense secundo quartadecima die mensis ad vesperam cum azymis et lactucis agrestibus comedent illud 004 NUM 009 012 non relinquent ex eo quippiam usque mane et os eius non confringent omnem ritum phase observabunt 004 NUM 009 013 si quis autem et mundus est et in itinere non fuit et tamen non fecit phase exterminabitur anima illa de populis suis quia sacrificium Domino non obtulit tempore suo peccatum suum ipse portabit 004 NUM 009 014 peregrinus quoque et advena si fuerit apud vos faciet phase Domini iuxta caerimonias et iustificationes eius praeceptum idem erit apud vos tam advenae quam indigenae 004 NUM 009 015 igitur die qua erectum est tabernaculum operuit illud nubes a vespere autem super tentorium erat quasi species ignis usque mane 004 NUM 009 016 sic fiebat iugiter per diem operiebat illud nubes et per noctem quasi species ignis 004 NUM 009 017 cumque ablata fuisset nubes quae tabernaculum protegebat tunc proficiscebantur filii Israhel et in loco ubi stetisset nubes ibi castrametabantur 004 NUM 009 018 ad imperium Domini proficiscebantur et ad imperium illius figebant tabernaculum cunctis diebus quibus stabat nubes super tabernaculum manebant in eodem loco 004 NUM 009 019 et si evenisset ut multo tempore maneret super illud erant filii Israhel in excubiis Domini et non proficiscebantur 004 NUM 009 020 quotquot diebus fuisset nubes super tabernaculum ad imperium Domini erigebant tentoria et ad imperium illius deponebant 004 NUM 009 021 si fuisset nubes a vespere usque mane et statim diluculo tabernaculum reliquisset proficiscebantur et si post diem et noctem recessisset dissipabant tentoria 004 NUM 009 022 si biduo aut uno mense vel longiori tempore fuisset super tabernaculum manebant filii Israhel in eodem loco et non proficiscebantur statim autem ut recessisset movebant castra 004 NUM 009 023 per verbum Domini figebant tentoria et per verbum illius proficiscebantur erantque in excubiis Domini iuxta imperium eius per manum Mosi 004 NUM 010 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 010 002 fac tibi duas tubas argenteas ductiles quibus convocare possis multitudinem quando movenda sunt castra 004 NUM 010 003 cumque increpueris tubis congregabitur ad te omnis turba ad ostium foederis tabernaculi 004 NUM 010 004 si semel clangueris venient ad te principes et capita multitudinis Israhel 004 NUM 010 005 sin autem prolixior atque concisus clangor increpuerit movebunt castra primi qui sunt ad orientalem plagam 004 NUM 010 006 in secundo autem sonitu et pari ululatu tubae levabunt tentoria qui habitant ad meridiem et iuxta hunc modum reliqui facient ululantibus tubis in profectione 004 NUM 010 007 quando autem congregandus est populus simplex tubarum clangor erit et non concise ululabunt 004 NUM 010 008 filii Aaron sacerdotes clangent tubis eritque hoc legitimum sempiternum in generationibus vestris 004 NUM 010 009 si exieritis ad bellum de terra vestra contra hostes qui dimicant adversum vos clangetis ululantibus tubis et erit recordatio vestri coram Domino Deo vestro ut eruamini de manibus inimicorum vestrorum 004 NUM 010 010 si quando habebitis epulum et dies festos et kalendas canetis tubis super holocaustis et pacificis victimis ut sint vobis in recordationem Dei vestri ego Dominus Deus vester 004 NUM 010 011 anno secundo mense secundo vicesima die mensis elevata est nubes de tabernaculo foederis 004 NUM 010 012 profectique sunt filii Israhel per turmas suas de deserto Sinai et recubuit nubes in solitudine Pharan 004 NUM 010 013 moveruntque castra primi iuxta imperium Domini in manu Mosi 004 NUM 010 014 filii Iuda per turmas suas quorum princeps erat Naasson filius Aminadab 004 NUM 010 015 in tribu filiorum Isachar fuit princeps Nathanahel filius Suar 004 NUM 010 016 in tribu Zabulon erat princeps Heliab filius Helon 004 NUM 010 017 depositumque est tabernaculum quod portantes egressi sunt filii Gerson et Merari 004 NUM 010 018 profectique sunt et filii Ruben per turmas et ordinem suum quorum princeps erat Helisur filius Sedeur 004 NUM 010 019 in tribu autem filiorum Symeon princeps fuit Salamihel filius Surisaddai 004 NUM 010 020 porro in tribu Gad erat princeps Heliasaph filius Duhel 004 NUM 010 021 profectique sunt et Caathitae portantes sanctuarium tamdiu tabernaculum portabatur donec venirent ad erectionis locum 004 NUM 010 022 moverunt castra et filii Ephraim per turmas suas in quorum exercitu princeps erat Helisama filius Ammiud 004 NUM 010 023 in tribu autem filiorum Manasse princeps fuit Gamalihel filius Phadassur 004 NUM 010 024 et in tribu Beniamin dux Abidan filius Gedeonis 004 NUM 010 025 novissimi castrorum omnium profecti sunt filii Dan per turmas suas in quorum exercitu princeps fuit Ahiezer filius Amisaddai 004 NUM 010 026 in tribu autem filiorum Aser erat princeps Phagaihel filius Ochran 004 NUM 010 027 et in tribu filiorum Nepthalim princeps Achira filius Henan 004 NUM 010 028 haec sunt castra et profectiones filiorum Israhel per turmas suas quando egrediebantur 004 NUM 010 029 dixitque Moses Hobab filio Rahuhel Madianiti cognato suo proficiscimur ad locum quem Dominus daturus est nobis veni nobiscum ut benefaciamus tibi quia Dominus bona promisit Israheli 004 NUM 010 030 cui ille respondit non vadam tecum sed revertar in terram meam in qua natus sum 004 NUM 010 031 et ille noli inquit nos relinquere tu enim nosti in quibus locis per desertum castra ponere debeamus et eris ductor noster 004 NUM 010 032 cumque nobiscum veneris quicquid optimum fuerit ex opibus quas nobis traditurus est Dominus dabimus tibi 004 NUM 010 033 profecti sunt ergo de monte Domini via trium dierum arcaque foederis Domini praecedebat eos per dies tres providens castrorum locum 004 NUM 010 034 nubes quoque Domini super eos erat per diem cum incederent 004 NUM 010 035 cumque elevaretur arca dicebat Moses surge Domine et dissipentur inimici tui et fugiant qui oderunt te a facie tua 004 NUM 010 036 cum autem deponeretur aiebat revertere Domine ad multitudinem exercitus Israhel 004 NUM 011 001 interea ortum est murmur populi quasi dolentium pro labore contra Dominum quod cum audisset iratus est et accensus in eos ignis Domini devoravit extremam castrorum partem 004 NUM 011 002 cumque clamasset populus ad Mosen oravit Moses Dominum et absortus est ignis 004 NUM 011 003 vocavitque nomen loci illius Incensio eo quod succensus fuisset contra eos ignis Domini 004 NUM 011 004 vulgus quippe promiscuum quod ascenderat cum eis flagravit desiderio sedens et flens iunctis sibi pariter filiis Israhel et ait quis dabit nobis ad vescendum carnes 004 NUM 011 005 recordamur piscium quos comedebamus in Aegypto gratis in mentem nobis veniunt cucumeres et pepones porrique et cepae et alia 004 NUM 011 006 anima nostra arida est nihil aliud respiciunt oculi nostri nisi man 004 NUM 011 007 erat autem man quasi semen coriandri coloris bdellii 004 NUM 011 008 circuibatque populus et colligens illud frangebat mola sive terebat in mortario coquens in olla et faciens ex eo tortulas saporis quasi panis oleati 004 NUM 011 009 cumque descenderet nocte super castra ros descendebat pariter et man 004 NUM 011 010 audivit ergo Moses flentem populum per familias singulos per ostia tentorii sui iratusque est furor Domini valde sed et Mosi intoleranda res visa est 004 NUM 011 011 et ait ad Dominum cur adflixisti servum tuum quare non invenio gratiam coram te et cur inposuisti pondus universi populi huius super me 004 NUM 011 012 numquid ego concepi omnem hanc multitudinem vel genui eam ut dicas mihi porta eos in sinu tuo sicut portare solet nutrix infantulum et defer in terram pro qua iurasti patribus eorum 004 NUM 011 013 unde mihi carnes ut dem tantae multitudini flent contra me dicentes da nobis carnes ut comedamus 004 NUM 011 014 non possum solus sustinere omnem hunc populum quia gravis mihi est 004 NUM 011 015 sin aliter tibi videtur obsecro ut interficias me et inveniam gratiam in oculis tuis ne tantis adficiar malis 004 NUM 011 016 et dixit Dominus ad Mosen congrega mihi septuaginta viros de senibus Israhel quos tu nosti quod senes populi sint ac magistri et duces eos ad ostium tabernaculi foederis faciesque ibi stare tecum 004 NUM 011 017 ut descendam et loquar tibi et auferam de spiritu tuo tradamque eis ut sustentent tecum onus populi et non tu solus graveris 004 NUM 011 018 populo quoque dices sanctificamini cras comedetis carnes ego enim audivi vos dicere quis dabit nobis escas carnium bene nobis erat in Aegypto ut det vobis Dominus carnes et comedatis 004 NUM 011 019 non uno die nec duobus vel quinque aut decem nec viginti quidem 004 NUM 011 020 sed usque ad mensem dierum donec exeat per nares vestras et vertatur in nausiam eo quod reppuleritis Dominum qui in medio vestri est et fleveritis coram eo dicentes quare egressi sumus ex Aegypto 004 NUM 011 021 et ait Moses sescenta milia peditum huius populi sunt et tu dicis dabo eis esum carnium mense integro 004 NUM 011 022 numquid ovium et boum multitudo caedetur ut possit sufficere ad cibum vel omnes pisces maris in unum congregabuntur ut eos satient 004 NUM 011 023 cui respondit Dominus numquid manus Domini invalida est iam nunc videbis utrum meus sermo opere conpleatur 004 NUM 011 024 venit igitur Moses et narravit populo verba Domini congregans septuaginta viros de senibus Israhel quos stare fecit circa tabernaculum 004 NUM 011 025 descenditque Dominus per nubem et locutus est ad eum auferens de spiritu qui erat in Mosen et dans septuaginta viris cumque requievisset in eis spiritus prophetaverunt nec ultra cessarunt 004 NUM 011 026 remanserant autem in castris duo viri quorum unus vocabatur Heldad et alter Medad super quos requievit spiritus nam et ipsi descripti fuerant et non exierant ad tabernaculum 004 NUM 011 027 cumque prophetarent in castris cucurrit puer et nuntiavit Mosi dicens Heldad et Medad prophetant in castris 004 NUM 011 028 statim Iosue filius Nun minister Mosi et electus e pluribus ait domine mi Moses prohibe eos 004 NUM 011 029 at ille quid inquit aemularis pro me quis tribuat ut omnis populus prophetet et det eis Dominus spiritum suum 004 NUM 011 030 reversusque est Moses et maiores natu Israhel in castra 004 NUM 011 031 ventus autem egrediens a Domino arreptas trans mare coturnices detulit et dimisit in castra itinere quantum uno die confici potest ex omni parte castrorum per circuitum volabantque in aere duobus cubitis altitudine super terram 004 NUM 011 032 surgens ergo populus toto die illo et nocte ac die altero congregavit coturnicum qui parum decem choros et siccaverunt eas per gyrum castrorum 004 NUM 011 033 adhuc carnes erant in dentibus eorum nec defecerat huiuscemodi cibus et ecce furor Domini concitatus in populum percussit eum plaga magna nimis 004 NUM 011 034 vocatusque est ille locus sepulchra Concupiscentiae ibi enim sepelierunt populum qui desideraverat 004 NUM 011 035 egressi autem de sepulchris Concupiscentiae venerunt in Aseroth et manserunt ibi 004 NUM 012 001 locutaque est Maria et Aaron contra Mosen propter uxorem eius aethiopissam 004 NUM 012 002 et dixerunt num per solum Mosen locutus est Dominus nonne et nobis similiter est locutus quod cum audisset Dominus 004 NUM 012 003 erat enim Moses vir mitissimus super omnes homines qui morabantur in terra 004 NUM 012 004 statim locutus est ad eum et ad Aaron et Mariam egredimini vos tantum tres ad tabernaculum foederis cumque fuissent egressi 004 NUM 012 005 descendit Dominus in columna nubis et stetit in introitu tabernaculi vocans Aaron et Mariam qui cum issent 004 NUM 012 006 dixit ad eos audite sermones meos si quis fuerit inter vos propheta Domini in visione apparebo ei vel per somnium loquar ad illum 004 NUM 012 007 at non talis servus meus Moses qui in omni domo mea fidelissimus est 004 NUM 012 008 ore enim ad os loquor ei et palam non per enigmata et figuras Dominum videt quare igitur non timuistis detrahere servo meo Mosi 004 NUM 012 009 iratusque contra eos abiit 004 NUM 012 010 nubes quoque recessit quae erat super tabernaculum et ecce Maria apparuit candens lepra quasi nix cumque respexisset eam Aaron et vidisset perfusam lepra 004 NUM 012 011 ait ad Mosen obsecro domine mi ne inponas nobis hoc peccatum quod stulte commisimus 004 NUM 012 012 ne fiat haec quasi mortua et ut abortivum quod proicitur de vulva matris suae ecce iam medium carnis eius devoratum est lepra 004 NUM 012 013 clamavitque Moses ad Dominum dicens Deus obsecro sana eam 004 NUM 012 014 cui respondit Dominus si pater eius spuisset in faciem illius nonne debuerat saltem septem dierum rubore suffundi separetur septem diebus extra castra et postea revocabitur 004 NUM 012 015 exclusa est itaque Maria extra castra septem diebus et populus non est motus de loco illo donec revocata est Maria 004 NUM 012 016 profectus est de Aseroth fixis tentoriis in deserto Pharan 004 NUM 013 001 ibi locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 013 002 mitte viros qui considerent terram Chanaan quam daturus sum filiis Israhel singulos de singulis tribubus ex principibus 004 NUM 013 003 fecit Moses quod Dominus imperarat de deserto Pharan mittens principes viros quorum ista sunt nomina 004 NUM 013 004 de tribu Ruben Semmua filium Zecchur 004 NUM 013 005 de tribu Symeon Saphat filium Huri 004 NUM 013 006 de tribu Iuda Chaleb filium Iepphonne 004 NUM 013 007 de tribu Isachar Igal filium Ioseph 004 NUM 013 008 de tribu Ephraim Osee filium Nun 004 NUM 013 009 de tribu Beniamin Phalti filium Raphu 004 NUM 013 010 de tribu Zabulon Geddihel filium Sodi 004 NUM 013 011 de tribu Ioseph sceptri Manasse Gaddi filium Susi 004 NUM 013 012 de tribu Dan Ammihel filium Gemalli 004 NUM 013 013 de tribu Aser Sthur filium Michahel 004 NUM 013 014 de tribu Nepthali Naabbi filium Vaphsi 004 NUM 013 015 de tribu Gad Guhel filium Machi 004 NUM 013 016 haec sunt nomina virorum quos misit Moses ad considerandam terram vocavitque Osee filium Nun Iosue 004 NUM 013 017 misit ergo eos Moses ad considerandam terram Chanaan et dixit ad eos ascendite per meridianam plagam cumque veneritis ad montes 004 NUM 013 018 considerate terram qualis sit et populum qui habitator est eius utrum fortis sit an infirmus pauci numero an plures 004 NUM 013 019 ipsa terra bona an mala urbes quales muratae an absque muris 004 NUM 013 020 humus pinguis an sterilis nemorosa an absque arboribus confortamini et adferte nobis de fructibus terrae erat autem tempus quando iam praecoquae uvae vesci possunt 004 NUM 013 021 cumque ascendissent exploraverunt terram a deserto Sin usque Roob intrantibus Emath 004 NUM 013 022 ascenderuntque ad meridiem et venerunt in Hebron ubi erant Ahiman et Sisai et Tholmai filii Enach nam Hebron septem annis ante Tanim urbem Aegypti condita est 004 NUM 013 023 pergentesque usque ad torrentem Botri absciderunt palmitem cum uva sua quem portaverunt in vecte duo viri de malis quoque granatis et de ficis loci illius tulerunt 004 NUM 013 024 qui appellatus est Neelescol id est torrens Botri eo quod botrum inde portassent filii Israhel 004 NUM 013 025 reversique exploratores terrae post quadraginta dies omni regione circuita 004 NUM 013 026 venerunt ad Mosen et Aaron et ad omnem coetum filiorum Israhel in desertum Pharan quod est in Cades locutique eis et omni multitudini ostenderunt fructus terrae 004 NUM 013 027 et narraverunt dicentes venimus in terram ad quam misisti nos quae re vera fluit lacte et melle ut ex his fructibus cognosci potest 004 NUM 013 028 sed cultores fortissimos habet et urbes grandes atque muratas stirpem Enach vidimus ibi 004 NUM 013 029 Amalech habitat in meridie Hettheus et Iebuseus et Amorreus in montanis Chananeus vero moratur iuxta mare et circa fluenta Iordanis 004 NUM 013 030 inter haec Chaleb conpescens murmur populi qui oriebatur contra Mosen ait ascendamus et possideamus terram quoniam poterimus obtinere eam 004 NUM 013 031 alii vero qui fuerant cum eo dicebant nequaquam ad hunc populum valemus ascendere quia fortior nobis est 004 NUM 013 032 detraxeruntque terrae quam inspexerant apud filios Israhel dicentes terram quam lustravimus devorat habitatores suos populum quem aspeximus procerae staturae est 004 NUM 013 033 ibi vidimus monstra quaedam filiorum Enach de genere giganteo quibus conparati quasi lucustae videbamur 004 NUM 014 001 igitur vociferans omnis turba flevit nocte illa 004 NUM 014 002 et murmurati sunt contra Mosen et Aaron cuncti filii Israhel dicentes 004 NUM 014 003 utinam mortui essemus in Aegypto et non in hac vasta solitudine utinam pereamus et non inducat nos Dominus in terram istam ne cadamus gladio et uxores ac liberi nostri ducantur captivi nonne melius est reverti in Aegyptum 004 NUM 014 004 dixeruntque alter ad alterum constituamus nobis ducem et revertamur in Aegyptum 004 NUM 014 005 quo audito Moses et Aaron ceciderunt proni in terram coram omni multitudine filiorum Israhel 004 NUM 014 006 at vero Iosue filius Nun et Chaleb filius Iepphonne qui et ipsi lustraverant terram sciderunt vestimenta sua 004 NUM 014 007 et ad omnem multitudinem filiorum Israhel locuti sunt terram quam circuivimus valde bona est 004 NUM 014 008 si propitius fuerit Dominus inducet nos in eam et tradet humum lacte et melle manantem 004 NUM 014 009 nolite rebelles esse contra Dominum neque timeatis populum terrae huius quia sicut panem ita eos possumus devorare recessit ab illis omne praesidium Dominus nobiscum est nolite metuere 004 NUM 014 010 cumque clamaret omnis multitudo et lapidibus eos vellet opprimere apparuit gloria Domini super tectum foederis cunctis filiis Israhel 004 NUM 014 011 et dixit Dominus ad Mosen usquequo detrahet mihi populus iste quousque non credent mihi in omnibus signis quae feci coram eis 004 NUM 014 012 feriam igitur eos pestilentia atque consumam te autem faciam principem super gentem magnam et fortiorem quam haec est 004 NUM 014 013 et ait Moses ad Dominum ut audiant Aegyptii de quorum medio eduxisti populum istum 004 NUM 014 014 et habitatores terrae huius qui audierunt quod tu Domine in populo isto sis et facie videaris ad faciem et nubes tua protegat illos et in columna nubis praecedas eos per diem et in columna ignis per noctem 004 NUM 014 015 quod occideris tantam multitudinem quasi unum hominem et dicant 004 NUM 014 016 non poterat introducere populum in terram pro qua iuraverat idcirco occidit eos in solitudine 004 NUM 014 017 magnificetur ergo fortitudo Domini sicut iurasti dicens 004 NUM 014 018 Dominus patiens et multae misericordiae auferens iniquitatem et scelera nullumque innoxium derelinquens qui visitas peccata patrum in filios in tertiam et quartam generationem 004 NUM 014 019 dimitte obsecro peccatum populi tui huius secundum magnitudinem misericordiae tuae sicut propitius fuisti egredientibus de Aegypto usque ad locum istum 004 NUM 014 020 dixitque Dominus dimisi iuxta verbum tuum 004 NUM 014 021 vivo ego et implebitur gloria Domini universa terra 004 NUM 014 022 attamen omnes homines qui viderunt maiestatem meam et signa quae feci in Aegypto et in solitudine et temptaverunt me iam per decem vices nec oboedierunt voci meae 004 NUM 014 023 non videbunt terram pro qua iuravi patribus eorum nec quisquam ex illis qui detraxit mihi intuebitur eam 004 NUM 014 024 servum meum Chaleb qui plenus alio spiritu secutus est me inducam in terram hanc quam circuivit et semen eius possidebit eam 004 NUM 014 025 quoniam Amalechites et Chananeus habitant in vallibus cras movete castra et revertimini in solitudinem per viam maris Rubri 004 NUM 014 026 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 004 NUM 014 027 usquequo multitudo haec pessima murmurat contra me querellas filiorum Israhel audivi 004 NUM 014 028 dic ergo eis vivo ego ait Dominus sicut locuti estis audiente me sic faciam vobis 004 NUM 014 029 in solitudine hac iacebunt cadavera vestra omnes qui numerati estis a viginti annis et supra et murmurastis contra me 004 NUM 014 030 non intrabitis terram super quam levavi manum meam ut habitare vos facerem praeter Chaleb filium Iepphonne et Iosue filium Nun 004 NUM 014 031 parvulos autem vestros de quibus dixistis quod praedae hostibus forent introducam ut videant terram quae vobis displicuit 004 NUM 014 032 vestra cadavera iacebunt in solitudine 004 NUM 014 033 filii vestri erunt vagi in deserto annis quadraginta et portabunt fornicationem vestram donec consumantur cadavera patrum in deserto 004 NUM 014 034 iuxta numerum quadraginta dierum quibus considerastis terram annus pro die inputabitur et quadraginta annis recipietis iniquitates vestras et scietis ultionem meam 004 NUM 014 035 quoniam sicut locutus sum ita faciam omni multitudini huic pessimae quae consurrexit adversum me in solitudine hac deficiet et morietur 004 NUM 014 036 igitur omnes viri quos miserat Moses ad contemplandam terram et qui reversi murmurare fecerant contra eum omnem multitudinem detrahentes terrae quod esset mala 004 NUM 014 037 mortui sunt atque percussi in conspectu Domini 004 NUM 014 038 Iosue autem filius Nun et Chaleb filius Iepphonne vixerunt ex omnibus qui perrexerant ad considerandam terram 004 NUM 014 039 locutusque est Moses universa verba haec ad omnes filios Israhel et luxit populus nimis 004 NUM 014 040 et ecce mane primo surgentes ascenderunt verticem montis atque dixerunt parati sumus ascendere ad locum de quo Dominus locutus est quia peccavimus 004 NUM 014 041 quibus Moses cur inquit transgredimini verbum Domini quod vobis non cedet in prosperum 004 NUM 014 042 nolite ascendere non enim est Dominus vobiscum ne corruatis coram inimicis vestris 004 NUM 014 043 Amalechites et Chananeus ante vos sunt quorum gladio corruetis eo quod nolueritis adquiescere Domino nec erit Dominus vobiscum 004 NUM 014 044 at illi contenebrati ascenderunt in verticem montis arca autem testamenti Domini et Moses non recesserunt de castris 004 NUM 014 045 descenditque Amalechites et Chananeus qui habitabant in monte et percutiens eos atque concidens persecutus est usque Horma 004 NUM 015 001 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 015 002 loquere ad filios Israhel et dices ad eos cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae quam ego dabo vobis 004 NUM 015 003 et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam vota solventes vel sponte offerentes munera aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino de bubus sive de ovibus 004 NUM 015 004 offeret quicumque immolaverit victimam sacrificium similae decimam partem oephi conspersae oleo quod mensuram habebit quartam partem hin 004 NUM 015 005 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae dabit in holocausto sive in victima per agnos singulos 004 NUM 015 006 et arietis erit sacrificium similae duarum decimarum quae conspersa sit oleo tertiae partis hin 004 NUM 015 007 et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae offeret in odorem suavitatis Domino 004 NUM 015 008 quando vero de bubus feceris holocaustum aut hostiam ut impleas votum vel pacificas victimas 004 NUM 015 009 dabis per singulos boves similae tres decimas conspersae oleo quod habeat medium mensurae hin 004 NUM 015 010 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae in oblationem suavissimi odoris Domino 004 NUM 015 011 sic facietis 004 NUM 015 012 per singulos boves et arietes et agnos et hedos 004 NUM 015 013 tam indigenae quam peregrini 004 NUM 015 014 eodem ritu offerent sacrificia 004 NUM 015 015 unum praeceptum erit atque iudicium tam vobis quam advenis terrae 004 NUM 015 016 locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 015 017 loquere filiis Israhel et dices ad eos 004 NUM 015 018 cum veneritis in terram quam dabo vobis 004 NUM 015 019 et comederitis de panibus regionis illius separabitis primitias Domino 004 NUM 015 020 de cibis vestris sicut de areis primitias separatis 004 NUM 015 021 ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino 004 NUM 015 022 quod si per ignorantiam praeterieritis quicquam horum quae locutus est Dominus ad Mosen 004 NUM 015 023 et mandavit per eum ad vos a die qua coepit iubere et ultra 004 NUM 015 024 oblitaque fuerit facere multitudo offeret vitulum de armento holocaustum in odorem suavissimum Domino et sacrificium eius ac liba ut caerimoniae postulant hircumque pro peccato 004 NUM 015 025 et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israhel et dimittetur eis quoniam non sponte peccaverunt nihilominus offerentes incensum Domino pro se et pro peccato atque errore suo 004 NUM 015 026 et dimittetur universae plebi filiorum Israhel et advenis qui peregrinantur inter vos quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam 004 NUM 015 027 quod si anima una nesciens peccaverit offeret capram anniculam pro peccato suo 004 NUM 015 028 et deprecabitur pro ea sacerdos quod inscia peccaverit coram Domino inpetrabitque ei veniam et dimittetur illi 004 NUM 015 029 tam indigenis quam advenis una lex erit omnium qui peccaverint ignorantes 004 NUM 015 030 anima vero quae per superbiam aliquid commiserit sive civis sit ille sive peregrinus quoniam adversum Dominum rebellis fuit peribit de populo suo 004 NUM 015 031 verbum enim Domini contempsit et praeceptum illius fecit irritum idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam 004 NUM 015 032 factum est autem cum essent filii Israhel in solitudine et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati 004 NUM 015 033 obtulerunt eum Mosi et Aaron et universae multitudini 004 NUM 015 034 qui recluserunt eum in carcerem nescientes quid super eo facere deberent 004 NUM 015 035 dixitque Dominus ad Mosen morte moriatur homo iste obruat eum lapidibus omnis turba extra castra 004 NUM 015 036 cumque eduxissent eum foras obruerunt lapidibus et mortuus est sicut praeceperat Dominus 004 NUM 015 037 dixit quoque Dominus ad Mosen 004 NUM 015 038 loquere filiis Israhel et dices ad eos ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum ponentes in eis vittas hyacinthinas 004 NUM 015 039 quas cum viderint recordentur omnium mandatorum Domini nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes 004 NUM 015 040 sed magis memores praeceptorum Domini faciant ea sintque sancti Deo suo 004 NUM 015 041 ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti ut essem vester Deus 004 NUM 016 001 ecce autem Core filius Isaar filii Caath filii Levi et Dathan atque Abiram filii Heliab Hon quoque filius Pheleth de filiis Ruben 004 NUM 016 002 surrexerunt contra Mosen aliique filiorum Israhel ducenti quinquaginta viri proceres synagogae et qui tempore concilii per nomina vocabantur 004 NUM 016 003 cumque stetissent adversum Mosen et Aaron dixerunt sufficiat vobis quia omnis multitudo sanctorum est et in ipsis est Dominus cur elevamini super populum Domini 004 NUM 016 004 quod cum audisset Moses cecidit pronus in faciem 004 NUM 016 005 locutusque ad Core et ad omnem multitudinem mane inquit notum faciet Dominus qui ad se pertineant et sanctos adplicabit sibi et quos elegerit adpropinquabunt ei 004 NUM 016 006 hoc igitur facite tollat unusquisque turibula sua tu Core et omne concilium tuum 004 NUM 016 007 et hausto cras igne ponite desuper thymiama coram Domino et quemcumque elegerit ipse erit sanctus multum erigimini filii Levi 004 NUM 016 008 dixitque rursum ad Core audite filii Levi 004 NUM 016 009 num parum vobis est quod separavit vos Deus Israhel ab omni populo et iunxit sibi ut serviretis ei in cultu tabernaculi et staretis coram frequentia populi et ministraretis ei 004 NUM 016 010 idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi ut vobis etiam sacerdotium vindicetis 004 NUM 016 011 et omnis globus tuus stet contra Dominum quid est enim Aaron ut murmuretis contra eum 004 NUM 016 012 misit ergo Moses ut vocaret Dathan et Abiram filios Heliab qui responderunt non venimus 004 NUM 016 013 numquid parum est tibi quod eduxisti nos de terra quae lacte et melle manabat ut occideres in deserto nisi et dominatus fueris nostri 004 NUM 016 014 re vera induxisti nos in terram quae fluit rivis lactis et mellis et dedisti nobis possessiones agrorum et vinearum an et oculos nostros vis eruere non venimus 004 NUM 016 015 iratusque Moses valde ait ad Dominum ne respicias sacrificia eorum tu scis quod ne asellum quidem umquam acceperim ab eis nec adflixerim quempiam eorum 004 NUM 016 016 dixitque ad Core tu et omnis congregatio tua state seorsum coram Domino et Aaron die crastino separatim 004 NUM 016 017 tollite singuli turibula vestra et ponite super ea incensum offerentes Domino ducenta quinquaginta turibula Aaron quoque teneat turibulum suum 004 NUM 016 018 quod cum fecissent stantibus Mosen et Aaron 004 NUM 016 019 et coacervassent adversum eos omnem multitudinem ad ostium tabernaculi apparuit cunctis gloria Domini 004 NUM 016 020 locutusque Dominus ad Mosen et Aaron ait 004 NUM 016 021 separamini de medio congregationis huius ut eos repente disperdam 004 NUM 016 022 qui ceciderunt proni in faciem atque dixerunt fortissime Deus spirituum universae carnis num uno peccante contra omnes tua ira desaeviet 004 NUM 016 023 et ait Dominus ad Mosen 004 NUM 016 024 praecipe universo populo ut separetur a tabernaculis Core et Dathan et Abiram 004 NUM 016 025 surrexitque Moses et abiit ad Dathan et Abiram et sequentibus eum senioribus Israhel 004 NUM 016 026 dixit ad turbam recedite a tabernaculis hominum impiorum et nolite tangere quae ad eos pertinent ne involvamini in peccatis eorum 004 NUM 016 027 cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum Dathan et Abiram egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et liberis omnique frequentia 004 NUM 016 028 et ait Moses in hoc scietis quod Dominus miserit me ut facerem universa quae cernitis et non ex proprio ea corde protulerim 004 NUM 016 029 si consueta hominum morte interierint et visitaverit eos plaga qua et ceteri visitari solent non misit me Dominus 004 NUM 016 030 sin autem novam rem fecerit Dominus ut aperiens terra os suum degluttiat eos et omnia quae ad illos pertinent descenderintque viventes in infernum scietis quod blasphemaverint Dominum (Sheol h7585) 004 NUM 016 031 confestim igitur ut cessavit loqui disrupta est terra sub pedibus eorum 004 NUM 016 032 et aperiens os suum devoravit illos cum tabernaculis suis et universa substantia 004 NUM 016 033 descenderuntque vivi in infernum operti humo et perierunt de medio multitudinis (Sheol h7585) 004 NUM 016 034 at vero omnis Israhel qui stabat per gyrum fugit ad clamorem pereuntium dicens ne forte et nos terra degluttiat 004 NUM 016 035 sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros qui offerebant incensum 004 NUM 016 036 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 016 037 praecipe Eleazaro filio Aaron sacerdotis ut tollat turibula quae iacent in incendio et ignem huc illucque dispergat quoniam sanctificata sunt 004 NUM 016 038 in mortibus peccatorum producatque ea in lamminas et adfigat altari eo quod oblatum sit in eis incensum Domino et sanctificata sint ut cernant ea pro signo et monumento filii Israhel 004 NUM 016 039 tulit ergo Eleazar sacerdos turibula aenea in quibus obtulerant hii quos incendium devoravit et produxit ea in lamminas adfigens altari 004 NUM 016 040 ut haberent postea filii Israhel quibus commonerentur ne quis accedat alienigena et qui non est de semine Aaron ad offerendum incensum Domino ne patiatur sicut passus est Core et omnis congregatio eius loquente Domino ad Mosen 004 NUM 016 041 murmuravit autem omnis multitudo filiorum Israhel sequenti die contra Mosen et Aaron dicens vos interfecistis populum Domini 004 NUM 016 042 cumque oreretur seditio et tumultus incresceret 004 NUM 016 043 Moses et Aaron fugerunt ad tabernaculum foederis quod postquam ingressi sunt operuit nubes et apparuit gloria Domini 004 NUM 016 044 dixitque Dominus ad Mosen 004 NUM 016 045 recedite de medio huius multitudinis etiam nunc delebo eos cumque iacerent in terra 004 NUM 016 046 dixit Moses ad Aaron tolle turibulum et hausto igne de altari mitte incensum desuper pergens cito ad populum ut roges pro eis iam enim egressa est ira a Domino et plaga desaevit 004 NUM 016 047 quod cum fecisset Aaron et cucurrisset ad mediam multitudinem quam iam vastabat incendium obtulit thymiama 004 NUM 016 048 et stans inter mortuos ac viventes pro populo deprecatus est et plaga cessavit 004 NUM 016 049 fuerunt autem qui percussi sunt quattuordecim milia hominum et septingenti absque his qui perierant in seditione Core 004 NUM 016 050 reversusque est Aaron ad Mosen ad ostium tabernaculi foederis postquam quievit interitus 004 NUM 017 001 et locutus est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 017 002 loquere ad filios Israhel et accipe ab eis virgas singulas per cognationes suas a cunctis principibus tribuum virgas duodecim et uniuscuiusque nomen superscribes virgae suae 004 NUM 017 003 nomen autem Aaron erit in tribu Levi et una virga cunctas eorum familias continebit 004 NUM 017 004 ponesque eas in tabernaculo foederis coram testimonio ubi loquar ad te 004 NUM 017 005 quem ex his elegero germinabit virga eius et cohibebo a me querimonias filiorum Israhel quibus contra vos murmurant 004 NUM 017 006 locutusque est Moses ad filios Israhel et dederunt ei omnes principes virgas per singulas tribus fueruntque virgae duodecim absque virga Aaron 004 NUM 017 007 quas cum posuisset Moses coram Domino in tabernaculo testimonii 004 NUM 017 008 sequenti die regressus invenit germinasse virgam Aaron in domo Levi et turgentibus gemmis eruperant flores qui foliis dilatatis in amigdalas deformati sunt 004 NUM 017 009 protulit ergo Moses omnes virgas de conspectu Domini ad cunctos filios Israhel videruntque et receperunt singuli virgas suas 004 NUM 017 010 dixitque Dominus ad Mosen refer virgam Aaron in tabernaculum testimonii ut servetur ibi in signum rebellium filiorum et quiescant querellae eorum a me ne moriantur 004 NUM 017 011 fecitque Moses sicut praeceperat Dominus 004 NUM 017 012 dixerunt autem filii Israhel ad Mosen ecce consumpti sumus omnes perivimus 004 NUM 017 013 quicumque accedit ad tabernaculum Domini moritur num usque ad internicionem cuncti delendi sumus 004 NUM 018 001 dixitque Dominus ad Aaron tu et filii tui et domus patris tui tecum portabitis iniquitatem sanctuarii et tu et filii tui simul sustinebitis peccata sacerdotii vestri 004 NUM 018 002 sed et fratres tuos de tribu Levi et sceptro patris tui sume tecum praestoque sint et ministrent tibi tu autem et filii tui ministrabitis in tabernaculo testimonii 004 NUM 018 003 excubabuntque Levitae ad praecepta tua et ad cuncta opera tabernaculi ita dumtaxat ut ad vasa sanctuarii et altare non accedant ne et illi moriantur et vos pereatis simul 004 NUM 018 004 sint autem tecum et excubent in custodiis tabernaculi et in omnibus caerimoniis eius alienigena non miscebitur vobis 004 NUM 018 005 excubate in custodia sanctuarii et in ministerio altaris ne oriatur indignatio super filios Israhel 004 NUM 018 006 ego dedi vobis fratres vestros Levitas de medio filiorum Israhel et tradidi donum Domino ut serviant in ministeriis tabernaculi eius 004 NUM 018 007 tu autem et filii tui custodite sacerdotium vestrum et omnia quae ad cultum altaris pertinent et intra velum sunt per sacerdotes administrabuntur si quis externus accesserit occidetur 004 NUM 018 008 locutus est Dominus ad Aaron ecce dedi tibi custodiam primitiarum mearum omnia quae sanctificantur a filiis Israhel tibi tradidi et filiis tuis pro officio sacerdotali legitima sempiterna 004 NUM 018 009 haec ergo accipies de his quae sanctificantur et oblata sunt Domino omnis oblatio et sacrificium et quicquid pro peccato atque delicto redditur mihi et cedet in sancta sanctorum tuum erit et filiorum tuorum 004 NUM 018 010 in sanctuario comedes illud mares tantum edent ex eo quia consecratum est tibi 004 NUM 018 011 primitias autem quas voverint et obtulerint filii Israhel tibi dedi et filiis ac filiabus tuis iure perpetuo qui mundus est in domo tua vescetur eis 004 NUM 018 012 omnem medullam olei et vini ac frumenti quicquid offerunt primitiarum Domino tibi dedi 004 NUM 018 013 universa frugum initia quas gignit humus et Domino deportantur cedent in usus tuos qui mundus est in domo tua vescetur eis 004 NUM 018 014 omne quod ex voto reddiderint filii Israhel tuum erit 004 NUM 018 015 quicquid primum erumpet e vulva cunctae carnis quam offerunt Domino sive ex hominibus sive de pecoribus fuerit tui iuris erit ita dumtaxat ut pro hominis primogenito pretium accipias et omne animal quod inmundum est redimi facias 004 NUM 018 016 cuius redemptio erit post unum mensem siclis argenti quinque pondere sanctuarii siclus viginti obolos habet 004 NUM 018 017 primogenitum autem bovis et ovis et caprae non facies redimi quia sanctificata sunt Domino sanguinem tantum eorum fundes super altare et adipes adolebis in suavissimum odorem Domino 004 NUM 018 018 carnes vero in usum tuum cedent sicut pectusculum consecratum et armus dexter tua erunt 004 NUM 018 019 omnes primitias sanctuarii quas offerunt filii Israhel Domino tibi dedi et filiis ac filiabus tuis iure perpetuo pactum salis est sempiternum coram Domino tibi ac filiis tuis 004 NUM 018 020 dixitque Dominus ad Aaron in terra eorum nihil possidebitis nec habebitis partem inter eos ego pars et hereditas tua in medio filiorum Israhel 004 NUM 018 021 filiis autem Levi dedi omnes decimas Israhelis in possessionem pro ministerio quo serviunt mihi in tabernaculo foederis 004 NUM 018 022 ut non accedant ultra filii Israhel ad tabernaculum nec committant peccatum mortiferum 004 NUM 018 023 solis filiis Levi mihi in tabernaculo servientibus et portantibus peccata populi legitimum sempiternum erit in generationibus vestris nihil aliud possidebunt 004 NUM 018 024 decimarum oblatione contenti quas in usus eorum et necessaria separavi 004 NUM 018 025 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 018 026 praecipe Levitis atque denuntia cum acceperitis a filiis Israhel decimas quas dedi vobis primitias earum offerte Domino id est decimam partem decimae 004 NUM 018 027 ut reputetur vobis in oblationem primitivorum tam de areis quam de torcularibus 004 NUM 018 028 et universis quorum accipitis primitias offerte Domino et date Aaron sacerdoti 004 NUM 018 029 omnia quae offertis ex decimis et in donaria Domini separatis optima et electa erunt 004 NUM 018 030 dicesque ad eos si praeclara et meliora quaeque obtuleritis ex decimis reputabitur vobis quasi de area et torculari dederitis primitias 004 NUM 018 031 et comedetis eas in omnibus locis vestris tam vos quam familiae vestrae quia pretium est pro ministerio quo servitis in tabernaculo testimonii 004 NUM 018 032 et non peccabitis super hoc egregia vobis et pinguia reservantes ne polluatis oblationes filiorum Israhel et moriamini 004 NUM 019 001 locutusque est Dominus ad Mosen et Aaron dicens 004 NUM 019 002 ista est religio victimae quam constituit Dominus praecipe filiis Israhel ut adducant ad te vaccam rufam aetatis integrae in qua nulla sit macula nec portaverit iugum 004 NUM 019 003 tradetisque eam Eleazaro sacerdoti qui eductam extra castra immolabit in conspectu omnium 004 NUM 019 004 et tinguens digitum in sanguine eius asperget contra fores tabernaculi septem vicibus 004 NUM 019 005 conburetque eam cunctis videntibus tam pelle et carnibus eius quam sanguine et fimo flammae traditis 004 NUM 019 006 lignum quoque cedrinum et hysopum coccumque bis tinctum sacerdos mittet in flammam quae vaccam vorat 004 NUM 019 007 et tunc demum lotis vestibus et corpore suo ingredietur in castra commaculatusque erit usque ad vesperam 004 NUM 019 008 sed et ille qui conbuserit eam lavabit vestimenta sua et corpus et inmundus erit usque ad vesperam 004 NUM 019 009 colliget autem vir mundus cineres vaccae et effundet eos extra castra in loco purissimo ut sint multitudini filiorum Israhel in custodiam et in aquam aspersionis quia pro peccato vacca conbusta est 004 NUM 019 010 cumque laverit qui vaccae portaverat cineres vestimenta sua inmundus erit usque ad vesperum habebunt hoc filii Israhel et advenae qui habitant inter eos sanctum iure perpetuo 004 NUM 019 011 qui tetigerit cadaver hominis et propter hoc septem diebus fuerit inmundus 004 NUM 019 012 aspergetur ex hac aqua die tertio et septimo et sic mundabitur si die tertio aspersus non fuerit septimo non poterit emundari 004 NUM 019 013 omnis qui tetigerit humanae animae morticinum et aspersus hac commixtione non fuerit polluet tabernaculum Domini et peribit ex Israhel quia aqua expiationis non est aspersus inmundus erit et manebit spurcitia eius super eum 004 NUM 019 014 ista est lex hominis qui moritur in tabernaculo omnes qui ingrediuntur tentorium illius et universa vasa quae ibi sunt polluta erunt septem diebus 004 NUM 019 015 vas quod non habuerit operculum nec ligaturam desuper inmundum erit 004 NUM 019 016 si quis in agro tetigerit cadaver occisi hominis aut per se mortui sive os illius vel sepulchrum inmundus erit septem diebus 004 NUM 019 017 tollent de cineribus conbustionis atque peccati et mittent aquas vivas super eos in vas 004 NUM 019 018 in quibus cum homo mundus tinxerit hysopum asperget eo omne tentorium et cunctam supellectilem et homines huiuscemodi contagione pollutos 004 NUM 019 019 atque hoc modo mundus lustrabit inmundum tertio et septimo die expiatusque die septimo lavabit et se et vestimenta sua et mundus erit ad vesperam 004 NUM 019 020 si quis hoc ritu non fuerit expiatus peribit anima illius de medio ecclesiae quia sanctuarium Domini polluit et non est aqua lustrationis aspersus 004 NUM 019 021 erit hoc praeceptum legitimum sempiternum ipse quoque qui aspergit aquas lavabit vestimenta sua omnis qui tetigerit aquas expiationis inmundus erit usque ad vesperam 004 NUM 019 022 quicquid tetigerit inmundus inmundum faciet et anima quae horum quippiam tetigerit inmunda erit usque ad vesperum 004 NUM 020 001 veneruntque filii Israhel et omnis multitudo in desertum Sin mense primo et mansit populus in Cades mortuaque est ibi Maria et sepulta in eodem loco 004 NUM 020 002 cumque indigeret aqua populus coierunt adversum Mosen et Aaron 004 NUM 020 003 et versi in seditionem dixerunt utinam perissemus inter fratres nostros coram Domino 004 NUM 020 004 cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem ut et nos et nostra iumenta moriantur 004 NUM 020 005 quare nos fecistis ascendere de Aegypto et adduxistis in locum istum pessimum qui seri non potest qui nec ficum gignit nec vineas nec mala granata insuper et aquam non habet ad bibendum 004 NUM 020 006 ingressusque Moses et Aaron dimissa multitudine tabernaculum foederis corruerunt proni in terram et apparuit gloria Domini super eos 004 NUM 020 007 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 020 008 tolle virgam et congrega populum tu et Aaron frater tuus et loquimini ad petram coram eis et illa dabit aquas cumque eduxeris aquam de petra bibet omnis multitudo et iumenta eius 004 NUM 020 009 tulit igitur Moses virgam quae erat in conspectu Domini sicut praeceperat ei 004 NUM 020 010 congregata multitudine ante petram dixitque eis audite rebelles et increduli num de petra hac vobis aquam poterimus eicere 004 NUM 020 011 cumque elevasset Moses manum percutiens virga bis silicem egressae sunt aquae largissimae ita ut et populus biberet et iumenta 004 NUM 020 012 dixitque Dominus ad Mosen et Aaron quia non credidistis mihi ut sanctificaretis me coram filiis Israhel non introducetis hos populos in terram quam dabo eis 004 NUM 020 013 haec est aqua Contradictionis ubi iurgati sunt filii Israhel contra Dominum et sanctificatus est in eis 004 NUM 020 014 misit interea nuntios Moses de Cades ad regem Edom qui dicerent haec mandat frater tuus Israhel nosti omnem laborem qui adprehendit nos 004 NUM 020 015 quomodo descenderint patres nostri in Aegyptum et habitaverimus ibi multo tempore adflixerintque nos Aegyptii et patres nostros 004 NUM 020 016 et quomodo clamaverimus ad Dominum et exaudierit nos miseritque angelum qui eduxerit nos de Aegypto ecce in urbe Cades quae est in extremis finibus tuis positi 004 NUM 020 017 obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam non ibimus per agros nec per vineas non bibemus aquas de puteis tuis sed gradiemur via publica nec ad dextram nec ad sinistram declinantes donec transeamus terminos tuos 004 NUM 020 018 cui respondit Edom non transibis per me alioquin armatus occurram tibi 004 NUM 020 019 dixeruntque filii Israhel per tritam gradiemur viam et si biberimus aquas tuas nos et pecora nostra dabimus quod iustum est nulla erit in pretio difficultas tantum velociter transeamus 004 NUM 020 020 at ille respondit non transibis statimque egressus est obvius cum infinita multitudine et manu forti 004 NUM 020 021 nec voluit adquiescere deprecanti ut concederet transitum per fines suos quam ob rem devertit ab eo Israhel 004 NUM 020 022 cumque castra movissent de Cades venerunt in montem Or qui est in finibus terrae Edom 004 NUM 020 023 ubi locutus est Dominus ad Mosen 004 NUM 020 024 pergat inquit Aaron ad populos suos non enim intrabit terram quam dedi filiis Israhel eo quod incredulus fuerit ori meo ad aquas Contradictionis 004 NUM 020 025 tolle Aaron et filium eius cum eo et duces eos in montem Or 004 NUM 020 026 cumque nudaveris patrem veste sua indues ea Eleazarum filium eius et Aaron colligetur et morietur ibi 004 NUM 020 027 fecit Moses ut praeceperat Dominus et ascenderunt in montem Or coram omni multitudine 004 NUM 020 028 cumque Aaron spoliasset vestibus suis induit eis Eleazarum filium eius illo mortuo in montis supercilio descendit cum Eleazaro 004 NUM 020 029 omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron flevit super eo triginta diebus per cunctas familias suas 004 NUM 021 001 quod cum audisset Chananeus rex Arad qui habitabat ad meridiem venisse scilicet Israhel per exploratorum viam pugnavit contra illum et victor existens duxit ex eo praedam 004 NUM 021 002 at Israhel voto se Domino obligans ait si tradideris populum istum in manu mea delebo urbes eius 004 NUM 021 003 exaudivitque Dominus preces Israhel et tradidit Chananeum quem ille interfecit subversis urbibus eius et vocavit nomen loci illius Horma id est anathema 004 NUM 021 004 profecti sunt autem et de monte Or per viam quae ducit ad mare Rubrum ut circumirent terram Edom et taedere coepit populum itineris ac laboris 004 NUM 021 005 locutusque contra Deum et Mosen ait cur eduxisti nos de Aegypto ut moreremur in solitudine deest panis non sunt aquae anima nostra iam nausiat super cibo isto levissimo 004 NUM 021 006 quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes ad quorum plagas et mortes plurimorum 004 NUM 021 007 venerunt ad Mosen atque dixerunt peccavimus quia locuti sumus contra Dominum et te ora ut tollat a nobis serpentes oravit Moses pro populo 004 NUM 021 008 et locutus est Dominus ad eum fac serpentem et pone eum pro signo qui percussus aspexerit eum vivet 004 NUM 021 009 fecit ergo Moses serpentem aeneum et posuit pro signo quem cum percussi aspicerent sanabantur 004 NUM 021 010 profectique filii Israhel castrametati sunt in Oboth 004 NUM 021 011 unde egressi fixere tentoria in Hieabarim in solitudine quae respicit Moab contra orientalem plagam 004 NUM 021 012 et inde moventes venerunt ad torrentem Zared 004 NUM 021 013 quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon quae est in deserto et prominet in finibus Amorrei siquidem Arnon terminus est Moab dividens Moabitas et Amorreos 004 NUM 021 014 unde dicitur in libro bellorum Domini sicut fecit in mari Rubro sic faciet in torrentibus Arnon 004 NUM 021 015 scopuli torrentium inclinati sunt ut requiescerent in Ar et recumberent in finibus Moabitarum 004 NUM 021 016 ex eo loco apparuit puteus super quo locutus est Dominus ad Mosen congrega populum et dabo ei aquam 004 NUM 021 017 tunc cecinit Israhel carmen istud ascendat puteus concinebant 004 NUM 021 018 puteus quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis in datore legis et in baculis suis de solitudine Matthana 004 NUM 021 019 de Matthana Nahalihel de Nahalihel in Bamoth 004 NUM 021 020 de Bamoth vallis est in regione Moab in vertice Phasga et quod respicit contra desertum 004 NUM 021 021 misit autem Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum dicens 004 NUM 021 022 obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam non declinabimus in agros et vineas non bibemus aquas ex puteis via regia gradiemur donec transeamus terminos tuos 004 NUM 021 023 qui concedere noluit ut transiret Israhel per fines suos quin potius exercitu congregato egressus est obviam in desertum et venit in Iasa pugnavitque contra eum 004 NUM 021 024 a quo percussus est in ore gladii et possessa est terra eius ab Arnon usque Iebboc et filios Ammon quia forti praesidio tenebantur termini Ammanitarum 004 NUM 021 025 tulit ergo Israhel omnes civitates eius et habitavit in urbibus Amorrei in Esebon scilicet et viculis eius 004 NUM 021 026 urbs Esebon fuit regis Seon Amorrei qui pugnavit contra regem Moab et tulit omnem terram quae dicionis illius fuerat usque Arnon 004 NUM 021 027 idcirco dicitur in proverbio venite in Esebon aedificetur et construatur civitas Seon 004 NUM 021 028 ignis egressus est de Esebon flamma de oppido Seon et devoravit Ar Moabitarum et habitatores excelsorum Arnon 004 NUM 021 029 vae tibi Moab peristi popule Chamos dedit filios eius in fugam et filias in captivitatem regi Amorreorum Seon 004 NUM 021 030 iugum ipsorum disperiit ab Esebon usque Dibon lassi pervenerunt in Nophe et usque Medaba 004 NUM 021 031 habitavit itaque Israhel in terra Amorrei 004 NUM 021 032 misitque Moses qui explorarent Iazer cuius ceperunt viculos et possederunt habitatores 004 NUM 021 033 verteruntque se et ascenderunt per viam Basan et occurrit eis Og rex Basan cum omni populo suo pugnaturus in Edrai 004 NUM 021 034 dixitque Dominus ad Mosen ne timeas eum quia in manu tua tradidi illum et omnem populum ac terram eius faciesque illi sicut fecisti Seon regi Amorreorum habitatori Esebon 004 NUM 021 035 percusserunt igitur et hunc cum filiis suis universumque populum eius usque ad internicionem et possederunt terram illius 004 NUM 022 001 profectique castrametati sunt in campestribus Moab ubi trans Iordanem Hierichus sita est 004 NUM 022 002 videns autem Balac filius Sepphor omnia quae fecerat Israhel Amorreo 004 NUM 022 003 et quod pertimuissent eum Moabitae et impetum eius ferre non possent 004 NUM 022 004 dixit ad maiores natu Madian ita delebit hic populus omnes qui in nostris finibus commorantur quomodo solet bos herbas usque ad radices carpere ipse erat eo tempore rex in Moab 004 NUM 022 005 misit ergo nuntios ad Balaam filium Beor ariolum qui habitabat super flumen terrae filiorum Ammon ut vocarent eum et dicerent ecce egressus est populus ex Aegypto qui operuit superficiem terrae sedens contra me 004 NUM 022 006 veni igitur et maledic populo huic quia fortior me est si quo modo possim percutere et eicere eum de terra mea novi enim quod benedictus sit cui benedixeris et maledictus in quem maledicta congesseris 004 NUM 022 007 perrexerunt seniores Moab et maiores natu Madian habentes divinationis pretium in manibus cumque venissent ad Balaam et narrassent ei omnia verba Balac 004 NUM 022 008 ille respondit manete hic nocte et respondebo quicquid mihi dixerit Dominus manentibus illis apud Balaam venit Deus et ait ad eum 004 NUM 022 009 quid sibi volunt homines isti apud te 004 NUM 022 010 respondit Balac filius Sepphor rex Moabitarum misit ad me 004 NUM 022 011 dicens ecce populus qui egressus est de Aegypto operuit superficiem terrae veni et maledic ei si quo modo possim pugnans abicere eum 004 NUM 022 012 dixitque Deus ad Balaam noli ire cum eis neque maledicas populo quia benedictus est 004 NUM 022 013 qui mane consurgens dixit ad principes ite in terram vestram quia prohibuit me Deus venire vobiscum 004 NUM 022 014 reversi principes dixerunt ad Balac noluit Balaam venire nobiscum 004 NUM 022 015 rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat misit 004 NUM 022 016 qui cum venissent ad Balaam dixerunt sic dicit Balac filius Sepphor ne cuncteris venire ad me 004 NUM 022 017 paratum honorare te et quicquid volueris dare veni et maledic populo isti 004 NUM 022 018 respondit Balaam si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri non potero inmutare verbum Domini Dei mei ut vel plus vel minus loquar 004 NUM 022 019 obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus 004 NUM 022 020 venit ergo Deus ad Balaam nocte et ait ei si vocare te venerunt homines isti surge et vade cum eis ita dumtaxat ut quod tibi praecepero facias 004 NUM 022 021 surrexit Balaam mane et strata asina profectus est cum eis 004 NUM 022 022 et iratus est Deus stetitque angelus Domini in via contra Balaam qui sedebat asinae et duos pueros habebat secum 004 NUM 022 023 cernens asina angelum stantem in via evaginato gladio avertit se de itinere et ibat per agrum quam cum verberaret Balaam et vellet ad semitam reducere 004 NUM 022 024 stetit angelus in angustiis duarum maceriarum quibus vineae cingebantur 004 NUM 022 025 quem videns asina iunxit se parieti et adtrivit sedentis pedem at ille iterum verberabat 004 NUM 022 026 et nihilominus angelus ad locum angustum transiens ubi nec ad dextram nec ad sinistram poterat deviari obvius stetit 004 NUM 022 027 cumque vidisset asina stantem angelum concidit sub pedibus sedentis qui iratus vehementius caedebat fuste latera 004 NUM 022 028 aperuitque Dominus os asinae et locuta est quid feci tibi cur percutis me ecce iam tertio 004 NUM 022 029 respondit Balaam quia commeruisti et inlusisti mihi utinam haberem gladium ut te percuterem 004 NUM 022 030 dixit asina nonne animal tuum sum cui semper sedere consuesti usque in praesentem diem dic quid simile umquam fecerim tibi at ille ait numquam 004 NUM 022 031 protinus aperuit Dominus oculos Balaam et vidit angelum stantem in via evaginato gladio adoravitque eum pronus in terram 004 NUM 022 032 cui angelus cur inquit tertio verberas asinam tuam ego veni ut adversarer tibi quia perversa est via tua mihique contraria 004 NUM 022 033 et nisi asina declinasset de via dans locum resistenti te occidissem et illa viveret 004 NUM 022 034 dixit Balaam peccavi nesciens quod tu stares contra me et nunc si displicet tibi ut vadam revertar 004 NUM 022 035 ait angelus vade cum istis et cave ne aliud quam praecepero tibi loquaris ivit igitur cum principibus 004 NUM 022 036 quod cum audisset Balac egressus est in occursum eius in oppido Moabitarum quod situm est in extremis finibus Arnon 004 NUM 022 037 dixitque ad Balaam misi nuntios ut vocarent te cur non statim venisti ad me an quia mercedem adventui tuo reddere nequeo 004 NUM 022 038 cui ille respondit ecce adsum numquid loqui potero aliud nisi quod Deus posuerit in ore meo 004 NUM 022 039 perrexerunt ergo simul et venerunt in urbem quae in extremis regni eius finibus erat 004 NUM 022 040 cumque occidisset Balac boves et oves misit ad Balaam et principes qui cum eo erant munera 004 NUM 022 041 mane autem facto duxit eum ad excelsa Baal et intuitus est extremam partem populi 004 NUM 023 001 dixitque Balaam ad Balac aedifica mihi hic septem aras et para totidem vitulos eiusdemque numeri arietes 004 NUM 023 002 cumque fecisset iuxta sermonem Balaam inposuerunt simul vitulum et arietem super aram 004 NUM 023 003 dixitque Balaam ad Balac sta paulisper iuxta holocaustum tuum donec vadam si forte occurrat mihi Dominus et quodcumque imperaverit loquar tibi 004 NUM 023 004 cumque abisset velociter occurrit ei Deus locutusque ad eum Balaam septem inquit aras erexi et inposui vitulum et arietem desuper 004 NUM 023 005 Dominus autem posuit verbum in ore eius et ait revertere ad Balac et haec loqueris 004 NUM 023 006 reversus invenit stantem Balac iuxta holocaustum suum et omnes principes Moabitarum 004 NUM 023 007 adsumptaque parabola sua dixit de Aram adduxit me Balac rex Moabitarum de montibus orientis veni inquit et maledic Iacob propera et detestare Israhel 004 NUM 023 008 quomodo maledicam cui non maledixit Deus qua ratione detester quem Dominus non detestatur 004 NUM 023 009 de summis silicibus videbo eum et de collibus considerabo illum populus solus habitabit et inter gentes non reputabitur 004 NUM 023 010 quis dinumerare possit pulverem Iacob et nosse numerum stirpis Israhel moriatur anima mea morte iustorum et fiant novissima mea horum similia 004 NUM 023 011 dixitque Balac ad Balaam quid est hoc quod agis ut malediceres inimicis vocavi te et tu e contrario benedicis eis 004 NUM 023 012 cui ille respondit num aliud possum loqui nisi quod iusserit Dominus 004 NUM 023 013 dixit ergo Balac veni mecum in alterum locum unde partem Israhelis videas et totum videre non possis inde maledicito ei 004 NUM 023 014 cumque duxisset eum in locum sublimem super verticem montis Phasga aedificavit Balaam septem aras et inpositis supra vitulo atque ariete 004 NUM 023 015 dixit ad Balac sta hic iuxta holocaustum tuum donec ego pergam obvius 004 NUM 023 016 cui cum Dominus occurrisset posuissetque verbum in ore eius ait revertere ad Balac et haec loqueris ei 004 NUM 023 017 reversus invenit eum stantem iuxta holocaustum suum et principes Moabitarum cum eo ad quem Balac quid inquit locutus est Dominus 004 NUM 023 018 at ille adsumpta parabola sua ait sta Balac et ausculta audi fili Sepphor 004 NUM 023 019 non est Deus quasi homo ut mentiatur nec ut filius hominis ut mutetur dixit ergo et non faciet locutus est et non implebit 004 NUM 023 020 ad benedicendum adductus sum benedictionem prohibere non valeo 004 NUM 023 021 non est idolum in Iacob nec videtur simulacrum in Israhel Dominus Deus eius cum eo est et clangor victoriae regis in illo 004 NUM 023 022 Deus eduxit eum de Aegypto cuius fortitudo similis est rinocerotis 004 NUM 023 023 non est augurium in Iacob nec divinatio in Israhel temporibus suis dicetur Iacob et Israheli quid operatus sit Deus 004 NUM 023 024 ecce populus ut leaena consurget et quasi leo erigetur non accubabit donec devoret praedam et occisorum sanguinem bibat 004 NUM 023 025 dixitque Balac ad Balaam nec maledicas ei nec benedicas 004 NUM 023 026 et ille nonne ait dixi tibi quod quicquid mihi Deus imperaret hoc facerem 004 NUM 023 027 et ait Balac ad eum veni et ducam te ad alium locum si forte placeat Deo ut inde maledicas eis 004 NUM 023 028 cumque duxisset eum super verticem montis Phogor qui respicit solitudinem 004 NUM 023 029 dixit ei Balaam aedifica mihi hic septem aras et para totidem vitulos eiusdemque numeri arietes 004 NUM 023 030 fecit Balac ut Balaam dixerat inposuitque vitulos et arietes per singulas aras 004 NUM 024 001 cumque vidisset Balaam quod placeret Domino ut benediceret Israheli nequaquam abiit ut ante perrexerat ut augurium quaereret sed dirigens contra desertum vultum suum 004 NUM 024 002 et elevans oculos vidit Israhel in tentoriis commorantem per tribus suas et inruente in se spiritu Dei 004 NUM 024 003 adsumpta parabola ait dixit Balaam filius Beor dixit homo cuius obturatus est oculus 004 NUM 024 004 dixit auditor sermonum Dei qui visionem Omnipotentis intuitus est qui cadit et sic aperiuntur oculi eius 004 NUM 024 005 quam pulchra tabernacula tua Iacob et tentoria tua Israhel 004 NUM 024 006 ut valles nemorosae ut horti iuxta fluvios inrigui ut tabernacula quae fixit Dominus quasi cedri propter aquas 004 NUM 024 007 fluet aqua de situla eius et semen illius erit in aquas multas tolletur propter Agag rex eius et auferetur regnum illius 004 NUM 024 008 Deus eduxit illum de Aegypto cuius fortitudo similis est rinocerotis devorabunt gentes hostes illius ossaque eorum confringent et perforabunt sagittis 004 NUM 024 009 accubans dormivit ut leo et quasi leaena quam suscitare nullus audebit qui benedixerit tibi erit ipse benedictus qui maledixerit in maledictione reputabitur 004 NUM 024 010 iratusque Balac contra Balaam conplosis manibus ait ad maledicendum inimicis meis vocavi te quibus e contrario tertio benedixisti 004 NUM 024 011 revertere ad locum tuum decreveram quidem magnifice honorare te sed Dominus privavit te honore disposito 004 NUM 024 012 respondit Balaam ad Balac nonne nuntiis tuis quos misisti ad me dixi 004 NUM 024 013 si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri non potero praeterire sermonem Domini Dei mei ut vel boni quid vel mali proferam ex corde meo sed quicquid Dominus dixerit hoc loquar 004 NUM 024 014 verumtamen pergens ad populum meum dabo consilium quid populus tuus huic populo faciat extremo tempore 004 NUM 024 015 sumpta igitur parabola rursum ait dixit Balaam filius Beor dixit homo cuius obturatus est oculus 004 NUM 024 016 dixit auditor sermonum Dei qui novit doctrinam Altissimi et visiones Omnipotentis videt qui cadens apertos habet oculos 004 NUM 024 017 videbo eum sed non modo intuebor illum sed non prope orietur stella ex Iacob et consurget virga de Israhel et percutiet duces Moab vastabitque omnes filios Seth 004 NUM 024 018 et erit Idumea possessio eius hereditas Seir cedet inimicis suis Israhel vero fortiter aget 004 NUM 024 019 de Iacob erit qui dominetur et perdat reliquias civitatis 004 NUM 024 020 cumque vidisset Amalech adsumens parabolam ait principium gentium Amalech cuius extrema perdentur 004 NUM 024 021 vidit quoque Cineum et adsumpta parabola ait robustum est quidem habitaculum tuum sed si in petra posueris nidum tuum 004 NUM 024 022 et fueris electus de stirpe Cain quamdiu poteris permanere Assur enim capiet te 004 NUM 024 023 adsumptaque parabola iterum locutus est heu quis victurus est quando ista faciet Deus 004 NUM 024 024 venient in trieribus de Italia superabunt Assyrios vastabuntque Hebraeos et ad extremum etiam ipsi peribunt 004 NUM 024 025 surrexitque Balaam et reversus est in locum suum Balac quoque via qua venerat rediit 004 NUM 025 001 morabatur autem eo tempore Israhel in Setthim et fornicatus est populus cum filiabus Moab 004 NUM 025 002 quae vocaverunt eos ad sacrificia sua at illi comederunt et adoraverunt deos earum 004 NUM 025 003 initiatusque est Israhel Beelphegor et iratus Dominus 004 NUM 025 004 ait ad Mosen tolle cunctos principes populi et suspende eos contra solem in patibulis ut avertatur furor meus ab Israhel 004 NUM 025 005 dixitque Moses ad iudices Israhel occidat unusquisque proximos suos qui initiati sunt Beelphegor 004 NUM 025 006 et ecce unus de filiis Israhel intravit coram fratribus suis ad scortum madianitin vidente Mose et omni turba filiorum Israhel qui flebant ante fores tabernaculi 004 NUM 025 007 quod cum vidisset Finees filius Eleazari filii Aaron sacerdotis surrexit de medio multitudinis et arrepto pugione 004 NUM 025 008 ingressus est post virum israhelitem in lupanar et perfodit ambos simul virum scilicet et mulierem in locis genitalibus cessavitque plaga a filiis Israhel 004 NUM 025 009 et occisi sunt viginti quattuor milia homines 004 NUM 025 010 dixitque Dominus ad Mosen 004 NUM 025 011 Finees filius Eleazari filii Aaron sacerdotis avertit iram meam a filiis Israhel quia zelo meo commotus est contra eos ut non ipse delerem filios Israhel in zelo meo 004 NUM 025 012 idcirco loquere ad eos ecce do ei pacem foederis mei 004 NUM 025 013 et erit tam ipsi quam semini illius pactum sacerdotii sempiternum quia zelatus est pro Deo suo et expiavit scelus filiorum Israhel 004 NUM 025 014 erat autem nomen viri israhelitae qui occisus est cum Madianitide Zambri filius Salu dux de cognatione et tribu Symeonis 004 NUM 025 015 porro mulier madianitis quae pariter interfecta est vocabatur Chozbi filia Sur principis nobilissimi Madianitarum 004 NUM 025 016 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 025 017 hostes vos sentiant Madianitae et percutite eos 004 NUM 025 018 quia et ipsi hostiliter egerunt contra vos et decepere insidiis per idolum Phogor et Chozbi filiam ducis Madian sororem suam quae percussa est in die plagae pro sacrilegio Phogor 004 NUM 026 001 postquam noxiorum sanguis effusus est dixit Dominus ad Mosen et Eleazarum filium Aaron sacerdotem 004 NUM 026 002 numerate omnem summam filiorum Israhel a viginti annis et supra per domos et cognationes suas cunctos qui possunt ad bella procedere 004 NUM 026 003 locuti sunt itaque Moses et Eleazar sacerdos in campestribus Moab super Iordanem contra Hierichum ad eos qui erant 004 NUM 026 004 a viginti annis et supra sicut Dominus imperarat quorum iste est numerus 004 NUM 026 005 Ruben primogenitus Israhel huius filius Enoch a quo familia Enochitarum et Phallu a quo familia Phalluitarum 004 NUM 026 006 et Esrom a quo familia Esromitarum et Charmi a quo familia Charmitarum 004 NUM 026 007 hae sunt familiae de stirpe Ruben quarum numerus inventus est quadraginta tria milia et septingenti triginta 004 NUM 026 008 filius Phallu Heliab 004 NUM 026 009 huius filii Namuhel et Dathan et Abiram isti sunt Dathan et Abiram principes populi qui surrexerunt contra Mosen et Aaron in seditione Core quando adversum Dominum rebellaverunt 004 NUM 026 010 et aperiens terra os suum devoravit Core morientibus plurimis quando conbusit ignis ducentos quinquaginta viros et factum est grande miraculum 004 NUM 026 011 ut Core pereunte filii illius non perirent 004 NUM 026 012 filii Symeon per cognationes suas Namuhel ab hoc familia Namuhelitarum Iamin ab hoc familia Iaminitarum Iachin ab hoc familia Iachinitarum 004 NUM 026 013 Zare ab hoc familia Zareitarum Saul ab hoc familia Saulitarum 004 NUM 026 014 hae sunt familiae de stirpe Symeon quarum omnis numerus fuit viginti duo milia ducentorum 004 NUM 026 015 filii Gad per cognationes suas Sephon ab hoc familia Sephonitarum Aggi ab hoc familia Aggitarum Suni ab hoc familia Sunitarum 004 NUM 026 016 Ozni ab hoc familia Oznitarum Heri ab hoc familia Heritarum 004 NUM 026 017 Arod ab hoc familia Aroditarum Arihel ab hoc familia Arihelitarum 004 NUM 026 018 istae sunt familiae Gad quarum omnis numerus fuit quadraginta milia quingentorum 004 NUM 026 019 filii Iuda Her et Onan qui ambo mortui sunt in terra Chanaan 004 NUM 026 020 fueruntque filii Iuda per cognationes suas Sela a quo familia Selanitarum Phares a quo familia Pharesitarum Zare a quo familia Zareitarum 004 NUM 026 021 porro filii Phares Esrom a quo familia Esromitarum et Amul a quo familia Amulitarum 004 NUM 026 022 istae sunt familiae Iuda quarum omnis numerus fuit septuaginta milia quingentorum 004 NUM 026 023 filii Isachar per cognationes suas Thola a quo familia Tholaitarum Phua a quo familia Phuaitarum 004 NUM 026 024 Iasub a quo familia Iasubitarum Semran a quo familia Semranitarum 004 NUM 026 025 hae sunt cognationes Isachar quarum numerus fuit sexaginta quattuor milia trecentorum 004 NUM 026 026 filii Zabulon per cognationes suas Sared a quo familia Sareditarum Helon a quo familia Helonitarum Ialel a quo familia Ialelitarum 004 NUM 026 027 hae sunt cognationes Zabulon quarum numerus fuit sexaginta milia quingentorum 004 NUM 026 028 filii Ioseph per cognationes suas Manasse et Ephraim 004 NUM 026 029 de Manasse ortus est Machir a quo familia Machiritarum Machir genuit Galaad a quo familia Galaaditarum 004 NUM 026 030 Galaad habuit filios Hiezer a quo familia Hiezeritarum et Elec a quo familia Elecarum 004 NUM 026 031 et Asrihel a quo familia Asrihelitarum et Sechem a quo familia Sechemitarum 004 NUM 026 032 et Semida a quo familia Semidatarum et Epher a quo familia Epheritarum 004 NUM 026 033 fuit autem Epher pater Salphaad qui filios non habebat sed tantum filias quarum ista sunt nomina Maala et Noa et Egla et Melcha et Thersa 004 NUM 026 034 hae sunt familiae Manasse et numerus earum quinquaginta duo milia septingentorum 004 NUM 026 035 filii autem Ephraim per cognationes suas fuerunt hii Suthala a quo familia Suthalitarum Becher a quo familia Becheritarum Tehen a quo familia Tehenitarum 004 NUM 026 036 porro filius Suthala fuit Heran a quo familia Heranitarum 004 NUM 026 037 hae sunt cognationes filiorum Ephraim quarum numerus triginta duo milia quingentorum 004 NUM 026 038 isti sunt filii Ioseph per familias suas filii Beniamin in cognationibus suis Bale a quo familia Baleitarum Azbel a quo familia Azbelitarum Ahiram a quo familia Ahiramitarum 004 NUM 026 039 Supham a quo familia Suphamitarum Hupham a quo familia Huphamitarum 004 NUM 026 040 filii Bale Hered et Noeman de Hered familia Hereditarum de Noeman familia Noemitarum 004 NUM 026 041 hii sunt filii Beniamin per cognationes suas quorum numerus quadraginta quinque milia sescentorum 004 NUM 026 042 filii Dan per cognationes suas Suham a quo familia Suhamitarum hae cognationes Dan per familias suas 004 NUM 026 043 omnes fuere Suhamitae quorum numerus erat sexaginta quattuor milia quadringentorum 004 NUM 026 044 filii Aser per cognationes suas Iemna a quo familia Iemnaitarum Iessui a quo familia Iessuitarum Brie a quo familia Brieitarum 004 NUM 026 045 filii Brie Haber a quo familia Haberitarum et Melchihel a quo familia Melchihelitarum 004 NUM 026 046 nomen autem filiae Aser fuit Sara 004 NUM 026 047 hae cognationes filiorum Aser et numerus eorum quinquaginta tria milia quadringentorum 004 NUM 026 048 filii Nepthalim per cognationes suas Iessihel a quo familia Iessihelitarum Guni a quo familia Gunitarum 004 NUM 026 049 Iesser a quo familia Iesseritarum Sellem a quo familia Sellemitarum 004 NUM 026 050 hae sunt cognationes filiorum Nepthalim per familias suas quorum numerus quadraginta quinque milia quadringentorum 004 NUM 026 051 ista est summa filiorum Israhel qui recensiti sunt sescenta milia et mille septingenti triginta 004 NUM 026 052 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 026 053 istis dividetur terra iuxta numerum vocabulorum in possessiones suas 004 NUM 026 054 pluribus maiorem partem dabis et paucioribus minorem singulis sicut nunc recensiti sunt tradetur possessio 004 NUM 026 055 ita dumtaxat ut sors terram tribubus dividat et familiis 004 NUM 026 056 quicquid sorte contigerit hoc vel plures accipient vel pauciores 004 NUM 026 057 hic quoque est numerus filiorum Levi per familias suas Gerson a quo familia Gersonitarum Caath a quo familia Caathitarum Merari a quo familia Meraritarum 004 NUM 026 058 hae sunt familiae Levi familia Lobni familia Hebroni familia Mooli familia Musi familia Cori at vero Caath genuit Amram 004 NUM 026 059 qui habuit uxorem Iochabed filiam Levi quae nata est ei in Aegypto haec genuit viro suo Amram filios Aaron et Mosen et Mariam sororem eorum 004 NUM 026 060 de Aaron orti sunt Nadab et Abiu et Eleazar et Ithamar 004 NUM 026 061 quorum Nadab et Abiu mortui sunt cum obtulissent ignem alienum coram Domino 004 NUM 026 062 fueruntque omnes qui numerati sunt viginti tria milia generis masculini ab uno mense et supra quia non sunt recensiti inter filios Israhel nec eis cum ceteris data possessio 004 NUM 026 063 hic est numerus filiorum Israhel qui descripti sunt a Mosen et Eleazaro sacerdote in campestribus Moab supra Iordanem contra Hiericho 004 NUM 026 064 inter quos nullus fuit eorum qui ante numerati sunt a Mose et Aaron in deserto Sinai 004 NUM 026 065 praedixerat enim Dominus quod omnes morerentur in solitudine nullusque remansit ex eis nisi Chaleb filius Iepphonne et Iosue filius Nun 004 NUM 027 001 accesserunt autem filiae Salphaad filii Epher filii Galaad filii Machir filii Manasse qui fuit filius Ioseph quarum sunt nomina Maala et Noa et Egla et Melcha et Thersa 004 NUM 027 002 steteruntque coram Mosen et Eleazaro sacerdote et cunctis principibus populi ad ostium tabernaculi foederis atque dixerunt 004 NUM 027 003 pater noster mortuus est in deserto nec fuit in seditione quae concitata est contra Dominum sub Core sed in peccato suo mortuus est hic non habuit mares filios cur tollitur nomen illius de familia sua quia non habet filium date nobis possessionem inter cognatos patris nostri 004 NUM 027 004 rettulitque Moses causam earum ad iudicium Domini 004 NUM 027 005 qui dixit ad eum 004 NUM 027 006 iustam rem postulant filiae Salphaad da eis possessionem inter cognatos patris sui et ei in hereditate succedant 004 NUM 027 007 ad filios autem Israhel loqueris haec 004 NUM 027 008 homo cum mortuus fuerit absque filio ad filiam eius transibit hereditas 004 NUM 027 009 si filiam non habuerit habebit successores fratres suos 004 NUM 027 010 quod si et fratres non fuerint dabitis hereditatem fratribus patris eius 004 NUM 027 011 sin autem nec patruos habuerit dabitur hereditas his qui ei proximi sunt eritque hoc filiis Israhel sanctum lege perpetua sicut praecepit Dominus Mosi 004 NUM 027 012 dixit quoque Dominus ad Mosen ascende in montem istum Abarim et contemplare inde terram quam daturus sum filiis Israhel 004 NUM 027 013 cumque videris eam ibis et tu ad populum tuum sicut ivit frater tuus Aaron 004 NUM 027 014 quia offendistis me in deserto Sin in contradictione multitudinis nec sanctificare me voluistis coram ea super aquas hae sunt aquae Contradictionis in Cades deserti Sin 004 NUM 027 015 cui respondit Moses 004 NUM 027 016 provideat Dominus Deus spirituum omnis carnis hominem qui sit super multitudinem hanc 004 NUM 027 017 et possit exire et intrare ante eos et educere illos vel introducere ne sit populus Domini sicut oves absque pastore 004 NUM 027 018 dixitque Dominus ad eum tolle Iosue filium Nun virum in quo est spiritus et pone manum tuam super eum 004 NUM 027 019 qui stabit coram Eleazaro sacerdote et omni multitudine 004 NUM 027 020 et dabis ei praecepta cunctis videntibus et partem gloriae tuae ut audiat eum omnis synagoga filiorum Israhel 004 NUM 027 021 pro hoc si quid agendum erit Eleazar sacerdos consulet Dominum ad verbum eius egredietur et ingredietur ipse et omnes filii Israhel cum eo et cetera multitudo 004 NUM 027 022 fecit Moses ut praeceperat Dominus cumque tulisset Iosue statuit eum coram Eleazaro sacerdote et omni frequentia populi 004 NUM 027 023 et inpositis capiti eius manibus cuncta replicavit quae mandaverat Dominus 004 NUM 028 001 dixit quoque Dominus ad Mosen 004 NUM 028 002 praecipe filiis Israhel et dices ad eos oblationem meam et panes et incensum odoris suavissimi offerte per tempora sua 004 NUM 028 003 haec sunt sacrificia quae offerre debetis agnos anniculos inmaculatos duos cotidie in holocaustum sempiternum 004 NUM 028 004 unum offeretis mane et alterum ad vesperam 004 NUM 028 005 decimam partem oephi similae quae conspersa sit oleo purissimo et habeat quartam partem hin 004 NUM 028 006 holocaustum iuge est quod obtulistis in monte Sinai in odorem suavissimum incensi Domini 004 NUM 028 007 et libabitis vini quartam partem hin per agnos singulos in sanctuario Domini 004 NUM 028 008 alterumque agnum similiter offeretis ad vesperam iuxta omnem ritum sacrificii matutini et libamentorum eius oblationem suavissimi odoris Domino 004 NUM 028 009 die autem sabbati offeretis duos agnos anniculos inmaculatos et duas decimas similae oleo conspersae in sacrificio et liba 004 NUM 028 010 quae rite funduntur per singula sabbata in holocausto sempiterno 004 NUM 028 011 in kalendis autem id est in mensuum exordiis offeretis holocaustum Domino vitulos de armento duos arietem unum agnos anniculos septem inmaculatos 004 NUM 028 012 et tres decimas similae oleo conspersae in sacrificio per singulos vitulos et duas decimas similae oleo conspersae per singulos arietes 004 NUM 028 013 et decimam decimae similae ex oleo in sacrificio per agnos singulos holocaustum suavissimi odoris atque incensi est Domino 004 NUM 028 014 libamenta autem vini quae per singulas fundenda sunt victimas ista erunt media pars hin per vitulos singulos tertia per arietem quarta per agnum hoc erit holocaustum per omnes menses qui sibi anno vertente succedunt 004 NUM 028 015 hircus quoque offeretur Domino pro peccatis in holocaustum sempiternum cum libamentis suis 004 NUM 028 016 mense autem primo quartadecima die mensis phase Domini erit 004 NUM 028 017 et quintadecima die sollemnitas septem diebus vescentur azymis 004 NUM 028 018 quarum dies prima venerabilis et sancta erit omne opus servile non facietis in ea 004 NUM 028 019 offeretisque incensum holocaustum Domino vitulos de armento duos arietem unum agnos anniculos inmaculatos septem 004 NUM 028 020 et sacrificia singulorum ex simila quae conspersa sit oleo tres decimas per singulos vitulos et duas decimas per arietem 004 NUM 028 021 et decimam decimae per agnos singulos id est per septem agnos 004 NUM 028 022 et hircum pro peccato unum ut expietur pro vobis 004 NUM 028 023 praeter holocaustum matutinum quod semper offertis 004 NUM 028 024 ita facietis per singulos dies septem dierum in fomitem ignis et in odorem suavissimum Domino qui surget de holocausto et de libationibus singulorum 004 NUM 028 025 dies quoque septimus celeberrimus et sanctus erit vobis omne opus servile non facietis in eo 004 NUM 028 026 dies etiam primitivorum quando offertis novas fruges Domino expletis ebdomadibus venerabilis et sancta erit omne opus servile non facietis in ea 004 NUM 028 027 offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino vitulos de armento duos arietem unum et agnos anniculos inmaculatos septem 004 NUM 028 028 atque in sacrificiis eorum similae oleo conspersae tres decimas per singulos vitulos per arietes duas 004 NUM 028 029 per agnos decimam decimae qui simul sunt agni septem hircum quoque 004 NUM 028 030 qui mactatur pro expiatione praeter holocaustum sempiternum et liba eius 004 NUM 028 031 inmaculata offeretis omnia cum libationibus suis 004 NUM 029 001 mensis etiam septimi prima dies venerabilis et sancta erit vobis omne opus servile non facietis in ea quia dies clangoris est et tubarum 004 NUM 029 002 offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino vitulum de armento unum arietem unum agnos anniculos inmaculatos septem 004 NUM 029 003 et in sacrificiis eorum similae oleo conspersae tres decimas per singulos vitulos duas decimas per arietem 004 NUM 029 004 unam decimam per agnum qui simul sunt agni septem 004 NUM 029 005 et hircum pro peccato qui offertur in expiationem populi 004 NUM 029 006 praeter holocaustum kalendarum cum sacrificiis suis et holocaustum sempiternum cum libationibus solitis hisdem caerimoniis offeretis in odorem suavissimum incensum Domino 004 NUM 029 007 decima quoque dies mensis huius septimi erit vobis sancta atque venerabilis et adfligetis animas vestras omne opus servile non facietis in ea 004 NUM 029 008 offeretisque holocaustum Domino in odorem suavissimum vitulum de armento unum arietem unum agnos anniculos inmaculatos septem 004 NUM 029 009 et in sacrificiis eorum similae oleo conspersae tres decimas per vitulos singulos duas decimas per arietem 004 NUM 029 010 decimam decimae per agnos singulos qui sunt simul septem agni 004 NUM 029 011 et hircum pro peccato absque his quae offerri pro delicto solent in expiationem et holocaustum sempiternum in sacrificio et libaminibus eorum 004 NUM 029 012 quintadecima vero die mensis septimi quae vobis erit sancta atque venerabilis omne opus servile non facietis in ea sed celebrabitis sollemnitatem Domino septem diebus 004 NUM 029 013 offeretisque holocaustum in odorem suavissimum Domino vitulos de armento tredecim arietes duos agnos anniculos quattuordecim inmaculatos 004 NUM 029 014 et in libamentis eorum similae oleo conspersae tres decimas per vitulos singulos qui sunt simul vituli tredecim et duas decimas arieti uno id est simul arietibus duobus 004 NUM 029 015 et decimam decimae agnis singulis qui sunt simul agni quattuordecim 004 NUM 029 016 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno et sacrificio et libamine eius 004 NUM 029 017 in die altero offeres vitulos de armento duodecim arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 018 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 019 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 020 die tertio offeres vitulos undecim arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 021 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 022 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno et sacrificio et libamine eius 004 NUM 029 023 die quarto offeres vitulos decem arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 024 sacrificiaque eorum et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 025 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 026 die quinto offeres vitulos novem arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 027 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 028 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 029 die sexto offeres vitulos octo arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 030 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 031 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 032 die septimo offeres vitulos septem arietes duos agnos anniculos inmaculatos quattuordecim 004 NUM 029 033 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 034 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 035 die octavo qui est celeberrimus omne opus servile non facietis 004 NUM 029 036 offerentes holocaustum in odorem suavissimum Domino vitulum unum arietem unum agnos anniculos inmaculatos septem 004 NUM 029 037 sacrificiaque et libamina singulorum per vitulos et arietes et agnos rite celebrabis 004 NUM 029 038 et hircum pro peccato absque holocausto sempiterno sacrificioque eius et libamine 004 NUM 029 039 haec offeretis Domino in sollemnitatibus vestris praeter vota et oblationes spontaneas in holocausto in sacrificio in libamine et in hostiis pacificis 004 NUM 029 040 narravitque Moses filiis Israhel omnia quae ei Dominus imperarat 004 NUM 030 001 et locutus est ad principes tribuum filiorum Israhel iste est sermo quem praecepit Dominus 004 NUM 030 002 si quis virorum votum Domino voverit aut se constrinxerit iuramento non faciet irritum verbum suum sed omne quod promisit implebit 004 NUM 030 003 mulier si quippiam voverit et se constrinxerit iuramento quae est in domo patris sui et in aetate adhuc puellari si cognoverit pater votum quod pollicita est et iuramentum quo obligavit animam suam et tacuerit voti rea erit 004 NUM 030 004 quicquid pollicita est et iuravit opere conplebit 004 NUM 030 005 sin autem statim ut audierit contradixerit pater et vota et iuramenta eius irrita erunt nec obnoxia tenebitur sponsioni eo quod contradixerit pater 004 NUM 030 006 si maritum habuerit et voverit aliquid et semel verbum de ore eius egrediens animam illius obligaverit iuramento 004 NUM 030 007 quo die audierit vir et non contradixerit voti rea erit reddet quodcumque promiserat 004 NUM 030 008 sin autem audiens statim contradixerit et irritas fecerit pollicitationes eius verbaque quibus obstrinxerat animam suam propitius ei erit Dominus 004 NUM 030 009 vidua et repudiata quicquid voverint reddent 004 NUM 030 010 uxor in domo viri cum se voto constrinxerit et iuramento 004 NUM 030 011 si audierit vir et tacuerit nec contradixerit sponsioni reddet quodcumque promiserat 004 NUM 030 012 sin autem extemplo contradixerit non tenebitur promissionis rea quia maritus contradixit et Dominus ei propitius erit 004 NUM 030 013 si voverit et iuramento se constrinxerit ut per ieiunium vel ceterarum rerum abstinentiam adfligat animam suam in arbitrio viri erit ut faciat sive non faciat 004 NUM 030 014 quod si audiens vir tacuerit et in alteram diem distulerit sententiam quicquid voverat atque promiserat reddet quia statim ut audivit tacuit 004 NUM 030 015 sin autem contradixerit postquam rescivit portabit ipse iniquitatem eius 004 NUM 030 016 istae sunt leges quas constituit Dominus Mosi inter virum et uxorem inter patrem et filiam quae in puellari adhuc aetate est vel quae manet in parentis domo 004 NUM 031 001 locutusque est Dominus ad Mosen dicens 004 NUM 031 002 ulciscere prius filios Israhel de Madianitis et sic colligeris ad populum tuum 004 NUM 031 003 statimque Moses armate inquit ex vobis viros ad pugnam qui possint ultionem Domini expetere de Madianitis 004 NUM 031 004 mille viri de singulis tribubus eligantur Israhel qui mittantur ad bellum 004 NUM 031 005 dederuntque millenos de cunctis tribubus id est duodecim milia expeditorum ad pugnam 004 NUM 031 006 quos misit Moses cum Finees filio Eleazari sacerdotis vasa quoque sancta et tubas ad clangendum tradidit ei 004 NUM 031 007 cumque pugnassent contra Madianitas atque vicissent omnes mares occiderunt 004 NUM 031 008 et reges eorum Evi et Recem et Sur et Ur et Rebe quinque principes gentis Balaam quoque filium Beor interfecerunt gladio 004 NUM 031 009 ceperuntque mulieres eorum et parvulos omniaque pecora et cunctam supellectilem quicquid habere potuerant depopulati sunt 004 NUM 031 010 tam urbes quam viculos et castella flamma consumpsit 004 NUM 031 011 et tulerunt praedam et universa quae ceperant tam ex hominibus quam ex iumentis 004 NUM 031 012 et adduxerunt ad Mosen et Eleazarum sacerdotem et ad omnem multitudinem filiorum Israhel reliqua etiam utensilia portaverunt ad castra in campestribus Moab iuxta Iordanem contra Hiericho 004 NUM 031 013 egressi sunt autem Moses et Eleazar sacerdos et omnes principes synagogae in occursum eorum extra castra 004 NUM 031 014 iratusque Moses principibus exercitus tribunis et centurionibus qui venerant de bello 004 NUM 031 015 ait cur feminas reservastis 004 NUM 031 016 nonne istae sunt quae deceperunt filios Israhel ad suggestionem Balaam et praevaricari vos fecerunt in Domino super peccato Phogor unde et percussus est populus 004 NUM 031 017 ergo cunctos interficite quicquid est generis masculini etiam in parvulis et mulieres quae noverunt viros in coitu iugulate 004 NUM 031 018 puellas autem et omnes feminas virgines reservate vobis 004 NUM 031 019 et manete extra castra septem diebus qui occiderit hominem vel occisum tetigerit lustrabitur die tertio et septimo 004 NUM 031 020 et de omni praeda sive vestimentum fuerit sive vas et aliquid in utensilia praeparatum de caprarum pellibus et pilis et ligno expiabitur 004 NUM 031 021 Eleazar quoque sacerdos ad viros exercitus qui pugnaverant sic locutus est hoc est praeceptum legis quod mandavit Dominus Mosi 004 NUM 031 022 aurum et argentum et aes et ferrum et stagnum et plumbum 004 NUM 031 023 et omne quod potest transire per flammas igne purgabitur quicquid autem ignem non potest sustinere aqua expiationis sanctificabitur 004 NUM 031 024 et lavabitis vestimenta vestra die septimo et purificati postea castra intrabitis 004 NUM 031 025 dixitque Dominus ad Mosen 004 NUM 031 026 tollite summam eorum quae capta sunt ab homine usque ad pecus tu et Eleazar sacerdos et principes vulgi 004 NUM 031 027 dividesque ex aequo praedam inter eos qui pugnaverunt et egressi sunt ad bellum et inter omnem reliquam multitudinem 004 NUM 031 028 et separabis partem Domino ab his qui pugnaverunt et fuerunt in bello unam animam de quingentis tam ex hominibus quam ex bubus et asinis et ovibus 004 NUM 031 029 et dabis eam Eleazaro sacerdoti quia primitiae Domini sunt 004 NUM 031 030 ex media quoque parte filiorum Israhel accipies quinquagesimum caput hominum et boum et asinorum et ovium cunctarumque animantium et dabis ea Levitis qui excubant in custodiis tabernaculi Domini 004 NUM 031 031 feceruntque Moses et Eleazar sicut praeceperat Dominus 004 NUM 031 032 fuit autem praeda quam exercitus ceperat ovium sescenta septuaginta quinque milia 004 NUM 031 033 boum septuaginta duo milia 004 NUM 031 034 asinorum sexaginta milia et mille 004 NUM 031 035 animae hominum sexus feminei quae non cognoverant viros triginta duo milia 004 NUM 031 036 dataque est media pars his qui in proelio fuerant ovium trecenta triginta septem milia quingenta 004 NUM 031 037 e quibus in partem Domini supputatae sunt oves sescentae septuaginta quinque 004 NUM 031 038 et de bubus triginta sex milibus boves septuaginta duo 004 NUM 031 039 de asinis triginta milibus quingentis asini sexaginta unus 004 NUM 031 040 de animabus hominum sedecim milibus cesserunt in partem Domini triginta duae animae 004 NUM 031 041 tradiditque Moses numerum primitiarum Domini Eleazaro sacerdoti sicut ei fuerat imperatum 004 NUM 031 042 ex media parte filiorum Israhel quam separaverat his qui in proelio fuerant 004 NUM 031 043 de media vero parte quae contigerat reliquae multitudini id est de ovium trecentis triginta septem milibus quingentis 004 NUM 031 044 et de bubus triginta sex milibus 004 NUM 031 045 et de asinis triginta milibus quingentis 004 NUM 031 046 et de hominibus sedecim milibus 004 NUM 031 047 tulit Moses quinquagesimum caput et dedit Levitis qui excubant in tabernaculo Domini sicut praeceperat Dominus 004 NUM 031 048 cumque accessissent principes exercitus ad Mosen et tribuni centurionesque dixerunt 004 NUM 031 049 nos servi tui recensuimus numerum pugnatorum quos habuimus sub manu nostra et ne unus quidem defuit 004 NUM 031 050 ob hanc causam offerimus in donariis Domini singuli quod in praeda auri potuimus invenire periscelides et armillas anulos et dextralia ac murenulas ut depreceris pro nobis Dominum 004 NUM 031 051 susceperuntque Moses et Eleazar sacerdos omne aurum in diversis speciebus 004 NUM 031 052 pondo sedecim milia septingentos quinquaginta siclos a tribunis et centurionibus 004 NUM 031 053 unusquisque enim quod in praeda rapuerat suum erat 004 NUM 031 054 et susceptum intulerunt in tabernaculum testimonii in monumentum filiorum Israhel coram Domino 004 NUM 032 001 filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa et erat illis in iumentis infinita substantia cumque vidissent Iazer et Galaad aptas alendis animalibus 004 NUM 032 002 venerunt ad Mosen et ad Eleazarum sacerdotem et principes multitudinis atque dixerunt 004 NUM 032 003 Atharoth et Dibon et Iazer et Nemra Esbon et Eleale et Sabam et Nebo et Beon 004 NUM 032 004 terram quam percussit Dominus in conspectu filiorum Israhel regionis uberrimae est ad pastum animalium et nos servi tui habemus iumenta plurima 004 NUM 032 005 precamurque si invenimus gratiam coram te ut des nobis famulis tuis eam in possessionem ne facias nos transire Iordanem 004 NUM 032 006 quibus respondit Moses numquid fratres vestri ibunt ad pugnam et vos hic sedebitis 004 NUM 032 007 cur subvertitis mentes filiorum Israhel ne transire audeant in locum quem eis daturus est Dominus 004 NUM 032 008 nonne ita egerunt patres vestri quando misi de Cadesbarne ad explorandam terram 004 NUM 032 009 cumque venissent usque ad vallem Botri lustrata omni regione subverterunt cor filiorum Israhel ut non intrarent fines quos eis Dominus dedit 004 NUM 032 010 qui iratus iuravit dicens 004 NUM 032 011 si videbunt homines isti qui ascenderunt ex Aegypto a viginti annis et supra terram quam sub iuramento pollicitus sum Abraham Isaac et Iacob et noluerunt sequi me 004 NUM 032 012 praeter Chaleb filium Iepphonne Cenezeum et Iosue filium Nun isti impleverunt voluntatem meam 004 NUM 032 013 iratusque Dominus adversum Israhel circumduxit eum per desertum quadraginta annis donec consumeretur universa generatio quae fecerat malum in conspectu eius 004 NUM 032 014 et ecce inquit vos surrexistis pro patribus vestris incrementa et alumni hominum peccatorum ut augeretis furorem Domini contra Israhel 004 NUM 032 015 qui si nolueritis sequi eum in solitudine populum derelinquet et vos causa eritis necis omnium 004 NUM 032 016 at illi prope accedentes dixerunt caulas ovium fabricabimus et stabula iumentorum parvulis quoque nostris urbes munitas 004 NUM 032 017 nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad proelium ante filios Israhel donec introducamus eos ad loca sua parvuli nostri et quicquid habere possumus erunt in urbibus muratis propter habitatorum insidias 004 NUM 032 018 non revertemur in domos nostras usquequo possideant filii Israhel hereditatem suam 004 NUM 032 019 nec quicquam quaeremus trans Iordanem quia iam habemus possessionem nostram in orientali eius plaga 004 NUM 032 020 quibus Moses ait si facitis quod promittitis expediti pergite coram Domino ad pugnam 004 NUM 032 021 et omnis vir bellator armatus Iordanem transeat donec subvertat Dominus inimicos suos 004 NUM 032 022 et subiciatur ei omnis terra tunc eritis inculpabiles et apud Dominum et apud Israhel et obtinebitis regiones quas vultis coram Domino 004 NUM 032 023 sin autem quod dicitis non feceritis nulli dubium quin peccetis in Dominum et scitote quoniam peccatum vestrum adprehendet vos 004 NUM 032 024 aedificate ergo urbes parvulis vestris et caulas ac stabula ovibus ac iumentis et quod polliciti estis implete 004 NUM 032 025 dixeruntque filii Gad et Ruben ad Mosen servi tui sumus faciemus quod iubet dominus noster 004 NUM 032 026 parvulos nostros et mulieres et pecora ac iumenta relinquemus in urbibus Galaad 004 NUM 032 027 nos autem famuli tui omnes expediti pergemus ad bellum sicut tu domine loqueris 004 NUM 032 028 praecepit ergo Moses Eleazaro sacerdoti et Iosue filio Nun et principibus familiarum per tribus Israhel et dixit ad eos 004 NUM 032 029 si transierint filii Gad et filii Ruben vobiscum Iordanem omnes armati ad bellum coram Domino et vobis fuerit terra subiecta date eis Galaad in possessionem 004 NUM 032 030 sin autem noluerint transire vobiscum in terram Chanaan inter vos habitandi accipiant loca 004 NUM 032 031 responderuntque filii Gad et filii Ruben sicut locutus est Dominus servis suis ita faciemus 004 NUM 032 032 ipsi armati pergemus coram Domino in terram Chanaan et possessionem iam suscepisse nos confitemur trans Iordanem 004 NUM 032 033 dedit itaque Moses filiis Gad et Ruben et dimidiae tribui Manasse filii Ioseph regnum Seon regis Amorrei et regnum Og regis Basan et terram eorum cum urbibus suis per circuitum 004 NUM 032 034 igitur extruxerunt filii Gad Dibon et Atharoth et Aroer 004 NUM 032 035 Etrothsophan et Iazer Iecbaa 004 NUM 032 036 et Bethnemra et Betharan urbes munitas et caulas pecoribus suis 004 NUM 032 037 filii vero Ruben aedificaverunt Esbon et Eleale et Cariathaim 004 NUM 032 038 et Nabo et Baalmeon versis nominibus Sabama quoque inponentes vocabula urbibus quas extruxerant 004 NUM 032 039 porro filii Machir filii Manasse perrexerunt in Galaad et vastaverunt eam interfecto Amorreo habitatore eius 004 NUM 032 040 dedit ergo Moses terram Galaad Machir filio Manasse qui habitavit in ea 004 NUM 032 041 Iair autem filius Manasse abiit et occupavit vicos eius quos appellavit Avothiair id est villas Iair 004 NUM 032 042 Nobe quoque perrexit et adprehendit Canath cum viculis suis vocavitque eam ex nomine suo Nobe 004 NUM 033 001 hae sunt mansiones filiorum Israhel qui egressi sunt de Aegypto per turmas suas in manu Mosi et Aaron 004 NUM 033 002 quas descripsit Moses iuxta castrorum loca quae Domini iussione mutabant 004 NUM 033 003 profecti igitur de Ramesse mense primo quintadecima die mensis primi altera die phase filii Israhel in manu excelsa videntibus cunctis Aegyptiis 004 NUM 033 004 et sepelientibus primogenitos quos percusserat Dominus nam et in diis eorum exercuerat ultionem 004 NUM 033 005 castrametati sunt in Soccoth 004 NUM 033 006 et de Soccoth venerunt in Aetham quae est in extremis finibus solitudinis 004 NUM 033 007 inde egressi venerunt contra Phiahiroth quae respicit Beelsephon et castrametati sunt ante Magdolum 004 NUM 033 008 profectique de Phiahiroth transierunt per medium mare in solitudinem et ambulantes tribus diebus per desertum Aetham castrametati sunt in Mara 004 NUM 033 009 profectique de Mara venerunt in Helim ubi erant duodecim fontes aquarum et palmae septuaginta ibique castrametati sunt 004 NUM 033 010 sed et inde egressi fixere tentoria super mare Rubrum profectique de mari Rubro 004 NUM 033 011 castrametati sunt in deserto Sin 004 NUM 033 012 unde egressi venerunt in Dephca 004 NUM 033 013 profectique de Dephca castrametati sunt in Alus 004 NUM 033 014 egressi de Alus Raphidim fixere tentoria ubi aqua populo defuit ad bibendum 004 NUM 033 015 profectique de Raphidim castrametati sunt in deserto Sinai 004 NUM 033 016 sed et de solitudine Sinai egressi venerunt ad sepulchra Concupiscentiae 004 NUM 033 017 profectique de sepulchris Concupiscentiae castrametati sunt in Aseroth 004 NUM 033 018 et de Aseroth venerunt in Rethma 004 NUM 033 019 profectique de Rethma castrametati sunt in Remmonphares 004 NUM 033 020 unde egressi venerunt in Lebna 004 NUM 033 021 et de Lebna castrametati sunt in Ressa 004 NUM 033 022 egressi de Ressa venerunt in Ceelatha 004 NUM 033 023 unde profecti castrametati sunt in monte Sepher 004 NUM 033 024 egressi de monte Sepher venerunt in Arada 004 NUM 033 025 inde proficiscentes castrametati sunt in Maceloth 004 NUM 033 026 profectique de Maceloth venerunt in Thaath 004 NUM 033 027 de Thaath castrametati sunt in Thare 004 NUM 033 028 unde egressi fixerunt tentoria in Methca 004 NUM 033 029 et de Methca castrametati sunt in Esmona 004 NUM 033 030 profectique de Esmona venerunt in Moseroth 004 NUM 033 031 et de Moseroth castrametati sunt in Baneiacan 004 NUM 033 032 egressique de Baneiacan venerunt in montem Gadgad 004 NUM 033 033 unde profecti castrametati sunt in Hietebatha 004 NUM 033 034 et de Hietebatha venerunt in Ebrona 004 NUM 033 035 egressique de Ebrona castrametati sunt in Asiongaber 004 NUM 033 036 inde profecti venerunt in desertum Sin haec est Cades 004 NUM 033 037 egressique de Cades castrametati sunt in monte Hor in extremis finibus terrae Edom 004 NUM 033 038 ascenditque Aaron sacerdos montem Hor iubente Domino et ibi mortuus est anno quadragesimo egressionis filiorum Israhel ex Aegypto mense quinto prima die mensis 004 NUM 033 039 cum esset annorum centum viginti trium 004 NUM 033 040 audivitque Chananeus rex Arad qui habitabat ad meridiem in terra Chanaan venisse filios Israhel 004 NUM 033 041 et profecti de monte Hor castrametati sunt in Salmona 004 NUM 033 042 unde egressi venerunt in Phinon 004 NUM 033 043 profectique de Phinon castrametati sunt in Oboth 004 NUM 033 044 et de Oboth venerunt in Ieabarim quae est in finibus Moabitarum 004 NUM 033 045 profectique de Ieabarim fixere tentoria in Dibongad 004 NUM 033 046 unde egressi castrametati sunt in Elmondeblathaim 004 NUM 033 047 egressi de Elmondeblathaim venerunt ad montes Abarim contra Nabo 004 NUM 033 048 profectique de montibus Abarim transierunt ad campestria Moab super Iordanem contra Hiericho 004 NUM 033 049 ibique castrametati sunt de Bethsimon usque ad Belsattim in planioribus locis Moabitarum 004 NUM 033 050 ubi locutus est Dominus ad Mosen 004 NUM 033 051 praecipe filiis Israhel et dic ad eos quando transieritis Iordanem intrantes terram Chanaan 004 NUM 033 052 disperdite cunctos habitatores regionis illius confringite titulos et statuas comminuite atque omnia excelsa vastate 004 NUM 033 053 mundantes terram et habitantes in ea ego enim dedi vobis illam in possessionem 004 NUM 033 054 quam dividetis vobis sorte pluribus dabitis latiorem et paucis angustiorem singulis ut sors ceciderit ita tribuetur hereditas per tribus et familias possessio dividetur 004 NUM 033 055 sin autem nolueritis interficere habitatores terrae qui remanserint erunt vobis quasi clavi in oculis et lanceae in lateribus et adversabuntur vobis in terra habitationis vestrae 004 NUM 033 056 et quicquid illis facere cogitaram vobis faciam 004 NUM 034 001 locutus est Dominus ad Mosen 004 NUM 034 002 praecipe filiis Israhel et dices ad eos cum ingressi fueritis terram Chanaan et in possessionem vobis sorte ceciderit his finibus terminabitur 004 NUM 034 003 pars meridiana incipiet a solitudine Sin quae est iuxta Edom et habebit terminos contra orientem mare Salsissimum 004 NUM 034 004 qui circumibunt australem plagam per ascensum Scorpionis ita ut transeant Senna et perveniant in meridiem usque ad Cadesbarne unde egredientur confinia ad villam nomine Addar et tendent usque Asemona 004 NUM 034 005 ibitque per gyrum terminus ab Asemona usque ad torrentem Aegypti et maris Magni litore finietur 004 NUM 034 006 plaga autem occidentalis a mari Magno incipiet et ipso fine cludetur 004 NUM 034 007 porro ad septentrionalem plagam a mari Magno termini incipient pervenientes usque ad montem Altissimum 004 NUM 034 008 a quo venies in Emath usque ad terminos Sedada 004 NUM 034 009 ibuntque confinia usque Zephrona et villam Henan hii erunt termini in parte aquilonis 004 NUM 034 010 inde metabuntur fines contra orientalem plagam de villa Henan usque Sephama 004 NUM 034 011 et de Sephama descendent termini in Rebla contra fontem inde pervenient contra orientem ad mare Chenereth 004 NUM 034 012 et tendent usque Iordanem et ad ultimum Salsissimo cludentur mari hanc habebitis terram per fines suos in circuitu 004 NUM 034 013 praecepitque Moses filiis Israhel dicens haec erit terra quam possidebitis sorte et quam iussit dari Dominus novem tribubus et dimidiae tribui 004 NUM 034 014 tribus enim filiorum Ruben per familias suas et tribus filiorum Gad iuxta cognationum numerum media quoque tribus Manasse 004 NUM 034 015 id est duae semis tribus acceperunt partem suam trans Iordanem contra Hiericho ad orientalem plagam 004 NUM 034 016 et ait Dominus ad Mosen 004 NUM 034 017 haec sunt nomina virorum qui terram vobis divident Eleazar sacerdos et Iosue filius Nun 004 NUM 034 018 et singuli principes de tribubus singulis 004 NUM 034 019 quorum ista sunt vocabula de tribu Iuda Chaleb filius Iepphonne 004 NUM 034 020 de tribu Symeon Samuhel filius Ammiud 004 NUM 034 021 de tribu Beniamin Helidad filius Chaselon 004 NUM 034 022 de tribu filiorum Dan Bocci filius Iogli 004 NUM 034 023 filiorum Ioseph de tribu Manasse Hannihel filius Ephod 004 NUM 034 024 de tribu Ephraim Camuhel filius Sephtan 004 NUM 034 025 de tribu Zabulon Elisaphan filius Pharnach 004 NUM 034 026 de tribu Isachar dux Faltihel filius Ozan 004 NUM 034 027 de tribu Aser Ahiud filius Salomi 004 NUM 034 028 de tribu Nepthali Phedahel filius Ameiud 004 NUM 034 029 hii sunt quibus praecepit Dominus ut dividerent filiis Israhel terram Chanaan 004 NUM 035 001 haec quoque locutus est Dominus ad Mosen in campestribus Moab super Iordanem contra Hiericho 004 NUM 035 002 praecipe filiis Israhel ut dent Levitis de possessionibus suis 004 NUM 035 003 urbes ad habitandum et suburbana earum per circuitum ut ipsi in oppidis maneant et suburbana sint pecoribus ac iumentis 004 NUM 035 004 quae a muris civitatum forinsecus per circuitum mille passuum spatio tendentur 004 NUM 035 005 contra orientem duo milia erunt cubiti et contra meridiem similiter duo milia ad mare quoque quod respicit occidentem eadem mensura erit et septentrionalis plaga aequali termino finietur eruntque urbes in medio et foris suburbana 004 NUM 035 006 de ipsis autem oppidis quae Levitis dabitis sex erunt in fugitivorum auxilia separata ut fugiat ad ea qui fuderit sanguinem exceptis his alia quadraginta duo oppida 004 NUM 035 007 id est simul quadraginta octo cum suburbanis suis 004 NUM 035 008 ipsaeque urbes quae dabuntur de possessionibus filiorum Israhel ab his qui plus habent plures auferentur et qui minus pauciores singuli iuxta mensuram hereditatis suae dabunt oppida Levitis 004 NUM 035 009 ait Dominus ad Mosen 004 NUM 035 010 loquere filiis Israhel et dices ad eos quando transgressi fueritis Iordanem in terram Chanaan 004 NUM 035 011 decernite quae urbes esse debeant in praesidia fugitivorum qui nolentes sanguinem fuderint 004 NUM 035 012 in quibus cum fuerit profugus cognatus occisi eum non poterit occidere donec stet in conspectu multitudinis et causa illius iudicetur 004 NUM 035 013 de ipsis autem urbibus quae ad fugitivorum subsidia separantur 004 NUM 035 014 tres erunt trans Iordanem et tres in terra Chanaan 004 NUM 035 015 tam filiis Israhel quam advenis atque peregrinis ut confugiat ad eas qui nolens sanguinem fuderit 004 NUM 035 016 si quis ferro percusserit et mortuus fuerit qui percussus est reus erit homicidii et ipse morietur 004 NUM 035 017 si lapidem iecerit et ictus occubuerit similiter punietur 004 NUM 035 018 si ligno percussus interierit percussoris sanguine vindicabitur 004 NUM 035 019 propinquus occisi homicidam interficiet statim ut adprehenderit eum percutiet 004 NUM 035 020 si per odium quis hominem inpulerit vel iecerit quippiam in eum per insidias 004 NUM 035 021 aut cum esset inimicus manu percusserit et ille mortuus fuerit percussor homicidii reus erit cognatus occisi statim ut invenerit eum iugulabit 004 NUM 035 022 quod si fortuito et absque odio 004 NUM 035 023 et inimicitiis quicquam horum fecerit 004 NUM 035 024 et hoc audiente populo fuerit conprobatum atque inter percussorem et propinquum sanguinis quaestio ventilata 004 NUM 035 025 liberabitur innocens de ultoris manu et reducetur per sententiam in urbem ad quam confugerat manebitque ibi donec sacerdos magnus qui oleo sancto unctus est moriatur 004 NUM 035 026 si interfector extra fines urbium quae exulibus deputatae sunt 004 NUM 035 027 fuerit inventus et percussus ab eo qui ultor est sanguinis absque noxa erit qui eum occiderit 004 NUM 035 028 debuerat enim profugus usque ad mortem pontificis in urbe residere postquam autem ille obierit homicida revertetur in terram suam 004 NUM 035 029 haec sempiterna erunt et legitima in cunctis habitationibus vestris 004 NUM 035 030 homicida sub testibus punietur ad unius testimonium nullus condemnabitur 004 NUM 035 031 non accipietis pretium ab eo qui reus est sanguinis statim et ipse morietur 004 NUM 035 032 exules et profugi ante mortem pontificis nullo modo in urbes suas reverti poterunt 004 NUM 035 033 ne polluatis terram habitationis vestrae quae insontium cruore maculatur nec aliter expiari potest nisi per eius sanguinem qui alterius sanguinem fuderit 004 NUM 035 034 atque ita emundabitur vestra possessio me commorante vobiscum ego enim sum Dominus qui habito inter filios Israhel 004 NUM 036 001 accesserunt autem et principes familiarum Galaad filii Machir filii Manasse de stirpe filiorum Ioseph locutique sunt Mosi coram principibus Israhel atque dixerunt 004 NUM 036 002 tibi domino nostro praecepit Dominus ut terram sorte divideres filiis Israhel et ut filiabus Salphaad fratris nostri dares possessionem debitam patri 004 NUM 036 003 quas si alterius tribus homines uxores acceperint sequetur possessio sua et translata ad aliam tribum de nostra hereditate minuetur 004 NUM 036 004 atque ita fiet ut cum iobeleus id est quinquagesimus annus remissionis advenerit confundatur sortium distributio et aliorum possessio ad alios transeat 004 NUM 036 005 respondit Moses filiis Israhel et Domino praecipiente ait recte tribus filiorum Ioseph locuta est 004 NUM 036 006 et haec lex super filiabus Salphaad a Domino promulgata est nubant quibus volunt tantum ut suae tribus hominibus 004 NUM 036 007 ne commisceatur possessio filiorum Israhel de tribu in tribum omnes enim viri ducent uxores de tribu et cognatione sua 004 NUM 036 008 et cunctae feminae maritos de eadem tribu accipient ut hereditas permaneat in familiis 004 NUM 036 009 nec sibi misceantur tribus sed ita maneant 004 NUM 036 010 ut a Domino separatae sunt feceruntque filiae Salphaad ut fuerat imperatum 004 NUM 036 011 et nupserunt Maala et Thersa et Egla et Melcha et Noa filiis patrui sui 004 NUM 036 012 de familia Manasse qui fuit filius Ioseph et possessio quae illis fuerat adtributa mansit in tribu et familia patris earum 004 NUM 036 013 haec sunt mandata atque iudicia quae praecepit Dominus per manum Mosi ad filios Israhel in campestribus Moab super Iordanem contra Hiericho # # BOOK 005 DEU Deuteronomy Deuteronomii 005 DEU 001 001 haec sunt verba quae locutus est Moses ad omnem Israhel trans Iordanem in solitudine campestri contra mare Rubrum inter Pharan et Thophel et Laban et Aseroth ubi auri est plurimum 005 DEU 001 002 undecim diebus de Horeb per viam montis Seir usque Cadesbarne 005 DEU 001 003 quadragesimo anno undecimo mense prima die mensis locutus est Moses ad filios Israhel omnia quae praeceperat illi Dominus ut diceret eis 005 DEU 001 004 postquam percussit Seon regem Amorreorum qui habitavit in Esebon et Og regem Basan qui mansit in Aseroth et in Edrai 005 DEU 001 005 trans Iordanem in terra Moab coepitque Moses explanare legem et dicere 005 DEU 001 006 Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb dicens sufficit vobis quod in hoc monte mansistis 005 DEU 001 007 revertimini et venite ad montem Amorreorum et ad cetera quae ei proxima sunt campestria atque montana et humiliora loca contra meridiem et iuxta litus maris terram Chananeorum et Libani usque ad flumen magnum Eufraten 005 DEU 001 008 en inquit tradidi vobis ingredimini et possidete eam super qua iuravit Dominus patribus vestris Abraham et Isaac et Iacob ut daret illam eis et semini eorum post eos 005 DEU 001 009 dixique vobis illo in tempore 005 DEU 001 010 non possum solus sustinere vos quia Dominus Deus vester multiplicavit vos et estis hodie sicut stellae caeli plurimae 005 DEU 001 011 Dominus Deus patrum vestrorum addat ad hunc numerum multa milia et benedicat vobis sicut locutus est 005 DEU 001 012 non valeo solus vestra negotia sustinere et pondus ac iurgia 005 DEU 001 013 date e vobis viros sapientes et gnaros et quorum conversatio sit probata in tribubus vestris ut ponam eos vobis principes 005 DEU 001 014 tunc respondistis mihi bona res est quam vis facere 005 DEU 001 015 tulique de tribubus vestris viros sapientes et nobiles et constitui eos principes tribunos et centuriones et quinquagenarios ac decanos qui docerent vos singula 005 DEU 001 016 praecepique eis dicens audite illos et quod iustum est iudicate sive civis sit ille sive peregrinus 005 DEU 001 017 nulla erit distantia personarum ita parvum audietis ut magnum nec accipietis cuiusquam personam quia Dei iudicium est quod si difficile vobis aliquid visum fuerit referte ad me et ego audiam 005 DEU 001 018 praecepique omnia quae facere deberetis 005 DEU 001 019 profecti autem de Horeb transivimus per heremum terribilem et maximam quam vidistis per viam montis Amorrei sicut praeceperat Dominus Deus noster nobis cumque venissemus in Cadesbarne 005 DEU 001 020 dixi vobis venistis ad montem Amorrei quem Dominus Deus noster daturus est nobis 005 DEU 001 021 vide terram quam Dominus Deus tuus dat tibi ascende et posside eam sicut locutus est Dominus Deus patribus tuis noli metuere nec quicquam paveas 005 DEU 001 022 et accessistis ad me omnes atque dixistis mittamus viros qui considerent terram et renuntient per quod iter debeamus ascendere et ad quas pergere civitates 005 DEU 001 023 cumque mihi sermo placuisset misi e vobis duodecim viros singulos de tribubus suis 005 DEU 001 024 qui cum perrexissent et ascendissent in montana venerunt usque ad vallem Botri et considerata terra 005 DEU 001 025 sumentes de fructibus eius ut ostenderent ubertatem adtulerunt ad nos atque dixerunt bona est terra quam Dominus Deus noster daturus est nobis 005 DEU 001 026 et noluistis ascendere sed increduli ad sermonem Domini Dei nostri 005 DEU 001 027 murmurati estis in tabernaculis vestris atque dixistis odit nos Dominus et idcirco eduxit nos de terra Aegypti ut traderet in manu Amorrei atque deleret 005 DEU 001 028 quo ascendemus nuntii terruerunt cor nostrum dicentes maxima multitudo est et nobis in statura procerior urbes magnae et ad caelum usque munitae filios Enacim vidimus ibi 005 DEU 001 029 et dixi vobis nolite metuere nec timeatis eos 005 DEU 001 030 Dominus Deus qui ductor est vester pro vobis ipse pugnabit sicut fecit in Aegypto videntibus cunctis 005 DEU 001 031 et in solitudine ipse vidisti portavit te Dominus Deus tuus ut solet homo gestare parvulum filium suum in omni via per quam ambulasti donec veniretis ad locum istum 005 DEU 001 032 et nec sic quidem credidistis Domino Deo vestro 005 DEU 001 033 qui praecessit vos in via et metatus est locum in quo tentoria figere deberetis nocte ostendens vobis iter per ignem et die per columnam nubis 005 DEU 001 034 cumque audisset Dominus vocem sermonum vestrorum iratus iuravit et ait 005 DEU 001 035 non videbit quispiam de hominibus generationis huius pessimae terram bonam quam sub iuramento pollicitus sum patribus vestris 005 DEU 001 036 praeter Chaleb filium Iepphonne ipse enim videbit eam et ipsi dabo terram quam calcavit et filiis eius quia secutus est Dominum 005 DEU 001 037 nec miranda indignatio in populum cum mihi quoque iratus Dominus propter vos dixerit nec tu ingredieris illuc 005 DEU 001 038 sed Iosue filius Nun minister tuus ipse intrabit pro te hunc exhortare et robora et ipse terram sorte dividat Israheli 005 DEU 001 039 parvuli vestri de quibus dixistis quod captivi ducerentur et filii qui hodie boni ac mali ignorant distantiam ipsi ingredientur et ipsis dabo terram et possidebunt eam 005 DEU 001 040 vos autem revertimini et abite in solitudinem per viam maris Rubri 005 DEU 001 041 et respondistis mihi peccavimus Domino ascendemus atque pugnabimus sicut praecepit Dominus Deus noster cumque instructi armis pergeretis in montem 005 DEU 001 042 ait mihi Dominus dic ad eos nolite ascendere neque pugnetis non enim sum vobiscum ne cadatis coram inimicis vestris 005 DEU 001 043 locutus sum et non audistis sed adversantes imperio Domini et tumentes superbia ascendistis in montem 005 DEU 001 044 itaque egressus Amorreus qui habitabat in montibus et obviam veniens persecutus est vos sicut solent apes persequi et cecidit de Seir usque Horma 005 DEU 001 045 cumque reversi ploraretis coram Domino non audivit vos nec voci vestrae voluit adquiescere 005 DEU 001 046 sedistis ergo in Cadesbarne multo tempore 005 DEU 002 001 profectique inde venimus in solitudinem quae ducit ad mare Rubrum sicut mihi dixerat Dominus et circumivimus montem Seir longo tempore 005 DEU 002 002 dixitque Dominus ad me 005 DEU 002 003 sufficit vobis circumire montem istum ite contra aquilonem 005 DEU 002 004 et populo praecipe dicens transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau qui habitant in Seir et timebunt vos 005 DEU 002 005 videte ergo diligenter ne moveamini contra eos neque enim dabo vobis de terra eorum quantum potest unius pedis calcare vestigium quia in possessionem Esau dedi montem Seir 005 DEU 002 006 cibos emetis ab eis pecunia et comedetis aquam emptam haurietis et bibetis 005 DEU 002 007 Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum novit iter tuum quomodo transieris solitudinem hanc magnam per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus et nihil tibi defuit 005 DEU 002 008 cumque transissemus fratres nostros filios Esau qui habitabant in Seir per viam campestrem de Helath et de Asiongaber venimus ad iter quod ducit in desertum Moab 005 DEU 002 009 dixitque Dominus ad me non pugnes contra Moabitas nec ineas adversum eos proelium non enim dabo tibi quicquam de terra eorum quia filiis Loth tradidi Ar in possessionem 005 DEU 002 010 Emim primi fuerunt habitatores eius populus magnus et validus et tam excelsus ut de Enacim stirpe 005 DEU 002 011 quasi gigantes crederentur et essent similes filiorum Enacim denique Moabitae appellant eos Emim 005 DEU 002 012 in Seir autem prius habitaverunt Horim quibus expulsis atque deletis habitaverunt filii Esau sicut fecit Israhel in terra possessionis suae quam dedit ei Dominus 005 DEU 002 013 surgentes ergo ut transiremus torrentem Zared venimus ad eum 005 DEU 002 014 tempus autem quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared triginta octo annorum fuit donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris sicut iuraverat Dominus 005 DEU 002 015 cuius manus fuit adversum eos ut interirent de castrorum medio 005 DEU 002 016 postquam autem universi ceciderunt pugnatores 005 DEU 002 017 locutus est Dominus ad me dicens 005 DEU 002 018 tu transibis hodie terminos Moab urbem nomine Ar 005 DEU 002 019 et accedens in vicina filiorum Ammon cave ne pugnes contra eos nec movearis ad proelium non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon quia filiis Loth dedi eam in possessionem 005 DEU 002 020 terra gigantum reputata est et in ipsa olim habitaverunt gigantes quos Ammanitae vocant Zomzommim 005 DEU 002 021 populus magnus et multus et procerae longitudinis sicut Enacim quos delevit Dominus a facie eorum et fecit illos habitare pro eis 005 DEU 002 022 sicut fecerat filiis Esau qui habitant in Seir delens Horreos et terram eorum illis tradens quam possident usque in praesens 005 DEU 002 023 Eveos quoque qui habitabant in Aserim usque Gazam Cappadoces expulerunt qui egressi de Cappadocia deleverunt eos et habitaverunt pro illis 005 DEU 002 024 surgite et transite torrentem Arnon ecce tradidi in manu tua Seon regem Esebon Amorreum et terram eius incipe possidere et committe adversum eum proelium 005 DEU 002 025 hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos qui habitant sub omni caelo ut audito nomine tuo paveant et in morem parturientium contremescant et dolore teneantur 005 DEU 002 026 misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Seon regem Esebon verbis pacificis dicens 005 DEU 002 027 transibimus per terram tuam publica gradiemur via non declinabimus neque ad dextram neque ad sinistram 005 DEU 002 028 alimenta pretio vende nobis ut vescamur aquam pecunia tribue et sic bibemus tantum est ut nobis concedas transitum 005 DEU 002 029 sicut fecerunt filii Esau qui habitant in Seir et Moabitae qui morantur in Ar donec veniamus ad Iordanem et transeamus in terram quam Dominus Deus noster daturus est nobis 005 DEU 002 030 noluitque Seon rex Esebon dare nobis transitum quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum eius et obfirmaverat cor illius ut traderetur in manus tuas sicut nunc vides 005 DEU 002 031 dixitque Dominus ad me ecce coepi tradere tibi Seon et terram eius incipe possidere eam 005 DEU 002 032 egressusque est Seon obviam nobis cum omni populo suo ad proelium in Iesa 005 DEU 002 033 et tradidit eum Dominus Deus noster nobis percussimusque eum cum filiis et omni populo suo 005 DEU 002 034 cunctasque urbes in tempore illo cepimus interfectis habitatoribus earum viris ac mulieribus et parvulis non reliquimus in eis quicquam 005 DEU 002 035 absque iumentis quae in partem venere praedantium et spoliis urbium quas cepimus 005 DEU 002 036 ab Aroer quae est super ripam torrentis Arnon oppido quod in valle situm est usque Galaad non fuit vicus et civitas quae nostras effugeret manus omnes tradidit Dominus Deus noster nobis 005 DEU 002 037 absque terra filiorum Ammon ad quam non accessimus et cunctis quae adiacent torrenti Ieboc et urbibus montanis universisque locis a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster 005 DEU 003 001 itaque conversi ascendimus per iter Basan egressusque est Og rex Basan in occursum nobis cum populo suo ad bellandum in Edrai 005 DEU 003 002 dixitque Dominus ad me ne timeas eum quia in manu tua traditus est cum omni populo ac terra sua faciesque ei sicut fecisti Seon regi Amorreorum qui habitavit in Esebon 005 DEU 003 003 tradidit ergo Dominus Deus noster in manibus nostris etiam Og regem Basan et universum populum eius percussimusque eos usque ad internicionem 005 DEU 003 004 vastantes cunctas civitates illius uno tempore non fuit oppidum quod nos effugeret sexaginta urbes omnem regionem Argob regni Og in Basan 005 DEU 003 005 cunctae urbes erant munitae muris altissimis portisque et vectibus absque oppidis innumeris quae non habebant muros 005 DEU 003 006 et delevimus eos sicut feceramus Seon regi Esebon disperdentes omnem civitatem virosque ac mulieres et parvulos 005 DEU 003 007 iumenta autem et spolia urbium diripuimus 005 DEU 003 008 tulimusque illo in tempore terram de manu duorum regum Amorreorum qui erant trans Iordanem a torrente Arnon usque ad montem Hermon 005 DEU 003 009 quem Sidonii Sarion vocant et Amorrei Sanir 005 DEU 003 010 omnes civitates quae sitae sunt in planitie et universam terram Galaad et Basan usque Selcha et Edrai civitates regni Og in Basan 005 DEU 003 011 solus quippe Og rex Basan restiterat de stirpe gigantum monstratur lectus eius ferreus qui est in Rabbath filiorum Ammon novem cubitos habens longitudinis et quattuor latitudinis ad mensuram cubiti virilis manus 005 DEU 003 012 terramque possedimus in tempore illo ab Aroer quae est super ripam torrentis Arnon usque ad mediam partem montis Galaad et civitates illius dedi Ruben et Gad 005 DEU 003 013 reliquam autem partem Galaad et omnem Basan regni Og tradidi mediae tribui Manasse omnem regionem Argob cuncta Basan vocatur terra gigantum 005 DEU 003 014 Iair filius Manasse possedit omnem regionem Argob usque ad terminos Gesuri et Machathi vocavitque ex nomine suo Basan Avothiair id est villas Iair usque in praesentem diem 005 DEU 003 015 Machir quoque dedi Galaad 005 DEU 003 016 et tribubus Ruben et Gad dedi terram Galaad usque ad torrentem Arnon medium torrentis et finium usque ad torrentem Ieboc qui est terminus filiorum Ammon 005 DEU 003 017 et planitiem solitudinis atque Iordanem et terminos Chenereth usque ad mare Deserti quod est Salsissimum ad radices montis Phasga contra orientem 005 DEU 003 018 praecepique vobis in tempore illo dicens Dominus Deus vester dat vobis terram hanc in hereditatem expediti praecedite fratres vestros filios Israhel omnes viri robusti 005 DEU 003 019 absque uxoribus et parvulis ac iumentis novi enim quod plura habeatis pecora et in urbibus remanere debebunt quas tradidi vobis 005 DEU 003 020 donec requiem tribuat Dominus fratribus vestris sicut vobis tribuit et possideant etiam ipsi terram quam daturus est eis trans Iordanem tunc revertetur unusquisque in possessionem suam quam dedi vobis 005 DEU 003 021 Iosue quoque in tempore illo praecepi dicens oculi tui viderunt quae fecit Dominus Deus vester duobus his regibus sic faciet omnibus regnis ad quae transiturus es 005 DEU 003 022 ne timeas eos Dominus enim Deus vester pugnabit pro vobis 005 DEU 003 023 precatusque sum Dominum in tempore illo dicens 005 DEU 003 024 Domine Deus tu coepisti ostendere servo tuo magnitudinem tuam manumque fortissimam neque enim est alius Deus vel in caelo vel in terra qui possit facere opera tua et conparari fortitudini tuae 005 DEU 003 025 transibo igitur et videbo terram hanc optimam trans Iordanem et montem istum egregium et Libanum 005 DEU 003 026 iratusque est Dominus mihi propter vos nec exaudivit me sed dixit mihi sufficit tibi nequaquam ultra loquaris de hac re ad me 005 DEU 003 027 ascende cacumen Phasgae et oculos tuos circumfer ad occidentem et aquilonem austrumque et orientem et aspice nec enim transibis Iordanem istum 005 DEU 003 028 praecipe Iosue et corrobora eum atque conforta quia ipse praecedet populum istum et dividet eis terram quam visurus es 005 DEU 003 029 mansimusque in valle contra fanum Phogor 005 DEU 004 001 et nunc Israhel audi praecepta et iudicia quae ego doceo te ut faciens ea vivas et ingrediens possideas terram quam Dominus Deus patrum vestrorum daturus est vobis 005 DEU 004 002 non addetis ad verbum quod vobis loquor neque auferetis ex eo custodite mandata Domini Dei vestri quae ego praecipio vobis 005 DEU 004 003 oculi vestri viderunt omnia quae fecit Dominus contra Beelphegor quomodo contriverit omnes cultores eius de medio vestri 005 DEU 004 004 vos autem qui adheretis Domino Deo vestro vivitis universi usque in praesentem diem 005 DEU 004 005 scitis quod docuerim vos praecepta atque iustitias sicut mandavit mihi Dominus Deus meus sic facietis ea in terra quam possessuri estis 005 DEU 004 006 et observabitis et implebitis opere haec est enim vestra sapientia et intellectus coram populis ut audientes universa praecepta haec dicant en populus sapiens et intellegens gens magna 005 DEU 004 007 nec est alia natio tam grandis quae habeat deos adpropinquantes sibi sicut Dominus Deus noster adest cunctis obsecrationibus nostris 005 DEU 004 008 quae est enim alia gens sic inclita ut habeat caerimonias iustaque iudicia et universam legem quam ego proponam hodie ante oculos vestros 005 DEU 004 009 custodi igitur temet ipsum et animam tuam sollicite ne obliviscaris verborum quae viderunt oculi tui et ne excedant de corde tuo cunctis diebus vitae tuae docebis ea filios ac nepotes tuos 005 DEU 004 010 diem in quo stetisti coram Domino Deo tuo in Horeb quando Dominus locutus est mihi dicens congrega ad me populum ut audiat sermones meos et discat timere me omni tempore quo vivit in terra doceantque filios suos 005 DEU 004 011 et accessistis ad radices montis qui ardebat usque ad caelum erantque in eo tenebrae nubes et caligo 005 DEU 004 012 locutusque est Dominus ad vos de medio ignis vocem verborum eius audistis et formam penitus non vidistis 005 DEU 004 013 et ostendit vobis pactum suum quod praecepit ut faceretis et decem verba quae scripsit in duabus tabulis lapideis 005 DEU 004 014 mihique mandavit in illo tempore ut docerem vos caerimonias et iudicia quae facere deberetis in terra quam possessuri estis 005 DEU 004 015 custodite igitur sollicite animas vestras non vidistis aliquam similitudinem in die qua locutus est Dominus vobis in Horeb de medio ignis 005 DEU 004 016 ne forte decepti faciatis vobis sculptam similitudinem aut imaginem masculi vel feminae 005 DEU 004 017 similitudinem omnium iumentorum quae sunt super terram vel avium sub caelo volantium 005 DEU 004 018 atque reptilium quae moventur in terra sive piscium qui sub terra morantur in aquis 005 DEU 004 019 ne forte oculis elevatis ad caelum videas solem et lunam et omnia astra caeli et errore deceptus adores ea et colas quae creavit Dominus Deus tuus in ministerium cunctis gentibus quae sub caelo sunt 005 DEU 004 020 vos autem tulit Dominus et eduxit de fornace ferrea Aegypti ut haberet populum hereditarium sicut est in praesenti die 005 DEU 004 021 iratusque est Dominus contra me propter sermones vestros et iuravit ut non transirem Iordanem nec ingrederer terram optimam quam daturus est vobis 005 DEU 004 022 ecce morior in hac humo non transibo Iordanem vos transibitis et possidebitis terram egregiam 005 DEU 004 023 cave nequando obliviscaris pacti Domini Dei tui quod pepigit tecum et facias tibi sculptam similitudinem eorum quae fieri Dominus prohibuit 005 DEU 004 024 quia Dominus Deus tuus ignis consumens est Deus aemulator 005 DEU 004 025 si genueritis filios ac nepotes et morati fueritis in terra deceptique feceritis vobis aliquam similitudinem patrantes malum coram Domino Deo vestro ut eum ad iracundiam provocetis 005 DEU 004 026 testes invoco hodie caelum et terram cito perituros vos esse de terra quam transito Iordane possessuri estis non habitabitis in ea longo tempore sed delebit vos Dominus 005 DEU 004 027 atque disperget in omnes gentes et remanebitis pauci in nationibus ad quas vos ducturus est Dominus 005 DEU 004 028 ibique servietis diis qui hominum manu fabricati sunt ligno et lapidi qui non vident non audiunt non comedunt non odorantur 005 DEU 004 029 cumque quaesieris ibi Dominum Deum tuum invenies eum si tamen toto corde quaesieris et tota tribulatione animae tuae 005 DEU 004 030 postquam te invenerint omnia quae praedicta sunt novissimo tempore reverteris ad Dominum Deum tuum et audies vocem eius 005 DEU 004 031 quia Deus misericors Dominus Deus tuus est non dimittet te nec omnino delebit neque obliviscetur pacti in quo iuravit patribus tuis 005 DEU 004 032 interroga de diebus antiquis qui fuerunt ante te ex die quo creavit Deus hominem super terram a summo caeli usque ad summum eius si facta est aliquando huiuscemodi res aut umquam cognitum est 005 DEU 004 033 ut audiret populus vocem Dei loquentis de medio ignis sicut tu audisti et vixisti 005 DEU 004 034 si fecit Deus ut ingrederetur et tolleret sibi gentem de medio nationum per temptationes signa atque portenta per pugnam et robustam manum extentumque brachium et horribiles visiones iuxta omnia quae fecit pro vobis Dominus Deus vester in Aegypto videntibus oculis tuis 005 DEU 004 035 ut scires quoniam Dominus ipse est Deus et non est alius praeter unum 005 DEU 004 036 de caelo te fecit audire vocem suam ut doceret te et in terra ostendit tibi ignem suum maximum et audisti verba illius de medio ignis 005 DEU 004 037 quia dilexit patres tuos et elegit semen eorum post eos eduxitque te praecedens in virtute sua magna ex Aegypto 005 DEU 004 038 ut deleret nationes maximas et fortiores te in introitu tuo et introduceret te daretque tibi terram earum in possessionem sicut cernis in praesenti die 005 DEU 004 039 scito ergo hodie et cogitato in corde tuo quod Dominus ipse sit Deus in caelo sursum et in terra deorsum et non sit alius 005 DEU 004 040 custodi praecepta eius atque mandata quae ego praecipio tibi ut bene sit tibi et filiis tuis post te et permaneas multo tempore super terram quam Dominus Deus tuus daturus est tibi 005 DEU 004 041 tunc separavit Moses tres civitates trans Iordanem ad orientalem plagam 005 DEU 004 042 ut confugiat ad eas qui occiderit nolens proximum suum nec fuerit inimicus ante unum et alterum diem et ad harum aliquam urbium possit evadere 005 DEU 004 043 Bosor in solitudine quae sita est in terra campestri de tribu Ruben et Ramoth in Galaad quae est in tribu Gad et Golam in Basan quae est in tribu Manasse 005 DEU 004 044 ista est lex quam proposuit Moses coram filiis Israhel 005 DEU 004 045 et haec testimonia et caerimoniae atque iudicia quae locutus est ad filios Israhel quando egressi sunt de Aegypto 005 DEU 004 046 trans Iordanem in valle contra fanum Phogor in terra Seon regis Amorrei qui habitavit in Esebon quem percussit Moses filii quoque Israhel egressi ex Aegypto 005 DEU 004 047 possederunt terram eius et terram Og regis Basan duorum regum Amorreorum qui erant trans Iordanem ad solis ortum 005 DEU 004 048 ab Aroer quae sita est super ripam torrentis Arnon usque ad montem Sion qui est et Hermon 005 DEU 004 049 omnem planitiem trans Iordanem ad orientalem plagam usque ad mare Solitudinis et usque ad radices montis Phasga 005 DEU 005 001 vocavitque Moses omnem Israhelem et dixit ad eum audi Israhel caerimonias atque iudicia quae ego loquor in auribus vestris hodie discite ea et opere conplete 005 DEU 005 002 Dominus Deus noster pepigit nobiscum foedus in Horeb 005 DEU 005 003 non cum patribus nostris iniit pactum sed nobiscum qui inpraesentiarum sumus et vivimus 005 DEU 005 004 facie ad faciem locutus est nobis in monte de medio ignis 005 DEU 005 005 ego sequester et medius fui inter Dominum et vos in tempore illo ut adnuntiarem vobis verba eius timuistis enim ignem et non ascendistis in montem et ait 005 DEU 005 006 ego Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti de domo servitutis 005 DEU 005 007 non habebis deos alienos in conspectu meo 005 DEU 005 008 non facies tibi sculptile nec similitudinem omnium quae in caelo sunt desuper et quae in terra deorsum et quae versantur in aquis sub terra 005 DEU 005 009 non adorabis ea et non coles ego enim sum Dominus Deus tuus Deus aemulator reddens iniquitatem patrum super filios in tertiam et quartam generationem his qui oderunt me 005 DEU 005 010 et faciens misericordiam in multa milia diligentibus me et custodientibus praecepta mea 005 DEU 005 011 non usurpabis nomen Domini Dei tui frustra quia non erit inpunitus qui super re vana nomen eius adsumpserit 005 DEU 005 012 observa diem sabbati ut sanctifices eum sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus 005 DEU 005 013 sex diebus operaberis et facies omnia opera tua 005 DEU 005 014 septimus dies sabbati est id est requies Domini Dei tui non facies in eo quicquam operis tu et filius tuus et filia servus et ancilla et bos et asinus et omne iumentum tuum et peregrinus qui est intra portas tuas ut requiescat servus et ancilla tua sicut et tu 005 DEU 005 015 memento quod et ipse servieris in Aegypto et eduxerit te inde Dominus Deus tuus in manu forti et brachio extento idcirco praecepit tibi ut observares diem sabbati 005 DEU 005 016 honora patrem tuum et matrem sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus ut longo vivas tempore et bene sit tibi in terra quam Dominus Deus tuus daturus est tibi 005 DEU 005 017 non occides 005 DEU 005 018 neque moechaberis 005 DEU 005 019 furtumque non facies 005 DEU 005 020 nec loqueris contra proximum tuum falsum testimonium 005 DEU 005 021 non concupisces uxorem proximi tui non domum non agrum non servum non ancillam non bovem non asinum et universa quae illius sunt 005 DEU 005 022 haec verba locutus est Dominus ad omnem multitudinem vestram in monte de medio ignis et nubis et caliginis voce magna nihil addens amplius et scripsit ea in duabus tabulis lapideis quas tradidit mihi 005 DEU 005 023 vos autem postquam audistis vocem de medio tenebrarum et montem ardere vidistis accessistis ad me omnes principes tribuum et maiores natu atque dixistis 005 DEU 005 024 ecce ostendit nobis Dominus Deus noster maiestatem et magnitudinem suam vocem eius audivimus de medio ignis et probavimus hodie quod loquente Deo cum homine vixerit homo 005 DEU 005 025 cur ergo morimur et devorabit nos ignis hic maximus si enim audierimus ultra vocem Domini Dei nostri moriemur 005 DEU 005 026 quid est omnis caro ut audiat vocem Dei viventis qui de medio ignis loquitur sicut nos audivimus et possit vivere 005 DEU 005 027 tu magis accede et audi cuncta quae dixerit Dominus Deus noster tibi loquerisque ad nos et nos audientes faciemus ea 005 DEU 005 028 quod cum audisset Dominus ait ad me audivi vocem verborum populi huius quae locuti sunt tibi bene omnia sunt locuti 005 DEU 005 029 quis det talem eos habere mentem ut timeant me et custodiant universa mandata mea in omni tempore ut bene sit eis et filiis eorum in sempiternum 005 DEU 005 030 vade et dic eis revertimini in tentoria vestra 005 DEU 005 031 tu vero hic sta mecum et loquar tibi omnia mandata et caerimonias atque iudicia quae docebis eos ut faciant ea in terra quam dabo illis in possessionem 005 DEU 005 032 custodite igitur et facite quae praecepit Dominus Deus vobis non declinabitis neque ad dextram neque ad sinistram 005 DEU 005 033 sed per viam quam praecepit Dominus Deus vester ambulabitis ut vivatis et bene sit vobis et protelentur dies in terra possessionis vestrae 005 DEU 006 001 haec sunt praecepta et caerimoniae atque iudicia quae mandavit Dominus Deus vester ut docerem vos et faciatis ea in terra ad quam transgredimini possidendam 005 DEU 006 002 ut timeas Dominum Deum tuum et custodias omnia mandata et praecepta eius quae ego praecipio tibi et filiis ac nepotibus tuis cunctis diebus vitae tuae ut prolongentur dies tui 005 DEU 006 003 audi Israhel et observa ut facias et bene sit tibi et multipliceris amplius sicut pollicitus est Dominus Deus patrum tuorum tibi terram lacte et melle manantem 005 DEU 006 004 audi Israhel Dominus Deus noster Dominus unus est 005 DEU 006 005 diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota fortitudine tua 005 DEU 006 006 eruntque verba haec quae ego praecipio tibi hodie in corde tuo 005 DEU 006 007 et narrabis ea filiis tuis et meditaberis sedens in domo tua et ambulans in itinere dormiens atque consurgens 005 DEU 006 008 et ligabis ea quasi signum in manu tua eruntque et movebuntur inter oculos tuos 005 DEU 006 009 scribesque ea in limine et ostiis domus tuae 005 DEU 006 010 cumque introduxerit te Dominus Deus tuus in terram pro qua iuravit patribus tuis Abraham Isaac et Iacob et dederit tibi civitates magnas et optimas quas non aedificasti 005 DEU 006 011 domos plenas cunctarum opum quas non extruxisti cisternas quas non fodisti vineta et oliveta quae non plantasti 005 DEU 006 012 et comederis et saturatus fueris 005 DEU 006 013 cave diligenter ne obliviscaris Domini qui eduxit te de terra Aegypti de domo servitutis Dominum Deum tuum timebis et ipsi servies ac per nomen illius iurabis 005 DEU 006 014 non ibitis post deos alienos cunctarum gentium quae in circuitu vestro sunt 005 DEU 006 015 quoniam Deus aemulator Dominus Deus tuus in medio tui nequando irascatur furor Domini Dei tui contra te et auferat te de superficie terrae 005 DEU 006 016 non temptabis Dominum Deum tuum sicut temptasti in loco temptationis 005 DEU 006 017 custodi praecepta Domini Dei tui ac testimonia et caerimonias quas praecepit tibi 005 DEU 006 018 et fac quod placitum est et bonum in conspectu Domini ut bene sit tibi et ingressus possideas terram optimam de qua iuravit Dominus patribus tuis 005 DEU 006 019 ut deleret omnes inimicos tuos coram te sicut locutus est 005 DEU 006 020 cum interrogaverit te filius tuus cras dicens quid sibi volunt testimonia haec et caerimoniae atque iudicia quae praecepit Dominus Deus noster nobis 005 DEU 006 021 dices ei servi eramus Pharaonis in Aegypto et eduxit nos Dominus de Aegypto in manu forti 005 DEU 006 022 fecitque signa atque prodigia magna et pessima in Aegypto contra Pharaonem et omnem domum illius in conspectu nostro 005 DEU 006 023 et eduxit nos inde ut introductis daret terram super qua iuravit patribus nostris 005 DEU 006 024 praecepitque nobis Dominus ut faciamus omnia legitima haec et timeamus Dominum Deum nostrum et bene sit nobis cunctis diebus vitae nostrae sicut est hodie 005 DEU 006 025 eritque nostri misericors si custodierimus et fecerimus omnia praecepta eius coram Domino Deo nostro sicut mandavit nobis 005 DEU 007 001 cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram quam possessurus ingredieris et deleverit gentes multas coram te Hettheum et Gergeseum et Amorreum Chananeum et Ferezeum et Eveum et Iebuseum septem gentes multo maioris numeri quam tu es et robustiores te 005 DEU 007 002 tradideritque eas Dominus Deus tuus tibi percuties eas usque ad internicionem non inibis cum eis foedus nec misereberis earum 005 DEU 007 003 neque sociabis cum eis coniugia filiam tuam non dabis filio eius nec filiam illius accipies filio tuo 005 DEU 007 004 quia seducet filium tuum ne sequatur me et ut magis serviat diis alienis irasceturque furor Domini et delebit te cito 005 DEU 007 005 quin potius haec facietis eis aras eorum subvertite confringite statuas lucosque succidite et sculptilia conburite 005 DEU 007 006 quia populus sanctus es Domino Deo tuo te elegit Dominus Deus tuus ut sis ei populus peculiaris de cunctis populis qui sunt super terram 005 DEU 007 007 non quia cunctas gentes numero vincebatis vobis iunctus est Dominus et elegit vos cum omnibus sitis populis pauciores 005 DEU 007 008 sed quia dilexit vos Dominus et custodivit iuramentum quod iuravit patribus vestris eduxitque vos in manu forti et redemit de domo servitutis de manu Pharaonis regis Aegypti 005 DEU 007 009 et scies quia Dominus Deus tuus ipse est Deus fortis et fidelis custodiens pactum et misericordiam diligentibus se et his qui custodiunt praecepta eius in mille generationes 005 DEU 007 010 et reddens odientibus se statim ita ut disperdat eos et ultra non differat protinus eis restituens quod merentur 005 DEU 007 011 custodi ergo praecepta et caerimonias atque iudicia quae ego mando tibi hodie ut facias 005 DEU 007 012 si postquam audieris haec iudicia custodieris ea et feceris custodiet et Dominus Deus tuus tibi pactum et misericordiam quam iuravit patribus tuis 005 DEU 007 013 et diliget te ac multiplicabit benedicetque fructui ventris tui et fructui terrae tuae frumento tuo atque vindemiae oleo et armentis gregibus ovium tuarum super terram pro qua iuravit patribus tuis ut daret eam tibi 005 DEU 007 014 benedictus eris inter omnes populos non erit apud te sterilis utriusque sexus tam in hominibus quam in gregibus tuis 005 DEU 007 015 auferet Dominus a te omnem languorem et infirmitates Aegypti pessimas quas novisti non inferet tibi sed cunctis hostibus tuis 005 DEU 007 016 devorabis omnes populos quos Dominus Deus tuus daturus est tibi non parcet eis oculus tuus nec servies diis eorum ne sint in ruinam tui 005 DEU 007 017 si dixeris in corde tuo plures sunt gentes istae quam ego quomodo potero delere eas 005 DEU 007 018 noli metuere sed recordare quae fecerit Dominus Deus tuus Pharaoni et cunctis Aegyptiis 005 DEU 007 019 plagas maximas quas viderunt oculi tui et signa atque portenta manumque robustam et extentum brachium ut educeret te Dominus Deus tuus sic faciet cunctis populis quos metuis 005 DEU 007 020 insuper et crabrones mittet Dominus Deus tuus in eos donec deleat omnes atque disperdat qui te fugerint et latere potuerint 005 DEU 007 021 non timebis eos quia Dominus Deus tuus in medio tui est Deus magnus et terribilis 005 DEU 007 022 ipse consumet nationes has in conspectu tuo paulatim atque per partes non poteris delere eas pariter ne forte multiplicentur contra te bestiae terrae 005 DEU 007 023 dabitque eos Dominus Deus tuus in conspectu tuo et interficiet illos donec penitus deleantur 005 DEU 007 024 tradet reges eorum in manus tuas et disperdes nomina eorum sub caelo nullus poterit resistere tibi donec conteras eos 005 DEU 007 025 sculptilia eorum igne conbures non concupisces argentum et aurum de quibus facta sunt neque adsumes ex eis tibi quicquam ne offendas propter ea quia abominatio est Domini Dei tui 005 DEU 007 026 nec inferes quippiam ex idolo in domum tuam ne fias anathema sicut et illud est quasi spurcitiam detestaberis et velut inquinamentum ac sordes abominationi habebis quia anathema est 005 DEU 008 001 omne mandatum quod ego praecipio tibi hodie cave diligenter ut facias ut possitis vivere et multiplicemini ingressique possideatis terram pro qua iuravit Dominus patribus vestris 005 DEU 008 002 et recordaberis cuncti itineris per quod adduxit te Dominus Deus tuus quadraginta annis per desertum ut adfligeret te atque temptaret et nota fierent quae in tuo animo versabantur utrum custodires mandata illius an non 005 DEU 008 003 adflixit te penuria et dedit tibi cibum manna quem ignorabas tu et patres tui ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo sed in omni verbo quod egreditur ex ore Domini 005 DEU 008 004 vestimentum tuum quo operiebaris nequaquam vetustate defecit et pes tuus non est subtritus en quadragesimus annus est 005 DEU 008 005 ut recogites in corde tuo quia sicut erudit homo filium suum sic Dominus Deus tuus erudivit te 005 DEU 008 006 ut custodias mandata Domini Dei tui et ambules in viis eius et timeas eum 005 DEU 008 007 Dominus enim Deus tuus introducet te in terram bonam terram rivorum aquarumque et fontium in cuius campis et montibus erumpunt fluviorum abyssi 005 DEU 008 008 terram frumenti hordei vinearum in qua ficus et mala granata et oliveta nascuntur terram olei ac mellis 005 DEU 008 009 ubi absque ulla penuria comedes panem tuum et rerum omnium abundantia perfrueris cuius lapides ferrum sunt et de montibus eius aeris metalla fodiuntur 005 DEU 008 010 ut cum comederis et satiatus fueris benedicas Domino Deo tuo pro terra optima quam dedit tibi 005 DEU 008 011 observa et cave nequando obliviscaris Domini Dei tui et neglegas mandata eius atque iudicia et caerimonias quas ego praecipio tibi hodie 005 DEU 008 012 ne postquam comederis et satiatus domos pulchras aedificaveris et habitaveris in eis 005 DEU 008 013 habuerisque armenta et ovium greges argenti et auri cunctarumque rerum copiam 005 DEU 008 014 elevetur cor tuum et non reminiscaris Domini Dei tui qui eduxit te de terra Aegypti de domo servitutis 005 DEU 008 015 et ductor tuus fuit in solitudine magna atque terribili in qua erat serpens flatu adurens et scorpio ac dipsas et nullae omnino aquae qui eduxit rivos de petra durissima 005 DEU 008 016 et cibavit te manna in solitudine quod nescierunt patres tui et postquam adflixit ac probavit ad extremum misertus est tui 005 DEU 008 017 ne diceres in corde tuo fortitudo mea et robur manus meae haec mihi omnia praestiterunt 005 DEU 008 018 sed recorderis Domini Dei tui quod ipse tibi vires praebuerit ut impleret pactum suum super quo iuravit patribus tuis sicut praesens indicat dies 005 DEU 008 019 sin autem oblitus Domini Dei tui secutus fueris alienos deos coluerisque illos et adoraveris ecce nunc praedico tibi quod omnino dispereas 005 DEU 008 020 sicut gentes quas delevit Dominus in introitu tuo ita et vos peribitis si inoboedientes fueritis voci Domini Dei vestri 005 DEU 009 001 audi Israhel tu transgredieris hodie Iordanem ut possideas nationes maximas et fortiores te civitates ingentes et ad caelum usque muratas 005 DEU 009 002 populum magnum atque sublimem filios Enacim quos ipse vidisti et audisti quibus nullus potest ex adverso resistere 005 DEU 009 003 scies ergo hodie quod Dominus Deus tuus ipse transibit ante te ignis devorans atque consumens qui conterat eos et deleat atque disperdat ante faciem tuam velociter sicut locutus est tibi 005 DEU 009 004 ne dicas in corde tuo cum deleverit eos Dominus Deus tuus in conspectu tuo propter iustitiam meam introduxit me Dominus ut terram hanc possiderem cum propter impietates suas istae deletae sint nationes 005 DEU 009 005 neque enim propter iustitias tuas et aequitatem cordis tui ingredieris ut possideas terras eorum sed quia illae egerunt impie te introeunte deletae sunt et ut conpleret verbum suum Dominus quod sub iuramento pollicitus est patribus tuis Abraham Isaac et Iacob 005 DEU 009 006 scito igitur quod non propter iustitias tuas Dominus Deus tuus dederit tibi terram hanc optimam in possessionem cum durissimae cervicis sis populus 005 DEU 009 007 memento et ne obliviscaris quomodo ad iracundiam provocaveris Dominum Deum tuum in solitudine ex eo die quo es egressus ex Aegypto usque ad locum istum semper adversum Dominum contendisti 005 DEU 009 008 nam et in Horeb provocasti eum et iratus delere te voluit 005 DEU 009 009 quando ascendi in montem ut acciperem tabulas lapideas tabulas pacti quod pepigit vobiscum Dominus et perseveravi in monte quadraginta diebus ac noctibus panem non comedens et aquam non bibens 005 DEU 009 010 deditque mihi Dominus duas tabulas lapideas scriptas digito Dei et continentes omnia verba quae vobis in monte locutus est de medio ignis quando contio populi congregata est 005 DEU 009 011 cumque transissent quadraginta dies et totidem noctes dedit mihi Dominus duas tabulas lapideas tabulas foederis 005 DEU 009 012 dixitque mihi surge et descende hinc cito quia populus tuus quos eduxisti de Aegypto deseruerunt velociter viam quam demonstrasti eis feceruntque sibi conflatile 005 DEU 009 013 rursumque ait Dominus ad me cerno quod populus iste durae cervicis sit 005 DEU 009 014 dimitte me ut conteram eum et deleam nomen eius sub caelo et constituam te super gentem quae hac maior et fortior sit 005 DEU 009 015 cumque de monte ardente descenderem et duas tabulas foederis utraque tenerem manu 005 DEU 009 016 vidissemque vos peccasse Domino Deo vestro et fecisse vobis vitulum conflatilem ac deseruisse velociter viam eius quam vobis ostenderat 005 DEU 009 017 proieci tabulas de manibus meis confregique eas in conspectu vestro 005 DEU 009 018 et procidi ante Dominum sicut prius quadraginta diebus et noctibus panem non comedens et aquam non bibens propter omnia peccata vestra quae gessistis contra Dominum et eum ad iracundiam provocastis 005 DEU 009 019 timui enim indignationem et iram illius qua adversum vos concitatus delere vos voluit et exaudivit me Dominus etiam hac vice 005 DEU 009 020 adversum Aaron quoque vehementer iratus voluit eum conterere et pro illo similiter deprecatus sum 005 DEU 009 021 peccatum autem vestrum quod feceratis id est vitulum arripiens igne conbusi et in frusta comminuens omninoque in pulverem redigens proieci in torrentem qui de monte descendit 005 DEU 009 022 in Incendio quoque et in Temptatione et in sepulchris Concupiscentiae provocastis Dominum 005 DEU 009 023 et quando misit vos de Cadesbarne dicens ascendite et possidete terram quam dedi vobis et contempsistis imperium Domini Dei vestri et non credidistis ei neque vocem eius audire voluistis 005 DEU 009 024 sed semper fuistis rebelles a die qua nosse vos coepi 005 DEU 009 025 et iacui coram Domino quadraginta diebus ac noctibus quibus eum suppliciter deprecabar ne deleret vos ut fuerat comminatus 005 DEU 009 026 et orans dixi Domine Deus ne disperdas populum tuum et hereditatem tuam quam redemisti in magnitudine tua quos eduxisti de Aegypto in manu forti 005 DEU 009 027 recordare servorum tuorum Abraham Isaac et Iacob ne aspicias duritiam populi huius et impietatem atque peccatum 005 DEU 009 028 ne forte dicant habitatores terrae de qua eduxisti nos non poterat Dominus introducere eos in terram quam pollicitus est eis et oderat illos idcirco eduxit ut interficeret eos in solitudine 005 DEU 009 029 qui sunt populus tuus et hereditas tua quos eduxisti in fortitudine tua magna et in brachio tuo extento 005 DEU 010 001 in tempore illo dixit Dominus ad me dola tibi duas tabulas lapideas sicut priores fuerunt et ascende ad me in montem faciesque arcam ligneam 005 DEU 010 002 et scribam in tabulis verba quae fuerunt in his quas ante confregisti ponesque eas in arca 005 DEU 010 003 feci igitur arcam de lignis setthim cumque dolassem duas tabulas lapideas instar priorum ascendi in montem habens eas in manibus 005 DEU 010 004 scripsitque in tabulis iuxta id quod prius scripserat verba decem quae locutus est Dominus ad vos in monte de medio ignis quando populus congregatus est et dedit eas mihi 005 DEU 010 005 reversusque de monte descendi et posui tabulas in arcam quam feceram quae hucusque ibi sunt sicut mihi praecepit Dominus 005 DEU 010 006 filii autem Israhel castra moverunt ex Beroth filiorum Iacan in Musera ubi Aaron mortuus ac sepultus est pro quo sacerdotio functus est filius eius Eleazar 005 DEU 010 007 inde venerunt in Gadgad de quo loco profecti castrametati sunt in Ietabatha in terra aquarum atque torrentium 005 DEU 010 008 eo tempore separavit tribum Levi ut portaret arcam foederis Domini et staret coram eo in ministerio ac benediceret in nomine illius usque in praesentem diem 005 DEU 010 009 quam ob rem non habuit Levi partem neque possessionem cum fratribus suis quia ipse Dominus possessio eius est sicut promisit ei Dominus Deus tuus 005 DEU 010 010 ego autem steti in monte sicut prius quadraginta diebus ac noctibus exaudivitque me Dominus etiam hac vice et te perdere noluit 005 DEU 010 011 dixitque mihi vade et praecede populum ut ingrediatur et possideat terram quam iuravi patribus eorum ut traderem eis 005 DEU 010 012 et nunc Israhel quid Dominus Deus tuus petit a te nisi ut timeas Dominum Deum tuum et ambules in viis eius et diligas eum ac servias Domino Deo tuo in toto corde tuo et in tota anima tua 005 DEU 010 013 custodiasque mandata Domini et caerimonias eius quas ego hodie praecipio ut bene sit tibi 005 DEU 010 014 en Domini Dei tui caelum est et caelum caeli terra et omnia quae in ea sunt 005 DEU 010 015 et tamen patribus tuis conglutinatus est Dominus et amavit eos elegitque semen eorum post eos id est vos de cunctis gentibus sicut hodie conprobatur 005 DEU 010 016 circumcidite igitur praeputium cordis vestri et cervicem vestram ne induretis amplius 005 DEU 010 017 quia Dominus Deus vester ipse est Deus deorum et Dominus dominantium Deus magnus et potens et terribilis qui personam non accipit nec munera 005 DEU 010 018 facit iudicium pupillo et viduae amat peregrinum et dat ei victum atque vestitum 005 DEU 010 019 et vos ergo amate peregrinos quia et ipsi fuistis advenae in terra Aegypti 005 DEU 010 020 Dominum Deum tuum timebis et ei servies ipsi adherebis iurabisque in nomine illius 005 DEU 010 021 ipse est laus tua et Deus tuus qui fecit tibi haec magnalia et terribilia quae viderunt oculi tui 005 DEU 010 022 in septuaginta animabus descenderunt patres tui in Aegyptum et ecce nunc multiplicavit te Dominus Deus tuus sicut astra caeli 005 DEU 011 001 ama itaque Dominum Deum tuum et observa praecepta eius et caerimonias iudicia atque mandata omni tempore 005 DEU 011 002 cognoscite hodie quae ignorant filii vestri qui non viderunt disciplinam Domini Dei vestri magnalia eius et robustam manum extentumque brachium 005 DEU 011 003 signa et opera quae fecit in medio Aegypti Pharaoni regi et universae terrae eius 005 DEU 011 004 omnique exercitui Aegyptiorum et equis ac curribus quomodo operuerint eos aquae Rubri maris cum vos persequerentur et deleverit eos Dominus usque in praesentem diem 005 DEU 011 005 vobisque quae fecerit in solitudine donec veniretis ad hunc locum 005 DEU 011 006 et Dathan atque Abiram filiis Heliab qui fuit filius Ruben quos aperto ore suo terra absorbuit cum domibus et tabernaculis et universa substantia eorum quam habebant in medio Israhelis 005 DEU 011 007 oculi vestri viderunt omnia opera Domini magna quae fecit 005 DEU 011 008 ut custodiatis universa mandata illius quae ego hodie praecipio vobis et possitis introire et possidere terram ad quam ingredimini 005 DEU 011 009 multoque in ea vivatis tempore quam sub iuramento pollicitus est Dominus patribus vestris et semini eorum lacte et melle manantem 005 DEU 011 010 terra enim ad quam ingredieris possidendam non est sicut terra Aegypti de qua existi ubi iacto semine in hortorum morem aquae ducuntur inriguae 005 DEU 011 011 sed montuosa est et campestris de caelo expectans pluvias 005 DEU 011 012 quam Dominus Deus tuus semper invisit et oculi illius in ea sunt a principio anni usque ad finem eius 005 DEU 011 013 si ergo oboedieritis mandatis meis quae hodie praecipio vobis ut diligatis Dominum Deum vestrum et serviatis ei in toto corde vestro et in tota anima vestra 005 DEU 011 014 dabo pluviam terrae vestrae temporivam et serotinam ut colligatis frumentum et vinum et oleum 005 DEU 011 015 faenum ex agris ad pascenda iumenta et ut ipsi comedatis ac saturemini 005 DEU 011 016 cavete ne forte decipiatur cor vestrum et recedatis a Domino serviatisque diis alienis et adoretis eos 005 DEU 011 017 iratusque Dominus claudat caelum et pluviae non descendant nec terra det germen suum pereatisque velociter de terra optima quam Dominus daturus est vobis 005 DEU 011 018 ponite haec verba mea in cordibus et in animis vestris et suspendite ea pro signo in manibus et inter vestros oculos conlocate 005 DEU 011 019 docete filios vestros ut illa meditentur quando sederis in domo tua et ambulaveris in via et accubueris atque surrexeris 005 DEU 011 020 scribes ea super postes et ianuas domus tuae 005 DEU 011 021 ut multiplicentur dies tui et filiorum tuorum in terra quam iuravit Dominus patribus tuis ut daret eis quamdiu caelum inminet terrae 005 DEU 011 022 si enim custodieritis mandata quae ego praecipio vobis et feceritis ea ut diligatis Dominum Deum vestrum et ambuletis in omnibus viis eius adherentes ei 005 DEU 011 023 disperdet Dominus omnes gentes istas ante faciem vestram et possidebitis eas quae maiores et fortiores vobis sunt 005 DEU 011 024 omnis locus quem calcaverit pes vester vester erit a deserto et Libano a flumine magno Eufraten usque ad mare occidentale erunt termini vestri 005 DEU 011 025 nullus stabit contra vos terrorem vestrum et formidinem dabit Dominus Deus vester super omnem terram quam calcaturi estis sicut locutus est vobis 005 DEU 011 026 en propono in conspectu vestro hodie benedictionem et maledictionem 005 DEU 011 027 benedictionem si oboedieritis mandatis Domini Dei vestri quae ego praecipio vobis 005 DEU 011 028 maledictionem si non audieritis mandata Domini Dei vestri sed recesseritis de via quam ego nunc ostendo vobis et ambulaveritis post deos alienos quos ignoratis 005 DEU 011 029 cum introduxerit te Dominus Deus tuus in terram ad quam pergis habitandam pones benedictionem super montem Garizim maledictionem super montem Hebal 005 DEU 011 030 qui sunt trans Iordanem post viam quae vergit ad solis occubitum in terra Chananei qui habitat in campestribus contra Galgalam quae est iuxta vallem tendentem et intrantem procul 005 DEU 011 031 vos enim transibitis Iordanem ut possideatis terram quam Dominus Deus vester daturus est vobis et habeatis ac possideatis illam 005 DEU 011 032 videte ergo ut impleatis caerimonias atque iudicia quae ego hodie ponam in conspectu vestro 005 DEU 012 001 haec sunt praecepta atque iudicia quae facere debetis in terra quam Dominus Deus patrum tuorum daturus est tibi ut possideas eam cunctis diebus quibus super humum gradieris 005 DEU 012 002 subvertite omnia loca in quibus coluerunt gentes quas possessuri estis deos suos super montes excelsos et colles et subter omne lignum frondosum 005 DEU 012 003 dissipate aras earum et confringite statuas lucos igne conburite et idola comminuite disperdite nomina eorum de locis illis 005 DEU 012 004 non facietis ita Domino Deo vestro 005 DEU 012 005 sed ad locum quem elegerit Dominus Deus vester de cunctis tribubus vestris ut ponat nomen suum ibi et habitet in eo venietis 005 DEU 012 006 et offeretis in illo loco holocausta et victimas vestras decimas et primitias manuum vestrarum et vota atque donaria primogenita boum et ovium 005 DEU 012 007 et comedetis ibi in conspectu Domini Dei vestri ac laetabimini in cunctis ad quae miseritis manum vos et domus vestrae in quibus benedixerit vobis Dominus Deus vester 005 DEU 012 008 non facietis ibi quae nos hic facimus hodie singuli quod sibi rectum videtur 005 DEU 012 009 neque enim usque in praesens tempus venistis ad requiem et possessionem quam Dominus Deus daturus est vobis 005 DEU 012 010 transibitis Iordanem et habitabitis in terram quam Dominus Deus vester daturus est vobis ut requiescatis a cunctis hostibus per circuitum et absque ullo timore habitetis 005 DEU 012 011 in loco quem elegerit Dominus Deus vester ut sit nomen eius in eo illuc omnia quae praecipio conferetis holocausta et hostias ac decimas et primitias manuum vestrarum et quicquid praecipuum est in muneribus quae vovistis Domino 005 DEU 012 012 ibi epulabimini coram Domino Deo vestro vos filii ac filiae vestrae famuli et famulae atque Levites qui in vestris urbibus commorantur neque enim habet aliam partem et possessionem inter vos 005 DEU 012 013 cave ne offeras holocausta tua in omni loco quem videris 005 DEU 012 014 sed in eo quem elegerit Dominus in una tribuum tuarum offeres hostias et facies quaecumque praecipio tibi 005 DEU 012 015 sin autem comedere volueris et te esus carnium delectarit occide et comede iuxta benedictionem Domini Dei tui quam dedit tibi in urbibus tuis sive inmundum fuerit hoc est maculatum et debile sive mundum hoc est integrum et sine macula quod offerri licet sicut capream et cervum comedes 005 DEU 012 016 absque esu dumtaxat sanguinis quod super terram quasi aquam effundes 005 DEU 012 017 non poteris comedere in oppidis tuis decimam frumenti et vini et olei tui primogenita armentorum et pecorum et omnia quae voveris et sponte offerre volueris et primitias manuum tuarum 005 DEU 012 018 sed coram Domino Deo tuo comedes ea in loco quem elegerit Dominus Deus tuus tu et filius tuus ac filia servus et famula atque Levites qui manet in urbibus tuis et laetaberis et reficieris coram Domino Deo tuo in cunctis ad quae extenderis manum tuam 005 DEU 012 019 cave ne derelinquas Leviten omni tempore quo versaris in terra 005 DEU 012 020 quando dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos sicut locutus est tibi et volueris vesci carnibus quas desiderat anima tua 005 DEU 012 021 locus autem quem elegerit Dominus Deus tuus ut sit nomen eius ibi si procul fuerit occides de armentis et pecoribus quae habueris sicut praecepi tibi et comedes in oppidis tuis ut tibi placet 005 DEU 012 022 sicut comeditur caprea et cervus ita vesceris eis et mundus et inmundus in commune vescentur 005 DEU 012 023 hoc solum cave ne sanguinem comedas sanguis enim eorum pro anima est et idcirco non debes animam comedere cum carnibus 005 DEU 012 024 sed super terram fundes quasi aquam 005 DEU 012 025 ut sit tibi bene et filiis tuis post te cum feceris quod placet in conspectu Domini 005 DEU 012 026 quae autem sanctificaveris et voveris Domino tolles et venies ad locum quem elegerit Dominus 005 DEU 012 027 et offeres oblationes tuas carnem et sanguinem super altare Domini Dei tui sanguinem hostiarum fundes in altari carnibus autem ipse vesceris 005 DEU 012 028 observa et audi omnia quae ego praecipio tibi ut bene sit tibi et filiis tuis post te in sempiternum cum feceris quod bonum est et placitum in conspectu Domini Dei tui 005 DEU 012 029 quando disperderit Dominus Deus tuus ante faciem tuam gentes ad quas ingredieris possidendas et possederis eas atque habitaveris in terra earum 005 DEU 012 030 cave ne imiteris eas postquam te fuerint introeunte subversae et requiras caerimonias earum dicens sicut coluerunt gentes istae deos suos ita et ego colam 005 DEU 012 031 non facies similiter Domino Deo tuo omnes enim abominationes quas aversatur Dominus fecerunt diis suis offerentes filios et filias et conburentes igne 005 DEU 012 032 quod praecipio tibi hoc tantum facito Domino nec addas quicquam nec minuas 005 DEU 013 001 si surrexerit in medio tui prophetes aut qui somnium vidisse se dicat et praedixerit signum atque portentum 005 DEU 013 002 et evenerit quod locutus est et dixerit tibi eamus et sequamur deos alienos quos ignoras et serviamus eis 005 DEU 013 003 non audies verba prophetae illius aut somniatoris quia temptat vos Dominus Deus vester ut palam fiat utrum diligatis eum an non in toto corde et in tota anima vestra 005 DEU 013 004 Dominum Deum vestrum sequimini et ipsum timete mandata illius custodite et audite vocem eius ipsi servietis et ipsi adherebitis 005 DEU 013 005 propheta autem ille aut fictor somniorum interficietur quia locutus est ut vos averteret a Domino Deo vestro qui eduxit vos de terra Aegypti et redemit de domo servitutis ut errare te faceret de via quam tibi praecepit Dominus Deus tuus et auferes malum de medio tui 005 DEU 013 006 si tibi voluerit persuadere frater tuus filius matris tuae aut filius tuus vel filia sive uxor quae est in sinu tuo aut amicus quem diligis ut animam tuam clam dicens eamus et serviamus diis alienis quos ignoras tu et patres tui 005 DEU 013 007 cunctarum in circuitu gentium quae iuxta vel procul sunt ab initio usque ad finem terrae 005 DEU 013 008 non adquiescas ei nec audias neque parcat ei oculus tuus ut miserearis et occultes eum 005 DEU 013 009 sed statim interficies sit primum manus tua super eum et post te omnis populus mittat manum 005 DEU 013 010 lapidibus obrutus necabitur quia voluit te abstrahere a Domino Deo tuo qui eduxit te de terra Aegypti de domo servitutis 005 DEU 013 011 ut omnis Israhel audiens timeat et nequaquam ultra faciat quippiam huius rei simile 005 DEU 013 012 si audieris in una urbium tuarum quas Dominus Deus tuus dabit tibi ad habitandum dicentes aliquos 005 DEU 013 013 egressi sunt filii Belial de medio tui et averterunt habitatores urbis tuae atque dixerunt eamus et serviamus diis alienis quos ignoratis 005 DEU 013 014 quaere sollicite et diligenter rei veritate perspecta si inveneris certum esse quod dicitur et abominationem hanc opere perpetratam 005 DEU 013 015 statim percuties habitatores urbis illius in ore gladii et delebis eam omniaque quae in illa sunt usque ad pecora 005 DEU 013 016 quicquid etiam supellectilis fuerit congregabis in medium platearum eius et cum ipsa civitate succendes ita ut universa consumas Domino Deo tuo et sit tumulus sempiternus non aedificabitur amplius 005 DEU 013 017 et non adherebit de illo anathemate quicquam in manu tua ut avertatur Dominus ab ira furoris sui et misereatur tui multiplicetque te sicut iuravit patribus tuis 005 DEU 013 018 quando audieris vocem Domini Dei tui custodiens omnia praecepta eius quae ego praecipio tibi hodie ut facias quod placitum est in conspectu Domini Dei tui 005 DEU 014 001 filii estote Domini Dei vestri non vos incidetis nec facietis calvitium super mortuo 005 DEU 014 002 quoniam populus sanctus es Domino Deo tuo et te elegit ut sis ei in populum peculiarem de cunctis gentibus quae sunt super terram 005 DEU 014 003 ne comedatis quae inmunda sunt 005 DEU 014 004 hoc est animal quod comedere debetis bovem et ovem et capram 005 DEU 014 005 cervum capream bubalum tragelaphum pygargon orygem camelopardalum 005 DEU 014 006 omne animal quod in duas partes ungulam findit et ruminat comedetis 005 DEU 014 007 de his autem quae ruminant et ungulam non findunt haec comedere non debetis camelum leporem choerogyllium quia ruminant et non dividunt ungulam inmunda erunt vobis 005 DEU 014 008 sus quoque quoniam dividit ungulam et non ruminat inmunda erit carnibus eorum non vescemini et cadavera non tangetis 005 DEU 014 009 haec comedetis ex omnibus quae morantur in aquis quae habent pinnulas et squamas comedite 005 DEU 014 010 quae absque pinnulis et squamis sunt ne comedatis quia inmunda sunt 005 DEU 014 011 omnes aves mundas comedite 005 DEU 014 012 inmundas ne comedatis aquilam scilicet et grypem et alietum 005 DEU 014 013 ixon et vulturem ac milvum iuxta genus suum 005 DEU 014 014 et omne corvini generis 005 DEU 014 015 strutionem ac noctuam et larum atque accipitrem iuxta genus suum 005 DEU 014 016 herodium et cycnum et ibin 005 DEU 014 017 ac mergulum porphirionem et nycticoracem 005 DEU 014 018 onocrotalum et charadrium singula in genere suo upupam quoque et vespertilionem 005 DEU 014 019 et omne quod reptat et pinnulas habet inmundum erit nec comedetur 005 DEU 014 020 omne quod mundum est comedite 005 DEU 014 021 quicquid morticinum est ne vescamini ex eo peregrino qui intra portas tuas est da ut comedat aut vende ei quia tu populus sanctus Domini Dei tui es non coques hedum in lacte matris suae 005 DEU 014 022 decimam partem separabis de cunctis frugibus tuis quae nascuntur in terra per annos singulos 005 DEU 014 023 et comedes in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit ut in eo nomen illius invocetur decimam frumenti tui et vini et olei et primogenita de armentis et ovibus tuis ut discas timere Dominum Deum tuum omni tempore 005 DEU 014 024 cum autem longior fuerit via et locus quem elegerit Dominus Deus tuus tibique benedixerit nec potueris ad eum haec cuncta portare 005 DEU 014 025 vendes omnia et in pretium rediges portabisque manu tua et proficisceris ad locum quem elegerit Dominus Deus tuus 005 DEU 014 026 et emes ex eadem pecunia quicquid tibi placuerit sive ex armentis sive ex ovibus vinum quoque et siceram et omne quod desiderat anima tua et comedes coram Domino Deo tuo et epulaberis tu et domus tua 005 DEU 014 027 et Levita qui intra portas tuas est cave ne derelinquas eum quia non habet aliam partem in possessione tua 005 DEU 014 028 anno tertio separabis aliam decimam ex omnibus quae nascuntur tibi eo tempore et repones intra ianuas tuas 005 DEU 014 029 venietque Levites qui aliam non habet partem nec possessionem tecum et peregrinus et pupillus ac vidua qui intra portas tuas sunt et comedent et saturabuntur ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in cunctis operibus manuum tuarum quae feceris 005 DEU 015 001 septimo anno facies remissionem 005 DEU 015 002 quae hoc ordine celebrabitur cui debetur aliquid ab amico vel proximo ac fratre suo repetere non poterit quia annus remissionis est Domini 005 DEU 015 003 a peregrino et advena exiges civem et propinquum repetendi non habes potestatem 005 DEU 015 004 et omnino indigens et mendicus non erit inter vos ut benedicat tibi Dominus in terra quam traditurus est tibi in possessionem 005 DEU 015 005 si tamen audieris vocem Domini Dei tui et custodieris universa quae iussit et quae ego hodie praecipio tibi benedicet tibi ut pollicitus est 005 DEU 015 006 fenerabis gentibus multis et ipse a nullo accipies mutuum dominaberis nationibus plurimis et tui nemo dominabitur 005 DEU 015 007 si unus de fratribus tuis qui morantur intra portas civitatis tuae in terra quam Dominus Deus tuus daturus est tibi ad paupertatem venerit non obdurabis cor tuum nec contrahes manum 005 DEU 015 008 sed aperies eam pauperi et dabis mutuum quod eum indigere perspexeris 005 DEU 015 009 cave ne forte subripiat tibi impia cogitatio et dicas in corde tuo adpropinquat septimus annus remissionis et avertas oculos a paupere fratre tuo nolens ei quod postulat mutuum commodare ne clamet contra te ad Dominum et fiat tibi in peccatum 005 DEU 015 010 sed dabis ei nec ages quippiam callide in eius necessitatibus sublevandis ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni tempore et in cunctis ad quae manum miseris 005 DEU 015 011 non deerunt pauperes in terra habitationis tuae idcirco ego praecipio tibi ut aperias manum fratri tuo egeno et pauperi qui tecum versatur in terra 005 DEU 015 012 cum tibi venditus fuerit frater tuus hebraeus aut hebraea et sex annis servierit tibi in septimo anno dimittes eum liberum 005 DEU 015 013 et quem libertate donaveris nequaquam vacuum abire patieris 005 DEU 015 014 sed dabis viaticum de gregibus et de area et torculari tuo quibus Dominus Deus tuus benedixerit tibi 005 DEU 015 015 memento quod et ipse servieris in terra Aegypti et liberaverit te Dominus Deus tuus et idcirco ego nunc praecipiam tibi 005 DEU 015 016 sin autem dixerit nolo egredi eo quod diligat te et domum tuam et bene sibi apud te esse sentiat 005 DEU 015 017 adsumes subulam et perforabis aurem eius in ianua domus tuae et serviet tibi usque in aeternum ancillae quoque similiter facies 005 DEU 015 018 non avertes ab eis oculos tuos quando dimiseris eos liberos quoniam iuxta mercedem mercennarii per sex annos servivit tibi ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in cunctis operibus quae agis 005 DEU 015 019 de primogenitis quae nascuntur in armentis et ovibus tuis quicquid sexus est masculini sanctificabis Domino Deo tuo non operaberis in primogenito bovis et non tondebis primogenita ovium 005 DEU 015 020 in conspectu Domini Dei tui comedes ea per annos singulos in loco quem elegerit Dominus tu et domus tua 005 DEU 015 021 sin autem habuerit maculam et vel claudum fuerit vel caecum aut in aliqua parte deforme vel debile non immolabitur Domino Deo tuo 005 DEU 015 022 sed intra portas urbis tuae comedes illud tam mundus quam inmundus similiter vescentur eis quasi caprea et cervo 005 DEU 015 023 hoc solum observabis ut sanguinem eorum non comedas sed effundas in terram quasi aquam 005 DEU 016 001 observa mensem novarum frugum et verni primum temporis ut facias phase Domino Deo tuo quoniam in isto mense eduxit te Dominus Deus tuus de Aegypto nocte 005 DEU 016 002 immolabisque phase Domino Deo tuo de ovibus et de bubus in loco quem elegerit Dominus Deus tuus ut habitet nomen eius ibi 005 DEU 016 003 non comedes in eo panem fermentatum septem diebus comedes absque fermento adflictionis panem quoniam in pavore egressus es de Aegypto ut memineris diei egressionis tuae de Aegypto omnibus diebus vitae tuae 005 DEU 016 004 non apparebit fermentum in omnibus terminis tuis septem diebus et non manebit de carnibus eius quod immolatum est vesperi in die primo mane 005 DEU 016 005 non poteris immolare phase in qualibet urbium tuarum quas Dominus Deus tuus daturus est tibi 005 DEU 016 006 sed in loco quem elegerit Dominus Deus tuus ut habitet nomen eius ibi immolabis phase vesperi ad solis occasum quando egressus es de Aegypto 005 DEU 016 007 et coques et comedes in loco quem elegerit Dominus Deus tuus maneque consurgens vades in tabernacula tua 005 DEU 016 008 sex diebus comedes azyma et in die septimo quia collecta est Domini Dei tui non facies opus 005 DEU 016 009 septem ebdomadas numerabis tibi ab ea die qua falcem in segetem miseris 005 DEU 016 010 et celebrabis diem festum ebdomadarum Domino Deo tuo oblationem spontaneam manus tuae quam offeres iuxta benedictionem Domini Dei tui 005 DEU 016 011 et epulaberis coram Domino Deo tuo tu et filius tuus et filia tua et servus tuus et ancilla et Levites qui est intra portas tuas et advena ac pupillus et vidua qui morantur vobiscum in loco quem elegerit Dominus Deus tuus ut habitet nomen eius ibi 005 DEU 016 012 et recordaberis quoniam servus fueris in Aegypto custodiesque ac facies quae praecepta sunt 005 DEU 016 013 sollemnitatem quoque tabernaculorum celebrabis per septem dies quando collegeris de area et torculari fruges tuas 005 DEU 016 014 et epulaberis in festivitate tua tu et filius tuus et filia et servus tuus et ancilla Levites quoque et advena et pupillus ac vidua qui intra portas tuas sunt 005 DEU 016 015 septem diebus Domino Deo tuo festa celebrabis in loco quem elegerit Dominus benedicetque tibi Dominus Deus tuus in cunctis frugibus tuis et in omni opere manuum tuarum erisque in laetitia 005 DEU 016 016 tribus vicibus per annum apparebit omne masculinum tuum in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit in sollemnitate azymorum et in sollemnitate ebdomadarum et in sollemnitate tabernaculorum non apparebit ante Dominum vacuus 005 DEU 016 017 sed offeret unusquisque secundum quod habuerit iuxta benedictionem Domini Dei sui quam dederit ei 005 DEU 016 018 iudices et magistros constitues in omnibus portis tuis quas Dominus Deus tuus dederit tibi per singulas tribus tuas ut iudicent populum iusto iudicio 005 DEU 016 019 nec in alteram partem declinent non accipies personam nec munera quia munera excaecant oculos sapientium et mutant verba iustorum 005 DEU 016 020 iuste quod iustum est persequeris ut vivas et possideas terram quam Dominus Deus tuus dederit tibi 005 DEU 016 021 non plantabis lucum et omnem arborem iuxta altare Domini Dei tui 005 DEU 016 022 nec facies tibi atque constitues statuam quae odit Dominus Deus tuus 005 DEU 017 001 non immolabis Domino Deo tuo bovem et ovem in quo est macula aut quippiam vitii quia abominatio est Domini Dei tui 005 DEU 017 002 cum repperti fuerint apud te intra unam portarum tuarum quas Dominus Deus tuus dabit tibi vir aut mulier qui faciant malum in conspectu Domini Dei tui et transgrediantur pactum illius 005 DEU 017 003 ut vadant et serviant diis alienis et adorent eos solem et lunam et omnem militiam caeli quae non praecepi 005 DEU 017 004 et hoc tibi fuerit nuntiatum audiensque inquisieris diligenter et verum esse reppereris et abominatio facta est in Israhel 005 DEU 017 005 educes virum ac mulierem qui rem sceleratissimam perpetrarunt ad portas civitatis tuae et lapidibus obruentur 005 DEU 017 006 in ore duorum aut trium testium peribit qui interficietur nemo occidatur uno contra se dicente testimonium 005 DEU 017 007 manus testium prima interficiet eum et manus reliqui populi extrema mittetur ut auferas malum de medio tui 005 DEU 017 008 si difficile et ambiguum apud te iudicium esse perspexeris inter sanguinem et sanguinem causam et causam lepram et non lepram et iudicum intra portas tuas videris verba variari surge et ascende ad locum quem elegerit Dominus Deus tuus 005 DEU 017 009 veniesque ad sacerdotes levitici generis et ad iudicem qui fuerit illo tempore quaeresque ab eis qui indicabunt tibi iudicii veritatem 005 DEU 017 010 et facies quodcumque dixerint qui praesunt loco quem elegerit Dominus et docuerint te 005 DEU 017 011 iuxta legem eius sequeris sententiam eorum nec declinabis ad dextram vel ad sinistram 005 DEU 017 012 qui autem superbierit nolens oboedire sacerdotis imperio qui eo tempore ministrat Domino Deo tuo et decreto iudicis morietur homo ille et auferes malum de Israhel 005 DEU 017 013 cunctusque populus audiens timebit ut nullus deinceps intumescat superbia 005 DEU 017 014 cum ingressus fueris terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi et possederis eam habitaverisque in illa et dixeris constituam super me regem sicut habent omnes per circuitum nationes 005 DEU 017 015 eum constitues quem Dominus Deus tuus elegerit de numero fratrum tuorum non poteris alterius gentis hominem regem facere qui non sit frater tuus 005 DEU 017 016 cumque fuerit constitutus non multiplicabit sibi equos nec reducet populum in Aegyptum equitatus numero sublevatus praesertim cum Dominus praeceperit vobis ut nequaquam amplius per eandem viam revertamini 005 DEU 017 017 non habebit uxores plurimas quae inliciant animum eius neque argenti et auri inmensa pondera 005 DEU 017 018 postquam autem sederit in solio regni sui describet sibi deuteronomium legis huius in volumine accipiens exemplar a sacerdotibus leviticae tribus 005 DEU 017 019 et habebit secum legetque illud omnibus diebus vitae suae ut discat timere Dominum Deum suum et custodire verba et caerimonias eius quae lege praecepta sunt 005 DEU 017 020 nec elevetur cor eius in superbiam super fratres suos neque declinet in partem dextram vel sinistram ut longo tempore regnet ipse et filii eius super Israhel 005 DEU 018 001 non habebunt sacerdotes et Levitae et omnes qui de eadem tribu sunt partem et hereditatem cum reliquo Israhel quia sacrificia Domini et oblationes eius comedent 005 DEU 018 002 et nihil aliud accipient de possessione fratrum suorum Dominus enim ipse est hereditas eorum sicut locutus est illis 005 DEU 018 003 hoc erit iudicium sacerdotum a populo et ab his qui offerunt victimas sive bovem sive ovem immolaverint dabunt sacerdoti armum ac ventriculum 005 DEU 018 004 primitias frumenti vini et olei et lanarum partem ex ovium tonsione 005 DEU 018 005 ipsum enim elegit Dominus Deus tuus de cunctis tribubus tuis ut stet et ministret nomini Domini ipse et filii eius in sempiternum 005 DEU 018 006 si exierit Levites de una urbium tuarum ex omni Israhel in qua habitat et voluerit venire desiderans locum quem elegerit Dominus 005 DEU 018 007 ministrabit in nomine Dei sui sicut omnes fratres eius Levitae qui stabunt eo tempore coram Domino 005 DEU 018 008 partem ciborum eandem accipiet quam et ceteri excepto eo quod in urbe sua ex paterna ei successione debetur 005 DEU 018 009 quando ingressus fueris terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi cave ne imitari velis abominationes illarum gentium 005 DEU 018 010 nec inveniatur in te qui lustret filium suum aut filiam ducens per ignem aut qui ariolos sciscitetur et observet somnia atque auguria ne sit maleficus 005 DEU 018 011 ne incantator ne pythones consulat ne divinos et quaerat a mortuis veritatem 005 DEU 018 012 omnia enim haec abominatur Dominus et propter istiusmodi scelera delebit eos in introitu tuo 005 DEU 018 013 perfectus eris et absque macula cum Domino Deo tuo 005 DEU 018 014 gentes istae quarum possidebis terram augures et divinos audiunt tu autem a Domino Deo tuo aliter institutus es 005 DEU 018 015 prophetam de gente tua et de fratribus tuis sicut me suscitabit tibi Dominus Deus tuus ipsum audies 005 DEU 018 016 ut petisti a Domino Deo tuo in Horeb quando contio congregata est atque dixisti ultra non audiam vocem Domini Dei mei et ignem hunc maximum amplius non videbo ne moriar 005 DEU 018 017 et ait Dominus mihi bene omnia sunt locuti 005 DEU 018 018 prophetam suscitabo eis de medio fratrum suorum similem tui et ponam verba mea in ore eius loqueturque ad eos omnia quae praecepero illi 005 DEU 018 019 qui autem verba eius quae loquetur in nomine meo audire noluerit ego ultor existam 005 DEU 018 020 propheta autem qui arrogantia depravatus voluerit loqui in nomine meo quae ego non praecepi illi ut diceret aut ex nomine alienorum deorum interficietur 005 DEU 018 021 quod si tacita cogitatione responderis quomodo possum intellegere verbum quod non est locutus Dominus 005 DEU 018 022 hoc habebis signum quod in nomine Domini propheta ille praedixerit et non evenerit hoc Dominus non locutus est sed per tumorem animi sui propheta confinxit et idcirco non timebis eum 005 DEU 019 001 cum disperderit Dominus Deus tuus gentes quarum tibi traditurus est terram et possederis eam habitaverisque in urbibus eius et in aedibus 005 DEU 019 002 tres civitates separabis tibi in medio terrae quam Dominus Deus tuus dabit tibi in possessionem 005 DEU 019 003 sternens diligenter viam et in tres aequaliter partes totam terrae tuae provinciam divides ut habeat e vicino qui propter homicidium profugus est quo possit evadere 005 DEU 019 004 haec erit lex homicidae fugientis cuius vita servanda est qui percusserit proximum suum nesciens et qui heri et nudius tertius nullum contra eum habuisse odium conprobatur 005 DEU 019 005 sed abisse simpliciter cum eo in silvam ad ligna caedenda et in succisione lignorum securis fugerit manu ferrumque lapsum de manubrio amicum eius percusserit et occiderit hic ad unam supradictarum urbium confugiet et vivet 005 DEU 019 006 ne forsitan proximus eius cuius effusus est sanguis dolore stimulatus persequatur et adprehendat eum si longior via fuerit et percutiat animam eius qui non est reus mortis quia nullum contra eum qui occisus est odium prius habuisse monstratur 005 DEU 019 007 idcirco praecipio tibi ut tres civitates aequalis inter se spatii dividas 005 DEU 019 008 cum autem dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos sicut iuravit patribus tuis et dederit tibi cunctam terram quam eis pollicitus est 005 DEU 019 009 si tamen custodieris mandata eius et feceris quae hodie praecipio tibi ut diligas Dominum Deum tuum et ambules in viis eius omni tempore addes tibi tres alias civitates et supradictarum trium urbium numerum duplicabis 005 DEU 019 010 ut non effundatur sanguis innoxius in medio terrae quam Dominus Deus tuus dabit tibi possidendam nec sis sanguinis reus 005 DEU 019 011 si quis autem odio habens proximum suum insidiatus fuerit vitae eius surgensque percusserit illum et mortuus fuerit fugeritque ad unam de supradictis urbibus 005 DEU 019 012 mittent seniores civitatis illius et arripient eum de loco effugii tradentque in manu proximi cuius sanguis effusus est et morietur 005 DEU 019 013 nec misereberis eius et auferes innoxium sanguinem de Israhel ut bene sit tibi 005 DEU 019 014 non adsumes et transferes terminos proximi tui quos fixerunt priores in possessione tua quam Dominus Deus tuus dabit tibi in terra quam acceperis possidendam 005 DEU 019 015 non stabit testis unus contra aliquem quicquid illud peccati et facinoris fuerit sed in ore duorum aut trium testium stabit omne verbum 005 DEU 019 016 si steterit testis mendax contra hominem accusans eum praevaricationis 005 DEU 019 017 stabunt ambo quorum causa est ante Dominum in conspectu sacerdotum et iudicum qui fuerint in diebus illis 005 DEU 019 018 cumque diligentissime perscrutantes invenerint falsum testem dixisse contra fratrem suum mendacium 005 DEU 019 019 reddent ei sicut fratri suo facere cogitavit et auferes malum de medio tui 005 DEU 019 020 ut audientes ceteri timorem habeant et nequaquam talia audeant facere 005 DEU 019 021 non misereberis eius sed animam pro anima oculum pro oculo dentem pro dente manum pro manu pedem pro pede exiges 005 DEU 020 001 si exieris ad bellum contra hostes tuos et videris equitatum et currus et maiorem quam tu habes adversarii exercitus multitudinem non timebis eos quia Dominus Deus tuus tecum est qui eduxit te de terra Aegypti 005 DEU 020 002 adpropinquante autem iam proelio stabit sacerdos ante aciem et sic loquetur ad populum 005 DEU 020 003 audi Israhel vos hodie contra inimicos vestros pugnam committitis non pertimescat cor vestrum nolite metuere nolite cedere nec formidetis eos 005 DEU 020 004 quia Dominus Deus vester in medio vestri est et pro vobis contra adversarios dimicabit ut eruat vos de periculo 005 DEU 020 005 duces quoque per singulas turmas audiente exercitu proclamabunt quis est homo qui aedificavit domum novam et non dedicavit eam vadat et revertatur in domum suam ne forte moriatur in bello et alius dedicet illam 005 DEU 020 006 quis est homo qui plantavit vineam et necdum eam fecit esse communem et de qua vesci omnibus liceat vadat et revertatur in domum suam ne forte moriatur in bello et alius homo eius fungatur officio 005 DEU 020 007 quis est homo qui despondit uxorem et non accepit eam vadat et revertatur in domum suam ne forte moriatur in bello et alius homo accipiat eam 005 DEU 020 008 his dictis addent reliqua et loquentur ad populum quis est homo formidolosus et corde pavido vadat et revertatur in domum suam ne pavere faciat corda fratrum suorum sicut ipse timore perterritus est 005 DEU 020 009 cumque siluerint exercitus duces et finem loquendi fecerint unusquisque suos ad bellandum cuneos praeparabit 005 DEU 020 010 si quando accesseris ad expugnandam civitatem offeres ei primum pacem 005 DEU 020 011 si receperit et aperuerit tibi portas cunctus populus qui in ea est salvabitur et serviet tibi sub tributo 005 DEU 020 012 sin autem foedus inire noluerint et receperint contra te bellum obpugnabis eam 005 DEU 020 013 cumque tradiderit Dominus Deus tuus illam in manu tua percuties omne quod in ea generis masculini est in ore gladii 005 DEU 020 014 absque mulieribus et infantibus iumentis et ceteris quae in civitate sunt omnem praedam exercitui divides et comedes de spoliis hostium tuorum quae Dominus Deus tuus dederit tibi 005 DEU 020 015 sic facies cunctis civitatibus quae a te procul valde sunt et non sunt de his urbibus quas in possessionem accepturus es 005 DEU 020 016 de his autem civitatibus quae dabuntur tibi nullum omnino permittes vivere 005 DEU 020 017 sed interficies in ore gladii Hettheum videlicet et Amorreum et Chananeum Ferezeum et Eveum et Iebuseum sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus 005 DEU 020 018 ne forte doceant vos facere cunctas abominationes quas ipsi operati sunt diis suis et peccetis in Dominum Deum vestrum 005 DEU 020 019 quando obsederis civitatem multo tempore et munitionibus circumdederis ut expugnes eam non succides arbores de quibus vesci potest nec securibus per circuitum debes vastare regionem quoniam lignum est et non homo nec potest bellantium contra te augere numerum 005 DEU 020 020 si qua autem ligna non sunt pomifera sed agrestia et in ceteros apta usus succide et extrue machinas donec capias civitatem quae contra te dimicat 005 DEU 021 001 quando inventum fuerit in terra quam Dominus Deus tuus daturus est tibi hominis cadaver occisi et ignoratur caedis reus 005 DEU 021 002 egredientur maiores natu et iudices tui et metientur a loco cadaveris singularum per circuitum spatia civitatum 005 DEU 021 003 et quam viciniorem ceteris esse perspexerint seniores civitatis eius tollent vitulam de armento quae non traxit iugum nec terram scidit vomere 005 DEU 021 004 et ducent eam ad vallem asperam atque saxosam quae numquam arata est nec sementem recepit et caedent in ea cervices vitulae 005 DEU 021 005 accedentque sacerdotes filii Levi quos elegerit Dominus Deus tuus ut ministrent ei et benedicant in nomine eius et ad verbum eorum omne negotium et quicquid mundum vel inmundum est iudicetur 005 DEU 021 006 et maiores natu civitatis illius ad interfectum lavabuntque manus suas super vitulam quae in valle percussa est 005 DEU 021 007 et dicent manus nostrae non effuderunt hunc sanguinem nec oculi viderunt 005 DEU 021 008 propitius esto populo tuo Israhel quem redemisti Domine et non reputes sanguinem innocentem in medio populi tui Israhel et auferetur ab eis reatus sanguinis 005 DEU 021 009 tu autem alienus eris ab innocentis cruore qui fusus est cum feceris quod praecepit Dominus 005 DEU 021 010 si egressus fueris ad pugnam contra inimicos tuos et tradiderit eos Dominus Deus tuus in manu tua captivosque duxeris 005 DEU 021 011 et videris in numero captivorum mulierem pulchram et adamaveris eam voluerisque habere uxorem 005 DEU 021 012 introduces in domum tuam quae radet caesariem et circumcidet ungues 005 DEU 021 013 et deponet vestem in qua capta est sedensque in domo tua flebit patrem et matrem suam uno mense et postea intrabis ad eam dormiesque cum illa et erit uxor tua 005 DEU 021 014 sin autem postea non sederit animo tuo dimittes eam liberam nec vendere poteris pecunia nec opprimere per potentiam quia humiliasti eam 005 DEU 021 015 si habuerit homo uxores duas unam dilectam et alteram odiosam genuerintque ex eo liberos et fuerit filius odiosae primogenitus 005 DEU 021 016 volueritque substantiam inter filios suos dividere non poterit filium dilectae facere primogenitum et praeferre filio odiosae 005 DEU 021 017 sed filium odiosae agnoscet primogenitum dabitque ei de his quae habuerit cuncta duplicia iste est enim principium liberorum eius et huic debentur primogenita 005 DEU 021 018 si genuerit homo filium contumacem et protervum qui non audiat patris aut matris imperium et coercitus oboedire contempserit 005 DEU 021 019 adprehendent eum et ducent ad seniores civitatis illius et ad portam iudicii 005 DEU 021 020 dicentque ad eos filius noster iste protervus et contumax est monita nostra audire contemnit comesationibus vacat et luxuriae atque conviviis 005 DEU 021 021 lapidibus eum obruet populus civitatis et morietur ut auferatis malum de medio vestri et universus Israhel audiens pertimescat 005 DEU 021 022 quando peccaverit homo quod morte plectendum est et adiudicatus morti adpensus fuerit in patibulo 005 DEU 021 023 non permanebit cadaver eius in ligno sed in eadem die sepelietur quia maledictus a Deo est qui pendet in ligno et nequaquam contaminabis terram tuam quam Dominus Deus tuus dederit tibi in possessionem 005 DEU 022 001 non videbis bovem fratris tui aut ovem errantem et praeteribis sed reduces fratri tuo 005 DEU 022 002 etiam si non est propinquus tuus frater nec nosti eum duces in domum tuam et erunt apud te quamdiu quaerat ea frater tuus et recipiat 005 DEU 022 003 similiter facies de asino et de vestimento et de omni re fratris tui quae perierit si inveneris eam ne neglegas quasi alienam 005 DEU 022 004 si videris asinum fratris tui aut bovem cecidisse in via non despicies sed sublevabis cum eo 005 DEU 022 005 non induetur mulier veste virili nec vir utetur veste feminea abominabilis enim apud Deum est qui facit haec 005 DEU 022 006 si ambulans per viam in arbore vel in terra nidum avis inveneris et matrem pullis vel ovis desuper incubantem non tenebis eam cum filiis 005 DEU 022 007 sed abire patieris captos tenens filios ut bene sit tibi et longo vivas tempore 005 DEU 022 008 cum aedificaveris domum novam facies murum tecti per circuitum ne effundatur sanguis in domo tua et sis reus labente alio et in praeceps ruente 005 DEU 022 009 non seres vineam tuam altero semine ne et sementis quam sevisti et quae nascuntur ex vinea pariter sanctificentur 005 DEU 022 010 non arabis in bove simul et asino 005 DEU 022 011 non indueris vestimento quod ex lana linoque contextum est 005 DEU 022 012 funiculos in fimbriis facies per quattuor angulos pallii tui quo operieris 005 DEU 022 013 si duxerit vir uxorem et postea eam odio habuerit 005 DEU 022 014 quaesieritque occasiones quibus dimittat eam obiciens ei nomen pessimum et dixerit uxorem hanc accepi et ingressus ad eam non inveni virginem 005 DEU 022 015 tollent eam pater et mater eius et ferent secum signa virginitatis eius ad seniores urbis qui in porta sunt 005 DEU 022 016 et dicet pater filiam meam dedi huic uxorem quam quia odit 005 DEU 022 017 inponet ei nomen pessimum ut dicat non inveni filiam tuam virginem et ecce haec sunt signa virginitatis filiae meae expandent vestimentum coram senibus civitatis 005 DEU 022 018 adprehendentque senes urbis illius virum et verberabunt illum 005 DEU 022 019 condemnantes insuper centum siclis argenti quos dabit patri puellae quoniam diffamavit nomen pessimum super virginem Israhel habebitque eam uxorem et non poterit dimittere omni tempore vitae suae 005 DEU 022 020 quod si verum est quod obicit et non est in puella inventa virginitas 005 DEU 022 021 eicient eam extra fores domus patris sui et lapidibus obruent viri civitatis eius et morietur quoniam fecit nefas in Israhel ut fornicaretur in domo patris sui et auferes malum de medio tui 005 DEU 022 022 si dormierit vir cum uxore alterius uterque morientur id est adulter et adultera et auferes malum de Israhel 005 DEU 022 023 si puellam virginem desponderit vir et invenerit eam aliquis in civitate et concubuerit cum illa 005 DEU 022 024 educes utrumque ad portam civitatis illius et lapidibus obruentur puella quia non clamavit cum esset in civitate vir quia humiliavit uxorem proximi sui et auferes malum de medio tui 005 DEU 022 025 sin autem in agro reppererit vir puellam quae desponsata est et adprehendens concubuerit cum illa ipse morietur solus 005 DEU 022 026 puella nihil patietur nec est rea mortis quoniam sicut latro consurgit contra fratrem suum et occidit animam eius ita et puella perpessa est 005 DEU 022 027 sola erat in agro clamavit et nullus adfuit qui liberaret eam 005 DEU 022 028 si invenerit vir puellam virginem quae non habet sponsum et adprehendens concubuerit cum ea et res ad iudicium venerit 005 DEU 022 029 dabit qui dormivit cum ea patri puellae quinquaginta siclos argenti et habebit eam uxorem quia humiliavit illam non poterit dimittere cunctis diebus vitae suae 005 DEU 022 030 non accipiet homo uxorem patris sui nec revelabit operimentum eius 005 DEU 023 001 non intrabit eunuchus adtritis vel amputatis testiculis et absciso veretro ecclesiam Domini 005 DEU 023 002 non ingredietur mamzer hoc est de scorto natus in ecclesiam Domini usque ad decimam generationem 005 DEU 023 003 Ammanites et Moabites etiam post decimam generationem non intrabunt ecclesiam Domini in aeternum 005 DEU 023 004 quia noluerunt vobis occurrere cum pane et aqua in via quando egressi estis de Aegypto et quia conduxerunt contra te Balaam filium Beor de Mesopotamiam Syriae ut malediceret tibi 005 DEU 023 005 et noluit Dominus Deus tuus audire Balaam vertitque maledictionem eius in benedictionem tuam eo quod diligeret te 005 DEU 023 006 non facies cum eis pacem nec quaeres eis bona cunctis diebus vitae tuae in sempiternum 005 DEU 023 007 non abominaberis Idumeum quia frater tuus est nec Aegyptium quia advena fuisti in terra eius 005 DEU 023 008 qui nati fuerint ex eis tertia generatione intrabunt ecclesiam Domini 005 DEU 023 009 quando egressus fueris adversus hostes tuos in pugnam custodies te ab omni re mala 005 DEU 023 010 si fuerit inter vos homo qui nocturno pollutus sit somnio egredietur extra castra 005 DEU 023 011 et non revertetur priusquam ad vesperam lavetur aqua et post solis occasum regredietur in castra 005 DEU 023 012 habebis locum extra castra ad quem egrediaris ad requisita naturae 005 DEU 023 013 gerens paxillum in balteo cumque sederis fodies per circuitum et egesta humo operies 005 DEU 023 014 quo relevatus es Dominus enim Deus tuus ambulat in medio castrorum ut eruat te et tradat tibi inimicos tuos ut sint castra tua sancta et nihil in eis appareat foeditatis nec derelinquat te 005 DEU 023 015 non trades servum domino suo qui ad te confugerit 005 DEU 023 016 habitabit tecum in loco qui ei placuerit et in una urbium tuarum requiescet nec contristes eum 005 DEU 023 017 non erit meretrix de filiabus Israhel neque scortator de filiis Israhel 005 DEU 023 018 non offeres mercedem prostibuli nec pretium canis in domum Domini Dei tui quicquid illud est quod voverint quia abominatio est utrumque apud Dominum Deum tuum 005 DEU 023 019 non fenerabis fratri tuo ad usuram pecuniam nec fruges nec quamlibet aliam rem 005 DEU 023 020 sed alieno fratri autem tuo absque usura id quod indiget commodabis ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere tuo in terra ad quam ingredieris possidendam 005 DEU 023 021 cum voveris votum Domino Deo tuo non tardabis reddere quia requiret illud Dominus Deus tuus et si moratus fueris reputabit tibi in peccatum 005 DEU 023 022 si nolueris polliceri absque peccato eris 005 DEU 023 023 quod autem semel egressum est de labiis tuis observabis et facies sicut promisisti Domino Deo tuo et propria voluntate et ore tuo locutus es 005 DEU 023 024 ingressus vineam proximi tui comede uvas quantum tibi placuerit foras autem ne efferas tecum 005 DEU 023 025 si intraveris in segetem amici tui franges spicas et manu conteres falce autem non metes 005 DEU 024 001 si acceperit homo uxorem et habuerit eam et non invenerit gratiam ante oculos eius propter aliquam foeditatem scribet libellum repudii et dabit in manu illius et dimittet eam de domo sua 005 DEU 024 002 cumque egressa alterum maritum duxerit 005 DEU 024 003 et ille quoque oderit eam dederitque ei libellum repudii et dimiserit de domo sua vel certe mortuus fuerit 005 DEU 024 004 non poterit prior maritus recipere eam in uxorem quia polluta est et abominabilis facta est coram Domino ne peccare facias terram tuam quam Dominus Deus tuus tibi tradiderit possidendam 005 DEU 024 005 cum acceperit homo nuper uxorem non procedet ad bellum nec ei quippiam necessitatis iniungetur publicae sed vacabit absque culpa domui suae ut uno anno laetetur cum uxore sua 005 DEU 024 006 non accipies loco pignoris inferiorem et superiorem molam quia animam suam adposuit tibi 005 DEU 024 007 si deprehensus fuerit homo sollicitans fratrem suum de filiis Israhel et vendito eo accipiens pretium interficietur et auferes malum de medio tui 005 DEU 024 008 observa diligenter ne incurras in plagam leprae sed facies quaecumque docuerint te sacerdotes levitici generis iuxta id quod praecepi eis et imple sollicite 005 DEU 024 009 mementote quae fecerit Dominus Deus vester Mariae in via cum egrederemini de Aegypto 005 DEU 024 010 cum repetes a proximo tuo rem aliquam quam debet tibi non ingredieris domum eius ut pignus auferas 005 DEU 024 011 sed stabis foris et ille tibi proferet quod habuerit 005 DEU 024 012 sin autem pauper est non pernoctabit apud te pignus 005 DEU 024 013 sed statim reddes ei ante solis occasum ut dormiens in vestimento suo benedicat tibi et habeas iustitiam coram Domino Deo tuo 005 DEU 024 014 non negabis mercedem indigentis et pauperis fratris tui sive advenae qui tecum moratur in terra et intra portas tuas est 005 DEU 024 015 sed eadem die reddes ei pretium laboris sui ante solis occasum quia pauper est et ex eo sustentat animam suam ne clamet contra te ad Dominum et reputetur tibi in peccatum 005 DEU 024 016 non occidentur patres pro filiis nec filii pro patribus sed unusquisque pro suo peccato morietur 005 DEU 024 017 non pervertes iudicium advenae et pupilli nec auferes pignoris loco viduae vestimentum 005 DEU 024 018 memento quod servieris in Aegypto et eruerit te Dominus Deus tuus inde idcirco praecipio tibi ut facias hanc rem 005 DEU 024 019 quando messueris segetem in agro tuo et oblitus manipulum reliqueris non reverteris ut tollas eum sed advenam et pupillum et viduam auferre patieris ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere manuum tuarum 005 DEU 024 020 si fruges colliges olivarum quicquid remanserit in arboribus non reverteris ut colligas sed relinques advenae pupillo ac viduae 005 DEU 024 021 si vindemiaveris vineam tuam non colliges remanentes racemos sed cedent in usus advenae pupilli ac viduae 005 DEU 024 022 memento quod et tu servieris in Aegypto et idcirco praecipiam tibi ut facias hanc rem 005 DEU 025 001 si fuerit causa inter aliquos et interpellaverint iudices quem iustum esse perspexerint illi iustitiae palmam dabunt quem impium condemnabunt impietatis 005 DEU 025 002 sin autem eum qui peccavit dignum viderint plagis prosternent et coram se facient verberari pro mensura peccati erit et plagarum modus 005 DEU 025 003 ita dumtaxat ut quadragenarium numerum non excedant ne foede laceratus ante oculos tuos abeat frater tuus 005 DEU 025 004 non ligabis os bovis terentis in area fruges tuas 005 DEU 025 005 quando habitaverint fratres simul et unus ex eis absque liberis mortuus fuerit uxor defuncti non nubet alteri sed accipiet eam frater eius et suscitabit semen fratris sui 005 DEU 025 006 et primogenitum ex ea filium nomine illius appellabit ut non deleatur nomen eius ex Israhel 005 DEU 025 007 sin autem noluerit accipere uxorem fratris sui quae ei lege debetur perget mulier ad portam civitatis et interpellabit maiores natu dicetque non vult frater viri mei suscitare nomen fratris sui in Israhel nec me in coniugium sumere 005 DEU 025 008 statimque accersiri eum facient et interrogabunt si responderit nolo eam uxorem accipere 005 DEU 025 009 accedet mulier ad eum coram senioribus et tollet calciamentum de pede eius spuetque in faciem illius et dicet sic fit homini qui non aedificat domum fratris sui 005 DEU 025 010 et vocabitur nomen illius in Israhel domus Disculciati 005 DEU 025 011 si habuerint inter se iurgium viri et unus contra alterum rixari coeperit volensque uxor alterius eruere virum suum de manu fortioris miserit manum et adprehenderit verenda eius 005 DEU 025 012 abscides manum illius nec flecteris super eam ulla misericordia 005 DEU 025 013 non habebis in sacculo diversa pondera maius et minus 005 DEU 025 014 nec erit in domo tua modius maior et minor 005 DEU 025 015 pondus habebis iustum et verum et modius aequalis et verus erit tibi ut multo vivas tempore super terram quam Dominus Deus tuus dederit tibi 005 DEU 025 016 abominatur enim Dominus eum qui facit haec et aversatur omnem iniustitiam 005 DEU 025 017 memento quae fecerit tibi Amalech in via quando egrediebaris ex Aegypto 005 DEU 025 018 quomodo occurrerit tibi et extremos agminis tui qui lassi residebant ceciderit quando tu eras fame et labore confectus et non timuerit Deum 005 DEU 025 019 cum ergo Dominus Deus tuus dederit tibi requiem et subiecerit cunctas per circuitum nationes in terra quam tibi pollicitus est delebis nomen eius sub caelo cave ne obliviscaris 005 DEU 026 001 cumque intraveris terram quam Dominus Deus tuus tibi daturus est possidendam et obtinueris eam atque habitaveris in illa 005 DEU 026 002 tolles de cunctis frugibus primitias et pones in cartallo pergesque ad locum quem Dominus Deus tuus elegerit ut ibi invocetur nomen eius 005 DEU 026 003 accedesque ad sacerdotem qui fuerit in diebus illis et dices ad eum profiteor hodie coram Domino Deo tuo quod ingressus sim terram pro qua iuravit patribus nostris ut daret eam nobis 005 DEU 026 004 suscipiensque sacerdos cartallum de manu eius ponet ante altare Domini Dei tui 005 DEU 026 005 et loqueris in conspectu Domini Dei tui Syrus persequebatur patrem meum qui descendit in Aegyptum et ibi peregrinatus est in paucissimo numero crevitque in gentem magnam et robustam et infinitae multitudinis 005 DEU 026 006 adflixeruntque nos Aegyptii et persecuti sunt inponentes onera gravissima 005 DEU 026 007 et clamavimus ad Dominum Deum patrum nostrorum qui exaudivit nos et respexit humilitatem nostram et laborem atque angustias 005 DEU 026 008 et eduxit nos de Aegypto in manu forti et brachio extento in ingenti pavore in signis atque portentis 005 DEU 026 009 et introduxit ad locum istum et tradidit nobis terram lacte et melle manantem 005 DEU 026 010 et idcirco nunc offero primitias frugum terrae quam dedit Dominus mihi et dimittes eas in conspectu Domini Dei tui adorato Domino Deo tuo 005 DEU 026 011 et epulaberis in omnibus bonis quae Dominus Deus tuus dederit tibi et domui tuae tu et Levites et advena qui tecum est 005 DEU 026 012 quando conpleveris decimam cunctarum frugum tuarum anno decimarum tertio dabis Levitae et advenae et pupillo et viduae ut comedant intra portas tuas et saturentur 005 DEU 026 013 loquerisque in conspectu Domini Dei tui abstuli quod sanctificatum est de domo mea et dedi illud Levitae et advenae pupillo et viduae sicut iussisti mihi non praeterivi mandata tua nec sum oblitus imperii 005 DEU 026 014 non comedi ex eis in luctu meo nec separavi ea in qualibet inmunditia nec expendi ex his quicquam in re funebri oboedivi voci Domini Dei mei et feci omnia sicut praecepisti mihi 005 DEU 026 015 respice de sanctuario tuo de excelso caelorum habitaculo et benedic populo tuo Israhel et terrae quam dedisti nobis sicut iurasti patribus nostris terrae lacte et melle mananti 005 DEU 026 016 hodie Dominus Deus tuus praecepit tibi ut facias mandata haec atque iudicia et custodias et impleas ex toto corde tuo et ex tota anima tua 005 DEU 026 017 Dominum elegisti hodie ut sit tibi Deus et ambules in viis eius et custodias caerimonias illius et mandata atque iudicia et oboedias eius imperio 005 DEU 026 018 et Dominus elegit te hodie ut sis ei populus peculiaris sicut locutus est tibi et custodias omnia praecepta eius 005 DEU 026 019 et faciat te excelsiorem cunctis gentibus quas creavit in laudem et nomen et gloriam suam ut sis populus sanctus Domini Dei tui sicut locutus est 005 DEU 027 001 praecepit autem Moses et seniores Israhel populo dicentes custodite omne mandatum quod praecipio vobis hodie 005 DEU 027 002 cumque transieritis Iordanem in terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi eriges ingentes lapides et calce levigabis eos 005 DEU 027 003 ut possis in eis scribere omnia verba legis huius Iordane transmisso ut introeas terram quam Dominus Deus tuus dabit tibi terram lacte et melle manantem sicut iuravit patribus tuis 005 DEU 027 004 quando ergo transieritis Iordanem erige lapides quos ego hodie praecipio vobis in monte Hebal et levigabis calce 005 DEU 027 005 et aedificabis ibi altare Domino Deo tuo de lapidibus quos ferrum non tetigit 005 DEU 027 006 et de saxis informibus et inpolitis et offeres super eo holocausta Domino Deo tuo 005 DEU 027 007 et immolabis hostias pacificas comedesque ibi et epulaberis coram Domino Deo tuo 005 DEU 027 008 et scribes super lapides omnia verba legis huius plane et lucide 005 DEU 027 009 dixeruntque Moses et sacerdotes levitici generis ad omnem Israhelem adtende et audi Israhel hodie factus es populus Domini Dei tui 005 DEU 027 010 audies vocem eius et facies mandata atque iustitias quas ego praecipio tibi 005 DEU 027 011 praecepitque Moses populo in die illo dicens 005 DEU 027 012 hii stabunt ad benedicendum Domino super montem Garizim Iordane transmisso Symeon Levi Iudas Isachar Ioseph et Beniamin 005 DEU 027 013 et e regione isti stabunt ad maledicendum in monte Hebal Ruben Gad et Aser Zabulon Dan et Nepthalim 005 DEU 027 014 et pronuntiabunt Levitae dicentque ad omnes viros Israhel excelsa voce 005 DEU 027 015 maledictus homo qui facit sculptile et conflatile abominationem Domini opus manuum artificum ponetque illud in abscondito et respondebit omnis populus et dicet amen 005 DEU 027 016 maledictus qui non honorat patrem suum et matrem et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 017 maledictus qui transfert terminos proximi sui et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 018 maledictus qui errare facit caecum in itinere et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 019 maledictus qui pervertit iudicium advenae pupilli et viduae et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 020 maledictus qui dormit cum uxore patris sui et revelat operimentum lectuli eius et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 021 maledictus qui dormit cum omni iumento et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 022 maledictus qui dormit cum sorore sua filia patris sui sive matris suae et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 023 maledictus qui dormit cum socru sua et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 024 maledictus qui clam percusserit proximum suum et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 025 maledictus qui accipit munera ut percutiat animam sanguinis innocentis et dicet omnis populus amen 005 DEU 027 026 maledictus qui non permanet in sermonibus legis huius nec eos opere perficit et dicet omnis populus amen 005 DEU 028 001 sin autem audieris vocem Domini Dei tui ut facias atque custodias omnia mandata eius quae ego praecipio tibi hodie faciet te Dominus Deus tuus excelsiorem cunctis gentibus quae versantur in terra 005 DEU 028 002 venientque super te universae benedictiones istae et adprehendent te si tamen praecepta eius audieris 005 DEU 028 003 benedictus tu in civitate et benedictus in agro 005 DEU 028 004 benedictus fructus ventris tui et fructus terrae tuae fructusque iumentorum tuorum greges armentorum et caulae ovium tuarum 005 DEU 028 005 benedicta horrea tua et benedictae reliquiae tuae 005 DEU 028 006 benedictus eris et ingrediens et egrediens 005 DEU 028 007 dabit Dominus inimicos tuos qui consurgunt adversum te corruentes in conspectu tuo per unam viam venient contra te et per septem fugient a facie tua 005 DEU 028 008 emittet Dominus benedictionem super cellaria tua et super omnia opera manuum tuarum benedicetque tibi in terra quam acceperis 005 DEU 028 009 suscitabit te Dominus sibi in populum sanctum sicut iuravit tibi si custodieris mandata Domini Dei tui et ambulaveris in viis eius 005 DEU 028 010 videbuntque omnes terrarum populi quod nomen Domini invocatum sit super te et timebunt te 005 DEU 028 011 abundare te faciet Dominus omnibus bonis fructu uteri tui et fructu iumentorum tuorum fructu terrae tuae quam iuravit Dominus patribus tuis ut daret tibi 005 DEU 028 012 aperiet Dominus thesaurum suum optimum caelum ut tribuat pluviam terrae tuae in tempore suo benedicet cunctis operibus manuum tuarum et fenerabis gentibus multis et ipse a nullo fenus accipies 005 DEU 028 013 constituet te Dominus in caput et non in caudam et eris semper supra et non subter si audieris mandata Domini Dei tui quae ego praecipio tibi hodie et custodieris et feceris 005 DEU 028 014 ac non declinaveris ab eis nec ad dextram nec ad sinistram nec secutus fueris deos alienos neque colueris eos 005 DEU 028 015 quod si audire nolueris vocem Domini Dei tui ut custodias et facias omnia mandata eius et caerimonias quas ego praecipio tibi hodie venient super te omnes maledictiones istae et adprehendent te 005 DEU 028 016 maledictus eris in civitate maledictus in agro 005 DEU 028 017 maledictum horreum tuum et maledictae reliquiae tuae 005 DEU 028 018 maledictus fructus ventris tui et fructus terrae tuae armenta boum tuorum et greges ovium tuarum 005 DEU 028 019 maledictus eris ingrediens et maledictus egrediens 005 DEU 028 020 mittet Dominus super te famem et esuriem et increpationem in omnia opera tua quae facies donec conterat te et perdat velociter propter adinventiones tuas pessimas in quibus reliquisti me 005 DEU 028 021 adiungat Dominus tibi pestilentiam donec consumat te de terra ad quam ingredieris possidendam 005 DEU 028 022 percutiat te Dominus egestate febri et frigore ardore et aestu et aere corrupto ac robigine et persequatur donec pereas 005 DEU 028 023 sit caelum quod supra te est aeneum et terra quam calcas ferrea 005 DEU 028 024 det Dominus imbrem terrae tuae pulverem et de caelo descendat super te cinis donec conteraris 005 DEU 028 025 tradat te Dominus corruentem ante hostes tuos per unam viam egrediaris contra eos et per septem fugias et dispergaris per omnia regna terrae 005 DEU 028 026 sitque cadaver tuum in escam cunctis volatilibus caeli et bestiis terrae et non sit qui abigat 005 DEU 028 027 percutiat te Dominus ulcere Aegypti et parte corporis per quam stercora digeruntur scabie quoque et prurigine ita ut curari nequeas 005 DEU 028 028 percutiat te Dominus amentia et caecitate ac furore mentis 005 DEU 028 029 et palpes in meridie sicut palpare solet caecus in tenebris et non dirigas vias tuas omnique tempore calumniam sustineas et opprimaris violentia nec habeas qui liberet te 005 DEU 028 030 uxorem accipias et alius dormiat cum ea domum aedifices et non habites in ea plantes vineam et non vindemies eam 005 DEU 028 031 bos tuus immoletur coram te et non comedas ex eo asinus tuus rapiatur in conspectu tuo et non reddatur tibi oves tuae dentur inimicis tuis et non sit qui te adiuvet 005 DEU 028 032 filii tui et filiae tuae tradantur alteri populo videntibus oculis tuis et deficientibus ad conspectum eorum tota die et non sit fortitudo in manu tua 005 DEU 028 033 fructus terrae tuae et omnes labores tuos comedat populus quem ignoras et sis semper calumniam sustinens et oppressus cunctis diebus 005 DEU 028 034 et stupens ad terrorem eorum quae videbunt oculi tui 005 DEU 028 035 percutiat te Dominus ulcere pessimo in genibus et in suris sanarique non possis a planta pedis usque ad verticem tuum 005 DEU 028 036 ducet Dominus te et regem tuum quem constitueris super te in gentem quam ignoras tu et patres tui et servies ibi diis alienis ligno et lapidi 005 DEU 028 037 et eris perditus in proverbium ac fabulam omnibus populis ad quos te introduxerit Dominus 005 DEU 028 038 sementem multam iacies in terram et modicum congregabis quia lucustae omnia devorabunt 005 DEU 028 039 vineam plantabis et fodies et vinum non bibes nec colliges ex ea quippiam quoniam vastabitur vermibus 005 DEU 028 040 olivas habebis in omnibus terminis tuis et non ungueris oleo quia defluent et peribunt 005 DEU 028 041 filios generabis et filias et non frueris eis quoniam ducentur in captivitatem 005 DEU 028 042 omnes arbores tuas et fruges terrae tuae robigo consumet 005 DEU 028 043 advena qui tecum versatur in terra ascendet super te eritque sublimior tu autem descendes et eris inferior 005 DEU 028 044 ipse fenerabit tibi et tu non fenerabis ei ipse erit in caput et tu eris in caudam 005 DEU 028 045 et venient super te omnes maledictiones istae et persequentes adprehendent te donec intereas quia non audisti vocem Domini Dei tui nec servasti mandata eius et caerimonias quas praecepit tibi 005 DEU 028 046 et erunt in te signa atque prodigia et in semine tuo usque in sempiternum 005 DEU 028 047 eo quod non servieris Domino Deo tuo in gaudio cordisque laetitia propter rerum omnium abundantiam 005 DEU 028 048 servies inimico tuo quem inmittet Dominus tibi in fame et siti et nuditate et omnium penuria et ponet iugum ferreum super cervicem tuam donec te conterat 005 DEU 028 049 adducet Dominus super te gentem de longinquo et de extremis finibus terrae in similitudinem aquilae volantis cum impetu cuius linguam intellegere non possis 005 DEU 028 050 gentem procacissimam quae non deferat seni nec misereatur parvulo 005 DEU 028 051 et devoret fructum iumentorum tuorum ac fruges terrae tuae donec intereas et non relinquat tibi triticum vinum et oleum armenta boum et greges ovium donec te disperdat 005 DEU 028 052 et conterat in cunctis urbibus tuis et destruantur muri tui firmi atque sublimes in quibus habebas fiduciam in omni terra tua obsideberis intra portas tuas in omni terra quam dabit tibi Dominus Deus tuus 005 DEU 028 053 et comedes fructum uteri tui et carnes filiorum et filiarum tuarum quas dedit tibi Dominus Deus tuus in angustia et vastitate qua opprimet te hostis tuus 005 DEU 028 054 homo delicatus in te et luxuriosus valde invidebit fratri suo et uxori quae cubat in sinu suo 005 DEU 028 055 ne det eis de carnibus filiorum suorum quas comedet eo quod nihil habeat aliud in obsidione et penuria qua vastaverint te inimici tui intra omnes portas tuas 005 DEU 028 056 tenera mulier et delicata quae super terram ingredi non valebat nec pedis vestigium figere propter mollitiem et teneritudinem nimiam invidebit viro suo qui cubat in sinu eius super filii et filiae carnibus 005 DEU 028 057 et inluvie secundarum quae egrediuntur de medio feminum eius et super liberis qui eadem hora nati sunt comedent enim eos clam propter rerum omnium penuriam in obsidione et vastitate qua opprimet te inimicus tuus intra portas tuas 005 DEU 028 058 nisi custodieris et feceris omnia verba legis huius quae scripta sunt in hoc volumine et timueris nomen eius gloriosum et terribile hoc est Dominum Deum tuum 005 DEU 028 059 augebit Dominus plagas tuas et plagas seminis tui plagas magnas et perseverantes infirmitates pessimas et perpetuas 005 DEU 028 060 et convertet in te omnes adflictiones Aegypti quas timuisti et adherebunt tibi 005 DEU 028 061 insuper et universos languores et plagas quae non sunt scriptae in volumine legis huius inducet Dominus super te donec te conterat 005 DEU 028 062 et remanebitis pauci numero qui prius eratis sicut astra caeli prae multitudine quoniam non audisti vocem Domini Dei tui 005 DEU 028 063 et sicut ante laetatus est Dominus super vos bene vobis faciens vosque multiplicans sic laetabitur disperdens vos atque subvertens ut auferamini de terra ad quam ingredieris possidendam 005 DEU 028 064 disperget te Dominus in omnes populos a summitate terrae usque ad terminos eius et servies ibi diis alienis quos et tu ignoras et patres tui lignis et lapidibus 005 DEU 028 065 in gentibus quoque illis non quiesces neque erit requies vestigio pedis tui dabit enim tibi Dominus ibi cor pavidum et deficientes oculos et animam maerore consumptam 005 DEU 028 066 et erit vita tua quasi pendens ante te timebis nocte et die et non credes vitae tuae 005 DEU 028 067 mane dices quis mihi det vesperum et vespere quis mihi det mane propter cordis tui formidinem qua terreberis et propter ea quae tuis videbis oculis 005 DEU 028 068 reducet te Dominus classibus in Aegyptum per viam de qua dixi tibi ut eam amplius non videres ibi venderis inimicis tuis in servos et ancillas et non erit qui emat 005 DEU 029 001 haec sunt verba foederis quod praecepit Dominus Mosi ut feriret cum filiis Israhel in terra Moab praeter illud foedus quod cum eis pepigit in Horeb 005 DEU 029 002 vocavitque Moses omnem Israhelem et dixit ad eos vos vidistis universa quae fecit Dominus coram vobis in terra Aegypti Pharaoni et omnibus servis eius universaeque terrae illius 005 DEU 029 003 temptationes magnas quas viderunt oculi tui signa illa portentaque ingentia 005 DEU 029 004 et non dedit Dominus vobis cor intellegens et oculos videntes et aures quae possint audire usque in praesentem diem 005 DEU 029 005 adduxi vos quadraginta annis per desertum non sunt adtrita vestimenta vestra nec calciamenta pedum tuorum vetustate consumpta sunt 005 DEU 029 006 panem non comedistis vinum et siceram non bibistis ut sciretis quia ego sum Dominus Deus vester 005 DEU 029 007 et venistis ad locum hunc egressusque est Seon rex Esebon et Og rex Basan occurrens nobis ad pugnam et percussimus eos 005 DEU 029 008 et tulimus terram eorum ac tradidimus possidendam Ruben et Gad et dimidiae tribui Manasse 005 DEU 029 009 custodite ergo verba pacti huius et implete ea ut intellegatis universa quae facitis 005 DEU 029 010 vos statis hodie cuncti coram Domino Deo vestro principes vestri ac tribus et maiores natu atque doctores omnis populus Israhel 005 DEU 029 011 liberi et uxores vestrae et advena qui tecum moratur in castris exceptis lignorum caesoribus et his qui conportant aquas 005 DEU 029 012 ut transeas in foedere Domini Dei tui et in iureiurando quod hodie Dominus Deus tuus percutit tecum 005 DEU 029 013 ut suscitet te sibi in populum et ipse sit Deus tuus sicut locutus est tibi et sicut iuravit patribus tuis Abraham Isaac et Iacob 005 DEU 029 014 nec vobis solis ego hoc foedus ferio et haec iuramenta confirmo 005 DEU 029 015 sed cunctis praesentibus et absentibus 005 DEU 029 016 vos enim nostis ut habitaverimus in terra Aegypti et quomodo transierimus per medium nationum quas transeuntes 005 DEU 029 017 vidistis abominationes et sordes id est idola eorum lignum et lapidem argentum et aurum quae colebant 005 DEU 029 018 ne forte sit inter vos vir aut mulier familia aut tribus cuius cor aversum est hodie a Domino Deo vestro ut vadat et serviat diis illarum gentium et sit inter vos radix germinans fel et amaritudinem 005 DEU 029 019 cumque audierit verba iuramenti huius benedicat sibi in corde suo dicens pax erit mihi et ambulabo in pravitate cordis mei et adsumat ebria sitientem 005 DEU 029 020 et Dominus non ignoscat ei sed tunc quam maxime furor eius fumet et zelus contra hominem illum et sedeant super eo omnia maledicta quae scripta sunt in hoc volumine et deleat nomen eius sub caelo 005 DEU 029 021 et consumat eum in perditionem ex omnibus tribubus Israhel iuxta maledictiones quae in libro legis huius ac foederis continentur 005 DEU 029 022 dicetque sequens generatio et filii qui nascentur deinceps et peregrini qui de longe venerint videntes plagas terrae illius et infirmitates quibus eam adflixerit Dominus 005 DEU 029 023 sulphure et salis ardore conburens ita ut ultra non seratur nec virens quippiam germinet in exemplum subversionis Sodomae et Gomorrae Adamae et Seboim quas subvertit Dominus in ira et furore suo 005 DEU 029 024 et dicent omnes gentes quare sic fecit Dominus terrae huic quae est haec ira furoris eius inmensa 005 DEU 029 025 et respondebunt quia dereliquerunt pactum Domini quod pepigit cum patribus eorum quando eduxit eos de terra Aegypti 005 DEU 029 026 et servierunt diis alienis et adoraverunt eos quos nesciebant et quibus non fuerant adtributi 005 DEU 029 027 idcirco iratus est furor Domini contra terram istam ut induceret super eam omnia maledicta quae in hoc volumine scripta sunt 005 DEU 029 028 et eiecit eos de terra sua in ira et furore et indignatione maxima proiecitque in terram alienam sicut hodie conprobatur 005 DEU 029 029 abscondita Domino Deo nostro quae manifesta sunt nobis et filiis nostris usque in aeternum ut faciamus universa legis huius 005 DEU 030 001 cum ergo venerint super te omnes sermones isti benedictio sive maledictio quam proposui in conspectu tuo et ductus paenitudine cordis tui in universis gentibus in quas disperserit te Dominus Deus tuus 005 DEU 030 002 reversus fueris ad eum et oboedieris eius imperiis sicut ego hodie praecipio tibi cum filiis tuis in toto corde tuo et in tota anima tua 005 DEU 030 003 reducet Dominus Deus tuus captivitatem tuam ac miserebitur tui et rursum congregabit te de cunctis populis in quos te ante dispersit 005 DEU 030 004 si ad cardines caeli fueris dissipatus inde te retrahet Dominus Deus tuus 005 DEU 030 005 et adsumet atque introducet in terram quam possederunt patres tui et obtinebis eam et benedicens tibi maioris numeri esse te faciet quam fuerunt patres tui 005 DEU 030 006 circumcidet Dominus Deus tuus cor tuum et cor seminis tui ut diligas Dominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et possis vivere 005 DEU 030 007 omnes autem maledictiones has convertet super inimicos tuos et eos qui oderunt te et persequuntur 005 DEU 030 008 tu autem reverteris et audies vocem Domini Dei tui faciesque universa mandata quae ego praecipio tibi hodie 005 DEU 030 009 et abundare te faciet Dominus Deus tuus in cunctis operibus manuum tuarum in subole uteri tui et in fructu iumentorum tuorum in ubertate terrae tuae et in rerum omnium largitate revertetur enim Dominus ut gaudeat super te in omnibus bonis sicut gavisus est in patribus tuis 005 DEU 030 010 si tamen audieris vocem Domini Dei tui et custodieris praecepta eius et caerimonias quae in hac lege conscriptae sunt et revertaris ad Dominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua 005 DEU 030 011 mandatum hoc quod ego praecipio tibi hodie non supra te est neque procul positum 005 DEU 030 012 nec in caelo situm ut possis dicere quis nostrum ad caelum valet conscendere ut deferat illud ad nos et audiamus atque opere conpleamus 005 DEU 030 013 neque trans mare positum ut causeris et dicas quis e nobis transfretare poterit mare et illud ad nos usque deferre ut possimus audire et facere quod praeceptum est 005 DEU 030 014 sed iuxta te est sermo valde in ore tuo et in corde tuo ut facias illum 005 DEU 030 015 considera quod hodie proposuerim in conspectu tuo vitam et bonum et e contrario mortem et malum 005 DEU 030 016 ut diligas Dominum Deum tuum et ambules in viis eius et custodias mandata illius et caerimonias atque iudicia et vivas ac multiplicet te benedicatque tibi in terra ad quam ingredieris possidendam 005 DEU 030 017 sin autem aversum fuerit cor tuum et audire nolueris atque errore deceptus adoraveris deos alienos et servieris eis 005 DEU 030 018 praedico tibi hodie quod pereas et parvo tempore moreris in terra ad quam Iordane transmisso ingredieris possidendam 005 DEU 030 019 testes invoco hodie caelum et terram quod proposuerim vobis vitam et mortem bonum et malum benedictionem et maledictionem elige ergo vitam ut et tu vivas et semen tuum 005 DEU 030 020 et diligas Dominum Deum tuum atque oboedias voci eius et illi adhereas ipse est enim vita tua et longitudo dierum tuorum ut habites in terra pro qua iuravit Dominus patribus tuis Abraham Isaac et Iacob ut daret eam illis 005 DEU 031 001 abiit itaque Moses et locutus est omnia verba haec ad universum Israhel 005 DEU 031 002 et dixit ad eos centum viginti annorum sum hodie non possum ultra egredi et ingredi praesertim cum et Dominus dixerit mihi non transibis Iordanem istum 005 DEU 031 003 Dominus ergo Deus tuus transibit ante te ipse delebit omnes gentes has in conspectu tuo et possidebis eas et Iosue iste transibit ante te sicut locutus est Dominus 005 DEU 031 004 facietque Dominus eis sicut fecit Seon et Og regibus Amorreorum et terrae eorum delebitque eos 005 DEU 031 005 cum ergo et hos tradiderit vobis similiter facietis eis sicut praecepi vobis 005 DEU 031 006 viriliter agite et confortamini nolite timere nec paveatis a conspectu eorum quia Dominus Deus tuus ipse est ductor tuus et non dimittet nec derelinquet te 005 DEU 031 007 vocavitque Moses Iosue et dixit ei coram omni Israhel confortare et esto robustus tu enim introduces populum istum in terram quam daturum se patribus eorum iuravit Dominus et tu eam sorte divides 005 DEU 031 008 et Dominus qui ductor vester est ipse erit tecum non dimittet nec derelinquet te noli timere nec paveas 005 DEU 031 009 scripsit itaque Moses legem hanc et tradidit eam sacerdotibus filiis Levi qui portabant arcam foederis Domini et cunctis senioribus Israhelis 005 DEU 031 010 praecepitque eis dicens post septem annos anno remissionis in sollemnitate tabernaculorum 005 DEU 031 011 convenientibus cunctis ex Israhel ut appareant in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit Dominus leges verba legis huius coram omni Israhel audientibus eis 005 DEU 031 012 et in unum omni populo congregato tam viris quam mulieribus parvulis et advenis qui sunt intra portas tuas ut audientes discant et timeant Dominum Deum vestrum et custodiant impleantque omnes sermones legis huius 005 DEU 031 013 filii quoque eorum qui nunc ignorant audire possint et timeant Dominum Deum suum cunctis diebus quibus versantur in terra ad quam vos Iordane transito pergitis obtinendam 005 DEU 031 014 et ait Dominus ad Mosen ecce prope sunt dies mortis tuae voca Iosue et state in tabernaculo testimonii ut praecipiam ei abierunt ergo Moses et Iosue et steterunt in tabernaculo testimonii 005 DEU 031 015 apparuitque Dominus ibi in columna nubis quae stetit in introitu tabernaculi 005 DEU 031 016 dixitque Dominus ad Mosen ecce tu dormies cum patribus tuis et populus iste consurgens fornicabitur post deos alienos in terra ad quam ingredietur et habitabit in ea ibi derelinquet me et irritum faciet foedus quod pepigi cum eo 005 DEU 031 017 et irascetur furor meus contra eum in die illo et derelinquam eum et abscondam faciem meam ab eo et erit in devorationem invenient eum omnia mala et adflictiones ita ut dicat in illo die vere quia non est Deus mecum invenerunt me haec mala 005 DEU 031 018 ego autem abscondam et celabo faciem meam in die illo propter omnia mala quae fecit quia secutus est deos alienos 005 DEU 031 019 nunc itaque scribite vobis canticum istud et docete filios Israhel ut memoriter teneant et ore decantent et sit mihi carmen istud pro testimonio inter filios Israhel 005 DEU 031 020 introducam enim eum in terram pro qua iuravi patribus eius lacte et melle manantem cumque comederint et saturati crassique fuerint avertentur ad deos alienos et servient eis et detrahent mihi et irritum facient pactum meum 005 DEU 031 021 postquam invenerint eum mala multa et adflictiones respondebit ei canticum istud pro testimonio quod nulla delebit oblivio ex ore seminis tui scio enim cogitationes eius quae facturus sit hodie antequam introducam eum in terram quam ei pollicitus sum 005 DEU 031 022 scripsit ergo Moses canticum et docuit filios Israhel 005 DEU 031 023 praecepitque Iosue filio Nun et ait confortare et esto robustus tu enim introduces filios Israhel in terram quam pollicitus sum et ego ero tecum 005 DEU 031 024 postquam ergo scripsit Moses verba legis huius in volumine atque conplevit 005 DEU 031 025 praecepit Levitis qui portabant arcam foederis Domini dicens 005 DEU 031 026 tollite librum istum et ponite eum in latere arcae foederis Domini Dei vestri ut sit ibi contra te in testimonio 005 DEU 031 027 ego enim scio contentionem tuam et cervicem tuam durissimam adhuc vivente me et ingrediente vobiscum semper contentiose egistis contra Dominum quanto magis cum mortuus fuero 005 DEU 031 028 congregate ad me omnes maiores natu per tribus vestras atque doctores et loquar audientibus eis sermones istos et invocabo contra eos caelum et terram 005 DEU 031 029 novi enim quod post mortem meam inique agetis et declinabitis cito de via quam praecepi vobis et occurrent vobis mala in extremo tempore quando feceritis malum in conspectu Domini ut inritetis eum per opera manuum vestrarum 005 DEU 031 030 locutus est ergo Moses audiente universo coetu Israhel verba carminis huius et ad finem usque conplevit 005 DEU 032 001 audite caeli quae loquor audiat terra verba oris mei 005 DEU 032 002 concrescat in pluvia doctrina mea fluat ut ros eloquium meum quasi imber super herbam et quasi stillae super gramina 005 DEU 032 003 quia nomen Domini invocabo date magnificentiam Deo nostro 005 DEU 032 004 Dei perfecta sunt opera et omnes viae eius iudicia Deus fidelis et absque ulla iniquitate iustus et rectus 005 DEU 032 005 peccaverunt ei non filii eius in sordibus generatio prava atque perversa 005 DEU 032 006 haecine reddis Domino popule stulte et insipiens numquid non ipse est pater tuus qui possedit et fecit et creavit te 005 DEU 032 007 memento dierum antiquorum cogita generationes singulas interroga patrem tuum et adnuntiabit tibi maiores tuos et dicent tibi 005 DEU 032 008 quando dividebat Altissimus gentes quando separabat filios Adam constituit terminos populorum iuxta numerum filiorum Israhel 005 DEU 032 009 pars autem Domini populus eius Iacob funiculus hereditatis eius 005 DEU 032 010 invenit eum in terra deserta in loco horroris et vastae solitudinis circumduxit eum et docuit et custodivit quasi pupillam oculi sui 005 DEU 032 011 sicut aquila provocans ad volandum pullos suos et super eos volitans expandit alas suas et adsumpsit eum atque portavit in umeris suis 005 DEU 032 012 Dominus solus dux eius fuit et non erat cum eo deus alienus 005 DEU 032 013 constituit eum super excelsam terram ut comederet fructus agrorum ut sugeret mel de petra oleumque de saxo durissimo 005 DEU 032 014 butyrum de armento et lac de ovibus cum adipe agnorum et arietum filiorum Basan et hircos cum medulla tritici et sanguinem uvae biberet meracissimum 005 DEU 032 015 incrassatus est dilectus et recalcitravit incrassatus inpinguatus dilatatus dereliquit Deum factorem suum et recessit a Deo salutari suo 005 DEU 032 016 provocaverunt eum in diis alienis et in abominationibus ad iracundiam concitaverunt 005 DEU 032 017 immolaverunt daemonibus et non Deo diis quos ignorabant novi recentesque venerunt quos non coluerunt patres eorum 005 DEU 032 018 Deum qui te genuit dereliquisti et oblitus es Domini creatoris tui 005 DEU 032 019 vidit Dominus et ad iracundiam concitatus est quia provocaverunt eum filii sui et filiae 005 DEU 032 020 et ait abscondam faciem meam ab eis et considerabo novissima eorum generatio enim perversa est et infideles filii 005 DEU 032 021 ipsi me provocaverunt in eo qui non erat Deus et inritaverunt in vanitatibus suis et ego provocabo eos in eo qui non est populus et in gente stulta inritabo illos 005 DEU 032 022 ignis succensus est in furore meo et ardebit usque ad inferni novissima devorabitque terram cum germine suo et montium fundamenta conburet (Sheol h7585) 005 DEU 032 023 congregabo super eos mala et sagittas meas conplebo in eis 005 DEU 032 024 consumentur fame et devorabunt eos aves morsu amarissimo dentes bestiarum inmittam in eos cum furore trahentium super terram atque serpentium 005 DEU 032 025 foris vastabit eos gladius et intus pavor iuvenem simul ac virginem lactantem cum homine sene 005 DEU 032 026 dixi ubinam sunt cessare faciam ex hominibus memoriam eorum 005 DEU 032 027 sed propter iram inimicorum distuli ne forte superbirent hostes eorum et dicerent manus nostra excelsa et non Dominus fecit haec omnia 005 DEU 032 028 gens absque consilio est et sine prudentia 005 DEU 032 029 utinam saperent et intellegerent ac novissima providerent 005 DEU 032 030 quomodo persequatur unus mille et duo fugent decem milia nonne ideo quia Deus suus vendidit eos et Dominus conclusit illos 005 DEU 032 031 non enim est Deus noster ut deus eorum et inimici nostri sunt iudices 005 DEU 032 032 de vinea Sodomorum vinea eorum et de suburbanis Gomorrae uva eorum uva fellis et botri amarissimi 005 DEU 032 033 fel draconum vinum eorum et venenum aspidum insanabile 005 DEU 032 034 nonne haec condita sunt apud me et signata in thesauris meis 005 DEU 032 035 mea est ultio et ego retribuam in tempore ut labatur pes eorum iuxta est dies perditionis et adesse festinant tempora 005 DEU 032 036 iudicabit Dominus populum suum et in servis suis miserebitur videbit quod infirmata sit manus et clausi quoque defecerint residuique consumpti sint 005 DEU 032 037 et dicet ubi sunt dii eorum in quibus habebant fiduciam 005 DEU 032 038 de quorum victimis comedebant adipes et bibebant vinum libaminum surgant et opitulentur vobis et in necessitate vos protegant 005 DEU 032 039 videte quod ego sim solus et non sit alius deus praeter me ego occidam et ego vivere faciam percutiam et ego sanabo et non est qui de manu mea possit eruere 005 DEU 032 040 levabo ad caelum manum meam et dicam vivo ego in aeternum 005 DEU 032 041 si acuero ut fulgur gladium meum et arripuerit iudicium manus mea reddam ultionem hostibus meis et his qui oderunt me retribuam 005 DEU 032 042 inebriabo sagittas meas sanguine et gladius meus devorabit carnes de cruore occisorum et de captivitate nudati inimicorum capitis 005 DEU 032 043 laudate gentes populum eius quia sanguinem servorum suorum ulciscetur et vindictam retribuet in hostes eorum et propitius erit terrae populi sui 005 DEU 032 044 venit ergo Moses et locutus est omnia verba cantici huius in auribus populi ipse et Iosue filius Nun 005 DEU 032 045 conplevitque omnes sermones istos loquens ad universum Israhel 005 DEU 032 046 et dixit ad eos ponite corda vestra in omnia verba quae ego testificor vobis hodie ut mandetis ea filiis vestris custodire et facere et implere universa quae scripta sunt legis huius 005 DEU 032 047 quia non in cassum praecepta sunt vobis sed ut singuli in eis viverent quae facientes longo perseveretis tempore in terra ad quam Iordane transmisso ingredimini possidendam 005 DEU 032 048 locutusque est Dominus ad Mosen in eadem die dicens 005 DEU 032 049 ascende in montem istum Abarim id est transituum in montem Nebo qui est in terra Moab contra Hiericho et vide terram Chanaan quam ego tradam filiis Israhel obtinendam et morere in monte 005 DEU 032 050 quem conscendens iungeris populis tuis sicut mortuus est Aaron frater tuus in monte Hor et adpositus populis suis 005 DEU 032 051 quia praevaricati estis contra me in medio filiorum Israhel ad aquas Contradictionis in Cades deserti Sin et non sanctificastis me inter filios Israhel 005 DEU 032 052 e contra videbis terram et non ingredieris in eam quam ego dabo filiis Israhel 005 DEU 033 001 haec est benedictio qua benedixit Moses homo Dei filiis Israhel ante mortem suam 005 DEU 033 002 et ait Dominus de Sina venit et de Seir ortus est nobis apparuit de monte Pharan et cum eo sanctorum milia in dextera eius ignea lex 005 DEU 033 003 dilexit populos omnes sancti in manu illius sunt et qui adpropinquant pedibus eius accipient de doctrina illius 005 DEU 033 004 legem praecepit nobis Moses hereditatem multitudinis Iacob 005 DEU 033 005 erit apud rectissimum rex congregatis principibus populi cum tribubus Israhel 005 DEU 033 006 vivat Ruben et non moriatur et sit parvus in numero 005 DEU 033 007 haec est Iudae benedictio audi Domine vocem Iudae et ad populum suum introduc eum manus eius pugnabunt pro eo et adiutor illius contra adversarios eius erit 005 DEU 033 008 Levi quoque ait perfectio tua et doctrina tua viro sancto tuo quem probasti in Temptatione et iudicasti ad aquas Contradictionis 005 DEU 033 009 qui dixit patri suo et matri suae nescio vos et fratribus suis ignoro illos et nescierunt filios suos hii custodierunt eloquium tuum et pactum tuum servaverunt 005 DEU 033 010 iudicia tua o Iacob et legem tuam o Israhel ponent thymiama in furore tuo et holocaustum super altare tuum 005 DEU 033 011 benedic Domine fortitudini eius et opera manuum illius suscipe percute dorsa inimicorum eius et qui oderunt eum non consurgant 005 DEU 033 012 et Beniamin ait amantissimus Domini habitabit confidenter in eo quasi in thalamo tota die morabitur et inter umeros illius requiescet 005 DEU 033 013 Ioseph quoque ait de benedictione Domini terra eius de pomis caeli et rore atque abysso subiacente 005 DEU 033 014 de pomis fructuum solis ac lunae 005 DEU 033 015 de vertice antiquorum montium de pomis collium aeternorum 005 DEU 033 016 et de frugibus terrae et plenitudine eius benedictio illius qui apparuit in rubo veniat super caput Ioseph et super verticem nazarei inter fratres suos 005 DEU 033 017 quasi primogeniti tauri pulchritudo eius cornua rinocerotis cornua illius in ipsis ventilabit gentes usque ad terminos terrae hae sunt multitudines Ephraim et haec milia Manasse 005 DEU 033 018 et Zabulon ait laetare Zabulon in exitu tuo et Isachar in tabernaculis tuis 005 DEU 033 019 populos ad montem vocabunt ibi immolabunt victimas iustitiae qui inundationem maris quasi lac sugent et thesauros absconditos harenarum 005 DEU 033 020 et Gad ait benedictus in latitudine Gad quasi leo requievit cepitque brachium et verticem 005 DEU 033 021 et vidit principatum suum quod in parte sua doctor esset repositus qui fuit cum principibus populi et fecit iustitias Domini et iudicium suum cum Israhel 005 DEU 033 022 Dan quoque ait Dan catulus leonis fluet largiter de Basan 005 DEU 033 023 et Nepthalim dixit Nepthalim abundantia perfruetur et plenus erit benedictione Domini mare et meridiem possidebit 005 DEU 033 024 Aser quoque ait benedictus in filiis Aser sit placens fratribus suis tinguat in oleo pedem suum 005 DEU 033 025 ferrum et aes calciamentum eius sicut dies iuventutis tuae ita et senectus tua 005 DEU 033 026 non est alius ut Deus rectissimi ascensor caeli auxiliator tuus magnificentia eius discurrunt nubes 005 DEU 033 027 habitaculum eius sursum et subter brachia sempiterna eiciet a facie tua inimicum dicetque conterere 005 DEU 033 028 habitabit Israhel confidenter et solus oculus Iacob in terra frumenti et vini caelique caligabunt rore 005 DEU 033 029 beatus tu Israhel quis similis tui popule qui salvaris in Domino scutum auxilii tui et gladius gloriae tuae negabunt te inimici tui et tu eorum colla calcabis 005 DEU 034 001 ascendit ergo Moses de campestribus Moab super montem Nebo in verticem Phasga contra Hiericho ostenditque ei Dominus omnem terram Galaad usque Dan 005 DEU 034 002 et universum Nepthalim terramque Ephraim et Manasse et omnem terram usque ad mare Novissimum 005 DEU 034 003 et australem partem et latitudinem campi Hiericho civitatis Palmarum usque Segor 005 DEU 034 004 dixitque Dominus ad eum haec est terra pro qua iuravi Abraham Isaac et Iacob dicens semini tuo dabo eam vidisti eam oculis tuis et non transibis ad illam 005 DEU 034 005 mortuusque est ibi Moses servus Domini in terra Moab iubente Domino 005 DEU 034 006 et sepelivit eum in valle terrae Moab contra Phogor et non cognovit homo sepulchrum eius usque in praesentem diem 005 DEU 034 007 Moses centum et viginti annorum erat quando mortuus est non caligavit oculus eius nec dentes illius moti sunt 005 DEU 034 008 fleveruntque eum filii Israhel in campestribus Moab triginta diebus et conpleti sunt dies planctus lugentium Mosen 005 DEU 034 009 Iosue vero filius Nun repletus est spiritu sapientiae quia Moses posuit super eum manus suas et oboedierunt ei filii Israhel feceruntque sicut praecepit Dominus Mosi 005 DEU 034 010 et non surrexit propheta ultra in Israhel sicut Moses quem nosset Dominus facie ad faciem 005 DEU 034 011 in omnibus signis atque portentis quae misit per eum ut faceret in terra Aegypti Pharaoni et omnibus servis eius universaeque terrae illius 005 DEU 034 012 et cunctam manum robustam magnaque mirabilia quae fecit Moses coram universo Israhel # # BOOK 006 JOS Joshua Iosue 006 JOS 001 001 et factum est ut post mortem Mosi servi Domini loqueretur Dominus ad Iosue filium Nun ministrum Mosi et diceret ei 006 JOS 001 002 Moses servus meus mortuus est surge et transi Iordanem istum tu et omnis populus tecum in terram quam ego dabo filiis Israhel 006 JOS 001 003 omnem locum quem calcaverit vestigium pedis vestri vobis tradam sicut locutus sum Mosi 006 JOS 001 004 a deserto et Libano usque ad fluvium magnum Eufraten omnis terra Hettheorum usque ad mare Magnum contra solis occasum erit terminus vester 006 JOS 001 005 nullus vobis poterit resistere cunctis diebus vitae tuae sicut fui cum Mose ero et tecum non dimittam nec derelinquam te 006 JOS 001 006 confortare et esto robustus tu enim sorte divides populo huic terram pro qua iuravi patribus suis ut traderem eam illis 006 JOS 001 007 confortare igitur et esto robustus valde ut custodias et facias omnem legem quam praecepit tibi Moses servus meus ne declines ab ea ad dextram vel ad sinistram ut intellegas cuncta quae agis 006 JOS 001 008 non recedat volumen legis huius de ore tuo sed meditaberis in eo diebus ac noctibus ut custodias et facias omnia quae scripta sunt in eo tunc diriges viam tuam et intelleges eam 006 JOS 001 009 ecce praecipio tibi confortare et esto robustus noli metuere et noli timere quoniam tecum est Dominus Deus tuus in omnibus ad quaecumque perrexeris 006 JOS 001 010 praecepitque Iosue principibus populi dicens transite per medium castrorum et imperate populo ac dicite 006 JOS 001 011 praeparate vobis cibaria quoniam post diem tertium transibitis Iordanem et intrabitis ad possidendam terram quam Dominus Deus vester daturus est vobis 006 JOS 001 012 Rubenitis quoque et Gadditis et dimidiae tribui Manasse ait 006 JOS 001 013 mementote sermonis quem praecepit vobis Moses famulus Domini dicens Dominus Deus vester dedit vobis requiem et omnem terram 006 JOS 001 014 uxores vestrae et filii ac iumenta manebunt in terra quam tradidit vobis Moses trans Iordanem vos autem transite armati ante fratres vestros omnes fortes manu et pugnate pro eis 006 JOS 001 015 donec det requiem Dominus fratribus vestris sicut et vobis dedit et possideant ipsi quoque terram quam Dominus Deus vester daturus est eis et sic revertemini in terram possessionis vestrae et habitabitis in ea quam vobis dedit Moses famulus Domini trans Iordanem contra solis ortum 006 JOS 001 016 responderuntque ad Iosue atque dixerunt omnia quae praecepisti nobis faciemus et quocumque miseris ibimus 006 JOS 001 017 sicut oboedivimus in cunctis Mosi ita oboediemus et tibi tantum sit Dominus Deus tecum sicut fuit cum Mose 006 JOS 001 018 qui contradixerit ori tuo et non oboedierit cunctis sermonibus quos praeceperis ei moriatur tu tantum confortare et viriliter age 006 JOS 002 001 misit ergo Iosue filius Nun de Setthim duos viros exploratores abscondito et dixit eis ite et considerate terram urbemque Hiericho qui pergentes ingressi sunt domum mulieris meretricis nomine Raab et quieverunt apud eam 006 JOS 002 002 nuntiatumque est regi Hiericho et dictum ecce viri ingressi sunt huc per noctem de filiis Israhel ut explorarent terram 006 JOS 002 003 misitque rex Hiericho ad Raab dicens educ viros qui venerunt ad te et ingressi sunt domum tuam exploratores quippe sunt et omnem terram considerare venerunt 006 JOS 002 004 tollensque mulier viros abscondit et ait fateor venerunt ad me sed nesciebam unde essent 006 JOS 002 005 cumque porta clauderetur in tenebris et illi pariter exierunt nescio quo abierunt persequimini cito et conprehendetis eos 006 JOS 002 006 ipsa autem fecit ascendere viros in solarium domus suae operuitque eos lini stipula quae ibi erat 006 JOS 002 007 hii autem qui missi fuerant secuti sunt eos per viam quae ducit ad vadum Iordanis illisque egressis statim porta clausa est 006 JOS 002 008 necdum obdormierant qui latebant et ecce mulier ascendit ad eos et ait 006 JOS 002 009 novi quod tradiderit Dominus vobis terram etenim inruit in nos terror vester et elanguerunt omnes habitatores terrae 006 JOS 002 010 audivimus quod siccaverit Dominus aquas maris Rubri ad vestrum introitum quando egressi estis ex Aegypto et quae feceritis duobus Amorreorum regibus qui erant trans Iordanem Seon et Og quos interfecistis 006 JOS 002 011 et haec audientes pertimuimus et elanguit cor nostrum nec remansit in nobis spiritus ad introitum vestrum Dominus enim Deus vester ipse est Deus in caelo sursum et in terra deorsum 006 JOS 002 012 nunc ergo iurate mihi per Dominum ut quomodo ego feci vobiscum misericordiam ita et vos faciatis cum domo patris mei detisque mihi signum verum 006 JOS 002 013 et salvetis patrem meum et matrem fratres ac sorores meas et omnia quae eorum sunt et eruatis animas nostras de morte 006 JOS 002 014 qui responderunt ei anima nostra sit pro vobis in mortem si tamen non prodideris nos cumque tradiderit nobis Dominus terram faciemus in te misericordiam et veritatem 006 JOS 002 015 dimisit ergo eos per funem de fenestra domus enim eius herebat muro 006 JOS 002 016 dixitque ad eos ad montana conscendite ne forte occurrant vobis revertentes ibique latete diebus tribus donec redeant et sic ibitis per viam vestram 006 JOS 002 017 qui dixerunt ad eam innoxii erimus a iuramento hoc quo adiurasti nos 006 JOS 002 018 si ingredientibus nobis terram signum fuerit funiculus iste coccineus et ligaveris eum in fenestra per quam nos dimisisti et patrem tuum ac matrem fratresque et omnem cognationem tuam congregaveris in domum tuam 006 JOS 002 019 qui ostium domus tuae egressus fuerit sanguis ipsius erit in caput eius et nos erimus alieni cunctorum autem sanguis qui tecum fuerint in domo redundabit in caput nostrum si eos aliquis tetigerit 006 JOS 002 020 quod si nos prodere volueris et sermonem istum proferre in medium erimus mundi ab hoc iuramento quo adiurasti nos 006 JOS 002 021 et illa respondit sicut locuti estis ita fiat dimittensque eos ut pergerent adpendit funiculum coccineum in fenestra 006 JOS 002 022 illi vero ambulantes pervenerunt ad montana et manserunt ibi tres dies donec reverterentur qui fuerant persecuti quaerentes enim per omnem viam non reppererunt eos 006 JOS 002 023 quibus urbem ingressis reversi sunt et descenderunt exploratores de monte et Iordane transmisso venerunt ad Iosue filium Nun narraveruntque ei omnia quae acciderant sibi 006 JOS 002 024 atque dixerunt tradidit Dominus in manus nostras omnem terram hanc et timore prostrati sunt cuncti habitatores eius 006 JOS 003 001 igitur Iosue de nocte consurgens movit castra egredientesque de Setthim venerunt ad Iordanem ipse et omnes filii Israhel et morati sunt ibi per tres dies 006 JOS 003 002 quibus evolutis transierunt praecones per castrorum medium 006 JOS 003 003 et clamare coeperunt quando videritis arcam foederis Domini Dei vestri et sacerdotes stirpis leviticae portantes eam vos quoque consurgite et sequimini praecedentes 006 JOS 003 004 sitque inter vos et arcam spatium cubitorum duum milium ut procul videre possitis et nosse per quam viam ingrediamini quia prius non ambulastis per eam et cavete ne adpropinquetis ad arcam 006 JOS 003 005 dixitque Iosue ad populum sanctificamini cras enim faciet Dominus inter vos mirabilia 006 JOS 003 006 et ait ad sacerdotes tollite arcam foederis et praecedite populum qui iussa conplentes tulerunt et ambulaverunt ante eos 006 JOS 003 007 dixitque Dominus ad Iosue hodie incipiam exaltare te coram omni Israhel ut sciant quod sicut cum Mosi fui ita et tecum sim 006 JOS 003 008 tu autem praecipe sacerdotibus qui portant arcam foederis et dic eis cum ingressi fueritis partem aquae Iordanis state in ea 006 JOS 003 009 dixitque Iosue ad filios Israhel accedite huc et audite verba Domini Dei vestri 006 JOS 003 010 et rursum in hoc inquit scietis quod Dominus Deus vivens in medio vestri est et disperdat in conspectu vestro Chananeum Hettheum Eveum et Ferezeum Gergeseum quoque et Amorreum et Iebuseum 006 JOS 003 011 ecce arca foederis Domini omnis terrae antecedet vos per Iordanem 006 JOS 003 012 parate duodecim viros de tribubus Israhel singulos per singulas tribus 006 JOS 003 013 et cum posuerint vestigia pedum suorum sacerdotes qui portant arcam Domini Dei universae terrae in aquis Iordanis aquae quae inferiores sunt decurrent atque deficient quae autem desuper veniunt in una mole consistent 006 JOS 003 014 igitur egressus est populus de tabernaculis suis ut transirent Iordanem et sacerdotes qui portabant arcam foederis pergebant ante eum 006 JOS 003 015 ingressisque eis Iordanem et pedibus eorum tinctis in parte aquae cum Iordanis autem ripas alvei sui tempore messis impleret 006 JOS 003 016 steterunt aquae descendentes in uno loco et instar montis intumescentes apparebant procul ab urbe quae vocatur Adom usque ad locum Sarthan quae autem inferiores erant in mare Solitudinis quod nunc vocatur Mortuum descenderunt usquequo omnino deficerent 006 JOS 003 017 populus autem incedebat contra Iordanem et sacerdotes qui portabant arcam foederis Domini stabant super siccam humum in medio Iordanis accincti omnisque populus per arentem alveum transiebat 006 JOS 004 001 quibus transgressis dixit Dominus ad Iosue 006 JOS 004 002 elige duodecim viros singulos per singulas tribus 006 JOS 004 003 et praecipe eis ut tollant de medio Iordanis alveo ubi steterunt sacerdotum pedes duodecim durissimos lapides quos ponetis in loco castrorum ubi fixeritis hac nocte tentoria 006 JOS 004 004 vocavitque Iosue duodecim viros quos elegerat de filiis Israhel singulos de tribubus singulis 006 JOS 004 005 et ait ad eos ite ante arcam Domini Dei vestri ad Iordanis medium et portate singuli singulos lapides in umeris vestris iuxta numerum filiorum Israhel 006 JOS 004 006 ut sit signum inter vos et quando interrogaverint vos filii vestri cras dicentes quid sibi volunt isti lapides 006 JOS 004 007 respondebitis eis defecerunt aquae Iordanis ante arcam foederis Domini cum transiret eum idcirco positi sunt lapides isti in monumentum filiorum Israhel usque in aeternum 006 JOS 004 008 fecerunt ergo filii Israhel sicut eis praecepit Iosue portantes de medio Iordanis alveo duodecim lapides ut ei Dominus imperarat iuxta numerum filiorum Israhel usque ad locum in quo castrametati sunt ibique posuerunt eos 006 JOS 004 009 alios quoque duodecim lapides posuit Iosue in medio Iordanis alveo ubi steterunt sacerdotes qui portabant arcam foederis et sunt ibi usque in praesentem diem 006 JOS 004 010 sacerdotes autem qui portabant arcam stabant in Iordanis medio donec omnia conplerentur quae Iosue ut loqueretur ad populum praeceperat Dominus et dixerat ei Moses festinavitque populus et transiit 006 JOS 004 011 cumque transissent omnes transivit et arca Domini sacerdotesque pergebant ante populum 006 JOS 004 012 filii quoque Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse armati praecedebant filios Israhel sicut eis praeceperat Moses 006 JOS 004 013 et quadraginta pugnatorum milia per turmas et cuneos incedebant per plana atque campestria urbis Hiericho 006 JOS 004 014 in illo die magnificavit Dominus Iosue coram omni Israhel ut timerent eum sicut timuerant Mosen dum adviveret 006 JOS 004 015 dixitque ad eum 006 JOS 004 016 praecipe sacerdotibus qui portant arcam foederis ut ascendant de Iordane 006 JOS 004 017 qui praecepit eis dicens ascendite de Iordane 006 JOS 004 018 cumque ascendissent portantes arcam foederis Domini et siccam humum calcare coepissent reversae sunt aquae in alveum suum et fluebant sicut ante consueverant 006 JOS 004 019 populus autem ascendit de Iordane decimo mensis primi die et castrametati sunt in Galgalis contra orientalem plagam urbis Hiericho 006 JOS 004 020 duodecim quoque lapides quos de Iordanis alveo sumpserant posuit Iosue in Galgalis 006 JOS 004 021 et dixit ad filios Israhel quando interrogaverint filii vestri cras patres suos et dixerint eis quid sibi volunt isti lapides 006 JOS 004 022 docebitis eos atque dicetis per arentem alveum transivit Israhel Iordanem istum 006 JOS 004 023 siccante Domino Deo vestro aquas eius in conspectu vestro donec transiretis sicut fecerat prius in mari Rubro quod siccavit donec transiremus 006 JOS 004 024 ut discant omnes terrarum populi fortissimam Domini manum et ut vos timeatis Dominum Deum vestrum omni tempore 006 JOS 005 001 postquam ergo audierunt omnes reges Amorreorum qui habitabant trans Iordanem ad occidentalem plagam et cuncti reges Chanaan qui propinqua possidebant Magno mari loca quod siccasset Dominus fluenta Iordanis coram filiis Israhel donec transirent dissolutum est cor eorum et non remansit in eis spiritus timentium introitum filiorum Israhel 006 JOS 005 002 eo tempore ait Dominus ad Iosue fac tibi cultros lapideos et circumcide secundo filios Israhel 006 JOS 005 003 fecit quod iusserat Dominus et circumcidit filios Israhel in colle Praeputiorum 006 JOS 005 004 haec autem causa est secundae circumcisionis omnis populus qui egressus est ex Aegypto generis masculini universi bellatores viri mortui sunt in deserto per longissimos viae circuitus 006 JOS 005 005 qui omnes circumcisi erant populus autem qui natus est in deserto 006 JOS 005 006 per quadraginta annos itineris latissimae solitudinis incircumcisus fuit donec consumerentur qui non audierant vocem Domini et quibus ante iuraverat ut ostenderet eis terram lacte et melle manantem 006 JOS 005 007 horum filii in locum successerunt patrum et circumcisi sunt ab Iosue quia sicut nati fuerant in praeputio erant nec eos in via aliquis circumciderat 006 JOS 005 008 postquam autem omnes circumcisi sunt manserunt in eodem castrorum loco donec sanarentur 006 JOS 005 009 dixitque Dominus ad Iosue hodie abstuli obprobrium Aegypti a vobis vocatumque est nomen loci illius Galgala usque in praesentem diem 006 JOS 005 010 manseruntque filii Israhel in Galgalis et fecerunt phase quartadecima die mensis ad vesperum in campestribus Hiericho 006 JOS 005 011 et comederunt de frugibus terrae die altero azymos panes et pulentam eiusdem anni 006 JOS 005 012 defecitque manna postquam comederunt de frugibus terrae nec usi sunt ultra illo cibo filii Israhel sed comederunt de frugibus praesentis anni terrae Chanaan 006 JOS 005 013 cum autem esset Iosue in agro urbis Hiericho levavit oculos et vidit virum stantem contra se et evaginatum tenentem gladium perrexitque ad eum et ait noster es an adversariorum 006 JOS 005 014 qui respondit nequaquam sed sum princeps exercitus Domini et nunc venio cecidit Iosue pronus in terram et adorans ait quid dominus meus loquitur ad servum suum 006 JOS 005 015 solve inquit calciamentum de pedibus tuis locus enim in quo stas sanctus est fecitque Iosue ut sibi fuerat imperatum 006 JOS 006 001 Hiericho autem clausa erat atque munita timore filiorum Israhel et nullus egredi audebat aut ingredi 006 JOS 006 002 dixitque Dominus ad Iosue ecce dedi in manus tuas Hiericho et regem eius omnesque fortes viros 006 JOS 006 003 circuite urbem cuncti bellatores semel per diem sic facietis sex diebus 006 JOS 006 004 septimo autem die sacerdotes tollant septem bucinas quarum usus est in iobeleo et praecedant arcam foederis septiesque circuibitis civitatem et sacerdotes clangent bucinis 006 JOS 006 005 cumque insonuerit vox tubae longior atque concisior et in auribus vestris increpuerit conclamabit omnis populus vociferatione maxima et muri funditus corruent civitatis ingredienturque singuli per locum contra quem steterint 006 JOS 006 006 vocavit ergo Iosue filius Nun sacerdotes et dixit ad eos tollite arcam foederis et septem alii sacerdotes tollant septem iobeleorum bucinas et incedant ante arcam Domini 006 JOS 006 007 ad populum quoque ait vadite et circuite civitatem armati praecedentes arcam Domini 006 JOS 006 008 cumque Iosue verba finisset et septem sacerdotes septem bucinis clangerent ante arcam foederis Domini 006 JOS 006 009 omnisque praecederet armatus exercitus reliquum vulgus arcam sequebatur ac bucinis omnia concrepabant 006 JOS 006 010 praeceperat autem Iosue populo dicens non clamabitis nec audietur vox vestra neque ullus sermo ex ore vestro egredietur donec veniat dies in quo dicam vobis clamate et vociferamini 006 JOS 006 011 circuivit ergo arca Domini civitatem semel per diem et reversa in castra mansit ibi 006 JOS 006 012 igitur Iosue de nocte consurgente tulerunt sacerdotes arcam Domini 006 JOS 006 013 et septem ex eis septem bucinas quarum in iobeleis usus est praecedebantque arcam Domini ambulantes atque clangentes et armatus populus ibat ante eos vulgus autem reliquum sequebatur arcam et bucinis personabat 006 JOS 006 014 circumieruntque civitatem secundo die semel et reversi sunt in castra sic fecerunt sex diebus 006 JOS 006 015 die autem septimo diluculo consurgentes circumierunt urbem sicut dispositum erat septies 006 JOS 006 016 cumque septimo circuitu clangerent bucinis sacerdotes dixit Iosue ad omnem Israhel vociferamini tradidit enim vobis Dominus civitatem 006 JOS 006 017 sitque civitas haec anathema et omnia quae in ea sunt Domino sola Raab meretrix vivat cum universis qui cum ea in domo sunt abscondit enim nuntios quos direximus 006 JOS 006 018 vos autem cavete ne de his quae praecepta sunt quippiam contingatis et sitis praevaricationis rei et omnia castra Israhel sub peccato sint atque turbentur 006 JOS 006 019 quicquid autem auri et argenti fuerit et vasorum aeneorum ac ferri Domino consecretur repositum in thesauris eius 006 JOS 006 020 igitur omni vociferante populo et clangentibus tubis postquam in aures multitudinis vox sonitusque increpuit muri ilico corruerunt et ascendit unusquisque per locum qui contra se erat ceperuntque civitatem 006 JOS 006 021 et interfecerunt omnia quae erant in ea a viro usque ad mulierem ab infante usque ad senem boves quoque et oves et asinos in ore gladii percusserunt 006 JOS 006 022 duobus autem viris qui exploratores missi fuerant dixit Iosue ingredimini domum mulieris meretricis et producite eam omniaque quae illius sunt sicut illi iuramento firmastis 006 JOS 006 023 ingressique iuvenes eduxerunt Raab et parentes eius fratres quoque et cunctam supellectilem ac cognationem illius et extra castra Israhel manere fecerunt 006 JOS 006 024 urbem autem et omnia quae in ea sunt succenderunt absque argento et auro et vasis aeneis ac ferro quae in aerarium Domini consecrarunt 006 JOS 006 025 Raab vero meretricem et domum patris eius atque omnia quae habebat fecit Iosue vivere et habitaverunt in medio Israhel usque in praesentem diem eo quod absconderit nuntios quos miserat ut explorarent Hiericho in tempore illo inprecatus est Iosue dicens 006 JOS 006 026 maledictus vir coram Domino qui suscitaverit et aedificaverit civitatem Hiericho in primogenito suo fundamenta illius iaciat et in novissimo liberorum ponat portas eius 006 JOS 006 027 fuit ergo Dominus cum Iosue et nomen eius in omni terra vulgatum est 006 JOS 007 001 filii autem Israhel praevaricati sunt mandatum et usurpaverunt de anathemate nam Achan filius Charmi filii Zabdi filii Zare de tribu Iuda tulit aliquid de anathemate iratusque est Dominus contra filios Israhel 006 JOS 007 002 cumque mitteret Iosue de Hiericho viros contra Ahi quae est iuxta Bethaven ad orientalem plagam oppidi Bethel dixit eis ascendite et explorate terram qui praecepta conplentes exploraverunt Ahi 006 JOS 007 003 et reversi dixerunt ei non ascendat omnis populus sed duo vel tria milia virorum pergant et deleant civitatem quare omnis populus frustra vexatur contra hostes paucissimos 006 JOS 007 004 ascenderunt ergo tria milia pugnatores qui statim terga vertentes 006 JOS 007 005 percussi sunt a viris urbis Ahi et corruerunt ex eis triginta et sex homines persecutique sunt eos adversarii de porta usque Sabarim et ceciderunt per prona fugientes pertimuitque cor populi et instar aquae liquefactum est 006 JOS 007 006 Iosue vero scidit vestimenta sua et cecidit pronus in terram coram arca Domini usque ad vesperum tam ipse quam omnes senes Israhel miseruntque pulverem super capita sua 006 JOS 007 007 et dixit Iosue heu Domine Deus quid voluisti transducere populum istum Iordanem fluvium ut traderes nos in manus Amorrei et perderes utinam ut coepimus mansissemus trans Iordanem 006 JOS 007 008 mi Domine Deus quid dicam videns Israhelem hostibus suis terga vertentem 006 JOS 007 009 audient Chananei et omnes habitatores terrae ac pariter conglobati circumdabunt nos atque delebunt nomen nostrum de terra et quid facies magno nomini tuo 006 JOS 007 010 dixitque Dominus ad Iosue surge cur iaces pronus in terra 006 JOS 007 011 peccavit Israhel et praevaricatus est pactum meum tuleruntque de anathemate et furati sunt atque mentiti et absconderunt inter vasa sua 006 JOS 007 012 nec poterit Israhel stare ante hostes suos eosque fugiet quia pollutus est anathemate non ero ultra vobiscum donec conteratis eum qui huius sceleris reus est 006 JOS 007 013 surge sanctifica populum et dic eis sanctificamini in crastinum haec enim dicit Dominus Deus Israhel anathema in medio tui est Israhel non poteris stare coram hostibus tuis donec deleatur ex te qui hoc contaminatus est scelere 006 JOS 007 014 accedetisque mane singuli per tribus vestras et quamcumque tribum sors invenerit accedet per cognationes suas et cognatio per domos domusque per viros 006 JOS 007 015 et quicumque ille in hoc facinore fuerit deprehensus conburetur igni cum omni substantia sua quoniam praevaricatus est pactum Domini et fecit nefas in Israhel 006 JOS 007 016 surgens itaque Iosue mane adplicavit Israhel per tribus suas et inventa est tribus Iuda 006 JOS 007 017 quae cum iuxta familias suas esset oblata inventa est familia Zarai illam quoque per viros offerens repperit Zabdi 006 JOS 007 018 cuius domum in singulos dividens viros invenit Achan filium Charmi filii Zabdi filii Zare de tribu Iuda 006 JOS 007 019 et ait ad Achan fili mi da gloriam Domino Deo Israhel et confitere atque indica mihi quid feceris ne abscondas 006 JOS 007 020 responditque Achan Iosue et dixit ei vere ego peccavi Domino Deo Israhel et sic et sic feci 006 JOS 007 021 vidi enim inter spolia pallium coccineum valde bonum et ducentos siclos argenti regulamque auream quinquaginta siclorum et concupiscens abstuli et abscondi in terra contra medium tabernaculi mei argentumque fossa humo operui 006 JOS 007 022 misit ergo Iosue ministros qui currentes ad tabernaculum illius reppererunt cuncta abscondita in eodem loco et argentum simul 006 JOS 007 023 auferentesque de tentorio tulerunt ea ad Iosue et ad omnes filios Israhel proieceruntque ante Dominum 006 JOS 007 024 tollens itaque Iosue Achan filium Zare argentumque et pallium et auream regulam filiosque eius et filias boves et asinos et oves ipsumque tabernaculum et cunctam supellectilem et omnis Israhel cum eo duxerunt eos ad vallem Achor 006 JOS 007 025 ubi dixit Iosue quia turbasti nos exturbet te Dominus in die hac lapidavitque eum omnis Israhel et cuncta quae illius erant igne consumpta sunt 006 JOS 007 026 congregaverunt quoque super eum acervum magnum lapidum qui permanet usque in praesentem diem et aversus est furor Domini ab eis vocatumque est nomen loci illius vallis Achor usque hodie 006 JOS 008 001 dixit autem Dominus ad Iosue ne timeas neque formides tolle tecum omnem multitudinem pugnatorum et consurgens ascende in oppidum Ahi ecce tradidi in manu tua regem eius et populum urbemque et terram 006 JOS 008 002 faciesque urbi Ahi et regi eius sicut fecisti Hiericho et regi illius praedam vero et omnia animantia diripietis vobis pone insidias urbi post eam 006 JOS 008 003 surrexitque Iosue et omnis exercitus bellatorum cum eo ut ascenderent in Ahi et electa triginta milia virorum fortium misit nocte 006 JOS 008 004 praecepitque eis dicens ponite insidias post civitatem nec longius recedatis et eritis omnes parati 006 JOS 008 005 ego autem et reliqua multitudo quae mecum est accedemus ex adverso contra urbem cumque exierint contra nos sicut ante fecimus fugiemus et terga vertemus 006 JOS 008 006 donec persequentes ab urbe longius protrahantur putabunt enim fugere nos sicut prius 006 JOS 008 007 nobis ergo fugientibus et illis sequentibus consurgetis de insidiis et vastabitis civitatem tradetque eam Dominus Deus vester in manus vestras 006 JOS 008 008 cumque ceperitis succendite eam sic omnia facietis ut iussi 006 JOS 008 009 dimisitque eos et perrexerunt ad insidiarum locum sederuntque inter Bethel et Ahi ad occidentalem plagam urbis Ahi Iosue autem nocte illa in medio mansit populi 006 JOS 008 010 surgensque diluculo recensuit socios et ascendit cum senioribus in fronte exercitus vallatus auxilio pugnatorum 006 JOS 008 011 cumque venissent et ascendissent ex adverso civitatis steterunt ad septentrionalem urbis plagam inter quam et eos vallis media erat 006 JOS 008 012 quinque milia autem viros elegerat et posuerat in insidiis inter Bethaven et Ahi ex occidentali parte eiusdem civitatis 006 JOS 008 013 omnis vero reliquus exercitus ad aquilonem aciem dirigebat ita ut novissimi multitudinis occidentalem plagam urbis adtingerent abiit ergo Iosue nocte illa et stetit in vallis medio 006 JOS 008 014 quod cum vidisset rex Ahi festinavit mane et egressus est cum omni exercitu civitatis direxitque aciem contra desertum ignorans quod post tergum laterent insidiae 006 JOS 008 015 Iosue vero et omnis Israhel cesserunt loco simulantes metum et fugientes per viam solitudinis 006 JOS 008 016 at illi vociferantes pariter et se mutuo cohortantes persecuti sunt eos cumque recessissent a civitate 006 JOS 008 017 et ne unus quidem in urbe Ahi et Bethel remansisset qui non persequeretur Israhel sicut eruperant aperta oppida relinquentes 006 JOS 008 018 dixit Dominus ad Iosue leva clypeum qui in manu tua est contra urbem Ahi quoniam tibi tradam eam 006 JOS 008 019 cumque elevasset clypeum ex adverso civitatis insidiae quae latebant surrexerunt confestim et pergentes ad civitatem ceperunt et succenderunt eam 006 JOS 008 020 viri autem civitatis qui persequebantur Iosue respicientes et videntes fumum urbis ad caelum usque conscendere non potuerunt ultra huc illucque diffugere praesertim cum hii qui simulaverant fugam et tendebant ad solitudinem contra persequentes fortissime restitissent 006 JOS 008 021 vidensque Iosue et omnis Israhel quod capta esset civitas et fumus urbis ascenderet reversus percussit viros Ahi 006 JOS 008 022 siquidem et illi qui ceperant et succenderant civitatem egressi ex urbe contra suos medios hostium ferire coeperunt cum ergo ex utraque parte adversarii caederentur ita ut nullus de tanta multitudine salvaretur 006 JOS 008 023 regem quoque urbis Ahi adprehendere viventem et obtulerunt Iosue 006 JOS 008 024 igitur omnibus interfectis qui Israhelem ad deserta tendentem fuerant persecuti et in eodem loco gladio corruentibus reversi filii Israhel percusserunt civitatem 006 JOS 008 025 erant autem qui in eo die conciderant a viro usque ad mulierem duodecim milia hominum omnes urbis Ahi 006 JOS 008 026 Iosue vero non contraxit manum quam in sublime porrexerat tenens clypeum donec interficerentur omnes habitatores Ahi 006 JOS 008 027 iumenta autem et praedam civitatis diviserunt sibi filii Israhel sicut praeceperat Dominus Iosue 006 JOS 008 028 qui succendit urbem et fecit eam tumulum sempiternum 006 JOS 008 029 regem quoque eius suspendit in patibulo usque ad vesperum et solis occasum praecepitque et deposuerunt cadaver eius de cruce proieceruntque in ipso introitu civitatis congesto super eum magno acervo lapidum qui permanet usque in praesentem diem 006 JOS 008 030 tunc aedificavit Iosue altare Domino Deo Israhel in monte Hebal 006 JOS 008 031 sicut praeceperat Moses famulus Domini filiis Israhel et scriptum est in volumine legis Mosi altare de lapidibus inpolitis quos ferrum non tetigit et obtulit super eo holocausta Domino immolavitque pacificas victimas 006 JOS 008 032 et scripsit super lapides deuteronomium legis Mosi quod ille digesserat coram filiis Israhel 006 JOS 008 033 omnis autem populus et maiores natu ducesque ac iudices stabant ex utraque parte arcae in conspectu sacerdotum qui portabant arcam foederis Domini ut advena ita et indigena media eorum pars iuxta montem Garizim et media iuxta montem Hebal sicut praeceperat Moses famulus Domini et primum quidem benedixit populo Israhel 006 JOS 008 034 post haec legit omnia verba benedictionis et maledictionis et cuncta quae scripta erant in legis volumine 006 JOS 008 035 nihil ex his quae Moses iusserat reliquit intactum sed universa replicavit coram omni multitudine Israhel mulieribus ac parvulis et advenis qui inter eos morabantur 006 JOS 009 001 quibus auditis cuncti reges trans Iordanem qui versabantur in montanis et in campestribus in maritimis ac litore maris Magni hii quoque qui habitabant iuxta Libanum Hettheus et Amorreus et Chananeus Ferezeus et Eveus et Iebuseus 006 JOS 009 002 congregati sunt pariter ut pugnarent contra Iosue et Israhel uno animo eademque sententia 006 JOS 009 003 at hii qui habitabant in Gabaon audientes cuncta quae fecerat Iosue Hiericho et Ahi 006 JOS 009 004 et callide cogitantes tulerunt sibi cibaria saccos veteres asinis inponentes et utres vinarios scissos atque consutos 006 JOS 009 005 calciamentaque perantiqua quae ad indicium vetustatis pittaciis consuta erant induti veteribus vestimentis panes quoque quos portabant ob viaticum duri erant et in frusta comminuti 006 JOS 009 006 perrexeruntque ad Iosue qui tunc morabatur in castris Galgalae et dixerunt ei atque omni simul Israheli de terra longinqua venimus pacem vobiscum facere cupientes responderuntque viri Israhel ad eos atque dixerunt 006 JOS 009 007 ne forsitan in terra quae nobis sorte debetur habitetis et non possimus foedus inire vobiscum 006 JOS 009 008 at illi ad Iosue servi inquiunt tui sumus quibus Iosue quinam ait estis et unde venistis 006 JOS 009 009 responderunt de terra longinqua valde venerunt servi tui in nomine Domini Dei tui audivimus enim famam potentiae eius cuncta quae fecit in Aegypto 006 JOS 009 010 et duobus Amorreorum regibus trans Iordanem Seon regi Esebon et Og regi Basan qui erat in Astharoth 006 JOS 009 011 dixeruntque nobis seniores et omnes habitatores terrae nostrae tollite in manibus cibaria ob longissimam viam et occurrite eis ac dicite servi vestri sumus foedus inite nobiscum 006 JOS 009 012 en panes quando egressi sumus de domibus nostris ut veniremus ad vos calidos sumpsimus nunc sicci facti sunt et vetustate nimia comminuti 006 JOS 009 013 utres vini novos implevimus nunc rupti sunt et soluti vestes et calciamenta quibus induimur et quae habemus in pedibus ob longitudinem largioris viae trita sunt et paene consumpta 006 JOS 009 014 susceperunt igitur de cibariis eorum et os Domini non interrogaverunt 006 JOS 009 015 fecitque Iosue cum eis pacem et inito foedere pollicitus est quod non occiderentur principes quoque multitudinis iuraverunt eis 006 JOS 009 016 post dies autem tres initi foederis audierunt quod in vicino habitarent et inter eos futuri essent 006 JOS 009 017 moveruntque castra filii Israhel et venerunt in civitates eorum die tertio quarum haec vocabula sunt Gabaon et Caphira et Beroth et Cariathiarim 006 JOS 009 018 et non percusserunt eos eo quod iurassent eis principes multitudinis in nomine Domini Dei Israhel murmuravit itaque omne vulgus contra principes 006 JOS 009 019 qui responderunt eis iuravimus illis in nomine Domini Dei Israhel et idcirco non possumus eos contingere 006 JOS 009 020 sed hoc faciemus eis reserventur quidem ut vivant ne contra nos ira Domini concitetur si peieraverimus 006 JOS 009 021 sed sic vivant ut in usus universae multitudinis ligna caedant aquasque conportent quibus haec loquentibus 006 JOS 009 022 vocavit Gabaonitas Iosue et dixit eis cur nos decipere fraude voluistis ut diceretis procul valde habitamus a vobis cum in medio nostri sitis 006 JOS 009 023 itaque sub maledictione eritis et non deficiet de stirpe vestra ligna caedens aquasque conportans in domum Dei mei 006 JOS 009 024 qui responderunt nuntiatum est nobis servis tuis quae promisisset Dominus Deus tuus Mosi servo suo ut traderet vobis omnem terram et disperderet cunctos habitatores eius timuimus igitur valde et providimus animabus nostris vestro terrore conpulsi et hoc consilium inivimus 006 JOS 009 025 nunc autem in manu tua sumus quod tibi bonum et rectum videtur fac nobis 006 JOS 009 026 fecit ergo Iosue ut dixerat et liberavit eos de manibus filiorum Israhel ut non occiderentur 006 JOS 009 027 decrevitque in illo die esse eos in ministerium cuncti populi et altaris Domini caedentes ligna et aquas conportantes usque in praesens tempus in loco quem Dominus elegisset 006 JOS 010 001 quae cum audisset Adonisedec rex Hierusalem quod scilicet cepisset Iosue Ahi et subvertisset eam sicut enim fecerat Hiericho et regi eius sic fecit Ahi et regi illius et quod transfugissent Gabaonitae ad Israhel et essent foederati eorum 006 JOS 010 002 timuit valde urbs enim magna erat Gabaon et una regalium civitatum et maior oppido Ahi omnesque bellatores eius fortissimi 006 JOS 010 003 misit ergo Adonisedec rex Hierusalem ad Oham regem Hebron et ad Pharam regem Hieremoth ad Iaphie quoque regem Lachis et ad Dabir regem Eglon dicens 006 JOS 010 004 ascendite ad me et ferte praesidium ut expugnemus Gabaon quare transfugerit ad Iosue et filios Israhel 006 JOS 010 005 congregati igitur ascenderunt quinque reges Amorreorum rex Hierusalem rex Hebron rex Hieremoth rex Lachis rex Eglon simul cum exercitibus suis et castrametati sunt circa Gabaon obpugnantes eam 006 JOS 010 006 habitatores autem Gabaon urbis obsessae miserunt ad Iosue qui tunc morabatur in castris apud Galgalam et dixerunt ei ne retrahas manus tuas ab auxilio servorum tuorum ascende cito et libera nos ferque praesidium convenerunt enim adversum nos omnes reges Amorreorum qui habitant in montanis 006 JOS 010 007 ascenditque Iosue de Galgalis et omnis exercitus bellatorum cum eo viri fortissimi 006 JOS 010 008 dixitque Dominus ad Iosue ne timeas eos in manus enim tuas tradidi illos nullus tibi ex eis resistere poterit 006 JOS 010 009 inruit itaque Iosue super eos repente tota ascendens nocte de Galgalis 006 JOS 010 010 et conturbavit eos Dominus a facie Israhel contrivitque plaga magna in Gabaon ac persecutus est per viam ascensus Bethoron et percussit usque Azeca et Maceda 006 JOS 010 011 cumque fugerent filios Israhel et essent in descensu Bethoron Dominus misit super eos lapides magnos de caelo usque Azeca et mortui sunt multo plures lapidibus grandinis quam quos gladio percusserant filii Israhel 006 JOS 010 012 tunc locutus est Iosue Domino in die qua tradidit Amorreum in conspectu filiorum Israhel dixitque coram eis sol contra Gabaon ne movearis et luna contra vallem Ahialon 006 JOS 010 013 steteruntque sol et luna donec ulcisceretur se gens de inimicis suis nonne scriptum est hoc in libro Iustorum stetit itaque sol in medio caeli et non festinavit occumbere spatio unius diei 006 JOS 010 014 non fuit ante et postea tam longa dies oboediente Domino voci hominis et pugnante pro Israhel 006 JOS 010 015 reversusque est Iosue cum omni Israhel in castra Galgalae 006 JOS 010 016 fugerant enim quinque reges et se absconderant in spelunca urbis Maceda 006 JOS 010 017 nuntiatumque est Iosue quod inventi essent quinque reges latentes in spelunca Maceda 006 JOS 010 018 qui praecepit sociis et ait volvite saxa ingentia ad os speluncae et ponite viros industrios qui clausos custodiant 006 JOS 010 019 vos autem nolite stare sed persequimini hostes et extremos quosque fugientium caedite ne dimittatis eos urbium suarum intrare praesidia quos tradidit Dominus Deus in manus vestras 006 JOS 010 020 caesis igitur adversariis plaga magna et usque ad internicionem paene consumptis hii qui Israhel effugere potuerunt ingressi sunt civitates munitas 006 JOS 010 021 reversusque est omnis exercitus ad Iosue in Maceda ubi tunc erant castra sani et integro numero nullusque contra filios Israhel muttire ausus est 006 JOS 010 022 praecepitque Iosue dicens aperite os speluncae et producite ad me quinque reges qui in ea latitant 006 JOS 010 023 fecerunt ministri ut sibi fuerat imperatum et eduxerunt ad eum quinque reges de spelunca regem Hierusalem regem Hebron regem Hieremoth regem Lachis regem Eglon 006 JOS 010 024 cumque educti essent ad eum vocavit omnes viros Israhel et ait ad principes exercitus qui secum erant ite et ponite pedes super colla regum istorum qui cum perrexissent et subiectorum pedibus colla calcarent 006 JOS 010 025 rursum ait ad eos nolite timere nec paveatis confortamini et estote robusti sic enim faciet Dominus cunctis hostibus vestris adversum quos dimicatis 006 JOS 010 026 percussitque Iosue et interfecit eos atque suspendit super quinque stipites fueruntque suspensi usque ad vesperum 006 JOS 010 027 cumque occumberet sol praecepit sociis ut deponerent eos de patibulis qui depositos proiecerunt in speluncam in qua latuerant et posuerunt super os eius saxa ingentia quae permanent usque in praesens 006 JOS 010 028 eodem die Macedam quoque cepit Iosue et percussit in ore gladii regemque illius interfecit et omnes habitatores eius non dimisit in ea saltim parvas reliquias fecitque regi Maceda sicut fecerat regi Hiericho 006 JOS 010 029 transivit cum omni Israhel de Maceda in Lebna et pugnabat contra eam 006 JOS 010 030 quam tradidit Dominus cum rege suo in manu Israhel percusseruntque urbem in ore gladii et omnes habitatores eius non dimiserunt in ea ullas reliquias feceruntque regi Lebna sicut fecerant regi Hiericho 006 JOS 010 031 de Lebna transivit in Lachis et exercitu per gyrum disposito obpugnabat eam 006 JOS 010 032 tradiditque Dominus Lachis in manu Israhel et cepit eam die altero atque percussit in ore gladii omnemque animam quae fuerat in ea sicut fecerat Lebna 006 JOS 010 033 eo tempore ascendit Hiram rex Gazer ut auxiliaretur Lachis quem percussit Iosue cum omni populo eius usque ad internicionem 006 JOS 010 034 transivitque de Lachis in Eglon et circumdedit 006 JOS 010 035 atque expugnavit eam eadem die percussitque in ore gladii omnes animas quae erant in ea iuxta omnia quae fecerat Lachis 006 JOS 010 036 ascendit quoque cum omni Israhele de Eglon in Hebron et pugnavit contra eam 006 JOS 010 037 cepitque et percussit in ore gladii regem quoque eius et omnia oppida regionis illius universasque animas quae in ea fuerant commoratae non reliquit in ea ullas reliquias sicut fecerat Eglon sic fecit et Hebron cuncta quae in ea repperit consumens gladio 006 JOS 010 038 inde reversus in Dabir 006 JOS 010 039 cepit eam atque vastavit regem quoque eius et omnia per circuitum oppida percussit in ore gladii non dimisit in ea ullas reliquias sicut fecerat Hebron et Lebna et regibus earum sic fecit Dabir et regi illius 006 JOS 010 040 percussit itaque Iosue omnem terram montanam et meridianam atque campestrem et Asedoth cum regibus suis non dimisit in ea ullas reliquias sed omne quod spirare poterat interfecit sicut praeceperat ei Dominus Deus Israhel 006 JOS 010 041 a Cadesbarne usque Gazam omnem terram Gosen usque Gabaon 006 JOS 010 042 universos reges et regiones eorum uno cepit impetu atque vastavit Dominus enim Deus Israhel pugnabat pro eo 006 JOS 010 043 reversusque est cum omni Israhele ad locum castrorum in Galgala 006 JOS 011 001 quae cum audisset Iabin rex Asor misit ad Iobab regem Madon et ad regem Someron atque ad regem Acsaph 006 JOS 011 002 ad reges quoque aquilonis qui habitabant in montanis et in planitie contra meridiem Cheneroth in campestribus quoque et in regionibus Dor iuxta mare 006 JOS 011 003 Chananeumque ab oriente et occidente et Amorreum atque Hettheum ac Ferezeum et Iebuseum in montanis Eveum quoque qui habitabat ad radices Hermon in terra Masphe 006 JOS 011 004 egressique sunt omnes cum turmis suis populus multus nimis sicut harena quae est in litore maris equi quoque et currus inmensae multitudinis 006 JOS 011 005 conveneruntque omnes reges isti in unum ad aquas Merom ut pugnarent contra Israhel 006 JOS 011 006 dixitque Dominus ad Iosue ne timeas eos cras enim hac eadem hora ego tradam omnes istos vulnerandos in conspectu Israhel equos eorum subnervabis et currus igne conbures 006 JOS 011 007 venitque Iosue et omnis exercitus cum eo adversum illos ad aquas Merom subito et inruerunt super eos 006 JOS 011 008 tradiditque illos Dominus in manu Israhel qui percusserunt eos et persecuti sunt usque ad Sidonem magnam et aquas Maserefoth campumque Masphe qui est ad orientalem illius partem ita percussit omnes ut nullas dimitteret ex eis reliquias 006 JOS 011 009 fecit sicut praeceperat ei Dominus equos eorum subnervavit currusque conbusit 006 JOS 011 010 reversusque statim cepit Asor et regem eius percussit gladio Asor enim antiquitus inter omnia regna haec principatum tenebat 006 JOS 011 011 percussitque omnes animas quae ibidem morabantur non dimisit in ea ullas reliquias sed usque ad internicionem universa vastavit ipsamque urbem permisit incendio 006 JOS 011 012 et omnes per circuitum civitates regesque earum cepit percussit atque delevit sicut praeceperat ei Moses famulus Domini 006 JOS 011 013 absque urbibus quae erant in collibus et in tumulis sitae ceteras succendit Israhel unam tantum Asor munitissimam flamma consumpsit 006 JOS 011 014 omnemque praedam istarum urbium ac iumenta diviserunt sibi filii Israhel cunctis hominibus interfectis 006 JOS 011 015 sicut praeceperat Dominus Mosi servo suo ita praecepit Moses Iosue et ille universa conplevit non praeteriit de universis mandatis ne unum quidem verbum quod iusserat Dominus Mosi 006 JOS 011 016 cepit itaque Iosue omnem terram montanam et meridianam terramque Gosen et planitiem et occidentalem plagam montemque Israhel et campestria eius 006 JOS 011 017 et partem montis quae ascendit Seir usque Baalgad per planitiem Libani subter montem Hermon omnes reges eorum cepit percussit occidit 006 JOS 011 018 multo tempore pugnavit Iosue contra reges istos 006 JOS 011 019 non fuit civitas quae se non traderet filiis Israhel praeter Eveum qui habitabat in Gabaon omnes bellando cepit 006 JOS 011 020 Domini enim sententiae fuerat ut indurarentur corda eorum et pugnarent contra Israhel et caderent et non mererentur ullam clementiam ac perirent sicut praeceperat Dominus Mosi 006 JOS 011 021 in tempore illo venit Iosue et interfecit Enacim de montanis Hebron et Dabir et Anab et de omni monte Iuda et Israhel urbesque eorum delevit 006 JOS 011 022 non reliquit ullum de stirpe Enacim in terra filiorum Israhel absque civitatibus Gaza et Geth et Azoto in quibus solis relicti sunt 006 JOS 011 023 cepit ergo Iosue omnem terram sicut locutus est Dominus ad Mosen et tradidit eam in possessionem filiis Israhel secundum partes et tribus suas quievitque terra a proeliis 006 JOS 012 001 hii sunt reges quos percusserunt filii Israhel et possederunt terram eorum trans Iordanem ad solis ortum a torrente Arnon usque ad montem Hermon et omnem orientalem plagam quae respicit solitudinem 006 JOS 012 002 Seon rex Amorreorum qui habitavit in Esebon dominatus est ab Aroer quae sita est super ripam torrentis Arnon et mediae partis in valle dimidiique Galaad usque ad torrentem Iaboc qui est terminus filiorum Ammon 006 JOS 012 003 et a solitudine usque ad mare Cheneroth contra orientem et usque ad mare Deserti quod est mare Salsissimum ad orientalem plagam per viam quae ducit Bethesimoth et ab australi parte quae subiacent Asedothphasga 006 JOS 012 004 terminus Og regis Basan de reliquiis Rafaim qui habitavit in Astharoth et in Edrain et dominatus est in monte Hermon et in Salacha atque in universa Basan usque ad terminos 006 JOS 012 005 Gesuri et Machathi et dimidiae partis Galaad terminos Seon regis Esebon 006 JOS 012 006 Moses famulus Domini et filii Israhel percusserunt eos tradiditque terram eorum Moses in possessionem Rubenitis et Gadditis et dimidiae tribui Manasse 006 JOS 012 007 hii sunt reges terrae quos percussit Iosue et filii Israhel trans Iordanem ad occidentalem plagam a Baalgad in campo Libani usque ad montem cuius pars ascendit in Seir tradiditque eam Iosue in possessionem tribubus Israhel singulis partes suas 006 JOS 012 008 tam in montanis quam in planis atque campestribus in Aseroth et solitudine ac meridie Hettheus fuit et Amorreus Chananeus et Ferezeus Eveus et Iebuseus 006 JOS 012 009 rex Hiericho unus rex Ahi quae est ex latere Bethel unus 006 JOS 012 010 rex Hierusalem unus rex Hebron unus 006 JOS 012 011 rex Hierimoth unus rex Lachis unus 006 JOS 012 012 rex Eglon unus rex Gazer unus 006 JOS 012 013 rex Dabir unus rex Gader unus 006 JOS 012 014 rex Herma unus rex Hered unus 006 JOS 012 015 rex Lebna unus rex Odollam unus 006 JOS 012 016 rex Maceda unus rex Bethel unus 006 JOS 012 017 rex Thaffua unus rex Afer unus 006 JOS 012 018 rex Afec unus rex Saron unus 006 JOS 012 019 rex Madon unus rex Asor unus 006 JOS 012 020 rex Someron unus rex Acsaph unus 006 JOS 012 021 rex Thenach unus rex Mageddo unus 006 JOS 012 022 rex Cades unus rex Iachanaem Chermeli unus 006 JOS 012 023 rex Dor et provinciae Dor unus rex gentium Galgal unus 006 JOS 012 024 rex Thersa unus omnes reges triginta et unus 006 JOS 013 001 Iosue senex provectaeque aetatis erat et dixit Dominus ad eum senuisti et longevus es terraque latissima derelicta est quae necdum est sorte divisa 006 JOS 013 002 omnis videlicet Galilea Philisthim et universa Gesuri 006 JOS 013 003 a fluvio turbido qui inrigat Aegyptum usque ad terminos Accaron contra aquilonem terra Chanaan quae in quinque regulos Philisthim dividitur Gazeos Azotios Ascalonitas Gettheos et Accaronitas 006 JOS 013 004 ad meridiem vero sunt Evei omnis terra Chanaan et Maara Sidoniorum usque Afeca et terminos Amorrei 006 JOS 013 005 eiusque confinia Libani quoque regio contra orientem a Baalgad sub monte Hermon donec ingrediaris Emath 006 JOS 013 006 omnium qui habitant in monte a Libano usque ad aquas Masrefoth universique Sidonii ego sum qui delebo eos a facie filiorum Israhel veniat ergo in parte hereditatis Israhel sicut praecepi tibi 006 JOS 013 007 et nunc divide terram in possessionem novem tribubus et dimidiae tribui Manasse 006 JOS 013 008 cum qua Ruben et Gad possederunt terram quam tradidit eis Moses famulus Domini trans fluenta Iordanis ad orientalem plagam 006 JOS 013 009 ab Aroer quae sita est in ripa torrentis Arnon et in vallis medio universaque campestria Medaba usque Dibon 006 JOS 013 010 et cunctas civitates Seon regis Amorrei qui regnavit in Esebon usque ad terminos filiorum Ammon 006 JOS 013 011 et Galaad ac terminum Gesuri et Machathi omnemque montem Hermon et universam Basan usque Saleca 006 JOS 013 012 omne regnum Og in Basan qui regnavit in Astharoth et Edraim ipse fuit de reliquiis Rafaim percussitque eos Moses atque delevit 006 JOS 013 013 nolueruntque disperdere filii Israhel Gesuri et Machathi et habitaverunt in medio Israhel usque in praesentem diem 006 JOS 013 014 tribui autem Levi non dedit possessionem sed sacrificia et victimae Domini Dei Israhel ipsa est eius hereditas sicut locutus est illi 006 JOS 013 015 dedit ergo Moses possessionem tribui filiorum Ruben iuxta cognationes suas 006 JOS 013 016 fuitque terminus eorum ab Aroer quae sita est in ripa torrentis Arnon et in valle eiusdem torrentis media universam planitiem quae ducit Medaba 006 JOS 013 017 et Esebon cunctosque viculos earum qui sunt in campestribus Dibon quoque et Bamothbaal et oppidum Baalmaon 006 JOS 013 018 Iessa et Cedmoth et Mepheeth 006 JOS 013 019 Cariathaim et Sebama et Sarathasar in monte convallis 006 JOS 013 020 Bethpheor et Asedothphasga et Bethaisimoth 006 JOS 013 021 omnes urbes campestres universaque regna Seon regis Amorrei qui regnavit in Esebon quem percussit Moses cum principibus Madian Eveum et Recem et Sur et Ur et Rabee duces Seon habitatores terrae 006 JOS 013 022 et Balaam filium Beor ariolum occiderunt filii Israhel gladio cum ceteris interfectis 006 JOS 013 023 factusque est terminus filiorum Ruben Iordanis fluvius haec est possessio Rubenitarum per cognationes suas urbium et viculorum 006 JOS 013 024 deditque Moses tribui Gad et filiis eius per cognationes suas possessionem cuius haec divisio est 006 JOS 013 025 terminus Iazer et omnes civitates Galaad dimidiamque partem terrae filiorum Ammon usque ad Aroer quae est contra Rabba 006 JOS 013 026 et ab Esebon usque Ramoth Masphe et Batanim et a Manaim usque ad terminos Dabir 006 JOS 013 027 in valle quoque Betharaam et Bethnemra et Soccoth et Saphon reliquam partem regni Seon regis Esebon huius quoque Iordanis finis est usque ad extremam partem maris Chenereth trans Iordanem ad orientalem plagam 006 JOS 013 028 haec est possessio filiorum Gad per familias suas civitates et villae earum 006 JOS 013 029 dedit et dimidiae tribui Manasse filiisque eius iuxta cognationes suas possessionem 006 JOS 013 030 cuius hoc principium est a Manaim universam Basan et cuncta regna Og regis Basan omnesque vicos Air qui sunt in Basan sexaginta oppida 006 JOS 013 031 et dimidiam partem Galaad Astharoth et Edrai urbes regni Og in Basan filiis Machir filii Manasse dimidiae parti filiorum Machir iuxta cognationes suas 006 JOS 013 032 hanc possessionem divisit Moses in campestribus Moab trans Iordanem contra Hiericho ad orientalem plagam 006 JOS 013 033 tribui autem Levi non dedit possessionem quoniam Dominus Deus Israhel ipse est possessio eius ut locutus est illi 006 JOS 014 001 hoc est quod possederunt filii Israhel in terra Chanaan quam dederunt eis Eleazar sacerdos et Iosue filius Nun et principes familiarum per tribus Israhel 006 JOS 014 002 sorte omnia dividentes sicut praeceperat Dominus in manu Mosi novem tribubus et dimidiae tribui 006 JOS 014 003 duabus enim tribubus et dimidiae dederat Moses trans Iordanem possessionem absque Levitis qui nihil terrae acceperunt inter fratres suos 006 JOS 014 004 sed in eorum successerant locum filii Ioseph in duas divisi tribus Manasse et Ephraim nec acceperunt Levitae aliam in terra partem nisi urbes ad habitandum et suburbana earum ad alenda iumenta et pecora sua 006 JOS 014 005 sicut praecepit Dominus Mosi ita fecerunt filii Israhel et diviserunt terram 006 JOS 014 006 accesserunt itaque filii Iuda ad Iosue in Galgala locutusque est ad eum Chaleb filius Iepphonne Cenezeus nosti quid locutus sit Dominus ad Mosen hominem Dei de me et te in Cadesbarne 006 JOS 014 007 quadraginta annorum eram quando me misit Moses famulus Domini de Cadesbarne ut considerarem terram nuntiavique ei quod mihi verum videbatur 006 JOS 014 008 fratres autem mei qui ascenderant mecum dissolverunt cor populi et nihilominus ego secutus sum Dominum Deum meum 006 JOS 014 009 iuravitque Moses in die illo dicens terram quam calcavit pes tuus erit possessio tua et filiorum tuorum in aeternum quia secutus es Dominum Deum meum 006 JOS 014 010 concessit ergo Dominus vitam mihi sicut pollicitus est usque in praesentem diem quadraginta et quinque anni sunt ex quo locutus est Dominus verbum istud ad Mosen quando ambulabat Israhel per solitudinem hodie octoginta quinque annorum sum 006 JOS 014 011 sic valens ut eo valebam tempore quando ad explorandum missus sum illius in me temporis fortitudo usque hodie perseverat tam ad bellandum quam ad gradiendum 006 JOS 014 012 da ergo mihi montem istum quem pollicitus est Dominus te quoque audiente in quo Enacim sunt et urbes magnae atque munitae si forte sit Dominus mecum et potuero delere eos sicut promisit mihi 006 JOS 014 013 benedixitque ei Iosue et tradidit Hebron in possessionem 006 JOS 014 014 atque ex eo fuit Hebron Chaleb filio Iepphonne Cenezeo usque in praesentem diem quia secutus est Dominum Deum Israhel 006 JOS 014 015 nomen Hebron antea vocabatur Cariatharbe Adam maximus ibi inter Enacim situs est et terra cessavit a proeliis 006 JOS 015 001 igitur sors filiorum Iudae per cognationes suas ista fuit a termino Edom desertum Sin contra meridiem et usque ad extremam partem australis plagae 006 JOS 015 002 initium eius a summitate maris Salsissimi et a lingua eius quae respicit meridiem 006 JOS 015 003 egrediturque contra ascensum Scorpionis et pertransit in Sina ascenditque in Cadesbarne et pervenit in Esrom ascendens Addara et circumiens Caricaa 006 JOS 015 004 atque inde pertransiens in Asemona et perveniens ad torrentem Aegypti eruntque termini eius mare Magnum hic erit finis meridianae plagae 006 JOS 015 005 ab oriente vero erit initium mare Salsissimum usque ad extrema Iordanis et ea quae respiciunt aquilonem a lingua maris usque ad eundem Iordanem fluvium 006 JOS 015 006 ascenditque terminus in Bethagla et transit ab aquilone in Betharaba ascendens ad lapidem Boem filii Ruben 006 JOS 015 007 et tendens usque ad terminos Debera de valle Achor contra aquilonem respiciens Galgala quae est ex adverso ascensionis Adommim ab australi parte torrentis transitque aquas quae vocantur fons Solis et erunt exitus eius ad fontem Rogel 006 JOS 015 008 ascenditque per convallem filii Ennom ex latere Iebusei ad meridiem haec est Hierusalem et inde se erigens ad verticem montis qui est contra Gehennom ad occidentem in summitate vallis Rafaim contra aquilonem 006 JOS 015 009 pertransitque a vertice montis usque ad fontem aquae Nepthoa et pervenit usque ad vicos montis Ephron inclinaturque in Bala quae est Cariathiarim id est urbs Silvarum 006 JOS 015 010 et circuit de Bala contra occidentem usque ad montem Seir transitque iuxta latus montis Iarim ad aquilonem in Cheslon et descendit in Bethsames transitque in Thamna 006 JOS 015 011 et pervenit contra aquilonem partis Accaron ex latere inclinaturque Sechrona et transit montem Baala pervenitque in Iebnehel et maris Magni contra occidentem fine concluditur 006 JOS 015 012 hii sunt termini filiorum Iuda per circuitum in cognationibus suis 006 JOS 015 013 Chaleb vero filio Iepphonne dedit partem in medio filiorum Iuda sicut praeceperat ei Dominus Cariatharbe patris Enach ipsa est Hebron 006 JOS 015 014 delevitque ex ea Chaleb tres filios Enach Sesai et Ahiman et Tholmai de stirpe Enach 006 JOS 015 015 atque inde conscendens venit ad habitatores Dabir quae prius vocabatur Cariathsepher id est civitas Litterarum 006 JOS 015 016 dixitque Chaleb qui percusserit Cariathsepher et ceperit eam dabo illi Axam filiam meam uxorem 006 JOS 015 017 cepitque eam Othonihel filius Cenez frater Chaleb iunior deditque ei Axam filiam suam uxorem 006 JOS 015 018 quae cum pergerent simul suasit viro ut peteret a patre suo agrum suspiravitque ut sedebat in asino cui Chaleb quid habes inquit 006 JOS 015 019 at illa respondit da mihi benedictionem terram australem et arentem dedisti mihi iunge et inriguam dedit itaque ei Chaleb inriguum superius et inferius 006 JOS 015 020 haec est possessio tribus filiorum Iuda per cognationes suas 006 JOS 015 021 erantque civitates ab extremis partibus filiorum Iuda iuxta terminos Edom a meridie Cabsehel et Eder et Iagur 006 JOS 015 022 et Cina et Dimona Adeda 006 JOS 015 023 et Cedes et Asor Iethnan 006 JOS 015 024 Zif et Thelem Baloth 006 JOS 015 025 et Asor nova et Cariothesrom haec est Asor 006 JOS 015 026 Aman Same et Molada 006 JOS 015 027 et Asergadda et Asemon Bethfeleth 006 JOS 015 028 et Asersual et Bersabee et Baziothia 006 JOS 015 029 Bala et Hiim Esem 006 JOS 015 030 et Heltholad Exiil et Harma 006 JOS 015 031 Siceleg et Medemena et Sensenna 006 JOS 015 032 Lebaoth et Selim et Aenremmon omnes civitates viginti novem et villae earum 006 JOS 015 033 in campestribus vero Esthaul et Saraa et Asena 006 JOS 015 034 et Azanoe et Aengannim Thaffua et Aenaim 006 JOS 015 035 et Hierimoth Adulam Soccho et Azeca 006 JOS 015 036 et Saraim Adithaim et Gedera et Giderothaim urbes quattuordecim et villae earum 006 JOS 015 037 Sanan et Adesa et Magdalgad 006 JOS 015 038 Delean et Mesfa et Iecthel 006 JOS 015 039 Lachis et Bascath et Aglon 006 JOS 015 040 Thebbon et Lehemas et Chethlis 006 JOS 015 041 et Gideroth Bethdagon et Neema et Maceda civitates sedecim et villae earum 006 JOS 015 042 Labana et Aether et Asan 006 JOS 015 043 Ieptha et Esna et Nesib 006 JOS 015 044 Ceila et Achzib et Maresa civitates novem et villae earum 006 JOS 015 045 Accaron cum vicis et villulis suis 006 JOS 015 046 ab Accaron usque ad mare omnia quae vergunt ad Azotum et viculos eius 006 JOS 015 047 Azotus cum vicis et villulis suis Gaza cum viculis et villulis suis usque ad torrentem Aegypti mare Magnum terminus eius 006 JOS 015 048 et in monte Samir et Iether et Soccho 006 JOS 015 049 et Edenna Cariathsenna haec est Dabir 006 JOS 015 050 Anab et Isthemo et Anim 006 JOS 015 051 Gosen et Olon et Gilo civitates undecim et villae earum 006 JOS 015 052 Arab et Roma et Esaan 006 JOS 015 053 Ianum et Bethafua et Afeca 006 JOS 015 054 Ammatha et Cariatharbe haec est Hebron et Sior civitates novem et villae earum 006 JOS 015 055 Maon et Chermel et Zif et Iotae 006 JOS 015 056 Iezrehel et Iucadam et Zanoe 006 JOS 015 057 Accaim Gebaa et Thamna civitates decem et villae earum 006 JOS 015 058 Alul et Bethsur et Gedor 006 JOS 015 059 Mareth et Bethanoth et Elthecen civitates sex et villae earum 006 JOS 015 060 Cariathbaal haec est Cariathiarim urbs Silvarum et Arebba civitates duae et villae earum 006 JOS 015 061 in deserto Betharaba Meddin et Schacha 006 JOS 015 062 Anepsan et civitas Salis et Engaddi civitates sex et villae earum 006 JOS 015 063 Iebuseum autem habitatorem Hierusalem non potuerunt filii Iuda delere habitavitque Iebuseus cum filiis Iuda in Hierusalem usque in praesentem diem 006 JOS 016 001 cecidit quoque sors filiorum Ioseph ab Iordane contra Hiericho et aquas eius ab oriente solitudo quae ascendit de Hiericho ad montana Bethel 006 JOS 016 002 et egreditur de Bethel Luzam transitque terminum Archiatharoth 006 JOS 016 003 et descendit ad occidentem iuxta terminum Ieflethi usque ad terminos Bethoron inferioris et Gazer finiunturque regiones eius mari Magno 006 JOS 016 004 possederuntque filii Ioseph Manasse et Ephraim 006 JOS 016 005 et factus est terminus filiorum Ephraim per cognationes suas et possessio eorum contra orientem Atharothaddar usque Bethoron superiorem 006 JOS 016 006 egrediunturque confinia in mare Machmethath vero aquilonem respicit et circuit terminus contra orientem in Thanathselo et pertransit ab oriente Ianoe 006 JOS 016 007 descenditque de Ianoe in Atharoth et Noaratha et pervenit in Hiericho et egreditur ad Iordanem 006 JOS 016 008 de Taffua pertransitque contra mare in valle Harundineti suntque egressus eius in mare Salsissimum haec est possessio tribus filiorum Ephraim per familias suas 006 JOS 016 009 urbesque quae separatae sunt filiis Ephraim in medio possessionis filiorum Manasse et villae earum 006 JOS 016 010 et non interfecerunt filii Ephraim Chananeum qui habitabat in Gazer habitavitque Chananeus in medio Ephraim usque in diem hanc tributarius 006 JOS 017 001 cecidit autem sors tribui Manasse ipse est enim primogenitus Ioseph Machir primogenito Manasse patri Galaad qui fuit vir pugnator habuitque possessionem Galaad et Basan 006 JOS 017 002 et reliquis filiorum Manasse iuxta familias suas filiis Abiezer et filiis Elech et filiis Esrihel et filiis Sechem et filiis Epher et filiis Semida isti sunt filii Manasse filii Ioseph mares per cognationes suas 006 JOS 017 003 Salphaad vero filio Epher filii Galaad filii Machir filii Manasse non erant filii sed solae filiae quarum ista sunt nomina Maala et Noa Egla et Melcha et Thersa 006 JOS 017 004 veneruntque in conspectu Eleazari sacerdotis et Iosue filii Nun et principum dicentes Dominus praecepit per manum Mosi ut daretur nobis possessio in medio fratrum nostrorum deditque eis iuxta imperium Domini possessionem in medio fratrum patris earum 006 JOS 017 005 et ceciderunt funiculi Manasse decem absque terra Galaad et Basan trans Iordanem 006 JOS 017 006 filiae enim Manasse possederunt hereditatem in medio filiorum eius terra autem Galaad cecidit in sortem filiorum Manasse qui reliqui erant 006 JOS 017 007 fuitque terminus Manasse ab Aser Machmathath quae respicit Sychem et egreditur ad dextram iuxta habitatores fontis Taffuae 006 JOS 017 008 etenim in sorte Manasse ceciderat terra Taffuae quae est iuxta terminos Manasse filiorum Ephraim 006 JOS 017 009 descenditque terminus vallis Harundineti in meridiem torrentis civitatum Ephraim quae in medio sunt urbium Manasse terminus Manasse ab aquilone torrentis et exitus eius pergit ad mare 006 JOS 017 010 ita ut ab austro sit possessio Ephraim et ab aquilone Manasse et utramque claudat mare et coniungantur sibi in tribu Aser ab aquilone et in tribu Isachar ab oriente 006 JOS 017 011 fuitque hereditas Manasse in Isachar et in Aser Bethsan et viculi eius et Ieblaam cum villulis suis et habitatores Dor cum oppidis suis habitatores quoque Hendor cum villulis suis similiterque habitatores Thanach cum villulis suis et habitatores Mageddo cum viculis suis et tertia pars urbis Nofeth 006 JOS 017 012 nec potuerunt filii Manasse has subvertere civitates sed coepit Chananeus habitare in terra ista 006 JOS 017 013 postquam autem convaluerunt filii Israhel subiecerunt Chananeos et fecerunt sibi tributarios nec interfecerunt eos 006 JOS 017 014 locutique sunt filii Ioseph ad Iosue atque dixerunt quare dedisti mihi possessionem sortis et funiculi unius cum sim tantae multitudinis et benedixerit mihi Dominus 006 JOS 017 015 ad quos Iosue ait si populus multus es ascende in silvam et succide tibi spatia in terra Ferezei et Rafaim quia angusta est tibi possessio montis Ephraim 006 JOS 017 016 cui responderunt filii Ioseph non poterimus ad montana conscendere cum ferreis curribus utantur Chananei qui habitant in terra campestri in qua sitae sunt Bethsan cum viculis suis et Iezrahel mediam possidens vallem 006 JOS 017 017 dixitque Iosue ad domum Ioseph Ephraim et Manasse populus multus es et magnae fortitudinis non habebis sortem unam 006 JOS 017 018 sed transibis ad montem et succides tibi atque purgabis ad habitandum spatia et poteris ultra procedere cum subverteris Chananeum quem dicis ferreos habere currus et esse fortissimum 006 JOS 018 001 congregatique sunt omnes filii Israhel in Silo ibique fixerunt tabernaculum testimonii et fuit eis terra subiecta 006 JOS 018 002 remanserant autem filiorum Israhel septem tribus quae necdum acceperant possessiones suas 006 JOS 018 003 ad quos Iosue ait usquequo marcetis ignavia et non intratis ad possidendam terram quam Dominus Deus patrum vestrorum dedit vobis 006 JOS 018 004 eligite de singulis tribubus ternos viros ut mittam eos et pergant atque circumeant terram et describant eam iuxta numerum uniuscuiusque multitudinis referantque ad me quod descripserint 006 JOS 018 005 dividite vobis terram in septem partes Iudas sit in terminis suis ab australi plaga et domus Ioseph ab aquilone 006 JOS 018 006 mediam inter hos terram in septem partes describite et huc venietis ad me ut coram Domino Deo vestro mittam vobis hic sortem 006 JOS 018 007 quia non est inter vos pars Levitarum sed sacerdotium Domini est eorum hereditas Gad autem et Ruben et dimidia tribus Manasse iam acceperant possessiones suas trans Iordanem ad orientalem plagam quas dedit eis Moses famulus Domini 006 JOS 018 008 cumque surrexissent viri ut pergerent ad describendam terram praecepit eis Iosue dicens circuite terram et describite eam ac revertimini ad me ut hic coram Domino Deo in Silo mittam vobis sortem 006 JOS 018 009 itaque perrexerunt et lustrantes eam in septem partes diviserunt scribentes in volumine reversique sunt ad Iosue in castra Silo 006 JOS 018 010 qui misit sortes coram Domino in Silo divisitque terram filiis Israhel in septem partes 006 JOS 018 011 et ascendit sors prima filiorum Beniamin per familias suas ut possiderent terram inter filios Iuda et filios Ioseph 006 JOS 018 012 fuitque terminus eorum contra aquilonem ab Iordane pergens iuxta latus Hiericho septentrionalis plagae et inde contra occidentem ad montana conscendens et perveniens in solitudinem Bethaven 006 JOS 018 013 atque pertransiens iuxta Luzam ad meridiem ipsa est Bethel descenditque in Atharothaddar in montem qui est ad meridiem Bethoron inferioris 006 JOS 018 014 et inclinatur circumiens contra mare a meridie montis qui respicit Bethoron contra africum suntque exitus eius in Cariathbaal quae vocatur et Cariathiarim urbem filiorum Iuda haec est plaga contra mare et occidentem 006 JOS 018 015 a meridie autem ex parte Cariathiarim egreditur terminus contra mare et pervenit usque ad fontem aquarum Nepthoa 006 JOS 018 016 descenditque in partem montis qui respicit vallem filiorum Ennom et est contra septentrionalem plagam in extrema parte vallis Rafaim descenditque Gehennom id est vallis Ennom iuxta latus Iebusei ad austrum et pervenit ad fontem Rogel 006 JOS 018 017 transiens ad aquilonem et egrediens ad Aensemes id est fontem Solis 006 JOS 018 018 et pertransit usque ad tumulos qui sunt e regione ascensus Adommim descenditque ad Abenboen id est lapidem Boen filii Ruben et pertransit ex latere aquilonis ad campestria descenditque in planitiem 006 JOS 018 019 et praetergreditur contra aquilonem Bethagla suntque exitus eius contra linguam maris Salsissimi ab aquilone in fine Iordanis ad australem plagam 006 JOS 018 020 qui est terminus illius ab oriente haec est possessio filiorum Beniamin per terminos suos in circuitu et familias singulas 006 JOS 018 021 fueruntque civitates eius Hiericho et Bethagla et vallis Casis 006 JOS 018 022 Betharaba et Semaraim et Bethel 006 JOS 018 023 Avim et Affara et Ofra 006 JOS 018 024 villa Emona et Ofni et Gabee civitates duodecim et villae earum 006 JOS 018 025 Gabaon et Rama et Beroth 006 JOS 018 026 et Mesfe Cafera et Ammosa 006 JOS 018 027 et Recem Iarafel et Tharala 006 JOS 018 028 et Sela Eleph et Iebus quae est Hierusalem Gabaath et Cariath civitates quattuordecim et villae earum haec est possessio filiorum Beniamin iuxta familias suas 006 JOS 019 001 et egressa est sors secunda filiorum Symeon per cognationes suas fuitque hereditas 006 JOS 019 002 eorum in medio possessionis filiorum Iuda Bersabee et Sabee et Molada 006 JOS 019 003 et Asersual Bala et Asem 006 JOS 019 004 et Heltholath Bethul Arma 006 JOS 019 005 et Seceleg et Bethmarchaboth Asersusa 006 JOS 019 006 et Bethlebaoth et Saroen civitates tredecim et villae earum 006 JOS 019 007 Ahin et Remmon et Athar et Asan civitates quattuor et villae earum 006 JOS 019 008 omnes viculi per circuitum urbium istarum usque ad Balaath Berrameth contra australem plagam haec est hereditas filiorum Symeon iuxta cognationes suas 006 JOS 019 009 in funiculo et possessione filiorum Iuda quia maior erat et idcirco possederunt filii Symeon in medio hereditatis eorum 006 JOS 019 010 cecidit quoque sors tertia filiorum Zabulon per cognationes suas et factus est terminus possessionis eorum usque Sarith 006 JOS 019 011 ascenditque de mari et Medala ac pervenit in Debbaseth usque ad torrentem qui est contra Iecennam 006 JOS 019 012 et revertitur de Sarith contra orientem in fines Ceseleththabor et egreditur ad Dabereth ascenditque contra Iafie 006 JOS 019 013 et inde pertransit ad orientalem plagam Getthefer Etthacasin et egreditur in Remmon Ampthar et Noa 006 JOS 019 014 et circuit ad aquilonem et Nathon suntque egressus eius vallis Iepthahel 006 JOS 019 015 et Catheth et Nehalal et Semron et Iedala et Bethleem civitates duodecim et villae earum 006 JOS 019 016 haec est hereditas tribus filiorum Zabulon per cognationes suas urbes et viculi earum 006 JOS 019 017 Isachar egressa est sors quarta per cognationes suas 006 JOS 019 018 fuitque eius hereditas Hiezrahel et Chasaloth et Sunem 006 JOS 019 019 et Afaraim Seon et Anaarath 006 JOS 019 020 et Rabbith et Cesion Abes 006 JOS 019 021 et Rameth et Engannim et Enadda et Bethfeses 006 JOS 019 022 et pervenit terminus usque Thabor et Seesima et Bethsemes eruntque exitus eius Iordanes civitates sedecim et villae earum 006 JOS 019 023 haec est possessio filiorum Isachar per cognationes suas urbes et viculi earum 006 JOS 019 024 cecidit sors quinta tribui filiorum Aser per cognationes suas 006 JOS 019 025 fuitque terminus eorum Alchath et Oali et Beten et Axab 006 JOS 019 026 Elmelech et Amaad et Messal et pervenit usque ad Carmelum maris et Siorlabanath 006 JOS 019 027 ac revertitur contra orientem Bethdagon et pertransit usque Zabulon et vallem Iepthahel contra aquilonem in Bethemech et Neihel egrediturque ad levam Chabul 006 JOS 019 028 et Achran et Roob et Amon et Canae usque ad Sidonem magnam 006 JOS 019 029 revertiturque in Orma usque ad civitatem munitissimam Tyrum et usque Osa eruntque exitus eius in mare de funiculo Acziba 006 JOS 019 030 et Amma et Afec et Roob civitates viginti duae et villae earum 006 JOS 019 031 haec est possessio filiorum Aser per cognationes suas urbes et viculi earum 006 JOS 019 032 filiorum Nepthalim sexta pars cecidit per familias suas 006 JOS 019 033 et coepit terminus de Heleb et Helon in Sananim et Adami quae est Neceb et Iebnahel usque Lecum et egressus eorum usque ad Iordanem 006 JOS 019 034 revertiturque terminus contra occidentem in Aznoththabor atque inde egreditur in Ucoca et pertransit in Zabulon contra meridiem et in Aser contra occidentem et in Iuda ad Iordanem contra ortum solis 006 JOS 019 035 civitates munitissimae Aseddim Ser et Ammath et Recchath Chenereth 006 JOS 019 036 et Edema et Arama Asor 006 JOS 019 037 et Cedes et Edrai Nasor 006 JOS 019 038 et Ieron et Magdalel Horem et Bethanath et Bethsemes civitates decem et novem et villae earum 006 JOS 019 039 haec est possessio tribus filiorum Nepthali per cognationes suas urbes et viculi earum 006 JOS 019 040 tribui filiorum Dan per familias suas egressa est sors septima 006 JOS 019 041 et fuit terminus possessionis eius Saraa et Esthaol et Ahirsemes id est civitas Solis 006 JOS 019 042 Selebin et Ahialon et Iethela 006 JOS 019 043 Helon et Themna et Acron 006 JOS 019 044 Helthecen et Gebthon et Baalath 006 JOS 019 045 Iud et Benebarach et Gethremmon 006 JOS 019 046 aquae Hiercon et Areccon cum termino qui respicit Ioppen 006 JOS 019 047 et ipso fine concluditur ascenderuntque filii Dan et pugnaverunt contra Lesem ceperuntque eam et percusserunt in ore gladii ac possederunt et habitaverunt in ea vocantes nomen eius Lesemdan ex nomine Dan patris sui 006 JOS 019 048 haec est possessio tribus filiorum Dan per cognationes suas urbes et viculi earum 006 JOS 019 049 cumque conplesset terram sorte dividere singulis per tribus suas dederunt filii Israhel possessionem Iosue filio Nun in medio sui 006 JOS 019 050 iuxta praeceptum Domini urbem quam postulavit Thamnathseraa in monte Ephraim et aedificavit civitatem habitavitque in ea 006 JOS 019 051 hae sunt possessiones quas sorte diviserunt Eleazar sacerdos et Iosue filius Nun et principes familiarum ac tribuum filiorum Israhel in Silo coram Domino ad ostium tabernaculi testimonii partitique sunt terram 006 JOS 020 001 et locutus est Dominus ad Iosue dicens loquere filiis Israhel et dic eis 006 JOS 020 002 separate urbes fugitivorum de quibus locutus sum ad vos per manum Mosi 006 JOS 020 003 ut confugiat ad eas quicumque animam percusserit nescius et possit evadere iram proximi qui ultor est sanguinis 006 JOS 020 004 cum ad unam harum confugerit civitatum stabitque ante portam civitatis et loquetur senioribus urbis illius ea quae se conprobent innocentem sicque suscipient eum et dabunt ei locum ad habitandum 006 JOS 020 005 cumque ultor sanguinis eum fuerit persecutus non tradent in manus eius quia ignorans percussit proximum eius nec ante biduum triduumve eius probatur inimicus 006 JOS 020 006 et habitabit in civitate illa donec stet ante iudicium causam reddens facti sui et moriatur sacerdos magnus qui fuerit in illo tempore tunc revertetur homicida et ingredietur civitatem et domum suam de qua fugerat 006 JOS 020 007 decreveruntque Cedes in Galilea montis Nepthali et Sychem in monte Ephraim et Cariatharbe ipsa est Hebron in monte Iuda 006 JOS 020 008 et trans Iordanem contra orientalem plagam Hiericho statuerunt Bosor quae sita est in campestri solitudine de tribu Ruben et Ramoth in Galaad de tribu Gad et Gaulon in Basan de tribu Manasse 006 JOS 020 009 hae civitates constitutae sunt cunctis filiis Israhel et advenis qui habitant inter eos ut fugeret ad eas qui animam nescius percussisset et non moreretur in manu proximi effusum sanguinem vindicare cupientis donec staret ante populum expositurus causam suam 006 JOS 021 001 accesseruntque principes familiarum Levi ad Eleazar sacerdotem et Iosue filium Nun et ad duces cognationum per singulas tribus filiorum Israhel 006 JOS 021 002 locutique sunt ad eos in Silo terrae Chanaan atque dixerunt Dominus praecepit per manum Mosi ut darentur nobis urbes ad habitandum et suburbana earum ad alenda iumenta 006 JOS 021 003 dederuntque filii Israhel de possessionibus suis iuxta imperium Domini civitates et suburbana earum 006 JOS 021 004 egressaque est sors in familiam Caath filiorum Aaron sacerdotis de tribubus Iuda et Symeon et Beniamin civitates tredecim 006 JOS 021 005 et reliquis filiorum Caath id est Levitis qui superflui erant de tribubus Ephraim et Dan et dimidia tribu Manasse civitates decem 006 JOS 021 006 porro filiis Gerson egressa est sors ut acciperent de tribubus Isachar et Aser et Nepthalim dimidiaque tribu Manasse in Basan civitates numero tredecim 006 JOS 021 007 et filiis Merari per cognationes suas de tribubus Ruben et Gad et Zabulon urbes duodecim 006 JOS 021 008 dederuntque filii Israhel Levitis civitates et suburbana earum sicut praecepit Dominus per manum Mosi singulis sorte tribuentes 006 JOS 021 009 de tribubus filiorum Iuda et Symeon dedit Iosue civitates quarum ista sunt nomina 006 JOS 021 010 filiis Aaron per familias Caath levitici generis prima enim sors illis egressa est 006 JOS 021 011 Cariatharbe patris Enach quae vocatur Hebron in monte Iuda et suburbana eius per circuitum 006 JOS 021 012 agros vero et villas eius dederat Chaleb filio Iepphonne ad possidendum 006 JOS 021 013 dedit ergo filiis Aaron sacerdotis Hebron confugii civitatem ac suburbana eius et Lebnam cum suburbanis suis 006 JOS 021 014 et Iether et Isthimon 006 JOS 021 015 et Helon Dabir 006 JOS 021 016 et Ahin et Iethan et Bethsemes cum suburbanis suis civitates novem de tribubus ut dictum est duabus 006 JOS 021 017 de tribu autem filiorum Beniamin Gabaon et Gabee 006 JOS 021 018 et Anathoth et Almon cum suburbanis suis civitates quattuor 006 JOS 021 019 omnes simul civitates filiorum Aaron sacerdotis tredecim cum suburbanis suis 006 JOS 021 020 reliquis vero per familias filiorum Caath levitici generis haec est data possessio 006 JOS 021 021 de tribu Ephraim urbs confugii Sychem cum suburbanis suis in monte Ephraim et Gazer 006 JOS 021 022 et Cebsain et Bethoron cum suburbanis suis civitates quattuor 006 JOS 021 023 de tribu quoque Dan Elthece et Gebbethon 006 JOS 021 024 et Ahialon et Gethremmon cum suburbanis suis civitates quattuor 006 JOS 021 025 porro de dimidia tribu Manasse Thanach et Gethremmon cum suburbanis suis civitates duae 006 JOS 021 026 omnes civitates decem et suburbana earum datae sunt filiis Caath inferioris gradus 006 JOS 021 027 filiis quoque Gerson levitici generis dedit de dimidia tribu Manasse confugii civitatem Gaulon in Basan et Bosram cum suburbanis suis civitates duas 006 JOS 021 028 porro de tribu Isachar Cesion et Dabereth 006 JOS 021 029 et Iaramoth et Engannim cum suburbanis suis civitates quattuor 006 JOS 021 030 de tribu autem Aser Masal et Abdon 006 JOS 021 031 et Elacoth et Roob cum suburbanis suis civitates quattuor 006 JOS 021 032 de tribu quoque Nepthali civitatem confugii Cedes in Galilea et Ammothdor et Charthan cum suburbanis suis civitates tres 006 JOS 021 033 omnes urbes familiarum Gerson tredecim cum suburbanis suis 006 JOS 021 034 filiis autem Merari Levitis inferioris gradus per familias suas data est de tribu Zabulon Iechenam et Chartha 006 JOS 021 035 et Damna et Nalol civitates quattuor cum suburbanis suis 006 JOS 021 036 [de tribu quoque Ruben ciuitates confugii Bosor in solitudine et Cedson et Misor et Ocho ciuitates quattuor cum suburbanis suis] 006 JOS 021 037 et de tribu Gad civitates confugii Ramoth in Galaad et Manaim et Esebon et Iazer civitates quattuor cum suburbanis suis 006 JOS 021 040 omnes urbes filiorum Merari per familias et cognationes suas duodecim 006 JOS 021 041 itaque universae civitates Levitarum in medio possessionis filiorum Israhel fuerunt quadraginta octo 006 JOS 021 042 cum suburbanis suis singulae per familias distributae 006 JOS 021 043 deditque Dominus Israheli omnem terram quam traditurum se patribus eorum iuraverat et possederunt illam atque habitaverunt in ea 006 JOS 021 044 dataque est ab eo pax in omnes per circuitum nationes nullusque eis hostium resistere ausus est sed cuncti in eorum dicionem redacti sunt 006 JOS 021 045 ne unum quidem verbum quod illis praestaturum se esse promiserat irritum fuit sed rebus expleta sunt omnia 006 JOS 022 001 eodem tempore vocavit Iosue Rubenitas et Gadditas et dimidiam tribum Manasse 006 JOS 022 002 dixitque ad eos fecistis omnia quae vobis praecepit Moses famulus Domini mihi quoque in omnibus oboedistis 006 JOS 022 003 nec reliquistis fratres vestros longo tempore usque in praesentem diem custodientes imperium Domini Dei vestri 006 JOS 022 004 quia igitur dedit Dominus Deus vester fratribus vestris quietem ac pacem sicut pollicitus est revertimini et ite in tabernacula vestra et in terram possessionis quam tradidit vobis Moses famulus Domini trans Iordanem 006 JOS 022 005 ita dumtaxat ut custodiatis adtente et opere conpleatis mandatum et legem quam praecepit vobis Moses servus Domini ut diligatis Dominum Deum vestrum et ambuletis in omnibus viis eius et observetis mandata illius adhereatisque ei ac serviatis in omni corde et in omni anima vestra 006 JOS 022 006 benedixitque eis Iosue et dimisit eos qui reversi sunt in tabernacula sua 006 JOS 022 007 tribui autem Manasse mediae possessionem Moses dederat in Basan et idcirco mediae quae superfuit dedit Iosue sortem inter ceteros fratres suos trans Iordanem ad occidentalem eius plagam cumque dimitteret eos in tabernacula sua et benedixisset illis 006 JOS 022 008 dixit ad eos in multa substantia atque divitiis revertimini ad sedes vestras cum argento et auro aere ac ferro et veste multiplici dividite praedam hostium cum fratribus vestris 006 JOS 022 009 reversique sunt et abierunt filii Ruben et filii Gad et dimidia tribus Manasse a filiis Israhel de Silo quae sita est in Chanaan ut intrarent Galaad terram possessionis suae quam obtinuerant iuxta imperium Domini in manu Mosi 006 JOS 022 010 cumque venissent ad tumulos Iordanis in terra Chanaan aedificaverunt iuxta Iordanem altare infinitae magnitudinis 006 JOS 022 011 quod cum audissent filii Israhel et ad eos certi nuntii detulissent aedificasse filios Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse altare in terra Chanaan super Iordanis tumulos contra filios Israhel 006 JOS 022 012 convenerunt omnes in Silo ut ascenderent et dimicarent contra eos 006 JOS 022 013 et interim miserunt ad illos in terram Galaad Finees filium Eleazar sacerdotem 006 JOS 022 014 et decem principes cum eo singulos de tribubus singulis 006 JOS 022 015 qui venerunt ad filios Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse in terram Galaad dixeruntque ad eos 006 JOS 022 016 haec mandat omnis populus Domini quae est ista transgressio cur reliquistis Dominum Deum Israhel aedificantes altare sacrilegum et a cultu illius recedentes 006 JOS 022 017 an parum vobis est quod peccastis in Beelphegor et usque in praesentem diem macula huius sceleris in nobis permanet multique de populo corruerunt 006 JOS 022 018 et vos hodie reliquistis Dominum et cras in universum Israhel eius ira desaeviet 006 JOS 022 019 quod si putatis inmundam esse terram possessionis vestrae transite ad terram in qua tabernaculum Domini est et habitate inter nos tantum ut a Domino et a nostro consortio non recedatis aedificato altari praeter altare Domini Dei vestri 006 JOS 022 020 nonne Achan filius Zare praeteriit mandatum Domini et super omnem populum Israhel ira eius incubuit et ille erat unus homo atque utinam solus perisset in scelere suo 006 JOS 022 021 responderuntque filii Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse principibus legationis Israhel 006 JOS 022 022 fortissimus Deus Dominus fortissimus Deus Dominus ipse novit et Israhel simul intelleget si praevaricationis animo hoc altare construximus non custodiat nos sed puniat in praesenti 006 JOS 022 023 et si ea mente fecimus ut holocausta et sacrificium et pacificas victimas super eo inponeremus ipse quaerat et iudicet 006 JOS 022 024 et non ea magis cogitatione atque tractatu ut diceremus cras dicent filii vestri filiis nostris quid vobis et Domino Deo Israhel 006 JOS 022 025 terminum posuit Dominus inter nos et vos o filii Ruben et filii Gad Iordanem fluvium et idcirco partem non habetis in Domino et per hanc occasionem avertent filii vestri filios nostros a timore Domini putavimus itaque melius 006 JOS 022 026 et diximus extruamus nobis altare non in holocausta neque ad victimas offerendas 006 JOS 022 027 sed in testimonium inter nos et vos et subolem nostram vestramque progeniem ut serviamus Domino et iuris nostri sit offerre holocausta et victimas et pacificas hostias et nequaquam dicant cras filii vestri filiis nostris non est vobis pars in Domino 006 JOS 022 028 quod si voluerint dicere respondebunt eis ecce altare Domini quod fecerunt patres nostri non in holocausta neque in sacrificium sed in testimonium vestrum ac nostrum 006 JOS 022 029 absit a nobis hoc scelus ut recedamus a Domino et eius vestigia relinquamus extructo altari ad holocausta et sacrificia et victimas offerendas praeter altare Domini Dei nostri quod extructum est ante tabernaculum eius 006 JOS 022 030 quibus auditis Finees sacerdos et principes legationis Israhel qui erant cum eo placati sunt et verba filiorum Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse libentissime susceperunt 006 JOS 022 031 dixitque Finees filius Eleazari sacerdos ad eos nunc scimus quod nobiscum sit Dominus quoniam alieni estis a praevaricatione hac et liberastis filios Israhel de manu Domini 006 JOS 022 032 reversusque est cum principibus a filiis Ruben et Gad de terra Galaad finium Chanaan ad filios Israhel et rettulit eis 006 JOS 022 033 placuitque sermo cunctis audientibus et laudaverunt Deum filii Israhel et nequaquam ultra dixerunt ut ascenderent contra eos atque pugnarent et delerent terram possessionis eorum 006 JOS 022 034 vocaveruntque filii Ruben et filii Gad altare quod extruxerant Testimonium nostrum quod Dominus ipse sit Deus 006 JOS 023 001 evoluto autem multo tempore postquam pacem Dominus dederat Israheli subiectis in gyro nationibus universis et Iosue iam longevo et persenilis aetatis 006 JOS 023 002 vocavit Iosue omnem Israhelem maioresque natu et principes ac duces et magistros dixitque ad eos ego senui et progressioris aetatis sum 006 JOS 023 003 vosque cernitis omnia quae fecerit Dominus Deus vester cunctis per circuitum nationibus quomodo pro vobis ipse pugnaverit 006 JOS 023 004 et nunc quia vobis sorte divisit omnem terram ab orientali parte Iordanis usque ad mare Magnum multaeque adhuc supersunt nationes 006 JOS 023 005 Dominus Deus vester disperdet eas et auferet a facie vestra et possidebitis terram sicut vobis pollicitus est 006 JOS 023 006 tantum confortamini et estote solliciti ut custodiatis cuncta quae scripta sunt in volumine legis Mosi et non declinetis ab eis nec ad dextram nec ad sinistram 006 JOS 023 007 ne postquam intraveritis ad gentes quae inter vos futurae sunt iuretis in nomine deorum earum et serviatis eis et adoretis illos 006 JOS 023 008 sed adhereatis Domino Deo vestro quod fecistis usque in diem hanc 006 JOS 023 009 et tunc auferet Dominus in conspectu vestro gentes magnas et robustissimas et nullus vobis resistere poterit 006 JOS 023 010 unus e vobis persequetur hostium mille viros quia Dominus Deus vester pro vobis ipse pugnabit sicut pollicitus est 006 JOS 023 011 hoc tantum diligentissime praecavete ut diligatis Dominum Deum vestrum 006 JOS 023 012 quod si volueritis gentium harum quae inter vos habitant erroribus adherere et cum eis miscere conubia atque amicitias copulare 006 JOS 023 013 iam nunc scitote quod Dominus Deus vester non eas deleat ante faciem vestram sed sint vobis in foveam ac laqueum et offendiculum ex latere vestro et sudes in oculis vestris donec vos auferat atque disperdat de terra hac optima quam tradidit vobis 006 JOS 023 014 en ego hodie ingrediar viam universae terrae et toto animo cognoscetis quod de omnibus verbis quae se Dominus praestaturum nobis esse pollicitus est unum non praeterierit in cassum 006 JOS 023 015 sicut ergo implevit opere quod promisit et prospera cuncta venerunt sic adducet super vos quicquid malorum comminatus est donec vos auferat atque disperdat de terra hac optima quam tradidit vobis 006 JOS 023 016 eo quod praeterieritis pactum Domini Dei vestri quod pepigit vobiscum et servieritis diis alienis et adoraveritis eos cito atque velociter consurget in vos furor Domini et auferemini de terra hac optima quam tradidit vobis 006 JOS 024 001 congregavitque Iosue omnes tribus Israhel in Sychem et vocavit maiores natu ac principes et iudices et magistros steteruntque in conspectu Domini 006 JOS 024 002 et ad populum sic locutus est haec dicit Dominus Deus Israhel trans fluvium habitaverunt patres vestri ab initio Thare pater Abraham et Nahor servieruntque diis alienis 006 JOS 024 003 tuli ergo patrem vestrum Abraham de Mesopotamiae finibus et adduxi eum in terram Chanaan multiplicavique semen eius 006 JOS 024 004 et dedi ei Isaac illique rursum dedi Iacob et Esau e quibus Esau dedi montem Seir ad possidendum Iacob vero et filii eius descenderunt in Aegyptum 006 JOS 024 005 misique Mosen et Aaron et percussi Aegyptum multis signis atque portentis 006 JOS 024 006 eduxique vos et patres vestros de Aegypto et venistis ad mare persecutique sunt Aegyptii patres vestros cum curribus et equitatu usque ad mare Rubrum 006 JOS 024 007 clamaverunt autem ad Dominum filii Israhel qui posuit tenebras inter vos et Aegyptios et adduxit super eos mare et operuit illos viderunt oculi vestri cuncta quae in Aegypto fecerim et habitastis in solitudine multo tempore 006 JOS 024 008 et introduxi vos ad terram Amorrei qui habitabat trans Iordanem cumque pugnarent contra vos tradidi eos in manus vestras et possedistis terram eorum atque interfecistis illos 006 JOS 024 009 surrexit autem Balac filius Sepphor rex Moab et pugnavit contra Israhelem misitque et vocavit Balaam filium Beor ut malediceret vobis 006 JOS 024 010 et ego nolui audire eum sed e contrario per illum benedixi vobis et liberavi vos de manu eius 006 JOS 024 011 transistisque Iordanem et venistis ad Hiericho pugnaveruntque contra vos viri civitatis eius Amorreus et Ferezeus et Chananeus et Hettheus et Gergeseus et Eveus et Iebuseus et tradidi illos in manus vestras 006 JOS 024 012 misique ante vos crabrones et eieci eos de locis suis duos reges Amorreorum non in gladio et arcu tuo 006 JOS 024 013 dedique vobis terram in qua non laborastis et urbes quas non aedificastis ut habitaretis in eis vineas et oliveta quae non plantastis 006 JOS 024 014 nunc ergo timete Dominum et servite ei perfecto corde atque verissimo et auferte deos quibus servierunt patres vestri in Mesopotamia et in Aegypto ac servite Domino 006 JOS 024 015 sin autem malum vobis videtur ut Domino serviatis optio vobis datur eligite hodie quod placet cui potissimum servire debeatis utrum diis quibus servierunt patres vestri in Mesopotamia an diis Amorreorum in quorum terra habitatis ego autem et domus mea serviemus Domino 006 JOS 024 016 responditque populus et ait absit a nobis ut relinquamus Dominum et serviamus diis alienis 006 JOS 024 017 Dominus Deus noster ipse eduxit nos et patres nostros de terra Aegypti de domo servitutis fecitque videntibus nobis signa ingentia et custodivit nos in omni via per quam ambulavimus et in cunctis populis per quos transivimus 006 JOS 024 018 et eiecit universas gentes Amorreum habitatorem terrae quam nos intravimus serviemus igitur Domino quia ipse est Deus noster 006 JOS 024 019 dixitque Iosue ad populum non poteritis servire Domino Deus enim sanctus et fortis aemulator est nec ignoscet sceleribus vestris atque peccatis 006 JOS 024 020 si dimiseritis Dominum et servieritis diis alienis convertet se et adfliget vos atque subvertet postquam vobis praestiterit bona 006 JOS 024 021 dixitque populus ad Iosue nequaquam ita ut loqueris erit sed Domino serviemus 006 JOS 024 022 et Iosue ad populum testes inquit vos estis quia ipsi elegeritis vobis Dominum ut serviatis ei responderuntque testes 006 JOS 024 023 nunc ergo ait auferte deos alienos de medio vestrum et inclinate corda vestra ad Dominum Deum Israhel 006 JOS 024 024 dixitque populus ad Iosue Domino Deo nostro serviemus oboedientes praeceptis eius 006 JOS 024 025 percussit igitur Iosue in die illo foedus et proposuit populo praecepta atque iudicia in Sychem 006 JOS 024 026 scripsitque omnia verba haec in volumine legis Dei et tulit lapidem pergrandem posuitque eum subter quercum quae erat in sanctuario Domini 006 JOS 024 027 et dixit ad omnem populum en lapis iste erit vobis in testimonium quod audierit omnia verba Domini quae locutus est vobis ne forte postea negare velitis et mentiri Domino Deo vestro 006 JOS 024 028 dimisitque populum singulos in possessionem suam 006 JOS 024 029 et post haec mortuus est Iosue filius Nun servus Domini centum decem annorum 006 JOS 024 030 sepelieruntque eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare quae sita est in monte Ephraim a septentrionali parte montis Gaas 006 JOS 024 031 servivitque Israhel Domino cunctis diebus Iosue et seniorum qui longo vixerunt tempore post Iosue et qui noverant omnia opera Domini quae fecerat in Israhel 006 JOS 024 032 ossa quoque Ioseph quae tulerant filii Israhel de Aegypto sepelierunt in Sychem in parte agri quem emerat Iacob a filiis Emmor patris Sychem centum novellis ovibus et fuit in possessione filiorum Ioseph 006 JOS 024 033 Eleazar quoque filius Aaron mortuus est et sepelierunt eum in Gaab Finees filii eius quae data est ei in monte Ephraim # # BOOK 007 JDG Judges Iudicum 007 JDG 001 001 post mortem Iosue consuluerunt filii Israhel Dominum dicentes quis ascendet ante nos contra Chananeum et erit dux belli 007 JDG 001 002 dixitque Dominus Iudas ascendet ecce tradidi terram in manus eius 007 JDG 001 003 et ait Iudas Symeoni fratri suo ascende mecum in sorte mea et pugna contra Chananeum ut et ego pergam tecum in sorte tua et abiit cum eo Symeon 007 JDG 001 004 ascenditque Iudas et tradidit Dominus Chananeum ac Ferezeum in manus eorum et percusserunt in Bezec decem milia virorum 007 JDG 001 005 inveneruntque Adonibezec in Bezec et pugnaverunt contra eum ac percusserunt Chananeum et Ferezeum 007 JDG 001 006 fugit autem Adonibezec quem secuti conprehenderunt caesis summitatibus manuum eius ac pedum 007 JDG 001 007 dixitque Adonibezec septuaginta reges amputatis manuum ac pedum summitatibus colligebant sub mensa mea ciborum reliquias sicut feci ita reddidit mihi Deus adduxeruntque eum in Hierusalem et ibi mortuus est 007 JDG 001 008 obpugnantes ergo filii Iuda Hierusalem ceperunt eam et percusserunt in ore gladii tradentes cunctam incendio civitatem 007 JDG 001 009 et postea descendentes pugnaverunt contra Chananeum qui habitabat in montanis et ad meridiem et in campestribus 007 JDG 001 010 pergensque Iudas contra Chananeum qui habitabat in Hebron cui nomen fuit antiquitus Cariatharbe percussit Sisai et Ahiman et Tholmai 007 JDG 001 011 atque inde profectus abiit ad habitatores Dabir cuius nomen vetus erat Cariathsepher id est civitas Litterarum 007 JDG 001 012 dixitque Chaleb qui percusserit Cariathsepher et vastaverit eam dabo ei Axam filiam meam uxorem 007 JDG 001 013 cumque cepisset eam Othonihel filius Cenez frater Chaleb minor dedit ei filiam suam coniugem 007 JDG 001 014 quam pergentem in itinere monuit vir suus ut peteret a patre suo agrum quae cum suspirasset sedens asino dixit ei Chaleb quid habes 007 JDG 001 015 at illa respondit da mihi benedictionem quia terram arentem dedisti mihi da et inriguam aquis dedit ergo ei Chaleb inriguum superius et inriguum inferius 007 JDG 001 016 filii autem Cinei cognati Mosi ascenderunt de civitate Palmarum cum filiis Iuda in desertum sortis eius quod est ad meridiem Arad et habitaverunt cum eo 007 JDG 001 017 abiit autem Iudas cum Symeone fratre suo et percusserunt simul Chananeum qui habitabat in Sephath et interfecerunt eum vocatumque est nomen urbis Horma id est anathema 007 JDG 001 018 cepitque Iudas Gazam cum finibus suis et Ascalonem atque Accaron cum terminis suis 007 JDG 001 019 fuitque Dominus cum Iuda et montana possedit nec potuit delere habitatores vallis quia falcatis curribus abundabant 007 JDG 001 020 dederuntque Chaleb Hebron sicut dixerat Moses qui delevit ex ea tres filios Enach 007 JDG 001 021 Iebuseum autem habitatorem Hierusalem non deleverunt filii Beniamin habitavitque Iebuseus cum filiis Beniamin in Hierusalem usque in praesentem diem 007 JDG 001 022 domus quoque Ioseph ascendit in Bethel fuitque Dominus cum eis 007 JDG 001 023 nam cum obsiderent urbem quae prius Luza vocabatur 007 JDG 001 024 viderunt hominem egredientem de civitate dixeruntque ad eum ostende nobis introitum civitatis et faciemus tecum misericordiam 007 JDG 001 025 qui cum ostendisset eis percusserunt urbem in ore gladii hominem autem illum et omnem cognationem eius dimiserunt 007 JDG 001 026 qui dimissus abiit in terram Etthim et aedificavit ibi civitatem vocavitque eam Luzam quae ita appellatur usque in praesentem diem 007 JDG 001 027 Manasses quoque non delevit Bethsan et Thanach cum viculis suis et habitatores Dor et Ieblaam et Mageddo cum viculis suis coepitque Chananeus habitare cum eis 007 JDG 001 028 postquam autem confortatus est Israhel fecit eos tributarios et delere noluit 007 JDG 001 029 Ephraim etiam non interfecit Chananeum qui habitabat in Gazer sed habitavit cum eo 007 JDG 001 030 Zabulon non delevit habitatores Cetron et Naalon sed habitavit Chananeus in medio eius factusque est ei tributarius 007 JDG 001 031 Aser quoque non delevit habitatores Achcho et Sidonis Alab et Achazib et Alba et Afec et Roob 007 JDG 001 032 habitavitque in medio Chananei habitatoris illius terrae nec interfecit eum 007 JDG 001 033 Nepthali non delevit habitatores Bethsemes et Bethanath et habitavit inter Chananeum habitatorem terrae fueruntque ei Bethsemitae et Bethanitae tributarii 007 JDG 001 034 artavitque Amorreus filios Dan in monte nec dedit eis locum ut ad planiora descenderent 007 JDG 001 035 habitavitque in monte Hares quod interpretatur testaceo in Ahilon et Salabim et adgravata est manus domus Ioseph factusque est ei tributarius 007 JDG 001 036 fuit autem terminus Amorrei ab ascensu Scorpionis Petra et superiora loca 007 JDG 002 001 ascenditque angelus Domini de Galgal ad locum Flentium et ait eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram pro qua iuravi patribus vestris et pollicitus sum ut non facerem irritum pactum meum vobiscum in sempiternum 007 JDG 002 002 ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus terrae huius et aras eorum subverteretis et noluistis audire vocem meam cur hoc fecistis 007 JDG 002 003 quam ob rem nolui delere eos a facie vestra ut habeatis hostes et dii eorum sint vobis in ruinam 007 JDG 002 004 cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israhel elevaverunt vocem suam et fleverunt 007 JDG 002 005 et vocatum est nomen loci illius Flentium sive Lacrimarum immolaveruntque ibi hostias Domino 007 JDG 002 006 dimisit ergo Iosue populum et abierunt filii Israhel unusquisque in possessionem suam ut obtinerent eam 007 JDG 002 007 servieruntque Domino cunctis diebus eius et seniorum qui longo post eum vixerunt tempore et noverant omnia opera Domini quae fecerat cum Israhel 007 JDG 002 008 mortuus est autem Iosue filius Nun famulus Domini centum et decem annorum 007 JDG 002 009 et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis Gaas 007 JDG 002 010 omnisque illa generatio congregata est ad patres suos et surrexerunt alii qui non noverant Dominum et opera quae fecerat cum Israhel 007 JDG 002 011 feceruntque filii Israhel malum in conspectu Domini et servierunt Baalim 007 JDG 002 012 ac dimiserunt Dominum Deum patrum suorum qui eduxerat eos de terra Aegypti et secuti sunt deos alienos deos quoque populorum qui habitabant in circuitu eorum et adoraverunt eos et ad iracundiam concitaverunt Dominum 007 JDG 002 013 dimittentes eum et servientes Baal et Astharoth 007 JDG 002 014 iratusque Dominus contra Israhel tradidit eos in manibus diripientium qui ceperunt eos et vendiderunt hostibus qui habitabant per gyrum nec potuerunt resistere adversariis suis 007 JDG 002 015 sed quocumque pergere voluissent manus Domini erat super eos sicut locutus est et iuravit eis et vehementer adflicti sunt 007 JDG 002 016 suscitavitque Dominus iudices qui liberarent eos de vastantium manibus sed nec illos audire voluerunt 007 JDG 002 017 fornicantes cum diis alienis et adorantes eos cito deseruerunt viam per quam ingressi fuerant patres eorum et audientes mandata Domini omnia fecere contraria 007 JDG 002 018 cumque Dominus iudices suscitaret in diebus eorum flectebatur misericordia et audiebat adflictorum gemitus et liberabat eos de caede vastantium 007 JDG 002 019 postquam autem mortuus esset iudex revertebantur et multo maiora faciebant quam fecerant patres sui sequentes deos alienos et servientes eis et adorantes illos non dimiserunt adinventiones suas et viam durissimam per quam ambulare consueverant 007 JDG 002 020 iratusque est furor Domini in Israhel et ait quia irritum fecit gens ista pactum meum quod pepigeram cum patribus eorum et vocem meam audire contempsit 007 JDG 002 021 et ego non delebo gentes quas dimisit Iosue et mortuus est 007 JDG 002 022 ut in ipsis experiar Israhel utrum custodiant viam Domini et ambulent in ea sicut custodierunt patres eorum an non 007 JDG 002 023 dimisit ergo Dominus omnes has nationes et cito subvertere noluit nec tradidit in manibus Iosue 007 JDG 003 001 hae sunt gentes quas Dominus dereliquit ut erudiret in eis Israhelem et omnes qui non noverant bella Chananeorum 007 JDG 003 002 et postea discerent filii eorum certare cum hostibus et habere consuetudinem proeliandi 007 JDG 003 003 quinque satrapas Philisthinorum omnemque Chananeum et Sidonium atque Eveum qui habitabat in monte Libano de monte Baalhermon usque ad introitum Emath 007 JDG 003 004 dimisitque eos ut in ipsis experiretur Israhelem utrum audiret mandata Domini quae praeceperat patribus eorum per manum Mosi an non 007 JDG 003 005 itaque filii Israhel habitaverunt in medio Chananei et Hetthei et Amorrei et Ferezei et Evei et Iebusei 007 JDG 003 006 et duxerunt uxores filias eorum ipsique filias suas eorum filiis tradiderunt et servierunt diis eorum 007 JDG 003 007 feceruntque malum in conspectu Domini et obliti sunt Dei sui servientes Baalim et Astharoth 007 JDG 003 008 iratusque Dominus contra Israhel tradidit eos in manus Chusanrasathaim regis Mesopotamiae servieruntque ei octo annis 007 JDG 003 009 et clamaverunt ad Dominum qui suscitavit eis salvatorem et liberavit eos Othonihel videlicet filium Cenez fratrem Chaleb minorem 007 JDG 003 010 fuitque in eo spiritus Domini et iudicavit Israhel egressusque est ad pugnam et tradidit Dominus in manu eius Chusanrasathaim regem Syriae et oppressit eum 007 JDG 003 011 quievitque terra quadraginta annis et mortuus est Othonihel filius Cenez 007 JDG 003 012 addiderunt autem filii Israhel facere malum in conspectu Domini qui confortavit adversum eos Eglon regem Moab quia fecerunt malum in conspectu eius 007 JDG 003 013 et copulavit ei filios Ammon et Amalech abiitque et percussit Israhel atque possedit urbem Palmarum 007 JDG 003 014 servieruntque filii Israhel Eglon regi Moab decem et octo annis 007 JDG 003 015 et postea clamaverunt ad Dominum qui suscitavit eis salvatorem vocabulo Ahoth filium Gera filii Iemini qui utraque manu utebatur pro dextera miseruntque filii Israhel per illum munera Eglon regi Moab 007 JDG 003 016 qui fecit sibi gladium ancipitem habentem in medio capulum longitudinis palmae manus et accinctus est eo subter sagum in dextro femore 007 JDG 003 017 obtulitque munera Eglon regi Moab erat autem Eglon crassus nimis 007 JDG 003 018 cumque obtulisset ei munera prosecutus est socios qui cum eo venerant 007 JDG 003 019 et reversus de Galgalis ubi erant idola dixit ad regem verbum secretum habeo ad te o rex et ille imperavit silentium egressisque omnibus qui circa eum erant 007 JDG 003 020 ingressus est Ahoth ad eum sedebat autem in aestivo cenaculo solus dixitque verbum Dei habeo ad te qui statim surrexit de throno 007 JDG 003 021 extenditque Ahoth manum sinistram et tulit sicam de dextro femore suo infixitque eam in ventre eius 007 JDG 003 022 tam valide ut capulus ferrum sequeretur in vulnere ac pinguissimo adipe stringeretur nec eduxit gladium sed ita ut percusserat reliquit in corpore statimque per secreta naturae alvi stercora proruperunt 007 JDG 003 023 Ahoth autem clausis diligentissime ostiis cenaculi et obfirmatis sera 007 JDG 003 024 per posticam egressus est servique regis ingressi viderunt clausas fores cenaculi atque dixerunt forsitan purgat alvum in aestivo cubiculo 007 JDG 003 025 expectantesque diu donec erubescerent et videntes quod nullus aperiret tulerunt clavem et aperientes invenerunt dominum suum iacentem in terra mortuum 007 JDG 003 026 Ahoth autem dum illi turbarentur effugit et pertransiit locum Idolorum unde reversus fuerat venitque in Seirath 007 JDG 003 027 et statim insonuit bucina in monte Ephraim descenderuntque cum eo filii Israhel ipso in fronte gradiente 007 JDG 003 028 qui dixit ad eos sequimini me tradidit enim Dominus inimicos nostros Moabitas in manus nostras descenderuntque post eum et occupaverunt vada Iordanis quae transmittunt in Moab et non dimiserunt transire quemquam 007 JDG 003 029 sed percusserunt Moabitas in tempore illo circiter decem milia omnes robustos et fortes viros nullus eorum evadere potuit 007 JDG 003 030 humiliatusque est Moab die illo sub manu Israhel et quievit terra octoginta annis 007 JDG 003 031 post hunc fuit Samgar filius Anath qui percussit de Philisthim sescentos viros vomere et ipse quoque defendit Israhel 007 JDG 004 001 addideruntque filii Israhel facere malum in conspectu Domini post mortem Ahoth 007 JDG 004 002 et tradidit illos Dominus in manu Iabin regis Chanaan qui regnavit in Asor habuitque ducem exercitus sui nomine Sisaram ipse autem habitabat in Aroseth gentium 007 JDG 004 003 clamaveruntque filii Israhel ad Dominum nongentos enim habebat falcatos currus et per viginti annos vehementer oppresserat eos 007 JDG 004 004 erat autem Debbora prophetis uxor Lapidoth quae iudicabat populum in illo tempore 007 JDG 004 005 et sedebat sub palma quae nomine illius vocabatur inter Rama et Bethel in monte Ephraim ascendebantque ad eam filii Israhel in omne iudicium 007 JDG 004 006 quae misit et vocavit Barac filium Abinoem de Cedes Nepthalim dixitque ad eum praecepit tibi Dominus Deus Israhel vade et duc exercitum in montem Thabor tollesque tecum decem milia pugnatorum de filiis Nepthalim et de filiis Zabulon 007 JDG 004 007 ego autem ducam ad te in loco torrentis Cison Sisaram principem exercitus Iabin et currus eius atque omnem multitudinem et tradam eos in manu tua 007 JDG 004 008 dixitque ad eam Barac si venis mecum vadam si nolueris venire non pergam 007 JDG 004 009 quae dixit ad eum ibo quidem tecum sed in hac vice tibi victoria non reputabitur quia in manu mulieris tradetur Sisara surrexit itaque Debbora et perrexit cum Barac in Cedes 007 JDG 004 010 qui accitis Zabulon et Nepthalim ascendit cum decem milibus pugnatorum habens Debboram in comitatu suo 007 JDG 004 011 Aber autem Cineus recesserat quondam a ceteris Cineis fratribus suis filiis Obab cognati Mosi et tetenderat tabernacula usque ad vallem quae vocatur Sennim et erat iuxta Cedes 007 JDG 004 012 nuntiatumque est Sisarae quod ascendisset Barac filius Abinoem in montem Thabor 007 JDG 004 013 et congregavit nongentos falcatos currus omnemque exercitum de Aroseth gentium ad torrentem Cison 007 JDG 004 014 dixitque Debbora ad Barac surge haec est enim dies in qua tradidit Dominus Sisaram in manus tuas en ipse ductor est tuus descendit itaque Barac de monte Thabor et decem milia pugnatorum cum eo 007 JDG 004 015 perterruitque Dominus Sisaram et omnes currus eius universamque multitudinem in ore gladii ad conspectum Barac in tantum ut Sisara de curru desiliens pedibus fugeret 007 JDG 004 016 et Barac persequeretur fugientes currus et exercitum usque ad Aroseth gentium et omnis hostium multitudo usque ad internicionem caderet 007 JDG 004 017 Sisara autem fugiens pervenit ad tentorium Iahel uxoris Aber Cinei erat enim pax inter Iabin regem Asor et domum Aber Cinei 007 JDG 004 018 egressa igitur Iahel in occursum Sisarae dixit ad eum intra ad me domine mi intra ne timeas qui ingressus tabernaculum eius et opertus ab ea pallio 007 JDG 004 019 dixit ad eam da mihi obsecro paululum aquae quia valde sitio quae aperuit utrem lactis et dedit ei bibere et operuit illum 007 JDG 004 020 dixitque Sisara ad eam sta ante ostium tabernaculi et cum venerit aliquis interrogans te et dicens numquid hic est aliquis respondebis nullus est 007 JDG 004 021 tulit itaque Iahel uxor Aber clavum tabernaculi adsumens pariter malleum et ingressa abscondite et cum silentio posuit supra tempus capitis eius clavum percussumque malleo defixit in cerebrum usque ad terram qui soporem morti socians defecit et mortuus est 007 JDG 004 022 et ecce Barac sequens Sisaram veniebat egressaque Iahel in occursum eius dixit ei veni et ostendam tibi virum quem quaeris qui cum intrasset ad eam vidit Sisaram iacentem mortuum et clavum infixum in tempore eius 007 JDG 004 023 humiliavit ergo Deus in die illo Iabin regem Chanaan coram filiis Israhel 007 JDG 004 024 qui crescebant cotidie et forti manu opprimebant Iabin regem Chanaan donec delerent eum 007 JDG 005 001 cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoem in die illo dicentes 007 JDG 005 002 qui sponte obtulistis de Israhel animas vestras ad periculum benedicite Domino 007 JDG 005 003 audite reges percipite auribus principes ego sum ego sum quae Domino canam psallam Domino Deo Israhel 007 JDG 005 004 Domine cum exires de Seir et transires per regiones Edom terra mota est caelique ac nubes stillaverunt aquis 007 JDG 005 005 montes fluxerunt a facie Domini et Sinai a facie Domini Dei Israhel 007 JDG 005 006 in diebus Samgar filii Anath in diebus Iahel quieverunt semitae et qui ingrediebantur per eas ambulaverunt per calles devios 007 JDG 005 007 cessaverunt fortes in Israhel et quieverunt donec surgeret Debbora surgeret mater in Israhel 007 JDG 005 008 nova bella elegit Dominus et portas hostium ipse subvertit clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta milibus Israhel 007 JDG 005 009 cor meum diligit principes Israhel qui propria voluntate obtulistis vos discrimini benedicite Domino 007 JDG 005 010 qui ascenditis super nitentes asinos et sedetis in iudicio et ambulatis in via loquimini 007 JDG 005 011 ubi conlisi sunt currus et hostium est suffocatus exercitus ibi narrentur iustitiae Domini et clementia in fortes Israhel tunc descendit populus Domini ad portas et obtinuit principatum 007 JDG 005 012 surge surge Debbora surge surge et loquere canticum surge Barac et adprehende captivos tuos fili Abinoem 007 JDG 005 013 salvatae sunt reliquiae populi Dominus in fortibus dimicavit 007 JDG 005 014 ex Ephraim delevit eos in Amalech et post eum ex Beniamin in populos tuos o Amalech de Machir principes descenderunt et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum 007 JDG 005 015 duces Isachar fuere cum Debbora et Barac vestigia sunt secuti qui quasi in praeceps ac baratrum se discrimini dedit diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est 007 JDG 005 016 quare habitas inter duos terminos ut audias sibilos gregum diviso contra se Ruben magnanimorum repperta contentio est 007 JDG 005 017 Galaad trans Iordanem quiescebat et Dan vacabat navibus Aser habitabat in litore maris et in portibus morabatur 007 JDG 005 018 Zabulon vero et Nepthalim obtulerunt animas suas morti in regione Merome 007 JDG 005 019 venerunt reges et pugnaverunt pugnaverunt reges Chanaan in Thanach iuxta aquas Mageddo et tamen nihil tulere praedantes 007 JDG 005 020 de caelo dimicatum est contra eos stellae manentes in ordine et cursu suo adversum Sisaram pugnaverunt 007 JDG 005 021 torrens Cison traxit cadavera eorum torrens Cadumim torrens Cison conculca anima mea robustos 007 JDG 005 022 ungulae equorum ceciderunt fugientibus impetu et per praeceps ruentibus fortissimis hostium 007 JDG 005 023 maledicite terrae Meroz dixit angelus Domini maledicite habitatoribus eius quia non venerunt ad auxilium Domini in adiutorium fortissimorum eius 007 JDG 005 024 benedicta inter mulieres Iahel uxor Aber Cinei benedicatur in tabernaculo suo 007 JDG 005 025 aquam petenti lac dedit et in fiala principum obtulit butyrum 007 JDG 005 026 sinistram manum misit ad clavum et dexteram ad fabrorum malleos percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locum et tempus valide perforans 007 JDG 005 027 inter pedes eius ruit defecit et mortuus est ante pedes illius volvebatur et iacebat exanimis et miserabilis 007 JDG 005 028 per fenestram prospiciens ululabat mater eius et de cenaculo loquebatur cur moratur regredi currus eius quare tardaverunt pedes quadrigarum illius 007 JDG 005 029 una sapientior ceteris uxoribus eius haec socrui verba respondit 007 JDG 005 030 forsitan nunc dividit spolia et pulcherrima feminarum eligitur ei vestes diversorum colorum Sisarae traduntur in praedam et supellex varia ad ornanda colla congeritur 007 JDG 005 031 sic pereant omnes inimici tui Domine qui autem diligunt te sicut sol in ortu suo splendet ita rutilent quievitque terra per quadraginta annos 007 JDG 006 001 fecerunt autem filii Israhel malum in conspectu Domini qui tradidit eos in manu Madian septem annis 007 JDG 006 002 et oppressi sunt valde ab eis feceruntque sibi antra et speluncas in montibus et munitissima ad repugnandum loca 007 JDG 006 003 cumque sevisset Israhel ascendebat Madian et Amalech et ceteri orientalium nationum 007 JDG 006 004 et apud eos figentes tentoria sicut erant in herbis cuncta vastabant usque ad introitum Gazae nihilque omnino ad vitam pertinens relinquebant in Israhel non oves non boves non asinos 007 JDG 006 005 ipsi enim et universi greges eorum veniebant cum tabernaculis et instar lucustarum universa conplebant innumera multitudo hominum et camelorum quicquid tetigerant devastantes 007 JDG 006 006 humiliatusque est Israhel valde in conspectu Madian 007 JDG 006 007 et clamavit ad Dominum postulans auxilium contra Madianitas 007 JDG 006 008 qui misit ad eos virum prophetam et locutus est haec dicit Dominus Deus Israhel ego vos feci conscendere de Aegypto et eduxi de domo servitutis 007 JDG 006 009 et liberavi de manu Aegyptiorum et omnium inimicorum qui adfligebant vos eiecique eos ad introitum vestrum et tradidi vobis terram eorum 007 JDG 006 010 et dixi ego Dominus Deus vester ne timeatis deos Amorreorum in quorum terra habitatis et noluistis audire vocem meam 007 JDG 006 011 venit autem angelus Domini et sedit sub quercu quae erat in Ephra et pertinebat ad Ioas patrem familiae Ezri cumque Gedeon filius eius excuteret atque purgaret frumenta in torculari ut fugeret Madian 007 JDG 006 012 apparuit ei et ait Dominus tecum virorum fortissime 007 JDG 006 013 dixitque ei Gedeon obsecro Domine si Dominus nobiscum est cur adprehenderunt nos haec omnia ubi sunt mirabilia eius quae narraverunt patres nostri atque dixerunt de Aegypto eduxit nos Dominus nunc autem dereliquit nos et tradidit in manibus Madian 007 JDG 006 014 respexitque ad eum Dominus et ait vade in hac fortitudine tua et liberabis Israhel de manu Madian scito quod miserim te 007 JDG 006 015 qui respondens ait obsecro Domine mi in quo liberabo Israhel ecce familia mea infima est in Manasse et ego minimus in domo patris mei 007 JDG 006 016 dixitque ei Dominus ego ero tecum et percuties Madian quasi unum virum 007 JDG 006 017 et ille si inveni inquit gratiam coram te da mihi signum quod tu sis qui loquaris ad me 007 JDG 006 018 ne recedas hinc donec revertar ad te portans sacrificium et offerens tibi qui respondit ego praestolabor adventum tuum 007 JDG 006 019 ingressus est itaque Gedeon et coxit hedum et de farinae modio azymos panes carnesque ponens in canistro et ius carnium mittens in ollam tulit omnia sub quercum et obtulit ei 007 JDG 006 020 cui dixit angelus Domini tolle carnes et panes azymos et pone super petram illam et ius desuper funde cumque fecisset ita 007 JDG 006 021 extendit angelus Domini summitatem virgae quam tenebat in manu et tetigit carnes et azymos panes ascenditque ignis de petra et carnes azymosque consumpsit angelus autem Domini evanuit ex oculis eius 007 JDG 006 022 vidensque Gedeon quod esset angelus Domini ait heu mihi Domine Deus quia vidi angelum Domini facie ad faciem 007 JDG 006 023 dixitque ei Dominus pax tecum ne timeas non morieris 007 JDG 006 024 aedificavit ergo ibi Gedeon altare Domino vocavitque illud Domini pax usque in praesentem diem cum adhuc esset in Ephra quae est familiae Ezri 007 JDG 006 025 nocte illa dixit Dominus ad eum tolle taurum patris tui et alterum taurum annorum septem destruesque aram Baal quae est patris tui et nemus quod circa aram est succide 007 JDG 006 026 et aedificabis altare Domino Deo tuo in summitate petrae huius super quam sacrificium ante posuisti tollesque taurum secundum et offeres holocaustum super lignorum struem quae de nemore succideris 007 JDG 006 027 adsumptis igitur Gedeon decem viris de servis suis fecit sicut praeceperat Dominus timens autem domum patris sui et homines illius civitatis per diem facere noluit sed omnia nocte conplevit 007 JDG 006 028 cumque surrexissent viri oppidi eius mane viderunt destructam aram Baal lucumque succisum et taurum alterum inpositum super altare quod tunc aedificatum erat 007 JDG 006 029 dixeruntque ad invicem quis hoc fecit cumque perquirerent auctorem facti dictum est Gedeon filius Ioas fecit haec omnia 007 JDG 006 030 et dixerunt ad Ioas produc filium tuum ut moriatur quia destruxit aram Baal et succidit nemus 007 JDG 006 031 quibus ille respondit numquid ultores estis Baal et pugnatis pro eo qui adversarius eius est moriatur antequam lux crastina veniat si deus est vindicet se de eo qui suffodit aram eius 007 JDG 006 032 ex illo die vocatus est Gedeon Hierobbaal eo quod dixisset Ioas ulciscatur se de eo Baal qui suffodit altare eius 007 JDG 006 033 igitur omnis Madian et Amalech et orientales populi congregati sunt simul et transeuntes Iordanem castrametati sunt in valle Iezrahel 007 JDG 006 034 spiritus autem Domini induit Gedeon qui clangens bucina convocavit domum Abiezer ut sequeretur 007 JDG 006 035 misitque nuntios in universum Manassen qui et ipse secutus est eum et alios nuntios in Aser et Zabulon et Nepthalim qui occurrerunt ei 007 JDG 006 036 dixitque Gedeon ad Dominum si salvum facis per manum meam Israhel sicut locutus es 007 JDG 006 037 ponam vellus hoc lanae in area si ros in solo vellere fuerit et in omni terra siccitas sciam quod per manum meam sicut locutus es liberabis Israhel 007 JDG 006 038 factumque est ita et de nocte consurgens expresso vellere concam rore conplevit 007 JDG 006 039 dixitque rursus ad Dominum ne irascatur furor tuus contra me si adhuc semel temptavero signum quaerens in vellere oro ut solum vellus siccum sit et omnis terra rore madens 007 JDG 006 040 fecitque Dominus nocte illa ut postulaverat et fuit siccitas in solo vellere et ros in omni terra 007 JDG 007 001 igitur Hierobbaal qui est et Gedeon de nocte consurgens et omnis populus cum eo venit ad fontem qui vocatur Arad erant autem castra Madian in valle ad septentrionalem plagam collis Excelsi 007 JDG 007 002 dixitque Dominus ad Gedeon multus tecum est populus nec tradetur Madian in manus eius ne glorietur contra me Israhel et dicat meis viribus liberatus sum 007 JDG 007 003 loquere ad populum et cunctis audientibus praedica qui formidolosus et timidus est revertatur recesseruntque de monte Galaad et reversa sunt ex populo viginti duo milia virorum et tantum decem milia remanserunt 007 JDG 007 004 dixitque Dominus ad Gedeon adhuc populus multus est duc eos ad aquas et ibi probabo illos et de quo dixero tibi ut tecum vadat ipse pergat quem ire prohibuero revertatur 007 JDG 007 005 cumque descendisset populus ad aquas dixit Dominus ad Gedeon qui lingua lambuerint aquas sicut solent canes lambere separabis eos seorsum qui autem curvatis genibus biberint in altera parte erunt 007 JDG 007 006 fuit itaque numerus eorum qui manu ad os proiciente aquas lambuerant trecenti viri omnis autem reliqua multitudo flexo poplite biberat 007 JDG 007 007 et ait Dominus ad Gedeon in trecentis viris qui lambuerunt aquas liberabo vos et tradam Madian in manu tua omnis autem reliqua multitudo revertatur in locum suum 007 JDG 007 008 sumptis itaque pro numero cibariis et tubis omnem reliquam multitudinem abire praecepit ad tabernacula sua et ipse cum trecentis viris se certamini dedit castra autem Madian erant subter in valle 007 JDG 007 009 eadem nocte dixit Dominus ad eum surge et descende in castra quia tradidi eos in manu tua 007 JDG 007 010 sin autem solus ire formidas descendat tecum Phara puer tuus 007 JDG 007 011 et cum audieris quid loquantur tunc confortabuntur manus tuae et securior ad hostium castra descendes descendit ergo ipse et Phara puer eius in partem castrorum ubi erant armatorum vigiliae 007 JDG 007 012 Madian autem et Amalech et omnes orientales populi fusi iacebant in valle ut lucustarum multitudo cameli quoque innumerabiles erant sicut harena quae iacet in litoribus maris 007 JDG 007 013 cumque venisset Gedeon narrabat aliquis somnium proximo suo et in hunc modum referebat quod viderat vidi somnium et videbatur mihi quasi subcinericius panis ex hordeo volvi et in Madian castra descendere cumque pervenisset ad tabernaculum percussit illud atque subvertit et terrae funditus coaequavit 007 JDG 007 014 respondit is cui loquebatur non est hoc aliud nisi gladius Gedeonis filii Ioas viri Israhelitae tradidit Deus in manu eius Madian et omnia castra eius 007 JDG 007 015 cumque audisset Gedeon somnium et interpretationem eius adoravit et reversus ad castra Israhel ait surgite tradidit enim Dominus in manus nostras castra Madian 007 JDG 007 016 divisitque trecentos viros in tres partes et dedit tubas in manibus eorum lagoenasque vacuas ac lampadas in medio lagoenarum 007 JDG 007 017 et dixit ad eos quod me facere videritis hoc facite ingrediar partem castrorum et quod fecero sectamini 007 JDG 007 018 quando personaverit tuba in manu mea vos quoque per castrorum circuitum clangite et conclamate Domino et Gedeoni 007 JDG 007 019 ingressusque est Gedeon et trecenti viri qui erant cum eo in parte castrorum incipientibus vigiliis noctis mediae et custodibus suscitatis coeperunt bucinis clangere et conplodere inter se lagoenas 007 JDG 007 020 cumque per gyrum castrorum in tribus personarent locis et hydrias confregissent tenuerunt sinistris manibus lampadas et dextris sonantes tubas clamaveruntque gladius Domini et Gedeonis 007 JDG 007 021 stantes singuli in loco suo per circuitum castrorum hostilium omnia itaque castra turbata sunt et vociferantes ululantesque fugerunt 007 JDG 007 022 et nihilominus insistebant trecenti viri bucinis personantes inmisitque Dominus gladium in omnibus castris et mutua se caede truncabant 007 JDG 007 023 fugientes usque Bethseta et crepidinem Abelmeula in Tebbath conclamantes autem viri Israhel de Nepthali et Aser et omni Manasse persequebantur Madian 007 JDG 007 024 misitque Gedeon nuntios in omnem montem Ephraim dicens descendite in occursum Madian et occupate aquas usque Bethbera atque Iordanem clamavitque omnis Ephraim et praeoccupavit aquas atque Iordanem usque Bethbera 007 JDG 007 025 adprehensosque duos viros Madian Oreb et Zeb interfecit Oreb in petra Oreb Zeb vero in torculari Zeb et persecuti sunt Madian capita Oreb et Zeb portantes ad Gedeon trans fluenta Iordanis 007 JDG 008 001 dixeruntque ad eum viri Ephraim quid est hoc quod facere voluisti ut non nos vocares cum ad pugnam pergeres contra Madian iurgantes fortiter et prope vim inferentes 007 JDG 008 002 quibus ille respondit quid enim tale facere potui quale vos fecistis nonne melior est racemus Ephraim vindemiis Abiezer 007 JDG 008 003 in manus vestras tradidit Dominus principes Madian Oreb et Zeb quid tale facere potui quale vos fecistis quod cum locutus esset requievit spiritus eorum quo tumebant contra eum 007 JDG 008 004 cumque venisset Gedeon ad Iordanem transivit eum cum trecentis viris qui secum erant et prae lassitudine fugientes persequi non poterant 007 JDG 008 005 dixitque ad viros Soccoth date obsecro panes populo qui mecum est quia valde defecerunt ut possimus persequi Zebee et Salmana reges Madian 007 JDG 008 006 responderunt principes Soccoth forsitan palmae manuum Zebee et Salmana in manu tua sunt et idcirco postulas ut demus exercitui tuo panes 007 JDG 008 007 quibus ille ait cum ergo tradiderit Dominus Zebee et Salmana in manus meas conteram carnes vestras cum spinis tribulisque deserti 007 JDG 008 008 et inde conscendens venit in Phanuhel locutusque est ad viros eius loci similia cui et illi responderunt sicut responderant viri Soccoth 007 JDG 008 009 dixit itaque et eis cum reversus fuero victor in pace destruam turrem hanc 007 JDG 008 010 Zebee autem et Salmana requiescebant cum omni exercitu suo quindecim milia enim viri remanserant ex omnibus turmis orientalium populorum caesis centum viginti milibus bellatorum et educentium gladium 007 JDG 008 011 ascendensque Gedeon per viam eorum qui in tabernaculis morabantur ad orientalem partem Nobee et Iecbaa percussit castra hostium qui securi erant et nihil adversi suspicabantur 007 JDG 008 012 fugeruntque Zebee et Salmana quos persequens Gedeon conprehendit turbato omni exercitu eorum 007 JDG 008 013 revertensque de bello ante solis ortum 007 JDG 008 014 adprehendit puerum de viris Soccoth interrogavitque eum nomina principum et seniorum Soccoth et descripsit septuaginta septem viros 007 JDG 008 015 venitque ad Soccoth et dixit eis en Zebee et Salmana super quibus exprobrastis mihi dicentes forsitan manus Zebee et Salmana in manibus tuis sunt et idcirco postulas ut demus viris qui lassi sunt et defecerunt panes 007 JDG 008 016 tulit ergo seniores civitatis et spinas deserti ac tribulos et contrivit cum eis atque comminuit viros Soccoth 007 JDG 008 017 turrem quoque Phanuhel subvertit occisis habitatoribus civitatis 007 JDG 008 018 dixitque ad Zebee et Salmana quales fuerunt viri quos occidistis in Thabor qui responderunt similes tui et unus ex eis quasi filius regis 007 JDG 008 019 quibus ille ait fratres mei fuerunt filii matris meae vivit Dominus si servassetis eos non vos occiderem 007 JDG 008 020 dixitque Ietther primogenito suo surge et interfice eos qui non eduxit gladium timebat enim quia adhuc puer erat 007 JDG 008 021 dixeruntque Zebee et Salmana tu surge et inrue in nos quia iuxta aetatem robur est hominis surrexit Gedeon et interfecit Zebee et Salmana et tulit ornamenta ac bullas quibus colla regalium camelorum decorari solent 007 JDG 008 022 dixeruntque omnes viri Israhel ad Gedeon dominare nostri tu et filius tuus et filius filii tui quia liberasti nos de manu Madian 007 JDG 008 023 quibus ille ait non dominabor vestri nec dominabitur in vos filius meus sed dominabitur Dominus 007 JDG 008 024 dixitque ad eos unam petitionem postulo a vobis date mihi inaures ex praeda vestra inaures enim aureas Ismahelitae habere consuerant 007 JDG 008 025 qui responderunt libentissime dabimus expandentesque super terram pallium proiecerunt in eo inaures de praeda 007 JDG 008 026 et fuit pondus postulatarum inaurium mille septingenti auri sicli absque ornamentis et monilibus et veste purpurea quibus Madian reges uti soliti erant et praeter torques aureos camelorum 007 JDG 008 027 fecitque ex eo Gedeon ephod et posuit illud in civitate sua Ephra fornicatusque est omnis Israhel in eo et factum est Gedeoni et omni domui eius in ruinam 007 JDG 008 028 humiliatus est autem Madian coram filiis Israhel nec potuerunt ultra elevare cervices sed quievit terra per quadraginta annos quibus praefuit Gedeon 007 JDG 008 029 abiit itaque Hierobbaal filius Ioas et habitavit in domo sua 007 JDG 008 030 habuitque septuaginta filios qui egressi sunt de femore eius eo quod plures haberet uxores 007 JDG 008 031 concubina autem illius quam habebat in Sychem genuit ei filium nomine Abimelech 007 JDG 008 032 mortuusque est Gedeon filius Ioas in senectute bona et sepultus in sepulchro Ioas patris sui in Ephra de familia Ezri 007 JDG 008 033 postquam autem mortuus est Gedeon aversi sunt filii Israhel et fornicati cum Baalim percusseruntque cum Baal foedus ut esset eis in deum 007 JDG 008 034 nec recordati sunt Domini Dei sui qui eruit eos de manu omnium inimicorum suorum per circuitum 007 JDG 008 035 nec fecerunt misericordiam cum domo Hierobbaal Gedeon iuxta omnia bona quae fecerat Israheli 007 JDG 009 001 abiit autem Abimelech filius Hierobbaal in Sychem ad fratres matris suae et locutus est ad eos et ad omnem cognationem domus patris matris suae dicens 007 JDG 009 002 loquimini ad omnes viros Sychem quid vobis est melius ut dominentur vestri septuaginta viri omnes filii Hierobbaal an ut dominetur vobis unus vir simulque considerate quia os vestrum et caro vestra sum 007 JDG 009 003 locutique sunt fratres matris eius de eo ad omnes viros Sychem universos sermones istos et inclinaverunt cor eorum post Abimelech dicentes frater noster est 007 JDG 009 004 dederuntque illi septuaginta pondo argenti de fano Baalbrith qui conduxit sibi ex eo viros inopes et vagos secutique sunt eum 007 JDG 009 005 et venit in domum patris sui Ephra et occidit fratres suos filios Hierobbaal septuaginta viros super lapidem unum remansitque Ioatham filius Hierobbaal minimus et absconditus est 007 JDG 009 006 congregati sunt autem omnes viri Sychem et universae familiae urbis Mello abieruntque et constituerunt regem Abimelech iuxta quercum quae stabat in Sychem 007 JDG 009 007 quod cum nuntiatum esset Ioatham ivit et stetit in vertice montis Garizim elevataque voce clamavit et dixit audite me viri Sychem ita audiat vos Deus 007 JDG 009 008 ierunt ligna ut unguerent super se regem dixeruntque olivae impera nobis 007 JDG 009 009 quae respondit numquid possum deserere pinguedinem meam qua et dii utuntur et homines et venire ut inter ligna promovear 007 JDG 009 010 dixeruntque ligna ad arborem ficum veni et super nos regnum accipe 007 JDG 009 011 quae respondit eis numquid possum deserere dulcedinem meam fructusque suavissimos et ire ut inter cetera ligna commovear 007 JDG 009 012 locuta sunt quoque ligna ad vitem veni et impera nobis 007 JDG 009 013 quae respondit numquid possum deserere vinum meum quod laetificat Deum et homines et inter ligna cetera commoveri 007 JDG 009 014 dixeruntque omnia ligna ad ramnum veni et impera super nos 007 JDG 009 015 quae respondit eis si vere me regem vobis constituitis venite et sub mea umbra requiescite sin autem non vultis egrediatur ignis de ramno et devoret cedros Libani 007 JDG 009 016 nunc igitur si recte et absque peccato constituistis super vos regem Abimelech et bene egistis cum Hierobbaal et cum domo eius et reddidistis vicem beneficiis eius qui pugnavit pro vobis 007 JDG 009 017 et animam suam dedit periculis ut erueret vos de manu Madian 007 JDG 009 018 qui nunc surrexistis contra domum patris mei et interfecistis filios eius septuaginta viros super unum lapidem et constituistis regem Abimelech filium ancillae eius super habitatores Sychem eo quod frater vester sit 007 JDG 009 019 si ergo recte et absque vitio egistis cum Hierobbaal et domo eius hodie laetamini in Abimelech et ille laetetur in vobis 007 JDG 009 020 sin autem perverse egrediatur ignis ex eo et consumat habitatores Sychem et oppidum Mello egrediaturque ignis de viris Sychem et de oppido Mello et devoret Abimelech 007 JDG 009 021 quae cum dixisset fugit et abiit in Bera habitavitque ibi metu Abimelech fratris sui 007 JDG 009 022 regnavit itaque Abimelech super Israhel tribus annis 007 JDG 009 023 misitque Deus spiritum pessimum inter Abimelech et habitatores Sychem qui coeperunt eum detestari 007 JDG 009 024 et scelus interfectionis septuaginta filiorum Hierobbaal et effusionem sanguinis eorum conferre in Abimelech fratrem suum et in ceteros Sycimarum principes qui eum adiuverant 007 JDG 009 025 posueruntque insidias adversum eum in montium summitate et dum illius praestolantur adventum exercebant latrocinia agentes praedas de praetereuntibus nuntiatumque est Abimelech 007 JDG 009 026 venit autem Gaal filius Obed cum fratribus suis et transivit in Sycimam ad cuius adventum erecti habitatores Sychem 007 JDG 009 027 egressi sunt in agros vastantes vineas uvasque calcantes et factis cantantium choris ingressi sunt fanum dei sui et inter epulas et pocula maledicebant Abimelech 007 JDG 009 028 clamante Gaal filio Obed quis est Abimelech et quae est Sychem ut serviamus ei numquid non est filius Hierobbaal et constituit principem Zebul servum suum super viros Emmor patris Sychem cur igitur servimus ei 007 JDG 009 029 utinam daret aliquis populum istum sub manu mea ut auferrem de medio Abimelech dictumque est Abimelech congrega exercitus multitudinem et veni 007 JDG 009 030 Zebul enim princeps civitatis auditis sermonibus Gaal filii Obed iratus est valde 007 JDG 009 031 et misit clam ad Abimelech nuntios dicens ecce Gaal filius Obed venit in Sycimam cum fratribus suis et obpugnat adversum te civitatem 007 JDG 009 032 surge itaque nocte cum populo qui tecum est et latita in agro 007 JDG 009 033 et primo mane oriente sole inrue super civitatem illo autem egrediente adversum te cum populo suo fac ei quod potueris 007 JDG 009 034 surrexit itaque Abimelech cum omni exercitu suo nocte et tetendit insidias iuxta Sycimam in quattuor locis 007 JDG 009 035 egressusque est Gaal filius Obed et stetit in introitu portae civitatis surrexit autem Abimelech et omnis exercitus cum eo de insidiarum loco 007 JDG 009 036 cumque vidisset populum Gaal dixit ad Zebul ecce de montibus multitudo descendit cui ille respondit umbras montium vides quasi hominum capita et hoc errore deciperis 007 JDG 009 037 rursumque Gaal ait ecce populus de umbilico terrae descendit et unus cuneus venit per viam quae respicit quercum 007 JDG 009 038 cui dixit Zebul ubi est nunc os tuum quo loquebaris quis est Abimelech ut serviamus ei nonne iste est populus quem despiciebas egredere et pugna contra eum 007 JDG 009 039 abiit ergo Gaal spectante Sycimarum populo et pugnavit contra Abimelech 007 JDG 009 040 qui persecutus est eum fugientem et in urbem conpulit cecideruntque ex parte eius plurimi usque ad portam civitatis 007 JDG 009 041 et Abimelech sedit in Ruma Zebul autem Gaal et socios eius expulit de urbe nec in ea passus est commorari 007 JDG 009 042 sequenti ergo die egressus est populus in campum quod cum nuntiatum esset Abimelech 007 JDG 009 043 tulit exercitum suum et divisit in tres turmas tendens insidias in agris vidensque quod egrederetur populus de civitate surrexit et inruit in eos 007 JDG 009 044 cum cuneo suo obpugnans et obsidens civitatem duae autem turmae palantes per campum adversarios sequebantur 007 JDG 009 045 porro Abimelech omni illo die obpugnabat urbem quam cepit interfectis habitatoribus eius ipsaque destructa ita ut sal in ea dispergeret 007 JDG 009 046 quod cum audissent qui habitabant in turre Sycimorum ingressi sunt fanum dei sui Berith ubi foedus cum eo pepigerant et ex eo locus nomen acceperat qui erat valde munitus 007 JDG 009 047 Abimelech quoque audiens viros turris Sycimorum pariter conglobatos 007 JDG 009 048 ascendit in montem Selmon cum omni populo suo et arrepta securi praecidit arboris ramum inpositumque ferens umero dixit ad socios quod me vidistis facere cito facite 007 JDG 009 049 igitur certatim ramos de arboribus praecidentes sequebantur ducem quos circumdantes praesidio succenderunt atque ita factum est ut fumo et igne mille hominum necarentur viri pariter ac mulieres habitatorum turris Sychem 007 JDG 009 050 Abimelech autem inde proficiscens venit ad oppidum Thebes quod circumdans obsidebat exercitu 007 JDG 009 051 erat autem turris excelsa in media civitate ad quam confugerant viri simul ac mulieres et omnes principes civitatis clausa firmissime ianua et super turris tectum stantes per propugnacula 007 JDG 009 052 accedensque Abimelech iuxta turrem pugnabat fortiter et adpropinquans ostio ignem subponere nitebatur 007 JDG 009 053 et ecce una mulier fragmen molae desuper iaciens inlisit capiti Abimelech et confregit cerebrum eius 007 JDG 009 054 qui vocavit cito armigerum suum et ait ad eum evagina gladium tuum et percute me ne forte dicatur quod a femina interfectus sim qui iussa perficiens interfecit eum 007 JDG 009 055 illoque mortuo omnes qui cum eo erant de Israhel reversi sunt in sedes suas 007 JDG 009 056 et reddidit Deus malum quod fecerat Abimelech contra patrem suum interfectis septuaginta fratribus suis 007 JDG 009 057 Sycimitis quoque quod operati erant retributum est et venit super eos maledictio Ioatham filii Hierobbaal 007 JDG 010 001 post Abimelech surrexit dux in Israhel Thola filius Phoa patrui Abimelech vir de Isachar qui habitavit in Sanir montis Ephraim 007 JDG 010 002 et iudicavit Israhel viginti et tribus annis mortuusque ac sepultus est in Sanir 007 JDG 010 003 huic successit Iair Galaadites qui iudicavit Israhel per viginti et duos annos 007 JDG 010 004 habens triginta filios sedentes super triginta pullos asinarum et principes triginta civitatum quae ex nomine eius appellatae sunt Avothiair id est oppida Iair usque in praesentem diem in terra Galaad 007 JDG 010 005 mortuusque est Iair ac sepultus in loco cui est vocabulum Camon 007 JDG 010 006 filii autem Israhel peccatis veteribus iungentes nova fecerunt malum in conspectu Domini et servierunt idolis Baalim et Astharoth et diis Syriae ac Sidonis et Moab et filiorum Ammon et Philisthim dimiseruntque Dominum et non colebant eum 007 JDG 010 007 contra quos iratus tradidit eos in manu Philisthim et filiorum Ammon 007 JDG 010 008 adflictique sunt et vehementer oppressi per annos decem et octo omnes qui habitabant trans Iordanem in terra Amorrei quae est in Galaad 007 JDG 010 009 in tantum ut filii Ammon Iordane transmisso vastarent Iudam et Beniamin et Ephraim adflictusque est Israhel nimis 007 JDG 010 010 et clamantes ad Dominum dixerunt peccavimus tibi quia dereliquimus Deum nostrum et servivimus Baalim 007 JDG 010 011 quibus locutus est Dominus numquid non Aegyptii et Amorrei filiique Ammon et Philisthim 007 JDG 010 012 Sidonii quoque et Amalech et Chanaan oppresserunt vos et clamastis ad me et erui vos de manu eorum 007 JDG 010 013 et tamen reliquistis me et coluistis deos alienos idcirco non addam ut ultra vos liberem 007 JDG 010 014 ite et invocate deos quos elegistis ipsi vos liberent in tempore angustiae 007 JDG 010 015 dixeruntque filii Israhel ad Dominum peccavimus redde tu nobis quicquid tibi placet tantum nunc libera nos 007 JDG 010 016 quae dicentes omnia de finibus suis alienorum deorum idola proiecerunt et servierunt Deo qui doluit super miseriis eorum 007 JDG 010 017 itaque filii Ammon conclamantes in Galaad fixere tentoria contra quos congregati filii Israhel in Maspha castrametati sunt 007 JDG 010 018 dixeruntque principes Galaad singuli ad proximos suos qui primus e nobis contra filios Ammon coeperit dimicare erit dux populi Galaad 007 JDG 011 001 fuit illo tempore Iepthae Galaadites vir fortissimus atque pugnator filius meretricis mulieris qui natus est de Galaad 007 JDG 011 002 habuit autem Galaad uxorem de qua suscepit filios qui postquam creverant eiecerunt Iepthae dicentes heres in domo patris nostri esse non poteris quia de altera matre generatus es 007 JDG 011 003 quos ille fugiens atque devitans habitavit in terra Tob congregatique sunt ad eum viri inopes et latrocinantes et quasi principem sequebantur 007 JDG 011 004 in illis diebus pugnabant filii Ammon contra Israhel 007 JDG 011 005 quibus acriter instantibus perrexerunt maiores natu de Galaad ut tollerent in auxilium sui Iepthae de terra Tob 007 JDG 011 006 dixeruntque ad eum veni et esto princeps noster et pugna contra filios Ammon 007 JDG 011 007 quibus ille respondit nonne vos estis qui odistis me et eiecistis de domo patris mei et nunc venistis ad me necessitate conpulsi 007 JDG 011 008 dixeruntque principes Galaad ad Iepthae ob hanc igitur causam nunc ad te venimus ut proficiscaris nobiscum et pugnes contra filios Ammon sisque dux omnium qui habitant in Galaad 007 JDG 011 009 Iepthae quoque dixit eis si vere venistis ad me ut pugnem pro vobis contra filios Ammon tradideritque eos Dominus in manus meas ego ero princeps vester 007 JDG 011 010 qui responderunt ei Dominus qui haec audit ipse mediator ac testis est quod nostra promissa faciamus 007 JDG 011 011 abiit itaque Iepthae cum principibus Galaad fecitque eum omnis populus principem sui locutusque est Iepthae omnes sermones suos coram Domino in Maspha 007 JDG 011 012 et misit nuntios ad regem filiorum Ammon qui ex persona sua dicerent quid mihi et tibi est quia venisti contra me ut vastares terram meam 007 JDG 011 013 quibus ille respondit quia tulit Israhel terram meam quando ascendit de Aegypto a finibus Arnon usque Iaboc atque Iordanem nunc igitur cum pace redde mihi eam 007 JDG 011 014 per quos rursum mandavit Iepthae et imperavit eis ut dicerent regi Ammon 007 JDG 011 015 haec dicit Iepthae non tulit Israhel terram Moab nec terram filiorum Ammon 007 JDG 011 016 sed quando de Aegypto conscenderunt ambulavit per solitudinem usque ad mare Rubrum et venit in Cades 007 JDG 011 017 misitque nuntios ad regem Edom dicens dimitte ut transeam per terram tuam qui noluit adquiescere precibus eius misit quoque et ad regem Moab qui et ipse transitum praebere contempsit mansit itaque in Cades 007 JDG 011 018 et circuivit ex latere terram Edom et terram Moab venitque contra orientalem plagam terrae Moab et castrametatus est trans Arnon nec voluit intrare terminos Moab Arnon quippe confinium est terrae Moab 007 JDG 011 019 misit itaque Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum qui habitabat in Esebon et dixerunt ei dimitte ut transeam per terram tuam usque ad fluvium 007 JDG 011 020 qui et ipse Israhel verba despiciens non dimisit eum transire per terminos suos sed infinita multitudine congregata egressus est contra eum in Iassa et fortiter resistebat 007 JDG 011 021 tradiditque eum Dominus in manu Israhel cum omni exercitu suo qui percussit eum et possedit omnem terram Amorrei habitatoris regionis illius 007 JDG 011 022 et universos fines eius de Arnon usque Iaboc et de solitudine usque ad Iordanem 007 JDG 011 023 Dominus ergo Deus Israhel subvertit Amorreum pugnante contra illum populo suo Israhel et tu nunc vis possidere terram eius 007 JDG 011 024 nonne ea quae possedit Chamos deus tuus tibi iure debentur quae autem Dominus Deus noster victor obtinuit in nostram cedent possessionem 007 JDG 011 025 nisi forte melior es Balac filio Sepphor rege Moab aut docere potes quod iurgatus sit contra Israhel et pugnaverit contra eum 007 JDG 011 026 quando habitavit in Esebon et viculis eius et in Aroer et villis illius vel in cunctis civitatibus iuxta Iordanem per trecentos annos quare tanto tempore nihil super hac repetitione temptastis 007 JDG 011 027 igitur non ego pecco in te sed tu contra me male agis indicens mihi bella non iusta iudicet Dominus arbiter huius diei inter Israhel et inter filios Ammon 007 JDG 011 028 noluitque adquiescere rex filiorum Ammon verbis Iepthae quae per nuntios mandaverat 007 JDG 011 029 factus est ergo super Iepthae spiritus Domini et circumiens Galaad et Manasse Maspha quoque Galaad et inde transiens ad filios Ammon 007 JDG 011 030 votum vovit Domino dicens si tradideris filios Ammon in manus meas 007 JDG 011 031 quicumque primus fuerit egressus de foribus domus meae mihique occurrerit revertenti cum pace a filiis Ammon eum holocaustum offeram Domino 007 JDG 011 032 transivitque Iepthae ad filios Ammon ut pugnaret contra eos quos tradidit Dominus in manus eius 007 JDG 011 033 percussitque ab Aroer usque dum venias in Mennith viginti civitates et usque ad Abel quae est vineis consita plaga magna nimis humiliatique sunt filii Ammon a filiis Israhel 007 JDG 011 034 revertenti autem Iepthae in Maspha domum suam occurrit unigenita filia cum tympanis et choris non enim habebat alios liberos 007 JDG 011 035 qua visa scidit vestimenta sua et ait heu filia mi decepisti me et ipsa decepta es aperui enim os meum ad Dominum et aliud facere non potero 007 JDG 011 036 cui illa respondit pater mi si aperuisti os tuum ad Dominum fac mihi quodcumque pollicitus es concessa tibi ultione atque victoria de hostibus tuis 007 JDG 011 037 dixitque ad patrem hoc solum mihi praesta quod deprecor dimitte me ut duobus mensibus circumeam montes et plangam virginitatem meam cum sodalibus meis 007 JDG 011 038 cui ille respondit vade et dimisit eam duobus mensibus cumque abisset cum sociis ac sodalibus suis flebat virginitatem suam in montibus 007 JDG 011 039 expletisque duobus mensibus reversa est ad patrem suum et fecit ei sicut voverat quae ignorabat virum exinde mos increbuit in Israhel et consuetudo servata est 007 JDG 011 040 ut post anni circulum conveniant in unum filiae Israhel et plangant filiam Iepthae Galaaditae diebus quattuor 007 JDG 012 001 ecce autem in Ephraim orta seditio est nam transeuntes contra aquilonem dixerunt ad Iepthae quare vadens ad pugnam contra filios Ammon vocare nos noluisti ut pergeremus tecum igitur incendimus domum tuam 007 JDG 012 002 quibus ille respondit disceptatio erat mihi et populo meo contra filios Ammon vehemens vocavique vos ut mihi praeberetis auxilium et facere noluistis 007 JDG 012 003 quod cernens posui in manibus meis animam meam transivique ad filios Ammon et tradidit eos Dominus in manus meas quid commerui ut adversum me consurgatis in proelium 007 JDG 012 004 vocatis itaque ad se cunctis viris Galaad pugnabat contra Ephraim percusseruntque viri Galaad Ephraim quia dixerat fugitivus est Galaad de Ephraim et habitat in medio Ephraim et Manasse 007 JDG 012 005 occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis per quae Ephraim reversurus erat cumque venisset ad ea de Ephraim numero fugiens atque dixisset obsecro ut me transire permittas dicebant ei Galaaditae numquid Ephrateus es quo dicente non sum 007 JDG 012 006 interrogabant eum dic ergo sebboleth quod interpretatur spica qui respondebat tebboleth eadem littera spicam exprimere non valens statimque adprehensum iugulabant in ipso Iordanis transitu et ceciderunt in illo tempore de Ephraim quadraginta duo milia 007 JDG 012 007 iudicavitque Iepthae Galaadites Israhel sex annis et mortuus est ac sepultus in civitate sua Galaad 007 JDG 012 008 post hunc iudicavit Israhel Abessan de Bethleem 007 JDG 012 009 qui habuit triginta filios et totidem filias quas emittens foras maritis dedit et eiusdem numeri filiis suis accepit uxores introducens in domum suam qui septem annis iudicavit Israhel 007 JDG 012 010 mortuusque est ac sepultus in Bethleem 007 JDG 012 011 cui successit Ahialon Zabulonites et iudicavit Israhelem decem annis 007 JDG 012 012 mortuusque est ac sepultus in Zabulon 007 JDG 012 013 post hunc iudicavit in Israhel Abdon filius Hellel Farathonites 007 JDG 012 014 qui habuit quadraginta filios et triginta ex eis nepotes ascendentes super septuaginta pullos asinarum et iudicavit in Israhel octo annis 007 JDG 012 015 mortuusque est ac sepultus in Farathon terrae Ephraim in monte Amalech 007 JDG 013 001 rursumque filii Israhel fecerunt malum in conspectu Domini qui tradidit eos in manus Philisthinorum quadraginta annis 007 JDG 013 002 erat autem vir quidam de Saraa et de stirpe Dan nomine Manue habens uxorem sterilem 007 JDG 013 003 cui apparuit angelus Domini et dixit ad eam sterilis es et absque liberis sed concipies et paries filium 007 JDG 013 004 cave ergo ne vinum bibas ac siceram ne inmundum quicquam comedas 007 JDG 013 005 quia concipies et paries filium cuius non tanget caput novacula erit enim nazareus Dei ab infantia sua et ex matris utero et ipse incipiet liberare Israhel de manu Philisthinorum 007 JDG 013 006 quae cum venisset ad maritum dixit ei vir Dei venit ad me habens vultum angelicum terribilis nimis quem cum interrogassem quis esset et unde venisset et quo nomine vocaretur noluit mihi dicere 007 JDG 013 007 sed hoc respondit ecce concipies et paries filium cave ne vinum bibas et siceram et ne aliquo vescaris inmundo erit enim puer nazareus Dei ab infantia sua et ex utero matris usque ad diem mortis suae 007 JDG 013 008 oravit itaque Manue Deum et ait obsecro Domine ut vir Dei quem misisti veniat iterum et doceat nos quid debeamus facere de puero qui nasciturus est 007 JDG 013 009 exaudivitque Dominus precantem Manue et apparuit rursum angelus Domini uxori eius sedenti in agro Manue autem maritus eius non erat cum ea quae cum vidisset angelum 007 JDG 013 010 festinavit et cucurrit ad virum suum nuntiavitque ei dicens ecce apparuit mihi vir quem ante videram 007 JDG 013 011 qui surrexit et secutus est uxorem suam veniensque ad virum dixit ei tu es qui locutus es mulieri et ille respondit ego sum 007 JDG 013 012 cui Manue quando inquit sermo tuus fuerit expletus quid vis ut faciat puer aut a quo se observare debebit 007 JDG 013 013 dixitque angelus Domini ad Manue ab omnibus quae locutus sum uxori tuae abstineat se 007 JDG 013 014 et quicquid ex vinea nascitur non comedat vinum et siceram non bibat nullo vescatur inmundo et quod ei praecepi impleat atque custodiat 007 JDG 013 015 dixitque Manue ad angelum Domini obsecro te ut adquiescas precibus meis et faciamus tibi hedum de capris 007 JDG 013 016 cui respondit angelus si me cogis non comedam panes tuos sin autem vis holocaustum facere offer illud Domino et nesciebat Manue quod angelus Dei esset 007 JDG 013 017 dixitque ad eum quod est tibi nomen ut si sermo tuus fuerit expletus honoremus te 007 JDG 013 018 cui ille respondit cur quaeris nomen meum quod est mirabile 007 JDG 013 019 tulit itaque Manue hedum de capris et libamenta et posuit super petram offerens Domino qui facit mirabilia ipse autem et uxor eius intuebantur 007 JDG 013 020 cumque ascenderet flamma altaris in caelum angelus Domini in flamma pariter ascendit quod cum vidisset Manue et uxor eius proni ceciderunt in terram 007 JDG 013 021 et ultra non eis apparuit angelus Domini statimque intellexit Manue angelum esse Domini 007 JDG 013 022 et dixit ad uxorem suam morte moriemur quia vidimus Deum 007 JDG 013 023 cui respondit mulier si Dominus nos vellet occidere de manibus nostris holocaustum et libamenta non suscepisset nec ostendisset nobis haec omnia neque ea quae sunt ventura dixisset 007 JDG 013 024 peperit itaque filium et vocavit nomen eius Samson crevitque puer et benedixit ei Dominus 007 JDG 013 025 coepitque spiritus Domini esse cum eo in castris Dan inter Saraa et Esthaol 007 JDG 014 001 descendit igitur Samson in Thamnatha vidensque ibi mulierem de filiabus Philisthim 007 JDG 014 002 ascendit et nuntiavit patri suo et matri dicens vidi mulierem in Thamnatha de filiabus Philisthinorum quam quaeso ut mihi accipiatis uxorem 007 JDG 014 003 cui dixerunt pater et mater sua numquid non est mulier in filiabus fratrum tuorum et in omni populo meo quia vis accipere uxorem de Philisthim qui incircumcisi sunt dixitque Samson ad patrem suum hanc mihi accipe quia placuit oculis meis 007 JDG 014 004 parentes autem eius nesciebant quod res a Domino fieret et quaereret occasionem contra Philisthim eo enim tempore Philisthim dominabantur Israheli 007 JDG 014 005 descendit itaque Samson cum patre suo et matre in Thamnatha cumque venissent ad vineas oppidi apparuit catulus leonis saevus rugiens et occurrit ei 007 JDG 014 006 inruit autem spiritus Domini in Samson et dilaceravit leonem quasi hedum in frusta concerperet nihil omnino habens in manu et hoc patri et matri noluit indicare 007 JDG 014 007 descenditque et locutus est mulieri quae placuerat oculis eius 007 JDG 014 008 et post aliquot dies revertens ut acciperet eam declinavit ut videret cadaver leonis et ecce examen apium in ore leonis erat ac favus mellis 007 JDG 014 009 quem cum sumpsisset in manibus comedebat in via veniensque ad patrem suum et matrem dedit eis partem qui et ipsi comederunt nec tamen eis voluit indicare quod mel de corpore leonis adsumpserat 007 JDG 014 010 descendit itaque pater eius ad mulierem et fecit filio suo Samson convivium sic enim iuvenes facere consuerant 007 JDG 014 011 cum igitur cives loci vidissent eum dederunt ei sodales triginta qui essent cum eo 007 JDG 014 012 quibus locutus est Samson proponam vobis problema quod si solveritis mihi intra septem dies convivii dabo vobis triginta sindones et totidem tunicas 007 JDG 014 013 sin autem non potueritis solvere vos dabitis mihi triginta sindones et eiusdem numeri tunicas qui responderunt ei propone problema ut audiamus 007 JDG 014 014 dixitque eis de comedente exivit cibus et de forte est egressa dulcedo nec potuerunt per tres dies propositionem solvere 007 JDG 014 015 cumque adesset dies septimus dixerunt ad uxorem Samson blandire viro tuo et suade ei ut indicet tibi quid significet problema quod si facere nolueris incendimus et te et domum patris tui an idcirco nos vocastis ad nuptias ut spoliaretis 007 JDG 014 016 quae fundebat apud Samson lacrimas et querebatur dicens odisti me et non diligis idcirco problema quod proposuisti filiis populi mei non vis mihi exponere at ille respondit patri meo et matri nolui dicere et tibi indicare potero 007 JDG 014 017 septem igitur diebus convivii flebat apud eum tandemque die septimo cum ei molesta esset exposuit quae statim indicavit civibus suis 007 JDG 014 018 et illi dixerunt ei die septimo ante solis occubitum quid dulcius melle et quid leone fortius qui ait ad eos si non arassetis in vitula mea non invenissetis propositionem meam 007 JDG 014 019 inruit itaque in eo spiritus Domini descenditque Ascalonem et percussit ibi triginta viros quorum ablatas vestes dedit his qui problema solverant iratusque nimis ascendit in domum patris sui 007 JDG 014 020 uxor autem eius accepit maritum unum de amicis eius et pronubis 007 JDG 015 001 post aliquantum autem temporis cum dies triticeae messis instarent venit Samson invisere volens uxorem suam et adtulit ei hedum de capris cumque cubiculum eius solito vellet intrare prohibuit eum pater illius dicens 007 JDG 015 002 putavi quod odisses eam et ideo tradidi illam amico tuo sed habet sororem quae iunior et pulchrior illa est sit tibi pro ea uxor 007 JDG 015 003 cui respondit Samson ab hac die non erit culpa in me contra Philistheos faciam enim vobis mala 007 JDG 015 004 perrexitque et cepit trecentas vulpes caudasque earum iunxit ad caudas et faces ligavit in medio 007 JDG 015 005 quas igne succendens dimisit ut huc illucque discurrerent quae statim perrexerunt in segetes Philisthinorum quibus succensis et conportatae iam fruges et adhuc stantes in stipula concrematae sunt in tantum ut vineas quoque et oliveta flamma consumeret 007 JDG 015 006 dixeruntque Philisthim quis fecit hanc rem quibus dictum est Samson gener Thamnathei quia tulit uxorem eius et alteri tradidit haec operatus est ascenderuntque Philisthim et conbuserunt tam mulierem quam patrem eius 007 JDG 015 007 quibus ait Samson licet haec feceritis tamen adhuc ex vobis expetam ultionem et tunc quiescam 007 JDG 015 008 percussitque eos ingenti plaga ita ut stupentes suram femori inponerent et descendens habitavit in spelunca petrae Aetham 007 JDG 015 009 igitur ascendentes Philisthim in terra Iuda castrametati sunt et in loco qui postea vocatus est Lehi id est Maxilla eorum est fusus exercitus 007 JDG 015 010 dixeruntque ad eos de tribu Iuda cur ascendistis adversum nos qui responderunt ut ligemus Samson venimus et reddamus ei quae in nos operatus est 007 JDG 015 011 descenderunt ergo tria milia virorum de Iuda ad specum silicis Aetham dixeruntque ad Samson nescis quod Philisthim imperent nobis quare hoc facere voluisti quibus ille ait sicut fecerunt mihi feci eis 007 JDG 015 012 ligare inquiunt te venimus et tradere in manus Philisthinorum iurate respondit mihi quod non me occidatis 007 JDG 015 013 dixerunt non te occidimus sed vinctum tradimus ligaveruntque eum duobus novis funibus et tulerunt de petra Aetham 007 JDG 015 014 qui cum venisset ad locum Maxillae et Philisthim vociferantes occurrissent ei inruit spiritus Domini in eum et sicut solent ad odorem ignis lina consumi ita vincula quibus ligatus erat dissipata sunt et soluta 007 JDG 015 015 inventamque maxillam id est mandibulam asini quae iacebat arripiens interfecit in ea mille viros 007 JDG 015 016 et ait in maxilla asini in mandibula pulli asinarum delevi eos et percussi mille viros 007 JDG 015 017 cumque haec canens verba conplesset proiecit mandibulam de manu et vocavit nomen loci illius Ramathlehi quod interpretatur elevatio Maxillae 007 JDG 015 018 sitiensque valde clamavit ad Dominum et ait tu dedisti in manu servi tui salutem hanc maximam atque victoriam et en siti morior incidamque in manus incircumcisorum 007 JDG 015 019 aperuit itaque Dominus molarem dentem in maxilla asini et egressae sunt ex eo aquae quibus haustis refocilavit spiritum et vires recepit idcirco appellatum est nomen loci illius Fons invocantis de maxilla usque in praesentem diem 007 JDG 015 020 iudicavitque Israhel in diebus Philisthim viginti annis 007 JDG 016 001 abiit quoque in Gazam et vidit ibi meretricem mulierem ingressusque est ad eam 007 JDG 016 002 quod cum audissent Philisthim et percrebruisset apud eos intrasse urbem Samson circumdederunt eum positis in porta civitatis custodibus et ibi tota nocte cum silentio praestolantes ut facto mane exeuntem occiderent 007 JDG 016 003 dormivit autem Samson usque ad noctis medium et inde consurgens adprehendit ambas portae fores cum postibus suis et sera inpositasque umeris portavit ad verticem montis qui respicit Hebron 007 JDG 016 004 post haec amavit mulierem quae habitabat in valle Sorech et vocabatur Dalila 007 JDG 016 005 veneruntque ad eam principes Philisthinorum atque dixerunt decipe eum et disce ab illo in quo tantam habeat fortitudinem et quomodo eum superare valeamus et vinctum adfligere quod si feceris dabimus tibi singuli mille centum argenteos 007 JDG 016 006 locuta est ergo Dalila ad Samson dic mihi obsecro in quo sit tua maxima fortitudo et quid sit quo ligatus erumpere nequeas 007 JDG 016 007 cui respondit Samson si septem nervicis funibus necdum siccis et adhuc humentibus ligatus fuero infirmus ero ut ceteri homines 007 JDG 016 008 adtuleruntque ad eam satrapae Philisthinorum septem funes ut dixerat quibus vinxit eum 007 JDG 016 009 latentibus apud se insidiis et in cubiculo finem rei expectantibus clamavitque ad eum Philisthim super te Samson qui rupit vincula quomodo si rumpat quis filum de stuppae tortum putamine cum odorem ignis acceperit et non est cognitum in quo esset fortitudo eius 007 JDG 016 010 dixitque ad eum Dalila ecce inlusisti mihi et falsum locutus es saltim nunc indica quo ligari debeas 007 JDG 016 011 cui ille respondit si ligatus fuero novis funibus qui numquam fuerunt in opere infirmus ero et aliorum hominum similis 007 JDG 016 012 quibus rursum Dalila vinxit eum et clamavit Philisthim super te Samson in cubiculo insidiis praeparatis qui ita rupit vincula quasi fila telarum 007 JDG 016 013 dixitque Dalila rursum ad eum usquequo decipis me et falsum loqueris ostende quo vinciri debeas si inquit septem crines capitis mei cum licio plexueris et clavum his circumligatum terrae fixeris infirmus ero 007 JDG 016 014 quod cum fecisset Dalila dixit ad eum Philisthim super te Samson qui consurgens de somno extraxit clavum cum crinibus et licio 007 JDG 016 015 dixitque ad eum Dalila quomodo dicis quod ames me cum animus tuus non sit mecum per tres vices mentitus es mihi et noluisti dicere in quo sit tua maxima fortitudo 007 JDG 016 016 cumque molesta ei esset et per multos dies iugiter adhereret spatium ad quietem non tribuens defecit anima eius et ad mortem usque lassata est 007 JDG 016 017 tunc aperiens veritatem rei dixit ad eam ferrum numquam ascendit super caput meum quia nazareus id est consecratus Deo sum de utero matris meae si rasum fuerit caput meum recedet a me fortitudo mea et deficiam eroque ut ceteri homines 007 JDG 016 018 videns illa quod confessus ei esset omnem animum suum misit ad principes Philisthinorum atque mandavit ascendite adhuc semel quia nunc mihi aperuit cor suum qui ascenderunt adsumpta pecunia quam promiserant 007 JDG 016 019 at illa dormire eum fecit super genua sua et in sinu suo reclinare caput vocavitque tonsorem et rasit septem crines eius et coepit abicere eum et a se repellere statim enim ab eo fortitudo discessit 007 JDG 016 020 dixitque Philisthim super te Samson qui de somno consurgens dixit in animo suo egrediar sicut ante feci et me excutiam nesciens quod Dominus recessisset ab eo 007 JDG 016 021 quem cum adprehendissent Philisthim statim eruerunt oculos eius et duxerunt Gazam vinctum catenis et clausum in carcere molere fecerunt 007 JDG 016 022 iamque capilli eius renasci coeperant 007 JDG 016 023 et principes Philisthinorum convenerunt in unum ut immolarent hostias magnificas Dagon deo suo et epularentur dicentes tradidit deus noster inimicum nostrum Samson in manus nostras 007 JDG 016 024 quod etiam populus videns laudabat deum suum eademque dicebat tradidit deus noster in manus nostras adversarium qui delevit terram nostram et occidit plurimos 007 JDG 016 025 laetantesque per convivia sumptis iam epulis praeceperunt ut vocaretur Samson et ante eos luderet qui adductus de carcere ludebat ante eos feceruntque eum stare inter duas columnas 007 JDG 016 026 qui dixit puero regenti gressus suos dimitte me ut tangam columnas quibus omnis inminet domus ut recliner super eas et paululum requiescam 007 JDG 016 027 domus autem plena erat virorum ac mulierum et erant ibi omnes principes Philisthinorum ac de tecto et solario circiter tria milia utriusque sexus spectabant ludentem Samson 007 JDG 016 028 at ille invocato Domino ait Domine Deus memento mei et redde nunc mihi pristinam fortitudinem Deus meus ut ulciscar me de hostibus meis et pro amissione duorum luminum unam ultionem recipiam 007 JDG 016 029 et adprehendens ambas columnas quibus innitebatur domus alteramque earum dextera et alteram leva tenens 007 JDG 016 030 ait moriatur anima mea cum Philisthim concussisque fortiter columnis cecidit domus super omnes principes et ceteram multitudinem quae ibi erat multoque plures interfecit moriens quam ante vivus occiderat 007 JDG 016 031 descendentes autem fratres eius et universa cognatio tulerunt corpus eius et sepelierunt inter Saraa et Esthaol in sepulchro patris Manue iudicavitque Israhel viginti annis 007 JDG 017 001 fuit eo tempore vir quidam de monte Ephraim nomine Michas 007 JDG 017 002 qui dixit matri suae mille centum argenteos quos separaveras tibi et super quibus me audiente iuraveras ecce ego habeo et apud me sunt cui illa respondit benedictus filius meus Domino 007 JDG 017 003 reddidit ergo eos matri suae quae dixerat ei consecravi et vovi argentum hoc Domino ut de manu mea suscipiat filius meus et faciat sculptile atque conflatile et nunc trado illud tibi 007 JDG 017 004 reddidit igitur matri suae quae tulit ducentos argenteos et dedit eos argentario ut faceret ex eis sculptile atque conflatile quod fuit in domo Micha 007 JDG 017 005 qui aediculam quoque in ea Deo separavit et fecit ephod ac therafin id est vestem sacerdotalem et idola implevitque unius filiorum suorum manum et factus est ei sacerdos 007 JDG 017 006 in diebus illis non erat rex in Israhel sed unusquisque quod sibi rectum videbatur hoc faciebat 007 JDG 017 007 fuit quoque alter adulescens de Bethleem Iuda et cognatione eius eratque ipse Levites et habitabat ibi 007 JDG 017 008 egressusque de civitate Bethleem peregrinari voluit ubicumque sibi commodum repperisset cumque venisset in monte Ephraim iter faciens et declinasset parumper in domum Micha 007 JDG 017 009 interrogatus est ab eo unde venis qui respondit Levita sum de Bethleem Iuda et vado ut habitem ubi potuero et utile mihi esse perspexero 007 JDG 017 010 mane inquit apud me et esto mihi parens ac sacerdos daboque tibi per annos singulos decem argenteos ac vestem duplicem et quae ad victum necessaria sunt 007 JDG 017 011 adquievit et mansit apud hominem fuitque illi quasi unus de filiis 007 JDG 017 012 implevitque Micha manum eius et habuit apud se puerum sacerdotem 007 JDG 017 013 nunc scio dicens quod bene mihi faciat Deus habenti levitici generis sacerdotem 007 JDG 018 001 in diebus illis non erat rex in Israhel et tribus Dan quaerebat possessionem sibi ut habitaret in ea usque ad illum enim diem inter ceteras tribus sortem non acceperat 007 JDG 018 002 miserunt igitur filii Dan stirpis et familiae suae quinque viros fortissimos de Saraa et Esthaol ut explorarent terram et diligenter inspicerent dixeruntque eis ite et considerate terram qui cum pergentes venissent in montem Ephraim et intrassent domum Micha requieverunt ibi 007 JDG 018 003 et agnoscentes vocem adulescentis Levitae utentesque illius diversorio dixerunt ad eum quis te huc adduxit quid hic agis quam ob causam huc venire voluisti 007 JDG 018 004 qui respondit eis haec et haec praestitit mihi Michas et me mercede conduxit ut sim ei sacerdos 007 JDG 018 005 rogaveruntque eum ut consuleret Dominum et scire possent an prospero itinere pergerent et res haberet effectum 007 JDG 018 006 qui respondit eis ite cum pace Dominus respicit viam vestram et iter quo pergitis 007 JDG 018 007 euntes itaque quinque viri venerunt Lais videruntque populum habitantem in ea absque ullo timore iuxta Sidoniorum consuetudinem securum et quietum nullo eis penitus resistente magnarumque opum et procul a Sidone atque a cunctis hominibus separatum 007 JDG 018 008 reversique ad fratres suos in Saraa et Esthaol et quid egissent sciscitantibus responderunt 007 JDG 018 009 surgite et ascendamus ad eos vidimus enim terram valde opulentam et uberem nolite neglegere nolite cessare eamus et possideamus eam nullus erit labor 007 JDG 018 010 intrabimus ad securos in regionem latissimam tradetque nobis Dominus locum in quo nullius rei est penuria eorum quae gignuntur in terra 007 JDG 018 011 profecti igitur sunt de cognatione Dan id est de Saraa et Esthaol sescenti viri accincti armis bellicis 007 JDG 018 012 ascendentesque manserunt in Cariathiarim Iudae qui locus ex eo tempore castrorum Dan nomen accepit et est post tergum Cariathiarim 007 JDG 018 013 inde transierunt in montem Ephraim cumque venissent ad domum Micha 007 JDG 018 014 dixerunt quinque viri qui prius missi fuerant ad considerandam terram Lais ceteris fratribus suis nostis quod in domibus istis sit ephod et therafin et sculptile atque conflatile videte quid vobis placeat 007 JDG 018 015 et cum paululum declinassent ingressi sunt domum adulescentis Levitae qui erat in domo Micha salutaveruntque eum verbis pacificis 007 JDG 018 016 sescenti autem viri ita ut erant armati stabant ante ostium 007 JDG 018 017 at illi qui ingressi fuerant domum iuvenis sculptile et ephod et therafin atque conflatile tollere nitebantur et sacerdos stabat ante ostium sescentis viris fortissimis haut procul expectantibus 007 JDG 018 018 tulerunt igitur qui intraverant sculptile ephod et idola atque conflatile quibus dixit sacerdos quid facitis 007 JDG 018 019 cui responderunt tace et pone digitum super os tuum venique nobiscum ut habeamus te patrem et sacerdotem quid tibi melius est ut sis sacerdos in domo unius viri an in una tribu et familia in Israhel 007 JDG 018 020 quod cum audisset adquievit sermonibus eorum et tulit ephod et idola ac sculptile et cum eis profectus est 007 JDG 018 021 qui cum pergerent et ante se ire fecissent parvulos et iumenta et omne quod erat pretiosum 007 JDG 018 022 iamque a domo Michae essent procul viri qui habitabant in aedibus Michae conclamantes secuti sunt 007 JDG 018 023 et post tergum clamare coeperunt qui cum respexissent dixerunt ad Micham quid tibi vis cur clamas 007 JDG 018 024 qui respondit deos meos quos mihi feci tulistis et sacerdotem et omnia quae habeo et dicitis quid tibi est 007 JDG 018 025 dixeruntque ei filii Dan cave ne ultra loquaris ad nos et veniant ad te viri animo concitati et ipse cum omni domo tua pereas 007 JDG 018 026 et sic coepto itinere perrexerunt videns autem Micha quod fortiores se essent reversus est in domum suam 007 JDG 018 027 sescenti autem viri tulerunt sacerdotem et quae supra diximus veneruntque in Lais ad populum quiescentem atque securum et percusserunt eos in ore gladii urbemque incendio tradiderunt 007 JDG 018 028 nullo penitus ferente praesidium eo quod procul habitarent a Sidone et cum nullo hominum haberent quicquam societatis ac negotii erat autem civitas sita in regione Roob quam rursum extruentes habitaverunt in ea 007 JDG 018 029 vocato nomine civitatis Dan iuxta vocabulum patris sui quem genuerat Israhel quae prius Lais dicebatur 007 JDG 018 030 posueruntque sibi sculptile et Ionathan filium Gersan filii Mosi ac filios eius sacerdotes in tribu Dan usque ad diem captivitatis suae 007 JDG 018 031 mansitque apud eos idolum Michae omni tempore quo fuit domus Dei in Silo in diebus illis non erat rex in Israhel 007 JDG 019 001 fuit quidam vir Levites habitans in latere montis Ephraim qui accepit uxorem de Bethleem Iuda 007 JDG 019 002 quae reliquit eum et reversa est in domum patris sui Bethleem mansitque apud eum quattuor mensibus 007 JDG 019 003 secutusque est eam vir suus volens ei reconciliari atque blandiri et secum reducere habens in comitatu puerum et duos asinos quae suscepit eum et introduxit in domum patris sui quod cum audisset socer eius eumque vidisset occurrit ei laetus 007 JDG 019 004 et amplexatus est hominem mansitque gener in domo soceri tribus diebus comedens cum eo et bibens familiariter 007 JDG 019 005 die autem quarto de nocte consurgens proficisci voluit quem tenuit socer et ait ad eum gusta prius pauxillum panis et conforta stomachum et sic proficisceris 007 JDG 019 006 sederuntque simul et comederunt ac biberunt dixitque pater puellae ad generum suum quaeso te ut hodie hic maneas pariterque laetemur 007 JDG 019 007 at ille consurgens coepit velle proficisci et nihilominus obnixe eum socer tenuit et apud se fecit manere 007 JDG 019 008 mane facto parabat Levites iter cui rursum socer oro te inquit ut paululum cibi capias et adsumptis viribus donec increscat dies postea proficiscaris comederunt ergo simul 007 JDG 019 009 surrexitque adulescens ut pergeret cum uxore sua et puero cui rursum locutus est socer considera quod dies ad occasum declivior sit et propinquet ad vesperum mane apud me etiam hodie et duc laetum diem et cras proficisceris ut vadas in domum tuam 007 JDG 019 010 noluit gener adquiescere sermonibus eius sed statim perrexit et venit contra Iebus quae altero nomine vocabatur Hierusalem ducens secum duos asinos onustos et concubinam 007 JDG 019 011 iamque aderant iuxta Iebus et dies mutabatur in noctem dixitque puer ad dominum suum veni obsecro declinemus ad urbem Iebuseorum et maneamus in ea 007 JDG 019 012 cui respondit dominus non ingrediar oppidum gentis alienae quae non est de filiis Israhel sed transibo usque Gabaa 007 JDG 019 013 et cum illuc pervenero manebimus in ea aut certe in urbe Rama 007 JDG 019 014 transierunt igitur Iebus et coeptum carpebant iter occubuitque eis sol iuxta Gabaa quae est in tribu Beniamin 007 JDG 019 015 deverteruntque ad eam ut manerent ibi quo cum intrassent sedebant in platea civitatis et nullus eos recipere volebat hospitio 007 JDG 019 016 et ecce apparuit homo senex revertens de agro et de opere suo vespere qui et ipse erat de monte Ephraim et peregrinus habitabat in Gabaa homines autem regionis illius erant filii Iemini 007 JDG 019 017 elevatisque oculis vidit senex sedentem hominem cum sarcinulis suis in platea civitatis et dixit ad eum unde venis et quo vadis 007 JDG 019 018 qui respondit ei profecti sumus de Bethleem Iuda et pergimus ad locum nostrum qui est in latere montis Ephraim unde ieramus Bethleem et nunc vadimus ad domum Dei nullusque nos sub tectum suum vult recipere 007 JDG 019 019 habentes paleas et faenum in asinorum pabulum et panem ac vinum in meos et ancillae tuae usus et pueri qui mecum est nulla re indigemus nisi hospitio 007 JDG 019 020 cui respondit senex pax tecum sit ego praebebo omnia quae necessaria sunt tantum quaeso ne in platea maneas 007 JDG 019 021 introduxitque eum in domum suam et pabulum asinis praebuit ac postquam laverunt pedes suos recepit eos in convivium 007 JDG 019 022 illis epulantibus et post laborem itineris cibo ac potu reficientibus corpora venerunt viri civitatis illius filii Belial id est absque iugo et circumdantes domum senis fores pulsare coeperunt clamantes ad dominum domus atque dicentes educ virum qui ingressus est domum tuam ut abutamur eo 007 JDG 019 023 egressusque est ad eos senex et ait nolite fratres nolite facere malum hoc quia ingressus est homo hospitium meum et cessate ab hac stultitia 007 JDG 019 024 habeo filiam virginem et hic homo habet concubinam educam eas ad vos ut humilietis eas et vestram libidinem conpleatis tantum obsecro ne scelus hoc contra naturam operemini in virum 007 JDG 019 025 nolebant adquiescere sermonibus eius quod cernens homo eduxit ad eos concubinam suam et eis tradidit inludendam qua cum tota nocte abusi essent dimiserunt eam mane 007 JDG 019 026 at mulier recedentibus tenebris venit ad ostium domus ubi manebat dominus suus et ibi corruit 007 JDG 019 027 mane facto surrexit homo et aperuit ostium ut coeptam expleret viam et ecce concubina eius iacebat ante ostium sparsis in limine manibus 007 JDG 019 028 cui ille putans eam quiescere loquebatur surge ut ambulemus qua nihil respondente intellegens quod erat tulit eam et inposuit asino reversusque est in domum suam 007 JDG 019 029 quam cum esset ingressus arripuit gladium et cadaver uxoris cum ossibus suis in duodecim partes ac frusta concidens misit in omnes terminos Israhel 007 JDG 019 030 quod cum vidissent singuli conclamabant numquam res talis facta est in Israhel ex eo die quo ascenderunt patres nostri de Aegypto usque in praesens tempus ferte sententiam et in commune decernite quid facto opus sit 007 JDG 020 001 egressi sunt itaque omnes filii Israhel et pariter congregati quasi vir unus de Dan usque Bersabee et terra Galaad ad Dominum in Maspha 007 JDG 020 002 omnesque anguli populorum et cunctae tribus Israhel in ecclesiam populi Dei convenerunt quadringenta milia peditum pugnatorum 007 JDG 020 003 nec latuit filios Beniamin quod ascendissent filii Israhel in Maspha interrogatusque Levita maritus mulieris interfectae quomodo tantum scelus perpetratum esset 007 JDG 020 004 respondit veni in Gabaa Beniamin cum uxore mea illucque deverti 007 JDG 020 005 et ecce homines civitatis illius circumdederunt nocte domum in qua manebam volentes me occidere et uxorem meam incredibili libidinis furore vexantes denique mortua est 007 JDG 020 006 quam arreptam in frusta concidi misique partes in omnes terminos possessionis vestrae quia numquam tantum nefas et tam grande piaculum factum est in Israhel 007 JDG 020 007 adestis omnes filii Israhel decernite quid facere debeatis 007 JDG 020 008 stansque omnis populus quasi unius hominis sermone respondit non recedemus in tabernacula nostra nec suam quisquam intrabit domum 007 JDG 020 009 sed hoc contra Gabaa in commune faciemus 007 JDG 020 010 decem viri eligantur e centum ex omnibus tribubus Israhel et centum de mille et mille de decem milibus ut conportent exercitui cibaria et possimus pugnantes contra Gabaa Beniamin reddere ei pro scelere quod meretur 007 JDG 020 011 convenitque universus Israhel ad civitatem quasi unus homo eadem mente unoque consilio 007 JDG 020 012 et miserunt nuntios ad omnem tribum Beniamin qui dicerent cur tantum nefas in vobis reppertum est 007 JDG 020 013 tradite homines de Gabaa qui hoc flagitium perpetrarunt ut moriantur et auferatur malum de Israhel qui noluerunt fratrum suorum filiorum Israhel audire mandatum 007 JDG 020 014 sed ex cunctis urbibus quae suae sortis erant convenerunt in Gabaa ut illis ferrent auxilium et contra universum Israhel populum dimicarent 007 JDG 020 015 inventique sunt viginti quinque milia de Beniamin educentium gladium praeter habitatores Gabaa 007 JDG 020 016 qui septingenti erant viri fortissimi ita sinistra ut dextra proeliantes et sic fundis ad certum iacientes lapides ut capillum quoque possent percutere et nequaquam in alteram partem ictus lapidis deferretur 007 JDG 020 017 virorum quoque Israhel absque filiis Beniamin inventa sunt quadringenta milia educentium gladios et paratorum ad pugnam 007 JDG 020 018 qui surgentes venerunt in domum Dei hoc est in Silo consulueruntque eum atque dixerunt quis erit in exercitu nostro princeps certaminis contra filios Beniamin quibus respondit Dominus Iudas sit dux vester 007 JDG 020 019 statimque filii Israhel surgentes mane castrametati sunt iuxta Gabaa 007 JDG 020 020 et inde procedentes ad pugnam contra Beniamin urbem obpugnare coeperunt 007 JDG 020 021 egressique filii Beniamin de Gabaa occiderunt de filiis Israhel die illo viginti duo milia viros 007 JDG 020 022 rursum filii Israhel et fortitudine et numero confidentes in eodem loco in quo prius certaverant aciem direxerunt 007 JDG 020 023 ita tamen ut prius ascenderent et flerent coram Domino usque ad noctem consulerentque eum et dicerent debeo ultra procedere ad dimicandum contra filios Beniamin fratres meos an non quibus ille respondit ascendite ad eum et inite certamen 007 JDG 020 024 cumque filii Israhel altero die contra Beniamin ad proelium processissent 007 JDG 020 025 eruperunt filii Beniamin de portis Gabaa et occurrentes eis tanta in illos caede baccati sunt ut decem et octo milia virorum educentium gladium prosternerent 007 JDG 020 026 quam ob rem omnes filii Israhel venerunt in domum Dei et sedentes flebant coram Domino ieiunaveruntque illo die usque ad vesperam et obtulerunt ei holocausta et pacificas victimas 007 JDG 020 027 et super statu suo interrogaverunt eo tempore ibi erat arca foederis Dei 007 JDG 020 028 et Finees filius Eleazari filii Aaron praepositus domus consuluerunt igitur Dominum atque dixerunt exire ultra debemus ad pugnam contra filios Beniamin fratres nostros an quiescere quibus ait Dominus ascendite cras enim tradam eos in manus vestras 007 JDG 020 029 posueruntque filii Israhel insidias per circuitum urbis Gabaa 007 JDG 020 030 et tertia vice sicut semel et bis contra Beniamin exercitum produxerunt 007 JDG 020 031 sed et filii Beniamin audacter eruperunt de civitate et fugientes adversarios longius persecuti sunt ita ut vulnerarent ex eis sicut primo et secundo die et caederent per duas semitas terga vertentes quarum una ferebat in Bethel altera in Gabaa atque prosternerent triginta circiter viros 007 JDG 020 032 putaverunt enim solito eos more cedere qui fugam arte simulantes iniere consilium ut abstraherent eos de civitate et quasi fugientes ad supradictas semitas perducerent 007 JDG 020 033 omnes itaque filii Israhel surgentes de sedibus suis tetenderunt aciem in loco qui vocatur Baalthamar insidiae quoque quae circa urbem erant paulatim se aperire coeperunt 007 JDG 020 034 et ab occidentali urbis parte procedere sed et alia decem milia virorum de universo Israhel habitatores urbis ad certamina provocabant ingravatumque est bellum contra filios Beniamin et non intellexerunt quod ex omni parte illis instaret interitus 007 JDG 020 035 percussitque eos Dominus in conspectu filiorum Israhel et interfecerunt ex eis in illo die viginti quinque milia et centum viros omnes bellatores et educentes gladium 007 JDG 020 036 filii autem Beniamin cum se inferiores esse vidissent coeperunt fugere quod cernentes filii Israhel dederunt eis ad fugiendum locum ut ad praeparatas insidias devenirent quas iuxta urbem posuerant 007 JDG 020 037 qui cum repente de latibulis surrexissent et Beniamin terga caedentibus daret ingressi sunt civitatem et percusserunt eam in ore gladii 007 JDG 020 038 signum autem dederant filii Israhel his quos in insidiis conlocaverant ut postquam urbem cepissent ignem accenderent et ascendente in altum fumo captam urbem demonstrarent 007 JDG 020 039 quod cum cernerent filii Israhel in ipso certamine positi putaverunt enim filii Beniamin eos fugere et instantius sequebantur caesis de exercitu eorum triginta viris 007 JDG 020 040 et viderent quasi columnam fumi de civitate conscendere Beniamin quoque retro aspiciens captam cerneret civitatem et flammas in sublime ferri 007 JDG 020 041 qui prius simulaverant fugam versa facie fortius resistebant quod cum vidissent filii Beniamin in fugam versi sunt 007 JDG 020 042 et ad viam deserti ire coeperunt illuc quoque eos adversariis persequentibus sed et hii qui urbem succenderant occurrerunt eis 007 JDG 020 043 atque ita factum est ut ex utraque parte ab hostibus caederentur nec erat ulla morientium requies ceciderunt atque prostrati sunt ad orientalem plagam urbis Gabaa 007 JDG 020 044 fuerunt autem qui in eodem loco interfecti sunt decem et octo milia virorum omnes robustissimi pugnatores 007 JDG 020 045 quod cum vidissent qui remanserant de Beniamin fugerunt in solitudinem et pergebant ad petram cuius vocabulum est Remmon in illa quoque fuga palantes et in diversa tendentes occiderunt quinque milia viros et cum ultra tenderent persecuti sunt eos et interfecerunt etiam alios duo milia 007 JDG 020 046 et sic factum est ut omnes qui ceciderant de Beniamin in diversis locis essent viginti quinque milia pugnatores ad bella promptissimi 007 JDG 020 047 remanserunt itaque de omni numero Beniamin qui evadere potuerant et fugere in solitudinem sescenti viri sederuntque in petra Remmon mensibus quattuor 007 JDG 020 048 regressi autem filii Israhel omnes reliquias civitatis a viris usque ad iumenta gladio percusserunt cunctasque urbes et viculos Beniamin vorax flamma consumpsit 007 JDG 021 001 iuraverunt quoque filii Israhel in Maspha et dixerunt nullus nostrum dabit filiis Beniamin de filiabus suis uxorem 007 JDG 021 002 veneruntque omnes ad domum Dei in Silo et in conspectu eius sedentes usque ad vesperam levaverunt vocem et magno ululatu coeperunt flere dicentes 007 JDG 021 003 quare Domine Deus Israhel factum est hoc malum in populo tuo ut hodie una tribus auferretur ex nobis 007 JDG 021 004 altera autem die diluculo consurgentes extruxerunt altare obtuleruntque ibi holocausta et pacificas victimas et dixerunt 007 JDG 021 005 quis non ascendit in exercitu Domini de universis tribubus Israhel grandi enim se iuramento constrinxerant cum essent in Maspha interfici eos qui defuissent 007 JDG 021 006 ductique paenitentia filii Israhel super fratre suo Beniamin coeperunt dicere ablata est una tribus de Israhel 007 JDG 021 007 unde uxores accipient omnes enim in commune iuravimus non daturos nos his filias nostras 007 JDG 021 008 idcirco dixerunt quis est de universis tribubus Israhel qui non ascendit ad Dominum in Maspha et ecce inventi sunt habitatores Iabisgalaad in illo exercitu non fuisse 007 JDG 021 009 eo quoque tempore cum essent in Silo nullus ex eis ibi reppertus est 007 JDG 021 010 miserunt itaque decem milia viros robustissimos et praeceperunt eis ite et percutite habitatores Iabisgalaad in ore gladii tam uxores quam parvulos eorum 007 JDG 021 011 et hoc erit quod observare debetis omne generis masculini et mulieres quae cognoverunt viros interficite 007 JDG 021 012 inventaeque sunt de Iabisgalaad quadringentae virgines quae nescierunt viri torum et adduxerunt eas in castra in Silo in terra Chanaan 007 JDG 021 013 miseruntque nuntios ad filios Beniamin qui erant in petra Remmon et praeceperunt eis ut eos in pace susciperent 007 JDG 021 014 veneruntque filii Beniamin in illo tempore et datae sunt eis uxores de filiabus Iabisgalaad alias autem non reppererunt quas simili modo traderent 007 JDG 021 015 universusque Israhel valde doluit et egit paenitudinem super interfectione unius tribus ex Israhel 007 JDG 021 016 dixeruntque maiores natu quid faciemus reliquis qui non acceperunt uxores omnes in Beniamin feminae conciderunt 007 JDG 021 017 et magna nobis cura ingentique studio providendum est ne una tribus deleatur ex Israhel 007 JDG 021 018 filias nostras eis dare non possumus constricti iuramento et maledictione qua diximus maledictus qui dederit de filiabus suis uxorem Beniamin 007 JDG 021 019 ceperuntque consilium atque dixerunt ecce sollemnitas Domini est in Silo anniversaria quae sita est ad septentrionem urbis Bethel et ad orientalem plagam viae quae de Bethel tendit ad Sycimam et ad meridiem oppidi Lebona 007 JDG 021 020 praeceperuntque filiis Beniamin atque dixerunt ite et latete in vineis 007 JDG 021 021 cumque videritis filias Silo ad ducendos choros ex more procedere exite repente de vineis et rapite eas singuli uxores singulas et pergite in terram Beniamin 007 JDG 021 022 cumque venerint patres earum ac fratres et adversum vos queri coeperint atque iurgari dicemus eis miseremini eorum non enim rapuerunt eas iure bellantium atque victorum sed rogantibus ut acciperent non dedistis et a vestra parte peccatum est 007 JDG 021 023 feceruntque filii Beniamin ut sibi fuerat imperatum et iuxta numerum suum rapuerunt sibi de his quae ducebant choros uxores singulas abieruntque in possessionem suam aedificantes urbes et habitantes in eis 007 JDG 021 024 filii quoque Israhel reversi sunt per tribus et familias in tabernacula sua in diebus illis non erat rex in Israhel 007 JDG 021 025 sed unusquisque quod sibi rectum videbatur hoc faciebat # # BOOK 008 RUT Ruth Ruth 008 RUT 001 001 in diebus unius iudicis quando iudices praeerant facta est fames in terra abiitque homo de Bethleem Iuda ut peregrinaretur in regione moabitide cum uxore sua ac duobus liberis 008 RUT 001 002 ipse vocabatur Helimelech uxor eius Noemi e duobus filiis alter Maalon et alter Chellion Ephrathei de Bethleem Iuda ingressique regionem moabitidem morabantur ibi 008 RUT 001 003 et mortuus est Helimelech maritus Noemi remansitque ipsa cum filiis 008 RUT 001 004 qui acceperunt uxores moabitidas quarum una vocabatur Orpha altera Ruth manseruntque ibi decem annis 008 RUT 001 005 et ambo mortui sunt Maalon videlicet et Chellion remansitque mulier orbata duobus liberis ac marito 008 RUT 001 006 et surrexit ut in patriam pergeret cum utraque nuru sua de regione moabitide audierat enim quod respexisset Dominus populum suum et dedisset eis escas 008 RUT 001 007 egressa est itaque de loco peregrinationis suae cum utraque nuru et iam in via posita revertendi in terram Iuda 008 RUT 001 008 dixit ad eas ite in domum matris vestrae faciat Dominus vobiscum misericordiam sicut fecistis cum mortuis et mecum 008 RUT 001 009 det vobis invenire requiem in domibus virorum quos sortiturae estis et osculata est eas quae elevata voce flere coeperunt 008 RUT 001 010 et dicere tecum pergemus ad populum tuum 008 RUT 001 011 quibus illa respondit revertimini filiae mi cur venitis mecum num ultra habeo filios in utero meo ut viros ex me sperare possitis 008 RUT 001 012 revertimini filiae mi abite iam enim senectute confecta sum nec apta vinculo coniugali etiam si possem hac nocte concipere et parere filios 008 RUT 001 013 si eos expectare velitis donec crescant et annos impleant pubertatis ante eritis vetulae quam nubatis nolite quaeso filiae mi quia vestra angustia me magis premit et egressa est manus Domini contra me 008 RUT 001 014 elevata igitur voce rursum flere coeperunt Orpha osculata socrum est ac reversa Ruth adhesit socrui suae 008 RUT 001 015 cui dixit Noemi en reversa est cognata tua ad populum suum et ad deos suos vade cum ea 008 RUT 001 016 quae respondit ne adverseris mihi ut relinquam te et abeam quocumque perrexeris pergam ubi morata fueris et ego pariter morabor populus tuus populus meus et Deus tuus Deus meus 008 RUT 001 017 quae te morientem terra susceperit in ea moriar ibique locum accipiam sepulturae haec mihi faciat Deus et haec addat si non sola mors me et te separaverit 008 RUT 001 018 videns ergo Noemi quod obstinato Ruth animo decrevisset secum pergere adversari noluit nec ultra ad suos reditum persuadere 008 RUT 001 019 profectaeque sunt simul et venerunt in Bethleem quibus urbem ingressis velox apud cunctos fama percrebuit dicebantque mulieres haec est illa Noemi 008 RUT 001 020 quibus ait ne vocetis me Noemi id est pulchram sed vocate me Mara hoc est amaram quia valde me amaritudine replevit Omnipotens 008 RUT 001 021 egressa sum plena et vacuam reduxit me Dominus cur igitur vocatis me Noemi quam humiliavit Dominus et adflixit Omnipotens 008 RUT 001 022 venit ergo Noemi cum Ruth Moabitide nuru sua de terra peregrinationis suae ac reversa est in Bethleem quando primum hordea metebantur 008 RUT 002 001 erat autem vir Helimelech consanguineus homo potens et magnarum opum nomine Booz 008 RUT 002 002 dixitque Ruth Moabitis ad socrum suam si iubes vadam in agrum et colligam spicas quae metentium fugerint manus ubicumque clementis in me patris familias repperero gratiam cui illa respondit vade filia mi 008 RUT 002 003 abiit itaque et colligebat spicas post terga metentium accidit autem ut ager ille haberet dominum Booz qui erat de cognatione Helimelech 008 RUT 002 004 et ecce ipse veniebat de Bethleem dixitque messoribus Dominus vobiscum qui responderunt ei benedicat tibi Dominus 008 RUT 002 005 dixitque Booz iuveni qui messoribus praeerat cuius est haec puella 008 RUT 002 006 qui respondit haec est Moabitis quae venit cum Noemi de regione moabitide 008 RUT 002 007 et rogavit ut spicas colligeret remanentes sequens messorum vestigia et de mane usque nunc stat in agro et ne ad momentum quidem domum reversa est 008 RUT 002 008 et ait Booz ad Ruth audi filia ne vadas ad colligendum in alterum agrum nec recedas ab hoc loco sed iungere puellis meis 008 RUT 002 009 et ubi messuerint sequere mandavi enim pueris meis ut nemo tibi molestus sit sed etiam si sitieris vade ad sarcinulas et bibe aquas de quibus et pueri bibunt 008 RUT 002 010 quae cadens in faciem suam et adorans super terram dixit ad eum unde mihi hoc ut invenirem gratiam ante oculos tuos et nosse me dignareris peregrinam mulierem 008 RUT 002 011 cui ille respondit nuntiata sunt mihi omnia quae feceris socrui tuae post mortem viri tui et quod dereliqueris parentes tuos et terram in qua nata es et veneris ad populum quem ante nesciebas 008 RUT 002 012 reddat tibi Dominus pro opere tuo et plenam mercedem recipias a Domino Deo Israhel ad quem venisti et sub cuius confugisti alas 008 RUT 002 013 quae ait inveni gratiam ante oculos tuos domine mi qui consolatus es me et locutus es ad cor ancillae tuae quae non sum similis unius puellarum tuarum 008 RUT 002 014 dixitque ad eam Booz quando hora vescendi fuerit veni huc et comede panem et intingue buccellam tuam in aceto sedit itaque ad messorum latus et congessit pulentam sibi comeditque et saturata est et tulit reliquias 008 RUT 002 015 atque inde surrexit ut spicas ex more colligeret praecepit autem Booz pueris suis dicens etiam si vobiscum metere voluerit ne prohibeatis eam 008 RUT 002 016 et de vestris quoque manipulis proicite de industria et remanere permittite ut absque rubore colligat et colligentem nemo corripiat 008 RUT 002 017 collegit ergo in agro usque ad vesperam et quae collegerat virga caedens et excutiens invenit hordei quasi oephi mensuram id est tres modios 008 RUT 002 018 quos portans reversa est in civitatem et ostendit socrui suae insuper protulit et dedit ei de reliquiis cibi sui quo saturata fuerat 008 RUT 002 019 dixitque ei socrus ubi hodie collegisti et ubi fecisti opus sit benedictus qui misertus est tui indicavitque ei apud quem esset operata et nomen dixit viri quod Booz vocaretur 008 RUT 002 020 cui respondit Noemi benedictus sit a Domino quoniam eandem gratiam quam praebuerat vivis servavit et mortuis rursumque propinquus ait noster est homo 008 RUT 002 021 et Ruth hoc quoque inquit praecepit mihi ut tamdiu messoribus eius iungerer donec omnes segetes meterentur 008 RUT 002 022 cui dixit socrus melius est filia mi ut cum puellis eius exeas ad metendum ne in alieno agro quispiam resistat tibi 008 RUT 002 023 iuncta est itaque puellis Booz et tamdiu cum eis messuit donec hordea et triticum in horreis conderentur 008 RUT 003 001 postquam autem reversa est ad socrum suam audivit ab ea filia mi quaeram tibi requiem et providebo ut bene sit tibi 008 RUT 003 002 Booz iste cuius puellis in agro iuncta es propinquus est noster et hac nocte aream hordei ventilat 008 RUT 003 003 lava igitur et unguere et induere cultioribus vestimentis ac descende in aream non te videat homo donec esum potumque finierit 008 RUT 003 004 quando autem ierit ad dormiendum nota locum in quo dormiat veniesque et discoperies pallium quo operitur a parte pedum et proicies te et ibi iacebis ipse autem dicet tibi quid agere debeas 008 RUT 003 005 quae respondit quicquid praeceperis faciam 008 RUT 003 006 descenditque in aream et fecit omnia quae sibi imperaverat socrus 008 RUT 003 007 cumque comedisset Booz et bibisset et factus esset hilarior issetque ad dormiendum iuxta acervum manipulorum venit abscondite et discoperto a pedibus eius pallio se proiecit 008 RUT 003 008 et ecce nocte iam media expavit homo et conturbatus est viditque mulierem iacentem ad pedes suos 008 RUT 003 009 et ait illi quae es illaque respondit ego sum Ruth ancilla tua expande pallium tuum super famulam tuam quia propinquus es 008 RUT 003 010 et ille benedicta inquit es Domino filia et priorem misericordiam posteriore superasti quia non es secuta iuvenes pauperes sive divites 008 RUT 003 011 noli ergo metuere sed quicquid dixeris mihi faciam tibi scit enim omnis populus qui habitat intra portas urbis meae mulierem te esse virtutis 008 RUT 003 012 nec abnuo me propinquum sed est alius me propinquior 008 RUT 003 013 quiesce hac nocte et facto mane si te voluerit propinquitatis iure retinere bene res acta est sin autem ille noluerit ego te absque ulla dubitatione suscipiam vivit Dominus dormi usque mane 008 RUT 003 014 dormivit itaque ad pedes eius usque ad noctis abscessum surrexitque antequam homines se cognoscerent mutuo et dixit Booz cave ne quis noverit quod huc veneris 008 RUT 003 015 et rursum expande inquit palliolum tuum quo operiris et tene utraque manu qua extendente et tenente mensus est sex modios hordei et posuit super eam quae portans ingressa est civitatem 008 RUT 003 016 et venit ad socrum suam quae dixit ei quid egisti filia narravitque ei omnia quae sibi fecisset homo 008 RUT 003 017 et ait ecce sex modios hordei dedit mihi et ait nolo vacuam te reverti ad socrum tuam 008 RUT 003 018 dixitque Noemi expecta filia donec videamus quem res exitum habeat neque enim cessabit homo nisi conpleverit quod locutus est 008 RUT 004 001 ascendit ergo Booz ad portam et sedit ibi cumque vidisset propinquum praeterire de quo prius sermo habitus est dixit ad eum declina paulisper et sede hic vocans eum nomine suo qui devertit et sedit 008 RUT 004 002 tollens autem Booz decem viros de senioribus civitatis dixit ad eos sedete hic 008 RUT 004 003 quibus residentibus locutus est ad propinquum partem agri fratris nostri Helimelech vendit Noemi quae reversa est de regione moabitide 008 RUT 004 004 quod audire te volui et tibi dicere coram cunctis sedentibus et maioribus natu de populo meo si vis possidere iure propinquitatis eme et posside sin autem tibi displicet hoc ipsum indica mihi ut sciam quid facere debeam nullus est enim propinquus excepto te qui prior es et me qui secundus sum at ille respondit ego agrum emam 008 RUT 004 005 cui dixit Booz quando emeris agrum de manu mulieris Ruth quoque Moabitidem quae uxor defuncti fuit debes accipere ut suscites nomen propinqui tui in hereditate sua 008 RUT 004 006 qui respondit cedo iure propinquitatis neque enim posteritatem familiae meae delere debeo tu meo utere privilegio quo me libenter carere profiteor 008 RUT 004 007 hic autem erat mos antiquitus in Israhel inter propinquos et si quando alter alteri suo iure cedebat ut esset firma concessio solvebat homo calciamentum suum et dabat proximo suo hoc erat testimonium cessionis in Israhel 008 RUT 004 008 dixit ergo propinquus Booz tolle calciamentum quod statim solvit de pede suo 008 RUT 004 009 at ille maioribus natu et universo populo testes inquit vos estis hodie quod possederim omnia quae fuerunt Helimelech et Chellion et Maalon tradente Noemi 008 RUT 004 010 et Ruth Moabitidem uxorem Maalon in coniugium sumpserim ut suscitem nomen defuncti in hereditate sua ne vocabulum eius de familia sua ac fratribus et populo deleatur vos inquam huius rei testes estis 008 RUT 004 011 respondit omnis populus qui erat in porta et maiores natu nos testes sumus faciat Dominus hanc mulierem quae ingreditur domum tuam sicut Rachel et Liam quae aedificaverunt domum Israhel ut sit exemplum virtutis in Ephrata et habeat celebre nomen in Bethleem 008 RUT 004 012 fiatque domus tua sicut domus Phares quem Thamar peperit Iudae de semine quod dederit Dominus tibi ex hac puella 008 RUT 004 013 tulit itaque Booz Ruth et accepit uxorem ingressusque est ad eam et dedit illi Dominus ut conciperet et pareret filium 008 RUT 004 014 dixeruntque mulieres ad Noemi benedictus Dominus qui non est passus ut deficeret successor familiae tuae et vocaretur nomen eius in Israhel 008 RUT 004 015 et habeas qui consoletur animam tuam et enutriat senectutem de nuru enim tua natus est quae te diligit et multo tibi est melior quam si septem haberes filios 008 RUT 004 016 susceptumque Noemi puerum posuit in sinu suo et nutricis ac gerulae officio fungebatur 008 RUT 004 017 vicinae autem mulieres congratulantes ei et dicentes natus est filius Noemi vocaverunt nomen eius Obed hic est pater Isai patris David 008 RUT 004 018 hae sunt generationes Phares Phares genuit Esrom 008 RUT 004 019 Esrom genuit Aram Aram genuit Aminadab 008 RUT 004 020 Aminadab genuit Naasson Naasson genuit Salma 008 RUT 004 021 Salma genuit Booz Booz genuit Obed 008 RUT 004 022 Obed genuit Isai Isai genuit David # # BOOK 009 1SA 1 Samuel I Samuelis 009 1SA 001 001 fuit vir unus de Ramathaimsophim de monte Ephraim et nomen eius Helcana filius Hieroam filii Heliu filii Thau filii Suph Ephratheus 009 1SA 001 002 et habuit duas uxores nomen uni Anna et nomen secundae Fenenna fueruntque Fenennae filii Annae autem non erant liberi 009 1SA 001 003 et ascendebat vir ille de civitate sua statutis diebus ut adoraret et sacrificaret Domino exercituum in Silo erant autem ibi duo filii Heli Ofni et Finees sacerdotes Domini 009 1SA 001 004 venit ergo dies et immolavit Helcana deditque Fenennae uxori suae et cunctis filiis eius et filiabus partes 009 1SA 001 005 Annae autem dedit partem unam tristis quia Annam diligebat Dominus autem concluserat vulvam eius 009 1SA 001 006 adfligebat quoque eam aemula eius et vehementer angebat in tantum ut exprobraret quod conclusisset Dominus vulvam eius 009 1SA 001 007 sicque faciebat per singulos annos cum redeunte tempore ascenderent templum Domini et sic provocabat eam porro illa flebat et non capiebat cibum 009 1SA 001 008 dixit ergo ei Helcana vir suus Anna cur fles et quare non comedis et quam ob rem adfligitur cor tuum numquid non ego melior sum tibi quam decem filii 009 1SA 001 009 surrexit autem Anna postquam comederat in Silo et biberat et Heli sacerdote sedente super sellam ante postes templi Domini 009 1SA 001 010 cum esset amaro animo oravit Dominum flens largiter 009 1SA 001 011 et votum vovit dicens Domine exercituum si respiciens videris adflictionem famulae tuae et recordatus mei fueris nec oblitus ancillae tuae dederisque servae tuae sexum virilem dabo eum Domino omnes dies vitae eius et novacula non ascendet super caput eius 009 1SA 001 012 factum est ergo cum illa multiplicaret preces coram Domino ut Heli observaret os eius 009 1SA 001 013 porro Anna loquebatur in corde suo tantumque labia illius movebantur et vox penitus non audiebatur aestimavit igitur eam Heli temulentam 009 1SA 001 014 dixitque ei usquequo ebria eris digere paulisper vinum quo mades 009 1SA 001 015 respondens Anna nequaquam inquit domine mi nam mulier infelix nimis ego sum vinumque et omne quod inebriare potest non bibi sed effudi animam meam in conspectu Domini 009 1SA 001 016 ne reputes ancillam tuam quasi unam de filiabus Belial quia ex multitudine doloris et maeroris mei locuta sum usque in praesens 009 1SA 001 017 tunc Heli ait ei vade in pace et Deus Israhel det tibi petitionem quam rogasti eum 009 1SA 001 018 et illa dixit utinam inveniat ancilla tua gratiam in oculis tuis et abiit mulier in viam suam et comedit vultusque eius non sunt amplius in diversa mutati 009 1SA 001 019 et surrexerunt mane et adoraverunt coram Domino reversique sunt et venerunt in domum suam Ramatha cognovit autem Helcana Annam uxorem suam et recordatus est eius Dominus 009 1SA 001 020 et factum est post circulum dierum concepit Anna et peperit filium vocavitque nomen eius Samuhel eo quod a Domino postulasset eum 009 1SA 001 021 ascendit autem vir Helcana et omnis domus eius ut immolaret Domino hostiam sollemnem et votum suum 009 1SA 001 022 et Anna non ascendit dixit enim viro suo non vadam donec ablactetur infans et ducam eum et appareat ante conspectum Domini et maneat ibi iugiter 009 1SA 001 023 et ait ei Helcana vir suus fac quod bonum tibi videtur et mane donec ablactes eum precorque ut impleat Dominus verbum suum mansit ergo mulier et lactavit filium suum donec amoveret eum a lacte 009 1SA 001 024 et adduxit eum secum postquam ablactaverat in vitulis tribus et tribus modiis farinae et amphora vini et adduxit eum ad domum Domini in Silo puer autem erat adhuc infantulus 009 1SA 001 025 et immolaverunt vitulum et obtulerunt puerum Heli 009 1SA 001 026 et ait obsecro mi domine vivit anima tua domine ego sum illa mulier quae steti coram te hic orans Dominum 009 1SA 001 027 pro puero isto oravi et dedit Dominus mihi petitionem meam quam postulavi eum 009 1SA 001 028 idcirco et ego commodavi eum Domino cunctis diebus quibus fuerit accommodatus Domino et adoraverunt ibi Dominum et oravit Anna et ait 009 1SA 002 001 exultavit cor meum in Domino exaltatum est cornu meum in Domino dilatatum est os meum super inimicos meos quia laetata sum in salutari tuo 009 1SA 002 002 non est sanctus ut est Dominus neque enim est alius extra te et non est fortis sicut Deus noster 009 1SA 002 003 nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes recedant vetera de ore vestro quoniam Deus scientiarum Dominus est et ipsi praeparantur cogitationes 009 1SA 002 004 arcus fortium superatus est et infirmi accincti sunt robore 009 1SA 002 005 saturati prius pro pane se locaverunt et famelici saturati sunt donec sterilis peperit plurimos et quae multos habebat filios infirmata est 009 1SA 002 006 Dominus mortificat et vivificat deducit ad infernum et reducit (Sheol h7585) 009 1SA 002 007 Dominus pauperem facit et ditat humiliat et sublevat 009 1SA 002 008 suscitat de pulvere egenum et de stercore elevat pauperem ut sedeat cum principibus et solium gloriae teneat Domini enim sunt cardines terrae et posuit super eos orbem 009 1SA 002 009 pedes sanctorum suorum servabit et impii in tenebris conticescent quia non in fortitudine roborabitur vir 009 1SA 002 010 Dominum formidabunt adversarii eius super ipsos in caelis tonabit Dominus iudicabit fines terrae et dabit imperium regi suo et sublimabit cornu christi sui 009 1SA 002 011 et abiit Helcana Ramatha in domum suam puer autem erat minister in conspectu Domini ante faciem Heli sacerdotis 009 1SA 002 012 porro filii Heli filii Belial nescientes Dominum 009 1SA 002 013 neque officium sacerdotum ad populum sed quicumque immolasset victimam veniebat puer sacerdotis dum coquerentur carnes et habebat fuscinulam tridentem in manu sua 009 1SA 002 014 et mittebat eam in lebetem vel in caldariam aut in ollam sive in caccabum et omne quod levabat fuscinula tollebat sacerdos sibi sic faciebant universo Israheli venientium in Silo 009 1SA 002 015 etiam antequam adolerent adipem veniebat puer sacerdotis et dicebat immolanti da mihi carnem ut coquam sacerdoti non enim accipiam a te carnem coctam sed crudam 009 1SA 002 016 dicebatque illi immolans incendatur primum iuxta morem hodie adeps et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua qui respondens aiebat ei nequaquam nunc enim dabis alioquin tollam vi 009 1SA 002 017 erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino quia detrahebant homines sacrificio Domini 009 1SA 002 018 Samuhel autem ministrabat ante faciem Domini puer accinctus ephod lineo 009 1SA 002 019 et tunicam parvam faciebat ei mater sua quam adferebat statutis diebus ascendens cum viro suo ut immolaret hostiam sollemnem 009 1SA 002 020 et benedixit Heli Helcanae et uxori eius dixitque reddat Dominus tibi semen de muliere hac pro fenore quod commodasti Domino et abierunt in locum suum 009 1SA 002 021 visitavit ergo Dominus Annam et concepit et peperit tres filios et duas filias et magnificatus est puer Samuhel apud Dominum 009 1SA 002 022 Heli autem erat senex valde et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israheli et quomodo dormiebant cum mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi 009 1SA 002 023 et dixit eis quare facitis res huiuscemodi quas ego audio res pessimas ab omni populo 009 1SA 002 024 nolite filii mi non enim est bona fama quam ego audio ut transgredi faciatis populum Domini 009 1SA 002 025 si peccaverit vir in virum placari ei potest Deus si autem in Domino peccaverit vir quis orabit pro eo et non audierunt vocem patris sui quia voluit Dominus occidere eos 009 1SA 002 026 puer autem Samuhel proficiebat atque crescebat et placebat tam Deo quam hominibus 009 1SA 002 027 venit autem vir Dei ad Heli et ait ad eum haec dicit Dominus numquid non aperte revelatus sum domui patris tui cum essent in Aegypto in domo Pharaonis 009 1SA 002 028 et elegi eum ex omnibus tribubus Israhel mihi in sacerdotem ut ascenderet altare meum et adoleret mihi incensum et portaret ephod coram me et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis filiorum Israhel 009 1SA 002 029 quare calce abicitis victimam meam et munera mea quae praecepi ut offerrentur in templo et magis honorasti filios tuos quam me ut comederetis primitias omnis sacrificii Israhel populi mei 009 1SA 002 030 propterea ait Dominus Deus Israhel loquens locutus sum ut domus tua et domus patris tui ministraret in conspectu meo usque in sempiternum nunc autem dicit Dominus absit hoc a me sed quicumque glorificaverit me glorificabo eum qui autem contemnunt me erunt ignobiles 009 1SA 002 031 ecce dies veniunt et praecidam brachium tuum et brachium domus patris tui ut non sit senex in domo tua 009 1SA 002 032 et videbis aemulum tuum in templo in universis prosperis Israhel et non erit senex in domo tua omnibus diebus 009 1SA 002 033 verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo sed ut deficiant oculi tui et tabescat anima tua et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit 009 1SA 002 034 hoc autem erit tibi signum quod venturum est duobus filiis tuis Ofni et Finees in die uno morientur ambo 009 1SA 002 035 et suscitabo mihi sacerdotem fidelem qui iuxta cor meum et animam meam faciat et aedificabo ei domum fidelem et ambulabit coram christo meo cunctis diebus 009 1SA 002 036 futurum est autem ut quicumque remanserit in domo tua veniat ut oretur pro eo et offerat nummum argenteum et tortam panis dicatque dimitte me obsecro ad unam partem sacerdotalem ut comedam buccellam panis 009 1SA 003 001 puer autem Samuhel ministrabat Domino coram Heli et sermo Domini erat pretiosus in diebus illis non erat visio manifesta 009 1SA 003 002 factum est ergo in die quadam Heli iacebat in loco suo et oculi eius caligaverant nec poterat videre 009 1SA 003 003 lucerna Dei antequam extingueretur Samuhel autem dormiebat in templo Domini ubi erat arca Dei 009 1SA 003 004 et vocavit Dominus Samuhel qui respondens ait ecce ego 009 1SA 003 005 et cucurrit ad Heli et dixit ecce ego vocasti enim me qui dixit non vocavi revertere dormi et abiit et dormivit 009 1SA 003 006 et adiecit Dominus vocare rursum Samuhel consurgensque Samuhel abiit ad Heli et dixit ecce ego quia vocasti me qui respondit non vocavi te fili mi revertere et dormi 009 1SA 003 007 porro Samuhel necdum sciebat Dominum neque revelatus fuerat ei sermo Domini 009 1SA 003 008 et adiecit Dominus et vocavit adhuc Samuhel tertio qui consurgens abiit ad Heli 009 1SA 003 009 et ait ecce ego quia vocasti me intellexit igitur Heli quia Dominus vocaret puerum et ait ad Samuhel vade et dormi et si deinceps vocaverit te dices loquere Domine quia audit servus tuus abiit ergo Samuhel et dormivit in loco suo 009 1SA 003 010 et venit Dominus et stetit et vocavit sicut vocaverat secundo Samuhel Samuhel et ait Samuhel loquere quia audit servus tuus 009 1SA 003 011 et dixit Dominus ad Samuhel ecce ego facio verbum in Israhel quod quicumque audierit tinnient ambae aures eius 009 1SA 003 012 in die illo suscitabo adversum Heli omnia quae locutus sum super domum eius incipiam et conplebo 009 1SA 003 013 praedixi enim ei quod iudicaturus essem domum eius in aeternum propter iniquitatem eo quod noverat indigne agere filios suos et non corripuit eos 009 1SA 003 014 idcirco iuravi domui Heli quod non expietur iniquitas domus eius victimis et muneribus usque in aeternum 009 1SA 003 015 dormivit autem Samuhel usque mane aperuitque ostia domus Domini et Samuhel timebat indicare visionem Heli 009 1SA 003 016 vocavit ergo Heli Samuhelem et dixit Samuhel fili mi qui respondens ait praesto sum 009 1SA 003 017 et interrogavit eum quis est sermo quem locutus est ad te oro te ne celaveris me haec faciat tibi Deus et haec addat si absconderis a me sermonem ex omnibus verbis quae dicta sunt tibi 009 1SA 003 018 indicavit itaque ei Samuhel universos sermones et non abscondit ab eo et ille respondit Dominus est quod bonum est in oculis suis faciat 009 1SA 003 019 crevit autem Samuhel et Dominus erat cum eo et non cecidit ex omnibus verbis eius in terram 009 1SA 003 020 et cognovit universus Israhel a Dan usque Bersabee quod fidelis Samuhel propheta esset Domini 009 1SA 003 021 et addidit Dominus ut appareret in Silo quoniam revelatus fuerat Dominus Samuheli in Silo iuxta verbum Domini et evenit sermo Samuhelis universo Israheli 009 1SA 004 001 egressus est namque Israhel obviam Philisthim in proelium et castrametatus est iuxta lapidem Adiutorii porro Philisthim venerunt in Afec 009 1SA 004 002 et instruxerunt aciem contra Israhel inito autem certamine terga vertit Israhel Philistheis et caesa sunt in illo certamine passim per agros quasi quattuor milia virorum 009 1SA 004 003 et reversus est populus ad castra dixeruntque maiores natu de Israhel quare percussit nos Dominus hodie coram Philisthim adferamus ad nos de Silo arcam foederis Domini et veniat in medium nostri ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum 009 1SA 004 004 misit ergo populus in Silo et tulerunt inde arcam foederis Domini exercituum sedentis super cherubin erantque duo filii Heli cum arca foederis Domini Ofni et Finees 009 1SA 004 005 cumque venisset arca foederis Domini in castra vociferatus est omnis Israhel clamore grandi et personuit terra 009 1SA 004 006 et audierunt Philisthim vocem clamoris dixeruntque quaenam haec est vox clamoris magni in castris Hebraeorum et cognoverunt quod arca Domini venisset in castra 009 1SA 004 007 timueruntque Philisthim dicentes venit Deus in castra et ingemuerunt 009 1SA 004 008 vae nobis non enim fuit tanta exultatio heri et nudius tertius vae nobis quis nos servabit de manu deorum sublimium istorum hii sunt dii qui percusserunt Aegyptum omni plaga in deserto 009 1SA 004 009 confortamini et estote viri Philisthim ne serviatis Hebraeis sicut illi servierunt vobis confortamini et bellate 009 1SA 004 010 pugnaverunt ergo Philisthim et caesus est Israhel et fugit unusquisque in tabernaculum suum et facta est plaga magna nimis et ceciderunt de Israhel triginta milia peditum 009 1SA 004 011 et arca Dei capta est duoque filii Heli mortui sunt Ofni et Finees 009 1SA 004 012 currens autem vir de Beniamin ex acie venit in Silo in die illo scissa veste et conspersus pulvere caput 009 1SA 004 013 cumque ille venisset Heli sedebat super sellam contra viam aspectans erat enim cor eius pavens pro arca Domini vir autem ille postquam ingressus est nuntiavit urbi et ululavit omnis civitas 009 1SA 004 014 et audivit Heli sonitum clamoris dixitque quis est hic sonitus tumultus huius at ille festinavit et venit et adnuntiavit Heli 009 1SA 004 015 Heli autem erat nonaginta et octo annorum et oculi eius caligaverant et videre non poterat 009 1SA 004 016 et dixit ad Heli ego sum qui veni de proelio et ego qui de acie fugi hodie cui ille ait quid actum est fili mi 009 1SA 004 017 respondens autem qui nuntiabat fugit inquit Israhel coram Philisthim et ruina magna facta est in populo insuper et duo filii tui mortui sunt Ofni et Finees et arca Dei capta est 009 1SA 004 018 cumque ille nominasset arcam Dei cecidit de sella retrorsum iuxta ostium et fractis cervicibus mortuus est senex enim erat vir et grandevus et ipse iudicavit Israhel quadraginta annis 009 1SA 004 019 nurus autem eius uxor Finees praegnans erat vicinaque partui et audito nuntio quod capta esset arca Dei et mortuus socer suus et vir suus incurvavit se et peperit inruerant enim in eam dolores subiti 009 1SA 004 020 in ipso autem momento mortis eius dixerunt ei quae stabant circa eam ne timeas quia filium peperisti quae non respondit eis neque animadvertit 009 1SA 004 021 et vocavit puerum Hicabod dicens translata est gloria de Israhel quia capta est arca Dei et pro socero suo et pro viro suo 009 1SA 004 022 et ait translata est gloria ab Israhel eo quod capta esset arca Dei 009 1SA 005 001 Philisthim autem tulerunt arcam Dei et asportaverunt eam a lapide Adiutorii in Azotum 009 1SA 005 002 tulerunt Philisthim arcam Dei et intulerunt eam in templum Dagon et statuerunt eam iuxta Dagon 009 1SA 005 003 cumque surrexissent diluculo Azotii altera die ecce Dagon iacebat pronus in terram ante arcam Domini et tulerunt Dagon et restituerunt eum in loco suo 009 1SA 005 004 rursumque mane die alio consurgentes invenerunt Dagon iacentem super faciem suam in terram coram arca Domini caput autem Dagon et duae palmae manuum eius abscisae erant super limen 009 1SA 005 005 porro Dagon truncus solus remanserat in loco suo propter hanc causam non calcant sacerdotes Dagon et omnes qui ingrediuntur templum eius super limen Dagon in Azoto usque in hodiernum diem 009 1SA 005 006 adgravata autem est manus Domini super Azotios et demolitus est eos et percussit in secretiori parte natium Azotum et fines eius 009 1SA 005 007 videntes autem viri azotii huiuscemodi plagam dixerunt non maneat arca Dei Israhel apud nos quoniam dura est manus eius super nos et super Dagon deum nostrum 009 1SA 005 008 et mittentes congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum ad se et dixerunt quid faciemus de arca Dei Israhel responderuntque Getthei circumducatur arca Dei Israhel et circumduxerunt arcam Dei Israhel 009 1SA 005 009 illis autem circumducentibus eam fiebat manus Dei per singulas civitates interfectionis magnae nimis et percutiebat viros uniuscuiusque urbis a parvo usque ad maiorem et conputrescebant prominentes extales eorum 009 1SA 005 010 miserunt ergo arcam Dei in Accaron cumque venisset arca Dei in Accaron exclamaverunt Accaronitae dicentes adduxerunt ad nos arcam Dei Israhel ut interficiat nos et populum nostrum 009 1SA 005 011 miserunt itaque et congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum qui dixerunt dimittite arcam Dei Israhel et revertatur in locum suum et non interficiat nos cum populo nostro 009 1SA 005 012 fiebat enim pavor mortis in singulis urbibus et gravissima valde manus Dei viri quoque qui mortui non fuerant percutiebantur in secretiori parte natium et ascendebat ululatus uniuscuiusque civitatis in caelum 009 1SA 006 001 fuit ergo arca Domini in regione Philisthinorum septem mensibus 009 1SA 006 002 et vocaverunt Philisthim sacerdotes et divinos dicentes quid faciemus de arca Dei indicate nobis quomodo remittemus eam in locum suum qui dixerunt 009 1SA 006 003 si remittitis arcam Dei Israhel nolite dimittere eam vacuam sed quod debetis reddite ei pro peccato et tunc curabimini et scietis quare non recedat manus eius a vobis 009 1SA 006 004 qui dixerunt quid est quod pro delicto reddere debeamus ei responderuntque illi 009 1SA 006 005 iuxta numerum provinciarum Philisthim quinque anos aureos facietis et quinque mures aureos quia plaga una fuit omnibus vobis et satrapis vestris facietisque similitudines anorum vestrorum et similitudines murium qui demoliti sunt terram et dabitis Deo Israhel gloriam si forte relevet manum suam a vobis et a diis vestris et a terra vestra 009 1SA 006 006 quare gravatis corda vestra sicut adgravavit Aegyptus et Pharao cor suum nonne postquam percussus est tunc dimisit eos et abierunt 009 1SA 006 007 nunc ergo arripite et facite plaustrum novum unum et duas vaccas fetas quibus non est inpositum iugum iungite in plaustro et recludite vitulos earum domi 009 1SA 006 008 tolletisque arcam Domini et ponetis in plaustro et vasa aurea quae exsolvistis ei pro delicto ponetis in capsella ad latus eius et dimittite eam ut vadat 009 1SA 006 009 et aspicietis et si quidem per viam finium suorum ascenderit contra Bethsames ipse fecit nobis malum hoc grande sin autem minime sciemus quia nequaquam manus eius tetigit nos sed casu accidit 009 1SA 006 010 fecerunt ergo illi hoc modo et tollentes duas vaccas quae lactabant vitulos iunxerunt ad plaustrum vitulosque earum concluserunt domi 009 1SA 006 011 et posuerunt arcam Dei super plaustrum et capsellam quae habebat mures aureos et similitudinem anorum 009 1SA 006 012 ibant autem in directum vaccae per viam quae ducit Bethsames et itinere uno gradiebantur pergentes et mugientes et non declinabant neque ad dextram neque ad sinistram sed et satrapae Philisthinorum sequebantur usque ad terminos Bethsames 009 1SA 006 013 porro Bethsamitae metebant triticum in valle et elevantes oculos viderunt arcam et gavisi sunt cum vidissent 009 1SA 006 014 et plaustrum venit in agrum Iosue Bethsamitae et stetit ibi erat autem ibi lapis magnus et conciderunt ligna plaustri vaccasque inposuerunt super ea holocaustum Domino 009 1SA 006 015 Levitae autem deposuerunt arcam Dei et capsellam quae erat iuxta eam in qua erant vasa aurea et posuerunt super lapidem grandem viri autem bethsamitae obtulerunt holocausta et immolaverunt victimas in die illa Domino 009 1SA 006 016 et quinque satrapae Philisthinorum viderunt et reversi sunt in Accaron in die illa 009 1SA 006 017 hii sunt autem ani aurei quos reddiderunt Philisthim pro delicto Domino Azotus unum Gaza unum Ascalon unum Geth unum Accaron unum 009 1SA 006 018 et mures aureos secundum numerum urbium Philisthim quinque provinciarum ab urbe murata usque ad villam quae erat absque muro et usque ad Abel magnum super quem posuerunt arcam Domini quae erat usque in illa die in agro Iosue Bethsamitis 009 1SA 006 019 percussit autem de viris bethsamitibus eo quod vidissent arcam Domini et percussit de populo septuaginta viros et quinquaginta milia plebis luxitque populus quod percussisset Dominus plebem plaga magna 009 1SA 006 020 et dixerunt viri bethsamitae quis poterit stare in conspectu Domini Dei sancti huius et ad quem ascendet a nobis 009 1SA 006 021 miseruntque nuntios ad habitatores Cariathiarim dicentes reduxerunt Philisthim arcam Domini descendite et ducite eam ad vos 009 1SA 007 001 venerunt ergo viri Cariathiarim et duxerunt arcam Domini et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa Eleazarum autem filium eius sanctificaverunt ut custodiret arcam Domini 009 1SA 007 002 et factum est ex qua die mansit arca in Cariathiarim multiplicati sunt dies erat quippe iam annus vicesimus et requievit omnis domus Israhel post Dominum 009 1SA 007 003 ait autem Samuhel ad universam domum Israhel dicens si in toto corde vestro revertimini ad Dominum auferte deos alienos de medio vestrum et Astharoth et praeparate corda vestra Domino et servite ei soli et eruet vos de manu Philisthim 009 1SA 007 004 abstulerunt ergo filii Israhel Baalim et Astharoth et servierunt Domino soli 009 1SA 007 005 dixit autem Samuhel congregate universum Israhel in Masphat ut orem pro vobis Dominum 009 1SA 007 006 et convenerunt in Masphat hauseruntque aquam et effuderunt in conspectu Domini et ieiunaverunt in die illa et dixerunt ibi peccavimus Domino iudicavitque Samuhel filios Israhel in Masphat 009 1SA 007 007 et audierunt Philisthim quod congregati essent filii Israhel in Masphat et ascenderunt satrapae Philisthinorum ad Israhel quod cum audissent filii Israhel timuerunt a facie Philisthinorum 009 1SA 007 008 dixeruntque ad Samuhel ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum ut salvet nos de manu Philisthinorum 009 1SA 007 009 tulit autem Samuhel agnum lactantem unum et obtulit illum holocaustum integrum Domino et clamavit Samuhel ad Dominum pro Israhel et exaudivit eum Dominus 009 1SA 007 010 factum est ergo cum Samuhel offerret holocaustum Philistheos inire proelium contra Israhel intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthim et exterruit eos et caesi sunt a filiis Israhel 009 1SA 007 011 egressique viri Israhel de Masphat persecuti sunt Philistheos et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter Bethchar 009 1SA 007 012 tulit autem Samuhel lapidem unum et posuit eum inter Masphat et inter Sen et vocavit nomen eius lapis Adiutorii dixitque hucusque auxiliatus est nobis Dominus 009 1SA 007 013 et humiliati sunt Philisthim nec adposuerunt ultra ut venirent in terminos Israhel facta est itaque manus Domini super Philistheos cunctis diebus Samuhel 009 1SA 007 014 et redditae sunt urbes quas tulerant Philisthim ab Israhel Israheli ab Accaron usque Geth et terminos suos liberavit Israhel de manu Philisthinorum eratque pax inter Israhel et Amorreum 009 1SA 007 015 iudicabat quoque Samuhel Israhel cunctis diebus vitae suae 009 1SA 007 016 et ibat per singulos annos circumiens Bethel et Galgal et Masphat et iudicabat Israhelem in supradictis locis 009 1SA 007 017 revertebaturque in Ramatha ibi enim erat domus eius et ibi iudicabat Israhelem aedificavit etiam ibi altare Domino 009 1SA 008 001 factum est autem cum senuisset Samuhel posuit filios suos iudices Israhel 009 1SA 008 002 fuitque nomen filii eius primogeniti Iohel et nomen secundi Abia iudicum in Bersabee 009 1SA 008 003 et non ambulaverunt filii illius in viis eius sed declinaverunt post avaritiam acceperuntque munera et perverterunt iudicium 009 1SA 008 004 congregati ergo universi maiores natu Israhel venerunt ad Samuhel in Ramatha 009 1SA 008 005 dixeruntque ei ecce tu senuisti et filii tui non ambulant in viis tuis constitue nobis regem ut iudicet nos sicut universae habent nationes 009 1SA 008 006 displicuitque sermo in oculis Samuhelis eo quod dixissent da nobis regem ut iudicet nos et oravit Samuhel Dominum 009 1SA 008 007 dixit autem Dominus ad Samuhel audi vocem populi in omnibus quae loquuntur tibi non enim te abiecerunt sed me ne regnem super eos 009 1SA 008 008 iuxta omnia opera sua quae fecerunt a die qua eduxi eos de Aegypto usque ad diem hanc sicut dereliquerunt me et servierunt diis alienis sic faciunt etiam tibi 009 1SA 008 009 nunc ergo audi vocem eorum verumtamen contestare eos et praedic eis ius regis qui regnaturus est super eos 009 1SA 008 010 dixit itaque Samuhel omnia verba Domini ad populum qui petierat a se regem 009 1SA 008 011 et ait hoc erit ius regis qui imperaturus est vobis filios vestros tollet et ponet in curribus suis facietque sibi equites et praecursores quadrigarum suarum 009 1SA 008 012 et constituet sibi tribunos et centuriones et aratores agrorum suorum et messores segetum et fabros armorum et curruum suorum 009 1SA 008 013 filias quoque vestras faciet sibi unguentarias et focarias et panificas 009 1SA 008 014 agros quoque vestros et vineas et oliveta optima tollet et dabit servis suis 009 1SA 008 015 sed et segetes vestras et vinearum reditus addecimabit ut det eunuchis et famulis suis 009 1SA 008 016 servos etiam vestros et ancillas et iuvenes optimos et asinos auferet et ponet in opere suo 009 1SA 008 017 greges vestros addecimabit vosque eritis ei servi 009 1SA 008 018 et clamabitis in die illa a facie regis vestri quem elegistis vobis et non exaudiet vos Dominus in die illa 009 1SA 008 019 noluit autem populus audire vocem Samuhel sed dixerunt nequaquam rex enim erit super nos 009 1SA 008 020 et erimus nos quoque sicut omnes gentes et iudicabit nos rex noster et egredietur ante nos et pugnabit bella nostra pro nobis 009 1SA 008 021 et audivit Samuhel omnia verba populi et locutus est ea in auribus Domini 009 1SA 008 022 dixit autem Dominus ad Samuhel audi vocem eorum et constitue super eos regem et ait Samuhel ad viros Israhel vadat unusquisque in civitatem suam 009 1SA 009 001 et erat vir de Beniamin nomine Cis filius Abihel filii Seror filii Bechoreth filii Afia filii viri Iemini fortis robore 009 1SA 009 002 et erat ei filius vocabulo Saul electus et bonus et non erat vir de filiis Israhel melior illo ab umero et sursum eminebat super omnem populum 009 1SA 009 003 perierant autem asinae Cis patris Saul et dixit Cis ad Saul filium suum tolle tecum unum de pueris et consurgens vade et quaere asinas qui cum transissent per montem Ephraim 009 1SA 009 004 et per terram Salisa et non invenissent transierunt etiam per terram Salim et non erant sed et per terram Iemini et minime reppererunt 009 1SA 009 005 cum autem venissent in terram Suph dixit Saul ad puerum suum qui erat cum eo veni et revertamur ne forte dimiserit pater meus asinas et sollicitus sit pro nobis 009 1SA 009 006 qui ait ei ecce est vir Dei in civitate hac vir nobilis omne quod loquitur absque ambiguitate venit nunc ergo eamus illuc si forte indicet nobis de via nostra propter quam venimus 009 1SA 009 007 dixitque Saul ad puerum suum ecce ibimus quid feremus ad virum panis defecit in sitarciis nostris et sportulam non habemus ut demus homini Dei nec quicquam aliud 009 1SA 009 008 rursum puer respondit Sauli et ait ecce inventa est in manu mea quarta pars stateris argenti demus homini Dei ut indicet nobis viam nostram 009 1SA 009 009 olim in Israhel sic loquebatur unusquisque vadens consulere Deum venite et eamus ad videntem qui enim propheta dicitur hodie vocabatur olim videns 009 1SA 009 010 et dixit Saul ad puerum suum optimus sermo tuus veni eamus et ierunt in civitatem in qua erat vir Dei 009 1SA 009 011 cumque ascenderent clivum civitatis invenerunt puellas egredientes ad hauriendam aquam et dixerunt eis num hic est videns 009 1SA 009 012 quae respondentes dixerunt illis hic est ecce ante te festina nunc hodie enim venit in civitate quia sacrificium est hodie populo in excelso 009 1SA 009 013 ingredientes urbem statim invenietis eum antequam ascendat excelsum ad vescendum neque enim comesurus est populus donec ille veniat quia ipse benedicit hostiae et deinceps comedunt qui vocati sunt nunc ergo conscendite quia hodie repperietis eum 009 1SA 009 014 et ascenderunt in civitatem cumque illi ambularent in medio urbis apparuit Samuhel egrediens obviam eis ut ascenderet in excelsum 009 1SA 009 015 Dominus autem revelaverat auriculam Samuhel ante unam diem quam veniret Saul dicens 009 1SA 009 016 hac ipsa quae nunc est hora cras mittam ad te virum de terra Beniamin et ungues eum ducem super populum meum Israhel et salvabit populum meum de manu Philisthinorum quia respexi populum meum venit enim clamor eorum ad me 009 1SA 009 017 cumque aspexisset Samuhel Saulem Dominus ait ei ecce vir quem dixeram tibi iste dominabitur populo meo 009 1SA 009 018 accessit autem Saul ad Samuhelem in medio portae et ait indica oro mihi ubi est domus videntis 009 1SA 009 019 et respondit Samuhel Sauli dicens ego sum videns ascende ante me in excelsum ut comedatis mecum hodie et dimittam te mane et omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi 009 1SA 009 020 et de asinis quas perdidisti nudius tertius ne sollicitus sis quia inventae sunt et cuius erunt optima quaeque Israhel nonne tibi et omni domui patris tui 009 1SA 009 021 respondens autem Saul ait numquid non filius Iemini ego sum de minima tribu Israhel et cognatio mea novissima inter omnes familias de tribu Beniamin quare ergo locutus es mihi sermonem istum 009 1SA 009 022 adsumens itaque Samuhel Saulem et puerum eius introduxit eos in triclinium et dedit eis locum in capite eorum qui fuerant invitati erant enim quasi triginta viri 009 1SA 009 023 dixitque Samuhel coco da partem quam dedi tibi et praecepi ut reponeres seorsum apud te 009 1SA 009 024 levavit autem cocus armum et posuit ante Saul dixitque Samuhel ecce quod remansit pone ante te et comede quia de industria servatum est tibi quando populum vocavi et comedit Saul cum Samuhel in die illa 009 1SA 009 025 et descenderunt de excelso in oppidum et locutus est cum Saul in solario 009 1SA 009 026 cumque mane surrexissent et iam dilucesceret vocavit Samuhel Saul in solarium dicens surge ut dimittam te et surrexit Saul egressique sunt ambo ipse videlicet et Samuhel 009 1SA 009 027 cumque descenderent in extrema parte civitatis Samuhel dixit ad Saul dic puero ut antecedat nos et transeat tu autem subsiste paulisper ut indicem tibi verbum Domini 009 1SA 010 001 tulit autem Samuhel lenticulam olei et effudit super caput eius et deosculatus eum ait ecce unxit te Dominus super hereditatem suam in principem 009 1SA 010 002 cum abieris hodie a me invenies duos viros iuxta sepulchrum Rachel in finibus Beniamin in meridie dicentque tibi inventae sunt asinae ad quas ieras perquirendas et intermissis pater tuus asinis sollicitus est pro vobis et dicit quid faciam de filio meo 009 1SA 010 003 cumque abieris inde et ultra transieris et veneris ad quercum Thabor invenient te ibi tres viri ascendentes ad Deum in Bethel unus portans tres hedos et alius tres tortas panis et alius portans lagoenam vini 009 1SA 010 004 cumque te salutaverint dabunt tibi duos panes et accipies de manu eorum 009 1SA 010 005 post haec venies in collem Domini ubi est statio Philisthinorum et cum ingressus fueris ibi urbem obviam habebis gregem prophetarum descendentium de excelso et ante eos psalterium et tympanum et tibiam et citharam ipsosque prophetantes 009 1SA 010 006 et insiliet in te spiritus Domini et prophetabis cum eis et mutaberis in virum alium 009 1SA 010 007 quando ergo evenerint signa haec omnia tibi fac quaecumque invenerit manus tua quia Dominus tecum est 009 1SA 010 008 et descendes ante me in Galgala ego quippe descendam ad te ut offeras oblationem et immoles victimas pacificas septem diebus expectabis donec veniam ad te et ostendam tibi quae facias 009 1SA 010 009 itaque cum avertisset umerum suum ut abiret a Samuhele inmutavit ei Deus cor aliud et venerunt omnia signa haec in die illa 009 1SA 010 010 veneruntque ad praedictum collem et ecce cuneus prophetarum obvius ei et insilivit super eum spiritus Dei et prophetavit in medio eorum 009 1SA 010 011 videntes autem omnes qui noverant eum heri et nudius tertius quod esset cum prophetis et prophetaret dixerunt ad invicem quaenam res accidit filio Cis num et Saul in prophetis 009 1SA 010 012 responditque alius ad alterum dicens et quis pater eorum propterea versum est in proverbium num et Saul inter prophetas 009 1SA 010 013 cessavit autem prophetare et venit ad excelsum 009 1SA 010 014 dixitque patruus Saul ad eum et ad puerum eius quo abistis qui responderunt quaerere asinas quas cum non repperissemus venimus ad Samuhelem 009 1SA 010 015 et dixit ei patruus suus indica mihi quid dixerit tibi Samuhel 009 1SA 010 016 et ait Saul ad patruum suum indicavit nobis quia inventae essent asinae de sermone autem regni non indicavit ei quem locutus illi fuerat Samuhel 009 1SA 010 017 et convocavit Samuhel populum ad Dominum in Maspha 009 1SA 010 018 et ait ad filios Israhel haec dicit Dominus Deus Israhel ego eduxi Israhel de Aegypto et erui vos de manu Aegyptiorum et de manu omnium regum qui adfligebant vos 009 1SA 010 019 vos autem hodie proiecistis Deum vestrum qui solus salvavit vos de universis malis et tribulationibus vestris et dixistis nequaquam sed regem constitue super nos nunc ergo state coram Domino per tribus vestras et per familias 009 1SA 010 020 et adplicuit Samuhel omnes tribus Israhel et cecidit sors tribus Beniamin 009 1SA 010 021 et adplicuit tribum Beniamin et cognationes eius et cecidit cognatio Metri et pervenit usque ad Saul filium Cis quaesierunt ergo eum et non est inventus 009 1SA 010 022 et consuluerunt post haec Dominum utrumnam venturus esset illuc responditque Dominus ecce absconditus est domi 009 1SA 010 023 cucurrerunt itaque et tulerunt eum inde stetitque in medio populi et altior fuit universo populo ab umero et sursum 009 1SA 010 024 et ait Samuhel ad omnem populum certe videtis quem elegit Dominus quoniam non sit similis ei in omni populo et clamavit cunctus populus et ait vivat rex 009 1SA 010 025 locutus est autem Samuhel ad populum legem regni et scripsit in libro et reposuit coram Domino et dimisit Samuhel omnem populum singulos in domum suam 009 1SA 010 026 sed et Saul abiit in domum suam in Gabaath et abiit cum eo pars exercitus quorum tetigerat Deus corda 009 1SA 010 027 filii vero Belial dixerunt num salvare nos poterit iste et despexerunt eum et non adtulerunt ei munera ille vero dissimulabat se audire 009 1SA 011 001 ascendit autem Naas Ammonites et pugnare coepit adversus Iabesgalaad dixeruntque omnes viri Iabes ad Naas habeto nos foederatos et serviemus tibi 009 1SA 011 002 et respondit ad eos Naas Ammonites in hoc feriam vobiscum foedus ut eruam omnium vestrum oculos dextros ponamque vos obprobrium in universo Israhel 009 1SA 011 003 et dixerunt ad eum seniores Iabes concede nobis septem dies ut mittamus nuntios in universos terminos Israhel et si non fuerit qui defendat nos egrediemur ad te 009 1SA 011 004 venerunt ergo nuntii in Gabaath Saulis et locuti sunt verba audiente populo et levavit omnis populus vocem suam et flevit 009 1SA 011 005 et ecce Saul veniebat sequens boves de agro et ait quid habet populus quod plorat et narraverunt ei verba virorum Iabes 009 1SA 011 006 et insilivit spiritus Domini in Saul cum audisset verba haec et iratus est furor eius nimis 009 1SA 011 007 et adsumens utrumque bovem concidit in frusta misitque in omnes terminos Israhel per manum nuntiorum dicens quicumque non exierit secutusque fuerit Saul et Samuhelem sic fiet bubus eius invasit ergo timor Domini populum et egressi sunt quasi vir unus 009 1SA 011 008 et recensuit eos in Bezec fueruntque filiorum Israhel trecenta milia virorum autem Iuda triginta milia 009 1SA 011 009 et dixerunt nuntiis qui venerant sic dicetis viris qui sunt in Iabesgalaad cras erit vobis salus cum incaluerit sol venerunt ergo nuntii et adnuntiaverunt viris Iabes qui laetati sunt 009 1SA 011 010 et dixerunt mane exibimus ad vos et facietis nobis omne quod placuerit vobis 009 1SA 011 011 et factum est cum venisset dies crastinus constituit Saul populum in tres partes et ingressus est media castra in vigilia matutina et percussit Ammon usque dum incalesceret dies reliqui autem dispersi sunt ita ut non relinquerentur in eis duo pariter 009 1SA 011 012 et ait populus ad Samuhel quis est iste qui dixit Saul non regnabit super nos date viros et interficiemus eos 009 1SA 011 013 et ait Saul non occidetur quisquam in die hac quia hodie fecit Dominus salutem in Israhel 009 1SA 011 014 dixit autem Samuhel ad populum venite et eamus in Galgala et innovemus ibi regnum 009 1SA 011 015 et perrexit omnis populus in Galgala et fecerunt ibi regem Saul coram Domino in Galgala et immolaverunt ibi victimas pacificas coram Domino et laetatus est ibi Saul et cuncti viri Israhel nimis 009 1SA 012 001 dixit autem Samuhel ad universum Israhel ecce audivi vocem vestram iuxta omnia quae locuti estis ad me et constitui super vos regem 009 1SA 012 002 et nunc rex graditur ante vos ego autem senui et incanui porro filii mei vobiscum sunt itaque conversatus coram vobis ab adulescentia mea usque ad diem hanc ecce praesto sum 009 1SA 012 003 loquimini de me coram Domino et coram christo eius utrum bovem cuiusquam tulerim an asinum si quempiam calumniatus sum si oppressi aliquem si de manu cuiusquam munus accepi et contemnam illud hodie restituamque vobis 009 1SA 012 004 et dixerunt non es calumniatus nos neque oppressisti neque tulisti de manu alicuius quippiam 009 1SA 012 005 dixitque ad eos testis Dominus adversus vos et testis christus eius in die hac quia non inveneritis in manu mea quippiam et dixerunt testis 009 1SA 012 006 et ait Samuhel ad populum Dominus qui fecit Mosen et Aaron et eduxit patres nostros de terra Aegypti 009 1SA 012 007 nunc ergo state ut iudicio contendam adversum vos coram Domino de omnibus misericordiis Domini quas fecit vobiscum et cum patribus vestris 009 1SA 012 008 quomodo ingressus est Iacob in Aegyptum et clamaverunt patres vestri ad Dominum et misit Dominus Mosen et Aaron et eduxit patres vestros ex Aegypto et conlocavit eos in loco hoc 009 1SA 012 009 qui obliti sunt Domini Dei sui et tradidit eos in manu Sisarae magistri militiae Asor et in manu Philisthinorum et in manu regis Moab et pugnaverunt adversum eos 009 1SA 012 010 postea autem clamaverunt ad Dominum et dixerunt peccavimus quia dereliquimus Dominum et servivimus Baalim et Astharoth nunc ergo erue nos de manu inimicorum nostrorum et serviemus tibi 009 1SA 012 011 et misit Dominus Hierobaal et Bedan et Ieptha et Samuhel et eruit vos de manu inimicorum vestrorum per circuitum et habitastis confidenter 009 1SA 012 012 videntes autem quod Naas rex filiorum Ammon venisset adversum vos dixistis mihi nequaquam sed rex imperabit nobis cum Dominus Deus vester regnaret in vobis 009 1SA 012 013 nunc ergo praesto est rex vester quem elegistis et petistis ecce dedit vobis Dominus regem 009 1SA 012 014 si timueritis Dominum et servieritis ei et audieritis vocem eius et non exasperaveritis os Domini eritis et vos et rex qui imperat vobis sequentes Dominum Deum vestrum 009 1SA 012 015 si autem non audieritis vocem Domini sed exasperaveritis sermonem Domini erit manus Domini super vos et super patres vestros 009 1SA 012 016 sed et nunc state et videte rem istam grandem quam facturus est Dominus in conspectu vestro 009 1SA 012 017 numquid non messis tritici est hodie invocabo Dominum et dabit voces et pluvias et scietis et videbitis quia grande malum feceritis vobis in conspectu Domini petentes super vos regem 009 1SA 012 018 et clamavit Samuhel ad Dominum et dedit Dominus voces et pluviam in die illa 009 1SA 012 019 et timuit omnis populus nimis Dominum et Samuhelem dixitque universus populus ad Samuhel ora pro servis tuis ad Dominum Deum tuum ut non moriamur addidimus enim universis peccatis nostris malum ut peteremus nobis regem 009 1SA 012 020 dixit autem Samuhel ad populum nolite timere vos fecistis universum malum hoc verumtamen nolite recedere a tergo Domini et servite Domino in omni corde vestro 009 1SA 012 021 et nolite declinare post vana quae non proderunt vobis neque eruent vos quia vana sunt 009 1SA 012 022 et non derelinquet Dominus populum suum propter nomen suum magnum quia iuravit Dominus facere vos sibi populum 009 1SA 012 023 absit autem a me hoc peccatum in Domino ut cessem orare pro vobis et docebo vos viam bonam et rectam 009 1SA 012 024 igitur timete Dominum et servite ei in veritate et ex toto corde vestro vidistis enim magnifica quae in vobis gesserit 009 1SA 012 025 quod si perseveraveritis in malitia et vos et rex vester pariter peribitis 009 1SA 013 001 filius unius anni Saul cum regnare coepisset duobus autem annis regnavit super Israhel 009 1SA 013 002 et elegit sibi Saul tria milia de Israhel et erant cum Saul duo milia in Machmas et in monte Bethel mille autem cum Ionathan in Gabaath Beniamin porro ceterum populum remisit unumquemque in tabernacula sua 009 1SA 013 003 et percussit Ionathan stationem Philisthim quae erat in Gabaa quod cum audissent Philisthim Saul cecinit bucina in omni terra dicens audiant Hebraei 009 1SA 013 004 et universus Israhel audivit huiuscemodi famam percussit Saul stationem Philisthinorum et erexit se Israhel adversum Philisthim clamavit ergo populus post Saul in Galgala 009 1SA 013 005 et Philisthim congregati sunt ad proeliandum contra Israhel triginta milia curruum et sex milia equitum et reliquum vulgus sicut harena quae est in litore maris plurima et ascendentes castrametati sunt in Machmas ad orientem Bethaven 009 1SA 013 006 quod cum vidissent viri Israhel se in arto sitos adflictus est enim populus absconderunt se in speluncis et in abditis in petris quoque et in antris et in cisternis 009 1SA 013 007 Hebraei autem transierunt Iordanem terram Gad et Galaad cumque adhuc esset Saul in Galgal universus populus perterritus est qui sequebatur eum 009 1SA 013 008 et expectavit septem diebus iuxta placitum Samuhel et non venit Samuhel in Galgala dilapsusque est populus ab eo 009 1SA 013 009 ait ergo Saul adferte mihi holocaustum et pacifica et obtulit holocaustum 009 1SA 013 010 cumque conplesset offerens holocaustum ecce Samuhel veniebat et egressus est Saul obviam ei ut salutaret eum 009 1SA 013 011 locutusque est ad eum Samuhel quid fecisti respondit Saul quia vidi quod dilaberetur populus a me et tu non veneras iuxta placitos dies porro Philisthim congregati fuerant in Machmas 009 1SA 013 012 dixi nunc descendent Philisthim ad me in Galgala et faciem Domini non placavi necessitate conpulsus obtuli holocaustum 009 1SA 013 013 dixitque Samuhel ad Saul stulte egisti nec custodisti mandata Domini Dei tui quae praecepit tibi quod si non fecisses iam nunc praeparasset Dominus regnum tuum super Israhel in sempiternum 009 1SA 013 014 sed nequaquam regnum tuum ultra consurget quaesivit sibi Dominus virum iuxta cor suum et praecepit ei Dominus ut esset dux super populum suum eo quod non servaveris quae praecepit Dominus 009 1SA 013 015 surrexit autem Samuhel et ascendit de Galgalis in Gabaa Beniamin et recensuit Saul populum qui inventi fuerant cum eo quasi sescentos viros 009 1SA 013 016 et Saul et Ionathan filius eius populusque qui inventus fuerat cum eis erat in Gabaa Beniamin porro Philisthim consederant in Machmas 009 1SA 013 017 et egressi sunt ad praedandum de castris Philisthim tres cunei unus cuneus pergebat contra viam Ephra ad terram Saul 009 1SA 013 018 porro alius ingrediebatur per viam Bethoron tertius autem verterat se ad iter termini inminentis valli Seboim contra desertum 009 1SA 013 019 porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra Israhel caverant enim Philisthim ne forte facerent Hebraei gladium aut lanceam 009 1SA 013 020 descendebat ergo omnis Israhel ad Philisthim ut exacueret unusquisque vomerem suum et ligonem et securim et sarculum 009 1SA 013 021 retunsae itaque erant acies vomerum et ligonum et tridentum et securium usque ad stimulum corrigendum 009 1SA 013 022 cumque venisset dies proelii non est inventus ensis et lancea in manu totius populi qui erat cum Saul et cum Ionathan excepto Saul et Ionathan filio eius 009 1SA 013 023 egressa est autem statio Philisthim ut transcenderet in Machmas 009 1SA 014 001 et accidit quadam die ut diceret Ionathan filius Saul ad adulescentem armigerum suum veni et transeamus ad stationem Philisthim quae est trans locum illum patri autem suo hoc ipsum non indicavit 009 1SA 014 002 porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato quae erat in Magron et erat populus cum eo quasi sescentorum virorum 009 1SA 014 003 et Ahias filius Achitob fratris Ichabod filii Finees qui ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo portabat ephod sed et populus ignorabat quod isset Ionathan 009 1SA 014 004 erant autem inter ascensus per quos nitebatur Ionathan transire ad stationem Philisthinorum eminentes petrae ex utraque parte et quasi in modum dentium scopuli hinc inde praerupti nomen uni Boses et nomen alteri Sene 009 1SA 014 005 unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas et alter a meridie contra Gabaa 009 1SA 014 006 dixit autem Ionathan ad adulescentem armigerum suum veni transeamus ad stationem incircumcisorum horum si forte faciat Dominus pro nobis quia non est Domino difficile salvare vel in multitudine vel in paucis 009 1SA 014 007 dixitque ei armiger suus fac omnia quae placent animo tuo perge quo cupis ero tecum ubicumque volueris 009 1SA 014 008 et ait Ionathan ecce nos transimus ad viros istos cumque apparuerimus eis 009 1SA 014 009 si taliter locuti fuerint ad nos manete donec veniamus ad vos stemus in loco nostro nec ascendamus ad eos 009 1SA 014 010 si autem dixerint ascendite ad nos ascendamus quia tradidit eos Dominus in manibus nostris hoc erit nobis signum 009 1SA 014 011 apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum dixeruntque Philisthim en Hebraei egrediuntur de cavernis in quibus absconditi fuerant 009 1SA 014 012 et locuti sunt viri de statione ad Ionathan et ad armigerum eius dixeruntque ascendite ad nos et ostendimus vobis rem et ait Ionathan ad armigerum suum ascendamus sequere me tradidit enim eos Dominus in manu Israhel 009 1SA 014 013 ascendit autem Ionathan reptans manibus et pedibus et armiger eius post eum itaque alii cadebant ante Ionathan alios armiger eius interficiebat sequens eum 009 1SA 014 014 et facta est plaga prima quam percussit Ionathan et armiger eius quasi viginti virorum in media parte iugeri quam par boum in die arare consuevit 009 1SA 014 015 et factum est miraculum in castris per agros sed et omnis populus stationis eorum qui ierant ad praedandum obstipuit et conturbata est terra et accidit quasi miraculum a Deo 009 1SA 014 016 et respexerunt speculatores Saul qui erant in Gabaa Beniamin et ecce multitudo prostrata et huc illucque diffugiens 009 1SA 014 017 et ait Saul populo qui erat cum eo requirite et videte quis abierit ex nobis cumque requisissent reppertum est non adesse Ionathan et armigerum eius 009 1SA 014 018 et ait Saul ad Ahiam adplica arcam Dei erat enim ibi arca Dei in die illa cum filiis Israhel 009 1SA 014 019 cumque loqueretur Saul ad sacerdotem tumultus magnus exortus est in castris Philisthinorum crescebatque paulatim et clarius reboabat et ait Saul ad sacerdotem contrahe manum tuam 009 1SA 014 020 conclamavit ergo Saul et omnis populus qui erat cum eo et venerunt usque ad locum certaminis et ecce versus fuerat gladius uniuscuiusque ad proximum suum et caedes magna nimis 009 1SA 014 021 sed et Hebraei qui fuerant cum Philisthim heri et nudius tertius ascenderantque cum eis in castris reversi sunt ut essent cum Israhele qui erant cum Saul et Ionathan 009 1SA 014 022 omnes quoque Israhelitae qui se absconderant in monte Ephraim audientes quod fugissent Philisthim sociaverunt se cum suis in proelio 009 1SA 014 023 et salvavit Dominus in die illa Israhel pugna autem pervenit usque Bethaven 009 1SA 014 024 et vir Israhel sociatus sibi est in die illa adiuravit autem Saul populum dicens maledictus vir qui comederit panem usque ad vesperam donec ulciscar de inimicis meis et non manducavit universus populus panem 009 1SA 014 025 omneque terrae vulgus venit in saltum in quo erat mel super faciem agri 009 1SA 014 026 ingressus est itaque populus saltum et apparuit fluens mel nullusque adplicuit manum ad os suum timebat enim populus iuramentum 009 1SA 014 027 porro Ionathan non audierat cum adiuraret pater eius populum extenditque summitatem virgae quam habebat in manu et intinxit in favo mellis et convertit manum suam ad os suum et inluminati sunt oculi eius 009 1SA 014 028 respondensque unus de populo ait iureiurando constrinxit pater tuus populum dicens maledictus qui comederit panem hodie defecerat autem populus 009 1SA 014 029 dixitque Ionathan turbavit pater meus terram vidistis ipsi quia inluminati sunt oculi mei eo quod gustaverim paululum de melle isto 009 1SA 014 030 quanto magis si comedisset populus de praeda inimicorum suorum quam repperit nonne maior facta fuisset plaga in Philisthim 009 1SA 014 031 percusserunt ergo in die illa Philistheos a Machmis usque in Ahialon defatigatus est autem populus nimis 009 1SA 014 032 et versus ad praedam tulit oves et boves et vitulos et mactaverunt in terra comeditque populus cum sanguine 009 1SA 014 033 nuntiaverunt autem Saul dicentes quod populus peccasset Domino comedens cum sanguine qui ait praevaricati estis volvite ad me iam nunc saxum grande 009 1SA 014 034 et dixit Saul dispergimini in vulgus et dicite eis ut adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem et occidite super istud et vescimini et non peccabitis Domino comedentes cum sanguine adduxit itaque omnis populus unusquisque bovem in manu sua usque ad noctem et occiderunt ibi 009 1SA 014 035 aedificavit autem Saul altare Domini tuncque primum coepit aedificare altare Domini 009 1SA 014 036 et dixit Saul inruamus super Philisthim nocte et vastemus eos usque dum inlucescat mane nec relinquamus de eis virum dixitque populus omne quod bonum videtur in oculis tuis fac et ait sacerdos accedamus huc ad Deum 009 1SA 014 037 et consuluit Saul Deum num persequar Philisthim si trades eos in manu Israhel et non respondit ei in die illa 009 1SA 014 038 dixitque Saul adplicate huc universos angulos populi et scitote et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie 009 1SA 014 039 vivit Dominus salvator Israhel quia si per Ionathan filium meum factum est absque retractatione morietur ad quod nullus contradixit ei de omni populo 009 1SA 014 040 et ait ad universum Israhel separamini vos in partem unam et ego cum Ionathan filio meo ero in parte una respondit populus ad Saul quod bonum videtur in oculis tuis fac 009 1SA 014 041 et dixit Saul ad Dominum Deum Israhel da indicium et deprehensus est Ionathan et Saul populus autem exivit 009 1SA 014 042 et ait Saul mittite sortem inter me et inter Ionathan filium meum et captus est Ionathan 009 1SA 014 043 dixit autem Saul ad Ionathan indica mihi quid feceris et indicavit ei Ionathan et ait gustans gustavi in summitate virgae quae erat in manu mea paululum mellis et ecce ego morior 009 1SA 014 044 et ait Saul haec faciat mihi Deus et haec addat quia morte morieris Ionathan 009 1SA 014 045 dixitque populus ad Saul ergone Ionathan morietur qui fecit salutem hanc magnam in Israhel hoc nefas est vivit Dominus si ceciderit capillus de capite eius in terram quia cum Deo operatus est hodie liberavit ergo populus Ionathan ut non moreretur 009 1SA 014 046 recessitque Saul nec persecutus est Philisthim porro Philisthim abierunt in loca sua 009 1SA 014 047 at Saul confirmato regno super Israhel pugnabat per circuitum adversum omnes inimicos eius contra Moab et filios Ammon et Edom et reges Suba et Philistheos et quocumque se verterat superabat 009 1SA 014 048 congregatoque exercitu percussit Amalech et eruit Israhel de manu vastatorum eius 009 1SA 014 049 fuerunt autem filii Saul Ionathan et Iesui et Melchisua nomina duarum filiarum eius nomen primogenitae Merob et nomen minoris Michol 009 1SA 014 050 et nomen uxoris Saul Ahinoem filia Ahimaas et nomina principum militiae eius Abner filius Ner patruelis Saul 009 1SA 014 051 Cis fuerat pater Saul et Ner pater Abner filius Abihel 009 1SA 014 052 erat autem bellum potens adversum Philistheos omnibus diebus Saul nam quemcumque viderat Saul virum fortem et aptum ad proelium sociabat eum sibi 009 1SA 015 001 et dixit Samuhel ad Saul me misit Dominus ut unguerem te in regem super populum eius Israhel nunc ergo audi vocem Domini 009 1SA 015 002 haec dicit Dominus exercituum recensui quaecumque fecit Amalech Israheli quomodo restitit ei in via cum ascenderet de Aegypto 009 1SA 015 003 nunc igitur vade et percute Amalech et demolire universa eius non parcas ei sed interfice a viro usque ad mulierem et parvulum atque lactantem bovem et ovem camelum et asinum 009 1SA 015 004 praecepit itaque Saul populo et recensuit eos quasi agnos ducenta milia peditum et decem milia virorum Iuda 009 1SA 015 005 cumque venisset Saul usque ad civitatem Amalech tetendit insidias in torrente 009 1SA 015 006 dixitque Saul Cineo abite recedite atque descendite ab Amalech ne forte involvam te cum eo tu enim fecisti misericordiam cum omnibus filiis Israhel cum ascenderent de Aegypto et recessit Cineus de medio Amalech 009 1SA 015 007 percussitque Saul Amalech ab Evila donec venias Sur quae est e regione Aegypti 009 1SA 015 008 et adprehendit Agag regem Amalech vivum omne autem vulgus interfecit in ore gladii 009 1SA 015 009 et pepercit Saul et populus Agag et optimis gregibus ovium et armentorum et vestibus et arietibus et universis quae pulchra erant nec voluerunt disperdere ea quicquid vero vile fuit et reprobum hoc demoliti sunt 009 1SA 015 010 factum est autem verbum Domini ad Samuhel dicens 009 1SA 015 011 paenitet me quod constituerim Saul regem quia dereliquit me et verba mea opere non implevit contristatusque est Samuhel et clamavit ad Dominum tota nocte 009 1SA 015 012 cumque de nocte surrexisset Samuhel ut iret ad Saul mane nuntiatum est Samuheli eo quod venisset Saul in Carmelum et erexisset sibi fornicem triumphalem et reversus transisset descendissetque in Galgala venit ergo Samuhel ad Saul et 009 1SA 015 013 dixit ei Saul benedictus tu Domino implevi verbum Domini 009 1SA 015 014 dixitque Samuhel et quae est haec vox gregum quae resonat in auribus meis et armentorum quam ego audio 009 1SA 015 015 et ait Saul de Amalech adduxerunt ea pepercit enim populus melioribus ovibus et armentis ut immolarentur Domino Deo tuo reliqua vero occidimus 009 1SA 015 016 dixit autem Samuhel ad Saul sine me et indicabo tibi quae locutus sit Dominus ad me nocte dixitque ei loquere 009 1SA 015 017 et ait Samuhel nonne cum parvulus esses in oculis tuis caput in tribubus Israhel factus es unxitque te Dominus regem super Israhel 009 1SA 015 018 et misit te Dominus in via et ait vade et interfice peccatores Amalech et pugnabis contra eos usque ad internicionem eorum 009 1SA 015 019 quare ergo non audisti vocem Domini sed versus ad praedam es et fecisti malum in oculis Domini 009 1SA 015 020 et ait Saul ad Samuhelem immo audivi vocem Domini et ambulavi in via per quam misit me Dominus et adduxi Agag regem Amalech et Amalech interfeci 009 1SA 015 021 tulit autem populus de praeda oves et boves primitias eorum quae caesa sunt ut immolet Domino Deo suo in Galgalis 009 1SA 015 022 et ait Samuhel numquid vult Dominus holocausta aut victimas et non potius ut oboediatur voci Domini melior est enim oboedientia quam victimae et auscultare magis quam offerre adipem arietum 009 1SA 015 023 quoniam quasi peccatum ariolandi est repugnare et quasi scelus idolatriae nolle adquiescere pro eo ergo quod abiecisti sermonem Domini abiecit te ne sis rex 009 1SA 015 024 dixitque Saul ad Samuhel peccavi quia praevaricatus sum sermonem Domini et verba tua timens populum et oboediens voci eorum 009 1SA 015 025 sed nunc porta quaeso peccatum meum et revertere mecum ut adorem Dominum 009 1SA 015 026 et ait Samuhel ad Saul non revertar tecum quia proiecisti sermonem Domini et proiecit te Dominus ne sis rex super Israhel 009 1SA 015 027 et conversus est Samuhel ut abiret ille autem adprehendit summitatem pallii eius quae et scissa est 009 1SA 015 028 et ait ad eum Samuhel scidit Dominus regnum Israhel a te hodie et tradidit illud proximo tuo meliori te 009 1SA 015 029 porro Triumphator in Israhel non parcet et paenitudine non flectetur neque enim homo est ut agat paenitentiam 009 1SA 015 030 at ille ait peccavi sed nunc honora me coram senibus populi mei et coram Israhel et revertere mecum ut adorem Dominum Deum tuum 009 1SA 015 031 reversus ergo Samuhel secutus est Saulem et adoravit Saul Dominum 009 1SA 015 032 dixitque Samuhel adducite ad me Agag regem Amalech et oblatus est ei Agag pinguissimus et dixit Agag sicine separat amara mors 009 1SA 015 033 et ait Samuhel sicut fecit absque liberis mulieres gladius tuus sic absque liberis erit inter mulieres mater tua et in frusta concidit Samuhel Agag coram Domino in Galgalis 009 1SA 015 034 abiit autem Samuhel in Ramatha Saul vero ascendit in domum suam in Gabaath 009 1SA 015 035 et non vidit Samuhel ultra Saul usque ad diem mortis suae verumtamen lugebat Samuhel Saul quoniam Dominum paenitebat quod constituisset regem Saul super Israhel 009 1SA 016 001 dixitque Dominus ad Samuhel usquequo tu luges Saul cum ego proiecerim eum ne regnet super Israhel imple cornu tuum oleo et veni ut mittam te ad Isai Bethleemitem providi enim in filiis eius mihi regem 009 1SA 016 002 et ait Samuhel quomodo vadam audiet enim Saul et interficiet me et ait Dominus vitulum de armento tolles in manu tua et dices ad immolandum Domino veni 009 1SA 016 003 et vocabis Isai ad victimam et ego ostendam tibi quid facias et ungues quemcumque monstravero tibi 009 1SA 016 004 fecit ergo Samuhel sicut locutus est ei Dominus venitque in Bethleem et admirati sunt seniores civitatis occurrentes ei dixeruntque pacificus ingressus tuus 009 1SA 016 005 et ait pacificus ad immolandum Domino veni sanctificamini et venite mecum ut immolem sanctificavit ergo Isai et filios eius et vocavit eos ad sacrificium 009 1SA 016 006 cumque ingressi essent vidit Heliab et ait num coram Domino est christus eius 009 1SA 016 007 et dixit Dominus ad Samuhel ne respicias vultum eius neque altitudinem staturae eius quoniam abieci eum nec iuxta intuitum hominis iudico homo enim videt ea quae parent Dominus autem intuetur cor 009 1SA 016 008 et vocavit Isai Abinadab et adduxit eum coram Samuhel qui dixit nec hunc elegit Dominus 009 1SA 016 009 adduxit autem Isai Samma de quo ait etiam hunc non elegit Dominus 009 1SA 016 010 adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuhel et ait Samuhel ad Isai non elegit Dominus ex istis 009 1SA 016 011 dixitque Samuhel ad Isai numquid iam conpleti sunt filii qui respondit adhuc reliquus est parvulus et pascit oves et ait Samuhel ad Isai mitte et adduc eum nec enim discumbemus priusquam ille huc venerit 009 1SA 016 012 misit ergo et adduxit eum erat autem rufus et pulcher aspectu decoraque facie et ait Dominus surge ungue eum ipse est enim 009 1SA 016 013 tulit igitur Samuhel cornu olei et unxit eum in medio fratrum eius et directus est spiritus Domini in David a die illa et in reliquum surgensque Samuhel abiit in Ramatha 009 1SA 016 014 spiritus autem Domini recessit a Saul et exagitabat eum spiritus nequam a Domino 009 1SA 016 015 dixeruntque servi Saul ad eum ecce spiritus Dei malus exagitat te 009 1SA 016 016 iubeat dominus noster et servi tui qui coram te sunt quaerant hominem scientem psallere cithara ut quando arripuerit te spiritus Dei malus psallat manu sua et levius feras 009 1SA 016 017 et ait Saul ad servos suos providete mihi aliquem bene psallentem et adducite eum ad me 009 1SA 016 018 et respondens unus de pueris ait ecce vidi filium Isai Bethleemitem scientem psallere et fortissimum robore et virum bellicosum et prudentem in verbis et virum pulchrum et Dominus est cum eo 009 1SA 016 019 misit ergo Saul nuntios ad Isai dicens mitte ad me David filium tuum qui est in pascuis 009 1SA 016 020 tulitque Isai asinum plenum panibus et lagoenam vini et hedum de capris unum et misit per manum David filii sui Saul 009 1SA 016 021 et venit David ad Saul et stetit coram eo at ille dilexit eum nimis et factus est eius armiger 009 1SA 016 022 misitque Saul ad Isai dicens stet David in conspectu meo invenit enim gratiam in oculis meis 009 1SA 016 023 igitur quandocumque spiritus Dei arripiebat Saul tollebat David citharam et percutiebat manu sua et refocilabatur Saul et levius habebat recedebat enim ab eo spiritus malus 009 1SA 017 001 congregantes vero Philisthim agmina sua in proelium convenerunt in Soccho Iudae et castrametati sunt inter Soccho et Azeca in finibus Dommim 009 1SA 017 002 porro Saul et viri Israhel congregati venerunt in valle Terebinthi et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philisthim 009 1SA 017 003 et Philisthim stabant super montem ex hac parte et Israhel stabat super montem ex altera parte vallisque erat inter eos 009 1SA 017 004 et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum nomine Goliath de Geth altitudinis sex cubitorum et palmo 009 1SA 017 005 et cassis aerea super caput eius et lorica hamata induebatur porro pondus loricae eius quinque milia siclorum aeris 009 1SA 017 006 et ocreas aereas habebat in cruribus et clypeus aereus tegebat umeros eius 009 1SA 017 007 hastile autem hastae eius erat quasi liciatorium texentium ipsum autem ferrum hastae eius sescentos siclos habebat ferri et armiger eius antecedebat eum 009 1SA 017 008 stansque clamabat adversum falangas Israhel et dicebat eis quare venitis parati ad proelium numquid ego non sum Philistheus et vos servi Saul eligite ex vobis virum et descendat ad singulare certamen 009 1SA 017 009 si quiverit pugnare mecum et percusserit me erimus vobis servi si autem ego praevaluero et percussero eum vos servi eritis et servietis nobis 009 1SA 017 010 et aiebat Philistheus ego exprobravi agminibus Israhelis hodie date mihi virum et ineat mecum singulare certamen 009 1SA 017 011 audiens autem Saul et omnes viri israhelitae sermones Philisthei huiuscemodi stupebant et metuebant nimis 009 1SA 017 012 David autem erat filius viri ephrathei de quo supra dictum est de Bethleem Iuda cui erat nomen Isai qui habebat octo filios et erat vir in diebus Saul senex et grandevus inter viros 009 1SA 017 013 abierunt autem tres filii eius maiores post Saul in proelium et nomina trium filiorum eius qui perrexerant ad bellum Heliab primogenitus et secundus Abinadab tertiusque Samma 009 1SA 017 014 David autem erat minimus tribus ergo maioribus secutis Saulem 009 1SA 017 015 abiit David et reversus est a Saul ut pasceret gregem patris sui in Bethleem 009 1SA 017 016 procedebat vero Philistheus mane et vespere et stabat quadraginta diebus 009 1SA 017 017 dixit autem Isai ad David filium suum accipe fratribus tuis oephi pulentae et decem panes istos et curre in castra ad fratres tuos 009 1SA 017 018 et decem formellas casei has deferes ad tribunum et fratres tuos visitabis si recte agant et cum quibus ordinati sint disce 009 1SA 017 019 Saul autem et illi et omnes filii Israhel in valle Terebinthi pugnabant adversum Philisthim 009 1SA 017 020 surrexit itaque David mane et commendavit gregem custodi et onustus abiit sicut praeceperat ei Isai et venit ad locum Magala et ad exercitum qui egressus ad pugnam vociferatus erat in certamine 009 1SA 017 021 direxerat enim aciem Israhel sed et Philisthim ex adverso fuerant praeparati 009 1SA 017 022 derelinquens ergo David vasa quae adtulerat sub manu custodis ad sarcinas cucurrit ad locum certaminis et interrogabat si omnia recte agerentur erga fratres suos 009 1SA 017 023 cumque adhuc ille loqueretur eis apparuit vir ille spurius ascendens Goliath nomine Philistheus de Geth ex castris Philisthinorum et loquente eo haec eadem verba audivit David 009 1SA 017 024 omnes autem Israhelitae cum vidissent virum fugerunt a facie eius timentes eum valde 009 1SA 017 025 et dixit unus quispiam de Israhel num vidisti virum hunc qui ascendit ad exprobrandum enim Israheli ascendit virum ergo qui percusserit eum ditabit rex divitiis magnis et filiam suam dabit ei et domum patris eius faciet absque tributo in Israhel 009 1SA 017 026 et ait David ad viros qui stabant secum dicens quid dabitur viro qui percusserit Philistheum hunc et tulerit obprobrium de Israhel quis est enim hic Philistheus incircumcisus qui exprobravit acies Dei viventis 009 1SA 017 027 referebat autem ei populus eundem sermonem dicens haec dabuntur viro qui percusserit eum 009 1SA 017 028 quod cum audisset Heliab frater eius maior loquente eo cum aliis iratus est contra David et ait quare venisti et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto ego novi superbiam tuam et nequitiam cordis tui quia ut videres proelium descendisti 009 1SA 017 029 et dixit David quid feci numquid non verbum est 009 1SA 017 030 et declinavit paululum ab eo ad alium dixitque eundem sermonem et respondit ei populus verbum sicut et prius 009 1SA 017 031 audita sunt autem verba quae locutus est David et adnuntiata in conspectu Saul 009 1SA 017 032 ad quem cum fuisset adductus locutus est ei non concidat cor cuiusquam in eo ego servus tuus vadam et pugnabo adversus Philistheum 009 1SA 017 033 et ait Saul ad David non vales resistere Philistheo isti nec pugnare adversum eum quia puer es hic autem vir bellator ab adulescentia sua 009 1SA 017 034 dixitque David ad Saul pascebat servus tuus patris sui gregem et veniebat leo vel ursus tollebatque arietem de medio gregis 009 1SA 017 035 et sequebar eos et percutiebam eruebamque de ore eorum et illi consurgebant adversum me et adprehendebam mentum eorum et suffocabam interficiebamque eos 009 1SA 017 036 nam et leonem et ursum interfeci ego servus tuus erit igitur et Philistheus hic incircumcisus quasi unus ex eis quia ausus est maledicere exercitum Dei viventis 009 1SA 017 037 et ait David Dominus qui eruit me de manu leonis et de manu ursi ipse liberabit me de manu Philisthei huius dixit autem Saul ad David vade et Dominus tecum sit 009 1SA 017 038 et induit Saul David vestimentis suis et inposuit galeam aeream super caput eius et vestivit eum lorica 009 1SA 017 039 accinctus ergo David gladio eius super veste sua coepit temptare si armatus posset incedere non enim habebat consuetudinem dixitque David ad Saul non possum sic incedere quia nec usum habeo et deposuit ea 009 1SA 017 040 et tulit baculum suum quem semper habebat in manibus et elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente et misit eos in peram pastoralem quam habebat secum et fundam manu tulit et processit adversum Philistheum 009 1SA 017 041 ibat autem Philistheus incedens et adpropinquans adversum David et armiger eius ante eum 009 1SA 017 042 cumque inspexisset Philistheus et vidisset David despexit eum erat enim adulescens rufus et pulcher aspectu 009 1SA 017 043 et dixit Philistheus ad David numquid ego canis sum quod tu venis ad me cum baculo et maledixit Philistheus David in diis suis 009 1SA 017 044 dixitque ad David veni ad me et dabo carnes tuas volatilibus caeli et bestiis terrae 009 1SA 017 045 dixit autem David ad Philistheum tu venis ad me cum gladio et hasta et clypeo ego autem venio ad te in nomine Domini exercituum Dei agminum Israhel quibus exprobrasti 009 1SA 017 046 hodie et dabit te Dominus in manu mea et percutiam te et auferam caput tuum a te et dabo cadaver castrorum Philisthim hodie volatilibus caeli et bestiis terrae ut sciat omnis terra quia est Deus in Israhel 009 1SA 017 047 et noverit universa ecclesia haec quia non in gladio nec in hasta salvat Dominus ipsius est enim bellum et tradet vos in manus nostras 009 1SA 017 048 cum ergo surrexisset Philistheus et veniret et adpropinquaret contra David festinavit David et cucurrit ad pugnam ex adverso Philisthei 009 1SA 017 049 et misit manum suam in peram tulitque unum lapidem et funda iecit et percussit Philistheum in fronte et infixus est lapis in fronte eius et cecidit in faciem suam super terram 009 1SA 017 050 praevaluitque David adversus Philistheum in funda et in lapide percussumque Philistheum interfecit cumque gladium non haberet in manu David 009 1SA 017 051 cucurrit et stetit super Philistheum et tulit gladium eius et eduxit de vagina sua et interfecit eum praeciditque caput eius videntes autem Philisthim quod mortuus esset fortissimus eorum fugerunt 009 1SA 017 052 et consurgentes viri Israhel et Iuda vociferati sunt et persecuti Philistheos usque dum venirent in vallem et usque ad portas Accaron cecideruntque vulnerati de Philisthim in via Sarim usque ad Geth et usque Accaron 009 1SA 017 053 et revertentes filii Israhel postquam persecuti fuerant Philistheos invaserunt castra eorum 009 1SA 017 054 adsumens autem David caput Philisthei adtulit illud in Hierusalem arma vero eius posuit in tabernaculo suo 009 1SA 017 055 eo autem tempore quo viderat Saul David egredientem contra Philistheum ait ad Abner principem militiae de qua stirpe descendit hic adulescens Abner dixitque Abner vivit anima tua rex si novi 009 1SA 017 056 et ait rex interroga tu cuius filius sit iste puer 009 1SA 017 057 cumque regressus esset David percusso Philistheo tulit eum Abner et introduxit coram Saul caput Philisthei habentem in manu 009 1SA 017 058 et ait ad eum Saul de qua progenie es o adulescens dixitque David filius servi tui Isai Bethleemitae ego sum 009 1SA 018 001 et factum est cum conplesset loqui ad Saul anima Ionathan conligata est animae David et dilexit eum Ionathan quasi animam suam 009 1SA 018 002 tulitque eum Saul in die illa et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui 009 1SA 018 003 inierunt autem Ionathan et David foedus diligebat enim eum quasi animam suam 009 1SA 018 004 nam expoliavit se Ionathan tunicam qua erat vestitus et dedit eam David et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et arcum suum et usque ad balteum 009 1SA 018 005 egrediebatur quoque David ad omnia quaecumque misisset eum Saul et prudenter se agebat posuitque eum Saul super viros belli et acceptus erat in oculis universi populi maximeque in conspectu famulorum Saul 009 1SA 018 006 porro cum reverteretur percusso Philistheo David egressae sunt mulieres de universis urbibus Israhel cantantes chorosque ducentes in occursum Saul regis in tympanis laetitiae et in sistris 009 1SA 018 007 et praecinebant mulieres ludentes atque dicentes percussit Saul mille et David decem milia 009 1SA 018 008 iratus est autem Saul nimis et displicuit in oculis eius iste sermo dixitque dederunt David decem milia et mihi dederunt mille quid ei superest nisi solum regnum 009 1SA 018 009 non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David ex die illa et deinceps 009 1SA 018 010 post diem autem alteram invasit spiritus Dei malus Saul et prophetabat in medio domus suae David autem psallebat manu sua sicut per singulos dies tenebatque Saul lanceam 009 1SA 018 011 et misit eam putans quod configere posset David cum pariete et declinavit David a facie eius secundo 009 1SA 018 012 et timuit Saul David eo quod esset Dominus cum eo et a se recessisset 009 1SA 018 013 amovit ergo eum Saul a se et fecit eum tribunum super mille viros et egrediebatur et intrabat in conspectu populi 009 1SA 018 014 in omnibus quoque viis suis David prudenter agebat et Dominus erat cum eo 009 1SA 018 015 vidit itaque Saul quod prudens esset nimis et coepit cavere eum 009 1SA 018 016 omnis autem Israhel et Iuda diligebat David ipse enim egrediebatur et ingrediebatur ante eos 009 1SA 018 017 dixit autem Saul ad David ecce filia mea maior Merob ipsam dabo tibi uxorem tantummodo esto vir fortis et proeliare bella Domini Saul autem reputabat dicens non sit manus mea in eo sed sit super illum manus Philisthinorum 009 1SA 018 018 ait autem David ad Saul quis ego sum aut quae est vita mea aut cognatio patris mei in Israhel ut fiam gener regis 009 1SA 018 019 factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David data est Hadrihel Molathitae uxor 009 1SA 018 020 dilexit autem Michol filia Saul altera David et nuntiatum est Saul et placuit ei 009 1SA 018 021 dixitque Saul dabo eam illi ut fiat ei in scandalum et sit super eum manus Philisthinorum dixit ergo Saul ad David in duabus rebus gener meus eris hodie 009 1SA 018 022 et mandavit Saul servis suis loquimini ad David clam me dicentes ecce places regi et omnes servi eius diligunt te nunc ergo esto gener regis 009 1SA 018 023 et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba haec et ait David num parum vobis videtur generum esse regis ego autem sum vir pauper et tenuis 009 1SA 018 024 et renuntiaverunt servi Saul dicentes huiuscemodi verba locutus est David 009 1SA 018 025 dixit autem Saul sic loquimini ad David non habet necesse rex sponsalia nisi tantum centum praeputia Philisthinorum ut fiat ultio de inimicis regis porro Saul cogitabat tradere David in manibus Philisthinorum 009 1SA 018 026 cumque renuntiassent servi eius David verba quae diximus placuit sermo in oculis David ut fieret gener regis 009 1SA 018 027 et post dies paucos surgens David abiit cum viris qui sub eo erant et percussis Philisthim ducentis viris adtulit praeputia eorum et adnumeravit ea regi ut esset gener eius dedit itaque ei Saul Michol filiam suam uxorem 009 1SA 018 028 et vidit Saul et intellexit quia Dominus esset cum David Michol autem filia Saul diligebat eum 009 1SA 018 029 et Saul magis coepit timere David factusque est Saul inimicus David cunctis diebus 009 1SA 018 030 et egressi sunt principes Philisthinorum a principio autem egressionis eorum prudentius se gerebat David quam omnes servi Saul et celebre factum est nomen eius nimis 009 1SA 019 001 locutus est autem Saul ad Ionathan filium suum et ad omnes servos suos ut occiderent David porro Ionathan filius Saul diligebat David valde 009 1SA 019 002 et indicavit Ionathan David dicens quaerit Saul pater meus occidere te quapropter observa te quaeso mane et manebis clam et absconderis 009 1SA 019 003 ego autem egrediens stabo iuxta patrem meum in agro ubicumque fueris et ego loquar de te ad patrem meum et quodcumque videro nuntiabo tibi 009 1SA 019 004 locutus est ergo Ionathan de David bona ad Saul patrem suum dixitque ad eum ne pecces rex in servum tuum David quia non peccavit tibi et opera eius bona sunt tibi valde 009 1SA 019 005 et posuit animam suam in manu sua et percussit Philistheum et fecit Dominus salutem magnam universo Israhel vidisti et laetatus es quare ergo peccas in sanguine innoxio interficiens David qui est absque culpa 009 1SA 019 006 quod cum audisset Saul placatus voce Ionathae iuravit vivit Dominus quia non occidetur 009 1SA 019 007 vocavit itaque Ionathan David et indicavit ei omnia verba haec et introduxit Ionathan David ad Saul et fuit ante eum sicut fuerat heri et nudius tertius 009 1SA 019 008 motum est autem rursus bellum et egressus David pugnavit adversus Philisthim percussitque eos plaga magna et fugerunt a facie eius 009 1SA 019 009 et factus est spiritus Domini malus in Saul sedebat autem in domo sua et tenebat lanceam porro David psallebat in manu sua 009 1SA 019 010 nisusque est Saul configere lancea David in pariete et declinavit David a facie Saul lancea autem casso vulnere perlata est in parietem et David fugit et salvatus est nocte illa 009 1SA 019 011 misit ergo Saul satellites suos in domum David ut custodirent eum et interficeretur mane quod cum adnuntiasset David Michol uxor sua dicens nisi salvaveris te nocte hac cras morieris 009 1SA 019 012 deposuit eum per fenestram porro ille abiit et aufugit atque salvatus est 009 1SA 019 013 tulit autem Michol statuam et posuit eam super lectum et pellem pilosam caprarum posuit ad caput eius et operuit eam vestimentis 009 1SA 019 014 misit autem Saul apparitores qui raperent David et responsum est quod aegrotaret 009 1SA 019 015 rursumque misit Saul nuntios ut viderent David dicens adferte eum ad me in lecto ut occidatur 009 1SA 019 016 cumque venissent nuntii inventum est simulacrum super lectum et pellis caprarum ad caput eius 009 1SA 019 017 dixitque Saul ad Michol quare sic inlusisti mihi et dimisisti inimicum meum ut fugeret et respondit Michol ad Saul quia ipse locutus est mihi dimitte me alioquin interficiam te 009 1SA 019 018 David autem fugiens salvatus est et venit ad Samuhel in Ramatha et nuntiavit ei omnia quae fecerat sibi Saul et abierunt ipse et Samuhel et morati sunt in Nahioth 009 1SA 019 019 nuntiatum est autem Sauli a dicentibus ecce David in Nahioth in Rama 009 1SA 019 020 misit ergo Saul lictores ut raperent David qui cum vidissent cuneum prophetarum vaticinantium et Samuhel stantem super eos factus est etiam in illis spiritus Domini et prophetare coeperunt etiam ipsi 009 1SA 019 021 quod cum nuntiatum esset Sauli misit alios nuntios prophetaverunt autem et illi et rursum Saul misit tertios nuntios qui et ipsi prophetaverunt 009 1SA 019 022 abiit autem etiam ipse in Ramatha et venit usque ad cisternam magnam quae est in Soccho et interrogavit et dixit in quo loco sunt Samuhel et David dictumque est ei ecce in Nahioth sunt in Rama 009 1SA 019 023 et abiit in Nahioth in Rama et factus est etiam super eum spiritus Dei et ambulabat ingrediens et prophetabat usque dum veniret in Nahioth in Rama 009 1SA 019 024 et expoliavit se etiam ipse vestimentis suis et prophetavit cum ceteris coram Samuhel et cecidit nudus tota die illa et nocte unde et exivit proverbium num et Saul inter prophetas 009 1SA 020 001 fugit autem David de Nahioth quae erat in Rama veniensque locutus est coram Ionathan quid feci quae est iniquitas mea et quod peccatum meum in patrem tuum quia quaerit animam meam 009 1SA 020 002 qui dixit ei absit non morieris neque enim faciet pater meus quicquam grande vel parvum nisi prius indicaverit mihi hunc ergo celavit me pater meus sermonem tantummodo nequaquam erit istud 009 1SA 020 003 et iuravit rursum David et ille ait scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis et dicet nesciat hoc Ionathan ne forte tristetur quinimmo vivit Dominus et vivit anima tua quia uno tantum ut ita dicam gradu ego morsque dividimur 009 1SA 020 004 et ait Ionathan ad David quodcumque dixerit mihi anima tua faciam tibi 009 1SA 020 005 dixit autem David ad Ionathan ecce kalendae sunt crastino et ego ex more sedere soleo iuxta regem ad vescendum dimitte ergo me ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae 009 1SA 020 006 si requisierit me pater tuus respondebis ei rogavit me David ut iret celeriter in Bethleem civitatem suam quia victimae sollemnes ibi sunt universis contribulibus eius 009 1SA 020 007 si dixerit bene pax erit servo tuo si autem fuerit iratus scito quia conpleta est malitia eius 009 1SA 020 008 fac ergo misericordiam in servum tuum quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti si autem est in me aliqua iniquitas tu me interfice et ad patrem tuum ne introducas me 009 1SA 020 009 et ait Ionathan absit hoc a te neque enim fieri potest ut si certo cognovero conpletam patris mei esse malitiam contra te non adnuntiem tibi 009 1SA 020 010 responditque David ad Ionathan quis nuntiabit mihi si quid forte responderit tibi pater tuus dure 009 1SA 020 011 et ait Ionathan ad David veni egrediamur in agrum cumque exissent ambo in agrum 009 1SA 020 012 ait Ionathan ad David Domine Deus Israhel si investigavero sententiam patris mei crastino vel perendie et aliquid boni fuerit super David et non statim misero ad te et notum tibi fecero 009 1SA 020 013 haec faciat Dominus Ionathan et haec augeat si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te revelabo aurem tuam et dimittam te ut vadas in pace et sit Dominus tecum sicut fuit cum patre meo 009 1SA 020 014 et si vixero facies mihi misericordiam Domini si vero mortuus fuero 009 1SA 020 015 non auferas misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum quando eradicaverit Dominus inimicos David unumquemque de terra 009 1SA 020 016 pepigit ergo foedus Ionathan cum domo David et requisivit Dominus de manu inimicorum David 009 1SA 020 017 et addidit Ionathan deierare David eo quod diligeret illum sicut animam enim suam ita diligebat eum 009 1SA 020 018 dixitque ad eum Ionathan cras kalendae sunt et requireris 009 1SA 020 019 requiretur enim sessio tua usque perendie descendes ergo festinus et venies in locum ubi celandus es in die qua operari licet et sedebis iuxta lapidem cui est nomen Ezel 009 1SA 020 020 et ego tres sagittas mittam iuxta eum et iaciam quasi exercens me ad signum 009 1SA 020 021 mittam quoque et puerum dicens ei vade et adfer mihi sagittas 009 1SA 020 022 si dixero puero ecce sagittae intra te sunt tolle eas tu veni ad me quia pax tibi est et nihil est mali vivit Dominus si autem sic locutus fuero puero ecce sagittae ultra te sunt vade quia dimisit te Dominus 009 1SA 020 023 de verbo autem quod locuti fuimus ego et tu sit Dominus inter me et te usque in sempiternum 009 1SA 020 024 absconditus est ergo David in agro et venerunt kalendae et sedit rex ad comedendum panem 009 1SA 020 025 cumque sedisset rex super cathedram suam secundum consuetudinem quae erat iuxta parietem surrexit Ionathan et sedit Abner ex latere Saul vacuusque apparuit locus David 009 1SA 020 026 et non est locutus Saul quicquam in die illa cogitabat enim quod forte evenisset ei ut non esset mundus nec purificatus 009 1SA 020 027 cumque inluxisset dies secunda post kalendas rursum vacuus apparuit locus David dixitque Saul ad Ionathan filium suum cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum 009 1SA 020 028 et respondit Ionathan Sauli rogavit me obnixe ut iret in Bethleem 009 1SA 020 029 et ait dimitte me quoniam sacrificium sollemne est in civitate unus de fratribus meis accersivit me nunc ergo si inveni gratiam in oculis tuis vadam cito et videbo fratres meos ob hanc causam non venit ad mensam regis 009 1SA 020 030 iratus autem Saul adversus Ionathan dixit ei fili mulieris virum ultro rapientis numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam et in confusionem ignominiosae matris tuae 009 1SA 020 031 omnibus enim diebus quibus filius Isai vixerit super terram non stabilieris tu neque regnum tuum itaque iam nunc mitte et adduc eum ad me quia filius mortis est 009 1SA 020 032 respondens autem Ionathan Sauli patri suo ait quare moritur quid fecit 009 1SA 020 033 et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum et intellexit Ionathan quod definitum esset patri suo ut interficeret David 009 1SA 020 034 surrexit ergo Ionathan a mensa in ira furoris et non comedit in die kalendarum secunda panem contristatus est enim super David eo quod confudisset eum pater suus 009 1SA 020 035 cumque inluxisset mane venit Ionathan in agrum iuxta placitum David et puer parvulus cum eo 009 1SA 020 036 et ait ad puerum suum vade et adfer mihi sagittas quas ego iacio cumque puer cucurrisset iecit aliam sagittam trans puerum 009 1SA 020 037 venit itaque puer ad locum iaculi quod miserat Ionathan et clamavit Ionathan post tergum pueri et ait ecce ibi est sagitta porro ultra te 009 1SA 020 038 clamavitque Ionathan post tergum pueri festina velociter ne steteris collegit autem puer Ionathae sagittas et adtulit ad dominum suum 009 1SA 020 039 et quid ageretur penitus ignorabat tantummodo enim Ionathan et David rem noverant 009 1SA 020 040 dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei vade defer in civitatem 009 1SA 020 041 cumque abisset puer surrexit David de loco qui vergebat ad austrum et cadens pronus in terram adoravit tertio et osculantes alterutrum fleverunt pariter David autem amplius 009 1SA 020 042 dixit ergo Ionathan ad David vade in pace quaecumque iuravimus ambo in nomine Domini dicentes Dominus sit inter me et te et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum et surrexit et abiit sed et Ionathan ingressus est civitatem 009 1SA 021 001 venit autem David in Nobe ad Ahimelech sacerdotem et obstipuit Ahimelech eo quod venisset David et dixit ei quare tu solus et nullus est tecum 009 1SA 021 002 et ait David ad Ahimelech sacerdotem rex praecepit mihi sermonem et dixit nemo sciat rem propter quam a me missus es et cuiusmodi tibi praecepta dederim nam et pueris condixi in illum et illum locum 009 1SA 021 003 nunc igitur si quid habes ad manum vel quinque panes da mihi aut quicquid inveneris 009 1SA 021 004 et respondens sacerdos David ait ei non habeo panes laicos ad manum sed tantum panem sanctum si mundi sunt pueri maxime a mulieribus 009 1SA 021 005 et respondit David sacerdoti et dixit ei equidem si de mulieribus agitur continuimus nos ab heri et nudius tertius quando egrediebamur et fuerunt vasa puerorum sancta porro via haec polluta est sed et ipsa hodie sanctificabitur in vasis 009 1SA 021 006 dedit ergo ei sacerdos sanctificatum panem neque enim erat ibi panis nisi tantum panes propositionis qui sublati fuerant a facie Domini ut ponerentur panes calidi 009 1SA 021 007 erat autem ibi vir de servis Saul in die illa intus in tabernaculo Domini et nomen eius Doec Idumeus potentissimus pastorum Saul 009 1SA 021 008 dixit autem David ad Ahimelech si habes hic ad manum hastam aut gladium quia gladium meum et arma mea non tuli mecum sermo enim regis urguebat 009 1SA 021 009 et dixit sacerdos gladius Goliath Philisthei quem percussisti in valle Terebinthi est involutus pallio post ephod si istum vis tollere tolle neque enim est alius hic absque eo et ait David non est huic alter similis da mihi eum 009 1SA 021 010 surrexit itaque David et fugit in die illa a facie Saul et venit ad Achis regem Geth 009 1SA 021 011 dixeruntque ei servi Achis numquid non iste est David rex terrae nonne huic cantabant per choros dicentes percussit Saul mille et David decem milia 009 1SA 021 012 posuit autem David sermones istos in corde suo et extimuit valde a facie Achis regis Geth 009 1SA 021 013 et inmutavit os suum coram eis et conlabebatur inter manus eorum et inpingebat in ostia portae defluebantque salivae eius in barbam 009 1SA 021 014 et ait Achis ad servos suos vidistis hominem insanum quare adduxistis eum ad me 009 1SA 021 015 an desunt nobis furiosi quod introduxistis istum ut fureret me praesente hicine ingredietur domum meam 009 1SA 022 001 abiit ergo inde David et fugit in speluncam Odollam quod cum audissent fratres eius et omnis domus patris eius descenderunt ad eum illuc 009 1SA 022 002 et convenerunt ad eum omnes qui erant in angustia constituti et oppressi aere alieno et amaro animo et factus est eorum princeps fueruntque cum eo quasi quadringenti viri 009 1SA 022 003 et profectus est David inde in Maspha quae est Moab et dixit ad regem Moab maneat oro pater meus et mater mea vobiscum donec sciam quid faciat mihi Deus 009 1SA 022 004 et reliquit eos ante faciem regis Moab manseruntque apud eum cunctis diebus quibus David fuit in praesidio 009 1SA 022 005 dixitque Gad propheta ad David noli manere in praesidio proficiscere et vade in terram Iuda et profectus David venit in saltum Hareth 009 1SA 022 006 et audivit Saul quod apparuisset David et viri qui erant cum eo Saul autem cum maneret in Gabaa et esset in nemore quod est in Rama hastam manu tenens cunctique socii eius circumstarent eum 009 1SA 022 007 ait ad servos suos qui adsistebant ei audite filii Iemini numquid omnibus vobis dabit filius Isai agros et vineas et universos vos faciet tribunos et centuriones 009 1SA 022 008 quoniam coniurastis omnes adversum me et non est qui mihi renuntiet maxime cum et filius meus foedus iunxerit cum filio Isai non est qui vicem meam doleat ex vobis nec qui adnuntiet mihi eo quod suscitaverit filius meus servum meum adversum me insidiantem mihi usque hodie 009 1SA 022 009 respondens autem Doec Idumeus qui adsistebat et erat primus inter servos Saul vidi inquit filium Isai in Nobe apud Ahimelech filium Achitob 009 1SA 022 010 qui consuluit pro eo Dominum et cibaria dedit ei sed et gladium Goliath Philisthei dedit illi 009 1SA 022 011 misit ergo rex ad accersiendum Ahimelech filium Achitob sacerdotem et omnem domum patris eius sacerdotum qui erant in Nobe qui venerunt universi ad regem 009 1SA 022 012 et ait Saul audi fili Achitob qui respondit praesto sum domine 009 1SA 022 013 dixitque ad eum Saul quare coniurastis adversum me tu et filius Isai et dedisti ei panes et gladium et consuluisti pro eo Deum ut consurgeret adversum me insidiator usque hodie permanens 009 1SA 022 014 respondensque Ahimelech regi ait et quis in omnibus servis tuis sicut David fidelis et gener regis et pergens ad imperium tuum et gloriosus in domo tua 009 1SA 022 015 num hodie coepi consulere pro eo Deum absit hoc a me ne suspicetur rex adversus servum suum rem huiuscemodi in universa domo patris mei non enim scivit servus tuus quicquam super hoc negotio vel modicum vel grande 009 1SA 022 016 dixitque rex morte morieris Ahimelech tu et omnis domus patris tui 009 1SA 022 017 et ait rex emissariis qui circumstabant eum convertimini et interficite sacerdotes Domini nam manus eorum cum David est scientes quod fugisset non indicaverunt mihi noluerunt autem servi regis extendere manum suam in sacerdotes Domini 009 1SA 022 018 et ait rex Doec convertere tu et inrue in sacerdotes conversusque Doec Idumeus inruit in sacerdotes et trucidavit in die illa octoginta quinque viros vestitos ephod lineo 009 1SA 022 019 Nobe autem civitatem sacerdotum percussit in ore gladii viros et mulieres parvulos et lactantes bovem et asinum et ovem in ore gladii 009 1SA 022 020 evadens autem unus filius Ahimelech filii Achitob cuius nomen erat Abiathar fugit ad David 009 1SA 022 021 et adnuntiavit ei quod occidisset Saul sacerdotes Domini 009 1SA 022 022 et ait David ad Abiathar sciebam in die illa quod cum ibi esset Doec Idumeus procul dubio adnuntiaret Saul ego sum reus omnium animarum patris tui 009 1SA 022 023 mane mecum ne timeas si quis quaesierit animam meam quaeret et animam tuam mecumque servaberis 009 1SA 023 001 et nuntiaverunt David dicentes ecce Philisthim obpugnant Ceila et diripiunt areas 009 1SA 023 002 consuluit igitur David Dominum dicens num vadam et percutiam Philistheos istos et ait Dominus ad David vade et percuties Philistheos et salvabis Ceila 009 1SA 023 003 et dixerunt viri qui erant cum David ad eum ecce nos hic in Iudaea consistentes timemus quanto magis si ierimus in Ceila adversum agmina Philisthinorum 009 1SA 023 004 rursum ergo David consuluit Dominum qui respondens ei ait surge et vade in Ceila ego enim tradam Philistheos in manu tua 009 1SA 023 005 abiit David et viri eius in Ceila et pugnavit adversum Philistheos et abegit iumenta eorum et percussit eos plaga magna et salvavit David habitatores Ceilae 009 1SA 023 006 porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Ahimelech ad David in Ceila ephod secum habens descenderat 009 1SA 023 007 nuntiatum est autem Saul quod venisset David in Ceila et ait Saul tradidit eum Deus in manus meas conclususque est introgressus urbem in qua portae et serae 009 1SA 023 008 et praecepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in Ceila et obsideret David et viros eius 009 1SA 023 009 quod cum rescisset David quia praepararet ei Saul clam malum dixit ad Abiathar sacerdotem adplica ephod 009 1SA 023 010 et ait David Domine Deus Israhel audivit famam servus tuus quod disponat Saul venire ad Ceila ut evertat urbem propter me 009 1SA 023 011 si tradent me viri Ceila in manus eius et si descendet Saul sicut audivit servus tuus Domine Deus Israhel indica servo tuo et ait Dominus descendet 009 1SA 023 012 dixitque David si tradent viri Ceilae me et viros qui sunt mecum in manu Saul et dixit Dominus tradent 009 1SA 023 013 surrexit ergo David et viri eius quasi sescenti et egressi de Ceila huc atque illuc vagabantur incerti nuntiatumque est Saul quod fugisset David de Ceila quam ob rem dissimulavit exire 009 1SA 023 014 morabatur autem David in deserto in locis firmissimis mansitque in monte solitudinis Ziph quaerebat tamen eum Saul cunctis diebus et non tradidit eum Deus in manus eius 009 1SA 023 015 et vidit David quod egressus esset Saul ut quaereret animam eius porro David erat in deserto Ziph in silva 009 1SA 023 016 et surrexit Ionathan filius Saul et abiit ad David in silva et confortavit manus eius in Deo dixitque ei 009 1SA 023 017 ne timeas neque enim inveniet te manus Saul patris mei et tu regnabis super Israhel et ego ero tibi secundus sed et Saul pater meus scit hoc 009 1SA 023 018 percussit igitur uterque foedus coram Domino mansitque David in silva Ionathas autem reversus est in domum suam 009 1SA 023 019 ascenderunt autem Ziphei ad Saul in Gabaa dicentes nonne David latitat apud nos in locis tutissimis silvae in colle Achilae quae est ad dexteram deserti 009 1SA 023 020 nunc ergo sicut desideravit anima tua ut descenderes descende nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis 009 1SA 023 021 dixitque Saul benedicti vos a Domino quia doluistis vicem meam 009 1SA 023 022 abite oro et diligentius praeparate et curiosius agite et considerate locum ubi sit pes eius vel quis viderit eum ibi recogitat enim de me quod callide insidier ei 009 1SA 023 023 considerate et videte omnia latibula eius in quibus absconditur et revertimini ad me ad rem certam ut vadam vobiscum quod si etiam in terra se abstruserit perscrutabor eum in cunctis milibus Iuda 009 1SA 023 024 at illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul David autem et viri eius erant in deserto Maon in campestribus ad dextram Iesimuth 009 1SA 023 025 ivit ergo Saul et socii eius ad quaerendum et nuntiatum est David statimque descendit ad petram et versabatur in deserto Maon quod cum audisset Saul persecutus est David in deserto Maon 009 1SA 023 026 et ibat Saul ad latus montis ex parte una David autem et viri eius erant in latere montis ex parte altera porro David desperabat se posse evadere a facie Saul itaque Saul et viri eius in modum coronae cingebant David et viros eius ut caperent eos 009 1SA 023 027 et nuntius venit ad Saul dicens festina et veni quoniam infuderunt se Philisthim super terram 009 1SA 023 028 reversus est ergo Saul desistens persequi David et perrexit in occursum Philisthinorum propter hoc vocaverunt locum illum petram Dividentem 009 1SA 023 029 ascendit ergo David inde et habitavit in locis tutissimis Engaddi 009 1SA 024 001 cumque reversus esset Saul postquam persecutus est Philistheos nuntiaverunt ei dicentes ecce David in deserto est Engaddi 009 1SA 024 002 adsumens ergo Saul tria milia electorum virorum ex omni Israhel perrexit ad investigandum David et viros eius etiam super abruptissimas petras quae solis hibicibus perviae sunt 009 1SA 024 003 et venit ad caulas quoque ovium quae se offerebant vianti eratque ibi spelunca quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem porro David et viri eius in interiori parte speluncae latebant 009 1SA 024 004 et dixerunt servi David ad eum ecce dies de qua locutus est Dominus ad te ego tradam tibi inimicum tuum ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis surrexit ergo David et praecidit oram clamydis Saul silenter 009 1SA 024 005 post haec percussit cor suum David eo quod abscidisset oram clamydis Saul 009 1SA 024 006 dixitque ad viros suos propitius mihi sit Dominus ne faciam hanc rem domino meo christo Domini ut mittam manum meam in eum quoniam christus Domini est 009 1SA 024 007 et confregit David viros suos sermonibus et non permisit eos ut consurgerent in Saul porro Saul exsurgens de spelunca pergebat coepto itinere 009 1SA 024 008 surrexit autem et David post eum et egressus de spelunca clamavit post tergum Saul dicens domine mi rex et respexit Saul post se et inclinans se David pronus in terram adoravit 009 1SA 024 009 dixitque ad Saul quare audis verba hominum loquentium David quaerit malum adversum te 009 1SA 024 010 ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca et cogitavi ut occiderem te sed pepercit tibi oculus meus dixi enim non extendam manum meam in domino meo quia christus Domini est 009 1SA 024 011 quin potius pater mi vide et cognosce oram clamydis tuae in manu mea quoniam cum praeciderem summitatem clamydis tuae nolui extendere manum meam in te animadverte et vide quoniam non est in manu mea malum neque iniquitas neque peccavi in te tu autem insidiaris animae meae ut auferas eam 009 1SA 024 012 iudicet Dominus inter me et te et ulciscatur me Dominus ex te manus autem mea non sit in te 009 1SA 024 013 sicut et in proverbio antiquo dicitur ab impiis egredietur impietas manus ergo mea non sit in te 009 1SA 024 014 quem sequeris rex Israhel quem persequeris canem mortuum sequeris et pulicem unum 009 1SA 024 015 sit Dominus iudex et iudicet inter me et te et videat et diiudicet causam meam et eruat me de manu tua 009 1SA 024 016 cum autem conplesset David loquens sermones huiuscemodi ad Saul dixit Saul numquid vox haec tua est fili mi David et levavit Saul vocem suam et flevit 009 1SA 024 017 dixitque ad David iustior tu es quam ego tu enim tribuisti mihi bona ego autem reddidi tibi mala 009 1SA 024 018 et tu indicasti hodie quae feceris mihi bona quomodo tradiderit me Dominus in manu tua et non occideris me 009 1SA 024 019 quis enim cum invenerit inimicum suum dimittet eum in via bona sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod hodie operatus es in me 009 1SA 024 020 et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis et habiturus in manu tua regnum Israhel 009 1SA 024 021 iura mihi in Domino ne deleas semen meum post me neque auferas nomen meum de domo patris mei 009 1SA 024 022 et iuravit David Sauli abiit ergo Saul in domum suam et David et viri eius ascenderunt ad tutiora loca 009 1SA 025 001 mortuus est autem Samuhel et congregatus est universus Israhel et planxerunt eum et sepelierunt in domo sua in Rama consurgensque David descendit in desertum Pharan 009 1SA 025 002 erat autem vir quispiam in solitudine Maon et possessio eius in Carmelo et homo ille magnus nimis erantque ei oves tria milia et mille caprae et accidit ut tonderetur grex eius in Carmelo 009 1SA 025 003 nomen autem viri illius erat Nabal et nomen uxoris eius Abigail eratque mulier illa prudentissima et speciosa porro vir eius durus et pessimus et malitiosus erat autem de genere Chaleb 009 1SA 025 004 cum ergo audisset David in deserto quod tonderet Nabal gregem suum 009 1SA 025 005 misit decem iuvenes et dixit eis ascendite in Carmelum et venietis ad Nabal et salutabitis eum ex nomine meo pacifice 009 1SA 025 006 et dicetis sic fratribus meis et tibi pax et domui tuae pax et omnibus quaecumque habes sit pax 009 1SA 025 007 audivi quod tonderent pastores tui qui erant nobiscum in deserto numquam eis molesti fuimus nec aliquando defuit eis quicquam de grege omni tempore quo fuerunt nobiscum in Carmelo 009 1SA 025 008 interroga pueros tuos et indicabunt tibi nunc ergo inveniant pueri gratiam in oculis tuis in die enim bona venimus quodcumque invenerit manus tua da servis tuis et filio tuo David 009 1SA 025 009 cumque venissent pueri David locuti sunt ad Nabal omnia verba haec ex nomine David et siluerunt 009 1SA 025 010 respondens autem Nabal pueris David ait quis est David et quis est filius Isai hodie increverunt servi qui fugiunt dominos suos 009 1SA 025 011 tollam ergo panes meos et aquas meas et carnes pecorum quae occidi tonsoribus meis et dabo viris quos nescio unde sint 009 1SA 025 012 regressi sunt itaque pueri David per viam suam et reversi venerunt et nuntiaverunt ei omnia verba quae dixerat 009 1SA 025 013 tunc David ait viris suis accingatur unusquisque gladio suo et accincti sunt singuli gladio suo accinctusque est et David ense suo et secuti sunt David quasi quadringenti viri porro ducenti remanserunt ad sarcinas 009 1SA 025 014 Abigail autem uxori Nabal nuntiavit unus de pueris dicens ecce misit David nuntios de deserto ut benedicerent domino nostro et aversus est eos 009 1SA 025 015 homines isti boni satis fuerunt nobis et non molesti nec quicquam aliquando periit omni tempore quo sumus conversati cum eis in deserto 009 1SA 025 016 pro muro erant nobis tam in nocte quam in die omnibus diebus quibus pavimus apud eos greges 009 1SA 025 017 quam ob rem considera et recogita quid facias quoniam conpleta est malitia adversum virum tuum et adversus domum tuam et ipse filius est Belial ita ut nemo ei possit loqui 009 1SA 025 018 festinavit igitur Abigail et tulit ducentos panes et duos utres vini et quinque arietes coctos et quinque sata pulentae et centum ligaturas uvae passae et ducentas massas caricarum et inposuit super asinos 009 1SA 025 019 dixitque pueris suis praecedite me ecce ego post tergum sequar vos viro autem suo Nabal non indicavit 009 1SA 025 020 cum ergo ascendisset asinum et descenderet ad radices montis David et viri eius descendebant in occursum eius quibus et illa occurrit 009 1SA 025 021 et ait David vere frustra servavi omnia quae huius erant in deserto et non periit quicquam de cunctis quae ad eum pertinebant et reddidit mihi malum pro bono 009 1SA 025 022 haec faciat Deus inimicis David et haec addat si reliquero de omnibus quae ad eum pertinent usque mane mingentem ad parietem 009 1SA 025 023 cum autem vidisset Abigail David festinavit et descendit de asino et procidit coram David super faciem suam et adoravit super terram 009 1SA 025 024 et cecidit ad pedes eius et dixit in me sit domine mi haec iniquitas loquatur obsecro ancilla tua in auribus tuis et audi verba famulae tuae 009 1SA 025 025 ne ponat oro dominus meus rex cor suum super virum istum iniquum Nabal quia secundum nomen suum stultus est et est stultitia cum eo ego autem ancilla tua non vidi pueros tuos domine mi quos misisti 009 1SA 025 026 nunc ergo domine mi vivit Dominus et vivit anima tua qui prohibuit te ne venires in sanguine et salvavit manum tuam tibi et nunc fiant sicut Nabal inimici tui et qui quaerunt domino meo malum 009 1SA 025 027 quapropter suscipe benedictionem hanc quam adtulit ancilla tua tibi domino meo et da pueris qui sequuntur te dominum meum 009 1SA 025 028 aufer iniquitatem famulae tuae faciens enim faciet tibi Dominus domino meo domum fidelem quia proelia Domini domine mi tu proeliaris malitia ergo non inveniatur in te omnibus diebus vitae tuae 009 1SA 025 029 si enim surrexerit aliquando homo persequens te et quaerens animam tuam erit anima domini mei custodita quasi in fasciculo viventium apud Dominum Deum tuum porro anima inimicorum tuorum rotabitur quasi in impetu et circulo fundae 009 1SA 025 030 cum ergo fecerit tibi Dominus domino meo omnia quae locutus est bona de te et constituerit te ducem super Israhel 009 1SA 025 031 non erit tibi hoc in singultum et in scrupulum cordis domino meo quod effuderis sanguinem innoxium aut ipse te ultus fueris et cum benefecerit Dominus domino meo recordaberis ancillae tuae 009 1SA 025 032 et ait David ad Abigail benedictus Dominus Deus Israhel qui misit te hodie in occursum meum et benedictum eloquium tuum 009 1SA 025 033 et benedicta tu quae prohibuisti me hodie ne irem ad sanguinem et ulciscerer me manu mea 009 1SA 025 034 alioquin vivit Dominus Deus Israhel qui prohibuit me malum facere tibi nisi cito venisses in occursum mihi non remansisset Nabal usque ad lucem matutinam mingens ad parietem 009 1SA 025 035 suscepit ergo David de manu eius omnia quae adtulerat ei dixitque ei vade pacifice in domum tuam ecce audivi vocem tuam et honoravi faciem tuam 009 1SA 025 036 venit autem Abigail ad Nabal et ecce erat ei convivium in domo eius quasi convivium regis et cor Nabal iucundum erat enim ebrius nimis et non indicavit ei verbum pusillum aut grande usque in mane 009 1SA 025 037 diluculo autem cum digessisset vinum Nabal indicavit ei uxor sua verba haec et emortuum est cor eius intrinsecus et factus est quasi lapis 009 1SA 025 038 cumque pertransissent decem dies percussit Dominus Nabal et mortuus est 009 1SA 025 039 quod cum audisset David mortuum Nabal ait benedictus Dominus qui iudicavit causam obprobrii mei de manu Nabal et servum suum custodivit a malo et malitiam Nabal reddidit Dominus in caput eius misit ergo David et locutus est ad Abigail ut sumeret eam sibi in uxorem 009 1SA 025 040 et venerunt pueri David ad Abigail in Carmelum et locuti sunt ad eam dicentes David misit nos ad te ut accipiat te sibi in uxorem 009 1SA 025 041 quae consurgens adoravit prona in terram et ait ecce famula tua sit in ancillam ut lavet pedes servorum domini mei 009 1SA 025 042 et festinavit et surrexit Abigail et ascendit super asinum et quinque puellae ierunt cum ea pedisequae eius et secuta est nuntios David et facta est illi uxor 009 1SA 025 043 sed et Ahinoem accepit David de Iezrahel et fuit utraque uxor eius 009 1SA 025 044 Saul autem dedit Michol filiam suam uxorem David Falti filio Lais qui erat de Gallim 009 1SA 026 001 et venerunt Ziphei ad Saul in Gabaa dicentes ecce David absconditus est in colle Achilae quae est ex adverso solitudinis 009 1SA 026 002 et surrexit Saul et descendit in desertum Ziph et cum eo tria milia virorum de electis Israhel ut quaereret David in deserto Ziph 009 1SA 026 003 et castrametatus est Saul in Gabaa Achilae quae erat ex adverso solitudinis in via David autem habitabat in deserto videns autem quod venisset Saul post se in desertum 009 1SA 026 004 misit exploratores et didicit quod venisset certissime 009 1SA 026 005 et surrexit David et venit ad locum ubi erat Saul cumque vidisset locum in quo dormiebat Saul et Abner filius Ner princeps militiae eius Saulem dormientem in tentorio et reliquum vulgus per circuitum eius 009 1SA 026 006 ait David ad Ahimelech Cettheum et Abisai filium Sarviae fratrem Ioab dicens quis descendet mecum ad Saul in castra dixitque Abisai ego descendam tecum 009 1SA 026 007 venerunt ergo David et Abisai ad populum nocte et invenerunt Saul iacentem et dormientem in tentorio et hastam fixam in terra ad caput eius Abner autem et populum dormientes in circuitu eius 009 1SA 026 008 dixitque Abisai ad David conclusit Deus hodie inimicum tuum in manus tuas nunc ergo perfodiam eum lancea in terra semel et secundo opus non erit 009 1SA 026 009 et dixit David ad Abisai ne interficias eum quis enim extendit manum suam in christum Domini et innocens erit 009 1SA 026 010 et dixit David vivit Dominus quia nisi Dominus percusserit eum aut dies eius venerit ut moriatur aut in proelium descendens perierit 009 1SA 026 011 propitius mihi sit Dominus ne extendam manum meam in christum Domini nunc igitur tolle hastam quae est ad caput eius et scyphum aquae et abeamus 009 1SA 026 012 tulit ergo David hastam et scyphum aquae qui erat ad caput Saul et abierunt et non erat quisquam qui videret et intellegeret et vigilaret sed omnes dormiebant quia sopor Domini inruerat super eos 009 1SA 026 013 cumque transisset David ex adverso et stetisset in vertice montis de longe et esset grande intervallum inter eos 009 1SA 026 014 clamavit David ad populum et ad Abner filium Ner dicens nonne respondebis Abner et respondens Abner ait quis es tu qui clamas et inquietas regem 009 1SA 026 015 et ait David ad Abner numquid non vir tu es et quis alius similis tui in Israhel quare ergo non custodisti dominum tuum regem ingressus est enim unus de turba ut interficeret regem dominum tuum 009 1SA 026 016 non est bonum hoc quod fecisti vivit Dominus quoniam filii mortis estis vos qui non custodistis dominum vestrum christum Domini nunc ergo vide ubi sit hasta regis et ubi scyphus aquae qui erat ad caput eius 009 1SA 026 017 cognovit autem Saul vocem David et dixit num vox tua est haec fili mi David et David vox mea domine mi rex 009 1SA 026 018 et ait quam ob causam dominus meus persequitur servum suum quid feci aut quod est in manu mea malum 009 1SA 026 019 nunc ergo audi oro domine mi rex verba servi tui si Dominus incitat te adversum me odoretur sacrificium si autem filii hominum maledicti sunt in conspectu Domini qui eiecerunt me hodie ut non habitem in hereditate Domini dicentes vade servi diis alienis 009 1SA 026 020 et nunc non effundatur sanguis meus in terra coram Domino quia egressus est rex Israhel ut quaerat pulicem unum sicut persequitur perdix in montibus 009 1SA 026 021 et ait Saul peccavi revertere fili mi David nequaquam enim ultra male tibi faciam eo quod pretiosa fuerit anima mea in oculis tuis hodie apparet quod stulte egerim et ignoraverim multa nimis 009 1SA 026 022 et respondens David ait ecce hasta regis transeat unus de pueris et tollat eam 009 1SA 026 023 Dominus autem retribuet unicuique secundum iustitiam suam et fidem tradidit enim te Dominus hodie in manu mea et nolui levare manum meam in christum Domini 009 1SA 026 024 et sicuti magnificata est anima tua hodie in oculis meis sic magnificetur anima mea in oculis Domini et liberet me de omni angustia 009 1SA 026 025 ait ergo Saul ad David benedictus tu fili mi David et quidem faciens facies et potens poteris abiit autem David in viam suam et Saul reversus est in locum suum 009 1SA 027 001 et ait David in corde suo aliquando incidam in uno die in manu Saul nonne melius est ut fugiam et salver in terra Philisthinorum ut desperet Saul cessetque me quaerere in cunctis finibus Israhel fugiam ergo manus eius 009 1SA 027 002 et surrexit David et abiit ipse et sescenti viri cum eo ad Achis filium Mahoc regem Geth 009 1SA 027 003 et habitavit David cum Achis in Geth ipse et viri eius vir et domus eius David et duae uxores eius Ahinoem Iezrahelites et Abigail uxor Nabal Carmeli 009 1SA 027 004 et nuntiatum est Saul quod fugisset David in Geth et non addidit ultra ut quaereret eum 009 1SA 027 005 dixit autem David ad Achis si inveni gratiam in oculis tuis detur mihi locus in una urbium regionis huius ut habitem ibi cur enim manet servus tuus in civitate regis tecum 009 1SA 027 006 dedit itaque ei Achis in die illa Siceleg propter quam causam facta est Siceleg regum Iuda usque in diem hanc 009 1SA 027 007 fuit autem numerus dierum quibus habitavit David in regione Philisthinorum quattuor mensuum 009 1SA 027 008 et ascendit David et viri eius et agebant praedas de Gesuri et de Gedri et de Amalechitis hii enim pagi habitabantur in terra antiquitus euntibus Sur usque ad terram Aegypti 009 1SA 027 009 et percutiebat David omnem terram nec relinquebat viventem virum et mulierem tollensque oves et boves et asinos et camelos et vestes revertebatur et veniebat ad Achis 009 1SA 027 010 dicebat autem ei Achis in quem inruisti hodie respondebatque David contra meridiem Iudae et contra meridiem Hiramel et contra meridiem Ceni 009 1SA 027 011 virum et mulierem non vivificabat David nec adducebat in Geth dicens ne forte loquantur adversum nos haec fecit David et hoc erat decretum illi omnibus diebus quibus habitavit in regione Philisthinorum 009 1SA 027 012 credidit ergo Achis David dicens multa mala operatus est contra populum suum Israhel erit igitur mihi servus sempiternus 009 1SA 028 001 factum est autem in diebus illis congregaverunt Philisthim agmina sua ut praepararentur ad bellum contra Israhel dixitque Achis ad David sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in castris tu et viri tui 009 1SA 028 002 dixitque David ad Achis nunc scies quae facturus est servus tuus et ait Achis ad David et ego custodem capitis mei ponam te cunctis diebus 009 1SA 028 003 Samuhel autem mortuus est planxitque eum omnis Israhel et sepelierunt eum in Rama urbe sua et Saul abstulit magos et ariolos de terra 009 1SA 028 004 congregatique sunt Philisthim et venerunt et castrametati sunt in Sunam congregavit autem et Saul universum Israhel et venit in Gelboe 009 1SA 028 005 et vidit Saul castra Philisthim et timuit et expavit cor eius nimis 009 1SA 028 006 consuluitque Dominum et non respondit ei neque per somnia neque per sacerdotes neque per prophetas 009 1SA 028 007 dixitque Saul servis suis quaerite mihi mulierem habentem pythonem et vadam ad eam et sciscitabor per illam et dixerunt servi eius ad eum est mulier habens pythonem in Aendor 009 1SA 028 008 mutavit ergo habitum suum vestitusque est aliis vestimentis abiit ipse et duo viri cum eo veneruntque ad mulierem nocte et ait divina mihi in pythone et suscita mihi quem dixero tibi 009 1SA 028 009 et ait mulier ad eum ecce tu nosti quanta fecerit Saul et quomodo eraserit magos et ariolos de terra quare ergo insidiaris animae meae ut occidar 009 1SA 028 010 et iuravit ei Saul in Domino dicens vivit Dominus quia non veniet tibi quicquam mali propter hanc rem 009 1SA 028 011 dixitque ei mulier quem suscitabo tibi qui ait Samuhelem suscita mihi 009 1SA 028 012 cum autem vidisset mulier Samuhelem exclamavit voce magna et dixit ad Saul quare inposuisti mihi tu es enim Saul 009 1SA 028 013 dixitque ei rex noli timere quid vidisti et ait mulier ad Saul deos vidi ascendentes de terra 009 1SA 028 014 dixitque ei qualis est forma eius quae ait vir senex ascendit et ipse amictus est pallio intellexit Saul quod Samuhel esset et inclinavit se super faciem suam in terra et adoravit 009 1SA 028 015 dixit autem Samuhel ad Saul quare inquietasti me ut suscitarer et ait Saul coartor nimis siquidem Philisthim pugnant adversum me et Deus recessit a me et exaudire me noluit neque in manu prophetarum neque per somnia vocavi ergo te ut ostenderes mihi quid faciam 009 1SA 028 016 et ait Samuhel quid interrogas me cum Dominus recesserit a te et transierit ad aemulum tuum 009 1SA 028 017 faciet enim Dominus tibi sicut locutus est in manu mea et scindet regnum de manu tua et dabit illud proximo tuo David 009 1SA 028 018 quia non oboedisti voci Domini neque fecisti iram furoris eius in Amalech idcirco quod pateris fecit tibi Dominus hodie 009 1SA 028 019 et dabit Dominus etiam Israhel tecum in manu Philisthim cras autem tu et filii tui mecum eritis sed et castra Israhel tradet Dominus in manu Philisthim 009 1SA 028 020 statimque Saul cecidit porrectus in terram extimuerat enim verba Samuhel et robur non erat in eo quia non comederat panem tota die illa 009 1SA 028 021 ingressa est itaque mulier ad Saul et ait conturbatus enim erat valde dixitque ad eum ecce oboedivit ancilla tua voci tuae et posui animam meam in manu mea et audivi sermones tuos quos locutus es ad me 009 1SA 028 022 nunc igitur audi et tu vocem ancillae tuae ut ponam coram te buccellam panis et comedens convalescas ut possis iter facere 009 1SA 028 023 qui rennuit et ait non comedam coegerunt autem eum servi sui et mulier et tandem audita voce eorum surrexit de terra et sedit super lectum 009 1SA 028 024 mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo et festinavit et occidit eum tollensque farinam miscuit eam et coxit azyma 009 1SA 028 025 et posuit ante Saul et ante servos eius qui cum comedissent surrexerunt et ambulaverunt per totam noctem illam 009 1SA 029 001 congregata sunt ergo Philisthim universa agmina in Afec sed et Israhel castrametatus est super fontem qui erat in Iezrahel 009 1SA 029 002 et satrapae quidem Philisthim incedebant in centuriis et milibus David autem et viri eius erant in novissimo agmine cum Achis 009 1SA 029 003 dixeruntque principes Philisthim quid sibi volunt Hebraei isti et ait Achis ad principes Philisthim num ignoratis David qui fuit servus Saul regis Israhel et est apud me multis diebus vel annis et non inveni in eo quicquam ex die qua transfugit ad me usque ad diem hanc 009 1SA 029 004 irati sunt autem adversus eum principes Philisthim et dixerunt ei revertatur vir et sedeat in loco suo in quo constituisti eum et non descendat nobiscum in proelium ne fiat nobis adversarius cum proeliari coeperimus quomodo enim aliter placare poterit dominum suum nisi in capitibus nostris 009 1SA 029 005 nonne iste est David cui cantabant in choro dicentes percussit Saul in milibus suis et David in decem milibus suis 009 1SA 029 006 vocavit ergo Achis David et ait ei vivit Dominus quia rectus es tu et bonus in conspectu meo et exitus tuus et introitus tuus mecum est in castris et non inveni in te quicquam mali ex die qua venisti ad me usque ad diem hanc sed satrapis non places 009 1SA 029 007 revertere ergo et vade in pace et non offendes oculos satraparum Philisthim 009 1SA 029 008 dixitque David ad Achis quid enim feci et quid invenisti in me servo tuo a die qua fui in conspectu tuo usque in diem hanc ut non veniam et pugnem contra inimicos domini mei regis 009 1SA 029 009 respondens autem Achis locutus est ad David scio quia bonus es tu in oculis meis sicut angelus Dei sed principes Philisthim dixerunt non ascendet nobiscum in proelium 009 1SA 029 010 igitur consurge mane tu et servi domini tui qui venerunt tecum et cum de nocte surrexeritis et coeperit dilucescere pergite 009 1SA 029 011 surrexit itaque de nocte David ipse et viri eius ut proficiscerentur mane et reverterentur ad terram Philisthim Philisthim autem ascenderunt in Iezrahel 009 1SA 030 001 cumque venissent David et viri eius in Siceleg die tertia Amalechitae impetum fecerant ex parte australi in Siceleg et percusserant Siceleg et succenderant eam igni 009 1SA 030 002 et captivas duxerant mulieres ex ea et a minimo usque ad magnum et non interfecerant quemquam sed secum duxerant et pergebant in itinere suo 009 1SA 030 003 cum ergo venisset David et viri eius ad civitatem et invenissent eam succensam igni et uxores suas et filios suos et filias ductas esse captivas 009 1SA 030 004 levaverunt David et populus qui erat cum eo voces suas et planxerunt donec deficerent in eis lacrimae 009 1SA 030 005 siquidem et duae uxores David captivae ductae fuerant Ahinoem Iezrahelites et Abigail uxor Nabal Carmeli 009 1SA 030 006 et contristatus est David valde volebat enim eum populus lapidare quia amara erat anima uniuscuiusque viri super filiis suis et filiabus confortatus est autem David in Domino Deo suo 009 1SA 030 007 et ait ad Abiathar sacerdotem filium Ahimelech adplica ad me ephod et adplicuit Abiathar ephod ad David 009 1SA 030 008 et consuluit David Dominum dicens persequar an non latrunculos hos et conprehendam eos dixitque ei persequere absque dubio enim conprehendes eos et excuties praedam 009 1SA 030 009 abiit ergo David ipse et sescenti viri qui erant cum eo et venerunt usque ad torrentem Besor et lassi quidam substiterunt 009 1SA 030 010 persecutus est autem David ipse et quadringenti viri substiterant enim ducenti qui lassi transire non poterant torrentem Besor 009 1SA 030 011 et invenerunt virum aegyptium in agro et adduxerunt eum ad David dederuntque ei panem ut comederet et ut biberet aquam 009 1SA 030 012 sed et fragmen massae caricarum et duas ligaturas uvae passae quae cum comedisset reversus est spiritus eius et refocilatus est non enim comederat panem neque biberat aquam tribus diebus et tribus noctibus 009 1SA 030 013 dixit itaque ei David cuius es tu vel unde quo pergis qui ait ei puer aegyptius ego sum servus viri amalechitae dereliquit autem me dominus meus quia aegrotare coepi nudius tertius 009 1SA 030 014 siquidem nos erupimus ad australem partem Cerethi et contra Iudam et ad meridiem Chaleb et Siceleg succendimus igni 009 1SA 030 015 dixitque ei David potes me ducere ad istum cuneum qui ait iura mihi per Deum quod non occidas me et non tradas me in manu domini mei et ducam te ad cuneum istum 009 1SA 030 016 qui cum duxisset eum ecce illi discumbebant super faciem universae terrae comedentes et bibentes et quasi festum celebrantes diem pro cuncta praeda et spoliis quae ceperant de terra Philisthim et de terra Iuda 009 1SA 030 017 et percussit eos David a vespere usque ad vesperam alterius diei et non evasit ex eis quisquam nisi quadringenti viri adulescentes qui ascenderant camelos et fugerant 009 1SA 030 018 eruit ergo David omnia quae tulerant Amalechitae et duas uxores suas eruit 009 1SA 030 019 nec defuit quicquam a parvo usque ad magnum tam de filiis quam de filiabus et de spoliis et quaecumque rapuerant omnia reduxit David 009 1SA 030 020 et tulit universos greges et armenta et minavit ante faciem suam dixeruntque haec est praeda David 009 1SA 030 021 venit autem David ad ducentos viros qui lassi substiterant nec sequi potuerant David et residere eos iusserat in torrente Besor qui egressi sunt obviam David et populo qui erat cum eo accedens autem David ad populum salutavit eos pacifice 009 1SA 030 022 respondensque omnis vir pessimus et iniquus de viris qui ierant cum David dixit quia non venerunt nobiscum non dabimus eis quicquam de praeda quam eruimus sed sufficiat unicuique uxor sua et filii quos cum acceperint recedant 009 1SA 030 023 dixit autem David non sic facietis fratres mei de his quae tradidit Dominus nobis et custodivit nos et dedit latrunculos qui eruperant adversum nos in manu nostra 009 1SA 030 024 nec audiet vos quisquam super sermone hoc aequa enim pars erit descendentis ad proelium et remanentis ad sarcinas et similiter divident 009 1SA 030 025 et factum est hoc ex die illa et deinceps constitutum et praefinitum et quasi lex in Israhel usque ad diem hanc 009 1SA 030 026 venit ergo David in Siceleg et misit dona de praeda senioribus Iuda proximis suis dicens accipite benedictionem de praeda hostium Domini 009 1SA 030 027 his qui erant in Bethel et qui in Ramoth ad meridiem et qui in Iether 009 1SA 030 028 et qui in Aroer et qui in Sefamoth et qui in Esthama 009 1SA 030 029 et qui in Rachal et qui in urbibus Ierameli et qui in urbibus Ceni 009 1SA 030 030 et qui in Arama et qui in lacu Asan et qui in Athac 009 1SA 030 031 et qui in Hebron et reliquis qui erant in his locis in quibus commoratus fuerat David ipse et viri eius 009 1SA 031 001 Philisthim autem pugnabant adversum Israhel et fugerunt viri Israhel ante faciem Philisthim et ceciderunt interfecti in monte Gelboe 009 1SA 031 002 inrueruntque Philisthim in Saul et filios eius et percusserunt Ionathan et Abinadab et Melchisue filios Saul 009 1SA 031 003 totumque pondus proelii versum est in Saul et consecuti sunt eum viri sagittarii et vulneratus est vehementer a sagittariis 009 1SA 031 004 dixitque Saul ad armigerum suum evagina gladium tuum et percute me ne forte veniant incircumcisi isti et interficiant me inludentes mihi et noluit armiger eius fuerat enim nimio timore perterritus arripuit itaque Saul gladium et inruit super eum 009 1SA 031 005 quod cum vidisset armiger eius videlicet quod mortuus esset Saul inruit etiam ipse super gladium suum et mortuus est cum eo 009 1SA 031 006 mortuus est ergo Saul et tres filii eius et armiger illius et universi viri eius in die illa pariter 009 1SA 031 007 videntes autem viri Israhel qui erant trans vallem et trans Iordanem quod fugissent viri israhelitae et quod mortuus esset Saul et filii eius reliquerunt civitates suas et fugerunt veneruntque Philisthim et habitaverunt ibi 009 1SA 031 008 facta autem die altera venerunt Philisthim ut spoliarent interfectos et invenerunt Saul et tres filios eius iacentes in monte Gelboe 009 1SA 031 009 et praeciderunt caput Saul et expoliaverunt eum armis et miserunt in terram Philisthinorum per circuitum ut adnuntiaretur in templo idolorum et in populis 009 1SA 031 010 et posuerunt arma eius in templo Astharoth corpus vero eius suspenderunt in muro Bethsan 009 1SA 031 011 quod cum audissent habitatores Iabesgalaad quaecumque fecerant Philisthim Saul 009 1SA 031 012 surrexerunt omnes viri fortissimi et ambulaverunt tota nocte et tulerunt cadaver Saul et cadavera filiorum eius de muro Bethsan veneruntque Iabes et conbuserunt ea ibi 009 1SA 031 013 et tulerunt ossa eorum et sepelierunt in nemore Iabes et ieiunaverunt septem diebus # # BOOK 010 2SA 2 Samuel Ii Samuelis 010 2SA 001 001 factum est autem postquam mortuus est Saul ut David reverteretur a caede Amalech et maneret in Siceleg dies duos 010 2SA 001 002 in die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa et pulvere aspersus caput et ut venit ad David cecidit super faciem suam et adoravit 010 2SA 001 003 dixitque ad eum David unde venis qui ait ad eum de castris Israhel fugi 010 2SA 001 004 et dixit ad eum David quod est verbum quod factum est indica mihi qui ait fugit populus e proelio et multi corruentes e populo mortui sunt sed et Saul et Ionathan filius eius interierunt 010 2SA 001 005 dixitque David ad adulescentem qui nuntiabat unde scis quia mortuus est Saul et Ionathan filius eius 010 2SA 001 006 ait adulescens qui narrabat ei casu veni in montem Gelboe et Saul incumbebat super hastam suam porro currus et equites adpropinquabant ei 010 2SA 001 007 et conversus post tergum suum vidensque me vocavit cui cum respondissem adsum 010 2SA 001 008 dixit mihi quisnam es tu et aio ad eum Amalechites sum 010 2SA 001 009 et locutus est mihi sta super me et interfice me quoniam tenent me angustiae et adhuc tota anima in me est 010 2SA 001 010 stansque super eum occidi illum sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam et tuli diadema quod erat in capite eius et armillam de brachio illius et adtuli ad te dominum meum huc 010 2SA 001 011 adprehendens autem David vestimenta sua scidit omnesque viri qui erant cum eo 010 2SA 001 012 et planxerunt et fleverunt et ieiunaverunt usque ad vesperam super Saul et super Ionathan filium eius et super populum Domini et super domum Israhel quod corruissent gladio 010 2SA 001 013 dixitque David ad iuvenem qui nuntiaverat ei unde es qui respondit filius hominis advenae amalechitae ego sum 010 2SA 001 014 et ait ad eum David quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini 010 2SA 001 015 vocansque David unum de pueris ait accedens inrue in eum qui percussit illum et mortuus est 010 2SA 001 016 et ait ad eum David sanguis tuus super caput tuum os enim tuum locutum est adversum te dicens ego interfeci christum Domini 010 2SA 001 017 planxit autem David planctum huiuscemodi super Saul et super Ionathan filium eius 010 2SA 001 018 et praecepit ut docerent filios Iuda arcum sicut scriptum est in libro Iustorum 010 2SA 001 019 incliti Israhel super montes tuos interfecti sunt quomodo ceciderunt fortes 010 2SA 001 020 nolite adnuntiare in Geth neque adnuntietis in conpetis Ascalonis ne forte laetentur filiae Philisthim ne exultent filiae incircumcisorum 010 2SA 001 021 montes Gelboe nec ros nec pluviae veniant super vos neque sint agri primitiarum quia ibi abiectus est clypeus fortium clypeus Saul quasi non esset unctus oleo 010 2SA 001 022 a sanguine interfectorum ab adipe fortium sagitta Ionathan numquam rediit retrorsum et gladius Saul non est reversus inanis 010 2SA 001 023 Saul et Ionathan amabiles et decori in vita sua in morte quoque non sunt divisi aquilis velociores leonibus fortiores 010 2SA 001 024 filiae Israhel super Saul flete qui vestiebat vos coccino in deliciis qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro 010 2SA 001 025 quomodo ceciderunt fortes in proelio Ionathan in excelsis tuis occisus est 010 2SA 001 026 doleo super te frater mi Ionathan decore nimis et amabilis super amorem mulierum 010 2SA 001 027 quomodo ceciderunt robusti et perierunt arma bellica 010 2SA 002 001 igitur post haec consuluit David Dominum dicens num ascendam in unam de civitatibus Iuda et ait Dominus ad eum ascende dixitque David quo ascendam et respondit ei in Hebron 010 2SA 002 002 ascendit ergo David et duae uxores eius Ahinoem Iezrahelites et Abigail uxor Nabal Carmeli 010 2SA 002 003 sed et viros qui erant cum eo duxit David singulos cum domo sua et manserunt in oppidis Hebron 010 2SA 002 004 veneruntque viri Iuda et unxerunt ibi David ut regnaret super domum Iuda et nuntiatum est David quod viri Iabesgalaad sepelissent Saul 010 2SA 002 005 misit ergo David nuntios ad viros Iabesgalaad dixitque ad eos benedicti vos Domino qui fecistis misericordiam hanc cum domino vestro Saul et sepelistis eum 010 2SA 002 006 et nunc retribuet quidem vobis Dominus misericordiam et veritatem sed et ego reddam gratiam eo quod feceritis verbum istud 010 2SA 002 007 confortentur manus vestrae et estote filii fortitudinis licet enim mortuus sit dominus vester Saul tamen me unxit domus Iuda regem sibi 010 2SA 002 008 Abner autem filius Ner princeps exercitus Saul tulit Hisboseth filium Saul et circumduxit eum per Castra 010 2SA 002 009 regemque constituit super Galaad et super Gesuri et super Iezrahel et super Ephraim et super Beniamin et super Israhel universum 010 2SA 002 010 quadraginta annorum erat Hisboseth filius Saul cum regnare coepisset super Israhel et duobus annis regnavit sola autem domus Iuda sequebatur David 010 2SA 002 011 et fuit numerus dierum quos commoratus est David imperans in Hebron super domum Iuda septem annorum et sex mensuum 010 2SA 002 012 egressusque Abner filius Ner et pueri Hisboseth filii Saul de Castris in Gabaon 010 2SA 002 013 porro Ioab filius Sarviae et pueri David egressi sunt et occurrerunt eis iuxta piscinam Gabaon et cum in unum convenissent e regione sederunt hii ex una parte piscinae et illi ex altera 010 2SA 002 014 dixitque Abner ad Ioab surgant pueri et ludant coram nobis et respondit Ioab surgant 010 2SA 002 015 surrexerunt ergo et transierunt numero duodecim de Beniamin ex parte Hisboseth filii Saul et duodecim de pueris David 010 2SA 002 016 adprehensoque unusquisque capite conparis sui defixit gladium in latus contrarii et ceciderunt simul vocatumque est nomen loci illius ager Robustorum in Gabaon 010 2SA 002 017 et ortum est bellum durum satis in die illa fugatusque est Abner et viri Israhel a pueris David 010 2SA 002 018 erant autem ibi tres filii Sarviae Ioab et Abisai et Asahel porro Asahel cursor velocissimus fuit quasi unus ex capreis quae morantur in silvis 010 2SA 002 019 persequebatur autem Asahel Abner et non declinavit ad dexteram sive ad sinistram omittens persequi Abner 010 2SA 002 020 respexit itaque Abner post tergum suum et ait tune es Asahel qui respondit ego sum 010 2SA 002 021 dixitque ei Abner vade ad dextram sive ad sinistram et adprehende unum de adulescentibus et tolle tibi spolia eius noluit autem Asahel omittere quin urgueret eum 010 2SA 002 022 rursumque locutus est Abner ad Asahel recede noli me sequi ne conpellar confodere te in terra et levare non potero faciem meam ad Ioab fratrem tuum 010 2SA 002 023 qui audire contempsit et noluit declinare percussit ergo eum Abner aversa hasta in inguine et transfodit et mortuus est in eodem loco omnesque qui transiebant per locum in quo ceciderat Asahel et mortuus erat subsistebant 010 2SA 002 024 persequentibus autem Ioab et Abisai fugientem Abner sol occubuit et venerunt usque ad collem Aquaeductus qui est ex adverso vallis et itineris deserti in Gabaon 010 2SA 002 025 congregatique sunt filii Beniamin ad Abner et conglobati in unum cuneum steterunt in summitate tumuli unius 010 2SA 002 026 et exclamavit Abner ad Ioab et ait num usque ad internicionem tuus mucro desaeviet an ignoras quod periculosa sit desperatio usquequo non dicis populo ut omittat persequi fratres suos 010 2SA 002 027 et ait Ioab vivit Dominus si locutus fuisses mane recessisset populus persequens fratrem suum 010 2SA 002 028 insonuit ergo Ioab bucina et stetit omnis exercitus nec persecuti sunt ultra Israhel neque iniere certamen 010 2SA 002 029 Abner autem et viri eius abierunt per campestria tota nocte illa et transierunt Iordanem et lustrata omni Bethoron venerunt ad Castra 010 2SA 002 030 porro Ioab reversus omisso Abner congregavit omnem populum et defuerunt de pueris David decem et novem viri excepto Asahele 010 2SA 002 031 servi autem David percusserunt de Beniamin et de viris qui erant cum Abner trecentos sexaginta qui et mortui sunt 010 2SA 002 032 tuleruntque Asahel et sepelierunt eum in sepulchro patris sui in Bethleem et ambulaverunt tota nocte Ioab et viri qui erant cum eo et in ipso crepusculo pervenerunt in Hebron 010 2SA 003 001 facta est ergo longa concertatio inter domum Saul et inter domum David David proficiens et semper se ipso robustior domus autem Saul decrescens cotidie 010 2SA 003 002 nati quoque sunt filii David in Hebron fuitque primogenitus eius Amnon de Ahinoem Iezrahelitide 010 2SA 003 003 et post eum Chelaab de Abigail uxore Nabal Carmeli porro tertius Absalom filius Maacha filiae Tholomai regis Gessur 010 2SA 003 004 quartus autem Adonias filius Aggith et quintus Safathia filius Abital 010 2SA 003 005 sextus quoque Iethraam de Agla uxore David hii nati sunt David in Hebron 010 2SA 003 006 cum ergo esset proelium inter domum Saul et domum David Abner filius Ner regebat domum Saul 010 2SA 003 007 fuerat autem Sauli concubina nomine Respha filia Ahia dixitque Hisboseth ad Abner 010 2SA 003 008 quare ingressus es ad concubinam patris mei qui iratus nimis propter verba Hisboseth ait numquid caput canis ego sum adversum Iuda hodie qui fecerim misericordiam super domum Saul patris tui et super fratres et proximos eius et non tradidi te in manu David et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodie 010 2SA 003 009 haec faciat Deus Abner et haec addat ei nisi quomodo iuravit Dominus David sic faciam cum eo 010 2SA 003 010 ut transferatur regnum de domo Saul et elevetur thronus David super Israhel et super Iudam a Dan usque Bersabee 010 2SA 003 011 et non potuit respondere ei quicquam quia metuebat illum 010 2SA 003 012 misit ergo Abner nuntios ad David pro se dicentes cuius est terra et loquerentur fac mecum amicitias et erit manus mea tecum et reducam ad te universum Israhel 010 2SA 003 013 qui ait optime ego faciam tecum amicitias sed unam rem peto a te dicens non videbis faciem meam antequam adduxeris Michol filiam Saul et sic venies et videbis me 010 2SA 003 014 misit autem David nuntios ad Hisboseth filium Saul dicens redde uxorem meam Michol quam despondi mihi centum praeputiis Philisthim 010 2SA 003 015 misit ergo Hisboseth et tulit eam a viro suo Faltihel filio Lais 010 2SA 003 016 sequebaturque eam vir suus plorans usque Baurim et dixit ad eum Abner vade revertere qui reversus est 010 2SA 003 017 sermonem quoque intulit Abner ad seniores Israhel dicens tam heri quam nudius tertius quaerebatis David ut regnaret super vos 010 2SA 003 018 nunc ergo facite quoniam Dominus locutus est ad David dicens in manu servi mei David salvabo populum meum Israhel de manu Philisthim et omnium inimicorum eius 010 2SA 003 019 locutus est autem Abner etiam ad Beniamin et abiit ut loqueretur ad David in Hebron omnia quae placuerant Israhel et universo Beniamin 010 2SA 003 020 venitque ad David in Hebron cum viginti viris et fecit David Abner et viris eius qui venerant cum eo convivium 010 2SA 003 021 et dixit Abner ad David surgam ut congregem ad te dominum meum regem omnem Israhel et ineam tecum foedus et imperes omnibus sicut desiderat anima tua cum ergo deduxisset David Abner et ille isset in pace 010 2SA 003 022 statim pueri David et Ioab venerunt caesis latronibus cum praeda magna nimis Abner autem non erat cum David in Hebron quia iam dimiserat eum et profectus fuerat in pace 010 2SA 003 023 et Ioab et omnis exercitus qui erat cum eo postea venerant nuntiatum est itaque Ioab a narrantibus venit Abner filius Ner ad regem et dimisit eum et abiit in pace 010 2SA 003 024 et ingressus est Ioab ad regem et ait quid fecisti ecce venit Abner ad te quare dimisisti eum et abiit et recessit 010 2SA 003 025 ignoras Abner filium Ner quoniam ad hoc venit ut deciperet te et sciret exitum tuum et introitum tuum et nosset omnia quae agis 010 2SA 003 026 egressus itaque Ioab a David misit nuntios post Abner et reduxit eum a cisterna Sira ignorante David 010 2SA 003 027 cumque redisset Abner in Hebron seorsum abduxit eum Ioab ad medium portae ut loqueretur ei in dolo et percussit illum ibi in inguine et mortuus est in ultionem sanguinis Asahel fratris eius 010 2SA 003 028 quod cum audisset David rem iam gestam ait mundus ego sum et regnum meum apud Dominum usque in sempiternum a sanguine Abner filii Ner 010 2SA 003 029 et veniat super caput Ioab et super omnem domum patris eius nec deficiat de domo Ioab fluxum seminis sustinens et leprosus tenens fusum et cadens gladio et indigens pane 010 2SA 003 030 igitur Ioab et Abisai frater eius interfecerunt Abner eo quod occidisset Asahel fratrem eorum in Gabaon in proelio 010 2SA 003 031 dixit autem David ad Ioab et ad omnem populum qui erat cum eo scindite vestimenta vestra et accingimini saccis et plangite ante exequias Abner porro rex David sequebatur feretrum 010 2SA 003 032 cumque sepelissent Abner in Hebron levavit rex vocem suam et flevit super tumulum Abner flevit autem et omnis populus 010 2SA 003 033 plangensque rex Abner ait nequaquam ut mori solent ignavi mortuus est Abner 010 2SA 003 034 manus tuae non sunt ligatae et pedes tui non sunt conpedibus adgravati sed sicut solent cadere coram filiis iniquitatis corruisti congeminansque omnis populus flevit super eum 010 2SA 003 035 cumque venisset universa multitudo cibum capere cum David clara adhuc die iuravit David dicens haec faciat mihi Deus et haec addat si ante occasum solis gustavero panem vel aliud quicquam 010 2SA 003 036 omnisque populus audivit et placuerunt eis cuncta quae fecit rex in conspectu totius populi 010 2SA 003 037 et cognovit omne vulgus et universus Israhel in die illa quoniam non actum fuisset a rege ut occideretur Abner filius Ner 010 2SA 003 038 dixit quoque rex ad servos suos num ignoratis quoniam princeps et maximus cecidit hodie in Israhel 010 2SA 003 039 ego autem adhuc delicatus et unctus rex porro viri isti filii Sarviae duri mihi sunt retribuat Dominus facienti malum iuxta malitiam suam 010 2SA 004 001 audivit autem filius Saul quod cecidisset Abner in Hebron et dissolutae sunt manus eius omnisque Israhel perturbatus est 010 2SA 004 002 duo autem viri principes latronum erant filio Saul nomen uni Baana et nomen alteri Rechab filii Remmon Berothitae de filiis Beniamin siquidem et Beroth reputata est in Beniamin 010 2SA 004 003 et fugerunt Berothitae in Getthaim fueruntque ibi advenae usque in tempus illud 010 2SA 004 004 erat autem Ionathan filio Saul filius debilis pedibus quinquennis enim fuit quando venit nuntius de Saul et Ionathan ex Iezrahel tollens itaque eum nutrix sua fugit cumque festinaret ut fugeret cecidit et claudus effectus est habuitque vocabulum Mifiboseth 010 2SA 004 005 venientes igitur filii Remmon Berothitae Rechab et Baana ingressi sunt fervente die domum Hisboseth qui dormiebat super stratum suum meridie 010 2SA 004 006 ingressi sunt autem domum adsumentes spicas tritici et percusserunt eum in inguine Rechab et Baana frater eius et fugerunt 010 2SA 004 007 cum autem ingressi fuissent domum ille dormiebat super lectulum suum in conclavi et percutientes interfecerunt eum sublatoque capite eius abierunt per viam deserti tota nocte 010 2SA 004 008 et adtulerunt caput Hisboseth ad David in Hebron dixeruntque ad regem ecce caput Hisboseth filii Saul inimici tui qui quaerebat animam tuam et dedit Dominus domino meo regi ultiones hodie de Saul et de semine eius 010 2SA 004 009 respondens autem David Rechab et Baana fratri eius filiis Remmon Berothei dixit ad eos vivit Dominus qui eruit animam meam de omni angustia 010 2SA 004 010 quoniam eum qui adnuntiaverat mihi et dixerat mortuus est Saul qui putabat se prospera nuntiare tenui et occidi in Siceleg cui oportebat me dare mercedem pro nuntio 010 2SA 004 011 quanto magis nunc cum homines impii interfecerint virum innoxium in domo sua super lectulum suum non quaeram sanguinem eius de manu vestra et auferam vos de terra 010 2SA 004 012 praecepit itaque David pueris et interfecerunt eos praecidentesque manus et pedes eorum suspenderunt eos super piscinam in Hebron caput autem Hisboseth tulerunt et sepelierunt in sepulchro Abner in Hebron 010 2SA 005 001 et venerunt universae tribus Israhel ad David in Hebron dicentes ecce nos os tuum et caro tua sumus 010 2SA 005 002 sed et heri et nudius tertius cum esset Saul rex super nos tu eras educens et reducens Israhel dixit autem Dominus ad te tu pasces populum meum Israhel et tu eris dux super Israhel 010 2SA 005 003 venerunt quoque et senes de Israhel ad regem in Hebron et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Domino unxeruntque David in regem super Israhel 010 2SA 005 004 filius triginta annorum erat David cum regnare coepisset et quadraginta annis regnavit 010 2SA 005 005 in Hebron regnavit super Iudam septem annis et sex mensibus in Hierusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israhel et Iudam 010 2SA 005 006 et abiit rex et omnes viri qui erant cum eo in Hierusalem ad Iebuseum habitatorem terrae dictumque est ad David ab eis non ingredieris huc nisi abstuleris caecos et claudos dicentes non ingredietur David huc 010 2SA 005 007 cepit autem David arcem Sion haec est civitas David 010 2SA 005 008 proposuerat enim in die illa praemium qui percussisset Iebuseum et tetigisset domatum fistulas et claudos et caecos odientes animam David idcirco dicitur in proverbio caecus et claudus non intrabunt templum 010 2SA 005 009 habitavit autem David in arce et vocavit eam civitatem David et aedificavit per gyrum a Mello et intrinsecus 010 2SA 005 010 et ingrediebatur proficiens atque succrescens et Dominus Deus exercituum erat cum eo 010 2SA 005 011 misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices lignorum artificesque lapidum ad parietes et aedificaverunt domum David 010 2SA 005 012 et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israhel et quoniam exaltasset regnum eius super populum suum Israhel 010 2SA 005 013 accepit ergo adhuc concubinas et uxores de Hierusalem postquam venerat de Hebron natique sunt David et alii filii et filiae 010 2SA 005 014 et haec nomina eorum qui nati sunt ei in Hierusalem Samua et Sobab et Nathan et Salomon 010 2SA 005 015 et Ibaar et Helisua et Nepheg 010 2SA 005 016 et Iafia et Helisama et Helida et Helifeleth 010 2SA 005 017 audierunt vero Philisthim quod unxissent David regem super Israhel et ascenderunt universi ut quaererent David quod cum audisset David descendit in praesidium 010 2SA 005 018 Philisthim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim 010 2SA 005 019 et consuluit David Dominum dicens si ascendam ad Philisthim et si dabis eos in manu mea et dixit Dominus ad David ascende quia tradens dabo Philisthim in manu tua 010 2SA 005 020 venit ergo David in Baalpharasim et percussit eos ibi et dixit divisit Dominus inimicos meos coram me sicut dividuntur aquae propterea vocatum est nomen loci illius Baalpharasim 010 2SA 005 021 et reliquerunt ibi sculptilia sua quae tulit David et viri eius 010 2SA 005 022 et addiderunt adhuc Philisthim ut ascenderent et diffusi sunt in valle Raphaim 010 2SA 005 023 consuluit autem David Dominum qui respondit non ascendas sed gyra post tergum eorum et venies ad eos ex adverso pirorum 010 2SA 005 024 et cum audieris sonitum gradientis in cacumine pirorum tunc inibis proelium quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam ut percutiat castra Philisthim 010 2SA 005 025 fecit itaque David sicut ei praeceperat Dominus et percussit Philisthim de Gabee usque dum venias Gezer 010 2SA 006 001 congregavit autem rursum David omnes electos ex Israhel triginta milia 010 2SA 006 002 surrexitque et abiit et universus populus qui erat cum eo de viris Iuda ut adducerent arcam Dei super quam invocatum est nomen Domini exercituum sedentis in cherubin super eam 010 2SA 006 003 et inposuerunt arcam Domini super plaustrum novum tuleruntque eam de domo Abinadab qui erat in Gabaa Oza autem et Haio filii Abinadab minabant plaustrum novum 010 2SA 006 004 cumque tulissent eam de domo Abinadab qui erat in Gabaa custodiens arcam Dei Haio praecedebat arcam 010 2SA 006 005 David autem et omnis Israhel ludebant coram Domino in omnibus lignis fabrefactis et citharis et lyris et tympanis et sistris et cymbalis 010 2SA 006 006 postquam autem venerunt ad aream Nachon extendit manum Oza ad arcam Dei et tenuit eam quoniam calcitrabant boves 010 2SA 006 007 iratusque est indignatione Dominus contra Ozam et percussit eum super temeritate qui mortuus est ibi iuxta arcam Dei 010 2SA 006 008 contristatus autem est David eo quod percussisset Dominus Ozam et vocatum est nomen loci illius Percussio Oza usque in diem hanc 010 2SA 006 009 et extimuit David Dominum in die illa dicens quomodo ingredietur ad me arca Domini 010 2SA 006 010 et noluit devertere ad se arcam Domini in civitate David sed devertit eam in domo Obededom Getthei 010 2SA 006 011 et habitavit arca Domini in domo Obededom Getthei tribus mensibus et benedixit Dominus Obededom et omnem domum eius 010 2SA 006 012 nuntiatumque est regi David benedixit Dominus Obededom et omnia eius propter arcam Dei abiit ergo David et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio 010 2SA 006 013 cumque transcendissent qui portabant arcam Domini sex passus immolabat bovem et arietem 010 2SA 006 014 et David saltabat totis viribus ante Dominum porro David erat accinctus ephod lineo 010 2SA 006 015 et David et omnis domus Israhel ducebant arcam testamenti Domini in iubilo et in clangore bucinae 010 2SA 006 016 cumque intrasset arca Domini civitatem David Michol filia Saul prospiciens per fenestram vidit regem David subsilientem atque saltantem coram Domino et despexit eum in corde suo 010 2SA 006 017 et introduxerunt arcam Domini et posuerunt eam in loco suo in medio tabernaculi quod tetenderat ei David et obtulit David holocausta coram Domino et pacifica 010 2SA 006 018 cumque conplesset offerens holocaustum et pacifica benedixit populo in nomine Domini exercituum 010 2SA 006 019 et partitus est multitudini universae Israhel tam viro quam mulieri singulis collyridam panis unam et assaturam bubulae carnis unam et similam frixam oleo et abiit omnis populus unusquisque in domum suam 010 2SA 006 020 reversusque est et David ut benediceret domui suae et egressa Michol filia Saul in occursum David ait quam gloriosus fuit hodie rex Israhel discoperiens se ante ancillas servorum suorum et nudatus est quasi si nudetur unus de scurris 010 2SA 006 021 dixitque David ad Michol ante Dominum qui elegit me potius quam patrem tuum et quam omnem domum eius et praecepit mihi ut essem dux super populum Domini Israhel 010 2SA 006 022 et ludam et vilior fiam plus quam factus sum et ero humilis in oculis meis et cum ancillis de quibus locuta es gloriosior apparebo 010 2SA 006 023 igitur Michol filiae Saul non est natus filius usque ad diem mortis suae 010 2SA 007 001 factum est autem cum sedisset rex in domo sua et Dominus dedisset ei requiem undique ab universis inimicis suis 010 2SA 007 002 dixit ad Nathan prophetam videsne quod ego habitem in domo cedrina et arca Dei posita sit in medio pellium 010 2SA 007 003 dixitque Nathan ad regem omne quod est in corde tuo vade fac quia Dominus tecum est 010 2SA 007 004 factum est autem in nocte illa et ecce sermo Domini ad Nathan dicens 010 2SA 007 005 vade et loquere ad servum meum David haec dicit Dominus numquid tu aedificabis mihi domum ad habitandum 010 2SA 007 006 neque enim habitavi in domo ex die qua eduxi filios Israhel de terra Aegypti usque in diem hanc sed ambulans ambulabam in tabernaculo et in tentorio 010 2SA 007 007 per cuncta loca quae transivi cum omnibus filiis Israhel numquid loquens locutus sum ad unam de tribubus Israhel cui praecepi ut pasceret populum meum Israhel dicens quare non aedificastis mihi domum cedrinam 010 2SA 007 008 et nunc haec dices servo meo David haec dicit Dominus exercituum ego tuli te de pascuis sequentem greges ut esses dux super populum meum Israhel 010 2SA 007 009 et fui tecum in omnibus ubicumque ambulasti et interfeci universos inimicos tuos a facie tua fecique tibi nomen grande iuxta nomen magnorum qui sunt in terra 010 2SA 007 010 et ponam locum populo meo Israhel et plantabo eum et habitabit sub eo et non turbabitur amplius nec addent filii iniquitatis ut adfligant eum sicut prius 010 2SA 007 011 ex die qua constitui iudices super populum meum Israhel et requiem dabo tibi ab omnibus inimicis tuis praedicitque tibi Dominus quod domum faciat tibi Dominus 010 2SA 007 012 cumque conpleti fuerint dies tui et dormieris cum patribus tuis suscitabo semen tuum post te quod egredietur de utero tuo et firmabo regnum eius 010 2SA 007 013 ipse aedificabit domum nomini meo et stabiliam thronum regni eius usque in sempiternum 010 2SA 007 014 ego ero ei in patrem et ipse erit mihi in filium qui si inique aliquid gesserit arguam eum in virga virorum et in plagis filiorum hominum 010 2SA 007 015 misericordiam autem meam non auferam ab eo sicut abstuli a Saul quem amovi a facie tua 010 2SA 007 016 et fidelis erit domus tua et regnum tuum usque in aeternum ante faciem tuam et thronus tuus erit firmus iugiter 010 2SA 007 017 secundum omnia verba haec et iuxta universam visionem istam sic locutus est Nathan ad David 010 2SA 007 018 ingressus est autem rex David et sedit coram Domino et dixit quis ego sum Domine Deus et quae domus mea quia adduxisti me hucusque 010 2SA 007 019 sed et hoc parum visum est in conspectu tuo Domine Deus nisi loquereris etiam de domo servi tui in longinquum ista est enim lex Adam Domine Deus 010 2SA 007 020 quid ergo addere poterit adhuc David ut loquatur ad te tu enim scis servum tuum Domine Deus 010 2SA 007 021 propter verbum tuum et secundum cor tuum fecisti omnia magnalia haec ita ut notum faceres servo tuo 010 2SA 007 022 idcirco magnificatus es Domine Deus quia non est similis tui neque est deus extra te in omnibus quae audivimus auribus nostris 010 2SA 007 023 quae est autem ut populus tuus Israhel gens in terra propter quam ivit Deus ut redimeret eam sibi in populum et poneret sibi nomen faceretque eis magnalia et horribilia super terram a facie populi tui quem redemisti tibi ex Aegypto gentem et deum eius 010 2SA 007 024 et firmasti tibi populum tuum Israhel in populum sempiternum et tu Domine factus es eis in Deum 010 2SA 007 025 nunc ergo Domine Deus verbum quod locutus es super servum tuum et super domum eius suscita in sempiternum et fac sicut locutus es 010 2SA 007 026 et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum atque dicatur Dominus exercituum Deus super Israhel et domus servi tui David erit stabilita coram Domino 010 2SA 007 027 quia tu Domine exercituum Deus Israhel revelasti aurem servi tui dicens domum aedificabo tibi propterea invenit servus tuus cor suum ut oraret te oratione hac 010 2SA 007 028 nunc ergo Domine Deus tu es Deus et verba tua erunt vera locutus es enim ad servum tuum bona haec 010 2SA 007 029 incipe igitur et benedic domui servi tui ut sit in sempiternum coram te quia tu Domine Deus locutus es et benedictione tua benedicetur domus servi tui in sempiternum 010 2SA 008 001 factum est autem post haec percussit David Philisthim et humiliavit eos et tulit David frenum tributi de manu Philisthim 010 2SA 008 002 et percussit Moab et mensus est eos funiculo coaequans terrae mensus est autem duos funiculos unum ad occidendum et unum ad vivificandum factusque est Moab David serviens sub tributo 010 2SA 008 003 et percussit David Adadezer filium Roob regem Soba quando profectus est ut dominaretur super flumen Eufraten 010 2SA 008 004 et captis David ex parte eius mille septingentis equitibus et viginti milibus peditum subnervavit omnes iugales curruum dereliquit autem ex eis centum currus 010 2SA 008 005 venit quoque Syria Damasci ut praesidium ferret Adadezer regi Soba et percussit David de Syria viginti duo milia virorum 010 2SA 008 006 et posuit David praesidium in Syria Damasci factaque est Syria David serviens sub tributo servavit Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est 010 2SA 008 007 et tulit David arma aurea quae habebant servi Adadezer et detulit ea in Hierusalem 010 2SA 008 008 et de Bete et de Beroth civitatibus Adadezer tulit rex David aes multum nimis 010 2SA 008 009 audivit autem Thou rex Emath quod percussisset David omne robur Adadezer 010 2SA 008 010 et misit Thou Ioram filium suum ad regem David ut salutaret eum congratulans et gratias ageret eo quod expugnasset Adadezer et percussisset eum hostis quippe erat Thou Adadezer et in manu eius erant vasa argentea et vasa aurea et vasa aerea 010 2SA 008 011 quae et ipsa sanctificavit rex David Domino cum argento et auro quae sanctificaverat de universis gentibus quas subegerat 010 2SA 008 012 de Syria et Moab et filiis Ammon et Philisthim et Amalech et de manubiis Adadezer filii Roob regis Soba 010 2SA 008 013 fecit quoque sibi David nomen cum reverteretur capta Syria in valle Salinarum caesis duodecim milibus 010 2SA 008 014 et posuit in Idumea custodes statuitque praesidium et facta est universa Idumea serviens David et servavit Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est 010 2SA 008 015 et regnavit David super omnem Israhel faciebat quoque David iudicium et iustitiam omni populo suo 010 2SA 008 016 Ioab autem filius Sarviae erat super exercitum porro Iosaphat filius Ahilud erat a commentariis 010 2SA 008 017 et Sadoc filius Achitob et Ahimelech filius Abiathar sacerdotes et Saraias scriba 010 2SA 008 018 Banaias autem filius Ioiada super Cherethi et Felethi filii autem David sacerdotes erant 010 2SA 009 001 et dixit David putasne est aliquis qui remanserit de domo Saul ut faciam cum eo misericordiam propter Ionathan 010 2SA 009 002 erat autem de domo Saul servus nomine Siba quem cum vocasset rex ad se dixit ei tune es Siba et ille respondit ego sum servus tuus 010 2SA 009 003 et ait rex num superest aliquis de domo Saul ut faciam cum eo misericordiam Dei dixitque Siba regi superest filius Ionathan debilis pedibus 010 2SA 009 004 ubi inquit est et Siba ad regem ecce ait in domo est Machir filii Amihel in Lodabar 010 2SA 009 005 misit ergo rex David et tulit eum de domo Machir filii Amihel de Lodabar 010 2SA 009 006 cum autem venisset Mifiboseth filius Ionathan filii Saul ad David corruit in faciem suam et adoravit dixitque David Mifiboseth qui respondit adsum servus tuus 010 2SA 009 007 et ait ei David ne timeas quia faciens faciam in te misericordiam propter Ionathan patrem tuum et restituam tibi omnes agros Saul patris tui et tu comedes panem in mensa mea semper 010 2SA 009 008 qui adorans eum dixit quis ego sum servus tuus quoniam respexisti super canem mortuum similem mei 010 2SA 009 009 vocavit itaque rex Sibam puerum Saul et dixit ei omnia quaecumque fuerunt Saul et universam domum eius dedi filio domini tui 010 2SA 009 010 operare igitur ei terram tu et filii tui et servi tui et inferes filio domini tui cibos ut alatur Mifiboseth autem filius domini tui comedet semper panem super mensam meam erant autem Sibae quindecim filii et viginti servi 010 2SA 009 011 dixitque Siba ad regem sicut iussisti domine mi rex servo tuo sic faciet servus tuus et Mifiboseth comedet super mensam tuam quasi unus de filiis regis 010 2SA 009 012 habebat autem Mifiboseth filium parvulum nomine Micha omnis vero cognatio domus Siba serviebat Mifiboseth 010 2SA 009 013 porro Mifiboseth habitabat in Hierusalem quia de mensa regis iugiter vescebatur et erat claudus utroque pede 010 2SA 010 001 factum est autem post haec ut moreretur rex filiorum Ammon et regnaret Anon filius eius pro eo 010 2SA 010 002 dixitque David faciam misericordiam cum Anon filio Naas sicut fecit pater eius mecum misericordiam misit ergo David consolans eum per servos suos super patris interitu cum autem venissent servi David in terram filiorum Ammon 010 2SA 010 003 dixerunt principes filiorum Ammon ad Anon dominum suum putas quod propter honorem patris tui David miserit ad te consolatores et non ideo ut investigaret et exploraret civitatem et everteret eam misit David servos suos ad te 010 2SA 010 004 tulit itaque Anon servos David rasitque dimidiam partem barbae eorum et praecidit vestes eorum medias usque ad nates et dimisit eos 010 2SA 010 005 quod cum nuntiatum esset David misit in occursum eorum erant enim viri confusi turpiter valde et mandavit eis David manete Hiericho donec crescat barba vestra et tunc revertimini 010 2SA 010 006 videntes autem filii Ammon quod iniuriam fecissent David miserunt et conduxerunt mercede Syrum Roob et Syrum Soba viginti milia peditum et a rege Maacha mille viros et ab Histob duodecim milia virorum 010 2SA 010 007 quod cum audisset David misit Ioab et omnem exercitum bellatorum 010 2SA 010 008 egressi sunt ergo filii Ammon et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae Syrus autem Soba et Roob et Histob et Maacha seorsum erant in campo 010 2SA 010 009 videns igitur Ioab quod praeparatum esset adversum se proelium et ex adverso et post tergum elegit ex omnibus electis Israhel et instruxit aciem contra Syrum 010 2SA 010 010 reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo qui direxit aciem adversum filios Ammon 010 2SA 010 011 et ait Ioab si praevaluerint adversum me Syri eris mihi in adiutorium si autem filii Ammon praevaluerint adversum te auxiliabor tibi 010 2SA 010 012 esto vir fortis et pugnemus pro populo nostro et civitate Dei nostri Dominus autem faciet quod bonum est in conspectu suo 010 2SA 010 013 iniit itaque Ioab et populus qui erat cum eo certamen contra Syros qui statim fugerunt a facie eius 010 2SA 010 014 filii autem Ammon videntes quod fugissent Syri fugerunt et ipsi a facie Abisai et ingressi sunt civitatem reversusque est Ioab a filiis Ammon et venit Hierusalem 010 2SA 010 015 videntes igitur Syri quoniam corruissent coram Israhel congregati sunt pariter 010 2SA 010 016 misitque Adadezer et eduxit Syros qui erant trans Fluvium et adduxit exercitum eorum Sobach autem magister militiae Adadezer erat princeps eorum 010 2SA 010 017 quod cum nuntiatum esset David contraxit omnem Israhelem et transivit Iordanem venitque in Helema et direxerunt aciem Syri ex adverso David et pugnaverunt contra eum 010 2SA 010 018 fugeruntque Syri a facie Israhel et occidit David de Syris septingentos currus et quadraginta milia equitum et Sobach principem militiae percussit qui statim mortuus est 010 2SA 010 019 videntes autem universi reges qui erant in praesidio Adadezer victos se ab Israhel fecerunt pacem cum Israhel et servierunt eis timueruntque Syri auxilium praebere filiis Ammon 010 2SA 011 001 factum est ergo vertente anno eo tempore quo solent reges ad bella procedere misit David Ioab et servos suos cum eo et universum Israhel et vastaverunt filios Ammon et obsederunt Rabba David autem remansit in Hierusalem 010 2SA 011 002 dum haec agerentur accidit ut surgeret David de stratu suo post meridiem et deambularet in solario domus regiae viditque mulierem se lavantem ex adverso super solarium suum erat autem mulier pulchra valde 010 2SA 011 003 misit ergo rex et requisivit quae esset mulier nuntiatumque ei est quod ipsa esset Bethsabee filia Heliam uxor Uriae Hetthei 010 2SA 011 004 missis itaque David nuntiis tulit eam quae cum ingressa esset ad illum dormivit cum ea statimque sanctificata est ab inmunditia sua 010 2SA 011 005 et reversa est domum suam concepto fetu mittensque nuntiavit David et ait concepi 010 2SA 011 006 misit autem David ad Ioab dicens mitte ad me Uriam Hettheum misitque Ioab Uriam ad David 010 2SA 011 007 et venit Urias ad David quaesivitque David quam recte ageret Ioab et populus et quomodo administraretur bellum 010 2SA 011 008 et dixit David ad Uriam vade in domum tuam et lava pedes tuos egressus est Urias de domo regis secutusque est eum cibus regius 010 2SA 011 009 dormivit autem Urias ante portam domus regiae cum aliis servis domini sui et non descendit ad domum suam 010 2SA 011 010 nuntiatumque est David a dicentibus non ivit Urias ad domum suam et ait David ad Uriam numquid non de via venisti quare non descendisti ad domum tuam 010 2SA 011 011 et ait Urias ad David arca et Israhel et Iuda habitant in papilionibus et dominus meus Ioab et servi domini mei super faciem terrae manent et ego ingrediar domum meam ut comedam et bibam et dormiam cum uxore mea per salutem tuam et per salutem animae tuae quod non faciam rem hanc 010 2SA 011 012 ait ergo David ad Uriam mane hic etiam hodie et cras dimittam te mansit Urias in Hierusalem die illa et altera 010 2SA 011 013 et vocavit eum David ut comederet coram se et biberet et inebriavit eum qui egressus vespere dormivit in stratu suo cum servis domini sui et in domum suam non descendit 010 2SA 011 014 factum est ergo mane et scripsit David epistulam ad Ioab misitque per manum Uriae 010 2SA 011 015 scribens in epistula ponite Uriam ex adverso belli ubi fortissimum proelium est et derelinquite eum ut percussus intereat 010 2SA 011 016 igitur cum Ioab obsideret urbem posuit Uriam in loco quo sciebat viros esse fortissimos 010 2SA 011 017 egressique viri de civitate bellabant adversum Ioab et ceciderunt de populo servorum David et mortuus est etiam Urias Hettheus 010 2SA 011 018 misit itaque Ioab et nuntiavit David omnia verba proelii 010 2SA 011 019 praecepitque nuntio dicens cum conpleveris universos sermones belli ad regem 010 2SA 011 020 si eum videris indignari et dixerit quare accessistis ad murum ut proeliaremini an ignorabatis quod multa desuper ex muro tela mittantur 010 2SA 011 021 quis percussit Abimelech filium Hieroboseth nonne mulier misit super eum fragmen molae de muro et interfecit eum in Thebes quare iuxta murum accessistis dices etiam servus tuus Urias Hettheus occubuit 010 2SA 011 022 abiit ergo nuntius et venit et narravit David omnia quae ei praeceperat Ioab 010 2SA 011 023 et dixit nuntius ad David praevaluerunt adversum nos viri et egressi sunt ad nos in agrum nos autem facto impetu persecuti eos sumus usque ad portam civitatis 010 2SA 011 024 et direxerunt iacula sagittarii ad servos tuos ex muro desuper mortuique sunt de servis regis quin etiam servus tuus Urias Hettheus mortuus est 010 2SA 011 025 et dixit David ad nuntium haec dices Ioab non te frangat ista res varius enim eventus est proelii et nunc hunc nunc illum consumit gladius conforta bellatores tuos adversum urbem ut destruas eam et exhortare eos 010 2SA 011 026 audivit autem uxor Uriae quod mortuus esset Urias vir suus et planxit eum 010 2SA 011 027 transactoque luctu misit David et introduxit eam domum suam et facta est ei uxor peperitque ei filium et displicuit verbum hoc quod fecerat David coram Domino 010 2SA 012 001 misit ergo Dominus Nathan ad David qui cum venisset ad eum dixit ei duo viri erant in civitate una unus dives et alter pauper 010 2SA 012 002 dives habebat oves et boves plurimos valde 010 2SA 012 003 pauper autem nihil habebat omnino praeter ovem unam parvulam quam emerat et nutrierat et quae creverat apud eum cum filiis eius simul de pane illius comedens et de calice eius bibens et in sinu illius dormiens eratque illi sicut filia 010 2SA 012 004 cum autem peregrinus quidam venisset ad divitem parcens ille sumere de ovibus et de bubus suis ut exhiberet convivium peregrino illi qui venerat ad se tulit ovem viri pauperis et praeparavit cibos homini qui venerat ad se 010 2SA 012 005 iratus autem indignatione David adversus hominem illum nimis dixit ad Nathan vivit Dominus quoniam filius mortis est vir qui fecit hoc 010 2SA 012 006 ovem reddet in quadruplum eo quod fecerit verbum istud et non pepercerit 010 2SA 012 007 dixit autem Nathan ad David tu es ille vir haec dicit Dominus Deus Israhel ego unxi te in regem super Israhel et ego erui te de manu Saul 010 2SA 012 008 et dedi tibi domum domini tui et uxores domini tui in sinu tuo dedique tibi domum Israhel et Iuda et si parva sunt ista adiciam tibi multo maiora 010 2SA 012 009 quare ergo contempsisti verbum Domini ut faceres malum in conspectu meo Uriam Hettheum percussisti gladio et uxorem illius accepisti uxorem et interfecisti eum gladio filiorum Ammon 010 2SA 012 010 quam ob rem non recedet gladius de domo tua usque in sempiternum eo quod despexeris me et tuleris uxorem Uriae Hetthei ut esset uxor tua 010 2SA 012 011 itaque haec dicit Dominus ecce ego suscitabo super te malum de domo tua et tollam uxores tuas in oculis tuis et dabo proximo tuo et dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis huius 010 2SA 012 012 tu enim fecisti abscondite ego vero faciam verbum istud in conspectu omnis Israhel et in conspectu solis 010 2SA 012 013 et dixit David ad Nathan peccavi Domino dixitque Nathan ad David Dominus quoque transtulit peccatum tuum non morieris 010 2SA 012 014 verumtamen quoniam blasphemare fecisti inimicos Domini propter verbum hoc filius qui natus est tibi morte morietur 010 2SA 012 015 et reversus est Nathan domum suam percussitque Dominus parvulum quem pepererat uxor Uriae David et desperatus est 010 2SA 012 016 deprecatusque est David Dominum pro parvulo et ieiunavit David ieiunio et ingressus seorsum iacuit super terram 010 2SA 012 017 venerunt autem seniores domus eius cogentes eum ut surgeret de terra qui noluit neque comedit cum eis cibum 010 2SA 012 018 accidit autem die septima ut moreretur infans timueruntque servi David nuntiare ei quod mortuus esset parvulus dixerunt enim ecce cum parvulus adhuc viveret loquebamur ad eum et non audiebat vocem nostram quanto magis si dixerimus mortuus est puer se adfliget 010 2SA 012 019 cum ergo vidisset David servos suos musitantes intellexit quod mortuus esset infantulus dixitque ad servos suos num mortuus est puer qui responderunt ei mortuus est 010 2SA 012 020 surrexit igitur David de terra et lotus unctusque est cumque mutasset vestem ingressus est domum Domini et adoravit et venit in domum suam petivitque ut ponerent ei panem et comedit 010 2SA 012 021 dixerunt autem ei servi sui quis est sermo quem fecisti propter infantem cum adhuc viveret ieiunasti et flebas mortuo autem puero surrexisti et comedisti panem 010 2SA 012 022 qui ait propter infantem dum adhuc viveret ieiunavi et flevi dicebam enim quis scit si forte donet eum mihi Dominus et vivet infans 010 2SA 012 023 nunc autem quia mortuus est quare ieiuno numquid potero revocare eum amplius ego vadam magis ad eum ille vero non revertetur ad me 010 2SA 012 024 et consolatus est David Bethsabee uxorem suam ingressusque ad eam dormivit cum ea quae genuit filium et vocavit nomen eius Salomon et Dominus dilexit eum 010 2SA 012 025 misitque in manu Nathan prophetae et vocavit nomen eius Amabilis Domino eo quod diligeret eum Dominus 010 2SA 012 026 igitur pugnabat Ioab contra Rabbath filiorum Ammon et expugnabat urbem regiam 010 2SA 012 027 misitque Ioab nuntios ad David dicens dimicavi adversum Rabbath et capienda est urbs Aquarum 010 2SA 012 028 nunc igitur congrega reliquam partem populi et obside civitatem et cape eam ne cum a me vastata fuerit urbs nomini meo adscribatur victoria 010 2SA 012 029 congregavit itaque David omnem populum et profectus est adversum Rabbath cumque dimicasset cepit eam 010 2SA 012 030 et tulit diadema regis eorum de capite eius pondo auri talentum habens gemmas pretiosissimas et inpositum est super caput David sed et praedam civitatis asportavit multam valde 010 2SA 012 031 populum quoque eius adducens serravit et circumegit super eos ferrata carpenta divisitque cultris et transduxit in typo laterum sic fecit universis civitatibus filiorum Ammon et reversus est David et omnis exercitus Hierusalem 010 2SA 013 001 factum est autem post haec ut Absalom filii David sororem speciosissimam vocabulo Thamar adamaret Amnon filius David 010 2SA 013 002 et deperiret eam valde ita ut aegrotaret propter amorem eius quia cum esset virgo difficile ei videbatur ut quippiam inhoneste ageret cum ea 010 2SA 013 003 erat autem Amnonis amicus nomine Ionadab filius Semaa fratris David vir prudens valde 010 2SA 013 004 qui dixit ad eum quare sic adtenuaris macie fili regis per singulos dies cur non indicas mihi dixitque ei Amnon Thamar sororem Absalom fratris mei amo 010 2SA 013 005 cui respondit Ionadab cuba super lectulum tuum et languorem simula cumque venerit pater tuus ut visitet te dic ei veniat oro Thamar soror mea ut det mihi cibum et faciat pulmentum ut comedam de manu eius 010 2SA 013 006 accubuit itaque Amnon et quasi aegrotare coepit cumque venisset rex ad visitandum eum ait Amnon ad regem veniat obsecro Thamar soror mea ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas et cibum capiam de manu eius 010 2SA 013 007 misit ergo David ad Thamar domum dicens veni in domum Amnon fratris tui et fac ei pulmentum 010 2SA 013 008 venitque Thamar in domum Amnon fratris sui ille autem iacebat quae tollens farinam commiscuit et liquefaciens in oculis eius coxit sorbitiunculas 010 2SA 013 009 tollensque quod coxerat effudit et posuit coram eo et noluit comedere dixitque Amnon eicite universos a me cumque eiecissent omnes 010 2SA 013 010 dixit Amnon ad Thamar infer cibum in conclave ut vescar de manu tua tulit ergo Thamar sorbitiunculas quas fecerat et intulit ad Amnon fratrem suum in conclave 010 2SA 013 011 cumque obtulisset ei cibum adprehendit eam et ait veni cuba mecum soror mea 010 2SA 013 012 quae respondit ei noli frater mi noli opprimere me neque enim hoc fas est in Israhel noli facere stultitiam hanc 010 2SA 013 013 et ego enim ferre non potero obprobrium meum et tu eris quasi unus de insipientibus in Israhel quin potius loquere ad regem et non negabit me tibi 010 2SA 013 014 noluit autem adquiescere precibus eius sed praevalens viribus oppressit eam et cubavit cum illa 010 2SA 013 015 et exosam eam habuit Amnon magno odio nimis ita ut maius esset odium quo oderat eam amore quo ante dilexerat dixitque ei Amnon surge vade 010 2SA 013 016 quae respondit ei maius est hoc malum quod nunc agis adversum me quam quod ante fecisti expellens me et noluit audire eam 010 2SA 013 017 sed vocato puero qui ministrabat ei dixit eice hanc a me foras et claude ostium post eam 010 2SA 013 018 quae induta erat talari tunica huiuscemodi enim filiae regis virgines vestibus utebantur eiecit itaque eam minister illius foras clausitque fores post eam 010 2SA 013 019 quae aspergens cinerem capiti suo scissa talari tunica inpositisque manibus super caput suum ibat ingrediens et clamans 010 2SA 013 020 dixit autem ei Absalom frater suus num Amnon frater tuus concubuit tecum sed nunc soror tace frater tuus est neque adfligas cor tuum pro re hac mansit itaque Thamar contabescens in domo Absalom fratris sui 010 2SA 013 021 cum autem audisset rex David verba haec contristatus est valde 010 2SA 013 022 porro non est locutus Absalom ad Amnon nec malum nec bonum oderat enim Absalom Amnon eo quod violasset Thamar sororem suam 010 2SA 013 023 factum est autem post tempus biennii ut tonderentur oves Absalom in Baalasor quae est iuxta Ephraim et vocavit Absalom omnes filios regis 010 2SA 013 024 venitque ad regem et ait ad eum ecce tondentur oves servi tui veniat oro rex cum servis suis ad servum suum 010 2SA 013 025 dixitque rex ad Absalom noli fili mi noli rogare ut veniamus omnes et gravemus te cum autem cogeret eum et noluisset ire benedixit ei 010 2SA 013 026 et ait Absalom si non vis venire veniat obsecro nobiscum saltem Amnon frater meus dixitque ad eum rex non est necesse ut vadat tecum 010 2SA 013 027 coegit itaque eum Absalom et dimisit cum eo Amnon et universos filios regis 010 2SA 013 028 praeceperat autem Absalom pueris suis dicens observate cum temulentus fuerit Amnon vino et dixero vobis percutite eum et interficite nolite timere ego enim sum qui praecepi vobis roboramini et estote viri fortes 010 2SA 013 029 fecerunt ergo pueri Absalom adversum Amnon sicut praeceperat eis Absalom surgentesque omnes filii regis ascenderunt singuli mulas suas et fugerunt 010 2SA 013 030 cumque adhuc pergerent in itinere fama praevenit ad David dicens percussit Absalom omnes filios regis et non remansit ex eis saltem unus 010 2SA 013 031 surrexit itaque rex et scidit vestimenta sua et cecidit super terram et omnes servi ipsius qui adsistebant ei sciderunt vestimenta sua 010 2SA 013 032 respondens autem Ionadab filius Samaa fratris David dixit ne aestimet dominus meus quod omnes pueri filii regis occisi sint Amnon solus mortuus est quoniam in ore Absalom erat positus ex die qua oppressit Thamar sororem eius 010 2SA 013 033 nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud dicens omnes filii regis occisi sunt quoniam Amnon solus mortuus est 010 2SA 013 034 fugit autem Absalom et levavit puer speculator oculos suos et aspexit et ecce populus multus veniebat per iter devium ex latere montis 010 2SA 013 035 dixit autem Ionadab ad regem ecce filii regis adsunt iuxta verbum servi tui sic factum est 010 2SA 013 036 cumque cessasset loqui apparuerunt et filii regis et intrantes levaverunt vocem suam et fleverunt sed et rex et omnes servi eius fleverunt ploratu magno nimis 010 2SA 013 037 porro Absalom fugiens abiit ad Tholomai filium Amiur regem Gessur luxit ergo David filium suum cunctis diebus 010 2SA 013 038 Absalom autem cum fugisset et venisset in Gessur fuit ibi tribus annis 010 2SA 013 039 cessavitque David rex persequi Absalom eo quod consolatus esset super Amnon interitu 010 2SA 014 001 intellegens autem Ioab filius Sarviae quod cor regis versum esset ad Absalom 010 2SA 014 002 misit Thecuam et tulit inde mulierem sapientem dixitque ad eam lugere te simula et induere veste lugubri et ne unguaris oleo ut sis quasi mulier plurimo iam tempore lugens mortuum 010 2SA 014 003 et ingredieris ad regem et loqueris ad eum sermones huiuscemodi posuit autem Ioab verba in ore eius 010 2SA 014 004 itaque cum ingressa fuisset mulier thecuites ad regem cecidit coram eo super terram et adoravit et dixit serva me rex 010 2SA 014 005 et ait ad eam rex quid causae habes quae respondit heu mulier vidua ego sum mortuus est enim vir meus 010 2SA 014 006 et ancillae tuae erant duo filii qui rixati sunt adversum se in agro nullusque erat qui eos prohibere posset et percussit alter alterum et interfecit eum 010 2SA 014 007 et ecce consurgens universa cognatio adversum ancillam tuam dicit trade eum qui percussit fratrem suum ut occidamus eum pro anima fratris sui quem interfecit et deleamus heredem et quaerunt extinguere scintillam meam quae relicta est ut non supersit viro meo nomen et reliquiae super terram 010 2SA 014 008 et ait rex ad mulierem vade in domum tuam et ego iubebo pro te 010 2SA 014 009 dixitque mulier thecuites ad regem in me domine mi rex iniquitas et in domum patris mei rex autem et thronus eius sit innocens 010 2SA 014 010 et ait rex qui contradixerit tibi adduc eum ad me et ultra non addet ut tangat te 010 2SA 014 011 quae ait recordetur rex Domini Dei sui ut non multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum et nequaquam interficient filium meum qui ait vivit Dominus quia non cadet de capillis filii tui super terram 010 2SA 014 012 dixit ergo mulier loquatur ancilla tua ad dominum meum regem verbum et ait loquere 010 2SA 014 013 dixitque mulier quare cogitasti istiusmodi rem contra populum Dei et locutus est rex verbum istud ut peccet et non reducat eiectum suum 010 2SA 014 014 omnes morimur et quasi aquae delabimur in terram quae non revertuntur nec vult perire Deus animam sed retractat cogitans ne penitus pereat qui abiectus est 010 2SA 014 015 nunc igitur veni ut loquar ad regem dominum meum verbum hoc praesente populo et dixit ancilla tua loquar ad regem si quo modo faciat rex verbum ancillae suae 010 2SA 014 016 et audivit rex ut liberaret ancillam suam de manu omnium qui volebant delere me et filium meum simul de hereditate Dei 010 2SA 014 017 dicat ergo ancilla tua ut fiat verbum domini mei regis quasi sacrificium sicut enim angelus Dei sic est dominus meus rex ut nec benedictione nec maledictione moveatur unde et Dominus Deus tuus est tecum 010 2SA 014 018 et respondens rex dixit ad mulierem ne abscondas a me verbum quod te interrogo dixitque mulier loquere domine mi rex 010 2SA 014 019 et ait rex numquid manus Ioab tecum est in omnibus istis respondit mulier et ait per salutem animae tuae domine mi rex nec ad dextram nec ad sinistram est ex omnibus his quae locutus est dominus meus rex servus enim tuus Ioab ipse praecepit mihi et ipse posuit in os ancillae tuae omnia verba haec 010 2SA 014 020 ut verterem figuram sermonis huius servus tuus Ioab praecepit istud tu autem domine mi sapiens es sicut habet sapientiam angelus Dei ut intellegas omnia super terram 010 2SA 014 021 et ait rex ad Ioab ecce placatus feci verbum tuum vade igitur et revoca puerum Absalom 010 2SA 014 022 cadensque Ioab super faciem suam in terram adoravit et benedixit regi et dixit Ioab hodie intellexit servus tuus quia inveni gratiam in oculis tuis domine mi rex fecisti enim sermonem servi tui 010 2SA 014 023 surrexit ergo Ioab et abiit in Gessur et adduxit Absalom in Hierusalem 010 2SA 014 024 dixit autem rex revertatur in domum suam et faciem meam non videat reversus est itaque Absalom in domum suam et faciem regis non vidit 010 2SA 014 025 porro sicut Absalom vir non erat pulcher in omni Israhel et decorus nimis a vestigio pedis usque ad verticem non erat in eo ulla macula 010 2SA 014 026 et quando tondebatur capillum semel autem in anno tondebatur quia gravabat eum caesaries ponderabat capillos capitis sui ducentis siclis pondere publico 010 2SA 014 027 nati sunt autem Absalom filii tres et filia una nomine Thamar eleganti forma 010 2SA 014 028 mansitque Absalom Hierusalem duobus annis et faciem regis non vidit 010 2SA 014 029 misit itaque ad Ioab ut mitteret eum ad regem qui noluit venire ad eum cumque secundo misisset et ille noluisset venire 010 2SA 014 030 dixit servis suis scitis agrum Ioab iuxta agrum meum habentem messem hordei ite igitur et succendite eum igni succenderunt ergo servi Absalom segetem igni 010 2SA 014 031 surrexitque Ioab et venit ad Absalom in domum eius et dixit quare succenderunt servi tui segetem meam igni 010 2SA 014 032 et respondit Absalom ad Ioab misi ad te obsecrans ut venires ad me et mitterem te ad regem ut diceres ei quare veni de Gessur melius mihi erat ibi esse obsecro ergo ut videam faciem regis quod si memor est iniquitatis meae interficiat me 010 2SA 014 033 ingressus Ioab ad regem nuntiavit ei vocatusque Absalom intravit ad regem et adoravit super faciem terrae coram eo osculatusque est rex Absalom 010 2SA 015 001 igitur post haec fecit sibi Absalom currum et equites et quinquaginta viros qui praecederent eum 010 2SA 015 002 et mane consurgens Absalom stabat iuxta introitum portae et omnem virum qui habebat negotium ut veniret ad regis iudicium vocabat Absalom ad se et dicebat de qua civitate es tu qui respondens aiebat ex una tribu Israhel ego sum servus tuus 010 2SA 015 003 respondebatque ei Absalom videntur mihi sermones tui boni et iusti sed non est qui te audiat constitutus a rege dicebatque Absalom 010 2SA 015 004 quis me constituat iudicem super terram ut ad me veniant omnes qui habent negotium et iuste iudicem 010 2SA 015 005 sed et cum accederet ad eum homo ut salutaret illum extendebat manum suam et adprehendens osculabatur eum 010 2SA 015 006 faciebatque hoc omni Israhel qui veniebat ad iudicium ut audiretur a rege et sollicitabat corda virorum Israhel 010 2SA 015 007 post quattuor autem annos dixit Absalom ad regem vadam et reddam vota mea quae vovi Domino in Hebron 010 2SA 015 008 vovens enim vovit servus tuus cum esset in Gessur Syriae dicens si reduxerit me Dominus in Hierusalem sacrificabo Domino 010 2SA 015 009 dixitque ei rex vade in pace et surrexit et abiit in Hebron 010 2SA 015 010 misit autem Absalom exploratores in universas tribus Israhel dicens statim ut audieritis clangorem bucinae dicite regnavit Absalom in Hebron 010 2SA 015 011 porro cum Absalom ierunt ducenti viri de Hierusalem vocati euntes simplici corde et causam penitus ignorantes 010 2SA 015 012 accersivit quoque Absalom Ahitofel Gilonitem consiliarium David de civitate sua Gilo cum immolaret victimas et facta est coniuratio valida populusque concurrens augebatur cum Absalom 010 2SA 015 013 venit igitur nuntius ad David dicens toto corde universus Israhel sequitur Absalom 010 2SA 015 014 et ait David servis suis qui erant cum eo in Hierusalem surgite fugiamus neque enim erit nobis effugium a facie Absalom festinate egredi ne forte veniens occupet nos et inpellat super nos ruinam et percutiat civitatem in ore gladii 010 2SA 015 015 dixeruntque servi regis ad eum omnia quaecumque praeceperit dominus noster rex libenter exsequimur servi tui 010 2SA 015 016 egressus est ergo rex et universa domus eius pedibus suis et dereliquit rex decem mulieres concubinas ad custodiendam domum 010 2SA 015 017 egressusque rex et omnis Israhel pedibus suis stetit procul a domo 010 2SA 015 018 et universi servi eius ambulabant iuxta eum et legiones Cherethi et Felethi et omnes Getthei sescenti viri qui secuti eum fuerant de Geth praecedebant regem 010 2SA 015 019 dixit autem rex ad Ethai Gettheum cur venis nobiscum revertere et habita cum rege quia peregrinus es et egressus de loco tuo 010 2SA 015 020 heri venisti et hodie inpelleris nobiscum egredi ego autem vadam quo iturus sum revertere et reduc tecum fratres tuos ostendisti gratiam et fidem 010 2SA 015 021 et respondit Ethai regi dicens vivit Dominus et vivit dominus meus rex quoniam in quocumque loco fueris domine mi rex sive in morte sive in vita ibi erit servus tuus 010 2SA 015 022 et ait David Ethai veni et transi et transivit Ethai Gettheus et omnes viri qui cum eo erant et reliqua multitudo 010 2SA 015 023 omnesque flebant voce magna et universus populus transiebat rex quoque transgrediebatur torrentem Cedron et cunctus populus incedebat contra viam quae respicit ad desertum 010 2SA 015 024 venit autem et Sadoc et universi Levitae cum eo portantes arcam foederis Dei et deposuerunt arcam Dei et ascendit Abiathar donec expletus est omnis populus qui egressus fuerat de civitate 010 2SA 015 025 et dixit rex ad Sadoc reporta arcam Dei in urbem si invenero gratiam in oculis Domini reducet me et ostendet mihi eam et tabernaculum suum 010 2SA 015 026 si autem dixerit non places praesto sum faciat quod bonum est coram se 010 2SA 015 027 et dixit rex ad Sadoc sacerdotem o videns revertere in civitatem in pace et Achimaas filius tuus et Ionathan filius Abiathar duo filii vestri sint vobiscum 010 2SA 015 028 ecce ego abscondar in campestribus deserti donec veniat sermo a vobis indicans mihi 010 2SA 015 029 reportaverunt igitur Sadoc et Abiathar arcam Dei Hierusalem et manserunt ibi 010 2SA 015 030 porro David ascendebat clivum Olivarum scandens et flens operto capite et nudis pedibus incedens sed et omnis populus qui erat cum eo operto capite ascendebat plorans 010 2SA 015 031 nuntiatum est autem David quod et Ahitofel esset in coniuratione cum Absalom dixitque David infatua quaeso consilium Ahitofel Domine 010 2SA 015 032 cumque ascenderet David summitatem montis in quo adoraturus erat Dominum ecce occurrit ei Husai Arachites scissa veste et terra pleno capite 010 2SA 015 033 et dixit ei David si veneris mecum eris mihi oneri 010 2SA 015 034 si autem in civitatem revertaris et dixeris Absalom servus tuus sum rex sicut fui servus patris tui sic ero servus tuus dissipabis consilium Ahitofel 010 2SA 015 035 habes autem tecum Sadoc et Abiathar sacerdotes et omne verbum quodcumque audieris de domo regis indicabis Sadoc et Abiathar sacerdotibus 010 2SA 015 036 sunt autem cum eis duo filii eorum Achimaas Sadoc et Ionathan Abiathar et mittetis per eos ad me omne verbum quod audieritis 010 2SA 015 037 veniente ergo Husai amico David in civitatem Absalom quoque ingressus est Hierusalem 010 2SA 016 001 cumque David transisset paululum montis verticem apparuit Siba puer Mifiboseth in occursum eius cum duobus asinis qui onerati erant ducentis panibus et centum alligaturis uvae passae et centum massis palatarum et utribus vini 010 2SA 016 002 et dixit rex Sibae quid sibi volunt haec responditque Siba asini domestici regis ut sedeant et panes et palatae ad vescendum pueris tuis vinum autem ut bibat si quis defecerit in deserto 010 2SA 016 003 et ait rex ubi est filius domini tui responditque Siba regi remansit in Hierusalem dicens hodie restituet mihi domus Israhel regnum patris mei 010 2SA 016 004 et ait rex Sibae tua sint omnia quae fuerunt Mifiboseth dixitque Siba adoro inveniam gratiam coram te domine mi rex 010 2SA 016 005 venit ergo rex David usque Baurim et ecce egrediebatur inde vir de cognatione domus Saul nomine Semei filius Gera procedebat egrediens et maledicebat 010 2SA 016 006 mittebatque lapides contra David et contra universos servos regis David omnis autem populus et universi bellatores a dextro et sinistro latere regis incedebant 010 2SA 016 007 ita autem loquebatur Semei cum malediceret regi egredere egredere vir sanguinum et vir Belial 010 2SA 016 008 reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul quoniam invasisti regnum pro eo et dedit Dominus regnum in manu Absalom filii tui et ecce premunt te mala tua quoniam vir sanguinum es 010 2SA 016 009 dixit autem Abisai filius Sarviae regi quare maledicit canis hic moriturus domino meo regi vadam et amputabo caput eius 010 2SA 016 010 et ait rex quid mihi et vobis filii Sarviae dimittite eum maledicat Dominus enim praecepit ei ut malediceret David et quis est qui audeat dicere quare sic fecerit 010 2SA 016 011 et ait rex Abisai et universis servis suis ecce filius meus qui egressus est de utero meo quaerit animam meam quanto magis nunc filius Iemini dimittite eum ut maledicat iuxta praeceptum Domini 010 2SA 016 012 si forte respiciat Dominus adflictionem meam et reddat mihi bonum pro maledictione hac hodierna 010 2SA 016 013 ambulabat itaque David et socii eius per viam cum eo Semei autem per iugum montis ex latere contra illum gradiebatur maledicens et mittens lapides adversum eum terramque spargens 010 2SA 016 014 venit itaque rex et universus populus cum eo lassus et refocilati sunt ibi 010 2SA 016 015 Absalom autem et omnis populus Israhel ingressi sunt Hierusalem sed et Ahitofel cum eo 010 2SA 016 016 cum autem venisset Husai Arachites amicus David ad Absalom locutus est ad eum salve rex salve rex 010 2SA 016 017 ad quem Absalom haec est inquit gratia tua ad amicum tuum quare non isti cum amico tuo 010 2SA 016 018 responditque Husai ad Absalom nequaquam quia illius ero quem elegit Dominus et omnis hic populus et universus Israhel et cum eo manebo 010 2SA 016 019 sed ut et hoc inferam cui ego serviturus sum nonne filio regis sicut parui patri tuo sic parebo et tibi 010 2SA 016 020 dixit autem Absalom ad Ahitofel inite consilium quid agere debeamus 010 2SA 016 021 et ait Ahitofel ad Absalom ingredere ad concubinas patris tui quas dimisit ad custodiendam domum ut cum audierit omnis Israhel quod foedaveris patrem tuum roborentur manus eorum tecum 010 2SA 016 022 tetenderunt igitur Absalom tabernaculum in solario ingressusque est ad concubinas patris sui coram universo Israhel 010 2SA 016 023 consilium autem Ahitofel quod dabat in diebus illis quasi si quis consuleret Deum sic erat omne consilium Ahitofel et cum esset cum David et cum esset cum Absalom 010 2SA 017 001 dixit igitur Ahitofel ad Absalom eligam mihi duodecim milia virorum et consurgens persequar David hac nocte 010 2SA 017 002 et inruens super eum quippe qui lassus est et solutis manibus percutiam eum cumque fugerit omnis populus qui cum eo est percutiam regem desolatum 010 2SA 017 003 et reducam universum populum quomodo omnis reverti solet unum enim virum tu quaeris et omnis populus erit in pace 010 2SA 017 004 placuitque sermo eius Absalom et cunctis maioribus natu Israhel 010 2SA 017 005 ait autem Absalom vocate et Husai Arachiten et audiamus quid etiam ipse dicat 010 2SA 017 006 cumque venisset Husai ad Absalom ait Absalom ad eum huiuscemodi sermonem locutus est Ahitofel facere debemus an non quod das consilium 010 2SA 017 007 et dixit Husai ad Absalom non bonum consilium quod dedit Ahitofel hac vice 010 2SA 017 008 et rursum intulit Husai tu nosti patrem tuum et viros qui cum eo sunt esse fortissimos et amaro animo veluti si ursa raptis catulis in saltu saeviat sed et pater tuus vir bellator est nec morabitur cum populo 010 2SA 017 009 forsitan nunc latitat in foveis aut in uno quo voluerit loco et cum ceciderit unus quilibet in principio audiet quicumque audierit et dicet facta est plaga in populo qui sequebatur Absalom 010 2SA 017 010 et fortissimus quoque cuius cor est quasi leonis pavore solvetur scit enim omnis populus Israhel fortem esse patrem tuum et robustos omnes qui cum eo sunt 010 2SA 017 011 sed hoc mihi videtur rectum esse consilium congregetur ad te universus Israhel a Dan usque Bersabee quasi harena maris innumerabilis et tu eris in medio eorum 010 2SA 017 012 et inruemus super eum in quocumque loco fuerit inventus et operiemus eum sicut cadere solet ros super terram et non relinquemus de viris qui cum eo sunt ne unum quidem 010 2SA 017 013 quod si urbem aliquam fuerit ingressus circumdabit omnis Israhel civitati illi funes et trahemus eam in torrentem ut non repperiatur nec calculus quidem ex ea 010 2SA 017 014 dixitque Absalom et omnis vir Israhel melius consilium Husai Arachitae consilio Ahitofel Domini autem nutu dissipatum est consilium Ahitofel utile ut induceret Dominus super Absalom malum 010 2SA 017 015 et ait Husai Sadoc et Abiathar sacerdotibus hoc et hoc modo consilium dedit Ahitofel Absalom et senibus Israhel et ego tale et tale dedi consilium 010 2SA 017 016 nunc ergo mittite cito et nuntiate David dicentes ne moremini nocte hac in campestribus deserti sed absque dilatione transgredere ne forte absorbeatur rex et omnis populus qui cum eo est 010 2SA 017 017 Ionathan autem et Achimaas stabant iuxta fontem Rogel abiit ancilla et nuntiavit eis et illi profecti sunt ut referrent ad regem David nuntium non enim poterant videri aut introire civitatem 010 2SA 017 018 vidit autem eos quidam puer et indicavit Absalom illi vero concito gradu ingressi sunt domum cuiusdam viri in Baurim qui habebat puteum in vestibulo suo et descenderunt in eum 010 2SA 017 019 tulit autem mulier et expandit velamen super os putei quasi siccans ptisanas et sic res latuit 010 2SA 017 020 cumque venissent servi Absalom ad mulierem in domum dixerunt ubi est Achimaas et Ionathan et respondit eis mulier transierunt gustata paululum aqua at hii qui quaerebant cum non repperissent reversi sunt Hierusalem 010 2SA 017 021 cumque abissent ascenderunt illi de puteo et pergentes nuntiaverunt regi David atque dixerunt surgite transite cito fluvium quoniam huiuscemodi dedit consilium contra vos Ahitofel 010 2SA 017 022 surrexit ergo David et omnis populus qui erat cum eo et transierunt Iordanem donec dilucesceret et ne unus quidem residuus fuit qui non transisset fluvium 010 2SA 017 023 porro Ahitofel videns quod non fuisset factum consilium suum stravit asinum suum et surrexit et abiit in domum suam et in civitatem suam et disposita domo sua suspendio interiit et sepultus est in sepulchro patris sui 010 2SA 017 024 David autem venit in Castra et Absalom transivit Iordanem ipse et omnis vir Israhel cum eo 010 2SA 017 025 Amasam vero constituit Absalom pro Ioab super exercitum Amasa autem erat filius viri qui vocabatur Iethra de Hiesreli qui ingressus est ad Abigail filiam Naas sororem Sarviae quae fuit mater Ioab 010 2SA 017 026 et castrametatus est Israhel cum Absalom in terra Galaad 010 2SA 017 027 cumque venisset David in Castra Sobi filius Naas de Rabbath filiorum Ammon et Machir filius Ammihel de Lodabar et Berzellai Galaadites de Rogelim 010 2SA 017 028 obtulerunt ei stratoria et tappetia et vasa fictilia frumentum et hordeum et farinam pulentam et fabam et lentem frixum cicer 010 2SA 017 029 et mel et butyrum oves et pingues vitulos dederuntque David et populo qui cum eo erat ad vescendum suspicati enim sunt populum fame et siti fatigari in deserto 010 2SA 018 001 igitur considerato David populo suo constituit super eum tribunos et centuriones 010 2SA 018 002 et dedit populi tertiam partem sub manu Ioab et tertiam in manu Abisai filii Sarviae fratris Ioab et tertiam sub manu Ethai qui erat de Geth dixitque rex ad populum egrediar et ego vobiscum 010 2SA 018 003 et respondit populus non exibis sive enim fugerimus non magnopere ad eos de nobis pertinebit sive media pars ceciderit e nobis non satis curabunt quia tu unus pro decem milibus conputaris melius est igitur ut sis nobis in urbe praesidio 010 2SA 018 004 ad quos rex ait quod vobis rectum videtur hoc faciam stetit ergo rex iuxta portam egrediebaturque populus per turmas suas centeni et milleni 010 2SA 018 005 et praecepit rex Ioab et Abisai et Ethai dicens servate mihi puerum Absalom et omnis populus audiebat praecipientem regem cunctis principibus pro Absalom 010 2SA 018 006 itaque egressus est populus in campum contra Israhel et factum est proelium in saltu Ephraim 010 2SA 018 007 et caesus est ibi populus Israhel ab exercitu David factaque est ibi plaga magna in die illa viginti milium 010 2SA 018 008 fuit autem ibi proelium dispersum super faciem omnis terrae et multo plures erant quos saltus consumpserat de populo quam hii quos voraverat gladius in die illa 010 2SA 018 009 accidit autem ut occurreret Absalom servis David sedens mulo cumque ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et magnam adhesit caput eius quercui et illo suspenso inter caelum et terram mulus cui sederat pertransivit 010 2SA 018 010 vidit autem hoc quispiam et nuntiavit Ioab dicens vidi Absalom pendere de quercu 010 2SA 018 011 et ait Ioab viro qui nuntiaverat ei si vidisti quare non confodisti eum cum terra et ego dedissem tibi decem argenti siclos et unum balteum 010 2SA 018 012 qui dixit ad Ioab si adpenderes in manibus meis mille argenteos nequaquam mitterem manum meam in filium regis audientibus enim nobis praecepit rex tibi et Abisai et Ethai dicens custodite mihi puerum Absalom 010 2SA 018 013 sed et si fecissem contra animam meam audacter nequaquam hoc regem latere potuisset et tu stares ex adverso 010 2SA 018 014 et ait Ioab non sicut tu vis sed adgrediar eum coram te tulit ergo tres lanceas in manu sua et infixit eas in corde Absalom cumque adhuc palpitaret herens in quercu 010 2SA 018 015 cucurrerunt decem iuvenes armigeri Ioab et percutientes interfecerunt eum 010 2SA 018 016 cecinit autem Ioab bucina et retinuit populum ne persequeretur fugientem Israhel volens parcere multitudini 010 2SA 018 017 et tulerunt Absalom et proiecerunt eum in saltu in foveam grandem et conportaverunt super eum acervum lapidum magnum nimis omnis autem Israhel fugit in tabernacula sua 010 2SA 018 018 porro Absalom erexerat sibi cum adhuc viveret titulum qui est in valle Regis dixerat enim non habeo filium et hoc erit monumentum nominis mei vocavitque titulum nomine suo et appellatur manus Absalom usque ad hanc diem 010 2SA 018 019 Achimaas autem filius Sadoc ait curram et nuntiabo regi quia iudicium fecerit ei Dominus de manu inimicorum eius 010 2SA 018 020 ad quem Ioab dixit non eris nuntius in hac die sed nuntiabis in alia hodie nolo te nuntiare filius enim regis est mortuus 010 2SA 018 021 et ait Ioab Chusi vade et nuntia regi quae vidisti adoravit Chusi Ioab et cucurrit 010 2SA 018 022 rursum autem Achimaas filius Sadoc dixit ad Ioab quid inpedit si etiam ego curram post Chusi dixitque Ioab quid vis currere fili mi non eris boni nuntii baiulus 010 2SA 018 023 qui respondit quid enim si cucurrero et ait ei curre currens ergo Achimaas per viam conpendii transivit Chusi 010 2SA 018 024 David autem sedebat inter duas portas speculator vero qui erat in fastigio portae super murum elevans oculos vidit hominem currentem solum 010 2SA 018 025 et exclamans indicavit regi dixitque rex si solus est bonus est nuntius in ore eius properante autem illo et accedente propius 010 2SA 018 026 vidit speculator hominem alterum currentem et vociferans in culmine ait apparet mihi homo currens solus dixitque rex et iste bonus est nuntius 010 2SA 018 027 speculator autem contemplor ait cursum prioris quasi cursum Achimaas filii Sadoc et ait rex vir bonus est et nuntium portans bonum venit 010 2SA 018 028 clamans autem Achimaas dixit ad regem salve et adorans regem coram eo pronus in terram ait benedictus Dominus Deus tuus qui conclusit homines qui levaverunt manus suas contra dominum meum regem 010 2SA 018 029 et ait rex estne pax puero Absalom dixitque Achimaas vidi tumultum magnum cum mitteret Ioab servus tuus o rex me servum tuum nescio aliud 010 2SA 018 030 ad quem rex transi ait et sta hic cumque ille transisset et staret 010 2SA 018 031 apparuit Chusi et veniens ait bonum adporto nuntium domine mi rex iudicavit enim pro te Dominus hodie de manu omnium qui surrexerunt contra te 010 2SA 018 032 dixit autem rex ad Chusi estne pax puero Absalom cui respondens Chusi fiant inquit sicut puer inimici domini mei regis et universi qui consurgunt adversum eum in malum 010 2SA 018 033 contristatus itaque rex ascendit cenaculum portae et flevit et sic loquebatur vadens fili mi Absalom fili mi Absalom quis mihi tribuat ut ego moriar pro te Absalom fili mi fili mi 010 2SA 019 001 nuntiatum est autem Ioab quod rex fleret et lugeret filium suum 010 2SA 019 002 et versa est victoria in die illa in luctum omni populo audivit enim populus in die illa dici dolet rex super filio suo 010 2SA 019 003 et declinabat populus in die illa ingredi civitatem quomodo declinare solet populus versus et fugiens de proelio 010 2SA 019 004 porro rex operuit caput suum et clamabat voce magna fili mi Absalom Absalom fili mi fili mi 010 2SA 019 005 ingressus ergo Ioab ad regem in domo dixit confudisti hodie vultus omnium servorum tuorum qui salvam fecerunt animam tuam et animam filiorum tuorum et filiarum tuarum et animam uxorum tuarum et animam concubinarum tuarum 010 2SA 019 006 diligis odientes te et odio habes diligentes te et ostendisti hodie quia non curas de ducibus tuis et de servis tuis et vere cognovi modo quia si Absalom viveret et nos omnes occubuissemus tunc placeret tibi 010 2SA 019 007 nunc igitur surge et procede et adloquens satisfac servis tuis iuro enim tibi per Dominum quod si non exieris ne unus quidem remansurus sit tecum nocte hac et peius erit hoc tibi quam omnia mala quae venerunt super te ab adulescentia tua usque in praesens 010 2SA 019 008 surrexit ergo rex et sedit in porta et omni populo nuntiatum est quod rex sederet in porta venitque universa multitudo coram rege Israhel autem fugit in tabernacula sua 010 2SA 019 009 omnis quoque populus certabat in cunctis tribubus Israhel dicens rex liberavit nos de manu inimicorum nostrorum ipse salvavit nos de manu Philisthinorum et nunc fugit de terra propter Absalom 010 2SA 019 010 Absalom autem quem unximus super nos mortuus est in bello usquequo siletis et non reducitis regem 010 2SA 019 011 rex vero David misit ad Sadoc et ad Abiathar sacerdotes dicens loquimini ad maiores natu Iuda dicentes cur venitis novissimi ad reducendum regem in domum suam sermo autem omnis Israhel pervenerat ad regem in domo eius 010 2SA 019 012 fratres mei vos os meum et caro mea vos quare novissimi reducitis regem 010 2SA 019 013 et Amasae dicite nonne os meum es et caro mea haec faciat mihi Deus et haec addat si non magister militiae fueris coram me omni tempore pro Ioab 010 2SA 019 014 et inclinavit cor omnium virorum Iuda quasi viri unius miseruntque ad regem dicentes revertere tu et omnes servi tui 010 2SA 019 015 et reversus est rex et venit usque ad Iordanem et Iuda venit in Galgala ut occurreret regi et transduceret eum Iordanem 010 2SA 019 016 festinavit autem Semei filius Gera filii Iemini de Baurim et descendit cum viris Iuda in occursum regis David 010 2SA 019 017 cum mille viris de Beniamin et Siba puer de domo Saul et quindecim filii eius ac viginti servi erant cum eo et inrumpentes Iordanem ante regem 010 2SA 019 018 transierunt vada ut transducerent domum regis et facerent iuxta iussionem eius Semei autem filius Gera prostratus coram rege cum iam transisset Iordanem 010 2SA 019 019 dixit ad eum ne reputes mihi domine mi iniquitatem neque memineris iniuriam servi tui in die qua egressus es domine mi rex de Hierusalem neque ponas rex in corde tuo 010 2SA 019 020 agnosco enim servus tuus peccatum meum et idcirco hodie primus veni de omni domo Ioseph descendique in occursum domini mei regis 010 2SA 019 021 respondens vero Abisai filius Sarviae dixit numquid pro his verbis non occidetur Semei quia maledixit christo Domini 010 2SA 019 022 et ait David quid mihi et vobis filii Sarviae cur efficimini mihi hodie in Satan ergone hodie interficietur vir in Israhel an ignoro hodie me factum regem super Israhel 010 2SA 019 023 et ait rex Semei non morieris iuravitque ei 010 2SA 019 024 Mifiboseth quoque filius Saul descendit in occursum regis inlotis pedibus et intonsa barba vestesque suas non laverat a die qua egressus fuerat rex usque ad diem reversionis eius in pace 010 2SA 019 025 cumque Hierusalem occurrisset regi dixit ei rex quare non venisti mecum Mifiboseth 010 2SA 019 026 qui respondens ait domine mi rex servus meus contempsit me dixi ei ego famulus tuus ut sterneret mihi asinum et ascendens abirem cum rege claudus enim sum servus tuus 010 2SA 019 027 insuper et accusavit me servum tuum ad te dominum meum regem tu autem domine mi rex sicut angelus Dei fac quod placitum est tibi 010 2SA 019 028 neque enim fuit domus patris mei nisi morti obnoxia domino meo regi tu autem posuisti me servum tuum inter convivas mensae tuae quid igitur habeo iustae querellae aut quid possum ultra vociferari ad regem 010 2SA 019 029 ait ergo ei rex quid ultra loqueris fixum est quod locutus sum tu et Siba dividite possessiones 010 2SA 019 030 responditque Mifiboseth regi etiam cuncta accipiat postquam reversus est dominus meus rex pacifice in domum suam 010 2SA 019 031 Berzellai quoque Galaadites descendens de Rogelim transduxit regem Iordanem paratus etiam ultra fluvium prosequi eum 010 2SA 019 032 erat autem Berzellai Galaadites senex valde id est octogenarius et ipse praebuit alimenta regi cum moraretur in Castris fuit quippe vir dives nimis 010 2SA 019 033 dixit itaque rex ad Berzellai veni mecum ut requiescas secure mecum in Hierusalem 010 2SA 019 034 et ait Berzellai ad regem quot sunt dies annorum vitae meae ut ascendam cum rege Hierusalem 010 2SA 019 035 octogenarius sum hodie numquid vigent sensus mei ad discernendum suave aut amarum aut delectare potest servum tuum cibus et potus vel audire ultra possum vocem cantorum atque cantricum quare servus tuus fit oneri domino meo regi 010 2SA 019 036 paululum procedam famulus tuus ab Iordane tecum nec indigeo hac vicissitudine 010 2SA 019 037 sed obsecro ut revertar servus tuus et moriar in civitate mea iuxta sepulchrum patris mei et matris meae est autem servus tuus Chamaam ipse vadat tecum domine mi rex et fac ei quod tibi bonum videtur 010 2SA 019 038 dixitque rex mecum transeat Chamaam et ego faciam ei quicquid tibi placuerit et omne quod petieris a me inpetrabis 010 2SA 019 039 cumque transisset universus populus et rex Iordanem osculatus est rex Berzellai et benedixit ei et ille reversus est in locum suum 010 2SA 019 040 transivit ergo rex in Galgalam et Chamaam cum eo omnis autem populus Iuda transduxerat regem et media tantum pars adfuerat de populo Israhel 010 2SA 019 041 itaque omnes viri Israhel concurrentes ad regem dixerunt ei quare te furati sunt fratres nostri viri Iuda et transduxerunt regem et domum eius Iordanem omnesque viros David cum eo 010 2SA 019 042 et respondit omnis vir Iuda ad viros Israhel quia propior mihi est rex cur irasceris super hac re numquid comedimus aliquid ex rege aut munera nobis data sunt 010 2SA 019 043 et respondit vir Israhel ad viros Iuda et ait decem partibus maior ego sum apud regem magisque ad me pertinet David quam ad te cur mihi fecisti iniuriam et non mihi nuntiatum est priori ut reducerem regem meum durius autem responderunt viri Iuda viris Israhel 010 2SA 020 001 accidit quoque ut ibi esset vir Belial nomine Seba filius Bochri vir iemineus et cecinit bucina et ait non est nobis pars in David neque hereditas in filio Isai vir in tabernacula tua Israhel 010 2SA 020 002 et separatus est omnis Israhel a David secutusque est Seba filium Bochri viri autem Iuda adheserunt regi suo a Iordane usque Hierusalem 010 2SA 020 003 cumque venisset rex in domum suam Hierusalem tulit decem mulieres concubinas quas dereliquerat ad custodiendam domum et tradidit eas in custodiam alimenta eis praebens et non est ingressus ad eas sed erant clausae usque ad diem mortis suae in viduitate viventes 010 2SA 020 004 dixit autem rex Amasae convoca mihi omnes viros Iuda in diem tertium et tu adesto praesens 010 2SA 020 005 abiit ergo Amasa ut convocaret Iudam et moratus est extra placitum quod ei constituerat 010 2SA 020 006 ait autem David ad Abisai nunc magis adflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom tolle igitur servos domini tui et persequere eum ne forte inveniat civitates munitas et effugiat nos 010 2SA 020 007 egressi sunt ergo cum eo viri Ioab Cherethi quoque et Felethi et omnes robusti exierunt de Hierusalem ad persequendum Seba filium Bochri 010 2SA 020 008 cumque illi essent iuxta lapidem grandem qui est in Gabaon Amasa veniens occurrit eis porro Ioab vestitus erat tunica stricta ad mensuram habitus sui et desuper accinctus gladio dependente usque ad ilia in vagina qui fabrefactus levi motu egredi poterat et percutere 010 2SA 020 009 dixit itaque Ioab ad Amasa salve mi frater et tenuit manu dextra mentum Amasae quasi osculans eum 010 2SA 020 010 porro Amasa non observavit gladium quem habebat Ioab qui percussit eum in latere et effudit intestina eius in terram nec secundum vulnus adposuit Ioab autem et Abisai frater eius persecuti sunt Seba filium Bochri 010 2SA 020 011 interea quidam viri cum stetissent iuxta cadaver Amasae de sociis Ioab dixerunt ecce qui esse voluit pro Ioab comes David pro Ioab 010 2SA 020 012 Amasa autem conspersus sanguine iacebat in media via vidit hoc quidam vir quod subsisteret omnis populus ad videndum eum et amovit Amasam de via in agrum operuitque eum vestimento ne subsisterent transeuntes propter eum 010 2SA 020 013 amoto igitur illo de via transiebat omnis vir sequens Ioab ad persequendum Seba filium Bochri 010 2SA 020 014 porro ille transierat per omnes tribus Israhel in Abelam et in Bethmacha omnesque electi congregati fuerant ad eum 010 2SA 020 015 venerunt itaque et obpugnabant eum in Abela et in Bethmacha et circumdederunt munitionibus civitatem et obsessa est urbs omnis autem turba quae erat cum Ioab moliebatur destruere muros 010 2SA 020 016 et exclamavit mulier sapiens de civitate audite audite dicite Ioab adpropinqua huc et loquar tecum 010 2SA 020 017 qui cum accessisset ad eam ait illi tu es Ioab et ille respondit ego ad quem sic locuta est audi sermones ancillae tuae qui respondit audio 010 2SA 020 018 rursumque illa sermo inquit dicebatur in veteri proverbio qui interrogant interrogent in Abela et sic perficiebant 010 2SA 020 019 nonne ego sum quae respondeo veritatem Israhel et tu quaeris subruere civitatem et evertere matrem in Israhel quare praecipitas hereditatem Domini 010 2SA 020 020 respondensque Ioab ait absit absit hoc a me non praecipito neque demolior 010 2SA 020 021 non se sic habet res sed homo de monte Ephraim Seba filius Bochri cognomine levavit manum contra regem David tradite illum solum et recedemus a civitate et ait mulier ad Ioab ecce caput eius mittetur ad te per murum 010 2SA 020 022 ingressa est ergo ad omnem populum et locuta est eis sapienter qui abscisum caput Seba filii Bochri proiecerunt ad Ioab et ille cecinit tuba et recesserunt ab urbe unusquisque in tabernacula sua Ioab autem reversus est Hierusalem ad regem 010 2SA 020 023 fuit ergo Ioab super omnem exercitum Israhel Banaias autem filius Ioiadae super Cheretheos et Feletheos 010 2SA 020 024 Aduram vero super tributa porro Iosaphat filius Ahilud a commentariis 010 2SA 020 025 Sia autem scriba Sadoc vero et Abiathar sacerdotes 010 2SA 020 026 Hira autem Hiaiarites erat sacerdos David 010 2SA 021 001 facta est quoque fames in diebus David tribus annis iugiter et consuluit David oraculum Domini dixitque Dominus propter Saul et domum eius et sanguinem quia occidit Gabaonitas 010 2SA 021 002 vocatis ergo Gabaonitis rex dixit ad eos porro Gabaonitae non sunt de filiis Israhel sed reliquiae Amorreorum filii quippe Israhel iuraverant eis et voluit Saul percutere eos zelo quasi pro filiis Israhel et Iuda 010 2SA 021 003 dixit ergo David ad Gabaonitas quid faciam vobis et quod erit vestri piaculum ut benedicatis hereditati Domini 010 2SA 021 004 dixeruntque ei Gabaonitae non est nobis super argento et auro quaestio contra Saul et contra domum eius neque volumus ut interficiatur homo de Israhel ad quos ait quid ergo vultis ut faciam vobis 010 2SA 021 005 qui dixerunt regi virum qui adtrivit nos et oppressit inique ita delere debemus ut ne unus quidem residuus sit de stirpe eius in cunctis finibus Israhel 010 2SA 021 006 dentur nobis septem viri de filiis eius et crucifigamus eos Domino in Gabaath Saul quondam electi Domini et ait rex ego dabo 010 2SA 021 007 pepercitque rex Mifiboseth filio Ionathan filii Saul propter iusiurandum Domini quod fuerat inter David et inter Ionathan filium Saul 010 2SA 021 008 tulit itaque rex duos filios Respha filiae Ahia quos peperit Saul Armoni et Mifiboseth et quinque filios Michol filiae Saul quos genuerat Hadriheli filio Berzellai qui fuit de Molathi 010 2SA 021 009 et dedit eos in manu Gabaonitarum qui crucifixerunt illos in monte coram Domino et ceciderunt hii septem simul occisi in diebus messis primis incipiente messione hordei 010 2SA 021 010 tollens autem Respha filia Ahia cilicium substravit sibi super petram ab initio messis donec stillaret aqua super eos de caelo et non dimisit aves lacerare eos per diem neque bestias per noctem 010 2SA 021 011 et nuntiata sunt David quae fecerat Respha filia Ahia concubina Saul 010 2SA 021 012 et abiit David et tulit ossa Saul et ossa Ionathan filii eius a viris Iabesgalaad qui furati fuerant ea de platea Bethsan in qua suspenderant eos Philisthim cum interfecissent Saul in Gelboe 010 2SA 021 013 et asportavit inde ossa Saul et ossa Ionathan filii eius et colligentes ossa eorum qui adfixi fuerant 010 2SA 021 014 sepelierunt ea cum ossibus Saul et Ionathan filii eius in terra Beniamin in latere in sepulchro Cis patris eius feceruntque omnia quae praeceperat rex et repropitiatus est Deus terrae post haec 010 2SA 021 015 factum est autem rursum proelium Philisthinorum adversum Israhel et descendit David et servi eius cum eo et pugnabant contra Philisthim deficiente autem David 010 2SA 021 016 Iesbidenob qui fuit de genere Arafa cuius ferrum hastae trecentas uncias adpendebat et accinctus erat ense novo nisus est percutere David 010 2SA 021 017 praesidioque ei fuit Abisai filius Sarviae et percussum Philistheum interfecit tunc iuraverunt viri David dicentes non egredieris nobiscum in bellum ne extinguas lucernam Israhel 010 2SA 021 018 secundum quoque fuit bellum in Gob contra Philistheos tunc percussit Sobbochai de Usathi Seph de stirpe Arafa 010 2SA 021 019 tertium quoque fuit bellum in Gob contra Philistheos in quo percussit Adeodatus filius Saltus polymitarius bethleemites Goliath Gettheum cuius hastile hastae erat quasi liciatorium texentium 010 2SA 021 020 quartum bellum fuit in Geth in quo vir excelsus qui senos in manibus pedibusque habebat digitos id est viginti et quattuor et erat de origine Arafa 010 2SA 021 021 blasphemavit Israhel percussit autem eum Ionathan filius Sammaa fratris David 010 2SA 021 022 hii quattuor nati sunt de Arafa in Geth et ceciderunt in manu David et servorum eius 010 2SA 022 001 locutus est autem David Domino verba carminis huius in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul 010 2SA 022 002 et ait Dominus petra mea et robur meum et salvator meus 010 2SA 022 003 Deus meus fortis meus sperabo in eum scutum meum et cornu salutis meae elevator meus et refugium meum salvator meus de iniquitate liberabis me 010 2SA 022 004 laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero 010 2SA 022 005 quia circumdederunt me contritiones mortis torrentes Belial terruerunt me 010 2SA 022 006 funes inferi circumdederunt me praevenerunt me laquei mortis (Sheol h7585) 010 2SA 022 007 in tribulatione mea invocabo Dominum et ad Deum meum clamabo et exaudiet de templo suo vocem meam et clamor meus veniet ad aures eius 010 2SA 022 008 commota est et contremuit terra fundamenta montium concussa sunt et conquassata quoniam iratus est 010 2SA 022 009 ascendit fumus de naribus eius et ignis de ore eius voravit carbones incensi sunt ab eo 010 2SA 022 010 et inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius 010 2SA 022 011 et ascendit super cherubin et volavit et lapsus est super pinnas venti 010 2SA 022 012 posuit tenebras in circuitu suo latibulum cribrans aquas de nubibus caelorum 010 2SA 022 013 prae fulgore in conspectu eius succensi sunt carbones ignis 010 2SA 022 014 tonabit de caelis Dominus et Excelsus dabit vocem suam 010 2SA 022 015 misit sagittas et dissipavit eos fulgur et consumpsit eos 010 2SA 022 016 et apparuerunt effusiones maris et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini ab inspiratione spiritus furoris eius 010 2SA 022 017 misit de excelso et adsumpsit me extraxit me de aquis multis 010 2SA 022 018 liberavit me ab inimico meo potentissimo ab his qui oderant me quoniam robustiores me erant 010 2SA 022 019 praevenit me in die adflictionis meae et factus est Dominus firmamentum meum 010 2SA 022 020 et eduxit me in latitudinem liberavit me quia placuit ei 010 2SA 022 021 retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi 010 2SA 022 022 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo 010 2SA 022 023 omnia enim iudicia eius in conspectu meo et praecepta eius non amovi a me 010 2SA 022 024 et ero perfectus cum eo et custodiam me ab iniquitate mea 010 2SA 022 025 et restituet Dominus mihi secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum 010 2SA 022 026 cum sancto sanctus eris et cum robusto perfectus 010 2SA 022 027 cum electo electus eris et cum perverso perverteris 010 2SA 022 028 et populum pauperem salvum facies oculisque tuis excelsos humiliabis 010 2SA 022 029 quia tu lucerna mea Domine et Domine inluminabis tenebras meas 010 2SA 022 030 in te enim curram accinctus in Deo meo transiliam murum 010 2SA 022 031 Deus inmaculata via eius eloquium Domini igne examinatum scutum est omnium sperantium in se 010 2SA 022 032 quis est deus praeter Dominum et quis fortis praeter Deum nostrum 010 2SA 022 033 Deus qui accingit me fortitudine et conplanavit perfectam viam meam 010 2SA 022 034 coaequans pedes meos cervis et super excelsa mea statuens me 010 2SA 022 035 docens manus meas ad proelium et conponens quasi arcum aereum brachia mea 010 2SA 022 036 dedisti mihi clypeum salutis tuae et mansuetudo mea multiplicavit me 010 2SA 022 037 dilatabis gressus meos subtus me et non deficient tali mei 010 2SA 022 038 persequar inimicos meos et conteram et non revertar donec consumam eos 010 2SA 022 039 consumam eos et confringam ut non consurgant cadent sub pedibus meis 010 2SA 022 040 accinxisti me fortitudine ad proelium incurvabis resistentes mihi sub me 010 2SA 022 041 inimicos meos dedisti mihi dorsum odientes me et disperdam eos 010 2SA 022 042 clamabunt et non erit qui salvet ad Dominum et non exaudiet eos 010 2SA 022 043 delebo eos ut pulverem terrae quasi lutum platearum comminuam eos atque conpingam 010 2SA 022 044 salvabis me a contradictionibus populi mei custodies in caput gentium populus quem ignoro serviet mihi 010 2SA 022 045 filii alieni resistent mihi auditu auris oboedient mihi 010 2SA 022 046 filii alieni defluxerunt et contrahentur in angustiis suis 010 2SA 022 047 vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltabitur Deus fortis salutis meae 010 2SA 022 048 Deus qui das vindictas mihi et deicis populos sub me 010 2SA 022 049 qui educis me ab inimicis meis et a resistentibus mihi elevas me a viro iniquo liberabis me 010 2SA 022 050 propterea confitebor tibi Domine in gentibus et nomini tuo cantabo 010 2SA 022 051 magnificanti salutes regis sui et facienti misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum 010 2SA 023 001 haec autem sunt verba novissima quae dixit David filius Isai dixit vir cui constitutum est de christo Dei Iacob egregius psalta Israhel 010 2SA 023 002 spiritus Domini locutus est per me et sermo eius per linguam meam 010 2SA 023 003 dixit Deus Israhel mihi locutus est Fortis Israhel dominator hominum iustus dominator in timore Dei 010 2SA 023 004 sicut lux aurorae oriente sole mane absque nubibus rutilat et sicut pluviis germinat herba de terra 010 2SA 023 005 nec tanta est domus mea apud Deum ut pactum aeternum iniret mecum firmum in omnibus atque munitum cuncta enim salus mea et omnis voluntas nec est quicquam ex ea quod non germinet 010 2SA 023 006 praevaricatores autem quasi spinae evellentur universi quae non tolluntur manibus 010 2SA 023 007 et si quis tangere voluerit eas armabitur ferro et ligno lanceato igneque succensae conburentur usque ad nihilum 010 2SA 023 008 haec nomina fortium David Sedens in cathedra sapientissimus princeps inter tres ipse est quasi tenerrimus ligni vermiculus qui octingentos interfecit impetu uno 010 2SA 023 009 post hunc Eleazar filius patrui eius Ahoi inter tres fortes qui erant cum David quando exprobraverunt Philisthim et congregati sunt illuc in proelium 010 2SA 023 010 cumque ascendissent viri Israhel ipse stetit et percussit Philistheos donec deficeret manus eius et obrigesceret cum gladio fecitque Dominus salutem magnam in die illa et populus qui fugerat reversus est ad caesorum spolia detrahenda 010 2SA 023 011 et post hunc Semma filius Age de Arari et congregati sunt Philisthim in statione erat quippe ibi ager plenus lente cumque fugisset populus a facie Philisthim 010 2SA 023 012 stetit ille in medio agri et tuitus est eum percussitque Philistheos et fecit Dominus salutem magnam 010 2SA 023 013 necnon ante descenderant tres qui erant principes inter triginta et venerant tempore messis ad David in speluncam Odollam castra autem Philisthim erant posita in valle Gigantum 010 2SA 023 014 et David erat in praesidio porro statio Philisthinorum tunc erat in Bethleem 010 2SA 023 015 desideravit igitur David et ait si quis mihi daret potum aquae de cisterna quae est in Bethleem iuxta portam 010 2SA 023 016 inruperunt ergo tres fortes castra Philisthinorum et hauserunt aquam de cisterna Bethleem quae erat iuxta portam et adtulerunt ad David at ille noluit bibere sed libavit illam Domino 010 2SA 023 017 dicens propitius mihi sit Dominus ne faciam hoc num sanguinem hominum istorum qui profecti sunt et animarum periculum bibam noluit ergo bibere haec fecerunt tres robustissimi 010 2SA 023 018 Abisai quoque frater Ioab filius Sarviae princeps erat de tribus ipse est qui elevavit hastam suam contra trecentos quos interfecit nominatus in tribus 010 2SA 023 019 et inter tres nobilior eratque eorum princeps sed usque ad tres primos non pervenerat 010 2SA 023 020 et Banaias filius Ioiada viri fortissimi magnorum operum de Capsehel ipse percussit duos leones Moab et ipse descendit et percussit leonem in media cisterna diebus nivis 010 2SA 023 021 ipse quoque interfecit virum aegyptium virum dignum spectaculo habentem in manu hastam itaque cum descendisset ad eum in virga vi extorsit hastam de manu Aegyptii et interfecit eum hasta sua 010 2SA 023 022 haec fecit Banaias filius Ioiadae 010 2SA 023 023 et ipse nominatus inter tres robustos qui erant inter triginta nobiliores verumtamen usque ad tres non pervenerat fecitque eum David sibi auricularium a secreto 010 2SA 023 024 Asahel frater Ioab inter triginta Eleanan filius patrui eius de Bethleem 010 2SA 023 025 Semma de Arari Helica de Arodi 010 2SA 023 026 Helas de Felthi Hira filius Aces de Thecua 010 2SA 023 027 Abiezer de Anathoth Mobonnai de Usathi 010 2SA 023 028 Selmon Aohites Maharai Netophathites 010 2SA 023 029 Heled filius Banaa et ipse Netophathites Hithai filius Ribai de Gebeeth filiorum Beniamin 010 2SA 023 030 Banahi Aufrathonites Heddai de torrente Gaas 010 2SA 023 031 Abialbon Arbathites Azmaveth de Beromi 010 2SA 023 032 Eliaba de Salboni filii Iasen Ionathan 010 2SA 023 033 Semma de Horodi Haiam filius Sarar Arorites 010 2SA 023 034 Elifeleth filius Aasbai filii Maachathi Heliam filius Ahitofel Gelonites 010 2SA 023 035 Esrai de Carmelo Farai de Arbi 010 2SA 023 036 Igaal filius Nathan de Soba Bonni de Gaddi 010 2SA 023 037 Selech de Ammoni Naharai Berothites armiger Ioab filii Sarviae 010 2SA 023 038 Hira Hiethrites Gareb et ipse Hiethrites 010 2SA 023 039 Urias Hettheus omnes triginta septem 010 2SA 024 001 et addidit furor Domini irasci contra Israhel commovitque David in eis dicentem vade numera Israhel et Iudam 010 2SA 024 002 dixitque rex ad Ioab principem exercitus sui perambula omnes tribus Israhel a Dan usque Bersabee et numerate populum ut sciam numerum eius 010 2SA 024 003 dixitque Ioab regi adaugeat Dominus Deus tuus ad populum quantus nunc est iterumque centuplicet in conspectu domini mei regis sed quid sibi dominus meus rex vult in re huiuscemodi 010 2SA 024 004 obtinuit autem sermo regis verba Ioab et principum exercitus egressusque est Ioab et principes militum a facie regis ut numerarent populum Israhel 010 2SA 024 005 cumque pertransissent Iordanem venerunt in Aroer ad dextram urbis quae est in valle Gad 010 2SA 024 006 et per Iazer transierunt in Galaad et in terram inferiorem Hodsi et venerunt in Dan silvestria circumeuntesque iuxta Sidonem 010 2SA 024 007 transierunt propter moenia Tyri et omnem terram Hevei et Chananei veneruntque ad meridiem Iuda in Bersabee 010 2SA 024 008 et lustrata universa terra adfuerunt post novem menses et viginti dies in Hierusalem 010 2SA 024 009 dedit ergo Ioab numerum descriptionis populi regi et inventa sunt de Israhel octingenta milia virorum fortium qui educerent gladium et de Iuda quingenta milia pugnatorum 010 2SA 024 010 percussit autem cor David eum postquam numeratus est populus et dixit David ad Dominum peccavi valde in hoc facto sed precor Domine ut transferas iniquitatem servi tui quia stulte egi nimis 010 2SA 024 011 surrexit itaque David mane et sermo Domini factus est ad Gad propheten et videntem David dicens 010 2SA 024 012 vade et loquere ad David haec dicit Dominus trium tibi datur optio elige unum quod volueris ex his ut faciam tibi 010 2SA 024 013 cumque venisset Gad ad David nuntiavit ei dicens aut septem annis veniet tibi fames in terra tua aut tribus mensibus fugies adversarios tuos et illi persequentur aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua nunc ergo delibera et vide quem respondeam ei qui me misit sermonem 010 2SA 024 014 dixit autem David ad Gad artor nimis sed melius est ut incidam in manu Domini multae enim misericordiae eius sunt quam in manu hominis 010 2SA 024 015 inmisitque Dominus pestilentiam in Israhel de mane usque ad tempus constitutum et mortui sunt ex populo a Dan usque Bersabee septuaginta milia virorum 010 2SA 024 016 cumque extendisset manum angelus Dei super Hierusalem ut disperderet eam misertus est Dominus super adflictione et ait angelo percutienti populum sufficit nunc contine manum tuam erat autem angelus Domini iuxta aream Areuna Iebusei 010 2SA 024 017 dixitque David ad Dominum cum vidisset angelum caedentem populum ego sum qui peccavi ego inique egi isti qui oves sunt quid fecerunt vertatur obsecro manus tua contra me et contra domum patris mei 010 2SA 024 018 venit autem Gad ad David in die illa et dixit ei ascende constitue Domino altare in area Areuna Iebusei 010 2SA 024 019 et ascendit David iuxta sermonem Gad quem praeceperat ei Dominus 010 2SA 024 020 conspiciensque Areuna animadvertit regem et servos eius transire ad se 010 2SA 024 021 et egressus adoravit regem prono vultu in terra et ait quid causae est ut veniat dominus meus rex ad servum suum cui David ait ut emam a te aream et aedificem altare Domino et cesset interfectio quae grassatur in populo 010 2SA 024 022 et ait Areuna ad David accipiat et offerat dominus meus rex sicut ei placet habes boves in holocaustum et plaustrum et iuga boum in usum lignorum 010 2SA 024 023 omnia dedit Areuna rex regi dixitque Areuna ad regem Dominus Deus tuus suscipiat votum tuum 010 2SA 024 024 cui respondens rex ait nequaquam ut vis sed emam pretio a te et non offeram Domino Deo meo holocausta gratuita emit ergo David aream et boves argenti siclis quinquaginta 010 2SA 024 025 et aedificavit ibi David altare Domino et obtulit holocausta et pacifica et repropitiatus est Dominus terrae et cohibita est plaga ab Israhel # # BOOK 011 1KI 1 Kings I Regum 011 1KI 001 001 et rex David senuerat habebatque aetatis plurimos dies cumque operiretur vestibus non calefiebat 011 1KI 001 002 dixerunt ergo ei servi sui quaeramus domino nostro regi adulescentulam virginem et stet coram rege et foveat eum dormiatque in sinu tuo et calefaciat dominum nostrum regem 011 1KI 001 003 quaesierunt igitur adulescentulam speciosam in omnibus finibus Israhel et invenerunt Abisag Sunamitin et adduxerunt eam ad regem 011 1KI 001 004 erat autem puella pulchra nimis dormiebatque cum rege et ministrabat ei rex vero non cognovit eam 011 1KI 001 005 Adonias autem filius Aggith elevabatur dicens ego regnabo fecitque sibi currum et equites et quinquaginta viros qui ante eum currerent 011 1KI 001 006 nec corripuit eum pater suus aliquando dicens quare hoc fecisti erat autem et ipse pulcher valde secundus natu post Absalom 011 1KI 001 007 et sermo ei cum Ioab filio Sarviae et cum Abiathar sacerdote qui adiuvabant partes Adoniae 011 1KI 001 008 Sadoc vero sacerdos et Banaias filius Ioiadae et Nathan propheta et Semei et Rhei et robur exercitus David non erat cum Adonia 011 1KI 001 009 immolatis ergo Adonias arietibus et vitulis et universis pinguibus iuxta lapidem Zoheleth qui erat vicinus fonti Rogel vocavit universos fratres suos filios regis et omnes viros Iuda servos regis 011 1KI 001 010 Nathan autem prophetam et Banaiam et robustos quosque et Salomonem fratrem suum non vocavit 011 1KI 001 011 dixit itaque Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis num audisti quod regnaverit Adonias filius Aggith et dominus noster David hoc ignorat 011 1KI 001 012 nunc ergo veni accipe a me consilium et salva animam tuam filiique tui Salomonis 011 1KI 001 013 vade et ingredere ad regem David et dic ei nonne tu domine mi rex iurasti mihi ancillae tuae dicens quod Salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit in solio meo quare ergo regnavit Adonias 011 1KI 001 014 et adhuc ibi te loquente cum rege ego veniam post te et conplebo sermones tuos 011 1KI 001 015 ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculo rex autem senuerat nimis et Abisag Sunamitis ministrabat ei 011 1KI 001 016 inclinavit se Bethsabee et adoravit regem ad quam rex quid tibi inquit vis 011 1KI 001 017 quae respondens ait domine mi tu iurasti per Dominum Deum tuum ancillae tuae Salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit in solio meo 011 1KI 001 018 et ecce nunc Adonias regnavit te domine mi rex ignorante 011 1KI 001 019 mactavit boves et pinguia quaeque et arietes plurimos et vocavit omnes filios regis Abiathar quoque sacerdotem et Ioab principem militiae Salomonem autem servum tuum non vocavit 011 1KI 001 020 verumtamen domine mi rex in te oculi respiciunt totius Israhel ut indices eis qui sedere debeat in solio tuo domine mi rex post te 011 1KI 001 021 eritque cum dormierit dominus meus rex cum patribus suis erimus ego et filius meus Salomon peccatores 011 1KI 001 022 adhuc illa loquente cum rege Nathan prophetes venit 011 1KI 001 023 et nuntiaverunt regi dicentes adest Nathan propheta cumque introisset ante conspectum regis et adorasset eum pronus in terram 011 1KI 001 024 dixit Nathan domine mi rex tu dixisti Adonias regnet post me et ipse sedeat super thronum meum 011 1KI 001 025 quia descendit hodie et immolavit boves et pinguia et arietes plurimos et vocavit universos filios regis et principes exercitus Abiathar quoque sacerdotem illisque vescentibus et bibentibus coram eo et dicentibus vivat rex Adonias 011 1KI 001 026 me servum tuum et Sadoc sacerdotem et Banaiam filium Ioiadae et Salomonem famulum tuum non vocavit 011 1KI 001 027 numquid a domino meo rege exivit hoc verbum et mihi non indicasti servo tuo qui sessurus esset super thronum domini mei regis post eum 011 1KI 001 028 et respondit rex David dicens vocate ad me Bethsabee quae cum fuisset ingressa coram rege et stetisset ante eum 011 1KI 001 029 iuravit rex et ait vivit Dominus qui eruit animam meam de omni angustia 011 1KI 001 030 quia sicut iuravi tibi per Dominum Deum Israhel dicens Salomon filius tuus regnabit post me et ipse sedebit super solium meum pro me sic faciam hodie 011 1KI 001 031 submissoque Bethsabee in terram vultu adoravit regem dicens vivat dominus meus rex David in aeternum 011 1KI 001 032 dixit quoque rex David vocate mihi Sadoc sacerdotem et Nathan propheten et Banaiam filium Ioiadae qui cum ingressi fuissent coram rege 011 1KI 001 033 dixit ad eos tollite vobiscum servos domini vestri et inponite Salomonem filium meum super mulam meam et ducite eum in Gion 011 1KI 001 034 et unguat eum ibi Sadoc sacerdos et Nathan propheta in regem super Israhel et canetis bucina atque dicetis vivat rex Salomon 011 1KI 001 035 et ascendetis post eum et veniet et sedebit super solium meum et ipse regnabit pro me illique praecipiam ut sit dux super Israhel et super Iudam 011 1KI 001 036 et respondit Banaias filius Ioiadae regi dicens amen sic loquatur Dominus Deus domini mei regis 011 1KI 001 037 quomodo fuit Dominus cum domino meo rege sic sit cum Salomone et sublimius faciat solium eius a solio domini mei regis David 011 1KI 001 038 descendit ergo Sadoc sacerdos et Nathan propheta et Banaias filius Ioiadae et Cherethi et Felethi et inposuerunt Salomonem super mulam regis David et adduxerunt eum in Gion 011 1KI 001 039 sumpsitque Sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo et unxit Salomonem et cecinerunt bucina et dixit omnis populus vivat rex Salomon 011 1KI 001 040 et ascendit universa multitudo post eum et populus canentium tibiis et laetantium gaudio magno et insonuit terra ad clamorem eorum 011 1KI 001 041 audivit autem Adonias et omnes qui invitati fuerant ab eo iamque convivium finitum erat sed et Ioab audita voce tubae ait quid sibi vult clamor civitatis tumultuantis 011 1KI 001 042 adhuc illo loquente Ionathan filius Abiathar sacerdotis venit cui dixit Adonias ingredere quia vir fortis es et bona nuntians 011 1KI 001 043 responditque Ionathan Adoniae nequaquam dominus enim noster rex David regem constituit Salomonem 011 1KI 001 044 misitque cum eo Sadoc sacerdotem et Nathan prophetam et Banaiam filium Ioiadae et Cherethi et Felethi et inposuerunt eum super mulam regis 011 1KI 001 045 unxeruntque eum Sadoc sacerdos et Nathan propheta regem in Gion et ascenderunt inde laetantes et insonuit civitas haec est vox quam audistis 011 1KI 001 046 sed et Salomon sedit super solio regni 011 1KI 001 047 et ingressi servi regis benedixerunt domino nostro regi David dicentes amplificet Deus nomen Salomonis super nomen tuum et magnificet thronum eius super thronum tuum et adoravit rex in lectulo suo 011 1KI 001 048 insuper et haec locutus est benedictus Dominus Deus Israhel qui dedit hodie sedentem in solio meo videntibus oculis meis 011 1KI 001 049 territi sunt ergo et surrexerunt omnes qui invitati fuerant ab Adonia et ivit unusquisque in viam suam 011 1KI 001 050 Adonias autem timens Salomonem surrexit et abiit tenuitque cornu altaris 011 1KI 001 051 et nuntiaverunt Salomoni dicentes ecce Adonias timens regem Salomonem tenuit cornu altaris dicens iuret mihi hodie rex Salomon quod non interficiat servum suum gladio 011 1KI 001 052 dixitque Salomon si fuerit vir bonus non cadet ne unus quidem capillus eius in terram sin autem malum inventum fuerit in eo morietur 011 1KI 001 053 misit ergo rex Salomon et eduxit eum ab altari et ingressus adoravit regem Salomonem dixitque ei Salomon vade in domum tuam 011 1KI 002 001 adpropinquaverant autem dies David ut moreretur praecepitque Salomoni filio suo dicens 011 1KI 002 002 ego ingredior viam universae terrae confortare et esto vir 011 1KI 002 003 et observa custodias Domini Dei tui ut ambules in viis eius et custodias caerimonias eius et praecepta eius et iudicia et testimonia sicut scriptum est in lege Mosi ut intellegas universa quae facis et quocumque te verteris 011 1KI 002 004 ut confirmet Dominus sermones suos quos locutus est de me dicens si custodierint filii tui viam suam et ambulaverint coram me in veritate in omni corde suo et in omni anima sua non auferetur tibi vir de solio Israhel 011 1KI 002 005 tu quoque nosti quae fecerit mihi Ioab filius Sarviae quae fecerit duobus principibus exercitus Israhel Abner filio Ner et Amasa filio Iether quos occidit et effudit sanguinem belli in pace et posuit cruorem proelii in balteo suo qui erat circa lumbos eius et in calciamento suo quod erat in pedibus eius 011 1KI 002 006 facies ergo iuxta sapientiam tuam et non deduces canitiem eius pacifice ad inferos (Sheol h7585) 011 1KI 002 007 sed et filiis Berzellai Galaaditis reddes gratiam eruntque comedentes in mensa tua occurrerunt enim mihi quando fugiebam a facie Absalom fratris tui 011 1KI 002 008 habes quoque apud te Semei filium Gera filii Iemini de Baurim qui maledixit mihi maledictione pessima quando ibam ad Castra sed quia descendit mihi in occursum cum transirem Iordanem et iuravi ei per Dominum dicens non te interficiam gladio 011 1KI 002 009 tu noli pati esse eum innoxium vir autem sapiens es et scies quae facias ei deducesque canos eius cum sanguine ad infernum (Sheol h7585) 011 1KI 002 010 dormivit igitur David cum patribus suis et sepultus est in civitate David 011 1KI 002 011 dies autem quibus regnavit David super Israhel quadraginta anni sunt in Hebron regnavit septem annis in Hierusalem triginta tribus 011 1KI 002 012 Salomon autem sedit super thronum David patris sui et firmatum est regnum eius nimis 011 1KI 002 013 et ingressus est Adonias filius Aggith ad Bethsabee matrem Salomonis quae dixit ei pacificusne ingressus tuus qui respondit pacificus 011 1KI 002 014 addiditque sermo mihi est ad te cui ait loquere et ille 011 1KI 002 015 tu inquit nosti quia meum erat regnum et me proposuerat omnis Israhel sibi in regem sed translatum est regnum et factum est fratris mei a Domino enim constitutum est ei 011 1KI 002 016 nunc ergo petitionem unam deprecor a te ne confundas faciem meam quae dixit ad eum loquere 011 1KI 002 017 et ille ait precor ut dicas Salomoni regi neque enim negare tibi quicquam potest ut det mihi Abisag Sunamitin uxorem 011 1KI 002 018 et ait Bethsabee bene ego loquar pro te regi 011 1KI 002 019 venit ergo Bethsabee ad regem Salomonem ut loqueretur ei pro Adonia et surrexit rex in occursum eius adoravitque eam et sedit super thronum suum positus quoque est thronus matri regis quae sedit ad dexteram eius 011 1KI 002 020 dixitque ei petitionem unam parvulam ego deprecor a te ne confundas faciem meam dixit ei rex pete mater mi neque enim fas est ut avertam faciem tuam 011 1KI 002 021 quae ait detur Abisag Sunamitis Adoniae fratri tuo uxor 011 1KI 002 022 responditque rex Salomon et dixit matri suae quare postulas Abisag Sunamitin Adoniae postula ei et regnum ipse est enim frater meus maior me et habet Abiathar sacerdotem et Ioab filium Sarviae 011 1KI 002 023 iuravit itaque rex Salomon per Dominum dicens haec faciat mihi Deus et haec addat quia contra animam suam locutus est Adonias verbum hoc 011 1KI 002 024 et nunc vivit Dominus qui firmavit me et conlocavit super solium David patris mei et qui fecit mihi domum sicut locutus est quia hodie occidetur Adonias 011 1KI 002 025 misitque rex Salomon per manum Banaiae filii Ioiadae qui interfecit eum et mortuus est 011 1KI 002 026 Abiathar quoque sacerdoti dixit rex vade in Anathot ad agrum tuum es quidem vir mortis sed hodie te non interficiam quia portasti arcam Domini Dei coram David patre meo et sustinuisti laborem in omnibus in quibus laboravit pater meus 011 1KI 002 027 eiecit ergo Salomon Abiathar ut non esset sacerdos Domini ut impleretur sermo Domini quem locutus est super domum Heli in Silo 011 1KI 002 028 venit autem nuntius ad Ioab quod Ioab declinasset post Adoniam et post Absalom non declinasset fugit ergo Ioab in tabernaculum Domini et adprehendit cornu altaris 011 1KI 002 029 nuntiatumque est regi Salomoni quod fugisset Ioab in tabernaculum Domini et esset iuxta altare misitque Salomon Banaiam filium Ioiadae dicens vade interfice eum 011 1KI 002 030 venit Banaias ad tabernaculum Domini et dixit ei haec dicit rex egredere qui ait non egrediar sed hic moriar renuntiavit Banaias regi sermonem dicens haec locutus est Ioab et haec respondit mihi 011 1KI 002 031 dixitque ei rex fac sicut locutus est et interfice eum et sepeli et amovebis sanguinem innocentem qui effusus est a Ioab a me et a domo patris mei 011 1KI 002 032 et reddat Dominus sanguinem eius super caput eius quia interfecit duos viros iustos melioresque se et occidit eos gladio patre meo David ignorante Abner filium Ner principem militiae Israhel et Amasa filium Iether principem exercitus Iuda 011 1KI 002 033 et revertetur sanguis illorum in caput Ioab et in caput seminis eius in sempiternum David autem et semini eius et domui et throno illius sit pax usque in aeternum a Domino 011 1KI 002 034 ascendit itaque Banaias filius Ioiadae et adgressus eum interfecit sepultusque est in domo sua in deserto 011 1KI 002 035 et constituit rex Banaiam filium Ioiadae pro eo super exercitum et Sadoc sacerdotem posuit pro Abiathar 011 1KI 002 036 misit quoque rex et vocavit Semei dixitque ei aedifica tibi domum in Hierusalem et habita ibi et non egredieris inde huc atque illuc 011 1KI 002 037 quacumque autem die egressus fueris et transieris torrentem Cedron scito te interficiendum sanguis tuus erit super caput tuum 011 1KI 002 038 dixitque Semei regi bonus sermo sicut locutus est dominus meus rex sic faciet servus tuus habitavit itaque Semei in Hierusalem diebus multis 011 1KI 002 039 factum est autem post annos tres ut fugerent servi Semei ad Achis filium Maacha regem Geth nuntiatumque est Semei quod servi eius essent in Geth 011 1KI 002 040 et surrexit Semei et stravit asinum suum ivitque in Geth ad Achis ad requirendos servos suos et adduxit eos de Geth 011 1KI 002 041 nuntiatum est autem Salomoni quod isset Semei in Geth de Hierusalem et redisset 011 1KI 002 042 et mittens vocavit eum dixitque illi nonne testificatus sum tibi per Dominum et praedixi tibi quacumque die egressus ieris huc et illuc scito te esse moriturum et respondisti mihi bonus sermo audivi 011 1KI 002 043 quare ergo non custodisti iusiurandum Domini et praeceptum quod praeceperam tibi 011 1KI 002 044 dixitque rex ad Semei tu nosti omne malum cuius tibi conscium est cor tuum quod fecisti David patri meo reddidit Dominus malitiam tuam in caput tuum 011 1KI 002 045 et rex Salomon benedictus et thronus David erit stabilis coram Domino usque in sempiternum 011 1KI 002 046 iussit itaque rex Banaiae filio Ioiadae qui egressus percussit eum et mortuus est 011 1KI 003 001 confirmatum est igitur regnum in manu Salomonis et adfinitate coniunctus est Pharaoni regi Aegypti accepit namque filiam eius et adduxit in civitatem David donec conpleret aedificans domum suam et domum Domini et murum Hierusalem per circuitum 011 1KI 003 002 et tamen populus immolabat in excelsis non enim aedificatum erat templum nomini Domini usque in die illo 011 1KI 003 003 dilexit autem Salomon Dominum ambulans in praeceptis David patris sui excepto quod in excelsis immolabat et accendebat thymiama 011 1KI 003 004 abiit itaque in Gabaon ut immolaret ibi illud quippe erat excelsum maximum mille hostias in holocaustum obtulit Salomon super altare illud in Gabaon 011 1KI 003 005 apparuit Dominus Salomoni per somnium nocte dicens postula quod vis ut dem tibi 011 1KI 003 006 et ait Salomon tu fecisti cum servo tuo David patre meo misericordiam magnam sicut ambulavit in conspectu tuo in veritate et iustitia et recto corde tecum custodisti ei misericordiam tuam grandem et dedisti ei filium sedentem super thronum eius sicut et hodie 011 1KI 003 007 et nunc Domine Deus tu regnare fecisti servum tuum pro David patre meo ego autem sum puer parvus et ignorans egressum et introitum meum 011 1KI 003 008 et servus tuus in medio est populi quem elegisti populi infiniti qui numerari et supputari non potest prae multitudine 011 1KI 003 009 dabis ergo servo tuo cor docile ut iudicare possit populum tuum et discernere inter malum et bonum quis enim potest iudicare populum istum populum tuum hunc multum 011 1KI 003 010 placuit ergo sermo coram Domino quod Salomon rem huiuscemodi postulasset 011 1KI 003 011 et dixit Deus Salomoni quia postulasti verbum hoc et non petisti tibi dies multos nec divitias aut animam inimicorum tuorum sed postulasti tibi sapientiam ad discernendum iudicium 011 1KI 003 012 ecce feci tibi secundum sermones tuos et dedi tibi cor sapiens et intellegens in tantum ut nullus ante te similis tui fuerit nec post te surrecturus sit 011 1KI 003 013 sed et haec quae non postulasti dedi tibi divitias scilicet et gloriam ut nemo fuerit similis tui in regibus cunctis retro diebus 011 1KI 003 014 si autem ambulaveris in viis meis et custodieris praecepta mea et mandata mea sicut ambulavit pater tuus longos faciam dies tuos 011 1KI 003 015 igitur evigilavit Salomon et intellexit quod esset somnium cumque venisset Hierusalem stetit coram arca foederis Domini et obtulit holocausta et fecit victimas pacificas et grande convivium universis famulis suis 011 1KI 003 016 tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem steteruntque coram eo 011 1KI 003 017 quarum una ait obsecro mi domine ego et mulier haec habitabamus in domo una et peperi apud eam in cubiculo 011 1KI 003 018 tertia vero die postquam ego peperi peperit et haec et eramus simul nullusque alius in domo nobiscum exceptis nobis duabus 011 1KI 003 019 mortuus est autem filius mulieris huius nocte dormiens quippe oppressit eum 011 1KI 003 020 et consurgens intempesta nocte silentio tulit filium meum de latere meo ancillae tuae dormientis et conlocavit in sinu suo suum autem filium qui erat mortuus posuit in sinu meo 011 1KI 003 021 cumque surrexissem mane ut darem lac filio meo apparuit mortuus quem diligentius intuens clara luce deprehendi non esse meum quem genueram 011 1KI 003 022 responditque altera mulier non est ita sed filius tuus mortuus est meus autem vivit e contrario illa dicebat mentiris filius quippe meus vivit et filius tuus mortuus est atque in hunc modum contendebant coram rege 011 1KI 003 023 tunc rex ait haec dicit filius meus vivit et filius tuus mortuus est et ista respondit non sed filius tuus mortuus est et filius meus vivit 011 1KI 003 024 dixit ergo rex adferte mihi gladium cumque adtulissent gladium coram rege 011 1KI 003 025 dividite inquit infantem vivum in duas partes et date dimidiam partem uni et dimidiam partem alteri 011 1KI 003 026 dixit autem mulier cuius filius erat vivus ad regem commota sunt quippe viscera eius super filio suo obsecro domine date illi infantem vivum et nolite interficere eum contra illa dicebat nec mihi nec tibi sit dividatur 011 1KI 003 027 respondens rex ait date huic infantem vivum et non occidatur haec est mater eius 011 1KI 003 028 audivit itaque omnis Israhel iudicium quod iudicasset rex et timuerunt regem videntes sapientiam Dei esse in eo ad faciendum iudicium 011 1KI 004 001 erat autem rex Salomon regnans super omnem Israhel 011 1KI 004 002 et hii principes quos habebat Azarias filius Sadoc sacerdos 011 1KI 004 003 Helioreph et Ahia filii Sesa scribae Iosaphat filius Ahilud a commentariis 011 1KI 004 004 Banaias filius Ioiadae super exercitum Sadoc autem et Abiathar sacerdotes 011 1KI 004 005 Azarias filius Nathan super eos qui adsistebant regi Zabud filius Nathan sacerdos amicus regis 011 1KI 004 006 et Ahisar praepositus domus et Adoniram filius Abda super tributa 011 1KI 004 007 habebat autem Salomon duodecim praefectos super omnem Israhel qui praebebant annonam regi et domui eius per singulos enim menses in anno singuli necessaria ministrabant 011 1KI 004 008 et haec nomina eorum Benhur in monte Ephraim 011 1KI 004 009 Bendecar in Macces et in Salebbim et in Bethsemes et Helon Bethanan 011 1KI 004 010 Benesed in Araboth ipsius erat Soccho et omnis terra Epher 011 1KI 004 011 Benabinadab cuius omnis Nepthad Dor Tapheth filiam Salomonis habebat uxorem 011 1KI 004 012 Bana filius Ahilud regebat Thanac et Mageddo et universam Bethsan quae est iuxta Sarthana subter Hiezrahel a Bethsan usque Abelmeula e regione Iecmaan 011 1KI 004 013 Bengaber in Ramoth Galaad habebat Avothiair filii Manasse in Galaad ipse praeerat in omni regione Argob quae est in Basan sexaginta civitatibus magnis atque muratis quae habebant seras aereas 011 1KI 004 014 Ahinadab filius Addo praeerat in Manaim 011 1KI 004 015 Ahimaas in Nepthali sed et ipse habebat Basmath filiam Salomonis in coniugio 011 1KI 004 016 Baana filius Usi in Aser et in Balod 011 1KI 004 017 Iosaphat filius Pharue in Isachar 011 1KI 004 018 Semei filius Hela in Beniamin 011 1KI 004 019 Gaber filius Uri in terra Galaad in terra Seon regis Amorrei et Og regis Basan super omnia quae erant in illa terra 011 1KI 004 020 Iuda et Israhel innumerabiles sicut harena maris in multitudine comedentes et bibentes atque laetantes 011 1KI 004 021 Salomon autem erat in dicione sua habens omnia regna sicut a flumine terrae Philisthim usque ad terminum Aegypti offerentium sibi munera et servientium ei cunctis diebus vitae eius 011 1KI 004 022 erat autem cibus Salomonis per dies singulos triginta chori similae et sexaginta chori farinae 011 1KI 004 023 decem boves pingues et viginti boves pascuales et centum arietes excepta venatione cervorum caprearum atque bubalorum et avium altilium 011 1KI 004 024 ipse enim obtinebat omnem regionem quae erat trans flumen quasi a Thapsa usque Gazam et cunctos reges illarum regionum et habebat pacem ex omni parte in circuitu 011 1KI 004 025 habitabatque Iudas et Israhel absque timore ullo unusquisque sub vite sua et sub ficu sua a Dan usque Bersabee cunctis diebus Salomonis 011 1KI 004 026 et habebat Salomon quadraginta milia praesepia equorum currulium et duodecim milia equestrium 011 1KI 004 027 nutriebantque eos supradicti regis praefecti sed et necessaria mensae regis Salomonis cum ingenti cura praebebant in tempore suo 011 1KI 004 028 hordeum quoque et paleas equorum et iumentorum deferebant in locum ubi erat rex iuxta constitutum sibi 011 1KI 004 029 dedit quoque Deus sapientiam Salomoni et prudentiam multam nimis et latitudinem cordis quasi harenam quae est in litore maris 011 1KI 004 030 et praecedebat sapientia Salomonis sapientiam omnium Orientalium et Aegyptiorum 011 1KI 004 031 et erat sapientior cunctis hominibus sapientior Aethan Ezraita et Heman et Chalcal et Dorda filiis Maol et erat nominatus in universis gentibus per circuitum 011 1KI 004 032 locutus est quoque Salomon tria milia parabolas et fuerunt carmina eius quinque et mille 011 1KI 004 033 et disputavit super lignis a cedro quae est in Libano usque ad hysopum quae egreditur de pariete et disseruit de iumentis et volucribus et reptilibus et piscibus 011 1KI 004 034 et veniebant de cunctis populis ad audiendam sapientiam Salomonis et ab universis regibus terrae qui audiebant sapientiam eius 011 1KI 005 001 misit quoque Hiram rex Tyri servos suos ad Salomonem audivit enim quod ipsum unxissent regem pro patre eius quia amicus fuerat Hiram David omni tempore 011 1KI 005 002 misit autem et Salomon ad Hiram dicens 011 1KI 005 003 tu scis voluntatem David patris mei et quia non potuerit aedificare domum nomini Domini Dei sui propter bella inminentia per circuitum donec daret Dominus eos sub vestigio pedum eius 011 1KI 005 004 nunc autem requiem dedit Deus meus mihi per circuitum non est Satan neque occursus malus 011 1KI 005 005 quam ob rem cogito aedificare templum nomini Domini Dei mei sicut locutus est Dominus David patri meo dicens filius tuus quem dabo pro te super solium tuum ipse aedificabit domum nomini meo 011 1KI 005 006 praecipe igitur ut praecidant mihi cedros de Libano et servi mei sint cum servis tuis mercedem autem servorum tuorum dabo tibi quamcumque praeceperis scis enim quoniam non est in populo meo vir qui noverit ligna caedere sicut Sidonii 011 1KI 005 007 cum ergo audisset Hiram verba Salomonis laetatus est valde et ait benedictus Dominus hodie qui dedit David filium sapientissimum super populum hunc plurimum 011 1KI 005 008 et misit Hiram ad Salomonem dicens audivi quaecumque mandasti mihi ego faciam omnem voluntatem tuam in lignis cedrinis et abiegnis 011 1KI 005 009 servi mei deponent ea de Libano ad mare et ego conponam ea in ratibus in mari usque ad locum quem significaveris mihi et adplicabo ea ibi et tu tolles ea praebebisque necessaria mihi ut detur cibus domui meae 011 1KI 005 010 itaque Hiram dabat Salomoni ligna cedrina et ligna abiegna iuxta omnem voluntatem eius 011 1KI 005 011 Salomon autem praebebat Hiram viginti milia chororum tritici in cibum domui eius et viginti choros purissimi olei haec tribuebat Salomon Hiram per annos singulos 011 1KI 005 012 dedit quoque Dominus sapientiam Salomoni sicut locutus est ei et erat pax inter Hiram et Salomonem et percusserunt foedus ambo 011 1KI 005 013 legitque rex Salomon operas de omni Israhel et erat indictio triginta milia virorum 011 1KI 005 014 mittebatque eos in Libanum decem milia per menses singulos vicissim ita ut duobus mensibus essent in domibus suis et Adoniram erat super huiuscemodi indictione 011 1KI 005 015 fuerunt itaque Salomoni septuaginta milia eorum qui onera portabant et octoginta milia latomorum in monte 011 1KI 005 016 absque praepositis qui praeerant singulis operibus numero trium milium et trecentorum praecipientium populo et his qui faciebant opus 011 1KI 005 017 praecepitque rex ut tollerent lapides grandes lapides pretiosos in fundamentum templi et quadrarent eos 011 1KI 005 018 quos dolaverunt cementarii Salomonis et cementarii Hiram porro Biblii praeparaverunt ligna et lapides ad aedificandam domum 011 1KI 006 001 factum est igitur quadringentesimo et octogesimo anno egressionis filiorum Israhel de terra Aegypti in anno quarto mense zio ipse est mensis secundus regis Salomonis super Israhel aedificare coepit domum Domino 011 1KI 006 002 domus autem quam aedificabat rex Salomon Domino habebat sexaginta cubitos in longitudine et viginti cubitos in latitudine et triginta cubitos in altitudine 011 1KI 006 003 et porticus erat ante templum viginti cubitorum longitudinis iuxta mensuram latitudinis templi et habebat decem cubitos latitudinis ante faciem templi 011 1KI 006 004 fecitque in templo fenestras obliquas 011 1KI 006 005 et aedificavit super parietem templi tabulata per gyrum in parietibus domus per circuitum templi et oraculi et fecit latera in circuitu 011 1KI 006 006 tabulatum quod subter erat quinque cubitos habebat latitudinis et medium tabulatum sex cubitorum latitudinis et tertium tabulatum septem habens cubitos latitudinis trabes autem posuit in domo per circuitum forinsecus ut non hererent muris templi 011 1KI 006 007 domus autem cum aedificaretur lapidibus dedolatis atque perfectis aedificata est et malleus et securis et omne ferramentum non sunt audita in domo cum aedificaretur 011 1KI 006 008 ostium lateris medii in parte erat domus dexterae et per cocleam ascendebant in medium cenaculum et a medio in tertium 011 1KI 006 009 et aedificavit domum et consummavit eam texit quoque domum laquearibus cedrinis 011 1KI 006 010 et aedificavit tabulatum super omnem domum quinque cubitis altitudinis et operuit domum lignis cedrinis 011 1KI 006 011 et factus est sermo Domini ad Salomonem dicens 011 1KI 006 012 domus haec quam aedificas si ambulaveris in praeceptis meis et iudicia mea feceris et custodieris omnia mandata mea gradiens per ea firmabo sermonem meum tibi quem locutus sum ad David patrem tuum 011 1KI 006 013 et habitabo in medio filiorum Israhel et non derelinquam populum meum Israhel 011 1KI 006 014 igitur aedificavit Salomon domum et consummavit eam 011 1KI 006 015 et aedificavit parietes domus intrinsecus tabulatis cedrinis a pavimento domus usque ad summitatem parietum et usque ad laquearia operuit lignis intrinsecus et texit pavimentum domus tabulis abiegnis 011 1KI 006 016 aedificavitque viginti cubitorum ad posteriorem partem templi tabulata cedrina a pavimento usque ad superiora et fecit interiorem domum oraculi in sanctum sanctorum 011 1KI 006 017 porro quadraginta cubitorum erat ipsum templum pro foribus oraculi 011 1KI 006 018 et cedro omnis domus intrinsecus vestiebatur habens tornaturas suas et iuncturas fabrefactas et celaturas eminentes omnia cedrinis tabulis vestiebantur nec omnino lapis apparere poterat in pariete 011 1KI 006 019 oraculum autem in medio domus in interiori parte fecerat ut poneret ibi arcam foederis Domini 011 1KI 006 020 porro oraculum habebat viginti cubitos longitudinis et viginti cubitos latitudinis et viginti cubitos altitudinis et operuit illud atque vestivit auro purissimo sed et altare vestivit cedro 011 1KI 006 021 domum quoque ante oraculum operuit auro purissimo et adfixit lamminas clavis aureis 011 1KI 006 022 nihilque erat in templo quod non auro tegeretur sed et totum altare oraculi texit auro 011 1KI 006 023 et fecit in oraculo duo cherubin de lignis olivarum decem cubitorum altitudinis 011 1KI 006 024 quinque cubitorum ala cherub una et quinque cubitorum ala cherub altera id est decem cubitos habentes a summitate alae usque ad alae alterius summitatem 011 1KI 006 025 decem quoque cubitorum erat cherub secundus mensura pari et opus unum erat in duobus cherubin 011 1KI 006 026 id est altitudinem habebat unus cherub decem cubitorum et similiter cherub secundus 011 1KI 006 027 posuitque cherubin in medio templi interioris extendebant autem alas suas cherubin et tangebat ala una parietem et ala cherub secundi tangebat parietem alterum alae autem alterae in media parte templi se invicem contingebant 011 1KI 006 028 texit quoque cherubin auro 011 1KI 006 029 et omnes parietes templi per circuitum scalpsit variis celaturis et torno et fecit in eis cherubin et palmas et picturas varias quasi prominentes de pariete et egredientes 011 1KI 006 030 sed et pavimentum domus texit auro intrinsecus et extrinsecus 011 1KI 006 031 et in ingressu oraculi fecit ostiola de lignis olivarum postesque angulorum quinque 011 1KI 006 032 et duo ostia de lignis olivarum et scalpsit in eis picturam cherubin et palmarum species et anaglyfa valde prominentia et texit ea auro et operuit tam cherubin quam palmas et cetera auro 011 1KI 006 033 fecitque in introitum templi postes de lignis olivarum quadrangulatos 011 1KI 006 034 et duo ostia de lignis abiegnis altrinsecus et utrumque ostium duplex erat et se invicem tenens aperiebatur 011 1KI 006 035 et scalpsit cherubin et palmas et celaturas valde eminentes operuitque omnia lamminis aureis opere quadro ad regulam 011 1KI 006 036 et aedificavit atrium interius tribus ordinibus lapidum politorum et uno ordine lignorum cedri 011 1KI 006 037 anno quarto fundata est domus Domini in mense zio 011 1KI 006 038 et in anno undecimo mense bul ipse est mensis octavus perfecta est domus in omni opere suo et in universis utensilibus aedificavitque eam annis septem 011 1KI 007 001 domum autem suam aedificavit Salomon tredecim annis et ad perfectum usque perduxit 011 1KI 007 002 aedificavit quoque domum saltus Libani centum cubitorum longitudinis et quinquaginta cubitorum latitudinis et triginta cubitorum altitudinis et quattuor deambulacra inter columnas cedrinas ligna quippe cedrina exciderat in columnas 011 1KI 007 003 et tabulatis cedrinis vestivit totam cameram quae quadraginta quinque columnis sustentabatur unus autem ordo habebat columnas quindecim 011 1KI 007 004 contra se invicem positas 011 1KI 007 005 et e regione se respicientes aequali spatio inter columnas et super columnas quadrangulata ligna in cunctis aequalia 011 1KI 007 006 et porticum columnarum fecit quinquaginta cubitorum longitudinis et triginta cubitorum latitudinis et alteram porticum in facie maioris porticus et columnas et epistylia super columnas 011 1KI 007 007 porticum quoque solii in qua tribunal est fecit et texit lignis cedrinis a pavimento usque ad summitatem 011 1KI 007 008 et domuncula in qua sedetur ad iudicandum erat in media porticu simili opere domum quoque fecit filiae Pharaonis quam uxorem duxerat Salomon tali opere quali et hanc porticum 011 1KI 007 009 omnia lapidibus pretiosis qui ad normam quandam atque mensuram tam intrinsecus quam extrinsecus serrati erant a fundamento usque ad summitatem parietum et intrinsecus usque ad atrium maius 011 1KI 007 010 fundamenta autem de lapidibus pretiosis lapidibus magnis decem sive octo cubitorum 011 1KI 007 011 et desuper lapides pretiosi aequalis mensurae secti erant similiterque de cedro 011 1KI 007 012 et atrium maius rotundum trium ordinum de lapidibus sectis et unius ordinis dolata cedro necnon et in atrio domus Domini interiori et in porticu domus 011 1KI 007 013 misit quoque rex Salomon et tulit Hiram de Tyro 011 1KI 007 014 filium mulieris viduae de tribu Nepthali patre Tyrio artificem aerarium et plenum sapientia et intellegentia et doctrina ad faciendum omne opus ex aere qui cum venisset ad regem Salomonem fecit omne opus eius 011 1KI 007 015 et finxit duas columnas aereas decem et octo cubitorum altitudinis columnam unam et linea duodecim cubitorum ambiebat columnam utramque 011 1KI 007 016 duo quoque capitella fecit quae ponerentur super capita columnarum fusili aere quinque cubitorum altitudinis capitellum unum et quinque cubitorum altitudinis capitellum alterum 011 1KI 007 017 et quasi in modum retis et catenarum sibi invicem miro opere contextarum utrumque capitellum columnarum fusile erat septena versuum retiacula in capitello uno et septena retiacula in capitello altero 011 1KI 007 018 et perfecit columnas et duos ordines per circuitum retiaculorum singulorum ut tegerent capitella quae erant super summitatem malogranatorum eodem modo fecit et capitello secundo 011 1KI 007 019 capitella autem quae erant super capita columnarum quasi opere lilii fabricata erant in porticu quattuor cubitorum 011 1KI 007 020 et rursum alia capitella in summitate columnarum desuper iuxta mensuram columnae contra retiacula malogranatorum autem ducenti ordines erant in circuitu capitelli secundi 011 1KI 007 021 et statuit duas columnas in porticum templi cumque statuisset columnam dexteram vocavit eam nomine Iachin similiter erexit columnam secundam et vocavit nomen eius Booz 011 1KI 007 022 et super capita columnarum opus in modum lilii posuit perfectumque est opus columnarum 011 1KI 007 023 fecit quoque mare fusile decem cubitorum a labio usque ad labium rotundum in circuitu quinque cubitorum altitudo eius et resticula triginta cubitorum cingebat illud per circuitum 011 1KI 007 024 et scalptura subter labium circumibat illud decem cubitis ambiens mare duo ordines scalpturarum histriatarum erant fusiles 011 1KI 007 025 et stabat super duodecim boves e quibus tres respiciebant ad aquilonem et tres ad occidentem et tres ad meridiem et tres ad orientem et mare super eos desuper erat quorum posteriora universa intrinsecus latitabant 011 1KI 007 026 grossitudo autem luteris trium unciarum erat labiumque eius quasi labium calicis et folium repandi lilii duo milia batos capiebat 011 1KI 007 027 et fecit bases decem aereas quattuor cubitorum longitudinis bases singulas et quattuor cubitorum latitudinis et trium cubitorum altitudinis 011 1KI 007 028 et ipsum opus basium interrasile erat et scalpturae inter iuncturas 011 1KI 007 029 et inter coronulas et plectas leones et boves et cherubin et in iuncturis similiter desuper et subter leones et boves quasi lora ex aere dependentia 011 1KI 007 030 et quattuor rotae per bases singulas et axes aerei et per quattuor partes quasi umeruli subter luterem fusiles contra se invicem respectantes 011 1KI 007 031 os quoque luteris intrinsecus erat in capitis summitate et quod forinsecus apparebat unius cubiti erat totum rotundum pariterque habebat unum cubitum et dimidium in angulis autem columnarum variae celaturae erant et media intercolumnia quadrata non rotunda 011 1KI 007 032 quattuor quoque rotae quae per quattuor angulos basis erant coherebant subter basi una rota habebat altitudinis cubitum et semis 011 1KI 007 033 tales autem rotae erant quales solent in curru fieri et axes earum et radii et canti et modioli omnia fusilia 011 1KI 007 034 nam et umeruli illi quattuor per singulos angulos basis unius ex ipsa basi fusiles et coniuncti erant 011 1KI 007 035 in summitate autem basis erat quaedam rotunditas dimidii cubiti ita fabrefacta ut luter desuper possit inponi habens celaturas suas et scalpturas varias ex semet ipso 011 1KI 007 036 scalpsit quoque in tabulatis illis quae erant ex aere et in angulis cherubin et leones et palmas quasi in similitudinem stantis hominis ut non celata sed adposita per circuitum viderentur 011 1KI 007 037 in hunc modum fecit decem bases fusura una et mensura scalpturaque consimili 011 1KI 007 038 fecit quoque decem luteres aereos quadraginta batos capiebat luter unus eratque quattuor cubitorum singulosque luteres per singulas id est decem bases posuit 011 1KI 007 039 et constituit decem bases quinque ad dexteram partem templi et quinque ad sinistram mare autem posuit ad dexteram partem templi contra orientem ad meridiem 011 1KI 007 040 fecit ergo Hiram lebetas et scutras et amulas et perfecit omne opus regis Salomonis in templo Domini 011 1KI 007 041 columnas duas et funiculos capitulorum super capitella columnarum duos et retiacula duo ut operirent duos funiculos qui erant super capita columnarum 011 1KI 007 042 et malogranata quadringenta in duobus retiaculis duos versus malogranatorum in retiaculis singulis ad operiendos funiculos capitellorum qui erant super capita columnarum 011 1KI 007 043 et bases decem et luteres decem super bases 011 1KI 007 044 et mare unum et boves duodecim subter mare 011 1KI 007 045 et lebetas et scutras et amulas omnia vasa quae fecit Hiram regi Salomoni in domo Domini de aurichalco erant 011 1KI 007 046 in campestri regione Iordanis fudit ea rex in argillosa terra inter Socchoth et Sarthan 011 1KI 007 047 et posuit Salomon omnia vasa propter multitudinem autem nimiam non erat pondus aeris 011 1KI 007 048 fecitque Salomon omnia vasa in domo Domini altare aureum et mensam super quam ponerentur panes propositionis auream 011 1KI 007 049 et candelabra aurea quinque ad dexteram et quinque ad sinistram contra oraculum ex auro primo et quasi lilii flores et lucernas desuper aureas et forcipes aureos 011 1KI 007 050 et hydrias et fuscinulas et fialas et mortariola et turibula de auro purissimo et cardines ostiorum domus interioris sancti sanctorum et ostiorum domus templi ex auro erant 011 1KI 007 051 et perfecit omne opus quod faciebat Salomon in domo Domini et intulit quae sanctificaverat David pater suus argentum et aurum et vasa reposuitque in thesauris domus Domini 011 1KI 008 001 tunc congregavit omnes maiores natu Israhel cum principibus tribuum et duces familiarum filiorum Israhel ad regem Salomonem in Hierusalem ut deferrent arcam foederis Domini de civitate David id est de Sion 011 1KI 008 002 convenitque ad regem Salomonem universus Israhel in mense hethanim in sollemni die ipse est mensis septimus 011 1KI 008 003 veneruntque cuncti senes ex Israhel et tulerunt sacerdotes arcam 011 1KI 008 004 et portaverunt arcam Domini et tabernaculum foederis et omnia vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo et ferebant ea sacerdotes et Levitae 011 1KI 008 005 rex autem Salomon et omnis multitudo Israhel quae convenerat ad eum gradiebatur cum illo ante arcam et immolabant oves et boves absque aestimatione et numero 011 1KI 008 006 et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum in oraculum templi in sanctum sanctorum subter alas cherubin 011 1KI 008 007 siquidem cherubin expandebant alas super locum arcae et protegebant arcam et vectes eius desuper 011 1KI 008 008 cumque eminerent vectes et apparerent summitates eorum foris sanctuarium ante oraculum non apparebant ultra extrinsecus qui et fuerunt ibi usque in praesentem diem 011 1KI 008 009 in arca autem non est aliud nisi duae tabulae lapideae quas posuerat in ea Moses in Horeb quando pepigit foedus Dominus cum filiis Israhel cum egrederentur de terra Aegypti 011 1KI 008 010 factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario nebula implevit domum Domini 011 1KI 008 011 et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter nebulam impleverat enim gloria Domini domum Domini 011 1KI 008 012 tunc ait Salomon Dominus dixit ut habitaret in nebula 011 1KI 008 013 aedificans aedificavi domum in habitaculum tuum firmissimum solium tuum in sempiternum 011 1KI 008 014 convertitque rex faciem suam et benedixit omni ecclesiae Israhel omnis enim ecclesia Israhel stabat 011 1KI 008 015 et ait benedictus Dominus Deus Israhel qui locutus est ore suo ad David patrem meum et in manibus eius perfecit dicens 011 1KI 008 016 a die qua eduxi populum meum Israhel de Aegypto non elegi civitatem de universis tribubus Israhel ut aedificaretur domus et esset nomen meum ibi sed elegi David ut esset super populum meum Israhel 011 1KI 008 017 voluitque David pater meus aedificare domum nomini Domini Dei Israhel 011 1KI 008 018 et ait Dominus ad David patrem meum quod cogitasti in corde tuo aedificare domum nomini meo bene fecisti hoc ipsum mente tractans 011 1KI 008 019 verumtamen tu non aedificabis domum sed filius tuus qui egredietur de renibus tuis ipse aedificabit domum nomini meo 011 1KI 008 020 confirmavit Dominus sermonem suum quem locutus est stetique pro David patre meo et sedi super thronum Israhel sicut locutus est Dominus et aedificavi domum nomini Domini Dei Israhel 011 1KI 008 021 et constitui ibi locum arcae in qua foedus est Domini quod percussit cum patribus nostris quando egressi sunt de terra Aegypti 011 1KI 008 022 stetit autem Salomon ante altare Domini in conspectu ecclesiae Israhel et expandit manus suas in caelum 011 1KI 008 023 et ait Domine Deus Israhel non est similis tui Deus in caelo desuper et super terra deorsum qui custodis pactum et misericordiam servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo 011 1KI 008 024 qui custodisti servo tuo David patri meo quae locutus es ei ore locutus es et manibus perfecisti ut et haec dies probat 011 1KI 008 025 nunc igitur Domine Deus Israhel conserva famulo tuo David patri meo quae locutus es ei dicens non auferetur de te vir coram me qui sedeat super thronum Israhel ita tamen si custodierint filii tui viam suam ut ambulent coram me sicut tu ambulasti in conspectu meo 011 1KI 008 026 et nunc Deus Israhel firmentur verba tua quae locutus es servo tuo David patri meo 011 1KI 008 027 ergone putandum est quod vere Deus habitet super terram si enim caelum et caeli caelorum te capere non possunt quanto magis domus haec quam aedificavi 011 1KI 008 028 sed respice ad orationem servi tui et ad preces eius Domine Deus meus audi hymnum et orationem quam servus tuus orat coram te hodie 011 1KI 008 029 ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte et die super domum de qua dixisti erit nomen meum ibi ut exaudias orationem qua orat te servus tuus in loco isto 011 1KI 008 030 ut exaudias deprecationem servi tui et populi tui Israhel quodcumque oraverint in loco isto et exaudies in loco habitaculi tui in caelo et cum exaudieris propitius eris 011 1KI 008 031 si peccaverit homo in proximum suum et habuerit aliquod iuramentum quo teneatur adstrictus et venerit propter iuramentum coram altari tuo in domum tuam 011 1KI 008 032 tu exaudies in caelo et facies et iudicabis servos tuos condemnans impium et reddens viam suam super caput eius iustificansque iustum et retribuens ei secundum iustitiam suam 011 1KI 008 033 si fugerit populus tuus Israhel inimicos suos quia peccaturus est tibi et agentes paenitentiam et confitentes nomini tuo venerint et oraverint et deprecati te fuerint in domo hac 011 1KI 008 034 exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israhel et reduces eos in terram quam dedisti patribus eorum 011 1KI 008 035 si clausum fuerit caelum et non pluerit propter peccata eorum et orantes in loco isto paenitentiam egerint nomini tuo et a peccatis suis conversi fuerint propter adflictionem suam 011 1KI 008 036 exaudi eos in caelo et dimitte peccata servorum tuorum et populi tui Israhel et ostende eis viam bonam per quam ambulent et da pluviam super terram tuam quam dedisti populo tuo in possessionem 011 1KI 008 037 fames si oborta fuerit in terra aut pestilentia aut corruptus aer aurugo lucusta rubigo et adflixerit eum et inimicus eius portas obsidens omnis plaga universa infirmitas 011 1KI 008 038 cuncta devotatio et inprecatio quae acciderit omni homini de populo tuo Israhel si quis cognoverit plagam cordis sui et expanderit manus suas in domo hac 011 1KI 008 039 tu audies in caelo in loco habitationis tuae et repropitiaberis et facies ut des unicuique secundum omnes vias suas sicut videris cor eius quia tu nosti solus cor omnium filiorum hominum 011 1KI 008 040 ut timeant te cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris 011 1KI 008 041 insuper et alienigena qui non est de populo tuo Israhel cum venerit de terra longinqua propter nomen tuum audietur enim nomen tuum magnum et manus tua fortis et brachium tuum 011 1KI 008 042 extentum ubique cum venerit ergo et oraverit in loco hoc 011 1KI 008 043 tu exaudies in caelo in firmamento habitaculi tui et facies omnia pro quibus invocaverit te alienigena ut discant universi populi terrarum nomen tuum timere sicut populus tuus Israhel et probent quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi 011 1KI 008 044 si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos suos per viam quocumque miseris eos orabunt te contra viam civitatis quam elegisti et contra domum quam aedificavi nomini tuo 011 1KI 008 045 et exaudies in caelo orationem eorum et preces eorum et facies iudicium eorum 011 1KI 008 046 quod si peccaverint tibi non est enim homo qui non peccet et iratus tradideris eos inimicis suis et capti ducti fuerint in terram inimicorum longe vel prope 011 1KI 008 047 et egerint paenitentiam in corde suo in loco captivitatis et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua dicentes peccavimus inique egimus impie gessimus 011 1KI 008 048 et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota anima sua in terra inimicorum suorum ad quam captivi ducti sunt et oraverint te contra viam terrae suae quam dedisti patribus eorum et civitatis quam elegisti et templi quod aedificavi nomini tuo 011 1KI 008 049 exaudies in caelo in firmamento solii tui orationem eorum et preces et facies iudicium eorum 011 1KI 008 050 et propitiaberis populo tuo qui peccavit tibi et omnibus iniquitatibus eorum quibus praevaricati sunt in te et dabis misericordiam coram eis qui eos captivos habuerint ut misereantur eis 011 1KI 008 051 populus enim tuus est et hereditas tua quos eduxisti de terra Aegypti de medio fornacis ferreae 011 1KI 008 052 ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui et populi tui Israhel et exaudias eos in universis pro quibus invocaverint te 011 1KI 008 053 tu enim separasti eos tibi in hereditatem de universis populis terrae sicut locutus es per Mosen servum tuum quando eduxisti patres nostros de Aegypto Domine Deus 011 1KI 008 054 factum est autem cum conplesset Salomon orans Dominum omnem orationem et deprecationem hanc surrexit de conspectu altaris Domini utrumque enim genu in terram fixerat et manus expanderat ad caelum 011 1KI 008 055 stetit ergo et benedixit omni ecclesiae Israhel voce magna dicens 011 1KI 008 056 benedictus Dominus qui dedit requiem populo suo Israhel iuxta omnia quae locutus est non cecidit ne unus quidem sermo ex omnibus bonis quae locutus est per Mosen servum suum 011 1KI 008 057 sit Dominus Deus noster nobiscum sicut fuit cum patribus nostris non derelinquens nos neque proiciens 011 1KI 008 058 sed inclinet corda nostra ad se ut ambulemus in universis viis eius et custodiamus mandata eius et caerimonias et iudicia quaecumque mandavit patribus nostris 011 1KI 008 059 et sint sermones mei isti quibus deprecatus sum coram Domino adpropinquantes Domino Deo nostro die et nocte ut faciat iudicium servo suo et populo suo Israhel per singulos dies 011 1KI 008 060 et sciant omnes populi terrae quia Dominus ipse est Deus et non est ultra absque eo 011 1KI 008 061 sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro ut ambulemus in decretis eius et custodiamus mandata eius sicut et hodie 011 1KI 008 062 igitur rex et omnis Israhel cum eo immolabant victimas coram Domino 011 1KI 008 063 mactavitque Salomon hostias pacificas quas immolavit Domino boum viginti duo milia ovium centum viginti milia et dedicaverunt templum Domini rex et filii Israhel 011 1KI 008 064 in die illa sanctificavit rex medium atrii quod erat ante domum Domini fecit quippe ibi holocaustum et sacrificium et adipem pacificorum quia altare aereum quod erat coram Domino minus erat et capere non poterat holocausta et sacrificium et adipem pacificorum 011 1KI 008 065 fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem et omnis Israhel cum eo multitudo magna ab introitu Emath usque ad rivum Aegypti coram Domino Deo nostro septem diebus et septem diebus id est quattuordecim diebus 011 1KI 008 066 et in die octava dimisit populos qui benedicentes regi profecti sunt in tabernacula sua laetantes et alacri corde super omnibus bonis quae fecerat Dominus David servo suo et Israhel populo suo 011 1KI 009 001 factum est autem cum perfecisset Salomon aedificium domus Domini et aedificium regis et omne quod optaverat et voluerat facere 011 1KI 009 002 apparuit Dominus ei secundo sicut apparuerat ei in Gabaon 011 1KI 009 003 dixitque Dominus ad eum exaudivi orationem tuam et deprecationem tuam qua deprecatus es coram me sanctificavi domum hanc quam aedificasti ut ponerem nomen meum ibi in sempiternum et erunt oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus 011 1KI 009 004 tu quoque si ambulaveris coram me sicut ambulavit pater tuus in simplicitate cordis et in aequitate et feceris omnia quae praecepi tibi et legitima mea et iudicia mea servaveris 011 1KI 009 005 ponam thronum regni tui super Israhel in sempiternum sicut locutus sum David patri tuo dicens non auferetur de genere tuo vir de solio Israhel 011 1KI 009 006 si autem aversione aversi fueritis vos et filii vestri non sequentes me nec custodientes mandata mea et caerimonias quas proposui vobis sed abieritis et colueritis deos alienos et adoraveritis eos 011 1KI 009 007 auferam Israhel de superficie terrae quam dedi eis et templum quod sanctificavi nomini meo proiciam a conspectu meo eritque Israhel in proverbium et in fabulam cunctis populis 011 1KI 009 008 et domus haec erit in exemplum omnis qui transierit per eam stupebit et sibilabit et dicet quare fecit Dominus sic terrae huic et domui huic 011 1KI 009 009 et respondebunt quia dereliquerunt Dominum Deum suum qui eduxit patres eorum de terra Aegypti et secuti sunt deos alienos et adoraverunt eos et coluerunt idcirco induxit Dominus super eos omne malum hoc 011 1KI 009 010 expletis autem annis viginti postquam aedificaverat Salomon duas domos id est domum Domini et domum regis 011 1KI 009 011 Hiram rege Tyri praebente Salomoni ligna cedrina et abiegna et aurum iuxta omne quod opus habuerat tunc dedit Salomon Hiram viginti oppida in terra Galileae 011 1KI 009 012 egressusque est Hiram de Tyro ut videret oppida quae dederat ei Salomon et non placuerunt ei 011 1KI 009 013 et ait haecine sunt civitates quas dedisti mihi frater et appellavit eas terram Chabul usque in diem hanc 011 1KI 009 014 misit quoque Hiram ad regem centum viginti talenta auri 011 1KI 009 015 haec est summa expensarum quam obtulit rex Salomon ad aedificandam domum Domini et domum suam et Mello et murum Hierusalem et Eser et Mageddo et Gazer 011 1KI 009 016 Pharao rex Aegypti ascendit et cepit Gazer succenditque eam igni et Chananeum qui habitabat in civitate interfecit et dedit eam in dote filiae suae uxori Salomonis 011 1KI 009 017 aedificavit ergo Salomon Gazer et Bethoron inferiorem 011 1KI 009 018 et Baalath et Palmyram in terra solitudinis 011 1KI 009 019 et omnes vicos qui ad se pertinebant et erant absque muro munivit et civitates curruum et civitates equitum et quodcumque ei placuit ut aedificaret in Hierusalem et in Libano et in omni terra potestatis suae 011 1KI 009 020 universum populum qui remanserat de Amorreis et Hettheis et Ferezeis et Eveis et Iebuseis qui non sunt de filiis Israhel 011 1KI 009 021 horum filios qui remanserant in terra quos scilicet non potuerant filii Israhel exterminare fecit Salomon tributarios usque ad diem hanc 011 1KI 009 022 de filiis autem Israhel non constituit Salomon servire quemquam sed erant viri bellatores et ministri eius et principes et duces et praefecti curruum et equorum 011 1KI 009 023 erant autem principes super omnia opera Salomonis praepositi quingenti quinquaginta qui habebant subiectum populum et statutis operibus imperabant 011 1KI 009 024 filia autem Pharaonis ascendit de civitate David in domum suam quam aedificaverat ei tunc aedificavit Mello 011 1KI 009 025 offerebat quoque Salomon tribus vicibus per annos singulos holocausta et pacificas victimas super altare quod aedificaverat Domino et adolebat thymiama coram Domino perfectumque est templum 011 1KI 009 026 classem quoque fecit rex Salomon in Asiongaber quae est iuxta Ahilam in litore maris Rubri in terra Idumea 011 1KI 009 027 misitque Hiram in classe illa servos suos viros nauticos et gnaros maris cum servis Salomonis 011 1KI 009 028 qui cum venissent in Ophir sumptum inde aurum quadringentorum viginti talentorum detulerunt ad regem Salomonem 011 1KI 010 001 sed et regina Saba audita fama Salomonis in nomine Domini venit temptare eum in enigmatibus 011 1KI 010 002 et ingressa Hierusalem multo comitatu et divitiis camelis portantibus aromata et aurum infinitum nimis et gemmas pretiosas venit ad Salomonem et locuta est ei universa quae habebat in corde suo 011 1KI 010 003 et docuit eam Salomon omnia verba quae proposuerat non fuit sermo qui regem posset latere et non responderet ei 011 1KI 010 004 videns autem regina Saba omnem sapientiam Salomonis et domum quam aedificaverat 011 1KI 010 005 et cibos mensae eius et habitacula servorum et ordinem ministrantium vestesque eorum et pincernas et holocausta quae offerebat in domo Domini non habebat ultra spiritum 011 1KI 010 006 dixitque ad regem verus est sermo quem audivi in terra mea 011 1KI 010 007 super sermonibus tuis et super sapientia tua et non credebam narrantibus mihi donec ipsa veni et vidi oculis meis et probavi quod media pars mihi nuntiata non fuerit maior est sapientia et opera tua quam rumor quem audivi 011 1KI 010 008 beati viri tui et beati servi tui hii qui stant coram te semper et audiunt sapientiam tuam 011 1KI 010 009 sit Dominus Deus tuus benedictus cui placuisti et posuit te super thronum Israhel eo quod dilexerit Dominus Israhel in sempiternum et constituit te regem ut faceres iudicium et iustitiam 011 1KI 010 010 dedit ergo regi centum viginti talenta auri et aromata multa nimis et gemmas pretiosas non sunt adlata ultra aromata tam multa quam ea quae dedit regina Saba regi Salomoni 011 1KI 010 011 sed et classis Hiram quae portabat aurum de Ophir adtulit ex Ophir ligna thyina multa nimis et gemmas pretiosas 011 1KI 010 012 fecitque rex de lignis thyinis fulchra domus Domini et domus regiae et citharas lyrasque cantoribus non sunt adlata huiuscemodi ligna thyina neque visa usque in praesentem diem 011 1KI 010 013 rex autem Salomon dedit reginae Saba omnia quae voluit et petivit ab eo exceptis his quae ultro obtulerat ei munere regio quae reversa est et abiit in terram suam cum servis suis 011 1KI 010 014 erat autem pondus auri quod adferebatur Salomoni per annos singulos sescentorum sexaginta sex talentorum auri 011 1KI 010 015 excepto eo quod offerebant viri qui super vectigalia erant et negotiatores universique scruta vendentes et omnes reges Arabiae ducesque terrae 011 1KI 010 016 fecit quoque rex Salomon ducenta scuta de auro puro sescentos auri siclos dedit in lamminas scuti unius 011 1KI 010 017 et trecentas peltas ex auro probato trecentae minae auri unam peltam vestiebant posuitque ea rex in domo silvae Libani 011 1KI 010 018 fecit etiam rex Salomon thronum de ebore grandem et vestivit eum auro fulvo nimis 011 1KI 010 019 qui habebat sex gradus et summitas throni rotunda erat in parte posteriori et duae manus hinc atque inde tenentes sedile et duo leones stabant iuxta manus singulas 011 1KI 010 020 et duodecim leunculi stantes super sex gradus hinc atque inde non est factum tale opus in universis regnis 011 1KI 010 021 sed et omnia vasa de quibus potabat rex Salomon erant aurea et universa supellex domus saltus Libani de auro purissimo non erat argentum nec alicuius pretii putabatur in diebus Salomonis 011 1KI 010 022 quia classis regis per mare cum classe Hiram semel per tres annos ibat in Tharsis deferens inde aurum et argentum dentes elefantorum et simias et pavos 011 1KI 010 023 magnificatus est ergo rex Salomon super omnes reges terrae divitiis et sapientia 011 1KI 010 024 et universa terra desiderabat vultum Salomonis ut audiret sapientiam eius quam dederat Deus in corde eius 011 1KI 010 025 et singuli deferebant ei munera vasa argentea et aurea vestes et arma bellica aromata quoque et equos et mulos per annos singulos 011 1KI 010 026 congregavitque Salomon currus et equites et facti sunt ei mille quadringenti currus et duodecim milia equitum et disposuit eos per civitates munitas et cum rege in Hierusalem 011 1KI 010 027 fecitque ut tanta esset abundantia argenti in Hierusalem quanta lapidum et cedrorum praebuit multitudinem quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus 011 1KI 010 028 et educebantur equi Salomoni de Aegypto et de Coa negotiatores enim regis emebant de Coa et statuto pretio perducebant 011 1KI 010 029 egrediebatur autem quadriga ex Aegypto sescentis siclis argenti et equus centum quinquaginta atque in hunc modum cuncti reges Hettheorum et Syriae equos venundabant 011 1KI 011 001 rex autem Salomon amavit mulieres alienigenas multas filiam quoque Pharaonis et Moabitidas et Ammanitidas Idumeas et Sidonias et Chettheas 011 1KI 011 002 de gentibus super quibus dixit Dominus filiis Israhel non ingrediemini ad eas neque de illis ingredientur ad vestras certissimo enim avertent corda vestra ut sequamini deos earum his itaque copulatus est Salomon ardentissimo amore 011 1KI 011 003 fueruntque ei uxores quasi reginae septingentae et concubinae trecentae et averterunt mulieres cor eius 011 1KI 011 004 cumque iam esset senex depravatum est per mulieres cor eius ut sequeretur deos alienos nec erat cor eius perfectum cum Domino Deo suo sicut cor David patris eius 011 1KI 011 005 sed colebat Salomon Astharthen deam Sidoniorum et Moloch idolum Ammanitarum 011 1KI 011 006 fecitque Salomon quod non placuerat coram Domino et non adimplevit ut sequeretur Dominum sicut pater eius 011 1KI 011 007 tunc aedificavit Salomon fanum Chamos idolo Moab in monte qui est contra Hierusalem et Moloch idolo filiorum Ammon 011 1KI 011 008 atque in hunc modum fecit universis uxoribus suis alienigenis quae adolebant tura et immolabant diis suis 011 1KI 011 009 igitur iratus est Dominus Salomoni quod aversa esset mens eius a Domino Deo Israhel qui apparuerat ei secundo 011 1KI 011 010 et praeceperat de verbo hoc ne sequeretur deos alienos et non custodivit quae mandavit ei Dominus 011 1KI 011 011 dixit itaque Dominus Salomoni quia habuisti hoc apud te et non custodisti pactum meum et praecepta mea quae mandavi tibi disrumpens scindam regnum tuum et dabo illud servo tuo 011 1KI 011 012 verumtamen in diebus tuis non faciam propter David patrem tuum de manu filii tui scindam illud 011 1KI 011 013 nec totum regnum auferam sed tribum unam dabo filio tuo propter David servum meum et Hierusalem quam elegi 011 1KI 011 014 suscitavit autem Dominus adversarium Salomoni Adad Idumeum de semine regio qui erat in Edom 011 1KI 011 015 cum enim esset David in Idumea et ascendisset Ioab princeps militiae ad sepeliendos eos qui fuerant interfecti et occidisset omne masculinum in Idumea 011 1KI 011 016 sex enim mensibus ibi moratus est Ioab et omnis Israhel donec interimerent omne masculinum in Idumea 011 1KI 011 017 fugit Adad ipse et viri idumei de servis patris eius cum eo ut ingrederetur Aegyptum erat autem Adad puer parvulus 011 1KI 011 018 cumque surrexissent de Madian venerunt in Pharan tuleruntque secum viros de Pharan et introierunt Aegyptum ad Pharaonem regem Aegypti qui dedit ei domum et cibos constituit et terram delegavit 011 1KI 011 019 et invenit Adad gratiam coram Pharao valde in tantum ut daret ei uxorem sororem uxoris suae germanam Tafnes reginae 011 1KI 011 020 genuitque ei soror Tafnes Genebath filium et nutrivit eum Tafnes in domo Pharaonis eratque Genebath habitans apud Pharaonem cum filiis eius 011 1KI 011 021 cumque audisset Adad in Aegypto dormisse David cum patribus suis et mortuum esse Ioab principem militiae dixit Pharaoni dimitte me ut vadam in terram meam 011 1KI 011 022 dixitque ei Pharao qua enim re apud me indiges ut quaeras ire ad terram tuam at ille respondit nulla sed obsecro ut dimittas me 011 1KI 011 023 suscitavit quoque ei Deus adversarium Razon filium Heliada qui fugerat Adadezer regem Soba dominum suum 011 1KI 011 024 et congregavit contra eum viros et factus est princeps latronum cum interficeret eos David abieruntque Damascum et habitaverunt ibi et constituerunt eum regem in Damasco 011 1KI 011 025 eratque adversarius Israhel cunctis diebus Salomonis et hoc est malum Adad et odium contra Israhel regnavitque in Syria 011 1KI 011 026 Hieroboam quoque filius Nabath Ephratheus de Sareda cuius mater erat nomine Sarva mulier vidua servus Salomonis levavit manum contra regem 011 1KI 011 027 et haec causa rebellionis adversus eum quia Salomon aedificavit Mello et coaequavit voraginem civitatis David patris sui 011 1KI 011 028 erat autem Hieroboam vir fortis et potens vidensque Salomon adulescentem bonae indolis et industrium constituerat eum praefectum super tributa universae domus Ioseph 011 1KI 011 029 factum est igitur in tempore illo ut Hieroboam egrederetur de Hierusalem et inveniret eum Ahias Silonites propheta in via opertus pallio novo erant autem duo tantum in agro 011 1KI 011 030 adprehendensque Ahia pallium suum novum quo opertus erat scidit in duodecim partes 011 1KI 011 031 et ait ad Hieroboam tolle tibi decem scissuras haec enim dicit Dominus Deus Israhel ecce ego scindam regnum de manu Salomonis et dabo tibi decem tribus 011 1KI 011 032 porro una tribus remanebit ei propter servum meum David et Hierusalem civitatem quam elegi ex omnibus tribubus Israhel 011 1KI 011 033 eo quod dereliquerint me et adoraverint Astharoth deam Sidoniorum et Chamos deum Moab et Melchom deum filiorum Ammon et non ambulaverint in viis meis ut facerent iustitiam coram me et praecepta mea et iudicia sicut David pater eius 011 1KI 011 034 nec auferam omne regnum de manu eius sed ducem ponam eum cunctis diebus vitae suae propter David servum meum quem elegi qui custodivit mandata mea et praecepta mea 011 1KI 011 035 auferam autem regnum de manu filii eius et dabo tibi decem tribus 011 1KI 011 036 filio autem eius dabo tribum unam ut remaneat lucerna David servo meo cunctis diebus coram me in Hierusalem civitatem quam elegi ut esset nomen meum ibi 011 1KI 011 037 te autem adsumam et regnabis super omnia quae desiderat anima tua erisque rex super Israhel 011 1KI 011 038 si igitur audieris omnia quae praecepero tibi et ambulaveris in viis meis et feceris quod rectum est coram me custodiens mandata mea et praecepta mea sicut fecit David servus meus ero tecum et aedificabo tibi domum fidelem quomodo aedificavi David et tradam tibi Israhel 011 1KI 011 039 et adfligam semen David super hoc verumtamen non cunctis diebus 011 1KI 011 040 voluit ergo Salomon interficere Hieroboam qui surrexit et aufugit in Aegyptum ad Susac regem Aegypti et fuit in Aegypto usque ad mortem Salomonis 011 1KI 011 041 reliquum autem verborum Salomonis et omnia quae fecit et sapientia eius ecce universa scripta sunt in libro verborum Salomonis 011 1KI 011 042 dies autem quos regnavit Salomon in Hierusalem super omnem Israhel quadraginta anni sunt 011 1KI 011 043 dormivitque Salomon cum patribus suis et sepultus est in civitate David patris sui regnavitque Roboam filius eius pro eo 011 1KI 012 001 venit autem Roboam in Sychem illuc enim congregatus erat omnis Israhel ad constituendum eum regem 011 1KI 012 002 at Hieroboam filius Nabath cum adhuc esset in Aegypto profugus a facie regis Salomonis audita morte eius reversus est de Aegypto 011 1KI 012 003 miseruntque et vocaverunt eum venit ergo Hieroboam et omnis multitudo Israhel et locuti sunt ad Roboam dicentes 011 1KI 012 004 pater tuus durissimum iugum inposuit nobis tu itaque nunc inminue paululum de imperio patris tui durissimo et de iugo gravissimo quod inposuit nobis et serviemus tibi 011 1KI 012 005 qui ait eis ite usque ad tertium diem et revertimini ad me cumque abisset populus 011 1KI 012 006 iniit consilium rex Roboam cum senibus qui adsistebant coram Salomone patre eius dum adviveret et ait quod mihi datis consilium ut respondeam populo 011 1KI 012 007 qui dixerunt ei si hodie oboedieris populo huic et servieris et petitioni eorum cesseris locutusque fueris ad eos verba lenia erunt tibi servi cunctis diebus 011 1KI 012 008 qui dereliquit consilium senum quod dederant ei et adhibuit adulescentes qui nutriti fuerant cum eo et adsistebant illi 011 1KI 012 009 dixitque ad eos quod mihi datis consilium ut respondeam populo huic qui dixerunt mihi levius fac iugum quod inposuit pater tuus super nos 011 1KI 012 010 et dixerunt ei iuvenes qui nutriti fuerant cum eo sic loquere populo huic qui locuti sunt ad te dicentes pater tuus adgravavit iugum nostrum tu releva nos sic loqueris ad eos minimus digitus meus grossior est dorso patris mei 011 1KI 012 011 et nunc pater meus posuit super vos iugum grave ego autem addam super iugum vestrum pater meus cecidit vos flagellis ego autem caedam scorpionibus 011 1KI 012 012 venit ergo Hieroboam et omnis populus ad Roboam die tertia sicut locutus fuerat rex dicens revertimini ad me die tertia 011 1KI 012 013 responditque rex populo dura derelicto consilio seniorum quod ei dederant 011 1KI 012 014 et locutus est eis secundum consilium iuvenum dicens pater meus adgravavit iugum vestrum ego autem addam iugo vestro pater meus cecidit vos flagellis et ego caedam scorpionibus 011 1KI 012 015 et non adquievit rex populo quoniam aversatus eum fuerat Dominus ut suscitaret verbum suum quod locutus fuerat in manu Ahiae Silonitae ad Hieroboam filium Nabath 011 1KI 012 016 videns itaque populus quod noluisset eos audire rex respondit ei dicens quae nobis pars in David vel quae hereditas in filio Isai in tabernacula tua Israhel nunc vide domum tuam David et abiit Israhel in tabernacula sua 011 1KI 012 017 super filios autem Israhel quicumque habitabant in civitatibus Iuda regnavit Roboam 011 1KI 012 018 misit igitur rex Roboam Aduram qui erat super tributum et lapidavit eum omnis Israhel et mortuus est porro rex Roboam festinus ascendit currum et fugit in Hierusalem 011 1KI 012 019 recessitque Israhel a domo David usque in praesentem diem 011 1KI 012 020 factum est autem cum audisset omnis Israhel quod reversus esset Hieroboam miserunt et vocaverunt eum congregato coetu et constituerunt regem super omnem Israhel nec secutus est quisquam domum David praeter tribum Iuda solam 011 1KI 012 021 venit autem Roboam Hierusalem et congregavit universam domum Iuda et tribum Beniamin centum octoginta milia electorum virorum et bellatorum ut pugnaret contra domum Israhel et reduceret regnum Roboam filio Salomonis 011 1KI 012 022 factus est vero sermo Domini ad Semeiam virum Dei dicens 011 1KI 012 023 loquere ad Roboam filium Salomonis regem Iuda et ad omnem domum Iuda et Beniamin et reliquos de populo dicens 011 1KI 012 024 haec dicit Dominus non ascendetis nec bellabitis contra fratres vestros filios Israhel revertatur vir in domum suam a me enim factum est verbum hoc audierunt sermonem Domini et reversi sunt de itinere sicut eis praeceperat Dominus 011 1KI 012 025 aedificavit autem Hieroboam Sychem in monte Ephraim et habitavit ibi et egressus inde aedificavit Phanuhel 011 1KI 012 026 dixitque Hieroboam in corde suo nunc revertetur regnum ad domum David 011 1KI 012 027 si ascenderit populus iste ut faciat sacrificia in domo Domini in Hierusalem et convertetur cor populi huius ad dominum suum Roboam regem Iuda interficientque me et revertentur ad eum 011 1KI 012 028 et excogitato consilio fecit duos vitulos aureos et dixit eis nolite ultra ascendere Hierusalem ecce dii tui Israhel qui eduxerunt te de terra Aegypti 011 1KI 012 029 posuitque unum in Bethel et alterum in Dan 011 1KI 012 030 et factum est verbum hoc in peccatum ibat enim populus ad adorandum vitulum usque in Dan 011 1KI 012 031 et fecit fana in excelsis et sacerdotes de extremis populi qui non erant de filiis Levi 011 1KI 012 032 constituitque diem sollemnem in mense octavo quintadecima die mensis in similitudinem sollemnitatis quae celebratur in Iuda et ascendens altare similiter fecit in Bethel ut immolaret vitulis quos fabricatus erat constituitque in Bethel sacerdotes excelsorum quae fecerat 011 1KI 012 033 et ascendit super altare quod extruxerat in Bethel quintadecima die mensis octavi quem finxerat de corde suo et fecit sollemnitatem filiis Israhel et ascendit super altare ut adoleret incensum 011 1KI 013 001 et ecce vir Dei venit de Iuda in sermone Domini in Bethel Hieroboam stante super altare et tus iaciente 011 1KI 013 002 et exclamavit contra altare in sermone Domini et ait altare altare haec dicit Dominus ecce filius nascetur domui David Iosias nomine et immolabit super te sacerdotes excelsorum qui nunc in te tura succendunt et ossa hominum incendet super te 011 1KI 013 003 deditque in die illa signum dicens hoc erit signum quod locutus est Dominus ecce altare scinditur et effunditur cinis qui in eo est 011 1KI 013 004 cumque audisset rex sermonem hominis Dei quem inclamaverat contra altare in Bethel extendit manum suam de altari dicens adprehendite eum et exaruit manus eius quam extenderat contra eum nec valuit retrahere eam ad se 011 1KI 013 005 altare quoque scissum est et effusus cinis de altari iuxta signum quod praedixerat vir Dei in sermone Domini 011 1KI 013 006 et ait rex ad virum Dei deprecare faciem Domini Dei tui et ora pro me ut restituatur manus mea mihi oravit vir Dei faciem Domini et reversa est manus regis ad eum et facta est sicut prius fuerat 011 1KI 013 007 locutus est autem rex ad virum Dei veni mecum domum ut prandeas et dabo tibi munera 011 1KI 013 008 responditque vir Dei ad regem si dederis mihi mediam partem domus tuae non veniam tecum nec comedam panem neque bibam aquam in loco isto 011 1KI 013 009 sic enim mandatum est mihi in sermone Domini praecipientis non comedes panem neque bibes aquam nec reverteris per viam qua venisti 011 1KI 013 010 abiit ergo per aliam viam et non est reversus per iter quo venerat in Bethel 011 1KI 013 011 prophetes autem quidam senex habitabat in Bethel ad quem venit filius suus et narravit ei omnia opera quae fecerat vir Dei illa die in Bethel et verba quae locutus fuerat ad regem et narraverunt patri suo 011 1KI 013 012 et dixit eis pater eorum per quam viam abiit ostenderunt ei filii sui viam per quam abierat vir Dei qui venerat de Iuda 011 1KI 013 013 et ait filiis suis sternite mihi asinum qui cum stravissent ascendit 011 1KI 013 014 et abiit post virum Dei et invenit eum sedentem subtus terebinthum et ait illi tune es vir Dei qui venisti de Iuda respondit ille ego sum 011 1KI 013 015 dixit ad eum veni mecum domum ut comedas panem 011 1KI 013 016 qui ait non possum reverti neque venire tecum nec comedam panem nec bibam aquam in loco isto 011 1KI 013 017 quia locutus est Dominus ad me in sermone Domini dicens non comedes panem et non bibes ibi aquam nec reverteris per viam qua ieris 011 1KI 013 018 qui ait illi et ego propheta sum similis tui et angelus locutus est mihi in sermone Domini dicens reduc eum tecum in domum tuam et comedat panem et bibat aquam fefellit eum 011 1KI 013 019 et reduxit secum comedit ergo panem in domo eius et bibit aquam 011 1KI 013 020 cumque sederent ad mensam factus est sermo Domini ad prophetam qui reduxerat eum 011 1KI 013 021 et exclamavit ad virum Dei qui venerat de Iuda dicens haec dicit Dominus quia inoboediens fuisti ori Domini et non custodisti mandatum quod praecepit tibi Dominus Deus tuus 011 1KI 013 022 et reversus es et comedisti panem et bibisti aquam in loco in quo praecepit tibi ne comederes panem neque biberes aquam non inferetur cadaver tuum in sepulchrum patrum tuorum 011 1KI 013 023 cumque comedisset et bibisset stravit asinum prophetae quem reduxerat 011 1KI 013 024 qui cum abisset invenit eum leo in via et occidit et erat cadaver eius proiectum in itinere asinus autem stabat iuxta illum et leo stabat iuxta cadaver 011 1KI 013 025 et ecce viri transeuntes viderunt cadaver proiectum in via et leonem stantem iuxta cadaver et venerunt et divulgaverunt in civitate in qua prophetes senex ille habitabat 011 1KI 013 026 quod cum audisset propheta ille qui reduxerat eum de via ait vir Dei est qui inoboediens fuit ori Domini et tradidit eum Dominus leoni et confregit eum et occidit iuxta verbum Domini quod locutus est ei 011 1KI 013 027 dixitque ad filios suos sternite mihi asinum qui cum stravissent 011 1KI 013 028 et ille abisset invenit cadaver eius proiectum in via et asinum et leonem stantes iuxta cadaver non comedit leo de cadavere nec laesit asinum 011 1KI 013 029 tulit ergo prophetes cadaver viri Dei et posuit illud super asinum et reversus intulit in civitatem prophetae senis ut plangerent eum 011 1KI 013 030 et posuit cadaver eius in sepulchro suo et planxerunt eum heu frater 011 1KI 013 031 cumque planxissent eum dixit ad filios suos cum mortuus fuero sepelite me in sepulchro in quo vir Dei sepultus est iuxta ossa eius ponite ossa mea 011 1KI 013 032 profecto enim veniet sermo quem praedixit in sermone Domini contra altare quod est in Bethel et contra omnia fana excelsorum quae sunt in urbibus Samariae 011 1KI 013 033 post verba haec non est reversus Hieroboam de via sua pessima sed e contrario fecit de novissimis populi sacerdotes excelsorum quicumque volebat implebat manum suam et fiebat sacerdos excelsorum 011 1KI 013 034 et propter hanc causam peccavit domus Hieroboam et eversa est et deleta de superficie terrae 011 1KI 014 001 in tempore illo aegrotavit Abia filius Hieroboam 011 1KI 014 002 dixitque Hieroboam uxori suae surge et commuta habitum ne cognoscaris quod sis uxor Hieroboam et vade in Silo ubi est Ahia propheta qui locutus est mihi quod regnaturus essem super populum hunc 011 1KI 014 003 tolle quoque in manu tua decem panes et crustula et vas mellis et vade ad illum ipse indicabit tibi quid eventurum sit huic puero 011 1KI 014 004 fecit ut dixerat uxor Hieroboam et consurgens abiit in Silo et venit in domum Ahia at ille non poterat videre quia caligaverant oculi eius prae senectute 011 1KI 014 005 dixit autem Dominus ad Ahiam ecce uxor Hieroboam ingreditur ut consulat te super filio suo qui aegrotat haec et haec loqueris ei cum ergo illa intraret et dissimularet se esse quae erat 011 1KI 014 006 audivit Ahias sonitum pedum eius introeuntis per ostium et ait ingredere uxor Hieroboam quare aliam esse te simulas ego autem missus sum ad te durus nuntius 011 1KI 014 007 vade et dic Hieroboam haec dicit Dominus Deus Israhel quia exaltavi te de medio populi et dedi te ducem super populum meum Israhel 011 1KI 014 008 et scidi regnum domus David et dedi illud tibi et non fuisti sicut servus meus David qui custodivit mandata mea et secutus est me in toto corde suo faciens quod placitum esset in conspectu meo 011 1KI 014 009 sed operatus es male super omnes qui fuerunt ante te et fecisti tibi deos alienos et conflatiles ut me ad iracundiam provocares me autem proiecisti post corpus tuum 011 1KI 014 010 idcirco ecce ego inducam mala super domum Hieroboam et percutiam de Hieroboam mingentem ad parietem et clausum et novissimum in Israhel et mundabo reliquias domus Hieroboam sicut mundari solet fimus usque ad purum 011 1KI 014 011 qui mortui fuerint de Hieroboam in civitate comedent eos canes qui autem mortui fuerint in agro vorabunt eos aves caeli quia Dominus locutus est 011 1KI 014 012 tu igitur surge et vade in domum tuam et in ipso introitu pedum tuorum in urbem morietur puer 011 1KI 014 013 et planget eum omnis Israhel et sepeliet iste enim solus infertur de Hieroboam in sepulchrum quia inventus est super eo sermo bonus ad Dominum Deum Israhel in domo Hieroboam 011 1KI 014 014 constituet autem sibi Dominus regem super Israhel qui percutiat domum Hieroboam in hac die et in hoc tempore 011 1KI 014 015 et percutiet Dominus Israhel sicut moveri solet harundo in aqua et evellet Israhel de terra bona hac quam dedit patribus eorum et ventilabit eos trans Flumen quia fecerunt sibi lucos ut inritarent Dominum 011 1KI 014 016 et tradet Dominus Israhel propter peccata Hieroboam qui peccavit et peccare fecit Israhel 011 1KI 014 017 surrexit itaque uxor Hieroboam et abiit et venit in Thersa cumque illa ingrederetur limen domus puer mortuus est 011 1KI 014 018 et sepelierunt eum et planxit illum omnis Israhel iuxta sermonem Domini quem locutus est in manu servi sui Ahiae prophetae 011 1KI 014 019 reliqua autem verborum Hieroboam quomodo pugnaverit et quomodo regnaverit ecce scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 014 020 dies autem quibus regnavit Hieroboam viginti duo anni sunt et dormivit cum patribus suis regnavitque Nadab filius eius pro eo 011 1KI 014 021 porro Roboam filius Salomonis regnavit in Iuda quadraginta et unius anni erat Roboam cum regnare coepisset et decem et septem annis regnavit in Hierusalem civitatem quam elegit Dominus ut poneret nomen suum ibi ex omnibus tribubus Israhel nomen autem matris eius Naama Ammanites 011 1KI 014 022 et fecit Iudas malum coram Domino et inritaverunt eum super omnibus quae fecerant patres eorum in peccatis suis quae peccaverant 011 1KI 014 023 aedificaverunt enim et ipsi sibi aras et statuas et lucos super omnem collem excelsum et subter omnem arborem frondosam 011 1KI 014 024 sed et effeminati fuerunt in terra feceruntque omnes abominationes gentium quas adtrivit Dominus ante faciem filiorum Israhel 011 1KI 014 025 in quinto autem anno regni Roboam ascendit Sesac rex Aegypti in Hierusalem 011 1KI 014 026 et tulit thesauros domus Domini et thesauros regios et universa diripuit scuta quoque aurea quae fecerat Salomon 011 1KI 014 027 pro quibus fecit rex Roboam scuta aerea et tradidit ea in manu ducum scutariorum et eorum qui excubabant ante ostium domus regis 011 1KI 014 028 cumque ingrederetur rex in domum Domini portabant ea qui praeeundi habebant officium et postea reportabant ad armamentarium scutariorum 011 1KI 014 029 reliqua autem sermonum Roboam et omnium quae fecit ecce scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 011 1KI 014 030 fuitque bellum inter Roboam et Hieroboam cunctis diebus 011 1KI 014 031 dormivit itaque Roboam cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David nomen autem matris eius Naama Ammanites et regnavit Abiam filius eius pro eo 011 1KI 015 001 igitur in octavodecimo anno regni Hieroboam filii Nabath regnavit Abiam super Iudam 011 1KI 015 002 tribus annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Maacha filia Absalom 011 1KI 015 003 ambulavitque in omnibus peccatis patris sui quae fecerat ante eum nec erat cor eius perfectum cum Domino Deo suo sicut cor David patris eius 011 1KI 015 004 sed propter David dedit ei Dominus Deus suus lucernam in Hierusalem ut suscitaret filium eius post eum et staret Hierusalem 011 1KI 015 005 eo quod fecisset David rectum in oculis Domini et non declinasset ab omnibus quae praeceperat ei cunctis diebus vitae suae excepto sermone Uriae Hetthei 011 1KI 015 006 attamen bellum fuit inter Roboam et inter Hieroboam omni tempore vitae eius 011 1KI 015 007 reliqua autem sermonum Abiam et omnia quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda fuitque proelium inter Abiam et inter Hieroboam 011 1KI 015 008 et dormivit Abiam cum patribus suis et sepelierunt eum in civitate David regnavitque Asa filius eius pro eo 011 1KI 015 009 in anno ergo vicesimo Hieroboam regis Israhel regnavit Asa rex Iuda 011 1KI 015 010 et quadraginta uno anno regnavit in Hierusalem nomen matris eius Maacha filia Absalom 011 1KI 015 011 et fecit Asa rectum ante conspectum Domini sicut David pater eius 011 1KI 015 012 et abstulit effeminatos de terra purgavitque universas sordes idolorum quae fecerant patres eius 011 1KI 015 013 insuper et Maacham matrem suam amovit ne esset princeps in sacris Priapi et in luco eius quem consecraverat subvertitque specum eius et confregit simulacrum turpissimum et conbusit in torrente Cedron 011 1KI 015 014 excelsa autem non abstulit verumtamen cor Asa perfectum erat cum Deo cunctis diebus suis 011 1KI 015 015 et intulit ea quae sanctificaverat pater suus et voverat in domum Domini argentum et aurum et vasa 011 1KI 015 016 bellum autem erat inter Asa et Baasa regem Israhel cunctis diebus eorum 011 1KI 015 017 ascendit quoque Baasa rex Israhel in Iudam et aedificavit Rama ut non possit quispiam egredi vel ingredi de parte Asa regis Iudae 011 1KI 015 018 tollens itaque Asa omne argentum et aurum quod remanserat in thesauris domus Domini et in thesauris domus regiae dedit illud in manu servorum suorum et misit ad Benadad filium Tabremmon filii Ezion regem Syriae qui habitabat in Damasco dicens 011 1KI 015 019 foedus est inter me et te et inter patrem meum et patrem tuum ideo misi tibi munera argentum et aurum et peto ut venias et irritum facias foedus quod habes cum Baasa rege Israhel et recedat a me 011 1KI 015 020 adquiescens Benadad regi Asa misit principes exercitus sui in civitates Israhel et percusserunt Ahion et Dan et Abel domum Maacha et universam Cenneroth omnem scilicet terram Nepthalim 011 1KI 015 021 quod cum audisset Baasa intermisit aedificare Rama et reversus est in Thersa 011 1KI 015 022 rex autem Asa nuntium misit in omnem Iudam nemo sit excusatus et tulerunt lapides Rama et ligna eius quibus aedificaverat Baasa et extruxit de eis rex Asa Gaba Beniamin et Maspha 011 1KI 015 023 reliqua autem omnium sermonum Asa et universae fortitudines eius et cuncta quae fecit et civitates quas extruxit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda verumtamen in tempore senectutis suae doluit pedes 011 1KI 015 024 et dormivit cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David patris sui regnavitque Iosaphat filius eius pro eo 011 1KI 015 025 Nadab vero filius Hieroboam regnavit super Israhel anno secundo Asa regis Iuda regnavitque super Israhel duobus annis 011 1KI 015 026 et fecit quod malum est in conspectu Domini et ambulavit in viis patris sui et in peccatis eius quibus peccare fecit Israhel 011 1KI 015 027 insidiatus est autem ei Baasa filius Ahia de domo Isachar et percussit eum in Gebbethon quae est urbs Philisthinorum siquidem Nadab et omnis Israhel obsidebant Gebbethon 011 1KI 015 028 interfecit igitur illum Baasa in anno tertio Asa regis Iuda et regnavit pro eo 011 1KI 015 029 cumque regnasset percussit omnem domum Hieroboam non dimisit ne unam quidem animam de semine eius donec deleret eum iuxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu servi sui Ahiae Silonitis 011 1KI 015 030 propter peccata Hieroboam quae peccaverat et quibus peccare fecerat Israhel et propter delictum quo inritaverat Dominum Deum Israhel 011 1KI 015 031 reliqua autem sermonum Nadab et omnia quae operatus est nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 015 032 fuitque bellum inter Asa et Baasa regem Israhel cunctis diebus eorum 011 1KI 015 033 anno tertio Asa regis Iuda regnavit Baasa filius Ahia super omnem Israhel in Thersa viginti quattuor annis 011 1KI 015 034 et fecit malum coram Domino ambulavitque in via Hieroboam et in peccatis eius quibus peccare fecit Israhel 011 1KI 016 001 factus est autem sermo Domini ad Hieu filium Anani contra Baasa dicens 011 1KI 016 002 pro eo quod exaltavi te de pulvere et posui ducem super populum meum Israhel tu autem ambulasti in via Hieroboam et peccare fecisti populum meum Israhel ut me inritares in peccatis eorum 011 1KI 016 003 ecce ego demetam posteriora Baasa et posteriora domus eius et faciam domum tuam sicut domum Hieroboam filii Nabath 011 1KI 016 004 qui mortuus fuerit de Baasa in civitate comedent eum canes et qui mortuus fuerit ex eo in regione comedent eum volucres caeli 011 1KI 016 005 reliqua autem sermonum Baasa et quaecumque fecit et proelia eius nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 016 006 dormivit ergo Baasa cum patribus suis sepultusque est in Thersa et regnavit Hela filius eius pro eo 011 1KI 016 007 cum autem in manu Hieu filii Anani prophetae verbum Domini factum esset contra Baasa et contra domum eius et contra omne malum quod fecerat coram Domino ad inritandum eum in operibus manuum suarum ut fieret sicut domus Hieroboam ob hanc causam occidit eum 011 1KI 016 008 anno vicesimo sexto Asa regis Iuda regnavit Hela filius Baasa super Israhel in Thersa duobus annis 011 1KI 016 009 et rebellavit contra eum servus suus Zamri dux mediae partis equitum erat autem Hela in Thersa bibens et temulentus in domo Arsa praefecti Thersa 011 1KI 016 010 inruens ergo Zamri percussit et occidit eum anno vicesimo septimo Asa regis Iuda et regnavit pro eo 011 1KI 016 011 cumque regnasset et sedisset super solium eius percussit omnem domum Baasa et non dereliquit ex eo mingentem ad parietem et propinquos et amicos eius 011 1KI 016 012 delevitque Zamri omnem domum Baasa iuxta verbum Domini quod locutus fuerat ad Baasa in manu Hieu prophetae 011 1KI 016 013 propter universa peccata Baasa et peccata Hela filii eius qui peccaverunt et peccare fecerunt Israhel provocantes Dominum Deum Israhel in vanitatibus suis 011 1KI 016 014 reliqua autem sermonum Hela et omnia quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 016 015 anno vicesimo et septimo Asa regis Iuda regnavit Zamri septem diebus in Thersa porro exercitus obsidebat Gebbethon urbem Philisthinorum 011 1KI 016 016 cumque audisset rebellasse Zamri et occidisse regem fecit sibi regem omnis Israhel Amri qui erat princeps militiae super Israhel in die illa in castris 011 1KI 016 017 ascendit ergo Amri et omnis Israhel cum eo de Gebbethon et obsidebant Thersa 011 1KI 016 018 videns autem Zamri quod expugnanda esset civitas ingressus est palatium et succendit secum domum regiam et mortuus est 011 1KI 016 019 in peccatis suis quae peccaverat faciens malum coram Domino et ambulans in via Hieroboam et in peccato eius quo fecit peccare Israhel 011 1KI 016 020 reliqua autem sermonum Zamri et insidiarum eius et tyrannidis nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 016 021 tunc divisus est populus Israhel in duas partes media pars populi sequebatur Thebni filium Gineth ut constitueret eum regem et media pars Amri 011 1KI 016 022 praevaluit autem populus qui erat cum Amri populo qui sequebatur Thebni filium Gineth mortuusque est Thebni et regnavit Amri 011 1KI 016 023 anno tricesimo primo Asa regis Iuda regnavit Amri super Israhel duodecim annis in Thersa regnavit sex annis 011 1KI 016 024 emitque montem Samariae a Somer duobus talentis argenti et aedificavit eam et vocavit nomen civitatis quam extruxerat nomine Somer domini montis Samariae 011 1KI 016 025 fecit autem Amri malum in conspectu Domini et operatus est nequiter super omnes qui fuerant ante eum 011 1KI 016 026 ambulavitque in omni via Hieroboam filii Nabath et in peccatis eius quibus peccare fecerat Israhel ut inritaret Dominum Deum Israhel in vanitatibus suis 011 1KI 016 027 reliqua autem sermonum Amri et proelia eius quae gessit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 016 028 et dormivit Amri cum patribus suis et sepultus est in Samaria regnavitque Ahab filius eius pro eo 011 1KI 016 029 Ahab vero filius Amri regnavit super Israhel anno tricesimo octavo Asa regis Iuda et regnavit Ahab filius Amri super Israhel in Samaria viginti et duobus annis 011 1KI 016 030 et fecit Ahab filius Amri malum in conspectu Domini super omnes qui fuerunt ante eum 011 1KI 016 031 nec suffecit ei ut ambularet in peccatis Hieroboam filii Nabath insuper duxit uxorem Hiezabel filiam Ethbaal regis Sidoniorum et abiit et servivit Baal et adoravit eum 011 1KI 016 032 et posuit aram Baal in templo Baal quod aedificaverat in Samaria 011 1KI 016 033 et plantavit lucum et addidit Ahab in opere suo inritans Dominum Deum Israhel super omnes reges Israhel qui fuerant ante eum 011 1KI 016 034 in diebus eius aedificavit Ahiel de Bethel Hiericho in Abiram primitivo suo fundavit eam et in Segub novissimo suo posuit portas eius iuxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Iosue filii Nun 011 1KI 017 001 et dixit Helias Thesbites de habitatoribus Galaad ad Ahab vivit Dominus Deus Israhel in cuius conspectu sto si erit annis his ros et pluvia nisi iuxta oris mei verba 011 1KI 017 002 et factum est verbum Domini ad eum dicens 011 1KI 017 003 recede hinc et vade contra orientem et abscondere in torrente Charith qui est contra Iordanem 011 1KI 017 004 et ibi de torrente bibes corvisque praecepi ut pascant te ibi 011 1KI 017 005 abiit ergo et fecit iuxta verbum Domini cumque abisset sedit in torrente Charith qui est contra Iordanem 011 1KI 017 006 corvi quoque deferebant panem et carnes mane similiter panem et carnes vesperi et bibebat de torrente 011 1KI 017 007 post dies autem siccatus est torrens non enim pluerat super terram 011 1KI 017 008 factus est igitur sermo Domini ad eum dicens 011 1KI 017 009 surge et vade in Sareptha Sidoniorum et manebis ibi praecepi enim ibi mulieri viduae ut pascat te 011 1KI 017 010 surrexit et abiit Sareptham cumque venisset ad portam civitatis apparuit ei mulier vidua colligens ligna et vocavit eam dixitque da mihi paululum aquae in vase ut bibam 011 1KI 017 011 cumque illa pergeret ut adferret clamavit post tergum eius dicens adfer mihi obsecro et buccellam panis in manu tua 011 1KI 017 012 quae respondit vivit Dominus Deus tuus quia non habeo panem nisi quantum pugillus capere potest farinae in hydria et paululum olei in lecytho en colligo duo ligna ut ingrediar et faciam illud mihi et filio meo ut comedamus et moriamur 011 1KI 017 013 ad quam Helias ait noli timere sed vade et fac sicut dixisti verumtamen mihi primum fac de ipsa farinula subcinericium panem parvulum et adfer ad me tibi autem et filio tuo facies postea 011 1KI 017 014 haec autem dicit Dominus Deus Israhel hydria farinae non deficiet nec lecythus olei minuetur usque ad diem in qua daturus est Dominus pluviam super faciem terrae 011 1KI 017 015 quae abiit et fecit iuxta verbum Heliae et comedit ipse et illa et domus eius et ex illa die 011 1KI 017 016 hydria farinae non defecit et lecythus olei non est inminutus iuxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Heliae 011 1KI 017 017 factum est autem post verba haec aegrotavit filius mulieris matris familiae et erat languor fortis nimis ita ut non remaneret in eo halitus 011 1KI 017 018 dixit ergo ad Heliam quid mihi et tibi vir Dei ingressus es ad me ut rememorarentur iniquitates meae et interficeres filium meum 011 1KI 017 019 et ait ad eam da mihi filium tuum tulitque eum de sinu illius et portavit in cenaculum ubi ipse manebat et posuit super lectulum suum 011 1KI 017 020 et clamavit ad Dominum et dixit Domine Deus meus etiamne viduam apud quam ego utcumque sustentor adflixisti ut interficeres filium eius 011 1KI 017 021 et expandit se atque mensus est super puerum tribus vicibus clamavitque ad Dominum et ait Domine Deus meus revertatur oro anima pueri huius in viscera eius 011 1KI 017 022 exaudivit Dominus vocem Heliae et reversa est anima pueri intra eum et revixit 011 1KI 017 023 tulitque Helias puerum et deposuit eum de cenaculo in inferiorem domum et tradidit matri suae et ait illi en vivit filius tuus 011 1KI 017 024 dixitque mulier ad Heliam nunc in isto cognovi quoniam vir Dei es tu et verbum Domini in ore tuo verum est 011 1KI 018 001 post dies multos verbum Domini factum est ad Heliam in anno tertio dicens vade et ostende te Ahab ut dem pluviam super faciem terrae 011 1KI 018 002 ivit ergo Helias ut ostenderet se Ahab erat autem fames vehemens in Samaria 011 1KI 018 003 vocavitque Ahab Abdiam dispensatorem domus suae Abdias autem timebat Dominum valde 011 1KI 018 004 nam cum interficeret Hiezabel prophetas Domini tulit ille centum prophetas et abscondit eos quinquagenos in speluncis et pavit eos pane et aqua 011 1KI 018 005 dixit ergo Ahab ad Abdiam vade in terram ad universos fontes aquarum et in cunctas valles si forte invenire possimus herbam et salvare equos et mulos et non penitus iumenta intereant 011 1KI 018 006 diviseruntque sibi regiones ut circuirent eas Ahab ibat per viam unam et Abdias per viam alteram seorsum 011 1KI 018 007 cumque esset Abdias in via Helias occurrit ei qui cum cognovisset eum cecidit super faciem suam et ait num tu es domine mi Helias 011 1KI 018 008 cui ille respondit ego vade dic domino tuo adest Helias 011 1KI 018 009 et ille quid peccavi inquit quoniam trades me servum tuum in manu Ahab ut interficiat me 011 1KI 018 010 vivit Dominus Deus tuus non est gens aut regnum quo non miserit dominus meus te requirens et respondentibus cunctis non est hic adiuravit regna singula et gentes eo quod minime repperireris 011 1KI 018 011 et nunc dicis mihi vade et dic domino tuo adest Helias 011 1KI 018 012 cumque recessero a te spiritus Domini asportabit te in locum quem ego ignoro ingressus nuntiabo Ahab et non inveniet te et interficiet me servus autem tuus timet Dominum ab infantia sua 011 1KI 018 013 numquid non indicatum est tibi domino meo quid fecerim cum interficeret Hiezabel prophetas Domini quod absconderim de prophetis Domini centum viros quinquagenos et quinquagenos in speluncis et paverim eos pane et aqua 011 1KI 018 014 et nunc tu dicis vade et dic domino tuo adest Helias ut interficiat me 011 1KI 018 015 dixit Helias vivit Dominus exercituum ante cuius vultum sto quia hodie apparebo ei 011 1KI 018 016 abiit ergo Abdias in occursum Ahab et indicavit ei venitque Ahab in occursum Heliae 011 1KI 018 017 et cum vidisset eum ait tune es ille qui conturbas Israhel 011 1KI 018 018 et ille ait non turbavi Israhel sed tu et domus patris tui qui dereliquistis mandata Domini et secuti estis Baalim 011 1KI 018 019 verumtamen nunc mitte et congrega ad me universum Israhel in monte Carmeli et prophetas Baal quadringentos quinquaginta prophetasque lucorum quadringentos qui comedunt de mensa Hiezabel 011 1KI 018 020 misit Ahab ad omnes filios Israhel et congregavit prophetas in monte Carmeli 011 1KI 018 021 accedens autem Helias ad omnem populum ait usquequo claudicatis in duas partes si Dominus est Deus sequimini eum si autem Baal sequimini illum et non respondit ei populus verbum 011 1KI 018 022 et ait rursum Helias ad populum ego remansi propheta Domini solus prophetae autem Baal quadringenti et quinquaginta viri sunt 011 1KI 018 023 dentur nobis duo boves et illi eligant bovem unum et in frusta caedentes ponant super ligna ignem autem non subponant et ego faciam bovem alterum et inponam super ligna ignemque non subponam 011 1KI 018 024 invocate nomina deorum vestrorum et ego invocabo nomen Domini et deus qui exaudierit per ignem ipse sit Deus respondens omnis populus ait optima propositio 011 1KI 018 025 dixit ergo Helias prophetis Baal eligite vobis bovem unum et facite primi quia vos plures estis et invocate nomina deorum vestrorum ignemque non subponatis 011 1KI 018 026 qui cum tulissent bovem quem dederat eis fecerunt et invocabant nomen Baal de mane usque ad meridiem dicentes Baal exaudi nos et non erat vox nec qui responderet transiliebantque altare quod fecerant 011 1KI 018 027 cumque esset iam meridies inludebat eis Helias dicens clamate voce maiore deus enim est et forsitan loquitur aut in diversorio est aut in itinere aut certe dormit ut excitetur 011 1KI 018 028 clamabant ergo voce magna et incidebant se iuxta ritum suum cultris et lanceolis donec perfunderentur sanguine 011 1KI 018 029 postquam autem transiit meridies et illis prophetantibus venerat tempus quo sacrificium offerri solet nec audiebatur vox neque aliquis respondebat nec adtendebat orantes 011 1KI 018 030 dixit Helias omni populo venite ad me et accedente ad se populo curavit altare Domini quod destructum fuerat 011 1KI 018 031 et tulit duodecim lapides iuxta numerum tribuum filiorum Iacob ad quem factus est sermo Domini dicens Israhel erit nomen tuum 011 1KI 018 032 et aedificavit lapidibus altare in nomine Domini fecitque aquaeductum quasi per duas aratiunculas in circuitu altaris 011 1KI 018 033 et conposuit ligna divisitque per membra bovem et posuit super ligna 011 1KI 018 034 et ait implete quattuor hydrias aqua et fundite super holocaustum et super ligna rursumque dixit etiam secundo hoc facite qui cum fecissent et secundo ait etiam tertio id ipsum facite feceruntque et tertio 011 1KI 018 035 et currebant aquae circa altare et fossa aquaeductus repleta est 011 1KI 018 036 cumque iam tempus esset ut offerretur holocaustum accedens Helias propheta ait Domine Deus Abraham Isaac et Israhel hodie ostende quia tu es Deus Israhel et ego servus tuus et iuxta praeceptum tuum feci omnia verba haec 011 1KI 018 037 exaudi me Domine exaudi me ut discat populus iste quia tu es Dominus Deus et tu convertisti cor eorum iterum 011 1KI 018 038 cecidit autem ignis Domini et voravit holocaustum et ligna et lapides pulverem quoque et aquam quae erat in aquaeductu lambens 011 1KI 018 039 quod cum vidisset omnis populus cecidit in faciem suam et ait Dominus ipse est Deus Dominus ipse est Deus 011 1KI 018 040 dixitque Helias ad eos adprehendite prophetas Baal et ne unus quidem fugiat ex eis quos cum conprehendissent duxit eos Helias ad torrentem Cison et interfecit eos ibi 011 1KI 018 041 et ait Helias ad Ahab ascende comede et bibe quia sonus multae pluviae est 011 1KI 018 042 ascendit Ahab ut comederet et biberet Helias autem ascendit in vertice Carmeli et pronus in terram posuit faciem inter genua sua 011 1KI 018 043 et dixit ad puerum suum ascende et prospice contra mare qui cum ascendisset et contemplatus esset ait non est quicquam et rursum ait illi revertere septem vicibus 011 1KI 018 044 in septima autem vice ecce nubicula parva quasi vestigium hominis ascendebat de mari qui ait ascende et dic Ahab iunge et descende ne occupet te pluvia 011 1KI 018 045 cumque se verterent huc atque illuc ecce caeli contenebrati sunt et nubes et ventus et facta est pluvia grandis ascendens itaque Ahab abiit in Hiezrahel 011 1KI 018 046 et manus Domini facta est super Heliam accinctisque lumbis currebat ante Ahab donec veniret in Hiezrahel 011 1KI 019 001 nuntiavit autem Ahab Hiezabel omnia quae fecerat Helias et quomodo occidisset universos prophetas gladio 011 1KI 019 002 misitque Hiezabel nuntium ad Heliam dicens haec mihi faciant dii et haec addant nisi hac hora cras posuero animam tuam sicut animam unius ex illis 011 1KI 019 003 timuit ergo Helias et surgens abiit quocumque eum ferebat voluntas venitque in Bersabee Iuda et dimisit ibi puerum suum 011 1KI 019 004 et perrexit in desertum via unius diei cumque venisset et sederet subter unam iuniperum petivit animae suae ut moreretur et ait sufficit mihi Domine tolle animam meam neque enim melior sum quam patres mei 011 1KI 019 005 proiecitque se et obdormivit in umbra iuniperi et ecce angelus tetigit eum et dixit illi surge comede 011 1KI 019 006 respexit et ecce ad caput suum subcinericius panis et vas aquae comedit ergo et bibit et rursum obdormivit 011 1KI 019 007 reversusque est angelus Domini secundo et tetigit eum dixitque illi surge comede grandis enim tibi restat via 011 1KI 019 008 qui cum surrexisset comedit et bibit et ambulavit in fortitudine cibi illius quadraginta diebus et quadraginta noctibus usque ad montem Dei Horeb 011 1KI 019 009 cumque venisset illuc mansit in spelunca et ecce sermo Domini ad eum dixitque illi quid hic agis Helia 011 1KI 019 010 at ille respondit zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum quia dereliquerunt pactum Domini filii Israhel altaria tua destruxerunt et prophetas tuos occiderunt gladio et derelictus sum ego solus et quaerunt animam meam ut auferant eam 011 1KI 019 011 et ait ei egredere et sta in monte coram Domino et ecce Dominus transit et spiritus grandis et fortis subvertens montes et conterens petras ante Dominum non in spiritu Dominus et post spiritum commotio non in commotione Dominus 011 1KI 019 012 et post commotionem ignis non in igne Dominus et post ignem sibilus aurae tenuis 011 1KI 019 013 quod cum audisset Helias operuit vultum suum pallio et egressus stetit in ostio speluncae et ecce vox ad eum dicens quid agis hic Helia 011 1KI 019 014 et ille respondit zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum quia dereliquerunt pactum tuum filii Israhel altaria tua destruxerunt et prophetas tuos occiderunt gladio et derelictus sum ego solus et quaerunt animam meam ut auferant eam 011 1KI 019 015 et ait Dominus ad eum vade et revertere in viam tuam per desertum in Damascum cumque perveneris ungues Azahel regem super Syriam 011 1KI 019 016 et Hieu filium Namsi ungues regem super Israhel Heliseum autem filium Saphat qui est de Abelmaula ungues prophetam pro te 011 1KI 019 017 et erit quicumque fugerit gladium Azahel occidet eum Hieu et qui fugerit gladium Hieu interficiet eum Heliseus 011 1KI 019 018 et derelinquam mihi in Israhel septem milia universorum genua quae non sunt incurvata Baal et omne os quod non adoravit eum osculans manum 011 1KI 019 019 profectus ergo inde repperit Heliseum filium Saphat arantem duodecim iugis boum et ipse in duodecim arantibus unus erat cumque venisset Helias ad eum misit pallium suum super illum 011 1KI 019 020 qui statim relictis bubus cucurrit post Heliam et ait osculer oro te patrem meum et matrem meam et sic sequar te dixitque ei vade et revertere quod enim meum erat feci tibi 011 1KI 019 021 reversus autem ab eo tulit par boum et mactavit illud et in aratro boum coxit carnes et dedit populo et comederunt consurgensque abiit et secutus est Heliam et ministrabat ei 011 1KI 020 001 porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exercitum suum et triginta et duos reges secum et equos et currus et ascendens pugnabat contra Samariam et obsidebat eam 011 1KI 020 002 mittensque nuntios ad Ahab regem Israhel in civitatem 011 1KI 020 003 ait haec dicit Benadad argentum tuum et aurum tuum meum est et uxores tuae et filii tui optimi mei sunt 011 1KI 020 004 responditque rex Israhel iuxta verbum tuum domine mi rex tuus sum ego et omnia mea 011 1KI 020 005 revertentesque nuntii dixerunt haec dicit Benadad qui misit nos ad te argentum tuum et aurum tuum et uxores tuas et filios tuos dabis mihi 011 1KI 020 006 cras igitur hac eadem hora mittam servos meos ad te et scrutabuntur domum tuam et domum servorum tuorum et omne quod eis placuerit ponent in manibus suis et auferent 011 1KI 020 007 vocavit autem rex Israhel omnes seniores terrae et ait animadvertite et videte quoniam insidietur nobis misit enim ad me pro uxoribus meis et filiis et pro argento et auro et non abnui 011 1KI 020 008 dixeruntque omnes maiores natu et universus populus ad eum non audias neque adquiescas illi 011 1KI 020 009 respondit itaque nuntiis Benadad dicite domino meo regi omnia propter quae misisti ad me servum tuum initio faciam hanc autem rem facere non possum 011 1KI 020 010 reversique nuntii rettulerunt ei qui remisit et ait haec faciant mihi dii et haec addant si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi qui sequitur me 011 1KI 020 011 et respondens rex Israhel ait dicite ei ne glorietur accinctus aeque ut discinctus 011 1KI 020 012 factum est autem cum audisset verbum istud bibebat ipse et reges in umbraculis et ait servis suis circumdate civitatem et circumdederunt eam 011 1KI 020 013 et ecce propheta unus accedens ad Ahab regem Israhel ait haec dicit Dominus certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam ecce ego tradam eam in manu tua hodie ut scias quia ego sum Dominus 011 1KI 020 014 et ait Ahab per quem dixitque ei haec dicit Dominus per pedisequos principum provinciarum et ait quis incipiet proeliari et ille dixit tu 011 1KI 020 015 recensuit ergo pueros principum provinciarum et repperit numerum ducentorum triginta duum et post eos recensuit populum omnes filios Israhel septem milia 011 1KI 020 016 et egressi sunt meridie Benadad autem bibebat temulentus in umbraculo suo et reges triginta duo cum eo qui ad auxilium eius venerant 011 1KI 020 017 egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte misit itaque Benadad qui nuntiaverunt ei dicentes viri egressi sunt de Samaria 011 1KI 020 018 at ille sive ait pro pace veniunt adprehendite eos vivos sive ut proelientur vivos eos capite 011 1KI 020 019 egressi sunt ergo pueri principum provinciarum ac reliquus exercitus sequebatur 011 1KI 020 020 et percussit unusquisque virum qui contra se venerat fugeruntque Syri et persecutus est eos Israhel fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus 011 1KI 020 021 necnon et egressus rex Israhel percussit equos et currus et percussit Syriam plaga magna 011 1KI 020 022 accedens autem propheta ad regem Israhel dixit ei vade et confortare et scito et vide quid facias sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te 011 1KI 020 023 servi vero regis Syriae dixerunt ei dii montium sunt dii eorum ideo superaverunt nos sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus et obtinebimus eos 011 1KI 020 024 tu ergo verbum hoc fac amove reges singulos ab exercitu suo et pone principes pro eis 011 1KI 020 025 et instaura numerum militum qui ceciderunt de tuis et equos secundum equos pristinos et currus secundum currus quos ante habuisti et pugnabimus contra eos in campestribus et videbis quod obtinebimus eos credidit consilio eorum et fecit ita 011 1KI 020 026 igitur postquam annus transierat recensuit Benadad Syros et ascendit in Afec ut pugnaret contra Israhel 011 1KI 020 027 porro filii Israhel recensiti sunt et acceptis cibariis profecti ex adverso castraque metati contra eos quasi duo parvi greges caprarum Syri autem repleverunt terram 011 1KI 020 028 et accedens unus vir Dei dixit ad regem Israhel haec dicit Dominus quia dixerunt Syri deus montium est Dominus et non est deus vallium dabo omnem multitudinem grandem hanc in manu tua et scietis quia ego Dominus 011 1KI 020 029 dirigebant septem diebus ex adverso hii atque illi acies septima autem die commissum est bellum percusseruntque filii Israhel de Syris centum milia peditum in die una 011 1KI 020 030 fugerunt autem qui remanserant in Afec in civitatem et cecidit murus super viginti septem milia hominum qui remanserant porro Benadad fugiens ingressus est civitatem in cubiculum quod erat intra cubiculum 011 1KI 020 031 dixeruntque ei servi sui ecce audivimus quod reges domus Israhel clementes sint ponamus itaque saccos in lumbis nostris et funiculos in capitibus nostris et egrediamur ad regem Israhel forsitan salvabit animas nostras 011 1KI 020 032 accinxerunt saccis lumbos suos et posuerunt funes in capitibus veneruntque ad regem Israhel et dixerunt servus tuus Benadad dicit vivat oro te anima mea et ille ait si adhuc vivit frater meus est 011 1KI 020 033 quod acceperunt viri pro omine et festinantes rapuerunt verbum ex ore eius atque dixerunt frater tuus Benadad et dixit eis ite et adducite eum egressus est ergo ad eum Benadad et levavit eum in currum suum 011 1KI 020 034 qui dixit ei civitates quas tulit pater meus a patre tuo reddam et plateas fac tibi in Damasco sicut fecit pater meus in Samaria et ego foederatus recedam a te pepigit ergo foedus et dimisit eum 011 1KI 020 035 tunc vir quidam de filiis prophetarum dixit ad socium suum in sermone Domini percute me at ille noluit percutere 011 1KI 020 036 cui ait quia noluisti audire vocem Domini ecce recedes a me et percutiet te leo cumque paululum recessisset ab eo invenit eum leo atque percussit 011 1KI 020 037 sed et alterum conveniens virum dixit ad eum percute me qui percussit eum et vulneravit 011 1KI 020 038 abiit ergo propheta et occurrit regi in via et mutavit aspersione pulveris os et oculos suos 011 1KI 020 039 cumque rex transiret clamavit ad regem et ait servus tuus egressus est ad proeliandum comminus cumque fugisset vir unus adduxit eum quidam ad me et ait custodi virum istum qui si lapsus fuerit erit anima tua pro anima eius aut talentum argenti adpendes 011 1KI 020 040 dum autem ego turbatus huc illucque me verterem subito non conparuit et ait rex Israhel ad eum hoc est iudicium tuum quod ipse decrevisti 011 1KI 020 041 at ille statim abstersit pulverem de facie sua et cognovit eum rex Israhel quod esset de prophetis 011 1KI 020 042 qui ait ad eum haec dicit Dominus quia dimisisti virum dignum morte de manu tua erit anima tua pro anima eius et populus tuus pro populo eius 011 1KI 020 043 reversus est igitur rex Israhel in domum suam audire contemnens et furibundus venit Samariam 011 1KI 021 001 post verba autem haec vinea erat Naboth Hiezrahelitae qui erat in Hiezrahel iuxta palatium Ahab regis Samariae 011 1KI 021 002 locutus est ergo Ahab ad Naboth dicens da mihi vineam tuam ut faciam mihi hortum holerum quia vicina est et prope domum meam daboque tibi pro ea vineam meliorem aut si tibi commodius putas argenti pretium quanto digna est 011 1KI 021 003 cui respondit Naboth propitius mihi sit Dominus ne dem hereditatem patrum meorum tibi 011 1KI 021 004 venit ergo Ahab in domum suam indignans et frendens super verbo quod locutus fuerat ad eum Naboth Hiezrahelites dicens non do tibi hereditatem patrum meorum et proiciens se in lectulum suum avertit faciem ad parietem et non comedit panem 011 1KI 021 005 ingressa est autem ad eum Hiezabel uxor sua dixitque ei quid est hoc unde anima tua contristata est et quare non comedis panem 011 1KI 021 006 qui respondit ei locutus sum Naboth Hiezrahelitae et dixi ei da mihi vineam tuam accepta pecunia aut si tibi placet dabo tibi vineam pro ea et ille ait non do tibi vineam meam 011 1KI 021 007 dixit ergo ad eum Hiezabel uxor eius grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israhel surge et comede panem et aequo esto animo ego dabo tibi vineam Naboth Hiezrahelitae 011 1KI 021 008 scripsit itaque litteras ex nomine Ahab et signavit eas anulo eius et misit ad maiores natu et ad optimates qui erant in civitate eius et habitabant cum Naboth 011 1KI 021 009 litterarum autem erat ista sententia praedicate ieiunium et sedere facite Naboth inter primos populi 011 1KI 021 010 et submittite duos viros filios Belial contra eum et falsum testimonium dicant benedixit Deum et regem et educite eum et lapidate sicque moriatur 011 1KI 021 011 fecerunt ergo cives eius maiores natu et optimates qui habitabant cum eo in urbe sicut praeceperat eis Hiezabel et sicut scriptum erat in litteris quas miserat ad eos 011 1KI 021 012 praedicaverunt ieiunium et sedere fecerunt Naboth inter primos populi 011 1KI 021 013 et adductis duobus viris filiis diaboli fecerunt eos sedere contra eum at illi scilicet ut viri diabolici dixerunt contra eum testimonium coram multitudine benedixit Naboth Deo et regi quam ob rem eduxerunt eum extra civitatem et lapidibus interfecerunt 011 1KI 021 014 miseruntque ad Hiezabel dicentes lapidatus est Naboth et mortuus est 011 1KI 021 015 factum est autem cum audisset Hiezabel lapidatum Naboth et mortuum locuta est ad Ahab surge posside vineam Naboth Hiezrahelitae qui noluit tibi adquiescere et dare eam accepta pecunia non enim vivit Naboth sed mortuus est 011 1KI 021 016 quod cum audisset Ahab mortuum videlicet Naboth surrexit et descendebat in vineam Naboth Hiezrahelitae ut possideret eam 011 1KI 021 017 factus est igitur sermo Domini ad Heliam Thesbiten dicens 011 1KI 021 018 surge et descende in occursum Ahab regis Israhel qui est in Samaria ecce ad vineam Naboth descendit ut possideat eam 011 1KI 021 019 et loqueris ad eum dicens haec dicit Dominus occidisti insuper et possedisti et post haec addes haec dicit Dominus in loco hoc in quo linxerunt canes sanguinem Naboth lambent tuum quoque sanguinem 011 1KI 021 020 et ait Ahab ad Heliam num invenisti me inimice mee qui dixit inveni eo quod venundatus sis ut faceres malum in conspectu Domini 011 1KI 021 021 ecce ego inducam super te malum et demetam posteriora tua et interficiam de Ahab mingentem ad parietem et clausum et ultimum in Israhel 011 1KI 021 022 et dabo domum tuam sicut domum Hieroboam filii Nabath et sicut domum Baasa filii Ahia quia egisti ut me ad iracundiam provocares et peccare fecisti Israhel 011 1KI 021 023 sed et de Hiezabel locutus est Dominus dicens canes comedent Hiezabel in agro Hiezrahel 011 1KI 021 024 si mortuus fuerit Ahab in civitate comedent eum canes si autem mortuus fuerit in agro comedent eum volucres caeli 011 1KI 021 025 igitur non fuit alter talis ut Ahab qui venundatus est ut faceret malum in conspectu Domini concitavit enim eum Hiezabel uxor sua 011 1KI 021 026 et abominabilis effectus est in tantum ut sequeretur idola quae fecerant Amorrei quos consumpsit Dominus a facie filiorum Israhel 011 1KI 021 027 itaque cum audisset Ahab sermones istos scidit vestem suam et operuit cilicio carnem suam ieiunavitque et dormivit in sacco et ambulabat dimisso capite 011 1KI 021 028 factus est autem sermo Domini ad Heliam Thesbiten dicens 011 1KI 021 029 nonne vidisti humiliatum Ahab coram me quia igitur humiliatus est mei causa non inducam malum in diebus eius sed in diebus filii sui inferam malum domui eius 011 1KI 022 001 transierunt igitur tres anni absque bello inter Syriam et Israhel 011 1KI 022 002 in anno autem tertio descendit Iosaphat rex Iuda ad regem Israhel 011 1KI 022 003 dixitque rex Israhel ad servos suos ignoratis quod nostra sit Ramoth Galaad et neglegimus tollere eam de manu regis Syriae 011 1KI 022 004 et ait ad Iosaphat veniesne mecum ad proeliandum in Ramoth Galaad 011 1KI 022 005 dixitque Iosaphat ad regem Israhel sicut ego sum ita et tu populus meus et populus tuus unum sunt et equites mei et equites tui dixitque Iosaphat ad regem Israhel quaere oro te hodie sermonem Domini 011 1KI 022 006 congregavit ergo rex Israhel prophetas quadringentos circiter viros et ait ad eos ire debeo in Ramoth Galaad ad bellandum an quiescere qui responderunt ascende et dabit Dominus in manu regis 011 1KI 022 007 dixit autem Iosaphat non est hic propheta Domini quispiam ut interrogemus per eum 011 1KI 022 008 et ait rex Israhel ad Iosaphat remansit vir unus per quem possimus interrogare Dominum sed ego odi eum quia non prophetat mihi bonum sed malum Micheas filius Hiemla cui Iosaphat ait ne loquaris ita rex 011 1KI 022 009 vocavit ergo rex Israhel eunuchum quendam et dixit ei festina adducere Micheam filium Hiemla 011 1KI 022 010 rex autem Israhel et Iosaphat rex Iuda sedebat unusquisque in solio suo vestiti cultu regio in area iuxta ostium portae Samariae et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum 011 1KI 022 011 fecit quoque sibi Sedecias filius Chanaan cornua ferrea et ait haec dicit Dominus his ventilabis Syriam donec deleas eam 011 1KI 022 012 omnesque prophetae similiter prophetabant dicentes ascende in Ramoth Galaad et vade prospere et tradet Dominus in manu regis 011 1KI 022 013 nuntius vero qui ierat ut vocaret Micheam locutus est ad eum dicens ecce sermones prophetarum ore uno bona regi praedicant sit ergo et sermo tuus similis eorum et loquere bona 011 1KI 022 014 cui Micheas ait vivit Dominus quia quodcumque dixerit mihi Dominus hoc loquar 011 1KI 022 015 venit itaque ad regem et ait illi rex Michea ire debemus in Ramoth Galaad ad proeliandum an cessare cui ille respondit ascende et vade prospere et tradet Dominus in manu regis 011 1KI 022 016 dixit autem rex ad eum iterum atque iterum adiuro te ut non loquaris mihi nisi quod verum est in nomine Domini 011 1KI 022 017 et ille ait vidi cunctum Israhel dispersum in montibus quasi oves non habentes pastorem et ait Dominus non habent dominum isti revertatur unusquisque in domum suam in pace 011 1KI 022 018 dixit ergo rex Israhel ad Iosaphat numquid non dixi tibi quia non prophetat mihi bonum sed semper malum 011 1KI 022 019 ille vero addens ait propterea audi sermonem Domini vidi Dominum sedentem super solium suum et omnem exercitum caeli adsistentem ei a dextris et a sinistris 011 1KI 022 020 et ait Dominus quis decipiet Ahab regem Israhel ut ascendat et cadat in Ramoth Galaad et dixit unus verba huiuscemodi et alius aliter 011 1KI 022 021 egressus est autem spiritus et stetit coram Domino et ait ego decipiam illum cui locutus est Dominus in quo 011 1KI 022 022 et ille ait egrediar et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum eius et dixit Dominus decipies et praevalebis egredere et fac ita 011 1KI 022 023 nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum qui hic sunt et Dominus locutus est contra te malum 011 1KI 022 024 accessit autem Sedecias filius Chanaan et percussit Micheam in maxillam et dixit mene ergo dimisit spiritus Domini et locutus est tibi 011 1KI 022 025 et ait Micheas visurus es in die illa quando ingredieris cubiculum intra cubiculum ut abscondaris 011 1KI 022 026 et ait rex Israhel tollite Micheam et maneat apud Amon principem civitatis et apud Ioas filium Ammelech 011 1KI 022 027 et dicite eis haec dicit rex mittite virum istum in carcerem et sustentate eum pane tribulationis et aqua angustiae donec revertar in pace 011 1KI 022 028 dixitque Micheas si reversus fueris in pace non est locutus Dominus in me et ait audite populi omnes 011 1KI 022 029 ascendit itaque rex Israhel et Iosaphat rex Iuda in Ramoth Galaad 011 1KI 022 030 dixitque rex Israhel ad Iosaphat sume arma et ingredere proelium et induere vestibus tuis porro rex Israhel mutavit habitum et ingressus est bellum 011 1KI 022 031 rex autem Syriae praeceperat principibus curruum triginta duobus dicens non pugnabitis contra minorem et maiorem quempiam nisi contra regem Israhel solum 011 1KI 022 032 cum ergo vidissent principes curruum Iosaphat suspicati sunt quod ipse esset rex Israhel et impetu facto pugnabant contra eum et exclamavit Iosaphat 011 1KI 022 033 intellexeruntque principes curruum quod non esset rex Israhel et cessaverunt ab eo 011 1KI 022 034 unus autem quidam tetendit arcum in incertum sagittam dirigens et casu percussit regem Israhel inter pulmonem et stomachum at ille dixit aurigae suo verte manum tuam et eice me de exercitu quia graviter vulneratus sum 011 1KI 022 035 commissum est ergo proelium in die illa et rex Israhel stabat in curru suo contra Syros et mortuus est vesperi fluebat autem sanguis plagae in sinum currus 011 1KI 022 036 et praeco personuit in universo exercitu antequam sol occumberet dicens unusquisque revertatur in civitatem et in terram suam 011 1KI 022 037 mortuus est autem rex et perlatus est Samariam sepelieruntque regem in Samaria 011 1KI 022 038 et laverunt currum in piscina Samariae et linxerunt canes sanguinem eius et habenas laverunt iuxta verbum Domini quod locutus fuerat 011 1KI 022 039 reliqua vero sermonum Ahab et universa quae fecit et domus eburneae quam aedificavit cunctarumque urbium quas extruxit nonne scripta sunt haec in libro verborum dierum regum Israhel 011 1KI 022 040 dormivit ergo Ahab cum patribus suis et regnavit Ohozias filius eius pro eo 011 1KI 022 041 Iosaphat filius Asa regnare coeperat super Iudam anno quarto Ahab regis Israhel 011 1KI 022 042 triginta quinque annorum erat cum regnare coepisset et viginti et quinque annos regnavit in Hierusalem nomen matris eius Azuba filia Salai 011 1KI 022 043 et ambulavit in omni via Asa patris sui et non declinavit ex ea fecitque quod rectum est in conspectu Domini verumtamen excelsa non abstulit adhuc enim populus sacrificabat et adolebat incensum in excelsis 011 1KI 022 044 pacemque habuit Iosaphat cum rege Israhel 011 1KI 022 045 reliqua autem verborum Iosaphat et opera eius quae gessit et proelia nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 011 1KI 022 046 sed et reliquias effeminatorum qui remanserant in diebus Asa patris eius abstulit de terra 011 1KI 022 047 nec erat tunc rex constitutus in Edom 011 1KI 022 048 rex vero Iosaphat fecerat classes in mari quae navigarent in Ophir propter aurum et ire non potuerunt quia confractae sunt in Asiongaber 011 1KI 022 049 tunc ait Ohozias filius Ahab ad Iosaphat vadant servi mei cum servis tuis in navibus et noluit Iosaphat 011 1KI 022 050 dormivitque cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David patris sui regnavitque Ioram filius eius pro eo 011 1KI 022 051 Ohozias autem filius Ahab regnare coeperat super Israhel in Samaria anno septimodecimo Iosaphat regis Iuda regnavitque super Israhel duobus annis 011 1KI 022 052 et fecit malum in conspectu Domini et ambulavit in via patris sui et matris suae et in via Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel 011 1KI 022 053 servivit quoque Baal et adoravit eum et inritavit Dominum Deum Israhel iuxta omnia quae fecerat pater eius # # BOOK 012 2KI 2 Kings Ii Regum 012 2KI 001 001 praevaricatus est autem Moab in Israhel postquam mortuus est Ahab 012 2KI 001 002 ceciditque Ohozias per cancellos cenaculi sui quod habebat in Samaria et aegrotavit misitque nuntios dicens ad eos ite consulite Beelzebub deum Accaron utrum vivere queam de infirmitate mea hac 012 2KI 001 003 angelus autem Domini locutus est ad Heliam Thesbiten surge ascende in occursum nuntiorum regis Samariae et dices ad eos numquid non est Deus in Israhel ut eatis ad consulendum Beelzebub deum Accaron 012 2KI 001 004 quam ob rem haec dicit Dominus de lectulo super quem ascendisti non descendes sed morte morieris et abiit Helias 012 2KI 001 005 reversique sunt nuntii ad Ohoziam qui dixit eis quare reversi estis 012 2KI 001 006 at illi responderunt ei vir occurrit nobis et dixit ad nos ite revertimini ad regem qui misit vos et dicetis ei haec dicit Dominus numquid quia non erat Deus in Israhel mittis ut consulatur Beelzebub deus Accaron idcirco de lectulo super quem ascendisti non descendes sed morte morieris 012 2KI 001 007 qui dixit eis cuius figurae et habitu est vir qui occurrit vobis et locutus est verba haec 012 2KI 001 008 at illi dixerunt vir pilosus et zona pellicia accinctis renibus qui ait Helias Thesbites est 012 2KI 001 009 misitque ad eum quinquagenarium principem et quinquaginta qui erant sub eo qui ascendit ad eum sedentique in vertice montis ait homo Dei rex praecepit ut descendas 012 2KI 001 010 respondensque Helias dixit quinquagenario si homo Dei sum descendat ignis e caelo et devoret te et quinquaginta tuos descendit itaque ignis e caelo et devoravit eum et quinquaginta qui erant cum eo 012 2KI 001 011 rursum misit ad eum principem quinquagenarium alterum et quinquaginta cum eo qui locutus est illi homo Dei haec dicit rex festina descende 012 2KI 001 012 respondens Helias ait si homo Dei ego sum descendat ignis e caelo et devoret te et quinquaginta tuos descendit ergo ignis Dei e caelo et devoravit illum et quinquaginta eius 012 2KI 001 013 iterum misit principem quinquagenarium tertium et quinquaginta qui erant cum eo qui cum venisset curvavit genua contra Heliam et precatus est eum et ait homo Dei noli despicere animam meam et animam servorum tuorum qui mecum sunt 012 2KI 001 014 ecce descendit ignis de caelo et devoravit duos principes quinquagenarios primos et quinquagenos qui cum eis erant sed nunc obsecro ut miserearis animae meae 012 2KI 001 015 locutus est autem angelus Domini ad Heliam dicens descende cum eo ne timeas surrexit igitur et descendit cum eo ad regem 012 2KI 001 016 et locutus est ei haec dicit Dominus quia misisti nuntios ad consulendum Beelzebub deum Accaron quasi non esset Deus in Israhel a quo possis interrogare sermonem ideo de lectulo super quem ascendisti non descendes sed morte morieris 012 2KI 001 017 mortuus est ergo iuxta sermonem Domini quem locutus est Helias et regnavit Ioram frater eius pro eo anno secundo Ioram filii Iosaphat regis Iudae non enim habebat filium 012 2KI 001 018 reliqua autem verborum Ohoziae quae operatus est nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 002 001 factum est autem cum levare vellet Dominus Heliam per turbinem in caelum ibant Helias et Heliseus de Galgalis 012 2KI 002 002 dixitque Helias ad Heliseum sede hic quia Dominus misit me usque Bethel cui ait Heliseus vivit Dominus et vivit anima tua quia non derelinquam te cumque descendissent Bethel 012 2KI 002 003 egressi sunt filii prophetarum qui erant Bethel ad Heliseum et dixerunt ei numquid nosti quia hodie Dominus tollat dominum tuum a te qui respondit et ego novi silete 012 2KI 002 004 dixit autem Helias ad Heliseum sede hic quia Dominus misit me in Hiericho et ille ait vivit Dominus et vivit anima tua quia non derelinquam te cumque venissent Hierichum 012 2KI 002 005 accesserunt filii prophetarum qui erant in Hiericho ad Heliseum et dixerunt ei numquid nosti quia hodie Dominus tollet dominum tuum a te et ait et ego novi silete 012 2KI 002 006 dixit autem ei Helias sede hic quia Dominus misit me ad Iordanem qui ait vivit Dominus et vivit anima tua quia non derelinquam te ierunt igitur ambo pariter 012 2KI 002 007 et quinquaginta viri de filiis prophetarum secuti sunt qui et steterunt e contra longe illi autem ambo stabant super Iordanem 012 2KI 002 008 tulitque Helias pallium suum et involvit illud et percussit aquas quae divisae sunt in utramque partem et transierunt ambo per siccum 012 2KI 002 009 cumque transissent Helias dixit ad Heliseum postula quod vis ut faciam tibi antequam tollar a te dixitque Heliseus obsecro ut fiat duplex spiritus tuus in me 012 2KI 002 010 qui respondit rem difficilem postulasti attamen si videris me quando tollor a te erit quod petisti si autem non videris non erit 012 2KI 002 011 cumque pergerent et incedentes sermocinarentur ecce currus igneus et equi ignei diviserunt utrumque et ascendit Helias per turbinem in caelum 012 2KI 002 012 Heliseus autem videbat et clamabat pater mi pater mi currus Israhel et auriga eius et non vidit eum amplius adprehenditque vestimenta sua et scidit illa in duas partes 012 2KI 002 013 et levavit pallium Heliae quod ceciderat ei reversusque stetit super ripam Iordanis 012 2KI 002 014 et pallio Heliae quod ceciderat ei percussit aquas et dixit ubi est Deus Heliae etiam nunc percussitque aquas et divisae sunt huc atque illuc et transiit Heliseus 012 2KI 002 015 videntes autem filii prophetarum qui erant in Hiericho de contra dixerunt requievit spiritus Heliae super Heliseum et venientes in occursum eius adoraverunt eum proni in terram 012 2KI 002 016 dixeruntque illi ecce cum servis tuis sunt quinquaginta viri fortes qui possint ire et quaerere dominum tuum ne forte tulerit eum spiritus Domini et proiecerit in uno montium aut in una vallium qui ait nolite mittere 012 2KI 002 017 coegeruntque eum donec adquiesceret et diceret mittite et miserunt quinquaginta viros qui cum quaesissent tribus diebus non invenerunt 012 2KI 002 018 et reversi sunt ad eum at ille habitabat in Hiericho dixitque eis numquid non dixi vobis nolite ire 012 2KI 002 019 dixerunt quoque viri civitatis ad Heliseum ecce habitatio civitatis huius optima est sicut tu ipse domine perspicis sed aquae pessimae sunt et terra sterilis 012 2KI 002 020 at ille ait adferte mihi vas novum et mittite in illud sal qui cum adtulissent 012 2KI 002 021 egressus ad fontem aquarum misit in eum sal et ait haec dicit Dominus sanavi aquas has et non erit ultra in eis mors neque sterilitas 012 2KI 002 022 sanatae sunt ergo aquae usque ad diem hanc iuxta verbum Helisei quod locutus est 012 2KI 002 023 ascendit autem inde Bethel cumque ascenderet per viam pueri parvi egressi sunt de civitate et inludebant ei dicentes ascende calve ascende calve 012 2KI 002 024 qui cum se respexisset vidit eos et maledixit eis in nomine Domini egressique sunt duo ursi de saltu et laceraverunt ex eis quadraginta duos pueros 012 2KI 002 025 abiit autem inde in montem Carmeli et inde reversus est Samariam 012 2KI 003 001 Ioram vero filius Ahab regnavit super Israhel in Samaria anno octavodecimo Iosaphat regis Iudae regnavitque duodecim annis 012 2KI 003 002 et fecit malum coram Domino sed non sicut pater suus et mater tulit enim statuas Baal quas fecerat pater eius 012 2KI 003 003 verumtamen in peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel adhesit nec recessit ab eis 012 2KI 003 004 porro Mesa rex Moab nutriebat pecora multa et solvebat regi Israhel centum milia agnorum et centum milia arietum cum velleribus suis 012 2KI 003 005 cumque mortuus fuisset Ahab praevaricatus est foedus quod habebat cum rege Israhel 012 2KI 003 006 egressus est igitur rex Ioram in die illa de Samaria et recensuit universum Israhel 012 2KI 003 007 misitque ad Iosaphat regem Iuda dicens rex Moab recessit a me veni mecum contra Moab ad proelium qui respondit ascendam qui meus est tuus est populus meus populus tuus equi mei equi tui 012 2KI 003 008 dixitque per quam viam ascendemus at ille respondit per desertum Idumeae 012 2KI 003 009 perrexerunt igitur rex Israhel et rex Iuda et rex Edom et circumierunt per viam septem dierum nec erat aqua exercitui et iumentis quae sequebantur eos 012 2KI 003 010 dixitque rex Israhel eheu eheu eheu congregavit nos Dominus tres reges ut traderet in manu Moab 012 2KI 003 011 et ait Iosaphat estne hic propheta Domini ut deprecemur Dominum per eum et respondit unus de servis regis Israhel est hic Heliseus filius Saphat qui fundebat aquam super manus Heliae 012 2KI 003 012 et ait Iosaphat est apud eum sermo Domini descenditque ad eum rex Israhel et Iosaphat et rex Edom 012 2KI 003 013 dixit autem Heliseus ad regem Israhel quid mihi et tibi est vade ad prophetas patris tui et matris tuae et ait illi rex Israhel quare congregavit Dominus tres reges hos ut traderet eos in manu Moab 012 2KI 003 014 dixit autem Heliseus vivit Dominus exercituum in cuius conspectu sto quod si non vultum Iosaphat regis Iudae erubescerem ne adtendissem quidem te nec respexissem 012 2KI 003 015 nunc autem adducite mihi psalten cumque caneret psaltes facta est super eum manus Domini et ait 012 2KI 003 016 haec dicit Dominus facite alveum torrentis huius fossas et fossas 012 2KI 003 017 haec enim dicit Dominus non videbitis ventum neque pluviam et alveus iste replebitur aquis et bibetis vos et familiae vestrae et iumenta vestra 012 2KI 003 018 parumque hoc est in conspectu Domini insuper tradet etiam Moab in manu vestra 012 2KI 003 019 et percutietis omnem civitatem munitam et omnem urbem electam et universum lignum fructiferum succidetis cunctosque fontes aquarum obturabitis et omnem agrum egregium operietis lapidibus 012 2KI 003 020 factum est igitur mane quando sacrificium offerri solet et ecce aquae veniebant per viam Edom et repleta est terra aquis 012 2KI 003 021 universi autem Moabitae audientes quod ascendissent reges ut pugnarent adversum eos convocaverunt omnes qui accincti erant balteo desuper et steterunt in terminis 012 2KI 003 022 primoque mane surgentes et orto iam sole ex adverso aquarum viderunt Moabitae contra aquas rubras quasi sanguinem 012 2KI 003 023 dixeruntque sanguis est gladii pugnaverunt reges contra se et caesi sunt mutuo nunc perge ad praedam Moab 012 2KI 003 024 perrexeruntque in castra Israhel porro consurgens Israhel percussit Moab at illi fugerunt coram eis venerunt igitur qui vicerant et percusserunt Moab 012 2KI 003 025 et civitates destruxerunt et omnem agrum optimum mittentes singuli lapides repleverunt et universos fontes aquarum obturaverunt et omnia ligna fructifera succiderunt ita ut muri tantum fictiles remanerent et circumdata est civitas a fundibalariis et magna ex parte percussa 012 2KI 003 026 quod cum vidisset rex Moab praevaluisse scilicet hostes tulit secum septingentos viros educentes gladium ut inrumperet ad regem Edom et non potuerunt 012 2KI 003 027 arripiensque filium suum primogenitum qui regnaturus erat pro eo obtulit holocaustum super murum et facta est indignatio magna in Israhel statimque recesserunt ab eo et reversi sunt in terram suam 012 2KI 004 001 mulier autem quaedam de uxoribus prophetarum clamabat ad Heliseum dicens servus tuus vir meus mortuus est et tu nosti quia servus tuus fuit timens Dominum et ecce creditor venit ut tollat duos filios meos ad serviendum sibi 012 2KI 004 002 cui dixit Heliseus quid vis ut faciam tibi dic mihi quid habes in domo tua at illa respondit non habeo ancilla tua quicquam in domo mea nisi parum olei quo unguear 012 2KI 004 003 cui ait vade pete mutuo ab omnibus vicinis tuis vasa vacua non pauca 012 2KI 004 004 et ingredere et claude ostium cum intrinsecus fueris tu et filii tui et mitte inde in omnia vasa haec et cum plena fuerint tolles 012 2KI 004 005 ivit itaque mulier et clusit ostium super se et super filios suos illi offerebant vasa et illa infundebat 012 2KI 004 006 cumque plena fuissent vasa dixit ad filium suum adfer mihi adhuc vas et ille respondit non habeo stetitque oleum 012 2KI 004 007 venit autem illa et indicavit homini Dei et ille vade inquit vende oleum et redde creditori tuo tu autem et filii tui vivite de reliquo 012 2KI 004 008 facta est autem quaedam dies et transiebat Heliseus per Sunam erat autem ibi mulier magna quae tenuit eum ut comederet panem cumque frequenter inde transiret devertebat ad eam ut comederet panem 012 2KI 004 009 quae dixit ad virum suum animadverto quod vir Dei sanctus est iste qui transit per nos frequenter 012 2KI 004 010 faciamus ergo cenaculum parvum et ponamus ei in eo lectulum et mensam et sellam et candelabrum ut cum venerit ad nos maneat ibi 012 2KI 004 011 facta est igitur dies quaedam et veniens devertit in cenaculum et requievit ibi 012 2KI 004 012 dixitque ad Giezi puerum suum voca Sunamitin istam qui cum vocasset eam et illa stetisset coram eo 012 2KI 004 013 dixit ad puerum loquere ad eam ecce sedule in omnibus ministrasti nobis quid vis ut faciam tibi numquid habes negotium et vis ut loquar regi sive principi militiae quae respondit in medio populi mei habito 012 2KI 004 014 et ait quid ergo vult ut faciam ei dixitque Giezi ne quaeras filium enim non habet et vir eius senex est 012 2KI 004 015 praecepit itaque ut vocaret eam quae cum vocata fuisset et stetisset ad ostium 012 2KI 004 016 dixit ad eam in tempore isto et in hac eadem hora si vita comes fuerit habebis in utero filium at illa respondit noli quaeso domine mi vir Dei noli mentiri ancillae tuae 012 2KI 004 017 et concepit mulier et peperit filium in tempore et in hora eadem quam dixerat Heliseus 012 2KI 004 018 crevit autem puer et cum esset quaedam dies et egressus isset ad patrem suum ad messores 012 2KI 004 019 ait patri suo caput meum caput meum at ille dixit puero tolle et duc eum ad matrem suam 012 2KI 004 020 qui cum tulisset et adduxisset eum ad matrem suam posuit eum illa super genua sua usque ad meridiem et mortuus est 012 2KI 004 021 ascendit autem et conlocavit eum super lectulum hominis Dei et clusit ostium et egressa 012 2KI 004 022 vocavit virum suum et ait mitte mecum obsecro unum de pueris et asinam ut excurram usque ad hominem Dei et revertar 012 2KI 004 023 qui ait illi quam ob causam vadis ad eum hodie non sunt kalendae neque sabbatum quae respondit vale 012 2KI 004 024 stravitque asinam et praecepit puero mina et propera ne mihi moram facias in eundo et hoc age quod praecipio tibi 012 2KI 004 025 profecta est igitur et venit ad virum Dei in montem Carmeli cumque vidisset eam vir Dei de contra ait ad Giezi puerum suum ecce Sunamitis illa 012 2KI 004 026 vade ergo in occursum eius et dic ei rectene agitur circa te et circa virum tuum et circa filium tuum quae respondit recte 012 2KI 004 027 cumque venisset ad virum Dei in monte adprehendit pedes eius et accessit Giezi ut amoveret eam et ait homo Dei dimitte illam anima enim eius in amaritudine est et Dominus celavit me et non indicavit mihi 012 2KI 004 028 quae dixit illi numquid petivi filium a domino meo numquid non dixi tibi ne inludas me 012 2KI 004 029 et ille ait ad Giezi accinge lumbos tuos et tolle baculum meum in manu tua et vade si occurrerit tibi homo non salutes eum et si salutaverit te quispiam non respondeas illi et pones baculum meum super faciem pueri 012 2KI 004 030 porro mater pueri ait vivit Dominus et vivit anima tua non dimittam te surrexit ergo et secutus est eam 012 2KI 004 031 Giezi autem praecesserat eos et posuerat baculum super faciem pueri et non erat vox neque sensus reversusque est in occursum eius et nuntiavit ei dicens non surrexit puer 012 2KI 004 032 ingressus est ergo Heliseus domum et ecce puer mortuus iacebat in lectulo eius 012 2KI 004 033 ingressusque clusit ostium super se et puerum et oravit ad Dominum 012 2KI 004 034 et ascendit et incubuit super puerum posuitque os suum super os eius et oculos suos super oculos eius et manus suas super manus eius et incurvavit se super eum et calefacta est caro pueri 012 2KI 004 035 at ille reversus deambulavit in domo semel huc et illuc et ascendit et incubuit super eum et oscitavit puer septies aperuitque oculos 012 2KI 004 036 et ille vocavit Giezi et dixit ei voca Sunamitin hanc quae vocata ingressa est ad eum qui ait tolle filium tuum 012 2KI 004 037 venit illa et corruit ad pedes eius et adoravit super terram tulitque filium suum et egressa est 012 2KI 004 038 et Heliseus reversus est in Galgala erat autem fames in terra et filii prophetarum habitabant coram eo dixitque uni de pueris suis pone ollam grandem et coque pulmentum filiis prophetarum 012 2KI 004 039 et egressus est unus in agrum ut colligeret herbas agrestes invenitque quasi vitem silvestrem et collegit ex ea colocyntidas agri et implevit pallium suum et reversus concidit in ollam pulmenti nesciebat enim quid esset 012 2KI 004 040 infuderunt ergo sociis ut comederent cumque gustassent de coctione exclamaverunt dicentes mors in olla vir Dei et non potuerunt comedere 012 2KI 004 041 at ille adferte inquit farinam et misit in ollam et ait infunde turbae et comedat et non fuit amplius quicquam amaritudinis in olla 012 2KI 004 042 vir autem quidam venit de Balsalisa deferens viro Dei panes primitiarum et viginti panes hordiacios et frumentum novum in pera sua at ille dixit da populo ut comedat 012 2KI 004 043 responditque ei minister eius quantum est hoc ut adponam coram centum viris rursum ille da ait populo ut comedat haec enim dicit Dominus comedent et supererit 012 2KI 004 044 posuit itaque coram eis qui comederunt et superfuit iuxta verbum Domini 012 2KI 005 001 Naaman princeps militiae regis Syriae erat vir magnus apud dominum suum et honoratus per illum enim dedit Dominus salutem Syriae erat autem vir fortis et dives sed leprosus 012 2KI 005 002 porro de Syria egressi fuerant latrunculi et captivam duxerant de terra Israhel puellam parvulam quae erat in obsequio uxoris Naaman 012 2KI 005 003 quae ait ad dominam suam utinam fuisset dominus meus ad prophetam qui est in Samaria profecto curasset eum a lepra quam habet 012 2KI 005 004 ingressus est itaque Naaman ad dominum suum et nuntiavit ei dicens sic et sic locuta est puella de terra Israhel 012 2KI 005 005 dixitque ei rex Syriae vade et mittam litteras ad regem Israhel qui cum profectus esset et tulisset secum decem talenta argenti et sex milia aureos et decem mutatoria vestimentorum 012 2KI 005 006 detulit litteras ad regem Israhel in haec verba cum acceperis epistulam hanc scito quod miserim ad te Naaman servum meum ut cures eum a lepra sua 012 2KI 005 007 cumque legisset rex Israhel litteras scidit vestimenta sua et ait numquid Deus sum ut occidere possim et vivificare quia iste misit ad me ut curem hominem a lepra sua animadvertite et videte quod occasiones quaerat adversum me 012 2KI 005 008 quod cum audisset Heliseus vir Dei scidisse videlicet regem Israhel vestimenta sua misit ad eum dicens quare scidisti vestimenta tua veniat ad me et sciat esse prophetam in Israhel 012 2KI 005 009 venit ergo Naaman cum equis et curribus et stetit ad ostium domus Helisei 012 2KI 005 010 misitque ad eum Heliseus nuntium dicens vade et lavare septies in Iordane et recipiet sanitatem caro tua atque mundaberis 012 2KI 005 011 iratus Naaman recedebat dicens putabam quod egrederetur ad me et stans invocaret nomen Domini Dei sui et tangeret manu sua locum leprae et curaret me 012 2KI 005 012 numquid non meliores sunt Abana et Pharphar fluvii Damasci omnibus aquis Israhel ut laver in eis et munder cum ergo vertisset se et abiret indignans 012 2KI 005 013 accesserunt ad eum servi sui et locuti sunt ei pater si rem grandem dixisset tibi propheta certe facere debueras quanto magis quia nunc dixit tibi lavare et mundaberis 012 2KI 005 014 descendit et lavit in Iordane septies iuxta sermonem viri Dei et restituta est caro eius sicut caro pueri parvuli et mundatus est 012 2KI 005 015 reversusque ad virum Dei cum universo comitatu suo venit et stetit coram eo et ait vere scio quod non sit Deus in universa terra nisi tantum in Israhel obsecro itaque ut accipias benedictionem a servo tuo 012 2KI 005 016 at ille respondit vivit Dominus ante quem sto quia non accipiam cumque vim faceret penitus non adquievit 012 2KI 005 017 dixitque Naaman ut vis sed obsecro concede mihi servo tuo ut tollam onus duorum burdonum de terra non enim faciet ultra servus tuus holocaustum aut victimam diis alienis nisi Domino 012 2KI 005 018 hoc autem solum est de quo depreceris Dominum pro servo tuo quando ingreditur dominus meus templum Remmon ut adoret et illo innitente super manum meam si adoravero in templo Remmon adorante me in eodem loco ut ignoscat mihi Dominus servo tuo pro hac re 012 2KI 005 019 qui dixit ei vade in pace abiit ergo ab eo electo terrae tempore 012 2KI 005 020 dixitque Giezi puer viri Dei pepercit dominus meus Naaman Syro isti ut non acciperet ab eo quae adtulit vivit Dominus quia curram post eum et accipiam ab eo aliquid 012 2KI 005 021 et secutus est Giezi post tergum Naaman quem cum vidisset ille currentem ad se desilivit de curru in occursum eius et ait rectene sunt omnia 012 2KI 005 022 et ille ait recte dominus meus misit me dicens modo venerunt ad me duo adulescentes de monte Ephraim ex filiis prophetarum da eis talentum argenti et vestes mutatorias duplices 012 2KI 005 023 dixitque Naaman melius est ut accipias duo talenta et coegit eum ligavitque duo talenta argenti in duobus saccis et duplicia vestimenta et inposuit duobus pueris suis qui et portaverunt coram eo 012 2KI 005 024 cumque venisset iam vesperi tulit de manu eorum et reposuit in domo dimisitque viros et abierunt 012 2KI 005 025 ipse autem ingressus stetit coram domino suo et dixit Heliseus unde venis Giezi qui respondit non ivit servus tuus quoquam 012 2KI 005 026 at ille nonne ait cor meum in praesenti erat quando reversus est homo de curru suo in occursum tui nunc igitur accepisti argentum et accepisti vestes ut emas oliveta et vineta et oves et boves et servos et ancillas 012 2KI 005 027 sed et lepra Naaman adherebit tibi et semini tuo in sempiternum et egressus est ab eo leprosus quasi nix 012 2KI 006 001 dixerunt autem filii prophetarum ad Heliseum ecce locus in quo habitamus coram te angustus est nobis 012 2KI 006 002 eamus usque ad Iordanem et tollant singuli de silva materias singulas ut aedificemus nobis ibi locum ad habitandum qui dixit ite 012 2KI 006 003 et ait unus ex illis veni ergo et tu cum servis tuis respondit ego veniam 012 2KI 006 004 et abiit cum eis cumque venissent ad Iordanem caedebant ligna 012 2KI 006 005 accidit autem ut cum unus materiem succidisset caderet ferrum securis in aquam exclamavitque ille et ait eheu eheu eheu domine mi et hoc ipsum mutuo acceperam 012 2KI 006 006 dixit autem homo Dei ubi cecidit at ille monstravit ei locum praecidit ergo lignum et misit illuc natavitque ferrum 012 2KI 006 007 et ait tolle qui extendit manum et tulit illud 012 2KI 006 008 rex autem Syriae pugnabat contra Israhel consiliumque iniit cum servis suis dicens in loco illo et illo ponamus insidias 012 2KI 006 009 misit itaque vir Dei ad regem Israhel dicens cave ne transeas in loco illo quia ibi Syri in insidiis sunt 012 2KI 006 010 misit rex Israhel ad locum quem dixerat ei vir Dei et praeoccupavit eum et observavit se ibi non semel neque bis 012 2KI 006 011 conturbatumque est cor regis Syriae pro hac re et convocatis servis suis ait quare non indicastis mihi quis proditor mei sit apud regem Israhel 012 2KI 006 012 dixitque unus servorum eius nequaquam domine mi rex sed Heliseus propheta qui est in Israhel indicat regi Israhel omnia verba quaecumque locutus fueris in conclavi tuo 012 2KI 006 013 dixit eis ite et videte ubi sit ut mittam et capiam eum adnuntiaveruntque ei dicentes ecce in Dothan 012 2KI 006 014 misit ergo illuc equos et currus et robur exercitus qui cum venissent nocte circumdederunt civitatem 012 2KI 006 015 consurgens autem diluculo minister viri Dei egressus est viditque exercitum in circuitu civitatis et equos et currus nuntiavitque ei dicens eheu eheu domine mi quid faciemus 012 2KI 006 016 at ille respondit noli timere plures enim nobiscum sunt quam cum illis 012 2KI 006 017 cumque orasset Heliseus ait Domine aperi oculos huius ut videat et aperuit Dominus oculos pueri et vidit et ecce mons plenus equorum et curruum igneorum in circuitu Helisei 012 2KI 006 018 hostes vero descenderunt ad eum porro Heliseus oravit Dominum dicens percute obsecro gentem hanc caecitate percussitque eos Dominus ne viderent iuxta verbum Helisei 012 2KI 006 019 dixit autem ad eos Heliseus non est haec via nec ista est civitas sequimini me et ostendam vobis virum quem quaeritis duxit ergo eos in Samariam 012 2KI 006 020 cumque ingressi fuissent in Samaria dixit Heliseus Domine aperi oculos istorum ut videant aperuitque Dominus oculos eorum et viderunt esse se in medio Samariae 012 2KI 006 021 dixitque rex Israhel ad Heliseum cum vidisset eos numquid percutiam eos pater mi 012 2KI 006 022 at ille ait non percuties neque enim cepisti eos gladio et arcu tuo ut percutias pone panem et aquam coram eis ut comedant et bibant et vadant ad dominum suum 012 2KI 006 023 adpositaque est eis ciborum magna praeparatio et comederunt et biberunt et dimisit eos abieruntque ad dominum suum et ultra non venerunt latrones Syriae in terram Israhel 012 2KI 006 024 factum est autem post haec congregavit Benadad rex Syriae universum exercitum suum et ascendit et obsidebat Samariam 012 2KI 006 025 factaque est fames magna in Samaria et tamdiu obsessa est donec venundaretur caput asini octoginta argenteis et quarta pars cabi stercoris columbarum quinque argenteis 012 2KI 006 026 cumque rex Israhel transiret per murum mulier exclamavit ad eum dicens salva me domine mi rex 012 2KI 006 027 qui ait non te salvet Dominus unde salvare te possum de area an de torculari dixitque ad eam rex quid tibi vis quae respondit 012 2KI 006 028 mulier ista dixit mihi da filium tuum ut comedamus eum hodie et filium meum comedemus cras 012 2KI 006 029 coximus ergo filium meum et comedimus dixique ei die altera da filium tuum ut comedamus eum quae abscondit filium suum 012 2KI 006 030 quod cum audisset rex scidit vestimenta sua et transiebat super murum viditque omnis populus cilicium quo vestitus erat ad carnem intrinsecus 012 2KI 006 031 et ait haec mihi faciat Deus et haec addat si steterit caput Helisei filii Saphat super eum hodie 012 2KI 006 032 Heliseus autem sedebat in domo sua et senes sedebant cum eo praemisit itaque virum et antequam veniret nuntius ille dixit ad senes numquid scitis quod miserit filius homicidae hic ut praecidatur caput meum videte ergo cum venerit nuntius cludite ostium et non sinatis eum introire ecce enim sonitus pedum domini eius post eum est 012 2KI 006 033 et adhuc illo loquente eis apparuit nuntius qui veniebat ad eum et ait ecce tantum malum a Domino est quid amplius expectabo a Domino 012 2KI 007 001 dixit autem Heliseus audite verbum Domini haec dicit Dominus in tempore hoc cras modius similae uno statere erit et duo modii hordei statere uno in porta Samariae 012 2KI 007 002 respondens unus de ducibus super cuius manum rex incumbebat homini Dei ait si Dominus fecerit etiam cataractas in caelo numquid poterit esse quod loqueris qui ait videbis oculis tuis et inde non comedes 012 2KI 007 003 quattuor ergo viri erant leprosi iuxta introitum portae qui dixerunt ad invicem quid hic esse volumus donec moriamur 012 2KI 007 004 sive ingredi voluerimus civitatem fame moriemur sive manserimus hic moriendum nobis est venite igitur et transfugiamus ad castra Syriae si pepercerint nobis vivemus si autem occidere voluerint nihilominus moriemur 012 2KI 007 005 surrexerunt igitur vesperi ut venirent ad castra Syriae cumque venissent ad principium castrorum Syriae nullum ibidem reppererunt 012 2KI 007 006 siquidem Dominus sonitum audiri fecerat in castris Syriae curruum et equorum et exercitus plurimi dixeruntque ad invicem ecce mercede conduxit adversum nos rex Israhel reges Hettheorum et Aegyptiorum et venerunt super nos 012 2KI 007 007 surrexerunt ergo et fugerunt in tenebris et dereliquerunt tentoria sua et equos et asinos in castris fugeruntque animas tantum suas salvare cupientes 012 2KI 007 008 igitur cum venissent leprosi illi ad principium castrorum ingressi sunt unum tabernaculum et comederunt et biberunt tuleruntque inde argentum et aurum et vestes et abierunt et absconderunt et rursum reversi sunt ad aliud tabernaculum et inde similiter auferentes absconderunt 012 2KI 007 009 dixeruntque ad invicem non recte facimus haec enim dies boni nuntii est si tacuerimus et noluerimus nuntiare usque mane sceleris arguemur venite eamus et nuntiemus in aula regis 012 2KI 007 010 cumque venissent ad portam civitatis narraverunt eis dicentes ivimus ad castra Syriae et nullum ibidem repperimus hominum nisi equos et asinos alligatos et fixa tentoria 012 2KI 007 011 ierunt ergo portarii et nuntiaverunt in palatio regis intrinsecus 012 2KI 007 012 qui surrexit nocte et ait ad servos suos dico vobis quid fecerint nobis Syri sciunt quia fame laboramus et idcirco egressi sunt de castris et latitant in agris dicentes cum egressi fuerint de civitate capiemus eos viventes et tunc civitatem ingredi poterimus 012 2KI 007 013 respondit autem unus servorum eius tollamus quinque equos qui remanserunt in urbe quia ipsi tantum sunt in universa multitudine Israhel alii enim consumpti sunt et mittentes explorare poterimus 012 2KI 007 014 adduxerunt ergo duos equos misitque rex ad castra Syrorum dicens ite videte 012 2KI 007 015 qui abierunt post eos usque ad Iordanem ecce autem omnis via plena erat vestibus et vasis quae proiecerant Syri cum turbarentur reversique nuntii indicaverunt regi 012 2KI 007 016 et egressus populus diripuit castra Syriae factusque est modius similae statere uno et duo modii hordei statere uno iuxta verbum Domini 012 2KI 007 017 porro rex ducem illum in cuius manu incubuerat constituit ad portam quem conculcavit turba in introitu et mortuus est iuxta quod locutus fuerat vir Dei quando descenderat rex ad eum 012 2KI 007 018 factumque est secundum sermonem viri Dei quem dixerat regi quando ait duo modii hordei statere uno erunt et modius similae statere uno hoc eodem tempore cras in porta Samariae 012 2KI 007 019 quando responderat dux ille viro Dei et dixerat etiam si Dominus fecerit cataractas in caelo numquid fieri poterit quod loqueris et dixit ei videbis oculis tuis et inde non comedes 012 2KI 007 020 evenit ergo ei sicut praedictum erat et conculcavit eum populus in porta et mortuus est 012 2KI 008 001 Heliseus autem locutus est ad mulierem cuius vivere fecerat filium dicens surge vade tu et domus tua et peregrinare ubicumque reppereris vocavit enim Dominus famem et veniet super terram septem annis 012 2KI 008 002 quae surrexit et fecit iuxta verbum hominis Dei et vadens cum domo sua peregrinata est in terra Philisthim diebus multis 012 2KI 008 003 cumque finiti essent anni septem reversa est mulier de terra Philisthim et egressa est ut interpellaret regem pro domo sua et agris suis 012 2KI 008 004 rex autem loquebatur cum Giezi puero viri Dei dicens narra mihi omnia magnalia quae fecit Heliseus 012 2KI 008 005 cumque ille narraret regi quomodo mortuum suscitasset apparuit mulier cuius vivificaverat filium clamans ad regem pro domo sua et pro agris suis dixitque Giezi domine mi rex haec est mulier et hic filius eius quem suscitavit Heliseus 012 2KI 008 006 et interrogavit rex mulierem quae narravit ei deditque ei rex eunuchum unum dicens restitue ei omnia quae sua sunt et universos reditus agrorum a die qua reliquit terram usque ad praesens 012 2KI 008 007 venit quoque Heliseus Damascum et Benadad rex Syriae aegrotabat nuntiaveruntque ei dicentes venit vir Dei huc 012 2KI 008 008 et ait rex ad Azahel tolle tecum munera et vade in occursum viri Dei et consule Dominum per eum dicens si evadere potero de infirmitate mea hac 012 2KI 008 009 ivit igitur Azahel in occursum eius habens secum munera et omnia bona Damasci onera quadraginta camelorum cumque stetisset coram eo ait filius tuus Benadad rex Syriae misit me ad te dicens si sanari potero de infirmitate mea hac 012 2KI 008 010 dixitque ei Heliseus vade dic ei sanaberis porro ostendit mihi Dominus quia morte morietur 012 2KI 008 011 stetitque cum eo et conturbatus est usque ad suffusionem vultus flevitque vir Dei 012 2KI 008 012 cui Azahel ait quare dominus meus flet at ille respondit quia scio quae facturus sis filiis Israhel mala civitates eorum munitas igne succendes et iuvenes eorum interficies gladio et parvulos eorum elides et praegnantes divides 012 2KI 008 013 dixitque Azahel quid enim sum servus tuus canis ut faciam rem istam magnam et ait Heliseus ostendit mihi Dominus te regem Syriae fore 012 2KI 008 014 qui cum recessisset ab Heliseo venit ad dominum suum qui ait ei quid tibi dixit Heliseus at ille respondit dixit mihi recipiet sanitatem 012 2KI 008 015 cumque venisset dies altera tulit sagulum et infudit aqua et expandit super faciem eius quo mortuo regnavit Azahel pro eo 012 2KI 008 016 anno quinto Ioram filii Ahab regis Israhel et Iosaphat regis Iuda regnavit Ioram filius Iosaphat rex Iuda 012 2KI 008 017 triginta duorum erat annorum cum regnare coepisset et octo annis regnavit in Hierusalem 012 2KI 008 018 ambulavitque in viis regum Israhel sicut ambulaverat domus Ahab filia enim Ahab erat uxor eius et fecit quod malum est coram Domino 012 2KI 008 019 noluit autem Dominus disperdere Iudam propter David servum suum sicut promiserat ei ut daret illi lucernam et filiis eius cunctis diebus 012 2KI 008 020 in diebus eius recessit Edom ne esset sub Iuda et constituit sibi regem 012 2KI 008 021 venitque Ioram Seira et omnis currus cum eo et surrexit nocte percussitque Idumeos qui eum circumdederant et principes curruum populus autem fugit in tabernacula sua 012 2KI 008 022 recessit ergo Edom ne esset sub Iuda usque ad diem hanc tunc recessit et Lobna in tempore illo 012 2KI 008 023 reliqua autem sermonum Ioram et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 012 2KI 008 024 et dormivit Ioram cum patribus suis sepultusque est cum eis in civitate David et regnavit Ahazias filius eius pro eo 012 2KI 008 025 anno duodecimo Ioram filii Ahab regis Israhel regnavit Ahazias filius Ioram regis Iudae 012 2KI 008 026 viginti duorum annorum erat Ahazias cum regnare coepisset et uno anno regnavit in Hierusalem nomen matris eius Athalia filia Amri regis Israhel 012 2KI 008 027 et ambulavit in viis domus Ahab et fecit quod malum est coram Domino sicut domus Ahab gener enim domus Ahab fuit 012 2KI 008 028 abiit quoque cum Ioram filio Ahab ad proeliandum contra Azahel regem Syriae in Ramoth Galaad et vulneraverunt Syri Ioram 012 2KI 008 029 qui reversus est ut curaretur in Hiezrahel quia vulneraverant eum Syri in Rama proeliantem contra Azahel regem Syriae porro Ahazias filius Ioram rex Iuda descendit invisere Ioram filium Ahab in Hiezrahel quia aegrotabat 012 2KI 009 001 Heliseus autem prophetes vocavit unum de filiis prophetarum et ait illi accinge lumbos tuos et tolle lenticulam olei hanc in manu tua et vade in Ramoth Galaad 012 2KI 009 002 cumque veneris illuc videbis Hieu filium Iosaphat filii Namsi et ingressus suscitabis eum de medio fratrum suorum et introduces interius cubiculum 012 2KI 009 003 tenensque lenticulam olei fundes super caput eius et dices haec dicit Dominus unxi te regem super Israhel aperiesque ostium et fugies et non ibi subsistes 012 2KI 009 004 abiit ergo adulescens puer prophetae Ramoth Galaad 012 2KI 009 005 et ingressus est ecce autem principes exercitus sedebant et ait verbum mihi ad te princeps dixitque Hieu ad quem ex omnibus nobis at ille dixit ad te o princeps 012 2KI 009 006 et surrexit et ingressus est cubiculum at ille fudit oleum super caput eius et ait haec dicit Dominus Deus Israhel unxi te regem super populum Domini Israhel 012 2KI 009 007 et percuties domum Ahab domini tui ut ulciscar sanguinem servorum meorum prophetarum et sanguinem omnium servorum Domini de manu Hiezabel 012 2KI 009 008 perdamque omnem domum Ahab et interficiam de Ahab mingentem ad parietem et clausum et novissimum in Israhel 012 2KI 009 009 et dabo domum Ahab sicut domum Hieroboam filii Nabath et sicut domum Baasa filii Ahia 012 2KI 009 010 Hiezabel quoque comedent canes in agro Hiezrahel nec erit qui sepeliat eam aperuitque ostium et fugit 012 2KI 009 011 Hieu autem egressus est ad servos domini sui qui dixerunt ei rectene sunt omnia quid venit insanus iste ad te qui ait eis nostis hominem et quid locutus sit 012 2KI 009 012 at illi responderunt falsum est sed magis narra nobis qui ait eis haec et haec locutus est mihi et ait haec dicit Dominus unxi te regem super Israhel 012 2KI 009 013 festinaverunt itaque et unusquisque tollens pallium suum posuerunt sub pedibus eius in similitudinem tribunalis et cecinerunt tuba atque dixerunt regnavit Hieu 012 2KI 009 014 coniuravit ergo Hieu filius Iosaphat filii Namsi contra Ioram porro Ioram obsederat Ramoth Galaad ipse et omnis Israhel contra Azahel regem Syriae 012 2KI 009 015 et reversus fuerat ut curaretur in Hiezrahel propter vulnera quia percusserant eum Syri proeliantem contra Azahel regem Syriae dixitque Hieu si placet vobis nemo egrediatur profugus de civitate ne vadat et nuntiet in Hiezrahel 012 2KI 009 016 et ascendit et profectus est in Hiezrahel Ioram enim aegrotabat ibi et Ahazia rex Iuda descenderat ad visitandum Ioram 012 2KI 009 017 igitur speculator qui stabat super turrem Hiezrahel vidit globum Hieu venientis et ait video ego globum dixitque Ioram tolle currum et mitte in occursum eorum et dicat vadens rectene sunt omnia 012 2KI 009 018 abiit igitur qui ascenderat currum in occursum eius et ait haec dicit rex pacata sunt omnia dixitque ei Hieu quid tibi et paci transi et sequere me nuntiavit quoque speculator dicens venit nuntius ad eos et non revertitur 012 2KI 009 019 misit etiam currum equorum secundum venitque ad eos et ait haec dicit rex num pax est et ait Hieu quid tibi et paci transi et sequere me 012 2KI 009 020 nuntiavit autem speculator dicens venit usque ad eos et non revertitur est autem incessus quasi incessus Hieu filii Namsi praeceps enim graditur 012 2KI 009 021 et ait Ioram iunge currum iunxeruntque currum eius et egressus est Ioram rex Israhel et Ahazias rex Iuda singuli in curribus suis egressique sunt in occursum Hieu et invenerunt eum in agro Naboth Hiezrahelitis 012 2KI 009 022 cumque vidisset Ioram Hieu dixit pax est Hieu at ille respondit quae pax adhuc fornicationes Hiezabel matris tuae et veneficia eius multa vigent 012 2KI 009 023 convertit autem Ioram manum suam et fugiens ait ad Ahaziam insidiae Ahazia 012 2KI 009 024 porro Hieu tetendit arcum manu et percussit Ioram inter scapulas et egressa est sagitta per cor eius statimque corruit in curru suo 012 2KI 009 025 dixitque Hieu ad Baddacer ducem tolle proice eum in agro Naboth Hiezrahelitae memini enim quando ego et tu sedentes in curru sequebamur Ahab patrem huius quod Dominus onus hoc levaverit super eum dicens 012 2KI 009 026 si non pro sanguine Naboth et pro sanguine filiorum eius quem vidi heri ait Dominus reddam tibi in agro isto dicit Dominus nunc igitur tolle proice eum in agro iuxta verbum Domini 012 2KI 009 027 Ahazias autem rex Iuda videns hoc fugit per viam domus horti persecutusque est eum Hieu et ait etiam hunc percutite in curru suo in ascensu Gaber qui est iuxta Ieblaam qui fugit in Mageddo et mortuus est ibi 012 2KI 009 028 et inposuerunt eum servi eius super currum suum et tulerunt Hierusalem sepelieruntque in sepulchro cum patribus suis in civitate David 012 2KI 009 029 anno undecimo Ioram filii Ahab rege Ahazia super Iudam 012 2KI 009 030 venit Hieu Hiezrahel porro Hiezabel introitu eius audito depinxit oculos suos stibio et ornavit caput suum et respexit per fenestram 012 2KI 009 031 ingredientem Hieu per portam et ait numquid pax esse potest Zamri qui interfecit dominum suum 012 2KI 009 032 levavitque Hieu faciem suam ad fenestram et ait quae est ista et inclinaverunt se ad eum duo vel tres eunuchi 012 2KI 009 033 at ille dixit eis praecipitate eam deorsum et praecipitaverunt eam aspersusque est sanguine paries et equorum ungulae qui conculcaverunt eam 012 2KI 009 034 cumque ingressus esset et comederet bibissetque ait ite videte maledictam illam et sepelite eam quia filia regis est 012 2KI 009 035 cumque issent ut sepelirent eam non invenerunt nisi calvariam et pedes et summas manus 012 2KI 009 036 reversique nuntiaverunt ei et ait Hieu sermo Domini est quem locutus est per servum suum Heliam Thesbiten dicens in agro Hiezrahel comedent canes carnes Hiezabel 012 2KI 009 037 et erunt carnes Hiezabel sicut stercus super faciem terrae in agro Hiezrahel ita ut praetereuntes dicant haecine est illa Hiezabel 012 2KI 010 001 erant autem Ahab septuaginta filii in Samaria scripsit ergo Hieu litteras et misit in Samariam ad optimates civitatis et ad maiores natu et ad nutricios Ahab dicens 012 2KI 010 002 statim ut acceperitis litteras has qui habetis filios domini vestri et currus et equos et civitates firmas et arma 012 2KI 010 003 eligite meliorem et eum qui vobis placuerit de filiis domini vestri et ponite eum super solium patris sui et pugnate pro domo domini vestri 012 2KI 010 004 timuerunt illi vehementer et dixerunt ecce duo reges non potuerunt stare coram eo et quomodo nos valebimus resistere 012 2KI 010 005 miserunt ergo praepositus domus et praefectus civitatis et maiores natu et nutricii ad Hieu dicentes servi tui sumus quaecumque iusseris faciemus nec constituemus regem quodcumque tibi placet fac 012 2KI 010 006 rescripsit autem eis litteras secundo dicens si mei estis et oboeditis mihi tollite capita filiorum domini vestri et venite ad me hac eadem hora cras in Hiezrahel porro filii regis septuaginta viri apud optimates civitatis nutriebantur 012 2KI 010 007 cumque venissent litterae ad eos tulerunt filios regis et occiderunt septuaginta viros et posuerunt capita eorum in cofinis et miserunt ad eum in Hiezrahel 012 2KI 010 008 venit autem nuntius et indicavit ei dicens adtulerunt capita filiorum regis qui respondit ponite ea duos acervos iuxta introitum portae usque mane 012 2KI 010 009 cumque diluxisset egressus est et stans dixit ad omnem populum iusti estis si ego coniuravi contra dominum meum et interfeci eum quis percussit omnes hos 012 2KI 010 010 videte ergo nunc quoniam non cecidit de sermonibus Domini in terram quos locutus est Dominus super domum Ahab et Dominus fecit quod locutus est in manu servi sui Heliae 012 2KI 010 011 percussit igitur Hieu omnes qui reliqui erant de domo Ahab in Hiezrahel et universos optimates eius et notos et sacerdotes donec non remanerent ex eo reliquiae 012 2KI 010 012 et surrexit et venit in Samariam cumque venisset ad Camaram pastorum in via 012 2KI 010 013 invenit fratres Ahaziae regis Iuda dixitque ad eos quinam estis vos at illi responderunt fratres Ahaziae sumus et descendimus ad salutandos filios regis et filios reginae 012 2KI 010 014 qui ait conprehendite eos vivos quos cum conprehendissent vivos iugulaverunt eos in cisterna iuxta Camaram quadraginta duos viros et non reliquit ex eis quemquam 012 2KI 010 015 cumque abisset inde invenit Ionadab filium Rechab in occursum sibi et benedixit ei et ait ad eum numquid est cor tuum rectum sicut cor meum cum corde tuo et ait Ionadab est si est inquit da manum tuam qui dedit manum suam at ille levavit eum ad se in curru 012 2KI 010 016 dixitque ad eum veni mecum et vide zelum meum pro Domino et inpositum currui suo 012 2KI 010 017 duxit in Samariam et percussit omnes qui reliqui fuerant de Ahab in Samaria usque ad unum iuxta verbum Domini quod locutus est per Heliam 012 2KI 010 018 congregavit ergo Hieu omnem populum et dixit ad eos Ahab coluit Baal parum ego autem colam eum amplius 012 2KI 010 019 nunc igitur omnes prophetas Baal et universos servos eius et cunctos sacerdotes ipsius vocate ad me nullus sit qui non veniat sacrificium enim grande est mihi Baal quicumque defuerit non vivet porro Hieu faciebat hoc insidiose ut disperderet cultores Baal 012 2KI 010 020 dixit sanctificate diem sollemnem Baal vocavitque 012 2KI 010 021 et misit in universos terminos Israhel et venerunt cuncti servi Baal non fuit residuus ne unus quidem qui non veniret et ingressi sunt templum Baal et repleta est domus Baal a summo usque ad summum 012 2KI 010 022 dixitque his qui erant super vestes proferte vestimenta universis servis Baal et protulerunt eis vestes 012 2KI 010 023 ingressusque Hieu et Ionadab filius Rechab templum Baal et ait cultoribus Baal perquirite et videte ne quis forte vobiscum sit de servis Domini sed ut sint soli servi Baal 012 2KI 010 024 ingressi sunt igitur ut facerent victimas et holocausta Hieu autem praeparaverat sibi foris octoginta viros et dixerat eis quicumque fugerit de hominibus his quos ego adduxero in manus vestras anima eius erit pro anima illius 012 2KI 010 025 factum est ergo cum conpletum esset holocaustum praecepit Hieu militibus et ducibus suis ingredimini et percutite eos nullus evadat percusseruntque eos ore gladii et proiecerunt milites et duces et ierunt in civitatem templi Baal 012 2KI 010 026 et protulerunt statuam de fano Baal et conbuserunt 012 2KI 010 027 et comminuerunt eam destruxerunt quoque aedem Baal et fecerunt pro ea latrinas usque ad diem hanc 012 2KI 010 028 delevit itaque Hieu Baal de Israhel 012 2KI 010 029 verumtamen a peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecerat Israhel non recessit nec dereliquit vitulos aureos qui erant in Bethel et in Dan 012 2KI 010 030 dixit autem Dominus ad Hieu quia studiose fecisti quod rectum erat et placebat in oculis meis et omnia quae erant in corde meo fecisti contra domum Ahab filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israhel 012 2KI 010 031 porro Hieu non custodivit ut ambularet in lege Domini Dei Israhel in toto corde suo non enim recessit a peccatis Hieroboam qui peccare fecerat Israhel 012 2KI 010 032 in diebus illis coepit Dominus taedere super Israhel percussitque eos Azahel in universis finibus Israhel 012 2KI 010 033 a Iordane contra orientalem plagam omnem terram Galaad et Gad et Ruben et Manasse ab Aroer quae est super torrentem Arnon et Galaad et Basan 012 2KI 010 034 reliqua autem verborum Hieu et universa quae fecit et fortitudo eius nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israhel 012 2KI 010 035 et dormivit Hieu cum patribus suis sepelieruntque eum in Samaria et regnavit Ioachaz filius eius pro eo 012 2KI 010 036 dies autem quos regnavit Hieu super Israhel viginti et octo anni sunt in Samaria 012 2KI 011 001 Athalia vero mater Ahaziae videns mortuum filium suum surrexit et interfecit omne semen regium 012 2KI 011 002 tollens autem Iosaba filia regis Ioram soror Ahaziae Ioas filium Ahaziae furata est eum de medio filiorum regis qui interficiebantur et nutricem eius de triclinio et abscondit eum a facie Athaliae ut non interficeretur 012 2KI 011 003 eratque cum ea in domo Domini clam sex annis porro Athalia regnavit super terram 012 2KI 011 004 anno autem septimo misit Ioiada et adsumens centuriones et milites introduxit ad se in templum Domini pepigitque cum eis foedus et adiurans eos in domo Domini ostendit eis filium regis 012 2KI 011 005 et praecepit illis dicens iste sermo quem facere debetis 012 2KI 011 006 tertia pars vestrum introeat sabbato et observet excubitum domus regis tertia autem pars sit ad portam Sir et tertia pars ad portam quae est post habitaculum scutariorum et custodietis excubitum domus Messa 012 2KI 011 007 duae vero partes e vobis omnes egredientes sabbato custodiant excubias domus Domini circum regem 012 2KI 011 008 et vallabitis eum habentes arma in manibus vestris si quis autem ingressus fuerit septum templi interficiatur eritisque cum rege introeunte et egrediente 012 2KI 011 009 et fecerunt centuriones iuxta omnia quae praeceperat eis Ioiada sacerdos et adsumentes singuli viros suos qui ingrediebantur sabbatum cum his qui egrediebantur e sabbato venerunt ad Ioiada sacerdotem 012 2KI 011 010 qui dedit eis hastas et arma regis David quae erant in domo Domini 012 2KI 011 011 et steterunt singuli habentes arma in manu sua a parte templi dextra usque ad partem sinistram altaris et aedis circum regem 012 2KI 011 012 produxitque filium regis et posuit super eum diadema et testimonium feceruntque eum regem et unxerunt et plaudentes manu dixerunt vivat rex 012 2KI 011 013 audivit Athalia vocem currentis populi et ingressa ad turbas in templum Domini 012 2KI 011 014 vidit regem stantem super tribunal iuxta morem et cantores et tubas propter eum omnemque populum terrae laetantem et canentem tubis et scidit vestimenta sua clamavitque coniuratio coniuratio 012 2KI 011 015 praecepit autem Ioiada centurionibus qui erant super exercitum et ait eis educite eam extra consepta templi et quicumque secutus eam fuerit feriatur gladio dixerat enim sacerdos non occidatur in templo Domini 012 2KI 011 016 inposueruntque ei manus et inpegerunt eam per viam introitus equorum iuxta palatium et interfecta est ibi 012 2KI 011 017 pepigit igitur Ioiada foedus inter Dominum et inter regem et inter populum ut esset populus Domini et inter regem et populum 012 2KI 011 018 ingressusque est omnis populus terrae templum Baal et destruxerunt aras eius et imagines contriverunt valide Matthan quoque sacerdotem Baal occiderunt coram altari et posuit sacerdos custodias in domo Domini 012 2KI 011 019 tulitque centuriones et Cherethi et Felethi legiones et omnem populum terrae deduxeruntque regem de domo Domini et venerunt per viam portae scutariorum in palatium et sedit super thronum regum 012 2KI 011 020 laetatusque est omnis populus terrae et civitas conquievit Athalia autem occisa est gladio in domo regis 012 2KI 011 021 septemque annorum erat Ioas cum regnare coepisset 012 2KI 012 001 anno septimo Hieu regnavit Ioas quadraginta annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Sebia de Bersabee 012 2KI 012 002 fecitque Ioas rectum coram Domino cunctis diebus quibus docuit eum Ioiada sacerdos 012 2KI 012 003 verumtamen excelsa non abstulit adhuc populus immolabat et adolebat in excelsis incensum 012 2KI 012 004 dixitque Ioas ad sacerdotes omnem pecuniam sanctorum quae inlata fuerit in templum Domini a praetereuntibus quae offertur pro pretio animae et quam sponte et arbitrio cordis sui inferunt in templum Domini 012 2KI 012 005 accipiant illam sacerdotes iuxta ordinem suum et instaurent sarta tecta domus si quid necessarium viderint instauratione 012 2KI 012 006 igitur usque ad vicesimum tertium annum regis Ioas non instauraverunt sacerdotes sarta tecta templi 012 2KI 012 007 vocavitque rex Ioas Ioiada pontificem et sacerdotes dicens eis quare sarta tecta non instaurastis templi nolite ergo amplius accipere pecuniam iuxta ordinem vestrum sed ad instaurationem templi reddite eam 012 2KI 012 008 prohibitique sunt sacerdotes ultra accipere pecuniam a populo et instaurare sarta tecta domus 012 2KI 012 009 et tulit Ioiada pontifex gazofilacium unum aperuitque foramen desuper et posuit illud iuxta altare ad dexteram ingredientium domum Domini mittebantque in eo sacerdotes qui custodiebant ostia omnem pecuniam quae deferebatur ad templum Domini 012 2KI 012 010 cumque viderent nimiam pecuniam esse in gazofilacio ascendebat scriba regis et pontifex effundebantque et numerabant pecuniam quae inveniebatur in domo Domini 012 2KI 012 011 et dabant eam iuxta numerum atque mensuram in manu eorum qui praeerant cementariis domus Domini qui inpendebant eam in fabris lignorum et in cementariis his qui operabantur in domo Domini 012 2KI 012 012 et sarta tecta faciebant et in his qui caedebant saxa et ut emerent ligna et lapides qui excidebantur ita ut impleretur instauratio domus Domini in universis quae indigebant expensa ad muniendam domum 012 2KI 012 013 verumtamen non fiebant ex eadem pecunia hydriae templi Domini et fuscinulae et turibula et tubae omne vas aureum et argenteum de pecunia quae inferebatur in templum Domini 012 2KI 012 014 his enim qui faciebant opus dabatur ut instauraretur templum Domini 012 2KI 012 015 et non fiebat ratio his hominibus qui accipiebant pecuniam ut distribuerent eam artificibus sed in fide tractabant eam 012 2KI 012 016 pecuniam vero pro delicto et pecuniam pro peccatis non inferebant in templum Domini quia sacerdotum erat 012 2KI 012 017 tunc ascendit Azahel rex Syriae et pugnabat contra Geth cepitque eam et direxit faciem suam ut ascenderet in Hierusalem 012 2KI 012 018 quam ob rem tulit Ioas rex Iuda omnia sanctificata quae consecraverant Iosaphat et Ioram et Ahazia patres eius reges Iuda et quae ipse obtulerat et universum argentum quod inveniri potuit in thesauris templi Domini et in palatio regis misitque Azaheli regi Syriae et recessit ab Hierusalem 012 2KI 012 019 reliqua autem sermonum Ioas et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 012 2KI 012 020 surrexerunt autem servi eius et coniuraverunt inter se percusseruntque Ioas in domo Mello in descensu Sela 012 2KI 012 021 Iozachar namque filius Semath et Iozabad filius Somer servi eius percusserunt eum et mortuus est et sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David regnavitque Amasias filius eius pro eo 012 2KI 013 001 anno vicesimo tertio Ioas filii Ahaziae regis Iudae regnavit Ioachaz filius Hieu super Israhel in Samaria decem et septem annis 012 2KI 013 002 et fecit malum coram Domino secutusque est peccata Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel non declinavit ab eis 012 2KI 013 003 iratusque est furor Domini contra Israhel et tradidit eos in manu Azahelis regis Syriae et in manu Benadad filii Azahel cunctis diebus 012 2KI 013 004 deprecatus est autem Ioachaz faciem Domini et audivit eum Dominus vidit enim angustiam Israhel qua adtriverat eos rex Syriae 012 2KI 013 005 et dedit Dominus Israheli salvatorem et liberatus est de manu Syriae habitaveruntque filii Israhel in tabernaculis suis sicut heri et nudius tertius 012 2KI 013 006 verumtamen non recesserunt a peccatis domus Hieroboam qui peccare fecit Israhel in ipsis ambulaverunt siquidem et lucus permansit in Samaria 012 2KI 013 007 et non sunt derelicti Ioachaz de populo nisi quinquaginta equites et decem currus et decem milia peditum interfecerat enim eos rex Syriae et redegerat quasi pulverem in tritura areae 012 2KI 013 008 reliqua autem sermonum Ioachaz et universa quae fecit sed et fortitudo eius nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 013 009 dormivitque Ioachaz cum patribus suis et sepelierunt eum in Samaria regnavitque Ioas filius eius pro eo 012 2KI 013 010 anno tricesimo septimo Ioas regis Iuda regnavit Ioas filius Ioachaz super Israhel in Samaria sedecim annis 012 2KI 013 011 et fecit quod malum est in conspectu Domini non declinavit ab omnibus peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel in ipsis ambulavit 012 2KI 013 012 reliqua autem sermonum Ioas et universa quae fecit sed et fortitudo eius quomodo pugnaverit contra Amasiam regem Iuda nonne haec scripta sunt in libro sermonum regum Israhel 012 2KI 013 013 et dormivit Ioas cum patribus suis Hieroboam autem sedit super solium eius porro Ioas sepultus est in Samaria cum regibus Israhel 012 2KI 013 014 Heliseus autem aegrotabat infirmitate qua et mortuus est descenditque ad eum Ioas rex Israhel et flebat coram eo dicebatque pater mi pater mi currus Israhel et auriga eius 012 2KI 013 015 et ait illi Heliseus adfer arcum et sagittas cumque adtulisset ad eum arcum et sagittas 012 2KI 013 016 dixit ad regem Israhel pone manum tuam super arcum et cum posuisset ille manum suam superposuit Heliseus manus suas manibus regis 012 2KI 013 017 et ait aperi fenestram orientalem cumque aperuisset dixit Heliseus iace sagittam et iecit et ait Heliseus sagitta salutis Domini et sagitta salutis contra Syriam percutiesque Syriam in Afec donec consumas eam 012 2KI 013 018 et ait tolle sagittas qui cum tulisset rursum dixit ei percute iaculo terram et cum percussisset tribus vicibus et stetisset 012 2KI 013 019 iratus est contra eum vir Dei et ait si percussisses quinquies aut sexies sive septies percussisses Syriam usque ad consummationem nunc autem tribus vicibus percuties eam 012 2KI 013 020 mortuus est ergo Heliseus et sepelierunt eum latrunculi quoque de Moab venerunt in terra in ipso anno 012 2KI 013 021 quidam autem sepelientes hominem viderunt latrunculos et proiecerunt cadaver in sepulchro Helisei quod ambulavit et tetigit ossa Helisei et revixit homo et stetit super pedes suos 012 2KI 013 022 igitur Azahel rex Syriae adflixit Israhel cunctis diebus Ioachaz 012 2KI 013 023 et misertus est Dominus eorum et reversus est ad eos propter pactum suum quod habebat cum Abraham Isaac et Iacob et noluit disperdere eos neque proicere penitus usque in praesens tempus 012 2KI 013 024 mortuus est autem Azahel rex Syriae et regnavit Benadad filius eius pro eo 012 2KI 013 025 porro Ioas filius Ioachaz tulit urbes de manu Benadad filii Azahel quas tulerat de manu Ioachaz patris sui iure proelii tribus vicibus percussit eum Ioas et reddidit civitates Israheli 012 2KI 014 001 anno secundo Ioas filii Ioachaz regis Israhel regnavit Amasias filius Ioas regis Iuda 012 2KI 014 002 viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset viginti autem et novem annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Ioaden de Hierusalem 012 2KI 014 003 et fecit rectum coram Domino verumtamen non ut David pater eius iuxta omnia quae fecit Ioas pater suus fecit 012 2KI 014 004 nisi hoc tantum quod excelsa non abstulit adhuc enim populus immolabat et adolebat in excelsis 012 2KI 014 005 cumque obtinuisset regnum percussit servos suos qui interfecerant regem patrem suum 012 2KI 014 006 filios autem eorum qui occiderant non occidit iuxta quod scriptum est in libro legis Mosi sicut praecepit Dominus dicens non morientur patres pro filiis neque filii morientur pro patribus sed unusquisque in peccato suo morietur 012 2KI 014 007 ipse percussit Edom in valle Salinarum decem milia et adprehendit Petram in proelio vocavitque nomen eius Iecethel usque in praesentem diem 012 2KI 014 008 tunc misit Amasias nuntios ad Ioas filium Ioachaz filii Hieu regis Israhel dicens veni et videamus nos 012 2KI 014 009 remisitque Ioas rex Israhel ad Amasiam regem Iuda dicens carduus Libani misit ad cedrum quae est in Libano dicens da filiam tuam filio meo uxorem transieruntque bestiae saltus quae sunt in Libano et conculcaverunt carduum 012 2KI 014 010 percutiens invaluisti super Edom et sublevavit te cor tuum contentus esto gloria et sede in domo tua quare provocas malum ut cadas tu et Iuda tecum 012 2KI 014 011 et non adquievit Amasias ascenditque Ioas rex Israhel et viderunt se ipse et Amasias rex Iuda in Bethsames oppido Iudae 012 2KI 014 012 percussusque est Iuda coram Israhel et fugerunt unusquisque in tabernacula sua 012 2KI 014 013 Amasiam vero regem Iuda filium Ioas filii Ahaziae cepit Ioas rex Israhel in Bethsames et adduxit eum in Hierusalem et interrupit murum Hierusalem a porta Ephraim usque ad portam Anguli quadringentis cubitis 012 2KI 014 014 tulitque omne aurum et argentum et universa vasa quae inventa sunt in domo Domini et in thesauris regis et obsides et reversus est Samariam 012 2KI 014 015 reliqua autem verborum Ioas quae fecit et fortitudo eius qua pugnavit contra Amasiam regem Iuda nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 014 016 dormivitque Ioas cum patribus suis et sepultus est in Samaria cum regibus Israhel et regnavit Hieroboam filius eius pro eo 012 2KI 014 017 vixit autem Amasias filius Ioas rex Iuda postquam mortuus est Ioas filius Ioachaz regis Israhel viginti quinque annis 012 2KI 014 018 reliqua autem sermonum Amasiae nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda 012 2KI 014 019 factaque est contra eum coniuratio in Hierusalem at ille fugit in Lachis miseruntque post eum in Lachis et interfecerunt eum ibi 012 2KI 014 020 et asportaverunt in equis sepultusque est in Hierusalem cum patribus suis in civitate David 012 2KI 014 021 tulit autem universus populus Iudae Azariam annos natum sedecim et constituerunt eum regem pro patre eius Amasia 012 2KI 014 022 ipse aedificavit Ahilam et restituit eam Iudae postquam dormivit rex cum patribus suis 012 2KI 014 023 anno quintodecimo Amasiae filii Ioas regis Iuda regnavit Hieroboam filius Ioas regis Israhel in Samaria quadraginta et uno anno 012 2KI 014 024 et fecit quod malum est coram Domino non recessit ab omnibus peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel 012 2KI 014 025 ipse restituit terminos Israhel ab introitu Emath usque ad mare Solitudinis iuxta sermonem Domini Dei Israhel quem locutus est per servum suum Ionam filium Amathi prophetam qui erat de Geth quae est in Opher 012 2KI 014 026 vidit enim Dominus adflictionem Israhel amaram nimis et quod consumpti essent usque ad clausos carcere et extremos et non esset qui auxiliaretur Israhel 012 2KI 014 027 nec locutus est Dominus ut deleret nomen Israhel sub caelo sed salvavit eos in manu Hieroboam filii Ioas 012 2KI 014 028 reliqua autem sermonum Hieroboam et universa quae fecit et fortitudo eius qua proeliatus est et quomodo restituit Damascum et Emath Iudae in Israhel nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 014 029 dormivitque Hieroboam cum patribus suis regibus Israhel et regnavit Zaccharias filius eius pro eo 012 2KI 015 001 anno vicesimo septimo Hieroboam regis Israhel regnavit Azarias filius Amasiae regis Iudae 012 2KI 015 002 sedecim annorum erat cum regnare coepisset et quinquaginta duobus annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Iecelia de Hierusalem 012 2KI 015 003 fecitque quod erat placitum coram Domino iuxta omnia quae fecit Amasias pater eius 012 2KI 015 004 verumtamen excelsa non est demolitus adhuc populus sacrificabat et adolebat incensum in excelsis 012 2KI 015 005 percussit autem Dominus regem et fuit leprosus usque in diem mortis suae et habitabat in domo libera seorsum Ioatham vero filius regis gubernabat palatium et iudicabat populum terrae 012 2KI 015 006 reliqua autem sermonum Azariae et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 012 2KI 015 007 et dormivit Azarias cum patribus suis sepelieruntque eum cum maioribus suis in civitate David et regnavit Ioatham filius eius pro eo 012 2KI 015 008 anno tricesimo octavo Azariae regis Iudae regnavit Zaccharias filius Hieroboam super Israhel in Samaria sex mensibus 012 2KI 015 009 et fecit quod malum est coram Domino sicut fecerant patres eius non recessit a peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel 012 2KI 015 010 coniuravit autem contra eum Sellum filius Iabes percussitque eum palam et interfecit regnavitque pro eo 012 2KI 015 011 reliqua autem verborum Zacchariae nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 015 012 ipse est sermo Domini quem locutus est ad Hieu dicens filii usque ad quartam generationem sedebunt de te super thronum Israhel factumque est ita 012 2KI 015 013 Sellum filius Iabes regnavit tricesimo nono anno Azariae regis Iudae regnavit autem uno mense in Samaria 012 2KI 015 014 et ascendit Manahem filius Gaddi de Thersa venitque Samariam et percussit Sellum filium Iabes in Samaria et interfecit eum regnavitque pro eo 012 2KI 015 015 reliqua autem verborum Sellum et coniuratio eius per quam tetendit insidias nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 015 016 tunc percussit Manahem Thapsam et omnes qui erant in ea et terminos eius de Thersa noluerant enim aperire ei et interfecit omnes praegnantes eius et scidit eas 012 2KI 015 017 anno tricesimo nono Azariae regis Iuda regnavit Manahem filius Gaddi super Israhel decem annis in Samaria 012 2KI 015 018 fecitque quod erat malum coram Domino non recessit a peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel cunctis diebus eius 012 2KI 015 019 veniebat Phul rex Assyriorum in terram et dabat Manahem Phul mille talenta argenti ut esset ei in auxilio et firmaret regnum eius 012 2KI 015 020 indixitque Manahem argentum super Israhel cunctis potentibus et divitibus ut daret regi Assyriorum quinquaginta siclos argenti per singulos reversusque est rex Assyriorum et non est moratus in terra 012 2KI 015 021 reliqua autem sermonum Manahem et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 015 022 et dormivit Manahem cum patribus suis regnavitque Phaceia filius eius pro eo 012 2KI 015 023 anno quinquagesimo Azariae regis Iudae regnavit Phaceia filius Manahem super Israhel in Samaria biennio 012 2KI 015 024 et fecit quod erat malum coram Domino non recessit a peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel 012 2KI 015 025 coniuravit autem adversum eum Phacee filius Romeliae dux eius et percussit eum in Samaria in turre domus regiae iuxta Argob et iuxta Ari et cum eo quinquaginta viros de filiis Galaaditarum et interfecit eum regnavitque pro eo 012 2KI 015 026 reliqua autem sermonum Phaceia et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 015 027 anno quinquagesimo secundo Azariae regis Iudae regnavit Phacee filius Romeliae super Israhel in Samaria viginti annis 012 2KI 015 028 et fecit quod malum erat coram Domino non recessit a peccatis Hieroboam filii Nabath qui peccare fecit Israhel 012 2KI 015 029 in diebus Phacee regis Israhel venit Theglathfalassar rex Assur et cepit Aiom et Abel domum Maacha et Ianoe et Cedes et Asor et Galaad et Galileam universam terram Nepthalim et transtulit eos in Assyrios 012 2KI 015 030 coniuravit autem et tetendit insidias Osee filius Hela contra Phacee filium Romeliae et percussit eum et interfecit regnavitque pro eo vicesimo anno Ioatham filii Oziae 012 2KI 015 031 reliqua autem sermonum Phacee et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israhel 012 2KI 015 032 anno secundo Phacee filii Romeliae regis Israhel regnavit Ioatham filius Oziae regis Iuda 012 2KI 015 033 viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset et sedecim annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Hierusa filia Sadoc 012 2KI 015 034 fecitque quod erat placitum coram Domino iuxta omnia quae fecerat Ozias pater suus operatus est 012 2KI 015 035 verumtamen excelsa non abstulit adhuc populus immolabat et adolebat incensum in excelsis ipse aedificavit portam domus Domini sublimissimam 012 2KI 015 036 reliqua autem sermonum Ioatham et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 012 2KI 015 037 in diebus illis coepit Dominus mittere in Iudam Rasin regem Syriae et Phacee filium Romeliae 012 2KI 015 038 et dormivit Ioatham cum patribus suis sepultusque est cum eis in civitate David patris sui et regnavit Ahaz filius eius pro eo 012 2KI 016 001 anno septimodecimo Phacee filii Romeliae regnavit Ahaz filius Ioatham regis Iuda 012 2KI 016 002 viginti annorum erat Ahaz cum regnare coepisset et sedecim annis regnavit in Hierusalem non fecit quod erat placitum in conspectu Domini Dei sui sicut David pater eius 012 2KI 016 003 sed ambulavit in via regum Israhel insuper et filium suum consecravit transferens per ignem secundum idola gentium quae dissipavit Dominus coram filiis Israhel 012 2KI 016 004 immolabat quoque victimas et adolebat incensum in excelsis et in collibus et sub omni ligno frondoso 012 2KI 016 005 tunc ascendit Rasin rex Syriae et Phacee filius Romeliae rex Israhel in Hierusalem ad proeliandum cumque obsiderent Ahaz non valuerunt superare eum 012 2KI 016 006 in tempore illo restituit Rasin rex Syriae Ahilam Syriae et eiecit Iudaeos de Ahilam et Idumei venerunt in Ahilam et habitaverunt ibi usque in diem hanc 012 2KI 016 007 misit autem Ahaz nuntios ad Theglathfalassar regem Assyriorum dicens servus tuus et filius tuus ego sum ascende et salvum me fac de manu regis Syriae et de manu regis Israhel qui consurrexerunt adversum me 012 2KI 016 008 et cum collegisset argentum et aurum quod invenire potuit in domo Domini et in thesauris regis misit regi Assyriorum munera 012 2KI 016 009 qui et adquievit voluntati eius ascendit enim rex Assyriorum in Damascum et vastavit eam et transtulit habitatores eius Cyrenen Rasin autem interfecit 012 2KI 016 010 perrexitque rex Ahaz in occursum Theglathfalassar regis Assyriorum in Damascum cumque vidisset altare Damasci misit rex Ahaz ad Uriam sacerdotem exemplar eius et similitudinem iuxta omne opus eius 012 2KI 016 011 extruxitque Urias sacerdos altare iuxta omnia quae praeceperat rex Ahaz de Damasco ita fecit Urias sacerdos donec veniret rex Ahaz de Damasco 012 2KI 016 012 cumque venisset rex de Damasco vidit altare et veneratus est illud ascenditque et immolavit holocausta et sacrificium suum 012 2KI 016 013 et libavit libamina et fudit sanguinem pacificorum quae obtulerat super altare 012 2KI 016 014 porro altare aeneum quod erat coram Domino transtulit de facie templi et de loco altaris et de loco templi Domini posuitque illud ex latere altaris ad aquilonem 012 2KI 016 015 praecepit quoque rex Ahaz Uriae sacerdoti dicens super altare maius offer holocaustum matutinum et sacrificium vespertinum et holocaustum regis et sacrificium eius et holocaustum universi populi terrae et sacrificia eorum et libamina eorum et omnem sanguinem holocausti et universum sanguinem victimae super illud effundes altare vero aeneum erit paratum ad voluntatem meam 012 2KI 016 016 fecit igitur Urias sacerdos iuxta omnia quae praeceperat rex Ahaz 012 2KI 016 017 tulit autem rex Ahaz celatas bases et luterem qui erat desuper et mare deposuit de bubus aeneis qui sustentabant illud et posuit super pavimentum stratum lapide 012 2KI 016 018 Musach quoque sabbati quod aedificaverat in templo et ingressum regis exterius convertit in templo Domini propter regem Assyriorum 012 2KI 016 019 reliqua autem verborum Ahaz quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda 012 2KI 016 020 dormivitque Ahaz cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David et regnavit Ezechias filius eius pro eo 012 2KI 017 001 anno duodecimo Ahaz regis Iuda regnavit Osee filius Hela in Samaria super Israhel novem annis 012 2KI 017 002 fecitque malum coram Domino sed non sicut reges Israhel qui ante eum fuerant 012 2KI 017 003 contra hunc ascendit Salmanassar rex Assyriorum et factus est ei Osee servus reddebatque illi tributa 012 2KI 017 004 cumque deprehendisset rex Assyriorum Osee quod rebellare nitens misisset nuntios ad Sua regem Aegypti ne praestaret tributa regi Assyriorum sicut singulis annis solitus erat obsedit eum et vinctum misit in carcerem 012 2KI 017 005 pervagatusque est omnem terram et ascendens Samariam obsedit eam tribus annis 012 2KI 017 006 anno autem nono Osee cepit rex Assyriorum Samariam et transtulit Israhel in Assyrios posuitque eos in Ala et in Habor iuxta fluvium Gozan in civitatibus Medorum 012 2KI 017 007 factum est enim cum peccassent filii Israhel Domino Deo suo qui eduxerat eos de terra Aegypti de manu Pharaonis regis Aegypti coluerunt deos alienos 012 2KI 017 008 et ambulaverunt iuxta ritum gentium quas consumpserat Dominus in conspectu filiorum Israhel et regum Israhel quia similiter fecerant 012 2KI 017 009 et operuerunt filii Israhel verbis non rectis Dominum Deum suum et aedificaverunt sibi excelsa in cunctis urbibus suis a turre custodum usque ad civitatem munitam 012 2KI 017 010 feceruntque sibi statuas et lucos in omni colle sublimi et subter omne lignum nemorosum 012 2KI 017 011 et adolebant ibi incensum super aras in more gentium quas transtulerat Dominus a facie eorum feceruntque verba pessima inritantes Dominum 012 2KI 017 012 et coluerunt inmunditias de quibus praecepit Dominus eis ne facerent verbum hoc 012 2KI 017 013 et testificatus est Dominus in Israhel et in Iuda per manum omnium prophetarum et videntum dicens revertimini a viis vestris pessimis et custodite praecepta mea et caerimonias iuxta omnem legem quam praecepi patribus vestris et sicut misi ad vos in manu servorum meorum prophetarum 012 2KI 017 014 qui non audierunt sed induraverunt cervicem suam iuxta cervicem patrum suorum qui noluerunt oboedire Domino Deo suo 012 2KI 017 015 et abiecerunt legitima eius et pactum quod pepigit cum patribus eorum et testificationes quibus contestatus est eos secutique sunt vanitates et vane egerunt et secuti sunt gentes quae erant per circuitum eorum super quibus praeceperat Dominus eis ut non facerent sicut et illae faciebant 012 2KI 017 016 et dereliquerunt omnia praecepta Domini Dei sui feceruntque sibi conflatiles duos vitulos et lucos et adoraverunt universam militiam caeli servieruntque Baal 012 2KI 017 017 et consecrabant ei filios suos et filias suas per ignem et divinationibus inserviebant et auguriis et tradiderunt se ut facerent malum coram Domino et inritarent eum 012 2KI 017 018 iratusque est Dominus vehementer Israhel et abstulit eos de conspectu suo et non remansit nisi tribus Iuda tantummodo 012 2KI 017 019 sed nec ipse Iuda custodivit mandata Domini Dei sui verum ambulavit in erroribus Israhel quos operatus fuerat 012 2KI 017 020 proiecitque Dominus omne semen Israhel et adflixit eos et tradidit in manu diripientium donec proiceret eos a facie sua 012 2KI 017 021 ex eo iam tempore quo scissus est Israhel a domo David et constituerunt sibi regem Hieroboam filium Nabath separavit enim Hieroboam Israhel a Domino et peccare eos fecit peccatum magnum 012 2KI 017 022 et ambulaverunt filii Israhel in universis peccatis Hieroboam quae fecerat non recesserunt ab eis 012 2KI 017 023 usquequo auferret Dominus Israhel a facie sua sicut locutus fuerat in manu omnium servorum suorum prophetarum translatusque est Israhel de terra sua in Assyrios usque in diem hanc 012 2KI 017 024 adduxit autem rex Assyriorum de Babylone et de Chutha et de Haiath et de Emath et de Sepharvaim et conlocavit eos in civitatibus Samariae pro filiis Israhel qui possederunt Samariam et habitaverunt in urbibus eius 012 2KI 017 025 cumque ibi habitare coepissent non timebant Dominum et inmisit eis Dominus leones qui interficiebant eos 012 2KI 017 026 nuntiatumque est regi Assyriorum et dictum gentes quas transtulisti et habitare fecisti in civitatibus Samariae ignorant legitima Dei terrae et inmisit in eos Dominus leones et ecce interficiunt eos eo quod ignorent ritum Dei terrae 012 2KI 017 027 praecepit autem rex Assyriorum dicens ducite illuc unum de sacerdotibus quos inde captivos adduxistis et vadat et habitet cum eis et doceat eos legitima Dei terrae 012 2KI 017 028 igitur cum venisset unus de sacerdotibus his qui captivi ducti fuerant de Samaria habitavit in Bethel et docebat eos quomodo colerent Dominum 012 2KI 017 029 et unaquaeque gens fabricata est deum suum posueruntque eos in fanis excelsis quae fecerant Samaritae gens et gens in urbibus suis in quibus habitabant 012 2KI 017 030 viri enim babylonii fecerunt Socchothbenoth viri autem chutheni fecerunt Nergel et viri de Emath fecerunt Asima 012 2KI 017 031 porro Evei fecerunt Nebaaz et Tharthac hii autem qui erant de Sepharvaim conburebant filios suos igni Adramelech et Anamelech diis Sepharvaim 012 2KI 017 032 et nihilominus colebant Dominum fecerunt autem sibi de novissimis sacerdotes excelsorum et ponebant eos in fanis sublimibus 012 2KI 017 033 et cum Dominum colerent diis quoque suis serviebant iuxta consuetudinem gentium de quibus translati fuerant Samariam 012 2KI 017 034 usque in praesentem diem morem sequuntur antiquum non timent Dominum neque custodiunt caerimonias eius et iudicia et legem et mandatum quod praeceperat Dominus filiis Iacob quem cognominavit Israhel 012 2KI 017 035 et percusserat cum eis pactum et mandaverat eis dicens nolite timere deos alienos et non adoretis eos neque colatis et non immoletis eis 012 2KI 017 036 sed Dominum Deum vestrum qui eduxit vos de terra Aegypti in fortitudine magna et in brachio extento ipsum timete illum adorate et ipsi immolate 012 2KI 017 037 caerimonias quoque et iudicia et legem et mandatum quod scripsit vobis custodite ut faciatis cunctis diebus et non timeatis deos alienos 012 2KI 017 038 et pactum quod percussi vobiscum nolite oblivisci nec colatis deos alienos 012 2KI 017 039 sed Dominum Deum vestrum timete et ipse eruet vos de manu omnium inimicorum vestrorum 012 2KI 017 040 illi vero non audierunt sed iuxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant 012 2KI 017 041 fuerunt igitur gentes istae timentes quidem Dominum sed nihilominus et idolis suis servientes nam et filii eorum et nepotes sicut fecerunt parentes sui ita faciunt usque in praesentem diem 012 2KI 018 001 anno tertio Osee filii Hela regis Israhel regnavit Ezechias filius Ahaz regis Iuda 012 2KI 018 002 viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset et viginti et novem annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Abi filia Zacchariae 012 2KI 018 003 fecitque quod erat bonum coram Domino iuxta omnia quae fecerat David pater suus 012 2KI 018 004 ipse dissipavit excelsa et contrivit statuas et succidit lucos confregitque serpentem aeneum quem fecerat Moses siquidem usque ad illud tempus filii Israhel adolebant ei incensum vocavitque eum Naasthan 012 2KI 018 005 in Domino Deo Israhel speravit itaque post eum non fuit similis ei de cunctis regibus Iuda sed neque in his qui ante eum fuerunt 012 2KI 018 006 et adhesit Domino et non recessit a vestigiis eius fecitque mandata eius quae praeceperat Dominus Mosi 012 2KI 018 007 unde et erat Dominus cum eo et in cunctis ad quae procedebat sapienter se agebat rebellavit quoque contra regem Assyriorum et non servivit ei 012 2KI 018 008 ipse percussit Philistheos usque Gazam et omnes terminos eorum a turre custodum usque ad civitatem muratam 012 2KI 018 009 anno quarto regis Ezechiae qui erat annus septimus Osee filii Hela regis Israhel ascendit Salmanassar rex Assyriorum Samariam et obpugnavit eam 012 2KI 018 010 et cepit nam post annos tres anno sexto Ezechiae id est nono anno Osee regis Israhel capta est Samaria 012 2KI 018 011 et transtulit rex Assyriorum Israhel in Assyrios conlocavitque eos in Ala et in Habor fluviis Gozan in civitatibus Medorum 012 2KI 018 012 quia non audierunt vocem Domini Dei sui sed praetergressi sunt pactum eius omnia quae praeceperat Moses servus Domini non audierunt neque fecerunt 012 2KI 018 013 anno quartodecimo regis Ezechiae ascendit Sennacherib rex Assyriorum ad universas civitates Iuda munitas et cepit eas 012 2KI 018 014 tunc misit Ezechias rex Iuda nuntios ad regem Assyriorum Lachis dicens peccavi recede a me et omne quod inposueris mihi feram indixit itaque rex Assyriorum Ezechiae regi Iudae trecenta talenta argenti et triginta talenta auri 012 2KI 018 015 deditque Ezechias omne argentum quod reppertum fuerat in domo Domini et in thesauris regis 012 2KI 018 016 in tempore illo confregit Ezechias valvas templi Domini et lamminas auri quas ipse adfixerat et dedit eas regi Assyriorum 012 2KI 018 017 misit autem rex Assyriorum Tharthan et Rabsaris et Rabsacen de Lachis ad regem Ezechiam cum manu valida Hierusalem qui cum ascendissent venerunt in Hierusalem et steterunt iuxta aquaeductum piscinae superioris quae est in via agri Fullonis 012 2KI 018 018 vocaveruntque regem egressus est autem ad eos Eliachim filius Helciae praepositus domus et Sobna scriba et Ioahe filius Asaph a commentariis 012 2KI 018 019 dixitque ad eos Rabsaces loquimini Ezechiae haec dicit rex magnus rex Assyriorum quae est ista fiducia qua niteris 012 2KI 018 020 forsitan inisti consilium ut praepares te ad proelium in quo confidis ut audeas rebellare 012 2KI 018 021 an speras in baculo harundineo atque confracto Aegypto super quem si incubuerit homo comminutus ingreditur manum eius et perforabit eam sic est Pharao rex Aegypti omnibus qui confidunt in se 012 2KI 018 022 quod si dixeritis mihi in Domino Deo nostro habemus fiduciam nonne iste est cuius abstulit Ezechias excelsa et altaria et praecepit Iudae et Hierusalem ante altare hoc adorabitis in Hierusalem 012 2KI 018 023 nunc igitur transite ad dominum meum regem Assyriorum et dabo vobis duo milia equorum et videte an habere valeatis ascensores eorum 012 2KI 018 024 et quomodo potestis resistere ante unum satrapam de servis domini mei minimis an fiduciam habes in Aegypto propter currus et equites 012 2KI 018 025 numquid sine Domini voluntate ascendi ad locum istum ut demolirer eum Dominus dixit mihi ascende ad terram hanc et demolire eam 012 2KI 018 026 dixerunt autem Eliachim filius Helciae et Sobna et Ioahe Rabsaci precamur ut loquaris nobis servis tuis syriace siquidem intellegimus hanc linguam et non loquaris nobis iudaice audiente populo qui est super murum 012 2KI 018 027 responditque eis Rabsaces numquid ad dominum tuum et ad te misit me dominus meus ut loquerer sermones hos et non ad viros qui sedent super murum ut comedant stercora sua et bibant urinam suam vobiscum 012 2KI 018 028 stetit itaque Rabsaces et clamavit voce magna iudaice et ait audite verba regis magni regis Assyriorum 012 2KI 018 029 haec dicit rex non vos seducat Ezechias non enim poterit eruere vos de manu mea 012 2KI 018 030 neque fiduciam vobis tribuat super Domino dicens eruens liberabit nos Dominus et non tradetur civitas haec in manu regis Assyriorum 012 2KI 018 031 nolite audire Ezechiam haec enim dicit rex Assyriorum facite mecum quod vobis est utile et egredimini ad me et comedet unusquisque de vinea sua et de ficu sua et bibetis aquas de cisternis vestris 012 2KI 018 032 donec veniam et transferam vos in terram quae similis terrae vestrae est in terram fructiferam et fertilem vini terram panis et vinearum terram olivarum et olei ac mellis et vivetis et non moriemini nolite audire Ezechiam qui vos decipit dicens Dominus liberabit nos 012 2KI 018 033 numquid liberaverunt dii gentium terram suam de manu regis Assyriorum 012 2KI 018 034 ubi est deus Emath et Arfad ubi est deus Sepharvaim Ana et Ava numquid liberaverunt Samariam de manu mea 012 2KI 018 035 quinam illi sunt in universis diis terrarum qui eruerunt regionem suam de manu mea ut possit eruere Dominus Hierusalem de manu mea 012 2KI 018 036 tacuit itaque populus et non respondit ei quicquam siquidem praeceptum regis acceperant ut non responderent ei 012 2KI 018 037 venitque Eliachim filius Helciae praepositus domus et Sobna scriba et Ioahe filius Asaph a commentariis ad Ezechiam scissis vestibus et nuntiaverunt ei verba Rabsacis 012 2KI 019 001 quae cum audisset rex Ezechias scidit vestimenta sua et opertus est sacco ingressusque est domum Domini 012 2KI 019 002 et misit Eliachim praepositum domus et Sobnam scribam et senes de sacerdotibus opertos saccis ad Esaiam prophetam filium Amos 012 2KI 019 003 qui dixerunt haec dicit Ezechias dies tribulationis et increpationis et blasphemiae dies iste venerunt filii usque ad partum et vires non habet parturiens 012 2KI 019 004 si forte audiat Dominus Deus tuus universa verba Rabsacis quem misit rex Assyriorum dominus suus ut exprobraret Deum viventem et argueret verbis quae audivit Dominus Deus tuus et fac orationem pro reliquiis quae reppertae sunt 012 2KI 019 005 venerunt ergo servi regis Ezechiae ad Esaiam 012 2KI 019 006 dixitque eis Esaias haec dicetis domino vestro haec dicit Dominus noli timere a facie sermonum quos audisti quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me 012 2KI 019 007 ecce ego inmittam ei spiritum et audiet nuntium et revertetur in terram suam et deiciam eum gladio in terra sua 012 2KI 019 008 reversus est igitur Rabsaces et invenit regem Assyriorum expugnantem Lobnam audierat enim quod recessisset de Lachis 012 2KI 019 009 cumque audisset de Tharaca rege Aethiopiae dicentes ecce egressus est ut pugnet adversum te et iret contra eum misit nuntios ad Ezechiam dicens 012 2KI 019 010 haec dicite Ezechiae regi Iudae non te seducat Deus tuus in quo habes fiduciam neque dicas non tradetur Hierusalem in manu regis Assyriorum 012 2KI 019 011 tu enim ipse audisti quae fecerint reges Assyriorum universis terris quomodo vastaverint eas num ergo solus poteris liberari 012 2KI 019 012 numquid liberaverunt dii gentium singulos quos vastaverunt patres mei Gozan videlicet et Aran et Reseph et filios Eden qui erant in Thelassar 012 2KI 019 013 ubi est rex Emath et rex Arfad et rex civitatis Sepharvaim Ana et Ava 012 2KI 019 014 itaque cum accepisset Ezechias litteras de manu nuntiorum et legisset eas ascendit in domum Domini et expandit eas coram Domino 012 2KI 019 015 et oravit in conspectu eius dicens Domine Deus Israhel qui sedes super cherubin tu es Deus solus regum omnium terrae tu fecisti caelum et terram 012 2KI 019 016 inclina aurem tuam et audi aperi Domine oculos tuos et vide et audi omnia verba Sennacherib qui misit ut exprobraret nobis Deum viventem 012 2KI 019 017 vere Domine dissipaverunt reges Assyriorum gentes et terras omnium 012 2KI 019 018 et miserunt deos eorum in ignem non enim erant dii sed opera manuum hominum e ligno et lapide et perdiderunt eos 012 2KI 019 019 nunc igitur Domine Deus noster salvos nos fac de manu eius ut sciant omnia regna terrae quia tu es Dominus Deus solus 012 2KI 019 020 misit autem Esaias filius Amos ad Ezechiam dicens haec dicit Dominus Deus Israhel quae deprecatus es me super Sennacherib rege Assyriorum audivi 012 2KI 019 021 iste est sermo quem locutus est Dominus de eo sprevit te et subsannavit virgo filia Sion post tergum tuum caput movit filia Hierusalem 012 2KI 019 022 cui exprobrasti et quem blasphemasti contra quem exaltasti vocem et elevasti in excelsum oculos tuos contra Sanctum Israhel 012 2KI 019 023 per manum servorum tuorum exprobrasti Domino et dixisti in multitudine curruum meorum ascendi excelsa montium in summitate Libani et succidi sublimes cedros eius electas abietes eius et ingressus sum usque ad terminos eius saltum Carmeli eius 012 2KI 019 024 ego succidi et bibi aquas alienas et siccavi vestigiis pedum meorum omnes aquas clausas 012 2KI 019 025 numquid non audisti quid ab initio fecerim ex diebus antiquis plasmavi illud et nunc adduxi eruntque in ruinam collium pugnantium civitates munitae 012 2KI 019 026 et qui sedent in eis humiles manu contremuerunt et confusi sunt facti sunt quasi faenum agri et virens herba tectorum quae arefacta est antequam veniret ad maturitatem 012 2KI 019 027 habitaculum tuum et egressum tuum et viam tuam ego praescivi et furorem tuum contra me 012 2KI 019 028 insanisti in me et superbia tua ascendit in aures meas ponam itaque circulum in naribus tuis et camum in labris tuis et reducam te in viam per quam venisti 012 2KI 019 029 tibi autem Ezechia hoc erit signum comede hoc anno quod reppereris in secundo autem anno quae sponte nascuntur porro in anno tertio seminate et metite plantate vineas et comedite fructum earum 012 2KI 019 030 et quodcumque reliquum fuerit de domo Iuda mittet radicem deorsum et faciet fructum sursum 012 2KI 019 031 de Hierusalem quippe egredientur reliquiae et quod salvetur de monte Sion zelus Domini exercituum faciet hoc 012 2KI 019 032 quam ob rem haec dicit Dominus de rege Assyriorum non ingredietur urbem hanc nec mittet in eam sagittam nec occupabit eam clypeus nec circumdabit eam munitio 012 2KI 019 033 per viam qua venit revertetur et civitatem hanc non ingredietur dicit Dominus 012 2KI 019 034 protegamque urbem hanc et salvabo eam propter me et propter David servum meum 012 2KI 019 035 factum est igitur in nocte illa venit angelus Domini et percussit castra Assyriorum centum octoginta quinque milia cumque diluculo surrexisset vidit omnia corpora mortuorum et recedens abiit 012 2KI 019 036 et reversus est Sennacherib rex Assyriorum et mansit in Nineve 012 2KI 019 037 cumque adoraret in templo Neserach deum suum Adramelech et Sarasar filii eius percusserunt eum gladio fugeruntque in terram Armeniorum et regnavit Eseraddon filius eius pro eo 012 2KI 020 001 in diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem et venit ad eum Esaias filius Amos prophetes dixitque ei haec dicit Dominus Deus praecipe domui tuae morieris enim et non vives 012 2KI 020 002 qui convertit faciem suam ad parietem et oravit Dominum dicens 012 2KI 020 003 obsecro Domine memento quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et quod placitum est coram te fecerim flevit itaque Ezechias fletu magno 012 2KI 020 004 et antequam egrederetur Esaias mediam partem atrii factus est sermo Domini ad eum dicens 012 2KI 020 005 revertere et dic Ezechiae duci populi mei haec dicit Dominus Deus David patris tui audivi orationem tuam vidi lacrimam tuam et ecce sanavi te die tertio ascendes templum Domini 012 2KI 020 006 et addam diebus tuis quindecim annos sed et de manu regis Assyriorum liberabo te et civitatem hanc et protegam urbem istam propter me et propter David servum meum 012 2KI 020 007 dixitque Esaias adferte massam ficorum quam cum adtulissent et posuissent super ulcus eius curatus est 012 2KI 020 008 dixerat autem Ezechias ad Esaiam quod erit signum quia Dominus me sanabit et quia ascensurus sum die tertio templum Domini 012 2KI 020 009 cui ait Esaias hoc erit signum a Domino quod facturus sit Dominus sermonem quem locutus est vis ut accedat umbra decem lineis an ut revertatur totidem gradibus 012 2KI 020 010 et ait Ezechias facile est umbram crescere decem lineis nec hoc volo ut fiat sed ut revertatur retrorsum decem gradibus 012 2KI 020 011 invocavit itaque Esaias propheta Dominum et reduxit umbram per lineas quibus iam descenderat in horologio Ahaz retrorsum decem gradibus 012 2KI 020 012 in tempore illo misit Berodach Baladan filius Baladan rex Babyloniorum litteras et munera ad Ezechiam audierat enim quod aegrotasset Ezechias 012 2KI 020 013 laetatus est autem in adventum eorum Ezechias et ostendit eis domum aromatum et aurum et argentum et pigmenta varia unguenta quoque et domum vasorum suorum et omnia quae habere potuerat in thesauris suis non fuit quod non monstraret eis Ezechias in domo sua et in omni potestate sua 012 2KI 020 014 venit autem Esaias propheta ad regem Ezechiam dixitque ei quid dixerunt viri isti aut unde venerunt ad te cui ait Ezechias de terra longinqua venerunt de Babylone 012 2KI 020 015 at ille respondit quid viderunt in domo tua ait Ezechias omnia quae sunt in domo mea viderunt nihil est quod non monstraverim eis in thesauris meis 012 2KI 020 016 dixit itaque Esaias Ezechiae audi sermonem Domini 012 2KI 020 017 ecce dies venient et auferentur omnia quae sunt in domo tua et quae condiderunt patres tui usque in diem hanc in Babylone non remanebit quicquam ait Dominus 012 2KI 020 018 sed et de filiis tuis qui egredientur ex te quos generabis tollentur et erunt eunuchi in palatio regis Babylonis 012 2KI 020 019 dixit Ezechias ad Esaiam bonus sermo Domini quem locutus est sit pax et veritas in diebus meis 012 2KI 020 020 reliqua autem sermonum Ezechiae et omnis fortitudo eius et quomodo fecerit piscinam et aquaeductum et introduxerit aquas in civitatem nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda 012 2KI 020 021 dormivitque Ezechias cum patribus suis et regnavit Manasses filius eius pro eo 012 2KI 021 001 duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset et quinquaginta quinque annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Aphsiba 012 2KI 021 002 fecitque malum in conspectu Domini iuxta idola gentium quas delevit Dominus a facie filiorum Israhel 012 2KI 021 003 conversusque est et aedificavit excelsa quae dissipaverat Ezechias pater eius et erexit aras Baal et fecit lucos sicut fecerat Ahab rex Israhel et adoravit omnem militiam caeli et coluit eam 012 2KI 021 004 extruxitque aras in domo Domini de qua dixit Dominus in Hierusalem ponam nomen meum 012 2KI 021 005 et extruxit altaria universae militiae caeli in duobus atriis templi Domini 012 2KI 021 006 et transduxit filium suum per ignem et ariolatus est et observavit auguria et fecit pythones et aruspices multiplicavit ut faceret malum coram Domino et inritaret eum 012 2KI 021 007 posuit quoque idolum luci quem fecerat in templo Domini super quo locutus est Dominus ad David et ad Salomonem filium eius in templo hoc et in Hierusalem quam elegi de cunctis tribubus Israhel ponam nomen meum in sempiternum 012 2KI 021 008 et ultra non faciam commoveri pedem Israhel de terra quam dedi patribus eorum sic tamen si custodierint opere omnia quae praecepi eis et universam legem quam mandavit eis servus meus Moses 012 2KI 021 009 illi vero non audierunt sed seducti sunt a Manasse ut facerent malum super gentes quas contrivit Dominus a facie filiorum Israhel 012 2KI 021 010 locutusque est Dominus in manu servorum suorum prophetarum dicens 012 2KI 021 011 quia fecit Manasses rex Iuda abominationes istas pessimas super omnia quae fecerunt Amorrei ante eum et peccare fecit etiam Iudam in inmunditiis suis 012 2KI 021 012 propterea haec dicit Dominus Deus Israhel ecce ego inducam mala super Hierusalem et Iudam ut quicumque audierit tinniant ambae aures eius 012 2KI 021 013 et extendam super Hierusalem funiculum Samariae et pondus domus Ahab et delebo Hierusalem sicut deleri solent tabulae delens vertam et ducam crebrius stilum super faciem eius 012 2KI 021 014 dimittam vero reliquias hereditatis meae et tradam eas in manu inimicorum eius eruntque in vastitate et rapina cunctis adversariis suis 012 2KI 021 015 eo quod fecerint malum coram me et perseveraverint inritantes me ex die qua egressi sunt patres eorum ex Aegypto usque ad diem hanc 012 2KI 021 016 insuper et sanguinem innoxium fudit Manasses multum nimis donec impleret Hierusalem usque ad os absque peccatis suis quibus peccare fecit Iudam ut faceret malum coram Domino 012 2KI 021 017 reliqua autem sermonum Manasse et universa quae fecit et peccatum eius quod peccavit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda 012 2KI 021 018 dormivitque Manasses cum patribus suis et sepultus est in horto domus suae in horto Aza et regnavit Amon filius eius pro eo 012 2KI 021 019 viginti et duo annorum erat Amon cum regnare coepisset duobusque annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Mesallemeth filia Arus de Iethba 012 2KI 021 020 fecitque malum in conspectu Domini sicut fecerat Manasses pater eius 012 2KI 021 021 et ambulavit in omni via per quam ambulaverat pater eius servivitque inmunditiis quibus servierat pater suus et adoravit eas 012 2KI 021 022 et dereliquit Dominum Deum patrum suorum et non ambulavit in via Domini 012 2KI 021 023 tetenderuntque ei insidias servi sui et interfecerunt regem in domo sua 012 2KI 021 024 percussit autem populus terrae omnes qui coniuraverant contra regem Amon et constituerunt sibi regem Iosiam filium eius pro eo 012 2KI 021 025 reliqua autem sermonum Amon quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda 012 2KI 021 026 sepelieruntque eum in sepulchro suo in horto Aza et regnavit Iosias filius eius pro eo 012 2KI 022 001 octo annorum erat Iosias cum regnare coepisset et triginta uno anno regnavit in Hierusalem nomen matris eius Idida filia Phadaia de Besecath 012 2KI 022 002 fecitque quod placitum erat coram Domino et ambulavit per omnes vias David patris sui non declinavit ad dextram sive ad sinistram 012 2KI 022 003 anno autem octavodecimo regis Iosiae misit rex Saphan filium Aslia filii Mesullam scribam templi Domini dicens ei 012 2KI 022 004 vade ad Helciam sacerdotem magnum ut confletur pecunia quae inlata est in templum Domini quam collegerunt ianitores a populo 012 2KI 022 005 deturque fabris per praepositos in domo Domini qui et distribuent eam his qui operantur in templo Domini ad instauranda sarta tecta templi 012 2KI 022 006 tignariis videlicet et cementariis et his qui interrupta conponunt et ut emantur ligna et lapides de lapidicinis ad instaurandum templum 012 2KI 022 007 verumtamen non supputetur eis argentum quod accipiunt sed in potestate habeant et in fide 012 2KI 022 008 dixit autem Helcias pontifex ad Saphan scribam librum legis repperi in domo Domini deditque Helcias volumen Saphan qui et legit illud 012 2KI 022 009 venit quoque Saphan scriba ad regem et renuntiavit ei quod praeceperat et ait conflaverunt servi tui pecuniam quae repperta est in domo Domini et dederunt ut distribueretur fabris a praefectis operum templi Domini 012 2KI 022 010 narravitque Saphan scriba regi dicens librum dedit mihi Helcias sacerdos quem cum legisset Saphan coram rege 012 2KI 022 011 et audisset rex verba libri legis Domini scidit vestimenta sua 012 2KI 022 012 et praecepit Helciae sacerdoti et Ahicham filio Saphan et Achobor filio Micha et Saphan scribae et Asaiae servo regis dicens 012 2KI 022 013 ite et consulite Dominum super me et super populo et super omni Iuda de verbis voluminis istius quod inventum est magna enim ira Domini succensa est contra nos quia non audierunt patres nostri verba libri huius ut facerent omne quod scriptum est nobis 012 2KI 022 014 ierunt itaque Helcias sacerdos et Ahicham et Achobor et Saphan et Asaia ad Oldam propheten uxorem Sellum filii Thecue filii Araas custodis vestium quae habitabat in Hierusalem in secunda locutique sunt ad eam 012 2KI 022 015 et illa respondit eis haec dicit Dominus Deus Israhel dicite viro qui misit vos ad me 012 2KI 022 016 haec dicit Dominus ecce ego adducam mala super locum hunc et super habitatores eius omnia verba legis quae legit rex Iuda 012 2KI 022 017 quia dereliquerunt me et sacrificaverunt diis alienis inritantes me in cunctis operibus manuum suarum et succendetur indignatio mea in loco hoc et non extinguetur 012 2KI 022 018 regi autem Iuda qui misit vos ut consuleretis Dominum sic dicetis haec dicit Dominus Deus Israhel pro eo quod audisti verba voluminis 012 2KI 022 019 et perterritum est cor tuum et humiliatus es coram Domino auditis sermonibus contra locum istum et habitatores eius quo videlicet fierent in stuporem et in maledictum et scidisti vestimenta tua et flevisti coram me et ego audivi ait Dominus 012 2KI 022 020 idcirco colligam te ad patres tuos et colligeris ad sepulchrum tuum in pace ut non videant oculi tui omnia mala quae inducturus sum super locum istum 012 2KI 023 001 et renuntiaverunt regi quod dixerat qui misit et congregati sunt ad eum omnes senes Iuda et Hierusalem 012 2KI 023 002 ascenditque rex templum Domini et omnes viri Iuda universique qui habitant in Hierusalem cum eo sacerdotes et prophetae et omnis populus a parvo usque ad magnum legitque cunctis audientibus omnia verba libri foederis qui inventus est in domo Domini 012 2KI 023 003 stetitque rex super gradum et percussit foedus coram Domino ut ambularent post Dominum et custodirent praecepta eius et testimonia et caerimonias in omni corde et in tota anima et suscitarent verba foederis huius quae scripta erant in libro illo adquievitque populus pacto 012 2KI 023 004 et praecepit rex Helciae pontifici et sacerdotibus secundi ordinis et ianitoribus ut proicerent de templo Domini omnia vasa quae facta fuerant Baal et in luco et universae militiae caeli et conbusit ea foris Hierusalem in convalle Cedron et tulit pulverem eorum in Bethel 012 2KI 023 005 et delevit aruspices quos posuerant reges Iuda ad sacrificandum in excelsis per civitates Iuda et in circuitu Hierusalem et eos qui adolebant incensum Baal et soli et lunae et duodecim signis et omni militiae caeli 012 2KI 023 006 et efferri fecit lucum de domo Domini foras Hierusalem in convalle Cedron et conbusit eum ibi et redegit in pulverem et proiecit super sepulchrum vulgi 012 2KI 023 007 destruxit quoque aediculas effeminatorum quae erant in domo Domini pro quibus mulieres texebant quasi domunculas luci 012 2KI 023 008 congregavitque omnes sacerdotes de civitatibus Iuda et contaminavit excelsa ubi sacrificabant sacerdotes de Gabaa usque Bersabee et destruxit aras portarum in introitu ostii Iosue principis civitatis quod erat ad sinistram portae civitatis 012 2KI 023 009 verumtamen non ascendebant sacerdotes excelsorum ad altare Domini in Hierusalem sed tantum comedebant azyma in medio fratrum suorum 012 2KI 023 010 contaminavit quoque Thafeth quod est in convalle filii Ennom ut nemo consecraret filium suum aut filiam per ignem Moloch 012 2KI 023 011 abstulit quoque equos quos dederant reges Iudae soli in introitu templi Domini iuxta exedram Nathanmelech eunuchi qui erat in Farurim currus autem solis conbusit igni 012 2KI 023 012 altaria quoque quae erant super tecta cenaculi Ahaz quae fecerant reges Iuda et altaria quae fecerat Manasses in duobus atriis templi Domini destruxit rex et cucurrit inde et dispersit cinerem eorum in torrentem Cedron 012 2KI 023 013 excelsa quoque quae erant in Hierusalem ad dexteram partem montis Offensionis quae aedificaverat Salomon rex Israhel Astharoth idolo Sidoniorum et Chamos offensioni Moab et Melchom abominationi filiorum Ammon polluit rex 012 2KI 023 014 et contrivit statuas et succidit lucos replevitque loca eorum ossibus mortuorum 012 2KI 023 015 insuper et altare quod erat in Bethel excelsum quod fecerat Hieroboam filius Nabath qui peccare fecit Israhel et altare illud et excelsum destruxit atque conbusit et comminuit in pulverem succenditque etiam lucum 012 2KI 023 016 et conversus Iosias vidit ibi sepulchra quae erant in monte misitque et tulit ossa de sepulchris et conbusit ea super altare et polluit illud iuxta verbum Domini quod locutus est vir Dei qui praedixerat verba haec 012 2KI 023 017 et ait quis est titulus ille quem video responderuntque ei cives illius urbis sepulchrum est hominis Dei qui venit de Iuda et praedixit verba haec quae fecisti super altare Bethel 012 2KI 023 018 et ait dimittite eum nemo commoveat ossa eius et intacta manserunt ossa illius cum ossibus prophetae qui venerat de Samaria 012 2KI 023 019 insuper et omnia fana excelsorum quae erant in civitatibus Samariae quae fecerant reges Israhel ad inritandum Dominum abstulit Iosias et fecit eis secundum omnia opera quae fecerat in Bethel 012 2KI 023 020 et occidit universos sacerdotes excelsorum qui erant ibi super altaria et conbusit ossa humana super ea reversusque est Hierusalem 012 2KI 023 021 et praecepit omni populo dicens facite phase Domino Deo vestro secundum quod scriptum est in libro foederis huius 012 2KI 023 022 nec enim factum est phase tale a diebus iudicum qui iudicaverunt Israhel et omnium dierum regum Israhel et regum Iuda 012 2KI 023 023 sicut in octavodecimo anno regis Iosiae factum est phase istud Domino in Hierusalem 012 2KI 023 024 sed et pythones et ariolos et figuras idolorum et inmunditias abominationesque quae fuerant in terra Iuda et in Hierusalem abstulit Iosias ut statueret verba legis quae scripta sunt in libro quem invenit Helcias sacerdos in templo Domini 012 2KI 023 025 similis illi non fuit ante eum rex qui reverteretur ad Dominum in omni corde suo et in tota anima sua et in universa virtute sua iuxta omnem legem Mosi neque post eum surrexit similis illi 012 2KI 023 026 verumtamen non est aversus Dominus ab ira furoris sui magni quo iratus est furor eius contra Iudam propter inritationes quibus provocaverat eum Manasses 012 2KI 023 027 dixit itaque Dominus etiam Iudam auferam a facie mea sicut abstuli Israhel et proiciam civitatem hanc quam elegi Hierusalem et domum de qua dixi erit nomen meum ibi 012 2KI 023 028 reliqua autem verba Iosiae et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Iuda 012 2KI 023 029 in diebus eius ascendit Pharao Necho rex Aegypti contra regem Assyriorum ad flumen Eufraten et abiit Iosias rex in occursum eius et occisus est in Mageddo cum vidisset eum 012 2KI 023 030 et portaverunt eum servi sui mortuum de Mageddo et pertulerunt in Hierusalem et sepelierunt eum in sepulchro suo tulitque populus terrae Ioahaz filium Iosiae et unxerunt eum et constituerunt eum regem pro patre suo 012 2KI 023 031 viginti trium annorum erat Ioahaz cum regnare coepisset et tribus mensibus regnavit in Hierusalem nomen matris eius Amithal filia Hieremiae de Lobna 012 2KI 023 032 et fecit malum coram Domino iuxta omnia quae fecerant patres eius 012 2KI 023 033 vinxitque eum Pharao Necho in Rebla quae est in terra Emath ne regnaret in Hierusalem et inposuit multam terrae centum talentis argenti et talento auri 012 2KI 023 034 regemque constituit Pharao Necho Eliachim filium Iosiae pro Iosia patre eius vertitque nomen eius Ioiachim porro Ioahaz tulit et duxit in Aegyptum 012 2KI 023 035 argentum autem et aurum dedit Ioiachim Pharaoni cum indixisset terrae per singulos ut conferretur iuxta praeceptum Pharaonis et unumquemque secundum vires suas exegit tam argentum quam aurum de populo terrae ut daret Pharaoni Necho 012 2KI 023 036 viginti quinque annorum erat Ioiachim cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Zebida filia Phadaia de Ruma 012 2KI 023 037 et fecit malum coram Domino iuxta omnia quae fecerant patres eius 012 2KI 024 001 in diebus eius ascendit Nabuchodonosor rex Babylonis et factus est ei Ioiachim servus tribus annis et rursum rebellavit contra eum 012 2KI 024 002 inmisitque ei Dominus latrunculos Chaldeorum et latrunculos Syriae latrunculos Moab et latrunculos filiorum Ammon et inmisit eos in Iudam ut disperderent eum iuxta verbum Domini quod locutus erat per servos suos prophetas 012 2KI 024 003 factum est autem hoc per verbum Domini contra Iudam ut auferret eum coram se propter peccata Manasse universa quae fecit 012 2KI 024 004 et propter sanguinem innoxium quem effudit et implevit Hierusalem cruore innocentium et ob hanc rem noluit Dominus propitiari 012 2KI 024 005 reliqua autem sermonum Ioiachim et universa quae fecit nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Iuda et dormivit Ioiachim cum patribus suis 012 2KI 024 006 regnavitque Ioiachin filius eius pro eo 012 2KI 024 007 et ultra non addidit rex Aegypti ut egrederetur de terra sua tulerat enim rex Babylonis a rivo Aegypti usque ad fluvium Eufraten omnia quae fuerant regis Aegypti 012 2KI 024 008 decem et octo annorum erat Ioiachin cum regnare coepisset et tribus mensibus regnavit in Hierusalem nomen matris eius Naestha filia Helnathan de Hierusalem 012 2KI 024 009 et fecit malum coram Domino iuxta omnia quae fecerat pater eius 012 2KI 024 010 in tempore illo ascenderunt servi Nabuchodonosor regis Babylonis in Hierusalem et circumdata est urbs munitionibus 012 2KI 024 011 venitque Nabuchodonosor rex Babylonis ad civitatem cum servi eius obpugnarent eam 012 2KI 024 012 egressusque est Ioiachin rex Iuda ad regem Babylonis ipse et mater eius et servi eius et principes eius et eunuchi eius et suscepit eum rex Babylonis anno octavo regni sui 012 2KI 024 013 et protulit inde omnes thesauros domus Domini et thesauros domus regiae et concidit universa vasa aurea quae fecerat Salomon rex Israhel in templo Domini iuxta verbum Domini 012 2KI 024 014 et transtulit omnem Hierusalem et universos principes et omnes fortes exercitus decem milia in captivitatem et omnem artificem et clusorem nihilque relictum est exceptis pauperibus populi terrae 012 2KI 024 015 transtulit quoque Ioiachin in Babylonem et matrem regis et uxores regis et eunuchos eius et iudices terrae duxit in captivitatem de Hierusalem in Babylonem 012 2KI 024 016 et omnes viros robustos septem milia et artifices et clusores mille omnes viros fortes et bellatores duxitque eos rex Babylonis captivos in Babylonem 012 2KI 024 017 et constituit Matthaniam patruum eius pro eo inposuitque nomen ei Sedeciam 012 2KI 024 018 vicesimum et primum annum aetatis habebat Sedecias cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius erat Amithal filia Hieremiae de Lobna 012 2KI 024 019 et fecit malum coram Domino iuxta omnia quae fecerat Ioiachim 012 2KI 024 020 irascebatur enim Dominus contra Hierusalem et contra Iudam donec proiceret eos a facie sua recessitque Sedecias a rege Babylonis 012 2KI 025 001 factum est autem anno nono regni eius mense decimo decima die mensis venit Nabuchodonosor rex Babylonis ipse et omnis exercitus eius in Hierusalem et circumdederunt eam et extruxerunt in circuitu eius munitiones 012 2KI 025 002 et clausa est civitas atque vallata usque ad undecimum annum regis Sedeciae 012 2KI 025 003 nona die mensis praevaluitque fames in civitate nec erat panis populo terrae 012 2KI 025 004 et interrupta est civitas et omnes viri bellatores nocte fugerunt per viam portae quae est inter duplicem murum ad hortum regis porro Chaldei obsidebant in circuitu civitatem fugit itaque per viam quae ducit ad campestria solitudinis 012 2KI 025 005 et persecutus est exercitus Chaldeorum regem conprehenditque eum in planitie Hiericho et omnes bellatores qui erant cum eo dispersi sunt et reliquerunt eum 012 2KI 025 006 adprehensum ergo regem duxerunt ad regem Babylonis in Reblatha qui locutus est cum eo iudicium 012 2KI 025 007 filios autem Sedeciae occidit coram eo et oculos eius effodit vinxitque eum catenis et adduxit in Babylonem 012 2KI 025 008 mense quinto septima die mensis ipse est annus nonusdecimus regis Babylonis venit Nabuzardan princeps exercitus servus regis Babylonis Hierusalem 012 2KI 025 009 et succendit domum Domini et domum regis et domos Hierusalem omnemque domum conbusit igni 012 2KI 025 010 et muros Hierusalem in circuitu destruxit omnis exercitus Chaldeorum qui erat cum principe militum 012 2KI 025 011 reliquam autem populi partem qui remanserat in civitate et perfugas qui transfugerant ad regem Babylonis et reliquum vulgus transtulit Nabuzardan princeps militiae 012 2KI 025 012 et de pauperibus terrae reliquit vinitores et agricolas 012 2KI 025 013 columnas autem aereas quae erant in templo Domini et bases et mare aereum quod erat in domo Domini confregerunt Chaldei et transtulerunt aes omnium in Babylonem 012 2KI 025 014 ollas quoque aereas et trullas et tridentes et scyphos et omnia vasa aerea in quibus ministrabant tulerunt 012 2KI 025 015 necnon turibula et fialas quae aurea aurea et quae argentea argentea tulit princeps militiae 012 2KI 025 016 id est columnas duas mare unum et bases quas fecerat Salomon in templo Domini non erat pondus aeris omnium vasorum 012 2KI 025 017 decem et octo cubitos altitudinis habebat columna una et capitellum aereum super se altitudinis trium cubitorum et reticulum et malogranata super capitellum columnae omnia aerea similem et columna secunda habebat ornatum 012 2KI 025 018 tulit quoque princeps militiae Seraian sacerdotem primum et Sophoniam sacerdotem secundum et tres ianitores 012 2KI 025 019 et de civitate eunuchum unum qui erat praefectus super viros bellatores et quinque viros de his qui steterant coram rege quos repperit in civitate et Sopher principem exercitus qui probabat tirones de populo terrae et sex viros e vulgo qui inventi fuerant in civitate 012 2KI 025 020 quos tollens Nabuzardan princeps militum duxit ad regem Babylonis in Reblatha 012 2KI 025 021 percussitque eos rex Babylonis et interfecit in Reblatha in terra Emath et translatus est Iuda de terra sua 012 2KI 025 022 populo autem qui relictus erat in terra Iuda quem dimiserat Nabuchodonosor rex Babylonis praefecit Godoliam filium Ahicham filii Saphan 012 2KI 025 023 quod cum audissent omnes duces militum ipsi et viri qui erant cum eis videlicet quod constituisset rex Babylonis Godoliam venerunt ad Godoliam in Maspha Ismahel filius Nathaniae et Iohanan filius Caree et Sareia filius Thenaameth Nethophathites et Iezonias filius Maachathi ipsi et socii eorum 012 2KI 025 024 iuravitque eis Godolias et sociis eorum dicens nolite timere servire Chaldeis manete in terra et servite regi Babylonis et bene erit vobis 012 2KI 025 025 factum est autem in mense septimo venit Ismahel filius Nathaniae filii Elisama de semine regio et decem viri cum eo percusseruntque Godoliam qui mortuus est sed et Iudaeos et Chaldeos qui erant cum eo in Maspha 012 2KI 025 026 consurgens autem omnis populus a parvo usque ad magnum et principes militum venerunt in Aegyptum timentes Chaldeos 012 2KI 025 027 factum est vero anno tricesimo septimo transmigrationis Ioiachin regis Iudae mense duodecimo vicesima septima die mensis sublevavit Evilmerodach rex Babylonis anno quo regnare coeperat caput Ioiachin regis Iuda de carcere 012 2KI 025 028 et locutus est ei benigna et posuit thronum eius super thronum regum qui erant cum eo in Babylone 012 2KI 025 029 et mutavit vestes eius quas habuerat in carcere et comedebat panem semper in conspectu eius cunctis diebus vitae suae 012 2KI 025 030 annonam quoque constituit ei absque intermissione quae et dabatur ei a rege per singulos dies omnibus diebus vitae suae # # BOOK 013 1CH 1 Chronicles I Paralipomenon 013 1CH 001 001 Adam Seth Enos 013 1CH 001 002 Cainan Malelehel Iared 013 1CH 001 003 Enoch Matusale Lamech 013 1CH 001 004 Noe Sem Ham et Iafeth 013 1CH 001 005 filii Iafeth Gomer Magog Madai et Iavan Thubal Mosoch Thiras 013 1CH 001 006 porro filii Gomer Aschenez et Rifath et Thogorma 013 1CH 001 007 filii autem Iavan Elisa et Tharsis Cetthim et Dodanim 013 1CH 001 008 filii Ham Chus et Mesraim Phut et Chanaan 013 1CH 001 009 filii autem Chus Saba et Evila Sabatha et Rechma et Sabathaca porro filii Rechma Saba et Dadan 013 1CH 001 010 Chus autem genuit Nemrod iste coepit esse potens in terra 013 1CH 001 011 Mesraim vero genuit Ludim et Anamim et Laabim et Nepthuim 013 1CH 001 012 Phethrosim quoque et Chasluim de quibus egressi sunt Philisthim et Capthurim 013 1CH 001 013 Chanaan vero genuit Sidonem primogenitum et Heth 013 1CH 001 014 Iebuseum quoque et Amorreum et Gergeseum 013 1CH 001 015 Evheumque et Aruceum et Asineum 013 1CH 001 016 Aradium quoque et Samareum et Ematheum 013 1CH 001 017 filii Sem Aelam et Assur et Arfaxad et Lud et Aram et Us et Hul et Gothor et Mosoch 013 1CH 001 018 Arfaxad autem genuit Sala qui et ipse genuit Heber 013 1CH 001 019 porro Heber nati sunt duo filii nomen uni Phaleg quia in diebus eius divisa est terra et nomen fratris eius Iectan 013 1CH 001 020 Iectan autem genuit Helmodad et Saleph et Asermoth et Iare 013 1CH 001 021 Aduram quoque et Uzal et Decla 013 1CH 001 022 Ebal etiam et Abimahel et Saba necnon 013 1CH 001 023 et Ophir et Evila et Iobab omnes isti filii Iectan 013 1CH 001 024 Sem Arfaxad Sale 013 1CH 001 025 Heber Phaleg Raau 013 1CH 001 026 Serug Nahor Thare 013 1CH 001 027 Abram iste est Abraham 013 1CH 001 028 filii autem Abraham Isaac et Ismahel 013 1CH 001 029 et hae generationes eorum primogenitus Ismahelis Nabaioth et Cedar et Adbeel et Mabsam 013 1CH 001 030 Masma et Duma Massa Adad et Thema 013 1CH 001 031 Iathur Naphis Cedma hii sunt filii Ismahelis 013 1CH 001 032 filii autem Cetthurae concubinae Abraham quos genuit Zamram Iecsan Madan Madian Iesboc Sue porro filii Iecsan Saba et Dadan 013 1CH 001 033 filii autem Madian Epha et Apher et Enoch et Abida et Eldaa omnes hii filii Cetthurae 013 1CH 001 034 generavit autem Abraham Isaac cuius fuerunt filii Esau et Israhel 013 1CH 001 035 filii Esau Eliphaz Rauhel Iaus Ialam Core 013 1CH 001 036 filii Eliphaz Theman Omer Sepphu Gethem Cenez Thamna Amalech 013 1CH 001 037 filii Rauhel Naath Zara Samma Maza 013 1CH 001 038 filii Seir Lothan Sobal Sebeon Ana Dison Eser Disan 013 1CH 001 039 filii Lothan Horri Humam soror autem Lothan fuit Thamna 013 1CH 001 040 filii Sobal Alian et Manaath et Ebal et Sepphi et Onam filii Sebeon Aia et Ana filii Ana Dison 013 1CH 001 041 filii Dison Amaran et Eseban et Iethran et Charan 013 1CH 001 042 filii Eser Balaan et Zaban et Iacan filii Dison Us et Aran 013 1CH 001 043 isti sunt reges qui imperaverunt in terra Edom antequam esset rex super filios Israhel Bale filius Beor et nomen civitatis eius Denaba 013 1CH 001 044 mortuus est autem Bale et regnavit pro eo Iobab filius Zare de Bosra 013 1CH 001 045 cumque et Iobab fuisset mortuus regnavit pro eo Husam de terra Themanorum 013 1CH 001 046 obiit quoque et Husam et regnavit pro eo Adad filius Badad qui percussit Madian in terra Moab et nomen civitatis eius Avith 013 1CH 001 047 cumque et Adad fuisset mortuus regnavit pro eo Semla de Masreca 013 1CH 001 048 sed et Semla mortuus est et regnavit pro eo Saul de Rooboth quae iuxta amnem sita est 013 1CH 001 049 mortuo quoque Saul regnavit pro eo Baalanan filius Achobor 013 1CH 001 050 sed et hic mortuus est et regnavit pro eo Adad cuius urbis fuit nomen Phou et appellata est uxor eius Mehetabel filia Matred filiae Mezaab 013 1CH 001 051 Adad autem mortuo duces pro regibus in Edom esse coeperunt dux Thamna dux Alva dux Ietheth 013 1CH 001 052 dux Oolibama dux Hela dux Phinon 013 1CH 001 053 dux Cenez dux Theman dux Mabsar 013 1CH 001 054 dux Magdihel dux Iram hii duces Edom 013 1CH 002 001 filii autem Israhel Ruben Symeon Levi Iuda Isachar et Zabulon 013 1CH 002 002 Dan Ioseph Beniamin Nepthali Gad Aser 013 1CH 002 003 filii Iuda Her Aunan Sela tres nati sunt ei de filia Sue Chananitidis fuit autem Her primogenitus Iuda malus coram Domino et occidit eum 013 1CH 002 004 Thamar autem nurus eius peperit ei Phares et Zara omnes ergo filii Iuda quinque 013 1CH 002 005 filii autem Phares Esrom et Hamul 013 1CH 002 006 filii quoque Zarae Zamri et Ethan et Eman Chalchal quoque et Darda simul quinque 013 1CH 002 007 filii Carmi Achar qui turbavit Israhel et peccavit in furto anathematis 013 1CH 002 008 filii Ethan Azarias 013 1CH 002 009 filii autem Esrom qui nati sunt ei Ieremahel et Ram et Chalubi 013 1CH 002 010 porro Ram genuit Aminadab Aminadab autem genuit Naasson principem filiorum Iuda 013 1CH 002 011 Naasson quoque genuit Salma de quo ortus est Boez 013 1CH 002 012 Boez vero genuit Obed qui et ipse genuit Isai 013 1CH 002 013 Isai autem genuit primogenitum Heliab secundum Abinadab tertium Samaa 013 1CH 002 014 quartum Nathanahel quintum Raddai 013 1CH 002 015 sextum Asom septimum David 013 1CH 002 016 quorum sorores fuerunt Sarvia et Abigail filii Sarviae Abisai Ioab et Asahel tres 013 1CH 002 017 Abigail autem genuit Amasa cuius pater fuit Iether Ismahelites 013 1CH 002 018 Chaleb vero filius Esrom accepit uxorem nomine Azuba de qua genuit Ierioth fueruntque filii eius Iesar et Sobab et Ardon 013 1CH 002 019 cumque mortua fuisset Azuba accepit uxorem Chaleb Ephrath quae peperit ei Ur 013 1CH 002 020 porro Ur genuit Uri et Uri genuit Beselehel 013 1CH 002 021 post haec ingressus est Esrom ad filiam Machir patris Galaad et accepit eam cum esset annorum sexaginta quae peperit ei Segub 013 1CH 002 022 sed et Segub genuit Iair et possedit viginti tres civitates in terra Galaad 013 1CH 002 023 cepitque Gessur et Aram oppida Iair et Canath et viculos eius sexaginta civitatum omnes isti filii Machir patris Galaad 013 1CH 002 024 cum autem mortuus esset Esrom ingressus est Chaleb ad Ephrata habuit quoque Esrom uxorem Abia quae peperit ei Assur patrem Thecue 013 1CH 002 025 nati sunt autem filii Hieramehel primogeniti Esrom Ram primogenitus eius et Buna et Aran et Asom et Ahia 013 1CH 002 026 duxit quoque uxorem alteram Hieramehel nomine Atara quae fuit mater Onam 013 1CH 002 027 sed et filii Ram primogeniti Hieramehel fuerunt Moos et Iamin et Achar 013 1CH 002 028 Onam autem habuit filios Semmei et Iada filii autem Semmei Nadab et Abisur 013 1CH 002 029 nomen vero uxoris Abisur Abiail quae peperit Ahobban et Molid 013 1CH 002 030 filii autem Nadab fuerunt Saled et Apphaim mortuus est autem Saled absque liberis 013 1CH 002 031 filius vero Apphaim Iesi qui Iesi genuit Sesan porro Sesan genuit Oholi 013 1CH 002 032 filii autem Iada fratris Semmei Iether et Ionathan sed et Iether mortuus est absque liberis 013 1CH 002 033 porro Ionathan genuit Phaleth et Ziza isti fuerunt filii Hieramehel 013 1CH 002 034 Sesan autem non habuit filios sed filias et servum aegyptium nomine Ieraa 013 1CH 002 035 deditque ei filiam suam uxorem quae peperit ei Eththei 013 1CH 002 036 Eththei autem genuit Nathan et Nathan genuit Zabad 013 1CH 002 037 Zabad quoque genuit Ophlal et Ophlal genuit Obed 013 1CH 002 038 Obed genuit Ieu Ieu genuit Azariam 013 1CH 002 039 Azarias genuit Helles Helles genuit Elasa 013 1CH 002 040 Elasa genuit Sisamoi Sisamoi genuit Sellum 013 1CH 002 041 Sellum genuit Icamian Icamian genuit Elisama 013 1CH 002 042 filii autem Chaleb fratris Hieramehel Mosa primogenitus eius ipse est pater Ziph et filii Maresa patris Hebron 013 1CH 002 043 porro filii Hebron Core et Thapphu et Recem et Samma 013 1CH 002 044 Samma autem genuit Raam patrem Iercaam et Recem genuit Semmei 013 1CH 002 045 filius Semmei Maon et Maon pater Bethsur 013 1CH 002 046 Epha autem concubina Chaleb peperit Arran et Musa et Gezez porro Arran genuit Gezez 013 1CH 002 047 filii Iadai Regom et Iotham et Gesum et Phaleth et Epha et Saaph 013 1CH 002 048 concubina Chaleb Maacha peperit Saber et Tharana 013 1CH 002 049 genuit autem Saaph pater Madmena Sue patrem Machbena et patrem Gabaa filia vero Chaleb fuit Achsa 013 1CH 002 050 hii erant filii Chaleb filii Ur primogeniti Ephrata Sobal pater Cariathiarim 013 1CH 002 051 Salma pater Bethleem Ariph pater Bethgader 013 1CH 002 052 fuerunt autem filii Sobal patris Cariathiarim qui videbat dimidium requietionum 013 1CH 002 053 et de cognatione Cariathiarim Iethrei et Apphutei et Semathei et Maserei ex his egressi sunt Saraitae et Esthaolitae 013 1CH 002 054 filii Salma Bethleem et Netophathi coronae domus Ioab et dimidium requietionis Sarai 013 1CH 002 055 cognationes quoque scribarum habitantium in Iabis canentes atque resonantes et in tabernaculis commorantes hii sunt Cinei qui venerunt de calore patris domus Rechab 013 1CH 003 001 David vero hos habuit filios qui ei nati sunt in Hebron primogenitum Amnon ex Achinaam Iezrahelitide secundum Danihel de Abigail Carmelitide 013 1CH 003 002 tertium Absalom filium Maacha filiae Tholmei regis Gessur quartum Adoniam filium Aggith 013 1CH 003 003 quintum Saphatiam ex Abital sextum Iethraam de Egla uxore sua 013 1CH 003 004 sex ergo nati sunt ei in Hebron ubi regnavit septem annis et sex mensibus triginta autem et tribus annis regnavit in Hierusalem 013 1CH 003 005 porro in Hierusalem nati sunt ei filii Samaa et Sobab et Nathan et Salomon quattuor de Bethsabee filia Amihel 013 1CH 003 006 Iebaar quoque et Elisama 013 1CH 003 007 et Eliphalet et Noge et Napheg et Iaphie 013 1CH 003 008 necnon Elisama et Heliade et Eliphalet novem 013 1CH 003 009 omnes hii filii David absque filiis concubinarum habuerunt sororem Thamar 013 1CH 003 010 filius autem Salomonis Roboam cuius Abia filius genuit Asa de hoc quoque natus est Iosaphat 013 1CH 003 011 pater Ioram qui Ioram genuit Ohoziam ex quo ortus est Ioas 013 1CH 003 012 et huius Amasias filius genuit Azariam porro Azariae filius Ioatham 013 1CH 003 013 procreavit Achaz patrem Ezechiae de quo natus est Manasses 013 1CH 003 014 sed et Manasses genuit Amon patrem Iosiae 013 1CH 003 015 filii autem Iosiae fuerunt primogenitus Iohanan secundus Ioacim tertius Sedecias quartus Sellum 013 1CH 003 016 de Ioacim natus est Iechonias et Sedecias 013 1CH 003 017 filii Iechoniae fuerunt Asir Salathihel 013 1CH 003 018 Melchiram Phadaia Sennaser et Iecemia Sama et Nadabia 013 1CH 003 019 de Phadaia orti sunt Zorobabel et Semei Zorobabel genuit Mosollam Ananiam et Salomith sororem eorum 013 1CH 003 020 Asabamque et Ohol et Barachiam et Asadiam Iosabesed quinque 013 1CH 003 021 filius autem Ananiae Phaltias pater Ieseiae cuius filius Raphaia huius quoque filius Arnam de quo natus est Obdia cuius filius fuit Sechenia 013 1CH 003 022 filius Secheniae Semeia cuius filii Attus et Iegal et Baria et Naaria et Saphat sex numero 013 1CH 003 023 filius Naariae Helioenai et Ezechias et Ezricam tres 013 1CH 003 024 filii Helioenai Oduia et Heliasub et Pheleia et Accub et Iohanan et Dalaia et Anani septem 013 1CH 004 001 filii Iuda Phares Esrom et Carmi et Ur et Subal 013 1CH 004 002 Reaia vero filius Subal genuit Ieth de quo nati sunt Ahimai et Laed hae cognationes Sarathi 013 1CH 004 003 ista quoque stirps Hetam Iezrahel et Iesema et Iedebos nomenque sororis eorum Asalelphuni 013 1CH 004 004 Phunihel autem pater Gedor et Ezer pater Osa isti sunt filii Ur primogeniti Ephrata patris Bethleem 013 1CH 004 005 Asur vero patris Thecue erant duae uxores Halaa et Naara 013 1CH 004 006 peperit autem ei Naara Oozam et Epher et Themani et Asthari isti sunt filii Naara 013 1CH 004 007 porro filii Halaa Sereth Isaar et Ethnan 013 1CH 004 008 Cos autem genuit Anob et Sobaba et cognationem Aral filii Arum 013 1CH 004 009 fuit autem Iabes inclitus prae fratribus suis et mater eius vocavit nomen illius Iabes dicens quia peperi eum in dolore 013 1CH 004 010 invocavit vero Iabes Deum Israhel dicens si benedicens benedixeris mihi et dilataveris terminos meos et fuerit manus tua mecum et feceris me a malitia non opprimi et praestitit Deus quae precatus est 013 1CH 004 011 Chaleb autem frater Suaa genuit Machir qui fuit pater Esthon 013 1CH 004 012 porro Esthon genuit Bethrapha et Phesse et Thena patrem urbis Naas hii sunt viri Recha 013 1CH 004 013 filii autem Cenez Othonihel et Saraia porro filii Othonihel Athath 013 1CH 004 014 et Maonathi genuit Ophra Saraias autem genuit Ioab patrem vallis Artificum ibi quippe artifices erant 013 1CH 004 015 filii vero Chaleb filii Iephonne Hir et Hela et Nahem filiique Hela et Cenez 013 1CH 004 016 filii quoque Iallelel Ziph et Zipha Thiria et Asrahel 013 1CH 004 017 et filii Ezra Iether et Mered et Epher et Ialon genuitque Mariam et Sammai et Iesba patrem Esthamo 013 1CH 004 018 uxor quoque eius Iudaia peperit Iared patrem Gedor et Heber patrem Soccho et Hicuthihel patrem Zano hii autem filii Beththiae filiae Pharaonis quam accepit Mered 013 1CH 004 019 et filii uxoris Odaiae sororis Naham patris Ceila Garmi et Esthamo qui fuit de Machathi 013 1CH 004 020 filii quoque Simon Amnon et Rena filius Anan et Thilon et filii Iesi Zoeth et Benzoeth 013 1CH 004 021 filii Sela filii Iuda Her pater Lecha et Laada pater Maresa et cognationes Domus operantium byssum in domo Iuramenti 013 1CH 004 022 et Qui stare fecit solem virique Mendacii et Securus et Incendens qui principes fuerunt in Moab et qui reversi sunt in Leem haec autem verba vetera 013 1CH 004 023 hii sunt figuli habitantes in plantationibus et in praesepibus apud regem in operibus eius commoratique sunt ibi 013 1CH 004 024 filii Symeon Namuhel et Iamin Iarib Zara Saul 013 1CH 004 025 Sellum filius eius Mabsam filius eius Masma filius eius 013 1CH 004 026 filii Masma Amuhel filius eius Zacchur filius eius Semei filius eius 013 1CH 004 027 filii Semei sedecim et filiae sex fratres autem eius non habuerunt filios multos et universa cognatio non potuit adaequare summam filiorum Iuda 013 1CH 004 028 habitaverunt autem in Bersabee et Molada et Asarsual 013 1CH 004 029 et in Ballaa et in Asom et in Tholad 013 1CH 004 030 et in Bathuhel et in Orma et in Siceleg 013 1CH 004 031 et in Bethmarchaboth et in Asarsusim et in Bethberai et in Saarim hae civitates eorum usque ad regem David 013 1CH 004 032 villae quoque eorum Etham et Aen et Remmon et Thochen et Asan civitates quinque 013 1CH 004 033 et universi viculi eorum per circuitum civitatum istarum usque ad Baal haec est habitatio eorum et sedum distributio 013 1CH 004 034 Masobab quoque et Iemlech et Iosa filius Amasiae 013 1CH 004 035 et Iohel et Ieu filius Iosabiae filii Saraiae filii Asihel 013 1CH 004 036 et Helioenai et Iacoba et Isuaia et Asaia et Adihel et Isimihel et Banaia 013 1CH 004 037 Ziza quoque filius Sephei filii Allon filii Idaia filii Semri filii Samaia 013 1CH 004 038 isti sunt nominati principes in cognationibus suis et in domo adfinitatum suarum multiplicati sunt vehementer 013 1CH 004 039 et profecti sunt ut ingrederentur in Gador usque ad orientem vallis et ut quaererent pascua gregibus suis 013 1CH 004 040 inveneruntque pascuas uberes et valde bonas et terram latissimam et quietam et fertilem in qua ante habitaverunt de stirpe Ham 013 1CH 004 041 hii ergo venerunt quos supra descripsimus nominatim in diebus Ezechiae regis Iuda et percusserunt tabernacula eorum et habitatores qui inventi fuerant ibi et deleverunt eos usque in praesentem diem habitaveruntque pro eis quoniam uberrimas ibidem pascuas reppererunt 013 1CH 004 042 de filiis quoque Symeon abierunt in montem Seir viri quingenti habentes principes Phaltiam et Nahariam et Raphaiam et Ozihel filios Iesi 013 1CH 004 043 et percusserunt reliquias quae evadere potuerant Amalechitarum et habitaverunt ibi pro eis usque ad diem hanc 013 1CH 005 001 filii quoque Ruben primogeniti Israhel ipse quippe fuit primogenitus eius sed cum violasset torum patris sui data sunt primogenita eius filiis Ioseph filii Israhel et non est ille reputatus in primogenitum 013 1CH 005 002 porro Iudas qui erat fortissimus inter fratres suos de stirpe eius principes germinati sunt primogenita autem reputata sunt Ioseph 013 1CH 005 003 filii ergo Ruben primogeniti Israhel Enoch et Phallu Esrom et Charmi 013 1CH 005 004 filii Iohel Samaia filius eius Gog filius eius Semei filius eius 013 1CH 005 005 Micha filius eius Reeia filius eius Baal filius eius 013 1CH 005 006 Beera filius eius quem captivum duxit Theglathphalnasar rex Assyriorum et fuit princeps in tribu Ruben 013 1CH 005 007 fratres autem eius et universa cognatio quando numerabantur per familias suas habuerunt principes Ieihel et Zacchariam 013 1CH 005 008 porro Bala filius Azaz filii Samma filii Iohel ipse habitavit in Aroer usque ad Nebo et Beelmeon 013 1CH 005 009 contra orientalem quoque plagam habitavit usque ad introitum heremi et flumen Eufraten multum quippe iumentorum numerum possidebat in terra Galaad 013 1CH 005 010 in diebus autem Saul proeliati sunt contra Agareos et interfecerunt illos habitaveruntque pro eis in tabernaculis eorum in omni plaga quae respicit ad orientem Galaad 013 1CH 005 011 filii vero Gad e regione eorum habitaverunt in terra Basan usque Selcha 013 1CH 005 012 Iohel in capite et Saphan secundus Ianai autem et Saphat in Basan 013 1CH 005 013 fratres vero eorum secundum domos cognationum suarum Michahel et Mosollam et Sebe et Iori et Iachan et Zie et Heber septem 013 1CH 005 014 hii filii Abiahil filii Uri filii Iaro filii Galaad filii Michahel filii Iesesi filii Ieddo filii Buz 013 1CH 005 015 fratres quoque filii Abdihel filii Guni princeps domus in familiis suis 013 1CH 005 016 et habitaverunt in Galaad et in Basan et in viculis eius et in cunctis suburbanis Saron usque ad terminos 013 1CH 005 017 omnes hii numerati sunt in diebus Ioatham regis Iuda et in diebus Hieroboam regis Israhel 013 1CH 005 018 filii Ruben et Gad et dimidiae tribus Manasse viri bellatores scuta portantes et gladios et tendentes arcum eruditique ad proelia quadraginta quattuor milia et septingenti sexaginta procedentes ad pugnam 013 1CH 005 019 dimicaverunt contra Agarenos Iturei vero et Naphei et Nodab 013 1CH 005 020 praebuerunt eis auxilium traditique sunt in manus eorum Agareni et universi qui fuerant cum eis quia Deum invocaverunt cum proeliarentur et exaudivit eos eo quod credidissent in eum 013 1CH 005 021 ceperuntque omnia quae possederant camelorum quinquaginta milia et ovium ducenta quinquaginta milia asinos duo milia et animas hominum centum milia 013 1CH 005 022 vulnerati autem multi corruerunt fuit enim bellum Domini habitaveruntque pro eis usque ad transmigrationem 013 1CH 005 023 filii quoque dimidiae tribus Manasse possederunt terram a finibus Basan usque Baalhermon et Sanir et montem Hermon ingens quippe numerus erat 013 1CH 005 024 et hii fuerunt principes domus cognationis eorum Epher et Iesi et Helihel Ezrihel et Hieremia et Odoia et Iedihel viri fortissimi et potentes et nominati duces in familiis suis 013 1CH 005 025 reliquerunt autem Deum patrum suorum et fornicati sunt post deos populorum terrae quos abstulit Dominus coram eis 013 1CH 005 026 et suscitavit Deus Israhel spiritum Ful regis Assyriorum et spiritum Theglathphalnasar regis Assur et transtulit Ruben et Gad et dimidium tribus Manasse et adduxit eos in Alae et Abor et Ara et fluvium Gozan usque ad diem hanc 013 1CH 006 001 filii Levi Gersom Caath Merari 013 1CH 006 002 filii Caath Amram Isaar Hebron et Ozihel 013 1CH 006 003 filii Amram Aaron Moses et Maria filii Aaron Nadab et Abiu Eleazar et Ithamar 013 1CH 006 004 Eleazar genuit Finees et Finees genuit Abisue 013 1CH 006 005 Abisue vero genuit Bocci et Bocci genuit Ozi 013 1CH 006 006 Ozi genuit Zaraiam et Zaraias genuit Meraioth 013 1CH 006 007 porro Meraioth genuit Amariam et Amarias genuit Ahitob 013 1CH 006 008 Ahitob genuit Sadoc Sadoc genuit Achimaas 013 1CH 006 009 Achimaas genuit Azariam Azarias genuit Iohanan 013 1CH 006 010 Iohanan genuit Azariam ipse est qui sacerdotio functus est in domo quam aedificavit Salomon in Hierusalem 013 1CH 006 011 genuit autem Azarias Amariam et Amarias genuit Ahitob 013 1CH 006 012 Ahitob genuit Sadoc et Sadoc genuit Sellum 013 1CH 006 013 Sellum genuit Helciam et Helcias genuit Azariam 013 1CH 006 014 Azarias genuit Saraiam et Saraias genuit Iosedec 013 1CH 006 015 porro Iosedec egressus est quando transtulit Dominus Iudam et Hierusalem per manus Nabuchodonosor 013 1CH 006 016 filii ergo Levi Gersom Caath et Merari 013 1CH 006 017 et haec nomina filiorum Gersom Lobeni et Semei 013 1CH 006 018 filii Caath Amram et Isaar et Hebron et Ozihel 013 1CH 006 019 filii Merari Mooli et Musi hae autem cognationes Levi secundum familias eorum 013 1CH 006 020 Gersom Lobeni filius eius Iaath filius eius Zamma filius eius 013 1CH 006 021 Ioaa filius eius Addo filius eius Zara filius eius Iethrai filius eius 013 1CH 006 022 filii Caath Aminadab filius eius Core filius eius Asir filius eius 013 1CH 006 023 Helcana filius eius Abiasaph filius eius Asir filius eius 013 1CH 006 024 Thaath filius eius Urihel filius eius Ozias filius eius Saul filius eius 013 1CH 006 025 filii Helcana Amasai et Ahimoth 013 1CH 006 026 Helcana filii Helcana Sophai filius eius Naath filius eius 013 1CH 006 027 Heliab filius eius Hieroam filius eius Helcana filius eius 013 1CH 006 028 filii Samuhel primogenitus Vasseni et Abia 013 1CH 006 029 filii autem Merari Mooli Lobeni filius eius Semei filius eius Oza filius eius 013 1CH 006 030 Samaa filius eius Aggia filius eius Asaia filius eius 013 1CH 006 031 isti sunt quos constituit David super cantores domus Domini ex quo conlocata est arca 013 1CH 006 032 et ministrabant coram tabernaculo testimonii canentes donec aedificaret Salomon domum Domini in Hierusalem stabant autem iuxta ordinem suum in ministerio 013 1CH 006 033 hii vero sunt qui adsistebant cum filiis suis de filiis Caath Heman cantor filius Iohel filii Samuhel 013 1CH 006 034 filii Helcana filii Hieroam filii Helihel filii Thou 013 1CH 006 035 filii Suph filii Helcana filii Maath filii Amasai 013 1CH 006 036 filii Helcana filii Iohel filii Azariae filii Sophoniae 013 1CH 006 037 filii Thaath filii Asir filii Abiasaph filii Core 013 1CH 006 038 filii Isaar filii Caath filii Levi filii Israhel 013 1CH 006 039 et fratres eius Asaph qui stabat a dextris eius Asaph filius Barachiae filii Samaa 013 1CH 006 040 filii Michahel filii Basiae filii Melchiae 013 1CH 006 041 filii Athnai filii Zara filii Adaia 013 1CH 006 042 filii Ethan filii Zamma filii Semei 013 1CH 006 043 filii Ieth filii Gersom filii Levi 013 1CH 006 044 filii autem Merari fratres eorum ad sinistram Ethan filius Cusi filii Abdi filii Maloch 013 1CH 006 045 filii Asabiae filii Amasiae filii Helciae 013 1CH 006 046 filii Amasai filii Bonni filii Somer 013 1CH 006 047 filii Mooli filii Musi filii Merari filii Levi 013 1CH 006 048 fratres quoque eorum Levitae qui ordinati sunt in cunctum ministerium tabernaculi domus Domini 013 1CH 006 049 Aaron vero et filii eius adolebant incensum super altare holocausti et super altare thymiamatis in omne opus sancti sanctorum et ut precarentur pro Israhel iuxta omnia quae praecepit Moses servus Dei 013 1CH 006 050 hii sunt autem filii Aaron Eleazar filius eius Finees filius eius Abisue filius eius 013 1CH 006 051 Bocci filius eius Ozi filius eius Zaraia filius eius 013 1CH 006 052 Meraioth filius eius Amaria filius eius Ahitob filius eius 013 1CH 006 053 Sadoc filius eius Achimaas filius eius 013 1CH 006 054 et haec habitacula eorum per vicos atque confinia filiorum scilicet Aaron iuxta cognationes Caathitarum ipsis enim sorte contigerat 013 1CH 006 055 dederunt igitur eis Hebron in terra Iuda et suburbana eius per circuitum 013 1CH 006 056 agros autem civitatis et villas Chaleb filio Iephonne 013 1CH 006 057 porro filiis Aaron dederunt civitates ad confugiendum Hebron et Lobna et suburbana eius 013 1CH 006 058 Iether quoque et Esthmo cum suburbanis suis sed et Helon et Dabir cum suburbanis suis 013 1CH 006 059 Asan quoque et Bethsemes et suburbana eorum 013 1CH 006 060 de tribu autem Beniamin Gabee et suburbana eius et Almath cum suburbanis suis Anathoth quoque cum suburbanis suis omnes civitates tredecim per cognationes suas 013 1CH 006 061 filiis autem Caath residuis de cognatione sua dederunt ex dimidia tribu Manasse in possessionem urbes decem 013 1CH 006 062 porro filiis Gersom per cognationes suas de tribu Isachar et de tribu Aser et de tribu Nepthali et de tribu Manasse in Basan urbes tredecim 013 1CH 006 063 filiis autem Merari per cognationes suas de tribu Ruben et de tribu Gad et de tribu Zabulon dederunt sorte civitates duodecim 013 1CH 006 064 dederunt quoque filii Israhel Levitis civitates et suburbana earum 013 1CH 006 065 dederuntque per sortem ex tribu filiorum Iuda et ex tribu filiorum Symeon et ex tribu filiorum Beniamin urbes has quas vocaverunt nominibus suis 013 1CH 006 066 et his qui erant ex cognatione filiorum Caath fueruntque civitates in terminis eorum de tribu Ephraim 013 1CH 006 067 dederunt ergo eis urbes ad confugiendum Sychem cum suburbanis suis in monte Ephraim et Gazer cum suburbanis suis 013 1CH 006 068 Hicmaam quoque cum suburbanis suis et Bethoron similiter 013 1CH 006 069 necnon et Helon cum suburbanis suis et Gethremmon in eundem modum 013 1CH 006 070 porro ex dimidia tribu Manasse Aner et suburbana eius Balaam et suburbana eius his videlicet qui de cognatione filiorum Caath reliqui erant 013 1CH 006 071 filiis autem Gersom de cognatione dimidiae tribus Manasse Gaulon in Basan et suburbana eius et Astharoth cum suburbanis suis 013 1CH 006 072 de tribu Isachar Cedes et suburbana eius et Dabereth cum suburbanis suis 013 1CH 006 073 Ramoth quoque et suburbana illius et Anem cum suburbanis suis 013 1CH 006 074 de tribu vero Aser Masal cum suburbanis suis et Abdon similiter 013 1CH 006 075 Acac quoque et suburbana eius et Roob cum suburbanis suis 013 1CH 006 076 porro de tribu Nepthali Cedes in Galilea et suburbana eius Amon cum suburbanis suis et Cariathaim et suburbana eius 013 1CH 006 077 filiis autem Merari residuis de tribu Zabulon Remmono et suburbana eius et Thabor cum suburbanis suis 013 1CH 006 078 trans Iordanem quoque ex adverso Hiericho contra orientem Iordanis de tribu Ruben Bosor in solitudine cum suburbanis suis et Iasa cum suburbanis suis 013 1CH 006 079 Cademoth quoque et suburbana eius et Miphaath cum suburbanis suis 013 1CH 006 080 necnon de tribu Gad Ramoth in Galaad et suburbana eius et Manaim cum suburbanis suis 013 1CH 006 081 sed et Esbon cum suburbanis eius et Iezer cum suburbanis suis 013 1CH 007 001 porro filii Isachar Thola et Phua Iasub et Samaron quattuor 013 1CH 007 002 filii Thola Ozi et Raphaia et Ierihel et Iemai et Iebsem et Samuhel principes per domos cognationum suarum de stirpe Thola viri fortissimi numerati sunt in diebus David viginti duo milia sescenti 013 1CH 007 003 filii Ozi Iezraia de quo nati sunt Michahel et Obadia et Iohel et Iesia quinque omnes principes 013 1CH 007 004 cumque eis per familias et populos suos accincti ad proelium viri fortissimi triginta sex milia multas enim habuere uxores et filios 013 1CH 007 005 fratresque eorum per omnem cognationem Isachar robustissimi ad pugnandum octoginta septem milia numerati sunt 013 1CH 007 006 Beniamin Bale et Bochor et Iadihel tres 013 1CH 007 007 filii Bale Esbon et Ozi et Ozihel et Ierimoth et Urai quinque principes familiarum et ad pugnandum robustissimi numerus autem eorum viginti duo milia et triginta quattuor 013 1CH 007 008 porro filii Bochor Zamira et Ioas et Eliezer et Helioenai et Amri et Ierimoth et Abia et Anathoth et Almathan omnes hii filii Bochor 013 1CH 007 009 numerati sunt autem per familias suas principes cognationum ad bella fortissimi viginti milia et ducenti 013 1CH 007 010 porro filii Iadihel Balan filii autem Balan Hieus et Beniamin et Ahoth et Chanana et Iothan et Tharsis et Haisaar 013 1CH 007 011 omnes hii filii Iadihel principes cognationum suarum viri fortissimi decem et septem milia et ducenti ad proelium procedentes 013 1CH 007 012 Sephan quoque et Apham filii Hir et Asim filii Aer 013 1CH 007 013 filii autem Nepthali Iasihel et Guni et Asar et Sellum filii Balaa 013 1CH 007 014 porro filius Manasse Esrihel concubinaque eius syra peperit Machir patrem Galaad 013 1CH 007 015 Machir autem accepit uxores filiis suis Happhim et Sepham et habuit sororem nomine Maacha nomen autem secundi Salphaad nataeque sunt Salphaad filiae 013 1CH 007 016 et peperit Maacha uxor Machir filium vocavitque nomen eius Phares porro nomen fratris eius Sares et filii eius Ulam et Recem 013 1CH 007 017 filius autem Ulam Badan hii sunt filii Galaad filii Machir filii Manasse 013 1CH 007 018 soror autem eius Regina peperit virum Decorum et Abiezer et Moola 013 1CH 007 019 erant autem filii Semida Ahin et Sechem et Leci et Aniam 013 1CH 007 020 filii autem Ephraim Suthala Bareth filius eius Thaath filius eius Elada filius eius Thaath filius eius et huius filius Zabad 013 1CH 007 021 et huius filius Suthala et huius filius Ezer et Elad occiderunt autem eos viri Geth indigenae quia descenderant ut invaderent possessiones eorum 013 1CH 007 022 luxit igitur Ephraim pater eorum multis diebus et venerunt fratres eius ut consolarentur eum 013 1CH 007 023 ingressusque est ad uxorem suam quae concepit et peperit filium et vocavit nomen eius Beria eo quod in malis domus eius ortus esset 013 1CH 007 024 filia autem eius fuit Sara quae aedificavit Bethoron inferiorem et superiorem et Ozensara 013 1CH 007 025 porro filius eius Rapha et Reseph et Thale de quo natus est Thaan 013 1CH 007 026 qui genuit Laadan huius quoque filius Ammiud genuit Elisama 013 1CH 007 027 de quo ortus est Nun qui habuit filium Iosue 013 1CH 007 028 possessio autem eorum et habitatio Bethel cum filiabus suis et contra orientem Noran ad occidentalem plagam Gazer et filiae eius Sychem quoque cum filiabus suis usque Aza et filias eius 013 1CH 007 029 iuxta filios quoque Manasse Bethsan et filias eius Thanach et filias eius Mageddo et filias eius Dor et filias eius in his habitaverunt filii Ioseph filii Israhel 013 1CH 007 030 filii Aser Iomna et Iesua et Isui et Baria et Sara soror eorum 013 1CH 007 031 filii autem Baria Heber et Melchihel ipse est pater Barzaith 013 1CH 007 032 Heber autem genuit Iephlat et Somer et Otham et Suaa sororem eorum 013 1CH 007 033 filii Iephlat Phosech et Chamaal et Asoth hii filii Iephlat 013 1CH 007 034 porro filii Somer Ahi et Roaga et Iaba et Aram 013 1CH 007 035 filii autem Helem fratris eius Supha et Iemna et Selles et Amal 013 1CH 007 036 filii Supha Sue Arnaphed et Sual et Beri et Iamra 013 1CH 007 037 Bosor et Od et Samma et Salusa et Iethran et Bera 013 1CH 007 038 filii Iether Iephonne et Phaspha et Ara 013 1CH 007 039 filii autem Olla Aree et Anihel et Resia 013 1CH 007 040 omnes hii filii Aser principes cognationum electi atque fortissimi duces ducum numerus autem eorum aetatis quae apta esset ad bellum viginti sex milia 013 1CH 008 001 Beniamin autem genuit Bale primogenitum suum Asbal secundum Ohora tertium 013 1CH 008 002 Nuaha quartum et Rapha quintum 013 1CH 008 003 fueruntque filii Bale Addaor et Gera et Abiud 013 1CH 008 004 Abisue quoque et Neman et Ahoe 013 1CH 008 005 sed et Gera et Sephuphan et Uram 013 1CH 008 006 hii sunt filii Aod principes cognationum habitantium in Gabaa qui translati sunt in Manath 013 1CH 008 007 Nooman autem et Achia et Gera ipse transtulit eos et genuit Oza et Ahiud 013 1CH 008 008 porro Saarim genuit in regione Moab postquam dimisit Usim et Bara uxores suas 013 1CH 008 009 genuit autem de Edes uxore sua Iobab et Sebia et Mosa et Molchom 013 1CH 008 010 Iehus quoque et Sechia et Marma hii sunt filii eius principes in familiis suis 013 1CH 008 011 Meusim vero genuit Abitob et Elphaal 013 1CH 008 012 porro filii Elphaal Heber et Misaam et Samad hic aedificavit Ono et Lod et filias eius 013 1CH 008 013 Bara autem et Samma principes cognationum habitantium in Aialon hii fugaverunt habitatores Geth 013 1CH 008 014 et Haio et Sesac et Ierimoth 013 1CH 008 015 et Zabadia et Arod et Eder 013 1CH 008 016 Michahel quoque et Iespha et Ioaa filii Baria 013 1CH 008 017 et Zabadia et Mosollam et Ezeci et Heber 013 1CH 008 018 et Iesamari et Iezlia et Iobab filii Elphaal 013 1CH 008 019 et Iacim et Zechri et Zabdi 013 1CH 008 020 et Helioenai et Selethai et Helihel 013 1CH 008 021 et Adaia et Baraia et Samarath filii Semei 013 1CH 008 022 et Iesphan et Heber et Helihel 013 1CH 008 023 et Abdon et Zechri et Hanan 013 1CH 008 024 et Anania et Ailam et Anathothia 013 1CH 008 025 et Iephdaia et Phanuhel filii Sesac 013 1CH 008 026 et Samsari et Sooria et Otholia 013 1CH 008 027 et Iersia et Helia et Zechri filii Ieroam 013 1CH 008 028 hii patriarchae et cognationum principes qui habitaverunt in Hierusalem 013 1CH 008 029 in Gabaon autem habitaverunt Abigabaon et nomen uxoris eius Maacha 013 1CH 008 030 filiusque eius primogenitus Abdon et Sur et Cis et Baal et Nadab 013 1CH 008 031 Gedor quoque et Ahio et Zacher 013 1CH 008 032 et Macelloth genuit Samaa habitaveruntque ex adverso fratrum suorum in Hierusalem cum fratribus suis 013 1CH 008 033 Ner autem genuit Cis et Cis genuit Saul porro Saul genuit Ionathan et Melchisuae et Abinadab et Esbaal 013 1CH 008 034 filius autem Ionathan Meribbaal et Meribbaal genuit Micha 013 1CH 008 035 filii Micha Phithon et Melech et Thara et Ahaz 013 1CH 008 036 et Ahaz genuit Ioada et Ioada genuit Almoth et Azmoth et Zamari porro Zamari genuit Mosa 013 1CH 008 037 et Mosa genuit Baana cuius filius fuit Rapha de quo ortus est Elasa qui genuit Asel 013 1CH 008 038 porro Asel sex filii fuere his nominibus Ezricam Bochru Ismahel Saria Abadia Anan omnes hii filii Asel 013 1CH 008 039 filii autem Esec fratris eius Ulam primogenitus et Us secundus et Eliphalet tertius 013 1CH 008 040 fueruntque filii Ulam viri robustissimi et magno robore tendentes arcum et multos habentes filios ac nepotes usque ad centum quinquaginta omnes hii filii Beniamin 013 1CH 009 001 universus ergo Israhel dinumeratus est et summa eorum scripta est in libro regum Israhel et Iuda translatique sunt in Babylonem propter delictum suum 013 1CH 009 002 qui autem habitaverunt primi in possessionibus et in urbibus suis Israhel et sacerdotes Levitae et Nathinnei 013 1CH 009 003 commorati sunt in Hierusalem de filiis Iuda et de filiis Beniamin de filiis quoque Ephraim et Manasse 013 1CH 009 004 Othei filius Amiud filius Emri filii Omrai filii Bonni de filiis Phares filii Iuda 013 1CH 009 005 et de Siloni Asaia primogenitus et filii eius 013 1CH 009 006 de filiis autem Zara Ieuhel et fratres eorum sescenti nonaginta 013 1CH 009 007 porro de filiis Beniamin Salo filius Mosollam filii Oduia filii Asana 013 1CH 009 008 et Iobania filius Hieroam et Hela filius Ozi filii Mochori et Mosollam filius Saphatiae filii Rahuhel filii Iebaniae 013 1CH 009 009 et fratres eorum per familias suas nongenti quinquaginta sex omnes hii principes cognationum per domos patrum suorum 013 1CH 009 010 de sacerdotibus autem Iedaia Ioiarib et Iachin 013 1CH 009 011 Azarias quoque filius Helciae filii Mosollam filii Sadoc filii Maraioth filii Ahitob pontifex domus Dei 013 1CH 009 012 porro Adaias filius Hieroam filii Phasor filii Melchia et Masaia filius Adihel filii Iezra filii Mosollam filii Mosollamoth filii Emmer 013 1CH 009 013 fratres quoque eorum principes per familias suas mille septingenti sexaginta fortissimi robore ad faciendum opus ministerii in domo Dei 013 1CH 009 014 de Levitis autem Semeia filius Assub filii Ezricam filii Asebiu de filiis Merari 013 1CH 009 015 Bacbacar quoque carpentarius et Galal et Mathania filius Micha filii Zechri filii Asaph 013 1CH 009 016 et Obdia filius Semeiae filii Galal filii Idithun et Barachia filius Asa filii Helcana qui habitavit in atriis Netophathi 013 1CH 009 017 ianitores autem Sellum et Acub et Telmon et Ahiman et frater eorum Sellum princeps 013 1CH 009 018 usque ad illud tempus in porta Regis ad orientem observabant per vices suas de filiis Levi 013 1CH 009 019 Sellum vero filius Core filii Abiasaph filii Core cum fratribus suis et domo patris sui hii sunt Coritae super opera ministerii custodes vestibulorum tabernaculi et familiae eorum per vices castrorum Domini custodientes introitum 013 1CH 009 020 Finees autem filius Eleazar erat dux eorum coram Domino 013 1CH 009 021 porro Zaccharias filius Mosollamia ianitor portae tabernaculi testimonii 013 1CH 009 022 omnes hii electi in ostiarios per portas ducenti duodecim et descripti in villis propriis quos constituerunt David et Samuhel videns in fide sua 013 1CH 009 023 tam ipsos quam filios eorum in ostiis domus Domini et in tabernaculo vicibus suis 013 1CH 009 024 per quattuor ventos erant ostiarii id est ad orientem et ad occidentem ad aquilonem et ad austrum 013 1CH 009 025 fratres autem eorum in viculis morabantur et veniebant in sabbatis suis de tempore usque ad tempus 013 1CH 009 026 his quattuor Levitis creditus erat omnis numerus ianitorum et erant super exedras et thesauros domus Domini 013 1CH 009 027 per gyrum quoque templi Domini morabantur in custodiis suis ut cum tempus fuisset ipsi mane aperirent fores 013 1CH 009 028 de horum grege erant et super vasa ministerii ad numerum enim et inferebantur vasa et efferebantur 013 1CH 009 029 de ipsis et qui credita habebant utensilia sanctuarii praeerant similae et vino et oleo et turi et aromatibus 013 1CH 009 030 filii autem sacerdotum unguenta ex aromatibus conficiebant 013 1CH 009 031 et Matthathias Levites primogenitus Sellum Coritae praefectus erat eorum quae in sartagine frigebantur 013 1CH 009 032 porro de filiis Caath fratribus eorum super panes erant propositionis ut semper novos per singula sabbata praepararent 013 1CH 009 033 hii sunt principes cantorum per familias Levitarum qui in exedris morabantur ita ut die et nocte iugiter suo ministerio deservirent 013 1CH 009 034 capita Levitarum per familias suas principes manserunt in Hierusalem 013 1CH 009 035 in Gabaon autem commorati sunt pater Gabaon Iaihel et nomen uxoris eius Maacha 013 1CH 009 036 filius primogenitus eius Abdon et Sur et Cis et Baal et Ner et Nadab 013 1CH 009 037 Gedor quoque et Ahio et Zaccharias et Macelloth 013 1CH 009 038 porro Macelloth genuit Semmaam isti habitaverunt e regione fratrum suorum in Hierusalem cum fratribus suis 013 1CH 009 039 Ner autem genuit Cis et Cis genuit Saul et Saul genuit Ionathan et Melchisuae et Abinadab et Esbaal 013 1CH 009 040 filius autem Ionathan Meribbaal et Meribbaal genuit Micha 013 1CH 009 041 porro filii Micha Phiton et Malech et Thara 013 1CH 009 042 Ahaz autem genuit Iara et Iara genuit Alamath et Azmoth et Zamri et Zamri genuit Mosa 013 1CH 009 043 Mosa vero genuit Baana cuius filius Raphaia genuit Elasa de quo ortus est Esel 013 1CH 009 044 porro Esel sex filios habuit his nominibus Ezricam Bochru Ismahel Saria Obdia Anan hii filii Esel 013 1CH 010 001 Philisthim autem pugnabant contra Israhel fugeruntque viri Israhel Palestinos et ceciderunt vulnerati in monte Gelboe 013 1CH 010 002 cumque adpropinquassent Philisthei persequentes Saul et filios eius percusserunt Ionathan et Abinadab et Melchisuae filios Saul 013 1CH 010 003 et adgravatum est proelium contra Saul inveneruntque eum sagittarii et vulneraverunt iaculis 013 1CH 010 004 et dixit Saul ad armigerum suum evagina gladium tuum et interfice me ne forte veniant incircumcisi isti et inludant mihi noluit autem armiger eius hoc facere timore perterritus arripuit igitur Saul ensem et inruit in eum 013 1CH 010 005 quod cum vidisset armiger eius videlicet mortuum esse Saul inruit etiam ipse in gladium suum et mortuus est 013 1CH 010 006 interiit ergo Saul et tres filii eius et omnis domus illius pariter concidit 013 1CH 010 007 quod cum vidissent viri Israhel qui habitabant in campestribus fugerunt et Saul ac filiis eius mortuis dereliquerunt urbes suas et huc illucque dispersi sunt veneruntque Philisthim et habitaverunt in eis 013 1CH 010 008 die igitur altero detrahentes Philisthim spolia caesorum invenerunt Saul et filios eius iacentes in monte Gelboe 013 1CH 010 009 cumque spoliassent eum et amputassent caput armisque nudassent miserunt in terram suam ut circumferretur et ostenderetur idolorum templis et populis 013 1CH 010 010 arma autem eius consecraverunt in fano dei sui et caput adfixerunt in templo Dagon 013 1CH 010 011 hoc cum audissent viri Iabesgalaad omnia scilicet quae Philisthim fecerunt super Saul 013 1CH 010 012 consurrexerunt singuli virorum fortium et tulerunt cadavera Saul et filiorum eius adtuleruntque ea in Iabes et sepelierunt ossa eorum subter quercum quae erat in Iabes et ieiunaverunt septem diebus 013 1CH 010 013 mortuus est ergo Saul propter iniquitates suas eo quod praevaricatus sit mandatum Domini quod praeceperat et non custodierit illud sed insuper etiam pythonissam consuluerit 013 1CH 010 014 nec speraverit in Domino propter quod et interfecit eum et transtulit regnum eius ad David filium Isai 013 1CH 011 001 congregatus est igitur omnis Israhel ad David in Hebron dicens os tuum sumus et caro tua 013 1CH 011 002 heri quoque et nudius tertius cum adhuc regnaret Saul tu eras qui educebas et introducebas Israhel tibi enim dixit Dominus Deus tuus tu pasces populum meum Israhel et tu eris princeps super eum 013 1CH 011 003 venerunt ergo omnes maiores natu Israhel ad regem in Hebron et iniit David cum eis foedus coram Domino unxeruntque eum regem super Israhel iuxta sermonem Domini quem locutus est in manu Samuhel 013 1CH 011 004 abiit quoque David et omnis Israhel in Hierusalem haec est Iebus ubi erant Iebusei habitatores terrae 013 1CH 011 005 dixeruntque qui habitabant in Iebus ad David non ingredieris huc porro David cepit arcem Sion quae est civitas David 013 1CH 011 006 dixitque omnis qui percusserit Iebuseum in primis erit princeps et dux ascendit igitur primus Ioab filius Sarviae et factus est princeps 013 1CH 011 007 habitavit autem David in arce et idcirco appellata est civitas David 013 1CH 011 008 aedificavitque urbem in circuitu a Mello usque ad gyrum Ioab autem reliqua urbis extruxit 013 1CH 011 009 proficiebatque David vadens et crescens et Dominus exercituum erat cum eo 013 1CH 011 010 hii principes virorum fortium David qui adiuverunt eum ut rex fieret super omnem Israhel iuxta verbum Domini quod locutus est ad Israhel 013 1CH 011 011 et iste numerus robustorum David Iesbaam filius Achamoni princeps inter triginta iste levavit hastam suam super trecentos vulneratos una vice 013 1CH 011 012 et post eum Eleazar filius patrui eius Ahoites qui erat inter tres potentes 013 1CH 011 013 iste fuit cum David in Aphesdommim quando Philisthim congregati sunt ad locum illum in proelium et erat ager regionis illius plenus hordeo fugeratque populus a facie Philisthinorum 013 1CH 011 014 hic stetit in medio agri et defendit eum cumque percussisset Philistheos dedit Dominus salutem magnam populo suo 013 1CH 011 015 descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram in qua erat David ad speluncam Odollam quando Philisthim fuerant castrametati in valle Raphaim 013 1CH 011 016 porro David erat in praesidio et statio Philisthinorum in Bethleem 013 1CH 011 017 desideravit igitur David et dixit o si quis daret mihi aquam de cisterna Bethleem quae est in porta 013 1CH 011 018 tres ergo isti per media castra Philisthinorum perrexerunt et hauserunt aquam de cisterna Bethleem quae erat in porta et adtulerunt ad David ut biberet qui noluit sed magis libavit illam Domino 013 1CH 011 019 dicens absit ut in conspectu Dei mei hoc faciam et sanguinem virorum istorum bibam quia in periculo animarum suarum adtulerunt mihi aquam et ob hanc causam noluit bibere haec fecerunt tres robustissimi 013 1CH 011 020 Abisai quoque frater Ioab ipse erat princeps trium et ipse levavit hastam suam contra trecentos vulneratos et ipse erat inter tres nominatissimus 013 1CH 011 021 inter tres secundos inclitus et princeps eorum verumtamen usque ad tres primos non pervenerat 013 1CH 011 022 Banaia filius Ioiadae viri robustissimi qui multa opera perpetrarat de Capsehel ipse percussit duos Arihel Moab et ipse descendit et interfecit leonem in media cisterna tempore nivis 013 1CH 011 023 et ipse percussit virum aegyptium cuius statura erat quinque cubitorum et habebat lanceam ut liciatorium texentium descendit ergo ad eum cum virga et rapuit hastam quam tenebat manu et interfecit eum hasta sua 013 1CH 011 024 haec fecit Banaia filius Ioiada qui erat inter tres robustos nominatissimus 013 1CH 011 025 inter triginta primus verumtamen ad tres usque non pervenerat posuit autem eum David ad auriculam suam 013 1CH 011 026 porro fortissimi in exercitu Asahel frater Ioab et Eleanan filius patrui eius de Bethleem 013 1CH 011 027 Semmoth Arorites Helles Phallonites 013 1CH 011 028 Iras filius Acces Thecuites Abiezer Anathothites 013 1CH 011 029 Sobbochai Asothites Ilai Ahoites 013 1CH 011 030 Marai Netophathites Heled filius Baana Netophathites 013 1CH 011 031 Ethai filius Ribai de Gabaath filiorum Beniamin Banaia Pharathonites 013 1CH 011 032 Uri de torrente Gaas Abial Arabathites Azmoth Bauramites Eliaba Salabonites 013 1CH 011 033 filii Asom Gezonites Ionathan filius Sega Ararites 013 1CH 011 034 Ahiam filius Sachar Ararites 013 1CH 011 035 Eliphal filius Ur 013 1CH 011 036 Apher Mechurathites Ahia Phellonites 013 1CH 011 037 Asrai Carmelites Noorai filius Azbi 013 1CH 011 038 Iohel frater Nathan Mabar filius Agarai 013 1CH 011 039 Sellec Ammonites Noorai Berothites armiger Ioab filii Sarviae 013 1CH 011 040 Iras Iethreus Gareb Iethreus 013 1CH 011 041 Urias Ettheus Zabad filius Ooli 013 1CH 011 042 Adina filius Seza Rubenites princeps Rubenitarum et cum eo triginta 013 1CH 011 043 Hanan filius Maacha et Iosaphat Mathanites 013 1CH 011 044 Ozias Astharothites Semma et Iaihel filii Hotam Aroerites 013 1CH 011 045 Iedihel filius Samri et Ioha frater eius Thosaites 013 1CH 011 046 Elihel Maumites et Ieribai et Iosaia filii Elnaem 013 1CH 011 047 et Iethma Moabites Elihel et Obed et Iasihel de Masobia 013 1CH 012 001 hii quoque venerunt ad David in Siceleg cum adhuc fugeret Saul filium Cis qui erant fortissimi et egregii pugnatores 013 1CH 012 002 tendentes arcum et utraque manu fundis saxa iacientes et dirigentes sagittas de fratribus Saul ex Beniamin 013 1CH 012 003 princeps Ahiezer et Ioas filii Sammaa Gabathites et Iazihel et Phallet filii Azmoth et Baracha et Ieu Anathothites 013 1CH 012 004 Samaias quoque Gabaonites fortissimus inter triginta et super triginta Hieremias et Iezihel et Iohanan et Iezbad Gaderothites 013 1CH 012 005 Eluzai et Ierimuth et Baalia et Samaria et Saphatia Aruphites 013 1CH 012 006 Helcana et Iesia et Azrahel et Ioezer et Iesbaam de Careim 013 1CH 012 007 Ioeela quoque et Zabadia filii Ieroam de Gedor 013 1CH 012 008 sed et de Gaddi transfugerunt ad David cum lateret in deserto viri robustissimi et pugnatores optimi tenentes clypeum et hastam facies eorum quasi facies leonis et veloces quasi capreae in montibus 013 1CH 012 009 Ezer princeps Obdias secundus Eliab tertius 013 1CH 012 010 Masmana quartus Hieremias quintus 013 1CH 012 011 Hetthi sextus Helihel septimus 013 1CH 012 012 Iohanan octavus Helzebad nonus 013 1CH 012 013 Hieremias decimus Bachannai undecimus 013 1CH 012 014 hii de filiis Gad principes exercitus novissimus centum militibus praeerat et maximus mille 013 1CH 012 015 isti sunt qui transierunt Iordanem mense primo quando inundare consuevit super ripas suas et omnes fugaverunt qui morabantur in vallibus ad orientalem plagam et occidentalem 013 1CH 012 016 venerunt autem et de Beniamin et de Iuda ad praesidium in quo morabatur David 013 1CH 012 017 egressusque est David obviam eis et ait si pacifice venistis ad me ut auxiliemini mihi cor meum iungatur vobis si autem insidiamini mihi pro adversariis meis cum ego iniquitatem in manibus non habeam videat Deus patrum nostrorum et iudicet 013 1CH 012 018 spiritus vero induit Amessai principem inter triginta et ait tui sumus o David et tecum fili Isai pax pax tibi et pax adiutoribus tuis te enim adiuvat Deus tuus suscepit ergo eos David et constituit principes turmae 013 1CH 012 019 porro de Manasse transfugerunt ad David quando veniebat cum Philisthim adversum Saul ut pugnaret et non dimicavit cum eis quia inito consilio remiserunt eum principes Philisthinorum dicentes periculo capitis nostri revertetur ad dominum suum Saul 013 1CH 012 020 quando igitur reversus est in Siceleg transfugerunt ad eum de Manasse Ednas et Iozabad et Iedihel et Michahel et Iozabad et Heliu et Salathi principes milium in Manasse 013 1CH 012 021 hii praebuerunt auxilium David adversum latrunculos omnes enim erant viri fortissimi et facti sunt principes in exercitu 013 1CH 012 022 sed et per singulos dies veniebant ad David ad auxiliandum ei usque dum fieret grandis numerus quasi exercitus Dei 013 1CH 012 023 iste quoque est numerus principum exercitus qui venerunt ad David cum esset in Hebron ut transferrent regnum Saul ad eum iuxta verbum Domini 013 1CH 012 024 filii Iuda portantes clypeum et hastam sex milia octingenti expediti ad proelium 013 1CH 012 025 de filiis Symeon virorum fortissimorum ad pugnandum septem milia centum 013 1CH 012 026 de filiis Levi quattuor milia sescenti 013 1CH 012 027 Ioiada quoque princeps de stirpe Aaron et cum eo tria milia septingenti 013 1CH 012 028 Sadoc etiam puer egregiae indolis et domus patris eius principes viginti duo 013 1CH 012 029 de filiis autem Beniamin fratribus Saul tria milia magna enim pars eorum adhuc sequebatur domum Saul 013 1CH 012 030 porro de filiis Ephraim viginti milia octingenti fortissimi robore viri nominati in cognationibus suis 013 1CH 012 031 et ex dimidia parte tribus Manasse decem et octo milia singuli per nomina sua venerunt ut constituerent regem David 013 1CH 012 032 de filiis quoque Isachar viri eruditi qui norant singula tempora ad praecipiendum quid facere deberet Israhel principes ducenti omnis autem reliqua tribus eorum consilium sequebatur 013 1CH 012 033 porro de Zabulon qui egrediebantur ad proelium et stabant in acie instructi armis bellicis quinquaginta milia venerunt in auxilium non in corde duplici 013 1CH 012 034 et de Nepthali principes mille et cum eis instructa clypeo et hasta triginta septem milia 013 1CH 012 035 de Dan etiam praeparata ad proelium viginti octo milia sescentorum 013 1CH 012 036 et de Aser egredientes ad pugnam et in acie provocantes quadraginta milia 013 1CH 012 037 trans Iordanem autem de filiis Ruben et Gad et dimidia parte tribus Manasse instructa armis bellicis centum viginti milia 013 1CH 012 038 omnes isti viri bellatores et expediti ad pugnandum corde perfecto venerunt in Hebron ut constituerent regem David super universum Israhel sed et omnes reliqui ex Israhel uno corde erant ut rex fieret David 013 1CH 012 039 fueruntque ibi apud David tribus diebus comedentes et bibentes praeparaverunt enim eis fratres sui 013 1CH 012 040 sed et qui iuxta eos erant usque ad Isachar et Zabulon et Nepthalim adferebant panes in asinis et camelis et mulis et bubus ad vescendum farinam palatas uvam passam vinum oleum boves arietes ad omnem copiam gaudium quippe erat in Israhel 013 1CH 013 001 iniit autem consilium David cum tribunis et centurionibus et universis principibus 013 1CH 013 002 et ait ad omnem coetum Israhel si placet vobis et a Domino Deo nostro egreditur sermo quem loquor mittamus ad fratres nostros reliquos in universas regiones Israhel et ad sacerdotes et Levitas qui habitant in suburbanis urbium ut congregentur ad nos 013 1CH 013 003 et reducamus arcam Dei nostri ad nos non enim requisivimus eam in diebus Saul 013 1CH 013 004 et respondit universa multitudo ut ita fieret placuerat enim sermo omni populo 013 1CH 013 005 congregavit ergo David cunctum Israhel a Sior Aegypti usque dum ingrediaris Emath ut adduceret arcam Dei de Cariathiarim 013 1CH 013 006 et ascendit David et omnis vir Israhel ad collem Cariathiarim quae est in Iuda ut adferrent inde arcam Dei Domini sedentis super cherubin ubi invocatum est nomen eius 013 1CH 013 007 inposueruntque arcam Dei super plaustrum novum de domo Aminadab Oza autem et fratres eius minabant plaustrum 013 1CH 013 008 porro David et universus Israhel ludebant coram Deo omni virtute in canticis et in citharis et psalteriis et tympanis et cymbalis et tubis 013 1CH 013 009 cum autem pervenissent ad aream Chidon tetendit Oza manum suam ut sustentaret arcam bos quippe lasciviens paululum inclinaverat eam 013 1CH 013 010 iratus est itaque Dominus contra Ozam et percussit eum eo quod contigisset arcam et mortuus est ibi coram Deo 013 1CH 013 011 contristatusque David eo quod divisisset Dominus Ozam vocavit locum illum Divisio Oza usque in praesentem diem 013 1CH 013 012 et timuit Deum tunc temporis dicens quomodo possum ad me introducere arcam Dei 013 1CH 013 013 et ob hanc causam non eam adduxit ad se hoc est in civitatem David sed avertit in domum Obededom Getthei 013 1CH 013 014 mansit ergo arca Dei in domo Obededom tribus mensibus et benedixit Dominus domui eius et omnibus quae habebat 013 1CH 014 001 misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices parietum lignorumque ut aedificarent ei domum 013 1CH 014 002 cognovitque David eo quod confirmasset eum Dominus in regem super Israhel et sublevatum esset regnum suum super populum eius Israhel 013 1CH 014 003 accepit quoque David alias uxores in Hierusalem genuitque filios et filias 013 1CH 014 004 et haec nomina eorum qui nati sunt ei in Hierusalem Sammu et Sobab Nathan et Salomon 013 1CH 014 005 Iebar et Helisu et Eliphaleth 013 1CH 014 006 Noga quoque et Napheg et Iaphiae 013 1CH 014 007 Elisama et Baliada et Eliphaleth 013 1CH 014 008 audientes autem Philisthim eo quod unctus esset David in regem super universum Israhel ascenderunt omnes ut quaererent eum quod cum audisset David egressus est obviam eis 013 1CH 014 009 porro Philisthim venientes diffusi sunt in valle Raphaim 013 1CH 014 010 consuluitque David Deum dicens si ascendam ad Philistheos si trades eos in manu mea et dixit ei Dominus ascende et tradam eos in manu tua 013 1CH 014 011 cumque illi ascendissent in Baalpharasim percussit eos ibi David et dixit divisit Deus inimicos meos per manum meam sicuti dividuntur aquae et idcirco vocatum est nomen loci illius Baalpharasim 013 1CH 014 012 dereliqueruntque ibi deos suos quos David iussit exuri 013 1CH 014 013 alia etiam vice Philisthim inruerunt et diffusi sunt in valle 013 1CH 014 014 consuluitque rursum David Deum et dixit ei Deus non ascendas post eos recede ab eis et venies contra illos ex adverso pirorum 013 1CH 014 015 cumque audieris sonitum gradientis in cacumine pirorum tunc egredieris ad bellum egressus est enim Deus ante te ut percutiat castra Philisthim 013 1CH 014 016 fecit ergo David sicut praeceperat ei Deus et percussit castra Philisthinorum de Gabaon usque Gazera 013 1CH 014 017 divulgatumque est nomen David in universis regionibus et Dominus dedit pavorem eius super omnes gentes 013 1CH 015 001 fecit quoque sibi domos in civitate David et aedificavit locum arcae Dei tetenditque ei tabernaculum 013 1CH 015 002 tunc dixit David inlicitum est ut a quocumque portetur arca Dei nisi a Levitis quos elegit Dominus ad portandum eam et ad ministrandum sibi usque in aeternum 013 1CH 015 003 congregavitque universum Israhel in Hierusalem ut adferretur arca Dei in locum suum quem praeparaverat ei 013 1CH 015 004 necnon et filios Aaron et Levitas 013 1CH 015 005 de filiis Caath Urihel princeps fuit et fratres eius centum viginti 013 1CH 015 006 de filiis Merari Asaia princeps et fratres eius ducenti viginti 013 1CH 015 007 de filiis Gersom Iohel princeps et fratres eius centum triginta 013 1CH 015 008 de filiis Elisaphan Semeias princeps et fratres eius ducenti 013 1CH 015 009 de filiis Hebron Elihel princeps et fratres eius octoginta 013 1CH 015 010 de filiis Ozihel Aminadab princeps et fratres eius centum duodecim 013 1CH 015 011 vocavitque David Sadoc et Abiathar sacerdotes et Levitas Urihel Asaiam Iohel Semeiam Elihel et Aminadab 013 1CH 015 012 et dixit ad eos vos qui estis principes familiarum leviticarum sanctificamini cum fratribus vestris et adferte arcam Domini Dei Israhel ad locum qui ei praeparatus est 013 1CH 015 013 ne ut a principio quia non eratis praesentes percussit nos Dominus sic et nunc fiat inlicitum quid nobis agentibus 013 1CH 015 014 sanctificati sunt ergo sacerdotes et Levitae ut portarent arcam Domini Dei Israhel 013 1CH 015 015 et tulerunt filii Levi arcam Dei sicut praeceperat Moses iuxta verbum Domini umeris suis in vectibus 013 1CH 015 016 dixit quoque David principibus Levitarum ut constituerent de fratribus suis cantores in organis musicorum nablis videlicet et lyris et cymbalis ut resonaret in excelsum sonitus laetitiae 013 1CH 015 017 constitueruntque Levitas Heman filium Iohel et de fratribus eius Asaph filium Barachiae de filiis vero Merari fratribus eorum Ethan filium Casaiae 013 1CH 015 018 et cum eis fratres eorum in secundo ordine Zacchariam et Ben et Iazihel et Semiramoth et Iahihel et Ani Eliab et Banaiam et Maasiam et Matthathiam et Eliphalu et Macheniam et Obededom et Ieihel ianitores 013 1CH 015 019 porro cantores Heman Asaph et Ethan in cymbalis aeneis concrepantes 013 1CH 015 020 Zaccharias autem et Ozihel et Semiramoth et Iahihel et Ani et Eliab et Maasias et Banaias in nablis arcana cantabant 013 1CH 015 021 porro Matthathias et Eliphalu et Machenias et Obededom et Ieihel et Ozaziu in citharis pro octava canebant epinikion 013 1CH 015 022 Chonenias autem princeps Levitarum prophetiae praeerat ad praecinendam melodiam erat quippe valde sapiens 013 1CH 015 023 et Barachias et Helcana ianitores arcae 013 1CH 015 024 porro Sebenias et Iosaphat et Nathanahel et Amasai et Zaccharias et Banaias et Eliezer sacerdotes clangebant tubis coram arca Dei et Obededom et Ahias erant ianitores arcae 013 1CH 015 025 igitur David et maiores natu Israhel et tribuni ierunt ad deportandam arcam foederis Domini de domo Obededom cum laetitia 013 1CH 015 026 cumque adiuvisset Deus Levitas qui portabant arcam foederis Domini immolabantur septem tauri et septem arietes 013 1CH 015 027 porro David erat indutus stola byssina et universi Levitae qui portabant arcam cantoresque et Chonenias princeps prophetiae inter cantores David autem indutus erat etiam ephod lineo 013 1CH 015 028 universusque Israhel deducebant arcam foederis Domini in iubilo et sonitu bucinae et tubis et cymbalis et nablis et citharis concrepantes 013 1CH 015 029 cumque pervenisset arca foederis Domini usque ad civitatem David Michol filia Saul prospiciens per fenestram vidit regem David saltantem atque ludentem et despexit eum in corde suo 013 1CH 016 001 adtulerunt igitur arcam Dei et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo 013 1CH 016 002 cumque conplesset David offerens holocausta et pacifica benedixit populo in nomine Domini 013 1CH 016 003 et divisit universis per singulos a viro usque ad mulierem tortam panis et partem assae carnis bubulae et frixam oleo similam 013 1CH 016 004 constituitque coram arca Domini de Levitis qui ministrarent et recordarentur operum eius et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israhel 013 1CH 016 005 Asaph principem et secundum eius Zacchariam porro Iahihel et Semiramoth et Ieihel et Matthathiam et Eliab et Banaiam et Obededom et Ieihel super organa psalterii et lyras Asaph autem ut cymbalis personaret 013 1CH 016 006 Banaiam vero et Azihel sacerdotes canere tuba iugiter coram arca foederis Domini 013 1CH 016 007 in illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres eius 013 1CH 016 008 confitemini Domino invocate nomen eius notas facite in populis adinventiones illius 013 1CH 016 009 canite ei et psallite et narrate omnia mirabilia eius 013 1CH 016 010 laudate nomen sanctum eius laetetur cor quaerentium Dominum 013 1CH 016 011 quaerite Dominum et virtutem eius quaerite faciem eius semper 013 1CH 016 012 recordamini mirabilium eius quae fecit signorum illius et iudiciorum oris eius 013 1CH 016 013 semen Israhel servi eius filii Iacob electi illius 013 1CH 016 014 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius 013 1CH 016 015 recordamini in sempiternum pacti eius sermonis quem praecepit in mille generationes 013 1CH 016 016 quem pepigit cum Abraham et iuramenti illius cum Isaac 013 1CH 016 017 et constituit illud Iacob in praeceptum et Israhel in pactum sempiternum 013 1CH 016 018 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae 013 1CH 016 019 cum essent pauci numero parvi et coloni eius 013 1CH 016 020 et transierunt de gente in gentem et de regno ad populum alterum 013 1CH 016 021 non dimisit quemquam calumniari eos sed increpuit pro eis reges 013 1CH 016 022 nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari 013 1CH 016 023 canite Domino omnis terra adnuntiate ex die in diem salutare eius 013 1CH 016 024 narrate in gentibus gloriam eius in cunctis populis mirabilia illius 013 1CH 016 025 quia magnus Dominus et laudabilis nimis et horribilis super omnes deos 013 1CH 016 026 omnes enim dii populorum idola Dominus autem caelos fecit 013 1CH 016 027 confessio et magnificentia coram eo fortitudo et gaudium in loco eius 013 1CH 016 028 adferte Domino familiae populorum adferte Domino gloriam et imperium 013 1CH 016 029 date Domino gloriam nomini eius levate sacrificium et venite in conspectu eius et adorate Dominum in decore sancto 013 1CH 016 030 commoveatur a facie illius omnis terra ipse enim fundavit orbem inmobilem 013 1CH 016 031 laetentur caeli et exultet terra et dicant in nationibus Dominus regnavit 013 1CH 016 032 tonet mare et plenitudo eius exultent agri et omnia quae in eis sunt 013 1CH 016 033 tunc laudabunt ligna saltus coram Domino quia venit iudicare terram 013 1CH 016 034 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius 013 1CH 016 035 et dicite salva nos Deus salvator noster et congrega nos et erue de gentibus ut confiteamur nomini sancto tuo et exultemus in carminibus tuis 013 1CH 016 036 benedictus Dominus Deus Israhel ab aeterno usque in aeternum et dicat omnis populus amen et hymnus Domino 013 1CH 016 037 dereliquit itaque ibi coram arca foederis Domini Asaph et fratres eius ut ministrarent in conspectu arcae iugiter per singulos dies et vices suas 013 1CH 016 038 porro Obededom et fratres eius sexaginta octo et Obededom filium Idithun et Osa constituit ianitores 013 1CH 016 039 Sadoc autem sacerdotem et fratres illius sacerdotes coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon 013 1CH 016 040 ut offerrent holocausta Domino super altare holocaustomatis iugiter mane et vespere iuxta omnia quae scripta sunt in lege Domini quam praecepit Israheli 013 1CH 016 041 et post eum Heman et Idithun et reliquos electos unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino quoniam in aeternum misericordia eius 013 1CH 016 042 Heman quoque et Idithun canentes tuba et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo filios autem Idithun fecit esse portarios 013 1CH 016 043 reversusque est omnis populus in domum suam et David ut benediceret etiam domui suae 013 1CH 017 001 cum autem habitaret David in domo sua dixit ad Nathan prophetam ecce ego habito in domo cedrina arca autem foederis Domini sub pellibus est 013 1CH 017 002 et ait Nathan ad David omnia quae in corde tuo sunt fac Deus enim tecum est 013 1CH 017 003 igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan dicens 013 1CH 017 004 vade et loquere David servo meo haec dicit Dominus non aedificabis tu mihi domum ad habitandum 013 1CH 017 005 neque enim mansi in domo ex eo tempore quo eduxi Israhel usque ad hanc diem sed fui semper mutans loca tabernaculi et in tentorio 013 1CH 017 006 manens cum omni Israhel numquid locutus sum saltim uni iudicum Israhel quibus praeceperam ut pascerent populum meum et dixi quare non aedificastis mihi domum cedrinam 013 1CH 017 007 nunc itaque sic loqueris ad servum meum David haec dicit Dominus exercituum ego tuli te cum in pascuis sequereris gregem ut esses dux populi mei Israhel 013 1CH 017 008 et fui tecum quocumque perrexisti et interfeci omnes inimicos tuos coram te fecique tibi nomen quasi unius magnorum qui celebrantur in terra 013 1CH 017 009 et dedi locum populo meo Israhel plantabitur et habitabit in eo et ultra non commovebitur nec filii iniquitatis adterent eos sicut a principio 013 1CH 017 010 ex diebus quibus dedi iudices populo meo Israhel et humiliavi universos inimicos tuos adnuntio ergo tibi quod aedificaturus sit domum tibi Dominus 013 1CH 017 011 cumque impleveris dies tuos ut vadas ad patres tuos suscitabo semen tuum post te quod erit de filiis tuis et stabiliam regnum eius 013 1CH 017 012 ipse aedificabit mihi domum et firmabo solium eius usque in aeternum 013 1CH 017 013 ego ero ei in patrem et ipse erit mihi in filium et misericordiam meam non auferam ab eo sicut abstuli ab eo qui ante te fuit 013 1CH 017 014 et statuam eum in domo mea et in regno meo usque in sempiternum et thronus eius erit firmissimus in perpetuum 013 1CH 017 015 iuxta omnia verba haec et iuxta universam visionem istam sic locutus est Nathan ad David 013 1CH 017 016 cumque venisset rex David et sedisset coram Domino dixit quis ego sum Domine Deus et quae domus mea ut praestares mihi talia 013 1CH 017 017 sed et hoc parum visum est in conspectu tuo ideoque locutus es super domum servi tui etiam in futurum et fecisti me spectabilem super omnes homines Domine Deus meus 013 1CH 017 018 quid ultra addere potest David cum ita glorificaveris servum tuum et cognoveris eum 013 1CH 017 019 Domine propter famulum tuum iuxta cor tuum fecisti omnem magnificentiam hanc et nota esse voluisti universa magnalia 013 1CH 017 020 Domine non est similis tui et non est alius deus absque te ex omnibus quos audivimus auribus nostris 013 1CH 017 021 quis autem est alius ut populus tuus Israhel gens una in terra ad quam perrexit Deus ut liberaret et faceret populum sibi et magnitudine sua atque terroribus eiceret nationes a facie eius quem de Aegypto liberarat 013 1CH 017 022 et posuisti populum tuum Israhel tibi in populum usque in aeternum et tu Domine factus es Deus eius 013 1CH 017 023 nunc igitur Domine sermo quem locutus es famulo tuo et super domum eius confirmetur in perpetuum et fac sicut locutus es 013 1CH 017 024 permaneatque et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum et dicatur Dominus exercituum Deus Israhel et domus David servi eius permanens coram eo 013 1CH 017 025 tu enim Domine Deus meus revelasti auriculam servi tui ut aedificares ei domum et idcirco invenit servus tuus fiduciam ut oret coram te 013 1CH 017 026 nunc ergo Domine tu es Deus et locutus es ad servum tuum tanta beneficia 013 1CH 017 027 et coepisti benedicere domui servi tui ut sit semper coram te te enim Domine benedicente benedicta erit in perpetuum 013 1CH 018 001 factum est autem post haec ut percuteret David Philisthim et humiliaret eos et tolleret Geth et filias eius de manu Philisthim 013 1CH 018 002 percuteretque Moab et fierent Moabitae servi David offerentes ei munera 013 1CH 018 003 eo tempore percussit David etiam Adadezer regem Suba regionis Emath quando perrexit ut dilataret imperium suum usque ad flumen Eufraten 013 1CH 018 004 cepit ergo David mille quadrigas eius et septem milia equites ac viginti milia virorum peditum subnervavitque omnes equos curruum exceptis centum quadrigis quas reservavit sibi 013 1CH 018 005 supervenit autem et Syrus damascenus ut auxilium praeberet Adadezer regi Suba sed et huius percussit David viginti duo milia virorum 013 1CH 018 006 et posuit milites in Damasco ut Syria quoque serviret sibi et offerret munera adiuvitque eum Dominus in cunctis ad quae perrexerat 013 1CH 018 007 tulit quoque David faretras aureas quas habuerant servi Adadezer et adtulit eas in Hierusalem 013 1CH 018 008 necnon de Thebath et Chun urbibus Adadezer aeris plurimum de quo fecit Salomon mare aeneum et columnas et vasa aenea 013 1CH 018 009 quod cum audisset Thou rex Emath percussisse videlicet David omnem exercitum Adadezer regis Suba 013 1CH 018 010 misit Aduram filium suum ad regem David ut postularet ab eo pacem et congratularetur ei eo quod expugnasset et percussisset Adadezer adversarius quippe Thou erat Adadezer 013 1CH 018 011 sed et omnia vasa aurea et argentea et aenea consecravit rex David Domino cum argento et auro quod tulerat ex universis gentibus tam de Idumea et Moab et filiis Ammon quam de Philisthim et Amalech 013 1CH 018 012 Abisai vero filius Sarviae percussit Edom in valle Salinarum decem et octo milia 013 1CH 018 013 et constituit in Edom praesidium ut serviret Idumea David salvavitque Dominus David in cunctis ad quae perrexerat 013 1CH 018 014 regnavit ergo David super universum Israhel et faciebat iudicium atque iustitiam cuncto populo suo 013 1CH 018 015 porro Ioab filius Sarviae erat super exercitum et Iosaphat filius Ahilud a commentariis 013 1CH 018 016 Sadoc autem filius Ahitob et Ahimelech filius Abiathar sacerdotes et Susa scriba 013 1CH 018 017 Banaias vero filius Ioiada super legiones Cherethi et Felethi porro filii David primi ad manum regis 013 1CH 019 001 accidit autem ut moreretur Naas rex filiorum Ammon et regnaret filius eius pro eo 013 1CH 019 002 dixitque David faciam misericordiam cum Hanon filio Naas praestitit enim pater eius mihi gratiam misitque David nuntios ad consolandum eum super morte patris sui qui cum pervenissent in terram filiorum Ammon ut consolarentur Hanon 013 1CH 019 003 dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon tu forsitan putas quod David honoris causa in patrem tuum miserit qui consolentur te nec animadvertis quod ut explorent et investigent et scrutentur terram tuam venerint ad te servi eius 013 1CH 019 004 igitur Hanon pueros David decalvavit et rasit et praecidit tunicas eorum a natibus usque ad pedes et dimisit eos 013 1CH 019 005 qui cum abissent et hoc mandassent David misit in occursum eorum grandem enim contumeliam sustinuerant et praecepit ut manerent in Hiericho donec cresceret barba eorum et tunc reverterentur 013 1CH 019 006 videntes autem filii Ammon quod iniuriam fecissent David tam Hanon quam reliquus populus miserunt mille talenta argenti ut conducerent sibi de Mesopotamia et de Syria Macha et de Suba currus et equites 013 1CH 019 007 conduxeruntque triginta duo milia curruum et regem Macha cum populo eius qui cum venissent castrametati sunt e regione Medaba filii quoque Ammon congregati de urbibus suis venerunt ad bellum 013 1CH 019 008 quod cum audisset David misit Ioab et omnem exercitum virorum fortium 013 1CH 019 009 egressique filii Ammon direxerunt aciem iuxta portam civitatis reges autem qui ad auxilium venerant separatim in agro steterunt 013 1CH 019 010 igitur Ioab intellegens bellum et ex adverso et post tergum contra se fieri elegit viros fortissimos de universo Israhel et perrexit contra Syrum 013 1CH 019 011 reliquam autem partem populi dedit sub manu Abisai fratris sui et perrexerunt contra filios Ammon 013 1CH 019 012 dixitque si vicerit me Syrus auxilio eris mihi sin autem superaverint te filii Ammon ero tibi in praesidium 013 1CH 019 013 confortare et agamus viriliter pro populo nostro et pro urbibus Dei nostri Dominus autem quod in conspectu suo bonum est faciet 013 1CH 019 014 perrexit ergo Ioab et populus qui cum eo erat contra Syrum ad proelium et fugavit eos 013 1CH 019 015 porro filii Ammon videntes quod fugisset Syrus ipsi quoque fugerunt Abisai fratrem eius et ingressi sunt civitatem reversusque est etiam Ioab in Hierusalem 013 1CH 019 016 videns autem Syrus quod cecidisset coram Israhel misit nuntios et adduxit Syrum qui erat trans Fluvium Sophach autem princeps militiae Adadezer erat dux eorum 013 1CH 019 017 quod cum nuntiatum esset David congregavit universum Israhel et transivit Iordanem inruitque in eos et direxit ex adverso aciem illis contra pugnantibus 013 1CH 019 018 fugit autem Syrus Israhel et interfecit David de Syris septem milia curruum et quadraginta milia peditum et Sophach exercitus principem 013 1CH 019 019 videntes autem servi Adadezer se ab Israhel esse superatos transfugerunt ad David et servierunt ei noluitque ultra Syria auxilium praebere filiis Ammon 013 1CH 020 001 factum est autem post anni circulum eo tempore quo solent reges ad bella procedere congregavit Ioab exercitum et robur militiae et vastavit terram filiorum Ammon perrexitque et obsedit Rabba porro David manebat in Hierusalem quando Ioab percussit Rabba et destruxit eam 013 1CH 020 002 tulit autem David coronam Melchom de capite eius et invenit in ea auri pondo talentum et pretiosissimas gemmas fecitque sibi inde diadema manubias quoque urbis plurimas tulit 013 1CH 020 003 populum autem qui erat in ea eduxit et fecit super eos tribulas et trahas et ferrata carpenta transire ita ut dissicarentur et contererentur sic fecit David cunctis urbibus filiorum Ammon et reversus est cum omni populo suo in Hierusalem 013 1CH 020 004 post haec initum est bellum in Gazer adversus Philistheos in quo percussit Sobbochai Usathites Saphai de genere Raphaim et humiliavit eos 013 1CH 020 005 aliud quoque bellum gestum est adversum Philistheos in quo percussit Adeodatus filius Saltus Lehemites fratrem Goliath Getthei cuius hastae lignum erat quasi liciatorium texentium 013 1CH 020 006 sed et aliud bellum accidit in Geth in quo fuit homo longissimus habens digitos senos id est simul viginti quattuor qui et ipse de Rapha fuerat stirpe generatus 013 1CH 020 007 hic blasphemavit Israhel et percussit eum Ionathan filius Sammaa fratris David 013 1CH 020 008 hii sunt filii Rapha in Geth qui ceciderunt in manu David et servorum eius 013 1CH 021 001 consurrexit autem Satan contra Israhel et incitavit David ut numeraret Israhel 013 1CH 021 002 dixitque David ad Ioab et ad principes populi ite et numerate Israhel a Bersabee usque Dan et adferte mihi numerum ut sciam 013 1CH 021 003 responditque Ioab augeat Dominus populum suum centuplum quam sunt nonne domine mi rex omnes servi tui sunt quare hoc quaerit dominus meus quod in peccatum reputetur Israheli 013 1CH 021 004 sed sermo regis magis praevaluit egressusque est Ioab et circuivit universum Israhel et reversus est Hierusalem 013 1CH 021 005 deditque David numerum eorum quos circumierat et inventus est omnis Israhel numerus mille milia et centum milia virorum educentium gladium de Iuda autem trecenta septuaginta milia bellatorum 013 1CH 021 006 nam Levi et Beniamin non numeravit eo quod invitus exsequeretur regis imperium 013 1CH 021 007 displicuit autem Deo quod iussum erat et percussit Israhel 013 1CH 021 008 dixitque David ad Deum peccavi nimis ut hoc facerem obsecro aufer iniquitatem servi tui quia insipienter egi 013 1CH 021 009 et locutus est Dominus ad Gad videntem David dicens 013 1CH 021 010 vade et loquere ad David et dic haec dicit Dominus trium tibi optionem do unum quod volueris elige et faciam tibi 013 1CH 021 011 cumque venisset Gad ad David dixit ei haec dicit Dominus elige quod volueris 013 1CH 021 012 aut tribus annis pestilentiam aut tribus mensibus fugere te hostes tuos et gladium eorum non posse evadere aut tribus diebus gladium Domini et mortem versari in terra et angelum Domini interficere in universis finibus Israhel nunc igitur vide quid respondeam ei qui misit me 013 1CH 021 013 et dixit David ad Gad ex omni parte me angustiae premunt sed melius mihi est ut incidam in manus Domini quia multae sunt miserationes eius quam in manus hominum 013 1CH 021 014 misit ergo Dominus pestilentiam in Israhel et ceciderunt de Israhel septuaginta milia virorum 013 1CH 021 015 misit quoque angelum in Hierusalem ut percuteret eam cumque percuteretur vidit Dominus et misertus est super magnitudinem mali et imperavit angelo qui percutiebat sufficit iam cesset manus tua porro angelus Domini stabat iuxta aream Ornan Iebusei 013 1CH 021 016 levansque David oculos suos vidit angelum Domini stantem inter terram et caelum et evaginatum gladium in manu eius et versum contra Hierusalem et ceciderunt tam ipse quam maiores natu vestiti ciliciis et proni in terram 013 1CH 021 017 dixitque David ad Deum nonne ego sum qui iussi ut numeraretur populus ego qui peccavi ego qui malum feci iste grex quid commeruit Domine Deus meus vertatur obsecro manus tua in me et in domum patris mei populus autem tuus non percutiatur 013 1CH 021 018 angelus autem Domini praecepit Gad ut diceret David et ascenderet extrueretque altare Domino Deo in area Ornan Iebusei 013 1CH 021 019 ascendit ergo David iuxta sermonem Gad quem locutus fuerat ex nomine Domini 013 1CH 021 020 porro Ornan cum suspexisset et vidisset angelum quattuorque filii eius cum eo absconderunt se nam eo tempore terebat in area triticum 013 1CH 021 021 igitur cum venisset David ad Ornan conspexit eum Ornan et processit ei obviam de area et adoravit illum pronus in terram 013 1CH 021 022 dixitque ei David da mihi locum areae tuae ut aedificem in ea altare Domini ita ut quantum valet argenti accipias et cesset plaga a populo 013 1CH 021 023 dixit autem Ornan ad David tolle et faciat dominus meus rex quodcumque ei placet sed et boves do in holocaustum et tribulas in ligna et triticum in sacrificium omnia libens praebeo 013 1CH 021 024 dixitque ei rex David nequaquam ita fiet sed argentum dabo quantum valet neque enim tibi auferre debeo et sic offerre Domino holocausta gratuita 013 1CH 021 025 dedit ergo David Ornan pro loco siclos auri iustissimi ponderis sescentos 013 1CH 021 026 et aedificavit ibi altare Domino obtulitque holocausta et pacifica et invocavit Dominum et exaudivit eum in igne de caelo super altare holocausti 013 1CH 021 027 praecepitque Dominus angelo et convertit gladium suum in vaginam 013 1CH 021 028 protinus ergo David videns quod exaudisset eum Dominus in area Ornan Iebusei immolavit ibi victimas 013 1CH 021 029 tabernaculum autem Domini quod fecerat Moses in deserto et altare holocaustorum ea tempestate erat in excelso Gabaon 013 1CH 021 030 et non praevaluit David ire ad altare ut ibi obsecraret Deum nimio enim fuerat timore perterritus videns gladium angeli Domini 013 1CH 022 001 dixitque David haec est domus Dei et hoc altare in holocaustum Israhel 013 1CH 022 002 et praecepit ut congregarentur omnes proselyti de terra Israhel et constituit ex eis latomos ad caedendos lapides et poliendos ut aedificaretur domus Dei 013 1CH 022 003 ferrum quoque plurimum ad clavos ianuarum et ad commissuras atque iuncturas praeparavit David et aeris pondus innumerabile 013 1CH 022 004 ligna quoque cedrina non poterant aestimari quae Sidonii et Tyrii deportaverant ad David 013 1CH 022 005 et dixit David Salomon filius meus puer parvulus est et delicatus domus autem quam aedificari volo Domino talis esse debet ut in cunctis regionibus nominetur praeparabo ergo ei necessaria et ob hanc causam ante mortem suam omnes paravit inpensas 013 1CH 022 006 vocavitque Salomonem filium suum et praecepit ei ut aedificaret domum Domino Deo Israhel 013 1CH 022 007 dixitque David ad Salomonem fili mi voluntatis meae fuit ut aedificarem domum nomini Domini Dei mei 013 1CH 022 008 sed factus est ad me sermo Domini dicens multum sanguinem effudisti et plurima bella bellasti non poteris aedificare domum nomini meo tanto effuso sanguine coram me 013 1CH 022 009 filius qui nascetur tibi et erit vir quietissimus faciam enim eum requiescere ab omnibus inimicis suis per circuitum et ob hanc causam pacificus vocabitur et pacem et otium dabo in Israhel cunctis diebus eius 013 1CH 022 010 ipse aedificabit domum nomini meo et ipse erit mihi in filium et ego ero ei in patrem firmaboque solium regni eius super Israhel in aeternum 013 1CH 022 011 nunc ergo fili mi sit Dominus tecum et prosperare et aedifica domum Domino Deo tuo sicut locutus est de te 013 1CH 022 012 det quoque tibi Dominus prudentiam et sensum ut regere possis Israhel et custodire legem Domini Dei tui 013 1CH 022 013 tunc enim proficere poteris si custodieris mandata et iudicia quae praecepit Dominus Mosi ut doceret Israhel confortare viriliter age ne timeas neque paveas 013 1CH 022 014 ecce ego in paupertatula mea praeparavi inpensas domus Domini auri talenta centum milia et argenti mille milia talentorum aeris vero et ferri non est pondus vincitur enim numerus magnitudine ligna et lapides praeparavi ad universa inpendia 013 1CH 022 015 habes quoque plurimos artifices latomos et cementarios artificesque lignorum et omnium artium ad faciendum opus prudentissimos 013 1CH 022 016 in auro et argento aere et ferro cuius non est numerus surge igitur et fac et erit Dominus tecum 013 1CH 022 017 praecepit quoque David cunctis principibus Israhel ut adiuvarent Salomonem filium suum 013 1CH 022 018 cernitis inquiens quod Dominus Deus vester vobiscum sit et dederit vobis requiem per circuitum et tradiderit omnes inimicos in manu vestra et subiecta sit terra coram Domino et coram populo eius 013 1CH 022 019 praebete igitur corda vestra et animas vestras ut quaeratis Dominum Deum vestrum et consurgite et aedificate sanctuarium Domino Deo ut introducatur arca foederis Domini et vasa Domino consecrata in domum quae aedificatur nomini Domini 013 1CH 023 001 igitur David senex et plenus dierum regem constituit Salomonem filium suum super Israhel 013 1CH 023 002 et congregavit omnes principes Israhel et sacerdotes atque Levitas 013 1CH 023 003 numeratique sunt Levitae a triginta annis et supra et inventa sunt triginta octo milia virorum 013 1CH 023 004 ex his electi sunt et distributi in ministerium domus Domini viginti quattuor milia praepositorum autem et iudicum sex milia 013 1CH 023 005 porro quattuor milia ianitores et totidem psaltae canentes Domino in organis quae fecerat ad canendum 013 1CH 023 006 et distribuit eos David per vices filiorum Levi Gersom videlicet et Caath et Merari 013 1CH 023 007 Gersom Leedan et Semei 013 1CH 023 008 filii Leedan princeps Ieihel et Zetham et Iohel tres 013 1CH 023 009 filii Semei Salomith et Ozihel et Aran tres isti principes familiarum Leedan 013 1CH 023 010 porro filii Semei Ieeth et Ziza et Iaus et Baria isti filii Semei quattuor 013 1CH 023 011 erat autem Ieeth prior Ziza secundus porro Iaus et Baria non habuerunt plurimos filios et idcirco in una familia unaque domo conputati sunt 013 1CH 023 012 filii Caath Amram et Isaar Hebron et Ozihel quattuor 013 1CH 023 013 filii Amram Aaron et Moses separatusque est Aaron ut ministraret in sancto sanctorum ipse et filii eius in sempiternum et adoleret incensum Domino secundum ritum suum ac benediceret nomini eius in perpetuum 013 1CH 023 014 Mosi quoque hominis Dei filii adnumerati sunt in tribu Levi 013 1CH 023 015 filii Mosi Gersom et Eliezer 013 1CH 023 016 filii Gersom Subuhel primus 013 1CH 023 017 fuerunt autem filii Eliezer Roobia primus et non erant Eliezer filii alii porro filii Roobia multiplicati sunt nimis 013 1CH 023 018 filii Isaar Salumith primus 013 1CH 023 019 filii Hebron Ieriau primus Amarias secundus Iazihel tertius Iecmaam quartus 013 1CH 023 020 filii Ozihel Micha primus Iesia secundus 013 1CH 023 021 filii Merari Mooli et Musi filii Mooli Eleazar et Cis 013 1CH 023 022 mortuus est autem Eleazar et non habuit filios sed filias acceperuntque eas filii Cis fratres earum 013 1CH 023 023 filii Musi Mooli et Eder et Ierimuth tres 013 1CH 023 024 hii filii Levi in cognationibus et familiis suis principes per vices et numerum capitum singulorum qui faciebant opera ministerii domus Domini a viginti annis et supra 013 1CH 023 025 dixit enim David requiem dedit Dominus Deus Israhel populo suo et habitationem Hierusalem usque in aeternum 013 1CH 023 026 nec erit officii Levitarum ut ultra portent tabernaculum et omnia vasa eius ad ministrandum 013 1CH 023 027 iuxta praecepta quoque David novissima supputabitur numerus filiorum Levi a viginti annis et supra 013 1CH 023 028 et erunt sub manu filiorum Aaron in cultum domus Domini in vestibulis et in exedris et in loco purificationis et in sanctuario et in universis operibus ministerii templi Domini 013 1CH 023 029 sacerdotes autem super panes propositionis et ad similae sacrificium et ad lagana et azyma et sartaginem et ad ferventem similam et super omne pondus atque mensuram 013 1CH 023 030 Levitae vero ut stent mane ad confitendum et canendum Domino similiterque ad vesperam 013 1CH 023 031 tam in oblatione holocaustorum Domini quam in sabbatis et kalendis et sollemnitatibus reliquis iuxta numerum et caerimonias uniuscuiusque rei iugiter coram Domino 013 1CH 023 032 et custodiant observationes tabernaculi foederis et ritum sanctuarii et observationem filiorum Aaron fratrum suorum ut ministrent in domo Domini 013 1CH 024 001 porro filiis Aaron hae partitiones erunt filii Aaron Nadab et Abiu et Eleazar et Ithamar 013 1CH 024 002 mortui sunt autem Nadab et Abiu ante patrem suum absque liberis sacerdotioque functus est Eleazar et Ithamar 013 1CH 024 003 et divisit eos David id est Sadoc de filiis Eleazar et Ahimelech de filiis Ithamar secundum vices suas et ministerium 013 1CH 024 004 inventique sunt multo plures filii Eleazar in principibus viris quam filii Ithamar divisit autem eis hoc est filiis Eleazar principes per familias sedecim et filiis Ithamar per familias et domos suas octo 013 1CH 024 005 porro divisit utrasque inter se familias sortibus erant enim principes sanctuarii et principes Dei tam de filiis Eleazar quam de filiis Ithamar 013 1CH 024 006 descripsitque eos Semeias filius Nathanahel scriba Levites coram rege et principibus et Sadoc sacerdote et Ahimelech filio Abiathar principibus quoque familiarum sacerdotalium et leviticarum unam domum quae ceteris praeerat Eleazar et alteram domum quae sub se habebat ceteros Ithamar 013 1CH 024 007 exivit autem sors prima Ioiarib secunda Iedeiae 013 1CH 024 008 tertia Arim quarta Seorim 013 1CH 024 009 quinta Melchia sexta Maiman 013 1CH 024 010 septima Accos octava Abia 013 1CH 024 011 nona Hiesu decima Sechenia 013 1CH 024 012 undecima Eliasib duodecima Iacim 013 1CH 024 013 tertiadecima Oppa quartadecima Isbaal 013 1CH 024 014 quintadecima Belga sextadecima Emmer 013 1CH 024 015 septimadecima Ezir octavadecima Hapses 013 1CH 024 016 nonadecima Phetheia vicesima Iezecel 013 1CH 024 017 vicesima prima Iachin vicesima secunda Gamul 013 1CH 024 018 vicesima tertia Dalaiau vicesima quarta Mazziau 013 1CH 024 019 hae vices eorum secundum ministeria sua ut ingrediantur domum Domini et iuxta ritum suum sub manu Aaron patris eorum sicut praecepit Dominus Deus Israhel 013 1CH 024 020 porro filiorum Levi qui reliqui fuerant de filiis Amram erat Subahel et filiis Subahel Iedeia 013 1CH 024 021 de filiis quoque Roobiae princeps Iesias 013 1CH 024 022 Isaaris vero Salemoth filiusque Salemoth Iaath 013 1CH 024 023 filiusque eius Ieriahu Amarias secundus Iazihel tertius Iecmaam quartus 013 1CH 024 024 filius Ozihel Micha filius Micha Samir 013 1CH 024 025 frater Micha Iesia filiusque Iesiae Zaccharias 013 1CH 024 026 filii Merari Mooli et Musi filius Ioziau Benno 013 1CH 024 027 filius quoque Merari Oziau et Soem et Zacchur et Hebri 013 1CH 024 028 porro Mooli filius Eleazar qui non habebat liberos 013 1CH 024 029 filius vero Cis Ierahemel 013 1CH 024 030 filii Musi Mooli Eder et Ierimoth isti filii Levi secundum domos familiarum suarum 013 1CH 024 031 miseruntque et ipsi sortes contra fratres suos filios Aaron coram David rege et Sadoc et Ahimelech et principibus familiarum sacerdotalium et leviticarum tam maiores quam minores omnes sors aequaliter dividebat 013 1CH 025 001 igitur David et magistratus exercitus secreverunt in ministerium filios Asaph et Heman et Idithun qui prophetarent in citharis et psalteriis et cymbalis secundum numerum suum dedicato sibi officio servientes 013 1CH 025 002 de filiis Asaph Zacchur et Ioseph et Nathania et Asarela filii Asaph sub manu Asaph prophetantis iuxta regem 013 1CH 025 003 porro Idithun filii Idithun Godolias Sori Iesaias et Sabias et Matthathias sex sub manu patris sui Idithun qui in cithara prophetabat super confitentes et laudantes Dominum 013 1CH 025 004 Heman quoque filii Heman Bocciau Matthaniau Ozihel Subuhel et Ierimoth Ananias Anani Elietha Geddelthi et Romemthiezer et Iesbacasa Mellothi Othir Mazioth 013 1CH 025 005 omnes isti filii Heman videntis regis in sermonibus Dei ut exaltaret cornu deditque Deus Heman filios quattuordecim et filias tres 013 1CH 025 006 universi sub manu patris sui ad cantandum in templo Domini distributi erant in cymbalis et psalteriis et citharis in ministeria domus Domini iuxta regem Asaph videlicet et Idithun et Heman 013 1CH 025 007 fuit autem numerus eorum cum fratribus suis qui erudiebant canticum Domini cuncti doctores ducenti octoginta octo 013 1CH 025 008 miseruntque sortes per vices suas ex aequo tam maior quam minor doctus pariter et indoctus 013 1CH 025 009 egressaque est sors prima Ioseph qui erat de Asaph secunda Godoliae ipsi et filiis eius et fratribus duodecim 013 1CH 025 010 tertia Zacchur filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 011 quarta Isari filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 012 quinta Nathaniae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 013 sexta Bocciau filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 014 septima Israhela filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 015 octava Isaiae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 016 nona Matthaniae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 017 decima Semeiae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 018 undecima Ezrahel filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 019 duodecima Asabiae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 020 tertiadecima Subahel filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 021 quartadecima Matthathiae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 022 quintadecima Ierimoth filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 023 sextadecima Ananiae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 024 septimadecima Iesbocasae filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 025 octavadecima Anani filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 026 nonadecima Mellothi filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 027 vicesima Eliatha filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 028 vicesima prima Othir filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 029 vicesima secunda Godollathi filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 030 vicesima tertia Maziuth filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 025 031 vicesima quarta Romamthiezer filiis et fratribus eius duodecim 013 1CH 026 001 divisiones autem ianitorum de Coritis Mesellemia filius Core de filiis Asaph 013 1CH 026 002 filii Mesellemiae Zaccharias primogenitus Iadihel secundus Zabadias tertius Iathanahel quartus 013 1CH 026 003 Ahilam quintus Iohanan sextus Helioenai septimus 013 1CH 026 004 filii autem Obededom Semeias primogenitus Iozabad secundus Iohaa tertius Sachar quartus Nathanahel quintus 013 1CH 026 005 Amihel sextus Isachar septimus Phollathi octavus quia benedixit illi Dominus 013 1CH 026 006 Semeiae autem filio eius nati sunt filii praefecti familiarum suarum erant enim viri fortissimi 013 1CH 026 007 filii ergo Semeiae Othni et Raphahel et Obedihel Zabad fratres eius viri fortissimi Heliu quoque et Samachias 013 1CH 026 008 omnes hii de filiis Obededom ipsi et filii et fratres eorum fortissimi ad ministrandum sexaginta duo de Obededom 013 1CH 026 009 porro Mesellamiae filii et fratres robustissimi decem et octo 013 1CH 026 010 de Hosa autem id est de filiis Merari Semri princeps non enim habuerat primogenitum et idcirco posuerat eum pater eius in principem 013 1CH 026 011 Helchias secundus Tabelias tertius Zaccharias quartus omnes hii filii et fratres Hosa tredecim 013 1CH 026 012 hii divisi sunt in ianitores ut semper principes custodiarum sicut et fratres eorum ministrarent in domo Domini 013 1CH 026 013 missae sunt autem sortes ex aequo et parvis et magnis per familias suas in unamquamque portarum 013 1CH 026 014 cecidit igitur sors orientalis Selemiae porro Zacchariae filio eius viro prudentissimo et erudito sortito obtigit plaga septentrionalis 013 1CH 026 015 Obededom vero et filiis eius ad austrum in qua parte domus erat seniorum concilium 013 1CH 026 016 Sepphima et Hosa ad occidentem iuxta portam quae ducit ad viam ascensionis custodia contra custodiam 013 1CH 026 017 ad orientem vero Levitae sex et ad aquilonem quattuor per diem atque ad meridiem similiter in die quattuor et ubi erat concilium bini et bini 013 1CH 026 018 in cellulis quoque ianitorum ad occidentem quattuor in via binique per cellulas 013 1CH 026 019 hae sunt divisiones ianitorum filiorum Core et Merari 013 1CH 026 020 porro Achias erat super thesauros domus Dei ac vasa sanctorum 013 1CH 026 021 filii Ledan filii Gersonni de Ledan principes familiarum Ledan et Gersonni Ieiheli 013 1CH 026 022 filii Ieiheli Zathan et Iohel frater eius super thesauros domus Domini 013 1CH 026 023 Amramitis et Isaaritis et Hebronitis et Ozihelitibus 013 1CH 026 024 Subahel autem filius Gersom filii Mosi praepositus thesauris 013 1CH 026 025 fratres quoque eius Eliezer cuius filius Raabia et huius filius Isaias et huius filius Ioram huius quoque filius Zechri sed et huius filius Selemith 013 1CH 026 026 ipse Selemith et fratres eius super thesauros sanctorum quae sanctificavit David rex et principes familiarum et tribuni et centuriones et duces exercitus 013 1CH 026 027 de bellis et manubiis proeliorum quae consecraverant ad instaurationem et supellectilem templi Domini 013 1CH 026 028 haec autem universa sanctificavit Samuhel videns et Saul filius Cis et Abner filius Ner et Ioab filius Sarviae omnes qui sanctificaverunt ea per manum Salemith et fratrum eius 013 1CH 026 029 Saaritis vero praeerat Chonenias et filii eius ad opera forinsecus super Israhel ad docendum et ad iudicandum eos 013 1CH 026 030 porro de Hebronitis Asabias et fratres eius viri fortissimi mille septingenti praeerant Israheli trans Iordanem contra occidentem in cunctis operibus Domini et in ministerium regis 013 1CH 026 031 Hebronitarum autem princeps fuit Hieria secundum familias et cognationes eorum quadragesimo anno regni David recensiti sunt et inventi viri fortissimi in Iazer Galaad 013 1CH 026 032 fratresque eius robustioris aetatis duo milia septingenti principes familiarum praeposuit autem eos David rex Rubenitis et Gadditis et dimidio tribus Manasse in omne ministerium Dei et regis 013 1CH 027 001 filii autem Israhel secundum numerum suum principes familiarum tribuni et centuriones et praefecti qui ministrabant regi iuxta turmas suas ingredientes et egredientes per singulos menses in anno viginti quattuor milibus singuli praeerant 013 1CH 027 002 primae turmae in primo mense Isboam praeerat filius Zabdihel et sub eo viginti quattuor milia 013 1CH 027 003 de filiis Phares princeps cunctorum principum in exercitu mense primo 013 1CH 027 004 secundi mensis habebat turmam Dudi Ahohites et post se alterum nomine Macelloth qui regebat partem exercitus viginti quattuor milium 013 1CH 027 005 dux quoque turmae tertiae in mense tertio erat Banaias filius Ioiadae sacerdos et in divisione sua viginti quattuor milia 013 1CH 027 006 ipse est Banaias fortissimus inter triginta et super triginta praeerat autem turmae ipsius Amizabad filius eius 013 1CH 027 007 quartus mense quarto Asahel frater Ioab et Zabadias filius eius post eum et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 008 quintus mense quinto princeps Samaoth Iezarites et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 009 sextus mense sexto Hira filius Acces Thecuites et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 010 septimus mense septimo Helles Phallonites de filiis Ephraim et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 011 octavus mense octavo Sobochai Asothites de stirpe Zarai et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 012 nonus mense nono Abiezer Anathothites de filiis Iemini et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 013 decimus mense decimo Marai et ipse Netophathites de stirpe Zarai et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 014 undecimus mense undecimo Banaias Pharathonites de filiis Ephraim et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 015 duodecimus mense duodecimo Holdai Netophathites de stirpe Gothonihel et in turma eius viginti quattuor milia 013 1CH 027 016 porro tribubus praeerant Israhel Rubenitis dux Eliezer filius Zechri Symeonitis dux Saphatias filius Macha 013 1CH 027 017 Levitis Asabias filius Camuhel Aaronitis Sadoc 013 1CH 027 018 Iuda Heliu frater David Isachar Amri filius Michahel 013 1CH 027 019 Zabulonitis Iesmaias filius Abdiae Nepthalitibus Ierimoth filius Ozihel 013 1CH 027 020 filiis Ephraim Osee filius Ozaziu dimidio tribus Manasse Iohel filius Phadiae 013 1CH 027 021 et dimidio tribus Manasse in Galaad Iaddo filius Zacchariae Beniamin autem Iasihel filius Abner 013 1CH 027 022 Dan vero Ezrihel filius Hieroam hii principes filiorum Israhel 013 1CH 027 023 noluit autem David numerare eos a viginti annis inferius quia dixerat Dominus ut multiplicaret Israhel quasi stellas caeli 013 1CH 027 024 Ioab filius Sarviae coeperat numerare nec conplevit quia super hoc ira inruerat in Israhel et idcirco numerus eorum qui fuerant recensiti non est relatus in fastos regis David 013 1CH 027 025 super thesauros autem regis fuit Azmoth filius Adihel his autem thesauris qui erant in urbibus et in vicis et in turribus praesidebat Ionathan filius Oziae 013 1CH 027 026 operi autem rustico et agricolis qui exercebant terram praeerat Ezri filius Chelub 013 1CH 027 027 vinearumque cultoribus Semeias Ramathites cellis autem vinariis Zabdias Aphonites 013 1CH 027 028 nam super oliveta et ficeta quae erant in campestribus Balanan Gaderites super apothecas autem olei Ioas 013 1CH 027 029 porro armentis quae pascebantur in Sarona praepositus fuit Setrai Saronites et super boves in vallibus Saphat filius Adli 013 1CH 027 030 super camelos vero Ubil Ismahelites et super asinos Iadias Meronathites 013 1CH 027 031 super oves quoque Iaziz Agarenus omnes hii principes substantiae regis David 013 1CH 027 032 Ionathan autem patruus David consiliarius vir prudens et litteratus ipse et Iaihel filius Achamoni erant cum filiis regis 013 1CH 027 033 Ahitophel etiam consiliarius regis et Husi Arachites amicus regis 013 1CH 027 034 post Ahitophel fuit Ioiada filius Banaiae et Abiathar princeps autem exercitus regis erat Ioab 013 1CH 028 001 convocavit igitur David omnes principes Israhel duces tribuum et praepositos turmarum qui ministrabant regi tribunos quoque et centuriones et qui praeerant substantiae et possessionibus regis filiosque suos cum eunuchis et potentes et robustissimos quosque in exercitu Hierusalem 013 1CH 028 002 cumque surrexisset rex et stetisset ait audite me fratres mei et populus meus cogitavi ut aedificarem domum in qua requiesceret arca foederis Domini et scabillum pedum Dei nostri et ad aedificandum omnia praeparavi 013 1CH 028 003 Deus autem dixit mihi non aedificabis domum nomini meo eo quod sis vir bellator et sanguinem fuderis 013 1CH 028 004 sed elegit Dominus Deus Israhel me de universa domo patris mei ut essem rex super Israhel in sempiternum de Iuda enim elegit principes porro de domo Iuda domum patris mei et de filiis patris mei placuit ei ut me eligeret regem super cunctum Israhel 013 1CH 028 005 sed et de filiis meis filios enim multos dedit mihi Dominus elegit Salomonem filium meum ut sederet in throno regni Domini super Israhel 013 1CH 028 006 dixitque mihi Salomon filius tuus aedificabit domum meam et atria mea ipsum enim elegi mihi in filium et ego ero ei in patrem 013 1CH 028 007 et firmabo regnum eius usque in aeternum si perseveraverit facere praecepta mea et iudicia sicut et hodie 013 1CH 028 008 nunc igitur coram universo coetu Israhel audiente Deo nostro custodite et perquirite cuncta mandata Domini Dei nostri ut possideatis terram bonam et relinquatis eam filiis vestris post vos usque in sempiternum 013 1CH 028 009 tu autem Salomon fili mi scito Deum patris tui et servi ei corde perfecto et animo voluntario omnia enim corda scrutatur Dominus et universas mentium cogitationes intellegit si quaesieris eum invenies si autem dereliqueris illum proiciet te in aeternum 013 1CH 028 010 nunc ergo quia elegit te Dominus ut aedificares domum sanctuarii confortare et perfice 013 1CH 028 011 dedit autem David Salomoni filio suo descriptionem porticus et templi et cellariorum et cenaculi et cubiculorum in adytis et domus propitiationis 013 1CH 028 012 necnon et omnium quae cogitaverat atriorum et exedrarum per circuitum in thesauros domus Domini et in thesauros sanctorum 013 1CH 028 013 divisionumque sacerdotalium et leviticarum in omnia opera domus Domini et in universa vasa ministerii templi Domini 013 1CH 028 014 aurum in pondere per singula vasa ministerii argenti quoque pondus pro vasorum ad opera diversitate 013 1CH 028 015 sed et ad candelabra aurea et ad lucernas eorum aurum pro mensura uniuscuiusque candelabri et lucernarum similiter et in candelabris argenteis et in lucernis eorum pro diversitate mensurae pondus argenti tradidit 013 1CH 028 016 aurum quoque dedit in mensas propositionis pro diversitate mensarum similiter et argentum in alias mensas argenteas 013 1CH 028 017 ad fuscinulas quoque et fialas et turibula ex auro purissimo et leunculos aureos pro qualitate mensurae pondus distribuit in leunculum et leunculum similiter et in leones argenteos diversum argenti pondus separavit 013 1CH 028 018 altari autem in quo adoletur incensum aurum purissimum dedit ut ex ipso fieret similitudo quadrigae cherubin extendentium alas et velantium arcam foederis Domini 013 1CH 028 019 omnia inquit venerunt scripta manu Domini ad me ut intellegerem universa opera exemplaris 013 1CH 028 020 dixit quoque David Salomoni filio suo viriliter age et confortare et fac ne timeas et ne paveas Dominus enim Deus meus tecum erit et non dimittet te nec derelinquet donec perficias omne opus ministerii domus Domini 013 1CH 028 021 ecce divisiones sacerdotum et Levitarum in omne ministerium domus Domini adsistunt tibi et parati sunt et noverunt tam principes quam populus facere omnia praecepta tua 013 1CH 029 001 locutusque est David rex ad omnem ecclesiam Salomonem filium meum unum elegit Deus adhuc puerum et tenellum opus autem grande est neque enim homini praeparatur habitatio sed Deo 013 1CH 029 002 ego autem totis viribus meis praeparavi inpensas domus Dei mei aurum ad vasa aurea et argentum in argentea aes in aenea ferrum in ferrea lignum ad lignea lapides onychinos et quasi stibinos et diversorum colorum omnem pretiosum lapidem et marmor parium abundantissime 013 1CH 029 003 et super haec quae obtuli in domum Dei mei de peculio meo aurum et argentum do in templum Dei mei exceptis his quae paravi in aedem sanctam 013 1CH 029 004 tria milia talenta auri de auro Ophir et septem milia talentorum argenti probatissimi ad deaurandos parietes templi 013 1CH 029 005 ut ubicumque opus est aurum de auro et ubicumque opus est argentum argenti opera fiant per manus artificum et si quis sponte offert impleat manum suam hodie et offerat quod voluerit Domino 013 1CH 029 006 polliciti sunt itaque principes familiarum et proceres tribuum Israhel tribuni quoque et centuriones et principes possessionum regis 013 1CH 029 007 dederuntque in opera domus Dei auri talenta quinque milia et solidos decem milia argenti talenta decem milia et aeris talenta decem et octo milia ferri quoque centum milia talentorum 013 1CH 029 008 et apud quemcumque inventi sunt lapides dederunt in thesaurum domus Domini per manum Ieihel Gersonitis 013 1CH 029 009 laetatusque est populus cum vota sponte promitterent quia corde toto offerebant ea Domino sed et David rex laetatus est gaudio magno 013 1CH 029 010 et benedixit Domino coram universa multitudine et ait benedictus es Domine Deus Israhel patris nostri ab aeterno in aeternum 013 1CH 029 011 tua est Domine magnificentia et potentia et gloria atque victoria et tibi laus cuncta enim quae in caelo sunt et in terra tua sunt tuum Domine regnum et tu es super omnes principes 013 1CH 029 012 tuae divitiae et tua est gloria tu dominaris omnium in manu tua virtus et potentia in manu tua magnitudo et imperium omnium 013 1CH 029 013 nunc igitur Deus noster confitemur tibi et laudamus nomen tuum inclitum 013 1CH 029 014 quis ego et quis populus meus ut possimus haec tibi universa promittere tua sunt omnia et quae de manu tua accepimus dedimus tibi 013 1CH 029 015 peregrini enim sumus coram te et advenae sicut omnes patres nostri dies nostri quasi umbra super terram et nulla est mora 013 1CH 029 016 Domine Deus noster omnis haec copia quam paravimus ut aedificaretur domus nomini sancto tuo de manu tua est et tua sunt omnia 013 1CH 029 017 scio Deus meus quod probes corda et simplicitatem diligas unde et ego in simplicitate cordis mei laetus obtuli universa haec et populum tuum qui hic reppertus est vidi cum ingenti gaudio tibi offerre donaria 013 1CH 029 018 Domine Deus Abraham et Isaac et Israhel patrum nostrorum custodi in aeternum hanc voluntatem cordis eorum et semper in venerationem tui mens ista permaneat 013 1CH 029 019 Salomoni quoque filio meo da cor perfectum ut custodiat mandata tua testimonia tua caerimonias tuas et faciat universa et aedificet aedem cuius inpensas paravi 013 1CH 029 020 praecepit autem David universae ecclesiae benedicite Domino Deo nostro et benedixit omnis ecclesia Domino Deo patrum suorum et inclinaverunt se et adoraverunt Deum et deinde regem 013 1CH 029 021 immolaveruntque victimas Domino et obtulerunt holocausta die sequenti tauros mille arietes mille agnos mille cum libaminibus suis et universo ritu abundantissime in omnem Israhel 013 1CH 029 022 et comederunt et biberunt coram Domino in die illo cum grandi laetitia et unxerunt secundo Salomonem filium David unxerunt autem Domino in principem et Sadoc in pontificem 013 1CH 029 023 seditque Salomon super solium Domini in regem pro David patre suo et cunctis placuit et paruit illi omnis Israhel 013 1CH 029 024 sed et universi principes et potentes et cuncti filii regis David dederunt manum et subiecti fuerunt Salomoni regi 013 1CH 029 025 magnificavit ergo Dominus Salomonem super omnem Israhel et dedit illi gloriam regni qualem nullus habuit ante eum rex Israhel 013 1CH 029 026 igitur David filius Isai regnavit super universum Israhel 013 1CH 029 027 et dies quibus regnavit super Israhel fuerunt quadraginta anni in Hebron regnavit septem annis et in Hierusalem triginta tribus 013 1CH 029 028 et mortuus est in senectute bona plenus dierum et divitiis et gloria regnavitque Salomon filius eius pro eo 013 1CH 029 029 gesta autem David regis priora et novissima scripta sunt in libro Samuhel videntis et in libro Nathan prophetae atque in volumine Gad videntis 013 1CH 029 030 universique regni eius et fortitudinis et temporum quae transierunt sub eo sive in Israhel sive in cunctis regnis terrarum # # BOOK 014 2CH 2 Chronicles Ii Paralipomenon 014 2CH 001 001 confortatus est ergo Salomon filius David in regno suo et Dominus erat cum eo et magnificavit eum in excelsum 014 2CH 001 002 praecepitque Salomon universo Israheli tribunis et centurionibus et ducibus et iudicibus omnis Israhel et principibus familiarum 014 2CH 001 003 et abiit cum universa multitudine in excelsum Gabaon ubi erat tabernaculum foederis Dei quod fecit Moses famulus Dei in solitudine 014 2CH 001 004 arcam autem Dei adduxerat David de Cariathiarim in locum quem paraverat ei et ubi fixerat illi tabernaculum hoc est in Hierusalem 014 2CH 001 005 altare quoque aeneum quod fabricatus fuerat Beselehel filius Uri filii Ur ibi erat coram tabernaculo Domini quod et requisivit Salomon et omnis ecclesia 014 2CH 001 006 ascenditque Salomon ad altare aeneum coram tabernaculo foederis Domini et obtulit in eo mille hostias 014 2CH 001 007 ecce autem in ipsa nocte apparuit ei Deus dicens postula quod vis ut dem tibi 014 2CH 001 008 dixitque Salomon Deo tu fecisti cum David patre meo misericordiam magnam et constituisti me regem pro eo 014 2CH 001 009 nunc igitur Domine Deus impleatur sermo tuus quem pollicitus es David patri meo tu enim fecisti me regem super populum tuum multum qui tam innumerabilis est quam pulvis terrae 014 2CH 001 010 da mihi sapientiam et intellegentiam ut egrediar coram populo tuo et ingrediar quis enim potest hunc populum tuum digne qui tam grandis est iudicare 014 2CH 001 011 dixit autem Deus ad Salomonem quia hoc magis placuit cordi tuo et non postulasti divitias et substantiam et gloriam neque animas eorum qui te oderunt sed nec dies vitae plurimos petisti autem sapientiam et scientiam ut iudicare possis populum meum super quem constitui te regem 014 2CH 001 012 sapientia et scientia data sunt tibi divitias autem et substantiam et gloriam dabo tibi ita ut nullus in regibus nec ante te nec post te fuerit similis tui 014 2CH 001 013 venit ergo Salomon ab excelso Gabaon in Hierusalem coram tabernaculo foederis et regnavit super Israhel 014 2CH 001 014 congregavitque sibi currus et equites et facti sunt ei mille quadringenti currus et duodecim milia equitum et fecit eos esse in urbibus quadrigarum et cum rege in Hierusalem 014 2CH 001 015 praebuitque rex argentum et aurum in Hierusalem quasi lapides et cedros quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus multitudine magna 014 2CH 001 016 adducebantur autem ei et equi de Aegypto et de Coa a negotiatoribus regis qui ibant et coemebant pretio 014 2CH 001 017 quadrigam equorum sescentis argenteis et equum centum quinquaginta similiter de universis regnis Cettheorum et a regibus Syriae emptio celebrabatur 014 2CH 002 001 decrevit autem Salomon aedificare domum nomini Domini et palatium sibi 014 2CH 002 002 et numeravit septuaginta milia virorum portantium umeris et octoginta milia qui caederent lapides in montibus praepositosque eorum tria milia sescentos 014 2CH 002 003 misit quoque ad Hiram regem Tyri dicens sicut egisti cum David patre meo et misisti ei ligna cedrina ut aedificaret sibi domum in qua et habitavit 014 2CH 002 004 sic fac mecum ut aedificem domum nomini Domini Dei mei et consecrem eam ad adolendum incensum coram illo et fumiganda aromata et ad propositionem panum sempiternam et holocaustomata mane et vespere sabbatis quoque et neomeniis et sollemnitatibus Domini Dei nostri in sempiternum quae mandata sunt Israheli 014 2CH 002 005 domus autem quam aedificare cupio magna est magnus est enim Deus noster super omnes deos 014 2CH 002 006 quis ergo poterit praevalere ut aedificet ei dignam domum si caelum et caeli caelorum capere eum non queunt quantus ego sum ut possim ei aedificare domum sed ad hoc tantum ut adoleatur incensum coram illo 014 2CH 002 007 mitte igitur mihi virum eruditum qui noverit operari in auro et argento aere ferro purpura coccino et hyacintho et qui sciat scalpere celata cum his artificibus quos mecum habeo in Iudaea et in Hierusalem quos praeparavit David pater meus 014 2CH 002 008 sed et ligna cedrina mitte mihi et arceuthina et pinea de Libano scio enim quod servi tui noverint caedere ligna de Libano et erunt servi mei cum servis tuis 014 2CH 002 009 ut parentur mihi ligna plurima domus enim quam cupio aedificare magna est nimis et inclita 014 2CH 002 010 praeterea operariis qui caesuri sunt ligna servis tuis dabo in cibaria tritici choros viginti milia et hordei choros totidem olei quoque sata viginti milia 014 2CH 002 011 dixit autem Hiram rex Tyri per litteras quas miserat Salomoni quia dilexit Dominus populum suum idcirco te regnare fecit super eum 014 2CH 002 012 et addidit dicens benedictus Dominus Deus Israhel qui fecit caelum et terram qui dedit David regi filium sapientem et eruditum et sensatum atque prudentem ut aedificaret domum Domino et palatium sibi 014 2CH 002 013 misi ergo tibi virum prudentem et scientissimum Hiram patrem meum 014 2CH 002 014 filium mulieris de filiabus Dan cuius pater Tyrius fuit qui noverit operari in auro et argento et aere et ferro et marmore et lignis in purpura quoque et hyacintho et bysso et coccino et qui sciat celare omnem scalpturam et adinvenire prudenter quodcumque in opere necessarium est cum artificibus tuis et cum artificibus domini mei David patris tui 014 2CH 002 015 triticum ergo et hordeum et oleum et vinum quae pollicitus es domine mi mitte servis tuis 014 2CH 002 016 nos autem caedemus ligna de Libano quot necessaria habueris et adplicabimus ea ratibus per mare in Ioppe tuum erit transferre ea in Hierusalem 014 2CH 002 017 numeravit igitur Salomon omnes viros proselytos qui erant in terra Israhel post dinumerationem quam dinumeravit David pater eius et inventi sunt centum quinquaginta milia et tria milia sescenti 014 2CH 002 018 fecitque ex eis septuaginta milia qui umeris onera portarent et octoginta milia qui lapides in montibus caederent tria milia autem et sescentos praepositos operum populi 014 2CH 003 001 et coepit Salomon aedificare domum Domini in Hierusalem in monte Moria qui demonstratus fuerat David patri eius in loco quem paraverat David in area Ornan Iebusei 014 2CH 003 002 coepit autem aedificare mense secundo anno quarto regni sui 014 2CH 003 003 et haec sunt fundamenta quae iecit Salomon ut aedificaret domum Dei longitudinis cubitos in mensura prima sexaginta latitudinis cubitos viginti 014 2CH 003 004 porticum vero ante frontem quae tendebatur in longum iuxta mensuram latitudinis domus cubitorum viginti porro altitudo centum viginti cubitorum erat et deauravit eam intrinsecus auro mundissimo 014 2CH 003 005 domum quoque maiorem texit tabulis ligneis abiegnis et lamminas auri obrizi adfixit per totum scalpsitque in ea palmas et quasi catenulas se invicem conplectentes 014 2CH 003 006 stravit quoque pavimentum templi pretiosissimo marmore decore multo 014 2CH 003 007 porro aurum erat probatissimum de cuius lamminis texit domum et trabes eius et postes et parietes et ostia et celavit cherubin in parietibus 014 2CH 003 008 fecit quoque domum sancti sanctorum longitudinem iuxta latitudinem domus cubitorum viginti et latitudinem similiter viginti cubitorum et lamminis aureis texit eam quasi talentis sescentis 014 2CH 003 009 sed et clavos fecit aureos ita ut singuli clavi siclos quinquagenos adpenderent cenacula quoque texit auro 014 2CH 003 010 fecit etiam in domo sancti sanctorum cherubin duo opere statuario et texit eos auro 014 2CH 003 011 alae cherubin viginti cubitis extendebantur ita ut una ala haberet cubitos quinque et tangeret parietem domus et altera quinque cubitos habens alam tangeret alterius cherub 014 2CH 003 012 similiter cherub alterius ala quinque habebat cubitos et tangebat parietem et ala eius altera quinque cubitorum alam cherub alterius contingebat 014 2CH 003 013 igitur alae utriusque cherubin expansae erant et extendebantur per cubitos viginti ipsi autem stabant erectis pedibus et facies eorum versae erant ad exteriorem domum 014 2CH 003 014 fecit quoque velum ex hyacintho purpura coccino et bysso et intexuit ei cherubin 014 2CH 003 015 ante fores etiam templi duas columnas quae triginta et quinque cubitos habebant altitudinis porro capita earum quinque cubitorum 014 2CH 003 016 necnon et quasi catenulas in oraculo et superposuit eas capitibus columnarum malagranata etiam centum quae catenulis interposuit 014 2CH 003 017 ipsas quoque columnas posuit in vestibulo templi unam a dextris et alteram a sinistris eam quae a dextris erat vocavit Iachin et quae ad levam Booz 014 2CH 004 001 fecit quoque altare aeneum viginti cubitorum longitudinis et viginti cubitorum latitudinis et decem cubitorum altitudinis 014 2CH 004 002 mare etiam fusile decem cubitis a labio usque ad labium rotundum per circuitum quinque cubitos habebat altitudinis et funiculus triginta cubitorum ambiebat gyrum eius 014 2CH 004 003 similitudo quoque boum erat subter illud et decem cubitis quaedam extrinsecus celaturae quasi duobus versibus alvum maris circuibant boves autem erant fusiles 014 2CH 004 004 et ipsum mare super duodecim boves inpositum erat quorum tres respiciebant aquilonem et alii tres occidentem porro tres alii meridiem et tres qui reliqui erant orientem mare habentes superpositum posteriora autem boum erant intrinsecus sub mari 014 2CH 004 005 porro vastitas eius habebat mensuram palmi et labium illius erat quasi labium calicis vel repandi lilii capiebatque mensurae tria milia metretas 014 2CH 004 006 fecit quoque concas decem et posuit quinque a dextris et quinque a sinistris ut lavarent in eis omnia quae in holocaustum oblaturi erant porro in mari sacerdotes lavabantur 014 2CH 004 007 fecit autem et candelabra aurea decem secundum speciem qua iussa erant fieri et posuit ea in templo quinque a dextris et quinque a sinistris 014 2CH 004 008 necnon et mensas decem posuitque eas in templo quinque a dextris et quinque a sinistris fialas quoque aureas centum 014 2CH 004 009 fecit etiam atrium sacerdotum et basilicam grandem et ostia in basilica quae texit aere 014 2CH 004 010 porro mare posuit in latere dextro contra orientem ad meridiem 014 2CH 004 011 fecit autem Hiram lebetas quoque et creagras et fialas et conplevit omne opus regis in domo Dei 014 2CH 004 012 hoc est columnas duas et epistylia et capita et quasi quaedam retiacula quae capita tegerent super epistylia 014 2CH 004 013 malagranata quoque quadringenta et retiacula duo ita ut bini ordines malagranatorum singulis retiaculis iungerentur quae protegerent epistylia et capita columnarum 014 2CH 004 014 bases etiam fecit et concas quas superposuit basibus 014 2CH 004 015 mare unum bovesque duodecim sub mari 014 2CH 004 016 et lebetas et creagras et fialas omnia vasa fecit Salomoni Hiram pater eius in domo Domini ex aere mundissimo 014 2CH 004 017 in regione Iordanis fudit ea rex in argillosa terra inter Socchoth et Saredatha 014 2CH 004 018 erat autem multitudo vasorum innumerabilis ita ut ignoraretur pondus aeris 014 2CH 004 019 fecitque Salomon omnia vasa domus Dei et altare aureum et mensas et super eas panes propositionis 014 2CH 004 020 candelabra quoque cum lucernis suis ut lucerent ante oraculum iuxta ritum ex auro purissimo 014 2CH 004 021 et florentia quaedam et lucernas et forcipes aureos omnia de auro mundissimo facta sunt 014 2CH 004 022 thymiamateria quoque et turibula et fialas et mortariola ex auro purissimo et ostia celavit templi interioris id est in sancto sanctorum et ostia templi forinsecus aurea sicque conpletum est omne opus quod fecit Salomon in domo Domini 014 2CH 005 001 intulit igitur Salomon omnia quae voverat David pater suus argentum et aurum et universa vasa posuit in thesauris domus Dei 014 2CH 005 002 post quae congregavit maiores natu Israhel et cunctos principes tribuum et capita familiarum de filiis Israhel in Hierusalem ut adducerent arcam foederis Domini de civitate David quae est Sion 014 2CH 005 003 venerunt igitur ad regem omnes viri Israhel in die sollemni mensis septimi 014 2CH 005 004 cumque venissent cuncti seniorum Israhel portaverunt Levitae arcam 014 2CH 005 005 et intulerunt eam et omnem paraturam tabernaculi porro vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo portaverunt sacerdotes cum Levitis 014 2CH 005 006 rex autem Salomon et universus coetus Israhel et omnes qui fuerant congregati ante arcam immolabant arietes et boves absque ullo numero tanta enim erat multitudo victimarum 014 2CH 005 007 et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum id est ad oraculum templi in sancta sanctorum subter alas cherubin 014 2CH 005 008 ita ut cherubin expanderent alas suas super locum in quo posita erat arca et ipsam arcam tegerent cum vectibus eius 014 2CH 005 009 vectium autem quibus portabatur arca quia paululum longiores erant capita parebant ante oraculum si vero quis paululum fuisset extrinsecus eos videre non poterat fuit itaque arca ibi usque in praesentem diem 014 2CH 005 010 nihilque erat aliud in arca nisi duae tabulae quas posuerat Moses in Horeb quando legem dedit Dominus filiis Israhel egredientibus ex Aegypto 014 2CH 005 011 egressis autem sacerdotibus de sanctuario omnes enim sacerdotes qui ibi potuerant inveniri sanctificati sunt nec adhuc illo tempore vices et ministeriorum ordo inter eos divisus erat 014 2CH 005 012 tam Levitae quam cantores id est et qui sub Asaph erant et qui sub Heman et qui sub Idithun filii et fratres eorum vestiti byssinis cymbalis et psalteriis et citharis concrepabant stantes ad orientalem plagam altaris cumque eis sacerdotes centum viginti canentes tubis 014 2CH 005 013 igitur cunctis pariter et tubis et voce et cymbalis et organis et diversi generis musicorum concinentibus et vocem in sublime tollentibus longe sonitus audiebatur ita ut cum Dominum laudare coepissent et dicere confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius impleretur domus Domini nube 014 2CH 005 014 nec possent sacerdotes stare et ministrare propter caliginem conpleverat enim gloria Domini domum Dei 014 2CH 006 001 tunc Salomon ait Dominus pollicitus est ut habitaret in caligine 014 2CH 006 002 ego autem aedificavi domum nomini eius ut habitaret ibi in perpetuum 014 2CH 006 003 et convertit faciem suam et benedixit universae multitudini Israhel nam omnis turba stabat intenta et ait 014 2CH 006 004 benedictus Dominus Deus Israhel qui quod locutus est David patri meo opere conplevit dicens 014 2CH 006 005 a die qua eduxi populum meum de terra Aegypti non elegi civitatem de cunctis tribubus Israhel ut aedificaretur in ea domus nomini meo neque elegi quemquam alium virum ut esset dux in populo meo Israhel 014 2CH 006 006 sed elegi Hierusalem ut sit nomen meum in ea et elegi David ut constituerem eum super populum meum Israhel 014 2CH 006 007 cumque fuisset voluntatis David patris mei ut aedificaret domum nomini Domini Dei Israhel 014 2CH 006 008 dixit Dominus ad eum quia haec fuit voluntas tua ut aedificares domum nomini meo bene quidem fecisti habere huiuscemodi voluntatem 014 2CH 006 009 sed non tu aedificabis domum verum filius tuus qui egredietur de lumbis tuis ipse aedificabit domum nomini meo 014 2CH 006 010 conplevit ergo Dominus sermonem suum quem locutus fuerat et ego surrexi pro David patre meo et sedi super thronum Israhel sicut locutus est Dominus et aedificavi domum nomini Domini Dei Israhel 014 2CH 006 011 et posui in ea arcam in qua est pactum Domini quod pepigit cum filiis Israhel 014 2CH 006 012 stetit ergo coram altare Domini ex adverso universae multitudinis Israhel et extendit manus suas 014 2CH 006 013 siquidem fecerat Salomon basem aeneam et posuerat eam in medio basilicae habentem quinque cubitos longitudinis et quinque cubitos latitudinis et tres cubitos in altum stetitque super eam et deinceps flexis genibus contra universam multitudinem Israhel et palmis in caelum levatis 014 2CH 006 014 ait Domine Deus Israhel non est similis tui Deus in caelo et in terra qui custodis pactum et misericordiam cum servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo 014 2CH 006 015 qui praestitisti servo tuo David patri meo quaecumque locutus fueras ei et quae ore promiseras opere conplesti sicut et praesens tempus probat 014 2CH 006 016 nunc ergo Domine Deus Israhel imple servo tuo patri meo David quaecumque locutus es dicens non deficiet ex te vir coram me qui sedeat super thronum Israhel ita tamen si custodierint filii tui vias suas et ambulaverint in lege mea sicut et tu ambulasti coram me 014 2CH 006 017 et nunc Domine Deus Israhel firmetur sermo tuus quem locutus es servo tuo David 014 2CH 006 018 ergone credibile est ut habitet Deus cum hominibus super terram si caelum et caeli caelorum non te capiunt quanto magis domus ista quam aedificavi 014 2CH 006 019 sed ad hoc tantum facta est ut respicias orationem servi tui et obsecrationem eius Domine Deus meus audias et preces quas fundit famulus tuus coram te 014 2CH 006 020 ut aperias oculos tuos super domum istam diebus et noctibus super locum in quo pollicitus es ut invocaretur nomen tuum 014 2CH 006 021 et exaudires orationem quam servus tuus orat in eo exaudi preces famuli tui et populi tui Israhel quicumque oraverit in loco isto et exaudi de habitaculo tuo id est de caelis et propitiare 014 2CH 006 022 si peccaverit quispiam in proximum suum et iurare contra eum paratus venerit seque maledicto constrinxerit coram altari in domo ista 014 2CH 006 023 tu audies de caelo et facies iudicium servorum tuorum ita ut reddas iniquo viam suam in caput proprium et ulciscaris iustum retribuens ei secundum iustitiam suam 014 2CH 006 024 si superatus fuerit populus tuus Israhel ab inimicis peccabunt enim tibi et conversi egerint paenitentiam et obsecraverint nomen tuum et fuerint deprecati in loco isto 014 2CH 006 025 tu exaudi de caelo et propitiare peccato populi tui Israhel et reduc eos in terram quam dedisti eis et patribus eorum 014 2CH 006 026 si clauso caelo pluvia non fluxerit propter peccata populi et deprecati te fuerint in loco isto et confessi nomini tuo et conversi a peccatis suis cum eos adflixeris 014 2CH 006 027 exaudi de caelo Domine et dimitte peccata servis tuis et populi tui Israhel et doce eos viam bonam per quam ingrediantur et da pluviam terrae quam dedisti populo tuo ad possidendum 014 2CH 006 028 fames si orta fuerit in terra et pestilentia erugo et aurugo et lucusta et brucus et hostes vastatis regionibus portas obsederint civitatis omnisque plaga et infirmitas presserit 014 2CH 006 029 si quis de populo tuo Israhel fuerit deprecatus cognoscens plagam et infirmitatem suam et expanderit manus suas in domo hac 014 2CH 006 030 tu exaudi de caelo de sublimi scilicet habitaculo tuo et propitiare et redde unicuique secundum vias suas quas nosti eum habere in corde suo tu enim solus nosti corda filiorum hominum 014 2CH 006 031 ut timeant te et ambulent in viis tuis cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris 014 2CH 006 032 externum quoque qui non est de populo tuo Israhel si venerit de terra longinqua propter nomen tuum magnum et propter manum tuam robustam et brachium tuum extentum et adoraverit in loco isto 014 2CH 006 033 tu exaudies de caelo firmissimo habitaculo tuo et facies cuncta pro quibus invocaverit te ille peregrinus ut sciant omnes populi terrae nomen tuum et timeant te sicut populus tuus Israhel et cognoscant quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi 014 2CH 006 034 si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra adversarios suos per viam in qua miseris eos adorabunt te contra viam in qua civitas haec est quam elegisti et domus quam aedificavi nomini tuo 014 2CH 006 035 ut exaudias de caelo preces eorum et obsecrationem et ulciscaris 014 2CH 006 036 si autem et peccaverint tibi neque enim est homo qui non peccet et iratus fueris eis et tradideris hostibus et captivos eos duxerint in terram longinquam vel certe quae iuxta est 014 2CH 006 037 et conversi corde suo in terra ad quam captivi ducti fuerant egerint paenitentiam et deprecati te fuerint in terra captivitatis suae dicentes peccavimus inique fecimus iniuste egimus 014 2CH 006 038 et reversi fuerint ad te in toto corde suo et in tota anima sua in terra captivitatis suae ad quam ducti sunt adorabunt te contra viam terrae suae quam dedisti patribus eorum et urbis quam elegisti et domus quam aedificavi nomini tuo 014 2CH 006 039 ut exaudias de caelo hoc est de firmo habitaculo tuo preces eorum et facias iudicium et dimittas populo tuo quamvis peccatori 014 2CH 006 040 tu es enim Deus meus aperiantur quaeso oculi tui et aures tuae intentae sint ad orationem quae fit in loco isto 014 2CH 006 041 nunc igitur consurge Domine Deus in requiem tuam tu et arca fortitudinis tuae sacerdotes tui Domine Deus induantur salute et sancti tui laetentur in bonis 014 2CH 006 042 Domine Deus ne averseris faciem christi tui memento misericordiarum David servi tui 014 2CH 007 001 cumque conplesset Salomon fundens preces ignis descendit de caelo et devoravit holocausta et victimas et maiestas Domini implevit domum 014 2CH 007 002 nec poterant sacerdotes ingredi templum Domini eo quod implesset maiestas Domini templum Domini 014 2CH 007 003 sed et omnes filii Israhel videbant descendentem ignem et gloriam Domini super domum et corruentes proni in terram super pavimentum stratum lapide adoraverunt et laudaverunt Dominum quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius 014 2CH 007 004 rex autem et omnis populus immolabant victimas coram Domino 014 2CH 007 005 mactavit igitur rex Salomon hostias boum viginti duo milia arietum centum viginti milia et dedicavit domum Dei rex et universus populus 014 2CH 007 006 sacerdotes autem stabant in officiis suis et Levitae in organis carminum Domini quae fecit David rex ad laudandum Dominum quoniam in aeternum misericordia eius hymnos David canentes per manus suas porro sacerdotes canebant tubis ante eos cunctusque Israhel stabat 014 2CH 007 007 sanctificavit quoque Salomon medium atrii ante templum Domini obtulerat enim ibi holocausta et adipes pacificorum quia altare aeneum quod fecerat non poterat sustinere holocausta et sacrificia et adipes 014 2CH 007 008 fecit ergo Salomon sollemnitatem in tempore illo septem diebus et omnis Israhel cum eo ecclesia magna valde ab introitu Emath usque ad torrentem Aegypti 014 2CH 007 009 fecitque die octavo collectam eo quod dedicasset altare septem diebus et sollemnitatem celebrasset diebus septem 014 2CH 007 010 igitur in die vicesimo tertio mensis septimi dimisit populos ad tabernacula sua laetantes atque gaudentes super bono quod fecerat Dominus David et Salomoni et Israhel populo suo 014 2CH 007 011 conplevitque Salomon domum Domini et domum regis et omnia quae disposuerat in corde suo ut faceret in domo Domini et in domo sua et prosperatus est 014 2CH 007 012 apparuit autem ei Dominus nocte et ait audivi orationem tuam et elegi locum istum mihi in domum sacrificii 014 2CH 007 013 si clausero caelum et pluvia non fluxerit et mandavero et praecepero lucustae ut devoret terram et misero pestilentiam in populum meum 014 2CH 007 014 conversus autem populus meus super quos invocatum est nomen meum deprecatus me fuerit et exquisierit faciem meam et egerit paenitentiam a viis suis pessimis et ego exaudiam de caelo et propitius ero peccatis eorum et sanabo terram eorum 014 2CH 007 015 oculi quoque mei erunt aperti et aures meae erectae ad orationem eius qui in loco isto oraverit 014 2CH 007 016 elegi enim et sanctificavi locum istum ut sit nomen meum ibi in sempiternum et permaneant oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus 014 2CH 007 017 tu quoque si ambulaveris coram me sicut ambulavit David pater tuus et feceris iuxta omnia quae praecepi tibi et iustitias meas iudiciaque servaveris 014 2CH 007 018 suscitabo thronum regni tui sicut pollicitus sum David patri tuo dicens non auferetur de stirpe tua vir qui sit princeps in Israhel 014 2CH 007 019 si autem aversi fueritis et dereliqueritis iustitias meas et praecepta mea quae proposui vobis et abeuntes servieritis diis alienis et adoraveritis eos 014 2CH 007 020 evellam vos de terra mea quam dedi vobis et domum hanc quam sanctificavi nomini meo proiciam a facie mea et tradam eam in parabolam et in exemplum cunctis populis 014 2CH 007 021 et domus ista erit in proverbium universis transeuntibus et dicent stupentes quare fecit Dominus sic terrae huic et domui huic 014 2CH 007 022 respondebuntque quia dereliquerunt Dominum Deum patrum suorum qui eduxit eos de terra Aegypti et adprehenderunt deos alienos et adoraverunt eos atque coluerunt idcirco venerunt super eos universa haec mala 014 2CH 008 001 expletis autem viginti annis postquam aedificavit Salomon domum Domini et domum suam 014 2CH 008 002 civitates quas dederat Hiram Salomoni aedificavit et habitare ibi fecit filios Israhel 014 2CH 008 003 abiit quoque in Emath Suba et obtinuit eam 014 2CH 008 004 et aedificavit Palmyram in deserto et alias civitates munitissimas aedificavit in Emath 014 2CH 008 005 extruxitque Bethoron superiorem et Bethoron inferiorem civitates muratas habentes portas et vectes et seras 014 2CH 008 006 Baalath etiam et omnes urbes firmissimas quae fuerunt Salomonis cunctasque urbes quadrigarum et urbes equitum omnia quae voluit Salomon atque disposuit aedificavit in Hierusalem et in Libano et in universa terra potestatis suae 014 2CH 008 007 omnem populum qui derelictus fuerat de Hettheis et Amorreis et Ferezeis et Eveis et Iebuseis qui non erant de stirpe Israhel 014 2CH 008 008 de filiis eorum et de posteris quos non interfecerant filii Israhel subiugavit Salomon in tributarios usque in diem hanc 014 2CH 008 009 porro de filiis Israhel non posuit ut servirent operibus regis ipsi enim erant viri bellatores et duces primi et principes quadrigarum et equitum eius 014 2CH 008 010 omnes autem principes exercitus regis Salomonis fuerunt ducenti quinquaginta qui erudiebant populum 014 2CH 008 011 filiam vero Pharaonis transtulit de civitate David in domum quam aedificaverat ei dixit enim non habitabit uxor mea in domo David regis Israhel eo quod sanctificata sit quia ingressa est eam arca Domini 014 2CH 008 012 tunc obtulit Salomon holocausta Domino super altare Domini quod extruxerat ante porticum 014 2CH 008 013 ut per singulos dies offerretur in eo iuxta praeceptum Mosi in sabbatis et in kalendis et in festis diebus ter per annum id est in sollemnitate azymorum et in sollemnitate ebdomadarum et in sollemnitate tabernaculorum 014 2CH 008 014 et constituit iuxta dispositionem David patris sui officia sacerdotum in ministeriis suis et Levitas in ordine suo ut laudarent et ministrarent coram sacerdotibus iuxta ritum uniuscuiusque diei et ianitores in divisionibus suis per portam et portam sic enim praeceperat David homo Dei 014 2CH 008 015 nec praetergressi sunt de mandatis regis tam sacerdotes quam Levitae ex omnibus quae praeceperat et in custodiis thesaurorum 014 2CH 008 016 omnes inpensas praeparatas habuit Salomon ex eo die quo fundavit domum Domini usque in diem quo perfecit eam 014 2CH 008 017 tunc abiit Salomon in Hesiongaber et in Ahilath ad oram maris Rubri quae est in terra Edom 014 2CH 008 018 misit autem ei Hiram per manum servorum suorum naves et nautas gnaros maris et abierunt cum servis Salomonis in Ophir tuleruntque inde quadringenta quinquaginta talenta auri et adtulerunt ad regem Salomonem 014 2CH 009 001 regina quoque Saba cum audisset famam Salomonis venit ut temptaret eum enigmatibus in Hierusalem cum magnis opibus et camelis qui portabant aromata et auri plurimum gemmasque pretiosas cumque venisset ad Salomonem locuta est ei quaecumque erant in corde suo 014 2CH 009 002 et exposuit ei Salomon omnia quae proposuerat nec quicquam fuit quod ei non perspicuum fecerit 014 2CH 009 003 quod postquam vidit sapientiam scilicet Salomonis et domum quam aedificaverat 014 2CH 009 004 necnon cibaria mensae eius et habitacula servorum et officia ministrorum eius et vestimenta eorum pincernas quoque et vestes eorum et victimas quas immolabat in domo Domini non erat prae stupore ultra in ea spiritus 014 2CH 009 005 dixitque ad regem verus sermo quem audieram in terra mea de virtutibus et sapientia tua 014 2CH 009 006 non credebam narrantibus donec ipsa venissem et vidissent oculi mei et probassem vix medietatem mihi sapientiae tuae fuisse narratam vicisti famam virtutibus tuis 014 2CH 009 007 beati viri tui et beati servi tui hii qui adsistunt coram te in omni tempore et audiunt sapientiam tuam 014 2CH 009 008 sit Dominus Deus tuus benedictus qui voluit te ordinare super thronum suum regem Domini Dei tui quia diligit Deus Israhel et vult servare eum in aeternum idcirco posuit te super eum regem ut facias iudicia atque iustitiam 014 2CH 009 009 dedit autem regi centum viginti talenta auri et aromata multa nimis et gemmas pretiosissimas non fuerunt aromata talia ut haec quae dedit regina Saba regi Salomoni 014 2CH 009 010 sed et servi Hiram cum servis Salomonis adtulerunt aurum de Ophir et ligna thyina et gemmas pretiosissimas 014 2CH 009 011 de quibus fecit rex de lignis scilicet thyinis gradus in domo Domini et in domo regia citharas quoque et psalteria cantoribus numquam visa sunt in terra Iuda ligna talia 014 2CH 009 012 rex autem Salomon dedit reginae Saba cuncta quae voluit et quae postulavit multo plura quam adtulerat ad eum quae reversa abiit in terram suam cum servis suis 014 2CH 009 013 erat autem pondus auri quod adferebatur Salomoni per annos singulos sescenta sexaginta sex talenta auri 014 2CH 009 014 excepta ea summa quam legati diversarum gentium et negotiatores adferre consueverant omnesque reges Arabiae et satrapae terrarum qui conportabant aurum et argentum Salomoni 014 2CH 009 015 fecit igitur rex Salomon ducentas hastas aureas de summa sescentorum aureorum qui in hastis singulis expendebantur 014 2CH 009 016 trecenta quoque scuta aurea trecentorum aureorum quibus tegebantur scuta singula posuitque ea rex in armamentario quod erat consitum nemore 014 2CH 009 017 fecit quoque rex solium eburneum grande et vestivit illud auro mundissimo 014 2CH 009 018 sexque gradus quibus ascendebatur ad solium et scabillum aureum et brachiola duo altrinsecus et duos leones stantes iuxta brachiola 014 2CH 009 019 sed et alios duodecim leunculos stantes super sex gradus ex utraque parte non fuit tale solium in universis regnis 014 2CH 009 020 omnia quoque vasa convivii regis erant aurea et vasa domus saltus Libani ex auro purissimo argentum enim in diebus illis pro nihilo reputabatur 014 2CH 009 021 siquidem naves regis ibant in Tharsis cum servis Hiram semel in annis tribus et deferebant inde aurum et argentum et ebur et simias et pavos 014 2CH 009 022 magnificatus est igitur Salomon super omnes reges terrae divitiis et gloria 014 2CH 009 023 omnesque reges terrarum desiderabant faciem videre Salomonis ut audirent sapientiam quam dederat Deus in corde eius 014 2CH 009 024 et deferebant ei munera vasa argentea et aurea et vestes et arma et aromata equos et mulos per singulos annos 014 2CH 009 025 habuit quoque Salomon quadraginta milia equorum in stabulis et curruum equitumque duodecim milia constituitque eos in urbibus quadrigarum et ubi erat rex in Hierusalem 014 2CH 009 026 exercuit etiam potestatem super cunctos reges a fluvio Eufraten usque ad terram Philisthinorum id est usque ad terminos Aegypti 014 2CH 009 027 tantamque copiam praebuit argenti in Hierusalem quasi lapidum et cedrorum tantam multitudinem velut sycaminorum quae gignuntur in campestribus 014 2CH 009 028 adducebantur autem ei equi de Aegypto cunctisque regionibus 014 2CH 009 029 reliqua vero operum Salomonis priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Nathan prophetae et in libris Ahiae Silonitis in visione quoque Iaddo videntis contra Hieroboam filium Nabath 014 2CH 009 030 regnavit autem Salomon in Hierusalem super omnem Israhel quadraginta annis 014 2CH 009 031 dormivitque cum patribus suis et sepelierunt eum in civitate David regnavitque pro eo Roboam filius eius 014 2CH 010 001 profectus est autem Roboam in Sychem illuc enim cunctus Israhel convenerat ut constituerent eum regem 014 2CH 010 002 quod cum audisset Hieroboam filius Nabath qui erat in Aegypto fugerat quippe illuc ante Salomonem statim reversus est 014 2CH 010 003 vocaveruntque eum et venit cum universo Israhel et locuti sunt ad Roboam dicentes 014 2CH 010 004 pater tuus durissimo iugo nos pressit tu leviora impera patre tuo qui nobis gravem inposuit servitutem et paululum de onere subleva ut serviamus tibi 014 2CH 010 005 qui ait post tres dies revertimini ad me cumque abisset populus 014 2CH 010 006 iniit consilium cum senibus qui steterant coram patre eius Salomone dum adviveret dicens quid datis consilii ut respondeam populo 014 2CH 010 007 qui dixerunt ei si placueris populo huic et lenieris eos verbis clementibus servient tibi omni tempore 014 2CH 010 008 at ille reliquit consilium senum et cum iuvenibus tractare coepit qui cum eo nutriti fuerant et erant in comitatu illius 014 2CH 010 009 dixitque ad eos quid vobis videtur vel respondere quid debeo populo huic qui dixit mihi subleva iugum quod inposuit nobis pater tuus 014 2CH 010 010 at illi responderunt ut iuvenes et nutriti cum eo in deliciis atque dixerunt sic loqueris populo qui dixit tibi pater tuus adgravavit iugum nostrum tu subleva et sic respondebis eis minimus digitus meus grossior est lumbis patris mei 014 2CH 010 011 pater meus inposuit vobis iugum grave et ego maius pondus adponam pater meus cecidit vos flagellis ego vero caedam scorpionibus 014 2CH 010 012 venit ergo Hieroboam et universus populus ad Roboam die tertio sicut praeceperat eis 014 2CH 010 013 responditque rex dura derelicto consilio seniorum 014 2CH 010 014 locutusque est iuxta iuvenum voluntatem pater meus grave vobis inposuit iugum quod ego gravius faciam pater meus cecidit vos flagellis ego vero caedam scorpionibus 014 2CH 010 015 et non adquievit populi precibus erat enim voluntatis Dei ut conpleretur sermo eius quem locutus fuerat per manum Ahiae Silonitis ad Hieroboam filium Nabath 014 2CH 010 016 populus autem universus rege duriora dicente sic locutus est ad eum non est nobis pars in David neque hereditas in filio Isai revertere in tabernacula tua Israhel tu autem pasce domum tuam David et abiit Israhel in tabernacula sua 014 2CH 010 017 super filios autem Israhel qui habitabant in civitatibus Iuda regnavit Roboam 014 2CH 010 018 misitque rex Roboam Aduram qui praeerat tributis et lapidaverunt eum filii Israhel et mortuus est porro rex Roboam currum festinavit ascendere et fugit in Hierusalem 014 2CH 010 019 recessitque Israhel a domo David usque ad diem hanc 014 2CH 011 001 venit autem Roboam in Hierusalem et convocavit universam domum Iuda et Beniamin in centum octoginta milibus electorum atque bellantium ut dimicaret contra Israhel et converteret ad se regnum suum 014 2CH 011 002 factusque est sermo Domini ad Semeiam hominem Dei dicens 014 2CH 011 003 loquere ad Roboam filium Salomonis regem Iuda et ad universum Israhel qui est in Iuda et Beniamin 014 2CH 011 004 haec dicit Dominus non ascendetis neque pugnabitis contra fratres vestros revertatur unusquisque in domum suam quia mea hoc gestum est voluntate qui cum audissent sermonem Domini reversi sunt nec perrexerunt contra Hieroboam 014 2CH 011 005 habitavit autem Roboam in Hierusalem et aedificavit civitates muratas in Iuda 014 2CH 011 006 extruxitque Bethleem et Aetham et Thecue 014 2CH 011 007 Bethsur quoque et Soccho et Odollam 014 2CH 011 008 necnon Geth et Maresa et Ziph 014 2CH 011 009 sed et Aduram et Lachis et Azecha 014 2CH 011 010 Saraa quoque et Ahilon et Hebron quae erant in Iuda et Beniamin civitates munitissimas 014 2CH 011 011 cumque clausisset eas muris posuit in eis principes ciborumque horrea hoc est olei et vini 014 2CH 011 012 sed et in singulis urbibus fecit armamentaria scutorum et hastarum firmavitque eas multa diligentia et imperavit super Iudam et Beniamin 014 2CH 011 013 sacerdotes autem et Levitae qui erant in universo Israhel venerunt ad eum de cunctis sedibus suis 014 2CH 011 014 relinquentes suburbana et possessiones suas et transeuntes ad Iudam et Hierusalem eo quod abiecisset eos Hieroboam et posteri eius ne sacerdotio Domini fungerentur 014 2CH 011 015 qui constituit sibi sacerdotes excelsorum et daemonum vitulorumque quos fecerat 014 2CH 011 016 sed et de cunctis tribubus Israhel quicumque dederant cor suum ut quaererent Dominum Deum Israhel venerunt Hierusalem ad immolandas victimas Domino Deo patrum suorum 014 2CH 011 017 et roboraverunt regnum Iuda et confirmaverunt Roboam filium Salomonis per tres annos ambulaverunt enim in viis David et Salomonis annis tantum tribus 014 2CH 011 018 duxit autem Roboam uxorem Maalath filiam Hierimuth filii David Abiail quoque filiam Heliab filii Isai 014 2CH 011 019 quae peperit ei filios Ieus et Somoriam et Zoom 014 2CH 011 020 post hanc quoque accepit Maacha filiam Absalom quae peperit ei Abia et Ethai et Ziza et Salumith 014 2CH 011 021 amavit autem Roboam Maacha filiam Absalom super omnes uxores suas et concubinas nam uxores decem et octo duxerat concubinasque sexaginta et genuit viginti octo filios et sexaginta filias 014 2CH 011 022 constituit vero in capite Abiam filium Maacha ducem super fratres suos ipsum enim regem facere cogitabat 014 2CH 011 023 qui sapientior fuit et potentior super omnes filios eius et in cunctis finibus Iuda et Beniamin et in universis civitatibus muratis praebuitque eis escas plurimas et multas petivit uxores 014 2CH 012 001 cumque roboratum fuisset regnum Roboam et confortatum dereliquit legem Domini et omnis Israhel cum eo 014 2CH 012 002 anno autem quinto regni Roboam ascendit Sesac rex Aegypti in Hierusalem quia peccaverunt Domino 014 2CH 012 003 cum mille ducentis curribus et sexaginta milibus equitum nec erat numerus vulgi quod venerat cum eo ex Aegypto Lybies scilicet et Trogoditae et Aethiopes 014 2CH 012 004 cepitque civitates munitissimas in Iuda et venit usque Hierusalem 014 2CH 012 005 Semeias autem propheta ingressus est ad Roboam et principes Iuda qui congregati fuerant in Hierusalem fugientes Sesac dixitque ad eos haec dicit Dominus vos reliquistis me et ego reliqui vos in manu Sesac 014 2CH 012 006 consternatique principes Israhel et rex dixerunt iustus est Dominus 014 2CH 012 007 cumque vidisset Dominus quod humiliati essent factus est sermo Domini ad Semeiam dicens quia humiliati sunt non disperdam eos daboque eis pauxillum auxilii et non stillabit furor meus super Hierusalem per manum Sesac 014 2CH 012 008 verumtamen servient ei ut sciant distantiam servitutis meae et servitutis regni terrarum 014 2CH 012 009 recessit itaque Sesac rex Aegypti ab Hierusalem sublatis thesauris domus Domini et domus regis omniaque secum tulit et clypeos aureos quos fecerat Salomon 014 2CH 012 010 pro quibus fecit rex aeneos et tradidit illos principibus scutariorum qui custodiebant vestibulum palatii 014 2CH 012 011 cumque introiret rex domum Domini veniebant scutarii et tollebant eos iterumque referebant ad armamentarium suum 014 2CH 012 012 verumtamen quia humiliati sunt aversa est ab eis ira Domini nec deleti sunt penitus siquidem et in Iuda inventa sunt opera bona 014 2CH 012 013 confortatus est igitur rex Roboam in Hierusalem atque regnavit quadraginta autem et unius anni erat cum regnare coepisset et decem septemque annis regnavit in Hierusalem urbe quam elegit Dominus ut confirmaret nomen suum ibi de cunctis tribubus Israhel nomenque matris eius Naama Ammanitis 014 2CH 012 014 fecit autem malum et non praeparavit cor suum ut quaereret Dominum 014 2CH 012 015 opera vero Roboam prima et novissima scripta sunt in libris Semeiae prophetae et Addo videntis et diligenter exposita pugnaveruntque adversum se Roboam et Hieroboam cunctis diebus 014 2CH 012 016 et dormivit Roboam cum patribus suis sepultusque est in civitate David et regnavit Abia filius eius pro eo 014 2CH 013 001 anno octavodecimo regis Hieroboam regnavit Abia super Iudam 014 2CH 013 002 tribus annis regnavit in Hierusalem nomenque matris eius Michaia filia Urihel de Gabaa et erat bellum inter Abia et Hieroboam 014 2CH 013 003 cumque inisset Abia certamen et haberet bellicosissimos viros et electorum quadringenta milia Hieroboam instruxit e contra aciem octingenta milia virorum qui et ipsi electi erant et ad bella fortissimi 014 2CH 013 004 stetit igitur Abia super montem Someron qui erat in Ephraim et ait audi Hieroboam et omnis Israhel 014 2CH 013 005 num ignoratis quod Dominus Deus Israhel dederit regnum David super Israhel in sempiternum ipsi et filiis eius pactum salis 014 2CH 013 006 et surrexit Hieroboam filius Nabath servus Salomonis filii David et rebellavit contra dominum suum 014 2CH 013 007 congregatique sunt ad eum viri vanissimi et filii Belial et praevaluerunt contra Roboam filium Salomonis porro Roboam erat rudis et corde pavido nec potuit resistere eis 014 2CH 013 008 nunc ergo vos dicitis quod resistere possitis regno Domini quod possidet per filios David habetisque grandem populi multitudinem atque vitulos aureos quos fecit vobis Hieroboam in deos 014 2CH 013 009 et eiecistis sacerdotes Domini filios Aaron atque Levitas et fecistis vobis sacerdotes sicut omnes populi terrarum quicumque venerit et initiaverit manum suam in tauro in bubus et in arietibus septem fit sacerdos eorum qui non sunt dii 014 2CH 013 010 noster autem Dominus Deus est quem non relinquimus sacerdotesque ministrant Domino de filiis Aaron et Levitae sunt in ordine suo 014 2CH 013 011 holocausta quoque offerunt Domino per singulos dies mane et vespere et thymiama iuxta legis praecepta confectum et proponuntur panes in mensa mundissima estque apud nos candelabrum aureum et lucernae eius ut accendantur semper ad vesperam nos quippe custodimus praecepta Domini Dei nostri quem vos reliquistis 014 2CH 013 012 ergo in exercitu nostro dux Deus est et sacerdotes eius qui clangunt tubis et resonant contra vos filii Israhel nolite pugnare contra Dominum Deum patrum vestrorum quia non vobis expedit 014 2CH 013 013 haec illo loquente Hieroboam retro moliebatur insidias cumque ex adverso hostium staret ignorantem Iudam suo ambiebat exercitu 014 2CH 013 014 respiciensque Iudas vidit instare bellum ex adverso et post tergum et clamavit ad Dominum ac sacerdotes tubis canere coeperunt 014 2CH 013 015 omnesque viri Iuda vociferati sunt et ecce illis clamantibus perterruit Deus Hieroboam et omnem Israhel qui stabat ex adverso Abia et Iuda 014 2CH 013 016 fugeruntque filii Israhel Iudam et tradidit eos Deus in manu eorum 014 2CH 013 017 percussit ergo eos Abia et populus eius plaga magna et corruerunt vulnerati ex Israhel quingenta milia virorum fortium 014 2CH 013 018 humiliatique sunt filii Israhel in tempore illo et vehementissime confortati filii Iuda eo quod sperassent in Domino Deo patrum suorum 014 2CH 013 019 persecutus est autem Abia fugientem Hieroboam et cepit civitates eius Bethel et filias eius et Hiesena cum filiabus suis Ephron quoque et filias eius 014 2CH 013 020 nec valuit ultra resistere Hieroboam in diebus Abia quem percussit Dominus et mortuus est 014 2CH 013 021 igitur Abia confortato imperio suo accepit uxores quattuordecim procreavitque viginti duos filios et sedecim filias 014 2CH 013 022 reliqua autem sermonum Abia viarumque et operum eius scripta sunt diligentissime in libro prophetae Addo 014 2CH 014 001 dormivit autem Abia cum patribus suis et sepelierunt eum in civitate David regnavitque Asa filius eius pro eo in cuius diebus quievit terra annis decem 014 2CH 014 002 fecit autem Asa quod bonum et placitum erat in conspectu Dei sui et subvertit altaria peregrini cultus et excelsa 014 2CH 014 003 et confregit statuas lucosque succidit 014 2CH 014 004 ac praecepit Iudae ut quaereret Dominum Deum patrum suorum et faceret legem et universa mandata 014 2CH 014 005 et abstulit e cunctis urbibus Iuda aras et fana et regnavit in pace 014 2CH 014 006 aedificavit quoque urbes munitas in Iuda quia quietus erat et nulla temporibus eius bella surrexerant pacem Domino largiente 014 2CH 014 007 dixit autem Iudae aedificemus civitates istas et vallemus muris et roboremus turribus et portis et seris donec a bellis quieta sunt omnia eo quod quaesierimus Dominum Deum patrum nostrorum et dederit nobis pacem per gyrum aedificaverunt igitur et nullum in extruendo inpedimentum fuit 014 2CH 014 008 habuit autem Asa in exercitu suo portantium scuta et hastas de Iuda trecenta milia de Beniamin vero scutariorum et sagittariorum ducenta octoginta milia omnes isti viri fortissimi 014 2CH 014 009 egressus est autem contra eos Zara Aethiops cum exercitu decies centena milia et curribus trecentis et venit usque Maresa 014 2CH 014 010 porro Asa perrexit obviam et instruxit aciem ad bellum in valle Sephata quae est iuxta Maresa 014 2CH 014 011 et invocavit Dominum Deum et ait Domine non est apud te ulla distantia utrum in paucis auxilieris an in pluribus adiuva nos Domine Deus noster in te enim et in tuo nomine habentes fiduciam venimus contra hanc multitudinem Domine Deus noster tu es non praevaleat contra te homo 014 2CH 014 012 exterruit itaque Dominus Aethiopas coram Asa et Iuda fugeruntque Aethiopes 014 2CH 014 013 et persecutus est eos Asa et populus qui cum eo erat usque Gerar et ruerunt Aethiopes usque ad internicionem quia Domino caedente contriti sunt et exercitu illius proeliante tulerunt ergo spolia multa 014 2CH 014 014 et percusserunt omnes civitates per circuitum Gerare grandis quippe cunctos terror invaserat et diripuerunt urbes et multam praedam asportaverunt 014 2CH 014 015 sed et caulas ovium destruentes tulerunt pecorum infinitam multitudinem et camelorum reversique sunt Hierusalem 014 2CH 015 001 Azarias autem filius Oded facto in se spiritu Dei 014 2CH 015 002 egressus est in occursum Asa et dixit ei audite me Asa et omnis Iuda et Beniamin Dominus vobiscum quia fuistis cum eo si quaesieritis eum invenietis si autem dereliqueritis derelinquet vos 014 2CH 015 003 transibunt autem multi dies in Israhel absque Deo vero et absque sacerdote doctore et absque lege 014 2CH 015 004 cumque reversi fuerint in angustia sua ad Dominum Deum Israhel et quaesierint eum repperient 014 2CH 015 005 in tempore illo non erit pax egredienti et ingredienti sed terrores undique in cunctis habitatoribus terrarum 014 2CH 015 006 pugnabit enim gens contra gentem et civitas contra civitatem quia Dominus conturbabit eos in omni angustia 014 2CH 015 007 vos ergo confortamini et non dissolvantur manus vestrae erit enim merces operi vestro 014 2CH 015 008 quod cum audisset Asa verba scilicet et prophetiam Oded prophetae confortatus est et abstulit idola de omni terra Iuda et Beniamin et ex urbibus quas ceperat montis Ephraim et dedicavit altare Domini quod erat ante porticum Domini 014 2CH 015 009 congregavitque universum Iuda et Beniamin et advenas cum eis de Ephraim et de Manasse et de Symeon plures enim ad eum confugerant ex Israhel videntes quod Dominus Deus illius esset cum eo 014 2CH 015 010 cumque venissent Hierusalem mense tertio anno quintodecimo regni Asa 014 2CH 015 011 immolaverunt Domino in die illa de manubiis et praeda quam adduxerant boves septingentos et arietes septem milia 014 2CH 015 012 et intravit ex more ad corroborandum foedus ut quaererent Dominum Deum patrum suorum in toto corde et in tota anima sua 014 2CH 015 013 si quis autem inquit non quaesierit Dominum Deum Israhel moriatur a minimo usque ad maximum a viro usque ad mulierem 014 2CH 015 014 iuraveruntque Domino voce magna in iubilo et in clangore tubae et in sonitu bucinarum 014 2CH 015 015 omnes qui erant in Iuda cum execratione in omni enim corde suo iuraverunt et in tota voluntate quaesierunt eum et invenerunt praestititque eis Dominus requiem per circuitum 014 2CH 015 016 sed et Maacham matrem Asa regis ex augusto deposuit imperio eo quod fecisset in luco simulacrum Priapi quod omne contrivit et in frusta comminuens conbusit in torrente Cedron 014 2CH 015 017 excelsa autem derelicta sunt in Israhel attamen cor Asa erat perfectum cunctis diebus eius 014 2CH 015 018 ea quae voverat pater suus et ipse intulit in domum Domini argentum et aurum vasorumque diversam supellectilem 014 2CH 015 019 bellum vero non fuit usque ad tricesimum quintum annum regni Asa 014 2CH 016 001 anno autem tricesimo sexto regni eius ascendit Baasa rex Israhel in Iudam et muro circumdabat Rama ut nullus tute posset egredi et ingredi de regno Asa 014 2CH 016 002 protulit ergo Asa argentum et aurum de thesauris domus Domini et de thesauris regis misitque ad Benadad regem Syriae qui habitabat in Damasco dicens 014 2CH 016 003 foedus inter me et te est pater quoque meus et pater tuus habuere concordiam quam ob rem misi tibi argentum et aurum ut rupto foedere quod habes cum Baasa rege Israhel facias eum a me recedere 014 2CH 016 004 quo conperto Benadad misit principes exercituum suorum ad urbes Israhel qui percusserunt Ahion et Dan et Abelmaim et universas urbes muratas Nepthalim 014 2CH 016 005 quod cum audisset Baasa desivit aedificare Rama et intermisit opus suum 014 2CH 016 006 porro Asa rex adsumpsit universum Iudam et tulerunt lapides Rama et ligna quae aedificationi praeparaverat Baasa aedificavitque ex eis Gabaa et Maspha 014 2CH 016 007 in tempore illo venit Anani propheta ad Asam regem Iuda et dixit ei quia habuisti fiduciam in rege Syriae et non in Domino Deo tuo idcirco evasit Syriae regis exercitus de manu tua 014 2CH 016 008 nonne Aethiopes et Lybies multo plures erant quadrigis et equitibus et multitudine nimia quos cum Domino credidisses tradidit in manu tua 014 2CH 016 009 oculi enim eius contemplantur universam terram et praebent fortitudinem his qui corde perfecto credunt in eum stulte igitur egisti et propter hoc ex praesenti tempore contra te bella consurgent 014 2CH 016 010 iratusque Asa adversus videntem iussit eum mitti in nervum valde quippe super hoc fuerat indignatus et interfecit de populo in tempore illo plurimos 014 2CH 016 011 opera autem Asa prima et novissima scripta sunt in libro regum Iuda et Israhel 014 2CH 016 012 aegrotavit etiam Asa anno tricesimo nono regni sui dolore pedum vehementissimo et nec in infirmitate sua quaesivit Dominum sed magis in medicorum arte confisus est 014 2CH 016 013 dormivitque cum patribus suis et mortuus est anno quadragesimo primo regni sui 014 2CH 016 014 et sepelierunt eum in sepulchro suo quod foderat sibi in civitate David posueruntque eum super lectulum suum plenum aromatibus et unguentis meretriciis quae erant pigmentariorum arte confecta et conbuserunt super eum ambitione nimia 014 2CH 017 001 regnavit autem Iosaphat filius eius pro eo et invaluit contra Israhel 014 2CH 017 002 constituitque militum numeros in cunctis urbibus Iudae quae erant vallatae muris praesidiaque disposuit in terra Iuda et in civitatibus Ephraim quas ceperat Asa pater eius 014 2CH 017 003 et fuit Dominus cum Iosaphat quia ambulavit in viis David patris sui primis et non speravit in Baalim 014 2CH 017 004 sed in Deo patris sui et perrexit in praeceptis illius et non iuxta peccata Israhel 014 2CH 017 005 confirmavitque Dominus regnum in manu eius et dedit omnis Iuda munera Iosaphat factaeque sunt ei infinitae divitiae et multa gloria 014 2CH 017 006 cumque sumpsisset cor eius audaciam propter vias Domini etiam excelsa et lucos de Iuda abstulit 014 2CH 017 007 tertio autem anno regni sui misit de principibus suis Benail et Obdiam et Zacchariam et Nathanahel et Micheam ut docerent in civitatibus Iuda 014 2CH 017 008 et cum eis Levitas Semeiam et Nathaniam et Zabadiam Asahel quoque et Semiramoth et Ionathan Adoniam et Tobiam et Tobadoniam Levitas et cum eis Elisama et Ioram sacerdotes 014 2CH 017 009 docebantque in Iuda habentes librum legis Domini et circuibant cunctas urbes Iuda atque erudiebant populum 014 2CH 017 010 itaque factus est pavor Domini super omnia regna terrarum quae erant per gyrum Iuda nec audebant bellare contra Iosaphat 014 2CH 017 011 sed et Philisthei Iosaphat munera deferebant et vectigal argenti Arabes quoque adducebant pecora arietum septem milia septingentos et hircos totidem 014 2CH 017 012 crevit ergo Iosaphat et magnificatus est usque in sublime atque aedificavit in Iuda domos ad instar turrium urbesque muratas 014 2CH 017 013 et multa opera patravit in urbibus Iuda viri quoque bellatores et robusti erant in Hierusalem 014 2CH 017 014 quorum iste numerus per domos atque familias singulorum in Iuda principes exercitus Ednas dux et cum eo robustissimorum trecenta milia 014 2CH 017 015 post hunc Iohanan princeps et cum eo ducenta octoginta milia 014 2CH 017 016 post istum quoque Amasias filius Zechri consecratus Domino et cum eo ducenta milia virorum fortium 014 2CH 017 017 hunc sequebatur robustus ad proelia Heliada et cum eo tenentium arcum et clypeum ducenta milia 014 2CH 017 018 post istum etiam Iozabath et cum eo centum octoginta milia expeditorum militum 014 2CH 017 019 hii omnes erant ad manum regis exceptis aliis quos posuerat in urbibus muratis et in universo Iuda 014 2CH 018 001 fuit ergo Iosaphat dives et inclitus multum et adfinitate coniunctus est Ahab 014 2CH 018 002 descenditque post annos ad eum in Samariam ad cuius adventum mactavit Ahab arietes et boves plurimos et populo qui venerat cum eo persuasitque illi ut ascenderet in Ramoth Galaad 014 2CH 018 003 dixitque Ahab rex Israhel ad Iosaphat regem Iuda veni mecum in Ramoth Galaad cui ille respondit ut ego et tu sicut populus tuus sic et populus meus tecumque erimus in bello 014 2CH 018 004 dixitque Iosaphat ad regem Israhel consule obsecro inpraesentiarum sermonem Domini 014 2CH 018 005 congregavitque rex Israhel prophetarum quadringentos viros et dixit ad eos in Ramoth Galaad ad bellandum ire debemus an quiescere at illi ascende inquiunt et tradet Deus in manu regis 014 2CH 018 006 dixitque Iosaphat numquid non est hic prophetes Domini ut ab illo etiam requiramus 014 2CH 018 007 et ait rex Israhel ad Iosaphat est vir unus a quo possumus quaerere Domini voluntatem sed ego odi eum quia non prophetat mihi bonum sed malum omni tempore est autem Micheas filius Iembla dixitque Iosaphat ne loquaris rex hoc modo 014 2CH 018 008 vocavit ergo rex Israhel unum de eunuchis et dixit ei voca cito Micheam filium Iembla 014 2CH 018 009 porro rex Israhel et Iosaphat rex Iuda uterque sedebant in solio suo vestiti cultu regio sedebant autem in area iuxta portam Samariae omnesque prophetae vaticinabantur coram eis 014 2CH 018 010 Sedecias vero filius Chanana fecit sibi cornua ferrea et ait haec dicit Dominus his ventilabis Syriam donec conteras eam 014 2CH 018 011 omnesque prophetae similiter prophetabant atque dicebant ascende in Ramoth Galaad et prosperaberis et tradet eos Dominus in manu regis 014 2CH 018 012 nuntius autem qui ierat ad vocandum Micheam ait illi en verba omnium prophetarum uno ore bona regi adnuntiant quaeso ergo te ut et sermo tuus ab eis non dissentiat loquarisque prospera 014 2CH 018 013 cui respondit Micheas vivit Dominus quia quodcumque dixerit Deus meus hoc loquar 014 2CH 018 014 venit ergo ad regem cui rex ait Michea ire debemus in Ramoth Galaad ad bellandum an quiescere cui ille respondit ascendite cuncta enim prospera evenient et tradentur hostes in manus vestras 014 2CH 018 015 dixitque rex iterum atque iterum te adiuro ut non mihi loquaris nisi quod verum est in nomine Domini 014 2CH 018 016 at ille ait vidi universum Israhel dispersum in montibus sicut oves absque pastore et dixit Dominus non habent isti dominos revertatur unusquisque ad domum suam in pace 014 2CH 018 017 et ait rex Israhel ad Iosaphat nonne dixi tibi quod non prophetaret iste mihi quicquam boni sed ea quae mala sunt 014 2CH 018 018 at ille idcirco ait audite verbum Domini vidi Dominum sedentem in solio suo et omnem exercitum caeli adsistentem ei a dextris et sinistris 014 2CH 018 019 et dixit Dominus quis decipiet Ahab regem Israhel ut ascendat et corruat in Ramoth Galaad cumque diceret unus hoc modo et alter alio 014 2CH 018 020 processit spiritus et stetit coram Domino et ait ego decipiam eum cui Dominus in quo inquit decipies 014 2CH 018 021 at ille respondit egrediar et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum eius dixitque Dominus decipies et praevalebis egredere et fac ita 014 2CH 018 022 nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum et Dominus locutus est de te mala 014 2CH 018 023 accessit autem Sedecias filius Chanana et percussit Micheae maxillam et ait per quam viam transivit spiritus Domini a me ut loqueretur tibi 014 2CH 018 024 dixitque Micheas tu ipse videbis in die illo quando ingressus fueris cubiculum de cubiculo ut abscondaris 014 2CH 018 025 praecepit autem rex Israhel dicens tollite Micheam et ducite eum ad Amon principem civitatis et ad Ioas filium Ammelech 014 2CH 018 026 et dicetis haec dicit rex mittite hunc in carcerem et date ei panis modicum et aquae pauxillum donec revertar in pace 014 2CH 018 027 dixitque Micheas si reversus fueris in pace non est locutus Dominus in me et ait audite populi omnes 014 2CH 018 028 igitur ascenderunt rex Israhel et Iosaphat rex Iuda in Ramoth Galaad 014 2CH 018 029 dixitque rex Israhel ad Iosaphat mutabo habitum et sic ad pugnandum vadam tu autem induere vestibus tuis mutatoque rex Israhel habitu venit ad bellum 014 2CH 018 030 rex autem Syriae praeceperat ducibus equitatus sui dicens ne pugnetis contra minimum aut contra maximum nisi contra solum regem Israhel 014 2CH 018 031 itaque cum vidissent principes equitatus Iosaphat dixerunt rex Israhel iste est et circumdederunt eum dimicantes at ille clamavit ad Dominum et auxiliatus est ei atque avertit eos ab illo 014 2CH 018 032 cum enim vidissent duces equitatus quod non esset rex Israhel reliquerunt eum 014 2CH 018 033 accidit autem ut unus e populo sagittam in incertum iaceret et percuteret regem Israhel inter cervicem et scapulas at ille aurigae suo ait converte manum tuam et educ me de acie quia vulneratus sum 014 2CH 018 034 et finita est pugna in die illo porro rex Israhel stabat in curru suo contra Syros usque ad vesperam et mortuus est occidente sole 014 2CH 019 001 reversus est autem Iosaphat rex Iuda domum suam pacifice in Hierusalem 014 2CH 019 002 cui occurrit Hieu filius Anani videns et ait ad eum impio praebes auxilium et his qui oderunt Dominum amicitia iungeris et idcirco iram quidem Domini merebaris 014 2CH 019 003 sed bona opera inventa sunt in te eo quod abstuleris lucos de terra Iuda et praeparaveris cor tuum ut requireres Dominum 014 2CH 019 004 habitavit ergo Iosaphat in Hierusalem rursumque egressus est ad populum de Bersabee usque ad montem Ephraim et revocavit eos ad Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 019 005 constituitque iudices terrae in cunctis civitatibus Iuda munitis per singula loca 014 2CH 019 006 et praecipiens iudicibus videte ait quid faciatis non enim hominis exercetis iudicium sed Domini et quodcumque iudicaveritis in vos redundabit 014 2CH 019 007 sit timor Domini vobiscum et cum diligentia cuncta facite non est enim apud Dominum Deum nostrum iniquitas nec personarum acceptio nec cupido munerum 014 2CH 019 008 in Hierusalem quoque constituit Iosaphat Levitas et sacerdotes et principes familiarum ex Israhel ut iudicium et causam Domini iudicarent habitatoribus eius 014 2CH 019 009 praecepitque eis dicens sic agetis in timore Dei fideliter et corde perfecto 014 2CH 019 010 omnem causam quae venerit ad vos fratrum vestrorum qui habitant in urbibus suis inter cognationem et cognationem ubicumque quaestio est de lege de mandato de caerimoniis de iustificationibus ostendite eis ut non peccent in Dominum et ne veniat ira super vos et super fratres vestros sic ergo agetis et non peccabitis 014 2CH 019 011 Amarias autem sacerdos et pontifex vester in his quae ad Dominum pertinent praesidebit porro Zabadias filius Ismahel qui est dux in domo Iuda super ea opera erit quae ad regis officium pertinent habetisque magistros Levitas coram vobis confortamini et agite diligenter et erit Dominus cum bonis 014 2CH 020 001 post haec congregati sunt filii Moab et filii Ammon et cum eis de Ammanitis ad Iosaphat ut pugnarent contra eum 014 2CH 020 002 veneruntque nuntii et indicaverunt Iosaphat dicentes venit contra te multitudo magna de his locis quae trans mare sunt et de Syria et ecce consistunt in Asasonthamar quae est Engaddi 014 2CH 020 003 Iosaphat autem timore perterritus totum se contulit ad rogandum Dominum et praedicavit ieiunium universo Iuda 014 2CH 020 004 congregatusque Iudas ad precandum Dominum sed et omnes de urbibus suis venerunt ad obsecrandum eum 014 2CH 020 005 cumque stetisset Iosaphat in medio coetu Iudae et Hierusalem in domo Domini ante atrium novum 014 2CH 020 006 ait Domine Deus patrum nostrorum tu es Deus in caelo et dominaris cunctis regnis gentium in manu tua est fortitudo et potentia nec quisquam tibi potest resistere 014 2CH 020 007 nonne tu Deus noster interfecisti omnes habitatores terrae huius coram populo tuo Israhel et dedisti eam semini Abraham amici tui in sempiternum 014 2CH 020 008 habitaveruntque in ea et extruxerunt in illa sanctuarium nomini tuo dicentes 014 2CH 020 009 si inruerint super nos mala gladius iudicii pestilentia et fames stabimus coram domo hac in conspectu tuo in qua invocatum est nomen tuum et clamabimus ad te in tribulationibus nostris et exaudies salvosque facies 014 2CH 020 010 nunc igitur ecce filii Ammon et Moab et mons Seir per quos non concessisti Israheli ut transirent quando egrediebantur de Aegypto sed declinaverunt ab eis et non interfecerunt illos 014 2CH 020 011 e contrario agunt et nituntur eicere nos de possessione quam tradidisti nobis 014 2CH 020 012 Deus noster ergo non iudicabis eos in nobis quidem non tanta est fortitudo ut possimus huic multitudini resistere quae inruit super nos sed cum ignoremus quid agere debeamus hoc solum habemus residui ut oculos nostros dirigamus ad te 014 2CH 020 013 omnis vero Iuda stabat coram Domino cum parvulis et uxoribus et liberis suis 014 2CH 020 014 erat autem Hiazihel filius Zacchariae filii Banaiae filii Hiehihel filii Mathaniae Levites de filiis Asaph super quem factus est spiritus Domini in medio turbae 014 2CH 020 015 et ait adtendite omnis Iuda et qui habitatis Hierusalem et tu rex Iosaphat haec dicit Dominus vobis nolite timere nec paveatis hanc multitudinem non est enim vestra pugna sed Dei 014 2CH 020 016 cras descendetis contra eos ascensuri enim sunt per clivum nomine Sis et invenietis illos in summitate torrentis qui est contra solitudinem Hieruhel 014 2CH 020 017 non eritis vos qui dimicabitis sed tantummodo confidenter state et videbitis auxilium Domini super vos o Iuda et Hierusalem nolite timere nec paveatis cras egredimini contra eos et Dominus erit vobiscum 014 2CH 020 018 Iosaphat ergo et Iuda et omnes habitatores Hierusalem ceciderunt proni in terram coram Domino et adoraverunt eum 014 2CH 020 019 porro Levitae de filiis Caath et de filiis Core laudabant Dominum Deum Israhel voce magna in excelsum 014 2CH 020 020 cumque mane surrexissent egressi sunt per desertum Thecuae profectisque eis stans Iosaphat in medio eorum dixit audite me Iuda et omnes habitatores Hierusalem credite in Domino Deo vestro et securi eritis credite prophetis eius et cuncta evenient prospera 014 2CH 020 021 deditque consilium populo et statuit cantores Domini ut laudarent eum in turmis suis et antecederent exercitum ac voce consona dicerent confitemini Domino quoniam in aeternum misericordia eius 014 2CH 020 022 cumque coepissent laudes canere vertit Dominus insidias eorum in semet ipsos filiorum scilicet Ammon et Moab et montis Seir qui egressi fuerant ut pugnarent contra Iudam et percussi sunt 014 2CH 020 023 namque filii Ammon et Moab consurrexerunt adversum habitatores montis Seir ut interficerent et delerent eos cumque hoc opere perpetrassent etiam in semet ipsos versi mutuis concidere vulneribus 014 2CH 020 024 porro Iudas cum venisset ad speculam quae respicit solitudinem vidit procul omnem late regionem plenam cadaveribus nec superesse quemquam qui necem potuisset evadere 014 2CH 020 025 venit ergo Iosaphat et omnis populus cum eo ad detrahenda spolia mortuorum inveneruntque inter cadavera variam supellectilem vestes quoque et vasa pretiosissima et diripuerunt ita ut omnia portare non possent nec per tres dies spolia auferre pro praedae magnitudine 014 2CH 020 026 die autem quarto congregati sunt in valle Benedictionis etenim quoniam ibi benedixerant Domino vocaverunt locum illum vallis Benedictionis usque in praesentem diem 014 2CH 020 027 reversusque est omnis vir Iuda et habitatores Hierusalem et Iosaphat ante eos in Hierusalem cum laetitia magna eo quod dedisset eis Dominus gaudium de inimicis suis 014 2CH 020 028 ingressique sunt Hierusalem cum psalteriis et citharis et tubis in domum Domini 014 2CH 020 029 inruit autem pavor Domini super universa regna terrarum cum audissent quod pugnasset Dominus contra inimicos Israhel 014 2CH 020 030 quievitque regnum Iosaphat et praebuit ei Deus pacem per circuitum 014 2CH 020 031 regnavit igitur Iosaphat super Iudam et erat triginta quinque annorum cum regnare coepisset viginti autem et quinque annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Azuba filia Selachi 014 2CH 020 032 et ambulavit in via patris sui Asa nec declinavit ab ea faciens quae placita erant coram Domino 014 2CH 020 033 verumtamen excelsa non abstulit et adhuc populus non direxerat cor suum ad Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 020 034 reliqua autem gestorum Iosaphat priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Hieu filii Anani quae digessit in libro regum Israhel 014 2CH 020 035 post haec iniit amicitias Iosaphat rex Iuda cum Ochozia rege Israhel cuius opera fuerunt impiissima 014 2CH 020 036 et particeps fuit ut facerent naves quae irent in Tharsis feceruntque classem in Asiongaber 014 2CH 020 037 prophetavit autem Eliezer filius Dodoau de Maresa ad Iosaphat dicens quia habuisti foedus cum Ochozia percussit Dominus opera tua contritaeque sunt naves nec potuerunt ire in Tharsis 014 2CH 021 001 dormivit autem Iosaphat cum patribus suis et sepultus est cum eis in civitate David regnavitque Ioram filius eius pro eo 014 2CH 021 002 qui habuit fratres filios Iosaphat Azariam et Hiahihel et Zacchariam et Azariam et Michahel et Saphatiam omnes hii filii Iosaphat regis Israhel 014 2CH 021 003 deditque eis pater suus multa munera argenti et auri et pensitationes cum civitatibus munitissimis in Iuda regnum autem tradidit Ioram eo quod esset primogenitus 014 2CH 021 004 surrexit ergo Ioram super regnum patris sui cumque se confirmasset occidit omnes fratres suos gladio et quosdam de principibus Israhel 014 2CH 021 005 triginta duo annorum erat Ioram cum regnare coepisset et octo annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 021 006 ambulavitque in viis regum Israhel sicut egerat domus Ahab filia quippe Ahab erat uxor eius et fecit malum in conspectu Domini 014 2CH 021 007 noluit autem Dominus disperdere domum David propter pactum quod inierat cum eo et quia promiserat ut daret illi lucernam et filiis eius omni tempore 014 2CH 021 008 in diebus illis rebellavit Edom ne esset subditus Iudae et constituit sibi regem 014 2CH 021 009 cumque transisset Ioram cum principibus suis et cuncto equitatu qui erat secum surrexit nocte et percussit Edom qui se circumdederat et omnes duces equitatus eius 014 2CH 021 010 attamen rebellavit Edom ne esset sub dicione Iuda usque ad hanc diem eo tempore et Lobna recessit ne esset sub manu illius dereliquerat enim Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 021 011 insuper et excelsa fabricatus est in urbibus Iuda et fornicari fecit habitatores Hierusalem et praevaricari Iudam 014 2CH 021 012 adlatae sunt autem ei litterae ab Helia propheta in quibus scriptum erat haec dicit Dominus Deus David patris tui quoniam non ambulasti in viis Iosaphat patris tui et in viis Asa regis Iuda 014 2CH 021 013 sed incessisti per iter regum Israhel et fornicari fecisti Iudam et habitatores Hierusalem imitatus fornicationem domus Ahab insuper et fratres tuos domum patris tui meliores te occidisti 014 2CH 021 014 ecce Dominus percutiet te plaga magna cum populo tuo et filiis et uxoribus tuis universaque substantia tua 014 2CH 021 015 tu autem aegrotabis pessimo languore uteri donec egrediantur vitalia tua paulatim per dies singulos 014 2CH 021 016 suscitavit ergo Dominus contra Ioram spiritum Philisthinorum et Arabum qui confines sunt Aethiopibus 014 2CH 021 017 et ascenderunt in terram Iuda et vastaverunt eam diripueruntque cunctam substantiam quae inventa est in domo regis insuper et filios eius et uxores nec remansit ei filius nisi Ioachaz qui minimus natu erat 014 2CH 021 018 et super haec omnia percussit eum Dominus alvi languore insanabili 014 2CH 021 019 cumque diei succederet dies et temporum spatia volverentur duorum annorum expletus est circulus et sic longa consumptus tabe ita ut egereret etiam viscera sua languore pariter et vita caruit mortuusque est in infirmitate pessima et non fecit ei populus secundum morem conbustionis exequias sicut fecerat maioribus eius 014 2CH 021 020 triginta duum annorum fuit cum regnare coepisset et octo annis regnavit in Hierusalem ambulavitque non recte et sepelierunt eum in civitate David verumtamen non in sepulchro regum 014 2CH 022 001 constituerunt autem habitatores Hierusalem Ochoziam filium eius minimum regem pro eo omnes enim maiores natu qui ante eum fuerant interfecerant latrones Arabum qui inruerant in castra regnavitque Ochozias filius Ioram regis Iuda 014 2CH 022 002 filius quadraginta duo annorum erat Ochozias cum regnare coepisset et uno anno regnavit in Hierusalem nomen matris eius Otholia filia Amri 014 2CH 022 003 sed et ipse ingressus est per vias domus Ahab mater enim eius inpulit eum ut impie ageret 014 2CH 022 004 fecit igitur malum in conspectu Domini sicut domus Ahab ipsi enim fuerunt ei consiliarii post mortem patris sui in interitum eius 014 2CH 022 005 ambulavitque in consiliis eorum et perrexit cum Ioram filio Ahab rege Israhel in bellum contra Azahel regem Syriae in Ramoth Galaad vulneraveruntque Syri Ioram 014 2CH 022 006 qui reversus est ut curaretur in Hiezrahel multas enim plagas acceperat in supradicto certamine igitur Azarias filius Ioram rex Iuda descendit ut inviseret Ioram filium Ahab in Hiezrahel aegrotantem 014 2CH 022 007 voluntatis quippe fuit Dei adversum Ochoziam ut veniret ad Ioram et cum venisset egrederetur cum eo adversum Hieu filium Namsi quem unxit Dominus ut deleret domum Ahab 014 2CH 022 008 cum ergo subverteret Hieu domum Ahab invenit principes Iuda et filios fratrum Ochoziae qui ministrabant ei et interfecit illos 014 2CH 022 009 ipsumque perquirens Ochoziam conprehendit latentem in Samaria adductumque ad se occidit et sepelierunt eum eo quod esset filius Iosaphat qui quaesierat Dominum in toto corde suo nec erat ultra spes aliqua ut de stirpe regnaret Ochoziae 014 2CH 022 010 siquidem Otholia mater eius videns quod mortuus esset filius suus surrexit et interfecit omnem stirpem regiam domus Ioram 014 2CH 022 011 porro Iosabeth filia regis tulit Ioas filium Ochoziae et furata est eum de medio filiorum regis cum interficerentur absconditque cum nutrice sua in cubiculo lectulorum Iosabeth autem quae absconderat eum erat filia regis Ioram uxor Ioiadae pontificis soror Ochoziae et idcirco Otholia non interfecit eum 014 2CH 022 012 fuit ergo cum eis in domo Dei absconditus sex annis quibus regnavit Otholia super terram 014 2CH 023 001 anno autem septimo confortatus Ioiadae adsumpsit centuriones Azariam videlicet filium Hieroam et Ismahel filium Iohanan Azariam quoque filium Oded et Maasiam filium Adaiae et Elisaphat filium Zechri et iniit cum eis foedus 014 2CH 023 002 qui circumeuntes Iudam congregaverunt Levitas de cunctis urbibus Iuda et principes familiarum Israhel veneruntque in Hierusalem 014 2CH 023 003 iniit igitur omnis multitudo pactum in domo Domini cum rege dixitque ad eos Ioiadae ecce filius regis regnabit sicut locutus est Dominus super filios David 014 2CH 023 004 iste est ergo sermo quem facietis 014 2CH 023 005 tertia pars vestrum qui veniunt ad sabbatum sacerdotum et Levitarum et ianitorum erit in portis tertia vero pars ad domum regis et tertia in porta quae appellatur Fundamenti omne vero reliquum vulgus sit in atriis domus Domini 014 2CH 023 006 nec quisquam alius ingrediatur domum Domini nisi sacerdotes et qui ministrant de Levitis ipsi tantummodo ingrediantur quia sanctificati sunt et omne reliquum vulgus observet custodias Domini 014 2CH 023 007 Levitae autem circumdent regem habentes singuli arma sua et si quis alius ingressus fuerit templum interficiatur sintque cum rege et intrante et egrediente 014 2CH 023 008 fecerunt igitur Levitae et universus Iuda iuxta omnia quae praeceperat Ioiadae pontifex et adsumpserunt singuli viros qui sub se erant et veniebant per ordinem sabbati cum his qui iam impleverant sabbatum et egressuri erant siquidem Ioiadae pontifex non dimiserat abire turmas quae sibi per singulas ebdomadas succedere consueverant 014 2CH 023 009 deditque Ioiadae sacerdos centurionibus lanceas clypeosque et peltas regis David quas consecraverat in domo Domini 014 2CH 023 010 constituitque omnem populum tenentium pugiones a parte templi dextra usque ad partem templi sinistram coram altari et templo per circuitum regis 014 2CH 023 011 et eduxerunt filium regis et inposuerunt ei diadema dederuntque in manu eius tenendam legem et constituerunt eum regem unxit quoque illum Ioiadae pontifex et filii eius inprecatique sunt atque dixerunt vivat rex 014 2CH 023 012 quod cum audisset Otholia vocem scilicet currentium atque laudantium regem ingressa est ad populum in templum Domini 014 2CH 023 013 cumque vidisset regem stantem super gradum in introitu et principes turmasque circa eum omnem quoque populum terrae gaudentem atque clangentem tubis et diversi generis organis concinentem vocemque laudantium scidit vestimenta sua et ait insidiae insidiae 014 2CH 023 014 egressus autem Ioiadae pontifex ad centuriones et principes exercitus dixit eis educite illam extra septa templi et interficiatur foris gladio praecepitque sacerdos ne occideretur in domo Domini 014 2CH 023 015 et inposuerunt cervicibus eius manus cumque intrasset portam Equorum domus regis interfecerunt eam ibi 014 2CH 023 016 pepigit autem Ioiadae foedus inter se universumque populum et regem ut esset populus Domini 014 2CH 023 017 itaque ingressus est omnis populus domum Baal et destruxerunt eam et altaria ac simulacra illius confregerunt Matthan quoque sacerdotem Baal interfecerunt ante aras 014 2CH 023 018 constituit autem Ioiadae praepositos in domo Domini et sub manibus sacerdotum ac Levitarum quos distribuit David in domo Domini ut offerrent holocausta Domino sicut scriptum est in lege Mosi in gaudio et canticis iuxta dispositionem David 014 2CH 023 019 constituit quoque ianitores in portis domus Domini ut non ingrederetur eam inmundus in omni re 014 2CH 023 020 adsumpsitque centuriones et fortissimos viros ac principes populi et omne vulgus terrae et fecerunt descendere regem de domo Domini et introire per medium portae superioris in domum regis et conlocaverunt eum in solio regali 014 2CH 023 021 laetatusque est omnis populus terrae et urbs quievit porro Otholia interfecta est gladio 014 2CH 024 001 septem annorum erat Ioas cum regnare coepisset et quadraginta annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Sebia de Bersabee 014 2CH 024 002 fecitque quod bonum est coram Domino cunctis diebus Ioiadae sacerdotis 014 2CH 024 003 accepit autem ei Ioiadae uxores duas e quibus genuit filios et filias 014 2CH 024 004 post quae placuit Ioas ut instauraret domum Domini 014 2CH 024 005 congregavitque sacerdotes et Levitas et dixit eis egredimini ad civitates Iuda et colligite de universo Israhel pecuniam ad sarta tecta templi Dei vestri per singulos annos festinatoque hoc facite porro Levitae egere neglegentius 014 2CH 024 006 vocavitque rex Ioiadae principem et dixit ei quare non tibi fuit curae ut cogeres Levitas inferre de Iuda et de Hierusalem pecuniam quae constituta est a Mose servo Domini ut inferret eam omnis multitudo Israhel in tabernaculum testimonii 014 2CH 024 007 Otholia enim impiissima et filii eius destruxerunt domum Domini et de universis quae sanctificata fuerant templo Domini ornaverunt fanum Baalim 014 2CH 024 008 praecepit ergo rex et fecerunt arcam posueruntque eam iuxta portam domus Domini forinsecus 014 2CH 024 009 et praedicatum est in Iuda et Hierusalem ut deferrent singuli pretium Domino quod constituit Moses servus Dei super omnem Israhel in deserto 014 2CH 024 010 laetatique sunt cuncti principes et omnis populus et ingressi contulerunt in arcam Domini atque miserunt ita ut impleretur 014 2CH 024 011 cumque tempus esset ut deferrent arcam coram rege per manus Levitarum videbant enim multam pecuniam ingrediebatur scriba regis et quem primus sacerdos constituerat effundebantque pecuniam quae erat in arca porro arcam reportabant ad locum suum sicque faciebant per singulos dies et congregata est infinita pecunia 014 2CH 024 012 quam dederunt rex et Ioiada his qui praeerant operibus domus Domini at illi conducebant ex ea caesores lapidum et artifices operum singulorum ut instaurarent domum Domini fabros quoque ferri et aeris ut quod cadere coeperat fulciretur 014 2CH 024 013 egeruntque hii qui operabantur industrie et obducebatur parietum cicatrix per manus eorum ac suscitaverunt domum Domini in statum pristinum et firme eam stare fecerunt 014 2CH 024 014 cumque conplessent omnia opera detulerunt coram rege et Ioiadae reliquam partem pecuniae de qua facta sunt vasa templi in ministerium et ad holocausta fialae quoque et cetera vasa aurea et argentea et offerebantur holocausta in domo Domini iugiter cunctis diebus Ioiadae 014 2CH 024 015 senuit autem Ioiadae plenus dierum et mortuus est cum centum triginta esset annorum 014 2CH 024 016 sepelieruntque eum in civitate David cum regibus eo quod fecisset bonum cum Israhel et cum domo eius 014 2CH 024 017 postquam autem obiit Ioiada ingressi sunt principes Iuda et adoraverunt regem qui delinitus obsequiis eorum adquievit eis 014 2CH 024 018 et dereliquerunt templum Domini Dei patrum suorum servieruntque lucis et sculptilibus et facta est ira contra Iudam et Hierusalem propter hoc peccatum 014 2CH 024 019 mittebatque eis prophetas ut reverterentur ad Dominum quos protestantes illi audire nolebant 014 2CH 024 020 spiritus itaque Dei induit Zacchariam filium Ioiadae sacerdotem et stetit in conspectu populi et dixit eis haec dicit Dominus quare transgredimini praeceptum Domini quod vobis non proderit et dereliquistis Dominum ut derelinqueret vos 014 2CH 024 021 qui congregati adversus eum miserunt lapides iuxta regis imperium in atrio domus Domini 014 2CH 024 022 et non est recordatus Ioas rex misericordiae quam fecerat Ioiadae pater illius secum sed interfecit filium eius qui cum moreretur ait videat Dominus et requirat 014 2CH 024 023 cumque evolutus esset annus ascendit contra eum exercitus Syriae venitque in Iudam et Hierusalem et interfecit cunctos principes populi atque universam praedam miserunt regi Damascum 014 2CH 024 024 et certe cum permodicus venisset numerus Syrorum tradidit Dominus manibus eorum infinitam multitudinem eo quod reliquissent Dominum Deum patrum suorum in Ioas quoque ignominiosa exercuere iudicia 014 2CH 024 025 et abeuntes dimiserunt eum in languoribus magnis surrexerunt autem contra eum servi sui in ultionem sanguinis filii Ioiadae sacerdotis et occiderunt eum in lectulo suo et mortuus est sepelieruntque eum in civitate David sed non in sepulchris regum 014 2CH 024 026 insidiati vero sunt ei Zabath filius Semath Ammanitidis et Iozabath filius Semarith Moabitidis 014 2CH 024 027 porro filii eius ac summa pecuniae quae adunata fuerat sub eo et instauratio domus Dei scripta sunt diligentius in libro regum regnavitque Amasias filius eius pro eo 014 2CH 025 001 viginti quinque annorum erat Amasias cum regnare coepisset et viginti novem annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Ioaden de Hierusalem 014 2CH 025 002 fecitque bonum in conspectu Domini verumtamen non in corde perfecto 014 2CH 025 003 cumque roboratum sibi videret imperium iugulavit servos qui occiderant regem patrem suum 014 2CH 025 004 sed filios eorum non interfecit sicut scriptum est in libro legis Mosi ubi praecepit Dominus dicens non occidentur patres pro filiis neque filii pro patribus suis sed unusquisque in suo peccato morietur 014 2CH 025 005 congregavit igitur Amasias Iudam et constituit eos per familias tribunosque et centuriones in universo Iuda et Beniamin et recensuit a viginti annis sursum invenitque triginta milia iuvenum qui egrederentur ad pugnam et tenerent hastam et clypeum 014 2CH 025 006 mercede quoque conduxit de Israhel centum milia robustorum centum talentis argenti 014 2CH 025 007 venit autem homo Dei ad illum et ait o rex ne egrediatur tecum exercitus Israhel non est enim Dominus cum Israhel et cunctis filiis Ephraim 014 2CH 025 008 quod si putas in robore exercitus bella consistere superari te faciet Deus ab hostibus Dei quippe est et adiuvare et in fugam vertere 014 2CH 025 009 dixitque Amasias ad hominem Dei quid ergo fiet de centum talentis quae dedi militibus Israhel et respondit ei homo Dei habet Dominus unde tibi dare possit multo his plura 014 2CH 025 010 separavit itaque Amasias exercitum qui venerat ad eum ex Ephraim ut reverteretur in locum suum at illi contra Iudam vehementer irati reversi sunt in regionem suam 014 2CH 025 011 porro Amasias confidenter eduxit populum suum et abiit in vallem Salinarum percussitque filios Seir decem milia 014 2CH 025 012 et alia decem milia virorum ceperunt filii Iuda et adduxerunt ad praeruptum cuiusdam petrae praecipitaveruntque eos de summo in praeceps qui universi crepuerunt 014 2CH 025 013 at ille exercitus quem remiserat Amasias ne secum iret ad proelium diffusus est in civitatibus Iuda a Samaria usque Bethoron et interfectis tribus milibus diripuit praedam magnam 014 2CH 025 014 Amasias vero post caedem Idumeorum et adlatos deos filiorum Seir statuit illos in deos sibi et adorabat eos et illis adolebat incensum 014 2CH 025 015 quam ob rem iratus Dominus contra Amasiam misit ad illum prophetam qui diceret ei cur adorasti deos qui non liberaverunt populum suum de manu tua 014 2CH 025 016 cumque haec ille loqueretur respondit ei num consiliarius regis es quiesce ne interficiam te discedensque propheta scio inquit quod cogitaverit Dominus occidere te qui et fecisti hoc malum et insuper non adquievisti consilio meo 014 2CH 025 017 igitur Amasias rex Iuda inito pessimo consilio misit ad Ioas filium Ioachaz filii Hieu regem Israhel dicens veni videamus nos mutuo 014 2CH 025 018 at ille remisit nuntium dicens carduus qui est in Libano misit ad cedrum Libani dicens da filiam tuam filio meo uxorem et ecce bestiae quae erant in silva Libani transierunt et conculcaverunt carduum 014 2CH 025 019 dixisti percussi Edom et idcirco erigitur cor tuum in superbiam sede in domo tua cur malum adversum te provocas ut cadas et tu et Iudas tecum 014 2CH 025 020 noluit audire Amasias eo quod Domini esset voluntas ut traderetur in manibus hostium propter deos Edom 014 2CH 025 021 ascendit igitur Ioas rex Israhel et mutuos sibi praebuere conspectus Amasias autem rex Iuda erat in Bethsames Iudae 014 2CH 025 022 corruitque Iudas coram Israhel et fugit in tabernacula sua 014 2CH 025 023 porro Amasiam regem Iuda filium Ioas filii Ioachaz cepit Ioas rex Israhel in Bethsames et adduxit in Hierusalem destruxitque murum eius a porta Ephraim usque ad portam Anguli quadringentis cubitis 014 2CH 025 024 omne quoque aurum et argentum et universa vasa quae reppererat in domo Dei et apud Obededom in thesauris etiam domus regiae necnon et filios obsidum reduxit Samariam 014 2CH 025 025 vixit autem Amasias filius Ioas rex Iuda postquam mortuus est Ioas filius Ioachaz rex Israhel quindecim annis 014 2CH 025 026 reliqua vero sermonum Amasiae priorum et novissimorum scripta sunt in libro regum Iuda et Israhel 014 2CH 025 027 qui postquam recessit a Domino tetenderunt ei insidias in Hierusalem cumque fugisset Lachis miserunt et interfecerunt eum ibi 014 2CH 025 028 reportantesque super equos sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David 014 2CH 026 001 omnis autem populus Iuda filium eius Oziam annorum sedecim constituit regem pro patre suo Amasia 014 2CH 026 002 ipse aedificavit Ahilath et restituit eam dicioni Iudae postquam dormivit rex cum patribus suis 014 2CH 026 003 sedecim annorum erat Ozias cum regnare coepisset et quinquaginta duobus annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Hiechelia de Hierusalem 014 2CH 026 004 fecitque quod erat rectum in oculis Domini iuxta omnia quae fecerat Amasias pater eius 014 2CH 026 005 et exquisivit Deum in diebus Zacchariae intellegentis et videntis Deum cumque requireret Dominum direxit eum in omnibus 014 2CH 026 006 denique egressus est et pugnavit contra Philisthim et destruxit murum Geth et murum Iabniae murumque Azoti aedificavit quoque oppida in Azoto et in Philisthim 014 2CH 026 007 et adiuvit eum Deus contra Philisthim et contra Arabas qui habitabant in Gurbaal et contra Ammanitas 014 2CH 026 008 pendebantque Ammanitae munera Oziae et divulgatum est nomen eius usque ad introitum Aegypti propter crebras victorias 014 2CH 026 009 aedificavitque Ozias turres in Hierusalem super portam Anguli et super portam Vallis et reliquas in eodem muri latere firmavitque eas 014 2CH 026 010 extruxit etiam turres in solitudine et fodit cisternas plurimas eo quod haberet multa pecora tam in campestribus quam in heremi vastitate vineas quoque habuit et vinitores in montibus et in Carmelo erat quippe homo agriculturae deditus 014 2CH 026 011 fuit autem exercitus bellatorum eius qui procedebant ad proelia sub manu Hiehihel scribae Maasiaeque doctoris et sub manu Ananiae qui erat de ducibus regis 014 2CH 026 012 omnisque numerus principum per familias virorum fortium duum milium sescentorum 014 2CH 026 013 et sub eis universus exercitus trecentorum et septem milium quingentorum qui erant apti ad bella et pro rege contra adversarios dimicabant 014 2CH 026 014 praeparavit quoque eis Ozias id est cuncto exercitui clypeos et hastas et galeas et loricas arcusque et fundas ad iaciendos lapides 014 2CH 026 015 et fecit in Hierusalem diversi generis machinas quas in turribus conlocavit et in angulis murorum ut mitterent sagittas et saxa grandia egressumque est nomen eius procul eo quod auxiliaretur ei Dominus et corroborasset illum 014 2CH 026 016 sed cum roboratus esset elevatum est cor eius in interitum suum et neglexit Dominum Deum suum ingressusque templum Domini adolere voluit incensum super altare thymiamatis 014 2CH 026 017 statimque ingressus post eum Azarias sacerdos et cum eo sacerdotes Domini octoginta viri fortissimi 014 2CH 026 018 restiterunt regi atque dixerunt non est tui officii Ozia ut adoleas incensum Domino sed sacerdotum hoc est filiorum Aaron qui consecrati sunt ad huiuscemodi ministerium egredere de sanctuario ne contempseris quia non reputabitur tibi in gloriam hoc a Domino Deo 014 2CH 026 019 iratusque est Ozias et tenens in manu turibulum ut adoleret incensum minabatur sacerdotibus statimque orta est lepra in fronte eius coram sacerdotibus in domo Domini super altare thymiamatis 014 2CH 026 020 cumque respexisset eum Azarias pontifex et omnes reliqui sacerdotes viderunt lepram in fronte eius et festinato expulerunt eum sed et ipse perterritus adceleravit egredi eo quod sensisset ilico plagam Domini 014 2CH 026 021 fuit igitur Ozias rex leprosus usque ad diem mortis suae et habitavit in domo separata plenus lepra ob quam et eiectus fuerat de domo Domini porro Ioatham filius eius rexit domum regis et iudicabat populum terrae 014 2CH 026 022 reliqua autem sermonum Oziae priorum et novissimorum scripsit Esaias filius Amos propheta 014 2CH 026 023 dormivitque Ozias cum patribus suis et sepelierunt eum in agro regalium sepulchrorum eo quod esset leprosus regnavitque Ioatham filius eius pro eo 014 2CH 027 001 viginti quinque annorum erat Ioatham cum regnare coepisset et sedecim annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Hierusa filia Sadoc 014 2CH 027 002 fecitque quod rectum erat coram Domino iuxta omnia quae fecerat Ozias pater suus excepto quod non est ingressus templum Domini et adhuc populus delinquebat 014 2CH 027 003 ipse aedificavit portam domus Domini Excelsam et in muro Ophel multa construxit 014 2CH 027 004 urbes quoque aedificavit in montibus Iuda et in saltibus castella et turres 014 2CH 027 005 ipse pugnavit contra regem filiorum Ammon et vicit eos dederuntque ei filii Ammon in tempore illo centum talenta argenti et decem milia choros tritici ac totidem choros hordei haec ei praebuerunt filii Ammon in anno secundo et tertio 014 2CH 027 006 corroboratusque est Ioatham eo quod direxisset vias suas coram Domino Deo suo 014 2CH 027 007 reliqua autem sermonum Ioatham et omnes pugnae eius et opera scripta sunt in libro regum Israhel et Iuda 014 2CH 027 008 viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset et sedecim annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 027 009 dormivitque Ioatham cum patribus suis et sepelierunt eum in civitate David et regnavit Achaz filius eius pro eo 014 2CH 028 001 viginti annorum erat Achaz cum regnare coepisset et sedecim annis regnavit in Hierusalem non fecit rectum in conspectu Domini sicut David pater eius 014 2CH 028 002 sed ambulavit in viis regum Israhel insuper et statuas fudit Baalim 014 2CH 028 003 ipse est qui adolevit incensum in valle Benennon et lustravit filios suos in igne iuxta ritum gentium quas interfecit Dominus in adventu filiorum Israhel 014 2CH 028 004 sacrificabat quoque et thymiama succendebat in excelsis et in collibus et sub omni ligno frondoso 014 2CH 028 005 tradiditque eum Dominus Deus eius in manu regis Syriae qui percussit eum magnamque praedam de eius cepit imperio et adduxit in Damascum manibus quoque regis Israhel traditus est et percussus plaga grandi 014 2CH 028 006 occiditque Phacee filius Romeliae de Iuda centum viginti milia in die uno omnes viros bellatores eo quod reliquissent Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 028 007 eodem tempore occidit Zechri vir potens ex Ephraim Masiam filium regis et Ezricam ducem domus eius Helcanam quoque secundum a rege 014 2CH 028 008 ceperuntque filii Israhel de fratribus suis ducenta milia mulierum puerorum et puellarum et infinitam praedam pertuleruntque eam in Samariam 014 2CH 028 009 ea tempestate erat ibi propheta Domini nomine Oded qui egressus obviam exercitui venientium in Samariam dixit eis ecce iratus Dominus Deus patrum vestrorum contra Iudam tradidit eos manibus vestris et occidistis illos atrociter ita ut caelum pertingeret vestra crudelitas 014 2CH 028 010 insuper filios Iuda et Hierusalem vultis vobis subicere in servos et ancillas quod nequaquam facto opus est peccatis enim super hoc Domino Deo vestro 014 2CH 028 011 sed audite consilium meum et reducite captivos quos adduxistis de fratribus vestris quia magnus furor Domini inminet vobis 014 2CH 028 012 steterunt itaque viri de principibus filiorum Ephraim Azarias filius Iohanan Barachias filius Mosollamoth Hiezechias filius Sellum et Amasa filius Adali contra eos qui veniebant de proelio 014 2CH 028 013 et dixerunt eis non introducetis huc captivos ne peccemus Domino quare vultis adicere super peccata nostra et vetera cumulare delicta grande quippe peccatum est et ira furoris Domini inminet super Israhel 014 2CH 028 014 dimiseruntque viri bellatores praedam et universa quae ceperant coram principibus et omni multitudine 014 2CH 028 015 steteruntque viri quos supra memoravimus et adprehendentes captivos omnesque qui nudi erant vestierunt de spoliis cumque vestissent eos et calciassent et refecissent cibo ac potu unxissent quoque propter laborem et adhibuissent eis curam quicumque ambulare non poterant et erant inbecillo corpore inposuerunt eos iumentis et adduxerunt Hierichum civitatem Palmarum ad fratres eorum ipsique reversi sunt Samariam 014 2CH 028 016 tempore illo misit rex Achaz ad regem Assyriorum auxilium postulans 014 2CH 028 017 veneruntque Idumei et percusserunt multos ex Iuda et ceperunt praedam magnam 014 2CH 028 018 Philisthim quoque diffusi sunt per urbes campestres et ad meridiem Iuda ceperuntque Bethsames et Ahilon et Gaderoth Soccho quoque et Thamnam et Gamzo cum viculis suis et habitaverunt in eis 014 2CH 028 019 humiliaverat enim Dominus Iudam propter Achaz regem Iuda eo quod nudasset eum auxilio et contemptui habuisset Dominum 014 2CH 028 020 adduxitque contra eum Thaglathphalnasar regem Assyriorum qui et adflixit eum et nullo resistente vastavit 014 2CH 028 021 igitur Achaz spoliata domo Domini et domo regum et principum dedit regi Assyriorum munera et tamen nihil ei profuit 014 2CH 028 022 insuper et in tempore angustiae suae auxit contemptum in Dominum ipse per se rex Achaz 014 2CH 028 023 immolavit diis Damasci victimas percussoribus suis et dixit dii regum Syriae auxiliantur eis quos ego placabo hostiis et aderunt mihi cum e contrario ipsi fuerint ruina eius et universo Israhel 014 2CH 028 024 direptis itaque Achaz omnibus vasis domus Dei atque confractis clusit ianuas templi Dei et fecit sibi altaria in universis angulis Hierusalem 014 2CH 028 025 in omnibus quoque urbibus Iuda extruxit aras ad cremandum tus atque ad iracundiam provocavit Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 028 026 reliqua autem sermonum eius et omnium operum priorum et novissimorum scripta sunt in libro regum Iuda et Israhel 014 2CH 028 027 dormivitque Achaz cum patribus suis et sepelierunt eum in civitate Hierusalem neque enim receperunt eum in sepulchra regum Israhel regnavitque Ezechias filius eius pro eo 014 2CH 029 001 igitur Ezechias regnare coepit cum viginti quinque esset annorum et viginti novem annis regnavit in Hierusalem nomen matris eius Abia filia Zacchariae 014 2CH 029 002 fecitque quod erat placitum in conspectu Domini iuxta omnia quae fecerat David pater eius 014 2CH 029 003 ipse anno et mense primo regni sui aperuit valvas domus Domini et instauravit eas 014 2CH 029 004 adduxitque sacerdotes atque Levitas et congregavit eos in plateam orientalem 014 2CH 029 005 dixitque ad eos audite me Levitae et sanctificamini mundate domum Domini Dei patrum vestrorum auferte omnem inmunditiam de sanctuario 014 2CH 029 006 peccaverunt patres nostri et fecerunt malum in conspectu Domini Dei nostri derelinquentes eum averterunt facies suas a tabernaculo Domini et praebuerunt dorsum 014 2CH 029 007 cluserunt ostia quae erant in porticu et extinxerunt lucernas incensumque non adoleverunt et holocausta non obtulerunt in sanctuario Deo Israhel 014 2CH 029 008 concitatus est itaque furor Domini super Iudam et Hierusalem tradiditque eos in commotionem et in interitum et in sibilum sicut ipsi cernitis oculis vestris 014 2CH 029 009 en corruerunt patres nostri gladiis filii nostri et filiae nostrae et coniuges captivae ductae sunt propter hoc scelus 014 2CH 029 010 nunc igitur placet mihi ut ineamus foedus cum Domino Deo Israhel et avertat a nobis furorem irae suae 014 2CH 029 011 filii mi nolite neglegere vos elegit Dominus ut stetis coram eo et ministretis illi colatis eum et cremetis incensum 014 2CH 029 012 surrexerunt ergo Levitae Maath filius Amasiae et Iohel filius Azariae de filiis Caath porro de filiis Merari Cis filius Abdai et Azarias filius Iallelel de filiis autem Gersom Ioha filius Zemma et Eden filius Ioaha 014 2CH 029 013 at vero de filiis Elisaphan Samri et Iahihel de filiis quoque Asaph Zaccharias et Mathanias 014 2CH 029 014 necnon de filiis Heman Iahihel et Semei sed et de filiis Idithun Semeias et Ozihel 014 2CH 029 015 congregaveruntque fratres suos et sanctificati sunt et ingressi iuxta mandatum regis et imperium Domini ut expiarent domum Dei 014 2CH 029 016 sacerdotes quoque ingressi templum Domini ut sanctificarent illud extulerunt omnem inmunditiam quam intro reppererant in vestibulum domus Domini quam tulerunt Levitae et asportaverunt ad torrentem Cedron foras 014 2CH 029 017 coeperunt autem prima die mensis primi mundare et in die octava eiusdem mensis ingressi sunt porticum templi Domini expiaveruntque templum diebus octo et in die sextadecima mensis eiusdem quod coeperant impleverunt 014 2CH 029 018 ingressi quoque sunt ad Ezechiam regem et dixerunt ei sanctificavimus omnem domum Domini et altare holocaustoseos vasaque eius necnon et mensam propositionis cum omnibus vasis suis 014 2CH 029 019 cunctamque templi supellectilem quam polluerat rex Achaz in regno suo postquam praevaricatus est et ecce exposita sunt omnia coram altari Domini 014 2CH 029 020 consurgensque diluculo Ezechias rex adunavit omnes principes civitatis et ascendit domum Domini 014 2CH 029 021 obtuleruntque simul tauros septem arietes septem agnos septem et hircos septem pro peccato pro regno pro sanctuario pro Iuda dixit quoque sacerdotibus filiis Aaron ut offerrent super altare Domini 014 2CH 029 022 mactaverunt igitur tauros et susceperunt sacerdotes sanguinem et fuderunt illud super altare mactaverunt etiam arietes et illorum sanguinem super altare fuderunt immolaverunt agnos et fuderunt super altare sanguinem 014 2CH 029 023 adplicaverunt hircos pro peccato coram rege et universa multitudine inposueruntque manus suas super eos 014 2CH 029 024 et immolaverunt illos sacerdotes et asperserunt sanguinem eorum altari pro piaculo universi Israhelis pro omni quippe Israhel praeceperat rex ut holocaustum fieret et pro peccato 014 2CH 029 025 constituit quoque Levitas in domo Domini cum cymbalis et psalteriis et citharis secundum dispositionem David et Gad videntis regis et Nathan prophetae siquidem Domini praeceptum fuit per manum prophetarum eius 014 2CH 029 026 steteruntque Levitae tenentes organa David et sacerdotes tubas 014 2CH 029 027 et iussit Ezechias ut offerrent holocaustum super altare cumque offerrentur holocausta coeperunt laudes canere Domino et clangere tubis atque in diversis organis quae David rex Israhel reppererat concrepare 014 2CH 029 028 omni autem turba adorante cantores et hii qui tenebant tubas erant in officio suo donec conpleretur holocaustum 014 2CH 029 029 cumque finita esset oblatio incurvatus est rex et omnes qui erant cum eo et adoraverunt 014 2CH 029 030 praecepitque Ezechias et principes Levitis ut laudarent Dominum sermonibus David et Asaph videntis qui laudaverunt eum magna laetitia et curvato genu adoraverunt 014 2CH 029 031 Ezechias autem etiam haec addidit implestis manus vestras Domino accedite et offerte victimas et laudes in domo Domini obtulit ergo universa multitudo hostias et laudes et holocausta mente devota 014 2CH 029 032 porro numerus holocaustorum quae obtulit multitudo hic fuit tauros septuaginta arietes centum agnos ducentos 014 2CH 029 033 sanctificaveruntque Domino boves sescentos et oves tria milia 014 2CH 029 034 sacerdotes vero pauci erant nec poterant sufficere ut pelles holocaustorum detraherent unde et Levitae fratres eorum adiuverunt eos donec impleretur opus et sanctificarentur antistites Levitae quippe faciliori ritu sanctificantur quam sacerdotes 014 2CH 029 035 fuerunt igitur holocausta plurima adipes pacificorum et libamina holocaustorum et conpletus est cultus domus Domini 014 2CH 029 036 laetatusque est Ezechias et omnis populus eo quod ministerium Domini esset expletum de repente quippe hoc fieri placuerat 014 2CH 030 001 misit quoque Ezechias ad omnem Israhel et Iudam scripsitque epistulas ad Ephraim et Manassem ut venirent ad domum Domini in Hierusalem et facerent phase Domino Deo Israhel 014 2CH 030 002 inito ergo consilio regis et principum et universi coetus Hierusalem decreverunt ut facerent phase mense secundo 014 2CH 030 003 non enim occurrerant facere in tempore suo quia sacerdotes qui possent sufficere sanctificati non fuerant et populus necdum congregatus erat in Hierusalem 014 2CH 030 004 placuitque sermo regi et omni multitudini 014 2CH 030 005 et decreverunt ut mitterent nuntios in universum Israhel de Bersabee usque Dan ut venirent et facerent phase Domino Deo Israhel in Hierusalem multi enim non fecerant sicut lege praescriptum est 014 2CH 030 006 perrexeruntque cursores cum epistulis ex regis imperio et principum eius in universum Israhel et Iudam iuxta quod rex iusserat praedicantes filii Israhel revertimini ad Dominum Deum Abraham et Isaac et Israhel et revertetur ad reliquias quae effugerunt manum regis Assyriorum 014 2CH 030 007 nolite fieri sicut patres vestri et fratres qui recesserunt a Domino Deo patrum suorum et tradidit eos in interitum ut ipsi cernitis 014 2CH 030 008 nolite indurare cervices vestras sicut patres vestri tradite manus Domino et venite ad sanctuarium eius quod sanctificavit in aeternum servite Domino Deo patrum vestrorum et avertetur a vobis ira furoris eius 014 2CH 030 009 si enim vos reversi fueritis ad Dominum fratres vestri et filii habebunt misericordiam coram dominis suis qui illos duxere captivos et revertentur in terram hanc pius enim et clemens est Dominus Deus vester et non avertet faciem suam a vobis si reversi fueritis ad eum 014 2CH 030 010 igitur cursores pergebant velociter de civitate in civitatem per terram Ephraim et Manasse usque Zabulon illis inridentibus et subsannantibus eos 014 2CH 030 011 attamen quidam viri ex Aser et Manasse et Zabulon adquiescentes consilio venerunt Hierusalem 014 2CH 030 012 in Iuda vero facta est manus Domini ut daret eis cor unum et facerent iuxta praeceptum regis et principum verbum Domini 014 2CH 030 013 congregatique sunt in Hierusalem populi multi ut facerent sollemnitatem azymorum in mense secundo 014 2CH 030 014 et surgentes destruxerunt altaria quae erant in Hierusalem atque universa in quibus idolis adolebatur incensum subvertentes proiecerunt in torrentem Cedron 014 2CH 030 015 immolaverunt autem phase quartadecima die mensis secundi sacerdotes quoque atque Levitae tandem sanctificati obtulerunt holocausta in domo Domini 014 2CH 030 016 steteruntque in ordine suo iuxta dispositionem et legem Mosi hominis Dei sacerdotes vero suscipiebant effundendum sanguinem de manibus Levitarum 014 2CH 030 017 eo quod multa turba sanctificata non esset et idcirco Levitae immolarent phase his qui non occurrerant sanctificari Domino 014 2CH 030 018 magna etiam pars populi de Ephraim et Manasse et Isachar et Zabulon quae sanctificata non fuerat comedit phase non iuxta quod scriptum est et oravit pro eis Ezechias dicens Dominus bonus propitiabitur 014 2CH 030 019 cunctis qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrum suorum et non inputabit eis quod minus sanctificati sunt 014 2CH 030 020 quem exaudivit Dominus et placatus est populo 014 2CH 030 021 feceruntque filii Israhel qui inventi sunt in Hierusalem sollemnitatem azymorum septem diebus in laetitia magna laudantes Dominum per singulos dies Levitae quoque et sacerdotes per organa quae suo officio congruebant 014 2CH 030 022 et locutus est Ezechias ad cor omnium Levitarum qui habebant intellegentiam bonam super Domino et comederunt septem diebus sollemnitatis immolantes victimas pacificorum et laudantes Dominum Deum patrum suorum 014 2CH 030 023 placuitque universae multitudini ut celebrarent etiam alios dies septem quod et fecerunt cum ingenti gaudio 014 2CH 030 024 Ezechias enim rex Iuda praebuerat multitudini mille tauros et septem milia ovium principes vero dederant populo tauros mille et oves decem milia sanctificata ergo est sacerdotum plurima multitudo 014 2CH 030 025 et hilaritate perfusa omnis turba Iuda tam sacerdotum et Levitarum quam universae frequentiae quae venerat ex Israhel proselytorum quoque de terra Israhel et habitantium in Iuda 014 2CH 030 026 factaque est grandis celebritas in Hierusalem qualis a diebus Salomonis filii David regis Israhel in ea urbe non fuerat 014 2CH 030 027 surrexerunt autem sacerdotes atque Levitae benedicentes populo et exaudita est vox eorum pervenitque oratio in habitaculum sanctum caeli 014 2CH 031 001 cumque haec fuissent rite celebrata egressus est omnis Israhel qui inventus fuerat in urbibus Iuda et fregerunt simulacra succideruntque lucos demoliti sunt excelsa et altaria destruxerunt non solum de universo Iuda et Beniamin sed de Ephraim quoque et Manasse donec penitus everterent reversique sunt omnes filii Israhel in possessiones et civitates suas 014 2CH 031 002 Ezechias vero constituit turmas sacerdotales et leviticas per divisiones suas unumquemque in officio proprio tam sacerdotum videlicet quam Levitarum ad holocausta et pacifica ut ministrarent et confiterentur canerentque in portis castrorum Domini 014 2CH 031 003 pars autem regis erat ut de propria eius substantia offerretur holocaustum mane semper et vespere sabbatis quoque et kalendis et sollemnitatibus ceteris sicut scriptum est in lege Mosi 014 2CH 031 004 praecepit etiam populo habitantium Hierusalem ut darent partes sacerdotibus et Levitis et possent vacare legi Domini 014 2CH 031 005 quod cum percrebruisset in auribus multitudinis plurimas obtulere primitias filii Israhel frumenti vini et olei mellis quoque et omnium quae gignit humus decimas obtulerunt 014 2CH 031 006 sed et filii Israhel et Iuda qui habitabant in urbibus Iuda obtulerunt decimas boum et ovium decimasque sanctorum quae voverant Domino Deo suo atque universa portantes fecerunt acervos plurimos 014 2CH 031 007 mense tertio coeperunt acervorum iacere fundamenta et mense septimo conpleverunt eos 014 2CH 031 008 cumque ingressi fuissent Ezechias et principes eius viderunt acervos et benedixerunt Domino ac populo Israhel 014 2CH 031 009 interrogavitque Ezechias sacerdotes et Levitas cur ita iacerent acervi 014 2CH 031 010 respondit illi Azarias sacerdos primus de stirpe Sadoc dicens ex quo coeperunt offerri primitiae in domo Domini comedimus et saturati sumus remanseruntque plurima eo quod benedixerit Dominus populo suo reliquiarum autem copia est ista quam cernis 014 2CH 031 011 praecepit igitur Ezechias ut praepararent horrea in domo Domini quod cum fecissent 014 2CH 031 012 intulerunt tam primitias quam decimas et quaecumque voverant fideliter fuit autem praefectus eorum Chonenias Levita et Semei frater eius secundus 014 2CH 031 013 post quem Ieihel et Azazias et Naath et Asahel et Ierimoth Iozabath quoque et Helihel et Iesmachias et Maath et Banaias praepositi sub manibus Choneniae et Semei fratris eius ex imperio Ezechiae regis et Azariae pontificis domus Domini ad quos omnia pertinebant 014 2CH 031 014 Core vero filius Iemna Levites et ianitor orientalis portae praepositus erat his quae sponte offerebantur Domino primitiisque et consecratis in sancta sanctorum 014 2CH 031 015 et sub cura eius Eden et Meniamin Hiesue et Sameias Amarias quoque et Sechenias in civitatibus sacerdotum ut fideliter distribuerent fratribus suis partes minoribus atque maioribus 014 2CH 031 016 exceptis maribus ab annis tribus et supra cunctis qui ingrediebantur templum Domini et quicquid per dies singulos conducebat in ministerio atque observationibus iuxta divisiones suas 014 2CH 031 017 sacerdotibus per familias et Levitis a vicesimo anno et supra per ordines et turmas suas 014 2CH 031 018 universaeque multitudini tam uxoribus quam liberis eorum utriusque sexus fideliter cibi de his quae sanctificata fuerant praebebantur 014 2CH 031 019 sed et filiorum Aaron per agros et suburbana urbium singularum dispositi erant viri qui partes distribuerent universo sexui masculino de sacerdotibus et Levitis 014 2CH 031 020 fecit ergo Ezechias universa quae diximus in omni Iuda operatusque est bonum et rectum et verum coram Domino Deo suo 014 2CH 031 021 in universa cultura ministerii domus Domini iuxta legem et caerimonias volens requirere Deum suum in toto corde suo fecitque et prosperatus est 014 2CH 032 001 post quae et huiuscemodi veritatem venit Sennacherib rex Assyriorum et ingressus Iudam obsedit civitates munitas volens eas capere 014 2CH 032 002 quod cum vidisset Ezechias venisse scilicet Sennacherib et totum belli impetum verti contra Hierusalem 014 2CH 032 003 inito cum principibus consilio virisque fortissimis ut obturarent capita fontium quae erant extra urbem et hoc omnium decernente sententia 014 2CH 032 004 congregavit plurimam multitudinem et obturaverunt cunctos fontes et rivum qui fluebat in medio terrae dicentes ne veniant reges Assyriorum et inveniant aquarum abundantiam 014 2CH 032 005 aedificavit quoque agens industrie omnem murum qui fuerat dissipatus et extruxit turres desuper et forinsecus alterum murum instauravitque Mello in civitate David et fecit universi generis armaturam et clypeos 014 2CH 032 006 constituitque principes bellatorum in exercitu et convocavit universos in platea portae civitatis ac locutus est ad cor eorum dicens 014 2CH 032 007 viriliter agite et confortamini nolite timere nec paveatis regem Assyriorum et universam multitudinem quae est cum eo multo enim plures nobiscum sunt quam cum illo 014 2CH 032 008 cum illo est brachium carneum nobiscum Dominus Deus noster qui auxiliator est noster pugnatque pro nobis confortatusque est populus huiuscemodi verbis Ezechiae regis Iuda 014 2CH 032 009 quae postquam gesta sunt misit Sennacherib rex Assyriorum servos suos Hierusalem ipse enim cum universo exercitu obsidebat Lachis ad Ezechiam regem Iuda et ad omnem populum qui erat in urbe dicens 014 2CH 032 010 haec dicit Sennacherib rex Assyriorum in quo habentes fiduciam sedetis obsessi in Hierusalem 014 2CH 032 011 num Ezechias decipit vos ut tradat morti in fame et siti adfirmans quod Dominus Deus vester liberet vos de manu regis Assyriorum 014 2CH 032 012 numquid non iste est Ezechias qui destruxit excelsa illius et altaria et praecepit Iudae et Hierusalem dicens coram altari uno adorabitis et in ipso conburetis incensum 014 2CH 032 013 an ignoratis quae ego fecerim et patres mei cunctis terrarum populis numquid praevaluerunt dii gentium omniumque terrarum liberare regionem suam de manu mea 014 2CH 032 014 quis est de universis diis gentium quas vastaverunt patres mei qui potuerit eruere populum suum de manu mea ut possit etiam Deus vester eruere vos de hac manu 014 2CH 032 015 non vos ergo decipiat Ezechias nec vana persuasione deludat neque credatis ei si enim nullus potuit deus cunctarum gentium atque regnorum liberare populum suum de manu mea et de manu patrum meorum consequenter nec Deus vester poterit eruere vos de hac manu 014 2CH 032 016 sed et alia multa locuti sunt servi eius contra Dominum Deum et contra Ezechiam servum eius 014 2CH 032 017 epistulas quoque scripsit plenas blasphemiae in Dominum Deum Israhel et locutus est adversus eum sicut dii gentium ceterarum non potuerunt liberare populos suos de manu mea sic et Deus Ezechiae eruere non poterit populum suum de manu ista 014 2CH 032 018 insuper et clamore magno lingua iudaica contra populum qui sedebat in muris Hierusalem personabat ut terreret eos et caperet civitatem 014 2CH 032 019 locutusque est contra Deum Hierusalem sicut adversum deos populorum terrae opera manuum hominum 014 2CH 032 020 oraverunt igitur Ezechias rex et Esaias filius Amos prophetes adversum hanc blasphemiam ac vociferati sunt usque in caelum 014 2CH 032 021 et misit Dominus angelum qui percussit omnem virum robustum et bellatorem et principem exercitus regis Assyriorum reversusque est cum ignominia in terram suam cumque ingressus esset domum dei sui filii qui egressi fuerant de utero eius interfecerunt eum gladio 014 2CH 032 022 salvavitque Dominus Ezechiam et habitatores Hierusalem de manu Sennacherib regis Assyriorum et de manu omnium et praestitit ei quietem per circuitum 014 2CH 032 023 multi etiam deferebant hostias et sacrificia Domino Hierusalem et munera Ezechiae regi Iuda qui exaltatus est post haec coram cunctis gentibus 014 2CH 032 024 in diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem et oravit Dominum exaudivitque eum et dedit ei signum 014 2CH 032 025 sed non iuxta beneficia quae acceperat retribuit quia elevatum est cor eius et facta est contra eum ira et contra Iudam ac Hierusalem 014 2CH 032 026 humiliatusque est postea eo quod exaltatum fuisset cor eius tam ipse quam habitatores Hierusalem et idcirco non venit super eos ira Domini in diebus Ezechiae 014 2CH 032 027 fuit autem Ezechias dives et inclitus valde et thesauros sibi plurimos congregavit argenti auri et lapidis pretiosi aromatum et armorum universi generis et vasorum magni pretii 014 2CH 032 028 apothecas quoque frumenti vini et olei et praesepia omnium iumentorum caulasque pecoribus 014 2CH 032 029 et urbes exaedificavit habebat quippe greges ovium et armentorum innumerabiles eo quod dedisset ei Dominus substantiam multam nimis 014 2CH 032 030 ipse est Ezechias qui obturavit superiorem fontem aquarum Gion et avertit eas subter ad occidentem urbis David in omnibus operibus suis fecit prospere quae voluit 014 2CH 032 031 attamen in legatione principum Babylonis qui missi fuerant ad eum ut interrogarent de portento quod acciderat super terram dereliquit eum Deus ut temptaretur et nota fierent omnia quae erant in corde eius 014 2CH 032 032 reliqua autem sermonum Ezechiae et misericordiarum eius scripta sunt in visione Esaiae filii Amos prophetae et in libro regum Iuda et Israhel 014 2CH 032 033 dormivitque Ezechias cum patribus suis et sepelierunt eum supra sepulchra filiorum David et celebravit eius exequias universus Iuda et omnes habitatores Hierusalem regnavitque Manasses filius eius pro eo 014 2CH 033 001 duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset et quinquaginta quinque annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 033 002 fecit autem malum coram Domino iuxta abominationes gentium quas subvertit Dominus coram filiis Israhel 014 2CH 033 003 et conversus instauravit excelsa quae demolitus fuerat Ezechias pater eius construxitque aras Baalim et fecit lucos et adoravit omnem militiam caeli et coluit eam 014 2CH 033 004 aedificavit quoque altaria in domo Domini de qua dixerat Dominus in Hierusalem erit nomen meum in aeternum 014 2CH 033 005 aedificavit autem ea cuncto exercitui caeli in duobus atriis domus Domini 014 2CH 033 006 transireque fecit filios suos per ignem in valle Benennon observabat somnia sectabatur auguria maleficis artibus inserviebat habebat secum magos et incantatores multaque mala operatus est coram Domino ut inritaret eum 014 2CH 033 007 sculptile quoque et conflatile signum posuit in domo Domini de qua locutus est Dominus ad David et ad Salomonem filium eius dicens in domo hac et in Hierusalem quam elegi de cunctis tribubus Israhel ponam nomen meum in sempiternum 014 2CH 033 008 et movere non faciam pedem Israhel de terra quam tradidi patribus eorum ita dumtaxat si custodierint facere quae praecepi eis cunctamque legem et caerimonias atque iudicia per manum Mosi 014 2CH 033 009 igitur Manasses seduxit Iudam et habitatores Hierusalem ut facerent malum super omnes gentes quas subverterat Dominus a facie filiorum Israhel 014 2CH 033 010 locutusque est Dominus ad eum et ad populum illius et adtendere noluerunt 014 2CH 033 011 idcirco superinduxit eis principes exercitus regis Assyriorum ceperuntque Manassen et vinctum catenis atque conpedibus duxerunt Babylonem 014 2CH 033 012 qui postquam coangustatus est oravit Dominum Deum suum et egit paenitentiam valde coram Deo patrum suorum 014 2CH 033 013 deprecatusque est eum et obsecravit intente et exaudivit orationem eius reduxitque eum Hierusalem in regnum suum et cognovit Manasses quod Dominus ipse esset Deus 014 2CH 033 014 post haec aedificavit murum extra civitatem David ad occidentem Gion in convalle ab introitu portae Piscium per circuitum usque ad Ophel et exaltavit illum vehementer constituitque principes exercitus in cunctis civitatibus Iuda munitis 014 2CH 033 015 et abstulit deos alienos et simulacrum de domo Domini aras quoque quas fecerat in monte domus Domini et in Hierusalem et proiecit omnia extra urbem 014 2CH 033 016 porro instauravit altare Domini et immolavit super illud victimas et pacifica et laudem praecepitque Iudae ut serviret Domino Deo Israhel 014 2CH 033 017 attamen adhuc populus immolabat in excelsis Domino Deo suo 014 2CH 033 018 reliqua autem gestorum Manasse et obsecratio eius ad Deum suum verba quoque videntium qui loquebantur ad eum in nomine Domini Dei Israhel continentur in sermonibus regum Israhel 014 2CH 033 019 oratio quoque eius et exauditio et cuncta peccata atque contemptus loca etiam in quibus aedificavit excelsa et fecit lucos et statuas antequam ageret paenitentiam scripta sunt in sermonibus Ozai 014 2CH 033 020 dormivit ergo Manasses cum patribus suis et sepelierunt eum in domo sua regnavitque pro eo filius eius Amon 014 2CH 033 021 viginti duo annorum erat Amon cum regnare coepisset et duobus annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 033 022 fecitque malum in conspectu Domini sicut fecerat Manasses pater eius et cunctis idolis quae Manasses fuerat fabricatus immolavit atque servivit 014 2CH 033 023 et non est reveritus faciem Domini sicut reveritus est Manasses pater eius et multo maiora deliquit 014 2CH 033 024 cumque coniurassent adversus eum servi sui interfecerunt eum in domo sua 014 2CH 033 025 porro reliqua populi multitudo caesis his qui Amon percusserant constituit regem Iosiam filium eius pro eo 014 2CH 034 001 octo annorum erat Iosias cum regnare coepisset et triginta et uno annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 034 002 fecitque quod erat rectum in conspectu Domini et ambulavit in viis David patris sui non declinavit neque ad dexteram neque ad sinistram 014 2CH 034 003 octavo autem anno regni sui cum adhuc esset puer coepit quaerere Deum patris sui David et duodecimo anno postquam coeperat mundavit Iudam et Hierusalem ab excelsis et lucis simulacrisque et sculptilibus 014 2CH 034 004 destruxeruntque coram eo aras Baalim et simulacra quae superposita fuerant demoliti sunt lucos etiam et sculptilia succidit atque comminuit et super tumulos eorum qui eis immolare consueverant fragmenta dispersit 014 2CH 034 005 ossa praeterea sacerdotum conbusit in altaribus idolorum mundavitque Iudam et Hierusalem 014 2CH 034 006 sed et in urbibus Manasse et Ephraim et Symeon usque Nepthalim cuncta subvertit 014 2CH 034 007 cumque altaria dissipasset et lucos et sculptilia contrivisset in frusta cunctaque delubra demolitus esset de universa terra Israhel reversus est Hierusalem 014 2CH 034 008 igitur anno octavodecimo regni sui mundata iam terra et templo Domini misit Saphan filium Eseliae et Maasiam principem civitatis et Ioha filium Ioachaz a commentariis ut instaurarent domum Domini Dei sui 014 2CH 034 009 qui venerunt ad Helciam sacerdotem magnum acceptamque ab eo pecuniam quae inlata fuerat in domum Domini et quam congregaverant Levitae ianitores de Manasse et Ephraim et universis reliquiis Israhel ab omni quoque Iuda et Beniamin et habitatoribus Hierusalem 014 2CH 034 010 tradiderunt in manibus eorum qui praeerant operariis in domo Domini ut instaurarent templum et infirma quaeque sarcirent 014 2CH 034 011 at illi dederunt eam artificibus et cementariis ut emerent lapides de lapidicinis et ligna ad commissuras aedificii et ad contignationem domorum quas destruxerant reges Iuda 014 2CH 034 012 qui fideliter cuncta faciebant erant autem praepositi operantium Iaath et Abdias de filiis Merari Zaccharias et Mosollam de filiis Caath qui urguebant opus omnes Levitae scientes organis canere 014 2CH 034 013 super eos vero qui ad varios usus onera portabant erant scribae et magistri de Levitis ianitores 014 2CH 034 014 cumque efferrent pecuniam quae inlata fuerat in templum Domini repperit Helcias sacerdos librum legis Domini per manum Mosi 014 2CH 034 015 et ait ad Saphan scribam librum legis inveni in domo Domini et tradidit ei 014 2CH 034 016 at ille intulit volumen ad regem et nuntiavit ei dicens omnia quae dedisti in manu servorum tuorum ecce conplentur 014 2CH 034 017 argentum quod reppertum est in domo Domini conflaverunt datumque est praefectis artificum et diversa opera fabricantium 014 2CH 034 018 praeterea tradidit mihi Helcias sacerdos hunc librum quem cum rege praesente recitasset 014 2CH 034 019 audissetque ille verba legis scidit vestimenta sua 014 2CH 034 020 et praecepit Helciae et Ahicam filio Saphan et Abdon filio Micha Saphan quoque scribae et Asaiae servo regis dicens 014 2CH 034 021 ite et orate Dominum pro me et pro reliquiis Israhel et Iuda super universis sermonibus libri istius qui reppertus est magnus enim furor Domini stillavit super nos eo quod non custodierint patres nostri verba Domini ut facerent omnia quae scripta sunt in isto volumine 014 2CH 034 022 abiit igitur Helcias et hii qui simul a rege missi fuerant ad Holdan propheten uxorem Sellum filii Thecuath filii Hasra custodis vestium quae habitabat Hierusalem in secunda et locuti sunt ei verba quae supra narravimus 014 2CH 034 023 at illa respondit eis haec dicit Dominus Deus Israhel dicite viro qui misit vos ad me 014 2CH 034 024 haec dicit Dominus ecce ego inducam mala super locum istum et super habitatores eius cunctaque maledicta quae scripta sunt in libro hoc quem legerunt coram rege Iuda 014 2CH 034 025 quia dereliquerunt me et sacrificaverunt diis alienis ut me ad iracundiam provocarent in cunctis operibus manuum suarum idcirco stillavit furor meus super locum istum et non extinguetur 014 2CH 034 026 ad regem autem Iuda qui misit vos pro Domino deprecando sic loquimini haec dicit Dominus Deus Israhel quoniam audisti verba voluminis 014 2CH 034 027 atque emollitum est cor tuum et humiliatus es in conspectu Dei super his quae dicta sunt contra locum hunc et habitatores Hierusalem reveritusque faciem meam scidisti vestimenta tua et flevisti coram me ego quoque exaudivi te dicit Dominus 014 2CH 034 028 iam enim colligam te ad patres tuos et infereris in sepulchrum tuum in pace nec videbunt oculi tui omne malum quod ego inducturus sum super locum istum et super habitatores eius rettulerunt itaque regi cuncta quae dixerat 014 2CH 034 029 at ille convocatis universis maioribus natu Iuda et Hierusalem 014 2CH 034 030 ascendit domum Domini unaque omnes viri Iuda et habitatores Hierusalem sacerdotes et Levitae et cunctus populus a minimo usque ad maximum quibus audientibus in domo Domini legit rex omnia verba voluminis 014 2CH 034 031 et stans in tribunali suo percussit foedus coram Domino ut ambularet post eum et custodiret praecepta et testimonia et iustificationes eius in toto corde suo et in tota anima sua faceretque quae scripta sunt in volumine illo quem legerat 014 2CH 034 032 adiuravit quoque super hoc omnes qui repperti fuerant in Hierusalem et Beniamin et fecerunt habitatores Hierusalem iuxta pactum Domini Dei patrum suorum 014 2CH 034 033 abstulit ergo Iosias cunctas abominationes de universis regionibus filiorum Israhel et fecit omnes qui residui erant in Israhel servire Domino Deo suo cunctis diebus eius non recesserunt a Domino Deo patrum suorum 014 2CH 035 001 fecit autem Iosias in Hierusalem phase Domino quod immolatum est quartadecima die mensis primi 014 2CH 035 002 et constituit sacerdotes in officiis suis hortatusque est eos ut ministrarent in domo Domini 014 2CH 035 003 Levitis quoque ad quorum eruditionem omnis Israhel sanctificabatur Domino locutus est ponite arcam in sanctuario templi quod aedificavit Salomon filius David rex Israhel nequaquam enim eam ultra portabitis nunc autem ministrate Domino Deo vestro et populo eius Israhel 014 2CH 035 004 et praeparate vos per domos et cognationes vestras in divisionibus singulorum sicut praecepit David rex Israhel et descripsit Salomon filius eius 014 2CH 035 005 ministrate in sanctuario per familias turmasque leviticas 014 2CH 035 006 et sanctificati immolate phase fratres etiam vestros ut possint iuxta verba quae locutus est Dominus in manu Mosi facere praeparate 014 2CH 035 007 dedit praeterea Iosias omni populo qui ibi fuerat inventus in sollemnitatem phase agnos et hedos de gregibus et reliqui pecoris triginta milia boumque tria milia haec de regis universa substantia 014 2CH 035 008 duces quoque eius sponte quod voluerant obtulerunt tam populo quam sacerdotibus et Levitis porro Helcias et Zaccharias et Iehihel principes domus Domini dederunt sacerdotibus ad faciendum phase pecora commixtim duo milia sescenta et boves trecentos 014 2CH 035 009 Chonenias autem Semeias etiam et Nathanahel fratres eius necnon Asabias et Iahihel et Iozabath principes Levitarum dederunt ceteris Levitis ad celebrandum phase quinque milia pecorum et boves quingentos 014 2CH 035 010 praeparatumque est ministerium et steterunt sacerdotes in officio suo Levitae quoque in turmis iuxta regis imperium 014 2CH 035 011 et immolatum est phase asperseruntque sacerdotes manu sua sanguinem et Levitae detraxerunt pelles holocaustorum 014 2CH 035 012 et separaverunt ea ut darent per domos et familias singulorum et offerrentur Domino sicut scriptum est in libro Mosi de bubus quoque fecere similiter 014 2CH 035 013 et assaverunt phase super ignem iuxta quod lege praeceptum est pacificas vero hostias coxerunt in lebetis et caccabis et ollis et festinato distribuerunt universae plebi 014 2CH 035 014 sibi autem et sacerdotibus postea paraverunt nam in oblatione holocaustorum et adipum usque ad noctem sacerdotes fuerant occupati unde Levitae et sibi et sacerdotibus filiis Aaron paraverunt novissimis 014 2CH 035 015 porro cantores filii Asaph stabant in ordine suo iuxta praeceptum David et Asaph et Heman et Idithun prophetarum regis ianitores vero per portas singulas observabant ita ut ne puncto quidem discederent a ministerio quam ob rem et fratres eorum Levitae paraverunt eis cibos 014 2CH 035 016 omnis igitur cultura Domini rite conpleta est in die illa ut facerent phase et offerrent holocausta super altare Domini iuxta praeceptum regis Iosiae 014 2CH 035 017 feceruntque filii Israhel qui repperti fuerant ibi phase in tempore illo et sollemnitatem azymorum septem diebus 014 2CH 035 018 non fuit phase simile huic in Israhel a diebus Samuhelis prophetae sed nec quisquam de cunctis regibus Israhel fecit phase sicut Iosias sacerdotibus et Levitis et omni Iuda et Israhel qui reppertus fuerat et habitantibus in Hierusalem 014 2CH 035 019 octavodecimo anno regni Iosiae hoc phase celebratum est 014 2CH 035 020 postquam instauraverat Iosias templum ascendit Nechao rex Aegypti ad pugnandum in Charchamis iuxta Eufraten et processit in occursum eius Iosias 014 2CH 035 021 at ille missis ad eum nuntiis ait quid mihi et tibi est rex Iuda non adversum te hodie venio sed contra aliam pugno domum ad quam me Deus festinato ire praecepit desine adversum Deum facere qui mecum est ne interficiat te 014 2CH 035 022 noluit Iosias reverti sed praeparavit contra eum bellum nec adquievit sermonibus Nechao ex ore Dei verum perrexit ut dimicaret in campo Mageddo 014 2CH 035 023 ibique vulneratus a sagittariis dixit pueris suis educite me de proelio quia oppido vulneratus sum 014 2CH 035 024 qui transtulerunt eum de curru in alterum currum qui sequebatur eum more regio et asportaverunt in Hierusalem mortuusque est et sepultus in mausoleo patrum suorum et universus Iuda et Hierusalem luxerunt eum 014 2CH 035 025 Hieremias maxime cuius omnes cantores atque cantrices usque in praesentem diem lamentationes super Iosia replicant et quasi lex obtinuit in Israhel ecce scriptum fertur in Lamentationibus 014 2CH 035 026 reliqua autem sermonum Iosiae et misericordiarum eius quae lege praecepta sunt Domini 014 2CH 035 027 opera quoque illius prima et novissima scripta sunt in libro regum Israhel et Iuda 014 2CH 036 001 tulit ergo populus terrae Ioachaz filium Iosiae et constituit regem pro patre suo in Hierusalem 014 2CH 036 002 viginti trium annorum erat Ioachaz cum regnare coepisset et tribus mensibus regnavit in Hierusalem 014 2CH 036 003 amovit autem eum rex Aegypti cum venisset Hierusalem et condemnavit terram centum talentis argenti et talento auri 014 2CH 036 004 constituitque regem pro eo Eliacim fratrem eius super Iudam et Hierusalem et vertit nomen eius Ioacim ipsum vero Ioachaz tulit secum et adduxit in Aegyptum 014 2CH 036 005 viginti quinque annorum erat Ioacim cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem fecitque malum coram Domino Deo suo 014 2CH 036 006 contra hunc ascendit Nabuchodonosor rex Chaldeorum et vinctum catenis duxit in Babylonem 014 2CH 036 007 ad quam et vasa Domini transtulit et posuit ea in templo suo 014 2CH 036 008 reliqua autem verborum Ioacim et abominationum eius quas operatus est et quae inventa sunt in eo continentur in libro regum Israhel et Iuda regnavitque Ioachin filius eius pro eo 014 2CH 036 009 octo annorum erat Ioachin cum regnare coepisset et tribus mensibus ac decem diebus regnavit in Hierusalem fecitque malum in conspectu Domini 014 2CH 036 010 cumque anni circulus volveretur misit Nabuchodonosor rex qui et adduxerunt eum in Babylonem asportatis simul pretiosissimis vasis domus Domini regem vero constituit Sedeciam fratrem eius super Iudam et Hierusalem 014 2CH 036 011 viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem 014 2CH 036 012 fecitque malum in oculis Domini Dei sui nec erubuit faciem Hieremiae prophetae loquentis ad se ex ore Domini 014 2CH 036 013 a rege quoque Nabuchodonosor recessit qui adiuraverat eum per Deum et induravit cervicem suam et cor ut non reverteretur ad Dominum Deum Israhel 014 2CH 036 014 sed et universi principes sacerdotum et populus praevaricati sunt inique iuxta universas abominationes gentium et polluerunt domum Domini quam sanctificaverat sibi in Hierusalem 014 2CH 036 015 mittebat autem Dominus Deus patrum suorum ad illos per manum nuntiorum suorum de nocte consurgens et cotidie commonens eo quod parceret populo et habitaculo suo 014 2CH 036 016 at illi subsannabant nuntios Dei et parvipendebant sermones eius inludebantque prophetis donec ascenderet furor Domini in populum eius et esset nulla curatio 014 2CH 036 017 adduxit enim super eos regem Chaldeorum et interfecit iuvenes eorum gladio in domo sanctuarii sui non est misertus adulescentis et virginis et senis nec decrepiti quidem sed omnes tradidit manibus eius 014 2CH 036 018 universaque vasa domus Domini tam maiora quam minora et thesauros templi et regis et principum transtulit in Babylonem 014 2CH 036 019 incenderunt hostes domum Dei destruxerunt murum Hierusalem universas turres conbuserunt et quicquid pretiosum fuerat demoliti sunt 014 2CH 036 020 si quis evaserat gladium ductus in Babylonem servivit regi et filiis eius donec imperaret rex Persarum 014 2CH 036 021 et conpleretur sermo Domini ex ore Hieremiae et celebraret terra sabbata sua cunctis enim diebus desolationis egit sabbatum usque dum conplerentur septuaginta anni 014 2CH 036 022 anno autem primo Cyri regis Persarum ad explendum sermonem Domini quem locutus fuerat per os Hieremiae suscitavit Dominus spiritum Cyri regis Persarum qui iussit praedicari in universo regno suo etiam per scripturam dicens 014 2CH 036 023 haec dicit Cyrus rex Persarum omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus caeli et ipse praecepit mihi ut aedificarem ei domum in Hierusalem quae est in Iudaea quis ex vobis est in omni populo eius sit Dominus Deus suus cum eo et ascendat # # BOOK 015 EZR Ezra Esdræ 015 EZR 001 001 in anno primo Cyri regis Persarum ut conpleretur verbum Domini ex ore Hieremiae suscitavit Dominus spiritum Cyri regis Persarum et transduxit vocem in universo regno suo etiam per scripturam dicens 015 EZR 001 002 haec dicit Cyrus rex Persarum omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus caeli et ipse praecepit mihi ut aedificarem ei domum in Hierusalem quae est in Iudaea 015 EZR 001 003 quis est in vobis de universo populo eius sit Deus illius cum ipso ascendat Hierusalem quae est in Iudaea et aedificet domum Domini Dei Israhel ipse est Deus qui est in Hierusalem 015 EZR 001 004 et omnes reliqui in cunctis locis ubicumque habitant adiuvent eum viri de loco suo argento et auro et substantia et pecoribus excepto quod voluntarie offerunt templo Dei quod est in Hierusalem 015 EZR 001 005 et surrexerunt principes patrum de Iuda et Beniamin et sacerdotes et Levitae omnis cuius suscitavit Deus spiritum ut ascenderent ad aedificandum templum Domini quod erat in Hierusalem 015 EZR 001 006 universique qui erant in circuitu adiuverunt manus eorum in vasis argenteis et aureis in substantia in iumentis in supellectili exceptis his quae sponte obtulerunt 015 EZR 001 007 rex quoque Cyrus protulit vasa templi Domini quae tulerat Nabuchodonosor de Hierusalem et posuerat ea in templo dei sui 015 EZR 001 008 protulit autem ea Cyrus rex Persarum per manum Mitridatis filii Gazabar et adnumeravit ea Sasabassar principi Iudae 015 EZR 001 009 et hic est numerus eorum fialae aureae triginta fialae argenteae mille cultri viginti novem scyphi aurei triginta 015 EZR 001 010 scyphi argentei secundi quadringenti decem vasa alia mille 015 EZR 001 011 omnia vasa aurea et argentea quinque milia quadringenta universa tulit Sasabassar cum his qui ascendebant de transmigratione Babylonis in Hierusalem 015 EZR 002 001 hii sunt autem filii provinciae qui ascenderunt de captivitate quam transtulerat Nabuchodonosor rex Babylonis in Babylonem et reversi sunt in Hierusalem et Iudam unusquisque in civitatem suam 015 EZR 002 002 qui venerunt cum Zorobabel Hiesua Neemia Saraia Rahelaia Mardochai Belsan Mesphar Beguai Reum Baana numerus virorum populi Israhel 015 EZR 002 003 filii Pharos duo milia centum septuaginta duo 015 EZR 002 004 filii Sephetia trecenti septuaginta duo 015 EZR 002 005 filii Area septingenti septuaginta quinque 015 EZR 002 006 filii Phaethmoab filiorum Iosue Ioab duo milia octingenti duodecim 015 EZR 002 007 filii Helam mille ducenti quinquaginta quattuor 015 EZR 002 008 filii Zeththua nongenti quadraginta quinque 015 EZR 002 009 filii Zacchai septingenti sexaginta 015 EZR 002 010 filii Bani sescenti quadraginta duo 015 EZR 002 011 filii Bebai sescenti viginti tres 015 EZR 002 012 filii Azgad mille ducenti viginti duo 015 EZR 002 013 filii Adonicam sescenti sexaginta sex 015 EZR 002 014 filii Beguai duo milia quinquaginta sex 015 EZR 002 015 filii Adin quadringenti quinquaginta quattuor 015 EZR 002 016 filii Ater qui erant ex Hiezechia nonaginta octo 015 EZR 002 017 filii Besai trecenti viginti tres 015 EZR 002 018 filii Iora centum duodecim 015 EZR 002 019 filii Asom ducenti viginti tres 015 EZR 002 020 filii Gebbar nonaginta quinque 015 EZR 002 021 filii Bethleem centum viginti tres 015 EZR 002 022 viri Netupha quinquaginta sex 015 EZR 002 023 viri Anathoth centum viginti octo 015 EZR 002 024 filii Azmaveth quadraginta duo 015 EZR 002 025 filii Cariathiarim Caephira et Beroth septingenti quadraginta tres 015 EZR 002 026 filii Arama et Gaba sescenti viginti unus 015 EZR 002 027 viri Machmas centum viginti duo 015 EZR 002 028 viri Bethel et Gai ducenti viginti tres 015 EZR 002 029 filii Nebo quinquaginta duo 015 EZR 002 030 filii Megbis centum quinquaginta sex 015 EZR 002 031 filii Helam alterius mille ducenti quinquaginta quattuor 015 EZR 002 032 filii Arim trecenti viginti 015 EZR 002 033 filii Lod Adid et Ono septingenti viginti quinque 015 EZR 002 034 filii Hiericho trecenti quadraginta quinque 015 EZR 002 035 filii Sennaa tria milia sescenti triginta 015 EZR 002 036 sacerdotes filii Idaia in domo Hiesue nongenti septuaginta tres 015 EZR 002 037 filii Emmer mille quinquaginta duo 015 EZR 002 038 filii Phessur mille ducenti quadraginta septem 015 EZR 002 039 filii Arim mille decem et septem 015 EZR 002 040 Levitae filii Hiesue et Cedmihel filiorum Odevia septuaginta quattuor 015 EZR 002 041 cantores filii Asaph centum viginti octo 015 EZR 002 042 filii ianitorum filii Sellum filii Ater filii Telmon filii Accub filii Atita filii Sobai universi centum triginta novem 015 EZR 002 043 Nathinnei filii Sia filii Asupha filii Tebbaoth 015 EZR 002 044 filii Ceros filii Siaa filii Phadon 015 EZR 002 045 filii Levana filii Agaba filii Accub 015 EZR 002 046 filii Agab filii Selmai filii Anan 015 EZR 002 047 filii Gaddel filii Gaer filii Rahaia 015 EZR 002 048 filii Rasin filii Nechoda filii Gazem 015 EZR 002 049 filii Aza filii Phasea filii Besee 015 EZR 002 050 filii Asenaa filii Munim filii Nephusim 015 EZR 002 051 filii Becbuc filii Acupha filii Arur 015 EZR 002 052 filii Besluth filii Maida filii Arsa 015 EZR 002 053 filii Bercos filii Sisara filii Thema 015 EZR 002 054 filii Nasia filii Atupha 015 EZR 002 055 filii servorum Salomonis filii Sotei filii Suphereth filii Pharuda 015 EZR 002 056 filii Iala filii Dercon filii Gedel 015 EZR 002 057 filii Saphatia filii Athil filii Phocereth qui erant de Asebaim filii Ammi 015 EZR 002 058 omnes Nathinnei et filii servorum Salomonis trecenti nonaginta duo 015 EZR 002 059 et hii qui ascenderunt de Thelmela Thelarsa Cherub et Don et Mer et non potuerunt indicare domum patrum suorum et semen suum utrum ex Israhel essent 015 EZR 002 060 filii Delaia filii Tobia filii Necoda sescenti quinquaginta duo 015 EZR 002 061 et de filiis sacerdotum filii Obia filii Accos filii Berzellai qui accepit de filiabus Berzellai Galaditis uxorem et vocatus est nomine eorum 015 EZR 002 062 hii quaesierunt scripturam genealogiae suae et non invenerunt et eiecti sunt de sacerdotio 015 EZR 002 063 et dixit Athersatha eis ut non comederent de sancto sanctorum donec surgeret sacerdos doctus atque perfectus 015 EZR 002 064 omnis multitudo quasi unus quadraginta duo milia trecenti sexaginta 015 EZR 002 065 exceptis servis eorum et ancillis qui erant septem milia trecenti triginta septem et in ipsis cantores atque cantrices ducentae 015 EZR 002 066 equi eorum septingenti triginta sex muli eorum ducenti quadraginta quinque 015 EZR 002 067 cameli eorum quadringenti triginta quinque asini eorum sex milia septingenti viginti 015 EZR 002 068 et de principibus patrum cum ingrederentur templum Domini quod est in Hierusalem sponte obtulerunt in domum Dei ad extruendam eam in loco suo 015 EZR 002 069 secundum vires suas dederunt in inpensas operis auri solidos sexaginta milia et mille argenti minas quinque milia et vestes sacerdotales centum 015 EZR 002 070 habitaverunt ergo sacerdotes et Levitae et de populo et cantores et ianitores et Nathinnei in urbibus suis universusque Israhel in civitatibus suis 015 EZR 003 001 iamque venerat mensis septimus et erant filii Israhel in civitatibus suis congregatus est ergo populus quasi vir unus in Hierusalem 015 EZR 003 002 et surrexit Iosue filius Iosedech et fratres eius sacerdotes et Zorobabel filius Salathihel et fratres eius et aedificaverunt altare Dei Israhel ut offerrent in eo holocaustomata sicut scriptum est in lege Mosi viri Dei 015 EZR 003 003 conlocaverunt autem altare super bases suas deterrentibus eos per circuitum populis terrarum et obtulerunt super illud holocaustum Domino mane et vespere 015 EZR 003 004 feceruntque sollemnitatem tabernaculorum sicut scriptum est et holocaustum diebus singulis per ordinem secundum praeceptum opus diei in die suo 015 EZR 003 005 et post haec holocaustum iuge tam in kalendis quam in universis sollemnitatibus Domini quae erant consecratae et in omnibus in quibus ultro offerebatur munus Deo 015 EZR 003 006 a primo die mensis septimi coeperunt offerre holocaustum Domino porro templum Dei fundatum necdum erat 015 EZR 003 007 dederunt autem pecunias latomis et cementariis cibum quoque et potum et oleum Sidoniis Tyriisque ut deferrent ligna cedrina de Libano ad mare Ioppes iuxta quod praeceperat Cyrus rex Persarum eis 015 EZR 003 008 anno autem secundo adventus eorum ad templum Dei in Hierusalem mense secundo coeperunt Zorobabel filius Salathihel et Iosue filius Iosedech et reliqui de fratribus eorum sacerdotes et Levitae et omnes qui venerant de captivitate in Hierusalem et constituerunt Levitas a viginti annis et supra ut urguerent opus Domini 015 EZR 003 009 stetitque Iosue filii eius et fratres eius Cedmihel et filii eius et filii Iuda quasi unus ut instarent super eos qui faciebant opus in templo Dei filii Enadad filii eorum et fratres eorum Levitae 015 EZR 003 010 fundato igitur a cementariis templo Domini steterunt sacerdotes in ornatu suo cum tubis et Levitae filii Asaph in cymbalis ut laudarent Deum per manus David regis Israhel 015 EZR 003 011 et concinebant in hymnis et confessione Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius super Israhel omnis quoque populus vociferabatur clamore magno in laudando Dominum eo quod fundatum esset templum Domini 015 EZR 003 012 plurimi etiam de sacerdotibus et Levitis et principes patrum seniores qui viderant templum prius cum fundatum esset et hoc templum in oculis eorum flebant voce magna et multi vociferantes in laetitia elevabant vocem 015 EZR 003 013 nec poterat quisquam agnoscere vocem clamoris laetantium et vocem fletus populi commixtim enim populus vociferabatur clamore magno et vox audiebatur procul 015 EZR 004 001 audierunt autem hostes Iudae et Beniamin quia filii captivitatis aedificarent templum Domino Deo Israhel 015 EZR 004 002 et accedentes ad Zorobabel et ad principes patrum dixerunt eis aedificemus vobiscum quia ita ut vos quaerimus Deum vestrum ecce nos immolamus victimas ex diebus Asoraddan regis Assur qui adduxit nos huc 015 EZR 004 003 et dixit eis Zorobabel et Iosue et reliqui principes patrum Israhel non est vobis et nobis ut aedificemus domum Deo nostro sed nos ipsi soli aedificabimus Domino Deo nostro sicut praecepit nobis rex Cyrus rex Persarum 015 EZR 004 004 factum est igitur ut populus terrae inpediret manus populi Iudae et turbaret eos in aedificando 015 EZR 004 005 conduxerunt quoque adversum eos consiliatores ut destruerent consilium eorum omnibus diebus Cyri regis Persarum et usque ad regnum Darii regis Persarum 015 EZR 004 006 in regno autem Asueri principio regni eius scripserunt accusationem adversum habitatores Iudae et Hierusalem 015 EZR 004 007 et in diebus Artarxersis scripsit Beselam Mitridatis et Tabel et reliqui qui erant in consilio eorum ad Artarxersen regem Persarum epistula autem accusationis scripta erat syriace et legebatur sermone syro 015 EZR 004 008 Reum Beelteem et Samsai scriba scripserunt epistulam unam de Hierusalem Artarxersi regi huiuscemodi 015 EZR 004 009 Reum Beelteem et Samsai scriba et reliqui consiliatores eorum Dinei et Apharsathei Terphalei Apharsei Erchuei Babylonii Susannechei Deaei Aelamitae 015 EZR 004 010 et ceteri de gentibus quas transtulit Asennaphar magnus et gloriosus et habitare eas fecit in civitatibus Samariae et in reliquis regionibus trans Flumen in pace 015 EZR 004 011 hoc est exemplar epistulae quam miserunt ad eum Artarxersi regi servi tui viri qui sunt trans Fluvium salutem dicunt 015 EZR 004 012 notum sit regi quia Iudaei qui ascenderunt a te ad nos venerunt in Hierusalem civitatem rebellem et pessimam quam aedificant extruentes muros eius et parietes conponentes 015 EZR 004 013 nunc igitur notum sit regi quia si civitas illa aedificata fuerit et muri eius instaurati tributum et vectigal et annuos reditus non dabunt et usque ad reges haec noxa perveniet 015 EZR 004 014 nos ergo memores salis quod in palatio comedimus et quia laesiones regis videre nefas ducimus idcirco misimus et nuntiavimus regi 015 EZR 004 015 ut recenseas in libris historiarum patrum tuorum et invenies scriptum in commentariis et scies quoniam urbs illa urbs rebellis est et nocens regibus et provinciis et bella concitant in ea ex diebus antiquis quam ob rem et civitas ipsa destructa est 015 EZR 004 016 nuntiamus nos regi quoniam si civitas illa aedificata fuerit et muri ipsius instaurati possessionem trans Fluvium non habebis 015 EZR 004 017 verbum misit rex ad Reum Beelteem et Samsai scribam et ad reliquos qui erant in consilio eorum habitatores Samariae et ceteris trans Fluvium salutem dicens et pacem 015 EZR 004 018 accusationem quam misistis ad nos manifeste lecta est coram me 015 EZR 004 019 et a me praeceptum est et recensuerunt inveneruntque quoniam civitas illa a diebus antiquis adversum reges rebellat et seditiones et proelia concitantur in ea 015 EZR 004 020 nam et reges fortissimi fuerunt in Hierusalem qui et dominati sunt omni regioni quae trans Fluvium est tributum quoque et vectigal et reditus accipiebant 015 EZR 004 021 nunc ergo audite sententiam ut prohibeatis viros illos et urbs illa non aedificetur donec si forte a me iussum fuerit 015 EZR 004 022 videte ne neglegenter hoc impleatis et paulatim crescat malum contra reges 015 EZR 004 023 itaque exemplum edicti Artarxersis regis lectum est coram Reum et Samsai scriba et consiliariis eorum et abierunt festini in Hierusalem ad Iudaeos et prohibuerunt eos in brachio et robore 015 EZR 004 024 tunc intermissum est opus domus Dei in Hierusalem et non fiebat usque ad annum secundum regni Darii regis Persarum 015 EZR 005 001 prophetaverunt autem Aggeus propheta et Zaccharias filius Addo prophetantes ad Iudaeos qui erant in Iudaea et Hierusalem in nomine Dei Israhel 015 EZR 005 002 tunc surrexerunt Zorobabel filius Salathihel et Iosue filius Iosedech et coeperunt aedificare templum Dei in Hierusalem et cum eis prophetae Dei adiuvantes eos 015 EZR 005 003 in ipso tempore venit ad eos Tatannai qui erat dux trans Flumen et Starbuzannai et consiliarii eorum sicque dixerunt eis quis dedit vobis consilium ut domum hanc aedificaretis et muros hos instauraretis 015 EZR 005 004 ad quod respondimus eis quae essent nomina hominum auctorum illius aedificationis 015 EZR 005 005 oculus autem Dei eorum factus est super senes Iudaeorum et non potuerunt inhibere eos placuitque ut res ad Darium referretur et tunc satisfacerent adversus accusationem illam 015 EZR 005 006 exemplar epistulae quam misit Tatannai dux regionis trans Flumen et Starbuzannai et consiliatores eius Apharsacei qui erant trans Flumen ad Darium regem 015 EZR 005 007 sermo quem miserant ei sic scriptus erat Dario regi pax omnis 015 EZR 005 008 notum sit regi isse nos ad Iudaeam provinciam ad domum Dei magni quae aedificatur lapide inpolito et ligna ponuntur in parietibus opusque illud diligenter extruitur et crescit in manibus eorum 015 EZR 005 009 interrogavimus ergo senes illos et ita diximus eis quis dedit vobis potestatem ut domum hanc aedificaretis et muros instauraretis 015 EZR 005 010 sed et nomina eorum quaesivimus ab eis ut nuntiaremus tibi quae scripsimus nomina virorum qui sunt principes in eis 015 EZR 005 011 huiuscemodi autem sermonem responderunt nobis dicentes nos sumus servi Dei caeli et terrae et aedificamus templum quod erat extructum ante hos annos multos quodque rex Israhel magnus aedificaverat et extruxerat 015 EZR 005 012 postquam autem ad iracundiam provocaverunt patres nostri Deum caeli et tradidit eos in manu Nabuchodonosor regis Babylonis Chaldei domum quoque hanc destruxit et populum eius transtulit in Babylonem 015 EZR 005 013 anno autem primo Cyri regis Babylonis Cyrus rex proposuit edictum ut domus Dei aedificaretur 015 EZR 005 014 nam et vasa templi Dei aurea et argentea quae Nabuchodonosor tulerat de templo quod erat in Hierusalem et asportaverat ea in templum Babylonis protulit Cyrus rex de templo Babylonis et data sunt Sasabassar vocabulo quem et principem constituit 015 EZR 005 015 dixitque ei haec vasa tolle et vade et pone ea in templo quod est in Hierusalem et domus Dei aedificetur in loco suo 015 EZR 005 016 tunc itaque Sasabassar ille venit et posuit fundamenta templi Dei in Hierusalem et ex eo tempore usque nunc aedificatur et necdum conpletum est 015 EZR 005 017 nunc ergo si videtur regi bonum recenseat in bibliotheca regis quae est in Babylone utrumnam a Cyro rege iussum sit ut aedificaretur domus Dei in Hierusalem et voluntatem regis super hac re mittat ad nos 015 EZR 006 001 tunc Darius rex praecepit et recensuerunt in bibliotheca librorum qui erant repositi in Babylone 015 EZR 006 002 et inventum est in Ecbathanis quod est castrum in Madena provincia volumen unum talisque scriptus erat in eo commentarius 015 EZR 006 003 anno primo Cyri regis Cyrus rex decrevit ut domus Dei quae est in Hierusalem aedificaretur in loco ubi immolent hostias et ut ponant fundamenta subportantia altitudinem cubitorum sexaginta et latitudinem cubitorum sexaginta 015 EZR 006 004 ordines de lapidibus inpolitis tres et sic ordines de lignis novis sumptus autem de domo regis dabuntur 015 EZR 006 005 sed et vasa templi Dei aurea et argentea quae Nabuchodonosor tulerat de templo Hierusalem et adtulerat ea in Babylonem reddantur et referantur in templo Hierusalem in locum suum quae et posita sunt in templo Dei 015 EZR 006 006 nunc ergo Tatannai dux regionis quae est trans Flumen Starbuzannai et consiliarii vestri Apharsacei qui estis trans Flumen procul recedite ab illis 015 EZR 006 007 et dimittite fieri templum Dei illud a duce Iudaeorum et a senioribus eorum domum Dei illam aedificent in loco suo 015 EZR 006 008 sed et a me praeceptum est quid oporteat fieri a presbyteris Iudaeorum illis ut aedificetur domus Dei scilicet ut de arca regis id est de tributis quae dantur de regione trans Flumen studiose sumptus dentur viris illis ne inpediatur opus 015 EZR 006 009 quod si necesse fuerit et vitulos et agnos et hedos in holocaustum Deo caeli frumentum sal vinum et oleum secundum ritum sacerdotum qui sunt in Hierusalem detur eis per dies singulos ne sit in aliquo querimonia 015 EZR 006 010 et offerant oblationes Deo caeli orentque pro vita regis et filiorum eius 015 EZR 006 011 a me ergo positum est decretum ut omnis homo qui hanc mutaverit iussionem tollatur lignum de domo ipsius et erigatur et configatur in eo domus autem eius publicetur 015 EZR 006 012 Deus autem qui habitare fecit nomen suum ibi dissipet omnia regna et populum qui extenderit manum suam ut repugnet et dissipet domum Dei illam quae est in Hierusalem ego Darius statui decretum quod studiose impleri volo 015 EZR 006 013 igitur Tatannai dux regionis trans Flumen et Starbuzannai et consiliarii eius secundum quod praeceperat Darius rex sic diligenter exsecuti sunt 015 EZR 006 014 seniores autem Iudaeorum aedificabant et prosperabantur iuxta prophetiam Aggei prophetae et Zacchariae filii Addo et aedificaverunt et construxerunt iubente Deo Israhel et iubente Cyro et Dario et Artarxerse regibus Persarum 015 EZR 006 015 et conpleverunt domum Dei istam usque ad diem tertium mensis adar qui est annus sextus regni Darii regis 015 EZR 006 016 fecerunt autem filii Israhel sacerdotes et Levitae et reliqui filiorum transmigrationis dedicationem domus Dei in gaudio 015 EZR 006 017 et obtulerunt in dedicationem domus Dei vitulos centum arietes ducentos agnos quadringentos hircos caprarum pro peccato totius Israhel duodecim iuxta numerum tribuum Israhel 015 EZR 006 018 et statuerunt sacerdotes in ordinibus suis et Levitas in vicibus suis super opera Dei in Hierusalem sicut scriptum est in libro Mosi 015 EZR 006 019 fecerunt autem filii transmigrationis pascha quartadecima die mensis primi 015 EZR 006 020 purificati enim fuerant sacerdotes et Levitae quasi unus omnes mundi ad immolandum pascha universis filiis transmigrationis et fratribus suis sacerdotibus et sibi 015 EZR 006 021 et comederunt filii Israhel qui reversi fuerant de transmigratione et omnis qui se separaverat a coinquinatione gentium terrae ad eos ut quaererent Dominum Deum Israhel 015 EZR 006 022 et fecerunt sollemnitatem azymorum septem diebus in laetitia quoniam laetificaverat eos Dominus et converterat cor regis Assur ad eos ut adiuvaret manus eorum in opere domus Domini Dei Israhel 015 EZR 007 001 post haec autem verba in regno Artarxersis regis Persarum Ezras filius Saraiae filii Azariae filii Helciae 015 EZR 007 002 filii Sellum filii Sadoc filii Achitob 015 EZR 007 003 filii Amariae filii Azariae filii Maraioth 015 EZR 007 004 filii Zaraiae filii Ozi filii Bocci 015 EZR 007 005 filii Abisue filii Finees filii Eleazar filii Aaron sacerdotis ab initio 015 EZR 007 006 ipse Ezras ascendit de Babylone et ipse scriba velox in lege Mosi quam dedit Dominus Deus Israhel et dedit ei rex secundum manum Domini Dei eius super eum omnem petitionem eius 015 EZR 007 007 et ascenderunt de filiis Israhel et de filiis sacerdotum et de filiis Levitarum et de cantoribus et de ianitoribus et de Nathinneis in Hierusalem anno septimo Artarxersis regis 015 EZR 007 008 et venerunt in Hierusalem mense quinto ipse est annus septimus regis 015 EZR 007 009 quia in primo die mensis primi coepit ascendere de Babylone et in primo mensis quinti venit in Hierusalem iuxta manum Dei sui bonam super se 015 EZR 007 010 Ezras enim paravit cor suum ut investigaret legem Domini et faceret et doceret in Israhel praeceptum et iudicium 015 EZR 007 011 hoc est autem exemplar epistulae edicti quod dedit rex Artarxersis Ezrae sacerdoti scribae erudito in sermonibus et praeceptis Domini et caerimoniis eius in Israhel 015 EZR 007 012 Artarxersis rex regum Ezrae sacerdoti scribae legis Dei caeli doctissimo salutem 015 EZR 007 013 a me decretum est ut cuicumque placuerit in regno meo de populo Israhel et de sacerdotibus eius et de Levitis ire in Hierusalem tecum vadat 015 EZR 007 014 a facie enim regis et septem consiliatorum eius missus es ut visites Iudaeam et Hierusalem in lege Dei tui quae est in manu tua 015 EZR 007 015 et ut feras argentum et aurum quod rex et consiliatores eius sponte obtulerunt Deo Israhel cuius in Hierusalem tabernaculum est 015 EZR 007 016 et omne argentum et aurum quodcumque inveneris in universa provincia Babylonis et populus offerre voluerit et de sacerdotibus qui sponte obtulerint domui Dei sui quae est in Hierusalem 015 EZR 007 017 libere accipe et studiose eme de hac pecunia vitulos arietes agnos et sacrificia et libamina eorum et offer ea super altare templi Dei vestri quod est in Hierusalem 015 EZR 007 018 sed et si quid tibi et fratribus tuis placuerit de reliquo argento et auro ut faciatis iuxta voluntatem Dei vestri facite 015 EZR 007 019 vasa quoque quae dantur tibi in ministerium domus Dei tui trade in conspectu Dei Hierusalem 015 EZR 007 020 sed et cetera quibus opus fuerit in domo Dei tui quantumcumque necesse est ut expendas dabis de thesauro et de fisco regis 015 EZR 007 021 et a me ego Artarxersis rex statui atque decrevi omnibus custodibus arcae publicae qui sunt trans Flumen ut quodcumque petierit a vobis Ezras sacerdos scriba legis Dei caeli absque mora detis 015 EZR 007 022 usque ad argenti talenta centum et usque ad frumenti choros centum et usque ad vini batos centum et usque ad batos olei centum sal vero absque mensura 015 EZR 007 023 omne quod ad ritum Dei caeli pertinet tribuatur diligenter in domo Dei caeli ne forte irascatur contra regnum regis et filiorum eius 015 EZR 007 024 vobisque notum facimus de universis sacerdotibus et Levitis cantoribus ianitoribus Nathinneis et ministris domus Dei huius ut vectigal et tributum et annonas non habeatis potestatem inponendi super eos 015 EZR 007 025 tu autem Ezras secundum sapientiam Dei tui quae est in manu tua constitue iudices et praesides ut iudicent omni populo qui est trans Flumen his videlicet qui noverunt legem Dei tui sed et inperitos docete libere 015 EZR 007 026 et omnis qui non fecerit legem Dei tui et legem regis diligenter iudicium erit de eo sive in mortem sive in exilium sive in condemnationem substantiae eius vel certe in carcerem 015 EZR 007 027 benedictus Dominus Deus patrum nostrorum qui dedit hoc in corde regis ut glorificaret domum Domini quae est in Hierusalem 015 EZR 007 028 et in me inclinavit misericordiam coram rege et consiliatoribus eius et universis principibus regis potentibus et ego confortatus manu Domini Dei mei quae erat in me congregavi de Israhel principes qui ascenderent mecum 015 EZR 008 001 hii sunt ergo principes familiarum et genealogia eorum qui ascenderunt mecum in regno Artarxersis regis de Babylone 015 EZR 008 002 de filiis Finees Gersom de filiis Ithamar Danihel de filiis David Attus 015 EZR 008 003 de filiis Secheniae et de filiis Pharos Zaccharias et cum eo numerati sunt viri centum quinquaginta 015 EZR 008 004 de filiis Phaethmoab Helioenai filius Zareae et cum eo ducenti viri 015 EZR 008 005 de filiis Secheniae filius Hiezihel et cum eo trecenti viri 015 EZR 008 006 de filiis Adden Abeth filius Ionathan et cum eo quinquaginta viri 015 EZR 008 007 de filiis Helam Isaias filius Athaliae et cum eo septuaginta viri 015 EZR 008 008 de filiis Saphatiae Zebedia filius Michahel et cum eo octoginta viri 015 EZR 008 009 de filiis Ioab Obedia filius Iehihel et cum eo ducenti decem et octo viri 015 EZR 008 010 de filiis Selomith filius Iosphiae et cum eo centum sexaginta viri 015 EZR 008 011 de filiis Bebai Zaccharias filius Bebai et cum eo viginti octo viri 015 EZR 008 012 de filiis Ezgad Iohanan filius Eccetan et cum eo centum decem viri 015 EZR 008 013 de filiis Adonicam qui erant novissimi et haec nomina eorum Helifeleth et Heihel et Samaias et cum eis sexaginta viri 015 EZR 008 014 de filiis Beggui Uthai et Zacchur et cum eo septuaginta viri 015 EZR 008 015 congregavi autem eos ad fluvium qui decurrit ad Ahavva et mansimus ibi diebus tribus quaesivique in populo et in sacerdotibus de filiis Levi et non inveni ibi 015 EZR 008 016 itaque misi Heliezer et Arihel et Semeam et Helnathan et Iarib et alterum Helnathan et Nathan et Zacchariam et Mesolam principes et Ioarib et Helnathan sapientes 015 EZR 008 017 et misi eos ad Heddo qui est primus in Casphiae loco et posui in ore eorum verba quae loquerentur ad Addom et ad fratres eius Nathinneos in loco Casphiae ut adducerent nobis ministros domus Dei nostri 015 EZR 008 018 et adduxerunt nobis per manum Dei nostri bonam super nos virum doctissimum de filiis Moolli filii Levi filii Israhel et Sarabiam et filios eius et fratres eius decem et octo 015 EZR 008 019 et Asabiam et cum eo Isaiam de filiis Merari fratres eius et filios eius viginti 015 EZR 008 020 et de Nathinneis quos dederat David et principes ad ministeria Levitarum Nathinneos ducentos viginti omnes hii suis nominibus vocabantur 015 EZR 008 021 et praedicavi ibi ieiunium iuxta fluvium Ahavva ut adfligeremur coram Domino Deo nostro et peteremus ab eo viam rectam nobis et filiis nostris universaeque substantiae nostrae 015 EZR 008 022 erubui enim petere regem auxilium et equites qui defenderent nos ab inimico in via quia dixeramus regi manus Dei nostri est super omnes qui quaerunt eum in bonitate et imperium eius et fortitudo eius et furor super omnes qui derelinquunt eum 015 EZR 008 023 ieiunavimus autem et rogavimus Deum nostrum pro hoc et evenit nobis prospere 015 EZR 008 024 et separavi de principibus sacerdotum duodecim Sarabian Asabian et cum eis de fratribus eorum decem 015 EZR 008 025 adpendique eis argentum et aurum et vasa consecrata domus Dei nostri quae obtulerat rex et consiliatores eius et principes eius universusque Israhel eorum qui inventi fuerant 015 EZR 008 026 et adpendi in manibus eorum argenti talenta sescenta quinquaginta et vasa argentea centum auri centum talenta 015 EZR 008 027 et crateras aureos viginti qui habebant solidos millenos et vasa aeris fulgentis optimi duo pulchra ut aurum 015 EZR 008 028 et dixi eis vos sancti Domini et vasa sancta et argentum et aurum quod sponte oblatum est Domino Deo patrum vestrorum 015 EZR 008 029 vigilate et custodite donec adpendatis coram principibus sacerdotum et Levitarum et ducibus familiarum Israhel in Hierusalem et thesaurum domus Domini 015 EZR 008 030 susceperunt autem sacerdotes et Levitae pondus argenti et auri et vasorum ut deferrent in Hierusalem in domum Dei nostri 015 EZR 008 031 promovimus ergo a flumine Ahavva duodecimo die mensis primi ut pergeremus Hierusalem et manus Dei nostri fuit super nos et liberavit nos de manu inimici et insidiatoris in via 015 EZR 008 032 et venimus Hierusalem et mansimus ibi diebus tribus 015 EZR 008 033 die autem quarta adpensum est argentum et aurum et vasa in domo Dei nostri per manum Meremoth filii Uriae sacerdotis et cum eo Eleazar filius Finees cumque eis Iozaded filius Iosue et Noadaia filius Bennoi Levitae 015 EZR 008 034 iuxta numerum et pondus omnium descriptumque est omne pondus in tempore illo 015 EZR 008 035 sed et qui venerant de captivitate filii transmigrationis obtulerunt holocaustomata Deo Israhel vitulos duodecim pro omni Israhel arietes nonaginta sex agnos septuaginta septem hircos pro peccato duodecim omnia in holocaustum Domino 015 EZR 008 036 dederunt autem edicta regis satrapis qui erant de conspectu regis et ducibus trans Flumen et elevaverunt populum et domum Dei 015 EZR 009 001 postquam autem haec conpleta sunt accesserunt ad me principes dicentes non est separatus populus Israhel et sacerdotes et Levitae a populis terrarum et de abominationibus eorum Chananei videlicet et Hetthei et Ferezei et Iebusei et Ammanitarum et Moabitarum et Aegyptiorum et Amorreorum 015 EZR 009 002 tulerunt enim de filiabus eorum sibi et filiis suis et commiscuerunt semen sanctum cum populis terrarum manus etiam principum et magistratuum fuit in transgressione hac prima 015 EZR 009 003 cumque audissem sermonem istum scidi pallium meum et tunicam et evelli capillos capitis mei et barbae et sedi maerens 015 EZR 009 004 convenerunt autem ad me omnes qui timebant verbum Dei Israhel pro transgressione eorum qui de captivitate venerant et ego sedebam tristis usque ad sacrificium vespertinum 015 EZR 009 005 et in sacrificio vespertino surrexi de adflictione mea et scisso pallio et tunica curvavi genua mea et expandi manus meas ad Dominum Deum meum 015 EZR 009 006 et dixi Deus meus confundor et erubesco levare Deus meus faciem meam ad te quoniam iniquitates nostrae multiplicatae sunt super caput et delicta nostra creverunt usque in caelum 015 EZR 009 007 a diebus patrum nostrorum sed et nos ipsi peccavimus granditer usque ad diem hanc et in iniquitatibus nostris traditi sumus ipsi et reges nostri et sacerdotes nostri in manum regum terrarum in gladium in captivitatem in rapinam et in confusionem vultus sicut et die hac 015 EZR 009 008 et nunc quasi parum et ad momentum facta est deprecatio nostra apud Dominum Deum nostrum ut dimitterentur nobis reliquiae et daretur paxillus in loco sancto eius et inluminaret oculos nostros Deus noster et daret nobis vitam modicam in servitute nostra 015 EZR 009 009 quia servi sumus et in servitute nostra non dereliquit nos Deus noster et inclinavit super nos misericordiam coram rege Persarum ut daret nobis vitam et sublimaret domum Dei nostri et extrueret solitudines eius et daret nobis sepem in Iuda et in Hierusalem 015 EZR 009 010 et nunc quid dicemus Deus noster post haec quia dereliquimus mandata tua 015 EZR 009 011 quae praecepisti in manu servorum tuorum prophetarum dicens terram ad quam vos ingredimini ut possideatis eam terra inmunda est iuxta inmunditiam populorum ceterarumque terrarum abominationibus eorum qui repleverunt eam ab ore usque ad os in coinquinatione sua 015 EZR 009 012 nunc ergo filias vestras ne detis filiis eorum et filias eorum non accipiatis filiis vestris et non quaeratis pacem eorum et prosperitatem eorum usque in aeternum ut confortemini et comedatis quae bona sunt terrae et heredes habeatis filios vestros usque in saeculum 015 EZR 009 013 et post omnia quae venerunt super nos in operibus nostris pessimis et in delicto nostro magno quia tu Deus noster liberasti nos de iniquitate nostra et dedisti nobis salutem sicut est hodie 015 EZR 009 014 ut non converteremur et irrita faceremus mandata tua neque matrimonia iungeremus cum populis abominationum istarum numquid iratus es nobis usque ad consummationem ne dimitteres nobis reliquias et salutem 015 EZR 009 015 Domine Deus Israhel iustus tu quoniam derelicti sumus qui salvaremur sicut die hac ecce coram te sumus in delicto nostro non enim stari potest coram te super hoc 015 EZR 010 001 sic ergo orante Ezra et inplorante eo et flente et iacente ante templum Dei collectus est ad eum de Israhel coetus grandis nimis virorum et mulierum puerorumque et flevit populus multo fletu 015 EZR 010 002 et respondit Sechenia filius Iehihel de filiis Helam et dixit Ezrae nos praevaricati sumus in Deum nostrum et duximus uxores alienigenas de populis terrae et nunc si est paenitentia Israhel super hoc 015 EZR 010 003 percutiamus foedus cum Deo nostro ut proiciamus universas uxores et eos qui de his nati sunt iuxta voluntatem Domini et eorum qui timent praeceptum Dei nostri secundum legem fiat 015 EZR 010 004 surge tuum est decernere nosque erimus tecum confortare et fac 015 EZR 010 005 surrexit ergo Ezras et adiuravit principes sacerdotum Levitarum et omnem Israhel ut facerent secundum verbum hoc et iuraverunt 015 EZR 010 006 et surrexit Ezras ante domum Dei et abiit ad cubiculum Iohanan filii Eliasib et ingressus est illuc panem non comedit et aquam non bibit lugebat enim in transgressione eorum qui de captivitate venerant 015 EZR 010 007 et missa est vox in Iuda et in Hierusalem omnibus filiis transmigrationis ut congregarentur in Hierusalem 015 EZR 010 008 et omnis qui non venerit in tribus diebus iuxta consilium principum et seniorum auferetur universa substantia eius et ipse abicietur de coetu transmigrationis 015 EZR 010 009 convenerunt igitur omnes viri Iuda et Beniamin in Hierusalem tribus diebus ipse est mensis nonus vicesimo die mensis et sedit omnis populus in platea domus Dei trementes pro peccato et pluviis 015 EZR 010 010 et surrexit Ezras sacerdos et dixit ad eos vos transgressi estis et duxistis uxores alienigenas ut adderetis super delictum Israhel 015 EZR 010 011 et nunc date confessionem Domino Deo patrum vestrorum et facite placitum eius et separamini a populis terrae et ab uxoribus alienigenis 015 EZR 010 012 et respondit universa multitudo dixitque voce magna iuxta verbum tuum ad nos sic fiat 015 EZR 010 013 verumtamen quia populus multus est et tempus pluviae et non sustinemus stare foris et opus non est diei unius vel duorum vehementer quippe peccavimus in sermone isto 015 EZR 010 014 constituantur principes in universa multitudine et omnes in civitatibus nostris qui duxerunt uxores alienigenas veniant in temporibus statutis et cum his seniores per civitatem et civitatem et iudices eius donec avertatur ira Dei nostri a nobis super peccato hoc 015 EZR 010 015 igitur Ionathan filius Asahel et Iaazia filius Thecuae steterunt super hoc et Mesollam et Sebethai Levites adiuverunt eos 015 EZR 010 016 feceruntque sic filii transmigrationis et abierunt Ezras sacerdos et viri principes familiarum in domum patrum suorum et omnes per nomina sua et sederunt in die primo mensis decimi ut quaererent rem 015 EZR 010 017 et consummati sunt omnes viri qui duxerant uxores alienigenas usque ad diem primam mensis primi 015 EZR 010 018 et inventi sunt de filiis sacerdotum qui duxerant uxores alienigenas de filiis Iosue filii Iosedech et fratres eius Maasia et Eliezer et Iarib et Godolia 015 EZR 010 019 et dederunt manus suas ut eicerent uxores suas et pro delicto suo arietem de ovibus offerrent 015 EZR 010 020 et de filiis Emmer Anani et Zebedia 015 EZR 010 021 et de filiis Erim Masia et Helia et Semeia et Hiehihel et Ozias 015 EZR 010 022 et de filiis Phessur Helioenai Maasia Ismahel Nathanahel Iozabeth et Elasa 015 EZR 010 023 et de filiis Levitarum Iozabeth et Semei et Celaia ipse est Calita Phataia Iuda et Eliezer 015 EZR 010 024 et de cantoribus Eliasub et de ianitoribus Sellum et Telem et Uri 015 EZR 010 025 et ex Israhel de filiis Pharos Remia et Ezia et Melchia et Miamin et Eliezer et Melchia et Banea 015 EZR 010 026 et de filiis Helam Mathania Zaccharias et Hiehil et Abdi et Irimoth et Helia 015 EZR 010 027 et de filiis Zethua Helioenai Eliasib Mathania et Ierimuth et Zabeth et Aziza 015 EZR 010 028 et de filiis Bebai Iohanan Anania Zabbai Athalai 015 EZR 010 029 et de filiis Bani Mosollam et Melluch et Adaia Iasub et Saal et Ramoth 015 EZR 010 030 et de filiis Phaethmoab Edna et Chalal Banaias Maasias Mathanias Beselehel et Bennui et Manasse 015 EZR 010 031 et de filiis Erem Eliezer Iesue Melchias Semeias Symeon 015 EZR 010 032 Beniamin Maloch Samarias 015 EZR 010 033 de filiis Asom Matthanai Matthetha Zabed Elipheleth Iermai Manasse Semei 015 EZR 010 034 de filiis Bani Maaddi Amram et Huhel 015 EZR 010 035 Baneas et Badaias Cheiliau 015 EZR 010 036 Vannia Marimuth et Eliasib 015 EZR 010 037 Matthanias Mathanai et Iasi 015 EZR 010 038 et Bani et Bennui Semei 015 EZR 010 039 et Salmias et Nathan et Adaias 015 EZR 010 040 Mechnedabai Sisai Sarai 015 EZR 010 041 Ezrel et Selemau Semeria 015 EZR 010 042 Sellum Amaria Ioseph 015 EZR 010 043 de filiis Nebu Iaihel Matthathias Zabed Zabina Ieddu et Iohel Banaia 015 EZR 010 044 omnes hii acceperunt uxores alienigenas et fuerunt ex eis mulieres quae pepererant filios # # BOOK 016 NEH Nehemiah Nehemiæ 016 NEH 001 001 verba Neemiae filii Echliae et factum est in mense casleu anno vicesimo et ego eram in Susis castro 016 NEH 001 002 et venit Anani unus de fratribus meis ipse et viri ex Iuda et interrogavi eos de Iudaeis qui remanserant et supererant de captivitate et de Hierusalem 016 NEH 001 003 et dixerunt mihi qui remanserunt et derelicti sunt de captivitate ibi in provincia in adflictione magna sunt et in obprobrio et murus Hierusalem dissipatus est et portae eius conbustae sunt igni 016 NEH 001 004 cumque audissem verba huiuscemodi sedi et flevi et luxi diebus et ieiunabam et orabam ante faciem Dei caeli 016 NEH 001 005 et dixi quaeso Domine Deus caeli fortis magne atque terribilis qui custodis pactum et misericordiam cum his qui te diligunt et custodiunt mandata tua 016 NEH 001 006 fiat auris tua auscultans et oculi tui aperti ut audias orationem servi tui quam ego oro coram te hodie nocte et die pro filiis Israhel servis tuis et confiteor pro peccatis filiorum Israhel quibus peccaverunt tibi et ego et domus patris mei peccavimus 016 NEH 001 007 vanitate seducti sumus et non custodivimus mandatum et caerimonias et iudicia quae praecepisti Mosi servo tuo 016 NEH 001 008 memento verbi quod mandasti Mosi famulo tuo dicens cum transgressi fueritis ego dispergam vos in populos 016 NEH 001 009 et si revertamini ad me et custodiatis mandata mea et faciatis ea etiam si abducti fueritis ad extrema caeli inde congregabo vos et inducam in locum quem elegi ut habitaret nomen meum ibi 016 NEH 001 010 et ipsi servi tui et populus tuus quos redemisti in fortitudine tua magna et in manu tua valida 016 NEH 001 011 obsecro Domine sit auris tua adtendens ad orationem servi tui et ad orationem servorum tuorum qui volunt timere nomen tuum et dirige servum tuum hodie et da ei misericordiam ante virum hunc ego enim eram pincerna regis 016 NEH 002 001 factum est autem in mense nisan anno vicesimo Artarxersis regis et vinum erat ante eum et levavi vinum et dedi regi et non eram quasi languidus ante faciem eius 016 NEH 002 002 dixitque mihi rex quare vultus tuus tristis cum te aegrotum non videam non est hoc frustra sed malum nescio quid in corde tuo est et timui valde ac nimis 016 NEH 002 003 et dixi regi rex in aeternum vive quare non maereat vultus meus quia civitas domus sepulchrorum patris mei deserta est et portae eius conbustae sunt igni 016 NEH 002 004 et ait mihi rex pro qua re postulas et oravi Deum caeli 016 NEH 002 005 et dixi ad regem si videtur regi bonum et si placet servus tuus ante faciem tuam ut mittas me in Iudaeam ad civitatem sepulchri patris mei et aedificabo eam 016 NEH 002 006 dixitque mihi rex et regina quae sedebat iuxta eum usque ad quod tempus erit iter tuum et quando reverteris et placuit ante vultum regis et misit me et constitui ei tempus 016 NEH 002 007 et dixi regi si regi videtur bonum epistulas det mihi ad duces regionis trans Flumen ut transducant me donec veniam in Iudaeam 016 NEH 002 008 et epistulam ad Asaph custodem saltus regis ut det mihi ligna et tegere possim portas turris domus et muri civitatis et domum quam ingressus fuero et dedit mihi rex iuxta manum Dei mei bonam mecum 016 NEH 002 009 et veni ad duces regionis trans Flumen dedique eis epistulas regis miserat autem mecum rex principes militum et equites 016 NEH 002 010 et audierunt Sanaballat Horonites et Tobias servus ammanites et contristati sunt adflictione magna quod venisset homo qui quaereret prosperitatem filiorum Israhel 016 NEH 002 011 et veni Hierusalem et eram ibi diebus tribus 016 NEH 002 012 et surrexi nocte ego et viri pauci mecum et non indicavi cuiquam quid Deus dedisset in corde meo ut facerem in Hierusalem et iumentum non erat mecum nisi animal cui sedebam 016 NEH 002 013 et egressus sum per portam Vallis nocte et ante fontem Draconis et ad portam Stercoris et considerabam murum Hierusalem dissipatum et portas eius consumptas igni 016 NEH 002 014 et transivi ad portam Fontis et ad aquaeductum Regis et non erat locus iumento cui sedebam ut transiret 016 NEH 002 015 et ascendi per torrentem nocte et considerabam murum et reversus veni ad portam Vallis et redii 016 NEH 002 016 magistratus autem nesciebant quo abissem aut quid ego facerem sed et Iudaeis et sacerdotibus et optimatibus et magistratibus et reliquis qui faciebant opus usque ad id locorum nihil indicaveram 016 NEH 002 017 et dixi eis vos nostis adflictionem in qua sumus quia Hierusalem deserta est et portae eius consumptae sunt igni venite et aedificemus muros Hierusalem et non simus ultra obprobrium 016 NEH 002 018 et indicavi eis manum Dei mei quod esset bona mecum et verba regis quae locutus est mihi et aio surgamus et aedificemus et confortatae sunt manus eorum in bono 016 NEH 002 019 audierunt autem Sanaballat Horonites et Tobias servus ammanites et Gosem Arabs et subsannaverunt nos et despexerunt dixeruntque quae est haec res quam facitis numquid contra regem vos rebellatis 016 NEH 002 020 et reddidi eis sermonem dixique ad eos Deus caeli ipse nos iuvat et nos servi eius sumus surgamus et aedificemus vobis autem non est pars et iustitia et memoria in Hierusalem 016 NEH 003 001 et surrexit Eliasib sacerdos magnus et fratres eius sacerdotes et aedificaverunt portam Gregis ipsi sanctificaverunt eam et statuerunt valvas eius et usque ad turrem centum cubitorum sanctificaverunt eam usque ad turrem Ananehel 016 NEH 003 002 et iuxta eum aedificaverunt viri Hiericho et iuxta eum aedificavit Zecchur filius Amri 016 NEH 003 003 portam autem Piscium aedificaverunt filii Asanaa ipsi texerunt eam et statuerunt valvas eius et seras et vectes et iuxta eos aedificavit Marimuth filius Uriae filii Accus 016 NEH 003 004 et iuxta eos aedificavit Mosollam filius Barachiae filii Mesezebel et iuxta eos aedificavit Sadoc filius Baana 016 NEH 003 005 et iuxta eos aedificaverunt Thecueni optimates autem eorum non subposuerunt colla sua in opere Domini sui 016 NEH 003 006 et portam Veterem aedificaverunt Ioiada filius Fasea et Mosollam filius Besodia ipsi texerunt eam et statuerunt valvas eius et seras et vectes 016 NEH 003 007 et iuxta eos aedificavit Meletias Gabaonites et Iadon Meronathites viri de Gabaon et Maspha pro duce qui erat in regione trans Flumen 016 NEH 003 008 et iuxta eum aedificavit Ezihel filius Araia aurifex et iuxta eum aedificavit Anania filius pigmentarii et dimiserunt Hierusalem usque ad murum plateae latioris 016 NEH 003 009 et iuxta eum aedificavit Rafaia filius Ahur princeps vici Hierusalem 016 NEH 003 010 et iuxta eos aedificavit Ieiada filius Aromath contra domum suam et iuxta eum aedificavit Attus filius Asebeniae 016 NEH 003 011 mediam partem vici aedificavit Melchias filius Erem et Asub filius Phaethmoab et turrem Furnorum 016 NEH 003 012 iuxta eum aedificavit Sellum filius Alloes princeps mediae partis vici Hierusalem ipse et filiae eius 016 NEH 003 013 et portam Vallis aedificavit Anun et habitatores Zanoe ipsi aedificaverunt eam et statuerunt valvas eius et seras et vectes et mille cubitos in muro usque ad portam Sterquilinii 016 NEH 003 014 et portam Sterquilinii aedificavit Melchias filius Rechab princeps vici Bethaccharem ipse aedificavit eam et statuit valvas eius et seras et vectes 016 NEH 003 015 et portam Fontis aedificavit Sellum filius Choloozai princeps pagi Maspha ipse aedificavit eam et texit et statuit valvas eius et seras et vectes et muros piscinae Siloae in hortum regis et usque ad gradus qui descendunt de civitate David 016 NEH 003 016 post eum aedificavit Neemias filius Azboc princeps dimidiae partis vici Bethsur usque contra sepulchra David et usque ad piscinam quae grandi opere constructa est et usque ad domum Fortium 016 NEH 003 017 post eum aedificaverunt Levitae Reum filius Benni post eum aedificavit Asebias princeps dimidiae partis vici Ceilae in vico suo 016 NEH 003 018 post eum aedificaverunt fratres eorum Behui filius Enadad princeps dimidiae partis Ceila 016 NEH 003 019 et aedificavit iuxta eum Azer filius Iosue princeps Maspha mensuram secundam contra ascensum firmissimi anguli 016 NEH 003 020 post eum in monte aedificavit Baruch filius Zacchai mensuram secundam ab angulo usque ad portam domus Eliasib sacerdotis magni 016 NEH 003 021 post eum aedificavit Meremuth filius Uriae filii Accus mensuram secundam a porta domus Eliasib donec extenderetur domus Eliasib 016 NEH 003 022 et post eum aedificaverunt sacerdotes viri de campestribus Iordanis 016 NEH 003 023 post eum aedificavit Beniamin et Asub contra domum suam et post eum aedificavit Azarias filius Maasiae filii Ananiae contra domum suam 016 NEH 003 024 post eum aedificavit Bennui filius Enadda mensuram secundam a domo Azariae usque ad flexuram et usque ad angulum 016 NEH 003 025 Falel filius Ozi contra flexuram et turrem quae eminet de domo regis excelsa id est in atrio carceris post eum Phadaia filius Pheros 016 NEH 003 026 Nathinnei autem habitabant in Ofel usque contra portam Aquarum ad orientem et turrem quae prominebat 016 NEH 003 027 post eum aedificaverunt Thecueni mensuram secundam e regione a turre magna et eminenti usque ad murum templi 016 NEH 003 028 sursum autem a porta Equorum aedificaverunt sacerdotes unusquisque contra domum suam 016 NEH 003 029 post eos aedificavit Seddo filius Emmer contra domum suam et post eum aedificavit Semeia filius Secheniae custos portae orientalis 016 NEH 003 030 post eum aedificavit Anania filius Selemiae et Anon filius Selo sextus mensuram secundam post eum aedificavit Mosollam filius Barachiae contra gazofilacium suum 016 NEH 003 031 post eum aedificavit Melchias filius aurificis usque ad domum Nathinneorum et scruta vendentium contra portam Iudicialem et usque ad cenaculum Anguli 016 NEH 003 032 et inter cenaculum Anguli in porta Gregis aedificaverunt artifices et negotiatores 016 NEH 004 001 factum est autem cum audisset Sanaballat quod aedificaremus murum iratus est valde et motus nimis subsannavit Iudaeos 016 NEH 004 002 et dixit coram fratribus suis et frequentia Samaritanorum quid Iudaei inbecilli faciunt num dimittent eos gentes num sacrificabunt et conplebunt in una die numquid aedificare poterunt lapides de acervis pulveris qui conbusti sunt 016 NEH 004 003 sed et Tobias Ammanites proximus eius ait aedificent si ascenderit vulpis transiliet murum eorum lapideum 016 NEH 004 004 audi Deus noster quia facti sumus despectio converte obprobrium super caput eorum et da eos in despectionem in terra captivitatis 016 NEH 004 005 ne operias iniquitatem eorum et peccatum eorum coram facie tua non deleatur quia inriserunt aedificantes 016 NEH 004 006 itaque aedificavimus murum et coniunximus totum usque ad partem dimidiam et provocatum est cor populi ad operandum 016 NEH 004 007 factum est autem cum audisset Sanaballat et Tobias et Arabes et Ammanitae et Azotii quod obducta esset cicatrix muri Hierusalem et quod coepissent interrupta concludi irati sunt nimis 016 NEH 004 008 et congregati omnes pariter ut venirent et pugnarent contra Hierusalem et molirentur insidias 016 NEH 004 009 et oravimus Deum nostrum et posuimus custodes super murum die et nocte contra eos 016 NEH 004 010 dixit autem Iudas debilitata est fortitudo portantis et humus nimia est et nos non poterimus aedificare murum 016 NEH 004 011 et dixerunt hostes nostri nesciant et ignorent donec veniamus in medio eorum et interficiamus eos et cessare faciamus opus 016 NEH 004 012 factum est autem venientibus Iudaeis qui habitabant iuxta eos et dicentibus nobis per decem vices ex omnibus locis quibus venerant ad nos 016 NEH 004 013 statui in loco post murum per circuitum populum in ordine cum gladiis suis et lanceis et arcis 016 NEH 004 014 perspexi atque surrexi et aio ad optimates et ad magistratus et ad reliquam partem vulgi nolite timere a facie eorum Domini magni et terribilis mementote et pugnate pro fratribus vestris filiis vestris et filiabus vestris uxoribus vestris et domibus 016 NEH 004 015 factum est autem cum audissent inimici nostri nuntiatum esse nobis dissipavit Deus consilium eorum et reversi sumus omnes ad muros unusquisque ad opus suum 016 NEH 004 016 et factum est a die illa media pars iuvenum eorum faciebant opus et media parata erat ad bellum et lanceae et scuta et arcus et loricae et principes post eos in omni domo Iuda 016 NEH 004 017 aedificantium in muro et portantium onera et inponentium una manu sua faciebat opus et altera tenebat gladium 016 NEH 004 018 aedificantium enim unusquisque gladio erat accinctus renes et aedificabant et clangebant bucina iuxta me 016 NEH 004 019 et dixi ad optimates et ad magistratus et ad reliquam partem vulgi opus grande est et latum et nos separati sumus in muro procul alter ab altero 016 NEH 004 020 in loco quocumque audieritis clangorem tubae illuc concurrite ad nos Deus noster pugnabit pro nobis 016 NEH 004 021 et nos ipsi faciamus opus et media pars nostrum teneat lanceas ab ascensu aurorae donec egrediantur astra 016 NEH 004 022 in tempore quoque illo dixi populo unusquisque cum puero suo maneat in medio Hierusalem et sint vobis vices per noctem et diem ad operandum 016 NEH 004 023 ego autem et fratres mei et pueri mei et custodes qui erant post me non deponebamus vestimenta nostra unusquisque tantum nudabatur ad baptismum 016 NEH 005 001 et factus est clamor populi et uxorum eius magnus adversus fratres suos iudaeos 016 NEH 005 002 et erant qui dicerent filii nostri et filiae nostrae multae sunt nimis accipiamus pro pretio eorum frumentum et comedamus et vivamus 016 NEH 005 003 et erant qui dicerent agros nostros et vineas et domos nostras opponamus et accipiamus frumentum in fame 016 NEH 005 004 et alii dicebant mutuo sumamus pecunias in tributa regis demusque agros nostros et vineas 016 NEH 005 005 et nunc sicut carnes fratrum nostrorum sic carnes nostrae sunt sicut filii eorum ita filii nostri ecce nos subiugamus filios nostros et filias nostras in servitutem et de filiabus nostris sunt famulae nec habemus unde possint redimi et agros nostros et vineas alii possident 016 NEH 005 006 et iratus sum nimis cum audissem clamorem eorum secundum verba haec 016 NEH 005 007 cogitavitque cor meum mecum et increpui optimates et magistratus et dixi eis usurasne singuli a fratribus vestris exigatis et congregavi adversus eos contionem magnam 016 NEH 005 008 et dixi eis nos ut scitis redemimus fratres nostros iudaeos qui venditi fuerant gentibus secundum possibilitatem nostram et vos igitur vendite fratres vestros et emimus eos et siluerunt nec invenerunt quid responderent 016 NEH 005 009 dixique ad eos non est bona res quam facitis quare non in timore Dei nostri ambulatis ne exprobretur nobis a gentibus inimicis nostris 016 NEH 005 010 et ego et fratres mei et pueri mei commodavimus plurimis pecuniam et frumentum non repetamus in commune istud aes alienum concedamus quod debetur nobis 016 NEH 005 011 reddite eis hodie agros suos vineas suas oliveta sua et domos suas quin potius et centesimam pecuniae frumenti vini et olei quam exigere soletis ab eis date pro illis 016 NEH 005 012 et dixerunt reddimus et ab eis nihil quaerimus sicque faciemus ut loqueris et vocavi sacerdotes et adiuravi eos ut facerent iuxta quod dixeram 016 NEH 005 013 insuper et sinum meum excussi et dixi sic excutiat Deus omnem virum qui non conpleverit verbum istud de domo sua et de laboribus suis sic excutiatur et vacuus fiat et dixit universa multitudo amen et laudaverunt Deum fecit ergo populus sicut dictum erat 016 NEH 005 014 a die autem illa qua praeceperat mihi ut essem dux in terra Iuda ab anno vicesimo usque ad annum tricesimum secundum Artarxersis regis per annos duodecim ego et fratres mei annonas quae ducibus debebantur non comedimus 016 NEH 005 015 duces autem primi qui fuerant ante me gravaverunt populum et acceperunt ab eis in pane vino et pecunia cotidie siclos quadraginta sed et ministri eorum depresserant populum ego autem non feci ita propter timorem Dei 016 NEH 005 016 quin potius in opere muri aedificavi et agrum non emi et omnes pueri mei congregati ad opus erant 016 NEH 005 017 Iudaei quoque et magistratus centum quinquaginta viri et qui veniebant ad nos de gentibus quae in circuitu nostro sunt in mensa mea erant 016 NEH 005 018 parabatur autem mihi per dies singulos bos unus arietes sex electi exceptis volatilibus et inter dies decem vina diversa et alia multa tribuebam insuper et annonas ducatus mei non quaesivi valde enim erat adtenuatus populus 016 NEH 005 019 memento mei Deus meus in bonum secundum omnia quae feci populo huic 016 NEH 006 001 factum est autem cum audisset Sanaballat et Tobia et Gosem Arabs et ceteri inimici nostri quod aedificassem ego murum et non esset in ipso residua interruptio usque ad tempus autem illud valvas non posueram in portis 016 NEH 006 002 miserunt Sanaballat et Gosem ad me dicentes veni et percutiamus foedus pariter in viculis in campo Ono ipsi autem cogitabant ut facerent mihi malum 016 NEH 006 003 misi ergo ad eos nuntios dicens opus grande ego facio et non possum descendere ne forte neglegatur cum venero et descendero ad vos 016 NEH 006 004 miserunt autem ad me secundum verbum hoc per quattuor vices et respondi eis iuxta sermonem priorem 016 NEH 006 005 et misit ad me Sanaballat iuxta verbum prius quinta vice puerum suum et epistulam habebat in manu scriptam hoc modo 016 NEH 006 006 in gentibus auditum est et Gosem dixit quod tu et Iudaei cogitetis rebellare et propterea aedifices murum et levare te velis super eos regem propter quam causam 016 NEH 006 007 et prophetas posueris qui praedicent de te in Hierusalem dicentes rex in Iudaea est auditurus est rex verba haec idcirco nunc veni ut ineamus consilium pariter 016 NEH 006 008 et misi ad eos dicens non est factum secundum verba haec quae tu loqueris de corde enim tuo tu conponis haec 016 NEH 006 009 omnes autem hii terrebant nos cogitantes quod cessarent manus nostrae ab opere et quiesceremus quam ob causam magis confortavi manus meas 016 NEH 006 010 et ingressus sum domum Samaiae filii Dalaiae filii Metabehel secreto qui ait tractemus nobiscum in domo Dei in medio templi et claudamus portas aedis quia venturi sunt ut interficiant te et nocte venturi sunt ad occidendum te 016 NEH 006 011 et dixi num quisquam similis mei fugit et quis ut ego ingredietur templum et vivet non ingrediar 016 NEH 006 012 et intellexi quod Deus non misisset eum sed quasi vaticinans locutus esset ad me et Tobia et Sanaballat conduxissent eum 016 NEH 006 013 acceperat enim pretium ut territus facerem et peccarem et haberent malum quod exprobrarent mihi 016 NEH 006 014 memento Domine mei pro Tobia et Sanaballat iuxta opera eorum talia sed et Noadiae prophetae et ceterorum prophetarum qui terrebant me 016 NEH 006 015 conpletus est autem murus vicesimo quinto die mensis elul quinquaginta duobus diebus 016 NEH 006 016 factum est ergo cum audissent omnes inimici nostri ut timerent universae gentes quae erant in circuitu nostro et conciderent intra semet ipsos et scirent quod a Deo factum esset opus hoc 016 NEH 006 017 sed et in diebus illis multae optimatium Iudaeorum epistulae mittebantur ad Tobiam et a Tobia veniebant ad eos 016 NEH 006 018 multi enim erant in Iudaea habentes iuramentum eius quia gener erat Secheniae filii Orei et Iohanan filius eius acceperat filiam Mosollam filii Barachiae 016 NEH 006 019 sed et laudabant eum coram me et verba mea nuntiabant ei et Tobias mittebat epistulas ut terreret me 016 NEH 007 001 postquam autem aedificatus est murus et posui valvas et recensui ianitores et cantores et Levitas 016 NEH 007 002 praecepi Aneni fratri meo et Ananiae principi domus de Hierusalem ipse enim quasi vir verax et timens Deum plus ceteris videbatur 016 NEH 007 003 et dixi eis non aperiantur portae Hierusalem usque ad calorem solis cumque adhuc adsisterent clausae portae sunt et oppilatae et posui custodes de habitatoribus Hierusalem singulos per vices suas et unumquemque contra domum suam 016 NEH 007 004 civitas autem erat lata nimis et grandis et populus parvus in medio eius et non erant domus aedificatae 016 NEH 007 005 dedit autem Deus in corde meo et congregavi optimates et magistratus et vulgum ut recenserem eos et inveni librum census eorum qui ascenderant primum et inventum est scriptum in eo 016 NEH 007 006 isti filii provinciae qui ascenderunt de captivitate migrantium quos transtulerat Nabuchodonosor rex Babylonis et reversi sunt in Hierusalem et in Iudaeam unusquisque in civitatem suam 016 NEH 007 007 qui venerunt cum Zorobabel Hiesuae Neemias Azarias Raamias Naamni Mardocheus Belsar Mespharath Beggoai Naum Baana numerus virorum populi Israhel 016 NEH 007 008 filii Pharos duo milia centum septuaginta duo 016 NEH 007 009 filii Saphatiae trecenti septuaginta duo 016 NEH 007 010 filii Area sescenti quinquaginta duo 016 NEH 007 011 filii Phaethmoab filiorum Hiesuae et Ioab duo milia octingenti decem et octo 016 NEH 007 012 filii Helam mille octingenti quinquaginta quattuor 016 NEH 007 013 filii Zethua octingenti quadraginta quinque 016 NEH 007 014 filii Zacchai septingenti sexaginta 016 NEH 007 015 filii Bennui sescenti quadraginta octo 016 NEH 007 016 filii Bebai sescenti viginti octo 016 NEH 007 017 filii Azgad duo milia trecenti viginti duo 016 NEH 007 018 filii Adonicam sescenti sexaginta septem 016 NEH 007 019 filii Baggoaim duo milia sexaginta septem 016 NEH 007 020 filii Adin sescenti quinquaginta quinque 016 NEH 007 021 filii Ater filii Ezechiae nonaginta octo 016 NEH 007 022 filii Asem trecenti viginti octo 016 NEH 007 023 filii Besai trecenti viginti quattuor 016 NEH 007 024 filii Areph centum duodecim 016 NEH 007 025 filii Gabaon nonaginta quinque 016 NEH 007 026 viri Bethleem et Netupha centum octoginta octo 016 NEH 007 027 viri Anathoth centum viginti octo 016 NEH 007 028 viri Bethamoth quadraginta duo 016 NEH 007 029 viri Cariathiarim Cephira et Beroth septingenti quadraginta tres 016 NEH 007 030 viri Rama et Geba sescenti viginti unus 016 NEH 007 031 viri Machmas centum viginti duo 016 NEH 007 032 viri Bethel et Hai centum viginti tres 016 NEH 007 033 viri Nebo alterius quinquaginta duo 016 NEH 007 034 viri Helam alterius mille ducenti quinquaginta quattuor 016 NEH 007 035 filii Arem trecenti viginti 016 NEH 007 036 filii Hiericho trecenti quadraginta quinque 016 NEH 007 037 filii Lod Adid et Ono septingenti viginti unus 016 NEH 007 038 filii Senaa tria milia nongenti triginta 016 NEH 007 039 sacerdotes filii Idaia in domo Iosua nongenti septuaginta tres 016 NEH 007 040 filii Emmer mille quinquaginta duo 016 NEH 007 041 filii Phassur mille ducenti quadraginta septem 016 NEH 007 042 filii Arem mille decem et septem Levitae 016 NEH 007 043 filii Iosue et Cadmihel filiorum 016 NEH 007 044 Oduia septuaginta quattuor cantores 016 NEH 007 045 filii Asaph centum quadraginta octo 016 NEH 007 046 ianitores filii Sellum filii Ater filii Telmon filii Accub filii Atita filii Sobai centum triginta octo 016 NEH 007 047 Nathinnei filii Soa filii Asfa filii Tebaoth 016 NEH 007 048 filii Ceros filii Siaa filii Fado filii Lebana filii Agaba filii Selmon 016 NEH 007 049 filii Anan filii Geddel filii Gaer 016 NEH 007 050 filii Raaia filii Rasim filii Necoda 016 NEH 007 051 filii Gezem filii Aza filii Fasea 016 NEH 007 052 filii Besai filii Munim filii Nephusim 016 NEH 007 053 filii Becbuc filii Acupha filii Arur 016 NEH 007 054 filii Besloth filii Meida filii Arsa 016 NEH 007 055 filii Bercos filii Sisara filii Thema 016 NEH 007 056 filii Nesia filii Atipha 016 NEH 007 057 filii servorum Salomonis filii Sotai filii Sophereth filii Pherida 016 NEH 007 058 filii Iahala filii Dercon filii Geddel 016 NEH 007 059 filii Saphatia filii Athil filii Phocereth qui erat ortus ex Sabaim filio Amon 016 NEH 007 060 omnes Nathinnei et filii servorum Salomonis trecenti nonaginta duo 016 NEH 007 061 hii sunt autem qui ascenderunt de Thelmella Thelarsa Cherub Addon et Emmer et non potuerunt indicare domum patrum suorum et semen suum utrum ex Israhel essent 016 NEH 007 062 filii Dalaia filii Tobia filii Necoda sescenti quadraginta duo 016 NEH 007 063 et de sacerdotibus filii Abia filii Accos filii Berzellai qui accepit de filiabus Berzellai Galaditis uxorem et vocatus est nomine eorum 016 NEH 007 064 hii quaesierunt scripturam suam in censu et non invenerunt et eiecti sunt de sacerdotio 016 NEH 007 065 dixitque Athersatha eis ut non manducarent de sanctis sanctorum donec staret sacerdos doctus et eruditus 016 NEH 007 066 omnis multitudo quasi unus quadraginta duo milia sescenti sexaginta 016 NEH 007 067 absque servis et ancillis eorum qui erant septem milia trecenti triginta et septem et inter eos cantores et cantrices ducentae quadraginta quinque 016 NEH 007 069 cameli quadringenti triginta quinque asini sex milia septingenti viginti 016 NEH 007 070 nonnulli autem de principibus familiarum dederunt in opus Athersatha dedit in thesaurum auri dragmas mille fialas quinquaginta tunicas sacerdotales quingentas triginta 016 NEH 007 071 et de principibus familiarum dederunt in thesaurum operis auri dragmas viginti milia et argenti minas duo milia ducentas 016 NEH 007 072 et quod dedit reliquus populus auri dragmas viginti milia et argenti minas duo milia et tunicas sacerdotales sexaginta septem 016 NEH 007 073 habitaverunt autem sacerdotes et Levitae et ianitores et cantores et reliquum vulgus et Nathinnei et omnis Israhel in civitatibus suis 016 NEH 008 001 et venerat mensis septimus filii autem Israhel erant in civitatibus suis congregatusque est omnis populus quasi vir unus ad plateam quae est ante portam Aquarum et dixerunt Ezrae scribae ut adferret librum legis Mosi quam praecepit Dominus Israheli 016 NEH 008 002 adtulit ergo Ezras sacerdos legem coram multitudine virorum et mulierum cunctisque qui poterant intellegere in die prima mensis septimi 016 NEH 008 003 et legit in eo aperte in platea quae erat ante portam Aquarum de mane usque ad mediam diem in conspectu virorum et mulierum et sapientium et aures omnis populi erant erectae ad librum 016 NEH 008 004 stetit autem Ezras scriba super gradum ligneum quem fecerat ad loquendum et steterunt iuxta eum Matthathia et Sema et Ania et Uria et Helcia et Maasia ad dextram eius et ad sinistram Phadaia Misahel et Melchia et Asum et Asephdana Zaccharia et Mosollam 016 NEH 008 005 et aperuit Ezras librum coram omni populo super universum quippe populum eminebat et cum aperuisset eum stetit omnis populus 016 NEH 008 006 et benedixit Ezras Domino Deo magno et respondit omnis populus amen amen elevans manus suas et incurvati sunt et adoraverunt Deum proni in terram 016 NEH 008 007 porro Hiesue et Baani et Serebia Iamin Accub Septhai Odia Maasia Celita Azarias Iozabed Anam Phalaia Levitae silentium faciebant in populo ad audiendam legem populus autem stabat in gradu suo 016 NEH 008 008 et legerunt in libro legis Dei distincte et adposite ad intellegendum et intellexerunt cum legeretur 016 NEH 008 009 dixit autem Neemias ipse est Athersatha et Ezras sacerdos scriba et Levitae interpretantes universo populo dies sanctificatus est Domino Deo nostro nolite lugere et nolite flere flebat enim omnis populus cum audiret verba legis 016 NEH 008 010 et dixit eis ite comedite pinguia et bibite mulsum et mittite partes ei qui non praeparavit sibi quia sanctus dies Domini est et nolite contristari gaudium enim Domini est fortitudo nostra 016 NEH 008 011 Levitae autem silentium faciebant in omni populo dicentes tacete quia dies sanctus est et nolite dolere 016 NEH 008 012 abiit itaque omnis populus ut comederet et biberet et mitteret partes et faceret laetitiam magnam quia intellexerant verba quae docuerat eos 016 NEH 008 013 et in die secundo congregati sunt principes familiarum universi populi sacerdotes et Levitae ad Ezram scribam ut interpretaretur eis verba legis 016 NEH 008 014 et invenerunt scriptum in lege praecepisse Dominum in manu Mosi ut habitent filii Israhel in tabernaculis in die sollemni mense septimo 016 NEH 008 015 et ut praedicent et divulgent vocem in universis urbibus suis et in Hierusalem dicentes egredimini in montem et adferte frondes olivae et frondes ligni pulcherrimi frondes myrti et ramos palmarum et frondes ligni nemorosi ut fiant tabernacula sicut scriptum est 016 NEH 008 016 et egressus est populus et adtulerunt feceruntque sibi tabernacula unusquisque in domate suo et in atriis suis et in atriis domus Dei et in platea portae Aquarum et in platea portae Ephraim 016 NEH 008 017 fecit ergo universa ecclesia eorum qui redierant de captivitate tabernacula et habitaverunt in tabernaculis non enim fecerant a diebus Iosue filii Nun taliter filii Israhel usque ad diem illum et fuit laetitia magna nimis 016 NEH 008 018 legit autem in libro legis Dei per dies singulos a die primo usque ad diem novissimum et fecerunt sollemnitatem septem diebus et in die octavo collectum iuxta ritum 016 NEH 009 001 in die autem vicesimo quarto mensis huius convenerunt filii Israhel in ieiunio et in saccis et humus super eos 016 NEH 009 002 et separatum est semen filiorum Israhel ab omni filio alienigena et steterunt et confitebantur peccata sua et iniquitates patrum suorum 016 NEH 009 003 et consurrexerunt ad standum et legerunt in volumine legis Domini Dei sui quater in die et quater confitebantur et adorabant Dominum Deum suum 016 NEH 009 004 surrexit autem super gradum Levitarum Iosue et Bani Cedmihel Sebnia Bani Sarebias Bani Chanani et inclamaverunt voce magna Dominum Deum suum 016 NEH 009 005 et dixerunt Levitae Iosue et Cedmihel Bonni Asebia Serebia Odoia Sebna Fataia surgite benedicite Domino Deo vestro ab aeterno usque in aeternum et benedicant nomini gloriae tuae excelso in omni benedictione et laude 016 NEH 009 006 tu ipse Domine solus tu fecisti caelum caelum caelorum et omnem exercitum eorum terram et universa quae in ea sunt maria et omnia quae in eis sunt et tu vivificas omnia haec et exercitus caeli te adorat 016 NEH 009 007 tu ipse Domine Deus qui elegisti Abram et eduxisti eum de igne Chaldeorum et posuisti nomen eius Abraham 016 NEH 009 008 et invenisti cor eius fidele coram te et percussisti cum eo foedus ut dares ei terram Chananei Chetthei Amorrei et Ferezei et Iebusei et Gergesei ut dares semini eius et implesti verba tua quoniam iustus es 016 NEH 009 009 et vidisti adflictionem patrum nostrorum in Aegypto clamoremque eorum audisti super mare Rubrum 016 NEH 009 010 et dedisti signa et portenta in Pharao et in universis servis eius et in omni populo terrae illius cognovisti enim quia superbe egerant contra eos et fecisti tibi nomen sicut et in hac die 016 NEH 009 011 et mare divisisti ante eos et transierunt per medium maris in sicca persecutores autem eorum proiecisti in profundum quasi lapidem in aquas validas 016 NEH 009 012 et in columna nubis ductor eorum fuisti per diem et in columna ignis per noctem ut appareret eis via per quam ingrediebantur 016 NEH 009 013 ad montem quoque Sinai descendisti et locutus es cum eis de caelo et dedisti eis iudicia recta et legem veritatis caerimonias et praecepta bona 016 NEH 009 014 et sabbatum sanctificatum tuum ostendisti eis et mandata et caerimonias et legem praecepisti eis in manu Mosi servi tui 016 NEH 009 015 panem quoque de caelo dedisti eis in fame eorum et aquam de petra eduxisti eis sitientibus et dixisti eis ut ingrederentur et possiderent terram super quam levasti manum tuam ut traderes eis 016 NEH 009 016 ipsi vero et patres nostri superbe egerunt et induraverunt cervices suas et non audierunt mandata tua 016 NEH 009 017 et noluerunt audire et non sunt recordati mirabilium tuorum quae feceras eis et induraverunt cervices suas et dederunt caput ut converterentur ad servitutem suam quasi per contentionem tu autem Deus propitius clemens et misericors longanimis et multae miserationis non dereliquisti eos 016 NEH 009 018 et quidem cum fecissent sibi vitulum conflatilem et dixissent iste est Deus tuus qui eduxit te de Aegypto feceruntque blasphemias magnas 016 NEH 009 019 tu autem in misericordiis tuis multis non dimisisti eos in deserto columna nubis non recessit ab eis per diem ut duceret eos in via et columna ignis in nocte ut ostenderet eis iter per quod ingrederentur 016 NEH 009 020 et spiritum tuum bonum dedisti qui doceret eos et manna tuum non prohibuisti ab ore eorum et aquam dedisti eis in siti 016 NEH 009 021 quadraginta annis pavisti eos in deserto nihilque eis defuit vestimenta eorum non inveteraverunt et pedes eorum non sunt adtriti 016 NEH 009 022 et dedisti eis regna et populos et partitus es eis sortes et possederunt terram Seon et terram regis Esebon et terram Og regis Basan 016 NEH 009 023 et filios eorum multiplicasti sicut stellas caeli et adduxisti eos ad terram de qua dixeras patribus eorum ut ingrederentur et possiderent 016 NEH 009 024 et venerunt filii et possederunt terram et humiliasti coram eis habitatores terrae Chananeos et dedisti eos in manu eorum et reges eorum et populos terrae ut facerent eis sicut placebat illis 016 NEH 009 025 ceperunt itaque urbes munitas et humum pinguem et possederunt domos plenas cunctis bonis cisternas ab aliis fabricatas vineas et oliveta et ligna pomifera multa et comederunt et saturati sunt et inpinguati sunt et abundavere deliciis in bonitate tua magna 016 NEH 009 026 provocaverunt autem te ad iracundiam et recesserunt a te et proiecerunt legem tuam post terga sua et prophetas tuos occiderunt qui contestabantur eos ut reverterentur ad te feceruntque blasphemias grandes 016 NEH 009 027 et dedisti eos in manu hostium suorum et adflixerunt eos et in tempore tribulationis suae clamaverunt ad te et tu de caelo audisti et secundum miserationes tuas multas dedisti eis salvatores qui salvaverunt eos de manu hostium suorum 016 NEH 009 028 cumque requievissent reversi sunt ut facerent malum in conspectu tuo et dereliquisti eos in manu inimicorum suorum et possederunt eos conversique sunt et clamaverunt ad te tu autem de caelo audisti et liberasti eos in misericordiis tuis multis temporibus 016 NEH 009 029 et contestatus es eos ut reverterentur ad legem tuam ipsi vero superbe egerunt et non audierunt mandata tua et in iudiciis tuis peccaverunt quae faciet homo et vivet in eis et dederunt umerum recedentem et cervicem suam induraverunt nec audierunt 016 NEH 009 030 et protraxisti super eos annos multos et contestatus es eos in spiritu tuo per manum prophetarum tuorum et non audierunt et tradidisti eos in manu populorum terrarum 016 NEH 009 031 in misericordiis autem tuis plurimis non fecisti eos in consumptione nec dereliquisti eos quoniam Deus miserationum et clemens tu es 016 NEH 009 032 nunc itaque Deus noster Deus magne fortis et terribilis custodiens pactum et misericordiam ne avertas a facie tua omnem laborem qui invenit nos reges nostros principes nostros et sacerdotes nostros prophetas nostros et patres nostros et omnem populum tuum a diebus regis Assur usque in diem hanc 016 NEH 009 033 et tu iustus in omnibus quae venerunt super nos quia veritatem fecisti nos autem impie egimus 016 NEH 009 034 reges nostri principes nostri sacerdotes nostri et patres nostri non fecerunt legem tuam et non adtenderunt mandata tua et testimonia tua quae testificatus es in eis 016 NEH 009 035 et ipsi in regnis suis bonis et in bonitate tua multa quam dederas eis et in terra latissima et pingui quam tradideras in conspectu eorum non servierunt tibi nec reversi sunt ab studiis suis pessimis 016 NEH 009 036 ecce nos ipsi hodie servi sumus et terram quam dedisti patribus nostris ut comederent panem eius et quae bona sunt eius et nos ipsi servi sumus in ea 016 NEH 009 037 et fruges eius multiplicantur regibus quos posuisti super nos propter peccata nostra et in corporibus nostris dominantur et in iumentis nostris secundum voluntatem suam et in tribulatione magna sumus 016 NEH 009 038 super omnibus ergo his nos ipsi percutimus foedus et scribimus et signant principes nostri Levitae nostri et sacerdotes nostri 016 NEH 010 001 signatores autem fuerunt Neemias Athersatha filius Achelai et Sedecias 016 NEH 010 002 Saraias Azarias Hieremias 016 NEH 010 003 Phessur Amaria Melchia 016 NEH 010 004 Attus Sebenia Melluc 016 NEH 010 005 Arem Mermuth Obdias 016 NEH 010 006 Danihel Genton Baruch 016 NEH 010 007 Mosollam Abia Miamin 016 NEH 010 008 Mazia Belga Semaia hii sacerdotes 016 NEH 010 009 porro Levitae Iosue filius Azaniae Bennui de filiis Enadad Cedmihel 016 NEH 010 010 et fratres eorum Sechenia Odevia Celita Phalaia Anan 016 NEH 010 011 Micha Roob Asebia 016 NEH 010 012 Zacchur Serebia Sabania 016 NEH 010 013 Odia Bani Baninu 016 NEH 010 014 capita populi Pheros Phaethmoab Helam Zethu Bani 016 NEH 010 015 Bonni Azgad Bebai 016 NEH 010 016 Adonia Beggoai Adin 016 NEH 010 017 Ater Ezechia Azur 016 NEH 010 018 Odevia Asum Besai 016 NEH 010 019 Ares Anathoth Nebai 016 NEH 010 020 Mecphia Mosollam Azir 016 NEH 010 021 Mesizabel Sadoc Ieddua 016 NEH 010 022 Felthia Anan Ania 016 NEH 010 023 Osee Anania Asub 016 NEH 010 024 Aloes Phaleam Sobec 016 NEH 010 025 Reum Asebna Madsia 016 NEH 010 026 et Haia Hanam Anan 016 NEH 010 027 Melluc Arem Baana 016 NEH 010 028 et reliqui de populo sacerdotes Levitae ianitores et cantores Nathinnei et omnes qui se separaverunt de populis terrarum ad legem Dei uxores eorum filii eorum et filiae eorum 016 NEH 010 029 omnis qui poterat sapere spondentes pro fratribus suis optimates eorum et qui veniebant ad pollicendum et iurandum ut ambularent in lege Dei quam dederat in manu Mosi servi Dei ut facerent et custodirent universa mandata Domini Dei nostri et iudicia eius et caerimonias eius 016 NEH 010 030 et ut non daremus filias nostras populo terrae et filias eorum non acciperemus filiis nostris 016 NEH 010 031 populi quoque terrae qui inportant venalia et omnia ad usum per diem sabbati ut vendant non accipiemus ab eis in sabbato et in die sanctificata et dimittemus annum septimum et exactionem universae manus 016 NEH 010 032 et statuemus super nos praecepta ut demus tertiam partem sicli per annum ad opus domus Dei nostri 016 NEH 010 033 ad panes propositionis et ad sacrificium sempiternum et in holocaustum sempiternum in sabbatis in kalendis in sollemnitatibus et in sanctificatis et pro peccato ut exoretur pro Israhel et in omnem usum domus Dei nostri 016 NEH 010 034 sortes ergo misimus super oblatione lignorum inter sacerdotes et Levitas et populos ut inferrentur in domum Dei nostri per domos patrum nostrorum per tempora a temporibus anni usque ad annum ut arderent super altare Domini Dei nostri sicut scriptum est in lege Mosi 016 NEH 010 035 et ut adferremus primogenita terrae nostrae et primitiva universi fructus omnis ligni ab anno in annum in domo Domini 016 NEH 010 036 et primitiva filiorum nostrorum et pecorum nostrorum sicut scriptum est in lege et primitiva boum nostrorum et ovium nostrarum ut offerrentur in domo Dei nostri sacerdotibus qui ministrant in domo Dei nostri 016 NEH 010 037 et primitias ciborum nostrorum et libaminum nostrorum et poma omnis ligni vindemiae quoque et olei adferemus sacerdotibus ad gazofilacium Dei nostri et decimam partem terrae nostrae Levitis ipsi Levitae decimas accipient ex omnibus civitatibus operum nostrorum 016 NEH 010 038 erit autem sacerdos filius Aaron cum Levitis in decimis Levitarum et Levitae offerent decimam partem decimae suae in domum Dei nostri ad gazofilacium in domo thesauri 016 NEH 010 039 ad gazofilacium enim deportabunt filii Israhel et filii Levi primitias frumenti vini et olei et ibi erunt vasa sanctificata et sacerdotes et cantores et ianitores et ministri et non dimittemus domum Dei nostri 016 NEH 011 001 habitaverunt autem principes populi in Hierusalem reliqua vero plebs misit sortem ut tollerent unam partem de decem qui habitaturi essent in Hierusalem in civitate sancta novem vero partes in civitatibus 016 NEH 011 002 benedixit autem populus omnibus viris qui se sponte obtulerunt ut habitarent in Hierusalem 016 NEH 011 003 hii sunt itaque principes provinciae qui habitaverunt in Hierusalem et in civitatibus Iuda habitavit unusquisque in possessione sua in urbibus suis Israhel sacerdotes Levitae Nathinnei et filii servorum Salomonis 016 NEH 011 004 et in Hierusalem habitaverunt de filiis Iuda et de filiis Beniamin de filiis Iuda Athaias filius Aziam filii Zacchariae filii Amariae filii Saphatia filii Malelehel de filiis Phares 016 NEH 011 005 Imaasia filius Baruch filius Coloza filius Azia filius Adaia filius Ioiarib filius Zacchariae filius Silonites 016 NEH 011 006 omnes filii Phares qui habitaverunt in Hierusalem quadringenti sexaginta octo viri fortes 016 NEH 011 007 hii sunt autem filii Beniamin Sellum filius Mosollam filius Ioed filius Phadaia filius Colaia filius Masia filius Ethehel filius Isaia 016 NEH 011 008 et post eum Gabbai Sellai nongenti viginti octo 016 NEH 011 009 et Iohel filius Zechri praepositus eorum et Iuda filius Sennua super civitatem secundus 016 NEH 011 010 et de sacerdotibus Idaia filius Ioarib Iachin 016 NEH 011 011 Saraia filius Elcia filius Mesollam filius Sadoc filius Meraioth filius Ahitub princeps domus Dei 016 NEH 011 012 et fratres eorum facientes opera templi octingenti viginti duo et Adaia filius Ieroam filius Felelia filius Amsi filius Zacchariae filius Phessur filius Melchiae 016 NEH 011 013 et fratres eius principes patrum ducenti quadraginta duo et Amassai filius Azrihel filius Aazi filius Mosollamoth filius Emmer 016 NEH 011 014 et fratres eorum potentes nimis centum viginti octo et praepositus eorum Zabdihel filius potentium 016 NEH 011 015 et de Levitis Sebenia filius Asob filius Azaricam filius Asabia filius Boni 016 NEH 011 016 et Sabathai et Iozabed super opera quae erant forinsecus in domo Dei a principibus Levitarum 016 NEH 011 017 et Mathania filius Micha filius Zebdaei filius Asaph princeps ad laudandum et confitendum in oratione et Becbecia secundus de fratribus eius et Abda filius Sammua filius Galal filius Idithun 016 NEH 011 018 omnes Levitae in civitate sancta ducenti octoginta quattuor 016 NEH 011 019 et ianitores Accob Telmon et fratres eorum qui custodiebant ostia centum septuaginta duo 016 NEH 011 020 et reliqui ex Israhel sacerdotes et Levitae in universis civitatibus Iuda unusquisque in possessione sua 016 NEH 011 021 et Nathinnei qui habitabant in Ofel et Siaha et Gaspha de Nathinneis 016 NEH 011 022 et episcopus Levitarum in Hierusalem Azzi filius Bani filius Asabiae filius Matthaniae filius Michae de filiis Asaph cantores in ministerio domus Dei 016 NEH 011 023 praeceptum quippe regis super eos erat et ordo in cantoribus per dies singulos 016 NEH 011 024 et Fataia filius Mesezebel de filiis Zera filii Iuda in manu regis iuxta omne verbum populi 016 NEH 011 025 et in domibus per omnes regiones eorum de filiis Iuda habitaverunt in Cariatharbe et in filiabus eius et in Dibon et in filiabus eius et in Capsel et in viculis eius 016 NEH 011 026 et in Iesue et in Molada et in Bethfaleth 016 NEH 011 027 et in Asersual et in Bersabee et in filiabus eius 016 NEH 011 028 et in Siceleg et in Mochona et in filiabus eius 016 NEH 011 029 et in Ainremmon et in Sara et in Irimuth 016 NEH 011 030 Zanoa Odollam et villis earum Lachis et regionibus eius Azeca et filiabus eius et manserunt in Bersabee usque ad vallem Ennom 016 NEH 011 031 filii autem Beniamin a Geba Mechmas et Aia et Bethel et filiabus eius 016 NEH 011 032 Anathoth Nob Anania 016 NEH 011 033 Asor Rama Getthaim 016 NEH 011 034 Adid Seboim Neballa Loth 016 NEH 011 035 et Ono valle Artificum 016 NEH 011 036 et de Levitis partitiones Iuda et Beniamin 016 NEH 012 001 hii autem sacerdotes et Levitae qui ascenderunt cum Zorobabel filio Salathihel et Iosue Saraia Hieremias Ezra 016 NEH 012 002 Amaria Melluch Attus 016 NEH 012 003 Sechenia Reum Meremuth 016 NEH 012 004 Addo Genthon Abia 016 NEH 012 005 Miamin Madia Belga 016 NEH 012 006 Semaia et Ioarib Idaia Sellum Amoc Elceia 016 NEH 012 007 Idaia isti principes sacerdotum et fratres eorum in diebus Iosue 016 NEH 012 008 porro Levitae Iesua Bennui Cedmihel Sarabia Iuda Mathanias super hymnos ipsi et fratres eorum 016 NEH 012 009 et Becbecia atque et Hanni fratres eorum unusquisque in officio suo 016 NEH 012 010 Hiesue autem genuit Ioachim et Ioachim genuit Eliasib et Eliasib genuit Ioiada 016 NEH 012 011 et Ioiada genuit Ionathan et Ionathan genuit Ieddoa 016 NEH 012 012 in diebus autem Ioachim erant sacerdotes principes familiarum Saraiae Amaria Hieremiae Anania 016 NEH 012 013 Ezrae Mosollam Amariae Iohanan 016 NEH 012 014 Milico Ionathan Sebeniae Ioseph 016 NEH 012 015 Arem Edna Maraioth Elci 016 NEH 012 016 Addaiae Zaccharia Genthon Mosollam 016 NEH 012 017 Abiae Zecheri Miamin et Moadiae Felti 016 NEH 012 018 Belgae Sammua Semaiae Ionathan 016 NEH 012 019 Ioiarib Matthanai Iadaiae Azzi 016 NEH 012 020 Sellaiae Celai Amoc Eber 016 NEH 012 021 Elciae Asebia Idaiae Nathanahel 016 NEH 012 022 Levitae in diebus Eliasib et Ioiada et Ionan et Ieddoa scripti principes familiarum et sacerdotes in regno Darii Persae 016 NEH 012 023 filii Levi principes familiarum scripti in libro verborum dierum et usque ad dies Ionathan filii Eliasib 016 NEH 012 024 et principes Levitarum Asebia Serebia et Iesue filius Cedmihel et fratres eorum per vices suas ut laudarent et confiterentur iuxta praeceptum David viri Dei et observarent aeque per ordinem 016 NEH 012 025 Matthania et Becbecia Obedia Mosollam Thelmon Accub custodes portarum et vestibulorum ante portas 016 NEH 012 026 hii in diebus Ioachim filii Iesue filii Iosedech et in diebus Neemiae ducis et Ezrae sacerdotis scribaeque 016 NEH 012 027 in dedicatione autem muri Hierusalem requisierunt Levitas de omnibus locis suis ut adducerent eos in Hierusalem et facerent dedicationem et laetitiam in actione gratiarum et in cantico in cymbalis psalteriis et citharis 016 NEH 012 028 congregati sunt ergo filii cantorum et de campestribus circa Hierusalem et de villis Netuphati 016 NEH 012 029 et de domo Galgal et de regionibus Geba et Azmaveth quoniam villas aedificaverunt sibi cantores in circuitu Hierusalem 016 NEH 012 030 et mundati sunt sacerdotes et Levitae et mundaverunt populum et portas et murum 016 NEH 012 031 ascendere autem feci principes Iuda super murum et statui duos choros laudantium magnos et ierunt ad dexteram super murum ad portam Sterquilinii 016 NEH 012 032 et ivit post eos Osaias et media pars principum Iuda 016 NEH 012 033 et Azarias Ezras et Mosollam 016 NEH 012 034 Iuda et Beniamin et Semeia et Hieremia 016 NEH 012 035 et de filiis sacerdotum in tubis Zaccharias filius Ionathan filius Semeiae filius Mathaniae filius Michaiae filius Zecchur filius Asaph 016 NEH 012 036 et fratres eius Semeia et Azarel Malalai Galalai Maai Nathanel et Iuda et Anani in vasis cantici David viri Dei et Ezras scriba ante eos in porta Fontis 016 NEH 012 037 et contra eos ascenderunt in gradibus civitatis David in ascensu muri super domum David et usque ad portam Aquarum ad orientem 016 NEH 012 038 et chorus secundus gratias referentium ibat ex adverso et ego post eum et media pars populi super murum et super turrem Furnorum et usque ad murum latissimum 016 NEH 012 039 et super portam Ephraim et super portam Antiquam et super portam Piscium et turrem Ananehel et turrem Ema et usque ad portam Gregis et steterunt in porta Custodiae 016 NEH 012 040 steteruntque duo chori laudantium in domo Dei et ego et dimidia pars magistratuum mecum 016 NEH 012 041 et sacerdotes Eliachim Maasia Miniamin Michea Elioenai Zaccharia Anania in tubis 016 NEH 012 042 et Maasia et Semea et Eleazar et Azi et Iohanan et Melchia et Elam et Ezer et clare cecinerunt cantores et Iezraia praepositus 016 NEH 012 043 et immolaverunt in die illa victimas magnas et laetati sunt Deus enim laetificaverat eos laetitia magna sed et uxores eorum et liberi gavisi sunt et audita est laetitia Hierusalem procul 016 NEH 012 044 recensuerunt quoque in die illa viros super gazofilacia thesauri ad libamina et ad primitias et ad decimas ut introferrent per eos principes civitatis in decore gratiarum actionis sacerdotes et Levitas quia laetatus est Iuda in sacerdotibus et Levitis adstantibus 016 NEH 012 045 et custodierunt observationem Dei sui et observationem expiationis et cantores et ianitores iuxta praeceptum David et Salomonis filii eius 016 NEH 012 046 quia in diebus David et Asaph ab exordio erant principes constituti cantorum in carmine laudantium et confitentium Deo 016 NEH 012 047 et omnis Israhel in diebus Zorobabel et in diebus Neemiae dabat partes cantoribus et ianitoribus per dies singulos et sanctificabant Levitas et Levitae sanctificabant filios Aaron 016 NEH 013 001 in die autem illo lectum est in volumine Mosi audiente populo et inventum est scriptum in eo quod non debeat introire Ammanites et Moabites in ecclesiam Dei usque in aeternum 016 NEH 013 002 eo quod non occurrerint filiis Israhel cum pane et aqua et conduxerint adversum eum Balaam ad maledicendum ei et convertit Deus noster maledictionem in benedictionem 016 NEH 013 003 factum est autem cum audissent legem separaverunt omnem alienigenam ab Israhel 016 NEH 013 004 et super hoc erat Eliasib sacerdos qui fuerat positus in gazofilacio domus Dei nostri et proximus Tobiae 016 NEH 013 005 fecit ergo sibi gazofilacium grande et ibi erant ante eum reponentes munera et tus et vasa et decimam frumenti et vini et olei partes Levitarum et cantorum et ianitorum et primitias sacerdotales 016 NEH 013 006 in omnibus autem his non fui in Hierusalem quia in anno tricesimo secundo Artarxersis regis Babylonis veni ad regem et in fine dierum rogavi regem 016 NEH 013 007 et veni in Hierusalem et intellexi malum quod fecerat Eliasib Tobiae ut faceret ei thesaurum in vestibulis domus Dei 016 NEH 013 008 et malum mihi visum est valde et proieci vasa domus Tobiae foras de gazofilacio 016 NEH 013 009 praecepique et mundaverunt gazofilacia et rettuli ibi vasa domus Dei sacrificium et tus 016 NEH 013 010 et cognovi quoniam partes Levitarum non fuissent datae et fugisset unusquisque in regionem suam de Levitis et de cantoribus et de his qui ministrabant 016 NEH 013 011 et egi causam adversus magistratus et dixi quare dereliquimus domum Dei et congregavi eos et feci stare in stationibus suis 016 NEH 013 012 et omnis Iuda adportabat decimam frumenti et vini et olei in horrea 016 NEH 013 013 et constituimus super horrea Selemiam sacerdotem et Sadoc scribam et Phadaiam de Levitis et iuxta eos Anan filium Zacchur filium Matthaniae quoniam fideles conprobati sunt et ipsis creditae sunt partes fratrum suorum 016 NEH 013 014 memento mei Deus meus pro hoc et ne deleas miserationes meas quas feci in domo Dei mei et in caerimoniis eius 016 NEH 013 015 in diebus illis vidi in Iuda calcabant torcularia in sabbato portantes acervos et onerantes super asinos vinum et uvas et ficus et omne onus et inferentes Hierusalem in die sabbati et contestatus sum ut in die qua vendere liceret venderent 016 NEH 013 016 et Tyrii habitaverunt in ea inferentes pisces et omnia venalia et vendebant in sabbatis filiis Iuda et in Hierusalem 016 NEH 013 017 et obiurgavi optimates Iuda et dixi eis quae est res haec mala quam vos facitis et profanatis diem sabbati 016 NEH 013 018 numquid non haec fecerunt patres nostri et adduxit Deus noster super nos omne malum hoc et super civitatem hanc et vos additis iracundiam super Israhel violando sabbatum 016 NEH 013 019 factum est itaque cum quievissent portae Hierusalem die sabbati dixi et cluserunt ianuas et praecepi ut non aperirent eas usque post sabbatum et de pueris meis constitui super portas ut nullus inferret onus in die sabbati 016 NEH 013 020 et manserunt negotiatores et vendentes universa venalia foris Hierusalem semel et bis 016 NEH 013 021 et contestatus sum eos et dixi eis quare manetis ex adverso muri si secundo hoc feceritis manum mittam in vos itaque ex tempore illo non venerunt in sabbato 016 NEH 013 022 dixi quoque Levitis ut mundarentur et venirent ad custodiendas portas et sanctificandum diem sabbati et pro hoc ergo memento mei Deus meus et parce mihi secundum multitudinem miserationum tuarum 016 NEH 013 023 sed et in diebus illis vidi Iudaeos ducentes uxores azotias ammanitidas et moabitidas 016 NEH 013 024 et filii eorum ex media parte loquebantur azotice et nesciebant loqui iudaice et loquebantur iuxta linguam populi et populi 016 NEH 013 025 et obiurgavi eos et maledixi et cecidi ex ipsis viros et decalvavi eos et adiuravi in Deo ut non darent filias suas filiis eorum et non acciperent de filiabus eorum filiis suis et sibimet ipsis dicens 016 NEH 013 026 numquid non in huiuscemodi re peccavit Salomon rex Israhel et certe in gentibus multis non erat rex similis ei et dilectus Deo suo erat et posuit eum Deus regem super omnem Israhel et ipsum ergo ad peccatum duxerunt mulieres alienigenae 016 NEH 013 027 numquid et nos inoboedientes faciemus omne malum grande hoc ut praevaricemur in Deo nostro et ducamus uxores peregrinas 016 NEH 013 028 de filiis autem Ioiada filii Eliasib sacerdotis magni gener erat Sanaballat Horonitis quem fugavi a me 016 NEH 013 029 recordare Domine Deus meus adversum eos qui polluunt sacerdotium iusque sacerdotale et leviticum 016 NEH 013 030 igitur mundavi eos ab omnibus alienigenis et constitui ordines sacerdotum et Levitarum unumquemque in ministerio suo 016 NEH 013 031 et in oblatione lignorum in temporibus constitutis et in primitiis memento mei Deus meus in bonum # # BOOK 017 EST Esther Esther 017 EST 001 001 in diebus Asueri qui regnavit ab India usque Aethiopiam super centum viginti septem provincias 017 EST 001 002 quando sedit in solio regni sui Susa civitas regni eius exordium fuit 017 EST 001 003 tertio igitur anno imperii sui fecit grande convivium cunctis principibus et pueris suis fortissimis Persarum et Medorum inclitis et praefectis provinciarum coram se 017 EST 001 004 ut ostenderet divitias gloriae regni sui ac magnitudinem atque iactantiam potentiae suae multo tempore centum videlicet et octoginta diebus 017 EST 001 005 cumque implerentur dies convivii invitavit omnem populum qui inventus est Susis a maximo usque ad minimum et septem diebus iussit convivium praeparari in vestibulo horti et nemoris quod regio cultu et manu consitum erat 017 EST 001 006 et pendebant ex omni parte tentoria aerii coloris et carpasini et hyacinthini sustentata funibus byssinis atque purpureis qui eburneis circulis inserti erant et columnis marmoreis fulciebantur lectuli quoque aurei et argentei super pavimentum zmaragdino et pario stratum lapide dispositi erant quod mira varietate pictura decorabat 017 EST 001 007 bibebant autem qui invitati erant aureis poculis et aliis atque aliis vasis cibi inferebantur vinum quoque ut magnificentia regia dignum erat abundans et praecipuum ponebatur 017 EST 001 008 nec erat qui nolentes cogeret ad bibendum sed sic rex statuerat praeponens mensis singulos de principibus suis ut sumeret unusquisque quod vellet 017 EST 001 009 Vasthi quoque regina fecit convivium feminarum in palatio ubi rex Asuerus manere consueverat 017 EST 001 010 itaque die septimo cum rex esset hilarior et post nimiam potionem incaluisset mero praecepit Mauman et Bazatha et Arbona et Bagatha et Abgatha et Zarath et Charchas septem eunuchis qui in conspectu eius ministrabant 017 EST 001 011 ut introducerent reginam Vasthi coram rege posito super caput eius diademate et ostenderet cunctis populis et principibus illius pulchritudinem erat enim pulchra valde 017 EST 001 012 quae rennuit et ad regis imperium quod per eunuchos mandaverat venire contempsit unde iratus rex et nimio furore succensus 017 EST 001 013 interrogavit sapientes qui ex more regio semper ei aderant et illorum faciebat cuncta consilio scientium leges ac iura maiorum 017 EST 001 014 erant autem primi et proximi Charsena et Sethar et Admatha et Tharsis et Mares et Marsana et Mamucha septem duces Persarum atque Medorum qui videbant faciem regis et primi post eum residere soliti erant 017 EST 001 015 cui sententiae Vasthi regina subiaceret quae Asueri regis imperium quod per eunuchos mandaverat facere noluisset 017 EST 001 016 responditque Mamuchan audiente rege atque principibus non solum regem laesit regina Vasthi sed omnes principes et populos qui sunt in cunctis provinciis regis Asueri 017 EST 001 017 egredietur enim sermo reginae ad omnes mulieres ut contemnant viros suos et dicant rex Asuerus iussit ut regina Vasthi intraret ad eum et illa noluit 017 EST 001 018 atque hoc exemplo omnes principum coniuges Persarum atque Medorum parvipendent imperia maritorum unde regis iusta est indignatio 017 EST 001 019 et si tibi placet egrediatur edictum a facie tua et scribatur iuxta legem Persarum atque Medorum quam praeteriri inlicitum est ut nequaquam ultra Vasthi ingrediatur ad regem sed regnum illius altera quae melior illa est accipiat 017 EST 001 020 et hoc in omne quod latissimum est provinciarum tuarum divulgetur imperium et cunctae uxores tam maiorum quam minorum deferant maritis suis 017 EST 001 021 placuit consilium eius regi et principibus fecitque rex iuxta consultum Mamuchan 017 EST 001 022 et misit epistulas ad universas provincias regni sui ut quaeque gens audire et legere poterat diversis linguis et litteris esse viros principes ac maiores in domibus suis et hoc per cunctos populos divulgari 017 EST 002 001 his itaque gestis postquam regis Asueri deferbuerat indignatio recordatus est Vasthi et quae fecisset vel quae passa esset 017 EST 002 002 dixeruntque pueri regis ac ministri eius quaerantur regi puellae virgines ac speciosae 017 EST 002 003 et mittantur qui considerent per universas provincias puellas speciosas et virgines et adducant eas ad civitatem Susan et tradant in domum feminarum sub manu Aegaei eunuchi qui est praepositus et custos mulierum regiarum et accipiant mundum muliebrem et cetera ad usus necessaria 017 EST 002 004 et quaecumque inter omnes oculis regis placuerit ipsa regnet pro Vasthi placuit sermo regi et ita ut suggesserant iussit fieri 017 EST 002 005 erat vir iudaeus in Susis civitate vocabulo Mardocheus filius Iair filii Semei filii Cis de stirpe Iemini 017 EST 002 006 qui translatus fuerat de Hierusalem eo tempore quo Iechoniam regem Iuda Nabuchodonosor rex Babylonis transtulerat 017 EST 002 007 qui fuit nutricius filiae fratris sui Edessae quae altero nomine Hester vocabatur et utrumque parentem amiserat pulchra nimis et decora facie mortuisque patre eius ac matre Mardocheus sibi eam adoptavit in filiam 017 EST 002 008 cumque percrebuisset regis imperium et iuxta mandata illius multae virgines pulchrae adducerentur Susan et Aegaeo traderentur eunucho Hester quoque inter ceteras puellas ei tradita est ut servaretur in numero feminarum 017 EST 002 009 quae placuit ei et invenit gratiam in conspectu illius ut adceleraret mundum muliebrem et traderet ei partes suas et septem puellas speciosissimas de domo regis et tam ipsam quam pedisequas eius ornaret atque excoleret 017 EST 002 010 quae noluit indicare ei populum et patriam suam Mardocheus enim praeceperat ut de hac re omnino reticeret 017 EST 002 011 qui deambulabat cotidie ante vestibulum domus in qua electae virgines servabantur curam agens salutis Hester et scire volens quid ei accideret 017 EST 002 012 cum autem venisset tempus singularum per ordinem puellarum ut intrarent ad regem expletis omnibus quae ad cultum muliebrem pertinebant mensis duodecimus vertebatur ita dumtaxat ut sex menses oleo unguerentur myrtino et aliis sex quibusdam pigmentis et aromatibus uterentur 017 EST 002 013 ingredientesque ad regem quicquid postulassent ad ornatum pertinens accipiebant et ut eis placuerat conpositae de triclinio feminarum ad regis cubiculum transiebant 017 EST 002 014 et quae intraverat vespere egrediebatur mane atque inde in secundas aedes deducebatur quae sub manu Sasagazi eunuchi erant qui concubinis regis praesidebat nec habebat potestatem ad regem ultra redeundi nisi voluisset rex et eam venire iussisset ex nomine 017 EST 002 015 evoluto autem tempore per ordinem instabat dies quo Hester filia Abiahil fratris Mardochei quam sibi adoptaverat in filiam intrare deberet ad regem quae non quaesivit muliebrem cultum sed quaecumque voluit Aegaeus eunuchus custos virginum haec ei ad ornatum dedit erat enim formonsa valde et incredibili pulchritudine omnium oculis gratiosa et amabilis videbatur 017 EST 002 016 ducta est itaque ad cubiculum regis Asueri mense decimo qui vocatur tebeth septimo anno regni eius 017 EST 002 017 et amavit eam rex plus quam omnes mulieres habuitque gratiam et misericordiam coram eo super omnes mulieres et posuit diadema regni in capite eius fecitque eam regnare in loco Vasthi 017 EST 002 018 et iussit convivium praeparari permagnificum cunctis principibus et servis suis pro coniunctione et nuptiis Hester et dedit requiem in universis provinciis ac dona largitus est iuxta magnificentiam principalem 017 EST 002 019 cumque et secundo quaererentur virgines et congregarentur Mardocheus manebat ad regis ianuam 017 EST 002 020 necdumque prodiderat Hester patriam et populum suum iuxta mandatum eius quicquid enim ille praecipiebat observabat Hester et ita cuncta faciebat ut eo tempore solita erat quo eam parvulam nutriebat 017 EST 002 021 eo igitur tempore quo Mardocheus ad regis ianuam morabatur irati sunt Bagathan et Thares duo eunuchi regis qui ianitores erant et in primo palatii limine praesidebant volueruntque insurgere in regem et occidere eum 017 EST 002 022 quod Mardocheum non latuit statimque nuntiavit reginae Hester et illa regi ex nomine Mardochei qui ad se rem detulerat 017 EST 002 023 quaesitum est et inventum et adpensus uterque eorum in patibulo mandatumque historiis et annalibus traditum coram rege 017 EST 003 001 post haec rex Asuerus exaltavit Aman filium Amadathi qui erat de stirpe Agag et posuit solium eius super omnes principes quos habebat 017 EST 003 002 cunctique servi regis qui in foribus palatii versabantur flectebant genu et adorabant Aman sic enim eis praeceperat imperator solus Mardocheus non flectebat genu neque adorabat eum 017 EST 003 003 cui dixerunt regis pueri qui ad fores palatii praesidebant cur praeter ceteros non observas mandata regis 017 EST 003 004 cumque hoc crebrius dicerent et ille nollet audire nuntiaverunt Aman scire cupientes utrum perseveraret in sententia dixerat enim eis se esse Iudaeum 017 EST 003 005 quod cum audisset Aman et experimento probasset quod Mardocheus non sibi flecteret genu nec se adoraret iratus est valde 017 EST 003 006 et pro nihilo duxit in unum Mardocheum mittere manus suas audierat enim quod esset gentis iudaeae magisque voluit omnem Iudaeorum qui erant in regno Asueri perdere nationem 017 EST 003 007 mense primo cuius vocabulum est nisan anno duodecimo regni Asueri missa est sors in urnam quae hebraice dicitur phur coram Aman quo die et quo mense gens Iudaeorum deberet interfici et exivit mensis duodecimus qui vocatur adar 017 EST 003 008 dixitque Aman regi Asuero est populus per omnes provincias regni tui dispersus et a se mutuo separatus novis utens legibus et caerimoniis insuper et regis scita contemnens et optime nosti quod non expediat regno tuo ut insolescat per licentiam 017 EST 003 009 si tibi placet decerne ut pereat et decem milia talentorum adpendam arcariis gazae tuae 017 EST 003 010 tulit ergo rex anulum quo utebatur de manu sua et dedit eum Aman filio Amadathi de progenie Agag hosti Iudaeorum 017 EST 003 011 dixitque ad eum argentum quod polliceris tuum sit de populo age quod tibi placet 017 EST 003 012 vocatique sunt scribae regis mense primo nisan tertiadecima die eius et scriptum est ut iusserat Aman ad omnes satrapas regis et iudices provinciarum diversarumque gentium ut quaeque gens legere poterat et audire pro varietate linguarum ex nomine regis Asueri et litterae ipsius signatae anulo 017 EST 003 013 missae sunt per cursores regis ad universas provincias ut occiderent atque delerent omnes Iudaeos a puero usque ad senem parvulos et mulieres uno die hoc est tertiodecimo mensis duodecimi qui vocatur adar et bona eorum diriperent 017 EST 003 014 summa autem epistularum haec fuit ut omnes provinciae scirent et pararent se ad praedictam diem 017 EST 003 015 festinabant cursores qui missi erant explere regis imperium statimque in Susis pependit edictum rege et Aman celebrante convivium et cunctis qui in urbe erant flentibus 017 EST 004 001 quae cum audisset Mardocheus scidit vestimenta sua et indutus est sacco spargens cinerem capiti et in platea mediae civitatis voce magna clamabat ostendens amaritudinem animi sui 017 EST 004 002 et hoc heiulatu usque ad fores palatii gradiens non enim erat licitum indutum sacco aulam regis intrare 017 EST 004 003 in omnibus quoque provinciis oppidis ac locis ad quae crudele regis dogma pervenerat planctus ingens erat apud Iudaeos ieiunium ululatus et fletus sacco et cinere multis pro strato utentibus 017 EST 004 004 ingressae sunt autem puellae Hester et eunuchi nuntiaveruntque ei quod audiens consternata est et misit vestem ut ablato sacco induerent eum quam accipere noluit 017 EST 004 005 accitoque Athac eunucho quem rex ministrum ei dederat praecepit ut iret ad Mardocheum et disceret ab eo cur hoc faceret 017 EST 004 006 egressusque Athac ivit ad Mardocheum stantem in platea civitatis ante ostium palatii 017 EST 004 007 qui indicavit ei omnia quae acciderant quomodo Aman promisisset ut in thesauros regis pro Iudaeorum nece inferret argentum 017 EST 004 008 exemplarque edicti quod pendebat in Susis dedit ei ut reginae ostenderet et moneret eam ut intraret ad regem et deprecaretur eum pro populo suo 017 EST 004 009 regressus Athac nuntiavit Hester omnia quae Mardocheus dixerat 017 EST 004 010 quae respondit ei et iussit ut diceret Mardocheo 017 EST 004 011 omnes servi regis et cunctae quae sub dicione eius sunt norunt provinciae quod sive vir sive mulier invocatus interius atrium regis intraverit absque ulla cunctatione statim interficiatur nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit pro signo clementiae atque ita possit vivere ego igitur quomodo ad regem intrare potero quae triginta iam diebus non sum vocata ad eum 017 EST 004 012 quod cum audisset Mardocheus 017 EST 004 013 rursum mandavit Hester dicens ne putes quod animam tuam tantum liberes quia in domo regis es prae cunctis Iudaeis 017 EST 004 014 si enim nunc silueris per aliam occasionem liberabuntur Iudaei et tu et domus patris tui peribitis et quis novit utrum idcirco ad regnum veneris ut in tali tempore parareris 017 EST 004 015 rursumque Hester haec Mardocheo verba mandavit 017 EST 004 016 vade et congrega omnes Iudaeos quos in Susis reppereris et orate pro me non comedatis et non bibatis tribus diebus ac noctibus et ego cum ancillulis meis similiter ieiunabo et tunc ingrediar ad regem contra legem faciens invocata tradensque me morti et periculo 017 EST 004 017 ivit itaque Mardocheus et fecit omnia quae ei Hester praeceperat 017 EST 005 001 die autem tertio induta est Hester regalibus vestimentis et stetit in atrio domus regiae quod erat interius contra basilicam regis at ille sedebat super solium in consistorio palatii contra ostium domus 017 EST 005 002 cumque vidisset Hester reginam stantem placuit oculis eius et extendit contra eam virgam auream quam tenebat manu quae accedens osculata est summitatem virgae eius 017 EST 005 003 dixitque ad eam rex quid vis Hester regina quae est petitio tua etiam si dimidiam regni partem petieris dabitur tibi 017 EST 005 004 at illa respondit si regi placet obsecro ut venias ad me hodie et Aman tecum ad convivium quod paravi 017 EST 005 005 statimque rex vocate inquit cito Aman ut Hester oboediat voluntati venerunt itaque rex et Aman ad convivium quod eis regina paraverat 017 EST 005 006 dixitque ei rex postquam vinum biberat abundanter quid petis ut detur tibi et pro qua re postulas etiam si dimidiam partem regni mei petieris inpetrabis 017 EST 005 007 cui respondit Hester petitio mea et preces istae sunt 017 EST 005 008 si inveni gratiam in conspectu regis et si regi placet ut det mihi quod postulo et meam impleat petitionem veniat rex et Aman ad convivium quod paravi eis et cras regi aperiam voluntatem meam 017 EST 005 009 egressus est itaque illo die Aman laetus et alacer cumque vidisset Mardocheum sedentem ante fores palatii et non solum non adsurrexisse sibi sed nec motum quidem de loco sessionis suae indignatus est valde 017 EST 005 010 et dissimulata ira reversus in domum suam convocavit ad se amicos et Zares uxorem suam 017 EST 005 011 et exposuit illis magnitudinem divitiarum suarum filiorumque turbam et quanta eum gloria super omnes principes et servos suos rex elevasset 017 EST 005 012 et post haec ait regina quoque Hester nullum alium vocavit cum rege ad convivium praeter me apud quam etiam cras cum rege pransurus sum 017 EST 005 013 et cum haec omnia habeam nihil me habere puto quamdiu videro Mardocheum Iudaeum sedentem ante fores regias 017 EST 005 014 responderuntque ei Zares uxor eius et ceteri amici iube parari excelsam trabem habentem altitudinem quinquaginta cubitos et dic mane regi ut adpendatur super eam Mardocheus et sic ibis cum rege laetus ad convivium placuit ei consilium et iussit excelsam parari crucem 017 EST 006 001 noctem illam rex duxit insomnem iussitque adferri sibi historias et annales priorum temporum qui cum illo praesente legerentur 017 EST 006 002 ventum est ad eum locum ubi scriptum erat quomodo nuntiasset Mardocheus insidias Bagathan et Thares eunuchorum regem Asuerum iugulare cupientium 017 EST 006 003 quod cum rex audisset ait quid pro hac fide honoris ac praemii Mardocheus consecutus est dixeruntque ei servi illius ac ministri nihil omnino mercedis accepit 017 EST 006 004 statimque rex quis est inquit in atrio Aman quippe interius atrium domus regiae intraverat ut suggereret regi et iuberet Mardocheum adfigi patibulo quod ei fuerat praeparatum 017 EST 006 005 responderunt pueri Aman stat in atrio dixitque rex ingrediatur 017 EST 006 006 cumque esset ingressus ait illi quid debet fieri viro quem rex honorare desiderat cogitans Aman in corde suo et reputans quod nullum alium rex nisi se vellet honorare 017 EST 006 007 respondit homo quem rex honorare cupit 017 EST 006 008 debet indui vestibus regiis et inponi super equum qui de sella regis est et accipere regium diadema super caput suum 017 EST 006 009 et primus de regis principibus ac tyrannis teneat equum eius et per plateam civitatis incedens clamet ac dicat sic honorabitur quemcumque rex voluerit honorare 017 EST 006 010 dixitque ei rex festina et sumpta stola et equo fac ita ut locutus es Mardocheo Iudaeo qui sedet ante fores palatii cave ne quicquam de his quae locutus es praetermittas 017 EST 006 011 tulit itaque Aman stolam et equum indutumque Mardocheum in platea civitatis et inpositum equo praecedebat atque clamabat hoc honore condignus est quemcumque rex voluerit honorare 017 EST 006 012 reversus est Mardocheus ad ianuam palatii et Aman festinavit ire in domum suam lugens et operto capite 017 EST 006 013 narravitque Zares uxori suae et amicis omnia quae evenissent sibi cui responderunt sapientes quos habebat in consilio et uxor eius si de semine Iudaeorum est Mardocheus ante quem cadere coepisti non poteris ei resistere sed cades in conspectu eius 017 EST 006 014 adhuc illis loquentibus venerunt eunuchi regis et cito eum ad convivium quod regina paraverat pergere conpulerunt 017 EST 007 001 intravit itaque rex et Aman ut biberent cum regina 017 EST 007 002 dixitque ei rex etiam in secundo die postquam vino incaluerat quae est petitio tua Hester ut detur tibi et quid vis fieri etiam si dimidiam regni mei partem petieris inpetrabis 017 EST 007 003 ad quem illa respondit si inveni gratiam in oculis tuis o rex et si tibi placet dona mihi animam meam pro qua rogo et populum meum pro quo obsecro 017 EST 007 004 traditi enim sumus ego et populus meus ut conteramur iugulemur et pereamus atque utinam in servos et famulas venderemur esset tolerabile malum et gemens tacerem nunc autem hostis noster est cuius crudelitas redundat in regem 017 EST 007 005 respondensque rex Asuerus ait quis est iste et cuius potentiae ut haec audeat facere 017 EST 007 006 dixit Hester hostis et inimicus noster pessimus iste est Aman quod ille audiens ilico obstipuit vultum regis ac reginae ferre non sustinens 017 EST 007 007 rex autem surrexit iratus et de loco convivii intravit in hortum arboribus consitum Aman quoque surrexit ut rogaret Hester reginam pro anima sua intellexit enim a rege sibi paratum malum 017 EST 007 008 qui cum reversus esset de horto nemoribus consito et intrasset convivii locum repperit Aman super lectulum corruisse in quo iacebat Hester et ait etiam reginam vult opprimere me praesente in domo mea necdum verbum de ore regis exierat et statim operuerunt faciem eius 017 EST 007 009 dixitque Arbona unus de eunuchis qui stabant in ministerio regis en lignum quod paraverat Mardocheo qui locutus est pro rege stat in domo Aman habens altitudinis quinquaginta cubitos cui dixit rex adpendite eum in eo 017 EST 007 010 suspensus est itaque Aman in patibulo quod paraverat Mardocheo et regis ira quievit 017 EST 008 001 die illo dedit rex Asuerus Hester reginae domum Aman adversarii Iudaeorum et Mardocheus ingressus est ante faciem regis confessa est enim ei Hester quod esset patruus suus 017 EST 008 002 tulitque rex anulum quem ab Aman recipi iusserat et tradidit Mardocheo Hester autem constituit Mardocheum super domum suam 017 EST 008 003 nec his contenta procidit ad pedes regis flevitque et locuta ad eum oravit ut malitiam Aman Agagitae et machinationes eius pessimas quas excogitaverat contra Iudaeos iuberet irritas fieri 017 EST 008 004 at ille ex more sceptrum aureum protendit manu quo signum clementiae monstrabatur illaque consurgens stetit ante eum 017 EST 008 005 et ait si placet regi et inveni gratiam coram oculis eius et deprecatio mea non ei videtur esse contraria obsecro ut novis epistulis veteres Aman litterae insidiatoris et hostis Iudaeorum quibus eos in cunctis regis provinciis perire praeceperat corrigantur 017 EST 008 006 quomodo enim potero sustinere necem et interfectionem populi mei 017 EST 008 007 responditque rex Asuerus Hester reginae et Mardocheo Iudaeo domum Aman concessi Hester et ipsum iussi adfigi cruci qui ausus est manum in Iudaeos mittere 017 EST 008 008 scribite ergo Iudaeis sicut vobis placet ex regis nomine signantes litteras anulo meo haec enim consuetudo erat ut epistulis quae ex regis nomine mittebantur et illius anulo signatae erant nemo auderet contradicere 017 EST 008 009 accitisque scribis et librariis regis erat autem tempus tertii mensis qui appellatur siban vicesima et tertia illius die scriptae sunt epistulae ut Mardocheus voluerat ad Iudaeos et ad principes procuratoresque et iudices qui centum viginti septem provinciis ab India usque Aethiopiam praesidebant provinciae atque provinciae populo et populo iuxta linguas et litteras suas et Iudaeis ut legere poterant et audire 017 EST 008 010 ipsaeque epistulae quae ex regis nomine mittebantur anulo illius obsignatae sunt et missae per veredarios qui per omnes provincias discurrentes veteres litteras novis nuntiis praevenirent 017 EST 008 011 quibus imperavit rex ut convenirent Iudaeos per singulas civitates et in unum praeciperent congregari ut starent pro animabus suis et omnes inimicos suos cum coniugibus ac liberis et universis domibus interficerent atque delerent 017 EST 008 012 et constituta est per omnes provincias una ultionis dies id est tertiadecima mensis duodecimi adar 017 EST 008 013 summaque epistulae fuit ut in omnibus terris ac populis qui regis Asueri imperio subiacebant notum fieret paratos esse Iudaeos ad capiendam vindictam de hostibus suis 017 EST 008 014 egressique sunt veredarii celeres nuntios perferentes et edictum regis pependit in Susis 017 EST 008 015 Mardocheus autem de palatio et de conspectu regis egrediens fulgebat vestibus regiis hyacinthinis videlicet et aerinis coronam auream portans capite et amictus pallio serico atque purpureo omnisque civitas exultavit atque laetata est 017 EST 008 016 Iudaeis autem nova lux oriri visa est gaudium honor et tripudium 017 EST 008 017 apud omnes populos urbes atque provincias quocumque regis iussa veniebant mira exultatio epulae atque convivia et festus dies in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et caerimoniis iungerentur grandis enim cunctos iudaici nominis terror invaserat 017 EST 009 001 igitur duodecimi mensis quem adar vocari ante iam diximus tertiadecima die quando cunctis Iudaeis interfectio parabatur et hostes eorum inhiabant sanguini versa vice Iudaei superiores esse coeperunt et se de adversariis vindicare 017 EST 009 002 congregatique sunt per singulas civitates oppida et loca ut extenderent manum contra inimicos et persecutores suos nullusque ausus est resistere eo quod omnes populos magnitudinis eorum formido penetrarat 017 EST 009 003 nam et provinciarum iudices duces et procuratores omnisque dignitas quae singulis locis et operibus praeerat extollebant Iudaeos timore Mardochei 017 EST 009 004 quem principem esse palatii et plurimum posse cognoverant fama quoque nominis eius crescebat cotidie et per cunctorum ora volitabat 017 EST 009 005 itaque percusserunt Iudaei inimicos suos plaga magna et occiderunt eos reddentes eis quod sibi paraverant facere 017 EST 009 006 in tantum ut etiam in Susis quingentos viros interficerent et decem extra filios Aman Agagitae hostis Iudaeorum quorum ista sunt nomina 017 EST 009 007 Pharsandatha et Delphon et Esphata 017 EST 009 008 et Phorata et Adalia et Aridatha 017 EST 009 009 et Ephermesta et Arisai et Aridai et Vaizatha 017 EST 009 010 quos cum occidissent praedas de substantiis eorum agere noluerunt 017 EST 009 011 statimque numerus eorum qui occisi erant in Susis ad regem relatus est 017 EST 009 012 qui dixit reginae in urbe Susis interfecere Iudaei quingentos viros et alios decem filios Aman quantam putas eos exercere caedem in universis provinciis quid ultra postulas et quid vis ut fieri iubeam 017 EST 009 013 cui illa respondit si regi placet detur potestas Iudaeis ut sicut hodie fecerunt in Susis sic et cras faciant et decem filii Aman in patibulis suspendantur 017 EST 009 014 praecepitque rex ut ita fieret statimque in Susis pependit edictum et decem Aman filii suspensi sunt 017 EST 009 015 congregatis Iudaeis quartadecima adar mensis die interfecti sunt in Susis trecenti viri nec eorum ab illis direpta substantia est 017 EST 009 016 sed et per omnes provincias quae dicioni regis subiacebant pro animabus suis stetere Iudaei interfectis hostibus ac persecutoribus suis in tantum ut septuaginta quinque milia occisorum implerentur et nullus de substantiis eorum quicquam contingeret 017 EST 009 017 dies autem tertiusdecimus mensis adar unus apud omnes interfectionis fuit et quartodecimo die caedere desierunt quem constituerunt esse sollemnem ut in eo omni deinceps tempore vacarent epulis gaudio atque conviviis 017 EST 009 018 at hii qui in urbe Susis caedem exercuerant tertiodecimo et quartodecimo eiusdem mensis die in caede versati sunt quintodecimo autem die percutere desierunt et idcirco eandem diem constituere sollemnem epularum atque laetitiae 017 EST 009 019 hii vero Iudaei qui in oppidis non muratis ac villis morabantur quartumdecimum diem mensis adar conviviorum et gaudii decreverunt ita ut exultent in eo et mittant sibi mutuo partes epularum et ciborum 017 EST 009 020 scripsit itaque Mardocheus omnia haec et litteris conprehensa misit ad Iudaeos qui in omnibus regis provinciis morabantur tam in vicino positis quam procul 017 EST 009 021 ut quartamdecimam et quintamdecimam diem mensis adar pro festis susciperent et revertente semper anno sollemni honore celebrarent 017 EST 009 022 quia in ipsis diebus se ulti sunt Iudaei de inimicis suis et luctus atque tristitia in hilaritatem gaudiumque conversa sint essentque istae dies epularum atque laetitiae et mitterent sibi invicem ciborum partes et pauperibus munuscula largirentur 017 EST 009 023 susceperuntque Iudaei in sollemnem ritum cuncta quae eo tempore facere coeperant et quae Mardocheus litteris facienda mandaverat 017 EST 009 024 Aman enim filius Amadathi stirpis Agag hostis et adversarius Iudaeorum cogitavit contra eos malum ut occideret illos atque deleret et misit phur quod nostra lingua vertitur in sortem 017 EST 009 025 et postea ingressa est Hester ad regem obsecrans ut conatus eius litteris regis irriti fierent et malum quod contra Iudaeos cogitaverat reverteretur in caput eius denique et ipsum et filios eius adfixerunt cruci 017 EST 009 026 atque ex illo tempore dies isti appellati sunt Phurim id est Sortium eo quod phur id est sors in urnam missa fuerit et cuncta quae gesta sunt epistulae id est libri huius volumine continentur 017 EST 009 027 quaeque sustinuerint et quae deinceps inmutata sint suscepere Iudaei super se et semen suum et super cunctos qui religioni eorum voluerint copulari ut nulli liceat duos hos dies absque sollemnitate transigere quam scriptura testatur et certa expetunt tempora annis sibi iugiter succedentibus 017 EST 009 028 isti sunt dies quos nulla umquam delebit oblivio et per singulas generationes cunctae in toto orbe provinciae celebrabunt nec est ulla civitas in qua dies Phurim id est Sortium non observentur a Iudaeis et ab eorum progenie quae his caerimoniis obligata est 017 EST 009 029 scripseruntque Hester regina filia Abiahil et Mardocheus Iudaeus etiam secundam epistulam ut omni studio dies ista sollemnis sanciretur in posterum 017 EST 009 030 et miserunt ad omnes Iudaeos qui in centum viginti septem regis Asueri provinciis versabantur ut haberent pacem et susciperent veritatem 017 EST 009 031 observantes dies Sortium et suo tempore cum gaudio celebrarent sicut constituerat Mardocheus et Hester et illi observanda susceperant a se et a semine suo ieiunia atque clamores et Sortium dies 017 EST 009 032 et omnia quae libri huius qui vocatur Hester historia continentur 017 EST 010 001 rex vero Asuerus omnem terram et cunctas maris insulas fecit tributarias 017 EST 010 002 cuius fortitudo et imperium et dignitas atque sublimitas qua exaltavit Mardocheum scripta sunt in libris Medorum atque Persarum 017 EST 010 003 et quomodo Mardochaeus Iudaici generis secundus a rege Assuero fuerit et magnus apud Iudaeos et acceptabilis plebi fratrum suorum quaerens bona populo suo et loquens ea quae ad pacem seminis sui pertinerent # # BOOK 018 JOB Job Job 018 JOB 001 001 vir erat in terra Hus nomine Iob et erat vir ille simplex et rectus ac timens Deum et recedens a malo 018 JOB 001 002 natique sunt ei septem filii et tres filiae 018 JOB 001 003 et fuit possessio eius septem milia ovium et tria milia camelorum quingenta quoque iuga boum et quingentae asinae ac familia multa nimis eratque vir ille magnus inter omnes Orientales 018 JOB 001 004 et ibant filii eius et faciebant convivium per domos unusquisque in die suo et mittentes vocabant tres sorores suas ut comederent et biberent cum eis 018 JOB 001 005 cumque in orbem transissent dies convivii mittebat ad eos Iob et sanctificabat illos consurgensque diluculo offerebat holocausta per singulos dicebat enim ne forte peccaverint filii mei et benedixerint Deo in cordibus suis sic faciebat Iob cunctis diebus 018 JOB 001 006 quadam autem die cum venissent filii Dei ut adsisterent coram Domino adfuit inter eos etiam Satan 018 JOB 001 007 cui dixit Dominus unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam 018 JOB 001 008 dixitque Dominus ad eum numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra homo simplex et rectus et timens Deum ac recedens a malo 018 JOB 001 009 cui respondens Satan ait numquid frustra timet Iob Deum 018 JOB 001 010 nonne tu vallasti eum ac domum eius universamque substantiam per circuitum operibus manuum eius benedixisti et possessio illius crevit in terra 018 JOB 001 011 sed extende paululum manum tuam et tange cuncta quae possidet nisi in facie tua benedixerit tibi 018 JOB 001 012 dixit ergo Dominus ad Satan ecce universa quae habet in manu tua sunt tantum in eum ne extendas manum tuam egressusque est Satan a facie Domini 018 JOB 001 013 cum autem quadam die filii et filiae eius comederent et biberent vinum in domo fratris sui primogeniti 018 JOB 001 014 nuntius venit ad Iob qui diceret boves arabant et asinae pascebantur iuxta eos 018 JOB 001 015 et inruerunt Sabei tuleruntque omnia et pueros percusserunt gladio et evasi ego solus ut nuntiarem tibi 018 JOB 001 016 cumque adhuc ille loqueretur venit alter et dixit ignis Dei cecidit e caelo et tactas oves puerosque consumpsit et effugi ego solus ut nuntiarem tibi 018 JOB 001 017 sed et illo adhuc loquente venit alius et dixit Chaldei fecerunt tres turmas et invaserunt camelos et tulerunt eos necnon et pueros percusserunt gladio et ego fugi solus ut nuntiarem tibi 018 JOB 001 018 loquebatur ille et ecce alius intravit et dixit filiis tuis et filiabus vescentibus et bibentibus vinum in domo fratris sui primogeniti 018 JOB 001 019 repente ventus vehemens inruit a regione deserti et concussit quattuor angulos domus quae corruens oppressit liberos tuos et mortui sunt et effugi ego solus ut nuntiarem tibi 018 JOB 001 020 tunc surrexit Iob et scidit tunicam suam et tonso capite corruens in terram adoravit 018 JOB 001 021 et dixit nudus egressus sum de utero matris meae et nudus revertar illuc Dominus dedit Dominus abstulit sit nomen Domini benedictum 018 JOB 001 022 in omnibus his non peccavit Iob neque stultum quid contra Deum locutus est 018 JOB 002 001 factum est autem cum quadam die venissent filii Dei et starent coram Domino venisset quoque Satan inter eos et staret in conspectu eius 018 JOB 002 002 ut diceret Dominus ad Satan unde venis qui respondens ait circuivi terram et perambulavi eam 018 JOB 002 003 et dixit Dominus ad Satan numquid considerasti servum meum Iob quod non sit ei similis in terra vir simplex et rectus timens Deum ac recedens a malo et adhuc retinens innocentiam tu autem commovisti me adversus eum ut adfligerem illum frustra 018 JOB 002 004 cui respondens Satan ait pellem pro pelle et cuncta quae habet homo dabit pro anima sua 018 JOB 002 005 alioquin mitte manum tuam et tange os eius et carnem et tunc videbis quod in facie benedicat tibi 018 JOB 002 006 dixit ergo Dominus ad Satan ecce in manu tua est verumtamen animam illius serva 018 JOB 002 007 egressus igitur Satan a facie Domini percussit Iob ulcere pessimo a planta pedis usque ad verticem eius 018 JOB 002 008 qui testa saniem deradebat sedens in sterquilinio 018 JOB 002 009 dixit autem illi uxor sua adhuc tu permanes in simplicitate tua benedic Deo et morere 018 JOB 002 010 qui ait ad illam quasi una de stultis locuta es si bona suscepimus de manu Domini quare mala non suscipiamus in omnibus his non peccavit Iob labiis suis 018 JOB 002 011 igitur audientes tres amici Iob omne malum quod accidisset ei venerunt singuli de loco suo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites condixerant enim ut pariter venientes visitarent eum et consolarentur 018 JOB 002 012 cumque levassent procul oculos suos non cognoverunt eum et exclamantes ploraverunt scissisque vestibus sparserunt pulverem super caput suum in caelum 018 JOB 002 013 et sederunt cum eo in terram septem diebus et septem noctibus et nemo loquebatur ei verbum videbant enim dolorem esse vehementem 018 JOB 003 001 post haec aperuit Iob os suum et maledixit diei suo 018 JOB 003 002 et locutus est 018 JOB 003 003 pereat dies in qua natus sum et nox in qua dictum est conceptus est homo 018 JOB 003 004 dies ille vertatur in tenebras non requirat eum Deus desuper et non inlustret lumine 018 JOB 003 005 obscurent eum tenebrae et umbra mortis occupet eum caligo et involvatur amaritudine 018 JOB 003 006 noctem illam tenebrosus turbo possideat non conputetur in diebus anni nec numeretur in mensibus 018 JOB 003 007 sit nox illa solitaria nec laude digna 018 JOB 003 008 maledicant ei qui maledicunt diei qui parati sunt suscitare Leviathan 018 JOB 003 009 obtenebrentur stellae caligine eius expectet lucem et non videat nec ortum surgentis aurorae 018 JOB 003 010 quia non conclusit ostia ventris qui portavit me nec abstulit mala ab oculis meis 018 JOB 003 011 quare non in vulva mortuus sum egressus ex utero non statim perii 018 JOB 003 012 quare exceptus genibus cur lactatus uberibus 018 JOB 003 013 nunc enim dormiens silerem et somno meo requiescerem 018 JOB 003 014 cum regibus et consulibus terrae qui aedificant sibi solitudines 018 JOB 003 015 aut cum principibus qui possident aurum et replent domos suas argento 018 JOB 003 016 aut sicut abortivum absconditum non subsisterem vel qui concepti non viderunt lucem 018 JOB 003 017 ibi impii cessaverunt a tumultu et ibi requieverunt fessi robore 018 JOB 003 018 et quondam vincti pariter sine molestia non audierunt vocem exactoris 018 JOB 003 019 parvus et magnus ibi sunt et servus liber a domino suo 018 JOB 003 020 quare data est misero lux et vita his qui in amaritudine animae sunt 018 JOB 003 021 qui expectant mortem et non venit quasi effodientes thesaurum 018 JOB 003 022 gaudentque vehementer cum invenerint sepulchrum 018 JOB 003 023 viro cuius abscondita est via et circumdedit eum Deus tenebris 018 JOB 003 024 antequam comedam suspiro et quasi inundantes aquae sic rugitus meus 018 JOB 003 025 quia timor quem timebam evenit mihi et quod verebar accidit 018 JOB 003 026 nonne dissimulavi nonne silui nonne quievi et venit super me indignatio 018 JOB 004 001 respondens autem Eliphaz Themanites dixit 018 JOB 004 002 si coeperimus loqui tibi forsitan moleste accipias sed conceptum sermonem tenere quis possit 018 JOB 004 003 ecce docuisti multos et manus lassas roborasti 018 JOB 004 004 vacillantes confirmaverunt sermones tui et genua trementia confortasti 018 JOB 004 005 nunc autem venit super te plaga et defecisti tetigit te et conturbatus es 018 JOB 004 006 timor tuus fortitudo tua patientia tua et perfectio viarum tuarum 018 JOB 004 007 recordare obsecro te quis umquam innocens perierit aut quando recti deleti sint 018 JOB 004 008 quin potius vidi eos qui operantur iniquitatem et seminant dolores et metunt eos 018 JOB 004 009 flante Deo perisse et spiritu irae eius esse consumptos 018 JOB 004 010 rugitus leonis et vox leaenae et dentes catulorum leonum contriti sunt 018 JOB 004 011 tigris periit eo quod non haberet praedam et catuli leonis dissipati sunt 018 JOB 004 012 porro ad me dictum est verbum absconditum et quasi furtive suscepit auris mea venas susurri eius 018 JOB 004 013 in horrore visionis nocturnae quando solet sopor occupare homines 018 JOB 004 014 pavor tenuit me et tremor et omnia ossa mea perterrita sunt 018 JOB 004 015 et cum spiritus me praesente transiret inhorruerunt pili carnis meae 018 JOB 004 016 stetit quidam cuius non agnoscebam vultum imago coram oculis meis et vocem quasi aurae lenis audivi 018 JOB 004 017 numquid homo Dei conparatione iustificabitur aut factore suo purior erit vir 018 JOB 004 018 ecce qui serviunt ei non sunt stabiles et in angelis suis repperit pravitatem 018 JOB 004 019 quanto magis hii qui habitant domos luteas qui terrenum habent fundamentum consumentur velut a tinea 018 JOB 004 020 de mane usque ad vesperum succidentur et quia nullus intellegit in aeternum peribunt 018 JOB 004 021 qui autem reliqui fuerint auferentur ex eis morientur et non in sapientia 018 JOB 005 001 voca ergo si est qui tibi respondeat et ad aliquem sanctorum convertere 018 JOB 005 002 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia 018 JOB 005 003 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim 018 JOB 005 004 longe fient filii eius a salute et conterentur in porta et non erit qui eruat 018 JOB 005 005 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus et ebibent sitientes divitias eius 018 JOB 005 006 nihil in terra sine causa fit et de humo non orietur dolor 018 JOB 005 007 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum 018 JOB 005 008 quam ob rem ego deprecabor Dominum et ad Deum ponam eloquium meum 018 JOB 005 009 qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero 018 JOB 005 010 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa 018 JOB 005 011 qui ponit humiles in sublimi et maerentes erigit sospitate 018 JOB 005 012 qui dissipat cogitationes malignorum ne possint implere manus eorum quod coeperant 018 JOB 005 013 qui adprehendit sapientes in astutia eorum et consilium pravorum dissipat 018 JOB 005 014 per diem incurrent tenebras et quasi in nocte sic palpabunt in meridie 018 JOB 005 015 porro salvum faciet a gladio oris eorum et de manu violenti pauperem 018 JOB 005 016 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum 018 JOB 005 017 beatus homo qui corripitur a Domino increpationem ergo Domini ne reprobes 018 JOB 005 018 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt 018 JOB 005 019 in sex tribulationibus liberabit te et in septima non tanget te malum 018 JOB 005 020 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii 018 JOB 005 021 a flagello linguae absconderis et non timebis calamitatem cum venerit 018 JOB 005 022 in vastitate et fame ridebis et bestiam terrae non formidabis 018 JOB 005 023 sed cum lapidibus regionum pactum tuum et bestiae terrae pacificae erunt tibi 018 JOB 005 024 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum et visitans speciem tuam non peccabis 018 JOB 005 025 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum et progenies tua quasi herba terrae 018 JOB 005 026 ingredieris in abundantia sepulchrum sicut infertur acervus in tempore suo 018 JOB 005 027 ecce hoc ut investigavimus ita est quod auditum mente pertracta 018 JOB 006 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 006 002 utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera 018 JOB 006 003 quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena 018 JOB 006 004 quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me 018 JOB 006 005 numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit 018 JOB 006 006 aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem 018 JOB 006 007 quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt 018 JOB 006 008 quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus 018 JOB 006 009 et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me 018 JOB 006 010 et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti 018 JOB 006 011 quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam 018 JOB 006 012 nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est 018 JOB 006 013 ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me 018 JOB 006 014 qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit 018 JOB 006 015 fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus 018 JOB 006 016 qui timent pruinam inruet super eos nix 018 JOB 006 017 tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo 018 JOB 006 018 involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt 018 JOB 006 019 considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper 018 JOB 006 020 confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt 018 JOB 006 021 nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis 018 JOB 006 022 numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi 018 JOB 006 023 vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me 018 JOB 006 024 docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me 018 JOB 006 025 quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere 018 JOB 006 026 ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis 018 JOB 006 027 super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum 018 JOB 006 028 verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar 018 JOB 006 029 respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate 018 JOB 006 030 et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit 018 JOB 007 001 militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius 018 JOB 007 002 sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui 018 JOB 007 003 sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi 018 JOB 007 004 si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras 018 JOB 007 005 induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est 018 JOB 007 006 dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe 018 JOB 007 007 memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona 018 JOB 007 008 nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam 018 JOB 007 009 sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet (Sheol h7585) 018 JOB 007 010 nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius 018 JOB 007 011 quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae 018 JOB 007 012 numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere 018 JOB 007 013 si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo 018 JOB 007 014 terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties 018 JOB 007 015 quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea 018 JOB 007 016 desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei 018 JOB 007 017 quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum 018 JOB 007 018 visitas eum diluculo et subito probas illum 018 JOB 007 019 usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam 018 JOB 007 020 peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis 018 JOB 007 021 cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam 018 JOB 008 001 respondens autem Baldad Suites dixit 018 JOB 008 002 usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui 018 JOB 008 003 numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est 018 JOB 008 004 etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae 018 JOB 008 005 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus 018 JOB 008 006 si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae 018 JOB 008 007 in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis 018 JOB 008 008 interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam 018 JOB 008 009 hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram 018 JOB 008 010 et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia 018 JOB 008 011 numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua 018 JOB 008 012 cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit 018 JOB 008 013 sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit 018 JOB 008 014 non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius 018 JOB 008 015 innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget 018 JOB 008 016 humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur 018 JOB 008 017 super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur 018 JOB 008 018 si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te 018 JOB 008 019 haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur 018 JOB 008 020 Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis 018 JOB 008 021 donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo 018 JOB 008 022 qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet 018 JOB 009 001 et respondens Iob ait 018 JOB 009 002 vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo 018 JOB 009 003 si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille 018 JOB 009 004 sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit 018 JOB 009 005 qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo 018 JOB 009 006 qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur 018 JOB 009 007 qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo 018 JOB 009 008 qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris 018 JOB 009 009 qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri 018 JOB 009 010 qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus 018 JOB 009 011 si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum 018 JOB 009 012 si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis 018 JOB 009 013 Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem 018 JOB 009 014 quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo 018 JOB 009 015 qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor 018 JOB 009 016 et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam 018 JOB 009 017 in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa 018 JOB 009 018 non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus 018 JOB 009 019 si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere 018 JOB 009 020 si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit 018 JOB 009 021 etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae 018 JOB 009 022 unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit 018 JOB 009 023 si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat 018 JOB 009 024 terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est 018 JOB 009 025 dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum 018 JOB 009 026 pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam 018 JOB 009 027 cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor 018 JOB 009 028 verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti 018 JOB 009 029 si autem et sic impius sum quare frustra laboravi 018 JOB 009 030 si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae 018 JOB 009 031 tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea 018 JOB 009 032 neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri 018 JOB 009 033 non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus 018 JOB 009 034 auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat 018 JOB 009 035 loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere 018 JOB 010 001 taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae 018 JOB 010 002 dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices 018 JOB 010 003 numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves 018 JOB 010 004 numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis 018 JOB 010 005 numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora 018 JOB 010 006 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris 018 JOB 010 007 et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere 018 JOB 010 008 manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me 018 JOB 010 009 memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me 018 JOB 010 010 nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti 018 JOB 010 011 pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me 018 JOB 010 012 vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum 018 JOB 010 013 licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris 018 JOB 010 014 si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris 018 JOB 010 015 et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria 018 JOB 010 016 et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias 018 JOB 010 017 instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me 018 JOB 010 018 quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret 018 JOB 010 019 fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum 018 JOB 010 020 numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum 018 JOB 010 021 antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine 018 JOB 010 022 terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans 018 JOB 011 001 respondens autem Sophar Naamathites dixit 018 JOB 011 002 numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur 018 JOB 011 003 tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis 018 JOB 011 004 dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo 018 JOB 011 005 atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi 018 JOB 011 006 ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua 018 JOB 011 007 forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies 018 JOB 011 008 excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585) 018 JOB 011 009 longior terrae mensura eius et latior mari 018 JOB 011 010 si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei 018 JOB 011 011 ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat 018 JOB 011 012 vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat 018 JOB 011 013 tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas 018 JOB 011 014 si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia 018 JOB 011 015 tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis 018 JOB 011 016 miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis 018 JOB 011 017 et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer 018 JOB 011 018 et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies 018 JOB 011 019 requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi 018 JOB 011 020 oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae 018 JOB 012 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 012 002 ergo vos estis soli homines et vobiscum morietur sapientia 018 JOB 012 003 et mihi est cor sicut et vobis nec inferior vestri sum quis enim haec quae nostis ignorat 018 JOB 012 004 qui deridetur ab amico suo sicut ego invocabit Deum et exaudiet eum deridetur enim iusti simplicitas 018 JOB 012 005 lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum 018 JOB 012 006 abundant tabernacula praedonum et audacter provocant Deum cum ipse dederit omnia in manibus eorum 018 JOB 012 007 nimirum interroga iumenta et docebunt te et volatilia caeli et indicabunt tibi 018 JOB 012 008 loquere terrae et respondebit tibi et narrabunt pisces maris 018 JOB 012 009 quis ignorat quod omnia haec manus Domini fecerit 018 JOB 012 010 in cuius manu anima omnis viventis et spiritus universae carnis hominis 018 JOB 012 011 nonne auris verba diiudicat et fauces comedentis saporem 018 JOB 012 012 in antiquis est sapientia et in multo tempore prudentia 018 JOB 012 013 apud ipsum est sapientia et fortitudo ipse habet consilium et intellegentiam 018 JOB 012 014 si destruxerit nemo est qui aedificet et si incluserit hominem nullus est qui aperiat 018 JOB 012 015 si continuerit aquas omnia siccabuntur et si emiserit eas subvertent terram 018 JOB 012 016 apud ipsum est fortitudo et sapientia ipse novit et decipientem et eum qui decipitur 018 JOB 012 017 adducit consiliarios in stultum finem et iudices in stuporem 018 JOB 012 018 balteum regum dissolvit et praecingit fune renes eorum 018 JOB 012 019 ducit sacerdotes inglorios et optimates subplantat 018 JOB 012 020 commutans labium veracium et doctrinam senum auferens 018 JOB 012 021 effundit despectionem super principes et eos qui oppressi fuerant relevans 018 JOB 012 022 qui revelat profunda de tenebris et producit in lucem umbram mortis 018 JOB 012 023 qui multiplicat gentes et perdet eas et subversas in integrum restituet 018 JOB 012 024 qui inmutat cor principum populi terrae et decipit eos ut frustra incedant per invium 018 JOB 012 025 palpabunt quasi in tenebris et non in luce et errare eos faciet quasi ebrios 018 JOB 013 001 ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula 018 JOB 013 002 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum 018 JOB 013 003 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio 018 JOB 013 004 prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum 018 JOB 013 005 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes 018 JOB 013 006 audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite 018 JOB 013 007 numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos 018 JOB 013 008 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini 018 JOB 013 009 aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis 018 JOB 013 010 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis 018 JOB 013 011 statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos 018 JOB 013 012 memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae 018 JOB 013 013 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit 018 JOB 013 014 quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis 018 JOB 013 015 etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam 018 JOB 013 016 et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita 018 JOB 013 017 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris 018 JOB 013 018 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar 018 JOB 013 019 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor 018 JOB 013 020 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar 018 JOB 013 021 manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat 018 JOB 013 022 et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi 018 JOB 013 023 quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi 018 JOB 013 024 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum 018 JOB 013 025 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris 018 JOB 013 026 scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae 018 JOB 013 027 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti 018 JOB 013 028 qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea 018 JOB 014 001 homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis 018 JOB 014 002 quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet 018 JOB 014 003 et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium 018 JOB 014 004 quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es 018 JOB 014 005 breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt 018 JOB 014 006 recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius 018 JOB 014 007 lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant 018 JOB 014 008 si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius 018 JOB 014 009 ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est 018 JOB 014 010 homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est 018 JOB 014 011 quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat 018 JOB 014 012 sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo 018 JOB 014 013 quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei (Sheol h7585) 018 JOB 014 014 putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea 018 JOB 014 015 vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram 018 JOB 014 016 tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis 018 JOB 014 017 signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam 018 JOB 014 018 mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo 018 JOB 014 019 lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes 018 JOB 014 020 roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum 018 JOB 014 021 sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget 018 JOB 014 022 attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit 018 JOB 015 001 respondens autem Eliphaz Themanites dixit 018 JOB 015 002 numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens et implebit ardore stomachum suum 018 JOB 015 003 arguis verbis eum qui non est aequalis tui et loqueris quod tibi non expedit 018 JOB 015 004 quantum in te est evacuasti timorem et tulisti preces coram Deo 018 JOB 015 005 docuit enim iniquitas tua os tuum et imitaris linguam blasphemantium 018 JOB 015 006 condemnabit te os tuum et non ego et labia tua respondebunt tibi 018 JOB 015 007 numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus 018 JOB 015 008 numquid consilium Dei audisti et inferior te erit eius sapientia 018 JOB 015 009 quid nosti quod ignoremus quid intellegis quod nesciamus 018 JOB 015 010 et senes et antiqui sunt in nobis multo vetustiores quam patres tui 018 JOB 015 011 numquid grande est ut consoletur te Deus sed verba tua prava hoc prohibent 018 JOB 015 012 quid te elevat cor tuum et quasi magna cogitans adtonitos habes oculos 018 JOB 015 013 quid tumet contra Deum spiritus tuus ut proferas de ore huiuscemodi sermones 018 JOB 015 014 quid est homo ut inmaculatus sit et ut iustus appareat natus de muliere 018 JOB 015 015 ecce inter sanctos eius nemo inmutabilis et caeli non sunt mundi in conspectu eius 018 JOB 015 016 quanto magis abominabilis et inutilis homo qui bibit quasi aquas iniquitatem 018 JOB 015 017 ostendam tibi audi me quod vidi narrabo tibi 018 JOB 015 018 sapientes confitentur et non abscondunt patres suos 018 JOB 015 019 quibus solis data est terra et non transibit alienus per eos 018 JOB 015 020 cunctis diebus suis impius superbit et numerus annorum incertus est tyrannidis eius 018 JOB 015 021 sonitus terroris semper in auribus illius et cum pax sit ille insidias suspicatur 018 JOB 015 022 non credit quod reverti possit de tenebris circumspectans undique gladium 018 JOB 015 023 cum se moverit ad quaerendum panem novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies 018 JOB 015 024 terrebit eum tribulatio et angustia vallabit eum sicut regem qui praeparatur ad proelium 018 JOB 015 025 tetendit enim adversus Deum manum suam et contra Omnipotentem roboratus est 018 JOB 015 026 cucurrit adversus eum erecto collo et pingui cervice armatus est 018 JOB 015 027 operuit faciem eius crassitudo et de lateribus eius arvina dependet 018 JOB 015 028 habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis quae in tumulos sunt redactae 018 JOB 015 029 non ditabitur nec perseverabit substantia eius nec mittet in terra radicem suam 018 JOB 015 030 non recedet de tenebris ramos eius arefaciet flamma et auferetur spiritu oris sui 018 JOB 015 031 non credat frustra errore deceptus quod aliquo pretio redimendus sit 018 JOB 015 032 antequam dies eius impleantur peribit et manus eius arescet 018 JOB 015 033 laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius et quasi oliva proiciens florem suum 018 JOB 015 034 congregatio enim hypocritae sterilis et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt 018 JOB 015 035 concepit dolorem et peperit iniquitatem et uterus eius praeparat dolos 018 JOB 016 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 016 002 audivi frequenter talia consolatores onerosi omnes vos estis 018 JOB 016 003 numquid habebunt finem verba ventosa aut aliquid tibi molestum est si loquaris 018 JOB 016 004 poteram et ego similia vestri loqui atque utinam esset anima vestra pro anima mea consolarer et ego vos sermonibus et moverem caput meum super vos 018 JOB 016 005 roborarem vos ore meo et moverem labia quasi parcens vobis 018 JOB 016 006 sed quid agam si locutus fuero non quiescet dolor meus et si tacuero non recedet a me 018 JOB 016 007 nunc autem oppressit me dolor meus et in nihili redacti sunt omnes artus mei 018 JOB 016 008 rugae meae testimonium dicunt contra me et suscitatur falsiloquus adversus faciem meam contradicens mihi 018 JOB 016 009 collegit furorem suum in me et comminans mihi infremuit contra me dentibus suis hostis meus terribilibus oculis me intuitus est 018 JOB 016 010 aperuerunt super me ora sua exprobrantes percusserunt maxillam meam satiati sunt poenis meis 018 JOB 016 011 conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit 018 JOB 016 012 ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum 018 JOB 016 013 circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea 018 JOB 016 014 concidit me vulnere super vulnus inruit in me quasi gigans 018 JOB 016 015 saccum consui super cutem meam et operui cinere cornu meum 018 JOB 016 016 facies mea intumuit a fletu et palpebrae meae caligaverunt 018 JOB 016 017 haec passus sum absque iniquitate manus meae cum haberem mundas ad Deum preces 018 JOB 016 018 terra ne operias sanguinem meum neque inveniat locum in te latendi clamor meus 018 JOB 016 019 ecce enim in caelo testis meus et conscius meus in excelsis 018 JOB 016 020 verbosi mei amici mei ad Deum stillat oculus meus 018 JOB 016 021 atque utinam sic iudicaretur vir cum Deo quomodo iudicatur filius hominis cum collega suo 018 JOB 016 022 ecce enim breves anni transeunt et semitam per quam non revertar ambulo 018 JOB 017 001 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum 018 JOB 017 002 non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus 018 JOB 017 003 libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me 018 JOB 017 004 cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur 018 JOB 017 005 praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient 018 JOB 017 006 posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis 018 JOB 017 007 caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt 018 JOB 017 008 stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur 018 JOB 017 009 et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem 018 JOB 017 010 igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem 018 JOB 017 011 dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum 018 JOB 017 012 noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem 018 JOB 017 013 si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum (Sheol h7585) 018 JOB 017 014 putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus 018 JOB 017 015 ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat 018 JOB 017 016 in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne saltim ibi erit requies mihi (Sheol h7585) 018 JOB 018 001 respondens autem Baldad Suites dixit 018 JOB 018 002 usque ad quem finem verba iactabitis intellegite prius et sic loquamur 018 JOB 018 003 quare reputati sumus ut iumenta et sorduimus coram vobis 018 JOB 018 004 qui perdis animam tuam in furore tuo numquid propter te derelinquetur terra et transferentur rupes de loco suo 018 JOB 018 005 nonne lux impii extinguetur nec splendebit flamma ignis eius 018 JOB 018 006 lux obtenebrescet in tabernaculo illius et lucerna quae super eum est extinguetur 018 JOB 018 007 artabuntur gressus virtutis eius et praecipitabit eum consilium suum 018 JOB 018 008 inmisit enim in rete pedes suos et in maculis eius ambulat 018 JOB 018 009 tenebitur planta illius laqueo et exardescet contra eum sitis 018 JOB 018 010 abscondita est in terra pedica eius et decipula illius super semitam 018 JOB 018 011 undique terrebunt eum formidines et involvent pedes eius 018 JOB 018 012 adtenuetur fame robur eius et inedia invadat costas illius 018 JOB 018 013 devoret pulchritudinem cutis eius consumat brachia illius primogenita mors 018 JOB 018 014 avellatur de tabernaculo suo fiducia eius et calcet super eum quasi rex interitus 018 JOB 018 015 habitent in tabernaculo illius socii eius qui non est aspergatur in tabernaculo eius sulphur 018 JOB 018 016 deorsum radices eius siccentur sursum autem adteratur messis eius 018 JOB 018 017 memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis 018 JOB 018 018 expellet eum de luce in tenebras et de orbe transferet eum 018 JOB 018 019 non erit semen eius neque progenies in populo suo nec ullae reliquiae in regionibus eius 018 JOB 018 020 in die eius stupebunt novissimi et primos invadet horror 018 JOB 018 021 haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum 018 JOB 019 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 019 002 usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus 018 JOB 019 003 en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me 018 JOB 019 004 nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea 018 JOB 019 005 at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis 018 JOB 019 006 saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit 018 JOB 019 007 ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet 018 JOB 019 008 semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit 018 JOB 019 009 spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo 018 JOB 019 010 destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam 018 JOB 019 011 iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum 018 JOB 019 012 simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum 018 JOB 019 013 fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me 018 JOB 019 014 dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei 018 JOB 019 015 inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum 018 JOB 019 016 servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum 018 JOB 019 017 halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei 018 JOB 019 018 stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi 018 JOB 019 019 abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me 018 JOB 019 020 pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos 018 JOB 019 021 miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me 018 JOB 019 022 quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini 018 JOB 019 023 quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro 018 JOB 019 024 stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice 018 JOB 019 025 scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim 018 JOB 019 026 et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum 018 JOB 019 027 quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo 018 JOB 019 028 quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum 018 JOB 019 029 fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium 018 JOB 020 001 respondens autem Sophar Naamathites dixit 018 JOB 020 002 idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur 018 JOB 020 003 doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi 018 JOB 020 004 hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram 018 JOB 020 005 quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti 018 JOB 020 006 si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit 018 JOB 020 007 quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est 018 JOB 020 008 velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna 018 JOB 020 009 oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus 018 JOB 020 010 filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum 018 JOB 020 011 ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient 018 JOB 020 012 cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua 018 JOB 020 013 parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo 018 JOB 020 014 panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus 018 JOB 020 015 divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus 018 JOB 020 016 caput aspidum suget occidet eum lingua viperae 018 JOB 020 017 non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri 018 JOB 020 018 luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit 018 JOB 020 019 quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam 018 JOB 020 020 nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit 018 JOB 020 021 non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius 018 JOB 020 022 cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum 018 JOB 020 023 utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum 018 JOB 020 024 fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum 018 JOB 020 025 eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles 018 JOB 020 026 omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo 018 JOB 020 027 revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum 018 JOB 020 028 apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei 018 JOB 020 029 haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino 018 JOB 021 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 021 002 audite quaeso sermones meos et agetis paenitentiam 018 JOB 021 003 sustinete me ut et ego loquar et post mea si videbitur verba ridete 018 JOB 021 004 numquid contra hominem disputatio mea est ut merito non debeam contristari 018 JOB 021 005 adtendite me et obstupescite et superponite digitum ori vestro 018 JOB 021 006 et ego quando recordatus fuero pertimesco et concutit carnem meam tremor 018 JOB 021 007 quare ergo impii vivunt sublevati sunt confortatique divitiis 018 JOB 021 008 semen eorum permanet coram eis propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum 018 JOB 021 009 domus eorum securae sunt et pacatae et non est virga Dei super illos 018 JOB 021 010 bos eorum concepit et non abortit vacca peperit et non est privata fetu suo 018 JOB 021 011 egrediuntur quasi greges parvuli eorum et infantes eorum exultant lusibus 018 JOB 021 012 tenent tympanum et citharam et gaudent ad sonitum organi 018 JOB 021 013 ducunt in bonis dies suos et in puncto ad inferna descendunt (Sheol h7585) 018 JOB 021 014 qui dixerunt Deo recede a nobis et scientiam viarum tuarum nolumus 018 JOB 021 015 quid est Omnipotens ut serviamus ei et quid nobis prodest si oraverimus illum 018 JOB 021 016 verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua consilium impiorum longe sit a me 018 JOB 021 017 quotiens lucerna impiorum extinguetur et superveniet eis inundatio et dolores dividet furoris sui 018 JOB 021 018 erunt sicut paleae ante faciem venti et sicut favilla quam turbo dispergit 018 JOB 021 019 Deus servabit filiis illius dolorem patris et cum reddiderit tunc sciet 018 JOB 021 020 videbunt oculi eius interfectionem suam et de furore Omnipotentis bibet 018 JOB 021 021 quid enim ad eum pertinet de domo sua post se et si numerus mensuum eius dimidietur 018 JOB 021 022 numquid Deum quispiam docebit scientiam qui excelsos iudicat 018 JOB 021 023 iste moritur robustus et sanus dives et felix 018 JOB 021 024 viscera eius plena sunt adipe et medullis ossa illius inrigantur 018 JOB 021 025 alius vero moritur in amaritudine animae absque ullis opibus 018 JOB 021 026 et tamen simul in pulverem dormient et vermes operient eos 018 JOB 021 027 certe novi cogitationes vestras et sententias contra me iniquas 018 JOB 021 028 dicitis enim ubi est domus principis et ubi tabernacula impiorum 018 JOB 021 029 interrogate quemlibet de viatoribus et haec eadem eum intellegere cognoscetis 018 JOB 021 030 quia in diem perditionis servabitur malus et ad diem furoris ducitur 018 JOB 021 031 quis arguet coram eo viam eius et quae fecit quis reddet illi 018 JOB 021 032 ipse ad sepulchra ducetur et in congerie mortuorum vigilabit 018 JOB 021 033 dulcis fuit glareis Cocyti et post se omnem hominem trahet et ante se innumerabiles 018 JOB 021 034 quomodo igitur consolamini me frustra cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati 018 JOB 022 001 respondens autem Eliphaz Themanites dixit 018 JOB 022 002 numquid Deo conparari potest homo etiam cum perfectae fuerit scientiae 018 JOB 022 003 quid prodest Deo si iustus fueris aut quid ei confers si inmaculata fuerit via tua 018 JOB 022 004 numquid timens arguet te et veniet tecum in iudicium 018 JOB 022 005 et non propter malitiam tuam plurimam et infinitas iniquitates tuas 018 JOB 022 006 abstulisti enim pignus fratrum tuorum sine causa et nudos spoliasti vestibus 018 JOB 022 007 aquam lasso non dedisti et esurienti subtraxisti panem 018 JOB 022 008 in fortitudine brachii tui possidebas terram et potentissimus obtinebas eam 018 JOB 022 009 viduas dimisisti vacuas et lacertos pupillorum comminuisti 018 JOB 022 010 propterea circumdatus es laqueis et conturbat te formido subita 018 JOB 022 011 et putabas te tenebras non visurum et impetu aquarum inundantium non oppressurum 018 JOB 022 012 an cogitas quod Deus excelsior caelo et super stellarum vertices sublimetur 018 JOB 022 013 et dicis quid enim novit Deus et quasi per caliginem iudicat 018 JOB 022 014 nubes latibulum eius nec nostra considerat et circa cardines caeli perambulat 018 JOB 022 015 numquid semitam saeculorum custodire cupis quam calcaverunt viri iniqui 018 JOB 022 016 qui sublati sunt ante tempus suum et fluvius subvertit fundamentum eorum 018 JOB 022 017 qui dicebant Deo recede a nobis et quasi nihil possit facere Omnipotens aestimabant eum 018 JOB 022 018 cum ille implesset domos eorum bonis quorum sententia procul sit a me 018 JOB 022 019 videbunt iusti et laetabuntur et innocens subsannabit eos 018 JOB 022 020 nonne succisa est erectio eorum et reliquias eorum devoravit ignis 018 JOB 022 021 adquiesce igitur ei et habeto pacem et per haec habebis fructus optimos 018 JOB 022 022 suscipe ex ore illius legem et pone sermones eius in corde tuo 018 JOB 022 023 si reversus fueris ad Omnipotentem aedificaberis et longe facies iniquitatem a tabernaculo tuo 018 JOB 022 024 dabit pro terra silicem et pro silice torrentes aureos 018 JOB 022 025 eritque Omnipotens contra hostes tuos et argentum coacervabitur tibi 018 JOB 022 026 tunc super Omnipotentem deliciis afflues et elevabis ad Deum faciem tuam 018 JOB 022 027 rogabis eum et exaudiet te et vota tua reddes 018 JOB 022 028 decernes rem et veniet tibi et in viis tuis splendebit lumen 018 JOB 022 029 qui enim humiliatus fuerit erit in gloria et qui inclinaverit oculos suos ipse salvabitur 018 JOB 022 030 salvabitur innocens salvabitur autem munditia manuum suarum 018 JOB 023 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 023 002 nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum 018 JOB 023 003 quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum et veniam usque ad solium eius 018 JOB 023 004 ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus 018 JOB 023 005 ut sciam verba quae mihi respondeat et intellegam quid loquatur mihi 018 JOB 023 006 nolo multa fortitudine contendat mecum nec magnitudinis suae mole me premat 018 JOB 023 007 proponat aequitatem contra me et perveniat ad victoriam iudicium meum 018 JOB 023 008 si ad orientem iero non apparet si ad occidentem non intellegam eum 018 JOB 023 009 si ad sinistram quid agat non adprehendam eum si me vertam ad dextram non videbo illum 018 JOB 023 010 ipse vero scit viam meam et probavit me quasi aurum quod per ignem transit 018 JOB 023 011 vestigia eius secutus est pes meus viam eius custodivi et non declinavi ex ea 018 JOB 023 012 a mandatis labiorum eius non recessi et in sinu meo abscondi verba oris eius 018 JOB 023 013 ipse enim solus est et nemo avertere potest cogitationem eius et anima eius quodcumque voluerit hoc facit 018 JOB 023 014 cum expleverit in me voluntatem suam et alia multa similia praesto sunt ei 018 JOB 023 015 et idcirco a facie eius turbatus sum et considerans eum timore sollicitor 018 JOB 023 016 Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me 018 JOB 023 017 non enim perii propter inminentes tenebras nec faciem meam operuit caligo 018 JOB 024 001 ab Omnipotente non sunt abscondita tempora qui autem noverunt eum ignorant dies illius 018 JOB 024 002 alii terminos transtulerunt diripuerunt greges et paverunt eos 018 JOB 024 003 asinum pupillorum abigerunt et abstulerunt pro pignore bovem viduae 018 JOB 024 004 subverterunt pauperum viam et oppresserunt pariter mansuetos terrae 018 JOB 024 005 alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum vigilantesque ad praedam praeparant panem liberis 018 JOB 024 006 agrum non suum demetunt et vineam eius quem vi oppresserunt vindemiant 018 JOB 024 007 nudos dimittunt homines indumenta tollentes quibus non est operimentum in frigore 018 JOB 024 008 quos imbres montium rigant et non habentes velamen amplexantur lapides 018 JOB 024 009 vim fecerunt depraedantes pupillos et vulgum pauperem spoliaverunt 018 JOB 024 010 nudis et incedentibus absque vestitu et esurientibus tulerunt spicas 018 JOB 024 011 inter acervos eorum meridiati sunt qui calcatis torcularibus sitiunt 018 JOB 024 012 de civitatibus fecerunt viros gemere et anima vulneratorum clamavit et Deus inultum abire non patitur 018 JOB 024 013 ipsi fuerunt rebelles luminis nescierunt vias eius nec reversi sunt per semitas illius 018 JOB 024 014 mane primo consurgit homicida interficit egenum et pauperem per noctem vero erit quasi fur 018 JOB 024 015 oculus adulteri observat caliginem dicens non me videbit oculus et operiet vultum suum 018 JOB 024 016 perfodit in tenebris domos sicut in die condixerant sibi et ignoraverunt lucem 018 JOB 024 017 si subito apparuerit aurora arbitrantur umbram mortis et sic in tenebris quasi in luce ambulant 018 JOB 024 018 levis est super faciem aquae maledicta sit pars eius in terra nec ambulet per viam vinearum 018 JOB 024 019 ad nimium calorem transeat ab aquis nivium et usque ad inferos peccatum illius (Sheol h7585) 018 JOB 024 020 obliviscatur eius misericordia dulcedo illius vermes non sit in recordatione sed conteratur quasi lignum infructuosum 018 JOB 024 021 pavit enim sterilem et quae non parit et viduae bene non fecit 018 JOB 024 022 detraxit fortes in fortitudine sua et cum steterit non credet vitae suae 018 JOB 024 023 dedit ei Deus locum paenitentiae et ille abutitur eo in superbiam oculi autem eius sunt in viis illius 018 JOB 024 024 elevati sunt ad modicum et non subsistent et humiliabuntur sicut omnia et auferentur et sicut summitates spicarum conterentur 018 JOB 024 025 quod si non est ita quis me potest arguere esse mentitum et ponere ante Deum verba mea 018 JOB 025 001 respondens autem Baldad Suites dixit 018 JOB 025 002 potestas et terror apud eum est qui facit concordiam in sublimibus suis 018 JOB 025 003 numquid est numerus militum eius et super quem non surget lumen illius 018 JOB 025 004 numquid iustificari potest homo conparatus Deo aut apparere mundus natus de muliere 018 JOB 025 005 ecce etiam luna non splendet et stellae non sunt mundae in conspectu eius 018 JOB 025 006 quanto magis homo putredo et filius hominis vermis 018 JOB 026 001 respondens autem Iob dixit 018 JOB 026 002 cuius adiutor es numquid inbecilli et sustentas brachium eius qui non est fortis 018 JOB 026 003 cui dedisti consilium forsitan illi qui non habet sapientiam et prudentiam tuam ostendisti plurimam 018 JOB 026 004 quem docere voluisti nonne eum qui fecit spiramen tuum 018 JOB 026 005 ecce gigantes gemunt sub aquis et qui habitant cum eis 018 JOB 026 006 nudus est inferus coram illo et nullum est operimentum perditioni (Sheol h7585) 018 JOB 026 007 qui extendit aquilonem super vacuum et adpendit terram super nihili 018 JOB 026 008 qui ligat aquas in nubibus suis ut non erumpant pariter deorsum 018 JOB 026 009 qui tenet vultum solii sui et expandit super illud nebulam suam 018 JOB 026 010 terminum circumdedit aquis usque dum finiantur lux et tenebrae 018 JOB 026 011 columnae caeli contremescunt et pavent ad nutum eius 018 JOB 026 012 in fortitudine illius repente maria congregata sunt et prudentia eius percussit superbum 018 JOB 026 013 spiritus eius ornavit caelos et obsetricante manu eius eductus est coluber tortuosus 018 JOB 026 014 ecce haec ex parte dicta sunt viarum eius et cum vix parvam stillam sermonis eius audierimus quis poterit tonitruum magnitudinis illius intueri 018 JOB 027 001 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit 018 JOB 027 002 vivit Deus qui abstulit iudicium meum et Omnipotens qui ad amaritudinem adduxit animam meam 018 JOB 027 003 quia donec superest halitus in me et spiritus Dei in naribus meis 018 JOB 027 004 non loquentur labia mea iniquitatem nec lingua mea meditabitur mendacium 018 JOB 027 005 absit a me ut iustos vos esse iudicem donec deficiam non recedam ab innocentia mea 018 JOB 027 006 iustificationem meam quam coepi tenere non deseram nec enim reprehendit me cor meum in omni vita mea 018 JOB 027 007 sit ut impius inimicus meus et adversarius meus quasi iniquus 018 JOB 027 008 quae enim spes est hypocritae si avare rapiat et non liberet Deus animam eius 018 JOB 027 009 numquid clamorem eius Deus audiet cum venerit super illum angustia 018 JOB 027 010 aut poterit in Omnipotente delectari et invocare Deum in omni tempore 018 JOB 027 011 docebo vos per manum Dei quae Omnipotens habeat nec abscondam 018 JOB 027 012 ecce vos omnes nostis et quid sine causa vana loquimini 018 JOB 027 013 haec est pars hominis impii apud Deum et hereditas violentorum quam ab Omnipotente suscipient 018 JOB 027 014 si multiplicati fuerint filii eius in gladio erunt et nepotes eius non saturabuntur pane 018 JOB 027 015 qui reliqui fuerint ex eo sepelientur in interitu et viduae illius non plorabunt 018 JOB 027 016 si conportaverit quasi terram argentum et sicut lutum praeparaverit vestimenta 018 JOB 027 017 praeparabit quidem sed iustus vestietur illis et argentum innocens dividet 018 JOB 027 018 aedificavit sicut tinea domum suam et sicut custos fecit umbraculum 018 JOB 027 019 dives cum dormierit nihil secum auferet aperit oculos suos et nihil inveniet 018 JOB 027 020 adprehendit eum quasi aqua inopia nocte opprimet eum tempestas 018 JOB 027 021 tollet eum ventus urens et auferet et velut turbo rapiet eum de loco suo 018 JOB 027 022 et mittet super eum et non parcet de manu eius fugiens fugiet 018 JOB 027 023 stringet super eum manus suas et sibilabit super illum intuens locum eius 018 JOB 028 001 habet argentum venarum suarum principia et auro locus est in quo conflatur 018 JOB 028 002 ferrum de terra tollitur et lapis solutus calore in aes vertitur 018 JOB 028 003 tempus posuit tenebris et universorum finem ipse considerat lapidem quoque caliginis et umbram mortis 018 JOB 028 004 dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominum et invios 018 JOB 028 005 terra de qua oriebatur panis in loco suo igne subversa est 018 JOB 028 006 locus sapphyri lapides eius et glebae illius aurum 018 JOB 028 007 semitam ignoravit avis nec intuitus est oculus vulturis 018 JOB 028 008 non calcaverunt eam filii institorum nec pertransivit per eam leaena 018 JOB 028 009 ad silicem extendit manum suam subvertit a radicibus montes 018 JOB 028 010 in petris rivos excidit et omne pretiosum vidit oculus eius 018 JOB 028 011 profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita produxit in lucem 018 JOB 028 012 sapientia vero ubi invenitur et quis est locus intellegentiae 018 JOB 028 013 nescit homo pretium eius nec invenitur in terra suaviter viventium 018 JOB 028 014 abyssus dicit non est in me et mare loquitur non est mecum 018 JOB 028 015 non dabitur aurum obrizum pro ea nec adpendetur argentum in commutatione eius 018 JOB 028 016 non conferetur tinctis Indiae coloribus nec lapidi sardonico pretiosissimo vel sapphyro 018 JOB 028 017 non adaequabitur ei aurum vel vitrum nec commutabuntur pro ea vasa auri 018 JOB 028 018 excelsa et eminentia non memorabuntur conparatione eius trahitur autem sapientia de occultis 018 JOB 028 019 non adaequabitur ei topazium de Aethiopia nec tincturae mundissimae conponetur 018 JOB 028 020 unde ergo sapientia veniet et quis est locus intellegentiae 018 JOB 028 021 abscondita est ab oculis omnium viventium volucres quoque caeli latet 018 JOB 028 022 perditio et mors dixerunt auribus nostris audivimus famam eius 018 JOB 028 023 Deus intellegit viam eius et ipse novit locum illius 018 JOB 028 024 ipse enim fines mundi intuetur et omnia quae sub caelo sunt respicit 018 JOB 028 025 qui fecit ventis pondus et aquas adpendit mensura 018 JOB 028 026 quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus 018 JOB 028 027 tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit 018 JOB 028 028 et dixit homini ecce timor Domini ipsa est sapientia et recedere a malo intellegentia 018 JOB 029 001 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit 018 JOB 029 002 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me 018 JOB 029 003 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris 018 JOB 029 004 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo 018 JOB 029 005 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei 018 JOB 029 006 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei 018 JOB 029 007 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi 018 JOB 029 008 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant 018 JOB 029 009 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo 018 JOB 029 010 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat 018 JOB 029 011 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi 018 JOB 029 012 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor 018 JOB 029 013 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum 018 JOB 029 014 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo 018 JOB 029 015 oculus fui caeco et pes claudo 018 JOB 029 016 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam 018 JOB 029 017 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam 018 JOB 029 018 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies 018 JOB 029 019 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea 018 JOB 029 020 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur 018 JOB 029 021 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum 018 JOB 029 022 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum 018 JOB 029 023 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum 018 JOB 029 024 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram 018 JOB 029 025 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator 018 JOB 030 001 nunc autem derident me iuniores tempore quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei 018 JOB 030 002 quorum virtus manuum erat mihi pro nihilo et vita ipsa putabantur indigni 018 JOB 030 003 egestate et fame steriles qui rodebant in solitudine squalentes calamitate et miseria 018 JOB 030 004 et mandebant herbas et arborum cortices et radix iuniperorum erat cibus eorum 018 JOB 030 005 qui de convallibus ista rapientes cum singula repperissent ad ea cum clamore currebant 018 JOB 030 006 in desertis habitabant torrentium et in cavernis terrae vel super glaream 018 JOB 030 007 qui inter huiuscemodi laetabantur et esse sub sentibus delicias conputabant 018 JOB 030 008 filii stultorum et ignobilium et in terra penitus non parentes 018 JOB 030 009 nunc in eorum canticum versus sum et factus sum eis proverbium 018 JOB 030 010 abominantur me et longe fugiunt a me et faciem meam conspuere non verentur 018 JOB 030 011 faretram enim suam aperuit et adflixit me et frenum posuit in os meum 018 JOB 030 012 ad dexteram orientis calamitatis meae ilico surrexerunt pedes meos subverterunt et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis 018 JOB 030 013 dissipaverunt itinera mea insidiati sunt mihi et praevaluerunt et non fuit qui ferret auxilium 018 JOB 030 014 quasi rupto muro et aperta ianua inruerunt super me et ad meas miserias devoluti sunt 018 JOB 030 015 redactus sum in nihili abstulisti quasi ventus desiderium meum et velut nubes pertransiit salus mea 018 JOB 030 016 nunc autem in memet ipso marcescit anima mea et possident me dies adflictionis 018 JOB 030 017 nocte os meum perforatur doloribus et qui me comedunt non dormiunt 018 JOB 030 018 in multitudine eorum consumitur vestimentum meum et quasi capitio tunicae sic cinxerunt me 018 JOB 030 019 conparatus sum luto et adsimilatus favillae et cineri 018 JOB 030 020 clamo ad te et non exaudis me sto et non respicis me 018 JOB 030 021 mutatus es mihi in crudelem et in duritia manus tuae adversaris mihi 018 JOB 030 022 elevasti me et quasi super ventum ponens elisisti me valide 018 JOB 030 023 scio quia morti tradas me ubi constituta domus est omni viventi 018 JOB 030 024 verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam et si corruerint ipse salvabis 018 JOB 030 025 flebam quondam super eum qui adflictus erat et conpatiebatur anima mea pauperi 018 JOB 030 026 expectabam bona et venerunt mihi mala praestolabar lucem et eruperunt tenebrae 018 JOB 030 027 interiora mea efferbuerunt absque ulla requie praevenerunt me dies adflictionis 018 JOB 030 028 maerens incedebam sine furore consurgens in turba clamavi 018 JOB 030 029 frater fui draconum et socius strutionum 018 JOB 030 030 cutis mea denigrata est super me et ossa mea aruerunt prae caumate 018 JOB 030 031 versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flentium 018 JOB 031 001 pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine 018 JOB 031 002 quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis 018 JOB 031 003 numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam 018 JOB 031 004 nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat 018 JOB 031 005 si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus 018 JOB 031 006 adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam 018 JOB 031 007 si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula 018 JOB 031 008 seram et alius comedat et progenies mea eradicetur 018 JOB 031 009 si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum 018 JOB 031 010 scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii 018 JOB 031 011 hoc enim nefas est et iniquitas maxima 018 JOB 031 012 ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina 018 JOB 031 013 si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me 018 JOB 031 014 quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi 018 JOB 031 015 numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus 018 JOB 031 016 si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci 018 JOB 031 017 si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea 018 JOB 031 018 quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum 018 JOB 031 019 si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem 018 JOB 031 020 si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est 018 JOB 031 021 si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem 018 JOB 031 022 umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur 018 JOB 031 023 semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui 018 JOB 031 024 si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea 018 JOB 031 025 si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea 018 JOB 031 026 si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare 018 JOB 031 027 et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo 018 JOB 031 028 quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum 018 JOB 031 029 si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum 018 JOB 031 030 non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius 018 JOB 031 031 si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur 018 JOB 031 032 foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit 018 JOB 031 033 si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam 018 JOB 031 034 si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium 018 JOB 031 035 quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat 018 JOB 031 036 ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi 018 JOB 031 037 per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum 018 JOB 031 038 si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent 018 JOB 031 039 si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi 018 JOB 031 040 pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob 018 JOB 032 001 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur 018 JOB 032 002 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo 018 JOB 032 003 porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob 018 JOB 032 004 igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur 018 JOB 032 005 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer 018 JOB 032 006 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam 018 JOB 032 007 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam 018 JOB 032 008 sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam 018 JOB 032 009 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium 018 JOB 032 010 ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam 018 JOB 032 011 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus 018 JOB 032 012 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius 018 JOB 032 013 ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo 018 JOB 032 014 nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi 018 JOB 032 015 extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia 018 JOB 032 016 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra 018 JOB 032 017 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam 018 JOB 032 018 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei 018 JOB 032 019 en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit 018 JOB 032 020 loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo 018 JOB 032 021 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo 018 JOB 032 022 nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus 018 JOB 033 001 audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta 018 JOB 033 002 ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis 018 JOB 033 003 simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur 018 JOB 033 004 spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me 018 JOB 033 005 si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste 018 JOB 033 006 ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum 018 JOB 033 007 verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis 018 JOB 033 008 dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi 018 JOB 033 009 mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me 018 JOB 033 010 quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi 018 JOB 033 011 posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas 018 JOB 033 012 hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine 018 JOB 033 013 adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi 018 JOB 033 014 semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit 018 JOB 033 015 per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo 018 JOB 033 016 tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam 018 JOB 033 017 ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia 018 JOB 033 018 eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium 018 JOB 033 019 increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit 018 JOB 033 020 abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis 018 JOB 033 021 tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur 018 JOB 033 022 adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis 018 JOB 033 023 si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem 018 JOB 033 024 miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier 018 JOB 033 025 consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae 018 JOB 033 026 deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam 018 JOB 033 027 respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi 018 JOB 033 028 liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret 018 JOB 033 029 ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos 018 JOB 033 030 ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium 018 JOB 033 031 adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar 018 JOB 033 032 si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum 018 JOB 033 033 quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam 018 JOB 034 001 pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est 018 JOB 034 002 audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me 018 JOB 034 003 auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat 018 JOB 034 004 iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius 018 JOB 034 005 quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum 018 JOB 034 006 in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato 018 JOB 034 007 quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam 018 JOB 034 008 qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis 018 JOB 034 009 dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo 018 JOB 034 010 ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas 018 JOB 034 011 opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet 018 JOB 034 012 vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium 018 JOB 034 013 quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est 018 JOB 034 014 si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet 018 JOB 034 015 deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur 018 JOB 034 016 si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei 018 JOB 034 017 numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas 018 JOB 034 018 qui dicit regi apostata qui vocat duces impios 018 JOB 034 019 qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi 018 JOB 034 020 subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu 018 JOB 034 021 oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat 018 JOB 034 022 non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem 018 JOB 034 023 neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium 018 JOB 034 024 conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis 018 JOB 034 025 novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur 018 JOB 034 026 quasi impios percussit eos in loco videntium 018 JOB 034 027 qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt 018 JOB 034 028 ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum 018 JOB 034 029 ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines 018 JOB 034 030 qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi 018 JOB 034 031 quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo 018 JOB 034 032 si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam 018 JOB 034 033 numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere 018 JOB 034 034 viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me 018 JOB 034 035 Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam 018 JOB 034 036 pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis 018 JOB 034 037 quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum 018 JOB 035 001 igitur Heliu haec rursum locutus est 018 JOB 035 002 numquid aequa tibi videtur tua cogitatio ut diceres iustior Deo sum 018 JOB 035 003 dixisti enim non tibi placet quod rectum est vel quid tibi proderit si ego peccavero 018 JOB 035 004 itaque ego respondebo sermonibus tuis et amicis tuis tecum 018 JOB 035 005 suspice caelum et intuere et contemplare aethera quod altior te sit 018 JOB 035 006 si peccaveris quid ei nocebis et si multiplicatae fuerint iniquitates tuae quid facies contra eum 018 JOB 035 007 porro si iuste egeris quid donabis ei aut quid de manu tua accipiet 018 JOB 035 008 homini qui similis tui est nocebit impietas tua et filium hominis adiuvabit iustitia tua 018 JOB 035 009 propter multitudinem calumniatorum clamabunt et heiulabunt propter vim brachii tyrannorum 018 JOB 035 010 et non dixit ubi est Deus qui fecit me qui dedit carmina in nocte 018 JOB 035 011 qui docet nos super iumenta terrae et super volucres caeli erudit nos 018 JOB 035 012 ibi clamabunt et non exaudiet propter superbiam malorum 018 JOB 035 013 non ergo frustra audiet Deus et Omnipotens singulorum causas intuebitur 018 JOB 035 014 etiam cum dixeris non considerat iudicare coram eo et expecta eum 018 JOB 035 015 nunc enim non infert furorem suum nec ulciscitur scelus valde 018 JOB 035 016 ergo Iob frustra aperit os suum et absque scientia verba multiplicat 018 JOB 036 001 addens quoque Heliu haec locutus est 018 JOB 036 002 sustine me paululum et indicabo tibi adhuc enim habeo quod pro Deo loquar 018 JOB 036 003 repetam scientiam meam a principio et operatorem meum probabo iustum 018 JOB 036 004 vere enim absque mendacio sermones mei et perfecta scientia probabitur tibi 018 JOB 036 005 Deus potentes non abicit cum et ipse sit potens 018 JOB 036 006 sed non salvat impios et iudicium pauperibus tribuit 018 JOB 036 007 non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur 018 JOB 036 008 et si fuerint in catenis et vinciantur funibus paupertatis 018 JOB 036 009 indicabit eis opera eorum et scelera eorum quia violenti fuerint 018 JOB 036 010 revelabit quoque aurem eorum ut corripiat et loquetur ut revertantur ab iniquitate 018 JOB 036 011 si audierint et observaverint conplebunt dies suos in bono et annos suos in gloria 018 JOB 036 012 si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia 018 JOB 036 013 simulatores et callidi provocant iram Dei neque clamabunt cum vincti fuerint 018 JOB 036 014 morietur in tempestate anima eorum et vita eorum inter effeminatos 018 JOB 036 015 eripiet pauperem de angustia sua et revelabit in tribulatione aurem eius 018 JOB 036 016 igitur salvabit te de ore angusto latissime et non habentis fundamentum subter se requies autem mensae tuae erit plena pinguedine 018 JOB 036 017 causa tua quasi impii iudicata est causam iudiciumque recipies 018 JOB 036 018 non te ergo superet ira ut aliquem opprimas nec multitudo donorum inclinet te 018 JOB 036 019 depone magnitudinem tuam absque tribulatione et omnes robustos fortitudine 018 JOB 036 020 ne protrahas noctem ut ascendant populi pro eis 018 JOB 036 021 cave ne declines ad iniquitatem hanc enim coepisti sequi post miseriam 018 JOB 036 022 ecce Deus excelsus in fortitudine sua et nullus ei similis in legislatoribus 018 JOB 036 023 quis poterit scrutari vias eius aut quis ei dicere operatus es iniquitatem 018 JOB 036 024 memento quod ignores opus eius de quo cecinerunt viri 018 JOB 036 025 omnes homines vident eum unusquisque intuetur procul 018 JOB 036 026 ecce Deus magnus vincens scientiam nostram numerus annorum eius inaestimabilis 018 JOB 036 027 qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar gurgitum 018 JOB 036 028 qui de nubibus fluunt quae praetexunt cuncta desuper 018 JOB 036 029 si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum 018 JOB 036 030 et fulgurare lumine suo desuper cardines quoque maris operiet 018 JOB 036 031 per haec enim iudicat populos et dat escas multis mortalibus 018 JOB 036 032 in manibus abscondit lucem et praecipit ei ut rursus adveniat 018 JOB 036 033 adnuntiat de ea amico suo quod possessio eius sit et ad eam possit ascendere 018 JOB 037 001 super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo 018 JOB 037 002 audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem 018 JOB 037 003 subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae 018 JOB 037 004 post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius 018 JOB 037 005 tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia 018 JOB 037 006 qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae 018 JOB 037 007 qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua 018 JOB 037 008 ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur 018 JOB 037 009 ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus 018 JOB 037 010 flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae 018 JOB 037 011 frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum 018 JOB 037 012 quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum 018 JOB 037 013 sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri 018 JOB 037 014 ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei 018 JOB 037 015 numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius 018 JOB 037 016 numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias 018 JOB 037 017 nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro 018 JOB 037 018 tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt 018 JOB 037 019 ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris 018 JOB 037 020 quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur 018 JOB 037 021 at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas 018 JOB 037 022 ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio 018 JOB 037 023 digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest 018 JOB 037 024 ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes 018 JOB 038 001 respondens autem Dominus Iob de turbine dixit 018 JOB 038 002 quis est iste involvens sententias sermonibus inperitis 018 JOB 038 003 accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et responde mihi 018 JOB 038 004 ubi eras quando ponebam fundamenta terrae indica mihi si habes intellegentiam 018 JOB 038 005 quis posuit mensuras eius si nosti vel quis tetendit super eam lineam 018 JOB 038 006 super quo bases illius solidatae sunt aut quis dimisit lapidem angularem eius 018 JOB 038 007 cum me laudarent simul astra matutina et iubilarent omnes filii Dei 018 JOB 038 008 quis conclusit ostiis mare quando erumpebat quasi de vulva procedens 018 JOB 038 009 cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem 018 JOB 038 010 circumdedi illud terminis meis et posui vectem et ostia 018 JOB 038 011 et dixi usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos 018 JOB 038 012 numquid post ortum tuum praecepisti diluculo et ostendisti aurorae locum suum 018 JOB 038 013 et tenuisti concutiens extrema terrae et excussisti impios ex ea 018 JOB 038 014 restituetur ut lutum signaculum et stabit sicut vestimentum 018 JOB 038 015 auferetur ab impiis lux sua et brachium excelsum confringetur 018 JOB 038 016 numquid ingressus es profunda maris et in novissimis abyssis deambulasti 018 JOB 038 017 numquid apertae tibi sunt portae mortis et ostia tenebrosa vidisti 018 JOB 038 018 numquid considerasti latitudines terrae indica mihi si nosti omnia 018 JOB 038 019 in qua via habitet lux et tenebrarum quis locus sit 018 JOB 038 020 ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius 018 JOB 038 021 sciebas tunc quod nasciturus esses et numerum dierum tuorum noveras 018 JOB 038 022 numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti 018 JOB 038 023 quae praeparavi in tempus hostis in diem pugnae et belli 018 JOB 038 024 per quam viam spargitur lux dividitur aestus super terram 018 JOB 038 025 quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam sonantis tonitrui 018 JOB 038 026 ut plueret super terram absque homine in deserto ubi nullus mortalium commoratur 018 JOB 038 027 ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas virentes 018 JOB 038 028 quis est pluviae pater vel quis genuit stillas roris 018 JOB 038 029 de cuius utero egressa est glacies et gelu de caelo quis genuit 018 JOB 038 030 in similitudinem lapidis aquae durantur et superficies abyssi constringitur 018 JOB 038 031 numquid coniungere valebis micantes stellas Pliadis aut gyrum Arcturi poteris dissipare 018 JOB 038 032 numquid producis luciferum in tempore suo et vesperum super filios terrae consurgere facis 018 JOB 038 033 numquid nosti ordinem caeli et pones rationem eius in terra 018 JOB 038 034 numquid elevabis in nebula vocem tuam et impetus aquarum operiet te 018 JOB 038 035 numquid mittes fulgura et ibunt et revertentia dicent tibi adsumus 018 JOB 038 036 quis posuit in visceribus hominis sapientiam vel quis dedit gallo intellegentiam 018 JOB 038 037 quis enarravit caelorum rationem et concentum caeli quis dormire faciet 018 JOB 038 038 quando fundebatur pulvis in terram et glebae conpingebantur 018 JOB 038 039 numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis 018 JOB 038 040 quando cubant in antris et in specubus insidiantur 018 JOB 038 041 quis praeparat corvo escam suam quando pulli eius ad Deum clamant vagantes eo quod non habeant cibos 018 JOB 039 001 numquid nosti tempus partus hibicum in petris vel parturientes cervas observasti 018 JOB 039 002 dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum 018 JOB 039 003 incurvantur ad fetum et pariunt et rugitus emittunt 018 JOB 039 004 separantur filii earum pergunt ad pastum egrediuntur et non revertuntur ad eas 018 JOB 039 005 quis dimisit onagrum liberum et vincula eius quis solvit 018 JOB 039 006 cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis 018 JOB 039 007 contemnit multitudinem civitatis clamorem exactoris non audit 018 JOB 039 008 circumspicit montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit 018 JOB 039 009 numquid volet rinoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum 018 JOB 039 010 numquid alligabis rinocerota ad arandum loro tuo aut confringet glebas vallium post te 018 JOB 039 011 numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos 018 JOB 039 012 numquid credes ei quoniam reddat sementem tibi et aream tuam congreget 018 JOB 039 013 pinna strutionum similis est pinnis herodii et accipitris 018 JOB 039 014 quando derelinquit in terra ova sua tu forsitan in pulvere calefacis ea 018 JOB 039 015 obliviscitur quod pes conculcet ea aut bestiae agri conterant 018 JOB 039 016 duratur ad filios suos quasi non sint sui frustra laboravit nullo timore cogente 018 JOB 039 017 privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam 018 JOB 039 018 cum tempus fuerit in altum alas erigit deridet equitem et ascensorem eius 018 JOB 039 019 numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius hinnitum 018 JOB 039 020 numquid suscitabis eum quasi lucustas gloria narium eius terror 018 JOB 039 021 terram ungula fodit exultat audacter in occursum pergit armatis 018 JOB 039 022 contemnit pavorem nec cedit gladio 018 JOB 039 023 super ipsum sonabit faretra vibrabit hasta et clypeus 018 JOB 039 024 fervens et fremens sorbet terram nec reputat tubae sonare clangorem 018 JOB 039 025 ubi audierit bucinam dicet va procul odoratur bellum exhortationem ducum et ululatum exercitus 018 JOB 039 026 numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter expandens alas suas ad austrum 018 JOB 039 027 aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum 018 JOB 039 028 in petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus 018 JOB 039 029 inde contemplatur escam et de longe oculi eius prospiciunt 018 JOB 039 030 pulli eius lambent sanguinem et ubicumque cadaver fuerit statim adest 018 JOB 040 001 et adiecit Dominus et locutus est ad Iob 018 JOB 040 002 numquid qui contendit cum Deo tam facile conquiescit utique qui arguit Deum debet respondere ei 018 JOB 040 003 respondens autem Iob Domino dixit 018 JOB 040 004 qui leviter locutus sum respondere quid possum manum meam ponam super os meum 018 JOB 040 005 unum locutus sum quod utinam non dixissem et alterum quibus ultra non addam 018 JOB 040 006 respondens autem Dominus Iob de turbine ait 018 JOB 040 007 accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et indica mihi 018 JOB 040 008 numquid irritum facies iudicium meum et condemnabis me ut tu iustificeris 018 JOB 040 009 et si habes brachium sicut Deus et si voce simili tonas 018 JOB 040 010 circumda tibi decorem et in sublime erigere et esto gloriosus et speciosis induere vestibus 018 JOB 040 011 disperge superbos furore tuo et respiciens omnem arrogantem humilia 018 JOB 040 012 respice cunctos superbos et confunde eos et contere impios in loco suo 018 JOB 040 013 absconde eos in pulvere simul et facies eorum demerge in foveam 018 JOB 040 014 et ego confitebor quod salvare te possit dextera tua 018 JOB 040 015 ecce Behemoth quem feci tecum faenum quasi bos comedet 018 JOB 040 016 fortitudo eius in lumbis eius et virtus illius in umbilicis ventris eius 018 JOB 040 017 constringit caudam suam quasi cedrum nervi testiculorum eius perplexi sunt 018 JOB 040 018 ossa eius velut fistulae aeris cartilago illius quasi lamminae ferreae 018 JOB 040 019 ipse principium est viarum Dei qui fecit eum adplicabit gladium eius 018 JOB 040 020 huic montes herbas ferunt omnes bestiae agri ludent ibi 018 JOB 040 021 sub umbra dormit in secreto calami et locis humentibus 018 JOB 040 022 protegunt umbrae umbram eius circumdabunt eum salices torrentis 018 JOB 040 023 ecce absorbebit fluvium et non mirabitur habet fiduciam quod influat Iordanis in os eius 018 JOB 040 024 in oculis eius quasi hamo capiet eum et in sudibus perforabit nares eius 018 JOB 041 001 an extrahere poteris Leviathan hamo et fune ligabis linguam eius 018 JOB 041 002 numquid pones circulum in naribus eius et armilla perforabis maxillam eius 018 JOB 041 003 numquid multiplicabit ad te preces aut loquetur tibi mollia 018 JOB 041 004 numquid feriet tecum pactum et accipies eum servum sempiternum 018 JOB 041 005 numquid inludes ei quasi avi aut ligabis illum ancillis tuis 018 JOB 041 006 concident eum amici divident illum negotiatores 018 JOB 041 007 numquid implebis sagenas pelle eius et gurgustium piscium capite illius 018 JOB 041 008 pone super eum manum tuam memento belli nec ultra addas loqui 018 JOB 041 009 ecce spes eius frustrabitur eum et videntibus cunctis praecipitabitur 018 JOB 041 010 non quasi crudelis suscitabo eum quis enim resistere potest vultui meo 018 JOB 041 011 quis ante dedit mihi ut reddam ei omnia quae sub caelo sunt mea sunt 018 JOB 041 012 non parcam ei et verbis potentibus et ad deprecandum conpositis 018 JOB 041 013 quis revelavit faciem indumenti eius et in medium oris eius quis intrabit 018 JOB 041 014 portas vultus eius quis aperiet per gyrum dentium eius formido 018 JOB 041 015 corpus illius quasi scuta fusilia et conpactum squamis se prementibus 018 JOB 041 016 una uni coniungitur et ne spiraculum quidem incedit per eas 018 JOB 041 017 una alteri adherebunt et tenentes se nequaquam separabuntur 018 JOB 041 018 sternutatio eius splendor ignis et oculi eius ut palpebrae diluculi 018 JOB 041 019 de ore eius lampades procedunt sicut taedae ignis accensae 018 JOB 041 020 de naribus eius procedit fumus sicut ollae succensae atque ferventis 018 JOB 041 021 halitus eius prunas ardere facit et flamma de ore eius egreditur 018 JOB 041 022 in collo eius morabitur fortitudo et faciem eius praecedet egestas 018 JOB 041 023 membra carnium eius coherentia sibi mittet contra eum fulmina et ad locum alium non ferentur 018 JOB 041 024 cor eius indurabitur quasi lapis et stringetur quasi malleatoris incus 018 JOB 041 025 cum sublatus fuerit timebunt angeli et territi purgabuntur 018 JOB 041 026 cum adprehenderit eum gladius subsistere non poterit neque hasta neque torax 018 JOB 041 027 reputabit enim quasi paleas ferrum et quasi lignum putridum aes 018 JOB 041 028 non fugabit eum vir sagittarius in stipulam versi sunt ei lapides fundae 018 JOB 041 029 quasi stipulam aestimabit malleum et deridebit vibrantem hastam 018 JOB 041 030 sub ipso erunt radii solis sternet sibi aurum quasi lutum 018 JOB 041 031 fervescere faciet quasi ollam profundum mare ponet quasi cum unguenta bulliunt 018 JOB 041 032 post eum lucebit semita aestimabit abyssum quasi senescentem 018 JOB 041 033 non est super terram potestas quae conparetur ei qui factus est ut nullum timeret 018 JOB 041 034 omne sublime videt ipse est rex super universos filios superbiae 018 JOB 042 001 respondens autem Iob Domino dixit 018 JOB 042 002 scio quia omnia potes et nulla te latet cogitatio 018 JOB 042 003 quis est iste qui celat consilium absque scientia ideo insipienter locutus sum et quae ultra modum excederent scientiam meam 018 JOB 042 004 audi et ego loquar interrogabo et ostende mihi 018 JOB 042 005 auditu auris audivi te nunc autem oculus meus videt te 018 JOB 042 006 idcirco ipse me reprehendo et ago paenitentiam in favilla et cinere 018 JOB 042 007 postquam autem locutus est Dominus verba haec ad Iob dixit ad Eliphaz Themaniten iratus est furor meus in te et in duos amicos tuos quoniam non estis locuti coram me rectum sicut servus meus Iob 018 JOB 042 008 sumite igitur vobis septem tauros et septem arietes et ite ad servum meum Iob et offerte holocaustum pro vobis Iob autem servus meus orabit pro vobis faciem eius suscipiam ut non vobis inputetur stultitia neque enim locuti estis ad me recta sicut servus meus Iob 018 JOB 042 009 abierunt ergo Eliphaz Themanites et Baldad Suites et Sophar Naamathites et fecerunt sicut locutus fuerat ad eos Dominus et suscepit Dominus faciem Iob 018 JOB 042 010 Dominus quoque conversus est ad paenitentiam Iob cum oraret ille pro amicis suis et addidit Dominus omnia quaecumque fuerant Iob duplicia 018 JOB 042 011 venerunt autem ad eum omnes fratres sui et universae sorores suae et cuncti qui noverant eum prius et comederunt cum eo panem in domo eius et moverunt super eum caput et consolati sunt eum super omni malo quod intulerat Dominus super eum et dederunt ei unusquisque ovem unam et inaurem auream unam 018 JOB 042 012 Dominus autem benedixit novissimis Iob magis quam principio eius et facta sunt ei quattuordecim milia ovium et sex milia camelorum et mille iuga boum et mille asinae 018 JOB 042 013 et fuerunt ei septem filii et filiae tres 018 JOB 042 014 et vocavit nomen unius Diem et nomen secundae Cassia et nomen tertiae Cornu stibii 018 JOB 042 015 non sunt autem inventae mulieres speciosae sicut filiae Iob in universa terra deditque eis pater suus hereditatem inter fratres earum 018 JOB 042 016 vixit autem Iob post haec centum quadraginta annis et vidit filios suos et filios filiorum suorum usque ad quartam generationem 018 JOB 042 017 et mortuus est senex et plenus dierum # # BOOK 019 PSA Psalms Psalmorum 019 PSA 001 001 beatus vir qui non abiit in consilio impiorum et in via peccatorum non stetit et in cathedra pestilentiae non sedit 019 PSA 001 002 sed in lege Domini voluntas eius et in lege eius meditabitur die ac nocte 019 PSA 001 003 et erit tamquam lignum quod plantatum est secus decursus aquarum quod fructum suum dabit in tempore suo et folium eius non defluet et omnia quaecumque faciet prosperabuntur 019 PSA 001 004 non sic impii non sic sed tamquam pulvis quem proicit ventus a facie terrae 019 PSA 001 005 ideo non resurgent impii in iudicio neque peccatores in consilio iustorum 019 PSA 001 006 quoniam novit Dominus viam iustorum et iter impiorum peribit 019 PSA 002 001 psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma 019 PSA 002 002 disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum 019 PSA 002 003 qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos 019 PSA 002 004 tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos 019 PSA 002 005 ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius 019 PSA 002 006 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te 019 PSA 002 007 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae 019 PSA 002 008 reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos 019 PSA 002 009 et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram 019 PSA 002 010 servite Domino in timore et exultate ei in tremore 019 PSA 002 011 adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta 019 PSA 002 012 cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo 019 PSA 003 001 psalmus David cum fugeret a facie Abessalon filii sui Domine quid multiplicati sunt qui tribulant me multi insurgunt adversum me 019 PSA 003 002 multi dicunt animae meae non est salus ipsi in Deo eius diapsalma 019 PSA 003 003 tu autem Domine susceptor meus es gloria mea et exaltans caput meum 019 PSA 003 004 voce mea ad Dominum clamavi et exaudivit me de monte sancto suo diapsalma 019 PSA 003 005 ego dormivi et soporatus sum exsurrexi quia Dominus suscipiet me 019 PSA 003 006 non timebo milia populi circumdantis me exsurge Domine salvum me fac Deus meus 019 PSA 003 007 quoniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa dentes peccatorum contrivisti 019 PSA 003 008 Domini est salus et super populum tuum benedictio tua 019 PSA 004 001 in finem in carminibus psalmus David cum invocarem exaudivit me Deus iustitiae meae in tribulatione dilatasti mihi miserere mei et exaudi orationem meam filii hominum usquequo gravi corde ut quid diligitis vanitatem et quaeritis mendacium diapsalma 019 PSA 004 002 et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum 019 PSA 004 003 irascimini et nolite peccare quae dicitis in cordibus vestris in cubilibus vestris conpungimini diapsalma 019 PSA 004 004 sacrificate sacrificium iustitiae et sperate in Domino multi dicunt quis ostendet nobis bona 019 PSA 004 005 signatum est super nos lumen vultus tui Domine dedisti laetitiam in corde meo 019 PSA 004 006 a fructu frumenti et vini et olei sui multiplicati sunt 019 PSA 004 007 in pace in id ipsum dormiam et requiescam 019 PSA 004 008 quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me 019 PSA 005 001 in finem pro ea quae hereditatem consequitur psalmus David verba mea auribus percipe Domine intellege clamorem meum 019 PSA 005 002 intende voci orationis meae rex meus et Deus meus 019 PSA 005 003 quoniam ad te orabo Domine mane exaudies vocem meam 019 PSA 005 004 mane adstabo tibi et videbo quoniam non deus volens iniquitatem tu es 019 PSA 005 005 neque habitabit iuxta te malignus neque permanebunt iniusti ante oculos tuos 019 PSA 005 006 odisti omnes qui operantur iniquitatem perdes omnes qui loquuntur mendacium virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus 019 PSA 005 007 ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo 019 PSA 005 008 Domine deduc me in iustitia tua propter inimicos meos dirige in conspectu meo viam tuam 019 PSA 005 009 quoniam non est in ore eorum veritas cor eorum vanum est 019 PSA 005 010 sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant iudica illos Deus decidant a cogitationibus suis secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos quoniam inritaverunt te Domine 019 PSA 005 011 et laetentur omnes qui sperant in te in aeternum exultabunt et habitabis in eis et gloriabuntur in te omnes qui diligunt nomen tuum 019 PSA 005 012 quoniam tu benedices iusto Domine ut scuto bonae voluntatis coronasti nos 019 PSA 006 001 in finem in carminibus pro octava psalmus David Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me 019 PSA 006 002 miserere mei Domine quoniam infirmus sum sana me Domine quoniam conturbata sunt ossa mea 019 PSA 006 003 et anima mea turbata est valde et tu Domine usquequo 019 PSA 006 004 convertere Domine eripe animam meam salvum me fac propter misericordiam tuam 019 PSA 006 005 quoniam non est in morte qui memor sit tui in inferno autem quis confitebitur tibi (Sheol h7585) 019 PSA 006 006 laboravi in gemitu meo lavabo per singulas noctes lectum meum in lacrimis meis stratum meum rigabo 019 PSA 006 007 turbatus est a furore oculus meus inveteravi inter omnes inimicos meos 019 PSA 006 008 discedite a me omnes qui operamini iniquitatem quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei 019 PSA 006 009 exaudivit Dominus deprecationem meam Dominus orationem meam suscepit 019 PSA 006 010 erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei convertantur et erubescant valde velociter 019 PSA 007 001 psalmus David quem cantavit Domino pro verbis Chusi filii Iemini Domine Deus meus in te speravi salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me 019 PSA 007 002 nequando rapiat ut leo animam meam dum non est qui redimat neque qui salvum faciat 019 PSA 007 003 Domine Deus meus si feci istud si est iniquitas in manibus meis 019 PSA 007 004 si reddidi retribuentibus mihi mala decidam merito ab inimicis meis inanis 019 PSA 007 005 persequatur inimicus animam meam et conprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat diapsalma 019 PSA 007 006 exsurge Domine in ira tua exaltare in finibus inimicorum meorum et exsurge Domine Deus meus in praecepto quod mandasti 019 PSA 007 007 et synagoga populorum circumdabit te et propter hanc in altum regredere 019 PSA 007 008 Dominus iudicat populos iudica me Domine secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam super me 019 PSA 007 009 consummetur nequitia peccatorum et diriges iustum et scrutans corda et renes Deus 019 PSA 007 010 iustum adiutorium meum a Deo qui salvos facit rectos corde 019 PSA 007 011 Deus iudex iustus et fortis et patiens numquid irascitur per singulos dies 019 PSA 007 012 nisi conversi fueritis gladium suum vibrabit arcum suum tetendit et paravit illum 019 PSA 007 013 et in eo paravit vasa mortis sagittas suas ardentibus effecit 019 PSA 007 014 ecce parturiit iniustitiam et; concepit dolorem et peperit iniquitatem 019 PSA 007 015 lacum aperuit et effodit eum et incidet in foveam quam fecit 019 PSA 007 016 convertetur dolor eius in caput eius et in verticem ipsius iniquitas eius descendet 019 PSA 007 017 confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini altissimi 019 PSA 008 001 in finem pro torcularibus psalmus David Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra quoniam elevata est magnificentia tua super caelos 019 PSA 008 002 ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter inimicos tuos ut destruas inimicum et ultorem 019 PSA 008 003 quoniam videbo caelos tuos; opera digitorum tuorum lunam et stellas quae tu fundasti 019 PSA 008 004 quid est homo quod memor es eius aut filius hominis quoniam visitas eum 019 PSA 008 005 minuisti eum paulo minus ab angelis gloria et honore coronasti eum 019 PSA 008 006 et constituisti eum super opera manuum tuarum 019 PSA 008 007 omnia subiecisti sub pedibus eius oves et boves universas insuper et pecora campi 019 PSA 008 008 volucres caeli et pisces maris qui perambulant semitas maris 019 PSA 008 009 Domine Dominus noster quam admirabile est nomen tuum in universa terra 019 PSA 009 001 in finem pro occultis filii psalmus David confitebor tibi Domine in toto corde meo narrabo omnia mirabilia tua 019 PSA 009 002 laetabor et exultabo in te psallam nomini tuo Altissime 019 PSA 009 003 in convertendo inimicum meum retrorsum infirmabuntur et peribunt a facie tua 019 PSA 009 004 quoniam fecisti iudicium meum et causam meam sedisti super thronum qui iudicas iustitiam 019 PSA 009 005 increpasti gentes et periit impius nomen eorum delisti in aeternum et in saeculum saeculi 019 PSA 009 006 inimici defecerunt frameae in finem et civitates destruxisti periit memoria eorum cum sonitu 019 PSA 009 007 et Dominus in aeternum permanet paravit in iudicio thronum suum 019 PSA 009 008 et ipse iudicabit orbem terrae in aequitate iudicabit populos in iustitia 019 PSA 009 009 et factus est Dominus refugium pauperi adiutor in oportunitatibus in tribulatione 019 PSA 009 010 et sperent in te qui noverunt nomen tuum quoniam non dereliquisti quaerentes te Domine 019 PSA 009 011 psallite Domino qui habitat in Sion adnuntiate inter gentes studia eius 019 PSA 009 012 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est non est oblitus clamorem pauperum 019 PSA 009 013 miserere mei Domine vide humilitatem meam de inimicis meis 019 PSA 009 014 qui exaltas me de portis mortis ut adnuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion 019 PSA 009 015 exultabo in salutari tuo infixae sunt gentes in interitu quem fecerunt in laqueo isto quem absconderunt conprehensus est pes eorum 019 PSA 009 016 cognoscitur Dominus iudicia faciens in operibus manuum suarum conprehensus est peccator canticum diapsalmatis 019 PSA 009 017 convertantur peccatores in infernum omnes gentes quae obliviscuntur Deum (Sheol h7585) 019 PSA 009 018 quoniam non in finem oblivio erit pauperis patientia pauperum non peribit in finem 019 PSA 009 019 exsurge Domine non confortetur homo iudicentur gentes in conspectu tuo 019 PSA 009 020 constitue Domine legislatorem super eos sciant gentes quoniam homines sunt diapsalma 019 PSA 010 001 ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione 019 PSA 010 002 dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant 019 PSA 010 003 quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur 019 PSA 010 004 exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret 019 PSA 010 005 non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur 019 PSA 010 006 dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo 019 PSA 010 007 cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor 019 PSA 010 008 sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem 019 PSA 010 009 oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum 019 PSA 010 010 in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum 019 PSA 010 011 dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem 019 PSA 010 012 exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum 019 PSA 010 013 propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret 019 PSA 010 014 vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor 019 PSA 010 015 contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur 019 PSA 010 016 Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi peribitis gentes de terra illius 019 PSA 010 017 desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua 019 PSA 010 018 iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram 019 PSA 011 001 in finem psalmus David in Domino confido quomodo dicitis animae meae transmigra in montes sicut passer 019 PSA 011 002 quoniam ecce peccatores intenderunt arcum paraverunt sagittas suas in faretra ut sagittent in obscuro rectos corde 019 PSA 011 003 quoniam quae perfecisti destruxerunt iustus autem quid fecit 019 PSA 011 004 Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo sedis eius oculi eius in pauperem respiciunt palpebrae eius interrogant filios hominum 019 PSA 011 005 Dominus interrogat iustum et impium qui autem diligit iniquitatem odit animam suam 019 PSA 011 006 pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus procellarum pars calicis eorum 019 PSA 011 007 quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eius 019 PSA 012 001 in finem pro octava psalmus David salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum 019 PSA 012 002 vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt 019 PSA 012 003 disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam 019 PSA 012 004 qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est 019 PSA 012 005 propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo 019 PSA 012 006 eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum 019 PSA 012 007 tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum 019 PSA 012 008 in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum 019 PSA 013 001 in finem psalmus David usquequo Domine oblivisceris me in finem usquequo avertis faciem tuam a me 019 PSA 013 002 quamdiu ponam consilia in anima mea dolorem in corde meo per diem 019 PSA 013 003 usquequo exaltabitur inimicus meus super me 019 PSA 013 004 respice exaudi me Domine Deus meus inlumina oculos meos ne umquam obdormiam in mortem 019 PSA 013 005 nequando dicat inimicus meus praevalui adversus eum qui tribulant me exultabunt si motus fuero 019 PSA 013 006 ego autem in misericordia tua speravi exultabit cor meum in salutari tuo cantabo Domino qui bona tribuit mihi et psallam nomini Domini altissimi 019 PSA 014 001 in finem psalmus David dixit insipiens in corde suo non est Deus corrupti sunt et abominabiles facti sunt in studiis suis non est qui faciat bonum non est usque ad unum 019 PSA 014 002 Dominus de caelo prospexit super filios hominum ut videat si est intellegens aut requirens Deum 019 PSA 014 003 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant venenum aspidum sub labiis eorum quorum os maledictione et amaritudine plenum est veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem contritio et infelicitas in viis eorum et viam pacis non cognoverunt non est timor Dei ante oculos eorum 019 PSA 014 004 nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitatem qui devorant plebem meam sicut escam panis 019 PSA 014 005 Dominum non invocaverunt illic trepidaverunt timore ubi non erat timor 019 PSA 014 006 quoniam Deus in generatione iusta consilium inopis confudistis quoniam Dominus spes eius est 019 PSA 014 007 quis dabit ex Sion salutare Israhel cum averterit Dominus captivitatem plebis suae exultabit Iacob et laetabitur Israhel 019 PSA 015 001 psalmus David Domine quis habitabit in tabernaculo tuo aut quis requiescet in monte sancto tuo 019 PSA 015 002 qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam 019 PSA 015 003 qui loquitur veritatem in corde suo qui non egit dolum in lingua sua nec fecit proximo suo malum et obprobrium non accepit adversus proximos suos 019 PSA 015 004 ad nihilum deductus est in conspectu eius malignus timentes autem Dominum glorificat qui iurat proximo suo et non decipit 019 PSA 015 005 qui pecuniam suam non dedit ad usuram et munera super innocentes non accepit qui facit haec non movebitur in aeternum 019 PSA 016 001 tituli inscriptio ipsi David conserva me Domine quoniam in te speravi 019 PSA 016 002 dixi Domino Dominus meus es tu quoniam bonorum meorum non eges 019 PSA 016 003 sanctis qui sunt in terra eius mirificavit mihi; omnes voluntates meas in eis 019 PSA 016 004 multiplicatae sunt infirmitates eorum postea adceleraverunt non congregabo conventicula eorum de sanguinibus nec memor ero nominum eorum per labia mea 019 PSA 016 005 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei tu es qui restitues hereditatem meam mihi 019 PSA 016 006 funes ceciderunt mihi in praeclaris etenim hereditas mea praeclara est mihi 019 PSA 016 007 benedicam Domino qui tribuit mihi intellectum insuper et usque ad noctem increpaverunt me renes mei 019 PSA 016 008 providebam Dominum in conspectu meo semper quoniam a dextris est mihi ne commovear 019 PSA 016 009 propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lingua mea insuper et caro mea requiescet in spe 019 PSA 016 010 quoniam non derelinques animam meam in inferno non dabis sanctum tuum videre corruptionem (Sheol h7585) 019 PSA 016 011 notas mihi fecisti vias vitae adimplebis me laetitia cum vultu tuo delectatio in dextera tua usque in finem 019 PSA 017 001 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis 019 PSA 017 002 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates 019 PSA 017 003 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas 019 PSA 017 004 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras 019 PSA 017 005 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea 019 PSA 017 006 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea 019 PSA 017 007 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te 019 PSA 017 008 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me 019 PSA 017 009 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt super me; 019 PSA 017 010 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia 019 PSA 017 011 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram 019 PSA 017 012 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis 019 PSA 017 013 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam 019 PSA 017 014 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis 019 PSA 017 015 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua 019 PSA 018 001 in finem puero Domini David quae locutus est Domino verba cantici huius in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum eius et de manu Saul et dixit diligam te Domine fortitudo mea 019 PSA 018 002 Dominus firmamentum meum et refugium meum et liberator meus Deus meus adiutor meus et sperabo in eum protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus 019 PSA 018 003 laudans invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero 019 PSA 018 004 circumdederunt me dolores mortis et torrentes iniquitatis conturbaverunt me 019 PSA 018 005 dolores inferni circumdederunt me praeoccupaverunt me laquei mortis (Sheol h7585) 019 PSA 018 006 cum tribularer invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi exaudivit de templo sancto suo vocem meam et clamor meus in conspectu eius introibit in aures eius 019 PSA 018 007 et commota est et contremuit terra et fundamenta montium conturbata sunt et commota sunt quoniam iratus est eis 019 PSA 018 008 ascendit fumus in ira eius et ignis a facie eius exarsit carbones succensi sunt ab eo 019 PSA 018 009 inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius 019 PSA 018 010 et ascendit super cherubin et volavit volavit super pinnas ventorum 019 PSA 018 011 et posuit tenebras latibulum suum in circuitu eius tabernaculum eius tenebrosa aqua in nubibus aeris 019 PSA 018 012 prae fulgore in conspectu eius nubes eius; transierunt grando et carbones ignis 019 PSA 018 013 et intonuit de caelo Dominus et Altissimus dedit vocem suam grando et carbones ignis; 019 PSA 018 014 et misit sagittas et dissipavit eos et fulgora multiplicavit et conturbavit eos 019 PSA 018 015 et apparuerunt fontes aquarum et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua Domine ab inspiratione spiritus irae tuae 019 PSA 018 016 misit de summo et accepit me adsumpsit me de aquis multis 019 PSA 018 017 eripiet me de inimicis meis fortissimis et ab his qui oderunt me quoniam confirmati sunt super me 019 PSA 018 018 praevenerunt me in die adflictionis meae et factus est Dominus protector meus 019 PSA 018 019 et eduxit me in latitudinem salvum me faciet quoniam voluit me 019 PSA 018 020 et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi 019 PSA 018 021 quia custodivi vias Domini nec impie gessi a Deo meo 019 PSA 018 022 quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo sunt et iustitias eius non reppuli a me 019 PSA 018 023 et ero inmaculatus cum eo et observabo ab iniquitate mea 019 PSA 018 024 et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius 019 PSA 018 025 cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris 019 PSA 018 026 et cum electo electus eris et cum perverso perverteris 019 PSA 018 027 quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis 019 PSA 018 028 quoniam tu inluminas lucernam meam Domine Deus meus inluminas tenebras meas 019 PSA 018 029 quoniam in te eripiar a temptatione et in Deo meo transgrediar murum 019 PSA 018 030 Deus meus inpolluta via eius eloquia Domini igne examinata protector est omnium sperantium in eum 019 PSA 018 031 quoniam quis deus praeter Dominum et quis deus praeter Deum nostrum 019 PSA 018 032 Deus qui praecingit me virtute et posuit inmaculatam viam meam 019 PSA 018 033 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuens me 019 PSA 018 034 qui doces manus meas in proelium et posuisti arcum aereum brachia mea 019 PSA 018 035 et dedisti mihi protectionem salutis tuae et dextera tua suscepit me et disciplina tua correxit me in finem et disciplina tua ipsa me docebit 019 PSA 018 036 dilatasti gressus meos subtus me et non sunt infirmata vestigia mea 019 PSA 018 037 persequar inimicos meos et conprehendam illos et non convertar donec deficiant 019 PSA 018 038 confringam illos nec poterunt stare cadent subtus pedes meos 019 PSA 018 039 et praecinxisti me virtute ad bellum subplantasti insurgentes in me subtus me 019 PSA 018 040 et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdisti 019 PSA 018 041 clamaverunt nec erat qui salvos faceret ad Dominum nec exaudivit eos 019 PSA 018 042 et comminuam illos ut pulverem ante faciem venti ut lutum platearum delebo eos 019 PSA 018 043 eripe me de contradictionibus populi constitues me in caput gentium 019 PSA 018 044 populus quem non cognovi servivit mihi in auditu auris oboedivit mihi 019 PSA 018 045 filii alieni mentiti sunt mihi filii alieni inveterati sunt et claudicaverunt a semitis suis 019 PSA 018 046 vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltetur Deus salutis meae 019 PSA 018 047 Deus qui dat vindictas mihi et subdidit populos sub me liberator meus de gentibus iracundis 019 PSA 018 048 et ab insurgentibus in me exaltabis me a viro iniquo eripies me 019 PSA 018 049 propterea confitebor tibi in nationibus Domine et psalmum dicam nomini tuo 019 PSA 018 050 magnificans salutes regis eius et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum 019 PSA 019 001 in finem psalmus David caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum 019 PSA 019 002 dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam 019 PSA 019 003 non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum 019 PSA 019 004 in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum 019 PSA 019 005 in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam 019 PSA 019 006 a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius 019 PSA 019 007 lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis 019 PSA 019 008 iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos 019 PSA 019 009 timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa 019 PSA 019 010 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum 019 PSA 019 011 etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa 019 PSA 019 012 delicta quis intellegit ab occultis meis munda me 019 PSA 019 013 et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo 019 PSA 019 014 et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus 019 PSA 020 001 in finem psalmus David exaudiat te Dominus in die tribulationis protegat te nomen Dei Iacob 019 PSA 020 002 mittat tibi auxilium de sancto et de Sion tueatur te 019 PSA 020 003 memor sit omnis sacrificii tui et holocaustum tuum pingue fiat diapsalma 019 PSA 020 004 tribuat tibi secundum cor tuum et omne consilium tuum confirmet 019 PSA 020 005 laetabimur in salutari tuo et in nomine Dei nostri magnificabimur 019 PSA 020 006 impleat Dominus omnes petitiones tuas nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum exaudiet illum de caelo sancto suo in potentatibus salus dexterae eius 019 PSA 020 007 hii in curribus et hii in equis nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus 019 PSA 020 008 ipsi obligati sunt et ceciderunt nos vero surreximus et erecti sumus 019 PSA 020 009 Domine salvum fac regem et exaudi nos in die qua invocaverimus te 019 PSA 021 001 in finem psalmus David Domine in virtute tua laetabitur rex et super salutare tuum exultabit vehementer 019 PSA 021 002 desiderium animae eius tribuisti ei et voluntate labiorum eius non fraudasti eum diapsalma 019 PSA 021 003 quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis posuisti in capite eius coronam de lapide pretioso 019 PSA 021 004 vitam petiit a te et tribuisti ei longitudinem dierum in saeculum et in saeculum saeculi 019 PSA 021 005 magna gloria eius in salutari tuo gloriam et magnum decorem inpones super eum 019 PSA 021 006 quoniam dabis eum benedictionem in saeculum saeculi laetificabis eum in gaudio cum vultu tuo 019 PSA 021 007 quoniam rex sperat in Domino et in misericordia Altissimi non commovebitur 019 PSA 021 008 inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis dextera tua inveniat omnes qui te oderunt 019 PSA 021 009 pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui Dominus in ira sua conturbabit eos et devorabit eos ignis 019 PSA 021 010 fructum eorum de terra perdes et semen eorum a filiis hominum 019 PSA 021 011 quoniam declinaverunt in te mala cogitaverunt consilia quae non potuerunt stabilire 019 PSA 021 012 quoniam pones eos dorsum in reliquis tuis praeparabis vultum eorum 019 PSA 021 013 exaltare Domine in virtute tua cantabimus et psallemus virtutes tuas 019 PSA 022 001 in finem pro adsumptione matutina psalmus David Deus Deus meus respice me quare me dereliquisti longe a salute mea verba delictorum meorum 019 PSA 022 002 Deus meus clamabo per diem et non exaudies et nocte et non ad insipientiam mihi 019 PSA 022 003 tu autem in sancto habitas Laus Israhel 019 PSA 022 004 in te speraverunt patres nostri speraverunt et liberasti eos 019 PSA 022 005 ad te clamaverunt et salvi facti sunt in te speraverunt et non sunt confusi 019 PSA 022 006 ego autem sum vermis et non homo obprobrium hominum et abiectio plebis 019 PSA 022 007 omnes videntes me deriserunt me locuti sunt labiis moverunt caput 019 PSA 022 008 speravit in Domino eripiat eum salvum faciat eum quoniam vult eum 019 PSA 022 009 quoniam tu es qui extraxisti me de ventre spes mea ab uberibus matris meae 019 PSA 022 010 in te proiectus sum ex utero de ventre matris meae Deus meus es tu 019 PSA 022 011 ne discesseris a me quoniam tribulatio proxima est quoniam non est qui adiuvet 019 PSA 022 012 circumdederunt me vituli multi tauri pingues obsederunt me 019 PSA 022 013 aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens 019 PSA 022 014 sicut aqua effusus sum et dispersa sunt universa ossa mea factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei 019 PSA 022 015 aruit tamquam testa virtus mea et lingua mea adhesit faucibus meis et in limum mortis deduxisti me 019 PSA 022 016 quoniam circumdederunt me canes multi concilium malignantium obsedit me foderunt manus meas et pedes meos 019 PSA 022 017 dinumeraverunt omnia ossa mea ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me 019 PSA 022 018 diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem 019 PSA 022 019 tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum ad defensionem meam conspice 019 PSA 022 020 erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam 019 PSA 022 021 salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam 019 PSA 022 022 narrabo nomen tuum fratribus meis in media ecclesia laudabo te 019 PSA 022 023 qui timetis Dominum laudate eum universum semen Iacob magnificate eum 019 PSA 022 024 timeat eum omne semen Israhel quoniam non sprevit neque dispexit deprecationem pauperis nec avertit faciem suam a me et cum clamarem ad eum exaudivit me 019 PSA 022 025 apud te laus mea in ecclesia magna vota mea reddam in conspectu timentium eum 019 PSA 022 026 edent pauperes et saturabuntur et laudabunt Dominum qui requirunt eum vivent corda eorum in saeculum saeculi 019 PSA 022 027 reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium 019 PSA 022 028 quoniam Dei est regnum et ipse dominabitur gentium 019 PSA 022 029 manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram 019 PSA 022 030 et anima mea illi vivet et semen meum serviet ipsi 019 PSA 022 031 adnuntiabitur Domino generatio ventura et adnuntiabunt iustitiam eius populo qui nascetur quem fecit Dominus 019 PSA 023 001 psalmus David Dominus reget me et nihil mihi deerit 019 PSA 023 002 in loco pascuae ibi me conlocavit super aquam refectionis educavit me 019 PSA 023 003 animam meam convertit deduxit me super semitas iustitiae propter nomen suum 019 PSA 023 004 nam et si ambulavero in medio umbrae mortis non timebo mala quoniam tu mecum es virga tua et baculus tuus ipsa me consolata sunt 019 PSA 023 005 parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me inpinguasti in oleo caput meum et calix meus inebrians quam praeclarus est 019 PSA 023 006 et misericordia tua subsequitur me omnibus diebus vitae meae et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum 019 PSA 024 001 psalmus David prima sabbati Domini est terra et plenitudo eius orbis terrarum et universi qui habitant in eo 019 PSA 024 002 quia; ipse super maria fundavit eum et super flumina praeparavit eum 019 PSA 024 003 quis ascendit in montem Domini aut quis stabit in loco sancto eius 019 PSA 024 004 innocens manibus et mundo corde qui non accepit in vano animam suam nec iuravit in dolo proximo suo 019 PSA 024 005 hic accipiet benedictionem a Domino et misericordiam a Deo salvatore suo 019 PSA 024 006 haec est generatio quaerentium eum quaerentium faciem Dei Iacob diapsalma 019 PSA 024 007 adtollite portas principes vestras et elevamini portae aeternales et introibit rex gloriae 019 PSA 024 008 quis est iste rex gloriae Dominus fortis et potens Dominus potens in proelio 019 PSA 024 009 adtollite portas principes vestras et elevamini portae aeternales et introibit rex gloriae 019 PSA 024 010 quis est iste rex gloriae Dominus virtutum ipse est rex gloriae diapsalma 019 PSA 025 001 psalmus David ad te Domine levavi animam meam 019 PSA 025 002 Deus meus in te confido non erubescam 019 PSA 025 003 neque inrideant me inimici mei etenim universi qui sustinent te non confundentur 019 PSA 025 004 confundantur omnes iniqua agentes supervacue vias tuas Domine demonstra mihi et semitas tuas doce me 019 PSA 025 005 dirige me in veritatem tuam et doce me quoniam tu es Deus salvator meus et te sustinui tota die 019 PSA 025 006 reminiscere miserationum tuarum Domine et misericordiarum tuarum quia a saeculo sunt 019 PSA 025 007 delicta iuventutis meae et ignorantias meas ne memineris secundum misericordiam tuam memento mei tu; propter bonitatem tuam Domine 019 PSA 025 008 dulcis et rectus Dominus propter hoc legem dabit delinquentibus in via 019 PSA 025 009 diriget mansuetos in iudicio docebit mites vias suas 019 PSA 025 010 universae viae Domini misericordia et veritas requirentibus testamentum eius et testimonia eius 019 PSA 025 011 propter nomen tuum Domine et propitiaberis peccato meo multum est enim 019 PSA 025 012 quis est homo qui timet Dominum legem statuet ei in via quam elegit 019 PSA 025 013 anima eius in bonis demorabitur et semen ipsius hereditabit terram 019 PSA 025 014 firmamentum est Dominus timentibus eum et testamentum ipsius ut manifestetur illis 019 PSA 025 015 oculi mei semper ad Dominum quoniam ipse evellet de laqueo pedes meos 019 PSA 025 016 respice in me et miserere mei quia unicus et pauper sum ego 019 PSA 025 017 tribulationes cordis mei multiplicatae sunt de necessitatibus meis erue me 019 PSA 025 018 vide humilitatem meam et laborem meum et dimitte universa delicta mea 019 PSA 025 019 respice inimicos meos quoniam multiplicati sunt et odio iniquo oderunt me 019 PSA 025 020 custodi animam meam et erue me non erubescam quoniam speravi in te 019 PSA 025 021 innocentes et recti adheserunt mihi quia sustinui te 019 PSA 025 022 libera Deus Israhel ex omnibus tribulationibus suis 019 PSA 026 001 psalmus David iudica me Domine quoniam ego in innocentia mea ingressus sum et in Domino sperans non infirmabor 019 PSA 026 002 proba me Domine et tempta me ure renes meos et cor meum 019 PSA 026 003 quoniam misericordia tua ante oculos meos est et conplacui in veritate tua 019 PSA 026 004 non sedi cum concilio vanitatis et cum iniqua gerentibus non introibo 019 PSA 026 005 odivi ecclesiam malignantium et cum impiis non sedebo 019 PSA 026 006 lavabo inter innocentes manus meas et circumdabo altare tuum Domine 019 PSA 026 007 ut audiam vocem laudis et enarrem universa mirabilia tua 019 PSA 026 008 Domine dilexi decorem domus tuae et locum habitationis gloriae tuae 019 PSA 026 009 ne perdas cum impiis animam meam et cum viris sanguinum vitam meam 019 PSA 026 010 in quorum manibus iniquitates sunt dextera eorum repleta est muneribus 019 PSA 026 011 ego autem in innocentia mea ingressus sum redime me et miserere mei 019 PSA 026 012 pes meus stetit in directo in ecclesiis benedicam te Domine 019 PSA 027 001 David priusquam liniretur Dominus inluminatio mea et salus mea quem timebo Dominus protector vitae meae a quo trepidabo 019 PSA 027 002 dum adpropiant super me nocentes ut edant carnes meas qui tribulant me et inimici mei ipsi infirmati sunt et ceciderunt 019 PSA 027 003 si consistant adversus me castra non timebit cor meum si exsurgat adversus me proelium in hoc ego sperabo 019 PSA 027 004 unam petii a Domino hanc requiram ut inhabitem in domo Domini omnes dies vitae meae ut videam voluntatem Domini et visitem templum eius 019 PSA 027 005 quoniam abscondit me in tabernaculo in die malorum protexit me in abscondito tabernaculi sui 019 PSA 027 006 in petra exaltavit me et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos circuivi et immolavi in tabernaculo eius hostiam vociferationis cantabo et psalmum dicam Domino 019 PSA 027 007 exaudi Domine vocem meam qua clamavi miserere mei et exaudi me 019 PSA 027 008 tibi dixit cor meum exquisivit facies mea faciem tuam Domine requiram 019 PSA 027 009 ne avertas faciem tuam a me ne declines in ira a servo tuo adiutor meus esto ne derelinquas me neque dispicias me Deus salvator meus 019 PSA 027 010 quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me Dominus autem adsumpsit me 019 PSA 027 011 legem pone mihi Domine in via tua et dirige me in semita recta propter inimicos meos 019 PSA 027 012 ne tradideris me in animas tribulantium me quoniam insurrexerunt in me testes iniqui et mentita est iniquitas sibi 019 PSA 027 013 credo videre bona Domini in terra viventium 019 PSA 027 014 expecta Dominum viriliter age et confortetur cor tuum et sustine Dominum 019 PSA 028 001 huic David ad te Domine clamabo Deus meus ne sileas a me nequando taceas a me et adsimilabor descendentibus in lacum 019 PSA 028 002 exaudi vocem deprecationis meae dum oro ad te dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum 019 PSA 028 003 ne simul tradas me cum peccatoribus et cum operantibus iniquitatem ne perdideris me qui loquuntur pacem cum proximo suo mala autem sunt in cordibus eorum 019 PSA 028 004 da illis secundum opera ipsorum et secundum nequitiam adinventionum ipsorum secundum opera manuum eorum tribue illis redde retributionem eorum ipsis 019 PSA 028 005 quoniam non intellexerunt opera Domini et in opera manuum eius destrues illos et non aedificabis eos 019 PSA 028 006 benedictus Dominus quoniam exaudivit vocem deprecationis meae 019 PSA 028 007 Dominus adiutor meus et protector meus in ipso speravit cor meum et adiutus sum et refloruit caro mea et ex voluntate mea confitebor ei 019 PSA 028 008 Dominus fortitudo plebis suae et protector salvationum christi sui est 019 PSA 028 009 salvam fac plebem tuam et benedic hereditati tuae et rege eos et extolle eos usque in aeternum 019 PSA 029 001 psalmus David in consummatione tabernaculi adferte Domino filii Dei adferte Domino filios arietum 019 PSA 029 002 adferte Domino gloriam et honorem adferte Domino gloriam nomini eius adorate Dominum in atrio sancto eius 019 PSA 029 003 vox Domini super aquas Deus maiestatis intonuit Dominus super aquas multas 019 PSA 029 004 vox Domini in virtute vox Domini in magnificentia 019 PSA 029 005 vox Domini confringentis cedros et confringet Dominus cedros Libani 019 PSA 029 006 et comminuet eas tamquam vitulum Libani et dilectus quemadmodum filius unicornium 019 PSA 029 007 vox Domini intercidentis flammam ignis 019 PSA 029 008 vox Domini concutientis desertum et commovebit Dominus desertum Cades 019 PSA 029 009 vox Domini praeparantis cervos et revelabit condensa et in templo eius omnis dicet gloriam 019 PSA 029 010 Dominus diluvium inhabitare facit et sedebit Dominus rex in aeternum 019 PSA 029 011 Dominus virtutem populo suo dabit Dominus benedicet populo suo in pace 019 PSA 030 001 psalmus cantici in dedicatione domus David exaltabo te Domine quoniam suscepisti me nec delectasti inimicos meos super me 019 PSA 030 002 Domine Deus meus clamavi ad te et sanasti me 019 PSA 030 003 Domine eduxisti ab inferno animam meam salvasti me a descendentibus in lacum (Sheol h7585) 019 PSA 030 004 psallite Domino sancti eius et confitemini memoriae sanctitatis eius 019 PSA 030 005 quoniam ira in indignatione eius et vita in voluntate eius ad vesperum demorabitur fletus et ad matutinum laetitia 019 PSA 030 006 ego autem dixi in abundantia mea non movebor in aeternum 019 PSA 030 007 Domine in voluntate tua praestitisti decori meo virtutem avertisti faciem tuam et factus sum conturbatus 019 PSA 030 008 ad te Domine clamabo et ad Deum meum deprecabor 019 PSA 030 009 quae utilitas in sanguine meo dum descendo in corruptionem numquid confitebitur tibi pulvis aut adnuntiabit veritatem tuam 019 PSA 030 010 audivit Dominus et misertus est mei Dominus factus est adiutor meus 019 PSA 030 011 convertisti planctum meum in gaudium mihi conscidisti saccum meum et circumdedisti me laetitia 019 PSA 030 012 ut cantet tibi gloria mea et non conpungar Domine Deus meus in aeternum confitebor tibi 019 PSA 031 001 in finem psalmus David in te Domine speravi non confundar in aeternum in iustitia tua libera me 019 PSA 031 002 inclina ad me aurem tuam adcelera ut eruas me esto mihi in Deum protectorem et in domum refugii ut salvum me facias 019 PSA 031 003 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu et propter nomen tuum deduces me et enutries me 019 PSA 031 004 educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi quoniam tu es protector meus 019 PSA 031 005 in manus tuas commendabo spiritum meum redemisti me Domine Deus veritatis 019 PSA 031 006 odisti observantes vanitates supervacue ego autem in Domino speravi 019 PSA 031 007 exultabo et laetabor in misericordia tua quoniam respexisti humilitatem meam salvasti de necessitatibus animam meam 019 PSA 031 008 nec conclusisti me in manibus inimici statuisti in loco spatioso pedes meos 019 PSA 031 009 miserere mei Domine quoniam tribulor conturbatus est in ira oculus meus anima mea et venter meus 019 PSA 031 010 quoniam defecit in dolore vita mea et anni mei in gemitibus infirmata est in paupertate virtus mea et ossa mea conturbata sunt 019 PSA 031 011 super omnes inimicos meos factus sum obprobrium et vicinis meis valde et timor notis meis qui videbant me foras fugerunt a me 019 PSA 031 012 oblivioni datus sum tamquam mortuus a corde factus sum tamquam vas perditum 019 PSA 031 013 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu in eo dum convenirent simul adversus me accipere animam meam consiliati sunt 019 PSA 031 014 ego autem in te speravi Domine dixi Deus meus es tu 019 PSA 031 015 in manibus tuis sortes meae eripe me de manu inimicorum meorum et a persequentibus me 019 PSA 031 016 inlustra faciem tuam super servum tuum salvum me fac in misericordia tua 019 PSA 031 017 Domine ne confundar quoniam invocavi te erubescant impii et deducantur in infernum (Sheol h7585) 019 PSA 031 018 muta fiant labia dolosa quae loquuntur adversus iustum iniquitatem in superbia et in abusione 019 PSA 031 019 quam magna multitudo dulcedinis tuae Domine quam abscondisti timentibus te perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum 019 PSA 031 020 abscondes eos in abdito faciei tuae a conturbatione hominum proteges eos in tabernaculo a contradictione linguarum 019 PSA 031 021 benedictus Dominus quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita 019 PSA 031 022 ego autem dixi in excessu mentis meae proiectus sum a facie oculorum tuorum ideo exaudisti vocem orationis meae dum clamarem ad te 019 PSA 031 023 diligite Dominum omnes sancti eius quoniam veritates requirit Dominus et retribuit abundanter facientibus superbiam 019 PSA 031 024 viriliter agite et confortetur cor vestrum omnes qui speratis in Domino 019 PSA 032 001 huic David intellectus beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata 019 PSA 032 002 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum nec est in spiritu eius dolus 019 PSA 032 003 quoniam tacui inveteraverunt ossa mea dum clamarem tota die 019 PSA 032 004 quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua conversus sum in aerumna mea; dum configitur mihi spina diapsalma 019 PSA 032 005 delictum meum cognitum tibi; feci et iniustitiam meam non abscondi dixi confitebor adversus me iniustitiam meam Domino et tu remisisti impietatem peccati mei diapsalma 019 PSA 032 006 pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore oportuno verumtamen in diluvio aquarum multarum ad eum non adproximabunt 019 PSA 032 007 tu es refugium meum a tribulatione quae circumdedit me exultatio mea erue me a circumdantibus me diapsalma 019 PSA 032 008 intellectum tibi dabo et instruam te in via hac qua gradieris firmabo super te oculos meos 019 PSA 032 009 nolite fieri sicut equus et mulus quibus non est intellectus in camo et freno maxillas eorum constringe qui non adproximant ad te 019 PSA 032 010 multa flagella peccatoris sperantem autem in Domino misericordia circumdabit 019 PSA 032 011 laetamini in Domino et exultate iusti et gloriamini omnes recti corde 019 PSA 033 001 psalmus David exultate iusti in Domino rectos decet laudatio 019 PSA 033 002 confitemini Domino in cithara in psalterio decem cordarum psallite illi 019 PSA 033 003 cantate ei canticum novum bene psallite in vociferatione 019 PSA 033 004 quia rectum est verbum Domini et omnia opera eius in fide 019 PSA 033 005 diligit misericordiam et iudicium misericordia Domini plena est terra 019 PSA 033 006 verbo Domini caeli firmati sunt et spiritu oris eius omnis virtus eorum 019 PSA 033 007 congregans sicut in utre aquas maris ponens in thesauris abyssos 019 PSA 033 008 timeat Dominum omnis terra ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem 019 PSA 033 009 quoniam ipse dixit et facta sunt ipse mandavit et creata sunt 019 PSA 033 010 Dominus dissipat consilia gentium reprobat autem cogitationes populorum et reprobat consilia principum 019 PSA 033 011 consilium autem Domini in aeternum manet cogitationes cordis eius in generatione et generationem 019 PSA 033 012 beata gens cuius est Dominus Deus eius populus quem elegit in hereditatem sibi 019 PSA 033 013 de caelo respexit Dominus vidit omnes filios hominum 019 PSA 033 014 de praeparato habitaculo suo respexit super omnes qui habitant terram 019 PSA 033 015 qui finxit singillatim corda eorum qui intellegit omnia opera illorum 019 PSA 033 016 non salvatur rex per multam virtutem et gigans non salvabitur in multitudine virtutis suae 019 PSA 033 017 fallax equus ad salutem in abundantia autem virtutis suae non salvabitur 019 PSA 033 018 ecce oculi Domini super metuentes eum qui sperant super misericordia eius 019 PSA 033 019 ut eruat a morte animas eorum et alat eos in fame 019 PSA 033 020 anima nostra sustinet Dominum quoniam adiutor et protector noster est 019 PSA 033 021 quia in eo laetabitur cor nostrum et in nomine sancto eius speravimus 019 PSA 033 022 fiat misericordia tua Domine super nos quemadmodum speravimus in te 019 PSA 034 001 David cum inmutavit vultum suum coram Abimelech et dimisit eum et abiit benedicam Dominum in omni tempore semper laus eius in ore meo 019 PSA 034 002 in Domino laudabitur anima mea audiant mansueti et laetentur 019 PSA 034 003 magnificate Dominum mecum et exaltemus nomen eius in id ipsum 019 PSA 034 004 exquisivi Dominum et exaudivit me et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me 019 PSA 034 005 accedite ad eum et inluminamini et facies vestrae non confundentur 019 PSA 034 006 iste pauper clamavit et Dominus exaudivit eum et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum 019 PSA 034 007 vallabit angelus Domini in circuitu timentium eum et eripiet eos 019 PSA 034 008 gustate et videte quoniam suavis est Dominus beatus vir qui sperat in eo 019 PSA 034 009 timete Dominum omnes sancti eius quoniam non est inopia timentibus eum 019 PSA 034 010 divites eguerunt et esurierunt inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono diapsalma 019 PSA 034 011 venite filii audite me timorem Domini docebo vos 019 PSA 034 012 quis est homo qui vult vitam cupit videre dies bonos 019 PSA 034 013 prohibe linguam tuam a malo et labia tua ne loquantur dolum 019 PSA 034 014 deverte a malo et fac bonum inquire pacem et persequere eam 019 PSA 034 015 oculi Domini super iustos et aures eius in precem eorum 019 PSA 034 016 facies Domini super facientes mala ut perdat de terra memoriam eorum 019 PSA 034 017 clamaverunt iusti et Dominus exaudivit et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos 019 PSA 034 018 iuxta est Dominus his qui tribulato sunt corde et humiles spiritu salvabit 019 PSA 034 019 multae tribulationes iustorum et de omnibus his liberavit eos 019 PSA 034 020 Dominus custodit omnia ossa eorum unum ex his non conteretur 019 PSA 034 021 mors peccatorum pessima et qui oderunt iustum delinquent 019 PSA 034 022 redimet Dominus animas servorum suorum et non delinquent omnes qui sperant in eum 019 PSA 035 001 huic David iudica Domine nocentes me expugna expugnantes me 019 PSA 035 002 adprehende arma et scutum et exsurge in adiutorium mihi 019 PSA 035 003 effunde frameam et conclude adversus eos qui persequuntur me dic animae meae salus tua ego sum 019 PSA 035 004 confundantur et revereantur quaerentes animam meam avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala 019 PSA 035 005 fiant tamquam pulvis ante faciem venti et angelus Domini coartans eos 019 PSA 035 006 fiat via illorum tenebrae et lubricum et angelus Domini persequens eos 019 PSA 035 007 quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui supervacue exprobraverunt animam meam 019 PSA 035 008 veniat illi laqueus quem ignorat et captio quam abscondit conprehendat eum et in laqueo cadat in ipso 019 PSA 035 009 anima autem mea exultabit in Domino delectabitur super salutari suo 019 PSA 035 010 omnia ossa mea dicent Domine quis similis tui eripiens inopem de manu fortiorum eius egenum et pauperem a diripientibus eum 019 PSA 035 011 surgentes testes iniqui quae ignorabam interrogabant me 019 PSA 035 012 retribuebant mihi mala pro bonis sterilitatem animae meae 019 PSA 035 013 ego autem cum mihi molesti essent induebar cilicio humiliabam in ieiunio animam meam et oratio mea in sinum meum convertetur 019 PSA 035 014 quasi proximum quasi fratrem nostrum sic conplacebam quasi lugens et contristatus sic humiliabar 019 PSA 035 015 et adversum me laetati sunt et convenerunt congregata sunt super me flagella et ignoravi 019 PSA 035 016 dissipati sunt nec conpuncti temptaverunt me subsannaverunt me subsannatione frenduerunt super me dentibus suis 019 PSA 035 017 Domine quando respicies restitue animam meam a malignitate eorum a leonibus unicam meam 019 PSA 035 018 confitebor tibi in ecclesia magna in populo gravi laudabo te 019 PSA 035 019 non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique qui oderunt me gratis et annuunt oculis 019 PSA 035 020 quoniam mihi quidem pacifice loquebantur et in iracundia terrae loquentes; dolos cogitabant 019 PSA 035 021 et dilataverunt super me os suum dixerunt euge euge viderunt oculi nostri 019 PSA 035 022 vidisti Domine ne sileas Domine ne discedas a me 019 PSA 035 023 exsurge et intende iudicio meo Deus meus et Dominus meus in causam meam 019 PSA 035 024 iudica me secundum iustitiam tuam Domine Deus meus et non supergaudeant mihi 019 PSA 035 025 non dicant in cordibus suis euge euge animae nostrae nec dicant devoravimus eum 019 PSA 035 026 erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me 019 PSA 035 027 exultent et laetentur qui volunt iustitiam meam et dicant semper magnificetur Dominus qui volunt pacem servi eius 019 PSA 035 028 et lingua mea meditabitur iustitiam tuam tota die laudem tuam 019 PSA 036 001 in finem servo Domini David dixit iniustus ut delinquat in semet ipso non est timor Dei ante oculos eius 019 PSA 036 002 quoniam dolose egit in conspectu eius ut inveniatur iniquitas eius ad odium 019 PSA 036 003 verba oris eius iniquitas et dolus noluit intellegere ut bene ageret 019 PSA 036 004 iniquitatem meditatus est in cubili suo adstetit omni viae non bonae malitiam autem non odivit 019 PSA 036 005 Domine in caelo misericordia tua et veritas tua usque ad nubes 019 PSA 036 006 iustitia tua sicut montes Dei iudicia tua abyssus multa homines et iumenta salvabis Domine 019 PSA 036 007 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam Deus filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt 019 PSA 036 008 inebriabuntur ab ubertate domus tuae et torrente voluntatis tuae potabis eos 019 PSA 036 009 quoniam apud te fons vitae in lumine tuo videbimus lumen 019 PSA 036 010 praetende misericordiam tuam scientibus te et iustitiam tuam his qui recto sunt corde 019 PSA 036 011 non veniat mihi pes superbiae et manus peccatoris non moveat me 019 PSA 036 012 ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem expulsi sunt nec potuerunt stare 019 PSA 037 001 ipsi David noli aemulari in malignantibus neque zelaveris facientes iniquitatem 019 PSA 037 002 quoniam tamquam faenum velociter arescent et quemadmodum holera herbarum cito decident 019 PSA 037 003 spera in Domino et fac bonitatem et inhabita terram et pasceris in divitiis eius 019 PSA 037 004 delectare in Domino et dabit tibi petitiones cordis tui 019 PSA 037 005 revela Domino viam tuam et spera in eum et ipse faciet 019 PSA 037 006 et educet quasi lumen iustitiam tuam et iudicium tuum tamquam meridiem 019 PSA 037 007 subditus esto Domino et ora eum noli aemulari in eo qui prosperatur in via sua in homine faciente iniustitias 019 PSA 037 008 desine ab ira et derelinque furorem noli aemulari ut maligneris 019 PSA 037 009 quoniam qui malignantur exterminabuntur sustinentes autem Dominum ipsi hereditabunt terram 019 PSA 037 010 et adhuc pusillum et non erit peccator et quaeres locum eius et non invenies 019 PSA 037 011 mansueti autem hereditabunt terram et delectabuntur in multitudine pacis 019 PSA 037 012 observabit peccator iustum et stridebit super eum dentibus suis 019 PSA 037 013 Dominus autem inridebit eum quia prospicit quoniam veniet dies eius 019 PSA 037 014 gladium evaginaverunt peccatores intenderunt arcum suum ut decipiant pauperem et inopem ut trucident rectos corde 019 PSA 037 015 gladius eorum intret in corda ipsorum et arcus ipsorum confringatur 019 PSA 037 016 melius est modicum iusto super divitias peccatorum multas 019 PSA 037 017 quoniam brachia peccatorum conterentur confirmat autem iustos Dominus 019 PSA 037 018 novit Dominus dies inmaculatorum et hereditas eorum in aeternum erit 019 PSA 037 019 non confundentur in tempore malo et in diebus famis saturabuntur 019 PSA 037 020 quia peccatores peribunt inimici vero Domini mox honorificati fuerint et exaltati deficientes quemadmodum fumus defecerunt 019 PSA 037 021 mutuabitur peccator et non solvet iustus autem miseretur et tribuet 019 PSA 037 022 quia benedicentes ei hereditabunt terram maledicentes autem ei disperibunt 019 PSA 037 023 apud Dominum gressus hominis dirigentur et viam eius volet 019 PSA 037 024 cum ceciderit non conlidetur quia Dominus subponit manum suam 019 PSA 037 025 iunior fui et senui et non vidi iustum derelictum nec semen eius quaerens panes 019 PSA 037 026 tota die miseretur et commodat et semen illius in benedictione erit 019 PSA 037 027 declina a malo et fac bonum et inhabita in saeculum saeculi 019 PSA 037 028 quia Dominus amat iudicium et non derelinquet sanctos suos in aeternum conservabuntur iniusti punientur et semen impiorum peribit 019 PSA 037 029 iusti autem hereditabunt terram et inhabitabunt in saeculum saeculi super eam 019 PSA 037 030 os iusti meditabitur sapientiam et lingua eius loquetur iudicium 019 PSA 037 031 lex Dei eius in corde ipsius et non subplantabuntur gressus eius 019 PSA 037 032 considerat peccator iustum et quaerit mortificare eum 019 PSA 037 033 Dominus autem non derelinquet eum in manus eius nec damnabit eum cum iudicabitur illi 019 PSA 037 034 expecta Dominum et custodi viam eius et exaltabit te ut hereditate capias terram cum perierint peccatores videbis 019 PSA 037 035 vidi impium superexaltatum et elevatum sicut cedros Libani 019 PSA 037 036 et transivi et ecce non erat et quaesivi eum et non est inventus locus eius 019 PSA 037 037 custodi innocentiam et vide aequitatem quoniam sunt reliquiae homini pacifico 019 PSA 037 038 iniusti autem disperibunt simul reliquiae impiorum peribunt 019 PSA 037 039 salus autem iustorum a Domino et protector eorum in tempore tribulationis 019 PSA 037 040 et adiuvabit eos Dominus et liberabit eos et eruet eos a peccatoribus et salvabit eos quia speraverunt in eo 019 PSA 038 001 psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me 019 PSA 038 002 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam 019 PSA 038 003 non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum 019 PSA 038 004 quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me 019 PSA 038 005 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae 019 PSA 038 006 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar 019 PSA 038 007 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea 019 PSA 038 008 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei 019 PSA 038 009 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus 019 PSA 038 010 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum 019 PSA 038 011 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt 019 PSA 038 012 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur 019 PSA 038 013 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum 019 PSA 038 014 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones 019 PSA 038 015 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus 019 PSA 038 016 quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt 019 PSA 038 017 quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper 019 PSA 038 018 quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo 019 PSA 038 019 inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique 019 PSA 038 020 qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem 019 PSA 038 021 non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me 019 PSA 038 022 intende in adiutorium meum Domine salutis meae 019 PSA 039 001 in finem Idithun canticum David dixi custodiam vias meas ut non delinquam in lingua mea posui ori meo custodiam cum consisteret peccator adversum me 019 PSA 039 002 obmutui et humiliatus sum et silui a bonis et dolor meus renovatus est 019 PSA 039 003 concaluit cor meum intra me et in meditatione mea exardescet ignis 019 PSA 039 004 locutus sum in lingua mea notum fac mihi Domine finem meum et numerum dierum meorum quis est ut sciam quid desit mihi 019 PSA 039 005 ecce mensurabiles posuisti dies meos et substantia mea tamquam nihilum ante te verumtamen universa vanitas omnis homo vivens diapsalma 019 PSA 039 006 verumtamen in imagine pertransit homo sed et frustra conturbatur thesaurizat et ignorat cui congregabit ea 019 PSA 039 007 et nunc quae est expectatio mea nonne Dominus et substantia mea apud te est 019 PSA 039 008 ab omnibus iniquitatibus meis erue me obprobrium insipienti dedisti me 019 PSA 039 009 obmutui et non aperui os meum quoniam tu fecisti 019 PSA 039 010 amove a me plagas tuas 019 PSA 039 011 a fortitudine manus tuae ego defeci in increpationibus propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam eius verumtamen vane conturbatur omnis homo diapsalma 019 PSA 039 012 exaudi orationem meam Domine et deprecationem meam auribus percipe lacrimas meas ne sileas quoniam advena sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei 019 PSA 039 013 remitte mihi ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero 019 PSA 040 001 in finem David psalmus expectans expectavi Dominum et intendit mihi 019 PSA 040 002 et exaudivit preces meas et eduxit me de lacu miseriae et de luto fecis et statuit super petram pedes meos et direxit gressus meos 019 PSA 040 003 et inmisit in os meum canticum novum carmen Deo nostro videbunt multi et timebunt et sperabunt in Domino 019 PSA 040 004 beatus vir cuius est nomen Domini spes ipsius et non respexit in vanitates et insanias falsas 019 PSA 040 005 multa fecisti tu Domine Deus meus mirabilia tua et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi adnuntiavi et locutus sum multiplicati sunt super numerum 019 PSA 040 006 sacrificium et oblationem noluisti aures autem perfecisti mihi holocaustum et pro peccato non postulasti 019 PSA 040 007 tunc dixi ecce venio in capite libri scriptum est de me 019 PSA 040 008 ut facerem voluntatem tuam Deus meus volui et legem tuam in medio cordis mei 019 PSA 040 009 adnuntiavi iustitiam in ecclesia magna ecce labia mea non prohibebo Domine tu scisti 019 PSA 040 010 iustitiam tuam non abscondi in corde meo veritatem tuam et salutare tuum dixi non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo 019 PSA 040 011 tu autem Domine ne longe facias miserationes tuas a me misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me 019 PSA 040 012 quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus conprehenderunt me iniquitates meae et non potui ut viderem multiplicatae sunt super capillos capitis mei et cor meum dereliquit me 019 PSA 040 013 conplaceat tibi Domine ut eruas me Domine ad adiuvandum me respice 019 PSA 040 014 confundantur et revereantur simul qui quaerunt animam meam ut auferant eam convertantur retrorsum et revereantur qui volunt mihi mala 019 PSA 040 015 ferant confestim confusionem suam qui dicunt mihi euge euge 019 PSA 040 016 exultent et laetentur super te omnes quaerentes te et dicant semper magnificetur Dominus qui diligunt salutare tuum 019 PSA 040 017 ego autem mendicus sum et pauper Dominus sollicitus est mei adiutor meus et protector meus tu es Deus meus ne tardaveris 019 PSA 041 001 in finem psalmus David beatus qui intellegit super egenum et pauperem in die mala liberabit eum Dominus 019 PSA 041 002 Dominus conservet eum et vivificet eum et beatum faciat eum in terra et non tradat eum in animam inimicorum eius 019 PSA 041 003 Dominus opem ferat illi super lectum doloris eius universum stratum eius versasti in infirmitate eius 019 PSA 041 004 ego dixi Domine miserere mei sana animam meam quoniam peccavi tibi 019 PSA 041 005 inimici mei dixerunt mala mihi quando morietur et peribit nomen eius 019 PSA 041 006 et si ingrediebatur ut videret vane loquebatur cor eius congregavit iniquitatem sibi egrediebatur foras et loquebatur 019 PSA 041 007 in id ipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei adversus me cogitabant mala mihi 019 PSA 041 008 verbum iniquum constituerunt adversus me numquid qui dormit non adiciet ut resurgat 019 PSA 041 009 etenim homo pacis meae in quo speravi qui edebat panes meos magnificavit super me subplantationem 019 PSA 041 010 tu autem Domine miserere mei et resuscita me et retribuam eis 019 PSA 041 011 in hoc cognovi quoniam voluisti me quoniam non gaudebit inimicus meus super me 019 PSA 041 012 me autem propter innocentiam suscepisti et confirmasti me in conspectu tuo in aeternum 019 PSA 041 013 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et in saeculum fiat fiat 019 PSA 042 001 in finem in intellectum filiis Core quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum ita desiderat anima mea ad te Deus 019 PSA 042 002 sitivit anima mea ad Deum fortem vivum quando veniam et parebo ante faciem Dei 019 PSA 042 003 fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte dum dicitur mihi cotidie ubi est Deus tuus 019 PSA 042 004 haec recordatus sum et effudi in me animam meam quoniam transibo in loco tabernaculi admirabilis usque ad domum Dei in voce exultationis et confessionis sonus epulantis 019 PSA 042 005 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deo quoniam confitebor illi salutare vultus mei 019 PSA 042 006 Deus meus ad me ipsum anima mea conturbata est propterea memor ero tui de terra Iordanis et Hermoniim a monte modico 019 PSA 042 007 abyssus ad; abyssum invocat in voce cataractarum tuarum omnia excelsa tua et fluctus tui super me transierunt 019 PSA 042 008 in die mandavit Dominus misericordiam suam et nocte canticum eius apud me oratio Deo vitae meae 019 PSA 042 009 dicam Deo susceptor meus es quare oblitus es mei quare contristatus incedo dum adfligit me inimicus 019 PSA 042 010 dum confringuntur ossa mea exprobraverunt mihi qui tribulant me dum dicunt mihi per singulos dies ubi est Deus tuus 019 PSA 042 011 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deum quoniam adhuc; confitebor illi salutare vultus mei et; Deus meus 019 PSA 043 001 psalmus David iudica me Deus et discerne causam meam de gente non sancta ab homine iniquo et doloso erue me 019 PSA 043 002 quia tu es Deus fortitudo mea quare me reppulisti quare tristis incedo dum adfligit me inimicus 019 PSA 043 003 emitte lucem tuam et veritatem tuam ipsa me deduxerunt et adduxerunt in montem sanctum tuum et in tabernacula tua 019 PSA 043 004 et introibo ad altare Dei ad Deum qui laetificat iuventutem meam confitebor tibi in cithara Deus Deus meus 019 PSA 043 005 quare tristis es anima mea et quare conturbas me spera in Deum quoniam adhuc; confitebor illi salutare vultus mei et; Deus meus 019 PSA 044 001 in finem filiis Core ad intellectum 019 PSA 044 002 Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis 019 PSA 044 003 manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos 019 PSA 044 004 nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis 019 PSA 044 005 tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob 019 PSA 044 006 in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis 019 PSA 044 007 non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me 019 PSA 044 008 salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti 019 PSA 044 009 in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma 019 PSA 044 010 nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris 019 PSA 044 011 avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi 019 PSA 044 012 dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos 019 PSA 044 013 vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris 019 PSA 044 014 posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro 019 PSA 044 015 posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis 019 PSA 044 016 tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me 019 PSA 044 017 a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis 019 PSA 044 018 haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo 019 PSA 044 019 et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua 019 PSA 044 020 quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis 019 PSA 044 021 si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum 019 PSA 044 022 nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis 019 PSA 044 023 exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem 019 PSA 044 024 quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae 019 PSA 044 025 quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster 019 PSA 044 026 exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum 019 PSA 045 001 in finem pro his qui commutabuntur filiis Core ad intellectum canticum pro dilecto eructavit cor meum verbum bonum dico ego opera mea regi lingua mea calamus scribae velociter scribentis 019 PSA 045 002 speciosus forma prae filiis hominum diffusa est gratia in labiis tuis propterea benedixit te Deus in aeternum 019 PSA 045 003 accingere gladio tuo super femur tuum potentissime 019 PSA 045 004 specie tua et pulchritudine tua et intende prospere procede et regna propter veritatem et mansuetudinem et iustitiam et deducet te mirabiliter dextera tua 019 PSA 045 005 sagittae tuae acutae populi sub te cadent in corde inimicorum regis 019 PSA 045 006 sedis tua Deus in saeculum saeculi virga directionis virga regni tui 019 PSA 045 007 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo laetitiae prae consortibus tuis 019 PSA 045 008 murra et gutta et cassia a vestimentis tuis a domibus eburneis ex quibus delectaverunt te 019 PSA 045 009 filiae regum in honore tuo adstetit regina a dextris tuis in vestitu deaurato circumdata varietate 019 PSA 045 010 audi filia et vide et inclina aurem tuam et obliviscere populum tuum et domum patris tui 019 PSA 045 011 et concupiscet rex decorem tuum quoniam ipse est dominus tuus et adorabunt eum 019 PSA 045 012 et; filiae Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur divites plebis 019 PSA 045 013 omnis gloria eius filiae regis ab intus in fimbriis aureis 019 PSA 045 014 circumamicta varietatibus adducentur regi virgines post eam proximae eius adferentur tibi 019 PSA 045 015 adferentur in laetitia et exultatione adducentur in templum regis 019 PSA 045 016 pro patribus tuis nati sunt tibi filii constitues eos principes super omnem terram 019 PSA 045 017 memor ero nominis tui in omni generatione et generatione propterea populi confitebuntur tibi in aeternum et in saeculum saeculi 019 PSA 046 001 in finem pro filiis Core pro arcanis psalmus Deus noster refugium et virtus adiutor in tribulationibus quae invenerunt nos nimis 019 PSA 046 002 propterea non timebimus dum turbabitur terra et transferentur montes in cor maris 019 PSA 046 003 sonaverunt et turbatae sunt aquae eorum conturbati sunt montes in fortitudine eius diapsalma 019 PSA 046 004 fluminis impetus laetificat civitatem Dei sanctificavit tabernaculum suum Altissimus 019 PSA 046 005 Deus in medio eius non commovebitur adiuvabit eam Deus mane diluculo 019 PSA 046 006 conturbatae sunt gentes inclinata sunt regna dedit vocem suam mota est terra 019 PSA 046 007 Dominus virtutum nobiscum susceptor noster Deus Iacob diapsalma 019 PSA 046 008 venite et videte opera Domini quae posuit prodigia super terram 019 PSA 046 009 auferens bella usque ad finem terrae arcum conteret et confringet arma et scuta conburet in igne 019 PSA 046 010 vacate et videte quoniam ego sum Deus exaltabor in gentibus exaltabor in terra 019 PSA 046 011 Dominus virtutum nobiscum susceptor noster Deus Iacob 019 PSA 047 001 in finem pro filiis Core psalmus omnes gentes plaudite manibus iubilate Deo in voce exultationis 019 PSA 047 002 quoniam Dominus excelsus terribilis rex magnus super omnem terram 019 PSA 047 003 subiecit populos nobis et gentes sub pedibus nostris 019 PSA 047 004 elegit nobis hereditatem suam speciem Iacob quam dilexit diapsalma 019 PSA 047 005 ascendit Deus in iubilo Dominus in voce tubae 019 PSA 047 006 psallite Deo nostro psallite psallite regi nostro psallite 019 PSA 047 007 quoniam rex omnis terrae Deus psallite sapienter 019 PSA 047 008 regnavit Deus super gentes Deus sedit super sedem sanctam suam 019 PSA 047 009 principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham quoniam Dei fortes terrae vehementer elevati sunt 019 PSA 048 001 canticum psalmi filiis Core secunda sabbati magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri in monte sancto eius 019 PSA 048 002 fundatur exultatione universae terrae montes Sion latera aquilonis civitas regis magni 019 PSA 048 003 Deus in domibus eius cognoscitur cum suscipiet eam 019 PSA 048 004 quoniam ecce reges congregati sunt convenerunt in unum 019 PSA 048 005 ipsi videntes sic admirati sunt conturbati sunt commoti sunt 019 PSA 048 006 tremor adprehendit eos ibi dolores ut parturientis 019 PSA 048 007 in spiritu vehementi conteres naves Tharsis 019 PSA 048 008 sicut audivimus sic vidimus in civitate Domini virtutum in civitate Dei nostri Deus fundavit eam in aeternum diapsalma 019 PSA 048 009 suscepimus Deus misericordiam tuam in medio templi tui 019 PSA 048 010 secundum nomen tuum Deus sic et laus tua in fines terrae iustitia plena est dextera tua 019 PSA 048 011 laetetur mons Sion exultent filiae Iudaeae propter iudicia tua Domine 019 PSA 048 012 circumdate Sion et conplectimini eam narrate in turribus eius 019 PSA 048 013 ponite corda vestra in virtute eius et distribuite domus eius ut enarretis in progeniem alteram 019 PSA 048 014 quoniam hic est Deus Deus noster in aeternum et in saeculum saeculi ipse reget nos in saecula 019 PSA 049 001 in finem filiis Core psalmus audite haec omnes gentes auribus percipite omnes qui habitatis orbem 019 PSA 049 002 quique terriginae et filii hominum in unum dives et pauper 019 PSA 049 003 os meum loquetur sapientiam et meditatio cordis mei prudentiam 019 PSA 049 004 inclinabo in parabolam aurem meam aperiam in psalterio propositionem meam 019 PSA 049 005 cur timebo in die malo iniquitas calcanei mei circumdabit me 019 PSA 049 006 qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur 019 PSA 049 007 frater non redimit redimet homo non dabit Deo placationem suam 019 PSA 049 008 et pretium redemptionis animae suae et laboravit in aeternum 019 PSA 049 009 et vivet adhuc; in finem 019 PSA 049 010 non videbit interitum cum viderit sapientes morientes simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas 019 PSA 049 011 et sepulchra eorum domus illorum in aeternum tabernacula eorum in progeniem et progeniem vocaverunt nomina sua in terris suis 019 PSA 049 012 et homo cum in honore esset non intellexit conparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis 019 PSA 049 013 haec via illorum scandalum ipsis et postea in ore suo conplacebunt diapsalma 019 PSA 049 014 sicut oves in inferno positi sunt mors depascet eos et dominabuntur eorum iusti in matutino et auxilium eorum veterescet in inferno a gloria eorum (Sheol h7585) 019 PSA 049 015 verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi cum acceperit me diapsalma (Sheol h7585) 019 PSA 049 016 ne timueris cum dives factus fuerit homo et cum multiplicata fuerit gloria domus eius 019 PSA 049 017 quoniam cum interierit non sumet omnia neque descendet cum eo pone; gloria eius 019 PSA 049 018 quia anima eius in vita ipsius benedicetur confitebitur tibi cum benefeceris ei 019 PSA 049 019 introibit usque in progenies patrum suorum usque in aeternum non videbit lumen 019 PSA 049 020 homo in honore cum esset non intellexit conparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis 019 PSA 050 001 psalmus Asaph Deus deorum Dominus locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum 019 PSA 050 002 ex Sion species decoris eius 019 PSA 050 003 Deus manifeste veniet Deus noster et non silebit ignis in conspectu eius exardescet et in circuitu eius tempestas valida 019 PSA 050 004 advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum 019 PSA 050 005 congregate illi sanctos eius qui ordinant testamentum eius super sacrificia 019 PSA 050 006 et adnuntiabunt caeli iustitiam eius quoniam Deus iudex est diapsalma 019 PSA 050 007 audi populus meus et loquar tibi Israhel et testificabor tibi Deus Deus tuus ego sum 019 PSA 050 008 non in sacrificiis tuis arguam te holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper 019 PSA 050 009 non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos 019 PSA 050 010 quoniam meae sunt omnes ferae silvarum iumenta in montibus et boves 019 PSA 050 011 cognovi omnia volatilia caeli et pulchritudo agri mecum est 019 PSA 050 012 si esuriero non dicam tibi meus est enim orbis terrae et plenitudo eius 019 PSA 050 013 numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo 019 PSA 050 014 immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua 019 PSA 050 015 et invoca me in die tribulationis et eruam te et honorificabis me diapsalma 019 PSA 050 016 peccatori autem dixit Deus quare tu enarras iustitias meas et adsumis testamentum meum per os tuum 019 PSA 050 017 tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum 019 PSA 050 018 si videbas furem currebas cum eo et cum adulteris portionem tuam ponebas 019 PSA 050 019 os tuum abundavit malitia et lingua tua concinnabat dolos 019 PSA 050 020 sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae ponebas scandalum 019 PSA 050 021 haec fecisti et tacui existimasti inique quod ero tui similis arguam te et statuam contra faciem tuam 019 PSA 050 022 intellegite nunc haec qui obliviscimini Deum nequando rapiat et non sit qui eripiat 019 PSA 050 023 sacrificium laudis honorificabit me et illic iter quod ostendam illi salutare Dei 019 PSA 051 001 in finem psalmus David cum venit ad eum Nathan propheta quando intravit ad Bethsabee miserere mei Deus secundum magnam misericordiam tuam et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem meam 019 PSA 051 002 amplius lava me ab iniquitate mea et a peccato meo munda me 019 PSA 051 003 quoniam iniquitatem meam ego cognosco et peccatum meum contra me est semper 019 PSA 051 004 tibi soli peccavi et malum coram te feci ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris 019 PSA 051 005 ecce enim in iniquitatibus conceptus sum et in peccatis concepit me mater mea 019 PSA 051 006 ecce enim veritatem dilexisti incerta et occulta sapientiae tuae manifestasti mihi 019 PSA 051 007 asparges me hysopo et mundabor lavabis me et super nivem dealbabor 019 PSA 051 008 auditui meo dabis gaudium et laetitiam exultabunt ossa humiliata 019 PSA 051 009 averte faciem tuam a peccatis meis et omnes iniquitates meas dele 019 PSA 051 010 cor mundum crea in me Deus et spiritum rectum innova in visceribus meis 019 PSA 051 011 ne proicias me a facie tua et spiritum sanctum tuum ne auferas a me 019 PSA 051 012 redde mihi laetitiam salutaris tui et spiritu principali confirma me 019 PSA 051 013 docebo iniquos vias tuas et impii ad te convertentur 019 PSA 051 014 libera me de sanguinibus Deus Deus salutis meae exultabit lingua mea iustitiam tuam 019 PSA 051 015 Domine labia mea aperies et os meum adnuntiabit laudem tuam 019 PSA 051 016 quoniam si voluisses sacrificium dedissem utique holocaustis non delectaberis 019 PSA 051 017 sacrificium Deo spiritus contribulatus cor contritum et humiliatum Deus non spernet 019 PSA 051 018 benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion et aedificentur muri Hierusalem 019 PSA 051 019 tunc acceptabis sacrificium iustitiae oblationes et holocausta tunc inponent super altare tuum vitulos 019 PSA 052 001 in finem intellectus David cum venit Doec Idumeus et adnuntiavit Saul et dixit venit David in domo Achimelech quid gloriatur in malitia qui potens est iniquitate 019 PSA 052 002 tota die iniustitiam cogitavit lingua tua sicut novacula acuta fecisti dolum 019 PSA 052 003 dilexisti malitiam super benignitatem iniquitatem magis quam loqui aequitatem diapsalma 019 PSA 052 004 dilexisti omnia verba praecipitationis linguam dolosam 019 PSA 052 005 propterea Deus destruet te in finem evellet te et emigrabit te de tabernaculo et radicem tuam de terra viventium diapsalma 019 PSA 052 006 videbunt iusti et timebunt et super eum ridebunt et dicent 019 PSA 052 007 ecce homo qui non posuit Deum adiutorem suum sed speravit in multitudine divitiarum suarum et praevaluit in vanitate sua 019 PSA 052 008 ego autem sicut oliva fructifera in domo Dei speravi in misericordia Dei in aeternum et in saeculum saeculi 019 PSA 052 009 confitebor tibi in saeculum quia fecisti et expectabo nomen tuum quoniam bonum in conspectu sanctorum tuorum 019 PSA 053 001 in finem pro Melech intellegentiae David dixit insipiens in corde suo non est Deus corrupti sunt et abominabiles facti sunt in iniquitatibus non est qui faciat bonum 019 PSA 053 002 Deus de caelo prospexit in filios hominum ut videat si est intellegens aut requirens Deum 019 PSA 053 003 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum 019 PSA 053 004 nonne scient omnes qui operantur iniquitatem qui devorant plebem meam ut cibum panis 019 PSA 053 005 Deum non invocaverunt illic trepidabunt timore ubi non fuit timor quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent confusi sunt quoniam Deus sprevit eos 019 PSA 053 006 quis dabit ex Sion salutare Israhel dum convertit Deus captivitatem plebis suae exultabit Iacob et laetabitur Israhel 019 PSA 054 001 in finem in carminibus intellectus David cum venissent Ziphei et dixissent ad Saul nonne David absconditus est apud nos Deus in nomine tuo salvum me fac et in virtute tua iudica me 019 PSA 054 002 Deus exaudi orationem meam auribus percipe verba oris mei 019 PSA 054 003 quoniam alieni insurrexerunt adversum me et fortes quaesierunt animam meam non proposuerunt Deum ante conspectum suum diapsalma 019 PSA 054 004 ecce enim Deus adiuvat me Dominus susceptor animae meae 019 PSA 054 005 avertet mala inimicis meis in veritate tua disperde illos 019 PSA 054 006 voluntarie sacrificabo tibi confitebor nomini tuo Domine quoniam bonum 019 PSA 054 007 quoniam ex omni tribulatione eripuisti me et super inimicos meos despexit oculus meus 019 PSA 055 001 in finem in carminibus intellectus David exaudi Deus orationem meam et ne despexeris deprecationem meam 019 PSA 055 002 intende mihi et exaudi me contristatus sum in exercitatione mea et conturbatus sum 019 PSA 055 003 a voce inimici et a tribulatione peccatoris quoniam declinaverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi 019 PSA 055 004 cor meum conturbatum est in me et formido mortis cecidit super me 019 PSA 055 005 timor et tremor venit super me et contexit me tenebra 019 PSA 055 006 et dixi quis dabit mihi pinnas sicut columbae et volabo et requiescam 019 PSA 055 007 ecce elongavi fugiens et mansi in solitudine diapsalma 019 PSA 055 008 expectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus et a tempestate 019 PSA 055 009 praecipita Domine divide linguas eorum quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate 019 PSA 055 010 die et nocte circumdabit eam super muros eius et iniquitas et labor in medio eius 019 PSA 055 011 et iniustitia et non defecit de plateis eius usura et dolus 019 PSA 055 012 quoniam si inimicus maledixisset mihi sustinuissem utique et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset abscondissem me forsitan ab eo 019 PSA 055 013 tu vero homo unianimis dux meus et notus meus 019 PSA 055 014 qui simul mecum dulces capiebas cibos in domo Dei ambulavimus cum consensu 019 PSA 055 015 veniat mors super illos et descendant in infernum viventes quoniam nequitiae in habitaculis eorum in medio eorum (Sheol h7585) 019 PSA 055 016 ego autem ad Deum clamavi et Dominus salvabit me 019 PSA 055 017 vespere et mane et meridie narrabo et adnuntiabo et exaudiet vocem meam 019 PSA 055 018 redimet in pace animam meam ab his qui adpropinquant mihi quoniam inter multos erant mecum 019 PSA 055 019 exaudiet Deus et humiliabit illos qui est ante saecula diapsalma non enim est illis commutatio et non timuerunt Deum 019 PSA 055 020 extendit manum suam in retribuendo contaminaverunt testamentum eius 019 PSA 055 021 divisi sunt ab ira vultus eius et adpropinquavit cor illius molliti sunt sermones eius super oleum et ipsi sunt iacula 019 PSA 055 022 iacta super Dominum curam tuam et ipse te enutriet non dabit in aeternum fluctuationem iusto 019 PSA 055 023 tu vero Deus deduces eos in puteum interitus viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos ego autem sperabo in te Domine 019 PSA 056 001 in finem pro populo qui a sanctis longe factus est David in tituli inscriptione cum tenuerunt eum Allophili in Geth miserere mei Deus quoniam conculcavit me homo tota die inpugnans tribulavit me 019 PSA 056 002 conculcaverunt me inimici mei tota die quoniam multi bellantes adversum me 019 PSA 056 003 ab altitudine diei timebo ego vero in te sperabo 019 PSA 056 004 in Deo laudabo sermones meos in Deo speravi non timebo quid faciat mihi caro 019 PSA 056 005 tota die verba mea execrabantur adversum me omnia consilia eorum in malum 019 PSA 056 006 inhabitabunt et abscondent ipsi calcaneum meum observabunt sicut sustinuerunt animam meam 019 PSA 056 007 pro nihilo salvos facies illos in ira populos confringes Deus 019 PSA 056 008 vitam meam adnuntiavi tibi posuisti lacrimas meas in conspectu tuo sicut et in promissione tua 019 PSA 056 009 tunc convertentur inimici mei retrorsum in quacumque die invocavero te ecce cognovi quoniam Deus meus es 019 PSA 056 010 in Deo laudabo verbum in Domino laudabo sermonem 019 PSA 056 011 in Deo speravi non timebo quid faciat mihi homo 019 PSA 056 012 in me sunt Deus vota tua; quae reddam laudationes tibi 019 PSA 056 013 quoniam eripuisti animam meam de morte et pedes meos de lapsu ut placeam coram Deo in lumine viventium 019 PSA 057 001 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione cum fugeret a facie Saul in spelunca miserere mei Deus miserere mei quoniam in te confidit anima mea et in umbra alarum tuarum sperabo donec transeat iniquitas 019 PSA 057 002 clamabo ad Deum altissimum Deum qui benefecit mihi 019 PSA 057 003 misit de caelo et liberavit me dedit in obprobrium conculcantes me diapsalma misit Deus misericordiam suam et veritatem suam 019 PSA 057 004 et eripuit animam meam de medio catulorum leonum dormivi conturbatus filii hominum dentes eorum arma et sagittae et lingua eorum gladius acutus 019 PSA 057 005 exaltare super caelos Deus et in omnem terram gloria tua 019 PSA 057 006 laqueum paraverunt pedibus meis et incurvaverunt animam meam foderunt ante faciem meam foveam et inciderunt in eam diapsalma 019 PSA 057 007 paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psalmum dicam 019 PSA 057 008 exsurge gloria mea exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo 019 PSA 057 009 confitebor tibi in populis Domine psalmum dicam tibi in gentibus 019 PSA 057 010 quoniam magnificata est usque ad caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua 019 PSA 057 011 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua 019 PSA 058 001 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione si vere utique iustitiam loquimini recta iudicate filii hominum 019 PSA 058 002 etenim in corde iniquitates operamini in terra iniustitiam manus vestrae concinnant 019 PSA 058 003 alienati sunt peccatores a vulva erraverunt ab utero locuti sunt falsa 019 PSA 058 004 furor illis secundum similitudinem serpentis sicut aspidis surdae et obturantis aures suas 019 PSA 058 005 quae non exaudiet vocem incantantium et venefici incantantis sapienter 019 PSA 058 006 Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum molas leonum confringet Dominus 019 PSA 058 007 ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens intendit arcum suum donec infirmentur 019 PSA 058 008 sicut cera quae fluit auferentur supercecidit ignis et non viderunt solem 019 PSA 058 009 priusquam intellegerent spinae vestrae ramnum sicut viventes sicut in ira absorbet vos 019 PSA 058 010 laetabitur iustus cum viderit vindictam manus suas lavabit in sanguine peccatoris 019 PSA 058 011 et dicet homo si utique est fructus iusto utique est Deus iudicans eos in terra 019 PSA 059 001 in finem ne disperdas David in tituli inscriptione quando misit Saul et custodivit domum eius ut interficeret eum eripe me de inimicis meis Deus et ab insurgentibus in me libera me 019 PSA 059 002 eripe me de operantibus iniquitatem et de viris sanguinum salva me 019 PSA 059 003 quia ecce ceperunt animam meam inruerunt in me fortes 019 PSA 059 004 neque iniquitas mea neque peccatum meum Domine sine iniquitate cucurri et direxi 019 PSA 059 005 exsurge in occursum meum et vide et tu Domine Deus virtutum Deus Israhel intende ad visitandas omnes gentes non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem diapsalma 019 PSA 059 006 convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem 019 PSA 059 007 ecce loquentur in ore suo et gladius in labiis eorum quoniam quis audivit 019 PSA 059 008 et tu Domine deridebis eos ad nihilum deduces omnes gentes 019 PSA 059 009 fortitudinem meam ad te custodiam quia Deus susceptor meus 019 PSA 059 010 Deus meus voluntas eius praeveniet me 019 PSA 059 011 Deus ostendet mihi super inimicos meos ne occidas eos nequando obliviscantur populi mei disperge illos in virtute tua et depone eos protector meus Domine 019 PSA 059 012 delictum oris eorum sermonem labiorum ipsorum et conprehendantur in superbia sua et de execratione et mendacio adnuntiabuntur 019 PSA 059 013 in consummatione in ira consummationis et non erunt et scient quia Deus dominatur Iacob finium terrae diapsalma 019 PSA 059 014 convertentur ad vesperam et famem patientur ut canes et circuibunt civitatem 019 PSA 059 015 ipsi dispergentur ad manducandum si vero non fuerint saturati et murmurabunt 019 PSA 059 016 ego autem cantabo fortitudinem tuam et exultabo mane misericordiam tuam quia factus es susceptor meus et refugium meum in die tribulationis meae 019 PSA 059 017 adiutor meus tibi psallam quia Deus susceptor meus es Deus meus misericordia mea 019 PSA 060 001 in finem his qui inmutabuntur in tituli inscriptione David in doctrina cum succendit Syriam Mesopotamiam et Syriam Soba et convertit Ioab et percussit vallem Salinarum duodecim milia Deus reppulisti nos et destruxisti nos iratus es et misertus es nobis 019 PSA 060 002 commovisti terram et turbasti eam sana contritiones eius quia commota est 019 PSA 060 003 ostendisti populo tuo dura potasti nos vino conpunctionis 019 PSA 060 004 dedisti metuentibus te significationem ut fugiant a facie arcus diapsalma ut liberentur dilecti tui 019 PSA 060 005 salvum fac dextera tua et exaudi me 019 PSA 060 006 Deus locutus est in sancto suo laetabor et partibor Sicima et convallem tabernaculorum metibor 019 PSA 060 007 meus est Galaad et meus est Manasses et Effraim fortitudo capitis mei Iuda rex meus 019 PSA 060 008 Moab olla spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae subditi sunt 019 PSA 060 009 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam 019 PSA 060 010 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non egredieris Deus in virtutibus nostris 019 PSA 060 011 da nobis auxilium de tribulatione et vana salus hominis 019 PSA 060 012 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos 019 PSA 061 001 in finem in hymnis David exaudi Deus deprecationem meam intende orationi meae 019 PSA 061 002 a finibus terrae ad te clamavi dum anxiaretur cor meum in petra exaltasti me deduxisti me 019 PSA 061 003 quia factus es spes mea turris fortitudinis a facie inimici 019 PSA 061 004 inhabitabo in tabernaculo tuo in saecula protegar in velamento alarum tuarum diapsalma 019 PSA 061 005 quoniam tu Deus meus exaudisti orationem meam dedisti hereditatem timentibus nomen tuum 019 PSA 061 006 dies super dies regis adicies annos eius usque in diem generationis et generationis 019 PSA 061 007 permanet in aeternum in conspectu Dei misericordiam et veritatem quis requiret eius 019 PSA 061 008 sic psalmum dicam nomini tuo in saeculum saeculi ut reddam vota mea de die in diem 019 PSA 062 001 in finem pro Idithun psalmus David nonne Deo subiecta erit anima mea ab ipso enim salutare meum 019 PSA 062 002 nam et ipse Deus meus et salutaris meus susceptor meus non movebor amplius 019 PSA 062 003 quousque inruitis in hominem interficitis universi vos tamquam parieti inclinato et maceriae depulsae 019 PSA 062 004 verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere cucurri in siti ore suo benedicebant et corde suo maledicebant diapsalma 019 PSA 062 005 verumtamen Deo subiecta esto anima mea quoniam ab ipso patientia mea 019 PSA 062 006 quia ipse Deus meus et salvator meus adiutor meus non emigrabo 019 PSA 062 007 in Deo salutare meum et gloria mea Deus auxilii mei et spes mea in Deo est 019 PSA 062 008 sperate in eo omnis congregatio populi effundite coram illo corda vestra Deus adiutor noster in aeternum 019 PSA 062 009 verumtamen vani filii hominum mendaces filii hominum in stateris ut decipiant ipsi de vanitate in id ipsum 019 PSA 062 010 nolite sperare in iniquitate et rapinas nolite concupiscere divitiae si affluant nolite cor adponere 019 PSA 062 011 semel locutus est Deus duo haec audivi quia potestas Dei 019 PSA 062 012 et tibi Domine misericordia quia tu reddes unicuique iuxta opera sua 019 PSA 063 001 psalmus David cum esset in deserto Iudaeae Deus Deus meus ad te de luce vigilo sitivit in te anima mea quam multipliciter tibi caro mea 019 PSA 063 002 in terra deserta et invia et inaquosa sic in sancto apparui tibi ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam 019 PSA 063 003 quoniam melior est misericordia tua super vitas labia mea laudabunt te 019 PSA 063 004 sic benedicam te in vita mea in nomine tuo levabo manus meas 019 PSA 063 005 sicut adipe et pinguidine repleatur anima mea et labia exultationis laudabit os meum 019 PSA 063 006 si memor fui tui super stratum meum in matutinis meditabar in te 019 PSA 063 007 quia fuisti adiutor meus et in velamento alarum tuarum exultabo 019 PSA 063 008 adhesit anima mea post te me suscepit dextera tua 019 PSA 063 009 ipsi vero in vanum quaesierunt animam meam introibunt in inferiora terrae 019 PSA 063 010 tradentur in manus gladii partes vulpium erunt 019 PSA 063 011 rex vero laetabitur in Deo laudabitur omnis qui iurat in eo quia obstructum est os loquentium iniqua 019 PSA 064 001 in finem psalmus David exaudi Deus orationem meam cum deprecor a timore inimici eripe animam meam 019 PSA 064 002 protexisti me a conventu malignantium a multitudine operantium iniquitatem 019 PSA 064 003 quia exacuerunt ut gladium linguas suas intenderunt arcum rem amaram 019 PSA 064 004 ut sagittent in occultis inmaculatum 019 PSA 064 005 subito sagittabunt eum et non timebunt firmaverunt sibi sermonem nequam narraverunt ut absconderent laqueos dixerunt quis videbit eos 019 PSA 064 006 scrutati sunt iniquitates defecerunt scrutantes scrutinio accedet homo et cor altum 019 PSA 064 007 et exaltabitur Deus sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum 019 PSA 064 008 et infirmatae sunt contra eos linguae eorum conturbati sunt omnes qui videbant eos 019 PSA 064 009 et timuit omnis homo et adnuntiaverunt opera Dei et facta eius intellexerunt 019 PSA 064 010 laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo et laudabuntur omnes recti corde 019 PSA 065 001 in finem psalmus David canticum; Hieremiae et Aggei de verbo peregrinationis quando incipiebant proficisci te decet hymnus Deus in Sion et tibi reddetur votum in Hierusalem 019 PSA 065 002 exaudi orationem ad te omnis caro veniet 019 PSA 065 003 verba iniquorum praevaluerunt super nos et impietatibus nostris tu propitiaberis 019 PSA 065 004 beatus quem elegisti et adsumpsisti inhabitabit in atriis tuis replebimur in bonis domus tuae sanctum est templum tuum 019 PSA 065 005 mirabile in aequitate exaudi nos Deus salutaris noster spes omnium finium terrae et in mari longe 019 PSA 065 006 praeparans montes in virtute tua accinctus potentia 019 PSA 065 007 qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius turbabuntur gentes 019 PSA 065 008 et timebunt qui inhabitant terminos a signis tuis exitus matutini et vespere delectabis 019 PSA 065 009 visitasti terram et inebriasti eam multiplicasti locupletare eam flumen Dei repletum est aquis parasti cibum illorum quoniam ita est praeparatio eius 019 PSA 065 010 rivos eius inebria multiplica genimina eius in stillicidiis eius laetabitur germinans 019 PSA 065 011 benedices coronae anni benignitatis tuae et campi tui replebuntur ubertate 019 PSA 065 012 pinguescent speciosa deserti et exultatione colles accingentur 019 PSA 065 013 induti sunt arietes ovium et valles abundabunt frumento clamabunt etenim hymnum dicent 019 PSA 066 001 in finem canticum psalmi resurrectionis iubilate Deo omnis terra 019 PSA 066 002 psalmum dicite nomini eius date gloriam laudi eius 019 PSA 066 003 dicite Deo quam terribilia sunt opera tua Domine in multitudine virtutis tuae mentientur tibi inimici tui 019 PSA 066 004 omnis terra adorent te et psallant tibi psalmum dicant nomini tuo diapsalma 019 PSA 066 005 venite et videte opera Dei terribilis in consiliis super filios hominum 019 PSA 066 006 qui convertit mare in aridam in flumine pertransibunt pede ibi laetabimur in ipso 019 PSA 066 007 qui dominatur in virtute sua in aeternum oculi eius super gentes respiciunt qui exasperant non exaltentur in semet ipsis diapsalma 019 PSA 066 008 benedicite gentes Deum nostrum et auditam facite vocem laudis eius 019 PSA 066 009 qui posuit animam meam ad vitam et non dedit in commotionem pedes meos 019 PSA 066 010 quoniam probasti nos Deus igne nos examinasti sicut examinatur argentum 019 PSA 066 011 induxisti nos in laqueum posuisti tribulationes in dorso nostro 019 PSA 066 012 inposuisti homines super capita nostra transivimus per ignem et aquam et eduxisti nos in refrigerium 019 PSA 066 013 introibo in domum tuam in holocaustis reddam tibi vota mea 019 PSA 066 014 quae distinxerunt labia mea et locutum est os meum in tribulatione mea 019 PSA 066 015 holocausta medullata offeram tibi cum incensu arietum offeram tibi boves cum hircis diapsalma 019 PSA 066 016 venite audite et narrabo omnes qui timetis Deum quanta fecit animae meae 019 PSA 066 017 ad ipsum ore meo clamavi et exaltavi sub lingua mea 019 PSA 066 018 iniquitatem si aspexi in corde meo non exaudiat Dominus 019 PSA 066 019 propterea exaudivit Deus adtendit voci deprecationis meae 019 PSA 066 020 benedictus Deus qui non amovit orationem meam et misericordiam suam a me 019 PSA 067 001 in finem in hymnis psalmus cantici Deus misereatur nostri et benedicat nobis inluminet vultum suum super nos et misereatur nostri diapsalma 019 PSA 067 002 ut cognoscamus in terra viam tuam in omnibus gentibus salutare tuum 019 PSA 067 003 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes 019 PSA 067 004 laetentur et exultent gentes quoniam iudicas populos in aequitate et gentes in terra diriges diapsalma 019 PSA 067 005 confiteantur tibi populi Deus confiteantur tibi populi omnes 019 PSA 067 006 terra dedit fructum suum benedicat nos Deus Deus noster 019 PSA 067 007 benedicat nos Deus et metuant eum omnes fines terrae 019 PSA 068 001 in finem David psalmus cantici exsurgat Deus et dissipentur inimici eius et fugiant qui oderunt eum a facie eius 019 PSA 068 002 sicut deficit fumus deficiant sicut fluit cera a facie ignis sic pereant peccatores a facie Dei 019 PSA 068 003 et iusti epulentur exultent in conspectu Dei delectentur in laetitia 019 PSA 068 004 cantate Deo psalmum dicite nomini eius iter facite ei qui ascendit super occasum Dominus nomen illi et exultate in conspectu eius turbabuntur a facie eius 019 PSA 068 005 patris orfanorum et iudicis viduarum Deus in loco sancto suo 019 PSA 068 006 Deus inhabitare facit unius moris in domo qui educit vinctos in fortitudine similiter eos qui exasperant qui habitant in sepulchris 019 PSA 068 007 Deus cum egredereris in conspectu populi tui cum pertransieris in deserto diapsalma 019 PSA 068 008 terra mota est etenim caeli distillaverunt a facie Dei Sinai a facie Dei Israhel 019 PSA 068 009 pluviam voluntariam segregabis Deus hereditati tuae et infirmata est tu vero perfecisti eam 019 PSA 068 010 animalia tua habitant in ea parasti in dulcedine tua pauperi Deus 019 PSA 068 011 Dominus dabit verbum evangelizantibus virtute multa 019 PSA 068 012 rex virtutum dilecti dilecti; et speciei domus dividere spolia 019 PSA 068 013 si dormiatis inter medios cleros pinnae columbae deargentatae et posteriora dorsi eius in pallore auri 019 PSA 068 014 dum discernit Caelestis reges super eam nive dealbabuntur in Selmon 019 PSA 068 015 mons Dei mons pinguis mons coagulatus mons pinguis 019 PSA 068 016 ut quid suspicamini montes coagulatos mons in quo beneplacitum est Deo habitare in eo etenim Dominus habitabit in finem 019 PSA 068 017 currus Dei decem milibus multiplex milia laetantium Dominus in eis in Sina in sancto 019 PSA 068 018 ascendisti in altum cepisti captivitatem accepisti dona in hominibus etenim non credentes inhabitare Dominum Deus 019 PSA 068 019 benedictus Dominus die cotidie prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum diapsalma 019 PSA 068 020 Deus noster Deus salvos faciendi et Domini Domini exitus mortis 019 PSA 068 021 verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum verticem capilli perambulantium in delictis suis 019 PSA 068 022 dixit Dominus ex Basan convertam convertam in profundis maris 019 PSA 068 023 ut intinguatur pes tuus in sanguine lingua canum tuorum ex inimicis ab ipso 019 PSA 068 024 viderunt ingressus tui Deus ingressus Dei mei regis mei qui est in sancto 019 PSA 068 025 praevenerunt principes coniuncti psallentibus in medio iuvencularum tympanistriarum 019 PSA 068 026 in ecclesiis benedicite Deum Dominum de fontibus Israhel 019 PSA 068 027 ibi Beniamin adulescentulus in mentis excessu principes Iuda duces eorum principes Zabulon principes Nepthali 019 PSA 068 028 manda Deus virtutem tuam confirma Deus hoc quod operatus es nobis 019 PSA 068 029 a templo tuo in Hierusalem tibi adferent reges munera 019 PSA 068 030 increpa feras harundinis congregatio taurorum in vaccis populorum ut excludant eos qui probati sunt argento dissipa gentes quae bella volunt 019 PSA 068 031 venient legati ex Aegypto Aethiopia praeveniet manus eius Deo 019 PSA 068 032 regna terrae cantate Deo psallite Domino diapsalma psallite Deo 019 PSA 068 033 qui ascendit super caelum caeli ad orientem ecce dabit voci suae vocem virtutis 019 PSA 068 034 date gloriam Deo super Israhel magnificentia eius et virtus eius in nubibus 019 PSA 068 035 mirabilis Deus in sanctis suis Deus Israhel ipse dabit virtutem et fortitudinem plebi suae benedictus Deus 019 PSA 069 001 in finem pro his qui commutabuntur David salvum me fac Deus quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam 019 PSA 069 002 infixus sum in limum profundi et non est substantia veni in altitudines maris et tempestas demersit me 019 PSA 069 003 laboravi clamans raucae factae sunt fauces meae defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum 019 PSA 069 004 multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei iniuste quae non rapui tunc exsolvebam 019 PSA 069 005 Deus tu scis insipientiam meam et delicta mea a te non sunt abscondita 019 PSA 069 006 non erubescant in me qui expectant te Domine Domine virtutum non confundantur super me qui quaerunt te Deus Israhel 019 PSA 069 007 quoniam propter te sustinui obprobrium operuit confusio faciem meam 019 PSA 069 008 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae 019 PSA 069 009 quoniam zelus domus tuae comedit me et obprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me 019 PSA 069 010 et operui in ieiunio animam meam et factum est in obprobrium mihi 019 PSA 069 011 et posui vestimentum meum cilicium et factus sum illis in parabolam 019 PSA 069 012 adversum me exercebantur qui sedebant in porta et in me psallebant qui bibebant vinum 019 PSA 069 013 ego vero orationem meam ad te Domine tempus beneplaciti Deus in multitudine misericordiae tuae exaudi me in veritate salutis tuae 019 PSA 069 014 eripe me de luto ut non infigar liberer ab his qui oderunt me et de profundis aquarum 019 PSA 069 015 non me demergat tempestas aquae neque absorbeat me profundum neque urgeat super me puteus os suum 019 PSA 069 016 exaudi me Domine quoniam benigna est misericordia tua secundum multitudinem miserationum tuarum respice me 019 PSA 069 017 et ne avertas faciem tuam a puero tuo quoniam tribulor velociter exaudi me 019 PSA 069 018 intende animae meae et libera eam propter inimicos meos eripe me 019 PSA 069 019 tu scis inproperium meum et confusionem et reverentiam meam 019 PSA 069 020 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me inproperium expectavit cor meum et miseriam et sustinui qui simul contristaretur et non fuit et qui consolaretur et non inveni 019 PSA 069 021 et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto 019 PSA 069 022 fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum 019 PSA 069 023 obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum eorum semper incurva 019 PSA 069 024 effunde super eos iram tuam et furor irae tuae conprehendat eos 019 PSA 069 025 fiat habitatio eorum deserta et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet 019 PSA 069 026 quoniam quem tu percussisti persecuti sunt et super dolorem vulnerum meorum addiderunt 019 PSA 069 027 adpone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in iustitia tua 019 PSA 069 028 deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur 019 PSA 069 029 ego sum pauper et dolens salus tua Deus suscepit me 019 PSA 069 030 laudabo nomen Dei cum cantico magnificabo eum in laude 019 PSA 069 031 et placebit Deo super vitulum novellum cornua producentem et ungulas 019 PSA 069 032 videant pauperes et laetentur quaerite Deum et vivet anima vestra 019 PSA 069 033 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit 019 PSA 069 034 laudent illum caeli et terra mare et omnia reptilia in eis 019 PSA 069 035 quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabuntur civitates Iudaeae et inhabitabunt ibi et hereditate adquirent eam 019 PSA 069 036 et semen servorum eius possidebunt eam et qui diligunt nomen eius habitabunt in ea 019 PSA 070 001 in finem David in rememoratione eo quod salvum me fecit Dominus Deus in adiutorium meum intende Domine ad adiuvandum me festina; 019 PSA 070 002 confundantur et revereantur qui quaerunt animam meam 019 PSA 070 003 avertantur retrorsum et erubescant qui volunt mihi mala avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi euge euge 019 PSA 070 004 exultent et laetentur in te omnes qui quaerunt te et dicant semper magnificetur Deus qui diligunt salutare tuum 019 PSA 070 005 ego vero egenus et pauper Deus adiuva me adiutor meus et liberator meus es tu Domine ne moreris 019 PSA 071 001 David psalmus filiorum Ionadab et priorum captivorum in te Domine speravi non confundar in aeternum 019 PSA 071 002 in iustitia tua libera me et eripe me inclina ad me aurem tuam et salva me 019 PSA 071 003 esto mihi in Deum protectorem et in locum munitum ut salvum me facias quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu 019 PSA 071 004 Deus meus eripe me de manu peccatoris de manu contra legem agentis et iniqui 019 PSA 071 005 quoniam tu es patientia mea Domine Domine spes mea a iuventute mea 019 PSA 071 006 in te confirmatus sum ex utero de ventre matris meae tu es protector meus in te cantatio mea semper 019 PSA 071 007 tamquam prodigium factus sum multis et tu adiutor fortis 019 PSA 071 008 repleatur os meum laude ut cantem gloriam tuam tota die magnitudinem tuam 019 PSA 071 009 non proicias me in tempore senectutis cum deficiet virtus mea ne derelinquas me 019 PSA 071 010 quia dixerunt inimici mei mihi et qui custodiebant animam meam consilium fecerunt in unum 019 PSA 071 011 dicentes Deus dereliquit eum persequimini et conprehendite eum quia non est qui eripiat 019 PSA 071 012 Deus ne elongeris a me Deus meus in adiutorium meum respice 019 PSA 071 013 confundantur et deficiant detrahentes animae meae operiantur confusione et pudore qui quaerunt mala mihi 019 PSA 071 014 ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam 019 PSA 071 015 os meum adnuntiabit iustitiam tuam tota die salutem tuam quoniam non cognovi litteraturam 019 PSA 071 016 introibo in potentiam Domini Domine memorabor iustitiae tuae solius 019 PSA 071 017 Deus docuisti me ex iuventute mea et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua 019 PSA 071 018 et usque in senectam et senium Deus ne derelinquas me donec adnuntiem brachium tuum generationi omni quae ventura est potentiam tuam 019 PSA 071 019 et iustitiam tuam Deus usque in altissima quae fecisti magnalia Deus quis similis tibi 019 PSA 071 020 quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas et conversus vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me 019 PSA 071 021 multiplicasti magnificentiam tuam et conversus consolatus es me 019 PSA 071 022 nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam Deus psallam tibi in cithara Sanctus Israhel 019 PSA 071 023 exultabunt labia mea cum cantavero tibi et anima mea quam redemisti 019 PSA 071 024 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam cum confusi et reveriti fuerint qui quaerunt mala mihi 019 PSA 072 001 in Salomonem 019 PSA 072 002 Deus iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis iudicare populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio 019 PSA 072 003 suscipiant montes pacem populo et colles iustitiam 019 PSA 072 004 iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios pauperum et humiliabit calumniatorem 019 PSA 072 005 et permanebit cum sole et ante lunam generationes generationum 019 PSA 072 006 descendet sicut pluvia in vellus et sicut stillicidia stillantia super terram 019 PSA 072 007 orietur in diebus eius iustitia et abundantia pacis donec auferatur luna 019 PSA 072 008 et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum 019 PSA 072 009 coram illo procident Aethiopes et inimici eius terram lingent 019 PSA 072 010 reges Tharsis et insulae munera offerent reges Arabum et Saba dona adducent 019 PSA 072 011 et adorabunt eum omnes reges omnes gentes servient ei 019 PSA 072 012 quia liberavit pauperem a potente et pauperem cui non erat adiutor 019 PSA 072 013 parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet 019 PSA 072 014 ex usuris et iniquitate redimet animas eorum et honorabile nomen eorum coram illo 019 PSA 072 015 et vivet et dabitur ei de auro Arabiae et orabunt de ipso semper tota die benedicent ei 019 PSA 072 016 erit firmamentum in terra in summis montium superextolletur super Libanum fructus eius et florebunt de civitate sicut faenum terrae 019 PSA 072 017 sit nomen eius benedictum in saecula ante solem permanet nomen eius et benedicentur in ipso omnes tribus terrae omnes gentes beatificabunt eum 019 PSA 072 018 benedictus Dominus Deus Deus Israhel qui facit mirabilia solus 019 PSA 072 019 et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra fiat fiat 019 PSA 072 020 defecerunt laudes David filii Iesse 019 PSA 073 001 psalmus Asaph quam bonus Israhel Deus his qui recto sunt corde 019 PSA 073 002 mei autem paene moti sunt pedes paene effusi sunt gressus mei 019 PSA 073 003 quia zelavi super iniquis pacem peccatorum videns 019 PSA 073 004 quia non est respectus morti eorum et firmamentum in plaga eorum 019 PSA 073 005 in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur 019 PSA 073 006 ideo tenuit eos superbia operti sunt iniquitate et impietate sua 019 PSA 073 007 prodiet quasi ex adipe iniquitas eorum transierunt in affectum cordis 019 PSA 073 008 cogitaverunt et locuti sunt in nequitia iniquitatem in excelso locuti sunt 019 PSA 073 009 posuerunt in caelum os suum et lingua eorum transivit in terra 019 PSA 073 010 ideo convertetur populus meus hic et dies pleni invenientur in eis 019 PSA 073 011 et dixerunt quomodo scit Deus et si est scientia in Excelso 019 PSA 073 012 ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo obtinuerunt divitias 019 PSA 073 013 et dixi ergo sine causa iustificavi cor meum et lavi inter innocentes manus meas 019 PSA 073 014 et fui flagellatus tota die et castigatio mea in matutino 019 PSA 073 015 si dicebam narrabo sic ecce nationem filiorum tuorum reprobavi 019 PSA 073 016 et existimabam cognoscere hoc labor est ante me 019 PSA 073 017 donec intrem in sanctuarium Dei intellegam in novissimis eorum 019 PSA 073 018 verumtamen propter dolos posuisti eis deiecisti eos dum adlevarentur 019 PSA 073 019 quomodo facti sunt in desolationem subito defecerunt perierunt propter iniquitatem suam 019 PSA 073 020 velut somnium surgentium Domine in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges 019 PSA 073 021 quia inflammatum est cor meum et renes mei commutati sunt 019 PSA 073 022 et ego ad nihilum redactus sum et nescivi 019 PSA 073 023 ut iumentum factus sum apud te et ego semper tecum 019 PSA 073 024 tenuisti manum dexteram meam et in voluntate tua deduxisti me et cum gloria suscepisti me 019 PSA 073 025 quid enim mihi est in caelo et a te quid volui super terram 019 PSA 073 026 defecit caro mea et cor meum Deus cordis mei et pars mea Deus in aeternum 019 PSA 073 027 quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem qui fornicatur abs te 019 PSA 073 028 mihi autem adherere Deo bonum est ponere in Domino Deo spem meam ut adnuntiem omnes praedicationes tuas in portis filiae Sion 019 PSA 074 001 intellectus Asaph ut quid Deus reppulisti in finem iratus est furor tuus super oves pascuae tuae 019 PSA 074 002 memor esto congregationis tuae quam possedisti ab initio redemisti virgam hereditatis tuae mons Sion in quo habitasti in eo 019 PSA 074 003 leva manus tuas in superbias eorum in finem quanta malignatus est inimicus in sancto 019 PSA 074 004 et gloriati sunt qui oderunt te in medio sollemnitatis tuae posuerunt signa sua signa 019 PSA 074 005 et non cognoverunt sicut in exitu super summum quasi in silva lignorum securibus 019 PSA 074 006 exciderunt ianuas eius in id ipsum in securi et ascia deiecerunt eam 019 PSA 074 007 incenderunt igni sanctuarium tuum in terra polluerunt tabernaculum nominis tui 019 PSA 074 008 dixerunt in corde suo cognatio eorum simul quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra 019 PSA 074 009 signa nostra non vidimus iam non est propheta et nos non cognoscet amplius 019 PSA 074 010 usquequo Deus inproperabit inimicus inritat adversarius nomen tuum in finem 019 PSA 074 011 ut quid avertis manum tuam et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem 019 PSA 074 012 Deus autem rex noster ante saeculum operatus est salutes in medio terrae 019 PSA 074 013 tu confirmasti in virtute tua mare contribulasti capita draconum in aquis 019 PSA 074 014 tu confregisti capita draconis dedisti eum escam populis Aethiopum 019 PSA 074 015 tu disrupisti fontem et torrentes tu siccasti fluvios Aetham; 019 PSA 074 016 tuus est dies et tua est nox tu fabricatus es auroram et solem 019 PSA 074 017 tu fecisti omnes terminos terrae aestatem et ver tu plasmasti ea 019 PSA 074 018 memor esto huius inimicus inproperavit Dominum et populus insipiens incitavit nomen tuum 019 PSA 074 019 ne tradas bestiis animam confitentem tibi animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem 019 PSA 074 020 respice in testamentum tuum quia repleti sunt qui obscurati sunt terrae domibus iniquitatum 019 PSA 074 021 ne avertatur humilis factus confusus pauper et inops laudabunt nomen tuum 019 PSA 074 022 exsurge Deus iudica causam tuam memor esto inproperiorum tuorum eorum qui ab insipiente sunt tota die 019 PSA 074 023 ne obliviscaris voces inimicorum tuorum superbia eorum qui te oderunt ascendit semper 019 PSA 075 001 in finem ne corrumpas psalmus Asaph cantici confitebimur tibi Deus confitebimur et invocabimus nomen tuum narrabimus mirabilia tua 019 PSA 075 002 cum accepero tempus ego iustitias iudicabo 019 PSA 075 003 liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea ego confirmavi columnas eius diapsalma 019 PSA 075 004 dixi iniquis nolite inique facere et delinquentibus nolite exaltare cornu 019 PSA 075 005 nolite extollere in altum cornu vestrum nolite loqui adversus Deum iniquitatem 019 PSA 075 006 quia neque ab oriente neque ab occidente neque a desertis montibus 019 PSA 075 007 quoniam Deus iudex est hunc humiliat et hunc exaltat 019 PSA 075 008 quia calix in manu Domini vini meri plenus mixto et inclinavit ex hoc in hoc verum fex eius non est exinanita bibent omnes peccatores terrae 019 PSA 075 009 ego autem adnuntiabo in saeculum cantabo Deo Iacob 019 PSA 075 010 et omnia cornua peccatorum confringam et exaltabuntur cornua iusti 019 PSA 076 001 in finem in laudibus psalmus Asaph canticum ad Assyrium notus in Iudaea Deus in Israhel magnum nomen eius 019 PSA 076 002 et factus est in pace locus eius et habitatio eius in Sion 019 PSA 076 003 ibi confregit potentias arcuum scutum et gladium et bellum diapsalma 019 PSA 076 004 inluminas tu mirabiliter de montibus aeternis 019 PSA 076 005 turbati sunt omnes insipientes corde dormierunt somnum suum et nihil invenerunt omnes viri divitiarum manibus suis 019 PSA 076 006 ab increpatione tua Deus Iacob dormitaverunt qui ascenderunt equos 019 PSA 076 007 tu terribilis es et quis resistet tibi ex tunc ira tua 019 PSA 076 008 de caelo auditum fecisti iudicium terra timuit et quievit 019 PSA 076 009 cum exsurgeret in iudicium Deus ut salvos faceret omnes mansuetos terrae diapsalma 019 PSA 076 010 quoniam cogitatio hominis confitebitur tibi et reliquiae cogitationis diem festum agent tibi 019 PSA 076 011 vovete et reddite Domino Deo vestro omnes qui in circuitu eius adferent munera terribili 019 PSA 076 012 et ei qui aufert spiritus principum terribili apud reges terrae 019 PSA 077 001 in finem pro Idithun psalmus Asaph voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Deum et intendit me 019 PSA 077 002 in die tribulationis meae Deum exquisivi manibus meis nocte contra eum et non sum deceptus rennuit consolari anima mea 019 PSA 077 003 memor fui Dei et delectatus sum exercitatus sum et defecit spiritus meus diapsalma 019 PSA 077 004 anticipaverunt vigilias oculi mei turbatus sum et non sum locutus 019 PSA 077 005 cogitavi dies antiquos et annos aeternos in mente habui 019 PSA 077 006 et meditatus sum nocte cum corde meo exercitabar et scobebam spiritum meum 019 PSA 077 007 numquid in aeternum proiciet Deus et non adponet ut conplacitior sit adhuc 019 PSA 077 008 aut in finem misericordiam suam abscidet a generatione in generationem 019 PSA 077 009 aut obliviscetur misereri Deus aut continebit in ira sua misericordias suas diapsalma 019 PSA 077 010 et dixi nunc coepi haec mutatio dexterae Excelsi 019 PSA 077 011 memor fui operum Domini quia memor ero ab initio mirabilium tuorum 019 PSA 077 012 et meditabor in omnibus operibus tuis et in adinventionibus tuis exercebor 019 PSA 077 013 Deus in sancto via tua quis deus magnus sicut Deus noster 019 PSA 077 014 tu es Deus qui facis mirabilia notam fecisti in populis virtutem tuam 019 PSA 077 015 redemisti in brachio tuo populum tuum filios Iacob et Ioseph diapsalma 019 PSA 077 016 viderunt te aquae Deus viderunt te aquae et timuerunt et turbatae sunt abyssi 019 PSA 077 017 multitudo sonitus aquarum vocem dederunt nubes etenim sagittae tuae transeunt 019 PSA 077 018 vox tonitrui tui in rota inluxerunt coruscationes tuae orbi terrae commota est et contremuit terra 019 PSA 077 019 in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non cognoscentur 019 PSA 077 020 deduxisti sicut oves populum tuum in manu Mosi et Aaron 019 PSA 078 001 intellectus Asaph adtendite populus meus legem meam inclinate aurem vestram in verba oris mei 019 PSA 078 002 aperiam in parabola os meum eloquar propositiones ab initio 019 PSA 078 003 quanta audivimus et cognovimus ea et patres nostri narraverunt nobis 019 PSA 078 004 non sunt occultata a filiis eorum in generationem alteram narrantes laudes Domini et virtutes eius et mirabilia eius quae fecit 019 PSA 078 005 et suscitavit testimonium in Iacob et legem posuit in Israhel quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis 019 PSA 078 006 ut cognoscat generatio altera filii qui nascentur et exsurgent et narrabunt filiis suis 019 PSA 078 007 ut ponant in Deo spem suam et non obliviscantur opera Dei et mandata eius exquirant 019 PSA 078 008 ne fiant sicut patres eorum generatio prava et exasperans generatio quae non direxit cor suum et non est creditus cum Deo spiritus eius 019 PSA 078 009 filii Effrem intendentes et mittentes arcus conversi sunt in die belli 019 PSA 078 010 non custodierunt testamentum Dei et in lege eius noluerunt ambulare 019 PSA 078 011 et obliti sunt benefactorum eius et mirabilium eius quae ostendit eis 019 PSA 078 012 coram patribus eorum quae fecit mirabilia in terra Aegypti in campo Taneos 019 PSA 078 013 interrupit mare et perduxit eos statuit aquas quasi utrem 019 PSA 078 014 et deduxit eos in nube diei et tota nocte in inluminatione ignis 019 PSA 078 015 interrupit petram in heremo et adaquavit eos velut in abysso multa 019 PSA 078 016 et eduxit aquam de petra et deduxit tamquam flumina aquas 019 PSA 078 017 et adposuerunt adhuc peccare ei in ira excitaverunt Excelsum in inaquoso 019 PSA 078 018 et temptaverunt Deum in cordibus suis ut peterent escas animabus suis 019 PSA 078 019 et male locuti sunt de Deo dixerunt numquid poterit Deus parare mensam in deserto 019 PSA 078 020 quoniam percussit petram et fluxerunt aquae et torrentes inundaverunt numquid et panem potest dare aut parare mensam populo suo 019 PSA 078 021 ideo audivit Dominus et distulit et ignis accensus est in Iacob et ira ascendit in Israhel 019 PSA 078 022 quia non crediderunt in Deo nec speraverunt in salutare eius 019 PSA 078 023 et mandavit nubibus desuper et ianuas caeli aperuit 019 PSA 078 024 et pluit illis manna ad manducandum et panem caeli dedit eis 019 PSA 078 025 panem angelorum manducavit homo cibaria misit eis in abundantiam 019 PSA 078 026 transtulit austrum de caelo et induxit in virtute sua africum 019 PSA 078 027 et pluit super eos sicut pulverem carnes et sicut harenam maris volatilia pinnata 019 PSA 078 028 et ceciderunt in medio castrorum eorum circa tabernacula eorum 019 PSA 078 029 et manducaverunt et saturati sunt nimis et desiderium eorum adtulit eis 019 PSA 078 030 non sunt fraudati a desiderio suo adhuc escae eorum erant in ore ipsorum 019 PSA 078 031 et ira Dei ascendit in eos et occidit pingues eorum et electos Israhel inpedivit 019 PSA 078 032 in omnibus his peccaverunt adhuc et non crediderunt mirabilibus eius 019 PSA 078 033 et defecerunt in vanitate dies eorum et anni eorum cum festinatione 019 PSA 078 034 cum occideret eos quaerebant eum et revertebantur et diluculo veniebant ad Deum 019 PSA 078 035 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum et Deus excelsus redemptor eorum est 019 PSA 078 036 et dilexerunt eum in ore suo et lingua sua mentiti sunt ei 019 PSA 078 037 cor autem ipsorum non erat rectum cum eo nec fideles habiti sunt in testamento eius 019 PSA 078 038 ipse autem est misericors et propitius fiet peccatis eorum et non perdet eos et abundabit ut avertat iram suam et non accendet omnem iram suam 019 PSA 078 039 et recordatus est quia caro sunt spiritus vadens et non rediens 019 PSA 078 040 quotiens exacerbaverunt eum in deserto in ira concitaverunt eum in inaquoso 019 PSA 078 041 et conversi sunt et temptaverunt Deum et Sanctum Israhel exacerbaverunt 019 PSA 078 042 non sunt recordati manus eius die qua redemit eos de manu tribulantis 019 PSA 078 043 sicut posuit in Aegypto signa sua et prodigia sua in campo Taneos 019 PSA 078 044 et convertit in sanguine flumina eorum et imbres eorum ne biberent 019 PSA 078 045 misit in eos cynomiam et comedit eos et ranam et disperdit eos 019 PSA 078 046 et dedit erugini fructus eorum et labores eorum lucustae 019 PSA 078 047 et occidit in grandine vineam eorum et moros eorum in pruina 019 PSA 078 048 et tradidit grandini iumenta eorum et possessionem eorum igni 019 PSA 078 049 misit in eos iram indignationis suae indignationem et iram et tribulationem inmissionem per angelos malos 019 PSA 078 050 viam fecit semitae irae suae non pepercit a morte animarum eorum et iumenta eorum in morte conclusit 019 PSA 078 051 et percussit omne primitivum in terra Aegypti primitias laborum eorum in tabernaculis Cham 019 PSA 078 052 et abstulit sicut oves populum suum et perduxit eos tamquam gregem in deserto 019 PSA 078 053 et deduxit eos in spe et non timuerunt et inimicos eorum operuit mare 019 PSA 078 054 et induxit eos in montem sanctificationis suae montem quem adquisivit dextera eius et eiecit a facie eorum gentes et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis 019 PSA 078 055 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israhel 019 PSA 078 056 et temptaverunt et exacerbaverunt Deum excelsum et testimonia eius non custodierunt 019 PSA 078 057 et averterunt se et non servaverunt pactum quemadmodum patres eorum conversi sunt in arcum pravum 019 PSA 078 058 et in ira concitaverunt eum in collibus suis et in sculptilibus suis ad aemulationem eum provocaverunt 019 PSA 078 059 audivit Deus et sprevit et ad nihilum redegit valde Israhel 019 PSA 078 060 et reppulit tabernaculum Selo tabernaculum suum ubi habitavit in hominibus 019 PSA 078 061 et tradidit in captivitatem virtutem eorum et pulchritudinem eorum in manus inimici 019 PSA 078 062 et conclusit in gladio populum suum et hereditatem suam sprevit 019 PSA 078 063 iuvenes eorum comedit ignis et virgines eorum non sunt lamentatae 019 PSA 078 064 sacerdotes eorum in gladio ceciderunt et viduae eorum non plorabuntur 019 PSA 078 065 et excitatus est tamquam dormiens Dominus tamquam potens crapulatus a vino 019 PSA 078 066 et percussit inimicos suos in posteriora obprobrium sempiternum dedit illis 019 PSA 078 067 et reppulit tabernaculum Ioseph et tribum Effrem non elegit 019 PSA 078 068 et elegit tribum Iuda montem Sion quem dilexit 019 PSA 078 069 et aedificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra quam fundavit in saecula 019 PSA 078 070 et elegit David servum suum et sustulit eum de gregibus ovium de post fetantes accepit eum 019 PSA 078 071 pascere Iacob servum suum et Israhel hereditatem suam 019 PSA 078 072 et pavit eos in innocentia cordis sui et in intellectibus manuum suarum deduxit eos 019 PSA 079 001 psalmus Asaph Deus venerunt gentes in hereditatem tuam polluerunt templum sanctum tuum posuerunt Hierusalem in pomorum custodiam 019 PSA 079 002 posuerunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli carnes sanctorum tuorum bestiis terrae 019 PSA 079 003 effuderunt sanguinem ipsorum tamquam aquam in circuitu Hierusalem et non erat qui sepeliret 019 PSA 079 004 facti sumus obprobrium vicinis nostris subsannatio et inlusio his qui circum nos sunt 019 PSA 079 005 usquequo Domine irasceris in finem accendetur velut ignis zelus tuus 019 PSA 079 006 effunde iram tuam in gentes quae te non noverunt et in regna quae nomen tuum non invocaverunt 019 PSA 079 007 quia comederunt Iacob et locum eius desolaverunt 019 PSA 079 008 ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum cito anticipent nos misericordiae tuae quia pauperes facti sumus nimis 019 PSA 079 009 adiuva nos Deus salutaris noster propter gloriam nominis tui Domine libera nos et propitius esto peccatis nostris propter nomen tuum 019 PSA 079 010 ne forte dicant in gentibus ubi est Deus eorum et innotescat in nationibus coram oculis nostris ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est 019 PSA 079 011 introeat in conspectu tuo gemitus conpeditorum secundum magnitudinem brachii tui posside filios mortificatorum 019 PSA 079 012 et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum inproperium ipsorum quod exprobraverunt tibi Domine 019 PSA 079 013 nos autem populus tuus et oves pascuae tuae confitebimur tibi in saeculum in generationem et generationem adnuntiabimus laudem tuam 019 PSA 080 001 in finem pro his qui commutabuntur testimonium Asaph psalmus qui regis Israhel intende qui deducis tamquam oves Ioseph qui sedes super cherubin manifestare 019 PSA 080 002 coram Effraim et Beniamin et Manasse excita potentiam tuam et veni ut salvos facias nos 019 PSA 080 003 Deus converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus 019 PSA 080 004 Domine Deus virtutum quousque irasceris super orationem servi tui 019 PSA 080 005 cibabis nos pane lacrimarum et potum dabis nobis in lacrimis in mensura 019 PSA 080 006 posuisti nos in contradictionem vicinis nostris et inimici nostri subsannaverunt nos 019 PSA 080 007 Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus 019 PSA 080 008 vineam de Aegypto transtulisti eiecisti gentes et plantasti eam 019 PSA 080 009 dux itineris fuisti in conspectu eius et plantasti radices eius et implevit terram 019 PSA 080 010 operuit montes umbra eius et arbusta eius cedros Dei 019 PSA 080 011 extendit palmites suos usque ad mare et usque ad Flumen propagines eius 019 PSA 080 012 ut quid destruxisti maceriam eius et vindemiant eam omnes qui praetergrediuntur viam 019 PSA 080 013 exterminavit eam aper de silva et singularis ferus depastus est eam 019 PSA 080 014 Deus virtutum convertere respice de caelo et vide et visita vineam istam 019 PSA 080 015 et perfice eam quam plantavit dextera tua et super filium quem confirmasti tibi 019 PSA 080 016 incensa igni et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt 019 PSA 080 017 fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi 019 PSA 080 018 et non discedimus a te vivificabis nos et nomen tuum invocabimus 019 PSA 080 019 Domine Deus virtutum converte nos et ostende faciem tuam et salvi erimus 019 PSA 081 001 in finem pro torcularibus Asaph exultate Deo adiutori nostro iubilate Deo Iacob 019 PSA 081 002 sumite psalmum et date tympanum psalterium iucundum cum cithara 019 PSA 081 003 bucinate in neomenia tuba in insigni die sollemnitatis nostrae 019 PSA 081 004 quia praeceptum Israhel est et iudicium Dei Iacob 019 PSA 081 005 testimonium in Ioseph posuit illud cum exiret de terra Aegypti linguam quam non noverat audivit 019 PSA 081 006 devertit ab oneribus dorsum eius manus eius in cofino servierunt 019 PSA 081 007 in tribulatione invocasti me et liberavi te exaudivi te in abscondito tempestatis probavi te apud aquam Contradictionis diapsalma 019 PSA 081 008 audi populus meus et contestabor te Israhel si audias me 019 PSA 081 009 non erit in te deus recens nec adorabis deum alienum 019 PSA 081 010 ego enim sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti dilata os tuum et implebo illud 019 PSA 081 011 et non audivit populus meus vocem meam et Israhel non intendit mihi 019 PSA 081 012 et dimisi illos secundum desideria cordis eorum ibunt in adinventionibus suis 019 PSA 081 013 si populus meus audisset me Israhel si in viis meis ambulasset 019 PSA 081 014 pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem et super tribulantes eos misissem manum meam 019 PSA 081 015 inimici Domini mentiti sunt ei et erit tempus eorum in saeculo 019 PSA 081 016 et cibavit illos ex adipe frumenti et de petra melle saturavit illos 019 PSA 082 001 psalmus Asaph Deus stetit in synagoga deorum in medio autem Deus deiudicat 019 PSA 082 002 usquequo iudicatis iniquitatem et facies peccatorum sumitis diapsalma 019 PSA 082 003 iudicate egenum et pupillum humilem et pauperem iustificate 019 PSA 082 004 eripite pauperem et egenum de manu peccatoris liberate 019 PSA 082 005 nescierunt neque intellexerunt in tenebris ambulant movebuntur omnia fundamenta terrae 019 PSA 082 006 ego dixi dii estis et filii Excelsi omnes 019 PSA 082 007 vos autem sicut homines moriemini et sicut unus de principibus cadetis 019 PSA 082 008 surge Deus iudica terram quoniam tu hereditabis in omnibus gentibus 019 PSA 083 001 canticum psalmi Asaph Deus quis similis erit tibi ne taceas neque conpescaris Deus 019 PSA 083 002 quoniam ecce inimici tui sonaverunt et qui oderunt te extulerunt caput 019 PSA 083 003 super populum tuum malignaverunt consilium et cogitaverunt adversus sanctos tuos 019 PSA 083 004 dixerunt venite et disperdamus eos de gente et non memoretur nomen Israhel ultra 019 PSA 083 005 quoniam cogitaverunt unianimiter simul adversum te testamentum disposuerunt 019 PSA 083 006 tabernacula Idumeorum et Ismahelitae Moab et Aggareni 019 PSA 083 007 Gebal et Ammon et Amalech alienigenae cum habitantibus Tyrum 019 PSA 083 008 etenim Assur venit cum illis facti sunt in adiutorium filiis Loth diapsalma 019 PSA 083 009 fac illis sicut Madiam et Sisarae sicut Iabin in torrente Cison 019 PSA 083 010 disperierunt in Endor facti sunt ut stercus terrae 019 PSA 083 011 pone principes eorum sicut Oreb et Zeb et Zebee et Salmana omnes principes eorum 019 PSA 083 012 qui dixerunt hereditate possideamus sanctuarium Dei 019 PSA 083 013 Deus meus pone illos ut rotam sicut stipulam ante faciem venti 019 PSA 083 014 sicut ignis qui conburit silvam sicut flamma conburens montes 019 PSA 083 015 ita persequeris illos in tempestate tua et in ira tua turbabis eos 019 PSA 083 016 imple facies illorum ignominia et quaerent nomen tuum Domine 019 PSA 083 017 erubescant et conturbentur in saeculum saeculi et confundantur et pereant 019 PSA 083 018 et cognoscant quia nomen tibi Dominus tu solus Altissimus in omni terra 019 PSA 084 001 in finem pro torcularibus filiis Core psalmus quam dilecta tabernacula tua Domine virtutum 019 PSA 084 002 concupiscit et defecit anima mea in atria Domini cor meum et caro mea exultavit in Deum vivum 019 PSA 084 003 etenim passer invenit sibi domum et turtur nidum sibi ubi ponat pullos suos altaria tua Domine virtutum rex meus et Deus meus 019 PSA 084 004 beati qui habitant in domo tua in saecula saeculorum laudabunt te diapsalma 019 PSA 084 005 beatus vir cui est auxilium abs te ascensiones in corde suo disposuit 019 PSA 084 006 in valle lacrimarum in loco quem posuit 019 PSA 084 007 etenim benedictiones dabit legis dator ibunt de virtute in virtutem videbitur Deus deorum in Sion 019 PSA 084 008 Domine Deus virtutum exaudi orationem meam auribus percipe Deus Iacob diapsalma 019 PSA 084 009 protector noster aspice Deus et respice in faciem christi tui 019 PSA 084 010 quia melior est dies una in atriis tuis super milia elegi abiectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum 019 PSA 084 011 quia misericordiam et veritatem diligit Deus gratiam et gloriam dabit Dominus 019 PSA 084 012 non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia Domine virtutum beatus vir qui sperat in te 019 PSA 085 001 in finem filiis Core psalmus benedixisti Domine terram tuam avertisti captivitatem Iacob 019 PSA 085 002 remisisti iniquitates plebis tuae operuisti omnia peccata eorum diapsalma 019 PSA 085 003 mitigasti omnem iram tuam avertisti ab ira indignationis tuae 019 PSA 085 004 converte nos Deus salutum nostrarum et averte iram tuam a nobis 019 PSA 085 005 numquid in aeternum irasceris nobis aut extendes iram tuam a generatione in generationem 019 PSA 085 006 Deus tu conversus vivificabis nos et plebs tua laetabitur in te 019 PSA 085 007 ostende nobis Domine misericordiam tuam et salutare tuum da nobis 019 PSA 085 008 audiam quid loquatur in me Dominus Deus quoniam loquetur pacem in plebem suam et super sanctos suos et in eos qui convertuntur ad cor 019 PSA 085 009 verumtamen prope timentes eum salutare ipsius ut inhabitet gloria in terra nostra 019 PSA 085 010 misericordia et veritas obviaverunt sibi iustitia et pax osculatae sunt 019 PSA 085 011 veritas de terra orta est et iustitia de caelo prospexit 019 PSA 085 012 etenim Dominus dabit benignitatem et terra nostra dabit fructum suum 019 PSA 085 013 iustitia ante eum ambulabit et ponet in via gressus suos 019 PSA 086 001 oratio ipsi David inclina Domine aurem tuam et exaudi me quoniam inops et pauper sum ego 019 PSA 086 002 custodi animam meam quoniam sanctus sum salvum fac servum tuum Deus meus sperantem in te 019 PSA 086 003 miserere mei Domine quoniam ad te clamabo tota die 019 PSA 086 004 laetifica animam servi tui quoniam ad te Domine animam meam levavi 019 PSA 086 005 quoniam tu Domine suavis et mitis et multae misericordiae omnibus invocantibus te 019 PSA 086 006 auribus percipe Domine orationem meam et intende voci orationis meae 019 PSA 086 007 in die tribulationis meae clamavi ad te quia exaudisti me 019 PSA 086 008 non est similis tui in diis Domine et non est secundum opera tua 019 PSA 086 009 omnes gentes quascumque fecisti venient et adorabunt coram te Domine et glorificabunt nomen tuum 019 PSA 086 010 quoniam magnus es tu et faciens mirabilia tu es Deus solus 019 PSA 086 011 deduc me Domine in via tua et ingrediar in veritate tua laetetur cor meum ut timeat nomen tuum 019 PSA 086 012 confitebor tibi Domine Deus meus in toto corde meo et glorificabo nomen tuum in aeternum 019 PSA 086 013 quia misericordia tua magna est super me et eruisti animam meam ex inferno inferiori (Sheol h7585) 019 PSA 086 014 Deus iniqui insurrexerunt super me et synagoga potentium quaesierunt animam meam et non proposuerunt te in conspectu suo 019 PSA 086 015 et tu Domine Deus miserator et misericors patiens et multae misericordiae et verax 019 PSA 086 016 respice in me et miserere mei da imperium tuum puero tuo et salvum fac filium ancillae tuae 019 PSA 086 017 fac mecum signum in bono et videant qui oderunt me et confundantur quoniam tu Domine adiuvasti me et consolatus es me 019 PSA 087 001 filiis Core psalmus cantici fundamenta eius in montibus sanctis 019 PSA 087 002 diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob 019 PSA 087 003 gloriosa dicta sunt de te civitas Dei diapsalma 019 PSA 087 004 memor ero Raab et Babylonis scientibus me ecce alienigenae et Tyrus et populus Aethiopum hii fuerunt illic 019 PSA 087 005 numquid Sion dicet homo et homo natus est in ea et ipse fundavit eam Altissimus 019 PSA 087 006 Dominus narrabit in scriptura populorum et principum horum qui fuerunt in ea diapsalma 019 PSA 087 007 sicut laetantium omnium habitatio in te 019 PSA 088 001 canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te 019 PSA 088 002 intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam 019 PSA 088 003 quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol h7585) 019 PSA 088 004 aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio 019 PSA 088 005 inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt 019 PSA 088 006 posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis 019 PSA 088 007 super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma 019 PSA 088 008 longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar 019 PSA 088 009 oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas 019 PSA 088 010 numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma 019 PSA 088 011 numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione 019 PSA 088 012 numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis 019 PSA 088 013 et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te 019 PSA 088 014 ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me 019 PSA 088 015 pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus 019 PSA 088 016 in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me 019 PSA 088 017 circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul 019 PSA 088 018 elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria 019 PSA 089 001 intellectus Aethan Ezraitae misericordias Domini in aeternum cantabo in generationem et generationem adnuntiabo veritatem tuam in ore meo 019 PSA 089 002 quoniam dixisti in aeternum misericordia aedificabitur in caelis praeparabitur veritas tua in eis; 019 PSA 089 003 disposui testamentum electis meis iuravi David servo meo 019 PSA 089 004 usque in aeternum praeparabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam diapsalma 019 PSA 089 005 confitebuntur caeli mirabilia tua Domine etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum 019 PSA 089 006 quoniam quis in nubibus aequabitur Domino similis erit Domino in filiis Dei 019 PSA 089 007 Deus qui glorificatur in consilio sanctorum magnus et horrendus super omnes qui in circuitu eius sunt 019 PSA 089 008 Domine Deus virtutum quis similis tibi potens es Domine et veritas tua in circuitu tuo 019 PSA 089 009 tu dominaris potestatis maris motum autem fluctuum eius tu mitigas 019 PSA 089 010 tu humiliasti sicut vulneratum superbum in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos 019 PSA 089 011 tui sunt caeli et tua est terra orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti 019 PSA 089 012 aquilonem et mare tu creasti Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt 019 PSA 089 013 tuum brachium cum potentia firmetur manus tua et exaltetur dextera tua 019 PSA 089 014 iustitia et iudicium praeparatio sedis tuae misericordia et veritas praecedent faciem tuam 019 PSA 089 015 beatus populus qui scit iubilationem Domine in lumine vultus tui ambulabunt 019 PSA 089 016 et in nomine tuo exultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur 019 PSA 089 017 quoniam gloria virtutis eorum tu es et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum 019 PSA 089 018 quia Domini est adsumptio nostra; et Sancti Israhel regis nostri 019 PSA 089 019 tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti posui adiutorium in potentem exaltavi electum de plebe mea 019 PSA 089 020 inveni David servum meum in oleo sancto meo linui eum 019 PSA 089 021 manus enim mea auxiliabitur ei et brachium meum confirmabit eum 019 PSA 089 022 nihil proficiet inimicus in eo et filius iniquitatis non adponet nocere eum 019 PSA 089 023 et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum in fugam convertam 019 PSA 089 024 et veritas mea et misericordia mea cum ipso et in nomine meo exaltabitur cornu eius 019 PSA 089 025 et ponam in mari manum eius et in fluminibus dexteram eius 019 PSA 089 026 ipse invocabit me pater meus es tu Deus meus et susceptor salutis meae 019 PSA 089 027 et ego primogenitum ponam illum excelsum prae regibus terrae 019 PSA 089 028 in aeternum servabo illi misericordiam meam et testamentum meum fidele ipsi 019 PSA 089 029 et ponam in saeculum saeculi semen eius et thronum eius sicut dies caeli 019 PSA 089 030 si dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint 019 PSA 089 031 si iustitias meas profanaverint et mandata mea non custodierint 019 PSA 089 032 visitabo in virga iniquitates eorum et in verberibus peccata eorum 019 PSA 089 033 misericordiam autem meam non dispergam ab eo neque nocebo in veritate mea 019 PSA 089 034 neque profanabo testamentum meum et quae procedunt de labiis meis non faciam irrita 019 PSA 089 035 semel iuravi in sancto meo si David mentiar 019 PSA 089 036 semen eius in aeternum manebit 019 PSA 089 037 et thronus eius sicut sol in conspectu meo et sicut luna perfecta in aeternum et testis in caelo fidelis diapsalma 019 PSA 089 038 tu vero reppulisti et despexisti distulisti christum tuum 019 PSA 089 039 evertisti testamentum servi tui profanasti in terram sanctuarium eius 019 PSA 089 040 destruxisti omnes sepes eius posuisti firmamenta eius formidinem 019 PSA 089 041 diripuerunt eum omnes transeuntes viam factus est obprobrium vicinis suis 019 PSA 089 042 exaltasti dexteram deprimentium eum laetificasti omnes inimicos eius 019 PSA 089 043 avertisti adiutorium gladii eius et non es auxiliatus ei in bello 019 PSA 089 044 destruxisti eum a mundatione sedem eius in terram conlisisti 019 PSA 089 045 minorasti dies temporis eius perfudisti eum confusione diapsalma 019 PSA 089 046 usquequo Domine avertis in finem exardescet sicut ignis ira tua 019 PSA 089 047 memorare quae mea substantia numquid enim vane constituisti omnes filios hominum 019 PSA 089 048 quis est homo qui vivet et non videbit mortem eruet animam suam de manu inferi diapsalma (Sheol h7585) 019 PSA 089 049 ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine sicut iurasti David in veritate tua 019 PSA 089 050 memor esto Domine obprobrii servorum tuorum quod continui in sinu meo multarum gentium 019 PSA 089 051 quod exprobraverunt inimici tui Domine quod exprobraverunt commutationem christi tui 019 PSA 089 052 benedictus Dominus in aeternum fiat fiat 019 PSA 090 001 oratio Mosi hominis Dei Domine refugium tu factus es nobis in generatione et generatione 019 PSA 090 002 priusquam montes fierent et formaretur terra et orbis a saeculo usque in saeculum tu es Deus 019 PSA 090 003 ne avertas hominem in humilitatem et dixisti convertimini filii hominum 019 PSA 090 004 quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quae praeteriit et custodia in nocte 019 PSA 090 005 quae pro nihilo habentur eorum anni erunt 019 PSA 090 006 mane sicut herba transeat mane floreat et transeat vespere decidat induret et arescat 019 PSA 090 007 quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus 019 PSA 090 008 posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo saeculum nostrum in inluminatione vultus tui 019 PSA 090 009 quoniam omnes dies nostri defecerunt in ira tua defecimus anni nostri sicut aranea meditabantur 019 PSA 090 010 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni si autem in potentatibus octoginta anni et amplius eorum labor et dolor quoniam supervenit mansuetudo et corripiemur 019 PSA 090 011 quis novit potestatem irae tuae et prae timore tuo iram tuam 019 PSA 090 012 dinumerare dexteram tuam sic notam fac et conpeditos corde in sapientia 019 PSA 090 013 convertere Domine usquequo et deprecabilis esto super servos tuos 019 PSA 090 014 repleti sumus mane misericordia tua et exultavimus et delectati sumus in omnibus diebus nostris 019 PSA 090 015 laetati sumus pro diebus quibus nos humiliasti annis quibus vidimus mala 019 PSA 090 016 et respice in servos tuos et in opera tua et dirige filios eorum 019 PSA 090 017 et sit splendor Domini Dei nostri super nos et opera manuum nostrarum dirige super nos et opus manuum nostrarum dirige; 019 PSA 091 001 laus cantici David qui habitat in adiutorio Altissimi in protectione Dei caeli commorabitur 019 PSA 091 002 dicet Domino susceptor meus es tu et refugium meum Deus meus sperabo in eum 019 PSA 091 003 quoniam ipse liberabit me de laqueo venantium et a verbo aspero 019 PSA 091 004 in scapulis suis obumbrabit te et sub pinnis eius sperabis 019 PSA 091 005 scuto circumdabit te veritas eius non timebis a timore nocturno 019 PSA 091 006 a sagitta volante in die a negotio perambulante in tenebris ab incursu et daemonio meridiano 019 PSA 091 007 cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis ad te autem non adpropinquabit 019 PSA 091 008 verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis 019 PSA 091 009 quoniam tu Domine spes mea Altissimum posuisti refugium tuum 019 PSA 091 010 non accedent ad te mala et flagellum non adpropinquabit tabernaculo tuo 019 PSA 091 011 quoniam angelis suis mandabit de te ut custodiant te in omnibus viis tuis 019 PSA 091 012 in manibus portabunt te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum 019 PSA 091 013 super aspidem et basiliscum ambulabis et conculcabis leonem et draconem 019 PSA 091 014 quoniam in me speravit et liberabo eum protegam eum quia cognovit nomen meum 019 PSA 091 015 clamabit ad me et exaudiam eum cum ipso sum in tribulatione eripiam eum et clarificabo eum 019 PSA 091 016 longitudine dierum replebo eum et ostendam illi salutare meum 019 PSA 092 001 psalmus cantici in die sabbati bonum est confiteri Domino et psallere nomini tuo Altissime 019 PSA 092 002 ad adnuntiandum mane misericordiam tuam et veritatem tuam per noctem 019 PSA 092 003 in decacordo psalterio cum cantico in cithara 019 PSA 092 004 quia delectasti me Domine in factura tua et in operibus manuum tuarum exultabo 019 PSA 092 005 quam magnificata sunt opera tua Domine nimis profundae factae sunt cogitationes tuae 019 PSA 092 006 vir insipiens non cognoscet et stultus non intelleget haec 019 PSA 092 007 cum exorti fuerint peccatores sicut faenum et apparuerint omnes qui operantur iniquitatem ut intereant in saeculum saeculi 019 PSA 092 008 tu autem Altissimus in aeternum Domine 019 PSA 092 009 quoniam ecce inimici tui Domine; quoniam ecce inimici tui peribunt et dispergentur omnes qui operantur iniquitatem 019 PSA 092 010 et exaltabitur sicut unicornis cornu meum et senectus mea in misericordia uberi 019 PSA 092 011 et despexit oculus meus inimicis meis et insurgentibus in me malignantibus audiet auris mea 019 PSA 092 012 iustus ut palma florebit ut cedrus Libani multiplicabitur 019 PSA 092 013 plantati in domo Domini in atriis Dei nostri florebunt 019 PSA 092 014 adhuc multiplicabuntur in senecta uberi et bene patientes erunt 019 PSA 092 015 ut adnuntient quoniam rectus Dominus Deus noster et non est iniquitas in eo 019 PSA 093 001 laus cantici David in die ante sabbatum quando inhabitata est terra Dominus regnavit decore indutus est indutus est Dominus fortitudine et praecinxit se etenim firmavit orbem terrae qui non commovebitur 019 PSA 093 002 parata sedis tua ex tunc a saeculo tu es 019 PSA 093 003 elevaverunt flumina Domine elevaverunt flumina vocem suam elevabunt flumina fluctus suos; 019 PSA 093 004 a vocibus aquarum multarum mirabiles elationes maris mirabilis in altis Dominus 019 PSA 093 005 testimonia tua credibilia facta sunt nimis domum tuam decet sanctitudo Domine in longitudine dierum 019 PSA 094 001 psalmus David quarta sabbati Deus ultionum Dominus Deus ultionum libere egit 019 PSA 094 002 exaltare qui iudicas terram redde retributionem superbis 019 PSA 094 003 usquequo peccatores Domine usquequo peccatores gloriabuntur 019 PSA 094 004 effabuntur et loquentur iniquitatem loquentur omnes qui operantur iniustitiam 019 PSA 094 005 populum tuum Domine humiliaverunt et hereditatem tuam vexaverunt 019 PSA 094 006 viduam et advenam interfecerunt et pupillos occiderunt 019 PSA 094 007 et dixerunt non videbit Dominus nec intelleget Deus Iacob 019 PSA 094 008 intellegite qui insipientes estis in populo et stulti aliquando sapite 019 PSA 094 009 qui plantavit aurem non audiet aut qui finxit oculum non considerat 019 PSA 094 010 qui corripit gentes non arguet qui docet hominem scientiam 019 PSA 094 011 Dominus scit cogitationes hominum quoniam vanae sunt 019 PSA 094 012 beatus homo quem tu erudieris Domine et de lege tua docueris eum 019 PSA 094 013 ut mitiges ei a diebus malis donec fodiatur peccatori fovea 019 PSA 094 014 quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet 019 PSA 094 015 quoadusque iustitia convertatur in iudicium et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde diapsalma 019 PSA 094 016 quis consurget mihi adversus malignantes aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem 019 PSA 094 017 nisi quia Dominus adiuvit me paulo minus habitavit in inferno anima mea (questioned) 019 PSA 094 018 si dicebam motus est pes meus misericordia tua Domine adiuvabat me 019 PSA 094 019 secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo consolationes tuae laetificaverunt animam meam 019 PSA 094 020 numquid aderit tibi sedis iniquitatis qui fingis dolorem in praecepto 019 PSA 094 021 captabunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnabunt 019 PSA 094 022 et factus est Dominus mihi in refugium et Deus meus in adiutorem spei meae 019 PSA 094 023 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos disperdet illos Dominus Deus noster 019 PSA 095 001 laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro 019 PSA 095 002 praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei 019 PSA 095 003 quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos 019 PSA 095 004 quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt 019 PSA 095 005 quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt 019 PSA 095 006 venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos 019 PSA 095 007 quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius 019 PSA 095 008 hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra 019 PSA 095 009 sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea 019 PSA 095 010 quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde 019 PSA 095 011 et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam 019 PSA 096 001 quando domus aedificabatur post captivitatem canticum huic David cantate Domino canticum novum cantate Domino omnis terra 019 PSA 096 002 cantate Domino benedicite nomini eius adnuntiate diem de die salutare eius 019 PSA 096 003 adnuntiate inter gentes gloriam eius in omnibus populis mirabilia eius 019 PSA 096 004 quoniam magnus Dominus et laudabilis valde terribilis est super omnes deos 019 PSA 096 005 quoniam omnes dii gentium daemonia at vero Dominus caelos fecit 019 PSA 096 006 confessio et pulchritudo in conspectu eius sanctimonia et magnificentia in sanctificatione eius 019 PSA 096 007 adferte Domino patriae gentium adferte Domino gloriam et honorem 019 PSA 096 008 adferte Domino gloriam nomini eius tollite hostias et introite in atria eius 019 PSA 096 009 adorate Dominum in atrio sancto eius commoveatur a facie eius universa terra 019 PSA 096 010 dicite in gentibus quia Dominus regnavit etenim correxit orbem qui non movebitur iudicabit populos in aequitate 019 PSA 096 011 laetentur caeli et exultet terra commoveatur mare et plenitudo eius 019 PSA 096 012 gaudebunt campi et omnia quae in eis sunt tunc exultabunt omnia ligna silvarum 019 PSA 096 013 a facie Domini quia venit quoniam venit iudicare terram iudicabit orbem terrae in aequitate et populos in veritate sua 019 PSA 097 001 huic David quando terra eius restituta est Dominus regnavit exultet terra laetentur insulae multae 019 PSA 097 002 nubes et caligo in circuitu eius iustitia et iudicium correctio sedis eius 019 PSA 097 003 ignis ante ipsum praecedet et inflammabit in circuitu inimicos eius 019 PSA 097 004 adluxerunt fulgora eius orbi terrae vidit et commota est terra 019 PSA 097 005 montes sicut cera fluxerunt a facie Domini; a facie Domini omnis terrae 019 PSA 097 006 adnuntiaverunt caeli iustitiam eius et viderunt omnes populi gloriam eius 019 PSA 097 007 confundantur omnes qui adorant sculptilia qui gloriantur in simulacris suis adorate eum omnes angeli eius 019 PSA 097 008 audivit et laetata est Sion et exultaverunt filiae Iudaeae propter iudicia tua Domine 019 PSA 097 009 quoniam tu Dominus Altissimus super omnem terram nimis superexaltatus es super omnes deos 019 PSA 097 010 qui diligitis Dominum odite malum custodit animas sanctorum suorum de manu peccatoris liberabit eos 019 PSA 097 011 lux orta est iusto et rectis corde laetitia 019 PSA 097 012 laetamini iusti in Domino et confitemini memoriae sanctificationis eius 019 PSA 098 001 psalmus David cantate Domino canticum novum quoniam mirabilia fecit salvavit sibi dextera eius et brachium sanctum eius 019 PSA 098 002 notum fecit Dominus salutare suum in conspectu gentium revelavit iustitiam suam 019 PSA 098 003 recordatus est misericordiae suae et veritatem suam domui Israhel viderunt omnes termini terrae salutare Dei nostri 019 PSA 098 004 iubilate Domino omnis terra cantate et exultate et psallite 019 PSA 098 005 psallite Domino in cithara in cithara et voce psalmi 019 PSA 098 006 in tubis ductilibus et voce tubae corneae iubilate in conspectu regis Domini 019 PSA 098 007 moveatur mare et plenitudo eius orbis terrarum et qui habitant in eo 019 PSA 098 008 flumina plaudent manu simul montes exultabunt 019 PSA 098 009 a conspectu Domini quoniam venit iudicare terram iudicabit orbem terrarum in iustitia et populos in aequitate 019 PSA 099 001 psalmus David Dominus regnavit irascantur populi qui sedet super cherubin moveatur terra 019 PSA 099 002 Dominus in Sion magnus et excelsus est super omnes populos 019 PSA 099 003 confiteantur nomini tuo magno quoniam terribile et sanctum est 019 PSA 099 004 et honor regis iudicium diligit tu parasti directiones iudicium et iustitiam in Iacob tu fecisti 019 PSA 099 005 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate scabillum pedum eius quoniam sanctum est 019 PSA 099 006 Moses et Aaron in sacerdotibus eius et Samuhel inter eos qui invocant nomen eius invocabant Dominum et ipse exaudiebat illos 019 PSA 099 007 in columna nubis loquebatur ad eos custodiebant testimonia eius et praeceptum quod dedit illis 019 PSA 099 008 Domine Deus noster tu exaudiebas illos Deus tu propitius fuisti eis et ulciscens in omnes adinventiones eorum 019 PSA 099 009 exaltate Dominum Deum nostrum et adorate in monte sancto eius quoniam sanctus Dominus Deus noster 019 PSA 100 001 psalmus in confessione 019 PSA 100 002 iubilate Domino omnis terra servite Domino in laetitia introite in conspectu eius in exultatione 019 PSA 100 003 scitote quoniam Dominus ipse est Deus ipse fecit nos et non ipsi nos populus eius et oves pascuae eius 019 PSA 100 004 introite portas eius in confessione atria eius in hymnis confitemini illi laudate nomen eius 019 PSA 100 005 quoniam suavis Dominus in aeternum misericordia eius et usque in generationem et generationem veritas eius 019 PSA 101 001 David psalmus misericordiam et iudicium cantabo tibi Domine psallam 019 PSA 101 002 et intellegam in via inmaculata quando venies ad me perambulabam in innocentia cordis mei in medio domus meae 019 PSA 101 003 non proponebam ante oculos meos rem iniustam facientes praevaricationes odivi non adhesit mihi 019 PSA 101 004 cor pravum declinante a me maligno non cognoscebam 019 PSA 101 005 detrahentem secreto proximo suo hunc persequebar superbo oculo et insatiabili corde cum hoc non edebam 019 PSA 101 006 oculi mei ad fideles terrae ut sederent mecum ambulans in via inmaculata hic mihi ministrabat 019 PSA 101 007 non habitabat in medio domus meae qui facit superbiam qui loquitur iniqua non direxit in conspectu oculorum meorum 019 PSA 101 008 in matutino interficiebam omnes peccatores terrae ut disperderem de civitate Domini omnes operantes iniquitatem 019 PSA 102 001 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat 019 PSA 102 002 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me 019 PSA 102 003 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt 019 PSA 102 004 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum 019 PSA 102 005 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae 019 PSA 102 006 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio 019 PSA 102 007 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto 019 PSA 102 008 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant 019 PSA 102 009 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam 019 PSA 102 010 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me 019 PSA 102 011 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui 019 PSA 102 012 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem 019 PSA 102 013 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus 019 PSA 102 014 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur 019 PSA 102 015 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam 019 PSA 102 016 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua 019 PSA 102 017 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum 019 PSA 102 018 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum 019 PSA 102 019 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit 019 PSA 102 020 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum 019 PSA 102 021 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem 019 PSA 102 022 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino 019 PSA 102 023 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi 019 PSA 102 024 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui 019 PSA 102 025 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli 019 PSA 102 026 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur 019 PSA 102 027 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient 019 PSA 102 028 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur 019 PSA 103 001 ipsi David benedic anima mea Domino et omnia quae intra me sunt nomini sancto eius 019 PSA 103 002 benedic anima mea Domino et noli oblivisci omnes retributiones eius 019 PSA 103 003 qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis qui sanat omnes infirmitates tuas 019 PSA 103 004 qui redimit de interitu vitam tuam qui coronat te in misericordia et miserationibus 019 PSA 103 005 qui replet in bonis desiderium tuum renovabitur ut aquilae iuventus tua 019 PSA 103 006 faciens misericordias Dominus et iudicium omnibus iniuriam patientibus 019 PSA 103 007 notas fecit vias suas Mosi filiis Israhel voluntates suas 019 PSA 103 008 miserator et misericors Dominus longanimis et multum misericors 019 PSA 103 009 non in perpetuum irascetur neque in aeternum comminabitur 019 PSA 103 010 non secundum peccata nostra fecit nobis nec secundum iniustitias nostras retribuit nobis 019 PSA 103 011 quoniam secundum altitudinem caeli a terra corroboravit misericordiam suam super timentes se 019 PSA 103 012 quantum distat ortus ab occidente longe fecit a nobis iniquitates nostras 019 PSA 103 013 quomodo miseretur pater filiorum misertus est Dominus timentibus se 019 PSA 103 014 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum recordatus est quoniam pulvis sumus 019 PSA 103 015 homo sicut faenum dies eius tamquam flos agri sic efflorebit 019 PSA 103 016 quoniam spiritus pertransivit in illo et non subsistet et non cognoscet amplius locum suum 019 PSA 103 017 misericordia autem Domini ab aeterno et usque in aeternum super timentes eum et iustitia illius in filios filiorum 019 PSA 103 018 his qui servant testamentum eius et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea 019 PSA 103 019 Dominus in caelo paravit sedem suam et regnum ipsius omnibus dominabitur 019 PSA 103 020 benedicite Domino angeli eius potentes virtute facientes verbum illius ad audiendam vocem sermonum eius 019 PSA 103 021 benedicite Domino omnes virtutes eius ministri eius qui facitis voluntatem eius 019 PSA 103 022 benedicite Domino omnia opera eius in omni loco dominationis ipsius benedic anima mea Domino 019 PSA 104 001 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti 019 PSA 104 002 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem 019 PSA 104 003 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum 019 PSA 104 004 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem 019 PSA 104 005 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi 019 PSA 104 006 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae 019 PSA 104 007 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt 019 PSA 104 008 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis 019 PSA 104 009 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram 019 PSA 104 010 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae 019 PSA 104 011 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua 019 PSA 104 012 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem 019 PSA 104 013 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra 019 PSA 104 014 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra 019 PSA 104 015 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat 019 PSA 104 016 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit 019 PSA 104 017 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum 019 PSA 104 018 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis 019 PSA 104 019 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum 019 PSA 104 020 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae 019 PSA 104 021 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi 019 PSA 104 022 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur 019 PSA 104 023 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum 019 PSA 104 024 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua 019 PSA 104 025 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis 019 PSA 104 026 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei 019 PSA 104 027 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore 019 PSA 104 028 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate 019 PSA 104 029 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur 019 PSA 104 030 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae 019 PSA 104 031 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis 019 PSA 104 032 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant 019 PSA 104 033 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum 019 PSA 104 034 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino 019 PSA 104 035 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino 019 PSA 105 001 alleluia confitemini Domino et invocate nomen eius adnuntiate inter gentes opera eius 019 PSA 105 002 cantate ei et psallite ei narrate omnia mirabilia eius 019 PSA 105 003 laudamini in nomine sancto eius laetetur cor quaerentium Dominum 019 PSA 105 004 quaerite Dominum et confirmamini quaerite faciem eius semper 019 PSA 105 005 mementote mirabilium eius quae fecit prodigia eius et iudicia oris eius 019 PSA 105 006 semen Abraham servi eius filii Iacob electi eius 019 PSA 105 007 ipse Dominus Deus noster in universa terra iudicia eius 019 PSA 105 008 memor fuit in saeculum testamenti sui verbi quod mandavit in mille generationes 019 PSA 105 009 quod disposuit ad Abraham et iuramenti sui ad Isaac 019 PSA 105 010 et statuit illud Iacob in praeceptum et Israhel in testamentum aeternum 019 PSA 105 011 dicens tibi dabo terram Chanaan funiculum hereditatis vestrae 019 PSA 105 012 cum essent numero breves paucissimos et incolas eius 019 PSA 105 013 et pertransierunt de gente in gentem et de regno ad populum alterum 019 PSA 105 014 non reliquit hominem nocere eis et corripuit pro eis reges 019 PSA 105 015 nolite tangere christos meos et in prophetis meis nolite malignari 019 PSA 105 016 et vocavit famem super terram omne firmamentum panis contrivit 019 PSA 105 017 misit ante eos virum in servum venundatus est Ioseph 019 PSA 105 018 humiliaverunt in conpedibus pedes eius ferrum pertransiit anima eius 019 PSA 105 019 donec veniret verbum eius eloquium Domini inflammavit eum 019 PSA 105 020 misit rex et solvit eum princeps populorum et dimisit eum 019 PSA 105 021 constituit eum dominum domus suae et principem omnis possessionis suae 019 PSA 105 022 ut erudiret principes eius sicut semet ipsum et senes eius prudentiam doceret 019 PSA 105 023 et intravit Israhel in Aegyptum et Iacob accola fuit in terra Cham 019 PSA 105 024 et auxit populum eius vehementer et firmavit eum super inimicos eius 019 PSA 105 025 convertit cor eorum ut odirent populum eius ut dolum facerent in servos eius 019 PSA 105 026 misit Mosen servum suum Aaron quem elegit ipsum 019 PSA 105 027 posuit in eis verba signorum suorum et prodigiorum in terra Cham 019 PSA 105 028 misit tenebras et obscuravit et non exacerbavit sermones suos 019 PSA 105 029 convertit aquas eorum in sanguinem et occidit pisces eorum 019 PSA 105 030 dedit terra eorum ranas in penetrabilibus regum ipsorum 019 PSA 105 031 dixit et venit cynomia et scinifes in omnibus finibus eorum 019 PSA 105 032 posuit pluvias eorum grandinem ignem conburentem in terra ipsorum 019 PSA 105 033 et percussit vineas eorum et ficulneas eorum et contrivit lignum finium eorum 019 PSA 105 034 dixit et venit lucusta et bruchus cuius non erat numerus 019 PSA 105 035 et comedit omne faenum in terra eorum et comedit omnem fructum terrae eorum 019 PSA 105 036 et percussit omne primogenitum in terra eorum primitias omnis laboris eorum 019 PSA 105 037 et eduxit eos in argento et auro et non erat in tribubus eorum infirmus 019 PSA 105 038 laetata est Aegyptus in profectione eorum quia incubuit timor eorum super eos 019 PSA 105 039 expandit nubem in protectionem eorum et ignem ut luceret eis per noctem 019 PSA 105 040 petierunt et venit coturnix et panem caeli saturavit eos 019 PSA 105 041 disrupit petram et fluxerunt aquae abierunt in sicco flumina 019 PSA 105 042 quoniam memor fuit verbi sancti sui quod habuit ad Abraham puerum suum 019 PSA 105 043 et eduxit populum suum in exultatione et electos suos in laetitia 019 PSA 105 044 et dedit illis regiones gentium et labores populorum possederunt 019 PSA 105 045 ut custodiant iustificationes eius et legem eius requirant 019 PSA 106 001 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 106 002 quis loquetur potentias Domini auditas faciet omnes laudes eius 019 PSA 106 003 beati qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore 019 PSA 106 004 memento nostri Domine in beneplacito populi tui visita nos in salutari tuo 019 PSA 106 005 ad videndum in bonitate electorum tuorum ad laetandum in laetitia gentis tuae et lauderis cum hereditate tua 019 PSA 106 006 peccavimus cum patribus nostris iniuste egimus iniquitatem fecimus 019 PSA 106 007 patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua non fuerunt memores multitudinis misericordiae tuae et inritaverunt ascendentes in mare mare; Rubrum 019 PSA 106 008 et salvavit eos propter nomen suum ut notam faceret potentiam suam 019 PSA 106 009 et increpuit mare Rubrum et exsiccatum est et deduxit eos in abyssis sicut in deserto 019 PSA 106 010 et salvavit eos de manu odientium et redemit eos de manu inimici 019 PSA 106 011 et operuit aqua tribulantes eos unus ex eis non remansit 019 PSA 106 012 et crediderunt in verbis eius et laudaverunt laudem eius 019 PSA 106 013 cito fecerunt obliti sunt operum eius non sustinuerunt consilium eius 019 PSA 106 014 et concupierunt concupiscentiam in deserto et temptaverunt Deum in inaquoso 019 PSA 106 015 et dedit eis petitionem ipsorum et misit saturitatem in anima eorum 019 PSA 106 016 et inritaverunt Mosen in castris Aaron sanctum Domini 019 PSA 106 017 aperta est terra et degluttivit Dathan et operuit super congregationem Abiron 019 PSA 106 018 et exarsit ignis in synagoga eorum flamma conbusit peccatores 019 PSA 106 019 et fecerunt vitulum in Choreb et adoraverunt sculptile 019 PSA 106 020 et mutaverunt gloriam suam in similitudine vituli comedentis faenum 019 PSA 106 021 obliti sunt Deum qui salvavit eos qui fecit magnalia in Aegypto 019 PSA 106 022 mirabilia in terra Cham terribilia in mari Rubro 019 PSA 106 023 et dixit ut disperderet eos si non Moses electus eius stetisset in confractione in conspectu eius ut averteret iram eius ne disperderet eos 019 PSA 106 024 et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem non crediderunt verbo eius 019 PSA 106 025 et murmurabant in tabernaculis suis non exaudierunt vocem Domini 019 PSA 106 026 et elevavit manum suam super eos ut prosterneret eos in deserto 019 PSA 106 027 et ut deiceret semen eorum in nationibus et dispergeret eos in regionibus 019 PSA 106 028 et initiati sunt Beelphegor et comederunt sacrificia mortuorum 019 PSA 106 029 et inritaverunt eum in adinventionibus suis et multiplicata est in eis ruina 019 PSA 106 030 et stetit Finees et placavit et cessavit quassatio 019 PSA 106 031 et reputatum est ei in iustitiam in generatione et generationem usque in sempiternum 019 PSA 106 032 et inritaverunt ad aquam Contradictionis et vexatus est Moses propter eos 019 PSA 106 033 quia exacerbaverunt spiritum eius et distinxit in labiis suis 019 PSA 106 034 non disperdiderunt gentes quas dixit Dominus illis 019 PSA 106 035 et commixti sunt inter gentes et didicerunt opera eorum 019 PSA 106 036 et servierunt sculptilibus eorum et factum est illis in scandalum 019 PSA 106 037 et immolaverunt filios suos et filias suas daemoniis 019 PSA 106 038 et effuderunt sanguinem innocentem sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum; quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan et interfecta est terra in sanguinibus 019 PSA 106 039 et contaminata est in operibus eorum et fornicati sunt in adinventionibus suis 019 PSA 106 040 et iratus est furore Dominus in populo suo et abominatus est hereditatem suam 019 PSA 106 041 et tradidit eos in manus gentium et dominati sunt eorum qui oderant eos 019 PSA 106 042 et tribulaverunt eos inimici eorum et humiliati sunt sub manibus eorum 019 PSA 106 043 saepe liberavit eos ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo et humiliati sunt in iniquitatibus suis 019 PSA 106 044 et vidit cum tribularentur et audiret orationem eorum 019 PSA 106 045 et memor fuit testamenti sui et paenituit eum secundum multitudinem misericordiae suae 019 PSA 106 046 et dedit eos in misericordias in conspectu omnium qui ceperant eos 019 PSA 106 047 salvos fac nos Domine Deus noster et congrega nos de nationibus ut confiteamur nomini tuo sancto et gloriemur in laude tua 019 PSA 106 048 benedictus Dominus Deus Israhel a saeculo et usque in saeculum et dicet omnis populus fiat fiat 019 PSA 107 001 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 107 002 dicant qui redempti sunt a Domino quos redemit de manu inimici de regionibus congregavit eos 019 PSA 107 003 a solis ortu et occasu et ab aquilone et mari 019 PSA 107 004 erraverunt in solitudine in inaquoso viam civitatis habitaculi non invenerunt 019 PSA 107 005 esurientes et sitientes anima eorum in ipsis defecit 019 PSA 107 006 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eripuit eos 019 PSA 107 007 et deduxit eos in viam rectam ut irent in civitatem habitationis 019 PSA 107 008 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum 019 PSA 107 009 quia satiavit animam inanem et animam esurientem satiavit bonis 019 PSA 107 010 sedentes in tenebris et umbra mortis vinctos in mendicitate et ferro 019 PSA 107 011 quia exacerbaverunt eloquia Dei et consilium Altissimi inritaverunt 019 PSA 107 012 et humiliatum est in laboribus cor eorum infirmati sunt nec fuit qui adiuvaret 019 PSA 107 013 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos 019 PSA 107 014 et eduxit eos de tenebris et umbra mortis et vincula eorum disrupit 019 PSA 107 015 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum 019 PSA 107 016 quia contrivit portas aereas et vectes ferreos confregit 019 PSA 107 017 suscepit eos de via iniquitatis eorum propter iniustitias enim suas humiliati sunt 019 PSA 107 018 omnem escam abominata est anima eorum et adpropinquaverunt usque ad portas mortis 019 PSA 107 019 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum liberavit eos 019 PSA 107 020 misit verbum suum et sanavit eos et eripuit eos de interitionibus eorum 019 PSA 107 021 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum 019 PSA 107 022 et sacrificent sacrificium laudis et adnuntient opera eius in exultatione 019 PSA 107 023 qui descendunt mare in navibus facientes operationem in aquis multis 019 PSA 107 024 ipsi viderunt opera Domini et mirabilia eius in profundo 019 PSA 107 025 dixit et stetit spiritus procellae et exaltati sunt fluctus eius 019 PSA 107 026 ascendunt usque ad caelos et descendunt usque ad abyssos anima eorum in malis tabescebat 019 PSA 107 027 turbati sunt et moti sunt sicut ebrius et omnis sapientia eorum devorata est 019 PSA 107 028 et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur et de necessitatibus eorum eduxit eos 019 PSA 107 029 et statuit procellam eius in auram et siluerunt fluctus eius 019 PSA 107 030 et laetati sunt quia siluerunt et deduxit eos in portum voluntatis eorum 019 PSA 107 031 confiteantur Domino misericordiae eius et mirabilia eius filiis hominum 019 PSA 107 032 exaltent eum in ecclesia plebis et in cathedra seniorum laudent eum 019 PSA 107 033 posuit flumina in desertum et exitus aquarum in sitim 019 PSA 107 034 terram fructiferam in salsuginem a malitia inhabitantium in ea 019 PSA 107 035 posuit desertum in stagna aquarum et terram sine aqua in exitus aquarum 019 PSA 107 036 et conlocavit illic esurientes et constituerunt civitatem habitationis 019 PSA 107 037 et seminaverunt agros et plantaverunt vineas et fecerunt fructum nativitatis 019 PSA 107 038 et benedixit eis et multiplicati sunt nimis et iumenta eorum non minoravit 019 PSA 107 039 et pauci facti sunt et vexati sunt a tribulatione malorum et dolore 019 PSA 107 040 effusa est contemptio super principes et errare fecit eos in invio et non in via 019 PSA 107 041 et adiuvit pauperem de inopia et posuit sicut oves familias 019 PSA 107 042 videbunt recti et laetabuntur et omnis iniquitas oppilabit os suum 019 PSA 107 043 quis sapiens et custodiet haec et intellegent misericordias Domini 019 PSA 108 001 canticum psalmi David paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam in gloria mea 019 PSA 108 002 exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo 019 PSA 108 003 confitebor tibi in populis Domine et psallam tibi in nationibus 019 PSA 108 004 quia magna super caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua 019 PSA 108 005 exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua 019 PSA 108 006 ut liberentur dilecti tui salvum fac dextera tua et exaudi me 019 PSA 108 007 Deus locutus est in sancto suo exaltabor et dividam Sicima et convallem tabernaculorum dimetiar 019 PSA 108 008 meus est Galaad et meus est Manasse et Effraim susceptio capitis mei Iuda rex meus 019 PSA 108 009 Moab lebes spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae amici facti sunt 019 PSA 108 010 quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam 019 PSA 108 011 nonne tu Deus qui reppulisti nos et non exibis Deus in virtutibus nostris 019 PSA 108 012 da nobis auxilium de tribulatione quia vana salus hominis 019 PSA 108 013 in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros 019 PSA 109 001 in finem David psalmus 019 PSA 109 002 Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est 019 PSA 109 003 locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis 019 PSA 109 004 pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam 019 PSA 109 005 et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea 019 PSA 109 006 constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius 019 PSA 109 007 cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum 019 PSA 109 008 fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter 019 PSA 109 009 fiant filii eius orfani et uxor eius vidua 019 PSA 109 010 nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis 019 PSA 109 011 scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius 019 PSA 109 012 non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius 019 PSA 109 013 fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius 019 PSA 109 014 in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur 019 PSA 109 015 fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum 019 PSA 109 016 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam 019 PSA 109 017 et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare 019 PSA 109 018 et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius 019 PSA 109 019 fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur 019 PSA 109 020 hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam 019 PSA 109 021 et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me 019 PSA 109 022 quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me 019 PSA 109 023 sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae 019 PSA 109 024 genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum 019 PSA 109 025 et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua 019 PSA 109 026 adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam 019 PSA 109 027 et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam 019 PSA 109 028 maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur 019 PSA 109 029 induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua 019 PSA 109 030 confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum 019 PSA 109 031 quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam 019 PSA 110 001 David psalmus dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 019 PSA 110 002 virgam virtutis tuae emittet Dominus ex Sion dominare in medio inimicorum tuorum 019 PSA 110 003 tecum principium in die virtutis tuae in splendoribus sanctorum ex utero ante luciferum genui te 019 PSA 110 004 iuravit Dominus et non paenitebit eum tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech 019 PSA 110 005 Dominus a dextris tuis confregit in die irae suae reges 019 PSA 110 006 iudicabit in nationibus implebit cadavera conquassabit capita in terra multorum 019 PSA 110 007 de torrente in via bibet propterea exaltabit caput 019 PSA 111 001 alleluia reversionis Aggei et Zacchariae confitebor tibi Domine in toto corde meo in consilio iustorum et congregatione 019 PSA 111 002 magna opera Domini exquisita in omnes voluntates eius 019 PSA 111 003 confessio et magnificentia opus eius et iustitia eius manet in saeculum saeculi 019 PSA 111 004 memoriam fecit mirabilium suorum misericors et miserator Dominus 019 PSA 111 005 escam dedit timentibus se memor erit in saeculum testamenti sui 019 PSA 111 006 virtutem operum suorum adnuntiabit populo suo 019 PSA 111 007 ut det illis hereditatem gentium opera manuum eius veritas et iudicium 019 PSA 111 008 fidelia omnia mandata eius confirmata in saeculum saeculi facta in veritate et aequitate 019 PSA 111 009 redemptionem misit populo suo mandavit in aeternum testamentum suum sanctum et terribile nomen eius 019 PSA 111 010 initium sapientiae timor Domini intellectus bonus omnibus facientibus eum laudatio eius manet in saeculum saeculi 019 PSA 112 001 alleluia reversionis Aggei et Zacchariae beatus vir qui timet Dominum in mandatis eius volet nimis 019 PSA 112 002 potens in terra erit semen eius generatio rectorum benedicetur 019 PSA 112 003 gloria et divitiae in domo eius et iustitia eius manet in saeculum saeculi 019 PSA 112 004 exortum est in tenebris lumen rectis misericors et miserator et iustus 019 PSA 112 005 iucundus homo qui miseretur et commodat disponet sermones suos in iudicio 019 PSA 112 006 quia in aeternum non commovebitur 019 PSA 112 007 in memoria aeterna erit iustus ab auditione mala non timebit paratum cor eius sperare in Domino 019 PSA 112 008 confirmatum est cor eius non commovebitur donec dispiciat inimicos suos 019 PSA 112 009 dispersit dedit pauperibus iustitia eius manet in saeculum saeculi cornu eius exaltabitur in gloria 019 PSA 112 010 peccator videbit et irascetur dentibus suis fremet et tabescet desiderium peccatorum peribit 019 PSA 113 001 alleluia laudate pueri Dominum laudate nomen Domini 019 PSA 113 002 sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc et usque in saeculum 019 PSA 113 003 a solis ortu usque ad occasum laudabile nomen Domini 019 PSA 113 004 excelsus super omnes gentes Dominus super caelos gloria eius 019 PSA 113 005 quis sicut Dominus Deus noster qui in altis habitat 019 PSA 113 006 et humilia respicit in caelo et in terra 019 PSA 113 007 suscitans a terra inopem et de stercore erigens pauperem 019 PSA 113 008 ut conlocet eum cum principibus cum principibus populi sui 019 PSA 113 009 qui habitare facit sterilem in domo matrem filiorum laetantem 019 PSA 114 001 alleluia in exitu Israhel de Aegypto domus Iacob de populo barbaro 019 PSA 114 002 facta est Iudaea sanctificatio eius Israhel potestas eius 019 PSA 114 003 mare vidit et fugit Iordanis conversus est retrorsum 019 PSA 114 004 montes exultaverunt ut arietes colles sicut agni ovium 019 PSA 114 005 quid est tibi mare quod fugisti et tu Iordanis quia conversus es retrorsum 019 PSA 114 006 montes exultastis sicut arietes et colles sicut agni ovium 019 PSA 114 007 a facie Domini mota est terra a facie Dei Iacob 019 PSA 114 008 qui convertit petram in stagna aquarum et rupem in fontes aquarum 019 PSA 115 001 non nobis Domine non nobis sed nomini tuo da gloriam 019 PSA 115 002 super misericordia tua et veritate tua nequando dicant gentes ubi est Deus eorum 019 PSA 115 003 Deus autem noster in caelo omnia quaecumque voluit fecit 019 PSA 115 004 simulacra gentium argentum et aurum opera manuum hominum 019 PSA 115 005 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt 019 PSA 115 006 aures habent et non audient nares habent et non odorabuntur 019 PSA 115 007 manus habent et non palpabunt pedes habent et non ambulabunt non clamabunt in gutture suo 019 PSA 115 008 similes illis fiant qui faciunt ea et omnes qui confidunt in eis 019 PSA 115 009 domus Israhel speravit in Domino adiutor eorum et protector eorum est 019 PSA 115 010 domus Aaron speravit in Domino adiutor eorum et protector eorum est 019 PSA 115 011 qui timent Dominum speraverunt in Domino adiutor eorum et protector eorum est 019 PSA 115 012 Dominus memor fuit nostri et benedixit nobis benedixit domui Israhel benedixit domui Aaron 019 PSA 115 013 benedixit omnibus qui timent Dominum pusillis cum maioribus 019 PSA 115 014 adiciat Dominus super vos super vos et super filios vestros 019 PSA 115 015 benedicti vos Domino qui fecit caelum et terram 019 PSA 115 016 caelum caeli Domino terram autem dedit filiis hominum 019 PSA 115 017 non mortui laudabunt te Domine neque omnes qui descendunt in infernum (questioned) 019 PSA 115 018 sed nos qui vivimus benedicimus Domino ex hoc nunc et usque in saeculum 019 PSA 116 001 alleluia dilexi quoniam exaudiet Dominus vocem orationis meae 019 PSA 116 002 quia inclinavit aurem suam mihi et in diebus meis invocabo te 019 PSA 116 003 circumdederunt me dolores mortis pericula inferni invenerunt me tribulationem et dolorem inveni (Sheol h7585) 019 PSA 116 004 et nomen Domini invocavi o Domine libera animam meam 019 PSA 116 005 misericors Dominus et iustus et Deus noster miseretur 019 PSA 116 006 custodiens parvulos Dominus humiliatus sum et liberavit me 019 PSA 116 007 convertere anima mea in requiem tuam quia Dominus benefecit tibi 019 PSA 116 008 quia eripuit animam meam de morte oculos meos a lacrimis pedes meos a lapsu 019 PSA 116 009 placebo Domino in regione vivorum 019 PSA 116 010 alleluia credidi propter quod locutus sum ego autem humiliatus sum nimis 019 PSA 116 011 ego dixi in excessu meo omnis homo mendax 019 PSA 116 012 quid retribuam Domino pro omnibus quae retribuit mihi 019 PSA 116 013 calicem salutaris accipiam et nomen Domini invocabo 019 PSA 116 014 vota mea Domino reddam coram omni populo eius 019 PSA 116 015 pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum eius 019 PSA 116 016 o Domine quia ego servus tuus ego servus tuus et filius ancillae tuae disrupisti vincula mea 019 PSA 116 017 tibi sacrificabo hostiam laudis et in nomine Domini invocabo 019 PSA 116 018 vota mea Domino reddam in conspectu omnis populi eius 019 PSA 116 019 in atriis domus Domini in medio tui Hierusalem 019 PSA 117 001 alleluia laudate Dominum omnes gentes laudate eum omnes populi 019 PSA 117 002 quoniam confirmata est super nos misericordia eius et veritas Domini manet in saeculum 019 PSA 118 001 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 118 002 dicat nunc Israhel quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 118 003 dicat nunc domus Aaron quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 118 004 dicant nunc qui timent Dominum quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 118 005 de tribulatione invocavi Dominum et exaudivit me in latitudinem Dominus 019 PSA 118 006 Dominus mihi adiutor non timebo quid faciat mihi homo 019 PSA 118 007 Dominus mihi adiutor et ego despiciam inimicos meos 019 PSA 118 008 bonum est confidere in Domino quam confidere in homine 019 PSA 118 009 bonum est sperare in Domino quam sperare in principibus 019 PSA 118 010 omnes gentes circumierunt me et in nomine Domini quia; ultus sum in eos 019 PSA 118 011 circumdantes circumdederunt me in nomine autem Domini quia; ultus sum in eos 019 PSA 118 012 circumdederunt me sicut apes et exarserunt sicut ignis in spinis et in nomine Domini quia; ultus sum in eos 019 PSA 118 013 inpulsus eversus sum ut caderem et Dominus suscepit me 019 PSA 118 014 fortitudo mea et laudatio mea Dominus et factus est mihi in salutem 019 PSA 118 015 vox exultationis et salutis in tabernaculis iustorum 019 PSA 118 016 dextera Domini fecit virtutem dextera Domini exaltavit me dextera Domini fecit virtutem 019 PSA 118 017 non moriar sed vivam et narrabo opera Domini 019 PSA 118 018 castigans castigavit me Dominus et morti non tradidit me 019 PSA 118 019 aperite mihi portas iustitiae ingressus in eas confitebor Domino 019 PSA 118 020 haec porta Domini iusti intrabunt in eam 019 PSA 118 021 confitebor tibi quoniam exaudisti me et factus es mihi in salutem 019 PSA 118 022 lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli 019 PSA 118 023 a Domino factum est istud hoc est mirabile in oculis nostris 019 PSA 118 024 haec est dies quam fecit Dominus exultemus et laetemur in ea 019 PSA 118 025 o Domine salvum fac o Domine prosperare 019 PSA 118 026 benedictus qui venturus est in nomine Domini benediximus vobis de domo Domini 019 PSA 118 027 Deus Dominus et inluxit nobis constituite diem sollemnem in condensis usque ad cornua altaris 019 PSA 118 028 Deus meus es tu et confitebor tibi Deus meus es tu et exaltabo te confitebor tibi quoniam exaudisti me et factus es mihi in salutem 019 PSA 118 029 confitemini Domino quoniam bonus quoniam in saeculum misericordia eius 019 PSA 119 001 alleluia aleph beati inmaculati in via qui ambulant in lege Domini 019 PSA 119 002 beati qui scrutantur testimonia eius in toto corde exquirent eum 019 PSA 119 003 non enim qui operantur iniquitatem in viis eius ambulaverunt 019 PSA 119 004 tu mandasti mandata tua custodire nimis 019 PSA 119 005 utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas 019 PSA 119 006 tunc non confundar cum perspexero in omnibus mandatis tuis 019 PSA 119 007 confitebor tibi in directione cordis in eo quod didici iudicia iustitiae tuae 019 PSA 119 008 iustificationes tuas custodiam non me derelinquas usquequaque 019 PSA 119 009 beth in quo corriget adulescentior viam suam in custodiendo sermones tuos 019 PSA 119 010 in toto corde meo exquisivi te non repellas me a mandatis tuis 019 PSA 119 011 in corde meo abscondi eloquia tua ut non peccem tibi 019 PSA 119 012 benedictus es Domine doce me iustificationes tuas 019 PSA 119 013 in labiis meis pronuntiavi omnia iudicia oris tui 019 PSA 119 014 in via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis 019 PSA 119 015 in mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas 019 PSA 119 016 in iustificationibus tuis meditabor non obliviscar sermones tuos 019 PSA 119 017 gimel retribue servo tuo vivifica me et custodiam sermones tuos 019 PSA 119 018 revela oculos meos et considerabo mirabilia de lege tua 019 PSA 119 019 incola ego sum in terra non abscondas a me mandata tua 019 PSA 119 020 concupivit anima mea desiderare iustificationes tuas in omni tempore 019 PSA 119 021 increpasti superbos maledicti qui declinant a mandatis tuis 019 PSA 119 022 aufer a me obprobrium et contemptum quia testimonia tua exquisivi 019 PSA 119 023 etenim sederunt principes et adversum me loquebantur servus autem tuus exercebatur in iustificationibus tuis 019 PSA 119 024 nam et testimonia tua meditatio mea et consilium meum iustificationes tuae 019 PSA 119 025 deleth adhesit pavimento anima mea vivifica me secundum verbum tuum 019 PSA 119 026 vias meas enuntiavi et exaudisti me doce me iustificationes tuas 019 PSA 119 027 viam iustificationum tuarum instrue me et exercebor in mirabilibus tuis 019 PSA 119 028 dormitavit anima mea prae taedio confirma me in verbis tuis 019 PSA 119 029 viam iniquitatis amove a me et lege tua miserere mei 019 PSA 119 030 viam veritatis elegi iudicia tua non sum oblitus 019 PSA 119 031 adhesi testimoniis tuis Domine noli me confundere 019 PSA 119 032 viam mandatorum tuorum cucurri cum dilatasti cor meum 019 PSA 119 033 he legem pone mihi Domine viam iustificationum tuarum et exquiram eam semper 019 PSA 119 034 da mihi intellectum et scrutabor legem tuam et custodiam illam in toto corde meo 019 PSA 119 035 deduc me in semita mandatorum tuorum quia ipsam volui 019 PSA 119 036 inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam 019 PSA 119 037 averte oculos meos ne videant vanitatem in via tua vivifica me 019 PSA 119 038 statue servo tuo eloquium tuum in timore tuo 019 PSA 119 039 amputa obprobrium meum quod suspicatus sum quia iudicia tua iucunda 019 PSA 119 040 ecce concupivi mandata tua in aequitate tua vivifica me 019 PSA 119 041 vav et veniat super me misericordia tua Domine salutare tuum secundum eloquium tuum 019 PSA 119 042 et respondebo exprobrantibus mihi verbum quia speravi in sermonibus tuis 019 PSA 119 043 et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque quia in iudiciis tuis supersperavi 019 PSA 119 044 et custodiam legem tuam semper in saeculum et in saeculum saeculi 019 PSA 119 045 et ambulabam in latitudine quia mandata tua exquisivi 019 PSA 119 046 et loquebar in testimoniis tuis in conspectu regum et non confundebar 019 PSA 119 047 et meditabar in mandatis tuis quae dilexi 019 PSA 119 048 et levavi manus meas ad mandata quae dilexi et exercebar in iustificationibus tuis 019 PSA 119 049 zai memor esto verbi tui servo tuo in quo mihi spem dedisti 019 PSA 119 050 haec me consolata est in humilitate mea quia eloquium tuum vivificavit me 019 PSA 119 051 superbi inique agebant usquequaque a lege autem tua non declinavi 019 PSA 119 052 memor fui iudiciorum tuorum a saeculo Domine et consolatus sum 019 PSA 119 053 defectio tenuit me prae peccatoribus derelinquentibus legem tuam 019 PSA 119 054 cantabiles mihi erant iustificationes tuae in loco peregrinationis meae 019 PSA 119 055 memor fui in nocte nominis tui Domine et custodivi legem tuam 019 PSA 119 056 haec facta est mihi quia iustificationes tuas exquisivi 019 PSA 119 057 heth portio mea Dominus dixi custodire legem tuam 019 PSA 119 058 deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo miserere mei secundum eloquium tuum 019 PSA 119 059 cogitavi vias meas et avertisti pedes meos in testimonia tua 019 PSA 119 060 paratus sum et non sum turbatus ut custodiam mandata tua 019 PSA 119 061 funes peccatorum circumplexi sunt me et legem tuam non sum oblitus 019 PSA 119 062 media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustificationis tuae 019 PSA 119 063 particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua 019 PSA 119 064 misericordia Domini plena est terra iustificationes tuas doce me 019 PSA 119 065 teth bonitatem fecisti cum servo tuo Domine secundum verbum tuum 019 PSA 119 066 bonitatem et disciplinam et scientiam doce me quia mandatis tuis credidi 019 PSA 119 067 priusquam humiliarer ego deliqui propterea eloquium tuum custodivi 019 PSA 119 068 bonus es tu et in bonitate tua doce me iustificationes tuas 019 PSA 119 069 multiplicata est super me iniquitas superborum ego autem in toto corde scrutabor mandata tua 019 PSA 119 070 coagulatum est sicut lac cor eorum ego vero legem tuam meditatus sum 019 PSA 119 071 bonum mihi quia humiliasti me ut discam iustificationes tuas 019 PSA 119 072 bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti 019 PSA 119 073 ioth manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me da mihi intellectum et discam mandata tua 019 PSA 119 074 qui timent te videbunt me et laetabuntur quia in verba tua supersperavi 019 PSA 119 075 cognovi Domine quia aequitas iudicia tua et veritate humiliasti me 019 PSA 119 076 fiat misericordia tua ut consoletur me secundum eloquium tuum servo tuo 019 PSA 119 077 veniant mihi miserationes tuae et vivam quia lex tua meditatio mea est 019 PSA 119 078 confundantur superbi quia iniuste iniquitatem fecerunt in me ego autem exercebor in mandatis tuis 019 PSA 119 079 convertantur mihi timentes te et qui noverunt testimonia tua 019 PSA 119 080 fiat cor meum inmaculatum in iustificationibus tuis ut non confundar 019 PSA 119 081 caf defecit in salutare tuum anima mea in verbum tuum supersperavi 019 PSA 119 082 defecerunt oculi mei in eloquium tuum dicentes quando consolaberis me 019 PSA 119 083 quia factus sum sicut uter in pruina iustificationes tuas non sum oblitus 019 PSA 119 084 quot sunt dies servo tuo quando facies de persequentibus me iudicium 019 PSA 119 085 narraverunt mihi iniqui fabulationes sed non ut lex tua 019 PSA 119 086 omnia mandata tua veritas inique persecuti sunt me adiuva me 019 PSA 119 087 paulo minus consummaverunt me in terra ego autem non dereliqui mandata tua 019 PSA 119 088 secundum misericordiam tuam vivifica me et custodiam testimonia oris tui 019 PSA 119 089 lamed in aeternum Domine verbum tuum permanet in caelo 019 PSA 119 090 in generationem et generationem veritas tua fundasti terram et permanet 019 PSA 119 091 ordinatione tua perseverat dies quoniam omnia serviunt tibi 019 PSA 119 092 nisi quod lex tua meditatio mea est tunc forte perissem in humilitate mea 019 PSA 119 093 in aeternum non obliviscar iustificationes tuas quia in ipsis vivificasti me 019 PSA 119 094 tuus sum ego salvum me fac quoniam iustificationes tuas exquisivi 019 PSA 119 095 me expectaverunt peccatores ut perderent me testimonia tua intellexi 019 PSA 119 096 omni consummationi vidi finem latum mandatum tuum nimis 019 PSA 119 097 mem quomodo dilexi legem tuam tota die meditatio mea est 019 PSA 119 098 super inimicos meos prudentem me fecisti mandato tuo quia in aeternum mihi est 019 PSA 119 099 super omnes docentes me intellexi quia testimonia tua meditatio mea est 019 PSA 119 100 super senes intellexi quia mandata tua quaesivi 019 PSA 119 101 ab omni via mala prohibui pedes meos ut custodiam verba tua 019 PSA 119 102 a iudiciis tuis non declinavi quia tu legem posuisti mihi 019 PSA 119 103 quam dulcia faucibus meis eloquia tua super mel ori meo 019 PSA 119 104 a mandatis tuis intellexi propterea odivi omnem viam iniquitatis 019 PSA 119 105 nun lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis 019 PSA 119 106 iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae 019 PSA 119 107 humiliatus sum usquequaque Domine vivifica me secundum verbum tuum 019 PSA 119 108 voluntaria oris mei beneplacita fac Domine et iudicia tua doce me 019 PSA 119 109 anima mea in manibus meis semper et legem tuam non sum oblitus 019 PSA 119 110 posuerunt peccatores laqueum mihi et de mandatis tuis non erravi 019 PSA 119 111 hereditate adquisivi testimonia tua in aeternum quia exultatio cordis mei sunt 019 PSA 119 112 inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum propter retributionem 019 PSA 119 113 samech iniquos odio habui et legem tuam dilexi 019 PSA 119 114 adiutor meus et susceptor meus es tu in verbum tuum supersperavi 019 PSA 119 115 declinate a me maligni et scrutabor mandata Dei mei 019 PSA 119 116 suscipe me secundum eloquium tuum et vivam et non confundas me ab expectatione mea 019 PSA 119 117 adiuva me et salvus ero et meditabor in iustificationibus tuis semper 019 PSA 119 118 sprevisti omnes discedentes a iustitiis tuis quia iniusta cogitatio eorum 019 PSA 119 119 praevaricantes reputavi omnes peccatores terrae ideo dilexi testimonia tua 019 PSA 119 120 confige timore tuo carnes meas a iudiciis enim tuis timui 019 PSA 119 121 ain feci iudicium et iustitiam non tradas me calumniantibus me 019 PSA 119 122 suscipe servum tuum in bonum non calumnientur me superbi 019 PSA 119 123 oculi mei defecerunt in salutare tuum et in eloquium iustitiae tuae 019 PSA 119 124 fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me 019 PSA 119 125 servus tuus sum ego da mihi intellectum et sciam testimonia tua 019 PSA 119 126 tempus faciendi Domino dissipaverunt legem tuam 019 PSA 119 127 ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion 019 PSA 119 128 propterea ad omnia mandata tua dirigebar omnem viam iniquam odio habui 019 PSA 119 129 fe mirabilia testimonia tua ideo scrutata est ea anima mea 019 PSA 119 130 declaratio sermonum tuorum inluminat et intellectum dat parvulis 019 PSA 119 131 os meum aperui et adtraxi spiritum quia mandata tua desiderabam 019 PSA 119 132 aspice in me et miserere mei secundum iudicium diligentium nomen tuum 019 PSA 119 133 gressus meos dirige secundum eloquium tuum et non dominetur mei omnis iniustitia 019 PSA 119 134 redime me a calumniis hominum et custodiam mandata tua 019 PSA 119 135 faciem tuam inlumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas 019 PSA 119 136 exitus aquarum deduxerunt oculi mei quia non custodierunt legem tuam 019 PSA 119 137 sade iustus es Domine et rectum iudicium tuum 019 PSA 119 138 mandasti iustitiam testimonia tua et veritatem tuam nimis 019 PSA 119 139 tabescere me fecit zelus meus quia obliti sunt verba tua inimici mei 019 PSA 119 140 ignitum eloquium tuum vehementer et servus tuus dilexit illud 019 PSA 119 141 adulescentulus sum ego et contemptus iustificationes tuas non sum oblitus 019 PSA 119 142 iustitia tua iustitia in aeternum et lex tua veritas 019 PSA 119 143 tribulatio et angustia invenerunt me mandata tua meditatio mea 019 PSA 119 144 aequitas testimonia tua in aeternum intellectum da mihi et vivam 019 PSA 119 145 cof clamavi in toto corde exaudi me Domine iustificationes tuas requiram 019 PSA 119 146 clamavi te salvum me fac et custodiam mandata tua 019 PSA 119 147 praeveni in maturitate et clamavi in verba tua supersperavi 019 PSA 119 148 praevenerunt oculi mei ad diluculum ut meditarer eloquia tua 019 PSA 119 149 vocem meam audi secundum misericordiam tuam Domine secundum iudicium tuum vivifica me 019 PSA 119 150 adpropinquaverunt persequentes me iniquitate a lege autem tua longe facti sunt 019 PSA 119 151 prope es tu Domine et omnes viae tuae veritas 019 PSA 119 152 initio cognovi de testimoniis tuis quia in aeternum fundasti ea 019 PSA 119 153 res vide humilitatem meam et eripe me quia legem tuam non sum oblitus 019 PSA 119 154 iudica iudicium meum et redime me propter eloquium tuum vivifica me 019 PSA 119 155 longe a peccatoribus salus quia iustificationes tuas non exquisierunt 019 PSA 119 156 misericordiae tuae multae Domine secundum iudicia tua vivifica me 019 PSA 119 157 multi qui persequuntur me et tribulant me a testimoniis tuis non declinavi 019 PSA 119 158 vidi praevaricantes et tabescebam quia eloquia tua non custodierunt 019 PSA 119 159 vide quoniam mandata tua dilexi Domine in misericordia tua vivifica me 019 PSA 119 160 principium verborum tuorum veritas et in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae 019 PSA 119 161 sen principes persecuti sunt me gratis et a verbis tuis formidavit cor meum 019 PSA 119 162 laetabor ego super eloquia tua sicut qui invenit spolia multa 019 PSA 119 163 iniquitatem odio habui et abominatus sum legem autem tuam dilexi 019 PSA 119 164 septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae 019 PSA 119 165 pax multa diligentibus legem tuam et non est illis scandalum 019 PSA 119 166 expectabam salutare tuum Domine et mandata tua dilexi 019 PSA 119 167 custodivit anima mea testimonia tua et dilexi ea vehementer 019 PSA 119 168 servavi mandata tua et testimonia tua quia omnes viae meae in conspectu tuo 019 PSA 119 169 thau adpropinquet deprecatio mea in conspectu tuo Domine iuxta eloquium tuum da mihi intellectum 019 PSA 119 170 intret postulatio mea in conspectu tuo secundum eloquium tuum eripe me 019 PSA 119 171 eructabunt labia mea hymnum cum docueris me iustificationes tuas 019 PSA 119 172 pronuntiabit lingua mea eloquium tuum quia omnia mandata tua aequitas 019 PSA 119 173 fiat manus tua ut salvet me quoniam mandata tua elegi 019 PSA 119 174 concupivi salutare tuum Domine et lex tua meditatio mea 019 PSA 119 175 vivet anima mea et laudabit te et iudicia tua adiuvabunt me 019 PSA 119 176 erravi sicut ovis quae periit quaere servum tuum quia mandata tua non sum oblitus 019 PSA 120 001 canticum graduum ad Dominum cum tribularer clamavi et exaudivit me 019 PSA 120 002 Domine libera animam meam a labiis iniquis a lingua dolosa 019 PSA 120 003 quid detur tibi et quid adponatur tibi ad linguam dolosam 019 PSA 120 004 sagittae potentis acutae cum carbonibus desolatoriis 019 PSA 120 005 heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitationibus Cedar 019 PSA 120 006 multum incola fuit anima mea 019 PSA 120 007 cum his qui oderant pacem eram pacificus cum loquebar illis inpugnabant me gratis 019 PSA 121 001 canticum graduum levavi oculos meos in montes unde veniet auxilium mihi 019 PSA 121 002 auxilium meum a Domino qui fecit caelum et terram 019 PSA 121 003 non det in commotionem pedem tuum neque dormitet qui custodit te 019 PSA 121 004 ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israhel 019 PSA 121 005 Dominus custodit te Dominus protectio tua super manum dexteram tuam 019 PSA 121 006 per diem sol non uret te neque luna per noctem 019 PSA 121 007 Dominus custodit te ab omni malo custodiat animam tuam Dominus 019 PSA 121 008 Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum ex hoc nunc et usque in saeculum 019 PSA 122 001 canticum graduum huic David laetatus sum in his quae dicta sunt mihi in domum Domini ibimus 019 PSA 122 002 stantes erant pedes nostri in atriis tuis Hierusalem 019 PSA 122 003 Hierusalem quae aedificatur ut civitas cuius participatio eius in id ipsum 019 PSA 122 004 illic enim ascenderunt tribus tribus Domini testimonium Israhel ad confitendum nomini Domini 019 PSA 122 005 quia illic sederunt sedes in iudicium sedes super domum David 019 PSA 122 006 rogate quae ad pacem sunt Hierusalem et abundantia diligentibus te 019 PSA 122 007 fiat pax in virtute tua et abundantia in turribus tuis 019 PSA 122 008 propter fratres meos et proximos meos loquebar pacem de te 019 PSA 122 009 propter domum Domini Dei nostri quaesivi bona tibi 019 PSA 123 001 canticum graduum ad te levavi oculos meos qui habitas in caelo 019 PSA 123 002 ecce sicut oculi servorum in manibus dominorum suorum sicut oculi ancillae in manibus dominae eius ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum donec misereatur nostri 019 PSA 123 003 miserere nostri Domine miserere nostri quia multum repleti sumus despectione 019 PSA 123 004 quia multum repleta est anima nostra obprobrium abundantibus et despectio superbis 019 PSA 124 001 canticum graduum huic David nisi quia Dominus erat in nobis dicat nunc Israhel 019 PSA 124 002 nisi quia Dominus erat in nobis cum exsurgerent in nos homines 019 PSA 124 003 forte vivos degluttissent nos cum irasceretur furor eorum in nos 019 PSA 124 004 forsitan aqua absorbuisset nos 019 PSA 124 005 torrentem pertransivit anima nostra forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem 019 PSA 124 006 benedictus Dominus qui non dedit nos in captionem dentibus eorum 019 PSA 124 007 anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium laqueus contritus est et nos liberati sumus 019 PSA 124 008 adiutorium nostrum in nomine Domini qui fecit caelum et terram 019 PSA 125 001 canticum graduum qui confidunt in Domino sicut mons Sion non commovebitur in aeternum qui habitat 019 PSA 125 002 in Hierusalem montes in circuitu eius et Dominus in circuitu populi sui ex hoc nunc et usque in saeculum 019 PSA 125 003 quia non relinquet virgam peccatorum super sortem iustorum ut non extendant iusti ad iniquitatem manus suas 019 PSA 125 004 benefac Domine bonis et rectis corde 019 PSA 125 005 declinantes autem in obligationes adducet Dominus cum operantibus iniquitatem pax super Israhel 019 PSA 126 001 canticum graduum in convertendo Dominum captivitatem Sion facti sumus sicut consolati 019 PSA 126 002 tunc repletum est gaudio os nostrum et lingua nostra exultatione tunc dicent inter gentes magnificavit Dominus facere cum eis 019 PSA 126 003 magnificavit Dominus facere nobiscum facti sumus laetantes 019 PSA 126 004 converte Domine captivitatem nostram sicut torrens in austro 019 PSA 126 005 qui seminant in lacrimis in exultatione metent 019 PSA 126 006 euntes ibant et flebant portantes semina sua venientes autem venient in exultatione portantes manipulos suos 019 PSA 127 001 canticum graduum Salomonis nisi Dominus aedificaverit domum in vanum laboraverunt qui aedificant eam nisi Dominus custodierit civitatem frustra vigilavit qui custodit 019 PSA 127 002 vanum est vobis ante lucem surgere surgere postquam sederitis qui manducatis panem doloris cum dederit dilectis suis somnum 019 PSA 127 003 ecce hereditas Domini filii mercis fructus ventris 019 PSA 127 004 sicut sagittae in manu potentis ita filii excussorum 019 PSA 127 005 beatus vir qui implebit desiderium suum ex ipsis non confundentur cum loquentur inimicis suis in porta 019 PSA 128 001 canticum graduum beati omnes qui timent Dominum qui ambulant in viis eius 019 PSA 128 002 labores manuum tuarum quia; manducabis beatus es et bene tibi erit 019 PSA 128 003 uxor tua sicut vitis abundans in lateribus domus tuae filii tui sicut novella olivarum in circuitu mensae tuae 019 PSA 128 004 ecce sic benedicetur homo qui timet Dominum 019 PSA 128 005 benedicat te Dominus ex Sion et videas bona Hierusalem omnibus diebus vitae tuae 019 PSA 128 006 et videas filios filiorum tuorum pax super Israhel 019 PSA 129 001 canticum graduum saepe expugnaverunt me a iuventute mea dicat nunc Israhel 019 PSA 129 002 saepe expugnaverunt me a iuventute mea etenim non potuerunt mihi 019 PSA 129 003 supra dorsum meum fabricabantur peccatores prolongaverunt iniquitatem suam 019 PSA 129 004 Dominus iustus concidet cervices peccatorum 019 PSA 129 005 confundantur et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion 019 PSA 129 006 fiant sicut faenum tectorum quod priusquam evellatur exaruit 019 PSA 129 007 de quo non implevit manum suam qui metit et sinum suum qui manipulos colligit 019 PSA 129 008 et non dixerunt qui praeteribant benedictio Domini super vos benediximus vobis in nomine Domini 019 PSA 130 001 canticum graduum de profundis clamavi ad te Domine 019 PSA 130 002 Domine exaudi vocem meam fiant aures tuae intendentes in vocem deprecationis meae 019 PSA 130 003 si iniquitates observabis Domine Domine quis sustinebit 019 PSA 130 004 quia apud te propitiatio est propter legem tuam sustinui te Domine sustinuit anima mea in verbum eius 019 PSA 130 005 speravit anima mea in Domino 019 PSA 130 006 a custodia matutina usque ad noctem speret Israhel in Domino 019 PSA 130 007 quia apud Dominum misericordia et copiosa apud eum redemptio 019 PSA 130 008 et ipse redimet Israhel ex omnibus iniquitatibus eius 019 PSA 131 001 canticum graduum David Domine non est exaltatum cor meum neque elati sunt oculi mei neque ambulavi in magnis neque in mirabilibus super me 019 PSA 131 002 si non humiliter sentiebam sed exaltavi animam meam sicut ablactatum super matrem suam ita retributio in anima mea 019 PSA 131 003 speret Israhel in Domino ex hoc nunc et usque in saeculum 019 PSA 132 001 canticum graduum memento Domine David et omnis mansuetudinis eius 019 PSA 132 002 sicut iuravit Domino votum vovit Deo Iacob 019 PSA 132 003 si introiero in tabernaculum domus meae si ascendero in lectum strati mei 019 PSA 132 004 si dedero somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem 019 PSA 132 005 et requiem temporibus meis donec inveniam locum Domino tabernaculum Deo Iacob 019 PSA 132 006 ecce audivimus eam in Efrata invenimus eam in campis silvae 019 PSA 132 007 introibimus in tabernacula eius adorabimus in loco ubi steterunt pedes eius 019 PSA 132 008 surge Domine in requiem tuam tu et arca sanctificationis tuae 019 PSA 132 009 sacerdotes tui induentur iustitia et sancti tui exultabunt 019 PSA 132 010 propter David servum tuum non avertas faciem christi tui 019 PSA 132 011 iuravit Dominus David veritatem et non frustrabit eum de fructu ventris tui ponam super sedem tuam 019 PSA 132 012 si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea haec quae docebo eos et filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam 019 PSA 132 013 quoniam elegit Dominus Sion elegit eam in habitationem sibi 019 PSA 132 014 haec requies mea in saeculum saeculi hic habitabo quoniam elegi eam 019 PSA 132 015 viduam eius benedicens benedicam pauperes eius saturabo panibus 019 PSA 132 016 sacerdotes eius induam salutari et sancti eius exultatione exultabunt 019 PSA 132 017 illic producam cornu David paravi lucernam christo meo 019 PSA 132 018 inimicos eius induam confusione super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea 019 PSA 133 001 canticum graduum David ecce quam bonum et quam iucundum habitare fratres in unum 019 PSA 133 002 sicut unguentum in capite quod descendit in barbam barbam Aaron quod descendit in ora vestimenti eius 019 PSA 133 003 sicut ros Hermon qui descendit in montes Sion quoniam illic mandavit Dominus benedictionem et vitam usque in saeculum 019 PSA 134 001 canticum graduum ecce nunc benedicite Dominum omnes servi Domini qui statis in domo Domini in atriis domus Dei nostri 019 PSA 134 002 in noctibus extollite manus vestras in sancta et benedicite Domino 019 PSA 134 003 benedicat te Dominus ex Sion qui fecit caelum et terram 019 PSA 135 001 alleluia laudate nomen Domini laudate servi Dominum 019 PSA 135 002 qui statis in domo Domini in atriis domus Dei nostri 019 PSA 135 003 laudate Dominum quia bonus Dominus psallite nomini eius quoniam suave 019 PSA 135 004 quoniam Iacob elegit sibi Dominus Israhel in possessionem sibi 019 PSA 135 005 quia ego cognovi quod magnus est Dominus et Deus noster prae omnibus diis 019 PSA 135 006 omnia quae voluit Dominus fecit in caelo et in terra in mare et in omnibus abyssis 019 PSA 135 007 educens nubes ab extremo terrae fulgora in pluviam fecit qui producit ventos de thesauris suis 019 PSA 135 008 qui percussit primogenita Aegypti ab homine usque ad pecus 019 PSA 135 009 emisit signa et prodigia in medio tui Aegypte in Pharaonem et in omnes servos eius 019 PSA 135 010 qui percussit gentes multas et occidit reges fortes 019 PSA 135 011 Seon regem Amorreorum et Og regem Basan et omnia regna Chanaan 019 PSA 135 012 et dedit terram eorum hereditatem hereditatem Israhel populo suo 019 PSA 135 013 Domine nomen tuum in aeternum Domine memoriale tuum in generationem et generationem 019 PSA 135 014 quia iudicabit Dominus populum suum et in servis suis deprecabitur 019 PSA 135 015 simulacra gentium argentum et aurum opera manuum hominum 019 PSA 135 016 os habent et non loquentur oculos habent et non videbunt 019 PSA 135 017 aures habent et non audient neque enim est spiritus in ore eorum 019 PSA 135 018 similes illis fiant qui faciunt ea et omnes qui sperant in eis 019 PSA 135 019 domus Israhel benedicite Domino domus Aaron benedicite Domino 019 PSA 135 020 domus Levi benedicite Domino qui timetis Dominum benedicite Domino 019 PSA 135 021 benedictus Dominus ex Sion qui habitat in Hierusalem 019 PSA 136 001 alleluia confitemini Domino quoniam bonus quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 002 confitemini Deo deorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 003 confitemini Domino dominorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 004 qui facit mirabilia magna solus quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 005 qui fecit caelos in intellectu quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 006 qui firmavit terram super aquas quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 007 qui fecit luminaria magna quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 008 solem in potestatem diei quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 009 lunam et stellas in potestatem noctis quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 010 qui percussit Aegyptum cum primogenitis eorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 011 qui eduxit Israhel de medio eorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 012 in manu potenti et brachio excelso quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 013 qui divisit Rubrum mare in divisiones quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 014 et duxit Israhel per medium eius quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 015 et excussit Pharaonem et virtutem eius in mari Rubro quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 016 qui transduxit populum suum in deserto quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 017 qui percussit reges magnos quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 018 et occidit reges fortes quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 019 Seon regem Amorreorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 020 et Og regem Basan quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 021 et dedit terram eorum hereditatem quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 022 hereditatem Israhel servo suo quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 023 quia in humilitate nostra memor fuit nostri quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 024 et redemit nos ab inimicis nostris quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 025 qui dat escam omni carni quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 136 026 confitemini Deo caeli quoniam in aeternum misericordia eius confitemini Domino dominorum quoniam in aeternum misericordia eius 019 PSA 137 001 David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion 019 PSA 137 002 in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra 019 PSA 137 003 quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion 019 PSA 137 004 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena 019 PSA 137 005 si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea 019 PSA 137 006 adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae 019 PSA 137 007 memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea 019 PSA 137 008 filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis 019 PSA 137 009 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram 019 PSA 138 001 ipsi David confitebor tibi Domine in toto corde meo quoniam audisti verba oris mei in conspectu angelorum psallam tibi 019 PSA 138 002 adorabo ad templum sanctum tuum et confitebor nomini tuo super misericordia tua et veritate tua quoniam magnificasti super omne nomen sanctum tuum 019 PSA 138 003 in quacumque die invocavero te exaudi me multiplicabis me in anima mea virtute 019 PSA 138 004 confiteantur tibi Domine omnes reges terrae quia audierunt omnia verba oris tui 019 PSA 138 005 et cantent in viis Domini quoniam magna gloria Domini 019 PSA 138 006 quoniam excelsus Dominus et humilia respicit et alta a longe cognoscit 019 PSA 138 007 si ambulavero in medio tribulationis vivificabis me super iram inimicorum meorum extendisti manum tuam et salvum me fecit dextera tua 019 PSA 138 008 Dominus retribuet propter me Domine misericordia tua in saeculum opera manuum tuarum ne dispicias 019 PSA 139 001 in finem David psalmus 019 PSA 139 002 Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam 019 PSA 139 003 intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti 019 PSA 139 004 et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea 019 PSA 139 005 ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam 019 PSA 139 006 mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam 019 PSA 139 007 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam 019 PSA 139 008 si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585) 019 PSA 139 009 si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris 019 PSA 139 010 etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua 019 PSA 139 011 et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis 019 PSA 139 012 quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius 019 PSA 139 013 quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae 019 PSA 139 014 confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis 019 PSA 139 015 non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae 019 PSA 139 016 inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis 019 PSA 139 017 mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum 019 PSA 139 018 dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum 019 PSA 139 019 si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me 019 PSA 139 020 quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas 019 PSA 139 021 nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam 019 PSA 139 022 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi 019 PSA 139 023 proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas 019 PSA 139 024 et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna 019 PSA 140 001 in finem psalmus David eripe me Domine ab homine malo a viro iniquo eripe me 019 PSA 140 002 qui cogitaverunt iniquitates in corde tota die constituebant proelia 019 PSA 140 003 acuerunt linguam suam sicut serpentis venenum aspidum sub labiis eorum diapsalma 019 PSA 140 004 custodi me Domine de manu peccatoris ab hominibus iniquis eripe me qui cogitaverunt subplantare gressus meos 019 PSA 140 005 absconderunt superbi laqueum mihi et funes extenderunt in laqueum iuxta iter scandalum posuerunt mihi diapsalma 019 PSA 140 006 dixi Domino Deus meus es tu exaudi Domine vocem deprecationis meae 019 PSA 140 007 Domine Domine virtus salutis meae obumbrasti super caput meum in die belli 019 PSA 140 008 non tradas Domine desiderio meo peccatori cogitaverunt contra me ne derelinquas me ne forte exaltentur diapsalma 019 PSA 140 009 caput circuitus eorum labor labiorum ipsorum operiet eos 019 PSA 140 010 cadent super eos carbones in igne deicies eos in miseriis non subsistent 019 PSA 140 011 vir linguosus non dirigetur in terra virum iniustum mala capient in interitu 019 PSA 140 012 cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis et vindictam pauperum 019 PSA 140 013 verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo habitabunt recti cum vultu tuo 019 PSA 141 001 psalmus David Domine clamavi ad te exaudi me intende voci meae cum clamavero ad te 019 PSA 141 002 dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum 019 PSA 141 003 pone Domine custodiam ori meo et ostium circumstantiae labiis meis 019 PSA 141 004 non declines cor meum in verba malitiae ad excusandas excusationes in peccatis cum hominibus operantibus iniquitatem et non communicabo cum electis eorum 019 PSA 141 005 corripiet me iustus in misericordia et increpabit me oleum autem peccatoris non inpinguet caput meum quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum 019 PSA 141 006 absorti sunt iuncti petrae iudices eorum audient verba mea quoniam potuerunt 019 PSA 141 007 sicut crassitudo terrae erupta est super terram dissipata sunt ossa nostra secus infernum (Sheol h7585) 019 PSA 141 008 quia ad te Domine Domine oculi mei in te speravi non auferas animam meam 019 PSA 141 009 custodi me a laqueo quem statuerunt mihi et ab scandalis operantium iniquitatem 019 PSA 141 010 cadent in retiaculo eius peccatores singulariter sum ego donec transeam 019 PSA 142 001 intellectus David cum esset in spelunca oratio voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum deprecatus sum 019 PSA 142 002 effundo in conspectu eius deprecationem meam tribulationem meam ante ipsum pronuntio 019 PSA 142 003 in deficiendo ex me spiritum meum et tu cognovisti semitas meas in via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi 019 PSA 142 004 considerabam ad dexteram et videbam et non erat qui cognosceret me periit fuga a me et non est qui requirit animam meam 019 PSA 142 005 clamavi ad te Domine dixi tu es spes mea portio mea in terra viventium 019 PSA 142 006 intende ad deprecationem meam quia humiliatus sum nimis libera me a persequentibus me quia confortati sunt super me 019 PSA 142 007 educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo me expectant iusti donec retribuas mihi 019 PSA 143 001 psalmus David quando filius eum persequebatur Domine exaudi orationem meam auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua exaudi me in tua iustitia 019 PSA 143 002 et non intres in iudicio cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens 019 PSA 143 003 quia persecutus est inimicus animam meam humiliavit in terra vitam meam conlocavit me in obscuris sicut mortuos saeculi 019 PSA 143 004 et anxiatus est super me spiritus meus in me turbatum est cor meum 019 PSA 143 005 memor fui dierum antiquorum meditatus sum in omnibus operibus tuis in factis manuum tuarum meditabar 019 PSA 143 006 expandi manus meas ad te anima mea sicut terra sine aqua tibi diapsalma 019 PSA 143 007 velociter exaudi me Domine defecit spiritus meus non avertas faciem tuam a me et similis ero descendentibus in lacum 019 PSA 143 008 auditam mihi fac mane misericordiam tuam quia in te speravi notam fac mihi viam in qua ambulem quia ad te levavi animam meam 019 PSA 143 009 eripe me de inimicis meis Domine ad te confugi 019 PSA 143 010 doce me facere voluntatem tuam quia Deus meus es tu spiritus tuus bonus deducet me in terra recta 019 PSA 143 011 propter nomen tuum Domine vivificabis me in aequitate tua educes de tribulatione animam meam 019 PSA 143 012 et in misericordia tua disperdes inimicos meos et perdes omnes qui tribulant animam meam quoniam ego servus tuus sum 019 PSA 144 001 David adversus Goliad benedictus Dominus Deus meus qui docet manus meas ad proelium digitos meos ad bellum 019 PSA 144 002 misericordia mea et refugium meum susceptor meus et liberator meus protector meus et in eo speravi qui subdis populum meum sub me 019 PSA 144 003 Domine quid est homo quia innotuisti ei aut filius hominis quia reputas eum 019 PSA 144 004 homo vanitati similis factus est dies eius sicut umbra praetereunt 019 PSA 144 005 Domine inclina caelos tuos et descende tange montes et fumigabunt 019 PSA 144 006 fulgora coruscationem et dissipabis eos emitte sagittas tuas et conturbabis eos 019 PSA 144 007 emitte manum tuam de alto eripe me et libera me de aquis multis de manu filiorum alienorum 019 PSA 144 008 quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis 019 PSA 144 009 Deus canticum novum cantabo tibi in psalterio decacordo psallam tibi 019 PSA 144 010 qui das salutem regibus qui redimit David servum suum de gladio maligno 019 PSA 144 011 eripe me et eripe me de manu filiorum alienigenarum quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis 019 PSA 144 012 quorum filii sicut novella plantationis in iuventute sua filiae eorum conpositae circumornatae ut similitudo templi 019 PSA 144 013 promptuaria eorum plena eructantia ex hoc in illud oves eorum fetosae abundantes in egressibus suis 019 PSA 144 014 boves eorum crassi non est ruina maceriae neque transitus neque clamor in plateis eorum 019 PSA 144 015 beatum dixerunt populum cui haec sunt beatus populus cuius Dominus Deus eius 019 PSA 145 001 laudatio David exaltabo te Deus meus rex et benedicam nomini tuo in saeculum et in saeculum saeculi 019 PSA 145 002 per singulos dies benedicam tibi et laudabo nomen tuum in saeculum et in saeculum saeculi 019 PSA 145 003 magnus Dominus et laudabilis nimis et magnitudinis eius non est finis 019 PSA 145 004 generatio et generatio laudabit opera tua et potentiam tuam pronuntiabunt 019 PSA 145 005 magnificentiam gloriae sanctitatis tuae loquentur et mirabilia tua narrabunt 019 PSA 145 006 et virtutem terribilium tuorum dicent et magnitudinem tuam narrabunt 019 PSA 145 007 memoriam abundantiae suavitatis tuae eructabunt et iustitia tua exultabunt 019 PSA 145 008 miserator et misericors Dominus patiens et multum misericors 019 PSA 145 009 suavis Dominus universis et miserationes eius super omnia opera eius 019 PSA 145 010 confiteantur tibi Domine omnia opera tua et sancti tui confiteantur tibi 019 PSA 145 011 gloriam regni tui dicent et potentiam tuam loquentur 019 PSA 145 012 ut notam faciant filiis hominum potentiam tuam et gloriam magnificentiae regni tui 019 PSA 145 013 regnum tuum regnum omnium saeculorum et dominatio tua in omni generatione et progenie fidelis Dominus in omnibus verbis suis et sanctus in omnibus operibus suis 019 PSA 145 014 adlevat Dominus omnes qui corruunt et erigit omnes elisos 019 PSA 145 015 oculi omnium in te sperant et tu das escam illorum in tempore oportuno 019 PSA 145 016 aperis tu manum tuam et imples omne animal benedictione 019 PSA 145 017 iustus Dominus in omnibus viis suis et sanctus in omnibus operibus suis 019 PSA 145 018 prope est Dominus omnibus invocantibus eum omnibus invocantibus eum in veritate 019 PSA 145 019 voluntatem timentium se faciet et deprecationem eorum exaudiet et salvos faciet eos 019 PSA 145 020 custodit Dominus omnes diligentes se et omnes peccatores disperdet 019 PSA 145 021 laudationem Domini loquetur os meum et benedicat omnis caro nomini sancto eius in saeculum et in saeculum saeculi 019 PSA 146 001 alleluia Aggei et Zacchariae 019 PSA 146 002 lauda anima mea Dominum laudabo Dominum in vita mea psallam Deo meo quamdiu fuero nolite confidere in principibus 019 PSA 146 003 in filiis hominum quibus non est salus 019 PSA 146 004 exibit spiritus eius et revertetur in terram suam in illa die peribunt omnes cogitationes eorum 019 PSA 146 005 beatus cuius Deus Iacob adiutor eius spes eius in Domino Deo ipsius 019 PSA 146 006 qui fecit caelum et terram mare et omnia quae in eis 019 PSA 146 007 qui custodit veritatem in saeculum facit iudicium iniuriam patientibus dat escam esurientibus Dominus solvit conpeditos 019 PSA 146 008 Dominus inluminat caecos Dominus erigit adlisos Dominus diligit iustos 019 PSA 146 009 Dominus custodit advenas pupillum et viduam suscipiet et viam peccatorum disperdet 019 PSA 146 010 regnabit Dominus in saecula Deus tuus Sion in generationem et generationem 019 PSA 147 001 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio 019 PSA 147 002 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit 019 PSA 147 003 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum 019 PSA 147 004 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans 019 PSA 147 005 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus 019 PSA 147 006 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram 019 PSA 147 007 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara 019 PSA 147 008 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum 019 PSA 147 009 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum 019 PSA 147 010 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei 019 PSA 147 011 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius 019 PSA 147 012 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion 019 PSA 147 013 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te 019 PSA 147 014 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te 019 PSA 147 015 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius 019 PSA 147 016 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit 019 PSA 147 017 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit 019 PSA 147 018 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae 019 PSA 147 019 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel 019 PSA 147 020 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis 019 PSA 148 001 alleluia laudate Dominum de caelis laudate eum in excelsis 019 PSA 148 002 laudate eum omnes angeli eius laudate eum omnes virtutes eius 019 PSA 148 003 laudate eum sol et luna laudate eum omnes stellae et lumen 019 PSA 148 004 laudate eum caeli caelorum et aqua quae super caelum est 019 PSA 148 005 laudent nomen Domini quia ipse dixit et facta sunt ipse mandavit et creata sunt 019 PSA 148 006 statuit ea in saeculum et in saeculum saeculi praeceptum posuit et non praeteribit 019 PSA 148 007 laudate Dominum de terra dracones et omnes abyssi 019 PSA 148 008 ignis grando nix glacies spiritus procellarum quae faciunt verbum eius 019 PSA 148 009 montes et omnes colles ligna fructifera et omnes cedri 019 PSA 148 010 bestiae et universa pecora serpentes et volucres pinnatae 019 PSA 148 011 reges terrae et omnes populi principes et omnes iudices terrae 019 PSA 148 012 iuvenes et virgines senes cum iunioribus laudent nomen Domini 019 PSA 148 013 quia exaltatum est nomen eius solius 019 PSA 148 014 confessio eius super caelum et terram et exaltabit cornu populi sui hymnus omnibus sanctis eius filiis Israhel populo adpropinquanti sibi 019 PSA 149 001 alleluia cantate Domino canticum novum laus eius in ecclesia sanctorum 019 PSA 149 002 laetetur Israhel in eo qui fecit eum et filii Sion exultent in rege suo 019 PSA 149 003 laudent nomen eius in choro in tympano et psalterio psallant ei 019 PSA 149 004 quia beneplacitum est Domino in populo suo et exaltabit mansuetos in salute 019 PSA 149 005 exultabunt sancti in gloria laetabuntur in cubilibus suis 019 PSA 149 006 exaltationes Dei in gutture eorum et gladii ancipites in manibus eorum 019 PSA 149 007 ad faciendam vindictam in nationibus increpationes in populis 019 PSA 149 008 ad alligandos reges eorum in conpedibus et nobiles eorum in manicis ferreis 019 PSA 149 009 ut faciant in eis iudicium conscriptum gloria haec est omnibus sanctis eius 019 PSA 150 001 alleluia laudate Dominum in sanctis eius laudate eum in firmamento virtutis eius 019 PSA 150 002 laudate eum in virtutibus eius laudate eum secundum multitudinem magnitudinis eius 019 PSA 150 003 laudate eum in sono tubae laudate eum in psalterio et cithara 019 PSA 150 004 laudate eum in tympano et choro laudate eum in cordis et organo 019 PSA 150 005 laudate eum in cymbalis bene sonantibus laudate eum in cymbalis iubilationis 019 PSA 150 006 omne quod spirat laudet Dominum alleluia # # BOOK 020 PRO Proverbs Proverbiorum 020 PRO 001 001 parabolae Salomonis filii David regis Israhel 020 PRO 001 002 ad sciendam sapientiam et disciplinam 020 PRO 001 003 ad intellegenda verba prudentiae et suscipiendam eruditionem doctrinae iustitiam et iudicium et aequitatem 020 PRO 001 004 ut detur parvulis astutia adulescenti scientia et intellectus 020 PRO 001 005 audiens sapiens sapientior erit et intellegens gubernacula possidebit 020 PRO 001 006 animadvertet parabolam et interpretationem verba sapientium et enigmata eorum 020 PRO 001 007 timor Domini principium scientiae sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt 020 PRO 001 008 audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae 020 PRO 001 009 ut addatur gratia capiti tuo et torques collo tuo 020 PRO 001 010 fili mi si te lactaverint peccatores ne adquiescas 020 PRO 001 011 si dixerint veni nobiscum insidiemur sanguini abscondamus tendiculas contra insontem frustra 020 PRO 001 012 degluttiamus eum sicut infernus viventem et integrum quasi descendentem in lacum (Sheol h7585) 020 PRO 001 013 omnem pretiosam substantiam repperiemus implebimus domos nostras spoliis 020 PRO 001 014 sortem mitte nobiscum marsuppium unum sit omnium nostrum 020 PRO 001 015 fili mi ne ambules cum eis prohibe pedem tuum a semitis eorum 020 PRO 001 016 pedes enim illorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem 020 PRO 001 017 frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum 020 PRO 001 018 ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas 020 PRO 001 019 sic semitae omnis avari animas possidentium rapiunt 020 PRO 001 020 sapientia foris praedicat in plateis dat vocem suam 020 PRO 001 021 in capite turbarum clamitat in foribus portarum urbis profert verba sua dicens 020 PRO 001 022 usquequo parvuli diligitis infantiam et stulti ea quae sibi sunt noxia cupiunt et inprudentes odibunt scientiam 020 PRO 001 023 convertimini ad correptionem meam en proferam vobis spiritum meum et ostendam verba mea 020 PRO 001 024 quia vocavi et rennuistis extendi manum meam et non fuit qui aspiceret 020 PRO 001 025 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis 020 PRO 001 026 ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo cum vobis quod timebatis advenerit 020 PRO 001 027 cum inruerit repentina calamitas et interitus quasi tempestas ingruerit quando venerit super vos tribulatio et angustia 020 PRO 001 028 tunc invocabunt me et non exaudiam mane consurgent et non invenient me 020 PRO 001 029 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non susceperint 020 PRO 001 030 nec adquieverint consilio meo et detraxerint universae correptioni meae 020 PRO 001 031 comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur 020 PRO 001 032 aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos 020 PRO 001 033 qui autem me audierit absque terrore requiescet et abundantia perfruetur malorum timore sublato 020 PRO 002 001 fili mi si susceperis sermones meos et mandata mea absconderis penes te 020 PRO 002 002 ut audiat sapientiam auris tua inclina cor tuum ad noscendam prudentiam 020 PRO 002 003 si enim sapientiam invocaveris et inclinaveris cor tuum prudentiae 020 PRO 002 004 si quaesieris eam quasi pecuniam et sicut thesauros effoderis illam 020 PRO 002 005 tunc intelleges timorem Domini et scientiam Dei invenies 020 PRO 002 006 quia Dominus dat sapientiam et ex ore eius scientia et prudentia 020 PRO 002 007 custodiet rectorum salutem et proteget gradientes simpliciter 020 PRO 002 008 servans semitas iustitiae et vias sanctorum custodiens 020 PRO 002 009 tunc intelleges iustitiam et iudicium et aequitatem et omnem semitam bonam 020 PRO 002 010 si intraverit sapientia cor tuum et scientia animae tuae placuerit 020 PRO 002 011 consilium custodiet te prudentia servabit te 020 PRO 002 012 ut eruaris de via mala ab homine qui perversa loquitur 020 PRO 002 013 qui relinquunt iter rectum et ambulant per vias tenebrosas 020 PRO 002 014 qui laetantur cum malefecerint et exultant in rebus pessimis 020 PRO 002 015 quorum viae perversae et infames gressus eorum 020 PRO 002 016 ut eruaris a muliere aliena et ab extranea quae mollit sermones suos 020 PRO 002 017 et relinquit ducem pubertatis suae 020 PRO 002 018 et pacti Dei sui oblita est inclinata est enim ad mortem domus eius et ad impios semitae ipsius 020 PRO 002 019 omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur nec adprehendent semitas vitae 020 PRO 002 020 ut ambules in via bona et calles iustorum custodias 020 PRO 002 021 qui enim recti sunt habitabunt in terra et simplices permanebunt in ea 020 PRO 002 022 impii vero de terra perdentur et qui inique agunt auferentur ex ea 020 PRO 003 001 fili mi ne obliviscaris legis meae et praecepta mea custodiat cor tuum 020 PRO 003 002 longitudinem enim dierum et annos vitae et pacem adponent tibi 020 PRO 003 003 misericordia et veritas non te deserant circumda eas gutturi tuo et describe in tabulis cordis tui 020 PRO 003 004 et invenies gratiam et disciplinam bonam coram Deo et hominibus 020 PRO 003 005 habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo et ne innitaris prudentiae tuae 020 PRO 003 006 in omnibus viis tuis cogita illum et ipse diriget gressus tuos 020 PRO 003 007 ne sis sapiens apud temet ipsum time Dominum et recede a malo 020 PRO 003 008 sanitas quippe erit umbilico tuo et inrigatio ossuum tuorum 020 PRO 003 009 honora Dominum de tua substantia et de primitiis omnium frugum tuarum 020 PRO 003 010 et implebuntur horrea tua saturitate et vino torcularia redundabunt 020 PRO 003 011 disciplinam Domini fili mi ne abicias nec deficias cum ab eo corriperis 020 PRO 003 012 quem enim diligit Dominus corripit et quasi pater in filio conplacet sibi 020 PRO 003 013 beatus homo qui invenit sapientiam et qui affluit prudentia 020 PRO 003 014 melior est adquisitio eius negotiatione argenti et auro primo fructus eius 020 PRO 003 015 pretiosior est cunctis opibus et omnia quae desiderantur huic non valent conparari 020 PRO 003 016 longitudo dierum in dextera eius in sinistra illius divitiae et gloria 020 PRO 003 017 viae eius viae pulchrae et omnes semitae illius pacificae 020 PRO 003 018 lignum vitae est his qui adprehenderint eam et qui tenuerit eam beatus 020 PRO 003 019 Dominus sapientia fundavit terram stabilivit caelos prudentia 020 PRO 003 020 sapientia illius eruperunt abyssi et nubes rore concrescunt 020 PRO 003 021 fili mi ne effluant haec ab oculis tuis custodi legem atque consilium 020 PRO 003 022 et erit vita animae tuae et gratia faucibus tuis 020 PRO 003 023 tunc ambulabis fiducialiter in via tua et pes tuus non inpinget 020 PRO 003 024 si dormieris non timebis quiesces et suavis erit somnus tuus 020 PRO 003 025 ne paveas repentino terrore et inruentes tibi potentias impiorum 020 PRO 003 026 Dominus enim erit in latere tuo et custodiet pedem tuum ne capiaris 020 PRO 003 027 noli prohibere benefacere eum qui potest si vales et ipse benefac 020 PRO 003 028 ne dicas amico tuo vade et revertere et cras dabo tibi cum statim possis dare 020 PRO 003 029 ne moliaris amico tuo malum cum ille in te habeat fiduciam 020 PRO 003 030 ne contendas adversus hominem frustra cum ipse tibi nihil mali fecerit 020 PRO 003 031 ne aemuleris hominem iniustum nec imiteris vias eius 020 PRO 003 032 quia abominatio Domini est omnis inlusor et cum simplicibus sermocinatio eius 020 PRO 003 033 egestas a Domino in domo impii habitacula autem iustorum benedicentur 020 PRO 003 034 inlusores ipse deludet et mansuetis dabit gratiam 020 PRO 003 035 gloriam sapientes possidebunt stultorum exaltatio ignominia 020 PRO 004 001 audite filii disciplinam patris et adtendite ut sciatis prudentiam 020 PRO 004 002 donum bonum tribuam vobis legem meam ne derelinquatis 020 PRO 004 003 nam et ego filius fui patris mei tenellus et unigenitus coram matre mea 020 PRO 004 004 et docebat me atque dicebat suscipiat verba mea cor tuum custodi praecepta mea et vives 020 PRO 004 005 posside sapientiam posside prudentiam ne obliviscaris neque declines a verbis oris mei 020 PRO 004 006 ne dimittas eam et custodiet te dilige eam et servabit te 020 PRO 004 007 principium sapientiae posside sapientiam et in omni possessione tua adquire prudentiam 020 PRO 004 008 arripe illam et exaltabit te glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus 020 PRO 004 009 dabit capiti tuo augmenta gratiarum et corona inclita proteget te 020 PRO 004 010 audi fili mi et suscipe verba mea ut multiplicentur tibi anni vitae 020 PRO 004 011 viam sapientiae monstravi tibi duxi te per semitas aequitatis 020 PRO 004 012 quas cum ingressus fueris non artabuntur gressus tui et currens non habebis offendiculum 020 PRO 004 013 tene disciplinam ne dimittas eam custodi illam quia ipsa est vita tua 020 PRO 004 014 ne delecteris semitis impiorum nec tibi placeat malorum via 020 PRO 004 015 fuge ab ea ne transeas per illam declina et desere eam 020 PRO 004 016 non enim dormiunt nisi malefecerint et rapitur somnus ab eis nisi subplantaverint 020 PRO 004 017 comedunt panem impietatis et vinum iniquitatis bibunt 020 PRO 004 018 iustorum autem semita quasi lux splendens procedit et crescit usque ad perfectam diem 020 PRO 004 019 via impiorum tenebrosa nesciunt ubi corruant 020 PRO 004 020 fili mi ausculta sermones meos et ad eloquia mea inclina aurem tuam 020 PRO 004 021 ne recedant ab oculis tuis custodi ea in medio cordis tui 020 PRO 004 022 vita enim sunt invenientibus ea et universae carni sanitas 020 PRO 004 023 omni custodia serva cor tuum quia ex ipso vita procedit 020 PRO 004 024 remove a te os pravum et detrahentia labia sint procul a te 020 PRO 004 025 oculi tui recta videant et palpebrae tuae praecedant gressus tuos 020 PRO 004 026 dirige semitam pedibus tuis et omnes viae tuae stabilientur 020 PRO 004 027 ne declines ad dexteram et ad sinistram averte pedem tuum a malo 020 PRO 005 001 fili mi adtende sapientiam meam et prudentiae meae inclina aurem tuam 020 PRO 005 002 ut custodias cogitationes et disciplinam labia tua conservent 020 PRO 005 003 favus enim stillans labia meretricis et nitidius oleo guttur eius 020 PRO 005 004 novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps 020 PRO 005 005 pedes eius descendunt in mortem et ad inferos gressus illius penetrant (Sheol h7585) 020 PRO 005 006 per semitam vitae non ambulat vagi sunt gressus eius et investigabiles 020 PRO 005 007 nunc ergo fili audi me et ne recedas a verbis oris mei 020 PRO 005 008 longe fac ab ea viam tuam et ne adpropinques foribus domus eius 020 PRO 005 009 ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli 020 PRO 005 010 ne forte impleantur extranei viribus tuis et labores tui sint in domo aliena 020 PRO 005 011 et gemas in novissimis quando consumpseris carnes et corpus tuum et dicas 020 PRO 005 012 cur detestatus sum disciplinam et increpationibus non adquievit cor meum 020 PRO 005 013 nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam 020 PRO 005 014 paene fui in omni malo in medio ecclesiae et synagogae 020 PRO 005 015 bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui 020 PRO 005 016 deriventur fontes tui foras et in plateis aquas tuas divide 020 PRO 005 017 habeto eas solus nec sint alieni participes tui 020 PRO 005 018 sit vena tua benedicta et laetare cum muliere adulescentiae tuae 020 PRO 005 019 cerva carissima et gratissimus hinulus ubera eius inebrient te omni tempore in amore illius delectare iugiter 020 PRO 005 020 quare seduceris fili mi ab aliena et foveris sinu alterius 020 PRO 005 021 respicit Dominus vias hominis et omnes gressus illius considerat 020 PRO 005 022 iniquitates suae capiunt impium et funibus peccatorum suorum constringitur 020 PRO 005 023 ipse morietur quia non habuit disciplinam et multitudine stultitiae suae decipietur 020 PRO 006 001 fili mi si spoponderis pro amico tuo defixisti apud extraneum manum tuam 020 PRO 006 002 inlaqueatus es verbis oris tui et captus propriis sermonibus 020 PRO 006 003 fac ergo quod dico fili mi et temet ipsum libera quia incidisti in manu proximi tui discurre festina suscita amicum tuum 020 PRO 006 004 ne dederis somnum oculis tuis nec dormitent palpebrae tuae 020 PRO 006 005 eruere quasi dammula de manu et quasi avis de insidiis aucupis 020 PRO 006 006 vade ad formicam o piger et considera vias eius et disce sapientiam 020 PRO 006 007 quae cum non habeat ducem nec praeceptorem nec principem 020 PRO 006 008 parat aestate cibum sibi et congregat in messe quod comedat 020 PRO 006 009 usquequo piger dormis quando consurges ex somno tuo 020 PRO 006 010 paululum dormies paululum dormitabis paululum conseres manus ut dormias 020 PRO 006 011 et veniet tibi quasi viator egestas et pauperies quasi vir armatus 020 PRO 006 012 homo apostata vir inutilis graditur ore perverso 020 PRO 006 013 annuit oculis terit pede digito loquitur 020 PRO 006 014 pravo corde machinatur malum et in omni tempore iurgia seminat 020 PRO 006 015 huic extemplo veniet perditio sua et subito conteretur nec habebit ultra medicinam 020 PRO 006 016 sex sunt quae odit Dominus et septimum detestatur anima eius 020 PRO 006 017 oculos sublimes linguam mendacem manus effundentes innoxium sanguinem 020 PRO 006 018 cor machinans cogitationes pessimas pedes veloces ad currendum in malum 020 PRO 006 019 proferentem mendacia testem fallacem et eum qui seminat inter fratres discordias 020 PRO 006 020 conserva fili mi praecepta patris tui et ne dimittas legem matris tuae 020 PRO 006 021 liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo 020 PRO 006 022 cum ambulaveris gradiantur tecum cum dormieris custodiant te et evigilans loquere cum eis 020 PRO 006 023 quia mandatum lucerna est et lex lux et via vitae increpatio disciplinae 020 PRO 006 024 ut custodiant te a muliere mala et a blanda lingua extraneae 020 PRO 006 025 non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum nec capiaris nutibus illius 020 PRO 006 026 pretium enim scorti vix unius est panis mulier autem viri pretiosam animam capit 020 PRO 006 027 numquid abscondere potest homo ignem in sinu suo ut vestimenta illius non ardeant 020 PRO 006 028 aut ambulare super prunas et non conburentur plantae eius 020 PRO 006 029 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui non erit mundus cum tetigerit eam 020 PRO 006 030 non grandis est culpae cum quis furatus fuerit furatur enim ut esurientem impleat animam 020 PRO 006 031 deprehensus quoque reddet septuplum et omnem substantiam domus suae tradet 020 PRO 006 032 qui autem adulter est propter cordis inopiam perdet animam suam 020 PRO 006 033 turpitudinem et ignominiam congregat sibi et obprobrium illius non delebitur 020 PRO 006 034 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae 020 PRO 006 035 nec adquiescet cuiusquam precibus nec suscipiet pro redemptione dona plurima 020 PRO 007 001 fili mi custodi sermones meos et praecepta mea reconde tibi 020 PRO 007 002 serva mandata mea et vives et legem meam quasi pupillam oculi tui 020 PRO 007 003 liga eam in digitis tuis scribe illam in tabulis cordis tui 020 PRO 007 004 dic sapientiae soror mea es et prudentiam voca amicam tuam 020 PRO 007 005 ut custodiat te a muliere extranea et ab aliena quae verba sua dulcia facit 020 PRO 007 006 de fenestra enim domus meae per cancellos prospexi 020 PRO 007 007 et video parvulos considero vecordem iuvenem 020 PRO 007 008 qui transit in platea iuxta angulum et propter viam domus illius graditur 020 PRO 007 009 in obscuro advesperascente die in noctis tenebris et caligine 020 PRO 007 010 et ecce mulier occurrit illi ornatu meretricio praeparata ad capiendas animas garrula et vaga 020 PRO 007 011 quietis inpatiens nec valens in domo consistere pedibus suis 020 PRO 007 012 nunc foris nunc in plateis nunc iuxta angulos insidians 020 PRO 007 013 adprehensumque deosculatur iuvenem et procaci vultu blanditur dicens 020 PRO 007 014 victimas pro salute debui hodie reddidi vota mea 020 PRO 007 015 idcirco egressa sum in occursum tuum desiderans te videre et repperi 020 PRO 007 016 intexui funibus lectum meum stravi tapetibus pictis ex Aegypto 020 PRO 007 017 aspersi cubile meum murra et aloe et cinnamomo 020 PRO 007 018 veni inebriemur uberibus donec inlucescat dies et fruamur cupitis amplexibus 020 PRO 007 019 non est enim vir in domo sua abiit via longissima 020 PRO 007 020 sacculum pecuniae secum tulit in die plenae lunae reversurus est domum suam 020 PRO 007 021 inretivit eum multis sermonibus et blanditiis labiorum protraxit illum 020 PRO 007 022 statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam et quasi agnus lasciviens et ignorans quod ad vincula stultus trahatur 020 PRO 007 023 donec transfigat sagitta iecur eius velut si avis festinet ad laqueum et nescit quia de periculo animae illius agitur 020 PRO 007 024 nunc ergo fili audi me et adtende verba oris mei 020 PRO 007 025 ne abstrahatur in viis illius mens tua neque decipiaris semitis eius 020 PRO 007 026 multos enim vulneratos deiecit et fortissimi quique interfecti sunt ab ea 020 PRO 007 027 viae inferi domus eius penetrantes interiora mortis (Sheol h7585) 020 PRO 008 001 numquid non sapientia clamitat et prudentia dat vocem suam 020 PRO 008 002 in summis excelsisque verticibus super viam in mediis semitis stans 020 PRO 008 003 iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur dicens 020 PRO 008 004 o viri ad vos clamito et vox mea ad filios hominum 020 PRO 008 005 intellegite parvuli astutiam et insipientes animadvertite 020 PRO 008 006 audite quoniam de rebus magnis locutura sum et aperientur labia mea ut recta praedicent 020 PRO 008 007 veritatem meditabitur guttur meum et labia mea detestabuntur impium 020 PRO 008 008 iusti sunt omnes sermones mei non est in eis pravum quid neque perversum 020 PRO 008 009 recti sunt intellegentibus et aequi invenientibus scientiam 020 PRO 008 010 accipite disciplinam meam et non pecuniam doctrinam magis quam aurum eligite 020 PRO 008 011 melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis et omne desiderabile ei non potest conparari 020 PRO 008 012 ego sapientia habito in consilio et eruditis intersum cogitationibus 020 PRO 008 013 timor Domini odit malum arrogantiam et superbiam et viam pravam et os bilingue detestor 020 PRO 008 014 meum est consilium et aequitas mea prudentia mea est fortitudo 020 PRO 008 015 per me reges regnant et legum conditores iusta decernunt 020 PRO 008 016 per me principes imperant et potentes decernunt iustitiam 020 PRO 008 017 ego diligentes me diligo et qui mane vigilant ad me invenient me 020 PRO 008 018 mecum sunt divitiae et gloria opes superbae et iustitia 020 PRO 008 019 melior est fructus meus auro et pretioso lapide et genimina mea argento electo 020 PRO 008 020 in viis iustitiae ambulo in medio semitarum iudicii 020 PRO 008 021 ut ditem diligentes me et thesauros eorum repleam 020 PRO 008 022 Dominus possedit me initium viarum suarum antequam quicquam faceret a principio 020 PRO 008 023 ab aeterno ordita sum et ex antiquis antequam terra fieret 020 PRO 008 024 necdum erant abyssi et ego iam concepta eram necdum fontes aquarum eruperant 020 PRO 008 025 necdum montes gravi mole constiterant ante colles ego parturiebar 020 PRO 008 026 adhuc terram non fecerat et flumina et cardines orbis terrae 020 PRO 008 027 quando praeparabat caelos aderam quando certa lege et gyro vallabat abyssos 020 PRO 008 028 quando aethera firmabat sursum et librabat fontes aquarum 020 PRO 008 029 quando circumdabat mari terminum suum et legem ponebat aquis ne transirent fines suos quando adpendebat fundamenta terrae 020 PRO 008 030 cum eo eram cuncta conponens et delectabar per singulos dies ludens coram eo omni tempore 020 PRO 008 031 ludens in orbe terrarum et deliciae meae esse cum filiis hominum 020 PRO 008 032 nunc ergo filii audite me beati qui custodiunt vias meas 020 PRO 008 033 audite disciplinam et estote sapientes et nolite abicere eam 020 PRO 008 034 beatus homo qui audit me qui vigilat ad fores meas cotidie et observat ad postes ostii mei 020 PRO 008 035 qui me invenerit inveniet vitam et hauriet salutem a Domino 020 PRO 008 036 qui autem in me peccaverit laedet animam suam omnes qui me oderunt diligunt mortem 020 PRO 009 001 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem 020 PRO 009 002 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam 020 PRO 009 003 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis 020 PRO 009 004 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est 020 PRO 009 005 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis 020 PRO 009 006 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae 020 PRO 009 007 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi 020 PRO 009 008 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te 020 PRO 009 009 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere 020 PRO 009 010 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia 020 PRO 009 011 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae 020 PRO 009 012 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum 020 PRO 009 013 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens 020 PRO 009 014 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco 020 PRO 009 015 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo 020 PRO 009 016 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est 020 PRO 009 017 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior 020 PRO 009 018 et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivae eius (Sheol h7585) 020 PRO 010 001 parabolae Salomonis filius sapiens laetificat patrem filius vero stultus maestitia est matris suae 020 PRO 010 002 non proderunt thesauri impietatis iustitia vero liberabit a morte 020 PRO 010 003 non adfliget Dominus fame animam iusti et insidias impiorum subvertet 020 PRO 010 004 egestatem operata est manus remissa manus autem fortium divitias parat 020 PRO 010 005 qui congregat in messe filius sapiens est qui autem stertit aestate filius confusionis 020 PRO 010 006 benedictio super caput iusti os autem impiorum operit iniquitatem 020 PRO 010 007 memoria iusti cum laudibus et nomen impiorum putrescet 020 PRO 010 008 sapiens corde praecepta suscipiet stultus caeditur labiis 020 PRO 010 009 qui ambulat simpliciter ambulat confidenter qui autem depravat vias suas manifestus erit 020 PRO 010 010 qui annuit oculo dabit dolorem stultus labiis verberabitur 020 PRO 010 011 vena vitae os iusti et os impiorum operiet iniquitatem 020 PRO 010 012 odium suscitat rixas et universa delicta operit caritas 020 PRO 010 013 in labiis sapientis invenietur sapientia et virga in dorso eius qui indiget corde 020 PRO 010 014 sapientes abscondunt scientiam os autem stulti confusioni proximum est 020 PRO 010 015 substantia divitis urbs fortitudinis eius pavor pauperum egestas eorum 020 PRO 010 016 opus iusti ad vitam fructus impii ad peccatum 020 PRO 010 017 via vitae custodienti disciplinam qui autem increpationes relinquit errat 020 PRO 010 018 abscondunt odium labia mendacia qui profert contumeliam insipiens est 020 PRO 010 019 in multiloquio peccatum non deerit qui autem moderatur labia sua prudentissimus est 020 PRO 010 020 argentum electum lingua iusti cor impiorum pro nihilo 020 PRO 010 021 labia iusti erudiunt plurimos qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur 020 PRO 010 022 benedictio Domini divites facit nec sociabitur ei adflictio 020 PRO 010 023 quasi per risum stultus operatur scelus sapientia autem est viro prudentia 020 PRO 010 024 quod timet impius veniet super eum desiderium suum iustis dabitur 020 PRO 010 025 quasi tempestas transiens non erit impius iustus autem quasi fundamentum sempiternum 020 PRO 010 026 sicut acetum dentibus et fumus oculis sic piger his qui miserunt eum 020 PRO 010 027 timor Domini adponet dies et anni impiorum breviabuntur 020 PRO 010 028 expectatio iustorum laetitia spes autem impiorum peribit 020 PRO 010 029 fortitudo simplicis via Domini et pavor his qui operantur malum 020 PRO 010 030 iustus in aeternum non commovebitur impii autem non habitabunt in terram 020 PRO 010 031 os iusti parturiet sapientiam lingua pravorum peribit 020 PRO 010 032 labia iusti considerant placita et os impiorum perversa 020 PRO 011 001 statera dolosa abominatio apud Dominum et pondus aequum voluntas eius 020 PRO 011 002 ubi fuerit superbia ibi erit et contumelia ubi autem humilitas ibi et sapientia 020 PRO 011 003 simplicitas iustorum diriget eos et subplantatio perversorum vastabit illos 020 PRO 011 004 non proderunt divitiae in die ultionis iustitia autem liberabit a morte 020 PRO 011 005 iustitia simplicis diriget viam eius et in impietate sua corruet impius 020 PRO 011 006 iustitia rectorum liberabit eos et in insidiis suis capientur iniqui 020 PRO 011 007 mortuo homine impio nulla erit ultra spes et expectatio sollicitorum peribit 020 PRO 011 008 iustus de angustia liberatus est et tradetur impius pro eo 020 PRO 011 009 simulator ore decipit amicum suum iusti autem liberabuntur scientia 020 PRO 011 010 in bonis iustorum exultabit civitas et in perditione impiorum erit laudatio 020 PRO 011 011 benedictione iustorum exaltabitur civitas et ore impiorum subvertetur 020 PRO 011 012 qui despicit amicum suum indigens corde est vir autem prudens tacebit 020 PRO 011 013 qui ambulat fraudulenter revelat arcana qui autem fidelis est animi celat commissum 020 PRO 011 014 ubi non est gubernator populus corruet salus autem ubi multa consilia 020 PRO 011 015 adfligetur malo qui fidem facit pro extraneo qui autem cavet laqueos securus erit 020 PRO 011 016 mulier gratiosa inveniet gloriam et robusti habebunt divitias 020 PRO 011 017 benefacit animae suae vir misericors qui autem crudelis est et propinquos abicit 020 PRO 011 018 impius facit opus instabile seminanti autem iustitiam merces fidelis 020 PRO 011 019 clementia praeparat vitam et sectatio malorum mortem 020 PRO 011 020 abominabile Domino pravum cor et voluntas eius in his qui simpliciter ambulant 020 PRO 011 021 manus in manu non erit innocens malus semen autem iustorum salvabitur 020 PRO 011 022 circulus aureus in naribus suis mulier pulchra et fatua 020 PRO 011 023 desiderium iustorum omne bonum est praestolatio impiorum furor 020 PRO 011 024 alii dividunt propria et ditiores fiunt alii rapiunt non sua et semper in egestate sunt 020 PRO 011 025 anima quae benedicit inpinguabitur et qui inebriat ipse quoque inebriabitur 020 PRO 011 026 qui abscondit frumenta maledicetur in populis benedictio autem super caput vendentium 020 PRO 011 027 bene consurgit diluculo qui quaerit bona qui autem investigator malorum est opprimetur ab eis 020 PRO 011 028 qui confidet in divitiis suis corruet iusti autem quasi virens folium germinabunt 020 PRO 011 029 qui conturbat domum suam possidebit ventos et qui stultus est serviet sapienti 020 PRO 011 030 fructus iusti lignum vitae et qui suscipit animas sapiens est 020 PRO 011 031 si iustus in terra recipit quanto magis impius et peccator 020 PRO 012 001 qui diligit disciplinam diligit scientiam qui autem odit increpationes insipiens est 020 PRO 012 002 qui bonus est hauriet a Domino gratiam qui autem confidit cogitationibus suis impie agit 020 PRO 012 003 non roborabitur homo ex impietate et radix iustorum non commovebitur 020 PRO 012 004 mulier diligens corona viro suo et putredo in ossibus eius quae confusione res dignas gerit 020 PRO 012 005 cogitationes iustorum iudicia et consilia impiorum fraudulentia 020 PRO 012 006 verba impiorum insidiantur sanguini os iustorum liberabit eos 020 PRO 012 007 verte impios et non erunt domus autem iustorum permanebit 020 PRO 012 008 doctrina sua noscetur vir qui autem vanus et excors est patebit contemptui 020 PRO 012 009 melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane 020 PRO 012 010 novit iustus animas iumentorum suorum viscera autem impiorum crudelia 020 PRO 012 011 qui operatur terram suam saturabitur panibus qui autem sectatur otium stultissimus est 020 PRO 012 012 desiderium impii munimentum est pessimorum radix autem iustorum proficiet 020 PRO 012 013 propter peccata labiorum ruina proximat malo effugiet autem iustus de angustia 020 PRO 012 014 de fructu oris sui unusquisque replebitur bonis et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei 020 PRO 012 015 via stulti recta in oculis eius qui autem sapiens est audit consilia 020 PRO 012 016 fatuus statim indicat iram suam qui autem dissimulat iniuriam callidus est 020 PRO 012 017 qui quod novit loquitur index iustitiae est qui autem mentitur testis est fraudulentus 020 PRO 012 018 est qui promittit et quasi gladio pungitur conscientiae lingua autem sapientium sanitas est 020 PRO 012 019 labium veritatis firmum erit in perpetuum qui autem testis est repentinus concinnat linguam mendacii 020 PRO 012 020 dolus in corde cogitantium mala qui autem ineunt pacis consilia sequitur eos gaudium 020 PRO 012 021 non contristabit iustum quicquid ei acciderit impii autem replebuntur malo 020 PRO 012 022 abominatio Domino labia mendacia qui autem fideliter agunt placent ei 020 PRO 012 023 homo versutus celat scientiam et cor insipientium provocabit stultitiam 020 PRO 012 024 manus fortium dominabitur quae autem remissa est tributis serviet 020 PRO 012 025 maeror in corde viri humiliabit illud et sermone bono laetificabitur 020 PRO 012 026 qui neglegit damnum propter amicum iustus est iter autem impiorum decipiet eos 020 PRO 012 027 non inveniet fraudulentus lucrum et substantia hominis erit auri pretium 020 PRO 012 028 in semita iustitiae vita iter autem devium ducit ad mortem 020 PRO 013 001 filius sapiens doctrina patris qui autem inlusor est non audit cum arguitur 020 PRO 013 002 de fructu oris homo saturabitur bonis anima autem praevaricatorum iniqua 020 PRO 013 003 qui custodit os suum custodit animam suam qui autem inconsideratus est ad loquendum sentiet mala 020 PRO 013 004 vult et non vult piger anima autem operantium inpinguabitur 020 PRO 013 005 verbum mendax iustus detestabitur impius confundit et confundetur 020 PRO 013 006 iustitia custodit innocentis viam impietas vero peccato subplantat 020 PRO 013 007 est quasi dives cum nihil habeat et est quasi pauper cum in multis divitiis sit 020 PRO 013 008 redemptio animae viri divitiae suae qui autem pauper est increpationem non sustinet 020 PRO 013 009 lux iustorum laetificat lucerna autem impiorum extinguetur 020 PRO 013 010 inter superbos semper iurgia sunt qui autem agunt cuncta consilio reguntur sapientia 020 PRO 013 011 substantia festinata minuetur quae autem paulatim colligitur manu multiplicabitur 020 PRO 013 012 spes quae differtur adfligit animam lignum vitae desiderium veniens 020 PRO 013 013 qui detrahit alicui rei ipse se in futurum obligat qui autem timet praeceptum in pace versabitur 020 PRO 013 014 lex sapientis fons vitae ut declinet a ruina mortis 020 PRO 013 015 doctrina bona dabit gratiam in itinere contemptorum vorago 020 PRO 013 016 astutus omnia agit cum consilio qui autem fatuus est aperit stultitiam 020 PRO 013 017 nuntius impii cadet in malum legatus fidelis sanitas 020 PRO 013 018 egestas et ignominia ei qui deserit disciplinam qui autem adquiescit arguenti glorificabitur 020 PRO 013 019 desiderium si conpleatur delectat animam detestantur stulti eos qui fugiunt mala 020 PRO 013 020 qui cum sapientibus graditur sapiens erit amicus stultorum efficietur similis 020 PRO 013 021 peccatores persequetur malum et iustis retribuentur bona 020 PRO 013 022 bonus relinquet heredes filios et nepotes et custoditur iusto substantia peccatoris 020 PRO 013 023 multi cibi in novalibus patrum et alii congregantur absque iudicio 020 PRO 013 024 qui parcit virgae suae odit filium suum qui autem diligit illum instanter erudit 020 PRO 013 025 iustus comedit et replet animam suam venter autem impiorum insaturabilis 020 PRO 014 001 sapiens mulier aedificavit domum suam insipiens instructam quoque destruet manibus 020 PRO 014 002 ambulans recto itinere et timens Deum despicitur ab eo qui infami graditur via 020 PRO 014 003 in ore stulti virga superbiae labia sapientium custodiunt eos 020 PRO 014 004 ubi non sunt boves praesepe vacuum est ubi autem plurimae segetes ibi manifesta fortitudo bovis 020 PRO 014 005 testis fidelis non mentietur profert mendacium testis dolosus 020 PRO 014 006 quaerit derisor sapientiam et non inveniet doctrina prudentium facilis 020 PRO 014 007 vade contra virum stultum et nescito labia prudentiae 020 PRO 014 008 sapientia callidi est intellegere viam suam et inprudentia stultorum errans 020 PRO 014 009 stultis inludet peccatum inter iustos morabitur gratia 020 PRO 014 010 cor quod novit amaritudinem animae suae in gaudio eius non miscebitur extraneus 020 PRO 014 011 domus impiorum delebitur tabernacula iustorum germinabunt 020 PRO 014 012 est via quae videtur homini iusta novissima autem eius deducunt ad mortem 020 PRO 014 013 risus dolore miscebitur et extrema gaudii luctus occupat 020 PRO 014 014 viis suis replebitur stultus et super eum erit vir bonus 020 PRO 014 015 innocens credit omni verbo astutus considerat gressus suos 020 PRO 014 016 sapiens timet et declinat malum stultus transilit et confidit 020 PRO 014 017 inpatiens operabitur stultitiam et vir versutus odiosus est 020 PRO 014 018 possidebunt parvuli stultitiam et astuti expectabunt scientiam 020 PRO 014 019 iacebunt mali ante bonos et impii ante portas iustorum 020 PRO 014 020 etiam proximo suo pauper odiosus erit amici vero divitum multi 020 PRO 014 021 qui despicit proximum suum peccat qui autem miseretur pauperi beatus erit 020 PRO 014 022 errant qui operantur malum misericordia et veritas praeparant bona 020 PRO 014 023 in omni opere erit abundantia ubi autem verba sunt plurima frequenter egestas 020 PRO 014 024 corona sapientium divitiae eorum fatuitas stultorum inprudentia 020 PRO 014 025 liberat animas testis fidelis et profert mendacia versipellis 020 PRO 014 026 in timore Domini fiducia fortitudinis et filiis eius erit spes 020 PRO 014 027 timor Domini fons vitae ut declinet a ruina mortis 020 PRO 014 028 in multitudine populi dignitas regis et in paucitate plebis ignominia principis 020 PRO 014 029 qui patiens est multa gubernatur prudentia qui autem inpatiens exaltat stultitiam suam 020 PRO 014 030 vita carnium sanitas cordis putredo ossuum invidia 020 PRO 014 031 qui calumniatur egentem exprobrat factori eius honorat autem eum qui miseretur pauperis 020 PRO 014 032 in malitia sua expelletur impius sperat autem iustus in morte sua 020 PRO 014 033 in corde prudentis requiescit sapientia et indoctos quoque erudiet 020 PRO 014 034 iustitia elevat gentem miseros facit populos peccatum 020 PRO 014 035 acceptus est regi minister intellegens iracundiam eius inutilis sustinebit 020 PRO 015 001 responsio mollis frangit iram sermo durus suscitat furorem 020 PRO 015 002 lingua sapientium ornat scientiam os fatuorum ebullit stultitiam 020 PRO 015 003 in omni loco oculi Domini contemplantur malos et bonos 020 PRO 015 004 lingua placabilis lignum vitae quae inmoderata est conteret spiritum 020 PRO 015 005 stultus inridet disciplinam patris sui qui autem custodit increpationes astutior fiet 020 PRO 015 006 domus iusti plurima fortitudo et in fructibus impii conturbatur 020 PRO 015 007 labia sapientium disseminabunt scientiam cor stultorum dissimile erit 020 PRO 015 008 victimae impiorum abominabiles Domino vota iustorum placabilia 020 PRO 015 009 abominatio est Domino via impii qui sequitur iustitiam diligetur ab eo 020 PRO 015 010 doctrina mala deserenti viam qui increpationes odit morietur 020 PRO 015 011 infernus et perditio coram Domino quanto magis corda filiorum hominum (Sheol h7585) 020 PRO 015 012 non amat pestilens eum qui se corripit nec ad sapientes graditur 020 PRO 015 013 cor gaudens exhilarat faciem in maerore animi deicitur spiritus 020 PRO 015 014 cor sapientis quaerit doctrinam et os stultorum pascetur inperitia 020 PRO 015 015 omnes dies pauperis mali secura mens quasi iuge convivium 020 PRO 015 016 melius est parum cum timore Domini quam thesauri magni et insatiabiles 020 PRO 015 017 melius est vocare ad holera cum caritate quam ad vitulum saginatum cum odio 020 PRO 015 018 vir iracundus provocat rixas qui patiens est mitigat suscitatas 020 PRO 015 019 iter pigrorum quasi sepes spinarum via iustorum absque offendiculo 020 PRO 015 020 filius sapiens laetificat patrem et stultus homo despicit matrem suam 020 PRO 015 021 stultitia gaudium stulto et vir prudens dirigit gressus 020 PRO 015 022 dissipantur cogitationes ubi non est consilium ubi vero plures sunt consiliarii confirmantur 020 PRO 015 023 laetatur homo in sententia oris sui et sermo oportunus est optimus 020 PRO 015 024 semita vitae super eruditum ut declinet de inferno novissimo (Sheol h7585) 020 PRO 015 025 domum superborum demolietur Dominus et firmos facit terminos viduae 020 PRO 015 026 abominatio Domini cogitationes malae et purus sermo pulcherrimus 020 PRO 015 027 conturbat domum suam qui sectatur avaritiam qui autem odit munera vivet 020 PRO 015 028 mens iusti meditatur oboedientiam os impiorum redundat malis 020 PRO 015 029 longe est Dominus ab impiis et orationes iustorum exaudiet 020 PRO 015 030 lux oculorum laetificat animam fama bona inpinguat ossa 020 PRO 015 031 auris quae audit increpationes vitae in medio sapientium commorabitur 020 PRO 015 032 qui abicit disciplinam despicit animam suam qui adquiescit increpationibus possessor est cordis 020 PRO 015 033 timor Domini disciplina sapientiae et gloriam praecedit humilitas 020 PRO 016 001 hominis est animum praeparare et Dei gubernare linguam 020 PRO 016 002 omnes viae hominum patent oculis eius spirituum ponderator est Dominus 020 PRO 016 003 revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae 020 PRO 016 004 universa propter semet ipsum operatus est Dominus impium quoque ad diem malum 020 PRO 016 005 abominatio Domini omnis arrogans etiam si manus ad manum fuerit non erit innocens 020 PRO 016 006 misericordia et veritate redimitur iniquitas et in timore Domini declinatur a malo 020 PRO 016 007 cum placuerint Domino viae hominis inimicos quoque eius convertet ad pacem 020 PRO 016 008 melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate 020 PRO 016 009 cor hominis disponet viam suam sed Domini est dirigere gressus eius 020 PRO 016 010 divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius 020 PRO 016 011 pondus et statera iudicia Domini sunt et opera eius omnes lapides sacculi 020 PRO 016 012 abominabiles regi qui agunt impie quoniam iustitia firmatur solium 020 PRO 016 013 voluntas regum labia iusta qui recta loquitur diligetur 020 PRO 016 014 indignatio regis nuntii mortis et vir sapiens placabit eam 020 PRO 016 015 in hilaritate vultus regis vita et clementia eius quasi imber serotinus 020 PRO 016 016 posside sapientiam quia auro melior est et adquire prudentiam quia pretiosior est argento 020 PRO 016 017 semita iustorum declinat mala custos animae suae servat viam suam 020 PRO 016 018 contritionem praecedit superbia et ante ruinam exaltatur spiritus 020 PRO 016 019 melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis 020 PRO 016 020 eruditus in verbo repperiet bona et qui in Domino sperat beatus est 020 PRO 016 021 qui sapiens corde est appellabitur prudens et qui dulcis eloquio maiora percipiet 020 PRO 016 022 fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas 020 PRO 016 023 cor sapientis erudiet os eius et labiis illius addet gratiam 020 PRO 016 024 favus mellis verba conposita dulcedo animae et sanitas ossuum 020 PRO 016 025 est via quae videtur homini recta et novissimum eius ducit ad mortem 020 PRO 016 026 anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum 020 PRO 016 027 vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit 020 PRO 016 028 homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes 020 PRO 016 029 vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam 020 PRO 016 030 qui adtonitis oculis cogitat prava mordens labia sua perficit malum 020 PRO 016 031 corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur 020 PRO 016 032 melior est patiens viro forte et qui dominatur animo suo expugnatore urbium 020 PRO 016 033 sortes mittuntur in sinu sed a Domino temperantur 020 PRO 017 001 melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum iurgio 020 PRO 017 002 servus sapiens dominabitur filiis stultis et inter fratres hereditatem dividet 020 PRO 017 003 sicut igne probatur argentum et aurum camino ita corda probat Dominus 020 PRO 017 004 malus oboedit linguae iniquae et fallax obtemperat labiis mendacibus 020 PRO 017 005 qui despicit pauperem exprobrat factori eius et qui in ruina laetatur alterius non erit inpunitus 020 PRO 017 006 corona senum filii filiorum et gloria filiorum patres sui 020 PRO 017 007 non decent stultum verba conposita nec principem labium mentiens 020 PRO 017 008 gemma gratissima expectatio praestolantis quocumque se verterit prudenter intellegit 020 PRO 017 009 qui celat delictum quaerit amicitias qui altero sermone repetit separat foederatos 020 PRO 017 010 plus proficit correptio apud prudentem quam centum plagae apud stultum 020 PRO 017 011 semper iurgia quaerit malus angelus autem crudelis mittetur contra eum 020 PRO 017 012 expedit magis ursae occurrere raptis fetibus quam fatuo confidenti sibi in stultitia sua 020 PRO 017 013 qui reddit mala pro bonis non recedet malum de domo eius 020 PRO 017 014 qui dimittit aquam caput est iurgiorum et antequam patiatur contumeliam iudicium deserit 020 PRO 017 015 et qui iustificat impium et qui condemnat iustum abominabilis est uterque apud Dominum 020 PRO 017 016 quid prodest habere divitias stultum cum sapientiam emere non possit 020 PRO 017 017 omni tempore diligit qui amicus est et frater in angustiis conprobatur 020 PRO 017 018 homo stultus plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo 020 PRO 017 019 qui meditatur discordiam diligit rixas et qui exaltat ostium quaerit ruinam 020 PRO 017 020 qui perversi cordis est non inveniet bonum et qui vertit linguam incidet in malum 020 PRO 017 021 natus est stultus in ignominiam suam sed nec pater in fatuo laetabitur 020 PRO 017 022 animus gaudens aetatem floridam facit spiritus tristis exsiccat ossa 020 PRO 017 023 munera de sinu impius accipit ut pervertat semitas iudicii 020 PRO 017 024 in facie prudentis lucet sapientia oculi stultorum in finibus terrae 020 PRO 017 025 ira patris filius stultus et dolor matris quae genuit eum 020 PRO 017 026 non est bonum damnum inferre iusto nec percutere principem qui recta iudicat 020 PRO 017 027 qui moderatur sermones suos doctus et prudens est et pretiosi spiritus vir eruditus 020 PRO 017 028 stultus quoque si tacuerit sapiens putabitur et si conpresserit labia sua intellegens 020 PRO 018 001 occasiones quaerit qui vult recedere ab amico omni tempore erit exprobrabilis 020 PRO 018 002 non recipit stultus verba prudentiae nisi ea dixeris quae versantur in corde eius 020 PRO 018 003 impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit sed sequitur eum ignominia et obprobrium 020 PRO 018 004 aqua profunda verba ex ore viri et torrens redundans fons sapientiae 020 PRO 018 005 accipere personam impii non est bonum ut declines a veritate iudicii 020 PRO 018 006 labia stulti inmiscunt se rixis et os eius iurgia provocat 020 PRO 018 007 os stulti contritio eius et labia illius ruina animae eius 020 PRO 018 008 verba bilinguis quasi simplicia et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris 020 PRO 018 009 qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis 020 PRO 018 010 turris fortissima nomen Domini ad ipsum currit iustus et exaltabitur 020 PRO 018 011 substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus validus circumdans eum 020 PRO 018 012 antequam conteratur exaltatur cor hominis et antequam glorificetur humiliatur 020 PRO 018 013 qui prius respondit quam audiat stultum se esse demonstrat et confusione dignum 020 PRO 018 014 spiritus viri sustentat inbecillitatem suam spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere 020 PRO 018 015 cor prudens possidebit scientiam et auris sapientium quaerit doctrinam 020 PRO 018 016 donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit 020 PRO 018 017 iustus prior est accusator sui venit amicus eius et investigavit eum 020 PRO 018 018 contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat 020 PRO 018 019 frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma et iudicia quasi vectes urbium 020 PRO 018 020 de fructu oris viri replebitur venter eius et genimina labiorum illius saturabunt eum 020 PRO 018 021 mors et vita in manu linguae qui diligunt eam comedent fructus eius 020 PRO 018 022 qui invenit mulierem invenit bonum et hauriet iucunditatem a Domino 020 PRO 018 023 cum obsecrationibus loquetur pauper et dives effabitur rigide 020 PRO 018 024 vir amicalis ad societatem magis amicus erit quam frater 020 PRO 019 001 melior est pauper qui ambulat in simplicitate sua quam torquens labia insipiens 020 PRO 019 002 ubi non est scientia animae non est bonum et qui festinus est pedibus offendit 020 PRO 019 003 stultitia hominis subplantat gressus eius et contra Deum fervet animo suo 020 PRO 019 004 divitiae addunt amicos plurimos a paupere autem et hii quos habuit separantur 020 PRO 019 005 testis falsus non erit inpunitus et qui mendacia loquitur non effugiet 020 PRO 019 006 multi colunt personam potentis et amici sunt dona tribuenti 020 PRO 019 007 fratres hominis pauperis oderunt eum insuper et amici procul recesserunt ab eo qui tantum verba sectatur nihil habebit 020 PRO 019 008 qui autem possessor est mentis diligit animam suam et custos prudentiae inveniet bona 020 PRO 019 009 testis falsus non erit inpunitus et qui loquitur mendacia peribit 020 PRO 019 010 non decent stultum deliciae nec servum dominari principibus 020 PRO 019 011 doctrina viri per patientiam noscitur et gloria eius est iniqua praetergredi 020 PRO 019 012 sicut fremitus leonis ita et regis ira et sicut ros super herbam ita hilaritas eius 020 PRO 019 013 dolor patris filius stultus et tecta iugiter perstillantia litigiosa mulier 020 PRO 019 014 domus et divitiae dantur a patribus a Domino autem proprie uxor prudens 020 PRO 019 015 pigredo inmittit soporem et anima dissoluta esuriet 020 PRO 019 016 qui custodit mandatum custodit animam suam qui autem neglegit vias suas mortificabitur 020 PRO 019 017 feneratur Domino qui miseretur pauperis et vicissitudinem suam reddet ei 020 PRO 019 018 erudi filium tuum ne desperes ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam 020 PRO 019 019 qui inpatiens est sustinebit damnum et cum rapuerit aliud adponet 020 PRO 019 020 audi consilium et suscipe disciplinam ut sis sapiens in novissimis tuis 020 PRO 019 021 multae cogitationes in corde viri voluntas autem Domini permanebit 020 PRO 019 022 homo indigens misericors est et melior pauper quam vir mendax 020 PRO 019 023 timor Domini ad vitam et in plenitudine commorabitur absque visitatione pessimi 020 PRO 019 024 abscondit piger manum suam sub ascella nec ad os suum adplicat eam 020 PRO 019 025 pestilente flagellato stultus sapientior erit sin autem corripueris sapientem intelleget disciplinam 020 PRO 019 026 qui adfligit patrem et fugat matrem ignominiosus est et infelix 020 PRO 019 027 non cesses fili audire doctrinam nec ignores sermones scientiae 020 PRO 019 028 testis iniquus deridet iudicium et os impiorum devorat iniquitatem 020 PRO 019 029 parata sunt derisoribus iudicia et mallei percutientes stultorum corporibus 020 PRO 020 001 luxuriosa res vinum et tumultuosa ebrietas quicumque his delectatur non erit sapiens 020 PRO 020 002 sicut rugitus leonis ita terror regis qui provocat eum peccat in animam suam 020 PRO 020 003 honor est homini qui separat se a contentionibus omnes autem stulti miscentur contumeliis 020 PRO 020 004 propter frigus piger arare noluit mendicabit ergo aestate et non dabitur ei 020 PRO 020 005 sicut aqua profunda sic consilium in corde viri sed homo sapiens exhauriet illud 020 PRO 020 006 multi homines misericordes vocantur virum autem fidelem quis inveniet 020 PRO 020 007 iustus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet 020 PRO 020 008 rex qui sedet in solio iudicii dissipat omne malum intuitu suo 020 PRO 020 009 quis potest dicere mundum est cor meum purus sum a peccato 020 PRO 020 010 pondus et pondus mensura et mensura utrumque abominabile est apud Deum 020 PRO 020 011 ex studiis suis intellegitur puer si munda et si recta sint opera eius 020 PRO 020 012 aurem audientem et oculum videntem Dominus fecit utrumque 020 PRO 020 013 noli diligere somnum ne te egestas opprimat aperi oculos tuos et saturare panibus 020 PRO 020 014 malum est malum est dicit omnis emptor et cum recesserit tunc gloriabitur 020 PRO 020 015 est aurum et multitudo gemmarum vas autem pretiosum labia scientiae 020 PRO 020 016 tolle vestimentum eius qui fideiussor extitit alieni et pro extraneis aufer pignus ab eo 020 PRO 020 017 suavis est homini panis mendacii et postea implebitur os eius calculo 020 PRO 020 018 cogitationes consiliis roborantur et gubernaculis tractanda sunt bella 020 PRO 020 019 ei qui revelat mysteria et ambulat fraudulenter et dilatat labia sua ne commiscearis 020 PRO 020 020 qui maledicit patri suo et matri extinguetur lucerna eius in mediis tenebris 020 PRO 020 021 hereditas ad quam festinatur in principio in novissimo benedictione carebit 020 PRO 020 022 ne dicas reddam malum expecta Dominum et liberabit te 020 PRO 020 023 abominatio est apud Deum pondus et pondus statera dolosa non est bona 020 PRO 020 024 a Domino diriguntur gressus viri quis autem hominum intellegere potest viam suam 020 PRO 020 025 ruina est hominis devorare sanctos et post vota tractare 020 PRO 020 026 dissipat impios rex sapiens et curvat super eos fornicem 020 PRO 020 027 lucerna Domini spiraculum hominis quae investigat omnia secreta ventris 020 PRO 020 028 misericordia et veritas custodiunt regem et roboratur clementia thronus eius 020 PRO 020 029 exultatio iuvenum fortitudo eorum et dignitas senum canities 020 PRO 020 030 livor vulneris absterget mala et plagae in secretioribus ventris 020 PRO 021 001 sicut divisiones aquarum ita cor regis in manu Domini quocumque voluerit inclinabit illud 020 PRO 021 002 omnis via viri recta sibi videtur adpendit autem corda Dominus 020 PRO 021 003 facere misericordiam et iudicium magis placent Domino quam victimae 020 PRO 021 004 exaltatio oculorum et dilatatio cordis lucerna impiorum peccatum 020 PRO 021 005 cogitationes robusti semper in abundantia omnis autem piger semper in egestate 020 PRO 021 006 qui congregat thesauros lingua mendacii vanus est et inpingetur ad laqueos mortis 020 PRO 021 007 rapinae impiorum detrahent eos quia noluerunt facere iudicium 020 PRO 021 008 perversa via viri aliena est qui autem mundus est rectum opus eius 020 PRO 021 009 melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi 020 PRO 021 010 anima impii desiderat malum non miserebitur proximo suo 020 PRO 021 011 multato pestilente sapientior erit parvulus et si sectetur sapientem sumet scientiam 020 PRO 021 012 excogitat iustus de domo impii ut detrahat impios in malum 020 PRO 021 013 qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis et ipse clamabit et non exaudietur 020 PRO 021 014 munus absconditum extinguet iras et donum in sinu indignationem maximam 020 PRO 021 015 gaudium iusto est facere iudicium et pavor operantibus iniquitatem 020 PRO 021 016 vir qui erraverit a via doctrinae in coetu gigantum commorabitur 020 PRO 021 017 qui diligit epulas in egestate erit qui amat vinum et pinguia non ditabitur 020 PRO 021 018 pro iusto datur impius et pro rectis iniquus 020 PRO 021 019 melius est habitare in terra deserta quam cum muliere rixosa et iracunda 020 PRO 021 020 thesaurus desiderabilis et oleum in habitaculo iusti et inprudens homo dissipabit illud 020 PRO 021 021 qui sequitur iustitiam et misericordiam inveniet vitam et iustitiam et gloriam 020 PRO 021 022 civitatem fortium ascendit sapiens et destruxit robur fiduciae eius 020 PRO 021 023 qui custodit os suum et linguam suam custodit ab angustiis animam suam 020 PRO 021 024 superbus et arrogans vocatur indoctus qui in ira operatur superbiam 020 PRO 021 025 desideria occidunt pigrum noluerunt enim quicquam manus eius operari 020 PRO 021 026 tota die concupiscit et desiderat qui autem iustus est tribuet et non cessabit 020 PRO 021 027 hostiae impiorum abominabiles quia offeruntur ex scelere 020 PRO 021 028 testis mendax peribit vir oboediens loquitur victoriam 020 PRO 021 029 vir impius procaciter obfirmat vultum suum qui autem rectus est corrigit viam suam 020 PRO 021 030 non est sapientia non est prudentia non est consilium contra Dominum 020 PRO 021 031 equus paratur ad diem belli Dominus autem salutem tribuet 020 PRO 022 001 melius est nomen bonum quam divitiae multae super argentum et aurum gratia bona 020 PRO 022 002 dives et pauper obviaverunt sibi utriusque operator est Dominus 020 PRO 022 003 callidus vidit malum et abscondit se innocens pertransiit et adflictus est damno 020 PRO 022 004 finis modestiae timor Domini divitiae et gloria et vita 020 PRO 022 005 arma et gladii in via perversi custos animae suae longe recedit ab eis 020 PRO 022 006 proverbium est adulescens iuxta viam suam etiam cum senuerit non recedet ab ea 020 PRO 022 007 dives pauperibus imperat et qui accipit mutuum servus est fenerantis 020 PRO 022 008 qui seminat iniquitatem metet mala et virga irae suae consummabitur 020 PRO 022 009 qui pronus est ad misericordiam benedicetur de panibus enim suis dedit pauperi 020 PRO 022 010 eice derisorem et exibit cum eo iurgium cessabuntque causae et contumeliae 020 PRO 022 011 qui diligit cordis munditiam propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem 020 PRO 022 012 oculi Domini custodiunt scientiam et subplantantur verba iniqui 020 PRO 022 013 dicit piger leo foris in medio platearum occidendus sum 020 PRO 022 014 fovea profunda os alienae cui iratus est Dominus incidet in eam 020 PRO 022 015 stultitia conligata est in corde pueri et virga disciplinae fugabit eam 020 PRO 022 016 qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas dabit ipse ditiori et egebit 020 PRO 022 017 inclina aurem tuam et audi verba sapientium adpone autem cor ad doctrinam meam 020 PRO 022 018 quae pulchra erit tibi cum servaveris eam in ventre tuo et redundabit in labiis tuis 020 PRO 022 019 ut sit in Domino fiducia tua unde et ostendi eam tibi hodie 020 PRO 022 020 ecce descripsi eam tibi tripliciter in cogitationibus et scientia 020 PRO 022 021 ut ostenderem tibi firmitatem et eloquia veritatis respondere ex his illi qui misit te 020 PRO 022 022 non facias violentiam pauperi quia pauper est neque conteras egenum in porta 020 PRO 022 023 quia Dominus iudicabit causam eius et configet eos qui confixerint animam eius 020 PRO 022 024 noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso 020 PRO 022 025 ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae 020 PRO 022 026 noli esse cum his qui defigunt manus suas et qui vades se offerunt pro debitis 020 PRO 022 027 si enim non habes unde restituas quid causae est ut tollat operimentum de cubili tuo 020 PRO 022 028 ne transgrediaris terminos antiquos quos posuerunt patres tui 020 PRO 022 029 vidisti virum velocem in opere suo coram regibus stabit nec erit ante ignobiles 020 PRO 023 001 quando sederis ut comedas cum principe diligenter adtende quae posita sunt ante faciem tuam 020 PRO 023 002 et statue cultrum in gutture tuo si tamen habes in potestate animam tuam 020 PRO 023 003 ne desideres de cibis eius in quo est panis mendacii 020 PRO 023 004 noli laborare ut diteris sed prudentiae tuae pone modum 020 PRO 023 005 ne erigas oculos tuos ad opes quas habere non potes quia facient sibi pinnas quasi aquilae et avolabunt in caelum 020 PRO 023 006 ne comedas cum homine invido et ne desideres cibos eius 020 PRO 023 007 quoniam in similitudinem arioli et coniectoris aestimat quod ignorat comede et bibe dicet tibi et mens eius non est tecum 020 PRO 023 008 cibos quos comederas evomes et perdes pulchros sermones tuos 020 PRO 023 009 in auribus insipientium ne loquaris quia despicient doctrinam eloquii tui 020 PRO 023 010 ne adtingas terminos parvulorum et agrum pupillorum ne introeas 020 PRO 023 011 propinquus enim eorum Fortis est et ipse iudicabit contra te causam illorum 020 PRO 023 012 ingrediatur ad doctrinam cor tuum et aures tuae ad verba scientiae 020 PRO 023 013 noli subtrahere a puero disciplinam si enim percusseris eum virga non morietur 020 PRO 023 014 tu virga percuties eum et animam eius de inferno liberabis (Sheol h7585) 020 PRO 023 015 fili mi si sapiens fuerit animus tuus gaudebit tecum cor meum 020 PRO 023 016 et exultabunt renes mei cum locuta fuerint rectum labia tua 020 PRO 023 017 non aemuletur cor tuum peccatores sed in timore Domini esto tota die 020 PRO 023 018 quia habebis spem in novissimo et praestolatio tua non auferetur 020 PRO 023 019 audi fili mi et esto sapiens et dirige in via animum tuum 020 PRO 023 020 noli esse in conviviis potatorum nec in comesationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt 020 PRO 023 021 quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur et vestietur pannis dormitatio 020 PRO 023 022 audi patrem tuum qui genuit te et ne contemnas cum senuerit mater tua 020 PRO 023 023 veritatem eme et noli vendere sapientiam et doctrinam et intellegentiam 020 PRO 023 024 exultat gaudio pater iusti qui sapientem genuit laetabitur in eo 020 PRO 023 025 gaudeat pater tuus et mater tua et exultet quae genuit te 020 PRO 023 026 praebe fili mi cor tuum mihi et oculi tui vias meas custodiant 020 PRO 023 027 fovea enim profunda est meretrix et puteus angustus aliena 020 PRO 023 028 insidiatur in via quasi latro et quos incautos viderit interficit 020 PRO 023 029 cui vae cuius patri vae cui rixae cui foveae cui sine causa vulnera cui suffusio oculorum 020 PRO 023 030 nonne his qui morantur in vino et student calicibus epotandis 020 PRO 023 031 ne intuearis vinum quando flavescit cum splenduerit in vitro color eius ingreditur blande 020 PRO 023 032 sed in novissimo mordebit ut coluber et sicut regulus venena diffundet 020 PRO 023 033 oculi tui videbunt extraneas et cor tuum loquetur perversa 020 PRO 023 034 et eris sicut dormiens in medio mari et quasi sopitus gubernator amisso clavo 020 PRO 023 035 et dices verberaverunt me sed non dolui traxerunt me et ego non sensi quando evigilabo et rursum vina repperiam 020 PRO 024 001 ne aemuleris viros malos nec desideres esse cum eis 020 PRO 024 002 quia rapinas meditatur mens eorum et fraudes labia eorum loquuntur 020 PRO 024 003 sapientia aedificabitur domus et prudentia roborabitur 020 PRO 024 004 in doctrina replebuntur cellaria universa substantia pretiosa et pulcherrima 020 PRO 024 005 vir sapiens et fortis est et vir doctus robustus et validus 020 PRO 024 006 quia cum dispositione initur bellum et erit salus ubi multa consilia sunt 020 PRO 024 007 excelsa stulto sapientia in porta non aperiet os suum 020 PRO 024 008 qui cogitat malefacere stultus vocabitur 020 PRO 024 009 cogitatio stulti peccatum est et abominatio hominum detractor 020 PRO 024 010 si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua 020 PRO 024 011 erue eos qui ducuntur ad mortem et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses 020 PRO 024 012 si dixeris vires non suppetunt qui inspector est cordis ipse intellegit et servatorem animae tuae nihil fallit reddetque homini iuxta opera sua 020 PRO 024 013 comede fili mi mel quia bonum est et favum dulcissimum gutturi tuo 020 PRO 024 014 sic et doctrina sapientiae animae tuae quam cum inveneris habebis in novissimis et spes tua non peribit 020 PRO 024 015 ne insidieris et quaeras impietatem in domo iusti neque vastes requiem eius 020 PRO 024 016 septies enim cadet iustus et resurget impii autem corruent in malum 020 PRO 024 017 cum ceciderit inimicus tuus ne gaudeas et in ruina eius ne exultet cor tuum 020 PRO 024 018 ne forte videat Dominus et displiceat ei et auferat ab eo iram suam 020 PRO 024 019 ne contendas cum pessimis nec aemuleris impios 020 PRO 024 020 quoniam non habent futurorum spem mali et lucerna impiorum extinguetur 020 PRO 024 021 time Dominum fili mi et regem et cum detractoribus non commiscearis 020 PRO 024 022 quoniam repente consurget perditio eorum et ruinam utriusque quis novit 020 PRO 024 023 haec quoque sapientibus cognoscere personam in iudicio non est bonum 020 PRO 024 024 qui dicit impio iustus es maledicent ei populi et detestabuntur eum tribus 020 PRO 024 025 qui arguunt laudabuntur et super ipsos veniet benedictio 020 PRO 024 026 labia deosculabitur qui recta verba respondet 020 PRO 024 027 praepara foris opus tuum et diligenter exerce agrum tuum ut postea aedifices domum tuam 020 PRO 024 028 ne sis testis frustra contra proximum tuum nec lactes quemquam labiis tuis 020 PRO 024 029 ne dicas quomodo fecit mihi sic faciam ei reddam unicuique secundum opus suum 020 PRO 024 030 per agrum hominis pigri transivi et per vineam viri stulti 020 PRO 024 031 et ecce totum repleverant urticae operuerant superficiem eius spinae et maceria lapidum destructa erat 020 PRO 024 032 quod cum vidissem posui in corde meo et exemplo didici disciplinam 020 PRO 024 033 parum inquam dormies modicum dormitabis pauxillum manus conseres ut quiescas 020 PRO 024 034 et veniet quasi cursor egestas tua et mendicitas quasi vir armatus 020 PRO 025 001 haec quoque parabolae Salomonis quas transtulerunt viri Ezechiae regis Iuda 020 PRO 025 002 gloria Dei celare verbum et gloria regum investigare sermonem 020 PRO 025 003 caelum sursum et terra deorsum et cor regum inscrutabile 020 PRO 025 004 aufer robiginem de argento et egredietur vas purissimum 020 PRO 025 005 aufer impietatem de vultu regis et firmabitur iustitia thronus eius 020 PRO 025 006 ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris 020 PRO 025 007 melius est enim ut dicatur tibi ascende huc quam ut humilieris coram principe 020 PRO 025 008 quae viderunt oculi tui ne proferas in iurgio cito ne postea emendare non possis cum dehonestaveris amicum tuum 020 PRO 025 009 causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extraneo non reveles 020 PRO 025 010 ne forte insultet tibi cum audierit et exprobrare non cesset 020 PRO 025 011 mala aurea in lectis argenteis qui loquitur verbum in tempore suo 020 PRO 025 012 inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem oboedientem 020 PRO 025 013 sicut frigus nivis in die messis ita legatus fidelis ei qui misit eum animam illius requiescere facit 020 PRO 025 014 nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non conplens 020 PRO 025 015 patientia lenietur princeps et lingua mollis confringet duritiam 020 PRO 025 016 mel invenisti comede quod sufficit tibi ne forte saturatus evomas illud 020 PRO 025 017 subtrahe pedem tuum de domo proximi tui nequando satiatus oderit te 020 PRO 025 018 iaculum et gladius et sagitta acuta homo qui loquitur contra proximum suum testimonium falsum 020 PRO 025 019 dens putridus et pes lapsus qui sperat super infideli in die angustiae 020 PRO 025 020 et amittit pallium in die frigoris acetum in nitro et qui cantat carmina cordi pessimo 020 PRO 025 021 si esurierit inimicus tuus ciba illum et si sitierit da ei aquam bibere 020 PRO 025 022 prunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi 020 PRO 025 023 ventus aquilo dissipat pluvias et facies tristis linguam detrahentem 020 PRO 025 024 melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi 020 PRO 025 025 aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua 020 PRO 025 026 fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio 020 PRO 025 027 sicut qui mel multum comedit non est ei bonum sic qui scrutator est maiestatis opprimitur gloria 020 PRO 025 028 sicut urbs patens et absque murorum ambitu ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum 020 PRO 026 001 quomodo nix aestate et pluvia in messe sic indecens est stulto gloria 020 PRO 026 002 sicut avis ad alia transvolans et passer quolibet vadens sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet 020 PRO 026 003 flagellum equo et camus asino et virga dorso inprudentium 020 PRO 026 004 ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam ne efficiaris ei similis 020 PRO 026 005 responde stulto iuxta stultitiam suam ne sibi sapiens esse videatur 020 PRO 026 006 claudus pedibus et iniquitatem bibens qui mittit verba per nuntium stultum 020 PRO 026 007 quomodo pulchras frustra habet claudus tibias sic indecens est in ore stultorum parabola 020 PRO 026 008 sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii ita qui tribuit insipienti honorem 020 PRO 026 009 quomodo si spina nascatur in manu temulenti sic parabola in ore stultorum 020 PRO 026 010 iudicium determinat causas et qui inponit stulto silentium iras mitigat 020 PRO 026 011 sicut canis qui revertitur ad vomitum suum sic inprudens qui iterat stultitiam suam 020 PRO 026 012 vidisti hominem sapientem sibi videri magis illo spem habebit stultus 020 PRO 026 013 dicit piger leaena in via leo in itineribus 020 PRO 026 014 sicut ostium vertitur in cardine suo ita piger in lectulo suo 020 PRO 026 015 abscondit piger manus sub ascellas suas et laborat si ad os suum eas converterit 020 PRO 026 016 sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias 020 PRO 026 017 sicut qui adprehendit auribus canem sic qui transit et inpatiens commiscetur rixae alterius 020 PRO 026 018 sicut noxius est qui mittit lanceas et sagittas et mortem 020 PRO 026 019 sic vir qui fraudulenter nocet amico suo et cum fuerit deprehensus dicit ludens feci 020 PRO 026 020 cum defecerint ligna extinguetur ignis et susurrone subtracto iurgia conquiescunt 020 PRO 026 021 sicut carbones ad prunam et ligna ad ignem sic homo iracundus suscitat rixas 020 PRO 026 022 verba susurronis quasi simplicia et ipsa perveniunt ad intima ventris 020 PRO 026 023 quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile sic labia tumentia cum pessimo corde sociata 020 PRO 026 024 labiis suis intellegitur inimicus cum in corde tractaverit dolos 020 PRO 026 025 quando submiserit vocem suam ne credideris ei quoniam septem nequitiae sunt in corde illius 020 PRO 026 026 qui operit odium fraudulenter revelabitur malitia eius in concilio 020 PRO 026 027 qui fodit foveam incidet in eam et qui volvit lapidem revertetur ad eum 020 PRO 026 028 lingua fallax non amat veritatem et os lubricum operatur ruinas 020 PRO 027 001 ne glorieris in crastinum ignorans quid superventura pariat dies 020 PRO 027 002 laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua 020 PRO 027 003 grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior 020 PRO 027 004 ira non habet misericordiam nec erumpens furor et impetum concitati ferre quis poterit 020 PRO 027 005 melior est manifesta correptio quam amor absconditus 020 PRO 027 006 meliora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta odientis oscula 020 PRO 027 007 anima saturata calcabit favum anima esuriens et amarum pro dulce sumet 020 PRO 027 008 sicut avis transmigrans de nido suo sic vir qui relinquit locum suum 020 PRO 027 009 unguento et variis odoribus delectatur cor et bonis amici consiliis anima dulcoratur 020 PRO 027 010 amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae melior est vicinus iuxta quam frater procul 020 PRO 027 011 stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum ut possim exprobranti respondere sermonem 020 PRO 027 012 astutus videns malum absconditus est parvuli transeuntes sustinuere dispendia 020 PRO 027 013 tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo et pro alienis auferto pignus 020 PRO 027 014 qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte consurgens maledicenti similis erit 020 PRO 027 015 tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier conparantur 020 PRO 027 016 qui retinet eam quasi qui ventum teneat et oleum dexterae suae vocabit 020 PRO 027 017 ferrum ferro acuitur et homo exacuit faciem amici sui 020 PRO 027 018 qui servat ficum comedet fructus eius et qui custos est domini sui glorificabitur 020 PRO 027 019 quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium sic corda hominum manifesta sunt prudentibus 020 PRO 027 020 infernus et perditio non replentur similiter et oculi hominum insatiabiles (Sheol h7585) 020 PRO 027 021 quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum sic probatur homo ore laudantis 020 PRO 027 022 si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo non auferetur ab eo stultitia eius 020 PRO 027 023 diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera 020 PRO 027 024 non enim habebis iugiter potestatem sed corona tribuetur in generatione generationum 020 PRO 027 025 aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes et collecta sunt faena de montibus 020 PRO 027 026 agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium 020 PRO 027 027 sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis 020 PRO 028 001 fugit impius nemine persequente iustus autem quasi leo confidens absque terrore erit 020 PRO 028 002 propter peccata terrae multi principes eius et propter hominis sapientiam et horum scientiam quae dicuntur vita ducis longior erit 020 PRO 028 003 vir pauper calumnians pauperes similis imbri vehementi in quo paratur fames 020 PRO 028 004 qui derelinquunt legem laudant impium qui custodiunt succenduntur contra eum 020 PRO 028 005 viri mali non cogitant iudicium qui autem requirunt Dominum animadvertunt omnia 020 PRO 028 006 melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam dives pravis itineribus 020 PRO 028 007 qui custodit legem filius sapiens est qui pascit comesatores confundit patrem suum 020 PRO 028 008 qui coacervat divitias usuris et fenore liberali in pauperes congregat eas 020 PRO 028 009 qui declinat aurem suam ne audiat legem oratio eius erit execrabilis 020 PRO 028 010 qui decipit iustos in via mala in interitu suo corruet et simplices possidebunt bona 020 PRO 028 011 sapiens sibi videtur vir dives pauper autem prudens scrutabitur eum 020 PRO 028 012 in exultatione iustorum multa gloria regnantibus impiis ruinae hominum 020 PRO 028 013 qui abscondit scelera sua non dirigetur qui confessus fuerit et reliquerit ea misericordiam consequetur 020 PRO 028 014 beatus homo qui semper est pavidus qui vero mentis est durae corruet in malum 020 PRO 028 015 leo rugiens et ursus esuriens princeps impius super populum pauperem 020 PRO 028 016 dux indigens prudentia multos opprimet per calumniam qui autem odit avaritiam longi fient dies eius 020 PRO 028 017 hominem qui calumniatur animae sanguinem si usque ad lacum fugerit nemo sustentet 020 PRO 028 018 qui ambulat simpliciter salvus erit qui perversis ingreditur viis concidet semel 020 PRO 028 019 qui operatur terram suam saturabitur panibus qui sectatur otium replebitur egestate 020 PRO 028 020 vir fidelis multum laudabitur qui autem festinat ditari non erit innocens 020 PRO 028 021 qui cognoscit in iudicio faciem non facit bene iste et pro buccella panis deserit veritatem 020 PRO 028 022 vir qui festinat ditari et aliis invidet ignorat quod egestas superveniat ei 020 PRO 028 023 qui corripit hominem gratiam postea inveniet apud eum magis quam ille qui per linguae blandimenta decipit 020 PRO 028 024 qui subtrahit aliquid a patre suo et matre et dicit hoc non est peccatum particeps homicidae est 020 PRO 028 025 qui se iactat et dilatat iurgia concitat qui sperat in Domino saginabitur 020 PRO 028 026 qui confidit in corde suo stultus est qui autem graditur sapienter iste salvabitur 020 PRO 028 027 qui dat pauperi non indigebit qui despicit deprecantem sustinebit penuriam 020 PRO 028 028 cum surrexerint impii abscondentur homines cum illi perierint multiplicabuntur iusti 020 PRO 029 001 viro qui corripientem dura cervice contemnit repentinus superveniet interitus et eum sanitas non sequitur 020 PRO 029 002 in multiplicatione iustorum laetabitur vulgus cum impii sumpserint principatum gemet populus 020 PRO 029 003 vir qui amat sapientiam laetificat patrem suum qui autem nutrit scorta perdet substantiam 020 PRO 029 004 rex iustus erigit terram vir avarus destruet eam 020 PRO 029 005 homo qui blandis fictisque sermonibus loquitur amico suo rete expandit gressibus eius 020 PRO 029 006 peccantem virum iniquum involvet laqueus et iustus laudabit atque gaudebit 020 PRO 029 007 novit iustus causam pauperum impius ignorat scientiam 020 PRO 029 008 homines pestilentes dissipant civitatem sapientes avertunt furorem 020 PRO 029 009 vir sapiens si cum stulto contenderit sive irascatur sive rideat non inveniet requiem 020 PRO 029 010 viri sanguinum oderunt simplicem iusti quaerunt animam eius 020 PRO 029 011 totum spiritum suum profert stultus sapiens differt et reservat in posterum 020 PRO 029 012 princeps qui libenter audit verba mendacii omnes ministros habebit impios 020 PRO 029 013 pauper et creditor obviam fuerunt sibi utriusque inluminator est Dominus 020 PRO 029 014 rex qui iudicat in veritate pauperes thronus eius in aeternum firmabitur 020 PRO 029 015 virga atque correptio tribuet sapientiam puer autem qui dimittitur voluntati suae confundet matrem suam 020 PRO 029 016 in multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera et iusti ruinas eorum videbunt 020 PRO 029 017 erudi filium tuum et refrigerabit te et dabit delicias animae tuae 020 PRO 029 018 cum prophetia defecerit dissipabitur populus qui custodit legem beatus est 020 PRO 029 019 servus verbis non potest erudiri quia quod dicis intellegit et respondere contemnit 020 PRO 029 020 vidisti hominem velocem ad loquendum stulti magis speranda est quam illius correptio 020 PRO 029 021 qui delicate a pueritia nutrit servum suum postea illum sentiet contumacem 020 PRO 029 022 vir iracundus provocat rixas et qui ad indignandum facilis est erit ad peccata proclivior 020 PRO 029 023 superbum sequitur humilitas et humilem spiritu suscipiet gloria 020 PRO 029 024 qui cum fure partitur odit animam suam adiurantem audit et non indicat 020 PRO 029 025 qui timet hominem cito corruet qui sperat in Domino sublevabitur 020 PRO 029 026 multi requirunt faciem principis et a Domino iudicium egreditur singulorum 020 PRO 029 027 abominantur iusti virum impium et abominantur impii eos qui in recta sunt via 020 PRO 030 001 verba Congregantis filii Vomentis visio quam locutus est vir cum quo est Deus et qui Deo secum morante confortatus ait 020 PRO 030 002 stultissimus sum virorum et sapientia hominum non est mecum 020 PRO 030 003 non didici sapientiam et non novi sanctorum scientiam 020 PRO 030 004 quis ascendit in caelum atque descendit quis continuit spiritum manibus suis quis conligavit aquas quasi in vestimento quis suscitavit omnes terminos terrae quod nomen eius et quod nomen filii eius si nosti 020 PRO 030 005 omnis sermo Dei ignitus clypeus est sperantibus in se 020 PRO 030 006 ne addas quicquam verbis illius et arguaris inveniarisque mendax 020 PRO 030 007 duo rogavi te ne deneges mihi antequam moriar 020 PRO 030 008 vanitatem et verba mendacia longe fac a me mendicitatem et divitias ne dederis mihi tribue tantum victui meo necessaria 020 PRO 030 009 ne forte saturatus inliciar ad negandum et dicam quis est Dominus et egestate conpulsus furer et peierem nomen Dei mei 020 PRO 030 010 ne accuses servum ad dominum suum ne forte maledicat tibi et corruas 020 PRO 030 011 generatio quae patri suo maledicit et quae non benedicit matri suae 020 PRO 030 012 generatio quae sibi munda videtur et tamen non est lota a sordibus suis 020 PRO 030 013 generatio cuius excelsi sunt oculi et palpebrae eius in alta subrectae 020 PRO 030 014 generatio quae pro dentibus gladios habet et commandit molaribus suis ut comedat inopes de terra et pauperes ex hominibus 020 PRO 030 015 sanguisugae duae sunt filiae dicentes adfer adfer tria sunt insaturabilia et quartum quod numquam dicit sufficit 020 PRO 030 016 infernus et os vulvae et terra quae non satiatur aqua ignis vero numquam dicit sufficit (Sheol h7585) 020 PRO 030 017 oculum qui subsannat patrem et qui despicit partum matris suae effodiant corvi de torrentibus et comedant illum filii aquilae 020 PRO 030 018 tria sunt difficilia mihi et quartum penitus ignoro 020 PRO 030 019 viam aquilae in caelo viam colubri super petram viam navis in medio mari et viam viri in adulescentula 020 PRO 030 020 talis est via mulieris adulterae quae comedit et tergens os suum dicit non sum operata malum 020 PRO 030 021 per tria movetur terra et quartum non potest sustinere 020 PRO 030 022 per servum cum regnaverit per stultum cum saturatus fuerit cibo 020 PRO 030 023 per odiosam mulierem cum in matrimonio fuerit adsumpta et per ancillam cum heres fuerit dominae suae 020 PRO 030 024 quattuor sunt minima terrae et ipsa sunt sapientiora sapientibus 020 PRO 030 025 formicae populus infirmus quae praeparant in messe cibum sibi 020 PRO 030 026 lepusculus plebs invalida quae conlocat in petra cubile suum 020 PRO 030 027 regem lucusta non habet et egreditur universa per turmas 020 PRO 030 028 stilio manibus nititur et moratur in aedibus regis 020 PRO 030 029 tria sunt quae bene gradiuntur et quartum quod incedit feliciter 020 PRO 030 030 leo fortissimus bestiarum ad nullius pavebit occursum 020 PRO 030 031 gallus succinctus lumbos et aries nec est rex qui resistat ei 020 PRO 030 032 et qui stultus apparuit postquam elatus est in sublime si enim intellexisset ori inposuisset manum 020 PRO 030 033 qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum et qui vehementer emungitur elicit sanguinem et qui provocat iras producit discordias 020 PRO 031 001 verba Lamuhel regis visio qua erudivit eum mater sua 020 PRO 031 002 quid dilecte mi quid dilecte uteri mei quid dilecte votorum meorum 020 PRO 031 003 ne dederis mulieribus substantiam tuam et vias tuas ad delendos reges 020 PRO 031 004 noli regibus o Lamuhel noli regibus dare vinum quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas 020 PRO 031 005 ne forte bibat et obliviscatur iudiciorum et mutet causam filiorum pauperis 020 PRO 031 006 date siceram maerentibus et vinum his qui amaro sunt animo 020 PRO 031 007 bibant ut obliviscantur egestatis suae et doloris non recordentur amplius 020 PRO 031 008 aperi os tuum muto et causis omnium filiorum qui pertranseunt 020 PRO 031 009 aperi os tuum decerne quod iustum est et iudica inopem et pauperem 020 PRO 031 010 aleph mulierem fortem quis inveniet procul et de ultimis finibus pretium eius 020 PRO 031 011 beth confidit in ea cor viri sui et spoliis non indigebit 020 PRO 031 012 gimel reddet ei bonum et non malum omnibus diebus vitae suae 020 PRO 031 013 deleth quaesivit lanam et linum et operata est consilio manuum suarum 020 PRO 031 014 he facta est quasi navis institoris de longe portat panem suum 020 PRO 031 015 vav et de nocte surrexit deditque praedam domesticis suis et cibaria ancillis suis 020 PRO 031 016 zai consideravit agrum et emit eum de fructu manuum suarum plantavit vineam 020 PRO 031 017 heth accinxit fortitudine lumbos suos et roboravit brachium suum 020 PRO 031 018 teth gustavit quia bona est negotiatio eius non extinguetur in nocte lucerna illius 020 PRO 031 019 ioth manum suam misit ad fortia et digiti eius adprehenderunt fusum 020 PRO 031 020 caph manum suam aperuit inopi et palmas suas extendit ad pauperem 020 PRO 031 021 lameth non timebit domui suae a frigoribus nivis omnes enim domestici eius vestiti duplicibus 020 PRO 031 022 mem stragulam vestem fecit sibi byssus et purpura indumentum eius 020 PRO 031 023 nun nobilis in portis vir eius quando sederit cum senatoribus terrae 020 PRO 031 024 samech sindonem fecit et vendidit et cingulum tradidit Chananeo 020 PRO 031 025 ain fortitudo et decor indumentum eius et ridebit in die novissimo 020 PRO 031 026 phe os suum aperuit sapientiae et lex clementiae in lingua eius 020 PRO 031 027 sade considerat semitas domus suae et panem otiosa non comedet 020 PRO 031 028 coph surrexerunt filii eius et beatissimam praedicaverunt vir eius et laudavit eam 020 PRO 031 029 res multae filiae congregaverunt divitias tu supergressa es universas 020 PRO 031 030 sin fallax gratia et vana est pulchritudo mulier timens Dominum ipsa laudabitur 020 PRO 031 031 thau date ei de fructu manuum suarum et laudent eam in portis opera eius # # BOOK 021 ECC Ecclesiastes Ecclesiastes 021 ECC 001 001 verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem 021 ECC 001 002 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas 021 ECC 001 003 quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole 021 ECC 001 004 generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat 021 ECC 001 005 oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens 021 ECC 001 006 gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur 021 ECC 001 007 omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant 021 ECC 001 008 cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu 021 ECC 001 009 quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est 021 ECC 001 010 nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos 021 ECC 001 011 non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo 021 ECC 001 012 ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem 021 ECC 001 013 et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea 021 ECC 001 014 vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus 021 ECC 001 015 perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus 021 ECC 001 016 locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit 021 ECC 001 017 dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus 021 ECC 001 018 eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem 021 ECC 002 001 dixi ego in corde meo vadam et affluam deliciis et fruar bonis et vidi quod hoc quoque esset vanitas 021 ECC 002 002 risum reputavi errorem et gaudio dixi quid frustra deciperis 021 ECC 002 003 cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam ut animum meum transferrem ad sapientiam devitaremque stultitiam donec viderem quid esset utile filiis hominum quod facto opus est sub sole numero dierum vitae suae 021 ECC 002 004 magnificavi opera mea aedificavi mihi domos plantavi vineas 021 ECC 002 005 feci hortos et pomeria et consevi ea cuncti generis arboribus 021 ECC 002 006 extruxi mihi piscinas aquarum ut inrigarem silvam lignorum germinantium 021 ECC 002 007 possedi servos et ancillas multamque familiam habui armenta quoque et magnos ovium greges ultra omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem 021 ECC 002 008 coacervavi mihi argentum et aurum et substantias regum ac provinciarum feci mihi cantores et cantrices et delicias filiorum hominum scyphos et urceos in ministerio ad vina fundenda 021 ECC 002 009 et supergressus sum opibus omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem sapientia quoque perseveravit mecum 021 ECC 002 010 et omnia quae desideraverunt oculi mei non negavi eis nec prohibui cor quin omni voluptate frueretur et oblectaret se in his quae paraveram et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo 021 ECC 002 011 cumque me convertissem ad universa opera quae fecerant manus meae et ad labores in quibus frustra sudaveram vidi in omnibus vanitatem et adflictionem animi et nihil permanere sub sole 021 ECC 002 012 transivi ad contemplandam sapientiam erroresque et stultitiam quid est inquam homo ut sequi possit regem factorem suum 021 ECC 002 013 et vidi quia tantum praecederet sapientia stultitiam quantum differt lux tenebris 021 ECC 002 014 sapientis oculi in capite eius stultus in tenebris ambulat et didici quod unus utriusque esset interitus 021 ECC 002 015 et dixi in corde meo si unus et stulti et meus occasus erit quid mihi prodest quod maiorem sapientiae dedi operam locutusque cum mente mea animadverti quod hoc quoque esset vanitas 021 ECC 002 016 non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in perpetuum et futura tempora oblivione cuncta pariter obruent moritur doctus similiter et indoctus 021 ECC 002 017 et idcirco taeduit me vitae meae videntem mala esse universa sub sole et cuncta vanitatem atque adflictionem spiritus 021 ECC 002 018 rursum detestatus sum omnem industriam meam quae sub sole studiosissime laboravi habiturus heredem post me 021 ECC 002 019 quem ignoro utrum sapiens an stultus futurus sit et dominabitur in laboribus meis quibus desudavi et sollicitus fui et est quicquam tam vanum 021 ECC 002 020 unde cessavi renuntiavitque cor meum ultra laborare sub sole 021 ECC 002 021 nam cum alius laboret in sapientia et doctrina et sollicitudine homini otioso quaesita dimittit et hoc ergo vanitas et magnum malum 021 ECC 002 022 quid enim proderit homini de universo labore suo et adflictione spiritus qua sub sole cruciatus est 021 ECC 002 023 cuncti dies eius doloribus et aerumnis pleni sunt nec per noctem mente requiescit et haec non vanitas est 021 ECC 002 024 nonne melius est comedere et bibere et ostendere animae suae bona de laboribus suis et hoc de manu Dei est 021 ECC 002 025 quis ita vorabit et deliciis affluet ut ego 021 ECC 002 026 homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam et scientiam et laetitiam peccatori autem dedit adflictionem et curam superfluam ut addat et congreget et tradat ei qui placuit Deo sed et hoc vanitas et cassa sollicitudo mentis 021 ECC 003 001 omnia tempus habent et suis spatiis transeunt universa sub caelo 021 ECC 003 002 tempus nascendi et tempus moriendi tempus plantandi et tempus evellendi quod plantatum est 021 ECC 003 003 tempus occidendi et tempus sanandi tempus destruendi et tempus aedificandi 021 ECC 003 004 tempus flendi et tempus ridendi tempus plangendi et tempus saltandi 021 ECC 003 005 tempus spargendi lapides et tempus colligendi tempus amplexandi et tempus longe fieri a conplexibus 021 ECC 003 006 tempus adquirendi et tempus perdendi tempus custodiendi et tempus abiciendi 021 ECC 003 007 tempus scindendi et tempus consuendi tempus tacendi et tempus loquendi 021 ECC 003 008 tempus dilectionis et tempus odii tempus belli et tempus pacis 021 ECC 003 009 quid habet amplius homo de labore suo 021 ECC 003 010 vidi adflictionem quam dedit Deus filiis hominum ut distendantur in ea 021 ECC 003 011 cuncta fecit bona in tempore suo et mundum tradidit disputationi eorum ut non inveniat homo opus quod operatus est Deus ab initio usque ad finem 021 ECC 003 012 et cognovi quod non esset melius nisi laetari et facere bene in vita sua 021 ECC 003 013 omnis enim homo qui comedit et bibit et videt bonum de labore suo hoc donum Dei est 021 ECC 003 014 didici quod omnia opera quae fecit Deus perseverent in perpetuum non possumus eis quicquam addere nec auferre quae fecit Deus ut timeatur 021 ECC 003 015 quod factum est ipsum permanet quae futura sunt iam fuerunt et Deus instaurat quod abiit 021 ECC 003 016 vidi sub sole in loco iudicii impietatem et in loco iustitiae iniquitatem 021 ECC 003 017 et dixi in corde meo iustum et impium iudicabit Deus et tempus omni rei tunc erit 021 ECC 003 018 dixi in corde meo de filiis hominum ut probaret eos Deus et ostenderet similes esse bestiis 021 ECC 003 019 idcirco unus interitus est hominis et iumentorum et aequa utriusque condicio sicut moritur homo sic et illa moriuntur similiter spirant omnia et nihil habet homo iumento amplius cuncta subiacent vanitati 021 ECC 003 020 et omnia pergunt ad unum locum de terra facta sunt et in terram pariter revertentur 021 ECC 003 021 quis novit si spiritus filiorum Adam ascendat sursum et si spiritus iumentorum descendat deorsum 021 ECC 003 022 et deprehendi nihil esse melius quam laetari hominem in opere suo et hanc esse partem illius quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat 021 ECC 004 001 verti me ad alia et vidi calumnias quae sub sole geruntur et lacrimas innocentum et consolatorem neminem nec posse resistere eorum violentiae cunctorum auxilio destitutos 021 ECC 004 002 et laudavi magis mortuos quam viventes 021 ECC 004 003 et feliciorem utroque iudicavi qui necdum natus est nec vidit mala quae sub sole fiunt 021 ECC 004 004 rursum contemplatus omnes labores hominum et industrias animadverti patere invidiae proximi et in hoc ergo vanitas et cura superflua est 021 ECC 004 005 stultus conplicat manus suas et comedit carnes suas dicens 021 ECC 004 006 melior est pugillus cum requie quam plena utraque manus cum labore et adflictione animi 021 ECC 004 007 considerans repperi et aliam vanitatem sub sole 021 ECC 004 008 unus est et secundum non habet non filium non fratrem et tamen laborare non cessat nec satiantur oculi eius divitiis nec recogitat dicens cui laboro et fraudo animam meam bonis in hoc quoque vanitas est et adflictio pessima 021 ECC 004 009 melius ergo est duos simul esse quam unum habent enim emolumentum societatis suae 021 ECC 004 010 si unus ceciderit ab altero fulcietur vae soli quia cum ruerit non habet sublevantem 021 ECC 004 011 et si dormierint duo fovebuntur mutuo unus quomodo calefiet 021 ECC 004 012 et si quispiam praevaluerit contra unum duo resistent ei funiculus triplex difficile rumpitur 021 ECC 004 013 melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto qui nescit providere in posterum 021 ECC 004 014 quod et de carcere catenisque interdum quis egrediatur ad regnum et alius natus in regno inopia consumatur 021 ECC 004 015 vidi cunctos viventes qui ambulant sub sole cum adulescente secundo qui consurgit pro eo 021 ECC 004 016 infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum et qui postea futuri sunt non laetabuntur in eo sed et hoc vanitas et adflictio spiritus 021 ECC 005 001 custodi pedem tuum ingrediens domum Dei multo enim melior est oboedientia quam stultorum victimae qui nesciunt quid faciant mali 021 ECC 005 002 ne temere quid loquaris neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo Deus enim in caelo et tu super terram idcirco sint pauci sermones tui 021 ECC 005 003 multas curas sequuntur somnia et in multis sermonibus invenitur stultitia 021 ECC 005 004 si quid vovisti Deo ne moreris reddere displicet enim ei infidelis et stulta promissio sed quodcumque voveris redde 021 ECC 005 005 multoque melius est non vovere quam post votum promissa non conplere 021 ECC 005 006 ne dederis os tuum ut peccare faciat carnem tuam neque dicas coram angelo non est providentia ne forte iratus Deus super sermone tuo dissipet cuncta opera manuum tuarum 021 ECC 005 007 ubi multa sunt somnia plurimae vanitates et sermones innumeri tu vero Deum time 021 ECC 005 008 si videris calumnias egenorum et violenta iudicia et subverti iustitiam in provincia non mireris super hoc negotio quia excelso alius excelsior est et super hos quoque eminentiores sunt alii 021 ECC 005 009 et insuper universae terrae rex imperat servienti 021 ECC 005 010 avarus non implebitur pecunia et qui amat divitias fructus non capiet ex eis et hoc ergo vanitas 021 ECC 005 011 ubi multae sunt opes multi et qui comedant eas et quid prodest possessori nisi quod cernit divitias oculis suis 021 ECC 005 012 dulcis est somnus operanti sive parum sive multum comedat saturitas autem divitis non sinit dormire eum 021 ECC 005 013 est et alia infirmitas pessima quam vidi sub sole divitiae conservatae in malum domini sui 021 ECC 005 014 pereunt enim in adflictione pessima generavit filium qui in summa egestate erit 021 ECC 005 015 sicut egressus est nudus de utero matris suae sic revertetur et nihil auferet secum de labore suo 021 ECC 005 016 miserabilis prorsus infirmitas quomodo venit sic revertetur quid ergo prodest ei quod laboravit in ventum 021 ECC 005 017 cunctis diebus vitae suae comedit in tenebris et in curis multis et in aerumna atque tristitia 021 ECC 005 018 hoc itaque mihi visum est bonum ut comedat quis et bibat et fruatur laetitia ex labore suo quod laboravit ipse sub sole numerum dierum vitae suae quos dedit ei Deus et haec est pars illius 021 ECC 005 019 et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis et fruatur parte sua et laetetur de labore suo hoc est donum Dei 021 ECC 005 020 non enim satis recordabitur dierum vitae suae eo quod Deus occupet deliciis cor eius 021 ECC 006 001 est et aliud malum quod vidi sub sole et quidem frequens apud homines 021 ECC 006 002 vir cui dedit Deus divitias et substantiam et honorem et nihil deest animae eius ex omnibus quae desiderat nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo sed homo extraneus vorabit illud hoc vanitas et magna miseria est 021 ECC 006 003 si genuerit quispiam centum et vixerit multos annos et plures dies aetatis habuerit et anima illius non utatur bonis substantiae suae sepulturaque careat de hoc ego pronuntio quod melior illo sit abortivus 021 ECC 006 004 frustra enim venit et pergit ad tenebras et oblivione delebitur nomen eius 021 ECC 006 005 non vidit solem neque cognovit distantiam boni et mali 021 ECC 006 006 etiam si duobus milibus annis vixerit et non fuerit perfruitus bonis nonne ad unum locum properant omnia 021 ECC 006 007 omnis labor hominis in ore eius sed anima illius non impletur 021 ECC 006 008 quid habet amplius sapiens ab stulto et quid pauper nisi ut pergat illuc ubi est vita 021 ECC 006 009 melius est videre quod cupias quam desiderare quod nescias sed et hoc vanitas est et praesumptio spiritus 021 ECC 006 010 qui futurus est iam vocatum est nomen eius et scitur quod homo sit et non possit contra fortiorem se in iudicio contendere 021 ECC 006 011 verba sunt plurima multa in disputando habentia vanitatem 021 ECC 006 012 quid necesse est homini maiora se quaerere cum ignoret quid conducat sibi in vita sua numero dierum peregrinationis suae et tempore quo velut umbra praeterit aut quis ei poterit indicare quid post eum futurum sub sole sit 021 ECC 007 001 melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa et dies mortis die nativitatis 021 ECC 007 002 melius est ire ad domum luctus quam ad domum convivii in illa enim finis cunctorum admonetur hominum et vivens cogitat quid futurum sit 021 ECC 007 003 melior est ira risu quia per tristitiam vultus corrigitur animus delinquentis 021 ECC 007 004 cor sapientium ubi tristitia est et cor stultorum ubi laetitia 021 ECC 007 005 melius est a sapiente corripi quam stultorum adulatione decipi 021 ECC 007 006 quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla sic risus stulti sed et hoc vanitas 021 ECC 007 007 calumnia conturbat sapientem et perdet robur cordis illius 021 ECC 007 008 melior est finis orationis quam principium melior est patiens arrogante 021 ECC 007 009 ne velox sis ad irascendum quia ira in sinu stulti requiescit 021 ECC 007 010 ne dicas quid putas causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt stulta est enim huiuscemodi interrogatio 021 ECC 007 011 utilior est sapientia cum divitiis et magis prodest videntibus solem 021 ECC 007 012 sicut enim protegit sapientia sic protegit pecunia hoc autem plus habet eruditio et sapientia quod vitam tribuunt possessori suo 021 ECC 007 013 considera opera Dei quod nemo possit corrigere quem ille despexerit 021 ECC 007 014 in die bona fruere bonis et malam diem praecave sicut enim hanc sic et illam fecit Deus ut non inveniat homo contra eum iustas querimonias 021 ECC 007 015 haec quoque vidi in diebus vanitatis meae iustus perit in iustitia sua et impius multo vivit tempore in malitia sua 021 ECC 007 016 noli esse iustus multum neque plus sapias quam necesse est ne obstupescas 021 ECC 007 017 ne impie agas multum et noli esse stultus ne moriaris in tempore non tuo 021 ECC 007 018 bonum est te sustentare iustum sed et ab illo ne subtrahas manum tuam quia qui Deum timet nihil neglegit 021 ECC 007 019 sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis 021 ECC 007 020 non est enim homo iustus in terra qui faciat bonum et non peccet 021 ECC 007 021 sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accommodes cor tuum ne forte audias servum tuum maledicentem tibi 021 ECC 007 022 scit enim tua conscientia quia et tu crebro maledixisti aliis 021 ECC 007 023 cuncta temptavi in sapientia dixi sapiens efficiar et ipsa longius recessit a me 021 ECC 007 024 multo magis quam erat et alta profunditas quis inveniet eam 021 ECC 007 025 lustravi universa animo meo ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem stulti et errorem inprudentium 021 ECC 007 026 et inveni amariorem morte mulierem quae laqueus venatorum est et sagena cor eius vincula sunt manus illius qui placet Deo effugiet eam qui autem peccator est capietur ab illa 021 ECC 007 027 ecce hoc inveni dicit Ecclesiastes unum et alterum ut invenirem rationem 021 ECC 007 028 quam adhuc quaerit anima mea et non inveni virum de mille unum repperi mulierem ex omnibus non inveni 021 ECC 007 029 solummodo hoc inveni quod fecerit Deus hominem rectum et ipse se infinitis miscuerit quaestionibus quis talis ut sapiens est et quis cognovit solutionem verbi 021 ECC 008 001 sapientia hominis lucet in vultu eius et potentissimus faciem illius commutavit 021 ECC 008 002 ego os regis observo et praecepta iuramenti Dei 021 ECC 008 003 ne festines recedere a facie eius neque permaneas in opere malo quia omne quod voluerit faciet 021 ECC 008 004 et sermo illius potestate plenus est nec dicere ei quisquam potest quare ita facis 021 ECC 008 005 qui custodit praeceptum non experietur quicquam mali tempus et responsionem cor sapientis intellegit 021 ECC 008 006 omni negotio tempus est et oportunitas et multa hominis adflictio 021 ECC 008 007 quia ignorat praeterita et ventura nullo scire potest nuntio 021 ECC 008 008 non est in hominis dicione prohibere spiritum nec habet potestatem in die mortis nec sinitur quiescere ingruente bello neque salvabit impietas impium 021 ECC 008 009 omnia haec consideravi et dedi cor meum in cunctis operibus quae fiunt sub sole interdum dominatur homo homini in malum suum 021 ECC 008 010 vidi impios sepultos qui etiam cum adviverent in loco sancto erant et laudabantur in civitate quasi iustorum operum sed et hoc vanitas est 021 ECC 008 011 etenim quia non profertur cito contra malos sententia absque ullo timore filii hominum perpetrant mala 021 ECC 008 012 attamen ex eo quod peccator centies facit malum et per patientiam sustentatur ego cognovi quod erit bonum timentibus Deum qui verentur faciem eius 021 ECC 008 013 non sit bonum impio nec prolongentur dies eius sed quasi umbra transeant qui non timent faciem Dei 021 ECC 008 014 est et alia vanitas quae fit super terram sunt iusti quibus multa proveniunt quasi opera egerint impiorum et sunt impii qui ita securi sunt quasi iustorum facta habeant sed et hoc vanissimum iudico 021 ECC 008 015 laudavi igitur laetitiam quod non esset homini bonum sub sole nisi quod comederet et biberet atque gauderet et hoc solum secum auferret de labore suo in diebus vitae quos dedit ei Deus sub sole 021 ECC 008 016 et adposui cor meum ut scirem sapientiam et intellegerem distentionem quae versatur in terra est homo qui diebus ac noctibus somnum oculis non capit 021 ECC 008 017 et intellexi quod omnium operum Dei nullam possit homo invenire rationem eorum quae fiunt sub sole et quanto plus laboraverit ad quaerendum tanto minus inveniat etiam si dixerit sapiens se nosse non poterit repperire 021 ECC 009 001 omnia haec tractavi in corde meo ut curiose intellegerem sunt iusti atque sapientes et opera eorum in manu Dei et tamen nescit homo utrum amore an odio dignus sit 021 ECC 009 002 sed omnia in futuro servantur incerta eo quod universa aeque eveniant iusto et impio bono et malo mundo et inmundo immolanti victimas et sacrificia contemnenti sicut bonus sic et peccator ut periurus ita et ille qui verum deierat 021 ECC 009 003 hoc est pessimum inter omnia quae sub sole fiunt quia eadem cunctis eveniunt unde et corda filiorum hominum implentur malitia et contemptu in vita sua et post haec ad inferos deducentur (questioned) 021 ECC 009 004 nemo est qui semper vivat et qui huius rei habeat fiduciam melior est canis vivens leone mortuo 021 ECC 009 005 viventes enim sciunt se esse morituros mortui vero nihil noverunt amplius nec habent ultra mercedem quia oblivioni tradita est memoria eorum 021 ECC 009 006 amor quoque et odium et invidia simul perierunt nec habent partem in hoc saeculo et in opere quod sub sole geritur 021 ECC 009 007 vade ergo et comede in laetitia panem tuum et bibe cum gaudio vinum tuum quia Deo placent opera tua 021 ECC 009 008 omni tempore sint vestimenta tua candida et oleum de capite tuo non deficiat 021 ECC 009 009 perfruere vita cum uxore quam diligis cunctis diebus vitae instabilitatis tuae qui dati sunt tibi sub sole omni tempore vanitatis tuae haec est enim pars in vita et in labore tuo quod laboras sub sole 021 ECC 009 010 quodcumque potest manus tua facere instanter operare quia nec opus nec ratio nec scientia nec sapientia erunt apud inferos quo tu properas (Sheol h7585) 021 ECC 009 011 verti me alio vidique sub sole nec velocium esse cursum nec fortium bellum nec sapientium panem nec doctorum divitias nec artificum gratiam sed tempus casumque in omnibus 021 ECC 009 012 nescit homo finem suum sed sicut pisces capiuntur hamo et sicut aves conprehenduntur laqueo sic capiuntur homines tempore malo cum eis extemplo supervenerit 021 ECC 009 013 hanc quoque vidi sub sole sapientiam et probavi maximam 021 ECC 009 014 civitas parva et pauci in ea viri venit contra eam rex magnus et vallavit eam extruxitque munitiones per gyrum et perfecta est obsidio 021 ECC 009 015 inventusque in ea vir pauper et sapiens liberavit urbem per sapientiam suam et nullus deinceps recordatus est hominis illius pauperis 021 ECC 009 016 et dicebam ego meliorem esse sapientiam fortitudine quomodo ergo sapientia pauperis contempta est et verba eius non sunt audita 021 ECC 009 017 verba sapientium audiuntur in silentio plus quam clamor principis inter stultos 021 ECC 009 018 melior est sapientia quam arma bellica et qui in uno peccaverit multa bona perdet 021 ECC 010 001 muscae morientes perdunt suavitatem unguenti pretiosior est sapientia et gloria parva ad tempus stultitia 021 ECC 010 002 cor sapientis in dextera eius et cor stulti in sinistra illius 021 ECC 010 003 sed et in via stultus ambulans cum ipse insipiens sit omnes stultos aestimat 021 ECC 010 004 si spiritus potestatem habentis ascenderit super te locum tuum ne dimiseris quia curatio cessare faciet peccata maxima 021 ECC 010 005 est malum quod vidi sub sole quasi per errorem egrediens a facie principis 021 ECC 010 006 positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum 021 ECC 010 007 vidi servos in equis et principes ambulantes quasi servos super terram 021 ECC 010 008 qui fodit foveam incidet in eam et qui dissipat sepem mordebit eum coluber 021 ECC 010 009 qui transfert lapides adfligetur in eis et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis 021 ECC 010 010 si retunsum fuerit ferrum et hoc non ut prius sed hebetatum erit multo labore exacuatur et post industriam sequitur sapientia 021 ECC 010 011 si mordeat serpens in silentio nihil eo minus habet qui occulte detrahit 021 ECC 010 012 verba oris sapientis gratia et labia insipientis praecipitabunt eum 021 ECC 010 013 initium verborum eius stultitia et novissimum oris illius error pessimus 021 ECC 010 014 stultus verba multiplicat ignorat homo quid ante se fuerit et quod post futurum est quis illi poterit indicare 021 ECC 010 015 labor stultorum adfliget eos qui nesciunt in urbem pergere 021 ECC 010 016 vae tibi terra cuius rex est puer et cuius principes mane comedunt 021 ECC 010 017 beata terra cuius rex nobilis est et cuius principes vescuntur in tempore suo ad reficiendum et non ad luxuriam 021 ECC 010 018 in pigritiis humiliabitur contignatio et in infirmitate manuum perstillabit domus 021 ECC 010 019 in risu faciunt panem ac vinum ut epulentur viventes et pecuniae oboedient omnia 021 ECC 010 020 in cogitatione tua regi ne detrahas et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti quia avis caeli portabit vocem tuam et qui habet pinnas adnuntiabit sententiam 021 ECC 011 001 mitte panem tuum super transeuntes aquas quia post multa tempora invenies illum 021 ECC 011 002 da partem septem necnon et octo quia ignoras quid futurum sit mali super terram 021 ECC 011 003 si repletae fuerint nubes imbrem super terram effundent si ceciderit lignum ad austrum aut ad aquilonem in quocumque loco ceciderit ibi erit 021 ECC 011 004 qui observat ventum non seminat et qui considerat nubes numquam metet 021 ECC 011 005 quomodo ignoras quae sit via spiritus et qua ratione conpingantur ossa in ventre praegnatis sic nescis opera Dei qui fabricator est omnium 021 ECC 011 006 mane semina sementem tuam et vespere ne cesset manus tua quia nescis quid magis oriatur hoc an illud et si utrumque simul melius erit 021 ECC 011 007 dulce lumen et delectabile est oculis videre solem 021 ECC 011 008 si annis multis vixerit homo et in omnibus his laetatus fuerit meminisse debet tenebrosi temporis et dierum multorum qui cum venerint vanitatis arguentur praeterita 021 ECC 011 009 laetare ergo iuvenis in adulescentia tua et in bono sit cor tuum in diebus iuventutis tuae et ambula in viis cordis tui et in intuitu oculorum tuorum et scito quod pro omnibus his adducet te Deus in iudicium 021 ECC 011 010 aufer iram a corde tuo et amove malitiam a carne tua adulescentia enim et voluptas vana sunt 021 ECC 012 001 memento creatoris tui in diebus iuventutis tuae antequam veniat tempus adflictionis et adpropinquent anni de quibus dicas non mihi placent 021 ECC 012 002 antequam tenebrescat sol et lumen et luna et stellae et revertantur nubes post pluviam 021 ECC 012 003 quando commovebuntur custodes domus et nutabuntur viri fortissimi et otiosae erunt molentes inminuto numero et tenebrescent videntes per foramina 021 ECC 012 004 et claudent ostia in platea in humilitate vocis molentis et consurgent ad vocem volucris et obsurdescent omnes filiae carminis 021 ECC 012 005 excelsa quoque timebunt et formidabunt in via florebit amigdalum inpinguabitur lucusta et dissipabitur capparis quoniam ibit homo in domum aeternitatis suae et circumibunt in platea plangentes 021 ECC 012 006 antequam rumpatur funis argenteus et recurrat vitta aurea et conteratur hydria super fontem et confringatur rota super cisternam 021 ECC 012 007 et revertatur pulvis in terram suam unde erat et spiritus redeat ad Deum qui dedit illum 021 ECC 012 008 vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes omnia vanitas 021 ECC 012 009 cumque esset sapientissimus Ecclesiastes docuit populum et enarravit quae fecerit et investigans conposuit parabolas multas 021 ECC 012 010 quaesivit verba utilia et conscripsit sermones rectissimos ac veritate plenos 021 ECC 012 011 verba sapientium sicut stimuli et quasi clavi in altum defixi quae per magistrorum concilium data sunt a pastore uno 021 ECC 012 012 his amplius fili mi ne requiras faciendi plures libros nullus est finis frequensque meditatio carnis adflictio est 021 ECC 012 013 finem loquendi omnes pariter audiamus Deum time et mandata eius observa hoc est enim omnis homo 021 ECC 012 014 et cuncta quae fiunt adducet Deus in iudicium pro omni errato sive bonum sive malum sit # # BOOK 022 SOL Song of Solomon Canticum Canticorum 022 SOL 001 002 osculetur me osculo oris sui quia meliora sunt ubera tua vino 022 SOL 001 003 fraglantia unguentis optimis oleum effusum nomen tuum ideo adulescentulae dilexerunt te 022 SOL 001 004 trahe me post te curremus introduxit me rex in cellaria sua exultabimus et laetabimur in te memores uberum tuorum super vinum recti diligunt te 022 SOL 001 005 nigra sum sed formonsa filiae Hierusalem sicut tabernacula Cedar sicut pelles Salomonis 022 SOL 001 006 nolite me considerare quod fusca sim quia decoloravit me sol filii matris meae pugnaverunt contra me posuerunt me custodem in vineis vineam meam non custodivi 022 SOL 001 007 indica mihi quem diligit anima mea ubi pascas ubi cubes in meridie ne vagari incipiam per greges sodalium tuorum 022 SOL 001 008 si ignoras te o pulchra inter mulieres egredere et abi post vestigia gregum et pasce hedos tuos iuxta tabernacula pastorum 022 SOL 001 009 equitatui meo in curribus Pharaonis adsimilavi te amica mea 022 SOL 001 010 pulchrae sunt genae tuae sicut turturis collum tuum sicut monilia 022 SOL 001 011 murenulas aureas faciemus tibi vermiculatas argento 022 SOL 001 012 dum esset rex in accubitu suo nardus mea dedit odorem suum 022 SOL 001 013 fasciculus murrae dilectus meus mihi inter ubera mea commorabitur 022 SOL 001 014 botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi 022 SOL 001 015 ecce tu pulchra es amica mea ecce tu pulchra oculi tui columbarum 022 SOL 001 016 ecce tu pulcher es dilecte mi et decorus lectulus noster floridus 022 SOL 001 017 tigna domorum nostrarum cedrina laquearia nostra cypressina 022 SOL 002 001 ego flos campi et lilium convallium 022 SOL 002 002 sicut lilium inter spinas sic amica mea inter filias 022 SOL 002 003 sicut malum inter ligna silvarum sic dilectus meus inter filios sub umbra illius quam desideraveram sedi et fructus eius dulcis gutturi meo 022 SOL 002 004 introduxit me in cellam vinariam ordinavit in me caritatem 022 SOL 002 005 fulcite me floribus stipate me malis quia amore langueo 022 SOL 002 006 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me 022 SOL 002 007 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam quoadusque ipsa velit 022 SOL 002 008 vox dilecti mei ecce iste venit saliens in montibus transiliens colles 022 SOL 002 009 similis est dilectus meus capreae hinuloque cervorum en ipse stat post parietem nostrum despiciens per fenestras prospiciens per cancellos 022 SOL 002 010 et dilectus meus loquitur mihi surge propera amica mea formonsa mea et veni 022 SOL 002 011 iam enim hiemps transiit imber abiit et recessit 022 SOL 002 012 flores apparuerunt in terra tempus putationis advenit vox turturis audita est in terra nostra 022 SOL 002 013 ficus protulit grossos suos vineae florent dederunt odorem surge amica mea speciosa mea et veni 022 SOL 002 014 columba mea in foraminibus petrae in caverna maceriae ostende mihi faciem tuam sonet vox tua in auribus meis vox enim tua dulcis et facies tua decora 022 SOL 002 015 capite nobis vulpes vulpes parvulas quae demoliuntur vineas nam vinea nostra floruit 022 SOL 002 016 dilectus meus mihi et ego illi qui pascitur inter lilia 022 SOL 002 017 donec adspiret dies et inclinentur umbrae revertere similis esto dilecte mi capreae aut hinulo cervorum super montes Bether 022 SOL 003 001 in lectulo meo per noctes quaesivi quem diligit anima mea quaesivi illum et non inveni 022 SOL 003 002 surgam et circuibo civitatem per vicos et plateas quaeram quem diligit anima mea quaesivi illum et non inveni 022 SOL 003 003 invenerunt me vigiles qui custodiunt civitatem num quem dilexit anima mea vidistis 022 SOL 003 004 paululum cum pertransissem eos inveni quem diligit anima mea tenui eum nec dimittam donec introducam illum in domum matris meae et in cubiculum genetricis meae 022 SOL 003 005 adiuro vos filiae Hierusalem per capreas cervosque camporum ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam donec ipsa velit 022 SOL 003 006 quae est ista quae ascendit per desertum sicut virgula fumi ex aromatibus murrae et turis et universi pulveris pigmentarii 022 SOL 003 007 en lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt ex fortissimis Israhel 022 SOL 003 008 omnes tenentes gladios et ad bella doctissimi uniuscuiusque ensis super femur suum propter timores nocturnos 022 SOL 003 009 ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani 022 SOL 003 010 columnas eius fecit argenteas reclinatorium aureum ascensum purpureum media caritate constravit propter filias Hierusalem 022 SOL 003 011 egredimini et videte filiae Sion regem Salomonem in diademate quo coronavit eum mater sua in die disponsionis illius et in die laetitiae cordis eius 022 SOL 004 001 quam pulchra es amica mea quam pulchra es oculi tui columbarum absque eo quod intrinsecus latet capilli tui sicut greges caprarum quae ascenderunt de monte Galaad 022 SOL 004 002 dentes tui sicut greges tonsarum quae ascenderunt de lavacro omnes gemellis fetibus et sterilis non est inter eas 022 SOL 004 003 sicut vitta coccinea labia tua et eloquium tuum dulce sicut fragmen mali punici ita genae tuae absque eo quod intrinsecus latet 022 SOL 004 004 sicut turris David collum tuum quae aedificata est cum propugnaculis mille clypei pendent ex ea omnis armatura fortium 022 SOL 004 005 duo ubera tua sicut duo hinuli capreae gemelli qui pascuntur in liliis 022 SOL 004 006 donec adspiret dies et inclinentur umbrae vadam ad montem murrae et ad collem turis 022 SOL 004 007 tota pulchra es amica mea et macula non est in te 022 SOL 004 008 veni de Libano sponsa veni de Libano veni coronaberis de capite Amana de vertice Sanir et Hermon de cubilibus leonum de montibus pardorum 022 SOL 004 009 vulnerasti cor meum soror mea sponsa vulnerasti cor meum in uno oculorum tuorum et in uno crine colli tui 022 SOL 004 010 quam pulchrae sunt mammae tuae soror mea sponsa pulchriora ubera tua vino et odor unguentorum tuorum super omnia aromata 022 SOL 004 011 favus distillans labia tua sponsa mel et lac sub lingua tua et odor vestimentorum tuorum sicut odor turis 022 SOL 004 012 hortus conclusus soror mea sponsa hortus conclusus fons signatus 022 SOL 004 013 emissiones tuae paradisus malorum punicorum cum pomorum fructibus cypri cum nardo 022 SOL 004 014 nardus et crocus fistula et cinnamomum cum universis lignis Libani murra et aloe cum omnibus primis unguentis 022 SOL 004 015 fons hortorum puteus aquarum viventium quae fluunt impetu de Libano 022 SOL 004 016 surge aquilo et veni auster perfla hortum meum et fluant aromata illius veniat dilectus meus in hortum suum et comedat fructum pomorum suorum 022 SOL 005 001 veni in hortum meum soror mea sponsa messui murram meam cum aromatibus meis comedi favum cum melle meo bibi vinum meum cum lacte meo comedite amici bibite et inebriamini carissimi 022 SOL 005 002 ego dormio et cor meum vigilat vox dilecti mei pulsantis aperi mihi soror mea amica mea columba mea inmaculata mea quia caput meum plenum est rore et cincinni mei guttis noctium 022 SOL 005 003 expoliavi me tunica mea quomodo induar illa lavi pedes meos quomodo inquinabo illos 022 SOL 005 004 dilectus meus misit manum suam per foramen et venter meus intremuit ad tactum eius 022 SOL 005 005 surrexi ut aperirem dilecto meo manus meae stillaverunt murra digiti mei pleni murra probatissima 022 SOL 005 006 pessulum ostii aperui dilecto meo at ille declinaverat atque transierat anima mea liquefacta est ut locutus est quaesivi et non inveni illum vocavi et non respondit mihi 022 SOL 005 007 invenerunt me custodes qui circumeunt civitatem percusserunt me vulneraverunt me tulerunt pallium meum mihi custodes murorum 022 SOL 005 008 adiuro vos filiae Hierusalem si inveneritis dilectum meum ut nuntietis ei quia amore langueo 022 SOL 005 009 qualis est dilectus tuus ex dilecto o pulcherrima mulierum qualis est dilectus tuus ex dilecto quia sic adiurasti nos 022 SOL 005 010 dilectus meus candidus et rubicundus electus ex milibus 022 SOL 005 011 caput eius aurum optimum comae eius sicut elatae palmarum nigrae quasi corvus 022 SOL 005 012 oculi eius sicut columbae super rivulos aquarum quae lacte sunt lotae et resident iuxta fluenta plenissima 022 SOL 005 013 genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis labia eius lilia distillantia murram primam 022 SOL 005 014 manus illius tornatiles aureae plenae hyacinthis venter eius eburneus distinctus sapphyris 022 SOL 005 015 crura illius columnae marmoreae quae fundatae sunt super bases aureas species eius ut Libani electus ut cedri 022 SOL 005 016 guttur illius suavissimum et totus desiderabilis talis est dilectus meus et iste est amicus meus filiae Hierusalem 022 SOL 006 001 quo abiit dilectus tuus o pulcherrima mulierum quo declinavit dilectus tuus et quaeremus eum tecum 022 SOL 006 002 dilectus meus descendit in hortum suum ad areolam aromatis ut pascatur in hortis et lilia colligat 022 SOL 006 003 ego dilecto meo et dilectus meus mihi qui pascitur inter lilia 022 SOL 006 004 pulchra es amica mea suavis et decora sicut Hierusalem terribilis ut castrorum acies ordinata 022 SOL 006 005 averte oculos tuos a me quia ipsi me avolare fecerunt capilli tui sicut grex caprarum quae apparuerunt de Galaad 022 SOL 006 006 dentes tui sicut grex ovium quae ascenderunt de lavacro omnes gemellis fetibus et sterilis non est in eis 022 SOL 006 007 sicut cortex mali punici genae tuae absque occultis tuis 022 SOL 006 008 sexaginta sunt reginae et octoginta concubinae et adulescentularum non est numerus 022 SOL 006 009 una est columba mea perfecta mea una est matris suae electa genetrici suae viderunt illam filiae et beatissimam praedicaverunt reginae et concubinae et laudaverunt eam 022 SOL 006 010 quae est ista quae progreditur quasi aurora consurgens pulchra ut luna electa ut sol terribilis ut acies ordinata 022 SOL 006 011 descendi ad hortum nucum ut viderem poma convallis ut inspicerem si floruisset vinea et germinassent mala punica 022 SOL 006 012 nescivi anima mea conturbavit me propter quadrigas Aminadab 022 SOL 006 013 revertere revertere Sulamitis revertere revertere ut intueamur te quid videbis in Sulamiten nisi choros castrorum 022 SOL 007 001 quam pulchri sunt gressus tui in calciamentis filia principis iunctura feminum tuorum sicut monilia quae fabricata sunt manu artificis 022 SOL 007 002 umbilicus tuus crater tornatilis numquam indigens poculis venter tuus sicut acervus tritici vallatus liliis 022 SOL 007 003 duo ubera tua sicut duo hinuli gemelli capreae 022 SOL 007 004 collum tuum sicut turris eburnea oculi tui sicut piscinae in Esebon quae sunt in porta filiae multitudinis nasus tuus sicut turris Libani quae respicit contra Damascum 022 SOL 007 005 caput tuum ut Carmelus et comae capitis tui sicut purpura regis vincta canalibus 022 SOL 007 006 quam pulchra es et quam decora carissima in deliciis 022 SOL 007 007 statura tua adsimilata est palmae et ubera tua botris 022 SOL 007 008 dixi ascendam in palmam adprehendam fructus eius et erunt ubera tua sicut botri vineae et odor oris tui sicut malorum 022 SOL 007 009 guttur tuum sicut vinum optimum dignum dilecto meo ad potandum labiisque et dentibus illius ruminandum 022 SOL 007 010 ego dilecto meo et ad me conversio eius 022 SOL 007 011 veni dilecte mi egrediamur in agrum commoremur in villis 022 SOL 007 012 mane surgamus ad vineas videamus si floruit vinea si flores fructus parturiunt si floruerunt mala punica ibi dabo tibi ubera mea 022 SOL 007 013 mandragorae dederunt odorem in portis nostris omnia poma nova et vetera dilecte mi servavi tibi 022 SOL 008 001 quis mihi det te fratrem meum sugentem ubera matris meae ut inveniam te foris et deosculer et iam me nemo despiciat 022 SOL 008 002 adprehendam te et ducam in domum matris meae ibi me docebis et dabo tibi poculum ex vino condito et mustum malorum granatorum meorum 022 SOL 008 003 leva eius sub capite meo et dextera illius amplexabitur me 022 SOL 008 004 adiuro vos filiae Hierusalem ne suscitetis et evigilare faciatis dilectam donec ipsa velit 022 SOL 008 005 quae est ista quae ascendit de deserto deliciis affluens et nixa super dilectum suum sub arbore malo suscitavi te ibi corrupta est mater tua ibi violata est genetrix tua 022 SOL 008 006 pone me ut signaculum super cor tuum ut signaculum super brachium tuum quia fortis est ut mors dilectio dura sicut inferus aemulatio lampades eius lampades ignis atque flammarum (Sheol h7585) 022 SOL 008 007 aquae multae non poterunt extinguere caritatem nec flumina obruent illam si dederit homo omnem substantiam domus suae pro dilectione quasi nihil despicient eum 022 SOL 008 008 soror nostra parva et ubera non habet quid faciemus sorori nostrae in die quando adloquenda est 022 SOL 008 009 si murus est aedificemus super eum propugnacula argentea si ostium est conpingamus illud tabulis cedrinis 022 SOL 008 010 ego murus et ubera mea sicut turris ex quo facta sum coram eo quasi pacem repperiens 022 SOL 008 011 vinea fuit Pacifico in ea quae habet populos tradidit eam custodibus vir adfert pro fructu eius mille argenteos 022 SOL 008 012 vinea mea coram me est mille tui Pacifice et ducenti his qui custodiunt fructus eius 022 SOL 008 013 quae habitas in hortis amici auscultant fac me audire vocem tuam 022 SOL 008 014 fuge dilecte mi et adsimilare capreae hinuloque cervorum super montes aromatum # # BOOK 023 ISA Isaiah Isaiæ 023 ISA 001 001 visio Isaiae filii Amos quam vidit super Iudam et Hierusalem in diebus Oziae Ioatham Ahaz Ezechiae regum Iuda 023 ISA 001 002 audite caeli et auribus percipe terra quoniam Dominus locutus est filios enutrivi et exaltavi ipsi autem spreverunt me 023 ISA 001 003 cognovit bos possessorem suum et asinus praesepe domini sui Israhel non cognovit populus meus non intellexit 023 ISA 001 004 vae genti peccatrici populo gravi iniquitate semini nequam filiis sceleratis dereliquerunt Dominum blasphemaverunt Sanctum Israhel abalienati sunt retrorsum 023 ISA 001 005 super quo percutiam vos ultra addentes praevaricationem omne caput languidum et omne cor maerens 023 ISA 001 006 a planta pedis usque ad verticem non est in eo sanitas vulnus et livor et plaga tumens non est circumligata nec curata medicamine neque fota oleo 023 ISA 001 007 terra vestra deserta civitates vestrae succensae igni regionem vestram coram vobis alieni devorant et desolabitur sicut in vastitate hostili 023 ISA 001 008 et derelinquetur filia Sion ut umbraculum in vinea et sicut tugurium in cucumerario sicut civitas quae vastatur 023 ISA 001 009 nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen quasi Sodoma fuissemus et quasi Gomorra similes essemus 023 ISA 001 010 audite verbum Domini principes Sodomorum percipite auribus legem Dei nostri populus Gomorrae 023 ISA 001 011 quo mihi multitudinem victimarum vestrarum dicit Dominus plenus sum holocausta arietum et adipem pinguium et sanguinem vitulorum et agnorum et hircorum nolui 023 ISA 001 012 cum veneritis ante conspectum meum quis quaesivit haec de manibus vestris ut ambularetis in atriis meis 023 ISA 001 013 ne adferatis ultra sacrificium frustra incensum abominatio est mihi neomeniam et sabbatum et festivitates alias non feram iniqui sunt coetus vestri 023 ISA 001 014 kalendas vestras et sollemnitates vestras odivit anima mea facta sunt mihi molesta laboravi sustinens 023 ISA 001 015 et cum extenderitis manus vestras avertam oculos meos a vobis et cum multiplicaveritis orationem non audiam manus vestrae sanguine plenae sunt 023 ISA 001 016 lavamini mundi estote auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis quiescite agere perverse 023 ISA 001 017 discite benefacere quaerite iudicium subvenite oppresso iudicate pupillo defendite viduam 023 ISA 001 018 et venite et arguite me dicit Dominus si fuerint peccata vestra ut coccinum quasi nix dealbabuntur et si fuerint rubra quasi vermiculus velut lana erunt 023 ISA 001 019 si volueritis et audieritis bona terrae comedetis 023 ISA 001 020 quod si nolueritis et me provocaveritis ad iracundiam gladius devorabit vos quia os Domini locutum est 023 ISA 001 021 quomodo facta est meretrix civitas fidelis plena iudicii iustitia habitavit in ea nunc autem homicidae 023 ISA 001 022 argentum tuum versum est in scoriam vinum tuum mixtum est aqua 023 ISA 001 023 principes tui infideles socii furum omnes diligunt munera sequuntur retributiones pupillo non iudicant et causa viduae non ingreditur ad eos 023 ISA 001 024 propter hoc ait Dominus exercituum Fortis Israhel heu consolabor super hostibus meis et vindicabor de inimicis meis 023 ISA 001 025 et convertam manum meam ad te et excoquam ad purum scoriam tuam et auferam omne stagnum tuum 023 ISA 001 026 et restituam iudices tuos ut fuerunt prius et consiliarios tuos sicut antiquitus post haec vocaberis civitas iusti urbs fidelis 023 ISA 001 027 Sion in iudicio redimetur et reducent eam in iustitia 023 ISA 001 028 et conteret scelestos et peccatores simul et qui dereliquerunt Dominum consumentur 023 ISA 001 029 confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt et erubescetis super hortis quos elegeratis 023 ISA 001 030 cum fueritis velut quercus defluentibus foliis et velut hortus absque aqua 023 ISA 001 031 et erit fortitudo vestra ut favilla stuppae et opus vestrum quasi scintilla et succendetur utrumque simul et non erit qui extinguat 023 ISA 002 001 verbum quod vidit Isaias filius Amos super Iudam et Hierusalem 023 ISA 002 002 et erit in novissimis diebus praeparatus mons domus Domini in vertice montium et elevabitur super colles et fluent ad eum omnes gentes 023 ISA 002 003 et ibunt populi multi et dicent venite et ascendamus ad montem Domini et ad domum Dei Iacob et docebit nos vias suas et ambulabimus in semitis eius quia de Sion exibit lex et verbum Domini de Hierusalem 023 ISA 002 004 et iudicabit gentes et arguet populos multos et conflabunt gladios suos in vomeres et lanceas suas in falces non levabit gens contra gentem gladium nec exercebuntur ultra ad proelium 023 ISA 002 005 domus Iacob venite et ambulemus in lumine Domini 023 ISA 002 006 proiecisti enim populum tuum domum Iacob quia repleti sunt ut olim et augures habuerunt ut Philisthim et pueris alienis adheserunt 023 ISA 002 007 repleta est terra argento et auro et non est finis thesaurorum eius 023 ISA 002 008 et repleta est terra eius equis et innumerabiles quadrigae eius et repleta est terra eius idolis opus manuum suarum adoraverunt quod fecerunt digiti eorum 023 ISA 002 009 et incurvavit se homo et humiliatus est vir ne ergo dimittas eis 023 ISA 002 010 ingredere in petram abscondere fossa humo a facie timoris Domini et a gloria maiestatis eius 023 ISA 002 011 oculi sublimis hominis humiliati sunt et incurvabitur altitudo virorum exaltabitur autem Dominus solus in die illa 023 ISA 002 012 quia dies Domini exercituum super omnem superbum et excelsum et super omnem arrogantem et humiliabitur 023 ISA 002 013 et super omnes cedros Libani sublimes et erectas et super omnes quercus Basan 023 ISA 002 014 et super omnes montes excelsos et super omnes colles elevatos 023 ISA 002 015 et super omnem turrem excelsam et super omnem murum munitum 023 ISA 002 016 et super omnes naves Tharsis et super omne quod visu pulchrum est 023 ISA 002 017 et incurvabitur sublimitas hominum et humiliabitur altitudo virorum et elevabitur Dominus solus in die illa 023 ISA 002 018 et idola penitus conterentur 023 ISA 002 019 et introibunt in speluncas petrarum et in voragines terrae a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram 023 ISA 002 020 in die illa proiciet homo idola argenti sui et simulacra auri sui quae fecerat sibi ut adoraret talpas et vespertiliones 023 ISA 002 021 et ingredietur fissuras petrarum et cavernas saxorum a facie formidinis Domini et a gloria maiestatis eius cum surrexerit percutere terram 023 ISA 002 022 quiescite ergo ab homine cuius spiritus in naribus eius quia excelsus reputatus est ipse 023 ISA 003 001 ecce enim Dominator Deus exercituum auferet ab Hierusalem et ab Iuda validum et fortem omne robur panis et omne robur aquae 023 ISA 003 002 fortem et virum bellatorem iudicem et prophetam et ariolum et senem 023 ISA 003 003 principem super quinquaginta et honorabilem vultu et consiliarium sapientem de architectis et prudentem eloquii mystici 023 ISA 003 004 et dabo pueros principes eorum et effeminati dominabuntur eis 023 ISA 003 005 et inruet populus vir ad virum unusquisque ad proximum suum tumultuabitur puer contra senem et ignobilis contra nobilem 023 ISA 003 006 adprehendet enim vir fratrem suum domesticum patris sui vestimentum tibi est princeps esto noster ruina autem haec sub manu tua 023 ISA 003 007 respondebit in die illa dicens non sum medicus et in domo mea non est panis neque vestimentum nolite constituere me principem populi 023 ISA 003 008 ruit enim Hierusalem et Iudas concidit quia lingua eorum et adinventiones eorum contra Dominum ut provocarent oculos maiestatis eius 023 ISA 003 009 agnitio vultus eorum respondit eis et peccatum suum quasi Sodomae praedicaverunt nec absconderunt vae animae eorum quoniam reddita sunt eis mala 023 ISA 003 010 dicite iusto quoniam bene quoniam fructum adinventionum suarum comedet 023 ISA 003 011 vae impio in malum retributio enim manuum eius fiet ei 023 ISA 003 012 populum meum exactores sui spoliaverunt et mulieres dominatae sunt eius popule meus qui beatum te dicunt ipsi te decipiunt et viam gressuum tuorum dissipant 023 ISA 003 013 stat ad iudicandum Dominus et stat ad iudicandos populos 023 ISA 003 014 Dominus ad iudicium veniet cum senibus populi sui et principibus eius vos enim depasti estis vineam meam et rapina pauperis in domo vestra 023 ISA 003 015 quare adteritis populum meum et facies pauperum commolitis dicit Dominus Deus exercituum 023 ISA 003 016 et dixit Dominus pro eo quod elevatae sunt filiae Sion et ambulaverunt extento collo et nutibus oculorum ibant et plaudebant ambulabant et in pedibus suis conposito gradu incedebant 023 ISA 003 017 decalvabit Dominus verticem filiarum Sion et Dominus crinem earum nudabit 023 ISA 003 018 in die illa auferet Dominus ornatum calciamentorum et lunulas 023 ISA 003 019 et torques et monilia et armillas et mitras 023 ISA 003 020 discriminalia et periscelidas et murenulas et olfactoriola et inaures 023 ISA 003 021 et anulos et gemmas in fronte pendentes 023 ISA 003 022 et mutatoria et pallia et linteamina et acus 023 ISA 003 023 et specula et sindones et vittas et theristra 023 ISA 003 024 et erit pro suavi odore fetor et pro zona funiculus et pro crispanti crine calvitium et pro fascia pectorali cilicium 023 ISA 003 025 pulcherrimi quoque viri tui gladio cadent et fortes tui in proelio 023 ISA 003 026 et maerebunt atque lugebunt portae eius et desolata in terra sedebit 023 ISA 004 001 et adprehendent septem mulieres virum unum in die illa dicentes panem nostrum comedemus et vestimentis nostris operiemur tantummodo vocetur nomen tuum super nos aufer obprobrium nostrum 023 ISA 004 002 in die illa erit germen Domini in magnificentia et in gloria et fructus terrae sublimis et exultatio his qui salvati fuerint de Israhel 023 ISA 004 003 et erit omnis qui relictus fuerit in Sion et residuus in Hierusalem sanctus vocabitur omnis qui scriptus est in vita in Hierusalem 023 ISA 004 004 si abluerit Dominus sordem filiarum Sion et sanguinem Hierusalem laverit de medio eius spiritu iudicii et spiritu ardoris 023 ISA 004 005 et creabit Dominus super omnem locum montis Sion et ubi invocatus est nubem per diem et fumum et splendorem ignis flammantis in nocte super omnem enim gloriam protectio 023 ISA 004 006 et tabernaculum erit in umbraculum diei ab aestu et in securitatem et absconsionem a turbine et a pluvia 023 ISA 005 001 cantabo dilecto meo canticum patruelis mei vineae suae vinea facta est dilecto meo in cornu filio olei 023 ISA 005 002 et sepivit eam et lapides elegit ex illa et plantavit eam electam et aedificavit turrem in medio eius et torcular extruxit in ea et expectavit ut faceret uvas et fecit labruscas 023 ISA 005 003 nunc ergo habitator Hierusalem et vir Iuda iudicate inter me et inter vineam meam 023 ISA 005 004 quid est quod debui ultra facere vineae meae et non feci ei an quod expectavi ut faceret uvas et fecit labruscas 023 ISA 005 005 et nunc ostendam vobis quid ego faciam vineae meae auferam sepem eius et erit in direptionem diruam maceriam eius et erit in conculcationem 023 ISA 005 006 et ponam eam desertam non putabitur et non fodietur et ascendent vepres et spinae et nubibus mandabo ne pluant super eam imbrem 023 ISA 005 007 vinea enim Domini exercituum domus Israhel et vir Iuda germen delectabile eius et expectavi ut faceret iudicium et ecce iniquitas et iustitiam et ecce clamor 023 ISA 005 008 vae qui coniungitis domum ad domum et agrum agro copulatis usque ad terminum loci numquid habitabitis soli vos in medio terrae 023 ISA 005 009 in auribus meis sunt haec Domini exercituum nisi domus multae desertae fuerint grandes et pulchrae absque habitatore 023 ISA 005 010 decem enim iuga vinearum facient lagunculam unam et triginta modii sementis facient modios tres 023 ISA 005 011 vae qui consurgitis mane ad ebrietatem sectandam et potandum usque ad vesperam ut vino aestuetis 023 ISA 005 012 cithara et lyra et tympanum et tibia et vinum in conviviis vestris et opus Domini non respicitis nec opera manuum eius consideratis 023 ISA 005 013 propterea captivus ductus est populus meus quia non habuit scientiam et nobiles eius interierunt fame et multitudo eius siti exaruit 023 ISA 005 014 propterea dilatavit infernus animam suam et aperuit os suum absque ullo termino et descendent fortes eius et populus eius et sublimes gloriosique eius ad eum (Sheol h7585) 023 ISA 005 015 et incurvabitur homo et humiliabitur vir et oculi sublimium deprimentur 023 ISA 005 016 et exaltabitur Dominus exercituum in iudicio et Deus sanctus sanctificabitur in iustitia 023 ISA 005 017 et pascentur agni iuxta ordinem suum et deserta in ubertatem versa advenae comedent 023 ISA 005 018 vae qui trahitis iniquitatem in funiculis vanitatis et quasi vinculum plaustri peccatum 023 ISA 005 019 qui dicitis festinet et cito veniat opus eius ut videamus et adpropiet et veniat consilium Sancti Israhel et sciemus illud 023 ISA 005 020 vae qui dicitis malum bonum et bonum malum ponentes tenebras lucem et lucem tenebras ponentes amarum in dulce et dulce in amarum 023 ISA 005 021 vae qui sapientes estis in oculis vestris et coram vobismet ipsis prudentes 023 ISA 005 022 vae qui potentes estis ad bibendum vinum et viri fortes ad miscendam ebrietatem 023 ISA 005 023 qui iustificatis impium pro muneribus et iustitiam iusti aufertis ab eo 023 ISA 005 024 propter hoc sicut devorat stipulam lingua ignis et calor flammae exurit sic radix eorum quasi favilla erit et germen eorum ut pulvis ascendet abiecerunt enim legem Domini exercituum et eloquium Sancti Israhel blasphemaverunt 023 ISA 005 025 ideo iratus est furor Domini in populo suo et extendit manum suam super eum et percussit eum et conturbati sunt montes et facta sunt morticina eorum quasi stercus in medio platearum in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta 023 ISA 005 026 et levabit signum nationibus procul et sibilabit ad eum de finibus terrae et ecce festinus velociter veniet 023 ISA 005 027 non est deficiens neque laborans in eo non dormitabit neque dormiet neque solvetur cingulum renum eius nec rumpetur corrigia calciamenti eius 023 ISA 005 028 sagittae eius acutae et omnes arcus eius extenti ungulae equorum eius ut silex et rotae eius quasi impetus tempestatis 023 ISA 005 029 rugitus eius ut leonis rugiet ut catuli leonum et frendet et tenebit praedam et amplexabitur et non erit qui eruat 023 ISA 005 030 et sonabit super eum in die illa sicut sonitus maris aspiciemus in terram et ecce tenebrae tribulationis et lux obtenebrata est in caligine eius 023 ISA 006 001 in anno quo mortuus est rex Ozias vidi Dominum sedentem super solium excelsum et elevatum et ea quae sub eo erant implebant templum 023 ISA 006 002 seraphin stabant super illud sex alae uni et sex alae alteri duabus velabant faciem eius et duabus velabant pedes eius et duabus volabant 023 ISA 006 003 et clamabant alter ad alterum et dicebant sanctus sanctus sanctus Dominus exercituum plena est omnis terra gloria eius 023 ISA 006 004 et commota sunt superliminaria cardinum a voce clamantis et domus impleta est fumo 023 ISA 006 005 et dixi vae mihi quia tacui quia vir pollutus labiis ego sum et in medio populi polluta labia habentis ego habito et Regem Dominum exercituum vidi oculis meis 023 ISA 006 006 et volavit ad me unus de seraphin et in manu eius calculus quem forcipe tulerat de altari 023 ISA 006 007 et tetigit os meum et dixit ecce tetigit hoc labia tua et auferetur iniquitas tua et peccatum tuum mundabitur 023 ISA 006 008 et audivi vocem Domini dicentis quem mittam et quis ibit nobis et dixi ecce ego sum mitte me 023 ISA 006 009 et dixit vade et dices populo huic audite audientes et nolite intellegere et videte visionem et nolite cognoscere 023 ISA 006 010 excaeca cor populi huius et aures eius adgrava et oculos eius claude ne forte videat oculis suis et auribus suis audiat et corde suo intellegat et convertatur et sanem eum 023 ISA 006 011 et dixi usquequo Domine et dixit donec desolentur civitates absque habitatore et domus sine homine et terra relinquetur deserta 023 ISA 006 012 et longe faciet Dominus homines et multiplicabitur quae derelicta fuerat in medio terrae 023 ISA 006 013 et adhuc in ea decimatio et convertetur et erit in ostensionem sicut terebinthus et sicuti quercus quae expandit ramos suos semen sanctum erit id quod steterit in ea 023 ISA 007 001 et factum est in diebus Ahaz filii Ioatham filii Oziae regis Iuda ascendit Rasin rex Syriae et Phacee filius Romeliae rex Israhel in Hierusalem ad proeliandum contra eam et non potuerunt debellare eam 023 ISA 007 002 et nuntiaverunt domui David dicentes requievit Syria super Ephraim et commotum est cor eius et cor populi eius sicut moventur ligna silvarum a facie venti 023 ISA 007 003 et dixit Dominus ad Isaiam egredere in occursum Ahaz tu et qui derelictus est Iasub filius tuus ad extremum aquaeductus piscinae superioris in via agri Fullonis 023 ISA 007 004 et dices ad eum vide ut sileas noli timere et cor tuum ne formidet a duobus caudis titionum fumigantium istorum in ira furoris Rasin et Syriae et filii Romeliae 023 ISA 007 005 eo quod consilium inierit contra te Syria malum Ephraim et filius Romeliae dicentes 023 ISA 007 006 ascendamus ad Iudam et suscitemus eum et avellamus eum ad nos et ponamus regem in medio eius filium Tabeel 023 ISA 007 007 haec dicit Dominus Deus non stabit et non erit istud 023 ISA 007 008 sed caput Syriae Damascus et caput Damasci Rasin et adhuc sexaginta et quinque anni et desinet Ephraim esse populus 023 ISA 007 009 et caput Ephraim Samaria et caput Samariae filius Romeliae si non credideritis non permanebitis 023 ISA 007 010 et adiecit Dominus loqui ad Ahaz dicens 023 ISA 007 011 pete tibi signum a Domino Deo tuo in profundum inferni sive in excelsum supra (Sheol h7585) 023 ISA 007 012 et dixit Ahaz non petam et non temptabo Dominum 023 ISA 007 013 et dixit audite ergo domus David numquid parum vobis est molestos esse hominibus quia molesti estis et Deo meo 023 ISA 007 014 propter hoc dabit Dominus ipse vobis signum ecce virgo concipiet et pariet filium et vocabitis nomen eius Emmanuhel 023 ISA 007 015 butyrum et mel comedet ut sciat reprobare malum et eligere bonum 023 ISA 007 016 quia antequam sciat puer reprobare malum et eligere bonum derelinquetur terra quam tu detestaris a facie duum regum suorum 023 ISA 007 017 adducet Dominus super te et super populum tuum et super domum patris tui dies qui non venerunt a diebus separationis Ephraim a Iuda cum rege Assyriorum 023 ISA 007 018 et erit in die illa sibilabit Dominus muscae quae est in extremo fluminum Aegypti et api quae est in terra Assur 023 ISA 007 019 et venient et requiescent omnes in torrentibus vallium et cavernis petrarum et in omnibus frutectis et in universis foraminibus 023 ISA 007 020 in die illa radet Dominus in novacula conducta in his qui trans Flumen sunt in rege Assyriorum caput et pilos pedum et barbam universam 023 ISA 007 021 et erit in die illa nutriet homo vaccam boum et duas oves 023 ISA 007 022 et prae ubertate lactis comedet butyrum butyrum enim et mel manducabit omnis qui relictus fuerit in medio terrae 023 ISA 007 023 et erit in die illa omnis locus ubi fuerint mille vites mille argenteis et in spinas et in vepres erunt 023 ISA 007 024 cum sagittis et arcu ingredientur illuc vepres enim et spinae erunt in universa terra 023 ISA 007 025 et omnes montes qui in sarculo sarientur non veniet illuc terror spinarum et veprium et erit in pascua bovis et in conculcationem pecoris 023 ISA 008 001 et dixit Dominus ad me sume tibi librum grandem et scribe in eo stilo hominis Velociter spolia detrahe Cito praedare 023 ISA 008 002 et adhibui mihi testes fideles Uriam sacerdotem et Zacchariam filium Barachiae 023 ISA 008 003 et accessi ad prophetissam et concepit et peperit filium et dixit Dominus ad me voca nomen eius Adcelera spolia detrahere Festina praedari 023 ISA 008 004 quia antequam sciat puer vocare patrem suum et matrem suam auferetur fortitudo Damasci et spolia Samariae coram rege Assyriorum 023 ISA 008 005 et adiecit Dominus loqui ad me adhuc dicens 023 ISA 008 006 pro eo quod abiecit populus iste aquas Siloae quae vadunt cum silentio et adsumpsit magis Rasin et filium Romeliae 023 ISA 008 007 propter hoc ecce Dominus adducet super eos aquas Fluminis fortes et multas regem Assyriorum et omnem gloriam eius et ascendet super omnes rivos eius et fluet super universas ripas eius 023 ISA 008 008 et ibit per Iudam inundans et transiens usque ad collum veniet et erit extensio alarum eius implens latitudinem terrae tuae o Emmanuhel 023 ISA 008 009 congregamini populi et vincimini et audite universae procul terrae confortamini et vincimini accingite vos et vincimini 023 ISA 008 010 inite consilium et dissipabitur loquimini verbum et non fiet quia nobiscum Deus 023 ISA 008 011 haec enim ait Dominus ad me sicut in forti manu erudivit me ne irem in via populi huius dicens 023 ISA 008 012 non dicatis coniuratio omnia enim quae loquitur populus iste coniuratio est et timorem eius ne timeatis neque paveatis 023 ISA 008 013 Dominum exercituum ipsum sanctificate ipse pavor vester et ipse terror vester 023 ISA 008 014 et erit vobis in sanctificationem in lapidem autem offensionis et in petram scandali duabus domibus Israhel in laqueum et in ruinam habitantibus Hierusalem 023 ISA 008 015 et offendent ex eis plurimi et cadent et conterentur et inretientur et capientur 023 ISA 008 016 liga testimonium signa legem in discipulis meis 023 ISA 008 017 et expectabo Dominum qui abscondit faciem suam a domo Iacob et praestolabor eum 023 ISA 008 018 ecce ego et pueri quos mihi dedit Dominus in signum et in portentum Israhelis a Domino exercituum qui habitat in monte Sion 023 ISA 008 019 et cum dixerint ad vos quaerite a pythonibus et a divinis qui stridunt in incantationibus suis numquid non populus a Deo suo requirit pro vivis a mortuis 023 ISA 008 020 ad legem magis et ad testimonium quod si non dixerint iuxta verbum hoc non erit eis matutina lux 023 ISA 008 021 et transibit per eam corruet et esuriet et cum esurierit irascetur et maledicet regi suo et Deo suo et suspiciet sursum 023 ISA 008 022 et ad terram intuebitur et ecce tribulatio et tenebrae dissolutio angustia et caligo persequens et non poterit avolare de angustia sua 023 ISA 009 001 primo tempore adleviata est terra Zabulon et terra Nepthalim et novissimo adgravata est via maris trans Iordanem Galileae gentium 023 ISA 009 002 populus qui ambulabat in tenebris vidit lucem magnam habitantibus in regione umbrae mortis lux orta est eis 023 ISA 009 003 multiplicasti gentem non magnificasti laetitiam laetabuntur coram te sicut laetantur in messe sicut exultant quando dividunt spolia 023 ISA 009 004 iugum enim oneris eius et virgam umeri eius et sceptrum exactoris eius superasti sicut in die Madian 023 ISA 009 005 quia omnis violenta praedatio cum tumultu et vestimentum mixtum sanguine erit in conbustionem et cibus ignis 023 ISA 009 006 parvulus enim natus est nobis filius datus est nobis et factus est principatus super umerum eius et vocabitur nomen eius Admirabilis consiliarius Deus fortis Pater futuri saeculi Princeps pacis 023 ISA 009 007 multiplicabitur eius imperium et pacis non erit finis super solium David et super regnum eius ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitia amodo et usque in sempiternum zelus Domini exercituum faciet hoc 023 ISA 009 008 verbum misit Dominus in Iacob et cecidit in Israhel 023 ISA 009 009 et sciet populus omnis Ephraim et habitantes Samariam in superbia et magnitudine cordis dicentes 023 ISA 009 010 lateres ceciderunt sed quadris lapidibus aedificabimus sycomoros succiderunt sed cedros inmutabimus 023 ISA 009 011 et elevabit Dominus hostes Rasin super eum et inimicos eius in tumultum vertet 023 ISA 009 012 Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente et devorabunt Israhel toto ore in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta 023 ISA 009 013 et populus non est reversus ad percutientem se et Dominum exercituum non inquisierunt 023 ISA 009 014 et disperdet Dominus ab Israhel caput et caudam incurvantem et refrenantem die una 023 ISA 009 015 longevus et honorabilis ipse est caput et propheta docens mendacium ipse cauda est 023 ISA 009 016 et erunt qui beatificant populum istum seducentes et qui beatificantur praecipitati 023 ISA 009 017 propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominus et pupillorum eius et viduarum non miserebitur quia omnis hypocrita est et nequam et universum os locutum est stultitiam in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta 023 ISA 009 018 succensa est enim quasi ignis impietas veprem et spinam vorabit et succendetur in densitate saltus et convolvetur superbia fumi 023 ISA 009 019 in ira Domini exercituum conturbata est terra et erit populus quasi esca ignis vir fratri suo non parcet 023 ISA 009 020 et declinabit ad dexteram et esuriet et comedet ad sinistram et non saturabitur unusquisque carnem brachii sui vorabit Manasses Ephraim et Ephraim Manassen simul ipsi contra Iudam 023 ISA 009 021 in omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta 023 ISA 010 001 vae qui condunt leges iniquas et scribentes iniustitiam scripserunt 023 ISA 010 002 ut opprimerent in iudicio pauperes et vim facerent causae humilium populi mei ut essent viduae praeda eorum et pupillos diriperent 023 ISA 010 003 quid facietis in die visitationis et calamitatis de longe venientis ad cuius fugietis auxilium et ubi derelinquetis gloriam vestram 023 ISA 010 004 ne incurvemini sub vinculo et cum interfectis cadatis super omnibus his non est aversus furor eius sed adhuc manus eius extenta 023 ISA 010 005 vae Assur virga furoris mei et baculus ipse in manu eorum indignatio mea 023 ISA 010 006 ad gentem fallacem mittam eum et contra populum furoris mei mandabo illi ut auferat spolia et diripiat praedam et ponat illum in conculcationem quasi lutum platearum 023 ISA 010 007 ipse autem non sic arbitrabitur et cor eius non ita aestimabit sed ad conterendum erit cor eius et ad internicionem gentium non paucarum 023 ISA 010 008 dicet enim 023 ISA 010 009 numquid non principes mei simul reges sunt numquid non ut Charchamis sic Chalanno et ut Arfad sic Emath numquid non ut Damascus sic Samaria 023 ISA 010 010 quomodo invenit manus mea regna idoli sic et simulacra eorum de Hierusalem et de Samaria 023 ISA 010 011 numquid non sicut feci Samariae et idolis eius sic faciam Hierusalem et simulacris eius 023 ISA 010 012 et erit cum impleverit Dominus cuncta opera sua in monte Sion et in Hierusalem visitabo super fructum magnifici cordis regis Assur et super gloriam altitudinis oculorum eius 023 ISA 010 013 dixit enim in fortitudine manus meae feci et in sapientia mea intellexi et abstuli terminos populorum et principes eorum depraedatus sum et detraxi quasi potens in sublime residentes 023 ISA 010 014 et invenit quasi nidum manus mea fortitudinem populorum et sicut colliguntur ova quae derelicta sunt sic universam terram ego congregavi et non fuit qui moveret pinnam et aperiret os et ganniret 023 ISA 010 015 numquid gloriabitur securis contra eum qui secat in ea aut exaltabitur serra contra eum a quo trahitur quomodo si elevetur virga contra levantem se et exaltetur baculus qui utique lignum est 023 ISA 010 016 propter hoc mittet Dominator Deus exercituum in pinguibus eius tenuitatem et subtus gloriam eius succensa ardebit quasi conbustio ignis 023 ISA 010 017 et erit lumen Israhel in igne et Sanctus eius in flamma et succendetur et devorabitur spina eius et vepres in die una 023 ISA 010 018 et gloria saltus eius et Carmeli eius ab anima usque ad carnem consumetur et erit terrore profugus 023 ISA 010 019 et reliquiae ligni saltus eius pro paucitate numerabuntur et puer scribet eos 023 ISA 010 020 et erit in die illa non adiciet residuum Israhel et hii qui fugerint de domo Iacob inniti super eo qui percutit eos sed innitetur super Dominum Sanctum Israhel in veritate 023 ISA 010 021 reliquiae convertentur reliquiae inquam Iacob ad Deum fortem 023 ISA 010 022 si enim fuerit populus tuus Israhel quasi harena maris reliquiae convertentur ex eo consummatio adbreviata inundabit iustitiam 023 ISA 010 023 consummationem enim et adbreviationem Dominus Deus exercituum faciet in medio omnis terrae 023 ISA 010 024 propter hoc haec dicit Dominus Deus exercituum noli timere populus meus habitator Sion ab Assur in virga percutiet te et baculum suum levabit super te in via Aegypti 023 ISA 010 025 adhuc enim paululum modicumque et consummabitur indignatio et furor meus super scelus eorum 023 ISA 010 026 et suscitabit super eum Dominus exercituum flagellum iuxta plagam Madian in petra Oreb et virgam suam super mare et levabit eam in via Aegypti 023 ISA 010 027 et erit in die illa auferetur onus eius de umero tuo et iugum eius de collo tuo et conputrescet iugum a facie olei 023 ISA 010 028 veniet in Aiath transibit in Magron apud Machmas commendabit vasa sua 023 ISA 010 029 transierunt cursim Gabee sedes nostra obstipuit Rama Gabaath Saulis fugit 023 ISA 010 030 hinni voce tua filia Gallim adtende Laisa paupercula Anathoth 023 ISA 010 031 migravit Medemena habitatores Gebim confortamini 023 ISA 010 032 adhuc dies est ut in Nob stetur agitabit manum suam super montem filiae Sion collem Hierusalem 023 ISA 010 033 ecce Dominator Dominus exercituum confringet lagunculam in terrore et excelsi statura succidentur et sublimes humiliabuntur 023 ISA 010 034 et subvertentur condensa saltus ferro et Libanus cum excelsis cadet 023 ISA 011 001 et egredietur virga de radice Iesse et flos de radice eius ascendet 023 ISA 011 002 et requiescet super eum spiritus Domini spiritus sapientiae et intellectus spiritus consilii et fortitudinis spiritus scientiae et pietatis 023 ISA 011 003 et replebit eum spiritus timoris Domini non secundum visionem oculorum iudicabit neque secundum auditum aurium arguet 023 ISA 011 004 sed iudicabit in iustitia pauperes et arguet in aequitate pro mansuetis terrae et percutiet terram virga oris sui et spiritu labiorum suorum interficiet impium 023 ISA 011 005 et erit iustitia cingulum lumborum eius et fides cinctorium renis eius 023 ISA 011 006 habitabit lupus cum agno et pardus cum hedo accubabit vitulus et leo et ovis simul morabuntur et puer parvulus minabit eos 023 ISA 011 007 vitulus et ursus pascentur simul requiescent catuli eorum et leo quasi bos comedet paleas 023 ISA 011 008 et delectabitur infans ab ubere super foramine aspidis et in caverna reguli qui ablactatus fuerit manum suam mittet 023 ISA 011 009 non nocebunt et non occident in universo monte sancto meo quia repleta est terra scientia Domini sicut aquae maris operientes 023 ISA 011 010 in die illa radix Iesse qui stat in signum populorum ipsum gentes deprecabuntur et erit sepulchrum eius gloriosum 023 ISA 011 011 et erit in die illa adiciet Dominus secundo manum suam ad possidendum residuum populi sui quod relinquetur ab Assyriis et ab Aegypto et a Fetros et ab Aethiopia et ab Aelam et a Sennaar et ab Emath et ab insulis maris 023 ISA 011 012 et levabit signum in nationes et congregabit profugos Israhel et dispersos Iuda colliget a quattuor plagis terrae 023 ISA 011 013 et auferetur zelus Ephraim et hostes Iuda peribunt Ephraim non aemulabitur Iudam et Iudas non pugnabit contra Ephraim 023 ISA 011 014 et volabunt in umeros Philisthim per mare simul praedabuntur filios orientis Idumea et Moab praeceptum manus eorum et filii Ammon oboedientes erunt 023 ISA 011 015 et desolabit Dominus linguam maris Aegypti et levabit manum suam super Flumen in fortitudine spiritus sui et percutiet eum in septem rivis ita ut transeant per eum calciati 023 ISA 011 016 et erit via residuo populo meo qui relinquetur ab Assyriis sicut fuit Israhel in die qua ascendit de terra Aegypti 023 ISA 012 001 et dices in illa die confitebor tibi Domine quoniam iratus es mihi conversus est furor tuus et consolatus es me 023 ISA 012 002 ecce Deus salvator meus fiducialiter agam et non timebo quia fortitudo mea et laus mea Dominus Deus et factus est mihi in salutem 023 ISA 012 003 haurietis aquas in gaudio de fontibus salvatoris 023 ISA 012 004 et dicetis in illa die confitemini Domino et invocate nomen eius notas facite in populis adinventiones eius mementote quoniam excelsum est nomen eius 023 ISA 012 005 cantate Domino quoniam magnifice fecit adnuntiate hoc in universa terra 023 ISA 012 006 exulta et lauda habitatio Sion quia magnus in medio tui Sanctus Israhel 023 ISA 013 001 onus Babylonis quod vidit Isaias filius Amos 023 ISA 013 002 super montem caligosum levate signum exaltate vocem levate manum et ingrediantur portas duces 023 ISA 013 003 ego mandavi sanctificatis meis et vocavi fortes meos in ira mea exultantes in gloria mea 023 ISA 013 004 vox multitudinis in montibus quasi populorum frequentium vox sonitus regum gentium congregatarum Dominus exercituum praecepit militiae belli 023 ISA 013 005 venientibus de terra procul a summitate caeli Dominus et vasa furoris eius ut disperdat omnem terram 023 ISA 013 006 ululate quia prope est dies Domini quasi vastitas a Domino veniet 023 ISA 013 007 propter hoc omnes manus dissolventur et omne cor hominis tabescet 023 ISA 013 008 et conteretur tortiones et dolores tenebunt quasi parturiens dolebunt unusquisque ad proximum suum stupebit facies conbustae vultus eorum 023 ISA 013 009 ecce dies Domini venit crudelis et indignationis plenus et irae furorisque ad ponendam terram in solitudine et peccatores eius conterendos de ea 023 ISA 013 010 quoniam stellae caeli et splendor earum non expandent lumen suum obtenebratus est sol in ortu suo et luna non splendebit in lumine suo 023 ISA 013 011 et visitabo super orbis mala et contra impios iniquitatem eorum et quiescere faciam superbiam infidelium et arrogantiam fortium humiliabo 023 ISA 013 012 pretiosior erit vir auro et homo mundo obrizo 023 ISA 013 013 super hoc caelum turbabo et movebitur terra de loco suo propter indignationem Domini exercituum et propter diem irae furoris eius 023 ISA 013 014 et erit quasi dammula fugiens et quasi ovis et non erit qui congreget unusquisque ad populum suum convertetur et singuli ad terram suam fugient 023 ISA 013 015 omnis qui inventus fuerit occidetur et omnis qui supervenerit cadet in gladio 023 ISA 013 016 infantes eorum adlident in oculis eorum diripientur domus eorum et uxores eorum violabuntur 023 ISA 013 017 ecce ego suscitabo super eos Medos qui argentum non quaerant nec aurum velint 023 ISA 013 018 sed sagittis parvulos interficiant et lactantibus uteri non misereantur et super filios non parcat oculus eorum 023 ISA 013 019 et erit Babylon illa gloriosa in regnis inclita in superbia Chaldeorum sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram 023 ISA 013 020 non habitabitur usque in finem et non fundabitur usque ad generationem et generationem nec ponet ibi tentoria Arabs nec pastores requiescent ibi 023 ISA 013 021 sed requiescent ibi bestiae et replebuntur domus eorum draconibus et habitabunt ibi strutiones et pilosi saltabunt ibi 023 ISA 013 022 et respondebunt ibi ululae in aedibus eius et sirenae in delubris voluptatis 023 ISA 014 001 prope est ut veniat tempus eius et dies eius non elongabuntur miserebitur enim Dominus Iacob et eliget adhuc de Israhel et requiescere eos faciet super humum suam adiungetur advena ad eos et adherebit domui Iacob 023 ISA 014 002 et tenebunt eos populi et adducent eos in locum suum et possidebit eos domus Israhel super terram Domini in servos et ancillas et erunt capientes eos qui se ceperant et subicient exactores suos 023 ISA 014 003 et erit in die illa cum requiem dederit tibi Deus a labore tuo et a concussione tua et a servitute dura qua ante servisti 023 ISA 014 004 sumes parabolam istam contra regem Babylonis et dices quomodo cessavit exactor quievit tributum 023 ISA 014 005 contrivit Dominus baculum impiorum virgam dominantium 023 ISA 014 006 caedentem populos in indignatione plaga insanabili subicientem in furore gentes persequentem crudeliter 023 ISA 014 007 conquievit et siluit omnis terra gavisa est et exultavit 023 ISA 014 008 abietes quoque laetatae sunt super te et cedri Libani ex quo dormisti non ascendit qui succidat nos 023 ISA 014 009 infernus subter conturbatus est in occursum adventus tui suscitavit tibi gigantas omnes principes terrae surrexerunt de soliis suis omnes principes nationum (Sheol h7585) 023 ISA 014 010 universi respondebunt et dicent tibi et tu vulneratus es sicut nos nostri similis effectus es 023 ISA 014 011 detracta est ad inferos superbia tua concidit cadaver tuum subter te sternetur tinea et operimentum tuum erunt vermes (Sheol h7585) 023 ISA 014 012 quomodo cecidisti de caelo lucifer qui mane oriebaris corruisti in terram qui vulnerabas gentes 023 ISA 014 013 qui dicebas in corde tuo in caelum conscendam super astra Dei exaltabo solium meum sedebo in monte testamenti in lateribus aquilonis 023 ISA 014 014 ascendam super altitudinem nubium ero similis Altissimo 023 ISA 014 015 verumtamen ad infernum detraheris in profundum laci (Sheol h7585) 023 ISA 014 016 qui te viderint ad te inclinabuntur teque prospicient numquid iste est vir qui conturbavit terram qui concussit regna 023 ISA 014 017 qui posuit orbem desertum et urbes eius destruxit vinctis eius non aperuit carcerem 023 ISA 014 018 omnes reges gentium universi dormierunt in gloria vir in domo sua 023 ISA 014 019 tu autem proiectus es de sepulchro tuo quasi stirps inutilis pollutus et obvolutus qui interfecti sunt gladio et descenderunt ad fundamenta laci quasi cadaver putridum 023 ISA 014 020 non habebis consortium neque cum eis in sepultura tu enim terram disperdisti tu populum occidisti non vocabitur in aeternum semen pessimorum 023 ISA 014 021 praeparate filios eius occisioni in iniquitate patrum eorum non consurgent nec hereditabunt terram neque implebunt faciem orbis civitatum 023 ISA 014 022 et consurgam super eos dicit Dominus exercituum et perdam Babylonis nomen et reliquias et germen et progeniem ait Dominus 023 ISA 014 023 et ponam eam in possessionem ericii et in paludes aquarum et scopabo eam in scopa terens dicit Dominus exercituum 023 ISA 014 024 iuravit Dominus exercituum dicens si non ut putavi ita erit et quomodo mente tractavi 023 ISA 014 025 sic eveniet ut conteram Assyrium in terra mea et in montibus meis conculcem eum et auferetur ab eis iugum eius et onus illius ab umero eorum tolletur 023 ISA 014 026 hoc consilium quod cogitavi super omnem terram et haec est manus extenta super universas gentes 023 ISA 014 027 Dominus enim exercituum decrevit et quis poterit infirmare et manus eius extenta et quis avertet eam 023 ISA 014 028 in anno quo mortuus est rex Ahaz factum est onus istud 023 ISA 014 029 ne laeteris Philisthea omnis tu quoniam comminuta est virga percussoris tui de radice enim colubri egredietur regulus et semen eius absorbens volucrem 023 ISA 014 030 et pascentur primogeniti pauperum et pauperes fiducialiter requiescent et interire faciam in fame radicem tuam et reliquias tuas interficiam 023 ISA 014 031 ulula porta clama civitas prostrata est Philisthea omnis ab aquilone enim fumus venit et non est qui effugiat agmen eius 023 ISA 014 032 et quid respondebitur nuntiis gentis quia Dominus fundavit Sion et in ipsa sperabunt pauperes populi eius 023 ISA 015 001 onus Moab quia nocte vastata est Ar Moab conticuit quia nocte vastatus est murus Moab conticuit 023 ISA 015 002 ascendit domus et Dibon ad excelsa in planctum super Nabo et super Medaba Moab ululabit in cunctis capitibus eius calvitium omnis barba radetur 023 ISA 015 003 in triviis eius accincti sunt sacco super tecta eius et in plateis eius omnis ululat descendit in fletum 023 ISA 015 004 clamavit Esebon et Eleale usque Iasa audita est vox eorum super hoc expediti Moab ululabunt anima eius ululabit sibi 023 ISA 015 005 cor meum ad Moab clamabit vectes eius usque ad Segor vitulam conternantem per ascensum enim Luith flens ascendet et in via Oronaim clamorem contritionis levabunt 023 ISA 015 006 aquae enim Nemrim desertae erunt quia aruit herba defecit germen viror omnis interiit 023 ISA 015 007 secundum magnitudinem operis et visitatio eorum ad torrentem salicum ducent eos 023 ISA 015 008 quoniam circumiit clamor terminum Moab usque ad Gallim ululatus eius et usque ad puteum Helim clamor eius 023 ISA 015 009 quia aquae Dibon repletae sunt sanguine ponam enim super Dibon additamenta his qui fugerint de Moab leonem et reliquiis terrae 023 ISA 016 001 emitte agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion 023 ISA 016 002 et erit sicut avis fugiens et pulli de nido avolantes sic erunt filiae Moab in transcensu Arnon 023 ISA 016 003 ini consilium coge concilium pone quasi noctem umbram tuam in meridie absconde fugientes et vagos ne prodas 023 ISA 016 004 habitabunt apud te profugi mei Moab esto latibulum eorum a facie vastatoris finitus est enim pulvis consummatus est miser defecit qui conculcabat terram 023 ISA 016 005 et praeparabitur in misericordia solium et sedebit super eum in veritate in tabernaculo David iudicans et quaerens iudicium et velociter reddens quod iustum est 023 ISA 016 006 audivimus superbiam Moab superbus est valde superbia eius et arrogantia eius et indignatio eius plus quam fortitudo eius 023 ISA 016 007 idcirco ululabit Moab ad Moab universus ululabit his qui laetantur super muro cocti lateris loquimini plagas suas 023 ISA 016 008 quoniam suburbana Esebon deserta sunt et vinea Sabama domini gentium exciderunt flagella eius usque ad Iazer pervenerunt erraverunt in deserto propagines eius relictae sunt transierunt mare 023 ISA 016 009 super hoc plorabo in fletu Iazer vineam Sabama inebriabo te lacrima mea Esebon et Eleale quoniam super vindemiam tuam et super messem tuam vox calcantium inruit 023 ISA 016 010 et auferetur laetitia et exultatio de Carmelo et in vineis non exultabit neque iubilabit vinum in torculari non calcabit qui calcare consueverat vocem calcantium abstuli 023 ISA 016 011 super hoc venter meus ad Moab quasi cithara sonabit et viscera mea ad murum cocti lateris 023 ISA 016 012 et erit cum apparuerit quod laboravit Moab super excelsis suis ingredietur ad sancta sua ut obsecret et non valebit 023 ISA 016 013 hoc verbum quod locutus est Dominus ad Moab ex tunc 023 ISA 016 014 et nunc locutus est Dominus dicens in tribus annis quasi anni mercennarii auferetur gloria Moab super omni populo multo et relinquetur parvus et modicus nequaquam multus 023 ISA 017 001 onus Damasci ecce Damascus desinet esse civitas et erit sicut acervus lapidum in ruina 023 ISA 017 002 derelictae civitates Aroer gregibus erunt et requiescent ibi et non erit qui exterreat 023 ISA 017 003 et cessabit adiutorium ab Ephraim et regnum a Damasco et reliquiae Syriae sicut gloria filiorum Israhel erunt dicit Dominus exercituum 023 ISA 017 004 et erit in die illa adtenuabitur gloria Iacob et pingue carnis eius marcescet 023 ISA 017 005 et erit sicut congregans in messe quod restiterit et brachium eius spicas leget et erit sicut quaerens spicas in valle Rafaim 023 ISA 017 006 et relinquetur in eo sicut racemus et sicut excussio oleae duarum aut trium olivarum in summitate rami sive quattuor aut quinque in cacuminibus eius fructus eius dicit Dominus Deus Israhel 023 ISA 017 007 in die illa inclinabitur homo ad factorem suum et oculi eius ad Sanctum Israhel respicient 023 ISA 017 008 et non inclinabitur ad altaria quae fecerunt manus eius et quae operati sunt digiti eius non respiciet lucos et delubra 023 ISA 017 009 in die illa erunt civitates fortitudinis eius derelictae sicut aratra et segetes quae derelictae sunt a facie filiorum Israhel et erit deserta 023 ISA 017 010 quia oblita es Dei salvatoris tui et Fortis adiutoris tui non es recordata propterea plantabis plantationem fidelem et germen alienum seminabis 023 ISA 017 011 in die plantationis tuae labrusca et mane semen tuum florebit ablata est messis in die hereditatis et dolebit graviter 023 ISA 017 012 vae multitudo populorum multorum ut multitudo maris sonantis et tumultus turbarum sicut sonitus aquarum multarum 023 ISA 017 013 sonabunt populi sicut sonitus aquarum inundantium et increpabit eum et fugiet procul et rapietur sicut pulvis montium a facie venti et sicut turbo coram tempestate 023 ISA 017 014 in tempore vespere et ecce turbatio in matutino et non subsistet haec est pars eorum qui vastaverunt nos et sors diripientium nos 023 ISA 018 001 vae terrae cymbalo alarum quae est trans flumina Aethiopiae 023 ISA 018 002 qui mittit in mari legatos et in vasis papyri super aquas ite angeli veloces ad gentem convulsam et dilaceratam ad populum terribilem post quem non est alius gentem expectantem expectantem et conculcatam cuius diripuerunt flumina terram eius 023 ISA 018 003 omnes habitatores orbis qui moramini in terra cum elevatum fuerit signum in montibus videbitis et clangorem tubae audietis 023 ISA 018 004 quia haec dicit Dominus ad me quiescam et considerabo in loco meo sicut meridiana lux clara est et sicut nubes roris in die messis 023 ISA 018 005 ante messem enim totus effloruit et inmatura perfectio germinabit et praecidentur ramusculi eius falcibus et quae derelicta fuerint abscidentur excutientur 023 ISA 018 006 et relinquentur simul avibus montium et bestiis terrae et aestate perpetua erunt super eum volucres et omnes bestiae terrae super illum hiemabunt 023 ISA 018 007 in tempore illo deferetur munus Domino exercituum a populo divulso et dilacerato a populo terribili post quem non fuit alius a gente expectante expectante et conculcata cuius diripuerunt flumina terram eius ad locum nominis Domini exercituum montem Sion 023 ISA 019 001 onus Aegypti ecce Dominus ascendet super nubem levem et ingredietur Aegyptum et movebuntur simulacra Aegypti a facie eius et cor Aegypti tabescet in medio eius 023 ISA 019 002 et concurrere faciam Aegyptios adversum Aegyptios et pugnabit vir contra fratrem suum et vir contra amicum suum civitas adversus civitatem regnum adversus regnum 023 ISA 019 003 et disrumpetur spiritus Aegypti in visceribus eius et consilium eius praecipitabo et interrogabunt simulacra sua et divinos suos et pythones et ariolos 023 ISA 019 004 et tradam Aegyptum in manu dominorum crudelium et rex fortis dominabitur eorum ait Dominus Deus exercituum 023 ISA 019 005 et arescet aqua de mari et fluvius desolabitur atque siccabitur 023 ISA 019 006 et deficient flumina adtenuabuntur et siccabuntur rivi aggerum calamus et iuncus marcescet 023 ISA 019 007 nudabitur alveus rivi a fonte suo et omnis sementis inrigua siccabitur arescet et non erit 023 ISA 019 008 et maerebunt piscatores et lugebunt omnes mittentes in flumen hamum et expandentes rete super faciem aquae marcescent 023 ISA 019 009 confundentur qui operabantur linum pectentes et texentes subtilia 023 ISA 019 010 et erunt inrigua eius flaccentia omnes qui faciebant lacunas ad capiendos pisces 023 ISA 019 011 stulti principes Taneos sapientes consiliarii Pharao dederunt consilium insipiens quomodo dicetis Pharaoni filius sapientium ego filius regum antiquorum 023 ISA 019 012 ubi sunt nunc sapientes tui adnuntient tibi et indicent quid cogitaverit Dominus exercituum super Aegyptum 023 ISA 019 013 stulti facti sunt principes Taneos emarcuerunt principes Mempheos deceperunt Aegyptum angulum populorum eius 023 ISA 019 014 Dominus miscuit in medio eius spiritum vertiginis et errare fecerunt Aegyptum in omni opere suo sicut errat ebrius et vomens 023 ISA 019 015 et non erit Aegypto opus quod faciat caput et caudam incurvantem et refrenantem 023 ISA 019 016 in die illa erit Aegyptus quasi mulieres et stupebunt et timebunt a facie commotionis manus Domini exercituum quam ipse movebit super eam 023 ISA 019 017 et erit terra Iuda Aegypto in festivitatem omnis qui illius fuerit recordatus pavebit a facie consilii Domini exercituum quod ipse cogitavit super eam 023 ISA 019 018 in die illa erunt quinque civitates in terra Aegypti loquentes lingua Chanaan et iurantes per Dominum exercituum civitas Solis vocabitur una 023 ISA 019 019 in die illa erit altare Domini in medio terrae Aegypti et titulus iuxta terminum eius Domini 023 ISA 019 020 et erit in signum et in testimonium Domino exercituum in terra Aegypti clamabunt enim ad Dominum a facie tribulantis et mittet eis salvatorem et propugnatorem qui liberet eos 023 ISA 019 021 et cognoscetur Dominus ab Aegypto et cognoscent Aegyptii Dominum in die illa et colent eum in hostiis et muneribus et vota vovebunt Domino et solvent 023 ISA 019 022 et percutiet Dominus Aegyptum plaga et sanabit eam et revertentur ad Dominum et placabitur eis et sanabit eos 023 ISA 019 023 in die illa erit via de Aegypto in Assyrios et intrabit Assyrius Aegyptum et Aegyptius in Assyrios et servient Aegyptii Assur 023 ISA 019 024 in die illa erit Israhel tertius Aegyptio et Assyrio benedictio in medio terrae 023 ISA 019 025 cui benedixit Dominus exercituum dicens benedictus populus meus Aegypti et opus manuum mearum Assyrio hereditas autem mea Israhel 023 ISA 020 001 in anno quo ingressus est Tharthan in Azotum cum misisset eum Sargon rex Assyriorum et pugnasset contra Azotum et cepisset eam 023 ISA 020 002 in tempore illo locutus est Dominus in manu Isaiae filii Amos dicens vade et solve saccum de lumbis tuis et calciamenta tua tolle de pedibus tuis et fecit sic vadens nudus et disculciatus 023 ISA 020 003 et dixit Dominus sicut ambulavit servus meus Isaias nudus et disculciatus trium annorum signum et portentum erit super Aegyptum et super Aethiopiam 023 ISA 020 004 sic minabit rex Assyriorum captivitatem Aegypti et transmigrationem Aethiopiae iuvenum et senum nudam et disculciatam discopertis natibus ignominiam Aegypti 023 ISA 020 005 et timebunt et confundentur ab Aethiopia spe sua et ab Aegypto gloria sua 023 ISA 020 006 et dicet habitator insulae huius in die illa ecce haec erat spes nostra ad quos confugimus in auxilium ut liberaret nos a facie regis Assyriorum et quomodo effugere poterimus nos 023 ISA 021 001 onus deserti maris sicut turbines ab africo veniunt de deserto venit de terra horribili 023 ISA 021 002 visio dura nuntiata est mihi qui incredulus est infideliter agit et qui depopulator est vastat ascende Aelam obside Mede omnem gemitum eius cessare feci 023 ISA 021 003 propterea repleti sunt lumbi mei dolore angustia possedit me sicut angustia parientis corrui cum audirem conturbatus sum cum viderem 023 ISA 021 004 emarcuit cor meum tenebrae stupefecerunt me Babylon dilecta mea posita est mihi in miraculum 023 ISA 021 005 pone mensam contemplare in specula comedentes bibentes surgite principes arripite clypeum 023 ISA 021 006 haec enim dixit mihi Dominus vade et pone speculatorem et quodcumque viderit adnuntiet 023 ISA 021 007 et vidit currum duorum equitum ascensorem asini et ascensorem cameli et contemplatus est diligenter multo intuitu 023 ISA 021 008 et clamavit leo super specula Domini ego sum stans iugiter per diem et super custodiam meam ego sum stans totis noctibus 023 ISA 021 009 ecce iste venit ascensor vir bigae equitum et respondit et dixit cecidit cecidit Babylon et omnia sculptilia deorum eius contrita sunt in terram 023 ISA 021 010 tritura mea et fili areae meae quae audivi a Domino exercituum Deo Israhel adnuntiavi vobis 023 ISA 021 011 onus Duma ad me clamat ex Seir custos quid de nocte custos quid de nocte 023 ISA 021 012 dixit custos venit mane et nox si quaeritis quaerite convertimini venite 023 ISA 021 013 onus in Arabia in saltu ad vesperam dormietis in semitis Dodanim 023 ISA 021 014 occurrentes sitienti ferte aquam qui habitatis terram austri cum panibus occurrite fugienti 023 ISA 021 015 a facie enim gladiorum fugerunt a facie gladii inminentis a facie arcus extenti a facie gravis proelii 023 ISA 021 016 quoniam haec dicit Dominus ad me adhuc in uno anno quasi in anno mercennarii et auferetur omnis gloria Cedar 023 ISA 021 017 et reliquiae numeri sagittariorum fortium de filiis Cedar inminuentur Dominus enim Deus Israhel locutus est 023 ISA 022 001 onus vallis Visionis quidnam tibi quoque est quia ascendisti et tu omnis in tecta 023 ISA 022 002 clamoris plena urbs frequens civitas exultans interfecti tui non interfecti gladio nec mortui in bello 023 ISA 022 003 cuncti principes tui fugerunt simul dureque ligati sunt omnes qui inventi sunt vincti sunt pariter procul fugerunt 023 ISA 022 004 propterea dixi recedite a me amare flebo nolite incumbere ut consolemini me super vastitate filiae populi mei 023 ISA 022 005 dies enim interfectionis et conculcationis et fletuum Domino Deo exercituum in valle Visionis scrutans murum et magnificus super montem 023 ISA 022 006 et Aelam sumpsit faretram currum hominis equitis et parietem nudavit clypeus 023 ISA 022 007 et erunt electae valles tuae plenae quadrigarum et equites ponent sedes suas in porta 023 ISA 022 008 et revelabitur operimentum Iudae et videbis in die illa armamentarium domus saltus 023 ISA 022 009 et scissuras civitatis David videbitis quia multiplicatae sunt et congregastis aquas piscinae inferioris 023 ISA 022 010 et domos Hierusalem numerastis et destruxistis domos ad muniendum murum 023 ISA 022 011 et lacum fecistis inter duos muros et aquam piscinae veteris et non suspexistis ad eum qui fecerat eam et operatorem eius de longe non vidistis 023 ISA 022 012 et vocavit Dominus Deus exercituum in die illa ad fletum et ad planctum ad calvitium et ad cingulum sacci 023 ISA 022 013 et ecce gaudium et laetitia occidere vitulos et iugulare arietes comedere carnes et bibere vinum comedamus et bibamus cras enim moriemur 023 ISA 022 014 et revelata est in auribus meis Domini exercituum si dimittetur iniquitas haec vobis donec moriamini dicit Dominus Deus exercituum 023 ISA 022 015 haec dicit Dominus Deus exercituum vade ingredere ad eum qui habitat in tabernaculo ad Sobnam praepositum templi 023 ISA 022 016 quid tu hic aut quasi quis hic quia excidisti tibi hic sepulchrum excidisti in excelso memoriam diligenter in petra tabernaculum tibi 023 ISA 022 017 ecce Dominus asportari te faciet sicut asportatur gallus gallinacius et quasi amictum sic sublevabit te 023 ISA 022 018 coronans coronabit te tribulatione quasi pilam mittet te in terram latam et spatiosam ibi morieris et ibi erit currus gloriae tuae ignominia domus Domini tui 023 ISA 022 019 et expellam te de statione tua et de ministerio tuo deponam te 023 ISA 022 020 et erit in die illa vocabo servum meum Eliachim filium Helciae 023 ISA 022 021 et induam illum tunicam tuam et cingulo tuo confortabo eum et potestatem tuam dabo in manu eius et erit quasi pater habitantibus Hierusalem et domui Iuda 023 ISA 022 022 et dabo clavem domus David super umerum eius et aperiet et non erit qui claudat et claudet et non erit qui aperiat 023 ISA 022 023 et figam illum paxillum in loco fideli et erit in solium gloriae domui patris sui 023 ISA 022 024 et suspendent super eum omnem gloriam domus patris eius vasorum diversa genera omne vas parvulum a vasis craterarum usque ad omne vas musicorum 023 ISA 022 025 in die illo dicit Dominus exercituum auferetur paxillus qui fixus fuerat in loco fideli et frangetur et cadet et peribit quod pependerat in eo quia Dominus locutus est 023 ISA 023 001 onus Tyri ululate naves maris quia vastata est domus unde venire consueverant de terra Cetthim revelatum est eis 023 ISA 023 002 tacete qui habitatis in insula negotiatio Sidonis transfretantes mare repleverunt te 023 ISA 023 003 in aquis multis semen Nili messis fluminis fruges eius et facta est negotiatio gentium 023 ISA 023 004 erubesce Sidon ait enim mare fortitudo maris dicens non parturivi et non peperi et non enutrivi iuvenes nec ad incrementum perduxi virgines 023 ISA 023 005 cum auditum fuerit in Aegypto dolebunt cum audierint de Tyro 023 ISA 023 006 transite maria ululate qui habitatis in insula 023 ISA 023 007 numquid non haec vestra est quae gloriabatur a diebus pristinis in antiquitate sua ducent eam pedes sui longe ad peregrinandum 023 ISA 023 008 quis cogitavit hoc super Tyrum quondam coronatam cuius negotiatores principes institores eius incliti terrae 023 ISA 023 009 Dominus exercituum cogitavit hoc ut detraheret superbiam omnis gloriae et ad ignominiam deduceret universos inclitos terrae 023 ISA 023 010 transi terram tuam quasi flumen filia maris non est cingulum ultra tibi 023 ISA 023 011 manum suam extendit super mare conturbavit regna Dominus mandavit adversum Chanaan ut contereret fortes eius 023 ISA 023 012 et dixit non adicies ultra ut glorieris calumniam sustinens virgo filia Sidonis in Cetthim consurgens transfreta ibi quoque non erit requies tibi 023 ISA 023 013 ecce terra Chaldeorum talis populus non fuit Assur fundavit eam in captivitatem transduxerunt robustos eius suffoderunt domos eius posuerunt eam in ruinam 023 ISA 023 014 ululate naves maris quia devastata est fortitudo vestra 023 ISA 023 015 et erit in die illa in oblivione eris o Tyre septuaginta annis sicut dies regis unius post septuaginta autem annos erit Tyro quasi canticum meretricis 023 ISA 023 016 sume citharam circui civitatem meretrix oblivioni tradita bene cane frequenta canticum ut memoria tui sit 023 ISA 023 017 et erit post septuaginta annos visitabit Dominus Tyrum et reducet eam ad mercedes suas et rursum fornicabitur cum universis regnis terrae super faciem terrae 023 ISA 023 018 et erunt negotiatio eius et mercedes eius sanctificatae Domino non condentur neque reponentur quia his qui habitaverint coram Domino erit negotiatio eius ut manducent in saturitatem et vestiantur usque ad vetustatem 023 ISA 024 001 ecce Dominus dissipabit terram et nudabit eam et adfliget faciem eius et disperget habitatores eius 023 ISA 024 002 et erit sicut populus sic sacerdos et sicut servus sic dominus eius sicut ancilla sic domina eius sicut emens sic ille qui vendit sicut fenerator sic is qui mutuum accipit sicut qui repetit sic qui debet 023 ISA 024 003 dissipatione dissipabitur terra et direptione praedabitur Dominus enim locutus est verbum hoc 023 ISA 024 004 luxit et defluxit terra et infirmata est defluxit orbis infirmata est altitudo populi terrae 023 ISA 024 005 et terra interfecta est ab habitatoribus suis quia transgressi sunt leges mutaverunt ius dissipaverunt foedus sempiternum 023 ISA 024 006 propter hoc maledictio vorabit terram et peccabunt habitatores eius ideoque insanient cultores eius et relinquentur homines pauci 023 ISA 024 007 luxit vindemia infirmata est vitis ingemuerunt omnes qui laetabantur corde 023 ISA 024 008 cessavit gaudium tympanorum quievit sonitus laetantium conticuit dulcedo citharae 023 ISA 024 009 cum cantico non bibent vinum amara erit potio bibentibus illam 023 ISA 024 010 adtrita est civitas vanitatis clausa est omnis domus nullo introeunte 023 ISA 024 011 clamor erit super vino in plateis deserta est omnis laetitia translatum est gaudium terrae 023 ISA 024 012 relicta est in urbe solitudo et calamitas opprimet portas 023 ISA 024 013 quia haec erunt in medio terrae in medio populorum quomodo si paucae olivae quae remanserunt excutiantur ex olea et racemi cum fuerit finita vindemia 023 ISA 024 014 hii levabunt vocem suam atque laudabunt cum glorificatus fuerit Dominus hinnient de mari 023 ISA 024 015 propter hoc in doctrinis glorificate Dominum in insulis maris nomen Domini Dei Israhel 023 ISA 024 016 a finibus terrae laudes audivimus gloriam iusti et dixi secretum meum mihi secretum meum mihi vae mihi praevaricantes praevaricati sunt et praevaricatione transgressorum praevaricati sunt 023 ISA 024 017 formido et fovea et laqueus super te qui habitator es terrae 023 ISA 024 018 et erit qui fugerit a voce formidinis cadet in foveam et qui se explicuerit de fovea tenebitur laqueo quia cataractae de excelsis apertae sunt et concutientur fundamenta terrae 023 ISA 024 019 confractione confringetur terra contritione conteretur terra commotione commovebitur terra 023 ISA 024 020 agitatione agitabitur terra sicut ebrius et auferetur quasi tabernaculum unius noctis et gravabit eam iniquitas sua et corruet et non adiciet ut resurgat 023 ISA 024 021 et erit in die illa visitabit Dominus super militiam caeli in excelso et super reges terrae qui sunt super terram 023 ISA 024 022 et congregabuntur in congregationem unius fascis in lacum et cludentur ibi in carcerem et post multos dies visitabuntur 023 ISA 024 023 et erubescet luna et confundetur sol cum regnaverit Dominus exercituum in monte Sion et in Hierusalem et in conspectu senum suorum fuerit glorificatus 023 ISA 025 001 Domine Deus meus es tu exaltabo te confitebor nomini tuo quoniam fecisti mirabilia cogitationes antiquas fideles amen 023 ISA 025 002 quia posuisti civitatem in tumulum urbem fortem in ruinam domum alienorum ut non sit civitas et in sempiternum non aedificetur 023 ISA 025 003 super hoc laudabit te populus fortis civitas gentium robustarum timebit te 023 ISA 025 004 quia factus es fortitudo pauperi fortitudo egeno in tribulatione sua spes a turbine umbraculum ab aestu spiritus enim robustorum quasi turbo inpellens parietem 023 ISA 025 005 sicut aestum in siti tumultum alienorum humiliabis et quasi calore sub nube torrente propaginem fortium marcescere facies 023 ISA 025 006 et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc convivium pinguium convivium vindemiae pinguium medullatorum vindemiae defecatae 023 ISA 025 007 et praecipitabit in monte isto faciem vinculi conligati super omnes populos et telam quam orditus est super universas nationes 023 ISA 025 008 praecipitabit mortem in sempiternum et auferet Dominus Deus lacrimam ab omni facie et obprobrium populi sui auferet de universa terra quia Dominus locutus est 023 ISA 025 009 et dicet in die illa ecce Deus noster iste expectavimus eum et salvabit nos iste Dominus sustinuimus eum exultabimus et laetabimur in salutari eius 023 ISA 025 010 quia requiescet manus Domini in monte isto et triturabitur Moab sub eo sicuti teruntur paleae in plaustro 023 ISA 025 011 et extendet manus suas sub eo sicut extendit natans ad natandum et humiliabit gloriam eius cum adlisione manuum eius 023 ISA 025 012 et munimenta sublimium murorum tuorum concident et humiliabuntur et detrahentur in terram usque ad pulverem 023 ISA 026 001 in die illa cantabitur canticum istud in terra Iuda urbs fortitudinis nostrae salvator ponetur in ea murus et antemurale 023 ISA 026 002 aperite portas et ingrediatur gens iusta custodiens veritatem 023 ISA 026 003 vetus error abiit servabis pacem pacem quia in te speravimus 023 ISA 026 004 sperastis in Domino in saeculis aeternis in Domino Deo forti in perpetuum 023 ISA 026 005 quia incurvabit habitantes in excelso civitatem sublimem humiliabit humiliabit eam usque ad terram detrahet eam usque ad pulverem 023 ISA 026 006 conculcabit eam pes pedes pauperis gressus egenorum 023 ISA 026 007 semita iusti recta est rectus callis iusti ad ambulandum 023 ISA 026 008 et in semita iudiciorum tuorum Domine sustinuimus te nomen tuum et memoriale tuum in desiderio animae 023 ISA 026 009 anima mea desideravit te in nocte sed et spiritu meo in praecordiis meis de mane vigilabo ad te cum feceris iudicia tua in terra iustitiam discent habitatores orbis 023 ISA 026 010 misereamur impio et non discet iustitiam in terra sanctorum inique gessit et non videbit gloriam Domini 023 ISA 026 011 Domine exaltetur manus tua et non videant videant et confundantur zelantes populi et ignis hostes tuos devoret 023 ISA 026 012 Domine dabis pacem nobis omnia enim opera nostra operatus es nobis 023 ISA 026 013 Domine Deus noster possederunt nos domini absque te tantum in te recordemur nominis tui 023 ISA 026 014 morientes non vivant gigantes non resurgant propterea visitasti et contrivisti eos et perdidisti omnem memoriam eorum 023 ISA 026 015 indulsisti genti Domine indulsisti genti numquid glorificatus es elongasti omnes terminos terrae 023 ISA 026 016 Domine in angustia requisierunt te in tribulatione murmuris doctrina tua eis 023 ISA 026 017 sicut quae concipit cum adpropinquaverit ad partum dolens clamat in doloribus suis sic facti sumus a facie tua Domine 023 ISA 026 018 concepimus et quasi parturivimus et peperimus spiritum salutes non fecimus in terra ideo non ceciderunt habitatores terrae 023 ISA 026 019 vivent mortui tui interfecti mei resurgent expergiscimini et laudate qui habitatis in pulvere quia ros lucis ros tuus et terram gigantum detrahes in ruinam 023 ISA 026 020 vade populus meus intra in cubicula tua claude ostia tua super te abscondere modicum ad momentum donec pertranseat indignatio 023 ISA 026 021 ecce enim Dominus egreditur de loco suo ut visitet iniquitatem habitatoris terrae contra eum et revelabit terra sanguinem suum et non operiet ultra interfectos suos 023 ISA 027 001 in die illo visitabit Dominus in gladio suo duro et grandi et forti super Leviathan serpentem vectem et super Leviathan serpentem tortuosum et occidet cetum qui in mari est 023 ISA 027 002 in die illa vinea meri cantabit ei 023 ISA 027 003 ego Dominus qui servo eam repente propinabo ei ne forte visitetur contra eam nocte et die servo eam 023 ISA 027 004 indignatio non est mihi quis dabit me spinam et veprem in proelio gradiar super eam succendam eam pariter 023 ISA 027 005 an potius tenebit fortitudinem meam faciet pacem mihi pacem faciet mihi 023 ISA 027 006 qui egrediuntur impetu ad Iacob florebit et germinabit Israhel et implebunt faciem orbis semine 023 ISA 027 007 numquid iuxta plagam percutientis se percussit eum aut sicut occidit interfectos eius sic occisus est 023 ISA 027 008 in mensura contra mensuram cum abiecta fuerit iudicabis eam meditata est in spiritu suo duro per diem aestus 023 ISA 027 009 idcirco super hoc dimittetur iniquitas domui Iacob et iste omnis fructus ut auferatur peccatum eius cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides cineris adlisos non stabunt luci et delubra 023 ISA 027 010 civitas enim munita desolata erit speciosa relinquetur et dimittetur quasi desertum ibi pascetur vitulus et ibi accubabit et consumet summitates eius 023 ISA 027 011 in siccitate messis illius conterentur mulieres venientes et docentes eam non est enim populus sapiens propterea non miserebitur eius qui fecit eum et qui formavit eum non parcet ei 023 ISA 027 012 et erit in die illa percutiet Dominus ab alveo Fluminis usque ad torrentem Aegypti et vos congregabimini unus et unus filii Israhel 023 ISA 027 013 et erit in die illa clangetur in tuba magna et venient qui perditi fuerant de terra Assyriorum et qui eiecti erant in terra Aegypti et adorabunt Dominum in monte sancto in Hierusalem 023 ISA 028 001 vae coronae superbiae ebriis Ephraim et flori decidenti gloriae exultationis eius qui erant in vertice vallis pinguissimae errantes a vino 023 ISA 028 002 ecce validus et fortis Domini sicut impetus grandinis turbo confringens sicut impetus aquarum multarum inundantium et emissarum super terram spatiosam 023 ISA 028 003 pedibus conculcabitur corona superbiae ebriorum Ephraim 023 ISA 028 004 et erit flos decidens gloriae exultationis eius qui est super verticem vallis pinguium quasi temporaneum ante maturitatem autumni quod cum aspexerit videns statim ut manu tenuerit devorabit illud 023 ISA 028 005 in die illa erit Dominus exercituum corona gloriae et sertum exultationis residuo populi sui 023 ISA 028 006 et spiritus iudicii sedenti super iudicium et fortitudo revertentibus de bello ad portam 023 ISA 028 007 verum hii quoque prae vino nescierunt et prae ebrietate erraverunt sacerdos et propheta nescierunt prae ebrietate absorti sunt a vino erraverunt in ebrietate nescierunt videntem ignoraverunt iudicium 023 ISA 028 008 omnes enim mensae repletae sunt vomitu sordiumque ita ut non esset ultra locus 023 ISA 028 009 quem docebit scientiam et quem intellegere faciet auditum ablactatos a lacte apulsos ab uberibus 023 ISA 028 010 quia manda remanda manda remanda expecta reexpecta expecta reexpecta modicum ibi modicum ibi 023 ISA 028 011 in loquella enim labii et lingua altera loquetur ad populum istum 023 ISA 028 012 cui dixit haec requies reficite lassum et hoc est meum refrigerium et noluerunt audire 023 ISA 028 013 et erit eis verbum Domini manda remanda manda remanda expecta reexpecta expecta reexpecta modicum ibi modicum ibi ut vadant et cadant retrorsum et conterantur et inlaqueentur et capiantur 023 ISA 028 014 propter hoc audite verbum Domini viri inlusores qui dominamini super populum meum qui est in Hierusalem 023 ISA 028 015 dixistis enim percussimus foedus cum morte et cum inferno fecimus pactum flagellum inundans cum transierit non veniet super nos quia posuimus mendacium spem nostram et mendacio protecti sumus (Sheol h7585) 023 ISA 028 016 idcirco haec dicit Dominus Deus ecce ego mittam in fundamentis Sion lapidem lapidem probatum angularem pretiosum in fundamento fundatum qui crediderit non festinet 023 ISA 028 017 et ponam iudicium in pondere et iustitiam in mensura et subvertet grando spem mendacii et protectionem aquae inundabunt 023 ISA 028 018 et delebitur foedus vestrum cum morte et pactum vestrum cum inferno non stabit flagellum inundans cum transierit eritis ei in conculcationem (Sheol h7585) 023 ISA 028 019 quandocumque pertransierit tollet vos quoniam mane diluculo pertransibit in die et in nocte et tantummodo sola vexatio intellectum dabit auditui 023 ISA 028 020 coangustatum est enim stratum ita ut alter decidat et pallium breve utrumque operire non potest 023 ISA 028 021 sicut enim in monte Divisionum stabit Dominus sicut in valle quae est in Gabao irascetur ut faciat opus suum alienum opus eius ut operetur opus suum peregrinum est opus ab eo 023 ISA 028 022 et nunc nolite inludere ne forte constringantur vincula vestra consummationem enim et adbreviationem audivi a Domino Deo exercituum super universam terram 023 ISA 028 023 auribus percipite et audite vocem meam adtendite et audite eloquium meum 023 ISA 028 024 numquid tota die arabit arans ut serat proscindet et sariet humum suam 023 ISA 028 025 nonne cum adaequaverit faciem eius seret gith et cyminum sparget et ponet triticum per ordinem et hordeum et milium et viciam in finibus suis 023 ISA 028 026 et erudiet eum illud in iudicio Deus suus docebit eum illud 023 ISA 028 027 non enim in serris triturabitur gith nec rota plaustri super cyminum circumiet sed in virga excutietur gith et cyminum in baculo 023 ISA 028 028 panis autem comminuetur verum non in perpetuum triturans triturabit illum neque vexabit eum rota plaustri nec in ungulis suis comminuet eum 023 ISA 028 029 et hoc a Domino Deo exercituum exivit ut mirabile faceret consilium et magnificaret iustitiam 023 ISA 029 001 vae Arihel Arihel civitas quam circumdedit David additus est annus ad annum sollemnitates evolutae sunt 023 ISA 029 002 et circumvallabo Arihel et erit tristis et maerens et erit mihi quasi Arihel 023 ISA 029 003 et circumdabo quasi spheram in circuitu tuo et iaciam contra te aggerem et munimenta ponam in obsidionem tuam 023 ISA 029 004 humiliaberis de terra loqueris et de humo audietur eloquium tuum et erit quasi pythonis de terra vox tua et de humo eloquium tuum mussitabit 023 ISA 029 005 et erit sicut pulvis tenuis multitudo ventilantium te et sicut favilla pertransiens multitudo eorum qui contra te praevaluerunt 023 ISA 029 006 eritque repente confestim a Domino exercituum visitabitur in tonitru et commotione terrae et voce magna turbinis et tempestatis et flammae ignis devorantis 023 ISA 029 007 et erit sicut somnium visionis nocturnae multitudo omnium gentium quae dimicaverunt contra Arihel et omnes qui militaverunt et obsederunt et praevaluerunt adversus eam 023 ISA 029 008 et sicuti somniat esuriens et comedit cum autem fuerit expertus vacua est anima eius et sicut somniat sitiens et bibit et postquam fuerit expergefactus lassus adhuc sitit et anima eius vacua est sic erit multitudo omnium gentium quae dimicaverunt contra montem Sion 023 ISA 029 009 obstupescite et admiramini fluctuate et vacillate inebriamini et non a vino movemini et non ebrietate 023 ISA 029 010 quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis claudet oculos vestros prophetas et principes vestros qui vident visiones operiet 023 ISA 029 011 et erit vobis visio omnium sicut verba libri signati quem cum dederint scienti litteras dicent lege istum et respondebit non possum signatus est enim 023 ISA 029 012 et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei lege et respondebit nescio litteras 023 ISA 029 013 et dixit Dominus eo quod adpropinquat populus iste ore suo et labiis suis glorificat me cor autem eius longe est a me et timuerunt me mandato hominum et doctrinis 023 ISA 029 014 ideo ecce ego addam ut admirationem faciam populo huic miraculo grandi et stupendo peribit enim sapientia a sapientibus eius et intellectus prudentium eius abscondetur 023 ISA 029 015 vae qui profundi estis corde ut a Domino abscondatis consilium quorum sunt in tenebris opera et dicunt quis videt nos et quis novit nos 023 ISA 029 016 perversa est haec vestra cogitatio quasi lutum contra figulum cogitet et dicat opus factori suo non fecisti me et figmentum dicat fictori suo non intellegis 023 ISA 029 017 nonne adhuc in modico et in brevi convertetur Libanus in Chermel et Chermel in saltum reputabitur 023 ISA 029 018 et audient in die illa surdi verba libri et de tenebris et caligine oculi caecorum videbunt 023 ISA 029 019 et addent mites in Domino laetitiam et pauperes homines in Sancto Israhel exultabunt 023 ISA 029 020 quoniam defecit qui praevalebat consummatus est inlusor et succisi sunt omnes qui vigilabant super iniquitatem 023 ISA 029 021 qui peccare faciebant homines in verbo et arguentem in porta subplantabant et declinaverunt frustra a iusto 023 ISA 029 022 propter hoc haec dicit Dominus ad domum Iacob qui redemit Abraham non modo confundetur Iacob nec modo vultus eius erubescet 023 ISA 029 023 sed cum viderit filios suos opera manuum mearum in medio sui sanctificantes nomen meum et sanctificabunt Sanctum Iacob et Deum Israhel praedicabunt 023 ISA 029 024 et scient errantes spiritu intellectum et mussitatores discent legem 023 ISA 030 001 vae filii desertores dicit Dominus ut faceretis consilium et non ex me et ordiremini telam et non per spiritum meum ut adderetur peccatum super peccatum 023 ISA 030 002 qui ambulatis ut descendatis in Aegyptum et os meum non interrogastis sperantes auxilium in fortitudine Pharao et habentes fiduciam in umbra Aegypti 023 ISA 030 003 et erit vobis fortitudo Pharaonis in confusionem et fiducia umbrae Aegypti in ignominiam 023 ISA 030 004 erant enim in Tanis principes tui et nuntii tui usque ad Anes pervenerunt 023 ISA 030 005 omnes confusi sunt super populo qui eis prodesse non potuit non fuerunt in auxilium et in aliquam utilitatem sed in confusionem et obprobrium 023 ISA 030 006 onus iumentorum austri in terra tribulationis et angustiae leaena et leo ex eis vipera et regulus volans portantes super umeros iumentorum divitias suas et super gibbum camelorum thesauros suos ad populum qui eis prodesse non poterit 023 ISA 030 007 Aegyptus enim frustra et vane auxiliabitur ideo clamavi super hoc superbia tantum est quiesce 023 ISA 030 008 nunc ingressus scribe eis super buxum et in libro diligenter exara illud et erit in die novissimo in testimonium usque ad aeternum 023 ISA 030 009 populus enim ad iracundiam provocans est et filii mendaces filii nolentes audire legem Domini 023 ISA 030 010 qui dicunt videntibus nolite videre et aspicientibus nolite aspicere nobis ea quae recta sunt loquimini nobis placentia videte nobis errores 023 ISA 030 011 auferte a me viam declinate a me semitam cesset a facie nostra Sanctus Israhel 023 ISA 030 012 propterea haec dicit Sanctus Israhel pro eo quod reprobastis verbum hoc et sperastis in calumniam et tumultum et innixi estis super eo 023 ISA 030 013 propterea erit vobis iniquitas haec sicut interruptio cadens et requisita in muro excelso quoniam subito dum non speratur veniet contritio eius 023 ISA 030 014 et comminuetur sicut conteritur lagoena figuli contritione pervalida et non invenietur de fragmentis eius testa in qua portetur igniculus de incendio aut hauriatur parum aquae de fovea 023 ISA 030 015 quia haec dicit Dominus Deus Sanctus Israhel si revertamini et quiescatis salvi eritis in silentio et in spe erit fortitudo vestra et noluistis 023 ISA 030 016 et dixistis nequaquam sed ad equos fugiemus ideo fugietis et super veloces ascendemus ideo veloces erunt qui persequentur vos 023 ISA 030 017 mille homines a facie terroris unius et a facie terroris quinque fugietis donec relinquamini quasi malus navis in vertice montis et quasi signum super collem 023 ISA 030 018 propterea expectat Dominus ut misereatur vestri et ideo exaltabitur parcens vobis quia Deus iudicii Dominus beati omnes qui expectant eum 023 ISA 030 019 populus enim Sion habitabit in Hierusalem plorans nequaquam plorabis miserans miserebitur tui ad vocem clamoris tui statim ut audierit respondebit tibi 023 ISA 030 020 et dabit vobis Dominus panem artum et aquam brevem et non faciet avolare a te ultra doctorem tuum et erunt oculi tui videntes praeceptorem tuum 023 ISA 030 021 et aures tuae audient verbum post tergum monentis haec via ambulate in ea neque ad dexteram neque ad sinistram 023 ISA 030 022 et contaminabis lamminas sculptilium argenti tui et vestimentum conflatilis auri tui et disperges ea sicut inmunditiam menstruatae egredere dices ei 023 ISA 030 023 et dabitur pluvia semini tuo ubicumque seminaveris in terra et panis frugum terrae erit uberrimus et pinguis pascetur in possessione tua in die illo agnus spatiose 023 ISA 030 024 et tauri tui et pulli asinorum qui operantur terram commixtum migma comedent sic in area ut ventilatum est 023 ISA 030 025 et erunt super omnem montem excelsum et super omnem collem elevatum rivi currentium aquarum in die interfectionis multorum cum ceciderint turres 023 ISA 030 026 et erit lux lunae sicut lux solis et lux solis erit septempliciter sicut lux septem dierum in die qua alligaverit Dominus vulnus populi sui et percussuram plagae eius sanaverit 023 ISA 030 027 ecce nomen Domini venit de longinquo ardens furor eius et gravis ad portandum labia eius repleta sunt indignatione et lingua eius quasi ignis devorans 023 ISA 030 028 spiritus eius velut torrens inundans usque ad medium colli ad perdendas gentes in nihilum et frenum erroris quod erat in maxillis populorum 023 ISA 030 029 canticum erit vobis sicut nox sanctificatae sollemnitatis et laetitia cordis sicut qui pergit cum tibia ut intret in montem Domini ad Fortem Israhel 023 ISA 030 030 et auditam faciet Dominus gloriam vocis suae et terrorem brachii sui ostendet in comminatione furoris et flamma ignis devorantis adlidet in turbine et in lapide grandinis 023 ISA 030 031 a voce enim Domini pavebit Assur virga percussus 023 ISA 030 032 et erit transitus virgae fundatus quam requiescere faciet Dominus super eum in tympanis et in citharis et in bellis praecipuis expugnabit eos 023 ISA 030 033 praeparata est enim ab heri Thofeth a rege praeparata profunda et dilatata nutrimenta eius ignis et ligna multa flatus Domini sicut torrens sulphuris succendens eam 023 ISA 031 001 vae qui descendunt in Aegyptum ad auxilium in equis sperantes et habentes fiduciam super quadrigis quia multae sunt et super equitibus quia praevalidi nimis et non sunt confisi super Sanctum Israhel et Dominum non requisierunt 023 ISA 031 002 ipse autem sapiens adduxit malum et verba sua non abstulit et consurget contra domum pessimorum et contra auxilium operantium iniquitatem 023 ISA 031 003 Aegyptus homo et non deus et equi eorum caro et non spiritus et Dominus inclinabit manum suam et corruet auxiliator et cadet cui praestatur auxilium simulque omnes consumentur 023 ISA 031 004 quia haec dicit Dominus ad me quomodo si rugiat leo et catulus leonis super praedam suam cum occurrerit ei multitudo pastorum a voce eorum non formidabit et a multitudine eorum non pavebit sic descendet Dominus exercituum ut proelietur super montem Sion et super collem eius 023 ISA 031 005 sicut aves volantes sic proteget Dominus exercituum Hierusalem protegens et liberans transiens et salvans 023 ISA 031 006 convertimini sicut in profundum recesseratis filii Israhel 023 ISA 031 007 in die enim illa abiciet vir idola argenti sui et idola auri sui quae fecerunt vobis manus vestrae in peccatum 023 ISA 031 008 et cadet Assur in gladio non viri et gladius non hominis vorabit eum et fugiet non a facie gladii et iuvenes eius vectigales erunt 023 ISA 031 009 et fortitudo eius a terrore transibit et pavebunt fugientes principes eius dixit Dominus cuius ignis est in Sion et caminus eius in Hierusalem 023 ISA 032 001 ecce in iustitia regnabit rex et principes in iudicio praeerunt 023 ISA 032 002 et erit vir sicut qui absconditur a vento et celat se a tempestate sicut rivi aquarum in siti et umbra petrae prominentis in terra deserta 023 ISA 032 003 non caligabunt oculi videntium et aures audientium diligenter auscultabunt 023 ISA 032 004 et cor stultorum intelleget scientiam et lingua balborum velociter loquetur et plane 023 ISA 032 005 non vocabitur ultra is qui insipiens est princeps neque fraudulentus appellabitur maior 023 ISA 032 006 stultus enim fatua loquetur et cor eius faciet iniquitatem ut perficiat simulationem et loquatur ad Dominum fraudulenter et vacuefaciat animam esurientis et potum sitienti auferat 023 ISA 032 007 fraudulenti vasa pessima sunt ipse enim cogitationes concinnavit ad perdendos mites in sermone mendacii cum loqueretur pauper iudicium 023 ISA 032 008 princeps vero ea quae digna sunt principe cogitavit et ipse super duces stabit 023 ISA 032 009 mulieres opulentae surgite et audite vocem meam filiae confidentes percipite auribus eloquium meum 023 ISA 032 010 post dies et annum et vos conturbabimini confidentes consummata est enim vindemia collectio ultra non veniet 023 ISA 032 011 obstupescite opulentae conturbamini confidentes exuite vos et confundimini accingite lumbos vestros 023 ISA 032 012 super ubera plangite super regione desiderabili super vinea fertili 023 ISA 032 013 super humum populi mei spina et vepres ascendent quanto magis super omnes domos gaudii civitatis exultantis 023 ISA 032 014 domus enim dimissa est multitudo urbis relicta est tenebrae et palpatio factae sunt super speluncas usque in aeternum gaudium onagrorum pascua gregum 023 ISA 032 015 donec effundatur super nos spiritus de excelso et erit desertum in Chermel et Chermel in saltum reputabitur 023 ISA 032 016 et habitabit in solitudine iudicium et iustitia in Chermel sedebit 023 ISA 032 017 et erit opus iustitiae pax et cultus iustitiae silentium et securitas usque in sempiternum 023 ISA 032 018 et sedebit populus meus in pulchritudine pacis et in tabernaculis fiduciae et in requie opulenta 023 ISA 032 019 grando autem in descensione saltus et humilitate humiliabitur civitas 023 ISA 032 020 beati qui seminatis super omnes aquas inmittentes pedem bovis et asini 023 ISA 033 001 vae qui praedaris nonne et ipse praedaberis et qui spernis nonne et ipse sperneris cum consummaveris depraedationem depraedaberis cum fatigatus desiveris contemnere contemneris 023 ISA 033 002 Domine miserere nostri te expectavimus esto brachium eorum in mane et salus nostra in tempore tribulationis 023 ISA 033 003 a voce angeli fugerunt populi ab exaltatione tua dispersae sunt gentes 023 ISA 033 004 et congregabuntur spolia vestra sicut colligitur brucus velut cum fossae plenae fuerint de eo 023 ISA 033 005 magnificatus est Dominus quoniam habitavit in excelso implevit Sion iudicio et iustitia 023 ISA 033 006 et erit fides in temporibus tuis divitiae salutis sapientia et scientia timor Domini ipse thesaurus eius 023 ISA 033 007 ecce videntes clamabunt foris angeli pacis amare flebunt 023 ISA 033 008 dissipatae sunt viae cessavit transiens per semitam irritum factum est pactum proiecit civitates non reputavit homines 023 ISA 033 009 luxit et elanguit terra confusus est Libanus et obsorduit et factus est Saron sicut desertum et concussa est Basan et Carmelus 023 ISA 033 010 nunc consurgam dicit Dominus nunc exaltabor nunc sublevabor 023 ISA 033 011 concipietis ardorem parietis stipulam spiritus vester ut ignis vorabit vos 023 ISA 033 012 et erunt populi quasi de incendio cinis spinae congregatae igni conburentur 023 ISA 033 013 audite qui longe estis quae fecerim et cognoscite vicini fortitudinem meam 023 ISA 033 014 conterriti sunt in Sion peccatores possedit tremor hypocritas quis poterit habitare de vobis cum igne devorante quis habitabit ex vobis cum ardoribus sempiternis 023 ISA 033 015 qui ambulat in iustitiis et loquitur veritates qui proicit avaritiam ex calumnia et excutit manus suas ab omni munere qui obturat aures suas ne audiat sanguinem et claudit oculos suos ne videat malum 023 ISA 033 016 iste in excelsis habitabit munimenta saxorum sublimitas eius panis ei datus est aquae eius fideles sunt 023 ISA 033 017 regem in decore suo videbunt oculi eius cernent terram de longe 023 ISA 033 018 cor tuum meditabitur timorem ubi est litteratus ubi legis verba ponderans ubi doctor parvulorum 023 ISA 033 019 populum inpudentem non videbis populum alti sermonis ita ut non possis intellegere disertitudinem linguae eius in quo nulla est sapientia 023 ISA 033 020 respice Sion civitatem sollemnitatis nostrae oculi tui videbunt Hierusalem habitationem opulentam tabernaculum quod nequaquam transferri poterit nec auferentur clavi eius in sempiternum et omnes funiculi eius non rumpentur 023 ISA 033 021 quia solummodo ibi magnificus Dominus noster locus fluviorum rivi latissimi et patentes non transibit per eum navis remigum neque trieris magna transgredietur eum 023 ISA 033 022 Dominus enim iudex noster Dominus legifer noster Dominus rex noster ipse salvabit nos 023 ISA 033 023 laxati sunt funiculi tui sed non praevalebunt sic erit malus tuus ut dilatare signum non queas tunc dividentur spolia praedarum multarum claudi diripient rapinam 023 ISA 033 024 nec dicet vicinus elangui populus qui habitat in ea auferetur ab eo iniquitas 023 ISA 034 001 accedite gentes et audite et populi adtendite audiat terra et plenitudo eius orbis et omne germen eius 023 ISA 034 002 quia indignatio Domini super omnes gentes et furor super universam militiam eorum interfecit eos et dedit eos in occisionem 023 ISA 034 003 interfecti eorum proicientur et de cadaveribus eorum ascendet fetor tabescent montes sanguine eorum 023 ISA 034 004 et tabescet omnis militia caelorum et conplicabuntur sicut liber caeli et omnis militia eorum defluet sicut defluit folium de vinea et de ficu 023 ISA 034 005 quoniam inebriatus est in caelo gladius meus ecce super Idumeam descendet et super populum interfectionis meae ad iudicium 023 ISA 034 006 gladius Domini repletus est sanguine incrassatus est adipe de sanguine agnorum et hircorum de sanguine medullatorum arietum victima enim Domini in Bosra et interfectio magna in terra Edom 023 ISA 034 007 et descendent unicornes cum eis et tauri cum potentibus inebriabitur terra eorum sanguine et humus eorum adipe pinguium 023 ISA 034 008 quia dies ultionis Domini annus retributionum iudicii Sion 023 ISA 034 009 et convertentur torrentes eius in picem et humus eius in sulphur et erit terra eius in picem ardentem 023 ISA 034 010 nocte et die non extinguetur in sempiternum ascendet fumus eius a generatione in generationem desolabitur in saeculum saeculorum non erit transiens per eam 023 ISA 034 011 et possidebunt illam onocrotalus et ericius et ibis et corvus habitabunt in ea et extendetur super eam mensura ut redigatur ad nihilum et perpendiculum in desolationem 023 ISA 034 012 nobiles eius non erunt ibi regem potius invocabunt et omnes principes eius erunt in nihilum 023 ISA 034 013 et orientur in domibus eius spinae et urticae et paliurus in munitionibus eius et erit cubile draconum et pascua strutionum 023 ISA 034 014 et occurrent daemonia onocentauris et pilosus clamabit alter ad alterum ibi cubavit lamia et invenit sibi requiem 023 ISA 034 015 ibi habuit foveam ericius et enutrivit catulos et circumfodit et fovit in umbra eius illuc congregati sunt milvi alter ad alterum 023 ISA 034 016 requirite diligenter in libro Domini et legite unum ex eis non defuit alter ad alterum non quaesivit quia quod ex ore meo procedit ille mandavit et spiritus eius ipse congregavit ea 023 ISA 034 017 et ipse misit eis sortem et manus eius divisit eam illis in mensuram usque in aeternum possidebunt eam in generatione et generatione habitabunt in ea 023 ISA 035 001 laetabitur deserta et invia et exultabit solitudo et florebit quasi lilium 023 ISA 035 002 germinans germinabit et exultabit laetabunda et laudans gloria Libani data est ei decor Carmeli et Saron ipsi videbunt gloriam Domini et decorem Dei nostri 023 ISA 035 003 confortate manus dissolutas et genua debilia roborate 023 ISA 035 004 dicite pusillanimis confortamini nolite timere ecce Deus vester ultionem adducet retributionis Deus ipse veniet et salvabit vos 023 ISA 035 005 tunc aperientur oculi caecorum et aures surdorum patebunt 023 ISA 035 006 tunc saliet sicut cervus claudus et aperta erit lingua mutorum quia scissae sunt in deserto aquae et torrentes in solitudine 023 ISA 035 007 et quae erat arida in stagnum et sitiens in fontes aquarum in cubilibus in quibus prius dracones habitabant orietur viror calami et iunci 023 ISA 035 008 et erit ibi semita et via et via sancta vocabitur non transibit per eam pollutus et haec erit nobis directa via ita ut stulti non errent per eam 023 ISA 035 009 non erit ibi leo et mala bestia non ascendet per eam nec invenietur ibi et ambulabunt qui liberati fuerint 023 ISA 035 010 et redempti a Domino convertentur et venient in Sion cum laude et laetitia sempiterna super caput eorum gaudium et laetitiam obtinebunt et fugiet dolor et gemitus 023 ISA 036 001 et factum est in quartodecimo anno regis Ezechiae ascendit Sennacherib rex Assyriorum super omnes civitates Iuda munitas et cepit eas 023 ISA 036 002 et misit rex Assyriorum Rabsacen de Lachis in Hierusalem ad regem Ezechiam in manu gravi et stetit in aquaeductu piscinae superioris in via agri Fullonis 023 ISA 036 003 et egressus est ad eum Eliachim filius Helciae qui erat super domum et Sobna scriba et Ioae filius Asaph a commentariis 023 ISA 036 004 et dixit ad eos Rabsaces dicite Ezechiae haec dicit rex magnus rex Assyriorum quae est ista fiducia qua confidis 023 ISA 036 005 aut quo consilio vel fortitudine rebellare disponis super quem habes fiduciam quia recessisti a me 023 ISA 036 006 ecce confidis super baculum harundineum confractum istum super Aegyptum cui si innisus fuerit homo intrabit in manu eius et perforabit eam sic Pharao rex Aegypti omnibus qui confidunt in eo 023 ISA 036 007 quod si responderis mihi in Domino Deo nostro confidimus nonne ipse est cuius abstulit Ezechias excelsa et altaria et dixit Iudae et Hierusalem coram altari isto adorabitis 023 ISA 036 008 et nunc trade te domino meo regi Assyriorum et dabo tibi duo milia equorum nec poteris ex te praebere ascensores eorum 023 ISA 036 009 et quomodo sustinebis faciem iudicis unius loci ex servis domini mei minoribus quod si confidis in Aegypto in quadriga et in equitibus 023 ISA 036 010 et nunc numquid sine Domino ascendi ad terram istam ut disperderem eam Dominus dixit ad me ascende super terram istam et disperde eam 023 ISA 036 011 et dixit Eliachim et Sobna et Ioae ad Rabsacen loquere ad servos tuos syra lingua intellegimus enim ne loquaris ad nos iudaice in auribus populi qui est super murum 023 ISA 036 012 et dixit ad eos Rabsaces numquid ad dominum tuum et ad te misit me dominus meus ut loquerer omnia verba ista et non potius ad viros qui sedent in muro ut comedant stercora sua et bibant urinam pedum suorum vobiscum 023 ISA 036 013 et stetit Rabsaces et clamavit voce magna iudaice et dixit audite verba regis magni regis Assyriorum 023 ISA 036 014 haec dicit rex non seducat vos Ezechias quia non poterit eruere vos 023 ISA 036 015 et non vobis tribuat fiduciam Ezechias super Domino dicens eruens liberabit nos Dominus non dabitur civitas ista in manu regis Assyriorum 023 ISA 036 016 nolite audire Ezechiam haec enim dicit rex Assyriorum facite mecum benedictionem et egredimini ad me et comedite unusquisque vineam suam et unusquisque ficum suam et bibite unusquisque aquam cisternae suae 023 ISA 036 017 donec veniam et tollam vos ad terram quae est ut terra vestra terram frumenti et vini terram panum et vinearum 023 ISA 036 018 ne conturbet vos Ezechias dicens Dominus liberabit nos numquid liberaverunt dii gentium unusquisque terram suam de manu regis Assyriorum 023 ISA 036 019 ubi est deus Emath et Arfad ubi est deus Seffarvaim numquid liberaverunt Samariam de manu mea 023 ISA 036 020 quis est ex omnibus diis terrarum istarum qui eruerit terram suam de manu mea ut eruat Dominus Hierusalem de manu mea 023 ISA 036 021 et siluerunt et non responderunt ei verbum mandaverat enim rex dicens ne respondeatis ei 023 ISA 036 022 et ingressus est Eliachim filius Helciae qui erat super domum et Sobna scriba et Ioae filius Asaph a commentariis ad Ezechiam scissis vestibus et nuntiaverunt ei verba Rabsacis 023 ISA 037 001 et factum est cum audisset rex Ezechias scidit vestimenta sua et obvolutus est sacco et intravit in domum Domini 023 ISA 037 002 et misit Eliachim qui erat super domum et Sobnam scribam et seniores de sacerdotibus opertos saccis ad Isaiam filium Amos prophetam 023 ISA 037 003 et dixerunt ad eum haec dicit Ezechias dies tribulationis et correptionis et blasphemiae dies haec quia venerunt filii usque ad partum et virtus non est parienti 023 ISA 037 004 si quo modo audiat Dominus Deus tuus verba Rabsaces quem misit rex Assyriorum dominus suus ad blasphemandum Deum viventem et obprobrandum sermonibus quos audivit Dominus Deus tuus leva ergo orationem pro reliquiis quae reppertae sunt 023 ISA 037 005 et venerunt servi regis Ezechiae ad Isaiam 023 ISA 037 006 et dixit ad eos Isaias haec dicetis domino vestro haec dicit Dominus ne timeas a facie verborum quae audisti quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me 023 ISA 037 007 ecce ego dabo ei spiritum et audiet nuntium et revertetur ad terram suam et corruere eum faciam gladio in terra sua 023 ISA 037 008 reversus est autem Rabsaces et invenit regem Assyriorum proeliantem adversus Lobna audierat enim quia profectus esset de Lachis 023 ISA 037 009 et audivit de Tharaca rege Aethiopiae dicentes egressus est ut pugnet contra te quod cum audisset misit nuntios ad Ezechiam dicens 023 ISA 037 010 haec dicetis Ezechiae regi Iudae loquentes non te decipiat Deus tuus in quo tu confidis dicens non dabitur Hierusalem in manu regis Assyriorum 023 ISA 037 011 ecce tu audisti omnia quae fecerunt reges Assyriorum omnibus terris quas subverterunt et tu poteris liberari 023 ISA 037 012 numquid eruerunt eos dii gentium quos subverterunt patres mei Gozan et Aran et Reseph et filios Eden qui erant in Thalassar 023 ISA 037 013 ubi est rex Emath et rex Arfad et rex urbis Seffarvaim Anahe et Ava 023 ISA 037 014 et tulit Ezechias libros de manu nuntiorum et legit eos et ascendit in domum Domini et expandit eos Ezechias coram Domino 023 ISA 037 015 et oravit Ezechias ad Dominum dicens 023 ISA 037 016 Domine exercituum Deus Israhel qui sedes super cherubin tu es Deus solus omnium regnorum terrae tu fecisti caelum et terram 023 ISA 037 017 inclina Domine aurem tuam et audi aperi Domine oculos tuos et vide et audi omnia verba Sennacherib quae misit ad blasphemandum Deum viventem 023 ISA 037 018 vere enim Domine desertas fecerunt reges Assyriorum terras et regiones earum 023 ISA 037 019 et dederunt deos earum igni non enim erant dii sed opera manuum hominum lignum et lapis et comminuerunt eos 023 ISA 037 020 et nunc Domine Deus noster salva nos de manu eius et cognoscant omnia regna terrae quia tu es Dominus solus 023 ISA 037 021 et misit Isaias filius Amos ad Ezechiam dicens haec dicit Dominus Deus Israhel pro quibus rogasti me de Sennacherib rege Assyriorum 023 ISA 037 022 hoc est verbum quod locutus est Dominus super eum despexit te subsannavit te virgo filia Sion post te caput movit filia Hierusalem 023 ISA 037 023 cui exprobrasti et quem blasphemasti et super quem exaltasti vocem et levasti altitudinem oculorum tuorum ad Sanctum Israhel 023 ISA 037 024 in manu servorum tuorum exprobrasti Domino et dixisti in multitudine quadrigarum mearum ego ascendi altitudinem montium iuga Libani et succidam excelsa cedrorum eius electas abietes illius et introibo altitudinem summitatis eius saltum Carmeli eius 023 ISA 037 025 ego fodi et bibi aquam et exsiccavi vestigio pedis mei omnes rivos aggerum 023 ISA 037 026 numquid non audisti quae olim fecerim ei ex diebus antiquis ego plasmavi illud et nunc adduxi et factum est in eradicationem collium conpugnantium et civitatum munitarum 023 ISA 037 027 habitatores earum breviata manu contremuerunt et confusi sunt facti sunt sicut faenum agri et gramen pascuae et herba tectorum quae exaruit antequam maturesceret 023 ISA 037 028 habitationem tuam et egressum tuum et introitum tuum cognovi et insaniam tuam contra me 023 ISA 037 029 cum fureres adversum me superbia tua ascendit in aures meas ponam ergo circulum in naribus tuis et frenum in labiis tuis et reducam te in viam per quam venisti 023 ISA 037 030 tibi autem hoc erit signum comede hoc anno quae sponte nascuntur et in anno secundo pomis vescere in anno autem tertio seminate et metite et plantate vineas et comedite fructum earum 023 ISA 037 031 et mittet id quod salvatum fuerit de domo Iuda et quod reliquum est radicem deorsum et faciet fructum sursum 023 ISA 037 032 quia de Hierusalem exibunt reliquiae et salvatio de monte Sion zelus Domini exercituum faciet istud 023 ISA 037 033 propterea haec dicit Dominus de rege Assyriorum non introibit civitatem hanc et non iaciet ibi sagittam et non occupabit eam clypeus et non mittet in circuitu eius aggerem 023 ISA 037 034 in via qua venit per eam revertetur et civitatem hanc non ingredietur dicit Dominus 023 ISA 037 035 et protegam civitatem istam ut salvem eam propter me et propter David servum meum 023 ISA 037 036 egressus est autem angelus Domini et percussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque milia et surrexerunt mane et ecce omnes cadavera mortuorum 023 ISA 037 037 et egressus est et abiit et reversus est Sennacherib rex Assyriorum et habitavit in Nineve 023 ISA 037 038 et factum est cum adoraret in templo Nesrach deum suum Adramelech et Sarasar filii eius percusserunt eum gladio fugeruntque in terram Ararat et regnavit Asoraddon filius eius pro eo 023 ISA 038 001 in diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem et introivit ad eum Isaias filius Amos propheta et dixit ei haec dicit Dominus dispone domui tuae quia morieris tu et non vives 023 ISA 038 002 et convertit Ezechias faciem suam ad parietem et oravit ad Dominum 023 ISA 038 003 et dixit obsecro Domine memento quaeso quomodo ambulaverim coram te in veritate et in corde perfecto et quod bonum est in oculis tuis fecerim et flevit Ezechias fletu magno 023 ISA 038 004 et factum est verbum Domini ad Isaiam dicens 023 ISA 038 005 vade et dic Ezechiae haec dicit Dominus Deus David patris tui audivi orationem tuam vidi lacrimam tuam ecce ego adiciam super dies tuos quindecim annos 023 ISA 038 006 et de manu regis Assyriorum eruam te et civitatem istam et protegam eam 023 ISA 038 007 hoc autem tibi erit signum a Domino quia faciet Dominus verbum hoc quod locutus est 023 ISA 038 008 ecce ego reverti faciam umbram linearum per quas descenderat in horologio Ahaz in sole retrorsum decem lineis et reversus est sol decem lineis per gradus quos descenderat 023 ISA 038 009 scriptura Ezechiae regis Iuda cum aegrotasset et convaluisset de infirmitate sua 023 ISA 038 010 ego dixi in dimidio dierum meorum vadam ad portas inferi quaesivi residuum annorum meorum (Sheol h7585) 023 ISA 038 011 dixi non videbo Dominum Dominum in terra viventium non aspiciam hominem ultra et habitatorem quievit 023 ISA 038 012 generatio mea ablata est et convoluta est a me quasi tabernaculum pastorum praecisa est velut a texente vita mea dum adhuc ordirer succidit me de mane usque ad vesperam finies me 023 ISA 038 013 sperabam usque ad mane quasi leo sic contrivit omnia ossa mea de mane usque ad vesperam finies me 023 ISA 038 014 sicut pullus hirundinis sic clamabo meditabor ut columba adtenuati sunt oculi mei suspicientes in excelsum Domine vim patior sponde pro me 023 ISA 038 015 quid dicam aut quid respondebit mihi cum ipse fecerit recogitabo omnes annos meos in amaritudine animae meae 023 ISA 038 016 Domine sic vivitur et in talibus vita spiritus mei corripies me et vivificabis me 023 ISA 038 017 ecce in pace amaritudo mea amarissima tu autem eruisti animam meam ut non periret proiecisti post tergum tuum omnia peccata mea 023 ISA 038 018 quia non infernus confitebitur tibi neque mors laudabit te non expectabunt qui descendunt in lacum veritatem tuam (Sheol h7585) 023 ISA 038 019 vivens vivens ipse confitebitur tibi sicut et ego hodie pater filiis notam faciet veritatem tuam 023 ISA 038 020 Domine salvum me fac et psalmos nostros cantabimus cunctis diebus vitae nostrae in domo Domini 023 ISA 038 021 et iussit Isaias ut tollerent massam de ficis et cataplasmarent super vulnus et sanaretur 023 ISA 038 022 et dixit Ezechias quod erit signum quia ascendam in domo Domini 023 ISA 039 001 in tempore illo misit Marodach Baladan filius Baladan rex Babylonis libros et munera ad Ezechiam audierat enim quod aegrotasset et convaluisset 023 ISA 039 002 laetatus est autem super eis Ezechias et ostendit eis cellam aromatum et argenti et auri et odoramentorum et unguenti optimi et omnes apothecas supellectilis suae et universa quae inventa sunt in thesauris eius non fuit verbum quod non ostenderet eis Ezechias in domo sua et in omni potestate sua 023 ISA 039 003 introiit autem Isaias propheta ad regem Ezechiam et dixit ei quid dixerunt viri isti et unde venerunt ad te et dixit Ezechias de terra longinqua venerunt ad me de Babylone 023 ISA 039 004 et dixit quid viderunt in domo tua et dixit Ezechias omnia quae in domo mea sunt viderunt non fuit res quam non ostenderim eis in thesauris meis 023 ISA 039 005 et dixit Isaias ad Ezechiam audi verbum Domini exercituum 023 ISA 039 006 ecce dies venient et auferentur omnia quae in domo tua sunt et quae thesaurizaverunt patres tui usque ad diem hanc in Babylonem non relinquetur quicquam dicit Dominus 023 ISA 039 007 et de filiis tuis qui exibunt de te quos genueris tollent et erunt eunuchi in palatio regis Babylonis 023 ISA 039 008 et dixit Ezechias ad Isaiam bonum verbum Domini quod locutus est et dixit fiat tantum pax et veritas in diebus meis 023 ISA 040 001 consolamini consolamini populus meus dicit Deus vester 023 ISA 040 002 loquimini ad cor Hierusalem et avocate eam quoniam conpleta est malitia eius dimissa est iniquitas illius suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis 023 ISA 040 003 vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite in solitudine semitas Dei nostri 023 ISA 040 004 omnis vallis exaltabitur et omnis mons et collis humiliabitur et erunt prava in directa et aspera in vias planas 023 ISA 040 005 et revelabitur gloria Domini et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est 023 ISA 040 006 vox dicentis clama et dixi quid clamabo omnis caro faenum et omnis gloria eius quasi flos agri 023 ISA 040 007 exsiccatum est faenum et cecidit flos quia spiritus Domini sufflavit in eo vere faenum est populus 023 ISA 040 008 exsiccatum est faenum cecidit flos verbum autem Dei nostri stabit in aeternum 023 ISA 040 009 super montem excelsum ascende tu quae evangelizas Sion exalta in fortitudine vocem tuam quae evangelizas Hierusalem exalta noli timere dic civitatibus Iudae ecce Deus vester 023 ISA 040 010 ecce Dominus Deus in fortitudine veniet et brachium eius dominabitur ecce merces eius cum eo et opus illius coram eo 023 ISA 040 011 sicut pastor gregem suum pascet in brachio suo congregabit agnos et in sinu suo levabit fetas ipse portabit 023 ISA 040 012 quis mensus est pugillo aquas et caelos palmo ponderavit quis adpendit tribus digitis molem terrae et libravit in pondere montes et colles in statera 023 ISA 040 013 quis adiuvit spiritum Domini aut quis consiliarius eius fuit et ostendit illi 023 ISA 040 014 cum quo iniit consilium et instruxit eum et docuit eum semitam iustitiae et erudivit eum scientiam et viam prudentiae ostendit illi 023 ISA 040 015 ecce gentes quasi stilla situlae et quasi momentum staterae reputatae sunt ecce insulae quasi pulvis exiguus 023 ISA 040 016 et Libanus non sufficiet ad succendendum et animalia eius non sufficient ad holocaustum 023 ISA 040 017 omnes gentes quasi non sint sic sunt coram eo et quasi nihilum et inane reputatae sunt ei 023 ISA 040 018 cui ergo similem fecistis Deum aut quam imaginem ponetis ei 023 ISA 040 019 numquid sculptile conflavit faber aut aurifex auro figuravit illud et lamminis argenteis argentarius 023 ISA 040 020 forte lignum et inputribile elegit artifex sapiens quaerit quomodo statuat simulacrum quod non moveatur 023 ISA 040 021 numquid non scietis numquid non audietis numquid non adnuntiatum est ab initio vobis numquid non intellexistis fundamenta terrae 023 ISA 040 022 qui sedet super gyrum terrae et habitatores eius sunt quasi lucustae qui extendit velut nihilum caelos et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum 023 ISA 040 023 qui dat secretorum scrutatores quasi non sint iudices terrae velut inane fecit 023 ISA 040 024 et quidem neque plantatos neque satos neque radicato in terra trunco eorum repente flavit in eos et aruerunt et turbo quasi stipulam auferet eos 023 ISA 040 025 et cui adsimilastis me et adaequastis dicit Sanctus 023 ISA 040 026 levate in excelsum oculos vestros et videte quis creavit haec qui educit in numero militiam eorum et omnes ex nomine vocat prae multitudine fortitudinis et roboris virtutisque eius neque unum reliquum fuit 023 ISA 040 027 quare dicis Iacob et loqueris Israhel abscondita est via mea a Domino et a Deo meo iudicium meum transibit 023 ISA 040 028 numquid nescis aut non audisti Deus sempiternus Dominus qui creavit terminos terrae non deficiet neque laborabit nec est investigatio sapientiae eius 023 ISA 040 029 qui dat lasso virtutem et his qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat 023 ISA 040 030 deficient pueri et laborabunt et iuvenes in infirmitate cadent 023 ISA 040 031 qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem adsument pinnas sicut aquilae current et non laborabunt ambulabunt et non deficient 023 ISA 041 001 taceant ad me insulae et gentes mutent fortitudinem accedant et tunc loquantur simul ad iudicium propinquemus 023 ISA 041 002 quis suscitavit ab oriente iustum vocavit eum ut sequeretur se dabit in conspectu eius gentes et reges obtinebit dabit quasi pulverem gladio eius sicut stipulam vento raptam arcui eius 023 ISA 041 003 persequetur eos transibit in pace semita in pedibus eius non apparebit 023 ISA 041 004 quis haec operatus est et fecit vocans generationes ab exordio ego Dominus primus et novissimus ego sum 023 ISA 041 005 viderunt insulae et timuerunt extrema terrae obstipuerunt adpropinquaverunt et accesserunt 023 ISA 041 006 unusquisque proximo suo auxiliatur et fratri suo dicit confortare 023 ISA 041 007 confortabit faber aerarius percutiens malleo eum qui cudebat tunc temporis dicens glutino bonum est et confortavit eum in clavis ut non moveatur 023 ISA 041 008 et tu Israhel serve meus Iacob quem elegi semen Abraham amici mei 023 ISA 041 009 in quo adprehendi te ab extremis terrae et a longinquis eius vocavi te et dixi tibi servus meus es tu elegi te et non abieci te 023 ISA 041 010 ne timeas quia tecum sum ego ne declines quia ego Deus tuus confortavi te et auxiliatus sum tui et suscepi te dextera iusti mei 023 ISA 041 011 ecce confundentur et erubescent omnes qui pugnant adversum te erunt quasi non sint et peribunt viri qui contradicunt tibi 023 ISA 041 012 quaeres eos et non invenies viros rebelles tuos erunt quasi non sint et veluti consumptio homines bellantes adversum te 023 ISA 041 013 quia ego Dominus Deus tuus adprehendens manum tuam dicensque tibi ne timeas ego adiuvi te 023 ISA 041 014 noli timere vermis Iacob qui mortui estis ex Israhel ego auxiliatus sum tui dicit Dominus et redemptor tuus Sanctus Israhel 023 ISA 041 015 ego posui te quasi plaustrum triturans novum habens rostra serrantia triturabis montes et comminues et colles quasi pulverem pones 023 ISA 041 016 ventilabis eos et ventus tollet et turbo disperget eos et tu exultabis in Domino in Sancto Israhel laetaberis 023 ISA 041 017 egeni et pauperes quaerunt aquas et non sunt lingua eorum siti aruit ego Dominus exaudiam eos Deus Israhel non derelinquam eos 023 ISA 041 018 aperiam in supinis collibus flumina et in medio camporum fontes ponam desertum in stagna aquarum et terram inviam in rivos aquarum 023 ISA 041 019 dabo in solitudine cedrum et spinam et myrtum et lignum olivae ponam in deserto abietem ulmum et buxum simul 023 ISA 041 020 ut videant et sciant et recogitent et intellegant pariter quia manus Domini fecit hoc et Sanctus Israhel creavit illud 023 ISA 041 021 prope facite iudicium vestrum dicit Dominus adferte si quid forte habetis dixit Rex Iacob 023 ISA 041 022 accedant et nuntient nobis quaecumque ventura sunt priora quae fuerint nuntiate et ponemus cor nostrum et sciemus novissima eorum et quae ventura sunt indicate nobis 023 ISA 041 023 adnuntiate quae ventura sunt in futurum et sciemus quia dii estis vos bene quoque aut male si potestis facite et loquamur et videamus simul 023 ISA 041 024 ecce vos estis ex nihilo et opus vestrum ex eo quod non est abominatio est qui elegit vos 023 ISA 041 025 suscitavi ab aquilone et venit ab ortu solis vocabit nomen meum et adducet magistratus quasi lutum et velut plastes conculcans humum 023 ISA 041 026 quis adnuntiavit ab exordio ut sciamus et a principio ut dicamus iustus es non est neque adnuntians neque praedicens neque audiens sermones vestros 023 ISA 041 027 primus ad Sion dicet ecce adsunt et Hierusalem evangelistam dabo 023 ISA 041 028 et vidi et non erat neque ex istis quisquam qui iniret consilium et interrogatus responderet verbum 023 ISA 041 029 ecce omnes iniusti et vana opera eorum ventus et inane simulacra eorum 023 ISA 042 001 ecce servus meus suscipiam eum electus meus conplacuit sibi in illo anima mea dedi spiritum meum super eum iudicium gentibus proferet 023 ISA 042 002 non clamabit neque accipiet personam nec audietur foris vox eius 023 ISA 042 003 calamum quassatum non conteret et linum fumigans non extinguet in veritate educet iudicium 023 ISA 042 004 non erit tristis neque turbulentus donec ponat in terra iudicium et legem eius insulae expectabunt 023 ISA 042 005 haec dicit Dominus Deus creans caelos et extendens eos firmans terram et quae germinant ex ea dans flatum populo qui est super eam et spiritum calcantibus eam 023 ISA 042 006 ego Dominus vocavi te in iustitia et adprehendi manum tuam et servavi et dedi te in foedus populi in lucem gentium 023 ISA 042 007 ut aperires oculos caecorum et educeres de conclusione vinctum de domo carceris sedentes in tenebris 023 ISA 042 008 ego Dominus hoc est nomen meum gloriam meam alteri non dabo et laudem meam sculptilibus 023 ISA 042 009 quae prima fuerant ecce venerunt nova quoque ego adnuntio antequam oriantur audita vobis faciam 023 ISA 042 010 cantate Domino canticum novum laus eius ab extremis terrae qui descenditis in mare et plenitudo eius insulae et habitatores earum 023 ISA 042 011 sublevetur desertum et civitates eius in domibus habitabit Cedar laudate habitatores Petrae de vertice montium clamabunt 023 ISA 042 012 ponent Domino gloriam et laudem eius in insulis nuntiabunt 023 ISA 042 013 Dominus sicut fortis egredietur sicut vir proeliator suscitabit zelum vociferabitur et clamabit super inimicos suos confortabitur 023 ISA 042 014 tacui semper silui patiens fui sicut pariens loquar dissipabo et absorbebo simul 023 ISA 042 015 desertos faciam montes et colles et omne gramen eorum exsiccabo et ponam flumina in insulas et stagna arefaciam 023 ISA 042 016 et ducam caecos in via quam nesciunt in semitis quas ignoraverunt ambulare eos faciam ponam tenebras coram eis in lucem et prava in recta haec verba feci eis et non dereliqui eos 023 ISA 042 017 conversi sunt retrorsum confundantur confusione qui confidunt in sculptili qui dicunt conflatili vos dii nostri 023 ISA 042 018 surdi audite et caeci intuemini ad videndum 023 ISA 042 019 quis caecus nisi servus meus et surdus nisi ad quem nuntios meos misi quis caecus nisi qui venundatus est quis caecus nisi servus Domini 023 ISA 042 020 qui vides multa nonne custodies qui apertas habes aures nonne audies 023 ISA 042 021 et Dominus voluit ut sanctificaret eum et magnificaret legem et extolleret 023 ISA 042 022 ipse autem populus direptus et vastatus laqueus iuvenum omnes et in domibus carcerum absconditi sunt facti sunt in rapinam nec est qui eruat in direptionem et non est qui dicat redde 023 ISA 042 023 quis est in vobis qui audiat hoc adtendat et auscultet futura 023 ISA 042 024 quis dedit in direptionem Iacob et Israhel vastantibus nonne Dominus ipse cui peccavimus et noluerunt in viis eius ambulare et non audierunt legem eius 023 ISA 042 025 et effudit super eum indignationem furoris sui et forte bellum et conbusit eum in circuitu et non cognovit et succendit eum et non intellexit 023 ISA 043 001 et nunc haec dicit Dominus creans te Iacob et formans te Israhel noli timere quia redemi te et vocavi nomine tuo meus es tu 023 ISA 043 002 cum transieris per aquas tecum ero et flumina non operient te cum ambulaveris in igne non conbureris et flamma non ardebit in te 023 ISA 043 003 quia ego Dominus Deus tuus Sanctus Israhel salvator tuus dedi propitiationem tuam Aegyptum Aethiopiam et Saba pro te 023 ISA 043 004 ex quo honorabilis factus es in oculis meis et gloriosus ego dilexi te et dabo homines pro te et populos pro anima tua 023 ISA 043 005 noli timere quoniam tecum ego sum ab oriente adducam semen tuum et ab occidente congregabo te 023 ISA 043 006 dicam aquiloni da et austro noli prohibere adfer filios meos de longinquo et filias meas ab extremis terrae 023 ISA 043 007 et omnem qui invocat nomen meum in gloriam meam creavi eum et formavi eum et feci eum 023 ISA 043 008 educ foras populum caecum et oculos habentem surdum et aures ei sunt 023 ISA 043 009 omnes gentes congregatae sunt simul et collectae sunt tribus quis in vobis adnuntiet istud et quae prima sunt audire nos faciat dent testes eorum et iustificentur et audiant et dicant vere 023 ISA 043 010 vos testes mei dicit Dominus et servus meus quem elegi ut sciatis et credatis mihi et intellegatis quia ego ipse sum ante me non est formatus deus et post me non erit 023 ISA 043 011 ego sum ego sum Dominus et non est absque me salvator 023 ISA 043 012 ego adnuntiavi et salvavi auditum feci et non fuit in vobis alienus vos testes mei dicit Dominus et ego Deus 023 ISA 043 013 et ab initio ego ipse et non est qui de manu mea eruat operabor et quis avertet illud 023 ISA 043 014 haec dicit Dominus redemptor vester Sanctus Israhel propter vos emisi Babylonem et detraxi vectes universos et Chaldeos in navibus suis gloriantes 023 ISA 043 015 ego Dominus Sanctus vester creans Israhel Rex vester 023 ISA 043 016 haec dicit Dominus qui dedit in mari viam et in aquis torrentibus semitam 023 ISA 043 017 qui eduxit quadrigam et equum agmen et robustum simul obdormierunt nec resurgent contriti sunt quasi linum et extincti sunt 023 ISA 043 018 ne memineritis priorum et antiqua ne intueamini 023 ISA 043 019 ecce ego facio nova et nunc orientur utique cognoscetis ea ponam in deserto viam et in invio flumina 023 ISA 043 020 glorificabit me bestia agri dracones et strutiones quia dedi in deserto aquas flumina in invio ut darem potum populo meo electo meo 023 ISA 043 021 populum istum formavi mihi laudem meam narrabit 023 ISA 043 022 non me invocasti Iacob nec laborasti in me Israhel 023 ISA 043 023 non obtulisti mihi arietem holocausti tui et victimis tuis non glorificasti me non te servire feci in oblatione nec laborem tibi praebui in ture 023 ISA 043 024 non emisti mihi argento calamum et adipe victimarum tuarum non inebriasti me verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis praebuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis 023 ISA 043 025 ego sum ego sum ipse qui deleo iniquitates tuas propter me et peccatorum tuorum non recordabor 023 ISA 043 026 reduc me in memoriam et iudicemur simul narra si quid habes ut iustificeris 023 ISA 043 027 pater tuus primus peccavit et interpretes tui praevaricati sunt in me 023 ISA 043 028 et contaminavi principes sanctos dedi ad internicionem Iacob et Israhel in blasphemiam 023 ISA 044 001 et nunc audi Iacob serve meus et Israhel quem elegi 023 ISA 044 002 haec dicit Dominus faciens et formans te ab utero auxiliator tuus noli timere serve meus Iacob et Rectissime quem elegi 023 ISA 044 003 effundam enim aquas super sitientem et fluenta super aridam effundam spiritum meum super semen tuum et benedictionem meam super stirpem tuam 023 ISA 044 004 et germinabunt inter herbas quasi salices iuxta praeterfluentes aquas 023 ISA 044 005 iste dicet Domini ego sum et ille vocabit in nomine Iacob et hic scribet manu sua Domino et in nomine Israhel adsimilabitur 023 ISA 044 006 haec dicit Dominus rex Israhel et redemptor eius Dominus exercituum ego primus et ego novissimus et absque me non est deus 023 ISA 044 007 quis similis mei vocet et adnuntiet et ordinem exponat mihi ex quo constitui populum antiquum ventura et quae futura sunt adnuntient eis 023 ISA 044 008 nolite timere neque conturbemini ex tunc audire te feci et adnuntiavi vos estis testes mei numquid est deus absque me et formator quem ego non noverim 023 ISA 044 009 plastae idoli omnes nihil sunt et amantissima eorum non proderunt eis ipsi sunt testes eorum quia non vident neque intellegunt ut confundantur 023 ISA 044 010 quis formavit deum et sculptile conflavit ad nihil utile 023 ISA 044 011 ecce omnes participes eius confundentur fabri enim sunt ex hominibus convenient omnes stabunt et pavebunt et confundentur simul 023 ISA 044 012 faber ferrarius lima operatus est in prunis et in malleis formavit illud et operatus est in brachio fortitudinis suae esuriet et deficiet non bibet aquam et lassescet 023 ISA 044 013 artifex lignarius extendit normam formavit illud in runcina fecit illud in angularibus et in circino tornavit illud et fecit imaginem viri quasi speciosum hominem habitantem in domo 023 ISA 044 014 succidit cedros tulit ilicem et quercum quae steterat inter ligna saltus plantavit pinum quam pluvia nutrivit 023 ISA 044 015 et facta est hominibus in focum sumpsit ex eis et calefactus est et succendit et coxit panes de reliquo autem operatus est deum et adoravit fecit sculptile et curvatus est ante illud 023 ISA 044 016 medium eius conbusit igni et de medio eius carnes comedit coxit pulmentum et saturatus est et calefactus est et dixit va calefactus sum vidi focum 023 ISA 044 017 reliquum autem eius deum fecit sculptile sibi curvatur ante illud et adorat illud et obsecrat dicens libera me quia deus meus es tu 023 ISA 044 018 nescierunt neque intellexerunt lutati enim sunt ne videant oculi eorum et ne intellegant corde suo 023 ISA 044 019 non recogitant in mente sua neque cognoscunt neque sentiunt ut dicant medietatem eius conbusi igne et coxi super carbones eius panes coxi carnes et comedi et de reliquo eius idolum faciam ante truncum ligni procidam 023 ISA 044 020 pars eius cinis est cor insipiens adoravit illud et non liberabit animam suam neque dicet forte mendacium est in dextera mea 023 ISA 044 021 memento horum Iacob et Israhel quoniam servus meus es tu formavi te servus meus es tu Israhel non oblivisceris mei 023 ISA 044 022 delevi ut nubem iniquitates tuas et quasi nebulam peccata tua revertere ad me quoniam redemi te 023 ISA 044 023 laudate caeli quoniam fecit Dominus iubilate extrema terrae resonate montes laudationem saltus et omne lignum eius quoniam redemit Dominus Iacob et Israhel gloriabitur 023 ISA 044 024 haec dicit Dominus redemptor tuus et formator tuus ex utero ego sum Dominus faciens omnia extendens caelos solus stabiliens terram et nullus mecum 023 ISA 044 025 irrita faciens signa divinorum et ariolos in furorem vertens convertens sapientes retrorsum et scientiam eorum stultam faciens 023 ISA 044 026 suscitans verbum servi sui et consilium nuntiorum suorum conplens qui dico Hierusalem habitaberis et civitatibus Iuda aedificabimini et deserta eius suscitabo 023 ISA 044 027 qui dico profundo desolare et flumina tua arefaciam 023 ISA 044 028 qui dico Cyro pastor meus es et omnem voluntatem meam conplebis qui dico Hierusalem aedificaberis et templo fundaberis 023 ISA 045 001 haec dicit Dominus christo meo Cyro cuius adprehendi dexteram ut subiciam ante faciem eius gentes et dorsa regum vertam et aperiam coram eo ianuas et portae non cludentur 023 ISA 045 002 ego ante te ibo et gloriosos terrae humiliabo portas aereas conteram et vectes ferreos confringam 023 ISA 045 003 et dabo tibi thesauros absconditos et arcana secretorum ut scias quia ego Dominus qui voco nomen tuum Deus Israhel 023 ISA 045 004 propter servum meum Iacob et Israhel electum meum et vocavi te in nomine tuo adsimilavi te et non cognovisti me 023 ISA 045 005 ego Dominus et non est amplius extra me non est deus accinxi te et non cognovisti me 023 ISA 045 006 ut sciant hii qui ab ortu solis et qui ab occidente quoniam absque me non est ego Dominus et non est alter 023 ISA 045 007 formans lucem et creans tenebras faciens pacem et creans malum ego Dominus faciens omnia haec 023 ISA 045 008 rorate caeli desuper et nubes pluant iustum aperiatur terra et germinet salvatorem et iustitia oriatur simul ego Dominus creavi eum 023 ISA 045 009 vae qui contradicit fictori suo testa de samiis terrae numquid dicet lutum figulo suo quid facis et opus tuum absque manibus est 023 ISA 045 010 vae qui dicit patri quid generas et mulieri quid parturis 023 ISA 045 011 haec dicit Dominus Sanctus Israhel plastes eius ventura interrogate me super filios meos et super opus manuum mearum mandastis mihi 023 ISA 045 012 ego feci terram et hominem super eam creavi ego manus meae tetenderunt caelos et omni militiae eorum mandavi 023 ISA 045 013 ego suscitavi eum ad iustitiam et omnes vias eius dirigam ipse aedificabit civitatem meam et captivitatem meam dimittet non in pretio neque in muneribus dicit Dominus Deus exercituum 023 ISA 045 014 haec dicit Dominus labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae et Sabaim viri sublimes ad te transibunt et tui erunt post te ambulabunt vincti manicis pergent et te adorabunt teque deprecabuntur tantum in te est Deus et non est absque te deus 023 ISA 045 015 vere tu es Deus absconditus Deus Israhel salvator 023 ISA 045 016 confusi sunt et erubuerunt omnes simul abierunt in confusione fabricatores errorum 023 ISA 045 017 Israhel salvatus est in Domino salute aeterna non confundemini et non erubescetis usque in saeculum saeculi 023 ISA 045 018 quia haec dicit Dominus creans caelos ipse Deus formans terram et faciens eam ipse plastes eius non in vanum creavit eam ut habitetur formavit eam ego Dominus et non est alius 023 ISA 045 019 non in abscondito locutus sum in loco terrae tenebroso non dixi semini Iacob frustra quaerite me ego Dominus loquens iustitiam adnuntians recta 023 ISA 045 020 congregamini et venite et accedite simul qui salvati estis ex gentibus nescierunt qui levant lignum sculpturae suae et rogant deum non salvantem 023 ISA 045 021 adnuntiate et venite et consiliamini simul quis auditum fecit hoc ab initio ex tunc praedixit illud numquid non ego Dominus et non est ultra Deus absque me Deus iustus et salvans non est praeter me 023 ISA 045 022 convertimini ad me et salvi eritis omnes fines terrae quia ego Deus et non est alius 023 ISA 045 023 in memet ipso iuravi egredietur de ore meo iustitiae verbum et non revertetur quia mihi curvabunt omnia genu et iurabit omnis lingua 023 ISA 045 024 ergo in Domino dicet meae sunt iustitiae et imperium ad eum venient et confundentur omnes qui repugnant ei 023 ISA 045 025 in Domino iustificabitur et laudabitur omne semen Israhel 023 ISA 046 001 conflatus est Bel contritus est Nabo facta sunt simulacra eorum bestiis et iumentis onera vestra gravi pondere usque ad lassitudinem 023 ISA 046 002 contabuerunt et contrita sunt simul non potuerunt salvare portantem et anima eorum in captivitatem ibit 023 ISA 046 003 audite me domus Iacob et omne residuum domus Israhel qui portamini a meo utero qui gestamini a mea vulva 023 ISA 046 004 usque ad senectam ego ipse et usque ad canos ego portabo ego feci et ego feram et ego portabo et salvabo 023 ISA 046 005 cui adsimilastis me et adaequastis et conparastis me et fecistis similem 023 ISA 046 006 qui confertis aurum de sacculo et argentum statera ponderatis conducentes aurificem ut faciat deum et procidunt et adorant 023 ISA 046 007 portant illud in umeris gestantes et ponentes in loco suo et stabit ac de loco suo non movebitur sed et cum clamaverint ad eum non audiet de tribulatione non salvabit eos 023 ISA 046 008 mementote istud et fundamini redite praevaricatores ad cor 023 ISA 046 009 recordamini prioris saeculi quoniam ego sum Deus et non est ultra Deus nec est similis mei 023 ISA 046 010 adnuntians ab exordio novissimum et ab initio quae necdum facta sunt dicens consilium meum stabit et omnis voluntas mea fiet 023 ISA 046 011 vocans ab oriente avem et de terra longinqua virum voluntatis meae et locutus sum et adducam illud creavi et faciam illud 023 ISA 046 012 audite me duro corde qui longe estis a iustitia 023 ISA 046 013 prope feci iustitiam meam non elongabitur et salus mea non morabitur dabo in Sion salutem et Israheli gloriam meam 023 ISA 047 001 descende sede in pulverem virgo filia Babylon sede in terra non est solium filiae Chaldeorum quia ultra non vocaberis mollis et tenera 023 ISA 047 002 tolle molam et mole farinam denuda turpitudinem tuam discoperi umerum revela crus transi flumina 023 ISA 047 003 revelabitur ignominia tua et videbitur obprobrium tuum ultionem capiam et non resistet mihi homo 023 ISA 047 004 redemptor noster Dominus exercituum nomen illius Sanctus Israhel 023 ISA 047 005 sede tace et intra in tenebras filia Chaldeorum quia non vocaberis ultra domina regnorum 023 ISA 047 006 iratus sum super populum meum contaminavi hereditatem meam et dedi eos in manu tua non posuisti eis misericordias super senem adgravasti iugum tuum valde 023 ISA 047 007 et dixisti in sempiternum ero domina non posuisti haec super cor tuum neque recordata es novissimi tui 023 ISA 047 008 et nunc audi haec delicata et habitans confidenter quae dicis in corde tuo ego sum et non est praeter me amplius non sedebo vidua et ignorabo sterilitatem 023 ISA 047 009 venient tibi duo haec subito in die una sterilitas et viduitas universa venerunt super te propter multitudinem maleficiorum tuorum et propter duritiam incantatorum tuorum vehementem 023 ISA 047 010 et fiduciam habuisti in malitia tua et dixisti non est qui videat me sapientia tua et scientia tua haec decepit te et dixisti in corde tuo ego sum et praeter me non est altera 023 ISA 047 011 veniet super te malum et nescies ortum eius et inruet super te calamitas quam non poteris expiare veniet super te repente miseria quam nescies 023 ISA 047 012 sta cum incantatoribus tuis et cum multitudine maleficiorum tuorum in quibus laborasti ab adulescentia tua si forte quid prosit tibi aut si possis fieri fortior 023 ISA 047 013 defecisti in multitudine consiliorum tuorum stent et salvent te augures caeli qui contemplabantur sidera et supputabant menses ut ex eis adnuntiarent ventura tibi 023 ISA 047 014 ecce facti sunt quasi stipula ignis conbusit eos non liberabunt animam suam de manu flammae non sunt prunae quibus calefiant nec focus ut sedeant ad eum 023 ISA 047 015 sic facta sunt tibi in quibuscumque laboraveras negotiatores tui ab adulescentia tua unusquisque in via sua erraverunt non est qui salvet te 023 ISA 048 001 audite hoc domus Iacob qui vocamini nomine Israhel et de aquis Iuda existis qui iuratis in nomine Domini et Dei Israhel recordamini non in veritate neque in iustitia 023 ISA 048 002 de civitate enim sancta vocati sunt et super Deum Israhel constabiliti sunt Dominus exercituum nomen eius 023 ISA 048 003 priora ex tunc adnuntiavi et ex ore meo exierunt et audita feci ea repente operatus sum et venerunt 023 ISA 048 004 scivi enim quia durus es tu et nervus ferreus cervix tua et frons tua aerea 023 ISA 048 005 praedixi tibi ex tunc antequam venirent indicavi tibi ne forte diceres idola mea fecerunt haec et sculptilia mea et conflatilia mandaverunt ista 023 ISA 048 006 quae audisti vide omnia vos autem non adnuntiastis audita feci tibi nova ex nunc et conservata quae nescis 023 ISA 048 007 nunc creata sunt et non ex tunc et ante diem et non audisti ea ne forte dicas ecce cognovi ea 023 ISA 048 008 neque audisti neque cognovisti neque ex tunc aperta est auris tua scio enim quia praevaricans praevaricabis et transgressorem ex ventre vocavi te 023 ISA 048 009 propter nomen meum longe faciam furorem meum et laude mea infrenabo te ne intereas 023 ISA 048 010 ecce excoxi te sed non quasi argentum elegi te in camino paupertatis 023 ISA 048 011 propter me propter me faciam ut non blasphemer et gloriam meam alteri non dabo 023 ISA 048 012 audi me Iacob et Israhel quem ego voco ego ipse ego primus et ego novissimus 023 ISA 048 013 manus quoque mea fundavit terram et dextera mea mensa est caelos ego vocabo eos et stabunt simul 023 ISA 048 014 congregamini omnes vos et audite quis de eis adnuntiavit haec Dominus dilexit eum faciet voluntatem suam in Babylone et brachium suum in Chaldeis 023 ISA 048 015 ego ego locutus sum et vocavi eum adduxi eum et directa est via eius 023 ISA 048 016 accedite ad me et audite hoc non a principio in abscondito locutus sum ex tempore antequam fieret ibi eram et nunc Dominus Deus misit me et spiritus eius 023 ISA 048 017 haec dicit Dominus redemptor tuus Sanctus Israhel ego Dominus Deus tuus docens te utilia gubernans te in via qua ambulas 023 ISA 048 018 utinam adtendisses mandata mea facta fuisset sicut flumen pax tua et iustitia tua sicut gurgites maris 023 ISA 048 019 et fuisset quasi harena semen tuum et stirps uteri tui ut lapilli eius non interisset et non fuisset adtritum nomen eius a facie mea 023 ISA 048 020 egredimini de Babylone fugite a Chaldeis in voce exultationis adnuntiate auditum facite hoc efferte illud usque ad extrema terrae dicite redemit Dominus servum suum Iacob 023 ISA 048 021 non sitierunt in deserto cum educeret eos aquam de petra produxit eis et scidit petram et fluxerunt aquae 023 ISA 048 022 non est pax dicit Dominus impiis 023 ISA 049 001 audite insulae et adtendite populi de longe Dominus ab utero vocavit me de ventre matris meae recordatus est nominis mei 023 ISA 049 002 et posuit os meum quasi gladium acutum in umbra manus suae protexit me et posuit me sicut sagittam electam in faretra sua abscondit me 023 ISA 049 003 et dixit mihi servus meus es tu Israhel quia in te gloriabor 023 ISA 049 004 et ego dixi in vacuum laboravi sine causa et vane fortitudinem meam consumpsi ergo iudicium meum cum Domino et opus meum cum Deo meo 023 ISA 049 005 et nunc dicit Dominus formans me ex utero servum sibi ut reducam Iacob ad eum et Israhel non congregabitur et glorificatus sum in oculis Domini et Deus meus factus est fortitudo mea 023 ISA 049 006 et dixit parum est ut sis mihi servus ad suscitandas tribus Iacob et feces Israhel convertendas dedi te in lucem gentium ut sis salus mea usque ad extremum terrae 023 ISA 049 007 haec dicit Dominus redemptor Israhel Sanctus eius ad contemptibilem animam ad abominatam gentem ad servum dominorum reges videbunt et consurgent principes et adorabunt propter Dominum quia fidelis est et Sanctum Israhel qui elegit te 023 ISA 049 008 haec dicit Dominus in tempore placito exaudivi te et in die salutis auxiliatus sum tui et servavi te et dedi te in foedus populi ut suscitares terram et possideres hereditates dissipatas 023 ISA 049 009 ut diceres his qui vincti sunt exite et his qui in tenebris revelamini super vias pascentur et in omnibus planis pascua eorum 023 ISA 049 010 non esurient neque sitient et non percutiet eos aestus et sol quia miserator eorum reget eos et ad fontes aquarum portabit eos 023 ISA 049 011 et ponam omnes montes meos in viam et semitae meae exaltabuntur 023 ISA 049 012 ecce isti de longe venient et ecce illi ab aquilone et mari et isti de terra australi 023 ISA 049 013 laudate caeli et exulta terra iubilate montes laudem quia consolatus est Dominus populum suum et pauperum suorum miserebitur 023 ISA 049 014 et dixit Sion dereliquit me Dominus et Dominus oblitus est mei 023 ISA 049 015 numquid oblivisci potest mulier infantem suum ut non misereatur filio uteri sui et si illa oblita fuerit ego tamen non obliviscar tui 023 ISA 049 016 ecce in manibus meis descripsi te muri tui coram oculis meis semper 023 ISA 049 017 venerunt structores tui destruentes te et dissipantes a te exibunt 023 ISA 049 018 leva in circuitu oculos tuos et vide omnes isti congregati sunt venerunt tibi vivo ego dicit Dominus quia omnibus his velut ornamento vestieris et circumdabis tibi eos quasi sponsa 023 ISA 049 019 quia deserta tua et solitudines tuae et terra ruinae tuae nunc angusta erunt prae habitatoribus et longe fugabuntur qui absorbebant te 023 ISA 049 020 adhuc dicent in auribus tuis filii sterilitatis tuae angustus mihi est locus fac spatium mihi ut habitem 023 ISA 049 021 et dices in corde tuo quis genuit mihi istos ego sterilis et non pariens transmigrata et captiva et istos quis enutrivit ego destituta et sola et isti ubi hic erant 023 ISA 049 022 haec dicit Dominus Deus ecce levo ad gentes manum meam et ad populos exaltabo signum meum et adferent filios tuos in ulnis et filias tuas super umeros portabunt 023 ISA 049 023 et erunt reges nutricii tui et reginae nutrices tuae vultu in terra dimisso adorabunt te et pulverem pedum tuorum lingent et scies quia ego Dominus super quo non confundentur qui expectant eum 023 ISA 049 024 numquid tolletur a forte praeda aut quod captum fuerit a robusto salvum esse poterit 023 ISA 049 025 quia haec dicit Dominus equidem et captivitas a forte tolletur et quod ablatum fuerit a robusto salvabitur eos vero qui iudicaverunt te ego iudicabo et filios tuos ego salvabo 023 ISA 049 026 et cibabo hostes tuos carnibus suis et quasi musto sanguine suo inebriabuntur et sciet omnis caro quia ego Dominus salvans te et redemptor tuus Fortis Iacob 023 ISA 050 001 haec dicit Dominus quis est hic liber repudii matris vestrae quo dimisi eam aut quis est creditor meus cui vendidi vos ecce in iniquitatibus vestris venditi estis et in sceleribus vestris dimisi matrem vestram 023 ISA 050 002 quia veni et non erat vir vocavi et non erat qui audiret numquid adbreviata et parvula facta est manus mea ut non possim redimere aut non est in me virtus ad liberandum ecce in increpatione mea desertum faciam mare ponam flumina in siccum conputrescent pisces sine aqua et morientur in siti 023 ISA 050 003 induam caelos tenebris et saccum ponam operimentum eorum 023 ISA 050 004 Dominus dedit mihi linguam eruditam ut sciam sustentare eum qui lassus est verbo erigit mane mane erigit mihi aurem ut audiam quasi magistrum 023 ISA 050 005 Dominus Deus aperuit mihi aurem ego autem non contradico retrorsum non abii 023 ISA 050 006 corpus meum dedi percutientibus et genas meas vellentibus faciem meam non averti ab increpantibus et conspuentibus 023 ISA 050 007 Dominus Deus auxiliator meus ideo non sum confusus ideo posui faciem meam ut petram durissimam et scio quoniam non confundar 023 ISA 050 008 iuxta est qui iustificat me quis contradicet mihi stemus simul quis est adversarius meus accedat ad me 023 ISA 050 009 ecce Dominus Deus auxiliator meus quis est qui condemnet me ecce omnes quasi vestimentum conterentur tinea comedet eos 023 ISA 050 010 quis ex vobis timens Dominum audiens vocem servi sui qui ambulavit in tenebris et non est lumen ei speret in nomine Domini et innitatur super Deum suum 023 ISA 050 011 ecce omnes vos accendentes ignem accincti flammis ambulate in lumine ignis vestri et in flammis quas succendistis de manu mea factum est hoc vobis in doloribus dormietis 023 ISA 051 001 audite me qui sequimini quod iustum est et quaeritis Dominum adtendite ad petram unde excisi estis et ad cavernam laci de qua praecisi estis 023 ISA 051 002 adtendite ad Abraham patrem vestrum et ad Sarram quae peperit vos quia unum vocavi eum et benedixi ei et multiplicavi eum 023 ISA 051 003 consolabitur ergo Dominus et Sion consolabitur omnes ruinas eius et ponet desertum eius quasi delicias et solitudinem eius quasi hortum Domini gaudium et laetitia invenietur in ea gratiarum actio et vox laudis 023 ISA 051 004 adtendite ad me populus meus et tribus mea me audite quia lex a me exiet et iudicium meum in lucem populorum requiescet 023 ISA 051 005 prope est iustus meus egressus est salvator meus et brachia mea populos iudicabunt me insulae expectabunt et brachium meum sustinebunt 023 ISA 051 006 levate in caelum oculos vestros et videte sub terra deorsum quia caeli sicut fumus liquescent et terra sicut vestimentum adteretur et habitatores eius sicut haec interibunt salus autem mea in sempiternum erit et iustitia mea non deficiet 023 ISA 051 007 audite me qui scitis iustum populus lex mea in corde eorum nolite timere obprobrium hominum et blasphemias eorum ne metuatis 023 ISA 051 008 sicut enim vestimentum sic comedet eos vermis et sicut lanam sic devorabit eos tinea salus autem mea in sempiternum erit et iustitia mea in generationes generationum 023 ISA 051 009 consurge consurge induere fortitudinem brachium Domini consurge sicut in diebus antiquis in generationibus saeculorum numquid non tu percussisti superbum vulnerasti draconem 023 ISA 051 010 numquid non tu siccasti mare aquam abyssi vehementis qui posuisti profundum maris viam ut transirent liberati 023 ISA 051 011 et nunc qui redempti sunt a Domino revertentur et venient in Sion laudantes et laetitia sempiterna super capita eorum gaudium et laetitiam tenebunt fugiet dolor et gemitus 023 ISA 051 012 ego ego ipse consolabor vos quis tu ut timeres ab homine mortali et a filio hominis qui quasi faenum ita arescet 023 ISA 051 013 et oblitus es Domini factoris tui qui tetendit caelos et fundavit terram et formidasti iugiter tota die a facie furoris eius qui te tribulabat et paraverat ad perdendum ubi nunc est furor tribulantis 023 ISA 051 014 cito veniet gradiens ad aperiendum et non interficiet usque ad internicionem nec deficiet panis eius 023 ISA 051 015 ego autem sum Dominus Deus tuus qui conturbo mare et intumescunt fluctus eius Dominus exercituum nomen meum 023 ISA 051 016 posui verba mea in ore tuo et in umbra manus meae protexi te ut plantes caelos et fundes terram et dicas ad Sion populus meus es tu 023 ISA 051 017 elevare elevare consurge Hierusalem quae bibisti de manu Domini calicem irae eius usque ad fundum calicis soporis bibisti et epotasti usque ad feces 023 ISA 051 018 non est qui sustentet eam ex omnibus filiis quos genuit et non est qui adprehendat manum eius ex omnibus filiis quos enutrivit 023 ISA 051 019 duo sunt quae occurrerunt tibi quis contristabitur super te vastitas et contritio et fames et gladius quis consolabitur te 023 ISA 051 020 filii tui proiecti sunt dormierunt in capite omnium viarum sicut bestia inlaqueata pleni indignatione Domini increpatione Dei tui 023 ISA 051 021 idcirco audi hoc paupercula et ebria non a vino 023 ISA 051 022 haec dicit Dominator tuus Dominus et Deus tuus qui pugnavit pro populo suo ecce tuli de manu tua calicem soporis fundum calicis indignationis meae non adicies ut bibas illud ultra 023 ISA 051 023 et ponam illud in manu eorum qui te humiliaverunt et dixerunt animae tuae incurvare ut transeamus et posuisti ut terram corpus tuum et quasi viam transeuntibus 023 ISA 052 001 consurge consurge induere fortitudine tua Sion induere vestimentis gloriae tuae Hierusalem civitas sancti quia non adiciet ultra ut pertranseat per te incircumcisus et inmundus 023 ISA 052 002 excutere de pulvere consurge sede Hierusalem solve vincula colli tui captiva filia Sion 023 ISA 052 003 quia haec dicit Dominus gratis venundati estis et sine argento redimemini 023 ISA 052 004 quia haec dicit Dominus Deus in Aegyptum descendit populus meus in principio ut colonus esset ibi et Assur absque ulla causa calumniatus est eum 023 ISA 052 005 et nunc quid mihi est hic dicit Dominus quoniam ablatus est populus meus gratis dominatores eius inique agunt dicit Dominus et iugiter tota die nomen meum blasphematur 023 ISA 052 006 propter hoc sciet populus meus nomen meum in die illa quia ego ipse qui loquebar ecce adsum 023 ISA 052 007 quam pulchri super montes pedes adnuntiantis et praedicantis pacem adnuntiantis bonum praedicantis salutem dicentis Sion regnavit Deus tuus 023 ISA 052 008 vox speculatorum tuorum levaverunt vocem simul laudabunt quia oculum ad oculum videbunt cum converterit Dominus Sion 023 ISA 052 009 gaudete et laudate simul deserta Hierusalem quia consolatus est Dominus populum suum redemit Hierusalem 023 ISA 052 010 paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium et videbunt omnes fines terrae salutare Dei nostri 023 ISA 052 011 recedite recedite exite inde pollutum nolite tangere exite de medio eius mundamini qui fertis vasa Domini 023 ISA 052 012 quoniam non in tumultu exibitis nec in fuga properabitis praecedet enim vos Dominus et congregabit vos Deus Israhel 023 ISA 052 013 ecce intelleget servus meus exaltabitur et elevabitur et sublimis erit valde 023 ISA 052 014 sicut obstipuerunt super te multi sic inglorius erit inter viros aspectus eius et forma eius inter filios hominum 023 ISA 052 015 iste asperget gentes multas super ipsum continebunt reges os suum quia quibus non est narratum de eo viderunt et qui non audierunt contemplati sunt 023 ISA 053 001 quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est 023 ISA 053 002 et ascendet sicut virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti non est species ei neque decor et vidimus eum et non erat aspectus et desideravimus eum 023 ISA 053 003 despectum et novissimum virorum virum dolorum et scientem infirmitatem et quasi absconditus vultus eius et despectus unde nec reputavimus eum 023 ISA 053 004 vere languores nostros ipse tulit et dolores nostros ipse portavit et nos putavimus eum quasi leprosum et percussum a Deo et humiliatum 023 ISA 053 005 ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras adtritus est propter scelera nostra disciplina pacis nostrae super eum et livore eius sanati sumus 023 ISA 053 006 omnes nos quasi oves erravimus unusquisque in viam suam declinavit et Dominus posuit in eo iniquitatem omnium nostrum 023 ISA 053 007 oblatus est quia ipse voluit et non aperuit os suum sicut ovis ad occisionem ducetur et quasi agnus coram tondente obmutescet et non aperiet os suum 023 ISA 053 008 de angustia et de iudicio sublatus est generationem eius quis enarrabit quia abscisus est de terra viventium propter scelus populi mei percussit eum 023 ISA 053 009 et dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua eo quod iniquitatem non fecerit neque dolus fuerit in ore eius 023 ISA 053 010 et Dominus voluit conterere eum in infirmitate si posuerit pro peccato animam suam videbit semen longevum et voluntas Domini in manu eius dirigetur 023 ISA 053 011 pro eo quod laboravit anima eius videbit et saturabitur in scientia sua iustificabit ipse iustus servus meus multos et iniquitates eorum ipse portabit 023 ISA 053 012 ideo dispertiam ei plurimos et fortium dividet spolia pro eo quod tradidit in morte animam suam et cum sceleratis reputatus est et ipse peccatum multorum tulit et pro transgressoribus rogavit 023 ISA 054 001 lauda sterilis quae non paris decanta laudem et hinni quae non pariebas quoniam multi filii desertae magis quam eius quae habebat virum dicit Dominus 023 ISA 054 002 dilata locum tentorii tui et pelles tabernaculorum tuorum extende ne parcas longos fac funiculos tuos et clavos tuos consolida 023 ISA 054 003 ad dexteram enim et ad levam penetrabis et semen tuum gentes hereditabit et civitates desertas inhabitabit 023 ISA 054 004 noli timere quia non confunderis neque erubescas non enim te pudebit quia confusionis adulescentiae tuae oblivisceris et obprobrii viduitatis tuae non recordaberis amplius 023 ISA 054 005 quia dominabitur tui qui fecit te Dominus exercituum nomen eius et redemptor tuus Sanctus Israhel Deus omnis terrae vocabitur 023 ISA 054 006 quia ut mulierem derelictam et maerentem spiritu vocavit te Dominus et uxorem ab adulescentia abiectam dixit Deus tuus 023 ISA 054 007 ad punctum in modico dereliqui te et in miserationibus magnis congregabo te 023 ISA 054 008 in momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te et in misericordia sempiterna misertus sum tui dixit redemptor tuus Dominus 023 ISA 054 009 sicut in diebus Noe istud mihi est cui iuravi ne inducerem aquas Noe ultra super terram sic iuravi ut non irascar tibi et non increpem te 023 ISA 054 010 montes enim commovebuntur et colles contremescent misericordia autem mea non recedet et foedus pacis meae non movebitur dixit miserator tuus Dominus 023 ISA 054 011 paupercula tempestate convulsa absque ulla consolatione ecce ego sternam per ordinem lapides tuos et fundabo te in sapphyris 023 ISA 054 012 et ponam iaspidem propugnacula tua et portas tuas in lapides sculptos et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles 023 ISA 054 013 universos filios tuos doctos a Domino et multitudinem pacis filiis tuis 023 ISA 054 014 et in iustitia fundaberis recede procul a calumnia quia non timebis et a pavore quia non adpropinquabit tibi 023 ISA 054 015 ecce accola veniet qui non erat mecum advena quondam tuus adiungetur tibi 023 ISA 054 016 ecce ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas et proferentem vas in opus suum et ego creavi interfectorem ad disperdendum 023 ISA 054 017 omne vas quod fictum est contra te non dirigetur et omnem linguam resistentem tibi in iudicio iudicabis haec hereditas servorum Domini et iustitia eorum apud me dicit Dominus 023 ISA 055 001 o omnes sitientes venite ad aquas et qui non habetis argentum properate emite et comedite venite emite absque argento et absque ulla commutatione vinum et lac 023 ISA 055 002 quare adpenditis argentum non in panibus et laborem vestrum non in saturitate audite audientes me et comedite bonum et delectabitur in crassitudine anima vestra 023 ISA 055 003 inclinate aurem vestram et venite ad me audite et vivet anima vestra et feriam vobis pactum sempiternum misericordias David fideles 023 ISA 055 004 ecce testem populis dedi eum ducem ac praeceptorem gentibus 023 ISA 055 005 ecce gentem quam nesciebas vocabis et gentes quae non cognoverunt te ad te current propter Dominum Deum tuum et Sanctum Israhel quia glorificavit te 023 ISA 055 006 quaerite Dominum dum inveniri potest invocate eum dum prope est 023 ISA 055 007 derelinquat impius viam suam et vir iniquus cogitationes suas et revertatur ad Dominum et miserebitur eius et ad Deum nostrum quoniam multus est ad ignoscendum 023 ISA 055 008 non enim cogitationes meae cogitationes vestrae neque viae vestrae viae meae dicit Dominus 023 ISA 055 009 quia sicut exaltantur caeli a terra sic exaltatae sunt viae meae a viis vestris et cogitationes meae a cogitationibus vestris 023 ISA 055 010 et quomodo descendit imber et nix de caelo et illuc ultra non revertitur sed inebriat terram et infundit eam et germinare eam facit et dat semen serenti et panem comedenti 023 ISA 055 011 sic erit verbum meum quod egredietur de ore meo non revertetur ad me vacuum sed faciet quaecumque volui et prosperabitur in his ad quae misi illud 023 ISA 055 012 quia in laetitia egrediemini et in pace deducemini montes et colles cantabunt coram vobis laudem et omnia ligna regionis plaudent manu 023 ISA 055 013 pro saliunca ascendet abies et pro urtica crescet myrtus et erit Dominus nominatus in signum aeternum quod non auferetur 023 ISA 056 001 haec dicit Dominus custodite iudicium et facite iustitiam quia iuxta est salus mea ut veniat et iustitia mea ut reveletur 023 ISA 056 002 beatus vir qui facit hoc et filius hominis qui adprehendit istud custodiens sabbatum ne polluat illud custodiens manus suas ne faciat omne malum 023 ISA 056 003 et non dicat filius advenae qui adheret Domino dicens separatione dividet me Dominus a populo suo et non dicat eunuchus ecce ego lignum aridum 023 ISA 056 004 quia haec dicit Dominus eunuchis qui custodierint sabbata mea et elegerint quae volui et tenuerint foedus meum 023 ISA 056 005 dabo eis in domo mea et in muris meis locum et nomen melius a filiis et filiabus nomen sempiternum dabo eis quod non peribit 023 ISA 056 006 et filios advenae qui adherent Domino ut colant eum et diligant nomen eius ut sint ei in servos omnem custodientem sabbatum ne polluat illud et tenentem foedus meum 023 ISA 056 007 adducam eos in montem sanctum meum et laetificabo eos in domo orationis meae holocausta eorum et victimae eorum placebunt mihi super altari meo quia domus mea domus orationis vocabitur cunctis populis 023 ISA 056 008 ait Dominus Deus qui congregat dispersos Israhel adhuc congregabo ad eum congregatos eius 023 ISA 056 009 omnes bestiae agri venite ad devorandum universae bestiae saltus 023 ISA 056 010 speculatores eius caeci omnes nescierunt universi canes muti non valentes latrare videntes vana dormientes et amantes somnia 023 ISA 056 011 et canes inpudentissimi nescierunt saturitatem ipsi pastores ignoraverunt intellegentiam omnes in viam suam declinaverunt unusquisque ad avaritiam suam a summo usque ad novissimum 023 ISA 056 012 venite sumamus vinum et impleamur ebrietate et erit sicut hodie sic et cras et multo amplius 023 ISA 057 001 iustus perit et nemo est qui recogitet in corde suo et viri misericordiae colliguntur quia non est qui intellegat a facie enim malitiae collectus est iustus 023 ISA 057 002 veniat pax requiescat in cubili suo qui ambulavit in directione sua 023 ISA 057 003 vos autem accedite huc filii auguratricis semen adulteri et fornicariae 023 ISA 057 004 super quem lusistis super quem dilatastis os et eiecistis linguam numquid non vos filii scelesti semen mendax 023 ISA 057 005 qui consolamini in diis subter omne lignum frondosum immolantes parvulos in torrentibus subter inminentes petras 023 ISA 057 006 in partibus torrentis pars tua haec est sors tua et ipsis effudisti libamen obtulisti sacrificium numquid super his non indignabor 023 ISA 057 007 super montem excelsum et sublimem posuisti cubile tuum et illuc ascendisti ut immolares hostias 023 ISA 057 008 et post ostium et retro postem posuisti memoriale tuum quia iuxta me discoperuisti et suscepisti adulterum dilatasti cubile tuum et pepigisti cum eis dilexisti stratum eorum manu aperta 023 ISA 057 009 et ornasti te regi unguento et multiplicasti pigmenta tua misisti legatos tuos procul et humiliata es usque ad inferos (Sheol h7585) 023 ISA 057 010 in multitudine viae tuae laborasti non dixisti quiescam vitam manus tuae invenisti propterea non rogasti 023 ISA 057 011 pro quo sollicita timuisti quia mentita es et mei non es recordata neque cogitasti in corde tuo quia ego tacens et quasi non videns et mei oblita es 023 ISA 057 012 ego adnuntiabo iustitiam tuam et opera tua non proderunt tibi 023 ISA 057 013 cum clamaveris liberent te congregati tui et omnes eos auferet ventus tollet aura qui autem fiduciam habet mei hereditabit terram et possidebit montem sanctum meum 023 ISA 057 014 et dicam viam facite praebete iter declinate de semita auferte offendicula de via populi mei 023 ISA 057 015 quia haec dicit Excelsus et Sublimis habitans aeternitatem et sanctum nomen eius in excelso et in sancto habitans et cum contrito et humili spiritu ut vivificet spiritum humilium et vivificet cor contritorum 023 ISA 057 016 non enim in sempiternum litigabo neque usque ad finem irascar quia spiritus a facie mea egredietur et flatus ego faciam 023 ISA 057 017 propter iniquitatem avaritiae eius iratus sum et percussi eum abscondi et indignatus sum et abiit vagus in via cordis sui 023 ISA 057 018 vias eius vidi et dimisi eum et reduxi eum et reddidi consolationes ipsi et lugentibus eius 023 ISA 057 019 creavi fructum labiorum pacem pacem ei qui longe est et qui prope dixit Dominus et sanavi eum 023 ISA 057 020 impii autem quasi mare fervens quod quiescere non potest et redundant fluctus eius in conculcationem et lutum 023 ISA 057 021 non est pax dixit Deus meus impiis 023 ISA 058 001 clama ne cesses quasi tuba exalta vocem tuam et adnuntia populo meo scelera eorum et domui Iacob peccata eorum 023 ISA 058 002 me etenim de die in diem quaerunt et scire vias meas volunt quasi gens quae iustitiam fecerit et quae iudicium Dei sui non reliquerit rogant me iudicia iustitiae adpropinquare Deo volunt 023 ISA 058 003 quare ieiunavimus et non aspexisti humiliavimus animam nostram et nescisti ecce in die ieiunii vestri invenitur voluntas et omnes debitores vestros repetitis 023 ISA 058 004 ecce ad lites et contentiones ieiunatis et percutitis pugno impie nolite ieiunare sicut usque ad hanc diem ut audiatur in excelso clamor vester 023 ISA 058 005 numquid tale est ieiunium quod elegi per diem adfligere hominem animam suam numquid contorquere quasi circulum caput suum et saccum et cinerem sternere numquid istud vocabis ieiunium et diem acceptabilem Domino 023 ISA 058 006 nonne hoc est magis ieiunium quod elegi dissolve conligationes impietatis solve fasciculos deprimentes dimitte eos qui confracti sunt liberos et omne onus disrumpe 023 ISA 058 007 frange esurienti panem tuum et egenos vagosque induc in domum tuam cum videris nudum operi eum et carnem tuam ne despexeris 023 ISA 058 008 tunc erumpet quasi mane lumen tuum et sanitas tua citius orietur et anteibit faciem tuam iustitia tua et gloria Domini colliget te 023 ISA 058 009 tunc invocabis et Dominus exaudiet clamabis et dicet ecce adsum si abstuleris de medio tui catenam et desieris digitum extendere et loqui quod non prodest 023 ISA 058 010 cum effuderis esurienti animam tuam et animam adflictam repleveris orietur in tenebris lux tua et tenebrae tuae erunt sicut meridies 023 ISA 058 011 et requiem tibi dabit Dominus semper et implebit splendoribus animam tuam et ossa tua liberabit et eris quasi hortus inriguus et sicut fons aquarum cuius non deficient aquae 023 ISA 058 012 et aedificabuntur in te deserta saeculorum fundamenta generationis et generationis suscitabis et vocaberis aedificator sepium avertens semitas in quietem 023 ISA 058 013 si averteris a sabbato pedem tuum facere voluntatem tuam in die sancto meo et vocaveris sabbatum delicatum et sanctum Domini gloriosum et glorificaveris eum dum non facis vias tuas et non invenitur voluntas tua ut loquaris sermonem 023 ISA 058 014 tunc delectaberis super Domino et sustollam te super altitudines terrae et cibabo te hereditate Iacob patris tui os enim Domini locutum est 023 ISA 059 001 ecce non est adbreviata manus Domini ut salvare nequeat neque adgravata est auris eius ut non exaudiat 023 ISA 059 002 sed iniquitates vestrae diviserunt inter vos et Deum vestrum et peccata vestra absconderunt faciem eius a vobis ne exaudiret 023 ISA 059 003 manus enim vestrae pollutae sunt sanguine et digiti vestri iniquitate labia vestra locuta sunt mendacium et lingua vestra iniquitatem fatur 023 ISA 059 004 non est qui invocet iustitiam neque est qui iudicet vere sed confidunt in nihili et loquuntur vanitates conceperunt laborem et pepererunt iniquitatem 023 ISA 059 005 ova aspidum ruperunt et telas araneae texuerunt qui comederit de ovis eorum morietur et quod confotum est erumpet in regulum 023 ISA 059 006 telae eorum non erunt in vestimentum neque operientur operibus suis opera eorum opera inutilia et opus iniquitatis in manibus eorum 023 ISA 059 007 pedes eorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem innocentem cogitationes eorum cogitationes inutiles vastitas et contritio in viis eorum 023 ISA 059 008 viam pacis nescierunt et non est iudicium in gressibus eorum semitae eorum incurvatae sunt eis omnis qui calcat in ea ignorat pacem 023 ISA 059 009 propter hoc elongatum est iudicium a nobis et non adprehendet nos iustitia expectavimus lucem et ecce tenebrae splendorem et in tenebris ambulavimus 023 ISA 059 010 palpavimus sicut caeci parietem et quasi absque oculis adtrectavimus inpegimus meridie quasi in tenebris in caligosis quasi mortui 023 ISA 059 011 rugiemus quasi ursi omnes et quasi columbae meditantes gememus expectavimus iudicium et non est salutem et elongata est a nobis 023 ISA 059 012 multiplicatae sunt enim iniquitates nostrae coram te et peccata nostra responderunt nobis quia scelera nostra nobiscum et iniquitates nostras cognovimus 023 ISA 059 013 peccare et mentiri contra Dominum et aversi sumus ne iremus post tergum Dei nostri ut loqueremur calumniam et transgressionem concepimus et locuti sumus de corde verba mendacii 023 ISA 059 014 et conversum est retrorsum iudicium et iustitia longe stetit quia corruit in platea veritas et aequitas non potuit ingredi 023 ISA 059 015 et facta est veritas in oblivione et qui recessit a malo praedae patuit et vidit Dominus et malum apparuit in oculis eius quia non est iudicium 023 ISA 059 016 et vidit quia non est vir et aporiatus est quia non est qui occurrat et salvavit sibi brachium suum et iustitia eius ipsa confirmavit eum 023 ISA 059 017 indutus est iustitia ut lorica et galea salutis in capite eius indutus est vestimentis ultionis et opertus est quasi pallio zeli 023 ISA 059 018 sicut ad vindictam quasi ad retributionem indignationis hostibus suis et vicissitudinem inimicis suis insulis vicem reddet 023 ISA 059 019 et timebunt qui ab occidente nomen Domini et qui ab ortu solis gloriam eius cum venerit quasi fluvius violentus quem spiritus Domini cogit 023 ISA 059 020 et venerit Sion redemptor et eis qui redeunt ab iniquitate in Iacob dicit Dominus 023 ISA 059 021 hoc foedus meum cum eis dicit Dominus spiritus meus qui est in te et verba mea quae posui in ore tuo non recedent de ore tuo et de ore seminis tui et de ore seminis seminis tui dixit Dominus amodo et usque in sempiternum 023 ISA 060 001 surge inluminare quia venit lumen tuum et gloria Domini super te orta est 023 ISA 060 002 quia ecce tenebrae operient terram et caligo populos super te autem orietur Dominus et gloria eius in te videbitur 023 ISA 060 003 et ambulabunt gentes in lumine tuo et reges in splendore ortus tui 023 ISA 060 004 leva in circuitu oculos tuos et vide omnes isti congregati sunt venerunt tibi filii tui de longe venient et filiae tuae in latere sugent 023 ISA 060 005 tunc videbis et afflues et mirabitur et dilatabitur cor tuum quando conversa fuerit ad te multitudo maris fortitudo gentium venerit tibi 023 ISA 060 006 inundatio camelorum operiet te dromedariae Madian et Efa omnes de Saba venient aurum et tus deferentes et laudem Domino adnuntiantes 023 ISA 060 007 omne pecus Cedar congregabitur tibi arietes Nabaioth ministrabunt tibi offerentur super placabili altari meo et domum maiestatis meae glorificabo 023 ISA 060 008 qui sunt isti qui ut nubes volant et quasi columbae ad fenestras suas 023 ISA 060 009 me enim insulae expectant et naves maris in principio ut adducam filios tuos de longe argentum eorum et aurum eorum cum eis nomini Domini Dei tui et Sancto Israhel quia glorificavit te 023 ISA 060 010 et aedificabunt filii peregrinorum muros tuos et reges eorum ministrabunt tibi in indignatione enim mea percussi te et in reconciliatione mea misertus sum tui 023 ISA 060 011 et aperientur portae tuae iugiter die et nocte non claudentur ut adferatur ad te fortitudo gentium et reges earum adducantur 023 ISA 060 012 gens enim et regnum quod non servierit tibi peribit et gentes solitudine vastabuntur 023 ISA 060 013 gloria Libani ad te veniet abies et buxus et pinus simul ad ornandum locum sanctificationis meae et locum pedum meorum glorificabo 023 ISA 060 014 et venient ad te curvi filii eorum qui humiliaverunt te et adorabunt vestigia pedum tuorum omnes qui detrahebant tibi et vocabunt te civitatem Domini Sion Sancti Israhel 023 ISA 060 015 pro eo quod fuisti derelicta et odio habita et non erat qui per te transiret ponam te in superbiam saeculorum gaudium in generationem et generationem 023 ISA 060 016 et suges lac gentium et mamilla regum lactaberis et scies quia ego Dominus salvans te et redemptor tuus Fortis Iacob 023 ISA 060 017 pro aere adferam aurum et pro ferro adferam argentum et pro lignis aes et pro lapidibus ferrum et ponam visitationem tuam pacem et praepositos tuos iustitiam 023 ISA 060 018 non audietur ultra iniquitas in terra tua vastitas et contritio in terminis tuis et occupabit salus muros tuos et portas tuas laudatio 023 ISA 060 019 non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem nec splendor lunae inluminabit te sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam et Deus tuus in gloriam tuam 023 ISA 060 020 non occidet ultra sol tuus et luna tua non minuetur quia Dominus erit in lucem sempiternam et conplebuntur dies luctus tui 023 ISA 060 021 populus autem tuus omnes iusti in perpetuum hereditabunt terram germen plantationis meae opus manus meae ad glorificandum 023 ISA 060 022 minimus erit in mille et parvulus in gentem fortissimam ego Dominus in tempore eius subito faciam istud 023 ISA 061 001 spiritus Domini super me eo quod unxerit Dominus me ad adnuntiandum mansuetis misit me ut mederer contritis corde et praedicarem captivis indulgentiam et clausis apertionem 023 ISA 061 002 ut praedicarem annum placabilem Domini et diem ultionis Deo nostro ut consolarer omnes lugentes 023 ISA 061 003 ut ponerem lugentibus Sion et darem eis coronam pro cinere oleum gaudii pro luctu pallium laudis pro spiritu maeroris et vocabuntur in ea fortes iustitiae plantatio Domini ad glorificandum 023 ISA 061 004 et aedificabunt deserta a saeculo et ruinas antiquas erigent et instaurabunt civitates desertas dissipatas in generationem et generationem 023 ISA 061 005 et stabunt alieni et pascent pecora vestra et filii peregrinorum agricolae et vinitores vestri erunt 023 ISA 061 006 vos autem sacerdotes Domini vocabimini ministri Dei nostri dicetur vobis fortitudinem gentium comedetis et in gloria earum superbietis 023 ISA 061 007 pro confusione vestra duplici et rubore laudabunt partem eorum propter hoc in terra sua duplicia possidebunt laetitia sempiterna erit eis 023 ISA 061 008 quia ego Dominus diligens iudicium odio habens rapinam in holocausto et dabo opus eorum in veritate et foedus perpetuum feriam eis 023 ISA 061 009 et scietur in gentibus semen eorum et germen eorum in medio populorum omnes qui viderint eos cognoscent eos quia isti sunt semen cui benedixit Dominus 023 ISA 061 010 gaudens gaudebo in Domino et exultabit anima mea in Deo meo quia induit me vestimentis salutis et indumento iustitiae circumdedit me quasi sponsum decoratum corona et quasi sponsam ornatam monilibus suis 023 ISA 061 011 sicut enim terra profert germen suum et sicut hortus semen suum germinat sic Dominus Deus germinabit iustitiam et laudem coram universis gentibus 023 ISA 062 001 propter Sion non tacebo et propter Hierusalem non quiescam donec egrediatur ut splendor iustus eius et salvator eius ut lampas accendatur 023 ISA 062 002 et videbunt gentes iustum tuum et cuncti reges inclitum tuum et vocabitur tibi nomen novum quod os Domini nominabit 023 ISA 062 003 et eris corona gloriae in manu Domini et diadema regni in manu Dei tui 023 ISA 062 004 non vocaberis ultra Derelicta et terra tua non vocabitur amplius Desolata sed vocaberis Voluntas mea in ea et terra tua Inhabitata quia conplacuit Domino in te et terra tua inhabitabitur 023 ISA 062 005 habitabit enim iuvenis cum virgine et habitabunt in te filii tui et gaudebit sponsus super sponsam gaudebit super te Deus tuus 023 ISA 062 006 super muros tuos Hierusalem constitui custodes tota die et tota nocte perpetuo non tacebunt qui reminiscimini Domini ne taceatis 023 ISA 062 007 et ne detis silentium ei donec stabiliat et donec ponat Hierusalem laudem in terra 023 ISA 062 008 iuravit Dominus in dextera sua et in brachio fortitudinis suae si dedero triticum tuum ultra cibum inimicis tuis et si biberint filii alieni vinum tuum in quo laborasti 023 ISA 062 009 quia qui congregabunt illud comedent et laudabunt Dominum et qui conportant illud bibent in atriis sanctis meis 023 ISA 062 010 transite transite per portas praeparate viam populo planum facite iter et eligite lapides elevate signum ad populos 023 ISA 062 011 ecce Dominus auditum fecit in extremis terrae dicite filiae Sion ecce salvator tuus venit ecce merces eius cum eo et opus eius coram illo 023 ISA 062 012 et vocabunt eos Populus sanctus Redempti a Domino tu autem vocaberis Quaesita civitas et non Derelicta 023 ISA 063 001 quis est iste qui venit de Edom tinctis vestibus de Bosra iste formonsus in stola sua gradiens in multitudine fortitudinis suae ego qui loquor iustitiam et propugnator sum ad salvandum 023 ISA 063 002 quare ergo rubrum est indumentum tuum et vestimenta tua sicut calcantium in torculari 023 ISA 063 003 torcular calcavi solus et de gentibus non est vir mecum calcavi eos in furore meo et conculcavi eos in ira mea et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea et omnia indumenta mea inquinavi 023 ISA 063 004 dies enim ultionis in corde meo annus redemptionis meae venit 023 ISA 063 005 circumspexi et non erat auxiliator quaesivi et non fuit qui adiuvaret et salvavit mihi brachium meum et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi 023 ISA 063 006 et conculcavi populos in furore meo et inebriavi eos in indignatione mea et detraxi in terra virtutem eorum 023 ISA 063 007 miserationum Domini recordabor laudem Domini super omnibus quae reddidit nobis Dominus et super multitudinem bonorum domui Israhel quae largitus est eis secundum indulgentiam suam et secundum multitudinem misericordiarum suarum 023 ISA 063 008 et dixit verumtamen populus meus est filii non negantes et factus est eis salvator 023 ISA 063 009 in omni tribulatione eorum non est tribulatus et angelus faciei eius salvavit eos in dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos et portavit eos et levavit eos cunctis diebus saeculi 023 ISA 063 010 ipsi autem ad iracundiam provocaverunt et adflixerunt spiritum Sancti eius et conversus est eis in inimicum et ipse debellavit eos 023 ISA 063 011 et recordatus est dierum saeculi Mosi populi sui ubi est qui eduxit eos de mari cum pastoribus gregis sui ubi est qui posuit in medio eius spiritum Sancti sui 023 ISA 063 012 qui eduxit ad dexteram Mosen brachio maiestatis suae qui scidit aquas ante eos ut faceret sibi nomen sempiternum 023 ISA 063 013 qui duxit eos per abyssos quasi equum in deserto non inpingentem 023 ISA 063 014 quasi animal in campo descendens spiritus Domini ductor eius fuit sic adduxisti populum tuum ut faceres tibi nomen gloriae 023 ISA 063 015 adtende de caelo et vide de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae ubi est zelus tuus et fortitudo tua multitudo viscerum tuorum et miserationum tuarum super me continuerunt se 023 ISA 063 016 tu enim pater noster et Abraham nescivit nos et Israhel ignoravit nos tu Domine pater noster redemptor noster a saeculo nomen tuum 023 ISA 063 017 quare errare nos fecisti Domine de viis tuis indurasti cor nostrum ne timeremus te convertere propter servos tuos tribus hereditatis tuae 023 ISA 063 018 quasi nihilum possederunt populum sanctum tuum hostes nostri conculcaverunt sanctificationem tuam 023 ISA 063 019 facti sumus quasi in principio cum non dominareris nostri neque invocaretur nomen tuum super nos 023 ISA 064 001 utinam disrumperes caelos et descenderes a facie tua montes defluerent 023 ISA 064 002 sicut exustio ignis tabescerent aquae arderent igni ut notum fieret nomen tuum inimicis tuis a facie tua gentes turbarentur 023 ISA 064 003 cum feceris mirabilia non sustinebimus descendisti et a facie tua montes defluxerunt 023 ISA 064 004 a saeculo non audierunt neque auribus perceperunt oculus non vidit Deus absque te quae praeparasti expectantibus te 023 ISA 064 005 occurristi laetanti et facienti iustitiam in viis tuis recordabuntur tui ecce tu iratus es et peccavimus in ipsis fuimus semper et salvabimur 023 ISA 064 006 et facti sumus ut inmundus omnes nos quasi pannus menstruatae universae iustitiae nostrae et cecidimus quasi folium universi et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos 023 ISA 064 007 non est qui invocet nomen tuum qui consurgat et teneat te abscondisti faciem tuam a nobis et adlisisti nos in manu iniquitatis nostrae 023 ISA 064 008 et nunc Domine pater noster es tu nos vero lutum et fictor noster et opera manuum tuarum omnes nos 023 ISA 064 009 ne irascaris Domine satis et ne ultra memineris iniquitatis ecce respice populus tuus omnes nos 023 ISA 064 010 civitas sancti tui facta est deserta Sion deserta facta est Hierusalem desolata 023 ISA 064 011 domus sanctificationis nostrae et gloriae nostrae ubi laudaverunt te patres nostri facta est in exustionem ignis et omnia desiderabilia nostra versa sunt in ruinas 023 ISA 064 012 numquid super his continebis te Domine tacebis et adfliges nos vehementer 023 ISA 065 001 quaesierunt me qui ante non interrogabant invenerunt qui non quaesierunt me dixi ecce ego ecce ego ad gentem quae non vocabat nomen meum 023 ISA 065 002 expandi manus meas tota die ad populum incredulum qui graditur in via non bona post cogitationes suas 023 ISA 065 003 populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam semper qui immolant in hortis et sacrificant super lateres 023 ISA 065 004 qui habitant in sepulchris et in delubris idolorum dormiunt qui comedunt carnem suillam et ius profanum in vasis eorum 023 ISA 065 005 qui dicunt recede a me non adpropinques mihi quia inmundus es isti fumus erunt in furore meo ignis ardens tota die 023 ISA 065 006 ecce scriptum est coram me non tacebo sed reddam et retribuam in sinu eorum 023 ISA 065 007 iniquitates vestras et iniquitates patrum vestrorum simul dicit Dominus qui sacrificaverunt super montes et super colles exprobraverunt mihi et remetiar opus eorum primum in sinu eorum 023 ISA 065 008 haec dicit Dominus quomodo si inveniatur granum in botro et dicatur ne dissipes illud quoniam benedictio est sic faciam propter servos meos ut non disperdam totum 023 ISA 065 009 et educam de Iacob semen et de Iuda possidentem montes meos et hereditabunt eam electi mei et servi mei habitabunt ibi 023 ISA 065 010 et erunt campestria in caulas gregum et vallis Achor in cubile armentorum populo meo qui requisierunt me 023 ISA 065 011 et vos qui dereliquistis Dominum qui obliti estis montem sanctum meum qui ponitis Fortunae mensam et libatis super eam 023 ISA 065 012 numerabo vos in gladio et omnes in caede corruetis pro eo quod vocavi et non respondistis locutus sum et non audistis et faciebatis malum in oculis meis et quae nolui elegistis 023 ISA 065 013 propter hoc haec dicit Dominus Deus ecce servi mei comedent et vos esurietis ecce servi mei bibent et vos sitietis 023 ISA 065 014 ecce servi mei laetabuntur et vos confundemini ecce servi mei laudabunt prae exultatione cordis et vos clamabitis prae dolore cordis et prae contritione spiritus ululabitis 023 ISA 065 015 et dimittetis nomen vestrum in iuramentum electis meis et interficiet te Dominus Deus et servos suos vocabit nomine alio 023 ISA 065 016 in quo qui benedictus est super terram benedicetur in Deo amen et qui iurat in terra iurabit in Deo amen quia oblivioni traditae sunt angustiae priores et quia absconditae sunt ab oculis nostris 023 ISA 065 017 ecce enim ego creo caelos novos et terram novam et non erunt in memoria priora et non ascendent super cor 023 ISA 065 018 sed gaudebitis et exultabitis usque in sempiternum in his quae ego creo quia ecce ego creo Hierusalem exultationem et populum eius gaudium 023 ISA 065 019 et exultabo in Hierusalem et gaudebo in populo meo et non audietur in eo ultra vox fletus et vox clamoris 023 ISA 065 020 non erit ibi amplius infans dierum et senex qui non impleat dies suos quoniam puer centum annorum morietur et peccator centum annorum maledictus erit 023 ISA 065 021 et aedificabunt domos et habitabunt et plantabunt vineas et comedent fructum earum 023 ISA 065 022 non aedificabunt et alius habitabit non plantabunt et alius comedet secundum dies enim ligni erunt dies populi mei et opera manuum eorum inveterabunt 023 ISA 065 023 electis meis non laborabunt frustra neque generabunt in conturbatione quia semen benedictorum Domini est et nepotes eorum cum eis 023 ISA 065 024 eritque antequam clament ego exaudiam adhuc illis loquentibus ego audiam 023 ISA 065 025 lupus et agnus pascentur simul et leo et bos comedent paleas et serpenti pulvis panis eius non nocebunt neque occident in omni monte sancto meo dicit Dominus 023 ISA 066 001 haec dicit Dominus caelum sedis mea et terra scabillum pedum meorum quae ista domus quam aedificabitis mihi et quis iste locus quietis meae 023 ISA 066 002 omnia haec manus mea fecit et facta sunt universa ista dicit Dominus ad quem autem respiciam nisi ad pauperculum et contritum spiritu et trementem sermones meos 023 ISA 066 003 qui immolat bovem quasi qui interficiat virum qui mactat pecus quasi qui excerebret canem qui offert oblationem quasi qui sanguinem suillum offerat qui recordatur turis quasi qui benedicat idolo haec omnia elegerunt in viis suis et in abominationibus suis anima eorum delectata est 023 ISA 066 004 unde et ego eligam inlusiones eorum et quae timebant adducam eis quia vocavi et non erat qui responderet locutus sum et non audierunt feceruntque malum in oculis meis et quae nolui elegerunt 023 ISA 066 005 audite verbum Domini qui tremetis ad verbum eius dixerunt fratres vestri odientes vos et abicientes propter nomen meum glorificetur Dominus et videbimus in laetitia vestra ipsi autem confundentur 023 ISA 066 006 vox populi de civitate vox de templo vox Domini reddentis retributionem inimicis suis 023 ISA 066 007 antequam parturiret peperit antequam veniret partus eius peperit masculum 023 ISA 066 008 quis audivit umquam tale et quis vidit huic simile numquid parturiet terra in die una aut parietur gens simul quia parturivit et peperit Sion filios suos 023 ISA 066 009 numquid ego qui alios parere facio ipse non pariam dicit Dominus si ego qui generationem ceteris tribuo sterilis ero ait Dominus Deus tuus 023 ISA 066 010 laetamini cum Hierusalem et exultate in ea omnes qui diligitis eam gaudete cum ea gaudio universi qui lugetis super eam 023 ISA 066 011 ut sugatis et repleamini ab ubere consolationis eius ut mulgeatis et deliciis affluatis ab omnimoda gloria eius 023 ISA 066 012 quia haec dicit Dominus ecce ego declinabo super eam quasi fluvium pacis et quasi torrentem inundantem gloriam gentium quam sugetis ad ubera portabimini et super genua blandientur vobis 023 ISA 066 013 quomodo si cui mater blandiatur ita ego consolabor vos et in Hierusalem consolabimini 023 ISA 066 014 videbitis et gaudebit cor vestrum et ossa vestra quasi herba germinabunt et cognoscetur manus Domini servis eius et indignabitur inimicis suis 023 ISA 066 015 quia ecce Dominus in igne veniet et quasi turbo quadrigae eius reddere in indignatione furorem suum et increpationem suam in flamma ignis 023 ISA 066 016 quia in igne Dominus diiudicatur et in gladio suo ad omnem carnem et multiplicabuntur interfecti a Domino 023 ISA 066 017 qui sanctificabantur et mundos se putabant in hortis post unam intrinsecus qui comedebant carnem suillam et abominationem et murem simul consumentur dicit Dominus 023 ISA 066 018 ego autem opera eorum et cogitationes eorum venio ut congregem cum omnibus gentibus et linguis et venient et videbunt gloriam meam 023 ISA 066 019 et ponam in eis signum et mittam ex eis qui salvati fuerint ad gentes in mari in Africa in Lydia tenentes sagittam in Italiam et Graeciam ad insulas longe ad eos qui non audierunt de me et non viderunt gloriam meam et adnuntiabunt gloriam meam gentibus 023 ISA 066 020 et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus donum Domino in equis et in quadrigis et in lecticis et in mulis et in carrucis ad montem sanctum meum Hierusalem dicit Dominus quomodo si inferant filii Israhel munus in vase mundo in domum Domini 023 ISA 066 021 et adsumam ex eis in sacerdotes et in Levitas dicit Dominus 023 ISA 066 022 quia sicut caeli novi et terra nova quae ego facio stare coram me dicit Dominus sic stabit semen vestrum et nomen vestrum 023 ISA 066 023 et erit mensis ex mense et sabbatum ex sabbato veniet omnis caro ut adoret coram facie mea dicit Dominus 023 ISA 066 024 et egredientur et videbunt cadavera virorum qui praevaricati sunt in me vermis eorum non morietur et ignis eorum non extinguetur et erunt usque ad satietatem visionis omni carni # # BOOK 024 JER Jeremiah Jeremiæ 024 JER 001 001 verba Hieremiae filii Helciae de sacerdotibus qui fuerunt in Anathoth in terra Beniamin 024 JER 001 002 quod factum est verbum Domini ad eum in diebus Iosiae filii Amon regis Iuda in tertiodecimo anno regni eius 024 JER 001 003 et factum est in diebus Ioachim filii Iosiae regis Iuda usque ad consummationem undecimi anni Sedeciae filii Iosiae regis Iuda usque ad transmigrationem Hierusalem in mense quinto 024 JER 001 004 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 001 005 priusquam te formarem in utero novi te et antequam exires de vulva sanctificavi te prophetam gentibus dedi te 024 JER 001 006 et dixi a a a Domine Deus ecce nescio loqui quia puer ego sum 024 JER 001 007 et dixit Dominus ad me noli dicere puer sum quoniam ad omnia quae mittam te ibis et universa quaecumque mandavero tibi loqueris 024 JER 001 008 ne timeas a facie eorum quia tecum ego sum ut eruam te dicit Dominus 024 JER 001 009 et misit Dominus manum suam et tetigit os meum et dixit Dominus ad me ecce dedi verba mea in ore tuo 024 JER 001 010 ecce constitui te hodie super gentes et super regna ut evellas et destruas et disperdas et dissipes et aedifices et plantes 024 JER 001 011 et factum est verbum Domini ad me dicens quid tu vides Hieremia et dixi virgam vigilantem ego video 024 JER 001 012 et dixit Dominus ad me bene vidisti quia vigilabo ego super verbo meo ut faciam illud 024 JER 001 013 et factum est verbum Domini secundo ad me dicens quid tu vides et dixi ollam succensam ego video et faciem eius a facie aquilonis 024 JER 001 014 et dixit Dominus ad me ab aquilone pandetur malum super omnes habitatores terrae 024 JER 001 015 quia ecce ego convocabo omnes cognationes regnorum aquilonis ait Dominus et venient et ponent unusquisque solium suum in introitu portarum Hierusalem et super omnes muros eius in circuitu et super universas urbes Iuda 024 JER 001 016 et loquar iudicia mea cum eis super omni malitia eorum qui dereliquerunt me et libaverunt diis alienis et adoraverunt opus manuum suarum 024 JER 001 017 tu ergo accinge lumbos tuos et surge et loquere ad eos omnia quae ego praecipio tibi ne formides a facie eorum nec enim timere te faciam vultum eorum 024 JER 001 018 ego quippe dedi te hodie in civitatem munitam et in columnam ferream et in murum aereum super omnem terram regibus Iuda principibus eius et sacerdotibus et populo terrae 024 JER 001 019 et bellabunt adversum te et non praevalebunt quia tecum ego sum ait Dominus ut liberem te 024 JER 002 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 002 002 vade et clama in auribus Hierusalem dicens haec dicit Dominus recordatus sum tui miserans adulescentiam tuam et caritatem disponsationis tuae quando secuta me es in deserto in terra quae non seminatur 024 JER 002 003 sanctus Israhel Domino primitiae frugum eius omnes qui devorant eum delinquunt mala venient super eos dicit Dominus 024 JER 002 004 audite verbum Domini domus Iacob et omnes cognationes domus Israhel 024 JER 002 005 haec dicit Dominus quid invenerunt patres vestri in me iniquitatis quia elongaverunt a me et ambulaverunt post vanitatem et vani facti sunt 024 JER 002 006 et non dixerunt ubi est Dominus qui ascendere nos fecit de terra Aegypti qui transduxit nos per desertum per terram inhabitabilem et inviam per terram sitis et imaginem mortis per terram in qua non ambulavit vir neque habitavit homo 024 JER 002 007 et induxi vos in terram Carmeli ut comederetis fructum eius et optima illius et ingressi contaminastis terram meam et hereditatem meam posuistis in abominationem 024 JER 002 008 sacerdotes non dixerunt ubi est Dominus et tenentes legem nescierunt me et pastores praevaricati sunt in me et prophetae prophetaverunt in Baal et idola secuti sunt 024 JER 002 009 propterea adhuc iudicio contendam vobiscum ait Dominus et cum filiis vestris disceptabo 024 JER 002 010 transite ad insulas Cetthim et videte et in Cedar mittite et considerate vehementer et videte si factum est huiuscemodi 024 JER 002 011 si mutavit gens deos et certe ipsi non sunt dii populus vero meus mutavit Gloriam suam in idolum 024 JER 002 012 obstupescite caeli super hoc et portae eius desolamini vehementer dicit Dominus 024 JER 002 013 duo enim mala fecit populus meus me dereliquerunt fontem aquae vivae ut foderent sibi cisternas cisternas dissipatas quae continere non valent aquas 024 JER 002 014 numquid servus est Israhel aut vernaculus quare ergo est factus in praedam 024 JER 002 015 super eum rugierunt leones et dederunt vocem suam posuerunt terram eius in solitudinem civitates eius exustae sunt et non est qui habitet in eis 024 JER 002 016 filii quoque Memfeos et Tafnes constupraverunt te usque ad verticem 024 JER 002 017 numquid non istud factum est tibi quia dereliquisti Dominum Deum tuum eo tempore quo ducebat te per viam 024 JER 002 018 et nunc quid tibi vis in via Aegypti ut bibas aquam turbidam et quid tibi cum via Assyriorum ut bibas aquam Fluminis 024 JER 002 019 arguet te malitia tua et aversio tua increpabit te scito et vide quia malum et amarum est reliquisse te Dominum Deum tuum et non esse timorem mei apud te dicit Dominus Deus exercituum 024 JER 002 020 a saeculo confregisti iugum meum rupisti vincula mea et dixisti non serviam in omni enim colle sublimi et sub omni ligno frondoso tu prosternebaris meretrix 024 JER 002 021 ego autem plantavi te vineam electam omne semen verum quomodo ergo conversa es in pravum vinea aliena 024 JER 002 022 si laveris te nitro et multiplicaveris tibi herbam borith maculata es in iniquitate tua coram me dicit Dominus Deus 024 JER 002 023 quomodo dicis non sum polluta post Baalim non ambulavi vide vias tuas in convalle scito quid feceris cursor levis explicans vias tuas 024 JER 002 024 onager adsuetus in solitudine in desiderio animae suae adtraxit ventum amoris sui nullus avertet eam omnes qui quaerunt eam non deficient in menstruis eius invenient eam 024 JER 002 025 prohibe pedem tuum a nuditate et guttur tuum a siti et dixisti desperavi nequaquam faciam adamavi quippe alienos et post eos ambulabo 024 JER 002 026 quomodo confunditur fur quando deprehenditur sic confusi sunt domus Israhel ipsi et reges eorum principes et sacerdotes et prophetae eorum 024 JER 002 027 dicentes ligno pater meus es tu et lapidi tu me genuisti verterunt ad me tergum et non faciem et in tempore adflictionis suae dicent surge et libera nos 024 JER 002 028 ubi sunt dii tui quos fecisti tibi surgant et liberent te in tempore adflictionis tuae secundum numerum quippe civitatum tuarum erant dii tui Iuda 024 JER 002 029 quid vultis mecum iudicio contendere omnes dereliquistis me dicit Dominus 024 JER 002 030 frustra percussi filios vestros disciplinam non receperunt devoravit gladius vester prophetas vestros quasi leo vastator 024 JER 002 031 generatio vestra videte verbum Domini numquid solitudo factus sum Israheli aut terra serotina quare ergo dixit populus meus recessimus non veniemus ultra ad te 024 JER 002 032 numquid obliviscitur virgo ornamenti sui sponsa fasciae pectoralis suae populus vero meus oblitus est mei diebus innumeris 024 JER 002 033 quid niteris bonam ostendere viam tuam ad quaerendam dilectionem quae insuper et malitias tuas docuisti vias tuas 024 JER 002 034 et in alis tuis inventus est sanguis animarum pauperum et innocentium non in fossis inveni eos sed in omnibus quae supra memoravi 024 JER 002 035 et dixisti absque peccato et innocens ego sum et propterea avertatur furor tuus a me ecce ego iudicio contendam tecum eo quod dixeris non peccavi 024 JER 002 036 quam vilis es facta nimis iterans vias tuas et ab Aegypto confunderis sicut confusa es ab Assur 024 JER 002 037 nam et ab ista egredieris et manus tuae erunt super caput tuum quoniam obtrivit Dominus confidentiam tuam et nihil habebis prosperum 024 JER 003 001 vulgo dicitur si dimiserit vir uxorem suam et recedens ab eo duxerit virum alterum numquid revertetur ad eam ultra numquid non polluta et contaminata erit mulier illa tu autem fornicata es cum amatoribus multis tamen revertere ad me dicit Dominus 024 JER 003 002 leva oculos tuos in directum et vide ubi non prostrata sis in viis sedebas expectans eos quasi latro in solitudine et polluisti terram in fornicationibus tuis et in malitiis tuis 024 JER 003 003 quam ob rem prohibitae sunt stillae pluviarum et serotinus imber non fuit frons mulieris meretricis facta est tibi noluisti erubescere 024 JER 003 004 ergo saltim amodo voca me pater meus dux virginitatis meae tu es 024 JER 003 005 numquid irasceris in perpetuum aut perseverabis in finem ecce locuta es et fecisti mala et potuisti 024 JER 003 006 et dixit Dominus ad me in diebus Iosiae regis numquid vidisti quae fecerit aversatrix Israhel abiit sibimet super omnem montem excelsum et sub omne lignum frondosum et fornicata est ibi 024 JER 003 007 et dixi cum fecisset haec omnia ad me convertere et non est reversa et vidit praevaricatrix soror eius Iuda 024 JER 003 008 quia pro eo quod moechata esset aversatrix Israhel dimisissem eam et dedissem ei libellum repudii et non timuit praevaricatrix Iuda soror eius sed abiit et fornicata est etiam ipsa 024 JER 003 009 et facilitate fornicationis suae contaminavit terram et moechata est cum lapide et cum ligno 024 JER 003 010 et in omnibus his non est reversa ad me praevaricatrix soror eius Iuda in toto corde suo sed in mendacio ait Dominus 024 JER 003 011 et dixit Dominus ad me iustificavit animam suam aversatrix Israhel conparatione praevaricatricis Iuda 024 JER 003 012 vade et clama sermones istos contra aquilonem et dices revertere aversatrix Israhel ait Dominus et non avertam faciem meam a vobis quia sanctus ego sum dicit Dominus et non irascar in perpetuum 024 JER 003 013 tamen scito iniquitatem tuam quia in Dominum Deum tuum praevaricata es et dispersisti vias tuas alienis sub omni ligno frondoso et vocem meam non audisti ait Dominus 024 JER 003 014 convertimini filii revertentes dicit Dominus quia ego vir vester et adsumam vos unum de civitate et duos de cognatione et introducam vos in Sion 024 JER 003 015 et dabo vobis pastores iuxta cor meum et pascent vos scientia et doctrina 024 JER 003 016 cumque multiplicati fueritis et creveritis in terra in diebus illis ait Dominus non dicent ultra arca testamenti Domini neque ascendet super cor neque recordabuntur illius nec visitabitur nec fiet ultra 024 JER 003 017 in tempore illo vocabunt Hierusalem solium Domini et congregabuntur ad eam omnes gentes in nomine Domini in Hierusalem et non ambulabunt post pravitatem cordis sui pessimi 024 JER 003 018 in diebus illis ibit domus Iuda ad domum Israhel et venient simul de terra aquilonis ad terram quam dedi patribus vestris 024 JER 003 019 ego autem dixi quomodo ponam te in filiis et tribuam tibi terram desiderabilem hereditatem praeclaram exercituum gentium et dixi patrem vocabis me et post me ingredi non cessabis 024 JER 003 020 sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum sic contempsit me domus Israhel dicit Dominus 024 JER 003 021 vox in viis audita est ploratus et ululatus filiorum Israhel quoniam iniquam fecerunt viam suam obliti sunt Domini Dei sui 024 JER 003 022 convertimini filii revertentes et sanabo aversiones vestras ecce nos venimus ad te tu enim es Dominus Deus noster 024 JER 003 023 vere mendaces erant colles multitudo montium vere in Domino Deo nostro salus Israhel 024 JER 003 024 confusio comedit laborem patrum nostrorum ab adulescentia nostra greges eorum et armenta eorum filios eorum et filias eorum 024 JER 003 025 dormiemus in confusione nostra et operiet nos ignominia nostra quoniam Domino Deo nostro peccavimus nos et patres nostri ab adulescentia nostra usque ad hanc diem et non audivimus vocem Domini Dei nostri 024 JER 004 001 si converteris Israhel ait Dominus ad me convertere si abstuleris offendicula tua a facie mea non commoveberis 024 JER 004 002 et iurabis vivit Dominus in veritate et in iudicio et in iustitia et benedicent eum gentes ipsumque laudabunt 024 JER 004 003 haec enim dicit Dominus viro Iuda et Hierusalem novate vobis novale et nolite serere super spinas 024 JER 004 004 circumcidimini Domino et auferte praeputia cordium vestrorum vir Iuda et habitatores Hierusalem ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea et succendatur et non sit qui extinguat propter malitiam cogitationum vestrarum 024 JER 004 005 adnuntiate in Iuda et in Hierusalem auditum facite loquimini et canite tuba in terra clamate fortiter dicite congregamini et ingrediamur civitates munitas 024 JER 004 006 levate signum in Sion confortamini nolite stare quia malum ego adduco ab aquilone et contritionem magnam 024 JER 004 007 ascendit leo de cubili suo et praedo gentium se levavit egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in desolationem civitates tuae vastabuntur remanentes absque habitatore 024 JER 004 008 super hoc accingite vos ciliciis plangite et ululate quia non est aversa ira furoris Domini a nobis 024 JER 004 009 et erit in die illa dicit Dominus peribit cor regis et cor principum et obstupescent sacerdotes et prophetae consternabuntur 024 JER 004 010 et dixi heu heu heu Domine Deus ergone decepisti populum istum et Hierusalem dicens pax erit vobis et ecce pervenit gladius usque ad animam 024 JER 004 011 in tempore illo dicetur populo huic et Hierusalem ventus urens in viis quae sunt in deserto viae filiae populi mei non ad ventilandum et ad purgandum 024 JER 004 012 spiritus plenus ex his veniet mihi et nunc ego sed loquar iudicia mea cum eis 024 JER 004 013 ecce quasi nubes ascendet et quasi tempestas currus eius velociores aquilis equi illius vae nobis quoniam vastati sumus 024 JER 004 014 lava a malitia cor tuum Hierusalem ut salva fias usquequo morabuntur in te cogitationes noxiae 024 JER 004 015 vox enim adnuntiantis a Dan et notum facientis idolum de monte Ephraim 024 JER 004 016 concitate gentes ecce auditum est in Hierusalem custodes venire de terra longinqua et dare super civitates Iuda vocem suam 024 JER 004 017 quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro quia me ad iracundiam provocavit ait Dominus 024 JER 004 018 viae tuae et cogitationes tuae fecerunt haec tibi ista malitia tua quia amara quia tetigit cor tuum 024 JER 004 019 ventrem meum ventrem meum doleo sensus cordis mei turbati sunt in me non tacebo quoniam vocem bucinae audivit anima mea clamorem proelii 024 JER 004 020 contritio super contritionem vocata est et vastata est omnis terra repente vastata sunt tabernacula mea subito pelles meae 024 JER 004 021 usquequo videbo fugientem audiam vocem bucinae 024 JER 004 022 quia stultus populus meus me non cognovit filii insipientes sunt et vecordes sapientes sunt ut faciant mala bene autem facere nescierunt 024 JER 004 023 aspexi terram et ecce vacua erat et nihili et caelos et non erat lux in eis 024 JER 004 024 vidi montes et ecce movebantur et omnes colles conturbati sunt 024 JER 004 025 intuitus sum et non erat homo et omne volatile caeli recessit 024 JER 004 026 aspexi et ecce Carmelus desertus et omnes urbes eius destructae sunt a facie Domini et a facie irae furoris eius 024 JER 004 027 haec enim dicit Dominus deserta erit omnis terra sed tamen consummationem non faciam 024 JER 004 028 lugebit terra et maerebunt caeli desuper eo quod locutus sum cogitavi et non paenituit me nec aversus sum ab eo 024 JER 004 029 a voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas ingressi sunt ardua et ascenderunt rupes universae urbes derelictae sunt et non habitat in eis homo 024 JER 004 030 tu autem vastata quid facies cum vestieris te coccino cum ornata fueris monili aureo et pinxeris stibio oculos tuos frustra conponeris contempserunt te amatores tui animam tuam quaerent 024 JER 004 031 vocem enim quasi parturientis audivi angustias ut puerperae vox filiae Sion intermorientis expandentisque manus suas vae mihi quia defecit anima mea propter interfectos 024 JER 005 001 circuite vias Hierusalem et aspicite et considerate et quaerite in plateis eius an inveniatis virum facientem iudicium et quaerentem fidem et propitius ero eius 024 JER 005 002 quod si etiam vivit Dominus dixerint et hoc falso iurabunt 024 JER 005 003 Domine oculi tui respiciunt fidem percussisti eos et non doluerunt adtrivisti eos et rennuerunt accipere disciplinam induraverunt facies suas super petram noluerunt reverti 024 JER 005 004 ego autem dixi forsitan pauperes sunt et stulti ignorantes viam Domini iudicium Dei sui 024 JER 005 005 ibo igitur ad optimates et loquar eis ipsi enim cognoverunt viam Domini iudicium Dei sui et ecce magis hii simul confregerunt iugum ruperunt vincula 024 JER 005 006 idcirco percussit eos leo de silva lupus ad vesperam vastavit eos pardus vigilans super civitates eorum omnis qui egressus fuerit ex eis capietur quia multiplicatae sunt praevaricationes eorum confortatae sunt aversiones eorum 024 JER 005 007 super quo propitius tibi esse potero filii tui dereliquerunt me et iurant in his qui non sunt dii saturavi eos et moechati sunt et in domo meretricis luxuriabantur 024 JER 005 008 equi amatores et admissarii facti sunt unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat 024 JER 005 009 numquid super his non visitabo dicit Dominus et in gente tali non ulciscetur anima mea 024 JER 005 010 ascendite muros eius et dissipate consummationem autem nolite facere auferte propagines eius quia non sunt Domini 024 JER 005 011 praevaricatione enim praevaricata est in me domus Israhel et domus Iuda ait Dominus 024 JER 005 012 negaverunt Dominum et dixerunt non est ipse neque veniet super nos malum gladium et famem non videbimus 024 JER 005 013 prophetae fuerunt in ventum et responsum non fuit in eis haec ergo evenient illis 024 JER 005 014 haec dicit Dominus Deus exercituum quia locuti estis verbum istud ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem et populum istum ligna et vorabit eos 024 JER 005 015 ecce ego adducam super vos gentem de longinquo domus Israhel ait Dominus gentem robustam gentem antiquam gentem cuius ignorabis linguam nec intelleges quid loquatur 024 JER 005 016 faretra eius quasi sepulchrum patens universi fortes 024 JER 005 017 et comedet segetes tuas et panem tuum devorabit filios tuos et filias tuas comedet gregem tuum et armenta tua comedet vineam tuam et ficum tuam et conteret urbes munitas tuas in quibus tu habes fiduciam gladio 024 JER 005 018 verumtamen et diebus illis ait Dominus non faciam vos in consummationem 024 JER 005 019 quod si dixeritis quare fecit Dominus Deus noster nobis haec omnia dices ad eos sicut dereliquistis me et servistis deo alieno in terra vestra sic servietis alienis in terra non vestra 024 JER 005 020 adnuntiate hoc domui Iacob et auditum facite in Iuda dicentes 024 JER 005 021 audi populus stulte qui non habes cor qui habentes oculos non videtis et aures et non auditis 024 JER 005 022 me ergo non timebitis ait Dominus et a facie mea non dolebitis qui posui harenam terminum mari praeceptum sempiternum quod non praeteribit et commovebuntur et non poterunt et intumescent fluctus eius et non transibunt illud 024 JER 005 023 populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans recesserunt et abierunt 024 JER 005 024 et non dixerunt in corde suo metuamus Dominum Deum nostrum qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo plenitudinem annuae messis custodientem nobis 024 JER 005 025 iniquitates nostrae declinaverunt haec et peccata nostra prohibuerunt bonum a nobis 024 JER 005 026 quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes laqueos ponentes et pedicas ad capiendos viros 024 JER 005 027 sicut decipula plena avibus sic domus eorum plenae dolo ideo magnificati sunt et ditati 024 JER 005 028 incrassati sunt et inpinguati et praeterierunt sermones meos pessime causam non iudicaverunt causam pupilli non direxerunt et iudicium pauperum non iudicaverunt 024 JER 005 029 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut super gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea 024 JER 005 030 stupor et mirabilia facta sunt in terra 024 JER 005 031 prophetae prophetabant mendacium et sacerdotes adplaudebant manibus suis et populus meus dilexit talia quid igitur fiet in novissimo eius 024 JER 006 001 confortamini filii Beniamin in medio Hierusalem et in Thecua clangite bucina et super Bethaccharem levate vexillum quia malum visum est ab aquilone et contritio magna 024 JER 006 002 speciosae et delicatae adsimilavi filiam Sion 024 JER 006 003 ad eam venient pastores et greges eorum fixerunt in ea tentoria in circuitu pascet unusquisque eos qui sub manu sua sunt 024 JER 006 004 sanctificate super eam bellum consurgite et ascendamus in meridie vae nobis quia declinavit dies quia longiores factae sunt umbrae vesperi 024 JER 006 005 surgite et ascendamus in nocte et dissipemus domos eius 024 JER 006 006 quia haec dicit Dominus exercituum caedite lignum eius et fundite circa Hierusalem aggerem haec est civitas visitationis omnis calumnia in medio eius 024 JER 006 007 sicut frigidam facit cisterna aquam suam sic frigidam fecit malitiam suam iniquitas et vastitas audietur in ea coram me semper infirmitas et plaga 024 JER 006 008 erudire Hierusalem ne forte recedat anima mea a te ne forte ponam te desertam terram inhabitabilem 024 JER 006 009 haec dicit Dominus exercituum usque ad racemum colligent quasi in vinea reliquias Israhel converte manum tuam quasi vindemiator ad cartallum 024 JER 006 010 cui loquar et quem contestabor ut audiant ecce incircumcisae aures eorum et audire non possunt ecce verbum Domini factum est eis in obprobrium et non suscipient illud 024 JER 006 011 idcirco furore Domini plenus sum laboravi sustinens effunde super parvulum foris et super concilium iuvenum simul vir enim cum muliere capietur senex cum pleno dierum 024 JER 006 012 et transibunt domus eorum ad alteros agri et uxores pariter quia extendam manum meam super habitantes terram dicit Dominus 024 JER 006 013 a minore quippe usque ad maiorem omnes avaritiae student et a propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt dolum 024 JER 006 014 et curabant contritionem filiae populi mei cum ignominia dicentes pax pax et non erat pax 024 JER 006 015 confusi sunt quia abominationem fecerunt quin potius confusione non sunt confusi et erubescere nescierunt quam ob rem cadent inter ruentes in tempore visitationis suae corruent dicit Dominus 024 JER 006 016 haec dicit Dominus state super vias et videte et interrogate de semitis antiquis quae sit via bona et ambulate in ea et invenietis refrigerium animabus vestris et dixerunt non ambulabimus 024 JER 006 017 et constitui super vos speculatores audite vocem tubae et dixerunt non audiemus 024 JER 006 018 ideo audite gentes et cognosce congregatio quanta ego faciam eis 024 JER 006 019 audi terra ecce ego adducam mala super populum istum fructum cogitationum eius quia verba mea non audierunt et legem meam proiecerunt 024 JER 006 020 ut quid mihi tus de Saba adfertis et calamum suave olentem de terra longinqua holocaustomata vestra non sunt accepta et victimae vestrae non placuerunt mihi 024 JER 006 021 propterea haec dicit Dominus ecce ego dabo in populum istum ruinas et ruent in eis patres et filii simul vicinus et proximus et peribunt 024 JER 006 022 haec dicit Dominus ecce populus venit de terra aquilonis et gens magna consurget a finibus terrae 024 JER 006 023 sagittam et scutum arripiet crudelis est et non miserebitur vox eius quasi mare sonabit et super equos ascendent praeparati quasi vir ad proelium adversum te filia Sion 024 JER 006 024 audivimus famam eius dissolutae sunt manus nostrae tribulatio adprehendit nos dolores ut parturientem 024 JER 006 025 nolite exire ad agros et in via ne ambuletis quoniam gladius inimici pavor in circuitu 024 JER 006 026 filia populi mei accingere cilicio et conspergere cinere luctum unigeniti fac tibi planctum amarum quia repente veniet vastator super nos 024 JER 006 027 probatorem dedi te in populo meo robustum et scies et probabis viam eorum 024 JER 006 028 omnes isti principes declinantum ambulantes fraudulenter aes et ferrum universi corrupti sunt 024 JER 006 029 defecit sufflatorium in igne consumptum est plumbum frustra conflavit conflator malitiae enim eorum non sunt consumptae 024 JER 006 030 argentum reprobum vocate eos quia Dominus proiecit illos 024 JER 007 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 007 002 sta in porta domus Domini et praedica ibi verbum istud et dic audite verbum Domini omnis Iuda qui ingredimini per portas has ut adoretis Dominum 024 JER 007 003 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel bonas facite vias vestras et studia vestra et habitabo vobiscum in loco isto 024 JER 007 004 nolite confidere in verbis mendacii dicentes templum Domini templum Domini templum Domini est 024 JER 007 005 quoniam si bene direxeritis vias vestras et studia vestra si feceritis iudicium inter virum et proximum eius 024 JER 007 006 advenae et pupillo et viduae non feceritis calumniam nec sanguinem innocentem effuderitis in loco hoc et post deos alienos non ambulaveritis in malum vobismet ipsis 024 JER 007 007 habitabo vobiscum in loco isto in terra quam dedi patribus vestris a saeculo usque in saeculum 024 JER 007 008 ecce vos confiditis vobis in sermonibus mendacii qui non proderunt vobis 024 JER 007 009 furari occidere adulterare iurare mendaciter libare Baali et ire post deos alienos quos ignoratis 024 JER 007 010 et venistis et stetistis coram me in domo hac in qua invocatum est nomen meum et dixistis liberati sumus eo quod fecerimus omnes abominationes istas 024 JER 007 011 ergo spelunca latronum facta est domus ista in qua invocatum est nomen meum in oculis vestris ego ego sum ego vidi dicit Dominus 024 JER 007 012 ite ad locum meum in Silo ubi habitavit nomen meum a principio et videte quae fecerim ei propter malitiam populi mei Israhel 024 JER 007 013 et nunc quia fecistis omnia opera haec dicit Dominus et locutus sum ad vos mane consurgens et loquens et non audistis et vocavi vos et non respondistis 024 JER 007 014 faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis fiduciam et loco quem dedi vobis et patribus vestris sicut feci Silo 024 JER 007 015 et proiciam vos a facie mea sicut proieci omnes fratres vestros universum semen Ephraim 024 JER 007 016 tu ergo noli orare pro populo hoc nec adsumas pro eis laudem et orationem et non obsistas mihi quia non exaudiam te 024 JER 007 017 nonne vides quid isti faciant in civitatibus Iuda et in plateis Hierusalem 024 JER 007 018 filii colligunt ligna et patres succendunt ignem et mulieres conspergunt adipem ut faciant placentas Reginae caeli et libent diis alienis et me ad iracundiam provocent 024 JER 007 019 numquid me ad iracundiam provocant dicit Dominus nonne semet ipsos in confusionem vultus sui 024 JER 007 020 ideo haec dicit Dominus Deus ecce furor meus et indignatio mea conflatur super locum istum super viros et super iumenta et super lignum regionis et super fruges terrae et succendetur et non extinguetur 024 JER 007 021 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel holocaustomata vestra addite victimis vestris et comedite carnes 024 JER 007 022 quia non sum locutus cum patribus vestris et non praecepi eis in die qua eduxi eos de terra Aegypti de verbo holocaustomatum et victimarum 024 JER 007 023 sed hoc verbum praecepi eis dicens audite vocem meam et ero vobis Deus et vos eritis mihi populus et ambulate in omni via quam mandavi vobis ut bene sit vobis 024 JER 007 024 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt in voluntatibus et pravitate cordis sui mali factique sunt retrorsum et non in ante 024 JER 007 025 a die qua egressi sunt patres eorum de terra Aegypti usque ad diem hanc et misi ad vos omnes servos meos prophetas per diem consurgens diluculo et mittens 024 JER 007 026 et non audierunt me nec inclinaverunt aurem suam sed induraverunt cervicem et peius operati sunt quam patres eorum 024 JER 007 027 et loqueris ad eos omnia verba haec et non audient te et vocabis eos et non respondebunt tibi 024 JER 007 028 et dices ad eos haec est gens quae non audivit vocem Domini Dei sui nec recepit disciplinam periit fides et ablata est de ore eorum 024 JER 007 029 tonde capillum tuum et proice et sume in directum planctum quia proiecit Dominus et reliquit generationem furoris sui 024 JER 007 030 quia fecerunt filii Iuda malum in oculis meis dicit Dominus posuerunt offendicula sua in domo in qua invocatum est nomen meum ut polluerent eam 024 JER 007 031 et aedificaverunt excelsa Thofeth qui est in valle filii Ennom ut incenderent filios suos et filias suas igni quae non praecepi nec cogitavi in corde meo 024 JER 007 032 ideo ecce dies venient dicit Dominus et non dicetur amplius Thofeth et vallis filii Ennom sed vallis Interfectionis et sepelient in Thofeth eo quod non sit locus 024 JER 007 033 et erit morticinum populi huius in cibum volucribus caeli et bestiis terrae et non erit qui abigat 024 JER 007 034 et quiescere faciam de urbibus Iuda et de plateis Hierusalem vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et vocem sponsae in desolatione enim erit terra 024 JER 008 001 in tempore illo ait Dominus eicient ossa regis Iuda et ossa principum eius et ossa sacerdotum et ossa prophetarum et ossa eorum qui habitaverunt Hierusalem de sepulchris suis 024 JER 008 002 et pandent ea ad solem et lunam et omnem militiam caeli quae dilexerunt et quibus servierunt et post quae ambulaverunt et quae quaesierunt et adoraverunt non colligentur et non sepelientur in sterquilinium super faciem terrae erunt 024 JER 008 003 et eligent magis mortem quam vitam omnes qui residui fuerint de cognatione hac pessima in universis locis quae derelicta sunt ad quae eieci eos dicit Dominus exercituum 024 JER 008 004 et dices ad eos haec dicit Dominus numquid qui cadet non resurget et qui aversus est non revertetur 024 JER 008 005 quare ergo aversus est populus iste in Hierusalem aversione contentiosa adprehenderunt mendacium et noluerunt reverti 024 JER 008 006 adtendi et auscultavi nemo quod bonum est loquitur nullus est qui agat paenitentiam super peccato suo dicens quid feci omnes conversi sunt ad cursum suum quasi equus impetu vadens in proelio 024 JER 008 007 milvus in caelo cognovit tempus suum turtur et hirundo et ciconia custodierunt tempus adventus sui populus autem meus non cognovit iudicium Domini 024 JER 008 008 quomodo dicitis sapientes nos sumus et lex Domini nobiscum est vere mendacium operatus est stilus mendax scribarum 024 JER 008 009 confusi sunt sapientes perterriti et capti sunt verbum enim Domini proiecerunt et sapientia nulla est in eis 024 JER 008 010 propterea dabo mulieres eorum exteris agros eorum heredibus quia a minimo usque ad maximum omnes avaritiam sequuntur a propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt mendacium 024 JER 008 011 et sanabant contritionem filiae populi mei ad ignominiam dicentes pax pax cum non esset pax 024 JER 008 012 confusi sunt quia abominationem fecerunt quinimmo confusione non sunt confusi et erubescere nescierunt idcirco cadent inter corruentes in tempore visitationis suae corruent dicit Dominus 024 JER 008 013 congregans congregabo eos ait Dominus non est uva in vitibus et non sunt ficus in ficulnea folium defluxit et dedi eis quae praetergressa sunt 024 JER 008 014 quare sedemus convenite et ingrediamur civitatem munitam et sileamus ibi quia Dominus noster silere nos fecit et potum dedit nobis aquam fellis peccavimus enim Domino 024 JER 008 015 expectavimus pacem et non erat bonum tempus medellae et ecce formido 024 JER 008 016 a Dan auditus est fremitus equorum eius a voce hinnituum pugnatorum eius commota est omnis terra et venerunt et devoraverunt terram et plenitudinem eius urbem et habitatores eius 024 JER 008 017 quia ecce ego mittam vobis serpentes regulos quibus non est incantatio et mordebunt vos ait Dominus 024 JER 008 018 dolor meus super dolorem in me cor meum maerens 024 JER 008 019 ecce vox clamoris filiae populi mei de terra longinqua numquid Dominus non est in Sion aut rex eius non est in ea quare ergo me ad iracundiam concitaverunt in sculptilibus suis et in vanitatibus alienis 024 JER 008 020 transiit messis finita est aestas et nos salvati non sumus 024 JER 008 021 super contritionem filiae populi mei contritus sum et contristatus stupor obtinuit me 024 JER 008 022 numquid resina non est in Galaad aut medicus non est ibi quare igitur non est obducta cicatrix filiae populi mei 024 JER 009 001 quis dabit capiti meo aquam et oculis meis fontem lacrimarum et plorabo die et nocte interfectos filiae populi mei 024 JER 009 002 quis dabit me in solitudine diversorium viatorum et derelinquam populum meum et recedam ab eis quia omnes adulteri sunt coetus praevaricatorum 024 JER 009 003 et extenderunt linguam suam quasi arcum mendacii et non veritatis confortati sunt in terra quia de malo ad malum egressi sunt et me non cognoverunt dicit Dominus 024 JER 009 004 unusquisque se a proximo suo custodiat et in omni fratre suo non habeat fiduciam quia omnis frater subplantans subplantabit et omnis amicus fraudulenter incedet 024 JER 009 005 et vir fratrem suum deridebit et veritatem non loquentur docuerunt enim linguam suam loqui mendacium ut inique agerent laboraverunt 024 JER 009 006 habitatio tua in medio doli in dolo rennuerunt scire me dicit Dominus 024 JER 009 007 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego conflabo et probabo eos quid enim aliud faciam a facie filiae populi mei 024 JER 009 008 sagitta vulnerans lingua eorum dolum locuta est in ore suo pacem cum amico suo loquitur et occulte ponit ei insidias 024 JER 009 009 numquid super his non visitabo dicit Dominus aut in gentem huiuscemodi non ulciscetur anima mea 024 JER 009 010 super montes adsumam fletum ac lamentum et super speciosa deserti planctum quoniam incensa sunt eo quod non sit vir pertransiens et non audierunt vocem possidentis a volucre caeli usque ad pecora transmigraverunt et recesserunt 024 JER 009 011 et dabo Hierusalem in acervos harenae et cubilia draconum et civitates Iuda dabo in desolationem eo quod non sit habitator 024 JER 009 012 quis est vir sapiens qui intellegat hoc et ad quem verbum oris Domini fiat ut adnuntiet istud quare perierit terra exusta sit quasi desertum eo quod non sit qui pertranseat 024 JER 009 013 et dixit Dominus quia dereliquerunt legem meam quam dedi eis et non audierunt vocem meam et non ambulaverunt in ea 024 JER 009 014 et abierunt post pravitatem cordis sui et post Baalim quos didicerunt a patribus suis 024 JER 009 015 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego cibabo eos populum istum absinthio et potum dabo eis aquam fellis 024 JER 009 016 et dispergam eos in gentibus quas non noverunt ipsi et patres eorum et mittam post eos gladium donec consumantur 024 JER 009 017 haec dicit Dominus exercituum contemplamini et vocate lamentatrices et veniant et ad eas quae sapientes sunt mittite et properent 024 JER 009 018 festinent et adsumant super nos lamentum deducant oculi nostri lacrimas et palpebrae nostrae defluant aquis 024 JER 009 019 quia vox lamentationis audita est de Sion quomodo vastati sumus et confusi vehementer quia dereliquimus terram quoniam deiecta sunt tabernacula nostra 024 JER 009 020 audite ergo mulieres verbum Domini et adsumat auris vestra sermonem oris eius et docete filias vestras lamentum et unaquaeque proximam suam planctum 024 JER 009 021 quia ascendit mors per fenestras nostras ingressa est domos nostras disperdere parvulos de foris iuvenes de plateis 024 JER 009 022 loquere haec dicit Dominus et cadet morticinum hominis quasi stercus super faciem regionis et quasi faenum post tergum metentis et non est qui colligat 024 JER 009 023 haec dicit Dominus non glorietur sapiens in sapientia sua et non glorietur fortis in fortitudine sua et non glorietur dives in divitiis suis 024 JER 009 024 sed in hoc glorietur qui gloriatur scire et nosse me quia ego sum Dominus qui facio misericordiam et iudicium et iustitiam in terra haec enim placent mihi ait Dominus 024 JER 009 025 ecce dies veniunt dicit Dominus et visitabo super omnem qui circumcisum habet praeputium 024 JER 009 026 super Aegyptum et super Iudam et super Edom et super filios Ammon et super Moab et super omnes qui adtonsi sunt in comam habitantes in deserto quia omnes gentes habent praeputium omnis autem domus Israhel incircumcisi sunt corde 024 JER 010 001 audite verbum quod locutus est Dominus super vos domus Israhel 024 JER 010 002 haec dicit Dominus iuxta vias gentium nolite discere et a signis caeli nolite metuere quae timent gentes 024 JER 010 003 quia leges populorum vanae sunt quia lignum de saltu praecidit opus manuum artificis in ascia 024 JER 010 004 argento et auro decoravit illud clavis et malleis conpegit ut non dissolvatur 024 JER 010 005 in similitudinem palmae fabricata sunt et non loquentur portata tollentur quia incedere non valent nolite ergo timere ea quia nec male possunt facere nec bene 024 JER 010 006 non est similis tui Domine magnus tu et magnum nomen tuum in fortitudine 024 JER 010 007 quis non timebit te o rex gentium tuum est enim decus inter cunctos sapientes gentium et in universis regnis eorum nullus est similis tui 024 JER 010 008 pariter insipientes et fatui probabuntur doctrina vanitatis eorum lignum est 024 JER 010 009 argentum involutum de Tharsis adfertur et aurum de Ofaz opus artificis et manus aerarii hyacinthus et purpura indumentum eorum opus artificum universa haec 024 JER 010 010 Dominus autem Deus verus est ipse Deus vivens et rex sempiternus ab indignatione eius commovebitur terra et non sustinebunt gentes comminationem eius 024 JER 010 011 sic ergo dicetis eis dii qui caelos et terram non fecerunt pereant de terra et de his quae sub caelis sunt 024 JER 010 012 qui facit terram in fortitudine sua praeparat orbem in sapientia sua et prudentia sua extendit caelos 024 JER 010 013 ad vocem suam dat multitudinem aquarum in caelo et elevat nebulas ab extremitatibus terrae fulgura in pluviam facit et educit ventum de thesauris suis 024 JER 010 014 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est omnis artifex in sculptili quoniam falsum est quod conflavit et non est spiritus in eis 024 JER 010 015 vana sunt et opus risu dignum in tempore visitationis suae peribunt 024 JER 010 016 non est his similis pars Iacob qui enim formavit omnia ipse est et Israhel virga hereditatis eius Dominus exercituum nomen illi 024 JER 010 017 congrega de terra confusionem tuam quae habitas in obsidione 024 JER 010 018 quia haec dicit Dominus ecce ego longe proiciam habitatores terrae in hac vice et tribulabo eos ita ut inveniantur 024 JER 010 019 vae mihi super contritione mea pessima plaga mea ego autem dixi plane haec infirmitas mea est et portabo illam 024 JER 010 020 tabernaculum meum vastatum est omnes funiculi mei disrupti sunt filii mei exierunt a me et non subsistunt non est qui extendat ultra tentorium meum et erigat pelles meas 024 JER 010 021 quia stulte egerunt pastores et Dominum non quaesierunt propterea non intellexerunt et omnis grex eorum dispersus est 024 JER 010 022 vox auditionis ecce venit et commotio magna de terra aquilonis ut ponat civitates Iuda solitudinem et habitaculum draconum 024 JER 010 023 scio Domine quia non est hominis via eius nec viri est ut ambulet et dirigat gressus suos 024 JER 010 024 corripe me Domine verumtamen in iudicio et non in furore tuo ne forte ad nihilum redigas me 024 JER 010 025 effunde indignationem tuam super gentes quae non cognoverunt te et super provincias quae nomen tuum non invocaverunt quia comederunt Iacob et devoraverunt eum et consumpserunt illum et decus eius dissipaverunt 024 JER 011 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 011 002 audite verba pacti huius et loquimini ad viros Iuda et habitatores Hierusalem 024 JER 011 003 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel maledictus vir qui non audierit verba pacti huius 024 JER 011 004 quod praecepi patribus vestris in die qua eduxi eos de terra Aegypti de fornace ferrea dicens audite vocem meam et facite omnia quae praecipio vobis et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum 024 JER 011 005 ut suscitem iuramentum quod iuravi patribus vestris daturum me eis terram fluentem lacte et melle sicut est dies haec et respondi et dixi amen Domine 024 JER 011 006 et dixit Dominus ad me vociferare omnia verba haec in civitatibus Iuda et foris Hierusalem dicens audite verba pacti huius et facite illa 024 JER 011 007 quia contestans contestatus sum patres vestros in die qua eduxi eos de terra Aegypti usque ad diem hanc mane surgens contestatus sum et dixi audite vocem meam 024 JER 011 008 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed abierunt unusquisque in pravitate cordis sui mali et induxi super eos omnia verba pacti huius quod praecepi ut facerent et non fecerunt 024 JER 011 009 et dixit Dominus ad me inventa est coniuratio in viris Iuda et in habitatoribus Hierusalem 024 JER 011 010 reversi sunt ad iniquitates patrum suorum priores qui noluerunt audire verba mea et hii ergo abierunt post deos alienos ut servirent eis irritum fecerunt domus Israhel et domus Iuda pactum meum quod pepigi cum patribus eorum 024 JER 011 011 quam ob rem haec dicit Dominus ecce ego inducam super eos mala de quibus exire non poterunt et clamabunt ad me et non exaudiam eos 024 JER 011 012 et ibunt civitates Iuda et habitatores Hierusalem et clamabunt ad deos quibus libant et non salvabunt eos in tempore adflictionis eorum 024 JER 011 013 secundum numerum enim civitatum tuarum erant dii tui Iuda et secundum numerum viarum Hierusalem posuistis aras confusionis aras ad libandum Baali 024 JER 011 014 tu ergo noli orare pro populo hoc et ne adsumas pro eis laudem et orationem quia non exaudiam in tempore clamoris eorum ad me in tempore adflictionis eorum 024 JER 011 015 quid est quod dilectus meus in domo mea fecit scelera multa numquid carnes sanctae auferent a te malitias tuas in quibus gloriata es 024 JER 011 016 olivam uberem pulchram fructiferam speciosam vocavit Dominus nomen tuum ad vocem loquellae grandis exarsit ignis in ea et conbusta sunt frutecta eius 024 JER 011 017 et Dominus exercituum qui plantavit te locutus est super te malum pro malis domus Israhel et domus Iuda quae fecerunt sibi ad inritandum me libantes Baali 024 JER 011 018 tu autem Domine demonstrasti mihi et cognovi tunc ostendisti mihi studia eorum 024 JER 011 019 et ego quasi agnus mansuetus qui portatur ad victimam et non cognovi quia super me cogitaverunt consilia mittamus lignum in panem eius et eradamus eum de terra viventium et nomen eius non memoretur amplius 024 JER 011 020 tu autem Domine Sabaoth qui iudicas iuste et probas renes et cor videam ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam 024 JER 011 021 propterea haec dicit Dominus ad viros Anathoth qui quaerunt animam tuam et dicunt non prophetabis in nomine Domini et non morieris in manibus nostris 024 JER 011 022 propterea haec dicit Dominus exercituum ecce ego visitabo super eos iuvenes morientur in gladio filii eorum et filiae eorum morientur in fame 024 JER 011 023 et reliquiae non erunt ex eis inducam enim malum super viros Anathoth annum visitationis eorum 024 JER 012 001 iustus quidem tu es Domine si disputem tecum verumtamen iusta loquar ad te quare via impiorum prosperatur bene est omnibus qui praevaricantur et inique agunt 024 JER 012 002 plantasti eos et radicem miserunt proficiunt et faciunt fructum prope es tu ori eorum et longe a renibus eorum 024 JER 012 003 et tu Domine nosti me vidisti me et probasti cor meum tecum congrega eos quasi gregem ad victimam et sanctifica eos in die occisionis 024 JER 012 004 usquequo lugebit terra et herba omnis regionis siccabitur propter malitiam habitantium in ea consumptum est animal et volucre quoniam dixerunt non videbit novissima nostra 024 JER 012 005 si cum peditibus currens laborasti quomodo contendere poteris cum equis cum autem in terra pacis secura fueris quid facies in superbia Iordanis 024 JER 012 006 nam et fratres tui et domus patris tui etiam ipsi pugnaverunt adversum te et clamaverunt post te plena voce ne credas eis cum locuti fuerint tibi bona 024 JER 012 007 reliqui domum meam dimisi hereditatem meam dedi dilectam animam meam in manu inimicorum eius 024 JER 012 008 facta est mihi hereditas mea quasi leo in silva dedit contra me vocem ideo odivi eam 024 JER 012 009 numquid avis discolor hereditas mea mihi numquid avis tincta per totum venite congregamini omnes bestiae terrae properate ad devorandum 024 JER 012 010 pastores multi demoliti sunt vineam meam conculcaverunt partem meam dederunt portionem meam desiderabilem in desertum solitudinis 024 JER 012 011 posuerunt eam in dissipationem luxitque super me desolatione desolata est omnis terra quia nullus est qui recogitet corde 024 JER 012 012 super omnes vias deserti venerunt vastatores quia gladius Domini devoravit ab extremo terrae usque ad extremum eius non est pax universae carni 024 JER 012 013 seminaverunt triticum et spinas messuerunt hereditatem acceperunt et non eis proderit confundemini a fructibus vestris propter iram furoris Domini 024 JER 012 014 haec dicit Dominus adversum omnes vicinos meos pessimos qui tangunt hereditatem quam distribui populo meo Israhel ecce ego evellam eos de terra eorum et domum Iuda evellam de medio eorum 024 JER 012 015 et cum evellero eos convertar et miserebor eorum et reducam eos virum ad hereditatem suam et virum in terram suam 024 JER 012 016 et erit si eruditi didicerint vias populi mei ut iurent in nomine meo vivit Dominus sicut docuerunt populum meum iurare in Baal aedificabuntur in medio populi mei 024 JER 012 017 quod si non audierint evellam gentem illam evulsione et perditione ait Dominus 024 JER 013 001 haec dicit Dominus ad me vade et posside tibi lumbare lineum et pones illud super lumbos tuos et in aquam non inferes illud 024 JER 013 002 et possedi lumbare iuxta verbum Domini et posui circa lumbos meos 024 JER 013 003 et factus est sermo Domini ad me secundo dicens 024 JER 013 004 tolle lumbare quod possedisti quod est circa lumbos tuos et surgens vade ad Eufraten et absconde illud ibi in foramine petrae 024 JER 013 005 et abii et abscondi illud in Eufraten sicut praeceperat mihi Dominus 024 JER 013 006 et factum est post dies plurimos dixit Dominus ad me surge vade ad Eufraten et tolle inde lumbare quod praecepi tibi ut absconderes illud ibi 024 JER 013 007 et abii ad Eufraten et fodi et tuli lumbare de loco ubi absconderam illud et ecce conputruerat lumbare ita ut nullo usui aptum esset 024 JER 013 008 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 013 009 haec dicit Dominus sic putrescere faciam superbiam Iuda et superbiam Hierusalem multam 024 JER 013 010 populum istum pessimum qui nolunt audire verba mea et ambulant in pravitate cordis sui abieruntque post deos alienos ut servirent eis et adorarent eos et erunt sicut lumbare istud quod nullo usui aptum est 024 JER 013 011 sicut enim adheret lumbare ad lumbos viri sic adglutinavi mihi omnem domum Israhel et omnem domum Iuda dicit Dominus ut esset mihi in populum et in nomen et in laudem et in gloriam et non audierunt 024 JER 013 012 dices ergo ad eos sermonem istum haec dicit Dominus Deus Israhel omnis laguncula implebitur vino et dicent ad te numquid ignoramus quia omnis laguncula implebitur vino 024 JER 013 013 et dices ad eos haec dicit Dominus ecce ego implebo omnes habitatores terrae huius et reges qui sedent de stirpe David super thronum eius et sacerdotes et prophetas et omnes habitatores Hierusalem ebrietate 024 JER 013 014 et dispergam eos virum a fratre suo et patres et filios pariter ait Dominus non parcam et non concedam neque miserebor ut non disperdam eos 024 JER 013 015 audite et auribus percipite nolite elevari quia Dominus locutus est 024 JER 013 016 date Domino Deo vestro gloriam antequam contenebrescat et antequam offendant pedes vestri ad montes caligosos expectabitis lucem et ponet eam in umbram mortis et in caliginem 024 JER 013 017 quod si hoc non audieritis in abscondito plorabit anima mea a facie superbiae plorans plorabit et deducet oculus meus lacrimam quia captus est grex Domini 024 JER 013 018 dic regi et dominatrici humiliamini sedete quoniam descendit de capite vestro corona gloriae vestrae 024 JER 013 019 civitates austri clausae sunt et non est qui aperiat translata est omnis Iudaea transmigratione perfecta 024 JER 013 020 levate oculos vestros et videte qui venitis ab aquilone ubi est grex qui datus est tibi pecus inclitum tuum 024 JER 013 021 quid dices cum visitaverit te tu enim docuisti eos adversum te et erudisti in caput tuum numquid non dolores adprehendent te quasi mulierem parturientem 024 JER 013 022 quod si dixeris in corde tuo quare venerunt mihi haec propter multitudinem iniquitatis tuae revelata sunt verecundiora tua pollutae sunt plantae tuae 024 JER 013 023 si mutare potest Aethiops pellem suam aut pardus varietates suas et vos poteritis bene facere cum didiceritis malum 024 JER 013 024 et disseminabo eos quasi stipulam quae vento raptatur in deserto 024 JER 013 025 haec sors tua parsque mensurae tuae a me dicit Dominus quia oblita es mei et confisa es in mendacio 024 JER 013 026 unde et ego nudavi femora tua contra faciem tuam et apparuit ignominia tua 024 JER 013 027 adulteria tua et hinnitus tuus scelus fornicationis tuae super colles in agro vidi abominationes tuas vae tibi Hierusalem non mundaberis post me usquequo adhuc 024 JER 014 001 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam de sermonibus siccitatis 024 JER 014 002 luxit Iudaea et portae eius corruerunt et obscuratae sunt in terra et clamor Hierusalem ascendit 024 JER 014 003 maiores miserunt minores suos ad aquam venerunt ad hauriendum non invenerunt aquam reportaverunt vasa sua vacua confusi sunt et adflicti et operuerunt capita sua 024 JER 014 004 propter terrae vastitatem quia non venit pluvia in terra confusi sunt agricolae operuerunt capita sua 024 JER 014 005 nam et cerva in agro peperit et reliquit quia non erat herba 024 JER 014 006 et onagri steterunt in rupibus traxerunt ventum quasi dracones defecerunt oculi eorum quia non erat herba 024 JER 014 007 si iniquitates nostrae responderunt nobis Domine fac propter nomen tuum quoniam multae sunt aversiones nostrae tibi peccavimus 024 JER 014 008 expectatio Israhel salvator eius in tempore tribulationis quare quasi colonus futurus es in terra et quasi viator declinans ad manendum 024 JER 014 009 quare futurus es velut vir vagus ut fortis qui non potest salvare tu autem in nobis es Domine et nomen tuum super nos invocatum est ne derelinquas nos 024 JER 014 010 haec dicit Dominus populo huic qui dilexit movere pedes suos et non quievit et Domino non placuit nunc recordabitur iniquitatum eorum et visitabit peccata eorum 024 JER 014 011 et dixit Dominus ad me noli orare pro populo isto in bonum 024 JER 014 012 cum ieiunaverint non exaudiam preces eorum et si obtulerint holocaustomata et victimas non suscipiam ea quoniam gladio et fame et peste ego consumam eos 024 JER 014 013 et dixi a a a Domine Deus prophetae dicunt eis non videbitis gladium et famis non erit in vobis sed pacem veram dabit vobis in loco isto 024 JER 014 014 et dixit Dominus ad me falso prophetae vaticinantur in nomine meo non misi eos et non praecepi eis neque locutus sum ad eos visionem mendacem et divinationem et fraudulentiam et seductionem cordis sui prophetant vobis 024 JER 014 015 ideo haec dicit Dominus de prophetis qui prophetant in nomine meo quos ego non misi dicentes gladius et famis non erit in terra hac in gladio et fame consumentur prophetae illi 024 JER 014 016 et populi quibus prophetant erunt proiecti in viis Hierusalem prae fame et gladio et non erit qui sepeliat eos ipsi et uxores eorum filii et filiae eorum et effundam super eos malum suum 024 JER 014 017 et dices ad eos verbum istud deducant oculi mei lacrimam per noctem et diem et non taceant quoniam contritione magna contrita est virgo filia populi mei plaga pessima vehementer 024 JER 014 018 si egressus fuero ad agros ecce occisi gladio et si introiero in civitatem ecce adtenuati fame propheta quoque et sacerdos abierunt in terram quam ignorabant 024 JER 014 019 numquid proiciens abiecisti Iudam aut Sion abominata est anima tua quare ergo percussisti nos ita ut nulla sit sanitas expectavimus pacem et non est bonum et tempus curationis et ecce turbatio 024 JER 014 020 cognovimus Domine impietates nostras iniquitatem patrum nostrorum quia peccavimus tibi 024 JER 014 021 ne nos des in obprobrium propter nomen tuum neque facias nobis contumeliam solii gloriae tuae recordare ne irritum facias foedus tuum nobiscum 024 JER 014 022 numquid sunt in sculptilibus gentium qui pluant aut caeli possunt dare imbres nonne tu es Domine Deus noster quem expectavimus tu enim fecisti omnia haec 024 JER 015 001 et dixit Dominus ad me si steterit Moses et Samuhel coram me non est anima mea ad populum istum eice illos a facie mea et egrediantur 024 JER 015 002 quod si dixerint ad te quo egrediemur dices ad eos haec dicit Dominus qui ad mortem ad mortem et qui ad gladium ad gladium et qui ad famem ad famem et qui ad captivitatem ad captivitatem 024 JER 015 003 et visitabo super eos quattuor species dicit Dominus gladium ad occisionem et canes ad lacerandum et volatilia caeli et bestias terrae ad devorandum et dissipandum 024 JER 015 004 et dabo eos in fervorem universis regnis terrae propter Manassem filium Ezechiae regis Iuda super omnibus quae fecit in Hierusalem 024 JER 015 005 quis enim miserebitur tui Hierusalem aut quis contristabitur pro te aut quis ibit ad rogandum pro pace tua 024 JER 015 006 tu reliquisti me dicit Dominus retrorsum abisti et extendam manum meam super te et interficiam te laboravi rogans 024 JER 015 007 et dispergam eos ventilabro in portis terrae interfeci et perdidi populum meum et tamen a viis suis non sunt reversi 024 JER 015 008 multiplicatae sunt mihi viduae eius super harenam maris induxi eis super matrem adulescentis vastatorem meridie misi super civitates repente terrorem 024 JER 015 009 infirmata est quae peperit septem defecit anima eius occidit ei sol cum adhuc esset dies confusa est et erubuit et residuos eius in gladium dabo in conspectu inimicorum eorum ait Dominus 024 JER 015 010 vae mihi mater mea quare genuisti me virum rixae virum discordiae in universa terra non feneravi nec feneravit mihi quisquam omnes maledicunt mihi 024 JER 015 011 dicit Dominus si non reliquiae tuae in bonum si non occurri tibi in tempore adflictionis et in tempore tribulationis adversum inimicum 024 JER 015 012 numquid foederabitur ferrum ferro ab aquilone et aes 024 JER 015 013 divitias tuas et thesauros tuos in direptionem dabo gratis in omnibus peccatis tuis et in omnibus terminis tuis 024 JER 015 014 et adducam inimicos tuos de terra qua nescis quia ignis succensus est in furore meo super vos ardebit 024 JER 015 015 tu scis Domine recordare mei et visita me et tuere me ab his qui persequuntur me noli in patientia tua suscipere me scito quoniam sustinui pro te obprobrium 024 JER 015 016 inventi sunt sermones tui et comedi eos et factum est mihi verbum tuum in gaudium et in laetitiam cordis mei quoniam invocatum est nomen tuum super me Domine Deus exercituum 024 JER 015 017 non sedi in concilio ludentium et gloriatus sum a facie manus tuae solus sedebam quoniam comminatione replesti me 024 JER 015 018 quare factus est dolor meus perpetuus et plaga mea desperabilis rennuit curari facta est mihi quasi mendacium aquarum infidelium 024 JER 015 019 propter hoc haec dicit Dominus si converteris convertam te et ante faciem meam stabis et si separaveris pretiosum a vili quasi os meum eris convertentur ipsi ad te et tu non converteris ad eos 024 JER 015 020 et dabo te populo huic in murum aereum fortem et bellabunt adversum te et non praevalebunt quia ego tecum sum ut salvem te et eruam dicit Dominus 024 JER 015 021 et liberabo te de manu pessimorum et redimam te de manu fortium 024 JER 016 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 016 002 non accipies uxorem et non erunt tibi filii et filiae in loco isto 024 JER 016 003 quia haec dicit Dominus super filios et filias qui generantur in loco isto et super matres eorum quae genuerunt eos et super patres eorum de quorum stirpe sunt nati in terra hac 024 JER 016 004 mortibus aegrotationum morientur non plangentur et non sepelientur in sterquilinium super faciem terrae erunt et gladio et fame consumentur et erit cadaver eorum in escam volatilibus caeli et bestiis terrae 024 JER 016 005 haec enim dicit Dominus ne ingrediaris domum convivii neque vadas ad plangendum neque consoleris eos quia abstuli pacem meam a populo isto dicit Dominus misericordiam et miserationes 024 JER 016 006 et morientur grandes et parvi in terra ista non sepelientur neque plangentur et non se incident neque calvitium fiet pro eis 024 JER 016 007 et non frangent inter eos lugenti panem ad consolandum super mortuo et non dabunt eis potum calicis ad consolandum super patre suo et matre 024 JER 016 008 et domum convivii non ingredieris ut sedeas cum eis et comedas et bibas 024 JER 016 009 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego auferam de loco isto in oculis vestris et in diebus vestris vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et vocem sponsae 024 JER 016 010 et cum adnuntiaveris populo huic omnia verba haec et dixerint tibi quare locutus est Dominus super nos omne malum grande istud quae iniquitas nostra et quod peccatum nostrum quod peccavimus Domino Deo nostro 024 JER 016 011 dices ad eos quia dereliquerunt patres vestri me ait Dominus et abierunt post deos alienos et servierunt eis et adoraverunt eos et me dereliquerunt et legem meam non custodierunt 024 JER 016 012 sed et vos peius operati estis quam patres vestri ecce enim ambulat unusquisque post pravitatem cordis sui mali ut me non audiat 024 JER 016 013 et eiciam vos de terra hac in terram quam ignoratis vos et patres vestri et servietis ibi diis alienis die ac nocte qui non dabunt vobis requiem 024 JER 016 014 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicetur ultra vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra Aegypti 024 JER 016 015 sed vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra aquilonis et de universis terris ad quas eieci eos et reducam eos in terram suam quam dedi patribus eorum 024 JER 016 016 ecce ego mittam piscatores multos dicit Dominus et piscabuntur eos et post haec mittam eis multos venatores et venabuntur eos de omni monte et de omni colle et de cavernis petrarum 024 JER 016 017 quia oculi mei super omnes vias eorum non sunt absconditae a facie mea et non fuit occulta iniquitas eorum ab oculis meis 024 JER 016 018 et reddam primum duplices iniquitates et peccata eorum quia contaminaverunt terram meam in morticinis idolorum suorum et abominationibus suis impleverunt hereditatem meam 024 JER 016 019 Domine fortitudo mea et robur meum et refugium meum in die tribulationis ad te gentes venient ab extremis terrae et dicent vere mendacium possederunt patres nostri vanitatem quae eis non profuit 024 JER 016 020 numquid faciet sibi homo deos et ipsi non sunt dii 024 JER 016 021 idcirco ecce ego ostendam eis per vicem hanc ostendam eis manum meam et virtutem meam et scient quia nomen mihi Dominus 024 JER 017 001 peccatum Iuda scriptum est stilo ferreo in ungue adamantino exaratum super latitudinem cordis eorum et in cornibus ararum eorum 024 JER 017 002 cum recordati fuerint filii eorum ararum suarum et lucorum lignorumque frondentium in montibus excelsis 024 JER 017 003 sacrificantes in agro fortitudinem tuam et omnes thesauros tuos in direptionem dabo excelsa tua propter peccata in universis finibus tuis 024 JER 017 004 et relinqueris sola ab hereditate tua quam dedi tibi et servire te faciam inimicis tuis in terra quam ignoras quoniam ignem succendisti in furore meo usque in aeternum ardebit 024 JER 017 005 haec dicit Dominus maledictus homo qui confidit in homine et ponit carnem brachium suum et a Domino recedit cor eius 024 JER 017 006 erit enim quasi myrice in deserto et non videbit cum venerit bonum sed habitabit in siccitate in deserto in terra salsuginis et inhabitabili 024 JER 017 007 benedictus vir qui confidit in Domino et erit Dominus fiducia eius 024 JER 017 008 et erit quasi lignum quod transplantatur super aquas quod ad humorem mittit radices suas et non timebit cum venerit aestus et erit folium eius viride et in tempore siccitatis non erit sollicitum nec aliquando desinet facere fructum 024 JER 017 009 pravum est cor omnium et inscrutabile quis cognoscet illud 024 JER 017 010 ego Dominus scrutans cor et probans renes qui do unicuique iuxta viam et iuxta fructum adinventionum suarum 024 JER 017 011 perdix fovit quae non peperit fecit divitias et non in iudicio in dimidio dierum suorum derelinquet eas et in novissimo suo erit insipiens 024 JER 017 012 solium gloriae altitudinis a principio locus sanctificationis nostrae 024 JER 017 013 expectatio Israhel Domine omnes qui te derelinquunt confundentur recedentes in terra scribentur quoniam dereliquerunt venam aquarum viventium Dominum 024 JER 017 014 sana me Domine et sanabor salvum me fac et salvus ero quoniam laus mea tu es 024 JER 017 015 ecce ipsi dicunt ad me ubi est verbum Domini veniat 024 JER 017 016 et ego non sum turbatus te pastorem sequens et diem hominis non desideravi tu scis quod egressum est de labiis meis rectum in conspectu tuo fuit 024 JER 017 017 non sis mihi tu formidini spes mea tu in die adflictionis 024 JER 017 018 confundantur qui persequuntur me et non confundar ego paveant illi et non paveam ego induc super eos diem adflictionis et duplici contritione contere eos 024 JER 017 019 haec dicit Dominus ad me vade et sta in porta filiorum populi per quam ingrediuntur reges Iuda et egrediuntur et in cunctis portis Hierusalem 024 JER 017 020 et dices ad eos audite verbum Domini reges Iuda et omnis Iudaea cunctique habitatores Hierusalem qui ingredimini per portas istas 024 JER 017 021 haec dicit Dominus custodite animas vestras et nolite portare pondera in die sabbati nec inferatis per portas Hierusalem 024 JER 017 022 et nolite eicere onera de domibus vestris in die sabbati et omne opus non facietis sanctificate diem sabbati sicut praecepi patribus vestris 024 JER 017 023 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam sed induraverunt cervicem suam ne audirent me et ne acciperent disciplinam 024 JER 017 024 et erit si audieritis me dicit Dominus ut non inferatis onera per portas civitatis huius in die sabbati et si sanctificaveritis diem sabbati ne faciatis in ea omne opus 024 JER 017 025 ingredientur per portas civitatis huius reges et principes sedentes super solium David et ascendentes in curribus et equis ipsi et principes eorum vir Iuda et habitatores Hierusalem et habitabitur civitas haec in sempiternum 024 JER 017 026 et venient de civitate Iuda et de circuitu Hierusalem et de terra Beniamin et de campestribus et de montuosis et ab austro portantes holocaustum et victimam et sacrificium et tus et inferent oblationem in domum Domini 024 JER 017 027 si autem non audieritis me ut sanctificetis diem sabbati et ne portetis onus et ne inferatis per portas Hierusalem in die sabbati succendam ignem in portis eius et devorabit domos Hierusalem et non extinguetur 024 JER 018 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 018 002 surge et descende in domum figuli et ibi audies verba mea 024 JER 018 003 et descendi in domum figuli et ecce ipse faciebat opus super rotam 024 JER 018 004 et dissipatum est vas quod ipse faciebat e luto manibus suis conversusque fecit illud vas alterum sicut placuerat in oculis eius ut faceret 024 JER 018 005 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 018 006 numquid sicut figulus iste non potero facere vobis domus Israhel ait Dominus ecce sicut lutum in manu figuli sic vos in manu mea domus Israhel 024 JER 018 007 repente loquar adversum gentem et adversum regnum ut eradicem et destruam et disperdam illud 024 JER 018 008 si paenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum adversum eam agam et ego paenitentiam super malo quod cogitavi ut facerem ei 024 JER 018 009 et subito loquar de gente et regno ut aedificem et ut plantem illud 024 JER 018 010 si fecerit malum in oculis meis ut non audiat vocem meam paenitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei 024 JER 018 011 nunc ergo dic viro Iudae et habitatoribus Hierusalem dicens haec dicit Dominus ecce ego fingo contra vos malum et cogito contra vos cogitationem revertatur unusquisque a via sua mala et dirigite vias vestras et studia vestra 024 JER 018 012 qui dixerunt desperavimus post cogitationes enim nostras ibimus et unusquisque pravitatem cordis sui mali faciemus 024 JER 018 013 ideo haec dicit Dominus interrogate gentes quis audivit talia horribilia quae fecit nimis virgo Israhel 024 JER 018 014 numquid deficiet de petra agri nix Libani aut evelli possunt aquae erumpentes frigidae et defluentes 024 JER 018 015 quia oblitus est mei populus meus frustra libantes et inpingentes in viis suis in semitis saeculi ut ambularent per eas in itinere non trito 024 JER 018 016 ut fieret terra eorum in desolationem et in sibilum sempiternum omnis qui praeterit per eam obstupescet et movebit caput suum 024 JER 018 017 sicut ventus urens dispergam eos coram inimico dorsum et non faciem ostendam eis in die perditionis eorum 024 JER 018 018 et dixerunt venite et cogitemus contra Hieremiam cogitationes non enim peribit lex a sacerdote neque consilium a sapiente nec sermo a propheta venite et percutiamus eum lingua et non adtendamus ad universos sermones eius 024 JER 018 019 adtende Domine ad me et audi vocem adversariorum meorum 024 JER 018 020 numquid redditur pro bono malum quia foderunt foveam animae meae recordare quod steterim in conspectu tuo ut loquerer pro eis bonum et averterem indignationem tuam ab eis 024 JER 018 021 propterea da filios eorum in famem et deduc eos in manus gladii fiant uxores eorum absque liberis et viduae et viri earum interficiantur morte iuvenes eorum confodiantur gladio in proelio 024 JER 018 022 audiatur clamor de domibus eorum adduces enim super eos latronem repente quia foderunt foveam ut caperent me et laqueos absconderunt pedibus meis 024 JER 018 023 tu autem Domine scis omne consilium eorum adversum me in mortem ne propitieris iniquitati eorum et peccatum eorum a facie tua non deleatur fiant corruentes in conspectu tuo in tempore furoris tui abutere eis 024 JER 019 001 haec dicit Dominus vade et accipe lagunculam figuli testeam a senioribus populi et a senioribus sacerdotum 024 JER 019 002 et egredere ad vallem filii Ennom quae est iuxta introitum portae Fictilis et praedicabis ibi verba quae ego loquar ad te 024 JER 019 003 et dices audite verbum Domini reges Iuda et habitatores Hierusalem haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego inducam adflictionem super locum istum ita ut omnis qui audierit illam tinniant aures eius 024 JER 019 004 eo quod dereliquerint me et alienum fecerint locum istum et libaverint in eo diis alienis quos nescierunt ipsi et patres eorum et reges Iuda et repleverunt locum istum sanguine innocentium 024 JER 019 005 et aedificaverunt excelsa Baali ad conburendos filios suos igni in holocaustum Baali quae non praecepi nec locutus sum nec ascenderunt in cor meum 024 JER 019 006 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et non vocabitur locus iste amplius Thofeth et vallis filii Ennom sed vallis Occisionis 024 JER 019 007 et dissipabo consilium Iudae et Hierusalem in loco isto et subvertam eos gladio in conspectu inimicorum suorum et in manu quaerentium animas eorum et dabo cadavera eorum escam volatilibus caeli et bestiis terrae 024 JER 019 008 et ponam civitatem hanc in stuporem et in sibilum omnis qui praeterierit per eam obstupescet et sibilabit super universa plaga eius 024 JER 019 009 et cibabo eos carnibus filiorum suorum et carnibus filiarum suarum et unusquisque carnes amici sui comedet in obsidione et in angustia in qua concludent eos inimici eorum et qui quaerunt animas eorum 024 JER 019 010 et conteres lagunculam in oculis virorum qui ibunt tecum 024 JER 019 011 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum sic conteram populum istum et civitatem istam sicut conteritur vas figuli quod non potest ultra instaurari et in Thofeth sepelientur eo quod non sit alius locus ad sepeliendum 024 JER 019 012 sic faciam loco huic ait Dominus et habitatoribus eius ut ponam civitatem istam sicut Thofeth 024 JER 019 013 et erunt domus Hierusalem et domus regum Iuda sicut locus Thofeth inmundae omnes domus in quarum domatibus sacrificaverunt omni militiae caeli et libaverunt libamina diis alienis 024 JER 019 014 venit autem Hieremias de Thofeth quo miserat eum Dominus ad prophetandum et stetit in atrio domus Domini et dixit ad omnem populum 024 JER 019 015 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego inducam super civitatem hanc et super omnes urbes eius universa mala quae locutus sum adversum eam quoniam induraverunt cervicem suam ut non audirent sermones meos 024 JER 020 001 et audivit Phassur filius Emmer sacerdos qui constitutus erat princeps in domo Domini Hieremiam prophetantem sermones istos 024 JER 020 002 et percussit Phassur Hieremiam prophetam et misit eum in nervum quod erat in porta Beniamin superiori in domo Domini 024 JER 020 003 cumque inluxisset in crastinum eduxit Phassur Hieremiam de nervo et dixit ad eum Hieremias non Phassur vocavit Dominus nomen tuum sed Pavorem undique 024 JER 020 004 quia haec dicit Dominus ecce ego dabo te in pavorem te et omnes amicos tuos et corruent gladio inimicorum suorum et oculi tui videbunt et omnem Iudam dabo in manu regis Babylonis et traducet eos in Babylonem et percutiet eos gladio 024 JER 020 005 et dabo universam substantiam civitatis huius et omnem laborem eius omneque pretium et cunctos thesauros regum Iuda dabo in manu inimicorum eorum et diripient eos et tollent et ducent in Babylonem 024 JER 020 006 tu autem Phassur et omnes habitatores domus tuae ibitis in captivitatem et in Babylonem venies et ibi morieris ibique sepelieris tu et omnes amici tui quibus prophetasti mendacium 024 JER 020 007 seduxisti me Domine et seductus sum fortior me fuisti et invaluisti factus sum in derisum tota die omnes subsannant me 024 JER 020 008 quia iam olim loquor vociferans iniquitatem et vastitatem clamito et factus est mihi sermo Domini in obprobrium et in derisum tota die 024 JER 020 009 et dixi non recordabor eius neque loquar ultra in nomine illius et factus est in corde meo quasi ignis exaestuans claususque in ossibus meis et defeci ferre non sustinens 024 JER 020 010 audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu persequimini et persequamur eum ab omnibus viris qui erant pacifici mei et custodientes latus meum si quo modo decipiatur et praevaleamus adversus eum et consequamur ultionem ex eo 024 JER 020 011 Dominus autem mecum est quasi bellator fortis idcirco qui persequuntur me cadent et infirmi erunt confundentur vehementer quia non intellexerunt obprobrium sempiternum quod numquam delebitur 024 JER 020 012 et tu Domine exercituum probator iusti qui vides renes et cor videam quaeso ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam 024 JER 020 013 cantate Domino laudate Dominum quia liberavit animam pauperis de manu malorum 024 JER 020 014 maledicta dies in qua natus sum dies in qua peperit me mater mea non sit benedicta 024 JER 020 015 maledictus vir qui adnuntiavit patri meo dicens natus est tibi puer masculus et quasi gaudio laetificavit eum 024 JER 020 016 sit homo ille ut sunt civitates quas subvertit Dominus et non paenituit eum audiat clamorem mane et ululatum in tempore meridiano 024 JER 020 017 qui non me interfecit a vulva ut fieret mihi mater mea sepulchrum et vulva eius conceptus aeternus 024 JER 020 018 quare de vulva egressus sum ut viderem laborem et dolorem et consumerentur in confusione dies mei 024 JER 021 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando misit ad eum rex Sedecias Phassur filium Melchiae et Sophoniam filium Maasiae sacerdotem dicens 024 JER 021 002 interroga pro nobis Dominum quia Nabuchodonosor rex Babylonis proeliatur adversum nos si forte faciat Dominus nobiscum secundum omnia mirabilia sua et recedat a nobis 024 JER 021 003 et dixit Hieremias ad eos sic dicetis Sedeciae 024 JER 021 004 haec dicit Dominus Deus Israhel ecce ego convertam vasa belli quae in manibus vestris sunt et quibus vos pugnatis adversum regem Babylonis et Chaldeos qui obsident vos in circuitu murorum et congregabo ea in medio civitatis huius 024 JER 021 005 et debellabo ego vos in manu extenta et brachio forti et in furore et in indignatione et in ira grandi 024 JER 021 006 et percutiam habitatores civitatis huius homines et bestiae pestilentia magna morientur 024 JER 021 007 et post haec ait Dominus dabo Sedeciam regem Iuda et servos eius et populum eius et qui derelicti sunt in civitate hac a peste et gladio et fame in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu inimicorum eorum et in manu quaerentium animam eorum et percutiet eos in ore gladii et non movebitur neque parcet nec miserebitur 024 JER 021 008 et ad populum hunc dices haec dicit Dominus ecce ego do coram vobis viam vitae et viam mortis 024 JER 021 009 qui habitaverit in urbe hac morietur gladio et fame et peste qui autem egressus fuerit et transfugerit ad Chaldeos qui obsident vos vivet et erit ei anima sua quasi spolium 024 JER 021 010 posui enim faciem meam super civitatem hanc in malum et non in bonum ait Dominus in manu regis Babylonis dabitur et exuret eam igni 024 JER 021 011 et domui regis Iuda audite verbum Domini 024 JER 021 012 domus David haec dicit Dominus iudicate mane iudicium et eruite vi oppressum de manu calumniantis ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea et succendatur et non sit qui extinguat propter malitiam studiorum vestrorum 024 JER 021 013 ecce ego ad te habitatricem vallis solidae atque campestris ait Dominus qui dicitis quis percutiet nos et quis ingredietur domos nostras 024 JER 021 014 et visitabo super vos iuxta fructum studiorum vestrorum dicit Dominus et succendam ignem in saltu eius et devorabit omnia in circuitu eius 024 JER 022 001 haec dicit Dominus descende in domum regis Iuda et loqueris ibi verbum hoc 024 JER 022 002 et dices audi verbum Domini rex Iuda qui sedes super solium David tu et servi tui et populus tuus qui ingredimini per portas istas 024 JER 022 003 haec dicit Dominus facite iudicium et iustitiam et liberate vi oppressum de manu calumniatoris et advenam et pupillum et viduam nolite contristare neque opprimatis inique et sanguinem innocentem ne effundatis in loco isto 024 JER 022 004 si enim facientes feceritis verbum istud ingredientur per portas domus huius reges sedentes de genere David super thronum eius et ascendentes currus et equos ipsi et servi et populus eorum 024 JER 022 005 quod si non audieritis verba haec in memet ipso iuravi dicit Dominus quia in solitudinem erit domus haec 024 JER 022 006 quia haec dicit Dominus super domum regis Iuda Galaad tu mihi caput Libani si non posuero te solitudinem urbes inhabitabiles 024 JER 022 007 et sanctificabo super te interficientem virum et arma eius et succident electam cedrum tuam et praecipitabunt in ignem 024 JER 022 008 et pertransibunt gentes multae per civitatem hanc et dicet unusquisque proximo suo quare fecit Dominus sic civitati huic grandi 024 JER 022 009 et respondebunt eo quod dereliquerint pactum Domini Dei sui et adoraverint deos alienos et servierint eis 024 JER 022 010 nolite flere mortuum neque lugeatis super eum fletu plangite eum qui egreditur quia non revertetur ultra nec videbit terram nativitatis suae 024 JER 022 011 quia haec dicit Dominus ad Sellum filium Iosiae regem Iuda qui regnavit pro Iosia patre suo qui egressus est de loco isto non revertetur huc amplius 024 JER 022 012 sed in loco ad quem transtuli eum ibi morietur et terram istam non videbit amplius 024 JER 022 013 vae qui aedificat domum suam in iniustitia et cenacula sua non in iudicio amicum suum opprimet frustra et mercedem eius non reddet ei 024 JER 022 014 qui dicit aedificabo mihi domum latam et cenacula spatiosa qui aperit sibi fenestras et facit laquearia cedrina pingitque sinopide 024 JER 022 015 numquid regnabis quoniam confers te cedro pater tuus numquid non comedit et bibit et fecit iudicium et iustitiam tunc cum bene erat ei 024 JER 022 016 iudicavit causam pauperis et egeni in bonum suum numquid non ideo quia cognovit me dicit Dominus 024 JER 022 017 tui vero oculi et cor ad avaritiam et ad sanguinem innocentem fundendum et ad calumniam et ad cursum mali operis 024 JER 022 018 propterea haec dicit Dominus ad Ioachim filium Iosiae regem Iuda non plangent eum vae frater et vae fratres non concrepabunt ei vae domine et vae inclite 024 JER 022 019 sepultura asini sepelietur putrefactus et proiectus extra portas Hierusalem 024 JER 022 020 ascende Libanum et clama et in Basan da vocem tuam et clama ad transeuntes quia contriti sunt omnes amatores tui 024 JER 022 021 locutus sum ad te in abundantia tua dixisti non audiam haec est via tua ab adulescentia tua quia non audisti vocem meam 024 JER 022 022 omnes pastores tuos pascet ventus et amatores tui in captivitatem ibunt et tunc confunderis et erubesces ab omni malitia tua 024 JER 022 023 quae sedes in Libano et nidificas in cedris quomodo congemuisti cum venissent tibi dolores quasi dolores parturientis 024 JER 022 024 vivo ego dicit Dominus quia si fuerit Iechonias filius Ioachim regis Iuda anulus in manu dextera mea inde avellam eum 024 JER 022 025 et dabo te in manu quaerentium animam tuam et in manu quorum tu formidas faciem et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu Chaldeorum 024 JER 022 026 et mittam te et matrem tuam quae genuit te in terram alienam in qua nati non estis ibique moriemini 024 JER 022 027 et in terram ad quam ipsi levant animam suam ut revertantur illuc non revertentur 024 JER 022 028 numquid vas fictile atque contritum vir iste Iechonias numquid vas absque omni voluptate quare abiecti sunt ipse et semen eius et proiecti in terram quam ignoraverunt 024 JER 022 029 terra terra terra audi sermonem Domini 024 JER 022 030 haec dicit Dominus scribe virum istum sterilem virum qui in diebus suis non prosperabitur nec enim erit de semine eius vir qui sedeat super solium David et potestatem habeat ultra in Iuda 024 JER 023 001 vae pastoribus qui disperdunt et dilacerant gregem pascuae meae dicit Dominus 024 JER 023 002 ideo haec dicit Dominus Deus Israhel ad pastores qui pascunt populum meum vos dispersistis gregem meum eiecistis eos et non visitastis eos ecce ego visitabo super vos malitiam studiorum vestrorum ait Dominus 024 JER 023 003 et ego congregabo reliquias gregis mei de omnibus terris ad quas eiecero eos illuc et convertam eos ad rura sua et crescent et multiplicabuntur 024 JER 023 004 et suscitabo super eos pastores et pascent eos non formidabunt ultra et non pavebunt et nullus quaeretur ex numero dicit Dominus 024 JER 023 005 ecce dies veniunt ait Dominus et suscitabo David germen iustum et regnabit rex et sapiens erit et faciet iudicium et iustitiam in terra 024 JER 023 006 in diebus illius salvabitur Iuda et Israhel habitabit confidenter et hoc est nomen quod vocabunt eum Dominus iustus noster 024 JER 023 007 propter hoc ecce dies veniunt dicit Dominus et non dicent ultra vivit Dominus qui eduxit filios Israhel de terra Aegypti 024 JER 023 008 sed vivit Dominus qui eduxit et adduxit semen domus Israhel de terra aquilonis et de cunctis terris ad quas eieceram eos illuc et habitabunt in terra sua 024 JER 023 009 ad prophetas contritum est cor meum in medio mei contremuerunt omnia ossa mea factus sum quasi vir ebrius et quasi homo madidus a vino a facie Domini et a facie verborum sanctorum eius 024 JER 023 010 quia adulteris repleta est terra quia a facie maledictionis luxit terra arefacta sunt arva deserti factus est cursus eorum malus et fortitudo eorum dissimilis 024 JER 023 011 propheta namque et sacerdos polluti sunt et in domo mea inveni malum eorum ait Dominus 024 JER 023 012 idcirco via eorum erit quasi lubricum in tenebris inpellentur enim et corruent in ea adferam enim super eos mala annum visitationis eorum ait Dominus 024 JER 023 013 et in prophetis Samariae vidi fatuitatem prophetabant in Baal et decipiebant populum meum Israhel 024 JER 023 014 et in prophetis Hierusalem vidi similitudinem adulterium et iter mendacii et confortaverunt manus pessimorum ut non converteretur unusquisque a malitia sua facti sunt mihi omnes Sodoma et habitatores eius quasi Gomorra 024 JER 023 015 propterea haec dicit Dominus exercituum ad prophetas ecce ego cibabo eos absinthio et potabo eos felle a prophetis enim Hierusalem est egressa pollutio super omnem terram 024 JER 023 016 haec dicit Dominus exercituum nolite audire verba prophetarum qui prophetant vobis et decipiunt vos visionem cordis sui loquuntur non de ore Domini 024 JER 023 017 dicunt his qui blasphemant me locutus est Dominus pax erit vobis et omni qui ambulat in pravitate cordis sui dixerunt non veniet super vos malum 024 JER 023 018 quis enim adfuit in consilio Domini et vidit et audivit sermonem eius quis consideravit verbum illius et audivit 024 JER 023 019 ecce turbo dominicae indignationis egredietur et tempestas erumpens super caput impiorum veniet 024 JER 023 020 non revertetur furor Domini usque dum faciat et usque dum conpleat cogitationem cordis sui in novissimis diebus intellegetis consilium eius 024 JER 023 021 non mittebam prophetas et ipsi currebant non loquebar ad eos et ipsi prophetabant 024 JER 023 022 si stetissent in consilio meo et nota fecissent verba mea populo meo avertissem utique eos a via sua mala et a pessimis cogitationibus suis 024 JER 023 023 putasne Deus e vicino ego sum dicit Dominus et non Deus de longe 024 JER 023 024 si occultabitur vir in absconditis et ego non videbo eum dicit Dominus numquid non caelum et terram ego impleo ait Dominus 024 JER 023 025 audivi quae dixerunt prophetae prophetantes in nomine meo mendacium atque dicentes somniavi somniavi 024 JER 023 026 usquequo istud in corde est prophetarum vaticinantium mendacium et prophetantium seductiones cordis sui 024 JER 023 027 qui volunt facere ut obliviscatur populus meus nominis mei propter somnia eorum quae narrant unusquisque ad proximum suum sicut obliti sunt patres eorum nominis mei propter Baal 024 JER 023 028 propheta qui habet somnium narret somnium et qui habet sermonem meum loquatur sermonem meum vere quid paleis ad triticum dicit Dominus 024 JER 023 029 numquid non verba mea sunt quasi ignis ait Dominus et quasi malleus conterens petram 024 JER 023 030 propterea ecce ego ad prophetas ait Dominus qui furantur verba mea unusquisque a proximo suo 024 JER 023 031 ecce ego ad prophetas ait Dominus qui adsumunt linguas suas et aiunt dicit Dominus 024 JER 023 032 ecce ego ad prophetas somniantes mendacium ait Dominus qui narraverunt ea et seduxerunt populum meum in mendacio suo et in miraculis suis cum ego non misissem eos nec mandassem eis qui nihil profuerunt populo huic dicit Dominus 024 JER 023 033 si igitur interrogaverit te populus iste vel propheta aut sacerdos dicens quod est onus Domini dices ad eos ut quid vobis onus proiciam quippe vos dicit Dominus 024 JER 023 034 et prophetes et sacerdos et populus qui dicit onus Domini visitabo super virum illum et super domum eius 024 JER 023 035 haec dicetis unusquisque ad proximum et ad fratrem suum quid respondit Dominus et quid locutus est Dominus 024 JER 023 036 et onus Domini ultra non memorabitur quia onus erit unicuique sermo suus et pervertitis verba Dei viventis Domini exercituum Dei nostri 024 JER 023 037 haec dices ad prophetam quid respondit tibi Dominus et quid locutus est Dominus 024 JER 023 038 si autem onus Domini dixeritis propter hoc haec dicit Dominus quia dixistis sermonem istum onus Domini et misi ad vos dicens nolite dicere onus Domini 024 JER 023 039 propterea ecce ego tollam vos portans et derelinquam vos et civitatem quam dedi vobis et patribus vestris a facie mea 024 JER 023 040 et dabo vos in obprobrium sempiternum et in ignominiam aeternam quae numquam oblivione delebitur 024 JER 024 001 ostendit mihi Dominus et ecce duo calathi pleni ficis positi ante templum Domini postquam transtulit Nabuchodonosor rex Babylonis Iechoniam filium Ioachim regem Iuda et principes eius et fabrum et inclusorem de Hierusalem et adduxit eos in Babylonem 024 JER 024 002 calathus unus ficus bonas habebat nimis ut solent ficus esse primi temporis et calathus unus ficus habebat malas nimis quae comedi non poterant eo quod essent malae 024 JER 024 003 et dixit Dominus ad me quid tu vides Hieremia et dixi ficus ficus bonas bonas valde et malas malas valde quae comedi non possunt eo quod sint malae 024 JER 024 004 et factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 024 005 haec dicit Dominus Deus Israhel sicut ficus hae bonae sic cognoscam transmigrationem Iuda quam emisi de loco isto in terram Chaldeorum in bonum 024 JER 024 006 et ponam oculos meos super eos ad placandum et reducam eos in terram hanc et aedificabo eos et non destruam et plantabo eos et non evellam 024 JER 024 007 et dabo eis cor ut sciant me quia ego sum Dominus et erunt mihi in populum et ego ero eis in Deum quia revertentur ad me in toto corde suo 024 JER 024 008 et sicut ficus pessimae quae comedi non possunt eo quod sint malae haec dicit Dominus sic dabo Sedeciam regem Iuda et principes eius et reliquos de Hierusalem qui remanserunt in urbe hac et qui habitant in terra Aegypti 024 JER 024 009 et dabo eos in vexationem adflictionemque omnibus regnis terrae in obprobrium et in parabolam et in proverbium et in maledictionem in universis locis ad quos eieci eos 024 JER 024 010 et mittam in eis gladium et famem et pestem donec consumantur de terra quam dedi eis et patribus eorum 024 JER 025 001 verbum quod factum est ad Hieremiam de omni populo Iudae in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda ipse est annus primus Nabuchodonosor regis Babylonis 024 JER 025 002 quae locutus est Hieremias propheta ad omnem populum Iuda et ad universos habitatores Hierusalem dicens 024 JER 025 003 a tertiodecimo anno Iosiae filii Amon regis Iuda usque ad diem hanc iste est tertius et vicesimus annus factum est verbum Domini ad me et locutus sum ad vos de nocte consurgens et loquens et non audistis 024 JER 025 004 et misit Dominus ad vos omnes servos suos prophetas consurgens diluculo mittensque et non audistis neque inclinastis aures vestras ut audiretis 024 JER 025 005 cum diceret revertimini unusquisque a via sua mala et a pessimis cogitationibus vestris et habitabitis in terram quam dedit Dominus vobis et patribus vestris a saeculo et usque in saeculum 024 JER 025 006 et nolite ire post deos alienos ut serviatis eis adoretisque eos neque me ad iracundiam provocetis in operibus manuum vestrarum et non adfligam vos 024 JER 025 007 et non audistis me dicit Dominus ut me ad iracundiam provocaretis in operibus manuum vestrarum in malum vestrum 024 JER 025 008 propterea haec dicit Dominus exercituum pro eo quod non audistis verba mea 024 JER 025 009 ecce ego mittam et adsumam universas cognationes aquilonis ait Dominus et ad Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et adducam eos super terram istam et super habitatores eius et super omnes nationes quae in circuitu illius sunt et interficiam eos et ponam eos in stuporem et in sibilum et in solitudines sempiternas 024 JER 025 010 perdamque ex eis vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsae et vocem sponsi vocem molae et lumen lucernae 024 JER 025 011 et erit universa terra eius in solitudinem et in stuporem et servient omnes gentes istae regi Babylonis septuaginta annis 024 JER 025 012 cumque impleti fuerint anni septuaginta visitabo super regem Babylonis et super gentem illam dicit Dominus iniquitatem eorum et super terram Chaldeorum et ponam illam in solitudines sempiternas 024 JER 025 013 et adducam super terram illam omnia verba mea quae locutus sum contra eam omne quod scriptum est in libro isto quaecumque prophetavit Hieremias adversum omnes gentes 024 JER 025 014 quia servierunt eis cum essent gentes multae et reges magni et reddam eis secundum opera eorum et secundum facta manuum suarum 024 JER 025 015 quia sic dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume calicem vini furoris huius de manu mea et propinabis de illo cunctis gentibus ad quas ego mittam te 024 JER 025 016 et bibent et turbabuntur et insanient a facie gladii quem ego mittam inter eos 024 JER 025 017 et accepi calicem de manu Domini et propinavi cunctis gentibus ad quas misit me Dominus 024 JER 025 018 Hierusalem et civitatibus Iudae et regibus eius et principibus eius ut darem eos in solitudinem et in stuporem in sibilum et in maledictionem sicut est dies ista 024 JER 025 019 Pharaoni regi Aegypti et servis eius et principibus eius et omni populo eius 024 JER 025 020 et universis generaliter cunctis regibus terrae Ausitidis et cunctis regibus terrae Philisthim et Ascaloni et Gazae et Accaroni et reliquiis Azoti 024 JER 025 021 Idumeae et Moab et filiis Ammon 024 JER 025 022 et cunctis regibus Tyri et cunctis regibus Sidonis et regibus terrae insularum qui sunt trans mare 024 JER 025 023 et Dedan et Theman et Buz et universis qui adtonsi sunt in comam 024 JER 025 024 et cunctis regibus Arabiae et cunctis regibus occidentis qui habitant in deserto 024 JER 025 025 et cunctis regibus Zambri et cunctis regibus Aelam et cunctis regibus Medorum 024 JER 025 026 et cunctis regibus aquilonis de prope et de longe unicuique contra fratrem suum et omnibus regnis terrae quae super faciem eius sunt et rex Sesach bibet post eos 024 JER 025 027 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel bibite et inebriamini et vomite et cadite neque surgatis a facie gladii quem ego mittam inter vos 024 JER 025 028 cumque noluerint accipere calicem de manu ut bibant dices ad eos haec dicit Dominus exercituum bibentes bibetis 024 JER 025 029 quia ecce in civitate in qua invocatum est nomen meum ego incipio adfligere et vos quasi innocentes inmunes eritis non eritis inmunes gladium enim ego voco super omnes habitatores terrae dicit Dominus exercituum 024 JER 025 030 et tu prophetabis ad eos omnia verba haec et dices ad illos Dominus de excelso rugiet et de habitaculo sancto suo dabit vocem suam rugiens rugiet super decorem suum celeuma quasi calcantium concinetur adversus omnes habitatores terrae 024 JER 025 031 pervenit sonitus usque ad extrema terrae quia iudicium Domino cum gentibus iudicatur ipse cum omni carne impios tradidit gladio dicit Dominus 024 JER 025 032 haec dicit Dominus exercituum ecce adflictio egredietur de gente in gentem et turbo magnus egredietur a summitatibus terrae 024 JER 025 033 et erunt interfecti Domini in die illa a summo terrae usque ad summum eius non plangentur et non colligentur neque sepelientur in sterquilinium super faciem terrae iacebunt 024 JER 025 034 ululate pastores et clamate et aspergite vos cinere optimates gregis quia conpleti sunt dies vestri ut interficiamini et dissipationes vestrae et cadetis quasi vasa pretiosa 024 JER 025 035 et peribit fuga a pastoribus et salvatio ab optimatibus gregis 024 JER 025 036 vox clamoris pastorum et ululatus optimatium gregis quia vastavit Dominus pascuam eorum 024 JER 025 037 et conticuerunt arva pacis a facie irae furoris Domini 024 JER 025 038 dereliquit quasi leo umbraculum suum facta est terra eorum in desolationem a facie irae columbae et a facie irae furoris Domini 024 JER 026 001 in principio regis Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum istud a Domino dicens 024 JER 026 002 haec dicit Dominus sta in atrio domus Domini et loqueris ad omnes civitates Iuda de quibus veniunt ut adorent in domo Domini universos sermones quos ego mandavi tibi ut loquaris ad eos noli subtrahere verbum 024 JER 026 003 si forte audiant et convertantur unusquisque a via sua mala et paeniteat me mali quod cogito facere eis propter malitias studiorum eorum 024 JER 026 004 et dices ad eos haec dicit Dominus si non audieritis me ut ambuletis in lege mea quam dedi vobis 024 JER 026 005 ut audiatis sermones servorum meorum prophetarum quos ego misi ad vos de nocte consurgens et dirigens et non audistis 024 JER 026 006 dabo domum istam sicut Silo et urbem hanc dabo in maledictionem cunctis gentibus terrae 024 JER 026 007 et audierunt sacerdotes et prophetae et omnis populus Hieremiam loquentem verba haec in domo Domini 024 JER 026 008 cumque conplesset Hieremias loquens omnia quae praeceperat ei Dominus ut loqueretur ad universum populum adprehenderunt eum sacerdotes et prophetae et omnis populus dicens morte morietur 024 JER 026 009 quare prophetavit in nomine Domini dicens sicut Silo erit domus haec et urbs ista desolabitur eo quod non sit habitator et congregatus est omnis populus adversum Hieremiam in domum Domini 024 JER 026 010 et audierunt principes Iuda verba haec et ascenderunt de domo regis in domum Domini et sederunt in introitu portae Domini novae 024 JER 026 011 et locuti sunt sacerdotes et prophetae ad principes et ad omnem populum dicentes iudicium mortis est viro huic quia prophetavit adversum civitatem istam sicut audistis auribus vestris 024 JER 026 012 et ait Hieremias ad omnes principes et ad universum populum dicens Dominus misit me ut prophetarem ad domum istam et ad civitatem hanc omnia verba quae audistis 024 JER 026 013 nunc ergo bonas facite vias vestras et studia vestra et audite vocem Domini Dei vestri et paenitebit Dominum mali quod locutus est adversum vos 024 JER 026 014 ego autem ecce in manibus vestris sum facite mihi ut bonum et rectum est in oculis vestris 024 JER 026 015 verumtamen scitote et cognoscite quod si occideritis me sanguinem innocentem traditis contra vosmet ipsos et contra civitatem istam et habitatores eius in veritate enim misit me Dominus ad vos ut loquerer in auribus vestris omnia verba haec 024 JER 026 016 et dixerunt principes et omnis populus ad sacerdotes et prophetas non est viro huic iudicium mortis quia in nomine Domini Dei nostri locutus est ad nos 024 JER 026 017 surrexerunt ergo viri de senioribus terrae et dixerunt ad omnem coetum populi loquentes 024 JER 026 018 Michas de Morasthim fuit propheta in diebus Ezechiae regis Iudae et ait ad omnem populum Iudae dicens haec dicit Dominus exercituum Sion quasi ager arabitur et Hierusalem in acervum lapidum erit et mons domus in excelsa silvarum 024 JER 026 019 numquid morte condemnavit eum Ezechias rex Iuda et omnis Iuda numquid non timuerunt Dominum et deprecati sunt faciem Domini et paenituit Dominum mali quod locutus erat adversum eos itaque nos facimus malum grande contra animas nostras 024 JER 026 020 fuit quoque vir prophetans in nomine Domini Urias filius Semei de Cariathiarim et prophetavit adversum civitatem istam et adversum terram hanc iuxta universa verba Hieremiae 024 JER 026 021 et audivit rex Ioachim et omnes potentes et principes eius verba haec et quaesivit rex interficere eum et audivit Urias et timuit fugitque et ingressus est Aegyptum 024 JER 026 022 et misit rex Ioachim viros in Aegyptum Elnathan filium Achobor et viros cum eo in Aegyptum 024 JER 026 023 et eduxerunt Uriam de Aegypto et adduxerunt eum ad regem Ioachim et percussit eum gladio et proiecit cadaver eius in sepulchris vulgi ignobilis 024 JER 026 024 igitur manus Ahicam filii Saphan fuit cum Hieremia ut non traderetur in manu populi et interficerent eum 024 JER 027 001 in principio regni Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum istud ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 027 002 haec dicit Dominus ad me fac tibi vincula et catenas et pones eas in collo tuo 024 JER 027 003 et mittes eas ad regem Edom et ad regem Moab et ad regem filiorum Ammon et ad regem Tyri et ad regem Sidonis in manu nuntiorum qui venerunt Hierusalem ad Sedeciam regem Iuda 024 JER 027 004 et praecipies eis ut ad dominos suos loquantur haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel haec dicetis ad dominos vestros 024 JER 027 005 ego feci terram et hominem et iumenta quae sunt super faciem terrae in fortitudine mea magna et in brachio meo extento et dedi eam ei qui placuit in oculis meis 024 JER 027 006 et nunc itaque ego dedi omnes terras istas in manu Nabuchodonosor regis Babylonis servi mei insuper et bestias agri dedi ei ut serviant illi 024 JER 027 007 et servient ei omnes gentes et filio eius et filio filii eius donec veniat tempus terrae eius et ipsius et servient ei gentes multae et reges magni 024 JER 027 008 gens autem et regnum quod non servierit Nabuchodonosor regi Babylonis et quicumque non curvaverit collum suum sub iugo regis Babylonis in gladio et in fame et in peste visitabo super gentem illam ait Dominus donec consumam eos in manu eius 024 JER 027 009 vos ergo nolite audire prophetas vestros et divinos et somniatores et augures et maleficos qui dicunt vobis non servietis regi Babylonis 024 JER 027 010 quia mendacium prophetant vobis ut longe faciant vos de terra vestra et eiciant vos et pereatis 024 JER 027 011 porro gens quae subiecerit cervicem suam sub iugo regis Babylonis et servierit ei dimittam eam in terra sua dicit Dominus et colet eam et habitabit in ea 024 JER 027 012 et ad Sedeciam regem Iuda locutus sum secundum omnia verba haec dicens subicite colla vestra sub iugo regis Babylonis et servite ei et populo eius et vivetis 024 JER 027 013 quare moriemini tu et populus tuus gladio fame et peste sicut locutus est Dominus ad gentem quae servire noluerit regi Babylonis 024 JER 027 014 nolite audire verba prophetarum dicentium vobis non servietis regi Babylonis quia mendacium ipsi loquuntur vobis 024 JER 027 015 quia non misi eos ait Dominus et ipsi prophetant in nomine meo mendaciter ut eiciant vos et pereatis tam vos quam prophetae qui vaticinantur vobis 024 JER 027 016 et ad sacerdotes et ad populum istum locutus sum dicens haec dicit Dominus nolite audire verba prophetarum vestrorum qui prophetant vobis dicentes ecce vasa Domini revertentur de Babylone nunc cito mendacium enim prophetant vobis 024 JER 027 017 nolite ergo audire eos sed servite regi Babylonis ut vivatis quare datur haec civitas in solitudinem 024 JER 027 018 et si prophetae sunt et est verbum Domini in eis occurrant Domino exercituum ut non veniant vasa quae derelicta fuerant in domum Domini et in domum regis Iuda et in Hierusalem in Babylonem 024 JER 027 019 quia haec dicit Dominus exercituum ad columnas et ad mare et ad bases et ad reliqua vasorum quae remanserunt in civitate hac 024 JER 027 020 quae non tulit Nabuchodonosor rex Babylonis cum transferret Iechoniam filium Ioachim regem Iuda de Hierusalem in Babylonem et omnes optimates Iuda et Hierusalem 024 JER 027 021 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad vasa quae derelicta sunt in domum Domini et in domum regis Iuda et Hierusalem 024 JER 027 022 in Babylonem transferentur et ibi erunt usque ad diem visitationis suae dicit Dominus et adferri faciam ea et restitui in loco isto 024 JER 028 001 et factum est in anno illo in principio regni Sedeciae regis Iuda in anno quarto in mense quinto dixit ad me Ananias filius Azur propheta de Gabaon in domo Domini coram sacerdotibus et omni populo dicens 024 JER 028 002 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel contrivi iugum regis Babylonis 024 JER 028 003 adhuc duo anni dierum et ego referri faciam ad locum istum omnia vasa Domini quae tulit Nabuchodonosor rex Babylonis de loco isto et transtulit ea in Babylonem 024 JER 028 004 et Iechoniam filium Ioachim regem Iuda et omnem transmigrationem Iudae qui ingressi sunt in Babylonem ego convertam ad locum istum ait Dominus conteram enim iugum regis Babylonis 024 JER 028 005 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam in oculis sacerdotum et in oculis omnis populi qui stabant in domo Domini 024 JER 028 006 et ait Hieremias propheta amen sic faciat Dominus suscitet Dominus verba tua quae prophetasti ut referantur vasa in domum Domini et omnis transmigratio de Babylone ad locum istum 024 JER 028 007 verumtamen audi verbum hoc quod ego loquor in auribus tuis et in auribus universi populi 024 JER 028 008 prophetae qui fuerunt ante me et te ab initio et prophetaverunt super terras multas et super regna magna de proelio et de adflictione et de fame 024 JER 028 009 propheta qui vaticinatus est pacem cum venerit verbum eius scietur propheta quem misit Dominus in veritate 024 JER 028 010 et tulit Ananias propheta catenam de collo Hieremiae prophetae et confregit eam 024 JER 028 011 et ait Ananias in conspectu omnis populi dicens haec dicit Dominus sic confringam iugum Nabuchodonosor regis Babylonis post duos annos dierum de collo omnium gentium 024 JER 028 012 et abiit Hieremias prophetes in viam suam et factum est verbum Domini ad Hieremiam postquam confregit Ananias propheta catenam de collo Hieremiae prophetae dicens 024 JER 028 013 vade et dices Ananiae haec dicit Dominus catenas ligneas contrivisti et facies pro eis catenas ferreas 024 JER 028 014 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel iugum ferreum posui super collum cunctarum gentium istarum ut serviant Nabuchodonosor regi Babylonis et servient ei insuper et bestias terrae dedi ei 024 JER 028 015 et dixit Hieremias propheta ad Ananiam prophetam audi Anania non misit te Dominus et tu confidere fecisti populum istum in mendacio 024 JER 028 016 idcirco haec dicit Dominus ecce emittam te a facie terrae hoc anno morieris adversum Dominum enim locutus es 024 JER 028 017 et mortuus est Ananias propheta in anno illo mense septimo 024 JER 029 001 et haec sunt verba libri quae misit Hieremias propheta de Hierusalem ad reliquias seniorum transmigrationis et ad sacerdotes et ad prophetas et ad omnem populum quem transduxerat Nabuchodonosor de Hierusalem in Babylonem 024 JER 029 002 postquam egressus est Iechonias rex et domina et eunuchi et principes Iuda et Hierusalem et faber et inclusor de Hierusalem 024 JER 029 003 in manu Ellasa filii Saphan et Gamaliae filii Helciae quos misit Sedecias rex Iuda ad Nabuchodonosor regem Babylonis in Babylonem dicens 024 JER 029 004 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel omni transmigrationi quam transtuli de Hierusalem in Babylonem 024 JER 029 005 aedificate domos et habitate et plantate hortos et comedite fructum eorum 024 JER 029 006 accipite uxores et generate filios et filias date filiis vestris uxores et filias vestras date viris et pariant filios et filias et multiplicamini ibi et nolite esse pauci numero 024 JER 029 007 et quaerite pacem civitatis ad quam transmigrare vos feci et orate pro ea ad Dominum quia in pace illius erit pax vobis 024 JER 029 008 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel non vos inducant prophetae vestri qui sunt in medio vestrum et divini vestri et ne adtendatis ad somnia vestra quae vos somniatis 024 JER 029 009 quia falso ipsi prophetant vobis in nomine meo et non misi eos dicit Dominus 024 JER 029 010 quia haec dicit Dominus cum coeperint impleri in Babylone septuaginta anni visitabo vos et suscitabo super vos verbum meum bonum ut reducam vos ad locum istum 024 JER 029 011 ego enim scio cogitationes quas cogito super vos ait Dominus cogitationes pacis et non adflictionis ut dem vobis finem et patientiam 024 JER 029 012 et invocabitis me et ibitis et orabitis me et exaudiam vos 024 JER 029 013 quaeretis me et invenietis cum quaesieritis me in toto corde vestro 024 JER 029 014 et inveniar a vobis ait Dominus et reducam captivitatem vestram et congregabo vos de universis gentibus et de cunctis locis ad quae expuli vos dicit Dominus et reverti vos faciam de loco ad quem transmigrare vos feci 024 JER 029 015 quia dixistis suscitavit nobis Dominus prophetas in Babylone 024 JER 029 016 quia haec dicit Dominus ad regem qui sedet super solium David et ad omnem populum habitatorem urbis huius ad fratres vestros qui non sunt egressi vobiscum in transmigrationem 024 JER 029 017 haec dicit Dominus exercituum ecce mittam in eis gladium et famem et pestem et ponam eos quasi ficus malas quae comedi non possunt eo quod pessimae sint 024 JER 029 018 et persequar eos in gladio in fame et in pestilentia et dabo eos in vexationem universis regnis terrae in maledictionem et in stuporem et in sibilum et in obprobrium cunctis gentibus ad quas ego eieci eos 024 JER 029 019 eo quod non audierint verba mea dicit Dominus quae misi ad eos per servos meos prophetas de nocte consurgens et mittens et non audistis dicit Dominus 024 JER 029 020 vos ergo audite verbum Domini omnis transmigratio quam emisi de Hierusalem in Babylonem 024 JER 029 021 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ad Ahab filium Culia et ad Sedeciam filium Maasiae qui prophetant vobis in nomine meo mendaciter ecce ego tradam eos in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et percutiet eos in oculis vestris 024 JER 029 022 et adsumetur ex eis maledictio omni transmigrationi Iuda quae est in Babylone dicentium ponat te Dominus sicut Sedeciam et sicut Ahab quos frixit rex Babylonis in igne 024 JER 029 023 pro eo quod fecerint stultitiam in Israhel et moechati sunt in uxores amicorum suorum et locuti sunt verbum in nomine meo mendaciter quod non mandavi eis ego sum iudex et testis dicit Dominus 024 JER 029 024 et ad Semeiam Neelamiten dices 024 JER 029 025 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel pro eo quod misisti in nomine tuo libros ad omnem populum qui est in Hierusalem et ad Sophoniam filium Maasiae sacerdotem et ad universos sacerdotes dicens 024 JER 029 026 Dominus dedit te sacerdotem pro Ioiadae sacerdote ut sis dux in domo Domini super omnem virum arrepticium et prophetantem ut mittas eum in nervum et in carcerem 024 JER 029 027 et nunc quare non increpasti Hieremiam Anathothiten qui prophetat vobis 024 JER 029 028 quia super hoc misit ad nos in Babylonem dicens longum est aedificate domos et habitate et plantate hortos et comedite fructum eorum 024 JER 029 029 legit ergo Sophonias sacerdos librum istum in auribus Hieremiae prophetae 024 JER 029 030 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens 024 JER 029 031 mitte ad omnem transmigrationem dicens haec dicit Dominus ad Semeiam Neelamiten pro eo quod prophetavit vobis Semeias et ego non misi eum et fecit vos confidere in mendacio 024 JER 029 032 idcirco haec dicit Dominus ecce ego visitabo super Semeiam Neelamiten et super semen eius non erit ei vir sedens in medio populi huius et non videbit bonum quod ego faciam populo meo ait Dominus quia praevaricationem locutus est adversum Dominum 024 JER 030 001 hoc verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 030 002 haec dicit Dominus Deus Israhel dicens scribe tibi omnia verba quae locutus sum ad te in libro 024 JER 030 003 ecce enim dies veniunt dicit Dominus et convertam conversionem populi mei Israhel et Iuda ait Dominus et convertam eos ad terram quam dedi patribus eorum et possidebunt eam 024 JER 030 004 et haec verba quae locutus est Dominus ad Israhel et ad Iudam 024 JER 030 005 quoniam haec dicit Dominus vocem terroris audivimus formido et non est pax 024 JER 030 006 interrogate et videte si generat masculus quare ergo vidi omnis viri manum super lumbum suum quasi parientis et conversae sunt universae facies in auruginem 024 JER 030 007 vae quia magna dies illa nec est similis eius tempusque tribulationis est Iacob et ex ipso salvabitur 024 JER 030 008 et erit in die illa ait Dominus exercituum conteram iugum eius de collo tuo et vincula illius disrumpam et non dominabuntur ei amplius alieni 024 JER 030 009 sed servient Domino Deo suo et David regi suo quem suscitabo eis 024 JER 030 010 tu ergo ne timeas serve meus Iacob ait Dominus neque paveas Israhel quia ecce ego salvo te de terra longinqua et semen tuum de terra captivitatis eorum et revertetur Iacob et quiescet et cunctis affluet et non erit quem formidet 024 JER 030 011 quoniam tecum ego sum ait Dominus ut salvem te faciam enim consummationem in cunctis gentibus in quibus dispersi te te autem non faciam in consummationem sed castigabo te in iudicio ut non tibi videaris innoxius 024 JER 030 012 quia haec dicit Dominus insanabilis fractura tua pessima plaga tua 024 JER 030 013 non est qui iudicet iudicium tuum ad alligandum curationum utilitas non est tibi 024 JER 030 014 omnes amatores tui obliti sunt tui te non quaerent plaga enim inimici percussi te castigatione crudeli propter multitudinem iniquitatis tuae dura facta sunt peccata tua 024 JER 030 015 quid clamas super contritione tua insanabilis est dolor tuus propter multitudinem iniquitatis tuae et dura peccata tua feci haec tibi 024 JER 030 016 propterea omnes qui comedunt te devorabuntur et universi hostes tui in captivitatem ducentur et qui te vastant vastabuntur cunctosque praedatores tuos dabo in praedam 024 JER 030 017 obducam enim cicatricem tibi et a vulneribus tuis sanabo te dicit Dominus quia Eiectam vocaverunt te Sion haec est quae non habebat requirentem 024 JER 030 018 haec dicit Dominus ecce ego convertam conversionem tabernaculorum Iacob et tectis eius miserebor et aedificabitur civitas in excelso suo et templum iuxta ordinem suum fundabitur 024 JER 030 019 et egredietur de eis laus voxque ludentium et multiplicabo eos et non inminuentur et glorificabo eos et non adtenuabuntur 024 JER 030 020 et erunt filii eius sicut a principio et coetus eius coram me permanebit et visitabo adversum omnes qui tribulant eum 024 JER 030 021 et erit dux eius ex eo et princeps de medio eius producetur et adplicabo eum et accedet ad me quis enim iste est qui adplicet cor suum ut adpropinquet mihi ait Dominus 024 JER 030 022 et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum 024 JER 030 023 ecce turbo Domini furor egrediens procella ruens in capite impiorum conquiescet 024 JER 030 024 non avertet iram indignationis Dominus donec faciat et conpleat cogitationem cordis sui in novissimo dierum intellegetis ea 024 JER 031 001 in tempore illo dicit Dominus ero Deus universis cognationibus Israhel et ipsi erunt mihi in populum 024 JER 031 002 haec dicit Dominus invenit gratiam in deserto populus qui remanserat gladio vadet ad requiem suam Israhel 024 JER 031 003 longe Dominus apparuit mihi et in caritate perpetua dilexi te ideo adtraxi te miserans 024 JER 031 004 rursumque aedificabo te et aedificaberis virgo Israhel adhuc ornaberis tympanis tuis et egredieris in choro ludentium 024 JER 031 005 adhuc plantabis vineas in montibus Samariae plantabunt plantantes et donec tempus veniat non vindemiabunt 024 JER 031 006 quia erit dies in qua clamabunt custodes in monte Ephraim surgite et ascendamus in Sion ad Dominum Deum nostrum 024 JER 031 007 quia haec dicit Dominus exultate in laetitia Iacob et hinnite contra caput gentium personate canite et dicite salva Domine populum tuum reliquias Israhel 024 JER 031 008 ecce ego adducam eos de terra aquilonis et congregabo eos ab extremis terrae inter quos erunt caecus et claudus et praegnans et pariens simul coetus magnus revertentium huc 024 JER 031 009 in fletu venient et in precibus deducam eos et adducam eos per torrentes aquarum in via recta et non inpingent in ea quia factus sum Israheli pater et Ephraim primogenitus meus est 024 JER 031 010 audite verbum Domini gentes et adnuntiate insulis quae procul sunt et dicite qui dispersit Israhel congregabit eum et custodiet eum sicut pastor gregem suum 024 JER 031 011 redemit enim Dominus Iacob et liberavit eum de manu potentioris 024 JER 031 012 et venient et laudabunt in monte Sion et confluent ad bona Domini super frumento et vino et oleo et fetu pecorum et armentorum eritque anima eorum quasi hortus inriguus et ultra non esurient 024 JER 031 013 tunc laetabitur virgo in choro iuvenes et senes simul et convertam luctum eorum in gaudium et consolabor eos et laetificabo a dolore suo 024 JER 031 014 et inebriabo animam sacerdotum pinguedine et populus meus bonis meis adimplebitur ait Dominus 024 JER 031 015 haec dicit Dominus vox in excelso audita est lamentationis fletus et luctus Rachel plorantis filios suos et nolentis consolari super eis quia non sunt 024 JER 031 016 haec dicit Dominus quiescat vox tua a ploratu et oculi tui a lacrimis quia est merces operi tuo ait Dominus et revertentur de terra inimici 024 JER 031 017 et est spes novissimis tuis ait Dominus et revertentur filii ad terminos suos 024 JER 031 018 audiens audivi Ephraim transmigrantem castigasti me et eruditus sum quasi iuvenculus indomitus converte me et revertar quia tu Dominus Deus meus 024 JER 031 019 postquam enim convertisti me egi paenitentiam et postquam ostendisti mihi percussi femur meum confusus sum et erubui quoniam sustinui obprobrium adulescentiae meae 024 JER 031 020 si filius honorabilis mihi Ephraim si puer delicatus quia ex quo locutus sum de eo adhuc recordabor eius idcirco conturbata sunt viscera mea super eum miserans miserebor eius ait Dominus 024 JER 031 021 statue tibi speculam pone tibi amaritudines dirige cor tuum in viam directam in qua ambulasti revertere virgo Israhel revertere ad civitates tuas istas 024 JER 031 022 usquequo deliciis dissolveris filia vaga quia creavit Dominus novum super terram femina circumdabit virum 024 JER 031 023 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc dicent verbum istud in terra Iuda et in urbibus eius cum convertero captivitatem eorum benedicat tibi Dominus pulchritudo iustitiae mons sanctus 024 JER 031 024 et habitabunt in eo Iudas et omnes civitates eius simul agricolae et minantes greges 024 JER 031 025 quia inebriavi animam lassam et omnem animam esurientem saturavi 024 JER 031 026 ideo quasi de somno suscitatus sum et vidi et somnus meus dulcis mihi 024 JER 031 027 ecce dies veniunt dicit Dominus et seminabo domum Israhel et domum Iuda semine hominis et semine iumentorum 024 JER 031 028 et sicut vigilavi super eos ut evellerem et demolirer et dissiparem et disperderem et adfligerem sic vigilabo super eos ut aedificem et plantem ait Dominus 024 JER 031 029 in diebus illis non dicent ultra patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum obstipuerunt 024 JER 031 030 sed unusquisque in iniquitate sua morietur omnis homo qui comederit uvam acerbam obstupescent dentes eius 024 JER 031 031 ecce dies veniunt dicit Dominus et feriam domui Israhel et domui Iuda foedus novum 024 JER 031 032 non secundum pactum quod pepigi cum patribus vestris in die qua adprehendi manum eorum ut educerem eos de terra Aegypti pactum quod irritum fecerunt et ego dominatus sum eorum dicit Dominus 024 JER 031 033 sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israhel post dies illos dicit Dominus dabo legem meam in visceribus eorum et in corde eorum scribam eam et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in populum 024 JER 031 034 et non docebunt ultra vir proximum suum et vir fratrem suum dicens cognoscite Dominum omnes enim cognoscent me a minimo eorum usque ad maximum ait Dominus quia propitiabor iniquitati eorum et peccati eorum non ero memor amplius 024 JER 031 035 haec dicit Dominus qui dat solem in lumine diei ordinem lunae et stellarum in lumine noctis qui turbat mare et sonant fluctus eius Dominus exercituum nomen illi 024 JER 031 036 si defecerint leges istae coram me dicit Dominus tunc et semen Israhel deficiet ut non sit gens coram me cunctis diebus 024 JER 031 037 haec dicit Dominus si mensurari potuerint caeli sursum et investigari fundamenta terrae deorsum et ego abiciam universum semen Israhel propter omnia quae fecerunt dicit Dominus 024 JER 031 038 ecce dies veniunt dicit Dominus et aedificabitur civitas Domino a turre Ananehel usque ad portam Anguli 024 JER 031 039 et exibit ultra norma mensurae in conspectu eius super collem Gareb et circuibit Goatha 024 JER 031 040 et omnem vallem cadaverum et cineris et universam regionem mortis usque ad torrentem Cedron et usque ad angulum portae Equorum orientalis sanctum Domini non evelletur et non destruetur ultra in perpetuum 024 JER 032 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in anno decimo Sedeciae regis Iuda ipse est annus octavusdecimus Nabuchodonosor 024 JER 032 002 tunc exercitus regis Babylonis obsidebat Hierusalem et Hieremias propheta erat clausus in atrio carceris qui erat in domo regis Iuda 024 JER 032 003 clauserat enim eum Sedecias rex Iuda dicens quare vaticinaris dicens haec dicit Dominus ecce ego dabo civitatem istam in manu regis Babylonis et capiet eam 024 JER 032 004 et Sedecias rex Iuda non effugiet de manu Chaldeorum sed tradetur in manu regis Babylonis et loquetur os eius cum ore illius et oculi eius oculos illius videbunt 024 JER 032 005 et in Babylonem ducet Sedeciam et ibi erit donec visitem eum ait Dominus si autem dimicaveritis adversum Chaldeos nihil prosperum habebitis 024 JER 032 006 et dixit Hieremias factum est verbum Domini ad me dicens 024 JER 032 007 ecce Anamehel filius Sellum patruelis tuus veniet ad te dicens eme tibi agrum meum qui est in Anathoth tibi enim conpetit ex propinquitate ut emas 024 JER 032 008 et venit ad me Anamehel filius patrui mei secundum verbum Domini ad vestibulum carceris et ait ad me posside agrum meum qui est in Anathoth in terra Beniamin quia tibi conpetit hereditas et tu propinquus ut possideas intellexi autem quod verbum Domini esset 024 JER 032 009 et emi agrum ab Anamehel filio patrui mei qui est in Anathoth et adpendi ei argentum septem stateres et decem argenteos 024 JER 032 010 et scripsi in libro et signavi et adhibui testes et adpendi argentum in statera 024 JER 032 011 et accepi librum possessionis signatum stipulationes et rata et signa forinsecus 024 JER 032 012 et dedi librum possessionis Baruch filio Neri filii Maasiae in oculis Anamehel patruelis mei et in oculis testium qui scripti erant in libro emptionis in oculis omnium Iudaeorum qui sedebant in atrio carceris 024 JER 032 013 et praecepi Baruch coram eis dicens 024 JER 032 014 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sume libros istos librum emptionis hunc signatum et librum hunc qui apertus est et pones illos in vase fictili ut permanere possint diebus multis 024 JER 032 015 haec enim dicit Dominus exercituum Deus Israhel adhuc possidebuntur domus et agri et vineae in terra ista 024 JER 032 016 et oravi ad Dominum postquam tradidi librum possessionis Baruch filio Neri dicens 024 JER 032 017 heu heu heu Domine Deus ecce tu fecisti caelum et terram in fortitudine tua magna et in brachio tuo extento non erit tibi difficile omne verbum 024 JER 032 018 qui facis misericordiam in milibus et reddes iniquitatem patrum in sinu filiorum eorum post eos fortissime magne potens Dominus exercituum nomen tibi 024 JER 032 019 magnus consilio et inconprehensibilis cogitatu cuius oculi aperti sunt super omnes vias filiorum Adam ut reddas unicuique secundum vias suas et secundum fructum adinventionum eius 024 JER 032 020 qui posuisti signa et portenta in terra Aegypti usque ad diem hanc et in Israhel et in hominibus et fecisti tibi nomen sicut est dies haec 024 JER 032 021 et eduxisti populum tuum Israhel de terra Aegypti in signis et in portentis et in manu robusta et in brachio extento et in terrore magno 024 JER 032 022 et dedisti eis terram hanc quam iurasti patribus eorum ut dares eis terram fluentem lacte et melle 024 JER 032 023 et ingressi sunt et possederunt eam et non oboedierunt voci tuae et in lege tua non ambulaverunt omnia quae mandasti eis ut facerent non fecerunt et evenerunt eis omnia mala haec 024 JER 032 024 ecce munitiones extructae sunt adversum civitatem ut capiatur et urbs data est in manu Chaldeorum qui proeliantur adversum eam a facie gladii et famis et pestilentiae et quaecumque locutus es acciderunt ut ipse tu cernis 024 JER 032 025 et tu dicis mihi Domine Deus eme agrum argento et adhibe testes cum urbs data sit in manu Chaldeorum 024 JER 032 026 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens 024 JER 032 027 ecce ego Dominus Deus universae carnis numquid mihi difficile erit omne verbum 024 JER 032 028 propterea haec dicit Dominus ecce ego tradam civitatem istam in manu Chaldeorum et in manu regis Babylonis et capiet eam 024 JER 032 029 et venient Chaldei proeliantes adversum urbem hanc et succendent eam igni et conburent eam et domos in quarum domatibus sacrificabant Baal et libabant diis alienis libamina ad inritandum me 024 JER 032 030 erant enim filii Israhel et filii Iuda iugiter facientes malum in oculis meis ab adulescentia sua filii Israhel qui usque nunc exacerbant me in opere manuum suarum dicit Dominus 024 JER 032 031 quia in furore et in indignatione mea facta est mihi civitas haec a die qua aedificaverunt eam usque ad diem istam qua aufertur de conspectu meo 024 JER 032 032 propter malitiam filiorum Israhel et filiorum Iuda quam fecerunt ad iracundiam me provocantes ipsi et reges eorum principes eorum et sacerdotes et prophetae eorum vir Iuda et habitatores Hierusalem 024 JER 032 033 et verterunt ad me terga et non facies cum docerem eos diluculo et erudirem et nollent audire ut acciperent disciplinam 024 JER 032 034 et posuerunt idola sua in domo in qua invocatum est nomen meum ut polluerent eam 024 JER 032 035 et aedificaverunt excelsa Baal quae sunt in valle filii Ennom ut initiarent filios suos et filias suas Moloch quod non mandavi eis nec ascendit in cor meum ut facerent abominationem hanc et in peccatum deducerent Iudam 024 JER 032 036 et nunc propter ista haec dicit Dominus Deus Israhel ad civitatem hanc de qua vos dicitis quod tradatur in manu regis Babylonis in gladio et in fame et in peste 024 JER 032 037 ecce ego congregabo eos de universis terris ad quas eieci eos in furore meo et in ira mea et in indignatione grandi et reducam eos ad locum istum et habitare eos faciam confidenter 024 JER 032 038 et erunt mihi in populum et ego ero eis in Deum 024 JER 032 039 et dabo eis cor unum et viam unam ut timeant me universis diebus et bene sit eis et filiis eorum post eos 024 JER 032 040 et feriam eis pactum sempiternum et non desinam eis benefacere et timorem meum dabo in corde eorum ut non recedant a me 024 JER 032 041 et laetabor super eis cum bene eis fecero et plantabo eos in terra ista in veritate in toto corde meo et in tota anima mea 024 JER 032 042 quia haec dicit Dominus sicut adduxi super populum istum omne malum hoc grande sic adducam super eos omne bonum quod ego loquor ad eos 024 JER 032 043 et possidebuntur agri in terra ista de qua vos dicitis quod deserta sit eo quod non remanserit homo et iumentum et data sit in manu Chaldeorum 024 JER 032 044 agri pecunia ementur et scribentur in libro et inprimetur signum et testis adhibebitur in terra Beniamin et in circuitu Hierusalem in civitatibus Iuda et in civitatibus montanis et in civitatibus campestribus et in civitatibus quae ad austrum sunt quia convertam captivitatem eorum ait Dominus 024 JER 033 001 et factum est verbum Domini ad Hieremiam secundo cum adhuc clausus esset in atrio carceris dicens 024 JER 033 002 haec dicit Dominus qui facturus est Dominus et formaturus illud et paraturus Dominus nomen eius 024 JER 033 003 clama ad me et exaudiam te et adnuntiabo tibi grandia et firma quae nescis 024 JER 033 004 quia haec dicit Dominus Deus Israhel ad domos urbis huius et ad domos regis Iuda quae destructae sunt et ad munitiones et gladium 024 JER 033 005 venientium ut dimicent cum Chaldeis et impleant eas cadaveribus hominum quas percussi in furore meo et in indignatione mea abscondens faciem meam a civitate hac propter omnem malitiam eorum 024 JER 033 006 ecce ego obducam ei cicatricem et sanitatem et curabo eos et revelabo illis deprecationem pacis et veritatis 024 JER 033 007 et convertam conversionem Iuda et conversionem Hierusalem et aedificabo eos sicut a principio 024 JER 033 008 et emundabo illos ab omni iniquitate sua in qua peccaverunt mihi et propitius ero cunctis iniquitatibus eorum in quibus deliquerunt mihi et spreverunt me 024 JER 033 009 et erit mihi in nomen et in gaudium et in laudem et in exultationem cunctis gentibus terrae quae audierint omnia bona quae ego facturus sum eis et pavebunt et turbabuntur in universis bonis et in omni pace quam ego faciam ei 024 JER 033 010 haec dicit Dominus adhuc audietur in loco isto quem vos dicitis esse desertum eo quod non sit homo et iumentum in civitatibus Iuda et foris Hierusalem quae desolatae sunt absque homine et absque habitatore et absque pecore 024 JER 033 011 vox gaudii et vox laetitiae vox sponsi et vox sponsae vox dicentium confitemini Domino exercituum quoniam bonus Dominus quoniam in aeternum misericordia eius et portantium vota in domum Domini reducam enim conversionem terrae sicut a principio dicit Dominus 024 JER 033 012 haec dicit Dominus exercituum adhuc erit in loco isto deserto absque homine et absque iumento et in cunctis civitatibus eius habitaculum pastorum accubantium gregum 024 JER 033 013 in civitatibus montuosis et in civitatibus campestribus et in civitatibus quae ad austrum sunt et in terra Beniamin et in circuitu Hierusalem et in civitatibus Iuda adhuc transibunt greges ad manum numerantis ait Dominus 024 JER 033 014 ecce dies veniunt dicit Dominus et suscitabo verbum bonum quod locutus sum ad domum Israhel et ad domum Iuda 024 JER 033 015 in diebus illis et in tempore illo germinare faciam David germen iustitiae et faciet iudicium et iustitiam in terra 024 JER 033 016 in diebus illis salvabitur Iuda et Hierusalem habitabit confidenter et hoc est quod vocabit eam Dominus iustus noster 024 JER 033 017 quia haec dicit Dominus non interibit de David vir qui sedeat super thronum domus Israhel 024 JER 033 018 et de sacerdotibus et Levitis non interibit vir a facie mea qui offerat holocaustomata et incendat sacrificium et caedat victimas cunctis diebus 024 JER 033 019 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens 024 JER 033 020 haec dicit Dominus si irritum fieri potest pactum meum cum die et pactum meum cum nocte ut non sit dies et nox in tempore suo 024 JER 033 021 et pactum meum irritum esse poterit cum David servo meo ut non sit ex eo filius qui regnet in throno eius et Levitae et sacerdotes ministri mei 024 JER 033 022 sicuti numerari non possunt stellae caeli et metiri harena maris sic multiplicabo semen David servi mei et Levitas ministros meos 024 JER 033 023 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens 024 JER 033 024 numquid non vidisti quid populus hic locutus sit dicens duae cognationes quas elegerat Dominus abiectae sunt et populum meum despexerunt eo quod non sit ultra gens coram eis 024 JER 033 025 haec dicit Dominus si pactum meum inter diem et noctem et leges caelo et terrae non posui 024 JER 033 026 equidem et semen Iacob et David servi mei proiciam ut non adsumam de semine eius principes seminis Abraham et Isaac et Iacob reducam enim conversionem eorum et miserebor eis 024 JER 034 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino quando Nabuchodonosor rex Babylonis et omnis exercitus eius universaque regna terrae quae erant sub potestate manus eius et omnes populi bellabant contra Hierusalem et contra omnes urbes eius dicens 024 JER 034 002 haec dicit Dominus Deus Israhel vade et loquere ad Sedeciam regem Iuda et dices ad eum haec dicit Dominus ecce ego tradam civitatem hanc in manu regis Babylonis et succendet eam igni 024 JER 034 003 et tu non effugies de manu eius sed conprehensione capieris et in manu eius traderis et oculi tui oculos regis Babylonis videbunt et os eius cum ore tuo loquetur et Babylonem introibis 024 JER 034 004 attamen audi verbum Domini Sedecia rex Iuda haec dicit Dominus ad te non morieris in gladio 024 JER 034 005 sed in pace morieris et secundum conbustiones patrum tuorum regum priorum qui fuerunt ante te sic conburent te et vae domine plangent te quia verbum ego locutus sum dicit Dominus 024 JER 034 006 et locutus est Hieremias propheta ad Sedeciam regem Iuda universa verba haec in Hierusalem 024 JER 034 007 et exercitus regis Babylonis pugnabat contra Hierusalem et contra omnes civitates Iuda quae reliquae erant contra Lachis et contra Azeca haec enim supererant de civitatibus Iuda urbes munitae 024 JER 034 008 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino postquam percussit rex Sedecias foedus cum omni populo in Hierusalem praedicans 024 JER 034 009 ut dimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam hebraeum et hebraeam liberos et nequaquam dominarentur eis id est in Iudaeo et fratre suo 024 JER 034 010 audierunt ergo omnes principes et universus populus qui inierant pactum ut dimitteret unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam liberos et ultra non dominarentur in eis audierunt igitur et dimiserunt 024 JER 034 011 et conversi sunt deinceps et retraxerunt servos et ancillas suas quos dimiserant liberos et subiugaverunt in famulos et in famulas 024 JER 034 012 et factum est verbum Domini ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 034 013 haec dicit Dominus Deus Israhel ego percussi foedus cum patribus vestris in die qua eduxi eos de terra Aegypti de domo servitutis dicens 024 JER 034 014 cum conpleti fuerint septem anni dimittat unusquisque fratrem suum hebraeum qui venditus est ei et serviet tibi sex annis et dimittes eum a te liberum et non audierunt patres vestri me nec inclinaverunt aurem suam 024 JER 034 015 et conversi estis vos hodie et fecistis quod rectum est in oculis meis ut praedicaretis libertatem unusquisque ad amicum suum et inistis pactum in conspectu meo in domo in qua invocatum est nomen meum super eam 024 JER 034 016 et reversi estis et commaculastis nomen meum et reduxistis unusquisque servum suum et unusquisque ancillam suam quos dimiseratis ut essent liberi et suae potestatis et subiugastis eos ut sint vobis servi et ancillae 024 JER 034 017 propterea haec dicit Dominus vos non audistis me ut praedicaretis libertatem unusquisque fratri suo et unusquisque amico suo ecce ego praedico libertatem ait Dominus ad gladium et pestem et famem et dabo vos in commotionem cunctis regnis terrae 024 JER 034 018 et dabo viros qui praevaricantur foedus meum et non observaverunt verba foederis quibus adsensi sunt in conspectu meo vitulum quem ceciderunt in duas partes et transierunt inter divisiones eius 024 JER 034 019 principes Iuda et principes Hierusalem eunuchi et sacerdotes et omnis populus terrae qui transierunt inter divisiones vituli 024 JER 034 020 et dabo eos in manu inimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum et erit morticinum eorum in escam volucribus caeli et bestiis terrae 024 JER 034 021 et Sedeciam regem Iuda et principes eius dabo in manu inimicorum suorum et in manu quaerentium animam eorum et in manu exercituum regis Babylonis qui recesserunt a vobis 024 JER 034 022 ecce ego praecipio dicit Dominus et reducam eos in civitatem hanc et proeliabuntur adversum eam et capient eam et incendent igni et civitates Iuda dabo in solitudinem eo quod non sit habitator 024 JER 035 001 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino in diebus Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens 024 JER 035 002 vade ad domum Rechabitarum et loquere eis et introduces eos in domum Domini in unam exedram thesaurorum et dabis eis bibere vinum 024 JER 035 003 et adsumpsi Iezoniam filium Hieremiae filii Absaniae et fratres eius et omnes filios eius et universam domum Rechabitarum 024 JER 035 004 et introduxi eos in domum Domini ad gazofilacium filiorum Anan filii Hiegedeliae hominis Dei quod erat iuxta gazofilacium principum super thesaurum Maasiae filii Sellum qui erat custos vestibuli 024 JER 035 005 et posui coram filiis domus Rechabitarum scyphos plenos vino et calices et dixi ad eos bibite vinum 024 JER 035 006 qui responderunt non bibemus vinum quia Ionadab filius Rechab pater noster praecepit nobis dicens non bibetis vinum vos et filii vestri usque in sempiternum 024 JER 035 007 et domum non aedificabitis et sementem non seretis et vineas non plantabitis nec habebitis sed in tabernaculis habitabitis cunctis diebus vestris ut vivatis diebus multis super faciem terrae in qua vos peregrinamini 024 JER 035 008 oboedivimus ergo voci Ionadab filii Rechab patris nostri in omnibus quae praecepit nobis ita ut non biberemus vinum cunctis diebus nostris nos et mulieres nostrae filii et filiae nostrae 024 JER 035 009 et non aedificaremus domos ad habitandum et vineam et agrum et sementem non habuimus 024 JER 035 010 sed habitavimus in tabernaculis et oboedientes fecimus iuxta omnia quae praecepit nobis Ionadab pater noster 024 JER 035 011 cum autem ascendisset Nabuchodonosor rex Babylonis ad terram nostram diximus venite et ingrediamur Hierusalem a facie exercitus Chaldeorum et a facie exercitus Syriae et mansimus in Hierusalem 024 JER 035 012 et factum est verbum Domini ad Hieremiam dicens 024 JER 035 013 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vade et dic viris Iuda et habitatoribus Hierusalem numquid non recipietis disciplinam ut oboediatis verbis meis dicit Dominus 024 JER 035 014 praevaluerunt sermones Ionadab filii Rechab quos praecepit filiis suis ut non biberent vinum et non biberunt usque ad diem hanc quia oboedierunt praecepto patris sui ego autem locutus sum ad vos de mane consurgens et loquens et non oboedistis mihi 024 JER 035 015 misique ad vos omnes servos meos prophetas consurgens diluculo mittensque et dicens convertimini unusquisque a via sua pessima et bona facite studia vestra et nolite sequi deos alienos neque colatis eos et habitabitis in terra quam dedi vobis et patribus vestris et non inclinastis aurem vestram neque audistis me 024 JER 035 016 firmaverunt igitur filii Ionadab filii Rechab praeceptum patris sui quod praeceperat eis populus autem iste non oboedivit mihi 024 JER 035 017 idcirco haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego adduco super Iudam et super omnes habitatores Hierusalem universam adflictionem quam locutus sum adversum eos eo quod locutus sum ad illos et non audierunt vocavi illos et non responderunt mihi 024 JER 035 018 domui autem Rechabitarum dixit Hieremias haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel pro eo quod oboedistis praecepto Ionadab patris vestri et custodistis omnia mandata eius et fecistis universa quae praecepit vobis 024 JER 035 019 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel non deficiet vir de stirpe Ionadab filii Rechab stans in conspectu meo cunctis diebus 024 JER 036 001 et factum est in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum hoc ad Hieremiam a Domino dicens 024 JER 036 002 tolle volumen libri et scribes in eo omnia verba quae locutus sum tibi adversum Israhel et Iudam et adversum omnes gentes a die qua locutus sum ad te ex diebus Iosiae usque ad diem hanc 024 JER 036 003 si forte audiente domo Iuda universa mala quae ego cogito facere eis revertatur unusquisque a via sua pessima et propitius ero iniquitati et peccato eorum 024 JER 036 004 vocavit ergo Hieremias Baruch filium Neriae et scripsit Baruch ex ore Hieremiae omnes sermones Domini quos locutus est ad eum in volumine libri 024 JER 036 005 et praecepit Hieremias Baruch dicens ego clausus sum nec valeo ingredi domum Domini 024 JER 036 006 ingredere ergo tu et lege de volumine in quo scripsisti ex ore meo verba Domini audiente populo in domo Domini in die ieiunii insuper et audiente universo Iuda qui veniunt de civitatibus suis leges eis 024 JER 036 007 si forte cadat oratio eorum in conspectu Domini et revertatur unusquisque a via sua pessima quoniam magnus furor et indignatio quam locutus est Dominus adversum populum hunc 024 JER 036 008 et fecit Baruch filius Neriae iuxta omnia quae praeceperat ei Hieremias propheta legens ex volumine sermones Domini in domo Domini 024 JER 036 009 factum est autem in anno quinto Ioachim filii Iosiae regis Iuda in mense nono praedicaverunt ieiunium in conspectu Domini omni populo in Hierusalem et universae multitudini quae confluxerat de civitatibus Iuda in Hierusalem 024 JER 036 010 legitque Baruch ex volumine sermones Hieremiae in domo Domini in gazofilacio Gamariae filii Saphan scribae in vestibulo superiori in introitu portae novae domus Domini audiente omni populo 024 JER 036 011 cumque audisset Micheas filius Gamariae filii Saphan omnes sermones Domini ex libro 024 JER 036 012 descendit in domum regis ad gazofilacium scribae et ecce ibi omnes principes sedebant Elisama scriba et Dalaias filius Semeiae et Elnathan filius Achobor et Gamarias filius Saphan et Sedecias filius Ananiae et universi principes 024 JER 036 013 et nuntiavit eis Micheas omnia verba quae audivit legente Baruch ex volumine in auribus populi 024 JER 036 014 miserunt itaque omnes principes ad Baruch Iudi filium Nathaniae filii Selemiae filii Chusi dicentes volumen ex quo legisti audiente populo sume in manu tua et veni tulit ergo Baruch filius Neriae volumen in manu sua et venit ad eos 024 JER 036 015 et dixerunt ad eum sede et lege haec in auribus nostris et legit Baruch in auribus eorum 024 JER 036 016 igitur cum audissent omnia verba obstipuerunt unusquisque ad proximum suum et dixerunt ad Baruch nuntiare debemus regi omnes sermones istos 024 JER 036 017 et interrogaverunt eum dicentes indica nobis quomodo scripsisti omnes sermones istos ex ore eius 024 JER 036 018 dixit autem eis Baruch ex ore suo loquebatur quasi legens ad me omnes sermones istos et ego scribebam in volumine atramento 024 JER 036 019 et dixerunt principes ad Baruch vade et abscondere tu et Hieremias et nemo sciat ubi sitis 024 JER 036 020 et ingressi sunt ad regem in atrium porro volumen commendaverunt in gazofilacio Elisamae scribae et nuntiaverunt audiente rege omnes sermones 024 JER 036 021 misitque rex Iudi ut sumeret volumen qui tollens illud de gazofilacio Elisamae scribae legit audiente rege et universis principibus qui stabant circa regem 024 JER 036 022 rex autem sedebat in domo hiemali in mense nono et posita erat arula coram eo plena prunis 024 JER 036 023 cumque legisset Iudi tres pagellas vel quattuor scidit illud scalpello scribae et proiecit in igne qui erat super arulam donec consumeretur omne volumen igni qui erat in arula 024 JER 036 024 et non timuerunt neque sciderunt vestimenta sua rex et omnes servi eius qui audierunt universos sermones istos 024 JER 036 025 verumtamen Elnathan et Dalaias et Gamarias contradixerunt regi ne conbureret librum et non audivit eos 024 JER 036 026 et praecepit rex Hieremahel filio Ammelech et Saraiae filio Ezrihel et Selemiae filio Abdehel ut conprehenderent Baruch scribam et Hieremiam prophetam abscondit autem eos Dominus 024 JER 036 027 et factum est verbum Domini ad Hieremiam postquam conbuserat rex volumen et sermones quos scripserat Baruch ex ore Hieremiae dicens 024 JER 036 028 rursum tolle volumen aliud et scribe in eo omnes sermones priores qui erant in volumine primo quod conbusit Ioachim rex Iuda 024 JER 036 029 et ad Ioachim regem Iuda dices haec dicit Dominus tu conbusisti volumen illud dicens quare scripsisti in eo adnuntians festinus veniet rex Babylonis et vastabit terram hanc et cessare faciet ex illa hominem et iumentum 024 JER 036 030 propterea haec dicit Dominus contra Ioachim regem Iuda non erit ex eo qui sedeat super solium David et cadaver eius proicietur ad aestum per diem et ad gelu per noctem 024 JER 036 031 et visitabo contra eum et contra semen eius et contra servos eius iniquitates suas et adducam super eos et super habitatores Hierusalem et super viros Iuda omne malum quod locutus sum ad eos et non audierunt 024 JER 036 032 Hieremias autem tulit volumen aliud et dedit illud Baruch filio Neriae scribae qui scripsit in eo ex ore Hieremiae omnes sermones libri quem conbuserat Ioachim rex Iuda igni et insuper additi sunt sermones multo plures quam ante fuerant 024 JER 037 001 et regnavit rex Sedecias filius Iosiae pro Iechonia filio Ioachim quem constituit regem Nabuchodonosor rex Babylonis in terra Iuda 024 JER 037 002 et non oboedivit ipse et servi eius et populus terrae verbis Domini quae locutus est in manu Hieremiae prophetae 024 JER 037 003 et misit rex Sedecias Iuchal filium Selemiae et Sophoniam filium Maasiae sacerdotem ad Hieremiam prophetam dicens ora pro nobis Dominum Deum nostrum 024 JER 037 004 Hieremias autem libere ambulabat in medio populi non enim miserant eum in custodiam carceris 024 JER 037 005 igitur exercitus Pharao egressus est Aegyptum et audientes Chaldei qui obsidebant Hierusalem huiuscemodi nuntium recesserunt ab Hierusalem 024 JER 037 006 et factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam dicens 024 JER 037 007 haec dicit Dominus Deus Israhel sic dicetis regi Iuda qui misit vos ad me ad interrogandum ecce exercitus Pharaonis qui egressus est vobis in auxilium revertetur in terram suam in Aegyptum 024 JER 037 008 et redient Chaldei et bellabunt contra civitatem hanc et capient eam et incendent igni 024 JER 037 009 haec dicit Dominus nolite decipere animas vestras dicentes euntes abibunt et recedent a nobis Chaldei quia non abibunt 024 JER 037 010 sed et si percusseritis omnem exercitum Chaldeorum qui proeliantur adversum vos et derelicti fuerint ex eis aliqui vulnerati singuli de tentorio suo consurgent et incendent civitatem hanc igni 024 JER 037 011 ergo cum recessisset exercitus Chaldeorum ab Hierusalem propter exercitum Pharaonis 024 JER 037 012 egressus est Hieremias de Hierusalem ut iret in terram Beniamin et divideret ibi possessionem in conspectu civium 024 JER 037 013 cumque pervenisset ad portam Beniamin erat ibi custos portae per vices nomine Hierias filius Selemiae filii Ananiae et adprehendit Hieremiam prophetam dicens ad Chaldeos profugis 024 JER 037 014 et respondit Hieremias falsum est non fugio ad Chaldeos et non audivit eum sed conprehendit Hierias Hieremiam et adduxit eum ad principes 024 JER 037 015 quam ob rem irati principes contra Hieremiam caesum eum miserunt in carcerem qui erat in domo Ionathan scribae ipse enim praepositus erat super carcerem 024 JER 037 016 itaque ingressus est Hieremias in domum laci et in ergastula et sedit ibi Hieremias diebus multis 024 JER 037 017 mittens autem rex Sedecias tulit eum et interrogavit in domo sua abscondite et dixit putasne est sermo a Domino et dixit Hieremias est et ait in manu regis Babylonis traderis 024 JER 037 018 et dixit Hieremias ad regem Sedeciam quid peccavi tibi et servis tuis et populo tuo quia misisti me in domum carceris 024 JER 037 019 ubi sunt prophetae vestri qui prophetabant vobis et dicebant non veniet rex Babylonis super vos et super terram hanc 024 JER 037 020 nunc ergo audi obsecro domine mi rex valeat deprecatio mea in conspectu tuo et ne me remittas in domum Ionathan scribae ne moriar ibi 024 JER 037 021 praecepit ergo rex Sedecias ut traderetur Hieremias in vestibulo carceris et daretur ei torta panis cotidie excepto pulmento donec consumerentur omnes panes de civitate et mansit Hieremias in vestibulo carceris 024 JER 038 001 audivit autem Saphatias filius Matthan et Gedelias filius Phassur et Iuchal filius Selemiae et Phassur filius Melchiae sermones quos Hieremias loquebatur ad omnem populum dicens 024 JER 038 002 haec dicit Dominus quicumque manserit in civitate hac morietur gladio et fame et peste qui autem profugerit ad Chaldeos vivet et erit anima eius sospes et vivens 024 JER 038 003 haec dicit Dominus tradenda tradetur civitas haec in manu exercitus regis Babylonis et capiet eam 024 JER 038 004 et dixerunt principes regi rogamus ut occidatur homo iste de industria enim dissolvit manus virorum bellantium qui remanserunt in civitate hac et manus universi populi loquens ad eos iuxta verba haec siquidem homo hic non quaerit pacem populi huius sed malum 024 JER 038 005 et dixit rex Sedecias ecce ipse in manibus vestris est nec enim fas est regem vobis quicquam negare 024 JER 038 006 tulerunt ergo Hieremiam et proiecerunt eum in lacu Melchiae filii Ammelech qui erat in vestibulo carceris et submiserunt Hieremiam in funibus et in lacum non erat aqua sed lutum descendit itaque Hieremias in caenum 024 JER 038 007 audivit autem Abdemelech Aethiops vir eunuchus qui erat in domo regis quod misissent Hieremiam in lacum porro rex sedebat in porta Beniamin 024 JER 038 008 et egressus est Abdemelech de domo regis et locutus est ad regem dicens 024 JER 038 009 domine mi rex malefecerunt viri isti omnia quaecumque perpetrarunt contra Hieremiam prophetam mittentes eum in lacum ut moriatur ibi fame non sunt enim panes ultra in civitate 024 JER 038 010 praecepit itaque rex Abdemelech Aethiopi dicens tolle tecum hinc triginta viros et leva Hieremiam prophetam de lacu antequam moriatur 024 JER 038 011 adsumptis ergo Abdemelech secum viris ingressus est domum regis quae erat sub cellario et tulit inde veteres pannos et antiqua quae conputruerant et submisit ea ad Hieremiam in lacum per funiculos 024 JER 038 012 dixitque Abdemelech Aethiops ad Hieremiam pone veteres pannos et haec scissa et putrida sub cubitu manuum tuarum et subter funes fecit ergo Hieremias sic 024 JER 038 013 et extraxerunt Hieremiam funibus et eduxerunt eum de lacu mansit autem Hieremias in vestibulo carceris 024 JER 038 014 et misit rex Sedecias et tulit ad se Hieremiam prophetam ad ostium tertium quod erat in domo Domini et dixit rex ad Hieremiam interrogo ego te sermonem ne abscondas a me aliquid 024 JER 038 015 dixit autem Hieremias ad Sedeciam si adnuntiavero tibi numquid non interficies me et si consilium tibi dedero non me audies 024 JER 038 016 iuravit ergo rex Sedecias Hieremiae clam dicens vivit Dominus qui fecit nobis animam hanc si occidero te et si tradidero te in manu virorum istorum qui quaerunt animam tuam 024 JER 038 017 et dixit Hieremias ad Sedeciam haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel si profectus exieris ad principes regis Babylonis vivet anima tua et civitas haec non succendetur igni et salvus eris tu et domus tua 024 JER 038 018 si autem non exieris ad principes regis Babylonis tradetur civitas haec in manu Chaldeorum et succendent eam igni et tu non effugies de manu eorum 024 JER 038 019 et dixit rex Sedecias ad Hieremiam sollicitus sum propter Iudaeos qui transfugerunt ad Chaldeos ne forte tradar in manus eorum et inludant mihi 024 JER 038 020 respondit autem Hieremias non te tradent audi quaeso vocem Domini quam ego loquor ad te et bene tibi erit et vivet anima tua 024 JER 038 021 quod si nolueris egredi iste est sermo quem ostendit mihi Dominus 024 JER 038 022 ecce omnes mulieres quae remanserunt in domo regis Iuda educentur ad principes regis Babylonis et ipsae dicent seduxerunt te et praevaluerunt adversum te viri pacifici tui demerserunt in caeno et lubrico pedes tuos et recesserunt a te 024 JER 038 023 et omnes uxores tuae et filii tui educentur ad Chaldeos et non effugies manus eorum sed in manu regis Babylonis capieris et civitatem hanc conburet igni 024 JER 038 024 dixit ergo Sedecias ad Hieremiam nullus sciat verba haec et non morieris 024 JER 038 025 si autem audierint principes quia locutus sum tecum et venerint ad te et dixerint tibi indica nobis quid locutus sis cum rege ne celes nos et non te interficiemus et quid locutus est tecum rex 024 JER 038 026 dices ad eos prostravi ego preces meas coram rege ne me reduci iuberet in domum Ionathan et ibi morerer 024 JER 038 027 venerunt ergo omnes principes ad Hieremiam et interrogaverunt eum et locutus est eis iuxta omnia verba quae praeceperat ei rex et cessaverunt ab eo nihil enim fuerat auditum 024 JER 038 028 mansit vero Hieremias in vestibulo carceris usque ad diem quo capta est Hierusalem et factum est ut caperetur Hierusalem 024 JER 039 001 anno nono Sedeciae regis Iuda mense decimo venit Nabuchodonosor rex Babylonis et omnis exercitus eius ad Hierusalem et obsidebant eam 024 JER 039 002 undecimo autem anno Sedeciae mense quarto quinta mensis aperta est civitas 024 JER 039 003 et ingressi sunt omnes principes regis Babylonis et sederunt in porta media Neregel Sereser Semegar Nabu Sarsachim Rabsares Neregel Sereser Rebmag et omnes reliqui principes regis Babylonis 024 JER 039 004 cumque vidisset eos Sedecias rex Iuda et omnes viri bellatores fugerunt et egressi sunt nocte de civitate per viam horti regis et per portam quae erat inter duos muros et egressi sunt ad viam deserti 024 JER 039 005 persecutus est autem eos exercitus Chaldeorum et conprehenderunt Sedeciam in campo solitudinis hiericuntinae et captum adduxerunt ad Nabuchodonosor regem Babylonis in Reblatha quae est in terra Emath et locutus est ad eum iudicia 024 JER 039 006 et occidit rex Babylonis filios Sedeciae in Reblatha in oculis eius et omnes nobiles Iuda occidit rex Babylonis 024 JER 039 007 oculos quoque Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus ut duceretur in Babylonem 024 JER 039 008 domum quoque regis et domum vulgi succenderunt Chaldei igni et murum Hierusalem subverterunt 024 JER 039 009 et reliquias populi quae remanserunt in civitate et perfugas qui transfugerant ad eum et superfluos vulgi qui remanserant transtulit Nabuzardan magister militum in Babylonem 024 JER 039 010 et de plebe pauperum qui nihil penitus habebant dimisit Nabuzardan magister militum in terra Iuda et dedit eis vineas et cisternas in die illa 024 JER 039 011 praeceperat autem Nabuchodonosor rex Babylonis de Hieremia Nabuzardan magistro militiae dicens 024 JER 039 012 tolle illum et pone super eum oculos tuos nihilque ei mali facias sed ut voluerit sic facies ei 024 JER 039 013 misit ergo Nabuzardan princeps militiae et Nabu et Sesban et Rabsares et Neregel et Sereser et Rebmag et omnes optimates regis Babylonis 024 JER 039 014 miserunt et tulerunt Hieremiam de vestibulo carceris et tradiderunt eum Godoliae filio Ahicam filii Saphan ut intraret domum et habitaret in populo 024 JER 039 015 ad Hieremiam autem factus fuerat sermo Domini cum clausus esset in vestibulo carceris dicens 024 JER 039 016 vade et dic Abdemelech Aethiopi dicens haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego inducam sermones meos super civitatem hanc in malum et non in bonum et erunt in conspectu tuo in die illa 024 JER 039 017 et liberabo te in die illa ait Dominus et non traderis in manus virorum quos tu formidas 024 JER 039 018 sed eruens liberabo te et gladio non cades sed erit tibi anima tua in salutem quia in me habuisti fiduciam ait Dominus 024 JER 040 001 sermo qui factus est ad Hieremiam a Domino postquam dimissus est a Nabuzardan magistro militiae de Rama quando tulit eum vinctum catenis in medio omnium qui migrabant de Hierusalem et Iuda et ducebantur in Babylonem 024 JER 040 002 tollens ergo princeps militiae Hieremiam dixit ad eum Dominus Deus tuus locutus est malum hoc super locum istum 024 JER 040 003 et adduxit et fecit Dominus sicut locutus est quia peccastis Domino et non audistis vocem eius et factus est vobis sermo hic 024 JER 040 004 nunc ergo ecce solvi te hodie de catenis quae sunt in manibus tuis si placet tibi ut venias mecum in Babylonem veni et ponam oculos meos super te si autem displicet tibi venire mecum in Babylonem reside ecce omnis terra in conspectu tuo quod elegeris et quo placuerit tibi ut vadas illuc perge 024 JER 040 005 et mecum noli venire sed habita apud Godoliam filium Ahicam filii Saphan quem praeposuit rex Babylonis civitatibus Iudaeae habita ergo cum eo in medio populi vel quocumque placuerit tibi ut vadas vade dedit quoque ei magister militiae cibaria et munuscula et dimisit eum 024 JER 040 006 venit autem Hieremias ad Godoliam filium Ahicam in Masphat et habitavit cum eo in medio populi qui relictus fuerat in terra 024 JER 040 007 cum ergo audissent omnes principes exercitus qui dispersi fuerant per regiones ipsi et socii eorum quod praefecisset rex Babylonis Godoliam filium Ahicam terrae et quod commendasset ei viros et mulieres et parvulos et de pauperibus terrae qui non fuerant translati in Babylonem 024 JER 040 008 venerunt ad Godoliam in Masphat et Ismahel filius Nathaniae et Iohanan et Ionathan filii Caree et Sareas filius Thenoemeth et filii Offi qui erat de Nethophathi et Iezonias filius Maachathi ipsi et viri eorum 024 JER 040 009 et iuravit eis Godolias filius Ahicam filii Saphan et comitibus eorum dicens nolite timere servire Chaldeis habitate in terra et servite regi Babylonis et bene erit vobis 024 JER 040 010 ecce ego habito in Masphat ut respondeam praecepto Chaldeorum qui mittuntur ad nos vos autem colligite vindemiam et messem et oleum et condite in vasis vestris et manete in urbibus vestris quas tenetis 024 JER 040 011 sed et omnes Iudaei qui erant in Moab et in filiis Ammon et in Idumea et in universis regionibus audito quod dedisset rex Babylonis reliquias in Iudaeam et quod praeposuisset super eos Godoliam filium Ahicam filii Saphan 024 JER 040 012 reversi sunt inquam omnes Iudaei de universis locis ad quae profugerant et venerunt in terram Iuda ad Godoliam in Masphat et collegerunt vinum et messem multam nimis 024 JER 040 013 Iohanan autem filius Caree et omnes principes exercitus qui dispersi erant in regionibus venerunt ad Godoliam in Masphat 024 JER 040 014 et dixerunt ei scito quia Baalis rex filiorum Ammon misit Ismahel filium Nathaniae percutere animam tuam et non credidit eis Godolias filius Ahicam 024 JER 040 015 Iohanan vero filius Caree dixit ad Godoliam seorsum in Masphat loquens ibo et percutiam Ismahel filium Nathaniae nullo sciente ne interficiat animam tuam et dissipentur omnes Iudaei qui congregati sunt ad te et peribunt reliquiae Iuda 024 JER 040 016 et ait Godolias filius Ahicam ad Iohanan filium Caree noli facere verbum hoc falsum enim tu loqueris de Ismahel 024 JER 041 001 et factum est in mense septimo venit Ismahel filius Nathaniae filii Elisama de semine regali et optimates regis et decem viri cum eo ad Godoliam filium Ahicam in Masphat et comederunt ibi panes simul in Masphat 024 JER 041 002 surrexit autem Ismahel filius Nathaniae et decem viri qui erant cum eo et percusserunt Godoliam filium Ahicam filii Saphan gladio et interfecerunt eum quem praefecerat rex Babylonis terrae 024 JER 041 003 omnes quoque Iudaeos qui erant cum Godolia in Masphat et Chaldeos qui repperti sunt ibi et viros bellatores percussit Ismahel 024 JER 041 004 secundo autem die postquam occiderat Godoliam nullo adhuc sciente 024 JER 041 005 venerunt viri de Sychem et de Silo et de Samaria octoginta viri rasi barbam et scissis vestibus et squalentes munera et tus habebant in manu ut offerrent in domo Domini 024 JER 041 006 egressus ergo Ismahel filius Nathaniae in occursum eorum de Masphat incedens et plorans ibat cum autem occurrisset eis dixit ad eos venite ad Godoliam filium Ahicam 024 JER 041 007 qui cum venissent ad medium civitatis interfecit eos Ismahel filius Nathaniae circa medium laci ipse et viri qui erant cum eo 024 JER 041 008 decem autem viri repperti sunt inter eos qui dixerunt ad Ismahel noli occidere nos quia habemus thesauros in agro frumenti et hordei et olei et mellis et cessavit et non interfecit eos cum fratribus suis 024 JER 041 009 lacus autem in quem proiecerat Ismahel omnia cadavera virorum quos percussit propter Godoliam ipse est quem fecit rex Asa propter Baasa regem Israhel ipsum replevit Ismahel filius Nathaniae occisis 024 JER 041 010 et captivas duxit Ismahel omnes reliquias populi qui erant in Masphat filias regis et universum populum qui remanserat in Masphat quos commendarat Nabuzardan princeps militiae Godoliae filio Ahicam et cepit eos Ismahel filius Nathaniae et abiit ut transiret ad filios Ammon 024 JER 041 011 audivit autem Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo omne malum quod fecerat Ismahel filius Nathaniae 024 JER 041 012 et adsumptis universis viris profecti sunt ut bellarent adversum Ismahel filium Nathaniae et invenerunt eum ad aquas Multas quae sunt in Gabaon 024 JER 041 013 cumque vidisset omnis populus qui erat cum Ismahel Iohanan filium Caree et universos principes bellatorum qui erant cum eo laetati sunt 024 JER 041 014 et reversus est omnis populus quem ceperat Ismahel in Masphat reversusque abiit ad Iohanan filium Caree 024 JER 041 015 Ismahel autem filius Nathaniae fugit cum octo viris a facie Iohanan et abiit ad filios Ammon 024 JER 041 016 tulit ergo Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo universas reliquias vulgi quas reduxerat ab Ismahel filio Nathaniae de Masphat postquam percussit Godoliam filium Ahicam fortes viros ad proelium et mulieres et pueros et eunuchos quos reduxerat de Gabaon 024 JER 041 017 et abierunt et sederunt peregrinantes in Chamaam quae est iuxta Bethleem ut pergerent et introirent Aegyptum 024 JER 041 018 a facie Chaldeorum timebant enim eos quia percusserat Ismahel filius Nathaniae Godoliam filium Ahicam quem praeposuerat rex Babylonis in terra Iuda 024 JER 042 001 et accesserunt omnes principes bellatorum et Iohanan filius Caree et Iezonias filius Osaiae et reliquum vulgus a parvo usque ad magnum 024 JER 042 002 dixeruntque ad Hieremiam prophetam cadat oratio nostra in conspectu tuo et ora pro nobis ad Dominum Deum tuum pro universis reliquiis istis quia derelicti sumus pauci de pluribus sicut oculi tui nos intuentur 024 JER 042 003 et adnuntiet nobis Dominus Deus tuus viam per quam pergamus et verbum quod faciamus 024 JER 042 004 dixit autem ad eos Hieremias propheta audivi ecce ego oro ad Dominum Deum vestrum secundum verba vestra omne verbum quodcumque responderit mihi indicabo vobis nec celabo vos quicquam 024 JER 042 005 et illi dixerunt ad Hieremiam sit Dominus inter nos testis veritatis et fidei si non iuxta omne verbum in quo miserit te Dominus Deus tuus ad nos sic faciemus 024 JER 042 006 sive bonum est sive malum voci Domini Dei nostri ad quem mittimus te oboediemus ut bene sit nobis cum audierimus vocem Domini Dei nostri 024 JER 042 007 cum autem conpleti essent decem dies factum est verbum Domini ad Hieremiam 024 JER 042 008 vocavitque Iohanan filium Caree et omnes principes bellatorum qui erant cum eo et universum populum a minimo usque ad magnum 024 JER 042 009 et dixit ad eos haec dicit Dominus Deus Israhel ad quem misistis me ut prosternerem preces vestras in conspectu eius 024 JER 042 010 si quiescentes manseritis in terra hac aedificabo vos et non destruam plantabo et non evellam iam enim placatus sum super malo quod feci vobis 024 JER 042 011 nolite timere a facie regis Babylonis quem vos pavidi formidatis nolite eum metuere dicit Dominus quia vobiscum sum ego ut salvos faciam vos et eruam de manu eius 024 JER 042 012 et dabo vobis misericordiam et miserebor vestri et habitare vos faciam in terra vestra 024 JER 042 013 si autem dixeritis vos non habitabimus in terra ista nec audiemus vocem Domini Dei nostri 024 JER 042 014 dicentes nequaquam sed ad terram Aegypti pergemus ubi non videbimus bellum et clangorem tubae non audiemus et famem non sustinebimus et ibi habitabimus 024 JER 042 015 propter hoc nunc audite verbum Domini reliquiae Iuda haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel si posueritis faciem vestram ut ingrediamini Aegyptum et intraveritis ut ibi habitetis 024 JER 042 016 gladium quem vos formidatis ibi conprehendet vos in terra Aegypti et fames pro qua estis solliciti adherebit vobis in Aegypto et ibi moriemini 024 JER 042 017 omnesque viri qui posuerint faciem suam ut ingrediantur Aegyptum et habitent ibi morientur gladio et fame et peste nullus de eis remanebit nec effugient a facie mali quod ego adferam super eos 024 JER 042 018 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel sicut conflatus est furor meus et indignatio mea super habitatores Hierusalem sic conflabitur indignatio mea super vos cum ingressi fueritis Aegyptum et eritis in iusiurandum et in stuporem et in maledictum et in obprobrium et nequaquam ultra videbitis locum istum 024 JER 042 019 verbum Domini super vos reliquiae Iuda nolite intrare Aegyptum scientes scietis quia obtestatus sum vobis hodie 024 JER 042 020 quia decepistis animas vestras vos enim misistis me ad Dominum Deum nostrum dicentes ora pro nobis ad Dominum Deum nostrum et iuxta omnia quaecumque dixerit tibi Dominus Deus noster sic adnuntia nobis et faciemus 024 JER 042 021 et adnuntiavi vobis hodie et non audistis vocem Domini Dei vestri super universis pro quibus misit me ad vos 024 JER 042 022 nunc ergo scientes scietis quia gladio et fame et peste moriemini in loco ad quem voluistis intrare ut habitaretis ibi 024 JER 043 001 factum est autem cum conplesset Hieremias loquens ad populum universos sermones Domini Dei eorum pro quibus miserat eum Dominus Deus eorum ad illos omnia verba haec 024 JER 043 002 dixit Azarias filius Osaiae et Iohanan filius Caree et omnes viri superbi dicentes ad Hieremiam mendacium tu loqueris non misit te Dominus Deus noster dicens ne ingrediamini Aegyptum ut habitetis illuc 024 JER 043 003 sed Baruch filius Neriae incitat te adversum nos ut tradat nos in manibus Chaldeorum ut interficiat nos et transduci faciat in Babylonem 024 JER 043 004 et non audivit Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum et universus populus vocem Domini ut maneret in terra Iuda 024 JER 043 005 sed tollens Iohanan filius Caree et universi principes bellatorum universos reliquiarum Iuda qui reversi fuerant de cunctis gentibus ad quas fuerant ante dispersi ut habitarent in terra Iuda 024 JER 043 006 viros et mulieres et parvulos et filias regis et omnem animam quam reliquerat Nabuzardan princeps militiae cum Godolia filio Ahicam filii Saphan et Hieremiam prophetam et Baruch filium Neriae 024 JER 043 007 et ingressi sunt terram Aegypti quia non oboedierunt voci Domini et venerunt usque ad Tafnas 024 JER 043 008 et factus est sermo Domini ad Hieremiam in Tafnis dicens 024 JER 043 009 sume in manu tua lapides grandes et absconde eos in crypta quae est sub muro latericio in porta domus Pharaonis in Tafnis cernentibus viris iudaeis 024 JER 043 010 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego mittam et adsumam Nabuchodonosor regem Babylonis servum meum et ponam thronum eius super lapides istos quos abscondi et statuet solium suum super eos 024 JER 043 011 veniensque percutiet terram Aegypti quos in morte in morte et quos in captivitate in captivitate et quos in gladio in gladio 024 JER 043 012 et succendet ignem in delubris deorum Aegypti et conburet ea et captivos ducet illos et amicietur terra Aegypti sicut amicitur pastor pallio suo et egredietur inde in pace 024 JER 043 013 et conteret statuas domus Solis quae sunt in terra Aegypti et delubra deorum Aegypti conburet igni 024 JER 044 001 verbum quod factum est ad Hieremiam ad omnes Iudaeos qui habitant in terra Aegypti habitantes in Magdolo et in Tafnis et in Memphis et in terra Fatures dicens 024 JER 044 002 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vos vidistis omne malum istud quod adduxi super Hierusalem et super omnes urbes Iuda et ecce sunt desertae hodie et non est in eis habitator 024 JER 044 003 propter malitiam quam fecerunt ut me ad iracundiam provocarent et irent et sacrificarent et colerent deos alienos quos nesciebant et illi et vos et patres vestri 024 JER 044 004 et misi ad vos omnes servos meos prophetas de nocte consurgens mittensque et dicens nolite facere verbum abominationis huius quam odi 024 JER 044 005 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam ut converterentur a malis suis et non sacrificarent diis alienis 024 JER 044 006 et conflata est indignatio mea et furor meus et succensa est in civitatibus Iuda et in plateis Hierusalem et versae sunt in solitudinem et vastitatem secundum diem hanc 024 JER 044 007 et nunc haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel quare vos facitis malum grande contra animas vestras ut intereat ex vobis vir et mulier parvulus et lactans de medio Iudae nec relinquatur vobis quicquam residuum 024 JER 044 008 provocantes me in operibus manuum vestrarum sacrificando diis alienis in terra Aegypti in quam ingressi estis ut habitetis ibi et dispereatis et sitis in maledictionem et in obprobrium cunctis gentibus terrae 024 JER 044 009 numquid obliti estis mala patrum vestrorum et mala regum Iuda et mala uxorum eius et mala vestra et mala uxorum vestrarum quae fecerunt in terra Iuda et in regionibus Hierusalem 024 JER 044 010 non sunt mundati usque ad diem hanc et non timuerunt et non ambulaverunt in lege et in praeceptis meis quae dedi coram vobis et coram patribus vestris 024 JER 044 011 ideo haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego pono faciem meam in vobis in malum et disperdam omnem Iudam 024 JER 044 012 et adsumam reliquias Iudae qui posuerunt facies suas ut ingrederentur terram Aegypti et habitarent ibi et consumentur omnes in terra Aegypti cadent in gladio et in fame consumentur a minimo usque ad maximum in gladio et in fame morientur et erunt in iusiurandum et in miraculum et in maledictionem et in obprobrium 024 JER 044 013 et visitabo habitatores terrae Aegypti sicut visitavi super Hierusalem in gladio et in fame et in peste 024 JER 044 014 et non erit qui effugiat et sit residuus de reliquiis Iudaeorum qui vadunt ut peregrinentur in terra Aegypti et revertantur in terram Iuda ad quam ipsi elevant animas suas ut revertantur et habitent ibi non revertentur nisi qui fugerint 024 JER 044 015 responderunt autem Hieremiae omnes viri scientes quod sacrificarent uxores eorum diis alienis et universae mulieres quarum stabat multitudo grandis et omnis populus habitantium in terra Aegypti in Fatures dicens 024 JER 044 016 sermonem quem locutus es ad nos in nomine Domini non audiemus ex te 024 JER 044 017 sed facientes faciemus omne verbum quod egreditur de ore nostro ut sacrificemus Reginae caeli et libemus ei libamina sicut fecimus nos et patres nostri reges nostri et principes nostri in urbibus Iuda et in plateis Hierusalem et saturati sumus panibus et bene nobis erat malumque non vidimus 024 JER 044 018 ex eo autem quo cessavimus sacrificare Reginae caeli et libare ei libamina indigemus omnibus et gladio et fame consumpti sumus 024 JER 044 019 quod si nos sacrificamus Reginae caeli et libamus ei libamina numquid sine viris nostris fecimus ei placentas ad colendum eam et liba libandi 024 JER 044 020 et dixit Hieremias ad omnem populum adversum viros et adversum mulieres et adversum universam plebem qui responderant ei verbum dicens 024 JER 044 021 numquid non sacrificium quod sacrificastis in civitatibus Iuda et in plateis Hierusalem vos et patres vestri reges vestri et principes vestri et populus terrae horum recordatus est Dominus et ascendit super cor eius 024 JER 044 022 et non poterat Dominus ultra portare propter malitiam studiorum vestrorum et propter abominationes quas fecistis et facta est terra vestra in desolationem et in stuporem et in maledictum eo quod non sit habitator sicut est dies haec 024 JER 044 023 propterea quod sacrificaveritis idolis et peccaveritis Domino et non audieritis vocem Domini et in lege et in praeceptis et in testimoniis eius non ambulaveritis idcirco evenerunt vobis mala haec sicut est dies haec 024 JER 044 024 dixit autem Hieremias ad omnem populum et ad universas mulieres audite verbum Domini omnis Iuda qui estis in terra Aegypti 024 JER 044 025 haec inquit Dominus exercituum Deus Israhel dicens vos et uxores vestrae locuti estis ore vestro et manibus vestris implestis dicentes faciamus vota nostra quae vovimus ut sacrificemus Reginae caeli et libemus ei libamina implestis vota vestra et opere perpetrastis ea 024 JER 044 026 ideo audite verbum Domini omnis Iuda qui habitatis in terra Aegypti ecce ego iuravi in nomine meo magno ait Dominus quia nequaquam ultra nomen meum vocabitur ex ore omnis viri iudaei dicentis vivit Dominus Deus in omni terra Aegypti 024 JER 044 027 ecce ego vigilabo super eos in malum et non in bonum et consumentur omnes viri Iuda qui sunt in terra Aegypti gladio et fame donec penitus consumantur 024 JER 044 028 et qui fugerint gladium revertentur de terra Aegypti in terram Iuda viri pauci et scient omnes reliquiae Iuda ingredientium terram Aegypti ut habitent ibi cuius sermo conpleatur meus an illorum 024 JER 044 029 et hoc vobis signum ait Dominus quod visitem ego super vos in loco isto ut sciatis quia vere conplebuntur sermones mei contra vos in malum 024 JER 044 030 haec dicit Dominus ecce ego tradam Pharaonem Efree regem Aegypti in manu inimicorum eius et in manu quaerentium animam illius sicut tradidi Sedeciam regem Iuda in manu Nabuchodonosor regis Babylonis inimici sui et quaerentis animam eius 024 JER 045 001 verbum quod locutus est Hieremias propheta ad Baruch filium Neri cum scripsisset verba haec in libro de ore Hieremiae anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens 024 JER 045 002 haec dicit Dominus Deus Israhel ad te Baruch 024 JER 045 003 dixisti vae misero mihi quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo laboravi in gemitu meo et requiem non inveni 024 JER 045 004 haec dices ad eum sic dicit Dominus ecce quos aedificavi ego destruo et quos plantavi ego evello et universam terram hanc 024 JER 045 005 et tu quaeris tibi grandia noli quaerere quia ecce ego adducam malum super omnem carnem ait Dominus et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis ad quaecumque perrexeris 024 JER 046 001 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra gentes 024 JER 046 002 ad Aegyptum adversum exercitum Pharaonis Nechao regis Aegypti qui erat iuxta flumen Eufraten in Charchamis quem percussit Nabuchodonosor rex Babylonis in quarto anno Ioachim filii Iosiae regis Iuda 024 JER 046 003 praeparate scutum et clypeum et procedite ad bellum 024 JER 046 004 iungite equos et ascendite equites state in galeis polite lanceas induite vos loricis 024 JER 046 005 quid igitur vidi ipsos pavidos et terga vertentes fortes eorum caesos fugerunt conciti nec respexerunt terror undique ait Dominus 024 JER 046 006 non fugiat velox nec salvari se putet fortis ad aquilonem iuxta flumen Eufraten victi sunt et ruerunt 024 JER 046 007 quis est iste qui quasi flumen ascendit et veluti fluviorum intumescunt gurgites eius 024 JER 046 008 Aegyptus fluminis instar ascendet et velut flumina movebuntur fluctus eius et dicet ascendens operiam terram perdam civitatem et habitatores eius 024 JER 046 009 ascendite equos et exultate in curribus et procedant fortes Aethiopia et Lybies tenentes scutum et Lydii arripientes et iacientes sagittas 024 JER 046 010 dies autem ille Domini Dei exercituum dies ultionis ut sumat vindictam de inimicis suis devorabit gladius et saturabitur et inebriabitur sanguine eorum victima enim Domini exercituum in terra aquilonis iuxta flumen Eufraten 024 JER 046 011 ascende in Galaad et tolle resinam virgo filia Aegypti frustra multiplicas medicamina sanitas non erit tibi 024 JER 046 012 audierunt gentes ignominiam tuam et ululatus tuus replevit terram quia fortis inpegit in fortem ambo pariter conciderunt 024 JER 046 013 verbum quod locutus est Dominus ad Hieremiam prophetam super eo quod venturus esset Nabuchodonosor rex Babylonis et percussurus terram Aegypti 024 JER 046 014 adnuntiate Aegypto et auditum facite Magdolo et resonet in Memphis et in Tafnis dicite sta et praepara te quia devoravit gladius ea quae per circuitum tuum sunt 024 JER 046 015 quare conputruit fortis tuus non stetit quoniam Dominus subvertit eum 024 JER 046 016 multiplicavit ruentes ceciditque vir ad proximum suum et dicent surge et revertamur ad populum nostrum et ad terram nativitatis nostrae a facie gladii columbae 024 JER 046 017 vocate nomen Pharao regis Aegypti Tumultum adduxit tempus 024 JER 046 018 vivo ego inquit Rex Dominus exercituum nomen eius quoniam sicut Thabor in montibus et sicut Carmelus in mari veniet 024 JER 046 019 vasa transmigrationis fac tibi habitatrix filia Aegypti quia Memphis in solitudinem erit et deseretur inhabitabilis 024 JER 046 020 vitula eligans atque formonsa Aegyptus stimulator ab aquilone veniet ei 024 JER 046 021 mercennarii quoque eius qui versabantur in medio eius quasi vituli saginati versi sunt et fugerunt simul nec stare potuerunt quia dies interfectionis eorum venit super eos tempus visitationis eorum 024 JER 046 022 vox eius quasi aeris sonabit quoniam cum exercitu properabunt et cum securibus venient ei quasi ligna caedentes 024 JER 046 023 succiderunt saltum eius ait Dominus qui supputari non potest multiplicati sunt super lucustas et non est eis numerus 024 JER 046 024 confusa est filia Aegypti et tradita in manu populi aquilonis 024 JER 046 025 dixit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego visitabo super tumultum Alexandriae et super Pharao et super Aegyptum et super deos eius et super reges eius et super Pharao et super eos qui confidunt in eo 024 JER 046 026 et dabo eos in manu quaerentium animam eorum et in manu Nabuchodonosor regis Babylonis et in manu servorum eius et post haec habitabitur sicut diebus pristinis ait Dominus 024 JER 046 027 et tu ne timeas serve meus Iacob et ne paveas Israhel quia ecce ego salvum te faciam de longinquo et semen tuum de terra captivitatis suae et revertetur Iacob et quiescet et prosperabitur et non erit qui exterreat eum 024 JER 046 028 et tu noli timere serve meus Iacob ait Dominus quia tecum ego sum quia consumam ego cunctas gentes ad quas eieci te te vero non consumam sed castigabo te in iudicio nec quasi innocenti parcam tibi 024 JER 047 001 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam contra Palestinos antequam percuteret Pharao Gazam 024 JER 047 002 haec dicit Dominus ecce aquae ascendunt ab aquilone et erunt quasi torrens inundans et operient terram et plenitudinem eius urbem et habitatores eius clamabunt homines et ululabit omnis habitator terrae 024 JER 047 003 ab strepitu pompae armorum et bellatorum eius a commotione quadrigarum eius et multitudine rotarum illius non respexerunt patres filios manibus dissolutis 024 JER 047 004 pro adventu diei in quo vastabuntur omnes Philisthim et dissipabitur Tyrus et Sidon cum omnibus reliquis auxiliis suis depopulatus est enim Dominus Palestinos reliquias insulae Cappadociae 024 JER 047 005 venit calvitium super Gazam conticuit Ascalon et reliquiae vallis earum usquequo concideris 024 JER 047 006 o mucro Domini usquequo non quiescis ingredere in vaginam tuam refrigerare et sile 024 JER 047 007 quomodo quiescet cum Dominus praeceperit ei adversus Ascalonem et adversus maritimas eius regiones ibique condixerit illi 024 JER 048 001 ad Moab haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel vae super Nabo quoniam vastata est et confusa capta est Cariathaim confusa est fortis et tremuit 024 JER 048 002 non est ultra exultatio in Moab contra Esebon cogitaverunt malum venite et disperdamus eam de gente ergo silens conticesces sequeturque te gladius 024 JER 048 003 vox clamoris de Oronaim vastitas et contritio magna 024 JER 048 004 contrita est Moab adnuntiate clamorem parvulis eius 024 JER 048 005 per ascensum enim Luaith plorans ascendet in fletu quoniam in descensu Oronaim hostes ululatum contritionis audierunt 024 JER 048 006 fugite salvate animas vestras et eritis quasi myrice in deserto 024 JER 048 007 pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis et in thesauris tuis tu quoque capieris et ibit Chamos in transmigrationem sacerdotes eius et principes eius simul 024 JER 048 008 et veniet praedo ad omnem urbem et urbs nulla salvabitur et peribit vallis et dissipabuntur campestria quoniam dixit Dominus 024 JER 048 009 date florem Moab quia floriens egredietur et civitates eius desertae erunt et inhabitabiles 024 JER 048 010 maledictus qui facit opus Domini fraudulenter et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine 024 JER 048 011 fertilis fuit Moab ab adulescentia sua et requievit in fecibus suis nec transfusus est de vase in vas et in transmigrationem non abiit idcirco permansit gustus eius in eo et odor eius non est inmutatus 024 JER 048 012 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum et sternent eum et vasa eius exhaurient et lagoenas eorum conlident 024 JER 048 013 et confundetur Moab a Chamos sicut confusa est domus Israhel a Bethel in qua habebat fiduciam 024 JER 048 014 quomodo dicitis fortes sumus et viri robusti ad proeliandum 024 JER 048 015 vastata est Moab et civitates illius ascenderunt et electi iuvenes eius descenderunt in occisionem ait Rex Dominus exercituum nomen ei 024 JER 048 016 prope est interitus Moab ut veniat et malum eius velociter adcurret nimis 024 JER 048 017 consolamini eum omnes qui estis in circuitu eius et universi qui scitis nomen eius dicite quomodo confracta est virga fortis baculus gloriosus 024 JER 048 018 descende de gloria et sede in siti habitatio filiae Dibon quoniam vastator Moab ascendet ad te dissipabit munitiones tuas 024 JER 048 019 in via sta et prospice habitatio Aroer interroga fugientem et eum qui evasit dic quid accidit 024 JER 048 020 confusus est Moab quoniam victus est ululate et clamate adnuntiate in Arnon quoniam vastata est Moab 024 JER 048 021 et iudicium venit ad terram campestrem super Helon et super Iaesa et super Mefath 024 JER 048 022 et super Dibon et super Nabo et super domum Deblathaim 024 JER 048 023 et super Cariathaim et super Bethgamul et super Bethmaon 024 JER 048 024 et super Carioth et super Bosra et super omnes civitates terrae Moab quae longe et quae prope sunt 024 JER 048 025 abscisum est cornu Moab et brachium eius contritum est ait Dominus 024 JER 048 026 inebriate eum quoniam contra Dominum erectus est et adlidet manum Moab in vomitu suo et erit in derisum etiam ipse 024 JER 048 027 fuit enim in derisum tibi Israhel quasi inter fures repperisses eum propter verba ergo tua quae adversum illum locutus es captivus duceris 024 JER 048 028 relinquite civitates et habitate in petra habitatores Moab et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis 024 JER 048 029 audivimus superbiam Moab superbus est valde sublimitatem eius et arrogantiam et superbiam et altitudinem cordis illius 024 JER 048 030 ego scio ait Dominus iactantiam eius et quod non sit iuxta eam virtus eius nec iuxta quod poterat conata sit facere 024 JER 048 031 ideo super Moab heiulabo et ad Moab universam clamabo ad viros muri fictilis lamentantes 024 JER 048 032 de planctu Iazer plorabo tibi vinea Sobema propagines tuae transierunt mare usque ad mare Iazer pervenerunt super messem tuam et vindemiam tuam praedo inruit 024 JER 048 033 ablata est laetitia et exultatio de Carmelo et de terra Moab et vinum de torcularibus sustuli nequaquam calcator uvae solitum celeuma cantabit 024 JER 048 034 de clamore Esebon usque Eleale et Iaesa dederunt vocem suam a Segor usque ad Oronaim vitula conternante aquae quoque Namrim pessimae erunt 024 JER 048 035 et auferam de Moab ait Dominus offerentem in excelsis et sacrificantem diis eius 024 JER 048 036 propterea cor meum ad Moab quasi tibiae resonabit et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum quia plus fecit quam potuit idcirco perierunt 024 JER 048 037 omne enim caput calvitium et omnis barba rasa erit in cunctis manibus conligatio et super omne dorsum cilicium 024 JER 048 038 super omnia tecta Moab et in plateis eius omnis planctus quia contrivi Moab sicut vas inutile ait Dominus 024 JER 048 039 quomodo victa est et ululaverunt quomodo deiecit cervicem Moab et confusus est eritque Moab in derisum et in exemplum omnibus in circuitu suo 024 JER 048 040 haec dicit Dominus ecce quasi aquila evolabit et extendet alas suas ad Moab 024 JER 048 041 capta est Carioth et munitiones conprehensae sunt et erit cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis 024 JER 048 042 et cessabit Moab esse populus quoniam contra Dominum gloriatus est 024 JER 048 043 pavor et fovea et laqueus super te o habitator Moab ait Dominus 024 JER 048 044 qui fugit a facie pavoris cadet in foveam et qui conscenderit de fovea capietur laqueo adducam enim super Moab annum visitationis eorum dicit Dominus 024 JER 048 045 in umbra Esebon steterunt de laqueo fugientes quia ignis egressus est de Esebon et flamma de medio Seon et devorabit partem Moab et verticem filiorum tumultus 024 JER 048 046 vae tibi Moab peristi popule Chamos quia conprehensi sunt filii tui et filiae tuae in captivitatem 024 JER 048 047 et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus ait Dominus hucusque iudicia Moab 024 JER 049 001 ad filios Ammon haec dicit Dominus numquid filii non sunt Israhel aut heres non est ei cur igitur hereditate possedit Melchom Gad et populus eius in urbibus eius habitavit 024 JER 049 002 ideo ecce dies veniunt dicit Dominus et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum proelii et erit in tumulum dissipata filiaeque eius igni succendentur et possidebit Israhel possessores suos dicit Dominus 024 JER 049 003 ulula Esebon quoniam vastata est Ahi clamate filiae Rabbath accingite vos ciliciis plangite et circuite per sepes quia Melchom in transmigratione ducetur sacerdotes eius et principes eius simul 024 JER 049 004 quid gloriaris in vallibus defluxit vallis tua filia delicata quae confidebas in thesauris tuis et dicebas quis veniet ad me 024 JER 049 005 ecce ego inducam super te terrorem ait Dominus Deus exercituum ab omnibus qui sunt in circuitu tuo et dispergemini singuli a conspectu vestro nec erit qui congreget fugientem 024 JER 049 006 et post haec reverti faciam captivos filiorum Ammon ait Dominus 024 JER 049 007 ad Idumeam haec dicit Dominus exercituum numquid non est ultra sapientia in Theman periit consilium a filiis inutilis facta est sapientia eorum 024 JER 049 008 fugite terga vertite descendite in voragine habitatores Dedan quoniam perditionem Esau adduxi super eum tempus visitationis eius 024 JER 049 009 si vindemiatores venissent super te non reliquissent racemum si fures in nocte rapuissent quod sufficeret sibi 024 JER 049 010 ego vero discoperui Esau revelavi abscondita eius et celari non poterit vastatum est semen eius et fratres eius et vicini eius et non erit 024 JER 049 011 relinque pupillos tuos ego eos faciam vivere et viduae tuae in me sperabunt 024 JER 049 012 quia haec dicit Dominus ecce quibus non erat iudicium ut biberent calicem bibentes bibent et tu quasi innocens relinqueris non eris innocens sed bibens bibes 024 JER 049 013 quia per memet ipsum iuravi dicit Dominus quod in solitudinem et in obprobrium et in desertum et in maledictionem erit Bosra et omnes civitates eius erunt in solitudines sempiternas 024 JER 049 014 auditum audivi a Domino et legatus ad gentes missus est congregamini et venite contra eam et consurgamus in proelium 024 JER 049 015 ecce enim parvulum dedi te in gentibus contemptibilem inter homines 024 JER 049 016 arrogantia tua decepit te et superbia cordis tui qui habitas in cavernis petrae et adprehendere niteris altitudinem collis cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum inde detraham te dicit Dominus 024 JER 049 017 et erit Idumea deserta omnis qui transibit per eam stupebit et sibilabit super omnes plagas eius 024 JER 049 018 sicuti subversa est Sodoma et Gomorra et vicinae eius ait Dominus non habitabit ibi vir et non incolet eam filius hominis 024 JER 049 019 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad pulchritudinem robustam quia subito currere eum faciam ad illam et quis erit electus quem praeponam ei quis enim similis mei et quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui meo 024 JER 049 020 propterea audite consilium Domini quod iniit de Edom et cogitationes eius quas cogitavit de habitatoribus Theman si non deiecerint eos parvuli gregis nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum 024 JER 049 021 a voce ruinae eorum commota est terra clamor in mari Rubro auditus est vocis eius 024 JER 049 022 ecce quasi aquila ascendet et evolabit et expandet alas suas super Bosram et erit cor fortium Idumeae in die illa quasi cor mulieris parturientis 024 JER 049 023 ad Damascum confusa est Emath et Arfad quia auditum pessimum audierunt turbati sunt in mari sollicitudine quiescere non potuit 024 JER 049 024 dissoluta est Damascus versa in fugam tremor adprehendit eam angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem 024 JER 049 025 quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem urbem laetitiae 024 JER 049 026 ideo cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri proelii conticescent in die illa ait Dominus exercituum 024 JER 049 027 et succendam ignem in muro Damasci et devorabit moenia Benadad 024 JER 049 028 ad Cedar et ad regna Asor quae percussit Nabuchodonosor rex Babylonis haec dicit Dominus surgite ascendite ad Cedar et vastate filios orientis 024 JER 049 029 tabernacula eorum et greges eorum capient pelles eorum et omnia vasa eorum et camelos eorum tollent sibi et vocabunt super eos formidinem in circuitu 024 JER 049 030 fugite abite vehementer in voraginibus sedete qui habitatis Asor ait Dominus iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium et cogitavit adversum vos cogitationes 024 JER 049 031 consurgite et ascendite ad gentem quietam et habitantem confidenter ait Dominus non ostia non vectes ei soli habitant 024 JER 049 032 et erunt cameli eorum in direptionem et multitudo iumentorum in praedam et dispergam eos in omnem ventum qui sunt adtonsi in comam et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos ait Dominus 024 JER 049 033 et erit Asor in habitaculum draconum deserta usque in aeternum non manebit ibi vir nec incolet eam filius hominis 024 JER 049 034 quod factum est verbum Domini ad Hieremiam prophetam adversus Aelam in principio regni Sedeciae regis Iuda dicens 024 JER 049 035 haec dicit Dominus exercituum ecce ego confringam arcum Aelam summam fortitudinem eorum 024 JER 049 036 et inducam super Aelam quattuor ventos a quattuor plagis caeli et ventilabo eos in omnes ventos istos et non erit gens ad quam non perveniant profugi Aelam 024 JER 049 037 et pavere faciam Aelam coram inimicis suis et in conspectu quaerentium animam eorum et adducam super eos malum iram furoris mei dicit Dominus et emittam post eos gladium donec consumam eos 024 JER 049 038 et ponam solium meum in Aelam et perdam inde reges et principes ait Dominus 024 JER 049 039 in novissimis autem diebus reverti faciam captivos Aelam dicit Dominus 024 JER 050 001 verbum quod locutus est Dominus de Babylone et de terra Chaldeorum in manu Hieremiae prophetae 024 JER 050 002 adnuntiate in gentibus et auditum facite levate signum praedicate et nolite celare dicite capta est Babylon confusus est Bel victus est Marodach confusa sunt sculptilia eius superata sunt idola eorum 024 JER 050 003 quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone quae ponet terram eius in solitudinem et non erit qui habitet in ea ab homine usque ad pecus et moti sunt et abierunt 024 JER 050 004 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus venient filii Israhel ipsi et filii Iuda simul ambulantes et flentes properabunt et Dominum Deum suum quaerent 024 JER 050 005 in Sion interrogabunt viam huc facies eorum venient et adponentur ad Dominum foedere sempiterno quod nulla oblivione delebitur 024 JER 050 006 grex perditus factus est populus meus pastores eorum seduxerunt eos feceruntque vagari in montibus de monte in collem transierunt obliti sunt cubilis sui 024 JER 050 007 omnes qui invenerunt comederunt eos et hostes eorum dixerunt non peccavimus pro eo quod peccaverunt Domino decori iustitiae et expectationi patrum eorum Domino 024 JER 050 008 recedite de medio Babylonis et de terra Chaldeorum egredimini et estote quasi hedi ante greges 024 JER 050 009 quoniam ecce ego suscito et adducam in Babylonem congregationem gentium magnarum de terra aquilonis et praeparabuntur adversum eam et inde capietur sagitta eius quasi viri fortis interfectoris non revertetur vacua 024 JER 050 010 et erit Chaldea in praedam omnes vastantes eam replebuntur ait Dominus 024 JER 050 011 quoniam exultatis et magna loquimini diripientes hereditatem meam quoniam effusi estis sicut vitulus super herbam et mugistis ut tauri 024 JER 050 012 confusa est mater vestra nimis et adaequata pulveri quae genuit vos ecce novissima erit in gentibus deserta invia et arens 024 JER 050 013 ab ira Domini non habitabitur sed redigetur tota in solitudinem omnis qui transit per Babylonem stupebit et sibilabit super universis plagis eius 024 JER 050 014 praeparamini contra Babylonem per circuitum omnes qui intenditis arcum debellate eam non parcatis iaculis quia Domino peccavit 024 JER 050 015 clamate adversus eam ubique dedit manum ceciderunt fundamenta eius destructi sunt muri eius quoniam ultio Domini est ultionem accipite de ea sicut fecit facite ei 024 JER 050 016 disperdite satorem de Babylone et tenentem falcem in tempore messis a facie gladii columbae unusquisque ad populum suum convertetur et singuli ad terram suam fugient 024 JER 050 017 grex dispersus Israhel leones eiecerunt eum primus comedit eum rex Assur iste novissimus exossavit eum Nabuchodonosor rex Babylonis 024 JER 050 018 propterea haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel ecce ego visitabo regem Babylonis et terram eius sicut visitavi regem Assur 024 JER 050 019 et reducam Israhel ad habitaculum suum et pascetur Carmelum et Basan et in monte Ephraim et Galaad saturabitur anima eius 024 JER 050 020 in diebus illis et in tempore illo ait Dominus quaeretur iniquitas Israhel et non erit et peccatum Iuda et non invenietur quoniam propitius ero eis quos reliquero 024 JER 050 021 super terram dominantium ascende et super habitatores eius visita dissipa et interfice quae post eos sunt ait Dominus et fac iuxta omnia quae praecepi tibi 024 JER 050 022 vox belli in terra et contritio magna 024 JER 050 023 quomodo confractus est et contritus est malleus universae terrae quomodo versa est in desertum Babylon in gentibus 024 JER 050 024 inlaqueavi te et capta es Babylon et nesciebas inventa es et adprehensa quoniam Dominum provocasti 024 JER 050 025 aperuit Dominus thesaurum suum et protulit vasa irae suae quoniam opus est Domino Deo exercituum in terra Chaldeorum 024 JER 050 026 venite ad eam ab extremis finibus aperite ut exeant qui conculcent eam tollite de via lapides et redigite in acervos et interficite eam nec sit quicquam reliquum 024 JER 050 027 dissipate universos fortes eius descendant in occisionem vae eis quia venit dies eorum tempus visitationis eorum 024 JER 050 028 vox fugientium et eorum qui evaserunt de terra Babylonis ut adnuntient in Sion ultionem Domini Dei nostri ultionem templi eius 024 JER 050 029 adnuntiate in Babylonem plurimis omnibus qui tendunt arcum consistite adversum eam per gyrum et nullus evadat reddite ei secundum opus suum iuxta omnia quae fecit facite illi quia contra Dominum erecta est adversum Sanctum Israhel 024 JER 050 030 idcirco cadent iuvenes eius in plateis eius et omnes viri bellatores eius conticescent in die illa ait Dominus 024 JER 050 031 ecce ego ad te superbe dicit Dominus Deus exercituum quia venit dies tuus tempus visitationis tuae 024 JER 050 032 et cadet superbus et corruet et non erit qui suscitet eum et succendam ignem in urbibus eius et devorabit omnia in circuitu eius 024 JER 050 033 haec dicit Dominus exercituum calumniam sustinent filii Israhel et filii Iuda simul omnes qui ceperunt eos tenent nolunt dimittere eos 024 JER 050 034 redemptor eorum Fortis Dominus exercituum nomen eius iudicio defendet causam eorum ut exterreat terram et commoveat habitatores Babylonis 024 JER 050 035 gladius ad Chaldeos ait Dominus et ad habitatores Babylonis et ad principes et ad sapientes eius 024 JER 050 036 gladius ad divinos eius qui stulti erunt gladius ad fortes illius qui timebunt 024 JER 050 037 gladius ad equos eius et ad currus eius et ad omne vulgus quod est in medio eius et erunt quasi mulieres gladius ad thesauros eius qui diripientur 024 JER 050 038 siccitas super aquas eius erit et arescent quia terra sculptilium est et in portentis gloriantur 024 JER 050 039 propterea habitabunt dracones cum fatuis ficariis et habitabunt in ea strutiones et non habitabitur ultra usque ad sempiternum nec extruetur usque ad generationem et generationem 024 JER 050 040 sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et vicinas eius ait Dominus non habitabit ibi vir nec incolet eam filius hominis 024 JER 050 041 ecce populus venit ab aquilone et gens magna et reges multi consurgent a finibus terrae 024 JER 050 042 arcum et scutum adprehendent crudeles sunt et inmisericordes vox eorum quasi mare sonabit et super equos ascendent sicut vir paratus ad proelium contra te filia Babylon 024 JER 050 043 audivit rex Babylonis famam eorum et dissolutae sunt manus eius angustia adprehendit eum dolor quasi parturientem 024 JER 050 044 ecce quasi leo ascendet de superbia Iordanis ad pulchritudinem robustam quia subito currere eum faciam ad illam et quis erit electus quem praeponam ei quis enim similis mei et quis sustinebit me et quis est iste pastor qui resistat vultui meo 024 JER 050 045 propterea audite consilium Domini quod mente concepit adversum Babylonem et cogitationes eius quas cogitavit super terram Chaldeorum nisi detraxerint eos parvuli gregum nisi dissipatum fuerit cum ipsis habitaculum eorum 024 JER 050 046 a voce captivitatis Babylonis commota est terra et clamor inter gentes auditus est 024 JER 051 001 haec dicit Dominus ecce ego suscitabo super Babylonem et super habitatores eius qui cor suum levaverunt contra me quasi ventum pestilentem 024 JER 051 002 et mittam in Babylonem ventilatores et ventilabunt eam et demolientur terram eius quoniam venerunt super eam undique in die adflictionis eius 024 JER 051 003 non tendat qui tendit arcum suum et non ascendat loricatus nolite parcere iuvenibus eius interficite omnem militiam eius 024 JER 051 004 et cadent interfecti in terra Chaldeorum et vulnerati in regionibus eius 024 JER 051 005 quoniam non fuit viduatus Israhel et Iuda a Deo suo Domino exercituum terra autem eorum repleta est delicto a Sancto Israhel 024 JER 051 006 fugite de medio Babylonis et salvet unusquisque animam suam nolite tacere super iniquitatem eius quoniam tempus ultionis est Domino vicissitudinem ipse retribuet ei 024 JER 051 007 calix aureus Babylon in manu Domini inebrians omnem terram de vino eius biberunt gentes et ideo commotae sunt 024 JER 051 008 subito cecidit Babylon et contrita est ululate super eam tollite resinam ad dolorem eius si forte sanetur 024 JER 051 009 curavimus Babylonem et non est sanata derelinquamus eam et eamus unusquisque in terram suam quoniam pervenit usque ad caelos iudicium eius et elevatum est usque ad nubes 024 JER 051 010 protulit Dominus iustitias nostras venite et narremus in Sion opus Domini Dei nostri 024 JER 051 011 acuite sagittas implete faretras suscitavit Dominus spiritum regum Medorum et contra Babylonem mens eius ut perdat eam quoniam ultio Domini est ultio templi sui 024 JER 051 012 super muros Babylonis levate signum augete custodiam levate custodes praeparate insidias quia cogitavit Dominus et fecit quaecumque locutus est contra habitatores Babylonis 024 JER 051 013 quae habitas super aquas multas locuples in thesauris venit finis tuus pedalis praecisionis tuae 024 JER 051 014 iuravit Dominus exercituum per animam suam quoniam replebo te hominibus quasi brucho et super te celeuma cantabitur 024 JER 051 015 qui fecit terram in fortitudine sua praeparavit orbem in sapientia sua et prudentia sua extendit caelos 024 JER 051 016 dante eo vocem multiplicantur aquae in caelo qui levat nubes ab extremo terrae fulgura in pluviam fecit et produxit ventum de thesauris suis 024 JER 051 017 stultus factus est omnis homo ab scientia confusus est omnis conflator in sculptili quia mendax conflatio eius nec est spiritus in eis 024 JER 051 018 vana sunt opera et risu digna in tempore visitationis suae peribunt 024 JER 051 019 non sicut haec pars Iacob quia qui fecit omnia ipse est et Israhel sceptrum hereditatis eius Dominus exercituum nomen eius 024 JER 051 020 conlidis tu mihi vasa belli et ego conlidam in te gentes et disperdam in te regna 024 JER 051 021 et conlidam in te equum et equitem eius et conlidam in te currum et ascensorem eius 024 JER 051 022 et conlidam in te virum et mulierem et conlidam in te senem et puerum et conlidam in te iuvenem et virginem 024 JER 051 023 et conlidam in te pastorem et gregem eius et conlidam in te agricolam et iugales eius et conlidam in te duces et magistratus 024 JER 051 024 et reddam Babyloni et cunctis habitatoribus Chaldeae omne malum suum quod fecerunt in Sion in oculis vestris ait Dominus 024 JER 051 025 ecce ego ad te mons pestifer ait Dominus qui corrumpis universam terram et extendam manum meam super te et evolvam te de petris et dabo te in montem conbustionis 024 JER 051 026 et non tollent de te lapidem in angulum et lapidem in fundamenta sed perditus in aeternum eris ait Dominus 024 JER 051 027 levate signum in terra clangite bucina in gentibus sanctificate super eam gentes adnuntiate contra illam regibus Ararat Menni et Aschenez numerate contra eam Thapsar adducite equum quasi bruchum aculeatum 024 JER 051 028 sanctificate contra eam gentes reges Mediae duces eius et universos magistratus eius cunctamque terram potestatis eius 024 JER 051 029 et commovebitur terra et turbabitur quia evigilavit contra Babylonem cogitatio Domini ut ponat terram Babylonis desertam et inhabitabilem 024 JER 051 030 cessaverunt fortes Babylonis a proelio habitaverunt in praesidiis devoratum est robur eorum et facti sunt quasi mulieres incensa sunt tabernacula eius contriti sunt vectes eius 024 JER 051 031 currens obviam currenti veniet et nuntius obvius nuntianti ut adnuntiet regi Babylonis quia capta est civitas eius a summo usque ad summum 024 JER 051 032 et vada praeoccupata sunt et paludes incensae sunt igni et viri bellatores conturbati sunt 024 JER 051 033 quia haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel filia Babylon quasi area tempus triturae eius adhuc modicum et veniet tempus messionis eius 024 JER 051 034 comedit me devoravit me Nabuchodonosor rex Babylonis reddidit me quasi vas inane absorbuit me sicut draco replevit ventrem suum teneritudine mea et eiecit me 024 JER 051 035 iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem dicit habitatio Sion et sanguis meus super habitatores Chaldeae dicit Hierusalem 024 JER 051 036 propterea haec dicit Dominus ecce ego iudicabo causam tuam et ulciscar ultionem tuam et desertum faciam mare eius et siccabo venam eius 024 JER 051 037 et erit Babylon in tumulos habitatio draconum stupor et sibilus eo quod non sit habitator 024 JER 051 038 simul ut leones rugient excutient comas velut catuli leonum 024 JER 051 039 in calore eorum ponam potus eorum et inebriabo eos ut sopiantur et dormiant somnum sempiternum et non consurgant dicit Dominus 024 JER 051 040 deducam eos quasi agnos ad victimam quasi arietes cum hedis 024 JER 051 041 quomodo capta est Sesach et conprehensa est inclita universae terrae quomodo facta est in stuporem Babylon inter gentes 024 JER 051 042 ascendit super Babylonem mare multitudine fluctuum eius operta est 024 JER 051 043 factae sunt civitates eius in stuporem terra inhabitabilis et deserta terra in qua nullus habitet nec transeat per eam filius hominis 024 JER 051 044 et visitabo super Bel in Babylone et eiciam quod absorbuerat de ore eius et non confluent ad eum ultra gentes siquidem et murus Babylonis corruit 024 JER 051 045 egredimini de medio eius populus meus ut salvet unusquisque animam suam ab ira furoris Domini 024 JER 051 046 et ne forte mollescat cor vestrum et timeatis auditum qui audietur in terra et veniet in anno auditio et post hunc annum auditio et iniquitas in terra et dominator super dominatorem 024 JER 051 047 propterea ecce dies veniunt et visitabo super sculptilia Babylonis et omnis terra eius confundetur et universi interfecti eius cadent in medio eius 024 JER 051 048 et laudabunt super Babylonem caeli et terra et omnia quae in eis sunt quia ab aquilone venient ei praedones ait Dominus 024 JER 051 049 et quomodo fecit Babylon ut caderent occisi in Israhel sic de Babylone cadent occisi in universa terra 024 JER 051 050 qui fugistis gladium venite nolite stare recordamini procul Domini et Hierusalem ascendat super cor vestrum 024 JER 051 051 confusi sumus quoniam audivimus obprobrium operuit ignominia facies nostras quia venerunt alieni super sanctificationem domus Domini 024 JER 051 052 propterea ecce dies veniunt ait Dominus et visitabo super sculptilia eius et in omni terra eius mugiet vulneratus 024 JER 051 053 si ascenderit Babylon in caelum et firmaverit in excelso robur suum a me venient vastatores eius ait Dominus 024 JER 051 054 vox clamoris de Babylone et contritio magna de terra Chaldeorum 024 JER 051 055 quoniam vastavit Dominus Babylonem et perdidit ex ea vocem magnam et sonabunt fluctus eorum quasi aquae multae dedit sonitum vox eorum 024 JER 051 056 quia venit super eam id est super Babylonem praedo et adprehensi sunt fortes eius et emarcuit arcus eorum quia fortis ultor Dominus reddens retribuet 024 JER 051 057 et inebriabo principes eius et sapientes eius duces eius et magistratus eius et fortes eius et dormient somnum sempiternum et non expergiscentur ait Rex Dominus exercituum nomen eius 024 JER 051 058 haec dicit Dominus exercituum murus Babylonis ille latissimus suffossione suffodietur et portae eius excelsae igni conburentur et labores populorum ad nihilum et gentium in igne erunt et disperibunt 024 JER 051 059 verbum quod praecepit Hieremias prophetes Saraiae filio Neriae filii Maasiae cum pergeret cum Sedecia rege in Babylonem in anno quarto regni eius Saraias autem erat princeps prophetiae 024 JER 051 060 et scripsit Hieremias omne malum quod venturum erat super Babylonem in libro uno omnia verba haec quae scripta sunt contra Babylonem 024 JER 051 061 et dixit Hieremias ad Saraiam cum veneris Babylonem et videris et legeris omnia verba haec 024 JER 051 062 dices Domine tu locutus es contra locum istum ut disperderes eum ne sit qui in eo habitet ab homine usque ad pecus et ut sit perpetua solitudo 024 JER 051 063 cumque conpleveris legere librum istum ligabis ad eum lapidem et proicies illum in medio Eufraten 024 JER 051 064 et dices sic submergetur Babylon et non consurget a facie adflictionis quam ego adduco super eam et dissolventur hucusque verba Hieremiae 024 JER 052 001 filius viginti et unius anni Sedecias cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem et nomen matris eius Amithal filia Hieremiae de Lobna 024 JER 052 002 et fecit malum in oculis Domini iuxta omnia quae fecerat Ioachim 024 JER 052 003 quoniam furor Domini erat in Hierusalem et in Iuda usquequo proiceret eos a facie sua et recessit Sedecias a rege Babylonis 024 JER 052 004 factum est autem in anno nono regni eius in mense decimo decima mensis venit Nabuchodonosor rex Babylonis ipse et omnis exercitus eius adversum Hierusalem et obsederunt eam et aedificaverunt contra eam munitiones in circuitu 024 JER 052 005 et fuit civitas obsessa usque ad undecimum annum regis Sedeciae 024 JER 052 006 mense autem quarto nona mensis obtinuit fames in civitate et non erant alimenta populo terrae 024 JER 052 007 et disrupta est civitas et omnes viri bellatores fugerunt et exierunt de civitate nocte per viam portae quae est inter duos muros et ducit ad hortum regis Chaldeis obsidentibus urbem in gyro et abierunt per viam quae ducit in heremum 024 JER 052 008 persecutus est autem exercitus Chaldeorum regem et adprehenderunt Sedeciam in deserto quod est iuxta Hiericho et omnis comitatus eius diffugit ab eo 024 JER 052 009 cumque conprehendissent regem adduxerunt eum ad regem Babylonis in Reblatha quae est in terra Emath et locutus est ad eum iudicia 024 JER 052 010 et iugulavit rex Babylonis filios Sedeciae in oculis eius sed et omnes principes Iudae occidit in Reblatha 024 JER 052 011 et oculos Sedeciae eruit et vinxit eum conpedibus et adduxit eum rex Babylonis in Babylonem et posuit eum in domo carceris usque ad diem mortis eius 024 JER 052 012 in mense autem quinto decima mensis ipse est annus nonusdecimus Nabuchodonosor regis Babylonis venit Nabuzardan princeps militiae qui stabat coram rege Babylonis in Hierusalem 024 JER 052 013 et incendit domum Domini et domum regis et omnes domos Hierusalem et omnem domum magnam igne conbusit 024 JER 052 014 et totum murum Hierusalem per circuitum destruxit cunctus exercitus Chaldeorum qui erat cum magistro militiae 024 JER 052 015 de pauperibus autem populi et de reliquo vulgo quod remanserat in civitate et de perfugis qui transfugerant ad regem Babylonis et ceteros de multitudine transtulit Nabuzardan princeps militiae 024 JER 052 016 de pauperibus vero terrae reliquit Nabuzardan princeps militiae in vinitores et in agricolas 024 JER 052 017 columnas quoque aereas quae erant in domo Domini et bases et mare aereum quod erat in domo Domini confregerunt Chaldei et tulerunt omne aes eorum in Babylonem 024 JER 052 018 et lebetas et creagras et psalteria et fialas et mortariola et omnia vasa aerea quae in ministerio fuerant tulerunt 024 JER 052 019 et hydrias et thymiamateria et urceos et pelves et candelabra et mortaria et cyatos quotquot aurea aurea et quotquot argentea argentea tulit magister militiae 024 JER 052 020 columnas duas et mare unum vitulos duodecim aereos qui erant sub basibus quas fecerat rex Salomon in domo Domini non erat pondus aeris omnium vasorum horum 024 JER 052 021 de columnis autem decem et octo cubiti altitudinis erant in columna una et funiculus duodecim cubitorum circuibat eam porro grossitudo eius quattuor digitorum et intrinsecus cava erat 024 JER 052 022 et capitella super utramque aerea altitudo capitelli unius quinque cubitorum et retiacula et mala granata 024 JER 052 023 nonaginta sex dependentia omnia mala granata centum retiaculis circumdabantur 024 JER 052 024 et tulit magister militiae Saraiam sacerdotem primum et Sophoniam sacerdotem secundum et tres custodes vestibuli 024 JER 052 025 et de civitate tulit eunuchum unum qui erat praepositus super viros bellatores et septem viros de his qui videbant faciem regis qui inventi sunt in civitate et scribam principem militum qui probabat tirones et sexaginta viros de populo terrae qui inventi sunt in medio civitatis 024 JER 052 026 tulit autem eos Nabuzardan magister militiae et duxit eos ad regem Babylonis in Reblatha 024 JER 052 027 et percussit eos rex Babylonis et interfecit eos in Reblatha in terra Emath et translatus est Iuda de terra sua 024 JER 052 028 iste est populus quem transtulit Nabuchodonosor in anno septimo Iudaeos tria milia et viginti tres 024 JER 052 029 in anno octavodecimo Nabuchodonosor de Hierusalem animas octingentas triginta duas 024 JER 052 030 in anno vicesimo tertio Nabuchodonosor transtulit Nabuzardan magister militiae Iudaeorum animas septingentas quadraginta quinque omnes ergo animae quattuor milia sescentae 024 JER 052 031 et factum est in tricesimo septimo anno transmigrationis Ioachim regis Iudae duodecimo mense vicesima quinta mensis elevavit Evilmerodach rex Babylonis ipso anno regni sui caput Ioachim regis Iudae et eduxit eum de domo carceris 024 JER 052 032 et locutus est cum eo bona et posuit thronum eius super thronos regum qui erant post se in Babylone 024 JER 052 033 et mutavit vestimenta carceris eius et comedebat panem coram eo semper cunctis diebus vitae suae 024 JER 052 034 et cibaria eius cibaria perpetua dabantur ei a rege Babylonis statuta per singulos dies usque ad diem mortis suae cunctis diebus vitae eius # # BOOK 025 LAM Lamentations Lamentationes 025 LAM 001 001 ALEPH quomodo sedit sola civitas plena populo facta est quasi vidua domina gentium princeps provinciarum facta est sub tributo 025 LAM 001 002 BETH plorans ploravit in nocte et lacrimae eius in maxillis eius non est qui consoletur eam ex omnibus caris eius omnes amici eius spreverunt eam et facti sunt ei inimici 025 LAM 001 003 GIMEL migravit Iuda propter adflictionem et multitudinem servitutis habitavit inter gentes nec invenit requiem omnes persecutores eius adprehenderunt eam inter angustias 025 LAM 001 004 DELETH viae Sion lugent eo quod non sint qui veniant ad sollemnitatem omnes portae eius destructae sacerdotes eius gementes virgines eius squalidae et ipsa oppressa amaritudine 025 LAM 001 005 HE facti sunt hostes eius in capite inimici illius locupletati sunt quia Dominus locutus est super eam propter multitudinem iniquitatum eius parvuli eius ducti sunt captivi ante faciem tribulantis 025 LAM 001 006 VAV et egressus est a filia Sion omnis decor eius facti sunt principes eius velut arietes non invenientes pascuam et abierunt absque fortitudine ante faciem subsequentis 025 LAM 001 007 ZAI recordata est Hierusalem dierum adflictionis suae et praevaricationis omnium desiderabilium suorum quae habuerat a diebus antiquis cum caderet populus eius in manu hostili et non esset auxiliator viderunt eam hostes et deriserunt sabbata eius 025 LAM 001 008 HETH peccatum peccavit Hierusalem propterea instabilis facta est omnes qui glorificabant eam spreverunt illam quia viderunt ignominiam eius ipsa autem gemens et conversa retrorsum 025 LAM 001 009 TETH sordes eius in pedibus eius nec recordata est finis sui deposita est vehementer non habens consolatorem vide Domine adflictionem meam quoniam erectus est inimicus 025 LAM 001 010 IOTH manum suam misit hostis ad omnia desiderabilia eius quia vidit gentes ingressas sanctuarium suum de quibus praeceperas ne intrarent in ecclesiam tuam 025 LAM 001 011 CAPH omnis populus eius gemens et quaerens panem dederunt pretiosa quaeque pro cibo ad refocilandam animam vide Domine considera quoniam facta sum vilis 025 LAM 001 012 LAMED o vos omnes qui transitis per viam adtendite et videte si est dolor sicut dolor meus quoniam vindemiavit me ut locutus est Dominus in die irae furoris sui 025 LAM 001 013 MEM de excelso misit ignem in ossibus meis et erudivit me expandit rete pedibus meis convertit me retrorsum posuit me desolatam tota die maerore confectam 025 LAM 001 014 NUN vigilavit iugum iniquitatum mearum in manu eius convolutae sunt et inpositae collo meo infirmata est virtus mea dedit me Dominus in manu de qua non potero surgere 025 LAM 001 015 SAMECH abstulit omnes magnificos meos Dominus de medio mei vocavit adversum me tempus ut contereret electos meos torcular calcavit Dominus virgini filiae Iuda 025 LAM 001 016 AIN idcirco ego plorans et oculus meus deducens aquam quia longe factus est a me consolator convertens animam meam facti sunt filii mei perditi quoniam invaluit inimicus 025 LAM 001 017 FE expandit Sion manus suas non est qui consoletur eam mandavit Dominus adversum Iacob in circuitu eius hostes eius facta est Hierusalem quasi polluta menstruis inter eos 025 LAM 001 018 SADE iustus est Dominus quia os eius ad iracundiam provocavi audite obsecro universi populi et videte dolorem meum virgines meae et iuvenes mei abierunt in captivitatem 025 LAM 001 019 COPH vocavi amicos meos et ipsi deceperunt me sacerdotes mei et senes mei in urbe consumpti sunt quia quaesierunt cibum sibi ut refocilarent animam suam 025 LAM 001 020 RES vide Domine quoniam tribulor venter meus conturbatus est subversum est cor meum in memet ipsa quoniam amaritudine plena sum foris interfecit gladius et domi mors similis est 025 LAM 001 021 SEN audierunt quia ingemesco ego et non est qui consoletur me omnes inimici mei audierunt malum meum laetati sunt quoniam tu fecisti adduxisti diem consolationis et fient similes mei 025 LAM 001 022 THAU ingrediatur omne malum eorum coram te et devindemia eos sicut vindemiasti me propter omnes iniquitates meas multi enim gemitus mei et cor meum maerens 025 LAM 002 001 ALEPH quomodo obtexit caligine in furore suo Dominus filiam Sion proiecit de caelo terram inclitam Israhel et non recordatus est scabilli pedum suorum in die furoris sui 025 LAM 002 002 BETH praecipitavit Dominus nec pepercit omnia speciosa Iacob destruxit in furore suo munitiones virginis Iuda deiecit in terram polluit regnum et principes eius 025 LAM 002 003 GIMEL confregit in ira furoris omne cornu Israhel avertit retrorsum dexteram suam a facie inimici et succendit in Iacob quasi ignem flammae devorantis in gyro 025 LAM 002 004 DELETH tetendit arcum suum quasi inimicus firmavit dexteram suam quasi hostis et occidit omne quod pulchrum erat visu in tabernaculo filiae Sion effudit quasi ignem indignationem suam 025 LAM 002 005 HE factus est Dominus velut inimicus praecipitavit Israhel praecipitavit omnia moenia eius dissipavit munitiones eius et replevit in filia Iuda humiliatum et humiliatam 025 LAM 002 006 VAV et dissipavit quasi hortum tentorium suum demolitus est tabernaculum suum oblivioni tradidit Dominus in Sion festivitatem et sabbatum et obprobrio in indignatione furoris sui regem et sacerdotem 025 LAM 002 007 ZAI reppulit Dominus altare suum maledixit sanctificationi suae tradidit in manu inimici muros turrium eius vocem dederunt in domo Domini sicut in die sollemni 025 LAM 002 008 HETH cogitavit Dominus dissipare murum filiae Sion tetendit funiculum suum et non avertit manum suam a perditione luxitque antemurale et murus pariter dissipatus est 025 LAM 002 009 TETH defixae sunt in terra portae eius perdidit et contrivit vectes eius regem eius et principes eius in gentibus non est lex et prophetae eius non invenerunt visionem a Domino 025 LAM 002 010 IOTH sederunt in terra conticuerunt senes filiae Sion consperserunt cinere capita sua accincti sunt ciliciis abiecerunt in terra capita sua virgines Hierusalem 025 LAM 002 011 CAPH defecerunt prae lacrimis oculi mei conturbata sunt viscera mea effusum est in terra iecur meum super contritione filiae populi mei cum deficeret parvulus et lactans in plateis oppidi 025 LAM 002 012 LAMED matribus suis dixerunt ubi est triticum et vinum cum deficerent quasi vulnerati in plateis civitatis cum exhalarent animas suas in sinu matrum suarum 025 LAM 002 013 MEM cui conparabo te vel cui adsimilabo te filia Hierusalem cui exaequabo te et consolabor te virgo filia Sion magna enim velut mare contritio tua quis medebitur tui 025 LAM 002 014 NUN prophetae tui viderunt tibi falsa et stulta nec aperiebant iniquitatem tuam ut te ad paenitentiam provocarent viderunt autem tibi adsumptiones falsas et eiectiones 025 LAM 002 015 SAMECH plauserunt super te manibus omnes transeuntes per viam sibilaverunt et moverunt caput suum super filiam Hierusalem haecine est urbs dicentes perfecti decoris gaudium universae terrae 025 LAM 002 016 FE aperuerunt super te os suum omnes inimici tui sibilaverunt et fremuerunt dentibus dixerunt devoravimus en ista est dies quam expectabamus invenimus vidimus 025 LAM 002 017 AIN fecit Dominus quae cogitavit conplevit sermonem suum quem praeceperat a diebus antiquis destruxit et non pepercit et laetificavit super te inimicum et exaltavit cornu hostium tuorum 025 LAM 002 018 SADE clamavit cor eorum ad Dominum super muros filiae Sion deduc quasi torrentem lacrimas per diem et per noctem non des requiem tibi neque taceat pupilla oculi tui 025 LAM 002 019 COPH consurge lauda in nocte in principio vigiliarum effunde sicut aqua cor tuum ante conspectum Domini leva ad eum manus tuas pro anima parvulorum tuorum qui defecerunt in fame in capite omnium conpetorum 025 LAM 002 020 RES vide Domine et considera quem vindemiaveris ita ergone comedent mulieres fructum suum parvulos ad mensuram palmae si occidetur in sanctuario Domini sacerdos et propheta 025 LAM 002 021 SEN iacuerunt in terra foris puer et senex virgines meae et iuvenes mei ceciderunt in gladio interfecisti in die furoris tui percussisti nec misertus es 025 LAM 002 022 THAU vocasti quasi ad diem sollemnem qui terrerent me de circuitu et non fuit in die furoris Domini qui effugeret et relinqueretur quos educavi et enutrivi inimicus meus consumpsit eos 025 LAM 003 001 ALEPH ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius 025 LAM 003 002 ALEPH me minavit et adduxit in tenebris et non in lucem 025 LAM 003 003 ALEPH tantum in me vertit et convertit manum suam tota die 025 LAM 003 004 BETH vetustam fecit pellem meam et carnem meam contrivit ossa mea 025 LAM 003 005 BETH aedificavit in gyro meo et circumdedit me felle et labore 025 LAM 003 006 BETH in tenebrosis conlocavit me quasi mortuos sempiternos 025 LAM 003 007 GIMEL circumaedificavit adversum me ut non egrediar adgravavit conpedem meam 025 LAM 003 008 GIMEL sed et cum clamavero et rogavero exclusit orationem meam 025 LAM 003 009 GIMEL conclusit vias meas lapidibus quadris semitas meas subvertit 025 LAM 003 010 DELETH ursus insidians factus est mihi leo in absconditis 025 LAM 003 011 DELETH semitas meas subvertit et confregit me posuit me desolatam 025 LAM 003 012 DELETH tetendit arcum suum et posuit me quasi signum ad sagittam 025 LAM 003 013 HE misit in renibus meis filias faretrae suae 025 LAM 003 014 HE factus sum in derisu omni populo meo canticum eorum tota die 025 LAM 003 015 HE replevit me amaritudinibus inebriavit me absinthio 025 LAM 003 016 VAV et fregit ad numerum dentes meos cibavit me cinere 025 LAM 003 017 VAV et repulsa est anima mea oblitus sum bonorum 025 LAM 003 018 VAV et dixi periit finis meus et spes mea a Domino 025 LAM 003 019 ZAI recordare paupertatis et transgressionis meae absinthii et fellis 025 LAM 003 020 ZAI memoria memor ero et tabescet in me anima mea 025 LAM 003 021 ZAI hoc recolens in corde meo ideo sperabo 025 LAM 003 022 HETH misericordiae Domini quia non sumus consumpti quia non defecerunt miserationes eius 025 LAM 003 023 HETH novae diluculo multa est fides tua 025 LAM 003 024 HETH pars mea Dominus dixit anima mea propterea expectabo eum 025 LAM 003 025 TETH bonus est Dominus sperantibus in eum animae quaerenti illum 025 LAM 003 026 TETH bonum est praestolari cum silentio salutare Domini 025 LAM 003 027 TETH bonum est viro cum portaverit iugum ab adulescentia sua 025 LAM 003 028 IOTH sedebit solitarius et tacebit quia levavit super se 025 LAM 003 029 IOTH ponet in pulvere os suum si forte sit spes 025 LAM 003 030 IOTH dabit percutienti se maxillam saturabitur obprobriis 025 LAM 003 031 CAPH quia non repellet in sempiternum Dominus 025 LAM 003 032 CAPH quia si abiecit et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum 025 LAM 003 033 CAPH non enim humiliavit ex corde suo et abiecit filios hominis 025 LAM 003 034 LAMED ut contereret sub pedibus suis omnes vinctos terrae 025 LAM 003 035 LAMED ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi 025 LAM 003 036 LAMED ut perverteret hominem in iudicio suo Dominus ignoravit 025 LAM 003 037 MEM quis est iste qui dixit ut fieret Domino non iubente 025 LAM 003 038 MEM ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona 025 LAM 003 039 MEM quid murmuravit homo vivens vir pro peccatis suis 025 LAM 003 040 NUN scrutemur vias nostras et quaeramus et revertamur ad Dominum 025 LAM 003 041 NUN levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in caelos 025 LAM 003 042 NUN nos inique egimus et ad iracundiam provocavimus idcirco tu inexorabilis es 025 LAM 003 043 SAMECH operuisti in furore et percussisti nos occidisti nec pepercisti 025 LAM 003 044 SAMECH opposuisti nubem tibi ne transeat oratio 025 LAM 003 045 SAMECH eradicationem et abiectionem posuisti me in medio populorum 025 LAM 003 046 FE aperuerunt super nos os suum omnes inimici 025 LAM 003 047 FE formido et laqueus facta est nobis vaticinatio et contritio 025 LAM 003 048 FE divisiones aquarum deduxit oculus meus in contritione filiae populi mei 025 LAM 003 049 AIN oculus meus adflictus est nec tacuit eo quod non esset requies 025 LAM 003 050 AIN donec respiceret et videret Dominus de caelis 025 LAM 003 051 AIN oculus meus depraedatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meae 025 LAM 003 052 SADE venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis 025 LAM 003 053 SADE lapsa est in lacu vita mea et posuerunt lapidem super me 025 LAM 003 054 SADE inundaverunt aquae super caput meum dixi perii 025 LAM 003 055 COPH invocavi nomen tuum Domine de lacis novissimis 025 LAM 003 056 COPH vocem meam audisti ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus 025 LAM 003 057 COPH adpropinquasti in die quando invocavi te dixisti ne timeas 025 LAM 003 058 RES iudicasti Domine causam animae meae redemptor vitae meae 025 LAM 003 059 RES vidisti Domine iniquitatem adversum me iudica iudicium meum 025 LAM 003 060 RES vidisti omnem furorem universas cogitationes eorum adversum me 025 LAM 003 061 SEN audisti obprobria eorum Domine omnes cogitationes eorum adversum me 025 LAM 003 062 SEN labia insurgentium mihi et meditationes eorum adversum me tota die 025 LAM 003 063 SEN sessionem eorum et resurrectionem eorum vide ego sum psalmus eorum 025 LAM 003 064 THAU reddes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum 025 LAM 003 065 THAU dabis eis scutum cordis laborem tuum 025 LAM 003 066 THAU persequeris in furore et conteres eos sub caelis Domine 025 LAM 004 001 ALEPH quomodo obscuratum est aurum mutatus est color optimus dispersi sunt lapides sanctuarii in capite omnium platearum 025 LAM 004 002 BETH filii Sion incliti et amicti auro primo quomodo reputati sunt in vasa testea opus manuum figuli 025 LAM 004 003 GIMEL sed et lamiae nudaverunt mammam lactaverunt catulos suos filia populi mei crudelis quasi strutio in deserto 025 LAM 004 004 DELETH adhesit lingua lactantis ad palatum eius in siti parvuli petierunt panem et non erat qui frangeret eis 025 LAM 004 005 HE qui vescebantur voluptuose interierunt in viis qui nutriebantur in croceis amplexati sunt stercora 025 LAM 004 006 VAV et maior effecta est iniquitas filiae populi mei peccato Sodomorum quae subversa est in momento et non ceperunt in ea manus 025 LAM 004 007 ZAI candidiores nazarei eius nive nitidiores lacte rubicundiores ebore antiquo sapphyro pulchriores 025 LAM 004 008 HETH denigrata est super carbones facies eorum et non sunt cogniti in plateis adhesit cutis eorum ossibus aruit et facta est quasi lignum 025 LAM 004 009 TETH melius fuit occisis gladio quam interfectis fame quoniam isti extabuerunt consumpti ab sterilitate terrae 025 LAM 004 010 IOTH manus mulierum misericordium coxerunt filios suos facti sunt cibus earum in contritione filiae populi mei 025 LAM 004 011 CAPH conplevit Dominus furorem suum effudit iram indignationis suae et succendit ignem in Sion et devoravit fundamenta eius 025 LAM 004 012 LAMED non crediderunt reges terrae et universi habitatores orbis quoniam ingrederetur hostis et inimicus per portas Hierusalem 025 LAM 004 013 MEM propter peccata prophetarum eius iniquitates sacerdotum eius qui effuderunt in medio eius sanguinem iustorum 025 LAM 004 014 NUN erraverunt caeci in plateis polluti sunt sanguine cumque non possent tenuerunt lacinias suas 025 LAM 004 015 SAMECH recedite polluti clamaverunt eis recedite abite nolite tangere iurgati quippe sunt et commoti dixerunt inter gentes non addet ultra ut habitet in eis 025 LAM 004 016 FE facies Domini divisit eos non addet ut respiciat eos facies sacerdotum non erubuerunt neque senum miserti sunt 025 LAM 004 017 AIN cum adhuc subsisteremus defecerunt oculi nostri ad auxilium nostrum vanum cum respiceremus adtenti ad gentem quae salvare non poterat 025 LAM 004 018 SADE lubricaverunt vestigia nostra in itinere platearum nostrarum adpropinquavit finis noster conpleti sunt dies nostri quia venit finis noster 025 LAM 004 019 COPH velociores fuerunt persecutores nostri aquilis caeli super montes persecuti sunt nos in deserto insidiati sunt nobis 025 LAM 004 020 RES spiritus oris nostri christus dominus captus est in peccatis nostris cui diximus in umbra tua vivemus in gentibus 025 LAM 004 021 SEN gaude et laetare filia Edom quae habitas in terra Hus ad te quoque perveniet calix inebriaberis atque nudaberis 025 LAM 004 022 THAU conpleta est iniquitas tua filia Sion non addet ultra ut transmigret te visitavit iniquitatem tuam filia Edom discoperuit peccata tua 025 LAM 005 001 recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum 025 LAM 005 002 hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos 025 LAM 005 003 pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae 025 LAM 005 004 aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus 025 LAM 005 005 cervicibus minabamur lassis non dabatur requies 025 LAM 005 006 Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane 025 LAM 005 007 patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus 025 LAM 005 008 servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum 025 LAM 005 009 in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto 025 LAM 005 010 pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis 025 LAM 005 011 mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda 025 LAM 005 012 principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt 025 LAM 005 013 adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt 025 LAM 005 014 senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium 025 LAM 005 015 defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster 025 LAM 005 016 cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus 025 LAM 005 017 propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri 025 LAM 005 018 propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo 025 LAM 005 019 tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione 025 LAM 005 020 quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum 025 LAM 005 021 converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio 025 LAM 005 022 sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer # # BOOK 026 EZE Ezekiel Hiezechielis Prophetæ 026 EZE 001 001 et factum est in tricesimo anno in quarto mense in quinta mensis cum essem in medio captivorum iuxta fluvium Chobar aperti sunt caeli et vidi visiones Dei 026 EZE 001 002 in quinta mensis ipse est annus quintus transmigrationis regis Ioachin 026 EZE 001 003 factum est verbum Domini ad Hiezecihel filium Buzi sacerdotem in terra Chaldeorum secus flumen Chobar et facta est super eum ibi manus Domini 026 EZE 001 004 et vidi et ecce ventus turbinis veniebat ab aquilone et nubes magna et ignis involvens et splendor in circuitu eius et de medio eius quasi species electri id est de medio ignis 026 EZE 001 005 et ex medio eorum similitudo quattuor animalium et hic aspectus eorum similitudo hominis in eis 026 EZE 001 006 et quattuor facies uni et quattuor pinnae uni 026 EZE 001 007 et pedes eorum pedes recti et planta pedis eorum quasi planta pedis vituli et scintillae quasi aspectus aeris candentis 026 EZE 001 008 et manus hominis sub pinnis eorum in quattuor partibus et facies et pinnas per quattuor partes habebant 026 EZE 001 009 iunctaeque erant pinnae eorum alterius ad alterum non revertebantur cum incederent sed unumquodque ante faciem suam gradiebatur 026 EZE 001 010 similitudo autem vultus eorum facies hominis et facies leonis a dextris ipsorum quattuor facies autem bovis a sinistris ipsorum quattuor et facies aquilae ipsorum quattuor 026 EZE 001 011 et facies eorum et pinnae eorum extentae desuper duae pinnae singulorum iungebantur et duae tegebant corpora eorum 026 EZE 001 012 et unumquodque coram facie sua ambulabat ubi erat impetus spiritus illuc gradiebantur nec revertebantur cum ambularent 026 EZE 001 013 et similitudo animalium aspectus eorum quasi carbonum ignis ardentium et quasi aspectus lampadarum haec erat visio discurrens in medio animalium splendor ignis et de igne fulgor egrediens 026 EZE 001 014 et animalia ibant et revertebantur in similitudinem fulguris coruscantis 026 EZE 001 015 cumque aspicerem animalia apparuit rota una super terram iuxta animalia habens quattuor facies 026 EZE 001 016 et aspectus rotarum et opus earum quasi visio maris et una similitudo ipsarum quattuor et aspectus earum et opera quasi sit rota in medio rotae 026 EZE 001 017 per quattuor partes earum euntes ibant et non revertebantur cum ambularent 026 EZE 001 018 statura quoque erat rotis et altitudo et horribilis aspectus et totum corpus plenum oculis in circuitu ipsarum quattuor 026 EZE 001 019 cumque ambularent animalia ambulabant pariter et rotae iuxta ea et cum elevarentur animalia de terra elevabantur simul et rotae 026 EZE 001 020 quocumque ibat spiritus illuc eunte spiritu et rotae pariter levabantur sequentes eum spiritus enim vitae erat in rotis 026 EZE 001 021 cum euntibus ibant et cum stantibus stabant et cum elevatis a terra pariter elevabantur et rotae sequentes ea quia spiritus vitae erat in rotis 026 EZE 001 022 et similitudo super caput animalium firmamenti quasi aspectus cristalli horribilis et extenti super capita eorum desuper 026 EZE 001 023 sub firmamento autem pinnae eorum rectae alterius ad alterum unumquodque duabus alis velabat corpus suum et alterum similiter velabatur 026 EZE 001 024 et audiebam sonum alarum quasi sonum aquarum multarum quasi sonum sublimis Dei cum ambularent quasi sonus erat multitudinis ut sonus castrorum cumque starent dimittebantur pinnae eorum 026 EZE 001 025 nam cum fieret vox supra firmamentum quod erat super caput eorum stabant et submittebant alas suas 026 EZE 001 026 et super firmamentum quod erat inminens capiti eorum quasi aspectus lapidis sapphyri similitudo throni et super similitudinem throni similitudo quasi aspectus hominis desuper 026 EZE 001 027 et vidi quasi speciem electri velut aspectum ignis intrinsecus eius per circuitum a lumbis eius et desuper et a lumbis eius usque deorsum vidi quasi speciem ignis splendentis in circuitu 026 EZE 001 028 velut aspectum arcus cum fuerit in nube in die pluviae hic erat aspectus splendoris per gyrum 026 EZE 002 001 haec visio similitudinis gloriae Domini et vidi et cecidi in faciem meam et audivi vocem loquentis et dixit ad me fili hominis sta supra pedes tuos et loquar tecum 026 EZE 002 002 et ingressus est in me spiritus postquam locutus est mihi et statuit me supra pedes meos et audivi loquentem ad me 026 EZE 002 003 et dicentem fili hominis mitto ego te ad filios Israhel ad gentes apostatrices quae recesserunt a me patres eorum praevaricati sunt pactum meum usque ad diem hanc 026 EZE 002 004 et filii dura facie et indomabili corde sunt ad quos ego mitto te et dices ad eos haec dicit Dominus Deus 026 EZE 002 005 si forte vel ipsi audiant et si forte quiescant quoniam domus exasperans est et scient quia propheta fuerit in medio eorum 026 EZE 002 006 tu ergo fili hominis ne timeas eos neque sermones eorum metuas quoniam increduli et subversores sunt tecum et cum scorpionibus habitas verba eorum ne timeas et vultus eorum ne formides quia domus exasperans est 026 EZE 002 007 loqueris ergo verba mea ad eos si forte audiant et quiescant quoniam inritatores sunt 026 EZE 002 008 tu autem fili hominis audi quaecumque loquor ad te et noli esse exasperans sicut domus exasperatrix est aperi os tuum et comede quaecumque ego do tibi 026 EZE 002 009 et vidi et ecce manus missa ad me in qua erat involutus liber 026 EZE 002 010 et expandit illum coram me qui erat scriptus intus et foris et scriptae erant in eo lamentationes et carmen et vae 026 EZE 003 001 et dixit ad me fili hominis quodcumque inveneris comede comede volumen istud et vadens loquere ad filios Israhel 026 EZE 003 002 et aperui os meum et cibavit me volumine illo 026 EZE 003 003 et dixit ad me fili hominis venter tuus comedet et viscera tua conplebuntur volumine isto quod ego do tibi et comedi illud et factum est in ore meo sicut mel dulce 026 EZE 003 004 et dixit ad me fili hominis vade ad domum Israhel et loqueris verba mea ad eos 026 EZE 003 005 non enim ad populum profundi sermonis et ignotae linguae tu mitteris ad domum Israhel 026 EZE 003 006 neque ad populos multos profundi sermonis et ignotae linguae quorum non possis audire sermones et si ad illos mittereris ipsi audirent te 026 EZE 003 007 domus autem Israhel nolent audire te quia nolunt audire me omnis quippe domus Israhel adtrita fronte est et duro corde 026 EZE 003 008 ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum et frontem tuam duriorem frontibus eorum 026 EZE 003 009 ut adamantem et ut silicem dedi faciem tuam ne timeas eos neque metuas a facie eorum quia domus exasperans est 026 EZE 003 010 et dixit ad me fili hominis omnes sermones meos quos loquor ad te adsume in corde tuo et auribus tuis audi 026 EZE 003 011 et vade ingredere ad transmigrationem ad filios populi tui et loqueris ad eos et dices eis haec dicit Dominus Deus si forte audiant et quiescant 026 EZE 003 012 et adsumpsit me spiritus et audivi post me vocem commotionis magnae benedicta gloria Domini de loco suo 026 EZE 003 013 et vocem alarum animalium percutientium alteram ad alteram et vocem rotarum sequentium animalia et vocem commotionis magnae 026 EZE 003 014 spiritus quoque levavit me et adsumpsit me et abii amarus in indignatione spiritus mei manus enim Domini erat mecum confortans me 026 EZE 003 015 et veni ad transmigrationem acervum novarum frugum ad eos qui habitabant iuxta flumen Chobar et sedi ubi illi sedebant et mansi ibi septem diebus maerens in medio eorum 026 EZE 003 016 cum autem pertransissent septem dies factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 003 017 fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel et audies de ore meo verbum et adnuntiabis eis ex me 026 EZE 003 018 si dicente me ad impium morte morieris non adnuntiaveris ei neque locutus fueris ut avertatur a via sua impia et vivat ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua requiram 026 EZE 003 019 si autem tu adnuntiaveris impio et ille non fuerit conversus ab impietate sua et via sua impia ipse quidem in iniquitate sua morietur tu autem animam tuam liberasti 026 EZE 003 020 sed et si conversus iustus a iustitia sua fecerit iniquitatem ponam offendiculum coram eo ipse morietur quia non adnuntiasti ei in peccato suo morietur et non erunt in memoria iustitiae eius quas fecit sanguinem vero eius de manu tua requiram 026 EZE 003 021 si autem tu adnuntiaveris iusto ut non peccet iustus et ille non peccaverit vivens vivet quia adnuntiasti ei et tu animam tuam liberasti 026 EZE 003 022 et facta est super me manus Domini et dixit ad me surgens egredere in campum et ibi loquar tecum 026 EZE 003 023 et surgens egressus sum in campum et ecce ibi gloria Domini stabat quasi gloria quam vidi iuxta fluvium Chobar et cecidi in faciem meam 026 EZE 003 024 et ingressus est in me spiritus et statuit me super pedes meos et locutus est mihi et dixit ad me ingredere et includere in medio domus tuae 026 EZE 003 025 et tu fili hominis ecce data sunt super te vincula et ligabunt te in eis et non egredieris in medio eorum 026 EZE 003 026 et linguam tuam adherescere faciam palato tuo et eris mutus nec quasi vir obiurgans quia domus exasperans est 026 EZE 003 027 cum autem locutus fuero tibi aperiam os tuum et dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui audit audiat et qui quiescit quiescat quia domus exasperans est 026 EZE 004 001 et tu fili hominis sume tibi laterem et pones eum coram te et describes in eo civitatem Hierusalem 026 EZE 004 002 et ordinabis adversus eam obsidionem et aedificabis munitiones et conportabis aggerem et dabis contra eam castra et pones arietes in gyro 026 EZE 004 003 et tu sume tibi sartaginem ferream et pones eam murum ferreum inter te et inter civitatem et obfirmabis faciem tuam ad eam et erit in obsidionem et circumdabis eam signum est domui Israhel 026 EZE 004 004 et tu dormies super latus tuum sinistrum et pones iniquitates domus Israhel super eo numero dierum quibus dormies super illud et adsumes iniquitatem eorum 026 EZE 004 005 ego autem dedi tibi annos iniquitatis eorum numero dierum trecentos et nonaginta dies et portabis iniquitatem domus Israhel 026 EZE 004 006 et cum conpleveris haec dormies super latus tuum dextrum secundo et adsumes iniquitatem domus Iuda quadraginta diebus diem pro anno diem inquam pro anno dedi tibi 026 EZE 004 007 et ad obsidionem Hierusalem convertes faciem tuam et brachium tuum erit exertum et prophetabis adversus eam 026 EZE 004 008 ecce circumdedi te vinculis et non te convertes a latere tuo in latus aliud donec conpleas dies obsidionis tuae 026 EZE 004 009 et tu sume tibi frumentum et hordeum et fabam et lentem et milium et viciam et mittes ea in vas unum et facies tibi panes numero dierum quibus dormies super latus tuum trecentis et nonaginta diebus comedes illud 026 EZE 004 010 cibus autem tuus quo vesceris erit in pondere viginti stateres in die a tempore usque ad tempus comedes illud 026 EZE 004 011 et aquam in mensura bibes sextam partem hin a tempore usque ad tempus bibes illud 026 EZE 004 012 et quasi subcinericium hordiacium comedes illud et stercore quod egredietur de homine operies illud in oculis eorum 026 EZE 004 013 et dixit Dominus sic comedent filii Israhel panem suum pollutum inter gentes ad quas eiciam eos 026 EZE 004 014 et dixi ha ha ha Domine Deus ecce anima mea non est polluta et morticinum et laceratum a bestiis non comedi ab infantia mea usque nunc et non est ingressa os meum omnis caro inmunda 026 EZE 004 015 et dixit ad me ecce dedi tibi fimum boum pro stercoribus humanis et facies panem tuum in eo 026 EZE 004 016 et dixit ad me fili hominis ecce ego conteram baculum panis in Hierusalem et comedent panem in pondere et in sollicitudine et aquam in mensura et in angustia bibent 026 EZE 004 017 ut deficientibus pane et aqua corruat unusquisque ad fratrem suum et contabescant in iniquitatibus suis 026 EZE 005 001 et tu fili hominis sume tibi gladium acutum radentem pilos adsumes eum et duces per caput tuum et per barbam tuam et adsumes tibi stateram ponderis et divides eos 026 EZE 005 002 tertiam partem igni conbures in medio civitatis iuxta conpletionem dierum obsidionis et adsumens tertiam partem concides gladio in circuitu eius tertiam vero aliam disperges in ventum et gladium nudabo post eos 026 EZE 005 003 et sumes inde parvum numerum et ligabis eos in summitate pallii tui 026 EZE 005 004 et ex eis rursum tolles et proicies in medio ignis et conbures eos igni ex eo egredietur ignis in omnem domum Israhel 026 EZE 005 005 haec dicit Dominus Deus ista est Hierusalem in medio gentium posui eam et in circuitu eius terras 026 EZE 005 006 et contempsit iudicia mea ut plus esset impia quam gentes et praecepta mea ultra quam terrae quae in circuitu eius sunt iudicia enim mea proiecerunt et in praeceptis meis non ambulaverunt 026 EZE 005 007 idcirco haec dicit Dominus Deus quia superastis gentes quae in circuitu vestro sunt in praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea non fecistis et iuxta iudicia gentium quae in circuitu vestro sunt non estis operati 026 EZE 005 008 ideo haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et ipse ego faciam in medio tui iudicia in oculis gentium 026 EZE 005 009 et faciam in te quae non feci et quibus similia ultra non faciam propter omnes abominationes tuas 026 EZE 005 010 ideo patres comedent filios in medio tui et filii comedent patres suos et faciam in te iudicia et ventilabo universas reliquias tuas in omnem ventum 026 EZE 005 011 idcirco vivo ego dicit Dominus Deus nisi pro eo quod sanctum meum violasti in omnibus offensionibus tuis et in omnibus abominationibus tuis ego quoque confringam et non parcet oculus meus et non miserebor 026 EZE 005 012 tertia tui pars peste morietur et fame consumetur in medio tui et tertia tui pars gladio cadet in circuitu tuo tertiam vero partem tuam in omnem ventum dispergam et gladium evaginabo post eos 026 EZE 005 013 et conpleam furorem meum et requiescere faciam indignationem meam in eis et consolabor et scient quia ego Dominus locutus sum in zelo meo cum implevero indignationem meam in eis 026 EZE 005 014 et dabo te in desertum et in obprobrium in gentibus quae in circuitu tuo sunt in conspectu omnis praetereuntis 026 EZE 005 015 et eris obprobrium et blasphemia exemplum et stupor in gentibus quae in circuitu tuo sunt cum fecero in te iudicia in furore et in indignatione et in increpationibus irae 026 EZE 005 016 ego Dominus locutus sum quando misero sagittas famis pessimas in eos quae erunt mortiferae et quas mittam ut disperdam vos et famem congregabo super vos et conteram vobis baculum panis 026 EZE 005 017 et inmittam in vos famem et bestias pessimas usque ad internicionem et pestilentia et sanguis transibunt per te et gladium inducam super te ego Dominus locutus sum 026 EZE 006 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 006 002 fili hominis pone faciem tuam ad montes Israhel et prophetabis ad eos 026 EZE 006 003 et dices montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus montibus et collibus rupibus et vallibus ecce ego inducam super vos gladium et disperdam excelsa vestra 026 EZE 006 004 et demoliar aras vestras et confringentur simulacra vestra et deiciam interfectos vestros ante idola vestra 026 EZE 006 005 et dabo cadavera filiorum Israhel ante faciem simulacrorum vestrorum et dispergam ossa vestra circum aras vestras 026 EZE 006 006 in omnibus habitationibus vestris urbes desertae erunt et excelsa demolientur et dissipabuntur et interibunt arae vestrae et confringentur et cessabunt idola vestra et conterentur delubra vestra et delebuntur opera vestra 026 EZE 006 007 et cadet interfectus in medio vestri et scietis quoniam ego Dominus 026 EZE 006 008 et relinquam in vobis eos qui fugerint gladium in gentibus cum dispersero vos in terris 026 EZE 006 009 et recordabuntur mei liberati vestri in gentibus ad quas captivi ducti sunt quia contrivi cor eorum fornicans et recedens a me et oculos eorum fornicantes post idola sua et displicebunt sibimet super malis quae fecerunt in universis abominationibus suis 026 EZE 006 010 et scient quia ego Dominus non frustra locutus sum ut facerem eis malum hoc 026 EZE 006 011 haec dicit Dominus Deus percute manu tua et adlide pedem tuum et dic eheu ad omnes abominationes malorum domus Israhel qui gladio fame peste ruituri sunt 026 EZE 006 012 qui longe est peste morietur qui autem prope gladio corruet et qui relictus fuerit et obsessus fame morietur et conpleam indignationem meam in eis 026 EZE 006 013 et scietis quia ego Dominus cum fuerint interfecti vestri in medio idolorum vestrorum in circuitu ararum vestrarum in omni colle excelso in cunctis summitatibus montium et subtus omne lignum nemorosum et subtus universam quercum frondosam locum ubi accenderunt tura redolentia universis idolis suis 026 EZE 006 014 et extendam manum meam super eos et faciam terram desolatam et destitutam a deserto Deblatha in omnibus habitationibus eorum et scient quia ego Dominus 026 EZE 007 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 007 002 et tu fili hominis haec dicit Dominus Deus terrae Israhel finis venit finis super quattuor plagas terrae 026 EZE 007 003 nunc finis super te et emittam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et ponam contra te omnes abominationes tuas 026 EZE 007 004 et non parcet oculus meus super te et non miserebor sed vias tuas ponam super te et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego Dominus 026 EZE 007 005 haec dicit Dominus Deus adflictio una adflictio ecce venit 026 EZE 007 006 finis venit venit finis evigilavit adversum te ecce venit 026 EZE 007 007 venit contractio super te qui habitas in terra venit tempus prope est dies occisionis et non gloriae montium 026 EZE 007 008 nunc de propinquo effundam iram meam super te et conpleam furorem meum in te et iudicabo te iuxta vias tuas et inponam tibi omnia scelera tua 026 EZE 007 009 et non parcet oculus meus neque miserebor sed vias tuas inponam tibi et abominationes tuae in medio tui erunt et scietis quia ego sum Dominus percutiens 026 EZE 007 010 ecce dies ecce venit egressa est contractio floruit virga germinavit superbia 026 EZE 007 011 iniquitas surrexit in virga impietatis non ex eis et non ex populo neque ex sonitu eorum et non erit requies in eis 026 EZE 007 012 venit tempus adpropinquavit dies qui emit non laetetur et qui vendit non lugeat quia ira super omnem populum eius 026 EZE 007 013 quia qui vendit ad id quod vendidit non revertetur et adhuc in viventibus vita eorum visio enim ad omnem multitudinem eius non regredietur et vir in iniquitate vitae suae non confortabitur 026 EZE 007 014 canite tuba praeparentur omnes et non est qui vadat ad proelium ira enim mea super universum populum eius 026 EZE 007 015 gladius foris pestis et fames intrinsecus qui in agro est gladio morietur et qui in civitate pestilentia et fame devorabuntur 026 EZE 007 016 et salvabuntur qui fugerint ex eis et erunt in montibus quasi columbae convallium omnes trepidi unusquisque in iniquitate sua 026 EZE 007 017 omnes manus dissolventur et omnia genua fluent aquis 026 EZE 007 018 et accingent se ciliciis et operiet eos formido et in omni facie confusio et in universis capitibus eorum calvitium 026 EZE 007 019 argentum eorum foris proicietur et aurum eorum in sterquilinium erit argentum eorum et aurum eorum non valebit liberare eos in die furoris Domini animam suam non saturabunt et ventres eorum non implebuntur quia scandalum iniquitatis eorum factum est 026 EZE 007 020 et ornamentum monilium suorum in superbiam posuerunt et imagines abominationum suarum et simulacrorum fecerunt ex eo propter hoc dedi eis illud in inmunditiam 026 EZE 007 021 et dabo illud in manus alienorum ad diripiendum et impiis terrae in praedam et contaminabunt illud 026 EZE 007 022 et avertam faciem meam ab eis et violabunt arcanum meum et introibunt in illud emissarii et contaminabunt illud 026 EZE 007 023 fac conclusionem quoniam terra plena est iudicio sanguinum et civitas plena iniquitate 026 EZE 007 024 et adducam pessimos de gentibus et possidebunt domos eorum et quiescere faciam superbiam potentium et possidebunt sanctuaria eorum 026 EZE 007 025 angustia superveniente requirent pacem et non erit 026 EZE 007 026 conturbatio super conturbationem veniet et auditus super auditum et quaerent visionem de propheta et lex peribit a sacerdote et consilium a senioribus 026 EZE 007 027 rex lugebit et princeps induetur maerore et manus populi terrae conturbabuntur secundum viam eorum faciam eis et secundum iudicia eorum iudicabo eos et scient quia ego Dominus 026 EZE 008 001 et factum est in anno sexto in sexto mense in quinta mensis ego sedebam in domo mea et senes Iuda sedebant coram me et cecidit super me ibi manus Domini Dei 026 EZE 008 002 et vidi et ecce similitudo quasi aspectus ignis ab aspectu lumborum eius et deorsum ignis et a lumbis eius et sursum quasi aspectus splendoris ut visio electri 026 EZE 008 003 et emissa similitudo manus adprehendit me in cincinno capitis mei et elevavit me spiritus inter terram et caelum et adduxit in Hierusalem in visione Dei iuxta ostium interius quod respiciebat aquilonem ubi erat statutum idolum zeli ad provocandam aemulationem 026 EZE 008 004 et ecce ibi gloria Dei Israhel secundum visionem quam videram in campo 026 EZE 008 005 et dixit ad me fili hominis leva oculos tuos ad viam aquilonis et levavi oculos meos ad viam aquilonis et ecce ab aquilone portae altaris idolum zeli in ipso introitu 026 EZE 008 006 et dixit ad me fili hominis putasne vides tu quid isti faciant abominationes magnas quas domus Israhel facit hic ut procul recedam a sanctuario meo et adhuc conversus videbis abominationes maiores 026 EZE 008 007 et introduxit me ad ostium atrii et vidi et ecce foramen unum in pariete 026 EZE 008 008 et dixit ad me fili hominis fode parietem et cum perfodissem parietem apparuit ostium unum 026 EZE 008 009 et dixit ad me ingredere et vide abominationes pessimas quas isti faciunt hic 026 EZE 008 010 et ingressus vidi et ecce omnis similitudo reptilium et animalium abominatio et universa idola domus Israhel depicta erant in pariete in circuitu per totum 026 EZE 008 011 et septuaginta viri de senioribus domus Israhel et Hiezonias filius Saphan stabat in medio eorum stantium ante picturas et unusquisque habebat turibulum in manu sua et vapor nebulae de ture consurgebat 026 EZE 008 012 et dixit ad me certe vides fili hominis quae seniores domus Israhel faciunt in tenebris unusquisque in abscondito cubiculi sui dicunt enim non videt Dominus nos dereliquit Dominus terram 026 EZE 008 013 et dixit ad me adhuc conversus videbis abominationes maiores quas isti faciunt 026 EZE 008 014 et introduxit me per ostium portae domus Domini quod respiciebat ad aquilonem et ecce ibi mulieres sedebant plangentes Adonidem 026 EZE 008 015 et dixit ad me certe vidisti fili hominis adhuc conversus videbis abominationes maiores his 026 EZE 008 016 et introduxit me in atrium domus Domini interius et ecce in ostio templi Domini inter vestibulum et altare quasi viginti quinque viri dorsa habentes contra templum Domini et facies ad orientem et adorabant ad ortum solis 026 EZE 008 017 et dixit ad me certe vidisti fili hominis numquid leve est hoc domui Iuda ut facerent abominationes istas quas fecerunt hic quia replentes terram iniquitate conversi sunt ad inritandum me et ecce adplicant ramum ad nares suas 026 EZE 008 018 ergo et ego faciam in furore non parcet oculus meus nec miserebor et cum clamaverint ad aures meas voce magna non exaudiam eos 026 EZE 009 001 et clamavit in auribus meis voce magna dicens adpropinquaverunt visitationes urbis et unusquisque vas interfectionis habet in manu sua 026 EZE 009 002 et ecce sex viri veniebant de via portae superioris quae respicit ad aquilonem et uniuscuiusque vas interitus in manu eius vir quoque unus in medio eorum vestitus lineis et atramentarium scriptoris ad renes eius et ingressi sunt et steterunt iuxta altare aereum 026 EZE 009 003 et gloria Domini Israhel adsumpta est de cherub quae erat super eum ad limen domus et vocavit virum qui indutus erat lineis et atramentarium scriptoris habebat in lumbis suis 026 EZE 009 004 et dixit Dominus ad eum transi per mediam civitatem in medio Hierusalem et signa thau super frontes virorum gementium et dolentium super cunctis abominationibus quae fiunt in medio eius 026 EZE 009 005 et illis dixit audiente me transite per civitatem sequentes eum et percutite non parcat oculus vester neque misereamini 026 EZE 009 006 senem adulescentulum et virginem parvulum et mulieres interficite usque ad internicionem omnem autem super quem videritis thau ne occidatis et a sanctuario meo incipite coeperunt ergo a viris senioribus qui erant ante faciem domus 026 EZE 009 007 et dixit ad eos contaminate domum et implete atria interfectis egredimini et egressi sunt et percutiebant eos qui erant in civitate 026 EZE 009 008 et caede conpleta remansi ego ruique super faciem meam et clamans aio heu heu heu Domine Deus ergone disperdes omnes reliquias Israhel effundens furorem tuum super Hierusalem 026 EZE 009 009 et dixit ad me iniquitas domus Israhel et Iuda magna est nimis valde et repleta est terra sanguinibus et civitas repleta est aversione dixerunt enim dereliquit Dominus terram et Dominus non videt 026 EZE 009 010 igitur et meus non parcet oculus neque miserebor viam eorum super caput eorum reddam 026 EZE 009 011 et ecce vir qui indutus erat lineis qui habebat atramentarium in dorso suo respondit verbum dicens feci sicut praecepisti mihi 026 EZE 010 001 et vidi et ecce in firmamento quod erat super caput cherubin quasi lapis sapphyrus quasi species similitudinis solii apparuit super ea 026 EZE 010 002 et dixit ad virum qui indutus erat lineis et ait ingredere in medio rotarum quae sunt subtus cherub et imple manum tuam prunis ignis quae sunt inter cherubin et effunde super civitatem ingressusque est in conspectu meo 026 EZE 010 003 cherubin autem stabant a dextris domus cum ingrederetur vir et nubes implevit atrium interius 026 EZE 010 004 et elevata est gloria Domini desuper cherub ad limen domus et repleta est domus nube et atrium repletum est splendore gloriae Domini 026 EZE 010 005 et sonitus alarum cherubin audiebatur usque ad atrium exterius quasi vox Dei omnipotentis loquentis 026 EZE 010 006 cumque praecepisset viro qui indutus erat lineis dicens sume ignem de medio rotarum quae sunt inter cherubin ingressus ille stetit iuxta rotam 026 EZE 010 007 et extendit cherub manum de medio cherubin ad ignem qui erat inter cherubin et sumpsit et dedit in manus eius qui indutus erat lineis qui accipiens egressus est 026 EZE 010 008 et apparuit in cherubin similitudo manus hominis subtus pinnas eorum 026 EZE 010 009 et vidi et ecce quattuor rotae iuxta cherubin rota una iuxta cherub unum et rota alia iuxta cherub unum species autem erat rotarum quasi visio lapidis chrysoliti 026 EZE 010 010 et aspectus earum similitudo una quattuor quasi sit rota in medio rotae 026 EZE 010 011 cumque ambularent in quattuor partes gradiebantur non revertebantur ambulantes sed ad locum ad quem ire declinabat quae prima erat sequebantur et ceterae nec convertebantur 026 EZE 010 012 et omne corpus earum et colla et manus et pinnae et circuli plena erant oculis in circuitu quattuor rotarum 026 EZE 010 013 et rotas istas vocavit volubiles audiente me 026 EZE 010 014 quattuor autem facies habebat unum facies una facies cherub et facies secunda facies hominis et in tertio facies leonis et in quarto facies aquilae 026 EZE 010 015 et elevata sunt cherubin ipsum est animal quod videram iuxta flumen Chobar 026 EZE 010 016 cumque ambularent cherubin ibant pariter et rotae iuxta ea et cum levarent cherubin alas suas ut exaltarentur de terra non residebant rotae sed et ipsae iuxta erant 026 EZE 010 017 stantibus illis stabant et cum elevatis elevabantur spiritus enim vitae erat in eis 026 EZE 010 018 et egressa est gloria Domini a limine templi et stetit super cherubin 026 EZE 010 019 et elevantia cherubin alas suas exaltata sunt a terra coram me et illis egredientibus rotae quoque subsecutae sunt et stetit in introitu portae domus Domini orientalis et gloria Dei Israhel erat super ea 026 EZE 010 020 ipsum est animal quod vidi subter Deum Israhel iuxta fluvium Chobar et intellexi quia cherubin essent 026 EZE 010 021 quattuor per quattuor vultus uni et quattuor alae uni et similitudo manus hominis sub alis eorum 026 EZE 010 022 et similitudo vultuum eorum ipsi vultus quos videram iuxta fluvium Chobar et intuitus eorum et impetus singulorum ante faciem suam ingredi 026 EZE 011 001 et elevavit me spiritus et introduxit me ad portam domus Domini orientalem quae respicit solis ortum et ecce in introitu portae viginti quinque viri et vidi in medio eorum Hiezoniam filium Azur et Pheltiam filium Banaiae principes populi 026 EZE 011 002 dixitque ad me fili hominis hii viri qui cogitant iniquitatem et tractant consilium pessimum in urbe ista 026 EZE 011 003 dicentes nonne dudum aedificatae sunt domus haec est lebes nos autem carnes 026 EZE 011 004 idcirco vaticinare de eis vaticinare fili hominis 026 EZE 011 005 et inruit in me spiritus Domini et dixit ad me loquere haec dicit Dominus sic locuti estis domus Israhel et cogitationes cordis vestri ego novi 026 EZE 011 006 plurimos occidistis in urbe hac et implestis vias eius interfectis 026 EZE 011 007 propterea haec dicit Dominus Deus interfecti vestri quos posuistis in medio eius hii sunt carnes et haec est lebes et educam vos de medio eius 026 EZE 011 008 gladium metuistis et gladium inducam super vos ait Dominus Deus 026 EZE 011 009 et eiciam vos de medio eius daboque vos in manu hostium et faciam in vobis iudicia 026 EZE 011 010 gladio cadetis in finibus Israhel iudicabo vos et scietis quia ego Dominus 026 EZE 011 011 haec non erit vobis in lebetem et vos non eritis in medio eius in carnes in finibus Israhel iudicabo vos 026 EZE 011 012 et scietis quia ego Dominus qui in praeceptis meis non ambulastis et iudicia mea non fecistis sed iuxta iudicia gentium quae in circuitu vestro sunt estis operati 026 EZE 011 013 et factum est cum prophetarem Pheltias filius Banaiae mortuus est et cecidi in faciem meam clamans voce magna et dixi heu heu heu Domine Deus consummationem tu facis reliquiarum Israhel 026 EZE 011 014 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 011 015 fili hominis fratres tui fratres tui viri propinqui tui et omnis domus Israhel universi quibus dixerunt habitatores Hierusalem longe recedite a Domino nobis data est terra in possessionem 026 EZE 011 016 propterea haec dicit Dominus Deus quia longe feci eos in gentibus et quia dispersi eos in terris ero eis in sanctificationem modicam in terris ad quas venerunt 026 EZE 011 017 propterea loquere haec dicit Dominus Deus congregabo vos de populis et adunabo de terris in quibus dispersi estis daboque vobis humum Israhel 026 EZE 011 018 et ingredientur illuc et auferent omnes offensiones cunctasque abominationes eius de illa 026 EZE 011 019 et dabo eis cor unum et spiritum novum tribuam in visceribus eorum et auferam cor lapideum de carne eorum et dabo eis cor carneum 026 EZE 011 020 ut in praeceptis meis ambulent et iudicia mea custodiant faciantque ea et sint mihi in populum et ego sim eis in Deum 026 EZE 011 021 quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat horum viam in capite suo ponam dicit Dominus Deus 026 EZE 011 022 et elevaverunt cherubin alas suas et rotae cum eis et gloria Dei Israhel erat super ea 026 EZE 011 023 et ascendit gloria Domini de medio civitatis stetitque super montem qui est ad orientem urbis 026 EZE 011 024 et spiritus levavit me adduxitque in Chaldeam ad transmigrationem in visione in spiritu Dei et sublata est a me visio quam videram 026 EZE 011 025 et locutus sum ad transmigrationem omnia verba Domini quae ostenderat mihi 026 EZE 012 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 012 002 fili hominis in medio domus exasperantis tu habitas qui oculos habent ad videndum et non vident et aures ad audiendum et non audiunt quia domus exasperans est 026 EZE 012 003 tu ergo fili hominis fac tibi vasa transmigrationis et transmigrabis per diem coram eis transmigrabis autem de loco tuo ad locum alterum in conspectu eorum si forte aspiciant quia domus exasperans est 026 EZE 012 004 et efferes foras vasa tua quasi vasa transmigrantis per diem in conspectu eorum tu autem egredieris vespere coram eis sicut egreditur migrans 026 EZE 012 005 ante oculos eorum perfodi tibi parietem et egredieris per eum 026 EZE 012 006 in conspectu eorum in umeris portaberis in caligine effereris faciem tuam velabis et non videbis terram quia portentum dedi te domui Israhel 026 EZE 012 007 feci ergo sicut praeceperat mihi vasa mea protuli quasi vasa transmigrantis per diem et vespere perfodi mihi parietem manu in caligine egressus sum et in umeris portatus in conspectu eorum 026 EZE 012 008 et factus est sermo Domini ad me mane dicens 026 EZE 012 009 fili hominis numquid non dixerunt ad te domus Israhel domus exasperans quid tu facis 026 EZE 012 010 dic ad eos haec dicit Dominus Deus super ducem onus istud qui est in Hierusalem et super omnem domum Israhel quae est in medio eorum 026 EZE 012 011 dic ego portentum vestrum quomodo feci sic fiet illis in transmigrationem et captivitatem ibunt 026 EZE 012 012 et dux qui est in medio eorum in umeris portabitur in caligine egredietur parietem perfodient ut educant eum facies eius operietur ut non videat oculo terram 026 EZE 012 013 et extendam rete meum super illum et capietur in sagena mea et adducam eum in Babylonem in terram Chaldeorum et ipsam non videbit ibique morietur 026 EZE 012 014 et omnes qui circa eum sunt praesidium eius et agmina eius dispergam in omnem ventum et gladium evaginabo post eos 026 EZE 012 015 et scient quia ego Dominus quando dispersero illos in gentibus et disseminavero eos in terris 026 EZE 012 016 et relinquam ex eis viros paucos a gladio et fame et pestilentia ut narrent omnia scelera eorum in gentibus ad quas ingredientur et scient quia ego Dominus 026 EZE 012 017 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 012 018 fili hominis panem tuum in conturbatione comede sed et aquam tuam in festinatione et maerore bibe 026 EZE 012 019 et dices ad populum terrae haec dicit Dominus Deus ad eos qui habitant in Hierusalem in terra Israhel panem suum in sollicitudine comedent et aquam suam in desolatione bibent ut desoletur terra a multitudine sua propter iniquitatem omnium qui habitant in ea 026 EZE 012 020 et civitates quae nunc habitantur desolatae erunt terraque deserta et scietis quia ego Dominus 026 EZE 012 021 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 012 022 fili hominis quod est proverbium istud vobis in terra Israhel dicentium in longum differentur dies et peribit omnis visio 026 EZE 012 023 ideo dic ad eos haec dicit Dominus Deus quiescere faciam proverbium istud neque vulgo dicetur ultra in Israhel et loquere ad eos quod adpropinquaverint dies et sermo omnis visionis 026 EZE 012 024 non enim erit ultra omnis visio cassa neque divinatio ambigua in medio filiorum Israhel 026 EZE 012 025 quia ego Dominus loquar quodcumque locutus fuero verbum et fiet non prolongabitur amplius sed in diebus vestris domus exasperans loquar verbum et faciam illud dicit Dominus Deus 026 EZE 012 026 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 012 027 fili hominis ecce domus Israhel dicentium visio quam hic videt in dies multos et in tempora longa iste prophetat 026 EZE 012 028 propterea dic ad eos haec dicit Dominus Deus non prolongabitur ultra omnis sermo meus verbum quod locutus fuero conplebitur dicit Dominus Deus 026 EZE 013 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 013 002 fili hominis vaticinare ad prophetas Israhel qui prophetant et dices prophetantibus de corde suo audite verbum Domini 026 EZE 013 003 haec dicit Dominus Deus vae prophetis insipientibus qui sequuntur spiritum suum et nihil vident 026 EZE 013 004 quasi vulpes in desertis prophetae tui Israhel erant 026 EZE 013 005 non ascendistis ex adverso neque opposuistis murum pro domo Israhel ut staretis in proelio in die Domini 026 EZE 013 006 vident vana et divinant mendacium dicentes ait Dominus cum Dominus non miserit eos et perseveraverunt confirmare sermonem 026 EZE 013 007 numquid non visionem cassam vidistis et divinationem mendacem locuti estis et dicitis ait Dominus cum ego non sim locutus 026 EZE 013 008 propterea haec dicit Dominus Deus quia locuti estis vana et vidistis mendacium ideo ecce ego ad vos ait Dominus Deus 026 EZE 013 009 et erit manus mea super prophetas qui vident vana et divinant mendacium in concilio populi mei non erunt et in scriptura domus Israhel non scribentur nec in terra Israhel ingredientur et scietis quia ego Dominus Deus 026 EZE 013 010 eo quod deceperint populum meum dicentes pax et non est pax et ipse aedificabat parietem illi autem liniebant eum luto absque paleis 026 EZE 013 011 dic ad eos qui liniunt absque temperatura quod casurus sit erit enim imber inundans et dabo lapides praegrandes desuper inruentes et ventum procellae dissipantem 026 EZE 013 012 siquidem ecce cecidit paries numquid non dicetur vobis ubi est litura quam levistis 026 EZE 013 013 propterea haec dicit Dominus Deus et erumpere faciam spiritum tempestatum in indignatione mea et imber inundans in furore meo erit et lapides grandes in ira in consummationem 026 EZE 013 014 et destruam parietem quem levistis absque temperamento et adaequabo eum terrae et revelabitur fundamentum eius et cadet et consumetur in medio eius et scietis quia ego sum Dominus 026 EZE 013 015 et conplebo indignationem meam in parietem et in his qui linunt eum absque temperamento dicamque vobis non est paries et non sunt qui linunt eum 026 EZE 013 016 prophetae Israhel qui prophetant ad Hierusalem et vident ei visionem pacis et non est pax ait Dominus Deus 026 EZE 013 017 et tu fili hominis pone faciem tuam contra filias populi tui quae prophetant de corde suo et vaticinare super eas 026 EZE 013 018 et dic haec ait Dominus Deus vae quae consuunt pulvillos sub omni cubito manus et faciunt cervicalia sub capite universae aetatis ad capiendas animas cum caperent animas populi mei vivificabant animas eorum 026 EZE 013 019 et violabant me ad populum meum propter pugillum hordei et fragmen panis ut interficerent animas quae non moriuntur et vivificarent animas quae non vivunt mentientes populo meo credenti mendaciis 026 EZE 013 020 propter hoc haec dicit Dominus Deus ecce ego ad pulvillos vestros quibus vos capitis animas volantes et disrumpam eos de brachiis vestris et dimittam animas quas vos capitis animas ad volandum 026 EZE 013 021 et disrumpam cervicalia vestra et liberabo populum meum de manu vestra neque erunt ultra in manibus vestris ad praedandum et scietis quia ego Dominus 026 EZE 013 022 pro eo quod maerere fecistis cor iusti mendaciter quem ego non contristavi et confortastis manus impii ut non reverteretur a via sua mala et viveret 026 EZE 013 023 propterea vana non videbitis et divinationes non divinabitis amplius et eruam populum meum de manu vestra et scietis quoniam ego Dominus 026 EZE 014 001 et venerunt ad me viri seniorum Israhel et sederunt coram me 026 EZE 014 002 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 014 003 fili hominis viri isti posuerunt inmunditias suas in cordibus suis et scandalum iniquitatis suae statuerunt contra faciem suam numquid interrogatus respondebo eis 026 EZE 014 004 propter hoc loquere eis et dices ad eos haec dicit Dominus Deus homo homo de domo Israhel qui posuerit inmunditias suas in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam interrogans per eum me ego Dominus respondebo ei in multitudine inmunditiarum suarum 026 EZE 014 005 ut capiatur domus Israhel in corde suo quo recesserunt a me in cunctis idolis suis 026 EZE 014 006 propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus convertimini et recedite ab idolis vestris et ab universis contaminationibus vestris avertite facies vestras 026 EZE 014 007 quia homo homo de domo Israhel et de proselytis quicumque advena fuerit in Israhel si alienatus fuerit a me et posuerit idola sua in corde suo et scandalum iniquitatis suae statuerit contra faciem suam et venerit ad prophetam ut interroget per eum me ego Dominus respondebo ei per me 026 EZE 014 008 et ponam faciem meam super hominem illum et faciam eum in exemplum et in proverbium et disperdam eum de medio populi mei et scietis quia ego Dominus 026 EZE 014 009 et propheta cum erraverit et locutus fuerit verbum ego Dominus decepi prophetam illum et extendam manum meam super eum et delebo eum de medio populi mei Israhel 026 EZE 014 010 et portabunt iniquitatem suam iuxta iniquitatem interrogantis sic iniquitas prophetae erit 026 EZE 014 011 ut non erret ultra domus Israhel a me neque polluatur in universis praevaricationibus suis sed sit mihi in populum et ego sim eis in Deum ait Dominus exercituum 026 EZE 014 012 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 014 013 fili hominis terra cum peccaverit mihi ut praevaricetur praevaricans extendam manum meam super eam et conteram virgam panis eius et inmittam in eam famem et interficiam de ea hominem et iumentum 026 EZE 014 014 et si fuerint tres viri isti in medio eius Noe Danihel et Iob ipsi iustitia sua liberabunt animas suas ait Dominus exercituum 026 EZE 014 015 quod si et bestias pessimas induxero super terram ut vastem eam et fuerit invia eo quod non sit pertransiens propter bestias 026 EZE 014 016 tres viri isti qui fuerint in ea vivo ego dicit Dominus Deus quia nec filios nec filias liberabunt sed ipsi soli liberabuntur terra autem desolabitur 026 EZE 014 017 vel si gladium induxero super terram illam et dixero gladio transi per terram et interfecero de ea hominem et iumentum 026 EZE 014 018 et tres viri isti fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus non liberabunt filios neque filias sed ipsi soli liberabuntur 026 EZE 014 019 si autem et pestilentiam inmisero super terram illam et effudero indignationem meam super eam in sanguine ut auferam ex ea hominem et iumentum 026 EZE 014 020 et Noe et Danihel et Iob fuerint in medio eius vivo ego dicit Dominus Deus quia filium et filiam non liberabunt sed ipsi iustitia sua liberabunt animas suas 026 EZE 014 021 quoniam haec dicit Dominus Deus quod si et quattuor iudicia mea pessima gladium et famem et bestias malas et pestilentiam misero in Hierusalem ut interficiam de ea hominem et pecus 026 EZE 014 022 tamen relinquetur in ea salvatio educentium filios et filias ecce ipsi egredientur ad vos et videbitis viam eorum et adinventiones eorum et consolabimini super malo quod induxi in Hierusalem in omnibus quae inportavi super eam 026 EZE 014 023 et consolabuntur vos cum videritis viam eorum et adinventiones eorum et cognoscetis quod non frustra fecerim omnia quae feci in ea ait Dominus Deus 026 EZE 015 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 015 002 fili hominis quid fiet ligno vitis ex omnibus lignis nemorum quae sunt inter ligna silvarum 026 EZE 015 003 numquid tolletur de ea lignum ut fiat opus aut fabricabitur de ea paxillus ut dependeat in eo quodcumque vas 026 EZE 015 004 ecce igni datum est in escam utramque partem eius consumpsit ignis et medietas eius redacta est in favillam numquid utile erit ad opus 026 EZE 015 005 etiam cum esset integrum non erat aptum ad opus quanto magis cum ignis illud devoraverit et conbuserit nihil ex eo fiet operis 026 EZE 015 006 propterea haec dicit Dominus Deus quomodo lignum vitis inter ligna silvarum quod dedi igni ad devorandum sic tradidi habitatores Hierusalem 026 EZE 015 007 et ponam faciem meam in eos de igne egredientur et ignis consumet eos et scietis quia ego Dominus cum posuero faciem meam in eos 026 EZE 015 008 et dedero terram inviam et desolatam eo quod praevaricatores extiterint dicit Dominus Deus 026 EZE 016 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 016 002 fili hominis notas fac Hierusalem abominationes suas 026 EZE 016 003 et dices haec dicit Dominus Deus Hierusalem radix tua et generatio tua de terra chananea pater tuus Amorreus et mater tua Cetthea 026 EZE 016 004 et quando nata es in die ortus tui non est praecisus umbilicus tuus et in aqua non es lota in salutem nec sale salita nec involuta pannis 026 EZE 016 005 non pepercit super te oculus ut facerem tibi unum de his miseratus tui sed proiecta es super faciem terrae in abiectione animae tuae in die qua nata es 026 EZE 016 006 transiens autem per te vidi te conculcari in sanguine tuo et dixi tibi cum esses in sanguine tuo vive dixi inquam tibi in sanguine tuo vive 026 EZE 016 007 multiplicatam quasi germen agri dedi te et multiplicata es et grandis effecta et ingressa es et pervenisti ad mundum muliebrem ubera tua intumuerunt et pilus tuus germinavit et eras nuda et confusionis plena 026 EZE 016 008 et transivi per te et vidi te et ecce tempus tuum tempus amantium et expandi amictum meum super te et operui ignominiam tuam et iuravi tibi et ingressus sum pactum tecum ait Dominus Deus et facta es mihi 026 EZE 016 009 et lavi te aqua et emundavi sanguinem tuum ex te et unxi te oleo 026 EZE 016 010 et vestivi te discoloribus et calciavi te ianthino et cinxi te bysso et indui te subtilibus 026 EZE 016 011 et ornavi te ornamento et dedi armillas in manibus tuis et torquem circa collum tuum 026 EZE 016 012 et dedi inaurem super os tuum et circulos auribus tuis et coronam decoris in capite tuo 026 EZE 016 013 et ornata es auro et argento et vestita es bysso et polymito et multicoloribus similam et mel et oleum comedisti et decora facta es vehementer nimis et profecisti in regnum 026 EZE 016 014 et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam quia perfecta eras in decore meo quem posueram super te dicit Dominus Deus 026 EZE 016 015 et habens fiduciam in pulchritudine tua fornicata es in nomine tuo et exposuisti fornicationem tuam omni transeunti ut eius fieres 026 EZE 016 016 et sumens de vestimentis meis fecisti tibi excelsa hinc inde consuta et fornicata es super eis sicut non est factum neque futurum est 026 EZE 016 017 et tulisti vasa decoris tui de auro meo et argento meo quae dedi tibi et fecisti tibi imagines masculinas et fornicata es in eis 026 EZE 016 018 et sumpsisti vestimenta tua multicoloria et vestita es eis et oleum meum et thymiama meum posuisti coram eis 026 EZE 016 019 et panem meum quem dedi tibi similam et oleum et mel quibus enutrivi te posuisti in conspectu eorum in odorem suavitatis et factum est ait Dominus Deus 026 EZE 016 020 et tulisti filios tuos et filias tuas quas generasti mihi et immolasti eis ad devorandum numquid parva est fornicatio tua 026 EZE 016 021 immolantis filios meos et dedisti illos consecrans eis 026 EZE 016 022 et post omnes abominationes tuas et fornicationes non es recordata dierum adulescentiae tuae quando eras nuda et confusione plena conculcata in sanguine tuo 026 EZE 016 023 et accidit post omnem malitiam tuam vae vae tibi ait Dominus Deus 026 EZE 016 024 et aedificasti tibi lupanar et fecisti tibi prostibulum in cunctis plateis 026 EZE 016 025 ad omne caput viae aedificasti signum prostitutionis tuae et abominabilem fecisti decorem tuum et divisisti pedes tuos omni transeunti et multiplicasti fornicationes tuas 026 EZE 016 026 et fornicata es cum filiis Aegypti vicinis tuis magnarum carnium et multiplicasti fornicationem tuam ad inritandum me 026 EZE 016 027 ecce ego extendi manum meam super te et auferam ius tuum et dabo te in animam odientium te filiarum Palestinarum quae erubescunt in via tua scelerata 026 EZE 016 028 et fornicata es in filiis Assyriorum eo quod necdum fueris expleta et postquam fornicata es nec sic es satiata 026 EZE 016 029 et multiplicasti fornicationem tuam in terra Chanaan cum Chaldeis et nec sic satiata es 026 EZE 016 030 in quo mundabo cor tuum ait Dominus Deus cum facias omnia haec opera mulieris meretricis et procacis 026 EZE 016 031 quia fabricasti lupanar tuum in capite omnis viae et excelsum tuum fecisti in omni platea nec facta es quasi meretrix fastidio augens pretium 026 EZE 016 032 sed quasi mulier adultera quae super virum suum inducit alienos 026 EZE 016 033 omnibus meretricibus dantur mercedes tu autem dedisti mercedes cunctis amatoribus tuis et donabas eis ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum 026 EZE 016 034 factumque in te est contra consuetudinem mulierum in fornicationibus tuis et post te non erit fornicatio in eo enim quod dedisti mercedes et mercedes non accepisti factum est in te contrarium 026 EZE 016 035 propterea meretrix audi verbum Domini 026 EZE 016 036 haec dicit Dominus Deus quia effusum est aes tuum et revelata est ignominia tua in fornicationibus tuis super amatores tuos et super idola abominationum tuarum in sanguine filiorum tuorum quos dedisti eis 026 EZE 016 037 ecce ego congregabo omnes amatores tuos quibus commixta es et omnes quos dilexisti cum universis quos oderas et congregabo eos super te undique et nudabo ignominiam tuam coram eis et videbunt omnem turpitudinem tuam 026 EZE 016 038 et iudicabo te iudiciis adulterarum et effundentium sanguinem et dabo te in sanguinem furoris et zeli 026 EZE 016 039 et dabo te in manus eorum et destruent lupanar tuum et demolientur prostibulum tuum et denudabunt te vestimentis tuis et auferent vasa decoris tui et derelinquent te nudam plenamque ignominia 026 EZE 016 040 et adducent super te multitudinem et lapidabunt te lapidibus et trucidabunt te gladiis suis 026 EZE 016 041 et conburent domos tuas igni et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum et desines fornicari et mercedes ultra non dabis 026 EZE 016 042 et requiescet indignatio mea in te et auferetur zelus meus a te et quiescam nec irascar amplius 026 EZE 016 043 eo quod non fueris recordata dierum adulescentiae tuae et provocasti me in omnibus his quapropter et ego vias tuas in capite tuo dedi ait Dominus Deus et non feci iuxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis 026 EZE 016 044 ecce omnis qui dicit vulgo proverbium in te adsumet illud dicens sicut mater ita et filia eius 026 EZE 016 045 filia matris tuae es tu quae proiecit virum suum et filios suos et soror sororum tuarum tu quae proiecerunt viros suos et filios suos mater vestra Cetthea et pater vester Amorreus 026 EZE 016 046 et soror tua maior Samaria ipsa et filiae eius quae habitat ad sinistram tuam soror autem tua minor te quae habitat a dextris tuis Sodoma et filiae eius 026 EZE 016 047 sed nec in viis earum ambulasti neque secundum scelera earum fecisti pauxillum minus paene sceleratiora fecisti illis in omnibus viis tuis 026 EZE 016 048 vivo ego dicit Dominus Deus quia non fecit Sodoma soror tua ipsa et filiae eius sicut fecisti tu et filiae tuae 026 EZE 016 049 ecce haec fuit iniquitas Sodomae sororis tuae superbia saturitas panis et abundantia et otium ipsius et filiarum eius et manum egeno et pauperi non porrigebant 026 EZE 016 050 et elevatae sunt et fecerunt abominationes coram me et abstuli eas sicut vidisti 026 EZE 016 051 et Samaria dimidium peccatorum tuorum non peccavit sed vicisti eas sceleribus tuis et iustificasti sorores tuas in omnibus abominationibus tuis quas operata es 026 EZE 016 052 ergo et tu porta confusionem tuam quae vicisti sorores tuas peccatis tuis sceleratius agens ab eis iustificatae sunt enim a te ergo et tu confundere et porta ignominiam tuam quae iustificasti sorores tuas 026 EZE 016 053 et convertam restituens eas conversione Sodomorum cum filiabus suis et conversione Samariae et filiarum eius et convertam reversionem tuam in medio earum 026 EZE 016 054 ut portes ignominiam tuam et confundaris in omnibus quae fecisti consolans eas 026 EZE 016 055 et soror tua Sodoma et filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et Samaria et filiae eius revertentur ad antiquitatem suam et tu et filiae tuae revertimini ad antiquitatem vestram 026 EZE 016 056 non fuit autem Sodoma soror tua audita in ore tuo in die superbiae tuae 026 EZE 016 057 antequam revelaretur malitia tua sicut hoc tempore in obprobrium filiarum Syriae et cunctarum in circuitu tuo filiarum Palestinarum quae ambiunt te per gyrum 026 EZE 016 058 scelus tuum et ignominiam tuam tu portasti ait Dominus Deus 026 EZE 016 059 quia haec dicit Dominus Deus et faciam tibi sicut dispexisti iuramentum ut irritum faceres pactum 026 EZE 016 060 et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adulescentiae tuae et suscitabo tibi pactum sempiternum 026 EZE 016 061 et recordaberis viarum tuarum et confunderis cum receperis sorores tuas te maiores cum minoribus tuis et dabo eas tibi in filias sed non ex pacto tuo 026 EZE 016 062 et suscitabo ego pactum meum tecum et scies quia ego Dominus 026 EZE 016 063 ut recorderis et confundaris et non sit tibi ultra aperire os prae confusione tua cum placatus fuero tibi in omnibus quae fecisti ait Dominus Deus 026 EZE 017 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 017 002 fili hominis propone enigma et narra parabolam ad domum Israhel 026 EZE 017 003 et dices haec dicit Dominus Deus aquila grandis magnarum alarum longo membrorum ductu plena plumis et varietate venit ad Libanum et tulit medullam cedri 026 EZE 017 004 summitatem frondium eius avellit et transportavit eam in terram Chanaan in urbem negotiatorum posuit illam 026 EZE 017 005 et tulit de semente terrae et posuit illud in terra pro semine ut firmaret radicem super aquas multas in superficie posuit illud 026 EZE 017 006 cumque germinasset crevit in vineam latiorem humili statura respicientibus ramis eius ad eam et radices eius sub illa erunt facta est ergo vinea et fructificavit in palmites et emisit propagines 026 EZE 017 007 et facta est aquila altera grandis magnis alis multisque plumis et ecce vinea ista quasi mittens radices suas ad eam palmites suos extendit ad illam ut inrigaret eam de areolis germinis sui 026 EZE 017 008 in terra bona super aquas multas plantata est ut faciat frondes et portet fructum et sit in vineam grandem 026 EZE 017 009 dic haec dicit Dominus Deus ergone prosperabitur nonne radices eius evellet et fructum eius distringet et siccabit omnes palmites germinis eius et arescet et non in brachio grandi neque in populo multo ut evelleret eam radicitus 026 EZE 017 010 ecce plantata est ergone prosperabitur nonne cum tetigerit eam ventus urens siccabitur et in areis germinis sui arescet 026 EZE 017 011 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 017 012 dic ad domum exasperantem nescitis quid ista significent dic ecce venit rex Babylonis Hierusalem et adsumet regem et principes eius et adducet eos ad semet ipsum in Babylonem 026 EZE 017 013 et tollet de semine regni ferietque cum eo foedus et accipiet ab eo iusiurandum sed et fortes terrae tollet 026 EZE 017 014 ut sit regnum humile et non elevetur sed custodiat pactum eius et servet illud 026 EZE 017 015 qui recedens ab eo misit nuntios ad Aegyptum ut daret sibi equos et populum multum numquid prosperabitur vel consequetur salutem qui fecit haec et qui dissolvit pactum numquid effugiet 026 EZE 017 016 vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in loco regis qui constituit eum regem cuius fecit irritum iuramentum et solvit pactum quod habebat cum eo in medio Babylonis morietur 026 EZE 017 017 et non in exercitu grandi neque in populo multo faciet contra eum Pharao proelium in iactu aggeris et in extructione vallorum ut interficiat animas multas 026 EZE 017 018 spreverat enim iuramentum ut solveret foedus et ecce dedit manum suam et cum omnia haec fecerit non effugiet 026 EZE 017 019 propterea haec dicit Dominus Deus vivo ego quoniam iuramentum quod sprevit et foedus quod praevaricatus est ponam in caput eius 026 EZE 017 020 et expandam super eum rete meum et conprehendetur sagena mea et adducam eum in Babylonem et iudicabo illum ibi in praevaricatione qua despexit me 026 EZE 017 021 et omnes profugi eius cum universo agmine gladio cadent residui autem in omnem ventum dispergentur et scietis quia ego Dominus locutus sum 026 EZE 017 022 haec dicit Dominus Deus et sumam ego de medulla cedri sublimis et ponam de vertice ramorum eius tenerum distringam et plantabo super montem excelsum et eminentem 026 EZE 017 023 in monte sublimi Israhel plantabo illud et erumpet in germen et faciet fructum et erit in cedrum magnam et habitabunt sub eo omnes volucres universum volatile sub umbra frondium eius nidificabit 026 EZE 017 024 et scient omnia ligna regionis quia ego Dominus humiliavi lignum sublime et exaltavi lignum humile et siccavi lignum viride et frondere feci lignum aridum ego Dominus locutus sum et feci 026 EZE 018 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 018 002 quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israhel dicentes patres comederunt uvam acerbam et dentes filiorum obstupescunt 026 EZE 018 003 vivo ego dicit Dominus Deus si erit vobis ultra parabola haec in proverbium in Israhel 026 EZE 018 004 ecce omnes animae meae sunt ut anima patris ita et anima filii mea est anima quae peccaverit ipsa morietur 026 EZE 018 005 et vir si fuerit iustus et fecerit iudicium et iustitiam 026 EZE 018 006 in montibus non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et uxorem proximi sui non violaverit et ad mulierem menstruatam non accesserit 026 EZE 018 007 et hominem non contristaverit pignus debitori reddiderit per vim nihil rapuerit panem suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento 026 EZE 018 008 ad usuram non commodaverit et amplius non acceperit ab iniquitate averterit manum suam iudicium verum fecerit inter virum et virum 026 EZE 018 009 in praeceptis meis ambulaverit et iudicia mea custodierit ut faciat veritatem hic iustus est vita vivet ait Dominus Deus 026 EZE 018 010 quod si genuerit filium latronem effundentem sanguinem et fecerit unum de istis 026 EZE 018 011 et haec quidem omnia non facientem sed in montibus comedentem et uxorem proximi sui polluentem 026 EZE 018 012 egenum et pauperem contristantem rapientem rapinas pignus non reddentem et ad idola levantem oculos suos abominationem facientem 026 EZE 018 013 ad usuram dantem et amplius accipientem numquid vivet non vivet cum universa detestanda haec fecerit morte morietur sanguis eius in ipso erit 026 EZE 018 014 quod si genuerit filium qui videns omnia peccata patris sui quae fecit timuerit et non fecerit simile eis 026 EZE 018 015 super montes non comederit et oculos suos non levaverit ad idola domus Israhel et uxorem proximi sui non violaverit 026 EZE 018 016 et virum non contristaverit pignus non retinuerit et rapinam non rapuerit panem suum esurienti dederit et nudum operuerit vestimento 026 EZE 018 017 a pauperis iniuria averterit manum suam usuram et superabundantiam non acceperit iudicia mea fecerit in praeceptis meis ambulaverit hic non morietur in iniquitate patris sui sed vita vivet 026 EZE 018 018 pater eius quia calumniatus est et vim fecit fratri et malum operatus est in medio populi sui ecce mortuus est in iniquitate sua 026 EZE 018 019 et dicitis quare non portavit filius iniquitatem patris videlicet quia filius iudicium et iustitiam operatus est omnia praecepta mea custodivit et fecit illa vita vivet 026 EZE 018 020 anima quae peccaverit ipsa morietur filius non portabit iniquitatem patris et pater non portabit iniquitatem filii iustitia iusti super eum erit et impietas impii erit super eum 026 EZE 018 021 si autem impius egerit paenitentiam ab omnibus peccatis suis quae operatus est et custodierit universa praecepta mea et fecerit iudicium et iustitiam vita vivet non morietur 026 EZE 018 022 omnium iniquitatum eius quas operatus est non recordabor in iustitia sua quam operatus est vivet 026 EZE 018 023 numquid voluntatis meae est mors impii dicit Dominus Deus et non ut convertatur a viis suis et vivat 026 EZE 018 024 si autem averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius numquid vivet omnes iustitiae eius quas fecerat non recordabuntur in praevaricatione qua praevaricatus est et in peccato suo quod peccavit in ipsis morietur 026 EZE 018 025 et dixistis non est aequa via Domini audite domus Israhel numquid via mea non est aequa et non magis viae vestrae pravae sunt 026 EZE 018 026 cum enim averterit se iustus a iustitia sua et fecerit iniquitatem morietur in eis in iniustitia quam operatus est morietur 026 EZE 018 027 et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est et fecerit iudicium et iustitiam ipse animam suam vivificabit 026 EZE 018 028 considerans enim et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est vita vivet et non morietur 026 EZE 018 029 et dicunt filii Israhel non est aequa via Domini numquid viae meae non sunt aequae domus Israhel et non magis viae vestrae pravae 026 EZE 018 030 idcirco unumquemque iuxta vias suas iudicabo domus Israhel ait Dominus Deus convertimini et agite paenitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris et non erit vobis in ruinam iniquitas 026 EZE 018 031 proicite a vobis omnes praevaricationes vestras in quibus praevaricati estis et facite vobis cor novum et spiritum novum et quare moriemini domus Israhel 026 EZE 018 032 quia nolo mortem morientis dicit Dominus Deus revertimini et vivite 026 EZE 019 001 et tu adsume planctum super principes Israhel 026 EZE 019 002 et dices quare mater tua leaena inter leones cubavit in medio leunculorum enutrivit catulos suos 026 EZE 019 003 et eduxit unum de leunculis suis leo factus est et didicit capere praedam hominemque comedere 026 EZE 019 004 et audierunt de eo gentes et non absque vulneribus suis ceperunt eum et adduxerunt eum in catenis in terram Aegypti 026 EZE 019 005 quae cum vidisset quoniam infirmata est et periit expectatio eius tulit unum de leunculis suis leonem constituit eum 026 EZE 019 006 qui incedebat inter leones et factus est leo didicit praedam capere et homines devorare 026 EZE 019 007 didicit viduas facere et civitates eorum in desertum adducere et desolata est terra et plenitudo eius a voce rugitus illius 026 EZE 019 008 et convenerunt adversum eum gentes undique de provinciis et expanderunt super eum rete suum in vulneribus earum captus est 026 EZE 019 009 et miserunt eum in caveam in catenis adduxerunt eum ad regem Babylonis miseruntque eum in carcerem ne audiretur vox eius ultra super montes Israhel 026 EZE 019 010 mater tua quasi vinea in sanguine tuo super aquam plantata fructus eius et frondes eius creverunt ex aquis multis 026 EZE 019 011 et factae sunt ei virgae solidae in sceptra dominantium et exaltata est statura eius inter frondes et vidit altitudinem suam in multitudine palmitum suorum 026 EZE 019 012 et evulsa est in ira in terramque proiecta et ventus urens siccavit fructum eius marcuerunt et arefactae sunt virgae roboris eius ignis comedit eam 026 EZE 019 013 et nunc transplantata est in desertum in terra invia et sitienti 026 EZE 019 014 et egressus est ignis de virga ramorum eius qui fructum eius comedit et non fuit in ea virga fortis sceptrum dominantium planctus est et erit in planctum 026 EZE 020 001 et factum est in anno septimo in quinto mense in decima mensis venerunt viri de senioribus Israhel ut interrogarent Dominum et sederunt coram me 026 EZE 020 002 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 020 003 fili hominis loquere senioribus Israhel et dices ad eos haec dicit Dominus Deus num ad interrogandum me vos venistis vivo ego quia non respondebo vobis ait Dominus Deus 026 EZE 020 004 si iudicas eos si iudicas fili hominis abominationes patrum eorum ostende eis 026 EZE 020 005 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus in die qua elegi Israhel et levavi manum meam pro stirpe domus Iacob et apparui eis in terra Aegypti et levavi manum meam pro eis dicens ego Dominus Deus vester 026 EZE 020 006 in die illa levavi manum meam pro eis ut educerem eos de terra Aegypti in terram quam provideram eis fluentem lacte et melle quae est egregia inter omnes terras 026 EZE 020 007 et dixi ad eos unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat et in idolis Aegypti nolite pollui ego Dominus Deus vester 026 EZE 020 008 et inritaverunt me nolueruntque audire unusquisque abominationes oculorum suorum non proiecit nec idola Aegypti reliquerunt et dixi ut effunderem indignationem meam super eos et implerem iram meam in eis in medio terrae Aegypti 026 EZE 020 009 et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus in quarum medio erant et inter quas apparui eis ut educerem eos de terra Aegypti 026 EZE 020 010 eieci ergo eos de terra Aegypti et eduxi in desertum 026 EZE 020 011 et dedi eis praecepta mea et iudicia mea ostendi eis quae faciat homo et vivat in eis 026 EZE 020 012 insuper et sabbata mea dedi eis ut esset signum inter me et eos et scirent quia ego Dominus sanctificans eos 026 EZE 020 013 et inritaverunt me domus Israhel in deserto in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea proiecerunt quae faciens homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt vehementer dixi ergo ut effunderem furorem meum super eos in deserto et consumerem eos 026 EZE 020 014 et feci propter nomen meum ne violaretur coram gentibus de quibus eieci eos in conspectu earum 026 EZE 020 015 ego igitur levavi manum meam super eos in deserto ne inducerem eos in terram quam dedi eis fluentem lacte et melle praecipuam terrarum omnium 026 EZE 020 016 quia iudicia mea proiecerunt et in praeceptis meis non ambulaverunt et sabbata mea violaverunt post idola enim cor eorum gradiebatur 026 EZE 020 017 et pepercit oculus meus super eos ut non interficerem eos nec consumpsi eos in deserto 026 EZE 020 018 dixi autem ad filios eorum in solitudine in praeceptis patrum vestrorum nolite incedere nec iudicia eorum custodiatis nec in idolis eorum polluamini 026 EZE 020 019 ego Dominus Deus vester in praeceptis meis ambulate et iudicia mea custodite et facite ea 026 EZE 020 020 et sabbata mea sanctificate ut sit signum inter me et vos et sciatur quia ego Dominus Deus vester 026 EZE 020 021 et exacerbaverunt me filii in praeceptis meis non ambulaverunt et iudicia mea non custodierunt ut facerent ea quae cum fecerit homo vivet in eis et sabbata mea violaverunt et comminatus sum ut effunderem furorem meum super eos et implerem iram meam in eis in deserto 026 EZE 020 022 averti autem manum meam et feci propter nomen meum ut non violaretur coram gentibus de quibus eieci eos in oculis earum 026 EZE 020 023 iterum levavi manum meam in eos in solitudine ut dispergerem illos in nationes et ventilarem in terras 026 EZE 020 024 eo quod iudicia mea non fecissent et praecepta mea reprobassent et sabbata mea violassent et post idola patrum suorum fuissent oculi eorum 026 EZE 020 025 ergo et ego dedi eis praecepta non bona et iudicia in quibus non vivent 026 EZE 020 026 et pollui eos in muneribus suis cum offerrent omne quod aperit vulvam propter delicta sua et scient quia ego Dominus 026 EZE 020 027 quam ob rem loquere ad domum Israhel fili hominis et dices ad eos haec dicit Dominus Deus adhuc et in hoc blasphemaverunt me patres vestri cum sprevissent me contemnentes 026 EZE 020 028 et induxissem eos in terram super quam levavi manum meam ut darem eis viderunt omnem collem excelsum et omne lignum nemorosum et immolaverunt ibi victimas suas et dederunt ibi inritationem oblationis suae et posuerunt ibi odorem suavitatis suae et libaverunt libationes suas 026 EZE 020 029 et dixi ad eos quid est excelsum ad quod vos ingredimini et vocatum est nomen eius Excelsum usque ad hanc diem 026 EZE 020 030 propterea dic ad domum Israhel haec dicit Dominus Deus certe in via patrum vestrorum vos polluimini et post offendicula eorum vos fornicamini 026 EZE 020 031 et in oblatione donorum vestrorum cum transducitis filios vestros per ignem vos polluimini in omnibus idolis vestris usque hodie et ego respondebo vobis domus Israhel vivo ego dicit Dominus Deus quia non respondebo vobis 026 EZE 020 032 neque cogitatio mentis vestrae fiet dicentium erimus sicut gentes et sicut cognationes terrae ut colamus ligna et lapides 026 EZE 020 033 vivo ego dicit Dominus Deus quoniam in manu forti et brachio extento et in furore effuso regnabo super vos 026 EZE 020 034 et educam vos de populis et congregabo vos de terris in quibus dispersi estis in manu valida et brachio extento et in furore effuso regnabo super vos 026 EZE 020 035 et adducam vos in desertum populorum et iudicabor vobiscum ibi facie ad faciem 026 EZE 020 036 sicut iudicio contendi adversum patres vestros in deserto terrae Aegypti sic iudicabo vos dicit Dominus Deus 026 EZE 020 037 et subiciam vos sceptro meo et inducam vos in vinculis foederis 026 EZE 020 038 et eligam de vobis transgressores et impios et de terra incolatus eorum educam eos et terram Israhel non ingredientur et scietis quia ego Dominus 026 EZE 020 039 et vos domus Israhel haec dicit Dominus Deus singuli post idola vestra ambulate et servite eis quod si et in hoc non audieritis me et nomen meum sanctum pollueritis ultra in muneribus vestris et in idolis vestris 026 EZE 020 040 in monte sancto meo in monte excelso Israhel ait Dominus Deus ibi serviet mihi omnis domus Israhel omnes inquam in terra in qua placebunt mihi et ibi quaeram primitias vestras et initium decimarum vestrarum in omnibus sanctificationibus vestris 026 EZE 020 041 in odorem suavitatis suscipiam vos cum eduxero vos de populis et congregavero vos de terris in quas dispersi estis et sanctificabor in vobis in oculis nationum 026 EZE 020 042 et scietis quia ego Dominus cum induxero vos ad terram Israhel in terram pro qua levavi manum meam ut darem eam patribus vestris 026 EZE 020 043 et recordabimini ibi viarum vestrarum et omnium scelerum vestrorum quibus polluti estis in eis et displicebitis vobis in conspectu vestro in omnibus malitiis vestris quas fecistis 026 EZE 020 044 et scietis quia ego Dominus cum benefecero vobis propter nomen meum non secundum vias vestras malas neque secundum scelera vestra pessima domus Israhel ait Dominus Deus 026 EZE 020 045 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 020 046 fili hominis pone faciem tuam contra viam austri et stilla ad africum et propheta ad saltum agri meridiani 026 EZE 020 047 et dices saltui meridiano audi verbum Domini haec dicit Dominus Deus ecce ego succendam in te ignem et conburam in te omne lignum viride et omne lignum aridum non extinguetur flamma succensionis et conburetur in ea omnis facies ab austro usque ad aquilonem 026 EZE 020 048 et videbit universa caro quia ego Dominus succendi eam nec extinguetur 026 EZE 020 049 et dixi ha ha ha Domine Deus ipsi dicunt de me numquid non per parabolas loquitur iste 026 EZE 021 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 021 002 fili hominis pone faciem tuam ad Hierusalem et stilla ad sanctuaria et propheta contra humum Israhel 026 EZE 021 003 et dices terrae Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te et eiciam gladium meum de vagina sua et occidam in te iustum et impium 026 EZE 021 004 pro eo autem quod occidi in te iustum et impium idcirco egredietur gladius meus de vagina sua ad omnem carnem ab austro ad aquilonem 026 EZE 021 005 ut sciat omnis caro quia ego Dominus eduxi gladium meum de vagina sua inrevocabilem 026 EZE 021 006 et tu fili hominis ingemesce in contritione lumborum et in amaritudinibus ingemesce coram eis 026 EZE 021 007 cumque dixerint ad te quare tu gemis dices pro auditu quia venit et tabescet omne cor et dissolventur universae manus et infirmabitur omnis spiritus et per cuncta genua fluent aquae ecce venit et fiet ait Dominus Deus 026 EZE 021 008 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 021 009 fili hominis propheta et dices haec dicit Dominus Deus loquere gladius gladius exacutus est et limatus 026 EZE 021 010 ut caedat victimas exacutus est ut splendeat limatus est qui moves sceptrum filii mei succidisti omne lignum 026 EZE 021 011 et dedi eum ad levigandum ut teneatur manu iste exacutus est gladius et iste limatus ut sit in manu interficientis 026 EZE 021 012 clama et ulula fili hominis quia hic factus est in populo meo hic in cunctis ducibus Israhel qui fugerant gladio traditi sunt cum populo meo idcirco plaude super femur 026 EZE 021 013 quia probatus est et hoc cum sceptrum subverterit et non erit dicit Dominus Deus 026 EZE 021 014 tu ergo fili hominis propheta et percute manu ad manum et duplicetur gladius ac triplicetur gladius interfectorum hic est gladius occisionis magnae qui obstupescere eos facit 026 EZE 021 015 et corde tabescere et multiplicat ruinas in omnibus portis eorum dedi conturbationem gladii acuti et limati ad fulgendum amicti ad caedem 026 EZE 021 016 exacuere vade ad dextram sive ad sinistram quocumque faciei tuae est appetitus 026 EZE 021 017 quin et ego plaudam manu ad manum et implebo indignationem meam ego Dominus locutus sum 026 EZE 021 018 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 021 019 et tu fili hominis pone tibi duas vias ut veniat gladius regis Babylonis de terra una egredientur ambo et manu capiet coniecturam in capite viae civitatis coniciet 026 EZE 021 020 viam pones ut veniat gladius ad Rabbath filiorum Ammon et ad Iudam in Hierusalem munitissimam 026 EZE 021 021 stetit enim rex Babylonis in bivio in capite duarum viarum divinationem quaerens commiscens sagittas interrogavit idola exta consuluit 026 EZE 021 022 ad dextram eius facta est divinatio super Hierusalem ut ponat arietes ut aperiat os in caede ut elevet vocem in ululatu ut ponat arietes contra portas ut conportet aggerem ut aedificet munitiones 026 EZE 021 023 eritque quasi consulens frustra oraculum in oculis eorum et sabbatorum otium imitans ipse autem recordabitur iniquitatis ad capiendum 026 EZE 021 024 idcirco haec dicit Dominus Deus pro eo quod recordati estis iniquitatis vestrae et revelastis praevaricationes vestras et apparuerunt peccata vestra in omnibus cogitationibus vestris pro eo inquam quod recordati estis manu capiemini 026 EZE 021 025 tu autem profane impie dux Israhel cuius venit dies in tempore iniquitatis praefinita 026 EZE 021 026 haec dicit Dominus Deus aufer cidarim tolle coronam nonne haec est quae humilem sublevavit et sublimem humiliavit 026 EZE 021 027 iniquitatem iniquitatem iniquitatem ponam eam et hoc nunc factum est donec veniret cuius est iudicium et tradam ei 026 EZE 021 028 et tu fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ad filios Ammon et ad obprobrium eorum et dices mucro mucro evaginate ad occidendum limate ut interficias et fulgeas 026 EZE 021 029 cum tibi viderentur vana et divinarentur mendacia ut dareris super colla vulneratorum impiorum quorum venit dies in tempore iniquitatis praefinita 026 EZE 021 030 revertere ad vaginam tuam in loco in quo creatus es in terra nativitatis tuae iudicabo te 026 EZE 021 031 et effundam super te indignationem meam in igne furoris mei sufflabo in te daboque te in manus hominum insipientium et fabricantium interitum 026 EZE 021 032 igni eris cibus sanguis tuus erit in medio terrae oblivioni traderis quia ego Dominus locutus sum 026 EZE 022 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 022 002 et tu fili hominis num iudicas num iudicas civitatem sanguinum 026 EZE 022 003 et ostendes ei omnes abominationes suas et dices haec dicit Dominus Deus civitas effundens sanguinem in medio sui ut veniat tempus eius et quae fecit idola contra semet ipsam ut pollueretur 026 EZE 022 004 in sanguine tuo qui a te effusus est deliquisti et in idolis tuis quae fecisti polluta es et adpropinquare fecisti dies tuos et adduxisti tempus annorum tuorum propterea dedi te obprobrium gentibus et inrisionem universis terris 026 EZE 022 005 quae iuxta sunt et quae procul a te triumphabunt de te sordida nobilis grandis interitu 026 EZE 022 006 ecce principes Israhel singuli in brachio suo fuerunt in te ad effundendum sanguinem 026 EZE 022 007 patrem et matrem contumeliis adfecerunt in te advenam calumniati sunt in medio tui pupillum et viduam contristaverunt apud te 026 EZE 022 008 sanctuaria mea sprevistis et sabbata mea polluistis 026 EZE 022 009 viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem et super montes comederunt in te scelus operati sunt in medio tui 026 EZE 022 010 verecundiora patris discoperuerunt in te inmunditiam menstruatae humiliaverunt in te 026 EZE 022 011 et unusquisque in uxorem proximi sui operatus est abominationem et socer nurum suam polluit nefarie frater sororem suam filiam patris sui oppressit in te 026 EZE 022 012 munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem usuram et superabundantiam accepisti et avare proximos tuos calumniabaris meique oblita es ait Dominus Deus 026 EZE 022 013 ecce conplosi manus meas super avaritiam tuam quam fecisti et super sanguinem qui effusus est in medio tui 026 EZE 022 014 numquid sustinebit cor tuum aut praevalebunt manus tuae in diebus quos ego faciam tibi ego Dominus locutus sum et faciam 026 EZE 022 015 et dispergam te in nationes et ventilabo te in terras et deficere faciam inmunditiam tuam a te 026 EZE 022 016 et possidebo te in conspectu gentium et scies quia ego Dominus 026 EZE 022 017 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 022 018 fili hominis versa est mihi domus Israhel in scoriam omnes isti aes et stagnum et ferrum et plumbum in medio fornacis scoria argenti facti sunt 026 EZE 022 019 propterea haec dicit Dominus Deus eo quod versi estis omnes in scoriam propterea ecce ego congregabo vos in medium Hierusalem 026 EZE 022 020 congregatione argenti et aeris et ferri et stagni et plumbi in medium fornacis ut succendam in eam ignem ad conflandum sic congregabo in furore meo et in ira mea et requiescam et conflabo vos 026 EZE 022 021 et congregabo vos et succendam vos in igne furoris mei et conflabimini in medio eius 026 EZE 022 022 ut conflatur argentum in medio fornacis sic eritis in medio eius et scietis quia ego Dominus effuderim indignationem meam super vos 026 EZE 022 023 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 022 024 fili hominis dic ei tu es terra inmunda et non conpluta in die furoris 026 EZE 022 025 coniuratio prophetarum in medio eius sicut leo rugiens capiensque praedam animam devoraverunt opes et pretium acceperunt viduas eius multiplicaverunt in medio illius 026 EZE 022 026 sacerdotes eius contempserunt legem meam et polluerunt sanctuaria mea inter sanctum et profanum non habuere distantiam et inter pollutum et mundum non intellexerunt et a sabbatis meis averterunt oculos suos et coinquinabar in medio eorum 026 EZE 022 027 principes eius in medio illius quasi lupi rapientes praedam ad effundendum sanguinem et perdendas animas et avare sectanda lucra 026 EZE 022 028 prophetae autem eius liniebant eos absque temperamento videntes vana et divinantes eis mendacium dicentes haec dicit Dominus Deus cum Dominus non sit locutus 026 EZE 022 029 populi terrae calumniabantur calumniam et rapiebant violenter egenum et pauperem adfligebant et advenam opprimebant calumnia absque iudicio 026 EZE 022 030 et quaesivi de eis virum qui interponeret sepem et staret oppositus contra me pro terra ne dissiparem eam et non inveni 026 EZE 022 031 et effudi super eos indignationem meam in igne irae meae consumpsi eos viam eorum in caput eorum reddidi ait Dominus Deus 026 EZE 023 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 023 002 fili hominis duae mulieres filiae matris unius fuerunt 026 EZE 023 003 et fornicatae sunt in Aegypto in adulescentia sua fornicatae sunt ibi subacta sunt ubera earum et fractae sunt mammae pubertatis earum 026 EZE 023 004 nomina autem earum Oolla maior et Ooliba soror eius et habui eas et pepererunt filios et filias porro earum nomina Samaria Oolla et Hierusalem Ooliba 026 EZE 023 005 fornicata est igitur Oolla super me et insanivit in amatores suos in Assyrios propinquantes 026 EZE 023 006 vestitos hyacintho principes et magistratus iuvenes cupidinis universos equites ascensores equorum 026 EZE 023 007 et dedit fornicationes suas super eos electos filios Assyriorum universos et in omnibus in quos insanivit in inmunditiis eorum polluta est 026 EZE 023 008 insuper et fornicationes suas quas habuerat in Aegypto non reliquit nam et illi dormierant cum ea in adulescentia eius et illi confregerant ubera pubertatis eius et effuderant fornicationem suam super eam 026 EZE 023 009 propterea tradidi eam in manu amatorum suorum in manus filiorum Assur super quorum insanivit libidinem 026 EZE 023 010 ipsi discoperuerunt ignominiam eius filios et filias illius tulerunt et ipsam occiderunt gladio et factae sunt famosae mulieres et iudicia perpetrarunt in ea 026 EZE 023 011 quod cum vidisset soror eius Ooliba plus quam illa insanivit libidine et fornicationem suam super fornicationem sororis suae 026 EZE 023 012 ad filios Assyriorum praebuit inpudenter ducibus et magistratibus ad se venientibus indutis veste varia equitibus qui vectabantur equis et adulescentibus forma cunctis egregia 026 EZE 023 013 et vidi quod polluta esset via una ambarum 026 EZE 023 014 et auxit fornicationes suas cumque vidisset viros depictos in pariete imagines Chaldeorum expressas coloribus 026 EZE 023 015 et accinctos balteis renes et tiaras tinctas in capitibus eorum formam ducum omnium similitudinem filiorum Babylonis terraeque Chaldeorum in qua orti sunt 026 EZE 023 016 et insanivit super eos concupiscentia oculorum suorum et misit nuntios ad eos in Chaldeam 026 EZE 023 017 cumque venissent ad eam filii Babylonis ad cubile mammarum polluerunt eam stupris suis et polluta est ab eis et saturata est anima eius ab illis 026 EZE 023 018 denudavit quoque fornicationes suas et discoperuit ignominiam suam et recessit anima mea ab ea sicut recesserat anima mea a sorore eius 026 EZE 023 019 multiplicavit enim fornicationes suas recordans dies adulescentiae suae quibus fornicata est in terra Aegypti 026 EZE 023 020 et insanivit libidine super concubitu eorum quorum carnes sunt ut carnes asinorum et sicut fluxus equorum fluxus eorum 026 EZE 023 021 et visitasti scelus adulescentiae tuae quando subacta sunt in Aegypto ubera tua et confractae mammae pubertatis tuae 026 EZE 023 022 propterea Ooliba haec dicit Dominus Deus ecce ego suscitabo omnes amatores tuos contra te de quibus satiata est anima tua et congregabo eos adversum te in circuitu 026 EZE 023 023 filios Babylonis et universos Chaldeos nobiles tyrannosque et principes omnes filios Assyriorum iuvenes forma egregia duces et magistratus universos principes principum et nominatos ascensores equorum 026 EZE 023 024 et venient super te instructi curru et rota multitudo populorum lorica et clypeo et galea armabuntur contra te undique et dabo coram eis iudicium et iudicabunt te iudiciis suis 026 EZE 023 025 et ponam zelum meum in te quem exercent tecum in furore nasum tuum et aures tuas praecident et quae remanserint gladio concident ipsi filios tuos et filias tuas capient et novissimum tuum devorabitur igni 026 EZE 023 026 et denudabunt te vestimentis tuis et tollent vasa gloriae tuae 026 EZE 023 027 et requiescere faciam scelus tuum de te et fornicationem tuam de terra Aegypti nec levabis oculos tuos ad eos et Aegypti non recordaberis amplius 026 EZE 023 028 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego tradam te in manu eorum quos odisti in manu de quibus satiata est anima tua 026 EZE 023 029 et agent tecum in odio et tollent omnes labores tuos et dimittent te nudam et ignominia plenam revelabitur ignominia fornicationum tuarum scelus tuum et fornicationes tuae 026 EZE 023 030 fecerunt haec tibi quia fornicata es post gentes inter quas polluta es in idolis eorum 026 EZE 023 031 in via sororis tuae ambulasti et dabo calicem eius in manu tua 026 EZE 023 032 haec dicit Dominus Deus calicem sororis tuae bibes profundum et latum eris in derisum et in subsannationem quae es capacissima 026 EZE 023 033 ebrietate et dolore repleberis calice maeroris et tristitiae calice sororis tuae Samariae 026 EZE 023 034 et bibes illum et epotabis usque ad feces et fragmenta eius devorabis et ubera tua lacerabis quia ego locutus sum ait Dominus Deus 026 EZE 023 035 propterea haec dicit Dominus Deus quia oblita es mei et proiecisti me post corpus tuum tu quoque porta scelus tuum et fornicationes tuas 026 EZE 023 036 et ait Dominus ad me dicens fili hominis numquid iudicas Oollam et Oolibam et adnuntias eis scelera earum 026 EZE 023 037 quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum et cum idolis suis fornicatae sunt insuper et filios suos quos genuerunt mihi obtulerunt eis ad devorandum 026 EZE 023 038 sed et hoc fecerunt mihi polluerunt sanctuarium meum in die illa et sabbata mea profanaverunt 026 EZE 023 039 cumque immolarent filios suos idolis suis et ingrederentur sanctuarium meum in die illa ut polluerent illud etiam haec fecerunt in medio domus meae 026 EZE 023 040 miserunt ad viros venientes de longe ad quos nuntium miserant itaque ecce venerunt quibus te lavisti et circumlevisti stibio oculos tuos et ornata es mundo muliebri 026 EZE 023 041 sedisti in lecto pulcherrimo et mensa ordinata est ante te thymiama meum et unguentum meum posuisti super eam 026 EZE 023 042 et vox multitudinis exultantis erat in ea et in viris qui de multitudine hominum adducebantur et veniebant de deserto posuerunt armillas in manibus eorum et coronas speciosas in capitibus eorum 026 EZE 023 043 et dixi ei quae adtrita est in adulteriis nunc fornicabitur in fornicatione sua etiam haec 026 EZE 023 044 et ingressi sunt ad eam quasi ad mulierem meretricem sic ingrediebantur ad Oollam et ad Oolibam mulieres nefarias 026 EZE 023 045 viri ergo iusti sunt hii iudicabunt eas iudicio adulterarum et iudicio effundentium sanguinem quia adulterae sunt et sanguis in manibus earum 026 EZE 023 046 haec enim dicit Dominus Deus adduc ad eas multitudinem et trade eas in tumultum et in rapinam 026 EZE 023 047 et lapidentur lapidibus populorum et confodiantur gladiis eorum filios et filias earum interficient et domos earum igne succendent 026 EZE 023 048 et auferam scelus de terra et discent omnes mulieres ne faciant secundum scelus earum 026 EZE 023 049 et dabunt scelus vestrum super vos et peccata idolorum vestrorum portabitis et scietis quia ego Dominus Deus 026 EZE 024 001 et factum est verbum Domini ad me in anno nono in mense decimo decima mensis dicens 026 EZE 024 002 fili hominis scribe tibi nomen diei huius in qua confirmatus est rex Babylonis adversum Hierusalem hodie 026 EZE 024 003 et dices per proverbium ad domum inritatricem parabolam et loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus pone ollam pone inquam et mitte in ea aquam 026 EZE 024 004 congere frusta eius in ea omnem partem bonam femur et armum electa et ossibus plena 026 EZE 024 005 pinguissimum pecus adsume conpone quoque struices ossuum sub ea efferbuit coctio eius et discocta sunt ossa illius in medio eius 026 EZE 024 006 propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum ollae cuius rubigo in ea est et rubigo eius non exivit de ea per partes et per partes suas eice eam non cecidit super eam sors 026 EZE 024 007 sanguis enim eius in medio eius est super limpidissimam petram effudit illum non effudit illum super terram ut possit operiri pulvere 026 EZE 024 008 ut superducerem indignationem meam et vindicta ulciscerer dedi sanguinem eius super petram limpidissimam ne operiretur 026 EZE 024 009 propterea haec dicit Dominus Deus vae civitati sanguinum cuius ego grandem faciam pyram 026 EZE 024 010 congere ossa quae igne succendam consumentur carnes et concoquetur universa conpositio et ossa tabescent 026 EZE 024 011 pone quoque eam super prunas vacuam ut incalescat et liquefiat aes eius et confletur in medio eius inquinamentum eius et consumatur rubigo eius 026 EZE 024 012 multo labore sudatum est et non exibit de ea nimia rubigo eius neque per ignem 026 EZE 024 013 inmunditia tua execrabilis quia mundare te volui et non es mundata a sordibus tuis sed nec mundaberis prius donec quiescere faciam indignationem meam in te 026 EZE 024 014 ego Dominus locutus sum venit et faciam non transeam nec parcam nec placabor iuxta vias tuas et iuxta adinventiones tuas iudicavi te dicit Dominus 026 EZE 024 015 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 024 016 fili hominis ecce ego tollo a te desiderabile oculorum tuorum in plaga et non planges neque plorabis neque fluent lacrimae tuae 026 EZE 024 017 ingemesce tacens mortuorum luctum non facies corona tua circumligata sit tibi et calciamenta tua erunt in pedibus tuis nec amictu ora velabis nec cibos lugentium comedes 026 EZE 024 018 locutus sum ergo ad populum mane et mortua est uxor mea vesperi fecique mane sicut praeceperat mihi 026 EZE 024 019 et dixit ad me populus quare non indicas nobis quid ista significent quae tu facis 026 EZE 024 020 et dixi ad eos sermo Domini factus est ad me dicens 026 EZE 024 021 loquere domui Israhel haec dicit Dominus Deus ecce ego polluam sanctuarium meum superbiam imperii vestri et desiderabile oculorum vestrorum et super quo pavet anima vestra et filii vestri et filiae quas reliquistis gladio cadent 026 EZE 024 022 et facietis sicut feci ora amictu non velabitis et cibos lugentium non comedetis 026 EZE 024 023 coronas habebitis in capitibus vestris et calciamenta in pedibus non plangetis neque flebitis sed tabescetis in iniquitatibus vestris et unusquisque gemet ad fratrem suum 026 EZE 024 024 eritque Hiezecihel vobis in portentum iuxta omnia quae fecit facietis cum venerit istud et scietis quia ego Dominus Deus 026 EZE 024 025 et tu fili hominis ecce in die quo tollam ab eis fortitudinem eorum et gaudium dignitatis et desiderium oculorum eorum super quo requiescunt animae eorum filios et filias eorum 026 EZE 024 026 in die illa cum venerit fugiens ad te ut adnuntiet tibi 026 EZE 024 027 in die inquam illa aperietur os tuum cum eo qui fugit et loqueris et non silebis ultra erisque eis in portentum et scietis quia ego Dominus 026 EZE 025 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 025 002 fili hominis pone faciem tuam contra filios Ammon et prophetabis de eis 026 EZE 025 003 et dices filiis Ammon audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus pro eo quod dixisti euge euge super sanctuarium meum quia pollutum est et super terram Israhel quoniam desolata est et super domum Iuda quoniam ducti sunt in captivitatem 026 EZE 025 004 idcirco ego tradam te filiis orientalibus in hereditatem et conlocabunt caulas suas in te et ponent in te tentoria sua ipsi comedent fruges tuas et ipsi bibent lac tuum 026 EZE 025 005 daboque Rabbath in habitaculum camelorum et filios Ammon in cubile pecorum et scietis quia ego Dominus 026 EZE 025 006 quia haec dicit Dominus Deus pro eo quod plausisti manu et percussisti pede et gavisa es ex toto affectu super terram Israhel 026 EZE 025 007 idcirco ecce ego extendam manum meam super te et tradam te in direptionem gentium et interficiam te de populis et perdam de terris et conteram et scies quia ego Dominus 026 EZE 025 008 haec dicit Dominus Deus pro eo quod dixerunt Moab et Seir ecce sicut omnes gentes domus Iuda 026 EZE 025 009 idcirco ecce ego aperiam umerum Moab de civitatibus de civitatibus inquam eius et de finibus eius inclitas terrae Bethiesimoth et Beelmeon et Cariathaim 026 EZE 025 010 filiis orientis cum filiis Ammon et dabo eam in hereditatem ut non sit memoria ultra filiorum Ammon in gentibus 026 EZE 025 011 et in Moab faciam iudicia et scient quia ego Dominus 026 EZE 025 012 haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecit Idumea ultionem ut se vindicaret de filiis Iuda peccavitque delinquens et vindictam expetivit de eis 026 EZE 025 013 idcirco haec dicit Dominus Deus extendam manum meam super Idumeam et auferam de ea hominem et iumentum et faciam eam desertum ab austro et qui sunt in Daedan gladio cadent 026 EZE 025 014 et dabo ultionem meam super Idumeam per manum populi mei Israhel et facient in Edom iuxta iram meam et furorem meum et scient vindictam meam dicit Dominus Deus 026 EZE 025 015 haec dicit Dominus Deus pro eo quod fecerunt Palestini in vindictam et ulti se sunt toto animo interficientes et implentes inimicitias veteres 026 EZE 025 016 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego extendam manum meam super Palestinos et interficiam interfectores et perdam reliquias maritimae regionis 026 EZE 025 017 faciamque in eis ultiones magnas arguens in furore et scient quia ego Dominus cum dedero vindictam meam super eos 026 EZE 026 001 et factum est in undecimo anno prima mensis factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 026 002 fili hominis pro eo quod dixit Tyrus de Hierusalem euge confractae sunt portae populorum conversa est ad me implebor deserta est 026 EZE 026 003 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Tyre et ascendere faciam ad te gentes multas sicut ascendit mare fluctuans 026 EZE 026 004 et dissipabunt muros Tyri et destruent turres eius et radam pulverem eius de ea et dabo eam in limpidissimam petram 026 EZE 026 005 siccatio sagenarum erit in medio maris quia ego locutus sum ait Dominus Deus et erit in direptionem gentibus 026 EZE 026 006 filiae quoque eius quae sunt in agro gladio interficientur et scient quia ego Dominus 026 EZE 026 007 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam ad Tyrum Nabuchodonosor regem Babylonis ab aquilone regem regum cum equis et curribus et equitibus et coetu populoque magno 026 EZE 026 008 filias tuas quae sunt in agro gladio interficiet et circumdabit te munitionibus et conportabit aggerem in gyro et levabit contra te clypeum 026 EZE 026 009 et vineas et arietes temperabit in muros tuos et turres tuas destruet in armatura sua 026 EZE 026 010 inundatione equorum eius operiet te pulvis eorum a sonitu equitum et rotarum et curruum movebuntur muri tui dum ingressus fuerit portas tuas quasi per introitus urbis dissipatae 026 EZE 026 011 ungulis equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas populum tuum gladio caedet et statuae tuae nobiles in terram corruent 026 EZE 026 012 vastabunt opes tuas diripient negotiationes tuas et destruent muros tuos et domos tuas praeclaras subvertent et lapides tuos et ligna tua et pulverem tuum in medio aquarum ponent 026 EZE 026 013 et quiescere faciam multitudinem canticorum tuorum et sonitus cithararum tuarum non audietur amplius 026 EZE 026 014 et dabo te in limpidissimam petram siccatio sagenarum eris nec aedificaberis ultra quia ego locutus sum dicit Dominus Deus 026 EZE 026 015 haec dicit Dominus Deus Tyro numquid non a sonitu ruinae tuae et gemitu interfectorum tuorum cum occisi fuerint in medio tui commovebuntur insulae 026 EZE 026 016 et descendent de sedibus suis omnes principes maris et auferent exuvias suas et vestimenta sua varia abicient et induentur stupore in terra sedebunt et adtoniti super repentino casu tuo admirabuntur 026 EZE 026 017 et adsumentes super te lamentum dicent tibi quomodo peristi quae habitas in mari urbs inclita quae fuisti fortis in mari cum habitatoribus tuis quos formidabant universi 026 EZE 026 018 nunc stupebunt naves in die pavoris tui et turbabuntur insulae in mari eo quod nullus egrediatur ex te 026 EZE 026 019 quia haec dicit Dominus Deus cum dedero te urbem desolatam sicut civitates quae non habitantur et adduxero super te abyssum et operuerint te aquae multae 026 EZE 026 020 et detraxero te cum his qui descendunt in lacum ad populum sempiternum et conlocavero te in terra novissima sicut solitudines veteres cum his qui deducuntur in lacum ut non habiteris porro dedero gloriam in terra viventium 026 EZE 026 021 in nihilum redigam te et non eris et requisita non invenieris ultra in sempiternum dicit Dominus Deus 026 EZE 027 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 027 002 tu ergo fili hominis adsume super Tyrum lamentum 026 EZE 027 003 et dices Tyro quae habitat in introitu maris negotiationi populorum ad insulas multas haec dicit Dominus Deus o Tyre tu dixisti perfecti decoris ego sum 026 EZE 027 004 et in corde maris sita finitimi tui qui te aedificaverunt impleverunt decorem tuum 026 EZE 027 005 abietibus de Sanir extruxerunt te cum omnibus tabulatis maris cedrum de Libano tulerunt ut facerent tibi malum 026 EZE 027 006 quercus de Basan dolaverunt in remos tuos transtra tua fecerunt tibi ex ebore indico et praetoriola de insulis Italiae 026 EZE 027 007 byssus varia de Aegypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo hyacinthus et purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum 026 EZE 027 008 habitatores Sidonis et Aradii fuerunt remiges tui sapientes tui Tyre facti sunt gubernatores tui 026 EZE 027 009 senes Bibli et prudentes eius habuerunt nautas ad ministerium variae supellectilis tuae omnes naves maris et nautae earum fuerunt in populo negotiationis tuae 026 EZE 027 010 Persae et Lydi et Lybies erant in exercitu tuo viri bellatores tui clypeum et galeam suspenderunt in te pro ornatu tuo 026 EZE 027 011 filii Aradii cum exercitu tuo erant super muros tuos in circuitu sed et Pigmei qui erant in turribus tuis faretras suas suspenderunt in muris tuis per gyrum ipsi conpleverunt pulchritudinem tuam 026 EZE 027 012 Carthaginienses negotiatores tui a multitudine cunctarum divitiarum argento ferro stagno plumboque repleverunt nundinas tuas 026 EZE 027 013 Graecia Thubal et Mosoch ipsi institores tui mancipia et vasa aerea adduxerunt populo tuo 026 EZE 027 014 de domo Thogorma equos et equites et mulos adduxerunt ad forum tuum 026 EZE 027 015 filii Dadan negotiatores tui insulae multae negotiatio manus tuae dentes eburneos et hebeninos commutaverunt in pretio tuo 026 EZE 027 016 Syrus negotiator tuus propter multitudinem operum tuorum gemmam purpuram et scutulata et byssum et sericum et chodchod proposuerunt in mercatu tuo 026 EZE 027 017 Iuda et terra Israhel ipsi institores tui in frumento primo balsamum et mel et oleum et resinam proposuerunt in nundinis tuis 026 EZE 027 018 Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum in multitudine diversarum opum in vino pingui in lanis coloris optimi 026 EZE 027 019 Dan et Graecia et Mozel in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum stacte et calamus in negotiatione tua 026 EZE 027 020 Dadan institores tui in tapetibus ad sedendum 026 EZE 027 021 Arabia et universi principes Cedar ipsi negotiatores manus tuae cum agnis et arietibus et hedis venerunt ad te negotiatores tui 026 EZE 027 022 venditores Saba et Reema ipsi negotiatores tui cum universis primis aromatibus et lapide pretioso et auro quod proposuerunt in mercatu tuo 026 EZE 027 023 Aran et Chenne et Eden negotiatores Saba Assur Chelmad venditores tui 026 EZE 027 024 ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinthi et polymitorum gazarumque pretiosarum quae obvolutae et adstrictae erant funibus cedros quoque habebant in negotiationibus tuis 026 EZE 027 025 naves maris principes tuae in negotiatione tua et repleta es et glorificata nimis in corde maris 026 EZE 027 026 in aquis multis adduxerunt te remiges tui ventus auster contrivit te in corde maris 026 EZE 027 027 divitiae tuae et thesauri tui et multiplex instrumentum tuum nautae tui et gubernatores tui qui tenebant supellectilem tuam et populo tuo praeerant viri quoque bellatores tui qui erant in te cum universa multitudine tua quae est in medio tui cadent in corde maris in die ruinae tuae 026 EZE 027 028 a sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes 026 EZE 027 029 et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum nautae et universi gubernatores maris in terra stabunt 026 EZE 027 030 et heiulabunt super te voce magna et clamabunt amare et superiacient pulverem capitibus suis et cinere conspergentur 026 EZE 027 031 et radent super te calvitium et accingentur ciliciis et plorabunt te in amaritudine animae ploratu amarissimo 026 EZE 027 032 et adsument super te carmen lugubre et plangent te quae est ut Tyrus quae obmutuit in medio maris 026 EZE 027 033 quae in exitu negotiationum tuarum de mari implesti populos multos in multitudine divitiarum tuarum et populorum tuorum ditasti reges terrae 026 EZE 027 034 nunc contrita es a mari in profundis aquarum opes tuae et omnis multitudo tua quae erat in medio tui ceciderunt 026 EZE 027 035 universi habitatores insularum obstipuerunt super te et reges earum omnes tempestate perculsi mutaverunt vultus 026 EZE 027 036 negotiatores populorum sibilaverunt super te ad nihilum deducta es et non eris usque in perpetuum 026 EZE 028 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 028 002 fili hominis dic principi Tyri haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor tuum et dixisti Deus ego sum et in cathedra Dei sedi in corde maris cum sis homo et non Deus et dedisti cor tuum quasi cor Dei 026 EZE 028 003 ecce sapientior es tu Danihele omne secretum non est absconditum a te 026 EZE 028 004 in sapientia et prudentia tua fecisti tibi fortitudinem et adquisisti aurum et argentum in thesauris tuis 026 EZE 028 005 in multitudine sapientiae tuae et in negotiatione tua multiplicasti tibi fortitudinem et elevatum est cor tuum in robore tuo 026 EZE 028 006 propterea haec dicit Dominus Deus eo quod elevatum est cor tuum quasi cor Dei 026 EZE 028 007 idcirco ecce ego adducam super te alienos robustissimos gentium et nudabunt gladios suos super pulchritudinem sapientiae tuae et polluent decorem tuum 026 EZE 028 008 interficient et detrahent te et morieris interitu occisorum in corde maris 026 EZE 028 009 numquid dicens loqueris Deus ego sum coram interficientibus te cum sis homo et non Deus in manu occidentium te 026 EZE 028 010 morte incircumcisorum morieris in manu alienorum quia ego locutus sum ait Dominus Deus 026 EZE 028 011 et factus est sermo Domini ad me dicens fili hominis leva planctum super regem Tyri 026 EZE 028 012 et dices ei haec dicit Dominus Deus tu signaculum similitudinis plenus sapientia et perfectus decore 026 EZE 028 013 in deliciis paradisi Dei fuisti omnis lapis pretiosus operimentum tuum sardius topazius et iaspis chrysolitus et onyx et berillus sapphyrus et carbunculus et zmaragdus aurum opus decoris tui et foramina tua in die qua conditus es praeparata sunt 026 EZE 028 014 tu cherub extentus et protegens et posui te in monte sancto Dei in medio lapidum ignitorum ambulasti 026 EZE 028 015 perfectus in viis tuis a die conditionis tuae donec inventa est iniquitas in te 026 EZE 028 016 in multitudine negotiationis tuae repleta sunt interiora tua iniquitate et peccasti et eieci te de monte Dei et perdidi te o cherub protegens de medio lapidum ignitorum 026 EZE 028 017 elevatum est cor tuum in decore tuo perdidisti sapientiam tuam in decore tuo in terram proieci te ante faciem regum dedi te ut cernerent te 026 EZE 028 018 in multitudine iniquitatum tuarum et iniquitate negotiationis tuae polluisti sanctificationem tuam producam ergo ignem de medio tui qui comedat te et dabo te in cinerem super terram in conspectu omnium videntium te 026 EZE 028 019 omnes qui viderint te in gentibus obstupescent super te nihili factus es et non eris in perpetuum 026 EZE 028 020 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 028 021 fili hominis pone faciem tuam contra Sidonem et prophetabis de ea 026 EZE 028 022 et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Sidon et glorificabor in medio tui et scient quia ego Dominus cum fecero in ea iudicia et sanctificatus fuero in ea 026 EZE 028 023 et inmittam ei pestilentiam et sanguinem in plateis eius et corruent interfecti in medio eius gladio per circuitum et scient quia ego Dominus 026 EZE 028 024 et non erit ultra domui Israhel offendiculum amaritudinis et spina dolorem inferens undique per circuitum eorum qui adversantur eis et scient quia ego Dominus Deus 026 EZE 028 025 haec dicit Dominus Deus quando congregavero domum Israhel de populis in quibus dispersi sunt sanctificabor in eis coram gentibus et habitabunt in terra sua quam dedi servo meo Iacob 026 EZE 028 026 et habitabunt in ea securi et aedificabunt domos plantabuntque vineas et habitabunt confidenter cum fecero iudicia in omnibus qui adversantur eis per circuitum et scient quia ego Dominus Deus eorum 026 EZE 029 001 in anno decimo in decimo mense undecima mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 029 002 fili hominis pone faciem tuam contra Pharaonem regem Aegypti et prophetabis de eo et de Aegypto universa 026 EZE 029 003 loquere et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Pharao rex Aegypti draco magne qui cubas in medio fluminum tuorum et dicis meus est fluvius et ego feci memet ipsum 026 EZE 029 004 et ponam frenum in maxillis tuis et adglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis et extraham te de medio fluminum tuorum et universi pisces tui squamis tuis adherebunt 026 EZE 029 005 et proiciam te in desertum et omnes pisces fluminis tui super faciem terrae cades non colligeris neque congregaberis bestiis terrae et volatilibus caeli dedi te ad devorandum 026 EZE 029 006 et scient omnes habitatores Aegypti quia ego Dominus pro eo quod fuisti baculus harundineus domui Israhel 026 EZE 029 007 quando adprehenderunt te manu et confractus es et lacerasti omnem umerum eorum et innitentibus eis super te comminutus es et dissolvisti omnes renes eorum 026 EZE 029 008 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego adducam super te gladium et interficiam de te hominem et iumentum 026 EZE 029 009 et erit terra Aegypti in desertum et solitudinem et scient quia ego Dominus eo quod dixerit fluvius meus est et ego feci 026 EZE 029 010 idcirco ecce ego ad te et ad flumina tua daboque terram Aegypti in solitudines gladio dissipatam a turre Syenes usque ad terminos Aethiopiae 026 EZE 029 011 non pertransibit eam pes hominis neque pes iumenti gradietur in ea et non habitabitur quadraginta annis 026 EZE 029 012 daboque terram Aegypti desertam in medio terrarum desertarum et civitates eius in medio urbium subversarum erunt desolatae quadraginta annis et dispergam Aegyptios in nationes et ventilabo eos in terras 026 EZE 029 013 quia haec dicit Dominus Deus post finem quadraginta annorum congregabo Aegyptum de populis in quibus dispersi fuerunt 026 EZE 029 014 et reducam captivitatem Aegypti et conlocabo eos in terra Fatures in terra nativitatis suae et erunt ibi in regnum humile 026 EZE 029 015 inter regna cetera erit humillima et non elevabitur ultra super nationes et inminuam eos ne imperent gentibus 026 EZE 029 016 neque erunt ultra domui Israhel in confidentia docentes iniquitatem ut fugiant et sequantur eos et scient quia ego Dominus Deus 026 EZE 029 017 et factum est in vicesimo et septimo anno in primo in una mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 029 018 fili hominis Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute magna adversum Tyrum omne caput decalvatum et omnis umerus depilatus est et merces non est reddita ei neque exercitui eius de Tyro pro servitute qua servivit mihi adversum eam 026 EZE 029 019 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego dabo Nabuchodonosor regem Babylonis in terra Aegypti et accipiet multitudinem eius et depraedabitur manubias eius et diripiet spolia eius et erit merces exercitui illius 026 EZE 029 020 et operi pro quo servivit adversum eam dedi ei terram Aegypti pro eo quod laboraverunt mihi ait Dominus Deus 026 EZE 029 021 in die illo pullulabit cornu domui Israhel et tibi dabo apertum os in medio eorum et scient quoniam ego Dominus 026 EZE 030 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 030 002 fili hominis propheta et dic haec dicit Dominus Deus ululate vae vae diei 026 EZE 030 003 quia iuxta est dies et adpropinquavit dies Domini dies nubis tempus gentium erit 026 EZE 030 004 et veniet gladius in Aegyptum et erit pavor in Aethiopia cum ceciderint vulnerati in Aegypto et ablata fuerit multitudo illius et destructa fundamenta eius 026 EZE 030 005 Aethiopia et Lybia et Lydii et omne reliquum vulgus et Chub et filii terrae foederis cum eis gladio cadent 026 EZE 030 006 haec dicit Dominus Deus et corruent fulcientes Aegyptum et destruetur superbia imperii eius a turre Syenes gladio cadent in ea ait Dominus exercituum 026 EZE 030 007 et dissipabuntur in medio terrarum desolatarum et urbes eius in medio civitatum desertarum erunt 026 EZE 030 008 et scient quoniam ego Dominus cum dedero ignem in Aegyptum et adtriti fuerint omnes auxiliatores eius 026 EZE 030 009 in die illa egredientur nuntii a facie mea in trieribus ad conterendam Aethiopiae confidentiam et erit pavor in eis in die Aegypti quia absque dubio veniet 026 EZE 030 010 haec dicit Dominus Deus et cessare faciam multitudinem Aegypti in manu Nabuchodonosor regis Babylonis 026 EZE 030 011 ipse et populus eius cum eo fortissimi gentium adducentur ad disperdendam terram et evaginabunt gladios suos super Aegyptum et implebunt terram interfectis 026 EZE 030 012 et faciam alveos fluminum aridos et tradam terram in manu pessimorum et dissipabo terram et plenitudinem eius in manu alienorum ego Dominus locutus sum 026 EZE 030 013 haec dicit Dominus Deus et disperdam simulacra et cessare faciam idola de Memphis et dux de terra Aegypti non erit amplius et dabo terrorem in terra Aegypti 026 EZE 030 014 et disperdam terram Fatures et dabo ignem in Tafnis et faciam iudicia in Alexandriam 026 EZE 030 015 et effundam indignationem meam super Pelusium robur Aegypti et interficiam multitudinem Alexandriae 026 EZE 030 016 et dabo ignem in Aegypto quasi parturiens dolebit Pelusium et Alexandria erit dissipata et in Memphis angustiae cotidianae 026 EZE 030 017 iuvenes Eliupoleos et Bubasti gladio cadent et ipsae captivae ducentur 026 EZE 030 018 et in Tafnis nigrescet dies cum contrivero ibi sceptra Aegypti et defecerit in ea superbia potentiae eius ipsam nubes operiet filiae autem eius in captivitatem ducentur 026 EZE 030 019 et faciam iudicia in Aegypto et scient quia ego Dominus 026 EZE 030 020 et factum est in undecimo anno in primo in septima mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 030 021 fili hominis brachium Pharao regis Aegypti confregi et ecce non est obvolutum ut restitueretur ei sanitas ut ligaretur pannis et farciretur linteolis et recepto robore posset tenere gladium 026 EZE 030 022 propterea haec dicit Dominus Deus ecce ego ad Pharao regem Aegypti et comminuam brachium eius forte sed confractum et deiciam gladium de manu eius 026 EZE 030 023 et dispergam Aegyptum in gentibus et ventilabo eos in terris 026 EZE 030 024 et confortabo brachia regis Babylonis daboque gladium meum in manu eius et confringam brachia Pharaonis et gement gemitibus interfecti coram facie eius 026 EZE 030 025 et confortabo brachia regis Babylonis et brachia Pharaonis concident et scient quia ego Dominus cum dedero gladium meum in manu regis Babylonis et extenderit eum super terram Aegypti 026 EZE 030 026 et dispergam Aegyptum in nationes et ventilabo eos in terris et scient quia ego Dominus 026 EZE 031 001 et factum est in undecimo anno tertio una mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 031 002 fili hominis dic Pharaoni regi Aegypti et populo eius cui similis factus es in magnitudine tua 026 EZE 031 003 ecce Assur quasi cedrus in Libano pulcher ramis et frondibus nemorosus excelsusque altitudine et inter condensas frondes elevatum est cacumen eius 026 EZE 031 004 aquae nutrierunt illum abyssus exaltavit eum flumina eius manabant in circuitu radicum eius et rivos suos emisit ad universa ligna regionis 026 EZE 031 005 propterea elevata est altitudo eius super omnia ligna regionis et multiplicata sunt arbusta eius et elevati sunt rami eius prae aquis multis 026 EZE 031 006 cumque extendisset umbram suam in ramis eius fecerunt nidos omnia volatilia caeli et sub frondibus eius genuerunt omnes bestiae saltuum et sub umbraculo illius habitabat coetus gentium plurimarum 026 EZE 031 007 eratque pulcherrimus in magnitudine sua et in dilatatione arbustorum suorum erat enim radix illius iuxta aquas multas 026 EZE 031 008 cedri non fuerunt altiores illo in paradiso Dei abietes non adaequaverunt summitatem eius et platani non fuerunt aequae frondibus illius omne lignum paradisi Dei non est adsimilatum illi et pulchritudini eius 026 EZE 031 009 quoniam speciosum feci eum et multis condensisque frondibus et aemulata sunt eum omnia ligna voluptatis quae erant in paradiso Dei 026 EZE 031 010 propterea haec dicit Dominus Deus pro eo quod sublimatus est in altitudine et dedit summitatem suam virentem atque condensam et elevatum est cor eius in altitudine sua 026 EZE 031 011 tradidi eum in manu fortissimi gentium faciens faciet ei iuxta impietatem eius eieci eum 026 EZE 031 012 et succident illum alieni et crudelissimi nationum et proicient eum super montes et in cunctis convallibus corruent rami eius et confringentur arbusta eius in universis rupibus terrae et recedent de umbraculo eius omnes populi terrae et relinquent eum 026 EZE 031 013 in ruina eius habitaverunt omnia volatilia caeli et in ramis eius fuerunt universae bestiae regionis 026 EZE 031 014 quam ob rem non elevabuntur in altitudine sua omnia ligna aquarum neque ponent sublimitatem suam inter nemorosa atque frondosa nec stabunt in sublimitate eorum omnia quae inrigantur aquis quia omnes traditi sunt in mortem ad terram ultimam in medio filiorum hominum ad eos qui descendunt in lacum 026 EZE 031 015 haec dicit Dominus Deus in die quando descendit ad inferos indixi luctum operui eum abysso et prohibui flumina eius et coercui aquas multas contristatus est super eum Libanus et omnia ligna agri concussa sunt (Sheol h7585) 026 EZE 031 016 a sonitu ruinae eius commovi gentes cum deducerem eum ad infernum cum his qui descendebant in lacum et consolata sunt in terra infima omnia ligna voluptatis egregia atque praeclara in Libano universa quae inrigabantur aquis (Sheol h7585) 026 EZE 031 017 nam et ipsi cum ea descendent ad infernum ad interfectos gladio et brachium uniuscuiusque sedebit sub umbraculo eius in medio nationum (Sheol h7585) 026 EZE 031 018 cui adsimilatus es o inclite atque sublimis inter ligna voluptatis ecce deductus es cum lignis voluptatis ad terram ultimam in medio incircumcisorum dormies cum his qui interfecti sunt gladio ipse est Pharao et omnis multitudo eius dicit Dominus Deus 026 EZE 032 001 et factum est duodecimo anno in mense duodecimo in una mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 032 002 fili hominis adsume lamentum super Pharao regem Aegypti et dices ad eum leoni gentium adsimilatus es et draconi qui est in mari et ventilabas cornu in fluminibus tuis et conturbabas aquas pedibus tuis et conculcabas flumina eorum 026 EZE 032 003 propterea haec dicit Dominus Deus expandam super te rete meum in multitudine populorum multorum et extrahent te in sagena mea 026 EZE 032 004 et proiciam te in terram super faciem agri abiciam te et habitare faciam super te omnia volatilia caeli et saturabo de te bestias universae terrae 026 EZE 032 005 et dabo carnes tuas super montes et implebo colles tuos sanie tua 026 EZE 032 006 et inrigabo terram pedore sanguinis tui super montes et valles implebuntur ex te 026 EZE 032 007 et operiam cum extinctus fueris caelos et nigrescere faciam stellas eius solem nube tegam et luna non dabit lumen suum 026 EZE 032 008 omnia luminaria caeli maerere faciam super te et dabo tenebras super terram tuam dicit Dominus Deus 026 EZE 032 009 et inritabo cor populorum multorum cum induxero contritionem tuam in gentibus super terras quas nescis 026 EZE 032 010 et stupescere faciam super te populos multos et reges eorum horrore nimio formidabunt super te cum volare coeperit gladius meus super facies eorum et obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinae suae 026 EZE 032 011 quia haec dicit Dominus Deus gladius regis Babylonis veniet tibi 026 EZE 032 012 in gladiis fortium deiciam multitudinem tuam inexpugnabiles gentes omnes heae et vastabunt superbiam Aegypti et dissipabitur multitudo eius 026 EZE 032 013 et perdam omnia iumenta eius quae erant super aquas plurimas et non conturbabit eas pes hominis ultra neque ungula iumentorum turbabit eas 026 EZE 032 014 tunc purissimas reddam aquas eorum et flumina eorum quasi oleum adducam ait Dominus Deus 026 EZE 032 015 cum dedero terram Aegypti desolatam deseretur autem terra a plenitudine sua quando percussero omnes habitatores eius et scient quia ego Dominus 026 EZE 032 016 planctus est et plangent eum filiae gentium plangent eum super Aegypto et super multitudine eius plangent eum ait Dominus Deus 026 EZE 032 017 et factum est in duodecimo anno in quintadecima mensis factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 032 018 fili hominis cane lugubre super multitudine Aegypti et detrahe eam ipsam et filias gentium robustarum ad terram ultimam cum his qui descendunt in lacum 026 EZE 032 019 quo pulchrior es descende et dormi cum incircumcisis 026 EZE 032 020 in medio interfectorum gladio cadent gladius datus est adtraxerunt eam et omnes populos eius 026 EZE 032 021 loquentur ei potentissimi robustorum de medio inferni qui cum auxiliatoribus eius descenderunt et dormierunt incircumcisi interfecti gladio (Sheol h7585) 026 EZE 032 022 ibi Assur et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius omnes interfecti et qui ceciderunt gladio 026 EZE 032 023 quorum data sunt sepulchra in novissimis laci et facta est multitudo eius per gyrum sepulchri eius universi interfecti cadentesque gladio qui dederant quondam formidinem in terra viventium 026 EZE 032 024 ibi Aelam et omnis multitudo eius per gyrum sepulchri sui omnes hii interfecti ruentesque gladio qui descenderunt incircumcisi ad terram ultimam qui posuerunt terrorem suum in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum 026 EZE 032 025 in medio interfectorum posuerunt cubile eius in universis populis eius in circuitu eius sepulchrum illius omnes hii incircumcisi interfectique gladio dederant enim terrorem in terra viventium et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum in medio interfectorum positi sunt 026 EZE 032 026 ibi Mosoch et Thubal et omnis multitudo eius in circuitu illius sepulchra eius omnes hii incircumcisi interfectique et cadentes gladio quia dederunt formidinem suam in terra viventium 026 EZE 032 027 et non dormient cum fortibus cadentibusque et incircumcisis qui descenderunt ad infernum cum armis suis et posuerunt gladios suos sub capitibus suis et fuerunt iniquitates eorum in ossibus eorum quia terror fortium facti sunt in terra viventium (Sheol h7585) 026 EZE 032 028 et tu ergo in medio incircumcisorum contereris et dormies cum interfectis gladio 026 EZE 032 029 ibi Idumea et reges eius omnes duces eius qui dati sunt cum exercitu suo cum interfectis gladio et qui cum incircumcisis dormierunt et cum his qui descenderunt in lacum 026 EZE 032 030 ibi principes aquilonis omnes et universi venatores qui deducti sunt cum interfectis paventes et in sua fortitudine confusi qui dormierunt incircumcisi cum interfectis gladio et portaverunt confusionem suam cum his qui descendunt in lacum 026 EZE 032 031 vidit eos Pharao et consolatus est super universa multitudine sua quae interfecta est gladio Pharao et omnis exercitus eius ait Dominus Deus 026 EZE 032 032 quia dedi terrorem meum in terra viventium et dormivit in medio incircumcisorum cum interfectis gladio Pharao et omnis multitudo eius ait Dominus Deus 026 EZE 033 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 033 002 fili hominis loquere ad filios populi tui et dices ad eos terra cum induxero super eam gladium et tulerit populus terrae virum unum de novissimis suis et constituerit eum super se speculatorem 026 EZE 033 003 et ille viderit gladium venientem super terram et cecinerit bucina et adnuntiaverit populo 026 EZE 033 004 audiens autem quisquis ille est sonum bucinae non se observaverit veneritque gladius et tulerit eum sanguis ipsius super caput eius erit 026 EZE 033 005 sonum bucinae audivit et non se observavit sanguis eius in ipso erit si autem custodierit animam suam salvavit 026 EZE 033 006 quod si speculator viderit gladium venientem et non insonuerit bucina et populus non se custodierit veneritque gladius et tulerit de eis animam ille quidem in iniquitate sua captus est sanguinem autem eius de manu speculatoris requiram 026 EZE 033 007 et tu fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel audiens ergo ex ore meo sermonem adnuntiabis eis ex me 026 EZE 033 008 si me dicente ad impium impie morte morieris non fueris locutus ut se custodiat impius a via sua ipse impius in iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua requiram 026 EZE 033 009 si autem adnuntiante te ad impium ut a viis suis convertatur non fuerit conversus a via sua ipse in iniquitate sua morietur porro tu animam tuam liberasti 026 EZE 033 010 tu ergo fili hominis dic ad domum Israhel sic locuti estis dicentes iniquitates nostrae et peccata nostra super nos sunt et in ipsis nos tabescimus quomodo ergo vivere poterimus 026 EZE 033 011 dic ad eos vivo ego dicit Dominus Deus nolo mortem impii sed ut revertatur impius a via sua et vivat convertimini a viis vestris pessimis et quare moriemini domus Israhel 026 EZE 033 012 tu itaque fili hominis dic ad filios populi tui iustitia iusti non liberabit eum in quacumque die peccaverit et impietas impii non nocebit ei in quacumque die conversus fuerit ab impietate sua et iustus non poterit vivere in iustitia sua in quacumque die peccaverit 026 EZE 033 013 etiam si dixero iusto quod vita vivat et confisus in iustitia sua fecerit iniquitatem omnes iustitiae eius oblivioni tradentur et in iniquitate sua quam operatus est in ipsa morietur 026 EZE 033 014 sin autem dixero impio morte morieris et egerit paenitentiam a peccato suo feceritque iudicium et iustitiam 026 EZE 033 015 pignus restituerit ille impius rapinamque reddiderit in mandatis vitae ambulaverit nec fecerit quicquam iniustum vita vivet et non morietur 026 EZE 033 016 omnia peccata eius quae peccavit non inputabuntur ei iudicium et iustitiam fecit vita vivet 026 EZE 033 017 et dixerunt filii populi tui non est aequi ponderis via Domini et ipsorum via iniusta est 026 EZE 033 018 cum enim recesserit iustus a iustitia sua feceritque iniquitatem morietur in eis 026 EZE 033 019 et cum recesserit impius ab impietate sua feceritque iudicium et iustitiam vivet in eis 026 EZE 033 020 et dicitis non est recta via Domini unumquemque iuxta vias suas iudicabo de vobis domus Israhel 026 EZE 033 021 et factum est in duodecimo anno in duodecimo mense in quinta mensis transmigrationis nostrae venit ad me qui fugerat de Hierusalem dicens vastata est civitas 026 EZE 033 022 manus autem Domini facta fuerat ad me vespere antequam veniret qui fugerat aperuitque os meum donec veniret ad me mane et aperto ore meo non silui amplius 026 EZE 033 023 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 033 024 fili hominis qui habitant in ruinosis his super humum Israhel loquentes aiunt unus erat Abraham et hereditate possedit terram nos autem multi nobis data est terra in possessionem 026 EZE 033 025 idcirco dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui in sanguine comeditis et oculos vestros levatis ad inmunditias vestras et sanguinem funditis numquid terram hereditate possidebitis 026 EZE 033 026 stetistis in gladiis vestris fecistis abominationes et unusquisque uxorem proximi sui polluit et terram hereditate possidebitis 026 EZE 033 027 haec dices ad eos sic dicit Dominus Deus vivo ego quia qui in ruinosis habitant gladio cadent et qui in agro est bestiis tradetur ad devorandum qui autem in praesidiis et in speluncis sunt peste morientur 026 EZE 033 028 et dabo terram in solitudinem et desertum et deficiet superba fortitudo eius et desolabuntur montes Israhel eo quod nullus sit qui per eos transeat 026 EZE 033 029 et scient quia ego Dominus cum dedero terram desolatam et desertam propter universas abominationes suas quas operati sunt 026 EZE 033 030 et tu fili hominis filii populi tui qui loquuntur de te iuxta muros et in ostiis domorum et dicunt unus ad alterum vir ad proximum suum loquentes venite et audiamus qui sit sermo egrediens a Domino 026 EZE 033 031 et veniunt ad te quasi si ingrediatur populus et sedent coram te populus meus et audiunt sermones tuos et non faciunt eos quia in canticum oris sui vertunt illos et avaritiam suam sequitur cor eorum 026 EZE 033 032 et es eis quasi carmen musicum quod suavi dulcique sono canitur et audient verba tua et non facient ea 026 EZE 033 033 et cum venerit quod praedictum est ecce enim venit tunc scient quod prophetes fuerit inter eos 026 EZE 034 001 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 034 002 fili hominis propheta de pastoribus Israhel propheta et dices pastoribus haec dicit Dominus Deus vae pastoribus Israhel qui pascebant semet ipsos nonne greges pascuntur a pastoribus 026 EZE 034 003 lac comedebatis et lanis operiebamini et quod crassum erat occidebatis gregem autem meum non pascebatis 026 EZE 034 004 quod infirmum fuit non consolidastis et quod aegrotum non sanastis quod fractum est non alligastis et quod abiectum est non reduxistis quod perierat non quaesistis sed cum austeritate imperabatis eis et cum potentia 026 EZE 034 005 et dispersae sunt oves meae eo quod non esset pastor et factae sunt in devorationem omnium bestiarum agri et dispersae sunt 026 EZE 034 006 erraverunt greges mei in cunctis montibus et in universo colle excelso et super omnem faciem terrae dispersi sunt greges mei et non erat qui requireret non erat inquam qui requireret 026 EZE 034 007 propterea pastores audite verbum Domini 026 EZE 034 008 vivo ego dicit Dominus Deus quia pro eo quod facti sunt greges mei in rapinam et oves meae in devorationem omnium bestiarum agri eo quod non esset pastor neque enim quaesierunt pastores gregem meum sed pascebant pastores semet ipsos et greges meos non pascebant 026 EZE 034 009 propterea pastores audite verbum Domini 026 EZE 034 010 haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse super pastores requiram gregem meum de manu eorum et cessare eos faciam ut ultra non pascant gregem nec pascant amplius pastores semet ipsos et liberabo gregem meum de ore eorum et non erunt ultra eis in escam 026 EZE 034 011 quia haec dicit Dominus Deus ecce ego ipse requiram oves meas et visitabo eas 026 EZE 034 012 sicut visitat pastor gregem suum in die quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum sic visitabo oves meas et liberabo eas de omnibus locis quo dispersae fuerant in die nubis et caliginis 026 EZE 034 013 et educam eas de populis et congregabo eas de terris et inducam eas in terram suam et pascam eas in montibus Israhel in rivis et in cunctis sedibus terrae 026 EZE 034 014 in pascuis uberrimis pascam eas et in montibus excelsis Israhel erunt pascuae eorum ibi requiescent in herbis virentibus et in pascuis pinguibus pascentur super montes Israhel 026 EZE 034 015 ego pascam oves meas et ego eas accubare faciam dicit Dominus Deus 026 EZE 034 016 quod perierat requiram et quod abiectum erat reducam et quod confractum fuerat alligabo et quod infirmum erat consolidabo et quod pingue et forte custodiam et pascam illas in iudicio 026 EZE 034 017 vos autem greges mei haec dicit Dominus Deus ecce ego iudico inter pecus et pecus arietum et hircorum 026 EZE 034 018 nonne satis vobis erat pascuam bonam depasci insuper et reliquias pascuarum vestrarum conculcastis pedibus vestris et cum purissimam aquam biberetis reliquam pedibus vestris turbabatis 026 EZE 034 019 et oves meae his quae conculcata pedibus vestris fuerant pascebantur et quae pedes vestri turbaverant haec bibebant 026 EZE 034 020 propterea haec dicit Dominus Deus ad eos ecce ego ipse iudico inter pecus pingue et macilentum 026 EZE 034 021 pro eo quod lateribus et umeris inpingebatis et cornibus vestris ventilabatis omnia infirma pecora donec dispergerentur foras 026 EZE 034 022 salvabo gregem meum et non erit ultra in rapinam et iudicabo inter pecus et pecus 026 EZE 034 023 et suscitabo super ea pastorem unum qui pascat ea servum meum David ipse pascet ea et ipse erit eis in pastorem 026 EZE 034 024 ego autem Dominus ero eis in Deum et servus meus David princeps in medio eorum ego Dominus locutus sum 026 EZE 034 025 et faciam cum eis pactum pacis et cessare faciam bestias pessimas de terra et qui habitant in deserto securi dormient in saltibus 026 EZE 034 026 et ponam eos in circuitu collis mei benedictionem et deducam imbrem in tempore suo pluviae benedictionis erunt 026 EZE 034 027 et dabit lignum agri fructum suum et terra dabit germen suum et erunt in terra sua absque timore et scient quia ego Dominus cum contrivero catenas iugi eorum et eruero eos de manu imperantium sibi 026 EZE 034 028 et non erunt ultra in rapinam gentibus neque bestiae terrae devorabunt eos sed habitabunt confidenter absque ullo terrore 026 EZE 034 029 et suscitabo eis germen nominatum et non erunt ultra inminuti fame in terra neque portabunt amplius obprobria gentium 026 EZE 034 030 et scient quia ego Dominus Deus eorum cum eis et ipsi populus meus domus Israhel ait Dominus Deus 026 EZE 034 031 vos autem greges mei greges pascuae meae homines estis et ego Dominus Deus vester dicit Dominus Deus 026 EZE 035 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 035 002 fili hominis pone faciem tuam adversum montem Seir et prophetabis de eo et dices illi 026 EZE 035 003 haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te mons Seir et extendam manum meam super te et dabo te desolatum atque desertum 026 EZE 035 004 urbes tuas demoliar et tu desertus eris et scies quia ego Dominus 026 EZE 035 005 eo quod fueris inimicus sempiternus et concluseris filios Israhel in manus gladii in tempore adflictionis eorum in tempore iniquitatis extremae 026 EZE 035 006 propterea vivo ego dicit Dominus Deus quoniam sanguini tradam te et sanguis te persequetur et cum sanguinem oderis sanguis persequetur te 026 EZE 035 007 et dabo montem Seir desolatum et desertum et auferam de eo euntem et redeuntem 026 EZE 035 008 et implebo montes eius occisorum suorum in collibus tuis et in vallibus tuis atque in torrentibus interfecti gladio cadent 026 EZE 035 009 in solitudines sempiternas tradam te et civitates tuae non habitabuntur et scietis quoniam ego Dominus 026 EZE 035 010 eo quod dixeris duae gentes et duae terrae meae erunt et hereditate possidebo eas cum Dominus esset ibi 026 EZE 035 011 propterea vivo ego dicit Dominus Deus quia faciam iuxta iram tuam et secundum zelum tuum quem fecisti odio habens eos et notus efficiar per eos cum te iudicavero 026 EZE 035 012 et scies quia ego Dominus audivi universa obprobria tua quae locutus es de montibus Israhel dicens deserti nobis dati sunt ad devorandum 026 EZE 035 013 et insurrexistis super me ore vestro et rogastis adversum me verba vestra ego audivi 026 EZE 035 014 haec dicit Dominus Deus laetante universa terra in solitudinem te redigam 026 EZE 035 015 sicuti gavisus es super hereditatem domus Israhel eo quod fuerit dissipata sic faciam tibi dissipatus eris mons Seir et Idumea omnis et scient quia ego Dominus 026 EZE 036 001 tu autem fili hominis propheta super montes Israhel et dices montes Israhel audite verbum Domini 026 EZE 036 002 haec dicit Dominus Deus eo quod dixerit inimicus de vobis euge altitudines sempiternae in hereditatem datae sunt nobis 026 EZE 036 003 propterea vaticinare et dic haec dicit Dominus Deus pro eo quod desolati estis et conculcati per circuitum et facti in hereditatem reliquis gentibus et ascendistis super labium linguae et obprobrium populi 026 EZE 036 004 propterea montes Israhel audite verbum Domini Dei haec dicit Dominus Deus montibus et collibus torrentibus vallibusque et desertis parietinis et urbibus derelictis quae depopulatae sunt et subsannatae a reliquis gentibus per circuitum 026 EZE 036 005 propterea haec dicit Dominus Deus quoniam in igne zeli mei locutus sum de reliquis gentibus et de Idumea universa qui dederunt terram meam sibi in hereditatem cum gaudio et toto corde ex animo et eiecerunt eam ut vastarent 026 EZE 036 006 idcirco vaticinare super humum Israhel et dices montibus et collibus iugis et vallibus haec dicit Dominus Deus ecce ego in zelo meo et in furore meo locutus sum eo quod confusionem gentium sustinueritis 026 EZE 036 007 idcirco haec dicit Dominus Deus ego levavi manum meam ut gentes quae in circuitu vestro sunt ipsae confusionem suam portent 026 EZE 036 008 vos autem montes Israhel ramos vestros germinetis et fructum vestrum adferatis populo meo Israhel prope est enim ut veniat 026 EZE 036 009 quia ecce ego ad vos et convertar ad vos et arabimini et accipietis sementem 026 EZE 036 010 et multiplicabo in vobis homines omnemque domum Israhel et habitabuntur civitates et ruinosa instaurabuntur 026 EZE 036 011 et replebo vos hominibus et iumentis et multiplicabuntur et crescent et habitari vos faciam sicut a principio bonisque donabo maioribus quam habuistis ab initio et scietis quia ego Dominus 026 EZE 036 012 et adducam super vos homines populum meum Israhel et hereditate possidebunt te et eris eis in hereditatem et non addes ultra ut absque eis sis 026 EZE 036 013 haec dicit Dominus Deus pro eo quod dicunt de vobis devoratrix hominum es et suffocans gentem tuam 026 EZE 036 014 propterea homines non comedes amplius et gentem tuam non necabis ultra ait Dominus Deus 026 EZE 036 015 nec auditam faciam in te amplius confusionem gentium et obprobrium populorum nequaquam portabis et gentem tuam non amittes amplius ait Dominus Deus 026 EZE 036 016 et factum est verbum Domini ad me dicens 026 EZE 036 017 fili hominis domus Israhel habitaverunt in humo sua et polluerunt eam in viis suis et in studiis suis iuxta inmunditiam menstruatae facta est via eorum coram me 026 EZE 036 018 et effudi indignationem meam super eos pro sanguine quem fuderunt super terram et in idolis suis polluerunt eam 026 EZE 036 019 et dispersi eos in gentes et ventilati sunt in terris iuxta vias eorum et adinventiones iudicavi eos 026 EZE 036 020 et ingressi sunt ad gentes ad quas introierunt et polluerunt nomen sanctum meum cum diceretur de eis populus Domini iste est et de terra eius egressi sunt 026 EZE 036 021 et peperci nomini meo sancto quod polluerat domus Israhel in gentibus ad quas ingressi sunt 026 EZE 036 022 idcirco dices domui Israhel haec dicit Dominus Deus non propter vos ego faciam domus Israhel sed propter nomen sanctum meum quod polluistis in gentibus ad quas intrastis 026 EZE 036 023 et sanctificabo nomen meum magnum quod pollutum est inter gentes quod polluistis in medio earum ut sciant gentes quia ego Dominus ait Dominus exercituum cum sanctificatus fuero in vobis coram eis 026 EZE 036 024 tollam quippe vos de gentibus et congregabo de universis terris et adducam vos in terram vestram 026 EZE 036 025 et effundam super vos aquam mundam et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris et ab universis idolis vestris mundabo vos 026 EZE 036 026 et dabo vobis cor novum et spiritum novum ponam in medio vestri et auferam cor lapideum de carne vestra et dabo vobis cor carneum 026 EZE 036 027 et spiritum meum ponam in medio vestri et faciam ut in praeceptis meis ambuletis et iudicia mea custodiatis et operemini 026 EZE 036 028 et habitabitis in terra quam dedi patribus vestris et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum 026 EZE 036 029 et salvabo vos ex universis inquinamentis vestris et vocabo frumentum et multiplicabo illud et non inponam in vobis famem 026 EZE 036 030 et multiplicabo fructum ligni et genimina agri ut non portetis ultra obprobrium famis in gentibus 026 EZE 036 031 et recordabimini viarum vestrarum pessimarum studiorumque non bonorum et displicebunt vobis iniquitates vestrae et scelera vestra 026 EZE 036 032 non propter vos ego faciam ait Dominus Deus notum sit vobis confundimini et erubescite super viis vestris domus Israhel 026 EZE 036 033 haec dicit Dominus Deus in die qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibus vestris et habitari fecero urbes et instauravero ruinosa 026 EZE 036 034 et terra deserta fuerit exculta quae quondam erat desolata in oculis omnis viatoris 026 EZE 036 035 dicent terra illa inculta facta est ut hortus voluptatis et civitates desertae et destitutae atque suffossae munitae sederunt 026 EZE 036 036 et scient gentes quaecumque derelictae fuerint in circuitu vestro quia ego Dominus aedificavi dissipata plantavique inculta ego Dominus locutus sum et fecerim 026 EZE 036 037 haec dicit Dominus Deus adhuc in hoc invenient me domus Israhel ut faciam eis multiplicabo eos sicut gregem hominum 026 EZE 036 038 ut gregem sanctum ut gregem Hierusalem in sollemnitatibus eius sic erunt civitates desertae plenaeque gregibus hominum et scient quia ego Dominus 026 EZE 037 001 facta est super me manus Domini et eduxit me in spiritu Domini et dimisit me in medio campi qui erat plenus ossibus 026 EZE 037 002 et circumduxit me per ea in gyro erant autem multa valde super faciem campi siccaque vehementer 026 EZE 037 003 et dixit ad me fili hominis putasne vivent ossa ista et dixi Domine Deus tu nosti 026 EZE 037 004 et dixit ad me vaticinare de ossibus istis et dices eis ossa arida audite verbum Domini 026 EZE 037 005 haec dicit Dominus Deus ossibus his ecce ego intromittam in vos spiritum et vivetis 026 EZE 037 006 et dabo super vos nervos et succrescere faciam super vos carnes et superextendam in vobis cutem et dabo vobis spiritum et vivetis et scietis quia ego Dominus 026 EZE 037 007 et prophetavi sicut praeceperat mihi factus est autem sonitus prophetante me et ecce commotio et accesserunt ossa ad ossa unumquodque ad iuncturam suam 026 EZE 037 008 et vidi et ecce super ea nervi et carnes ascenderunt et extenta est in eis cutis desuper et spiritum non habebant 026 EZE 037 009 et dixit ad me vaticinare ad spiritum vaticinare fili hominis et dices ad spiritum haec dicit Dominus Deus a quattuor ventis veni spiritus et insufla super interfectos istos et revivescant 026 EZE 037 010 et prophetavi sicut praeceperat mihi et ingressus est in ea spiritus et vixerunt steteruntque super pedes suos exercitus grandis nimis valde 026 EZE 037 011 et dixit ad me fili hominis ossa haec universa domus Israhel est ipsi dicunt aruerunt ossa nostra et periit spes nostra et abscisi sumus 026 EZE 037 012 propterea vaticinare et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego aperiam tumulos vestros et educam vos de sepulchris vestris populus meus et inducam vos in terram Israhel 026 EZE 037 013 et scietis quia ego Dominus cum aperuero sepulchra vestra et eduxero vos de tumulis vestris populus meus 026 EZE 037 014 et dedero spiritum meum in vobis et vixeritis et requiescere vos faciam super humum vestram et scietis quia ego Dominus locutus sum et feci ait Dominus Deus 026 EZE 037 015 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 037 016 et tu fili hominis sume tibi lignum unum et scribe super illud Iudae et filiorum Israhel sociis eius et tolle lignum alterum et scribe super eum Ioseph lignum Ephraim et cunctae domui Israhel sociorumque eius 026 EZE 037 017 et adiunge illa unum ad alterum tibi in lignum unum et erunt in unionem in manu tua 026 EZE 037 018 cum autem dixerint ad te filii populi tui loquentes nonne indicas nobis quid in his tibi velis 026 EZE 037 019 loqueris ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam lignum Ioseph quod est in manu Ephraim et tribus Israhel quae iunctae sunt ei et dabo eas pariter cum ligno Iuda et faciam eas in lignum unum et erunt unum in manu eius 026 EZE 037 020 erunt autem ligna super quae scripseris in manu tua in oculis eorum 026 EZE 037 021 et dices ad eos haec dicit Dominus Deus ecce ego adsumam filios Israhel de medio nationum ad quas abierunt et congregabo eos undique et adducam eos ad humum suam 026 EZE 037 022 et faciam eos gentem unam in terra in montibus Israhel et rex unus erit omnibus imperans et non erunt ultra duae gentes nec dividentur amplius in duo regna 026 EZE 037 023 neque polluentur ultra in idolis suis et abominationibus suis et in cunctis iniquitatibus suis et salvos eos faciam de universis sedibus suis in quibus peccaverunt et mundabo eos et erunt mihi populus et ego ero eis Deus 026 EZE 037 024 et servus meus David rex super eos et pastor unus erit omnium eorum in iudiciis meis ambulabunt et mandata mea custodient et facient ea 026 EZE 037 025 et habitabunt super terram quam dedi servo meo Iacob in qua habitaverunt patres vestri et habitabunt super eam ipsi et filii eorum et filii filiorum eorum usque in sempiternum et David servus meus princeps eorum in perpetuum 026 EZE 037 026 et percutiam illis foedus pacis pactum sempiternum erit eis et fundabo eos et multiplicabo et dabo sanctificationem meam in medio eorum in perpetuum 026 EZE 037 027 et erit tabernaculum meum in eis et ero eis Deus et ipsi erunt mihi populus 026 EZE 037 028 et scient gentes quia ego Dominus sanctificator Israhel cum fuerit sanctificatio mea in medio eorum in perpetuum 026 EZE 038 001 et factus est sermo Domini ad me dicens 026 EZE 038 002 fili hominis pone faciem tuam contra Gog terram Magog principem capitis Mosoch et Thubal et vaticinare de eo 026 EZE 038 003 et dices ad eum haec dicit Dominus Deus ecce ego ad te Gog principem capitis Mosoch et Thubal 026 EZE 038 004 et circumagam te et ponam frenum in maxillis tuis et educam te et omnem exercitum tuum equos et equites vestitos loricis universos multitudinem magnam hastam et clypeum arripientium et gladium 026 EZE 038 005 Persae Aethiopes et Lybies cum eis omnes scutati et galeati 026 EZE 038 006 Gomer et universa agmina eius domus Thogorma latera aquilonis et totum robur eius populique multi tecum 026 EZE 038 007 praepara et instrue te et omnem multitudinem tuam quae coacervata est ad te et esto eis in praeceptum 026 EZE 038 008 post dies multos visitaberis in novissimo annorum venies ad terram quae reversa est a gladio congregata est de populis multis ad montes Israhel qui fuerunt deserti iugiter haec de populis educta est et habitaverunt in ea confidenter universi 026 EZE 038 009 ascendens autem quasi tempestas venies et quasi nubes ut operias terram tu et omnia agmina tua et populi multi tecum 026 EZE 038 010 haec dicit Dominus Deus in die illa ascendent sermones super cor tuum et cogitabis cogitationem pessimam 026 EZE 038 011 et dices ascendam ad terram absque muro veniam ad quiescentes habitantesque secure omnes habitant sine muro vectes et portae non sunt eis 026 EZE 038 012 ut diripias spolia et invadas praedam ut inferas manum tuam super eos qui deserti fuerant et postea restituti et super populum qui est congregatus ex gentibus qui possidere coepit et esse habitator umbilici terrae 026 EZE 038 013 Seba et Dedan et negotiatores Tharsis et omnes leones eius dicent tibi numquid ad sumenda spolia tu venis ecce ad diripiendam praedam congregasti multitudinem tuam ut tollas argentum et aurum auferas supellectilem atque substantiam et diripias manubias infinitas 026 EZE 038 014 propterea vaticinare fili hominis et dices ad Gog haec dicit Dominus Deus numquid non in die illo cum habitaverit populus meus Israhel confidenter scies 026 EZE 038 015 et venies de loco tuo a lateribus aquilonis tu et populi multi tecum ascensores equorum universi coetus magnus et exercitus vehemens 026 EZE 038 016 et ascendes super populum meum Israhel quasi nubes ut operias terram in novissimis diebus eris et adducam te super terram meam ut sciant gentes me cum sanctificatus fuero in te in oculis eorum o Gog 026 EZE 038 017 haec dicit Dominus Deus tu ergo ille es de quo locutus sum in diebus antiquis in manu servorum meorum prophetarum Israhel qui prophetaverunt in diebus illorum temporum ut adducerem te super eos 026 EZE 038 018 et erit in die illa in die adventus Gog super terram Israhel ait Dominus Deus ascendet indignatio mea in furore meo 026 EZE 038 019 et in zelo meo in igne irae meae locutus sum quia in die illa erit commotio magna super terram Israhel 026 EZE 038 020 et commovebuntur a facie mea pisces maris et volucres caeli et bestiae agri et omne reptile quod movetur super humum cunctique homines qui sunt super faciem terrae et subvertentur montes et cadent sepes et omnis murus in terra corruet 026 EZE 038 021 et convocabo adversum eum in cunctis montibus meis gladium ait Dominus Deus gladius uniuscuiusque in fratrem suum dirigetur 026 EZE 038 022 et iudicabo eum peste et sanguine et imbre vehementi et lapidibus inmensis ignem et sulphur pluam super eum et super exercitum eius et super populos multos qui sunt cum eo 026 EZE 038 023 et magnificabor et sanctificabor et notus ero in oculis gentium multarum et scient quia ego Dominus 026 EZE 039 001 tu autem fili hominis vaticinare adversum Gog et dices haec dicit Dominus Deus ecce ego super te Gog principem capitis Mosoch et Thubal 026 EZE 039 002 et circumagam te et seducam te et ascendere faciam de lateribus aquilonis et adducam te super montes Israhel 026 EZE 039 003 et percutiam arcum tuum in manu sinistra tua et sagittas tuas de manu dextera tua deiciam 026 EZE 039 004 super montes Israhel cades tu et omnia agmina tua et populi qui sunt tecum feris avibus omnique volatili et bestiis terrae dedi te devorandum 026 EZE 039 005 super faciem agri cades quia ego locutus sum ait Dominus Deus 026 EZE 039 006 et emittam ignem in Magog et in his qui habitant in insulis confidenter et scient quia ego Dominus 026 EZE 039 007 et nomen sanctum meum notum faciam in medio populi mei Israhel et non polluam nomen sanctum meum amplius et scient gentes quia ego Dominus Sanctus Israhel 026 EZE 039 008 ecce venit et factum est ait Dominus Deus haec est dies de qua locutus sum 026 EZE 039 009 et egredientur habitatores de civitatibus Israhel et succendent et conburent arma clypeum et hastas arcum et sagittas et baculos manus et contos et succendent ea igne septem annis 026 EZE 039 010 et non portabunt ligna de regionibus neque succident de saltibus quoniam arma succendent igne et depraedabuntur eos quibus praedae fuerant et diripient vastatores suos ait Dominus Deus 026 EZE 039 011 et erit in die illa dabo Gog locum nominatum sepulchrum in Israhel vallem Viatorum ad orientem maris quae obstupescere facit praetereuntes et sepelient ibi Gog et omnem multitudinem eius et vocabitur vallis Multitudinis Gog 026 EZE 039 012 et sepelient eos domus Israhel ut mundent terram septem mensibus 026 EZE 039 013 sepeliet autem omnis populus terrae et erit eis nominata dies in qua glorificatus sum ait Dominus Deus 026 EZE 039 014 et viros iugiter constituent lustrantes terram qui sepeliant et requirant eos qui remanserant super faciem terrae ut emundent eam post menses autem septem quaerere incipient 026 EZE 039 015 et circumibunt peragrantes terram cumque viderint os hominis statuent iuxta illud titulum donec sepeliant illud pollinctores in valle Multitudinis Gog 026 EZE 039 016 nomen autem civitatis Amona et mundabunt terram 026 EZE 039 017 tu ergo fili hominis haec dicit Dominus Deus dic omni volucri et universis avibus cunctisque bestiis agri convenite properate concurrite undique ad victimam meam quam ego immolo vobis victimam grandem super montes Israhel ut comedatis carnes et bibatis sanguinem 026 EZE 039 018 carnes fortium comedetis et sanguinem principum terrae bibetis arietum agnorum et hircorum taurorumque altilium et pinguium omnium 026 EZE 039 019 et comedetis adipem in saturitate et bibetis sanguinem in ebrietate de victima quam ego immolabo vobis 026 EZE 039 020 et saturabimini super mensam meam de equo et de equite forti et de universis viris bellatoribus ait Dominus Deus 026 EZE 039 021 et ponam gloriam meam in gentibus et videbunt omnes gentes iudicium meum quod fecerim et manum meam quam posuerim super eos 026 EZE 039 022 et scient domus Israhel quia ego Dominus Deus eorum a die illa et deinceps 026 EZE 039 023 et scient gentes quoniam in iniquitate sua capta sit domus Israhel eo quod reliquerint me et absconderim faciem meam ab eis et tradiderim eos in manu hostium et ceciderint in gladio universi 026 EZE 039 024 iuxta inmunditiam eorum et scelus feci eis et abscondi faciem meam ab illis 026 EZE 039 025 propterea haec dicit Dominus Deus nunc reducam captivitatem Iacob et miserebor omnis domus Israhel et adsumam zelum pro nomine sancto meo 026 EZE 039 026 et portabunt confusionem suam et omnem praevaricationem quam praevaricati sunt in me cum habitaverint in terra sua confidenter neminem formidantes 026 EZE 039 027 et reduxero eos de populis et congregavero de terris inimicorum suorum et sanctificatus fuero in eis in oculis gentium plurimarum 026 EZE 039 028 et scient quia ego Dominus Deus eorum eo quod transtulerim eos in nationes et congregavero eos super terram suam et non dereliquerim quemquam ex eis ibi 026 EZE 039 029 et non abscondam ultra faciem meam ab eis eo quod effuderim spiritum meum super omnem domum Israhel ait Dominus Deus 026 EZE 040 001 in vicesimo et quinto anno transmigrationis nostrae in exordio anni decima mensis quartodecimo anno postquam percussa est civitas in ipsa hac die facta est super me manus Domini et adduxit me illuc 026 EZE 040 002 in visionibus Dei adduxit me in terram Israhel et dimisit me super montem excelsum nimis super quem erat quasi aedificium civitatis vergentis ad austrum 026 EZE 040 003 et introduxit me illuc et ecce vir cuius erat species quasi species aeris et funiculus lineus in manu eius et calamus mensurae in manu eius stabat autem in porta 026 EZE 040 004 et locutus est ad me idem vir fili hominis vide oculis tuis et auribus tuis audi et pone cor tuum in omnia quae ego ostendam tibi quia ut ostendantur tibi adductus es huc adnuntia omnia quae tu vides domui Israhel 026 EZE 040 005 et ecce murus forinsecus in circuitu domus undique et in manu viri calamus mensurae sex cubitorum et palmo et mensus est latitudinem aedificii calamo uno altitudinem quoque calamo uno 026 EZE 040 006 et venit ad portam quae respiciebat viam orientalem et ascendit per gradus eius et mensus est limen portae calamo uno latitudinem id est limen unum calamo uno in latitudine 026 EZE 040 007 et thalamum uno calamo in longum et uno calamo in latum et inter thalamos quinque cubitos 026 EZE 040 008 et limen portae iuxta vestibulum portae intrinsecus calamo uno 026 EZE 040 009 et mensus est vestibulum portae octo cubitorum et frontem eius duobus cubitis vestibulum autem portae erat intrinsecus 026 EZE 040 010 porro thalami portae ad viam orientalem tres hinc et tres inde mensura una trium et mensura una frontium ex utraque parte 026 EZE 040 011 et mensus est latitudinem liminis portae decem cubitorum et longitudinem portae tredecim cubitorum 026 EZE 040 012 et marginem ante thalamos cubiti unius et cubitus unus finis utrimque thalami autem sex cubitorum erant hinc et inde 026 EZE 040 013 et mensus est portam a tecto thalami usque ad tectum eius latitudinem viginti et quinque cubitorum ostium contra ostium 026 EZE 040 014 et fecit frontes per sexaginta cubitos et ad frontem atrium portae undique per circuitum 026 EZE 040 015 et ante faciem portae quae pertingebat usque ad faciem vestibuli portae interioris quinquaginta cubitos 026 EZE 040 016 et fenestras obliquas in thalamis et in frontibus eorum quae erant intra portam undique per circuitum similiter autem erant et in vestibulis fenestrae per gyrum intrinsecus et ante frontes pictura palmarum 026 EZE 040 017 et eduxit me ad atrium exterius et ecce gazofilacia et pavimentum stratum lapide in atrio per circuitum triginta gazofilacia in circuitu pavimenti 026 EZE 040 018 et pavimentum in fronte portarum secundum longitudinem portarum erat inferius 026 EZE 040 019 et mensus est latitudinem a facie portae inferioris usque ad frontem atrii interioris extrinsecus centum cubitos ad orientem et ad aquilonem 026 EZE 040 020 portam quoque quae respiciebat viam aquilonis atrii exterioris mensus est tam in longitudine quam in latitudine 026 EZE 040 021 et thalamos eius tres hinc et tres inde et frontem eius et vestibulum eius secundum mensuram portae prioris quinquaginta cubitorum longitudinem eius et latitudinem viginti quinque cubitorum 026 EZE 040 022 fenestrae autem eius et vestibulum et scalpturae secundum mensuram portae quae respiciebat ad orientem et septem graduum erat ascensus eius et vestibulum ante eam 026 EZE 040 023 et porta atrii interioris contra portam aquilonis et orientalem et mensus est a porta usque ad portam centum cubitos 026 EZE 040 024 et duxit me ad viam australem et ecce porta quae respiciebat ad austrum et mensus est frontem eius et vestibulum eius iuxta mensuras superiores 026 EZE 040 025 et fenestras eius et vestibula in circuitu sicut fenestras ceteras quinquaginta cubitorum longitudine et latitudine viginti quinque cubitorum 026 EZE 040 026 et in gradibus septem ascendebatur ad eam et vestibulum ante fores eius et celatae palmae erant una hinc et altera inde in fronte eius 026 EZE 040 027 et porta atrii interioris in via australi et mensus est a porta usque ad portam in via australi centum cubitos 026 EZE 040 028 et introduxit me in atrium interius ad portam australem et mensus est portam iuxta mensuras superiores 026 EZE 040 029 thalamum eius et frontem eius et vestibulum eius hisdem mensuris et fenestras eius et vestibulorum eius in circuitu quinquaginta cubitos longitudinis et latitudinis viginti quinque cubitos 026 EZE 040 030 et vestibulum per gyrum longitudine viginti quinque cubitorum et latitudine quinque cubitorum 026 EZE 040 031 et vestibulum eius ad atrium exterius et palmas eius in fronte et octo gradus erant quibus ascendebatur per eam 026 EZE 040 032 et introduxit me in atrium interius per viam orientalem et mensus est portam secundum mensuras superiores 026 EZE 040 033 thalamum eius et frontem eius et vestibula eius sicut supra et fenestras eius et vestibuli eius in circuitu longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque cubitorum 026 EZE 040 034 et vestibulum eius id est atrii exterioris et palmae celatae in fronte eius hinc et inde et in octo gradibus ascensus eius 026 EZE 040 035 et introduxit me ad portam quae respiciebat ad aquilonem et mensus est secundum mensuras superiores 026 EZE 040 036 thalamum eius frontem eius vestibulum eius et fenestras eius per circuitum longitudine quinquaginta cubitorum et latitudine viginti quinque cubitorum 026 EZE 040 037 vestibulum eius in atrium exterius et celatura palmarum in fronte illius hinc et inde et in octo gradibus ascensus eius 026 EZE 040 038 et per singula gazofilacia ostium in frontibus portarum ibi lavabunt holocaustum 026 EZE 040 039 et in vestibulo portae duae mensae hinc et duae mensae inde ut immoletur super eas holocaustum et pro peccato et pro delicto 026 EZE 040 040 et ad latus exterius quod ascendit ad ostium portae quae pergit ad aquilonem duae mensae et ad latus alterum ante vestibulum portae duae mensae 026 EZE 040 041 quattuor mensae hinc et quattuor mensae inde per latera portae octo mensae erunt super quas immolabunt 026 EZE 040 042 quattuor autem mensae ad holocaustum de lapidibus quadris extructae longitudine cubiti unius et dimidii et latitudine cubiti unius et dimidii et altitudine cubiti unius super quas ponant vasa in quibus immolatur holocaustum et victima 026 EZE 040 043 et labia earum palmi unius reflexa intrinsecus per circuitum super mensas autem carnes oblationis 026 EZE 040 044 et extra portam interiorem gazofilacia cantorum in atrio interiori quod erat in latere portae respicientis ad aquilonem et facies eorum contra viam australem una ex latere portae orientalis quae respiciebat ad viam aquilonis 026 EZE 040 045 et dixit ad me hoc est gazofilacium quod respicit viam meridianam sacerdotum qui excubant in custodiis templi 026 EZE 040 046 porro gazofilacium quod respicit ad viam aquilonis sacerdotum erit qui excubant ad ministerium altaris isti sunt filii Sadoc qui accedunt de filiis Levi ad Dominum ut ministrent ei 026 EZE 040 047 et mensus est atrium longitudine centum cubitorum et latitudine centum cubitorum per quadrum et altare ante faciem templi 026 EZE 040 048 et introduxit me in vestibulum templi et mensus est vestibulum quinque cubitis hinc et quinque cubitis inde et latitudinem portae trium cubitorum hinc et trium cubitorum inde 026 EZE 040 049 longitudinem autem vestibuli viginti cubitorum et latitudinem undecim cubitorum et octo gradibus ascendebatur ad eam et columnae erant in frontibus una hinc et altera inde 026 EZE 041 001 et introduxit me in templum et mensus est frontes sex cubitos latitudinis hinc et sex cubitos latitudinis inde latitudinem tabernaculi 026 EZE 041 002 et latitudo portae decem cubitorum erat et latera portae quinque cubitis hinc et quinque cubitis inde et mensus est longitudinem eius quadraginta cubitorum et latitudinem viginti cubitorum 026 EZE 041 003 et introgressus intrinsecus mensus est in fronte portae duos cubitos et portam sex cubitorum et latitudinem portae septem cubitorum 026 EZE 041 004 et mensus est longitudinem eius viginti cubitorum et latitudinem viginti cubitorum ante faciem templi et dixit ad me hoc est sanctum sanctorum 026 EZE 041 005 et mensus est parietem domus sex cubitorum et latitudinem lateris quattuor cubitorum undique per circuitum domus 026 EZE 041 006 latera autem latus ad latus bis triginta tria et erant eminentia quae ingrederentur per parietem domus in lateribus per circuitum ut continerent et non adtingerent parietem templi 026 EZE 041 007 et platea erat in rotundum ascendens sursum per cocleam et in cenaculum templi deferebat per gyrum idcirco latius erat templum in superioribus et sic de inferioribus ascendebatur ad superiora in medium 026 EZE 041 008 et vidi in domo altitudinem per circuitum fundata latera ad mensuram calami sex cubitorum spatio 026 EZE 041 009 et latitudinem per parietem lateris forinsecus quinque cubitorum et interior domus in lateribus domus 026 EZE 041 010 et inter gazofilacia latitudinem viginti cubitorum in circuitu domus undique 026 EZE 041 011 et ostium lateris ad orationem ostium unum ad viam aquilonis et ostium unum ad viam australem et latitudinem loci ad orationem quinque cubitorum in circuitu 026 EZE 041 012 et aedificium quod erat separatum versumque ad viam respicientem ad mare latitudinis septuaginta cubitorum paries autem aedificii quinque cubitorum latitudinis per circuitum et longitudo eius nonaginta cubitorum 026 EZE 041 013 et mensus est domus longitudinem centum cubitorum et quod separatum erat aedificium et parietes eius longitudinis centum cubitorum 026 EZE 041 014 latitudo autem ante faciem domus et eius quod erat separatum contra orientem centum cubitorum 026 EZE 041 015 et mensus est longitudinem aedificii contra faciem eius quod erat separatum ad dorsum ekthetas ex utraque parte centum cubitorum et templum interius et vestibula atrii 026 EZE 041 016 limina et fenestras obliquas et ekthetas in circuitu per tres partes contra uniuscuiusque limen stratumque ligno per gyrum in circuitu terra autem usque ad fenestras et fenestrae clausae super ostia 026 EZE 041 017 et usque ad domum interiorem et forinsecus per omnem parietem in circuitu intrinsecus et forinsecus ad mensuram 026 EZE 041 018 et fabrefacta cherubin et palmae et palma inter cherub et cherub duasque facies habebat cherub 026 EZE 041 019 faciem hominis iuxta palmam ex hac parte et faciem leonis iuxta palmam ex alia parte expressam per omnem domum in circuitu 026 EZE 041 020 de terra usque ad superiora portae cherubin et palmae celatae erant in pariete templi 026 EZE 041 021 limen quadrangulum et facies sanctuarii aspectus contra aspectum 026 EZE 041 022 altaris lignei trium cubitorum altitudo et longitudo eius duo cubitorum et anguli eius et longitudo eius et parietes eius lignei et locutus est ad me haec est mensa coram Domino 026 EZE 041 023 et duo ostia erant in templo et in sanctuario 026 EZE 041 024 et in duobus ostiis ex utraque parte bina erant ostiola quae in se invicem plicabantur bina enim ostia erant ex utraque parte ostiorum 026 EZE 041 025 et celata erant in ipsis ostiis templi cherubin et scalptura palmarum sicut in parietibus quoque expressa erat quam ob rem erant et grossiora ligna in vestibuli fronte forinsecus 026 EZE 041 026 super quae fenestrae obliquae et similitudo palmarum hinc atque inde in umerulis vestibuli secundum latera domus latitudinemque parietum 026 EZE 042 001 et eduxit me in atrium exterius per viam ducentem ad aquilonem et eduxit me in gazofilacium quod erat contra separatum aedificium et contra aedem vergentem ad aquilonem 026 EZE 042 002 in facie longitudinis centum cubitos ostii aquilonis et latitudinis quinquaginta cubitos 026 EZE 042 003 contra viginti cubitos atrii interioris et contra pavimentum stratum lapide atrii exterioris ubi erat porticus iuncta porticui triplici 026 EZE 042 004 et ante gazofilacia deambulatio decem cubitorum latitudinis ad interiora respiciens viae cubiti unius et ostia earum ad aquilonem 026 EZE 042 005 ubi erant gazofilacia in superioribus humiliora quia subportabant porticus quae ex illis eminebant de inferioribus et de mediis aedificii 026 EZE 042 006 tristega enim erant et non habebant columnas sicut erant columnae atriorum propterea eminebant de inferioribus et de mediis a terra 026 EZE 042 007 et peribolus exterior secundum gazofilacia quae erant in via atrii exterioris ante gazofilacia longitudo eius quinquaginta cubitorum 026 EZE 042 008 quia longitudo erat gazofilaciorum atrii exterioris quinquaginta cubitorum et longitudo ante faciem templi centum cubitorum 026 EZE 042 009 et erat subter gazofilacia haec introitus ab oriente ingredientium in ea de atrio exteriori 026 EZE 042 010 in latitudine periboli atrii quod erat contra viam orientalem in facie aedificii separati et erant ante aedificium gazofilacia 026 EZE 042 011 et via ante faciem eorum iuxta similitudinem gazofilaciorum quae erant in via aquilonis secundum longitudinem eorum sic et latitudo eorum et omnis introitus eorum et similitudines et ostia eorum 026 EZE 042 012 secundum ostia gazofilaciorum quae erant in via respiciente ad notum ostium in capite viae quae via erat ante vestibulum separatum per viam orientalem ingredientibus 026 EZE 042 013 et dixit ad me gazofilacia aquilonis et gazofilacia austri quae sunt ante aedificium separatum haec sunt gazofilacia sancta in quibus vescuntur sacerdotes qui adpropinquant ad Dominum in sancta sanctorum ibi ponent sancta sanctorum et oblationem pro peccato et pro delicto locus enim sanctus est 026 EZE 042 014 cum autem ingressi fuerint sacerdotes non egredientur de sanctis in atrium exterius et ibi reponent vestimenta sua in quibus ministrant quia sancta sunt vestienturque vestimentis aliis et sic procedent ad populum 026 EZE 042 015 cumque conplesset mensuras domus interioris eduxit me per viam portae quae respiciebat ad viam orientalem et mensus est eam undique per circuitum 026 EZE 042 016 mensus autem est contra ventum orientalem calamo mensurae quingentos calamos in calamo mensurae per circuitum 026 EZE 042 017 et mensus est contra ventum aquilonem quingentos calamos in calamo mensurae per gyrum 026 EZE 042 018 et ad ventum australem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae per circuitum 026 EZE 042 019 et ad ventum occidentalem mensus est quingentos calamos in calamo mensurae 026 EZE 042 020 per quattuor ventos mensus est illud murum eius undique per circuitum longitudine quingentorum cubitorum et latitudine quingentorum cubitorum dividentem inter sanctuarium et vulgi locum 026 EZE 043 001 et duxit me ad portam quae respiciebat ad viam orientalem 026 EZE 043 002 et ecce gloria Dei Israhel ingrediebatur per viam orientalem et vox erat ei quasi vox aquarum multarum et terra splendebat a maiestate eius 026 EZE 043 003 et vidi visionem secundum speciem quam videram quando venit ut disperderet civitatem et species secundum aspectum quem videram iuxta fluvium Chobar et cecidi super faciem meam 026 EZE 043 004 et maiestas Domini ingressa est templum per viam portae quae respiciebat ad orientem 026 EZE 043 005 et levavit me spiritus et introduxit me in atrium interius et ecce repleta erat gloria Domini domus 026 EZE 043 006 et audivi loquentem ad me de domo et vir qui stabat iuxta me 026 EZE 043 007 dixit ad me fili hominis locus solii mei et locus vestigiorum pedum meorum ubi habito in medio filiorum Israhel in aeternum et non polluent ultra domus Israhel nomen sanctum meum ipsi et reges eorum in fornicationibus suis et in ruinis regum suorum et in excelsis 026 EZE 043 008 qui fabricati sunt limen suum iuxta limen meum et postes suos iuxta postes meos et murus erat inter me et eos et polluerunt nomen sanctum meum in abominationibus quas fecerunt propter quod consumpsi eos in ira mea 026 EZE 043 009 nunc ergo repellant procul fornicationem suam et ruinas regum suorum a me et habitabo in medio eorum semper 026 EZE 043 010 tu autem fili hominis ostende domui Israhel templum et confundantur ab iniquitatibus suis et metiantur fabricam 026 EZE 043 011 et erubescant ex omnibus quae fecerunt figuram domus et fabricae eius exitus et introitus et omnem descriptionem eius et universa praecepta eius cunctumque ordinem eius et omnes leges eius ostende eis et scribes in oculis eorum et custodiant omnes descriptiones eius et praecepta illius et faciant ea 026 EZE 043 012 ista est lex domus in summitate montis omnes fines eius in circuitu sanctum sanctorum est haec ergo est lex domus 026 EZE 043 013 istae autem mensurae altaris in cubito verissimo qui habebat cubitum et palmum in sinu eius erat cubitus et cubitus in latitudine et definitio usque ad labium eius in circuitu palmus unus haec quoque erat fossa altaris 026 EZE 043 014 et de sinu terrae usque ad crepidinem novissimam duo cubiti et latitudo cubiti unius et a crepidine maiori usque ad crepidinem minorem quattuor cubiti et latitudo unius cubiti 026 EZE 043 015 ipse autem arihel quattuor cubitorum et ab arihel usque sursum cornua quattuor 026 EZE 043 016 et arihel duodecim cubitorum in longitudine per duodecim cubitos latitudinis quadrangulatum aequis lateribus 026 EZE 043 017 et crepido quattuordecim cubitorum longitudinis per quattuordecim latitudinis in quattuor angulis eius et corona in circuitu eius dimidii cubitus et sinus eius unius cubiti per circuitum gradus autem eius versi ad orientem 026 EZE 043 018 et dixit ad me fili hominis haec dicit Dominus Deus hii sunt ritus altaris in quacumque die fuerit fabricatum ut offeratur super illud holocaustum et effundatur sanguis 026 EZE 043 019 et dabis sacerdotibus Levitis qui sunt de semine Sadoc qui accedunt ad me ait Dominus Deus ut offerant mihi vitulum de armento pro peccato 026 EZE 043 020 et adsumens de sanguine eius pones super quattuor cornua eius et super quattuor angulos crepidinis et super coronam in circuitu et mundabis illud et expiabis 026 EZE 043 021 et tolles vitulum qui oblatus fuerit pro peccato et conbures illum in separato loco domus extra sanctuarium 026 EZE 043 022 et in die secunda offeres hircum caprarum inmaculatum pro peccato et expiabunt altare sicut expiaverunt in vitulo 026 EZE 043 023 cumque conpleveris expians illud offeres vitulum de armento inmaculatum et arietem de grege inmaculatum 026 EZE 043 024 et offeres eos in conspectu Domini et mittent sacerdotes super eos sal et offerent eos holocaustum Domino 026 EZE 043 025 septem diebus facies hircum pro peccato cotidie et vitulum de armento et arietem de pecoribus inmaculatos offerent 026 EZE 043 026 septem diebus expiabunt altare et mundabunt illud et implebunt manum eius 026 EZE 043 027 expletis autem diebus in die octava et ultra facient sacerdotes super altare holocausta vestra et quae pro pace offerunt et placatus ero vobis ait Dominus Deus 026 EZE 044 001 et convertit me ad viam portae sanctuarii exterioris quae respiciebat ad orientem et erat clausa 026 EZE 044 002 et dixit Dominus ad me porta haec clausa erit non aperietur et vir non transiet per eam quoniam Dominus Deus Israhel ingressus est per eam eritque clausa 026 EZE 044 003 principi princeps ipse sedebit in ea ut comedat panem coram Domino per viam vestibuli portae ingredietur et per viam eius egredietur 026 EZE 044 004 et adduxit me per viam portae aquilonis in conspectu domus et vidi et ecce implevit gloria Domini domum Domini et cecidi in faciem meam 026 EZE 044 005 et dixit ad me Dominus fili hominis pone cor tuum et vide oculis tuis et auribus tuis audi omnia quae ego loquor ad te de universis caerimoniis domus Domini et de cunctis legibus eius et pones cor tuum in viis templi per omnes exitus sanctuarii 026 EZE 044 006 et dices ad exasperantem me domum Israhel haec dicit Dominus Deus sufficiant vobis omnia scelera vestra domus Israhel 026 EZE 044 007 eo quod inducitis filios alienos incircumcisos corde et incircumcisos carne ut sint in sanctuario meo et polluant domum meam et offertis panes meos adipem et sanguinem et dissolvitis pactum meum in omnibus sceleribus vestris 026 EZE 044 008 et non servastis praecepta sanctuarii mei et posuistis custodes observationum mearum in sanctuario meo vobismet ipsis 026 EZE 044 009 haec dicit Dominus Deus omnis alienigena incircumcisus corde et incircumcisus carne non ingredietur sanctuarium meum omnis filius alienus qui est in medio filiorum Israhel 026 EZE 044 010 sed et Levitae qui longe recesserunt a me in errore filiorum Israhel et erraverunt a me post idola sua et portaverunt iniquitatem suam 026 EZE 044 011 erunt in sanctuario meo aeditui et ianitores portarum domus et ministri domus ipsi mactabunt holocaustosin et victimas populi et ipsi stabunt in conspectu eorum ut ministrent eis 026 EZE 044 012 pro eo quod ministraverunt illis in conspectu idolorum suorum et facti sunt domui Israhel in offendiculum iniquitatis idcirco levavi manum meam super eos dicit Dominus Deus et portaverunt iniquitatem suam 026 EZE 044 013 et non adpropinquabunt ad me ut sacerdotio fungantur mihi neque accedent ad omne sanctuarium meum iuxta sancta sanctorum sed portabunt confusionem suam et scelera sua quae fecerunt 026 EZE 044 014 et dabo eos ianitores domus in omni ministerio eius et universis quae fiunt in ea 026 EZE 044 015 sacerdotes autem Levitae filii Sadoc qui custodierunt caerimonias sanctuarii mei cum errarent filii Israhel a me ipsi accedent ad me ut ministrent mihi et stabunt in conspectu meo ut offerant mihi adipem et sanguinem ait Dominus Deus 026 EZE 044 016 ipsi ingredientur sanctuarium meum et ipsi accedent ad mensam meam ut ministrent mihi et custodiant caerimonias meas 026 EZE 044 017 cumque ingredientur portas atrii interioris vestibus lineis induentur nec ascendet super eos quicquam laneum quando ministrant in portis atrii interioris et intrinsecus 026 EZE 044 018 vittae lineae erunt in capitibus eorum et feminalia linea erunt in lumbis eorum et non accingentur in sudore 026 EZE 044 019 cumque egredientur atrium exterius ad populum exuent se vestimenta sua in quibus ministraverunt et reponent ea in gazofilacio sanctuarii et vestient se vestimentis aliis et non sanctificabunt populum in vestibus suis 026 EZE 044 020 caput autem suum non radent neque comam nutrient sed tondentes adtondent capita sua 026 EZE 044 021 et vinum non bibet omnis sacerdos quando ingressurus est atrium interius 026 EZE 044 022 et viduam et repudiatam non accipient uxores sed virgines de semine domus Israhel sed et viduam quae fuerit vidua a sacerdote accipient 026 EZE 044 023 et populum meum docebunt quid sit inter sanctum et pollutum et inter mundum et inmundum ostendent eis 026 EZE 044 024 et cum fuerit controversia stabunt in iudiciis meis et iudicabunt leges meas et praecepta mea in omnibus sollemnitatibus meis custodient et sabbata mea sanctificabunt 026 EZE 044 025 et ad mortuum hominem non ingredientur ne polluantur nisi ad patrem et matrem et filium et filiam et fratrem et sororem quae alterum virum non habuit in quibus contaminabuntur 026 EZE 044 026 et postquam fuerit emundatus septem dies numerabuntur ei 026 EZE 044 027 et in die introitus sui in sanctuarium ad atrium interius ut ministret mihi in sanctuario offeret pro peccato suo ait Dominus Deus 026 EZE 044 028 erit autem eis hereditas ego hereditas eorum et possessionem non dabitis eis in Israhel ego enim possessio eorum 026 EZE 044 029 victimam et pro peccato et pro delicto ipsi comedent et omne votum in Israhel ipsorum erit 026 EZE 044 030 et primitiva omnium primogenitorum et omnia libamenta ex omnibus quae offeruntur sacerdotum erunt et primitiva ciborum vestrorum dabitis sacerdoti ut reponat benedictionem domui suae 026 EZE 044 031 omne morticinum et captum a bestia de avibus et de pecoribus non comedent sacerdotes 026 EZE 045 001 cumque coeperitis terram dividere sortito separate primitias Domino sanctificatum de terra longitudine viginti quinque milia et latitudine decem milia sanctificatum erit in omni termino eius per circuitum 026 EZE 045 002 et erit ex omni parte sanctificatum quingentos per quingentos quadrifariam per circuitum et quinquaginta cubitis in suburbana eius per gyrum 026 EZE 045 003 et a mensura ista mensurabis longitudinem viginti quinque milium et latitudinem decem milium et in ipso erit templum sanctumque sanctorum 026 EZE 045 004 sanctificatum de terra erit sacerdotibus ministris sanctuarii qui accedunt ad ministerium Domini et erit eis locus in domos et in sanctuarium sanctitatis 026 EZE 045 005 viginti quinque autem milia longitudinis et decem milia latitudinis erunt Levitis qui ministrant domui ipsi possidebunt viginti gazofilacia 026 EZE 045 006 et possessionem civitatis dabitis quinque milia latitudinis et longitudinis viginti quinque milia secundum separationem sanctuarii omni domui Israhel 026 EZE 045 007 principi quoque hinc et inde in separationem sanctuarii et in possessionem civitatis contra faciem separationis sanctuarii et contra faciem possessionis urbis a latere maris usque ad mare et a latere orientis usque ad orientem longitudinem autem iuxta unamquamque partium a termino occidentali usque ad terminum orientalem 026 EZE 045 008 de terra erit ei possessio in Israhel et non depopulabuntur ultra principes populum meum sed terram dabunt domui Israhel secundum tribus eorum 026 EZE 045 009 haec dicit Dominus Deus sufficiat vobis principes Israhel iniquitatem et rapinas intermittite et iudicium et iustitiam facite separate confinia vestra a populo meo ait Dominus Deus 026 EZE 045 010 statera iusta et oephi iustum et batus iustus erit vobis 026 EZE 045 011 oephi et batus aequalia et unius mensurae erunt ut capiat decimam partem chori batus et decimam partem chori oephi iuxta mensuram chori erit aequa libratio eorum 026 EZE 045 012 siclus autem viginti obolos habeat porro viginti sicli et viginti quinque sicli et quindecim sicli minam facient 026 EZE 045 013 et haec sunt primitiae quas tolletis sextam partem oephi de choro frumenti et sextam partem oephi de choro hordei 026 EZE 045 014 mensura quoque olei batus olei decima pars chori est et decem bati chorum faciunt quia decem bati implent chorum 026 EZE 045 015 et arietem unum de grege ducentorum de his quae nutriunt Israhel in sacrificium et in holocaustum et in pacifica ad expiandum pro eis ait Dominus Deus 026 EZE 045 016 omnis populus terrae tenebitur primitiis his principi in Israhel 026 EZE 045 017 et super principem erunt holocausta et sacrificium et libamina in sollemnitatibus et in kalendis et in sabbatis in universis sollemnitatibus domus Israhel ipse faciat pro peccato sacrificium et holocaustum et pacifica ad expiandum pro domo Israhel 026 EZE 045 018 haec dicit Dominus Deus in primo mense una mensis sumes vitulum de armento inmaculatum et expiabis sanctuarium 026 EZE 045 019 et tollet sacerdos de sanguine quod erit pro peccato et ponet in postibus domus et in quattuor angulis crepidinis altaris et in postibus portae atrii interioris 026 EZE 045 020 et sic facies in septima mensis pro unoquoque qui ignoravit et errore deceptus est et expiabitis pro domo 026 EZE 045 021 in primo mense quartadecima die mensis erit vobis paschae sollemnitas septem diebus azyma comedentur 026 EZE 045 022 et faciet princeps in die illa pro se et pro universo populo terrae vitulum pro peccato 026 EZE 045 023 et in septem dierum sollemnitate faciet holocaustum Domino septem vitulos et septem arietes inmaculatos cotidie septem diebus et pro peccato hircum caprarum cotidie 026 EZE 045 024 et sacrificium oephi per vitulum et oephi per arietem faciet et olei hin per singula oephi 026 EZE 045 025 septimo mense quintadecima die mensis in sollemnitate faciet sicut supra dicta sunt per septem dies tam pro peccato quam pro holocausto et in sacrificio et in oleo 026 EZE 046 001 haec dicit Dominus Deus porta atrii interioris quae respicit ad orientem erit clausa sex diebus in quibus opus fit die autem sabbati aperietur sed et in die kalendarum aperietur 026 EZE 046 002 et intrabit princeps per viam vestibuli portae de foris et stabit in limine portae et facient sacerdotes holocaustum eius et pacifica eius et adorabit super limen portae et egredietur porta autem non claudetur usque ad vesperam 026 EZE 046 003 et adorabit populus terrae ad ostium portae illius in sabbatis et in kalendis coram Domino 026 EZE 046 004 holocaustum autem hoc offeret princeps Domino in die sabbati sex agnos inmaculatos et arietem inmaculatum 026 EZE 046 005 et sacrificium oephi per arietem agnis autem sacrificium quod dederit manus eius et olei hin per singula oephi 026 EZE 046 006 in die autem kalendarum vitulum de armento inmaculatum et sex agni et arietes inmaculati erunt 026 EZE 046 007 et oephi per vitulum oephi quoque per arietem faciet sacrificium agnis autem sicut invenerit manus eius et olei hin per singula oephi 026 EZE 046 008 cumque ingressurus est princeps per viam vestibuli portae ingrediatur et per eandem viam exeat 026 EZE 046 009 et cum intrabit populus terrae in conspectu Domini in sollemnitatibus qui ingreditur per portam aquilonis ut adoret egrediatur per viam portae meridianae porro qui ingreditur per viam portae meridianae egrediatur per viam portae aquilonis non revertetur per viam portae per quam ingressus est sed e regione illius egredietur 026 EZE 046 010 princeps autem in medio eorum cum ingredientibus ingredietur et cum egredientibus egredietur 026 EZE 046 011 et in nundinis et in sollemnitatibus erit sacrificium oephi per vitulum et oephi per arietem agnis autem erit sacrificium sicut invenerit manus eius et olei hin per singula oephi 026 EZE 046 012 cum autem fecerit princeps spontaneum holocaustum aut pacifica voluntaria Domino aperietur ei porta quae respicit ad orientem et faciet holocaustum suum et pacifica sua sicut fieri solet in die sabbati et egredietur claudeturque porta postquam exierit 026 EZE 046 013 et agnum eiusdem anni inmaculatum faciet holocaustum cotidie Domino semper mane faciet illud 026 EZE 046 014 et sacrificium faciet super eo cata mane mane sextam partem oephi et de oleo tertiam partem hin ut misceatur similae sacrificium Domino legitimum iuge atque perpetuum 026 EZE 046 015 faciet agnum et sacrificium et oleum cata mane mane holocaustum sempiternum 026 EZE 046 016 haec dicit Dominus Deus si dederit princeps donum alicui de filiis suis hereditas eius filiorum suorum erit possidebunt ea hereditarie 026 EZE 046 017 si autem dederit legatum de hereditate sua uni servorum suorum erit illius usque ad annum remissionis et revertetur ad principem hereditas autem eius filiis eius erit 026 EZE 046 018 et non accipiet princeps de hereditate populi per violentiam et de possessione eorum sed de possessione sua hereditatem dabit filiis suis ut non dispergatur populus meus unusquisque a possessione sua 026 EZE 046 019 et introduxit me per ingressum qui erat ex latere portae in gazofilacia sanctuarii ad sacerdotes quae respiciebant ad aquilonem et erat ibi locus vergens ad occidentem 026 EZE 046 020 et dixit ad me iste est locus ubi coquent sacerdotes pro delicto et pro peccato ubi coquent sacrificium ut non efferant in atrio exteriori et sanctificetur populus 026 EZE 046 021 et eduxit me in atrium exterius et circumduxit me per quattuor angulos atrii et ecce atriolum erat in angulo atrii atriola singula per angulos atrii 026 EZE 046 022 in quattuor angulos atrii atriola disposita quadraginta cubitorum per longum et triginta per latum mensurae unius quattuor erant 026 EZE 046 023 et paries per circuitum ambiens quattuor atriola et culinae fabricatae erant subter porticus per gyrum 026 EZE 046 024 et dixit ad me haec est domus culinarum in qua coquent ministri domus Domini victimas populi 026 EZE 047 001 et convertit me ad portam domus et ecce aquae egrediebantur subter limen domus ad orientem facies enim domus respiciebat ad orientem aquae autem descendebant in latus templi dextrum ad meridiem altaris 026 EZE 047 002 et eduxit me per viam portae aquilonis et convertit me ad viam foras portam exteriorem viam quae respiciebat ad orientem et ecce aquae redundantes a latere dextro 026 EZE 047 003 cum egrederetur vir ad orientem qui habebat funiculum in manu sua et mensus est mille cubitos et transduxit me per aquam usque ad talos 026 EZE 047 004 rursumque mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad genua 026 EZE 047 005 et mensus est mille et transduxit me per aquam usque ad renes et mensus est mille torrentem quem non potui pertransire quoniam intumuerant aquae profundae torrentis qui non potest transvadari 026 EZE 047 006 et dixit ad me certe vidisti fili hominis et duxit me et convertit ad ripam torrentis 026 EZE 047 007 cumque me convertissem ecce in ripa torrentis ligna multa nimis ex utraque parte 026 EZE 047 008 et ait ad me aquae istae quae egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis et descendunt ad plana deserti intrabunt mare et exibunt et sanabuntur aquae 026 EZE 047 009 et omnis anima vivens quae serpit quocumque venerit torrens vivet et erunt pisces multi satis postquam venerint illuc aquae istae et sanabuntur et vivent omnia ad quae venerit torrens 026 EZE 047 010 vivent et stabunt super illa piscatores ab Engaddi usque ad Engallim siccatio sagenarum erunt plurimae species erunt piscium eius sicut pisces maris magni multitudinis nimiae 026 EZE 047 011 in litoribus autem eius et in palustribus non sanabuntur quia in salinas dabuntur 026 EZE 047 012 et super torrentem orietur in ripis eius ex utraque parte omne lignum pomiferum non defluet folium ex eo et non deficiet fructus eius per singulos menses adferet primitiva quia aquae eius de sanctuario egredientur et erunt fructus eius in cibum et folia eius ad medicinam 026 EZE 047 013 haec dicit Dominus Deus hic est terminus in quo possidebitis terram in duodecim tribubus Israhel quia Ioseph duplicem funiculum habet 026 EZE 047 014 possidebitis autem eam singuli aeque ut frater suus quam levavi manum meam ut darem patribus vestris et cadet terra haec vobis in possessionem 026 EZE 047 015 hic est autem terminus terrae ad plagam septentrionalem a mari magno via Bethalon venientibus Sadada 026 EZE 047 016 Emath Berotha Sabarim quae est inter terminum Damasci et confinium Emath domus Atticon quae est iuxta terminos Auran 026 EZE 047 017 et erit terminus a mari usque ad atrium Aenon terminus Damasci et ab aquilone ad aquilonem et terminus Emath plaga autem septentrionalis 026 EZE 047 018 porro plaga orientalis de medio Auran et de medio Damasci et de medio Galaad et de medio terrae Israhel Iordanis disterminans ad mare orientale metiemini etiam plagam orientalem 026 EZE 047 019 plaga autem australis meridiana a Thamar usque ad aquas Contradictionis Cades et torrens usque ad mare magnum et plaga ad meridiem australis 026 EZE 047 020 et plaga maris mare magnum a confinio per directum donec venias Emath haec est plaga maris 026 EZE 047 021 et dividetis terram istam vobis per tribus Israhel 026 EZE 047 022 et mittetis eam in hereditatem vobis et advenis qui accesserint ad vos qui genuerint filios in medio vestrum et erunt vobis sicut indigenae inter filios Israhel vobiscum divident possessionem in medio tribuum Israhel 026 EZE 047 023 in tribu autem quacumque fuerit advena ibi dabitis possessionem illi ait Dominus Deus 026 EZE 048 001 et haec nomina tribuum a finibus aquilonis iuxta viam Aethlon pergentibus Emath atrium Aenon terminus Damasci ad aquilonem iuxta Emath et erit ei plaga orientalis mare Dan una 026 EZE 048 002 et ad terminum Dan a plaga orientali usque ad plagam maris Aser una 026 EZE 048 003 et super terminum Aser a plaga orientali usque ad plagam maris Nepthalim una 026 EZE 048 004 et super terminum Nepthalim a plaga orientali usque ad plagam maris Manasse una 026 EZE 048 005 et super terminum Manasse a plaga orientali usque ad plagam maris Ephraim una 026 EZE 048 006 et super terminum Ephraim a plaga orientali usque ad plagam maris Ruben una 026 EZE 048 007 et super terminum Ruben a plaga orientali usque ad plagam maris Iuda una 026 EZE 048 008 et super terminum Iuda a plaga orientali usque ad plagam maris erunt primitiae quas separabitis viginti quinque milibus latitudinis et longitudinis sicuti singulae partes a plaga orientali usque ad plagam maris et erit sanctuarium in medio eius 026 EZE 048 009 primitiae quas separastis Domino longitudo viginti quinque milibus et latitudo decem milibus 026 EZE 048 010 hae autem erunt primitiae sanctuarii sacerdotum ad aquilonem viginti quinque milia et ad mare latitudinis decem milia sed et ad orientem latitudinis decem milia et ad meridiem longitudinis viginti quinque milia et erit sanctuarium Domini in medio eius 026 EZE 048 011 sacerdotibus sanctuarium erit de filiis Sadoc qui custodierunt caerimonias meas et non erraverunt cum errarent filii Israhel sicut erraverunt et Levitae 026 EZE 048 012 et erunt eis primitiae de primitiis terrae sanctum sanctorum iuxta terminum Levitarum 026 EZE 048 013 sed et Levitis similiter iuxta fines sacerdotum viginti quinque milia longitudinis et latitudinis decem milia omnis longitudo viginti et quinque milium et latitudo decem milium 026 EZE 048 014 et non venundabunt ex eo neque mutabunt nec transferentur primitiae terrae quia sanctificatae sunt Domino 026 EZE 048 015 quinque milia autem quae supersunt in latitudine per viginti quinque milia profana erunt urbis in habitaculum et in suburbana et erit civitas in medio eius 026 EZE 048 016 et heae mensurae eius ad plagam septentrionalem quingenti et quattuor milia et ad plagam meridianam quingenti et quattuor milia et ad plagam orientalem quingenti et quattuor milia et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia 026 EZE 048 017 erunt autem suburbana civitatis ad aquilonem ducenti quinquaginta et in meridie ducenti quinquaginta et ad orientem ducenti quinquaginta et ad mare ducenti quinquaginta 026 EZE 048 018 quod autem reliquum fuerit in longitudine secundum primitias sanctuarii decem milia in orientem et decem milia ad occidentem erunt sicut primitiae sanctuarii et erunt fruges eius in panes his qui serviunt civitati 026 EZE 048 019 servientes autem civitati operabuntur ex omnibus tribubus Israhel 026 EZE 048 020 omnes primitiae viginti quinque milium per viginti quinque milia in quadrum separabuntur in primitias sanctuarii et possessionem civitatis 026 EZE 048 021 quod autem reliquum fuerit principis erit ex omni parte primitiarum sanctuarii et possessionis civitatis e regione viginti quinque milium primitiarum usque ad terminum orientalem sed et ad mare e regione viginti quinque milium usque ad terminum maris similiter in partibus principis erit et erunt primitiae sanctuarii et sanctuarium templi in medio eius 026 EZE 048 022 de possessione autem Levitarum et de possessione civitatis in medio partium principis erit inter terminum Iuda et inter terminum Beniamin et ad principem pertinebit 026 EZE 048 023 et reliquis tribubus a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Beniamin una 026 EZE 048 024 et contra terminum Beniamin a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Symeon una 026 EZE 048 025 et super terminum Symeonis a plaga orientali usque ad plagam occidentis Isachar una 026 EZE 048 026 et super terminum Isachar a plaga orientali usque ad plagam occidentalem Zabulon una 026 EZE 048 027 et super terminum Zabulon a plaga orientali usque ad plagam maris Gad una 026 EZE 048 028 et super terminum Gad ad plagam austri in meridiem et erit finis de Thamar usque ad aquas Contradictionis Cades hereditas contra mare magnum 026 EZE 048 029 haec est terra quam mittetis in sortem tribubus Israhel et hae partitiones earum ait Dominus Deus 026 EZE 048 030 et hii egressus civitatis a plaga septentrionali quingentos et quattuor milia mensurabis 026 EZE 048 031 et portae civitatis in nominibus tribuum Israhel portae tres a septentrione porta Ruben una porta Iudae una porta Levi una 026 EZE 048 032 et ad plagam orientalem quingentos et quattuor milia et portae tres porta Ioseph una porta Beniamin una porta Dan una 026 EZE 048 033 et ad plagam meridianam quingentos et quattuor milia metieris portam Symeonis unam portam Isachar unam portam Zabulon unam 026 EZE 048 034 et ad plagam occidentalem quingenti et quattuor milia portae eorum tres porta Gad una porta Aser una porta Nepthalim una 026 EZE 048 035 per circuitum decem et octo milia et nomen civitatis ex illa die Dominus ibidem # # BOOK 027 DAN Daniel Danihelis Prophetæ 027 DAN 001 001 anno tertio regni Ioachim regis Iuda venit Nabuchodonosor rex Babylonis Hierusalem et obsedit eam 027 DAN 001 002 et tradidit Dominus in manu eius Ioachim regem Iudae et partem vasorum domus Dei et asportavit ea in terram Sennaar in domum dei sui et vasa intulit in domum thesauri dei sui 027 DAN 001 003 et ait rex Asfanaz praeposito eunuchorum suorum ut introduceret de filiis Israhel et de semine regio et tyrannorum 027 DAN 001 004 pueros in quibus nulla esset macula decoros forma et eruditos omni sapientia cautos scientia et doctos disciplina et qui possent stare in palatio regis ut doceret eos litteras et linguam Chaldeorum 027 DAN 001 005 et constituit eis rex annonam per singulos dies de cibis suis et de vino unde bibebat ipse ut enutriti tribus annis postea starent in conspectu regis 027 DAN 001 006 fuerunt ergo inter eos de filiis Iuda Danihel Ananias Misahel et Azarias 027 DAN 001 007 et inposuit eis praepositus eunuchorum nomina Daniheli Balthasar et Ananiae Sedrac Misaheli Misac et Azariae Abdenago 027 DAN 001 008 proposuit autem Danihel in corde suo ne pollueretur de mensa regis neque de vino potus eius et rogavit eunuchorum praepositum ne contaminaretur 027 DAN 001 009 dedit autem Deus Daniheli gratiam et misericordiam in conspectu principis eunuchorum 027 DAN 001 010 et ait princeps eunuchorum ad Danihel timeo ego dominum meum regem qui constituit vobis cibum et potum qui si viderit vultus vestros macilentiores prae ceteris adulescentibus coaevis vestris condemnabitis caput meum regi 027 DAN 001 011 et dixit Danihel ad Malassar quem constituerat princeps eunuchorum super Danihel Ananiam Misahel et Azariam 027 DAN 001 012 tempta nos obsecro servos tuos diebus decem et dentur nobis legumina ad vescendum et aqua ad bibendum 027 DAN 001 013 et contemplare vultus nostros et vultus puerorum qui vescuntur cibo regio et sicut videris facies cum servis tuis 027 DAN 001 014 qui audito sermone huiuscemodi temptavit eos diebus decem 027 DAN 001 015 post dies autem decem apparuerunt vultus eorum meliores et corpulentiores prae omnibus pueris qui vescebantur cibo regio 027 DAN 001 016 porro Malassar tollebat cibaria et vinum potus eorum dabatque eis legumina 027 DAN 001 017 pueris autem his dedit Deus scientiam et disciplinam in omni libro et sapientia Daniheli autem intellegentiam omnium visionum et somniorum 027 DAN 001 018 conpletis itaque diebus post quos dixerat rex ut introducerentur introduxit eos praepositus eunuchorum in conspectu Nabuchodonosor 027 DAN 001 019 cumque locutus eis fuisset rex non sunt inventi de universis tales ut Danihel Ananias Misahel et Azarias et steterunt in conspectu regis 027 DAN 001 020 et omne verbum sapientiae et intellectus quod sciscitatus est ab eis rex invenit in eis decuplum super cunctos ariolos et magos qui erant in universo regno eius 027 DAN 001 021 fuit autem Danihel usque ad annum primum Cyri regis 027 DAN 002 001 in anno secundo regni Nabuchodonosor vidit Nabuchodonosor somnium et conterritus est spiritus eius et somnium eius fugit ab eo 027 DAN 002 002 praecepit ergo rex ut convocarentur arioli et magi et malefici et Chaldei et indicarent regi somnia sua qui cum venissent steterunt coram rege 027 DAN 002 003 et dixit ad eos rex vidi somnium et mente confusus ignoro quid viderim 027 DAN 002 004 responderuntque Chaldei regi syriace rex in sempiternum vive dic somnium servis tuis et interpretationem eius indicabimus 027 DAN 002 005 et respondens rex ait Chaldeis sermo recessit a me nisi indicaveritis mihi somnium et coniecturam eius peribitis vos et domus vestrae publicabuntur 027 DAN 002 006 si autem somnium et coniecturam eius narraveritis praemia et dona et honorem multum accipietis a me somnium igitur et interpretationem eius indicate mihi 027 DAN 002 007 responderunt secundo atque dixerunt rex somnium dicat servis suis et interpretationem illius indicabimus 027 DAN 002 008 respondit rex et ait certo novi quia tempus redimitis scientes quod recesserit a me sermo 027 DAN 002 009 si ergo somnium non indicaveritis mihi una est de vobis sententia quod interpretationem quoque fallacem et deceptione plenam conposueritis ut loquamini mihi donec tempus pertranseat somnium itaque dicite mihi ut sciam quod interpretationem quoque eius veram loquamini 027 DAN 002 010 respondentes ergo Chaldei coram rege dixerunt non est homo super terram qui sermonem tuum rex possit implere sed neque regum quisquam magnus et potens verbum huiuscemodi sciscitatur ab omni ariolo et mago et Chaldeo 027 DAN 002 011 sermo enim quem tu rex quaeris gravis est nec repperietur quisquam qui indicet illum in conspectu regis exceptis diis quorum non est cum hominibus conversatio 027 DAN 002 012 quo audito rex in furore et in ira magna praecepit ut perirent omnes sapientes Babylonis 027 DAN 002 013 et egressa sententia sapientes interficiebantur quaerebaturque Danihel et socii eius ut perirent 027 DAN 002 014 tunc Danihel requisivit de lege atque sententia ab Arioch principe militiae regis qui egressus fuerat ad interficiendos sapientes Babylonis 027 DAN 002 015 et interrogavit eum qui a rege acceperat potestatem quam ob causam tam crudelis sententia a facie esset regis egressa cum ergo rem indicasset Arioch Daniheli 027 DAN 002 016 Danihel ingressus rogavit regem ut tempus daret sibi ad solutionem indicandam regi 027 DAN 002 017 et ingressus est domum suam Ananiaeque Misaheli et Azariae sociis suis indicavit negotium 027 DAN 002 018 ut quaererent misericordiam a facie Dei caeli super sacramento isto et non perirent Danihel et socii eius cum ceteris sapientibus Babylonis 027 DAN 002 019 tunc Daniheli per visionem nocte mysterium revelatum est et Danihel benedixit Deo caeli 027 DAN 002 020 et locutus ait sit nomen Domini benedictum a saeculo et usque in saeculum quia sapientia et fortitudo eius sunt 027 DAN 002 021 et ipse mutat tempora et aetates transfert regna atque constituit dat sapientiam sapientibus et scientiam intellegentibus disciplinam 027 DAN 002 022 ipse revelat profunda et abscondita et novit in tenebris constituta et lux cum eo est 027 DAN 002 023 tibi Deus patrum meorum confiteor teque laudo quia sapientiam et fortitudinem dedisti mihi et nunc ostendisti mihi quae rogavimus te quia sermonem regis aperuisti nobis 027 DAN 002 024 post haec Danihel ingressus ad Arioch quem constituerat rex ut perderet sapientes Babylonis sic ei locutus est sapientes Babylonis ne perdas introduc me in conspectu regis et solutionem regi enarrabo 027 DAN 002 025 tunc Arioch festinus introduxit Danihelem ad regem et dixit ei inveni hominem de filiis transmigrationis Iudae qui solutionem regi adnuntiet 027 DAN 002 026 respondit rex et dixit Daniheli cuius nomen erat Balthasar putasne vere potes indicare mihi somnium quod vidi et interpretationem eius 027 DAN 002 027 et respondens Danihel coram rege ait mysterium quod rex interrogat sapientes magi et arioli et aruspices non queunt indicare regi 027 DAN 002 028 sed est Deus in caelo revelans mysteria qui indicavit tibi rex Nabuchodonosor quae ventura sunt novissimis temporibus somnium tuum et visiones capitis tui in cubili tuo huiuscemodi sunt 027 DAN 002 029 tu rex cogitare coepisti in stratu tuo quid esset futurum post haec et qui revelat mysteria ostendit tibi quae ventura sunt 027 DAN 002 030 mihi quoque non in sapientia quae est in me plus quam in cunctis viventibus sacramentum hoc revelatum est sed ut interpretatio regi manifesta fieret et cogitationes mentis tuae scires 027 DAN 002 031 tu rex videbas et ecce quasi statua una grandis statua illa magna et statura sublimis stabat contra te et intuitus eius erat terribilis 027 DAN 002 032 huius statuae caput ex auro optimo erat pectus autem et brachia de argento porro venter et femora ex aere 027 DAN 002 033 tibiae autem ferreae pedum quaedam pars erat ferrea quaedam fictilis 027 DAN 002 034 videbas ita donec abscisus est lapis sine manibus et percussit statuam in pedibus eius ferreis et fictilibus et comminuit eos 027 DAN 002 035 tunc contrita sunt pariter ferrum testa aes argentum et aurum et redacta quasi in favillam aestivae areae rapta sunt vento nullusque locus inventus est eis lapis autem qui percusserat statuam factus est mons magnus et implevit universam terram 027 DAN 002 036 hoc est somnium interpretationem quoque eius dicemus coram te rex 027 DAN 002 037 tu rex regum es et Deus caeli regnum fortitudinem et imperium et gloriam dedit tibi 027 DAN 002 038 et omnia in quibus habitant filii hominum et bestiae agri volucresque caeli dedit in manu tua et sub dicione tua universa constituit tu es ergo caput aureum 027 DAN 002 039 et post te consurget regnum aliud minus te et regnum tertium aliud aereum quod imperabit universae terrae 027 DAN 002 040 et regnum quartum erit velut ferrum quomodo ferrum comminuit et domat omnia sic comminuet omnia haec et conteret 027 DAN 002 041 porro quia vidisti pedum et digitorum partem testae figuli et partem ferream regnum divisum erit quod tamen de plantario ferri orietur secundum quod vidisti ferrum mixtum testae ex luto 027 DAN 002 042 et digitos pedum ex parte ferreos et ex parte fictiles ex parte regnum erit solidum et ex parte contritum 027 DAN 002 043 quia autem vidisti ferrum mixtum testae ex luto commiscebuntur quidem humano semine sed non adherebunt sibi sicuti ferrum misceri non potest testae 027 DAN 002 044 in diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus caeli regnum quod in aeternum non dissipabitur et regnum eius populo alteri non tradetur comminuet et consumet universa regna haec et ipsum stabit in aeternum 027 DAN 002 045 secundum quod vidisti quod de monte abscisus est lapis sine manibus et comminuit testam et ferrum et aes et argentum et aurum Deus magnus ostendit regi quae futura sunt postea et verum est somnium et fidelis interpretatio eius 027 DAN 002 046 tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam et Danihelum adoravit et hostias et incensum praecepit ut sacrificarent ei 027 DAN 002 047 loquens ergo rex ait Daniheli vere Deus vester Deus deorum est et Dominus regum et revelans mysteria quoniam potuisti aperire sacramentum hoc 027 DAN 002 048 tunc rex Danihelum in sublime extulit et munera multa et magna dedit ei et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis et praefectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis 027 DAN 002 049 Danihel autem postulavit a rege et constituit super opera provinciae Babylonis Sedrac Misac et Abdenago ipse autem Danihel erat in foribus regis 027 DAN 003 001 Nabuchodonosor rex fecit statuam auream altitudine cubitorum sexaginta latitudine cubitorum sex et statuit eam in campo Duram provinciae Babylonis 027 DAN 003 002 itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas magistratus et iudices duces et tyrannos et praefectos omnesque principes regionum ut convenirent ad dedicationem statuae quam erexerat Nabuchodonosor rex 027 DAN 003 003 tunc congregati sunt satrapae magistratus et iudices duces et tyranni et optimates qui erant in potestatibus constituti et universi principes regionum ut convenirent ad dedicationem statuae quam erexerat Nabuchodonosor rex stabant autem in conspectu statuae quam posuerat Nabuchodonosor 027 DAN 003 004 et praeco clamabat valenter vobis dicitur populis tribubus et linguis 027 DAN 003 005 in hora qua audieritis sonitum tubae et fistulae et citharae sambucae et psalterii et symphoniae et universi generis musicorum cadentes adorate statuam auream quam constituit Nabuchodonosor rex 027 DAN 003 006 si quis autem non prostratus adoraverit eadem hora mittetur in fornacem ignis ardentis 027 DAN 003 007 post haec igitur statim ut audierunt omnes populi sonitum tubae fistulae et citharae sambucae et psalterii et symphoniae et omnis generis musicorum cadentes omnes populi et tribus et linguae adoraverunt statuam auream quam constituerat Nabuchodonosor rex 027 DAN 003 008 statimque et in ipso tempore accedentes viri chaldei accusaverunt Iudaeos 027 DAN 003 009 dixeruntque Nabuchodonosor regi rex in aeternum vive 027 DAN 003 010 tu rex posuisti decretum ut omnis homo qui audierit sonitum tubae fistulae et citharae sambucae et psalterii et symphoniae et universi generis musicorum prosternat se et adoret statuam auream 027 DAN 003 011 si quis autem non procidens adoraverit mittatur in fornacem ignis ardentem 027 DAN 003 012 sunt ergo viri iudaei quos constituisti super opera regionis Babyloniae Sedrac Misac et Abdenago viri isti contempserunt rex decretum tuum deos tuos non colunt et statuam auream quam erexisti non adorant 027 DAN 003 013 tunc Nabuchodonosor in furore et in ira praecepit ut adducerentur Sedrac Misac et Abdenago qui confestim adducti sunt in conspectu regis 027 DAN 003 014 pronuntiansque Nabuchodonosor rex ait eis verene Sedrac Misac et Abdenago deos meos non colitis et statuam auream quam constitui non adoratis 027 DAN 003 015 nunc ergo si estis parati quacumque hora audieritis sonitum tubae fistulae et citharae sambucae psalterii et symphoniae omnisque generis musicorum prosternite vos et adorate statuam quam feci quod si non adoraveritis eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentem et quis est Deus qui eripiat vos de manu mea 027 DAN 003 016 respondentes Sedrac Misac et Abdenago dixerunt regi Nabuchodonosor non oportet nos de hac re respondere tibi 027 DAN 003 017 ecce enim Deus noster quem colimus potest eripere nos de camino ignis ardentis et de manibus tuis rex liberare 027 DAN 003 018 quod si noluerit notum tibi sit rex quia deos tuos non colimus et statuam auream quam erexisti non adoramus 027 DAN 003 019 tunc Nabuchodonosor repletus est furore et aspectus faciei illius inmutatus est super Sedrac Misac et Abdenago et praecepit ut succenderetur fornax septuplum quam succendi consuerat 027 DAN 003 020 et viris fortissimis de exercitu suo iussit ut ligatis pedibus Sedrac Misac et Abdenago mitterent eos in fornacem ignis ardentem 027 DAN 003 021 et confestim viri illi vincti cum bracis suis et tiaris et calciamentis et vestibus missi sunt in medium fornacis ignis ardentis 027 DAN 003 022 nam iussio regis urguebat fornax autem succensa erat nimis porro viros illos qui miserant Sedrac Misac et Abdenago interfecit flamma ignis 027 DAN 003 023 Viri autem hi tres id est Sidrach Misach et Abdenago ceciderunt in medio camino ignis ardentis colligati 027 DAN 003 024 Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit et surrexit propere et ait optimatibus suis Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos Qui respondentes regi dixerunt Vere rex 027 DAN 003 025 Respondit et ait Ecce ego video quattuor viros solutos et ambulantes in medio ignis et nihil corruptionis in eis est et species quarti similis filio Dei 027 DAN 003 026 Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis et ait Sidrach Misach et Abdenago servi Dei excelsi egredimini et venite Statimque egressi sunt Sidrach Misach et Abdenago de medio ignis 027 DAN 003 027 Et congregati satrapae et magistratus et iudices et potentes regis contemplabantur viros illos quoniam nihil potestatis habuisset ignis in corporibus eorum et capillus capitis eorum non esset adustus et sarabala eorum non fuissent immutata et odor ignis non transisset per eos 027 DAN 003 028 Et erumpens Nabuchodonosor ait Benedictus Deus eorum Sidrach videlicet Misach et Abdenago qui misit angelum suum et eruit servos suos qui crediderunt in eum et verbum regis immutaverunt et tradiderunt corpora sua ne servirent et ne adorarent omnem deum excepto Deo suo 027 DAN 003 029 A me ergo positum est hoc decretum ut omnis populus tribus et lingua quaecumque locuta fuerit blasphemiam contra Deum Sidrach Misach et Abdenago dispereat et domus eius vastetur neque enim est alius Deus qui possit ita salvare 027 DAN 003 030 Tunc rex promovit Sidrach Misach et Abdenago in provincia Babylonis 027 DAN 004 001 NABUCHODONOSOR rex omnibus populis gentibus et linguis qui habitant in universa terra pax vobis multiplicetur 027 DAN 004 002 Signa et mirabilia fecit apud me Deus excelsus Placuit ergo mihi praedicare 027 DAN 004 003 signa eius quia magna sunt et mirabilia eius quia fortia et regnum eius regnum sempiternum et potestas eius in generationem et generationem 027 DAN 004 004 Ego Nabuchodonosor quietus eram in domo mea et florens in palatio meo 027 DAN 004 005 somnium vidi quod perterruit me et cogitationes meae in strato meo et visiones capitis mei conturbaverunt me 027 DAN 004 006 Et per me propositum est decretum ut introducerentur in conspectu meo cuncti sapientes Babylonis et ut solutionem somnii indicarent mihi 027 DAN 004 007 Tunc ingrediebantur arioli magi Chaldaei et aruspices et somnium narravi in conspectu eorum et solutionem eius non indicaverunt mihi 027 DAN 004 008 donec collega ingressus est in conspectu meo Daniel cui nomen Baltassar secundum nomen Dei mei qui habet spiritum deorum sanctorum in semetipso et somnium coram ipso locutus sum 027 DAN 004 009 Baltassar princeps ariolorum quoniam ego scio quod spiritum sanctorum deorum habeas in te et omne sacramentum non est impossibile tibi visiones somniorum meorum quas vidi et solutionem earum narra 027 DAN 004 010 Visio capitis mei in cubili meo Videbam et ecce arbor in medio terrae et altitudo eius nimia 027 DAN 004 011 Magna arbor et fortis et proceritas eius contingens caelum aspectus illius erat usque ad terminos universae terrae 027 DAN 004 012 Folia eius pulcherrima et fructus eius nimius et esca universorum in ea subter eam habitabant animalia et bestiae et in ramis eius conversabantur volucres caeli et ex ea vescebatur omnis caro 027 DAN 004 013 Videbam in visione capitis mei super stratum meum et ecce vigil et sanctus de caelo descendit 027 DAN 004 014 Clamavit fortiter et sic ait Succidite arborem et praecidite ramos eius excutite folia eius et dispergite fructus eius fugiant bestiae quae subter eam sunt et volucres de ramis eius 027 DAN 004 015 Verumtamen germen radicum eius in terra sinite et alligetur vinculo ferreo et aereo in herbis quae foris sunt et rore caeli tingatur et cum feris pars eius in herba terrae 027 DAN 004 016 Cor eius ab humano commutetur et cor ferae detur ei et septem tempora mutentur super eum 027 DAN 004 017 In sententia vigilum decretum est et sermo sanctorum et petitio donec cognoscant viventes quoniam dominatur Excelsus in regno hominum et cuicumque voluerit dabit illud et humillimum hominem constituet super eum 027 DAN 004 018 Hoc somnium vidi ego Nabuchodonosor rex tu ergo Baltassar interpretationem narra festinus quia omnes sapientes regni mei non queunt solutionem edicere mihi tu autem potes quia spiritus deorum sanctorum in te est 027 DAN 004 019 Tunc Daniel cuius nomen Baltassar coepit intra semetipsum tacitus cogitare quasi una hora et cogitationes eius conturbabant eum Respondens autem rex ait Baltassar somnium et interpretatio eius non conturbent te Respondit Baltassar et dixit Domine mi somnium his qui te oderunt et interpretatio eius hostibus tuis sit 027 DAN 004 020 Arborem quam vidisti sublimem atque robustam cuius altitudo pertingit ad caelum et aspectus illius in omnem terram 027 DAN 004 021 et rami eius pulcherrimi et fructus eius nimius et esca omnium in ea subter eam habitantes bestiae agri et in ramis eius commorantes aves caeli 027 DAN 004 022 Tu es rex qui magnificatus es et invaluisti et magnitudo tua crevit et pervenit usque ad caelum et potestas tua in terminos universae terrae 027 DAN 004 023 Quod autem vidit rex vigilem et sanctum descendere de caelo et dicere Succidite arborem et dissipate illam attamen germen radicum eius in terra dimittite et vinciatur ferro et aere in herbis foris et rore caeli conspergatur et cum feris sit pabulum eius donec septem tempora mutentur super eum 027 DAN 004 024 Haec est interpretatio sententiae Altissimi quae pervenit super dominum meum regem 027 DAN 004 025 Eiicient te ab hominibus et cum bestiis ferisque erit habitatio tua et foenum ut bos comedes et rore caeli infunderis septem quoque tempora mutabuntur super te donec scias quod dominetur Excelsus super regnum hominum et cuicumque voluerit det illud 027 DAN 004 026 Quod autem praecepit ut relinqueretur germen radicum eius id est arboris regnum tuum tibi manebit postquam cognoveris potestatem esse caelestem 027 DAN 004 027 Quam ob rem rex consilium meum placeat tibi et peccata tua eleemosynis redime et iniquitates tuas misericordiis pauperum forsitan ignoscet delictis tuis 027 DAN 004 028 Omnia haec venerunt super Nabuchodonosor regem 027 DAN 004 029 Post finem mensium duodecim in aula Babylonis deambulabat 027 DAN 004 030 Responditque rex et ait Nonne haec est Babylon magna quam ego aedificavi in domum regni in robore fortitudinis meae et in gloria decoris mei 027 DAN 004 031 Cumque sermo adhuc esset in ore regis vox de caelo ruit Tibi dicitur Nabuchodonosor rex Regnum tuum transibit a te 027 DAN 004 032 et ab hominibus eiicient te et cum bestiis et feris erit habitatio tua foenum quasi bos comedes et septem tempora mutabuntur super te donec scias quod dominetur Excelsus in regno hominum et cuicumque voluerit det illud 027 DAN 004 033 Eadem hora sermo completus est super Nabuchodonosor et ex hominibus abiectus est et foenum ut bos comedit et rore caeli corpus eius infectum est donec capilli eius in similitudinem aquilarum crescerent et ungues eius quasi avium 027 DAN 004 034 Igitur post finem dierum ego Nabuchodonosor oculos meos ad caelum levavi et sensus meus redditus est mihi et Altissimo benedixi et viventem in sempiternum laudavi et glorificavi quia potestas eius potestas sempiterna et regnum eius in generationem et generationem 027 DAN 004 035 Et omnes habitatores terrae apud eum in nihilum reputati sunt iuxta voluntatem enim suam facit tam in virtutibus caeli quam in habitatoribus terrae et non est qui resistat manui eius et dicat ei Quare fecisti 027 DAN 004 036 In ipso tempore sensus meus reversus est ad me et ad honorem regni mei decoremque perveni et figura mea reversa est ad me et optimates mei et magistratus mei requisierunt me et in regno meo restitutus sum et magnificentia amplior addita est mihi 027 DAN 004 037 Nunc igitur ego Nabuchodonosor laudo et magnifico et glorifico regem caeli quia omnia opera eius vera et viae eius iudicia et gradientes in superbia potest humiliare 027 DAN 005 001 Baltassar rex fecit grande convivium optimatibus suis mille et unusquisque secundum suam bibebat aetatem 027 DAN 005 002 Praecepit ergo iam temulentus ut afferrentur vasa aurea et argentea quae asportaverat Nabuchodonosor pater eius de templo quod fuit in Ierusalem ut biberent in eis rex et optimates eius uxoresque eius et concubinae 027 DAN 005 003 Tunc allata sunt vasa aurea et argentea quae asportaverat de templo quod fuerat in Ierusalem et biberunt in eis rex et optimates eius uxores et concubinae illius 027 DAN 005 004 Bibebant vinum et laudabant deos suos aureos et argenteos aereos ferreos ligneosque et lapideos 027 DAN 005 005 In eadem hora apparuerunt digiti quasi manus hominis scribentis contra candelabrum in superficie parietis aulae regiae et rex aspiciebat articulos manus scribentis 027 DAN 005 006 Tunc facies regis commutata est et cogitationes eius conturbabant eum et compages renum eius solvebantur et genua eius ad seinvicem collidebantur 027 DAN 005 007 Exclamavit itaque rex fortiter ut introducerent magos Chaldaeos et aruspices Et proloquens rex ait sapientibus Babylonis Quicumque legerit scripturam hanc et interpretationem eius manifestam mihi fecerit purpura vestietur et torquem auream habebit in collo et tertius in regno meo erit 027 DAN 005 008 Tunc ingressi omnes sapientes regis non potuerunt nec scripturam legere nec interpretationem indicare regi 027 DAN 005 009 Unde rex Baltassar satis conturbatus est et vultus illius immutatus est sed et optimates eius turbabantur 027 DAN 005 010 Regina autem pro re quae acciderat regi et optimatibus eius domum convivii ingressa est et proloquens ait Rex in aeternum vive non te conturbent cogitationes tuae neque facies tua immutetur 027 DAN 005 011 Est vir in regno tuo qui spiritum deorum sanctorum habet in se et in diebus patris tui scientia et sapientia inventae sunt in eo nam et rex Nabuchodonosor pater tuus principem magorum incantatorum Chaldaeorum et aruspicum constituit eum pater inquam tuus o rex 027 DAN 005 012 quia spiritus amplior et prudentia intelligentiaque et interpretatio somniorum et ostensio secretorum ac solutio ligatorum inventae sunt in eo hoc est in Daniele cui rex posuit nomen Baltassar nunc itaque Daniel vocetur et interpretationem narrabit 027 DAN 005 013 Igitur introductus est Daniel coram rege Ad quem praefatus rex ait Tu es Daniel de filiis captivitatis Iudae quem adduxit pater meus rex de Iudaea 027 DAN 005 014 Audivi de te quoniam spiritum deorum habeas et scientia intelligentiaque ac sapientia ampliores inventae sunt in te 027 DAN 005 015 Et nunc introgressi sunt in conspectu meo sapientes magi ut scripturam hanc legerent et interpretationem eius indicarent mihi et nequiverunt sensum huius sermonis edicere 027 DAN 005 016 Porro ego audivi de te quod possis obscura interpretari et ligata dissolvere si ergo vales scripturam legere et interpretationem eius indicare mihi purpura vestieris et torquem auream circa collum tuum habebis et tertius in regno meo princeps eris 027 DAN 005 017 Ad quae respondens Daniel ait coram rege Munera tua sint tibi et dona domus tuae alteri da scripturam autem legam tibi rex et interpretationem eius ostendam tibi 027 DAN 005 018 O rex Deus altissimus regnum et magnificentiam gloriam et honorem dedit Nabuchodonosor patri tuo 027 DAN 005 019 Et propter magnificentiam quam dederat ei universi populi tribus et linguae tremebant et metuebant eum quos volebat interficiebat et quos volebat percutiebat et quos volebat exaltabat et quos volebat humiliabat 027 DAN 005 020 Quando autem elevatum est cor eius et spiritus illius obfirmatus est ad superbiam depositus est de solio regni sui et gloria eius ablata est 027 DAN 005 021 et a filiis hominum eiectus est sed et cor eius cum bestiis positum est et cum onagris erat habitatio eius foenum quoque ut bos comedebat et rore caeli corpus eius infectum est donec cognosceret quod potestatem haberet Altissimus in regno hominum et quemcumque voluerit suscitabit super illud 027 DAN 005 022 Tu quoque filius eius Baltassar non humiliasti cor tuum cum scires haec omnia 027 DAN 005 023 sed adversum Dominatorem caeli elevatus es et vasa domus eius allata sunt coram te et tu et optimates tui et uxores tuae et concubinae tuae vinum bibistis in eis deos quoque argenteos et aureos et aereos ferreos ligneosque et lapideos qui non vident neque audiunt neque sentiunt laudasti porro Deum qui habet flatum tuum in manu sua et omnes vias tuas non glorificasti 027 DAN 005 024 Idcirco ab eo missus est articulus manus quae scripsit hoc quod exaratum est 027 DAN 005 025 Haec est autem scriptura quae digesta est MANE THECEL PHARES 027 DAN 005 026 Et haec est interpretatio sermonis MANE numeravit Deus regnum tuum et complevit illud 027 DAN 005 027 THECEL appensus es in statera et inventus es minus habens 027 DAN 005 028 PHARES divisum est regnum tuum et datum est Medis et Persis 027 DAN 005 029 Tunc iubente rege indutus est Daniel purpura et circumdata est torques aurea collo eius et praedicatum est de eo quod haberet potestatem tertius in regno suo 027 DAN 005 030 Eadem nocte interfectus est Baltassar rex Chaldaeus 027 DAN 005 031 Et Darius Medus successit in regnum annos natus sexagintaduos 027 DAN 006 001 Placuit Dario et constituit super regnum satrapas centum viginti ut essent in toto regno suo 027 DAN 006 002 Et super eos principes tres ex quibus Daniel unus erat ut satrapae illis redderent rationem et rex non sustineret molestiam 027 DAN 006 003 Igitur Daniel superabat omnes principes et satrapas quia spiritus Dei amplior erat in illo 027 DAN 006 004 Porro rex cogitabat constituere eum super omne regnum unde principes et satrapae quaerebant occasionem ut invenirent Danieli ex latere regis nullamque causam et suspicionem reperire potuerunt eo quod fidelis esset et omnis culpa et suspicio non inveniretur in eo 027 DAN 006 005 Dixerunt ergo viri illi Non inveniemus Danieli huic aliquam occasionem nisi forte in lege Dei sui 027 DAN 006 006 Tunc principes et satrapae surripuerunt regi et sic locuti sunt ei Dari rex in aeternum vive 027 DAN 006 007 consilium inierunt omnes principes regni tui magistratus et satrapae senatores et iudices ut decretum imperatorium exeat et edictum Ut omnis qui petierit aliquam petitionem a quocumque deo et homine usque ad triginta dies nisi a te rex mittatur in lacum leonum 027 DAN 006 008 Nunc itaque rex confirma sententiam et scribe decretum ut non immutetur quod statutum est a Medis et Persis nec praevaricari cuiquam liceat 027 DAN 006 009 Porro rex Darius proposuit edictum et statuit 027 DAN 006 010 Quod cum Daniel comperisset id est constitutam legem ingressus est domum suam et fenestris apertis in coenaculo suo contra Ierusalem tribus temporibus in die flectebat genua sua et adorabat confitebaturque coram Deo suo sicut et ante facere consueverat 027 DAN 006 011 Viri ergo illi curiosius inquirentes invenerunt Danielem orantem et obscerantem Deum suum 027 DAN 006 012 Et accedentes locuti sunt regi super edicto Rex numquid non constituisti ut omnis homo qui rogaret quemquam de diis et hominibus usque ad dies triginta nisi te rex mitteretur in lacum leonum Ad quos respondens rex ait verus est sermo iuxta decretum Medorum atque Persarum quod praevaricari non licet 027 DAN 006 013 Tunc respondentes dixerunt coram rege Daniel de filiis captivitatis Iuda non curavit de lege tua et de edicto quod constituisti sed tribus temporibus per diem orat obsecratione sua 027 DAN 006 014 Quod verbum cum audisset rex satis contristatus est et pro Daniele posuit cor ut liberaret eum et usque ad occasum solis laborabat ut erueret illum 027 DAN 006 015 Viri autem illi intelligentes regem dixerunt ei Scito rex quia lex Medorum atque Persarum est ut omne decretum quod constituerit rex non liceat immutari 027 DAN 006 016 Tunc rex praecepit et adduxerunt Danielem et miserunt eum in lacum leonum Dixitque rex Danieli Deus tuus quem colis semper ipse liberabit te 027 DAN 006 017 Allatusque est lapis unus et positus est super os laci quem obsignavit rex annulo suo et annulo optimatum suorum nequid fieret contra Danielem 027 DAN 006 018 Et abiit rex in domum suam et dormivit incoenatus cibique non sunt allati coram eo insuper et somnus recessit ab eo 027 DAN 006 019 Tunc rex primo diluculo consurgens festinus ad lacum leonum perrexit 027 DAN 006 020 appropinquansque lacui Danielem voce lacrymabili inclamavit et affatus est eum Daniel serve Dei viventis Deus tuus cui tu servis semper putasne valuit te liberare a leonibus 027 DAN 006 021 Et Daniel regi respondens ait Rex in aeternum vive 027 DAN 006 022 Deus meus misit angelum suum et conclusit ora leonum et non nocuerunt mihi quia coram eo iustitia inventa est in me sed et coram te rex delictum non feci 027 DAN 006 023 Tunc vehementer rex gavisus est super eo et Danielem praecepit educi de lacu eductusque est Daniel de lacu et nulla laesio inventa est in eo quia credidit Deo suo 027 DAN 006 024 Iubente autem rege adducti sunt viri illi qui accusaverant Danielem et in lacum leonum missi sunt ipsi et filii et uxores eorum et non pervenerunt usque ad pavimentum laci donec arriperent eos leones et omnia ossa eorum comminuerunt 027 DAN 006 025 Tunc Darius rex scripsit universis populis tribubus et linguis habitantibus in universa terra PAX vobis multiplicetur 027 DAN 006 026 A me constitutum est decretum ut in universo imperio et regno meo tremiscant et paveant Deum Danielis ipse est enim Deus vivens et aeternus in saecula et regnum eius non dissipabitur et potestas eius usque in aeternum 027 DAN 006 027 Ipse liberator atque salvator faciens signa et mirabilia in caelo et in terra qui liberavit Danielem de lacu leonum 027 DAN 006 028 Porro Daniel perseveravit usque ad regnum Darii regnumque Cyri Persae 027 DAN 007 001 Anno primo Baltassar regis Babylonis Daniel somnium vidit visio autem capitis eius in cubili suo et somnium scribens brevi sermone comprehendit summatimque perstringens ait 027 DAN 007 002 Videbam in visione mea nocte et ecce quattuor venti caeli pugnabant in mari magno 027 DAN 007 003 Et quattuor bestiae grandes ascendebant de mari diversae inter se 027 DAN 007 004 Prima quasi leaena et alas habebat aquilae aspiciebam donec evulsae sunt alae eius et sublata est de terra et super pedes quasi homo stetit et cor hominis datum est ei 027 DAN 007 005 Et ecce bestia alia similis urso in parte stetit et tres ordines erant in ore eius et in dentibus eius et sic dicebant ei Surge comede carnes plurimas 027 DAN 007 006 Post haec aspiciebam et ecce alia quasi pardus et alas habebat quasi avis quattuor super se et quattuor capita erant in bestia et potestas data est ei 027 DAN 007 007 Post haec aspiciebam in visione noctis et ecce bestia quarta terribilis atque mirabilis et fortis nimis dentes ferreos habebat magnos comedens atque comminuens et reliqua pedibus suis conculcans dissimilis autem erat ceteris bestiis quas videram ante eam et habebat cornua decem 027 DAN 007 008 Considerabam cornua et ecce cornu aliud parvulum ortum est de medio eorum et tria de cornibus primis evulsa sunt a facie eius et ecce oculi quasi oculi hominis erant in cornu isto et os loquens ingentia 027 DAN 007 009 Aspiciebam donec throni positi sunt et antiquus dierum sedit vestimentum eius candidum quasi nix et capilli capitis eius quasi lana munda thronus eius flammae ignis rotae eius ignis accensus 027 DAN 007 010 Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie eius millia millium ministrabant ei et decies millies centena millia assistebant ei iudicium sedit et libri aperti sunt 027 DAN 007 011 Aspiciebam propter vocem sermonum grandium quos cornu illud loquebatur et vidi quoniam interfecta esset bestia et perisset corpus eius et traditum esset ad comburendum igni 027 DAN 007 012 aliarum quoque bestiarum ablata esset potestas et tempora vitae constituta essent eis usque ad tempus et tempus 027 DAN 007 013 Aspiciebam ergo in visione noctis et ecce cum nubibus caeli quasi filius hominis veniebat et usque ad antiquum dierum pervenit et in conspectu eius obtulerunt eum 027 DAN 007 014 Et dedit ei potestatem et honorem et regnum et omnes populi tribus et linguae ipsi servient potestas eius potestas aeterna quae non auferetur et regnum eius quod non corrumpetur 027 DAN 007 015 Horruit spiritus meus ego Daniel territus sum in his et visiones capitis mei conturbaverunt me 027 DAN 007 016 Accessi ad unum de assistentibus et veritatem quaerebam ab eo de omnibus his Qui dixit mihi interpretationem sermonum et docuit me 027 DAN 007 017 Hae quattuor bestiae magnae quattuor sunt regna quae consurgent de terra 027 DAN 007 018 Suscipient autem regnum sancti Dei altissimi et obtinebunt regnum usque in saeculum et saeculum saeculorum 027 DAN 007 019 Post hoc volui diligenter discere de bestia quarta quae erat dissimilis valde ab omnibus et terribilis nimis dentes et ungues eius ferrei comedebat et comminuebat et reliqua pedibus suis conculcabat 027 DAN 007 020 et de cornibus decem quae habebat in capite et de alio quod ortum fuerat ante quod ceciderant tria cornua et de cornu illo quod habebat oculos et os loquens grandia et maius erat ceteris 027 DAN 007 021 Aspiciebam et ecce cornu illud faciebat bellum adversus sanctos et praevalebat eis 027 DAN 007 022 donec venit antiquus dierum et iudicium dedit sanctis Excelsi et tempus advenit et regnum obtinuerunt sancti 027 DAN 007 023 Et sic ait Bestia quarta regnum quartum erit in terra quod maius erit omnibus regnis et devorabit universam terram et conculcabit et comminuet eam 027 DAN 007 024 Porro cornua decem ipsius regni decem reges erunt et alius consurget post eos et ipse potentior erit prioribus et tres reges humiliabit 027 DAN 007 025 Et sermones contra Excelsum loquetur et sanctos Altissimi conteret et putabit quod possit mutare tempora et leges et tradentur in manu eius usque ad tempus et tempora et dimidium temporis 027 DAN 007 026 Et iudicium sedebit ut auferatur potentia et conteratur et dispereat usque in finem 027 DAN 007 027 Regnum autem et potestas et magnitudo regni quae est subter omne caelum detur populo sanctorum Altissimi cuius regnum regnum sempiternum est et omnes reges servient ei et obedient 027 DAN 007 028 Hucusque finis verbi Ego Daniel multum cogitationibus meis conturbabar et facies mea mutata est in me verbum autem in corde meo conservavi 027 DAN 008 001 Anno tertio regni Baltassar regis visio apparuit mihi Ego Daniel post id quod videram in principio 027 DAN 008 002 vidi in visione mea cum essem in Susis castro quod est in Aelam regione vidi autem in visione esse me super portam Ulai 027 DAN 008 003 Et lavavi oculus meos et vidi et ecce aries unus stabat ante paludem habens cornua excelsa et unum excelsius altero atque succrescens Postea 027 DAN 008 004 vidi arietem cornibus ventilantem contra Occidentem et contra Aquilonem et contra Meridiem et omnes bestiae non poterant resistere ei neque liberari de manu eius fecitque secundum voluntatem suam et magnificatus est 027 DAN 008 005 Et ego intelligebam ecce autem hircus caprarum veniebat ab Occidente super faciem totius terrae et non tangebat terram porro hircus habebat cornu insigne inter oculos suos 027 DAN 008 006 Et venit usque ad arietem illum cornutum quem videram stantem ante portam et cucurrit ad eum in impetu fortitudinis suae 027 DAN 008 007 Cumque appropinquasset prope arietem efferatus est in eum et percussit arietem et comminuit duo cornua eius et non poterat aries resistere ei cumque eum misisset in terram conculcavit et nemo quibat liberare arietem de manu eius 027 DAN 008 008 Hircus autem caprarum magnus factus est nimis cumque crevisset fractum est cornu magnum et orta sunt quattour cornua subter illud per quattuor ventos caeli 027 DAN 008 009 De uno autem ex eis egressum est cornu unum modicum et factum est grande contra Meridiem et contra Orientem et contra fortitudinem 027 DAN 008 010 Et magnificatum est usque ad fortitudinem caeli et deiecit de fortitudine et de stellis et conculcavit eas 027 DAN 008 011 Et usque ad principem fortitudinis magnificatum est et ab eo tulit iuge sacrificium et deiecit locum sanctificationis eius 027 DAN 008 012 Robur autem datum est ei contra iuge sacrificium propter peccata et prosternetur veritas in terra et faciet et prosperabitur 027 DAN 008 013 Et audivi unum de sanctis loquentem et dixit unus sanctus alteri nescio cui loquenti Usquequo visio et iuge sacrificium et peccatum desolationis quae facta est et sanctuarium et fortitudo conculcabitur 027 DAN 008 014 Et dixit ei Usque ad vesperam at mane dies duo millia trecenti et mundabitur sanctuarium 027 DAN 008 015 Factum est autem cum viderem ego Daniel visionem et quaererem intelligentiam ecce stetit in conspectu meo quasi species viri 027 DAN 008 016 Et audivi vocem viri inter Ulai et clamavit et ait Gabriel fac intelligere istum visionem 027 DAN 008 017 Et venit et stetit iuxta ubi ego stabam cumque venisset pavens corrui in faciem meam et ait ad me Intellige fili hominis quoniam in tempore finis complebitur visio 027 DAN 008 018 Cumque loqueretur ad me collapsus sum pronus in terram et tetigit me et statuit me in gradu meo 027 DAN 008 019 dixitque mihi Ego ostendam tibi quae futura sunt in novissimo maledictionis quoniam habet tempus finem suum 027 DAN 008 020 Aries quem vidisti habere cornua rex Medorum est atque Persarum 027 DAN 008 021 Porro hircus caprarum rex Graecorum est et cornu grande quod erat inter oculos eius ipse est rex primus 027 DAN 008 022 Quod autem fracto illo surrexerunt quattuor pro eo quattuor reges de gente eius consurgent sed non in fortitudine eius 027 DAN 008 023 Et post regnum eorum cum creverint iniquitates consurget rex impundes facie et intelligens propositiones 027 DAN 008 024 et roborabitur fortitudo eius sed non in viribus suis et supra quam credi potest universa vastabit et prosperabitur et faciet Et interficiet robustos et populum sanctorum 027 DAN 008 025 secundum voluntatem suam et dirigetur dolus in manu eius et cor suum magnificabit et in copia rerum omnium occidet plurimos et contra principem principum consurget et sine manu conteretur 027 DAN 008 026 Et visio vespere et mane quae dicta est vera est tu ergo visionem signa quia post multos dies erit 027 DAN 008 027 Et ego Daniel langui et aegrotavi per dies cumque surrexissem faciebam opera regis et stupebam ad visionem et non erat qui interpretaretur 027 DAN 009 001 In anno primo Darii filii Assueri de semine Medorum qui imperavit super regnum Chaldaeorum 027 DAN 009 002 Anno uno regni eius ego Daniel intellexi in libris numerum annorum de quo factus est sermo Domini ad Ieremiam prophetam ut complerentur desolationis Ierusalem septuaginta anni 027 DAN 009 003 Et posui faciem meam ad Dominum Deum meum rogare et deprecari in ieiuniis sacco et cinere 027 DAN 009 004 Et oravi Dominum Deum meum et confessus sum et dixi Obsecro Domine Deus magne et terribilis custodiens pactum et misericordiam diligentibus te et custodientibus mandata tua 027 DAN 009 005 Peccavimus iniquitatem fecimus impie egimus et recessimus et declinavimus a mandatis tuis ac iudiciis 027 DAN 009 006 Non obedivimus servis tuis prophetis qui locuti sunt in nomine tuo regibus nostris principibus nostris patribus nostris omnique populo terrae 027 DAN 009 007 Tibi Domine iustitia nobis autem confusio faciei sicut est hodie viro Iuda et habitatoribus Ierusalem et omni Israel his qui prope sunt et his qui procul in universis terris ad quas eiecisti eos propter iniquitates eorum in quibus peccaverunt in te 027 DAN 009 008 Domine nobis confusio faciei regibus nostris principibus nostris et patribus nostris qui peccaverunt 027 DAN 009 009 Tibi autem Domino Deo nostro misericordia et propitiatio quia recessimus a te 027 DAN 009 010 et non audivimus vocem Domini Dei nostri ut ambularemus in lege eius quam posuit nobis per servos suos prophetas 027 DAN 009 011 Et omnis Israel praevaricati sunt legem tuam et declinaverunt ne audirent vocem tuam et stillavit super nos maledictio et detestatio quae scripta est in libro Moysi servi Dei quia peccavimus ei 027 DAN 009 012 Et statuit sermones suos quos locutus est super nos et super principes nostros qui iudicaverunt nos ut superinduceret in nos magnum malum quale numquam fuit sub omni caelo secundum quod factum est in Ierusalem 027 DAN 009 013 Sicut scriptum est in lege Moysi omne malum hoc venit super nos et non rogavimus faciem tuam Domine Deus noster ut reverteremur ab iniquitatibus nostris et cogitaremus veritatem tuam 027 DAN 009 014 Et vigilavit Dominus super malitiam et adduxit eam super nos iustus Dominus Deus noster in omnibus operibus suis quae fecit non enim audivimus vocem eius 027 DAN 009 015 Et nunc Domine Deus noster qui eduxisti populum tuum de Terra Aegypti in manu forti et fecisti tibi nomen secundum diem hanc peccavimus iniquitatem fecimus 027 DAN 009 016 Domine in omnem iustitiam tuam avertatur obsecro ira tua et furor tuus a civitate tua Ierusalem et monte sancto tuo Propter peccata enim nostra et iniquitates patrum nostrorum Ierusalem et populus tuus in opprobrium sunt omnibus per circuitum nostrum 027 DAN 009 017 Nunc ergo exaudi Deus noster orationem servi tui et preces eius et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum quod desertum est propter temetipsum 027 DAN 009 018 Inclina Deus meus aurem tuam et audi aperi oculos tuos et vide desolationem nostram et civitatem super quam invocatum est nomen tuum neque enim in iustificationibus nostris prosternimus preces ante faciem tuam sed in miserationibus tuis multis 027 DAN 009 019 Exaudi Domine placare Domine attende et fac ne moreris propter temetipsum Deus meus quia nomen tuum invocatum est super civitatem et super populum tuum 027 DAN 009 020 Cumque adhuc loquerer et orarem et confiterer peccata mea et peccata populi mei Israel et prosternerem preces meas in conspectu Dei mei pro monte sancto Dei mei 027 DAN 009 021 Adhuc me loquente in oratione ecce vir Gabriel quem videram in visione a principio cito volans tetigit me in tempore sacrificii vespertini 027 DAN 009 022 Et docuit me et locutus est mihi dixitque Daniel nunc egressus sum ut docerem te et intelligeres 027 DAN 009 023 Ab exordio precum tuarum egressus est sermo ego autem veni ut indicarem tibi quia vir desideriorum es tu ergo animadverte sermonem et intellige visionem 027 DAN 009 024 Septuaginta hebdomades abbreviatae sunt super populum tuum et super urbem sanctam tuam ut consummetur praevaricatio et finem accipiat peccatum et deleatur iniquitas et adducatur iustitia sempiterna et impleatur visio et prophetia et ungatur Sanctus sanctorum 027 DAN 009 025 Scito ergo et animadverte Ab exitu sermonis ut iterum aedificetur Ierusalem usque ad Christum ducem hebdomades septem et hebdomades sexaginta duae erunt et rursum aedificabitur platea et muri in angustia temporum 027 DAN 009 026 Et post hebdomades sexaginta duas occidetur Christus et non erit eius populus qui eum negaturus est Et civitatem et sanctuarium dissipabit populus cum duce venturo et finis eius vastitas et post finem belli statuta desolatio 027 DAN 009 027 Confirmabit autem pactum multis hebdomada una et in dimidio hebdomadis deficiet hostia et sacrificium et erit in templo abominatio desolationis et usque ad consummationem et finem perseverabit desolatio 027 DAN 010 001 Anno tertio Cyri regis Persarum verbum revelatum est Danieli cognomento Baltassar et verbum verum et fortitudo magna intellexitque sermonem intelligentia enim est opus in visione 027 DAN 010 002 In diebus illis ego Daniel lugebam trium hebdomadarum diebus 027 DAN 010 003 panem desiderabilem non comedi et caro et vinum non introierunt in os meum sed neque unguento unctus sum donec complerentur trium hebdomadarum dies 027 DAN 010 004 Die autem vigesima et quarta mensis primi eram iuxta fluvium magnum qui est Tigris 027 DAN 010 005 Et levavi oculos meos et vidi et ecce vir unus vestitus lineis et renes eius accincti auro obrizo 027 DAN 010 006 et corpus eius quasi chrysolithus et facies eius velut species fulguris et oculi eius ut lampas ardens et brachia eius et quae deorsum sunt usque ad pedes quasi species aeris candentis et vox sermonum eius ut vox multitudinis 027 DAN 010 007 Vidi autem ego Daniel solus visionem porro viri qui erant mecum non viderunt sed terror nimus irruit super eos et fugerunt in absconditum 027 DAN 010 008 Ego autem relictus solus vidi visionem grandem hanc et non remansit in me fortitudo sed et species mea immutata est in me et emarcui nec habui quidquam virium 027 DAN 010 009 Et audivi vocem sermonum eius et audiens iacebam consternatus super faciem meam et vultus meus haerebat terrae 027 DAN 010 010 Et ecce manus tetigit me et erexit me super genua mea et super articulos manuum mearum 027 DAN 010 011 Et dixit ad me Daniel vir desideriorum intellige verba quae ego loquor ad te et sta in gradu tuo nunc enim sum missus ad te Cumque dixisset mihi sermonem istum steti tremens 027 DAN 010 012 Et ait ad me Noli metuere Daniel quia ex die primo quo posuisti cor tuum ad intelligendum ut te affligeres in conspectu Dei tui exaudita sunt verba tua et ego veni propter sermones tuos 027 DAN 010 013 Princeps autem regni Persarum restitit mihi viginti et uno diebus et ecce Michael unus de principibus primis venit in adiutorium meum et ego remansi ibi iuxta regem Persarum 027 DAN 010 014 Veni autem ut docerem te quae ventura sunt populo tuo in novissimis diebus quoniam adhuc visio in dies 027 DAN 010 015 Cumque loqueretur mihi huiuscemodi verbis deieci vultum meum ad terram et tacui 027 DAN 010 016 Et ecce quasi similitudo filii hominis tetigit labia mea et aperiens os meum locutus sum et dixi ad eum qui stabat contra me Domine mi in visione tua dissolutae sunt compages meae et nihil in me remansit virium 027 DAN 010 017 Et quomodo poterit servus Domini mei loqui cum Domino meo nihil enim in me remansit virium sed et halitus meus intercluditur 027 DAN 010 018 Rursum ergo tetigit me quasi visio hominis et confortavit me 027 DAN 010 019 et dixit Noli timere vir desideriorum pax tibi confortare et esto robustus Cumque loqueretur mecum convalui et dixi Loquere Domine mi quia confortasti me 027 DAN 010 020 Et ait Numquid scis quare venerim ad te et nunc revertar ut praelier adversum principem Persarum cum ego egrederer apparuit princeps Graecorum veniens 027 DAN 010 021 Verumtamen annunciabo tibi quod expressum est in scriptura veritatis et nemo est adiutor meus in omnibus his nisi Michael princeps vester 027 DAN 011 001 Ego autem ab anno primo Darii Medi stabam ut confortaretur et roboraretur 027 DAN 011 002 Et nunc veritatem annunciabo tibi Ecce adhuc tres reges stabunt in Perside et quartus ditabitur opibus nimiis super omnes et cum invaluerit divitiis suis concitabit omnes adversum regnum Graeciae 027 DAN 011 003 Surget vero rex fortis et dominabitur potestate multa et faciet quod placuerit ei 027 DAN 011 004 Et cum steterit conteretur regnum eius et dividetur in quattuor ventos caeli sed non in posteros eius neque secundum potentiam illius qua dominatus est lacerabitur enim regnum eius etiam in externos exceptis his 027 DAN 011 005 Et confortabitur rex Austri et de principibus eius praevalebit super eum et dominabitur ditione multa enim dominatio eius 027 DAN 011 006 Et post finem annorum foederabuntur filiaque regis Austri veniet ad regem Aquilonis facere amicitiam et non obtinebit fortitudinem brachii nec stabit semen eius et tradetur ipsa et qui adduxerunt eam adolescentes eius et qui confortabant eam in temporibus 027 DAN 011 007 Et stabit de germine radicum eius plantatio et veniet cum exercitu et ingredietur provinciam regis Aquilonis et abutetur eis et obtinebit 027 DAN 011 008 Insuper et deos eorum et sculptilia vasa quoque pretiosa argenti et auri captiva ducet in Aegyptum ipse praevalebit adversus regem Aquilonis 027 DAN 011 009 Et intrabit in regnum rex Austri et revertetur ad terram suam 027 DAN 011 010 Filii autem eius provocabuntur et congregabunt multitudinem exercituum plurimorum et veniet properans et inundans et revertetur et concitabitur et congredietur cum robere eius 027 DAN 011 011 Et provocatus rex Austri egredietur et pugnabit adversus regem Aquilonis et praeparabit multitudinem nimiam et dabitur multitudo in manu eius 027 DAN 011 012 Et capiet multitudinem et exaltabitur cor eius et deiiciet multa millia sed non praevalebit 027 DAN 011 013 Convertetur enim rex Aquilonis et praeparabit multitudinem multo maiorem quam prius et in fine temporum annorumque veniet properans cum exercitu magno et opibus nimiis 027 DAN 011 014 Et in temporibus illis multi consurgent adversus regem Austri filii quoque praevaricatorum populi tui extollentur ut impleant visionem et corruent 027 DAN 011 015 Et venit rex Aquilonis et comportabit aggerem et capiet urbes munitissimas et brachia Austri non sustinebunt et consurgent electi eius ad resistendum et non erit fortitudo 027 DAN 011 016 Et faciet veniens super eum iuxta placitum suum et non erit qui stet contra faciem eius et stabit in terra inclyta et consumetur in manu eius 027 DAN 011 017 Et ponet faciem suam ut veniat ad tenendum universum regnum eius et recta faciet cum eo et filiam feminarum dabit ei ut evertat illud et non stabit nec illius erit 027 DAN 011 018 Et convertet faciem suam ad insulas et capiet multas et cessare faciet principem opprobrii sui et opprobrium eius convertetur in eum 027 DAN 011 019 Et convertet faciem suam ad imperium terrae suae et impinget et corruet et non invenietur 027 DAN 011 020 Et stabit in loco eius vilissimus et indignus decore regio et in paucis diebus conteretur non in furore nec in praelio 027 DAN 011 021 Et stabit in loco eius despectus et non tribuetur ei honor regius et veniet clam et obtinebit regnum in fraudulentia 027 DAN 011 022 Et brachia pugnantis expugnabuntur a facie eius et conterentur insuper et dux foederis 027 DAN 011 023 Et post amicitias cum eo faciet dolum et ascendet et superabit in modico populo 027 DAN 011 024 Et abundantes et uberes urbes ingredietur et faciet quae non fecerunt patres eius et patres patrum eius rapinas et praedam et divinitas eorum dissipabit et contra firmissimas cogitationes inibit et hoc usque ad tempus 027 DAN 011 025 Et concitabitur fortitudo eius et cor eius adversum regem Austri in exercitu magno et rex Austri provocabitur ad bellum multis auxiliis et fortibus nimis et non stabunt quia inibunt adversus eum consilia 027 DAN 011 026 Et comedentes panem cum eo conterent illum exercitusque eius opprimetur et cadent interfecti plurimi 027 DAN 011 027 Duorum quoque regnum cor erit ut malefaciant et ad mensam unam mendacium loquentur et non proficient quia adhuc finis in aliud tempus 027 DAN 011 028 Et revertetur in terram suam cum opibus multis et cor eius adversum testamentum sanctum et faciet et revertetur in terram suam 027 DAN 011 029 Statuto tempore revertetur et veniet ad Austrum et non erit priori simile novissimum 027 DAN 011 030 Et veniet super eum Trieres et Romani et percutietur et revertetur et indignabitur contra testamentum sanctuarii et faciet reverteturque et cogitabit adversum eos qui dereliquerunt testamentum sanctuarii 027 DAN 011 031 Et brachia ex eo stabunt et polluent sanctuarium fortitudinis et auferent iuge sacrificium et dabunt abominationem in desolationem 027 DAN 011 032 Et impii in testamentum simulabunt fraudulenter populus autem sciens Deum suum obtinebit et faciet 027 DAN 011 033 Et docti in populo docebunt plurimos et ruent in gladio et in flamma et in captivitate et in rapina dierum 027 DAN 011 034 Cumque corruerint sublevabuntur auxilio parvulo et applicabuntur eis plurimi fraudulenter 027 DAN 011 035 Et de eruditis ruent ut conflentur et eligantur et dealbentur usque ad tempus praefinitum quia adhuc aliud tempus erit 027 DAN 011 036 Et faciet iuxta voluntatem suam rex et elevabitur et magnificabitur adversus omnem deum et adversus Deum deorum loquetur magnifica et dirigetur donec compleatur iracundia perpetrata quippe est definitio 027 DAN 011 037 Et Deum patrum suorum non reputabit et erit in concupiscentiis feminarum nec quemquam deorum curabit quia adversum universa consurget 027 DAN 011 038 Deum autem Maozim in loco suo venerabitur et Deum quem ignoraverunt patres eius colet auro et argento et lapide pretioso rebusque pretiosis 027 DAN 011 039 Et faciet ut muniat Maozim cum Deo alieno quem cognovit et multiplicabit gloriam et dabit eis potestatem in multis et terram dividet gratuito 027 DAN 011 040 Et in tempore praefinito praeliabitur adversus eum rex Austri et quasi tempestas veniet contra illum rex Aquilonis in curribus et in equitibus et in classe magna et ingredietur terras et conteret et pertransiet 027 DAN 011 041 Et introibit in terram gloriosam et multae corruent hae autem solae salvabuntur de manu eius Edom et Moab et principium filiorum Ammon 027 DAN 011 042 Et mittet manum suam in terras et Terra Aegypti non effugiet 027 DAN 011 043 Et dominabitur thesaurorum auri et argenti et in omnibus pretiosis Aegypti per Libyam quoque et Aethiopiam transibit 027 DAN 011 044 Et fama turbabit eum ab Oriente et ab Aquilone et veniet in multitudine magna ut conterat et interficiat plurimos 027 DAN 011 045 Et figet tabernaculum suum Apadno inter maria super montem inclytum et sanctum et veniet usque ad summitatem eius et nemo auxiliabitur ei 027 DAN 012 001 In tempore autem illo consurget Michael princeps magnus qui stat pro filiis populi tui et veniet tempus quale non fuit ab eo ex quo gentes esse coeperunt usque ad tempus illud Et in tempore illo salvabitur populus tuus omnis qui inventus fuerit scriptus in libro 027 DAN 012 002 Et multi de his qui dormiunt in terrae pulvere evigilabunt alii in vitam aeternam et alii in opprobrium ut videant semper 027 DAN 012 003 Qui autem docti fuerint fulgebunt quasi splendor firmamenti et qui ad iustitiam erudiunt multos quasi stellae in perpetuas aeternitates 027 DAN 012 004 Tu autem Daniel claude sermones et signa librum usque ad tempus statutum plurimi pertransibunt et multiplex erit scientia 027 DAN 012 005 Et vidi ego Daniel et ecce quasi duo alii stabant unus hinc super ripam fluminis et alius inde ex altera ripa fluminis 027 DAN 012 006 Et dixi viro qui erat indutus lineis qui stabat super aquas fluminis Usquequo finis horum mirabilium 027 DAN 012 007 Et audivi virum qui indutus erat lineis qui stabat super aquas fluminis cum elevasset dexteram et sinistram suam in caelum et iurasset per viventem in aeternum quia in tempus et tempora et dimidium temporis Et cum completa fuerit dispersio manus populi sancti complebuntur universa haec 027 DAN 012 008 Et ego audivi et non intellexi Et dixi Domine mi quid erit post haec 027 DAN 012 009 Et ait Vade Daniel quia clausi sunt signatique sermones usque ad praefinitum tempus 027 DAN 012 010 Eligentur et dealbabuntur et quasi ignis probabuntur multi et impie agent impii neque intelligent omnes impii porro docti intelligent 027 DAN 012 011 Et a tempore cum ablatum fuerit iuge sacrificium et posita fuerit abominatio in desolationem dies mille ducenti nonaginta 027 DAN 012 012 Beatus qui expectat et pervenit usque ad dies mille trecentos trigintaquinque 027 DAN 012 013 Tu autem vade ad praefinitum et requiesces et stabis in sorte tua in finem dierum # # BOOK 028 HOS Hosea Osee Propheta 028 HOS 001 001 verbum Domini quod factum est ad Osee filium Beeri in diebus Oziae Ioatham Ahaz Ezechiae regum Iuda et in diebus Hieroboam filii Ioas regis Israhel 028 HOS 001 002 principium loquendi Dominum in Osee et dixit Dominus ad Osee vade sume tibi uxorem fornicationum et filios fornicationum quia fornicans fornicabitur terra a Domino 028 HOS 001 003 et abiit et accepit Gomer filiam Debelaim et concepit et peperit filium 028 HOS 001 004 et dixit Dominus ad eum voca nomen eius Hiezrahel quoniam adhuc modicum et visitabo sanguinem Hiezrahel super domum Hieu et quiescere faciam regnum domus Israhel 028 HOS 001 005 et in illa die conteram arcum Israhel in valle Hiezrahel 028 HOS 001 006 et concepit adhuc et peperit filiam et dixit ei voca nomen eius Absque misericordia quia non addam ultra misereri domui Israhel sed oblivione obliviscar eorum 028 HOS 001 007 et domui Iuda miserebor et salvabo eos in Domino Deo suo et non salvabo eos in arcu et gladio et in bello et in equis et in equitibus 028 HOS 001 008 et ablactavit eam quae erat absque misericordia et concepit et peperit filium 028 HOS 001 009 et dixit voca nomen eius Non populus meus quia vos non populus meus et ego non ero vester 028 HOS 001 010 et erit numerus filiorum Israhel quasi harena maris quae sine mensura est et non numerabitur et erit in loco ubi dicetur eis non populus meus vos dicetur eis filii Dei viventis 028 HOS 001 011 et congregabuntur filii Iuda et filii Israhel pariter et ponent sibimet caput unum et ascendent de terra quia magnus dies Hiezrahel 028 HOS 002 001 dicite fratribus vestris Populus meus et sorori vestrae Misericordiam consecuta 028 HOS 002 002 iudicate matrem vestram iudicate quoniam ipsa non uxor mea et ego non vir eius auferat fornicationes suas a facie sua et adulteria sua de medio uberum suorum 028 HOS 002 003 ne forte expoliem eam nudam et statuam eam secundum diem nativitatis suae et ponam eam quasi solitudinem et statuam eam velut terram inviam et interficiam eam siti 028 HOS 002 004 et filiorum illius non miserebor quoniam filii fornicationum sunt 028 HOS 002 005 quia fornicata est mater eorum confusa est quae concepit eos quia dixit vadam post amatores meos qui dant panes mihi et aquas meas lanam meam et linum meum oleum meum et potum meum 028 HOS 002 006 propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis et sepiam eam maceria et semitas suas non inveniet 028 HOS 002 007 et sequetur amatores suos et non adprehendet eos et quaeret eos et non inveniet et dicet vadam et revertar ad virum meum priorem quia bene mihi erat tunc magis quam nunc 028 HOS 002 008 et haec nescivit quia ego dedi ei frumentum et vinum et oleum et argentum multiplicavi ei et aurum quae fecerunt Baal 028 HOS 002 009 idcirco convertar et sumam frumentum meum in tempore suo et vinum meum in tempore suo et liberabo lanam meam et linum meum quae operiebant ignominiam eius 028 HOS 002 010 et nunc revelabo stultitiam eius in oculis amatorum eius et vir non eruet eam de manu mea 028 HOS 002 011 et cessare faciam omne gaudium eius sollemnitatem eius neomeniam eius sabbatum eius et omnia festa tempora eius 028 HOS 002 012 et corrumpam vineam eius et ficum eius de quibus dixit mercedes hae meae sunt quas dederunt mihi amatores mei et ponam eam in saltu et comedet illam bestia agri 028 HOS 002 013 et visitabo super eam dies Baalim quibus accendebat incensum et ornabatur inaure sua et monili suo et ibat post amatores suos et mei obliviscebatur dicit Dominus 028 HOS 002 014 propter hoc ecce ego lactabo eam et ducam eam in solitudinem et loquar ad cor eius 028 HOS 002 015 et dabo ei vinitores eius ex eodem loco et vallem Achor ad aperiendam spem et canet ibi iuxta dies iuventutis suae et iuxta dies ascensionis suae de terra Aegypti 028 HOS 002 016 et erit in die illo ait Dominus vocabit me Vir meus et non vocabit me ultra Baali 028 HOS 002 017 et auferam nomina Baalim de ore eius et non recordabitur ultra nominis eorum 028 HOS 002 018 et percutiam eis foedus in die illa cum bestia agri et cum volucre caeli et cum reptili terrae et arcum et gladium et bellum conteram de terra et dormire eos faciam fiducialiter 028 HOS 002 019 et sponsabo te mihi in sempiternum et sponsabo te mihi in iustitia et iudicio et in misericordia et miserationibus 028 HOS 002 020 et sponsabo te mihi in fide et scies quia ego Dominus 028 HOS 002 021 et erit in illa die exaudiam dicit Dominus exaudiam caelos et illi exaudient terram 028 HOS 002 022 et terra exaudiet triticum et vinum et oleum et haec exaudient Hiezrahel 028 HOS 002 023 et seminabo eam mihi in terram et miserebor eius quae fuit absque misericordia et dicam non populo meo populus meus tu et ipse dicet Dominus meus es tu 028 HOS 003 001 et dixit Dominus ad me adhuc vade dilige mulierem dilectam amico et adulteram sicut diligit Dominus filios Israhel et ipsi respectant ad deos alienos et diligunt vinacea uvarum 028 HOS 003 002 et fodi eam mihi quindecim argenteis et choro hordei et dimidio choro hordei 028 HOS 003 003 et dixi ad eam dies multos expectabis me non fornicaberis et non eris viro sed et ego expectabo te 028 HOS 003 004 quia dies multos sedebunt filii Israhel sine rege et sine principe et sine sacrificio et sine altari et sine ephod et sine therafin 028 HOS 003 005 et post haec revertentur filii Israhel et quaerent Dominum Deum suum et David regem suum et pavebunt ad Dominum et ad bonum eius in novissimo dierum 028 HOS 004 001 audite verbum Domini filii Israhel quia iudicium Domino cum habitatoribus terrae non est enim veritas et non est misericordia et non est scientia Dei in terra 028 HOS 004 002 maledictum et mendacium et homicidium et furtum et adulterium inundaverunt et sanguis sanguinem tetigit 028 HOS 004 003 propter hoc lugebit terra et infirmabitur omnis qui habitat in ea in bestia agri et in volucre caeli sed et pisces maris congregabuntur 028 HOS 004 004 verumtamen unusquisque non iudicet et non arguatur vir populus enim tuus sicut hii qui contradicunt sacerdoti 028 HOS 004 005 et corrues hodie et corruet etiam propheta tecum nocte tacere feci matrem tuam 028 HOS 004 006 conticuit populus meus eo quod non habuerit scientiam quia tu scientiam reppulisti repellam te ne sacerdotio fungaris mihi et oblita es legis Dei tui obliviscar filiorum tuorum et ego 028 HOS 004 007 secundum multitudinem eorum sic peccaverunt mihi gloriam eorum in ignominiam commutabo 028 HOS 004 008 peccata populi mei comedent et ad iniquitatem eorum sublevabunt animas eorum 028 HOS 004 009 et erit sicut populus sic sacerdos et visitabo super eum vias eius et cogitationes eius reddam ei 028 HOS 004 010 et comedent et non saturabuntur fornicati sunt et non cessaverunt quoniam Dominum reliquerunt in non custodiendo 028 HOS 004 011 fornicatio et vinum et ebrietas aufert cor 028 HOS 004 012 populus meus in ligno suo interrogavit et baculus eius adnuntiavit ei spiritus enim fornicationum decepit eos et fornicati sunt a Deo suo 028 HOS 004 013 super capita montium sacrificabant et super colles accendebant thymiama subtus quercum et populum et terebinthum quia bona erat umbra eius ideo fornicabuntur filiae vestrae et sponsae vestrae adulterae erunt 028 HOS 004 014 non visitabo super filias vestras cum fuerint fornicatae et super sponsas vestras cum adulteraverint quoniam ipsi cum meretricibus versabantur et cum effeminatis sacrificabant et populus non intellegens vapulabit 028 HOS 004 015 si fornicaris tu Israhel non delinquat saltim Iuda et nolite ingredi in Galgala et ne ascenderitis in Bethaven neque iuraveritis vivit Dominus 028 HOS 004 016 quoniam sicut vacca lasciviens declinavit Israhel nunc pascet eos Dominus quasi agnum in latitudine 028 HOS 004 017 particeps idolorum Ephraim dimitte eum 028 HOS 004 018 separatum est convivium eorum fornicatione fornicati sunt dilexerunt adferre ignominiam protectores eius 028 HOS 004 019 ligavit spiritus eam in alis suis et confundentur a sacrificiis suis 028 HOS 005 001 audite hoc sacerdotes et adtendite domus Israhel et domus regis auscultate quia vobis iudicium est quoniam laqueus facti estis speculationi et rete expansum super Thabor 028 HOS 005 002 et victimas declinastis in profundum et ego eruditor omnium eorum 028 HOS 005 003 ego scio Ephraim et Israhel non est absconditus a me quia nunc fornicatus est Ephraim contaminatus est Israhel 028 HOS 005 004 non dabunt cogitationes suas ut revertantur ad Dominum suum quia spiritus fornicationis in medio eorum et Dominum non cognoverunt 028 HOS 005 005 et respondebit arrogantia Israhel in facie eius et Israhel et Ephraim ruent in iniquitate sua ruet etiam Iudas cum eis 028 HOS 005 006 in gregibus suis et in armentis suis vadent ad quaerendum Dominum et non invenient ablatus est ab eis 028 HOS 005 007 in Domino praevaricati sunt quia filios alienos genuerunt nunc devorabit eos mensis cum partibus suis 028 HOS 005 008 clangite bucina in Gabaa tuba in Rama ululate in Bethaven post tergum tuum Beniamin 028 HOS 005 009 Ephraim in desolatione erit in die correptionis in tribubus Israhel ostendi fidem 028 HOS 005 010 facti sunt principes Iuda quasi adsumentes terminum super eos effundam quasi aquam iram meam 028 HOS 005 011 calumniam patiens Ephraim fractus iudicio quoniam coepit abire post sordem 028 HOS 005 012 et ego quasi tinea Ephraim et quasi putredo domui Iuda 028 HOS 005 013 et vidit Ephraim languorem suum et Iudas vinculum suum et abiit Ephraim ad Assur et misit ad regem ultorem et ipse non poterit sanare vos nec solvere poterit a vobis vinculum 028 HOS 005 014 quoniam ego quasi leaena Ephraim et quasi catulus leonis domui Iuda ego ego capiam et vadam tollam et non est qui eruat 028 HOS 005 015 vadens revertar ad locum meum donec deficiatis et quaeratis faciem meam 028 HOS 006 001 in tribulatione sua mane consurgunt ad me venite et revertamur ad Dominum 028 HOS 006 002 quia ipse cepit et sanabit nos percutiet et curabit nos 028 HOS 006 003 vivificabit nos post duos dies in die tertia suscitabit nos et vivemus in conspectu eius sciemus sequemurque ut cognoscamus Dominum quasi diluculum praeparatus est egressus eius et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terrae 028 HOS 006 004 quid faciam tibi Ephraim quid faciam tibi Iuda misericordia vestra quasi nubes matutina et quasi ros mane pertransiens 028 HOS 006 005 propter hoc dolavi in prophetis occidi eos in verbis oris mei et iudicia tua quasi lux egredientur 028 HOS 006 006 quia misericordiam volui et non sacrificium et scientiam Dei plus quam holocausta 028 HOS 006 007 ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum ibi praevaricati sunt in me 028 HOS 006 008 Galaad civitas operantium idolum subplantata sanguine 028 HOS 006 009 et quasi fauces virorum latronum particeps sacerdotum in via interficientium pergentes de Sychem quia scelus operati sunt 028 HOS 006 010 in domo Israhel vidi horrendum ibi fornicationes Ephraim contaminatus est Israhel 028 HOS 006 011 sed et Iuda pone messem tibi cum convertero captivitatem populi mei 028 HOS 007 001 cum sanare vellem Israhel revelata est iniquitas Ephraim et malitia Samariae quia operati sunt mendacium et fur ingressus est spolians latrunculus foris 028 HOS 007 002 et ne forte dicant in cordibus suis omnem malitiam eorum me recordatum nunc circumdederunt eos adinventiones suae coram facie mea factae sunt 028 HOS 007 003 in malitia sua laetificaverunt regem et in mendaciis suis principes 028 HOS 007 004 omnes adulterantes quasi clibanus succensus a coquente quievit paululum civitas a commixtione fermenti donec fermentaretur totum 028 HOS 007 005 dies regis nostri coeperunt principes furere a vino extendit manum suam cum inlusoribus 028 HOS 007 006 quia adplicuerunt quasi clibanum cor suum cum insidiaretur eis tota nocte dormivit coquens eos mane ipse succensus quasi ignis flammae 028 HOS 007 007 omnes calefacti sunt quasi clibanus et devoraverunt iudices suos omnes reges eorum ceciderunt non est qui clamet in eis ad me 028 HOS 007 008 Ephraim in populis ipse commiscebatur Ephraim factus est subcinericius qui non reversatur 028 HOS 007 009 comederunt alieni robur eius et ipse nescivit sed et cani effusi sunt in eo et ipse ignoravit 028 HOS 007 010 et humiliabitur superbia Israhel in facie eius nec reversi sunt ad Dominum Deum suum et non quaesierunt eum in omnibus his 028 HOS 007 011 et factus est Ephraim quasi columba seducta non habens cor Aegyptum invocabant ad Assyrios abierunt 028 HOS 007 012 et cum profecti fuerint expandam super eos rete meum quasi volucrem caeli detraham eos caedam eos secundum auditionem coetus eorum 028 HOS 007 013 vae eis quoniam recesserunt a me vastabuntur quia praevaricati sunt in me et ego redemi eos et ipsi locuti sunt contra me mendacia 028 HOS 007 014 et non clamaverunt ad me in corde suo sed ululabant in cubilibus suis super triticum et vinum ruminabant recesserunt a me 028 HOS 007 015 et ego erudivi et confortavi brachia eorum et in me cogitaverunt malitiam 028 HOS 007 016 reversi sunt ut essent absque iugo facti sunt quasi arcus dolosus cadent in gladio principes eorum a furore linguae suae ista subsannatio eorum in terra Aegypti 028 HOS 008 001 in gutture tuo sit tuba quasi aquila super domum Domini pro eo quod transgressi sunt foedus meum et legem meam praevaricati sunt 028 HOS 008 002 me invocabunt Deus meus cognovimus te Israhel 028 HOS 008 003 proiecit Israhel bonum inimicus persequetur eum 028 HOS 008 004 ipsi regnaverunt et non ex me principes extiterunt et non cognovi argentum suum et aurum suum fecerunt sibi idola ut interirent 028 HOS 008 005 proiectus est vitulus tuus Samaria iratus est furor meus in eis usquequo non poterunt emundari 028 HOS 008 006 quia ex Israhel et ipse est artifex fecit illum et non est Deus quoniam in aranearum telas erit vitulus Samariae 028 HOS 008 007 quia ventum seminabunt et turbinem metent culmus stans non est in eis germen non faciet farinam quod si et fecerit alieni comedent eam 028 HOS 008 008 devoratus est Israhel nunc factus est in nationibus quasi vas inmundum 028 HOS 008 009 quia ipsi ascenderunt ad Assur onager solitarius sibi Ephraim munera dederunt amatoribus 028 HOS 008 010 sed et cum mercede conduxerint nationes nunc congregabo eos et quiescent paulisper ab onere regis et principum 028 HOS 008 011 quia multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum factae sunt ei arae in delictum 028 HOS 008 012 scribam ei multiplices leges meas quae velut alienae conputatae sunt 028 HOS 008 013 hostias adfer adfer immolabunt carnes et comedent Dominus non suscipiet eas nunc recordabitur iniquitatis eorum et visitabit peccata eorum ipsi in Aegyptum convertentur 028 HOS 008 014 et oblitus est Israhel factoris sui et aedificavit delubra et Iudas multiplicavit urbes munitas et mittam ignem in civitates eius et devorabit aedes illius 028 HOS 009 001 noli laetari Israhel noli exultare sicut populi quia fornicatus es a Deo tuo dilexisti mercedem super omnes areas tritici 028 HOS 009 002 area et torcular non pascet eos et vinum mentietur eis 028 HOS 009 003 non habitabunt in terra Domini reversus est Ephraim Aegyptum et in Assyriis pollutum comedit 028 HOS 009 004 non libabunt Domino vinum et non placebunt ei sacrificia eorum quasi panis lugentium omnes qui comedunt eum contaminabuntur quia panis eorum animae ipsorum non intrabit in domum Domini 028 HOS 009 005 quid facietis in die sollemni in die festivitatis Domini 028 HOS 009 006 ecce enim profecti sunt a vastitate Aegyptus congregavit eos Memphis sepeliet eos desiderabile argenti eorum urtica hereditabit lappa in tabernaculis eorum 028 HOS 009 007 venerunt dies visitationis venerunt dies retributionis scitote Israhel stultum prophetam insanum virum spiritalem propter multitudinem iniquitatis tuae et multitudo amentiae 028 HOS 009 008 speculator Ephraim cum Deo meo propheta laqueus ruinae super omnes vias eius insania in domo Dei eius 028 HOS 009 009 profunde peccaverunt sicut in diebus Gabaa recordabitur iniquitatis eorum et visitabit peccata eorum 028 HOS 009 010 quasi uvas in deserto inveni Israhel quasi prima poma ficulneae in cacumine eius vidi patres eorum ipsi autem intraverunt ad Beelphegor et abalienati sunt in confusione et facti sunt abominabiles sicut ea quae dilexerunt 028 HOS 009 011 Ephraim quasi avis avolavit gloria eorum a partu et ab utero et a conceptu 028 HOS 009 012 quod si et enutrierint filios suos absque liberis eos faciam in hominibus sed et vae eis cum recessero ab eis 028 HOS 009 013 Ephraim ut vidi Tyrus erat fundata in pulchritudine et Ephraim educit ad interfectorem filios suos 028 HOS 009 014 da eis Domine quid dabis eis da eis vulvam sine liberis et ubera arentia 028 HOS 009 015 omnes nequitiae eorum in Galgal quia ibi exosos habui eos propter malitiam adinventionum eorum de domo mea eiciam eos non addam ut diligam eos omnes principes eorum recedentes 028 HOS 009 016 percussus est Ephraim radix eorum exsiccata est fructum nequaquam facient quod si et genuerint interficiam amantissima uteri eorum 028 HOS 009 017 abiciet eos Deus meus quia non audierunt eum et erunt vagi in nationibus 028 HOS 010 001 vitis frondosa Israhel fructus adaequatus est ei secundum multitudinem fructus sui multiplicavit altaria iuxta ubertatem terrae suae exuberavit simulacris 028 HOS 010 002 divisum est cor eorum nunc interibunt ipse confringet simulacra eorum depopulabitur aras eorum 028 HOS 010 003 quia nunc dicent non est rex nobis non enim timemus Dominum et rex quid faciet nobis 028 HOS 010 004 loquimini verba visionis inutilis et ferietis foedus et germinabit quasi amaritudo iudicium super sulcos agri 028 HOS 010 005 vaccas Bethaven coluerunt habitatores Samariae quia luxit super eum populus eius et aeditui eius super eum exultaverunt in gloria eius quia migravit ab eo 028 HOS 010 006 siquidem et ipse in Assur delatus est munus regi ultori confusio Ephraim capiet et confundetur Israhel in voluntate sua 028 HOS 010 007 transire fecit Samaria regem suum quasi spumam super faciem aquae 028 HOS 010 008 et disperdentur excelsa idoli peccatum Israhel lappa et tribulus ascendet super aras eorum et dicent montibus operite nos et collibus cadite super nos 028 HOS 010 009 ex diebus Gabaa peccavit Israhel ibi steterunt non conprehendet eos in Gabaa proelium super filios iniquitatis 028 HOS 010 010 iuxta desiderium meum corripiam eos congregabuntur super eos populi cum corripientur propter duas iniquitates suas 028 HOS 010 011 Ephraim vitula docta diligere trituram et ego transivi super pulchritudinem colli eius ascendam super Ephraim arabit Iudas confringet sibi sulcos Iacob 028 HOS 010 012 seminate vobis in iustitia metite in ore misericordiae innovate vobis novale tempus autem requirendi Dominum cum venerit qui docebit vos iustitiam 028 HOS 010 013 arastis impietatem iniquitatem messuistis comedistis frugem mendacii quia confisus es in viis tuis in multitudine fortium tuorum 028 HOS 010 014 consurget tumultus in populo tuo et omnes munitiones tuae vastabuntur sicut vastatus est Salman a domo eius qui iudicavit Baal in die proelii matre super filios adlisa 028 HOS 010 015 sic fecit vobis Bethel a facie malitiae nequitiarum vestrarum 028 HOS 011 001 sicuti mane transit pertransiit rex Israhel quia puer Israhel et dilexi eum et ex Aegypto vocavi filium meum 028 HOS 011 002 vocaverunt eos sic abierunt a facie eorum Baalim immolabant et simulacris sacrificabant 028 HOS 011 003 et ego quasi nutricius Ephraim portabam eos in brachiis meis et nescierunt quod curarem eos 028 HOS 011 004 in funiculis Adam traham eos in vinculis caritatis et ero eis quasi exaltans iugum super maxillas eorum et declinavi ad eum ut vesceretur 028 HOS 011 005 non revertetur in terram Aegypti et Assur ipse rex eius quoniam noluerunt converti 028 HOS 011 006 coepit gladius in civitatibus eius et consumet electos eius et comedet capita eorum 028 HOS 011 007 et populus meus pendebit ad reditum meum iugum autem inponetur ei simul quod non auferetur 028 HOS 011 008 quomodo dabo te Ephraim protegam te Israhel quomodo dabo te sicut Adama ponam te ut Seboim conversum est in me cor meum pariter conturbata est paenitudo mea 028 HOS 011 009 non faciam furorem irae meae non convertar ut disperdam Ephraim quoniam Deus ego et non homo in medio tui Sanctus et non ingrediar civitatem 028 HOS 011 010 post Dominum ambulabunt quasi leo rugiet quia ipse rugiet et formidabunt filii maris 028 HOS 011 011 et avolabunt quasi avis ex Aegypto et quasi columba de terra Assyriorum et conlocabo eos in domibus suis dicit Dominus 028 HOS 011 012 circumdedit me in negatione Ephraim et in dolo domus Israhel Iudas autem testis descendit cum Deo et cum sanctis fidelis 028 HOS 012 001 Ephraim pascit ventum et sequitur aestum tota die mendacium et vastitatem multiplicat et foedus cum Assyriis iniit et oleum in Aegyptum ferebat 028 HOS 012 002 iudicium ergo Domini cum Iuda et visitatio super Iacob iuxta vias eius et iuxta adinventiones eius reddet ei 028 HOS 012 003 in utero subplantavit fratrem suum et in fortitudine sua directus est cum angelo 028 HOS 012 004 et invaluit ad angelum et confortatus est flevit et rogavit eum in Bethel invenit eum et ibi locutus est nobiscum 028 HOS 012 005 et Dominus Deus exercituum Dominus memoriale eius 028 HOS 012 006 et tu ad Deum tuum converteris misericordiam et iudicium custodi et spera in Deo tuo semper 028 HOS 012 007 Chanaan in manu eius statera dolosa calumniam dilexit 028 HOS 012 008 et dixit Ephraim verumtamen dives effectus sum inveni idolum mihi omnes labores mei non invenient mihi iniquitatem quam peccavi 028 HOS 012 009 et ego Dominus Deus tuus ex terra Aegypti adhuc sedere te faciam in tabernaculis sicut in diebus festivitatis 028 HOS 012 010 et locutus sum super prophetas et ego visionem multiplicavi et in manu prophetarum adsimilatus sum 028 HOS 012 011 si Galaad idolum tamen frustra erant in Galgal bubus immolantes nam et altaria eorum quasi acervi super sulcos agri 028 HOS 012 012 fugit Iacob in regionem Syriae et servivit Israhel in uxore et in uxore servavit 028 HOS 012 013 in propheta autem eduxit Dominus Israhel de Aegypto et in propheta servatus est 028 HOS 012 014 ad iracundiam me provocavit Ephraim in amaritudinibus suis et sanguis eius super eum veniet et obprobrium eius restituet ei Dominus suus 028 HOS 013 001 loquente Ephraim horror invasit Israhel et deliquit in Baal et mortuus est 028 HOS 013 002 et nunc addiderunt ad peccandum feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum factura artificum totum est his ipsi dicunt immolate homines vitulos adorantes 028 HOS 013 003 idcirco erunt quasi nubes matutina et sicut ros matutinus praeteriens sicut pulvis turbine raptus ex area et sicut fumus de fumario 028 HOS 013 004 ego autem Dominus Deus tuus ex terra Aegypti et Deum absque me nescies et salvator non est praeter me 028 HOS 013 005 ego cognovi te in deserto in terra solitudinis 028 HOS 013 006 iuxta pascua sua et adimpleti sunt et saturati elevaverunt cor suum et obliti sunt mei 028 HOS 013 007 et ero eis quasi leaena sicut pardus in via Assyriorum 028 HOS 013 008 occurram eis quasi ursa raptis catulis et disrumpam interiora iecoris eorum et consumam eos ibi quasi leo bestia agri scindet eos 028 HOS 013 009 perditio tua Israhel tantummodo in me auxilium tuum 028 HOS 013 010 ubi est rex tuus maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis et iudices tui de quibus dixisti da mihi regem et principes 028 HOS 013 011 dabo tibi regem in furore meo et auferam in indignatione mea 028 HOS 013 012 conligata est iniquitas Ephraim absconditum peccatum eius 028 HOS 013 013 dolores parturientis venient ei ipse filius non sapiens nunc enim non stabit in contritione filiorum 028 HOS 013 014 de manu mortis liberabo eos de morte redimam eos ero mors tua o mors ero morsus tuus inferne consolatio abscondita est ab oculis meis (Sheol h7585) 028 HOS 013 015 quia ipse inter fratres dividet adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem et siccabit venas eius et desolabit fontem eius et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis 028 HOS 013 016 pereat Samaria quoniam ad amaritudinem concitavit Dominum suum in gladio pereat parvuli eorum elidantur et fetae eius discindantur 028 HOS 014 001 convertere Israhel ad Dominum Deum tuum quoniam corruisti in iniquitate tua 028 HOS 014 002 tollite vobiscum verba et convertimini ad Dominum dicite ei omnem aufer iniquitatem et accipe bonum et reddemus vitulos labiorum nostrorum 028 HOS 014 003 Assur non salvabit nos super equum non ascendemus nec dicemus ultra dii nostri opera manuum nostrarum quia eius qui in te est misereberis pupilli 028 HOS 014 004 sanabo contritiones eorum diligam eos spontanee quia aversus est furor meus ab eo 028 HOS 014 005 ero quasi ros Israhel germinabit quasi lilium et erumpet radix eius ut Libani 028 HOS 014 006 ibunt rami eius et erit quasi oliva gloria eius et odor eius ut Libani 028 HOS 014 007 convertentur sedentes in umbra eius vivent tritico et germinabunt quasi vinea memoriale eius sicut vinum Libani 028 HOS 014 008 Ephraim quid mihi ultra idola ego exaudiam et dirigam eum ego ut abietem virentem ex me fructus tuus inventus est 028 HOS 014 009 quis sapiens et intelleget ista intellegens et sciet haec quia rectae viae Domini et iusti ambulabunt in eis praevaricatores vero corruent in eis # # BOOK 029 JOE Joel Joël Propheta 029 JOE 001 001 verbum Domini quod factum est ad Iohel filium Fatuhel 029 JOE 001 002 audite hoc senes et auribus percipite omnes habitatores terrae si factum est istud in diebus vestris aut in diebus patrum vestrorum 029 JOE 001 003 super hoc filiis vestris narrate et filii vestri filiis suis et filii eorum generationi alterae 029 JOE 001 004 residuum erucae comedit lucusta et residuum lucustae comedit bruchus et residuum bruchi comedit rubigo 029 JOE 001 005 expergescimini ebrii et flete et ululate omnes qui bibitis vinum in dulcedine quoniam periit ab ore vestro 029 JOE 001 006 gens enim ascendit super terram meam fortis et innumerabilis dentes eius ut dentes leonis et molares eius ut catuli leonis 029 JOE 001 007 posuit vineam meam in desertum et ficum meam decorticavit nudans spoliavit eam et proiecit albi facti sunt rami eius 029 JOE 001 008 plange quasi virgo accincta sacco super virum pubertatis suae 029 JOE 001 009 periit sacrificium et libatio de domo Domini luxerunt sacerdotes ministri Domini 029 JOE 001 010 depopulata est regio luxit humus quoniam devastatum est triticum confusum est vinum elanguit oleum 029 JOE 001 011 confusi sunt agricolae ululaverunt vinitores super frumento et hordeo quia periit messis agri 029 JOE 001 012 vinea confusa est et ficus elanguit malogranatum et palma et malum et omnia ligna agri aruerunt quia confusum est gaudium a filiis hominum 029 JOE 001 013 accingite vos et plangite sacerdotes ululate ministri altaris ingredimini cubate in sacco ministri Dei mei quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificium et libatio 029 JOE 001 014 sanctificate ieiunium vocate coetum congregate senes omnes habitatores terrae in domum Dei vestri et clamate ad Dominum 029 JOE 001 015 a a a diei quia prope est dies Domini et quasi vastitas a potente veniet 029 JOE 001 016 numquid non coram oculis vestris alimenta perierunt de domo Dei nostri laetitia et exultatio 029 JOE 001 017 conputruerunt iumenta in stercore suo demolita sunt horrea dissipatae sunt apothecae quoniam confusum est triticum 029 JOE 001 018 quid ingemuit animal mugierunt greges armenti quia non est pascua eis sed et greges pecorum disperierunt 029 JOE 001 019 ad te Domine clamabo quia ignis comedit speciosa deserti et flamma succendit omnia ligna regionis 029 JOE 001 020 sed et bestiae agri quasi area sitiens imbrem suspexerunt ad te quoniam exsiccati sunt fontes aquarum et ignis devoravit speciosa deserti 029 JOE 002 001 canite tuba in Sion ululate in monte sancto meo conturbentur omnes habitatores terrae quia venit dies Domini quia prope est 029 JOE 002 002 dies tenebrarum et caliginis dies nubis et turbinis quasi mane expansum super montes populus multus et fortis similis ei non fuit a principio et post eum non erit usque in annos generationis et generationis 029 JOE 002 003 ante faciem eius ignis vorans et post eum exurens flamma quasi hortus voluptatis terra coram eo et post eum solitudo deserti neque est qui effugiat eum 029 JOE 002 004 quasi aspectus equorum aspectus eorum et quasi equites sic current 029 JOE 002 005 sicut sonitus quadrigarum super capita montium exilient sicut sonitus flammae ignis devorantis stipulam velut populus fortis praeparatus ad proelium 029 JOE 002 006 a facie eius cruciabuntur populi omnes vultus redigentur in ollam 029 JOE 002 007 sicut fortes current quasi viri bellatores ascendent murum vir in viis suis gradietur et non declinabunt a semitis suis 029 JOE 002 008 unusquisque fratrem suum non coartabit singuli in calle suo ambulabunt sed et per fenestras cadent et non demolientur 029 JOE 002 009 urbem ingredientur in muro current domos conscendent per fenestras intrabunt quasi fur 029 JOE 002 010 a facie eius contremuit terra moti sunt caeli sol et luna obtenebrati sunt et stellae retraxerunt splendorem suum 029 JOE 002 011 et Dominus dedit vocem suam ante faciem exercitus sui quia multa sunt nimis castra eius quia fortia et facientia verbum eius magnus enim dies Domini et terribilis valde et quis sustinebit eum 029 JOE 002 012 nunc ergo dicit Dominus convertimini ad me in toto corde vestro in ieiunio et in fletu et in planctu 029 JOE 002 013 et scindite corda vestra et non vestimenta vestra et convertimini ad Dominum Deum vestrum quia benignus et misericors est patiens et multae misericordiae et praestabilis super malitia 029 JOE 002 014 quis scit si convertatur et ignoscat et relinquat post se benedictionem sacrificium et libamen Domino Deo nostro 029 JOE 002 015 canite tuba in Sion sanctificate ieiunium vocate coetum 029 JOE 002 016 congregate populum sanctificate ecclesiam coadunate senes congregate parvulos et sugentes ubera egrediatur sponsus de cubili suo et sponsa de thalamo suo 029 JOE 002 017 inter vestibulum et altare plorabunt sacerdotes ministri Domini et dicent parce Domine populo tuo et ne des hereditatem tuam in obprobrium ut dominentur eis nationes quare dicunt in populis ubi est Deus eorum 029 JOE 002 018 zelatus est Dominus terram suam et pepercit populo suo 029 JOE 002 019 et respondit Dominus et dixit populo suo ecce ego mittam vobis frumentum et vinum et oleum et replebimini eo et non dabo vos ultra obprobrium in gentibus 029 JOE 002 020 et eum qui ab aquilone est procul faciam a vobis et expellam eum in terram inviam et desertam faciem eius contra mare orientale et extremum eius ad mare novissimum et ascendet fetor eius et ascendet putredo eius quia superbe egit 029 JOE 002 021 noli timere terra exulta et laetare quoniam magnificavit Dominus ut faceret 029 JOE 002 022 nolite timere animalia regionis quia germinaverunt speciosa deserti quia lignum adtulit fructum suum ficus et vinea dederunt virtutem suam 029 JOE 002 023 et filii Sion exultate et laetamini in Domino Deo vestro quia dedit vobis doctorem iustitiae et descendere faciet ad vos imbrem matutinum et serotinum in principio 029 JOE 002 024 et implebuntur areae frumento et redundabunt torcularia vino et oleo 029 JOE 002 025 et reddam vobis annos quos comedit lucusta bruchus et rubigo et eruca fortitudo mea magna quam misi in vos 029 JOE 002 026 et comedetis vescentes et saturabimini et laudabitis nomen Domini Dei vestri qui fecit vobiscum mirabilia et non confundetur populus meus in sempiternum 029 JOE 002 027 et scietis quia in medio Israhel ego sum et ego Dominus Deus vester et non est amplius et non confundetur populus meus in aeternum 029 JOE 002 028 et erit post haec effundam spiritum meum super omnem carnem et prophetabunt filii vestri et filiae vestrae senes vestri somnia somniabunt et iuvenes vestri visiones videbunt 029 JOE 002 029 sed et super servos et ancillas in diebus illis effundam spiritum meum 029 JOE 002 030 et dabo prodigia in caelo et in terra sanguinem et ignem et vaporem fumi 029 JOE 002 031 sol vertetur in tenebras et luna in sanguinem antequam veniat dies Domini magnus et horribilis 029 JOE 002 032 et erit omnis qui invocaverit nomen Domini salvus erit quia in monte Sion et in Hierusalem erit salvatio sicut dixit Dominus et in residuis quos Dominus vocaverit 029 JOE 003 001 quia ecce in diebus illis et in tempore illo cum convertero captivitatem Iuda et Hierusalem 029 JOE 003 002 congregabo omnes gentes et deducam eas in valle Iosaphat et disceptabo cum eis ibi super populo meo et hereditate mea Israhel quos disperserunt in nationibus et terram meam diviserunt 029 JOE 003 003 et super populum meum miserunt sortem et posuerunt puerum in prostibulum et puellam vendiderunt pro vino ut biberent 029 JOE 003 004 verum quid vobis et mihi Tyrus et Sidon et omnis terminus Palestinorum numquid ultionem vos redditis mihi et si ulciscimini vos contra me cito velociter reddam vicissitudinem vobis super caput vestrum 029 JOE 003 005 argentum enim meum et aurum tulistis et desiderabilia mea et pulcherrima intulistis in delubra vestra 029 JOE 003 006 et filios Iuda et filios Hierusalem vendidistis filiis Graecorum ut longe faceretis eos de finibus suis 029 JOE 003 007 ecce ego suscitabo eos de loco in quo vendidistis eos et convertam retributionem vestram in caput vestrum 029 JOE 003 008 et vendam filios vestros et filias vestras in manibus filiorum Iuda et venundabunt eos Sabeis genti longinquae quia Dominus locutus est 029 JOE 003 009 clamate hoc in gentibus sanctificate bellum suscitate robustos accedant ascendant omnes viri bellatores 029 JOE 003 010 concidite aratra vestra in gladios et ligones vestros in lanceas infirmus dicat quia fortis ego sum 029 JOE 003 011 erumpite et venite omnes gentes de circuitu et congregamini ibi occumbere faciet Dominus robustos tuos 029 JOE 003 012 consurgant et ascendant gentes in vallem Iosaphat quia ibi sedebo ut iudicem omnes gentes in circuitu 029 JOE 003 013 mittite falces quoniam maturavit messis venite et descendite quia plenum est torcular exuberant torcularia quia multiplicata est malitia eorum 029 JOE 003 014 populi populi in valle concisionis quia iuxta est dies Domini in valle concisionis 029 JOE 003 015 sol et luna obtenebricata sunt et stellae retraxerunt splendorem suum 029 JOE 003 016 et Dominus de Sion rugiet et de Hierusalem dabit vocem suam et movebuntur caeli et terra et Dominus spes populi sui et fortitudo filiorum Israhel 029 JOE 003 017 et scietis quia ego Dominus Deus vester habitans in Sion in monte sancto meo et erit Hierusalem sancta et alieni non transibunt per eam amplius 029 JOE 003 018 et erit in die illa stillabunt montes dulcedinem et colles fluent lacte et per omnes rivos Iuda ibunt aquae et fons de domo Domini egredietur et inrigabit torrentem Spinarum 029 JOE 003 019 Aegyptus in desolatione erit et Idumea in desertum perditionis pro eo quod inique egerint in filios Iuda et effuderint sanguinem innocentem in terra sua 029 JOE 003 020 et Iudaea in aeternum habitabitur et Hierusalem in generatione et generationem 029 JOE 003 021 et mundabo sanguinem eorum quem non mundaveram et Dominus commorabitur in Sion # # BOOK 030 AMO Amos Amos Propheta 030 AMO 001 001 verba Amos qui fuit in pastoralibus de Thecuae quae vidit super Israhel in diebus Oziae regis Iuda et in diebus Hieroboam filii Ioas regis Israhel ante duos annos terraemotus 030 AMO 001 002 et dixit Dominus de Sion rugiet et de Hierusalem dabit vocem suam et luxerunt speciosa pastorum et exsiccatus est vertex Carmeli 030 AMO 001 003 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Damasci et super quattuor non convertam eum eo quod trituraverint in plaustris ferreis Galaad 030 AMO 001 004 et mittam ignem in domum Azahel et devorabit domos Benadad 030 AMO 001 005 et conteram vectem Damasci et disperdam habitatorem de campo Idoli et tenentem sceptrum de domo Voluptatis et transferetur populus Syriae Cyrenen dicit Dominus 030 AMO 001 006 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Gazae et super quattuor non convertam eum eo quod transtulerit captivitatem perfectam ut concluderet eam in Idumea 030 AMO 001 007 et mittam ignem in murum Gazae et devorabit aedes eius 030 AMO 001 008 et disperdam habitatorem de Azoto et tenentem sceptrum de Ascalone et convertam manum meam super Accaron et peribunt reliqui Philisthinorum dicit Dominus Deus 030 AMO 001 009 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Tyri et super quattuor non convertam eum eo quod concluserint captivitatem perfectam in Idumea et non sint recordati foederis fratrum 030 AMO 001 010 et emittam ignem in murum Tyri et devorabit aedes eius 030 AMO 001 011 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Edom et super quattuor non convertam eum eo quod persecutus sit in gladio fratrem suum et violaverit misericordiam eius et tenuerit ultra furorem suum et indignationem suam servaverit usque in finem 030 AMO 001 012 mittam ignem in Theman et devorabit aedes Bosrae 030 AMO 001 013 haec dicit Dominus super tribus sceleribus filiorum Ammon et super quattuor non convertam eum eo quod dissecuerit praegnantes Galaad ad dilatandum terminum suum 030 AMO 001 014 et succendam ignem in muro Rabbae et devorabit aedes eius in ululatu in die belli et in turbine in die commotionis 030 AMO 001 015 et ibit Melchom in captivitatem ipse et principes eius simul dicit Dominus 030 AMO 002 001 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Moab et super quattuor non convertam eum eo quod incenderit ossa regis Idumeae usque ad cinerem 030 AMO 002 002 et mittam ignem in Moab et devorabit aedes Carioth et morietur in sonitu Moab in clangore tubae 030 AMO 002 003 et disperdam iudicem de medio eius et omnes principes eius interficiam cum eo dicit Dominus 030 AMO 002 004 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Iuda et super quattuor non convertam eum eo quod abiecerint legem Domini et mandata eius non custodierint deceperunt enim eos idola sua post quae abierant patres eorum 030 AMO 002 005 et mittam ignem in Iuda et devorabit aedes Hierusalem 030 AMO 002 006 haec dicit Dominus super tribus sceleribus Israhel et super quattuor non convertam eum pro eo quod vendiderit argento iustum et pauperem pro calciamentis 030 AMO 002 007 qui conterunt super pulverem terrae capita pauperum et viam humilium declinant et filius ac pater eius ierunt ad puellam ut violarent nomen sanctum meum 030 AMO 002 008 et super vestimentis pigneratis accubuerunt iuxta omne altare et vinum damnatorum bibebant in domo Dei sui 030 AMO 002 009 ego autem exterminavi Amorreum a facie eorum cuius altitudo cedrorum altitudo eius et fortis ipse quasi quercus et contrivi fructum eius desuper et radices eius subter 030 AMO 002 010 ego sum qui ascendere vos feci de terra Aegypti et eduxi vos in deserto quadraginta annis ut possideretis terram Amorrei 030 AMO 002 011 et suscitavi de filiis vestris in prophetas et de iuvenibus vestris nazarenos numquid non ita est filii Israhel dicit Dominus 030 AMO 002 012 et propinabatis nazarenis vino et prophetis mandabatis dicentes ne prophetetis 030 AMO 002 013 ecce ego stridebo super vos sicut stridet plaustrum onustum faeno 030 AMO 002 014 et peribit fuga a veloce et fortis non obtinebit virtutem suam et robustus non salvabit animam suam 030 AMO 002 015 et tenens arcum non stabit et velox pedibus suis non salvabitur et ascensor equi non salvabit animam suam 030 AMO 002 016 et robustus corde inter fortes nudus fugiet in die illa dicit Dominus 030 AMO 003 001 audite verbum quod locutus est Dominus super vos filii Israhel super omni cognatione quam eduxi de terra Aegypti dicens 030 AMO 003 002 tantummodo vos cognovi ex omnibus cognationibus terrae idcirco visitabo super vos omnes iniquitates vestras 030 AMO 003 003 numquid ambulabunt duo pariter nisi convenerit eis 030 AMO 003 004 numquid rugiet leo in saltu nisi habuerit praedam numquid dabit catulus leonis vocem de cubili suo nisi aliquid adprehenderit 030 AMO 003 005 numquid cadet avis in laqueum terrae absque aucupe numquid auferetur laqueus de terra antequam quid ceperit 030 AMO 003 006 si clanget tuba in civitate et populus non expavescet si erit malum in civitate quod Dominus non fecit 030 AMO 003 007 quia non faciet Dominus Deus verbum nisi revelaverit secretum suum ad servos suos prophetas 030 AMO 003 008 leo rugiet quis non timebit Dominus Deus locutus est quis non prophetabit 030 AMO 003 009 auditum facite in aedibus Azoti et in aedibus terrae Aegypti et dicite congregamini super montes Samariae et videte insanias multas in medio eius et calumniam patientes in penetrabilibus eius 030 AMO 003 010 et nescierunt facere rectum dicit Dominus thesaurizantes iniquitatem et rapinas in aedibus suis 030 AMO 003 011 propterea haec dicit Dominus Deus tribulabitur et circumietur terra et detrahetur ex te fortitudo tua et diripientur aedes tuae 030 AMO 003 012 haec dicit Dominus quomodo si eruat pastor de ore leonis duo crura aut extremum auriculae sic eruentur filii Israhel qui habitant in Samaria in plaga lectuli et in Damasco grabatti 030 AMO 003 013 audite et contestamini in domo Iacob dicit Dominus Deus exercituum 030 AMO 003 014 quia in die cum visitare coepero praevaricationes Israhel super eum visitabo et super altaria Bethel et amputabuntur cornua altaris et cadent in terram 030 AMO 003 015 et percutiam domum hiemalem cum domo aestiva et peribunt domus eburneae et dissipabuntur aedes multae dicit Dominus 030 AMO 004 001 audite verbum hoc vaccae pingues quae estis in monte Samariae quae calumniam facitis egenis et confringitis pauperes quae dicitis dominis vestris adferte et bibemus 030 AMO 004 002 iuravit Dominus Deus in sancto suo quia ecce dies venient super vos et levabunt vos in contis et reliquias vestras in ollis ferventibus 030 AMO 004 003 et per aperturas exibitis altera contra alteram et proiciemini in Armon dicit Dominus 030 AMO 004 004 venite ad Bethel et impie agite ad Galgalam et multiplicate praevaricationem et offerte mane victimas vestras tribus diebus decimas vestras 030 AMO 004 005 et sacrificate de fermentato laudem et vocate voluntarias oblationes et adnuntiate sic enim voluistis filii Israhel dicit Dominus Deus 030 AMO 004 006 unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris et indigentiam panum in omnibus locis vestris et non estis reversi ad me dicit Dominus 030 AMO 004 007 ego quoque prohibui a vobis imbrem cum adhuc tres menses superessent usque ad messem et plui super civitatem unam et super civitatem alteram non plui pars una conpluta est et pars super quam non plui aruit 030 AMO 004 008 et venerunt duae et tres civitates ad civitatem unam ut biberent aquam et non sunt satiatae et non redistis ad me dicit Dominus 030 AMO 004 009 percussi vos in vento urente et in aurugine multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca et non redistis ad me dicit Dominus 030 AMO 004 010 misi in vos mortem in via Aegypti percussi in gladio iuvenes vestros usque ad captivitatem equorum vestrorum et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras et non redistis ad me dicit Dominus 030 AMO 004 011 subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorram et facti estis quasi torris raptus de incendio et non redistis ad me dicit Dominus 030 AMO 004 012 quapropter haec faciam tibi Israhel postquam autem haec fecero tibi praeparare in occursum Dei tui Israhel 030 AMO 004 013 quia ecce formans montes et creans ventum et adnuntians homini eloquium suum faciens matutinam nebulam et gradiens super excelsa terrae Dominus Deus exercituum nomen eius 030 AMO 005 001 audite verbum istud quod ego levo super vos planctum domus Israhel cecidit non adiciet ut resurgat 030 AMO 005 002 virgo Israhel proiecta est in terram suam non est qui suscitet eam 030 AMO 005 003 quia haec dicit Dominus Deus urbs de qua egrediebantur mille relinquentur in ea centum et de qua egrediebantur centum relinquentur in ea decem in domo Israhel 030 AMO 005 004 quia haec dicit Dominus domui Israhel quaerite me et vivetis 030 AMO 005 005 et nolite quaerere Bethel et in Galgala nolite intrare et in Bersabee non transibitis quia Galgala captiva ducetur et Bethel erit inutilis 030 AMO 005 006 quaerite Dominum et vivite ne forte conburatur ut ignis domus Ioseph et devorabit et non erit qui extinguat Bethel 030 AMO 005 007 qui convertitis in absinthium iudicium et iustitiam in terra relinquitis 030 AMO 005 008 facientem Arcturum et Orionem et convertentem in mane tenebras et diem nocte mutantem qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae Dominus nomen eius 030 AMO 005 009 qui subridet vastitatem super robustum et depopulationem super potentem adfert 030 AMO 005 010 odio habuerunt in porta corripientem et loquentem perfecte abominati sunt 030 AMO 005 011 idcirco pro eo quod diripiebatis pauperem et praedam electam tollebatis ab eo domos quadro lapide aedificabitis et non habitabitis in eis vineas amantissimas plantabitis et non bibetis vinum earum 030 AMO 005 012 quia cognovi multa scelera vestra et fortia peccata vestra hostes iusti accipientes munus et pauperes in porta deprimentes 030 AMO 005 013 ideo prudens in tempore illo tacebit quia tempus malum est 030 AMO 005 014 quaerite bonum et non malum ut vivatis et erit Dominus Deus exercituum vobiscum sicut dixistis 030 AMO 005 015 odite malum et diligite bonum et constituite in porta iudicium si forte misereatur Dominus Deus exercituum reliquiis Ioseph 030 AMO 005 016 propterea haec dicit Dominus Deus exercituum Dominator in omnibus plateis planctus et in cunctis quae foris sunt dicetur vae vae et vocabunt agricolam ad luctum et ad planctum eos qui sciunt plangere 030 AMO 005 017 et in omnibus vineis erit planctus quia pertransibo in medio tui dicit Dominus 030 AMO 005 018 vae desiderantibus diem Domini ad quid eam vobis dies Domini ista tenebrae et non lux 030 AMO 005 019 quomodo si fugiat vir a facie leonis et occurrat ei ursus et ingrediatur domum et innitatur manu sua super parietem et mordeat eum coluber 030 AMO 005 020 numquid non tenebrae dies Domini et non lux et caligo et non splendor in ea 030 AMO 005 021 odi et proieci festivitates vestras et non capiam odorem coetuum vestrorum 030 AMO 005 022 quod si adtuleritis mihi holocaustomata et munera vestra non suscipiam et vota pinguium vestrorum non respiciam 030 AMO 005 023 aufer a me tumultum carminum tuorum et cantica lyrae tuae non audiam 030 AMO 005 024 et revelabitur quasi aqua iudicium et iustitia quasi torrens fortis 030 AMO 005 025 numquid hostias et sacrificium obtulistis mihi in deserto quadraginta annis domus Israhel 030 AMO 005 026 et portastis tabernaculum Moloch vestro et imaginem idolorum vestrorum sidus dei vestri quae fecistis vobis 030 AMO 005 027 et migrare vos faciam trans Damascum dixit Dominus Deus exercituum nomen eius 030 AMO 006 001 vae qui opulenti estis in Sion et confiditis in monte Samariae optimates capita populorum ingredientes pompatice domum Israhel 030 AMO 006 002 transite in Chalanne et videte et ite inde in Emath magnam et descendite in Geth Palestinorum et ad optima quaeque regna horum si latior terminus eorum termino vestro est 030 AMO 006 003 qui separati estis in diem malum et adpropinquatis solio iniquitatis 030 AMO 006 004 qui dormitis in lectis eburneis et lascivitis in stratis vestris qui comeditis agnum de grege et vitulos de medio armenti 030 AMO 006 005 qui canitis ad vocem psalterii sicut David putaverunt se habere vasa cantici 030 AMO 006 006 bibentes in fialis vinum et optimo unguento delibuti et nihil patiebantur super contritione Ioseph 030 AMO 006 007 quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium et auferetur factio lascivientium 030 AMO 006 008 iuravit Dominus Deus in anima sua dicit Dominus Deus exercituum detestor ego superbiam Iacob et domos eius odi et tradam civitatem cum habitatoribus suis 030 AMO 006 009 quod si reliqui fuerint decem viri in domo una et ipsi morientur 030 AMO 006 010 et tollet eum propinquus suus et conburet eum ut efferat ossa de domo et dicet ei qui in penetrabilibus domus est numquid adhuc est apud te et respondebit finis est et dicet ei tace et non recorderis nominis Domini 030 AMO 006 011 quia ecce Dominus mandabit et percutiet domum maiorem ruinis et domum minorem scissionibus 030 AMO 006 012 numquid currere queunt in petris equi aut arari potest in bubalis quoniam convertistis in amaritudinem iudicium et fructum iustitiae in absinthium 030 AMO 006 013 qui laetamini in nihili qui dicitis numquid non in fortitudine nostra adsumpsimus nobis cornua 030 AMO 006 014 ecce enim suscitabo super vos domus Israhel dicit Dominus Deus exercituum gentem et conterent vos ab introitu Emath usque ad torrentem Deserti 030 AMO 007 001 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce fictor lucustae in principio germinantium serotini imbris et ecce serotinus post tonsorem regis 030 AMO 007 002 et factum est cum consummasset comedere herbam terrae et dixi Domine Deus propitius esto obsecro quis suscitabit Iacob quia parvulus est 030 AMO 007 003 misertus est Dominus super hoc non erit dixit Dominus 030 AMO 007 004 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce vocabat iudicium ad ignem Dominus Deus et devoravit abyssum multam et comedit simul partem 030 AMO 007 005 et dixi Domine Deus quiesce obsecro quis suscitabit Iacob quia parvulus est 030 AMO 007 006 misertus est Dominus super hoc sed et istud non erit dixit Dominus Deus 030 AMO 007 007 haec ostendit mihi et ecce Dominus stans super murum litum et in manu eius trulla cementarii 030 AMO 007 008 et dixit Dominus ad me quid tu vides Amos et dixi trullam cementarii et dixit Dominus ecce ego ponam trullam in medio populi mei Israhel non adiciam ultra superinducere eum 030 AMO 007 009 et demolientur excelsa idoli et sanctificationes Israhel desolabuntur et consurgam super domum Hieroboam in gladio 030 AMO 007 010 et misit Amasias sacerdos Bethel ad Hieroboam regem Israhel dicens rebellavit contra te Amos in medio domus Israhel non poterit terra sustinere universos sermones eius 030 AMO 007 011 haec enim dicit Amos in gladio morietur Hieroboam et Israhel captivus migrabit de terra sua 030 AMO 007 012 et dixit Amasias ad Amos qui vides gradere fuge in terram Iuda et comede ibi panem et ibi prophetabis 030 AMO 007 013 et in Bethel non adicies ultra ut prophetes quia sanctificatio regis est et domus regni est 030 AMO 007 014 et respondit Amos et dixit ad Amasiam non sum propheta et non sum filius prophetae sed armentarius ego sum vellicans sycomoros 030 AMO 007 015 et tulit me Dominus cum sequerer gregem et dixit ad me Dominus vade propheta ad populum meum Israhel 030 AMO 007 016 et nunc audi verbum Domini tu dicis non prophetabis super Israhel et non stillabis super domum idoli 030 AMO 007 017 propter hoc haec dicit Dominus uxor tua in civitate fornicabitur et filii tui et filiae tuae in gladio cadent et humus tua funiculo metietur et tu in terra polluta morieris et Israhel captivus migrabit de terra sua 030 AMO 008 001 haec ostendit mihi Dominus Deus et ecce uncinus pomorum 030 AMO 008 002 et dixit quid tu vides Amos et dixi uncinum pomorum et dixit Dominus ad me venit finis super populum meum Israhel non adiciam ultra ut pertranseam eum 030 AMO 008 003 et stridebunt cardines templi in die illa dicit Dominus Deus multi morientur in omni loco proicietur silentium 030 AMO 008 004 audite hoc qui conteritis pauperem et deficere facitis egenos terrae 030 AMO 008 005 dicentes quando transibit mensis et venundabimus merces et sabbatum et aperiemus frumentum ut inminuamus mensuram et augeamus siclum et subponamus stateras dolosas 030 AMO 008 006 ut possideamus in argento egenos et pauperes pro calciamentis et quisquilias frumenti vendamus 030 AMO 008 007 iuravit Dominus in superbia Iacob si oblitus fuero usque ad finem omnia opera eorum 030 AMO 008 008 numquid super isto non commovebitur terra et lugebit omnis habitator eius et ascendet quasi fluvius universus et eicietur et defluet quasi rivus Aegypti 030 AMO 008 009 et erit in die illa dicit Dominus occidet sol meridie et tenebrescere faciam terram in die luminis 030 AMO 008 010 et convertam festivitates vestras in luctum et omnia cantica vestra in planctum et inducam super omne dorsum vestrum saccum et super omne caput calvitium et ponam eam quasi luctum unigeniti et novissima eius quasi diem amarum 030 AMO 008 011 ecce dies veniunt dicit Dominus et mittam famem in terram non famem panis neque sitim aquae sed audiendi verbum Domini 030 AMO 008 012 et commovebuntur a mari usque ad mare et ab aquilone usque ad orientem circumibunt quaerentes verbum Domini et non invenient 030 AMO 008 013 in die illa deficient virgines pulchrae et adulescentes in siti 030 AMO 008 014 qui iurant in delicto Samariae et dicunt vivit deus tuus Dan et vivit via Bersabee et cadent et non resurgent ultra 030 AMO 009 001 vidi Dominum stantem super altare et dixit percute cardinem et commoveantur superliminaria avaritia enim in capite omnium et novissimum eorum in gladio interficiam non erit fuga eis fugiet et non salvabitur ex eis qui fugerit 030 AMO 009 002 si descenderint usque ad infernum inde manus mea educet eos et si ascenderint usque ad caelum inde detraham eos (Sheol h7585) 030 AMO 009 003 et si absconditi fuerint in vertice Carmeli inde scrutans auferam eos et si celaverint se ab oculis meis in fundo maris ibi mandabo serpenti et mordebit eos 030 AMO 009 004 et si abierint in captivitatem coram inimicis suis ibi mandabo gladio et occidet eos et ponam oculos meos super eos in malum et non in bonum 030 AMO 009 005 et Dominus Deus exercituum qui tangit terram et tabescet et lugebunt omnes habitantes in ea et ascendet sicut rivus omnis et defluet sicut fluvius Aegypti 030 AMO 009 006 qui aedificat in caelo ascensionem suam et fasciculum suum super terram fundavit qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae Dominus nomen eius 030 AMO 009 007 numquid non ut filii Aethiopum vos estis mihi filii Israhel ait Dominus numquid non Israhel ascendere feci de terra Aegypti et Palestinos de Cappadocia et Syros de Cyrene 030 AMO 009 008 ecce oculi Domini Dei super regnum peccans et conteram illud a facie terrae verumtamen conterens non conteram domum Iacob dicit Dominus 030 AMO 009 009 ecce enim ego mandabo et concutiam in omnibus gentibus domum Israhel sicut concutitur in cribro et non cadet lapillus super terram 030 AMO 009 010 in gladio morientur omnes peccatores populi mei qui dicunt non adpropinquabit et non veniet super nos malum 030 AMO 009 011 in die illo suscitabo tabernaculum David quod cecidit et reaedificabo aperturas murorum eius et ea quae corruerant instaurabo et reaedificabo eum sicut diebus antiquis 030 AMO 009 012 ut possideant reliquias Idumeae et omnes nationes eo quod invocatum sit nomen meum super eos dicit Dominus faciens haec 030 AMO 009 013 ecce dies veniunt dicit Dominus et conprehendet arator messorem et calcator uvae mittentem semen et stillabunt montes dulcedinem et omnes colles culti erunt 030 AMO 009 014 et convertam captivitatem populi mei Israhel et aedificabunt civitates desertas et habitabunt et plantabunt vineas et bibent vinum earum et facient hortos et comedent fructus eorum 030 AMO 009 015 et plantabo eos super humum suam et non evellam eos ultra de terra sua quam dedi eis dicit Dominus Deus tuus # # BOOK 031 OBA Obadiah Abdias Propheta 031 OBA 001 001 visio Abdiae haec dicit Dominus Deus ad Edom auditum audivimus a Domino et legatum ad gentes misit surgite et consurgamus adversum eum in proelium 031 OBA 001 002 ecce parvulum te dedi in gentibus contemptibilis tu es valde 031 OBA 001 003 superbia cordis tui extulit te habitantem in scissuris petrae exaltantem solium suum qui dicit in corde suo quis detrahet me in terram 031 OBA 001 004 si exaltatus fueris ut aquila et si inter sidera posueris nidum tuum inde detraham te dicit Dominus 031 OBA 001 005 si fures introissent ad te si latrones per noctem quomodo conticuisses nonne furati essent sufficientia sibi si vindemiatores introissent ad te numquid saltim racemos reliquissent tibi 031 OBA 001 006 quomodo scrutati sunt Esau investigaverunt abscondita eius 031 OBA 001 007 usque ad terminum emiserunt te omnes viri foederis tui inluserunt tibi invaluerunt adversum te viri pacis tuae qui comedunt tecum ponent insidias subter te non est prudentia in eo 031 OBA 001 008 numquid non in die illa dicit Dominus perdam sapientes de Idumea et prudentiam de monte Esau 031 OBA 001 009 et timebunt fortes tui a meridie ut intereat vir de monte Esau 031 OBA 001 010 propter interfectionem et propter iniquitatem in fratrem tuum Iacob operiet te confusio et peribis in aeternum 031 OBA 001 011 in die cum stares adversus quando capiebant alieni exercitum eius et extranei ingrediebantur portas eius et super Hierusalem mittebant sortem tu quoque eras quasi unus ex eis 031 OBA 001 012 et non despicies in die fratris tui in die peregrinationis eius et non laetaberis super filios Iuda in die perditionis eorum et non magnificabis os tuum in die angustiae 031 OBA 001 013 neque ingredieris portam populi mei in die ruinae eorum neque despicies et tu in malis eius in die vastitatis illius et non emitteris adversum exercitum eius in die vastitatis illius 031 OBA 001 014 neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint et non concludes reliquos eius in die tribulationis 031 OBA 001 015 quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes sicut fecisti fiet tibi retributionem tuam convertet in caput tuum 031 OBA 001 016 quomodo enim bibisti super montem sanctum meum bibent omnes gentes iugiter et bibent et absorbent et erunt quasi non sint 031 OBA 001 017 et in monte Sion erit salvatio et erit sanctus et possidebit domus Iacob eos qui se possederant 031 OBA 001 018 et erit domus Iacob ignis et domus Ioseph flamma et domus Esau stipula et succendentur in eis et devorabunt eos et non erunt reliquiae domus Esau quia Dominus locutus est 031 OBA 001 019 et hereditabunt hii qui ad austrum montem Esau et qui in campestribus Philisthim et possidebunt regionem Ephraim et regionem Samariae et Beniamin possidebit Galaad 031 OBA 001 020 et transmigratio exercitus huius filiorum Israhel omnia Chananeorum usque ad Saraptham et transmigratio Hierusalem quae in Bosforo est possidebit civitates austri 031 OBA 001 021 et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem Esau et erit Domino regnum # # BOOK 032 JON Jonah Jonas Propheta 032 JON 001 001 et factum est verbum Domini ad Ionam filium Amathi dicens 032 JON 001 002 surge vade in Nineven civitatem grandem et praedica in ea quia ascendit malitia eius coram me 032 JON 001 003 et surrexit Iona ut fugeret in Tharsis a facie Domini et descendit Ioppen et invenit navem euntem in Tharsis et dedit naulum eius et descendit in eam ut iret cum eis in Tharsis a facie Domini 032 JON 001 004 Dominus autem misit ventum magnum in mari et facta est tempestas magna in mari et navis periclitabatur conteri 032 JON 001 005 et timuerunt nautae et clamaverunt viri ad deum suum et miserunt vasa quae erant in navi in mare ut adleviaretur ab eis et Iona descendit ad interiora navis et dormiebat sopore gravi 032 JON 001 006 et accessit ad eum gubernator et dixit ei quid tu sopore deprimeris surge invoca Deum tuum si forte recogitet Deus de nobis et non pereamus 032 JON 001 007 et dixit vir ad collegam suum venite et mittamus sortes et sciamus quare hoc malum sit nobis et miserunt sortes et cecidit sors super Ionam 032 JON 001 008 et dixerunt ad eum indica nobis cuius causa malum istud sit nobis quod est opus tuum quae terra tua et quo vel ex quo populo es tu 032 JON 001 009 et dixit ad eos Hebraeus ego sum et Dominum Deum caeli ego timeo qui fecit mare et aridam 032 JON 001 010 et timuerunt viri timore magno et dixerunt ad eum quid hoc fecisti cognoverunt enim viri quod a facie Domini fugeret quia indicaverat eis 032 JON 001 011 et dixerunt ad eum quid faciemus tibi et cessabit mare a nobis quia mare ibat et intumescebat 032 JON 001 012 et dixit ad eos tollite me et mittite in mare et cessabit mare a vobis scio enim ego quoniam propter me tempestas grandis haec super vos 032 JON 001 013 et remigabant viri ut reverterentur ad aridam et non valebant quia mare ibat et intumescebat super eos 032 JON 001 014 et clamaverunt ad Dominum et dixerunt quaesumus Domine ne pereamus in anima viri istius et ne des super nos sanguinem innocentem quia tu Domine sicut voluisti fecisti 032 JON 001 015 et tulerunt Ionam et miserunt in mare et stetit mare a fervore suo 032 JON 001 016 et timuerunt viri timore magno Dominum et immolaverunt hostias Domino et voverunt vota 032 JON 001 017 et praeparavit Dominus piscem grandem ut degluttiret Ionam et erat Iona in ventre piscis tribus diebus et tribus noctibus 032 JON 002 001 et oravit Iona ad Dominum Deum suum de utero piscis 032 JON 002 002 et dixit clamavi de tribulatione mea ad Dominum et exaudivit me de ventre inferni clamavi et exaudisti vocem meam (Sheol h7585) 032 JON 002 003 et proiecisti me in profundum in corde maris et flumen circumdedit me omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt 032 JON 002 004 et ego dixi abiectus sum a conspectu oculorum tuorum verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum 032 JON 002 005 circumdederunt me aquae usque ad animam abyssus vallavit me pelagus operuit caput meum 032 JON 002 006 ad extrema montium descendi terrae vectes concluserunt me in aeternum et sublevabis de corruptione vitam meam Domine Deus meus 032 JON 002 007 cum angustiaretur in me anima mea Domini recordatus sum ut veniat ad te oratio mea ad templum sanctum tuum 032 JON 002 008 qui custodiunt vanitates frustra misericordiam suam derelinquunt 032 JON 002 009 ego autem in voce laudis immolabo tibi quaecumque vovi reddam pro salute Domino 032 JON 002 010 et dixit Dominus pisci et evomuit Ionam in aridam 032 JON 003 001 et factum est verbum Domini ad Ionam secundo dicens 032 JON 003 002 surge vade ad Nineven civitatem magnam et praedica in ea praedicationem quam ego loquor ad te 032 JON 003 003 et surrexit Iona et abiit in Nineven iuxta verbum Domini et Nineve erat civitas magna Dei itinere dierum trium 032 JON 003 004 et coepit Iona introire in civitatem itinere diei unius et clamavit et dixit adhuc quadraginta dies et Nineve subvertetur 032 JON 003 005 et crediderunt viri ninevitae in Deo et praedicaverunt ieiunium et vestiti sunt saccis a maiore usque ad minorem 032 JON 003 006 et pervenit verbum ad regem Nineve et surrexit de solio suo et abiecit vestimentum suum a se et indutus est sacco et sedit in cinere 032 JON 003 007 et clamavit et dixit in Nineve ex ore regis et principum eius dicens homines et iumenta et boves et pecora non gustent quicquam nec pascantur et aquam non bibant 032 JON 003 008 et operiantur saccis homines et iumenta et clament ad Dominum in fortitudine et convertatur vir a via sua mala et ab iniquitate quae est in manibus eorum 032 JON 003 009 quis scit si convertatur et ignoscat Deus et revertatur a furore irae suae et non peribimus 032 JON 003 010 et vidit Deus opera eorum quia conversi sunt a via sua mala et misertus est Deus super malitiam quam locutus fuerat ut faceret eis et non fecit 032 JON 004 001 et adflictus est Iona adflictione magna et iratus est 032 JON 004 002 et oravit ad Dominum et dixit obsecro Domine numquid non hoc est verbum meum cum adhuc essem in terra mea propter hoc praeoccupavi ut fugerem in Tharsis scio enim quia tu Deus clemens et misericors es patiens et multae miserationis et ignoscens super malitia 032 JON 004 003 et nunc Domine tolle quaeso animam meam a me quia melior est mihi mors quam vita 032 JON 004 004 et dixit Dominus putasne bene irasceris tu 032 JON 004 005 et egressus est Iona de civitate et sedit contra orientem civitatis et fecit sibimet ibi umbraculum et sedebat subter eum in umbra donec videret quid accideret civitati 032 JON 004 006 et praeparavit Dominus Deus hederam et ascendit super caput Ionae ut esset umbra super caput eius et protegeret eum laboraverat enim et laetatus est Iona super hedera laetitia magna 032 JON 004 007 et paravit Deus vermem ascensu diluculo in crastinum et percussit hederam et exaruit 032 JON 004 008 et cum ortus fuisset sol praecepit Dominus vento calido et urenti et percussit sol super caput Ionae et aestuabat et petivit animae suae ut moreretur et dixit melius est mihi mori quam vivere 032 JON 004 009 et dixit Dominus ad Ionam putasne bene irasceris tu super hederam et dixit bene irascor ego usque ad mortem 032 JON 004 010 et dixit Dominus tu doles super hederam in qua non laborasti neque fecisti ut cresceret quae sub una nocte nata est et una nocte periit 032 JON 004 011 et ego non parcam Nineve civitati magnae in qua sunt plus quam centum viginti milia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et sinistram suam et iumenta multa # # BOOK 033 MIC Micah Micha Propheta 033 MIC 001 001 verbum Domini quod factum est ad Micham Morasthiten in diebus Ioatham Ahaz Ezechiae regum Iuda quod vidit super Samariam et Hierusalem 033 MIC 001 002 audite populi omnes et adtendat terra et plenitudo eius et sit Dominus Deus vobis in testem Dominus de templo sancto suo 033 MIC 001 003 quia ecce Dominus egreditur de loco suo et descendet et calcabit super excelsa terrae 033 MIC 001 004 et consumentur montes subtus eum et valles scindentur sicut cera a facie ignis sicut aquae quae decurrunt in praeceps 033 MIC 001 005 in scelere Iacob omne istud et in peccatis domus Israhel quod scelus Iacob nonne Samaria et quae excelsa Iudae nonne Hierusalem 033 MIC 001 006 et ponam Samariam quasi acervum lapidum in agro cum plantatur vinea et detraham in vallem lapides eius et fundamenta eius revelabo 033 MIC 001 007 et omnia sculptilia eius concidentur et omnes mercedes eius conburentur igni et omnia idola eius ponam in perditionem quia de mercedibus meretricis congregata sunt et usque ad mercedem meretricis revertentur 033 MIC 001 008 super hoc plangam et ululabo vadam spoliatus et nudus faciam planctum velut draconum et luctum quasi strutionum 033 MIC 001 009 quia desperata est plaga eius quia venit usque ad Iudam tetigit portam populi mei usque ad Hierusalem 033 MIC 001 010 in Geth nolite adnuntiare lacrimis ne ploretis in domo Pulveris pulvere vos conspergite 033 MIC 001 011 et transite vobis habitatio Pulchra confusa ignominia non est egressa quae habitat in Exitu planctum domus Vicinae accipiet ex vobis quae stetit sibimet 033 MIC 001 012 quia infirmata est in bonum quae habitat in Amaritudinibus quia descendit malum a Domino in portam Hierusalem 033 MIC 001 013 tumultus quadrigae stuporis habitanti Lachis principium peccati est filiae Sion quia in te inventa sunt scelera Israhel 033 MIC 001 014 propterea dabit emissarios super hereditatem Geth domus Mendacii in deceptionem regibus Israhel 033 MIC 001 015 adhuc heredem adducam tibi quae habitas in Maresa usque Adollam veniet gloria Israhel 033 MIC 001 016 decalvare et tondere super filios deliciarum tuarum dilata calvitium tuum sicut aquila quoniam captivi ducti sunt ex te 033 MIC 002 001 vae qui cogitatis inutile et operamini malum in cubilibus vestris in luce matutina faciunt illud quoniam contra Deum est manus eorum 033 MIC 002 002 et concupierunt agros et violenter tulerunt et domos rapuerunt et calumniabantur virum et domum eius virum et hereditatem eius 033 MIC 002 003 idcirco haec dicit Dominus ecce ego cogito super familiam istam malum unde non auferetis colla vestra et non ambulabitis superbi quoniam tempus pessimum est 033 MIC 002 004 in die illa sumetur super vos parabola et cantabitur canticum cum suavitate dicentium depopulatione vastati sumus pars populi mei commutata est quomodo recedet a me cum revertatur qui regiones nostras dividat 033 MIC 002 005 propter hoc non erit tibi mittens funiculum sortis in coetu Domini 033 MIC 002 006 ne loquamini loquentes non stillabit super istos non conprehendet confusio 033 MIC 002 007 dicit domus Iacob numquid adbreviatus est spiritus Domini aut tales sunt cogitationes eius nonne verba mea bona sunt cum eo qui recte graditur 033 MIC 002 008 et e contrario populus meus in adversarium consurrexit desuper tunica pallium sustulistis eos qui transiebant simpliciter convertistis in bellum 033 MIC 002 009 mulieres populi mei eiecistis de domo deliciarum suarum a parvulis earum tulistis laudem meam in perpetuum 033 MIC 002 010 surgite et ite quia non habetis hic requiem propter inmunditiam eius corrumpetur putredine pessima 033 MIC 002 011 utinam non essem vir habens spiritum et mendacium potius loquerer stillabo tibi in vinum et in ebrietatem et erit super quem stillatur populus iste 033 MIC 002 012 congregatione congregabo Iacob totum te in unum conducam reliquias Israhel pariter ponam illum quasi gregem in ovili quasi pecus in medio caularum tumultuabuntur a multitudine hominum 033 MIC 002 013 ascendet enim pandens iter ante eos divident et transibunt portam et egredientur per eam et transibit rex eorum coram eis et Dominus in capite eorum 033 MIC 003 001 et dixi audite principes Iacob et duces domus Israhel numquid non vestrum est scire iudicium 033 MIC 003 002 qui odio habetis bonum et diligitis malum qui violenter tollitis pelles eorum desuper eos et carnem eorum desuper ossibus eorum 033 MIC 003 003 qui comederunt carnem populi mei et pellem eorum desuper excoriaverunt et ossa eorum confregerunt et conciderunt sicut in lebete et quasi carnem in medio ollae 033 MIC 003 004 tunc clamabunt ad Dominum et non exaudiet eos et abscondet faciem suam ab eis in tempore illo sicut nequiter egerunt in adinventionibus suis 033 MIC 003 005 haec dicit Dominus super prophetas qui seducunt populum meum qui mordent dentibus suis et praedicant pacem et si quis non dederit in ore eorum quippiam sanctificant super eum proelium 033 MIC 003 006 propterea nox vobis pro visione erit et tenebrae vobis pro divinatione et occumbet sol super prophetas et obtenebrabitur super eos dies 033 MIC 003 007 et confundentur qui vident visiones et confundentur divini et operient vultus suos omnes quia non est responsum Dei 033 MIC 003 008 verumtamen ego repletus sum fortitudine spiritus Domini iudicio et virtute ut adnuntiem Iacob scelus suum et Israhel peccatum suum 033 MIC 003 009 audite haec principes domus Iacob et iudices domus Israhel qui abominamini iudicium et omnia recta pervertitis 033 MIC 003 010 qui aedificatis Sion in sanguinibus et Hierusalem in iniquitate 033 MIC 003 011 principes eius in muneribus iudicabant et sacerdotes eius in mercede docebant et prophetae eius in pecunia divinabant et super Dominum requiescebant dicentes numquid non Dominus in medio nostrum non venient super nos mala 033 MIC 003 012 propter hoc causa vestri Sion quasi ager arabitur et Hierusalem quasi acervus lapidum erit et mons templi in excelsa silvarum 033 MIC 004 001 et in novissimo dierum erit mons domus Domini praeparatus in vertice montium et sublimis super colles et fluent ad eum populi 033 MIC 004 002 et properabunt gentes multae et dicent venite ascendamus ad montem Domini et ad domum Dei Iacob et docebit nos de viis suis et ibimus in semitis eius quia de Sion egredietur lex et verbum Domini de Hierusalem 033 MIC 004 003 et iudicabit inter populos multos et corripiet gentes fortes usque in longinquum et concident gladios suos in vomeres et hastas suas in ligones non sumet gens adversus gentem gladium et non discent ultra belligerare 033 MIC 004 004 et sedebit vir subtus vineam suam et subtus ficum suam et non erit qui deterreat quia os Domini exercituum locutum est 033 MIC 004 005 quia omnes populi ambulabunt unusquisque in nomine dei sui nos autem ambulabimus in nomine Domini Dei nostri in aeternum et ultra 033 MIC 004 006 in die illa dicit Dominus congregabo claudicantem et eam quam eieceram colligam et quam adflixeram 033 MIC 004 007 et ponam claudicantem in reliquias et eam quae laboraverat in gentem robustam et regnabit Dominus super eos in monte Sion ex hoc nunc et usque in aeternum 033 MIC 004 008 et tu turris Gregis nebulosa filiae Sion usque ad te veniet et veniet potestas prima regnum filiae Hierusalem 033 MIC 004 009 nunc quare maerore contraheris numquid rex non est tibi aut consiliarius tuus periit quia conprehendit te dolor sicut parturientem 033 MIC 004 010 dole et satage filia Sion quasi parturiens quia nunc egredieris de civitate et habitabis in regione et venies usque ad Babylonem ibi liberaberis ibi redimet te Dominus de manu inimicorum tuorum 033 MIC 004 011 et nunc congregatae sunt super te gentes multae quae dicunt lapidetur et aspiciat in Sion oculus noster 033 MIC 004 012 ipsi autem non cognoverunt cogitationes Domini et non intellexerunt consilium eius quia congregavit eos quasi faenum areae 033 MIC 004 013 surge et tritura filia Sion quia cornu tuum ponam ferreum et ungulas tuas ponam aereas et comminues populos multos et interficiam Domino rapinas eorum et fortitudinem eorum Domino universae terrae 033 MIC 005 001 nunc vastaberis filia latronis obsidionem posuerunt super nos in virga percutient maxillam iudicis Israhel 033 MIC 005 002 et tu Bethleem Ephrata parvulus es in milibus Iuda ex te mihi egredietur qui sit dominator in Israhel et egressus eius ab initio a diebus aeternitatis 033 MIC 005 003 propter hoc dabit eos usque ad tempus in quo parturiens pariet reliquiae fratrum eius convertentur ad filios Israhel 033 MIC 005 004 et stabit et pascet in fortitudine Domini in sublimitate nominis Domini Dei sui et convertentur quia nunc magnificabitur usque ad terminos terrae 033 MIC 005 005 et erit iste pax Assyrius cum venerit in terram nostram et quando calcaverit in domibus nostris et suscitabimus super eum septem pastores et octo primates homines 033 MIC 005 006 et pascent terram Assur in gladio et terram Nemrod in lanceis eius et liberabit ab Assur cum venerit in terram nostram et cum calcaverit in finibus nostris 033 MIC 005 007 et erunt reliquiae Iacob in medio populorum multorum quasi ros a Domino et quasi stillae super herbam quae non expectat virum et non praestolatur filios hominum 033 MIC 005 008 et erunt reliquiae Iacob in gentibus in medio populorum multorum quasi leo in iumentis silvarum et quasi catulus leonis in gregibus pecorum qui cum transierit et conculcaverit et ceperit non est qui eruat 033 MIC 005 009 exaltabitur manus tua super hostes tuos et omnes inimici tui interibunt 033 MIC 005 010 et erit in die illa dicit Dominus auferam equos tuos de medio tui et disperdam quadrigas tuas 033 MIC 005 011 et perdam civitates terrae tuae et destruam omnes munitiones tuas 033 MIC 005 012 et auferam maleficia de manu tua et divinationes non erunt in te 033 MIC 005 013 et perire faciam sculptilia tua et statuas tuas de medio tui et non adorabis ultra opera manuum tuarum 033 MIC 005 014 et evellam lucos tuos de medio tui et conteram civitates tuas 033 MIC 005 015 et faciam in furore et in indignatione ultionem in omnibus gentibus quae non audierunt 033 MIC 006 001 audite quae Dominus loquitur surge contende iudicio adversum montes et audiant colles vocem tuam 033 MIC 006 002 audiant montes iudicium Domini et fortia fundamenta terrae quia iudicium Domini cum populo suo et cum Israhel diiudicabitur 033 MIC 006 003 populus meus quid feci tibi et quid molestus fui tibi responde mihi 033 MIC 006 004 quia eduxi te de terra Aegypti et de domo servientium liberavi te et misi ante faciem tuam Mosen et Aaron et Mariam 033 MIC 006 005 populus meus memento quaeso quid cogitaverit Balac rex Moab et quid responderit ei Balaam filius Beor de Setthim usque ad Galgalam ut cognosceret iustitias Domini 033 MIC 006 006 quid dignum offeram Domino curvem genu Deo excelso numquid offeram ei holocaustomata et vitulos anniculos 033 MIC 006 007 numquid placari potest Dominus in milibus arietum aut in multis milibus hircorum pinguium numquid dabo primogenitum meum pro scelere meo fructum ventris mei pro peccato animae meae 033 MIC 006 008 indicabo tibi o homo quid sit bonum et quid Dominus quaerat a te utique facere iudicium et diligere misericordiam et sollicitum ambulare cum Deo tuo 033 MIC 006 009 vox Domini ad civitatem clamat et salus erit timentibus nomen tuum audite tribus et quis adprobabit illud 033 MIC 006 010 adhuc ignis in domo impii thesauri iniquitatis et mensura minor irae plena 033 MIC 006 011 numquid iustificabo stateram impiam et saccelli pondera dolosa 033 MIC 006 012 in quibus divites eius repleti sunt iniquitate et habitantes in ea loquebantur mendacium et lingua eorum fraudulenta in ore eorum 033 MIC 006 013 et ego ergo coepi percutere te perditione super peccatis tuis 033 MIC 006 014 tu comedes et non saturaberis et humiliatio tua in medio tui et adprehendes et non salvabis et quos salvaveris in gladium dabo 033 MIC 006 015 tu seminabis et non metes tu calcabis olivam et non ungueris oleo et mustum et non bibes vinum 033 MIC 006 016 et custodisti praecepta Omri et omne opus domus Achab et ambulasti in voluntatibus eorum ut darem te in perditionem et habitantes in ea in sibilum et obprobrium populi mei portabitis 033 MIC 007 001 vae mihi quia factus sum sicut qui colligit in autumno racemos vindemiae non est botrus ad comedendum praecoquas ficus desideravit anima mea 033 MIC 007 002 periit sanctus de terra et rectus in hominibus non est omnes in sanguine insidiantur vir fratrem suum venatur ad mortem 033 MIC 007 003 malum manuum suarum dicunt bonum princeps postulat et iudex in reddendo est et magnus locutus est desiderium animae suae et conturbaverunt eam 033 MIC 007 004 qui optimus in eis est quasi paliurus et qui rectus quasi spina de sepe dies speculationis tuae visitatio tua venit nunc erit vastitas eorum 033 MIC 007 005 nolite credere amico et nolite confidere in duce ab ea quae dormit in sinu tuo custodi claustra oris tui 033 MIC 007 006 quia filius contumeliam facit patri filia consurgit adversus matrem suam nurus contra socrum suam inimici hominis domestici eius 033 MIC 007 007 ego autem ad Dominum aspiciam expectabo Deum salvatorem meum audiet me Deus meus 033 MIC 007 008 ne laeteris inimica mea super me quia cecidi consurgam cum sedero in tenebris Dominus lux mea est 033 MIC 007 009 iram Domini portabo quoniam peccavi ei donec iudicet causam meam et faciat iudicium meum educet me in lucem videbo in iustitiam eius 033 MIC 007 010 et aspiciet inimica mea et operietur confusione quae dicit ad me ubi est Dominus Deus tuus oculi mei videbunt in eam nunc erit in conculcationem ut lutum platearum 033 MIC 007 011 dies ut aedificentur maceriae tuae in die illa longe fiet lex 033 MIC 007 012 in die illa et usque ad te veniet Assur et usque ad civitates munitas et a civitatibus munitis usque ad flumen et ad mare de mari et ad montem de monte 033 MIC 007 013 et erit terra in desolationem propter habitatores suos et propter fructum cogitationum eorum 033 MIC 007 014 pasce populum tuum in virga tua gregem hereditatis tuae habitantes solos in saltu in medio Carmeli pascentur Basan et Galaad iuxta dies antiquos 033 MIC 007 015 secundum dies egressionis tuae de terra Aegypti ostendam ei mirabilia 033 MIC 007 016 videbunt gentes et confundentur super omni fortitudine sua ponent manus super os aures eorum surdae erunt 033 MIC 007 017 lingent pulverem sicut serpens velut reptilia terrae proturbabuntur de aedibus suis Dominum Deum nostrum desiderabunt et timebunt te 033 MIC 007 018 quis Deus similis tui qui aufers iniquitatem et transis peccatum reliquiarum hereditatis tuae non inmittet ultra furorem suum quoniam volens misericordiam est 033 MIC 007 019 revertetur et miserebitur nostri deponet iniquitates nostras et proiciet in profundum maris omnia peccata nostra 033 MIC 007 020 dabis veritatem Iacob misericordiam Abraham quae iurasti patribus nostris a diebus antiquis # # BOOK 034 NAH Nahum Nahum Propheta 034 NAH 001 001 onus Nineve liber visionis Naum Helcesei 034 NAH 001 002 Deus aemulator et ulciscens Dominus ulciscens Dominus et habens furorem ulciscens Dominus in hostes suos et irascens ipse inimicis suis 034 NAH 001 003 Dominus patiens et magnus fortitudine et mundans non faciet innocentem Dominus in tempestate et turbine viae eius et nebulae pulvis pedum eius 034 NAH 001 004 increpans mare et exsiccans illud et omnia flumina ad desertum deducens infirmatus est Basan et Carmelus et flos Libani elanguit 034 NAH 001 005 montes commoti sunt ab eo et colles adsolati sunt et contremuit terra a facie eius et orbis et omnes habitantes in eo 034 NAH 001 006 ante faciem indignationis eius quis stabit et quis resistet in ira furoris eius indignatio eius effusa est ut ignis et petrae dissolutae sunt ab eo 034 NAH 001 007 bonus Dominus et confortans in die tribulationis et sciens sperantes in se 034 NAH 001 008 et in diluvio praetereunte consummationem faciet loci eius et inimicos eius persequentur tenebrae 034 NAH 001 009 quid cogitatis contra Dominum consummationem ipse faciet non consurget duplex tribulatio 034 NAH 001 010 quia sicut spinae se invicem conplectuntur sic convivium eorum pariter potantium consumentur quasi stipula ariditate plena 034 NAH 001 011 ex te exivit cogitans contra Dominum malitiam mente pertractans praevaricationem 034 NAH 001 012 haec dicit Dominus si perfecti fuerint et ita plures sic quoque adtondentur et pertransibit adflixi te et non adfligam te ultra 034 NAH 001 013 et nunc conteram virgam eius de dorso tuo et vincula tua disrumpam 034 NAH 001 014 et praecipiet super te Dominus non seminabitur ex nomine tuo amplius de domo Dei tui interficiam sculptile et conflatile ponam sepulchrum tuum quia inhonoratus es 034 NAH 001 015 ecce super montes pedes evangelizantis et adnuntiantis pacem celebra Iuda festivitates tuas et redde vota tua quia non adiciet ultra ut pertranseat in te Belial universus interiit 034 NAH 002 001 ascendit qui dispergat coram te qui custodit obsidionem contemplare viam conforta lumbos robora virtutem valde 034 NAH 002 002 quia reddidit Dominus superbiam Iacob sicut superbiam Israhel quia vastatores dissipaverunt eos et propagines eorum corruperunt 034 NAH 002 003 clypeus fortium eius ignitus viri exercitus in coccineis igneae habenae currus in die praeparationis eius et agitatores consopiti sunt 034 NAH 002 004 in itineribus conturbati sunt quadrigae conlisae sunt in plateis aspectus eorum quasi lampades quasi fulgura discurrentia 034 NAH 002 005 recordabitur fortium suorum ruent in itineribus suis velociter ascendent muros eius et praeparabitur umbraculum 034 NAH 002 006 portae fluviorum apertae sunt et templum ad solum dirutum 034 NAH 002 007 et miles captivus abductus est et ancillae eius minabantur gementes ut columbae murmurantes in cordibus suis 034 NAH 002 008 et Nineve quasi piscina aquarum aquae eius ipsi vero fugerunt state state et non est qui revertatur 034 NAH 002 009 diripite argentum diripite aurum et non est finis divitiarum ex omnibus vasis desiderabilibus 034 NAH 002 010 dissipata et scissa et dilacerata et cor tabescens et dissolutio geniculorum et defectio in cunctis renibus et facies omnium sicut nigredo ollae 034 NAH 002 011 ubi est habitaculum leonum et pascua catulorum leonum ad quam ivit leo ut ingrederetur illuc catulus leonis et non est qui exterreat 034 NAH 002 012 leo cepit sufficienter catulis suis et necavit leaenis suis et implevit praeda speluncas suas et cubile suum rapina 034 NAH 002 013 ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et succendam usque ad fumum quadrigas eius et leunculos tuos comedet gladius et exterminabo de terra praedam tuam et non audietur ultra vox nuntiorum tuorum 034 NAH 003 001 vae civitas sanguinum universa mendacii dilaceratione plena non recedet a te rapina 034 NAH 003 002 vox flagelli et vox impetus rotae et equi frementis et quadrigae ferventis equitis ascendentis 034 NAH 003 003 et micantis gladii et fulgurantis hastae et multitudinis interfectae et gravis ruinae nec est finis cadaverum et corruent in corporibus suis 034 NAH 003 004 propter multitudinem fornicationum meretricis speciosae et gratae et habentis maleficia quae vendidit gentes in fornicationibus suis et familias in maleficiis suis 034 NAH 003 005 ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et revelabo pudenda tua in facie tua et ostendam gentibus nuditatem tuam et regnis ignominiam tuam 034 NAH 003 006 et proiciam super te abominationes et contumeliis te adficiam et ponam te in exemplum 034 NAH 003 007 et erit omnis qui viderit te resiliet a te et dicet vastata est Nineve quis commovebit super te caput unde quaeram consolatorem tibi 034 NAH 003 008 numquid melior es ab Alexandria populorum quae habitat in fluminibus aqua in circuitu eius cuius divitiae mare aquae muri eius 034 NAH 003 009 Aethiopia fortitudo et Aegyptus et non est finis Africa et Lybies fuerunt in auxilio tuo 034 NAH 003 010 sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem parvuli eius elisi sunt in capite omnium viarum et super inclitos eius miserunt sortem et omnes optimates eius confixi sunt in conpedibus 034 NAH 003 011 et tu ergo inebriaberis eris despecta et tu quaeres auxilium ab inimico 034 NAH 003 012 omnes munitiones tuae sicuti ficus cum grossis suis si concussae fuerint cadent in os comedentis 034 NAH 003 013 ecce populus tuus mulieres in medio tui inimicis tuis adapertione pandentur portae terrae tuae devorabit ignis vectes tuos 034 NAH 003 014 aquam propter obsidionem hauri tibi extrue munitiones tuas intra in lutum et calca subigens tene laterem 034 NAH 003 015 ibi comedet te ignis peribis gladio devorabit te ut bruchus congregare ut bruchus multiplicare ut lucusta 034 NAH 003 016 plures fecisti negotiationes tuas quam stellae sunt caeli bruchus expansus est et avolavit 034 NAH 003 017 custodes tui quasi lucustae et parvuli tui quasi lucustae lucustarum quae considunt in sepibus in die frigoris sol ortus est et avolaverunt et non est cognitus locus earum ubi fuerint 034 NAH 003 018 dormitaverunt pastores tui rex Assur sepelientur principes tui latitavit populus tuus in montibus et non est qui congreget 034 NAH 003 019 non est obscura contritio tua pessima est plaga tua omnes qui audierunt auditionem tuam conpresserunt manum super te quia super quem non transiit malitia tua semper # # BOOK 035 HAB Habakkuk Habacuc Propheta 035 HAB 001 001 onus quod vidit Abacuc propheta 035 HAB 001 002 usquequo Domine clamabo et non exaudies vociferabor ad te vim patiens et non salvabis 035 HAB 001 003 quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem videre praeda et iniustitia contra me et factum est iudicium et contradictio potentior 035 HAB 001 004 propter hoc lacerata est lex et non pervenit usque ad finem iudicium quia impius praevalet adversus iustum propterea egreditur iudicium perversum 035 HAB 001 005 aspicite in gentibus et videte et admiramini et obstupescite quia opus factum est in diebus vestris quod nemo credet cum narrabitur 035 HAB 001 006 quia ecce ego suscitabo Chaldeos gentem amaram et velocem ambulantem super latitudinem terrae ut possideat tabernacula non sua 035 HAB 001 007 horribilis et terribilis est ex semet ipsa iudicium et onus eius egredietur 035 HAB 001 008 leviores pardis equi eius et velociores lupis vespertinis et diffundentur equites eius equites namque eius de longe venient volabunt quasi aquila festinans ad comedendum 035 HAB 001 009 omnes ad praedam venient facies eorum ventus urens et congregabit quasi harenam captivitatem 035 HAB 001 010 et ipse de regibus triumphabit et tyranni ridiculi eius erunt ipse super omnem munitionem ridebit et conportabit aggerem et capiet eam 035 HAB 001 011 tunc mutabitur spiritus et pertransibit et corruet haec est fortitudo eius dei sui 035 HAB 001 012 numquid non tu a principio Domine Deus meus Sancte meus et non moriemur Domine in iudicium posuisti eum et fortem ut corriperes fundasti eum 035 HAB 001 013 mundi sunt oculi tui ne videas malum et respicere ad iniquitatem non poteris quare non respicis super inique agentes et taces devorante impio iustiorem se 035 HAB 001 014 et facies homines quasi pisces maris et quasi reptile non habens principem 035 HAB 001 015 totum in hamo sublevavit traxit illud in sagena sua et congregavit in rete suo super hoc laetabitur et exultabit 035 HAB 001 016 propterea immolabit sagenae suae et sacrificabit reti suo quia in ipsis incrassata est pars eius et cibus eius electus 035 HAB 001 017 propter hoc ergo expandit sagenam suam et semper interficere gentes non parcet 035 HAB 002 001 super custodiam meam stabo et figam gradum super munitionem et contemplabor ut videam quid dicatur mihi et quid respondeam ad arguentem me 035 HAB 002 002 et respondit mihi Dominus et dixit scribe visum et explana eum super tabulas ut percurrat qui legerit eum 035 HAB 002 003 quia adhuc visus procul et apparebit in finem et non mentietur si moram fecerit expecta illum quia veniens veniet et non tardabit 035 HAB 002 004 ecce qui incredulus est non erit recta anima eius in semet ipso iustus autem in fide sua vivet 035 HAB 002 005 et quomodo vinum potantem decipit sic erit vir superbus et non decorabitur qui dilatavit quasi infernus animam suam et ipse quasi mors et non adimpletur et congregabit ad se omnes gentes et coacervabit ad se omnes populos (Sheol h7585) 035 HAB 002 006 numquid non omnes isti super eum parabolam sument et loquellam enigmatum eius et dicetur vae ei qui multiplicat non sua usquequo et adgravat contra se densum lutum 035 HAB 002 007 numquid non repente consurgent qui mordeant te et suscitabuntur lacerantes te et eris in rapinam eis 035 HAB 002 008 quia tu spoliasti gentes multas spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis propter sanguinem hominis et iniquitatem terrae civitatis et omnium habitantium in ea 035 HAB 002 009 vae qui congregat avaritiam malam domui suae ut sit in excelso nidus eius et liberari se putat de manu mali 035 HAB 002 010 cogitasti confusionem domui tuae concidisti populos multos et peccavit anima tua 035 HAB 002 011 quia lapis de pariete clamabit et lignum quod inter iuncturas aedificiorum est respondebit 035 HAB 002 012 vae qui aedificat civitatem in sanguinibus et praeparat urbem in iniquitate 035 HAB 002 013 numquid non haec a Domino sunt exercituum laborabunt enim populi in multo igni et gentes in vacuum et deficient 035 HAB 002 014 quia replebitur terra ut cognoscat gloriam Domini quasi aquae operientes mare 035 HAB 002 015 vae qui potum dat amico suo mittens fel suum et inebrians ut aspiciat nuditatem eius 035 HAB 002 016 repletus est ignominia pro gloria bibe tu quoque et consopire circumdabit te calix dexterae Domini et vomitus ignominiae super gloriam tuam 035 HAB 002 017 quia iniquitas Libani operiet te et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus hominis et iniquitate terrae et civitatis et omnium habitantium in ea 035 HAB 002 018 quid prodest sculptile quia sculpsit illud fictor suus conflatile et imaginem falsam quia speravit in figmento fictor eius ut faceret simulacra muta 035 HAB 002 019 vae qui dicit ligno expergiscere surge lapidi tacenti numquid ipse docere poterit ecce iste coopertus est auro et argento et omnis spiritus non est in visceribus eius 035 HAB 002 020 Dominus autem in templo sancto suo sileat a facie eius omnis terra 035 HAB 003 001 oratio Abacuc prophetae pro ignorationibus 035 HAB 003 002 Domine audivi auditionem tuam et timui Domine opus tuum in medio annorum vivifica illud in medio annorum notum facies cum iratus fueris misericordiae recordaberis 035 HAB 003 003 Deus ab austro veniet et Sanctus de monte Pharan semper operuit caelos gloria eius et laudis eius plena est terra 035 HAB 003 004 splendor eius ut lux erit cornua in manibus eius ibi abscondita est fortitudo eius 035 HAB 003 005 ante faciem eius ibit mors et egredietur diabolus ante pedes eius 035 HAB 003 006 stetit et mensus est terram aspexit et dissolvit gentes et contriti sunt montes saeculi incurvati sunt colles mundi ab itineribus aeternitatis eius 035 HAB 003 007 pro iniquitate vidi tentoria Aethiopiae turbabuntur pelles terrae Madian 035 HAB 003 008 numquid in fluminibus iratus es Domine aut in fluminibus furor tuus vel in mari indignatio tua quia ascendes super equos tuos et quadrigae tuae salvatio 035 HAB 003 009 suscitans suscitabis arcum tuum iuramenta tribubus quae locutus es semper fluvios scindes terrae 035 HAB 003 010 viderunt te et doluerunt montes gurges aquarum transiit dedit abyssus vocem suam altitudo manus suas levavit 035 HAB 003 011 sol et luna steterunt in habitaculo suo in luce sagittarum tuarum ibunt in splendore fulgurantis hastae tuae 035 HAB 003 012 in fremitu conculcabis terram in furore obstupefacies gentes 035 HAB 003 013 egressus es in salutem populi tui in salutem cum christo tuo percussisti caput de domo impii denudasti fundamentum usque ad collum semper 035 HAB 003 014 maledixisti sceptris eius capiti bellatorum eius venientibus ut turbo ad dispergendum me exultatio eorum sicut eius qui devorat pauperem in abscondito 035 HAB 003 015 viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum 035 HAB 003 016 audivi et conturbatus est venter meus ad vocem contremuerunt labia mea ingrediatur putredo in ossibus meis et subter me scateat ut requiescam in die tribulationis ut ascendam ad populum accinctum nostrum 035 HAB 003 017 ficus enim non florebit et non erit germen in vineis mentietur opus olivae et arva non adferent cibum abscidetur de ovili pecus et non erit armentum in praesepibus 035 HAB 003 018 ego autem in Domino gaudebo exultabo in Deo Iesu meo 035 HAB 003 019 Dominus Deus fortitudo mea et ponet pedes meos quasi cervorum et super excelsa mea deducet me victori in psalmis canentem # # BOOK 036 ZEP Zephaniah Sofonias Propheta 036 ZEP 001 001 verbum Domini quod factum est ad Sofoniam filium Chusi filium Godoliae filii Amariae filii Ezechiae in diebus Iosiae filii Amon regis Iuda 036 ZEP 001 002 congregans congregabo omnia a facie terrae dicit Dominus 036 ZEP 001 003 congregans hominem et pecus congregans volatile caeli et pisces maris et ruinae impiorum erunt et disperdam homines a facie terrae dicit Dominus 036 ZEP 001 004 et extendam manum meam super Iudam et super omnes habitantes Hierusalem et disperdam de loco hoc reliquias Baal et nomina aedituorum cum sacerdotibus 036 ZEP 001 005 et eos qui adorant super tecta militiam caeli et adorant et iurant in Domino et iurant in Melchom 036 ZEP 001 006 et qui avertuntur de post tergum Domini et qui non quaesierunt Dominum nec investigaverunt eum 036 ZEP 001 007 silete a facie Domini Dei quia iuxta est dies Domini quia praeparavit Dominus hostiam sanctificavit vocatos suos 036 ZEP 001 008 et erit in die hostiae Domini visitabo super principes et super filios regis et super omnes qui induti sunt veste peregrina 036 ZEP 001 009 et visitabo omnem qui arroganter ingreditur super limen in die illa qui conplent domum Domini Dei sui iniquitate et dolo 036 ZEP 001 010 et erit in die illa dicit Dominus vox clamoris a porta Piscium et ululatus a secunda et contritio magna a collibus 036 ZEP 001 011 ululate habitatores pilae conticuit omnis populus Chanaan disperierunt omnes involuti argento 036 ZEP 001 012 et erit in tempore illo scrutabor Hierusalem in lucernis et visitabo super viros defixos in fecibus suis qui dicunt in cordibus suis non faciet bene Dominus et non faciet male 036 ZEP 001 013 et erit fortitudo eorum in direptionem et domus eorum in desertum et aedificabunt domos et non habitabunt et plantabunt vineas et non bibent vinum earum 036 ZEP 001 014 iuxta est dies Domini magnus iuxta et velox nimis vox diei Domini amara tribulabitur ibi fortis 036 ZEP 001 015 dies irae dies illa dies tribulationis et angustiae dies calamitatis et miseriae dies tenebrarum et caliginis dies nebulae et turbinis 036 ZEP 001 016 dies tubae et clangoris super civitates munitas et super angulos excelsos 036 ZEP 001 017 et tribulabo homines et ambulabunt ut caeci quia Domino peccaverunt et effundetur sanguis eorum sicut humus et corpus eorum sicut stercora 036 ZEP 001 018 sed et argentum eorum et aurum eorum non poterit liberare eos in die irae Domini in igne zeli eius devorabitur omnis terra quia consummationem cum festinatione faciet cunctis habitantibus terram 036 ZEP 002 001 convenite congregamini gens non amabilis 036 ZEP 002 002 priusquam pariat iussio quasi pulverem transeuntem diem antequam veniat super vos ira furoris Domini antequam veniat super vos dies furoris Domini 036 ZEP 002 003 quaerite Dominum omnes mansueti terrae qui iudicium eius estis operati quaerite iustum quaerite mansuetum si quo modo abscondamini in die furoris Domini 036 ZEP 002 004 quia Gaza destructa erit et Ascalon in desertum Azotum in meridie eicient et Accaron eradicabitur 036 ZEP 002 005 vae qui habitatis funiculum maris gens perditorum verbum Domini super vos Chanaan terra Philisthinorum et disperdam te ita ut non sit inhabitator 036 ZEP 002 006 et erit funiculus maris requies pastorum et caulae pecorum 036 ZEP 002 007 et erit funiculus eius qui remanserit de domo Iuda ibi pascentur in domibus Ascalonis ad vesperam requiescent quia visitabit eos Dominus Deus eorum et avertet captivitatem eorum 036 ZEP 002 008 audivi obprobrium Moab et blasphemias filiorum Ammon quae exprobraverunt populo meo et magnificati sunt super terminos eorum 036 ZEP 002 009 propterea vivo ego dicit Dominus exercituum Deus Israhel quia Moab ut Sodoma erit et filii Ammon quasi Gomorra siccitas spinarum et acervi salis et desertum usque in aeternum reliquiae populi mei diripient illos residui gentis meae possidebunt eos 036 ZEP 002 010 hoc eis eveniet pro superbia sua quia blasphemaverunt et magnificati sunt super populum Domini exercituum 036 ZEP 002 011 horribilis Dominus super eos et adtenuabit omnes deos terrae et adorabunt eum vir de loco suo omnes insulae gentium 036 ZEP 002 012 sed et vos Aethiopes interfecti gladio meo eritis 036 ZEP 002 013 et extendet manum suam super aquilonem et perdet Assur et ponet speciosam in solitudinem et in invium et quasi desertum 036 ZEP 002 014 et accubabunt in medio eius greges omnes bestiae gentium et onocrotalus et ericius in liminibus eius morabuntur vox cantantis in fenestra corvus in superliminari quoniam adtenuabo robur eius 036 ZEP 002 015 haec est civitas gloriosa habitans in confidentia quae dicebat in corde suo ego sum et extra me non est alia amplius quomodo facta est in desertum cubile bestiae omnis qui transit per eam sibilabit et movebit manum suam 036 ZEP 003 001 vae provocatrix et redempta civitas columba 036 ZEP 003 002 non audivit vocem et non suscepit disciplinam in Domino non est confisa ad Deum suum non adpropiavit 036 ZEP 003 003 principes eius in medio eius quasi leones rugientes iudices eius lupi vespere non relinquebant in mane 036 ZEP 003 004 prophetae eius vesani viri infideles sacerdotes eius polluerunt sanctum iniuste egerunt contra legem 036 ZEP 003 005 Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem mane mane iudicium suum dabit in luce et non abscondetur nescivit autem iniquus confusionem 036 ZEP 003 006 disperdi gentes et dissipati sunt anguli earum desertas feci vias eorum dum non est qui transeat desolatae sunt civitates eorum non remanente viro nec ullo habitatore 036 ZEP 003 007 dixi attamen timebis me suscipies disciplinam et non peribit habitaculum eius propter omnia in quibus visitavi eam verumtamen diluculo surgentes corruperunt omnes cogitationes suas 036 ZEP 003 008 quapropter expecta me dicit Dominus in die resurrectionis meae in futurum quia iudicium meum ut congregem gentes et colligam regna ut effundam super eas indignationem meam omnem iram furoris mei in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra 036 ZEP 003 009 quia tunc reddam populis labium electum ut vocent omnes in nomine Domini et serviant ei umero uno 036 ZEP 003 010 ultra flumina Aethiopiae inde supplices mei filii dispersorum meorum deferent munus mihi 036 ZEP 003 011 in die illa non confunderis super cunctis adinventionibus tuis quibus praevaricata es in me quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbiae tuae et non adicies exaltari amplius in monte sancto meo 036 ZEP 003 012 et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum et sperabunt in nomine Domini 036 ZEP 003 013 reliquiae Israhel non facient iniquitatem nec loquentur mendacium et non invenietur in ore eorum lingua dolosa quoniam ipsi pascentur et accubabunt et non erit qui exterreat 036 ZEP 003 014 lauda filia Sion iubilate Israhel laetare et exulta in omni corde filia Hierusalem 036 ZEP 003 015 abstulit Dominus iudicium tuum avertit inimicos tuos rex Israhel Dominus in medio tui non timebis malum ultra 036 ZEP 003 016 in die illa dicetur Hierusalem noli timere Sion non dissolvantur manus tuae 036 ZEP 003 017 Dominus Deus tuus in medio tui Fortis ipse salvabit gaudebit super te in laetitia silebit in dilectione tua exultabit super te in laude 036 ZEP 003 018 nugas qui a lege recesserant congregabo quia ex te erant ut non ultra habeas super eis obprobrium 036 ZEP 003 019 ecce ego interficiam omnes qui adflixerunt te in tempore illo et salvabo claudicantem et eam quae eiecta fuerat congregabo et ponam eos in laudem et in nomen in omni terra confusionis eorum 036 ZEP 003 020 in tempore illo quo adducam vos et in tempore quo congregabo vos dabo enim vos in nomen et in laudem omnibus populis terrae cum convertero captivitatem vestram coram oculis vestris dicit Dominus # # BOOK 037 HAG Haggai Aggæi Prophetæ 037 HAG 001 001 in anno secundo Darii regis in mense sexto in die una mensis factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum filium Iosedech sacerdotem magnum dicens 037 HAG 001 002 haec ait Dominus exercituum dicens populus iste dicit nondum venit tempus domus Domini aedificandae 037 HAG 001 003 et factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae dicens 037 HAG 001 004 numquid tempus vobis est ut habitetis in domibus laqueatis et domus ista deserta 037 HAG 001 005 et nunc haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras 037 HAG 001 006 seminastis multum et intulistis parum comedistis et non estis satiati bibistis et non estis inebriati operuistis vos et non estis calefacti et qui mercedes congregavit misit eas in sacculum pertusum 037 HAG 001 007 haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras 037 HAG 001 008 ascendite in montem portate lignum et aedificate domum et acceptabilis mihi erit et glorificabor dicit Dominus 037 HAG 001 009 respexistis ad amplius et ecce factum est minus et intulistis in domum et exsuflavi illud quam ob causam dicit Dominus exercituum quia domus mea deserta est et vos festinatis unusquisque in domum suam 037 HAG 001 010 propter hoc super vos prohibiti sunt caeli ne darent rorem et terra prohibita est ne daret germen suum 037 HAG 001 011 et vocavi siccitatem super terram et super montes et super triticum et super vinum et super oleum et quaecumque profert humus et super homines et super iumenta et super omnem laborem manuum 037 HAG 001 012 et audivit Zorobabel filius Salathihel et Iesus filius Iosedech sacerdos magnus et omnes reliquiae populi vocem Dei sui et verba Aggei prophetae sicut misit eum Dominus Deus eorum ad ipsos et timuit populus a facie Domini 037 HAG 001 013 et dixit Aggeus nuntius Domini de nuntiis Domini populo dicens ego vobiscum dicit Dominus 037 HAG 001 014 et suscitavit Dominus spiritum Zorobabel filii Salathihel ducis Iuda et spiritum Iesu filii Iosedech sacerdotis magni et spiritum reliquorum de omni populo et ingressi sunt et faciebant opus in domo Domini exercituum Dei sui 037 HAG 001 015 in die vicesima et quarta mensis in sexto mense in anno secundo Darii regis 037 HAG 002 001 in septimo mense vicesima et prima mensis factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae dicens 037 HAG 002 002 loquere ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum filium Iosedech sacerdotem magnum et ad reliquos populi dicens 037 HAG 002 003 quis in vobis est derelictus qui vidit domum istam in gloria sua prima et quid vos videtis hanc nunc numquid non ita est quasi non sit in oculis vestris 037 HAG 002 004 et nunc confortare Zorobabel dicit Dominus et confortare Iesu fili Iosedech sacerdos magne et confortare omnis popule terrae dicit Dominus exercituum et facite quoniam ego vobiscum sum dicit Dominus exercituum 037 HAG 002 005 verbum quod placui vobiscum cum egrederemini de terra Aegypti et spiritus meus erit in medio vestrum nolite timere 037 HAG 002 006 quia haec dicit Dominus exercituum adhuc unum modicum est et ego commovebo caelum et terram et mare et aridam 037 HAG 002 007 et movebo omnes gentes et veniet desideratus cunctis gentibus et implebo domum istam gloria dicit Dominus exercituum 037 HAG 002 008 meum est argentum et meum est aurum dicit Dominus exercituum 037 HAG 002 009 magna erit gloria domus istius novissimae plus quam primae dicit Dominus exercituum et in loco isto dabo pacem dicit Dominus exercituum 037 HAG 002 010 in vicesima et quarta noni mensis in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Aggeum prophetam dicens 037 HAG 002 011 haec dicit Dominus exercituum interroga sacerdotes legem dicens 037 HAG 002 012 si tulerit homo carnem sanctificatam in ora vestimenti sui et tetigerit de summitate eius panem aut pulmentum aut vinum aut oleum aut omnem cibum numquid sanctificabitur respondentes autem sacerdotes dixerunt non 037 HAG 002 013 et dixit Aggeus si tetigerit pollutus in anima ex omnibus his numquid contaminabitur et responderunt sacerdotes et dixerunt contaminabitur 037 HAG 002 014 et respondit Aggeus et dixit sic populus iste et sic gens ista ante faciem meam dicit Dominus et sic omne opus manuum eorum et omnia quae obtulerint ibi contaminata erunt 037 HAG 002 015 et nunc ponite corda vestra a die hac et supra antequam poneretur lapis super lapidem in templo Domini 037 HAG 002 016 cum accederetis ad acervum viginti modiorum et fierent decem intraretis ad torcular ut exprimeretis quinquaginta lagoenas et fiebant viginti 037 HAG 002 017 percussi vos vento urente et aurugine et grandine omnia opera manuum vestrarum et non fuit in vobis qui reverteretur ad me dicit Dominus 037 HAG 002 018 ponite corda vestra ex die ista et in futurum a die vicesima et quarta noni mensis a die qua fundamenta iacta sunt templi Domini ponite super cor vestrum 037 HAG 002 019 numquid iam semen in germine est et adhuc vinea et ficus et malogranatum et lignum olivae non floruit ex die ista benedicam 037 HAG 002 020 et factum est verbum Domini secundo ad Aggeum in vicesima et quarta mensis dicens 037 HAG 002 021 loquere ad Zorobabel ducem Iuda dicens ego movebo caelum pariter et terram 037 HAG 002 022 et subvertam solium regnorum et conteram fortitudinem regni gentium et subvertam quadrigam et ascensorem eius et descendent equi et ascensores eorum vir in gladio fratris sui 037 HAG 002 023 in die illo dicit Dominus exercituum adsumam te Zorobabel fili Salathihel serve meus dicit Dominus et ponam te quasi signaculum quia te elegi dicit Dominus exercituum # # BOOK 038 ZEC Zechariah Zaccharias Propheta 038 ZEC 001 001 in mense octavo in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Zacchariam filium Barachiae filium Addo prophetam dicens 038 ZEC 001 002 iratus est Dominus super patres vestros iracundia 038 ZEC 001 003 et dices ad eos haec dicit Dominus exercituum convertimini ad me ait Dominus exercituum et convertar ad vos dicit Dominus exercituum 038 ZEC 001 004 ne sitis sicut patres vestri ad quos clamabant prophetae priores dicentes haec dicit Dominus exercituum convertimini de viis vestris malis et cogitationibus vestris pessimis et non audierunt neque adtenderunt ad me dicit Dominus 038 ZEC 001 005 patres vestri ubi sunt et prophetae numquid in sempiternum vivent 038 ZEC 001 006 verumtamen verba mea et legitima mea quae mandavi servis meis prophetis numquid non conprehenderunt patres vestros et conversi sunt et dixerunt sicut cogitavit Dominus exercituum facere nobis secundum vias nostras et secundum adinventiones nostras fecit nobis 038 ZEC 001 007 in die vicesima et quarta undecimo mense sabath in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Zacchariam filium Barachiae filium Addo prophetam dicens 038 ZEC 001 008 vidi per noctem et ecce vir ascendens super equum rufum et ipse stabat inter myrteta quae erant in profundo et post eum equi rufi varii et albi 038 ZEC 001 009 et dixi quid sunt isti domine mi et dixit ad me angelus qui loquebatur in me ego ostendam tibi quid sint haec 038 ZEC 001 010 et respondit vir qui stabat inter myrteta et dixit isti sunt quos misit Dominus ut perambularent terram 038 ZEC 001 011 et responderunt angelo Domini qui stabat inter myrteta et dixerunt perambulavimus terram et ecce omnis terra habitatur et quiescit 038 ZEC 001 012 et respondit angelus Domini et dixit Domine exercituum usquequo tu non misereberis Hierusalem et urbium Iuda quibus iratus es iste septuagesimus annus est 038 ZEC 001 013 et respondit Dominus angelo qui loquebatur in me verba bona verba consolatoria 038 ZEC 001 014 et dixit ad me angelus qui loquebatur in me clama dicens haec dicit Dominus exercituum zelatus sum Hierusalem et Sion zelo magno 038 ZEC 001 015 et ira magna ego irascor super gentes opulentas quia ego iratus sum parum ipsi vero adiuverunt in malum 038 ZEC 001 016 propterea haec dicit Dominus revertar ad Hierusalem in misericordiis domus mea aedificabitur in ea ait Dominus exercituum et perpendiculum extendetur super Hierusalem 038 ZEC 001 017 adhuc clama dicens haec dicit Dominus exercituum adhuc affluent civitates meae bonis et consolabitur Dominus adhuc Sion et eliget adhuc Hierusalem 038 ZEC 001 018 et levavi oculos meos et vidi et ecce quattuor cornua 038 ZEC 001 019 et dixi ad angelum qui loquebatur in me quid sunt haec et dixit ad me haec sunt cornua quae ventilaverunt Iudam et Israhel et Hierusalem 038 ZEC 001 020 et ostendit mihi Dominus quattuor fabros 038 ZEC 001 021 et dixi quid isti veniunt facere qui ait dicens haec sunt cornua quae ventilaverunt Iudam per singulos viros et nemo eorum levavit caput suum et venerunt isti deterrere ea ut deiciant cornua gentium quae levaverunt cornu super terram Iuda ut dispergerent eam 038 ZEC 002 001 et levavi oculos meos et vidi et ecce vir et in manu eius funiculus mensorum 038 ZEC 002 002 et dixi quo tu vadis et dixit ad me ut metiar Hierusalem et videam quanta sit latitudo eius et quanta longitudo eius 038 ZEC 002 003 et ecce angelus qui loquebatur in me egrediebatur et angelus alius egrediebatur in occursum eius 038 ZEC 002 004 et dixit ad eum curre loquere ad puerum istum dicens absque muro habitabitur Hierusalem prae multitudine hominum et iumentorum in medio eius 038 ZEC 002 005 et ego ero ei ait Dominus murus ignis in circuitu et in gloria ero in medio eius 038 ZEC 002 006 o o fugite de terra aquilonis dicit Dominus quoniam in quattuor ventos caeli dispersi vos dicit Dominus 038 ZEC 002 007 o Sion fuge quae habitas apud filiam Babylonis 038 ZEC 002 008 quia haec dicit Dominus exercituum post gloriam misit me ad gentes quae spoliaverunt vos qui enim tetigerit vos tangit pupillam oculi eius 038 ZEC 002 009 quia ecce ego levo manum meam super eos et erunt praedae his qui serviebant sibi et cognoscetis quia Dominus exercituum misit me 038 ZEC 002 010 lauda et laetare filia Sion quia ecce ego venio et habitabo in medio tui ait Dominus 038 ZEC 002 011 et adplicabuntur gentes multae ad Dominum in die illa et erunt mihi in populum et habitabo in medio tui et scies quia Dominus exercituum misit me ad te 038 ZEC 002 012 et possidebit Dominus Iudam partem suam in terra sanctificata et eliget adhuc Hierusalem 038 ZEC 002 013 sileat omnis caro a facie Domini quia consurrexit de habitaculo sancto suo 038 ZEC 003 001 et ostendit mihi Iesum sacerdotem magnum stantem coram angelo Domini et Satan stabat a dextris eius ut adversaretur ei 038 ZEC 003 002 et dixit Dominus ad Satan increpet Dominus in te Satan et increpet Dominus in te qui elegit Hierusalem numquid non iste torris est erutus de igne 038 ZEC 003 003 et Iesus erat indutus vestibus sordidis et stabat ante faciem angeli 038 ZEC 003 004 qui respondit et ait ad eos qui stabant coram se dicens auferte vestimenta sordida ab eo et dixit ad eum ecce abstuli a te iniquitatem tuam et indui te mutatoriis 038 ZEC 003 005 et dixit ponite cidarim mundam super caput eius et posuerunt cidarim mundam super caput eius et induerunt eum vestibus et angelus Domini stabat 038 ZEC 003 006 et contestabatur angelus Domini Iesum dicens 038 ZEC 003 007 haec dicit Dominus exercituum si in viis meis ambulaveris et custodiam meam custodieris tu quoque iudicabis domum meam et custodies atria mea et dabo tibi ambulantes de his qui nunc hic adsistunt 038 ZEC 003 008 audi Iesu sacerdos magne tu et amici tui qui habitant coram te quia viri portendentes sunt ecce enim ego adducam servum meum orientem 038 ZEC 003 009 quia ecce lapis quem dedi coram Iesu super lapidem unum septem oculi sunt ecce ego celabo sculpturam eius ait Dominus exercituum et auferam iniquitatem terrae illius in die una 038 ZEC 003 010 in die illa dicit Dominus exercituum vocabit vir amicum suum subter vineam et subter ficum 038 ZEC 004 001 et reversus est angelus qui loquebatur in me et suscitavit me quasi virum qui suscitatur de somno suo 038 ZEC 004 002 et dixit ad me quid tu vides et dixi vidi et ecce candelabrum aureum totum et lampas eius super caput ipsius et septem lucernae eius super illud septem et septem infusoria lucernis quae erant super caput illius 038 ZEC 004 003 et duae olivae super illud una a dextris lampadis et una a sinistris eius 038 ZEC 004 004 et respondi et aio ad angelum qui loquebatur in me dicens quid sunt haec domine mi 038 ZEC 004 005 et respondit angelus qui loquebatur in me et dixit ad me numquid nescis quid sunt haec et dixi non domine mi 038 ZEC 004 006 et respondit et ait ad me dicens hoc est verbum Domini ad Zorobabel dicens non in exercitu nec in robore sed in spiritu meo dicit Dominus exercituum 038 ZEC 004 007 quis tu mons magne coram Zorobabel in planum et educet lapidem primarium et exaequabit gratiam gratiae eius 038 ZEC 004 008 et factum est verbum Domini ad me dicens 038 ZEC 004 009 manus Zorobabel fundaverunt domum istam et manus eius perficient eam et scietis quia Dominus exercituum misit me ad vos 038 ZEC 004 010 quis enim despexit dies parvos et laetabuntur et videbunt lapidem stagneum in manu Zorobabel septem isti oculi Domini qui discurrunt in universa terra 038 ZEC 004 011 et respondi et dixi ad eum quid sunt duae olivae istae ad dextram candelabri et ad sinistram eius 038 ZEC 004 012 et respondi secundo et dixi ad eum quid sunt duae spicae olivarum quae sunt iuxta duo rostra aurea in quibus sunt suffusoria ex auro 038 ZEC 004 013 et ait ad me dicens numquid nescis quid sunt haec et dixi non domine 038 ZEC 004 014 et dixit isti duo filii olei qui adsistunt Dominatori universae terrae 038 ZEC 005 001 et conversus sum et levavi oculos meos et vidi et ecce volumen volans 038 ZEC 005 002 et dixit ad me quid tu vides et dixi ego video volumen volans longitudo eius viginti cubitorum et latitudo eius decem cubitorum 038 ZEC 005 003 et dixit ad me haec est maledictio quae egreditur super faciem omnis terrae quia omnis fur sicut ibi scriptum est iudicabitur et omnis iurans ex hoc similiter iudicabitur 038 ZEC 005 004 educam illud dicit Dominus exercituum et veniet ad domum furis et ad domum iurantis in nomine meo mendaciter et commorabitur in medio domus eius et consumet eam et ligna eius et lapides eius 038 ZEC 005 005 et egressus est angelus qui loquebatur in me et dixit ad me leva oculos tuos et vide quid est hoc quod egreditur 038 ZEC 005 006 et dixi quidnam est et ait haec est amphora egrediens et dixit haec est oculus eorum in universa terra 038 ZEC 005 007 et ecce talentum plumbi portabatur et ecce mulier una sedens in medio amphorae 038 ZEC 005 008 et dixit haec est impietas et proiecit eam in medio amphorae et misit massam plumbeam in os eius 038 ZEC 005 009 et levavi oculos meos et vidi et ecce duae mulieres egredientes et spiritus in alis earum et habebant alas quasi alas milvi et levaverunt amphoram inter terram et caelum 038 ZEC 005 010 et dixi ad angelum qui loquebatur in me quo istae deferunt amphoram 038 ZEC 005 011 et dixit ad me ut aedificetur ei domus in terra Sennaar et stabiliatur et ponatur ibi super basem suam 038 ZEC 006 001 et conversus sum et levavi oculos meos et vidi et ecce quattuor quadrigae egredientes de medio duorum montium et montes montes aerei 038 ZEC 006 002 in quadriga prima equi rufi et in quadriga secunda equi nigri 038 ZEC 006 003 et in quadriga tertia equi albi et in quadriga quarta equi varii fortes 038 ZEC 006 004 et respondi et dixi ad angelum qui loquebatur in me quid sunt haec domine mi 038 ZEC 006 005 et respondit angelus et ait ad me isti sunt quattuor venti caeli qui egrediuntur ut stent coram Dominatore omnis terrae 038 ZEC 006 006 in quo erant equi nigri egrediebantur in terra aquilonis et albi egressi sunt post eos et varii egressi sunt ad terram austri 038 ZEC 006 007 qui autem erant robustissimi exierunt et quaerebant ire et discurrere per omnem terram et dixit ite perambulate terram et perambulaverunt terram 038 ZEC 006 008 et vocavit me et locutus est ad me dicens ecce qui egrediuntur in terram aquilonis requiescere fecerunt spiritum meum in terra aquilonis 038 ZEC 006 009 et factum est verbum Domini ad me dicens 038 ZEC 006 010 sume a transmigratione ab Oldai et a Tobia et ab Idaia et venies tu in die illa et intrabis domum Iosiae filii Sofoniae qui venerunt de Babylone 038 ZEC 006 011 et sumes argentum et aurum et facies coronas et pones in capite Iesu filii Iosedech sacerdotis magni 038 ZEC 006 012 et loqueris ad eum dicens haec ait Dominus exercituum dicens ecce vir Oriens nomen eius et subter eum orietur et aedificabit templum Domino 038 ZEC 006 013 et ipse extruet templum Domino et ipse portabit gloriam et sedebit et dominabitur super solio suo et erit sacerdos super solio suo et consilium pacis erit inter duos illos 038 ZEC 006 014 et coronae erunt Helem et Tobiae et Idaiae et Hen filio Sofoniae memoriale in templo Domini 038 ZEC 006 015 et qui procul sunt venient et aedificabunt in templo Domini et scietis quia Dominus exercituum misit me ad vos erit autem hoc si auditu audieritis vocem Domini Dei vestri 038 ZEC 007 001 et factum est in anno quarto Darii regis factum est verbum Domini ad Zacchariam in quarta mensis noni qui est casleu 038 ZEC 007 002 et miserunt ad domum Dei Sarasar et Rogomelech et viri qui erant cum eo ad deprecandam faciem Domini 038 ZEC 007 003 ut dicerent sacerdotibus domus Domini exercituum et prophetis loquentes numquid flendum mihi est in mense quinto vel sanctificare me debeo sicuti feci iam multis annis 038 ZEC 007 004 et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens 038 ZEC 007 005 loquere ad omnem populum terrae et ad sacerdotes dicens cum ieiunaretis et plangeretis in quinto et septimo per hos septuaginta annos numquid ieiunium ieiunastis mihi 038 ZEC 007 006 et cum comedistis et cum bibistis numquid non vobis comedistis et vobismet ipsis bibistis 038 ZEC 007 007 numquid non sunt verba quae locutus est Dominus in manu prophetarum priorum cum adhuc Hierusalem habitaretur et esset opulenta ipsa et urbes in circuitu eius et ad austrum et in campestribus habitaretur 038 ZEC 007 008 et factum est verbum Domini ad Zacchariam dicens 038 ZEC 007 009 haec ait Dominus exercituum dicens iudicium verum iudicate et misericordiam et miserationes facite unusquisque cum fratre suo 038 ZEC 007 010 et viduam et pupillum et advenam et pauperem nolite calumniari et malum vir fratri suo non cogitet in corde suo 038 ZEC 007 011 et noluerunt adtendere et verterunt scapulam recedentem et aures suas adgravaverunt ne audirent 038 ZEC 007 012 et cor suum posuerunt adamantem ne audirent legem et verba quae misit Dominus exercituum in spiritu suo per manum prophetarum priorum et facta est indignatio magna a Domino exercituum 038 ZEC 007 013 et factum est sicut locutus est et non audierunt sic clamabunt et non exaudiam dicit Dominus exercituum 038 ZEC 007 014 et dispersi eos per omnia regna quae nesciunt et terra desolata est ab eis eo quod non esset transiens et revertens et posuerunt terram desiderabilem in desertum 038 ZEC 008 001 et factum est verbum Domini exercituum dicens 038 ZEC 008 002 haec dicit Dominus exercituum zelatus sum Sion zelo magno et indignatione magna zelatus sum eam 038 ZEC 008 003 haec dicit Dominus exercituum reversus sum ad Sion et habitabo in medio Hierusalem et vocabitur Hierusalem civitas veritatis et mons Domini exercituum mons sanctificatus 038 ZEC 008 004 haec dicit Dominus exercituum adhuc habitabunt senes et anus in plateis Hierusalem et viri baculus in manu eius prae multitudine dierum 038 ZEC 008 005 et plateae civitatis conplebuntur infantibus et puellis ludentibus in plateis eius 038 ZEC 008 006 haec dicit Dominus exercituum si difficile videbitur in oculis reliquiarum populi huius in diebus illis numquid in oculis meis difficile erit dicit Dominus exercituum 038 ZEC 008 007 haec dicit Dominus exercituum ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et de terra occasus solis 038 ZEC 008 008 et adducam eos et habitabunt in medio Hierusalem et erunt mihi in populum et ego ero eis in Deum in veritate et iustitia 038 ZEC 008 009 haec dicit Dominus exercituum confortentur manus vestrae qui auditis in diebus his sermones istos per os prophetarum in die qua fundata est domus Domini exercituum ut templum aedificaretur 038 ZEC 008 010 siquidem ante dies illos merces hominum non erat nec merces iumentorum erat neque introeunti et exeunti erat pax prae tribulatione et dimisi omnes homines unumquemque contra proximum suum 038 ZEC 008 011 nunc autem non iuxta dies priores ego faciam reliquiis populi huius dicit Dominus exercituum 038 ZEC 008 012 sed semen pacis erit vinea dabit fructum suum et terra dabit germen suum et caeli dabunt rorem suum et possidere faciam reliquias populi huius universa haec 038 ZEC 008 013 et erit sicut eratis maledictio in gentibus domus Iuda et domus Israhel sic salvabo vos et eritis benedictio nolite timere confortentur manus vestrae 038 ZEC 008 014 quia haec dicit Dominus exercituum sicut cogitavi ut adfligerem vos cum ad iracundiam provocassent patres vestri me dicit Dominus 038 ZEC 008 015 et non sum misertus sic conversus cogitavi in diebus istis ut benefaciam Hierusalem et domui Iuda nolite timere 038 ZEC 008 016 haec sunt ergo verba quae facietis loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo veritatem et iudicium pacis iudicate in portis vestris 038 ZEC 008 017 et unusquisque malum contra amicum suum ne cogitetis in cordibus vestris et iuramentum mendax ne diligatis omnia enim haec sunt quae odi dicit Dominus 038 ZEC 008 018 et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens 038 ZEC 008 019 haec dicit Dominus exercituum ieiunium quarti et ieiunium quinti et ieiunium septimi et ieiunium decimi erit domui Iuda in gaudium et in laetitiam et in sollemnitates praeclaras veritatem tantum et pacem diligite 038 ZEC 008 020 haec dicit Dominus exercituum usquequo veniant populi et habitent in civitatibus multis 038 ZEC 008 021 et vadant habitatores unus ad alterum dicentes eamus et deprecemur faciem Domini et quaeramus Dominum exercituum vadam etiam ego 038 ZEC 008 022 et venient populi multi et gentes robustae ad quaerendum Dominum exercituum in Hierusalem et deprecandam faciem Domini 038 ZEC 008 023 haec dicit Dominus exercituum in diebus illis in quibus adprehendent decem homines ex omnibus linguis gentium et adprehendent fimbriam viri iudaei dicentes ibimus vobiscum audivimus enim quoniam Deus vobiscum est 038 ZEC 009 001 onus verbi Domini in terra Adrach et Damasci requiei eius quia Domini est oculus hominis et omnium tribuum Israhel 038 ZEC 009 002 Emath quoque in terminis eius et Tyrus et Sidon adsumpserunt quippe sibi sapientiam valde 038 ZEC 009 003 et aedificavit Tyrus munitionem suam et coacervavit argentum quasi humum et aurum ut lutum platearum 038 ZEC 009 004 ecce Dominus possidebit eam et percutiet in mari fortitudinem eius et haec igni devorabitur 038 ZEC 009 005 videbit Ascalon et timebit et Gaza et dolebit nimis et Accaron quoniam confusa est spes eius et peribit rex de Gaza et Ascalon non habitabitur 038 ZEC 009 006 et sedebit separator in Azoto et disperdam superbiam Philisthinorum 038 ZEC 009 007 et auferam sanguinem eius de ore eius et abominationes eius de medio dentium eius et relinquetur etiam ipse Deo nostro et erit quasi dux in Iuda et Accaron quasi Iebuseus 038 ZEC 009 008 et circumdabo domum meam ex his qui militant mihi euntes et revertentes et non transibit super eos ultra exactor quia nunc vidi in oculis meis 038 ZEC 009 009 exulta satis filia Sion iubila filia Hierusalem ecce rex tuus veniet tibi iustus et salvator ipse pauper et ascendens super asinum et super pullum filium asinae 038 ZEC 009 010 et disperdam quadrigam ex Ephraim et equum de Hierusalem et dissipabitur arcus belli et loquetur pacem gentibus et potestas eius a mari usque ad mare et a fluminibus usque ad fines terrae 038 ZEC 009 011 tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est aqua 038 ZEC 009 012 convertimini ad munitionem vincti spei hodie quoque adnuntians duplicia reddam tibi 038 ZEC 009 013 quoniam extendi mihi Iudam quasi arcum implevi Ephraim et suscitabo filios tuos Sion super filios tuos Graecia et ponam te quasi gladium fortium 038 ZEC 009 014 et Dominus Deus super eos videbitur et exibit ut fulgur iaculum eius et Dominus Deus in tuba canet et vadet in turbine austri 038 ZEC 009 015 Dominus exercituum proteget eos et devorabunt et subicient lapidibus fundae et bibentes inebriabuntur quasi vino et replebuntur ut fialae et quasi cornua altaris 038 ZEC 009 016 et salvabit eos Dominus Deus eorum in die illa ut gregem populi sui quia lapides sancti elevantur super terram eius 038 ZEC 009 017 quid enim bonum eius est et quid pulchrum eius nisi frumentum electorum et vinum germinans virgines 038 ZEC 010 001 petite a Domino pluviam in tempore serotino et Dominus faciet nives et pluviam imbris dabit eis singulis herbam in agro 038 ZEC 010 002 quia simulacra locuta sunt inutile et divini viderunt mendacium et somniatores frustra locuti sunt vane consolabantur idcirco abducti sunt quasi grex adfligentur quia non est eis pastor 038 ZEC 010 003 super pastores iratus est furor meus et super hircos visitabo quia visitavit Dominus exercituum gregem suum domum Iuda et posuit eos quasi equum gloriae suae in bello 038 ZEC 010 004 ex ipso angulus ex ipso paxillus ex ipso arcus proelii ex ipso egredietur omnis exactor simul 038 ZEC 010 005 et erunt quasi fortes conculcantes lutum viarum in proelio et bellabunt quia Dominus cum eis et confundentur ascensores equorum 038 ZEC 010 006 et confortabo domum Iuda et domum Ioseph salvabo et convertam eos quia miserebor eorum et erunt sicut fuerunt quando non proieceram eos ego enim Dominus Deus eorum et exaudiam eos 038 ZEC 010 007 et erunt quasi fortes Ephraim et laetabitur cor eorum quasi a vino et filii eorum videbunt et laetabuntur et exultabit cor eorum in Domino 038 ZEC 010 008 sibilabo eis et congregabo illos quia redemi eos et multiplicabo eos sicut ante fuerant multiplicati 038 ZEC 010 009 et seminabo eos in populis et de longe recordabuntur mei et vivent cum filiis suis et revertentur 038 ZEC 010 010 et reducam eos de terra Aegypti et de Assyriis congregabo eos et ad terram Galaad et Libani adducam eos et non invenietur eis locus 038 ZEC 010 011 et transibit in maris freto et percutiet in mari fluctus et confundentur omnia profunda Fluminis et humiliabitur superbia Assur et sceptrum Aegypti recedet 038 ZEC 010 012 confortabo eos in Domino et in nomine eius ambulabunt dicit Dominus 038 ZEC 011 001 aperi Libane portas tuas et comedat ignis cedros tuas 038 ZEC 011 002 ulula abies quia cecidit cedrus quoniam magnifici vastati sunt ululate quercus Basan quoniam succisus est saltus munitus 038 ZEC 011 003 vox ululatus pastorum quia vastata est magnificentia eorum vox rugitus leonum quoniam vastata est superbia Iordanis 038 ZEC 011 004 haec dicit Dominus Deus meus pasce pecora occisionis 038 ZEC 011 005 quae qui possederant occidebant et non dolebant et vendebant ea dicentes benedictus Dominus divites facti sumus et pastores eorum non parcebant eis 038 ZEC 011 006 et ego non parcam ultra super habitantes terram dicit Dominus ecce ego tradam homines unumquemque in manu proximi sui et in manu regis sui et concident terram et non eruam de manu eorum 038 ZEC 011 007 et pascam pecus occisionis propter hoc o pauperes gregis et adsumpsi mihi duas virgas unam vocavi Decorem et alteram vocavi Funiculos et pavi gregem 038 ZEC 011 008 et succidi tres pastores in mense uno et contracta est anima mea in eis siquidem anima eorum variavit in me 038 ZEC 011 009 et dixi non pascam vos quod moritur moriatur et quod succiditur succidatur et reliqui vorent unusquisque carnem proximi sui 038 ZEC 011 010 et tuli virgam meam quae vocabatur Decus et abscidi eam ut irritum facerem foedus meum quod percussi cum omnibus populis 038 ZEC 011 011 et in irritum deductum est in die illa et cognoverunt sic pauperes gregis qui custodiunt mihi quia verbum Domini est 038 ZEC 011 012 et dixi ad eos si bonum est in oculis vestris adferte mercedem meam et si non quiescite et adpenderunt mercedem meam triginta argenteos 038 ZEC 011 013 et dixit Dominus ad me proice illud ad statuarium decorum pretium quod adpretiatus sum ab eis et tuli triginta argenteos et proieci illos in domo Domini ad statuarium 038 ZEC 011 014 et praecidi virgam meam secundam quae appellabatur Funiculus ut dissolverem germanitatem inter Iudam et inter Israhel 038 ZEC 011 015 et dixit Dominus ad me adhuc sume tibi vasa pastoris stulti 038 ZEC 011 016 quia ecce ego suscitabo pastorem in terra qui derelicta non visitabit dispersum non quaeret et contritum non sanabit et id quod stat non enutriet et carnes pinguium comedet et ungulas eorum dissolvet 038 ZEC 011 017 o pastor et idolum derelinquens gregem gladius super brachium eius et super oculum dextrum eius brachium eius ariditate siccabitur et oculus dexter eius tenebrescens obscurabitur 038 ZEC 012 001 onus verbi Domini super Israhel dixit Dominus extendens caelum et fundans terram et fingens spiritum hominis in eo 038 ZEC 012 002 ecce ego ponam Hierusalem superliminare crapulae omnibus populis in circuitu sed et Iuda erit in obsidione contra Hierusalem 038 ZEC 012 003 et erit in die illa ponam Hierusalem lapidem oneris cunctis populis omnes qui levabunt eam concisione lacerabuntur et colligentur adversum eam omnia regna terrae 038 ZEC 012 004 in die illa dicit Dominus percutiam omnem equum in stuporem et ascensorem eius in amentiam et super domum Iuda aperiam oculos meos et omnem equum populorum percutiam in caecitate 038 ZEC 012 005 et dicent duces Iuda in corde suo confortentur mihi habitatores Hierusalem in Domino exercituum Deo eorum 038 ZEC 012 006 in die illo ponam duces Iuda sicut caminum ignis in lignis et sicut facem ignis in faeno et devorabunt ad dextram et ad sinistram omnes populos in circuitu et habitabitur Hierusalem rursum in loco suo in Hierusalem 038 ZEC 012 007 et salvabit Dominus tabernacula Iuda sicut in principio ut non magnifice glorietur domus David et gloria habitantium Hierusalem contra Iudam 038 ZEC 012 008 in die illo proteget Dominus habitatores Hierusalem et erit qui offenderit ex eis in die illa quasi David et domus David quasi Dei sicut angelus Domini in conspectu eius 038 ZEC 012 009 et erit in die illa quaeram conterere omnes gentes quae veniunt contra Hierusalem 038 ZEC 012 010 et effundam super domum David et super habitatores Hierusalem spiritum gratiae et precum et aspicient ad me quem confixerunt et plangent eum planctu quasi super unigenitum et dolebunt super eum ut doleri solet in morte primogeniti 038 ZEC 012 011 in die illa magnus erit planctus in Hierusalem sicut planctus Adadremmon in campo Mageddon 038 ZEC 012 012 et planget terra familiae et familiae seorsum familiae domus David seorsum et mulieres eorum seorsum 038 ZEC 012 013 familiae domus Nathan seorsum et mulieres eorum seorsum familiae domus Levi seorsum et mulieres eorum seorsum familiae Semei seorsum et mulieres eorum seorsum 038 ZEC 012 014 omnes familiae reliquae familiae et familiae seorsum et mulieres eorum seorsum 038 ZEC 013 001 in die illa erit fons patens domus David et habitantibus Hierusalem in ablutionem peccatoris et menstruatae 038 ZEC 013 002 et erit in die illa dicit Dominus exercituum disperdam nomina idolorum de terra et non memorabuntur ultra et prophetas et spiritum inmundum auferam de terra 038 ZEC 013 003 et erit cum prophetaverit quispiam ultra dicent ei pater eius et mater eius qui genuerunt eum non vives quia mendacium locutus es in nomine Domini et configent eum pater eius et mater eius genitores eius cum prophetaverit 038 ZEC 013 004 et erit in die illa confundentur prophetae unusquisque ex visione sua cum prophetaverit nec operientur pallio saccino ut mentiantur 038 ZEC 013 005 sed dicet non sum propheta homo agricola ego sum quoniam Adam exemplum meum ab adulescentia mea 038 ZEC 013 006 et dicetur ei quid sunt plagae istae in medio manuum tuarum et dicet his plagatus sum in domo eorum qui diligebant me 038 ZEC 013 007 framea suscitare super pastorem meum et super virum coherentem mihi dicit Dominus exercituum percute pastorem et dispergantur oves et convertam manum meam ad parvulos 038 ZEC 013 008 et erunt in omni terra dicit Dominus partes duae in ea disperdentur et deficient et tertia pars relinquetur in ea 038 ZEC 013 009 et ducam tertiam partem per ignem et uram eas sicut uritur argentum et probabo eos sicut probatur aurum ipse vocabit nomen meum et ego exaudiam eum dicam populus meus es et ipse dicet Dominus Deus meus 038 ZEC 014 001 ecce dies veniunt Domini et dividentur spolia tua in medio tui 038 ZEC 014 002 et congregabo omnes gentes ad Hierusalem in proelium et capietur civitas et vastabuntur domus et mulieres violabuntur et egredietur media pars civitatis in captivitatem et reliquum populi non auferetur ex urbe 038 ZEC 014 003 et egredietur Dominus et proeliabitur contra gentes illas sicut proeliatus est in die certaminis 038 ZEC 014 004 et stabunt pedes eius in die illa super montem Olivarum qui est contra Hierusalem ad orientem et scindetur mons Olivarum ex media parte sui ad orientem et occidentem praerupto grandi valde et separabitur medium montis ad aquilonem et medium eius ad meridiem 038 ZEC 014 005 et fugietis ad vallem montium meorum quoniam coniungetur vallis montium usque ad proximum et fugietis sicut fugistis a facie terraemotus in diebus Oziae regis Iuda et veniet Dominus Deus meus omnesque sancti cum eo 038 ZEC 014 006 et erit in die illa non erit lux sed frigus et gelu 038 ZEC 014 007 et erit dies una quae nota est Domino non dies neque nox et in tempore vesperae erit lux 038 ZEC 014 008 et erit in die illa exibunt aquae vivae de Hierusalem medium earum ad mare orientale et medium earum ad mare novissimum in aestate et in hieme erunt 038 ZEC 014 009 et erit Dominus rex super omnem terram in die illa erit Dominus unus et erit nomen eius unum 038 ZEC 014 010 et revertetur omnis terra usque ad desertum de colle Remmon ad austrum Hierusalem et exaltabitur et habitabit in loco suo a porta Beniamin usque ad locum portae Prioris usque ad portam Angulorum et a turre Ananehel usque ad torcularia regis 038 ZEC 014 011 et habitabunt in ea et anathema non erit amplius sed sedebit Hierusalem secura 038 ZEC 014 012 et haec erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes quae pugnaverunt adversus Hierusalem tabescet caro uniuscuiusque stantis super pedes suos et oculi eius contabescent in foraminibus suis et lingua eorum contabescet in ore suo 038 ZEC 014 013 in die illo erit tumultus Domini magnus in eis et adprehendet vir manum proximi sui et conseretur manus eius super manum proximi sui 038 ZEC 014 014 sed et Iudas pugnabit adversus Hierusalem et congregabuntur divitiae omnium gentium in circuitu aurum et argentum et vestes multae satis 038 ZEC 014 015 et sic erit ruina equi et muli cameli et asini et omnium iumentorum quae fuerint in castris illis sicut ruina haec 038 ZEC 014 016 et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quae venerint contra Hierusalem ascendent ab anno in annum ut adorent regem Dominum exercituum et celebrent festivitatem tabernaculorum 038 ZEC 014 017 et erit qui non ascenderit de familiis terrae ad Hierusalem ut adoret regem Dominum exercituum non erit super eos imber 038 ZEC 014 018 quod si et familia Aegypti non ascenderit et non venerit nec super eos erit sed erit ruina qua percutiet Dominus omnes gentes quae non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum 038 ZEC 014 019 hoc erit peccatum Aegypti et hoc peccatum omnium gentium quae non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum 038 ZEC 014 020 in die illo erit quod super frenum equi est sanctum Domino et erunt lebetes in domo Domini quasi fialae coram altari 038 ZEC 014 021 et erit omnis lebes in Hierusalem et in Iuda sanctificatus Domino exercituum et venient omnes immolantes et sument ex eis et coquent in eis et non erit mercator ultra in domo Domini exercituum in die illo # # BOOK 039 MAL Malachi Malachi Propheta 039 MAL 001 001 onus verbi Domini ad Israhel in manu Malachi 039 MAL 001 002 dilexi vos dicit Dominus et dixistis in quo dilexisti nos nonne frater erat Esau Iacob dicit Dominus et dilexi Iacob 039 MAL 001 003 Esau autem odio habui et posui montes eius in solitudinem et hereditatem eius in dracones deserti 039 MAL 001 004 quod si dixerit Idumea destructi sumus sed revertentes aedificabimus quae deserta sunt haec dicit Dominus exercituum isti aedificabunt et ego destruam et vocabuntur Termini impietatis et Populus cui iratus est Dominus usque in aeternum 039 MAL 001 005 et oculi vestri videbunt et vos dicetis magnificetur Dominus super terminum Israhel 039 MAL 001 006 filius honorat patrem et servus dominum suum si ergo pater ego sum ubi est honor meus et si dominus ego sum ubi est timor meus dicit Dominus exercituum ad vos o sacerdotes qui despicitis nomen meum et dixistis in quo despeximus nomen tuum 039 MAL 001 007 offertis super altare meum panem pollutum et dicitis in quo polluimus te in eo quod dicitis mensa Domini despecta est 039 MAL 001 008 si offeratis caecum ad immolandum nonne malum est et si offeratis claudum et languidum nonne malum est offer illud duci tuo si placuerit ei aut si susceperit faciem tuam dicit Dominus exercituum 039 MAL 001 009 et nunc deprecamini vultum Dei ut misereatur vestri de manu enim vestra factum est hoc si quo modo suscipiat facies vestras dicit Dominus exercituum 039 MAL 001 010 quis est in vobis qui claudat ostia et incendat altare meum gratuito non est mihi voluntas in vobis dicit Dominus exercituum et munus non suscipiam de manu vestra 039 MAL 001 011 ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus et in omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda quia magnum nomen meum in gentibus dicit Dominus exercituum 039 MAL 001 012 et vos polluistis illud in eo quod dicitis mensa Domini contaminata est et quod superponitur contemptibile est cum igni qui illud devorat 039 MAL 001 013 et dixistis ecce de labore et exsuflastis illud dicit Dominus exercituum et intulistis de rapinis claudum et languidum et intulistis munus numquid suscipiam illud de manu vestra dicit Dominus 039 MAL 001 014 maledictus dolosus qui habet in grege suo masculum et votum faciens immolat debile Domino quia rex magnus ego dicit Dominus exercituum et nomen meum horribile in gentibus 039 MAL 002 001 et nunc ad vos mandatum hoc o sacerdotes 039 MAL 002 002 si nolueritis audire et si nolueritis ponere super cor ut detis gloriam nomini meo ait Dominus exercituum mittam in vos egestatem et maledicam benedictionibus vestris et maledicam illis quoniam non posuistis super cor 039 MAL 002 003 ecce ego proiciam vobis brachium et dispergam super vultum vestrum stercus sollemnitatum vestrarum et adsumet vos secum 039 MAL 002 004 et scietis quia misi ad vos mandatum istud ut esset pactum meum cum Levi dicit Dominus exercituum 039 MAL 002 005 pactum meum fuit cum eo vitae et pacis et dedi ei timorem et timuit me et a facie nominis mei pavebat 039 MAL 002 006 lex veritatis fuit in ore eius et iniquitas non est inventa in labiis eius in pace et in aequitate ambulavit mecum et multos avertit ab iniquitate 039 MAL 002 007 labia enim sacerdotis custodient scientiam et legem requirent ex ore eius quia angelus Domini exercituum est 039 MAL 002 008 vos autem recessistis de via et scandalizastis plurimos in lege irritum fecistis pactum Levi dicit Dominus exercituum 039 MAL 002 009 propter quod et ego dedi vos contemptibiles et humiles omnibus populis sicut non servastis vias meas et accepistis faciem in lege 039 MAL 002 010 numquid non pater unus omnium nostrum numquid non Deus unus creavit nos quare ergo despicit unusquisque nostrum fratrem suum violans pactum patrum nostrorum 039 MAL 002 011 transgressus est Iuda et abominatio facta est in Israhel et in Hierusalem quia contaminavit Iudas sanctificationem Domini quam dilexit et habuit filiam dei alieni 039 MAL 002 012 disperdat Dominus virum qui fecerit hoc magistrum et discipulum de tabernaculis Iacob et offerentem munus Domino exercituum 039 MAL 002 013 et hoc rursum fecistis operiebatis lacrimis altare Domini fletu et mugitu ita ut ultra non respiciam ad sacrificium nec accipiam placabile quid de manu vestra 039 MAL 002 014 et dixistis quam ob causam quia Dominus testificatus est inter te et uxorem pubertatis tuae quam tu despexisti et haec particeps tua et uxor foederis tui 039 MAL 002 015 nonne unus fecit et residuum spiritus eius est et quid unus quaerit nisi semen Dei custodite ergo spiritum vestrum et uxorem adulescentiae tuae noli despicere 039 MAL 002 016 cum odio habueris dimitte dicit Dominus Deus Israhel operiet autem iniquitas vestimentum eius dicit Dominus exercituum custodite spiritum vestrum et nolite despicere 039 MAL 002 017 laborare fecistis Dominum in sermonibus vestris et dixistis in quo eum fecimus laborare in eo cum diceretis omnis qui facit malum bonus est in conspectu Domini et tales ei placent aut certe ubi est Deus iudicii 039 MAL 003 001 ecce ego mittam angelum meum et praeparabit viam ante faciem meam et statim veniet ad templum suum dominator quem vos quaeritis et angelus testamenti quem vos vultis ecce venit dicit Dominus exercituum 039 MAL 003 002 et quis poterit cogitare diem adventus eius et quis stabit ad videndum eum ipse enim quasi ignis conflans et quasi herba fullonum 039 MAL 003 003 et sedebit conflans et emundans argentum et purgabit filios Levi et colabit eos quasi aurum et quasi argentum et erunt Domino offerentes sacrificia in iustitia 039 MAL 003 004 et placebit Domino sacrificium Iuda et Hierusalem sicut dies saeculi et sicut anni antiqui 039 MAL 003 005 et accedam ad vos in iudicio et ero testis velox maleficis et adulteris et periuris et qui calumniantur mercedem mercennarii viduas et pupillos et opprimunt peregrinum nec timuerunt me dicit Dominus exercituum 039 MAL 003 006 ego enim Dominus et non mutor et vos filii Iacob non estis consumpti 039 MAL 003 007 a diebus enim patrum vestrorum recessistis a legitimis meis et non custodistis revertimini ad me et revertar ad vos dicit Dominus exercituum et dixistis in quo revertemur 039 MAL 003 008 si adfiget homo Deum quia vos configitis me et dixistis in quo confiximus te in decimis et in primitivis 039 MAL 003 009 et in penuria vos maledicti estis et me vos configitis gens tota 039 MAL 003 010 inferte omnem decimam in horreum et sit cibus in domo mea et probate me super hoc dicit Dominus si non aperuero vobis cataractas caeli et effudero vobis benedictionem usque ad abundantiam 039 MAL 003 011 et increpabo pro vobis devorantem et non corrumpet fructum terrae vestrae nec erit sterilis vinea in agro dicit Dominus exercituum 039 MAL 003 012 et beatos vos dicent omnes gentes eritis enim vos terra desiderabilis dicit Dominus exercituum 039 MAL 003 013 invaluerunt super me verba vestra dicit Dominus 039 MAL 003 014 et dixistis quid locuti sumus contra te dixistis vanus est qui servit Deo et quod emolumentum quia custodivimus praecepta eius et quia ambulavimus tristes coram Domino exercituum 039 MAL 003 015 ergo nunc beatos dicimus arrogantes siquidem aedificati sunt facientes impietatem et temptaverunt Deum et salvi facti sunt 039 MAL 003 016 tunc locuti sunt timentes Deum unusquisque cum proximo suo et adtendit Dominus et audivit et scriptus est liber monumenti coram eo timentibus Dominum et cogitantibus nomen eius 039 MAL 003 017 et erunt mihi ait Dominus exercituum in die qua ego facio in peculium et parcam eis sicut parcit vir filio suo servienti sibi 039 MAL 003 018 et convertemini et videbitis quid sit inter iustum et impium et inter servientem Deo et non servientem ei 039 MAL 004 001 ecce enim dies veniet succensa quasi caminus et erunt omnes superbi et omnes facientes impietatem stipula et inflammabit eos dies veniens dicit Dominus exercituum quae non relinquet eis radicem et germen 039 MAL 004 002 et orietur vobis timentibus nomen meum sol iustitiae et sanitas in pinnis eius et egrediemini et salietis sicut vituli de armento 039 MAL 004 003 et calcabitis impios cum fuerint cinis sub planta pedum vestrorum in die qua ego facio dicit Dominus exercituum 039 MAL 004 004 mementote legis Mosi servi mei quam mandavi ei in Choreb ad omnem Israhel praecepta et iudicia 039 MAL 004 005 ecce ego mittam vobis Heliam prophetam antequam veniat dies Domini magnus et horribilis 039 MAL 004 006 et convertet cor patrum ad filios et cor filiorum ad patres eorum ne forte veniam et percutiam terram anathemate # # BOOK 040 MAT Matthew Mattheum 040 MAT 001 001 liber generationis Iesu Christi filii David filii Abraham 040 MAT 001 002 Abraham genuit Isaac Isaac autem genuit Iacob Iacob autem genuit Iudam et fratres eius 040 MAT 001 003 Iudas autem genuit Phares et Zara de Thamar Phares autem genuit Esrom Esrom autem genuit Aram 040 MAT 001 004 Aram autem genuit Aminadab Aminadab autem genuit Naasson Naasson autem genuit Salmon 040 MAT 001 005 Salmon autem genuit Booz de Rachab Booz autem genuit Obed ex Ruth Obed autem genuit Iesse Iesse autem genuit David regem 040 MAT 001 006 David autem rex genuit Salomonem ex ea quae fuit Uriae 040 MAT 001 007 Salomon autem genuit Roboam Roboam autem genuit Abiam Abia autem genuit Asa 040 MAT 001 008 Asa autem genuit Iosaphat Iosaphat autem genuit Ioram Ioram autem genuit Oziam 040 MAT 001 009 Ozias autem genuit Ioatham Ioatham autem genuit Achaz Achaz autem genuit Ezechiam 040 MAT 001 010 Ezechias autem genuit Manassen Manasses autem genuit Amon Amon autem genuit Iosiam 040 MAT 001 011 Iosias autem genuit Iechoniam et fratres eius in transmigratione Babylonis 040 MAT 001 012 et post transmigrationem Babylonis Iechonias genuit Salathihel Salathihel autem genuit Zorobabel 040 MAT 001 013 Zorobabel autem genuit Abiud Abiud autem genuit Eliachim Eliachim autem genuit Azor 040 MAT 001 014 Azor autem genuit Saddoc Saddoc autem genuit Achim Achim autem genuit Eliud 040 MAT 001 015 Eliud autem genuit Eleazar Eleazar autem genuit Matthan Matthan autem genuit Iacob 040 MAT 001 016 Iacob autem genuit Ioseph virum Mariae de qua natus est Iesus qui vocatur Christus 040 MAT 001 017 omnes ergo generationes ab Abraham usque ad David generationes quattuordecim et a David usque ad transmigrationem Babylonis generationes quattuordecim et a transmigratione Babylonis usque ad Christum generationes quattuordecim 040 MAT 001 018 Christi autem generatio sic erat cum esset desponsata mater eius Maria Ioseph antequam convenirent inventa est in utero habens de Spiritu Sancto 040 MAT 001 019 Ioseph autem vir eius cum esset iustus et nollet eam traducere voluit occulte dimittere eam 040 MAT 001 020 haec autem eo cogitante ecce angelus Domini in somnis apparuit ei dicens Ioseph fili David noli timere accipere Mariam coniugem tuam quod enim in ea natum est de Spiritu Sancto est 040 MAT 001 021 pariet autem filium et vocabis nomen eius Iesum ipse enim salvum faciet populum suum a peccatis eorum 040 MAT 001 022 hoc autem totum factum est ut adimpleretur id quod dictum est a Domino per prophetam dicentem 040 MAT 001 023 ecce virgo in utero habebit et pariet filium et vocabunt nomen eius Emmanuhel quod est interpretatum Nobiscum Deus 040 MAT 001 024 exsurgens autem Ioseph a somno fecit sicut praecepit ei angelus Domini et accepit coniugem suam 040 MAT 001 025 et non cognoscebat eam donec peperit filium suum primogenitum et vocavit nomen eius Iesum 040 MAT 002 001 cum ergo natus esset Iesus in Bethleem Iudaeae in diebus Herodis regis ecce magi ab oriente venerunt Hierosolymam 040 MAT 002 002 dicentes ubi est qui natus est rex Iudaeorum vidimus enim stellam eius in oriente et venimus adorare eum 040 MAT 002 003 audiens autem Herodes rex turbatus est et omnis Hierosolyma cum illo 040 MAT 002 004 et congregans omnes principes sacerdotum et scribas populi sciscitabatur ab eis ubi Christus nasceretur 040 MAT 002 005 at illi dixerunt ei in Bethleem Iudaeae sic enim scriptum est per prophetam 040 MAT 002 006 et tu Bethleem terra Iuda nequaquam minima es in principibus Iuda ex te enim exiet dux qui reget populum meum Israhel 040 MAT 002 007 tunc Herodes clam vocatis magis diligenter didicit ab eis tempus stellae quae apparuit eis 040 MAT 002 008 et mittens illos in Bethleem dixit ite et interrogate diligenter de puero et cum inveneritis renuntiate mihi ut et ego veniens adorem eum 040 MAT 002 009 qui cum audissent regem abierunt et ecce stella quam viderant in oriente antecedebat eos usque dum veniens staret supra ubi erat puer 040 MAT 002 010 videntes autem stellam gavisi sunt gaudio magno valde 040 MAT 002 011 et intrantes domum invenerunt puerum cum Maria matre eius et procidentes adoraverunt eum et apertis thesauris suis obtulerunt ei munera aurum tus et murram 040 MAT 002 012 et responso accepto in somnis ne redirent ad Herodem per aliam viam reversi sunt in regionem suam 040 MAT 002 013 qui cum recessissent ecce angelus Domini apparuit in somnis Ioseph dicens surge et accipe puerum et matrem eius et fuge in Aegyptum et esto ibi usque dum dicam tibi futurum est enim ut Herodes quaerat puerum ad perdendum eum 040 MAT 002 014 qui consurgens accepit puerum et matrem eius nocte et recessit in Aegyptum 040 MAT 002 015 et erat ibi usque ad obitum Herodis ut adimpleretur quod dictum est a Domino per prophetam dicentem ex Aegypto vocavi filium meum 040 MAT 002 016 tunc Herodes videns quoniam inlusus esset a magis iratus est valde et mittens occidit omnes pueros qui erant in Bethleem et in omnibus finibus eius a bimatu et infra secundum tempus quod exquisierat a magis 040 MAT 002 017 tunc adimpletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam dicentem 040 MAT 002 018 vox in Rama audita est ploratus et ululatus multus Rachel plorans filios suos et noluit consolari quia non sunt 040 MAT 002 019 defuncto autem Herode ecce apparuit angelus Domini in somnis Ioseph in Aegypto 040 MAT 002 020 dicens surge et accipe puerum et matrem eius et vade in terram Israhel defuncti sunt enim qui quaerebant animam pueri 040 MAT 002 021 qui surgens accepit puerum et matrem eius et venit in terram Israhel 040 MAT 002 022 audiens autem quod Archelaus regnaret in Iudaea pro Herode patre suo timuit illo ire et admonitus in somnis secessit in partes Galilaeae 040 MAT 002 023 et veniens habitavit in civitate quae vocatur Nazareth ut adimpleretur quod dictum est per prophetas quoniam Nazareus vocabitur 040 MAT 003 001 in diebus autem illis venit Iohannes Baptista praedicans in deserto Iudaeae 040 MAT 003 002 et dicens paenitentiam agite adpropinquavit enim regnum caelorum 040 MAT 003 003 hic est enim qui dictus est per Esaiam prophetam dicentem vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius 040 MAT 003 004 ipse autem Iohannes habebat vestimentum de pilis camelorum et zonam pelliciam circa lumbos suos esca autem eius erat lucustae et mel silvestre 040 MAT 003 005 tunc exiebat ad eum Hierosolyma et omnis Iudaea et omnis regio circa Iordanen 040 MAT 003 006 et baptizabantur in Iordane ab eo confitentes peccata sua 040 MAT 003 007 videns autem multos Pharisaeorum et Sadducaeorum venientes ad baptismum suum dixit eis progenies viperarum quis demonstravit vobis fugere a futura ira 040 MAT 003 008 facite ergo fructum dignum paenitentiae 040 MAT 003 009 et ne velitis dicere intra vos patrem habemus Abraham dico enim vobis quoniam potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae 040 MAT 003 010 iam enim securis ad radicem arborum posita est omnis ergo arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitur 040 MAT 003 011 ego quidem vos baptizo in aqua in paenitentiam qui autem post me venturus est fortior me est cuius non sum dignus calciamenta portare ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni 040 MAT 003 012 cuius ventilabrum in manu sua et permundabit aream suam et congregabit triticum suum in horreum paleas autem conburet igni inextinguibili 040 MAT 003 013 tunc venit Iesus a Galilaea in Iordanen ad Iohannem ut baptizaretur ab eo 040 MAT 003 014 Iohannes autem prohibebat eum dicens ego a te debeo baptizari et tu venis ad me 040 MAT 003 015 respondens autem Iesus dixit ei sine modo sic enim decet nos implere omnem iustitiam tunc dimisit eum 040 MAT 003 016 baptizatus autem confestim ascendit de aqua et ecce aperti sunt ei caeli et vidit Spiritum Dei descendentem sicut columbam venientem super se 040 MAT 003 017 et ecce vox de caelis dicens hic est Filius meus dilectus in quo mihi conplacui 040 MAT 004 001 tunc Iesus ductus est in desertum ab Spiritu ut temptaretur a diabolo 040 MAT 004 002 et cum ieiunasset quadraginta diebus et quadraginta noctibus postea esuriit 040 MAT 004 003 et accedens temptator dixit ei si Filius Dei es dic ut lapides isti panes fiant 040 MAT 004 004 qui respondens dixit scriptum est non in pane solo vivet homo sed in omni verbo quod procedit de ore Dei 040 MAT 004 005 tunc adsumit eum diabolus in sanctam civitatem et statuit eum supra pinnaculum templi 040 MAT 004 006 et dixit ei si Filius Dei es mitte te deorsum scriptum est enim quia angelis suis mandabit de te et in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum 040 MAT 004 007 ait illi Iesus rursum scriptum est non temptabis Dominum Deum tuum 040 MAT 004 008 iterum adsumit eum diabolus in montem excelsum valde et ostendit ei omnia regna mundi et gloriam eorum 040 MAT 004 009 et dixit illi haec tibi omnia dabo si cadens adoraveris me 040 MAT 004 010 tunc dicit ei Iesus vade Satanas scriptum est Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies 040 MAT 004 011 tunc reliquit eum diabolus et ecce angeli accesserunt et ministrabant ei 040 MAT 004 012 cum autem audisset quod Iohannes traditus esset secessit in Galilaeam 040 MAT 004 013 et relicta civitate Nazareth venit et habitavit in Capharnaum maritimam in finibus Zabulon et Nepthalim 040 MAT 004 014 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam 040 MAT 004 015 terra Zabulon et terra Nepthalim via maris trans Iordanen Galilaeae gentium 040 MAT 004 016 populus qui sedebat in tenebris lucem vidit magnam et sedentibus in regione et umbra mortis lux orta est eis 040 MAT 004 017 exinde coepit Iesus praedicare et dicere paenitentiam agite adpropinquavit enim regnum caelorum 040 MAT 004 018 ambulans autem iuxta mare Galilaeae vidit duos fratres Simonem qui vocatur Petrus et Andream fratrem eius mittentes rete in mare erant enim piscatores 040 MAT 004 019 et ait illis venite post me et faciam vos fieri piscatores hominum 040 MAT 004 020 at illi continuo relictis retibus secuti sunt eum 040 MAT 004 021 et procedens inde vidit alios duos fratres Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem eius in navi cum Zebedaeo patre eorum reficientes retia sua et vocavit eos 040 MAT 004 022 illi autem statim relictis retibus et patre secuti sunt eum 040 MAT 004 023 et circumibat Iesus totam Galilaeam docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni et sanans omnem languorem et omnem infirmitatem in populo 040 MAT 004 024 et abiit opinio eius in totam Syriam et obtulerunt ei omnes male habentes variis languoribus et tormentis conprehensos et qui daemonia habebant et lunaticos et paralyticos et curavit eos 040 MAT 004 025 et secutae sunt eum turbae multae de Galilaea et Decapoli et Hierosolymis et Iudaea et de trans Iordanen 040 MAT 005 001 videns autem turbas ascendit in montem et cum sedisset accesserunt ad eum discipuli eius 040 MAT 005 002 et aperiens os suum docebat eos dicens 040 MAT 005 003 beati pauperes spiritu quoniam ipsorum est regnum caelorum 040 MAT 005 004 beati mites quoniam ipsi possidebunt terram 040 MAT 005 005 beati qui lugent quoniam ipsi consolabuntur 040 MAT 005 006 beati qui esuriunt et sitiunt iustitiam quoniam ipsi saturabuntur 040 MAT 005 007 beati misericordes quia ipsi misericordiam consequentur 040 MAT 005 008 beati mundo corde quoniam ipsi Deum videbunt 040 MAT 005 009 beati pacifici quoniam filii Dei vocabuntur 040 MAT 005 010 beati qui persecutionem patiuntur propter iustitiam quoniam ipsorum est regnum caelorum 040 MAT 005 011 beati estis cum maledixerint vobis et persecuti vos fuerint et dixerint omne malum adversum vos mentientes propter me 040 MAT 005 012 gaudete et exultate quoniam merces vestra copiosa est in caelis sic enim persecuti sunt prophetas qui fuerunt ante vos 040 MAT 005 013 vos estis sal terrae quod si sal evanuerit in quo sallietur ad nihilum valet ultra nisi ut mittatur foras et conculcetur ab hominibus 040 MAT 005 014 vos estis lux mundi non potest civitas abscondi supra montem posita 040 MAT 005 015 neque accendunt lucernam et ponunt eam sub modio sed super candelabrum ut luceat omnibus qui in domo sunt 040 MAT 005 016 sic luceat lux vestra coram hominibus ut videant vestra bona opera et glorificent Patrem vestrum qui in caelis est 040 MAT 005 017 nolite putare quoniam veni solvere legem aut prophetas non veni solvere sed adimplere 040 MAT 005 018 amen quippe dico vobis donec transeat caelum et terra iota unum aut unus apex non praeteribit a lege donec omnia fiant 040 MAT 005 019 qui ergo solverit unum de mandatis istis minimis et docuerit sic homines minimus vocabitur in regno caelorum qui autem fecerit et docuerit hic magnus vocabitur in regno caelorum 040 MAT 005 020 dico enim vobis quia nisi abundaverit iustitia vestra plus quam scribarum et Pharisaeorum non intrabitis in regnum caelorum 040 MAT 005 021 audistis quia dictum est antiquis non occides qui autem occiderit reus erit iudicio 040 MAT 005 022 ego autem dico vobis quia omnis qui irascitur fratri suo reus erit iudicio qui autem dixerit fratri suo racha reus erit concilio qui autem dixerit fatue reus erit gehennae ignis (Geenna g1067) 040 MAT 005 023 si ergo offeres munus tuum ad altare et ibi recordatus fueris quia frater tuus habet aliquid adversum te 040 MAT 005 024 relinque ibi munus tuum ante altare et vade prius reconciliare fratri tuo et tunc veniens offers munus tuum 040 MAT 005 025 esto consentiens adversario tuo cito dum es in via cum eo ne forte tradat te adversarius iudici et iudex tradat te ministro et in carcerem mittaris 040 MAT 005 026 amen dico tibi non exies inde donec reddas novissimum quadrantem 040 MAT 005 027 audistis quia dictum est antiquis non moechaberis 040 MAT 005 028 ego autem dico vobis quoniam omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam iam moechatus est eam in corde suo 040 MAT 005 029 quod si oculus tuus dexter scandalizat te erue eum et proice abs te expedit enim tibi ut pereat unum membrorum tuorum quam totum corpus tuum mittatur in gehennam (Geenna g1067) 040 MAT 005 030 et si dextera manus tua scandalizat te abscide eam et proice abs te expedit tibi ut pereat unum membrorum tuorum quam totum corpus tuum eat in gehennam (Geenna g1067) 040 MAT 005 031 dictum est autem quicumque dimiserit uxorem suam det illi libellum repudii 040 MAT 005 032 ego autem dico vobis quia omnis qui dimiserit uxorem suam excepta fornicationis causa facit eam moechari et qui dimissam duxerit adulterat 040 MAT 005 033 iterum audistis quia dictum est antiquis non peierabis reddes autem Domino iuramenta tua 040 MAT 005 034 ego autem dico vobis non iurare omnino neque per caelum quia thronus Dei est 040 MAT 005 035 neque per terram quia scabillum est pedum eius neque per Hierosolymam quia civitas est magni Regis 040 MAT 005 036 neque per caput tuum iuraveris quia non potes unum capillum album facere aut nigrum 040 MAT 005 037 sit autem sermo vester est est non non quod autem his abundantius est a malo est 040 MAT 005 038 audistis quia dictum est oculum pro oculo et dentem pro dente 040 MAT 005 039 ego autem dico vobis non resistere malo sed si quis te percusserit in dextera maxilla tua praebe illi et alteram 040 MAT 005 040 et ei qui vult tecum iudicio contendere et tunicam tuam tollere remitte ei et pallium 040 MAT 005 041 et quicumque te angariaverit mille passus vade cum illo alia duo 040 MAT 005 042 qui petit a te da ei et volenti mutuari a te ne avertaris 040 MAT 005 043 audistis quia dictum est diliges proximum tuum et odio habebis inimicum tuum 040 MAT 005 044 ego autem dico vobis diligite inimicos vestros benefacite his qui oderunt vos et orate pro persequentibus et calumniantibus vos 040 MAT 005 045 ut sitis filii Patris vestri qui in caelis est qui solem suum oriri facit super bonos et malos et pluit super iustos et iniustos 040 MAT 005 046 si enim diligatis eos qui vos diligunt quam mercedem habebitis nonne et publicani hoc faciunt 040 MAT 005 047 et si salutaveritis fratres vestros tantum quid amplius facitis nonne et ethnici hoc faciunt 040 MAT 005 048 estote ergo vos perfecti sicut et Pater vester caelestis perfectus est 040 MAT 006 001 adtendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus ut videamini ab eis alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in caelis est 040 MAT 006 002 cum ergo facies elemosynam noli tuba canere ante te sicut hypocritae faciunt in synagogis et in vicis ut honorificentur ab hominibus amen dico vobis receperunt mercedem suam 040 MAT 006 003 te autem faciente elemosynam nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua 040 MAT 006 004 ut sit elemosyna tua in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi 040 MAT 006 005 et cum oratis non eritis sicut hypocritae qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare ut videantur ab hominibus amen dico vobis receperunt mercedem suam 040 MAT 006 006 tu autem cum orabis intra in cubiculum tuum et cluso ostio tuo ora Patrem tuum in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi 040 MAT 006 007 orantes autem nolite multum loqui sicut ethnici putant enim quia in multiloquio suo exaudiantur 040 MAT 006 008 nolite ergo adsimilari eis scit enim Pater vester quibus opus sit vobis antequam petatis eum 040 MAT 006 009 sic ergo vos orabitis Pater noster qui in caelis es sanctificetur nomen tuum 040 MAT 006 010 veniat regnum tuum fiat voluntas tua sicut in caelo et in terra 040 MAT 006 011 panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie 040 MAT 006 012 et dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimisimus debitoribus nostris 040 MAT 006 013 et ne inducas nos in temptationem sed libera nos a malo 040 MAT 006 014 si enim dimiseritis hominibus peccata eorum dimittet et vobis Pater vester caelestis delicta vestra 040 MAT 006 015 si autem non dimiseritis hominibus nec Pater vester dimittet peccata vestra 040 MAT 006 016 cum autem ieiunatis nolite fieri sicut hypocritae tristes demoliuntur enim facies suas ut pareant hominibus ieiunantes amen dico vobis quia receperunt mercedem suam 040 MAT 006 017 tu autem cum ieiunas ungue caput tuum et faciem tuam lava 040 MAT 006 018 ne videaris hominibus ieiunans sed Patri tuo qui est in abscondito et Pater tuus qui videt in abscondito reddet tibi 040 MAT 006 019 nolite thesaurizare vobis thesauros in terra ubi erugo et tinea demolitur ubi fures effodiunt et furantur 040 MAT 006 020 thesaurizate autem vobis thesauros in caelo ubi neque erugo neque tinea demolitur et ubi fures non effodiunt nec furantur 040 MAT 006 021 ubi enim est thesaurus tuus ibi est et cor tuum 040 MAT 006 022 lucerna corporis est oculus si fuerit oculus tuus simplex totum corpus tuum lucidum erit 040 MAT 006 023 si autem oculus tuus nequam fuerit totum corpus tuum tenebrosum erit si ergo lumen quod in te est tenebrae sunt tenebrae quantae erunt 040 MAT 006 024 nemo potest duobus dominis servire aut enim unum odio habebit et alterum diliget aut unum sustinebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae 040 MAT 006 025 ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis neque corpori vestro quid induamini nonne anima plus est quam esca et corpus plus est quam vestimentum 040 MAT 006 026 respicite volatilia caeli quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea et Pater vester caelestis pascit illa nonne vos magis pluris estis illis 040 MAT 006 027 quis autem vestrum cogitans potest adicere ad staturam suam cubitum unum 040 MAT 006 028 et de vestimento quid solliciti estis considerate lilia agri quomodo crescunt non laborant nec nent 040 MAT 006 029 dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis 040 MAT 006 030 si autem faenum agri quod hodie est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos minimae fidei 040 MAT 006 031 nolite ergo solliciti esse dicentes quid manducabimus aut quid bibemus aut quo operiemur 040 MAT 006 032 haec enim omnia gentes inquirunt scit enim Pater vester quia his omnibus indigetis 040 MAT 006 033 quaerite autem primum regnum et iustitiam eius et omnia haec adicientur vobis 040 MAT 006 034 nolite ergo esse solliciti in crastinum crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipse sufficit diei malitia sua 040 MAT 007 001 nolite iudicare ut non iudicemini 040 MAT 007 002 in quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini et in qua mensura mensi fueritis metietur vobis 040 MAT 007 003 quid autem vides festucam in oculo fratris tui et trabem in oculo tuo non vides 040 MAT 007 004 aut quomodo dicis fratri tuo sine eiciam festucam de oculo tuo et ecce trabis est in oculo tuo 040 MAT 007 005 hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc videbis eicere festucam de oculo fratris tui 040 MAT 007 006 nolite dare sanctum canibus neque mittatis margaritas vestras ante porcos ne forte conculcent eas pedibus suis et conversi disrumpant vos 040 MAT 007 007 petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis 040 MAT 007 008 omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit et pulsanti aperietur 040 MAT 007 009 aut quis est ex vobis homo quem si petierit filius suus panem numquid lapidem porriget ei 040 MAT 007 010 aut si piscem petet numquid serpentem porriget ei 040 MAT 007 011 si ergo vos cum sitis mali nostis bona dare filiis vestris quanto magis Pater vester qui in caelis est dabit bona petentibus se 040 MAT 007 012 omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines et vos facite eis haec est enim lex et prophetae 040 MAT 007 013 intrate per angustam portam quia lata porta et spatiosa via quae ducit ad perditionem et multi sunt qui intrant per eam 040 MAT 007 014 quam angusta porta et arta via quae ducit ad vitam et pauci sunt qui inveniunt eam 040 MAT 007 015 adtendite a falsis prophetis qui veniunt ad vos in vestimentis ovium intrinsecus autem sunt lupi rapaces 040 MAT 007 016 a fructibus eorum cognoscetis eos numquid colligunt de spinis uvas aut de tribulis ficus 040 MAT 007 017 sic omnis arbor bona fructus bonos facit mala autem arbor fructus malos facit 040 MAT 007 018 non potest arbor bona fructus malos facere neque arbor mala fructus bonos facere 040 MAT 007 019 omnis arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitur 040 MAT 007 020 igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos 040 MAT 007 021 non omnis qui dicit mihi Domine Domine intrabit in regnum caelorum sed qui facit voluntatem Patris mei qui in caelis est ipse intrabit in regnum caelorum 040 MAT 007 022 multi dicent mihi in illa die Domine Domine nonne in nomine tuo prophetavimus et in tuo nomine daemonia eiecimus et in tuo nomine virtutes multas fecimus 040 MAT 007 023 et tunc confitebor illis quia numquam novi vos discedite a me qui operamini iniquitatem 040 MAT 007 024 omnis ergo qui audit verba mea haec et facit ea adsimilabitur viro sapienti qui aedificavit domum suam supra petram 040 MAT 007 025 et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam et non cecidit fundata enim erat super petram 040 MAT 007 026 et omnis qui audit verba mea haec et non facit ea similis erit viro stulto qui aedificavit domum suam supra harenam 040 MAT 007 027 et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam et cecidit et fuit ruina eius magna 040 MAT 007 028 et factum est cum consummasset Iesus verba haec admirabantur turbae super doctrinam eius 040 MAT 007 029 erat enim docens eos sicut potestatem habens non sicut scribae eorum et Pharisaei 040 MAT 008 001 cum autem descendisset de monte secutae sunt eum turbae multae 040 MAT 008 002 et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens Domine si vis potes me mundare 040 MAT 008 003 et extendens manum tetigit eum Iesus dicens volo mundare et confestim mundata est lepra eius 040 MAT 008 004 et ait illi Iesus vide nemini dixeris sed vade ostende te sacerdoti et offer munus quod praecepit Moses in testimonium illis 040 MAT 008 005 cum autem introisset Capharnaum accessit ad eum centurio rogans eum 040 MAT 008 006 et dicens Domine puer meus iacet in domo paralyticus et male torquetur 040 MAT 008 007 et ait illi Iesus ego veniam et curabo eum 040 MAT 008 008 et respondens centurio ait Domine non sum dignus ut intres sub tectum meum sed tantum dic verbo et sanabitur puer meus 040 MAT 008 009 nam et ego homo sum sub potestate habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit 040 MAT 008 010 audiens autem Iesus miratus est et sequentibus se dixit amen dico vobis non inveni tantam fidem in Israhel 040 MAT 008 011 dico autem vobis quod multi ab oriente et occidente venient et recumbent cum Abraham et Isaac et Iacob in regno caelorum 040 MAT 008 012 filii autem regni eicientur in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium 040 MAT 008 013 et dixit Iesus centurioni vade et sicut credidisti fiat tibi et sanatus est puer in hora illa 040 MAT 008 014 et cum venisset Iesus in domum Petri vidit socrum eius iacentem et febricitantem 040 MAT 008 015 et tetigit manum eius et dimisit eam febris et surrexit et ministrabat eis 040 MAT 008 016 vespere autem facto obtulerunt ei multos daemonia habentes et eiciebat spiritus verbo et omnes male habentes curavit 040 MAT 008 017 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem ipse infirmitates nostras accepit et aegrotationes portavit 040 MAT 008 018 videns autem Iesus turbas multas circum se iussit ire trans fretum 040 MAT 008 019 et accedens unus scriba ait illi magister sequar te quocumque ieris 040 MAT 008 020 et dicit ei Iesus vulpes foveas habent et volucres caeli tabernacula Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet 040 MAT 008 021 alius autem de discipulis eius ait illi Domine permitte me primum ire et sepelire patrem meum 040 MAT 008 022 Iesus autem ait illi sequere me et dimitte mortuos sepelire mortuos suos 040 MAT 008 023 et ascendente eo in navicula secuti sunt eum discipuli eius 040 MAT 008 024 et ecce motus magnus factus est in mari ita ut navicula operiretur fluctibus ipse vero dormiebat 040 MAT 008 025 et accesserunt et suscitaverunt eum dicentes Domine salva nos perimus 040 MAT 008 026 et dicit eis quid timidi estis modicae fidei tunc surgens imperavit ventis et mari et facta est tranquillitas magna 040 MAT 008 027 porro homines mirati sunt dicentes qualis est hic quia et venti et mare oboediunt ei 040 MAT 008 028 et cum venisset trans fretum in regionem Gerasenorum occurrerunt ei duo habentes daemonia de monumentis exeuntes saevi nimis ita ut nemo posset transire per viam illam 040 MAT 008 029 et ecce clamaverunt dicentes quid nobis et tibi Fili Dei venisti huc ante tempus torquere nos 040 MAT 008 030 erat autem non longe ab illis grex porcorum multorum pascens 040 MAT 008 031 daemones autem rogabant eum dicentes si eicis nos mitte nos in gregem porcorum 040 MAT 008 032 et ait illis ite at illi exeuntes abierunt in porcos et ecce impetu abiit totus grex per praeceps in mare et mortui sunt in aquis 040 MAT 008 033 pastores autem fugerunt et venientes in civitatem nuntiaverunt omnia et de his qui daemonia habuerant 040 MAT 008 034 et ecce tota civitas exiit obviam Iesu et viso eo rogabant ut transiret a finibus eorum 040 MAT 009 001 et ascendens in naviculam transfretavit et venit in civitatem suam 040 MAT 009 002 et ecce offerebant ei paralyticum iacentem in lecto et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico confide fili remittuntur tibi peccata tua 040 MAT 009 003 et ecce quidam de scribis dixerunt intra se hic blasphemat 040 MAT 009 004 et cum vidisset Iesus cogitationes eorum dixit ut quid cogitatis mala in cordibus vestris 040 MAT 009 005 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata aut dicere surge et ambula 040 MAT 009 006 ut sciatis autem quoniam Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata tunc ait paralytico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam 040 MAT 009 007 et surrexit et abiit in domum suam 040 MAT 009 008 videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt Deum qui dedit potestatem talem hominibus 040 MAT 009 009 et cum transiret inde Iesus vidit hominem sedentem in teloneo Mattheum nomine et ait illi sequere me et surgens secutus est eum 040 MAT 009 010 et factum est discumbente eo in domo ecce multi publicani et peccatores venientes discumbebant cum Iesu et discipulis eius 040 MAT 009 011 et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat magister vester 040 MAT 009 012 at Iesus audiens ait non est opus valentibus medico sed male habentibus 040 MAT 009 013 euntes autem discite quid est misericordiam volo et non sacrificium non enim veni vocare iustos sed peccatores 040 MAT 009 014 tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis dicentes quare nos et Pharisaei ieiunamus frequenter discipuli autem tui non ieiunant 040 MAT 009 015 et ait illis Iesus numquid possunt filii sponsi lugere quamdiu cum illis est sponsus venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt 040 MAT 009 016 nemo autem inmittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus tollit enim plenitudinem eius a vestimento et peior scissura fit 040 MAT 009 017 neque mittunt vinum novum in utres veteres alioquin rumpuntur utres et vinum effunditur et utres pereunt sed vinum novum in utres novos mittunt et ambo conservantur 040 MAT 009 018 haec illo loquente ad eos ecce princeps unus accessit et adorabat eum dicens filia mea modo defuncta est sed veni inpone manum super eam et vivet 040 MAT 009 019 et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius 040 MAT 009 020 et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius 040 MAT 009 021 dicebat enim intra se si tetigero tantum vestimentum eius salva ero 040 MAT 009 022 at Iesus conversus et videns eam dixit confide filia fides tua te salvam fecit et salva facta est mulier ex illa hora 040 MAT 009 023 et cum venisset Iesus in domum principis et vidisset tibicines et turbam tumultuantem 040 MAT 009 024 dicebat recedite non est enim mortua puella sed dormit et deridebant eum 040 MAT 009 025 et cum eiecta esset turba intravit et tenuit manum eius et surrexit puella 040 MAT 009 026 et exiit fama haec in universam terram illam 040 MAT 009 027 et transeunte inde Iesu secuti sunt eum duo caeci clamantes et dicentes miserere nostri Fili David 040 MAT 009 028 cum autem venisset domum accesserunt ad eum caeci et dicit eis Iesus creditis quia possum hoc facere vobis dicunt ei utique Domine 040 MAT 009 029 tunc tetigit oculos eorum dicens secundum fidem vestram fiat vobis 040 MAT 009 030 et aperti sunt oculi illorum et comminatus est illis Iesus dicens videte ne quis sciat 040 MAT 009 031 illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota terra illa 040 MAT 009 032 egressis autem illis ecce obtulerunt ei hominem mutum daemonium habentem 040 MAT 009 033 et eiecto daemone locutus est mutus et miratae sunt turbae dicentes numquam paruit sic in Israhel 040 MAT 009 034 Pharisaei autem dicebant in principe daemoniorum eicit daemones 040 MAT 009 035 et circumibat Iesus civitates omnes et castella docens in synagogis eorum et praedicans evangelium regni et curans omnem languorem et omnem infirmitatem 040 MAT 009 036 videns autem turbas misertus est eis quia erant vexati et iacentes sicut oves non habentes pastorem 040 MAT 009 037 tunc dicit discipulis suis messis quidem multa operarii autem pauci 040 MAT 009 038 rogate ergo dominum messis ut eiciat operarios in messem suam 040 MAT 010 001 et convocatis duodecim discipulis suis dedit illis potestatem spirituum inmundorum ut eicerent eos et curarent omnem languorem et omnem infirmitatem 040 MAT 010 002 duodecim autem apostolorum nomina sunt haec primus Simon qui dicitur Petrus et Andreas frater eius 040 MAT 010 003 Iacobus Zebedaei et Iohannes frater eius Philippus et Bartholomeus Thomas et Mattheus publicanus et Iacobus Alphei et Thaddeus 040 MAT 010 004 Simon Cananeus et Iudas Scariotes qui et tradidit eum 040 MAT 010 005 hos duodecim misit Iesus praecipiens eis et dicens in viam gentium ne abieritis et in civitates Samaritanorum ne intraveritis 040 MAT 010 006 sed potius ite ad oves quae perierunt domus Israhel 040 MAT 010 007 euntes autem praedicate dicentes quia adpropinquavit regnum caelorum 040 MAT 010 008 infirmos curate mortuos suscitate leprosos mundate daemones eicite gratis accepistis gratis date 040 MAT 010 009 nolite possidere aurum neque argentum neque pecuniam in zonis vestris 040 MAT 010 010 non peram in via neque duas tunicas neque calciamenta neque virgam dignus enim est operarius cibo suo 040 MAT 010 011 in quamcumque civitatem aut castellum intraveritis interrogate quis in ea dignus sit et ibi manete donec exeatis 040 MAT 010 012 intrantes autem in domum salutate eam 040 MAT 010 013 et siquidem fuerit domus digna veniat pax vestra super eam si autem non fuerit digna pax vestra ad vos revertatur 040 MAT 010 014 et quicumque non receperit vos neque audierit sermones vestros exeuntes foras de domo vel de civitate excutite pulverem de pedibus vestris 040 MAT 010 015 amen dico vobis tolerabilius erit terrae Sodomorum et Gomorraeorum in die iudicii quam illi civitati 040 MAT 010 016 ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum estote ergo prudentes sicut serpentes et simplices sicut columbae 040 MAT 010 017 cavete autem ab hominibus tradent enim vos in conciliis et in synagogis suis flagellabunt vos 040 MAT 010 018 et ad praesides et ad reges ducemini propter me in testimonium illis et gentibus 040 MAT 010 019 cum autem tradent vos nolite cogitare quomodo aut quid loquamini dabitur enim vobis in illa hora quid loquamini 040 MAT 010 020 non enim vos estis qui loquimini sed Spiritus Patris vestri qui loquitur in vobis 040 MAT 010 021 tradet autem frater fratrem in mortem et pater filium et insurgent filii in parentes et morte eos adficient 040 MAT 010 022 et eritis odio omnibus propter nomen meum qui autem perseveraverit in finem hic salvus erit 040 MAT 010 023 cum autem persequentur vos in civitate ista fugite in aliam amen enim dico vobis non consummabitis civitates Israhel donec veniat Filius hominis 040 MAT 010 024 non est discipulus super magistrum nec servus super dominum suum 040 MAT 010 025 sufficit discipulo ut sit sicut magister eius et servus sicut dominus eius si patrem familias Beelzebub vocaverunt quanto magis domesticos eius 040 MAT 010 026 ne ergo timueritis eos nihil enim opertum quod non revelabitur et occultum quod non scietur 040 MAT 010 027 quod dico vobis in tenebris dicite in lumine et quod in aure auditis praedicate super tecta 040 MAT 010 028 et nolite timere eos qui occidunt corpus animam autem non possunt occidere sed potius eum timete qui potest et animam et corpus perdere in gehennam (Geenna g1067) 040 MAT 010 029 nonne duo passeres asse veneunt et unus ex illis non cadet super terram sine Patre vestro 040 MAT 010 030 vestri autem et capilli capitis omnes numerati sunt 040 MAT 010 031 nolite ergo timere multis passeribus meliores estis vos 040 MAT 010 032 omnis ergo qui confitebitur me coram hominibus confitebor et ego eum coram Patre meo qui est in caelis 040 MAT 010 033 qui autem negaverit me coram hominibus negabo et ego eum coram Patre meo qui est in caelis 040 MAT 010 034 nolite arbitrari quia venerim mittere pacem in terram non veni pacem mittere sed gladium 040 MAT 010 035 veni enim separare hominem adversus patrem suum et filiam adversus matrem suam et nurum adversus socrum suam 040 MAT 010 036 et inimici hominis domestici eius 040 MAT 010 037 qui amat patrem aut matrem plus quam me non est me dignus et qui amat filium aut filiam super me non est me dignus 040 MAT 010 038 et qui non accipit crucem suam et sequitur me non est me dignus 040 MAT 010 039 qui invenit animam suam perdet illam et qui perdiderit animam suam propter me inveniet eam 040 MAT 010 040 qui recipit vos me recipit et qui me recipit recipit eum qui me misit 040 MAT 010 041 qui recipit prophetam in nomine prophetae mercedem prophetae accipiet et qui recipit iustum in nomine iusti mercedem iusti accipiet 040 MAT 010 042 et quicumque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquae frigidae tantum in nomine discipuli amen dico vobis non perdet mercedem suam 040 MAT 011 001 et factum est cum consummasset Iesus praecipiens duodecim discipulis suis transiit inde ut doceret et praedicaret in civitatibus eorum 040 MAT 011 002 Iohannes autem cum audisset in vinculis opera Christi mittens duos de discipulis suis 040 MAT 011 003 ait illi tu es qui venturus es an alium expectamus 040 MAT 011 004 et respondens Iesus ait illis euntes renuntiate Iohanni quae auditis et videtis 040 MAT 011 005 caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur 040 MAT 011 006 et beatus est qui non fuerit scandalizatus in me 040 MAT 011 007 illis autem abeuntibus coepit Iesus dicere ad turbas de Iohanne quid existis in desertum videre harundinem vento agitatam 040 MAT 011 008 sed quid existis videre hominem mollibus vestitum ecce qui mollibus vestiuntur in domibus regum sunt 040 MAT 011 009 sed quid existis videre prophetam etiam dico vobis et plus quam prophetam 040 MAT 011 010 hic enim est de quo scriptum est ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te 040 MAT 011 011 amen dico vobis non surrexit inter natos mulierum maior Iohanne Baptista qui autem minor est in regno caelorum maior est illo 040 MAT 011 012 a diebus autem Iohannis Baptistae usque nunc regnum caelorum vim patitur et violenti rapiunt illud 040 MAT 011 013 omnes enim prophetae et lex usque ad Iohannem prophetaverunt 040 MAT 011 014 et si vultis recipere ipse est Helias qui venturus est 040 MAT 011 015 qui habet aures audiendi audiat 040 MAT 011 016 cui autem similem aestimabo generationem istam similis est pueris sedentibus in foro qui clamantes coaequalibus 040 MAT 011 017 dicunt cecinimus vobis et non saltastis lamentavimus et non planxistis 040 MAT 011 018 venit enim Iohannes neque manducans neque bibens et dicunt daemonium habet 040 MAT 011 019 venit Filius hominis manducans et bibens et dicunt ecce homo vorax et potator vini publicanorum et peccatorum amicus et iustificata est sapientia a filiis suis 040 MAT 011 020 tunc coepit exprobrare civitatibus in quibus factae sunt plurimae virtutes eius quia non egissent paenitentiam 040 MAT 011 021 vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factae essent virtutes quae factae sunt in vobis olim in cilicio et cinere paenitentiam egissent 040 MAT 011 022 verumtamen dico vobis Tyro et Sidoni remissius erit in die iudicii quam vobis 040 MAT 011 023 et tu Capharnaum numquid usque in caelum exaltaberis usque in infernum descendes quia si in Sodomis factae fuissent virtutes quae factae sunt in te forte mansissent usque in hunc diem (Hadēs g86) 040 MAT 011 024 verumtamen dico vobis quia terrae Sodomorum remissius erit in die iudicii quam tibi 040 MAT 011 025 in illo tempore respondens Iesus dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis 040 MAT 011 026 ita Pater quoniam sic fuit placitum ante te 040 MAT 011 027 omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo novit Filium nisi Pater neque Patrem quis novit nisi Filius et cui voluerit Filius revelare 040 MAT 011 028 venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis et ego reficiam vos 040 MAT 011 029 tollite iugum meum super vos et discite a me quia mitis sum et humilis corde et invenietis requiem animabus vestris 040 MAT 011 030 iugum enim meum suave est et onus meum leve est 040 MAT 012 001 in illo tempore abiit Iesus sabbato per sata discipuli autem eius esurientes coeperunt vellere spicas et manducare 040 MAT 012 002 Pharisaei autem videntes dixerunt ei ecce discipuli tui faciunt quod non licet eis facere sabbatis 040 MAT 012 003 at ille dixit eis non legistis quid fecerit David quando esuriit et qui cum eo erant 040 MAT 012 004 quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit quos non licebat ei edere neque his qui cum eo erant nisi solis sacerdotibus 040 MAT 012 005 aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sunt 040 MAT 012 006 dico autem vobis quia templo maior est hic 040 MAT 012 007 si autem sciretis quid est misericordiam volo et non sacrificium numquam condemnassetis innocentes 040 MAT 012 008 dominus est enim Filius hominis etiam sabbati 040 MAT 012 009 et cum inde transisset venit in synagogam eorum 040 MAT 012 010 et ecce homo manum habens aridam et interrogabant eum dicentes si licet sabbatis curare ut accusarent eum 040 MAT 012 011 ipse autem dixit illis quis erit ex vobis homo qui habeat ovem unam et si ceciderit haec sabbatis in foveam nonne tenebit et levabit eam 040 MAT 012 012 quanto magis melior est homo ove itaque licet sabbatis benefacere 040 MAT 012 013 tunc ait homini extende manum tuam et extendit et restituta est sanitati sicut altera 040 MAT 012 014 exeuntes autem Pharisaei consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent 040 MAT 012 015 Iesus autem sciens recessit inde et secuti sunt eum multi et curavit eos omnes 040 MAT 012 016 et praecepit eis ne manifestum eum facerent 040 MAT 012 017 ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem 040 MAT 012 018 ecce puer meus quem elegi dilectus meus in quo bene placuit animae meae ponam spiritum meum super eum et iudicium gentibus nuntiabit 040 MAT 012 019 non contendet neque clamabit neque audiet aliquis in plateis vocem eius 040 MAT 012 020 harundinem quassatam non confringet et linum fumigans non extinguet donec eiciat ad victoriam iudicium 040 MAT 012 021 et in nomine eius gentes sperabunt 040 MAT 012 022 tunc oblatus est ei daemonium habens caecus et mutus et curavit eum ita ut loqueretur et videret 040 MAT 012 023 et stupebant omnes turbae et dicebant numquid hic est Filius David 040 MAT 012 024 Pharisaei autem audientes dixerunt hic non eicit daemones nisi in Beelzebub principe daemoniorum 040 MAT 012 025 Iesus autem sciens cogitationes eorum dixit eis omne regnum divisum contra se desolatur et omnis civitas vel domus divisa contra se non stabit 040 MAT 012 026 et si Satanas Satanan eicit adversus se divisus est quomodo ergo stabit regnum eius 040 MAT 012 027 et si ego in Beelzebub eicio daemones filii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices erunt vestri 040 MAT 012 028 si autem ego in Spiritu Dei eicio daemones igitur pervenit in vos regnum Dei 040 MAT 012 029 aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa eius diripere nisi prius alligaverit fortem et tunc domum illius diripiat 040 MAT 012 030 qui non est mecum contra me est et qui non congregat mecum spargit 040 MAT 012 031 ideo dico vobis omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus Spiritus autem blasphemia non remittetur 040 MAT 012 032 et quicumque dixerit verbum contra Filium hominis remittetur ei qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro (aiōn g165) 040 MAT 012 033 aut facite arborem bonam et fructum eius bonum aut facite arborem malam et fructum eius malum siquidem ex fructu arbor agnoscitur 040 MAT 012 034 progenies viperarum quomodo potestis bona loqui cum sitis mali ex abundantia enim cordis os loquitur 040 MAT 012 035 bonus homo de bono thesauro profert bona et malus homo de malo thesauro profert mala 040 MAT 012 036 dico autem vobis quoniam omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines reddent rationem de eo in die iudicii 040 MAT 012 037 ex verbis enim tuis iustificaberis et ex verbis tuis condemnaberis 040 MAT 012 038 tunc responderunt ei quidam de scribis et Pharisaeis dicentes magister volumus a te signum videre 040 MAT 012 039 qui respondens ait illis generatio mala et adultera signum quaerit et signum non dabitur ei nisi signum Ionae prophetae 040 MAT 012 040 sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus sic erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus 040 MAT 012 041 viri ninevitae surgent in iudicio cum generatione ista et condemnabunt eam quia paenitentiam egerunt in praedicatione Ionae et ecce plus quam Iona hic 040 MAT 012 042 regina austri surget in iudicio cum generatione ista et condemnabit eam quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis et ecce plus quam Salomon hic 040 MAT 012 043 cum autem inmundus spiritus exierit ab homine ambulat per loca arida quaerens requiem et non invenit 040 MAT 012 044 tunc dicit revertar in domum meam unde exivi et veniens invenit vacantem scopis mundatam et ornatam 040 MAT 012 045 tunc vadit et adsumit septem alios spiritus secum nequiores se et intrantes habitant ibi et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus sic erit et generationi huic pessimae 040 MAT 012 046 adhuc eo loquente ad turbas ecce mater eius et fratres stabant foris quaerentes loqui ei 040 MAT 012 047 dixit autem ei quidam ecce mater tua et fratres tui foris stant quaerentes te 040 MAT 012 048 at ipse respondens dicenti sibi ait quae est mater mea et qui sunt fratres mei 040 MAT 012 049 et extendens manum in discipulos suos dixit ecce mater mea et fratres mei 040 MAT 012 050 quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei qui in caelis est ipse meus et frater et soror et mater est 040 MAT 013 001 in illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare 040 MAT 013 002 et congregatae sunt ad eum turbae multae ita ut in naviculam ascendens sederet et omnis turba stabat in litore 040 MAT 013 003 et locutus est eis multa in parabolis dicens ecce exiit qui seminat seminare 040 MAT 013 004 et dum seminat quaedam ceciderunt secus viam et venerunt volucres et comederunt ea 040 MAT 013 005 alia autem ceciderunt in petrosa ubi non habebat terram multam et continuo exorta sunt quia non habebant altitudinem terrae 040 MAT 013 006 sole autem orto aestuaverunt et quia non habebant radicem aruerunt 040 MAT 013 007 alia autem ceciderunt in spinas et creverunt spinae et suffocaverunt ea 040 MAT 013 008 alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant fructum aliud centesimum aliud sexagesimum aliud tricesimum 040 MAT 013 009 qui habet aures audiendi audiat 040 MAT 013 010 et accedentes discipuli dixerunt ei quare in parabolis loqueris eis 040 MAT 013 011 qui respondens ait illis quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum illis autem non est datum 040 MAT 013 012 qui enim habet dabitur ei et abundabit qui autem non habet et quod habet auferetur ab eo 040 MAT 013 013 ideo in parabolis loquor eis quia videntes non vident et audientes non audiunt neque intellegunt 040 MAT 013 014 et adimpletur eis prophetia Esaiae dicens auditu audietis et non intellegetis et videntes videbitis et non videbitis 040 MAT 013 015 incrassatum est enim cor populi huius et auribus graviter audierunt et oculos suos cluserunt nequando oculis videant et auribus audiant et corde intellegant et convertantur et sanem eos 040 MAT 013 016 vestri autem beati oculi quia vident et aures vestrae quia audiunt 040 MAT 013 017 amen quippe dico vobis quia multi prophetae et iusti cupierunt videre quae videtis et non viderunt et audire quae auditis et non audierunt 040 MAT 013 018 vos ergo audite parabolam seminantis 040 MAT 013 019 omnis qui audit verbum regni et non intellegit venit malus et rapit quod seminatum est in corde eius hic est qui secus viam seminatus est 040 MAT 013 020 qui autem supra petrosa seminatus est hic est qui verbum audit et continuo cum gaudio accipit illud 040 MAT 013 021 non habet autem in se radicem sed est temporalis facta autem tribulatione et persecutione propter verbum continuo scandalizatur 040 MAT 013 022 qui autem est seminatus in spinis hic est qui verbum audit et sollicitudo saeculi istius et fallacia divitiarum suffocat verbum et sine fructu efficitur (aiōn g165) 040 MAT 013 023 qui vero in terra bona seminatus est hic est qui audit verbum et intellegit et fructum adfert et facit aliud quidem centum aliud autem sexaginta porro aliud triginta 040 MAT 013 024 aliam parabolam proposuit illis dicens simile factum est regnum caelorum homini qui seminavit bonum semen in agro suo 040 MAT 013 025 cum autem dormirent homines venit inimicus eius et superseminavit zizania in medio tritici et abiit 040 MAT 013 026 cum autem crevisset herba et fructum fecisset tunc apparuerunt et zizania 040 MAT 013 027 accedentes autem servi patris familias dixerunt ei domine nonne bonum semen seminasti in agro tuo unde ergo habet zizania 040 MAT 013 028 et ait illis inimicus homo hoc fecit servi autem dixerunt ei vis imus et colligimus ea 040 MAT 013 029 et ait non ne forte colligentes zizania eradicetis simul cum eis et triticum 040 MAT 013 030 sinite utraque crescere usque ad messem et in tempore messis dicam messoribus colligite primum zizania et alligate ea fasciculos ad conburendum triticum autem congregate in horreum meum 040 MAT 013 031 aliam parabolam proposuit eis dicens simile est regnum caelorum grano sinapis quod accipiens homo seminavit in agro suo 040 MAT 013 032 quod minimum quidem est omnibus seminibus cum autem creverit maius est omnibus holeribus et fit arbor ita ut volucres caeli veniant et habitent in ramis eius 040 MAT 013 033 aliam parabolam locutus est eis simile est regnum caelorum fermento quod acceptum mulier abscondit in farinae satis tribus donec fermentatum est totum 040 MAT 013 034 haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad turbas et sine parabolis non loquebatur eis 040 MAT 013 035 ut impleretur quod dictum erat per prophetam dicentem aperiam in parabolis os meum eructabo abscondita a constitutione mundi 040 MAT 013 036 tunc dimissis turbis venit in domum et accesserunt ad eum discipuli eius dicentes dissere nobis parabolam zizaniorum agri 040 MAT 013 037 qui respondens ait qui seminat bonum semen est Filius hominis 040 MAT 013 038 ager autem est mundus bonum vero semen hii sunt filii regni zizania autem filii sunt nequam 040 MAT 013 039 inimicus autem qui seminavit ea est diabolus messis vero consummatio saeculi est messores autem angeli sunt (aiōn g165) 040 MAT 013 040 sicut ergo colliguntur zizania et igni conburuntur sic erit in consummatione saeculi (aiōn g165) 040 MAT 013 041 mittet Filius hominis angelos suos et colligent de regno eius omnia scandala et eos qui faciunt iniquitatem 040 MAT 013 042 et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et stridor dentium 040 MAT 013 043 tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum qui habet aures audiat 040 MAT 013 044 simile est regnum caelorum thesauro abscondito in agro quem qui invenit homo abscondit et prae gaudio illius vadit et vendit universa quae habet et emit agrum illum 040 MAT 013 045 iterum simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas margaritas 040 MAT 013 046 inventa autem una pretiosa margarita abiit et vendidit omnia quae habuit et emit eam 040 MAT 013 047 iterum simile est regnum caelorum sagenae missae in mare et ex omni genere congreganti 040 MAT 013 048 quam cum impleta esset educentes et secus litus sedentes elegerunt bonos in vasa malos autem foras miserunt 040 MAT 013 049 sic erit in consummatione saeculi exibunt angeli et separabunt malos de medio iustorum (aiōn g165) 040 MAT 013 050 et mittent eos in caminum ignis ibi erit fletus et stridor dentium 040 MAT 013 051 intellexistis haec omnia dicunt ei etiam 040 MAT 013 052 ait illis ideo omnis scriba doctus in regno caelorum similis est homini patri familias qui profert de thesauro suo nova et vetera 040 MAT 013 053 et factum est cum consummasset Iesus parabolas istas transiit inde 040 MAT 013 054 et veniens in patriam suam docebat eos in synagogis eorum ita ut mirarentur et dicerent unde huic sapientia haec et virtutes 040 MAT 013 055 nonne hic est fabri filius nonne mater eius dicitur Maria et fratres eius Iacobus et Ioseph et Simon et Iudas 040 MAT 013 056 et sorores eius nonne omnes apud nos sunt unde ergo huic omnia ista 040 MAT 013 057 et scandalizabantur in eo Iesus autem dixit eis non est propheta sine honore nisi in patria sua et in domo sua 040 MAT 013 058 et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum 040 MAT 014 001 in illo tempore audiit Herodes tetrarcha famam Iesu 040 MAT 014 002 et ait pueris suis hic est Iohannes Baptista ipse surrexit a mortuis et ideo virtutes inoperantur in eo 040 MAT 014 003 Herodes enim tenuit Iohannem et alligavit eum et posuit in carcere propter Herodiadem uxorem fratris sui 040 MAT 014 004 dicebat enim illi Iohannes non licet tibi habere eam 040 MAT 014 005 et volens illum occidere timuit populum quia sicut prophetam eum habebant 040 MAT 014 006 die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuit Herodi 040 MAT 014 007 unde cum iuramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo 040 MAT 014 008 at illa praemonita a matre sua da mihi inquit hic in disco caput Iohannis Baptistae 040 MAT 014 009 et contristatus est rex propter iuramentum autem et eos qui pariter recumbebant iussit dari 040 MAT 014 010 misitque et decollavit Iohannem in carcere 040 MAT 014 011 et adlatum est caput eius in disco et datum est puellae et tulit matri suae 040 MAT 014 012 et accedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientes nuntiaverunt Iesu 040 MAT 014 013 quod cum audisset Iesus secessit inde in navicula in locum desertum seorsum et cum audissent turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus 040 MAT 014 014 et exiens vidit turbam multam et misertus est eius et curavit languidos eorum 040 MAT 014 015 vespere autem facto accesserunt ad eum discipuli eius dicentes desertus est locus et hora iam praeteriit dimitte turbas ut euntes in castella emant sibi escas 040 MAT 014 016 Iesus autem dixit eis non habent necesse ire date illis vos manducare 040 MAT 014 017 responderunt ei non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces 040 MAT 014 018 qui ait eis adferte illos mihi huc 040 MAT 014 019 et cum iussisset turbam discumbere supra faenum acceptis quinque panibus et duobus piscibus aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes discipuli autem turbis 040 MAT 014 020 et manducaverunt omnes et saturati sunt et tulerunt reliquias duodecim cofinos fragmentorum plenos 040 MAT 014 021 manducantium autem fuit numerus quinque milia virorum exceptis mulieribus et parvulis 040 MAT 014 022 et statim iussit discipulos ascendere in navicula et praecedere eum trans fretum donec dimitteret turbas 040 MAT 014 023 et dimissa turba ascendit in montem solus orare vespere autem facto solus erat ibi 040 MAT 014 024 navicula autem in medio mari iactabatur fluctibus erat enim contrarius ventus 040 MAT 014 025 quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulans supra mare 040 MAT 014 026 et videntes eum supra mare ambulantem turbati sunt dicentes quia fantasma est et prae timore clamaverunt 040 MAT 014 027 statimque Iesus locutus est eis dicens habete fiduciam ego sum nolite timere 040 MAT 014 028 respondens autem Petrus dixit Domine si tu es iube me venire ad te super aquas 040 MAT 014 029 at ipse ait veni et descendens Petrus de navicula ambulabat super aquam ut veniret ad Iesum 040 MAT 014 030 videns vero ventum validum timuit et cum coepisset mergi clamavit dicens Domine salvum me fac 040 MAT 014 031 et continuo Iesus extendens manum adprehendit eum et ait illi modicae fidei quare dubitasti 040 MAT 014 032 et cum ascendissent in naviculam cessavit ventus 040 MAT 014 033 qui autem in navicula erant venerunt et adoraverunt eum dicentes vere Filius Dei es 040 MAT 014 034 et cum transfretassent venerunt in terram Gennesar 040 MAT 014 035 et cum cognovissent eum viri loci illius miserunt in universam regionem illam et obtulerunt ei omnes male habentes 040 MAT 014 036 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quicumque tetigerunt salvi facti sunt 040 MAT 015 001 tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis scribae et Pharisaei dicentes 040 MAT 015 002 quare discipuli tui transgrediuntur traditionem seniorum non enim lavant manus suas cum panem manducant 040 MAT 015 003 ipse autem respondens ait illis quare et vos transgredimini mandatum Dei propter traditionem vestram 040 MAT 015 004 nam Deus dixit honora patrem et matrem et qui maledixerit patri vel matri morte moriatur 040 MAT 015 005 vos autem dicitis quicumque dixerit patri vel matri munus quodcumque est ex me tibi proderit 040 MAT 015 006 et non honorificabit patrem suum aut matrem et irritum fecistis mandatum Dei propter traditionem vestram 040 MAT 015 007 hypocritae bene prophetavit de vobis Esaias dicens 040 MAT 015 008 populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me 040 MAT 015 009 sine causa autem colunt me docentes doctrinas mandata hominum 040 MAT 015 010 et convocatis ad se turbis dixit eis audite et intellegite 040 MAT 015 011 non quod intrat in os coinquinat hominem sed quod procedit ex ore hoc coinquinat hominem 040 MAT 015 012 tunc accedentes discipuli eius dixerunt ei scis quia Pharisaei audito verbo scandalizati sunt 040 MAT 015 013 at ille respondens ait omnis plantatio quam non plantavit Pater meus caelestis eradicabitur 040 MAT 015 014 sinite illos caeci sunt duces caecorum caecus autem si caeco ducatum praestet ambo in foveam cadunt 040 MAT 015 015 respondens autem Petrus dixit ei edissere nobis parabolam istam 040 MAT 015 016 at ille dixit adhuc et vos sine intellectu estis 040 MAT 015 017 non intellegitis quia omne quod in os intrat in ventrem vadit et in secessum emittitur 040 MAT 015 018 quae autem procedunt de ore de corde exeunt et ea coinquinant hominem 040 MAT 015 019 de corde enim exeunt cogitationes malae homicidia adulteria fornicationes furta falsa testimonia blasphemiae 040 MAT 015 020 haec sunt quae coinquinant hominem non lotis autem manibus manducare non coinquinat hominem 040 MAT 015 021 et egressus inde Iesus secessit in partes Tyri et Sidonis 040 MAT 015 022 et ecce mulier chananea a finibus illis egressa clamavit dicens ei miserere mei Domine Fili David filia mea male a daemonio vexatur 040 MAT 015 023 qui non respondit ei verbum et accedentes discipuli eius rogabant eum dicentes dimitte eam quia clamat post nos 040 MAT 015 024 ipse autem respondens ait non sum missus nisi ad oves quae perierunt domus Israhel 040 MAT 015 025 at illa venit et adoravit eum dicens Domine adiuva me 040 MAT 015 026 qui respondens ait non est bonum sumere panem filiorum et mittere canibus 040 MAT 015 027 at illa dixit etiam Domine nam et catelli edunt de micis quae cadunt de mensa dominorum suorum 040 MAT 015 028 tunc respondens Iesus ait illi o mulier magna est fides tua fiat tibi sicut vis et sanata est filia illius ex illa hora 040 MAT 015 029 et cum transisset inde Iesus venit secus mare Galilaeae et ascendens in montem sedebat ibi 040 MAT 015 030 et accesserunt ad eum turbae multae habentes secum mutos clodos caecos debiles et alios multos et proiecerunt eos ad pedes eius et curavit eos 040 MAT 015 031 ita ut turbae mirarentur videntes mutos loquentes clodos ambulantes caecos videntes et magnificabant Deum Israhel 040 MAT 015 032 Iesus autem convocatis discipulis suis dixit misereor turbae quia triduo iam perseverant mecum et non habent quod manducent et dimittere eos ieiunos nolo ne deficiant in via 040 MAT 015 033 et dicunt ei discipuli unde ergo nobis in deserto panes tantos ut saturemus turbam tantam 040 MAT 015 034 et ait illis Iesus quot panes habetis at illi dixerunt septem et paucos pisciculos 040 MAT 015 035 et praecepit turbae ut discumberet super terram 040 MAT 015 036 et accipiens septem panes et pisces et gratias agens fregit et dedit discipulis suis et discipuli dederunt populo 040 MAT 015 037 et comederunt omnes et saturati sunt et quod superfuit de fragmentis tulerunt septem sportas plenas 040 MAT 015 038 erant autem qui manducaverant quattuor milia hominum extra parvulos et mulieres 040 MAT 015 039 et dimissa turba ascendit in naviculam et venit in fines Magedan 040 MAT 016 001 et accesserunt ad eum Pharisaei et Sadducaei temptantes et rogaverunt eum ut signum de caelo ostenderet eis 040 MAT 016 002 at ille respondens ait eis facto vespere dicitis serenum erit rubicundum est enim caelum 040 MAT 016 003 et mane hodie tempestas rutilat enim triste caelum 040 MAT 016 004 faciem ergo caeli diiudicare nostis signa autem temporum non potestis generatio mala et adultera signum quaerit et signum non dabitur ei nisi signum Ionae et relictis illis abiit 040 MAT 016 005 et cum venissent discipuli eius trans fretum obliti sunt panes accipere 040 MAT 016 006 qui dixit illis intuemini et cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum 040 MAT 016 007 at illi cogitabant inter se dicentes quia panes non accepimus 040 MAT 016 008 sciens autem Iesus dixit quid cogitatis inter vos modicae fidei quia panes non habetis 040 MAT 016 009 nondum intellegitis neque recordamini quinque panum quinque milium hominum et quot cofinos sumpsistis 040 MAT 016 010 neque septem panum quattuor milium hominum et quot sportas sumpsistis 040 MAT 016 011 quare non intellegitis quia non de pane dixi vobis cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum 040 MAT 016 012 tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum sed a doctrina Pharisaeorum et Sadducaeorum 040 MAT 016 013 venit autem Iesus in partes Caesareae Philippi et interrogabat discipulos suos dicens quem dicunt homines esse Filium hominis 040 MAT 016 014 at illi dixerunt alii Iohannem Baptistam alii autem Heliam alii vero Hieremiam aut unum ex prophetis 040 MAT 016 015 dicit illis vos autem quem me esse dicitis 040 MAT 016 016 respondens Simon Petrus dixit tu es Christus Filius Dei vivi 040 MAT 016 017 respondens autem Iesus dixit ei beatus es Simon Bar Iona quia caro et sanguis non revelavit tibi sed Pater meus qui in caelis est 040 MAT 016 018 et ego dico tibi quia tu es Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam et portae inferi non praevalebunt adversum eam (Hadēs g86) 040 MAT 016 019 et tibi dabo claves regni caelorum et quodcumque ligaveris super terram erit ligatum in caelis et quodcumque solveris super terram erit solutum in caelis 040 MAT 016 020 tunc praecepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Iesus Christus 040 MAT 016 021 exinde coepit Iesus ostendere discipulis suis quia oporteret eum ire Hierosolymam et multa pati a senioribus et scribis et principibus sacerdotum et occidi et tertia die resurgere 040 MAT 016 022 et adsumens eum Petrus coepit increpare illum dicens absit a te Domine non erit tibi hoc 040 MAT 016 023 qui conversus dixit Petro vade post me Satana scandalum es mihi quia non sapis ea quae Dei sunt sed ea quae hominum 040 MAT 016 024 tunc Iesus dixit discipulis suis si quis vult post me venire abneget semet ipsum et tollat crucem suam et sequatur me 040 MAT 016 025 qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me inveniet eam 040 MAT 016 026 quid enim prodest homini si mundum universum lucretur animae vero suae detrimentum patiatur aut quam dabit homo commutationem pro anima sua 040 MAT 016 027 Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis et tunc reddet unicuique secundum opus eius 040 MAT 016 028 amen dico vobis sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant Filium hominis venientem in regno suo 040 MAT 017 001 et post dies sex adsumpsit Iesus Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem eius et ducit illos in montem excelsum seorsum 040 MAT 017 002 et transfiguratus est ante eos et resplenduit facies eius sicut sol vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix 040 MAT 017 003 et ecce apparuit illis Moses et Helias cum eo loquentes 040 MAT 017 004 respondens autem Petrus dixit ad Iesum Domine bonum est nos hic esse si vis faciamus hic tria tabernacula tibi unum et Mosi unum et Heliae unum 040 MAT 017 005 adhuc eo loquente ecce nubes lucida obumbravit eos et ecce vox de nube dicens hic est Filius meus dilectus in quo mihi bene conplacuit ipsum audite 040 MAT 017 006 et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam et timuerunt valde 040 MAT 017 007 et accessit Iesus et tetigit eos dixitque eis surgite et nolite timere 040 MAT 017 008 levantes autem oculos suos neminem viderunt nisi solum Iesum 040 MAT 017 009 et descendentibus illis de monte praecepit Iesus dicens nemini dixeritis visionem donec Filius hominis a mortuis resurgat 040 MAT 017 010 et interrogaverunt eum discipuli dicentes quid ergo scribae dicunt quod Heliam oporteat primum venire 040 MAT 017 011 at ille respondens ait eis Helias quidem venturus est et restituet omnia 040 MAT 017 012 dico autem vobis quia Helias iam venit et non cognoverunt eum sed fecerunt in eo quaecumque voluerunt sic et Filius hominis passurus est ab eis 040 MAT 017 013 tunc intellexerunt discipuli quia de Iohanne Baptista dixisset eis 040 MAT 017 014 et cum venisset ad turbam accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum dicens 040 MAT 017 015 Domine miserere filii mei quia lunaticus est et male patitur nam saepe cadit in ignem et crebro in aquam 040 MAT 017 016 et obtuli eum discipulis tuis et non potuerunt curare eum 040 MAT 017 017 respondens Iesus ait o generatio incredula et perversa quousque ero vobiscum usquequo patiar vos adferte huc illum ad me 040 MAT 017 018 et increpavit ei Iesus et exiit ab eo daemonium et curatus est puer ex illa hora 040 MAT 017 019 tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto et dixerunt quare nos non potuimus eicere illum 040 MAT 017 020 dicit illis propter incredulitatem vestram amen quippe dico vobis si habueritis fidem sicut granum sinapis dicetis monti huic transi hinc et transibit et nihil inpossibile erit vobis 040 MAT 017 021 hoc autem genus non eicitur nisi per orationem et ieiunium 040 MAT 017 022 conversantibus autem eis in Galilaea dixit illis Iesus Filius hominis tradendus est in manus hominum 040 MAT 017 023 et occident eum et tertio die resurget et contristati sunt vehementer 040 MAT 017 024 et cum venissent Capharnaum accesserunt qui didragma accipiebant ad Petrum et dixerunt magister vester non solvit didragma 040 MAT 017 025 ait etiam et cum intrasset domum praevenit eum Iesus dicens quid tibi videtur Simon reges terrae a quibus accipiunt tributum vel censum a filiis suis an ab alienis 040 MAT 017 026 et ille dixit ab alienis dixit illi Iesus ergo liberi sunt filii 040 MAT 017 027 ut autem non scandalizemus eos vade ad mare et mitte hamum et eum piscem qui primus ascenderit tolle et aperto ore eius invenies staterem illum sumens da eis pro me et te 040 MAT 018 001 in illa hora accesserunt discipuli ad Iesum dicentes quis putas maior est in regno caelorum 040 MAT 018 002 et advocans Iesus parvulum statuit eum in medio eorum 040 MAT 018 003 et dixit amen dico vobis nisi conversi fueritis et efficiamini sicut parvuli non intrabitis in regnum caelorum 040 MAT 018 004 quicumque ergo humiliaverit se sicut parvulus iste hic est maior in regno caelorum 040 MAT 018 005 et qui susceperit unum parvulum talem in nomine meo me suscipit 040 MAT 018 006 qui autem scandalizaverit unum de pusillis istis qui in me credunt expedit ei ut suspendatur mola asinaria in collo eius et demergatur in profundum maris 040 MAT 018 007 vae mundo ab scandalis necesse est enim ut veniant scandala verumtamen vae homini per quem scandalum venit 040 MAT 018 008 si autem manus tua vel pes tuus scandalizat te abscide eum et proice abs te bonum tibi est ad vitam ingredi debilem vel clodum quam duas manus vel duos pedes habentem mitti in ignem aeternum (aiōnios g166) 040 MAT 018 009 et si oculus tuus scandalizat te erue eum et proice abs te bonum tibi est unoculum in vitam intrare quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis (Geenna g1067) 040 MAT 018 010 videte ne contemnatis unum ex his pusillis dico enim vobis quia angeli eorum in caelis semper vident faciem Patris mei qui in caelis est 040 MAT 018 011 venit enim Filius hominis salvare quod perierat 040 MAT 018 012 quid vobis videtur si fuerint alicui centum oves et erraverit una ex eis nonne relinquet nonaginta novem in montibus et vadit quaerere eam quae erravit 040 MAT 018 013 et si contigerit ut inveniat eam amen dico vobis quia gaudebit super eam magis quam super nonaginta novem quae non erraverunt 040 MAT 018 014 sic non est voluntas ante Patrem vestrum qui in caelis est ut pereat unus de pusillis istis 040 MAT 018 015 si autem peccaverit in te frater tuus vade et corripe eum inter te et ipsum solum si te audierit lucratus es fratrem tuum 040 MAT 018 016 si autem non te audierit adhibe tecum adhuc unum vel duos ut in ore duorum testium vel trium stet omne verbum 040 MAT 018 017 quod si non audierit eos dic ecclesiae si autem et ecclesiam non audierit sit tibi sicut ethnicus et publicanus 040 MAT 018 018 amen dico vobis quaecumque alligaveritis super terram erunt ligata et in caelo et quaecumque solveritis super terram erunt soluta et in caelo 040 MAT 018 019 iterum dico vobis quia si duo ex vobis consenserint super terram de omni re quacumque petierint fiet illis a Patre meo qui in caelis est 040 MAT 018 020 ubi enim sunt duo vel tres congregati in nomine meo ibi sum in medio eorum 040 MAT 018 021 tunc accedens Petrus ad eum dixit Domine quotiens peccabit in me frater meus et dimittam ei usque septies 040 MAT 018 022 dicit illi Iesus non dico tibi usque septies sed usque septuagies septies 040 MAT 018 023 ideo adsimilatum est regnum caelorum homini regi qui voluit rationem ponere cum servis suis 040 MAT 018 024 et cum coepisset rationem ponere oblatus est ei unus qui debebat decem milia talenta 040 MAT 018 025 cum autem non haberet unde redderet iussit eum dominus venundari et uxorem eius et filios et omnia quae habebat et reddi 040 MAT 018 026 procidens autem servus ille orabat eum dicens patientiam habe in me et omnia reddam tibi 040 MAT 018 027 misertus autem dominus servi illius dimisit eum et debitum dimisit ei 040 MAT 018 028 egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis qui debebat ei centum denarios et tenens suffocabat eum dicens redde quod debes 040 MAT 018 029 et procidens conservus eius rogabat eum dicens patientiam habe in me et omnia reddam tibi 040 MAT 018 030 ille autem noluit sed abiit et misit eum in carcerem donec redderet debitum 040 MAT 018 031 videntes autem conservi eius quae fiebant contristati sunt valde et venerunt et narraverunt domino suo omnia quae facta erant 040 MAT 018 032 tunc vocavit illum dominus suus et ait illi serve nequam omne debitum dimisi tibi quoniam rogasti me 040 MAT 018 033 non ergo oportuit et te misereri conservi tui sicut et ego tui misertus sum 040 MAT 018 034 et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus quoadusque redderet universum debitum 040 MAT 018 035 sic et Pater meus caelestis faciet vobis si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris 040 MAT 019 001 et factum est cum consummasset Iesus sermones istos migravit a Galilaea et venit in fines Iudaeae trans Iordanen 040 MAT 019 002 et secutae sunt eum turbae multae et curavit eos ibi 040 MAT 019 003 et accesserunt ad eum Pharisaei temptantes eum et dicentes si licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa 040 MAT 019 004 qui respondens ait eis non legistis quia qui fecit ab initio masculum et feminam fecit eos 040 MAT 019 005 et dixit propter hoc dimittet homo patrem et matrem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una 040 MAT 019 006 itaque iam non sunt duo sed una caro quod ergo Deus coniunxit homo non separet 040 MAT 019 007 dicunt illi quid ergo Moses mandavit dari libellum repudii et dimittere 040 MAT 019 008 ait illis quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras ab initio autem non sic fuit 040 MAT 019 009 dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam nisi ob fornicationem et aliam duxerit moechatur et qui dimissam duxerit moechatur 040 MAT 019 010 dicunt ei discipuli eius si ita est causa homini cum uxore non expedit nubere 040 MAT 019 011 qui dixit non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est 040 MAT 019 012 sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati sunt et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus et sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter regnum caelorum qui potest capere capiat 040 MAT 019 013 tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis inponeret et oraret discipuli autem increpabant eis 040 MAT 019 014 Iesus vero ait eis sinite parvulos et nolite eos prohibere ad me venire talium est enim regnum caelorum 040 MAT 019 015 et cum inposuisset eis manus abiit inde 040 MAT 019 016 et ecce unus accedens ait illi magister bone quid boni faciam ut habeam vitam aeternam (aiōnios g166) 040 MAT 019 017 qui dixit ei quid me interrogas de bono unus est bonus Deus si autem vis ad vitam ingredi serva mandata 040 MAT 019 018 dicit illi quae Iesus autem dixit non homicidium facies non adulterabis non facies furtum non falsum testimonium dices 040 MAT 019 019 honora patrem et matrem et diliges proximum tuum sicut te ipsum 040 MAT 019 020 dicit illi adulescens omnia haec custodivi quid adhuc mihi deest 040 MAT 019 021 ait illi Iesus si vis perfectus esse vade vende quae habes et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me 040 MAT 019 022 cum audisset autem adulescens verbum abiit tristis erat enim habens multas possessiones 040 MAT 019 023 Iesus autem dixit discipulis suis amen dico vobis quia dives difficile intrabit in regnum caelorum 040 MAT 019 024 et iterum dico vobis facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum caelorum 040 MAT 019 025 auditis autem his discipuli mirabantur valde dicentes quis ergo poterit salvus esse 040 MAT 019 026 aspiciens autem Iesus dixit illis apud homines hoc inpossibile est apud Deum autem omnia possibilia sunt 040 MAT 019 027 tunc respondens Petrus dixit ei ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te quid ergo erit nobis 040 MAT 019 028 Iesus autem dixit illis amen dico vobis quod vos qui secuti estis me in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede maiestatis suae sedebitis et vos super sedes duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel 040 MAT 019 029 et omnis qui reliquit domum vel fratres aut sorores aut patrem aut matrem aut uxorem aut filios aut agros propter nomen meum centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit (aiōnios g166) 040 MAT 019 030 multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi 040 MAT 020 001 simile est enim regnum caelorum homini patri familias qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam 040 MAT 020 002 conventione autem facta cum operariis ex denario diurno misit eos in vineam suam 040 MAT 020 003 et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos 040 MAT 020 004 et illis dixit ite et vos in vineam et quod iustum fuerit dabo vobis 040 MAT 020 005 illi autem abierunt iterum autem exiit circa sextam et nonam horam et fecit similiter 040 MAT 020 006 circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes et dicit illis quid hic statis tota die otiosi 040 MAT 020 007 dicunt ei quia nemo nos conduxit dicit illis ite et vos in vineam 040 MAT 020 008 cum sero autem factum esset dicit dominus vineae procuratori suo voca operarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos 040 MAT 020 009 cum venissent ergo qui circa undecimam horam venerant acceperunt singulos denarios 040 MAT 020 010 venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi acceperunt autem et ipsi singulos denarios 040 MAT 020 011 et accipientes murmurabant adversus patrem familias 040 MAT 020 012 dicentes hii novissimi una hora fecerunt et pares illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et aestus 040 MAT 020 013 at ille respondens uni eorum dixit amice non facio tibi iniuriam nonne ex denario convenisti mecum 040 MAT 020 014 tolle quod tuum est et vade volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi 040 MAT 020 015 aut non licet mihi quod volo facere an oculus tuus nequam est quia ego bonus sum 040 MAT 020 016 sic erunt novissimi primi et primi novissimi multi sunt enim vocati pauci autem electi 040 MAT 020 017 et ascendens Iesus Hierosolymam adsumpsit duodecim discipulos secreto et ait illis 040 MAT 020 018 ecce ascendimus Hierosolymam et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et condemnabunt eum morte 040 MAT 020 019 et tradent eum gentibus ad deludendum et flagellandum et crucifigendum et tertia die resurget 040 MAT 020 020 tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis adorans et petens aliquid ab eo 040 MAT 020 021 qui dixit ei quid vis ait illi dic ut sedeant hii duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo 040 MAT 020 022 respondens autem Iesus dixit nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum dicunt ei possumus 040 MAT 020 023 ait illis calicem quidem meum bibetis sedere autem ad dexteram meam et sinistram non est meum dare vobis sed quibus paratum est a Patre meo 040 MAT 020 024 et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus 040 MAT 020 025 Iesus autem vocavit eos ad se et ait scitis quia principes gentium dominantur eorum et qui maiores sunt potestatem exercent in eos 040 MAT 020 026 non ita erit inter vos sed quicumque voluerit inter vos maior fieri sit vester minister 040 MAT 020 027 et qui voluerit inter vos primus esse erit vester servus 040 MAT 020 028 sicut Filius hominis non venit ministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis 040 MAT 020 029 et egredientibus eis ab Hiericho secuta est eum turba multa 040 MAT 020 030 et ecce duo caeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret et clamaverunt dicentes Domine miserere nostri Fili David 040 MAT 020 031 turba autem increpabat eos ut tacerent at illi magis clamabant dicentes Domine miserere nostri Fili David 040 MAT 020 032 et stetit Iesus et vocavit eos et ait quid vultis ut faciam vobis 040 MAT 020 033 dicunt illi Domine ut aperiantur oculi nostri 040 MAT 020 034 misertus autem eorum Iesus tetigit oculos eorum et confestim viderunt et secuti sunt eum 040 MAT 021 001 et cum adpropinquassent Hierosolymis et venissent Bethfage ad montem Oliveti tunc Iesus misit duos discipulos 040 MAT 021 002 dicens eis ite in castellum quod contra vos est et statim invenietis asinam alligatam et pullum cum ea solvite et adducite mihi 040 MAT 021 003 et si quis vobis aliquid dixerit dicite quia Dominus his opus habet et confestim dimittet eos 040 MAT 021 004 hoc autem factum est ut impleretur quod dictum est per prophetam dicentem 040 MAT 021 005 dicite filiae Sion ecce rex tuus venit tibi mansuetus et sedens super asinam et pullum filium subiugalis 040 MAT 021 006 euntes autem discipuli fecerunt sicut praecepit illis Iesus 040 MAT 021 007 et adduxerunt asinam et pullum et inposuerunt super eis vestimenta sua et eum desuper sedere fecerunt 040 MAT 021 008 plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via alii autem caedebant ramos de arboribus et sternebant in via 040 MAT 021 009 turbae autem quae praecedebant et quae sequebantur clamabant dicentes osanna Filio David benedictus qui venturus est in nomine Domini osanna in altissimis 040 MAT 021 010 et cum intrasset Hierosolymam commota est universa civitas dicens quis est hic 040 MAT 021 011 populi autem dicebant hic est Iesus propheta a Nazareth Galilaeae 040 MAT 021 012 et intravit Iesus in templum Dei et eiciebat omnes vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit 040 MAT 021 013 et dicit eis scriptum est domus mea domus orationis vocabitur vos autem fecistis eam speluncam latronum 040 MAT 021 014 et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo et sanavit eos 040 MAT 021 015 videntes autem principes sacerdotum et scribae mirabilia quae fecit et pueros clamantes in templo et dicentes osanna Filio David indignati sunt 040 MAT 021 016 et dixerunt ei audis quid isti dicant Iesus autem dicit eis utique numquam legistis quia ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem 040 MAT 021 017 et relictis illis abiit foras extra civitatem in Bethaniam ibique mansit 040 MAT 021 018 mane autem revertens in civitatem esuriit 040 MAT 021 019 et videns fici arborem unam secus viam venit ad eam et nihil invenit in ea nisi folia tantum et ait illi numquam ex te fructus nascatur in sempiternum et arefacta est continuo ficulnea (aiōn g165) 040 MAT 021 020 et videntes discipuli mirati sunt dicentes quomodo continuo aruit 040 MAT 021 021 respondens autem Iesus ait eis amen dico vobis si habueritis fidem et non haesitaveritis non solum de ficulnea facietis sed et si monti huic dixeritis tolle et iacta te in mare fiet 040 MAT 021 022 et omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis 040 MAT 021 023 et cum venisset in templum accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum et seniores populi dicentes in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem 040 MAT 021 024 respondens Iesus dixit illis interrogabo vos et ego unum sermonem quem si dixeritis mihi et ego vobis dicam in qua potestate haec facio 040 MAT 021 025 baptismum Iohannis unde erat e caelo an ex hominibus at illi cogitabant inter se dicentes si dixerimus e caelo dicet nobis quare ergo non credidistis illi 040 MAT 021 026 si autem dixerimus ex hominibus timemus turbam omnes enim habent Iohannem sicut prophetam 040 MAT 021 027 et respondentes Iesu dixerunt nescimus ait illis et ipse nec ego dico vobis in qua potestate haec facio 040 MAT 021 028 quid autem vobis videtur homo habebat duos filios et accedens ad primum dixit fili vade hodie operare in vinea mea 040 MAT 021 029 ille autem respondens ait nolo postea autem paenitentia motus abiit 040 MAT 021 030 accedens autem ad alterum dixit similiter at ille respondens ait eo domine et non ivit 040 MAT 021 031 quis ex duobus fecit voluntatem patris dicunt novissimus dicit illis Iesus amen dico vobis quia publicani et meretrices praecedunt vos in regno Dei 040 MAT 021 032 venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae et non credidistis ei publicani autem et meretrices crediderunt ei vos autem videntes nec paenitentiam habuistis postea ut crederetis ei 040 MAT 021 033 aliam parabolam audite homo erat pater familias qui plantavit vineam et sepem circumdedit ei et fodit in ea torcular et aedificavit turrem et locavit eam agricolis et peregre profectus est 040 MAT 021 034 cum autem tempus fructuum adpropinquasset misit servos suos ad agricolas ut acciperent fructus eius 040 MAT 021 035 et agricolae adprehensis servis eius alium ceciderunt alium occiderunt alium vero lapidaverunt 040 MAT 021 036 iterum misit alios servos plures prioribus et fecerunt illis similiter 040 MAT 021 037 novissime autem misit ad eos filium suum dicens verebuntur filium meum 040 MAT 021 038 agricolae autem videntes filium dixerunt intra se hic est heres venite occidamus eum et habebimus hereditatem eius 040 MAT 021 039 et adprehensum eum eiecerunt extra vineam et occiderunt 040 MAT 021 040 cum ergo venerit dominus vineae quid faciet agricolis illis 040 MAT 021 041 aiunt illi malos male perdet et vineam locabit aliis agricolis qui reddant ei fructum temporibus suis 040 MAT 021 042 dicit illis Iesus numquam legistis in scripturis lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris 040 MAT 021 043 ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum Dei et dabitur genti facienti fructus eius 040 MAT 021 044 et qui ceciderit super lapidem istum confringetur super quem vero ceciderit conteret eum 040 MAT 021 045 et cum audissent principes sacerdotum et Pharisaei parabolas eius cognoverunt quod de ipsis diceret 040 MAT 021 046 et quaerentes eum tenere timuerunt turbas quoniam sicut prophetam eum habebant 040 MAT 022 001 et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens 040 MAT 022 002 simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo 040 MAT 022 003 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire 040 MAT 022 004 iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias 040 MAT 022 005 illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam 040 MAT 022 006 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt 040 MAT 022 007 rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit 040 MAT 022 008 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni 040 MAT 022 009 ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias 040 MAT 022 010 et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium 040 MAT 022 011 intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali 040 MAT 022 012 et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit 040 MAT 022 013 tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium 040 MAT 022 014 multi autem sunt vocati pauci vero electi 040 MAT 022 015 tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone 040 MAT 022 016 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum 040 MAT 022 017 dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non 040 MAT 022 018 cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae 040 MAT 022 019 ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium 040 MAT 022 020 et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio 040 MAT 022 021 dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo 040 MAT 022 022 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt 040 MAT 022 023 in illo die accesserunt ad eum Sadducaei qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum 040 MAT 022 024 dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo 040 MAT 022 025 erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo 040 MAT 022 026 similiter secundus et tertius usque ad septimum 040 MAT 022 027 novissime autem omnium et mulier defuncta est 040 MAT 022 028 in resurrectione ergo cuius erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam 040 MAT 022 029 respondens autem Iesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei 040 MAT 022 030 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in caelo 040 MAT 022 031 de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis 040 MAT 022 032 ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob non est Deus mortuorum sed viventium 040 MAT 022 033 et audientes turbae mirabantur in doctrina eius 040 MAT 022 034 Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis convenerunt in unum 040 MAT 022 035 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum 040 MAT 022 036 magister quod est mandatum magnum in lege 040 MAT 022 037 ait illi Iesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua 040 MAT 022 038 hoc est maximum et primum mandatum 040 MAT 022 039 secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum 040 MAT 022 040 in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae 040 MAT 022 041 congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus 040 MAT 022 042 dicens quid vobis videtur de Christo cuius filius est dicunt ei David 040 MAT 022 043 ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens 040 MAT 022 044 dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 040 MAT 022 045 si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius eius est 040 MAT 022 046 et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare 040 MAT 023 001 tunc Iesus locutus est ad turbas et discipulos suos 040 MAT 023 002 dicens super cathedram Mosi sederunt scribae et Pharisaei 040 MAT 023 003 omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et facite secundum opera vero eorum nolite facere dicunt enim et non faciunt 040 MAT 023 004 alligant autem onera gravia et inportabilia et inponunt in umeros hominum digito autem suo nolunt ea movere 040 MAT 023 005 omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus dilatant enim phylacteria sua et magnificant fimbrias 040 MAT 023 006 amant autem primos recubitus in cenis et primas cathedras in synagogis 040 MAT 023 007 et salutationes in foro et vocari ab hominibus rabbi 040 MAT 023 008 vos autem nolite vocari rabbi unus enim est magister vester omnes autem vos fratres estis 040 MAT 023 009 et patrem nolite vocare vobis super terram unus enim est Pater vester qui in caelis est 040 MAT 023 010 nec vocemini magistri quia magister vester unus est Christus 040 MAT 023 011 qui maior est vestrum erit minister vester 040 MAT 023 012 qui autem se exaltaverit humiliabitur et qui se humiliaverit exaltabitur 040 MAT 023 013 vae autem vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia clauditis regnum caelorum ante homines vos enim non intratis nec introeuntes sinitis intrare 040 MAT 023 015 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia circuitis mare et aridam ut faciatis unum proselytum et cum fuerit factus facitis eum filium gehennae duplo quam vos (Geenna g1067) 040 MAT 023 016 vae vobis duces caeci qui dicitis quicumque iuraverit per templum nihil est qui autem iuraverit in aurum templi debet 040 MAT 023 017 stulti et caeci quid enim maius est aurum an templum quod sanctificat aurum 040 MAT 023 018 et quicumque iuraverit in altari nihil est quicumque autem iuraverit in dono quod est super illud debet 040 MAT 023 019 caeci quid enim maius est donum an altare quod sanctificat donum 040 MAT 023 020 qui ergo iurat in altare iurat in eo et in omnibus quae super illud sunt 040 MAT 023 021 et qui iuraverit in templo iurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso 040 MAT 023 022 et qui iurat in caelo iurat in throno Dei et in eo qui sedet super eum 040 MAT 023 023 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia decimatis mentam et anethum et cyminum et reliquistis quae graviora sunt legis iudicium et misericordiam et fidem haec oportuit facere et illa non omittere 040 MAT 023 024 duces caeci excolantes culicem camelum autem gluttientes 040 MAT 023 025 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia mundatis quod de foris est calicis et parapsidis intus autem pleni sunt rapina et inmunditia 040 MAT 023 026 Pharisaee caece munda prius quod intus est calicis et parapsidis ut fiat et id quod de foris est mundum 040 MAT 023 027 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia similes estis sepulchris dealbatis quae a foris parent hominibus speciosa intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia 040 MAT 023 028 sic et vos a foris quidem paretis hominibus iusti intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate 040 MAT 023 029 vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae quia aedificatis sepulchra prophetarum et ornatis monumenta iustorum 040 MAT 023 030 et dicitis si fuissemus in diebus patrum nostrorum non essemus socii eorum in sanguine prophetarum 040 MAT 023 031 itaque testimonio estis vobismet ipsis quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt 040 MAT 023 032 et vos implete mensuram patrum vestrorum 040 MAT 023 033 serpentes genimina viperarum quomodo fugietis a iudicio gehennae (Geenna g1067) 040 MAT 023 034 ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et scribas ex illis occidetis et crucifigetis et ex eis flagellabitis in synagogis vestris et persequemini de civitate in civitatem 040 MAT 023 035 ut veniat super vos omnis sanguis iustus qui effusus est super terram a sanguine Abel iusti usque ad sanguinem Zacchariae filii Barachiae quem occidistis inter templum et altare 040 MAT 023 036 amen dico vobis venient haec omnia super generationem istam 040 MAT 023 037 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas et lapidas eos qui ad te missi sunt quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas et noluisti 040 MAT 023 038 ecce relinquitur vobis domus vestra deserta 040 MAT 023 039 dico enim vobis non me videbitis amodo donec dicatis benedictus qui venit in nomine Domini 040 MAT 024 001 et egressus Iesus de templo ibat et accesserunt discipuli eius ut ostenderent ei aedificationes templi 040 MAT 024 002 ipse autem respondens dixit eis videtis haec omnia amen dico vobis non relinquetur hic lapis super lapidem qui non destruatur 040 MAT 024 003 sedente autem eo super montem Oliveti accesserunt ad eum discipuli secreto dicentes dic nobis quando haec erunt et quod signum adventus tui et consummationis saeculi (aiōn g165) 040 MAT 024 004 et respondens Iesus dixit eis videte ne quis vos seducat 040 MAT 024 005 multi enim venient in nomine meo dicentes ego sum Christus et multos seducent 040 MAT 024 006 audituri autem estis proelia et opiniones proeliorum videte ne turbemini oportet enim haec fieri sed nondum est finis 040 MAT 024 007 consurget enim gens in gentem et regnum in regnum et erunt pestilentiae et fames et terraemotus per loca 040 MAT 024 008 haec autem omnia initia sunt dolorum 040 MAT 024 009 tunc tradent vos in tribulationem et occident vos et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum 040 MAT 024 010 et tunc scandalizabuntur multi et invicem tradent et odio habebunt invicem 040 MAT 024 011 et multi pseudoprophetae surgent et seducent multos 040 MAT 024 012 et quoniam abundabit iniquitas refrigescet caritas multorum 040 MAT 024 013 qui autem permanserit usque in finem hic salvus erit 040 MAT 024 014 et praedicabitur hoc evangelium regni in universo orbe in testimonium omnibus gentibus et tunc veniet consummatio 040 MAT 024 015 cum ergo videritis abominationem desolationis quae dicta est a Danihelo propheta stantem in loco sancto qui legit intellegat 040 MAT 024 016 tunc qui in Iudaea sunt fugiant ad montes 040 MAT 024 017 et qui in tecto non descendat tollere aliquid de domo sua 040 MAT 024 018 et qui in agro non revertatur tollere tunicam suam 040 MAT 024 019 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus 040 MAT 024 020 orate autem ut non fiat fuga vestra hieme vel sabbato 040 MAT 024 021 erit enim tunc tribulatio magna qualis non fuit ab initio mundi usque modo neque fiet 040 MAT 024 022 et nisi breviati fuissent dies illi non fieret salva omnis caro sed propter electos breviabuntur dies illi 040 MAT 024 023 tunc si quis vobis dixerit ecce hic Christus aut illic nolite credere 040 MAT 024 024 surgent enim pseudochristi et pseudoprophetae et dabunt signa magna et prodigia ita ut in errorem inducantur si fieri potest etiam electi 040 MAT 024 025 ecce praedixi vobis 040 MAT 024 026 si ergo dixerint vobis ecce in deserto est nolite exire ecce in penetrabilibus nolite credere 040 MAT 024 027 sicut enim fulgur exit ab oriente et paret usque in occidente ita erit et adventus Filii hominis 040 MAT 024 028 ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae 040 MAT 024 029 statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur et luna non dabit lumen suum et stellae cadent de caelo et virtutes caelorum commovebuntur 040 MAT 024 030 et tunc parebit signum Filii hominis in caelo et tunc plangent omnes tribus terrae et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute multa et maiestate 040 MAT 024 031 et mittet angelos suos cum tuba et voce magna et congregabunt electos eius a quattuor ventis a summis caelorum usque ad terminos eorum 040 MAT 024 032 ab arbore autem fici discite parabolam cum iam ramus eius tener fuerit et folia nata scitis quia prope est aestas 040 MAT 024 033 ita et vos cum videritis haec omnia scitote quia prope est in ianuis 040 MAT 024 034 amen dico vobis quia non praeteribit haec generatio donec omnia haec fiant 040 MAT 024 035 caelum et terra transibunt verba vero mea non praeteribunt 040 MAT 024 036 de die autem illa et hora nemo scit neque angeli caelorum nisi Pater solus 040 MAT 024 037 sicut autem in diebus Noe ita erit et adventus Filii hominis 040 MAT 024 038 sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes nubentes et nuptum tradentes usque ad eum diem quo introivit in arcam Noe 040 MAT 024 039 et non cognoverunt donec venit diluvium et tulit omnes ita erit et adventus Filii hominis 040 MAT 024 040 tunc duo erunt in agro unus adsumetur et unus relinquetur 040 MAT 024 041 duae molentes in mola una adsumetur et una relinquetur 040 MAT 024 042 vigilate ergo quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit 040 MAT 024 043 illud autem scitote quoniam si sciret pater familias qua hora fur venturus esset vigilaret utique et non sineret perfodiri domum suam 040 MAT 024 044 ideoque et vos estote parati quia qua nescitis hora Filius hominis venturus est 040 MAT 024 045 quis putas est fidelis servus et prudens quem constituit dominus suus supra familiam suam ut det illis cibum in tempore 040 MAT 024 046 beatus ille servus quem cum venerit dominus eius invenerit sic facientem 040 MAT 024 047 amen dico vobis quoniam super omnia bona sua constituet eum 040 MAT 024 048 si autem dixerit malus servus ille in corde suo moram facit dominus meus venire 040 MAT 024 049 et coeperit percutere conservos suos manducet autem et bibat cum ebriis 040 MAT 024 050 veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua ignorat 040 MAT 024 051 et dividet eum partemque eius ponet cum hypocritis illic erit fletus et stridor dentium 040 MAT 025 001 tunc simile erit regnum caelorum decem virginibus quae accipientes lampadas suas exierunt obviam sponso et sponsae 040 MAT 025 002 quinque autem ex eis erant fatuae et quinque prudentes 040 MAT 025 003 sed quinque fatuae acceptis lampadibus non sumpserunt oleum secum 040 MAT 025 004 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus 040 MAT 025 005 moram autem faciente sponso dormitaverunt omnes et dormierunt 040 MAT 025 006 media autem nocte clamor factus est ecce sponsus venit exite obviam ei 040 MAT 025 007 tunc surrexerunt omnes virgines illae et ornaverunt lampades suas 040 MAT 025 008 fatuae autem sapientibus dixerunt date nobis de oleo vestro quia lampades nostrae extinguntur 040 MAT 025 009 responderunt prudentes dicentes ne forte non sufficiat nobis et vobis ite potius ad vendentes et emite vobis 040 MAT 025 010 dum autem irent emere venit sponsus et quae paratae erant intraverunt cum eo ad nuptias et clausa est ianua 040 MAT 025 011 novissime veniunt et reliquae virgines dicentes domine domine aperi nobis 040 MAT 025 012 at ille respondens ait amen dico vobis nescio vos 040 MAT 025 013 vigilate itaque quia nescitis diem neque horam 040 MAT 025 014 sicut enim homo proficiscens vocavit servos suos et tradidit illis bona sua 040 MAT 025 015 et uni dedit quinque talenta alii autem duo alii vero unum unicuique secundum propriam virtutem et profectus est statim 040 MAT 025 016 abiit autem qui quinque talenta acceperat et operatus est in eis et lucratus est alia quinque 040 MAT 025 017 similiter qui duo acceperat lucratus est alia duo 040 MAT 025 018 qui autem unum acceperat abiens fodit in terra et abscondit pecuniam domini sui 040 MAT 025 019 post multum vero temporis venit dominus servorum illorum et posuit rationem cum eis 040 MAT 025 020 et accedens qui quinque talenta acceperat obtulit alia quinque talenta dicens domine quinque talenta mihi tradidisti ecce alia quinque superlucratus sum 040 MAT 025 021 ait illi dominus eius euge bone serve et fidelis quia super pauca fuisti fidelis super multa te constituam intra in gaudium domini tui 040 MAT 025 022 accessit autem et qui duo talenta acceperat et ait domine duo talenta tradidisti mihi ecce alia duo lucratus sum 040 MAT 025 023 ait illi dominus eius euge serve bone et fidelis quia super pauca fuisti fidelis supra multa te constituam intra in gaudium domini tui 040 MAT 025 024 accedens autem et qui unum talentum acceperat ait domine scio quia homo durus es metis ubi non seminasti et congregas ubi non sparsisti 040 MAT 025 025 et timens abii et abscondi talentum tuum in terra ecce habes quod tuum est 040 MAT 025 026 respondens autem dominus eius dixit ei serve male et piger sciebas quia meto ubi non semino et congrego ubi non sparsi 040 MAT 025 027 oportuit ergo te mittere pecuniam meam nummulariis et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura 040 MAT 025 028 tollite itaque ab eo talentum et date ei qui habet decem talenta 040 MAT 025 029 omni enim habenti dabitur et abundabit ei autem qui non habet et quod videtur habere auferetur ab eo 040 MAT 025 030 et inutilem servum eicite in tenebras exteriores illic erit fletus et stridor dentium 040 MAT 025 031 cum autem venerit Filius hominis in maiestate sua et omnes angeli cum eo tunc sedebit super sedem maiestatis suae 040 MAT 025 032 et congregabuntur ante eum omnes gentes et separabit eos ab invicem sicut pastor segregat oves ab hedis 040 MAT 025 033 et statuet oves quidem a dextris suis hedos autem a sinistris 040 MAT 025 034 tunc dicet rex his qui a dextris eius erunt venite benedicti Patris mei possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi 040 MAT 025 035 esurivi enim et dedistis mihi manducare sitivi et dedistis mihi bibere hospes eram et collexistis me 040 MAT 025 036 nudus et operuistis me infirmus et visitastis me in carcere eram et venistis ad me 040 MAT 025 037 tunc respondebunt ei iusti dicentes Domine quando te vidimus esurientem et pavimus sitientem et dedimus tibi potum 040 MAT 025 038 quando autem te vidimus hospitem et colleximus te aut nudum et cooperuimus 040 MAT 025 039 aut quando te vidimus infirmum aut in carcere et venimus ad te 040 MAT 025 040 et respondens rex dicet illis amen dico vobis quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis mihi fecistis 040 MAT 025 041 tunc dicet et his qui a sinistris erunt discedite a me maledicti in ignem aeternum qui paratus est diabolo et angelis eius (aiōnios g166) 040 MAT 025 042 esurivi enim et non dedistis mihi manducare sitivi et non dedistis mihi potum 040 MAT 025 043 hospes eram et non collexistis me nudus et non operuistis me infirmus et in carcere et non visitastis me 040 MAT 025 044 tunc respondebunt et ipsi dicentes Domine quando te vidimus esurientem aut sitientem aut hospitem aut nudum aut infirmum vel in carcere et non ministravimus tibi 040 MAT 025 045 tunc respondebit illis dicens amen dico vobis quamdiu non fecistis uni de minoribus his nec mihi fecistis 040 MAT 025 046 et ibunt hii in supplicium aeternum iusti autem in vitam aeternam (aiōnios g166) 040 MAT 026 001 et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes dixit discipulis suis 040 MAT 026 002 scitis quia post biduum pascha fiet et Filius hominis tradetur ut crucifigatur 040 MAT 026 003 tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi in atrium principis sacerdotum qui dicebatur Caiaphas 040 MAT 026 004 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et occiderent 040 MAT 026 005 dicebant autem non in die festo ne forte tumultus fieret in populo 040 MAT 026 006 cum autem esset Iesus in Bethania in domo Simonis leprosi 040 MAT 026 007 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi et effudit super caput ipsius recumbentis 040 MAT 026 008 videntes autem discipuli indignati sunt dicentes ut quid perditio haec 040 MAT 026 009 potuit enim istud venundari multo et dari pauperibus 040 MAT 026 010 sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis mulieri opus bonum operata est in me 040 MAT 026 011 nam semper pauperes habetis vobiscum me autem non semper habetis 040 MAT 026 012 mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum ad sepeliendum me fecit 040 MAT 026 013 amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo dicetur et quod haec fecit in memoriam eius 040 MAT 026 014 tunc abiit unus de duodecim qui dicitur Iudas Scarioth ad principes sacerdotum 040 MAT 026 015 et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam at illi constituerunt ei triginta argenteos 040 MAT 026 016 et exinde quaerebat oportunitatem ut eum traderet 040 MAT 026 017 prima autem azymorum accesserunt discipuli ad Iesum dicentes ubi vis paremus tibi comedere pascha 040 MAT 026 018 at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et dicite ei magister dicit tempus meum prope est apud te facio pascha cum discipulis meis 040 MAT 026 019 et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus et paraverunt pascha 040 MAT 026 020 vespere autem facto discumbebat cum duodecim discipulis 040 MAT 026 021 et edentibus illis dixit amen dico vobis quia unus vestrum me traditurus est 040 MAT 026 022 et contristati valde coeperunt singuli dicere numquid ego sum Domine 040 MAT 026 023 at ipse respondens ait qui intinguit mecum manum in parapside hic me tradet 040 MAT 026 024 Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de illo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum erat ei si natus non fuisset homo ille 040 MAT 026 025 respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit numquid ego sum rabbi ait illi tu dixisti 040 MAT 026 026 cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit deditque discipulis suis et ait accipite et comedite hoc est corpus meum 040 MAT 026 027 et accipiens calicem gratias egit et dedit illis dicens bibite ex hoc omnes 040 MAT 026 028 hic est enim sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum 040 MAT 026 029 dico autem vobis non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei 040 MAT 026 030 et hymno dicto exierunt in montem Oliveti 040 MAT 026 031 tunc dicit illis Iesus omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte scriptum est enim percutiam pastorem et dispergentur oves gregis 040 MAT 026 032 postquam autem resurrexero praecedam vos in Galilaeam 040 MAT 026 033 respondens autem Petrus ait illi et si omnes scandalizati fuerint in te ego numquam scandalizabor 040 MAT 026 034 ait illi Iesus amen dico tibi quia in hac nocte antequam gallus cantet ter me negabis 040 MAT 026 035 ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum non te negabo similiter et omnes discipuli dixerunt 040 MAT 026 036 tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur Gethsemani et dixit discipulis suis sedete hic donec vadam illuc et orem 040 MAT 026 037 et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei coepit contristari et maestus esse 040 MAT 026 038 tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate mecum 040 MAT 026 039 et progressus pusillum procidit in faciem suam orans et dicens mi Pater si possibile est transeat a me calix iste verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu 040 MAT 026 040 et venit ad discipulos et invenit eos dormientes et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare mecum 040 MAT 026 041 vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus est caro autem infirma 040 MAT 026 042 iterum secundo abiit et oravit dicens Pater mi si non potest hic calix transire nisi bibam illum fiat voluntas tua 040 MAT 026 043 et venit iterum et invenit eos dormientes erant enim oculi eorum gravati 040 MAT 026 044 et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eundem sermonem dicens 040 MAT 026 045 tunc venit ad discipulos suos et dicit illis dormite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora et Filius hominis traditur in manus peccatorum 040 MAT 026 046 surgite eamus ecce adpropinquavit qui me tradit 040 MAT 026 047 adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duodecim venit et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus a principibus sacerdotum et senioribus populi 040 MAT 026 048 qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum 040 MAT 026 049 et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi et osculatus est eum 040 MAT 026 050 dixitque illi Iesus amice ad quod venisti tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum et tenuerunt eum 040 MAT 026 051 et ecce unus ex his qui erant cum Iesu extendens manum exemit gladium suum et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius 040 MAT 026 052 tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in locum suum omnes enim qui acceperint gladium gladio peribunt 040 MAT 026 053 an putas quia non possum rogare Patrem meum et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones angelorum 040 MAT 026 054 quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic oportet fieri 040 MAT 026 055 in illa hora dixit Iesus turbis tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus conprehendere me cotidie apud vos sedebam docens in templo et non me tenuistis 040 MAT 026 056 hoc autem totum factum est ut implerentur scripturae prophetarum tunc discipuli omnes relicto eo fugerunt 040 MAT 026 057 at illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan principem sacerdotum ubi scribae et seniores convenerant 040 MAT 026 058 Petrus autem sequebatur eum a longe usque in atrium principis sacerdotum et ingressus intro sedebat cum ministris ut videret finem 040 MAT 026 059 principes autem sacerdotum et omne concilium quaerebant falsum testimonium contra Iesum ut eum morti traderent 040 MAT 026 060 et non invenerunt cum multi falsi testes accessissent novissime autem venerunt duo falsi testes 040 MAT 026 061 et dixerunt hic dixit possum destruere templum Dei et post triduum aedificare illud 040 MAT 026 062 et surgens princeps sacerdotum ait illi nihil respondes ad ea quae isti adversum te testificantur 040 MAT 026 063 Iesus autem tacebat et princeps sacerdotum ait illi adiuro te per Deum vivum ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei 040 MAT 026 064 dicit illi Iesus tu dixisti verumtamen dico vobis amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis et venientem in nubibus caeli 040 MAT 026 065 tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens blasphemavit quid adhuc egemus testibus ecce nunc audistis blasphemiam 040 MAT 026 066 quid vobis videtur at illi respondentes dixerunt reus est mortis 040 MAT 026 067 tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt alii autem palmas in faciem ei dederunt 040 MAT 026 068 dicentes prophetiza nobis Christe quis est qui te percussit 040 MAT 026 069 Petrus vero sedebat foris in atrio et accessit ad eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo eras 040 MAT 026 070 at ille negavit coram omnibus dicens nescio quid dicis 040 MAT 026 071 exeunte autem illo ianuam vidit eum alia et ait his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno 040 MAT 026 072 et iterum negavit cum iuramento quia non novi hominem 040 MAT 026 073 et post pusillum accesserunt qui stabant et dixerunt Petro vere et tu ex illis es nam et loquella tua manifestum te facit 040 MAT 026 074 tunc coepit detestari et iurare quia non novisset hominem et continuo gallus cantavit 040 MAT 026 075 et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat priusquam gallus cantet ter me negabis et egressus foras ploravit amare 040 MAT 027 001 mane autem facto consilium inierunt omnes principes sacerdotum et seniores populi adversus Iesum ut eum morti traderent 040 MAT 027 002 et vinctum adduxerunt eum et tradiderunt Pontio Pilato praesidi 040 MAT 027 003 tunc videns Iudas qui eum tradidit quod damnatus esset paenitentia ductus rettulit triginta argenteos principibus sacerdotum et senioribus 040 MAT 027 004 dicens peccavi tradens sanguinem iustum at illi dixerunt quid ad nos tu videris 040 MAT 027 005 et proiectis argenteis in templo recessit et abiens laqueo se suspendit 040 MAT 027 006 principes autem sacerdotum acceptis argenteis dixerunt non licet mittere eos in corbanan quia pretium sanguinis est 040 MAT 027 007 consilio autem inito emerunt ex illis agrum figuli in sepulturam peregrinorum 040 MAT 027 008 propter hoc vocatus est ager ille Acheldemach ager sanguinis usque in hodiernum diem 040 MAT 027 009 tunc impletum est quod dictum est per Hieremiam prophetam dicentem et acceperunt triginta argenteos pretium adpretiati quem adpretiaverunt a filiis Israhel 040 MAT 027 010 et dederunt eos in agrum figuli sicut constituit mihi Dominus 040 MAT 027 011 Iesus autem stetit ante praesidem et interrogavit eum praeses dicens tu es rex Iudaeorum dicit ei Iesus tu dicis 040 MAT 027 012 et cum accusaretur a principibus sacerdotum et senioribus nihil respondit 040 MAT 027 013 tunc dicit illi Pilatus non audis quanta adversum te dicant testimonia 040 MAT 027 014 et non respondit ei ad ullum verbum ita ut miraretur praeses vehementer 040 MAT 027 015 per diem autem sollemnem consueverat praeses dimittere populo unum vinctum quem voluissent 040 MAT 027 016 habebat autem tunc vinctum insignem qui dicebatur Barabbas 040 MAT 027 017 congregatis ergo illis dixit Pilatus quem vultis dimittam vobis Barabban an Iesum qui dicitur Christus 040 MAT 027 018 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum 040 MAT 027 019 sedente autem illo pro tribunali misit ad illum uxor eius dicens nihil tibi et iusto illi multa enim passa sum hodie per visum propter eum 040 MAT 027 020 princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent Barabban Iesum vero perderent 040 MAT 027 021 respondens autem praeses ait illis quem vultis vobis de duobus dimitti at illi dixerunt Barabban 040 MAT 027 022 dicit illis Pilatus quid igitur faciam de Iesu qui dicitur Christus 040 MAT 027 023 dicunt omnes crucifigatur ait illis praeses quid enim mali fecit at illi magis clamabant dicentes crucifigatur 040 MAT 027 024 videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret accepta aqua lavit manus coram populo dicens innocens ego sum a sanguine iusti huius vos videritis 040 MAT 027 025 et respondens universus populus dixit sanguis eius super nos et super filios nostros 040 MAT 027 026 tunc dimisit illis Barabban Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur 040 MAT 027 027 tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio congregaverunt ad eum universam cohortem 040 MAT 027 028 et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei 040 MAT 027 029 et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius et harundinem in dextera eius et genu flexo ante eum inludebant dicentes have rex Iudaeorum 040 MAT 027 030 et expuentes in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius 040 MAT 027 031 et postquam inluserunt ei exuerunt eum clamydem et induerunt eum vestimentis eius et duxerunt eum ut crucifigerent 040 MAT 027 032 exeuntes autem invenerunt hominem cyreneum nomine Simonem hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius 040 MAT 027 033 et venerunt in locum qui dicitur Golgotha quod est Calvariae locus 040 MAT 027 034 et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum et cum gustasset noluit bibere 040 MAT 027 035 postquam autem crucifixerunt eum diviserunt vestimenta eius sortem mittentes 040 MAT 027 036 et sedentes servabant eum 040 MAT 027 037 et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam hic est Iesus rex Iudaeorum 040 MAT 027 038 tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones unus a dextris et unus a sinistris 040 MAT 027 039 praetereuntes autem blasphemabant eum moventes capita sua 040 MAT 027 040 et dicentes qui destruit templum et in triduo illud reaedificat salva temet ipsum si Filius Dei es descende de cruce 040 MAT 027 041 similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus dicentes 040 MAT 027 042 alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere si rex Israhel est descendat nunc de cruce et credemus ei 040 MAT 027 043 confidet in Deo liberet nunc eum si vult dixit enim quia Dei Filius sum 040 MAT 027 044 id ipsum autem et latrones qui fixi erant cum eo inproperabant ei 040 MAT 027 045 a sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram usque ad horam nonam 040 MAT 027 046 et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna dicens Heli Heli lema sabacthani hoc est Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me 040 MAT 027 047 quidam autem illic stantes et audientes dicebant Heliam vocat iste 040 MAT 027 048 et continuo currens unus ex eis acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini et dabat ei bibere 040 MAT 027 049 ceteri vero dicebant sine videamus an veniat Helias liberans eum 040 MAT 027 050 Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum 040 MAT 027 051 et ecce velum templi scissum est in duas partes a summo usque deorsum et terra mota est et petrae scissae sunt 040 MAT 027 052 et monumenta aperta sunt et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt 040 MAT 027 053 et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis 040 MAT 027 054 centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum viso terraemotu et his quae fiebant timuerunt valde dicentes vere Dei Filius erat iste 040 MAT 027 055 erant autem ibi mulieres multae a longe quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei 040 MAT 027 056 inter quas erat Maria Magdalene et Maria Iacobi et Ioseph mater et mater filiorum Zebedaei 040 MAT 027 057 cum sero autem factum esset venit quidam homo dives ab Arimathia nomine Ioseph qui et ipse discipulus erat Iesu 040 MAT 027 058 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu tunc Pilatus iussit reddi corpus 040 MAT 027 059 et accepto corpore Ioseph involvit illud sindone munda 040 MAT 027 060 et posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit 040 MAT 027 061 erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria sedentes contra sepulchrum 040 MAT 027 062 altera autem die quae est post parasceven convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum 040 MAT 027 063 dicentes domine recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens post tres dies resurgam 040 MAT 027 064 iube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium ne forte veniant discipuli eius et furentur eum et dicant plebi surrexit a mortuis et erit novissimus error peior priore 040 MAT 027 065 ait illis Pilatus habetis custodiam ite custodite sicut scitis 040 MAT 027 066 illi autem abeuntes munierunt sepulchrum signantes lapidem cum custodibus 040 MAT 028 001 vespere autem sabbati quae lucescit in primam sabbati venit Maria Magdalene et altera Maria videre sepulchrum 040 MAT 028 002 et ecce terraemotus factus est magnus angelus enim Domini descendit de caelo et accedens revolvit lapidem et sedebat super eum 040 MAT 028 003 erat autem aspectus eius sicut fulgur et vestimentum eius sicut nix 040 MAT 028 004 prae timore autem eius exterriti sunt custodes et facti sunt velut mortui 040 MAT 028 005 respondens autem angelus dixit mulieribus nolite timere vos scio enim quod Iesum qui crucifixus est quaeritis 040 MAT 028 006 non est hic surrexit enim sicut dixit venite videte locum ubi positus erat Dominus 040 MAT 028 007 et cito euntes dicite discipulis eius quia surrexit et ecce praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis ecce praedixi vobis 040 MAT 028 008 et exierunt cito de monumento cum timore et magno gaudio currentes nuntiare discipulis eius 040 MAT 028 009 et ecce Iesus occurrit illis dicens havete illae autem accesserunt et tenuerunt pedes eius et adoraverunt eum 040 MAT 028 010 tunc ait illis Iesus nolite timere ite nuntiate fratribus meis ut eant in Galilaeam ibi me videbunt 040 MAT 028 011 quae cum abissent ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem et nuntiaverunt principibus sacerdotum omnia quae facta fuerant 040 MAT 028 012 et congregati cum senioribus consilio accepto pecuniam copiosam dederunt militibus 040 MAT 028 013 dicentes dicite quia discipuli eius nocte venerunt et furati sunt eum nobis dormientibus 040 MAT 028 014 et si hoc auditum fuerit a praeside nos suadebimus ei et securos vos faciemus 040 MAT 028 015 at illi accepta pecunia fecerunt sicut erant docti et divulgatum est verbum istud apud Iudaeos usque in hodiernum diem 040 MAT 028 016 undecim autem discipuli abierunt in Galilaeam in montem ubi constituerat illis Iesus 040 MAT 028 017 et videntes eum adoraverunt quidam autem dubitaverunt 040 MAT 028 018 et accedens Iesus locutus est eis dicens data est mihi omnis potestas in caelo et in terra 040 MAT 028 019 euntes ergo docete omnes gentes baptizantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti 040 MAT 028 020 docentes eos servare omnia quaecumque mandavi vobis et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi (aiōn g165) # # BOOK 041 MAR Mark Marcum 041 MAR 001 001 initium evangelii Iesu Christi Filii Dei 041 MAR 001 002 sicut scriptum est in Esaia propheta ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam 041 MAR 001 003 vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius 041 MAR 001 004 fuit Iohannes in deserto baptizans et praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum 041 MAR 001 005 et egrediebatur ad illum omnis Iudaeae regio et Hierosolymitae universi et baptizabantur ab illo in Iordane flumine confitentes peccata sua 041 MAR 001 006 et erat Iohannes vestitus pilis cameli et zona pellicia circa lumbos eius et lucustas et mel silvestre edebat 041 MAR 001 007 et praedicabat dicens venit fortior me post me cuius non sum dignus procumbens solvere corrigiam calciamentorum eius 041 MAR 001 008 ego baptizavi vos aqua ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto 041 MAR 001 009 et factum est in diebus illis venit Iesus a Nazareth Galilaeae et baptizatus est in Iordane ab Iohanne 041 MAR 001 010 et statim ascendens de aqua vidit apertos caelos et Spiritum tamquam columbam descendentem et manentem in ipso 041 MAR 001 011 et vox facta est de caelis tu es Filius meus dilectus in te conplacui 041 MAR 001 012 et statim Spiritus expellit eum in desertum 041 MAR 001 013 et erat in deserto quadraginta diebus et quadraginta noctibus et temptabatur a Satana eratque cum bestiis et angeli ministrabant illi 041 MAR 001 014 postquam autem traditus est Iohannes venit Iesus in Galilaeam praedicans evangelium regni Dei 041 MAR 001 015 et dicens quoniam impletum est tempus et adpropinquavit regnum Dei paenitemini et credite evangelio 041 MAR 001 016 et praeteriens secus mare Galilaeae vidit Simonem et Andream fratrem eius mittentes retia in mare erant enim piscatores 041 MAR 001 017 et dixit eis Iesus venite post me et faciam vos fieri piscatores hominum 041 MAR 001 018 et protinus relictis retibus secuti sunt eum 041 MAR 001 019 et progressus inde pusillum vidit Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem eius et ipsos in navi conponentes retia 041 MAR 001 020 et statim vocavit illos et relicto patre suo Zebedaeo in navi cum mercennariis secuti sunt eum 041 MAR 001 021 et ingrediuntur Capharnaum et statim sabbatis ingressus synagogam docebat eos 041 MAR 001 022 et stupebant super doctrina eius erat enim docens eos quasi potestatem habens et non sicut scribae 041 MAR 001 023 et erat in synagoga eorum homo in spiritu inmundo et exclamavit 041 MAR 001 024 dicens quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos scio qui sis Sanctus Dei 041 MAR 001 025 et comminatus est ei Iesus dicens obmutesce et exi de homine 041 MAR 001 026 et discerpens eum spiritus inmundus et exclamans voce magna exivit ab eo 041 MAR 001 027 et mirati sunt omnes ita ut conquirerent inter se dicentes quidnam est hoc quae doctrina haec nova quia in potestate et spiritibus inmundis imperat et oboediunt ei 041 MAR 001 028 et processit rumor eius statim in omnem regionem Galilaeae 041 MAR 001 029 et protinus egredientes de synagoga venerunt in domum Simonis et Andreae cum Iacobo et Iohanne 041 MAR 001 030 decumbebat autem socrus Simonis febricitans et statim dicunt ei de illa 041 MAR 001 031 et accedens elevavit eam adprehensa manu eius et continuo dimisit eam febris et ministrabat eis 041 MAR 001 032 vespere autem facto cum occidisset sol adferebant ad eum omnes male habentes et daemonia habentes 041 MAR 001 033 et erat omnis civitas congregata ad ianuam 041 MAR 001 034 et curavit multos qui vexabantur variis languoribus et daemonia multa eiciebat et non sinebat loqui ea quoniam sciebant eum 041 MAR 001 035 et diluculo valde surgens egressus abiit in desertum locum ibique orabat 041 MAR 001 036 et persecutus est eum Simon et qui cum illo erant 041 MAR 001 037 et cum invenissent eum dixerunt ei quia omnes quaerunt te 041 MAR 001 038 et ait illis eamus in proximos vicos et civitates ut et ibi praedicem ad hoc enim veni 041 MAR 001 039 et erat praedicans in synagogis eorum et omni Galilaea et daemonia eiciens 041 MAR 001 040 et venit ad eum leprosus deprecans eum et genu flexo dixit si vis potes me mundare 041 MAR 001 041 Iesus autem misertus eius extendit manum suam et tangens eum ait illi volo mundare 041 MAR 001 042 et cum dixisset statim discessit ab eo lepra et mundatus est 041 MAR 001 043 et comminatus ei statim eiecit illum 041 MAR 001 044 et dicit ei vide nemini dixeris sed vade ostende te principi sacerdotum et offer pro emundatione tua quae praecepit Moses in testimonium illis 041 MAR 001 045 at ille egressus coepit praedicare et diffamare sermonem ita ut iam non posset manifeste in civitatem introire sed foris in desertis locis esse et conveniebant ad eum undique 041 MAR 002 001 et iterum intravit Capharnaum post dies 041 MAR 002 002 et auditum est quod in domo esset et convenerunt multi ita ut non caperet neque ad ianuam et loquebatur eis verbum 041 MAR 002 003 et venerunt ferentes ad eum paralyticum qui a quattuor portabatur 041 MAR 002 004 et cum non possent offerre eum illi prae turba nudaverunt tectum ubi erat et patefacientes submiserunt grabattum in quo paralyticus iacebat 041 MAR 002 005 cum vidisset autem Iesus fidem illorum ait paralytico fili dimittuntur tibi peccata 041 MAR 002 006 erant autem illic quidam de scribis sedentes et cogitantes in cordibus suis 041 MAR 002 007 quid hic sic loquitur blasphemat quis potest dimittere peccata nisi solus Deus 041 MAR 002 008 quo statim cognito Iesus spiritu suo quia sic cogitarent intra se dicit illis quid ista cogitatis in cordibus vestris 041 MAR 002 009 quid est facilius dicere paralytico dimittuntur tibi peccata an dicere surge et tolle grabattum tuum et ambula 041 MAR 002 010 ut autem sciatis quia potestatem habet Filius hominis in terra dimittendi peccata ait paralytico 041 MAR 002 011 tibi dico surge tolle grabattum tuum et vade in domum tuam 041 MAR 002 012 et statim ille surrexit et sublato grabatto abiit coram omnibus ita ut admirarentur omnes et honorificarent Deum dicentes quia numquam sic vidimus 041 MAR 002 013 et egressus est rursus ad mare omnisque turba veniebat ad eum et docebat eos 041 MAR 002 014 et cum praeteriret vidit Levin Alphei sedentem ad teloneum et ait illi sequere me et surgens secutus est eum 041 MAR 002 015 et factum est cum accumberet in domo illius multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Iesu et discipulis eius erant enim multi qui et sequebantur eum 041 MAR 002 016 et scribae et Pharisaei videntes quia manducaret cum peccatoribus et publicanis dicebant discipulis eius quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit magister vester 041 MAR 002 017 hoc audito Iesus ait illis non necesse habent sani medicum sed qui male habent non enim veni vocare iustos sed peccatores 041 MAR 002 018 et erant discipuli Iohannis et Pharisaei ieiunantes et veniunt et dicunt illi cur discipuli Iohannis et Pharisaeorum ieiunant tui autem discipuli non ieiunant 041 MAR 002 019 et ait illis Iesus numquid possunt filii nuptiarum quamdiu sponsus cum illis est ieiunare quanto tempore habent secum sponsum non possunt ieiunare 041 MAR 002 020 venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus et tunc ieiunabunt in illa die 041 MAR 002 021 nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento veteri alioquin aufert supplementum novum a veteri et maior scissura fit 041 MAR 002 022 et nemo mittit vinum novellum in utres veteres alioquin disrumpet vinum utres et vinum effunditur et utres peribunt sed vinum novum in utres novos mitti debet 041 MAR 002 023 et factum est iterum cum sabbatis ambularet per sata et discipuli eius coeperunt praegredi et vellere spicas 041 MAR 002 024 Pharisaei autem dicebant ei ecce quid faciunt sabbatis quod non licet 041 MAR 002 025 et ait illis numquam legistis quid fecerit David quando necessitatem habuit et esuriit ipse et qui cum eo erant 041 MAR 002 026 quomodo introiit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum et panes propositionis manducavit quos non licet manducare nisi sacerdotibus et dedit eis qui cum eo erant 041 MAR 002 027 et dicebat eis sabbatum propter hominem factum est et non homo propter sabbatum 041 MAR 002 028 itaque dominus est Filius hominis etiam sabbati 041 MAR 003 001 et introivit iterum synagogam et erat ibi homo habens manum aridam 041 MAR 003 002 et observabant eum si sabbatis curaret ut accusarent illum 041 MAR 003 003 et ait homini habenti manum aridam surge in medium 041 MAR 003 004 et dicit eis licet sabbatis bene facere an male animam salvam facere an perdere at illi tacebant 041 MAR 003 005 et circumspiciens eos cum ira contristatus super caecitatem cordis eorum dicit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus illi 041 MAR 003 006 exeuntes autem statim Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent 041 MAR 003 007 et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare et multa turba a Galilaea et Iudaea secuta est eum 041 MAR 003 008 et ab Hierosolymis et ab Idumea et trans Iordanen et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna audientes quae faciebat venerunt ad eum 041 MAR 003 009 et dixit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam ne conprimerent eum 041 MAR 003 010 multos enim sanabat ita ut inruerent in eum ut illum tangerent quotquot habebant plagas 041 MAR 003 011 et spiritus inmundi cum illum videbant procidebant ei et clamabant dicentes 041 MAR 003 012 tu es Filius Dei et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum 041 MAR 003 013 et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse et venerunt ad eum 041 MAR 003 014 et fecit ut essent duodecim cum illo et ut mitteret eos praedicare 041 MAR 003 015 et dedit illis potestatem curandi infirmitates et eiciendi daemonia 041 MAR 003 016 et inposuit Simoni nomen Petrus 041 MAR 003 017 et Iacobum Zebedaei et Iohannem fratrem Iacobi et inposuit eis nomina Boanerges quod est Filii tonitrui 041 MAR 003 018 et Andream et Philippum et Bartholomeum et Mattheum et Thomam et Iacobum Alphei et Thaddeum et Simonem Cananeum 041 MAR 003 019 et Iudam Scarioth qui et tradidit illum 041 MAR 003 020 et veniunt ad domum et convenit iterum turba ita ut non possent neque panem manducare 041 MAR 003 021 et cum audissent sui exierunt tenere eum dicebant enim quoniam in furorem versus est 041 MAR 003 022 et scribae qui ab Hierosolymis descenderant dicebant quoniam Beelzebub habet et quia in principe daemonum eicit daemonia 041 MAR 003 023 et convocatis eis in parabolis dicebat illis quomodo potest Satanas Satanan eicere 041 MAR 003 024 et si regnum in se dividatur non potest stare regnum illud 041 MAR 003 025 et si domus super semet ipsam dispertiatur non poterit domus illa stare 041 MAR 003 026 et si Satanas consurrexit in semet ipsum dispertitus est et non potest stare sed finem habet 041 MAR 003 027 nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere nisi prius fortem alliget et tunc domum eius diripiet 041 MAR 003 028 amen dico vobis quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae quibus blasphemaverint 041 MAR 003 029 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum non habet remissionem in aeternum sed reus erit aeterni delicti (aiōn g165, aiōnios g166) 041 MAR 003 030 quoniam dicebant spiritum inmundum habet 041 MAR 003 031 et veniunt mater eius et fratres et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum 041 MAR 003 032 et sedebat circa eum turba et dicunt ei ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te 041 MAR 003 033 et respondens eis ait quae est mater mea et fratres mei 041 MAR 003 034 et circumspiciens eos qui in circuitu eius sedebant ait ecce mater mea et fratres mei 041 MAR 003 035 qui enim fecerit voluntatem Dei hic frater meus et soror mea et mater est 041 MAR 004 001 et iterum coepit docere ad mare et congregata est ad eum turba multa ita ut in navem ascendens sederet in mari et omnis turba circa mare super terram erat 041 MAR 004 002 et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrina sua 041 MAR 004 003 audite ecce exiit seminans ad seminandum 041 MAR 004 004 et dum seminat aliud cecidit circa viam et venerunt volucres et comederunt illud 041 MAR 004 005 aliud vero cecidit super petrosa ubi non habuit terram multam et statim exortum est quoniam non habebat altitudinem terrae 041 MAR 004 006 et quando exortus est sol exaestuavit et eo quod non haberet radicem exaruit 041 MAR 004 007 et aliud cecidit in spinas et ascenderunt spinae et offocaverunt illud et fructum non dedit 041 MAR 004 008 et aliud cecidit in terram bonam et dabat fructum ascendentem et crescentem et adferebat unum triginta et unum sexaginta et unum centum 041 MAR 004 009 et dicebat qui habet aures audiendi audiat 041 MAR 004 010 et cum esset singularis interrogaverunt eum hii qui cum eo erant cum duodecim parabolas 041 MAR 004 011 et dicebat eis vobis datum est mysterium regni Dei illis autem qui foris sunt in parabolis omnia fiunt 041 MAR 004 012 ut videntes videant et non videant et audientes audiant et non intellegant nequando convertantur et dimittantur eis peccata 041 MAR 004 013 et ait illis nescitis parabolam hanc et quomodo omnes parabolas cognoscetis 041 MAR 004 014 qui seminat verbum seminat 041 MAR 004 015 hii autem sunt qui circa viam ubi seminatur verbum et cum audierint confestim venit Satanas et aufert verbum quod seminatum est in corda eorum 041 MAR 004 016 et hii sunt similiter qui super petrosa seminantur qui cum audierint verbum statim cum gaudio accipiunt illud 041 MAR 004 017 et non habent radicem in se sed temporales sunt deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum confestim scandalizantur 041 MAR 004 018 et alii sunt qui in spinis seminantur hii sunt qui verbum audiunt 041 MAR 004 019 et aerumnae saeculi et deceptio divitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum et sine fructu efficitur (aiōn g165) 041 MAR 004 020 et hii sunt qui super terram bonam seminati sunt qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta et unum centum 041 MAR 004 021 et dicebat illis numquid venit lucerna ut sub modio ponatur aut sub lecto nonne ut super candelabrum ponatur 041 MAR 004 022 non enim est aliquid absconditum quod non manifestetur nec factum est occultum sed ut in palam veniat 041 MAR 004 023 si quis habet aures audiendi audiat 041 MAR 004 024 et dicebat illis videte quid audiatis in qua mensura mensi fueritis remetietur vobis et adicietur vobis 041 MAR 004 025 qui enim habet dabitur illi et qui non habet etiam quod habet auferetur ab illo 041 MAR 004 026 et dicebat sic est regnum Dei quemadmodum si homo iaciat sementem in terram 041 MAR 004 027 et dormiat et exsurgat nocte ac die et semen germinet et increscat dum nescit ille 041 MAR 004 028 ultro enim terra fructificat primum herbam deinde spicam deinde plenum frumentum in spica 041 MAR 004 029 et cum se produxerit fructus statim mittit falcem quoniam adest messis 041 MAR 004 030 et dicebat cui adsimilabimus regnum Dei aut cui parabolae conparabimus illud 041 MAR 004 031 sicut granum sinapis quod cum seminatum fuerit in terra minus est omnibus seminibus quae sunt in terra 041 MAR 004 032 et cum seminatum fuerit ascendit et fit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare 041 MAR 004 033 et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum prout poterant audire 041 MAR 004 034 sine parabola autem non loquebatur eis seorsum autem discipulis suis disserebat omnia 041 MAR 004 035 et ait illis illa die cum sero esset factum transeamus contra 041 MAR 004 036 et dimittentes turbam adsumunt eum ita ut erat in navi et aliae naves erant cum illo 041 MAR 004 037 et facta est procella magna venti et fluctus mittebat in navem ita ut impleretur navis 041 MAR 004 038 et erat ipse in puppi supra cervical dormiens et excitant eum et dicunt ei magister non ad te pertinet quia perimus 041 MAR 004 039 et exsurgens comminatus est vento et dixit mari tace obmutesce et cessavit ventus et facta est tranquillitas magna 041 MAR 004 040 et ait illis quid timidi estis necdum habetis fidem 041 MAR 004 041 et timuerunt magno timore et dicebant ad alterutrum quis putas est iste quia et ventus et mare oboediunt ei 041 MAR 005 001 et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum 041 MAR 005 002 et exeunti ei de navi statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu inmundo 041 MAR 005 003 qui domicilium habebat in monumentis et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare 041 MAR 005 004 quoniam saepe conpedibus et catenis vinctus disrupisset catenas et conpedes comminuisset et nemo poterat eum domare 041 MAR 005 005 et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus 041 MAR 005 006 videns autem Iesum a longe cucurrit et adoravit eum 041 MAR 005 007 et clamans voce magna dicit quid mihi et tibi Iesu Fili Dei summi adiuro te per Deum ne me torqueas 041 MAR 005 008 dicebat enim illi exi spiritus inmunde ab homine 041 MAR 005 009 et interrogabat eum quod tibi nomen est et dicit ei Legio nomen mihi est quia multi sumus 041 MAR 005 010 et deprecabatur eum multum ne se expelleret extra regionem 041 MAR 005 011 erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens 041 MAR 005 012 et deprecabantur eum spiritus dicentes mitte nos in porcos ut in eos introeamus 041 MAR 005 013 et concessit eis statim Iesus et exeuntes spiritus inmundi introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo milia et suffocati sunt in mare 041 MAR 005 014 qui autem pascebant eos fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros et egressi sunt videre quid esset facti 041 MAR 005 015 et veniunt ad Iesum et vident illum qui a daemonio vexabatur sedentem vestitum et sanae mentis et timuerunt 041 MAR 005 016 et narraverunt illis qui viderant qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat et de porcis 041 MAR 005 017 et rogare eum coeperunt ut discederet de finibus eorum 041 MAR 005 018 cumque ascenderet navem coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo 041 MAR 005 019 et non admisit eum sed ait illi vade in domum tuam ad tuos et adnuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui 041 MAR 005 020 et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus et omnes mirabantur 041 MAR 005 021 et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum convenit turba multa ad illum et erat circa mare 041 MAR 005 022 et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius 041 MAR 005 023 et deprecabatur eum multum dicens quoniam filia mea in extremis est veni inpone manus super eam ut salva sit et vivat 041 MAR 005 024 et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et conprimebant illum 041 MAR 005 025 et mulier quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim 041 MAR 005 026 et fuerat multa perpessa a conpluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quicquam profecerat sed magis deterius habebat 041 MAR 005 027 cum audisset de Iesu venit in turba retro et tetigit vestimentum eius 041 MAR 005 028 dicebat enim quia si vel vestimentum eius tetigero salva ero 041 MAR 005 029 et confestim siccatus est fons sanguinis eius et sensit corpore quod sanata esset a plaga 041 MAR 005 030 et statim Iesus cognoscens in semet ipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam aiebat quis tetigit vestimenta mea 041 MAR 005 031 et dicebant ei discipuli sui vides turbam conprimentem te et dicis quis me tetigit 041 MAR 005 032 et circumspiciebat videre eam quae hoc fecerat 041 MAR 005 033 mulier autem timens et tremens sciens quod factum esset in se venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem 041 MAR 005 034 ille autem dixit ei filia fides tua te salvam fecit vade in pace et esto sana a plaga tua 041 MAR 005 035 adhuc eo loquente veniunt ab archisynagogo dicentes quia filia tua mortua est quid ultra vexas magistrum 041 MAR 005 036 Iesus autem verbo quod dicebatur audito ait archisynagogo noli timere tantummodo crede 041 MAR 005 037 et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Iohannem fratrem Iacobi 041 MAR 005 038 et veniunt in domum archisynagogi et videt tumultum et flentes et heiulantes multum 041 MAR 005 039 et ingressus ait eis quid turbamini et ploratis puella non est mortua sed dormit 041 MAR 005 040 et inridebant eum ipse vero eiectis omnibus adsumit patrem et matrem puellae et qui secum erant et ingreditur ubi erat puella iacens 041 MAR 005 041 et tenens manum puellae ait illi talitha cumi quod est interpretatum puella tibi dico surge 041 MAR 005 042 et confestim surrexit puella et ambulabat erat autem annorum duodecim et obstipuerunt stupore maximo 041 MAR 005 043 et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret et dixit dari illi manducare 041 MAR 006 001 et egressus inde abiit in patriam suam et sequebantur illum discipuli sui 041 MAR 006 002 et facto sabbato coepit in synagoga docere et multi audientes admirabantur in doctrina eius dicentes unde huic haec omnia et quae est sapientia quae data est illi et virtutes tales quae per manus eius efficiuntur 041 MAR 006 003 nonne iste est faber filius Mariae frater Iacobi et Ioseph et Iudae et Simonis nonne et sorores eius hic nobiscum sunt et scandalizabantur in illo 041 MAR 006 004 et dicebat eis Iesus quia non est propheta sine honore nisi in patria sua et in cognatione sua et in domo sua 041 MAR 006 005 et non poterat ibi virtutem ullam facere nisi paucos infirmos inpositis manibus curavit 041 MAR 006 006 et mirabatur propter incredulitatem eorum 041 MAR 006 007 et circumibat castella in circuitu docens et convocavit duodecim et coepit eos mittere binos et dabat illis potestatem spirituum inmundorum 041 MAR 006 008 et praecepit eis ne quid tollerent in via nisi virgam tantum non peram non panem neque in zona aes 041 MAR 006 009 sed calciatos sandaliis et ne induerentur duabus tunicis 041 MAR 006 010 et dicebat eis quocumque introieritis in domum illic manete donec exeatis inde 041 MAR 006 011 et quicumque non receperint vos nec audierint vos exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis 041 MAR 006 012 et exeuntes praedicabant ut paenitentiam agerent 041 MAR 006 013 et daemonia multa eiciebant et unguebant oleo multos aegrotos et sanabant 041 MAR 006 014 et audivit Herodes rex manifestum enim factum est nomen eius et dicebat quia Iohannes Baptista resurrexit a mortuis et propterea inoperantur virtutes in illo 041 MAR 006 015 alii autem dicebant quia Helias est alii vero dicebant propheta est quasi unus ex prophetis 041 MAR 006 016 quo audito Herodes ait quem ego decollavi Iohannem hic a mortuis resurrexit 041 MAR 006 017 ipse enim Herodes misit ac tenuit Iohannem et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui quia duxerat eam 041 MAR 006 018 dicebat enim Iohannes Herodi non licet tibi habere uxorem fratris tui 041 MAR 006 019 Herodias autem insidiabatur illi et volebat occidere eum nec poterat 041 MAR 006 020 Herodes enim metuebat Iohannem sciens eum virum iustum et sanctum et custodiebat eum et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat 041 MAR 006 021 et cum dies oportunus accidisset Herodes natalis sui cenam fecit principibus et tribunis et primis Galilaeae 041 MAR 006 022 cumque introisset filia ipsius Herodiadis et saltasset et placuisset Herodi simulque recumbentibus rex ait puellae pete a me quod vis et dabo tibi 041 MAR 006 023 et iuravit illi quia quicquid petieris dabo tibi licet dimidium regni mei 041 MAR 006 024 quae cum exisset dixit matri suae quid petam et illa dixit caput Iohannis Baptistae 041 MAR 006 025 cumque introisset statim cum festinatione ad regem petivit dicens volo ut protinus des mihi in disco caput Iohannis Baptistae 041 MAR 006 026 et contristatus rex propter iusiurandum et propter simul recumbentes noluit eam contristare 041 MAR 006 027 sed misso speculatore praecepit adferri caput eius in disco et decollavit eum in carcere 041 MAR 006 028 et adtulit caput eius in disco et dedit illud puellae et puella dedit matri suae 041 MAR 006 029 quo audito discipuli eius venerunt et tulerunt corpus eius et posuerunt illud in monumento 041 MAR 006 030 et convenientes apostoli ad Iesum renuntiaverunt illi omnia quae egerant et docuerant 041 MAR 006 031 et ait illis venite seorsum in desertum locum et requiescite pusillum erant enim qui veniebant et rediebant multi et nec manducandi spatium habebant 041 MAR 006 032 et ascendentes in navi abierunt in desertum locum seorsum 041 MAR 006 033 et viderunt eos abeuntes et cognoverunt multi et pedestre et de omnibus civitatibus concurrerunt illuc et praevenerunt eos 041 MAR 006 034 et exiens vidit multam turbam Iesus et misertus est super eos quia erant sicut oves non habentes pastorem et coepit docere illos multa 041 MAR 006 035 et cum iam hora multa fieret accesserunt discipuli eius dicentes desertus est locus hic et iam hora praeterivit 041 MAR 006 036 dimitte illos ut euntes in proximas villas et vicos emant sibi cibos quos manducent 041 MAR 006 037 et respondens ait illis date illis manducare et dixerunt ei euntes emamus denariis ducentis panes et dabimus eis manducare 041 MAR 006 038 et dicit eis quot panes habetis ite et videte et cum cognovissent dicunt quinque et duos pisces 041 MAR 006 039 et praecepit illis ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride faenum 041 MAR 006 040 et discubuerunt in partes per centenos et per quinquagenos 041 MAR 006 041 et acceptis quinque panibus et duobus piscibus intuens in caelum benedixit et fregit panes et dedit discipulis suis ut ponerent ante eos et duos pisces divisit omnibus 041 MAR 006 042 et manducaverunt omnes et saturati sunt 041 MAR 006 043 et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim cofinos plenos et de piscibus 041 MAR 006 044 erant autem qui manducaverunt quinque milia virorum 041 MAR 006 045 et statim coegit discipulos suos ascendere navem ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam dum ipse dimitteret populum 041 MAR 006 046 et cum dimisisset eos abiit in montem orare 041 MAR 006 047 et cum sero esset erat navis in medio mari et ipse solus in terra 041 MAR 006 048 et videns eos laborantes in remigando erat enim ventus contrarius eis et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans super mare et volebat praeterire eos 041 MAR 006 049 at illi ut viderunt eum ambulantem super mare putaverunt fantasma esse et exclamaverunt 041 MAR 006 050 omnes enim eum viderunt et conturbati sunt et statim locutus est cum eis et dixit illis confidite ego sum nolite timere 041 MAR 006 051 et ascendit ad illos in navem et cessavit ventus et plus magis intra se stupebant 041 MAR 006 052 non enim intellexerant de panibus erat enim cor illorum obcaecatum 041 MAR 006 053 et cum transfretassent pervenerunt in terram Gennesareth et adplicuerunt 041 MAR 006 054 cumque egressi essent de navi continuo cognoverunt eum 041 MAR 006 055 et percurrentes universam regionem illam coeperunt in grabattis eos qui se male habebant circumferre ubi audiebant eum esse 041 MAR 006 056 et quocumque introibat in vicos vel in villas aut civitates in plateis ponebant infirmos et deprecabantur eum ut vel fimbriam vestimenti eius tangerent et quotquot tangebant eum salvi fiebant 041 MAR 007 001 et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scribis venientes ab Hierosolymis 041 MAR 007 002 et cum vidissent quosdam ex discipulis eius communibus manibus id est non lotis manducare panes vituperaverunt 041 MAR 007 003 Pharisaei enim et omnes Iudaei nisi crebro lavent manus non manducant tenentes traditionem seniorum 041 MAR 007 004 et a foro nisi baptizentur non comedunt et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare baptismata calicum et urceorum et aeramentorum et lectorum 041 MAR 007 005 et interrogant eum Pharisaei et scribae quare discipuli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum sed communibus manibus manducant panem 041 MAR 007 006 at ille respondens dixit eis bene prophetavit Esaias de vobis hypocritis sicut scriptum est populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me 041 MAR 007 007 in vanum autem me colunt docentes doctrinas praecepta hominum 041 MAR 007 008 relinquentes enim mandatum Dei tenetis traditionem hominum baptismata urceorum et calicum et alia similia his facitis multa 041 MAR 007 009 et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei ut traditionem vestram servetis 041 MAR 007 010 Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem tuam et qui maledixerit patri aut matri morte moriatur 041 MAR 007 011 vos autem dicitis si dixerit homo patri aut matri corban quod est donum quodcumque ex me tibi profuerit 041 MAR 007 012 et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo aut matri 041 MAR 007 013 rescindentes verbum Dei per traditionem vestram quam tradidistis et similia huiusmodi multa facitis 041 MAR 007 014 et advocans iterum turbam dicebat illis audite me omnes et intellegite 041 MAR 007 015 nihil est extra hominem introiens in eum quod possit eum coinquinare sed quae de homine procedunt illa sunt quae communicant hominem 041 MAR 007 016 si quis habet aures audiendi audiat 041 MAR 007 017 et cum introisset in domum a turba interrogabant eum discipuli eius parabolam 041 MAR 007 018 et ait illis sic et vos inprudentes estis non intellegitis quia omne extrinsecus introiens in hominem non potest eum communicare 041 MAR 007 019 quia non introit in cor eius sed in ventrem et in secessum exit purgans omnes escas 041 MAR 007 020 dicebat autem quoniam quae de homine exeunt illa communicant hominem 041 MAR 007 021 ab intus enim de corde hominum cogitationes malae procedunt adulteria fornicationes homicidia 041 MAR 007 022 furta avaritiae nequitiae dolus inpudicitia oculus malus blasphemia superbia stultitia 041 MAR 007 023 omnia haec mala ab intus procedunt et communicant hominem 041 MAR 007 024 et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis et ingressus domum neminem voluit scire et non potuit latere 041 MAR 007 025 mulier enim statim ut audivit de eo cuius habebat filia spiritum inmundum intravit et procidit ad pedes eius 041 MAR 007 026 erat autem mulier gentilis Syrophoenissa genere et rogabat eum ut daemonium eiceret de filia eius 041 MAR 007 027 qui dixit illi sine prius saturari filios non est enim bonum sumere panem filiorum et mittere canibus 041 MAR 007 028 at illa respondit et dicit ei utique Domine nam et catelli sub mensa comedunt de micis puerorum 041 MAR 007 029 et ait illi propter hunc sermonem vade exiit daemonium de filia tua 041 MAR 007 030 et cum abisset domum suam invenit puellam iacentem supra lectum et daemonium exisse 041 MAR 007 031 et iterum exiens de finibus Tyri venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapoleos 041 MAR 007 032 et adducunt ei surdum et mutum et deprecantur eum ut inponat illi manum 041 MAR 007 033 et adprehendens eum de turba seorsum misit digitos suos in auriculas et expuens tetigit linguam eius 041 MAR 007 034 et suspiciens in caelum ingemuit et ait illi eppheta quod est adaperire 041 MAR 007 035 et statim apertae sunt aures eius et solutum est vinculum linguae eius et loquebatur recte 041 MAR 007 036 et praecepit illis ne cui dicerent quanto autem eis praecipiebat tanto magis plus praedicabant 041 MAR 007 037 et eo amplius admirabantur dicentes bene omnia fecit et surdos facit audire et mutos loqui 041 MAR 008 001 in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis 041 MAR 008 002 misereor super turba quia ecce iam triduo sustinent me nec habent quod manducent 041 MAR 008 003 et si dimisero eos ieiunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt 041 MAR 008 004 et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine 041 MAR 008 005 et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem 041 MAR 008 006 et praecepit turbae discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbae 041 MAR 008 007 et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et iussit adponi 041 MAR 008 008 et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas 041 MAR 008 009 erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos 041 MAR 008 010 et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha 041 MAR 008 011 et exierunt Pharisaei et coeperunt conquirere cum eo quaerentes ab illo signum de caelo temptantes eum 041 MAR 008 012 et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quaerit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum 041 MAR 008 013 et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum 041 MAR 008 014 et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi 041 MAR 008 015 et praecipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisaeorum et fermento Herodis 041 MAR 008 016 et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus 041 MAR 008 017 quo cognito Iesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc caecatum habetis cor vestrum 041 MAR 008 018 oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini 041 MAR 008 019 quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim 041 MAR 008 020 quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem 041 MAR 008 021 et dicebat eis quomodo nondum intellegitis 041 MAR 008 022 et veniunt Bethsaida et adducunt ei caecum et rogabant eum ut illum tangeret 041 MAR 008 023 et adprehendens manum caeci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos eius inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret 041 MAR 008 024 et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes 041 MAR 008 025 deinde iterum inposuit manus super oculos eius et coepit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia 041 MAR 008 026 et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introieris nemini dixeris 041 MAR 008 027 et egressus est Iesus et discipuli eius in castella Caesareae Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines 041 MAR 008 028 qui responderunt illi dicentes Iohannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis 041 MAR 008 029 tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus 041 MAR 008 030 et comminatus est eis ne cui dicerent de illo 041 MAR 008 031 et coepit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere 041 MAR 008 032 et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus coepit increpare eum 041 MAR 008 033 qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quae Dei sunt sed quae sunt hominum 041 MAR 008 034 et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me 041 MAR 008 035 qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet 041 MAR 008 036 quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animae suae 041 MAR 008 037 aut quid dabit homo commutationem pro anima sua 041 MAR 008 038 qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis 041 MAR 009 001 et dicebat illis amen dico vobis quia sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute 041 MAR 009 002 et post dies sex adsumit Iesus Petrum et Iacobum et Iohannem et ducit illos in montem excelsum seorsum solos et transfiguratus est coram ipsis 041 MAR 009 003 et vestimenta eius facta sunt splendentia candida nimis velut nix qualia fullo super terram non potest candida facere 041 MAR 009 004 et apparuit illis Helias cum Mose et erant loquentes cum Iesu 041 MAR 009 005 et respondens Petrus ait Iesu rabbi bonum est hic nos esse et faciamus tria tabernacula tibi unum et Mosi unum et Heliae unum 041 MAR 009 006 non enim sciebat quid diceret erant enim timore exterriti 041 MAR 009 007 et facta est nubes obumbrans eos et venit vox de nube dicens hic est Filius meus carissimus audite illum 041 MAR 009 008 et statim circumspicientes neminem amplius viderunt nisi Iesum tantum secum 041 MAR 009 009 et descendentibus illis de monte praecepit illis ne cui quae vidissent narrarent nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit 041 MAR 009 010 et verbum continuerunt apud se conquirentes quid esset cum a mortuis resurrexerit 041 MAR 009 011 et interrogabant eum dicentes quid ergo dicunt Pharisaei et scribae quia Heliam oporteat venire primum 041 MAR 009 012 qui respondens ait illis Helias cum venerit primo restituet omnia et quomodo scriptum est in Filium hominis ut multa patiatur et contemnatur 041 MAR 009 013 sed dico vobis quia et Helias venit et fecerunt illi quaecumque voluerunt sicut scriptum est de eo 041 MAR 009 014 et veniens ad discipulos suos vidit turbam magnam circa eos et scribas conquirentes cum illis 041 MAR 009 015 et confestim omnis populus videns eum stupefactus est et adcurrentes salutabant eum 041 MAR 009 016 et interrogavit eos quid inter vos conquiritis 041 MAR 009 017 et respondens unus de turba dixit magister adtuli filium meum ad te habentem spiritum mutum 041 MAR 009 018 qui ubicumque eum adprehenderit adlidit eum et spumat et stridet dentibus et arescit et dixi discipulis tuis ut eicerent illum et non potuerunt 041 MAR 009 019 qui respondens eis dicit o generatio incredula quamdiu apud vos ero quamdiu vos patiar adferte illum ad me 041 MAR 009 020 et adtulerunt eum et cum vidisset illum statim spiritus conturbavit eum et elisus in terram volutabatur spumans 041 MAR 009 021 et interrogavit patrem eius quantum temporis est ex quo hoc ei accidit at ille ait ab infantia 041 MAR 009 022 et frequenter eum et in ignem et in aquas misit ut eum perderet sed si quid potes adiuva nos misertus nostri 041 MAR 009 023 Iesus autem ait illi si potes credere omnia possibilia credenti 041 MAR 009 024 et continuo exclamans pater pueri cum lacrimis aiebat credo adiuva incredulitatem meam 041 MAR 009 025 et cum videret Iesus concurrentem turbam comminatus est spiritui inmundo dicens illi surde et mute spiritus ego tibi praecipio exi ab eo et amplius ne introeas in eum 041 MAR 009 026 et clamans et multum discerpens eum exiit ab eo et factus est sicut mortuus ita ut multi dicerent quia mortuus est 041 MAR 009 027 Iesus autem tenens manum eius elevavit illum et surrexit 041 MAR 009 028 et cum introisset in domum discipuli eius secreto interrogabant eum quare nos non potuimus eicere eum 041 MAR 009 029 et dixit illis hoc genus in nullo potest exire nisi in oratione et ieiunio 041 MAR 009 030 et inde profecti praetergrediebantur Galilaeam nec volebat quemquam scire 041 MAR 009 031 docebat autem discipulos suos et dicebat illis quoniam Filius hominis tradetur in manus hominum et occident eum et occisus tertia die resurget 041 MAR 009 032 at illi ignorabant verbum et timebant eum interrogare 041 MAR 009 033 et venerunt Capharnaum qui cum domi esset interrogabat eos quid in via tractabatis 041 MAR 009 034 at illi tacebant siquidem inter se in via disputaverant quis esset illorum maior 041 MAR 009 035 et residens vocavit duodecim et ait illis si quis vult primus esse erit omnium novissimus et omnium minister 041 MAR 009 036 et accipiens puerum statuit eum in medio eorum quem cum conplexus esset ait illis 041 MAR 009 037 quisquis unum ex huiusmodi pueris receperit in nomine meo me recipit et quicumque me susceperit non me suscipit sed eum qui me misit 041 MAR 009 038 respondit illi Iohannes dicens magister vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia qui non sequitur nos et prohibuimus eum 041 MAR 009 039 Iesus autem ait nolite prohibere eum nemo est enim qui faciat virtutem in nomine meo et possit cito male loqui de me 041 MAR 009 040 qui enim non est adversum vos pro vobis est 041 MAR 009 041 quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae in nomine meo quia Christi estis amen dico vobis non perdet mercedem suam 041 MAR 009 042 et quisquis scandalizaverit unum ex his pusillis credentibus in me bonum est ei magis si circumdaretur mola asinaria collo eius et in mare mitteretur 041 MAR 009 043 et si scandalizaverit te manus tua abscide illam bonum est tibi debilem introire in vitam quam duas manus habentem ire in gehennam in ignem inextinguibilem (Geenna g1067) 041 MAR 009 044 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extinguitur 041 MAR 009 045 et si pes tuus te scandalizat amputa illum bonum est tibi claudum introire in vitam aeternam quam duos pedes habentem mitti in gehennam ignis inextinguibilis (Geenna g1067) 041 MAR 009 046 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extinguitur 041 MAR 009 047 quod si oculus tuus scandalizat te eice eum bonum est tibi luscum introire in regnum Dei quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis (Geenna g1067) 041 MAR 009 048 ubi vermis eorum non moritur et ignis non extinguitur 041 MAR 009 049 omnis enim igne sallietur et omnis victima sallietur 041 MAR 009 050 bonum est sal quod si sal insulsum fuerit in quo illud condietis habete in vobis sal et pacem habete inter vos 041 MAR 010 001 et inde exsurgens venit in fines Iudaeae ultra Iordanen et conveniunt iterum turbae ad eum et sicut consueverat iterum docebat illos 041 MAR 010 002 et accedentes Pharisaei interrogabant eum si licet viro uxorem dimittere temptantes eum 041 MAR 010 003 at ille respondens dixit eis quid vobis praecepit Moses 041 MAR 010 004 qui dixerunt Moses permisit libellum repudii scribere et dimittere 041 MAR 010 005 quibus respondens Iesus ait ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud 041 MAR 010 006 ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus 041 MAR 010 007 propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit ad uxorem suam 041 MAR 010 008 et erunt duo in carne una itaque iam non sunt duo sed una caro 041 MAR 010 009 quod ergo Deus iunxit homo non separet 041 MAR 010 010 et in domo iterum discipuli eius de eodem interrogaverunt eum 041 MAR 010 011 et dicit illis quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit adulterium committit super eam 041 MAR 010 012 et si uxor dimiserit virum suum et alii nupserit moechatur 041 MAR 010 013 et offerebant illi parvulos ut tangeret illos discipuli autem comminabantur offerentibus 041 MAR 010 014 quos cum videret Iesus indigne tulit et ait illis sinite parvulos venire ad me et ne prohibueritis eos talium est enim regnum Dei 041 MAR 010 015 amen dico vobis quisque non receperit regnum Dei velut parvulus non intrabit in illud 041 MAR 010 016 et conplexans eos et inponens manus super illos benedicebat eos 041 MAR 010 017 et cum egressus esset in viam procurrens quidam genu flexo ante eum rogabat eum magister bone quid faciam ut vitam aeternam percipiam (aiōnios g166) 041 MAR 010 018 Iesus autem dixit ei quid me dicis bonum nemo bonus nisi unus Deus 041 MAR 010 019 praecepta nosti ne adulteres ne occidas ne fureris ne falsum testimonium dixeris ne fraudem feceris honora patrem tuum et matrem 041 MAR 010 020 et ille respondens ait illi magister omnia haec conservavi a iuventute mea 041 MAR 010 021 Iesus autem intuitus eum dilexit eum et dixit illi unum tibi deest vade quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me 041 MAR 010 022 qui contristatus in verbo abiit maerens erat enim habens possessiones multas 041 MAR 010 023 et circumspiciens Iesus ait discipulis suis quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei introibunt 041 MAR 010 024 discipuli autem obstupescebant in verbis eius at Iesus rursus respondens ait illis filioli quam difficile est confidentes in pecuniis regnum Dei introire 041 MAR 010 025 facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei 041 MAR 010 026 qui magis admirabantur dicentes ad semet ipsos et quis potest salvus fieri 041 MAR 010 027 et intuens illos Iesus ait apud homines inpossibile est sed non apud Deum omnia enim possibilia sunt apud Deum 041 MAR 010 028 coepit Petrus ei dicere ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te 041 MAR 010 029 respondens Iesus ait amen dico vobis nemo est qui reliquerit domum aut fratres aut sorores aut matrem aut patrem aut filios aut agros propter me et propter evangelium 041 MAR 010 030 qui non accipiat centies tantum nunc in tempore hoc domos et fratres et sorores et matres et filios et agros cum persecutionibus et in saeculo futuro vitam aeternam (aiōn g165, aiōnios g166) 041 MAR 010 031 multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi 041 MAR 010 032 erant autem in via ascendentes in Hierosolyma et praecedebat illos Iesus et stupebant et sequentes timebant et adsumens iterum duodecim coepit illis dicere quae essent ei ventura 041 MAR 010 033 quia ecce ascendimus in Hierosolyma et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis et senioribus et damnabunt eum morti et tradent eum gentibus 041 MAR 010 034 et inludent ei et conspuent eum et flagellabunt eum et interficient eum et tertia die resurget 041 MAR 010 035 et accedunt ad illum Iacobus et Iohannes filii Zebedaei dicentes magister volumus ut quodcumque petierimus facias nobis 041 MAR 010 036 at ille dixit eis quid vultis ut faciam vobis 041 MAR 010 037 et dixerunt da nobis ut unus ad dexteram tuam et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua 041 MAR 010 038 Iesus autem ait eis nescitis quid petatis potestis bibere calicem quem ego bibo aut baptismum quo ego baptizor baptizari 041 MAR 010 039 at illi dixerunt ei possumus Iesus autem ait eis calicem quidem quem ego bibo bibetis et baptismum quo ego baptizor baptizabimini 041 MAR 010 040 sedere autem ad dexteram meam vel ad sinistram non est meum dare sed quibus paratum est 041 MAR 010 041 et audientes decem coeperunt indignari de Iacobo et Iohanne 041 MAR 010 042 Iesus autem vocans eos ait illis scitis quia hii qui videntur principari gentibus dominantur eis et principes eorum potestatem habent ipsorum 041 MAR 010 043 non ita est autem in vobis sed quicumque voluerit fieri maior erit vester minister 041 MAR 010 044 et quicumque voluerit in vobis primus esse erit omnium servus 041 MAR 010 045 nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei sed ut ministraret et daret animam suam redemptionem pro multis 041 MAR 010 046 et veniunt Hierichum et proficiscente eo de Hiericho et discipulis eius et plurima multitudine filius Timei Bartimeus caecus sedebat iuxta viam mendicans 041 MAR 010 047 qui cum audisset quia Iesus Nazarenus est coepit clamare et dicere Fili David Iesu miserere mei 041 MAR 010 048 et comminabantur illi multi ut taceret at ille multo magis clamabat Fili David miserere mei 041 MAR 010 049 et stans Iesus praecepit illum vocari et vocant caecum dicentes ei animaequior esto surge vocat te 041 MAR 010 050 qui proiecto vestimento suo exiliens venit ad eum 041 MAR 010 051 et respondens illi Iesus dixit quid vis tibi faciam caecus autem dixit ei rabboni ut videam 041 MAR 010 052 Iesus autem ait illi vade fides tua te salvum fecit et confestim vidit et sequebatur eum in via 041 MAR 011 001 et cum adpropinquarent Hierosolymae et Bethaniae ad montem Olivarum mittit duos ex discipulis suis 041 MAR 011 002 et ait illis ite in castellum quod est contra vos et statim introeuntes illuc invenietis pullum ligatum super quem nemo adhuc hominum sedit solvite illum et adducite 041 MAR 011 003 et si quis vobis dixerit quid facitis dicite quia Domino necessarius est et continuo illum dimittet huc 041 MAR 011 004 et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante ianuam foris in bivio et solvunt eum 041 MAR 011 005 et quidam de illic stantibus dicebant illis quid facitis solventes pullum 041 MAR 011 006 qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Iesus et dimiserunt eis 041 MAR 011 007 et duxerunt pullum ad Iesum et inponunt illi vestimenta sua et sedit super eo 041 MAR 011 008 multi autem vestimenta sua straverunt in via alii autem frondes caedebant de arboribus et sternebant in via 041 MAR 011 009 et qui praeibant et qui sequebantur clamabant dicentes osanna benedictus qui venit in nomine Domini 041 MAR 011 010 benedictum quod venit regnum patris nostri David osanna in excelsis 041 MAR 011 011 et introivit Hierosolyma in templum et circumspectis omnibus cum iam vespera esset hora exivit in Bethania cum duodecim 041 MAR 011 012 et alia die cum exirent a Bethania esuriit 041 MAR 011 013 cumque vidisset a longe ficum habentem folia venit si quid forte inveniret in ea et cum venisset ad eam nihil invenit praeter folia non enim erat tempus ficorum 041 MAR 011 014 et respondens dixit ei iam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te manducet et audiebant discipuli eius (aiōn g165) 041 MAR 011 015 et veniunt Hierosolymam et cum introisset templum coepit eicere vendentes et ementes in templo et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit 041 MAR 011 016 et non sinebat ut quisquam vas transferret per templum 041 MAR 011 017 et docebat dicens eis non scriptum est quia domus mea domus orationis vocabitur omnibus gentibus vos autem fecistis eam speluncam latronum 041 MAR 011 018 quo audito principes sacerdotum et scribae quaerebant quomodo eum perderent timebant enim eum quoniam universa turba admirabatur super doctrina eius 041 MAR 011 019 et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate 041 MAR 011 020 et cum mane transirent viderunt ficum aridam factam a radicibus 041 MAR 011 021 et recordatus Petrus dicit ei rabbi ecce ficus cui maledixisti aruit 041 MAR 011 022 et respondens Iesus ait illis habete fidem Dei 041 MAR 011 023 amen dico vobis quicumque dixerit huic monti tollere et mittere in mare et non haesitaverit in corde suo sed crediderit quia quodcumque dixerit fiat fiet ei 041 MAR 011 024 propterea dico vobis omnia quaecumque orantes petitis credite quia accipietis et veniet vobis 041 MAR 011 025 et cum stabitis ad orandum dimittite si quid habetis adversus aliquem ut et Pater vester qui in caelis est dimittat vobis peccata vestra 041 MAR 011 026 quod si vos non dimiseritis nec Pater vester qui in caelis est dimittet vobis peccata vestra 041 MAR 011 027 et veniunt rursus Hierosolymam et cum ambularet in templo accedunt ad eum summi sacerdotes et scribae et seniores 041 MAR 011 028 et dicunt illi in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem ut ista facias 041 MAR 011 029 Iesus autem respondens ait illis interrogabo vos et ego unum verbum et respondete mihi et dicam vobis in qua potestate haec faciam 041 MAR 011 030 baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus respondete mihi 041 MAR 011 031 at illi cogitabant secum dicentes si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis ei 041 MAR 011 032 sed dicemus ex hominibus timebant populum omnes enim habebant Iohannem quia vere propheta esset 041 MAR 011 033 et respondentes dicunt Iesu nescimus respondens Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam 041 MAR 012 001 et coepit illis in parabolis loqui vineam pastinavit homo et circumdedit sepem et fodit lacum et aedificavit turrem et locavit eam agricolis et peregre profectus est 041 MAR 012 002 et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineae 041 MAR 012 003 qui adprehensum eum ceciderunt et dimiserunt vacuum 041 MAR 012 004 et iterum misit ad illos alium servum et illum capite vulneraverunt et contumeliis adfecerunt 041 MAR 012 005 et rursum alium misit et illum occiderunt et plures alios quosdam caedentes alios vero occidentes 041 MAR 012 006 adhuc ergo unum habens filium carissimum et illum misit ad eos novissimum dicens quia reverebuntur filium meum 041 MAR 012 007 coloni autem dixerunt ad invicem hic est heres venite occidamus eum et nostra erit hereditas 041 MAR 012 008 et adprehendentes eum occiderunt et eiecerunt extra vineam 041 MAR 012 009 quid ergo faciet dominus vineae veniet et perdet colonos et dabit vineam aliis 041 MAR 012 010 nec scripturam hanc legistis lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli 041 MAR 012 011 a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris 041 MAR 012 012 et quaerebant eum tenere et timuerunt turbam cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit et relicto eo abierunt 041 MAR 012 013 et mittunt ad eum quosdam ex Pharisaeis et Herodianis ut eum caperent in verbo 041 MAR 012 014 qui venientes dicunt ei magister scimus quoniam verax es et non curas quemquam nec enim vides in faciem hominis sed in veritate viam Dei doces licet dari tributum Caesari an non dabimus 041 MAR 012 015 qui sciens versutiam eorum ait illis quid me temptatis adferte mihi denarium ut videam 041 MAR 012 016 at illi adtulerunt et ait illis cuius est imago haec et inscriptio dicunt illi Caesaris 041 MAR 012 017 respondens autem Iesus dixit illis reddite igitur quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo et mirabantur super eo 041 MAR 012 018 et venerunt ad eum Sadducaei qui dicunt resurrectionem non esse et interrogabant eum dicentes 041 MAR 012 019 magister Moses nobis scripsit ut si cuius frater mortuus fuerit et dimiserit uxorem et filios non reliquerit accipiat frater eius uxorem ipsius et resuscitet semen fratri suo 041 MAR 012 020 septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est non relicto semine 041 MAR 012 021 et secundus accepit eam et mortuus est et nec iste reliquit semen et tertius similiter 041 MAR 012 022 et acceperunt eam similiter septem et non reliquerunt semen novissima omnium defuncta est et mulier 041 MAR 012 023 in resurrectione ergo cum resurrexerint cuius de his erit uxor septem enim habuerunt eam uxorem 041 MAR 012 024 et respondens Iesus ait illis non ideo erratis non scientes scripturas neque virtutem Dei 041 MAR 012 025 cum enim a mortuis resurrexerint neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli in caelis 041 MAR 012 026 de mortuis autem quod resurgant non legistis in libro Mosi super rubum quomodo dixerit illi Deus inquiens ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob 041 MAR 012 027 non est Deus mortuorum sed vivorum vos ergo multum erratis 041 MAR 012 028 et accessit unus de scribis qui audierat illos conquirentes et videns quoniam bene illis responderit interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum 041 MAR 012 029 Iesus autem respondit ei quia primum omnium mandatum est audi Israhel Dominus Deus noster Deus unus est 041 MAR 012 030 et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua hoc est primum mandatum 041 MAR 012 031 secundum autem simile illi diliges proximum tuum tamquam te ipsum maius horum aliud mandatum non est 041 MAR 012 032 et ait illi scriba bene magister in veritate dixisti quia unus est et non est alius praeter eum 041 MAR 012 033 et ut diligatur ex toto corde et ex toto intellectu et ex tota anima et ex tota fortitudine et diligere proximum tamquam se ipsum maius est omnibus holocaustomatibus et sacrificiis 041 MAR 012 034 Iesus autem videns quod sapienter respondisset dixit illi non es longe a regno Dei et nemo iam audebat eum interrogare 041 MAR 012 035 et respondens Iesus dicebat docens in templo quomodo dicunt scribae Christum Filium esse David 041 MAR 012 036 ipse enim David dicit in Spiritu Sancto dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 041 MAR 012 037 ipse ergo David dicit eum Dominum et unde est filius eius et multa turba eum libenter audivit 041 MAR 012 038 et dicebat eis in doctrina sua cavete a scribis qui volunt in stolis ambulare et salutari in foro 041 MAR 012 039 et in primis cathedris sedere in synagogis et primos discubitus in cenis 041 MAR 012 040 qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixae orationis hii accipient prolixius iudicium 041 MAR 012 041 et sedens Iesus contra gazofilacium aspiciebat quomodo turba iactaret aes in gazofilacium et multi divites iactabant multa 041 MAR 012 042 cum venisset autem una vidua pauper misit duo minuta quod est quadrans 041 MAR 012 043 et convocans discipulos suos ait illis amen dico vobis quoniam vidua haec pauper plus omnibus misit qui miserunt in gazofilacium 041 MAR 012 044 omnes enim ex eo quod abundabat illis miserunt haec vero de penuria sua omnia quae habuit misit totum victum suum 041 MAR 013 001 et cum egrederetur de templo ait illi unus ex discipulis suis magister aspice quales lapides et quales structurae 041 MAR 013 002 et respondens Iesus ait illi vides has omnes magnas aedificationes non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur 041 MAR 013 003 et cum sederet in montem Olivarum contra templum interrogabant eum separatim Petrus et Iacobus et Iohannes et Andreas 041 MAR 013 004 dic nobis quando ista fient et quod signum erit quando haec omnia incipient consummari 041 MAR 013 005 et respondens Iesus coepit dicere illis videte ne quis vos seducat 041 MAR 013 006 multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et multos seducent 041 MAR 013 007 cum audieritis autem bella et opiniones bellorum ne timueritis oportet enim fieri sed nondum finis 041 MAR 013 008 exsurget autem gens super gentem et regnum super regnum et erunt terraemotus per loca et fames initium dolorum haec 041 MAR 013 009 videte autem vosmet ipsos tradent enim vos conciliis et in synagogis vapulabitis et ante praesides et reges stabitis propter me in testimonium illis 041 MAR 013 010 et in omnes gentes primum oportet praedicari evangelium 041 MAR 013 011 et cum duxerint vos tradentes nolite praecogitare quid loquamini sed quod datum vobis fuerit in illa hora id loquimini non enim estis vos loquentes sed Spiritus Sanctus 041 MAR 013 012 tradet autem frater fratrem in mortem et pater filium et consurgent filii in parentes et morte adficient eos 041 MAR 013 013 et eritis odio omnibus propter nomen meum qui autem sustinuerit in finem hic salvus erit 041 MAR 013 014 cum autem videritis abominationem desolationis stantem ubi non debet qui legit intellegat tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes 041 MAR 013 015 et qui super tectum ne descendat in domum nec introeat ut tollat quid de domo sua 041 MAR 013 016 et qui in agro erit non revertatur retro tollere vestimentum suum 041 MAR 013 017 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus 041 MAR 013 018 orate vero ut hieme non fiant 041 MAR 013 019 erunt enim dies illi tribulationes tales quales non fuerunt ab initio creaturae quam condidit Deus usque nunc neque fient 041 MAR 013 020 et nisi breviasset Dominus dies non fuisset salva omnis caro sed propter electos quos elegit breviavit dies 041 MAR 013 021 et tunc si quis vobis dixerit ecce hic est Christus ecce illic ne credideritis 041 MAR 013 022 exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophetae et dabunt signa et portenta ad seducendos si potest fieri etiam electos 041 MAR 013 023 vos ergo videte ecce praedixi vobis omnia 041 MAR 013 024 sed in illis diebus post tribulationem illam sol contenebrabitur et luna non dabit splendorem suum 041 MAR 013 025 et erunt stellae caeli decidentes et virtutes quae sunt in caelis movebuntur 041 MAR 013 026 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa et gloria 041 MAR 013 027 et tunc mittet angelos suos et congregabit electos suos a quattuor ventis a summo terrae usque ad summum caeli 041 MAR 013 028 a ficu autem discite parabolam cum iam ramus eius tener fuerit et nata fuerint folia cognoscitis quia in proximo sit aestas 041 MAR 013 029 sic et vos cum videritis haec fieri scitote quod in proximo sit in ostiis 041 MAR 013 030 amen dico vobis quoniam non transiet generatio haec donec omnia ista fiant 041 MAR 013 031 caelum et terra transibunt verba autem mea non transibunt 041 MAR 013 032 de die autem illo vel hora nemo scit neque angeli in caelo neque Filius nisi Pater 041 MAR 013 033 videte vigilate et orate nescitis enim quando tempus sit 041 MAR 013 034 sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam et dedit servis suis potestatem cuiusque operis et ianitori praecipiat ut vigilet 041 MAR 013 035 vigilate ergo nescitis enim quando dominus domus veniat sero an media nocte an galli cantu an mane 041 MAR 013 036 ne cum venerit repente inveniat vos dormientes 041 MAR 013 037 quod autem vobis dico omnibus dico vigilate 041 MAR 014 001 erat autem pascha et azyma post biduum et quaerebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum dolo tenerent et occiderent 041 MAR 014 002 dicebant enim non in die festo ne forte tumultus fieret populi 041 MAR 014 003 et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi et recumberet venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi et fracto alabastro effudit super caput eius 041 MAR 014 004 erant autem quidam indigne ferentes intra semet ipsos et dicentes ut quid perditio ista unguenti facta est 041 MAR 014 005 poterat enim unguentum istud veniri plus quam trecentis denariis et dari pauperibus et fremebant in eam 041 MAR 014 006 Iesus autem dixit sinite eam quid illi molesti estis bonum opus operata est in me 041 MAR 014 007 semper enim pauperes habetis vobiscum et cum volueritis potestis illis benefacere me autem non semper habetis 041 MAR 014 008 quod habuit haec fecit praevenit unguere corpus meum in sepulturam 041 MAR 014 009 amen dico vobis ubicumque praedicatum fuerit evangelium istud in universum mundum et quod fecit haec narrabitur in memoriam eius 041 MAR 014 010 et Iudas Scariotis unus de duodecim abiit ad summos sacerdotes ut proderet eum illis 041 MAR 014 011 qui audientes gavisi sunt et promiserunt ei pecuniam se daturos et quaerebat quomodo illum oportune traderet 041 MAR 014 012 et primo die azymorum quando pascha immolabant dicunt ei discipuli quo vis eamus et paremus tibi ut manduces pascha 041 MAR 014 013 et mittit duos ex discipulis suis et dicit eis ite in civitatem et occurret vobis homo laguenam aquae baiulans sequimini eum 041 MAR 014 014 et quocumque introierit dicite domino domus quia magister dicit ubi est refectio mea ubi pascha cum discipulis meis manducem 041 MAR 014 015 et ipse vobis demonstrabit cenaculum grande stratum et illic parate nobis 041 MAR 014 016 et abierunt discipuli eius et venerunt in civitatem et invenerunt sicut dixerat illis et praeparaverunt pascha 041 MAR 014 017 vespere autem facto venit cum duodecim 041 MAR 014 018 et discumbentibus eis et manducantibus ait Iesus amen dico vobis quia unus ex vobis me tradet qui manducat mecum 041 MAR 014 019 at illi coeperunt contristari et dicere ei singillatim numquid ego 041 MAR 014 020 qui ait illis unus ex duodecim qui intinguit mecum in catino 041 MAR 014 021 et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur bonum ei si non esset natus homo ille 041 MAR 014 022 et manducantibus illis accepit Iesus panem et benedicens fregit et dedit eis et ait sumite hoc est corpus meum 041 MAR 014 023 et accepto calice gratias agens dedit eis et biberunt ex illo omnes 041 MAR 014 024 et ait illis hic est sanguis meus novi testamenti qui pro multis effunditur 041 MAR 014 025 amen dico vobis quod iam non bibam de genimine vitis usque in diem illum cum illud bibam novum in regno Dei 041 MAR 014 026 et hymno dicto exierunt in montem Olivarum 041 MAR 014 027 et ait eis Iesus omnes scandalizabimini in nocte ista quia scriptum est percutiam pastorem et dispergentur oves 041 MAR 014 028 sed posteaquam resurrexero praecedam vos in Galilaeam 041 MAR 014 029 Petrus autem ait ei et si omnes scandalizati fuerint sed non ego 041 MAR 014 030 et ait illi Iesus amen dico tibi quia tu hodie in nocte hac priusquam bis gallus vocem dederit ter me es negaturus 041 MAR 014 031 at ille amplius loquebatur et si oportuerit me simul conmori tibi non te negabo similiter autem et omnes dicebant 041 MAR 014 032 et veniunt in praedium cui nomen Gethsemani et ait discipulis suis sedete hic donec orem 041 MAR 014 033 et adsumit Petrum et Iacobum et Iohannem secum et coepit pavere et taedere 041 MAR 014 034 et ait illis tristis est anima mea usque ad mortem sustinete hic et vigilate 041 MAR 014 035 et cum processisset paululum procidit super terram et orabat ut si fieri posset transiret ab eo hora 041 MAR 014 036 et dixit Abba Pater omnia possibilia tibi sunt transfer calicem hunc a me sed non quod ego volo sed quod tu 041 MAR 014 037 et venit et invenit eos dormientes et ait Petro Simon dormis non potuisti una hora vigilare 041 MAR 014 038 vigilate et orate ut non intretis in temptationem spiritus quidem promptus caro vero infirma 041 MAR 014 039 et iterum abiens oravit eundem sermonem dicens 041 MAR 014 040 et reversus denuo invenit eos dormientes erant enim oculi illorum ingravati et ignorabant quid responderent ei 041 MAR 014 041 et venit tertio et ait illis dormite iam et requiescite sufficit venit hora ecce traditur Filius hominis in manus peccatorum 041 MAR 014 042 surgite eamus ecce qui me tradit prope est 041 MAR 014 043 et adhuc eo loquente venit Iudas Scarioth unus ex duodecim et cum illo turba cum gladiis et lignis a summis sacerdotibus et a scribis et a senioribus 041 MAR 014 044 dederat autem traditor eius signum eis dicens quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum et ducite 041 MAR 014 045 et cum venisset statim accedens ad eum ait rabbi et osculatus est eum 041 MAR 014 046 at illi manus iniecerunt in eum et tenuerunt eum 041 MAR 014 047 unus autem quidam de circumstantibus educens gladium percussit servum summi sacerdotis et amputavit illi auriculam 041 MAR 014 048 et respondens Iesus ait illis tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis conprehendere me 041 MAR 014 049 cotidie eram apud vos in templo docens et non me tenuistis sed ut adimpleantur scripturae 041 MAR 014 050 tunc discipuli eius relinquentes eum omnes fugerunt 041 MAR 014 051 adulescens autem quidam sequebatur illum amictus sindone super nudo et tenuerunt eum 041 MAR 014 052 at ille reiecta sindone nudus profugit ab eis 041 MAR 014 053 et adduxerunt Iesum ad summum sacerdotem et conveniunt omnes sacerdotes et scribae et seniores 041 MAR 014 054 Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis et sedebat cum ministris et calefaciebat se ad ignem 041 MAR 014 055 summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversum Iesum testimonium ut eum morti traderent nec inveniebant 041 MAR 014 056 multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum et convenientia testimonia non erant 041 MAR 014 057 et quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus eum dicentes 041 MAR 014 058 quoniam nos audivimus eum dicentem ego dissolvam templum hoc manufactum et per triduum aliud non manufactum aedificabo 041 MAR 014 059 et non erat conveniens testimonium illorum 041 MAR 014 060 et exsurgens summus sacerdos in medium interrogavit Iesum dicens non respondes quicquam ad ea quae tibi obiciuntur ab his 041 MAR 014 061 ille autem tacebat et nihil respondit rursum summus sacerdos interrogabat eum et dicit ei tu es Christus Filius Benedicti 041 MAR 014 062 Iesus autem dixit illi ego sum et videbitis Filium hominis a dextris sedentem Virtutis et venientem cum nubibus caeli 041 MAR 014 063 summus autem sacerdos scindens vestimenta sua ait quid adhuc desideramus testes 041 MAR 014 064 audistis blasphemiam quid vobis videtur qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis 041 MAR 014 065 et coeperunt quidam conspuere eum et velare faciem eius et colaphis eum caedere et dicere ei prophetiza et ministri alapis eum caedebant 041 MAR 014 066 et cum esset Petrus in atrio deorsum venit una ex ancillis summi sacerdotis 041 MAR 014 067 et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait et tu cum Iesu Nazareno eras 041 MAR 014 068 at ille negavit dicens neque scio neque novi quid dicas et exiit foras ante atrium et gallus cantavit 041 MAR 014 069 rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit dicere circumstantibus quia hic ex illis est 041 MAR 014 070 at ille iterum negavit et post pusillum rursus qui adstabant dicebant Petro vere ex illis es nam et Galilaeus es 041 MAR 014 071 ille autem coepit anathematizare et iurare quia nescio hominem istum quem dicitis 041 MAR 014 072 et statim iterum gallus cantavit et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Iesus priusquam gallus cantet bis ter me negabis et coepit flere 041 MAR 015 001 et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus et scribis et universo concilio vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato 041 MAR 015 002 et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait illi tu dicis 041 MAR 015 003 et accusabant eum summi sacerdotes in multis 041 MAR 015 004 Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens non respondes quicquam vide in quantis te accusant 041 MAR 015 005 Iesus autem amplius nihil respondit ita ut miraretur Pilatus 041 MAR 015 006 per diem autem festum dimittere solebat illis unum ex vinctis quemcumque petissent 041 MAR 015 007 erat autem qui dicebatur Barabbas qui cum seditiosis erat vinctus qui in seditione fecerant homicidium 041 MAR 015 008 et cum ascendisset turba coepit rogare sicut semper faciebat illis 041 MAR 015 009 Pilatus autem respondit eis et dixit vultis dimittam vobis regem Iudaeorum 041 MAR 015 010 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes 041 MAR 015 011 pontifices autem concitaverunt turbam ut magis Barabban dimitteret eis 041 MAR 015 012 Pilatus autem iterum respondens ait illis quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum 041 MAR 015 013 at illi iterum clamaverunt crucifige eum 041 MAR 015 014 Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit at illi magis clamabant crucifige eum 041 MAR 015 015 Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit illis Barabban et tradidit Iesum flagellis caesum ut crucifigeretur 041 MAR 015 016 milites autem duxerunt eum intro in atrium praetorii et convocant totam cohortem 041 MAR 015 017 et induunt eum purpuram et inponunt ei plectentes spineam coronam 041 MAR 015 018 et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum 041 MAR 015 019 et percutiebant caput eius harundine et conspuebant eum et ponentes genua adorabant eum 041 MAR 015 020 et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpuram et induerunt eum vestimentis suis et educunt illum ut crucifigerent eum 041 MAR 015 021 et angariaverunt praetereuntem quempiam Simonem Cyreneum venientem de villa patrem Alexandri et Rufi ut tolleret crucem eius 041 MAR 015 022 et perducunt illum in Golgotha locum quod est interpretatum Calvariae locus 041 MAR 015 023 et dabant ei bibere murratum vinum et non accepit 041 MAR 015 024 et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius mittentes sortem super eis quis quid tolleret 041 MAR 015 025 erat autem hora tertia et crucifixerunt eum 041 MAR 015 026 et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeorum 041 MAR 015 027 et cum eo crucifigunt duos latrones unum a dextris et alium a sinistris eius 041 MAR 015 028 et adimpleta est scriptura quae dicit et cum iniquis reputatus est 041 MAR 015 029 et praetereuntes blasphemabant eum moventes capita sua et dicentes va qui destruit templum et in tribus diebus aedificat 041 MAR 015 030 salvum fac temet ipsum descendens de cruce 041 MAR 015 031 similiter et summi sacerdotes ludentes ad alterutrum cum scribis dicebant alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere 041 MAR 015 032 Christus rex Israhel descendat nunc de cruce ut videamus et credamus et qui cum eo crucifixi erant conviciabantur ei 041 MAR 015 033 et facta hora sexta tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam 041 MAR 015 034 et hora nona exclamavit Iesus voce magna dicens Heloi Heloi lama sabacthani quod est interpretatum Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me 041 MAR 015 035 et quidam de circumstantibus audientes dicebant ecce Heliam vocat 041 MAR 015 036 currens autem unus et implens spongiam aceto circumponensque calamo potum dabat ei dicens sinite videamus si veniat Helias ad deponendum eum 041 MAR 015 037 Iesus autem emissa voce magna exspiravit 041 MAR 015 038 et velum templi scissum est in duo a sursum usque deorsum 041 MAR 015 039 videns autem centurio qui ex adverso stabat quia sic clamans exspirasset ait vere homo hic Filius Dei erat 041 MAR 015 040 erant autem et mulieres de longe aspicientes inter quas et Maria Magdalene et Maria Iacobi minoris et Ioseph mater et Salome 041 MAR 015 041 et cum esset in Galilaea sequebantur eum et ministrabant ei et aliae multae quae simul cum eo ascenderant Hierosolyma 041 MAR 015 042 et cum iam sero esset factum quia erat parasceve quod est ante sabbatum 041 MAR 015 043 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio qui et ipse erat expectans regnum Dei et audacter introiit ad Pilatum et petiit corpus Iesu 041 MAR 015 044 Pilatus autem mirabatur si iam obisset et accersito centurione interrogavit eum si iam mortuus esset 041 MAR 015 045 et cum cognovisset a centurione donavit corpus Ioseph 041 MAR 015 046 Ioseph autem mercatus sindonem et deponens eum involvit sindone et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra et advolvit lapidem ad ostium monumenti 041 MAR 015 047 Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur 041 MAR 016 001 et cum transisset sabbatum Maria Magdalene et Maria Iacobi et Salome emerunt aromata ut venientes unguerent eum 041 MAR 016 002 et valde mane una sabbatorum veniunt ad monumentum orto iam sole 041 MAR 016 003 et dicebant ad invicem quis revolvet nobis lapidem ab ostio monumenti 041 MAR 016 004 et respicientes vident revolutum lapidem erat quippe magnus valde 041 MAR 016 005 et introeuntes in monumento viderunt iuvenem sedentem in dextris coopertum stola candida et obstipuerunt 041 MAR 016 006 qui dicit illis nolite expavescere Iesum quaeritis Nazarenum crucifixum surrexit non est hic ecce locus ubi posuerunt eum 041 MAR 016 007 sed ite et dicite discipulis eius et Petro quia praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis sicut dixit vobis 041 MAR 016 008 at illae exeuntes fugerunt de monumento invaserat enim eas tremor et pavor et nemini quicquam dixerunt timebant enim 041 MAR 016 009 (note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) surgens autem mane prima sabbati apparuit primo Mariae Magdalenae de qua eiecerat septem daemonia 041 MAR 016 010 illa vadens nuntiavit his qui cum eo fuerant lugentibus et flentibus 041 MAR 016 011 et illi audientes quia viveret et visus esset ab ea non crediderunt 041 MAR 016 012 post haec autem duobus ex eis ambulantibus ostensus est in alia effigie euntibus in villam 041 MAR 016 013 et illi euntes nuntiaverunt ceteris nec illis crediderunt 041 MAR 016 014 novissime recumbentibus illis undecim apparuit et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam cordis quia his qui viderant eum resurrexisse non crediderant 041 MAR 016 015 et dixit eis euntes in mundum universum praedicate evangelium omni creaturae 041 MAR 016 016 qui crediderit et baptizatus fuerit salvus erit qui vero non crediderit condemnabitur 041 MAR 016 017 signa autem eos qui crediderint haec sequentur in nomine meo daemonia eicient linguis loquentur novis 041 MAR 016 018 serpentes tollent et si mortiferum quid biberint non eos nocebit super aegrotos manus inponent et bene habebunt 041 MAR 016 019 et Dominus quidem postquam locutus est eis adsumptus est in caelum et sedit a dextris Dei 041 MAR 016 020 illi autem profecti praedicaverunt ubique Domino cooperante et sermonem confirmante sequentibus signis # # BOOK 042 LUK Luke Lucam 042 LUK 001 001 quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem quae in nobis conpletae sunt rerum 042 LUK 001 002 sicut tradiderunt nobis qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt sermonis 042 LUK 001 003 visum est et mihi adsecuto a principio omnibus diligenter ex ordine tibi scribere optime Theophile 042 LUK 001 004 ut cognoscas eorum verborum de quibus eruditus es veritatem 042 LUK 001 005 fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zaccharias de vice Abia et uxor illi de filiabus Aaron et nomen eius Elisabeth 042 LUK 001 006 erant autem iusti ambo ante Deum incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini sine querella 042 LUK 001 007 et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis et ambo processissent in diebus suis 042 LUK 001 008 factum est autem cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum 042 LUK 001 009 secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit ut incensum poneret ingressus in templum Domini 042 LUK 001 010 et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi 042 LUK 001 011 apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi 042 LUK 001 012 et Zaccharias turbatus est videns et timor inruit super eum 042 LUK 001 013 ait autem ad illum angelus ne timeas Zaccharia quoniam exaudita est deprecatio tua et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium et vocabis nomen eius Iohannem 042 LUK 001 014 et erit gaudium tibi et exultatio et multi in nativitate eius gaudebunt 042 LUK 001 015 erit enim magnus coram Domino et vinum et sicera non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae 042 LUK 001 016 et multos filiorum Israhel convertet ad Dominum Deum ipsorum 042 LUK 001 017 et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Heliae ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum parare Domino plebem perfectam 042 LUK 001 018 et dixit Zaccharias ad angelum unde hoc sciam ego enim sum senex et uxor mea processit in diebus suis 042 LUK 001 019 et respondens angelus dixit ei ego sum Gabrihel qui adsto ante Deum et missus sum loqui ad te et haec tibi evangelizare 042 LUK 001 020 et ecce eris tacens et non poteris loqui usque in diem quo haec fiant pro eo quod non credidisti verbis meis quae implebuntur in tempore suo 042 LUK 001 021 et erat plebs expectans Zacchariam et mirabantur quod tardaret ipse in templo 042 LUK 001 022 egressus autem non poterat loqui ad illos et cognoverunt quod visionem vidisset in templo et ipse erat innuens illis et permansit mutus 042 LUK 001 023 et factum est ut impleti sunt dies officii eius abiit in domum suam 042 LUK 001 024 post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibus quinque dicens 042 LUK 001 025 quia sic mihi fecit Dominus in diebus quibus respexit auferre obprobrium meum inter homines 042 LUK 001 026 in mense autem sexto missus est angelus Gabrihel a Deo in civitatem Galilaeae cui nomen Nazareth 042 LUK 001 027 ad virginem desponsatam viro cui nomen erat Ioseph de domo David et nomen virginis Maria 042 LUK 001 028 et ingressus angelus ad eam dixit have gratia plena Dominus tecum benedicta tu in mulieribus 042 LUK 001 029 quae cum vidisset turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio 042 LUK 001 030 et ait angelus ei ne timeas Maria invenisti enim gratiam apud Deum 042 LUK 001 031 ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen eius Iesum 042 LUK 001 032 hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius 042 LUK 001 033 et regnabit in domo Iacob in aeternum et regni eius non erit finis (aiōn g165) 042 LUK 001 034 dixit autem Maria ad angelum quomodo fiet istud quoniam virum non cognosco 042 LUK 001 035 et respondens angelus dixit ei Spiritus Sanctus superveniet in te et virtus Altissimi obumbrabit tibi ideoque et quod nascetur sanctum vocabitur Filius Dei 042 LUK 001 036 et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua et hic mensis est sextus illi quae vocatur sterilis 042 LUK 001 037 quia non erit inpossibile apud Deum omne verbum 042 LUK 001 038 dixit autem Maria ecce ancilla Domini fiat mihi secundum verbum tuum et discessit ab illa angelus 042 LUK 001 039 exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Iuda 042 LUK 001 040 et intravit in domum Zacchariae et salutavit Elisabeth 042 LUK 001 041 et factum est ut audivit salutationem Mariae Elisabeth exultavit infans in utero eius et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth 042 LUK 001 042 et exclamavit voce magna et dixit benedicta tu inter mulieres et benedictus fructus ventris tui 042 LUK 001 043 et unde hoc mihi ut veniat mater Domini mei ad me 042 LUK 001 044 ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis exultavit in gaudio infans in utero meo 042 LUK 001 045 et beata quae credidit quoniam perficientur ea quae dicta sunt ei a Domino 042 LUK 001 046 et ait Maria magnificat anima mea Dominum 042 LUK 001 047 et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo 042 LUK 001 048 quia respexit humilitatem ancillae suae ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes 042 LUK 001 049 quia fecit mihi magna qui potens est et sanctum nomen eius 042 LUK 001 050 et misericordia eius in progenies et progenies timentibus eum 042 LUK 001 051 fecit potentiam in brachio suo dispersit superbos mente cordis sui 042 LUK 001 052 deposuit potentes de sede et exaltavit humiles 042 LUK 001 053 esurientes implevit bonis et divites dimisit inanes 042 LUK 001 054 suscepit Israhel puerum suum memorari misericordiae 042 LUK 001 055 sicut locutus est ad patres nostros Abraham et semini eius in saecula (aiōn g165) 042 LUK 001 056 mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam 042 LUK 001 057 Elisabeth autem impletum est tempus pariendi et peperit filium 042 LUK 001 058 et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa et congratulabantur ei 042 LUK 001 059 et factum est in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius Zacchariam 042 LUK 001 060 et respondens mater eius dixit nequaquam sed vocabitur Iohannes 042 LUK 001 061 et dixerunt ad illam quia nemo est in cognatione tua qui vocetur hoc nomine 042 LUK 001 062 innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum 042 LUK 001 063 et postulans pugillarem scripsit dicens Iohannes est nomen eius et mirati sunt universi 042 LUK 001 064 apertum est autem ilico os eius et lingua eius et loquebatur benedicens Deum 042 LUK 001 065 et factus est timor super omnes vicinos eorum et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec 042 LUK 001 066 et posuerunt omnes qui audierant in corde suo dicentes quid putas puer iste erit etenim manus Domini erat cum illo 042 LUK 001 067 et Zaccharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens 042 LUK 001 068 benedictus Deus Israhel quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae 042 LUK 001 069 et erexit cornu salutis nobis in domo David pueri sui 042 LUK 001 070 sicut locutus est per os sanctorum qui a saeculo sunt prophetarum eius (aiōn g165) 042 LUK 001 071 salutem ex inimicis nostris et de manu omnium qui oderunt nos 042 LUK 001 072 ad faciendam misericordiam cum patribus nostris et memorari testamenti sui sancti 042 LUK 001 073 iusiurandum quod iuravit ad Abraham patrem nostrum 042 LUK 001 074 daturum se nobis ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberati serviamus illi 042 LUK 001 075 in sanctitate et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris 042 LUK 001 076 et tu puer propheta Altissimi vocaberis praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius 042 LUK 001 077 ad dandam scientiam salutis plebi eius in remissionem peccatorum eorum 042 LUK 001 078 per viscera misericordiae Dei nostri in quibus visitavit nos oriens ex alto 042 LUK 001 079 inluminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent ad dirigendos pedes nostros in viam pacis 042 LUK 001 080 puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad Israhel 042 LUK 002 001 factum est autem in diebus illis exiit edictum a Caesare Augusto ut describeretur universus orbis 042 LUK 002 002 haec descriptio prima facta est praeside Syriae Cyrino 042 LUK 002 003 et ibant omnes ut profiterentur singuli in suam civitatem 042 LUK 002 004 ascendit autem et Ioseph a Galilaea de civitate Nazareth in Iudaeam civitatem David quae vocatur Bethleem eo quod esset de domo et familia David 042 LUK 002 005 ut profiteretur cum Maria desponsata sibi uxore praegnate 042 LUK 002 006 factum est autem cum essent ibi impleti sunt dies ut pareret 042 LUK 002 007 et peperit filium suum primogenitum et pannis eum involvit et reclinavit eum in praesepio quia non erat eis locus in diversorio 042 LUK 002 008 et pastores erant in regione eadem vigilantes et custodientes vigilias noctis supra gregem suum 042 LUK 002 009 et ecce angelus Domini stetit iuxta illos et claritas Dei circumfulsit illos et timuerunt timore magno 042 LUK 002 010 et dixit illis angelus nolite timere ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum quod erit omni populo 042 LUK 002 011 quia natus est vobis hodie salvator qui est Christus Dominus in civitate David 042 LUK 002 012 et hoc vobis signum invenietis infantem pannis involutum et positum in praesepio 042 LUK 002 013 et subito facta est cum angelo multitudo militiae caelestis laudantium Deum et dicentium 042 LUK 002 014 gloria in altissimis Deo et in terra pax in hominibus bonae voluntatis 042 LUK 002 015 et factum est ut discesserunt ab eis angeli in caelum pastores loquebantur ad invicem transeamus usque Bethleem et videamus hoc verbum quod factum est quod fecit Dominus et ostendit nobis 042 LUK 002 016 et venerunt festinantes et invenerunt Mariam et Ioseph et infantem positum in praesepio 042 LUK 002 017 videntes autem cognoverunt de verbo quod dictum erat illis de puero hoc 042 LUK 002 018 et omnes qui audierunt mirati sunt et de his quae dicta erant a pastoribus ad ipsos 042 LUK 002 019 Maria autem conservabat omnia verba haec conferens in corde suo 042 LUK 002 020 et reversi sunt pastores glorificantes et laudantes Deum in omnibus quae audierant et viderant sicut dictum est ad illos 042 LUK 002 021 et postquam consummati sunt dies octo ut circumcideretur vocatum est nomen eius Iesus quod vocatum est ab angelo priusquam in utero conciperetur 042 LUK 002 022 et postquam impleti sunt dies purgationis eius secundum legem Mosi tulerunt illum in Hierusalem ut sisterent eum Domino 042 LUK 002 023 sicut scriptum est in lege Domini quia omne masculinum adaperiens vulvam sanctum Domino vocabitur 042 LUK 002 024 et ut darent hostiam secundum quod dictum est in lege Domini par turturum aut duos pullos columbarum 042 LUK 002 025 et ecce homo erat in Hierusalem cui nomen Symeon et homo iste iustus et timoratus expectans consolationem Israhel et Spiritus Sanctus erat in eo 042 LUK 002 026 et responsum acceperat ab Spiritu Sancto non visurum se mortem nisi prius videret Christum Domini 042 LUK 002 027 et venit in Spiritu in templum et cum inducerent puerum Iesum parentes eius ut facerent secundum consuetudinem legis pro eo 042 LUK 002 028 et ipse accepit eum in ulnas suas et benedixit Deum et dixit 042 LUK 002 029 nunc dimittis servum tuum Domine secundum verbum tuum in pace 042 LUK 002 030 quia viderunt oculi mei salutare tuum 042 LUK 002 031 quod parasti ante faciem omnium populorum 042 LUK 002 032 lumen ad revelationem gentium et gloriam plebis tuae Israhel 042 LUK 002 033 et erat pater eius et mater mirantes super his quae dicebantur de illo 042 LUK 002 034 et benedixit illis Symeon et dixit ad Mariam matrem eius ecce positus est hic in ruinam et resurrectionem multorum in Israhel et in signum cui contradicetur 042 LUK 002 035 et tuam ipsius animam pertransiet gladius ut revelentur ex multis cordibus cogitationes 042 LUK 002 036 et erat Anna prophetissa filia Phanuhel de tribu Aser haec processerat in diebus multis et vixerat cum viro suo annis septem a virginitate sua 042 LUK 002 037 et haec vidua usque ad annos octoginta quattuor quae non discedebat de templo ieiuniis et obsecrationibus serviens nocte ac die 042 LUK 002 038 et haec ipsa hora superveniens confitebatur Domino et loquebatur de illo omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem 042 LUK 002 039 et ut perfecerunt omnia secundum legem Domini reversi sunt in Galilaeam in civitatem suam Nazareth 042 LUK 002 040 puer autem crescebat et confortabatur plenus sapientia et gratia Dei erat in illo 042 LUK 002 041 et ibant parentes eius per omnes annos in Hierusalem in die sollemni paschae 042 LUK 002 042 et cum factus esset annorum duodecim ascendentibus illis in Hierosolymam secundum consuetudinem diei festi 042 LUK 002 043 consummatisque diebus cum redirent remansit puer Iesus in Hierusalem et non cognoverunt parentes eius 042 LUK 002 044 existimantes autem illum esse in comitatu venerunt iter diei et requirebant eum inter cognatos et notos 042 LUK 002 045 et non invenientes regressi sunt in Hierusalem requirentes eum 042 LUK 002 046 et factum est post triduum invenerunt illum in templo sedentem in medio doctorum audientem illos et interrogantem 042 LUK 002 047 stupebant autem omnes qui eum audiebant super prudentia et responsis eius 042 LUK 002 048 et videntes admirati sunt et dixit mater eius ad illum fili quid fecisti nobis sic ecce pater tuus et ego dolentes quaerebamus te 042 LUK 002 049 et ait ad illos quid est quod me quaerebatis nesciebatis quia in his quae Patris mei sunt oportet me esse 042 LUK 002 050 et ipsi non intellexerunt verbum quod locutus est ad illos 042 LUK 002 051 et descendit cum eis et venit Nazareth et erat subditus illis et mater eius conservabat omnia verba haec in corde suo 042 LUK 002 052 et Iesus proficiebat sapientia aetate et gratia apud Deum et homines 042 LUK 003 001 anno autem quintodecimo imperii Tiberii Caesaris procurante Pontio Pilato Iudaeam tetrarcha autem Galilaeae Herode Philippo autem fratre eius tetrarcha Itureae et Trachonitidis regionis et Lysania Abilinae tetrarcha 042 LUK 003 002 sub principibus sacerdotum Anna et Caiapha factum est verbum Dei super Iohannem Zacchariae filium in deserto 042 LUK 003 003 et venit in omnem regionem Iordanis praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum 042 LUK 003 004 sicut scriptum est in libro sermonum Esaiae prophetae vox clamantis in deserto parate viam Domini rectas facite semitas eius 042 LUK 003 005 omnis vallis implebitur et omnis mons et collis humiliabitur et erunt prava in directa et aspera in vias planas 042 LUK 003 006 et videbit omnis caro salutare Dei 042 LUK 003 007 dicebat ergo ad turbas quae exiebant ut baptizarentur ab ipso genimina viperarum quis ostendit vobis fugere a ventura ira 042 LUK 003 008 facite ergo fructus dignos paenitentiae et ne coeperitis dicere patrem habemus Abraham dico enim vobis quia potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae 042 LUK 003 009 iam enim securis ad radicem arborum posita est omnis ergo arbor non faciens fructum exciditur et in ignem mittitur 042 LUK 003 010 et interrogabant eum turbae dicentes quid ergo faciemus 042 LUK 003 011 respondens autem dicebat illis qui habet duas tunicas det non habenti et qui habet escas similiter faciat 042 LUK 003 012 venerunt autem et publicani ut baptizarentur et dixerunt ad illum magister quid faciemus 042 LUK 003 013 at ille dixit ad eos nihil amplius quam quod constitutum est vobis faciatis 042 LUK 003 014 interrogabant autem eum et milites dicentes quid faciemus et nos et ait illis neminem concutiatis neque calumniam faciatis et contenti estote stipendiis vestris 042 LUK 003 015 existimante autem populo et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Iohanne ne forte ipse esset Christus 042 LUK 003 016 respondit Iohannes dicens omnibus ego quidem aqua baptizo vos venit autem fortior me cuius non sum dignus solvere corrigiam calciamentorum eius ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto et igni 042 LUK 003 017 cuius ventilabrum in manu eius et purgabit aream suam et congregabit triticum in horreum suum paleas autem conburet igni inextinguibili 042 LUK 003 018 multa quidem et alia exhortans evangelizabat populum 042 LUK 003 019 Herodes autem tetrarcha cum corriperetur ab illo de Herodiade uxore fratris sui et de omnibus malis quae fecit Herodes 042 LUK 003 020 adiecit et hoc supra omnia et inclusit Iohannem in carcere 042 LUK 003 021 factum est autem cum baptizaretur omnis populus et Iesu baptizato et orante apertum est caelum 042 LUK 003 022 et descendit Spiritus Sanctus corporali specie sicut columba in ipsum et vox de caelo facta est tu es Filius meus dilectus in te conplacuit mihi 042 LUK 003 023 et ipse Iesus erat incipiens quasi annorum triginta ut putabatur filius Ioseph qui fuit Heli 042 LUK 003 024 qui fuit Matthat qui fuit Levi qui fuit Melchi qui fuit Iannae qui fuit Ioseph 042 LUK 003 025 qui fuit Matthathiae qui fuit Amos qui fuit Naum qui fuit Esli qui fuit Naggae 042 LUK 003 026 qui fuit Maath qui fuit Matthathiae qui fuit Semei qui fuit Iosech qui fuit Ioda 042 LUK 003 027 qui fuit Iohanna qui fuit Resa qui fuit Zorobabel qui fuit Salathihel qui fuit Neri 042 LUK 003 028 qui fuit Melchi qui fuit Addi qui fuit Cosam qui fuit Helmadam qui fuit Her 042 LUK 003 029 qui fuit Iesu qui fuit Eliezer qui fuit Iorim qui fuit Matthat qui fuit Levi 042 LUK 003 030 qui fuit Symeon qui fuit Iuda qui fuit Ioseph qui fuit Iona qui fuit Eliachim 042 LUK 003 031 qui fuit Melea qui fuit Menna qui fuit Matthata qui fuit Nathan qui fuit David 042 LUK 003 032 qui fuit Iesse qui fuit Obed qui fuit Booz qui fuit Salmon qui fuit Naasson 042 LUK 003 033 qui fuit Aminadab qui fuit Aram qui fuit Esrom qui fuit Phares qui fuit Iudae 042 LUK 003 034 qui fuit Iacob qui fuit Isaac qui fuit Abraham qui fuit Thare qui fuit Nachor 042 LUK 003 035 qui fuit Seruch qui fuit Ragau qui fuit Phalec qui fuit Eber qui fuit Sale 042 LUK 003 036 qui fuit Cainan qui fuit Arfaxat qui fuit Sem qui fuit Noe qui fuit Lamech 042 LUK 003 037 qui fuit Mathusalae qui fuit Enoch qui fuit Iared qui fuit Malelehel qui fuit Cainan 042 LUK 003 038 qui fuit Enos qui fuit Seth qui fuit Adam qui fuit Dei 042 LUK 004 001 Iesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est ab Iordane et agebatur in Spiritu in desertum 042 LUK 004 002 diebus quadraginta et temptabatur a diabolo et nihil manducavit in diebus illis et consummatis illis esuriit 042 LUK 004 003 dixit autem illi diabolus si Filius Dei es dic lapidi huic ut panis fiat 042 LUK 004 004 et respondit ad illum Iesus scriptum est quia non in pane solo vivet homo sed in omni verbo Dei 042 LUK 004 005 et duxit illum diabolus et ostendit illi omnia regna orbis terrae in momento temporis 042 LUK 004 006 et ait ei tibi dabo potestatem hanc universam et gloriam illorum quia mihi tradita sunt et cui volo do illa 042 LUK 004 007 tu ergo si adoraveris coram me erunt tua omnia 042 LUK 004 008 et respondens Iesus dixit illi scriptum est Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies 042 LUK 004 009 et duxit illum in Hierusalem et statuit eum supra pinnam templi et dixit illi si Filius Dei es mitte te hinc deorsum 042 LUK 004 010 scriptum est enim quod angelis suis mandabit de te ut conservent te 042 LUK 004 011 et quia in manibus tollent te ne forte offendas ad lapidem pedem tuum 042 LUK 004 012 et respondens Iesus ait illi dictum est non temptabis Dominum Deum tuum 042 LUK 004 013 et consummata omni temptatione diabolus recessit ab illo usque ad tempus 042 LUK 004 014 et regressus est Iesus in virtute Spiritus in Galilaeam et fama exiit per universam regionem de illo 042 LUK 004 015 et ipse docebat in synagogis eorum et magnificabatur ab omnibus 042 LUK 004 016 et venit Nazareth ubi erat nutritus et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in synagogam et surrexit legere 042 LUK 004 017 et traditus est illi liber prophetae Esaiae et ut revolvit librum invenit locum ubi scriptum erat 042 LUK 004 018 Spiritus Domini super me propter quod unxit me evangelizare pauperibus misit me 042 LUK 004 019 praedicare captivis remissionem et caecis visum dimittere confractos in remissionem praedicare annum Domini acceptum et diem retributionis 042 LUK 004 020 et cum plicuisset librum reddidit ministro et sedit et omnium in synagoga oculi erant intendentes in eum 042 LUK 004 021 coepit autem dicere ad illos quia hodie impleta est haec scriptura in auribus vestris 042 LUK 004 022 et omnes testimonium illi dabant et mirabantur in verbis gratiae quae procedebant de ore ipsius et dicebant nonne hic filius est Ioseph 042 LUK 004 023 et ait illis utique dicetis mihi hanc similitudinem medice cura te ipsum quanta audivimus facta in Capharnaum fac et hic in patria tua 042 LUK 004 024 ait autem amen dico vobis quia nemo propheta acceptus est in patria sua 042 LUK 004 025 in veritate dico vobis multae viduae erant in diebus Heliae in Israhel quando clusum est caelum annis tribus et mensibus sex cum facta est fames magna in omni terra 042 LUK 004 026 et ad nullam illarum missus est Helias nisi in Sareptha Sidoniae ad mulierem viduam 042 LUK 004 027 et multi leprosi erant in Israhel sub Heliseo propheta et nemo eorum mundatus est nisi Neman Syrus 042 LUK 004 028 et repleti sunt omnes in synagoga ira haec audientes 042 LUK 004 029 et surrexerunt et eiecerunt illum extra civitatem et duxerunt illum usque ad supercilium montis supra quem civitas illorum erat aedificata ut praecipitarent eum 042 LUK 004 030 ipse autem transiens per medium illorum ibat 042 LUK 004 031 et descendit in Capharnaum civitatem Galilaeae ibique docebat illos sabbatis 042 LUK 004 032 et stupebant in doctrina eius quia in potestate erat sermo ipsius 042 LUK 004 033 et in synagoga erat homo habens daemonium inmundum et exclamavit voce magna 042 LUK 004 034 dicens sine quid nobis et tibi Iesu Nazarene venisti perdere nos scio te qui sis Sanctus Dei 042 LUK 004 035 et increpavit illi Iesus dicens obmutesce et exi ab illo et cum proiecisset illum daemonium in medium exiit ab illo nihilque illum nocuit 042 LUK 004 036 et factus est pavor in omnibus et conloquebantur ad invicem dicentes quod est hoc verbum quia in potestate et virtute imperat inmundis spiritibus et exeunt 042 LUK 004 037 et divulgabatur fama de illo in omnem locum regionis 042 LUK 004 038 surgens autem de synagoga introivit in domum Simonis socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus et rogaverunt illum pro ea 042 LUK 004 039 et stans super illam imperavit febri et dimisit illam et continuo surgens ministrabat illis 042 LUK 004 040 cum sol autem occidisset omnes qui habebant infirmos variis languoribus ducebant illos ad eum at ille singulis manus inponens curabat eos 042 LUK 004 041 exiebant autem etiam daemonia a multis clamantia et dicentia quia tu es Filius Dei et increpans non sinebat ea loqui quia sciebant ipsum esse Christum 042 LUK 004 042 facta autem die egressus ibat in desertum locum et turbae requirebant eum et venerunt usque ad ipsum et detinebant illum ne discederet ab eis 042 LUK 004 043 quibus ille ait quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei quia ideo missus sum 042 LUK 004 044 et erat praedicans in synagogis Galilaeae 042 LUK 005 001 factum est autem cum turbae inruerent in eum ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus stagnum Gennesareth 042 LUK 005 002 et vidit duas naves stantes secus stagnum piscatores autem descenderant et lavabant retia 042 LUK 005 003 ascendens autem in unam navem quae erat Simonis rogavit eum a terra reducere pusillum et sedens docebat de navicula turbas 042 LUK 005 004 ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in altum et laxate retia vestra in capturam 042 LUK 005 005 et respondens Simon dixit illi praeceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus in verbo autem tuo laxabo rete 042 LUK 005 006 et cum hoc fecissent concluserunt piscium multitudinem copiosam rumpebatur autem rete eorum 042 LUK 005 007 et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut venirent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt ambas naviculas ita ut mergerentur 042 LUK 005 008 quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Iesu dicens exi a me quia homo peccator sum Domine 042 LUK 005 009 stupor enim circumdederat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant 042 LUK 005 010 similiter autem Iacobum et Iohannem filios Zebedaei qui erant socii Simonis et ait ad Simonem Iesus noli timere ex hoc iam homines eris capiens 042 LUK 005 011 et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt illum 042 LUK 005 012 et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Iesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare 042 LUK 005 013 et extendens manum tetigit illum dicens volo mundare et confestim lepra discessit ab illo 042 LUK 005 014 et ipse praecepit illi ut nemini diceret sed vade ostende te sacerdoti et offer pro emundatione tua sicut praecepit Moses in testimonium illis 042 LUK 005 015 perambulabat autem magis sermo de illo et conveniebant turbae multae ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis 042 LUK 005 016 ipse autem secedebat in deserto et orabat 042 LUK 005 017 et factum est in una dierum et ipse sedebat docens et erant Pharisaei sedentes et legis doctores qui venerant ex omni castello Galilaeae et Iudaeae et Hierusalem et virtus erat Domini ad sanandum eos 042 LUK 005 018 et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus et quaerebant eum inferre et ponere ante eum 042 LUK 005 019 et non invenientes qua parte illum inferrent prae turba ascenderunt supra tectum per tegulas submiserunt illum cum lecto in medium ante Iesum 042 LUK 005 020 quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur tibi peccata tua 042 LUK 005 021 et coeperunt cogitare scribae et Pharisaei dicentes quis est hic qui loquitur blasphemias quis potest dimittere peccata nisi solus Deus 042 LUK 005 022 ut cognovit autem Iesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordibus vestris 042 LUK 005 023 quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula 042 LUK 005 024 ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam 042 LUK 005 025 et confestim surgens coram illis tulit in quo iacebat et abiit in domum suam magnificans Deum 042 LUK 005 026 et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie 042 LUK 005 027 et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me 042 LUK 005 028 et relictis omnibus surgens secutus est eum 042 LUK 005 029 et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua et erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis erant discumbentes 042 LUK 005 030 et murmurabant Pharisaei et scribae eorum dicentes ad discipulos eius quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis 042 LUK 005 031 et respondens Iesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent 042 LUK 005 032 non veni vocare iustos sed peccatores in paenitentiam 042 LUK 005 033 at illi dixerunt ad eum quare discipuli Iohannis ieiunant frequenter et obsecrationes faciunt similiter et Pharisaeorum tui autem edunt et bibunt 042 LUK 005 034 quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi dum cum illis est sponsus facere ieiunare 042 LUK 005 035 venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc ieiunabunt in illis diebus 042 LUK 005 036 dicebat autem et similitudinem ad illos quia nemo commissuram a vestimento novo inmittit in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit et veteri non convenit commissura a novo 042 LUK 005 037 et nemo mittit vinum novum in utres veteres alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum effundetur et utres peribunt 042 LUK 005 038 sed vinum novum in utres novos mittendum est et utraque conservantur 042 LUK 005 039 et nemo bibens vetus statim vult novum dicit enim vetus melius est 042 LUK 006 001 factum est autem in sabbato secundoprimo cum transiret per sata vellebant discipuli eius spicas et manducabant confricantes manibus 042 LUK 006 002 quidam autem Pharisaeorum dicebant illis quid facitis quod non licet in sabbatis 042 LUK 006 003 et respondens Iesus ad eos dixit nec hoc legistis quod fecit David cum esurisset ipse et qui cum eo erant 042 LUK 006 004 quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis sumpsit et manducavit et dedit his qui cum ipso erant quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus 042 LUK 006 005 et dicebat illis quia dominus est Filius hominis etiam sabbati 042 LUK 006 006 factum est autem et in alio sabbato ut intraret in synagogam et doceret et erat ibi homo et manus eius dextra erat arida 042 LUK 006 007 observabant autem scribae et Pharisaei si in sabbato curaret ut invenirent accusare illum 042 LUK 006 008 ipse vero sciebat cogitationes eorum et ait homini qui habebat manum aridam surge et sta in medium et surgens stetit 042 LUK 006 009 ait autem ad illos Iesus interrogo vos si licet sabbato bene facere an male animam salvam facere an perdere 042 LUK 006 010 et circumspectis omnibus dixit homini extende manum tuam et extendit et restituta est manus eius 042 LUK 006 011 ipsi autem repleti sunt insipientia et conloquebantur ad invicem quidnam facerent Iesu 042 LUK 006 012 factum est autem in illis diebus exiit in montem orare et erat pernoctans in oratione Dei 042 LUK 006 013 et cum dies factus esset vocavit discipulos suos et elegit duodecim ex ipsis quos et apostolos nominavit 042 LUK 006 014 Simonem quem cognominavit Petrum et Andream fratrem eius Iacobum et Iohannem Philippum et Bartholomeum 042 LUK 006 015 Mattheum et Thomam Iacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes 042 LUK 006 016 Iudam Iacobi et Iudam Scarioth qui fuit proditor 042 LUK 006 017 et descendens cum illis stetit in loco campestri et turba discipulorum eius et multitudo copiosa plebis ab omni Iudaea et Hierusalem et maritimae Tyri et Sidonis 042 LUK 006 018 qui venerunt ut audirent eum et sanarentur a languoribus suis et qui vexabantur ab spiritibus inmundis curabantur 042 LUK 006 019 et omnis turba quaerebant eum tangere quia virtus de illo exiebat et sanabat omnes 042 LUK 006 020 et ipse elevatis oculis in discipulos suos dicebat beati pauperes quia vestrum est regnum Dei 042 LUK 006 021 beati qui nunc esuritis quia saturabimini beati qui nunc fletis quia ridebitis 042 LUK 006 022 beati eritis cum vos oderint homines et cum separaverint vos et exprobraverint et eiecerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis 042 LUK 006 023 gaudete in illa die et exultate ecce enim merces vestra multa in caelo secundum haec enim faciebant prophetis patres eorum 042 LUK 006 024 verumtamen vae vobis divitibus quia habetis consolationem vestram 042 LUK 006 025 vae vobis qui saturati estis quia esurietis vae vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis 042 LUK 006 026 vae cum bene vobis dixerint omnes homines secundum haec faciebant prophetis patres eorum 042 LUK 006 027 sed vobis dico qui auditis diligite inimicos vestros benefacite his qui vos oderunt 042 LUK 006 028 benedicite maledicentibus vobis orate pro calumniantibus vos 042 LUK 006 029 ei qui te percutit in maxillam praebe et alteram et ab eo qui aufert tibi vestimentum etiam tunicam noli prohibere 042 LUK 006 030 omni autem petenti te tribue et qui aufert quae tua sunt ne repetas 042 LUK 006 031 et prout vultis ut faciant vobis homines et vos facite illis similiter 042 LUK 006 032 et si diligitis eos qui vos diligunt quae vobis est gratia nam et peccatores diligentes se diligunt 042 LUK 006 033 et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt quae vobis est gratia siquidem et peccatores hoc faciunt 042 LUK 006 034 et si mutuum dederitis his a quibus speratis recipere quae gratia est vobis nam et peccatores peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia 042 LUK 006 035 verumtamen diligite inimicos vestros et benefacite et mutuum date nihil desperantes et erit merces vestra multa et eritis filii Altissimi quia ipse benignus est super ingratos et malos 042 LUK 006 036 estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est 042 LUK 006 037 nolite iudicare et non iudicabimini nolite condemnare et non condemnabimini dimittite et dimittemini 042 LUK 006 038 date et dabitur vobis mensuram bonam confersam et coagitatam et supereffluentem dabunt in sinum vestrum eadem quippe mensura qua mensi fueritis remetietur vobis 042 LUK 006 039 dicebat autem illis et similitudinem numquid potest caecus caecum ducere nonne ambo in foveam cadent 042 LUK 006 040 non est discipulus super magistrum perfectus autem omnis erit sicut magister eius 042 LUK 006 041 quid autem vides festucam in oculo fratris tui trabem autem quae in oculo tuo est non consideras 042 LUK 006 042 et quomodo potes dicere fratri tuo frater sine eiciam festucam de oculo tuo ipse in oculo tuo trabem non videns hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc perspicies ut educas festucam de oculo fratris tui 042 LUK 006 043 non est enim arbor bona quae facit fructus malos neque arbor mala faciens fructum bonum 042 LUK 006 044 unaquaeque enim arbor de fructu suo cognoscitur neque enim de spinis colligunt ficus neque de rubo vindemiant uvam 042 LUK 006 045 bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum et malus homo de malo profert malum ex abundantia enim cordis os loquitur 042 LUK 006 046 quid autem vocatis me Domine Domine et non facitis quae dico 042 LUK 006 047 omnis qui venit ad me et audit sermones meos et facit eos ostendam vobis cui similis est 042 LUK 006 048 similis est homini aedificanti domum qui fodit in altum et posuit fundamenta supra petram inundatione autem facta inlisum est flumen domui illi et non potuit eam movere fundata enim erat supra petram 042 LUK 006 049 qui autem audivit et non fecit similis est homini aedificanti domum suam supra terram sine fundamento in quam inlisus est fluvius et continuo concidit et facta est ruina domus illius magna 042 LUK 007 001 cum autem implesset omnia verba sua in aures plebis intravit Capharnaum 042 LUK 007 002 centurionis autem cuiusdam servus male habens erat moriturus qui illi erat pretiosus 042 LUK 007 003 et cum audisset de Iesu misit ad eum seniores Iudaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum eius 042 LUK 007 004 at illi cum venissent ad Iesum rogabant eum sollicite dicentes ei quia dignus est ut hoc illi praestes 042 LUK 007 005 diligit enim gentem nostram et synagogam ipse aedificavit nobis 042 LUK 007 006 Iesus autem ibat cum illis et cum iam non longe esset a domo misit ad eum centurio amicos dicens Domine noli vexari non enim dignus sum ut sub tectum meum intres 042 LUK 007 007 propter quod et me ipsum non sum dignum arbitratus ut venirem ad te sed dic verbo et sanabitur puer meus 042 LUK 007 008 nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites et dico huic vade et vadit et alio veni et venit et servo meo fac hoc et facit 042 LUK 007 009 quo audito Iesus miratus est et conversus sequentibus se turbis dixit amen dico vobis nec in Israhel tantam fidem inveni 042 LUK 007 010 et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languerat sanum 042 LUK 007 011 et factum est deinceps ibat in civitatem quae vocatur Naim et ibant cum illo discipuli eius et turba copiosa 042 LUK 007 012 cum autem adpropinquaret portae civitatis et ecce defunctus efferebatur filius unicus matri suae et haec vidua erat et turba civitatis multa cum illa 042 LUK 007 013 quam cum vidisset Dominus misericordia motus super ea dixit illi noli flere 042 LUK 007 014 et accessit et tetigit loculum hii autem qui portabant steterunt et ait adulescens tibi dico surge 042 LUK 007 015 et resedit qui erat mortuus et coepit loqui et dedit illum matri suae 042 LUK 007 016 accepit autem omnes timor et magnificabant Deum dicentes quia propheta magnus surrexit in nobis et quia Deus visitavit plebem suam 042 LUK 007 017 et exiit hic sermo in universam Iudaeam de eo et omnem circa regionem 042 LUK 007 018 et nuntiaverunt Iohanni discipuli eius de omnibus his 042 LUK 007 019 et convocavit duos de discipulis suis Iohannes et misit ad Dominum dicens tu es qui venturus es an alium expectamus 042 LUK 007 020 cum autem venissent ad eum viri dixerunt Iohannes Baptista misit nos ad te dicens tu es qui venturus es an alium expectamus 042 LUK 007 021 in ipsa autem hora curavit multos a languoribus et plagis et spiritibus malis et caecis multis donavit visum 042 LUK 007 022 et respondens dixit illis euntes nuntiate Iohanni quae vidistis et audistis quia caeci vident claudi ambulant leprosi mundantur surdi audiunt mortui resurgunt pauperes evangelizantur 042 LUK 007 023 et beatus est quicumque non fuerit scandalizatus in me 042 LUK 007 024 et cum discessissent nuntii Iohannis coepit dicere de Iohanne ad turbas quid existis in desertum videre harundinem vento moveri 042 LUK 007 025 sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt 042 LUK 007 026 sed quid existis videre prophetam utique dico vobis et plus quam prophetam 042 LUK 007 027 hic est de quo scriptum est ecce mitto angelum meum ante faciem tuam qui praeparabit viam tuam ante te 042 LUK 007 028 dico enim vobis maior inter natos mulierum propheta Iohanne Baptista nemo est qui autem minor est in regno Dei maior est illo 042 LUK 007 029 et omnis populus audiens et publicani iustificaverunt Deum baptizati baptismo Iohannis 042 LUK 007 030 Pharisaei autem et legis periti consilium Dei spreverunt in semet ipsos non baptizati ab eo 042 LUK 007 031 cui ergo similes dicam homines generationis huius et cui similes sunt 042 LUK 007 032 similes sunt pueris sedentibus in foro et loquentibus ad invicem et dicentibus cantavimus vobis tibiis et non saltastis lamentavimus et non plorastis 042 LUK 007 033 venit enim Iohannes Baptista neque manducans panem neque bibens vinum et dicitis daemonium habet 042 LUK 007 034 venit Filius hominis manducans et bibens et dicitis ecce homo devorator et bibens vinum amicus publicanorum et peccatorum 042 LUK 007 035 et iustificata est sapientia ab omnibus filiis suis 042 LUK 007 036 rogabat autem illum quidam de Pharisaeis ut manducaret cum illo et ingressus domum Pharisaei discubuit 042 LUK 007 037 et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix ut cognovit quod accubuit in domo Pharisaei adtulit alabastrum unguenti 042 LUK 007 038 et stans retro secus pedes eius lacrimis coepit rigare pedes eius et capillis capitis sui tergebat et osculabatur pedes eius et unguento unguebat 042 LUK 007 039 videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum ait intra se dicens hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier quae tangit eum quia peccatrix est 042 LUK 007 040 et respondens Iesus dixit ad illum Simon habeo tibi aliquid dicere at ille ait magister dic 042 LUK 007 041 duo debitores erant cuidam feneratori unus debebat denarios quingentos alius quinquaginta 042 LUK 007 042 non habentibus illis unde redderent donavit utrisque quis ergo eum plus diliget 042 LUK 007 043 respondens Simon dixit aestimo quia is cui plus donavit at ille dixit ei recte iudicasti 042 LUK 007 044 et conversus ad mulierem dixit Simoni vides hanc mulierem intravi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti haec autem lacrimis rigavit pedes meos et capillis suis tersit 042 LUK 007 045 osculum mihi non dedisti haec autem ex quo intravit non cessavit osculari pedes meos 042 LUK 007 046 oleo caput meum non unxisti haec autem unguento unxit pedes meos 042 LUK 007 047 propter quod dico tibi remittentur ei peccata multa quoniam dilexit multum cui autem minus dimittitur minus diligit 042 LUK 007 048 dixit autem ad illam remittuntur tibi peccata 042 LUK 007 049 et coeperunt qui simul accumbebant dicere intra se quis est hic qui etiam peccata dimittit 042 LUK 007 050 dixit autem ad mulierem fides tua te salvam fecit vade in pace 042 LUK 008 001 et factum est deinceps et ipse iter faciebat per civitatem et castellum praedicans et evangelizans regnum Dei et duodecim cum illo 042 LUK 008 002 et mulieres aliquae quae erant curatae ab spiritibus malignis et infirmitatibus Maria quae vocatur Magdalene de qua daemonia septem exierant 042 LUK 008 003 et Iohanna uxor Chuza procuratoris Herodis et Susanna et aliae multae quae ministrabant eis de facultatibus suis 042 LUK 008 004 cum autem turba plurima conveniret et de civitatibus properarent ad eum dixit per similitudinem 042 LUK 008 005 exiit qui seminat seminare semen suum et dum seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum est et volucres caeli comederunt illud 042 LUK 008 006 et aliud cecidit supra petram et natum aruit quia non habebat humorem 042 LUK 008 007 et aliud cecidit inter spinas et simul exortae spinae suffocaverunt illud 042 LUK 008 008 et aliud cecidit in terram bonam et ortum fecit fructum centuplum haec dicens clamabat qui habet aures audiendi audiat 042 LUK 008 009 interrogabant autem eum discipuli eius quae esset haec parabola 042 LUK 008 010 quibus ipse dixit vobis datum est nosse mysterium regni Dei ceteris autem in parabolis ut videntes non videant et audientes non intellegant 042 LUK 008 011 est autem haec parabola semen est verbum Dei 042 LUK 008 012 qui autem secus viam sunt qui audiunt deinde venit diabolus et tollit verbum de corde eorum ne credentes salvi fiant 042 LUK 008 013 nam qui supra petram qui cum audierint cum gaudio suscipiunt verbum et hii radices non habent qui ad tempus credunt et in tempore temptationis recedunt 042 LUK 008 014 quod autem in spinis cecidit hii sunt qui audierunt et a sollicitudinibus et divitiis et voluptatibus vitae euntes suffocantur et non referunt fructum 042 LUK 008 015 quod autem in bonam terram hii sunt qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent et fructum adferunt in patientia 042 LUK 008 016 nemo autem lucernam accendens operit eam vaso aut subtus lectum ponit sed supra candelabrum ponit ut intrantes videant lumen 042 LUK 008 017 non enim est occultum quod non manifestetur nec absconditum quod non cognoscatur et in palam veniat 042 LUK 008 018 videte ergo quomodo auditis qui enim habet dabitur illi et quicumque non habet etiam quod putat se habere auferetur ab illo 042 LUK 008 019 venerunt autem ad illum mater et fratres eius et non poterant adire ad eum prae turba 042 LUK 008 020 et nuntiatum est illi mater tua et fratres tui stant foris volentes te videre 042 LUK 008 021 qui respondens dixit ad eos mater mea et fratres mei hii sunt qui verbum Dei audiunt et faciunt 042 LUK 008 022 factum est autem in una dierum et ipse ascendit in naviculam et discipuli eius et ait ad illos transfretemus trans stagnum et ascenderunt 042 LUK 008 023 navigantibus autem illis obdormiit et descendit procella venti in stagnum et conplebantur et periclitabantur 042 LUK 008 024 accedentes autem suscitaverunt eum dicentes praeceptor perimus at ille surgens increpavit ventum et tempestatem aquae et cessavit et facta est tranquillitas 042 LUK 008 025 dixit autem illis ubi est fides vestra qui timentes mirati sunt dicentes ad invicem quis putas hic est quia et ventis imperat et mari et oboediunt ei 042 LUK 008 026 enavigaverunt autem ad regionem Gerasenorum quae est contra Galilaeam 042 LUK 008 027 et cum egressus esset ad terram occurrit illi vir quidam qui habebat daemonium iam temporibus multis et vestimento non induebatur neque in domo manebat sed in monumentis 042 LUK 008 028 is ut vidit Iesum procidit ante illum et exclamans voce magna dixit quid mihi et tibi est Iesu Fili Dei altissimi obsecro te ne me torqueas 042 LUK 008 029 praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab homine multis enim temporibus arripiebat illum et vinciebatur catenis et conpedibus custoditus et ruptis vinculis agebatur a daemonio in deserta 042 LUK 008 030 interrogavit autem illum Iesus dicens quod tibi nomen est at ille dixit Legio quia intraverunt daemonia multa in eum 042 LUK 008 031 et rogabant illum ne imperaret illis ut in abyssum irent (Abyssos g12) 042 LUK 008 032 erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium in monte et rogabant eum ut permitteret eos in illos ingredi et permisit illos 042 LUK 008 033 exierunt ergo daemonia ab homine et intraverunt in porcos et impetu abiit grex per praeceps in stagnum et suffocatus est 042 LUK 008 034 quod ut viderunt factum qui pascebant fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in villas 042 LUK 008 035 exierunt autem videre quod factum est et venerunt ad Iesum et invenerunt hominem sedentem a quo daemonia exierant vestitum ac sana mente ad pedes eius et timuerunt 042 LUK 008 036 nuntiaverunt autem illis et qui viderant quomodo sanus factus esset a Legione 042 LUK 008 037 et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore magno tenebantur ipse autem ascendens navem reversus est 042 LUK 008 038 et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut cum eo esset dimisit autem eum Iesus dicens 042 LUK 008 039 redi domum tuam et narra quanta tibi fecit Deus et abiit per universam civitatem praedicans quanta illi fecisset Iesus 042 LUK 008 040 factum est autem cum redisset Iesus excepit illum turba erant enim omnes expectantes eum 042 LUK 008 041 et ecce venit vir cui nomen Iairus et ipse princeps synagogae erat et cecidit ad pedes Iesu rogans eum ut intraret in domum eius 042 LUK 008 042 quia filia unica erat illi fere annorum duodecim et haec moriebatur et contigit dum iret a turbis conprimebatur 042 LUK 008 043 et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam nec ab ullo potuit curari 042 LUK 008 044 accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius et confestim stetit fluxus sanguinis eius 042 LUK 008 045 et ait Iesus quis est qui me tetigit negantibus autem omnibus dixit Petrus et qui cum illo erant praeceptor turbae te conprimunt et adfligunt et dicis quis me tetigit 042 LUK 008 046 et dixit Iesus tetigit me aliquis nam ego novi virtutem de me exisse 042 LUK 008 047 videns autem mulier quia non latuit tremens venit et procidit ante pedes illius et ob quam causam tetigerit eum indicavit coram omni populo et quemadmodum confestim sanata sit 042 LUK 008 048 at ipse dixit illi filia fides tua te salvam fecit vade in pace 042 LUK 008 049 adhuc illo loquente venit a principe synagogae dicens ei quia mortua est filia tua noli vexare illum 042 LUK 008 050 Iesus autem audito hoc verbo respondit patri puellae noli timere crede tantum et salva erit 042 LUK 008 051 et cum venisset domum non permisit intrare secum quemquam nisi Petrum et Iohannem et Iacobum et patrem et matrem puellae 042 LUK 008 052 flebant autem omnes et plangebant illam at ille dixit nolite flere non est mortua sed dormit 042 LUK 008 053 et deridebant eum scientes quia mortua esset 042 LUK 008 054 ipse autem tenens manum eius clamavit dicens puella surge 042 LUK 008 055 et reversus est spiritus eius et surrexit continuo et iussit illi dari manducare 042 LUK 008 056 et stupuerunt parentes eius quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum erat 042 LUK 009 001 convocatis autem duodecim apostolis dedit illis virtutem et potestatem super omnia daemonia et ut languores curarent 042 LUK 009 002 et misit illos praedicare regnum Dei et sanare infirmos 042 LUK 009 003 et ait ad illos nihil tuleritis in via neque virgam neque peram neque panem neque pecuniam neque duas tunicas habeatis 042 LUK 009 004 et in quamcumque domum intraveritis ibi manete et inde ne exeatis 042 LUK 009 005 et quicumque non receperint vos exeuntes de civitate illa etiam pulverem pedum vestrorum excutite in testimonium supra illos 042 LUK 009 006 egressi autem circumibant per castella evangelizantes et curantes ubique 042 LUK 009 007 audivit autem Herodes tetrarcha omnia quae fiebant ab eo et haesitabat eo quod diceretur 042 LUK 009 008 a quibusdam quia Iohannes surrexit a mortuis a quibusdam vero quia Helias apparuit ab aliis autem quia propheta unus de antiquis surrexit 042 LUK 009 009 et ait Herodes Iohannem ego decollavi quis autem est iste de quo audio ego talia et quaerebat videre eum 042 LUK 009 010 et reversi apostoli narraverunt illi quaecumque fecerunt et adsumptis illis secessit seorsum in locum desertum qui est Bethsaida 042 LUK 009 011 quod cum cognovissent turbae secutae sunt illum et excepit illos et loquebatur illis de regno Dei et eos qui cura indigebant sanabat 042 LUK 009 012 dies autem coeperat declinare et accedentes duodecim dixerunt illi dimitte turbas ut euntes in castella villasque quae circa sunt devertant et inveniant escas quia hic in loco deserto sumus 042 LUK 009 013 ait autem ad illos vos date illis manducare at illi dixerunt non sunt nobis plus quam quinque panes et duo pisces nisi forte nos eamus et emamus in omnem hanc turbam escas 042 LUK 009 014 erant autem fere viri quinque milia ait autem ad discipulos suos facite illos discumbere per convivia quinquagenos 042 LUK 009 015 et ita fecerunt et discumbere fecerunt omnes 042 LUK 009 016 acceptis autem quinque panibus et duobus piscibus respexit in caelum et benedixit illis et fregit et distribuit discipulis suis ut ponerent ante turbas 042 LUK 009 017 et manducaverunt omnes et saturati sunt et sublatum est quod superfuit illis fragmentorum cofini duodecim 042 LUK 009 018 et factum est cum solus esset orans erant cum illo et discipuli et interrogavit illos dicens quem me dicunt esse turbae 042 LUK 009 019 at illi responderunt et dixerunt Iohannem Baptistam alii autem Heliam alii quia propheta unus de prioribus surrexit 042 LUK 009 020 dixit autem illis vos autem quem me esse dicitis respondens Simon Petrus dixit Christum Dei 042 LUK 009 021 at ille increpans illos praecepit ne cui dicerent hoc 042 LUK 009 022 dicens quia oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et principibus sacerdotum et scribis et occidi et tertia die resurgere 042 LUK 009 023 dicebat autem ad omnes si quis vult post me venire abneget se ipsum et tollat crucem suam cotidie et sequatur me 042 LUK 009 024 qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet illam nam qui perdiderit animam suam propter me salvam faciet illam 042 LUK 009 025 quid enim proficit homo si lucretur universum mundum se autem ipsum perdat et detrimentum sui faciat 042 LUK 009 026 nam qui me erubuerit et meos sermones hunc Filius hominis erubescet cum venerit in maiestate sua et Patris et sanctorum angelorum 042 LUK 009 027 dico autem vobis vere sunt aliqui hic stantes qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei 042 LUK 009 028 factum est autem post haec verba fere dies octo et adsumpsit Petrum et Iohannem et Iacobum et ascendit in montem ut oraret 042 LUK 009 029 et factum est dum oraret species vultus eius altera et vestitus eius albus refulgens 042 LUK 009 030 et ecce duo viri loquebantur cum illo erant autem Moses et Helias 042 LUK 009 031 visi in maiestate et dicebant excessum eius quem conpleturus erat in Hierusalem 042 LUK 009 032 Petrus vero et qui cum illo gravati erant somno et evigilantes viderunt maiestatem eius et duos viros qui stabant cum illo 042 LUK 009 033 et factum est cum discederent ab illo ait Petrus ad Iesum praeceptor bonum est nos hic esse et faciamus tria tabernacula unum tibi et unum Mosi et unum Heliae nesciens quid diceret 042 LUK 009 034 haec autem illo loquente facta est nubes et obumbravit eos et timuerunt intrantibus illis in nubem 042 LUK 009 035 et vox facta est de nube dicens hic est Filius meus electus ipsum audite 042 LUK 009 036 et dum fieret vox inventus est Iesus solus et ipsi tacuerunt et nemini dixerunt in illis diebus quicquam ex his quae viderant 042 LUK 009 037 factum est autem in sequenti die descendentibus illis de monte occurrit illi turba multa 042 LUK 009 038 et ecce vir de turba exclamavit dicens magister obsecro te respice in filium meum quia unicus est mihi 042 LUK 009 039 et ecce spiritus adprehendit illum et subito clamat et elidit et dissipat eum cum spuma et vix discedit dilanians eum 042 LUK 009 040 et rogavi discipulos tuos ut eicerent illum et non potuerunt 042 LUK 009 041 respondens autem Iesus dixit o generatio infidelis et perversa usquequo ero apud vos et patiar vos adduc huc filium tuum 042 LUK 009 042 et cum accederet elisit illum daemonium et dissipavit 042 LUK 009 043 et increpavit Iesus spiritum inmundum et sanavit puerum et reddidit illum patri eius 042 LUK 009 044 stupebant autem omnes in magnitudine Dei omnibusque mirantibus in omnibus quae faciebat dixit ad discipulos suos ponite vos in cordibus vestris sermones istos Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum 042 LUK 009 045 at illi ignorabant verbum istud et erat velatum ante eos ut non sentirent illud et timebant interrogare eum de hoc verbo 042 LUK 009 046 intravit autem cogitatio in eos quis eorum maior esset 042 LUK 009 047 at Iesus videns cogitationes cordis illorum adprehendens puerum statuit eum secus se 042 LUK 009 048 et ait illis quicumque susceperit puerum istum in nomine meo me recipit et quicumque me recipit recipit eum qui me misit nam qui minor est inter omnes vos hic maior est 042 LUK 009 049 respondens autem Iohannes dixit praeceptor vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia et prohibuimus eum quia non sequitur nobiscum 042 LUK 009 050 et ait ad illum Iesus nolite prohibere qui enim non est adversum vos pro vobis est 042 LUK 009 051 factum est autem dum conplerentur dies adsumptionis eius et ipse faciem suam firmavit ut iret Hierusalem 042 LUK 009 052 et misit nuntios ante conspectum suum et euntes intraverunt in civitatem Samaritanorum ut pararent illi 042 LUK 009 053 et non receperunt eum quia facies eius erat euntis Hierusalem 042 LUK 009 054 cum vidissent autem discipuli eius Iacobus et Iohannes dixerunt Domine vis dicimus ut ignis descendat de caelo et consumat illos 042 LUK 009 055 et conversus increpavit illos 042 LUK 009 056 et abierunt in aliud castellum 042 LUK 009 057 factum est autem ambulantibus illis in via dixit quidam ad illum sequar te quocumque ieris 042 LUK 009 058 et ait illi Iesus vulpes foveas habent et volucres caeli nidos Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet 042 LUK 009 059 ait autem ad alterum sequere me ille autem dixit Domine permitte mihi primum ire sepelire patrem meum 042 LUK 009 060 dixitque ei Iesus sine ut mortui sepeliant mortuos suos tu autem vade adnuntia regnum Dei 042 LUK 009 061 et ait alter sequar te Domine sed primum permitte mihi renuntiare his qui domi sunt 042 LUK 009 062 ait ad illum Iesus nemo mittens manum suam in aratrum et aspiciens retro aptus est regno Dei 042 LUK 010 001 post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus 042 LUK 010 002 et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem 042 LUK 010 003 ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos 042 LUK 010 004 nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta et neminem per viam salutaveritis 042 LUK 010 005 in quamcumque domum intraveritis primum dicite pax huic domui 042 LUK 010 006 et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam pax vestra sin autem ad vos revertetur 042 LUK 010 007 in eadem autem domo manete edentes et bibentes quae apud illos sunt dignus enim est operarius mercede sua nolite transire de domo in domum 042 LUK 010 008 et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos manducate quae adponuntur vobis 042 LUK 010 009 et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei 042 LUK 010 010 in quamcumque civitatem intraveritis et non receperint vos exeuntes in plateas eius dicite 042 LUK 010 011 etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei 042 LUK 010 012 dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati 042 LUK 010 013 vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes quae in vobis factae sunt olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent 042 LUK 010 014 verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis 042 LUK 010 015 et tu Capharnaum usque in caelum exaltata usque ad infernum demergeris (Hadēs g86) 042 LUK 010 016 qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit qui autem me spernit spernit eum qui me misit 042 LUK 010 017 reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes Domine etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo 042 LUK 010 018 et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem 042 LUK 010 019 ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici et nihil vobis nocebit 042 LUK 010 020 verumtamen in hoc nolite gaudere quia spiritus vobis subiciuntur gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis 042 LUK 010 021 in ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis etiam Pater quia sic placuit ante te 042 LUK 010 022 omnia mihi tradita sunt a Patre meo et nemo scit qui sit Filius nisi Pater et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare 042 LUK 010 023 et conversus ad discipulos suos dixit beati oculi qui vident quae videtis 042 LUK 010 024 dico enim vobis quod multi prophetae et reges voluerunt videre quae vos videtis et non viderunt et audire quae auditis et non audierunt 042 LUK 010 025 et ecce quidam legis peritus surrexit temptans illum et dicens magister quid faciendo vitam aeternam possidebo (aiōnios g166) 042 LUK 010 026 at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis 042 LUK 010 027 ille respondens dixit diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut te ipsum 042 LUK 010 028 dixitque illi recte respondisti hoc fac et vives 042 LUK 010 029 ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad Iesum et quis est meus proximus 042 LUK 010 030 suscipiens autem Iesus dixit homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum et plagis inpositis abierunt semivivo relicto 042 LUK 010 031 accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via et viso illo praeterivit 042 LUK 010 032 similiter et Levita cum esset secus locum et videret eum pertransiit 042 LUK 010 033 Samaritanus autem quidam iter faciens venit secus eum et videns eum misericordia motus est 042 LUK 010 034 et adpropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum et inponens illum in iumentum suum duxit in stabulum et curam eius egit 042 LUK 010 035 et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait curam illius habe et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi 042 LUK 010 036 quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi qui incidit in latrones 042 LUK 010 037 at ille dixit qui fecit misericordiam in illum et ait illi Iesus vade et tu fac similiter 042 LUK 010 038 factum est autem dum irent et ipse intravit in quoddam castellum et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam 042 LUK 010 039 et huic erat soror nomine Maria quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius 042 LUK 010 040 Martha autem satagebat circa frequens ministerium quae stetit et ait Domine non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare dic ergo illi ut me adiuvet 042 LUK 010 041 et respondens dixit illi Dominus Martha Martha sollicita es et turbaris erga plurima 042 LUK 010 042 porro unum est necessarium Maria optimam partem elegit quae non auferetur ab ea 042 LUK 011 001 et factum est cum esset in loco quodam orans ut cessavit dixit unus ex discipulis eius ad eum Domine doce nos orare sicut et Iohannes docuit discipulos suos 042 LUK 011 002 et ait illis cum oratis dicite Pater sanctificetur nomen tuum adveniat regnum tuum 042 LUK 011 003 panem nostrum cotidianum da nobis cotidie 042 LUK 011 004 et dimitte nobis peccata nostra siquidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis et ne nos inducas in temptationem 042 LUK 011 005 et ait ad illos quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicit illi amice commoda mihi tres panes 042 LUK 011 006 quoniam amicus meus venit de via ad me et non habeo quod ponam ante illum 042 LUK 011 007 et ille de intus respondens dicat noli mihi molestus esse iam ostium clausum est et pueri mei mecum sunt in cubili non possum surgere et dare tibi 042 LUK 011 008 dico vobis et si non dabit illi surgens eo quod amicus eius sit propter inprobitatem tamen eius surget et dabit illi quotquot habet necessarios 042 LUK 011 009 et ego vobis dico petite et dabitur vobis quaerite et invenietis pulsate et aperietur vobis 042 LUK 011 010 omnis enim qui petit accipit et qui quaerit invenit et pulsanti aperietur 042 LUK 011 011 quis autem ex vobis patrem petet panem numquid lapidem dabit illi aut piscem numquid pro pisce serpentem dabit illi 042 LUK 011 012 aut si petierit ovum numquid porriget illi scorpionem 042 LUK 011 013 si ergo vos cum sitis mali nostis bona data dare filiis vestris quanto magis Pater vester de caelo dabit spiritum bonum petentibus se 042 LUK 011 014 et erat eiciens daemonium et illud erat mutum et cum eiecisset daemonium locutus est mutus et admiratae sunt turbae 042 LUK 011 015 quidam autem ex eis dixerunt in Beelzebub principe daemoniorum eicit daemonia 042 LUK 011 016 et alii temptantes signum de caelo quaerebant ab eo 042 LUK 011 017 ipse autem ut vidit cogitationes eorum dixit eis omne regnum in se ipsum divisum desolatur et domus supra domum cadet 042 LUK 011 018 si autem et Satanas in se ipsum divisus est quomodo stabit regnum ipsius quia dicitis in Beelzebub eicere me daemonia 042 LUK 011 019 si autem ego in Beelzebub eicio daemonia filii vestri in quo eiciunt ideo ipsi iudices vestri erunt 042 LUK 011 020 porro si in digito Dei eicio daemonia profecto praevenit in vos regnum Dei 042 LUK 011 021 cum fortis armatus custodit atrium suum in pace sunt ea quae possidet 042 LUK 011 022 si autem fortior illo superveniens vicerit eum universa arma eius aufert in quibus confidebat et spolia eius distribuit 042 LUK 011 023 qui non est mecum adversum me est et qui non colligit mecum dispergit 042 LUK 011 024 cum inmundus spiritus exierit de homine perambulat per loca inaquosa quaerens requiem et non inveniens dicit revertar in domum meam unde exivi 042 LUK 011 025 et cum venerit invenit scopis mundatam 042 LUK 011 026 et tunc vadit et adsumit septem alios spiritus nequiores se et ingressi habitant ibi et sunt novissima hominis illius peiora prioribus 042 LUK 011 027 factum est autem cum haec diceret extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi beatus venter qui te portavit et ubera quae suxisti 042 LUK 011 028 at ille dixit quippini beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt 042 LUK 011 029 turbis autem concurrentibus coepit dicere generatio haec generatio nequam est signum quaerit et signum non dabitur illi nisi signum Ionae 042 LUK 011 030 nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis ita erit et Filius hominis generationi isti 042 LUK 011 031 regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis et ecce plus Salomone hic 042 LUK 011 032 viri ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae et ecce plus Iona hic 042 LUK 011 033 nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum ut qui ingrediuntur lumen videant 042 LUK 011 034 lucerna corporis tui est oculus tuus si oculus tuus fuerit simplex totum corpus tuum lucidum erit si autem nequam fuerit etiam corpus tuum tenebrosum erit 042 LUK 011 035 vide ergo ne lumen quod in te est tenebrae sint 042 LUK 011 036 si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum erit lucidum totum et sicut lucerna fulgoris inluminabit te 042 LUK 011 037 et cum loqueretur rogavit illum quidam Pharisaeus ut pranderet apud se et ingressus recubuit 042 LUK 011 038 Pharisaeus autem coepit intra se reputans dicere quare non baptizatus esset ante prandium 042 LUK 011 039 et ait Dominus ad illum nunc vos Pharisaei quod de foris est calicis et catini mundatis quod autem intus est vestrum plenum est rapina et iniquitate 042 LUK 011 040 stulti nonne qui fecit quod de foris est etiam id quod de intus est fecit 042 LUK 011 041 verumtamen quod superest date elemosynam et ecce omnia munda sunt vobis 042 LUK 011 042 sed vae vobis Pharisaeis quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei haec autem oportuit facere et illa non omittere 042 LUK 011 043 vae vobis Pharisaeis quia diligitis primas cathedras in synagogis et salutationes in foro 042 LUK 011 044 vae vobis quia estis ut monumenta quae non parent et homines ambulantes supra nesciunt 042 LUK 011 045 respondens autem quidam ex legis peritis ait illi magister haec dicens etiam nobis contumeliam facis 042 LUK 011 046 at ille ait et vobis legis peritis vae quia oneratis homines oneribus quae portari non possunt et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas 042 LUK 011 047 vae vobis quia aedificatis monumenta prophetarum patres autem vestri occiderunt illos 042 LUK 011 048 profecto testificamini quod consentitis operibus patrum vestrorum quoniam quidem ipsi eos occiderunt vos autem aedificatis eorum sepulchra 042 LUK 011 049 propterea et sapientia Dei dixit mittam ad illos prophetas et apostolos et ex illis occident et persequentur 042 LUK 011 050 ut inquiratur sanguis omnium prophetarum qui effusus est a constitutione mundi a generatione ista 042 LUK 011 051 a sanguine Abel usque ad sanguinem Zacchariae qui periit inter altare et aedem ita dico vobis requiretur ab hac generatione 042 LUK 011 052 vae vobis legis peritis quia tulistis clavem scientiae ipsi non introistis et eos qui introibant prohibuistis 042 LUK 011 053 cum haec ad illos diceret coeperunt Pharisaei et legis periti graviter insistere et os eius opprimere de multis 042 LUK 011 054 insidiantes et quaerentes capere aliquid ex ore eius ut accusarent eum 042 LUK 012 001 multis autem turbis circumstantibus ita ut se invicem conculcarent coepit dicere ad discipulos suos adtendite a fermento Pharisaeorum quae est hypocrisis 042 LUK 012 002 nihil autem opertum est quod non reveletur neque absconditum quod non sciatur 042 LUK 012 003 quoniam quae in tenebris dixistis in lumine dicentur et quod in aurem locuti estis in cubiculis praedicabitur in tectis 042 LUK 012 004 dico autem vobis amicis meis ne terreamini ab his qui occidunt corpus et post haec non habent amplius quod faciant 042 LUK 012 005 ostendam autem vobis quem timeatis timete eum qui postquam occiderit habet potestatem mittere in gehennam ita dico vobis hunc timete (Geenna g1067) 042 LUK 012 006 nonne quinque passeres veneunt dipundio et unus ex illis non est in oblivione coram Deo 042 LUK 012 007 sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt nolite ergo timere multis passeribus pluris estis 042 LUK 012 008 dico autem vobis omnis quicumque confessus fuerit in me coram hominibus et Filius hominis confitebitur in illo coram angelis Dei 042 LUK 012 009 qui autem negaverit me coram hominibus denegabitur coram angelis Dei 042 LUK 012 010 et omnis qui dicit verbum in Filium hominis remittetur illi ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit non remittetur 042 LUK 012 011 cum autem inducent vos in synagogas et ad magistratus et potestates nolite solliciti esse qualiter aut quid respondeatis aut quid dicatis 042 LUK 012 012 Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quae oporteat dicere 042 LUK 012 013 ait autem quidam ei de turba magister dic fratri meo ut dividat mecum hereditatem 042 LUK 012 014 at ille dixit ei homo quis me constituit iudicem aut divisorem super vos 042 LUK 012 015 dixitque ad illos videte et cavete ab omni avaritia quia non in abundantia cuiusquam vita eius est ex his quae possidet 042 LUK 012 016 dixit autem similitudinem ad illos dicens hominis cuiusdam divitis uberes fructus ager adtulit 042 LUK 012 017 et cogitabat intra se dicens quid faciam quod non habeo quo congregem fructus meos 042 LUK 012 018 et dixit hoc faciam destruam horrea mea et maiora faciam et illuc congregabo omnia quae nata sunt mihi et bona mea 042 LUK 012 019 et dicam animae meae anima habes multa bona posita in annos plurimos requiesce comede bibe epulare 042 LUK 012 020 dixit autem illi Deus stulte hac nocte animam tuam repetunt a te quae autem parasti cuius erunt 042 LUK 012 021 sic est qui sibi thesaurizat et non est in Deum dives 042 LUK 012 022 dixitque ad discipulos suos ideo dico vobis nolite solliciti esse animae quid manducetis neque corpori quid vestiamini 042 LUK 012 023 anima plus est quam esca et corpus quam vestimentum 042 LUK 012 024 considerate corvos quia non seminant neque metunt quibus non est cellarium neque horreum et Deus pascit illos quanto magis vos pluris estis illis 042 LUK 012 025 quis autem vestrum cogitando potest adicere ad staturam suam cubitum unum 042 LUK 012 026 si ergo neque quod minimum est potestis quid de ceteris solliciti estis 042 LUK 012 027 considerate lilia quomodo crescunt non laborant non nent dico autem vobis nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis 042 LUK 012 028 si autem faenum quod hodie in agro est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos pusillae fidei 042 LUK 012 029 et vos nolite quaerere quid manducetis aut quid bibatis et nolite in sublime tolli 042 LUK 012 030 haec enim omnia gentes mundi quaerunt Pater autem vester scit quoniam his indigetis 042 LUK 012 031 verumtamen quaerite regnum Dei et haec omnia adicientur vobis 042 LUK 012 032 nolite timere pusillus grex quia conplacuit Patri vestro dare vobis regnum 042 LUK 012 033 vendite quae possidetis et date elemosynam facite vobis sacculos qui non veterescunt thesaurum non deficientem in caelis quo fur non adpropiat neque tinea corrumpit 042 LUK 012 034 ubi enim thesaurus vester est ibi et cor vestrum erit 042 LUK 012 035 sint lumbi vestri praecincti et lucernae ardentes 042 LUK 012 036 et vos similes hominibus expectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis ut cum venerit et pulsaverit confestim aperiant ei 042 LUK 012 037 beati servi illi quos cum venerit dominus invenerit vigilantes amen dico vobis quod praecinget se et faciet illos discumbere et transiens ministrabit illis 042 LUK 012 038 et si venerit in secunda vigilia et si in tertia vigilia venerit et ita invenerit beati sunt servi illi 042 LUK 012 039 hoc autem scitote quia si sciret pater familias qua hora fur veniret vigilaret utique et non sineret perfodiri domum suam 042 LUK 012 040 et vos estote parati quia qua hora non putatis Filius hominis venit 042 LUK 012 041 ait autem ei Petrus Domine ad nos dicis hanc parabolam an et ad omnes 042 LUK 012 042 dixit autem Dominus quis putas est fidelis dispensator et prudens quem constituet dominus super familiam suam ut det illis in tempore tritici mensuram 042 LUK 012 043 beatus ille servus quem cum venerit dominus invenerit ita facientem 042 LUK 012 044 vere dico vobis quia supra omnia quae possidet constituet illum 042 LUK 012 045 quod si dixerit servus ille in corde suo moram facit dominus meus venire et coeperit percutere pueros et ancillas et edere et bibere et inebriari 042 LUK 012 046 veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua nescit et dividet eum partemque eius cum infidelibus ponet 042 LUK 012 047 ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui et non praeparavit et non fecit secundum voluntatem eius vapulabit multas 042 LUK 012 048 qui autem non cognovit et fecit digna plagis vapulabit paucis omni autem cui multum datum est multum quaeretur ab eo et cui commendaverunt multum plus petent ab eo 042 LUK 012 049 ignem veni mittere in terram et quid volo si accendatur 042 LUK 012 050 baptisma autem habeo baptizari et quomodo coartor usque dum perficiatur 042 LUK 012 051 putatis quia pacem veni dare in terram non dico vobis sed separationem 042 LUK 012 052 erunt enim ex hoc quinque in domo una divisi tres in duo et duo in tres 042 LUK 012 053 dividentur pater in filium et filius in patrem suum mater in filiam et filia in matrem socrus in nurum suam et nurus in socrum suam 042 LUK 012 054 dicebat autem et ad turbas cum videritis nubem orientem ab occasu statim dicitis nimbus venit et ita fit 042 LUK 012 055 et cum austrum flantem dicitis quia aestus erit et fit 042 LUK 012 056 hypocritae faciem terrae et caeli nostis probare hoc autem tempus quomodo non probatis 042 LUK 012 057 quid autem et a vobis ipsis non iudicatis quod iustum est 042 LUK 012 058 cum autem vadis cum adversario tuo ad principem in via da operam liberari ab illo ne forte trahat te apud iudicem et iudex tradat te exactori et exactor mittat te in carcerem 042 LUK 012 059 dico tibi non exies inde donec etiam novissimum minutum reddas 042 LUK 013 001 aderant autem quidam ipso in tempore nuntiantes illi de Galilaeis quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum 042 LUK 013 002 et respondens dixit illis putatis quod hii Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt quia talia passi sunt 042 LUK 013 003 non dico vobis sed nisi paenitentiam habueritis omnes similiter peribitis 042 LUK 013 004 sicut illi decem et octo supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos putatis quia et ipsi debitores fuerunt praeter omnes homines habitantes in Hierusalem 042 LUK 013 005 non dico vobis sed si non paenitentiam egeritis omnes similiter peribitis 042 LUK 013 006 dicebat autem hanc similitudinem arborem fici habebat quidam plantatam in vinea sua et venit quaerens fructum in illa et non invenit 042 LUK 013 007 dixit autem ad cultorem vineae ecce anni tres sunt ex quo venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio succide ergo illam ut quid etiam terram occupat 042 LUK 013 008 at ille respondens dixit illi domine dimitte illam et hoc anno usque dum fodiam circa illam et mittam stercora 042 LUK 013 009 et si quidem fecerit fructum sin autem in futurum succides eam 042 LUK 013 010 erat autem docens in synagoga eorum sabbatis 042 LUK 013 011 et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo et erat inclinata nec omnino poterat sursum respicere 042 LUK 013 012 quam cum videret Iesus vocavit ad se et ait illi mulier dimissa es ab infirmitate tua 042 LUK 013 013 et inposuit illi manus et confestim erecta est et glorificabat Deum 042 LUK 013 014 respondens autem archisynagogus indignans quia sabbato curasset Iesus dicebat turbae sex dies sunt in quibus oportet operari in his ergo venite et curamini et non in die sabbati 042 LUK 013 015 respondit autem ad illum Dominus et dixit hypocritae unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum aut asinum a praesepio et ducit adaquare 042 LUK 013 016 hanc autem filiam Abrahae quam alligavit Satanas ecce decem et octo annis non oportuit solvi a vinculo isto die sabbati 042 LUK 013 017 et cum haec diceret erubescebant omnes adversarii eius et omnis populus gaudebat in universis quae gloriose fiebant ab eo 042 LUK 013 018 dicebat ergo cui simile est regnum Dei et cui simile esse existimabo illud 042 LUK 013 019 simile est grano sinapis quod acceptum homo misit in hortum suum et crevit et factum est in arborem magnam et volucres caeli requieverunt in ramis eius 042 LUK 013 020 et iterum dixit cui simile aestimabo regnum Dei 042 LUK 013 021 simile est fermento quod acceptum mulier abscondit in farinae sata tria donec fermentaretur totum 042 LUK 013 022 et ibat per civitates et castella docens et iter faciens in Hierusalem 042 LUK 013 023 ait autem illi quidam Domine si pauci sunt qui salvantur ipse autem dixit ad illos 042 LUK 013 024 contendite intrare per angustam portam quia multi dico vobis quaerunt intrare et non poterunt 042 LUK 013 025 cum autem intraverit pater familias et cluserit ostium et incipietis foris stare et pulsare ostium dicentes Domine aperi nobis et respondens dicet vobis nescio vos unde sitis 042 LUK 013 026 tunc incipietis dicere manducavimus coram te et bibimus et in plateis nostris docuisti 042 LUK 013 027 et dicet vobis nescio vos unde sitis discedite a me omnes operarii iniquitatis 042 LUK 013 028 ibi erit fletus et stridor dentium cum videritis Abraham et Isaac et Iacob et omnes prophetas in regno Dei vos autem expelli foras 042 LUK 013 029 et venient ab oriente et occidente et aquilone et austro et accumbent in regno Dei 042 LUK 013 030 et ecce sunt novissimi qui erunt primi et sunt primi qui erunt novissimi 042 LUK 013 031 in ipsa die accesserunt quidam Pharisaeorum dicentes illi exi et vade hinc quia Herodes vult te occidere 042 LUK 013 032 et ait illis ite dicite vulpi illi ecce eicio daemonia et sanitates perficio hodie et cras et tertia consummor 042 LUK 013 033 verumtamen oportet me hodie et cras et sequenti ambulare quia non capit prophetam perire extra Hierusalem 042 LUK 013 034 Hierusalem Hierusalem quae occidis prophetas et lapidas eos qui mittuntur ad te quotiens volui congregare filios tuos quemadmodum avis nidum suum sub pinnis et noluisti 042 LUK 013 035 ecce relinquitur vobis domus vestra dico autem vobis quia non videbitis me donec veniat cum dicetis benedictus qui venit in nomine Domini 042 LUK 014 001 et factum est cum intraret in domum cuiusdam principis Pharisaeorum sabbato manducare panem et ipsi observabant eum 042 LUK 014 002 et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum 042 LUK 014 003 et respondens Iesus dixit ad legis peritos et Pharisaeos dicens si licet sabbato curare 042 LUK 014 004 at illi tacuerunt ipse vero adprehensum sanavit eum ac dimisit 042 LUK 014 005 et respondens ad illos dixit cuius vestrum asinus aut bos in puteum cadet et non continuo extrahet illum die sabbati 042 LUK 014 006 et non poterant ad haec respondere illi 042 LUK 014 007 dicebat autem et ad invitatos parabolam intendens quomodo primos accubitus eligerent dicens ad illos 042 LUK 014 008 cum invitatus fueris ad nuptias non discumbas in primo loco ne forte honoratior te sit invitatus ab eo 042 LUK 014 009 et veniens is qui te et illum vocavit dicat tibi da huic locum et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere 042 LUK 014 010 sed cum vocatus fueris vade recumbe in novissimo loco ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi amice ascende superius tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus 042 LUK 014 011 quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur 042 LUK 014 012 dicebat autem et ei qui se invitaverat cum facis prandium aut cenam noli vocare amicos tuos neque fratres tuos neque cognatos neque vicinos divites ne forte et ipsi te reinvitent et fiat tibi retributio 042 LUK 014 013 sed cum facis convivium voca pauperes debiles claudos caecos 042 LUK 014 014 et beatus eris quia non habent retribuere tibi retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum 042 LUK 014 015 haec cum audisset quidam de simul discumbentibus dixit illi beatus qui manducabit panem in regno Dei 042 LUK 014 016 at ipse dixit ei homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos 042 LUK 014 017 et misit servum suum hora cenae dicere invitatis ut venirent quia iam parata sunt omnia 042 LUK 014 018 et coeperunt simul omnes excusare primus dixit ei villam emi et necesse habeo exire et videre illam rogo te habe me excusatum 042 LUK 014 019 et alter dixit iuga boum emi quinque et eo probare illa rogo te habe me excusatum 042 LUK 014 020 et alius dixit uxorem duxi et ideo non possum venire 042 LUK 014 021 et reversus servus nuntiavit haec domino suo tunc iratus pater familias dixit servo suo exi cito in plateas et vicos civitatis et pauperes ac debiles et caecos et claudos introduc huc 042 LUK 014 022 et ait servus domine factum est ut imperasti et adhuc locus est 042 LUK 014 023 et ait dominus servo exi in vias et sepes et conpelle intrare ut impleatur domus mea 042 LUK 014 024 dico autem vobis quod nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabit cenam meam 042 LUK 014 025 ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos 042 LUK 014 026 si quis venit ad me et non odit patrem suum et matrem et uxorem et filios et fratres et sorores adhuc autem et animam suam non potest esse meus discipulus 042 LUK 014 027 et qui non baiulat crucem suam et venit post me non potest esse meus discipulus 042 LUK 014 028 quis enim ex vobis volens turrem aedificare non prius sedens conputat sumptus qui necessarii sunt si habet ad perficiendum 042 LUK 014 029 ne posteaquam posuerit fundamentum et non potuerit perficere omnes qui vident incipiant inludere ei 042 LUK 014 030 dicentes quia hic homo coepit aedificare et non potuit consummare 042 LUK 014 031 aut qui rex iturus committere bellum adversus alium regem non sedens prius cogitat si possit cum decem milibus occurrere ei qui cum viginti milibus venit ad se 042 LUK 014 032 alioquin adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt 042 LUK 014 033 sic ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus 042 LUK 014 034 bonum est sal si autem sal quoque evanuerit in quo condietur 042 LUK 014 035 neque in terram neque in sterquilinium utile est sed foras mittetur qui habet aures audiendi audiat 042 LUK 015 001 erant autem adpropinquantes ei publicani et peccatores ut audirent illum 042 LUK 015 002 et murmurabant Pharisaei et scribae dicentes quia hic peccatores recipit et manducat cum illis 042 LUK 015 003 et ait ad illos parabolam istam dicens 042 LUK 015 004 quis ex vobis homo qui habet centum oves et si perdiderit unam ex illis nonne dimittit nonaginta novem in deserto et vadit ad illam quae perierat donec inveniat illam 042 LUK 015 005 et cum invenerit eam inponit in umeros suos gaudens 042 LUK 015 006 et veniens domum convocat amicos et vicinos dicens illis congratulamini mihi quia inveni ovem meam quae perierat 042 LUK 015 007 dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super uno peccatore paenitentiam habente quam super nonaginta novem iustis qui non indigent paenitentia 042 LUK 015 008 aut quae mulier habens dragmas decem si perdiderit dragmam unam nonne accendit lucernam et everrit domum et quaerit diligenter donec inveniat 042 LUK 015 009 et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens congratulamini mihi quia inveni dragmam quam perdideram 042 LUK 015 010 ita dico vobis gaudium erit coram angelis Dei super uno peccatore paenitentiam agente 042 LUK 015 011 ait autem homo quidam habuit duos filios 042 LUK 015 012 et dixit adulescentior ex illis patri pater da mihi portionem substantiae quae me contingit et divisit illis substantiam 042 LUK 015 013 et non post multos dies congregatis omnibus adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose 042 LUK 015 014 et postquam omnia consummasset facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere 042 LUK 015 015 et abiit et adhesit uni civium regionis illius et misit illum in villam suam ut pasceret porcos 042 LUK 015 016 et cupiebat implere ventrem suum de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat 042 LUK 015 017 in se autem reversus dixit quanti mercennarii patris mei abundant panibus ego autem hic fame pereo 042 LUK 015 018 surgam et ibo ad patrem meum et dicam illi pater peccavi in caelum et coram te 042 LUK 015 019 et iam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum de mercennariis tuis 042 LUK 015 020 et surgens venit ad patrem suum cum autem adhuc longe esset vidit illum pater ipsius et misericordia motus est et adcurrens cecidit supra collum eius et osculatus est illum 042 LUK 015 021 dixitque ei filius pater peccavi in caelum et coram te iam non sum dignus vocari filius tuus 042 LUK 015 022 dixit autem pater ad servos suos cito proferte stolam primam et induite illum et date anulum in manum eius et calciamenta in pedes 042 LUK 015 023 et adducite vitulum saginatum et occidite et manducemus et epulemur 042 LUK 015 024 quia hic filius meus mortuus erat et revixit perierat et inventus est et coeperunt epulari 042 LUK 015 025 erat autem filius eius senior in agro et cum veniret et adpropinquaret domui audivit symphoniam et chorum 042 LUK 015 026 et vocavit unum de servis et interrogavit quae haec essent 042 LUK 015 027 isque dixit illi frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit 042 LUK 015 028 indignatus est autem et nolebat introire pater ergo illius egressus coepit rogare illum 042 LUK 015 029 at ille respondens dixit patri suo ecce tot annis servio tibi et numquam mandatum tuum praeterii et numquam dedisti mihi hedum ut cum amicis meis epularer 042 LUK 015 030 sed postquam filius tuus hic qui devoravit substantiam suam cum meretricibus venit occidisti illi vitulum saginatum 042 LUK 015 031 at ipse dixit illi fili tu semper mecum es et omnia mea tua sunt 042 LUK 015 032 epulari autem et gaudere oportebat quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est 042 LUK 016 001 dicebat autem et ad discipulos suos homo quidam erat dives qui habebat vilicum et hic diffamatus est apud illum quasi dissipasset bona ipsius 042 LUK 016 002 et vocavit illum et ait illi quid hoc audio de te redde rationem vilicationis tuae iam enim non poteris vilicare 042 LUK 016 003 ait autem vilicus intra se quid faciam quia dominus meus aufert a me vilicationem fodere non valeo mendicare erubesco 042 LUK 016 004 scio quid faciam ut cum amotus fuero a vilicatione recipiant me in domos suas 042 LUK 016 005 convocatis itaque singulis debitoribus domini sui dicebat primo quantum debes domino meo 042 LUK 016 006 at ille dixit centum cados olei dixitque illi accipe cautionem tuam et sede cito scribe quinquaginta 042 LUK 016 007 deinde alio dixit tu vero quantum debes qui ait centum choros tritici ait illi accipe litteras tuas et scribe octoginta 042 LUK 016 008 et laudavit dominus vilicum iniquitatis quia prudenter fecisset quia filii huius saeculi prudentiores filiis lucis in generatione sua sunt (aiōn g165) 042 LUK 016 009 et ego vobis dico facite vobis amicos de mamona iniquitatis ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula (aiōnios g166) 042 LUK 016 010 qui fidelis est in minimo et in maiori fidelis est et qui in modico iniquus est et in maiori iniquus est 042 LUK 016 011 si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis credet vobis 042 LUK 016 012 et si in alieno fideles non fuistis quod vestrum est quis dabit vobis 042 LUK 016 013 nemo servus potest duobus dominis servire aut enim unum odiet et alterum diliget aut uni adherebit et alterum contemnet non potestis Deo servire et mamonae 042 LUK 016 014 audiebant autem omnia haec Pharisaei qui erant avari et deridebant illum 042 LUK 016 015 et ait illis vos estis qui iustificatis vos coram hominibus Deus autem novit corda vestra quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum 042 LUK 016 016 lex et prophetae usque ad Iohannem ex eo regnum Dei evangelizatur et omnis in illud vim facit 042 LUK 016 017 facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere 042 LUK 016 018 omnis qui dimittit uxorem suam et ducit alteram moechatur et qui dimissam a viro ducit moechatur 042 LUK 016 019 homo quidam erat dives et induebatur purpura et bysso et epulabatur cotidie splendide 042 LUK 016 020 et erat quidam mendicus nomine Lazarus qui iacebat ad ianuam eius ulceribus plenus 042 LUK 016 021 cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis sed et canes veniebant et lingebant ulcera eius 042 LUK 016 022 factum est autem ut moreretur mendicus et portaretur ab angelis in sinum Abrahae mortuus est autem et dives 042 LUK 016 023 et sepultus est in inferno elevans oculos suos cum esset in tormentis videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius (Hadēs g86) 042 LUK 016 024 et ipse clamans dixit pater Abraham miserere mei et mitte Lazarum ut intinguat extremum digiti sui in aqua ut refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma 042 LUK 016 025 et dixit illi Abraham fili recordare quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem hic consolatur tu vero cruciaris 042 LUK 016 026 et in his omnibus inter nos et vos chasma magnum firmatum est ut hii qui volunt hinc transire ad vos non possint neque inde huc transmeare 042 LUK 016 027 et ait rogo ergo te pater ut mittas eum in domum patris mei 042 LUK 016 028 habeo enim quinque fratres ut testetur illis ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum 042 LUK 016 029 et ait illi Abraham habent Mosen et prophetas audiant illos 042 LUK 016 030 at ille dixit non pater Abraham sed si quis ex mortuis ierit ad eos paenitentiam agent 042 LUK 016 031 ait autem illi si Mosen et prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis resurrexerit credent 042 LUK 017 001 et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt 042 LUK 017 002 utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis 042 LUK 017 003 adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi 042 LUK 017 004 et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi 042 LUK 017 005 et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem 042 LUK 017 006 dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis 042 LUK 017 007 quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe 042 LUK 017 008 et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes 042 LUK 017 009 numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto 042 LUK 017 010 sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus 042 LUK 017 011 et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam 042 LUK 017 012 et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe 042 LUK 017 013 et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri 042 LUK 017 014 quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt 042 LUK 017 015 unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum 042 LUK 017 016 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus 042 LUK 017 017 respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt 042 LUK 017 018 non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena 042 LUK 017 019 et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit 042 LUK 017 020 interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione 042 LUK 017 021 neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est 042 LUK 017 022 et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis 042 LUK 017 023 et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini 042 LUK 017 024 nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua 042 LUK 017 025 primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac 042 LUK 017 026 et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis 042 LUK 017 027 edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes 042 LUK 017 028 similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant 042 LUK 017 029 qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit 042 LUK 017 030 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur 042 LUK 017 031 in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro 042 LUK 017 032 memores estote uxoris Loth 042 LUK 017 033 quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam 042 LUK 017 034 dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur 042 LUK 017 035 duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur 042 LUK 017 036 respondentes dicunt illi ubi Domine 042 LUK 017 037 qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae 042 LUK 018 001 dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere 042 LUK 018 002 dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur 042 LUK 018 003 vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo 042 LUK 018 004 et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor 042 LUK 018 005 tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me 042 LUK 018 006 ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit 042 LUK 018 007 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis 042 LUK 018 008 dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra 042 LUK 018 009 dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam 042 LUK 018 010 duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus 042 LUK 018 011 Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus 042 LUK 018 012 ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo 042 LUK 018 013 et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori 042 LUK 018 014 dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur 042 LUK 018 015 adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos 042 LUK 018 016 Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei 042 LUK 018 017 amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud 042 LUK 018 018 et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo (aiōnios g166) 042 LUK 018 019 dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus 042 LUK 018 020 mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem 042 LUK 018 021 qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea 042 LUK 018 022 quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me 042 LUK 018 023 his ille auditis contristatus est quia dives erat valde 042 LUK 018 024 videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt 042 LUK 018 025 facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei 042 LUK 018 026 et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri 042 LUK 018 027 ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum 042 LUK 018 028 ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te 042 LUK 018 029 qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei 042 LUK 018 030 et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam (aiōn g165, aiōnios g166) 042 LUK 018 031 adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis 042 LUK 018 032 tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur 042 LUK 018 033 et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget 042 LUK 018 034 et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur 042 LUK 018 035 factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans 042 LUK 018 036 et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset 042 LUK 018 037 dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret 042 LUK 018 038 et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei 042 LUK 018 039 et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei 042 LUK 018 040 stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum 042 LUK 018 041 dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam 042 LUK 018 042 et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit 042 LUK 018 043 et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo 042 LUK 019 001 et ingressus perambulabat Hiericho 042 LUK 019 002 et ecce vir nomine Zaccheus et hic erat princeps publicanorum et ipse dives 042 LUK 019 003 et quaerebat videre Iesum quis esset et non poterat prae turba quia statura pusillus erat 042 LUK 019 004 et praecurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus 042 LUK 019 005 et cum venisset ad locum suspiciens Iesus vidit illum et dixit ad eum Zacchee festinans descende quia hodie in domo tua oportet me manere 042 LUK 019 006 et festinans descendit et excepit illum gaudens 042 LUK 019 007 et cum viderent omnes murmurabant dicentes quod ad hominem peccatorem devertisset 042 LUK 019 008 stans autem Zaccheus dixit ad Dominum ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus et si quid aliquem defraudavi reddo quadruplum 042 LUK 019 009 ait Iesus ad eum quia hodie salus domui huic facta est eo quod et ipse filius sit Abrahae 042 LUK 019 010 venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat 042 LUK 019 011 haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur 042 LUK 019 012 dixit ergo homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti 042 LUK 019 013 vocatis autem decem servis suis dedit illis decem mnas et ait ad illos negotiamini dum venio 042 LUK 019 014 cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes nolumus hunc regnare super nos 042 LUK 019 015 et factum est ut rediret accepto regno et iussit vocari servos quibus dedit pecuniam ut sciret quantum quisque negotiatus esset 042 LUK 019 016 venit autem primus dicens domine mna tua decem mnas adquisivit 042 LUK 019 017 et ait illi euge bone serve quia in modico fidelis fuisti eris potestatem habens supra decem civitates 042 LUK 019 018 et alter venit dicens domine mna tua fecit quinque mnas 042 LUK 019 019 et huic ait et tu esto supra quinque civitates 042 LUK 019 020 et alter venit dicens domine ecce mna tua quam habui repositam in sudario 042 LUK 019 021 timui enim te quia homo austeris es tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti 042 LUK 019 022 dicit ei de ore tuo te iudico serve nequam sciebas quod ego austeris homo sum tollens quod non posui et metens quod non seminavi 042 LUK 019 023 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam et ego veniens cum usuris utique exegissem illud 042 LUK 019 024 et adstantibus dixit auferte ab illo mnam et date illi qui decem mnas habet 042 LUK 019 025 et dixerunt ei domine habet decem mnas 042 LUK 019 026 dico autem vobis quia omni habenti dabitur ab eo autem qui non habet et quod habet auferetur ab eo 042 LUK 019 027 verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se adducite huc et interficite ante me 042 LUK 019 028 et his dictis praecedebat ascendens in Hierosolyma 042 LUK 019 029 et factum est cum adpropinquasset ad Bethfage et Bethania ad montem qui vocatur Oliveti misit duos discipulos suos 042 LUK 019 030 dicens ite in castellum quod contra est in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum cui nemo umquam hominum sedit solvite illum et adducite 042 LUK 019 031 et si quis vos interrogaverit quare solvitis sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat 042 LUK 019 032 abierunt autem qui missi erant et invenerunt sicut dixit illis stantem pullum 042 LUK 019 033 solventibus autem illis pullum dixerunt domini eius ad illos quid solvitis pullum 042 LUK 019 034 at illi dixerunt quia Dominus eum necessarium habet 042 LUK 019 035 et duxerunt illum ad Iesum et iactantes vestimenta sua supra pullum inposuerunt Iesum 042 LUK 019 036 eunte autem illo substernebant vestimenta sua in via 042 LUK 019 037 et cum adpropinquaret iam ad descensum montis Oliveti coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus quas viderant virtutibus 042 LUK 019 038 dicentes benedictus qui venit rex in nomine Domini pax in caelo et gloria in excelsis 042 LUK 019 039 et quidam Pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum magister increpa discipulos tuos 042 LUK 019 040 quibus ipse ait dico vobis quia si hii tacuerint lapides clamabunt 042 LUK 019 041 et ut adpropinquavit videns civitatem flevit super illam dicens 042 LUK 019 042 quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua quae ad pacem tibi nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis 042 LUK 019 043 quia venient dies in te et circumdabunt te inimici tui vallo et circumdabunt te et coangustabunt te undique 042 LUK 019 044 ad terram prosternent te et filios qui in te sunt et non relinquent in te lapidem super lapidem eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae 042 LUK 019 045 et ingressus in templum coepit eicere vendentes in illo et ementes 042 LUK 019 046 dicens illis scriptum est quia domus mea domus orationis est vos autem fecistis illam speluncam latronum 042 LUK 019 047 et erat docens cotidie in templo principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere 042 LUK 019 048 et non inveniebant quid facerent illi omnis enim populus suspensus erat audiens illum 042 LUK 020 001 et factum est in una dierum docente illo populum in templo et evangelizante convenerunt principes sacerdotum et scribae cum senioribus 042 LUK 020 002 et aiunt dicentes ad illum dic nobis in qua potestate haec facis aut quis est qui dedit tibi hanc potestatem 042 LUK 020 003 respondens autem dixit ad illos interrogabo vos et ego verbum respondete mihi 042 LUK 020 004 baptismum Iohannis de caelo erat an ex hominibus 042 LUK 020 005 at illi cogitabant inter se dicentes quia si dixerimus de caelo dicet quare ergo non credidistis illi 042 LUK 020 006 si autem dixerimus ex hominibus plebs universa lapidabit nos certi sunt enim Iohannem prophetam esse 042 LUK 020 007 et responderunt se nescire unde esset 042 LUK 020 008 et Iesus ait illis neque ego dico vobis in qua potestate haec facio 042 LUK 020 009 coepit autem dicere ad plebem parabolam hanc homo plantavit vineam et locavit eam colonis et ipse peregre fuit multis temporibus 042 LUK 020 010 et in tempore misit ad cultores servum ut de fructu vineae darent illi qui caesum dimiserunt eum inanem 042 LUK 020 011 et addidit alterum servum mittere illi autem hunc quoque caedentes et adficientes contumelia dimiserunt inanem 042 LUK 020 012 et addidit tertium mittere qui et illum vulnerantes eiecerunt 042 LUK 020 013 dixit autem dominus vineae quid faciam mittam filium meum dilectum forsitan cum hunc viderint verebuntur 042 LUK 020 014 quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes hic est heres occidamus illum ut nostra fiat hereditas 042 LUK 020 015 et eiectum illum extra vineam occiderunt quid ergo faciet illis dominus vineae 042 LUK 020 016 veniet et perdet colonos istos et dabit vineam aliis quo audito dixerunt illi absit 042 LUK 020 017 ille autem aspiciens eos ait quid est ergo hoc quod scriptum est lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli 042 LUK 020 018 omnis qui ceciderit supra illum lapidem conquassabitur supra quem autem ceciderit comminuet illum 042 LUK 020 019 et quaerebant principes sacerdotum et scribae mittere in illum manus illa hora et timuerunt populum cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem istam 042 LUK 020 020 et observantes miserunt insidiatores qui se iustos simularent ut caperent eum in sermone et traderent illum principatui et potestati praesidis 042 LUK 020 021 et interrogaverunt illum dicentes magister scimus quia recte dicis et doces et non accipis personam sed in veritate viam Dei doces 042 LUK 020 022 licet nobis dare tributum Caesari an non 042 LUK 020 023 considerans autem dolum illorum dixit ad eos quid me temptatis 042 LUK 020 024 ostendite mihi denarium cuius habet imaginem et inscriptionem respondentes dixerunt Caesaris 042 LUK 020 025 et ait illis reddite ergo quae Caesaris sunt Caesari et quae Dei sunt Deo 042 LUK 020 026 et non potuerunt verbum eius reprehendere coram plebe et mirati in responso eius tacuerunt 042 LUK 020 027 accesserunt autem quidam Sadducaeorum qui negant esse resurrectionem et interrogaverunt eum 042 LUK 020 028 dicentes magister Moses scripsit nobis si frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem et hic sine filiis fuerit ut accipiat eam frater eius uxorem et suscitet semen fratri suo 042 LUK 020 029 septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est sine filiis 042 LUK 020 030 et sequens accepit illam et ipse mortuus est sine filio 042 LUK 020 031 et tertius accepit illam similiter et omnes septem et non reliquerunt semen et mortui sunt 042 LUK 020 032 novissima omnium mortua est et mulier 042 LUK 020 033 in resurrectione ergo cuius eorum erit uxor siquidem septem habuerunt eam uxorem 042 LUK 020 034 et ait illis Iesus filii saeculi huius nubunt et traduntur ad nuptias (aiōn g165) 042 LUK 020 035 illi autem qui digni habebuntur saeculo illo et resurrectione ex mortuis neque nubunt neque ducunt uxores (aiōn g165) 042 LUK 020 036 neque enim ultra mori poterunt aequales enim angelis sunt et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis 042 LUK 020 037 quia vero resurgant mortui et Moses ostendit secus rubum sicut dicit Dominum Deum Abraham et Deum Isaac et Deum Iacob 042 LUK 020 038 Deus autem non est mortuorum sed vivorum omnes enim vivunt ei 042 LUK 020 039 respondentes autem quidam scribarum dixerunt magister bene dixisti 042 LUK 020 040 et amplius non audebant eum quicquam interrogare 042 LUK 020 041 dixit autem ad illos quomodo dicunt Christum Filium David esse 042 LUK 020 042 et ipse David dicit in libro Psalmorum dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis 042 LUK 020 043 donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 042 LUK 020 044 David ergo Dominum illum vocat et quomodo filius eius est 042 LUK 020 045 audiente autem omni populo dixit discipulis suis 042 LUK 020 046 adtendite a scribis qui volunt ambulare in stolis et amant salutationes in foro et primas cathedras in synagogis et primos discubitus in conviviis 042 LUK 020 047 qui devorant domos viduarum simulantes longam orationem hii accipient damnationem maiorem 042 LUK 021 001 respiciens autem vidit eos qui mittebant munera sua in gazofilacium divites 042 LUK 021 002 vidit autem et quandam viduam pauperculam mittentem aera minuta duo 042 LUK 021 003 et dixit vere dico vobis quia vidua haec pauper plus quam omnes misit 042 LUK 021 004 nam omnes hii ex abundanti sibi miserunt in munera Dei haec autem ex eo quod deest illi omnem victum suum quem habuit misit 042 LUK 021 005 et quibusdam dicentibus de templo quod lapidibus bonis et donis ornatum esset dixit 042 LUK 021 006 haec quae videtis venient dies in quibus non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur 042 LUK 021 007 interrogaverunt autem illum dicentes praeceptor quando haec erunt et quod signum cum fieri incipient 042 LUK 021 008 qui dixit videte ne seducamini multi enim venient in nomine meo dicentes quia ego sum et tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos 042 LUK 021 009 cum autem audieritis proelia et seditiones nolite terreri oportet primum haec fieri sed non statim finis 042 LUK 021 010 tunc dicebat illis surget gens contra gentem et regnum adversus regnum 042 LUK 021 011 terraemotus magni erunt per loca et pestilentiae et fames terroresque de caelo et signa magna erunt 042 LUK 021 012 sed ante haec omnia inicient vobis manus suas et persequentur tradentes in synagogas et custodias trahentes ad reges et praesides propter nomen meum 042 LUK 021 013 continget autem vobis in testimonium 042 LUK 021 014 ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari quemadmodum respondeatis 042 LUK 021 015 ego enim dabo vobis os et sapientiam cui non poterunt resistere et contradicere omnes adversarii vestri 042 LUK 021 016 trademini autem a parentibus et fratribus et cognatis et amicis et morte adficient ex vobis 042 LUK 021 017 et eritis odio omnibus propter nomen meum 042 LUK 021 018 et capillus de capite vestro non peribit 042 LUK 021 019 in patientia vestra possidebitis animas vestras 042 LUK 021 020 cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem tunc scitote quia adpropinquavit desolatio eius 042 LUK 021 021 tunc qui in Iudaea sunt fugiant in montes et qui in medio eius discedant et qui in regionibus non intrent in eam 042 LUK 021 022 quia dies ultionis hii sunt ut impleantur omnia quae scripta sunt 042 LUK 021 023 vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus erit enim pressura magna supra terram et ira populo huic 042 LUK 021 024 et cadent in ore gladii et captivi ducentur in omnes gentes et Hierusalem calcabitur a gentibus donec impleantur tempora nationum 042 LUK 021 025 et erunt signa in sole et luna et stellis et in terris pressura gentium prae confusione sonitus maris et fluctuum 042 LUK 021 026 arescentibus hominibus prae timore et expectatione quae supervenient universo orbi nam virtutes caelorum movebuntur 042 LUK 021 027 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna et maiestate 042 LUK 021 028 his autem fieri incipientibus respicite et levate capita vestra quoniam adpropinquat redemptio vestra 042 LUK 021 029 et dixit illis similitudinem videte ficulneam et omnes arbores 042 LUK 021 030 cum producunt iam ex se fructum scitis quoniam prope est aestas 042 LUK 021 031 ita et vos cum videritis haec fieri scitote quoniam prope est regnum Dei 042 LUK 021 032 amen dico vobis quia non praeteribit generatio haec donec omnia fiant 042 LUK 021 033 caelum et terra transibunt verba autem mea non transient 042 LUK 021 034 adtendite autem vobis ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et curis huius vitae et superveniat in vos repentina dies illa 042 LUK 021 035 tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem omnis terrae 042 LUK 021 036 vigilate itaque omni tempore orantes ut digni habeamini fugere ista omnia quae futura sunt et stare ante Filium hominis 042 LUK 021 037 erat autem diebus docens in templo noctibus vero exiens morabatur in monte qui vocatur Oliveti 042 LUK 021 038 et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum 042 LUK 022 001 adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha 042 LUK 022 002 et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent timebant vero plebem 042 LUK 022 003 intravit autem Satanas in Iudam qui cognominatur Scarioth unum de duodecim 042 LUK 022 004 et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis 042 LUK 022 005 et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare 042 LUK 022 006 et spopondit et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis 042 LUK 022 007 venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha 042 LUK 022 008 et misit Petrum et Iohannem dicens euntes parate nobis pascha ut manducemus 042 LUK 022 009 at illi dixerunt ubi vis paremus 042 LUK 022 010 et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans sequimini eum in domum in qua intrat 042 LUK 022 011 et dicetis patri familias domus dicit tibi magister ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem 042 LUK 022 012 et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum et ibi parate 042 LUK 022 013 euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha 042 LUK 022 014 et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo 042 LUK 022 015 et ait illis desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum antequam patiar 042 LUK 022 016 dico enim vobis quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei 042 LUK 022 017 et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos 042 LUK 022 018 dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat 042 LUK 022 019 et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis datur hoc facite in meam commemorationem 042 LUK 022 020 similiter et calicem postquam cenavit dicens hic est calix novum testamentum in sanguine meo quod pro vobis funditur 042 LUK 022 021 verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa 042 LUK 022 022 et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit verumtamen vae illi homini per quem traditur 042 LUK 022 023 et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset 042 LUK 022 024 facta est autem et contentio inter eos quis eorum videretur esse maior 042 LUK 022 025 dixit autem eis reges gentium dominantur eorum et qui potestatem habent super eos benefici vocantur 042 LUK 022 026 vos autem non sic sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut ministrator 042 LUK 022 027 nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat nonne qui recumbit ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat 042 LUK 022 028 vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis 042 LUK 022 029 et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum 042 LUK 022 030 ut edatis et bibatis super mensam meam in regno et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel 042 LUK 022 031 ait autem Dominus Simon Simon ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum 042 LUK 022 032 ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos 042 LUK 022 033 qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire 042 LUK 022 034 et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me 042 LUK 022 035 et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis numquid aliquid defuit vobis at illi dixerunt nihil 042 LUK 022 036 dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium 042 LUK 022 037 dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me et quod cum iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me finem habent 042 LUK 022 038 at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at ille dixit eis satis est 042 LUK 022 039 et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum secuti sunt autem illum et discipuli 042 LUK 022 040 et cum pervenisset ad locum dixit illis orate ne intretis in temptationem 042 LUK 022 041 et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis et positis genibus orabat 042 LUK 022 042 dicens Pater si vis transfer calicem istum a me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat 042 LUK 022 043 apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat 042 LUK 022 044 et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram 042 LUK 022 045 et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos invenit eos dormientes prae tristitia 042 LUK 022 046 et ait illis quid dormitis surgite orate ne intretis in temptationem 042 LUK 022 047 adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum 042 LUK 022 048 Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis 042 LUK 022 049 videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus in gladio 042 LUK 022 050 et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram 042 LUK 022 051 respondens autem Iesus ait sinite usque huc et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum 042 LUK 022 052 dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus 042 LUK 022 053 cum cotidie vobiscum fuerim in templo non extendistis manus in me sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum 042 LUK 022 054 conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum Petrus vero sequebatur a longe 042 LUK 022 055 accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum 042 LUK 022 056 quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat 042 LUK 022 057 at ille negavit eum dicens mulier non novi illum 042 LUK 022 058 et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es Petrus vero ait o homo non sum 042 LUK 022 059 et intervallo facto quasi horae unius alius quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est 042 LUK 022 060 et ait Petrus homo nescio quod dicis et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus 042 LUK 022 061 et conversus Dominus respexit Petrum et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter me negabis 042 LUK 022 062 et egressus foras Petrus flevit amare 042 LUK 022 063 et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes 042 LUK 022 064 et velaverunt eum et percutiebant faciem eius et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit 042 LUK 022 065 et alia multa blasphemantes dicebant in eum 042 LUK 022 066 et ut factus est dies convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum dicentes si tu es Christus dic nobis 042 LUK 022 067 et ait illis si vobis dixero non creditis mihi 042 LUK 022 068 si autem et interrogavero non respondebitis mihi neque dimittetis 042 LUK 022 069 ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei 042 LUK 022 070 dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei qui ait vos dicitis quia ego sum 042 LUK 022 071 at illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium ipsi enim audivimus de ore eius 042 LUK 023 001 et surgens omnis multitudo eorum duxerunt illum ad Pilatum 042 LUK 023 002 coeperunt autem accusare illum dicentes hunc invenimus subvertentem gentem nostram et prohibentem tributa dari Caesari et dicentem se Christum regem esse 042 LUK 023 003 Pilatus autem interrogavit eum dicens tu es rex Iudaeorum at ille respondens ait tu dicis 042 LUK 023 004 ait autem Pilatus ad principes sacerdotum et turbas nihil invenio causae in hoc homine 042 LUK 023 005 at illi invalescebant dicentes commovet populum docens per universam Iudaeam et incipiens a Galilaea usque huc 042 LUK 023 006 Pilatus autem audiens Galilaeam interrogavit si homo Galilaeus esset 042 LUK 023 007 et ut cognovit quod de Herodis potestate esset remisit eum ad Herodem qui et ipse Hierosolymis erat illis diebus 042 LUK 023 008 Herodes autem viso Iesu gavisus est valde erat enim cupiens ex multo tempore videre eum eo quod audiret multa de illo et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri 042 LUK 023 009 interrogabat autem illum multis sermonibus at ipse nihil illi respondebat 042 LUK 023 010 stabant etiam principes sacerdotum et scribae constanter accusantes eum 042 LUK 023 011 sprevit autem illum Herodes cum exercitu suo et inlusit indutum veste alba et remisit ad Pilatum 042 LUK 023 012 et facti sunt amici Herodes et Pilatus in ipsa die nam antea inimici erant ad invicem 042 LUK 023 013 Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum et magistratibus et plebe 042 LUK 023 014 dixit ad illos obtulistis mihi hunc hominem quasi avertentem populum et ecce ego coram vobis interrogans nullam causam inveni in homine isto ex his in quibus eum accusatis 042 LUK 023 015 sed neque Herodes nam remisi vos ad illum et ecce nihil dignum morte actum est ei 042 LUK 023 016 emendatum ergo illum dimittam 042 LUK 023 017 necesse autem habebat dimittere eis per diem festum unum 042 LUK 023 018 exclamavit autem simul universa turba dicens tolle hunc et dimitte nobis Barabban 042 LUK 023 019 qui erat propter seditionem quandam factam in civitate et homicidium missus in carcerem 042 LUK 023 020 iterum autem Pilatus locutus est ad illos volens dimittere Iesum 042 LUK 023 021 at illi succlamabant dicentes crucifige crucifige illum 042 LUK 023 022 ille autem tertio dixit ad illos quid enim mali fecit iste nullam causam mortis invenio in eo corripiam ergo illum et dimittam 042 LUK 023 023 at illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur et invalescebant voces eorum 042 LUK 023 024 et Pilatus adiudicavit fieri petitionem eorum 042 LUK 023 025 dimisit autem illis eum qui propter homicidium et seditionem missus fuerat in carcerem quem petebant Iesum vero tradidit voluntati eorum 042 LUK 023 026 et cum ducerent eum adprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem venientem de villa et inposuerunt illi crucem portare post Iesum 042 LUK 023 027 sequebatur autem illum multa turba populi et mulierum quae plangebant et lamentabant eum 042 LUK 023 028 conversus autem ad illas Iesus dixit filiae Hierusalem nolite flere super me sed super vos ipsas flete et super filios vestros 042 LUK 023 029 quoniam ecce venient dies in quibus dicent beatae steriles et ventres qui non genuerunt et ubera quae non lactaverunt 042 LUK 023 030 tunc incipient dicere montibus cadite super nos et collibus operite nos 042 LUK 023 031 quia si in viridi ligno haec faciunt in arido quid fiet 042 LUK 023 032 ducebantur autem et alii duo nequam cum eo ut interficerentur 042 LUK 023 033 et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariae ibi crucifixerunt eum et latrones unum a dextris et alterum a sinistris 042 LUK 023 034 Iesus autem dicebat Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt dividentes vero vestimenta eius miserunt sortes 042 LUK 023 035 et stabat populus expectans et deridebant illum principes cum eis dicentes alios salvos fecit se salvum faciat si hic est Christus Dei electus 042 LUK 023 036 inludebant autem ei et milites accedentes et acetum offerentes illi 042 LUK 023 037 dicentes si tu es rex Iudaeorum salvum te fac 042 LUK 023 038 erat autem et superscriptio inscripta super illum litteris graecis et latinis et hebraicis hic est rex Iudaeorum 042 LUK 023 039 unus autem de his qui pendebant latronibus blasphemabat eum dicens si tu es Christus salvum fac temet ipsum et nos 042 LUK 023 040 respondens autem alter increpabat illum dicens neque tu times Deum quod in eadem damnatione es 042 LUK 023 041 et nos quidem iuste nam digna factis recipimus hic vero nihil mali gessit 042 LUK 023 042 et dicebat ad Iesum Domine memento mei cum veneris in regnum tuum 042 LUK 023 043 et dixit illi Iesus amen dico tibi hodie mecum eris in paradiso 042 LUK 023 044 erat autem fere hora sexta et tenebrae factae sunt in universa terra usque in nonam horam 042 LUK 023 045 et obscuratus est sol et velum templi scissum est medium 042 LUK 023 046 et clamans voce magna Iesus ait Pater in manus tuas commendo spiritum meum et haec dicens exspiravit 042 LUK 023 047 videns autem centurio quod factum fuerat glorificavit Deum dicens vere hic homo iustus erat 042 LUK 023 048 et omnis turba eorum qui simul aderant ad spectaculum istud et videbant quae fiebant percutientes pectora sua revertebantur 042 LUK 023 049 stabant autem omnes noti eius a longe et mulieres quae secutae erant eum a Galilaea haec videntes 042 LUK 023 050 et ecce vir nomine Ioseph qui erat decurio vir bonus et iustus 042 LUK 023 051 hic non consenserat consilio et actibus eorum ab Arimathia civitate Iudaeae qui expectabat et ipse regnum Dei 042 LUK 023 052 hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu 042 LUK 023 053 et depositum involvit sindone et posuit eum in monumento exciso in quo nondum quisquam positus fuerat 042 LUK 023 054 et dies erat parasceves et sabbatum inlucescebat 042 LUK 023 055 subsecutae autem mulieres quae cum ipso venerant de Galilaea viderunt monumentum et quemadmodum positum erat corpus eius 042 LUK 023 056 et revertentes paraverunt aromata et unguenta et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum 042 LUK 024 001 una autem sabbati valde diluculo venerunt ad monumentum portantes quae paraverant aromata 042 LUK 024 002 et invenerunt lapidem revolutum a monumento 042 LUK 024 003 et ingressae non invenerunt corpus Domini Iesu 042 LUK 024 004 et factum est dum mente consternatae essent de isto ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgenti 042 LUK 024 005 cum timerent autem et declinarent vultum in terram dixerunt ad illas quid quaeritis viventem cum mortuis 042 LUK 024 006 non est hic sed surrexit recordamini qualiter locutus est vobis cum adhuc in Galilaea esset 042 LUK 024 007 dicens quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum peccatorum et crucifigi et die tertia resurgere 042 LUK 024 008 et recordatae sunt verborum eius 042 LUK 024 009 et regressae a monumento nuntiaverunt haec omnia illis undecim et ceteris omnibus 042 LUK 024 010 erat autem Maria Magdalene et Iohanna et Maria Iacobi et ceterae quae cum eis erant quae dicebant ad apostolos haec 042 LUK 024 011 et visa sunt ante illos sicut deliramentum verba ista et non credebant illis 042 LUK 024 012 Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum et procumbens videt linteamina sola posita et abiit secum mirans quod factum fuerat 042 LUK 024 013 et ecce duo ex illis ibant ipsa die in castellum quod erat in spatio stadiorum sexaginta ab Hierusalem nomine Emmaus 042 LUK 024 014 et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quae acciderant 042 LUK 024 015 et factum est dum fabularentur et secum quaererent et ipse Iesus adpropinquans ibat cum illis 042 LUK 024 016 oculi autem illorum tenebantur ne eum agnoscerent 042 LUK 024 017 et ait ad illos qui sunt hii sermones quos confertis ad invicem ambulantes et estis tristes 042 LUK 024 018 et respondens unus cui nomen Cleopas dixit ei tu solus peregrinus es in Hierusalem et non cognovisti quae facta sunt in illa his diebus 042 LUK 024 019 quibus ille dixit quae et dixerunt de Iesu Nazareno qui fuit vir propheta potens in opere et sermone coram Deo et omni populo 042 LUK 024 020 et quomodo eum tradiderunt summi sacerdotum et principes nostri in damnationem mortis et crucifixerunt eum 042 LUK 024 021 nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israhel et nunc super haec omnia tertia dies hodie quod haec facta sunt 042 LUK 024 022 sed et mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos quae ante lucem fuerunt ad monumentum 042 LUK 024 023 et non invento corpore eius venerunt dicentes se etiam visionem angelorum vidisse qui dicunt eum vivere 042 LUK 024 024 et abierunt quidam ex nostris ad monumentum et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt ipsum vero non viderunt 042 LUK 024 025 et ipse dixit ad eos o stulti et tardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt prophetae 042 LUK 024 026 nonne haec oportuit pati Christum et ita intrare in gloriam suam 042 LUK 024 027 et incipiens a Mose et omnibus prophetis interpretabatur illis in omnibus scripturis quae de ipso erant 042 LUK 024 028 et adpropinquaverunt castello quo ibant et ipse se finxit longius ire 042 LUK 024 029 et coegerunt illum dicentes mane nobiscum quoniam advesperascit et inclinata est iam dies et intravit cum illis 042 LUK 024 030 et factum est dum recumberet cum illis accepit panem et benedixit ac fregit et porrigebat illis 042 LUK 024 031 et aperti sunt oculi eorum et cognoverunt eum et ipse evanuit ex oculis eorum 042 LUK 024 032 et dixerunt ad invicem nonne cor nostrum ardens erat in nobis dum loqueretur in via et aperiret nobis scripturas 042 LUK 024 033 et surgentes eadem hora regressi sunt in Hierusalem et invenerunt congregatos undecim et eos qui cum ipsis erant 042 LUK 024 034 dicentes quod surrexit Dominus vere et apparuit Simoni 042 LUK 024 035 et ipsi narrabant quae gesta erant in via et quomodo cognoverunt eum in fractione panis 042 LUK 024 036 dum haec autem loquuntur Iesus stetit in medio eorum et dicit eis pax vobis ego sum nolite timere 042 LUK 024 037 conturbati vero et conterriti existimabant se spiritum videre 042 LUK 024 038 et dixit eis quid turbati estis et cogitationes ascendunt in corda vestra 042 LUK 024 039 videte manus meas et pedes quia ipse ego sum palpate et videte quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere 042 LUK 024 040 et cum hoc dixisset ostendit eis manus et pedes 042 LUK 024 041 adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio dixit habetis hic aliquid quod manducetur 042 LUK 024 042 at illi obtulerunt ei partem piscis assi et favum mellis 042 LUK 024 043 et cum manducasset coram eis sumens reliquias dedit eis 042 LUK 024 044 et dixit ad eos haec sunt verba quae locutus sum ad vos cum adhuc essem vobiscum quoniam necesse est impleri omnia quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me 042 LUK 024 045 tunc aperuit illis sensum ut intellegerent scripturas 042 LUK 024 046 et dixit eis quoniam sic scriptum est et sic oportebat Christum pati et resurgere a mortuis die tertia 042 LUK 024 047 et praedicari in nomine eius paenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes incipientibus ab Hierosolyma 042 LUK 024 048 vos autem estis testes horum 042 LUK 024 049 et ego mitto promissum Patris mei in vos vos autem sedete in civitate quoadusque induamini virtutem ex alto 042 LUK 024 050 eduxit autem eos foras in Bethaniam et elevatis manibus suis benedixit eis 042 LUK 024 051 et factum est dum benediceret illis recessit ab eis et ferebatur in caelum 042 LUK 024 052 et ipsi adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno 042 LUK 024 053 et erant semper in templo laudantes et benedicentes Deum amen # # BOOK 043 JOH John Iohannem 043 JOH 001 001 in principio erat Verbum et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum 043 JOH 001 002 hoc erat in principio apud Deum 043 JOH 001 003 omnia per ipsum facta sunt et sine ipso factum est nihil quod factum est 043 JOH 001 004 in ipso vita erat et vita erat lux hominum 043 JOH 001 005 et lux in tenebris lucet et tenebrae eam non conprehenderunt 043 JOH 001 006 fuit homo missus a Deo cui nomen erat Iohannes 043 JOH 001 007 hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine ut omnes crederent per illum 043 JOH 001 008 non erat ille lux sed ut testimonium perhiberet de lumine 043 JOH 001 009 erat lux vera quae inluminat omnem hominem venientem in mundum 043 JOH 001 010 in mundo erat et mundus per ipsum factus est et mundus eum non cognovit 043 JOH 001 011 in propria venit et sui eum non receperunt 043 JOH 001 012 quotquot autem receperunt eum dedit eis potestatem filios Dei fieri his qui credunt in nomine eius 043 JOH 001 013 qui non ex sanguinibus neque ex voluntate carnis neque ex voluntate viri sed ex Deo nati sunt 043 JOH 001 014 et Verbum caro factum est et habitavit in nobis et vidimus gloriam eius gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiae et veritatis 043 JOH 001 015 Iohannes testimonium perhibet de ipso et clamat dicens hic erat quem dixi vobis qui post me venturus est ante me factus est quia prior me erat 043 JOH 001 016 et de plenitudine eius nos omnes accepimus et gratiam pro gratia 043 JOH 001 017 quia lex per Mosen data est gratia et veritas per Iesum Christum facta est 043 JOH 001 018 Deum nemo vidit umquam unigenitus Filius qui est in sinu Patris ipse enarravit 043 JOH 001 019 et hoc est testimonium Iohannis quando miserunt Iudaei ab Hierosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum tu quis es 043 JOH 001 020 et confessus est et non negavit et confessus est quia non sum ego Christus 043 JOH 001 021 et interrogaverunt eum quid ergo Helias es tu et dicit non sum propheta es tu et respondit non 043 JOH 001 022 dixerunt ergo ei quis es ut responsum demus his qui miserunt nos quid dicis de te ipso 043 JOH 001 023 ait ego vox clamantis in deserto dirigite viam Domini sicut dixit Esaias propheta 043 JOH 001 024 et qui missi fuerant erant ex Pharisaeis 043 JOH 001 025 et interrogaverunt eum et dixerunt ei quid ergo baptizas si tu non es Christus neque Helias neque propheta 043 JOH 001 026 respondit eis Iohannes dicens ego baptizo in aqua medius autem vestrum stetit quem vos non scitis 043 JOH 001 027 ipse est qui post me venturus est qui ante me factus est cuius ego non sum dignus ut solvam eius corrigiam calciamenti 043 JOH 001 028 haec in Bethania facta sunt trans Iordanen ubi erat Iohannes baptizans 043 JOH 001 029 altera die videt Iohannes Iesum venientem ad se et ait ecce agnus Dei qui tollit peccatum mundi 043 JOH 001 030 hic est de quo dixi post me venit vir qui ante me factus est quia prior me erat 043 JOH 001 031 et ego nesciebam eum sed ut manifestaretur Israhel propterea veni ego in aqua baptizans 043 JOH 001 032 et testimonium perhibuit Iohannes dicens quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de caelo et mansit super eum 043 JOH 001 033 et ego nesciebam eum sed qui misit me baptizare in aqua ille mihi dixit super quem videris Spiritum descendentem et manentem super eum hic est qui baptizat in Spiritu Sancto 043 JOH 001 034 et ego vidi et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei 043 JOH 001 035 altera die iterum stabat Iohannes et ex discipulis eius duo 043 JOH 001 036 et respiciens Iesum ambulantem dicit ecce agnus Dei 043 JOH 001 037 et audierunt eum duo discipuli loquentem et secuti sunt Iesum 043 JOH 001 038 conversus autem Iesus et videns eos sequentes dicit eis quid quaeritis qui dixerunt ei rabbi quod dicitur interpretatum magister ubi habitas 043 JOH 001 039 dicit eis venite et videte venerunt et viderunt ubi maneret et apud eum manserunt die illo hora autem erat quasi decima 043 JOH 001 040 erat autem Andreas frater Simonis Petri unus ex duobus qui audierant ab Iohanne et secuti fuerant eum 043 JOH 001 041 invenit hic primum fratrem suum Simonem et dicit ei invenimus Messiam quod est interpretatum Christus 043 JOH 001 042 et adduxit eum ad Iesum intuitus autem eum Iesus dixit tu es Simon filius Iohanna tu vocaberis Cephas quod interpretatur Petrus 043 JOH 001 043 in crastinum voluit exire in Galilaeam et invenit Philippum et dicit ei Iesus sequere me 043 JOH 001 044 erat autem Philippus a Bethsaida civitate Andreae et Petri 043 JOH 001 045 invenit Philippus Nathanahel et dicit ei quem scripsit Moses in lege et prophetae invenimus Iesum filium Ioseph a Nazareth 043 JOH 001 046 et dixit ei Nathanahel a Nazareth potest aliquid boni esse dicit ei Philippus veni et vide 043 JOH 001 047 vidit Iesus Nathanahel venientem ad se et dicit de eo ecce vere Israhelita in quo dolus non est 043 JOH 001 048 dicit ei Nathanahel unde me nosti respondit Iesus et dixit ei priusquam te Philippus vocaret cum esses sub ficu vidi te 043 JOH 001 049 respondit ei Nathanahel et ait rabbi tu es Filius Dei tu es rex Israhel 043 JOH 001 050 respondit Iesus et dixit ei quia dixi tibi vidi te sub ficu credis maius his videbis 043 JOH 001 051 et dicit ei amen amen dico vobis videbitis caelum apertum et angelos Dei ascendentes et descendentes supra Filium hominis 043 JOH 002 001 et die tertio nuptiae factae sunt in Cana Galilaeae et erat mater Iesu ibi 043 JOH 002 002 vocatus est autem ibi et Iesus et discipuli eius ad nuptias 043 JOH 002 003 et deficiente vino dicit mater Iesu ad eum vinum non habent 043 JOH 002 004 et dicit ei Iesus quid mihi et tibi est mulier nondum venit hora mea 043 JOH 002 005 dicit mater eius ministris quodcumque dixerit vobis facite 043 JOH 002 006 erant autem ibi lapideae hydriae sex positae secundum purificationem Iudaeorum capientes singulae metretas binas vel ternas 043 JOH 002 007 dicit eis Iesus implete hydrias aqua et impleverunt eas usque ad summum 043 JOH 002 008 et dicit eis Iesus haurite nunc et ferte architriclino et tulerunt 043 JOH 002 009 ut autem gustavit architriclinus aquam vinum factam et non sciebat unde esset ministri autem sciebant qui haurierant aquam vocat sponsum architriclinus 043 JOH 002 010 et dicit ei omnis homo primum bonum vinum ponit et cum inebriati fuerint tunc id quod deterius est tu servasti bonum vinum usque adhuc 043 JOH 002 011 hoc fecit initium signorum Iesus in Cana Galilaeae et manifestavit gloriam suam et crediderunt in eum discipuli eius 043 JOH 002 012 post hoc descendit Capharnaum ipse et mater eius et fratres eius et discipuli eius et ibi manserunt non multis diebus 043 JOH 002 013 et prope erat pascha Iudaeorum et ascendit Hierosolyma Iesus 043 JOH 002 014 et invenit in templo vendentes boves et oves et columbas et nummularios sedentes 043 JOH 002 015 et cum fecisset quasi flagellum de funiculis omnes eiecit de templo oves quoque et boves et nummulariorum effudit aes et mensas subvertit 043 JOH 002 016 et his qui columbas vendebant dixit auferte ista hinc nolite facere domum Patris mei domum negotiationis 043 JOH 002 017 recordati vero sunt discipuli eius quia scriptum est zelus domus tuae comedit me 043 JOH 002 018 responderunt ergo Iudaei et dixerunt ei quod signum ostendis nobis quia haec facis 043 JOH 002 019 respondit Iesus et dixit eis solvite templum hoc et in tribus diebus excitabo illud 043 JOH 002 020 dixerunt ergo Iudaei quadraginta et sex annis aedificatum est templum hoc et tu tribus diebus excitabis illud 043 JOH 002 021 ille autem dicebat de templo corporis sui 043 JOH 002 022 cum ergo resurrexisset a mortuis recordati sunt discipuli eius quia hoc dicebat et crediderunt scripturae et sermoni quem dixit Iesus 043 JOH 002 023 cum autem esset Hierosolymis in pascha in die festo multi crediderunt in nomine eius videntes signa eius quae faciebat 043 JOH 002 024 ipse autem Iesus non credebat semet ipsum eis eo quod ipse nosset omnes 043 JOH 002 025 et quia opus ei non erat ut quis testimonium perhiberet de homine ipse enim sciebat quid esset in homine 043 JOH 003 001 erat autem homo ex Pharisaeis Nicodemus nomine princeps Iudaeorum 043 JOH 003 002 hic venit ad eum nocte et dixit ei rabbi scimus quia a Deo venisti magister nemo enim potest haec signa facere quae tu facis nisi fuerit Deus cum eo 043 JOH 003 003 respondit Iesus et dixit ei amen amen dico tibi nisi quis natus fuerit denuo non potest videre regnum Dei 043 JOH 003 004 dicit ad eum Nicodemus quomodo potest homo nasci cum senex sit numquid potest in ventrem matris suae iterato introire et nasci 043 JOH 003 005 respondit Iesus amen amen dico tibi nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu non potest introire in regnum Dei 043 JOH 003 006 quod natum est ex carne caro est et quod natum est ex Spiritu spiritus est 043 JOH 003 007 non mireris quia dixi tibi oportet vos nasci denuo 043 JOH 003 008 Spiritus ubi vult spirat et vocem eius audis sed non scis unde veniat et quo vadat sic est omnis qui natus est ex Spiritu 043 JOH 003 009 respondit Nicodemus et dixit ei quomodo possunt haec fieri 043 JOH 003 010 respondit Iesus et dixit ei tu es magister Israhel et haec ignoras 043 JOH 003 011 amen amen dico tibi quia quod scimus loquimur et quod vidimus testamur et testimonium nostrum non accipitis 043 JOH 003 012 si terrena dixi vobis et non creditis quomodo si dixero vobis caelestia credetis 043 JOH 003 013 et nemo ascendit in caelum nisi qui descendit de caelo Filius hominis qui est in caelo 043 JOH 003 014 et sicut Moses exaltavit serpentem in deserto ita exaltari oportet Filium hominis 043 JOH 003 015 ut omnis qui credit in ipso non pereat sed habeat vitam aeternam (aiōnios g166) 043 JOH 003 016 sic enim dilexit Deus mundum ut Filium suum unigenitum daret ut omnis qui credit in eum non pereat sed habeat vitam aeternam (aiōnios g166) 043 JOH 003 017 non enim misit Deus Filium suum in mundum ut iudicet mundum sed ut salvetur mundus per ipsum 043 JOH 003 018 qui credit in eum non iudicatur qui autem non credit iam iudicatus est quia non credidit in nomine unigeniti Filii Dei 043 JOH 003 019 hoc est autem iudicium quia lux venit in mundum et dilexerunt homines magis tenebras quam lucem erant enim eorum mala opera 043 JOH 003 020 omnis enim qui mala agit odit lucem et non venit ad lucem ut non arguantur opera eius 043 JOH 003 021 qui autem facit veritatem venit ad lucem ut manifestentur eius opera quia in Deo sunt facta 043 JOH 003 022 post haec venit Iesus et discipuli eius in iudaeam terram et illic demorabatur cum eis et baptizabat 043 JOH 003 023 erat autem et Iohannes baptizans in Aenon iuxta Salim quia aquae multae erant illic et adveniebant et baptizabantur 043 JOH 003 024 nondum enim missus fuerat in carcerem Iohannes 043 JOH 003 025 facta est ergo quaestio ex discipulis Iohannis cum Iudaeis de purificatione 043 JOH 003 026 et venerunt ad Iohannem et dixerunt ei rabbi qui erat tecum trans Iordanen cui tu testimonium perhibuisti ecce hic baptizat et omnes veniunt ad eum 043 JOH 003 027 respondit Iohannes et dixit non potest homo accipere quicquam nisi fuerit ei datum de caelo 043 JOH 003 028 ipsi vos mihi testimonium perhibetis quod dixerim ego non sum Christus sed quia missus sum ante illum 043 JOH 003 029 qui habet sponsam sponsus est amicus autem sponsi qui stat et audit eum gaudio gaudet propter vocem sponsi hoc ergo gaudium meum impletum est 043 JOH 003 030 illum oportet crescere me autem minui 043 JOH 003 031 qui desursum venit supra omnes est qui est de terra de terra est et de terra loquitur qui de caelo venit supra omnes est 043 JOH 003 032 et quod vidit et audivit hoc testatur et testimonium eius nemo accipit 043 JOH 003 033 qui accipit eius testimonium signavit quia Deus verax est 043 JOH 003 034 quem enim misit Deus verba Dei loquitur non enim ad mensuram dat Deus Spiritum 043 JOH 003 035 Pater diligit Filium et omnia dedit in manu eius 043 JOH 003 036 qui credit in Filium habet vitam aeternam qui autem incredulus est Filio non videbit vitam sed ira Dei manet super eum (aiōnios g166) 043 JOH 004 001 ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Iohannes 043 JOH 004 002 quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli eius 043 JOH 004 003 reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam 043 JOH 004 004 oportebat autem eum transire per Samariam 043 JOH 004 005 venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur Sychar iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph filio suo 043 JOH 004 006 erat autem ibi fons Iacob Iesus ergo fatigatus ex itinere sedebat sic super fontem hora erat quasi sexta 043 JOH 004 007 venit mulier de Samaria haurire aquam dicit ei Iesus da mihi bibere 043 JOH 004 008 discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent 043 JOH 004 009 dicit ergo ei mulier illa samaritana quomodo tu Iudaeus cum sis bibere a me poscis quae sum mulier samaritana non enim coutuntur Iudaei Samaritanis 043 JOH 004 010 respondit Iesus et dixit ei si scires donum Dei et quis est qui dicit tibi da mihi bibere tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam 043 JOH 004 011 dicit ei mulier Domine neque in quo haurias habes et puteus altus est unde ergo habes aquam vivam 043 JOH 004 012 numquid tu maior es patre nostro Iacob qui dedit nobis puteum et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius 043 JOH 004 013 respondit Iesus et dixit ei omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum 043 JOH 004 014 qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei non sitiet in aeternum sed aqua quam dabo ei fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam (aiōn g165, aiōnios g166) 043 JOH 004 015 dicit ad eum mulier Domine da mihi hanc aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire 043 JOH 004 016 dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc 043 JOH 004 017 respondit mulier et dixit non habeo virum dicit ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum 043 JOH 004 018 quinque enim viros habuisti et nunc quem habes non est tuus vir hoc vere dixisti 043 JOH 004 019 dicit ei mulier Domine video quia propheta es tu 043 JOH 004 020 patres nostri in monte hoc adoraverunt et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare oportet 043 JOH 004 021 dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet hora quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem 043 JOH 004 022 vos adoratis quod nescitis nos adoramus quod scimus quia salus ex Iudaeis est 043 JOH 004 023 sed venit hora et nunc est quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate nam et Pater tales quaerit qui adorent eum 043 JOH 004 024 spiritus est Deus et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare 043 JOH 004 025 dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dicitur Christus cum ergo venerit ille nobis adnuntiabit omnia 043 JOH 004 026 dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum 043 JOH 004 027 et continuo venerunt discipuli eius et mirabantur quia cum muliere loquebatur nemo tamen dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea 043 JOH 004 028 reliquit ergo hydriam suam mulier et abiit in civitatem et dicit illis hominibus 043 JOH 004 029 venite videte hominem qui dixit mihi omnia quaecumque feci numquid ipse est Christus 043 JOH 004 030 exierunt de civitate et veniebant ad eum 043 JOH 004 031 interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi manduca 043 JOH 004 032 ille autem dixit eis ego cibum habeo manducare quem vos nescitis 043 JOH 004 033 dicebant ergo discipuli ad invicem numquid aliquis adtulit ei manducare 043 JOH 004 034 dicit eis Iesus meus cibus est ut faciam voluntatem eius qui misit me ut perficiam opus eius 043 JOH 004 035 nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses sunt et messis venit ecce dico vobis levate oculos vestros et videte regiones quia albae sunt iam ad messem 043 JOH 004 036 et qui metit mercedem accipit et congregat fructum in vitam aeternam ut et qui seminat simul gaudeat et qui metit (aiōnios g166) 043 JOH 004 037 in hoc enim est verbum verum quia alius est qui seminat et alius est qui metit 043 JOH 004 038 ego misi vos metere quod vos non laborastis alii laboraverunt et vos in laborem eorum introistis 043 JOH 004 039 ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum propter verbum mulieris testimonium perhibentis quia dixit mihi omnia quaecumque feci 043 JOH 004 040 cum venissent ergo ad illum Samaritani rogaverunt eum ut ibi maneret et mansit ibi duos dies 043 JOH 004 041 et multo plures crediderunt propter sermonem eius 043 JOH 004 042 et mulieri dicebant quia iam non propter tuam loquellam credimus ipsi enim audivimus et scimus quia hic est vere salvator mundi 043 JOH 004 043 post duos autem dies exiit inde et abiit in Galilaeam 043 JOH 004 044 ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia propheta in sua patria honorem non habet 043 JOH 004 045 cum ergo venisset in Galilaeam exceperunt eum Galilaei cum omnia vidissent quae fecerat Hierosolymis in die festo et ipsi enim venerant in diem festum 043 JOH 004 046 venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit aquam vinum et erat quidam regulus cuius filius infirmabatur Capharnaum 043 JOH 004 047 hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea in Galilaeam abiit ad eum et rogabat eum ut descenderet et sanaret filium eius incipiebat enim mori 043 JOH 004 048 dixit ergo Iesus ad eum nisi signa et prodigia videritis non creditis 043 JOH 004 049 dicit ad eum regulus Domine descende priusquam moriatur filius meus 043 JOH 004 050 dicit ei Iesus vade filius tuus vivit credidit homo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat 043 JOH 004 051 iam autem eo descendente servi occurrerunt ei et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret 043 JOH 004 052 interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit et dixerunt ei quia heri hora septima reliquit eum febris 043 JOH 004 053 cognovit ergo pater quia illa hora erat in qua dixit ei Iesus filius tuus vivit et credidit ipse et domus eius tota 043 JOH 004 054 hoc iterum secundum signum fecit Iesus cum venisset a Iudaea in Galilaeam 043 JOH 005 001 post haec erat dies festus Iudaeorum et ascendit Iesus Hierosolymis 043 JOH 005 002 est autem Hierosolymis super Probatica piscina quae cognominatur hebraice Bethsaida quinque porticus habens 043 JOH 005 003 in his iacebat multitudo magna languentium caecorum claudorum aridorum expectantium aquae motum 043 JOH 005 005 erat autem quidam homo ibi triginta et octo annos habens in infirmitate sua 043 JOH 005 006 hunc cum vidisset Iesus iacentem et cognovisset quia multum iam tempus habet dicit ei vis sanus fieri 043 JOH 005 007 respondit ei languidus Domine hominem non habeo ut cum turbata fuerit aqua mittat me in piscinam dum venio enim ego alius ante me descendit 043 JOH 005 008 dicit ei Iesus surge tolle grabattum tuum et ambula 043 JOH 005 009 et statim sanus factus est homo et sustulit grabattum suum et ambulabat erat autem sabbatum in illo die 043 JOH 005 010 dicebant Iudaei illi qui sanatus fuerat sabbatum est non licet tibi tollere grabattum tuum 043 JOH 005 011 respondit eis qui me fecit sanum ille mihi dixit tolle grabattum tuum et ambula 043 JOH 005 012 interrogaverunt ergo eum quis est ille homo qui dixit tibi tolle grabattum tuum et ambula 043 JOH 005 013 is autem qui sanus fuerat effectus nesciebat quis esset Iesus enim declinavit turba constituta in loco 043 JOH 005 014 postea invenit eum Iesus in templo et dixit illi ecce sanus factus es iam noli peccare ne deterius tibi aliquid contingat 043 JOH 005 015 abiit ille homo et nuntiavit Iudaeis quia Iesus esset qui fecit eum sanum 043 JOH 005 016 propterea persequebantur Iudaei Iesum quia haec faciebat in sabbato 043 JOH 005 017 Iesus autem respondit eis Pater meus usque modo operatur et ego operor 043 JOH 005 018 propterea ergo magis quaerebant eum Iudaei interficere quia non solum solvebat sabbatum sed et Patrem suum dicebat Deum aequalem se faciens Deo respondit itaque Iesus et dixit eis 043 JOH 005 019 amen amen dico vobis non potest Filius a se facere quicquam nisi quod viderit Patrem facientem quaecumque enim ille fecerit haec et Filius similiter facit 043 JOH 005 020 Pater enim diligit Filium et omnia demonstrat ei quae ipse facit et maiora his demonstrabit ei opera ut vos miremini 043 JOH 005 021 sicut enim Pater suscitat mortuos et vivificat sic et Filius quos vult vivificat 043 JOH 005 022 neque enim Pater iudicat quemquam sed iudicium omne dedit Filio 043 JOH 005 023 ut omnes honorificent Filium sicut honorificant Patrem qui non honorificat Filium non honorificat Patrem qui misit illum 043 JOH 005 024 amen amen dico vobis quia qui verbum meum audit et credit ei qui misit me habet vitam aeternam et in iudicium non venit sed transit a morte in vitam (aiōnios g166) 043 JOH 005 025 amen amen dico vobis quia venit hora et nunc est quando mortui audient vocem Filii Dei et qui audierint vivent 043 JOH 005 026 sicut enim Pater habet vitam in semet ipso sic dedit et Filio vitam habere in semet ipso 043 JOH 005 027 et potestatem dedit ei et iudicium facere quia Filius hominis est 043 JOH 005 028 nolite mirari hoc quia venit hora in qua omnes qui in monumentis sunt audient vocem eius 043 JOH 005 029 et procedent qui bona fecerunt in resurrectionem vitae qui vero mala egerunt in resurrectionem iudicii 043 JOH 005 030 non possum ego a me ipso facere quicquam sicut audio iudico et iudicium meum iustum est quia non quaero voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me 043 JOH 005 031 si ego testimonium perhibeo de me testimonium meum non est verum 043 JOH 005 032 alius est qui testimonium perhibet de me et scio quia verum est testimonium quod perhibet de me 043 JOH 005 033 vos misistis ad Iohannem et testimonium perhibuit veritati 043 JOH 005 034 ego autem non ab homine testimonium accipio sed haec dico ut vos salvi sitis 043 JOH 005 035 ille erat lucerna ardens et lucens vos autem voluistis exultare ad horam in luce eius 043 JOH 005 036 ego autem habeo testimonium maius Iohanne opera enim quae dedit mihi Pater ut perficiam ea ipsa opera quae ego facio testimonium perhibent de me quia Pater me misit 043 JOH 005 037 et qui misit me Pater ipse testimonium perhibuit de me neque vocem eius umquam audistis neque speciem eius vidistis 043 JOH 005 038 et verbum eius non habetis in vobis manens quia quem misit ille huic vos non creditis 043 JOH 005 039 scrutamini scripturas quia vos putatis in ipsis vitam aeternam habere et illae sunt quae testimonium perhibent de me (aiōnios g166) 043 JOH 005 040 et non vultis venire ad me ut vitam habeatis 043 JOH 005 041 claritatem ab hominibus non accipio 043 JOH 005 042 sed cognovi vos quia dilectionem Dei non habetis in vobis 043 JOH 005 043 ego veni in nomine Patris mei et non accipitis me si alius venerit in nomine suo illum accipietis 043 JOH 005 044 quomodo potestis vos credere qui gloriam ab invicem accipitis et gloriam quae a solo est Deo non quaeritis 043 JOH 005 045 nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem est qui accuset vos Moses in quo vos speratis 043 JOH 005 046 si enim crederetis Mosi crederetis forsitan et mihi de me enim ille scripsit 043 JOH 005 047 si autem illius litteris non creditis quomodo meis verbis credetis 043 JOH 006 001 post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis 043 JOH 006 002 et sequebatur eum multitudo magna quia videbant signa quae faciebat super his qui infirmabantur 043 JOH 006 003 subiit ergo in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis 043 JOH 006 004 erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum 043 JOH 006 005 cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum dicit ad Philippum unde ememus panes ut manducent hii 043 JOH 006 006 hoc autem dicebat temptans eum ipse enim sciebat quid esset facturus 043 JOH 006 007 respondit ei Philippus ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis ut unusquisque modicum quid accipiat 043 JOH 006 008 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri 043 JOH 006 009 est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces sed haec quid sunt inter tantos 043 JOH 006 010 dixit ergo Iesus facite homines discumbere erat autem faenum multum in loco discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia 043 JOH 006 011 accepit ergo panes Iesus et cum gratias egisset distribuit discumbentibus similiter et ex piscibus quantum volebant 043 JOH 006 012 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant 043 JOH 006 013 collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum ex quinque panibus hordiaciis quae superfuerunt his qui manducaverunt 043 JOH 006 014 illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum 043 JOH 006 015 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent ut raperent eum et facerent eum regem fugit iterum in montem ipse solus 043 JOH 006 016 ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare 043 JOH 006 017 et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus 043 JOH 006 018 mare autem vento magno flante exsurgebat 043 JOH 006 019 cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri et timuerunt 043 JOH 006 020 ille autem dicit eis ego sum nolite timere 043 JOH 006 021 voluerunt ergo accipere eum in navi et statim fuit navis ad terram quam ibant 043 JOH 006 022 altera die turba quae stabat trans mare vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem sed soli discipuli eius abissent 043 JOH 006 023 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum ubi manducaverant panem gratias agente Domino 043 JOH 006 024 cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius ascenderunt naviculas et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum 043 JOH 006 025 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei rabbi quando huc venisti 043 JOH 006 026 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis quaeritis me non quia vidistis signa sed quia manducastis ex panibus et saturati estis 043 JOH 006 027 operamini non cibum qui perit sed qui permanet in vitam aeternam quem Filius hominis vobis dabit hunc enim Pater signavit Deus (aiōnios g166) 043 JOH 006 028 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei 043 JOH 006 029 respondit Iesus et dixit eis hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille 043 JOH 006 030 dixerunt ergo ei quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi quid operaris 043 JOH 006 031 patres nostri manna manducaverunt in deserto sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare 043 JOH 006 032 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis non Moses dedit vobis panem de caelo sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum 043 JOH 006 033 panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam mundo 043 JOH 006 034 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc 043 JOH 006 035 dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae qui veniet ad me non esuriet et qui credit in me non sitiet umquam 043 JOH 006 036 sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis 043 JOH 006 037 omne quod dat mihi Pater ad me veniet et eum qui venit ad me non eiciam foras 043 JOH 006 038 quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam sed voluntatem eius qui misit me 043 JOH 006 039 haec est autem voluntas eius qui misit me Patris ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo sed resuscitem illum novissimo die 043 JOH 006 040 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam et resuscitabo ego eum in novissimo die (aiōnios g166) 043 JOH 006 041 murmurabant ergo Iudaei de illo quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi 043 JOH 006 042 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph cuius nos novimus patrem et matrem quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi 043 JOH 006 043 respondit ergo Iesus et dixit eis nolite murmurare in invicem 043 JOH 006 044 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum et ego resuscitabo eum novissimo die 043 JOH 006 045 est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me 043 JOH 006 046 non quia Patrem vidit quisquam nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem 043 JOH 006 047 amen amen dico vobis qui credit in me habet vitam aeternam (aiōnios g166) 043 JOH 006 048 ego sum panis vitae 043 JOH 006 049 patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui sunt 043 JOH 006 050 hic est panis de caelo descendens ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur 043 JOH 006 051 ego sum panis vivus qui de caelo descendi si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita (aiōn g165) 043 JOH 006 052 litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum 043 JOH 006 053 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem non habetis vitam in vobis 043 JOH 006 054 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem habet vitam aeternam et ego resuscitabo eum in novissimo die (aiōnios g166) 043 JOH 006 055 caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus 043 JOH 006 056 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem in me manet et ego in illo 043 JOH 006 057 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem et qui manducat me et ipse vivet propter me 043 JOH 006 058 hic est panis qui de caelo descendit non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt qui manducat hunc panem vivet in aeternum (aiōn g165) 043 JOH 006 059 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum 043 JOH 006 060 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt durus est hic sermo quis potest eum audire 043 JOH 006 061 sciens autem Iesus apud semet ipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius dixit eis hoc vos scandalizat 043 JOH 006 062 si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius 043 JOH 006 063 spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt 043 JOH 006 064 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes et quis traditurus esset eum 043 JOH 006 065 et dicebat propterea dixi vobis quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo 043 JOH 006 066 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro et iam non cum illo ambulabant 043 JOH 006 067 dixit ergo Iesus ad duodecim numquid et vos vultis abire 043 JOH 006 068 respondit ergo ei Simon Petrus Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes (aiōnios g166) 043 JOH 006 069 et nos credidimus et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei 043 JOH 006 070 respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi et ex vobis unus diabolus est 043 JOH 006 071 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis hic enim erat traditurus eum cum esset unus ex duodecim 043 JOH 007 001 post haec ambulabat Iesus in Galilaeam non enim volebat in Iudaeam ambulare quia quaerebant eum Iudaei interficere 043 JOH 007 002 erat autem in proximo dies festus Iudaeorum scenopegia 043 JOH 007 003 dixerunt autem ad eum fratres eius transi hinc et vade in Iudaeam ut et discipuli tui videant opera tua quae facis 043 JOH 007 004 nemo quippe in occulto quid facit et quaerit ipse in palam esse si haec facis manifesta te ipsum mundo 043 JOH 007 005 neque enim fratres eius credebant in eum 043 JOH 007 006 dicit ergo eis Iesus tempus meum nondum advenit tempus autem vestrum semper est paratum 043 JOH 007 007 non potest mundus odisse vos me autem odit quia ego testimonium perhibeo de illo quia opera eius mala sunt 043 JOH 007 008 vos ascendite ad diem festum hunc ego non ascendo ad diem festum istum quia meum tempus nondum impletum est 043 JOH 007 009 haec cum dixisset ipse mansit in Galilaea 043 JOH 007 010 ut autem ascenderunt fratres eius tunc et ipse ascendit ad diem festum non manifeste sed quasi in occulto 043 JOH 007 011 Iudaei ergo quaerebant eum in die festo et dicebant ubi est ille 043 JOH 007 012 et murmur multus de eo erat in turba; quidam enim dicebant quia bonus est alii autem dicebant non sed seducit turbas 043 JOH 007 013 nemo tamen palam loquebatur de illo propter metum Iudaeorum 043 JOH 007 014 iam autem die festo mediante ascendit Iesus in templum et docebat 043 JOH 007 015 et mirabantur Iudaei dicentes quomodo hic litteras scit cum non didicerit 043 JOH 007 016 respondit eis Iesus et dixit mea doctrina non est mea sed eius qui misit me 043 JOH 007 017 si quis voluerit voluntatem eius facere cognoscet de doctrina utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar 043 JOH 007 018 qui a semet ipso loquitur gloriam propriam quaerit qui autem quaerit gloriam eius qui misit illum hic verax est et iniustitia in illo non est 043 JOH 007 019 nonne Moses dedit vobis legem et nemo ex vobis facit legem 043 JOH 007 020 quid me quaeritis interficere respondit turba et dixit daemonium habes quis te quaerit interficere 043 JOH 007 021 respondit Iesus et dixit eis unum opus feci et omnes miramini 043 JOH 007 022 propterea Moses dedit vobis circumcisionem non quia ex Mose est sed ex patribus et in sabbato circumciditis hominem 043 JOH 007 023 si circumcisionem accipit homo in sabbato ut non solvatur lex Mosi mihi indignamini quia totum hominem sanum feci in sabbato 043 JOH 007 024 nolite iudicare secundum faciem sed iustum iudicium iudicate 043 JOH 007 025 dicebant ergo quidam ex Hierosolymis nonne hic est quem quaerunt interficere 043 JOH 007 026 et ecce palam loquitur et nihil ei dicunt numquid vere cognoverunt principes quia hic est Christus 043 JOH 007 027 sed hunc scimus unde sit Christus autem cum venerit nemo scit unde sit 043 JOH 007 028 clamabat ergo docens in templo Iesus et dicens et me scitis et unde sim scitis et a me ipso non veni sed est verus qui misit me quem vos non scitis 043 JOH 007 029 ego scio eum quia ab ipso sum et ipse me misit 043 JOH 007 030 quaerebant ergo eum adprehendere et nemo misit in illum manus quia nondum venerat hora eius 043 JOH 007 031 de turba autem multi crediderunt in eum et dicebant Christus cum venerit numquid plura signa faciet quam quae hic facit 043 JOH 007 032 audierunt Pharisaei turbam murmurantem de illo haec et miserunt principes et Pharisaei ministros ut adprehenderent eum 043 JOH 007 033 dixit ergo Iesus adhuc modicum tempus vobiscum sum et vado ad eum qui misit me 043 JOH 007 034 quaeretis me et non invenietis et ubi sum ego vos non potestis venire 043 JOH 007 035 dixerunt ergo Iudaei ad se ipsos quo hic iturus est quia non inveniemus eum numquid in dispersionem gentium iturus est et docturus gentes 043 JOH 007 036 quis est hic sermo quem dixit quaeretis me et non invenietis et ubi sum ego non potestis venire 043 JOH 007 037 in novissimo autem die magno festivitatis stabat Iesus et clamabat dicens si quis sitit veniat ad me et bibat 043 JOH 007 038 qui credit in me sicut dixit scriptura flumina de ventre eius fluent aquae vivae 043 JOH 007 039 hoc autem dixit de Spiritu quem accepturi erant credentes in eum non enim erat Spiritus quia Iesus nondum fuerat glorificatus 043 JOH 007 040 ex illa ergo turba cum audissent hos sermones eius dicebant hic est vere propheta 043 JOH 007 041 alii dicebant hic est Christus quidam autem dicebant numquid a Galilaea Christus venit 043 JOH 007 042 nonne scriptura dicit quia ex semine David et Bethleem castello ubi erat David venit Christus 043 JOH 007 043 dissensio itaque facta est in turba propter eum 043 JOH 007 044 quidam autem ex ipsis volebant adprehendere eum sed nemo misit super illum manus 043 JOH 007 045 venerunt ergo ministri ad pontifices et Pharisaeos et dixerunt eis illi quare non adduxistis eum 043 JOH 007 046 responderunt ministri numquam sic locutus est homo sicut hic homo 043 JOH 007 047 responderunt ergo eis Pharisaei numquid et vos seducti estis 043 JOH 007 048 numquid aliquis ex principibus credidit in eum aut ex Pharisaeis 043 JOH 007 049 sed turba haec quae non novit legem maledicti sunt 043 JOH 007 050 dicit Nicodemus ad eos ille qui venit ad eum nocte qui unus erat ex ipsis 043 JOH 007 051 numquid lex nostra iudicat hominem nisi audierit ab ipso prius et cognoverit quid faciat 043 JOH 007 052 responderunt et dixerunt ei numquid et tu Galilaeus es scrutare et vide quia propheta a Galilaea non surgit 043 JOH 007 053 et reversi sunt unusquisque in domum suam 043 JOH 008 001 Iesus autem perrexit in montem Oliveti 043 JOH 008 002 et diluculo iterum venit in templum et omnis populus venit ad eum et sedens docebat eos 043 JOH 008 003 adducunt autem scribae et Pharisaei mulierem in adulterio deprehensam et statuerunt eam in medio 043 JOH 008 004 et dixerunt ei magister haec mulier modo deprehensa est in adulterio 043 JOH 008 005 in lege autem Moses mandavit nobis huiusmodi lapidare tu ergo quid dicis 043 JOH 008 006 haec autem dicebant temptantes eum ut possent accusare eum Iesus autem inclinans se deorsum digito scribebat in terra 043 JOH 008 007 cum autem perseverarent interrogantes eum erexit se et dixit eis qui sine peccato est vestrum primus in illam lapidem mittat 043 JOH 008 008 et iterum se inclinans scribebat in terra 043 JOH 008 009 audientes autem unus post unum exiebant incipientes a senioribus et remansit solus et mulier in medio stans 043 JOH 008 010 erigens autem se Iesus dixit ei mulier ubi sunt nemo te condemnavit 043 JOH 008 011 quae dixit nemo Domine dixit autem Iesus nec ego te condemnabo vade et amplius iam noli peccare 043 JOH 008 012 iterum ergo locutus est eis Iesus dicens ego sum lux mundi qui sequitur me non ambulabit in tenebris sed habebit lucem vitae 043 JOH 008 013 dixerunt ergo ei Pharisaei tu de te ipso testimonium perhibes testimonium tuum non est verum 043 JOH 008 014 respondit Iesus et dixit eis et si ego testimonium perhibeo de me ipso verum est testimonium meum quia scio unde veni et quo vado vos autem nescitis unde venio aut quo vado 043 JOH 008 015 vos secundum carnem iudicatis ego non iudico quemquam 043 JOH 008 016 et si iudico ego iudicium meum verum est quia solus non sum sed ego et qui me misit Pater 043 JOH 008 017 et in lege vestra scriptum est quia duorum hominum testimonium verum est 043 JOH 008 018 ego sum qui testimonium perhibeo de me ipso et testimonium perhibet de me qui misit me Pater 043 JOH 008 019 dicebant ergo ei ubi est Pater tuus respondit Iesus neque me scitis neque Patrem meum si me sciretis forsitan et Patrem meum sciretis 043 JOH 008 020 haec verba locutus est in gazofilacio docens in templo et nemo adprehendit eum quia necdum venerat hora eius 043 JOH 008 021 dixit ergo iterum eis Iesus ego vado et quaeretis me et in peccato vestro moriemini quo ego vado vos non potestis venire 043 JOH 008 022 dicebant ergo Iudaei numquid interficiet semet ipsum quia dicit quo ego vado vos non potestis venire 043 JOH 008 023 et dicebat eis vos de deorsum estis ego de supernis sum vos de mundo hoc estis ego non sum de hoc mundo 043 JOH 008 024 dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris si enim non credideritis quia ego sum moriemini in peccato vestro 043 JOH 008 025 dicebant ergo ei tu quis es dixit eis Iesus principium quia et loquor vobis 043 JOH 008 026 multa habeo de vobis loqui et iudicare sed qui misit me verax est et ego quae audivi ab eo haec loquor in mundo 043 JOH 008 027 et non cognoverunt quia Patrem eis dicebat 043 JOH 008 028 dixit ergo eis Iesus cum exaltaveritis Filium hominis tunc cognoscetis quia ego sum et a me ipso facio nihil sed sicut docuit me Pater haec loquor 043 JOH 008 029 et qui me misit mecum est non reliquit me solum quia ego quae placita sunt ei facio semper 043 JOH 008 030 haec illo loquente multi crediderunt in eum 043 JOH 008 031 dicebat ergo Iesus ad eos qui crediderunt ei Iudaeos si vos manseritis in sermone meo vere discipuli mei eritis 043 JOH 008 032 et cognoscetis veritatem et veritas liberabit vos 043 JOH 008 033 responderunt ei semen Abrahae sumus et nemini servivimus umquam quomodo tu dicis liberi eritis 043 JOH 008 034 respondit eis Iesus amen amen dico vobis quia omnis qui facit peccatum servus est peccati 043 JOH 008 035 servus autem non manet in domo in aeternum filius manet in aeternum (aiōn g165) 043 JOH 008 036 si ergo Filius vos liberaverit vere liberi eritis 043 JOH 008 037 scio quia filii Abrahae estis sed quaeritis me interficere quia sermo meus non capit in vobis 043 JOH 008 038 ego quod vidi apud Patrem loquor et vos quae vidistis apud patrem vestrum facitis 043 JOH 008 039 responderunt et dixerunt ei pater noster Abraham est dicit eis Iesus si filii Abrahae estis opera Abrahae facite 043 JOH 008 040 nunc autem quaeritis me interficere hominem qui veritatem vobis locutus sum quam audivi a Deo hoc Abraham non fecit 043 JOH 008 041 vos facitis opera patris vestri dixerunt itaque ei nos ex fornicatione non sumus nati unum patrem habemus Deum 043 JOH 008 042 dixit ergo eis Iesus si Deus pater vester esset diligeretis utique me ego enim ex Deo processi et veni neque enim a me ipso veni sed ille me misit 043 JOH 008 043 quare loquellam meam non cognoscitis quia non potestis audire sermonem meum 043 JOH 008 044 vos ex patre diabolo estis et desideria patris vestri vultis facere ille homicida erat ab initio et in veritate non stetit quia non est veritas in eo cum loquitur mendacium ex propriis loquitur quia mendax est et pater eius 043 JOH 008 045 ego autem quia veritatem dico non creditis mihi 043 JOH 008 046 quis ex vobis arguit me de peccato si veritatem dico quare vos non creditis mihi 043 JOH 008 047 qui est ex Deo verba Dei audit propterea vos non auditis quia ex Deo non estis 043 JOH 008 048 responderunt igitur Iudaei et dixerunt ei nonne bene dicimus nos quia Samaritanus es tu et daemonium habes 043 JOH 008 049 respondit Iesus ego daemonium non habeo sed honorifico Patrem meum et vos inhonoratis me 043 JOH 008 050 ego autem non quaero gloriam meam est qui quaerit et iudicat 043 JOH 008 051 amen amen dico vobis si quis sermonem meum servaverit mortem non videbit in aeternum (aiōn g165) 043 JOH 008 052 dixerunt ergo Iudaei nunc cognovimus quia daemonium habes Abraham mortuus est et prophetae et tu dicis si quis sermonem meum servaverit non gustabit mortem in aeternum (aiōn g165) 043 JOH 008 053 numquid tu maior es patre nostro Abraham qui mortuus est et prophetae mortui sunt quem te ipsum facis 043 JOH 008 054 respondit Iesus si ego glorifico me ipsum gloria mea nihil est est Pater meus qui glorificat me quem vos dicitis quia Deus noster est 043 JOH 008 055 et non cognovistis eum ego autem novi eum et si dixero quia non scio eum ero similis vobis mendax sed scio eum et sermonem eius servo 043 JOH 008 056 Abraham pater vester exultavit ut videret diem meum et vidit et gavisus est 043 JOH 008 057 dixerunt ergo Iudaei ad eum quinquaginta annos nondum habes et Abraham vidisti 043 JOH 008 058 dixit eis Iesus amen amen dico vobis antequam Abraham fieret ego sum 043 JOH 008 059 tulerunt ergo lapides ut iacerent in eum Iesus autem abscondit se et exivit de templo 043 JOH 009 001 et praeteriens vidit hominem caecum a nativitate 043 JOH 009 002 et interrogaverunt eum discipuli sui rabbi quis peccavit hic aut parentes eius ut caecus nasceretur 043 JOH 009 003 respondit Iesus neque hic peccavit neque parentes eius sed ut manifestetur opera Dei in illo 043 JOH 009 004 me oportet operari opera eius qui misit me donec dies est venit nox quando nemo potest operari 043 JOH 009 005 quamdiu in mundo sum lux sum mundi 043 JOH 009 006 haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum ex sputo et linuit lutum super oculos eius 043 JOH 009 007 et dixit ei vade lava in natatoria Siloae quod interpretatur Missus abiit ergo et lavit et venit videns 043 JOH 009 008 itaque vicini et qui videbant eum prius quia mendicus erat dicebant nonne hic est qui sedebat et mendicabat alii dicebant quia hic est 043 JOH 009 009 alii autem nequaquam sed similis est eius ille dicebat quia ego sum 043 JOH 009 010 dicebant ergo ei quomodo aperti sunt oculi tibi 043 JOH 009 011 respondit ille homo qui dicitur Iesus lutum fecit et unxit oculos meos et dixit mihi vade ad natatoriam Siloae et lava et abii et lavi et vidi 043 JOH 009 012 dixerunt ei ubi est ille ait nescio 043 JOH 009 013 adducunt eum ad Pharisaeos qui caecus fuerat 043 JOH 009 014 erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius 043 JOH 009 015 iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quomodo vidisset ille autem dixit eis lutum posuit mihi super oculos et lavi et video 043 JOH 009 016 dicebant ergo ex Pharisaeis quidam non est hic homo a Deo quia sabbatum non custodit alii dicebant quomodo potest homo peccator haec signa facere et scisma erat in eis 043 JOH 009 017 dicunt ergo caeco iterum tu quid dicis de eo qui aperuit oculos tuos ille autem dixit quia propheta est 043 JOH 009 018 non crediderunt ergo Iudaei de illo quia caecus fuisset et vidisset donec vocaverunt parentes eius qui viderat 043 JOH 009 019 et interrogaverunt eos dicentes hic est filius vester quem vos dicitis quia caecus natus est quomodo ergo nunc videt 043 JOH 009 020 responderunt eis parentes eius et dixerunt scimus quia hic est filius noster et quia caecus natus est 043 JOH 009 021 quomodo autem nunc videat nescimus aut quis eius aperuit oculos nos nescimus ipsum interrogate aetatem habet ipse de se loquatur 043 JOH 009 022 haec dixerunt parentes eius quia timebant Iudaeos iam enim conspiraverant Iudaei ut si quis eum confiteretur Christum extra synagogam fieret 043 JOH 009 023 propterea parentes eius dixerunt quia aetatem habet ipsum interrogate 043 JOH 009 024 vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat caecus et dixerunt ei da gloriam Deo nos scimus quia hic homo peccator est 043 JOH 009 025 dixit ergo ille si peccator est nescio unum scio quia caecus cum essem modo video 043 JOH 009 026 dixerunt ergo illi quid fecit tibi quomodo aperuit tibi oculos 043 JOH 009 027 respondit eis dixi vobis iam et audistis quid iterum vultis audire numquid et vos vultis discipuli eius fieri 043 JOH 009 028 maledixerunt ei et dixerunt tu discipulus illius es nos autem Mosi discipuli sumus 043 JOH 009 029 nos scimus quia Mosi locutus est Deus hunc autem nescimus unde sit 043 JOH 009 030 respondit ille homo et dixit eis in hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit et aperuit meos oculos 043 JOH 009 031 scimus autem quia peccatores Deus non audit sed si quis Dei cultor est et voluntatem eius facit hunc exaudit 043 JOH 009 032 a saeculo non est auditum quia aperuit quis oculos caeci nati (aiōn g165) 043 JOH 009 033 nisi esset hic a Deo non poterat facere quicquam 043 JOH 009 034 responderunt et dixerunt ei in peccatis natus es totus et tu doces nos et eiecerunt eum foras 043 JOH 009 035 audivit Iesus quia eiecerunt eum foras et cum invenisset eum dixit ei tu credis in Filium Dei 043 JOH 009 036 respondit ille et dixit quis est Domine ut credam in eum 043 JOH 009 037 et dixit ei Iesus et vidisti eum et qui loquitur tecum ipse est 043 JOH 009 038 at ille ait credo Domine et procidens adoravit eum 043 JOH 009 039 dixit ei Iesus in iudicium ego in hunc mundum veni ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant 043 JOH 009 040 et audierunt ex Pharisaeis qui cum ipso erant et dixerunt ei numquid et nos caeci sumus 043 JOH 009 041 dixit eis Iesus si caeci essetis non haberetis peccatum nunc vero dicitis quia videmus peccatum vestrum manet 043 JOH 010 001 amen amen dico vobis qui non intrat per ostium in ovile ovium sed ascendit aliunde ille fur est et latro 043 JOH 010 002 qui autem intrat per ostium pastor est ovium 043 JOH 010 003 huic ostiarius aperit et oves vocem eius audiunt et proprias oves vocat nominatim et educit eas 043 JOH 010 004 et cum proprias oves emiserit ante eas vadit et oves illum sequuntur quia sciunt vocem eius 043 JOH 010 005 alienum autem non sequuntur sed fugient ab eo quia non noverunt vocem alienorum 043 JOH 010 006 hoc proverbium dixit eis Iesus illi autem non cognoverunt quid loqueretur eis 043 JOH 010 007 dixit ergo eis iterum Iesus amen amen dico vobis quia ego sum ostium ovium 043 JOH 010 008 omnes quotquot venerunt fures sunt et latrones sed non audierunt eos oves 043 JOH 010 009 ego sum ostium per me si quis introierit salvabitur et ingredietur et egredietur et pascua inveniet 043 JOH 010 010 fur non venit nisi ut furetur et mactet et perdat ego veni ut vitam habeant et abundantius habeant 043 JOH 010 011 ego sum pastor bonus bonus pastor animam suam dat pro ovibus 043 JOH 010 012 mercennarius et qui non est pastor cuius non sunt oves propriae videt lupum venientem et dimittit oves et fugit et lupus rapit et dispergit oves 043 JOH 010 013 mercennarius autem fugit quia mercennarius est et non pertinet ad eum de ovibus 043 JOH 010 014 ego sum pastor bonus et cognosco meas et cognoscunt me meae 043 JOH 010 015 sicut novit me Pater et ego agnosco Patrem et animam meam pono pro ovibus 043 JOH 010 016 et alias oves habeo quae non sunt ex hoc ovili et illas oportet me adducere et vocem meam audient et fiet unum ovile unus pastor 043 JOH 010 017 propterea me Pater diligit quia ego pono animam meam ut iterum sumam eam 043 JOH 010 018 nemo tollit eam a me sed ego pono eam a me ipso potestatem habeo ponendi eam et potestatem habeo iterum sumendi eam hoc mandatum accepi a Patre meo 043 JOH 010 019 dissensio iterum facta est inter Iudaeos propter sermones hos 043 JOH 010 020 dicebant autem multi ex ipsis daemonium habet et insanit quid eum auditis 043 JOH 010 021 alii dicebant haec verba non sunt daemonium habentis numquid daemonium potest caecorum oculos aperire 043 JOH 010 022 facta sunt autem encenia in Hierosolymis et hiemps erat 043 JOH 010 023 et ambulabat Iesus in templo in porticu Salomonis 043 JOH 010 024 circumdederunt ergo eum Iudaei et dicebant ei quousque animam nostram tollis si tu es Christus dic nobis palam 043 JOH 010 025 respondit eis Iesus loquor vobis et non creditis opera quae ego facio in nomine Patris mei haec testimonium perhibent de me 043 JOH 010 026 sed vos non creditis quia non estis ex ovibus meis 043 JOH 010 027 oves meae vocem meam audiunt et ego cognosco eas et sequuntur me 043 JOH 010 028 et ego vitam aeternam do eis et non peribunt in aeternum et non rapiet eas quisquam de manu mea (aiōn g165, aiōnios g166) 043 JOH 010 029 Pater meus quod dedit mihi maius omnibus est et nemo potest rapere de manu Patris mei 043 JOH 010 030 ego et Pater unum sumus 043 JOH 010 031 sustulerunt lapides Iudaei ut lapidarent eum 043 JOH 010 032 respondit eis Iesus multa opera bona ostendi vobis ex Patre meo propter quod eorum opus me lapidatis 043 JOH 010 033 responderunt ei Iudaei de bono opere non lapidamus te sed de blasphemia et quia tu homo cum sis facis te ipsum Deum 043 JOH 010 034 respondit eis Iesus nonne scriptum est in lege vestra quia ego dixi dii estis 043 JOH 010 035 si illos dixit deos ad quos sermo Dei factus est et non potest solvi scriptura 043 JOH 010 036 quem Pater sanctificavit et misit in mundum vos dicitis quia blasphemas quia dixi Filius Dei sum 043 JOH 010 037 si non facio opera Patris mei nolite credere mihi 043 JOH 010 038 si autem facio et si mihi non vultis credere operibus credite ut cognoscatis et credatis quia in me est Pater et ego in Patre 043 JOH 010 039 quaerebant ergo eum prendere et exivit de manibus eorum 043 JOH 010 040 et abiit iterum trans Iordanen in eum locum ubi erat Iohannes baptizans primum et mansit illic 043 JOH 010 041 et multi venerunt ad eum et dicebant quia Iohannes quidem signum fecit nullum 043 JOH 010 042 omnia autem quaecumque dixit Iohannes de hoc vera erant et multi crediderunt in eum 043 JOH 011 001 erat autem quidam languens Lazarus a Bethania de castello Mariae et Marthae sororis eius 043 JOH 011 002 Maria autem erat quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis cuius frater Lazarus infirmabatur 043 JOH 011 003 miserunt ergo sorores ad eum dicentes Domine ecce quem amas infirmatur 043 JOH 011 004 audiens autem Iesus dixit eis infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei ut glorificetur Filius Dei per eam 043 JOH 011 005 diligebat autem Iesus Martham et sororem eius Mariam et Lazarum 043 JOH 011 006 ut ergo audivit quia infirmabatur tunc quidem mansit in eodem loco duobus diebus 043 JOH 011 007 deinde post haec dicit discipulis suis eamus in Iudaeam iterum 043 JOH 011 008 dicunt ei discipuli rabbi nunc quaerebant te Iudaei lapidare et iterum vadis illuc 043 JOH 011 009 respondit Iesus nonne duodecim horae sunt diei si quis ambulaverit in die non offendit quia lucem huius mundi videt 043 JOH 011 010 si autem ambulaverit nocte offendit quia lux non est in eo 043 JOH 011 011 haec ait et post hoc dicit eis Lazarus amicus noster dormit sed vado ut a somno exsuscitem eum 043 JOH 011 012 dixerunt ergo discipuli eius Domine si dormit salvus erit 043 JOH 011 013 dixerat autem Iesus de morte eius illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret 043 JOH 011 014 tunc ergo dixit eis Iesus manifeste Lazarus mortuus est 043 JOH 011 015 et gaudeo propter vos ut credatis quoniam non eram ibi sed eamus ad eum 043 JOH 011 016 dixit ergo Thomas qui dicitur Didymus ad condiscipulos eamus et nos ut moriamur cum eo 043 JOH 011 017 venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem 043 JOH 011 018 erat autem Bethania iuxta Hierosolyma quasi stadiis quindecim 043 JOH 011 019 multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam ut consolarentur eas de fratre suo 043 JOH 011 020 Martha ergo ut audivit quia Iesus venit occurrit illi Maria autem domi sedebat 043 JOH 011 021 dixit ergo Martha ad Iesum Domine si fuisses hic frater meus non fuisset mortuus 043 JOH 011 022 sed et nunc scio quia quaecumque poposceris a Deo dabit tibi Deus 043 JOH 011 023 dicit illi Iesus resurget frater tuus 043 JOH 011 024 dicit ei Martha scio quia resurget in resurrectione in novissima die 043 JOH 011 025 dixit ei Iesus ego sum resurrectio et vita qui credit in me et si mortuus fuerit vivet 043 JOH 011 026 et omnis qui vivit et credit in me non morietur in aeternum credis hoc (aiōn g165) 043 JOH 011 027 ait illi utique Domine ego credidi quia tu es Christus Filius Dei qui in mundum venisti 043 JOH 011 028 et cum haec dixisset abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens magister adest et vocat te 043 JOH 011 029 illa ut audivit surgit cito et venit ad eum 043 JOH 011 030 nondum enim venerat Iesus in castellum sed erat adhuc in illo loco ubi occurrerat ei Martha 043 JOH 011 031 Iudaei igitur qui erant cum ea in domo et consolabantur eam cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit secuti sunt eam dicentes quia vadit ad monumentum ut ploret ibi 043 JOH 011 032 Maria ergo cum venisset ubi erat Iesus videns eum cecidit ad pedes eius et dixit ei Domine si fuisses hic non esset mortuus frater meus 043 JOH 011 033 Iesus ergo ut vidit eam plorantem et Iudaeos qui venerant cum ea plorantes fremuit spiritu et turbavit se ipsum 043 JOH 011 034 et dixit ubi posuistis eum dicunt ei Domine veni et vide 043 JOH 011 035 et lacrimatus est Iesus 043 JOH 011 036 dixerunt ergo Iudaei ecce quomodo amabat eum 043 JOH 011 037 quidam autem dixerunt ex ipsis non poterat hic qui aperuit oculos caeci facere ut et hic non moreretur 043 JOH 011 038 Iesus ergo rursum fremens in semet ipso venit ad monumentum erat autem spelunca et lapis superpositus erat ei 043 JOH 011 039 ait Iesus tollite lapidem dicit ei Martha soror eius qui mortuus fuerat Domine iam fetet quadriduanus enim est 043 JOH 011 040 dicit ei Iesus nonne dixi tibi quoniam si credideris videbis gloriam Dei 043 JOH 011 041 tulerunt ergo lapidem Iesus autem elevatis sursum oculis dixit Pater gratias ago tibi quoniam audisti me 043 JOH 011 042 ego autem sciebam quia semper me audis sed propter populum qui circumstat dixi ut credant quia tu me misisti 043 JOH 011 043 haec cum dixisset voce magna clamavit Lazare veni foras 043 JOH 011 044 et statim prodiit qui fuerat mortuus ligatus pedes et manus institis et facies illius sudario erat ligata dicit Iesus eis solvite eum et sinite abire 043 JOH 011 045 multi ergo ex Iudaeis qui venerant ad Mariam et viderant quae fecit crediderunt in eum 043 JOH 011 046 quidam autem ex ipsis abierunt ad Pharisaeos et dixerunt eis quae fecit Iesus 043 JOH 011 047 collegerunt ergo pontifices et Pharisaei concilium et dicebant quid facimus quia hic homo multa signa facit 043 JOH 011 048 si dimittimus eum sic omnes credent in eum et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem 043 JOH 011 049 unus autem ex ipsis Caiaphas cum esset pontifex anni illius dixit eis vos nescitis quicquam 043 JOH 011 050 nec cogitatis quia expedit nobis ut unus moriatur homo pro populo et non tota gens pereat 043 JOH 011 051 hoc autem a semet ipso non dixit sed cum esset pontifex anni illius prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente 043 JOH 011 052 et non tantum pro gente sed et ut filios Dei qui erant dispersi congregaret in unum 043 JOH 011 053 ab illo ergo die cogitaverunt ut interficerent eum 043 JOH 011 054 Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos sed abiit in regionem iuxta desertum in civitatem quae dicitur Efrem et ibi morabatur cum discipulis 043 JOH 011 055 proximum autem erat pascha Iudaeorum et ascenderunt multi Hierosolyma de regione ante pascha ut sanctificarent se ipsos 043 JOH 011 056 quaerebant ergo Iesum et conloquebantur ad invicem in templo stantes quid putatis quia non veniat ad diem festum 043 JOH 011 057 dederant autem pontifices et Pharisaei mandatum ut si quis cognoverit ubi sit indicet ut adprehendant eum 043 JOH 012 001 Iesus ergo ante sex dies paschae venit Bethaniam ubi fuerat Lazarus mortuus quem suscitavit Iesus 043 JOH 012 002 fecerunt autem ei cenam ibi et Martha ministrabat Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo 043 JOH 012 003 Maria ergo accepit libram unguenti nardi pistici pretiosi unxit pedes Iesu et extersit capillis suis pedes eius et domus impleta est ex odore unguenti 043 JOH 012 004 dicit ergo unus ex discipulis eius Iudas Scariotis qui erat eum traditurus 043 JOH 012 005 quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est egenis 043 JOH 012 006 dixit autem hoc non quia de egenis pertinebat ad eum sed quia fur erat et loculos habens ea quae mittebantur portabat 043 JOH 012 007 dixit ergo Iesus sine illam ut in die sepulturae meae servet illud 043 JOH 012 008 pauperes enim semper habetis vobiscum me autem non semper habetis 043 JOH 012 009 cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic est et venerunt non propter Iesum tantum sed ut Lazarum viderent quem suscitavit a mortuis 043 JOH 012 010 cogitaverunt autem principes sacerdotum ut et Lazarum interficerent 043 JOH 012 011 quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant in Iesum 043 JOH 012 012 in crastinum autem turba multa quae venerat ad diem festum cum audissent quia venit Iesus Hierosolyma 043 JOH 012 013 acceperunt ramos palmarum et processerunt obviam ei et clamabant osanna benedictus qui venit in nomine Domini rex Israhel 043 JOH 012 014 et invenit Iesus asellum et sedit super eum sicut scriptum est 043 JOH 012 015 noli timere filia Sion ecce rex tuus venit sedens super pullum asinae 043 JOH 012 016 haec non cognoverunt discipuli eius primum sed quando glorificatus est Iesus tunc recordati sunt quia haec erant scripta de eo et haec fecerunt ei 043 JOH 012 017 testimonium ergo perhibebat turba quae erat cum eo quando Lazarum vocavit de monumento et suscitavit eum a mortuis 043 JOH 012 018 propterea et obviam venit ei turba quia audierunt eum fecisse hoc signum 043 JOH 012 019 Pharisaei ergo dixerunt ad semet ipsos videtis quia nihil proficimus ecce mundus totus post eum abiit 043 JOH 012 020 erant autem gentiles quidam ex his qui ascenderant ut adorarent in die festo 043 JOH 012 021 hii ergo accesserunt ad Philippum qui erat a Bethsaida Galilaeae et rogabant eum dicentes domine volumus Iesum videre 043 JOH 012 022 venit Philippus et dicit Andreae Andreas rursum et Philippus dixerunt Iesu 043 JOH 012 023 Iesus autem respondit eis dicens venit hora ut clarificetur Filius hominis 043 JOH 012 024 amen amen dico vobis nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit ipsum solum manet si autem mortuum fuerit multum fructum adfert 043 JOH 012 025 qui amat animam suam perdet eam et qui odit animam suam in hoc mundo in vitam aeternam custodit eam (aiōnios g166) 043 JOH 012 026 si quis mihi ministrat me sequatur et ubi sum ego illic et minister meus erit si quis mihi ministraverit honorificabit eum Pater meus 043 JOH 012 027 nunc anima mea turbata est et quid dicam Pater salvifica me ex hora hac sed propterea veni in horam hanc 043 JOH 012 028 Pater clarifica tuum nomen venit ergo vox de caelo et clarificavi et iterum clarificabo 043 JOH 012 029 turba ergo quae stabat et audierat dicebant tonitruum factum esse alii dicebant angelus ei locutus est 043 JOH 012 030 respondit Iesus et dixit non propter me vox haec venit sed propter vos 043 JOH 012 031 nunc iudicium est mundi nunc princeps huius mundi eicietur foras 043 JOH 012 032 et ego si exaltatus fuero a terra omnia traham ad me ipsum 043 JOH 012 033 hoc autem dicebat significans qua morte esset moriturus 043 JOH 012 034 respondit ei turba nos audivimus ex lege quia Christus manet in aeternum et quomodo tu dicis oportet exaltari Filium hominis quis est iste Filius hominis (aiōn g165) 043 JOH 012 035 dixit ergo eis Iesus adhuc modicum lumen in vobis est ambulate dum lucem habetis ut non tenebrae vos conprehendant et qui ambulat in tenebris nescit quo vadat 043 JOH 012 036 dum lucem habetis credite in lucem ut filii lucis sitis haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se ab eis 043 JOH 012 037 cum autem tanta signa fecisset coram eis non credebant in eum 043 JOH 012 038 ut sermo Esaiae prophetae impleretur quem dixit Domine quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est 043 JOH 012 039 propterea non poterant credere quia iterum dixit Esaias 043 JOH 012 040 excaecavit oculos eorum et induravit eorum cor ut non videant oculis et intellegant corde et convertantur et sanem eos 043 JOH 012 041 haec dixit Esaias quando vidit gloriam eius et locutus est de eo 043 JOH 012 042 verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum sed propter Pharisaeos non confitebantur ut de synagoga non eicerentur 043 JOH 012 043 dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei 043 JOH 012 044 Iesus autem clamavit et dixit qui credit in me non credit in me sed in eum qui misit me 043 JOH 012 045 et qui videt me videt eum qui misit me 043 JOH 012 046 ego lux in mundum veni ut omnis qui credit in me in tenebris non maneat 043 JOH 012 047 et si quis audierit verba mea et non custodierit ego non iudico eum non enim veni ut iudicem mundum sed ut salvificem mundum 043 JOH 012 048 qui spernit me et non accipit verba mea habet qui iudicet eum sermo quem locutus sum ille iudicabit eum in novissimo die 043 JOH 012 049 quia ego ex me ipso non sum locutus sed qui misit me Pater ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid loquar 043 JOH 012 050 et scio quia mandatum eius vita aeterna est quae ergo ego loquor sicut dixit mihi Pater sic loquor (aiōnios g166) 043 JOH 013 001 ante diem autem festum paschae sciens Iesus quia venit eius hora ut transeat ex hoc mundo ad Patrem cum dilexisset suos qui erant in mundo in finem dilexit eos 043 JOH 013 002 et cena facta cum diabolus iam misisset in corde ut traderet eum Iudas Simonis Scariotis 043 JOH 013 003 sciens quia omnia dedit ei Pater in manus et quia a Deo exivit et ad Deum vadit 043 JOH 013 004 surgit a cena et ponit vestimenta sua et cum accepisset linteum praecinxit se 043 JOH 013 005 deinde mittit aquam in pelvem et coepit lavare pedes discipulorum et extergere linteo quo erat praecinctus 043 JOH 013 006 venit ergo ad Simonem Petrum et dicit ei Petrus Domine tu mihi lavas pedes 043 JOH 013 007 respondit Iesus et dicit ei quod ego facio tu nescis modo scies autem postea 043 JOH 013 008 dicit ei Petrus non lavabis mihi pedes in aeternum respondit Iesus ei si non lavero te non habes partem mecum (aiōn g165) 043 JOH 013 009 dicit ei Simon Petrus Domine non tantum pedes meos sed et manus et caput 043 JOH 013 010 dicit ei Iesus qui lotus est non indiget ut lavet sed est mundus totus et vos mundi estis sed non omnes 043 JOH 013 011 sciebat enim quisnam esset qui traderet eum propterea dixit non estis mundi omnes 043 JOH 013 012 postquam ergo lavit pedes eorum et accepit vestimenta sua cum recubuisset iterum dixit eis scitis quid fecerim vobis 043 JOH 013 013 vos vocatis me magister et Domine et bene dicitis sum etenim 043 JOH 013 014 si ergo ego lavi vestros pedes Dominus et magister et vos debetis alter alterius lavare pedes 043 JOH 013 015 exemplum enim dedi vobis ut quemadmodum ego feci vobis ita et vos faciatis 043 JOH 013 016 amen amen dico vobis non est servus maior domino suo neque apostolus maior eo qui misit illum 043 JOH 013 017 si haec scitis beati eritis si feceritis ea 043 JOH 013 018 non de omnibus vobis dico ego scio quos elegerim sed ut impleatur scriptura qui manducat mecum panem levavit contra me calcaneum suum 043 JOH 013 019 amodo dico vobis priusquam fiat ut credatis cum factum fuerit quia ego sum 043 JOH 013 020 amen amen dico vobis qui accipit si quem misero me accipit qui autem me accipit accipit eum qui me misit 043 JOH 013 021 cum haec dixisset Iesus turbatus est spiritu et protestatus est et dixit amen amen dico vobis quia unus ex vobis tradet me 043 JOH 013 022 aspiciebant ergo ad invicem discipuli haesitantes de quo diceret 043 JOH 013 023 erat ergo recumbens unus ex discipulis eius in sinu Iesu quem diligebat Iesus 043 JOH 013 024 innuit ergo huic Simon Petrus et dicit ei quis est de quo dicit 043 JOH 013 025 itaque cum recubuisset ille supra pectus Iesu dicit ei Domine quis est 043 JOH 013 026 respondit Iesus ille est cui ego intinctum panem porrexero et cum intinxisset panem dedit Iudae Simonis Scariotis 043 JOH 013 027 et post buccellam tunc introivit in illum Satanas dicit ei Iesus quod facis fac citius 043 JOH 013 028 hoc autem nemo scivit discumbentium ad quid dixerit ei 043 JOH 013 029 quidam enim putabant quia loculos habebat Iudas quia dicit ei Iesus eme ea quae opus sunt nobis ad diem festum aut egenis ut aliquid daret 043 JOH 013 030 cum ergo accepisset ille buccellam exivit continuo erat autem nox 043 JOH 013 031 cum ergo exisset dicit Iesus nunc clarificatus est Filius hominis et Deus clarificatus est in eo 043 JOH 013 032 si Deus clarificatus est in eo et Deus clarificabit eum in semet ipso et continuo clarificabit eum 043 JOH 013 033 filioli adhuc modicum vobiscum sum quaeretis me et sicut dixi Iudaeis quo ego vado vos non potestis venire et vobis dico modo 043 JOH 013 034 mandatum novum do vobis ut diligatis invicem sicut dilexi vos ut et vos diligatis invicem 043 JOH 013 035 in hoc cognoscent omnes quia mei discipuli estis si dilectionem habueritis ad invicem 043 JOH 013 036 dicit ei Simon Petrus Domine quo vadis respondit Iesus quo ego vado non potes me modo sequi sequeris autem postea 043 JOH 013 037 dicit ei Petrus quare non possum sequi te modo animam meam pro te ponam 043 JOH 013 038 respondit Iesus animam tuam pro me ponis amen amen dico tibi non cantabit gallus donec me ter neges 043 JOH 014 001 non turbetur cor vestrum creditis in Deum et in me credite 043 JOH 014 002 in domo Patris mei mansiones multae sunt si quo minus dixissem vobis quia vado parare vobis locum 043 JOH 014 003 et si abiero et praeparavero vobis locum iterum venio et accipiam vos ad me ipsum ut ubi sum ego et vos sitis 043 JOH 014 004 et quo ego vado scitis et viam scitis 043 JOH 014 005 dicit ei Thomas Domine nescimus quo vadis et quomodo possumus viam scire 043 JOH 014 006 dicit ei Iesus ego sum via et veritas et vita nemo venit ad Patrem nisi per me 043 JOH 014 007 si cognovissetis me et Patrem meum utique cognovissetis et amodo cognoscitis eum et vidistis eum 043 JOH 014 008 dicit ei Philippus Domine ostende nobis Patrem et sufficit nobis 043 JOH 014 009 dicit ei Iesus tanto tempore vobiscum sum et non cognovistis me Philippe qui vidit me vidit et Patrem quomodo tu dicis ostende nobis Patrem 043 JOH 014 010 non credis quia ego in Patre et Pater in me est verba quae ego loquor vobis a me ipso non loquor Pater autem in me manens ipse facit opera 043 JOH 014 011 non creditis quia ego in Patre et Pater in me est 043 JOH 014 012 alioquin propter opera ipsa credite amen amen dico vobis qui credit in me opera quae ego facio et ipse faciet et maiora horum faciet quia ego ad Patrem vado 043 JOH 014 013 et quodcumque petieritis in nomine meo hoc faciam ut glorificetur Pater in Filio 043 JOH 014 014 si quid petieritis me in nomine meo hoc faciam 043 JOH 014 015 si diligitis me mandata mea servate 043 JOH 014 016 et ego rogabo Patrem et alium paracletum dabit vobis ut maneat vobiscum in aeternum (aiōn g165) 043 JOH 014 017 Spiritum veritatis quem mundus non potest accipere quia non videt eum nec scit eum vos autem cognoscitis eum quia apud vos manebit et in vobis erit 043 JOH 014 018 non relinquam vos orfanos veniam ad vos 043 JOH 014 019 adhuc modicum et mundus me iam non videt vos autem videtis me quia ego vivo et vos vivetis 043 JOH 014 020 in illo die vos cognoscetis quia ego sum in Patre meo et vos in me et ego in vobis 043 JOH 014 021 qui habet mandata mea et servat ea ille est qui diligit me qui autem diligit me diligetur a Patre meo et ego diligam eum et manifestabo ei me ipsum 043 JOH 014 022 dicit ei Iudas non ille Scariotis Domine quid factum est quia nobis manifestaturus es te ipsum et non mundo 043 JOH 014 023 respondit Iesus et dixit ei si quis diligit me sermonem meum servabit et Pater meus diliget eum et ad eum veniemus et mansiones apud eum faciemus 043 JOH 014 024 qui non diligit me sermones meos non servat et sermonem quem audistis non est meus sed eius qui misit me Patris 043 JOH 014 025 haec locutus sum vobis apud vos manens 043 JOH 014 026 paracletus autem Spiritus Sanctus quem mittet Pater in nomine meo ille vos docebit omnia et suggeret vobis omnia quaecumque dixero vobis 043 JOH 014 027 pacem relinquo vobis pacem meam do vobis non quomodo mundus dat ego do vobis non turbetur cor vestrum neque formidet 043 JOH 014 028 audistis quia ego dixi vobis vado et venio ad vos si diligeretis me gauderetis utique quia vado ad Patrem quia Pater maior me est 043 JOH 014 029 et nunc dixi vobis priusquam fiat ut cum factum fuerit credatis 043 JOH 014 030 iam non multa loquar vobiscum venit enim princeps mundi huius et in me non habet quicquam 043 JOH 014 031 sed ut cognoscat mundus quia diligo Patrem et sicut mandatum dedit mihi Pater sic facio surgite eamus hinc 043 JOH 015 001 ego sum vitis vera et Pater meus agricola est 043 JOH 015 002 omnem palmitem in me non ferentem fructum tollet eum et omnem qui fert fructum purgabit eum ut fructum plus adferat 043 JOH 015 003 iam vos mundi estis propter sermonem quem locutus sum vobis 043 JOH 015 004 manete in me et ego in vobis sicut palmes non potest ferre fructum a semet ipso nisi manserit in vite sic nec vos nisi in me manseritis 043 JOH 015 005 ego sum vitis vos palmites qui manet in me et ego in eo hic fert fructum multum quia sine me nihil potestis facere 043 JOH 015 006 si quis in me non manserit mittetur foras sicut palmes et aruit et colligent eos et in ignem mittunt et ardent 043 JOH 015 007 si manseritis in me et verba mea in vobis manserint quodcumque volueritis petetis et fiet vobis 043 JOH 015 008 in hoc clarificatus est Pater meus ut fructum plurimum adferatis et efficiamini mei discipuli 043 JOH 015 009 sicut dilexit me Pater et ego dilexi vos manete in dilectione mea 043 JOH 015 010 si praecepta mea servaveritis manebitis in dilectione mea sicut et ego Patris mei praecepta servavi et maneo in eius dilectione 043 JOH 015 011 haec locutus sum vobis ut gaudium meum in vobis sit et gaudium vestrum impleatur 043 JOH 015 012 hoc est praeceptum meum ut diligatis invicem sicut dilexi vos 043 JOH 015 013 maiorem hac dilectionem nemo habet ut animam suam quis ponat pro amicis suis 043 JOH 015 014 vos amici mei estis si feceritis quae ego praecipio vobis 043 JOH 015 015 iam non dico vos servos quia servus nescit quid facit dominus eius vos autem dixi amicos quia omnia quaecumque audivi a Patre meo nota feci vobis 043 JOH 015 016 non vos me elegistis sed ego elegi vos et posui vos ut eatis et fructum adferatis et fructus vester maneat ut quodcumque petieritis Patrem in nomine meo det vobis 043 JOH 015 017 haec mando vobis ut diligatis invicem 043 JOH 015 018 si mundus vos odit scitote quia me priorem vobis odio habuit 043 JOH 015 019 si de mundo fuissetis mundus quod suum erat diligeret quia vero de mundo non estis sed ego elegi vos de mundo propterea odit vos mundus 043 JOH 015 020 mementote sermonis mei quem ego dixi vobis non est servus maior domino suo si me persecuti sunt et vos persequentur si sermonem meum servaverunt et vestrum servabunt 043 JOH 015 021 sed haec omnia facient vobis propter nomen meum quia nesciunt eum qui misit me 043 JOH 015 022 si non venissem et locutus fuissem eis peccatum non haberent nunc autem excusationem non habent de peccato suo 043 JOH 015 023 qui me odit et Patrem meum odit 043 JOH 015 024 si opera non fecissem in eis quae nemo alius fecit peccatum non haberent nunc autem et viderunt et oderunt et me et Patrem meum 043 JOH 015 025 sed ut impleatur sermo qui in lege eorum scriptus est quia odio me habuerunt gratis 043 JOH 015 026 cum autem venerit paracletus quem ego mittam vobis a Patre Spiritum veritatis qui a Patre procedit ille testimonium perhibebit de me 043 JOH 015 027 et vos testimonium perhibetis quia ab initio mecum estis 043 JOH 016 001 haec locutus sum vobis ut non scandalizemini 043 JOH 016 002 absque synagogis facient vos sed venit hora ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se praestare Deo 043 JOH 016 003 et haec facient quia non noverunt Patrem neque me 043 JOH 016 004 sed haec locutus sum vobis ut cum venerit hora eorum reminiscamini quia ego dixi vobis 043 JOH 016 005 haec autem vobis ab initio non dixi quia vobiscum eram at nunc vado ad eum qui me misit et nemo ex vobis interrogat me quo vadis 043 JOH 016 006 sed quia haec locutus sum vobis tristitia implevit cor vestrum 043 JOH 016 007 sed ego veritatem dico vobis expedit vobis ut ego vadam si enim non abiero paracletus non veniet ad vos si autem abiero mittam eum ad vos 043 JOH 016 008 et cum venerit ille arguet mundum de peccato et de iustitia et de iudicio 043 JOH 016 009 de peccato quidem quia non credunt in me 043 JOH 016 010 de iustitia vero quia ad Patrem vado et iam non videbitis me 043 JOH 016 011 de iudicio autem quia princeps mundi huius iudicatus est 043 JOH 016 012 adhuc multa habeo vobis dicere sed non potestis portare modo 043 JOH 016 013 cum autem venerit ille Spiritus veritatis docebit vos in omnem veritatem non enim loquetur a semet ipso sed quaecumque audiet loquetur et quae ventura sunt adnuntiabit vobis 043 JOH 016 014 ille me clarificabit quia de meo accipiet et adnuntiabit vobis 043 JOH 016 015 omnia quaecumque habet Pater mea sunt propterea dixi quia de meo accipit et adnuntiabit vobis 043 JOH 016 016 modicum et iam non videbitis me et iterum modicum et videbitis me quia vado ad Patrem 043 JOH 016 017 dixerunt ergo ex discipulis eius ad invicem quid est hoc quod dicit nobis modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me et quia vado ad Patrem 043 JOH 016 018 dicebant ergo quid est hoc quod dicit modicum nescimus quid loquitur 043 JOH 016 019 cognovit autem Iesus quia volebant eum interrogare et dixit eis de hoc quaeritis inter vos quia dixi modicum et non videbitis me et iterum modicum et videbitis me 043 JOH 016 020 amen amen dico vobis quia plorabitis et flebitis vos mundus autem gaudebit vos autem contristabimini sed tristitia vestra vertetur in gaudium 043 JOH 016 021 mulier cum parit tristitiam habet quia venit hora eius cum autem pepererit puerum iam non meminit pressurae propter gaudium quia natus est homo in mundum 043 JOH 016 022 et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis iterum autem videbo vos et gaudebit cor vestrum et gaudium vestrum nemo tollit a vobis 043 JOH 016 023 et in illo die me non rogabitis quicquam amen amen dico vobis si quid petieritis Patrem in nomine meo dabit vobis 043 JOH 016 024 usque modo non petistis quicquam in nomine meo petite et accipietis ut gaudium vestrum sit plenum 043 JOH 016 025 haec in proverbiis locutus sum vobis venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis sed palam de Patre adnuntiabo vobis 043 JOH 016 026 illo die in nomine meo petetis et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis 043 JOH 016 027 ipse enim Pater amat vos quia vos me amastis et credidistis quia ego a Deo exivi 043 JOH 016 028 exivi a Patre et veni in mundum iterum relinquo mundum et vado ad Patrem 043 JOH 016 029 dicunt ei discipuli eius ecce nunc palam loqueris et proverbium nullum dicis 043 JOH 016 030 nunc scimus quia scis omnia et non opus est tibi ut quis te interroget in hoc credimus quia a Deo existi 043 JOH 016 031 respondit eis Iesus modo creditis 043 JOH 016 032 ecce venit hora et iam venit ut dispergamini unusquisque in propria et me solum relinquatis et non sum solus quia Pater mecum est 043 JOH 016 033 haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis in mundo pressuram habetis sed confidite ego vici mundum 043 JOH 017 001 haec locutus est Iesus et sublevatis oculis in caelum dixit Pater venit hora clarifica Filium tuum ut Filius tuus clarificet te 043 JOH 017 002 sicut dedisti ei potestatem omnis carnis ut omne quod dedisti ei det eis vitam aeternam (aiōnios g166) 043 JOH 017 003 haec est autem vita aeterna ut cognoscant te solum verum Deum et quem misisti Iesum Christum (aiōnios g166) 043 JOH 017 004 ego te clarificavi super terram opus consummavi quod dedisti mihi ut faciam 043 JOH 017 005 et nunc clarifica me tu Pater apud temet ipsum claritatem quam habui priusquam mundus esset apud te 043 JOH 017 006 manifestavi nomen tuum hominibus quos dedisti mihi de mundo tui erant et mihi eos dedisti et sermonem tuum servaverunt 043 JOH 017 007 nunc cognoverunt quia omnia quae dedisti mihi abs te sunt 043 JOH 017 008 quia verba quae dedisti mihi dedi eis et ipsi acceperunt et cognoverunt vere quia a te exivi et crediderunt quia tu me misisti 043 JOH 017 009 ego pro eis rogo non pro mundo rogo sed pro his quos dedisti mihi quia tui sunt 043 JOH 017 010 et mea omnia tua sunt et tua mea sunt et clarificatus sum in eis 043 JOH 017 011 et iam non sum in mundo et hii in mundo sunt et ego ad te venio Pater sancte serva eos in nomine tuo quos dedisti mihi ut sint unum sicut et nos 043 JOH 017 012 cum essem cum eis ego servabam eos in nomine tuo quos dedisti mihi custodivi et nemo ex his perivit nisi filius perditionis ut scriptura impleatur 043 JOH 017 013 nunc autem ad te venio et haec loquor in mundo ut habeant gaudium meum impletum in semet ipsis 043 JOH 017 014 ego dedi eis sermonem tuum et mundus odio eos habuit quia non sunt de mundo sicut et ego non sum de mundo 043 JOH 017 015 non rogo ut tollas eos de mundo sed ut serves eos ex malo 043 JOH 017 016 de mundo non sunt sicut et ego non sum de mundo 043 JOH 017 017 sanctifica eos in veritate sermo tuus veritas est 043 JOH 017 018 sicut me misisti in mundum et ego misi eos in mundum 043 JOH 017 019 et pro eis ego sanctifico me ipsum ut sint et ipsi sanctificati in veritate 043 JOH 017 020 non pro his autem rogo tantum sed et pro eis qui credituri sunt per verbum eorum in me 043 JOH 017 021 ut omnes unum sint sicut tu Pater in me et ego in te ut et ipsi in nobis unum sint ut mundus credat quia tu me misisti 043 JOH 017 022 et ego claritatem quam dedisti mihi dedi eis ut sint unum sicut nos unum sumus 043 JOH 017 023 ego in eis et tu in me ut sint consummati in unum et cognoscat mundus quia tu me misisti et dilexisti eos sicut me dilexisti 043 JOH 017 024 Pater quos dedisti mihi volo ut ubi ego sum et illi sint mecum ut videant claritatem meam quam dedisti mihi quia dilexisti me ante constitutionem mundi 043 JOH 017 025 Pater iuste et mundus te non cognovit ego autem te cognovi et hii cognoverunt quia tu me misisti 043 JOH 017 026 et notum feci eis nomen tuum et notum faciam ut dilectio qua dilexisti me in ipsis sit et ego in ipsis 043 JOH 018 001 haec cum dixisset Iesus egressus est cum discipulis suis trans torrentem Cedron ubi erat hortus in quem introivit ipse et discipuli eius 043 JOH 018 002 sciebat autem et Iudas qui tradebat eum ipsum locum quia frequenter Iesus convenerat illuc cum discipulis suis 043 JOH 018 003 Iudas ergo cum accepisset cohortem et a pontificibus et Pharisaeis ministros venit illuc cum lanternis et facibus et armis 043 JOH 018 004 Iesus itaque sciens omnia quae ventura erant super eum processit et dicit eis quem quaeritis 043 JOH 018 005 responderunt ei Iesum Nazarenum dicit eis Iesus ego sum stabat autem et Iudas qui tradebat eum cum ipsis 043 JOH 018 006 ut ergo dixit eis ego sum abierunt retrorsum et ceciderunt in terram 043 JOH 018 007 iterum ergo eos interrogavit quem quaeritis illi autem dixerunt Iesum Nazarenum 043 JOH 018 008 respondit Iesus dixi vobis quia ego sum si ergo me quaeritis sinite hos abire 043 JOH 018 009 ut impleretur sermo quem dixit quia quos dedisti mihi non perdidi ex ipsis quemquam 043 JOH 018 010 Simon ergo Petrus habens gladium eduxit eum et percussit pontificis servum et abscidit eius auriculam dextram erat autem nomen servo Malchus 043 JOH 018 011 dixit ergo Iesus Petro mitte gladium in vaginam calicem quem dedit mihi Pater non bibam illum 043 JOH 018 012 cohors ergo et tribunus et ministri Iudaeorum conprehenderunt Iesum et ligaverunt eum 043 JOH 018 013 et adduxerunt eum ad Annam primum erat enim socer Caiaphae qui erat pontifex anni illius 043 JOH 018 014 erat autem Caiaphas qui consilium dederat Iudaeis quia expedit unum hominem mori pro populo 043 JOH 018 015 sequebatur autem Iesum Simon Petrus et alius discipulus discipulus autem ille erat notus pontifici et introivit cum Iesu in atrium pontificis 043 JOH 018 016 Petrus autem stabat ad ostium foris exivit ergo discipulus alius qui erat notus pontifici et dixit ostiariae et introduxit Petrum 043 JOH 018 017 dicit ergo Petro ancilla ostiaria numquid et tu ex discipulis es hominis istius dicit ille non sum 043 JOH 018 018 stabant autem servi et ministri ad prunas quia frigus erat et calefiebant erat autem cum eis et Petrus stans et calefaciens se 043 JOH 018 019 pontifex ergo interrogavit Iesum de discipulis suis et de doctrina eius 043 JOH 018 020 respondit ei Iesus ego palam locutus sum mundo ego semper docui in synagoga et in templo quo omnes Iudaei conveniunt et in occulto locutus sum nihil 043 JOH 018 021 quid me interrogas interroga eos qui audierunt quid locutus sum ipsis ecce hii sciunt quae dixerim ego 043 JOH 018 022 haec autem cum dixisset unus adsistens ministrorum dedit alapam Iesu dicens sic respondes pontifici 043 JOH 018 023 respondit ei Iesus si male locutus sum testimonium perhibe de malo si autem bene quid me caedis 043 JOH 018 024 et misit eum Annas ligatum ad Caiaphan pontificem 043 JOH 018 025 erat autem Simon Petrus stans et calefaciens se dixerunt ergo ei numquid et tu ex discipulis eius es negavit ille et dixit non sum 043 JOH 018 026 dicit unus ex servis pontificis cognatus eius cuius abscidit Petrus auriculam nonne ego te vidi in horto cum illo 043 JOH 018 027 iterum ergo negavit Petrus et statim gallus cantavit 043 JOH 018 028 adducunt ergo Iesum a Caiapha in praetorium erat autem mane et ipsi non introierunt in praetorium ut non contaminarentur sed manducarent pascha 043 JOH 018 029 exivit ergo Pilatus ad eos foras et dixit quam accusationem adfertis adversus hominem hunc 043 JOH 018 030 responderunt et dixerunt ei si non esset hic malefactor non tibi tradidissemus eum 043 JOH 018 031 dixit ergo eis Pilatus accipite eum vos et secundum legem vestram iudicate eum dixerunt ergo ei Iudaei nobis non licet interficere quemquam 043 JOH 018 032 ut sermo Iesu impleretur quem dixit significans qua esset morte moriturus 043 JOH 018 033 introivit ergo iterum in praetorium Pilatus et vocavit Iesum et dixit ei tu es rex Iudaeorum 043 JOH 018 034 et respondit Iesus a temet ipso hoc dicis an alii tibi dixerunt de me 043 JOH 018 035 respondit Pilatus numquid ego Iudaeus sum gens tua et pontifices tradiderunt te mihi quid fecisti 043 JOH 018 036 respondit Iesus regnum meum non est de mundo hoc si ex hoc mundo esset regnum meum ministri mei decertarent ut non traderer Iudaeis nunc autem meum regnum non est hinc 043 JOH 018 037 dixit itaque ei Pilatus ergo rex es tu respondit Iesus tu dicis quia rex sum ego ego in hoc natus sum et ad hoc veni in mundum ut testimonium perhibeam veritati omnis qui est ex veritate audit meam vocem 043 JOH 018 038 dicit ei Pilatus quid est veritas et cum hoc dixisset iterum exivit ad Iudaeos et dicit eis ego nullam invenio in eo causam 043 JOH 018 039 est autem consuetudo vobis ut unum dimittam vobis in pascha vultis ergo dimittam vobis regem Iudaeorum 043 JOH 018 040 clamaverunt rursum omnes dicentes non hunc sed Barabban erat autem Barabbas latro 043 JOH 019 001 tunc ergo adprehendit Pilatus Iesum et flagellavit 043 JOH 019 002 et milites plectentes coronam de spinis inposuerunt capiti eius et veste purpurea circumdederunt eum 043 JOH 019 003 et veniebant ad eum et dicebant have rex Iudaeorum et dabant ei alapas 043 JOH 019 004 exiit iterum Pilatus foras et dicit eis ecce adduco vobis eum foras 043 JOH 019 005 ut cognoscatis quia in eo nullam causam invenio et purpureum vestimentum et dicit eis ecce homo 043 JOH 019 006 cum ergo vidissent eum pontifices et ministri clamabant dicentes crucifige crucifige dicit eis Pilatus accipite eum vos et crucifigite ego enim non invenio in eo causam 043 JOH 019 007 responderunt ei Iudaei nos legem habemus et secundum legem debet mori quia Filium Dei se fecit 043 JOH 019 008 cum ergo audisset Pilatus hunc sermonem magis timuit 043 JOH 019 009 et ingressus est praetorium iterum et dicit ad Iesum unde es tu Iesus autem responsum non dedit ei 043 JOH 019 010 dicit ergo ei Pilatus mihi non loqueris nescis quia potestatem habeo crucifigere te et potestatem habeo dimittere te 043 JOH 019 011 respondit Iesus non haberes potestatem adversum me ullam nisi tibi esset datum desuper propterea qui tradidit me tibi maius peccatum habet 043 JOH 019 012 exinde quaerebat Pilatus dimittere eum Iudaei autem clamabant dicentes si hunc dimittis non es amicus Caesaris omnis qui se regem facit contradicit Caesari 043 JOH 019 013 Pilatus ergo cum audisset hos sermones adduxit foras Iesum et sedit pro tribunali in locum qui dicitur Lithostrotus hebraice autem Gabbatha 043 JOH 019 014 erat autem parasceve paschae hora quasi sexta et dicit Iudaeis ecce rex vester 043 JOH 019 015 illi autem clamabant tolle tolle crucifige eum dixit eis Pilatus regem vestrum crucifigam responderunt pontifices non habemus regem nisi Caesarem 043 JOH 019 016 tunc ergo tradidit eis illum ut crucifigeretur susceperunt autem Iesum et eduxerunt 043 JOH 019 017 et baiulans sibi crucem exivit in eum qui dicitur Calvariae locum hebraice Golgotha 043 JOH 019 018 ubi eum crucifixerunt et cum eo alios duos hinc et hinc medium autem Iesum 043 JOH 019 019 scripsit autem et titulum Pilatus et posuit super crucem erat autem scriptum Iesus Nazarenus rex Iudaeorum 043 JOH 019 020 hunc ergo titulum multi legerunt Iudaeorum quia prope civitatem erat locus ubi crucifixus est Iesus et erat scriptum hebraice graece et latine 043 JOH 019 021 dicebant ergo Pilato pontifices Iudaeorum noli scribere rex Iudaeorum sed quia ipse dixit rex sum Iudaeorum 043 JOH 019 022 respondit Pilatus quod scripsi scripsi 043 JOH 019 023 milites ergo cum crucifixissent eum acceperunt vestimenta eius et fecerunt quattuor partes unicuique militi partem et tunicam erat autem tunica inconsutilis desuper contexta per totum 043 JOH 019 024 dixerunt ergo ad invicem non scindamus eam sed sortiamur de illa cuius sit ut scriptura impleatur dicens partiti sunt vestimenta mea sibi et in vestem meam miserunt sortem et milites quidem haec fecerunt 043 JOH 019 025 stabant autem iuxta crucem Iesu mater eius et soror matris eius Maria Cleopae et Maria Magdalene 043 JOH 019 026 cum vidisset ergo Iesus matrem et discipulum stantem quem diligebat dicit matri suae mulier ecce filius tuus 043 JOH 019 027 deinde dicit discipulo ecce mater tua et ex illa hora accepit eam discipulus in sua 043 JOH 019 028 postea sciens Iesus quia iam omnia consummata sunt ut consummaretur scriptura dicit sitio 043 JOH 019 029 vas ergo positum erat aceto plenum illi autem spongiam plenam aceto hysopo circumponentes obtulerunt ori eius 043 JOH 019 030 cum ergo accepisset Iesus acetum dixit consummatum est et inclinato capite tradidit spiritum 043 JOH 019 031 Iudaei ergo quoniam parasceve erat ut non remanerent in cruce corpora sabbato erat enim magnus dies ille sabbati rogaverunt Pilatum ut frangerentur eorum crura et tollerentur 043 JOH 019 032 venerunt ergo milites et primi quidem fregerunt crura et alterius qui crucifixus est cum eo 043 JOH 019 033 ad Iesum autem cum venissent ut viderunt eum iam mortuum non fregerunt eius crura 043 JOH 019 034 sed unus militum lancea latus eius aperuit et continuo exivit sanguis et aqua 043 JOH 019 035 et qui vidit testimonium perhibuit et verum est eius testimonium et ille scit quia vera dicit ut et vos credatis 043 JOH 019 036 facta sunt enim haec ut scriptura impleatur os non comminuetis ex eo 043 JOH 019 037 et iterum alia scriptura dicit videbunt in quem transfixerunt 043 JOH 019 038 post haec autem rogavit Pilatum Ioseph ab Arimathia eo quod esset discipulus Iesu occultus autem propter metum Iudaeorum ut tolleret corpus Iesu et permisit Pilatus venit ergo et tulit corpus Iesu 043 JOH 019 039 venit autem et Nicodemus qui venerat ad Iesum nocte primum ferens mixturam murrae et aloes quasi libras centum 043 JOH 019 040 acceperunt ergo corpus Iesu et ligaverunt eum linteis cum aromatibus sicut mos Iudaeis est sepelire 043 JOH 019 041 erat autem in loco ubi crucifixus est hortus et in horto monumentum novum in quo nondum quisquam positus erat 043 JOH 019 042 ibi ergo propter parasceven Iudaeorum quia iuxta erat monumentum posuerunt Iesum 043 JOH 020 001 una autem sabbati Maria Magdalene venit mane cum adhuc tenebrae essent ad monumentum et videt lapidem sublatum a monumento 043 JOH 020 002 cucurrit ergo et venit ad Simonem Petrum et ad alium discipulum quem amabat Iesus et dicit eis tulerunt Dominum de monumento et nescimus ubi posuerunt eum 043 JOH 020 003 exiit ergo Petrus et ille alius discipulus et venerunt ad monumentum 043 JOH 020 004 currebant autem duo simul et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro et venit primus ad monumentum 043 JOH 020 005 et cum se inclinasset videt posita linteamina non tamen introivit 043 JOH 020 006 venit ergo Simon Petrus sequens eum et introivit in monumentum et videt linteamina posita 043 JOH 020 007 et sudarium quod fuerat super caput eius non cum linteaminibus positum sed separatim involutum in unum locum 043 JOH 020 008 tunc ergo introivit et ille discipulus qui venerat primus ad monumentum et vidit et credidit 043 JOH 020 009 nondum enim sciebant scripturam quia oportet eum a mortuis resurgere 043 JOH 020 010 abierunt ergo iterum ad semet ipsos discipuli 043 JOH 020 011 Maria autem stabat ad monumentum foris plorans dum ergo fleret inclinavit se et prospexit in monumentum 043 JOH 020 012 et vidit duos angelos in albis sedentes unum ad caput et unum ad pedes ubi positum fuerat corpus Iesu 043 JOH 020 013 dicunt ei illi mulier quid ploras dicit eis quia tulerunt Dominum meum et nescio ubi posuerunt eum 043 JOH 020 014 haec cum dixisset conversa est retrorsum et videt Iesum stantem et non sciebat quia Iesus est 043 JOH 020 015 dicit ei Iesus mulier quid ploras quem quaeris illa existimans quia hortulanus esset dicit ei domine si tu sustulisti eum dicito mihi ubi posuisti eum et ego eum tollam 043 JOH 020 016 dicit ei Iesus Maria conversa illa dicit ei rabboni quod dicitur magister 043 JOH 020 017 dicit ei Iesus noli me tangere nondum enim ascendi ad Patrem meum vade autem ad fratres meos et dic eis ascendo ad Patrem meum et Patrem vestrum et Deum meum et Deum vestrum 043 JOH 020 018 venit Maria Magdalene adnuntians discipulis quia vidi Dominum et haec dixit mihi 043 JOH 020 019 cum esset ergo sero die illo una sabbatorum et fores essent clausae ubi erant discipuli propter metum Iudaeorum venit Iesus et stetit in medio et dicit eis pax vobis 043 JOH 020 020 et hoc cum dixisset ostendit eis manus et latus gavisi sunt ergo discipuli viso Domino 043 JOH 020 021 dixit ergo eis iterum pax vobis sicut misit me Pater et ego mitto vos 043 JOH 020 022 hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis accipite Spiritum Sanctum 043 JOH 020 023 quorum remiseritis peccata remittuntur eis quorum retinueritis detenta sunt 043 JOH 020 024 Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur Didymus non erat cum eis quando venit Iesus 043 JOH 020 025 dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Dominum ille autem dixit eis nisi videro in manibus eius figuram clavorum et mittam digitum meum in locum clavorum et mittam manum meam in latus eius non credam 043 JOH 020 026 et post dies octo iterum erant discipuli eius intus et Thomas cum eis venit Iesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit pax vobis 043 JOH 020 027 deinde dicit Thomae infer digitum tuum huc et vide manus meas et adfer manum tuam et mitte in latus meum et noli esse incredulus sed fidelis 043 JOH 020 028 respondit Thomas et dixit ei Dominus meus et Deus meus 043 JOH 020 029 dicit ei Iesus quia vidisti me credidisti beati qui non viderunt et crediderunt 043 JOH 020 030 multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum quae non sunt scripta in libro hoc 043 JOH 020 031 haec autem scripta sunt ut credatis quia Iesus est Christus Filius Dei et ut credentes vitam habeatis in nomine eius 043 JOH 021 001 postea manifestavit se iterum Iesus ad mare Tiberiadis manifestavit autem sic 043 JOH 021 002 erant simul Simon Petrus et Thomas qui dicitur Didymus et Nathanahel qui erat a Cana Galilaeae et filii Zebedaei et alii ex discipulis eius duo 043 JOH 021 003 dicit eis Simon Petrus vado piscari dicunt ei venimus et nos tecum et exierunt et ascenderunt in navem et illa nocte nihil prendiderunt 043 JOH 021 004 mane autem iam facto stetit Iesus in litore non tamen cognoverunt discipuli quia Iesus est 043 JOH 021 005 dicit ergo eis Iesus pueri numquid pulmentarium habetis responderunt ei non 043 JOH 021 006 dixit eis mittite in dexteram navigii rete et invenietis miserunt ergo et iam non valebant illud trahere a multitudine piscium 043 JOH 021 007 dicit ergo discipulus ille quem diligebat Iesus Petro Dominus est Simon Petrus cum audisset quia Dominus est tunicam succinxit se erat enim nudus et misit se in mare 043 JOH 021 008 alii autem discipuli navigio venerunt non enim longe erant a terra sed quasi a cubitis ducentis trahentes rete piscium 043 JOH 021 009 ut ergo descenderunt in terram viderunt prunas positas et piscem superpositum et panem 043 JOH 021 010 dicit eis Iesus adferte de piscibus quos prendidistis nunc 043 JOH 021 011 ascendit Simon Petrus et traxit rete in terram plenum magnis piscibus centum quinquaginta tribus et cum tanti essent non est scissum rete 043 JOH 021 012 dicit eis Iesus venite prandete et nemo audebat discentium interrogare eum tu quis es scientes quia Dominus esset 043 JOH 021 013 et venit Iesus et accepit panem et dat eis et piscem similiter 043 JOH 021 014 hoc iam tertio manifestatus est Iesus discipulis cum surrexisset a mortuis 043 JOH 021 015 cum ergo prandissent dicit Simoni Petro Iesus Simon Iohannis diligis me plus his dicit ei etiam Domine tu scis quia amo te dicit ei pasce agnos meos 043 JOH 021 016 dicit ei iterum Simon Iohannis diligis me ait illi etiam Domine tu scis quia amo te dicit ei pasce agnos meos 043 JOH 021 017 dicit ei tertio Simon Iohannis amas me contristatus est Petrus quia dixit ei tertio amas me et dicit ei Domine tu omnia scis tu scis quia amo te dicit ei pasce oves meas 043 JOH 021 018 amen amen dico tibi cum esses iunior cingebas te et ambulabas ubi volebas cum autem senueris extendes manus tuas et alius te cinget et ducet quo non vis 043 JOH 021 019 hoc autem dixit significans qua morte clarificaturus esset Deum et hoc cum dixisset dicit ei sequere me 043 JOH 021 020 conversus Petrus vidit illum discipulum quem diligebat Iesus sequentem qui et recubuit in cena super pectus eius et dixit Domine quis est qui tradit te 043 JOH 021 021 hunc ergo cum vidisset Petrus dicit Iesu Domine hic autem quid 043 JOH 021 022 dicit ei Iesus si sic eum volo manere donec veniam quid ad te tu me sequere 043 JOH 021 023 exivit ergo sermo iste in fratres quia discipulus ille non moritur et non dixit ei Iesus non moritur sed si sic eum volo manere donec venio quid ad te 043 JOH 021 024 hic est discipulus qui testimonium perhibet de his et scripsit haec et scimus quia verum est testimonium eius 043 JOH 021 025 sunt autem et alia multa quae fecit Iesus quae si scribantur per singula nec ipsum arbitror mundum capere eos qui scribendi sunt libros amen # # BOOK 044 ACT Acts Actuum Apostolorum 044 ACT 001 001 primum quidem sermonem feci de omnibus o Theophile quae coepit Iesus facere et docere 044 ACT 001 002 usque in diem qua praecipiens apostolis per Spiritum Sanctum quos elegit adsumptus est 044 ACT 001 003 quibus et praebuit se ipsum vivum post passionem suam in multis argumentis per dies quadraginta apparens eis et loquens de regno Dei 044 ACT 001 004 et convescens praecepit eis ab Hierosolymis ne discederent sed expectarent promissionem Patris quam audistis per os meum 044 ACT 001 005 quia Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem baptizabimini Spiritu Sancto non post multos hos dies 044 ACT 001 006 igitur qui convenerant interrogabant eum dicentes Domine si in tempore hoc restitues regnum Israhel 044 ACT 001 007 dixit autem eis non est vestrum nosse tempora vel momenta quae Pater posuit in sua potestate 044 ACT 001 008 sed accipietis virtutem supervenientis Spiritus Sancti in vos et eritis mihi testes in Hierusalem et in omni Iudaea et Samaria et usque ad ultimum terrae 044 ACT 001 009 et cum haec dixisset videntibus illis elevatus est et nubes suscepit eum ab oculis eorum 044 ACT 001 010 cumque intuerentur in caelum eunte illo ecce duo viri adstiterunt iuxta illos in vestibus albis 044 ACT 001 011 qui et dixerunt viri galilaei quid statis aspicientes in caelum hic Iesus qui adsumptus est a vobis in caelum sic veniet quemadmodum vidistis eum euntem in caelum 044 ACT 001 012 tunc reversi sunt Hierosolymam a monte qui vocatur Oliveti qui est iuxta Hierusalem sabbati habens iter 044 ACT 001 013 et cum introissent in cenaculum ascenderunt ubi manebant Petrus et Iohannes Iacobus et Andreas Philippus et Thomas Bartholomeus et Mattheus Iacobus Alphei et Simon Zelotes et Iudas Iacobi 044 ACT 001 014 hii omnes erant perseverantes unianimiter in oratione cum mulieribus et Maria matre Iesu et fratribus eius 044 ACT 001 015 et in diebus illis exsurgens Petrus in medio fratrum dixit erat autem turba nominum simul fere centum viginti 044 ACT 001 016 viri fratres oportet impleri scripturam quam praedixit Spiritus Sanctus per os David de Iuda qui fuit dux eorum qui conprehenderunt Iesum 044 ACT 001 017 quia connumeratus erat in nobis et sortitus est sortem ministerii huius 044 ACT 001 018 et hic quidem possedit agrum de mercede iniquitatis et suspensus crepuit medius et diffusa sunt omnia viscera eius 044 ACT 001 019 et notum factum est omnibus habitantibus Hierusalem ita ut appellaretur ager ille lingua eorum Acheldemach hoc est ager Sanguinis 044 ACT 001 020 scriptum est enim in libro Psalmorum fiat commoratio eius deserta et non sit qui inhabitet in ea et episcopatum eius accipiat alius 044 ACT 001 021 oportet ergo ex his viris qui nobiscum congregati sunt in omni tempore quo intravit et exivit inter nos Dominus Iesus 044 ACT 001 022 incipiens a baptismate Iohannis usque in diem qua adsumptus est a nobis testem resurrectionis eius nobiscum fieri unum ex istis 044 ACT 001 023 et statuerunt duos Ioseph qui vocabatur Barsabban qui cognominatus est Iustus et Matthiam 044 ACT 001 024 et orantes dixerunt tu Domine qui corda nosti omnium ostende quem elegeris ex his duobus unum 044 ACT 001 025 accipere locum ministerii huius et apostolatus de quo praevaricatus est Iudas ut abiret in locum suum 044 ACT 001 026 et dederunt sortes eis et cecidit sors super Matthiam et adnumeratus est cum undecim apostolis 044 ACT 002 001 et cum conplerentur dies pentecostes erant omnes pariter in eodem loco 044 ACT 002 002 et factus est repente de caelo sonus tamquam advenientis spiritus vehementis et replevit totam domum ubi erant sedentes 044 ACT 002 003 et apparuerunt illis dispertitae linguae tamquam ignis seditque supra singulos eorum 044 ACT 002 004 et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et coeperunt loqui aliis linguis prout Spiritus Sanctus dabat eloqui illis 044 ACT 002 005 erant autem in Hierusalem habitantes Iudaei viri religiosi ex omni natione quae sub caelo sunt 044 ACT 002 006 facta autem hac voce convenit multitudo et mente confusa est quoniam audiebat unusquisque lingua sua illos loquentes 044 ACT 002 007 stupebant autem omnes et mirabantur dicentes nonne omnes ecce isti qui loquuntur Galilaei sunt 044 ACT 002 008 et quomodo nos audivimus unusquisque lingua nostra in qua nati sumus 044 ACT 002 009 Parthi et Medi et Elamitae et qui habitant Mesopotamiam et Iudaeam et Cappadociam Pontum et Asiam 044 ACT 002 010 Frygiam et Pamphiliam Aegyptum et partes Lybiae quae est circa Cyrenen et advenae romani 044 ACT 002 011 Iudaei quoque et proselyti Cretes et Arabes audivimus loquentes eos nostris linguis magnalia Dei 044 ACT 002 012 stupebant autem omnes et mirabantur ad invicem dicentes quidnam hoc vult esse 044 ACT 002 013 alii autem inridentes dicebant quia musto pleni sunt isti 044 ACT 002 014 stans autem Petrus cum undecim levavit vocem suam et locutus est eis viri iudaei et qui habitatis Hierusalem universi hoc vobis notum sit et auribus percipite verba mea 044 ACT 002 015 non enim sicut vos aestimatis hii ebrii sunt cum sit hora diei tertia 044 ACT 002 016 sed hoc est quod dictum est per prophetam Iohel 044 ACT 002 017 et erit in novissimis diebus dicit Dominus effundam de Spiritu meo super omnem carnem et prophetabunt filii vestri et filiae vestrae et iuvenes vestri visiones videbunt et seniores vestri somnia somniabunt 044 ACT 002 018 et quidem super servos meos et super ancillas meas in diebus illis effundam de Spiritu meo et prophetabunt 044 ACT 002 019 et dabo prodigia in caelo sursum et signa in terra deorsum sanguinem et ignem et vaporem fumi 044 ACT 002 020 sol convertetur in tenebras et luna in sanguinem antequam veniat dies Domini magnus et manifestus 044 ACT 002 021 et erit omnis quicumque invocaverit nomen Domini salvus erit 044 ACT 002 022 viri israhelitae audite verba haec Iesum Nazarenum virum adprobatum a Deo in vobis virtutibus et prodigiis et signis quae fecit per illum Deus in medio vestri sicut vos scitis 044 ACT 002 023 hunc definito consilio et praescientia Dei traditum per manus iniquorum adfigentes interemistis 044 ACT 002 024 quem Deus suscitavit solutis doloribus inferni iuxta quod inpossibile erat teneri illum ab eo (questioned) 044 ACT 002 025 David enim dicit in eum providebam Dominum coram me semper quoniam a dextris meis est ne commovear 044 ACT 002 026 propter hoc laetatum est cor meum et exultavit lingua mea insuper et caro mea requiescet in spe 044 ACT 002 027 quoniam non derelinques animam meam in inferno neque dabis Sanctum tuum videre corruptionem (Hadēs g86) 044 ACT 002 028 notas fecisti mihi vias vitae replebis me iucunditate cum facie tua 044 ACT 002 029 viri fratres liceat audenter dicere ad vos de patriarcha David quoniam et defunctus est et sepultus est et sepulchrum eius est apud nos usque in hodiernum diem 044 ACT 002 030 propheta igitur cum esset et sciret quia iureiurando iurasset illi Deus de fructu lumbi eius sedere super sedem eius 044 ACT 002 031 providens locutus est de resurrectione Christi quia neque derelictus est in inferno neque caro eius vidit corruptionem (Hadēs g86) 044 ACT 002 032 hunc Iesum resuscitavit Deus cui omnes nos testes sumus 044 ACT 002 033 dextera igitur Dei exaltatus et promissione Spiritus Sancti accepta a Patre effudit hunc quem vos videtis et audistis 044 ACT 002 034 non enim David ascendit in caelos dicit autem ipse dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis 044 ACT 002 035 donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 044 ACT 002 036 certissime ergo sciat omnis domus Israhel quia et Dominum eum et Christum Deus fecit hunc Iesum quem vos crucifixistis 044 ACT 002 037 his auditis conpuncti sunt corde et dixerunt ad Petrum et ad reliquos apostolos quid faciemus viri fratres 044 ACT 002 038 Petrus vero ad illos paenitentiam inquit agite et baptizetur unusquisque vestrum in nomine Iesu Christi in remissionem peccatorum vestrorum et accipietis donum Sancti Spiritus 044 ACT 002 039 vobis enim est repromissio et filiis vestris et omnibus qui longe sunt quoscumque advocaverit Dominus Deus noster 044 ACT 002 040 aliis etiam verbis pluribus testificatus est et exhortabatur eos dicens salvamini a generatione ista prava 044 ACT 002 041 qui ergo receperunt sermonem eius baptizati sunt et adpositae sunt in illa die animae circiter tria milia 044 ACT 002 042 erant autem perseverantes in doctrina apostolorum et communicatione fractionis panis et orationibus 044 ACT 002 043 fiebat autem omni animae timor multa quoque prodigia et signa per apostolos fiebant in Hierusalem et metus erat magnus in universis 044 ACT 002 044 omnes etiam qui credebant erant pariter et habebant omnia communia 044 ACT 002 045 possessiones et substantias vendebant et dividebant illa omnibus prout cuique opus erat 044 ACT 002 046 cotidie quoque perdurantes unianimiter in templo et frangentes circa domos panem sumebant cibum cum exultatione et simplicitate cordis 044 ACT 002 047 conlaudantes Deum et habentes gratiam ad omnem plebem Dominus autem augebat qui salvi fierent cotidie in id ipsum 044 ACT 003 001 Petrus autem et Iohannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam 044 ACT 003 002 et quidam vir qui erat claudus ex utero matris suae baiulabatur quem ponebant cotidie ad portam templi quae dicitur Speciosa ut peteret elemosynam ab introeuntibus in templum 044 ACT 003 003 is cum vidisset Petrum et Iohannem incipientes introire in templum rogabat ut elemosynam acciperet 044 ACT 003 004 intuens autem in eum Petrus cum Iohanne dixit respice in nos 044 ACT 003 005 at ille intendebat in eos sperans se aliquid accepturum ab eis 044 ACT 003 006 Petrus autem dixit argentum et aurum non est mihi quod autem habeo hoc tibi do in nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula 044 ACT 003 007 et adprehensa ei manu dextera adlevavit eum et protinus consolidatae sunt bases eius et plantae 044 ACT 003 008 et exiliens stetit et ambulabat et intravit cum illis in templum ambulans et exiliens et laudans Dominum 044 ACT 003 009 et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum 044 ACT 003 010 cognoscebant autem illum quoniam ipse erat qui ad elemosynam sedebat ad Speciosam portam templi et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi 044 ACT 003 011 cum teneret autem Petrum et Iohannem concurrit omnis populus ad eos ad porticum qui appellatur Salomonis stupentes 044 ACT 003 012 videns autem Petrus respondit ad populum viri israhelitae quid miramini in hoc aut nos quid intuemini quasi nostra virtute aut pietate fecerimus hunc ambulare 044 ACT 003 013 Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob Deus patrum nostrorum glorificavit Filium suum Iesum quem vos quidem tradidistis et negastis ante faciem Pilati iudicante illo dimitti 044 ACT 003 014 vos autem sanctum et iustum negastis et petistis virum homicidam donari vobis 044 ACT 003 015 auctorem vero vitae interfecistis quem Deus suscitavit a mortuis cuius nos testes sumus 044 ACT 003 016 et in fide nominis eius hunc quem videtis et nostis confirmavit nomen eius et fides quae per eum est dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum 044 ACT 003 017 et nunc fratres scio quia per ignorantiam fecistis sicut et principes vestri 044 ACT 003 018 Deus autem quae praenuntiavit per os omnium prophetarum pati Christum suum implevit sic 044 ACT 003 019 paenitemini igitur et convertimini ut deleantur vestra peccata 044 ACT 003 020 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini et miserit eum qui praedicatus est vobis Iesum Christum 044 ACT 003 021 quem oportet caelum quidem suscipere usque in tempora restitutionis omnium quae locutus est Deus per os sanctorum suorum a saeculo prophetarum (aiōn g165) 044 ACT 003 022 Moses quidem dixit quia prophetam vobis suscitabit Dominus Deus vester de fratribus vestris tamquam me ipsum audietis iuxta omnia quaecumque locutus fuerit vobis 044 ACT 003 023 erit autem omnis anima quae non audierit prophetam illum exterminabitur de plebe 044 ACT 003 024 et omnes prophetae a Samuhel et deinceps qui locuti sunt et adnuntiaverunt dies istos 044 ACT 003 025 vos estis filii prophetarum et testamenti quod disposuit Deus ad patres vestros dicens ad Abraham et in semine tuo benedicentur omnes familiae terrae 044 ACT 003 026 vobis primum Deus suscitans Filium suum misit eum benedicentem vobis ut convertat se unusquisque a nequitia sua 044 ACT 004 001 loquentibus autem illis ad populum supervenerunt sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei 044 ACT 004 002 dolentes quod docerent populum et adnuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis 044 ACT 004 003 et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in custodiam in crastinum erat enim iam vespera 044 ACT 004 004 multi autem eorum qui audierant verbum crediderunt et factus est numerus virorum quinque milia 044 ACT 004 005 factum est autem in crastinum ut congregarentur principes eorum et seniores et scribae in Hierusalem 044 ACT 004 006 et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Iohannes et Alexander et quotquot erant de genere sacerdotali 044 ACT 004 007 et statuentes eos in medio interrogabant in qua virtute aut in quo nomine fecistis hoc vos 044 ACT 004 008 tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eos principes populi et seniores 044 ACT 004 009 si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi in quo iste salvus factus est 044 ACT 004 010 notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhel quia in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos crucifixistis quem Deus suscitavit a mortuis in hoc iste adstat coram vobis sanus 044 ACT 004 011 hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificantibus qui factus est in caput anguli 044 ACT 004 012 et non est in alio aliquo salus nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibus in quo oportet nos salvos fieri 044 ACT 004 013 videntes autem Petri constantiam et Iohannis conperto quod homines essent sine litteris et idiotae admirabantur et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant 044 ACT 004 014 hominem quoque videntes stantem cum eis qui curatus fuerat nihil poterant contradicere 044 ACT 004 015 iusserunt autem eos foras extra concilium secedere et conferebant ad invicem 044 ACT 004 016 dicentes quid faciemus hominibus istis quoniam quidem notum signum factum est per eos omnibus habitantibus in Hierusalem manifestum et non possumus negare 044 ACT 004 017 sed ne amplius divulgetur in populum comminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum 044 ACT 004 018 et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur neque docerent in nomine Iesu 044 ACT 004 019 Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad eos si iustum est in conspectu Dei vos potius audire quam Deum iudicate 044 ACT 004 020 non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui 044 ACT 004 021 at illi comminantes dimiserunt eos non invenientes quomodo punirent eos propter populum quia omnes clarificabant Deum in eo quod acciderat 044 ACT 004 022 annorum enim erat amplius quadraginta homo in quo factum erat signum istud sanitatis 044 ACT 004 023 dimissi autem venerunt ad suos et adnuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent 044 ACT 004 024 qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad Deum et dixerunt Domine tu qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt 044 ACT 004 025 qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixisti quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania 044 ACT 004 026 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus Christum eius 044 ACT 004 027 convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum quem unxisti Herodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel 044 ACT 004 028 facere quae manus tua et consilium decreverunt fieri 044 ACT 004 029 et nunc Domine respice in minas eorum et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum 044 ACT 004 030 in eo cum manum tuam extendas sanitates et signa et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu 044 ACT 004 031 et cum orassent motus est locus in quo erant congregati et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et loquebantur verbum Dei cum fiducia 044 ACT 004 032 multitudinis autem credentium erat cor et anima una nec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebat sed erant illis omnia communia 044 ACT 004 033 et virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Domini et gratia magna erat in omnibus illis 044 ACT 004 034 neque enim quisquam egens erat inter illos quotquot enim possessores agrorum aut domorum erant vendentes adferebant pretia eorum quae vendebant 044 ACT 004 035 et ponebant ante pedes apostolorum dividebantur autem singulis prout cuique opus erat 044 ACT 004 036 Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab apostolis quod est interpretatum Filius consolationis Levites Cyprius genere 044 ACT 004 037 cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pretium et posuit ante pedes apostolorum 044 ACT 005 001 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore sua vendidit agrum 044 ACT 005 002 et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua et adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit 044 ACT 005 003 dixit autem Petrus Anania cur temptavit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio agri 044 ACT 005 004 nonne manens tibi manebat et venundatum in tua erat potestate quare posuisti in corde tuo hanc rem non es mentitus hominibus sed Deo 044 ACT 005 005 audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravit et factus est timor magnus in omnes qui audierant 044 ACT 005 006 surgentes autem iuvenes amoverunt eum et efferentes sepelierunt 044 ACT 005 007 factum est autem quasi horarum trium spatium et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit 044 ACT 005 008 respondit autem ei Petrus dic mihi si tanti agrum vendidistis at illa dixit etiam tanti 044 ACT 005 009 Petrus autem ad eam quid utique convenit vobis temptare Spiritum Domini ecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te 044 ACT 005 010 confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam et extulerunt et sepelierunt ad virum suum 044 ACT 005 011 et factus est timor magnus in universa ecclesia et in omnes qui audierunt haec 044 ACT 005 012 per manus autem apostolorum fiebant signa et prodigia multa in plebe et erant unianimiter omnes in porticu Salomonis 044 ACT 005 013 ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis sed magnificabat eos populus 044 ACT 005 014 magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum 044 ACT 005 015 ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in lectulis et grabattis ut veniente Petro saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum 044 ACT 005 016 concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalem adferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes 044 ACT 005 017 exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant quae est heresis Sadducaeorum repleti sunt zelo 044 ACT 005 018 et iniecerunt manus in apostolos et posuerunt illos in custodia publica 044 ACT 005 019 angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris et educens eos dixit 044 ACT 005 020 ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius 044 ACT 005 021 qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebant adveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant convocaverunt concilium et omnes seniores filiorum Israhel et miserunt in carcerem ut adducerentur 044 ACT 005 022 cum venissent autem ministri et aperto carcere non invenissent illos reversi nuntiaverunt 044 ACT 005 023 dicentes carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia et custodes stantes ad ianuas aperientes autem neminem intus invenimus 044 ACT 005 024 ut audierunt autem hos sermones magistratus templi et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret 044 ACT 005 025 adveniens autem quidam nuntiavit eis quia ecce viri quos posuistis in carcere sunt in templo stantes et docentes populum 044 ACT 005 026 tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vi timebant enim populum ne lapidarentur 044 ACT 005 027 et cum adduxissent illos statuerunt in concilio et interrogavit eos princeps sacerdotum 044 ACT 005 028 dicens praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius 044 ACT 005 029 respondens autem Petrus et apostoli dixerunt oboedire oportet Deo magis quam hominibus 044 ACT 005 030 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum quem vos interemistis suspendentes in ligno 044 ACT 005 031 hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera sua ad dandam paenitentiam Israhel et remissionem peccatorum 044 ACT 005 032 et nos sumus testes horum verborum et Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi 044 ACT 005 033 haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos 044 ACT 005 034 surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihel legis doctor honorabilis universae plebi iussit foras ad breve homines fieri 044 ACT 005 035 dixitque ad illos viri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis 044 ACT 005 036 ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se aliquem cui consensit virorum numerus circiter quadringentorum qui occisus est et omnes quicumque credebant ei dissipati sunt et redactus est ad nihilum 044 ACT 005 037 post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis et avertit populum post se et ipse periit et omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt 044 ACT 005 038 et nunc itaque dico vobis discedite ab hominibus istis et sinite illos quoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur 044 ACT 005 039 si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos ne forte et Deo repugnare inveniamini consenserunt autem illi 044 ACT 005 040 et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne loquerentur in nomine Iesu et dimiserunt eos 044 ACT 005 041 et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati 044 ACT 005 042 omni autem die in templo et circa domos non cessabant docentes et evangelizantes Christum Iesum 044 ACT 006 001 in diebus autem illis crescente numero discipulorum factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum 044 ACT 006 002 convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt non est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis 044 ACT 006 003 considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem plenos Spiritu et sapientia quos constituamus super hoc opus 044 ACT 006 004 nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus 044 ACT 006 005 et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum 044 ACT 006 006 hos statuerunt ante conspectum apostolorum et orantes inposuerunt eis manus 044 ACT 006 007 et verbum Dei crescebat et multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valde multa etiam turba sacerdotum oboediebat fidei 044 ACT 006 008 Stephanus autem plenus gratia et fortitudine faciebat prodigia et signa magna in populo 044 ACT 006 009 surrexerunt autem quidam de synagoga quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum et eorum qui erant a Cilicia et Asia disputantes cum Stephano 044 ACT 006 010 et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo loquebatur 044 ACT 006 011 tunc submiserunt viros qui dicerent se audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum 044 ACT 006 012 commoverunt itaque plebem et seniores et scribas et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium 044 ACT 006 013 et statuerunt testes falsos dicentes homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem 044 ACT 006 014 audivimus enim eum dicentem quoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istum et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses 044 ACT 006 015 et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio viderunt faciem eius tamquam faciem angeli 044 ACT 007 001 dixit autem princeps sacerdotum si haec ita se habent 044 ACT 007 002 qui ait viri fratres et patres audite Deus gloriae apparuit patri nostro Abraham cum esset in Mesopotamiam priusquam moraretur in Charram 044 ACT 007 003 et dixit ad illum exi de terra tua et de cognatione tua et veni in terram quam tibi monstravero 044 ACT 007 004 tunc exiit de terra Chaldeorum et habitavit in Charram et inde postquam mortuus est pater eius transtulit illum in terram istam in qua nunc vos habitatis 044 ACT 007 005 et non dedit illi hereditatem in ea nec passum pedis et repromisit dare illi eam in possessionem et semini eius post ipsum cum non haberet filium 044 ACT 007 006 locutus est autem Deus quia erit semen eius accola in terra aliena et servituti eos subicient et male tractabunt eos annis quadringentis 044 ACT 007 007 et gentem cui servierint iudicabo ego dixit Deus et post haec exibunt et deservient mihi in loco isto 044 ACT 007 008 et dedit illi testamentum circumcisionis et sic genuit Isaac et circumcidit eum die octava et Isaac Iacob et Iacob duodecim patriarchas 044 ACT 007 009 et patriarchae aemulantes Ioseph vendiderunt in Aegyptum et erat Deus cum eo 044 ACT 007 010 et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu Pharaonis regis Aegypti et constituit eum praepositum super Aegyptum et super omnem domum suam 044 ACT 007 011 venit autem fames in universam Aegyptum et Chanaan et tribulatio magna et non inveniebant cibos patres nostri 044 ACT 007 012 cum audisset autem Iacob esse frumentum in Aegypto misit patres nostros primum 044 ACT 007 013 et in secundo cognitus est Ioseph a fratribus suis et manifestatum est Pharaoni genus eius 044 ACT 007 014 mittens autem Ioseph accersivit Iacob patrem suum et omnem cognationem in animabus septuaginta quinque 044 ACT 007 015 et descendit Iacob in Aegyptum et defunctus est ipse et patres nostri 044 ACT 007 016 et translati sunt in Sychem et positi sunt in sepulchro quod emit Abraham pretio argenti a filiis Emmor filii Sychem 044 ACT 007 017 cum adpropinquaret autem tempus repromissionis quam confessus erat Deus Abrahae crevit populus et multiplicatus est in Aegypto 044 ACT 007 018 quoadusque surrexit rex alius in Aegypto qui non sciebat Ioseph 044 ACT 007 019 hic circumveniens genus nostrum adflixit patres ut exponerent infantes suos ne vivificarentur 044 ACT 007 020 eodem tempore natus est Moses et fuit gratus Deo qui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui 044 ACT 007 021 exposito autem illo sustulit eum filia Pharaonis et enutrivit eum sibi in filium 044 ACT 007 022 et eruditus est Moses omni sapientia Aegyptiorum et erat potens in verbis et in operibus suis 044 ACT 007 023 cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus ascendit in cor eius ut visitaret fratres suos filios Israhel 044 ACT 007 024 et cum vidisset quendam iniuriam patientem vindicavit illum et fecit ultionem ei qui iniuriam sustinebat percusso Aegyptio 044 ACT 007 025 existimabat autem intellegere fratres quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis at illi non intellexerunt 044 ACT 007 026 sequenti vero die apparuit illis litigantibus et reconciliabat eos in pacem dicens viri fratres estis ut quid nocetis alterutrum 044 ACT 007 027 qui autem iniuriam faciebat proximo reppulit eum dicens quis te constituit principem et iudicem super nos 044 ACT 007 028 numquid interficere me tu vis quemadmodum interfecisti heri Aegyptium 044 ACT 007 029 fugit autem Moses in verbo isto et factus est advena in terra Madiam ubi generavit filios duos 044 ACT 007 030 et expletis annis quadraginta apparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammae rubi 044 ACT 007 031 Moses autem videns admiratus est visum et accedente illo ut consideraret facta est vox Domini 044 ACT 007 032 ego Deus patrum tuorum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob tremefactus autem Moses non audebat considerare 044 ACT 007 033 dixit autem illi Dominus solve calciamentum pedum tuorum locus enim in quo stas terra sancta est 044 ACT 007 034 videns vidi adflictionem populi mei qui est in Aegypto et gemitum eorum audivi et descendi liberare eos et nunc veni et mittam te in Aegyptum 044 ACT 007 035 hunc Mosen quem negaverunt dicentes quis te constituit principem et iudicem hunc Deus principem et redemptorem misit cum manu angeli qui apparuit illi in rubo 044 ACT 007 036 hic eduxit illos faciens prodigia et signa in terra Aegypti et in Rubro mari et in deserto annis quadraginta 044 ACT 007 037 hic est Moses qui dixit filiis Israhel prophetam vobis suscitabit Deus de fratribus vestris tamquam me 044 ACT 007 038 hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo qui loquebatur ei in monte Sina et cum patribus nostris qui accepit verba vitae dare nobis 044 ACT 007 039 cui noluerunt oboedire patres nostri sed reppulerunt et aversi sunt cordibus suis in Aegyptum 044 ACT 007 040 dicentes ad Aaron fac nobis deos qui praecedant nos Moses enim hic qui eduxit nos de terra Aegypti nescimus quid factum sit ei 044 ACT 007 041 et vitulum fecerunt in illis diebus et obtulerunt hostiam simulacro et laetabantur in operibus manuum suarum 044 ACT 007 042 convertit autem Deus et tradidit eos servire militiae caeli sicut scriptum est in libro Prophetarum numquid victimas aut hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto domus Israhel 044 ACT 007 043 et suscepistis tabernaculum Moloch et sidus dei vestri Rempham figuras quas fecistis adorare eas et transferam vos trans Babylonem 044 ACT 007 044 tabernaculum testimonii fuit patribus nostris in deserto sicut disposuit loquens ad Mosen ut faceret illud secundum formam quam viderat 044 ACT 007 045 quod et induxerunt suscipientes patres nostri cum Iesu in possessionem gentium quas expulit Deus a facie patrum nostrorum usque in diebus David 044 ACT 007 046 qui invenit gratiam ante Deum et petiit ut inveniret tabernaculum Deo Iacob 044 ACT 007 047 Salomon autem aedificavit illi domum 044 ACT 007 048 sed non Excelsus in manufactis habitat sicut propheta dicit 044 ACT 007 049 caelum mihi sedis est terra autem scabillum pedum meorum quam domum aedificabitis mihi dicit Dominus aut quis locus requietionis meae est 044 ACT 007 050 nonne manus mea fecit haec omnia 044 ACT 007 051 dura cervice et incircumcisi cordibus et auribus vos semper Spiritui Sancto resistitis sicut patres vestri et vos 044 ACT 007 052 quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri et occiderunt eos qui praenuntiabant de adventu Iusti cuius vos nunc proditores et homicidae fuistis 044 ACT 007 053 qui accepistis legem in dispositionem angelorum et non custodistis 044 ACT 007 054 audientes autem haec dissecabantur cordibus suis et stridebant dentibus in eum 044 ACT 007 055 cum autem esset plenus Spiritu Sancto intendens in caelum vidit gloriam Dei et Iesum stantem a dextris Dei 044 ACT 007 056 et ait ecce video caelos apertos et Filium hominis a dextris stantem Dei 044 ACT 007 057 exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas et impetum fecerunt unianimiter in eum 044 ACT 007 058 et eicientes eum extra civitatem lapidabant et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adulescentis qui vocabatur Saulus 044 ACT 007 059 et lapidabant Stephanum invocantem et dicentem Domine Iesu suscipe spiritum meum 044 ACT 007 060 positis autem genibus clamavit voce magna Domine ne statuas illis hoc peccatum et cum hoc dixisset obdormivit 044 ACT 008 001 Saulus autem erat consentiens neci eius facta est autem in illa die persecutio magna in ecclesia quae erat Hierosolymis et omnes dispersi sunt per regiones Iudaeae et Samariae praeter apostolos 044 ACT 008 002 curaverunt autem Stephanum viri timorati et fecerunt planctum magnum super illum 044 ACT 008 003 Saulus vero devastabat ecclesiam per domos intrans et trahens viros ac mulieres tradebat in custodiam 044 ACT 008 004 igitur qui dispersi erant pertransiebant evangelizantes verbum 044 ACT 008 005 Philippus autem descendens in civitatem Samariae praedicabat illis Christum 044 ACT 008 006 intendebant autem turbae his quae a Philippo dicebantur unianimiter audientes et videntes signa quae faciebat 044 ACT 008 007 multi enim eorum qui habebant spiritus inmundos clamantes voce magna exiebant multi autem paralytici et claudi curati sunt 044 ACT 008 008 factum est ergo magnum gaudium in illa civitate 044 ACT 008 009 vir autem quidam nomine Simon qui ante fuerat in civitate magus seducens gentem Samariae dicens esse se aliquem magnum 044 ACT 008 010 cui auscultabant omnes a minimo usque ad maximum dicentes hic est virtus Dei quae vocatur Magna 044 ACT 008 011 adtendebant autem eum propter quod multo tempore magicis suis dementasset eos 044 ACT 008 012 cum vero credidissent Philippo evangelizanti de regno Dei et nomine Iesu Christi baptizabantur viri ac mulieres 044 ACT 008 013 tunc Simon et ipse credidit et cum baptizatus esset adherebat Philippo videns etiam signa et virtutes maximas fieri stupens admirabatur 044 ACT 008 014 cum autem audissent apostoli qui erant Hierosolymis quia recepit Samaria verbum Dei miserunt ad illos Petrum et Iohannem 044 ACT 008 015 qui cum venissent oraverunt pro ipsis ut acciperent Spiritum Sanctum 044 ACT 008 016 nondum enim in quemquam illorum venerat sed baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu 044 ACT 008 017 tunc inponebant manus super illos et accipiebant Spiritum Sanctum 044 ACT 008 018 cum vidisset autem Simon quia per inpositionem manus apostolorum daretur Spiritus Sanctus obtulit eis pecuniam 044 ACT 008 019 dicens date et mihi hanc potestatem ut cuicumque inposuero manus accipiat Spiritum Sanctum Petrus autem dixit ad eum 044 ACT 008 020 pecunia tua tecum sit in perditionem quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri 044 ACT 008 021 non est tibi pars neque sors in sermone isto cor enim tuum non est rectum coram Deo 044 ACT 008 022 paenitentiam itaque age ab hac nequitia tua et roga Deum si forte remittatur tibi haec cogitatio cordis tui 044 ACT 008 023 in felle enim amaritudinis et obligatione iniquitatis video te esse 044 ACT 008 024 respondens autem Simon dixit precamini vos pro me ad Dominum ut nihil veniat super me horum quae dixistis 044 ACT 008 025 et illi quidem testificati et locuti verbum Domini rediebant Hierosolymam et multis regionibus Samaritanorum evangelizabant 044 ACT 008 026 angelus autem Domini locutus est ad Philippum dicens surge et vade contra meridianum ad viam quae descendit ab Hierusalem in Gazam haec est deserta 044 ACT 008 027 et surgens abiit et ecce vir aethiops eunuchus potens Candacis reginae Aethiopum qui erat super omnes gazas eius venerat adorare in Hierusalem 044 ACT 008 028 et revertebatur sedens super currum suum legensque prophetam Esaiam 044 ACT 008 029 dixit autem Spiritus Philippo accede et adiunge te ad currum istum 044 ACT 008 030 adcurrens autem Philippus audivit illum legentem Esaiam prophetam et dixit putasne intellegis quae legis 044 ACT 008 031 qui ait et quomodo possum si non aliquis ostenderit mihi rogavitque Philippum ut ascenderet et sederet secum 044 ACT 008 032 locus autem scripturae quam legebat erat hic tamquam ovis ad occisionem ductus est et sicut agnus coram tondente se sine voce sic non aperuit os suum 044 ACT 008 033 in humilitate iudicium eius sublatum est generationem illius quis enarrabit quoniam tollitur de terra vita eius 044 ACT 008 034 respondens autem eunuchus Philippo dixit obsecro te de quo propheta dicit hoc de se an de alio aliquo 044 ACT 008 035 aperiens autem Philippus os suum et incipiens ab scriptura ista evangelizavit illi Iesum 044 ACT 008 036 et dum irent per viam venerunt ad quandam aquam et ait eunuchus ecce aqua quid prohibet me baptizari 044 ACT 008 038 et iussit stare currum et descenderunt uterque in aquam Philippus et eunuchus et baptizavit eum 044 ACT 008 039 cum autem ascendissent de aqua Spiritus Domini rapuit Philippum et amplius non vidit eum eunuchus ibat enim per viam suam gaudens 044 ACT 008 040 Philippus autem inventus est in Azoto et pertransiens evangelizabat civitatibus cunctis donec veniret Caesaream 044 ACT 009 001 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Domini accessit ad principem sacerdotum 044 ACT 009 002 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad synagogas ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres vinctos perduceret in Hierusalem 044 ACT 009 003 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damasco et subito circumfulsit eum lux de caelo 044 ACT 009 004 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi Saule Saule quid me persequeris 044 ACT 009 005 qui dixit quis es Domine et ille ego sum Iesus quem tu persequeris 044 ACT 009 006 sed surge et ingredere civitatem et dicetur tibi quid te oporteat facere 044 ACT 009 007 viri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefacti audientes quidem vocem neminem autem videntes 044 ACT 009 008 surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum 044 ACT 009 009 et erat tribus diebus non videns et non manducavit neque bibit 044 ACT 009 010 erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias et dixit ad illum in visu Dominus Anania at ille ait ecce ego Domine 044 ACT 009 011 et Dominus ad illum surgens vade in vicum qui vocatur Rectus et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem ecce enim orat 044 ACT 009 012 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem et inponentem sibi manus ut visum recipiat 044 ACT 009 013 respondit autem Ananias Domine audivi a multis de viro hoc quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem 044 ACT 009 014 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes qui invocant nomen tuum 044 ACT 009 015 dixit autem ad eum Dominus vade quoniam vas electionis est mihi iste ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel 044 ACT 009 016 ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati 044 ACT 009 017 et abiit Ananias et introivit in domum et inponens ei manus dixit Saule frater Dominus misit me Iesus qui apparuit tibi in via qua veniebas ut videas et implearis Spiritu Sancto 044 ACT 009 018 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae et visum recepit et surgens baptizatus est 044 ACT 009 019 et cum accepisset cibum confortatus est fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot 044 ACT 009 020 et continuo in synagogis praedicabat Iesum quoniam hic est Filius Dei 044 ACT 009 021 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem eos qui invocabant nomen istud et huc ad hoc venit ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum 044 ACT 009 022 Saulus autem magis convalescebat et confundebat Iudaeos qui habitabant Damasci adfirmans quoniam hic est Christus 044 ACT 009 023 cum implerentur autem dies multi consilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent 044 ACT 009 024 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent 044 ACT 009 025 accipientes autem discipuli eius nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta 044 ACT 009 026 cum autem venisset in Hierusalem temptabat iungere se discipulis et omnes timebant eum non credentes quia esset discipulus 044 ACT 009 027 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostolos et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum et quia locutus est ei et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Iesu 044 ACT 009 028 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem et fiducialiter agens in nomine Domini 044 ACT 009 029 loquebatur quoque et disputabat cum Graecis illi autem quaerebant occidere eum 044 ACT 009 030 quod cum cognovissent fratres deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum 044 ACT 009 031 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem et aedificabatur ambulans in timore Domini et consolatione Sancti Spiritus replebatur 044 ACT 009 032 factum est autem Petrum dum pertransiret universos devenire et ad sanctos qui habitabant Lyddae 044 ACT 009 033 invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam ab annis octo iacentem in grabatto qui erat paralyticus 044 ACT 009 034 et ait illi Petrus Aeneas sanat te Iesus Christus surge et sterne tibi et continuo surrexit 044 ACT 009 035 et viderunt illum omnes qui habitabant Lyddae et Saronae qui conversi sunt ad Dominum 044 ACT 009 036 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitas quae interpretata dicitur Dorcas haec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat 044 ACT 009 037 factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur quam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo 044 ACT 009 038 cum autem prope esset Lydda ab Ioppe discipuli audientes quia Petrus esset in ea miserunt duos viros ad eum rogantes ne pigriteris venire usque ad nos 044 ACT 009 039 exsurgens autem Petrus venit cum illis et cum advenisset duxerunt illum in cenaculum et circumsteterunt illum omnes viduae flentes et ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas 044 ACT 009 040 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravit et conversus ad corpus dixit Tabita surge at illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit 044 ACT 009 041 dans autem illi manum erexit eam et cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam 044 ACT 009 042 notum autem factum est per universam Ioppen et crediderunt multi in Domino 044 ACT 009 043 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe apud quendam Simonem coriarium 044 ACT 010 001 vir autem quidam erat in Caesarea nomine Cornelius centurio cohortis quae dicitur Italica 044 ACT 010 002 religiosus et timens Deum cum omni domo sua faciens elemosynas multas plebi et deprecans Deum semper 044 ACT 010 003 vidit in visu manifeste quasi hora nona diei angelum Dei introeuntem ad se et dicentem sibi Corneli 044 ACT 010 004 at ille intuens eum timore correptus dixit quid est domine dixit autem illi orationes tuae et elemosynae tuae ascenderunt in memoriam in conspectu Dei 044 ACT 010 005 et nunc mitte viros in Ioppen et accersi Simonem quendam qui cognominatur Petrus 044 ACT 010 006 hic hospitatur apud Simonem quendam coriarium cuius est domus iuxta mare 044 ACT 010 007 et cum discessisset angelus qui loquebatur illi vocavit duos domesticos suos et militem metuentem Dominum ex his qui illi parebant 044 ACT 010 008 quibus cum narrasset omnia misit illos in Ioppen 044 ACT 010 009 postera autem die iter illis facientibus et adpropinquantibus civitati ascendit Petrus in superiora ut oraret circa horam sextam 044 ACT 010 010 et cum esuriret voluit gustare parantibus autem eis cecidit super eum mentis excessus 044 ACT 010 011 et videt caelum apertum et descendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo in terram 044 ACT 010 012 in quo erant omnia quadrupedia et serpentia terrae et volatilia caeli 044 ACT 010 013 et facta est vox ad eum surge Petre et occide et manduca 044 ACT 010 014 ait autem Petrus absit Domine quia numquam manducavi omne commune et inmundum 044 ACT 010 015 et vox iterum secundo ad eum quae Deus purificavit ne tu commune dixeris 044 ACT 010 016 hoc autem factum est per ter et statim receptum est vas in caelum 044 ACT 010 017 et dum intra se haesitaret Petrus quidnam esset visio quam vidisset ecce viri qui missi erant a Cornelio inquirentes domum Simonis adstiterunt ad ianuam 044 ACT 010 018 et cum vocassent interrogabant si Simon qui cognominatur Petrus illic haberet hospitium 044 ACT 010 019 Petro autem cogitante de visione dixit Spiritus ei ecce viri tres quaerunt te 044 ACT 010 020 surge itaque et descende et vade cum eis nihil dubitans quia ego misi illos 044 ACT 010 021 descendens autem Petrus ad viros dixit ecce ego sum quem quaeritis quae causa est propter quam venistis 044 ACT 010 022 qui dixerunt Cornelius centurio vir iustus et timens Deum et testimonium habens ab universa gente Iudaeorum responsum accepit ab angelo sancto accersire te in domum suam et audire verba abs te 044 ACT 010 023 introducens igitur eos recepit hospitio sequenti autem die surgens profectus est cum eis et quidam ex fratribus ab Ioppe comitati sunt eum 044 ACT 010 024 altera autem die introivit Caesaream Cornelius vero expectabat illos convocatis cognatis suis et necessariis amicis 044 ACT 010 025 et factum est cum introisset Petrus obvius ei Cornelius et procidens ad pedes adoravit 044 ACT 010 026 Petrus vero levavit eum dicens surge et ego ipse homo sum 044 ACT 010 027 et loquens cum illo intravit et invenit multos qui convenerant 044 ACT 010 028 dixitque ad illos vos scitis quomodo abominatum sit viro iudaeo coniungi aut accedere ad alienigenam et mihi ostendit Deus neminem communem aut inmundum dicere hominem 044 ACT 010 029 propter quod sine dubitatione veni accersitus interrogo ergo quam ob causam accersistis me 044 ACT 010 030 et Cornelius ait a nudius quartana die usque in hanc horam orans eram hora nona in domo mea et ecce vir stetit ante me in veste candida et ait 044 ACT 010 031 Corneli exaudita est oratio tua et elemosynae tuae commemoratae sunt in conspectu Dei 044 ACT 010 032 mitte ergo in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus hic hospitatur in domo Simonis coriarii iuxta mare 044 ACT 010 033 confestim igitur misi ad te et tu bene fecisti veniendo nunc ergo omnes nos in conspectu tuo adsumus audire omnia quaecumque tibi praecepta sunt a Domino 044 ACT 010 034 aperiens autem Petrus os dixit in veritate conperi quoniam non est personarum acceptor Deus 044 ACT 010 035 sed in omni gente qui timet eum et operatur iustitiam acceptus est illi 044 ACT 010 036 verbum misit filiis Israhel adnuntians pacem per Iesum Christum hic est omnium Dominus 044 ACT 010 037 vos scitis quod factum est verbum per universam Iudaeam incipiens enim a Galilaea post baptismum quod praedicavit Iohannes 044 ACT 010 038 Iesum a Nazareth quomodo unxit eum Deus Spiritu Sancto et virtute qui pertransivit benefaciendo et sanando omnes oppressos a diabolo quoniam Deus erat cum illo 044 ACT 010 039 et nos testes sumus omnium quae fecit in regione Iudaeorum et Hierusalem quem et occiderunt suspendentes in ligno 044 ACT 010 040 hunc Deus suscitavit tertia die et dedit eum manifestum fieri 044 ACT 010 041 non omni populo sed testibus praeordinatis a Deo nobis qui manducavimus et bibimus cum illo postquam resurrexit a mortuis 044 ACT 010 042 et praecepit nobis praedicare populo et testificari quia ipse est qui constitutus est a Deo iudex vivorum et mortuorum 044 ACT 010 043 huic omnes prophetae testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen eius omnes qui credunt in eum 044 ACT 010 044 adhuc loquente Petro verba haec cecidit Spiritus Sanctus super omnes qui audiebant verbum 044 ACT 010 045 et obstipuerunt ex circumcisione fideles qui venerant cum Petro quia et in nationes gratia Spiritus Sancti effusa est 044 ACT 010 046 audiebant enim illos loquentes linguis et magnificantes Deum 044 ACT 010 047 tunc respondit Petrus numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hii qui Spiritum Sanctum acceperunt sicut et nos 044 ACT 010 048 et iussit eos in nomine Iesu Christi baptizari tunc rogaverunt eum ut maneret aliquot diebus 044 ACT 011 001 audierunt autem apostoli et fratres qui erant in Iudaea quoniam et gentes receperunt verbum Dei 044 ACT 011 002 cum ascendisset autem Petrus in Hierosolymam disceptabant adversus illum qui erant ex circumcisione 044 ACT 011 003 dicentes quare introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis 044 ACT 011 004 incipiens autem Petrus exponebat illis ordinem dicens 044 ACT 011 005 ego eram in civitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem descendens vas quoddam velut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me 044 ACT 011 006 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptilia et volatilia caeli 044 ACT 011 007 audivi autem et vocem dicentem mihi surgens Petre occide et manduca 044 ACT 011 008 dixi autem nequaquam Domine quia commune aut inmundum numquam introivit in os meum 044 ACT 011 009 respondit autem vox secundo de caelo quae Deus mundavit tu ne commune dixeris 044 ACT 011 010 hoc autem factum est per ter et recepta sunt rursum omnia in caelum 044 ACT 011 011 et ecce confestim tres viri adstiterunt in domo in qua eram missi a Caesarea ad me 044 ACT 011 012 dixit autem Spiritus mihi ut irem cum illis nihil haesitans venerunt autem mecum et sex fratres isti et ingressi sumus in domum viri 044 ACT 011 013 narravit autem nobis quomodo vidisset angelum in domo sua stantem et dicentem sibi mitte in Ioppen et accersi Simonem qui cognominatur Petrus 044 ACT 011 014 qui loquetur tibi verba in quibus salvus eris tu et universa domus tua 044 ACT 011 015 cum autem coepissem loqui decidit Spiritus Sanctus super eos sicut et in nos in initio 044 ACT 011 016 recordatus sum autem verbi Domini sicut dicebat Iohannes quidem baptizavit aqua vos autem baptizabimini Spiritu Sancto 044 ACT 011 017 si ergo eandem gratiam dedit illis Deus sicut et nobis qui credidimus in Dominum Iesum Christum ego quis eram qui possem prohibere Deum 044 ACT 011 018 his auditis tacuerunt et glorificaverunt Deum dicentes ergo et gentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit 044 ACT 011 019 et illi quidem qui dispersi fuerant a tribulatione quae facta fuerat sub Stephano perambulaverunt usque Foenicen et Cyprum et Antiochiam nemini loquentes verbum nisi solis Iudaeis 044 ACT 011 020 erant autem quidam ex eis viri cyprii et cyrenei qui cum introissent Antiochiam loquebantur et ad Graecos adnuntiantes Dominum Iesum 044 ACT 011 021 et erat manus Domini cum eis multusque numerus credentium conversus est ad Dominum 044 ACT 011 022 pervenit autem sermo ad aures ecclesiae quae erat Hierosolymis super istis et miserunt Barnaban usque Antiochiam 044 ACT 011 023 qui cum pervenisset et vidisset gratiam Dei gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere in Domino 044 ACT 011 024 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide et adposita est turba multa Domino 044 ACT 011 025 profectus est autem Tarsum ut quaereret Saulum quem cum invenisset perduxit Antiochiam 044 ACT 011 026 et annum totum conversati sunt in ecclesia et docuerunt turbam multam ita ut cognominarentur primum Antiochiae discipuli Christiani 044 ACT 011 027 in his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam 044 ACT 011 028 et surgens unus ex eis nomine Agabus significabat per Spiritum famem magnam futuram in universo orbe terrarum quae facta est sub Claudio 044 ACT 011 029 discipuli autem prout quis habebat proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus in Iudaea fratribus 044 ACT 011 030 quod et fecerunt mittentes ad seniores per manus Barnabae et Sauli 044 ACT 012 001 eodem autem tempore misit Herodes rex manus ut adfligeret quosdam de ecclesia 044 ACT 012 002 occidit autem Iacobum fratrem Iohannis gladio 044 ACT 012 003 videns autem quia placeret Iudaeis adposuit adprehendere et Petrum erant autem dies azymorum 044 ACT 012 004 quem cum adprehendisset misit in carcerem tradens quattuor quaternionibus militum custodire eum volens post pascha producere eum populo 044 ACT 012 005 et Petrus quidem servabatur in carcere oratio autem fiebat sine intermissione ab ecclesia ad Deum pro eo 044 ACT 012 006 cum autem producturus eum esset Herodes in ipsa nocte erat Petrus dormiens inter duos milites vinctus catenis duabus et custodes ante ostium custodiebant carcerem 044 ACT 012 007 et ecce angelus Domini adstitit et lumen refulsit in habitaculo percussoque latere Petri suscitavit eum dicens surge velociter et ceciderunt catenae de manibus eius 044 ACT 012 008 dixit autem angelus ad eum praecingere et calcia te gallicas tuas et fecit sic et dixit illi circumda tibi vestimentum tuum et sequere me 044 ACT 012 009 et exiens sequebatur et nesciebat quia verum est quod fiebat per angelum aestimabat autem se visum videre 044 ACT 012 010 transeuntes autem primam et secundam custodiam venerunt ad portam ferream quae ducit ad civitatem quae ultro aperta est eis et exeuntes processerunt vicum unum et continuo discessit angelus ab eo 044 ACT 012 011 et Petrus ad se reversus dixit nunc scio vere quia misit Dominus angelum suum et eripuit me de manu Herodis et de omni expectatione plebis Iudaeorum 044 ACT 012 012 consideransque venit ad domum Mariae matris Iohannis qui cognominatus est Marcus ubi erant multi congregati et orantes 044 ACT 012 013 pulsante autem eo ostium ianuae processit puella ad audiendum nomine Rhode 044 ACT 012 014 et ut cognovit vocem Petri prae gaudio non aperuit ianuam sed intro currens nuntiavit stare Petrum ante ianuam 044 ACT 012 015 at illi dixerunt ad eam insanis illa autem adfirmabat sic se habere illi autem dicebant angelus eius est 044 ACT 012 016 Petrus autem perseverabat pulsans cum autem aperuissent viderunt eum et obstipuerunt 044 ACT 012 017 annuens autem eis manu ut tacerent enarravit quomodo Dominus eduxisset eum de carcere dixitque nuntiate Iacobo et fratribus haec et egressus abiit in alium locum 044 ACT 012 018 facta autem die erat non parva turbatio inter milites quidnam de Petro factum esset 044 ACT 012 019 Herodes autem cum requisisset eum et non invenisset inquisitione facta de custodibus iussit eos duci descendensque a Iudaea in Caesaream ibi commoratus est 044 ACT 012 020 erat autem iratus Tyriis et Sidoniis at illi unianimes venerunt ad eum et persuaso Blasto qui erat super cubiculum regis postulabant pacem eo quod alerentur regiones eorum ab illo 044 ACT 012 021 statuto autem die Herodes vestitus veste regia sedit pro tribunali et contionabatur ad eos 044 ACT 012 022 populus autem adclamabat dei voces et non hominis 044 ACT 012 023 confestim autem percussit eum angelus Domini eo quod non dedisset honorem Deo et consumptus a vermibus exspiravit 044 ACT 012 024 verbum autem Domini crescebat et multiplicabatur 044 ACT 012 025 Barnabas autem et Saulus reversi sunt ab Hierosolymis expleto ministerio adsumpto Iohanne qui cognominatus est Marcus 044 ACT 013 001 erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae prophetae et doctores in quibus Barnabas et Symeon qui vocabatur Niger et Lucius Cyrenensis et Manaen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et Saulus 044 ACT 013 002 ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibus dixit Spiritus Sanctus separate mihi Barnaban et Saulum in opus quod adsumpsi eos 044 ACT 013 003 tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus dimiserunt illos 044 ACT 013 004 et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Seleuciam et inde navigaverunt Cyprum 044 ACT 013 005 et cum venissent Salamina praedicabant verbum Dei in synagogis Iudaeorum habebant autem et Iohannem in ministerio 044 ACT 013 006 et cum perambulassent universam insulam usque Paphum invenerunt quendam virum magum pseudoprophetam Iudaeum cui nomen erat Bariesu 044 ACT 013 007 qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudente hic accitis Barnaba et Saulo desiderabat audire verbum Dei 044 ACT 013 008 resistebat autem illis Elymas magus sic enim interpretatur nomen eius quaerens avertere proconsulem a fide 044 ACT 013 009 Saulus autem qui et Paulus repletus Spiritu Sancto intuens in eum 044 ACT 013 010 dixit o plene omni dolo et omni fallacia fili diaboli inimice omnis iustitiae non desinis subvertere vias Domini rectas 044 ACT 013 011 et nunc ecce manus Domini super te et eris caecus non videns solem usque ad tempus et confestim cecidit in eum caligo et tenebrae et circumiens quaerebat qui ei manum daret 044 ACT 013 012 tunc proconsul cum vidisset factum credidit admirans super doctrinam Domini 044 ACT 013 013 et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo venerunt Pergen Pamphiliae Iohannes autem discedens ab eis reversus est Hierosolymam 044 ACT 013 014 illi vero pertranseuntes Pergen venerunt Antiochiam Pisidiae et ingressi synagogam die sabbatorum sederunt 044 ACT 013 015 post lectionem autem legis et prophetarum miserunt principes synagogae ad eos dicentes viri fratres si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem dicite 044 ACT 013 016 surgens autem Paulus et manu silentium indicens ait viri israhelitae et qui timetis Deum audite 044 ACT 013 017 Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem exaltavit cum essent incolae in terra Aegypti et in brachio excelso eduxit eos ex ea 044 ACT 013 018 et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto 044 ACT 013 019 et destruens gentes septem in terra Chanaan sorte distribuit eis terram eorum 044 ACT 013 020 quasi post quadringentos et quinquaginta annos et post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophetam 044 ACT 013 021 et exinde postulaverunt regem et dedit illis Deus Saul filium Cis virum de tribu Beniamin annis quadraginta 044 ACT 013 022 et amoto illo suscitavit illis David regem cui et testimonium perhibens dixit inveni David filium Iesse virum secundum cor meum qui faciet omnes voluntates meas 044 ACT 013 023 huius Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israhel salvatorem Iesum 044 ACT 013 024 praedicante Iohanne ante faciem adventus eius baptismum paenitentiae omni populo Israhel 044 ACT 013 025 cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebat quem me arbitramini esse non sum ego sed ecce venit post me cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere 044 ACT 013 026 viri fratres filii generis Abraham et qui in vobis timent Deum vobis verbum salutis huius missum est 044 ACT 013 027 qui enim habitabant Hierusalem et principes eius hunc ignorantes et voces prophetarum quae per omne sabbatum leguntur iudicantes impleverunt 044 ACT 013 028 et nullam causam mortis invenientes in eum petierunt a Pilato ut interficerent eum 044 ACT 013 029 cumque consummassent omnia quae de eo scripta erant deponentes eum de ligno posuerunt in monumento 044 ACT 013 030 Deus vero suscitavit eum a mortuis qui visus est per dies multos his 044 ACT 013 031 qui simul ascenderant cum eo de Galilaea in Hierusalem qui usque nunc sunt testes eius ad plebem 044 ACT 013 032 et nos vobis adnuntiamus ea quae ad patres nostros repromissio facta est 044 ACT 013 033 quoniam hanc Deus adimplevit filiis nostris resuscitans Iesum sicut et in psalmo secundo scriptum est Filius meus es tu ego hodie genui te 044 ACT 013 034 quod autem suscitaverit eum a mortuis amplius iam non reversurum in corruptionem ita dixit quia dabo vobis sancta David fidelia 044 ACT 013 035 ideoque et alias dicit non dabis Sanctum tuum videre corruptionem 044 ACT 013 036 David enim sua generatione cum administrasset voluntati Dei dormivit et adpositus est ad patres suos et vidit corruptionem 044 ACT 013 037 quem vero Deus suscitavit non vidit corruptionem 044 ACT 013 038 notum igitur sit vobis viri fratres quia per hunc vobis remissio peccatorum adnuntiatur ab omnibus quibus non potuistis in lege Mosi iustificari 044 ACT 013 039 in hoc omnis qui credit iustificatur 044 ACT 013 040 videte ergo ne superveniat quod dictum est in prophetis 044 ACT 013 041 videte contemptores et admiramini et disperdimini quia opus operor ego in diebus vestris opus quod non credetis si quis enarraverit vobis 044 ACT 013 042 exeuntibus autem illis rogabant ut sequenti sabbato loquerentur sibi verba haec 044 ACT 013 043 cumque dimissa esset synagoga secuti sunt multi Iudaeorum et colentium advenarum Paulum et Barnaban qui loquentes suadebant eis ut permanerent in gratia Dei 044 ACT 013 044 sequenti vero sabbato paene universa civitas convenit audire verbum Domini 044 ACT 013 045 videntes autem turbas Iudaei repleti sunt zelo et contradicebant his quae a Paulo dicebantur blasphemantes 044 ACT 013 046 tunc constanter Paulus et Barnabas dixerunt vobis oportebat primum loqui verbum Dei sed quoniam repellitis illud et indignos vos iudicastis aeternae vitae ecce convertimur ad gentes (aiōnios g166) 044 ACT 013 047 sic enim praecepit nobis Dominus posui te in lumen gentibus ut sis in salutem usque ad extremum terrae 044 ACT 013 048 audientes autem gentes gavisae sunt et glorificabant verbum Domini et crediderunt quotquot erant praeordinati ad vitam aeternam (aiōnios g166) 044 ACT 013 049 disseminabatur autem verbum Domini per universam regionem 044 ACT 013 050 Iudaei autem concitaverunt religiosas mulieres et honestas et primos civitatis et excitaverunt persecutionem in Paulum et Barnaban et eiecerunt eos de finibus suis 044 ACT 013 051 at illi excusso pulvere pedum in eos venerunt Iconium 044 ACT 013 052 discipuli quoque replebantur gaudio et Spiritu Sancto 044 ACT 014 001 factum est autem Iconii ut simul introirent synagogam Iudaeorum et loquerentur ita ut crederet Iudaeorum et Graecorum copiosa multitudo 044 ACT 014 002 qui vero increduli fuerunt Iudaei suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres 044 ACT 014 003 multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter agentes in Domino testimonium perhibente verbo gratiae suae dante signa et prodigia fieri per manus eorum 044 ACT 014 004 divisa est autem multitudo civitatis et quidam quidem erant cum Iudaeis quidam vero cum apostolis 044 ACT 014 005 cum autem factus esset impetus gentilium et Iudaeorum cum principibus suis ut contumeliis adficerent et lapidarent eos 044 ACT 014 006 intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae Lystram et Derben et universam in circuitu regionem 044 ACT 014 007 et ibi evangelizantes erant 044 ACT 014 008 et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat claudus ex utero matris suae qui numquam ambulaverat 044 ACT 014 009 hic audivit Paulum loquentem qui intuitus eum et videns quia haberet fidem ut salvus fieret 044 ACT 014 010 dixit magna voce surge super pedes tuos rectus et exilivit et ambulabat 044 ACT 014 011 turbae autem cum vidissent quod fecerat Paulus levaverunt vocem suam lycaonice dicentes dii similes facti hominibus descenderunt ad nos 044 ACT 014 012 et vocabant Barnaban Iovem Paulum vero Mercurium quoniam ipse erat dux verbi 044 ACT 014 013 sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatem tauros et coronas ante ianuas adferens cum populis volebat sacrificare 044 ACT 014 014 quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulus conscissis tunicis suis exilierunt in turbas clamantes 044 ACT 014 015 et dicentes viri quid haec facitis et nos mortales sumus similes vobis homines adnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum qui fecit caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt 044 ACT 014 016 qui in praeteritis generationibus dimisit omnes gentes ingredi in vias suas 044 ACT 014 017 et quidem non sine testimonio semet ipsum reliquit benefaciens de caelo dans pluvias et tempora fructifera implens cibo et laetitia corda vestra 044 ACT 014 018 et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent 044 ACT 014 019 supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Iudaei et persuasis turbis lapidantesque Paulum traxerunt extra civitatem aestimantes eum mortuum esse 044 ACT 014 020 circumdantibus autem eum discipulis surgens intravit civitatem et postera die profectus est cum Barnaba in Derben 044 ACT 014 021 cumque evangelizassent civitati illi et docuissent multos reversi sunt Lystram et Iconium et Antiochiam 044 ACT 014 022 confirmantes animas discipulorum exhortantes ut permanerent in fide et quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei 044 ACT 014 023 et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros et orassent cum ieiunationibus commendaverunt eos Domino in quem crediderunt 044 ACT 014 024 transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam 044 ACT 014 025 et loquentes in Pergen verbum Domini descenderunt in Attaliam 044 ACT 014 026 et inde navigaverunt Antiochiam unde erant traditi gratiae Dei in opus quod conpleverunt 044 ACT 014 027 cum autem venissent et congregassent ecclesiam rettulerunt quanta fecisset Deus cum illis quia aperuisset gentibus ostium fidei 044 ACT 014 028 morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis 044 ACT 015 001 et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres quia nisi circumcidamini secundum morem Mosi non potestis salvi fieri 044 ACT 015 002 facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae adversum illos statuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas et quidam alii ex illis ad apostolos et presbyteros in Hierusalem super hac quaestione 044 ACT 015 003 illi igitur deducti ab ecclesia pertransiebant Foenicen et Samariam narrantes conversionem gentium et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus 044 ACT 015 004 cum autem venissent Hierosolymam suscepti sunt ab ecclesia et ab apostolis et senioribus adnuntiantes quanta Deus fecisset cum illis 044 ACT 015 005 surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum qui crediderant dicentes quia oportet circumcidi eos praecipere quoque servare legem Mosi 044 ACT 015 006 conveneruntque apostoli et seniores videre de verbo hoc 044 ACT 015 007 cum autem magna conquisitio fieret surgens Petrus dixit ad eos viri fratres vos scitis quoniam ab antiquis diebus in nobis elegit Deus per os meum audire gentes verbum evangelii et credere 044 ACT 015 008 et qui novit corda Deus testimonium perhibuit dans illis Spiritum Sanctum sicut et nobis 044 ACT 015 009 et nihil discrevit inter nos et illos fide purificans corda eorum 044 ACT 015 010 nunc ergo quid temptatis Deum inponere iugum super cervicem discipulorum quod neque patres nostri neque nos portare potuimus 044 ACT 015 011 sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari quemadmodum et illi 044 ACT 015 012 tacuit autem omnis multitudo et audiebant Barnaban et Paulum narrantes quanta fecisset Deus signa et prodigia in gentibus per eos 044 ACT 015 013 et postquam tacuerunt respondit Iacobus dicens viri fratres audite me 044 ACT 015 014 Simeon narravit quemadmodum primum Deus visitavit sumere ex gentibus populum nomini suo 044 ACT 015 015 et huic concordant verba prophetarum sicut scriptum est 044 ACT 015 016 post haec revertar et aedificabo tabernaculum David quod decidit et diruta eius reaedificabo et erigam illud 044 ACT 015 017 ut requirant ceteri hominum Dominum et omnes gentes super quas invocatum est nomen meum dicit Dominus faciens haec 044 ACT 015 018 notum a saeculo est Domino opus suum (aiōn g165) 044 ACT 015 019 propter quod ego iudico non inquietari eos qui ex gentibus convertuntur ad Deum 044 ACT 015 020 sed scribere ad eos ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum et fornicatione et suffocatis et sanguine 044 ACT 015 021 Moses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus qui eum praedicent in synagogis ubi per omne sabbatum legitur 044 ACT 015 022 tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba Iudam qui cognominatur Barsabban et Silam viros primos in fratribus 044 ACT 015 023 scribentes per manus eorum apostoli et seniores fratres his qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus salutem 044 ACT 015 024 quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes turbaverunt vos verbis evertentes animas vestras quibus non mandavimus 044 ACT 015 025 placuit nobis collectis in unum eligere viros et mittere ad vos cum carissimis nostris Barnaba et Paulo 044 ACT 015 026 hominibus qui tradiderunt animas suas pro nomine Domini nostri Iesu Christi 044 ACT 015 027 misimus ergo Iudam et Silam qui et ipsi vobis verbis referent eadem 044 ACT 015 028 visum est enim Spiritui Sancto et nobis nihil ultra inponere vobis oneris quam haec necessario 044 ACT 015 029 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum et sanguine suffocato et fornicatione a quibus custodientes vos bene agetis valete 044 ACT 015 030 illi igitur dimissi descenderunt Antiochiam et congregata multitudine tradiderunt epistulam 044 ACT 015 031 quam cum legissent gavisi sunt super consolatione 044 ACT 015 032 Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetae verbo plurimo consolati sunt fratres et confirmaverunt 044 ACT 015 033 facto autem ibi tempore dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos qui miserant illos 044 ACT 015 035 Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiae docentes et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini 044 ACT 015 036 post aliquot autem dies dixit ad Barnaban Paulus revertentes visitemus fratres per universas civitates in quibus praedicavimus verbum Domini quomodo se habeant 044 ACT 015 037 Barnabas autem volebat secum adsumere et Iohannem qui cognominatur Marcus 044 ACT 015 038 Paulus autem rogabat eum qui discessisset ab eis a Pamphilia et non isset cum eis in opus non debere recipi eum 044 ACT 015 039 facta est autem dissensio ita ut discederent ab invicem et Barnabas adsumpto Marco navigaret Cyprum 044 ACT 015 040 Paulus vero electo Sila profectus est traditus gratiae Domini a fratribus 044 ACT 015 041 perambulabat autem Syriam et Ciliciam confirmans ecclesias 044 ACT 016 001 pervenit autem in Derben et Lystram et ecce discipulus quidam erat ibi nomine Timotheus filius mulieris iudaeae fidelis patre gentili 044 ACT 016 002 huic testimonium reddebant qui in Lystris erant et Iconii fratres 044 ACT 016 003 hunc voluit Paulus secum proficisci et adsumens circumcidit eum propter Iudaeos qui erant in illis locis sciebant enim omnes quod pater eius gentilis esset 044 ACT 016 004 cum autem pertransirent civitates tradebant eis custodire dogmata quae erant decreta ab apostolis et senioribus qui essent Hierosolymis 044 ACT 016 005 et ecclesiae quidem confirmabantur fide et abundabant numero cotidie 044 ACT 016 006 transeuntes autem Frygiam et Galatiae regionem vetati sunt a Sancto Spiritu loqui verbum in Asia 044 ACT 016 007 cum venissent autem in Mysiam temptabant ire Bithyniam et non permisit eos Spiritus Iesu 044 ACT 016 008 cum autem pertransissent Mysiam descenderunt Troadem 044 ACT 016 009 et visio per noctem Paulo ostensa est vir macedo quidam erat stans et deprecans eum et dicens transiens in Macedoniam adiuva nos 044 ACT 016 010 ut autem visum vidit statim quaesivimus proficisci in Macedoniam certi facti quia vocasset nos Deus evangelizare eis 044 ACT 016 011 navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciam et sequenti die Neapolim 044 ACT 016 012 et inde Philippis quae est prima partis Macedoniae civitas colonia eramus autem in hac urbe diebus aliquot conferentes 044 ACT 016 013 die autem sabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen ubi videbatur oratio esse et sedentes loquebamur mulieribus quae convenerant 044 ACT 016 014 et quaedam mulier nomine Lydia purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum audivit cuius Dominus aperuit cor intendere his quae dicebantur a Paulo 044 ACT 016 015 cum autem baptizata esset et domus eius deprecata est dicens si iudicastis me fidelem Domino esse introite in domum meam et manete et coegit nos 044 ACT 016 016 factum est autem euntibus nobis ad orationem puellam quandam habentem spiritum pythonem obviare nobis quae quaestum magnum praestabat dominis suis divinando 044 ACT 016 017 haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens isti homines servi Dei excelsi sunt qui adnuntiant vobis viam salutis 044 ACT 016 018 hoc autem faciebat multis diebus dolens autem Paulus et conversus spiritui dixit praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea et exiit eadem hora 044 ACT 016 019 videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum adprehendentes Paulum et Silam perduxerunt in forum ad principes 044 ACT 016 020 et offerentes eos magistratibus dixerunt hii homines conturbant civitatem nostram cum sint Iudaei 044 ACT 016 021 et adnuntiant morem quem non licet nobis suscipere neque facere cum simus Romani 044 ACT 016 022 et concurrit plebs adversus eos et magistratus scissis tunicis eorum iusserunt virgis caedi 044 ACT 016 023 et cum multas plagas eis inposuissent miserunt eos in carcerem praecipientes custodi ut diligenter custodiret eos 044 ACT 016 024 qui cum tale praeceptum accepisset misit eos in interiorem carcerem et pedes eorum strinxit in ligno 044 ACT 016 025 media autem nocte Paulus et Silas adorantes laudabant Deum et audiebant eos qui in custodia erant 044 ACT 016 026 subito vero terraemotus factus est magnus ita ut moverentur fundamenta carceris et aperta sunt statim ostia omnia et universorum vincula soluta sunt 044 ACT 016 027 expergefactus autem custos carceris et videns apertas ianuas carceris evaginato gladio volebat se interficere aestimans fugisse vinctos 044 ACT 016 028 clamavit autem Paulus magna voce dicens nihil feceris tibi mali universi enim hic sumus 044 ACT 016 029 petitoque lumine introgressus est et tremefactus procidit Paulo et Silae 044 ACT 016 030 et producens eos foras ait domini quid me oportet facere ut salvus fiam 044 ACT 016 031 at illi dixerunt crede in Domino Iesu et salvus eris tu et domus tua 044 ACT 016 032 et locuti sunt ei verbum Domini cum omnibus qui erant in domo eius 044 ACT 016 033 et tollens eos in illa hora noctis lavit plagas eorum et baptizatus est ipse et omnes eius continuo 044 ACT 016 034 cumque perduxisset eos in domum suam adposuit eis mensam et laetatus est cum omni domo sua credens Deo 044 ACT 016 035 et cum dies factus esset miserunt magistratus lictores dicentes dimitte homines illos 044 ACT 016 036 nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo quia miserunt magistratus ut dimittamini nunc igitur exeuntes ite in pace 044 ACT 016 037 Paulus autem dixit eis caesos nos publice indemnatos homines romanos miserunt in carcerem et nunc occulte nos eiciunt non ita sed veniant 044 ACT 016 038 et ipsi nos eiciant nuntiaverunt autem magistratibus lictores verba haec timueruntque audito quod Romani essent 044 ACT 016 039 et venientes deprecati sunt eos et educentes rogabant ut egrederentur urbem 044 ACT 016 040 exeuntes autem de carcere introierunt ad Lydiam et visis fratribus consolati sunt eos et profecti sunt 044 ACT 017 001 cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam venerunt Thessalonicam ubi erat synagoga Iudaeorum 044 ACT 017 002 secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos et per sabbata tria disserebat eis de scripturis 044 ACT 017 003 adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati et resurgere a mortuis et quia hic est Christus Iesus quem ego adnuntio vobis 044 ACT 017 004 et quidam ex eis crediderunt et adiuncti sunt Paulo et Silae et de colentibus gentilibusque multitudo magna et mulieres nobiles non paucae 044 ACT 017 005 zelantes autem Iudaei adsumentesque de vulgo viros quosdam malos et turba facta concitaverunt civitatem et adsistentes domui Iasonis quaerebant eos producere in populum 044 ACT 017 006 et cum non invenissent eos trahebant Iasonem et quosdam fratres ad principes civitatis clamantes quoniam hii qui orbem concitant et huc venerunt 044 ACT 017 007 quos suscepit Iason et hii omnes contra decreta Caesaris faciunt regem alium dicentes esse Iesum 044 ACT 017 008 concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes haec 044 ACT 017 009 et accepto satis ab Iasone et a ceteris dimiserunt eos 044 ACT 017 010 fratres vero confestim per noctem dimiserunt Paulum et Silam in Beroeam qui cum advenissent in synagogam Iudaeorum introierunt 044 ACT 017 011 hii autem erant nobiliores eorum qui sunt Thessalonicae qui susceperunt verbum cum omni aviditate cotidie scrutantes scripturas si haec ita se haberent 044 ACT 017 012 et multi quidem crediderunt ex eis et gentilium mulierum honestarum et viri non pauci 044 ACT 017 013 cum autem cognovissent in Thessalonica Iudaei quia et Beroeae praedicatum est a Paulo verbum Dei venerunt et illuc commoventes et turbantes multitudinem 044 ACT 017 014 statimque tunc Paulum dimiserunt fratres ut iret usque ad mare Silas autem et Timotheus remanserunt ibi 044 ACT 017 015 qui autem deducebant Paulum perduxerunt usque Athenas et accepto mandato ab eo ad Silam et Timotheum ut quam celeriter venirent ad illum profecti sunt 044 ACT 017 016 Paulus autem cum Athenis eos expectaret incitabatur spiritus eius in ipso videns idolatriae deditam civitatem 044 ACT 017 017 disputabat igitur in synagoga cum Iudaeis et colentibus et in foro per omnes dies ad eos qui aderant 044 ACT 017 018 quidam autem epicurei et stoici philosophi disserebant cum eo et quidam dicebant quid vult seminiverbius hic dicere alii vero novorum daemoniorum videtur adnuntiator esse quia Iesum et resurrectionem adnuntiabat eis 044 ACT 017 019 et adprehensum eum ad Ariopagum duxerunt dicentes possumus scire quae est haec nova quae a te dicitur doctrina 044 ACT 017 020 nova enim quaedam infers auribus nostris volumus ergo scire quidnam velint haec esse 044 ACT 017 021 Athenienses autem omnes et advenae hospites ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi 044 ACT 017 022 stans autem Paulus in medio Ariopagi ait viri athenienses per omnia quasi superstitiosiores vos video 044 ACT 017 023 praeteriens enim et videns simulacra vestra inveni et aram in qua scriptum erat ignoto deo quod ergo ignorantes colitis hoc ego adnuntio vobis 044 ACT 017 024 Deus qui fecit mundum et omnia quae in eo sunt hic caeli et terrae cum sit Dominus non in manufactis templis inhabitat 044 ACT 017 025 nec manibus humanis colitur indigens aliquo cum ipse det omnibus vitam et inspirationem et omnia 044 ACT 017 026 fecitque ex uno omne genus hominum inhabitare super universam faciem terrae definiens statuta tempora et terminos habitationis eorum 044 ACT 017 027 quaerere Deum si forte adtractent eum aut inveniant quamvis non longe sit ab unoquoque nostrum 044 ACT 017 028 in ipso enim vivimus et movemur et sumus sicut et quidam vestrum poetarum dixerunt ipsius enim et genus sumus 044 ACT 017 029 genus ergo cum simus Dei non debemus aestimare auro aut argento aut lapidi sculpturae artis et cogitationis hominis divinum esse simile 044 ACT 017 030 et tempora quidem huius ignorantiae despiciens Deus nunc adnuntiat hominibus ut omnes ubique paenitentiam agant 044 ACT 017 031 eo quod statuit diem in qua iudicaturus est orbem in aequitate in viro in quo statuit fidem praebens omnibus suscitans eum a mortuis 044 ACT 017 032 cum audissent autem resurrectionem mortuorum quidam quidem inridebant quidam vero dixerunt audiemus te de hoc iterum 044 ACT 017 033 sic Paulus exivit de medio eorum 044 ACT 017 034 quidam vero viri adherentes ei crediderunt in quibus et Dionisius Ariopagita et mulier nomine Damaris et alii cum eis 044 ACT 018 001 post haec egressus ab Athenis venit Corinthum 044 ACT 018 002 et inveniens quendam Iudaeum nomine Aquilam Ponticum genere qui nuper venerat ab Italia et Priscillam uxorem eius eo quod praecepisset Claudius discedere omnes Iudaeos a Roma accessit ad eos 044 ACT 018 003 et quia eiusdem erat artis manebat apud eos et operabatur erat autem scenofactoriae artis 044 ACT 018 005 cum venissent autem de Macedonia Silas et Timotheus instabat verbo Paulus testificans Iudaeis esse Christum Iesum 044 ACT 018 006 contradicentibus autem eis et blasphemantibus excutiens vestimenta dixit ad eos sanguis vester super caput vestrum mundus ego ex hoc ad gentes vadam 044 ACT 018 007 et migrans inde intravit in domum cuiusdam nomine Titi Iusti colentis Deum cuius domus erat coniuncta synagogae 044 ACT 018 008 Crispus autem archisynagogus credidit Domino cum omni domo sua et multi Corinthiorum audientes credebant et baptizabantur 044 ACT 018 009 dixit autem Dominus nocte per visionem Paulo noli timere sed loquere et ne taceas 044 ACT 018 010 propter quod ego sum tecum et nemo adponetur tibi ut noceat te quoniam populus est mihi multus in hac civitate 044 ACT 018 011 sedit autem annum et sex menses docens apud eos verbum Dei 044 ACT 018 012 Gallione autem proconsule Achaiae insurrexerunt uno animo Iudaei in Paulum et adduxerunt eum ad tribunal 044 ACT 018 013 dicentes quia contra legem hic persuadet hominibus colere Deum 044 ACT 018 014 incipiente autem Paulo aperire os dixit Gallio ad Iudaeos si quidem esset iniquum aliquid aut facinus pessimum o viri iudaei recte vos sustinerem 044 ACT 018 015 si vero quaestiones sunt de verbo et nominibus et legis vestrae vos ipsi videritis iudex ego horum nolo esse 044 ACT 018 016 et minavit eos a tribunali 044 ACT 018 017 adprehendentes autem omnes Sosthenen principem synagogae percutiebant ante tribunal et nihil eorum Gallioni curae erat 044 ACT 018 018 Paulus vero cum adhuc sustinuisset dies multos fratribus valefaciens navigavit Syriam et cum eo Priscilla et Aquila qui sibi totonderat in Cencris caput habebat enim votum 044 ACT 018 019 devenitque Ephesum et illos ibi reliquit ipse vero ingressus synagogam disputavit cum Iudaeis 044 ACT 018 020 rogantibus autem eis ut ampliori tempore maneret non consensit 044 ACT 018 021 sed valefaciens et dicens iterum revertar ad vos Deo volente profectus est ab Epheso 044 ACT 018 022 et descendens Caesaream ascendit et salutavit ecclesiam et descendit Antiochiam 044 ACT 018 023 et facto ibi aliquanto tempore profectus est perambulans ex ordine galaticam regionem et Frygiam confirmans omnes discipulos 044 ACT 018 024 Iudaeus autem quidam Apollo nomine Alexandrinus natione vir eloquens devenit Ephesum potens in scripturis 044 ACT 018 025 hic erat edoctus viam Domini et fervens spiritu loquebatur et docebat diligenter ea quae sunt Iesu sciens tantum baptisma Iohannis 044 ACT 018 026 hic ergo coepit fiducialiter agere in synagoga quem cum audissent Priscilla et Aquila adsumpserunt eum et diligentius exposuerunt ei viam Dei 044 ACT 018 027 cum autem vellet ire Achaiam exhortati fratres scripserunt discipulis ut susciperent eum qui cum venisset contulit multum his qui crediderant 044 ACT 018 028 vehementer enim Iudaeos revincebat publice ostendens per scripturas esse Christum Iesum 044 ACT 019 001 factum est autem cum Apollo esset Corinthi ut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesum et inveniret quosdam discipulos 044 ACT 019 002 dixitque ad eos si Spiritum Sanctum accepistis credentes at illi ad eum sed neque si Spiritus Sanctus est audivimus 044 ACT 019 003 ille vero ait in quo ergo baptizati estis qui dixerunt in Iohannis baptismate 044 ACT 019 004 dixit autem Paulus Iohannes baptizavit baptisma paenitentiae populum dicens in eum qui venturus esset post ipsum ut crederent hoc est in Iesum 044 ACT 019 005 his auditis baptizati sunt in nomine Domini Iesu 044 ACT 019 006 et cum inposuisset illis manum Paulus venit Spiritus Sanctus super eos et loquebantur linguis et prophetabant 044 ACT 019 007 erant autem omnes viri fere duodecim 044 ACT 019 008 introgressus autem synagogam cum fiducia loquebatur per tres menses disputans et suadens de regno Dei 044 ACT 019 009 cum autem quidam indurarentur et non crederent maledicentes viam coram multitudine discedens ab eis segregavit discipulos cotidie disputans in scola Tyranni 044 ACT 019 010 hoc autem factum est per biennium ita ut omnes qui habitabant in Asia audirent verbum Domini Iudaei atque gentiles 044 ACT 019 011 virtutesque non quaslibet Deus faciebat per manus Pauli 044 ACT 019 012 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore eius sudaria vel semicintia et recedebant ab eis languores et spiritus nequam egrediebantur 044 ACT 019 013 temptaverunt autem quidam et de circumeuntibus iudaeis exorcistis invocare super eos qui habebant spiritus malos nomen Domini Iesu dicentes adiuro vos per Iesum quem Paulus praedicat 044 ACT 019 014 erant autem quidam Scevae Iudaei principis sacerdotum septem filii qui hoc faciebant 044 ACT 019 015 respondens autem spiritus nequam dixit eis Iesum novi et Paulum scio vos autem qui estis 044 ACT 019 016 et insiliens homo in eos in quo erat daemonium pessimum et dominatus amborum invaluit contra eos ita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa 044 ACT 019 017 hoc autem notum factum est omnibus Iudaeis atque gentilibus qui habitabant Ephesi et cecidit timor super omnes illos et magnificabatur nomen Domini Iesu 044 ACT 019 018 multique credentium veniebant confitentes et adnuntiantes actus suos 044 ACT 019 019 multi autem ex his qui fuerant curiosa sectati contulerunt libros et conbuserunt coram omnibus et conputatis pretiis illorum invenerunt pecuniam denariorum quinquaginta milium 044 ACT 019 020 ita fortiter verbum Dei crescebat et confirmabatur 044 ACT 019 021 his autem expletis posuit Paulus in Spiritu transita Macedonia et Achaia ire Hierosolymam dicens quoniam postquam fuero ibi oportet me et Romam videre 044 ACT 019 022 mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibi Timotheum et Erastum ipse remansit ad tempus in Asia 044 ACT 019 023 facta est autem in illo tempore turbatio non minima de via 044 ACT 019 024 Demetrius enim quidam nomine argentarius faciens aedes argenteas Dianae praestabat artificibus non modicum quaestum 044 ACT 019 025 quos convocans et eos qui eiusmodi erant opifices dixit viri scitis quia de hoc artificio adquisitio est nobis 044 ACT 019 026 et videtis et auditis quia non solum Ephesi sed paene totius Asiae Paulus hic suadens avertit multam turbam dicens quoniam non sunt dii qui manibus fiunt 044 ACT 019 027 non solum autem haec periclitabitur nobis pars in redargutionem venire sed et magnae deae Dianae templum in nihilum reputabitur sed et destrui incipiet maiestas eius quam tota Asia et orbis colit 044 ACT 019 028 his auditis repleti sunt ira et exclamaverunt dicentes magna Diana Ephesiorum 044 ACT 019 029 et impleta est civitas confusione et impetum fecerunt uno animo in theatrum rapto Gaio et Aristarcho Macedonibus comitibus Pauli 044 ACT 019 030 Paulo autem volente intrare in populum non permiserunt discipuli 044 ACT 019 031 quidam autem et de Asiae principibus qui erant amici eius miserunt ad eum rogantes ne se daret in theatrum 044 ACT 019 032 alii autem aliud clamabant erat enim ecclesia confusa et plures nesciebant qua ex causa convenissent 044 ACT 019 033 de turba autem detraxerunt Alexandrum propellentibus eum Iudaeis Alexander ergo manu silentio postulato volebat rationem reddere populo 044 ACT 019 034 quem ut cognoverunt Iudaeum esse vox facta est una omnium quasi per horas duas clamantium magna Diana Ephesiorum 044 ACT 019 035 et cum sedasset scriba turbas dixit viri ephesii quis enim est hominum qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnae Dianae Iovisque prolis 044 ACT 019 036 cum ergo his contradici non possit oportet vos sedatos esse et nihil temere agere 044 ACT 019 037 adduxistis enim homines istos neque sacrilegos neque blasphemantes deam vestram 044 ACT 019 038 quod si Demetrius et qui cum eo sunt artifices habent adversus aliquem causam conventus forenses aguntur et pro consulibus sunt accusent invicem 044 ACT 019 039 si quid autem alterius rei quaeritis in legitima ecclesia poterit absolvi 044 ACT 019 040 nam et periclitamur argui seditionis hodiernae cum nullus obnoxius sit de quo non possimus reddere rationem concursus istius 044 ACT 019 041 et cum haec dixisset dimisit ecclesiam 044 ACT 020 001 postquam autem cessavit tumultus vocatis Paulus discipulis et exhortatus eos valedixit et profectus est ut iret in Macedoniam 044 ACT 020 002 cum autem perambulasset partes illas et exhortatus eos fuisset multo sermone venit ad Graeciam 044 ACT 020 003 ubi cum fecisset menses tres factae sunt illi insidiae a Iudaeis navigaturo in Syriam habuitque consilium ut reverteretur per Macedoniam 044 ACT 020 004 comitatus est autem eum Sopater Pyrri Beroensis Thessalonicensium vero Aristarchus et Secundus et Gaius Derbeus et Timotheus Asiani vero Tychicus et Trophimus 044 ACT 020 005 hii cum praecessissent sustinebant nos Troade 044 ACT 020 006 nos vero navigavimus post dies azymorum a Philippis et venimus ad eos Troadem in diebus quinque ubi demorati sumus diebus septem 044 ACT 020 007 in una autem sabbati cum convenissemus ad frangendum panem Paulus disputabat eis profecturus in crastinum protraxitque sermonem usque in mediam noctem 044 ACT 020 008 erant autem lampades copiosae in cenaculo ubi eramus congregati 044 ACT 020 009 sedens autem quidam adulescens nomine Eutychus super fenestram cum mergeretur somno gravi disputante diu Paulo eductus somno cecidit de tertio cenaculo deorsum et sublatus est mortuus 044 ACT 020 010 ad quem cum descendisset Paulus incubuit super eum et conplexus dixit nolite turbari anima enim ipsius in eo est 044 ACT 020 011 ascendens autem frangensque panem et gustans satisque adlocutus usque in lucem sic profectus est 044 ACT 020 012 adduxerunt autem puerum viventem et consolati sunt non minime 044 ACT 020 013 nos autem ascendentes navem enavigavimus in Asson inde suscepturi Paulum sic enim disposuerat ipse per terram iter facturus 044 ACT 020 014 cum autem convenisset nos in Asson adsumpto eo venimus Mytilenen 044 ACT 020 015 et inde navigantes sequenti die venimus contra Chium et alia adplicuimus Samum et sequenti venimus Miletum 044 ACT 020 016 proposuerat enim Paulus transnavigare Ephesum ne qua mora illi fieret in Asia festinabat enim si possibile sibi esset ut diem pentecosten faceret Hierosolymis 044 ACT 020 017 a Mileto autem mittens Ephesum vocavit maiores natu ecclesiae 044 ACT 020 018 qui cum venissent ad eum et simul essent dixit eis vos scitis a prima die qua ingressus sum in Asiam qualiter vobiscum per omne tempus fuerim 044 ACT 020 019 serviens Domino cum omni humilitate et lacrimis et temptationibus quae mihi acciderunt ex insidiis Iudaeorum 044 ACT 020 020 quomodo nihil subtraxerim utilium quo minus adnuntiarem vobis et docerem vos publice et per domos 044 ACT 020 021 testificans Iudaeis atque gentilibus in Deum paenitentiam et fidem in Dominum nostrum Iesum Christum 044 ACT 020 022 et nunc ecce alligatus ego Spiritu vado in Hierusalem quae in ea eventura sint mihi ignorans 044 ACT 020 023 nisi quod Spiritus Sanctus per omnes civitates protestatur mihi dicens quoniam vincula et tribulationes me manent 044 ACT 020 024 sed nihil horum vereor nec facio animam pretiosiorem quam me dummodo consummem cursum meum et ministerium quod accepi a Domino Iesu testificari evangelium gratiae Dei 044 ACT 020 025 et nunc ecce ego scio quia amplius non videbitis faciem meam vos omnes per quos transivi praedicans regnum Dei 044 ACT 020 026 quapropter contestor vos hodierna die quia mundus sum a sanguine omnium 044 ACT 020 027 non enim subterfugi quo minus adnuntiarem omne consilium Dei vobis 044 ACT 020 028 adtendite vobis et universo gregi in quo vos Spiritus Sanctus posuit episcopos regere ecclesiam Dei quam adquisivit sanguine suo 044 ACT 020 029 ego scio quoniam intrabunt post discessionem meam lupi graves in vos non parcentes gregi 044 ACT 020 030 et ex vobis ipsis exsurgent viri loquentes perversa ut abducant discipulos post se 044 ACT 020 031 propter quod vigilate memoria retinentes quoniam per triennium nocte et die non cessavi cum lacrimis monens unumquemque vestrum 044 ACT 020 032 et nunc commendo vos Deo et verbo gratiae ipsius qui potens est aedificare et dare hereditatem in sanctificatis omnibus 044 ACT 020 033 argentum aut aurum aut vestem nullius concupivi 044 ACT 020 034 ipsi scitis quoniam ad ea quae mihi opus erant et his qui mecum sunt ministraverunt manus istae 044 ACT 020 035 omnia ostendi vobis quoniam sic laborantes oportet suscipere infirmos ac meminisse verbi Domini Iesu quoniam ipse dixit beatius est magis dare quam accipere 044 ACT 020 036 et cum haec dixisset positis genibus suis cum omnibus illis oravit 044 ACT 020 037 magnus autem fletus factus est omnium et procumbentes super collum Pauli osculabantur eum 044 ACT 020 038 dolentes maxime in verbo quo dixerat quoniam amplius faciem eius non essent visuri et deducebant eum ad navem 044 ACT 021 001 cum autem factum esset ut navigaremus abstracti ab eis recto cursu venimus Cho et sequenti die Rhodum et inde Patara 044 ACT 021 002 et cum invenissemus navem transfretantem in Foenicen ascendentes navigavimus 044 ACT 021 003 cum paruissemus autem Cypro et relinquentes eam ad sinistram navigabamus in Syriam et venimus Tyrum ibi enim navis erat expositura onus 044 ACT 021 004 inventis autem discipulis mansimus ibi diebus septem qui Paulo dicebant per Spiritum ne ascenderet Hierosolymam 044 ACT 021 005 et explicitis diebus profecti ibamus deducentibus nos omnibus cum uxoribus et filiis usque foras civitatem et positis genibus in litore oravimus 044 ACT 021 006 et cum valefecissemus invicem ascendimus in navem illi autem redierunt in sua 044 ACT 021 007 nos vero navigatione explicita a Tyro descendimus Ptolomaida et salutatis fratribus mansimus die una apud illos 044 ACT 021 008 alia autem die profecti venimus Caesaream et intrantes in domum Philippi evangelistae qui erat de septem mansimus apud eum 044 ACT 021 009 huic autem erant filiae quattuor virgines prophetantes 044 ACT 021 010 et cum moraremur per dies aliquot supervenit quidam a Iudaea propheta nomine Agabus 044 ACT 021 011 is cum venisset ad nos tulit zonam Pauli et alligans sibi pedes et manus dixit haec dicit Spiritus Sanctus virum cuius est zona haec sic alligabunt in Hierusalem Iudaei et tradent in manus gentium 044 ACT 021 012 quod cum audissemus rogabamus nos et qui loci illius erant ne ascenderet Hierosolymam 044 ACT 021 013 tunc respondit Paulus et dixit quid facitis flentes et adfligentes cor meum ego enim non solum alligari sed et mori in Hierusalem paratus sum propter nomen Domini Iesu 044 ACT 021 014 et cum ei suadere non possemus quievimus dicentes Domini voluntas fiat 044 ACT 021 015 post dies autem istos praeparati ascendebamus Hierusalem 044 ACT 021 016 venerunt autem et ex discipulis a Caesarea nobiscum adducentes apud quem hospitaremur Mnasonem quendam Cyprium antiquum discipulum 044 ACT 021 017 et cum venissemus Hierosolymam libenter exceperunt nos fratres 044 ACT 021 018 sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad Iacobum omnesque collecti sunt seniores 044 ACT 021 019 quos cum salutasset narrabat per singula quae fecisset Deus in gentibus per ministerium ipsius 044 ACT 021 020 at illi cum audissent magnificabant Deum dixeruntque ei vides frater quot milia sint in Iudaeis qui crediderunt et omnes aemulatores sunt legis 044 ACT 021 021 audierunt autem de te quia discessionem doceas a Mose eorum qui per gentes sunt Iudaeorum dicens non debere circumcidere eos filios suos neque secundum consuetudinem ingredi 044 ACT 021 022 quid ergo est utique oportet convenire multitudinem audient enim te supervenisse 044 ACT 021 023 hoc ergo fac quod tibi dicimus sunt nobis viri quattuor votum habentes super se 044 ACT 021 024 his adsumptis sanctifica te cum illis et inpende in illis ut radant capita et scient omnes quia quae de te audierunt falsa sunt sed ambulas et ipse custodiens legem 044 ACT 021 025 de his autem qui crediderunt ex gentibus nos scripsimus iudicantes ut abstineant se ab idolis immolato et sanguine et suffocato et fornicatione 044 ACT 021 026 tunc Paulus adsumptis viris postera die purificatus cum illis intravit in templum adnuntians expletionem dierum purificationis donec offerretur pro unoquoque eorum oblatio 044 ACT 021 027 dum autem septem dies consummarentur hii qui de Asia erant Iudaei cum vidissent eum in templo concitaverunt omnem populum et iniecerunt ei manus clamantes 044 ACT 021 028 viri israhelitae adiuvate hic est homo qui adversus populum et legem et locum hunc omnes ubique docens insuper et gentiles induxit in templum et violavit sanctum locum istum 044 ACT 021 029 viderant enim Trophimum Ephesium in civitate cum ipso quem aestimaverunt quoniam in templum induxisset Paulus 044 ACT 021 030 commotaque est civitas tota et facta est concursio populi et adprehendentes Paulum trahebant eum extra templum et statim clausae sunt ianuae 044 ACT 021 031 quaerentibus autem eum occidere nuntiatum est tribuno cohortis quia tota confunditur Hierusalem 044 ACT 021 032 qui statim adsumptis militibus et centurionibus decucurrit ad illos qui cum vidissent tribunum et milites cessaverunt percutere Paulum 044 ACT 021 033 tunc accedens tribunus adprehendit eum et iussit alligari catenis duabus et interrogabat quis esset et quid fecisset 044 ACT 021 034 alii autem aliud clamabant in turba et cum non posset certum cognoscere prae tumultu iussit duci eum in castra 044 ACT 021 035 et cum venisset ad gradus contigit ut portaretur a militibus propter vim populi 044 ACT 021 036 sequebatur enim multitudo populi clamans tolle eum 044 ACT 021 037 et cum coepisset induci in castra Paulus dicit tribuno si licet mihi loqui aliquid ad te qui dixit graece nosti 044 ACT 021 038 nonne tu es Aegyptius qui ante hos dies tumultum concitasti et eduxisti in desertum quattuor milia virorum sicariorum 044 ACT 021 039 et dixit ad eum Paulus ego homo sum quidem iudaeus a Tarso Ciliciae non ignotae civitatis municeps rogo autem te permitte mihi loqui ad populum 044 ACT 021 040 et cum ille permisisset Paulus stans in gradibus annuit manu ad plebem et magno silentio facto adlocutus est hebraea lingua dicens 044 ACT 022 001 viri fratres et patres audite quam ad vos nunc reddo rationem 044 ACT 022 002 cum audissent autem quia hebraea lingua loquitur ad illos magis praestiterunt silentium 044 ACT 022 003 et dixit ego sum vir iudaeus natus Tarso Ciliciae nutritus autem in ista civitate secus pedes Gamalihel eruditus iuxta veritatem paternae legis aemulator legis sicut et vos omnes estis hodie 044 ACT 022 004 qui hanc viam persecutus sum usque ad mortem alligans et tradens in custodias viros ac mulieres 044 ACT 022 005 sicut princeps sacerdotum testimonium mihi reddit et omnes maiores natu a quibus et epistulas accipiens ad fratres Damascum pergebam ut adducerem inde vinctos in Hierusalem uti punirentur 044 ACT 022 006 factum est autem eunte me et adpropinquante Damasco media die subito de caelo circumfulsit me lux copiosa 044 ACT 022 007 et decidens in terram audivi vocem dicentem mihi Saule Saule quid me persequeris 044 ACT 022 008 ego autem respondi quis es Domine dixitque ad me ego sum Iesus Nazarenus quem tu persequeris 044 ACT 022 009 et qui mecum erant lumen quidem viderunt vocem autem non audierunt eius qui loquebatur mecum 044 ACT 022 010 et dixi quid faciam Domine Dominus autem dixit ad me surgens vade Damascum et ibi tibi dicetur de omnibus quae te oporteat facere 044 ACT 022 011 et cum non viderem prae claritate luminis illius ad manum deductus a comitibus veni Damascum 044 ACT 022 012 Ananias autem quidam vir secundum legem testimonium habens ab omnibus habitantibus Iudaeis 044 ACT 022 013 veniens ad me et adstans dixit mihi Saule frater respice et ego eadem hora respexi in eum 044 ACT 022 014 at ille dixit Deus patrum nostrorum praeordinavit te ut cognosceres voluntatem eius et videres Iustum et audires vocem ex ore eius 044 ACT 022 015 quia eris testis illius ad omnes homines eorum quae vidisti et audisti 044 ACT 022 016 et nunc quid moraris exsurge baptizare et ablue peccata tua invocato nomine ipsius 044 ACT 022 017 factum est autem revertenti mihi in Hierusalem et oranti in templo fieri me in stupore mentis 044 ACT 022 018 et videre illum dicentem mihi festina et exi velociter ex Hierusalem quoniam non recipient testimonium tuum de me 044 ACT 022 019 et ego dixi Domine ipsi sciunt quia ego eram concludens in carcerem et caedens per synagogas eos qui credebant in te 044 ACT 022 020 et cum funderetur sanguis Stephani testis tui ego adstabam et consentiebam et custodiebam vestimenta interficientium illum 044 ACT 022 021 et dixit ad me vade quoniam ego in nationes longe mittam te 044 ACT 022 022 audiebant autem eum usque ad hoc verbum et levaverunt vocem suam dicentes tolle de terra eiusmodi non enim fas est eum vivere 044 ACT 022 023 vociferantibus autem eis et proicientibus vestimenta sua et pulverem iactantibus in aerem 044 ACT 022 024 iussit tribunus induci eum in castra et flagellis caedi et torqueri eum ut sciret propter quam causam sic adclamarent ei 044 ACT 022 025 et cum adstrinxissent eum loris dixit adstanti sibi centurioni Paulus si hominem romanum et indemnatum licet vobis flagellare 044 ACT 022 026 quo audito centurio accessit ad tribunum et nuntiavit dicens quid acturus es hic enim homo civis romanus est 044 ACT 022 027 accedens autem tribunus dixit illi dic mihi tu Romanus es at ille dixit etiam 044 ACT 022 028 et respondit tribunus ego multa summa civitatem hanc consecutus sum et Paulus ait ego autem et natus sum 044 ACT 022 029 protinus ergo discesserunt ab illo qui eum torturi erant tribunus quoque timuit postquam rescivit quia civis romanus esset et quia alligasset eum 044 ACT 022 030 postera autem die volens scire diligentius qua ex causa accusaretur a Iudaeis solvit eum et iussit sacerdotes convenire et omne concilium et producens Paulum statuit inter illos 044 ACT 023 001 intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem 044 ACT 023 002 princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius 044 ACT 023 003 tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti 044 ACT 023 004 et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis 044 ACT 023 005 dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices 044 ACT 023 006 sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor 044 ACT 023 007 et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo 044 ACT 023 008 Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur 044 ACT 023 009 factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus 044 ACT 023 010 et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra 044 ACT 023 011 sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari 044 ACT 023 012 facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum 044 ACT 023 013 erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant 044 ACT 023 014 qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum 044 ACT 023 015 nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum 044 ACT 023 016 quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo 044 ACT 023 017 vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi 044 ACT 023 018 et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi 044 ACT 023 019 adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi 044 ACT 023 020 ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo 044 ACT 023 021 tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum 044 ACT 023 022 tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset 044 ACT 023 023 et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis 044 ACT 023 024 et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem 044 ACT 023 026 scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem 044 ACT 023 027 virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est 044 ACT 023 028 volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum 044 ACT 023 029 quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen 044 ACT 023 030 et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te 044 ACT 023 031 milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem 044 ACT 023 032 et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra 044 ACT 023 033 qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum 044 ACT 023 034 cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia 044 ACT 023 035 audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum 044 ACT 024 001 post quinque autem dies descendit princeps sacerdotum Ananias cum senioribus quibusdam et Tertullo quodam oratore qui adierunt praesidem adversus Paulum 044 ACT 024 002 et citato Paulo coepit accusare Tertullus dicens cum in multa pace agamus per te et multa corrigantur per tuam providentiam 044 ACT 024 003 semper et ubique suscipimus optime Felix cum omni gratiarum actione 044 ACT 024 004 ne diutius autem te protraham oro breviter audias nos pro tua clementia 044 ACT 024 005 invenimus hunc hominem pestiferum et concitantem seditiones omnibus Iudaeis in universo orbe et auctorem seditionis sectae Nazarenorum 044 ACT 024 006 qui etiam templum violare conatus est quem et adprehendimus 044 ACT 024 008 a quo poteris ipse iudicans de omnibus istis cognoscere de quibus nos accusamus eum 044 ACT 024 009 adiecerunt autem et Iudaei dicentes haec ita se habere 044 ACT 024 010 respondit autem Paulus annuente sibi praeside dicere ex multis annis esse te iudicem genti huic sciens bono animo pro me satisfaciam 044 ACT 024 011 potes enim cognoscere quia non plus sunt dies mihi quam duodecim ex quo ascendi adorare in Hierusalem 044 ACT 024 012 et neque in templo invenerunt me cum aliquo disputantem aut concursum facientem turbae neque in synagogis neque in civitate 044 ACT 024 013 neque probare possunt tibi de quibus nunc accusant me 044 ACT 024 014 confiteor autem hoc tibi quod secundum sectam quam dicunt heresim sic deservio patrio Deo meo credens omnibus quae in lege et prophetis scripta sunt 044 ACT 024 015 spem habens in Deum quam et hii ipsi expectant resurrectionem futuram iustorum et iniquorum 044 ACT 024 016 in hoc et ipse studeo sine offendiculo conscientiam habere ad Deum et ad homines semper 044 ACT 024 017 post annos autem plures elemosynas facturus in gentem meam veni et oblationes et vota 044 ACT 024 018 in quibus invenerunt me purificatum in templo non cum turba neque cum tumultu 044 ACT 024 019 quidam autem ex Asia Iudaei quos oportebat apud te praesto esse et accusare si quid haberent adversum me 044 ACT 024 020 aut hii ipsi dicant si quid invenerunt in me iniquitatis cum stem in concilio 044 ACT 024 021 nisi de una hac solummodo voce qua clamavi inter eos stans quoniam de resurrectione mortuorum ego iudicor hodie a vobis 044 ACT 024 022 distulit autem illos Felix certissime sciens de via dicens cum tribunus Lysias descenderit audiam vos 044 ACT 024 023 iussitque centurioni custodiri eum et habere requiem nec quemquam prohibere de suis ministrare ei 044 ACT 024 024 post aliquot autem dies veniens Felix cum Drusilla uxore sua quae erat Iudaea vocavit Paulum et audivit ab eo fidem quae est in Iesum Christum 044 ACT 024 025 disputante autem illo de iustitia et castitate et de iudicio futuro timefactus Felix respondit quod nunc adtinet vade tempore autem oportuno accersiam te 044 ACT 024 026 simul et sperans quia pecunia daretur a Paulo propter quod et frequenter accersiens eum loquebatur cum eo 044 ACT 024 027 biennio autem expleto accepit successorem Felix Porcium Festum volens autem gratiam praestare Iudaeis Felix reliquit Paulum vinctum 044 ACT 025 001 Festus ergo cum venisset in provinciam post triduum ascendit Hierosolymam a Caesarea 044 ACT 025 002 adieruntque eum principes sacerdotum et primi Iudaeorum adversus Paulum et rogabant eum 044 ACT 025 003 postulantes gratiam adversum eum ut iuberet perduci eum Hierusalem insidias tendentes ut eum interficerent in via 044 ACT 025 004 Festus autem respondit servari Paulum in Caesarea se autem maturius profecturum 044 ACT 025 005 qui ergo in vobis ait potentes sunt descendentes simul si quod est in viro crimen accusent eum 044 ACT 025 006 demoratus autem inter eos dies non amplius quam octo aut decem descendit Caesaream et altera die sedit pro tribunali et iussit Paulum adduci 044 ACT 025 007 qui cum perductus esset circumsteterunt eum qui ab Hierosolyma descenderant Iudaei multas et graves causas obicientes quas non poterant probare 044 ACT 025 008 Paulo autem rationem reddente quoniam neque in legem Iudaeorum neque in templum neque in Caesarem quicquam peccavi 044 ACT 025 009 Festus autem volens Iudaeis gratiam praestare respondens Paulo dixit vis Hierosolymam ascendere et ibi de his iudicari apud me 044 ACT 025 010 dixit autem Paulus ad tribunal Caesaris sto ubi me oportet iudicari Iudaeis non nocui sicut tu melius nosti 044 ACT 025 011 si enim nocui aut dignum morte aliquid feci non recuso mori si vero nihil est eorum quae hii accusant me nemo potest me illis donare Caesarem appello 044 ACT 025 012 tunc Festus cum consilio locutus respondit Caesarem appellasti ad Caesarem ibis 044 ACT 025 013 et cum dies aliquot transacti essent Agrippa rex et Bernice descenderunt Caesaream ad salutandum Festum 044 ACT 025 014 et cum dies plures ibi demorarentur Festus regi indicavit de Paulo dicens vir quidam est derelictus a Felice vinctus 044 ACT 025 015 de quo cum essem Hierosolymis adierunt me principes sacerdotum et seniores Iudaeorum postulantes adversus illum damnationem 044 ACT 025 016 ad quos respondi quia non est consuetudo Romanis donare aliquem hominem priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusatores locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina 044 ACT 025 017 cum ergo huc convenissent sine ulla dilatione sequenti die sedens pro tribunali iussi adduci virum 044 ACT 025 018 de quo cum stetissent accusatores nullam causam deferebant de quibus ego suspicabar malum 044 ACT 025 019 quaestiones vero quasdam de sua superstitione habebant adversus eum et de quodam Iesu defuncto quem adfirmabat Paulus vivere 044 ACT 025 020 haesitans autem ego de huiusmodi quaestione dicebam si vellet ire Hierosolymam et ibi iudicari de istis 044 ACT 025 021 Paulo autem appellante ut servaretur ad Augusti cognitionem iussi servari eum donec mittam eum ad Caesarem 044 ACT 025 022 Agrippa autem ad Festum volebam et ipse hominem audire cras inquit audies eum 044 ACT 025 023 altera autem die cum venisset Agrippa et Bernice cum multa ambitione et introissent in auditorium cum tribunis et viris principalibus civitatis et iubente Festo adductus est Paulus 044 ACT 025 024 et dixit Festus Agrippa rex et omnes qui simul adestis nobiscum viri videtis hunc de quo omnis multitudo Iudaeorum interpellavit me Hierosolymis petens et hic clamantes non oportere eum vivere amplius 044 ACT 025 025 ego vero conperi nihil dignum eum morte admisisse ipso autem hoc appellante Augustum iudicavi mittere 044 ACT 025 026 de quo quid certum scribam domino non habeo propter quod produxi eum ad vos et maxime ad te rex Agrippa ut interrogatione facta habeam quid scribam 044 ACT 025 027 sine ratione enim mihi videtur mittere vinctum et causas eius non significare 044 ACT 026 001 Agrippa vero ad Paulum ait permittitur tibi loqui pro temet ipso tunc Paulus extenta manu coepit rationem reddere 044 ACT 026 002 de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippa aestimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie 044 ACT 026 003 maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt consuetudines et quaestiones propter quod obsecro patienter me audias 044 ACT 026 004 et quidem vitam meam a iuventute quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymis noverunt omnes Iudaei 044 ACT 026 005 praescientes me ab initio si velint testimonium perhibere quoniam secundum certissimam sectam nostrae religionis vixi Pharisaeus 044 ACT 026 006 et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deo sto iudicio subiectus 044 ACT 026 007 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die deservientes sperant devenire de qua spe accusor a Iudaeis rex 044 ACT 026 008 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos suscitat 044 ACT 026 009 et ego quidem existimaveram me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa contraria agere 044 ACT 026 010 quod et feci Hierosolymis et multos sanctorum ego in carceribus inclusi a principibus sacerdotum potestate accepta et cum occiderentur detuli sententiam 044 ACT 026 011 et per omnes synagogas frequenter puniens eos conpellebam blasphemare et amplius insaniens in eos persequebar usque in exteras civitates 044 ACT 026 012 in quibus dum irem Damascum cum potestate et permissu principum sacerdotum 044 ACT 026 013 die media in via vidi rex de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen et eos qui mecum simul erant 044 ACT 026 014 omnesque nos cum decidissemus in terram audivi vocem loquentem mihi hebraica lingua Saule Saule quid me persequeris durum est tibi contra stimulum calcitrare 044 ACT 026 015 ego autem dixi quis es Domine Dominus autem dixit ego sum Iesus quem tu persequeris 044 ACT 026 016 sed exsurge et sta super pedes tuos ad hoc enim apparui tibi ut constituam te ministrum et testem eorum quae vidisti et eorum quibus apparebo tibi 044 ACT 026 017 eripiens te de populo et gentibus in quas nunc ego mitto te 044 ACT 026 018 aperire oculos eorum ut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deum ut accipiant remissionem peccatorum et sortem inter sanctos per fidem quae est in me 044 ACT 026 019 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis 044 ACT 026 020 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis et in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabam ut paenitentiam agerent et converterentur ad Deum digna paenitentiae opera facientes 044 ACT 026 021 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo conprehensum temptabant interficere 044 ACT 026 022 auxilio autem adiutus Dei usque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiori nihil extra dicens quam ea quae prophetae sunt locuti futura esse et Moses 044 ACT 026 023 si passibilis Christus si primus ex resurrectione mortuorum lumen adnuntiaturus est populo et gentibus 044 ACT 026 024 haec loquente eo et rationem reddente Festus magna voce dixit insanis Paule multae te litterae ad insaniam convertunt 044 ACT 026 025 at Paulus non insanio inquit optime Feste sed veritatis et sobrietatis verba eloquor 044 ACT 026 026 scit enim de his rex ad quem et constanter loquor latere enim eum nihil horum arbitror neque enim in angulo quicquam horum gestum est 044 ACT 026 027 credis rex Agrippa prophetis scio quia credis 044 ACT 026 028 Agrippa autem ad Paulum in modico suades me Christianum fieri 044 ACT 026 029 et Paulus opto apud Deum et in modico et in magno non tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie fieri tales qualis et ego sum exceptis vinculis his 044 ACT 026 030 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsidebant eis 044 ACT 026 031 et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentes quia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit homo iste 044 ACT 026 032 Agrippa autem Festo dixit dimitti poterat homo hic si non appellasset Caesarem 044 ACT 027 001 ut autem iudicatum est eum navigare in Italiam et tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iulio cohortis Augustae 044 ACT 027 002 ascendentes autem navem hadrumetinam incipientem navigare circa Asiae loca sustulimus perseverante nobiscum Aristarcho Macedone Thessalonicense 044 ACT 027 003 sequenti autem die devenimus Sidonem humane autem tractans Iulius Paulum permisit ad amicos ire et curam sui agere 044 ACT 027 004 et inde cum sustulissemus subnavigavimus Cypro propterea quod essent venti contrarii 044 ACT 027 005 et pelagus Ciliciae et Pamphiliae navigantes venimus Lystram quae est Lyciae 044 ACT 027 006 et ibi inveniens centurio navem alexandrinam navigantem in Italiam transposuit nos in eam 044 ACT 027 007 et cum multis diebus tarde navigaremus et vix devenissemus contra Cnidum prohibente nos vento adnavigavimus Cretae secundum Salmonem 044 ACT 027 008 et vix iuxta navigantes venimus in locum quendam qui vocatur Boni portus cui iuxta erat civitas Thalassa 044 ACT 027 009 multo autem tempore peracto et cum iam non esset tuta navigatio eo quod et ieiunium iam praeterisset consolabatur Paulus 044 ACT 027 010 dicens eis viri video quoniam cum iniuria et multo damno non solum oneris et navis sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio 044 ACT 027 011 centurio autem gubernatori et nauclerio magis credebat quam his quae a Paulo dicebantur 044 ACT 027 012 et cum aptus portus non esset ad hiemandum plurimi statuerunt consilium navigare inde si quo modo possent devenientes Phoenice hiemare portum Cretae respicientem ad africum et ad chorum 044 ACT 027 013 adspirante autem austro aestimantes propositum se tenere cum sustulissent de Asson legebant Cretam 044 ACT 027 014 non post multum autem misit se contra ipsam ventus typhonicus qui vocatur euroaquilo 044 ACT 027 015 cumque arrepta esset navis et non posset conari in ventum data nave flatibus ferebamur 044 ACT 027 016 insulam autem quandam decurrentes quae vocatur Caudam potuimus vix obtinere scapham 044 ACT 027 017 qua sublata adiutoriis utebantur accingentes navem timentes ne in Syrtim inciderent submisso vase sic ferebantur 044 ACT 027 018 valide autem nobis tempestate iactatis sequenti die iactum fecerunt 044 ACT 027 019 et tertia die suis manibus armamenta navis proiecerunt 044 ACT 027 020 neque sole autem neque sideribus apparentibus per plures dies et tempestate non exigua inminente iam ablata erat spes omnis salutis nostrae 044 ACT 027 021 et cum multa ieiunatio fuisset tunc stans Paulus in medio eorum dixit oportebat quidem o viri audito me non tollere a Creta lucrique facere iniuriam hanc et iacturam 044 ACT 027 022 et nunc suadeo vobis bono animo esse amissio enim nullius animae erit ex vobis praeterquam navis 044 ACT 027 023 adstitit enim mihi hac nocte angelus Dei cuius sum ego et cui deservio 044 ACT 027 024 dicens ne timeas Paule Caesari te oportet adsistere et ecce donavit tibi Deus omnes qui navigant tecum 044 ACT 027 025 propter quod bono animo estote viri credo enim Deo quia sic erit quemadmodum dictum est mihi 044 ACT 027 026 in insulam autem quandam oportet nos devenire 044 ACT 027 027 sed posteaquam quartadecima nox supervenit navigantibus nobis in Hadria circa mediam noctem suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regionem 044 ACT 027 028 qui submittentes invenerunt passus viginti et pusillum inde separati invenerunt passus quindecim 044 ACT 027 029 timentes autem ne in aspera loca incideremus de puppi mittentes anchoras quattuor optabant diem fieri 044 ACT 027 030 nautis vero quaerentibus fugere de navi cum misissent scapham in mare sub obtentu quasi a prora inciperent anchoras extendere 044 ACT 027 031 dixit Paulus centurioni et militibus nisi hii in navi manserint vos salvi fieri non potestis 044 ACT 027 032 tunc absciderunt milites funes scaphae et passi sunt eam excidere 044 ACT 027 033 et cum lux inciperet fieri rogabat Paulus omnes sumere cibum dicens quartadecima hodie die expectantes ieiuni permanetis nihil accipientes 044 ACT 027 034 propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra quia nullius vestrum capillus de capite peribit 044 ACT 027 035 et cum haec dixisset sumens panem gratias egit Deo in conspectu omnium et cum fregisset coepit manducare 044 ACT 027 036 animaequiores autem facti omnes et ipsi adsumpserunt cibum 044 ACT 027 037 eramus vero universae animae in navi ducentae septuaginta sex 044 ACT 027 038 et satiati cibo adleviabant navem iactantes triticum in mare 044 ACT 027 039 cum autem dies factus esset terram non agnoscebant sinum vero quendam considerabant habentem litus in quem cogitabant si possent eicere navem 044 ACT 027 040 et cum anchoras abstulissent committebant se mari simul laxantes iuncturas gubernaculorum et levato artemone secundum flatum aurae tendebant ad litus 044 ACT 027 041 et cum incidissemus in locum bithalassum inpegerunt navem et prora quidem fixa manebat inmobilis puppis vero solvebatur a vi maris 044 ACT 027 042 militum autem consilium fuit ut custodias occiderent ne quis cum enatasset effugeret 044 ACT 027 043 centurio autem volens servare Paulum prohibuit fieri iussitque eos qui possent natare mittere se primos et evadere et ad terram exire 044 ACT 027 044 et ceteros alios in tabulis ferebant quosdam super ea quae de navi essent et sic factum est ut omnes animae evaderent ad terram 044 ACT 028 001 et cum evasissemus tunc cognovimus quia Militene insula vocatur barbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis 044 ACT 028 002 accensa enim pyra reficiebant nos omnes propter imbrem qui inminebat et frigus 044 ACT 028 003 cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam multitudinem et inposuisset super ignem vipera a calore cum processisset invasit manum eius 044 ACT 028 004 ut vero viderunt barbari pendentem bestiam de manu eius ad invicem dicebant utique homicida est homo hic qui cum evaserit de mari Ultio non sinit vivere 044 ACT 028 005 et ille quidem excutiens bestiam in ignem nihil mali passus est 044 ACT 028 006 at illi existimabant eum in tumorem convertendum et subito casurum et mori diu autem illis sperantibus et videntibus nihil mali in eo fieri convertentes se dicebant eum esse deum 044 ACT 028 007 in locis autem illis erant praedia principis insulae nomine Publii qui nos suscipiens triduo benigne exhibuit 044 ACT 028 008 contigit autem patrem Publii febribus et dysenteria vexatum iacere ad quem Paulus intravit et cum orasset et inposuisset ei manus salvavit eum 044 ACT 028 009 quo facto et omnes qui in insula habebant infirmitates accedebant et curabantur 044 ACT 028 010 qui etiam multis honoribus nos honoraverunt et navigantibus inposuerunt quae necessaria erant 044 ACT 028 011 post menses autem tres navigavimus in nave alexandrina quae in insula hiemaverat cui erat insigne Castorum 044 ACT 028 012 et cum venissemus Syracusam mansimus ibi triduo 044 ACT 028 013 inde circumlegentes devenimus Regium et post unum diem flante austro secunda die venimus Puteolos 044 ACT 028 014 ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septem et sic venimus Romam 044 ACT 028 015 et inde cum audissent fratres occurrerunt nobis usque ad Appii Forum et Tribus Tabernis quos cum vidisset Paulus gratias agens Deo accepit fiduciam 044 ACT 028 016 cum venissemus autem Romam permissum est Paulo manere sibimet cum custodiente se milite 044 ACT 028 017 post tertium autem diem convocavit primos Iudaeorum cumque convenissent dicebat eis ego viri fratres nihil adversus plebem faciens aut morem paternum vinctus ab Hierosolymis traditus sum in manus Romanorum 044 ACT 028 018 qui cum interrogationem de me habuissent voluerunt me dimittere eo quod nulla causa esset mortis in me 044 ACT 028 019 contradicentibus autem Iudaeis coactus sum appellare Caesarem non quasi gentem meam habens aliquid accusare 044 ACT 028 020 propter hanc igitur causam rogavi vos videre et adloqui propter spem enim Israhel catena hac circumdatus sum 044 ACT 028 021 at illi dixerunt ad eum nos neque litteras accepimus de te a Iudaea neque adveniens aliquis fratrum nuntiavit aut locutus est quid de te malum 044 ACT 028 022 rogamus autem a te audire quae sentis nam de secta hac notum est nobis quia ubique ei contradicitur 044 ACT 028 023 cum constituissent autem illi diem venerunt ad eum in hospitium plures quibus exponebat testificans regnum Dei suadensque eos de Iesu ex lege Mosi et prophetis a mane usque ad vesperam 044 ACT 028 024 et quidam credebant his quae dicebantur quidam vero non credebant 044 ACT 028 025 cumque invicem non essent consentientes discedebant dicente Paulo unum verbum quia bene Spiritus Sanctus locutus est per Esaiam prophetam ad patres nostros 044 ACT 028 026 dicens vade ad populum istum et dic aure audietis et non intellegetis et videntes videbitis et non perspicietis 044 ACT 028 027 incrassatum est enim cor populi huius et auribus graviter audierunt et oculos suos conpresserunt ne forte videant oculis et auribus audiant et corde intellegant et convertantur et sanem illos 044 ACT 028 028 notum ergo sit vobis quoniam gentibus missum est hoc salutare Dei ipsi et audient 044 ACT 028 030 mansit autem biennio toto in suo conducto et suscipiebat omnes qui ingrediebantur ad eum 044 ACT 028 031 praedicans regnum Dei et docens quae sunt de Domino Iesu Christo cum omni fiducia sine prohibitione # # BOOK 045 ROM Romans Romanos 045 ROM 001 001 Paulus servus Christi Iesu vocatus apostolus segregatus in evangelium Dei 045 ROM 001 002 quod ante promiserat per prophetas suos in scripturis sanctis 045 ROM 001 003 de Filio suo qui factus est ex semine David secundum carnem 045 ROM 001 004 qui praedestinatus est Filius Dei in virtute secundum Spiritum sanctificationis ex resurrectione mortuorum Iesu Christi Domini nostri 045 ROM 001 005 per quem accepimus gratiam et apostolatum ad oboediendum fidei in omnibus gentibus pro nomine eius 045 ROM 001 006 in quibus estis et vos vocati Iesu Christi 045 ROM 001 007 omnibus qui sunt Romae dilectis Dei vocatis sanctis gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 045 ROM 001 008 primum quidem gratias ago Deo meo per Iesum Christum pro omnibus vobis quia fides vestra adnuntiatur in universo mundo 045 ROM 001 009 testis enim mihi est Deus cui servio in spiritu meo in evangelio Filii eius quod sine intermissione memoriam vestri facio 045 ROM 001 010 semper in orationibus meis obsecrans si quo modo tandem aliquando prosperum iter habeam in voluntate Dei veniendi ad vos 045 ROM 001 011 desidero enim videre vos ut aliquid inpertiar gratiae vobis spiritalis ad confirmandos vos 045 ROM 001 012 id est simul consolari in vobis per eam quae invicem est fidem vestram atque meam 045 ROM 001 013 nolo autem vos ignorare fratres quia saepe proposui venire ad vos et prohibitus sum usque adhuc ut aliquem fructum habeam et in vobis sicut et in ceteris gentibus 045 ROM 001 014 Graecis ac barbaris sapientibus et insipientibus debitor sum 045 ROM 001 015 ita quod in me promptum est et vobis qui Romae estis evangelizare 045 ROM 001 016 non enim erubesco evangelium virtus enim Dei est in salutem omni credenti Iudaeo primum et Graeco 045 ROM 001 017 iustitia enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem sicut scriptum est iustus autem ex fide vivit 045 ROM 001 018 revelatur enim ira Dei de caelo super omnem impietatem et iniustitiam hominum eorum qui veritatem in iniustitiam detinent 045 ROM 001 019 quia quod notum est Dei manifestum est in illis Deus enim illis manifestavit 045 ROM 001 020 invisibilia enim ipsius a creatura mundi per ea quae facta sunt intellecta conspiciuntur sempiterna quoque eius virtus et divinitas ut sint inexcusabiles (aïdios g126) 045 ROM 001 021 quia cum cognovissent Deum non sicut Deum glorificaverunt aut gratias egerunt sed evanuerunt in cogitationibus suis et obscuratum est insipiens cor eorum 045 ROM 001 022 dicentes enim se esse sapientes stulti facti sunt 045 ROM 001 023 et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis hominis et volucrum et quadrupedum et serpentium 045 ROM 001 024 propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum in inmunditiam ut contumeliis adficiant corpora sua in semet ipsis 045 ROM 001 025 qui commutaverunt veritatem Dei in mendacio et coluerunt et servierunt creaturae potius quam creatori qui est benedictus in saecula amen (aiōn g165) 045 ROM 001 026 propterea tradidit illos Deus in passiones ignominiae nam feminae eorum inmutaverunt naturalem usum in eum usum qui est contra naturam 045 ROM 001 027 similiter autem et masculi relicto naturali usu feminae exarserunt in desideriis suis in invicem masculi in masculos turpitudinem operantes et mercedem quam oportuit erroris sui in semet ipsis recipientes 045 ROM 001 028 et sicut non probaverunt Deum habere in notitia tradidit eos Deus in reprobum sensum ut faciant quae non conveniunt 045 ROM 001 029 repletos omni iniquitate malitia fornicatione avaritia nequitia plenos invidia homicidio contentione dolo malignitate susurrones 045 ROM 001 030 detractores Deo odibiles contumeliosos superbos elatos inventores malorum parentibus non oboedientes 045 ROM 001 031 insipientes inconpositos sine affectione absque foedere sine misericordia 045 ROM 001 032 qui cum iustitiam Dei cognovissent non intellexerunt quoniam qui talia agunt digni sunt morte non solum ea faciunt sed et consentiunt facientibus 045 ROM 002 001 propter quod inexcusabilis es o homo omnis qui iudicas in quo enim iudicas alterum te ipsum condemnas eadem enim agis qui iudicas 045 ROM 002 002 scimus enim quoniam iudicium Dei est secundum veritatem in eos qui talia agunt 045 ROM 002 003 existimas autem hoc o homo qui iudicas eos qui talia agunt et facis ea quia tu effugies iudicium Dei 045 ROM 002 004 an divitias bonitatis eius et patientiae et longanimitatis contemnis ignorans quoniam benignitas Dei ad paenitentiam te adducit 045 ROM 002 005 secundum duritiam autem tuam et inpaenitens cor thesaurizas tibi iram in die irae et revelationis iusti iudicii Dei 045 ROM 002 006 qui reddet unicuique secundum opera eius 045 ROM 002 007 his quidem qui secundum patientiam boni operis gloriam et honorem et incorruptionem quaerentibus vitam aeternam (aiōnios g166) 045 ROM 002 008 his autem qui ex contentione et qui non adquiescunt veritati credunt autem iniquitati ira et indignatio 045 ROM 002 009 tribulatio et angustia in omnem animam hominis operantis malum Iudaei primum et Graeci 045 ROM 002 010 gloria autem et honor et pax omni operanti bonum Iudaeo primum et Graeco 045 ROM 002 011 non est enim personarum acceptio apud Deum 045 ROM 002 012 quicumque enim sine lege peccaverunt sine lege et peribunt et quicumque in lege peccaverunt per legem iudicabuntur 045 ROM 002 013 non enim auditores legis iusti sunt apud Deum sed factores legis iustificabuntur 045 ROM 002 014 cum enim gentes quae legem non habent naturaliter quae legis sunt faciunt eiusmodi legem non habentes ipsi sibi sunt lex 045 ROM 002 015 qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis testimonium reddente illis conscientia ipsorum et inter se invicem cogitationum accusantium aut etiam defendentium 045 ROM 002 016 in die cum iudicabit Deus occulta hominum secundum evangelium meum per Iesum Christum 045 ROM 002 017 si autem tu Iudaeus cognominaris et requiescis in lege et gloriaris in Deo 045 ROM 002 018 et nosti voluntatem et probas utiliora instructus per legem 045 ROM 002 019 confidis te ipsum ducem esse caecorum lumen eorum qui in tenebris sunt 045 ROM 002 020 eruditorem insipientium magistrum infantium habentem formam scientiae et veritatis in lege 045 ROM 002 021 qui ergo alium doces te ipsum non doces qui praedicas non furandum furaris 045 ROM 002 022 qui dicis non moechandum moecharis qui abominaris idola sacrilegium facis 045 ROM 002 023 qui in lege gloriaris per praevaricationem legis Deum inhonoras 045 ROM 002 024 nomen enim Dei per vos blasphematur inter gentes sicut scriptum est 045 ROM 002 025 circumcisio quidem prodest si legem observes si autem praevaricator legis sis circumcisio tua praeputium facta est 045 ROM 002 026 si igitur praeputium iustitias legis custodiat nonne praeputium illius in circumcisionem reputabitur 045 ROM 002 027 et iudicabit quod ex natura est praeputium legem consummans te qui per litteram et circumcisionem praevaricator legis es 045 ROM 002 028 non enim qui in manifesto Iudaeus est neque quae in manifesto in carne circumcisio 045 ROM 002 029 sed qui in abscondito Iudaeus et circumcisio cordis in spiritu non littera cuius laus non ex hominibus sed ex Deo est 045 ROM 003 001 quid ergo amplius est Iudaeo aut quae utilitas circumcisionis 045 ROM 003 002 multum per omnem modum primum quidem quia credita sunt illis eloquia Dei 045 ROM 003 003 quid enim si quidam illorum non crediderunt numquid incredulitas illorum fidem Dei evacuabit absit 045 ROM 003 004 est autem Deus verax omnis autem homo mendax sicut scriptum est ut iustificeris in sermonibus tuis et vincas cum iudicaris 045 ROM 003 005 si autem iniquitas nostra iustitiam Dei commendat quid dicemus numquid iniquus Deus qui infert iram secundum hominem dico 045 ROM 003 006 absit alioquin quomodo iudicabit Deus mundum 045 ROM 003 007 si enim veritas Dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius quid adhuc et ego tamquam peccator iudicor 045 ROM 003 008 et non sicut blasphemamur et sicut aiunt nos quidam dicere faciamus mala ut veniant bona quorum damnatio iusta est 045 ROM 003 009 quid igitur praecellimus eos nequaquam causati enim sumus Iudaeos et Graecos omnes sub peccato esse 045 ROM 003 010 sicut scriptum est quia non est iustus quisquam 045 ROM 003 011 non est intellegens non est requirens Deum 045 ROM 003 012 omnes declinaverunt simul inutiles facti sunt non est qui faciat bonum non est usque ad unum 045 ROM 003 013 sepulchrum patens est guttur eorum linguis suis dolose agebant venenum aspidum sub labiis eorum 045 ROM 003 014 quorum os maledictione et amaritudine plenum est 045 ROM 003 015 veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem 045 ROM 003 016 contritio et infelicitas in viis eorum 045 ROM 003 017 et viam pacis non cognoverunt 045 ROM 003 018 non est timor Dei ante oculos eorum 045 ROM 003 019 scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur his qui in lege sunt loquitur ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus Deo 045 ROM 003 020 quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo per legem enim cognitio peccati 045 ROM 003 021 nunc autem sine lege iustitia Dei manifestata est testificata a lege et prophetis 045 ROM 003 022 iustitia autem Dei per fidem Iesu Christi super omnes qui credunt non enim est distinctio 045 ROM 003 023 omnes enim peccaverunt et egent gloriam Dei 045 ROM 003 024 iustificati gratis per gratiam ipsius per redemptionem quae est in Christo Iesu 045 ROM 003 025 quem proposuit Deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius ad ostensionem iustitiae suae propter remissionem praecedentium delictorum 045 ROM 003 026 in sustentatione Dei ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore ut sit ipse iustus et iustificans eum qui ex fide est Iesu 045 ROM 003 027 ubi est ergo gloriatio exclusa est per quam legem factorum non sed per legem fidei 045 ROM 003 028 arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis 045 ROM 003 029 an Iudaeorum Deus tantum nonne et gentium immo et gentium 045 ROM 003 030 quoniam quidem unus Deus qui iustificabit circumcisionem ex fide et praeputium per fidem 045 ROM 003 031 legem ergo destruimus per fidem absit sed legem statuimus 045 ROM 004 001 quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem 045 ROM 004 002 si enim Abraham ex operibus iustificatus est habet gloriam sed non apud Deum 045 ROM 004 003 quid enim scriptura dicit credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam 045 ROM 004 004 ei autem qui operatur merces non inputatur secundum gratiam sed secundum debitum 045 ROM 004 005 ei vero qui non operatur credenti autem in eum qui iustificat impium reputatur fides eius ad iustitiam 045 ROM 004 006 sicut et David dicit beatitudinem hominis cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus 045 ROM 004 007 beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata 045 ROM 004 008 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum 045 ROM 004 009 beatitudo ergo haec in circumcisione an etiam in praeputio dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam 045 ROM 004 010 quomodo ergo reputata est in circumcisione an in praeputio non in circumcisione sed in praeputio 045 ROM 004 011 et signum accepit circumcisionis signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio ut sit pater omnium credentium per praeputium ut reputetur et illis ad iustitiam 045 ROM 004 012 et sit pater circumcisionis non his tantum qui sunt ex circumcisione sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei patris nostri Abrahae 045 ROM 004 013 non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius ut heres esset mundi sed per iustitiam fidei 045 ROM 004 014 si enim qui ex lege heredes sunt exinanita est fides abolita est promissio 045 ROM 004 015 lex enim iram operatur ubi enim non est lex nec praevaricatio 045 ROM 004 016 ideo ex fide ut secundum gratiam ut firma sit promissio omni semini non ei qui ex lege est solum sed et ei qui ex fide est Abrahae qui est pater omnium nostrum 045 ROM 004 017 sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te ante Deum cui credidit qui vivificat mortuos et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt 045 ROM 004 018 qui contra spem in spem credidit ut fieret pater multarum gentium secundum quod dictum est sic erit semen tuum 045 ROM 004 019 et non infirmatus fide consideravit corpus suum emortuum cum fere centum annorum esset et emortuam vulvam Sarrae 045 ROM 004 020 in repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia sed confortatus est fide dans gloriam Deo 045 ROM 004 021 plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere 045 ROM 004 022 ideo et reputatum est illi ad iustitiam 045 ROM 004 023 non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi 045 ROM 004 024 sed et propter nos quibus reputabitur credentibus in eum qui suscitavit Iesum Dominum nostrum a mortuis 045 ROM 004 025 qui traditus est propter delicta nostra et resurrexit propter iustificationem nostram 045 ROM 005 001 iustificati igitur ex fide pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Iesum Christum 045 ROM 005 002 per quem et accessum habemus fide in gratiam istam in qua stamus et gloriamur in spe gloriae filiorum Dei 045 ROM 005 003 non solum autem sed et gloriamur in tribulationibus scientes quod tribulatio patientiam operatur 045 ROM 005 004 patientia autem probationem probatio vero spem 045 ROM 005 005 spes autem non confundit quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus est nobis 045 ROM 005 006 ut quid enim Christus cum adhuc infirmi essemus secundum tempus pro impiis mortuus est 045 ROM 005 007 vix enim pro iusto quis moritur nam pro bono forsitan quis et audeat mori 045 ROM 005 008 commendat autem suam caritatem Deus in nos quoniam cum adhuc peccatores essemus 045 ROM 005 009 Christus pro nobis mortuus est multo igitur magis iustificati nunc in sanguine ipsius salvi erimus ab ira per ipsum 045 ROM 005 010 si enim cum inimici essemus reconciliati sumus Deo per mortem Filii eius multo magis reconciliati salvi erimus in vita ipsius 045 ROM 005 011 non solum autem sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum per quem nunc reconciliationem accepimus 045 ROM 005 012 propterea sicut per unum hominem in hunc mundum peccatum intravit et per peccatum mors et ita in omnes homines mors pertransiit in quo omnes peccaverunt 045 ROM 005 013 usque ad legem enim peccatum erat in mundo peccatum autem non inputatur cum lex non est 045 ROM 005 014 sed regnavit mors ab Adam usque ad Mosen etiam in eos qui non peccaverunt in similitudinem praevaricationis Adae qui est forma futuri 045 ROM 005 015 sed non sicut delictum ita et donum si enim unius delicto multi mortui sunt multo magis gratia Dei et donum in gratiam unius hominis Iesu Christi in plures abundavit 045 ROM 005 016 et non sicut per unum peccantem ita et donum nam iudicium ex uno in condemnationem gratia autem ex multis delictis in iustificationem 045 ROM 005 017 si enim in unius delicto mors regnavit per unum multo magis abundantiam gratiae et donationis et iustitiae accipientes in vita regnabunt per unum Iesum Christum 045 ROM 005 018 igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae 045 ROM 005 019 sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi ita et per unius oboeditionem iusti constituentur multi 045 ROM 005 020 lex autem subintravit ut abundaret delictum ubi autem abundavit delictum superabundavit gratia 045 ROM 005 021 ut sicut regnavit peccatum in morte ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam per Iesum Christum Dominum nostrum (aiōnios g166) 045 ROM 006 001 quid ergo dicemus permanebimus in peccato ut gratia abundet 045 ROM 006 002 absit qui enim mortui sumus peccato quomodo adhuc vivemus in illo 045 ROM 006 003 an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu in morte ipsius baptizati sumus 045 ROM 006 004 consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam Patris ita et nos in novitate vitae ambulemus 045 ROM 006 005 si enim conplantati facti sumus similitudini mortis eius simul et resurrectionis erimus 045 ROM 006 006 hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est ut destruatur corpus peccati ut ultra non serviamus peccato 045 ROM 006 007 qui enim mortuus est iustificatus est a peccato 045 ROM 006 008 si autem mortui sumus cum Christo credimus quia simul etiam vivemus cum Christo 045 ROM 006 009 scientes quod Christus surgens ex mortuis iam non moritur mors illi ultra non dominabitur 045 ROM 006 010 quod enim mortuus est peccato mortuus est semel quod autem vivit vivit Deo 045 ROM 006 011 ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato viventes autem Deo in Christo Iesu 045 ROM 006 012 non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut oboediatis concupiscentiis eius 045 ROM 006 013 sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato sed exhibete vos Deo tamquam ex mortuis viventes et membra vestra arma iustitiae Deo 045 ROM 006 014 peccatum enim vobis non dominabitur non enim sub lege estis sed sub gratia 045 ROM 006 015 quid ergo peccavimus quoniam non sumus sub lege sed sub gratia absit 045 ROM 006 016 nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum servi estis eius cui oboeditis sive peccati sive oboeditionis ad iustitiam 045 ROM 006 017 gratias autem Deo quod fuistis servi peccati oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae in qua traditi estis 045 ROM 006 018 liberati autem a peccato servi facti estis iustitiae 045 ROM 006 019 humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae sicut enim exhibuistis membra vestra servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem 045 ROM 006 020 cum enim servi essetis peccati liberi fuistis iustitiae 045 ROM 006 021 quem ergo fructum habuistis tunc in quibus nunc erubescitis nam finis illorum mors est 045 ROM 006 022 nunc vero liberati a peccato servi autem facti Deo habetis fructum vestrum in sanctificationem finem vero vitam aeternam (aiōnios g166) 045 ROM 006 023 stipendia enim peccati mors gratia autem Dei vita aeterna in Christo Iesu Domino nostro (aiōnios g166) 045 ROM 007 001 an ignoratis fratres scientibus enim legem loquor quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit 045 ROM 007 002 nam quae sub viro est mulier vivente viro alligata est legi si autem mortuus fuerit vir soluta est a lege viri 045 ROM 007 003 igitur vivente viro vocabitur adultera si fuerit cum alio viro si autem mortuus fuerit vir eius liberata est a lege ut non sit adultera si fuerit cum alio viro 045 ROM 007 004 itaque fratres mei et vos mortificati estis legi per corpus Christi ut sitis alterius qui ex mortuis resurrexit ut fructificaremus Deo 045 ROM 007 005 cum enim essemus in carne passiones peccatorum quae per legem erant operabantur in membris nostris ut fructificarent morti 045 ROM 007 006 nunc autem soluti sumus a lege morientes in quo detinebamur ita ut serviamus in novitate spiritus et non in vetustate litterae 045 ROM 007 007 quid ergo dicemus lex peccatum est absit sed peccatum non cognovi nisi per legem nam concupiscentiam nesciebam nisi lex diceret non concupisces 045 ROM 007 008 occasione autem accepta peccatum per mandatum operatum est in me omnem concupiscentiam sine lege enim peccatum mortuum erat 045 ROM 007 009 ego autem vivebam sine lege aliquando sed cum venisset mandatum peccatum revixit 045 ROM 007 010 ego autem mortuus sum et inventum est mihi mandatum quod erat ad vitam hoc esse ad mortem 045 ROM 007 011 nam peccatum occasione accepta per mandatum seduxit me et per illud occidit 045 ROM 007 012 itaque lex quidem sancta et mandatum sanctum et iustum et bonum 045 ROM 007 013 quod ergo bonum est mihi factum est mors absit sed peccatum ut appareat peccatum per bonum mihi operatum est mortem ut fiat supra modum peccans peccatum per mandatum 045 ROM 007 014 scimus enim quod lex spiritalis est ego autem carnalis sum venundatus sub peccato 045 ROM 007 015 quod enim operor non intellego non enim quod volo hoc ago sed quod odi illud facio 045 ROM 007 016 si autem quod nolo illud facio consentio legi quoniam bona 045 ROM 007 017 nunc autem iam non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum 045 ROM 007 018 scio enim quia non habitat in me hoc est in carne mea bonum nam velle adiacet mihi perficere autem bonum non invenio 045 ROM 007 019 non enim quod volo bonum hoc facio sed quod nolo malum hoc ago 045 ROM 007 020 si autem quod nolo illud facio non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum 045 ROM 007 021 invenio igitur legem volenti mihi facere bonum quoniam mihi malum adiacet 045 ROM 007 022 condelector enim legi Dei secundum interiorem hominem 045 ROM 007 023 video autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis meae et captivantem me in lege peccati quae est in membris meis 045 ROM 007 024 infelix ego homo quis me liberabit de corpore mortis huius 045 ROM 007 025 gratia Dei per Iesum Christum Dominum nostrum igitur ego ipse mente servio legi Dei carne autem legi peccati 045 ROM 008 001 nihil ergo nunc damnationis est his qui sunt in Christo Iesu qui non secundum carnem ambulant 045 ROM 008 002 lex enim Spiritus vitae in Christo Iesu liberavit me a lege peccati et mortis 045 ROM 008 003 nam quod inpossibile erat legis in quo infirmabatur per carnem Deus Filium suum mittens in similitudinem carnis peccati et de peccato damnavit peccatum in carne 045 ROM 008 004 ut iustificatio legis impleretur in nobis qui non secundum carnem ambulamus sed secundum Spiritum 045 ROM 008 005 qui enim secundum carnem sunt quae carnis sunt sapiunt qui vero secundum Spiritum quae sunt Spiritus sentiunt 045 ROM 008 006 nam prudentia carnis mors prudentia autem Spiritus vita et pax 045 ROM 008 007 quoniam sapientia carnis inimicitia est in Deum legi enim Dei non subicitur nec enim potest 045 ROM 008 008 qui autem in carne sunt Deo placere non possunt 045 ROM 008 009 vos autem in carne non estis sed in Spiritu si tamen Spiritus Dei habitat in vobis si quis autem Spiritum Christi non habet hic non est eius 045 ROM 008 010 si autem Christus in vobis est corpus quidem mortuum est propter peccatum spiritus vero vita propter iustificationem 045 ROM 008 011 quod si Spiritus eius qui suscitavit Iesum a mortuis habitat in vobis qui suscitavit Iesum Christum a mortuis vivificabit et mortalia corpora vestra propter inhabitantem Spiritum eius in vobis 045 ROM 008 012 ergo fratres debitores sumus non carni ut secundum carnem vivamus 045 ROM 008 013 si enim secundum carnem vixeritis moriemini si autem Spiritu facta carnis mortificatis vivetis 045 ROM 008 014 quicumque enim Spiritu Dei aguntur hii filii sunt Dei 045 ROM 008 015 non enim accepistis spiritum servitutis iterum in timore sed accepistis Spiritum adoptionis filiorum in quo clamamus Abba Pater 045 ROM 008 016 ipse Spiritus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus filii Dei 045 ROM 008 017 si autem filii et heredes heredes quidem Dei coheredes autem Christi si tamen conpatimur ut et conglorificemur 045 ROM 008 018 existimo enim quod non sunt condignae passiones huius temporis ad futuram gloriam quae revelabitur in nobis 045 ROM 008 019 nam expectatio creaturae revelationem filiorum Dei expectat 045 ROM 008 020 vanitati enim creatura subiecta est non volens sed propter eum qui subiecit in spem 045 ROM 008 021 quia et ipsa creatura liberabitur a servitute corruptionis in libertatem gloriae filiorum Dei 045 ROM 008 022 scimus enim quod omnis creatura ingemescit et parturit usque adhuc 045 ROM 008 023 non solum autem illa sed et nos ipsi primitias Spiritus habentes et ipsi intra nos gemimus adoptionem filiorum expectantes redemptionem corporis nostri 045 ROM 008 024 spe enim salvi facti sumus spes autem quae videtur non est spes nam quod videt quis quid sperat 045 ROM 008 025 si autem quod non videmus speramus per patientiam expectamus 045 ROM 008 026 similiter autem et Spiritus adiuvat infirmitatem nostram nam quid oremus sicut oportet nescimus sed ipse Spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus 045 ROM 008 027 qui autem scrutatur corda scit quid desideret Spiritus quia secundum Deum postulat pro sanctis 045 ROM 008 028 scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum his qui secundum propositum vocati sunt sancti 045 ROM 008 029 nam quos praescivit et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii eius ut sit ipse primogenitus in multis fratribus 045 ROM 008 030 quos autem praedestinavit hos et vocavit et quos vocavit hos et iustificavit quos autem iustificavit illos et glorificavit 045 ROM 008 031 quid ergo dicemus ad haec si Deus pro nobis quis contra nos 045 ROM 008 032 qui etiam Filio suo non pepercit sed pro nobis omnibus tradidit illum quomodo non etiam cum illo omnia nobis donabit 045 ROM 008 033 quis accusabit adversus electos Dei Deus qui iustificat 045 ROM 008 034 quis est qui condemnet Christus Iesus qui mortuus est immo qui resurrexit qui et est ad dexteram Dei qui etiam interpellat pro nobis 045 ROM 008 035 quis nos separabit a caritate Christi tribulatio an angustia an persecutio an fames an nuditas an periculum an gladius 045 ROM 008 036 sicut scriptum est quia propter te mortificamur tota die aestimati sumus ut oves occisionis 045 ROM 008 037 sed in his omnibus superamus propter eum qui dilexit nos 045 ROM 008 038 certus sum enim quia neque mors neque vita neque angeli neque principatus neque instantia neque futura neque fortitudines 045 ROM 008 039 neque altitudo neque profundum neque creatura alia poterit nos separare a caritate Dei quae est in Christo Iesu Domino nostro 045 ROM 009 001 veritatem dico in Christo non mentior testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto 045 ROM 009 002 quoniam tristitia est mihi magna et continuus dolor cordi meo 045 ROM 009 003 optabam enim ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem 045 ROM 009 004 qui sunt Israhelitae quorum adoptio est filiorum et gloria et testamenta et legislatio et obsequium et promissa 045 ROM 009 005 quorum patres et ex quibus Christus secundum carnem qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen (aiōn g165) 045 ROM 009 006 non autem quod exciderit verbum Dei non enim omnes qui ex Israhel hii sunt Israhel 045 ROM 009 007 neque quia semen sunt Abrahae omnes filii sed in Isaac vocabitur tibi semen 045 ROM 009 008 id est non qui filii carnis hii filii Dei sed qui filii sunt promissionis aestimantur in semine 045 ROM 009 009 promissionis enim verbum hoc est secundum hoc tempus veniam et erit Sarrae filius 045 ROM 009 010 non solum autem sed et Rebecca ex uno concubitum habens Isaac patre nostro 045 ROM 009 011 cum enim nondum nati fuissent aut aliquid egissent bonum aut malum ut secundum electionem propositum Dei maneret 045 ROM 009 012 non ex operibus sed ex vocante dictum est ei quia maior serviet minori 045 ROM 009 013 sicut scriptum est Iacob dilexi Esau autem odio habui 045 ROM 009 014 quid ergo dicemus numquid iniquitas apud Deum absit 045 ROM 009 015 Mosi enim dicit miserebor cuius misereor et misericordiam praestabo cuius miserebor 045 ROM 009 016 igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei 045 ROM 009 017 dicit enim scriptura Pharaoni quia in hoc ipsum excitavi te ut ostendam in te virtutem meam et ut adnuntietur nomen meum in universa terra 045 ROM 009 018 ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat 045 ROM 009 019 dicis itaque mihi quid adhuc queritur voluntati enim eius quis resistit 045 ROM 009 020 o homo tu quis es qui respondeas Deo numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic 045 ROM 009 021 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem aliud vero in contumeliam 045 ROM 009 022 quod si volens Deus ostendere iram et notam facere potentiam suam sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum 045 ROM 009 023 ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiae quae praeparavit in gloriam 045 ROM 009 024 quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus 045 ROM 009 025 sicut in Osee dicit vocabo non plebem meam plebem meam et non misericordiam consecutam misericordiam consecutam 045 ROM 009 026 et erit in loco ubi dictum est eis non plebs mea vos ibi vocabuntur filii Dei vivi 045 ROM 009 027 Esaias autem clamat pro Israhel si fuerit numerus filiorum Israhel tamquam harena maris reliquiae salvae fient 045 ROM 009 028 verbum enim consummans et brevians in aequitate quia verbum breviatum faciet Dominus super terram 045 ROM 009 029 et sicut praedixit Esaias nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen sicut Sodoma facti essemus et sicut Gomorra similes fuissemus 045 ROM 009 030 quid ergo dicemus quod gentes quae non sectabantur iustitiam adprehenderunt iustitiam iustitiam autem quae ex fide est 045 ROM 009 031 Israhel vero sectans legem iustitiae in legem iustitiae non pervenit 045 ROM 009 032 quare quia non ex fide sed quasi ex operibus offenderunt in lapidem offensionis 045 ROM 009 033 sicut scriptum est ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali et omnis qui credit in eum non confundetur 045 ROM 010 001 fratres voluntas quidem cordis mei et obsecratio ad Deum fit pro illis in salutem 045 ROM 010 002 testimonium enim perhibeo illis quod aemulationem Dei habent sed non secundum scientiam 045 ROM 010 003 ignorantes enim Dei iustitiam et suam quaerentes statuere iustitiae Dei non sunt subiecti 045 ROM 010 004 finis enim legis Christus ad iustitiam omni credenti 045 ROM 010 005 Moses enim scripsit quoniam iustitiam quae ex lege est qui fecerit homo vivet in ea 045 ROM 010 006 quae autem ex fide est iustitia sic dicit ne dixeris in corde tuo quis ascendit in caelum id est Christum deducere 045 ROM 010 007 aut quis descendit in abyssum hoc est Christum ex mortuis revocare (Abyssos g12) 045 ROM 010 008 sed quid dicit prope est verbum in ore tuo et in corde tuo hoc est verbum fidei quod praedicamus 045 ROM 010 009 quia si confitearis in ore tuo Dominum Iesum et in corde tuo credideris quod Deus illum excitavit ex mortuis salvus eris 045 ROM 010 010 corde enim creditur ad iustitiam ore autem confessio fit in salutem 045 ROM 010 011 dicit enim scriptura omnis qui credit in illum non confundetur 045 ROM 010 012 non enim est distinctio Iudaei et Graeci nam idem Dominus omnium dives in omnes qui invocant illum 045 ROM 010 013 omnis enim quicumque invocaverit nomen Domini salvus erit 045 ROM 010 014 quomodo ergo invocabunt in quem non crediderunt aut quomodo credent ei quem non audierunt quomodo autem audient sine praedicante 045 ROM 010 015 quomodo vero praedicabunt nisi mittantur sicut scriptum est quam speciosi pedes evangelizantium pacem evangelizantium bona 045 ROM 010 016 sed non omnes oboedierunt evangelio Esaias enim dicit Domine quis credidit auditui nostro 045 ROM 010 017 ergo fides ex auditu auditus autem per verbum Christi 045 ROM 010 018 sed dico numquid non audierunt et quidem in omnem terram exiit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum 045 ROM 010 019 sed dico numquid Israhel non cognovit primus Moses dicit ego ad aemulationem vos adducam in non gentem in gentem insipientem in iram vos mittam 045 ROM 010 020 Esaias autem audet et dicit inventus sum non quaerentibus me palam apparui his qui me non interrogabant 045 ROM 010 021 ad Israhel autem dicit tota die expandi manus meas ad populum non credentem et contradicentem 045 ROM 011 001 dico ergo numquid reppulit Deus populum suum absit nam et ego Israhelita sum ex semine Abraham tribu Beniamin 045 ROM 011 002 non reppulit Deus plebem suam quam praesciit an nescitis in Helia quid dicit scriptura quemadmodum interpellat Deum adversus Israhel 045 ROM 011 003 Domine prophetas tuos occiderunt altaria tua suffoderunt et ego relictus sum solus et quaerunt animam meam 045 ROM 011 004 sed quid dicit illi responsum divinum reliqui mihi septem milia virorum qui non curvaverunt genu Baal 045 ROM 011 005 sic ergo et in hoc tempore reliquiae secundum electionem gratiae factae sunt 045 ROM 011 006 si autem gratia non ex operibus alioquin gratia iam non est gratia 045 ROM 011 007 quid ergo quod quaerebat Israhel hoc non est consecutus electio autem consecuta est ceteri vero excaecati sunt 045 ROM 011 008 sicut scriptum est dedit illis Deus spiritum conpunctionis oculos ut non videant et aures ut non audiant usque in hodiernum diem 045 ROM 011 009 et David dicit fiat mensa eorum in laqueum et in captionem et in scandalum et in retributionem illis 045 ROM 011 010 obscurentur oculi eorum ne videant et dorsum illorum semper incurva 045 ROM 011 011 dico ergo numquid sic offenderunt ut caderent absit sed illorum delicto salus gentibus ut illos aemulentur 045 ROM 011 012 quod si delictum illorum divitiae sunt mundi et deminutio eorum divitiae gentium quanto magis plenitudo eorum 045 ROM 011 013 vobis enim dico gentibus quamdiu quidem ego sum gentium apostolus ministerium meum honorificabo 045 ROM 011 014 si quo modo ad aemulandum provocem carnem meam et salvos faciam aliquos ex illis 045 ROM 011 015 si enim amissio eorum reconciliatio est mundi quae adsumptio nisi vita ex mortuis 045 ROM 011 016 quod si delibatio sancta est et massa et si radix sancta et rami 045 ROM 011 017 quod si aliqui ex ramis fracti sunt tu autem cum oleaster esses insertus es in illis et socius radicis et pinguidinis olivae factus es 045 ROM 011 018 noli gloriari adversus ramos quod si gloriaris non tu radicem portas sed radix te 045 ROM 011 019 dices ergo fracti sunt rami ut ego inserar 045 ROM 011 020 bene propter incredulitatem fracti sunt tu autem fide stas noli altum sapere sed time 045 ROM 011 021 si enim Deus naturalibus ramis non pepercit ne forte nec tibi parcat 045 ROM 011 022 vide ergo bonitatem et severitatem Dei in eos quidem qui ceciderunt severitatem in te autem bonitatem Dei si permanseris in bonitate alioquin et tu excideris 045 ROM 011 023 sed et illi si non permanserint in incredulitate inserentur potens est enim Deus iterum inserere illos 045 ROM 011 024 nam si tu ex naturali excisus es oleastro et contra naturam insertus es in bonam olivam quanto magis hii secundum naturam inserentur suae olivae 045 ROM 011 025 nolo enim vos ignorare fratres mysterium hoc ut non sitis vobis ipsis sapientes quia caecitas ex parte contigit in Israhel donec plenitudo gentium intraret 045 ROM 011 026 et sic omnis Israhel salvus fieret sicut scriptum est veniet ex Sion qui eripiat avertet impietates ab Iacob 045 ROM 011 027 et hoc illis a me testamentum cum abstulero peccata eorum 045 ROM 011 028 secundum evangelium quidem inimici propter vos secundum electionem autem carissimi propter patres 045 ROM 011 029 sine paenitentia enim sunt dona et vocatio Dei 045 ROM 011 030 sicut enim aliquando et vos non credidistis Deo nunc autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem 045 ROM 011 031 ita et isti nunc non crediderunt in vestram misericordiam ut et ipsi misericordiam consequantur 045 ROM 011 032 conclusit enim Deus omnia in incredulitatem ut omnium misereatur (eleēsē g1653) 045 ROM 011 033 o altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei quam inconprehensibilia sunt iudicia eius et investigabiles viae eius 045 ROM 011 034 quis enim cognovit sensum Domini aut quis consiliarius eius fuit 045 ROM 011 035 aut quis prior dedit illi et retribuetur ei 045 ROM 011 036 quoniam ex ipso et per ipsum et in ipso omnia ipsi gloria in saecula amen (aiōn g165) 045 ROM 012 001 obsecro itaque vos fratres per misericordiam Dei ut exhibeatis corpora vestra hostiam viventem sanctam Deo placentem rationabile obsequium vestrum 045 ROM 012 002 et nolite conformari huic saeculo sed reformamini in novitate sensus vestri ut probetis quae sit voluntas Dei bona et placens et perfecta (aiōn g165) 045 ROM 012 003 dico enim per gratiam quae data est mihi omnibus qui sunt inter vos non plus sapere quam oportet sapere sed sapere ad sobrietatem unicuique sicut Deus divisit mensuram fidei 045 ROM 012 004 sicut enim in uno corpore multa membra habemus omnia autem membra non eundem actum habent 045 ROM 012 005 ita multi unum corpus sumus in Christo singuli autem alter alterius membra 045 ROM 012 006 habentes autem donationes secundum gratiam quae data est nobis differentes sive prophetiam secundum rationem fidei 045 ROM 012 007 sive ministerium in ministrando sive qui docet in doctrina 045 ROM 012 008 qui exhortatur in exhortando qui tribuit in simplicitate qui praeest in sollicitudine qui miseretur in hilaritate 045 ROM 012 009 dilectio sine simulatione odientes malum adherentes bono 045 ROM 012 010 caritatem fraternitatis invicem diligentes honore invicem praevenientes 045 ROM 012 011 sollicitudine non pigri spiritu ferventes Domino servientes 045 ROM 012 012 spe gaudentes in tribulatione patientes orationi instantes 045 ROM 012 013 necessitatibus sanctorum communicantes hospitalitatem sectantes 045 ROM 012 014 benedicite persequentibus benedicite et nolite maledicere 045 ROM 012 015 gaudere cum gaudentibus flere cum flentibus 045 ROM 012 016 id ipsum invicem sentientes non alta sapientes sed humilibus consentientes nolite esse prudentes apud vosmet ipsos 045 ROM 012 017 nulli malum pro malo reddentes providentes bona non tantum coram Deo sed etiam coram omnibus hominibus 045 ROM 012 018 si fieri potest quod ex vobis est cum omnibus hominibus pacem habentes 045 ROM 012 019 non vosmet ipsos defendentes carissimi sed date locum irae scriptum est enim mihi vindictam ego retribuam dicit Dominus 045 ROM 012 020 sed si esurierit inimicus tuus ciba illum si sitit potum da illi hoc enim faciens carbones ignis congeres super caput eius 045 ROM 012 021 noli vinci a malo sed vince in bono malum 045 ROM 013 001 omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit non est enim potestas nisi a Deo quae autem sunt a Deo ordinatae sunt 045 ROM 013 002 itaque qui resistit potestati Dei ordinationi resistit qui autem resistunt ipsi sibi damnationem adquirunt 045 ROM 013 003 nam principes non sunt timori boni operis sed mali vis autem non timere potestatem bonum fac et habebis laudem ex illa 045 ROM 013 004 Dei enim minister est tibi in bonum si autem male feceris time non enim sine causa gladium portat Dei enim minister est vindex in iram ei qui malum agit 045 ROM 013 005 ideo necessitate subditi estote non solum propter iram sed et propter conscientiam 045 ROM 013 006 ideo enim et tributa praestatis ministri enim Dei sunt in hoc ipsum servientes 045 ROM 013 007 reddite omnibus debita cui tributum tributum cui vectigal vectigal cui timorem timorem cui honorem honorem 045 ROM 013 008 nemini quicquam debeatis nisi ut invicem diligatis qui enim diligit proximum legem implevit 045 ROM 013 009 nam non adulterabis non occides non furaberis non concupisces et si quod est aliud mandatum in hoc verbo instauratur diliges proximum tuum tamquam te ipsum 045 ROM 013 010 dilectio proximo malum non operatur plenitudo ergo legis est dilectio 045 ROM 013 011 et hoc scientes tempus quia hora est iam nos de somno surgere nunc enim propior est nostra salus quam cum credidimus 045 ROM 013 012 nox praecessit dies autem adpropiavit abiciamus ergo opera tenebrarum et induamur arma lucis 045 ROM 013 013 sicut in die honeste ambulemus non in comesationibus et ebrietatibus non in cubilibus et inpudicitiis non in contentione et aemulatione 045 ROM 013 014 sed induite Dominum Iesum Christum et carnis curam ne feceritis in desideriis 045 ROM 014 001 infirmum autem in fide adsumite non in disceptationibus cogitationum 045 ROM 014 002 alius enim credit manducare omnia qui autem infirmus est holus manducat 045 ROM 014 003 is qui manducat non manducantem non spernat et qui non manducat manducantem non iudicet Deus enim illum adsumpsit 045 ROM 014 004 tu quis es qui iudices alienum servum suo domino stat aut cadit stabit autem potens est enim Deus statuere illum 045 ROM 014 005 nam alius iudicat diem plus inter diem alius iudicat omnem diem unusquisque in suo sensu abundet 045 ROM 014 006 qui sapit diem Domino sapit et qui manducat Domino manducat gratias enim agit Deo et qui non manducat Domino non manducat et gratias agit Deo 045 ROM 014 007 nemo enim nostrum sibi vivit et nemo sibi moritur 045 ROM 014 008 sive enim vivimus Domino vivimus sive morimur Domino morimur sive ergo vivimus sive morimur Domini sumus 045 ROM 014 009 in hoc enim Christus et mortuus est et revixit ut et mortuorum et vivorum dominetur 045 ROM 014 010 tu autem quid iudicas fratrem tuum aut tu quare spernis fratrem tuum omnes enim stabimus ante tribunal Dei 045 ROM 014 011 scriptum est enim vivo ego dicit Dominus quoniam mihi flectet omne genu et omnis lingua confitebitur Deo 045 ROM 014 012 itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo 045 ROM 014 013 non ergo amplius invicem iudicemus sed hoc iudicate magis ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum 045 ROM 014 014 scio et confido in Domino Iesu quia nihil commune per ipsum nisi ei qui existimat quid commune esse illi commune est 045 ROM 014 015 si enim propter cibum frater tuus contristatur iam non secundum caritatem ambulas noli cibo tuo illum perdere pro quo Christus mortuus est 045 ROM 014 016 non ergo blasphemetur bonum nostrum 045 ROM 014 017 non est regnum Dei esca et potus sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto 045 ROM 014 018 qui enim in hoc servit Christo placet Deo et probatus est hominibus 045 ROM 014 019 itaque quae pacis sunt sectemur et quae aedificationis sunt in invicem 045 ROM 014 020 noli propter escam destruere opus Dei omnia quidem munda sunt sed malum est homini qui per offendiculum manducat 045 ROM 014 021 bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque in quo frater tuus offendit aut scandalizatur aut infirmatur 045 ROM 014 022 tu fidem habes penes temet ipsum habe coram Deo beatus qui non iudicat semet ipsum in eo quo probat 045 ROM 014 023 qui autem discernit si manducaverit damnatus est quia non ex fide omne autem quod non ex fide peccatum est 045 ROM 015 001 debemus autem nos firmiores inbecillitates infirmorum sustinere et non nobis placere 045 ROM 015 002 unusquisque vestrum proximo suo placeat in bonum ad aedificationem 045 ROM 015 003 etenim Christus non sibi placuit sed sicut scriptum est inproperia inproperantium tibi ceciderunt super me 045 ROM 015 004 quaecumque enim scripta sunt ad nostram doctrinam scripta sunt ut per patientiam et consolationem scripturarum spem habeamus 045 ROM 015 005 Deus autem patientiae et solacii det vobis id ipsum sapere in alterutrum secundum Iesum Christum 045 ROM 015 006 ut unianimes uno ore honorificetis Deum et Patrem Domini nostri Iesu Christi 045 ROM 015 007 propter quod suscipite invicem sicut et Christus suscepit vos in honorem Dei 045 ROM 015 008 dico enim Christum Iesum ministrum fuisse circumcisionis propter veritatem Dei ad confirmandas promissiones patrum 045 ROM 015 009 gentes autem super misericordiam honorare Deum sicut scriptum est propter hoc confitebor tibi in gentibus et nomini tuo cantabo 045 ROM 015 010 et iterum dicit laetamini gentes cum plebe eius 045 ROM 015 011 et iterum laudate omnes gentes Dominum et magnificate eum omnes populi 045 ROM 015 012 et rursus Esaias ait erit radix Iesse et qui exsurget regere gentes in eo gentes sperabunt 045 ROM 015 013 Deus autem spei repleat vos omni gaudio et pace in credendo ut abundetis in spe in virtute Spiritus Sancti 045 ROM 015 014 certus sum autem fratres mei et ego ipse de vobis quoniam et ipsi pleni estis dilectione repleti omni scientia ita ut possitis alterutrum monere 045 ROM 015 015 audacius autem scripsi vobis fratres ex parte tamquam in memoriam vos reducens propter gratiam quae data est mihi a Deo 045 ROM 015 016 ut sim minister Christi Iesu in gentibus sanctificans evangelium Dei ut fiat oblatio gentium accepta sanctificata in Spiritu Sancto 045 ROM 015 017 habeo igitur gloriam in Christo Iesu ad Deum 045 ROM 015 018 non enim audeo aliquid loqui eorum quae per me non effecit Christus in oboedientiam gentium verbo et factis 045 ROM 015 019 in virtute signorum et prodigiorum in virtute Spiritus Sancti ita ut ab Hierusalem per circuitum usque in Illyricum repleverim evangelium Christi 045 ROM 015 020 sic autem hoc praedicavi evangelium non ubi nominatus est Christus ne super alienum fundamentum aedificarem 045 ROM 015 021 sed sicut scriptum est quibus non est adnuntiatum de eo videbunt et qui non audierunt intellegent 045 ROM 015 022 propter quod et inpediebar plurimum venire ad vos 045 ROM 015 023 nunc vero ulterius locum non habens in his regionibus cupiditatem autem habens veniendi ad vos ex multis iam annis 045 ROM 015 024 cum in Hispaniam proficisci coepero spero quod praeteriens videam vos et a vobis deducar illuc si vobis primum ex parte fruitus fuero 045 ROM 015 025 nunc igitur proficiscar in Hierusalem ministrare sanctis 045 ROM 015 026 probaverunt enim Macedonia et Achaia conlationem aliquam facere in pauperes sanctorum qui sunt in Hierusalem 045 ROM 015 027 placuit enim eis et debitores sunt eorum nam si spiritalium eorum participes facti sunt gentiles debent et in carnalibus ministrare eis 045 ROM 015 028 hoc igitur cum consummavero et adsignavero eis fructum hunc proficiscar per vos in Hispaniam 045 ROM 015 029 scio autem quoniam veniens ad vos in abundantia benedictionis Christi veniam 045 ROM 015 030 obsecro igitur vos fratres per Dominum nostrum Iesum Christum et per caritatem Spiritus ut adiuvetis me in orationibus pro me ad Deum 045 ROM 015 031 ut liberer ab infidelibus qui sunt in Iudaea et obsequii mei oblatio accepta fiat in Hierosolyma sanctis 045 ROM 015 032 ut veniam ad vos in gaudio per voluntatem Dei et refrigerer vobiscum 045 ROM 015 033 Deus autem pacis sit cum omnibus vobis amen 045 ROM 016 001 commendo autem vobis Phoebem sororem nostram quae est in ministerio ecclesiae quae est Cenchris 045 ROM 016 002 ut eam suscipiatis in Domino digne sanctis et adsistatis ei in quocumque negotio vestri indiguerit etenim ipsa quoque adstitit multis et mihi ipsi 045 ROM 016 003 salutate Priscam et Aquilam adiutores meos in Christo Iesu 045 ROM 016 004 qui pro anima mea suas cervices subposuerunt quibus non solus ego gratias ago sed et cunctae ecclesiae gentium 045 ROM 016 005 et domesticam eorum ecclesiam salutate Ephaenetum dilectum mihi qui est primitivus Asiae in Christo 045 ROM 016 006 salutate Mariam quae multum laboravit in vobis 045 ROM 016 007 salutate Andronicum et Iuniam cognatos et concaptivos meos qui sunt nobiles in apostolis qui et ante me fuerunt in Christo 045 ROM 016 008 salutate Ampliatum dilectissimum mihi in Domino 045 ROM 016 009 salutate Urbanum adiutorem nostrum in Christo et Stachyn dilectum meum 045 ROM 016 010 salutate Apellen probum in Christo 045 ROM 016 011 salutate eos qui sunt ex Aristoboli salutate Herodionem cognatum meum salutate eos qui sunt ex Narcissi qui sunt in Domino 045 ROM 016 012 salutate Tryfenam et Tryfosam quae laborant in Domino salutate Persidam carissimam quae multum laboravit in Domino 045 ROM 016 013 salutate Rufum electum in Domino et matrem eius et meam 045 ROM 016 014 salutate Asyncritum Flegonta Hermen Patrobam Hermam et qui cum eis sunt fratres 045 ROM 016 015 salutate Filologum et Iuliam Nereum et sororem eius et Olympiadem et omnes qui cum eis sunt sanctos 045 ROM 016 016 salutate invicem in osculo sancto salutant vos omnes ecclesiae Christi 045 ROM 016 017 rogo autem vos fratres ut observetis eos qui dissensiones et offendicula praeter doctrinam quam vos didicistis faciunt et declinate ab illis 045 ROM 016 018 huiusmodi enim Christo Domino nostro non serviunt sed suo ventri et per dulces sermones et benedictiones seducunt corda innocentium 045 ROM 016 019 vestra enim oboedientia in omnem locum divulgata est gaudeo igitur in vobis sed volo vos sapientes esse in bono et simplices in malo 045 ROM 016 020 Deus autem pacis conteret Satanan sub pedibus vestris velociter gratia Domini nostri Iesu Christi vobiscum 045 ROM 016 021 salutat vos Timotheus adiutor meus et Lucius et Iason et Sosipater cognati mei 045 ROM 016 022 saluto vos ego Tertius qui scripsi epistulam in Domino 045 ROM 016 023 salutat vos Gaius hospes meus et universae ecclesiae salutat vos Erastus arcarius civitatis et Quartus frater 045 ROM 016 025 ei autem qui potens est vos confirmare iuxta evangelium meum et praedicationem Iesu Christi secundum revelationem mysterii temporibus aeternis taciti (aiōnios g166) 045 ROM 016 026 quod nunc patefactum est per scripturas prophetarum secundum praeceptum aeterni Dei ad oboeditionem fidei in cunctis gentibus cognito (aiōnios g166) 045 ROM 016 027 solo sapienti Deo per Iesum Christum cui honor in saecula saeculorum amen (aiōn g165) # # BOOK 046 1CO 1 Corinthians Corinthios I 046 1CO 001 001 Paulus vocatus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Sosthenes frater 046 1CO 001 002 ecclesiae Dei quae est Corinthi sanctificatis in Christo Iesu vocatis sanctis cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Iesu Christi in omni loco ipsorum et nostro 046 1CO 001 003 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 046 1CO 001 004 gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei quae data est vobis in Christo Iesu 046 1CO 001 005 quia in omnibus divites facti estis in illo in omni verbo et in omni scientia 046 1CO 001 006 sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis 046 1CO 001 007 ita ut nihil vobis desit in ulla gratia expectantibus revelationem Domini nostri Iesu Christi 046 1CO 001 008 qui et confirmabit vos usque ad finem sine crimine in die adventus Domini nostri Iesu Christi 046 1CO 001 009 fidelis Deus per quem vocati estis in societatem Filii eius Iesu Christi Domini nostri 046 1CO 001 010 obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Iesu Christi ut id ipsum dicatis omnes et non sint in vobis scismata sitis autem perfecti in eodem sensu et in eadem sententia 046 1CO 001 011 significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab his qui sunt Chloes quia contentiones inter vos sunt 046 1CO 001 012 hoc autem dico quod unusquisque vestrum dicit ego quidem sum Pauli ego autem Apollo ego vero Cephae ego autem Christi 046 1CO 001 013 divisus est Christus numquid Paulus crucifixus est pro vobis aut in nomine Pauli baptizati estis 046 1CO 001 014 gratias ago Deo quod neminem vestrum baptizavi nisi Crispum et Gaium 046 1CO 001 015 ne quis dicat quod in nomine meo baptizati sitis 046 1CO 001 016 baptizavi autem et Stephanae domum ceterum nescio si quem alium baptizaverim 046 1CO 001 017 non enim misit me Christus baptizare sed evangelizare non in sapientia verbi ut non evacuetur crux Christi 046 1CO 001 018 verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est his autem qui salvi fiunt id est nobis virtus Dei est 046 1CO 001 019 scriptum est enim perdam sapientiam sapientium et prudentiam prudentium reprobabo 046 1CO 001 020 ubi sapiens ubi scriba ubi conquisitor huius saeculi nonne stultam fecit Deus sapientiam huius mundi (aiōn g165) 046 1CO 001 021 nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum placuit Deo per stultitiam praedicationis salvos facere credentes 046 1CO 001 022 quoniam et Iudaei signa petunt et Graeci sapientiam quaerunt 046 1CO 001 023 nos autem praedicamus Christum crucifixum Iudaeis quidem scandalum gentibus autem stultitiam 046 1CO 001 024 ipsis autem vocatis Iudaeis atque Graecis Christum Dei virtutem et Dei sapientiam 046 1CO 001 025 quia quod stultum est Dei sapientius est hominibus et quod infirmum est Dei fortius est hominibus 046 1CO 001 026 videte enim vocationem vestram fratres quia non multi sapientes secundum carnem non multi potentes non multi nobiles 046 1CO 001 027 sed quae stulta sunt mundi elegit Deus ut confundat sapientes et infirma mundi elegit Deus ut confundat fortia 046 1CO 001 028 et ignobilia mundi et contemptibilia elegit Deus et quae non sunt ut ea quae sunt destrueret 046 1CO 001 029 ut non glorietur omnis caro in conspectu eius 046 1CO 001 030 ex ipso autem vos estis in Christo Iesu qui factus est sapientia nobis a Deo et iustitia et sanctificatio et redemptio 046 1CO 001 031 ut quemadmodum scriptum est qui gloriatur in Domino glorietur 046 1CO 002 001 et ego cum venissem ad vos fratres veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae adnuntians vobis testimonium Christi 046 1CO 002 002 non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum 046 1CO 002 003 et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos 046 1CO 002 004 et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis 046 1CO 002 005 ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei 046 1CO 002 006 sapientiam autem loquimur inter perfectos sapientiam vero non huius saeculi neque principum huius saeculi qui destruuntur (aiōn g165) 046 1CO 002 007 sed loquimur Dei sapientiam in mysterio quae abscondita est quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram (aiōn g165) 046 1CO 002 008 quam nemo principum huius saeculi cognovit si enim cognovissent numquam Dominum gloriae crucifixissent (aiōn g165) 046 1CO 002 009 sed sicut scriptum est quod oculus non vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascendit quae praeparavit Deus his qui diligunt illum 046 1CO 002 010 nobis autem revelavit Deus per Spiritum suum Spiritus enim omnia scrutatur etiam profunda Dei 046 1CO 002 011 quis enim scit hominum quae sint hominis nisi spiritus hominis qui in ipso est ita et quae Dei sunt nemo cognovit nisi Spiritus Dei 046 1CO 002 012 nos autem non spiritum mundi accepimus sed Spiritum qui ex Deo est ut sciamus quae a Deo donata sunt nobis 046 1CO 002 013 quae et loquimur non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus spiritalibus spiritalia conparantes 046 1CO 002 014 animalis autem homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei stultitia est enim illi et non potest intellegere quia spiritaliter examinatur 046 1CO 002 015 spiritalis autem iudicat omnia et ipse a nemine iudicatur 046 1CO 002 016 quis enim cognovit sensum Domini qui instruat eum nos autem sensum Christi habemus 046 1CO 003 001 et ego fratres non potui vobis loqui quasi spiritalibus sed quasi carnalibus tamquam parvulis in Christo 046 1CO 003 002 lac vobis potum dedi non escam nondum enim poteratis sed ne nunc quidem potestis adhuc enim estis carnales 046 1CO 003 003 cum enim sit inter vos zelus et contentio nonne carnales estis et secundum hominem ambulatis 046 1CO 003 004 cum enim quis dicit ego quidem sum Pauli alius autem ego Apollo nonne homines estis quid igitur est Apollo quid vero Paulus 046 1CO 003 005 ministri eius cui credidistis et unicuique sicut Dominus dedit 046 1CO 003 006 ego plantavi Apollo rigavit sed Deus incrementum dedit 046 1CO 003 007 itaque neque qui plantat est aliquid neque qui rigat sed qui incrementum dat Deus 046 1CO 003 008 qui plantat autem et qui rigat unum sunt unusquisque autem propriam mercedem accipiet secundum suum laborem 046 1CO 003 009 Dei enim sumus adiutores Dei agricultura estis Dei aedificatio estis 046 1CO 003 010 secundum gratiam Dei quae data est mihi ut sapiens architectus fundamentum posui alius autem superaedificat unusquisque autem videat quomodo superaedificet 046 1CO 003 011 fundamentum enim aliud nemo potest ponere praeter id quod positum est qui est Christus Iesus 046 1CO 003 012 si quis autem superaedificat supra fundamentum hoc aurum argentum lapides pretiosos ligna faenum stipulam 046 1CO 003 013 uniuscuiusque opus manifestum erit dies enim declarabit quia in igne revelabitur et uniuscuiusque opus quale sit ignis probabit 046 1CO 003 014 si cuius opus manserit quod superaedificavit mercedem accipiet 046 1CO 003 015 si cuius opus arserit detrimentum patietur ipse autem salvus erit sic tamen quasi per ignem 046 1CO 003 016 nescitis quia templum Dei estis et Spiritus Dei habitat in vobis 046 1CO 003 017 si quis autem templum Dei violaverit disperdet illum Deus templum enim Dei sanctum est quod estis vos 046 1CO 003 018 nemo se seducat si quis videtur inter vos sapiens esse in hoc saeculo stultus fiat ut sit sapiens (aiōn g165) 046 1CO 003 019 sapientia enim huius mundi stultitia est apud Deum scriptum est enim conprehendam sapientes in astutia eorum 046 1CO 003 020 et iterum Dominus novit cogitationes sapientium quoniam vanae sunt 046 1CO 003 021 itaque nemo glorietur in hominibus omnia enim vestra sunt 046 1CO 003 022 sive Paulus sive Apollo sive Cephas sive mundus sive vita sive mors sive praesentia sive futura omnia enim vestra sunt 046 1CO 003 023 vos autem Christi Christus autem Dei 046 1CO 004 001 sic nos existimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei 046 1CO 004 002 hic iam quaeritur inter dispensatores ut fidelis quis inveniatur 046 1CO 004 003 mihi autem pro minimo est ut a vobis iudicer aut ab humano die sed neque me ipsum iudico 046 1CO 004 004 nihil enim mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum qui autem iudicat me Dominus est 046 1CO 004 005 itaque nolite ante tempus iudicare quoadusque veniat Dominus qui et inluminabit abscondita tenebrarum et manifestabit consilia cordium et tunc laus erit unicuique a Deo 046 1CO 004 006 haec autem fratres transfiguravi in me et Apollo propter vos ut in nobis discatis ne supra quam scriptum est unus adversus alterum infletur pro alio 046 1CO 004 007 quis enim te discernit quid autem habes quod non accepisti si autem accepisti quid gloriaris quasi non acceperis 046 1CO 004 008 iam saturati estis iam divites facti estis sine nobis regnastis et utinam regnaretis ut et nos vobiscum regnaremus 046 1CO 004 009 puto enim Deus nos apostolos novissimos ostendit tamquam morti destinatos quia spectaculum facti sumus mundo et angelis et hominibus 046 1CO 004 010 nos stulti propter Christum vos autem prudentes in Christo nos infirmi vos autem fortes vos nobiles nos autem ignobiles 046 1CO 004 011 usque in hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus et colaphis caedimur et instabiles sumus 046 1CO 004 012 et laboramus operantes manibus nostris maledicimur et benedicimus persecutionem patimur et sustinemus 046 1CO 004 013 blasphemamur et obsecramus tamquam purgamenta huius mundi facti sumus omnium peripsima usque adhuc 046 1CO 004 014 non ut confundam vos haec scribo sed ut filios meos carissimos moneo 046 1CO 004 015 nam si decem milia pedagogorum habeatis in Christo sed non multos patres nam in Christo Iesu per evangelium ego vos genui 046 1CO 004 016 rogo ergo vos imitatores mei estote 046 1CO 004 017 ideo misi ad vos Timotheum qui est filius meus carissimus et fidelis in Domino qui vos commonefaciat vias meas quae sunt in Christo sicut ubique in omni ecclesia doceo 046 1CO 004 018 tamquam non venturus sim ad vos sic inflati sunt quidam 046 1CO 004 019 veniam autem cito ad vos si Dominus voluerit et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt sed virtutem 046 1CO 004 020 non enim in sermone est regnum Dei sed in virtute 046 1CO 004 021 quid vultis in virga veniam ad vos an in caritate et spiritu mansuetudinis 046 1CO 005 001 omnino auditur inter vos fornicatio et talis fornicatio qualis nec inter gentes ita ut uxorem patris aliquis habeat 046 1CO 005 002 et vos inflati estis et non magis luctum habuistis ut tollatur de medio vestrum qui hoc opus fecit 046 1CO 005 003 ego quidem absens corpore praesens autem spiritu iam iudicavi ut praesens eum qui sic operatus est 046 1CO 005 004 in nomine Domini nostri Iesu Christi congregatis vobis et meo spiritu cum virtute Domini Iesu 046 1CO 005 005 tradere huiusmodi Satanae in interitum carnis ut spiritus salvus sit in die Domini Iesu 046 1CO 005 006 non bona gloriatio vestra nescitis quia modicum fermentum totam massam corrumpit 046 1CO 005 007 expurgate vetus fermentum ut sitis nova consparsio sicut estis azymi etenim pascha nostrum immolatus est Christus 046 1CO 005 008 itaque epulemur non in fermento veteri neque in fermento malitiae et nequitiae sed in azymis sinceritatis et veritatis 046 1CO 005 009 scripsi vobis in epistula ne commisceamini fornicariis 046 1CO 005 010 non utique fornicariis huius mundi aut avaris aut rapacibus aut idolis servientibus alioquin debueratis de hoc mundo exisse 046 1CO 005 011 nunc autem scripsi vobis non commisceri si is qui frater nominatur est fornicator aut avarus aut idolis serviens aut maledicus aut ebriosus aut rapax cum eiusmodi nec cibum sumere 046 1CO 005 012 quid enim mihi de his qui foris sunt iudicare nonne de his qui intus sunt vos iudicatis 046 1CO 005 013 nam eos qui foris sunt Deus iudicabit auferte malum ex vobis ipsis 046 1CO 006 001 audet aliquis vestrum habens negotium adversus alterum iudicari apud iniquos et non apud sanctos 046 1CO 006 002 an nescitis quoniam sancti de mundo iudicabunt et si in vobis iudicabitur mundus indigni estis qui de minimis iudicetis 046 1CO 006 003 nescitis quoniam angelos iudicabimus quanto magis saecularia 046 1CO 006 004 saecularia igitur iudicia si habueritis contemptibiles qui sunt in ecclesia illos constituite ad iudicandum 046 1CO 006 005 ad verecundiam vestram dico sic non est inter vos sapiens quisquam qui possit iudicare inter fratrem suum 046 1CO 006 006 sed frater cum fratre iudicio contendit et hoc apud infideles 046 1CO 006 007 iam quidem omnino delictum est in vobis quod iudicia habetis inter vos quare non magis iniuriam accipitis quare non magis fraudem patimini 046 1CO 006 008 sed vos iniuriam facitis et fraudatis et hoc fratribus 046 1CO 006 009 an nescitis quia iniqui regnum Dei non possidebunt nolite errare neque fornicarii neque idolis servientes neque adulteri 046 1CO 006 010 neque molles neque masculorum concubitores neque fures neque avari neque ebriosi neque maledici neque rapaces regnum Dei possidebunt 046 1CO 006 011 et haec quidam fuistis sed abluti estis sed sanctificati estis sed iustificati estis in nomine Domini nostri Iesu Christi et in Spiritu Dei nostri 046 1CO 006 012 omnia mihi licent sed non omnia expediunt omnia mihi licent sed ego sub nullius redigar potestate 046 1CO 006 013 esca ventri et venter escis Deus autem et hunc et haec destruet corpus autem non fornicationi sed Domino et Dominus corpori 046 1CO 006 014 Deus vero et Dominum suscitavit et nos suscitabit per virtutem suam 046 1CO 006 015 nescitis quoniam corpora vestra membra Christi sunt tollens ergo membra Christi faciam membra meretricis absit 046 1CO 006 016 an nescitis quoniam qui adheret meretrici unum corpus efficitur erunt enim inquit duo in carne una 046 1CO 006 017 qui autem adheret Domino unus spiritus est 046 1CO 006 018 fugite fornicationem omne peccatum quodcumque fecerit homo extra corpus est qui autem fornicatur in corpus suum peccat 046 1CO 006 019 an nescitis quoniam membra vestra templum est Spiritus Sancti qui in vobis est quem habetis a Deo et non estis vestri 046 1CO 006 020 empti enim estis pretio magno glorificate et portate Deum in corpore vestro 046 1CO 007 001 de quibus autem scripsistis bonum est homini mulierem non tangere 046 1CO 007 002 propter fornicationes autem unusquisque suam uxorem habeat et unaquaeque suum virum habeat 046 1CO 007 003 uxori vir debitum reddat similiter autem et uxor viro 046 1CO 007 004 mulier sui corporis potestatem non habet sed vir similiter autem et vir sui corporis potestatem non habet sed mulier 046 1CO 007 005 nolite fraudare invicem nisi forte ex consensu ad tempus ut vacetis orationi et iterum revertimini in id ipsum ne temptet vos Satanas propter incontinentiam vestram 046 1CO 007 006 hoc autem dico secundum indulgentiam non secundum imperium 046 1CO 007 007 volo autem omnes homines esse sicut me ipsum sed unusquisque proprium habet donum ex Deo alius quidem sic alius vero sic 046 1CO 007 008 dico autem non nuptis et viduis bonum est illis si sic maneant sicut et ego 046 1CO 007 009 quod si non se continent nubant melius est enim nubere quam uri 046 1CO 007 010 his autem qui matrimonio iuncti sunt praecipio non ego sed Dominus uxorem a viro non discedere 046 1CO 007 011 quod si discesserit manere innuptam aut viro suo reconciliari et vir uxorem ne dimittat 046 1CO 007 012 nam ceteris ego dico non Dominus si quis frater uxorem habet infidelem et haec consentit habitare cum illo non dimittat illam 046 1CO 007 013 et si qua mulier habet virum infidelem et hic consentit habitare cum illa non dimittat virum 046 1CO 007 014 sanctificatus est enim vir infidelis in muliere fideli et sanctificata est mulier infidelis per virum fidelem alioquin filii vestri inmundi essent nunc autem sancti sunt 046 1CO 007 015 quod si infidelis discedit discedat non est enim servituti subiectus frater aut soror in eiusmodi in pace autem vocavit nos Deus 046 1CO 007 016 unde enim scis mulier si virum salvum facies aut unde scis vir si mulierem salvam facies 046 1CO 007 017 nisi unicuique sicut divisit Dominus unumquemque sicut vocavit Deus ita ambulet et sic in omnibus ecclesiis doceo 046 1CO 007 018 circumcisus aliquis vocatus est non adducat praeputium in praeputio aliquis vocatus est non circumcidatur 046 1CO 007 019 circumcisio nihil est et praeputium nihil est sed observatio mandatorum Dei 046 1CO 007 020 unusquisque in qua vocatione vocatus est in ea permaneat 046 1CO 007 021 servus vocatus es non sit tibi curae sed et si potes liber fieri magis utere 046 1CO 007 022 qui enim in Domino vocatus est servus libertus est Domini similiter qui liber vocatus est servus est Christi 046 1CO 007 023 pretio empti estis nolite fieri servi hominum 046 1CO 007 024 unusquisque in quo vocatus est fratres in hoc maneat apud Deum 046 1CO 007 025 de virginibus autem praeceptum Domini non habeo consilium autem do tamquam misericordiam consecutus a Domino ut sim fidelis 046 1CO 007 026 existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem quoniam bonum est homini sic esse 046 1CO 007 027 alligatus es uxori noli quaerere solutionem solutus es ab uxore noli quaerere uxorem 046 1CO 007 028 si autem acceperis uxorem non peccasti et si nupserit virgo non peccavit tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi ego autem vobis parco 046 1CO 007 029 hoc itaque dico fratres tempus breve est reliquum est ut qui habent uxores tamquam non habentes sint 046 1CO 007 030 et qui flent tamquam non flentes et qui gaudent tamquam non gaudentes et qui emunt tamquam non possidentes 046 1CO 007 031 et qui utuntur hoc mundo tamquam non utantur praeterit enim figura huius mundi 046 1CO 007 032 volo autem vos sine sollicitudine esse qui sine uxore est sollicitus est quae Domini sunt quomodo placeat Deo 046 1CO 007 033 qui autem cum uxore est sollicitus est quae sunt mundi quomodo placeat uxori et divisus est 046 1CO 007 034 et mulier innupta et virgo cogitat quae Domini sunt ut sit sancta et corpore et spiritu quae autem nupta est cogitat quae sunt mundi quomodo placeat viro 046 1CO 007 035 porro hoc ad utilitatem vestram dico non ut laqueum vobis iniciam sed ad id quod honestum est et quod facultatem praebeat sine inpedimento Dominum observandi 046 1CO 007 036 si quis autem turpem se videri existimat super virgine sua quod sit superadulta et ita oportet fieri quod vult faciat non peccat nubat 046 1CO 007 037 nam qui statuit in corde suo firmus non habens necessitatem potestatem autem habet suae voluntatis et hoc iudicavit in corde suo servare virginem suam bene facit 046 1CO 007 038 igitur et qui matrimonio iungit virginem suam bene facit et qui non iungit melius facit 046 1CO 007 039 mulier alligata est quanto tempore vir eius vivit quod si dormierit vir eius liberata est cui vult nubat tantum in Domino 046 1CO 007 040 beatior autem erit si sic permanserit secundum meum consilium puto autem quod et ego Spiritum Dei habeo 046 1CO 008 001 de his autem quae idolis sacrificantur scimus quia omnes scientiam habemus scientia inflat caritas vero aedificat 046 1CO 008 002 si quis se existimat scire aliquid nondum cognovit quemadmodum oporteat eum scire 046 1CO 008 003 si quis autem diligit Deum hic cognitus est ab eo 046 1CO 008 004 de escis autem quae idolis immolantur scimus quia nihil est idolum in mundo et quod nullus Deus nisi unus 046 1CO 008 005 nam et si sunt qui dicantur dii sive in caelo sive in terra siquidem sunt dii multi et domini multi 046 1CO 008 006 nobis tamen unus Deus Pater ex quo omnia et nos in illum et unus Dominus Iesus Christus per quem omnia et nos per ipsum 046 1CO 008 007 sed non in omnibus est scientia quidam autem conscientia usque nunc idoli quasi idolothytum manducant et conscientia ipsorum cum sit infirma polluitur 046 1CO 008 008 esca autem nos non commendat Deo neque si non manducaverimus deficiemus neque si manducaverimus abundabimus 046 1CO 008 009 videte autem ne forte haec licentia vestra offendiculum fiat infirmibus 046 1CO 008 010 si enim quis viderit eum qui habet scientiam in idolio recumbentem nonne conscientia eius cum sit infirma aedificabitur ad manducandum idolothyta 046 1CO 008 011 et peribit infirmus in tua scientia frater propter quem Christus mortuus est 046 1CO 008 012 sic autem peccantes in fratres et percutientes conscientiam eorum infirmam in Christo peccatis 046 1CO 008 013 quapropter si esca scandalizat fratrem meum non manducabo carnem in aeternum ne fratrem meum scandalizem (aiōn g165) 046 1CO 009 001 non sum liber non sum apostolus nonne Iesum Dominum nostrum vidi non opus meum vos estis in Domino 046 1CO 009 002 si aliis non sum apostolus sed tamen vobis sum nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino 046 1CO 009 003 mea defensio apud eos qui me interrogant haec est 046 1CO 009 004 numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi 046 1CO 009 005 numquid non habemus potestatem sororem mulierem circumducendi sicut et ceteri apostoli et fratres Domini et Cephas 046 1CO 009 006 aut solus ego et Barnabas non habemus potestatem hoc operandi 046 1CO 009 007 quis militat suis stipendiis umquam quis plantat vineam et fructum eius non edit quis pascit gregem et de lacte gregis non manducat 046 1CO 009 008 numquid secundum hominem haec dico an et lex haec non dicit 046 1CO 009 009 scriptum est enim in lege Mosi non alligabis os bovi trituranti numquid de bubus cura est Deo 046 1CO 009 010 an propter nos utique dicit nam propter nos scripta sunt quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat in spe fructus percipiendi 046 1CO 009 011 si nos vobis spiritalia seminavimus magnum est si nos carnalia vestra metamus 046 1CO 009 012 si alii potestatis vestrae participes sunt non potius nos sed non usi sumus hac potestate sed omnia sustinemus ne quod offendiculum demus evangelio Christi 046 1CO 009 013 nescitis quoniam qui in sacrario operantur quae de sacrario sunt edunt qui altario deserviunt cum altario participantur 046 1CO 009 014 ita et Dominus ordinavit his qui evangelium adnuntiant de evangelio vivere 046 1CO 009 015 ego autem nullo horum usus sum non scripsi autem haec ut ita fiant in me bonum est enim mihi magis mori quam ut gloriam meam quis evacuet 046 1CO 009 016 nam si evangelizavero non est mihi gloria necessitas enim mihi incumbit vae enim mihi est si non evangelizavero 046 1CO 009 017 si enim volens hoc ago mercedem habeo si autem invitus dispensatio mihi credita est 046 1CO 009 018 quae est ergo merces mea ut evangelium praedicans sine sumptu ponam evangelium ut non abutar potestate mea in evangelio 046 1CO 009 019 nam cum liber essem ex omnibus omnium me servum feci ut plures lucri facerem 046 1CO 009 020 et factus sum Iudaeis tamquam Iudaeus ut Iudaeos lucrarer 046 1CO 009 021 his qui sub lege sunt quasi sub lege essem cum ipse non essem sub lege ut eos qui sub lege erant lucri facerem his qui sine lege erant tamquam sine lege essem cum sine lege Dei non essem sed in lege essem Christi ut lucri facerem eos qui sine lege erant 046 1CO 009 022 factus sum infirmis infirmus ut infirmos lucri facerem omnibus omnia factus sum ut omnes facerem salvos 046 1CO 009 023 omnia autem facio propter evangelium ut particeps eius efficiar 046 1CO 009 024 nescitis quod hii qui in stadio currunt omnes quidem currunt sed unus accipit bravium sic currite ut conprehendatis 046 1CO 009 025 omnis autem qui in agone contendit ab omnibus se abstinet et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant nos autem incorruptam 046 1CO 009 026 ego igitur sic curro non quasi in incertum sic pugno non quasi aerem verberans 046 1CO 009 027 sed castigo corpus meum et in servitutem redigo ne forte cum aliis praedicaverim ipse reprobus efficiar 046 1CO 010 001 nolo enim vos ignorare fratres quoniam patres nostri omnes sub nube fuerunt et omnes mare transierunt 046 1CO 010 002 et omnes in Mose baptizati sunt in nube et in mari 046 1CO 010 003 et omnes eandem escam spiritalem manducaverunt 046 1CO 010 004 et omnes eundem potum spiritalem biberunt bibebant autem de spiritali consequenti eos petra petra autem erat Christus 046 1CO 010 005 sed non in pluribus eorum beneplacitum est Deo nam prostrati sunt in deserto 046 1CO 010 006 haec autem in figura facta sunt nostri ut non simus concupiscentes malorum sicut et illi concupierunt 046 1CO 010 007 neque idolorum cultores efficiamini sicut quidam ex ipsis quemadmodum scriptum est sedit populus manducare et bibere et surrexerunt ludere 046 1CO 010 008 neque fornicemur sicut quidam ex ipsis fornicati sunt et ceciderunt una die viginti tria milia 046 1CO 010 009 neque temptemus Christum sicut quidam eorum temptaverunt et a serpentibus perierunt 046 1CO 010 010 neque murmuraveritis sicut quidam eorum murmuraverunt et perierunt ab exterminatore 046 1CO 010 011 haec autem omnia in figura contingebant illis scripta sunt autem ad correptionem nostram in quos fines saeculorum devenerunt (aiōn g165) 046 1CO 010 012 itaque qui se existimat stare videat ne cadat 046 1CO 010 013 temptatio vos non adprehendat nisi humana fidelis autem Deus qui non patietur vos temptari super id quod potestis sed faciet cum temptatione etiam proventum ut possitis sustinere 046 1CO 010 014 propter quod carissimi mihi fugite ab idolorum cultura 046 1CO 010 015 ut prudentibus loquor vos iudicate quod dico 046 1CO 010 016 calicem benedictionis cui benedicimus nonne communicatio sanguinis Christi est et panis quem frangimus nonne participatio corporis Domini est 046 1CO 010 017 quoniam unus panis unum corpus multi sumus omnes quidem de uno pane participamur 046 1CO 010 018 videte Israhel secundum carnem nonne qui edunt hostias participes sunt altaris 046 1CO 010 019 quid ergo dico quod idolis immolatum sit aliquid aut quod idolum sit aliquid 046 1CO 010 020 sed quae immolant gentes daemoniis immolant et non Deo nolo autem vos socios fieri daemoniorum non potestis calicem Domini bibere et calicem daemoniorum 046 1CO 010 021 non potestis mensae Domini participes esse et mensae daemoniorum 046 1CO 010 022 an aemulamur Dominum numquid fortiores illo sumus omnia licent sed non omnia expediunt 046 1CO 010 023 omnia licent sed non omnia aedificant 046 1CO 010 024 nemo quod suum est quaerat sed quod alterius 046 1CO 010 025 omne quod in macello venit manducate nihil interrogantes propter conscientiam 046 1CO 010 026 Domini est terra et plenitudo eius 046 1CO 010 027 si quis vocat vos infidelium et vultis ire omne quod vobis adponitur manducate nihil interrogantes propter conscientiam 046 1CO 010 028 si quis autem dixerit hoc immolaticium est idolis nolite manducare propter illum qui indicavit et propter conscientiam 046 1CO 010 029 conscientiam autem dico non tuam sed alterius ut quid enim libertas mea iudicatur ab alia conscientia 046 1CO 010 030 si ego cum gratia participo quid blasphemor pro eo quod gratias ago 046 1CO 010 031 sive ergo manducatis sive bibitis vel aliud quid facitis omnia in gloriam Dei facite 046 1CO 010 032 sine offensione estote Iudaeis et gentilibus et ecclesiae Dei 046 1CO 010 033 sicut et ego per omnia omnibus placeo non quaerens quod mihi utile est sed quod multis ut salvi fiant 046 1CO 011 001 imitatores mei estote sicut et ego Christi 046 1CO 011 002 laudo autem vos fratres quod omnia mei memores estis et sicut tradidi vobis praecepta mea tenetis 046 1CO 011 003 volo autem vos scire quod omnis viri caput Christus est caput autem mulieris vir caput vero Christi Deus 046 1CO 011 004 omnis vir orans aut prophetans velato capite deturpat caput suum 046 1CO 011 005 omnis autem mulier orans aut prophetans non velato capite deturpat caput suum unum est enim atque si decalvetur 046 1CO 011 006 nam si non velatur mulier et tondeatur si vero turpe est mulieri tonderi aut decalvari velet caput suum 046 1CO 011 007 vir quidem non debet velare caput quoniam imago et gloria est Dei mulier autem gloria viri est 046 1CO 011 008 non enim vir ex muliere est sed mulier ex viro 046 1CO 011 009 etenim non est creatus vir propter mulierem sed mulier propter virum 046 1CO 011 010 ideo debet mulier potestatem habere supra caput propter angelos 046 1CO 011 011 verumtamen neque vir sine muliere neque mulier sine viro in Domino 046 1CO 011 012 nam sicut mulier de viro ita et vir per mulierem omnia autem ex Deo 046 1CO 011 013 vos ipsi iudicate decet mulierem non velatam orare Deum 046 1CO 011 014 nec ipsa natura docet vos quod vir quidem si comam nutriat ignominia est illi 046 1CO 011 015 mulier vero si comam nutriat gloria est illi quoniam capilli pro velamine ei dati sunt 046 1CO 011 016 si quis autem videtur contentiosus esse nos talem consuetudinem non habemus neque ecclesiae Dei 046 1CO 011 017 hoc autem praecipio non laudans quod non in melius sed in deterius convenitis 046 1CO 011 018 primum quidem convenientibus vobis in ecclesia audio scissuras esse et ex parte credo 046 1CO 011 019 nam oportet et hereses esse ut et qui probati sunt manifesti fiant in vobis 046 1CO 011 020 convenientibus ergo vobis in unum iam non est dominicam cenam manducare 046 1CO 011 021 unusquisque enim suam cenam praesumit ad manducandum et alius quidem esurit alius autem ebrius est 046 1CO 011 022 numquid domos non habetis ad manducandum et bibendum aut ecclesiam Dei contemnitis et confunditis eos qui non habent quid dicam vobis laudo vos in hoc non laudo 046 1CO 011 023 ego enim accepi a Domino quod et tradidi vobis quoniam Dominus Iesus in qua nocte tradebatur accepit panem 046 1CO 011 024 et gratias agens fregit et dixit hoc est corpus meum pro vobis hoc facite in meam commemorationem 046 1CO 011 025 similiter et calicem postquam cenavit dicens hic calix novum testamentum est in meo sanguine hoc facite quotienscumque bibetis in meam commemorationem 046 1CO 011 026 quotienscumque enim manducabitis panem hunc et calicem bibetis mortem Domini adnuntiatis donec veniat 046 1CO 011 027 itaque quicumque manducaverit panem vel biberit calicem Domini indigne reus erit corporis et sanguinis Domini 046 1CO 011 028 probet autem se ipsum homo et sic de pane illo edat et de calice bibat 046 1CO 011 029 qui enim manducat et bibit indigne iudicium sibi manducat et bibit non diiudicans corpus 046 1CO 011 030 ideo inter vos multi infirmes et inbecilles et dormiunt multi 046 1CO 011 031 quod si nosmet ipsos diiudicaremus non utique iudicaremur 046 1CO 011 032 dum iudicamur autem a Domino corripimur ut non cum hoc mundo damnemur 046 1CO 011 033 itaque fratres mei cum convenitis ad manducandum invicem expectate 046 1CO 011 034 si quis esurit domi manducet ut non in iudicium conveniatis cetera autem cum venero disponam 046 1CO 012 001 de spiritalibus autem nolo vos ignorare fratres 046 1CO 012 002 scitis quoniam cum gentes essetis ad simulacra muta prout ducebamini euntes 046 1CO 012 003 ideo notum vobis facio quod nemo in Spiritu Dei loquens dicit anathema Iesu et nemo potest dicere Dominus Iesus nisi in Spiritu Sancto 046 1CO 012 004 divisiones vero gratiarum sunt idem autem Spiritus 046 1CO 012 005 et divisiones ministrationum sunt idem autem Dominus 046 1CO 012 006 et divisiones operationum sunt idem vero Deus qui operatur omnia in omnibus 046 1CO 012 007 unicuique autem datur manifestatio Spiritus ad utilitatem 046 1CO 012 008 alii quidem per Spiritum datur sermo sapientiae alii autem sermo scientiae secundum eundem Spiritum 046 1CO 012 009 alteri fides in eodem Spiritu alii gratia sanitatum in uno Spiritu 046 1CO 012 010 alii operatio virtutum alii prophetatio alii discretio spirituum alii genera linguarum alii interpretatio sermonum 046 1CO 012 011 haec autem omnia operatur unus atque idem Spiritus dividens singulis prout vult 046 1CO 012 012 sicut enim corpus unum est et membra habet multa omnia autem membra corporis cum sint multa unum corpus sunt ita et Christus 046 1CO 012 013 etenim in uno Spiritu omnes nos in unum corpus baptizati sumus sive Iudaei sive gentiles sive servi sive liberi et omnes unum Spiritum potati sumus 046 1CO 012 014 nam et corpus non est unum membrum sed multa 046 1CO 012 015 si dixerit pes quoniam non sum manus non sum de corpore non ideo non est de corpore 046 1CO 012 016 et si dixerit auris quia non sum oculus non sum de corpore non ideo non est de corpore 046 1CO 012 017 si totum corpus oculus ubi auditus si totum auditus ubi odoratus 046 1CO 012 018 nunc autem posuit Deus membra unumquodque eorum in corpore sicut voluit 046 1CO 012 019 quod si essent omnia unum membrum ubi corpus 046 1CO 012 020 nunc autem multa quidem membra unum autem corpus 046 1CO 012 021 non potest dicere oculus manui opera tua non indigeo aut iterum caput pedibus non estis mihi necessarii 046 1CO 012 022 sed multo magis quae videntur membra corporis infirmiora esse necessariora sunt 046 1CO 012 023 et quae putamus ignobiliora membra esse corporis his honorem abundantiorem circumdamus et quae inhonesta sunt nostra abundantiorem honestatem habent 046 1CO 012 024 honesta autem nostra nullius egent sed Deus temperavit corpus ei cui deerat abundantiorem tribuendo honorem 046 1CO 012 025 ut non sit scisma in corpore sed id ipsum pro invicem sollicita sint membra 046 1CO 012 026 et si quid patitur unum membrum conpatiuntur omnia membra sive gloriatur unum membrum congaudent omnia membra 046 1CO 012 027 vos autem estis corpus Christi et membra de membro 046 1CO 012 028 et quosdam quidem posuit Deus in ecclesia primum apostolos secundo prophetas tertio doctores deinde virtutes exin gratias curationum opitulationes gubernationes genera linguarum 046 1CO 012 029 numquid omnes apostoli numquid omnes prophetae numquid omnes doctores 046 1CO 012 030 numquid omnes virtutes numquid omnes gratiam habent curationum numquid omnes linguis loquuntur numquid omnes interpretantur 046 1CO 012 031 aemulamini autem charismata maiora et adhuc excellentiorem viam vobis demonstro 046 1CO 013 001 si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens 046 1CO 013 002 et si habuero prophetiam et noverim mysteria omnia et omnem scientiam et habuero omnem fidem ita ut montes transferam caritatem autem non habuero nihil sum 046 1CO 013 003 et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas et si tradidero corpus meum ut ardeam caritatem autem non habuero nihil mihi prodest 046 1CO 013 004 caritas patiens est benigna est caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur 046 1CO 013 005 non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt non inritatur non cogitat malum 046 1CO 013 006 non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati 046 1CO 013 007 omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet 046 1CO 013 008 caritas numquam excidit sive prophetiae evacuabuntur sive linguae cessabunt sive scientia destruetur 046 1CO 013 009 ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus 046 1CO 013 010 cum autem venerit quod perfectum est evacuabitur quod ex parte est 046 1CO 013 011 cum essem parvulus loquebar ut parvulus sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus quando factus sum vir evacuavi quae erant parvuli 046 1CO 013 012 videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum 046 1CO 013 013 nunc autem manet fides spes caritas tria haec maior autem his est caritas 046 1CO 014 001 sectamini caritatem aemulamini spiritalia magis autem ut prophetetis 046 1CO 014 002 qui enim loquitur lingua non hominibus loquitur sed Deo nemo enim audit Spiritu autem loquitur mysteria 046 1CO 014 003 nam qui prophetat hominibus loquitur aedificationem et exhortationem et consolationes 046 1CO 014 004 qui loquitur lingua semet ipsum aedificat qui autem prophetat ecclesiam aedificat 046 1CO 014 005 volo autem omnes vos loqui linguis magis autem prophetare nam maior est qui prophetat quam qui loquitur linguis nisi si forte ut interpretetur ut ecclesia aedificationem accipiat 046 1CO 014 006 nunc autem fratres si venero ad vos linguis loquens quid vobis prodero nisi si vobis loquar aut in revelatione aut scientia aut prophetia aut in doctrina 046 1CO 014 007 tamen quae sine anima sunt vocem dantia sive tibia sive cithara nisi distinctionem sonituum dederint quomodo scietur quod canitur aut quod citharizatur 046 1CO 014 008 etenim si incertam vocem det tuba quis parabit se ad bellum 046 1CO 014 009 ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis quomodo scietur id quod dicitur eritis enim in aera loquentes 046 1CO 014 010 tam multa ut puta genera linguarum sunt in mundo et nihil sine voce est 046 1CO 014 011 si ergo nesciero virtutem vocis ero ei cui loquor barbarus et qui loquitur mihi barbarus 046 1CO 014 012 sic et vos quoniam aemulatores estis spirituum ad aedificationem ecclesiae quaerite ut abundetis 046 1CO 014 013 et ideo qui loquitur lingua oret ut interpretetur 046 1CO 014 014 nam si orem lingua spiritus meus orat mens autem mea sine fructu est 046 1CO 014 015 quid ergo est orabo spiritu orabo et mente psallam spiritu psallam et mente 046 1CO 014 016 ceterum si benedixeris spiritu qui supplet locum idiotae quomodo dicet amen super tuam benedictionem quoniam quid dicas nescit 046 1CO 014 017 nam tu quidem bene gratias agis sed alter non aedificatur 046 1CO 014 018 gratias ago Deo quod omnium vestrum lingua loquor 046 1CO 014 019 sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui ut et alios instruam quam decem milia verborum in lingua 046 1CO 014 020 fratres nolite pueri effici sensibus sed malitia parvuli estote sensibus autem perfecti estote 046 1CO 014 021 in lege scriptum est quoniam in aliis linguis et labiis aliis loquar populo huic et nec sic exaudient me dicit Dominus 046 1CO 014 022 itaque linguae in signum sunt non fidelibus sed infidelibus prophetia autem non infidelibus sed fidelibus 046 1CO 014 023 si ergo conveniat universa ecclesia in unum et omnes linguis loquantur intrent autem idiotae aut infideles nonne dicent quod insanitis 046 1CO 014 024 si autem omnes prophetent intret autem quis infidelis vel idiota convincitur ab omnibus diiudicatur ab omnibus 046 1CO 014 025 occulta cordis eius manifesta fiunt et ita cadens in faciem adorabit Deum pronuntians quod vere Deus in vobis est 046 1CO 014 026 quid ergo est fratres cum convenitis unusquisque vestrum psalmum habet doctrinam habet apocalypsin habet linguam habet interpretationem habet omnia ad aedificationem fiant 046 1CO 014 027 sive lingua quis loquitur secundum duos aut ut multum tres et per partes et unus interpretetur 046 1CO 014 028 si autem non fuerit interpres taceat in ecclesia sibi autem loquatur et Deo 046 1CO 014 029 prophetae duo aut tres dicant et ceteri diiudicent 046 1CO 014 030 quod si alii revelatum fuerit sedenti prior taceat 046 1CO 014 031 potestis enim omnes per singulos prophetare ut omnes discant et omnes exhortentur 046 1CO 014 032 et spiritus prophetarum prophetis subiecti sunt 046 1CO 014 033 non enim est dissensionis Deus sed pacis sicut in omnibus ecclesiis sanctorum 046 1CO 014 034 mulieres in ecclesiis taceant non enim permittitur eis loqui sed subditas esse sicut et lex dicit 046 1CO 014 035 si quid autem volunt discere domi viros suos interrogent turpe est enim mulieri loqui in ecclesia 046 1CO 014 036 an a vobis verbum Dei processit aut in vos solos pervenit 046 1CO 014 037 si quis videtur propheta esse aut spiritalis cognoscat quae scribo vobis quia Domini sunt mandata 046 1CO 014 038 si quis autem ignorat ignorabitur 046 1CO 014 039 itaque fratres aemulamini prophetare et loqui linguis nolite prohibere 046 1CO 014 040 omnia autem honeste et secundum ordinem fiant 046 1CO 015 001 notum autem vobis facio fratres evangelium quod praedicavi vobis quod et accepistis in quo et statis 046 1CO 015 002 per quod et salvamini qua ratione praedicaverim vobis si tenetis nisi si frustra credidistis 046 1CO 015 003 tradidi enim vobis in primis quod et accepi quoniam Christus mortuus est pro peccatis nostris secundum scripturas 046 1CO 015 004 et quia sepultus est et quia resurrexit tertia die secundum scripturas 046 1CO 015 005 et quia visus est Cephae et post haec undecim 046 1CO 015 006 deinde visus est plus quam quingentis fratribus simul ex quibus multi manent usque adhuc quidam autem dormierunt 046 1CO 015 007 deinde visus est Iacobo deinde apostolis omnibus 046 1CO 015 008 novissime autem omnium tamquam abortivo visus est et mihi 046 1CO 015 009 ego enim sum minimus apostolorum qui non sum dignus vocari apostolus quoniam persecutus sum ecclesiam Dei 046 1CO 015 010 gratia autem Dei sum id quod sum et gratia eius in me vacua non fuit sed abundantius illis omnibus laboravi non ego autem sed gratia Dei mecum 046 1CO 015 011 sive enim ego sive illi sic praedicamus et sic credidistis 046 1CO 015 012 si autem Christus praedicatur quod resurrexit a mortuis quomodo quidam dicunt in vobis quoniam resurrectio mortuorum non est 046 1CO 015 013 si autem resurrectio mortuorum non est neque Christus resurrexit 046 1CO 015 014 si autem Christus non resurrexit inanis est ergo praedicatio nostra inanis est et fides vestra 046 1CO 015 015 invenimur autem et falsi testes Dei quoniam testimonium diximus adversus Deum quod suscitaverit Christum quem non suscitavit si mortui non resurgunt 046 1CO 015 016 nam si mortui non resurgunt neque Christus resurrexit 046 1CO 015 017 quod si Christus non resurrexit vana est fides vestra adhuc enim estis in peccatis vestris 046 1CO 015 018 ergo et qui dormierunt in Christo perierunt 046 1CO 015 019 si in hac vita tantum in Christo sperantes sumus miserabiliores sumus omnibus hominibus 046 1CO 015 020 nunc autem Christus resurrexit a mortuis primitiae dormientium 046 1CO 015 021 quoniam enim per hominem mors et per hominem resurrectio mortuorum 046 1CO 015 022 et sicut in Adam omnes moriuntur ita et in Christo omnes vivificabuntur 046 1CO 015 023 unusquisque autem in suo ordine primitiae Christus deinde hii qui sunt Christi in adventu eius 046 1CO 015 024 deinde finis cum tradiderit regnum Deo et Patri cum evacuaverit omnem principatum et potestatem et virtutem 046 1CO 015 025 oportet autem illum regnare donec ponat omnes inimicos sub pedibus eius 046 1CO 015 026 novissima autem inimica destruetur mors omnia enim subiecit sub pedibus eius cum autem dicat 046 1CO 015 027 omnia subiecta sunt sine dubio praeter eum qui subiecit ei omnia 046 1CO 015 028 cum autem subiecta fuerint illi omnia tunc ipse Filius subiectus erit illi qui sibi subiecit omnia ut sit Deus omnia in omnibus 046 1CO 015 029 alioquin quid facient qui baptizantur pro mortuis si omnino mortui non resurgunt ut quid et baptizantur pro illis 046 1CO 015 030 ut quid et nos periclitamur omni hora 046 1CO 015 031 cotidie morior per vestram gloriam fratres quam habeo in Christo Iesu Domino nostro 046 1CO 015 032 si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi quid mihi prodest si mortui non resurgunt manducemus et bibamus cras enim moriemur 046 1CO 015 033 nolite seduci corrumpunt mores bonos conloquia mala 046 1CO 015 034 evigilate iuste et nolite peccare ignorantiam enim Dei quidam habent ad reverentiam vobis loquor 046 1CO 015 035 sed dicet aliquis quomodo resurgunt mortui quali autem corpore veniunt 046 1CO 015 036 insipiens tu quod seminas non vivificatur nisi prius moriatur 046 1CO 015 037 et quod seminas non corpus quod futurum est seminas sed nudum granum ut puta tritici aut alicuius ceterorum 046 1CO 015 038 Deus autem dat illi corpus sicut voluit et unicuique seminum proprium corpus 046 1CO 015 039 non omnis caro eadem caro sed alia hominum alia pecorum alia caro volucrum alia autem piscium 046 1CO 015 040 et corpora caelestia et corpora terrestria sed alia quidem caelestium gloria alia autem terrestrium 046 1CO 015 041 alia claritas solis alia claritas lunae et alia claritas stellarum stella enim ab stella differt in claritate 046 1CO 015 042 sic et resurrectio mortuorum seminatur in corruptione surgit in incorruptione 046 1CO 015 043 seminatur in ignobilitate surgit in gloria seminatur in infirmitate surgit in virtute 046 1CO 015 044 seminatur corpus animale surgit corpus spiritale si est corpus animale est et spiritale sic et scriptum est 046 1CO 015 045 factus est primus homo Adam in animam viventem novissimus Adam in spiritum vivificantem 046 1CO 015 046 sed non prius quod spiritale est sed quod animale est deinde quod spiritale 046 1CO 015 047 primus homo de terra terrenus secundus homo de caelo caelestis 046 1CO 015 048 qualis terrenus tales et terreni et qualis caelestis tales et caelestes 046 1CO 015 049 igitur sicut portavimus imaginem terreni portemus et imaginem caelestis 046 1CO 015 050 hoc autem dico fratres quoniam caro et sanguis regnum Dei possidere non possunt neque corruptio incorruptelam possidebit 046 1CO 015 051 ecce mysterium vobis dico omnes quidem resurgemus sed non omnes inmutabimur 046 1CO 015 052 in momento in ictu oculi in novissima tuba canet enim et mortui resurgent incorrupti et nos inmutabimur 046 1CO 015 053 oportet enim corruptibile hoc induere incorruptelam et mortale hoc induere inmortalitatem 046 1CO 015 054 cum autem mortale hoc induerit inmortalitatem tunc fiet sermo qui scriptus est absorta est mors in victoria 046 1CO 015 055 ubi est mors victoria tua ubi est mors stimulus tuus (Hadēs g86) 046 1CO 015 056 stimulus autem mortis peccatum est virtus vero peccati lex 046 1CO 015 057 Deo autem gratias qui dedit nobis victoriam per Dominum nostrum Iesum Christum 046 1CO 015 058 itaque fratres mei dilecti stabiles estote et inmobiles abundantes in opere Domini semper scientes quod labor vester non est inanis in Domino 046 1CO 016 001 de collectis autem quae fiunt in sanctos sicut ordinavi ecclesiis Galatiae ita et vos facite 046 1CO 016 002 per unam sabbati unusquisque vestrum apud se ponat recondens quod ei beneplacuerit ut non cum venero tunc collectae fiant 046 1CO 016 003 cum autem praesens fuero quos probaveritis per epistulas hos mittam perferre gratiam vestram in Hierusalem 046 1CO 016 004 quod si dignum fuerit ut et ego eam mecum ibunt 046 1CO 016 005 veniam autem ad vos cum Macedoniam pertransiero nam Macedoniam pertransibo 046 1CO 016 006 apud vos autem forsitan manebo vel etiam hiemabo ut vos me deducatis quocumque iero 046 1CO 016 007 nolo enim vos modo in transitu videre spero enim me aliquantum temporis manere apud vos si Dominus permiserit 046 1CO 016 008 permanebo autem Ephesi usque ad pentecosten 046 1CO 016 009 ostium enim mihi apertum est magnum et evidens et adversarii multi 046 1CO 016 010 si autem venerit Timotheus videte ut sine timore sit apud vos opus enim Domini operatur sicut et ego 046 1CO 016 011 ne quis ergo illum spernat deducite autem illum in pace ut veniat ad me expecto enim illum cum fratribus 046 1CO 016 012 de Apollo autem fratre multum rogavi eum ut veniret ad vos cum fratribus et utique non fuit voluntas ut nunc veniret veniet autem cum ei vacuum fuerit 046 1CO 016 013 vigilate state in fide viriliter agite et confortamini 046 1CO 016 014 omnia vestra in caritate fiant 046 1CO 016 015 obsecro autem vos fratres nostis domum Stephanae et Fortunati quoniam sunt primitiae Achaiae et in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos 046 1CO 016 016 ut et vos subditi sitis eiusmodi et omni cooperanti et laboranti 046 1CO 016 017 gaudeo autem in praesentia Stephanae et Fortunati et Achaici quoniam id quod vobis deerat ipsi suppleverunt 046 1CO 016 018 refecerunt enim et meum spiritum et vestrum cognoscite ergo qui eiusmodi sunt 046 1CO 016 019 salutant vos ecclesiae Asiae salutant vos in Domino multum Aquila et Prisca cum domestica sua ecclesia 046 1CO 016 020 salutant vos fratres omnes salutate invicem in osculo sancto 046 1CO 016 021 salutatio mea manu Pauli 046 1CO 016 022 si quis non amat Dominum Iesum Christum sit anathema maranatha 046 1CO 016 023 gratia Domini Iesu vobiscum 046 1CO 016 024 caritas mea cum omnibus vobis in Christo Iesu amen # # BOOK 047 2CO 2 Corinthians Corinthios Ii 047 2CO 001 001 Paulus apostolus Iesu Christi per voluntatem Dei et Timotheus frater ecclesiae Dei quae est Corinthi cum sanctis omnibus qui sunt in universa Achaia 047 2CO 001 002 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 047 2CO 001 003 benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi Pater misericordiarum et Deus totius consolationis 047 2CO 001 004 qui consolatur nos in omni tribulatione nostra ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni pressura sunt per exhortationem qua exhortamur et ipsi a Deo 047 2CO 001 005 quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis ita et per Christum abundat consolatio nostra 047 2CO 001 006 sive autem tribulamur pro vestra exhortatione et salute sive exhortamur pro vestra exhortatione quae operatur in tolerantia earundem passionum quas et nos patimur 047 2CO 001 007 et spes nostra firma pro vobis scientes quoniam sicut socii passionum estis sic eritis et consolationis 047 2CO 001 008 non enim volumus ignorare vos fratres de tribulatione nostra quae facta est in Asia quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem ita ut taederet nos etiam vivere 047 2CO 001 009 sed ipsi in nobis ipsis responsum mortis habuimus ut non simus fidentes in nobis sed in Deo qui suscitat mortuos 047 2CO 001 010 qui de tantis periculis eripuit nos et eruet in quem speramus quoniam et adhuc eripiet 047 2CO 001 011 adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis ut ex multis personis eius quae in nobis est donationis per multos gratiae agantur pro nobis 047 2CO 001 012 nam gloria nostra haec est testimonium conscientiae nostrae quod in simplicitate et sinceritate Dei et non in sapientia carnali sed in gratia Dei conversati sumus in mundo abundantius autem ad vos 047 2CO 001 013 non enim alia scribimus vobis quam quae legistis et cognoscitis spero autem quod usque in finem cognoscetis 047 2CO 001 014 sicut et cognovistis nos ex parte quia gloria vestra sumus sicut et vos nostra in die Domini nostri Iesu Christi 047 2CO 001 015 et hac confidentia volui prius venire ad vos ut secundam gratiam haberetis 047 2CO 001 016 et per vos transire in Macedoniam et iterum a Macedonia venire ad vos et a vobis deduci in Iudaeam 047 2CO 001 017 cum hoc ergo voluissem numquid levitate usus sum aut quae cogito secundum carnem cogito ut sit apud me est et non 047 2CO 001 018 fidelis autem Deus quia sermo noster qui fit apud vos non est in illo est et non 047 2CO 001 019 Dei enim Filius Iesus Christus qui in vobis per nos praedicatus est per me et Silvanum et Timotheum non fuit est et non sed est in illo fuit 047 2CO 001 020 quotquot enim promissiones Dei sunt in illo est ideo et per ipsum amen Deo ad gloriam nostram 047 2CO 001 021 qui autem confirmat nos vobiscum in Christum et qui unxit nos Deus 047 2CO 001 022 et qui signavit nos et dedit pignus Spiritus in cordibus nostris 047 2CO 001 023 ego autem testem Deum invoco in animam meam quod parcens vobis non veni ultra Corinthum 047 2CO 001 024 non quia dominamur fidei vestrae sed adiutores sumus gaudii vestri nam fide stetistis 047 2CO 002 001 statui autem hoc ipse apud me ne iterum in tristitia venirem ad vos 047 2CO 002 002 si enim ego contristo vos et quis est qui me laetificet nisi qui contristatur ex me 047 2CO 002 003 et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est 047 2CO 002 004 nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas non ut contristemini sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis 047 2CO 002 005 si quis autem contristavit non me contristavit sed ex parte ut non onerem omnes vos 047 2CO 002 006 sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus 047 2CO 002 007 ita ut e contra magis donetis et consolemini ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est 047 2CO 002 008 propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem 047 2CO 002 009 ideo enim et scripsi ut cognoscam experimentum vestrum an in omnibus oboedientes sitis 047 2CO 002 010 cui autem aliquid donatis et ego nam et ego quod donavi si quid donavi propter vos in persona Christi 047 2CO 002 011 ut non circumveniamur a Satana non enim ignoramus cogitationes eius 047 2CO 002 012 cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in Domino 047 2CO 002 013 non habui requiem spiritui meo eo quod non invenerim Titum fratrem meum sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam 047 2CO 002 014 Deo autem gratias qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco 047 2CO 002 015 quia Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt 047 2CO 002 016 aliis quidem odor mortis in mortem aliis autem odor vitae in vitam et ad haec quis tam idoneus 047 2CO 002 017 non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei sed ex sinceritate sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur 047 2CO 003 001 incipimus iterum nosmet ipsos commendare aut numquid egemus sicut quidam commendaticiis epistulis ad vos aut ex vobis 047 2CO 003 002 epistula nostra vos estis scripta in cordibus nostris quae scitur et legitur ab omnibus hominibus 047 2CO 003 003 manifestati quoniam epistula estis Christi ministrata a nobis et scripta non atramento sed Spiritu Dei vivi non in tabulis lapideis sed in tabulis cordis carnalibus 047 2CO 003 004 fiduciam autem talem habemus per Christum ad Deum 047 2CO 003 005 non quod sufficientes simus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis sed sufficientia nostra ex Deo est 047 2CO 003 006 qui et idoneos nos fecit ministros novi testamenti non litterae sed Spiritus littera enim occidit Spiritus autem vivificat 047 2CO 003 007 quod si ministratio mortis litteris deformata in lapidibus fuit in gloria ita ut non possent intendere filii Israhel in faciem Mosi propter gloriam vultus eius quae evacuatur 047 2CO 003 008 quomodo non magis ministratio Spiritus erit in gloria 047 2CO 003 009 nam si ministratio damnationis gloria est multo magis abundat ministerium iustitiae in gloria 047 2CO 003 010 nam nec glorificatum est quod claruit in hac parte propter excellentem gloriam 047 2CO 003 011 si enim quod evacuatur per gloriam est multo magis quod manet in gloria est 047 2CO 003 012 habentes igitur talem spem multa fiducia utimur 047 2CO 003 013 et non sicut Moses ponebat velamen super faciem suam ut non intenderent filii Israhel in faciem eius quod evacuatur 047 2CO 003 014 sed obtusi sunt sensus eorum usque in hodiernum enim diem id ipsum velamen in lectione veteris testamenti manet non revelatum quoniam in Christo evacuatur 047 2CO 003 015 sed usque in hodiernum diem cum legitur Moses velamen est positum super cor eorum 047 2CO 003 016 cum autem conversus fuerit ad Deum aufertur velamen 047 2CO 003 017 Dominus autem Spiritus est ubi autem Spiritus Domini ibi libertas 047 2CO 003 018 nos vero omnes revelata facie gloriam Domini speculantes in eandem imaginem transformamur a claritate in claritatem tamquam a Domini Spiritu 047 2CO 004 001 ideo habentes hanc ministrationem iuxta quod misericordiam consecuti sumus non deficimus 047 2CO 004 002 sed abdicamus occulta dedecoris non ambulantes in astutia neque adulterantes verbum Dei sed in manifestatione veritatis commendantes nosmet ipsos ad omnem conscientiam hominum coram Deo 047 2CO 004 003 quod si etiam opertum est evangelium nostrum in his qui pereunt est opertum 047 2CO 004 004 in quibus deus huius saeculi excaecavit mentes infidelium ut non fulgeat inluminatio evangelii gloriae Christi qui est imago Dei (aiōn g165) 047 2CO 004 005 non enim nosmet ipsos praedicamus sed Iesum Christum Dominum nos autem servos vestros per Iesum 047 2CO 004 006 quoniam Deus qui dixit de tenebris lucem splendescere qui inluxit in cordibus nostris ad inluminationem scientiae claritatis Dei in facie Christi Iesu 047 2CO 004 007 habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus ut sublimitas sit virtutis Dei et non ex nobis 047 2CO 004 008 in omnibus tribulationem patimur sed non angustiamur aporiamur sed non destituimur 047 2CO 004 009 persecutionem patimur sed non derelinquimur deicimur sed non perimus 047 2CO 004 010 semper mortificationem Iesu in corpore nostro circumferentes ut et vita Iesu in corporibus nostris manifestetur 047 2CO 004 011 semper enim nos qui vivimus in mortem tradimur propter Iesum ut et vita Iesu manifestetur in carne nostra mortali 047 2CO 004 012 ergo mors in nobis operatur vita autem in vobis 047 2CO 004 013 habentes autem eundem spiritum fidei sicut scriptum est credidi propter quod locutus sum et nos credimus propter quod et loquimur 047 2CO 004 014 scientes quoniam qui suscitavit Iesum et nos cum Iesu suscitabit et constituet vobiscum 047 2CO 004 015 omnia enim propter vos ut gratia abundans per multos gratiarum actione abundet in gloriam Dei 047 2CO 004 016 propter quod non deficimus sed licet is qui foris est noster homo corrumpitur tamen is qui intus est renovatur de die in diem 047 2CO 004 017 id enim quod in praesenti est momentaneum et leve tribulationis nostrae supra modum in sublimitatem aeternum gloriae pondus operatur nobis (aiōnios g166) 047 2CO 004 018 non contemplantibus nobis quae videntur sed quae non videntur quae enim videntur temporalia sunt quae autem non videntur aeterna sunt (aiōnios g166) 047 2CO 005 001 scimus enim quoniam si terrestris domus nostra huius habitationis dissolvatur quod aedificationem ex Deo habeamus domum non manufactam aeternam in caelis (aiōnios g166) 047 2CO 005 002 nam et in hoc ingemescimus habitationem nostram quae de caelo est superindui cupientes 047 2CO 005 003 si tamen vestiti non nudi inveniamur 047 2CO 005 004 nam et qui sumus in tabernaculo ingemescimus gravati eo quod nolumus expoliari sed supervestiri ut absorbeatur quod mortale est a vita 047 2CO 005 005 qui autem efficit nos in hoc ipsum Deus qui dedit nobis pignus Spiritus 047 2CO 005 006 audentes igitur semper et scientes quoniam dum sumus in corpore peregrinamur a Domino 047 2CO 005 007 per fidem enim ambulamus et non per speciem 047 2CO 005 008 audemus autem et bonam voluntatem habemus magis peregrinari a corpore et praesentes esse ad Deum 047 2CO 005 009 et ideo contendimus sive absentes sive praesentes placere illi 047 2CO 005 010 omnes enim nos manifestari oportet ante tribunal Christi ut referat unusquisque propria corporis prout gessit sive bonum sive malum 047 2CO 005 011 scientes ergo timorem Domini hominibus suademus Deo autem manifesti sumus spero autem et in conscientiis vestris manifestos nos esse 047 2CO 005 012 non iterum nos commendamus vobis sed occasionem damus vobis gloriandi pro nobis ut habeatis ad eos qui in facie gloriantur et non in corde 047 2CO 005 013 sive enim mente excedimus Deo sive sobrii sumus vobis 047 2CO 005 014 caritas enim Christi urget nos aestimantes hoc quoniam si unus pro omnibus mortuus est ergo omnes mortui sunt 047 2CO 005 015 et pro omnibus mortuus est ut et qui vivunt iam non sibi vivant sed ei qui pro ipsis mortuus est et resurrexit 047 2CO 005 016 itaque nos ex hoc neminem novimus secundum carnem et si cognovimus secundum carnem Christum sed nunc iam non novimus 047 2CO 005 017 si qua ergo in Christo nova creatura vetera transierunt ecce facta sunt nova 047 2CO 005 018 omnia autem ex Deo qui reconciliavit nos sibi per Christum et dedit nobis ministerium reconciliationis 047 2CO 005 019 quoniam quidem Deus erat in Christo mundum reconcilians sibi non reputans illis delicta ipsorum et posuit in nobis verbum reconciliationis 047 2CO 005 020 pro Christo ergo legationem fungimur tamquam Deo exhortante per nos obsecramus pro Christo reconciliamini Deo 047 2CO 005 021 eum qui non noverat peccatum pro nobis peccatum fecit ut nos efficeremur iustitia Dei in ipso 047 2CO 006 001 adiuvantes autem et exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis 047 2CO 006 002 ait enim tempore accepto exaudivi te et in die salutis adiuvavi te ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies salutis 047 2CO 006 003 nemini dantes ullam offensionem ut non vituperetur ministerium 047 2CO 006 004 sed in omnibus exhibeamus nosmet ipsos sicut Dei ministros in multa patientia in tribulationibus in necessitatibus in angustiis 047 2CO 006 005 in plagis in carceribus in seditionibus in laboribus in vigiliis in ieiuniis 047 2CO 006 006 in castitate in scientia in longanimitate in suavitate in Spiritu Sancto in caritate non ficta 047 2CO 006 007 in verbo veritatis in virtute Dei per arma iustitiae a dextris et sinistris 047 2CO 006 008 per gloriam et ignobilitatem per infamiam et bonam famam ut seductores et veraces sicut qui ignoti et cogniti 047 2CO 006 009 quasi morientes et ecce vivimus ut castigati et non mortificati 047 2CO 006 010 quasi tristes semper autem gaudentes sicut egentes multos autem locupletantes tamquam nihil habentes et omnia possidentes 047 2CO 006 011 os nostrum patet ad vos o Corinthii cor nostrum dilatatum est 047 2CO 006 012 non angustiamini in nobis angustiamini autem in visceribus vestris 047 2CO 006 013 eandem autem habentes remunerationem tamquam filiis dico dilatamini et vos 047 2CO 006 014 nolite iugum ducere cum infidelibus quae enim participatio iustitiae cum iniquitate aut quae societas luci ad tenebras 047 2CO 006 015 quae autem conventio Christi ad Belial aut quae pars fideli cum infidele 047 2CO 006 016 qui autem consensus templo Dei cum idolis vos enim estis templum Dei vivi sicut dicit Deus quoniam inhabitabo in illis et inambulabo et ero illorum Deus et ipsi erunt mihi populus 047 2CO 006 017 propter quod exite de medio eorum et separamini dicit Dominus et inmundum ne tetigeritis 047 2CO 006 018 et ego recipiam vos et ero vobis in patrem et vos eritis mihi in filios et filias dicit Dominus omnipotens 047 2CO 007 001 has igitur habentes promissiones carissimi mundemus nos ab omni inquinamento carnis et spiritus perficientes sanctificationem in timore Dei 047 2CO 007 002 capite nos neminem laesimus neminem corrupimus neminem circumvenimus 047 2CO 007 003 non ad condemnationem dico praedixi enim quod in cordibus nostris estis ad conmoriendum et ad convivendum 047 2CO 007 004 multa mihi fiducia est apud vos multa mihi gloriatio pro vobis repletus sum consolatione superabundo gaudio in omni tribulatione nostra 047 2CO 007 005 nam et cum venissemus Macedoniam nullam requiem habuit caro nostra sed omnem tribulationem passi foris pugnae intus timores 047 2CO 007 006 sed qui consolatur humiles consolatus est nos Deus in adventu Titi 047 2CO 007 007 non solum autem in adventu eius sed etiam in solacio quo consolatus est in vobis referens nobis vestrum desiderium vestrum fletum vestram aemulationem pro me ita ut magis gauderem 047 2CO 007 008 quoniam et si contristavi vos in epistula non me paenitet et si paeniteret videns quod epistula illa et si ad horam vos contristavit 047 2CO 007 009 nunc gaudeo non quia contristati estis sed quia contristati estis ad paenitentiam contristati enim estis secundum Deum ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis 047 2CO 007 010 quae enim secundum Deum tristitia est paenitentiam in salutem stabilem operatur saeculi autem tristitia mortem operatur 047 2CO 007 011 ecce enim hoc ipsum secundum Deum contristari vos quantam in vobis operatur sollicitudinem sed defensionem sed indignationem sed timorem sed desiderium sed aemulationem sed vindictam in omnibus exhibuistis vos incontaminatos esse negotio 047 2CO 007 012 igitur et si scripsi vobis non propter eum qui fecit iniuriam nec propter eum qui passus est sed ad manifestandam sollicitudinem nostram quam pro vobis habemus ad vos coram Deo 047 2CO 007 013 ideo consolati sumus in consolatione autem nostra abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis 047 2CO 007 014 et si quid apud illum de vobis gloriatus sum non sum confusus sed sicut omnia vobis in veritate locuti sumus ita et gloriatio nostra quae fuit ad Titum veritas facta est 047 2CO 007 015 et viscera eius abundantius in vos sunt reminiscentis omnium vestrum oboedientiam quomodo cum timore et tremore excepistis eum 047 2CO 007 016 gaudeo quod in omnibus confido in vobis 047 2CO 008 001 notam autem facimus vobis fratres gratiam Dei quae data est in ecclesiis Macedoniae 047 2CO 008 002 quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum et altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum 047 2CO 008 003 quia secundum virtutem testimonium illis reddo et supra virtutem voluntarii fuerunt 047 2CO 008 004 cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam et communicationem ministerii quod fit in sanctos 047 2CO 008 005 et non sicut speravimus sed semet ipsos dederunt primum Domino deinde nobis per voluntatem Dei 047 2CO 008 006 ita ut rogaremus Titum ut quemadmodum coepit ita et perficiat in vos etiam gratiam istam 047 2CO 008 007 sed sicut in omnibus abundatis fide et sermone et scientia et omni sollicitudine et caritate vestra in nos ut et in hac gratia abundetis 047 2CO 008 008 non quasi imperans dico sed per aliorum sollicitudinem etiam vestrae caritatis ingenitum bonum conprobans 047 2CO 008 009 scitis enim gratiam Domini nostri Iesu Christi quoniam propter vos egenus factus est cum esset dives ut illius inopia vos divites essetis 047 2CO 008 010 et consilium in hoc do hoc enim vobis utile est qui non solum facere sed et velle coepistis ab anno priore 047 2CO 008 011 nunc vero et facto perficite ut quemadmodum promptus est animus voluntatis ita sit et perficiendi ex eo quod habetis 047 2CO 008 012 si enim voluntas prompta est secundum id quod habet accepta est non secundum quod non habet 047 2CO 008 013 non enim ut aliis sit remissio vobis autem tribulatio sed ex aequalitate 047 2CO 008 014 in praesenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat ut et illorum abundantia vestrae inopiae sit supplementum ut fiat aequalitas sicut scriptum est 047 2CO 008 015 qui multum non abundavit et qui modicum non minoravit 047 2CO 008 016 gratias autem Deo qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi 047 2CO 008 017 quoniam exhortationem quidem suscepit sed cum sollicitior esset sua voluntate profectus est ad vos 047 2CO 008 018 misimus etiam cum illo fratrem cuius laus est in evangelio per omnes ecclesias 047 2CO 008 019 non solum autem sed et ordinatus ab ecclesiis comes peregrinationis nostrae in hac gratia quae ministratur a nobis ad Domini gloriam et destinatam voluntatem nostram 047 2CO 008 020 devitantes hoc ne quis nos vituperet in hac plenitudine quae ministratur a nobis 047 2CO 008 021 providemus enim bona non solum coram Deo sed etiam coram hominibus 047 2CO 008 022 misimus autem cum illis et fratrem nostrum quem probavimus in multis saepe sollicitum esse nunc autem multo sollicitiorem confidentia multa in vos 047 2CO 008 023 sive pro Tito qui est socius meus et in vos adiutor sive fratres nostri apostoli ecclesiarum gloriae Christi 047 2CO 008 024 ostensionem ergo quae est caritatis vestrae et nostrae gloriae pro vobis in illos ostendite in faciem ecclesiarum 047 2CO 009 001 nam de ministerio quod fit in sanctos ex abundanti est mihi scribere vobis 047 2CO 009 002 scio enim promptum animum vestrum pro quo de vobis glorior apud Macedonas quoniam Achaia parata est ab anno praeterito et vestra aemulatio provocavit plurimos 047 2CO 009 003 misi autem fratres ut ne quod gloriamur de vobis evacuetur in hac parte ut quemadmodum dixi parati sitis 047 2CO 009 004 ne cum venerint mecum Macedones et invenerint vos inparatos erubescamus nos ut non dicamus vos in hac substantia 047 2CO 009 005 necessarium ergo existimavi rogare fratres ut praeveniant ad vos et praeparent repromissam benedictionem hanc paratam esse sic quasi benedictionem non quasi avaritiam 047 2CO 009 006 hoc autem qui parce seminat parce et metet et qui seminat in benedictionibus de benedictionibus et metet 047 2CO 009 007 unusquisque prout destinavit corde suo non ex tristitia aut ex necessitate hilarem enim datorem diligit Deus 047 2CO 009 008 potens est autem Deus omnem gratiam abundare facere in vobis ut in omnibus semper omnem sufficientiam habentes abundetis in omne opus bonum 047 2CO 009 009 sicut scriptum est dispersit dedit pauperibus iustitia eius manet in aeternum (aiōn g165) 047 2CO 009 010 qui autem administrat semen seminanti et panem ad manducandum praestabit et multiplicabit semen vestrum et augebit incrementa frugum iustitiae vestrae 047 2CO 009 011 ut in omnibus locupletati abundetis in omnem simplicitatem quae operatur per nos gratiarum actionem Deo 047 2CO 009 012 quoniam ministerium huius officii non solum supplet ea quae desunt sanctis sed etiam abundat per multas gratiarum actiones in Domino 047 2CO 009 013 per probationem ministerii huius glorificantes Deum in oboedientia confessionis vestrae in evangelium Christi et simplicitate communicationis in illos et in omnes 047 2CO 009 014 et ipsorum obsecratione pro vobis desiderantium vos propter eminentem gratiam Dei in vobis 047 2CO 009 015 gratias Deo super inenarrabili dono eius 047 2CO 010 001 ipse autem ego Paulus obsecro vos per mansuetudinem et modestiam Christi qui in facie quidem humilis inter vos absens autem confido in vobis 047 2CO 010 002 rogo autem ne praesens audeam per eam confidentiam qua existimo audere in quosdam qui arbitrantur nos tamquam secundum carnem ambulemus 047 2CO 010 003 in carne enim ambulantes non secundum carnem militamus 047 2CO 010 004 nam arma militiae nostrae non carnalia sed potentia Deo ad destructionem munitionum consilia destruentes 047 2CO 010 005 et omnem altitudinem extollentem se adversus scientiam Dei et in captivitatem redigentes omnem intellectum in obsequium Christi 047 2CO 010 006 et in promptu habentes ulcisci omnem inoboedientiam cum impleta fuerit vestra oboedientia 047 2CO 010 007 quae secundum faciem sunt videte si quis confidit sibi Christi se esse hoc cogitet iterum apud se quia sicut ipse Christi est ita et nos 047 2CO 010 008 nam et si amplius aliquid gloriatus fuero de potestate nostra quam dedit Dominus in aedificationem et non in destructionem vestram non erubescam 047 2CO 010 009 ut autem non existimer tamquam terrere vos per epistulas 047 2CO 010 010 quoniam quidem epistulae inquiunt graves sunt et fortes praesentia autem corporis infirma et sermo contemptibilis 047 2CO 010 011 hoc cogitet qui eiusmodi est quia quales sumus verbo per epistulas absentes tales et praesentes in facto 047 2CO 010 012 non enim audemus inserere aut conparare nos quibusdam qui se ipsos commendant sed ipsi in nobis nosmet ipsos metientes et conparantes nosmet ipsos nobis 047 2CO 010 013 nos autem non in inmensum gloriabimur sed secundum mensuram regulae quam mensus est nobis Deus mensuram pertingendi usque ad vos 047 2CO 010 014 non enim quasi non pertingentes ad vos superextendimus nos usque ad vos enim pervenimus in evangelio Christi 047 2CO 010 015 non in inmensum gloriantes in alienis laboribus spem autem habentes crescentis fidei vestrae in vobis magnificari secundum regulam nostram in abundantiam 047 2CO 010 016 etiam in illa quae ultra vos sunt evangelizare non in aliena regula in his quae praeparata sunt gloriari 047 2CO 010 017 qui autem gloriatur in Domino glorietur 047 2CO 010 018 non enim qui se ipsum commendat ille probatus est sed quem Dominus commendat 047 2CO 011 001 utinam sustineretis modicum quid insipientiae meae sed et subportate me 047 2CO 011 002 aemulor enim vos Dei aemulatione despondi enim vos uni viro virginem castam exhibere Christo 047 2CO 011 003 timeo autem ne sicut serpens Evam seduxit astutia sua ita corrumpantur sensus vestri et excidant a simplicitate quae est in Christo 047 2CO 011 004 nam si is qui venit alium Christum praedicat quem non praedicavimus aut alium spiritum accipitis quem non accepistis aut aliud evangelium quod non recepistis recte pateremini 047 2CO 011 005 existimo enim nihil me minus fecisse magnis apostolis 047 2CO 011 006 et si inperitus sermone sed non scientia in omnibus autem manifestatus sum vobis 047 2CO 011 007 aut numquid peccatum feci me ipsum humilians ut vos exaltemini quoniam gratis evangelium Dei evangelizavi vobis 047 2CO 011 008 alias ecclesias expoliavi accipiens stipendium ad ministerium vestrum 047 2CO 011 009 et cum essem apud vos et egerem nulli onerosus fui nam quod mihi deerat suppleverunt fratres qui venerunt a Macedonia et in omnibus sine onere me vobis servavi et servabo 047 2CO 011 010 est veritas Christi in me quoniam haec gloria non infringetur in me in regionibus Achaiae 047 2CO 011 011 quare quia non diligo vos Deus scit 047 2CO 011 012 quod autem facio et faciam ut amputem occasionem eorum qui volunt occasionem ut in quo gloriantur inveniantur sicut et nos 047 2CO 011 013 nam eiusmodi pseudoapostoli operarii subdoli transfigurantes se in apostolos Christi 047 2CO 011 014 et non mirum ipse enim Satanas transfigurat se in angelum lucis 047 2CO 011 015 non est ergo magnum si ministri eius transfigurentur velut ministri iustitiae quorum finis erit secundum opera ipsorum 047 2CO 011 016 iterum dico ne quis me putet insipientem alioquin velut insipientem accipite me ut et ego modicum quid glorier 047 2CO 011 017 quod loquor non loquor secundum Dominum sed quasi in insipientia in hac substantia gloriae 047 2CO 011 018 quoniam multi gloriantur secundum carnem et ego gloriabor 047 2CO 011 019 libenter enim suffertis insipientes cum sitis ipsi sapientes 047 2CO 011 020 sustinetis enim si quis vos in servitutem redigit si quis devorat si quis accipit si quis extollitur si quis in faciem vos caedit 047 2CO 011 021 secundum ignobilitatem dico quasi nos infirmi fuerimus in quo quis audet in insipientia dico audeo et ego 047 2CO 011 022 Hebraei sunt et ego Israhelitae sunt et ego semen Abrahae sunt et ego 047 2CO 011 023 ministri Christi sunt minus sapiens dico plus ego in laboribus plurimis in carceribus abundantius in plagis supra modum in mortibus frequenter 047 2CO 011 024 a Iudaeis quinquies quadragenas una minus accepi 047 2CO 011 025 ter virgis caesus sum semel lapidatus sum ter naufragium feci nocte et die in profundo maris fui 047 2CO 011 026 in itineribus saepe periculis fluminum periculis latronum periculis ex genere periculis ex gentibus periculis in civitate periculis in solitudine periculis in mari periculis in falsis fratribus 047 2CO 011 027 in labore et aerumna in vigiliis multis in fame et siti in ieiuniis multis in frigore et nuditate 047 2CO 011 028 praeter illa quae extrinsecus sunt instantia mea cotidiana sollicitudo omnium ecclesiarum 047 2CO 011 029 quis infirmatur et non infirmor quis scandalizatur et ego non uror 047 2CO 011 030 si gloriari oportet quae infirmitatis meae sunt gloriabor 047 2CO 011 031 Deus et Pater Domini Iesu scit qui est benedictus in saecula quod non mentior (aiōn g165) 047 2CO 011 032 Damasci praepositus gentis Aretae regis custodiebat civitatem Damascenorum ut me conprehenderet 047 2CO 011 033 et per fenestram in sporta dimissus sum per murum et effugi manus eius 047 2CO 012 001 si gloriari oportet non expedit quidem veniam autem ad visiones et revelationes Domini 047 2CO 012 002 scio hominem in Christo ante annos quattuordecim sive in corpore nescio sive extra corpus nescio Deus scit raptum eiusmodi usque ad tertium caelum 047 2CO 012 003 et scio huiusmodi hominem sive in corpore sive extra corpus nescio Deus scit 047 2CO 012 004 quoniam raptus est in paradisum et audivit arcana verba quae non licet homini loqui 047 2CO 012 005 pro eiusmodi gloriabor pro me autem nihil gloriabor nisi in infirmitatibus meis 047 2CO 012 006 nam et si voluero gloriari non ero insipiens veritatem enim dicam parco autem ne quis in me existimet supra id quod videt me aut audit ex me 047 2CO 012 007 et ne magnitudo revelationum extollat me datus est mihi stimulus carnis meae angelus Satanae ut me colaphizet 047 2CO 012 008 propter quod ter Dominum rogavi ut discederet a me 047 2CO 012 009 et dixit mihi sufficit tibi gratia mea nam virtus in infirmitate perficitur libenter igitur gloriabor in infirmitatibus meis ut inhabitet in me virtus Christi 047 2CO 012 010 propter quod placeo mihi in infirmitatibus in contumeliis in necessitatibus in persecutionibus in angustiis pro Christo cum enim infirmor tunc potens sum 047 2CO 012 011 factus sum insipiens vos me coegistis ego enim debui a vobis commendari nihil enim minus fui ab his qui sunt supra modum apostoli tametsi nihil sum 047 2CO 012 012 signa tamen apostoli facta sunt super vos in omni patientia signis et prodigiis et virtutibus 047 2CO 012 013 quid est enim quod minus habuistis prae ceteris ecclesiis nisi quod ego ipse non gravavi vos donate mihi hanc iniuriam 047 2CO 012 014 ecce tertio hoc paratus sum venire ad vos et non ero gravis vobis non enim quaero quae vestra sunt sed vos nec enim debent filii parentibus thesaurizare sed parentes filiis 047 2CO 012 015 ego autem libentissime inpendam et superinpendar ipse pro animabus vestris licet plus vos diligens minus diligar 047 2CO 012 016 sed esto ego vos non gravavi sed cum essem astutus dolo vos cepi 047 2CO 012 017 numquid per aliquem eorum quos misi ad vos circumveni vos 047 2CO 012 018 rogavi Titum et misi cum illo fratrem numquid Titus vos circumvenit nonne eodem spiritu ambulavimus nonne hisdem vestigiis 047 2CO 012 019 olim putatis quod excusemus nos apud vos coram Deo in Christo loquimur omnia autem carissimi propter vestram aedificationem 047 2CO 012 020 timeo enim ne forte cum venero non quales volo inveniam vos et ego inveniar a vobis qualem non vultis ne forte contentiones aemulationes animositates dissensiones detractiones susurrationes inflationes seditiones sint inter vos 047 2CO 012 021 ne iterum cum venero humiliet me Deus apud vos et lugeam multos ex his qui ante peccaverunt et non egerunt paenitentiam super inmunditia et fornicatione et inpudicitia quam gesserunt 047 2CO 013 001 ecce tertio hoc venio ad vos in ore duorum vel trium testium stabit omne verbum 047 2CO 013 002 praedixi et praedico ut praesens bis et nunc absens his qui ante peccaverunt et ceteris omnibus quoniam si venero iterum non parcam 047 2CO 013 003 an experimentum quaeritis eius qui in me loquitur Christi qui in vos non infirmatur sed potens est in vobis 047 2CO 013 004 nam et si crucifixus est ex infirmitate sed vivit ex virtute Dei nam et nos infirmi sumus in illo sed vivemus cum eo ex virtute Dei in vobis 047 2CO 013 005 vosmet ipsos temptate si estis in fide ipsi vos probate an non cognoscitis vos ipsos quia Christus Iesus in vobis est nisi forte reprobi estis 047 2CO 013 006 spero autem quod cognoscetis quia nos non sumus reprobi 047 2CO 013 007 oramus autem Deum ut nihil mali faciatis non ut nos probati pareamus sed ut vos quod bonum est faciatis nos autem ut reprobi simus 047 2CO 013 008 non enim possumus aliquid adversus veritatem sed pro veritate 047 2CO 013 009 gaudemus enim quando nos infirmi sumus vos autem potentes estis hoc et oramus vestram consummationem 047 2CO 013 010 ideo haec absens scribo ut non praesens durius agam secundum potestatem quam Dominus dedit mihi in aedificationem et non in destructionem 047 2CO 013 011 de cetero fratres gaudete perfecti estote exhortamini idem sapite pacem habete et Deus dilectionis et pacis erit vobiscum 047 2CO 013 012 salutate invicem in osculo sancto 047 2CO 013 013 salutant vos sancti omnes 047 2CO 013 014 gratia Domini nostri Iesu Christi et caritas Dei et communicatio Sancti Spiritus cum omnibus vobis amen # # BOOK 048 GAL Galatians Galatas 048 GAL 001 001 Paulus apostolus non ab hominibus neque per hominem sed per Iesum Christum et Deum Patrem qui suscitavit eum a mortuis 048 GAL 001 002 et qui mecum sunt omnes fratres ecclesiis Galatiae 048 GAL 001 003 gratia vobis et pax a Deo Patre et Domino nostro Iesu Christo 048 GAL 001 004 qui dedit semet ipsum pro peccatis nostris ut eriperet nos de praesenti saeculo nequam secundum voluntatem Dei et Patris nostri (aiōn g165) 048 GAL 001 005 cui est gloria in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 048 GAL 001 006 miror quod sic tam cito transferimini ab eo qui vos vocavit in gratiam Christi in aliud evangelium 048 GAL 001 007 quod non est aliud nisi sunt aliqui qui vos conturbant et volunt convertere evangelium Christi 048 GAL 001 008 sed licet nos aut angelus de caelo evangelizet vobis praeterquam quod evangelizavimus vobis anathema sit 048 GAL 001 009 sicut praediximus et nunc iterum dico si quis vobis evangelizaverit praeter id quod accepistis anathema sit 048 GAL 001 010 modo enim hominibus suadeo aut Deo aut quaero hominibus placere si adhuc hominibus placerem Christi servus non essem 048 GAL 001 011 notum enim vobis facio fratres evangelium quod evangelizatum est a me quia non est secundum hominem 048 GAL 001 012 neque enim ego ab homine accepi illud neque didici sed per revelationem Iesu Christi 048 GAL 001 013 audistis enim conversationem meam aliquando in iudaismo quoniam supra modum persequebar ecclesiam Dei et expugnabam illam 048 GAL 001 014 et proficiebam in iudaismo supra multos coetaneos in genere meo abundantius aemulator existens paternarum mearum traditionum 048 GAL 001 015 cum autem placuit ei qui me segregavit de utero matris meae et vocavit per gratiam suam 048 GAL 001 016 ut revelaret Filium suum in me ut evangelizarem illum in gentibus continuo non adquievi carni et sanguini 048 GAL 001 017 neque veni Hierosolyma ad antecessores meos apostolos sed abii in Arabiam et iterum reversus sum Damascum 048 GAL 001 018 deinde post annos tres veni Hierosolyma videre Petrum et mansi apud eum diebus quindecim 048 GAL 001 019 alium autem apostolorum vidi neminem nisi Iacobum fratrem Domini 048 GAL 001 020 quae autem scribo vobis ecce coram Deo quia non mentior 048 GAL 001 021 deinde veni in partes Syriae et Ciliciae 048 GAL 001 022 eram autem ignotus facie ecclesiis Iudaeae quae erant in Christo 048 GAL 001 023 tantum autem auditum habebant quoniam qui persequebatur nos aliquando nunc evangelizat fidem quam aliquando expugnabat 048 GAL 001 024 et in me clarificabant Deum 048 GAL 002 001 deinde post annos quattuordecim iterum ascendi Hierosolyma cum Barnaba adsumpto et Tito 048 GAL 002 002 ascendi autem secundum revelationem et contuli cum illis evangelium quod praedico in gentibus seorsum autem his qui videbantur ne forte in vacuum currerem aut cucurrissem 048 GAL 002 003 sed neque Titus qui mecum erat cum esset gentilis conpulsus est circumcidi 048 GAL 002 004 sed propter subintroductos falsos fratres qui subintroierunt explorare libertatem nostram quam habemus in Christo Iesu ut nos in servitutem redigerent 048 GAL 002 005 quibus neque ad horam cessimus subiectioni ut veritas evangelii permaneat apud vos 048 GAL 002 006 ab his autem qui videbantur esse aliquid quales aliquando fuerint nihil mea interest Deus personam hominis non accipit mihi enim qui videbantur nihil contulerunt 048 GAL 002 007 sed e contra cum vidissent quod creditum est mihi evangelium praeputii sicut Petro circumcisionis 048 GAL 002 008 qui enim operatus est Petro in apostolatum circumcisionis operatus est et mihi inter gentes 048 GAL 002 009 et cum cognovissent gratiam quae data est mihi Iacobus et Cephas et Iohannes qui videbantur columnae esse dextras dederunt mihi et Barnabae societatis ut nos in gentes ipsi autem in circumcisionem 048 GAL 002 010 tantum ut pauperum memores essemus quod etiam sollicitus fui hoc ipsum facere 048 GAL 002 011 cum autem venisset Cephas Antiochiam in faciem ei restiti quia reprehensibilis erat 048 GAL 002 012 prius enim quam venirent quidam ab Iacobo cum gentibus edebat cum autem venissent subtrahebat et segregabat se timens eos qui ex circumcisione erant 048 GAL 002 013 et simulationi eius consenserunt ceteri Iudaei ita ut et Barnabas duceretur ab eis in illa simulatione 048 GAL 002 014 sed cum vidissem quod non recte ambularent ad veritatem evangelii dixi Cephae coram omnibus si tu cum Iudaeus sis gentiliter et non iudaice vivis quomodo gentes cogis iudaizare 048 GAL 002 015 nos natura Iudaei et non ex gentibus peccatores 048 GAL 002 016 scientes autem quod non iustificatur homo ex operibus legis nisi per fidem Iesu Christi et nos in Christo Iesu credidimus ut iustificemur ex fide Christi et non ex operibus legis propter quod ex operibus legis non iustificabitur omnis caro 048 GAL 002 017 quod si quaerentes iustificari in Christo inventi sumus et ipsi peccatores numquid Christus peccati minister est absit 048 GAL 002 018 si enim quae destruxi haec iterum aedifico praevaricatorem me constituo 048 GAL 002 019 ego enim per legem legi mortuus sum ut Deo vivam Christo confixus sum cruci 048 GAL 002 020 vivo autem iam non ego vivit vero in me Christus quod autem nunc vivo in carne in fide vivo Filii Dei qui dilexit me et tradidit se ipsum pro me 048 GAL 002 021 non abicio gratiam Dei si enim per legem iustitia ergo Christus gratis mortuus est 048 GAL 003 001 o insensati Galatae quis vos fascinavit ante quorum oculos Iesus Christus proscriptus est crucifixus 048 GAL 003 002 hoc solum volo a vobis discere ex operibus legis Spiritum accepistis an ex auditu fidei 048 GAL 003 003 sic stulti estis cum Spiritu coeperitis nunc carne consummamini 048 GAL 003 004 tanta passi estis sine causa si tamen sine causa 048 GAL 003 005 qui ergo tribuit vobis Spiritum et operatur virtutes in vobis ex operibus legis an ex auditu fidei 048 GAL 003 006 sicut Abraham credidit Deo et reputatum est ei ad iustitiam 048 GAL 003 007 cognoscitis ergo quia qui ex fide sunt hii sunt filii Abrahae 048 GAL 003 008 providens autem scriptura quia ex fide iustificat gentes Deus praenuntiavit Abrahae quia benedicentur in te omnes gentes 048 GAL 003 009 igitur qui ex fide sunt benedicentur cum fideli Abraham 048 GAL 003 010 quicumque enim ex operibus legis sunt sub maledicto sunt scriptum est enim maledictus omnis qui non permanserit in omnibus quae scripta sunt in libro legis ut faciat ea 048 GAL 003 011 quoniam autem in lege nemo iustificatur apud Deum manifestum est quia iustus ex fide vivit 048 GAL 003 012 lex autem non est ex fide sed qui fecerit ea vivet in illis 048 GAL 003 013 Christus nos redemit de maledicto legis factus pro nobis maledictum quia scriptum est maledictus omnis qui pendet in ligno 048 GAL 003 014 ut in gentibus benedictio Abrahae fieret in Christo Iesu ut pollicitationem Spiritus accipiamus per fidem 048 GAL 003 015 fratres secundum hominem dico tamen hominis confirmatum testamentum nemo spernit aut superordinat 048 GAL 003 016 Abrahae dictae sunt promissiones et semini eius non dicit et seminibus quasi in multis sed quasi in uno et semini tuo qui est Christus 048 GAL 003 017 hoc autem dico testamentum confirmatum a Deo quae post quadringentos et triginta annos facta est lex non irritam facit ad evacuandam promissionem 048 GAL 003 018 nam si ex lege hereditas iam non ex repromissione Abrahae autem per promissionem donavit Deus 048 GAL 003 019 quid igitur lex propter transgressiones posita est donec veniret semen cui promiserat ordinata per angelos in manu mediatoris 048 GAL 003 020 mediator autem unius non est Deus autem unus est 048 GAL 003 021 lex ergo adversus promissa Dei absit si enim data esset lex quae posset vivificare vere ex lege esset iustitia 048 GAL 003 022 sed conclusit scriptura omnia sub peccato ut promissio ex fide Iesu Christi daretur credentibus 048 GAL 003 023 prius autem quam veniret fides sub lege custodiebamur conclusi in eam fidem quae revelanda erat 048 GAL 003 024 itaque lex pedagogus noster fuit in Christo ut ex fide iustificemur 048 GAL 003 025 at ubi venit fides iam non sumus sub pedagogo 048 GAL 003 026 omnes enim filii Dei estis per fidem in Christo Iesu 048 GAL 003 027 quicumque enim in Christo baptizati estis Christum induistis 048 GAL 003 028 non est Iudaeus neque Graecus non est servus neque liber non est masculus neque femina omnes enim vos unum estis in Christo Iesu 048 GAL 003 029 si autem vos Christi ergo Abrahae semen estis secundum promissionem heredes 048 GAL 004 001 dico autem quanto tempore heres parvulus est nihil differt servo cum sit dominus omnium 048 GAL 004 002 sed sub tutoribus est et actoribus usque ad praefinitum tempus a patre 048 GAL 004 003 ita et nos cum essemus parvuli sub elementis mundi eramus servientes 048 GAL 004 004 at ubi venit plenitudo temporis misit Deus Filium suum factum ex muliere factum sub lege 048 GAL 004 005 ut eos qui sub lege erant redimeret ut adoptionem filiorum reciperemus 048 GAL 004 006 quoniam autem estis filii misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra clamantem Abba Pater 048 GAL 004 007 itaque iam non es servus sed filius quod si filius et heres per Deum 048 GAL 004 008 sed tunc quidem ignorantes Deum his qui natura non sunt dii serviebatis 048 GAL 004 009 nunc autem cum cognoveritis Deum immo cogniti sitis a Deo quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa quibus denuo servire vultis 048 GAL 004 010 dies observatis et menses et tempora et annos 048 GAL 004 011 timeo vos ne forte sine causa laboraverim in vobis 048 GAL 004 012 estote sicut et ego quia et ego sicut vos fratres obsecro vos nihil me laesistis 048 GAL 004 013 scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis iam pridem 048 GAL 004 014 et temptationem vestram in carne mea non sprevistis neque respuistis sed sicut angelum Dei excepistis me sicut Christum Iesum 048 GAL 004 015 ubi est ergo beatitudo vestra testimonium enim perhibeo vobis quia si fieri posset oculos vestros eruissetis et dedissetis mihi 048 GAL 004 016 ergo inimicus vobis factus sum verum dicens vobis 048 GAL 004 017 aemulantur vos non bene sed excludere vos volunt ut illos aemulemini 048 GAL 004 018 bonum autem aemulamini in bono semper et non tantum cum praesens sum apud vos 048 GAL 004 019 filioli mei quos iterum parturio donec formetur Christus in vobis 048 GAL 004 020 vellem autem esse apud vos modo et mutare vocem meam quoniam confundor in vobis 048 GAL 004 021 dicite mihi qui sub lege vultis esse legem non legistis 048 GAL 004 022 scriptum est enim quoniam Abraham duos filios habuit unum de ancilla et unum de libera 048 GAL 004 023 sed qui de ancilla secundum carnem natus est qui autem de libera per repromissionem 048 GAL 004 024 quae sunt per allegoriam dicta haec enim sunt duo testamenta unum quidem a monte Sina in servitutem generans quae est Agar 048 GAL 004 025 Sina enim mons est in Arabia qui coniunctus est ei quae nunc est Hierusalem et servit cum filiis eius 048 GAL 004 026 illa autem quae sursum est Hierusalem libera est quae est mater nostra 048 GAL 004 027 scriptum est enim laetare sterilis quae non paris erumpe et exclama quae non parturis quia multi filii desertae magis quam eius quae habet virum 048 GAL 004 028 nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus 048 GAL 004 029 sed quomodo tunc qui secundum carnem natus fuerat persequebatur eum qui secundum spiritum ita et nunc 048 GAL 004 030 sed quid dicit scriptura eice ancillam et filium eius non enim heres erit filius ancillae cum filio liberae 048 GAL 004 031 itaque fratres non sumus ancillae filii sed liberae qua libertate nos Christus liberavit 048 GAL 005 001 state et nolite iterum iugo servitutis contineri 048 GAL 005 002 ecce ego Paulus dico vobis quoniam si circumcidamini Christus vobis nihil proderit 048 GAL 005 003 testificor autem rursum omni homini circumcidenti se quoniam debitor est universae legis faciendae 048 GAL 005 004 evacuati estis a Christo qui in lege iustificamini a gratia excidistis 048 GAL 005 005 nos enim spiritu ex fide spem iustitiae expectamus 048 GAL 005 006 nam in Christo Iesu neque circumcisio aliquid valet neque praeputium sed fides quae per caritatem operatur 048 GAL 005 007 currebatis bene quis vos inpedivit veritati non oboedire 048 GAL 005 008 persuasio non est ex eo qui vocat vos 048 GAL 005 009 modicum fermentum totam massam corrumpit 048 GAL 005 010 ego confido in vobis in Domino quod nihil aliud sapietis qui autem conturbat vos portabit iudicium quicumque est ille 048 GAL 005 011 ego autem fratres si circumcisionem adhuc praedico quid adhuc persecutionem patior ergo evacuatum est scandalum crucis 048 GAL 005 012 utinam et abscidantur qui vos conturbant 048 GAL 005 013 vos enim in libertatem vocati estis fratres tantum ne libertatem in occasionem detis carnis sed per caritatem servite invicem 048 GAL 005 014 omnis enim lex in uno sermone impletur diliges proximum tuum sicut te ipsum 048 GAL 005 015 quod si invicem mordetis et comeditis videte ne ab invicem consumamini 048 GAL 005 016 dico autem spiritu ambulate et desiderium carnis non perficietis 048 GAL 005 017 caro enim concupiscit adversus spiritum spiritus autem adversus carnem haec enim invicem adversantur ut non quaecumque vultis illa faciatis 048 GAL 005 018 quod si spiritu ducimini non estis sub lege 048 GAL 005 019 manifesta autem sunt opera carnis quae sunt fornicatio inmunditia luxuria 048 GAL 005 020 idolorum servitus veneficia inimicitiae contentiones aemulationes irae rixae dissensiones sectae 048 GAL 005 021 invidiae homicidia ebrietates comesationes et his similia quae praedico vobis sicut praedixi quoniam qui talia agunt regnum Dei non consequentur 048 GAL 005 022 fructus autem Spiritus est caritas gaudium pax longanimitas bonitas benignitas 048 GAL 005 023 fides modestia continentia adversus huiusmodi non est lex 048 GAL 005 024 qui autem sunt Christi carnem crucifixerunt cum vitiis et concupiscentiis 048 GAL 005 025 si vivimus spiritu spiritu et ambulemus 048 GAL 005 026 non efficiamur inanis gloriae cupidi invicem provocantes invicem invidentes 048 GAL 006 001 fratres et si praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto vos qui spiritales estis huiusmodi instruite in spiritu lenitatis considerans te ipsum ne et tu tempteris 048 GAL 006 002 alter alterius onera portate et sic adimplebitis legem Christi 048 GAL 006 003 nam si quis existimat se aliquid esse cum sit nihil ipse se seducit 048 GAL 006 004 opus autem suum probet unusquisque et sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero 048 GAL 006 005 unusquisque enim onus suum portabit 048 GAL 006 006 communicet autem is qui catecizatur verbum ei qui se catecizat in omnibus bonis 048 GAL 006 007 nolite errare Deus non inridetur quae enim seminaverit homo haec et metet 048 GAL 006 008 quoniam qui seminat in carne sua de carne et metet corruptionem qui autem seminat in spiritu de spiritu metet vitam aeternam (aiōnios g166) 048 GAL 006 009 bonum autem facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficientes 048 GAL 006 010 ergo dum tempus habemus operemur bonum ad omnes maxime autem ad domesticos fidei 048 GAL 006 011 videte qualibus litteris scripsi vobis mea manu 048 GAL 006 012 quicumque volunt placere in carne hii cogunt vos circumcidi tantum ut crucis Christi persecutionem non patiantur 048 GAL 006 013 neque enim qui circumciduntur legem custodiunt sed volunt vos circumcidi ut in carne vestra glorientur 048 GAL 006 014 mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Iesu Christi per quem mihi mundus crucifixus est et ego mundo 048 GAL 006 015 in Christo enim Iesu neque circumcisio aliquid valet neque praeputium sed nova creatura 048 GAL 006 016 et quicumque hanc regulam secuti fuerint pax super illos et misericordia et super Israhel Dei 048 GAL 006 017 de cetero nemo mihi molestus sit ego enim stigmata Iesu in corpore meo porto 048 GAL 006 018 gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro fratres amen # # BOOK 049 EPH Ephesians Ephesios 049 EPH 001 001 Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei sanctis omnibus qui sunt Ephesi et fidelibus in Christo Iesu 049 EPH 001 002 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 049 EPH 001 003 benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi qui benedixit nos in omni benedictione spiritali in caelestibus in Christo 049 EPH 001 004 sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem ut essemus sancti et inmaculati in conspectu eius in caritate 049 EPH 001 005 qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum per Iesum Christum in ipsum secundum propositum voluntatis suae 049 EPH 001 006 in laudem gloriae gratiae suae in qua gratificavit nos in dilecto 049 EPH 001 007 in quo habemus redemptionem per sanguinem eius remissionem peccatorum secundum divitias gratiae eius 049 EPH 001 008 quae superabundavit in nobis in omni sapientia et prudentia 049 EPH 001 009 ut notum faceret nobis sacramentum voluntatis suae secundum bonum placitum eius quod proposuit in eo 049 EPH 001 010 in dispensationem plenitudinis temporum instaurare omnia in Christo quae in caelis et quae in terra sunt in ipso 049 EPH 001 011 in quo etiam sorte vocati sumus praedestinati secundum propositum eius qui omnia operatur secundum consilium voluntatis suae 049 EPH 001 012 ut simus in laudem gloriae eius qui ante speravimus in Christo 049 EPH 001 013 in quo et vos cum audissetis verbum veritatis evangelium salutis vestrae in quo et credentes signati estis Spiritu promissionis Sancto 049 EPH 001 014 qui est pignus hereditatis nostrae in redemptionem adquisitionis in laudem gloriae ipsius 049 EPH 001 015 propterea et ego audiens fidem vestram quae est in Domino Iesu et dilectionem in omnes sanctos 049 EPH 001 016 non cesso gratias agens pro vobis memoriam vestri faciens in orationibus meis 049 EPH 001 017 ut Deus Domini nostri Iesu Christi Pater gloriae det vobis spiritum sapientiae et revelationis in agnitione eius 049 EPH 001 018 inluminatos oculos cordis vestri ut sciatis quae sit spes vocationis eius quae divitiae gloriae hereditatis eius in sanctis 049 EPH 001 019 et quae sit supereminens magnitudo virtutis eius in nos qui credidimus secundum operationem potentiae virtutis eius 049 EPH 001 020 quam operatus est in Christo suscitans illum a mortuis et constituens ad dexteram suam in caelestibus 049 EPH 001 021 supra omnem principatum et potestatem et virtutem et dominationem et omne nomen quod nominatur non solum in hoc saeculo sed et in futuro (aiōn g165) 049 EPH 001 022 et omnia subiecit sub pedibus eius et ipsum dedit caput supra omnia ecclesiae 049 EPH 001 023 quae est corpus ipsius plenitudo eius qui omnia in omnibus adimpletur 049 EPH 002 001 et vos cum essetis mortui delictis et peccatis vestris 049 EPH 002 002 in quibus aliquando ambulastis secundum saeculum mundi huius secundum principem potestatis aeris huius spiritus qui nunc operatur in filios diffidentiae (aiōn g165) 049 EPH 002 003 in quibus et nos omnes aliquando conversati sumus in desideriis carnis nostrae facientes voluntates carnis et cogitationum et eramus natura filii irae sicut et ceteri 049 EPH 002 004 Deus autem qui dives est in misericordia propter nimiam caritatem suam qua dilexit nos 049 EPH 002 005 et cum essemus mortui peccatis convivificavit nos Christo gratia estis salvati 049 EPH 002 006 et conresuscitavit et consedere fecit in caelestibus in Christo Iesu 049 EPH 002 007 ut ostenderet in saeculis supervenientibus abundantes divitias gratiae suae in bonitate super nos in Christo Iesu (aiōn g165) 049 EPH 002 008 gratia enim estis salvati per fidem et hoc non ex vobis Dei enim donum est 049 EPH 002 009 non ex operibus ut ne quis glorietur 049 EPH 002 010 ipsius enim sumus factura creati in Christo Iesu in operibus bonis quae praeparavit Deus ut in illis ambulemus 049 EPH 002 011 propter quod memores estote quod aliquando vos gentes in carne qui dicimini praeputium ab ea quae dicitur circumcisio in carne manufacta 049 EPH 002 012 quia eratis illo in tempore sine Christo alienati a conversatione Israhel et hospites testamentorum promissionis spem non habentes et sine Deo in mundo 049 EPH 002 013 nunc autem in Christo Iesu vos qui aliquando eratis longe facti estis prope in sanguine Christi 049 EPH 002 014 ipse est enim pax nostra qui fecit utraque unum et medium parietem maceriae solvens inimicitiam in carne sua 049 EPH 002 015 legem mandatorum decretis evacuans ut duos condat in semet ipsum in unum novum hominem faciens pacem 049 EPH 002 016 et reconciliet ambos in uno corpore Deo per crucem interficiens inimicitiam in semet ipso 049 EPH 002 017 et veniens evangelizavit pacem vobis qui longe fuistis et pacem his qui prope 049 EPH 002 018 quoniam per ipsum habemus accessum ambo in uno Spiritu ad Patrem 049 EPH 002 019 ergo iam non estis hospites et advenae sed estis cives sanctorum et domestici Dei 049 EPH 002 020 superaedificati super fundamentum apostolorum et prophetarum ipso summo angulari lapide Christo Iesu 049 EPH 002 021 in quo omnis aedificatio constructa crescit in templum sanctum in Domino 049 EPH 002 022 in quo et vos coaedificamini in habitaculum Dei in Spiritu 049 EPH 003 001 huius rei gratia ego Paulus vinctus Christi Iesu pro vobis gentibus 049 EPH 003 002 si tamen audistis dispensationem gratiae Dei quae data est mihi in vobis 049 EPH 003 003 quoniam secundum revelationem notum mihi factum est sacramentum sicut supra scripsi in brevi 049 EPH 003 004 prout potestis legentes intellegere prudentiam meam in mysterio Christi 049 EPH 003 005 quod aliis generationibus non est agnitum filiis hominum sicuti nunc revelatum est sanctis apostolis eius et prophetis in Spiritu 049 EPH 003 006 esse gentes coheredes et concorporales et conparticipes promissionis in Christo Iesu per evangelium 049 EPH 003 007 cuius factus sum minister secundum donum gratiae Dei quae data est mihi secundum operationem virtutis eius 049 EPH 003 008 mihi omnium sanctorum minimo data est gratia haec in gentibus evangelizare ininvestigabiles divitias Christi 049 EPH 003 009 et inluminare omnes quae sit dispensatio sacramenti absconditi a saeculis in Deo qui omnia creavit (aiōn g165) 049 EPH 003 010 ut innotescat principibus et potestatibus in caelestibus per ecclesiam multiformis sapientia Dei 049 EPH 003 011 secundum praefinitionem saeculorum quam fecit in Christo Iesu Domino nostro (aiōn g165) 049 EPH 003 012 in quo habemus fiduciam et accessum in confidentia per fidem eius 049 EPH 003 013 propter quod peto ne deficiatis in tribulationibus meis pro vobis quae est gloria vestra 049 EPH 003 014 huius rei gratia flecto genua mea ad Patrem Domini nostri Iesu Christi 049 EPH 003 015 ex quo omnis paternitas in caelis et in terra nominatur 049 EPH 003 016 ut det vobis secundum divitias gloriae suae virtute corroborari per Spiritum eius in interiore homine 049 EPH 003 017 habitare Christum per fidem in cordibus vestris in caritate radicati et fundati 049 EPH 003 018 ut possitis conprehendere cum omnibus sanctis quae sit latitudo et longitudo et sublimitas et profundum 049 EPH 003 019 scire etiam supereminentem scientiae caritatem Christi ut impleamini in omnem plenitudinem Dei 049 EPH 003 020 ei autem qui potens est omnia facere superabundanter quam petimus aut intellegimus secundum virtutem quae operatur in nobis 049 EPH 003 021 ipsi gloria in ecclesia et in Christo Iesu in omnes generationes saeculi saeculorum amen (aiōn g165) 049 EPH 004 001 obsecro itaque vos ego vinctus in Domino ut digne ambuletis vocatione qua vocati estis 049 EPH 004 002 cum omni humilitate et mansuetudine cum patientia subportantes invicem in caritate 049 EPH 004 003 solliciti servare unitatem spiritus in vinculo pacis 049 EPH 004 004 unum corpus et unus spiritus sicut vocati estis in una spe vocationis vestrae 049 EPH 004 005 unus Dominus una fides unum baptisma 049 EPH 004 006 unus Deus et Pater omnium qui super omnes et per omnia et in omnibus nobis 049 EPH 004 007 unicuique autem nostrum data est gratia secundum mensuram donationis Christi 049 EPH 004 008 propter quod dicit ascendens in altum captivam duxit captivitatem dedit dona hominibus 049 EPH 004 009 quod autem ascendit quid est nisi quia et descendit primum in inferiores partes terrae 049 EPH 004 010 qui descendit ipse est et qui ascendit super omnes caelos ut impleret omnia 049 EPH 004 011 et ipse dedit quosdam quidem apostolos quosdam autem prophetas alios vero evangelistas alios autem pastores et doctores 049 EPH 004 012 ad consummationem sanctorum in opus ministerii in aedificationem corporis Christi 049 EPH 004 013 donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionis Filii Dei in virum perfectum in mensuram aetatis plenitudinis Christi 049 EPH 004 014 ut iam non simus parvuli fluctuantes et circumferamur omni vento doctrinae in nequitia hominum in astutia ad circumventionem erroris 049 EPH 004 015 veritatem autem facientes in caritate crescamus in illo per omnia qui est caput Christus 049 EPH 004 016 ex quo totum corpus conpactum et conexum per omnem iuncturam subministrationis secundum operationem in mensuram uniuscuiusque membri augmentum corporis facit in aedificationem sui in caritate 049 EPH 004 017 hoc igitur dico et testificor in Domino ut iam non ambuletis sicut gentes ambulant in vanitate sensus sui 049 EPH 004 018 tenebris obscuratum habentes intellectum alienati a vita Dei per ignorantiam quae est in illis propter caecitatem cordis ipsorum 049 EPH 004 019 qui desperantes semet ipsos tradiderunt inpudicitiae in operationem inmunditiae omnis in avaritia 049 EPH 004 020 vos autem non ita didicistis Christum 049 EPH 004 021 si tamen illum audistis et in ipso edocti estis sicut est veritas in Iesu 049 EPH 004 022 deponere vos secundum pristinam conversationem veterem hominem qui corrumpitur secundum desideria erroris 049 EPH 004 023 renovamini autem spiritu mentis vestrae 049 EPH 004 024 et induite novum hominem qui secundum Deum creatus est in iustitia et sanctitate veritatis 049 EPH 004 025 propter quod deponentes mendacium loquimini veritatem unusquisque cum proximo suo quoniam sumus invicem membra 049 EPH 004 026 irascimini et nolite peccare sol non occidat super iracundiam vestram 049 EPH 004 027 nolite locum dare diabolo 049 EPH 004 028 qui furabatur iam non furetur magis autem laboret operando manibus quod bonum est ut habeat unde tribuat necessitatem patienti 049 EPH 004 029 omnis sermo malus ex ore vestro non procedat sed si quis bonus ad aedificationem oportunitatis ut det gratiam audientibus 049 EPH 004 030 et nolite contristare Spiritum Sanctum Dei in quo signati estis in die redemptionis 049 EPH 004 031 omnis amaritudo et ira et indignatio et clamor et blasphemia tollatur a vobis cum omni malitia 049 EPH 004 032 estote autem invicem benigni misericordes donantes invicem sicut et Deus in Christo donavit nobis 049 EPH 005 001 estote ergo imitatores Dei sicut filii carissimi 049 EPH 005 002 et ambulate in dilectione sicut et Christus dilexit nos et tradidit se ipsum pro nobis oblationem et hostiam Deo in odorem suavitatis 049 EPH 005 003 fornicatio autem et omnis inmunditia aut avaritia nec nominetur in vobis sicut decet sanctos 049 EPH 005 004 aut turpitudo aut stultiloquium aut scurrilitas quae ad rem non pertinent sed magis gratiarum actio 049 EPH 005 005 hoc enim scitote intellegentes quod omnis fornicator aut inmundus aut avarus quod est idolorum servitus non habet hereditatem in regno Christi et Dei 049 EPH 005 006 nemo vos seducat inanibus verbis propter haec enim venit ira Dei in filios diffidentiae 049 EPH 005 007 nolite ergo effici participes eorum 049 EPH 005 008 eratis enim aliquando tenebrae nunc autem lux in Domino ut filii lucis ambulate 049 EPH 005 009 fructus enim lucis est in omni bonitate et iustitia et veritate 049 EPH 005 010 probantes quid sit beneplacitum Deo 049 EPH 005 011 et nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum magis autem et redarguite 049 EPH 005 012 quae enim in occulto fiunt ab ipsis turpe est et dicere 049 EPH 005 013 omnia autem quae arguuntur a lumine manifestantur omne enim quod manifestatur lumen est 049 EPH 005 014 propter quod dicit surge qui dormis et exsurge a mortuis et inluminabit tibi Christus 049 EPH 005 015 videte itaque fratres quomodo caute ambuletis non quasi insipientes sed ut sapientes 049 EPH 005 016 redimentes tempus quoniam dies mali sunt 049 EPH 005 017 propterea nolite fieri inprudentes sed intellegentes quae sit voluntas Domini 049 EPH 005 018 et nolite inebriari vino in quo est luxuria sed implemini Spiritu 049 EPH 005 019 loquentes vobismet ipsis in psalmis et hymnis et canticis spiritalibus cantantes et psallentes in cordibus vestris Domino 049 EPH 005 020 gratias agentes semper pro omnibus in nomine Domini nostri Iesu Christi Deo et Patri 049 EPH 005 021 subiecti invicem in timore Christi 049 EPH 005 022 mulieres viris suis subditae sint sicut Domino 049 EPH 005 023 quoniam vir caput est mulieris sicut Christus caput est ecclesiae ipse salvator corporis 049 EPH 005 024 sed ut ecclesia subiecta est Christo ita et mulieres viris suis in omnibus 049 EPH 005 025 viri diligite uxores sicut et Christus dilexit ecclesiam et se ipsum tradidit pro ea 049 EPH 005 026 ut illam sanctificaret mundans lavacro aquae in verbo 049 EPH 005 027 ut exhiberet ipse sibi gloriosam ecclesiam non habentem maculam aut rugam aut aliquid eiusmodi sed ut sit sancta et inmaculata 049 EPH 005 028 ita et viri debent diligere uxores suas ut corpora sua qui suam uxorem diligit se ipsum diligit 049 EPH 005 029 nemo enim umquam carnem suam odio habuit sed nutrit et fovet eam sicut et Christus ecclesiam 049 EPH 005 030 quia membra sumus corporis eius de carne eius et de ossibus eius 049 EPH 005 031 propter hoc relinquet homo patrem et matrem suam et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una 049 EPH 005 032 sacramentum hoc magnum est ego autem dico in Christo et in ecclesia 049 EPH 005 033 verumtamen et vos singuli unusquisque suam uxorem sicut se ipsum diligat uxor autem ut timeat virum 049 EPH 006 001 filii oboedite parentibus vestris in Domino hoc enim est iustum 049 EPH 006 002 honora patrem tuum et matrem quod est mandatum primum in promissione 049 EPH 006 003 ut bene sit tibi et sis longevus super terram 049 EPH 006 004 et patres nolite ad iracundiam provocare filios vestros sed educate illos in disciplina et correptione Domini 049 EPH 006 005 servi oboedite dominis carnalibus cum timore et tremore in simplicitate cordis vestri sicut Christo 049 EPH 006 006 non ad oculum servientes quasi hominibus placentes sed ut servi Christi facientes voluntatem Dei ex animo 049 EPH 006 007 cum bona voluntate servientes sicut Domino et non hominibus 049 EPH 006 008 scientes quoniam unusquisque quodcumque fecerit bonum hoc percipiet a Domino sive servus sive liber 049 EPH 006 009 et domini eadem facite illis remittentes minas scientes quia et illorum et vester Dominus est in caelis et personarum acceptio non est apud eum 049 EPH 006 010 de cetero fratres confortamini in Domino et in potentia virtutis eius 049 EPH 006 011 induite vos arma Dei ut possitis stare adversus insidias diaboli 049 EPH 006 012 quia non est nobis conluctatio adversus carnem et sanguinem sed adversus principes et potestates adversus mundi rectores tenebrarum harum contra spiritalia nequitiae in caelestibus (aiōn g165) 049 EPH 006 013 propterea accipite armaturam Dei ut possitis resistere in die malo et omnibus perfectis stare 049 EPH 006 014 state ergo succincti lumbos vestros in veritate et induti loricam iustitiae 049 EPH 006 015 et calciati pedes in praeparatione evangelii pacis 049 EPH 006 016 in omnibus sumentes scutum fidei in quo possitis omnia tela nequissimi ignea extinguere 049 EPH 006 017 et galeam salutis adsumite et gladium Spiritus quod est verbum Dei 049 EPH 006 018 per omnem orationem et obsecrationem orantes omni tempore in Spiritu et in ipso vigilantes in omni instantia et obsecratione pro omnibus sanctis 049 EPH 006 019 et pro me ut detur mihi sermo in apertione oris mei cum fiducia notum facere mysterium evangelii 049 EPH 006 020 pro quo legatione fungor in catena ita ut in ipso audeam prout oportet me loqui 049 EPH 006 021 ut autem et vos sciatis quae circa me sunt quid agam omnia nota vobis faciet Tychicus carissimus frater et fidelis minister in Domino 049 EPH 006 022 quem misi ad vos in hoc ipsum ut cognoscatis quae circa nos sunt et consoletur corda vestra 049 EPH 006 023 pax fratribus et caritas cum fide a Deo Patre et Domino Iesu Christo 049 EPH 006 024 gratia cum omnibus qui diligunt Dominum nostrum Iesum Christum in incorruptione # # BOOK 050 PHI Philippians Philippenses 050 PHI 001 001 Paulus et Timotheus servi Iesu Christi omnibus sanctis in Christo Iesu qui sunt Philippis cum episcopis et diaconis 050 PHI 001 002 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 050 PHI 001 003 gratias ago Deo meo in omni memoria vestri 050 PHI 001 004 semper in cunctis orationibus meis pro omnibus vobis cum gaudio deprecationem faciens 050 PHI 001 005 super communicatione vestra in evangelio a prima die usque nunc 050 PHI 001 006 confidens hoc ipsum quia qui coepit in vobis opus bonum perficiet usque in diem Christi Iesu 050 PHI 001 007 sicut est mihi iustum hoc sentire pro omnibus vobis eo quod habeam in corde vos et in vinculis meis et in defensione et confirmatione evangelii socios gaudii mei omnes vos esse 050 PHI 001 008 testis enim mihi est Deus quomodo cupiam omnes vos in visceribus Christi Iesu 050 PHI 001 009 et hoc oro ut caritas vestra magis ac magis abundet in scientia et omni sensu 050 PHI 001 010 ut probetis potiora ut sitis sinceres et sine offensa in diem Christi 050 PHI 001 011 repleti fructu iustitiae per Christum Iesum in gloriam et laudem Dei 050 PHI 001 012 scire autem vos volo fratres quia quae circa me sunt magis ad profectum venerunt evangelii 050 PHI 001 013 ita ut vincula mea manifesta fierent in Christo in omni praetorio et in ceteris omnibus 050 PHI 001 014 et plures e fratribus in Domino confidentes vinculis meis abundantius audere sine timore verbum Dei loqui 050 PHI 001 015 quidam quidem et propter invidiam et contentionem quidam autem et propter bonam voluntatem Christum praedicant 050 PHI 001 016 quidam ex caritate scientes quoniam in defensionem evangelii positus sum 050 PHI 001 017 quidam autem ex contentione Christum adnuntiant non sincere existimantes pressuram se suscitare vinculis meis 050 PHI 001 018 quid enim dum omni modo sive per occasionem sive per veritatem Christus adnuntiatur et in hoc gaudeo sed et gaudebo 050 PHI 001 019 scio enim quia hoc mihi proveniet in salutem per vestram orationem et subministrationem Spiritus Iesu Christi 050 PHI 001 020 secundum expectationem et spem meam quia in nullo confundar sed in omni fiducia sicut semper et nunc magnificabitur Christus in corpore meo sive per vitam sive per mortem 050 PHI 001 021 mihi enim vivere Christus est et mori lucrum 050 PHI 001 022 quod si vivere in carne hic mihi fructus operis est et quid eligam ignoro 050 PHI 001 023 coartor autem e duobus desiderium habens dissolvi et cum Christo esse multo magis melius 050 PHI 001 024 permanere autem in carne magis necessarium est propter vos 050 PHI 001 025 et hoc confidens scio quia manebo et permanebo omnibus vobis ad profectum vestrum et gaudium fidei 050 PHI 001 026 ut gratulatio vestra abundet in Christo Iesu in me per meum adventum iterum ad vos 050 PHI 001 027 tantum digne evangelio Christi conversamini ut sive cum venero et videro vos sive absens audiam de vobis quia stetistis uno spiritu unianimes conlaborantes fide evangelii 050 PHI 001 028 et in nullo terreamini ab adversariis quae est illis causa perditionis vobis autem salutis et hoc a Deo 050 PHI 001 029 quia vobis donatum est pro Christo non solum ut in eum credatis sed ut etiam pro illo patiamini 050 PHI 001 030 eundem certamen habentes qualem et vidistis in me et nunc audistis de me 050 PHI 002 001 si qua ergo consolatio in Christo si quod solacium caritatis si qua societas spiritus si quid viscera et miserationes 050 PHI 002 002 implete gaudium meum ut idem sapiatis eandem caritatem habentes unianimes id ipsum sentientes 050 PHI 002 003 nihil per contentionem neque per inanem gloriam sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes 050 PHI 002 004 non quae sua sunt singuli considerantes sed et ea quae aliorum 050 PHI 002 005 hoc enim sentite in vobis quod et in Christo Iesu 050 PHI 002 006 qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo 050 PHI 002 007 sed semet ipsum exinanivit formam servi accipiens in similitudinem hominum factus et habitu inventus ut homo 050 PHI 002 008 humiliavit semet ipsum factus oboediens usque ad mortem mortem autem crucis 050 PHI 002 009 propter quod et Deus illum exaltavit et donavit illi nomen super omne nomen 050 PHI 002 010 ut in nomine Iesu omne genu flectat caelestium et terrestrium et infernorum 050 PHI 002 011 et omnis lingua confiteatur quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris 050 PHI 002 012 itaque carissimi mei sicut semper oboedistis non ut in praesentia mei tantum sed multo magis nunc in absentia mea cum metu et tremore vestram salutem operamini 050 PHI 002 013 Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate 050 PHI 002 014 omnia autem facite sine murmurationibus et haesitationibus 050 PHI 002 015 ut sitis sine querella et simplices filii Dei sine reprehensione in medio nationis pravae et perversae inter quos lucetis sicut luminaria in mundo 050 PHI 002 016 verbum vitae continentes ad gloriam meam in die Christi quia non in vacuum cucurri neque in vacuum laboravi 050 PHI 002 017 sed et si immolor supra sacrificium et obsequium fidei vestrae gaudeo et congratulor omnibus vobis 050 PHI 002 018 id ipsum autem et vos gaudete et congratulamini mihi 050 PHI 002 019 spero autem in Domino Iesu Timotheum cito me mittere ad vos ut et ego bono animo sim cognitis quae circa vos sunt 050 PHI 002 020 neminem enim habeo tam unianimem qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit 050 PHI 002 021 omnes enim sua quaerunt non quae sunt Christi Iesu 050 PHI 002 022 experimentum autem eius cognoscite quoniam sicut patri filius mecum servivit in evangelium 050 PHI 002 023 hunc igitur spero me mittere mox ut videro quae circa me sunt 050 PHI 002 024 confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito 050 PHI 002 025 necessarium autem existimavi Epafroditum fratrem et cooperatorem et commilitonem meum vestrum autem apostolum et ministrum necessitatis meae mittere ad vos 050 PHI 002 026 quoniam quidem omnes vos desiderabat et maestus erat propterea quod audieratis illum infirmatum 050 PHI 002 027 nam et infirmatus est usque ad mortem sed Deus misertus est eius non solum autem eius verum etiam et mei ne tristitiam super tristitiam haberem 050 PHI 002 028 festinantius ergo misi illum ut viso eo iterum gaudeatis et ego sine tristitia sim 050 PHI 002 029 excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino et eiusmodi cum honore habetote 050 PHI 002 030 quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit tradens animam suam ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium 050 PHI 003 001 de cetero fratres mei gaudete in Domino eadem vobis scribere mihi quidem non pigrum vobis autem necessarium 050 PHI 003 002 videte canes videte malos operarios videte concisionem 050 PHI 003 003 nos enim sumus circumcisio qui spiritu Deo servimus et gloriamur in Christo Iesu et non in carne fiduciam habentes 050 PHI 003 004 quamquam ego habeam confidentiam et in carne si quis alius videtur confidere in carne ego magis 050 PHI 003 005 circumcisus octava die ex genere Israhel de tribu Beniamin Hebraeus ex Hebraeis secundum legem Pharisaeus 050 PHI 003 006 secundum aemulationem persequens ecclesiam Dei secundum iustitiam quae in lege est conversatus sine querella 050 PHI 003 007 sed quae mihi fuerunt lucra haec arbitratus sum propter Christum detrimenta 050 PHI 003 008 verumtamen existimo omnia detrimentum esse propter eminentem scientiam Iesu Christi Domini mei propter quem omnia detrimentum feci et arbitror ut stercora ut Christum lucri faciam 050 PHI 003 009 et inveniar in illo non habens meam iustitiam quae ex lege est sed illam quae ex fide est Christi quae ex Deo est iustitia in fide 050 PHI 003 010 ad agnoscendum illum et virtutem resurrectionis eius et societatem passionum illius configuratus morti eius 050 PHI 003 011 si quo modo occurram ad resurrectionem quae est ex mortuis 050 PHI 003 012 non quod iam acceperim aut iam perfectus sim sequor autem si conprehendam in quo et conprehensus sum a Christo Iesu 050 PHI 003 013 fratres ego me non arbitror conprehendisse unum autem quae quidem retro sunt obliviscens ad ea vero quae sunt in priora extendens me 050 PHI 003 014 ad destinatum persequor ad bravium supernae vocationis Dei in Christo Iesu 050 PHI 003 015 quicumque ergo perfecti hoc sentiamus et si quid aliter sapitis et hoc vobis Deus revelabit 050 PHI 003 016 verumtamen ad quod pervenimus ut idem sapiamus et in eadem permaneamus regula 050 PHI 003 017 imitatores mei estote fratres et observate eos qui ita ambulant sicut habetis formam nos 050 PHI 003 018 multi enim ambulant quos saepe dicebam vobis nunc autem et flens dico inimicos crucis Christi 050 PHI 003 019 quorum finis interitus quorum deus venter et gloria in confusione ipsorum qui terrena sapiunt 050 PHI 003 020 nostra autem conversatio in caelis est unde etiam salvatorem expectamus Dominum Iesum Christum 050 PHI 003 021 qui reformabit corpus humilitatis nostrae configuratum corpori claritatis suae secundum operationem qua possit etiam subicere sibi omnia 050 PHI 004 001 itaque fratres mei carissimi et desiderantissimi gaudium meum et corona mea sic state in Domino carissimi 050 PHI 004 002 Euhodiam rogo et Syntychen deprecor id ipsum sapere in Domino 050 PHI 004 003 etiam rogo et te germane conpar adiuva illas quae mecum laboraverunt in evangelio cum Clemente et ceteris adiutoribus meis quorum nomina sunt in libro vitae 050 PHI 004 004 gaudete in Domino semper iterum dico gaudete 050 PHI 004 005 modestia vestra nota sit omnibus hominibus Dominus prope 050 PHI 004 006 nihil solliciti sitis sed in omni oratione et obsecratione cum gratiarum actione petitiones vestrae innotescant apud Deum 050 PHI 004 007 et pax Dei quae exsuperat omnem sensum custodiat corda vestra et intellegentias vestras in Christo Iesu 050 PHI 004 008 de cetero fratres quaecumque sunt vera quaecumque pudica quaecumque iusta quaecumque sancta quaecumque amabilia quaecumque bonae famae si qua virtus si qua laus haec cogitate 050 PHI 004 009 quae et didicistis et accepistis et audistis et vidistis in me haec agite et Deus pacis erit vobiscum 050 PHI 004 010 gavisus sum autem in Domino vehementer quoniam tandem aliquando refloruistis pro me sentire sicut et sentiebatis occupati autem eratis 050 PHI 004 011 non quasi propter penuriam dico ego enim didici in quibus sum sufficiens esse 050 PHI 004 012 scio et humiliari scio et abundare ubique et in omnibus institutus sum et satiari et esurire et abundare et penuriam pati 050 PHI 004 013 omnia possum in eo qui me confortat 050 PHI 004 014 verumtamen bene fecistis communicantes tribulationi meae 050 PHI 004 015 scitis autem et vos Philippenses quod in principio evangelii quando profectus sum a Macedonia nulla mihi ecclesia communicavit in ratione dati et accepti nisi vos soli 050 PHI 004 016 quia et Thessalonicam et semel et bis in usum mihi misistis 050 PHI 004 017 non quia quaero datum sed requiro fructum abundantem in rationem vestram 050 PHI 004 018 habeo autem omnia et abundo repletus sum acceptis ab Epafrodito quae misistis odorem suavitatis hostiam acceptam placentem Deo 050 PHI 004 019 Deus autem meus impleat omne desiderium vestrum secundum divitias suas in gloria in Christo Iesu 050 PHI 004 020 Deo autem et Patri nostro gloria in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 050 PHI 004 021 salutate omnem sanctum in Christo Iesu salutant vos qui mecum sunt fratres 050 PHI 004 022 salutant vos omnes sancti maxime autem qui de Caesaris domo sunt 050 PHI 004 023 gratia Domini Iesu Christi cum spiritu vestro amen # # BOOK 051 COL Colossians Colossenes 051 COL 001 001 Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei et Timotheus frater 051 COL 001 002 his qui sunt Colossis sanctis et fidelibus fratribus in Christo Iesu gratia vobis et pax a Deo Patre nostro 051 COL 001 003 gratias agimus Deo et Patri Domini nostri Iesu Christi semper pro vobis orantes 051 COL 001 004 audientes fidem vestram in Christo Iesu et dilectionem quam habetis in sanctos omnes 051 COL 001 005 propter spem quae reposita est vobis in caelis quam audistis in verbo veritatis evangelii 051 COL 001 006 quod pervenit ad vos sicut et in universo mundo est et fructificat et crescit sicut in vobis ex ea die qua audistis et cognovistis gratiam Dei in veritate 051 COL 001 007 sicut didicistis ab Epaphra carissimo conservo nostro qui est fidelis pro vobis minister Christi Iesu 051 COL 001 008 qui etiam manifestavit nobis dilectionem vestram in Spiritu 051 COL 001 009 ideo et nos ex qua die audivimus non cessamus pro vobis orantes et postulantes ut impleamini agnitione voluntatis eius in omni sapientia et intellectu spiritali 051 COL 001 010 ut ambuletis digne Deo per omnia placentes in omni opere bono fructificantes et crescentes in scientia Dei 051 COL 001 011 in omni virtute confortati secundum potentiam claritatis eius in omni patientia et longanimitate cum gaudio 051 COL 001 012 gratias agentes Patri qui dignos nos fecit in partem sortis sanctorum in lumine 051 COL 001 013 qui eripuit nos de potestate tenebrarum et transtulit in regnum Filii dilectionis suae 051 COL 001 014 in quo habemus redemptionem remissionem peccatorum 051 COL 001 015 qui est imago Dei invisibilis primogenitus omnis creaturae 051 COL 001 016 quia in ipso condita sunt universa in caelis et in terra visibilia et invisibilia sive throni sive dominationes sive principatus sive potestates omnia per ipsum et in ipso creata sunt 051 COL 001 017 et ipse est ante omnes et omnia in ipso constant 051 COL 001 018 et ipse est caput corporis ecclesiae qui est principium primogenitus ex mortuis ut sit in omnibus ipse primatum tenens 051 COL 001 019 quia in ipso conplacuit omnem plenitudinem habitare 051 COL 001 020 et per eum reconciliare omnia in ipsum pacificans per sanguinem crucis eius sive quae in terris sive quae in caelis sunt 051 COL 001 021 et vos cum essetis aliquando alienati et inimici sensu in operibus malis 051 COL 001 022 nunc autem reconciliavit in corpore carnis eius per mortem exhibere vos sanctos et inmaculatos et inreprehensibiles coram ipso 051 COL 001 023 si tamen permanetis in fide fundati et stabiles et inmobiles ab spe evangelii quod audistis quod praedicatum est in universa creatura quae sub caelo est cuius factus sum ego Paulus minister 051 COL 001 024 qui nunc gaudeo in passionibus pro vobis et adimpleo ea quae desunt passionum Christi in carne mea pro corpore eius quod est ecclesia 051 COL 001 025 cuius factus sum ego minister secundum dispensationem Dei quae data est mihi in vos ut impleam verbum Dei 051 COL 001 026 mysterium quod absconditum fuit a saeculis et generationibus nunc autem manifestatum est sanctis eius (aiōn g165) 051 COL 001 027 quibus voluit Deus notas facere divitias gloriae sacramenti huius in gentibus quod est Christus in vobis spes gloriae 051 COL 001 028 quem nos adnuntiamus corripientes omnem hominem et docentes omnem hominem in omni sapientia ut exhibeamus omnem hominem perfectum in Christo Iesu 051 COL 001 029 in quo et laboro certando secundum operationem eius quam operatur in me in virtute 051 COL 002 001 volo enim vos scire qualem sollicitudinem habeam pro vobis et pro his qui sunt Laodiciae et quicumque non viderunt faciem meam in carne 051 COL 002 002 ut consolentur corda ipsorum instructi in caritate et in omnes divitias plenitudinis intellectus in agnitionem mysterii Dei Patris Christi Iesu 051 COL 002 003 in quo sunt omnes thesauri sapientiae et scientiae absconditi 051 COL 002 004 hoc autem dico ut nemo vos decipiat in subtilitate sermonum 051 COL 002 005 nam et si corpore absens sum sed spiritu vobiscum sum gaudens et videns ordinem vestrum et firmamentum eius quae in Christo est fidei vestrae 051 COL 002 006 sicut ergo accepistis Christum Iesum Dominum in ipso ambulate 051 COL 002 007 radicati et superaedificati in ipso et confirmati fide sicut et didicistis abundantes in gratiarum actione 051 COL 002 008 videte ne quis vos decipiat per philosophiam et inanem fallaciam secundum traditionem hominum secundum elementa mundi et non secundum Christum 051 COL 002 009 quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter 051 COL 002 010 et estis in illo repleti qui est caput omnis principatus et potestatis 051 COL 002 011 in quo et circumcisi estis circumcisione non manufacta in expoliatione corporis carnis in circumcisione Christi 051 COL 002 012 consepulti ei in baptismo in quo et resurrexistis per fidem operationis Dei qui suscitavit illum a mortuis 051 COL 002 013 et vos cum mortui essetis in delictis et praeputio carnis vestrae convivificavit cum illo donans vobis omnia delicta 051 COL 002 014 delens quod adversum nos erat chirografum decretis quod erat contrarium nobis et ipsum tulit de medio adfigens illud cruci 051 COL 002 015 expolians principatus et potestates traduxit palam triumphans illos in semet ipso 051 COL 002 016 nemo ergo vos iudicet in cibo aut in potu aut in parte diei festi aut neomeniae aut sabbatorum 051 COL 002 017 quae sunt umbra futurorum corpus autem Christi 051 COL 002 018 nemo vos seducat volens in humilitate et religione angelorum quae non vidit ambulans frustra inflatus sensu carnis suae 051 COL 002 019 et non tenens caput ex quo totum corpus per nexus et coniunctiones subministratum et constructum crescit in augmentum Dei 051 COL 002 020 si mortui estis cum Christo ab elementis mundi quid adhuc tamquam viventes in mundo decernitis 051 COL 002 021 ne tetigeris neque gustaveris neque contrectaveris 051 COL 002 022 quae sunt omnia in interitu ipso usu secundum praecepta et doctrinas hominum 051 COL 002 023 quae sunt rationem quidem habentia sapientiae in superstitione et humilitate et ad non parcendum corpori non in honore aliquo ad saturitatem carnis 051 COL 003 001 igitur si conresurrexistis Christo quae sursum sunt quaerite ubi Christus est in dextera Dei sedens 051 COL 003 002 quae sursum sunt sapite non quae supra terram 051 COL 003 003 mortui enim estis et vita vestra abscondita est cum Christo in Deo 051 COL 003 004 cum Christus apparuerit vita vestra tunc et vos apparebitis cum ipso in gloria 051 COL 003 005 mortificate ergo membra vestra quae sunt super terram fornicationem inmunditiam libidinem concupiscentiam malam et avaritiam quae est simulacrorum servitus 051 COL 003 006 propter quae venit ira Dei super filios incredulitatis 051 COL 003 007 in quibus et vos ambulastis aliquando cum viveretis in illis 051 COL 003 008 nunc autem deponite et vos omnia iram indignationem malitiam blasphemiam turpem sermonem de ore vestro 051 COL 003 009 nolite mentiri invicem expoliantes vos veterem hominem cum actibus eius 051 COL 003 010 et induentes novum eum qui renovatur in agnitionem secundum imaginem eius qui creavit eum 051 COL 003 011 ubi non est gentilis et Iudaeus circumcisio et praeputium barbarus et Scytha servus et liber sed omnia et in omnibus Christus 051 COL 003 012 induite vos ergo sicut electi Dei sancti et dilecti viscera misericordiae benignitatem humilitatem modestiam patientiam 051 COL 003 013 subportantes invicem et donantes vobis ipsis si quis adversus aliquem habet querellam sicut et Dominus donavit vobis ita et vos 051 COL 003 014 super omnia autem haec caritatem quod est vinculum perfectionis 051 COL 003 015 et pax Christi exultet in cordibus vestris in qua et vocati estis in uno corpore et grati estote 051 COL 003 016 verbum Christi habitet in vobis abundanter in omni sapientia docentes et commonentes vosmet ipsos psalmis hymnis canticis spiritalibus in gratia cantantes in cordibus vestris Deo 051 COL 003 017 omne quodcumque facitis in verbo aut in opere omnia in nomine Domini Iesu gratias agentes Deo et Patri per ipsum 051 COL 003 018 mulieres subditae estote viris sicut oportet in Domino 051 COL 003 019 viri diligite uxores et nolite amari esse ad illas 051 COL 003 020 filii oboedite parentibus per omnia hoc enim placitum est in Domino 051 COL 003 021 patres nolite ad indignationem provocare filios vestros ut non pusillo animo fiant 051 COL 003 022 servi oboedite per omnia dominis carnalibus non ad oculum servientes quasi hominibus placentes sed in simplicitate cordis timentes Dominum 051 COL 003 023 quodcumque facitis ex animo operamini sicut Domino et non hominibus 051 COL 003 024 scientes quod a Domino accipietis retributionem hereditatis Domino Christo servite 051 COL 003 025 qui enim iniuriam facit recipiet id quod inique gessit et non est personarum acceptio 051 COL 004 001 domini quod iustum est et aequum servis praestate scientes quoniam et vos Dominum habetis in caelo 051 COL 004 002 orationi instate vigilantes in ea in gratiarum actione 051 COL 004 003 orantes simul et pro nobis ut Deus aperiat nobis ostium sermonis ad loquendum mysterium Christi propter quod etiam vinctus sum 051 COL 004 004 ut manifestem illud ita ut oportet me loqui 051 COL 004 005 in sapientia ambulate ad eos qui foris sunt tempus redimentes 051 COL 004 006 sermo vester semper in gratia sale sit conditus ut sciatis quomodo oporteat vos unicuique respondere 051 COL 004 007 quae circa me sunt omnia vobis nota faciet Tychicus carissimus frater et fidelis minister et conservus in Domino 051 COL 004 008 quem misi ad vos ad hoc ipsum ut cognoscat quae circa vos sunt et consoletur corda vestra 051 COL 004 009 cum Onesimo carissimo et fideli fratre qui est ex vobis omnia quae hic aguntur nota facient vobis 051 COL 004 010 salutat vos Aristarchus concaptivus meus et Marcus consobrinus Barnabae de quo accepistis mandata si venerit ad vos excipite illum 051 COL 004 011 et Iesus qui dicitur Iustus qui sunt ex circumcisione hii soli sunt adiutores in regno Dei qui mihi fuerunt solacio 051 COL 004 012 salutat vos Epaphras qui ex vobis est servus Christi Iesu semper sollicitus pro vobis in orationibus ut stetis perfecti et pleni in omni voluntate Dei 051 COL 004 013 testimonium enim illi perhibeo quod habet multum laborem pro vobis et pro his qui sunt Laodiciae et qui Hierapoli 051 COL 004 014 salutat vos Lucas medicus carissimus et Demas 051 COL 004 015 salutate fratres qui sunt Laodiciae et Nympham et quae in domo eius est ecclesiam 051 COL 004 016 et cum lecta fuerit apud vos epistula facite ut et in Laodicensium ecclesia legatur et eam quae Laodicensium est vos legatis 051 COL 004 017 et dicite Archippo vide ministerium quod accepisti in Domino ut illud impleas 051 COL 004 018 salutatio mea manu Pauli memores estote vinculorum meorum gratia vobiscum amen # # BOOK 052 1TH 1 Thessalonians Thessalonicenses I 052 1TH 001 001 Paulus et Silvanus et Timotheus ecclesiae Thessalonicensium in Deo Patre et Domino Iesu Christo gratia vobis et pax 052 1TH 001 002 gratias agimus Deo semper pro omnibus vobis memoriam facientes in orationibus nostris sine intermissione 052 1TH 001 003 memores operis fidei vestrae et laboris et caritatis et sustinentiae spei Domini nostri Iesu Christi ante Deum et Patrem nostrum 052 1TH 001 004 scientes fratres dilecti a Deo electionem vestram 052 1TH 001 005 quia evangelium nostrum non fuit ad vos in sermone tantum sed et in virtute et in Spiritu Sancto et in plenitudine multa sicut scitis quales fuerimus vobis propter vos 052 1TH 001 006 et vos imitatores nostri facti estis et Domini excipientes verbum in tribulatione multa cum gaudio Spiritus Sancti 052 1TH 001 007 ita ut facti sitis forma omnibus credentibus in Macedonia et in Achaia 052 1TH 001 008 a vobis enim diffamatus est sermo Domini non solum in Macedonia et in Achaia sed in omni loco fides vestra quae est ad Deum profecta est ita ut non sit nobis necesse quicquam loqui 052 1TH 001 009 ipsi enim de nobis adnuntiant qualem introitum habuerimus ad vos et quomodo conversi estis ad Deum a simulacris servire Deo vivo et vero 052 1TH 001 010 et expectare Filium eius de caelis quem suscitavit ex mortuis Iesum qui eripuit nos ab ira ventura 052 1TH 002 001 nam ipsi scitis fratres introitum nostrum ad vos quia non inanis fuit 052 1TH 002 002 sed ante passi et contumeliis affecti sicut scitis in Philippis fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine 052 1TH 002 003 exhortatio enim nostra non de errore neque de inmunditia neque in dolo 052 1TH 002 004 sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis evangelium ita loquimur non quasi hominibus placentes sed Deo qui probat corda nostra 052 1TH 002 005 neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis sicut scitis neque in occasione avaritiae Deus testis est 052 1TH 002 006 nec quaerentes ab hominibus gloriam neque a vobis neque ab aliis 052 1TH 002 007 cum possimus oneri esse ut Christi apostoli sed facti sumus lenes in medio vestrum tamquam si nutrix foveat filios suos 052 1TH 002 008 ita desiderantes vos cupide volebamus tradere vobis non solum evangelium Dei sed etiam animas nostras quoniam carissimi nobis facti estis 052 1TH 002 009 memores enim estis fratres laborem nostrum et fatigationem nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus praedicavimus in vobis evangelium Dei 052 1TH 002 010 vos testes estis et Deus quam sancte et iuste et sine querella vobis qui credidistis fuimus 052 1TH 002 011 sicut scitis qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos 052 1TH 002 012 deprecantes vos et consolantes testificati sumus ut ambularetis digne Deo qui vocavit vos in suum regnum et gloriam 052 1TH 002 013 ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei accepistis non ut verbum hominum sed sicut est vere verbum Dei qui operatur in vobis qui credidistis 052 1TH 002 014 vos enim imitatores facti estis fratres ecclesiarum Dei quae sunt in Iudaea in Christo Iesu quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris sicut et ipsi a Iudaeis 052 1TH 002 015 qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas et nos persecuti sunt et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur 052 1TH 002 016 prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant ut impleant peccata sua semper praevenit autem ira Dei super illos usque in finem 052 1TH 002 017 nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae aspectu non corde abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio 052 1TH 002 018 quoniam voluimus venire ad vos ego quidem Paulus et semel et iterum et inpedivit nos Satanas 052 1TH 002 019 quae est enim nostra spes aut gaudium aut corona gloriae nonne vos ante Dominum nostrum Iesum estis in adventu eius 052 1TH 002 020 vos enim estis gloria nostra et gaudium 052 1TH 003 001 propter quod non sustinentes amplius placuit nobis remanere Athenis solis 052 1TH 003 002 et misimus Timotheum fratrem nostrum et ministrum Dei in evangelio Christi ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra 052 1TH 003 003 ut nemo moveatur in tribulationibus istis ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus 052 1TH 003 004 nam et cum apud vos essemus praedicebamus vobis passuros nos tribulationes sicut et factum est et scitis 052 1TH 003 005 propterea et ego amplius non sustinens misi ad cognoscendam fidem vestram ne forte temptaverit vos is qui temptat et inanis fiat labor noster 052 1TH 003 006 nunc autem veniente Timotheo ad nos a vobis et adnuntiante nobis fidem et caritatem vestram et quia memoriam nostri habetis bonam semper desiderantes nos videre sicut nos quoque vos 052 1TH 003 007 ideo consolati sumus fratres in vobis in omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem 052 1TH 003 008 quoniam nunc vivimus si vos statis in Domino 052 1TH 003 009 quam enim gratiarum actionem possumus Deo retribuere pro vobis in omni gaudio quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum 052 1TH 003 010 nocte et die abundantius orantes ut videamus faciem vestram et conpleamus ea quae desunt fidei vestrae 052 1TH 003 011 ipse autem Deus et Pater noster et Dominus Iesus dirigat viam nostram ad vos 052 1TH 003 012 vos autem Dominus multiplicet et abundare faciat caritatem in invicem et in omnes quemadmodum et nos in vobis 052 1TH 003 013 ad confirmanda corda vestra sine querella in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum in adventu Domini nostri Iesu cum omnibus sanctis eius amen 052 1TH 004 001 de cetero ergo fratres rogamus vos et obsecramus in Domino Iesu ut quemadmodum accepistis a nobis quomodo vos oporteat ambulare et placere Deo sicut et ambulatis ut abundetis magis 052 1TH 004 002 scitis enim quae praecepta dederimus vobis per Dominum Iesum 052 1TH 004 003 haec est enim voluntas Dei sanctificatio vestra 052 1TH 004 004 ut abstineatis vos a fornicatione ut sciat unusquisque vestrum suum vas possidere in sanctificatione et honore 052 1TH 004 005 non in passione desiderii sicut et gentes quae ignorant Deum 052 1TH 004 006 ut ne quis supergrediatur neque circumveniat in negotio fratrem suum quoniam vindex est Dominus de his omnibus sicut et praediximus vobis et testificati sumus 052 1TH 004 007 non enim vocavit nos Deus in inmunditia sed in sanctificatione 052 1TH 004 008 itaque qui spernit non hominem spernit sed Deum qui etiam dedit Spiritum suum Sanctum in vobis 052 1TH 004 009 de caritate autem fraternitatis non necesse habemus scribere vobis ipsi enim vos a Deo didicistis ut diligatis invicem 052 1TH 004 010 etenim facitis illud in omnes fratres in universa Macedonia rogamus autem vos fratres ut abundetis magis 052 1TH 004 011 et operam detis ut quieti sitis et ut vestrum negotium agatis et operemini manibus vestris sicut praecepimus vobis 052 1TH 004 012 et ut honeste ambuletis ad eos qui foris sunt et nullius aliquid desideretis 052 1TH 004 013 nolumus autem vos ignorare fratres de dormientibus ut non contristemini sicut et ceteri qui spem non habent 052 1TH 004 014 si enim credimus quod Iesus mortuus est et resurrexit ita et Deus eos qui dormierunt per Iesum adducet cum eo 052 1TH 004 015 hoc enim vobis dicimus in verbo Domini quia nos qui vivimus qui residui sumus in adventum Domini non praeveniemus eos qui dormierunt 052 1TH 004 016 quoniam ipse Dominus in iussu et in voce archangeli et in tuba Dei descendet de caelo et mortui qui in Christo sunt resurgent primi 052 1TH 004 017 deinde nos qui vivimus qui relinquimur simul rapiemur cum illis in nubibus obviam Domino in aera et sic semper cum Domino erimus 052 1TH 004 018 itaque consolamini invicem in verbis istis 052 1TH 005 001 de temporibus autem et momentis fratres non indigetis ut scribamus vobis 052 1TH 005 002 ipsi enim diligenter scitis quia dies Domini sicut fur in nocte ita veniet 052 1TH 005 003 cum enim dixerint pax et securitas tunc repentinus eis superveniet interitus sicut dolor in utero habenti et non effugient 052 1TH 005 004 vos autem fratres non estis in tenebris ut vos dies ille tamquam fur conprehendat 052 1TH 005 005 omnes enim vos filii lucis estis et filii diei non sumus noctis neque tenebrarum 052 1TH 005 006 igitur non dormiamus sicut ceteri sed vigilemus et sobrii simus 052 1TH 005 007 qui enim dormiunt nocte dormiunt et qui ebrii sunt nocte ebrii sunt 052 1TH 005 008 nos autem qui diei sumus sobrii simus induti loricam fidei et caritatis et galeam spem salutis 052 1TH 005 009 quoniam non posuit nos Deus in iram sed in adquisitionem salutis per Dominum nostrum Iesum Christum 052 1TH 005 010 qui mortuus est pro nobis ut sive vigilemus sive dormiamus simul cum illo vivamus 052 1TH 005 011 propter quod consolamini invicem et aedificate alterutrum sicut et facitis 052 1TH 005 012 rogamus autem vos fratres ut noveritis eos qui laborant inter vos et praesunt vobis in Domino et monent vos 052 1TH 005 013 ut habeatis illos abundantius in caritate propter opus illorum pacem habete cum eis 052 1TH 005 014 rogamus autem vos fratres corripite inquietos consolamini pusillianimes suscipite infirmos patientes estote ad omnes 052 1TH 005 015 videte ne quis malum pro malo alicui reddat sed semper quod bonum est sectamini et in invicem et in omnes 052 1TH 005 016 semper gaudete 052 1TH 005 017 sine intermissione orate 052 1TH 005 018 in omnibus gratias agite haec enim voluntas Dei est in Christo Iesu in omnibus vobis 052 1TH 005 019 Spiritum nolite extinguere 052 1TH 005 020 prophetias nolite spernere 052 1TH 005 021 omnia autem probate quod bonum est tenete 052 1TH 005 022 ab omni specie mala abstinete vos 052 1TH 005 023 ipse autem Deus pacis sanctificet vos per omnia et integer spiritus vester et anima et corpus sine querella in adventu Domini nostri Iesu Christi servetur 052 1TH 005 024 fidelis est qui vocavit vos qui etiam faciet 052 1TH 005 025 fratres orate pro nobis 052 1TH 005 026 salutate fratres omnes in osculo sancto 052 1TH 005 027 adiuro vos per Dominum ut legatur epistula omnibus sanctis fratribus 052 1TH 005 028 gratia Domini nostri Iesu Christi vobiscum amen # # BOOK 053 2TH 2 Thessalonians Thessalonicenses Ii 053 2TH 001 001 Paulus et Silvanus et Timotheus ecclesiae Thessalonicensium in Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 053 2TH 001 002 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 053 2TH 001 003 gratias agere debemus Deo semper pro vobis fratres ita ut dignum est quoniam supercrescit fides vestra et abundat caritas uniuscuiusque omnium vestrum in invicem 053 2TH 001 004 ita ut et nos ipsi in vobis gloriemur in ecclesiis Dei pro patientia vestra et fide in omnibus persecutionibus vestris et tribulationibus quas sustinetis 053 2TH 001 005 in exemplum iusti iudicii Dei ut digni habeamini regno Dei pro quo et patimini 053 2TH 001 006 si tamen iustum est apud Deum retribuere tribulationem his qui vos tribulant 053 2TH 001 007 et vobis qui tribulamini requiem nobiscum in revelatione Domini Iesu de caelo cum angelis virtutis eius 053 2TH 001 008 in flamma ignis dantis vindictam his qui non noverunt Deum et qui non oboediunt evangelio Domini nostri Iesu 053 2TH 001 009 qui poenas dabunt in interitu aeternas a facie Domini et a gloria virtutis eius (aiōnios g166) 053 2TH 001 010 cum venerit glorificari in sanctis suis et admirabilis fieri in omnibus qui crediderunt quia creditum est testimonium nostrum super vos in die illo 053 2TH 001 011 in quo etiam oramus semper pro vobis ut dignetur vos vocatione sua Deus et impleat omnem voluntatem bonitatis et opus fidei in virtute 053 2TH 001 012 ut clarificetur nomen Domini nostri Iesu Christi in vobis et vos in illo secundum gratiam Dei nostri et Domini Iesu Christi 053 2TH 002 001 rogamus autem vos fratres per adventum Domini nostri Iesu Christi et nostrae congregationis in ipsum 053 2TH 002 002 ut non cito moveamini a sensu neque terreamini neque per spiritum neque per sermonem neque per epistulam tamquam per nos quasi instet dies Domini 053 2TH 002 003 ne quis vos seducat ullo modo quoniam nisi venerit discessio primum et revelatus fuerit homo peccati filius perditionis 053 2TH 002 004 qui adversatur et extollitur supra omne quod dicitur Deus aut quod colitur ita ut in templo Dei sedeat ostendens se quia sit Deus 053 2TH 002 005 non retinetis quod cum adhuc essem apud vos haec dicebam vobis 053 2TH 002 006 et nunc quid detineat scitis ut reveletur in suo tempore 053 2TH 002 007 nam mysterium iam operatur iniquitatis tantum ut qui tenet nunc donec de medio fiat 053 2TH 002 008 et tunc revelabitur ille iniquus quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet inlustratione adventus sui 053 2TH 002 009 eum cuius est adventus secundum operationem Satanae in omni virtute et signis et prodigiis mendacibus 053 2TH 002 010 et in omni seductione iniquitatis his qui pereunt eo quod caritatem veritatis non receperunt ut salvi fierent 053 2TH 002 011 ideo mittit illis Deus operationem erroris ut credant mendacio 053 2TH 002 012 ut iudicentur omnes qui non crediderunt veritati sed consenserunt iniquitati 053 2TH 002 013 nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis fratres dilecti a Deo quod elegerit nos Deus primitias in salutem in sanctificatione Spiritus et fide veritatis 053 2TH 002 014 ad quod et vocavit vos per evangelium nostrum in adquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi 053 2TH 002 015 itaque fratres state et tenete traditiones quas didicistis sive per sermonem sive per epistulam nostram 053 2TH 002 016 ipse autem Dominus noster Iesus Christus et Deus et Pater noster qui dilexit nos et dedit consolationem aeternam et spem bonam in gratia (aiōnios g166) 053 2TH 002 017 exhortetur corda vestra et confirmet in omni opere et sermone bono 053 2TH 003 001 de cetero fratres orate pro nobis ut sermo Domini currat et clarificetur sicut et apud vos 053 2TH 003 002 et ut liberemur ab inportunis et malis hominibus non enim omnium est fides 053 2TH 003 003 fidelis autem Dominus est qui confirmabit vos et custodiet a malo 053 2TH 003 004 confidimus autem de vobis in Domino quoniam quae praecipimus et facitis et facietis 053 2TH 003 005 Dominus autem dirigat corda vestra in caritate Dei et patientia Christi 053 2TH 003 006 denuntiamus autem vobis fratres in nomine Domini nostri Iesu Christi ut subtrahatis vos ab omni fratre ambulante inordinate et non secundum traditionem quam acceperunt a nobis 053 2TH 003 007 ipsi enim scitis quemadmodum oporteat imitari nos quoniam non inquieti fuimus inter vos 053 2TH 003 008 neque gratis panem manducavimus ab aliquo sed in labore et fatigatione nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus 053 2TH 003 009 non quasi non habuerimus potestatem sed ut nosmet ipsos formam daremus vobis ad imitandum nos 053 2TH 003 010 nam et cum essemus apud vos hoc denuntiabamus vobis quoniam si quis non vult operari nec manducet 053 2TH 003 011 audimus enim inter vos quosdam ambulare inquiete nihil operantes sed curiose agentes 053 2TH 003 012 his autem qui eiusmodi sunt denuntiamus et obsecramus in Domino Iesu Christo ut cum silentio operantes suum panem manducent 053 2TH 003 013 vos autem fratres nolite deficere benefacientes 053 2TH 003 014 quod si quis non oboedit verbo nostro per epistulam hunc notate et non commisceamini cum illo ut confundatur 053 2TH 003 015 et nolite quasi inimicum existimare sed corripite ut fratrem 053 2TH 003 016 ipse autem Dominus pacis det vobis pacem sempiternam in omni loco Dominus cum omnibus vobis 053 2TH 003 017 salutatio mea manu Pauli quod est signum in omni epistula ita scribo 053 2TH 003 018 gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus vobis amen # # BOOK 054 1TI 1 Timothy Timotheum I 054 1TI 001 001 Paulus apostolus Christi Iesu secundum imperium Dei salvatoris nostri et Christi Iesu spei nostrae 054 1TI 001 002 Timotheo dilecto filio in fide gratia misericordia pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro 054 1TI 001 003 sicut rogavi te ut remaneres Ephesi cum irem in Macedoniam ut denuntiares quibusdam ne aliter docerent 054 1TI 001 004 neque intenderent fabulis et genealogiis interminatis quae quaestiones praestant magis quam aedificationem Dei quae est in fide 054 1TI 001 005 finis autem praecepti est caritas de corde puro et conscientia bona et fide non ficta 054 1TI 001 006 a quibus quidam aberrantes conversi sunt in vaniloquium 054 1TI 001 007 volentes esse legis doctores non intellegentes neque quae loquuntur neque de quibus adfirmant 054 1TI 001 008 scimus autem quia bona est lex si quis ea legitime utatur 054 1TI 001 009 sciens hoc quia iusto lex non est posita sed iniustis et non subditis impiis et peccatoribus sceleratis et contaminatis patricidis et matricidis homicidis 054 1TI 001 010 fornicariis masculorum concubitoribus plagiariis mendacibus periuris et si quid aliud sanae doctrinae adversatur 054 1TI 001 011 quae est secundum evangelium gloriae beati Dei quod creditum est mihi 054 1TI 001 012 gratias ago ei qui me confortavit Christo Iesu Domino nostro quia fidelem me existimavit ponens in ministerio 054 1TI 001 013 qui prius fui blasphemus et persecutor et contumeliosus sed misericordiam consecutus sum quia ignorans feci in incredulitate 054 1TI 001 014 superabundavit autem gratia Domini nostri cum fide et dilectione quae est in Christo Iesu 054 1TI 001 015 fidelis sermo et omni acceptione dignus quia Christus Iesus venit in mundum peccatores salvos facere quorum primus ego sum 054 1TI 001 016 sed ideo misericordiam consecutus sum ut in me primo ostenderet Christus Iesus omnem patientiam ad deformationem eorum qui credituri sunt illi in vitam aeternam (aiōnios g166) 054 1TI 001 017 regi autem saeculorum inmortali invisibili soli Deo honor et gloria in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 054 1TI 001 018 hoc praeceptum commendo tibi fili Timothee secundum praecedentes in te prophetias ut milites in illis bonam militiam 054 1TI 001 019 habens fidem et bonam conscientiam quam quidam repellentes circa fidem naufragaverunt 054 1TI 001 020 ex quibus est Hymeneus et Alexander quos tradidi Satanae ut discant non blasphemare 054 1TI 002 001 obsecro igitur primo omnium fieri obsecrationes orationes postulationes gratiarum actiones pro omnibus hominibus 054 1TI 002 002 pro regibus et omnibus qui in sublimitate sunt ut quietam et tranquillam vitam agamus in omni pietate et castitate 054 1TI 002 003 hoc enim bonum est et acceptum coram salutari nostro Deo 054 1TI 002 004 qui omnes homines vult salvos fieri et ad agnitionem veritatis venire 054 1TI 002 005 unus enim Deus unus et mediator Dei et hominum homo Christus Iesus 054 1TI 002 006 qui dedit redemptionem semet ipsum pro omnibus testimonium temporibus suis 054 1TI 002 007 in quo positus sum ego praedicator et apostolus veritatem dico non mentior doctor gentium in fide et veritate 054 1TI 002 008 volo ergo viros orare in omni loco levantes puras manus sine ira et disceptatione 054 1TI 002 009 similiter et mulieres in habitu ornato cum verecundia et sobrietate ornantes se non in tortis crinibus aut auro aut margaritis vel veste pretiosa 054 1TI 002 010 sed quod decet mulieres promittentes pietatem per opera bona 054 1TI 002 011 mulier in silentio discat cum omni subiectione 054 1TI 002 012 docere autem mulieri non permitto neque dominari in virum sed esse in silentio 054 1TI 002 013 Adam enim primus formatus est deinde Eva 054 1TI 002 014 et Adam non est seductus mulier autem seducta in praevaricatione fuit 054 1TI 002 015 salvabitur autem per filiorum generationem si permanserint in fide et dilectione et sanctificatione cum sobrietate 054 1TI 003 001 fidelis sermo si quis episcopatum desiderat bonum opus desiderat 054 1TI 003 002 oportet ergo episcopum inreprehensibilem esse unius uxoris virum sobrium prudentem ornatum hospitalem doctorem 054 1TI 003 003 non vinolentum non percussorem sed modestum non litigiosum non cupidum 054 1TI 003 004 suae domui bene praepositum filios habentem subditos cum omni castitate 054 1TI 003 005 si quis autem domui suae praeesse nescit quomodo ecclesiae Dei diligentiam habebit 054 1TI 003 006 non neophytum ne in superbia elatus in iudicium incidat diaboli 054 1TI 003 007 oportet autem illum et testimonium habere bonum ab his qui foris sunt ut non in obprobrium incidat et laqueum diaboli 054 1TI 003 008 diaconos similiter pudicos non bilingues non multo vino deditos non turpe lucrum sectantes 054 1TI 003 009 habentes mysterium fidei in conscientia pura 054 1TI 003 010 et hii autem probentur primum et sic ministrent nullum crimen habentes 054 1TI 003 011 mulieres similiter pudicas non detrahentes sobrias fideles in omnibus 054 1TI 003 012 diacones sint unius uxoris viri qui filiis suis bene praesunt et suis domibus 054 1TI 003 013 qui enim bene ministraverint gradum sibi bonum adquirent et multam fiduciam in fide quae est in Christo Iesu 054 1TI 003 014 haec tibi scribo sperans venire ad te cito 054 1TI 003 015 si autem tardavero ut scias quomodo oporteat te in domo Dei conversari quae est ecclesia Dei vivi columna et firmamentum veritatis 054 1TI 003 016 et manifeste magnum est pietatis sacramentum quod manifestatum est in carne iustificatum est in spiritu apparuit angelis praedicatum est gentibus creditum est in mundo adsumptum est in gloria 054 1TI 004 001 Spiritus autem manifeste dicit quia in novissimis temporibus discedent quidam a fide adtendentes spiritibus erroris et doctrinis daemoniorum 054 1TI 004 002 in hypocrisi loquentium mendacium et cauteriatam habentium suam conscientiam 054 1TI 004 003 prohibentium nubere abstinere a cibis quos Deus creavit ad percipiendum cum gratiarum actione fidelibus et his qui cognoverunt veritatem 054 1TI 004 004 quia omnis creatura Dei bona et nihil reiciendum quod cum gratiarum actione percipitur 054 1TI 004 005 sanctificatur enim per verbum Dei et orationem 054 1TI 004 006 haec proponens fratribus bonus eris minister Christi Iesu enutritus verbis fidei et bonae doctrinae quam adsecutus es 054 1TI 004 007 ineptas autem et aniles fabulas devita exerce te ipsum ad pietatem 054 1TI 004 008 nam corporalis exercitatio ad modicum utilis est pietas autem ad omnia utilis est promissionem habens vitae quae nunc est et futurae 054 1TI 004 009 fidelis sermo et omni acceptione dignus 054 1TI 004 010 in hoc enim laboramus et maledicimur quia speravimus in Deum vivum qui est salvator omnium hominum maxime fidelium 054 1TI 004 011 praecipe haec et doce 054 1TI 004 012 nemo adulescentiam tuam contemnat sed exemplum esto fidelium in verbo in conversatione in caritate in fide in castitate 054 1TI 004 013 dum venio adtende lectioni exhortationi doctrinae 054 1TI 004 014 noli neglegere gratiam quae in te est quae data est tibi per prophetiam cum inpositione manuum presbyterii 054 1TI 004 015 haec meditare in his esto ut profectus tuus manifestus sit omnibus 054 1TI 004 016 adtende tibi et doctrinae insta in illis hoc enim faciens et te ipsum salvum facies et qui te audiunt 054 1TI 005 001 seniorem ne increpaveris sed obsecra ut patrem iuvenes ut fratres 054 1TI 005 002 anus ut matres iuvenculas ut sorores in omni castitate 054 1TI 005 003 viduas honora quae vere viduae sunt 054 1TI 005 004 si qua autem vidua filios aut nepotes habet discant primum domum suam regere et mutuam vicem reddere parentibus hoc enim acceptum est coram Deo 054 1TI 005 005 quae autem vere vidua est et desolata speravit in Deum et instat obsecrationibus et orationibus nocte ac die 054 1TI 005 006 nam quae in deliciis est vivens mortua est 054 1TI 005 007 et hoc praecipe ut inreprehensibiles sint 054 1TI 005 008 si quis autem suorum et maxime domesticorum curam non habet fidem negavit et est infideli deterior 054 1TI 005 009 vidua eligatur non minus sexaginta annorum quae fuerit unius viri uxor 054 1TI 005 010 in operibus bonis testimonium habens si filios educavit si hospitio recepit si sanctorum pedes lavit si tribulationem patientibus subministravit si omne opus bonum subsecuta est 054 1TI 005 011 adulescentiores autem viduas devita cum enim luxuriatae fuerint in Christo nubere volunt 054 1TI 005 012 habentes damnationem quia primam fidem irritam fecerunt 054 1TI 005 013 simul autem et otiosae discunt circumire domos non solum otiosae sed et verbosae et curiosae loquentes quae non oportet 054 1TI 005 014 volo ergo iuveniores nubere filios procreare matres familias esse nullam occasionem dare adversario maledicti gratia 054 1TI 005 015 iam enim quaedam conversae sunt retro Satanan 054 1TI 005 016 si qua fidelis habet viduas subministret illis et non gravetur ecclesia ut his quae vere viduae sunt sufficiat 054 1TI 005 017 qui bene praesunt presbyteri duplici honore digni habeantur maxime qui laborant in verbo et doctrina 054 1TI 005 018 dicit enim scriptura non infrenabis os bovi trituranti et dignus operarius mercede sua 054 1TI 005 019 adversus presbyterum accusationem noli recipere nisi sub duobus et tribus testibus 054 1TI 005 020 peccantes coram omnibus argue ut et ceteri timorem habeant 054 1TI 005 021 testor coram Deo et Christo Iesu et electis angelis ut haec custodias sine praeiudicio nihil faciens in aliam partem declinando 054 1TI 005 022 manus cito nemini inposueris neque communicaveris peccatis alienis te ipsum castum custodi 054 1TI 005 023 noli adhuc aquam bibere sed vino modico utere propter stomachum tuum et frequentes tuas infirmitates 054 1TI 005 024 quorundam hominum peccata manifesta sunt praecedentia ad iudicium quosdam autem et subsequuntur 054 1TI 005 025 similiter et facta bona manifesta sunt et quae aliter se habent abscondi non possunt 054 1TI 006 001 quicumque sunt sub iugo servi dominos suos omni honore dignos arbitrentur ne nomen Domini et doctrina blasphemetur 054 1TI 006 002 qui autem fideles habent dominos non contemnant quia fratres sunt sed magis serviant quia fideles sunt et dilecti qui beneficii participes sunt haec doce et exhortare 054 1TI 006 003 si quis aliter docet et non adquiescit sanis sermonibus Domini nostri Iesu Christi et ei quae secundum pietatem est doctrinae 054 1TI 006 004 superbus nihil sciens sed languens circa quaestiones et pugnas verborum ex quibus oriuntur invidiae contentiones blasphemiae suspiciones malae 054 1TI 006 005 conflictationes hominum mente corruptorum et qui veritate privati sunt existimantium quaestum esse pietatem 054 1TI 006 006 est autem quaestus magnus pietas cum sufficientia 054 1TI 006 007 nihil enim intulimus in mundum haut dubium quia nec auferre quid possumus 054 1TI 006 008 habentes autem alimenta et quibus tegamur his contenti sumus 054 1TI 006 009 nam qui volunt divites fieri incidunt in temptationem et laqueum et desideria multa inutilia et nociva quae mergunt homines in interitum et perditionem 054 1TI 006 010 radix enim omnium malorum est cupiditas quam quidam appetentes erraverunt a fide et inseruerunt se doloribus multis 054 1TI 006 011 tu autem o homo Dei haec fuge sectare vero iustitiam pietatem fidem caritatem patientiam mansuetudinem 054 1TI 006 012 certa bonum certamen fidei adprehende vitam aeternam in qua vocatus es et confessus bonam confessionem coram multis testibus (aiōnios g166) 054 1TI 006 013 praecipio tibi coram Deo qui vivificat omnia et Christo Iesu qui testimonium reddidit sub Pontio Pilato bonam confessionem 054 1TI 006 014 ut serves mandatum sine macula inreprehensibile usque in adventum Domini nostri Iesu Christi 054 1TI 006 015 quem suis temporibus ostendet beatus et solus potens rex regum et Dominus dominantium 054 1TI 006 016 qui solus habet inmortalitatem lucem habitans inaccessibilem quem vidit nullus hominum sed nec videre potest cui honor et imperium sempiternum amen (aiōnios g166) 054 1TI 006 017 divitibus huius saeculi praecipe non sublime sapere neque sperare in incerto divitiarum sed in Deo qui praestat nobis omnia abunde ad fruendum (aiōn g165) 054 1TI 006 018 bene agere divites fieri in operibus bonis facile tribuere communicare 054 1TI 006 019 thesaurizare sibi fundamentum bonum in futurum ut adprehendant veram vitam (aiōnios g166) 054 1TI 006 020 o Timothee depositum custodi devitans profanas vocum novitates et oppositiones falsi nominis scientiae 054 1TI 006 021 quam quidam promittentes circa fidem exciderunt gratia tecum # # BOOK 055 2TI 2 Timothy Timotheum Ii 055 2TI 001 001 Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei secundum promissionem vitae quae est in Christo Iesu 055 2TI 001 002 Timotheo carissimo filio gratia misericordia pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro 055 2TI 001 003 gratias ago Deo cui servio a progenitoribus in conscientia pura quam sine intermissione habeam tui memoriam in orationibus meis nocte ac die 055 2TI 001 004 desiderans te videre memor lacrimarum tuarum ut gaudio implear 055 2TI 001 005 recordationem accipiens eius fidei quae est in te non ficta quae et habitavit primum in avia tua Loide et matre tua Eunice certus sum autem quod et in te 055 2TI 001 006 propter quam causam admoneo te ut resuscites gratiam Dei quae est in te per inpositionem manuum mearum 055 2TI 001 007 non enim dedit nobis Deus spiritum timoris sed virtutis et dilectionis et sobrietatis 055 2TI 001 008 noli itaque erubescere testimonium Domini nostri neque me vinctum eius sed conlabora evangelio secundum virtutem Dei 055 2TI 001 009 qui nos liberavit et vocavit vocatione sancta non secundum opera nostra sed secundum propositum suum et gratiam quae data est nobis in Christo Iesu ante tempora saecularia (aiōnios g166) 055 2TI 001 010 manifestata est autem nunc per inluminationem salvatoris nostri Iesu Christi qui destruxit quidem mortem inluminavit autem vitam et incorruptionem per evangelium 055 2TI 001 011 in quo positus sum ego praedicator et apostolus et magister gentium 055 2TI 001 012 ob quam causam etiam haec patior sed non confundor scio enim cui credidi et certus sum quia potens est depositum meum servare in illum diem 055 2TI 001 013 formam habe sanorum verborum quae a me audisti in fide et dilectione in Christo Iesu 055 2TI 001 014 bonum depositum custodi per Spiritum Sanctum qui habitat in nobis 055 2TI 001 015 scis hoc quod aversi sunt a me omnes qui in Asia sunt ex quibus est Phygelus et Hermogenes 055 2TI 001 016 det misericordiam Dominus Onesifori domui quia saepe me refrigeravit et catenam meam non erubuit 055 2TI 001 017 sed cum Romam venisset sollicite me quaesivit et invenit 055 2TI 001 018 det illi Dominus invenire misericordiam a Domino in illa die et quanta Ephesi ministravit melius tu nosti 055 2TI 002 001 tu ergo fili mi confortare in gratia quae est in Christo Iesu 055 2TI 002 002 et quae audisti a me per multos testes haec commenda fidelibus hominibus qui idonei erunt et alios docere 055 2TI 002 003 labora sicut bonus miles Christi Iesu 055 2TI 002 004 nemo militans inplicat se negotiis saecularibus ut ei placeat cui se probavit 055 2TI 002 005 nam et qui certat in agone non coronatur nisi legitime certaverit 055 2TI 002 006 laborantem agricolam oportet primum de fructibus accipere 055 2TI 002 007 intellege quae dico dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum 055 2TI 002 008 memor esto Iesum Christum resurrexisse a mortuis ex semine David secundum evangelium meum 055 2TI 002 009 in quo laboro usque ad vincula quasi male operans sed verbum Dei non est alligatum 055 2TI 002 010 ideo omnia sustineo propter electos ut et ipsi salutem consequantur quae est in Christo Iesu cum gloria caelesti (aiōnios g166) 055 2TI 002 011 fidelis sermo nam si conmortui sumus et convivemus 055 2TI 002 012 si sustinemus et conregnabimus si negabimus et ille negabit nos 055 2TI 002 013 si non credimus ille fidelis manet negare se ipsum non potest 055 2TI 002 014 haec commone testificans coram Domino noli verbis contendere in nihil utile ad subversionem audientium 055 2TI 002 015 sollicite cura te ipsum probabilem exhibere Deo operarium inconfusibilem recte tractantem verbum veritatis 055 2TI 002 016 profana autem inaniloquia devita multum enim proficient ad impietatem 055 2TI 002 017 et sermo eorum ut cancer serpit ex quibus est Hymeneus et Philetus 055 2TI 002 018 qui a veritate exciderunt dicentes resurrectionem iam factam et subvertunt quorundam fidem 055 2TI 002 019 sed firmum fundamentum Dei stetit habens signaculum hoc cognovit Dominus qui sunt eius et discedat ab iniquitate omnis qui nominat nomen Domini 055 2TI 002 020 in magna autem domo non solum sunt vasa aurea et argentea sed et lignea et fictilia et quaedam quidem in honorem quaedam autem in contumeliam 055 2TI 002 021 si quis ergo emundaverit se ab istis erit vas in honorem sanctificatum et utile Domino ad omne opus bonum paratum 055 2TI 002 022 iuvenilia autem desideria fuge sectare vero iustitiam fidem caritatem pacem cum his qui invocant Dominum de corde puro 055 2TI 002 023 stultas autem et sine disciplina quaestiones devita sciens quia generant lites 055 2TI 002 024 servum autem Domini non oportet litigare sed mansuetum esse ad omnes docibilem patientem 055 2TI 002 025 cum modestia corripientem eos qui resistunt nequando det illis Deus paenitentiam ad cognoscendam veritatem 055 2TI 002 026 et resipiscant a diaboli laqueis a quo capti tenentur ad ipsius voluntatem 055 2TI 003 001 hoc autem scito quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa 055 2TI 003 002 et erunt homines se ipsos amantes cupidi elati superbi blasphemi parentibus inoboedientes ingrati scelesti 055 2TI 003 003 sine affectione sine pace criminatores incontinentes inmites sine benignitate 055 2TI 003 004 proditores protervi tumidi voluptatium amatores magis quam Dei 055 2TI 003 005 habentes speciem quidem pietatis virtutem autem eius abnegantes et hos devita 055 2TI 003 006 ex his enim sunt qui penetrant domos et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis quae ducuntur variis desideriis 055 2TI 003 007 semper discentes et numquam ad scientiam veritatis pervenientes 055 2TI 003 008 quemadmodum autem Iannes et Mambres restiterunt Mosi ita et hii resistunt veritati homines corrupti mente reprobi circa fidem 055 2TI 003 009 sed ultra non proficient insipientia enim eorum manifesta erit omnibus sicut et illorum fuit 055 2TI 003 010 tu autem adsecutus es meam doctrinam institutionem propositum fidem longanimitatem dilectionem patientiam 055 2TI 003 011 persecutiones passiones qualia mihi facta sunt Antiochiae Iconii Lystris quales persecutiones sustinui et ex omnibus me eripuit Dominus 055 2TI 003 012 et omnes qui volunt pie vivere in Christo Iesu persecutionem patientur 055 2TI 003 013 mali autem homines et seductores proficient in peius errantes et in errorem mittentes 055 2TI 003 014 tu vero permane in his quae didicisti et credita sunt tibi sciens a quo didiceris 055 2TI 003 015 et quia ab infantia sacras litteras nosti quae te possint instruere ad salutem per fidem quae est in Christo Iesu 055 2TI 003 016 omnis scriptura divinitus inspirata et utilis ad docendum ad arguendum ad corrigendum ad erudiendum in iustitia 055 2TI 003 017 ut perfectus sit homo Dei ad omne opus bonum instructus 055 2TI 004 001 testificor coram Deo et Christo Iesu qui iudicaturus est vivos ac mortuos et adventum ipsius et regnum eius 055 2TI 004 002 praedica verbum insta oportune inportune argue obsecra increpa in omni patientia et doctrina 055 2TI 004 003 erit enim tempus cum sanam doctrinam non sustinebunt sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros prurientes auribus 055 2TI 004 004 et a veritate quidem auditum avertent ad fabulas autem convertentur 055 2TI 004 005 tu vero vigila in omnibus labora opus fac evangelistae ministerium tuum imple 055 2TI 004 006 ego enim iam delibor et tempus meae resolutionis instat 055 2TI 004 007 bonum certamen certavi cursum consummavi fidem servavi 055 2TI 004 008 in reliquo reposita est mihi iustitiae corona quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex non solum autem mihi sed et his qui diligunt adventum eius 055 2TI 004 009 festina venire ad me cito 055 2TI 004 010 Demas enim me dereliquit diligens hoc saeculum et abiit Thessalonicam Crescens in Galliam Titus in Dalmatiam (aiōn g165) 055 2TI 004 011 Lucas est mecum solus Marcum adsume et adduc tecum est enim mihi utilis in ministerium 055 2TI 004 012 Tychicum autem misi Ephesum 055 2TI 004 013 paenulam quam reliqui Troade apud Carpum veniens adfers et libros maxime autem membranas 055 2TI 004 014 Alexander aerarius multa mala mihi ostendit reddat ei Dominus secundum opera eius 055 2TI 004 015 quem et tu devita valde enim restitit verbis nostris 055 2TI 004 016 in prima mea defensione nemo mihi adfuit sed omnes me dereliquerunt non illis reputetur 055 2TI 004 017 Dominus autem mihi adstitit et confortavit me ut per me praedicatio impleatur et audiant omnes gentes et liberatus sum de ore leonis 055 2TI 004 018 liberabit me Dominus ab omni opere malo et salvum faciet in regnum suum caeleste cui gloria in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 055 2TI 004 019 saluta Priscam et Aquilam et Onesifori domum 055 2TI 004 020 Erastus remansit Corinthi Trophimum autem reliqui infirmum Mileti 055 2TI 004 021 festina ante hiemem venire salutat te Eubulus et Pudens et Linus et Claudia et fratres omnes 055 2TI 004 022 Dominus Iesus cum spiritu tuo gratia nobiscum amen # # BOOK 056 TIT Titus Titum 056 TIT 001 001 Paulus servus Dei apostolus autem Iesu Christi secundum fidem electorum Dei et agnitionem veritatis quae secundum pietatem est 056 TIT 001 002 in spem vitae aeternae quam promisit qui non mentitur Deus ante tempora saecularia (aiōnios g166) 056 TIT 001 003 manifestavit autem temporibus suis verbum suum in praedicatione quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei 056 TIT 001 004 Tito dilecto filio secundum communem fidem gratia et pax a Deo Patre et Christo Iesu salvatore nostro 056 TIT 001 005 huius rei gratia reliqui te Cretae ut ea quae desunt corrigas et constituas per civitates presbyteros sicut ego tibi disposui 056 TIT 001 006 si quis sine crimine est unius uxoris vir filios habens fideles non in accusatione luxuriae aut non subditos 056 TIT 001 007 oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem non superbum non iracundum non vinolentum non percussorem non turpilucri cupidum 056 TIT 001 008 sed hospitalem benignum sobrium iustum sanctum continentem 056 TIT 001 009 amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos qui contradicunt arguere 056 TIT 001 010 sunt enim multi et inoboedientes vaniloqui et seductores maxime qui de circumcisione sunt 056 TIT 001 011 quos oportet redargui qui universas domos subvertunt docentes quae non oportet turpis lucri gratia 056 TIT 001 012 dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta Cretenses semper mendaces malae bestiae ventres pigri 056 TIT 001 013 testimonium hoc verum est quam ob causam increpa illos dure ut sani sint in fide 056 TIT 001 014 non intendentes iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium se a veritate 056 TIT 001 015 omnia munda mundis coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia 056 TIT 001 016 confitentur se nosse Deum factis autem negant cum sunt abominati et incredibiles et ad omne opus bonum reprobi 056 TIT 002 001 tu autem loquere quae decet sanam doctrinam 056 TIT 002 002 senes ut sobrii sint pudici prudentes sani fide dilectione patientia 056 TIT 002 003 anus similiter in habitu sancto non criminatrices non vino multo servientes bene docentes 056 TIT 002 004 ut prudentiam doceant adulescentulas ut viros suos ament filios diligant 056 TIT 002 005 prudentes castas domus curam habentes benignas subditas suis viris ut non blasphemetur verbum Dei 056 TIT 002 006 iuvenes similiter hortare ut sobrii sint 056 TIT 002 007 in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina integritatem gravitatem 056 TIT 002 008 verbum sanum inreprehensibilem ut is qui ex adverso est vereatur nihil habens malum dicere de nobis 056 TIT 002 009 servos dominis suis subditos esse in omnibus placentes non contradicentes 056 TIT 002 010 non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam ostendentes ut doctrinam salutaris nostri Dei ornent in omnibus 056 TIT 002 011 apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus 056 TIT 002 012 erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo (aiōn g165) 056 TIT 002 013 expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi 056 TIT 002 014 qui dedit semet ipsum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitate et mundaret sibi populum acceptabilem sectatorem bonorum operum 056 TIT 002 015 haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio nemo te contemnat 056 TIT 003 001 admone illos principibus et potestatibus subditos esse dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse 056 TIT 003 002 neminem blasphemare non litigiosos esse modestos omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines 056 TIT 003 003 eramus enim et nos aliquando insipientes increduli errantes servientes desideriis et voluptatibus variis in malitia et invidia agentes odibiles odientes invicem 056 TIT 003 004 cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris nostri Dei 056 TIT 003 005 non ex operibus iustitiae quae fecimus nos sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti 056 TIT 003 006 quem effudit in nos abunde per Iesum Christum salvatorem nostrum 056 TIT 003 007 ut iustificati gratia ipsius heredes simus secundum spem vitae aeternae (aiōnios g166) 056 TIT 003 008 fidelis sermo est et de his volo te confirmare ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo haec sunt bona et utilia hominibus 056 TIT 003 009 stultas autem quaestiones et genealogias et contentiones et pugnas legis devita sunt enim inutiles et vanae 056 TIT 003 010 hereticum hominem post unam et secundam correptionem devita 056 TIT 003 011 sciens quia subversus est qui eiusmodi est et delinquit proprio iudicio condemnatus 056 TIT 003 012 cum misero ad te Arteman aut Tychicum festina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare 056 TIT 003 013 Zenan legis peritum et Apollo sollicite praemitte ut nihil illis desit 056 TIT 003 014 discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios ut non sint infructuosi 056 TIT 003 015 salutant te qui mecum sunt omnes saluta qui nos amant in fide gratia Dei cum omnibus vobis amen # # BOOK 057 PHM Philemon Philemonem 057 PHM 001 001 Paulus vinctus Iesu Christi et Timotheus frater Philemoni dilecto et adiutori nostro 057 PHM 001 002 et Appiae sorori et Archippo commilitoni nostro et ecclesiae quae in domo tua est 057 PHM 001 003 gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo 057 PHM 001 004 gratias ago Deo meo semper memoriam tui faciens in orationibus meis 057 PHM 001 005 audiens caritatem tuam et fidem quam habes in Domino Iesu et in omnes sanctos 057 PHM 001 006 ut communicatio fidei tuae evidens fiat in agnitione omnis boni in nobis in Christo Iesu 057 PHM 001 007 gaudium enim magnum habui et consolationem in caritate tua quia viscera sanctorum requieverunt per te frater 057 PHM 001 008 propter quod multam fiduciam habentes in Christo Iesu imperandi tibi quod ad rem pertinet 057 PHM 001 009 propter caritatem magis obsecro cum sis talis ut Paulus senex nunc autem et vinctus Iesu Christi 057 PHM 001 010 obsecro te de meo filio quem genui in vinculis Onesimo 057 PHM 001 011 qui tibi aliquando inutilis fuit nunc autem et tibi et mihi utilis 057 PHM 001 012 quem remisi tu autem illum id est mea viscera suscipe 057 PHM 001 013 quem ego volueram mecum detinere ut pro te mihi ministraret in vinculis evangelii 057 PHM 001 014 sine consilio autem tuo nihil volui facere uti ne velut ex necessitate bonum tuum esset sed voluntarium 057 PHM 001 015 forsitan enim ideo discessit ad horam a te ut aeternum illum recipere (aiōnios g166) 057 PHM 001 016 iam non ut servum sed plus servo carissimum fratrem maxime mihi quanto autem magis tibi et in carne et in Domino 057 PHM 001 017 si ergo habes me socium suscipe illum sicut me 057 PHM 001 018 si autem aliquid nocuit tibi aut debet hoc mihi inputa 057 PHM 001 019 ego Paulus scripsi mea manu ego reddam ut non dicam tibi quod et te ipsum mihi debes 057 PHM 001 020 ita frater ego te fruar in Domino refice viscera mea in Domino 057 PHM 001 021 confidens oboedientia tua scripsi tibi sciens quoniam et super id quod dico facies 057 PHM 001 022 simul autem et para mihi hospitium nam spero per orationes vestras donari me vobis 057 PHM 001 023 salutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Iesu 057 PHM 001 024 Marcus Aristarchus Demas Lucas adiutores mei 057 PHM 001 025 gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro amen # # BOOK 058 HEB Hebrews Hebræos 058 HEB 001 001 multifariam et multis modis olim Deus loquens patribus in prophetis 058 HEB 001 002 novissime diebus istis locutus est nobis in Filio quem constituit heredem universorum per quem fecit et saecula (aiōn g165) 058 HEB 001 003 qui cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius portansque omnia verbo virtutis suae purgationem peccatorum faciens sedit ad dexteram Maiestatis in excelsis 058 HEB 001 004 tanto melior angelis effectus quanto differentius prae illis nomen hereditavit 058 HEB 001 005 cui enim dixit aliquando angelorum Filius meus es tu ego hodie genui te et rursum ego ero illi in Patrem et ipse erit mihi in Filium 058 HEB 001 006 et cum iterum introducit primogenitum in orbem terrae dicit et adorent eum omnes angeli Dei 058 HEB 001 007 et ad angelos quidem dicit qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis 058 HEB 001 008 ad Filium autem thronus tuus Deus in saeculum saeculi et virga aequitatis virga regni tui (aiōn g165) 058 HEB 001 009 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem propterea unxit te Deus Deus tuus oleo exultationis prae participibus tuis 058 HEB 001 010 et tu in principio Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli 058 HEB 001 011 ipsi peribunt tu autem permanebis et omnes ut vestimentum veterescent 058 HEB 001 012 et velut amictum involves eos et mutabuntur tu autem idem es et anni tui non deficient 058 HEB 001 013 ad quem autem angelorum dixit aliquando sede a dextris meis quoadusque ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum 058 HEB 001 014 nonne omnes sunt administratorii spiritus in ministerium missi propter eos qui hereditatem capient salutis 058 HEB 002 001 propterea abundantius oportet observare nos ea quae audivimus ne forte pereffluamus 058 HEB 002 002 si enim qui per angelos dictus est sermo factus est firmus et omnis praevaricatio et inoboedientia accepit iustam mercedis retributionem 058 HEB 002 003 quomodo nos effugiemus si tantam neglexerimus salutem quae cum initium accepisset enarrari per Dominum ab eis qui audierunt in nos confirmata est 058 HEB 002 004 contestante Deo signis et portentis et variis virtutibus et Spiritus Sancti distributionibus secundum suam voluntatem 058 HEB 002 005 non enim angelis subiecit orbem terrae futurum de quo loquimur 058 HEB 002 006 testatus est autem in quodam loco quis dicens quid est homo quod memor es eius aut filius hominis quoniam visitas eum 058 HEB 002 007 minuisti eum paulo minus ab angelis gloria et honore coronasti eum et constituisti eum super opera manuum tuarum 058 HEB 002 008 omnia subiecisti sub pedibus eius in eo enim quod ei omnia subiecit nihil dimisit non subiectum ei nunc autem necdum videmus omnia subiecta ei 058 HEB 002 009 eum autem qui modico quam angeli minoratus est videmus Iesum propter passionem mortis gloria et honore coronatum ut gratia Dei pro omnibus gustaret mortem 058 HEB 002 010 decebat enim eum propter quem omnia et per quem omnia qui multos filios in gloriam adduxerat auctorem salutis eorum per passiones consummare 058 HEB 002 011 qui enim sanctificat et qui sanctificantur ex uno omnes propter quam causam non confunditur fratres eos vocare dicens 058 HEB 002 012 nuntiabo nomen tuum fratribus meis in medio ecclesiae laudabo te 058 HEB 002 013 et iterum ego ero fidens in eum et iterum ecce ego et pueri mei quos mihi dedit Deus 058 HEB 002 014 quia ergo pueri communicaverunt sanguini et carni et ipse similiter participavit hisdem ut per mortem destrueret eum qui habebat mortis imperium id est diabolum 058 HEB 002 015 et liberaret eos qui timore mortis per totam vitam obnoxii erant servituti 058 HEB 002 016 nusquam enim angelos adprehendit sed semen Abrahae adprehendit 058 HEB 002 017 unde debuit per omnia fratribus similare ut misericors fieret et fidelis pontifex ad Deum ut repropitiaret delicta populi 058 HEB 002 018 in eo enim in quo passus est ipse temptatus potens est eis qui temptantur auxiliari 058 HEB 003 001 unde fratres sancti vocationis caelestis participes considerate apostolum et pontificem confessionis nostrae Iesum 058 HEB 003 002 qui fidelis est ei qui fecit illum sicut et Moses in omni domo illius 058 HEB 003 003 amplioris enim gloriae iste prae Mose dignus habitus est quanto ampliorem honorem habet domus qui fabricavit illam 058 HEB 003 004 omnis namque domus fabricatur ab aliquo qui autem omnia creavit Deus 058 HEB 003 005 et Moses quidem fidelis erat in tota domo eius tamquam famulus in testimonium eorum quae dicenda erant 058 HEB 003 006 Christus vero tamquam filius in domo sua quae domus sumus nos si fiduciam et gloriam spei usque ad finem firmam retineamus 058 HEB 003 007 quapropter sicut dicit Spiritus Sanctus hodie si vocem eius audieritis 058 HEB 003 008 nolite obdurare corda vestra sicut in exacerbatione secundum diem temptationis in deserto 058 HEB 003 009 ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt et viderunt opera mea 058 HEB 003 010 quadraginta annos propter quod infensus fui generationi huic et dixi semper errant corde ipsi autem non cognoverunt vias meas 058 HEB 003 011 sicut iuravi in ira mea si introibunt in requiem meam 058 HEB 003 012 videte fratres ne forte sit in aliquo vestrum cor malum incredulitatis discedendi a Deo vivo 058 HEB 003 013 sed adhortamini vosmet ipsos per singulos dies donec hodie cognominatur ut non obduretur quis ex vobis fallacia peccati 058 HEB 003 014 participes enim Christi effecti sumus si tamen initium substantiae usque ad finem firmum retineamus 058 HEB 003 015 dum dicitur hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra quemadmodum in illa exacerbatione 058 HEB 003 016 quidam enim audientes exacerbaverunt sed non universi qui profecti sunt ab Aegypto per Mosen 058 HEB 003 017 quibus autem infensus est quadraginta annos nonne illis qui peccaverunt quorum cadavera prostrata sunt in deserto 058 HEB 003 018 quibus autem iuravit non introire in requiem ipsius nisi illis qui increduli fuerunt 058 HEB 003 019 et videmus quia non potuerunt introire propter incredulitatem 058 HEB 004 001 timeamus ergo ne forte relicta pollicitatione introeundi in requiem eius existimetur aliqui ex vobis deesse 058 HEB 004 002 etenim et nobis nuntiatum est quemadmodum et illis sed non profuit illis sermo auditus non admixtis fidei ex his quae audierunt 058 HEB 004 003 ingrediemur enim in requiem qui credidimus quemadmodum dixit sicut iuravi in ira mea si introibunt in requiem meam et quidem operibus ab institutione mundi factis 058 HEB 004 004 dixit enim quodam loco de die septima sic et requievit Deus die septima ab omnibus operibus suis 058 HEB 004 005 et in isto rursum si introibunt in requiem meam 058 HEB 004 006 quoniam ergo superest quosdam introire in illam et hii quibus prioribus adnuntiatum est non introierunt propter incredulitatem 058 HEB 004 007 iterum terminat diem quendam hodie in David dicendo post tantum temporis sicut supra dictum est hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra 058 HEB 004 008 nam si eis Iesus requiem praestitisset numquam de alio loqueretur posthac die 058 HEB 004 009 itaque relinquitur sabbatismus populo Dei 058 HEB 004 010 qui enim ingressus est in requiem eius etiam ipse requievit ab operibus suis sicut a suis Deus 058 HEB 004 011 festinemus ergo ingredi in illam requiem ut ne in id ipsum quis incidat incredulitatis exemplum 058 HEB 004 012 vivus est enim Dei sermo et efficax et penetrabilior omni gladio ancipiti et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus conpagum quoque et medullarum et discretor cogitationum et intentionum cordis 058 HEB 004 013 et non est ulla creatura invisibilis in conspectu eius omnia autem nuda et aperta sunt oculis eius ad quem nobis sermo 058 HEB 004 014 habentes ergo pontificem magnum qui penetraverit caelos Iesum Filium Dei teneamus confessionem 058 HEB 004 015 non enim habemus pontificem qui non possit conpati infirmitatibus nostris temptatum autem per omnia pro similitudine absque peccato 058 HEB 004 016 adeamus ergo cum fiducia ad thronum gratiae ut misericordiam consequamur et gratiam inveniamus in auxilio oportuno 058 HEB 005 001 omnis namque pontifex ex hominibus adsumptus pro hominibus constituitur in his quae sunt ad Deum ut offerat dona et sacrificia pro peccatis 058 HEB 005 002 qui condolere possit his qui ignorant et errant quoniam et ipse circumdatus est infirmitate 058 HEB 005 003 et propter eam debet quemadmodum et pro populo ita etiam pro semet ipso offerre pro peccatis 058 HEB 005 004 nec quisquam sumit sibi honorem sed qui vocatur a Deo tamquam Aaron 058 HEB 005 005 sic et Christus non semet ipsum clarificavit ut pontifex fieret sed qui locutus est ad eum Filius meus es tu ego hodie genui te 058 HEB 005 006 quemadmodum et in alio dicit tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech (aiōn g165) 058 HEB 005 007 qui in diebus carnis suae preces supplicationesque ad eum qui possit salvum illum a morte facere cum clamore valido et lacrimis offerens et exauditus pro sua reverentia 058 HEB 005 008 et quidem cum esset Filius didicit ex his quae passus est oboedientiam 058 HEB 005 009 et consummatus factus est omnibus obtemperantibus sibi causa salutis aeternae (aiōnios g166) 058 HEB 005 010 appellatus a Deo pontifex iuxta ordinem Melchisedech 058 HEB 005 011 de quo grandis nobis sermo et ininterpretabilis ad dicendum quoniam inbecilles facti estis ad audiendum 058 HEB 005 012 etenim cum deberetis magistri esse propter tempus rursum indigetis ut vos doceamini quae sint elementa exordii sermonum Dei et facti estis quibus lacte opus sit non solido cibo 058 HEB 005 013 omnis enim qui lactis est particeps expers est sermonis iustitiae parvulus enim est 058 HEB 005 014 perfectorum autem est solidus cibus eorum qui pro consuetudine exercitatos habent sensus ad discretionem boni ac mali 058 HEB 006 001 quapropter intermittentes inchoationis Christi sermonem ad perfectionem feramur non rursum iacientes fundamentum paenitentiae ab operibus mortuis et fidei ad Deum 058 HEB 006 002 baptismatum doctrinae inpositionis quoque manuum ac resurrectionis mortuorum et iudicii aeterni (aiōnios g166) 058 HEB 006 003 et hoc faciemus siquidem permiserit Deus 058 HEB 006 004 inpossibile est enim eos qui semel sunt inluminati gustaverunt etiam donum caeleste et participes sunt facti Spiritus Sancti 058 HEB 006 005 gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum virtutesque saeculi venturi (aiōn g165) 058 HEB 006 006 et prolapsi sunt renovari rursus ad paenitentiam rursum crucifigentes sibimet ipsis Filium Dei et ostentui habentes 058 HEB 006 007 terra enim saepe venientem super se bibens imbrem et generans herbam oportunam illis a quibus colitur accipit benedictionem a Deo 058 HEB 006 008 proferens autem spinas ac tribulos reproba est et maledicto proxima cuius consummatio in conbustionem 058 HEB 006 009 confidimus autem de vobis dilectissimi meliora et viciniora saluti tametsi ita loquimur 058 HEB 006 010 non enim iniustus Deus ut obliviscatur operis vestri et dilectionis quam ostendistis in nomine ipsius qui ministrastis sanctis et ministratis 058 HEB 006 011 cupimus autem unumquemque vestrum eandem ostentare sollicitudinem ad expletionem spei usque in finem 058 HEB 006 012 ut non segnes efficiamini verum imitatores eorum qui fide et patientia hereditabunt promissiones 058 HEB 006 013 Abrahae namque promittens Deus quoniam neminem habuit per quem iuraret maiorem iuravit per semet ipsum 058 HEB 006 014 dicens nisi benedicens benedicam te et multiplicans multiplicabo te 058 HEB 006 015 et sic longanimiter ferens adeptus est repromissionem 058 HEB 006 016 homines enim per maiorem sui iurant et omnis controversiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum 058 HEB 006 017 in quo abundantius volens Deus ostendere pollicitationis heredibus inmobilitatem consilii sui interposuit iusiurandum 058 HEB 006 018 ut per duas res inmobiles quibus inpossibile est mentiri Deum fortissimum solacium habeamus qui confugimus ad tenendam propositam spem 058 HEB 006 019 quam sicut anchoram habemus animae tutam ac firmam et incedentem usque in interiora velaminis 058 HEB 006 020 ubi praecursor pro nobis introiit Iesus secundum ordinem Melchisedech pontifex factus in aeternum (aiōn g165) 058 HEB 007 001 hic enim Melchisedech rex Salem sacerdos Dei summi qui obviavit Abrahae regresso a caede regum et benedixit ei 058 HEB 007 002 cui decimas omnium divisit Abraham primum quidem qui interpretatur rex iustitiae deinde autem et rex Salem quod est rex pacis 058 HEB 007 003 sine patre sine matre sine genealogia neque initium dierum neque finem vitae habens adsimilatus autem Filio Dei manet sacerdos in perpetuum 058 HEB 007 004 intuemini autem quantus sit hic cui et decimam dedit de praecipuis Abraham patriarcha 058 HEB 007 005 et quidem de filiis Levi sacerdotium accipientes mandatum habent decimas sumere a populo secundum legem id est a fratribus suis quamquam et ipsi exierunt de lumbis Abrahae 058 HEB 007 006 cuius autem generatio non adnumeratur in eis decimas sumpsit Abraham et hunc qui habebat repromissiones benedixit 058 HEB 007 007 sine ulla autem contradictione quod minus est a meliore benedicitur 058 HEB 007 008 et hic quidem decimas morientes homines accipiunt ibi autem contestatus quia vivit 058 HEB 007 009 et ut ita dictum sit per Abraham et Levi qui decimas accipit decimatus est 058 HEB 007 010 adhuc enim in lumbis patris erat quando obviavit ei Melchisedech 058 HEB 007 011 si ergo consummatio per sacerdotium leviticum erat populus enim sub ipso legem accepit quid adhuc necessarium secundum ordinem Melchisedech alium surgere sacerdotem et non secundum ordinem Aaron dici 058 HEB 007 012 translato enim sacerdotio necesse est ut et legis translatio fiat 058 HEB 007 013 in quo enim haec dicuntur de alia tribu est de qua nullus altario praesto fuit 058 HEB 007 014 manifestum enim quod ex Iuda ortus sit Dominus noster in qua tribu nihil de sacerdotibus Moses locutus est 058 HEB 007 015 et amplius adhuc manifestum est si secundum similitudinem Melchisedech exsurgit alius sacerdos 058 HEB 007 016 qui non secundum legem mandati carnalis factus est sed secundum virtutem vitae insolubilis 058 HEB 007 017 contestatur enim quoniam tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech (aiōn g165) 058 HEB 007 018 reprobatio quidem fit praecedentis mandati propter infirmitatem eius et inutilitatem 058 HEB 007 019 nihil enim ad perfectum adduxit lex introductio vero melioris spei per quam proximamus ad Deum 058 HEB 007 020 et quantum est non sine iureiurando alii quidem sine iureiurando sacerdotes facti sunt 058 HEB 007 021 hic autem cum iureiurando per eum qui dixit ad illum iuravit Dominus et non paenitebit tu es sacerdos in aeternum (aiōn g165) 058 HEB 007 022 in tantum melioris testamenti sponsor factus est Iesus 058 HEB 007 023 et alii quidem plures facti sunt sacerdotes idcirco quod morte prohiberentur permanere 058 HEB 007 024 hic autem eo quod maneat in aeternum sempiternum habet sacerdotium (aiōn g165) 058 HEB 007 025 unde et salvare in perpetuo potest accedentes per semet ipsum ad Deum semper vivens ad interpellandum pro eis 058 HEB 007 026 talis enim decebat ut nobis esset pontifex sanctus innocens inpollutus segregatus a peccatoribus et excelsior caelis factus 058 HEB 007 027 qui non habet cotidie necessitatem quemadmodum sacerdotes prius pro suis delictis hostias offerre deinde pro populi hoc enim fecit semel se offerendo 058 HEB 007 028 lex enim homines constituit sacerdotes infirmitatem habentes sermo autem iurisiurandi qui post legem est Filium in aeternum perfectum (aiōn g165) 058 HEB 008 001 capitulum autem super ea quae dicuntur talem habemus pontificem qui consedit in dextera sedis Magnitudinis in caelis 058 HEB 008 002 sanctorum minister et tabernaculi veri quod fixit Dominus et non homo 058 HEB 008 003 omnis enim pontifex ad offerenda munera et hostias constituitur unde necesse est et hunc habere aliquid quod offerat 058 HEB 008 004 si ergo esset super terram nec esset sacerdos cum essent qui offerrent secundum legem munera 058 HEB 008 005 qui exemplari et umbrae deserviunt caelestium sicut responsum est Mosi cum consummaret tabernaculum vide inquit omnia facito secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte 058 HEB 008 006 nunc autem melius sortitus est ministerium quanto et melioris testamenti mediator est quod in melioribus repromissionibus sanctum est 058 HEB 008 007 nam si illud prius culpa vacasset non utique secundi locus inquireretur 058 HEB 008 008 vituperans enim eos dicit ecce dies veniunt dicit Dominus et consummabo super domum Israhel et super domum Iuda testamentum novum 058 HEB 008 009 non secundum testamentum quod feci patribus eorum in die qua adprehendi manum illorum ut educerem illos de terra Aegypti quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo et ego neglexi eos dicit Dominus 058 HEB 008 010 quia hoc testamentum quod disponam domui Israhel post dies illos dicit Dominus dando leges meas in mentem eorum et in corde eorum superscribam eas et ero eis in Deum et ipsi erunt mihi in populum 058 HEB 008 011 et non docebit unusquisque proximum suum et unusquisque fratrem suum dicens cognosce Dominum quoniam omnes scient me a minore usque ad maiorem eorum 058 HEB 008 012 quia propitius ero iniquitatibus eorum et peccatorum illorum iam non memorabor 058 HEB 008 013 dicendo autem novum veteravit prius quod autem antiquatur et senescit prope interitum est 058 HEB 009 001 habuit quidem et prius iustificationes culturae et sanctum saeculare 058 HEB 009 002 tabernaculum enim factum est primum in quo inerant candelabra et mensa et propositio panum quae dicitur sancta 058 HEB 009 003 post velamentum autem secundum tabernaculum quod dicitur sancta sanctorum 058 HEB 009 004 aureum habens turibulum et arcam testamenti circumtectam ex omni parte auro in qua urna aurea habens manna et virga Aaron quae fronduerat et tabulae testamenti 058 HEB 009 005 superque eam cherubin gloriae obumbrantia propitiatorium de quibus non est modo dicendum per singula 058 HEB 009 006 his vero ita conpositis in priori quidem tabernaculo semper introibant sacerdotes sacrificiorum officia consummantes 058 HEB 009 007 in secundo autem semel in anno solus pontifex non sine sanguine quem offert pro sua et populi ignorantia 058 HEB 009 008 hoc significante Spiritu Sancto nondum propalatam esse sanctorum viam adhuc priore tabernaculo habente statum 058 HEB 009 009 quae parabola est temporis instantis iuxta quam munera et hostiae offeruntur quae non possunt iuxta conscientiam perfectum facere servientem 058 HEB 009 010 solummodo in cibis et in potibus et variis baptismis et iustitiis carnis usque ad tempus correctionis inpositis 058 HEB 009 011 Christus autem adsistens pontifex futurorum bonorum per amplius et perfectius tabernaculum non manufactum id est non huius creationis 058 HEB 009 012 neque per sanguinem hircorum et vitulorum sed per proprium sanguinem introivit semel in sancta aeterna redemptione inventa (aiōnios g166) 058 HEB 009 013 si enim sanguis hircorum et taurorum et cinis vitulae aspersus inquinatos sanctificat ad emundationem carnis 058 HEB 009 014 quanto magis sanguis Christi qui per Spiritum Sanctum semet ipsum obtulit inmaculatum Deo emundabit conscientiam vestram ab operibus mortuis ad serviendum Deo viventi (aiōnios g166) 058 HEB 009 015 et ideo novi testamenti mediator est ut morte intercedente in redemptionem earum praevaricationum quae erant sub priore testamento repromissionem accipiant qui vocati sunt aeternae hereditatis (aiōnios g166) 058 HEB 009 016 ubi enim testamentum mors necesse est intercedat testatoris 058 HEB 009 017 testamentum enim in mortuis confirmatum est alioquin nondum valet dum vivit qui testatus est 058 HEB 009 018 unde ne primum quidem sine sanguine dedicatum est 058 HEB 009 019 lecto enim omni mandato legis a Mose universo populo accipiens sanguinem vitulorum et hircorum cum aqua et lana coccinea et hysopo ipsum quoque librum et omnem populum aspersit 058 HEB 009 020 dicens hic sanguis testamenti quod mandavit ad vos Deus 058 HEB 009 021 etiam tabernaculum et omnia vasa ministerii sanguine similiter aspersit 058 HEB 009 022 et omnia paene in sanguine mundantur secundum legem et sine sanguinis fusione non fit remissio 058 HEB 009 023 necesse est ergo exemplaria quidem caelestium his mundari ipsa autem caelestia melioribus hostiis quam istis 058 HEB 009 024 non enim in manufactis sanctis Iesus introiit exemplaria verorum sed in ipsum caelum ut appareat nunc vultui Dei pro nobis 058 HEB 009 025 neque ut saepe offerat semet ipsum quemadmodum pontifex intrat in sancta per singulos annos in sanguine alieno 058 HEB 009 026 alioquin oportebat eum frequenter pati ab origine mundi nunc autem semel in consummatione saeculorum ad destitutionem peccati per hostiam suam apparuit (aiōn g165) 058 HEB 009 027 et quemadmodum statutum est hominibus semel mori post hoc autem iudicium 058 HEB 009 028 sic et Christus semel oblatus ad multorum exhaurienda peccata secundo sine peccato apparebit expectantibus se in salutem 058 HEB 010 001 umbram enim habens lex bonorum futurorum non ipsam imaginem rerum per singulos annos hisdem ipsis hostiis quas offerunt indesinenter numquam potest accedentes perfectos facere 058 HEB 010 002 alioquin non cessassent offerri ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati cultores semel mundati 058 HEB 010 003 sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit 058 HEB 010 004 inpossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata 058 HEB 010 005 ideo ingrediens mundum dicit hostiam et oblationem noluisti corpus autem aptasti mihi 058 HEB 010 006 holocaustomata et pro peccato non tibi placuit 058 HEB 010 007 tunc dixi ecce venio in capitulo libri scriptum est de me ut faciam Deus voluntatem tuam 058 HEB 010 008 superius dicens quia hostias et oblationes et holocaustomata et pro peccato noluisti nec placita sunt tibi quae secundum legem offeruntur 058 HEB 010 009 tunc dixit ecce venio ut faciam Deus voluntatem tuam aufert primum ut sequens statuat 058 HEB 010 010 in qua voluntate sanctificati sumus per oblationem corporis Christi Iesu in semel 058 HEB 010 011 et omnis quidem sacerdos praesto est cotidie ministrans et easdem saepe offerens hostias quae numquam possunt auferre peccata 058 HEB 010 012 hic autem unam pro peccatis offerens hostiam in sempiternum sedit in dextera Dei 058 HEB 010 013 de cetero expectans donec ponantur inimici eius scabillum pedum eius 058 HEB 010 014 una enim oblatione consummavit in sempiternum sanctificatos 058 HEB 010 015 contestatur autem nos et Spiritus Sanctus postquam enim dixit 058 HEB 010 016 hoc autem testamentum quod testabor ad illos post dies illos dicit Dominus dando leges meas in cordibus eorum et in mente eorum superscribam eas 058 HEB 010 017 et peccatorum et iniquitatium eorum iam non recordabor amplius 058 HEB 010 018 ubi autem horum remissio iam non oblatio pro peccato 058 HEB 010 019 habentes itaque fratres fiduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi 058 HEB 010 020 quam initiavit nobis viam novam et viventem per velamen id est carnem suam 058 HEB 010 021 et sacerdotem magnum super domum Dei 058 HEB 010 022 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei aspersi corda a conscientia mala et abluti corpus aqua munda 058 HEB 010 023 teneamus spei nostrae confessionem indeclinabilem fidelis enim est qui repromisit 058 HEB 010 024 et consideremus invicem in provocationem caritatis et bonorum operum 058 HEB 010 025 non deserentes collectionem nostram sicut est consuetudinis quibusdam sed consolantes et tanto magis quanto videritis adpropinquantem diem 058 HEB 010 026 voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis iam non relinquitur pro peccatis hostia 058 HEB 010 027 terribilis autem quaedam expectatio iudicii et ignis aemulatio quae consumptura est adversarios 058 HEB 010 028 irritam quis faciens legem Mosi sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur 058 HEB 010 029 quanto magis putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit et sanguinem testamenti pollutum duxerit in quo sanctificatus est et Spiritui gratiae contumeliam fecerit 058 HEB 010 030 scimus enim qui dixit mihi vindictam ego reddam et iterum quia iudicabit Dominus populum suum 058 HEB 010 031 horrendum est incidere in manus Dei viventis 058 HEB 010 032 rememoramini autem pristinos dies in quibus inluminati magnum certamen sustinuistis passionum 058 HEB 010 033 et in altero quidem obprobriis et tribulationibus spectaculum facti in altero autem socii taliter conversantium effecti 058 HEB 010 034 nam et vinctis conpassi estis et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam 058 HEB 010 035 nolite itaque amittere confidentiam vestram quae magnam habet remunerationem 058 HEB 010 036 patientia enim vobis necessaria est ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem 058 HEB 010 037 adhuc enim modicum quantulum qui venturus est veniet et non tardabit 058 HEB 010 038 iustus autem meus ex fide vivit quod si subtraxerit se non placebit animae meae 058 HEB 010 039 nos autem non sumus subtractionis in perditionem sed fidei in adquisitionem animae 058 HEB 011 001 est autem fides sperandorum substantia rerum argumentum non parentum 058 HEB 011 002 in hac enim testimonium consecuti sunt senes 058 HEB 011 003 fide intellegimus aptata esse saecula verbo Dei ut ex invisibilibus visibilia fierent (aiōn g165) 058 HEB 011 004 fide plurimam hostiam Abel quam Cain obtulit Deo per quam testimonium consecutus est esse iustus testimonium perhibente muneribus eius Deo et per illam defunctus adhuc loquitur 058 HEB 011 005 fide Enoch translatus est ne videret mortem et non inveniebatur quia transtulit illum Deus ante translationem enim testimonium habebat placuisse Deo 058 HEB 011 006 sine fide autem inpossibile placere credere enim oportet accedentem ad Deum quia est et inquirentibus se remunerator fit 058 HEB 011 007 fide Noe responso accepto de his quae adhuc non videbantur metuens aptavit arcam in salutem domus suae per quam damnavit mundum et iustitiae quae per fidem est heres est institutus 058 HEB 011 008 fide qui vocatur Abraham oboedivit in locum exire quem accepturus erat in hereditatem et exiit nesciens quo iret 058 HEB 011 009 fide moratus est in terra repromissionis tamquam in aliena in casulis habitando cum Isaac et Iacob coheredibus repromissionis eiusdem 058 HEB 011 010 expectabat enim fundamenta habentem civitatem cuius artifex et conditor Deus 058 HEB 011 011 fide et ipsa Sarra sterilis virtutem in conceptionem seminis accepit etiam praeter tempus aetatis quoniam fidelem credidit esse qui promiserat 058 HEB 011 012 propter quod et ab uno orti sunt et haec emortuo tamquam sidera caeli in multitudinem et sicut harena quae est ad oram maris innumerabilis 058 HEB 011 013 iuxta fidem defuncti sunt omnes isti non acceptis repromissionibus sed a longe eas aspicientes et salutantes et confitentes quia peregrini et hospites sunt supra terram 058 HEB 011 014 qui enim haec dicunt significant se patriam inquirere 058 HEB 011 015 et si quidem illius meminissent de qua exierunt habebant utique tempus revertendi 058 HEB 011 016 nunc autem meliorem appetunt id est caelestem ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum paravit enim illis civitatem 058 HEB 011 017 fide obtulit Abraham Isaac cum temptaretur et unigenitum offerebat qui susceperat repromissiones 058 HEB 011 018 ad quem dictum est quia in Isaac vocabitur tibi semen 058 HEB 011 019 arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus unde eum et in parabola accepit 058 HEB 011 020 fide et de futuris benedixit Isaac Iacob et Esau 058 HEB 011 021 fide Iacob moriens singulis filiorum Ioseph benedixit et adoravit fastigium virgae eius 058 HEB 011 022 fide Ioseph moriens de profectione filiorum Israhel memoratus est et de ossibus suis mandavit 058 HEB 011 023 fide Moses natus occultatus est mensibus tribus a parentibus suis eo quod vidissent elegantem infantem et non timuerunt regis edictum 058 HEB 011 024 fide Moses grandis factus negavit se esse filium filiae Pharaonis 058 HEB 011 025 magis eligens adfligi cum populo Dei quam temporalis peccati habere iucunditatem 058 HEB 011 026 maiores divitias aestimans thesauro Aegyptiorum inproperium Christi aspiciebat enim in remunerationem 058 HEB 011 027 fide reliquit Aegyptum non veritus animositatem regis invisibilem enim tamquam videns sustinuit 058 HEB 011 028 fide celebravit pascha et sanguinis effusionem ne qui vastabat primitiva tangeret eos 058 HEB 011 029 fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram quod experti Aegyptii devorati sunt 058 HEB 011 030 fide muri Hiericho ruerunt circuiti dierum septem 058 HEB 011 031 fide Raab meretrix non periit cum incredulis excipiens exploratores cum pace 058 HEB 011 032 et quid adhuc dicam deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon Barac Samson Iepthae David et Samuhel et prophetis 058 HEB 011 033 qui per fidem devicerunt regna operati sunt iustitiam adepti sunt repromissiones obturaverunt ora leonum 058 HEB 011 034 extinxerunt impetum ignis effugerunt aciem gladii convaluerunt de infirmitate fortes facti sunt in bello castra verterunt exterorum 058 HEB 011 035 acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem ut meliorem invenirent resurrectionem 058 HEB 011 036 alii vero ludibria et verbera experti insuper et vincula et carceres 058 HEB 011 037 lapidati sunt secti sunt temptati sunt in occisione gladii mortui sunt circumierunt in melotis in pellibus caprinis egentes angustiati adflicti 058 HEB 011 038 quibus dignus non erat mundus in solitudinibus errantes et montibus et speluncis et in cavernis terrae 058 HEB 011 039 et hii omnes testimonio fidei probati non acceperunt repromissionem 058 HEB 011 040 Deo pro nobis melius aliquid providente ut ne sine nobis consummarentur 058 HEB 012 001 ideoque et nos tantam habentes inpositam nubem testium deponentes omne pondus et circumstans nos peccatum per patientiam curramus propositum nobis certamen 058 HEB 012 002 aspicientes in auctorem fidei et consummatorem Iesum qui pro proposito sibi gaudio sustinuit crucem confusione contempta atque in dextera sedis Dei sedit 058 HEB 012 003 recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semet ipsos contradictionem ut ne fatigemini animis vestris deficientes 058 HEB 012 004 nondum usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes 058 HEB 012 005 et obliti estis consolationis quae vobis tamquam filiis loquitur dicens fili mi noli neglegere disciplinam Domini neque fatigeris dum ab eo argueris 058 HEB 012 006 quem enim diligit Dominus castigat flagellat autem omnem filium quem recipit 058 HEB 012 007 in disciplina perseverate tamquam filiis vobis offert Deus quis enim filius quem non corripit pater 058 HEB 012 008 quod si extra disciplinam estis cuius participes facti sunt omnes ergo adulteri et non filii estis 058 HEB 012 009 deinde patres quidem carnis nostrae habuimus eruditores et reverebamur non multo magis obtemperabimus Patri spirituum et vivemus 058 HEB 012 010 et illi quidem in tempore paucorum dierum secundum voluntatem suam erudiebant nos hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem eius 058 HEB 012 011 omnis autem disciplina in praesenti quidem videtur non esse gaudii sed maeroris postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam reddit iustitiae 058 HEB 012 012 propter quod remissas manus et soluta genua erigite 058 HEB 012 013 et gressus rectos facite pedibus vestris ut non claudicans erret magis autem sanetur 058 HEB 012 014 pacem sequimini cum omnibus et sanctimoniam sine qua nemo videbit Dominum 058 HEB 012 015 contemplantes ne quis desit gratiae Dei ne qua radix amaritudinis sursum germinans inpediat et per illam inquinentur multi 058 HEB 012 016 ne quis fornicator aut profanus ut Esau qui propter unam escam vendidit primitiva sua 058 HEB 012 017 scitote enim quoniam et postea cupiens hereditare benedictionem reprobatus est non enim invenit paenitentiae locum quamquam cum lacrimis inquisisset eam 058 HEB 012 018 non enim accessistis ad tractabilem et accensibilem ignem et turbinem et caliginem et procellam 058 HEB 012 019 et tubae sonum et vocem verborum quam qui audierunt excusaverunt se ne eis fieret verbum 058 HEB 012 020 non enim portabant quod dicebatur et si bestia tetigerit montem lapidabitur 058 HEB 012 021 et ita terribile erat quod videbatur Moses dixit exterritus sum et tremebundus 058 HEB 012 022 sed accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis Hierusalem caelestem et multorum milium angelorum frequentiae 058 HEB 012 023 et ecclesiam primitivorum qui conscripti sunt in caelis et iudicem omnium Deum et spiritus iustorum perfectorum 058 HEB 012 024 et testamenti novi mediatorem Iesum et sanguinis sparsionem melius loquentem quam Abel 058 HEB 012 025 videte ne recusetis loquentem si enim illi non effugerunt recusantes eum qui super terram loquebatur multo magis nos qui de caelis loquentem nobis avertimur 058 HEB 012 026 cuius vox movit terram tunc modo autem repromittit dicens adhuc semel ego movebo non solum terram sed et caelum 058 HEB 012 027 quod autem adhuc semel dicit declarat mobilium translationem tamquam factorum ut maneant ea quae sunt inmobilia 058 HEB 012 028 itaque regnum inmobile suscipientes habemus gratiam per quam serviamus placentes Deo cum metu et reverentia 058 HEB 012 029 etenim Deus noster ignis consumens est 058 HEB 013 001 caritas fraternitatis maneat 058 HEB 013 002 hospitalitatem nolite oblivisci per hanc enim latuerunt quidam angelis hospitio receptis 058 HEB 013 003 mementote vinctorum tamquam simul vincti et laborantium tamquam et ipsi in corpore morantes 058 HEB 013 004 honorabile conubium in omnibus et torus inmaculatus fornicatores enim et adulteros iudicabit Deus 058 HEB 013 005 sint mores sine avaritia contenti praesentibus ipse enim dixit non te deseram neque derelinquam 058 HEB 013 006 ita ut confidenter dicamus Dominus mihi adiutor non timebo quid faciat mihi homo 058 HEB 013 007 mementote praepositorum vestrorum qui vobis locuti sunt verbum Dei quorum intuentes exitum conversationis imitamini fidem 058 HEB 013 008 Iesus Christus heri et hodie ipse et in saecula (aiōn g165) 058 HEB 013 009 doctrinis variis et peregrinis nolite abduci optimum enim est gratia stabiliri cor non escis quae non profuerunt ambulantibus in eis 058 HEB 013 010 habemus altare de quo edere non habent potestatem qui tabernaculo deserviunt 058 HEB 013 011 quorum enim animalium infertur sanguis pro peccato in sancta per pontificem horum corpora cremantur extra castra 058 HEB 013 012 propter quod et Iesus ut sanctificaret per suum sanguinem populum extra portam passus est 058 HEB 013 013 exeamus igitur ad eum extra castra inproperium eius portantes 058 HEB 013 014 non enim habemus hic manentem civitatem sed futuram inquirimus 058 HEB 013 015 per ipsum ergo offeramus hostiam laudis semper Deo id est fructum labiorum confitentium nomini eius 058 HEB 013 016 beneficientiae autem et communionis nolite oblivisci talibus enim hostiis promeretur Deus 058 HEB 013 017 oboedite praepositis vestris et subiacete eis ipsi enim pervigilant quasi rationem pro animabus vestris reddituri ut cum gaudio hoc faciant et non gementes hoc enim non expedit vobis 058 HEB 013 018 orate pro nobis confidimus enim quia bonam conscientiam habemus in omnibus bene volentes conversari 058 HEB 013 019 amplius autem deprecor vos hoc facere ut quo celerius restituar vobis 058 HEB 013 020 Deus autem pacis qui eduxit de mortuis pastorem magnum ovium in sanguine testamenti aeterni Dominum nostrum Iesum (aiōnios g166) 058 HEB 013 021 aptet vos in omni bono ut faciatis voluntatem eius faciens in vobis quod placeat coram se per Iesum Christum cui gloria in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 058 HEB 013 022 rogo autem vos fratres sufferatis verbum solacii etenim perpaucis scripsi vobis 058 HEB 013 023 cognoscite fratrem nostrum Timotheum dimissum cum quo si celerius venerit videbo vos 058 HEB 013 024 salutate omnes praepositos vestros et omnes sanctos salutant vos de Italia 058 HEB 013 025 gratia cum omnibus vobis amen # # BOOK 059 JAM James Iacobi 059 JAM 001 001 Iacobus Dei et Domini nostri Iesu Christi servus duodecim tribubus quae sunt in dispersione salutem 059 JAM 001 002 omne gaudium existimate fratres mei cum in temptationibus variis incideritis 059 JAM 001 003 scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur 059 JAM 001 004 patientia autem opus perfectum habeat ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes 059 JAM 001 005 si quis autem vestrum indiget sapientiam postulet a Deo qui dat omnibus affluenter et non inproperat et dabitur ei 059 JAM 001 006 postulet autem in fide nihil haesitans qui enim haesitat similis est fluctui maris qui a vento movetur et circumfertur 059 JAM 001 007 non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino 059 JAM 001 008 vir duplex animo inconstans in omnibus viis suis 059 JAM 001 009 glorietur autem frater humilis in exaltatione sua 059 JAM 001 010 dives autem in humilitate sua quoniam sicut flos faeni transibit 059 JAM 001 011 exortus est enim sol cum ardore et arefecit faenum et flos eius decidit et decor vultus eius deperiit ita et dives in itineribus suis marcescet 059 JAM 001 012 beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae quam repromisit Deus diligentibus se 059 JAM 001 013 nemo cum temptatur dicat quoniam a Deo temptor Deus enim intemptator malorum est ipse autem neminem temptat 059 JAM 001 014 unusquisque vero temptatur a concupiscentia sua abstractus et inlectus 059 JAM 001 015 dein concupiscentia cum conceperit parit peccatum peccatum vero cum consummatum fuerit generat mortem 059 JAM 001 016 nolite itaque errare fratres mei dilectissimi 059 JAM 001 017 omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est descendens a Patre luminum apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio 059 JAM 001 018 voluntarie genuit nos verbo veritatis ut simus initium aliquod creaturae eius 059 JAM 001 019 scitis fratres mei dilecti sit autem omnis homo velox ad audiendum tardus autem ad loquendum et tardus ad iram 059 JAM 001 020 ira enim viri iustitiam Dei non operatur 059 JAM 001 021 propter quod abicientes omnem inmunditiam et abundantiam malitiae in mansuetudine suscipite insitum verbum quod potest salvare animas vestras 059 JAM 001 022 estote autem factores verbi et non auditores tantum fallentes vosmet ipsos 059 JAM 001 023 quia si quis auditor est verbi et non factor hic conparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo 059 JAM 001 024 consideravit enim se et abiit et statim oblitus est qualis fuerit 059 JAM 001 025 qui autem perspexerit in lege perfecta libertatis et permanserit non auditor obliviosus factus sed factor operis hic beatus in facto suo erit 059 JAM 001 026 si quis autem putat se religiosum esse non refrenans linguam suam sed seducens cor suum huius vana est religio 059 JAM 001 027 religio munda et inmaculata apud Deum et Patrem haec est visitare pupillos et viduas in tribulatione eorum inmaculatum se custodire ab hoc saeculo 059 JAM 002 001 fratres mei nolite in personarum acceptione habere fidem Domini nostri Iesu Christi gloriae 059 JAM 002 002 etenim si introierit in conventu vestro vir aureum anulum habens in veste candida introierit autem et pauper in sordido habitu 059 JAM 002 003 et intendatis in eum qui indutus est veste praeclara et dixeritis tu sede hic bene pauperi autem dicatis tu sta illic aut sede sub scabillo pedum meorum 059 JAM 002 004 nonne iudicatis apud vosmet ipsos et facti estis iudices cogitationum iniquarum 059 JAM 002 005 audite fratres mei dilectissimi nonne Deus elegit pauperes in hoc mundo divites in fide et heredes regni quod repromisit Deus diligentibus se 059 JAM 002 006 vos autem exhonorastis pauperem nonne divites per potentiam opprimunt vos et ipsi trahunt vos ad iudicia 059 JAM 002 007 nonne ipsi blasphemant bonum nomen quod invocatum est super vos 059 JAM 002 008 si tamen legem perficitis regalem secundum scripturas diliges proximum tuum sicut te ipsum bene facitis 059 JAM 002 009 si autem personas accipitis peccatum operamini redarguti a lege quasi transgressores 059 JAM 002 010 quicumque autem totam legem servaverit offendat autem in uno factus est omnium reus 059 JAM 002 011 qui enim dixit non moechaberis dixit et non occides quod si non moechaberis occides autem factus es transgressor legis 059 JAM 002 012 sic loquimini et sic facite sicut per legem libertatis incipientes iudicari 059 JAM 002 013 iudicium enim sine misericordia illi qui non fecit misericordiam superexultat autem misericordia iudicio 059 JAM 002 014 quid proderit fratres mei si fidem quis dicat se habere opera autem non habeat numquid poterit fides salvare eum 059 JAM 002 015 si autem frater aut soror nudi sunt et indigent victu cotidiano 059 JAM 002 016 dicat autem aliquis de vobis illis ite in pace calefacimini et saturamini non dederitis autem eis quae necessaria sunt corporis quid proderit 059 JAM 002 017 sic et fides si non habeat opera mortua est in semet ipsam 059 JAM 002 018 sed dicet quis tu fidem habes et ego opera habeo ostende mihi fidem tuam sine operibus et ego ostendam tibi ex operibus fidem meam 059 JAM 002 019 tu credis quoniam unus est Deus bene facis et daemones credunt et contremescunt 059 JAM 002 020 vis autem scire o homo inanis quoniam fides sine operibus otiosa est 059 JAM 002 021 Abraham pater noster nonne ex operibus iustificatus est offerens Isaac filium suum super altare 059 JAM 002 022 vides quoniam fides cooperabatur operibus illius et ex operibus fides consummata est 059 JAM 002 023 et suppleta est scriptura dicens credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam et amicus Dei appellatus est 059 JAM 002 024 videtis quoniam ex operibus iustificatur homo et non ex fide tantum 059 JAM 002 025 similiter autem et Raab meretrix nonne ex operibus iustificata est suscipiens nuntios et alia via eiciens 059 JAM 002 026 sicut enim corpus sine spiritu emortuum est ita et fides sine operibus mortua est 059 JAM 003 001 nolite plures magistri fieri fratres mei scientes quoniam maius iudicium sumitis 059 JAM 003 002 in multis enim offendimus omnes si quis in verbo non offendit hic perfectus est vir potens etiam freno circumducere totum corpus 059 JAM 003 003 si autem equorum frenos in ora mittimus ad consentiendum nobis et omne corpus illorum circumferimus 059 JAM 003 004 ecce et naves cum magnae sint et a ventis validis minentur circumferuntur a modico gubernaculo ubi impetus dirigentis voluerit 059 JAM 003 005 ita et lingua modicum quidem membrum est et magna exultat ecce quantus ignis quam magnam silvam incendit 059 JAM 003 006 et lingua ignis est universitas iniquitatis lingua constituitur in membris nostris quae maculat totum corpus et inflammat rotam nativitatis nostrae inflammata a gehenna (Geenna g1067) 059 JAM 003 007 omnis enim natura bestiarum et volucrum et serpentium etiam ceterorum domantur et domita sunt a natura humana 059 JAM 003 008 linguam autem nullus hominum domare potest inquietum malum plena veneno mortifero 059 JAM 003 009 in ipsa benedicimus Dominum et Patrem et in ipsa maledicimus homines qui ad similitudinem Dei facti sunt 059 JAM 003 010 ex ipso ore procedit benedictio et maledictio non oportet fratres mei haec ita fieri 059 JAM 003 011 numquid fons de eodem foramine emanat dulcem et amaram aquam 059 JAM 003 012 numquid potest fratres mei ficus olivas facere aut vitis ficus sic neque salsa dulcem potest facere aquam 059 JAM 003 013 quis sapiens et disciplinatus inter vos ostendat ex bona conversatione operationem suam in mansuetudine sapientiae 059 JAM 003 014 quod si zelum amarum habetis et contentiones in cordibus vestris nolite gloriari et mendaces esse adversus veritatem 059 JAM 003 015 non est ista sapientia desursum descendens sed terrena animalis diabolica 059 JAM 003 016 ubi enim zelus et contentio ibi inconstantia et omne opus pravum 059 JAM 003 017 quae autem desursum est sapientia primum quidem pudica est deinde pacifica modesta suadibilis plena misericordia et fructibus bonis non iudicans sine simulatione 059 JAM 003 018 fructus autem iustitiae in pace seminatur facientibus pacem 059 JAM 004 001 unde bella et lites in vobis nonne hinc ex concupiscentiis vestris quae militant in membris vestris 059 JAM 004 002 concupiscitis et non habetis occiditis et zelatis et non potestis adipisci litigatis et belligeratis non habetis propter quod non postulatis 059 JAM 004 003 petitis et non accipitis eo quod male petatis ut in concupiscentiis vestris insumatis 059 JAM 004 004 adulteri nescitis quia amicitia huius mundi inimica est Dei quicumque ergo voluerit amicus esse saeculi huius inimicus Dei constituitur 059 JAM 004 005 aut putatis quia inaniter scriptura dicat ad invidiam concupiscit Spiritus qui inhabitat in nobis 059 JAM 004 006 maiorem autem dat gratiam propter quod dicit Deus superbis resistit humilibus autem dat gratiam 059 JAM 004 007 subditi igitur estote Deo resistite autem diabolo et fugiet a vobis 059 JAM 004 008 adpropiate Domino et adpropinquabit vobis emundate manus peccatores et purificate corda duplices animo 059 JAM 004 009 miseri estote et lugete et plorate risus vester in luctum convertatur et gaudium in maerorem 059 JAM 004 010 humiliamini in conspectu Domini et exaltabit vos 059 JAM 004 011 nolite detrahere de alterutrum fratres qui detrahit fratri aut qui iudicat fratrem suum detrahit legi et iudicat legem si autem iudicas legem non es factor legis sed iudex 059 JAM 004 012 unus est legislator et iudex qui potest perdere et liberare tu autem quis es qui iudicas proximum 059 JAM 004 013 ecce nunc qui dicitis hodie aut crastino ibimus in illam civitatem et faciemus quidem ibi annum et mercabimur et lucrum faciemus 059 JAM 004 014 qui ignoratis quid erit in crastinum quae enim est vita vestra vapor est ad modicum parens deinceps exterminatur 059 JAM 004 015 pro eo ut dicatis si Dominus voluerit et vixerimus faciemus hoc aut illud 059 JAM 004 016 nunc autem exultatis in superbiis vestris omnis exultatio talis maligna est 059 JAM 004 017 scienti igitur bonum facere et non facienti peccatum est illi 059 JAM 005 001 age nunc divites plorate ululantes in miseriis quae advenient vobis 059 JAM 005 002 divitiae vestrae putrefactae sunt et vestimenta vestra a tineis comesta sunt 059 JAM 005 003 aurum et argentum vestrum eruginavit et erugo eorum in testimonium vobis erit et manducabit carnes vestras sicut ignis thesaurizastis in novissimis diebus 059 JAM 005 004 ecce merces operariorum qui messuerunt regiones vestras qui fraudatus est a vobis clamat et clamor ipsorum in aures Domini Sabaoth introiit 059 JAM 005 005 epulati estis super terram et in luxuriis enutristis corda vestra in die occisionis 059 JAM 005 006 addixistis occidistis iustum non resistit vobis 059 JAM 005 007 patientes igitur estote fratres usque ad adventum Domini ecce agricola expectat pretiosum fructum terrae patienter ferens donec accipiat temporivum et serotinum 059 JAM 005 008 patientes estote et vos confirmate corda vestra quoniam adventus Domini adpropinquavit 059 JAM 005 009 nolite ingemescere fratres in alterutrum ut non iudicemini ecce iudex ante ianuam adsistit 059 JAM 005 010 exemplum accipite fratres laboris et patientiae prophetas qui locuti sunt in nomine Domini 059 JAM 005 011 ecce beatificamus qui sustinuerunt sufferentiam Iob audistis et finem Domini vidistis quoniam misericors est Dominus et miserator 059 JAM 005 012 ante omnia autem fratres mei nolite iurare neque per caelum neque per terram neque aliud quodcumque iuramentum sit autem vestrum est est non non uti non sub iudicio decidatis 059 JAM 005 013 tristatur aliquis vestrum oret aequo animo est psallat 059 JAM 005 014 infirmatur quis in vobis inducat presbyteros ecclesiae et orent super eum unguentes eum oleo in nomine Domini 059 JAM 005 015 et oratio fidei salvabit infirmum et adlevabit eum Dominus et si in peccatis sit dimittentur ei 059 JAM 005 016 confitemini ergo alterutrum peccata vestra et orate pro invicem ut salvemini multum enim valet deprecatio iusti adsidua 059 JAM 005 017 Helias homo erat similis nobis passibilis et oratione oravit ut non plueret super terram et non pluit annos tres et menses sex 059 JAM 005 018 et rursum oravit et caelum dedit pluviam et terra dedit fructum suum 059 JAM 005 019 fratres mei si quis ex vobis erraverit a veritate et converterit quis eum 059 JAM 005 020 scire debet quoniam qui converti fecerit peccatorem ab errore viae suae salvabit animam eius a morte et operit multitudinem peccatorum # # BOOK 060 1PE 1 Peter Petri I 060 1PE 001 001 Petrus apostolus Iesu Christi electis advenis dispersionis Ponti Galatiae Cappadociae Asiae et Bithyniae 060 1PE 001 002 secundum praescientiam Dei Patris in sanctificatione Spiritus in oboedientiam et aspersionem sanguinis Iesu Christi gratia vobis et pax multiplicetur 060 1PE 001 003 benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi qui secundum magnam misericordiam suam regeneravit nos in spem vivam per resurrectionem Iesu Christi ex mortuis 060 1PE 001 004 in hereditatem incorruptibilem et incontaminatam et inmarcescibilem conservatam in caelis in vobis 060 1PE 001 005 qui in virtute Dei custodimini per fidem in salutem paratam revelari in tempore novissimo 060 1PE 001 006 in quo exultatis modicum nunc si oportet contristati in variis temptationibus 060 1PE 001 007 ut probatum vestrae fidei multo pretiosius sit auro quod perit per ignem probato inveniatur in laudem et gloriam et honorem in revelatione Iesu Christi 060 1PE 001 008 quem cum non videritis diligitis in quem nunc quoque non videntes credentes autem exultatis laetitia inenarrabili et glorificata 060 1PE 001 009 reportantes finem fidei vestrae salutem animarum 060 1PE 001 010 de qua salute exquisierunt atque scrutati sunt prophetae qui de futura in vobis gratia prophetaverunt 060 1PE 001 011 scrutantes in quod vel quale tempus significaret in eis Spiritus Christi praenuntians eas quae in Christo sunt passiones et posteriores glorias 060 1PE 001 012 quibus revelatum est quia non sibi ipsis vobis autem ministrabant ea quae nunc nuntiata sunt vobis per eos qui evangelizaverunt vos Spiritu Sancto misso de caelo in quae desiderant angeli prospicere 060 1PE 001 013 propter quod succincti lumbos mentis vestrae sobrii perfecte sperate in eam quae offertur vobis gratiam in revelatione Iesu Christi 060 1PE 001 014 quasi filii oboedientiae non configurati prioribus ignorantiae vestrae desideriis 060 1PE 001 015 sed secundum eum qui vocavit vos sanctum et ipsi sancti in omni conversatione sitis 060 1PE 001 016 quoniam scriptum est sancti eritis quia ego sanctus sum 060 1PE 001 017 et si Patrem invocatis eum qui sine acceptione personarum iudicat secundum uniuscuiusque opus in timore incolatus vestri tempore conversamini 060 1PE 001 018 scientes quod non corruptibilibus argento vel auro redempti estis de vana vestra conversatione paternae traditionis 060 1PE 001 019 sed pretioso sanguine quasi agni incontaminati et inmaculati Christi 060 1PE 001 020 praecogniti quidem ante constitutionem mundi manifestati autem novissimis temporibus propter vos 060 1PE 001 021 qui per ipsum fideles estis in Deo qui suscitavit eum a mortuis et dedit ei gloriam ut fides vestra et spes esset in Deo 060 1PE 001 022 animas vestras castificantes in oboedientia caritatis in fraternitatis amore simplici ex corde invicem diligite adtentius 060 1PE 001 023 renati non ex semine corruptibili sed incorruptibili per verbum Dei vivi et permanentis (aiōn g165) 060 1PE 001 024 quia omnis caro ut faenum et omnis gloria eius tamquam flos faeni exaruit faenum et flos decidit 060 1PE 001 025 verbum autem Domini manet in aeternum hoc est autem verbum quod evangelizatum est in vos (aiōn g165) 060 1PE 002 001 deponentes igitur omnem malitiam et omnem dolum et simulationes et invidias et omnes detractiones 060 1PE 002 002 sicut modo geniti infantes rationale sine dolo lac concupiscite ut in eo crescatis in salutem 060 1PE 002 003 si gustastis quoniam dulcis Dominus 060 1PE 002 004 ad quem accedentes lapidem vivum ab hominibus quidem reprobatum a Deo autem electum honorificatum 060 1PE 002 005 et ipsi tamquam lapides vivi superaedificamini domus spiritalis sacerdotium sanctum offerre spiritales hostias acceptabiles Deo per Iesum Christum 060 1PE 002 006 propter quod continet in scriptura ecce pono in Sion lapidem summum angularem electum pretiosum et qui crediderit in eo non confundetur 060 1PE 002 007 vobis igitur honor credentibus non credentibus autem lapis quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli 060 1PE 002 008 et lapis offensionis et petra scandali qui offendunt verbo nec credunt in quod et positi sunt 060 1PE 002 009 vos autem genus electum regale sacerdotium gens sancta populus adquisitionis ut virtutes adnuntietis eius qui de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum 060 1PE 002 010 qui aliquando non populus nunc autem populus Dei qui non consecuti misericordiam nunc autem misericordiam consecuti 060 1PE 002 011 carissimi obsecro tamquam advenas et peregrinos abstinere vos a carnalibus desideriis quae militant adversus animam 060 1PE 002 012 conversationem vestram inter gentes habentes bonam ut in eo quod detractant de vobis tamquam de malefactoribus ex bonis operibus considerantes glorificent Deum in die visitationis 060 1PE 002 013 subiecti estote omni humanae creaturae propter Dominum sive regi quasi praecellenti 060 1PE 002 014 sive ducibus tamquam ab eo missis ad vindictam malefactorum laudem vero bonorum 060 1PE 002 015 quia sic est voluntas Dei ut benefacientes obmutescere faciatis inprudentium hominum ignorantiam 060 1PE 002 016 quasi liberi et non quasi velamen habentes malitiae libertatem sed sicut servi Dei 060 1PE 002 017 omnes honorate fraternitatem diligite Deum timete regem honorificate 060 1PE 002 018 servi subditi in omni timore dominis non tantum bonis et modestis sed etiam discolis 060 1PE 002 019 haec est enim gratia si propter conscientiam Dei sustinet quis tristitias patiens iniuste 060 1PE 002 020 quae enim gloria est si peccantes et colaphizati suffertis sed si benefacientes et patientes sustinetis haec est gratia apud Deum 060 1PE 002 021 in hoc enim vocati estis quia et Christus passus est pro vobis vobis relinquens exemplum ut sequamini vestigia eius 060 1PE 002 022 qui peccatum non fecit nec inventus est dolus in ore ipsius 060 1PE 002 023 qui cum malediceretur non maledicebat cum pateretur non comminabatur tradebat autem iudicanti se iniuste 060 1PE 002 024 qui peccata nostra ipse pertulit in corpore suo super lignum ut peccatis mortui iustitiae viveremus cuius livore sanati estis 060 1PE 002 025 eratis enim sicut oves errantes sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum 060 1PE 003 001 similiter mulieres subditae suis viris ut et si qui non credunt verbo per mulierum conversationem sine verbo lucri fiant 060 1PE 003 002 considerantes in timore castam conversationem vestram 060 1PE 003 003 quarum sit non extrinsecus capillaturae aut circumdatio auri aut indumenti vestimentorum cultus 060 1PE 003 004 sed qui absconditus cordis est homo in incorruptibilitate quieti et modesti spiritus quod est in conspectu Dei locuples 060 1PE 003 005 sic enim aliquando et sanctae mulieres sperantes in Deo ornabant se subiectae propriis viris 060 1PE 003 006 sicut Sarra oboediebat Abrahae dominum eum vocans cuius estis filiae benefacientes et non timentes ullam perturbationem 060 1PE 003 007 viri similiter cohabitantes secundum scientiam quasi infirmiori vaso muliebri inpertientes honorem tamquam et coheredibus gratiae vitae uti ne inpediantur orationes vestrae 060 1PE 003 008 in fine autem omnes unianimes conpatientes fraternitatis amatores misericordes humiles 060 1PE 003 009 non reddentes malum pro malo vel maledictum pro maledicto sed e contrario benedicentes quia in hoc vocati estis ut benedictionem hereditate possideatis 060 1PE 003 010 qui enim vult vitam diligere et videre dies bonos coerceat linguam suam a malo et labia eius ne loquantur dolum 060 1PE 003 011 declinet autem a malo et faciat bonum inquirat pacem et persequatur eam 060 1PE 003 012 quia oculi Domini super iustos et aures eius in preces eorum vultus autem Domini super facientes mala 060 1PE 003 013 et quis est qui vobis noceat si boni aemulatores fueritis 060 1PE 003 014 sed et si quid patimini propter iustitiam beati timorem autem eorum ne timueritis et non conturbemini 060 1PE 003 015 Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris parati semper ad satisfactionem omni poscenti vos rationem de ea quae in vobis est spe 060 1PE 003 016 sed cum modestia et timore conscientiam habentes bonam ut in eo quod detrahunt vobis confundantur qui calumniantur vestram bonam in Christo conversationem 060 1PE 003 017 melius est enim benefacientes si velit voluntas Dei pati quam malefacientes 060 1PE 003 018 quia et Christus semel pro peccatis mortuus est iustus pro iniustis ut nos offerret Deo mortificatus carne vivificatus autem spiritu 060 1PE 003 019 in quo et his qui in carcere erant spiritibus veniens praedicavit 060 1PE 003 020 qui increduli fuerant aliquando quando expectabat Dei patientia in diebus Noe cum fabricaretur arca in qua pauci id est octo animae salvae factae sunt per aquam 060 1PE 003 021 quod et vos nunc similis formae salvos facit baptisma non carnis depositio sordium sed conscientiae bonae interrogatio in Deum per resurrectionem Iesu Christi 060 1PE 003 022 qui est in dextera Dei profectus in caelum subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus 060 1PE 004 001 Christo igitur passo in carne et vos eadem cogitatione armamini quia qui passus est carne desiit a peccatis 060 1PE 004 002 ut iam non hominum desideriis sed voluntate Dei quod reliquum est in carne vivat temporis 060 1PE 004 003 sufficit enim praeteritum tempus ad voluntatem gentium consummandam qui ambulaverunt in luxuriis desideriis vinolentiis comesationibus potationibus et inlicitis idolorum cultibus 060 1PE 004 004 in quo peregrinantur non concurrentibus vobis in eandem luxuriae confusionem blasphemantes 060 1PE 004 005 qui reddent rationem ei qui paratus est iudicare vivos et mortuos 060 1PE 004 006 propter hoc enim et mortuis evangelizatum est ut iudicentur quidem secundum homines in carne vivant autem secundum Deum spiritu 060 1PE 004 007 omnium autem finis adpropinquavit estote itaque prudentes et vigilate in orationibus 060 1PE 004 008 ante omnia mutuam in vosmet ipsos caritatem continuam habentes quia caritas operit multitudinem peccatorum 060 1PE 004 009 hospitales invicem sine murmuratione 060 1PE 004 010 unusquisque sicut accepit gratiam in alterutrum illam administrantes sicut boni dispensatores multiformis gratiae Dei 060 1PE 004 011 si quis loquitur quasi sermones Dei si quis ministrat tamquam ex virtute quam administrat Deus ut in omnibus honorificetur Deus per Iesum Christum cui est gloria et imperium in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 060 1PE 004 012 carissimi nolite peregrinari in fervore qui ad temptationem vobis fit quasi novi aliquid vobis contingat 060 1PE 004 013 sed communicantes Christi passionibus gaudete ut et in revelatione gloriae eius gaudeatis exultantes 060 1PE 004 014 si exprobramini in nomine Christi beati quoniam gloriae Dei Spiritus in vobis requiescit 060 1PE 004 015 nemo enim vestrum patiatur quasi homicida aut fur aut maledicus aut alienorum appetitor 060 1PE 004 016 si autem ut Christianus non erubescat glorificet autem Deum in isto nomine 060 1PE 004 017 quoniam tempus ut incipiat iudicium de domo Dei si autem primum a nobis qui finis eorum qui non credunt Dei evangelio 060 1PE 004 018 et si iustus vix salvatur impius et peccator ubi parebit 060 1PE 004 019 itaque et hii qui patiuntur secundum voluntatem Dei fideli creatori commendant animas suas in benefactis 060 1PE 005 001 seniores ergo qui in vobis sunt obsecro consenior et testis Christi passionum qui et eius quae in futuro revelanda est gloriae communicator 060 1PE 005 002 pascite qui est in vobis gregem Dei providentes non coacto sed spontanee secundum Deum neque turpis lucri gratia sed voluntarie 060 1PE 005 003 neque ut dominantes in cleris sed formae facti gregi et ex animo 060 1PE 005 004 et cum apparuerit princeps pastorum percipietis inmarcescibilem gloriae coronam 060 1PE 005 005 similiter adulescentes subditi estote senioribus omnes autem invicem humilitatem insinuate quia Deus superbis resistit humilibus autem dat gratiam 060 1PE 005 006 humiliamini igitur sub potenti manu Dei ut vos exaltet in tempore visitationis 060 1PE 005 007 omnem sollicitudinem vestram proicientes in eum quoniam ipsi cura est de vobis 060 1PE 005 008 sobrii estote vigilate quia adversarius vester diabolus tamquam leo rugiens circuit quaerens quem devoret 060 1PE 005 009 cui resistite fortes fide scientes eadem passionum ei quae in mundo est vestrae fraternitati fieri 060 1PE 005 010 Deus autem omnis gratiae qui vocavit nos in aeternam suam gloriam in Christo Iesu modicum passos ipse perficiet confirmabit solidabit (aiōnios g166) 060 1PE 005 011 ipsi imperium in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 060 1PE 005 012 per Silvanum vobis fidelem fratrem ut arbitror breviter scripsi obsecrans et contestans hanc esse veram gratiam Dei in qua state 060 1PE 005 013 salutat vos quae est in Babylone cumelecta et Marcus filius meus 060 1PE 005 014 salutate invicem in osculo sancto gratia vobis omnibus qui estis in Christo # # BOOK 061 2PE 2 Peter Petri Ii 061 2PE 001 001 Simon Petrus servus et apostolus Iesu Christi his qui coaequalem nobis sortiti sunt fidem in iustitia Dei nostri et salvatoris Iesu Christi 061 2PE 001 002 gratia vobis et pax adimpleatur in cognitione Domini nostri 061 2PE 001 003 quomodo omnia nobis divinae virtutis suae quae ad vitam et pietatem donata est per cognitionem eius qui vocavit nos propria gloria et virtute 061 2PE 001 004 per quae maxima et pretiosa nobis promissa donavit ut per haec efficiamini divinae consortes naturae fugientes eius quae in mundo est concupiscentiae corruptionem 061 2PE 001 005 vos autem curam omnem subinferentes ministrate in fide vestra virtutem in virtute autem scientiam 061 2PE 001 006 in scientia autem abstinentiam in abstinentia autem patientiam in patientia autem pietatem 061 2PE 001 007 in pietate autem amorem fraternitatis in amore autem fraternitatis caritatem 061 2PE 001 008 haec enim vobis cum adsint et superent non vacuos nec sine fructu vos constituent in Domini nostri Iesu Christi cognitione 061 2PE 001 009 cui enim non praesto sunt haec caecus est et manu temptans oblivionem accipiens purgationis veterum suorum delictorum 061 2PE 001 010 quapropter fratres magis satagite ut per bona opera certam vestram vocationem et electionem faciatis haec enim facientes non peccabitis aliquando 061 2PE 001 011 sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus in aeternum regnum Domini nostri et salvatoris Iesu Christi (aiōnios g166) 061 2PE 001 012 propter quod incipiam vos semper commonere de his et quidem scientes et confirmatos in praesenti veritate 061 2PE 001 013 iustum autem arbitror quamdiu sum in hoc tabernaculo suscitare vos in commonitione 061 2PE 001 014 certus quod velox est depositio tabernaculi mei secundum quod et Dominus noster Iesus Christus significavit mihi 061 2PE 001 015 dabo autem operam et frequenter habere vos post obitum meum ut horum memoriam faciatis 061 2PE 001 016 non enim doctas fabulas secuti notam fecimus vobis Domini nostri Iesu Christi virtutem et praesentiam sed speculatores facti illius magnitudinis 061 2PE 001 017 accipiens enim a Deo Patre honorem et gloriam voce delapsa ad eum huiuscemodi a magnifica gloria hic est Filius meus dilectus in quo mihi conplacui 061 2PE 001 018 et hanc vocem nos audivimus de caelo adlatam cum essemus cum ipso in monte sancto 061 2PE 001 019 et habemus firmiorem propheticum sermonem cui bene facitis adtendentes quasi lucernae lucenti in caliginoso loco donec dies inlucescat et lucifer oriatur in cordibus vestris 061 2PE 001 020 hoc primum intellegentes quod omnis prophetia scripturae propria interpretatione non fit 061 2PE 001 021 non enim voluntate humana adlata est aliquando prophetia sed Spiritu Sancto inspirati locuti sunt sancti Dei homines 061 2PE 002 001 fuerunt vero et pseudoprophetae in populo sicut et in vobis erunt magistri mendaces qui introducent sectas perditionis et eum qui emit eos Dominum negant superducentes sibi celerem perditionem 061 2PE 002 002 et multi sequentur eorum luxurias per quos via veritatis blasphemabitur 061 2PE 002 003 et in avaritia fictis verbis de vobis negotiabuntur quibus iudicium iam olim non cessat et perditio eorum non dormitat 061 2PE 002 004 si enim Deus angelis peccantibus non pepercit sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit in iudicium cruciatos reservari (Tartaroō g5020) 061 2PE 002 005 et originali mundo non pepercit sed octavum Noe iustitiae praeconem custodivit diluvium mundo impiorum inducens 061 2PE 002 006 et civitates Sodomorum et Gomorraeorum in cinerem redigens eversione damnavit exemplum eorum qui impie acturi sunt ponens 061 2PE 002 007 et iustum Loth oppressum a nefandorum iniuria conversatione eruit 061 2PE 002 008 aspectu enim et auditu iustus erat habitans apud eos qui diem de die animam iustam iniquis operibus cruciabant 061 2PE 002 009 novit Dominus pios de temptatione eripere iniquos vero in diem iudicii cruciandos reservare 061 2PE 002 010 magis autem eos qui post carnem in concupiscentia inmunditiae ambulant dominationemque contemnunt audaces sibi placentes sectas non metuunt blasphemantes 061 2PE 002 011 ubi angeli fortitudine et virtute cum sint maiores non portant adversum se execrabile iudicium 061 2PE 002 012 hii vero velut inrationabilia pecora naturaliter in captionem et in perniciem in his quae ignorant blasphemantes in corruptione sua et peribunt 061 2PE 002 013 percipientes mercedem iniustitiae voluptatem existimantes diei delicias coinquinationes et maculae deliciis affluentes in conviviis suis luxuriantes vobiscum 061 2PE 002 014 oculos habentes plenos adulterio et incessabiles delicti pellicentes animas instabiles cor exercitatum avaritiae habentes maledictionis filii 061 2PE 002 015 derelinquentes rectam viam erraverunt secuti viam Balaam ex Bosor qui mercedem iniquitatis amavit 061 2PE 002 016 correptionem vero habuit suae vesaniae subiugale mutum in hominis voce loquens prohibuit prophetae insipientiam 061 2PE 002 017 hii sunt fontes sine aqua et nebulae turbinibus exagitatae quibus caligo tenebrarum reservatur 061 2PE 002 018 superba enim vanitatis loquentes pellicent in desideriis carnis luxuriae eos qui paululum effugiunt qui in errore conversantur 061 2PE 002 019 libertatem illis promittentes cum ipsi servi sint corruptionis a quo enim quis superatus est huius et servus est 061 2PE 002 020 si enim refugientes coinquinationes mundi in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi his rursus inpliciti superantur facta sunt eis posteriora deteriora prioribus 061 2PE 002 021 melius enim erat illis non cognoscere viam iustitiae quam post agnitionem retrorsum converti ab eo quod illis traditum est sancto mandato 061 2PE 002 022 contigit enim eis illud veri proverbii canis reversus ad suum vomitum et sus lota in volutabro luti 061 2PE 003 001 hanc ecce vobis carissimi secundam scribo epistulam in quibus excito vestram in commonitione sinceram mentem 061 2PE 003 002 ut memores sitis eorum quae praedixi verborum a sanctis prophetis et apostolorum vestrorum praeceptorum Domini et salvatoris 061 2PE 003 003 hoc primum scientes quod venient in novissimis diebus in deceptione inlusores iuxta proprias concupiscentias ambulantes 061 2PE 003 004 dicentes ubi est promissio aut adventus eius ex quo enim patres dormierunt omnia sic perseverant ab initio creaturae 061 2PE 003 005 latet enim eos hoc volentes quod caeli erant prius et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo 061 2PE 003 006 per quae ille tunc mundus aqua inundatus periit 061 2PE 003 007 caeli autem qui nunc sunt et terra eodem verbo repositi sunt igni servati in diem iudicii et perditionis impiorum hominum 061 2PE 003 008 unum vero hoc non lateat vos carissimi quia unus dies apud Dominum sicut mille anni et mille anni sicut dies unus 061 2PE 003 009 non tardat Dominus promissi sed patienter agit propter vos nolens aliquos perire sed omnes ad paenitentiam reverti 061 2PE 003 010 adveniet autem dies Domini ut fur in qua caeli magno impetu transient elementa vero calore solventur 061 2PE 003 011 cum haec igitur omnia dissolvenda sint quales oportet esse vos in sanctis conversationibus et pietatibus 061 2PE 003 012 expectantes et properantes in adventum Dei diei per quam caeli ardentes solventur et elementa ignis ardore tabescent 061 2PE 003 013 novos vero caelos et novam terram et promissa ipsius expectamus in quibus iustitia habitat 061 2PE 003 014 propter quod carissimi haec expectantes satis agite inmaculati et inviolati ei inveniri in pace 061 2PE 003 015 et Domini nostri longanimitatem salutem arbitramini sicut et carissimus frater noster Paulus secundum datam sibi sapientiam scripsit vobis 061 2PE 003 016 sicut et in omnibus epistulis loquens in eis de his in quibus sunt quaedam difficilia intellectu quae indocti et instabiles depravant sicut et ceteras scripturas ad suam ipsorum perditionem 061 2PE 003 017 vos igitur fratres praescientes custodite ne insipientium errore transducti excidatis a propria firmitate 061 2PE 003 018 crescite vero in gratia et in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi ipsi gloria et nunc et in die aeternitatis amen (aiōn g165) # # BOOK 062 1JO 1 John Iohannis I 062 1JO 001 001 quod fuit ab initio quod audivimus quod vidimus oculis nostris quod perspeximus et manus nostrae temptaverunt de verbo vitae 062 1JO 001 002 et vita manifestata est et vidimus et testamur et adnuntiamus vobis vitam aeternam quae erat apud Patrem et apparuit nobis (aiōnios g166) 062 1JO 001 003 quod vidimus et audivimus adnuntiamus et vobis ut et vos societatem habeatis nobiscum et societas nostra sit cum Patre et cum Filio eius Iesu Christo 062 1JO 001 004 et haec scribimus vobis ut gaudium nostrum sit plenum 062 1JO 001 005 et haec est adnuntiatio quam audivimus ab eo et adnuntiamus vobis quoniam Deus lux est et tenebrae in eo non sunt ullae 062 1JO 001 006 si dixerimus quoniam societatem habemus cum eo et in tenebris ambulamus mentimur et non facimus veritatem 062 1JO 001 007 si autem in luce ambulemus sicut et ipse est in luce societatem habemus ad invicem et sanguis Iesu Filii eius mundat nos ab omni peccato 062 1JO 001 008 si dixerimus quoniam peccatum non habemus ipsi nos seducimus et veritas in nobis non est 062 1JO 001 009 si confiteamur peccata nostra fidelis est et iustus ut remittat nobis peccata et emundet nos ab omni iniquitate 062 1JO 001 010 si dixerimus quoniam non peccavimus mendacem facimus eum et verbum eius non est in nobis 062 1JO 002 001 filioli mei haec scribo vobis ut non peccetis sed et si quis peccaverit advocatum habemus apud Patrem Iesum Christum iustum 062 1JO 002 002 et ipse est propitiatio pro peccatis nostris non pro nostris autem tantum sed etiam pro totius mundi 062 1JO 002 003 et in hoc scimus quoniam cognovimus eum si mandata eius observemus 062 1JO 002 004 qui dicit se nosse eum et mandata eius non custodit mendax est in hoc veritas non est 062 1JO 002 005 qui autem servat verbum eius vere in hoc caritas Dei perfecta est in hoc scimus quoniam in ipso sumus 062 1JO 002 006 qui dicit se in ipso manere debet sicut ille ambulavit et ipse ambulare 062 1JO 002 007 carissimi non mandatum novum scribo vobis sed mandatum vetus quod habuistis ab initio mandatum vetus est verbum quod audistis 062 1JO 002 008 iterum mandatum novum scribo vobis quod est verum et in ipso et in vobis quoniam tenebrae transeunt et lumen verum iam lucet 062 1JO 002 009 qui dicit se in luce esse et fratrem suum odit in tenebris est usque adhuc 062 1JO 002 010 qui diligit fratrem suum in lumine manet et scandalum in eo non est 062 1JO 002 011 qui autem odit fratrem suum in tenebris est et in tenebris ambulat et nescit quo eat quoniam tenebrae obcaecaverunt oculos eius 062 1JO 002 012 scribo vobis filioli quoniam remittuntur vobis peccata propter nomen eius 062 1JO 002 013 scribo vobis patres quoniam cognovistis eum qui ab initio est scribo vobis adulescentes quoniam vicistis malignum 062 1JO 002 014 scripsi vobis infantes quoniam cognovistis Patrem scripsi vobis patres quia cognovistis eum qui ab initio scripsi vobis adulescentes quia fortes estis et verbum Dei in vobis manet et vicistis malignum 062 1JO 002 015 nolite diligere mundum neque ea quae in mundo sunt si quis diligit mundum non est caritas Patris in eo 062 1JO 002 016 quoniam omne quod est in mundo concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum est et superbia vitae quae non est ex Patre sed ex mundo est 062 1JO 002 017 et mundus transit et concupiscentia eius qui autem facit voluntatem Dei manet in aeternum (aiōn g165) 062 1JO 002 018 filioli novissima hora est et sicut audistis quia antichristus venit nunc antichristi multi facti sunt unde scimus quoniam novissima hora est 062 1JO 002 019 ex nobis prodierunt sed non erant ex nobis nam si fuissent ex nobis permansissent utique nobiscum sed ut manifesti sint quoniam non sunt omnes ex nobis 062 1JO 002 020 sed vos unctionem habetis a Sancto et nostis omnia 062 1JO 002 021 non scripsi vobis quasi ignorantibus veritatem sed quasi scientibus eam et quoniam omne mendacium ex veritate non est 062 1JO 002 022 quis est mendax nisi is qui negat quoniam Iesus non est Christus hic est antichristus qui negat Patrem et Filium 062 1JO 002 023 omnis qui negat Filium nec Patrem habet qui confitetur Filium et Patrem habet 062 1JO 002 024 vos quod audistis ab initio in vobis permaneat si in vobis permanserit quod ab initio audistis et vos in Filio et Patre manebitis 062 1JO 002 025 et haec est repromissio quam ipse pollicitus est nobis vitam aeternam (aiōnios g166) 062 1JO 002 026 haec scripsi vobis de eis qui seducunt vos 062 1JO 002 027 et vos unctionem quam accepistis ab eo manet in vobis et non necesse habetis ut aliquis doceat vos sed sicut unctio eius docet vos de omnibus et verum est et non est mendacium et sicut docuit vos manete in eo 062 1JO 002 028 et nunc filioli manete in eo ut cum apparuerit habeamus fiduciam et non confundamur ab eo in adventu eius 062 1JO 002 029 si scitis quoniam iustus est scitote quoniam et omnis qui facit iustitiam ex ipso natus est 062 1JO 003 001 videte qualem caritatem dedit nobis Pater ut filii Dei nominemur et sumus propter hoc mundus non novit nos quia non novit eum 062 1JO 003 002 carissimi nunc filii Dei sumus et nondum apparuit quid erimus scimus quoniam cum apparuerit similes ei erimus quoniam videbimus eum sicuti est 062 1JO 003 003 et omnis qui habet spem hanc in eo sanctificat se sicut et ille sanctus est 062 1JO 003 004 omnis qui facit peccatum et iniquitatem facit et peccatum est iniquitas 062 1JO 003 005 et scitis quoniam ille apparuit ut peccata tolleret et peccatum in eo non est 062 1JO 003 006 omnis qui in eo manet non peccat omnis qui peccat non vidit eum nec cognovit eum 062 1JO 003 007 filioli nemo vos seducat qui facit iustitiam iustus est sicut et ille iustus est 062 1JO 003 008 qui facit peccatum ex diabolo est quoniam ab initio diabolus peccat in hoc apparuit Filius Dei ut dissolvat opera diaboli 062 1JO 003 009 omnis qui natus est ex Deo peccatum non facit quoniam semen ipsius in eo manet et non potest peccare quoniam ex Deo natus est 062 1JO 003 010 in hoc manifesti sunt filii Dei et filii diaboli omnis qui non est iustus non est de Deo et qui non diligit fratrem suum 062 1JO 003 011 quoniam haec est adnuntiatio quam audistis ab initio ut diligamus alterutrum 062 1JO 003 012 non sicut Cain ex maligno erat et occidit fratrem suum et propter quid occidit eum quoniam opera eius maligna erant fratris autem eius iusta 062 1JO 003 013 nolite mirari fratres si odit vos mundus 062 1JO 003 014 nos scimus quoniam translati sumus de morte in vitam quoniam diligimus fratres qui non diligit manet in morte 062 1JO 003 015 omnis qui odit fratrem suum homicida est et scitis quoniam omnis homicida non habet vitam aeternam in se manentem (aiōnios g166) 062 1JO 003 016 in hoc cognovimus caritatem quoniam ille pro nobis animam suam posuit et nos debemus pro fratribus animas ponere 062 1JO 003 017 qui habuerit substantiam mundi et viderit fratrem suum necesse habere et clauserit viscera sua ab eo quomodo caritas Dei manet in eo 062 1JO 003 018 filioli non diligamus verbo nec lingua sed opere et veritate 062 1JO 003 019 in hoc cognoscimus quoniam ex veritate sumus et in conspectu eius suadeamus corda nostra 062 1JO 003 020 quoniam si reprehenderit nos cor maior est Deus corde nostro et novit omnia 062 1JO 003 021 carissimi si cor non reprehenderit nos fiduciam habemus ad Deum 062 1JO 003 022 et quodcumque petierimus accipiemus ab eo quoniam mandata eius custodimus et ea quae sunt placita coram eo facimus 062 1JO 003 023 et hoc est mandatum eius ut credamus in nomine Filii eius Iesu Christi et diligamus alterutrum sicut dedit mandatum nobis 062 1JO 003 024 et qui servat mandata eius in illo manet et ipse in eo et in hoc scimus quoniam manet in nobis de Spiritu quem nobis dedit 062 1JO 004 001 carissimi nolite omni spiritui credere sed probate spiritus si ex Deo sint quoniam multi pseudoprophetae exierunt in mundum 062 1JO 004 002 in hoc cognoscitur Spiritus Dei omnis spiritus qui confitetur Iesum Christum in carne venisse ex Deo est 062 1JO 004 003 et omnis spiritus qui solvit Iesum ex Deo non est et hoc est antichristi quod audistis quoniam venit et nunc iam in mundo est 062 1JO 004 004 vos ex Deo estis filioli et vicistis eos quoniam maior est qui in vobis est quam qui in mundo 062 1JO 004 005 ipsi de mundo sunt ideo de mundo loquuntur et mundus eos audit 062 1JO 004 006 nos ex Deo sumus qui novit Deum audit nos qui non est ex Deo non audit nos in hoc cognoscimus Spiritum veritatis et spiritum erroris 062 1JO 004 007 carissimi diligamus invicem quoniam caritas ex Deo est et omnis qui diligit ex Deo natus est et cognoscit Deum 062 1JO 004 008 qui non diligit non novit Deum quoniam Deus caritas est 062 1JO 004 009 in hoc apparuit caritas Dei in nobis quoniam Filium suum unigenitum misit Deus in mundum ut vivamus per eum 062 1JO 004 010 in hoc est caritas non quasi nos dilexerimus Deum sed quoniam ipse dilexit nos et misit Filium suum propitiationem pro peccatis nostris 062 1JO 004 011 carissimi si sic Deus dilexit nos et nos debemus alterutrum diligere 062 1JO 004 012 Deum nemo vidit umquam si diligamus invicem Deus in nobis manet et caritas eius in nobis perfecta est 062 1JO 004 013 in hoc intellegimus quoniam in eo manemus et ipse in nobis quoniam de Spiritu suo dedit nobis 062 1JO 004 014 et nos vidimus et testificamur quoniam Pater misit Filium salvatorem mundi 062 1JO 004 015 quisque confessus fuerit quoniam Iesus est Filius Dei Deus in eo manet et ipse in Deo 062 1JO 004 016 et nos cognovimus et credidimus caritati quam habet Deus in nobis Deus caritas est et qui manet in caritate in Deo manet et Deus in eo 062 1JO 004 017 in hoc perfecta est caritas nobiscum ut fiduciam habeamus in die iudicii quia sicut ille est et nos sumus in hoc mundo 062 1JO 004 018 timor non est in caritate sed perfecta caritas foras mittit timorem quoniam timor poenam habet qui autem timet non est perfectus in caritate 062 1JO 004 019 nos ergo diligamus quoniam Deus prior dilexit nos 062 1JO 004 020 si quis dixerit quoniam diligo Deum et fratrem suum oderit mendax est qui enim non diligit fratrem suum quem vidit Deum quem non vidit quomodo potest diligere 062 1JO 004 021 et hoc mandatum habemus ab eo ut qui diligit Deum diligat et fratrem suum 062 1JO 005 001 omnis qui credit quoniam Iesus est Christus ex Deo natus est et omnis qui diligit eum qui genuit diligit eum qui natus est ex eo 062 1JO 005 002 in hoc cognoscimus quoniam diligimus natos Dei cum Deum diligamus et mandata eius faciamus 062 1JO 005 003 haec est enim caritas Dei ut mandata eius custodiamus et mandata eius gravia non sunt 062 1JO 005 004 quoniam omne quod natum est ex Deo vincit mundum et haec est victoria quae vincit mundum fides nostra 062 1JO 005 005 quis est qui vincit mundum nisi qui credit quoniam Iesus est Filius Dei 062 1JO 005 006 hic est qui venit per aquam et sanguinem Iesus Christus non in aqua solum sed in aqua et sanguine et Spiritus est qui testificatur quoniam Christus est veritas 062 1JO 005 007 quia tres sunt qui testimonium dant 062 1JO 005 008 Spiritus et aqua et sanguis et tres unum sunt 062 1JO 005 009 si testimonium hominum accipimus testimonium Dei maius est quoniam hoc est testimonium Dei quod maius est quia testificatus est de Filio suo 062 1JO 005 010 qui credit in Filio Dei habet testimonium Dei in se qui non credit Filio mendacem facit eum quoniam non credidit in testimonio quod testificatus est Deus de Filio suo 062 1JO 005 011 et hoc est testimonium quoniam vitam aeternam dedit nobis Deus et haec vita in Filio eius est (aiōnios g166) 062 1JO 005 012 qui habet Filium habet vitam qui non habet Filium Dei vitam non habet 062 1JO 005 013 haec scripsi vobis ut sciatis quoniam vitam habetis aeternam qui creditis in nomine Filii Dei (aiōnios g166) 062 1JO 005 014 et haec est fiducia quam habemus ad eum quia quodcumque petierimus secundum voluntatem eius audit nos 062 1JO 005 015 et scimus quoniam audit nos quicquid petierimus scimus quoniam habemus petitiones quas postulavimus ab eo 062 1JO 005 016 qui scit fratrem suum peccare peccatum non ad mortem petet et dabit ei vitam peccantibus non ad mortem est peccatum ad mortem non pro illo dico ut roget 062 1JO 005 017 omnis iniquitas peccatum est et est peccatum non ad mortem 062 1JO 005 018 scimus quoniam omnis qui natus est ex Deo non peccat sed generatio Dei conservat eum et malignus non tangit eum 062 1JO 005 019 scimus quoniam ex Deo sumus et mundus totus in maligno positus est 062 1JO 005 020 et scimus quoniam Filius Dei venit et dedit nobis sensum ut cognoscamus verum Deum et simus in vero Filio eius hic est verus Deus et vita aeterna (aiōnios g166) 062 1JO 005 021 filioli custodite vos a simulacris # # BOOK 063 2JO 2 John Iohannis Ii 063 2JO 001 001 senior electae dominae et natis eius quos ego diligo in veritate et non ego solus sed et omnes qui cognoverunt veritatem 063 2JO 001 002 propter veritatem quae permanet in nobis et nobiscum erit in aeternum (aiōn g165) 063 2JO 001 003 sit nobiscum gratia misericordia pax a Deo Patre et a Christo Iesu Filio Patris in veritate et caritate 063 2JO 001 004 gavisus sum valde quoniam inveni de filiis tuis ambulantes in veritate sicut mandatum accepimus a Patre 063 2JO 001 005 et nunc rogo te domina non tamquam mandatum novum scribens tibi sed quod habuimus ab initio ut diligamus alterutrum 063 2JO 001 006 et haec est caritas ut ambulemus secundum mandata eius hoc mandatum est ut quemadmodum audistis ab initio in eo ambuletis 063 2JO 001 007 quoniam multi seductores exierunt in mundum qui non confitentur Iesum Christum venientem in carne hic est seductor et antichristus 063 2JO 001 008 videte vosmet ipsos ne perdatis quae operati estis sed ut mercedem plenam accipiatis 063 2JO 001 009 omnis qui praecedit et non manet in doctrina Christi Deum non habet qui permanet in doctrina hic et Filium et Patrem habet 063 2JO 001 010 si quis venit ad vos et hanc doctrinam non adfert nolite recipere eum in domum nec have ei dixeritis 063 2JO 001 011 qui enim dicit illi have communicat operibus illius malignis 063 2JO 001 012 plura habens vobis scribere nolui per cartam et atramentum spero enim me futurum apud vos et os ad os loqui ut gaudium vestrum plenum sit 063 2JO 001 013 salutant te filii sororis tuae electae # # BOOK 064 3JO 3 John Iohannis Iii 064 3JO 001 001 senior Gaio carissimo quem ego diligo in veritate 064 3JO 001 002 carissime de omnibus orationem facio prospere te ingredi et valere sicut prospere agit anima tua 064 3JO 001 003 gavisus sum valde venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati tuae sicut tu in veritate ambulas 064 3JO 001 004 maiorem horum non habeo gratiam quam ut audiam filios meos in veritate ambulantes 064 3JO 001 005 carissime fideliter facis quicquid operaris in fratres et hoc in peregrinos 064 3JO 001 006 qui testimonium reddiderunt caritati tuae in conspectu ecclesiae quos bene facies deducens digne Deo 064 3JO 001 007 pro nomine enim profecti sunt nihil accipientes a gentibus 064 3JO 001 008 nos ergo debemus suscipere huiusmodi ut cooperatores simus veritatis 064 3JO 001 009 scripsissem forsitan ecclesiae sed is qui amat primatum gerere in eis Diotrepes non recipit nos 064 3JO 001 010 propter hoc si venero commoneam eius opera quae facit verbis malignis garriens in nos et quasi non ei ista sufficiant nec ipse suscipit fratres et eos qui cupiunt prohibet et de ecclesia eicit 064 3JO 001 011 carissime noli imitari malum sed quod bonum est qui benefacit ex Deo est qui malefacit non vidit Deum 064 3JO 001 012 Demetrio testimonium redditur ab omnibus et ab ipsa veritate et nos autem testimonium perhibemus et nosti quoniam testimonium nostrum verum est 064 3JO 001 013 multa habui scribere tibi sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi 064 3JO 001 014 spero autem protinus te videre et os ad os loquemur pax tibi salutant te amici saluta amicos per nomen # # BOOK 065 JUD Jude Iudæ 065 JUD 001 001 Iudas Iesu Christi servus frater autem Iacobi his qui in Deo Patre dilectis et Iesu Christo conservatis vocatis 065 JUD 001 002 misericordia vobis et pax et caritas adimpleatur 065 JUD 001 003 carissimi omnem sollicitudinem faciens scribendi vobis de communi vestra salute necesse habui scribere vobis deprecans supercertari semel traditae sanctis fidei 065 JUD 001 004 subintroierunt enim quidam homines qui olim praescripti sunt in hoc iudicium impii Dei nostri gratiam transferentes in luxuriam et solum Dominatorem et Dominum nostrum Iesum Christum negantes 065 JUD 001 005 commonere autem vos volo scientes semel omnia quoniam Iesus populum de terra Aegypti salvans secundo eos qui non crediderunt perdidit 065 JUD 001 006 angelos vero qui non servaverunt suum principatum sed dereliquerunt suum domicilium in iudicium magni diei vinculis aeternis sub caligine reservavit (aïdios g126) 065 JUD 001 007 sicut Sodoma et Gomorra et finitimae civitates simili modo exfornicatae et abeuntes post carnem alteram factae sunt exemplum ignis aeterni poenam sustinentes (aiōnios g166) 065 JUD 001 008 similiter et hii carnem quidem maculant dominationem autem spernunt maiestates autem blasphemant 065 JUD 001 009 cum Michahel archangelus cum diabolo disputans altercaretur de Mosi corpore non est ausus iudicium inferre blasphemiae sed dixit imperet tibi Dominus 065 JUD 001 010 hii autem quaecumque quidem ignorant blasphemant quaecumque autem naturaliter tamquam muta animalia norunt in his corrumpuntur 065 JUD 001 011 vae illis quia via Cain abierunt et errore Balaam mercede effusi sunt et contradictione Core perierunt 065 JUD 001 012 hii sunt in epulis suis maculae convivantes sine timore semet ipsos pascentes nubes sine aqua quae a ventis circumferuntur arbores autumnales infructuosae bis mortuae eradicatae 065 JUD 001 013 fluctus feri maris despumantes suas confusiones sidera errantia quibus procella tenebrarum in aeternum servata est (aiōn g165) 065 JUD 001 014 prophetavit autem et his septimus ab Adam Enoc dicens ecce venit Dominus in sanctis milibus suis 065 JUD 001 015 facere iudicium contra omnes et arguere omnes impios de omnibus operibus impietatis eorum quibus impie egerunt et de omnibus duris quae locuti sunt contra eum peccatores impii 065 JUD 001 016 hii sunt murmuratores querellosi secundum desideria sua ambulantes et os illorum loquitur superba mirantes personas quaestus causa 065 JUD 001 017 vos autem carissimi memores estote verborum quae praedicta sunt ab apostolis Domini nostri Iesu Christi 065 JUD 001 018 quia dicebant vobis quoniam in novissimo tempore venient inlusores secundum sua desideria ambulantes impietatum 065 JUD 001 019 hii sunt qui segregant animales Spiritum non habentes 065 JUD 001 020 vos autem carissimi superaedificantes vosmet ipsos sanctissimae vestrae fidei in Spiritu Sancto orantes 065 JUD 001 021 ipsos vos in dilectione Dei servate (aiōnios g166) 065 JUD 001 022 et hos quidem arguite iudicatos 065 JUD 001 023 illos vero salvate de igne rapientes aliis autem miseremini in timore odientes et eam quae carnalis est maculatam tunicam 065 JUD 001 024 ei autem qui potest vos conservare sine peccato et constituere ante conspectum gloriae suae inmaculatos in exultatione 065 JUD 001 025 soli Deo salvatori nostro per Iesum Christum Dominum nostrum gloria magnificentia imperium et potestas ante omne saeculum et nunc et in omnia saecula amen (aiōn g165) # # BOOK 066 REV Revelation Apocalypsis 066 REV 001 001 apocalypsis Iesu Christi quam dedit illi Deus palam facere servis suis quae oportet fieri cito et significavit mittens per angelum suum servo suo Iohanni 066 REV 001 002 qui testimonium perhibuit verbo Dei et testimonium Iesu Christi quaecumque vidit 066 REV 001 003 beatus qui legit et qui audiunt verba prophetiae et servant ea quae in ea scripta sunt tempus enim prope est 066 REV 001 004 Iohannes septem ecclesiis quae sunt in Asia gratia vobis et pax ab eo qui est et qui erat et qui venturus est et a septem spiritibus qui in conspectu throni eius sunt 066 REV 001 005 et ab Iesu Christo qui est testis fidelis primogenitus mortuorum et princeps regum terrae qui dilexit nos et lavit nos a peccatis nostris in sanguine suo 066 REV 001 006 et fecit nostrum regnum sacerdotes Deo et Patri suo ipsi gloria et imperium in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 066 REV 001 007 ecce venit cum nubibus et videbit eum omnis oculus et qui eum pupugerunt et plangent se super eum omnes tribus terrae etiam amen 066 REV 001 008 ego sum Alpha et Omega principium et finis dicit Dominus Deus qui est et qui erat et qui venturus est Omnipotens 066 REV 001 009 ego Iohannes frater vester et particeps in tribulatione et regno et patientia in Iesu fui in insula quae appellatur Patmos propter verbum Dei et testimonium Iesu 066 REV 001 010 fui in spiritu in dominica die et audivi post me vocem magnam tamquam tubae 066 REV 001 011 dicentis quod vides scribe in libro et mitte septem ecclesiis Ephesum et Zmyrnam et Pergamum et Thyatiram et Sardis et Philadelphiam et Laodiciam 066 REV 001 012 et conversus sum ut viderem vocem quae loquebatur mecum et conversus vidi septem candelabra aurea 066 REV 001 013 et in medio septem candelabrorum similem Filio hominis vestitum podere et praecinctum ad mamillas zonam auream 066 REV 001 014 caput autem eius et capilli erant candidi tamquam lana alba tamquam nix et oculi eius velut flamma ignis 066 REV 001 015 et pedes eius similes orichalco sicut in camino ardenti et vox illius tamquam vox aquarum multarum 066 REV 001 016 et habebat in dextera sua stellas septem et de ore eius gladius utraque parte acutus exiebat et facies eius sicut sol lucet in virtute sua 066 REV 001 017 et cum vidissem eum cecidi ad pedes eius tamquam mortuus et posuit dexteram suam super me dicens noli timere ego sum primus et novissimus 066 REV 001 018 et vivus et fui mortuus et ecce sum vivens in saecula saeculorum et habeo claves mortis et inferni (aiōn g165, Hadēs g86) 066 REV 001 019 scribe ergo quae vidisti et quae sunt et quae oportet fieri post haec 066 REV 001 020 sacramentum septem stellarum quas vidisti in dextera mea et septem candelabra aurea septem stellae angeli sunt septem ecclesiarum et candelabra septem septem ecclesiae sunt 066 REV 002 001 angelo Ephesi ecclesiae scribe haec dicit qui tenet septem stellas in dextera sua qui ambulat in medio septem candelabrorum aureorum 066 REV 002 002 scio opera tua et laborem et patientiam tuam et quia non potes sustinere malos et temptasti eos qui se dicunt apostolos et non sunt et invenisti eos mendaces 066 REV 002 003 et patientiam habes et sustinuisti propter nomen meum et non defecisti 066 REV 002 004 sed habeo adversus te quod caritatem tuam primam reliquisti 066 REV 002 005 memor esto itaque unde excideris et age paenitentiam et prima opera fac sin autem venio tibi et movebo candelabrum tuum de loco suo nisi paenitentiam egeris 066 REV 002 006 sed hoc habes quia odisti facta Nicolaitarum quae et ego odi 066 REV 002 007 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis vincenti dabo ei edere de ligno vitae quod est in paradiso Dei mei 066 REV 002 008 et angelo Zmyrnae ecclesiae scribe haec dicit primus et novissimus qui fuit mortuus et vivit 066 REV 002 009 scio tribulationem tuam et paupertatem tuam sed dives es et blasphemaris ab his qui se dicunt Iudaeos esse et non sunt sed sunt synagoga Satanae 066 REV 002 010 nihil horum timeas quae passurus es ecce missurus est diabolus ex vobis in carcerem ut temptemini et habebitis tribulationem diebus decem esto fidelis usque ad mortem et dabo tibi coronam vitae 066 REV 002 011 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis qui vicerit non laedetur a morte secunda 066 REV 002 012 et angelo Pergami ecclesiae scribe haec dicit qui habet rompheam utraque parte acutam 066 REV 002 013 scio ubi habitas ubi sedes est Satanae et tenes nomen meum et non negasti fidem meam et in diebus Antipas testis meus fidelis qui occisus est apud vos ubi Satanas habitat 066 REV 002 014 sed habeo adversus te pauca quia habes illic tenentes doctrinam Balaam qui docebat Balac mittere scandalum coram filiis Israhel edere et fornicari 066 REV 002 015 ita habes et tu tenentes doctrinam Nicolaitarum 066 REV 002 016 similiter paenitentiam age si quo minus venio tibi cito et pugnabo cum illis in gladio oris mei 066 REV 002 017 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis vincenti dabo ei manna absconditum et dabo illi calculum candidum et in calculo nomen novum scriptum quod nemo scit nisi qui accipit 066 REV 002 018 et angelo Thyatirae ecclesiae scribe haec dicit Filius Dei qui habet oculos ut flammam ignis et pedes eius similes orichalco 066 REV 002 019 novi opera tua et caritatem et fidem et ministerium et patientiam tuam et opera tua novissima plura prioribus 066 REV 002 020 sed habeo adversus te quia permittis mulierem Hiezabel quae se dicit propheten docere et seducere servos meos fornicari et manducare de idolothytis 066 REV 002 021 et dedi illi tempus ut paenitentiam ageret et non vult paeniteri a fornicatione sua 066 REV 002 022 ecce mitto eam in lectum et qui moechantur cum ea in tribulationem maximam nisi paenitentiam egerint ab operibus eius 066 REV 002 023 et filios eius interficiam in morte et scient omnes ecclesiae quia ego sum scrutans renes et corda et dabo unicuique vestrum secundum opera vestra 066 REV 002 024 vobis autem dico ceteris qui Thyatirae estis quicumque non habent doctrinam hanc qui non cognoverunt altitudines Satanae quemadmodum dicunt non mittam super vos aliud pondus 066 REV 002 025 tamen id quod habetis tenete donec veniam 066 REV 002 026 et qui vicerit et qui custodierit usque in finem opera mea dabo illi potestatem super gentes 066 REV 002 027 et reget illas in virga ferrea tamquam vas figuli confringentur 066 REV 002 028 sicut et ego accepi a Patre meo et dabo illi stellam matutinam 066 REV 002 029 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis 066 REV 003 001 et angelo ecclesiae Sardis scribe haec dicit qui habet septem spiritus Dei et septem stellas scio opera tua quia nomen habes quod vivas et mortuus es 066 REV 003 002 esto vigilans et confirma cetera quae moritura erant non enim invenio opera tua plena coram Deo meo 066 REV 003 003 in mente ergo habe qualiter acceperis et audieris et serva et paenitentiam age si ergo non vigilaveris veniam tamquam fur et nescies qua hora veniam ad te 066 REV 003 004 sed habes pauca nomina in Sardis qui non inquinaverunt vestimenta sua et ambulabunt mecum in albis quia digni sunt 066 REV 003 005 qui vicerit sic vestietur vestimentis albis et non delebo nomen eius de libro vitae et confitebor nomen eius coram Patre meo et coram angelis eius 066 REV 003 006 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis 066 REV 003 007 et angelo Philadelphiae ecclesiae scribe haec dicit sanctus et verus qui habet clavem David qui aperit et nemo cludit et cludit et nemo aperit 066 REV 003 008 scio opera tua ecce dedi coram te ostium apertum quod nemo potest cludere quia modicam habes virtutem et servasti verbum meum et non negasti nomen meum 066 REV 003 009 ecce dabo de synagoga Satanae qui dicunt se Iudaeos esse et non sunt sed mentiuntur ecce faciam illos ut veniant et adorent ante pedes tuos et scient quia ego dilexi te 066 REV 003 010 quoniam servasti verbum patientiae meae et ego te servabo ab hora temptationis quae ventura est in orbem universum temptare habitantes in terra 066 REV 003 011 venio cito tene quod habes ut nemo accipiat coronam tuam 066 REV 003 012 qui vicerit faciam illum columnam in templo Dei mei et foras non egredietur amplius et scribam super eum nomen Dei mei et nomen civitatis Dei mei novae Hierusalem quae descendit de caelo a Deo meo et nomen meum novum 066 REV 003 013 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis 066 REV 003 014 et angelo Laodiciae ecclesiae scribe haec dicit Amen testis fidelis et verus qui est principium creaturae Dei 066 REV 003 015 scio opera tua quia neque frigidus es neque calidus utinam frigidus esses aut calidus 066 REV 003 016 sed quia tepidus es et nec frigidus nec calidus incipiam te evomere ex ore meo 066 REV 003 017 quia dicis quod dives sum et locupletatus et nullius egeo et nescis quia tu es miser et miserabilis et pauper et caecus et nudus 066 REV 003 018 suadeo tibi emere a me aurum ignitum probatum ut locuples fias et vestimentis albis induaris et non appareat confusio nuditatis tuae et collyrio inungue oculos tuos ut videas 066 REV 003 019 ego quos amo arguo et castigo aemulare ergo et paenitentiam age 066 REV 003 020 ecce sto ad ostium et pulso si quis audierit vocem meam et aperuerit ianuam introibo ad illum et cenabo cum illo et ipse mecum 066 REV 003 021 qui vicerit dabo ei sedere mecum in throno meo sicut et ego vici et sedi cum Patre meo in throno eius 066 REV 003 022 qui habet aurem audiat quid Spiritus dicat ecclesiis 066 REV 004 001 post haec vidi et ecce ostium apertum in caelo et vox prima quam audivi tamquam tubae loquentis mecum dicens ascende huc et ostendam tibi quae oportet fieri post haec 066 REV 004 002 statim fui in spiritu et ecce sedis posita erat in caelo et supra sedem sedens 066 REV 004 003 et qui sedebat similis erat aspectui lapidis iaspidis et sardini et iris erat in circuitu sedis similis visioni zmaragdinae 066 REV 004 004 et in circuitu sedis sedilia viginti quattuor et super thronos viginti quattuor seniores sedentes circumamictos vestimentis albis et in capitibus eorum coronas aureas 066 REV 004 005 et de throno procedunt fulgura et voces et tonitrua et septem lampades ardentes ante thronum quae sunt septem spiritus Dei 066 REV 004 006 et in conspectu sedis tamquam mare vitreum simile cristallo et in medio sedis et in circuitu sedis quattuor animalia plena oculis ante et retro 066 REV 004 007 et animal primum simile leoni et secundum animal simile vitulo et tertium animal habens faciem quasi hominis et quartum animal simile aquilae volanti 066 REV 004 008 et quattuor animalia singula eorum habebant alas senas et in circuitu et intus plena sunt oculis et requiem non habent die et nocte dicentia sanctus sanctus sanctus Dominus Deus omnipotens qui erat et qui est et qui venturus est 066 REV 004 009 et cum darent illa animalia gloriam et honorem et benedictionem sedenti super thronum viventi in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 004 010 procident viginti quattuor seniores ante sedentem in throno et adorabunt viventem in saecula saeculorum et mittent coronas suas ante thronum dicentes (aiōn g165) 066 REV 004 011 dignus es Domine et Deus noster accipere gloriam et honorem et virtutem quia tu creasti omnia et propter voluntatem tuam erant et creata sunt 066 REV 005 001 et vidi in dextera sedentis super thronum librum scriptum intus et foris signatum sigillis septem 066 REV 005 002 et vidi angelum fortem praedicantem voce magna quis est dignus aperire librum et solvere signacula eius 066 REV 005 003 et nemo poterat in caelo neque in terra neque subtus terram aperire librum neque respicere illum 066 REV 005 004 et ego flebam multum quoniam nemo dignus inventus est aperire librum nec videre eum 066 REV 005 005 et unus de senioribus dicit mihi ne fleveris ecce vicit leo de tribu Iuda radix David aperire librum et septem signacula eius 066 REV 005 006 et vidi et ecce in medio throni et quattuor animalium et in medio seniorum agnum stantem tamquam occisum habentem cornua septem et oculos septem qui sunt spiritus Dei missi in omnem terram 066 REV 005 007 et venit et accepit de dextera sedentis de throno 066 REV 005 008 et cum aperuisset librum quattuor animalia et viginti quattuor seniores ceciderunt coram agno habentes singuli citharas et fialas aureas plenas odoramentorum quae sunt orationes sanctorum 066 REV 005 009 et cantant novum canticum dicentes dignus es accipere librum et aperire signacula eius quoniam occisus es et redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu et lingua et populo et natione 066 REV 005 010 et fecisti eos Deo nostro regnum et sacerdotes et regnabunt super terram 066 REV 005 011 et vidi et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni et animalium et seniorum et erat numerus eorum milia milium 066 REV 005 012 dicentium voce magna dignus est agnus qui occisus est accipere virtutem et divinitatem et sapientiam et fortitudinem et honorem et gloriam et benedictionem 066 REV 005 013 et omnem creaturam quae in caelo est et super terram et sub terram et quae sunt in mari et quae in ea omnes audivi dicentes sedenti in throno et agno benedictio et honor et gloria et potestas in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 005 014 et quattuor animalia dicebant amen et seniores ceciderunt et adoraverunt 066 REV 006 001 et vidi quod aperuisset agnus unum de septem signaculis et audivi unum de quattuor animalibus dicentem tamquam vocem tonitrui veni 066 REV 006 002 et vidi et ecce equus albus et qui sedebat super illum habebat arcum et data est ei corona et exivit vincens ut vinceret 066 REV 006 003 et cum aperuisset sigillum secundum audivi secundum animal dicens veni 066 REV 006 004 et exivit alius equus rufus et qui sedebat super illum datum est ei ut sumeret pacem de terra et ut invicem se interficiant et datus est illi gladius magnus 066 REV 006 005 et cum aperuisset sigillum tertium audivi tertium animal dicens veni et vidi et ecce equus niger et qui sedebat super eum habebat stateram in manu sua 066 REV 006 006 et audivi tamquam vocem in medio quattuor animalium dicentem bilibris tritici denario et tres bilibres hordei denario et vinum et oleum ne laeseris 066 REV 006 007 et cum aperuisset sigillum quartum audivi vocem quarti animalis dicentis veni et vidi 066 REV 006 008 et ecce equus pallidus et qui sedebat desuper nomen illi Mors et inferus sequebatur eum et data est illi potestas super quattuor partes terrae interficere gladio fame et morte et bestiis terrae (Hadēs g86) 066 REV 006 009 et cum aperuisset quintum sigillum vidi subtus altare animas interfectorum propter verbum Dei et propter testimonium quod habebant 066 REV 006 010 et clamabant voce magna dicentes usquequo Domine sanctus et verus non iudicas et vindicas sanguinem nostrum de his qui habitant in terra 066 REV 006 011 et datae sunt illis singulae stolae albae et dictum est illis ut requiescerent tempus adhuc modicum donec impleantur conservi eorum et fratres eorum qui interficiendi sunt sicut et illi 066 REV 006 012 et vidi cum aperuisset sigillum sextum et terraemotus factus est magnus et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus et luna tota facta est sicut sanguis 066 REV 006 013 et stellae caeli ceciderunt super terram sicut ficus mittit grossos suos cum vento magno movetur 066 REV 006 014 et caelum recessit sicut liber involutus et omnis mons et insulae de locis suis motae sunt 066 REV 006 015 et reges terrae et principes et tribuni et divites et fortes et omnis servus et liber absconderunt se in speluncis et petris montium 066 REV 006 016 et dicunt montibus et petris cadite super nos et abscondite nos a facie sedentis super thronum et ab ira agni 066 REV 006 017 quoniam venit dies magnus irae ipsorum et quis poterit stare 066 REV 007 001 post haec vidi quattuor angelos stantes super quattuor angulos terrae tenentes quattuor ventos terrae ne flaret ventus super terram neque super mare neque in ullam arborem 066 REV 007 002 et vidi alterum angelum ascendentem ab ortu solis habentem signum Dei vivi et clamavit voce magna quattuor angelis quibus datum est nocere terrae et mari 066 REV 007 003 dicens nolite nocere terrae neque mari neque arboribus quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum 066 REV 007 004 et audivi numerum signatorum centum quadraginta quattuor milia signati ex omni tribu filiorum Israhel 066 REV 007 005 ex tribu Iuda duodecim milia signati ex tribu Ruben duodecim milia ex tribu Gad duodecim milia 066 REV 007 006 ex tribu Aser duodecim milia ex tribu Nepthalim duodecim milia ex tribu Manasse duodecim milia 066 REV 007 007 ex tribu Symeon duodecim milia ex tribu Levi duodecim milia ex tribu Issachar duodecim milia 066 REV 007 008 ex tribu Zabulon duodecim milia ex tribu Ioseph duodecim milia ex tribu Beniamin duodecim milia signati 066 REV 007 009 post haec vidi turbam magnam quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus et tribubus et populis et linguis stantes ante thronum et in conspectu agni amicti stolas albas et palmae in manibus eorum 066 REV 007 010 et clamabant voce magna dicentes salus Deo nostro qui sedet super thronum et agno 066 REV 007 011 et omnes angeli stabant in circuitu throni et seniorum et quattuor animalium et ceciderunt in conspectu throni in facies suas et adoraverunt Deum 066 REV 007 012 dicentes amen benedictio et claritas et sapientia et gratiarum actio et honor et virtus et fortitudo Deo nostro in saecula saeculorum amen (aiōn g165) 066 REV 007 013 et respondit unus de senioribus dicens mihi hii qui amicti sunt stolis albis qui sunt et unde venerunt 066 REV 007 014 et dixi illi domine mi tu scis et dixit mihi hii sunt qui veniunt de tribulatione magna et laverunt stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine agni 066 REV 007 015 ideo sunt ante thronum Dei et serviunt ei die ac nocte in templo eius et qui sedet in throno habitabit super illos 066 REV 007 016 non esurient neque sitient amplius neque cadet super illos sol neque ullus aestus 066 REV 007 017 quoniam agnus qui in medio throni est reget illos et deducet eos ad vitae fontes aquarum et absterget Deus omnem lacrimam ex oculis eorum 066 REV 008 001 et cum aperuisset sigillum septimum factum est silentium in caelo quasi media hora 066 REV 008 002 et vidi septem angelos stantes in conspectu Dei et datae sunt illis septem tubae 066 REV 008 003 et alius angelus venit et stetit ante altare habens turibulum aureum et data sunt illi incensa multa ut daret orationibus sanctorum omnium super altare aureum quod est ante thronum 066 REV 008 004 et ascendit fumus incensorum de orationibus sanctorum de manu angeli coram Deo 066 REV 008 005 et accepit angelus turibulum et implevit illud de igne altaris et misit in terram et facta sunt tonitrua et voces et fulgora et terraemotus 066 REV 008 006 et septem angeli qui habebant septem tubas paraverunt se ut tuba canerent 066 REV 008 007 et primus tuba cecinit et facta est grando et ignis mixta in sanguine et missum est in terram et tertia pars terrae conbusta est et tertia pars arborum conbusta est et omne faenum viride conbustum est 066 REV 008 008 et secundus angelus tuba cecinit et tamquam mons magnus igne ardens missus est in mare et facta est tertia pars maris sanguis 066 REV 008 009 et mortua est tertia pars creaturae quae habent animas et tertia pars navium interiit 066 REV 008 010 et tertius angelus tuba cecinit et cecidit de caelo stella magna ardens tamquam facula et cecidit in tertiam partem fluminum et in fontes aquarum 066 REV 008 011 et nomen stellae dicitur Absinthius et facta est tertia pars aquarum in absinthium et multi hominum mortui sunt de aquis quia amarae factae sunt 066 REV 008 012 et quartus angelus tuba cecinit et percussa est tertia pars solis et tertia pars lunae et tertia pars stellarum ut obscuraretur tertia pars eorum et diei non luceret pars tertia et nox similiter 066 REV 008 013 et vidi et audivi vocem unius aquilae volantis per medium caelum dicentis voce magna vae vae vae habitantibus in terra de ceteris vocibus tubae trium angelorum qui erant tuba canituri 066 REV 009 001 et quintus angelus tuba cecinit et vidi stellam de caelo cecidisse in terram et data est illi clavis putei abyssi (Abyssos g12) 066 REV 009 002 et aperuit puteum abyssi et ascendit fumus putei sicut fumus fornacis magnae et obscuratus est sol et aer de fumo putei (Abyssos g12) 066 REV 009 003 et de fumo exierunt lucustae in terram et data est illis potestas sicut habent potestatem scorpiones terrae 066 REV 009 004 et praeceptum est illis ne laederent faenum terrae neque omne viride neque omnem arborem nisi tantum homines qui non habent signum Dei in frontibus 066 REV 009 005 et datum est illis ne occiderent eos sed ut cruciarentur mensibus quinque et cruciatus eorum ut cruciatus scorpii cum percutit hominem 066 REV 009 006 et in diebus illis quaerent homines mortem et non invenient eam et desiderabunt mori et fugiet mors ab ipsis 066 REV 009 007 et similitudines lucustarum similes equis paratis in proelium et super capita earum tamquam coronae similes auro et facies earum sicut facies hominum 066 REV 009 008 et habebant capillos sicut capillos mulierum et dentes earum sicut leonum erant 066 REV 009 009 et habebant loricas sicut loricas ferreas et vox alarum earum sicut vox curruum equorum multorum currentium in bellum 066 REV 009 010 et habebant caudas similes scorpionum et aculei in caudis earum potestas earum nocere hominibus mensibus quinque 066 REV 009 011 et habebant super se regem angelum abyssi cui nomen hebraice Abaddon graece autem Apollyon et latine habet nomen Exterminans (Abyssos g12) 066 REV 009 012 vae unum abiit ecce veniunt adhuc duo vae post haec 066 REV 009 013 et sextus angelus tuba cecinit et audivi vocem unum ex cornibus altaris aurei quod est ante oculos Dei 066 REV 009 014 dicentem sexto angelo qui habebat tubam solve quattuor angelos qui alligati sunt in flumine magno Eufrate 066 REV 009 015 et soluti sunt quattuor angeli qui parati erant in horam et diem et mensem et annum ut occiderent tertiam partem hominum 066 REV 009 016 et numerus equestris exercitus vicies milies dena milia audivi numerum eorum 066 REV 009 017 et ita vidi equos in visione et qui sedebant super eos habentes loricas igneas et hyacinthinas et sulphureas et capita equorum erant tamquam capita leonum et de ore ipsorum procedit ignis et fumus et sulphur 066 REV 009 018 ab his tribus plagis occisa est tertia pars hominum de igne et fumo et sulphure qui procedebat ex ore ipsorum 066 REV 009 019 potestas enim equorum in ore eorum est et in caudis eorum nam caudae illorum similes serpentibus habentes capita et in his nocent 066 REV 009 020 et ceteri homines qui non sunt occisi in his plagis neque paenitentiam egerunt de operibus manuum suarum ut non adorarent daemonia et simulacra aurea et argentea et aerea et lapidea et lignea quae neque videre possunt neque audire neque ambulare 066 REV 009 021 et non egerunt paenitentiam ab homicidiis suis neque a veneficiis suis neque a fornicatione sua neque a furtis suis 066 REV 010 001 et vidi alium angelum fortem descendentem de caelo amictum nube et iris in capite eius et facies eius erat ut sol et pedes eius tamquam columna ignis 066 REV 010 002 et habebat in manu sua libellum apertum et posuit pedem suum dextrum supra mare sinistrum autem super terram 066 REV 010 003 et clamavit voce magna quemadmodum cum leo rugit et cum clamasset locuta sunt septem tonitrua voces suas 066 REV 010 004 et cum locuta fuissent septem tonitrua scripturus eram et audivi vocem de caelo dicentem signa quae locuta sunt septem tonitrua et noli ea scribere 066 REV 010 005 et angelum quem vidi stantem supra mare et supra terram levavit manum suam ad caelum 066 REV 010 006 et iuravit per viventem in saecula saeculorum qui creavit caelum et ea quae in illo sunt et terram et ea quae in ea sunt et mare et quae in eo sunt quia tempus amplius non erit (aiōn g165) 066 REV 010 007 sed in diebus vocis septimi angeli cum coeperit tuba canere et consummabitur mysterium Dei sicut evangelizavit per servos suos prophetas 066 REV 010 008 et vox quam audivi de caelo iterum loquentem mecum et dicentem vade accipe librum apertum de manu angeli stantis supra mare et supra terram 066 REV 010 009 et abii ad angelum dicens ei ut daret mihi librum et dicit mihi accipe et devora illum et faciet amaricare ventrem tuum sed in ore tuo erit dulce tamquam mel 066 REV 010 010 et accepi librum de manu angeli et devoravi eum et erat in ore meo tamquam mel dulce et cum devorassem eum amaricatus est venter meus 066 REV 010 011 et dicunt mihi oportet te iterum prophetare populis et gentibus et linguis et regibus multis 066 REV 011 001 et datus est mihi calamus similis virgae dicens surge et metire templum Dei et altare et adorantes in eo 066 REV 011 002 atrium autem quod est foris templum eice foras et ne metieris eum quoniam datum est gentibus et civitatem sanctam calcabunt mensibus quadraginta duobus 066 REV 011 003 et dabo duobus testibus meis et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta amicti saccos 066 REV 011 004 hii sunt duo olivae et duo candelabra in conspectu Domini terrae stantes 066 REV 011 005 et si quis eos voluerit nocere ignis exiet de ore illorum et devorabit inimicos eorum et si quis voluerit eos laedere sic oportet eum occidi 066 REV 011 006 hii habent potestatem cludendi caelum ne pluat diebus prophetiae ipsorum et potestatem habent super aquas convertendi eas in sanguinem et percutere terram omni plaga quotienscumque voluerint 066 REV 011 007 et cum finierint testimonium suum bestia quae ascendit de abysso faciet adversus illos bellum et vincet eos et occidet illos (Abyssos g12) 066 REV 011 008 et corpora eorum in plateis civitatis magnae quae vocatur spiritaliter Sodoma et Aegyptus ubi et Dominus eorum crucifixus est 066 REV 011 009 et videbunt de populis et tribubus et linguis et gentibus corpora eorum per tres dies et dimidium et corpora eorum non sinunt poni in monumentis 066 REV 011 010 et inhabitantes terram gaudebunt super illis et iucundabuntur et munera mittent invicem quoniam hii duo prophetae cruciaverunt eos qui inhabitant super terram 066 REV 011 011 et post dies tres et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in eos et steterunt super pedes suos et timor magnus cecidit super eos qui viderunt eos 066 REV 011 012 et audierunt vocem magnam de caelo dicentem illis ascendite huc et ascenderunt in caelum in nube et viderunt illos inimici eorum 066 REV 011 013 et in illa hora factus est terraemotus magnus et decima pars civitatis cecidit et occisi sunt in terraemotu nomina hominum septem milia et reliqui in timore sunt missi et dederunt gloriam Deo caeli 066 REV 011 014 vae secundum abiit ecce vae tertium veniet cito 066 REV 011 015 et septimus angelus tuba cecinit et factae sunt voces magnae in caelo dicentes factum est regnum huius mundi Domini nostri et Christi eius et regnabit in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 011 016 et viginti quattuor seniores qui in conspectu Dei sedent in sedibus suis ceciderunt in facies suas et adoraverunt Deum 066 REV 011 017 dicentes gratias agimus tibi Domine Deus omnipotens qui es et qui eras quia accepisti virtutem tuam magnam et regnasti 066 REV 011 018 et iratae sunt gentes et advenit ira tua et tempus mortuorum iudicari et reddere mercedem servis tuis prophetis et sanctis et timentibus nomen tuum pusillis et magnis et exterminandi eos qui corruperunt terram 066 REV 011 019 et apertum est templum Dei in caelo et visa est arca testamenti eius in templo eius et facta sunt fulgora et voces et terraemotus et grando magna 066 REV 012 001 et signum magnum paruit in caelo mulier amicta sole et luna sub pedibus eius et in capite eius corona stellarum duodecim 066 REV 012 002 et in utero habens et clamat parturiens et cruciatur ut pariat 066 REV 012 003 et visum est aliud signum in caelo et ecce draco magnus rufus habens capita septem et cornua decem et in capitibus suis septem diademata 066 REV 012 004 et cauda eius trahebat tertiam partem stellarum caeli et misit eas in terram et draco stetit ante mulierem quae erat paritura ut cum peperisset filium eius devoraret 066 REV 012 005 et peperit filium masculum qui recturus erit omnes gentes in virga ferrea et raptus est filius eius ad Deum et ad thronum eius 066 REV 012 006 et mulier fugit in solitudinem ubi habet locum paratum a Deo ut ibi pascant illam diebus mille ducentis sexaginta 066 REV 012 007 et factum est proelium in caelo Michahel et angeli eius proeliabantur cum dracone et draco pugnabat et angeli eius 066 REV 012 008 et non valuerunt neque locus inventus est eorum amplius in caelo 066 REV 012 009 et proiectus est draco ille magnus serpens antiquus qui vocatur Diabolus et Satanas qui seducit universum orbem proiectus est in terram et angeli eius cum illo missi sunt 066 REV 012 010 et audivi vocem magnam in caelo dicentem nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri et potestas Christi eius quia proiectus est accusator fratrum nostrorum qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte 066 REV 012 011 et ipsi vicerunt illum propter sanguinem agni et propter verbum testimonii sui et non dilexerunt animam suam usque ad mortem 066 REV 012 012 propterea laetamini caeli et qui habitatis in eis vae terrae et mari quia descendit diabolus ad vos habens iram magnam sciens quod modicum tempus habet 066 REV 012 013 et postquam vidit draco quod proiectus est in terram persecutus est mulierem quae peperit masculum 066 REV 012 014 et datae sunt mulieri duae alae aquilae magnae ut volaret in desertum in locum suum ubi alitur per tempus et tempora et dimidium temporis a facie serpentis 066 REV 012 015 et misit serpens ex ore suo post mulierem aquam tamquam flumen ut eam faceret trahi a flumine 066 REV 012 016 et adiuvit terra mulierem et aperuit terra os suum et absorbuit flumen quod misit draco de ore suo 066 REV 012 017 et iratus est draco in mulierem et abiit facere proelium cum reliquis de semine eius qui custodiunt mandata Dei et habent testimonium Iesu 066 REV 013 001 et stetit super harenam maris et vidi de mare bestiam ascendentem habentem capita septem et cornua decem et super cornua eius decem diademata et super capita eius nomina blasphemiae 066 REV 013 002 et bestiam quam vidi similis erat pardo et pedes eius sicut ursi et os eius sicut os leonis et dedit illi draco virtutem suam et potestatem magnam 066 REV 013 003 et unum de capitibus suis quasi occisum in mortem et plaga mortis eius curata est et admirata est universa terra post bestiam 066 REV 013 004 et adoraverunt draconem quia dedit potestatem bestiae et adoraverunt bestiam dicentes quis similis bestiae et quis poterit pugnare cum ea 066 REV 013 005 et datum est ei os loquens magna et blasphemiae et data est illi potestas facere menses quadraginta duo 066 REV 013 006 et aperuit os suum in blasphemias ad Deum blasphemare nomen eius et tabernaculum eius et eos qui in caelo habitant 066 REV 013 007 et datum est illi bellum facere cum sanctis et vincere illos et data est ei potestas in omnem tribum et populum et linguam et gentem 066 REV 013 008 et adorabunt eum omnes qui inhabitant terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae agni qui occisus est ab origine mundi 066 REV 013 009 si quis habet aurem audiat 066 REV 013 010 qui in captivitatem in captivitatem vadit qui in gladio occiderit oportet eum gladio occidi hic est patientia et fides sanctorum 066 REV 013 011 et vidi aliam bestiam ascendentem de terra et habebat cornua duo similia agni et loquebatur sicut draco 066 REV 013 012 et potestatem prioris bestiae omnem faciebat in conspectu eius et facit terram et inhabitantes in eam adorare bestiam primam cuius curata est plaga mortis 066 REV 013 013 et fecit signa magna ut etiam ignem faceret de caelo descendere in terram in conspectu hominum 066 REV 013 014 et seducit habitantes terram propter signa quae data sunt illi facere in conspectu bestiae dicens habitantibus in terra ut faciant imaginem bestiae quae habet plagam gladii et vixit 066 REV 013 015 et datum est illi ut daret spiritum imagini bestiae ut et loquatur imago bestiae et faciat quicumque non adoraverint imaginem bestiae occidantur 066 REV 013 016 et faciet omnes pusillos et magnos et divites et pauperes et liberos et servos habere caracter in dextera manu aut in frontibus suis 066 REV 013 017 et ne quis possit emere aut vendere nisi qui habet caracter nomen bestiae aut numerum nominis eius 066 REV 013 018 hic sapientia est qui habet intellectum conputet numerum bestiae numerus enim hominis est et numerus eius est sescenti sexaginta sex 066 REV 014 001 et vidi et ecce agnus stabat supra montem Sion et cum illo centum quadraginta quattuor milia habentes nomen eius et nomen Patris eius scriptum in frontibus suis 066 REV 014 002 et audivi vocem de caelo tamquam vocem aquarum multarum et tamquam vocem tonitrui magni et vocem quam audivi sicut citharoedorum citharizantium in citharis suis 066 REV 014 003 et cantabant quasi canticum novum ante sedem et ante quattuor animalia et seniores et nemo poterat discere canticum nisi illa centum quadraginta quattuor milia qui empti sunt de terra 066 REV 014 004 hii sunt qui cum mulieribus non sunt coinquinati virgines enim sunt hii qui sequuntur agnum quocumque abierit hii empti sunt ex hominibus primitiae Deo et agno 066 REV 014 005 et in ore ipsorum non est inventum mendacium sine macula sunt 066 REV 014 006 et vidi alterum angelum volantem per medium caelum habentem evangelium aeternum ut evangelizaret sedentibus super terram et super omnem gentem et tribum et linguam et populum (aiōnios g166) 066 REV 014 007 dicens magna voce timete Deum et date illi honorem quia venit hora iudicii eius et adorate eum qui fecit caelum et terram et mare et fontes aquarum 066 REV 014 008 et alius angelus secutus est dicens cecidit cecidit Babylon illa magna quae a vino irae fornicationis suae potionavit omnes gentes 066 REV 014 009 et alius angelus tertius secutus est illos dicens voce magna si quis adoraverit bestiam et imaginem eius et acceperit caracterem in fronte sua aut in manu sua 066 REV 014 010 et hic bibet de vino irae Dei qui mixtus est mero in calice irae ipsius et cruciabitur igne et sulphure in conspectu angelorum sanctorum et ante conspectum agni 066 REV 014 011 et fumus tormentorum eorum in saecula saeculorum ascendit nec habent requiem die ac nocte qui adoraverunt bestiam et imaginem eius et si quis acceperit caracterem nominis eius (aiōn g165) 066 REV 014 012 hic patientia sanctorum est qui custodiunt mandata Dei et fidem Iesu 066 REV 014 013 et audivi vocem de caelo dicentem scribe beati mortui qui in Domino moriuntur amodo iam dicit Spiritus ut requiescant a laboribus suis opera enim illorum sequuntur illos 066 REV 014 014 et vidi et ecce nubem candidam et supra nubem sedentem similem Filio hominis habentem in capite suo coronam auream et in manu sua falcem acutam 066 REV 014 015 et alter angelus exivit de templo clamans voce magna ad sedentem super nubem mitte falcem tuam et mete quia venit hora ut metatur quoniam aruit messis terrae 066 REV 014 016 et misit qui sedebat supra nubem falcem suam in terram et messa est terra 066 REV 014 017 et alius angelus exivit de templo quod est in caelo habens et ipse falcem acutam 066 REV 014 018 et alius angelus de altari qui habet potestatem supra ignem et clamavit voce magna qui habebat falcem acutam dicens mitte falcem tuam acutam et vindemia botros vineae terrae quoniam maturae sunt uvae eius 066 REV 014 019 et misit angelus falcem suam in terram et vindemiavit vineam terrae et misit in lacum irae Dei magnum 066 REV 014 020 et calcatus est lacus extra civitatem et exivit sanguis de lacu usque ad frenos equorum per stadia mille sescenta 066 REV 015 001 et vidi aliud signum in caelo magnum et mirabile angelos septem habentes plagas septem novissimas quoniam in illis consummata est ira Dei 066 REV 015 002 et vidi tamquam mare vitreum mixtum igne et eos qui vicerunt bestiam et imaginem illius et numerum nominis eius stantes supra mare vitreum habentes citharas Dei 066 REV 015 003 et cantant canticum Mosi servi Dei et canticum agni dicentes magna et mirabilia opera tua Domine Deus omnipotens iustae et verae viae tuae rex saeculorum 066 REV 015 004 quis non timebit Domine et magnificabit nomen tuum quia solus pius quoniam omnes gentes venient et adorabunt in conspectu tuo quoniam iudicia tua manifestata sunt 066 REV 015 005 et post haec vidi et ecce apertum est templum tabernaculi testimonii in caelo 066 REV 015 006 et exierunt septem angeli habentes septem plagas de templo vestiti lapide mundo candido et praecincti circa pectora zonis aureis 066 REV 015 007 et unus ex quattuor animalibus dedit septem angelis septem fialas aureas plenas iracundiae Dei viventis in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 015 008 et impletum est templum fumo a maiestate Dei et de virtute eius et nemo poterat introire in templum donec consummarentur septem plagae septem angelorum 066 REV 016 001 et audivi vocem magnam de templo dicentem septem angelis ite et effundite septem fialas irae Dei in terram 066 REV 016 002 et abiit primus et effudit fialam suam in terram et factum est vulnus saevum ac pessimum in homines qui habent caracterem bestiae et eos qui adoraverunt imaginem eius 066 REV 016 003 et secundus effudit fialam suam in mare et factus est sanguis tamquam mortui et omnis anima vivens mortua est in mari 066 REV 016 004 et tertius effudit fialam suam super flumina et super fontes aquarum et factus est sanguis 066 REV 016 005 et audivi angelum aquarum dicentem iustus es qui es et qui eras sanctus quia haec iudicasti 066 REV 016 006 quia sanguinem sanctorum et prophetarum fuderunt et sanguinem eis dedisti bibere digni sunt 066 REV 016 007 et audivi altare dicens etiam Domine Deus omnipotens vera et iusta iudicia tua 066 REV 016 008 et quartus effudit fialam suam in solem et datum est illi aestu adficere homines et igni 066 REV 016 009 et aestuaverunt homines aestu magno et blasphemaverunt nomen Dei habentis potestatem super has plagas neque egerunt paenitentiam ut darent illi gloriam 066 REV 016 010 et quintus effudit fialam suam super sedem bestiae et factum est regnum eius tenebrosum et conmanducaverunt linguas suas prae dolore 066 REV 016 011 et blasphemaverunt Deum caeli prae doloribus et vulneribus suis et non egerunt paenitentiam ex operibus suis 066 REV 016 012 et sextus effudit fialam suam in flumen illud magnum Eufraten et siccavit aquam eius ut praepararetur via regibus ab ortu solis 066 REV 016 013 et vidi de ore draconis et de ore bestiae et de ore pseudoprophetae spiritus tres inmundos in modum ranarum 066 REV 016 014 sunt enim spiritus daemoniorum facientes signa et procedunt ad reges totius terrae congregare illos in proelium ad diem magnum Dei omnipotentis 066 REV 016 015 ecce venio sicut fur beatus qui vigilat et custodit vestimenta sua ne nudus ambulet et videant turpitudinem eius 066 REV 016 016 et congregavit illos in locum qui vocatur hebraice Hermagedon 066 REV 016 017 et septimus effudit fialam suam in aerem et exivit vox magna de templo a throno dicens factum est 066 REV 016 018 et facta sunt fulgora et voces et tonitrua et terraemotus factus est magnus qualis numquam fuit ex quo homines fuerunt super terram talis terraemotus sic magnus 066 REV 016 019 et facta est civitas magna in tres partes et civitates gentium ceciderunt et Babylon magna venit in memoriam ante Deum dare ei calicem vini indignationis irae eius 066 REV 016 020 et omnis insula fugit et montes non sunt inventi 066 REV 016 021 et grando magna sicut talentum descendit de caelo in homines et blasphemaverunt homines Deum propter plagam grandinis quoniam magna facta est vehementer 066 REV 017 001 et venit unus de septem angelis qui habebant septem fialas et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi damnationem meretricis magnae quae sedet super aquas multas 066 REV 017 002 cum qua fornicati sunt reges terrae et inebriati sunt qui inhabitant terram de vino prostitutionis eius 066 REV 017 003 et abstulit me in desertum in spiritu et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam plenam nominibus blasphemiae habentem capita septem et cornua decem 066 REV 017 004 et mulier erat circumdata purpura et coccino et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis habens poculum aureum in manu sua plenum abominationum et inmunditia fornicationis eius 066 REV 017 005 et in fronte eius nomen scriptum mysterium Babylon magna mater fornicationum et abominationum terrae 066 REV 017 006 et vidi mulierem ebriam de sanguine sanctorum et de sanguine martyrum Iesu et miratus sum cum vidissem illam admiratione magna 066 REV 017 007 et dixit mihi angelus quare miraris ego tibi dicam sacramentum mulieris et bestiae quae portat eam quae habet capita septem et decem cornua 066 REV 017 008 bestiam quam vidisti fuit et non est et ascensura est de abysso et in interitum ibit et mirabuntur inhabitantes terram quorum non sunt scripta nomina in libro vitae a constitutione mundi videntes bestiam quia erat et non est (Abyssos g12) 066 REV 017 009 et hic est sensus qui habet sapientiam septem capita septem montes sunt super quos mulier sedet et reges septem sunt 066 REV 017 010 quinque ceciderunt unus est alius nondum venit et cum venerit oportet illum breve tempus manere 066 REV 017 011 et bestia quae erat et non est et ipsa octava est et de septem est et in interitum vadit 066 REV 017 012 et decem cornua quae vidisti decem reges sunt qui regnum nondum acceperunt sed potestatem tamquam reges una hora accipiunt post bestiam 066 REV 017 013 hii unum consilium habent et virtutem et potestatem suam bestiae tradunt 066 REV 017 014 hii cum agno pugnabunt et agnus vincet illos quoniam Dominus dominorum est et rex regum et qui cum illo sunt vocati et electi et fideles 066 REV 017 015 et dixit mihi aquas quas vidisti ubi meretrix sedet populi sunt et gentes et linguae 066 REV 017 016 et decem cornua quae vidisti et bestiam hii odient fornicariam et desolatam facient illam et nudam et carnes eius manducabunt et ipsam igni concremabunt 066 REV 017 017 Deus enim dedit in corda eorum ut faciant quod illi placitum est ut dent regnum suum bestiae donec consummentur verba Dei 066 REV 017 018 et mulier quam vidisti est civitas magna quae habet regnum super reges terrae 066 REV 018 001 et post haec vidi alium angelum descendentem de caelo habentem potestatem magnam et terra inluminata est a gloria eius 066 REV 018 002 et exclamavit in forti voce dicens cecidit cecidit Babylon magna et facta est habitatio daemoniorum et custodia omnis spiritus inmundi et custodia omnis volucris inmundae 066 REV 018 003 quia de ira fornicationis eius biberunt omnes gentes et reges terrae cum illa fornicati sunt et mercatores terrae de virtute deliciarum eius divites facti sunt 066 REV 018 004 et audivi aliam vocem de caelo dicentem exite de illa populus meus ut ne participes sitis delictorum eius et de plagis eius non accipiatis 066 REV 018 005 quoniam pervenerunt peccata eius usque ad caelum et recordatus est Deus iniquitatum eius 066 REV 018 006 reddite illi sicut ipsa reddidit et duplicate duplicia secundum opera eius in poculo quo miscuit miscite illi duplum 066 REV 018 007 quantum glorificavit se et in deliciis fuit tantum date illi tormentum et luctum quia in corde suo dicit sedeo regina et vidua non sum et luctum non videbo 066 REV 018 008 ideo in una die venient plagae eius mors et luctus et fames et igni conburetur quia fortis est Deus qui iudicavit illam 066 REV 018 009 et flebunt et plangent se super illam reges terrae qui cum illa fornicati sunt et in deliciis vixerunt cum viderint fumum incendii eius 066 REV 018 010 longe stantes propter timorem tormentorum eius dicentes vae vae civitas illa magna Babylon civitas illa fortis quoniam una hora venit iudicium tuum 066 REV 018 011 et negotiatores terrae flebunt et lugebunt super illam quoniam merces eorum nemo emet amplius 066 REV 018 012 mercem auri et argenti et lapidis pretiosi et margaritis et byssi et purpurae et serici et cocci et omne lignum thyinum et omnia vasa eboris et omnia vasa de lapide pretioso et aeramento et ferro et marmore 066 REV 018 013 et cinnamomum et amomum et odoramentorum et unguenti et turis et vini et olei et similae et tritici et iumentorum et ovium et equorum et raedarum et mancipiorum et animarum hominum 066 REV 018 014 et poma tua desiderii animae discessit a te et omnia pinguia et clara perierunt a te et amplius illa iam non invenient 066 REV 018 015 mercatores horum qui divites facti sunt ab ea longe stabunt propter timorem tormentorum eius flentes ac lugentes 066 REV 018 016 et dicentes vae vae civitas illa magna quae amicta erat byssino et purpura et cocco et deaurata est auro et lapide pretioso et margaritis 066 REV 018 017 quoniam una hora destitutae sunt tantae divitiae et omnis gubernator et omnis qui in locum navigat et nautae et qui maria operantur longe steterunt 066 REV 018 018 et clamaverunt videntes locum incendii eius dicentes quae similis civitati huic magnae 066 REV 018 019 et miserunt pulverem super capita sua et clamaverunt flentes et lugentes dicentes vae vae civitas magna in qua divites facti sunt omnes qui habent naves in mari de pretiis eius quoniam una hora desolata est 066 REV 018 020 exulta super eam caelum et sancti et apostoli et prophetae quoniam iudicavit Deus iudicium vestrum de illa 066 REV 018 021 et sustulit unus angelus fortis lapidem quasi molarem magnum et misit in mare dicens hoc impetu mittetur Babylon magna illa civitas et ultra iam non invenietur 066 REV 018 022 et vox citharoedorum et musicorum et tibia canentium et tuba non audietur in te amplius et omnis artifex omnis artis non invenietur in te amplius et vox molae non audietur in te amplius 066 REV 018 023 et lux lucernae non lucebit tibi amplius et vox sponsi et sponsae non audietur adhuc in te quia mercatores tui erant principes terrae quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes 066 REV 018 024 et in ea sanguis prophetarum et sanctorum inventus est et omnium qui interfecti sunt in terra 066 REV 019 001 post haec audivi quasi vocem magnam turbarum multarum in caelo dicentium alleluia salus et gloria et virtus Deo nostro est 066 REV 019 002 quia vera et iusta iudicia sunt eius quia iudicavit de meretrice magna quae corrupit terram in prostitutione sua et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus eius 066 REV 019 003 et iterum dixerunt alleluia et fumus eius ascendit in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 019 004 et ceciderunt seniores viginti quattuor et quattuor animalia et adoraverunt Deum sedentem super thronum dicentes amen alleluia 066 REV 019 005 et vox de throno exivit dicens laudem dicite Deo nostro omnes servi eius et qui timetis eum pusilli et magni 066 REV 019 006 et audivi quasi vocem turbae magnae et sicut vocem aquarum multarum et sicut vocem tonitruum magnorum dicentium alleluia quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens 066 REV 019 007 gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se 066 REV 019 008 et datum est illi ut cooperiat se byssinum splendens candidum byssinum enim iustificationes sunt sanctorum 066 REV 019 009 et dicit mihi scribe beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt et dicit mihi haec verba vera Dei sunt 066 REV 019 010 et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum et dicit mihi vide ne feceris conservus tuus sum et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu Deum adora testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae 066 REV 019 011 et vidi caelum apertum et ecce equus albus et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur et iustitia iudicat et pugnat 066 REV 019 012 oculi autem eius sicut flamma ignis et in capite eius diademata multa habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse 066 REV 019 013 et vestitus erat vestem aspersam sanguine et vocatur nomen eius Verbum Dei 066 REV 019 014 et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis vestiti byssinum album mundum 066 REV 019 015 et de ore ipsius procedit gladius acutus ut in ipso percutiat gentes et ipse reget eos in virga ferrea et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis 066 REV 019 016 et habet in vestimento et in femore suo scriptum rex regum et Dominus dominantium 066 REV 019 017 et vidi unum angelum stantem in sole et clamavit voce magna dicens omnibus avibus quae volabant per medium caeli venite congregamini ad cenam magnam Dei 066 REV 019 018 ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium et carnes equorum et sedentium in ipsis et carnes omnium liberorum ac servorum et pusillorum ac magnorum 066 REV 019 019 et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum congregatos ad faciendum proelium cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius 066 REV 019 020 et adprehensa est bestia et cum illo pseudopropheta qui fecit signa coram ipso quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae qui et adorant imaginem eius vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure (Limnē Pyr g3041 g4442) 066 REV 019 021 et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum qui procedit de ore ipsius et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum 066 REV 020 001 et vidi angelum descendentem de caelo habentem clavem abyssi et catenam magnam in manu sua (Abyssos g12) 066 REV 020 002 et adprehendit draconem serpentem antiquum qui est diabolus et Satanas et ligavit eum per annos mille 066 REV 020 003 et misit eum in abyssum et clusit et signavit super illum ut non seducat amplius gentes donec consummentur mille anni post haec oportet illum solvi modico tempore (Abyssos g12) 066 REV 020 004 et vidi sedes et sederunt super eas et iudicium datum est illis et animas decollatorum propter testimonium Iesu et propter verbum Dei et qui non adoraverunt bestiam neque imaginem eius nec acceperunt caracterem in frontibus aut in manibus suis et vixerunt et regnaverunt cum Christo mille annis 066 REV 020 005 ceteri mortuorum non vixerunt donec consummentur mille anni haec est resurrectio prima 066 REV 020 006 beatus et sanctus qui habet partem in resurrectione prima in his secunda mors non habet potestatem sed erunt sacerdotes Dei et Christi et regnabunt cum illo mille annis 066 REV 020 007 et cum consummati fuerint mille anni solvetur Satanas de carcere suo 066 REV 020 008 et exibit et seducet gentes quae sunt super quattuor angulos terrae Gog et Magog et congregabit eos in proelium quorum numerus est sicut harena maris 066 REV 020 009 et ascenderunt super latitudinem terrae et circumierunt castra sanctorum et civitatem dilectam et descendit ignis a Deo de caelo et devoravit eos 066 REV 020 010 et diabolus qui seducebat eos missus est in stagnum ignis et sulphuris ubi et bestia et pseudoprophetes et cruciabuntur die ac nocte in saecula saeculorum (aiōn g165, Limnē Pyr g3041 g4442) 066 REV 020 011 et vidi thronum magnum candidum et sedentem super eum a cuius aspectu fugit terra et caelum et locus non est inventus ab eis 066 REV 020 012 et vidi mortuos magnos et pusillos stantes in conspectu throni et libri aperti sunt et alius liber apertus est qui est vitae et iudicati sunt mortui ex his quae scripta erant in libris secundum opera ipsorum 066 REV 020 013 et dedit mare mortuos qui in eo erant et mors et inferus dederunt mortuos qui in ipsis erant et iudicatum est de singulis secundum opera ipsorum (Hadēs g86) 066 REV 020 014 et inferus et mors missi sunt in stagnum ignis haec mors secunda est stagnum ignis (Hadēs g86, Limnē Pyr g3041 g4442) 066 REV 020 015 et qui non est inventus in libro vitae scriptus missus est in stagnum ignis (Limnē Pyr g3041 g4442) 066 REV 021 001 et vidi caelum novum et terram novam primum enim caelum et prima terra abiit et mare iam non est 066 REV 021 002 et civitatem sanctam Hierusalem novam vidi descendentem de caelo a Deo paratam sicut sponsam ornatam viro suo 066 REV 021 003 et audivi vocem magnam de throno dicentem ecce tabernaculum Dei cum hominibus et habitabit cum eis et ipsi populus eius erunt et ipse Deus cum eis erit eorum Deus 066 REV 021 004 et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum et mors ultra non erit neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra quae prima abierunt 066 REV 021 005 et dixit qui sedebat in throno ecce nova facio omnia et dicit scribe quia haec verba fidelissima sunt et vera 066 REV 021 006 et dixit mihi factum est ego sum Alpha et Omega initium et finis ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis 066 REV 021 007 qui vicerit possidebit haec et ero illi Deus et ille erit mihi filius 066 REV 021 008 timidis autem et incredulis et execratis et homicidis et fornicatoribus et veneficis et idolatris et omnibus mendacibus pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure quod est mors secunda (Limnē Pyr g3041 g4442) 066 REV 021 009 et venit unus de septem angelis habentibus fialas plenas septem plagis novissimis et locutus est mecum dicens veni ostendam tibi sponsam uxorem agni 066 REV 021 010 et sustulit me in spiritu in montem magnum et altum et ostendit mihi civitatem sanctam Hierusalem descendentem de caelo a Deo 066 REV 021 011 habentem claritatem Dei lumen eius simile lapidi pretioso tamquam lapidi iaspidis sicut cristallum 066 REV 021 012 et habebat murum magnum et altum habens portas duodecim et in portis angelos duodecim et nomina inscripta quae sunt nomina duodecim tribuum filiorum Israhel 066 REV 021 013 ab oriente portae tres et ab aquilone portae tres et ab austro portae tres et ab occasu portae tres 066 REV 021 014 et murus civitatis habens fundamenta duodecim et in ipsis duodecim nomina duodecim apostolorum agni 066 REV 021 015 et qui loquebatur mecum habebat mensuram harundinem auream ut metiretur civitatem et portas eius et murum 066 REV 021 016 et civitas in quadro posita est et longitudo eius tanta est quanta et latitudo et mensus est civitatem de harundine per stadia duodecim milia longitudo et latitudo et altitudo eius aequalia sunt 066 REV 021 017 et mensus est murus eius centum quadraginta quattuor cubitorum mensura hominis quae est angeli 066 REV 021 018 et erat structura muri eius ex lapide iaspide ipsa vero civitas auro mundo simile vitro mundo 066 REV 021 019 fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata fundamentum primum iaspis secundus sapphyrus tertius carcedonius quartus zmaragdus 066 REV 021 020 quintus sardonix sextus sardinus septimus chrysolitus octavus berillus nonus topazius decimus chrysoprassus undecimus hyacinthus duodecimus amethistus 066 REV 021 021 et duodecim portae duodecim margaritae sunt per singulas et singulae portae erant ex singulis margaritis et platea civitatis aurum mundum tamquam vitrum perlucidum 066 REV 021 022 et templum non vidi in ea Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus 066 REV 021 023 et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea nam claritas Dei inluminavit eam et lucerna eius est agnus 066 REV 021 024 et ambulabunt gentes per lumen eius et reges terrae adferent gloriam suam et honorem in illam 066 REV 021 025 et portae eius non cludentur per diem nox enim non erit illic 066 REV 021 026 et adferent gloriam et honorem gentium in illam 066 REV 021 027 nec intrabit in ea aliquid coinquinatum et faciens abominationem et mendacium nisi qui scripti sunt in libro vitae agni 066 REV 022 001 et ostendit mihi fluvium aquae vitae splendidum tamquam cristallum procedentem de sede Dei et agni 066 REV 022 002 in medio plateae eius et ex utraque parte fluminis lignum vitae adferens fructus duodecim per menses singula reddentia fructum suum et folia ligni ad sanitatem gentium 066 REV 022 003 et omne maledictum non erit amplius et sedes Dei et agni in illa erunt et servi eius servient illi 066 REV 022 004 et videbunt faciem eius et nomen eius in frontibus eorum 066 REV 022 005 et nox ultra non erit et non egebunt lumine lucernae neque lumine solis quoniam Dominus Deus inluminat illos et regnabunt in saecula saeculorum (aiōn g165) 066 REV 022 006 et dixit mihi haec verba fidelissima et vera sunt et Dominus Deus spirituum prophetarum misit angelum suum ostendere servis suis quae oportet fieri cito 066 REV 022 007 et ecce venio velociter beatus qui custodit verba prophetiae libri huius 066 REV 022 008 et ego Iohannes qui audivi et vidi haec et postquam audissem et vidissem cecidi ut adorarem ante pedes angeli qui mihi haec ostendebat 066 REV 022 009 et dicit mihi vide ne feceris conservus tuus sum et fratrum tuorum prophetarum et eorum qui servant verba libri huius Deum adora 066 REV 022 010 et dicit mihi ne signaveris verba prophetiae libri huius tempus enim prope est 066 REV 022 011 qui nocet noceat adhuc et qui in sordibus est sordescat adhuc et iustus iustitiam faciat adhuc et sanctus sanctificetur adhuc 066 REV 022 012 ecce venio cito et merces mea mecum est reddere unicuique secundum opera sua 066 REV 022 013 ego Alpha et Omega primus et novissimus principium et finis 066 REV 022 014 beati qui lavant stolas suas ut sit potestas eorum in ligno vitae et portis intrent in civitatem 066 REV 022 015 foris canes et venefici et inpudici et homicidae et idolis servientes et omnis qui amat et facit mendacium 066 REV 022 016 ego Iesus misi angelum meum testificari vobis haec in ecclesiis ego sum radix et genus David stella splendida et matutina 066 REV 022 017 et Spiritus et sponsa dicunt veni et qui audit dicat veni et qui sitit veniat qui vult accipiat aquam vitae gratis 066 REV 022 018 contestor ego omni audienti verba prophetiae libri huius si quis adposuerit ad haec adponet Deus super illum plagas scriptas in libro isto 066 REV 022 019 et si quis deminuerit de verbis libri prophetiae huius auferet Deus partem eius de ligno vitae et de civitate sancta et de his quae scripta sunt in libro isto 066 REV 022 020 dicit qui testimonium perhibet istorum etiam venio cito amen veni Domine Iesu 066 REV 022 021 gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus